145a9 Results for ος, εχεται

1. Plato Phil., Theaetetus. {0059.006} Stephanus page 145 section a line 8.   {ΘΕΑΙ.} Πάντως δήπου, ὦ Σώκρατες.  {ΣΩ.} Ἦ καὶ ἀστρονομικὸς καὶ λογιστικός τε καὶ μουσικὸςκαὶ ὅσα παιδείας ἔχεται;  {ΘΕΑΙ.} Ἔμοιγε δοκεῖ.  {ΣΩ.} Εἰ μὲν ἄρα ἡμᾶς τοῦ σώματός τι ὁμοίους φησὶν (10)

2. Plato Phil., Politicus. {0059.008} Stephanus page 289 section a line 7. ἀποδώσομεν ἢ τῇ πολιτικῇ. (5)  {ΝΕ. ΣΩ.} Πῶς γὰρ οὔ;  {ΞΕ.} Σχεδὸν τοίνυν ὅσα ἔχεται κτήσεως, πλὴν τῶνἡμέρων ζῴων, ἐν τούτοις ἑπτὰ οἶμαι γένεσιν εἰρῆσθαι.σκόπει δέ· ἦν γὰρ δικαιότατα μὲν ἂν τεθὲν κατ’ ἀρχὰς τὸ+gen.3. Plato Phil., Alcibiades i [Sp.]. {0059.013} Stephanus page 120 section b line 7. κολακεύσοντες τὴν πόλιν ἀλλ’ οὐκ ἄρξοντες—πρὸς τού- (5)τους σε δεῖ, οὕσπερ λέγω, βλέποντα σαυτοῦ δὴ ἀμελεῖν,καὶ μήτε μανθάνειν ὅσα μαθήσεως ἔχεται, μέλλοντα τοσοῦ-τον ἀγῶνα ἀγωνίζεσθαι, μήτε ἀσκεῖν ὅσα δεῖται ἀσκήσεως,(c.) καὶ πᾶσαν παρασκευὴν παρεσκευασμένον οὕτως ἰέναι ἐπὶ+gen.4. Plato Phil., Alcibiades i [Sp.]. {0059.013} Stephanus page 120 section b line 8. τους σε δεῖ, οὕσπερ λέγω, βλέποντα σαυτοῦ δὴ ἀμελεῖν,καὶ μήτε μανθάνειν ὅσα μαθήσεως ἔχεται, μέλλοντα τοσοῦ-τον ἀγῶνα ἀγωνίζεσθαι, μήτε ἀσκεῖν ὅσα δεῖται ἀσκήσεως,(c.) καὶ πᾶσαν παρασκευὴν παρεσκευασμένον οὕτως ἰέναι ἐπὶτὰ τῆς πόλεως.+gen.5. Plato Phil., Amatores [Sp.]. {0059.016} Stephanus page 135 section b line 6. εἰ δοκοίη τῶν τεχνῶν ἔμπειρος εἶναι πασῶν, εἰ δὲ μή, ὡςπλείστων γε καὶ μάλιστα τῶν ἀξιολόγων, μαθὼν αὐτῶν (5)ταῦτα ἃ προσήκει τοῖς ἐλευθέροις μαθεῖν, ὅσα συνέσεωςἔχεται, μὴ ὅσα χειρουργίας.  Ἆρ’ οὖν οὕτω λέγεις, ἔφην ἐγώ, ὥσπερ ἐν τῇ τεκτονικῇ;+gen.6. Plato Phil., Amatores [Sp.]. {0059.016} Stephanus page 135 section b line 7. same as above.7. Plato Phil., Meno. {0059.024} Stephanus page 94 section b line 6.   {ΣΩ.} Τούτους μέντοι, ὡς οἶσθα καὶ σύ, ἱππέας μὲν ἐδί- @1δαξεν οὐδενὸς χείρους Ἀθηναίων, καὶ μουσικὴν καὶ ἀγωνίαν (5)καὶ τἆλλα ἐπαίδευσεν ὅσα τέχνης ἔχεται οὐδενὸς χείρους·ἀγαθοὺς δὲ ἄρα ἄνδρας οὐκ ἐβούλετο ποιῆσαι; δοκῶ μέν,ἐβούλετο, ἀλλὰ μὴ οὐκ ᾖ διδακτόν. ἵνα δὲ μὴ ὀλίγους οἴῃ+gen.8. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 661 section b line 1. μὲν ὑγιαίνειν, δεύτερον δὲ κάλλος, τρίτον δὲ πλοῦτος, μυρίαδὲ ἄλλα ἀγαθὰ λέγεται· καὶ γὰρ ὀξὺ ὁρᾶν καὶ ἀκούειν καὶ(b.) πάντα ὅσα ἔχεται τῶν αἰσθήσεων εὐαισθήτως ἔχειν, ἔτι δὲκαὶ τὸ ποιεῖν τυραννοῦντα ὅτι ἂν ἐπιθυμῇ, καὶ τὸ δὴ τέλοςἁπάσης μακαριότητος εἶναι τὸ πάντα ταῦτα κεκτημένον ἀθά-+gen.9. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 859 section e line 3. (e.) λέγων οὕτω πλημμελῶς δόξειε λέγειν.

  {ΚΛ.} Οὐκοῦν ὀρθῶς; @1  {ΑΘ.} Ἴσως· ἴδωμεν δὲ ὡς, εἰ πάντ’ ἐστὶν καλὰ ὅσα δι-καιοσύνης ἔχεται, τῶν πάντων τοι καὶ τὰ παθήματα ἡμῖνἐστιν, σχεδὸν τοῖς ποιήμασιν ἴσα. (5)+gen.10. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 953 section a line 3. 953.(a.) φυλάττοντας μὴ νεωτερίζῃ τίς τι τῶν τοιούτων ξένων, καὶδίκας αὐτοῖς ὀρθῶς διανέμοντας, ἀναγκαῖα μέν, ὡς ὀλίγισταδ’ ἐπιχρωμένους. ὁ δὲ δεύτερος, ὄμμασιν ὄντως θεωρὸς ὅσατε μουσῶν ὠσὶν ἔχεται θεωρήματα· τῷ δὴ τοιούτῳ παντὶχρὴ καταλύσεις πρὸς ἱεροῖς εἶναι φιλοξενίαις ἀνθρώπων (5)+gen.11. Plato Phil., Epinomis [Dub.] (fort. auctore Philippo Opuntio). {0059.035} Stephanus page 992 section d line 1. ὀλίγων, ἔστιν ταῦτα ὀρθῶς εἰρημένα· ὁπόσοι γὰρ θεῖοι καὶσώφρονες ἅμα τῆς ἄλλης τε μετέχοντες ἀρετῆς φύσει, πρὸς(d.) δὲ τούτοις ὅσα μαθήματος ἔχεται μακαρίου πάντα εἰληφότες—ἃ δ’ ἔστιν εἰρήκαμεν—τούτοισιν μόνοις τὰ τοῦ δαιμονίουσύμπαντα ἱκανῶς εἴληχέ τε καὶ ἔχει. τοῖς μὲν οὖν ταῦτα+gen.12. Plato Phil., Spuria. {0059.038} Stephanus page 378 section e line 6. σωμάτων τῶν ἀνθρώπων ὁποῖαί τε χρησταὶ καὶ ὁποῖαι μὴπρὸς ἑκάστους τῶν πόνων, καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ νέων (5)ὅσα μέλλει τῶν σωμάτων ἄξια λόγου ἔσεσθαι καὶ ἐν οἷςἐλπίς ἐστι πολλὴ τὰ ἔργα, ὅσα σώματος ἔχεται, εὖ ἀπεργά-σασθαι. {—} Ἔστι ταῦτα. {—} Πότερον οὖν σπουδαιότερόν ἐστιν

13. Plato Phil., Spuria. {0059.038} Stephanus page 378 section e line 7. πρὸς ἑκάστους τῶν πόνων, καὶ τῶν πρεσβυτέρων καὶ νέων (5)ὅσα μέλλει τῶν σωμάτων ἄξια λόγου ἔσεσθαι καὶ ἐν οἷςἐλπίς ἐστι πολλὴ τὰ ἔργα, ὅσα σώματος ἔχεται, εὖ ἀπεργά-σασθαι. {—} Ἔστι ταῦτα. {—} Πότερον οὖν σπουδαιότερόν ἐστινταῖς πόλεσιν ἵπποι καὶ κύνες ἀγαθοὶ καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα,+gen.

145a12, Results for παιν, ψεγ

1. Plato Phil., Theaetetus. {0059.006} Stephanus page 145 section a line 11. {ΣΩ.} Εἰ μὲν ἄρα ἡμᾶς τοῦ σώματός τι ὁμοίους φησὶν (10)εἶναι ἐπαινῶν πῃ ἢ ψέγων, οὐ πάνυ αὐτῷ ἄξιον τὸν νοῦν προσέχειν.

2. Plato Phil., Politicus. {0059.008} Stephanus page 283 section c line 4. {ΞΕ.} Πρῶτον τοίνυν ἴδωμεν πᾶσαν τήν τε ὑπερβολὴν καὶτὴν ἔλλειψιν, ἵνα κατὰ λόγον ἐπαινῶμεν καὶ ψέγωμεν τὰμακρότερα τοῦ δέοντος ἑκάστοτε λεγόμενα καὶτἀναντία περὶ (5)Justified, other parallels in context, mention later of assessment

3. Plato Phil., Politicus. {0059.008} Stephanus page 307 section d line 2. (d.) τε ἐν ἑτέροις πολλοῖς. κατὰ γὰρ οἶμαι τὴν αὑτῶν ἑκατέροιςσυγγένειαν τὰ μὲν ἐπαινοῦντες ὡς οἰκεῖα σφέτερα, τὰ δὲτῶν διαφόρων ψέγοντες ὡς ἀλλότρια, πολλὴν εἰς ἔχθρανjustified

4. Plato Phil., Phaedrus. {0059.012} Stephanus page 241 section e line 2. (e.)   {ΣΩ.} Οὐκ ᾔσθου, ὦ μακάριε, ὅτι ἤδη ἔπη φθέγγομαι ἀλλ’οὐκέτι διθυράμβους, καὶ ταῦτα ψέγων; ἐὰν δ’ ἐπαινεῖν τὸνἕτερον ἄρξωμαι, τί με οἴει ποιήσειν; ἆρ’ οἶσθ’ ὅτι ὑπὸ

justified, but not parallel constr. grammatically

5. Plato Phil., Phaedrus. {0059.012} Stephanus page 265 section c line 6.   {ΣΩ.} Τόδε τοίνυν αὐτόθεν λάβωμεν, ὡς ἀπὸ τοῦ ψέγειν (5)πρὸς τὸ ἐπαινεῖν ἔσχεν ὁ λόγος μεταβῆναι.  {ΦΑΙ.} Πῶς δὴ οὖν αὐτὸ λέγεις; @1justified, and justification is explicitly asked for right after.

6. Plato Phil., Gorgias. {0059.023} Stephanus page 483 section b line 7. πολλοί. πρὸς αὑτοὺς οὖν καὶ τὸ αὑτοῖς συμφέρον τούς τενόμους τίθενται καὶ τοὺς ἐπαίνους ἐπαινοῦσιν καὶ τοὺς(c.) ψόγους ψέγουσιν· ἐκφοβοῦντες τοὺς ἐρρωμενεστέρους τῶνjustified, parallel

7. Plato Phil., Gorgias. {0059.023} Stephanus page 510 section c line 8.   {ΣΩ.} Λείπεται δὴ ἐκεῖνος μόνος ἄξιος λόγου φίλος τῷτοιούτῳ, ὃς ἂν ὁμοήθης ὤν, ταὐτὰ ψέγων καὶ ἐπαινῶν,ἐθέλῃ ἄρχεσθαι καὶ ὑποκεῖσθαι τῷ ἄρχοντι. οὗτος μέγαJustified, parallel

8. Plato Phil., Hippias major [Dub.]. {0059.025} Stephanus page 286 section c line 7. με κατέβαλεν ἐν λόγοις τισὶ τὰ μὲν ψέγοντα ὡς αἰσχρά,τὰ δ’ ἐπαινοῦντα ὡς καλά, οὕτω πως ἐρόμενος καὶ μάλαὑβριστικῶς· “Πόθεν δέ μοι σύ,” ἔφη, “ὦ Σώκρατες, οἶσθαjustified, parallel

9. 11. Plato Phil., Clitophon [Dub.]. {0059.029} Stephanus page 406 section a line 4. διατριβὰς ψέγοι, τὴν Θρασυμάχου δὲ συνουσίαν ὑπερε-παινοῖ.  {ΚΛΕΙ.} Ὅστις, ὦ Σώκρατες, οὐκ ὀρθῶς ἀπεμνημόνευέ σοι (5)justified and parallel

10. 12. Plato Phil., Clitophon [Dub.]. {0059.029} Stephanus page 410 section e line 4. νυνδὴ διῆλθον. καί σου δεόμενος λέγω μηδαμῶς ἄλλως ποιεῖν,ἵνα μή, καθάπερ νῦν, τὰ μὲν ἐπαινῶ σε πρὸς Λυσίαν καὶ πρὸςτοὺς ἄλλους, τὰ δέ τι καὶ ψέγω. μὴ μὲν γὰρ προτετραμμένῳ (5)justified and parallel

11. 13. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 358 section a line 8.   Οἶδα, ἦν δ’ ἐγώ, ὅτι δοκεῖ οὕτω καὶ πάλαι ὑπὸ Θρασυ-μάχου ὡς τοιοῦτον ὂν ψέγεται, ἀδικία δ’ ἐπαινεῖται· ἀλλ’ἐγώ τις, ὡς ἔοικε, δυσμαθής.justified and parallel

12. 15. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 358 section d line 6. ἐπαινῶν, εἰπὼν δὲ ἐνδείξομαί σοι ὃν τρόπον αὖ βούλομαι @1καὶ σοῦ ἀκούειν ἀδικίαν μὲν ψέγοντος, δικαιοσύνην δὲ ἐπαι- (5)νοῦντος. ἀλλ’ ὅρα εἴ σοι βουλομένῳ ἃ λέγω.  Πάντων μάλιστα, ἦν δ’ ἐγώ· περὶ γὰρ τίνος ἂν μᾶλλονjustified and parallel

13. 16. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 362 section e line 3. δεῖ γὰρ διελθεῖν ἡμᾶς καὶ τοὺς ἐναντίους λόγους ὧν ὅδεεἶπεν, οἳ δικαιοσύνην μὲν ἐπαινοῦσιν, ἀδικίαν δὲ ψέγουσιν,ἵν’ ᾖ σαφέστερον ὅ μοι δοκεῖ βούλεσθαι Γλαύκων. λέγουσιjustified and parallel

14. 17. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 367 section b line 8. τὰς ἀληθεῖς, τὰς δὲ ψευδεῖς προσθήσεις, οὐ τὸ δίκαιονφήσομεν ἐπαινεῖν σε ἀλλὰ τὸ δοκεῖν, οὐδὲ τὸ ἄδικον εἶναι(c.) ψέγειν ἀλλὰ τὸ δοκεῖν, καὶ παρακελεύεσθαι ἄδικον ὄνταjustified and parallel

15. 19. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 367 section d line 6. ἐπαινεῖν· ὡς ἐγὼ τῶν μὲν ἄλλων ἀποδεχοίμην ἂν οὕτως (5)ἐπαινούντων δικαιοσύνην καὶ ψεγόντων ἀδικίαν, δόξας τεπερὶ αὐτῶν καὶ μισθοὺς ἐγκωμιαζόντων καὶ λοιδορούντων,justified and parallel

16. 20. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 400 section c line 2. (c.) βραχύτητας προσῆπτε. καὶ τούτων τισὶν οἶμαι τὰς ἀγωγὰςτοῦ ποδὸς αὐτὸν οὐχ ἧττον ψέγειν τε καὶ ἐπαινεῖν ἢ τοὺςῥυθμοὺς αὐτούς—ἤτοι συναμφότερόν τι· οὐ γὰρ ἔχω λέγεινjustified and parallel

17. 21. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 492 section b line 8. κοινὸν πλήθους σύλλογον σὺν πολλῷ θορύβῳ τὰ μὲν ψέγωσιτῶν λεγομένων ἢ πραττομένων, τὰ δὲ ἐπαινῶσιν, ὑπερ-βαλλόντως ἑκάτερα, καὶ ἐκβοῶντες καὶ κροτοῦντες, πρὸς δ’

18. 22. Plato Phil., Minos [Sp.]. {0059.033} Stephanus page 319 section a line 4. ἄνδρας. νεμεσᾷ γὰρ ὁ θεός, ὅταν τις ψέγῃ τὸν ἑαυτῷὅμοιον ἢ ἐπαινῇ τὸν ἑαυτῷ ἐναντίως ἔχοντα· ἔστι δ’ οὗτοςὁ ἀγαθός. μὴ γάρ τι οἴου λίθους μὲν εἶναι ἱεροὺς καὶ ξύλα (5)justified and parallel

19. 23. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 632 section a line 2. 632.(a.) τε ἐρώτων τὰς σπουδὰς ἐπεσκεμμένον καὶ παραπεφυλαχότα,ψέγειν τε ὀρθῶς καὶ ἐπαινεῖν δι’ αὐτῶν τῶν νόμων· ἐν ὀργαῖςτε αὖ καὶ ἐν φόβοις, ὅσαι τε διὰ δυστυχίαν ταραχαὶ ταῖςjustified and parallel

20. 24. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 638 section c line 3.   {ΑΘ.} Δοκοῦσί μοι πάντες οἱ λόγῳ τι λαβόντες ἐπιτή-δευμα, καὶ προθέμενοι ψέγειν αὐτὸ ἢ ἐπαινεῖν εὐθὺς ῥηθέν,οὐδαμῶς δρᾶν κατὰ τρόπον, ἀλλὰ ταὐτὸν ποιεῖν οἷον εἰ δήτις, ἐπαινέσαντός τινος πυροὺς βρῶμα ὡς ἀγαθόν, εὐθὺς (5)ψέγοι, μὴ διαπυθόμενος αὐτοῦ μήτε τὴν ἐργασίαν μήτε τὴν

21. 26. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 638 section d line 3. σαντες τοσοῦτον μόνον, εὐθὺς οἱ μὲν ψέγειν αὐτό, οἱ δ’ἐπαινεῖν, καὶ μάλα ἀτόπως. μάρτυσιν γὰρ καὶ ἐπαινέταιςχρώμενοι ἐπαινοῦμεν ἑκάτεροι, καὶ οἱ μέν, ὅτι πολλοὺςjustified and parallel

22. 28. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 739 section d line 1. οἷον ὄμματα καὶ ὦτα καὶ χεῖρας κοινὰ μὲν ὁρᾶν δοκεῖν καὶ(d.) ἀκούειν καὶ πράττειν, ἐπαινεῖν τ’ αὖ καὶ ψέγειν καθ’ ἓν ὅτιμάλιστα σύμπαντας ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς χαίροντας καὶ λυπου-justified and parallel

23. 29. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 770 section e line 7. ποιεῖν. ταῦτα ἡμεῖς τε ἔμπροσθεν συνωμολογησάμεθα, καὶνῦν ὑμεῖς ἡμῶν εἰς ταῦτα ἑκάτερα βλέποντες ἐπαινεῖτε καὶ771.(a.) ψέγετε τοὺς νόμους ὅσοι μὴ ταῦτα δυνατοί, τοὺς δὲ δυνατοὺςjustified and parallel, but strangely put

24. 30. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 822 section e line 9. ἀγαθόν· τελεώτερον δὲ ὧδε εἰρημένον, ὡς ἄρα ὃς ἂν τοῖς τοῦ @1νομοθέτου νομοθετοῦντός τε καὶ ἐπαινοῦντος καὶ ψέγοντος823.(a.) πειθόμενος γράμμασιν διεξέλθῃ τὸν βίον ἄκρατον. οὗτος ὅ justified and parallel

25. 31. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 823 section d line 4.   Τούτων δὴ προρρηθέντων, ἑξῆς ἂν γίγνοιτο ἔμμετροςἔπαινος θήρας καὶ ψόγος, ἥτις μὲν βελτίους ἀποτελεῖ τὰςψυχὰς τῶν νέων ἐπαινοῦντος, ψέγοντος δὲ ἣ τἀναντία. (5)justified and parallel

26. 33. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 829 section e line 3. ποιήματα ἐδόθη τοῖς θεοῖς, καὶ ὅσα ἀγαθῶν ὄντων ἀνδρῶνψέγοντα ἢ ἐπαινοῦντά τινας ἐκρίθη μετρίως δρᾶν τὸ τοι-οῦτον. τὰ αὐτὰ δὲ λέγω στρατείας τε πέρι καὶ τῆς ἐν ποιήσεσι

27. 34. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 876 section b line 4. ὅταν μηδὲ σιγῶντα ἀλλὰ θορύβου μεστὰ καθάπερ θέατραἐπαινοῦντά τε βοῇ καὶ ψέγοντα τῶν ῥητόρων ἑκάτερον ἐνμέρει κρίνῃ, χαλεπὸν τότε πάθος ὅλῃ τῇ πόλει γίγνεσθαι (5) justified and parallel

145b10Results for ευ , εχ w/in 3 words in Plato (a larger search that has not been fully processed follows: it seems worth it to figure out how other authors use the phrase: there’s a lot with body vel sim. as subject, but some that seem more like the “it’s a good idea”.

Does “it’s a good idea” work for every one and is it a comment on a thought or what is said? I.e. is it a “meta-comment”?

40 total passages, including 6 from Amatores, 1 from Epist., and 1 from [?]Hi.Ma.

1. “it’s a good idea” works in 14 and sort of in 5 more2. 16 are metacomments and 2 more are sort of metacomments3. 5 modify the procedure of the discussion, and 1 more sort of does

4. 12 have “body” or a body part as subject and do not fit 1-3, and 2 more have things like “body” as subject and do not fit 1-3.

6 of those are from Amatores.5. 6 don’t fit 1-3 and don’t have “body” as subject, and 2 more dont fit 1-3 and have something like “body” as subject (these are the same 2 mentioned in 4).

1. Plato Phil., Phaedo. {0059.004} Stephanus page 69 section e line 4.

[τοῖς δὲ πολλοῖς ἀπιστίαν παρέχει]· εἴ τι οὖν ὑμῖν πιθανώ-τερός εἰμι ἐν τῇ ἀπολογίᾳ ἢ τοῖς Ἀθηναίων δικασταῖς, εὖἂν ἔχοι. (5)“it’s a good idea” works, but not obviously: metacomment, only sort of procedural

2. Plato Phil., Phaedo. {0059.004} Stephanus page 97 section c line 3.

διακοσμῶν τε καὶ πάντων αἴτιος, ταύτῃ δὴ τῇ αἰτίᾳ ἥσθην τεκαὶ ἔδοξέ μοι τρόπον τινὰ εὖ ἔχειν τὸ τὸν νοῦν εἶναι πάντωναἴτιον, καὶ ἡγησάμην, εἰ τοῦθ’ οὕτως ἔχει, τόν γε νοῦν“it’s a good idea” works, but “good” in a moral sense fits context better: metacomment, non-procedural

3. Plato Phil., Phaedo. {0059.004} Stephanus page 107 section a line 4.

τι λέγειν οὐδέ πῃ ἀπιστεῖν τοῖς λόγοις. ἀλλ’ εἰ δή τιΣιμμίας ὅδε ἤ τις ἄλλος ἔχει λέγειν, εὖ ἔχει μὴ κατασιγῆ-σαι· ὡς οὐκ οἶδα εἰς ὅντινά τις ἄλλον καιρὸν ἀναβάλλοιτο (5)“it’s a good idea” works, again moral tinge may be there: metacomment, procedural

4. 7. Plato Phil., Theaetetus. {0059.006} Stephanus page 145 section b line 10.

ὡς σὲ νυνδή.  {ΘΕΑΙ.} Εὖ ἂν ἔχοι, ὦ Σώκρατες· ἀλλ’ ὅρα μὴ παίζων (10)

(c.) ἔλεγεν. @1“it’s a good idea” works: metacomment, procedural

5. 8. Plato Phil., Theaetetus. {0059.006} Stephanus page 203 section b line 6.

οὔτε φωνὴ οὔτε ψόφος, οὐδὲ τῶν πλείστων στοιχείων. ὥστε (5)πάνυ εὖ ἔχει τὸ λέγεσθαι αὐτὰ ἄλογα, ὧν γε τὰ ἐναργέστατααὐτὰ τὰ ἑπτὰ φωνὴν μόνον ἔχει, λόγον δὲ οὐδ’ ὁντινοῦν.“it’s a good idea” works: metacomment

6. 9. Plato Phil., Politicus. {0059.008} Stephanus page 294 section c line 7.

νῦν ὁ νόμος ἡμῖν ἑκάστοις.  {ΞΕ.} Οὐκοῦν ἀδύνατον εὖ ἔχειν πρὸς τὰ μηδέποτε ἁπλᾶτὸ διὰ παντὸς γιγνόμενον ἁπλοῦν;“it’s a good idea” worksBUT it’s not a metacomment in the sense of remarking about a speech act or conversation aspect: rather, it’s a metacomment in that it sums up/triggers the conclusion to an argument.

non-procedural

7. 10. Plato Phil., Symposium. {0059.011} Stephanus page 175 section d line 3.

ὅτι ηὗρες αὐτὸ καὶ ἔχεις· οὐ γὰρ ἂν προαπέστης.  Καὶ τὸν Σωκράτη καθίζεσθαι καὶ εἰπεῖν ὅτι Εὖ ἂν ἔχοι,φάναι, ὦ Ἀγάθων, εἰ τοιοῦτον εἴη ἡ σοφία ὥστ’ ἐκ τοῦ πληρε-NOT “it’s a good idea” and not a metacomment!

8. 12. Plato Phil., Symposium. {0059.011} Stephanus page 195 section b line 5.

πολλοῦ πλησιάζειν. μετὰ δὲ νέων ἀεὶ σύνεστί τε καὶ ἔστιν·ὁ γὰρ παλαιὸς λόγος εὖ ἔχει, ὡς ὅμοιον ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει. (5)ἐγὼ δὲ Φαίδρῳ πολλὰ ἄλλα ὁμολογῶν τοῦτο οὐχ ὁμολογῶ,“it’s a good idea” sort of works

metacomment: non-procedural

9. 15. Plato Phil., Amatores [Sp.]. {0059.016} Stephanus page 133 section e line 7.

  Κἀγὼ εἶπον, Ἡγῇ δὲ δὴ τοὺς φιλογυμναστοῦντας ἄλλουτου ἐπιθυμεῖν ἢ τούτου, ὅτι ποιήσει αὐτοὺς εὖ ἔχειν τὸσῶμα;NOT “it’s a good idea” NOT metacomment BODY is subject: not procedural

10. 16. Plato Phil., Amatores [Sp.]. {0059.016} Stephanus page 133 section e line 11.

  Ἦ οὖν οἱ πολλοὶ πόνοι τὸ σῶμα, ἦν δ’ ἐγώ, ποιοῦσιν (10)εὖ ἔχειν;134.(a.)   Πῶς γὰρ ἄν, ἔφη, ἀπό γε ὀλίγων πόνων τὸ σῶμά τις εὖNOT “it’s a good idea” NOT metacomment BODY is subject: not procedural

11. 17. Plato Phil., Amatores [Sp.]. {0059.016} Stephanus page 134 section a line 1.

εὖ ἔχειν;134.(a.)   Πῶς γὰρ ἄν, ἔφη, ἀπό γε ὀλίγων πόνων τὸ σῶμά τις εὖἔχοι;NOT “it’s a good idea”, NOT metacomment BODY is subject: not procedural

12. 18. Plato Phil., Amatores [Sp.]. {0059.016} Stephanus page 134 section a line 6.

κἄπειτα ἠρόμην αὐτόν, Σὺ δὲ δὴ τί σιγᾷς ἡμῖν, ὦ λῷστε, (5)τούτου ταῦτα λέγοντος; ἢ καὶ σοὶ δοκοῦσιν οἱ ἄνθρωποι εὖτὰ σώματα ἔχειν ἀπὸ τῶν πολλῶν πόνων, ἢ ἀπὸ τῶνNOT “it’s a good idea” NOT metacomment BODY is subject: not

procedural

13. 19. Plato Phil., Amatores [Sp.]. {0059.016} Stephanus page 134 section a line 10.

  Ἐγὼ μέν, ὦ Σώκρατες, ἔφη, ᾤμην τὸ λεγόμενον δὴ τοῦτοκἂν ὗν γνῶναι ὅτι οἱ μέτριοι πόνοι εὖ ποιοῦσιν ἔχειν τὰ (10)(b.) σώματα, πόθεν δὴ οὐχὶ ἄνδρα γε ἄγρυπνόν τε καὶ ἄσιτονNOT “it’s a good idea” NOT metacomment BODY is subject: not procedural

14. 20. Plato Phil., Amatores [Sp.]. {0059.016} Stephanus page 134 section b line 6.

  Καὶ ἐγὼ εἶπον, Τί οὖν; σὺ ἤδη συγχωρεῖς μήτε πολλοὺς (5)μήτε ὀλίγους πόνους εὖ ποιεῖν ἔχειν τὰ σώματα τοὺς ἀνθρώ-πους, ἀλλὰ τοὺς μετρίους; ἢ διαμάχῃ δυοῖν ὄντοιν νῷν περὶNOT “it’s a good idea” NOT metacomment BODY is subject: not procedural

15. 21. Plato Phil., Charmides. {0059.018} Stephanus page 156 section c line 1.

ἀναγκαῖον εἴη ἅμα καὶ τὴν κεφαλὴν θεραπεύειν, εἰ μέλλοι(c.) καὶ τὰ τῶν ὀμμάτων εὖ ἔχειν· καὶ αὖ τὸ τὴν κεφαλὴνοἴεσθαι ἄν ποτε θεραπεῦσαι αὐτὴν ἐφ’ ἑαυτῆς ἄνευ ὅλουNOT “it’s a good idea” NOT metacomment BODY/EYES is subject: not procedural

16. 22. Plato Phil., Charmides. {0059.018} Stephanus page 156 section e line 6.

οὗ δέοι τὴν ἐπιμέλειαν ποιεῖσθαι, οὗ μὴ καλῶς ἔχοντος ἀδύ- (5)νατον εἴη τὸ μέρος εὖ ἔχειν. πάντα γὰρ ἔφη ἐκ τῆς ψυχῆςὡρμῆσθαι καὶ τὰ κακὰ καὶ τὰ ἀγαθὰ τῷ σώματι καὶ παντὶNOT “it’s a good idea” NOT metacomment SOUL AS PARALLEL TO BODY is subject: not procedural

17. 23. Plato Phil., Laches. {0059.019} Stephanus

page 181 section e line 4. φιλοῦσιν οἱ νέοι τὰς διατριβὰς ποιεῖσθαι ὅταν σχολὴνἄγωσιν, ἀλλ’ ἐν τούτῳ, εὖ ἔχει, ὅθεν καὶ τὸ σῶμα βέλτιονἴσχειν ἀνάγκη—οὐδενὸς γὰρ τῶν γυμνασίων φαυλότερον οὐδ’ (5)“it’s a good idea” metacomment in a way (=”should”) : not procedural

18. 24. Plato Phil., Laches. {0059.019} Stephanus page 184 section d line 3.

γὰρ συνεφερέσθην τώδε, ἧττον ἂν τοῦ τοιούτου ἔδει· νῦνδὲ τὴν ἐναντίαν γάρ, ὡς ὁρᾷς, Λάχης Νικίᾳ ἔθετο, εὖ δὴἔχει ἀκοῦσαι καὶ σοῦ ποτέρῳ τοῖν ἀνδροῖν σύμψηφος εἶ.“it’s a good idea” metacomment, procedural

19. 26. Plato Phil., Euthydemus. {0059.021} Stephanus page 284 section d line 3.

ἔφη, οἱ καλοί τε κἀγαθοὶ καὶ οἱ τἀληθῆ λέγοντες. {—} Τί οὖν;ἦ δ’ ὅς· τἀγαθὰ οὐκ εὖ, ἔφη, ἔχει, τὰ δὲ κακὰ κακῶς; {—}Συνεχώρει. {—} Τοὺς δὲ καλούς τε καὶ ἀγαθοὺς ὁμολογεῖς λέ-NOT“it’s a good idea” NOTmetacomment: subject are good and bad things: not procedural

20. Plato Phil., Euthydemus. {0059.021} Stephanus page 286 section e line 8.

  Τὸ γὰρ μὴ ὂν πῶς ἄν τις κελεύσαι; σὺ δὲ κελεύεις;  Ὅτι, ἦν δ’ ἐγώ, ὦ Εὐθύδημε, τὰ σοφὰ ταῦτα καὶ τὰ εὖἔχοντα οὐ πάνυ τι μανθάνω, ἀλλὰ παχέως πως ἐννοῶ.“it’s a good idea” metacomment, BUT in participial form, and Ironic (Soc. doesn’t really mean that they are sofa and good ideas) : not procedural

21. Plato Phil., Protagoras. {0059.022} Stephanus page 347 section b line 1.

σὺ περὶ τοῦ ᾄσματος διεληλυθέναι· ἔστιν μέντοι, ἔφη, καὶ

(b.) ἐμοὶ λόγος περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων, ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω, ἂνβούλησθε.NOT “it’s a good idea” But it is a metacomment: not procedural (although in a procedural discussion)

22. Plato Phil., Gorgias. {0059.023} Stephanus page 455 section c line 4.

τὰ τοιαῦτα; ἐπειδὴ γὰρ αὐτός τε φῂς ῥήτωρ εἶναι καὶ ἄλλουςποιεῖν ῥητορικούς, εὖ ἔχει τὰ τῆς σῆς τέχνης παρὰ σοῦπυνθάνεσθαι. καὶ ἐμὲ νῦν νόμισον καὶ τὸ σὸν σπεύδειν· (5)“it’s a good idea”: metacomment: procedural

23. 30. Plato Phil., Gorgias. {0059.023} Stephanus page 456 section d line 6.

κεντεῖν τε καὶ ἀποκτεινύναι. οὐδέ γε μὰ Δία ἐάν τις εἰς (5)παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων τὸ σῶμα καὶ πυκτικὸς γενό-μενος, ἔπειτα τὸν πατέρα τύπτῃ καὶ τὴν μητέρα ἢ ἄλλονNOT “it’s a good idea”: NOT metacomment: NOT procedural: Body is subject

24. 31. Plato Phil., Gorgias. {0059.023} Stephanus page 464 section a line 4.

ΓΟΡ.} Ἔγωγε. {—ΣΩ.} Τί δέ; δοκοῦσαν μὲν εὐεξίαν, οὖσανδ’ οὔ; οἷον τοιόνδε λέγω· πολλοὶ δοκοῦσιν εὖ ἔχ ειν τὰσώματα, οὓς οὐκ ἂν ῥᾳδίως αἴσθοιτό τις ὅτι οὐκ εὖ ἔχουσιν, (5)NOT “it’s a good idea”: NOT metacomment: NOT procedural: Body is subject

25. 33. Plato Phil., Gorgias. {0059.023} Stephanus page 464 section a line 8.

λέγεις. {—ΣΩ.} Τὸ τοιοῦτον λέγω καὶ ἐν σώματι εἶναι καὶ ἐνψυχῇ, ὃ ποιεῖ μὲν δοκεῖν εὖ ἔχειν τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχήν,(b.) ἔχει δὲ οὐδὲν μᾶλλον. {—ΓΟΡ.} Ἔστι ταῦτα.NOT “it’s a good idea”: NOT metacomment: NOT procedural: Body is subject

26. 34. Plato Phil., Hippias major [Dub.]. {0059.025} Stephanus page 289 section a line 3.

πρὸς τὸν ταῦτα ἐρωτῶντα τάδε· Ὦ ἄνθρωπε, ἀγνοεῖς ὅτι τὸτοῦ Ἡρακλείτου εὖ ἔχει, ὡς ἄρα “Πιθήκων ὁ κάλλιστος αἰ-σχρὸς ἀνθρώπων γένει συμβάλλειν,” καὶ χυτρῶν ἡ καλλίστη“it’s a good idea”: metacomment: NOT procedural

27. 36. Plato Phil., Menexenus. {0059.028} Stephanus page 249 section e line 3.

καὶ πρός γε ἄλλων πολλῶν χάριν ἔχω τῷ εἰπόντι.  {ΣΩ.} Εὖ ἂν ἔχοι· ἀλλ’ ὅπως μου μὴ κατερεῖς, ἵνα καὶαὖθίς σοι πολλοὺς καὶ καλοὺς λόγους παρ’ αὐτῆς πολιτικοὺςNOT “it’s a good idea”: PERHAPS metacomment: PERHAPS procedural: seems more like an isolated particle than any of the above.

28. 37. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 329 section e line 8.

μέν τι, οὐ μέντοι γε ὅσον οἴονται· ἀλλὰ τὸ τοῦ Θεμιστο-κλέους εὖ ἔχει, ὃς τῷ Σεριφίῳ λοιδορουμένῳ καὶ λέγοντι @1330.(a.) ὅτι οὐ δι’ αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν πόλιν εὐδοκιμοῖ, ἀπεκρίνατοCF. Hi. Ma. 289a3

sort of “it’s a good idea” (more like: “is a good thought”?): metacomment: NOT procedural

29. 38. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 330 section a line 4.

ἐκεῖνος Ἀθηναῖος. καὶ τοῖς δὴ μὴ πλουσίοις, χαλεπῶς δὲτὸ γῆρας φέρουσιν, εὖ ἔχει ὁ αὐτὸς λόγος, ὅτι οὔτ’ ἂν ὁἐπιεικὴς πάνυ τι ῥᾳδίως γῆρας μετὰ πενίας ἐνέγκοι οὔθ’ (5)sort of “it’s a good idea” (more like: “is a good thought”?): metacomment: NOT procedural

30. 40. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 368 section a line 5.

    παῖδες Ἀρίστωνος, κλεινοῦ θεῖον γένος ἀνδρός·

τοῦτό μοι, ὦ φίλοι, εὖ δοκεῖ ἔχειν· πάνυ γὰρ θεῖον πεπόν- (4)θατε, εἰ μὴ πέπεισθε ἀδικίαν δικαιοσύνης ἄμεινον εἶναι, (5)sort of “it’s a good idea” (more like: “is a good thought”?): metacomment: NOT procedural

31. 41. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 379 section b line 15.

  Ναί.  Οὐκ ἄρα πάντων γε αἴτιον τὸ ἀγαθόν, ἀλλὰ τῶν μὲν εὖ (15)ἐχόντων αἴτιον, τῶν δὲ κακῶν ἀναίτιον.not “it’s a good idea”: not metacomment: NOT procedural

32. 42. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 381 section a line 8.

οἰκοδομήματα καὶ ἀμφιέσματα κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον τὰ εὖεἰργασμένα καὶ εὖ ἔχοντα ὑπὸ χρόνου τε καὶ τῶν ἄλλωνπαθημάτων ἥκιστα ἀλλοιοῦται.NOT “it’s a good idea” (more like: “is a good thought”?): NOTmetacomment: NOT procedural: homes and clothes are subjects

33. 43. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 387 section c line 3.

ὀνομαζόμενα φρίττειν δὴ ποιεῖ ὡς ο ἴ ε τα ι† πάντας τοὺςἀκούοντας. καὶ ἴσως εὖ ἔχει πρὸς ἄλλο τι· ἡμεῖς δὲ ὑπὲρτῶν φυλάκων φοβούμεθα μὴ ἐκ τῆς τοιαύτης φρίκης θερμό-“it’s a good idea”: NOT metacomment: NOT procedural: scary names are subject

34. 44. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 415 section d line 3.

τούτων ὑεῖς καὶ οἱ ἔπειτα οἵ τ’ ἄλλοι ἄνθρωποι οἱ ὕστερον.  Ἀλλὰ καὶ τοῦτο, ἦν δ’ ἐγώ, εὖ ἂν ἔχοι πρὸς τὸ μᾶλλοναὐτοὺς τῆς πόλεώς τε καὶ ἀλλήλων κήδεσθαι· σχεδὸν γάρ“it’s a good idea”: metacomment: NOT procedural

35. 45. Plato Phil., Respublica. {0059.030} Stephanus page 487 section e line 1.

  Ἀκούοις ἂν ὅτι ἔμοιγε φαίνονται τἀληθῆ λέγειν. (10)(e.)   Πῶς οὖν, ἔφη, εὖ ἔχει λέγειν ὅτι οὐ πρότερον κακῶνπαύσονται αἱ πόλεις, πρὶν ἂν ἐν αὐταῖς οἱ φιλόσοφοι“it’s a good idea”: metacomment: NOT procedural

36. 46. Plato Phil., Timaeus. {0059.031} Stephanus page 41 section b line 1.

γενόμενα ἄλυτα ἐμοῦ γε μὴ ἐθέλοντος. τὸ μὲν οὖν δὴ(b.) δεθὲν πᾶν λυτόν, τό γε μὴν καλῶς ἁρμοσθὲν καὶ ἔχον εὖλύειν ἐθέλειν κακοῦ· δι’ ἃ καὶ ἐπείπερ γεγένησθε, ἀθάνατοιNOT “it’s a good idea”: NOT metacomment: NOT procedural: discussing the well-ordered and fit together

37. 47. Plato Phil., Timaeus. {0059.031} Stephanus page 90 section c line 5.

ἀπολείπειν, ἅτε δὲ ἀεὶ θεραπεύοντα τὸ θεῖον ἔχοντά τε αὐτὸνεὖ κεκοσμημένον τὸν δαίμονα σύνοικον ἑαυτῷ, διαφερόντως (5)εὐδαίμονα εἶναι. θεραπεία δὲ δὴ παντὶ παντὸς μία, τὰςNOT “it’s a good idea”: NOT metacomment: NOT procedural: one’s inner divine element is subject

38. 49. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 839 section e line 2.

(e.)   {ΑΘ.} Πότερον οὖν τις ἀφροδισίων ῥᾷον ἂν ἀπέχοιτο,καὶ τὸ ταχθὲν ἐθέλοι περὶ αὐτὰ μετρίως ποιεῖν, εὖ τὸ σῶμαἔχων καὶ μὴ ἰδιωτικῶς, ἢ φαύλως;NOT “it’s a good idea”: NOT metacomment: NOT procedural: Body is subject

39. 50. Plato Phil., Leges. {0059.034} Stephanus page 876 section c line 6.

τῶν μελλόντων δικάζειν δοκιμασθέντων τε διὰ πάσης ἀκρι- (5)βείας, ἐνταῦθα ὀρθὸν καὶ ἔχον εὖ καὶ καλῶς τὸ πολλὰ @1ἐπιτρέπειν κρίνειν τοῖς τοιούτοις δικασταῖς τῶν ὀφλόντων“it’s a good idea”: SORT OF metacomment: NOT procedural: paired with καλῶς

40. 52. Plato Phil., Epistulae [Dub.]. {0059.036} Stephanus page 360 section a line 6.

πόρρω κατακείμενος ἀπ’ ἐμοῦ, ἀνέστης παρ’ ἐμὲ καὶ φι- (5)λοφρονούμενος εἶπες εὖ τι ῥῆμα ἔχον, ὡς ἔμοιγε ἐδόκεις καὶ(b.) τῷ παρακατακειμένῳ—ἦν δ’ οὗτος τῶν καλῶν τις—ὃς τότεNOT “it’s a good idea”: NOT metacomment: NOT procedural:

Winnowed through Results for ευ , εχ in 5-8thc. w/i 2 words of each other

The winnowing consisted of verifying that eu was modifying ex- so that what is left has the phrase.

Results for ευ , εχ in 5-8thc. w/i 2 words of each other

6. <Septem Sapientes> Phil., Apophthegmata (ap. auctores diversos). {1667.006} Division 2 apophthegm 20 line 2. (19.) Ὁ πολλοῖς φοβερὸς ὢν πολλοὺς φοβείσθω.(20.) Ὅσον ἐν πολέμῳ δύναται σίδηρος, τοσοῦτον ἐνπολιτείᾳ λόγος εὖ ἔχων ἰσχύει.(21.) Τὸ γῆρας ὅρμος ἐστὶ τῶν κακῶν, εἰς αὐτὸ γοῦνπάντα καταφεύγει. @1

8. Theognis Eleg., Elegiae. {0002.001} Book 1 line 697. Οὐ δύναμαί σοι, θυμέ, παρασχεῖν ἄρμενα πάντα· (695)

  τέτλαθι· τῶν δὲ καλῶν οὔ τι σὺ μοῦνος ἐρᾶις.

Εὖ μὲν ἔχοντος ἐμοῦ πολλοὶ φίλοι· ἢν δέ τι δεινόν (696)  συγκύρσηι, παῦροι πιστὸν ἔχουσι νόον.

Πλήθει δ’ ἀνθρώπων ἀρετὴ μία γίνεται ἥδε, (698)

11. Aeschylus Trag. Atheniensis, Fragmenta (Mette). {0085.008} Tetralogy 19 play A fragment 153 line 2. Α ἰσ χύλ ος Κε ρκ ύω ν ι .(153.)   Hesych. Lex. II 225, 20 Schm. (aus Diogenian.) ≌ Συναγ. λέξ.χρησίμ. Phot. I 230, 6 Nab.: ‘εὐληματεῖ’· λήματος καὶ ἀνδρείας εὖ ἔχει.Α ἰσ χύλ ος Κε ρκ υόν { η} ι σα τ υρ ικῶ ι .(154.)   Harpokr. Λέξ. ῥητορ. p. 139, 23 Bekk. [≌ Συναγ. λέξ. χρησίμ.

27. Herodotus Hist., Historiae. {0016.001} Book 3 section 82 line 29. ἡμέας ἐλευθερωθέντας διὰ ἕνα ἄνδρα τὸ τοιοῦτο περιστέλ-λειν, χωρίς τε τούτου πατρίους νόμους μὴ λύειν ἔχονταςεὖ· οὐ γὰρ ἄμεινον.»(83.)   Γνῶμαι μὲν δὴ τρεῖς αὗται προεκέατο, οἱ δὲ τέσσερεςτῶν ἑπτὰ ἀνδρῶν προσέθεντο ταύτῃ. Ὡς δὲ ἑσσώθη τῇ

29. Herodotus Hist., Historiae. {0016.001} Book 8 section 83 line 4. τῶν Τηνίων ῥήματα, παρεσκευάζοντο ὡς ναυμαχήσοντες.  Ἠώς τε <δὴ> διέφαινε καὶ οἳ σύλλογον τῶν ἐπιβατέωνποιησάμενοι ...· προηγόρευε εὖ ἔχοντα μὲν ἐκ πάντων Θεμισ-τοκλέης· τὰ δὲ ἔπεα ἦν πάντα <τὰ> κρέσσω τοῖσι ἥσσοσι (5)ἀντιτιθέμενα, ὅσα δὴ ἐν ἀνθρώπου φύσι καὶ καταστάσι

30. Herodotus Hist., Historiae. {0016.001} Book 8 section 109 line 18. «ὃς τά τε ἱρὰ καὶ τὰ ἴδια ἐν ὁμοίῳ ἐποιέετο, ἐμπιπράς«τε καὶ καταβάλλων τῶν θεῶν τὰ ἀγάλματα· ὃς καὶ τὴν«θάλασσαν ἀπεμαστίγωσε πέδας τε κατῆκε. Ἀλλ’, εὖ γὰρ«ἔχει ἐς τὸ παρεὸν ἡμῖν, νῦν μὲν ἐν τῇ Ἑλλάδι καταμεί-«ναντας <ἄμεινον ἔσται> ἡμέων τε αὐτῶν ἐπιμεληθῆναι (20)

31. Herodotus Hist., Historiae. {0016.001} Book 8 section 144 line 16. «μένῳ· αὖτις δὲ τὸ Ἑλληνικόν, ἐὸν ὅμαιμόν τε καὶ ὁμόγλωσ-«σον, καὶ θεῶν ἱδρύματά τε κοινὰ καὶ θυσίαι ἤθεά τε (15)«ὁμότροπα, τῶν προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ ἂν εὖ«ἔχοι. Ἐπίστασθέ τε οὕτω, εἰ μὴ καὶ πρότερον ἐτυγχάνετε«ἐπιστάμενοι· ἔστ’ ἂν καὶ εἷς περιῇ Ἀθηναίων, μηδαμὰ

32. Herodotus Hist., Historiae. {0016.001} Book 9 section 26 line 35. Χωρίς τε τούτου τοῦ ἀπηγημένου ἔργου ἀξιονικότεροί @1εἰμεν Ἀθηναίων ταύτην τὴν τάξιν ἔχειν· πολλοὶ μὲνγὰρ καὶ εὖ ἔχοντες πρὸς ὑμέας ἡμῖν, ἄνδρες Σπαρτιῆται, (35)ἀγῶνες ἀγωνίδαται, πολλοὶ δὲ καὶ πρὸς ἄλλους. Οὕτω ὦνδίκαιον ἡμέας ἔχειν τὸ ἕτερον κέρας <μᾶλλον> ἤ περ Ἀθη-

33. Herodotus Hist., Historiae. {0016.001} Book 9 section 27 line 18. νους, στρατευσάμενοι ἐπὶ τοὺς Καδμείους ἀνελέσθαι τετοὺς νεκρούς φαμεν καὶ θάψαι τῆς ἡμετέρης ἐν Ἐλευσῖνι.Ἔστι δὲ ἡμῖν ἔργον εὖ ἔχον καὶ ἐς Ἀμαζονίδας τὰς ἀπὸΘερμώδοντος ποταμοῦ ἐσβαλούσας κοτὲ ἐς γῆν τὴν Ἀττι- @1κήν· καὶ ἐν τοῖσι Τρωικοῖσι πόνοισι οὐδαμῶν ἐλειπόμεθα. (20)

34. Herodotus Hist., Historiae. {0016.001} Book 9 section 27 line 25. τότε ἐόντες φλαῦροι νῦν ἂν εἶεν ἀμείνονες. Παλαιῶν μέννυν ἔργων ἅλις ἔστω· ἡμῖν δὲ εἰ μηδὲν ἄλλο ἐστὶ ἀποδε-δεγμένον, ὥσπερ ἐστὶ πολλά τε καὶ εὖ ἔχοντα εἰ τέοισι καὶ (25)ἄλλοισι Ἑλλήνων, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐν Μαραθῶνι ἔργουἄξιοί εἰμεν τοῦτο τὸ γέρας ἔχειν καὶ ἄλλα πρὸς τούτῳ,

35. Herodotus Hist., Historiae. {0016.001} Book 9 section 39 line 3. (39.) λάμψοιτο συχνούς. Ἡμέραι δέ σφι ἀντικατημένοισι ἤδηἐγεγόνεσαν ὀκτώ, ὅτε ταῦτα ἐκεῖνος συνεβούλευε Μαρδο-νίῳ· ὁ δὲ μαθὼν τὴν παραίνεσιν εὖ ἔχουσαν, ὡς εὐφρόνηἐγένετο, πέμπει τὴν ἵππον ἐς τὰς ἐκβολὰς τὰς Κιθαιρω-νίδας αἳ ἐπὶ Πλαταιέων φέρουσι, τὰς Βοιωτοὶ μὲν Τρεῖς @1 (5)

37. Ocellus Phil., De universi natura [Sp.]. {1545.001} Chapter 2 section 23 line 1. μᾶλλον ὁ ἥλιος, κατά τε τὰς προσόδους καὶ τὰς ἀφόδους μεταβάλλων (5)τὸν ἀέρα συνεχῶς πρὸς λόγον ψύχους τε καὶ θερμασίας, ᾧ συνεπ-ακολουθεῖ καὶ τὴν γῆν μεταβάλλειν καὶ πάντα τὰ ἐπὶ γῆς· (23.)  εὖ δὲἔχει καὶ ἡ λόξωσις [τῶν ζῳδίων] τοῦ πόλου πρὸς τὴν τοῦ ἡλίου φο-ράν· αἰτία γὰρ καὶ αὕτη τῆς γενέσεώς ἐστι· καθόλου δὲ ἡ τοῦ παν-

41. Aristophanes Comic., Lysistrata. {0019.025} Line 180. ἕως ἂν ἡμεῖς ταῦτα συντιθώμεθα,θύειν δοκούσαις καταλαβεῖν τὴν ἀκρόπολιν.{80Λα.}80 πάντ’ εὖ κ’ ἔχοι· καὶ τᾷδε γὰρ λέγεις καλῶς. (180){80Λυ.}80 τί δῆτα ταῦτ’ οὐχ ὡς τάχιστ’, ὦ Λαμπιτοῖ,ξυνωμόσαμεν, ὅπως ἂν ἀρρήκτως ἔχῃ;

53. Xenophon Hist., Hellenica. {0032.001} Book 4 chapter 8 section 32 line 1.  (Browse)εἴη ἐν Βυζαντίῳ ὑπ’ Ἀθηναίων καὶ Καλχηδόνα ἔχουσι καὶ (5)αἱ ἄλλαι Ἑλλησπόντιαι πόλεις φίλου ὄντος αὐτοῖς Φαρνα-(32.) βάζου εὖ ἔχοιεν, ἔγνωσαν ἐπιμελητέον εἶναι. τῷ μὲν οὖνΔερκυλίδᾳ οὐδὲν ἐμέμφοντο· Ἀναξίβιος μέντοι φίλων αὐτῷγενομένων τῶν ἐφόρων διεπράξατο ὥστε αὐτὸς ἐκπλεῦσαι

57. Xenophon Hist., Memorabilia. {0032.002} Book 3 chapter 8 section 7 line 6.  (Browse)καλὸν πρὸς πάλην αἰσχρόν, τὸ δὲ πρὸς πάλην καλὸν πρὸςδρόμον αἰσχρόν· πάντα γὰρ ἀγαθὰ μὲν καὶ καλά ἐστι πρὸς ἃ (5)ἂν εὖ ἔχῃ, κακὰ δὲ καὶ αἰσχρὰ πρὸς ἃ ἂν κακῶς.(8.)   Καὶ οἰκίας δὲ λέγων τὰς αὐτὰς καλάς τε εἶναι καὶχρησίμους παιδεύειν ἔμοιγ’ ἐδόκει, οἵας χρή, οἰκοδομεῖσθαι.

58. Xenophon Hist., Memorabilia. {0032.002} Book 3 chapter 12 section 4 line 3.  (Browse)(4.) καὶ μὴν πάντα γε τἀναντία συμβαίνει τοῖς εὖ τὰ σώματαἔχουσιν ἢ τοῖς κακῶς. καὶ γὰρ ὑγιαίνουσιν οἱ τὰ σώματαεὖ ἔχοντες καὶ ἰσχύουσι· καὶ πολλοὶ μὲν διὰ τοῦτο ἐκ τῶνπολεμικῶν ἀγώνων σῴζονταί τε εὐσχημόνως καὶ τὰ δεινὰπάντα διαφεύγουσι, πολλοὶ δὲ φίλοις τε βοηθοῦσι καὶ τὴν (5)

59. Xenophon Hist., Memorabilia. {0032.002} Book 3 chapter 12 section 7 line 1.  (Browse)πολλοῖς διὰ τὴν τοῦ σώματος καχεξίαν εἰς τὴν διάνοιαν (5)ἐμπίπτουσιν οὕτως ὥστε καὶ τὰς ἐπιστήμας ἐκβάλλειν.(7.) τοῖς δὲ τὰ σώματα εὖ ἔχουσι πολλὴ ἀσφάλεια καὶ οὐδεὶςκίνδυνος διά γε τὴν τοῦ σώματος καχεξίαν τοιοῦτόν τιπαθεῖν, εἰκὸς δὲ μᾶλλον πρὸς τὰ ἐναντία τῶν διὰ τὴν

61. Xenophon Hist., Cyropaedia. {0032.007} Book 7 chapter 5 section 75 line 5.  (Browse)ἀγαθούς], ἢν μή τις αὐτοῦ διὰ τέλους ἐπιμελῆται· ἀλλ’ὥσπερ καὶ αἱ ἄλλαι τέχναι ἀμεληθεῖσαι μείονος ἄξιαιγίγνονται καὶ τὰ σώματά γε τὰ εὖ ἔχοντα, ὁπόταν τις αὐτὰ (5)ἀνῇ ἐπὶ ῥᾳδιουργίαν, πονήρως πάλιν ἔχει, οὕτω καὶ ἡ σωφρο-σύνη καὶ ἡ ἐγκράτεια καὶ ἡ ἀλκή, ὁπόταν τις αὐτῶν ἀνῇ τὴν

62. Xenophon Hist., Cynegeticus. {0032.014} Chapter 12 section 6 line 1.  (Browse)ἁμαρτόντας τοὺς πολεμίους νενικηκότας ἀναμαχόμενοιἐτρέψαντο· ἀεὶ γὰρ ἔστι τοῖς τὰ σώματα καὶ τὰς ψυχὰς(6.) εὖ ἔχουσιν ἐγγὺς εἶναι τοῦ εὐτυχῆσαι. εἰδότες δὲ καὶ οἱπρόγονοι ἡμῶν ὅτι ἐντεῦθεν ηὐτύχουν πρὸς τοὺς πολεμίους,ἐπιμέλειαν τῶν νέων ἐποιήσαντο· σπανίζοντες γὰρ καρπῶν

63. Xenophon Hist., Atheniensium respublica [Sp.]. {0032.015} Chapter 2 section 1 line 1.  (Browse)δὲ πολλοὶ ἐλαύνειν εὐθὺς [ὡς] οἷοί τε εἰσβάντες εἰς ναῦς,ἅτε ἐν παντὶ τῷ βίῳ προμεμελετηκότες. (5)2.(1.)   Τὸ δὲ ὁπλιτικὸν αὐτοῖς, ὃ ἥκιστα δοκεῖ εὖ ἔχειν Ἀθήνη-σιν, οὕτω καθέστηκεν, καὶ τῶν μὲν πολεμίων ἥττους τε σφᾶςαὐτοὺς ἡγοῦνται εἶναι καὶ ὀλείζους, τῶν δὲ συμμάχων, οἳ

109. Lysias Orat., In Theomnestum 1. {0540.010} Section 29 line 4.  (Browse)ὅσῳ μείζους εἰσὶ καὶ νεανίαι τὰς ὄψεις, τοσούτῳ μᾶλλονὀργῆς ἄξιοί εἰσι. δῆλον γὰρ ὅτι τοῖς μὲν σώμασι δύνανται,τὰς δὲ ψυχὰς οὐκ <εὖ> ἔχουσιν.(30.)   Ἀκούω δ’ αὐτόν, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἐπὶ τοῦτον τὸν

λόγον τρέψεσθαι, ὡς ὀργισθεὶς εἴρηκε ταῦτα ἐμοῦ μαρ-

112. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., De diaeta in morbis acutis. {0627.004} Section 8 line 10.  (Browse)ἴσως τι καὶ εἰκὸς δοκέει αὐτέοισιν εἶναι, μεγάλης μετα-βολῆς γενομένης τῷ σώματι, μέγα τι κάρτα καὶ ἀντιμετα- @1βάλλειν. Τὸ δὲ μεταβάλλειν μὲν εὖ ἔχει μὴ ὀλίγον· ὀρθῶς (10)μέντοι ποιητέα καὶ βεβαίως ἡ μεταβολὴ, καὶ ἔκ γε τῆςμεταβολῆς ἡ πρόσαρσις τῶν γευμάτων ἔτι μᾶλλον. Μάλιστα μὲν

113. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., De articulis. {0627.010} Section 8 line 10.  (Browse)τις ἴδοι, οἳ οὕτως ὑγροί εἰσιν, ὥστε, ὁπόταν ἐθέλωσι, τότε αὐτοῖσιτὰ ἄρθρα ἐξίσταται ἀνωδύνως, καὶ καθίσταται ἀνωδύνως. Δια-φέρει μέντοι τι καὶ σχέσις τοῦ σώματος· τοῖσι μὲν γὰρ εὖ ἔχουσι τὸ (10)γυῖον καὶ σεσαρκωμένοισιν ἐκπίπτει τε ἧσσον, ἐμπίπτει τεχαλεπώτερον· ὅταν δὲ αὐτοὶ σφέων αὐτῶν λεπτότεροι καὶ ἀσαρ-

114. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., Aphorismi. {0627.012} Chapter 2 section 33 line 1.  (Browse)τέουσιν· οἱ δὲ κατ’ ἀρχὰς μὲν ἀσιτεῦντες ἰσχυρῶς, ὕστερον δὲεὐσιτεῦντες, βέλτιον ἀπαλλάσσουσιν.(33.)   Ἐν πάσῃ νούσῳ τὸ ἐῤῥῶσθαι τὴν διάνοιαν, καὶ εὖ ἔχειν πρὸςτὰς προσφορὰς, ἀγαθόν· τὸ δὲ ἐναντίον, κακόν.(34.)   Ἐν τῇσι νούσοισιν ἧσσον κινδυνεύουσιν, οἷσιν ἂν οἰκείη

115. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., De natura muliebri. {0627.033} Section 96 line 3.  (Browse)

(96.)   Πειρητήριον· μώλυζαν σκορόδου ἀποξύσας, προσθεῖναι πρὸςτὰς μήτρας· τῇ δ’ ὑστεραίῃ τὸν δάκτυλον ἐσαφάσας σκόπει· καὶ ἢν @1μὲν ὄζῃ τὸ στόμα, εὖ ἔχει· εἰ δὲ μὴ, πάλιν προστιθέσθω. Ἕτερονπειρητήριον· νέτωπον ὀλίγον ἐν εἰρίῳ εἱλίξας προσθεῖναι, καὶ ὁρῇνὅθεν ἂν τοῦ στόματος ὄζῃ. (5)

116. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., De mulierum affectibus i–iii. {0627.036} Section 78 line 255.  (Browse)ἐμέῃ, ταύτῃ ἡ σύριγξ τοῦ ἥπατος τέτρωται· αὕτη πινέτω γάλα ὄνου,ἔπειτα βοὸς, εἰ εὐμαρὲς, τεσσαράκοντα ἡμέρας, καὶ σήσαμον τριπτὸν,ἄχρις ἂν εὖ ἔχῃ· πινέτω τὸ γάλα νῆστις. Ἢν ἐκ τόκου τὴν ἕδρην (255)ἀλγέῃ, ἀρκεύθου καρπὸν, λίνου ῥίζαν ἑψεῖν, καὶ πίνειν ἡμέρας τέσ-σαρας· καὶ θρίδακος σπέρμα τρίψας σὺν χηνείῳ ἀλείφατι ἐσθίειν.

117. Hippocrates et Corpus Hippocraticum Med., Praeceptiones. {0627.051} Section 6 line 9.  (Browse)Ἔνιοι γὰρ νοσέοντες ᾐσθημένοι τὸ περὶ ἑωυτοὺς πάθος μὴ ἐὸν ἐνἀσφαλείῃ, καὶ τῇ τοῦ ἰητροῦ ἐπιεικείῃ εὐδοκέοντες, μεταλλάσσονταιἐς ὑγιείην. Εὖ δ’ ἔχει νοσεόντων μὲν ἐπιστατέειν, ἕνεκεν ὑγιείης·ὑγιαινόντων δὲ φροντίζειν, ἕνεκεν ἀνοσίης· φροντίζειν καὶ ὑγιαι- (10)νόντων, ἕνεκεν εὐσχημοσύνης.

118. Philistus Hist., Fragmenta. {1591.003} Fragment 16 line 3. (Browse)

(16.)   Theon. Progymn.: Πρῶτον μὲνἁπάντων χρὴ τὸν διδάσκαλον ἑκάστου γυμνάσματοςεὖ ἔχοντα accedere, οἷον χρείας μὲν, ὁποία ἐστὶν ἡπαρὰ Πλάτωνι ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Πολιτείας ... μύθου  δὲ, ὁποῖός ἐστι παρὰ Ἡροδότῳ τοῦ αὐλητοῦ, καὶ παρὰ (5)

119. Demosthenes Orat., De Halonneso. {0014.007} Section 46 line 2.  (Browse)πτέρναις καταπεπατημένον φορεῖτε.(46.)   Ὑπόλοιπόν μοί ἐστιν ἔτι πρὸς ταύτην τὴν ἐπιστολὴν τὴνεὖ ἔχουσαν καὶ τοὺς λόγους τῶν πρέσβεων γράψαι τὴνἀπόκρισιν, ἣν ἡγοῦμαι δικαίαν τ’ εἶναι καὶ συμφέρουσανὑμῖν. @1

121. Aeschines Orat., Epistulae [Sp.]. {0026.004} Epistle 10 section 8 line 6.  (Browse)ἀθλητὴν ὁ πατήρ, ἔφη, αὐτοῦ οὐχ ἑαυτοῦ υἱόν, ἀλλὰ τοῦΜαιάνδρου εἶναι πείθεται, καὶ διὰ τοῦτο αὐτὸν οὕτω πάνυ (5)νομίζει σαρκῶν τε καὶ ῥώμης εὖ ἔχειν· ἐπειδὰν δὲ πολλὰςλαβὼν πληγὰς καὶ ἀπειπάμενος ἐξίῃ, τὸν ποταμὸν αὐτῷνεμεσῆσαι λέγει, ὅτι νικήσας οὐ πατέρα ἀνηγόρευεν αὐτόν.

122. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., De caelo. {0086.005} Bekker page 292a line 25.  (Browse)ὑπάρχειν τὸ εὖ ἄνευ πράξεως, τῷ δ’ ἐγγύτατα διὰ ὀλίγηςκαὶ μιᾶς, τοῖς δὲ πορρωτέρω διὰ πλειόνων, ὥσπερ ἐπὶ σώ-ματος τὸ μὲν οὐδὲ γυμναζόμενον εὖ ἔχει, τὸ δὲ μικρὰ περι- (25)πατῆσαν, τῷ δὲ καὶ δρόμου δεῖ καὶ πάλης καὶ κονίσεως,πάλιν δ’ ἑτέρῳ οὐδ’ ὁποσαοῦν πονοῦντι τοῦτό γ’ ἂν ἔτι ὑπάρξαι

123. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Ethica Eudemia.

{0086.009} Bekker page 1216b line 24.  (Browse)γὰρ εἰδέναι βουλόμεθα τί ἐστιν ἀνδρεία, ἀλλ’ εἶναι ἀνδρεῖοι,οὐδέ τί ἐστι δικαιοσύνη, ἀλλ’ εἶναι δίκαιοι, καθάπερ καὶὑγιαίνειν μᾶλλον ἢ γινώσκειν τί ἐστι τὸ ὑγιαίνειν καὶ εὖἔχειν τὴν ἕξιν μᾶλλον ἢ γινώσκειν τί ἐστι τὸ εὖ ἔχειν. (25)  πειρατέον δὲ περὶ πάντων τούτων ζητεῖν τὴν πίστιν διὰ

124. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Ethica Eudemia. {0086.009} Bekker page 1216b line 25.  (Browse)οὐδέ τί ἐστι δικαιοσύνη, ἀλλ’ εἶναι δίκαιοι, καθάπερ καὶὑγιαίνειν μᾶλλον ἢ γινώσκειν τί ἐστι τὸ ὑγιαίνειν καὶ εὖἔχειν τὴν ἕξιν μᾶλλον ἢ γινώσκειν τί ἐστι τὸ εὖ ἔχειν. (25)  πειρατέον δὲ περὶ πάντων τούτων ζητεῖν τὴν πίστιν διὰτῶν λόγων, μαρτυρίοις καὶ παραδείγμασι χρώμενον τοῖς

125. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Ethica Eudemia. {0086.009} Bekker page 1227b line 27.  (Browse)λόγος. ἀλλὰ δὴ ὥσπερ ἀρχὴ τοῦτο ὑποκείσθω. οὔτε γὰρ ἰατρὸς (25)σκοπεῖ εἰ δεῖ ὑγιαίνειν ἢ μή, ἀλλ’ εἰ περιπατεῖν ἢ μή, οὔτεὁ γυμναστικὸς εἰ δεῖ εὖ ἔχειν ἢ μή, ἀλλ’ εἰ παλαῖσαι ἢμή. ὁμοίως δ’ οὐδ’ ἄλλη οὐδεμία περὶ τοῦ τέλους· ὥσπερ γὰρταῖς θεωρητικαῖς αἱ ὑποθέσεις ἀρχαί, οὕτω καὶ ταῖς ποιητι-

126. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Ethica Eudemia. {0086.009} Bekker page 1245b line 17.  (Browse)τος οἷος δεῖσθαι φίλου, καὶ τὸν ὅμοιον ἀξιοῦμεν. καίτοι κατὰ (15)τοῦτον τὸν λόγον οὐδὲ νοήσει ὁ σπουδαῖος· οὐ γὰρ οὕτως ὁθεὸς εὖ ἔχει, ἀλλὰ βέλτιον ἢ ὥστε ἄλλο τι νοεῖν παρ’ αὐ-τὸς αὑτόν. αἴτιον δ’ ὅτι ἡμῖν μὲν τὸ εὖ καθ’ ἕτερον,ἐκείνῳ δὲ αὐτὸς αὑτοῦ τὸ εὖ ἐστίν.

129. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Ethica Nicomachea. {0086.010} Bekker page 1106a line 16.  (Browse)  Δεῖ δὲ μὴ μόνον οὕτως εἰπεῖν, ὅτι ἕξις, ἀλλὰ καὶποία τις. ῥητέον οὖν ὅτι πᾶσα ἀρετή, οὗ ἂν ᾖ ἀρετή, @1 (15)αὐτό τε εὖ ἔχον ἀποτελεῖ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ εὖ ἀποδί-δωσιν, οἷον ἡ τοῦ ὀφθαλμοῦ ἀρετὴ τόν τε ὀφθαλμὸν σπου-δαῖον ποιεῖ καὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ· τῇ γὰρ τοῦ ὀφθαλμοῦ

130. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Ethica Nicomachea. {0086.010} Bekker page 1106b line 10.  (Browse)εἰ δὴ πᾶσα ἐπιστήμη οὕτω τὸ ἔργον εὖ ἐπιτελεῖ, πρὸς τὸ @1μέσον βλέπουσα καὶ εἰς τοῦτο ἄγουσα τὰ ἔργα (ὅθεν εἰώ-θασιν ἐπιλέγειν τοῖς εὖ ἔχουσιν ἔργοις ὅτι οὔτ’ ἀφελεῖν (10)ἔστιν οὔτε προσθεῖναι, ὡς τῆς μὲν ὑπερβολῆς καὶ τῆς ἐλ-λείψεως φθειρούσης τὸ εὖ, τῆς δὲ μεσότητος σῳζούσης,

131. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Ethica Nicomachea. {0086.010} Bekker page 1130a line 1.  (Browse)ἀλλ’ οὐ μόνον καθ’ αὑτόν· πολλοὶ γὰρ ἐν μὲν τοῖς οἰκείοιςτῇ ἀρετῇ δύνανται χρῆσθαι, ἐν δὲ τοῖς πρὸς ἕτερον ἀδυνα-(1130a.) τοῦσιν. καὶ διὰ τοῦτο εὖ δοκεῖ ἔχειν τὸ τοῦ Βίαντος, ὅτι ἀρχὴἄνδρα δείξει· πρὸς ἕτερον γὰρ καὶ ἐν κοινωνίᾳ ἤδη ὁ ἄρχων.διὰ δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο καὶ ἀλλότριον ἀγαθὸν δοκεῖ εἶναι ἡ

132. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Ethica Nicomachea. {0086.010} Bekker page 1171a line 8.  (Browse)πολλοῖς ὑπάρχειν. χαλεπὸν δὲ γίνεται καὶ τὸ συγχαίρεινκαὶ τὸ συναλγεῖν οἰκείως πολλοῖς· εἰκὸς γὰρ συμπίπτειν ἅματῷ μὲν συνήδεσθαι τῷ δὲ συνάχθεσθαι. ἴσως οὖν εὖ ἔχει μὴζητεῖν ὡς πολυφιλώτατον εἶναι, ἀλλὰ τοσούτους ὅσοι εἰς τὸσυζῆν ἱκανοί· οὐδὲ γὰρ ἐνδέχεσθαι δόξειεν ἂν πολλοῖς εἶναι (10)

133. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Ethica Nicomachea. {0086.010} Bekker page 1174b line 22.  (Browse)τελειοτάτη εἴη καὶ ἡδίστη. κατὰ πᾶσαν γὰρ αἴσθησίν ἐστιν (20)ἡδονή, ὁμοίως δὲ καὶ διάνοιαν καὶ θεωρίαν, ἡδίστη δ’ ἡ τε-λειοτάτη, τελειοτάτη δ’ ἡ τοῦ εὖ ἔχοντος πρὸς τὸ σπουδαιό-τατον τῶν ὑπ’ αὐτήν· τελειοῖ δὲ τὴν ἐνέργειαν ἡ ἡδονή. οὐτὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ἥ τε ἡδονὴ τελειοῖ καὶ τὸ αἰσθητόν τε

134. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Historia animalium. {0086.014} Bekker page 520b line 29.  (Browse)                      Ἔστι δὲ τῶν ἐναίμων ταῦτα πο- (27)λυαιμότερα ἃ καὶ ἐν αὑτοῖς καὶ ἔξω ζῳοτοκεῖ τῶνἐναίμων μὲν ᾠοτοκούντων δέ. Τὰ δ’ εὖ ἔχοντα ἢ φύσει ἢ τῷὑγιαίνειν οὔτε πολὺ λίαν ἔχει, ὥσπερ τὰ πεπωκότα πόμα (30)πρόσφατον, οὔτ’ ὀλίγον, ὥσπερ τὰ πίονα λίαν· τὰ γὰρ

135. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Historia animalium. {0086.014} Bekker page 572b line 7.  (Browse)σιν. Πρότερα δὲ τὰ νεώτερα ὀργᾷ πρὸς τὴν ὀχείαν καὶ ἐν (5)τοῖς ἵπποις καὶ ἐν τοῖς βουσίν· καὶ ὅταν εὐημερίαι γίνωνταικαὶ τὰ σώματα εὖ ἔχωσι, μᾶλλον ὀργῶσιν.                                        Αἱ μὲν οὖν ἵπποι @1 (7)ὅταν ἀποκείρωνται, ἀποπαύονται τῆς ὁρμῆς μᾶλλον καὶ

136. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Historia animalium. {0086.014} Bekker page 582b line 27.  (Browse)κεῖα γίνεται πολλάκις τρὶς τοῦ μηνός, ἕως ἂν συλλάβωσιν· (25)τότε δ’ ἀπέρχονται πάλιν εἰς τὸν ἄνω τόπον τὸν οἰκεῖον.Ἐνίοτε δὲ κἂν συμβῇ <εὖ> ἔχουσα, τύχῃ δ’ ὑγρὰ οὖσα, ἀπο-φυσᾷ τοῦ σπέρματος τὸ ὑγρότερον.

                          Πάντων δὲ τῶν ζῴων, ὥσπερ (28)

138. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Historia animalium. {0086.014} Bekker page 633b line 30.  (Browse)οὐδὲν κωλύει αὐτὸ ὁρᾶν ἀκριβῶς, μὴ ἔχοντος τοῦ ὀφθαλμοῦκαλῶς πάντα τὰ μόρια, ἢ εἰ φῦμά τι ἔνεστιν. Ὁμοίως δὲ καὶ @1ὑστέρα, εἰ εὖ ἔχει τοῦ ἐπικαίρου τόπου, οὐδὲν ἂν πρὸς τοῦτο (30)(634a.) βλάπτοιτο.      Δεῖ δὴ τὴν ἔχουσαν καλῶς ὑστέραν πρῶτον μὲν τῷ (1)

139. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Magna moralia. {0086.022} Book 1 chapter 7 section 3 line 1.  (Browse)τούτων λεγόμεθα, οἷον καθ’ ἃς δυνατοί ἐσμενὀργισθῆναι λυπηθῆναι ἐλεῆσαι, [καὶ] τὰ τοιαῦτα· (5)(3.) ἕξεις δ’ εἰσὶν καθ’ ἃς πρὸς ταῦτα ἔχομεν εὖ ἢκακῶς, οἷον πρὸς τὸ ὀργισθῆναι, εἰ μὲν λίανὀργίλως, κακῶς ἔχομεν πρὸς ὀργήν, εἰ δ’ ὅλως μὴ

140. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Magna moralia. {0086.022} Book 1 chapter 7 section 4 line 2.  (Browse)πρὸς ὀργήν. τὸ ἄρα μέσως ἔχειν τὸ μήτε λίαν (5)(4.) ὑπεραλγεῖν μήτε παντελῶς ἀναλγήτως ἔχειν. ὅτανοὖν οὕτως ἔχωμεν, εὖ διακείμεθα. ὁμοίως δὲ [καὶ] @1πρὸς τὰ ἄλλα τὰ ὅμοια. τὸ γὰρ εὐόργητον καὶτὸ πρᾶον ἐν μεσότητί ἐστιν ὀργῆς καὶ ἀναλγησίας

141. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Magna moralia. {0086.022} Book 1 chapter 8 section 1 line 3.  (Browse)

1.8.(1.)   Ὁμοίως καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων πάντων. τοῦτογάρ ἐστι τῆς ἕξεως, τὸ εὖ ἢ κακῶς πρὸς ταῦτα

ἔχειν, τὸ δ’ εὖ ἔχειν πρὸς ταῦτ’ ἐστὶν τὸ μήτε πρὸςτὴν ὑπερβολὴν ἔχειν μήτε πρὸς τὴν ἔνδειαν· πρὸςμεσότητα ἄρα τῶν τοιούτων καθ’ ἃ ἐπαινετοὶ (5)

142. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Magna moralia. {0086.022} Book 1 chapter 8 section 1 line 6.  (Browse)τὴν ὑπερβολὴν ἔχειν μήτε πρὸς τὴν ἔνδειαν· πρὸςμεσότητα ἄρα τῶν τοιούτων καθ’ ἃ ἐπαινετοὶ (5)λεγόμεθα ἡ ἕξις ἐστὶ τοῦ εὖ ἔχειν, τοῦ δὲ κακῶς(2.) πρὸς ὑπερβολὴν καὶ ἔνδειαν. ἐπεὶ τοίνυν ἐστὶν ἡἀρετὴ τῶν παθῶν τούτων μεσότης, τὰ δὲ πάθη ἤτοι

143. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Magna moralia. {0086.022} Book 2 chapter 8 section 9 line 1.  (Browse)τούτων ἐπιτυγχάνων, τοῦτο δ’ ἐστὶ φύσεως· ἐν γὰρτῇ ψυχῇ ἔνεστιν τῇ φύσει τοιοῦτον ᾧ ὁρμῶμεν(9.) ἀλόγως πρὸς ἃ ἂν εὖ ἔχωμεν. καὶ εἴ τις ἐρωτήσειετὸν οὕτως ἔχοντα, διὰ τί τοῦτο ἀρέσκει σοι οὕτωπράττειν; οὐκ οἶδα, φησίν, ἀλλ’ ἀρέσκει μοι,

144. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Magna moralia. {0086.022} Book 2 chapter 11 section 50 line 2.  (Browse)γενομένης ἔσται πρὸς αὑτὸν φιλία.(50.)   Αὕτη δ’ ἔσται ἡ πρὸς αὑτὸν φιλία ἐν τῷ σπου-δαίῳ· τούτῳ γὰρ μόνῳ τὰ τῆς ψυχῆς εὖ ἔχουσινμέρη πρὸς ἄλληλα τῷ μὴ διαφέρεσθαι, ἐπεὶ ὅ γεφαῦλος οὐδέποτ’ ἐστὶν αὐτὸς αὑτῷ φίλος, μάχεται

147. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Metaphysica. {0086.025} Bekker page 1072b line 24.  (Browse)τὸ γὰρ δεκτικὸν τοῦ νοητοῦ καὶ τῆς οὐσίας νοῦς, ἐνεργεῖ δὲἔχων, ὥστ’ ἐκείνου μᾶλλον τοῦτο ὃ δοκεῖ ὁ νοῦς θεῖον ἔχειν, @1

καὶ ἡ θεωρία τὸ ἥδιστον καὶ ἄριστον. εἰ οὖν οὕτως εὖ ἔχει,ὡς ἡμεῖς ποτέ, ὁ θεὸς ἀεί, θαυμαστόν· εἰ δὲ μᾶλλον, ἔτι (25)θαυμασιώτερον. ἔχει δὲ ὧδε. καὶ ζωὴ δέ γε ὑπάρχει· ἡ

149. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Metaphysica. {0086.025} Bekker page 1091b line 19.  (Browse)κεστάτῳ τοῦτ’ αὐτὸ πρῶτον οὐχ ὡς ἀγαθὸν ὑπάρχει, τὸαὔταρκες καὶ ἡ σωτηρία. ἀλλὰ μὴν οὐ δι’ ἄλλο τι ἄφθαρ-τον ἢ διότι εὖ ἔχει, οὐδ’ αὔταρκες, ὥστε τὸ μὲν φάναι τὴνἀρχὴν τοιαύτην εἶναι εὔλογον ἀληθὲς εἶναι, τὸ μέντοι ταύ- (20)την εἶναι τὸ ἕν, ἢ εἰ μὴ τοῦτο, στοιχεῖόν γε καὶ στοιχεῖον

150. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., De mundo. {0086.028} Bekker page 395b line 25.  (Browse)μύδρους ἀναρριπτοῦσι διαπύρους. Ἔνιαι δὲ ὑπὸ γῆν οὖσαι πλη-σίον πηγαίων ὑδάτων θερμαίνουσι ταῦτα, καὶ τὰ μὲν χλι-αρὰ τῶν ναμάτων ἀνιᾶσι, τὰ δὲ ὑπέρζεστα, τὰ δὲ εὖ ἔχον- (25)τα κράσεως. Ὁμοίως δὲ καὶ τῶν πνευμάτων πολλὰ πολ-λαχοῦ γῆς στόμια ἀνέῳκται· ὧν τὰ μὲν ἐνθουσιᾶν ποιεῖ τοὺς

151. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Oeconomica. {0086.029} Bekker page 1344a line 15.  (Browse)  Περὶ δὲ ὁμιλίας μήθ’ ὥστε <παρόντος> δεῖσθαι μήθ’ ὡς (13)ἀπόντος ἀδυνατεῖν [ἡσυχάζειν], ἀλλ’ οὕτως ἐθίζειν ὥστε ἱκα-νῶς ἔχειν παρόντος καὶ μὴ παρόντος. Εὖ δ’ ἔχει καὶ τὸ (15)τοῦ Ἡσιόδου.  παρθενικὴν δὲ γαμεῖν, ἵνα ἤθεα κεδνὰ διδάξῃς.

152. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Oeconomica. {0086.029} Bekker page 1345a line 2.  (Browse)λεῖται ὁμοίως τῶν ἀλλοτρίων καὶ τῶν οἰκείων, ὥστε ὅσα(1345a.) ἐνδέχεται, δι’ ἑαυτοῦ ποιεῖσθαι χρὴ τὴν ἐπιμέλειαν.Καὶ τὸ τοῦ Πέρσου καὶ τὸ τοῦ Λίβυος ἀπόφθεγμα εὖ ἂν ἔχοι.

Ὁ μὲν γὰρ ἐρωτηθεὶς τί μάλιστα ἵππον πιαίνει, «ὁ τοῦ δε- @1σπότου ὀφθαλμός» ἔφη· ὁ δὲ Λίβυς ἐρωτηθεὶς ποία κόπρος

153. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Politica. {0086.035} Bekker page 1260a line 26.  (Browse)              δῆλον δὲ τοῦτο καὶ κατὰ μέρος μᾶλλον (24)ἐπισκοποῦσιν· καθόλου γὰρ οἱ λέγοντες ἐξαπατῶσιν ἑαυτοὺς (25)ὅτι τὸ εὖ ἔχειν τὴν ψυχὴν ἀρετή, ἢ τὸ ὀρθοπραγεῖν, ἤ τιτῶν τοιούτων· πολὺ γὰρ ἄμεινον λέγουσιν οἱ ἐξαριθμοῦντεςτὰς ἀρετάς, ὥσπερ Γοργίας, τῶν οὕτως ὁριζομένων. διὸ δεῖ,

154. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Politica. {0086.035} Bekker page 1321a line 42.  (Browse)μοις εἶναι μνημεῖα τῆς δαπάνης. ἀλλὰ τοῦτο νῦν οἱ περὶ (40)τὰς ὀλιγαρχίας οὐ ποιοῦσιν, ἀλλὰ τοὐναντίον· τὰ λήμματαγὰρ ζητοῦσιν οὐχ ἧττον ἢ τὴν τιμήν. διόπερ εὖ ἔχει λέγειν(1321b.) ταύτας εἶναι δημοκρατίας μικράς. πῶς μὲν οὖν χρὴ καθ-ιστάναι τὰς δημοκρατίας καὶ τὰς ὀλιγαρχίας, διωρίσθω

155. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Problemata. {0086.036} Bekker page 887b line 22.  (Browse)καὶ οἱ λυπούμενοι καὶ οἱ ὀργιζόμενοι; ἢ στιφρότερον ποιεῖ τὸ (20)καταψύχεσθαι;  Διὰ τί οἱ ἀθληταὶ δύσριγοι εὖ ἔχοντες; ἢ ὅτι καθαρὰκαὶ εὔπνους ἡ ἕξις καὶ ἀπίμελος; ἡ τοιαύτη δὲ εὐπαθεστάτηὑπὸ τοῦ ἀέρος, ὅταν εὐδίοδός τε ᾖ καὶ μὴ ἔχῃ θερμότητα ἐν

156. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Problemata. {0086.036} Bekker page 894b line 15.  (Browse)οἷον κύων καὶ ὗς, τὰ δὲ οὐδὲν ἐπιδήλως, οἷον γυνή, πρόβα-τον; ἢ ὅτι ὅσα μὲν περιττωματικὰ πραέα; ἀπέρχεται γὰρ

ἐν τῷ τόκῳ τὰ λυποῦντα. τούτοις δὲ ἀπὸ τῶν εὖ ἐχόντων (15)γίνεται ἡ ἀφαίρεσις, ὥστε ἡ ἰσχνότης ποιεῖ διὰ τὴν ἕξιν τὴνὀργήν, ὥσπερ καὶ αἱ ἀλεκτορίδες οὐ τεκοῦσαι χαλεπαί, ἀλλ’

157. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Rhetorica. {0086.038} Bekker page 1364a line 4.  (Browse)νοῦ· τὸ μὲν γὰρ οὐχ αὑτοῦ ἕνεκα, τὸ δὲ αὑτοῦ, ὅπερ ἦντὸ ἀγαθόν. κἂν ᾖ τὸ μὲν τέλος, τὸ δὲ μὴ τέλος· τὸ μὲνγὰρ ἄλλου ἕνεκα, τὸ δὲ αὑτοῦ, οἷον τὸ γυμνάζεσθαι τοῦ εὖἔχειν τὸ σῶμα. καὶ τὸ ἧττον προσδεόμενον θατέρου [ἢ] ἑ- (5)τέρων· αὐταρκέστερον γάρ· ἧττον δὲ προσδεῖται τὸ ἐλαττόνων @1

159. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Rhetorica. {0086.038} Bekker page 1384b line 15.  (Browse)πρῶτον δεηθέντας τι αἰσχύνονται ὡς οὐδέν πω ἠδοξηκότεςἐν αὐτοῖς· τοιοῦτοι δὲ οἱ ἄρτι βουλόμενοι φίλοι εἶναι (τὰ γὰρβέλτιστα τεθέανται· διὸ εὖ ἔχει ἡ τοῦ Εὐριπίδου ἀπόκρισις (15)πρὸς τοὺς Συρακοσίους), καὶ τῶν πάλαι γνωρίμων οἱ μηδὲνσυνειδότες. αἰσχύνονται δὲ οὐ μόνον αὐτὰ τὰ ῥηθέντα

161. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Rhetorica. {0086.038} Bekker page 1414b line 23.  (Browse)ἀρχαὶ ταῦτ’ εἰσί, καὶ οἷον ὁδοποίησις τῷ ἐπιόντι. τὸ μὲνοὖν προαύλιον ὅμοιον τῷ τῶν ἐπιδεικτικῶν προοιμίῳ· καὶγὰρ οἱ αὐληταί, ὅ τι ἂν εὖ ἔχωσιν αὐλῆσαι, τοῦτο προ-αυλήσαντες συνῆψαν τῷ ἐνδοσίμῳ, καὶ ἐν τοῖς ἐπιδεικτι-κοῖς λόγοις δεῖ οὕτως γράφειν, ὅ τι [γὰρ] ἂν βούληται εὐθὺ (25)

162. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Sophistici elenchi. {0086.040} Bekker page 164a line 26.  (Browse)δοκοῦσι, φανερόν. ὥσπερ γὰρ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων τοῦτο γί-

νεται διά τινος ὁμοιότητος, καὶ ἐπὶ τῶν λόγων ὡσαύτως (25)ἔχει. καὶ γὰρ τὴν ἕξιν οἱ μὲν ἔχουσιν εὖ, οἱ δὲ φαίνονται,φυλετικῶς φυσήσαντες καὶ ἐπισκευάσαντες αὑτούς, καὶ(164b.) καλοὶ οἱ μὲν διὰ κάλλος, οἱ δὲ φαίνονται, κομμώσαντες (20)

169. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Topica. {0086.044} Bekker page 142a line 11.  (Browse)ἀεὶ γίνοιτο. ἴσως δὲ καὶ τὸ ἁπλῶς γνώριμον οὐ τὸ πᾶσιγνώριμόν ἐστιν ἀλλὰ τὸ τοῖς εὖ διακειμένοις τὴν διάνοιαν, @1 (10)καθάπερ καὶ τὸ ἁπλῶς ὑγιεινὸν τὸ τοῖς εὖ ἔχουσι τὸ σῶμα.δεῖ μὲν οὖν ἕκαστα τῶν τοιούτων ἐξακριβοῦν, χρῆσθαι δὲ δια-λεγομένους πρὸς τὸ συμφέρον. μάλιστα δ’ ὁμολογουμένως

170. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Topica. {0086.044} Bekker page 149b line 25.  (Browse)νὸν δεῖ τὸν ὁρισμὸν εἶναι.  Ἐνίοτε δ’ ὁρίζονται οὐ τὸ πρᾶγμα ἀλλὰ τὸ πρᾶγμαεὖ ἔχον ἢ τετελεσμένον. τοιοῦτος δ’ ὁ τοῦ ῥήτορος καὶ ὁ τοῦ (25)κλέπτου ὅρος, εἴπερ ἐστὶ ῥήτωρ μὲν ὁ δυνάμενος τὸ ἐν ἑκά-στῳ πιθανὸν θεωρεῖν καὶ μηδὲν παραλείπων, κλέπτης δ’ ὁ

171. Aristoteles et Corpus Aristotelicum Phil., Fragmenta varia. {0086.051} Category 4 treatise title 27 fragment 182 line 4. (Browse)μικά εἰσιν αὐτῷ γεγραμμένα βιβλία, ὡς τὸ οἰκονομικὸν σύν-ταγμα καὶ περὶ συμβιώσεως ἀνδρὸς καὶ γυναικός, ἐν ᾧλέγει ἐκ τεσσάρων σχέσεων συγκεκροτῆσθαι τὸν εὖ ἔχονταοἶκον, πατρὸς πρὸς τέκνα, ἀνδρὸς πρὸς γυναῖκα, δεσπότου (5)πρὸς δούλους, εἰσιόντων πρὸς ἐξιόντα καὶ ὡς εἴρηται ἡμῖν

175. Ephorus Hist., Fragmenta (Jacoby). {0536.003} Volume-Jacoby#-F 2a,70,F fragment 16 line 10.  (Browse)νοντας δὲ ταῦτα εὐλόγως προστεταχέναι τὸν θεὸν ἐλθεῖν εἰς τὰς Ἀθήναςπρῶτον, εἰδότας Θησέα τὸν Αἰγέως μέγιστα πάντων ὑφ’ Ἡρακλέους εὐεργε-τημένον. [εὖ δὲ ἔχειν τὴν μαντείαν νομίζοντας ** καὶ πρώτους τοὺς Θη- (10)σέως τοῦ Αἰγέως ἀπογόνους ἐκάλουν, τοῦ τῆς καθόδου μὴ διαμαρτεῖν]. ** @1ἔπειτά φασι τὸν Ἀριστόδημον διὰ τῆς Βοιωτίας πορευόμενον καταλαβεῖν

176. Xenocrates Phil., Testimonia, doctrina et fragmenta. {0634.001} Fragment 237 line 3.  (Browse)(237.) ὁ γὰρ εὖ τὸν δαίμονα ἔχων σημαίνεσθαι δοκεῖ ὑπὸ τοῦεὐδαίμονος. εἰ δὴ δαίμων ἑκάστου ἡ ψυχή, καθ’ ἃ Ξενο-κράτει δοκεῖ, εἴη ἂν εὐδαίμων ὁ εὖ τὴν ψυχὴν ἔχων· εὖ δὲτὴν ψυχὴν ἔχει ὁ σπουδαῖος· ὁ σπουδαῖος ἄρα εὐδαίμων.(239.) Ξενοκράτους.

177. Xenocrates Phil., Testimonia, doctrina et fragmenta. {0634.001} Fragment 268 line 7.  (Browse)ἐπιεικεῖς καὶ πράττοντας τοιαῦτα τυγχάνειν δόξης τῆς (5)προσηκούσης. Ὅτι δὲ τὰ κυριώτατα τοῦ σώματος καὶτῷ ὄντι ἡ κεφαλὴ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ περίεστιν, εὖ ἔχει. Τῶνδὲ λοιπῶν τὴν προσήκουσαν ἐπιμέλειαν ποιοῦ μετά τεἰατρῶν καὶ αὐτὸς ἐπιβλέπων τὸ χρήσιμον. Ἀνδρίᾳ γὰρ καὶ

178. Diocles Med., Fragmenta. {0664.002} Fragment 182 line 42. (Browse)    [3] μετὰ δὲ τὴν εἰρημένην ἐκ τῶν ὕπνων ἐπιμέλειαν

τοὺς (40)μὲν ἕτερόν τι πράττειν ἀναγκαζομένους ἢ προαιρουμένουςἐπὶ τοῦτο ὑποχωρεῖν εὖ ἔχει, τοὺς δὲ σχολάζονταςπροπεριπατεῖν ἁρμόζει τὸ σύμμετρον τῇ ῥώμῃ τῆς δυνάμεως.οἱ μὲν οὖν πρὸ τῆς προσφορᾶς τῶν σιτίων πλείους γινόμενοι,

179. Diocles Med., Fragmenta. {0664.002} Fragment 182 line 158.  (Browse)τρόπον, τὸ δ’ οὔ· τὰ μὲν γὰρ σκέλη καὶ αἱ χεῖρες κατ’εὐθυωρίαν κείμενα τοῦ σώματος πρὸς τὸ συγκάμπτειν καὶἐκτείνειν καὶ συνάγειν καὶ διοίγειν εὖ ἔχει καὶ πρὸς τὸ τὰδεξιὰ τοῖς ἀριστεροῖς ὁμοίως κεῖσθαι, καὶ μὴ τὰ ἕτεραθλίβεσθαι ὑπὸ τῶν ἑτέρων· ἡ δὲ ῥάχις πονεῖ διὰ τέλους (160)

180. Theophrastus Phil., Historia plantarum. {0093.001} Book 4 chapter 8 section 13 line 6.  (Browse)χλωρὸν νέμονται καὶ ξηραίνοντες παρέχουσι κατὰχειμῶνα τοῖς βουσὶν ὅταν ἐργάσωνται· καὶ τὰ (5)σώματα ἔχουσιν εὖ σίτου ἄλλο λαμβάνοντεςοὐθέν.(14.)   Ἔστι δὲ καὶ ἄλλο παραφυόμενον αὐτόματον

181. Theophrastus Phil., De causis plantarum (lib. 1). {0093.002} Book 1 chapter 16 section 1 line 3.  (Browse)

1.16.(1.)   Ἡ δὲ πέψις ἐστὶν ἐν τῷ περικαρπίῳ· τοῦτο δὲ δεῖ γίνεσθαι καὶλαβεῖν χυλὸν ἁρμόττοντα πρὸς τὴν ἡμετέραν φύσιν. ἴσως δὲ αὐτὸ

τοῦτοπρότερον εὖ ἔχει διελεῖν ὅτι πέψις ἐστὶν ἡ μὲν οὖν τῶν περικαρπίων, ἡδ’ αὐτῶν τῶν καρπῶν. καὶ ἡ μὲν πρὸς τὰς ἡμετέρας τροφάς, ἡ δὲ πρὸςγέννησιν καὶ διαμονὴν τῶν δένδρων· οἱ γὰρ καρποὶ καὶ τὰ σπέρματα τούτων (5)

182. Theophrastus Phil., Characteres. {0093.009} Chapter 9 section 4 line 3.  (Browse)(4.)   καὶ ὀψωνῶν δὲ ὑπομιμνήσκειν τὸν κρεωπώλην, εἴ τι χρήσιμος αὐτῷγέγονε, καὶ ἑστηκὼς πρὸς τῷ σταθμῷ μάλιστα μὲν κρέας, εἰ δὲ μή,ὀστοῦν εἰς τὸν ζωμὸν ἐμβαλεῖν, καὶ ἐὰν μὲν λάβῃ, εὖ ἔχει, εἰ δὲ μή, ἁρπά-σας ἀπὸ τῆς τραπέζης χολίκιον ἅμα γελῶν ἀπαλλάττεσθαι.(5.)   καὶ ξένοις δὲ αὑτοῦ θέαν ἀγοράσας μὴ δοὺς τὸ μέρος θεωρεῖν,

183. Theophrastus Phil., Fragmenta. {0093.010} Fragment 4 section 61(59) line 4.  (Browse)γίνονται φύσεις· ἑκάστῳ γάρ ἐστί τις οἰκεία κατὰ τὴνκρᾶσιν. Αὗται δ’ ἡδεῖαι μὲν καὶ καθαραὶ [καὶ] κατὰτὰς ἀκμὰς καὶ ὅταν εὖ ἔχωσιν ἑαυτῶν, ἔτι δὲ ἡδίουςἁπαλῶν καὶ νέων ὄντων. Πλεῖσται δὲ καὶ κακωδέ- (5)σταται περὶ τὰς ὀχείας καὶ ὅλως συντηκομένων καὶ κα-

184. Theophrastus Phil., Fragmenta. {0093.010} Fragment 9 section 6 line 4.  (Browse)συμβαλλόμενα θετέον, τὴν δ’ αἰτίαν τοῖς πρότερον ἀπο-δοτέον καί τι ἂν τῇ ὅλῃ τοῦ σώματος κράσει· πολλοὶγὰρ τῶν γυμναζομένων καὶ δοκούντων εὖ ἔχειν βαρεῖς

καὶ κακώδεις τοῖς ἱδρῶσιν· ἐπεὶ ὅτι γε τῇ καχεξίᾳ πολ- (5)λαχόθεν φανερὸν, ἔκ τε τῶν καμνόντων καὶ ἐκ τῶν

185. Theophrastus Phil., Fragmenta. {0093.010} Fragment 9 section 21 line 2.  (Browse)καὶ τὸν ὕπνον ἐκπέττειν· ἐκ ξηροῦ δ’ οὐκ ἔστιν ἱδρώς. (10)(21.) Ἄτοπον δ’ ἂν ἐκεῖνο δόξειε καὶ ὥσπερ ὑπεναντίονεἰ οἱ γυμναζόμενοι καὶ εὖ ἔχοντες εὐΐδρωτες καὶ πάλινοἱ ἀγύμναστοι καὶ κακῶς ἔχοντες καὶ οἱ πεπεμμένηντε καὶ οἱ ἄπεπτον ἔχοντες τὴν τροφήν. Οὐκ ἔστι δ’

186. Demetrius Hist. et Phil., Fragmenta. {0624.001} Fragment 164 line 5.  (Browse)Θριάσιος ἤδη πρεσβύτης ὢν κατὰ τὴν ὁδὸν συνεκύρησε, καὶ μαθὼν τῆς ἀθυμίαςτὸ αἴτιον θαρρεῖν τε προυτρέψατο καὶ ἀνεκτήσατο. καὶ τούτου πλέον Ἀνδρόνικοςὁ ὑποκριτὴς τοὺς μὲν λόγους εὖ ἔχειν καὶ ὡς ἄριστα φάμενος, ἐνδεῖν δὲ αὐτοῖς (5)τὰ τῆς ὑποκρίσεως. ὁ δὲ παραδίδωσί τε ἑαυτὸν τῷ Ἀνδρονίκῳ καὶ τὴν τῆς ὑπο-κρίσεως τέχνην ἐκεῖθεν ἐξήσκησε. διόπερ ἐρομένου ποτέ τινος αὐτόν: τί πρῶτον