Εργασία στην Αρχαία Ελληνική Ιστορία

5ο ΓΕΛ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣΤμήμα Α’1Υπεύθυνη καθηγήτρια : Λινάρδου Χρυσούλα

Θέματα

• Αθηναϊκή Δημοκρατία• Ελληνική Γραφή• Μυκηναϊκός Πολιτισμός• Πόλη – Κράτος• Α – Β Αποικισμός

Αθηναϊκή Δημοκρατία

Περιεχόμενα

•Εισαγωγή•Βασικά χαρακτηριστικά Αθηναϊκής

Δημοκρατίας•Πολιτικά όργανα Αθηναϊκής Δημοκρατίας•Αρμοδιότητες πολιτικών οργάνων•Πλεονεκτήματα•Μειονεκτήματα

Η Αθηναϊκή δημοκρατία ήταν το πολιτικό σύστημα που αναπτύχθηκε στην αρχαία ελληνική πόλη-κράτος της Αθήνας.Η Αθήνα ήταν η πρώτη γνωστή δημοκρατία και ίσως η πιο σημαντική κατά την αρχαιότητα. Και άλλες αρχαιοελληνικές πόλεις είχαν δημοκρατικό πολίτευμα αλλά κανένα από αυτά δεν ήταν εξίσου ισχυρό και σταθερό με αυτό των Αθηνών.

Εισαγωγή

Βασικά χαρακτηριστικά της Δημοκρατίας

•Ελευθερία•Ισηγορία•Ισονομία•Λαϊκή Κυριαρχία•Ισότητα των πολιτών•Ισοψηφία•Ισοτιμία•Ισοκρατία

Η εκκλησία του Δήμου ήταν το σώμα που στα πλαίσια της νέας δημοκρατίας έγινε κυρίαρχο , έχοντας σπουδαιότατες δικαιοδοσίες.

Η βουλή των 500, το πολυπληθέστερο σώμα αξιωματούχων, αποτελούσε μια οργανωτική επιτροπή της εκκλησίας, ετοιμάζοντας νομοθετικά προσχέδια και καθορίζοντας τη θεματολογία της.

ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Εκκλησία του Δήμου : εκλογή ορισμένων αξιωματούχων, δίκη και νομοθέτηση πολιτικών εγκλημάτων και ψηφοφορία εκτελεστικών ψηφισμάτων.

Βουλή των Πεντακοσίων : ετοιμασία νομοθετικών προσχεδίων και ορισμός της θεματολογίας της Εκκλησίας του Δήμου.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

•Κατοχυρώθηκαν τα δικαιώματα των ασθενέστερων πολιτών

•Καταργήθηκαν οι υποθήκες κτημάτων και η δουλεία για χρέη

•Σβήστηκαν τα χρέη των μικροεργατών•Θεσπίστηκε η εισαγγελία και η ύφεση

ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ

•Πλήρης αποκλεισμός από τα κοινά ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού, των γυναικών

•Στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων των γυναικών

•Απαγόρευση χείρησης ιδίων υποθέσεών τους

•Υποχρέωση μετοίκων σε εισφορά•Οι εύποροι αναλάμβαναν διάφορες

λειτουργίες•Οι δούλοι δεν χαρακτηρίζονταν ελεύθεροι•Η Εκκλησία του Δήμου ήταν ανεξέλεγκτη

Σύγκριση με τη σημερινή Δημοκρατία

Κοινά γνωρίσματα:•Λαϊκή κυριαρχία•Απόλυτη ισότητα

πολιτών•Ανεξαρτησία

δικαστικών αρχών

Διαφορές:•Η αθηναϊκή

Δημοκρατία αλλού ήταν προωθημένη από τη σημερινή και αλλού υστέρησε σε σύγκριση με αυτή.

Βιβλιογραφίαwww.google.grhttp://www.athinapoli.gr

Ελληνική Γραφή

Με τον όρο αρχαία ελληνική γλώσσα εννοείται η ελληνική γλώσσα των αρχαϊκών χρόνων και της κλασικής αρχαιότητας. Στο όρο περιλαμβάνεται

συνήθως και η μετακλασική εποχή της ελληνιστικής περιόδου . Οι κύριες φάσεις της

εξελικτικής πορείας που περιγράφουν την πορεία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας είναι οι εξής:

Αρχαϊκή γλώσσα των μυκηναϊκών χρόνων, που οι αρχαιολόγοι ονομάζουν Γραμμική Α΄ εξέλιξη της

οποίας ήταν και η Γραμμική Β΄(από το 1800 ως το 1450 π .Χ . περίπου)

Αρχαία ελληνική γλώσσα με την αλφαβητική γραφή και τις διαλέκτους της(1400 – 1200 π .Χ .

αι.). Ελληνιστική κοινή των ελληνιστικών και

ρωμαϊκών χρόνων ( 800–300 π .Χ. )Μεσαιωνική γλώσσα του βυζαντινού ελληνισμού, κομβικό σημείο μετουσίωσης της ελληνικής κατά

τον 15ο αιώνα.

Αρχαϊκή γλώσσα των μυκηναϊκών χρόνωνΚατά την προϊστορική περίοδο, στα μέσα της

εποχής του Χαλκού, χρησιμοποιείται στην

Κρήτη η πρώτη γραφή που εντοπίζεται στον

ελλαδικό χώρο: η μινωική ιερογλυφική γραφή (20oς

-17ος π . Χ. αι.).Την ακολούθησε η Γραμμική

Α, η οποία θεωρείται εξέλιξη της ιερογλυφικής,

καθώς φαίνεται να χρησιμοποιεί

συλλαβογράμματα. Και οι δύο αυτές γραφές δεν

έχουν αποκρυπτογραφηθεί.

Η Γραμμική Β είναι ένα συλλαβικό σύστημα, που αποδίδει την πρωιμότερη και πιο αρχαϊκή φάση της ελληνικής γλώσσας (15ος

- 13ος π .Χ . αι.). Βρίσκεται σε επιγραφές πήλινων πινακίδων, οι

οποίες προέρχονται από τα οικονομικά και

διοικητικά αρχεία τον μυκηναϊκού κόσμου.

Ανακαλύφθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα

στην Κνωσό από τον  Άρθουρ Έβανς και στη

συνέχεια αποκρυπτογραφήθηκε το 1952 από το νεαρό

αρχιτέκτονα Μάικλ Βέντρις.

Αλφαβητική γραφή και διάλεκτοιΑπό την εποχή που εξαφανίζεται η μυκηναϊκή συλλαβική

γραφή (1200 π .Χ .), ως τα τέλη του 8ου π .Χ . αιώνα, εμφανίζονται οι πρώτες επιγραφές σε αλφάβητο, αφού μεσολαβήσουν πέντε αιώνες χωρίς σχετικά αρχαιολογικά τεκμήρια.To ελληνικό αλφάβητο καινοτομεί ως σύστημα γραφής, καθώς εισάγει την πλήρη φωνολογική αντιστοιχία των σημείων του: κάθε γράμμα αντιπροσωπεύει έναν και μόνο φθόγγο, φωνήεν ή σύμφωνο. Έτσι, με 24 γράμματα και με τους δυνατούς συνδυασμούς τους κωδικοποιούνται οι βασικοί φθόγγοι της γλώσσας, που παράγουν συλλαβές και σχηματίζουν λέξεις.Πρότυπο υπήρξε το φοινικικό, στο οποίο προστέθηκαν τα φωνήεντα και το οποίο πρέπει να γνώρισαν οι Έλληνες, καθώς ταξίδευαν στα τέλη του 9ου π .Χ . αιώνα στην ανατολική Μεσόγειο

Οι αρχαίες διάλεκτοι

Οι αρχαίες διάλεκτοι είναι δυνατόν να ταξινομηθούν σε τρεις ενιαίες ομάδες που προσδιορίζονται με

γεωγραφικά κριτήρια ως εξής:Ανατολική ομάδα με χαρακτηριστικό κορμό την Ιωνική-

Αττική διάλεκτο (Ιωνία, Εύβοια, Κυκλάδες, Αττική, Μεθώνη Πιερίας, Θάσο, Χαλκιδική)

Κεντρική με χαρακτηριστικότερες διαλέκτους την Αρκαδοκυπριακή (Αρκαδία, Κύπρος) και την Αιολική

(Θεσσαλία, Βοιωτία, Λέσβος και Αιολία).

Δυτική με κορμό τη Δωρική (Ήπειρος, Μακεδονία , Δυτική Στερεά, Πελοπόννησος, Μήλος, Θήρα, Κρήτη,

Δωδεκάνησα και τα παράλια της Μ. Ασίας).

Χάρτης κατανομής αρχαίων διαλέκτων

Ελληνιστική κοινή

Με τις κατακτήσεις του Μ. Αλεξάνδρου ο ελληνικός κόσμος και ο πολιτισμός του επεκτάθηκαν ως τις

Ινδίες. Η Αττική διάλεκτος, που είχε μετατραπεί σε μια κοινή γλώσσα για τις διοικητικές, διπλωματικές,

εμπορικές ανάγκες όλων των Ελλήνων και επεκτάθηκε, προκειμένου να καλύψει τις ίδιες

ανάγκες ενός πολυφυλετικού κράτους. Γενόμενη η ελληνική γλώσσα κοινό κτήμα ενός τεράστιου και

πολυποίκιλου πληθυσμού, ήταν φυσικό να αλλοιωθεί η φωνητική της, να απλοποιηθεί η

γραμματοσυντακτική μορφή της, να εμπλουτιστεί με νέες λέξεις και νέες σημασίες, δάνειες ή

μεταπλασμένες από δικές της αρχαϊκότερες.

Αυτή τη νέα γλωσσική μορφή της ελληνικής, την οποία βλέπουμε εμείς σήμερα να σχηματίζεται και να

χρησιμοποιείται μέσα σε ένα διάστημα έξι αιώνων, κατά τους ελληνιστικούς και ρωμαϊκούς χρόνους (3ος π.Χ. αι.- 4ος αι. π.Χ.), την ονομάζουμε ελληνιστική (ή

αλεξανδρινή) Κοινή ή απλώς Κοινή.Η Κοινή χρησιμοποιήθηκε τόσο στον προφορικό όσο και

στο γραπτό λόγο. Αρχικά υιοθετήθηκε και από τον Χριστιανισμό για τη διάδοση της διδασκαλίας του στις λαϊκές μάζες ως τον 4ο αιώνα. Από τον 1ο π.Χ. αιώνα,

ωστόσο, αλεξανδρινοί λόγιοι, γραμματικοί και ρητοροδιδάσκαλοι είχαν αρχίσει να διδάσκουν τη

χρήση της αρχαίας αττικής διαλέκτου, που γνώριζαν από τα κείμενα της κλασικής εποχής, πιστεύοντας ότι

με τον τρόπο αυτό θα οδηγηθούν σε μια νέα λογοτεχνική άνθηση.

βιβλιογραφια

•http://el.wikipedia.org

•http://adf.ly

•www.google.gr

•http://www.xanthi.ilsp.gr

•http://www.phorum.gr

Μυκηναϊκός Πολιτισμός

Ο πολιτισμός αυτός αναπτύχθηκε στην ηπειρωτική Ελλάδα κατά την ύστερη εποχή του χαλκού (1600-1100 π.Χ).

ΘΡΗΣΚΕΙΑ

•Στο μυκηναϊκό πάνθεον εμφανίζονται όλοι οι μεγάλοι Έλληνες θεοί της 1ης χιλιετίας με εξαίρεση τον Απόλλωνα .

•Σπουδαία θέση κατέχει μια θεά η <<Πότνια>> (=σεβάσμια).

Στην Πότνια προσφέρονταν: πρόβατα

αρωματικά έλαια

μαλλί

μέλι

ΜΥΚΗΝΑΪΚΗ ΤΕΧΝΗ

Η μυκηναϊκή τέχνη αναπτύχθηκε το 1600-1100 π.Χ.

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

ΑΚΡΟΠΟΛΕΙΣ Το πιο

εντυπωσιακό δημιούργημα της μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής είναι οι ακροπόλεις.

ΑΝΑΚΤΟΡΑ

Τα μυκηναϊκά ανάκτορα αποτελούνται :

τον προθάλαμο την αυλή το κύριο δωμάτιο τους δευτερεύοντες

χώρους κατοικίας

ΘΟΛΩΤΟΙ ΤΑΦΟΙ

Οι μνημειακοί θολωτοί τάφοι αποτελούνταν από :

έναν μακρύ διάδρομο τον κυκλικό θάλαμο

ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙ ΚΕΡΑΜΙΚΗ

Τα μυκηναϊκά ανάκτορα διακοσμούνται και αυτά με τοιχογραφίες.

Τα αγγεία διακοσμούνται με παραστάσεις ανθρώπων, ζώων , πουλιών, ψαριών και με σκηνές με άρματα.

ΜΕΤΑΛΛΟΤΕΧΝΙΑ

κοσμήματα

σκεύη

ξίφη & εγχειρίδια

χρυσή προσωπίδα

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑGoogle

Βιβλίο Ά Γυμνασίου

Βιβλίο Μυκηναϊκής Εποχής

Βικιπαίδεια

Πόλη Κράτος

ΠΟΛΗ-ΚΡΑΤΟΣ

•Έννοια•Δημιουργία•Χαρακτηριστικά•Διοίκηση•Εξέλιξη•Κρίση •Παραδείγματα

Έννοια

Η πόλη-κράτος είναι μια ιδιαίτερη μορφή πολιτικής οργάνωσης που τη συναντάμε σε διάφορες περιοχές του αρχαίου κόσμου ήδη από την 3η χιλιετία π.Χ. (Μεσοποταμία, Συροπαλαιστίνη, Ιταλική χερσόνησος). Με τον όρο «πόλη-κράτος» εννοούμε ένα μικρό σε

έκταση κράτος. Το κράτος αυτό αποτελείται από το άστυ και τη χώρα, δηλαδή την αγροτική περιοχή που βρίσκεται γύρω από το άστυ.

Δημιουργία

• Μεταβολή βουλής σε νομοθετικό σώμα

• Καθιέρωση του αιρετού• Σύγκληση τακτικών

συνελεύσεων δήμου

Χαρακτήρα πόλεως απέκτησαν τα φυλετικά κράτη , όταν πραγματοποιήθηκαν οι ακόλουθες αλλαγές:

Χαρακτηριστικά

• Πλήρης αυτονομία • Διοικητικό ή θρησκευτικό κέντρο• Περιφέρεια καλλιεργούμενων εκτάσεων

(εμπορικά οικονομικά συμφέροντα)• Καλλιεργήσιμες εκτάσεις (επιβίωση)

Διοίκηση

• Βουλή με πολλά και εκλεγμένα μέλη

• Δικονομία (σύνολο νόμων)

• Ακριβής καταμερισμός αρμοδιοτήτων

• Συμμετοχή στη διατύπωση νομοσχεδίων

Πόλη-Κράτος τον 8ο αιώνα π.Χ•Σταθερή εγκατάσταση•Ολιγότητα καλλιεργήσιμης γης

•Δημογραφική αύξηση

•Ανεργία

Οικονομική κρίση

ΔουλείαΑγροτική κρίση

Ανάπτυξη

Εμπορίου ΝαυτιλίαςΒιοτεχνίας

Ευγενείς

Στρατιωτικός τομέαςΑριστοκρατική καταγωγήΚάτοχοι εκτάσεων γηςΕκτροφή αλόγων

Σε πολεμική ετοιμότητα

Άμυνα της πόληςΕξουσία

Πολιτικό προσκήνιο

Πτώση βασιλείας ΑριστοκρατίαΆριστοι (ευγενείς)

Πόλη-Κράτος τον 6ο-5ο αιώνα π.Χ

Οικονομικός τομέας•Απαγόρευση δουλείας•Σεισάχθεια

• Ελεύθεροι δούλοι

• ακτήμονες•αφορολόγητοι

Νόμισμα

Ανάπτυξη εμπορίου και συναλλαγώνΠολιτική

ανεξαρτησία

Πλούσιοι αστοί

Πολιτικά δικαιώματα

Στρατιωτικός τομέας

Οπλιτική φάλαγγα

Ισότητα Πολιτικά δικαιώματα

Ισχυρό ναυτικό

Πολιτικός τομέας

Βελτίωση φοινικικού αλφαβήτου

•Εύκολη καταγραφή νόμων

•Ανάπτυξη παιδείας και

λογοτεχνίας

•Κριτική αμφισβήτηση

Πολίτευμα

Αριστοκρατικό Ολιγαρχικό Τυραννία Δημοκρατία

Κάτοχοι δικαιωμάτων τον 8ο και 6ο-5ο αιώνα

Ευγενείς Πλουσιότεροι Ελεύθεροι άνδρες

Κρίση τον 4ο αιώνα π.Χ

Εσωτερικό Οικονομική κρίση

Κοινωνική κρίση

Εξωτερικό

Ανταγωνισμός

Συγκρούσεις

Υποκίνηση Περσών

Αντισπαρτιατικό μέτωπο

Κορινθιακός πόλεμος

Ανταλκείδιος Ειρήνη

Μ.Ασία,Κύπρος στου Πέρσες

Αυτονομία ελληνικών πόλεωνΑθηναίοι τοποτηρητές ειρήνης

Παραδείγματα

Αρχαία Επίδαυρος

•Πελοπόννησος

•Αμπελόεσσα•Μέλος της αμφικτιονίας του το ναού του Απόλλωνα της Καλαβρίας

•Θέρετρο με πολυτελείς επαύλεις

Αρχαία Αθήνα

•Αριστοκρατία (Επώνυμοι άρχοντες)•Τυραννία (Πεισίστρατος)•Δημοκρατία (Κλεισθένης)

Εκκλησία του Δήμου

Όλοι οι Αθηναίοι δικαίωμα συμμετοχής στα κοινά και στη λήψη αποφάσεων

Οστρακισμός

Αρχαία Κόρινθος

•Κύψελο,Περίανδρο,Ψαμμήτιχος•Περσικοί πόλεμοι(Σαλαμίνα,Πλαταιές)•Εμπορικό ανταγωνισμό με Αθήνα(Πελοποννησιακός πόλεμος)

Αρχαία Σπάρτη

•Λακωνία

•Στρατιωτική δύναμη,πειθαρχία,ηρωισμό

•Μεγάλος αριθμός δούλων•Ακμή:Πελοποννησιακός πόλεμος(ισχυρή ναυτική δύναμη)•Παρακμή:Μάχη στα Λεύκτρα

•Επαναστάσεις ειλώτων

Βιβλιογραφία• Η Αρχαία Ελλάδα• Αρχαία ελληνική ιστορία• Ιστορία του αρχαίου κόσμου(Σχολικό βιβλίο)• https://sites.google.com/site/bishopphotios/home/dokimia/pole

%E2%80%93kratospolitesstenarchaiaelladadiaphores%E2%80%93omoiotetesmetaxy8ou6ou-5ouaionamch

• http://el.wikipedia.org/wiki• http://museduc.gr/docs/Istoria/A/04%20KEFALAIO%20A.pdf

Α’ – Β’ Αποικισμός

Περιεχόμενα

Α΄ Ελληνικός Αποικισμός Χαρακτηριστικά Μετακινήσεις στον Ελλαδικό χώροΒ΄ Ελληνικός Αποικισμός Αίτια του αποικισμού Χαρακτηριστικά Μετακινήσεις στη Μεσόγειο Ομοιότητες των δύο αποικισμών

Α΄ Αποικισμός

Χαρακτηριστικά του α’ αποικισμού

• Ο πρώτος ελληνικός αποικισμός αναφέρεται στο αποτέλεσμα των πληθυσμιακών μεταναστεύσεων και των ανακατατάξεων που συνέβησαν στον Ελλαδικό χώρο από τα μέσα του 12ου έως τα τέλη του 9ου αιώνα π. Χ. .

Η εγκατάσταση των Δωριέων στην κεντρική Ελλάδα

• Καταλαμβάνοντας την περιοχή εκτόπισαν τους παλαιότερους της κατοίκους, τους Δρύοπες οι οποίοι κατέφυγαν στην νότια Εύβοια, στα νησιά των δυτικών Κυκλάδων και στην νότια Αργολίδα Η μετακίνηση των Δρυόπων ήταν η πρώτη σημαντική μετακίνηση στον χώρο της νότιας Ελλάδας την περίοδο της μετάβασης από την εποχή του χαλκού στην εποχή του σιδήρου. Μετά την εδραίωση τους στην περιοχή της Στερεάς οι Δωριείς οργάνωσαν εκστρατεία κατά των πλούσιων και ισχυρών βασιλείων των Αχαιών στην Πελοπόννησο.

Αιολικός αποικισμός

• Την ίδια περίοδο που οι Δωριείς κινούνταν προς την Πελοπόννησο πραγματοποιήθηκαν και άλλες μετακινήσεις στον Ελλαδικό χώρο. Οι Θεσσαλοί προερχόμενοι από την Θεσπρωτία μετακινήθηκαν στην περιοχή της Θεσσαλίας εκτοπίζοντας παλαιότερα αιολόφωνα φύλα που κατοικούσαν στην περιοχή. Άλλοι πληθυσμοί της Θεσσαλίας και οι παλαιότεροι κάτοικοι της Βοιωτίας μετά την απώλεια των περιοχών τους κατέφυγαν στις περιοχές του Βορειοανατολικού Αιγαίου και εγκαταστάθηκαν αρχικά στην Λέσβο, την Τένεδο και τις Εκατόννησους (Μοσχονήσια). Οι πληθυσμοί αυτοί ονομάστηκαν αργότερα Αιολείς.

Ιωνικός αποικισμός

• Οι Ίωνες πριν την κάθοδο των Δωριέων ζούσαν στην βόρεια Πελοπόννησο, στην Μεγαρίδα και στην Αττική. Μετά την απώλεια των περιοχών τους από τους Δωριείς και Αχαιούς της Αργολίδας, μετακινήθηκαν ανατολικότερα. Οι περισσότερες παραδόσεις των Ιωνικών πόλεων θεωρούν ηγέτη της μετανάστευσης κάποιον απόγονο του Κόδρου και παρουσίαζαν ως αφετηρία τους την Αττική.

Β΄ Αποικισμός

Δεύτερος ελληνικός αποικισμός

• Δεύτερος ελληνικός αποικισμός ονομάστηκε η οργανωμένη αποικιακή εξάπλωση των αρχαίων Ελλήνων στον χώρο της Μεσογείου και της Μαύρης θάλασσας, κατά την περίοδο του 8ου, του 7ου και του 6ου αιώνα π. Χ.

Αρχαίες αποικίες στη Μεσόγειο

 Έλληνες

 Φοίνικες

Χαρακτηριστικά του β΄ αποικισμού

• Η ίδρυση των αποικιών ήταν αποτέλεσμα οργανωμένης επιχείρησης. Η αποστολή οργανωνόταν από τη μητρόπολη, ενώ σε πολλές περιπτώσεις συνεργάζονταν περισσότερες πόλεις.

• Η θέση της αποικίας επιλεγόταν προσεκτικά με στόχο να προσφέρει εμπορικά πλεονεκτήματα αλλά και ασφάλεια απέναντι σε επιδρομείς

Αίτια του αποικισμού

Δημογραφική έκρηξη

Ανάπτυξη εμπορίου

Ανάγκη για πρώτες ύλες

Εξορία

Αποικίες στην Μακεδονία και στην Θράκη

• Στην Βόρεια Ελλάδα ιδρύθηκαν πολλές αποικίες κυρίως στην περιοχή της Χαλκιδικής αλλά και στην περιοχή της Θράκης. Η Χαλκιδική αποικίστηκε από Ευβοείς, κυρίως από την Χαλκίδα.

Τα Άβδηρα

Αποικίες στο Ιόνιο και στην Ιλλυρία

• Η περιοχή του Ιονίου και της Ιλλυρίας αποικίστηκε αποκλειστικά σχεδόν από Κορινθίους. Οι Κορίνθιοι ίδρυσαν σημαντικές αποικίες κατά μήκος του θαλάσσιου δρόμου προς την Κάτω Ιταλία και την δύση με τις οποίες πέτυχαν να γίνουν κυρίαρχοι στο εμπόριο της δυτικής πλευράς της Μεσογείου. Σημαντικότερες αποικίες των Κορινθίων ήταν η Λευκάδα, ο Αστακός, το Ανακτόριο, το Άκτιο, η Αμβρακία, και η Κέρκυρα. Οι Κορίνθιοι ίδρυσαν ακόμα δύο σημαντικές αποικίες στην Ιλλυρία που εξελίχθηκαν σε σημαντικές πόλεις, την Απολλωνία και την Επίδαμνο.

Αποικίες στην Κάτω Ιταλία

• Οι πρώτοι που αποίκησαν την Κάτω Ιταλία ήταν οι Ευβοεις, οι

οποίοι με εκκίνηση τις Πιθηκούσσες (στο

νησί Ίσχια) ίδρυσαν μια σειρά από πόλεις στην περιοχή.

Δεύτερη πόλη που ίδρυσαν ήταν η Κύμη, σχεδόν απέναντι από

την Ίσχια. Άποικοι από την Κύμη ίδρυσαν

στην Σικελία την Ζάγκλη και στην απέναντι ακτή το Ρήγιο.

Οι Ευβοείς ίδρυσαν ακόμα την πόλη Νάξο η οποία έγινε η βάση

για την ίδρυση των πόλεων Λεοντίνοι, Ταυρομένιο 

και Κατάνη.

Θέατρο στις Συρακούσες

Αποικίες στην Μαύρη θάλασσα και στην Προποντίδα

• Στον αποικισμό της Μαύρης Θάλασσας πρωτοστάτησαν οι Μεγαρείς και κάποιες Ιωνικές πόλεις όπως η Μίλητος, η Φώκαια και η Τέως. Οι περισσότερες αποικίες στην περιοχή του Πόντου και της Προποντίδας ιδρύθηκαν τον 7ο αιώνα π. Χ. Στην περιοχή της Προποντίδας οι Μεγαρείς ίδρυσαν τις πόλεις Αστακό, Χαλκηδόνα και Βυζάντιο σε ιδιαίτερα προνομιακές θέσεις. Η Μίλητος ίδρυσε την Κύζικο και οι Φωκαείς την Λάμψακο

Ναός στο Παντικάπαιο

Αποικίες στην υπόλοιπη Μεσόγειο

• Οι ελληνικές αποικίες εξαπλώθηκαν μέχρι την Ισπανία και την βόρεια Αφρική.

Ο Οδυσσέας στο νησί των Σειρήνων. Η Οδύσσεια αποτύπωνε στοιχεία αυτής της περιόδου

Βιβλιογραφία

Πηγές  Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, εκδοτική Αθηνών, τόμος

Β΄ Μεγάλη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια της Μικράς

Ασίας Αιολικός αποικισμός Μεγάλη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια της Μικράς

Ασίας Ιωνικός αποικισμός Μεγάλη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια της Μικράς

Ασίας Δωρικός αποικισμός Ιστορία των Αρχαίων χρόνων ως το 30 π. Χ. Λάμπρου

Τσακτσίρα – Μιχάλη Τιβέριου ΟΕΔΒ, Αθήνα 2000

Αγγελοπούλου ΕυφροσύνηΒαλαβάνη ΜαρίαΒαλέλλης ΧρήστοςΒαριάμη ΜυρτώΒλουτέλλης ΠαναγιώτηςΓιαγτζόγλου ΌλγαΓιαγτζόγλου ΒασιλείαΓιουσμά Θεραπία

Ιακώβου ΕυριπίδηςΙατρού ΓιώργοςΚακαβούλια ΜαρίαΚανδυλιώτη ΒαγγελίτσαΚαπινός ΒασίληςΚαραμπλιάς ΒασίληςΡόβος Ορφέας

Γιουσμά ΚατερίναΓλιγλή – Δουκάκη ΜιχαέλαΔεληγιάννη ΜελπομένηΖιώγα ΜαρίαΖηλέλλη ΣτρατούλαΘερμιώτης Στράτος

ΤΕΛΟΣ

Ευχαριστούμε την κυρία Χρυσάνθη Φουρνατζή για την πολύτιμη βοήθειά της.