ΑΝΤΑΜΩΜΑΑΝΤΑΜΩΜΑΑΝΤΑΜΩΜΑΑΝΤΑΜΩΜΑ Ποίηµα
Χρήστος Κ. Λορέντζος
Στην Όλγα,
που ζωγράφιζε, τ’ αστέρια
που τη ζήλεψαν.
ΓΓΓΓια του χρόνου
αναβλήθηκε η συνάντηση
Ίδιο µήνα, ίδιο τόπο.
Έµεινε το καλοκαίρι αµέριµνο
Να συνεχίσει τη δουλεία του
Και τα βραδάκια,
οι παρέες στα τραπέζια,
Να γελούν, να σχολιάζουν,
να αδιαφορούν.
Παίζει και η γη κρυφτό µε το φεγγάρι.
Τέτοια έκλειψη καιρό είχαµε να δούµε.
Πιάσαν δουλειά οι προφήτες
Το µέλλον µε ακρίβεια να ορίσουν.
Η συνάντησή µας
Για του χρόνου αναβλήθηκε
Ίδιο µήνα, ίδιο τόπο.
Κερνάει όνειρα η ζωή όταν µεθάει.
Σαν ανταµώναµε,
όπως τότε στην ίδια τάξη,
Απ’ ότι ζήσαµε µαζί
Όσα θέλαµε θυµόµαστε
Και αθωώναµε αµαρτίες
Ξεµέθυστοι από τα χρόνια
των πολλών ελπίδων.
Μετρούσαµε τις απουσίες µε σιωπή,
Όπως είχαµε µάθει από παλιά.
Πολλοί είµαστε ακόµα,
Ας λέει ο απουσιολόγος ό,τι θέλει.
Κείνες τις ώρες η ζωή µας
Εικόνα ακοµµάτιαστη
Τις εκλείψεις ειρωνεύονταν
Με δειλά κοιτάγµατα παλιών ερώτων
Που δεν είχαν κουραστεί να περιµένουν.
Όλους σας ανταµώνω πάλι τώρα
Φίλοι παλιοί, ακριβοί µου
Στον ίδιο τόπο της καρδιάς
Στο δικό µας καλοκαίρι.
Όλοι είστε εδώ,
Ακόµα κι όσοι λείπουν.
Top Related