Η Α Π ΑΤ Η Τ Η Σ Π ΡΑ Σ Ι Ν Η ΣΗ Α Π ΑΤ Η Τ Η Σ Π ΡΑ Σ Ι Ν Η ΣΑ Ν Α Π Τ Υ Ξ Η ΣΑ Ν Α Π Τ Υ Ξ Η Σ

“ Η ο ι κο λ ο γ ι κ ήδ ρ ά σ η ή ε ί ν α ιε πα ν α σ τα τ ι κ ήδ ρ ά σ η ή δ ε ν ε ί ν α ιτ ί ποτα . Η ο ι κο λ ο γ ί αή θ α α πο κα λ ύ π τ ε ιτ ι ς τα ξ ι κ έ ςκο ι ν ω ν ι κ έ ς α ι τ ί ε ςκα ι τ ι ς α πά ν θ ρ ωπ ε ςσ χ έ σ ε ι ς πο υ

δ η µ ι ο ύ ρ γ η σ α ν έ ν α ν ο λ ο κ λ η ρ ωτ ι κά δ η λ η τ η ρ ι α σ µ έ ν οπλ α ν ή τ η ή θ α ε ί ν α ι έ ν α κα λ λ υ ν τ ι κό το υκα π ι τα λ ι σ µ ο ύ . Μ ι α θ λ ι β ε ρ ή ε π ι σ τ ρ ο φ ή σ τ η νπα ρ α δ ο σ ι α κ ή πο λ ι τ ι κ ή , σ τ η ν ψ η φ ο θ η ρ ί α , σ τ ο νι δ ε ο λ ο γ ι κό σ κοτα δ ι σ µ ό . ” Μ . Μ .

*εισαγωγή"Πλανήτης Γη - Ώρα Μηδέν!", "Η ηµέρα της ΓΗΣ" , "Πράσινα µέτρα". Καθηµερινάβοµβαρδιζόµαστε από θεωρίες, σπότ και εικασίες που µας εκφοβίζουν καιενοχοποιούν για ένα φυσικό περιβάλλον που νοσεί και απειλείται, κι ως εδώκανείς δε διαφωνεί. Τα λόγια είναι κοινά ,είτε ακούγονται από πολιτικούς, είτεαπό δηµοσιογράφους , είτε από "ευαισθητοποιηµένες εταιρίες", είτε απόκρατικοδίαιτους επιστήµονες . Χρησιµοποιώντας ποµπώδη κι επιβλητικό λόγο ,στοχεύουν στο συναίσθηµα κι όχι στη λογική του δέκτη , αφυπνίζοντάς του τοένστικτο της επιβίωσης. Το αποτέλεσµα? Ο "κινητοποιηµένος" δέκτης να ζητήσειαπό τους ίδιους που του πρόβαλλαν το πρόβληµα , να του δείξουν και τη λύση.

Η υποκρισία των ΜΜΕ , των πολιτικών καιτων λοιπών τροµολάγνων µας έχει πλέονκουράσει και εξοργίσει. Προβάλλουν το"περιβαλλοντικό" ως µείζον ζήτηµα , αλλάταυτόχρονα χρησιµοποιούν µέσα καιτρόπους να µας αποστρέψουν από τοκοινωνικό , τη στιγµή που τα δύοπροβλήµατα είναι αλληλένδετα κιαναπόσπαστα. Άλλωστε ποιές στρατηγικέςνα σου προτείνουν εταιρείες πουκερδοσκοπούν ανελέητα µε την ταµπέλατου οικολογικού προϊόντος?

Οι πράσινες βιοµηχανίες µε ταευφάνταστα σποτάκια είναι το ίδιο πράσινεςόταν εγκληµατούν στον "τρίτο" κόσµο? (πχ.Καταπάτηση υδάτινων πόρων της ινδίαςαπό την Coca Cola)

Ο µεγαλύτερος εχθρός κι εκµεταλλευτήςτου ανθρώπου και της φύσης , οκαπιταλισµός, θα αλλάξει αν γίνειπράσινος?

Πόσους ψήφους πρέπει να µετρήσουν τα οικολογικά κόµµατα για να σωθεί οπλανήτης?

Μήπως όσο πράσινο κι αν φυτέψουµε στις ταράτσες µας θα το ποτίζουµε µενερό πλούσιο σε τόνους πετρελαίου των "πράσινων βιοµηχανιών" ? (πχ SHELLστο δέλτα του Νίγηρα).

Η µπροσούρα αυτή ε ίνα ι µ ια συλλογ ική έκδοση της ανοιχτής συνέλευσης “Απότο σηµε ίο Χ στο άπειρο” που γίνετα ι κάθε Κυριακή στ ις 20:30 στην κατάληψηΜατσάγγου. Το παρόν έντυπο τυπώθηκε σε 1500 κοµµάτ ια και δ ίνετα ι χωρίςαντ ί τ ιµο. Θα το βρε ίτε στους δρόµους της πόλης ή στην κατάληψη.

-2-

* ιστορία του ιδεολογήµατος της πράσινης ανάπτυξηςTί ανάγκασε όµως το καπιταλισµό ναστολίσει την άγρια ανάπτυξή του µε ταεπίθετα βιώσιµη αειφόρο, πράσινη; Μετα επίθετα αυτά επιχειρεί, και εντέλειόπως θα δούµε αργότερα θακαταφέρει, να αφοµοιώσει το αυτόνοµοκίνηµα σε Ευρώπη και Αµερική πουαµφισβητούσε την διαρκή ανάπτυξη καιεναντιώνονταν έµπρακτα στηκαταστροφή του περιβάλλοντος. Μεάµεσες δράσεις, µαζικές, δυναµικέςδ ι α δ η λ ώ σ ε ι ς ,σαµποτάζ καισυγκρούσεις σεπ υ ρ η ν ι κ άεργοστάσια, αγώνεςενάντια στηναποδάσωση και σταµεγάλα έργαυποδοµής π.χ.α ε ρ ο δ ρ ό µ ι α ,αυτοκινητόδροµους.Αυτό πουχαρακτηρίζει τοκίνηµα αυτής τηςπεριόδου είναι ησύνδεση του πολιτικού µε τοπροσωπικό και την καθηµερινή ζωή.Αυτή η ιδέα γεννιέται µέσα στο κίνηµατων καταλήψεων σπιτιών και εδαφώνστις µητροπόλεις της δύσης και τοναγώνα ενάντια στις αναπλάσεις τωνπόλεων. Μέσα στις καταλήψεις γίνονταικαθηµερινότητα για πρώτη φορά οιανανεώσιµες πηγές ενέργειας, ηανακύκλωση, η κοµποστοποίηση, τοποδήλατο ως τρόπος ζωής, ταβιολογικά προϊόντα. Με αποτέλεσµατην κοινωνική αποδοχή τωνοικολογικών ιδεών και τη κριτική στην

ανάπτυξη ακόµη και από ταµικροµεσαία στρώµατα της κοινωνίας.Στις αρχές του '80 εµφανίζεται και µιαµερίδα νέων επιστηµών που κάνουνκριτική στην καπιταλιστική ανάπτυξηκαι προειδοποιούν για τη καταστροφήτου πλανήτη.Η εξουσία προσπαθώντας νααφοµοιώσει αυτά τα κινήµαταµετονόµασε την άγρια καπιταλιστικήανάπτυξη σε πράσινη. Έτσι, για πρώτη

φορά το 1987στην έκθεσηB r u d l a n d 1εµφανίστηκε τοεπίθετο αειφόροςα ν ά π τ υ ξ η ,συνεχίστηκε µεπορίσµατα τηςε π ι τ ρ ο π ή ςσοφών και µε τησυνδιάσκεψη τουΡίο για τοπεριβάλλον καιτην ανάπτυξη το1992. Έτσι τα

αφεντικά µε µια διαρκή πράσινηπροπαγάνδα και υιοθετώντας τοοικολογικό λεξιλόγιο καταφέρνουν νααφοµοιώσουν ένα αρκετά µεγάλοκοµµάτι του κινήµατος. Αφού µέλη τουπαίρνουν κρατικές θέσεις φτιάχνουνπράσινα κόµµατα, ΜΚΟ, καισυµµετέχουν σε κυβερνητικούςσυνασπισµούς.

Στις µέρες µας, ακόµη και οιµεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρείεςπρασίνισαν π.χ. BP, SHELL, IKEA.Επίσης, αυξάνεται η πώλησηβιολογικών προϊόντων και ο

-3-

οικοτουρισµός γίνεται η νέα βαριάβιοµηχανία των µεσογειακών χωρών.Ακόµη και το µοντέλο τωνοικοκοινοτήτων και των αυτόνοµωνχωριών που δηµιουργήθηκαν απόριζοσπάστες αναρχοοικολόγους τουιοθέτησε ο καπιταλισµός, το έφερεστα µέτρα του και δηµιούργησε τιεκαπιταλιστικές πλέον πράσινες πόλεις,µε αποτέλεσµα τα αυτόνοµα χωριά να

φαντάζουν γραφικά. Συγκεκριµέναµέχρι το 2020 θα γίνουν 30 τέτοιεςπράσινες πόλεις µε εκατοµµύριακατοίκους .Τέλος το 2005 µε το πρωτόκολλο τουΚιότο που είχε ως αποτέλεσµα ηρύπανση να γίνεται παγκόσµιοεµπόριο όπου κάθε κράτος µπορεί νααγοράζει και να πουλάει δικαίωµαρύπανσης.

* πράσινος καπιταλισµόςΠλέον η πράσινη ανάπτυξη είναι ένα σύστηµα πολιτικής διακυβέρνησης πουπεριέχει βασικούς τοµείς οικονοµοτεχνικής εφαρµογής. Η πράσινη ανάπτυξηήταν ένας από τους βασικούς πυλώνες της νίκης του Οµπάµα στις εκλογές, καιένας από τους βασικούς πυλώνες της προεκλογικής καµπάνιας του ΠΑΣΟΚ.Ξεκίνησε σαν σύστηµαδιακυβέρνησης, αποσπασµατικάεπι Κλίντον στις ΗΠΑ και πλέονφαντάζει τόσο ισχυρό ώστε ναείναι το πολιτικό-οικονοµικόσύστηµα του µέλλοντος "πράσινοςκαπιταλισµός". Χαρακτηριστικόπαράδειγµα του Γκαιµπελικούσυστήµατος προπαγάνδας πουείχε αναπτυχθεί είναι η µαρτυρίατου Γ.Γ. αγροτικής ανάπτυξης επίΚλίντον που δήλωσε ότι: "εάντολµούσες να αµφισβητήσεις αυτότο σύστηµα ανάπτυξης όχι απλά σε θεωρούσαν "ανήθικο" αλλά σε βάφτιζανγελοίο, ηλίθιο και εχθρό του κόµµατος.Πάµε να δούµε µερικούς βασικούς συντελεστές που εργάσθηκαν µεθοδικά γιανα έρθει στο προσκήνιο ο πράσινος καπιταλισµός.O Μichael Taylor θα µπορούσε να θεωρηθεί σαν ένας από τους κύριουςθιασότες του πράσινου καπιταλισµού. Ανήκει στον σκληρό πυρήνα τουΟµπάµα, είναι νοµικός, γραφειοκράτης και έχει αναλάβει να κατασκευάσει όλοτο νοµικό πλαίσιο για την πλήρη εφαρµογή της πράσινης ανάπτυξης στις Η.Π.Α.Επίσης συντονίζει ένα 'ανεξάρτητο' όργανο που ασχολείται µε την Ε.Ε και τιςδυσκολίες εξαγωγής της πράσινης ανάπτυξης στην Ε.Ε. Αυτός λοιπόν οMichael Taylor υπήρξε για αρκετά χρόνια νοµικός σύµβουλος της Monsanto,φτάνοντας µάλιστα στη θέση του αντιπροέδρου. Ετσι ο Taylor εµφανίζεται

-4-

ως φανατικός θιασώτης των βιοκαυσίµων ιδιαίτερα αυτών που παράγονταιαπό µεταλλαγµένο καλαµπόκι ή σόγια!

Άρα τα ερωτήµατα µεγαλώνουν ευαισθησία για το περιβάλλον ή πιο πολύχρήµα για τ'αφεντικά;

-5-

* για την έννοια της ανάπτυξης

Η επέλαση του σύγχρονου ολοκληρωτισµού βαπτίστηκε ανάπτυξη,ένα δόγµα που τις τελευταίες δεκαετίες προωθείται από τοκαπιταλιστικό σύστηµα και αποτελεί την κινητήρια δύναµή του. Ηανάπτυξη είναι µια έννοια που αντηχεί ως πολύ θετική στα αυτιάτων περισσότερων ανθρώπων. Κι αυτό γιατί συνηθίζεται ναταυτίζεται µε την πρόοδο µιας κοινωνίας, δηλαδή µε τηνκαλυτέρευση των συνθηκών της ζωής µας. Κάτι τέτοιο όµως θαµπορούσε να συµβαίνει µόνο αν τα κριτήρια βάση των οποίωναναπτύσσεται µια περιοχή διαµορφώνονταν σύµφωνα µε τιςπραγµατικές ανάγκες του κοινωνικού συνόλου. Στηνπραγµατικότητα όµως αυτό που συµβαίνει είναι η ανάπτυξη µιας

περιοχής να καθορίζεται µε βάση τα κέρδη των από πάνω. Κέρδηπου εξασφαλίζονται µε την εκµετάλλευση των από κάτω

και την λεηλασία της φύσης. Άρα θα µπορούσαµενα πούµε ότι ανάπτυξη για µας, τους από

κάτω, σηµαίνει σκληροί έως άθλιοιόροι εργασίας, τσιµεντοποίηση,

αύξηση της καταστολής,ανεργία, καµένα δάση,

αποξένωση στη κα-θηµερινότητα

κτλ.

* καινούριες αγορές και η "κρίση της τορτίγιας"Ο καπιταλισµός προφανώς δεν µπορεί παρα να έρχεταιαντιµέτωπος συνέχεια µε τα αδιέξοδα που ο ίδιος γεννάει.Οικονοµικές κρίσεις, πόλεµοι, γενοκτονίες και τερατώδειςκαταστροφές. Και είναι κάποιες κρίσµες καµπές αυτούτου συστήµατος που αναγκάζεται να κάνει µια στροφή,για να γλυτώσει απο τυχόν κοινωνικές πιέσεις πουµπορεί να συναντήσει στο µέλλον.Αυτό ακριβώς συµβαίνει και τώρα µε τοπροσωπείο της πράσινης ανάπτυξης. Τακινήµατα που είχαν εµφανιστεί πρίν,αφωµοιώθηκαν και ξεχάστηκαν, και τώρα είναιοι καπιταλιστές αυτοί οι οποίοι αγωνιούν για τοµέλλον του πλανήτη, µε άλλα λόγιαφροντίζουν το µέλλον της τσέπης τους.Με φόντο µια ακόµη οικονοµική κρίση, µε τηνυποστήριξη δεκάδων µκο και αριστερώνκοµµάτων και οργανώσεων, µε τη χρόνιαπλέον προπαγάνδηση τουπεριβαλλοντισµού, το έδαφος είναι έτοιµογια το άνοιγµα της νέας µπίζνας µε τοόνοµα πράσινη ανάπτυξη." Πρόκειται για την ικανότητα τουκαπιταλισµού να εκµεταλλεύεται τιςκαταστροφές που ο ίδιος προκαλεί"Εναλλακτικές πηγές ενέργειας, φιλικά προςτο περιβάλλον προιόντα, κάδοιανακύκλωσης, βιοδιασπώµενες σακούλεςγια µια οικολογική υπερκατανάλωση, είναι µιαµικρή πτυχή η οποία έχει µπεί στηνκαθηµερινότητά µας. Μια πτυχή ενός πολύµεγαλύτερου παιχνιδιού το οποίο παίζεται στιςπλάτες των ανθρώπων και της φύσης. Μιατεράστια βιοµηχανία έχει αρχίσει νααναπτύσσεται φιλοδοξόντας να βγάλει το κεφάλαιοαπό τη δύσκολη θέση και να καθυστερήσει τιςσυνέπειες του κοινωνικού προβλήµατος που έχειδηµιουργήσει.Οι εκτιµήσεις της γερµανικής κυβέρνησης είναι οτι το2020 η πράσινη βιοµηχανία θα απασχολεί περισσότερουςεργαζόµενους απο την αυτοκινητοβιοµηχανία, που αποτελείβασικό πυλώνα της γερµανικής οικονοµίας. Οι νέες αγορές που

-6-

ανοίγονται έχουν τεράστιες προοπτικές κέρδους το οποίο θαπροκύψει φυσικά απο την συνέχιση της καταστροφής του

πλανήτη.Ένα σηµαντικό παράδειγµα στο οποίο αξίζει να σταθούµε

είναι τα βιοκαύσιµα. Η παραγωγή δηλαδή καύσιµηςύλης για ενεργειακές ανάγκες απο φυτά όπως το

καλαµπόκι και η σόγια πρώτιστα στις ΗνωµένεςΠολιτείες, το λιναρόσπορο καθώς και τοσυναπόσπορο, κυρίως στην Ευρώπη, τοζαχαροκάλαµο στη Βραζιλία, το φοινικέλαιο στηΝοτιοανατολική Ασία κ.α. Η παραγωγήβιοκαυσίµων απαιτεί τόσο πολλή ενέργειαπου περισσότερο εντείνει παρά βοηθάει στηναντιµετώπιση φαινοµένων όπως αυτό τουθερµοκηπίου.Αυτή τη στιγµή οι καλλιεργητέςεκγαταλείπουν τις παραδοσιακέςκαλιέργειές τους, για να φυτέψουν φυτά ταοποία θα µπορούν να γίνουν βιοκαύσιµα.Για να καλυψουν τις ανάγκες τηςενεργειακής ζήτησης απαιτείται ηκαταστροφή τεράστιων εκτάσεων γής. Ταδάση του Αµαζονίου αποψιλώνονται για νακαλλιεργηθούν φυτά για βιοκαύσιµα. Τοίδιο συµβαίνει και στα δάση τηςΝοτιοανατολικής Ασίας. Οι επιπτώσεις στοπεριβάλλον είναι ακόµα περισσότερες ανσκεφτούµε µόνο τις ποσότητες λιπασµάτωνπου απαιτούνται για αυτές τις καλλιέργειες.Αλλά δεν είναι αυτό το µοναδικό πρόβληµασχετικά µε τα βιοκαύσιµα.

Πέρα απο τη λεηλασία των δασικών εκτάσεωνέρχεται και το ζήτηµα των οικονοµικών και

κοινωνικών προεκτάσεων. Η αυξηµένη ζήτησηβιοκαυσίµων έχει σαν αποτέλεσµα την άνοδο των

τιµών του καλαµποκιού, του ριζιού, της σόγιας καιάλλων δηµητριακών. Πράγµα που µπορεί να έχει

τροµακτικό αντικτυπο στις φτωχότερες κοινωνίες τουπλανήτη.

Τη στιγµή που οι πρωτοκοσµικές κοινωνίες ζητάνεβιοκαύσιµα για να κινηθούν, σε κάποιες άλλες έχουν αναγκη

απο αυτά τα φυτά για να τραφούν. Το 2007 στο Μεξικό

-7-

ξέσπασαν ταραχές για τις τιµές τουκαλαµποκιού µιας και η τιµή τηςτορτίγιας, βασικής πηγής ενέργειαςγια τα φτωχότερα στρώµατα έιναι ηυψηλότερη της δεκαετίας µε άνοδο400%.Έτσι απο τη µια έχουµε το λαϊφστάιλ

του δυτικού µε το υβριδικό αµάξι καιαπο την άλλη εκατοµµύριαανθρώπων που θα πεθάνουν απο τηπείνα µη µπορώντας να αγοράσουν

βασικές τροφές όπως το καλαµπόκι ήτο ρύζι. Και φυσικά ανάµεσα στηνεπιλογή ρεζερβουάρ ή στοµάχι είναιπροφανές οτι ο καπιταλισµός θαδιαλέξει το πρώτο.Το ζητηµα όµως δεν είναιανθρωπιστικό γιατι και πάνω στοανθρωπισµό ο καπιταλισµός πατάεικαι κερδίζει. Είναι ταξικό, πολιτικό καιβαθιά κοινωνικό.

* το lifestyle της οικολογίας απο τον καναπέ

Το κράτος και τα αφεντικά εναποθέτουν τις ευθύνες τους στον κάθε έναπολίτη- καταναλωτή ξεχωριστά κάνοντάς τον ενοχικό προς την καταστροφήτης γης. Του δείχνει ότι το περιβάλλον είναι σε κρίσιµη κατάσταση και τουπροτείνει λύσεις όπως την αγορά οικολογικών λαµπτήρων, αµαξιών καιοικιακών συσκευών χωρίς να µειώνεται η καταναλωτική του µανία.Μετά λοιπόν όλα είναι καλά και έχει εκτελέσει το καθήκον του έχονταςυιοθετήσει τις λύσεις τους, οιοποίες δεν είναι στην ουσία τουςλιγότερο καταστροφικές για τη γηκαι αυτόµατα οι κύριοι ένοχοιεξιλεώνονται. Η υπερκατανάλωσηπαραµένει και οι εταιρείεςσυνεχίζουν να πωλούν προϊόντααντικαθιστώντας τα µε"οικολογικά". Οι µεγάλεςβιοµηχανίες συνεχίζουν ναπαράγουν και να ρυπαίνουν, νακαταστρέφουν και να βεβηλώνουντη φύση. Έτσι, κλείνοντας µιαµέρα για µια συγκεκριµένη ώρατα φώτα µας ταυτόχρονα όλοι,γινόµαστε εµείς οι υπαίτιοι τηςκαταστροφής ξεχνόντας ότι η οργή πρέπει να στραφεί στους πραγµατικούςδολοφόνους της γης. Γιατί δε νοείτει καπιταλισµός χωρίς να εκµεταλλεύεταιόσο πιο πολύ µπορεί, δε νοείται σύστηµα κέρδους που νοιάζεται για τησωτηρία της γης. Για τους εκµεταλλευτές της η γη είναι απλά ένας πόρος καιη σχέση τους µε αυτή είναι σχέση ιδιοκτησίας.

-8-

Όσο εφησυχασµό και επανάπαυσητης συνείδησης να δηµιουργούν ηανακύκλωση, η αγορά οικολογικώνσυσκευών και η πλύση των ρούχωνστους 30ο βαθµούς και όχι στους40ο, ο ευδαιµονισµός και η αφαίµαξητων πρώτων υλών-προκειµένου νακαλυφθούν οι συνεχώς αυξανόµενεςκαταναλωτικές "ανάγκες"- φαίνεται ναµην προβληµατίζει κανέναν. Ουποτιθέµενα εναλλακτικός τρόποςζωής και το πράσινο "lifestyle" πουπλασάρονται σαν κραυγή σωτηρίαςαπό τις πολιτικές και οικονοµικέςεξουσίες για τον περιορισµό (καιόχι την αντιµετώπιση) της κρίσηςπου περνάει το περιβάλλονέρχεται σε ολοκληρωτικήαντίθεση µε την ανεξέλεγκτηυπερκατανάλωση υλικών αγαθώνπου κυριαρχεί σε όλες τιςκαπιταλιστικές χώρες τουσήµερα.Ο µέσος αστός νιώθει περηφάνιακαι ικανοποίηση την ώρα που πετάειτις υπεράριθµες σακούλες µεσκουπίδια στον κάδο ανακύκλωσης,σίγουρος πως έκανε το χρέος τουπρος την εξουσία (όχι τοπεριβάλλον), η οποία τον έπεισε πωςο µπλε κάδος οδηγεί στη σωτηρία καιτη λύτρωση του. Η τραγική πλύσηεγκεφάλου που έχει προκαλέσει τοκαπιταλιστικό πρότυπο (κοινωνικήκαταξίωση από το "έχειν" και όχι απότο "είναι") έχει οδηγήσει τονπαθητικοποιηµένο πια άνθρωπο ναπαράγει και να καταναλώνει όχιαπλώς συγκαταβατικά και ανεκτικά,αλλά απολαυστικά και ενίοτε

οργασµικά, αδιαφορώντας για τηναλόγιστη εκµετάλλευση του φυσικούπεριβάλλοντος που απαιτείται για τηνικανοποίηση των εξωπραγµατικώνκαι περιττών αναγκών του.

Εδώ είναι απαραίτητο ναξεκαθαριστούν επιτέλους οι έννοιεςτης "οικολογίας" και του"περιβαλλοντισµού" και να γκρεµιστείη αυταπάτη που έχει κτιστεί γύρωαπό αυτές:Στην έννοια του περιβαλλοντισµού

µπορούν να περιληφθούν οι

προσπάθειες µείωσης καιπεριορισµού της καταστροφής τουπεριβάλλοντος, στα πλαίσια τουυπαρκτού πολιτικού συστήµατος.Επικεντρώνεται, "χτυπάει" καιπροσπαθεί να αντιµετωπίσει τασυµπτώµατα του προβλήµατος,αγνοώντας και αδιαφορώντας για τοαρχικό πρόβληµα και τουςυπεύθυνους της δηµιουργίας του.

Με τον όρο οικολογία εννοούµε έναδιαφορετικό τρόπο κοινωνικήςοργάνωσης που δεν περιορίζεταιστην προστασία ή στην βελτίωσηπεριβάλλοντος µε στόχοωφελιµιστικό και στενά

* περιβαλλοντισµός - οικολογία

-9-

ανθρωποκεντρικό. ∆εν ενδιαφέρεταιµόνο για ότι περιβάλει τονάνθρωπο, αλλά θεωρεί ότι όλα ταόντα έχουν την ίδια εγγενή, έµφυτηαξία και όχι µόνο ο άνθρωπος. Ηοικολογία όµως εκ των πραγµάτωνείναι αδύνατο να συνυπάρξει µε τονκαπιταλισµό, αφού τα ατελείωτασυµφέροντα και η αισχροκέρδειατου κεφαλαίου και τωνεκπροσώπων του είναι αυτοί πουείναι υπεύθυνοι για το αρχικόπρόβληµα της καταστροφής τουπεριβάλλοντος. Η ιδεολογία τουκαπιταλισµού βασίζεται σταοικονοµικά οφέλη των ισχυρών καιτην απόκτηση κερδών µε κάθεδυνατό τρόπο, γεγονός που κάνειαναπόφευκτη την αλλοτρίωση τηςατοµικής και περιβαλλοντικής

συνείδησης και την εξαγορά της γηςκαι της αξιοπρέπειας. Όταν ακόµακαι ο αέρας που αναπνέουµε έχειµολυνθεί είναι αδύνατο ηυπεράσπιση του περιβάλλοντος ναγίνει υποτακτικά και συµβατά µε τουπάρχον πολιτικό σύστηµα. Ηοικολογία εστιάζει στην ανατροπήαυτού του συστήµατος "χτυπάει" τοκεφάλαιο, την εξουσία, τηνεκµετάλλευση. Συγκρούεταιαναπόφευκτα µε την κεντρική ιδέατου καπιταλισµού και τηναπεριόριστη εξάπλωση τηςκυριαρχίας της πάνω στονάνθρωπο και στη φύση. Αποτελείµια έννοια ριζοσπαστική καιανατρεπτική και όχι υποτακτική καιπεριορισµένη σε έναν στείροπεριβαλλοντισµό.

* το τέλος της καταστροφής του πλανήτη είναι η αρχήτης καταστροφής του καπιταλισµού

Καπιταλισµός είναι ένα σύστηµα σχέσεων εκµετάλλευσης, όχιµόνο ανθρώπου από άνθρωπο αλλά και ανθρώπου προς τη φύση,µε σκοπό το κέρδος.Καταστρέφοντας εκτάσεις δασών,κατασπαταλώντας φυσικούς πόρους, µολύνοντας τον αέρα και τηθάλασσα κ.α.

Καπιταλισµός είναι ένα συστηµα που δεν διστάζει να θυσιάζεικαθηµερινά χιλιάδες ανθρώπους σ’ όλο το κόσµο, είτε µεπολέµους, είτε µε εργατικά “ατυχήµατα”, είτε µε δολοφονίες, είτε ...

-10-

... µε σκοπό το κέρδος. Ένα σύστηµα που λεηλατεί και καταστρέφειολόκληρες περιοχές (βλέπε BP*) µε ανεπανόρθωτα αποτελέσµατα τόσοστο φυσικό περιβάλλον όσο και στους κατοίκους των περιοχών αυτών.

Όπως είδαµε λοιπόν, ο καπιταλισµός είναι πάνω απ’ όλα σχέσειςεκµετάλευσης. Πρόταγµά µας δε µπορεί παρά να είναι η απεµπλοκή µαςαπο τέτοιου είδους σχέσεις.

Μόνο µέσα από τη συλλογική ζωή και την αλληλεγγύη µπορούµε ναεπιδιώξουµε τηναπεξάρτηση αποσ χ έ σ ε ι ςεκµετάλευσης καιτην µέγιστηδυνατή αυτονοµίαµας απο τοκράτος και τουςθεσµούς του(π.χ αυτονοµίαστη τροφή τηνστέγη, και τηνενέργεια).

Παράλληλαθ έ τ ο ν τ α ς τ ο νεαυτό µας ως ένακοµµάτι τουδ ι ά χ υ τ ο υε λ ε υ θ ε ρ ι α κ ο ύκ ι ν ή µ α τ ο ςσ υ µ µ ε τ έ χο υ µ εενεργά στοναγώνα για τηνκ ο ι ν ω ν ι κ ήαπελευθέρωση,καθώς η ολικήαυτονόµισή µας περνάει µέσα από την ολική καταστροφή τουκαπιταλισµού και των δοµών του.

-11-

* Χαρακτηριστηκό παράδειγµα το σπάσιµο του αγωγού εξώρηξης πετρελαίου στον κόλποτου Μεξικού από την BP. Με πρωτοφανή καταστροφή του θαλάσσιου, υποθαλάσσιου καιπαράκτειου οικοσυστήµατος. Χαρακτηριστηκά µέχρι τις 6 Ιουνίου η πετρελαιοκηλίδα είχεεξαπλωθεί σε ακτίνα 320Κm επιρεάζοντας τέσσερις πολιτείες των Η.Π.Α.

Σχετικές σελίδες: www.yfanet.net/ , http://apatris.info/ , www.eutopia.grhttp://strefis.ath.cx

Το παρόν κείµενο είναι η εισήγηση της συζήτησης:" Η απάτη της πράσινης ανάπτυξης. ∆εν αλλάζει η εκµετάλλευση ανθρώπου απο

άνθρωπο και ανθρώπου προς τη φύση, αλλάζει µόνο όνοµα ο καπιταλισµός",που έγινε στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 7 χρόνια της κατάληψης Ματσάγγου.