THE STARS

33
7η ΤΕΧΝΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ Παγκόσμιος Κινηματογράφος-Ευρωπαϊκός-Βραβεία Κανών-Βενετίας-Βερολίνου-Αμερικάνικος-OSCAR Σχ.Έτος:2015-2016 Σχολείο:2 ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας Τμήμα:Β4 “THE STARS” Στάμκου Δήμητρα Ρίζου Δέσποινα Τσιότσου Ηλιάνα Χαραλαμπίδου Δέσποινα Σονιάδου Θένια Συμεωνίδης Θοδωρής Συντονιστής Καθηγητής: Κυριάκου Νικόλαος Μάθημα: Βιωματικές Δράσεις-Project

Transcript of THE STARS

7η ΤΕΧΝΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Παγκόσμιος Κινηματογράφος-Ευρωπαϊκός-Βραβεία

Κανών-Βενετίας-Βερολίνου-Αμερικάνικος-OSCAR

Σχ.Έτος:2015-2016 Σχολείο:2ο Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας Τμήμα:Β4

“THE STARS” Στάμκου Δήμητρα Ρίζου Δέσποινα

Τσιότσου Ηλιάνα Χαραλαμπίδου Δέσποινα

Σονιάδου Θένια Συμεωνίδης Θοδωρής

Συντονιστής Καθηγητής: Κυριάκου Νικόλαος

Μάθημα: Βιωματικές Δράσεις-Project

1

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Βραβεία Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου σελ.3

Ισπανικός Κινηματογράφος σελ.4

Βραβεία Γκόγια σελ.5

Γερμανικός Κινηματογράφος σελ.6

Βραβεία Βερολίνου σελ.7

Βρετανικός Κινηματογράφος σελ.8

Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου σελ.8

Ιστορία Γαλλικού Κινηματογράφου σελ.10

Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών σελ.11

Hollywood (Αμερικάνικος Κινηματογράφος) σελ.16

OSCAR σελ.19

Bollywood (Ινδικός Κινηματογράφος) σελ.26

Βραβεία Bollywood σελ.28

2

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Σύμφωνα με τις προϋποθέσεις του μαθήματος του Project, στην αρχή του τριμήνου είδαμε

τις ενότητες, από τις οποίες θα επιλέγαμε ένα θέμα σχετικό με τις τέχνες, για να

ασχοληθούμε την υπόλοιπη χρονιά. Έπειτα από ψηφοφορία επιλέχθηκε το θέμα 7η

ΤΕΧΝΗ: ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ, λόγω του ότι όλοι θέλαμε να μάθουμε για την

διαδικασία παραγωγής ταινιών και για τα είδη των βραβείων που δίνονται στους ηθοποιούς

για να προβληθούν οι πολύ καλές ερμηνείες και οι πολύ καλές ταινίες. Στη συνέχεια

χωρίσαμε το κυρίως θέμα σε υποενότητες, τις οποίες μοιράσαμε στις ομάδες, ανάλογα με το

τι ήθελε η κάθε ομάδα να ασχοληθεί. Η ομάδα μας επέλεξε να ασχοληθεί με τον

Ευρωπαϊκό και τον Παγκόσμιο Κινηματογράφο και με τα βραβεία του. Έτσι στην

ακόλουθη εργασία απαντώνται τα εξής ερωτήματα:

Ποια είναι τα βραβεία του Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου;

Υπάρχει Ισπανικός Κινηματογράφος;

Τι είναι τα βραβεία Γκόγια;

Υπάρχει Γερμανικός Κινηματογράφος;

Τι ακριβώς είναι τα βραβεία του Βερολίνου;

Υπάρχουν βραβεία βρετανικής ακαδημίας κινηματογράφου;

Ποια είναι η ιστορία του Γαλλικού Κινηματογράφου;

Τι είναι το διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Καννών;

Τι είναι το Hollywood και η βιομηχανία ταινιών;

Τι είναι τα OSCAR;

Ποια είναι η ιστορία του Ινδικού Κινηματογράφου;

Ποια είναι τα βραβεία του Ινδικού Κινηματογράφου;

3

ΒΡΑΒΕΙΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Τα Βραβεία Ευρωπαϊκού

Κινηματογράφου είναι τα

σημαντικότερα

κινηματογραφικά βραβεία

σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Παρομοίως με τα Όσκαρ

για τα βραβεία αποφασίζει

μια ακαδημία, η

Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου, γι' αυτό και πολύ συχνά αποκαλούνται

"Ευρωπαϊκά Όσκαρ". Οι βραβεύσεις περιορίζονται στο Ευρωπαϊκό σινεμά, με ταινίες,

σκηνοθέτες και ηθοποιούς από τη γηραιά ήπειρο.

Αν και εξαιρετικά δημοφιλή τα πρώτα χρόνια μετά τη θέσπιση τους το 1988 στα μέσα της

δεκαετίας του '90 γνώρισαν μια κάμψη στο ενδιαφέρον του κόσμου για να επανέλθουν και

πάλι στο προσκήνιο στις αρχές τις νέας χιλιετίας. Η αρχική τους ονομασία ήταν Βραβεία

Felix αλλά σύντομα αλλάχτηκε σε European Film Awards.

Οι πόλεις που φιλοξενούν τη διοργάνωση εναλλάσσονται. Φιλοξενούνται κάθε δύο χρόνια

στο Βερολίνο ενώ ενδιάμεσα φιλοξενούνται από κάποια άλλη ευρωπαϊκή πόλη. Βραβεία

δίνονται σε πάνω από δέκα κατηγορίες με πιο σημαντικό αυτό της Ταινίας της Χρονιάς.

Ταινίες που έχουν κερδίσει το διαγωνισμό είναι: το VOLVER του Π. Αλμοδοβάρ, Η ζωή

είναι ωραία του Ρ. Μπενίνι, Αμελί του Ζαν-Πιερ Ζενέ, κ.α.

Τη φετινή χρονιά 2015 η διοργάνωση θα πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο το Σάββατο 12

Δεκεμβρίου.

4

ΙΣΠΑΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Η ‘αλμοδοβαρική’ έκρηξη τη δεκαετία του ‘80 με το

κίνημα της μοβίντα είχε φέρει στο προσκήνιο το νέο

ισπανικό κινηματογράφο. Η ισπανική γλώσσα άρχισε ξανά

να έχει τη δυναμική της και οι νεότεροι δημιουργοί που

ξεπήδησαν στη συνέχεια βρήκαν τη φωνή τους. Με βάση

τα στοιχεία της FAPAE η άνοδος του Ισπανόφωνου

κινηματογράφου είναι αποτέλεσμα στρατηγικής στις

πωλήσεις στο εξωτερικό από τη στιγμή που η αγορά εκτός

της Λατινικής Αμερικής έγινε πιο δεκτική στην κουλτούρα

της μεσογειακής χώρας με τις πολλές ταυτότητες.

Πέδρο Αλμοδοβάρ: Ο διασημότερος Ισπανός σκηνοθέτης

Οι πέντε (5) πιο γνωστές Ισπανικές ταινίες είναι:

«Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης» (1988)

«Tesis» (1996)

«Όλα για τη μητέρα μου» (1999)

«Η θάλασσα μέσα μου» (2004)

«Ο θυρωρός» (2010)

5

ΒΡΑΒΕΙΑ ΓΚΟΓΙΑ

Τα Βραβεία Γκόγια, (los Premios Goya

στα ισπανικά), αποτελούν τα κυριότερα

εθνικά βραβεία στην Ισπανία και

θεωρούνται ισότιμα με τα Βραβεία Όσκαρ

των ΗΠΑ.

Θεσμοθετήθηκαν το 1987, έναν χρόνο

μετά την ίδρυση της Ακαδημίας

Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών

της Ισπανίας (Academia de las Artes y las

Ciencias Cinematográficas de España), με την πρώτη τελετή απονομής να λαμβάνει χώρα

στις 16 Μαρτίου 1987 στο Θέατρο Λόπε δε Βέγα, στη Μαδρίτη. Η απονομή γίνεται κάθε

χρόνο γύρω στο τέλος Ιανουαρίου και τα βραβεία απονέμονται σε ταινίες που γυρίστηκαν

την προηγούμενη χρονιά.

Το βραβείο είναι ένα αγαλματίδιο από χαλκό του Φρανθίσκο ντε Γκόγια, δημιουργία του

γλύπτη Χοσέ Λουίς Φερνάντεθ.

6

ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Στη δεκαετία του ΄90 η φράση «γερμανικός κινηματογράφος» .Μετά τον θάνατο του Ράινερ

Βέρνερ Φασμπίντερ και την κόπωση του Βιμ Βέντερς(δύο εκ των χαρακτηριστικότερων

εκπροσώπων του γερμανικού Νέου Κύματος της δεκαετίας του ΄70) το γερμανικό σινεμά

είχε χάσει τη θέση του από τον χάρτη και είχε σχεδόν εξαφανιστεί όχι μόνο από τις

ελληνικές αίθουσες αλλά ολόκληρου του κόσμου. Εδώ και μερικά χρόνια, όμως, το

παραπάνω σκηνικό έχει αλλάξει. Ταινίες της τρέχουσας σεζόν όπως το «Σύμπλεγμα

Μπάαντερ- Μάινχοφ» του Ούλι Εντελκαι και το «Κύμα» του Ντένις Γκάνσελαν

αδεικνύονται μεγάλες επιτυχίες όχι μόνο εντός Γερμανίας αλλά- κυρίως- εκτός.

Οι 5 καλύτερες γερμανικές ταινίες είναι:

«Τρέξε,Λόλα,Τρέξε»

«Η πριγκήπισσα και ο πολεμιστής»

«Τι κάνεις σε περίπτωση φωτιάς;»

«Goodbye Lenin»

«Οι ζωές των άλλων»

7

ΒΡΑΒΕΙΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ

Το Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου, το οποίο καλείται και Berlinale

είναι ένα από τα σπουδαιότερα διεθνή φεστιβάλ για τον κινηματογράφο, μαζί με αυτά των

Καννών και της Βενετίας. Γίνεται κάθε Φεβρουάριο, από το 1951. Τα Βραβεία που

απονέμονται είναι η Χρυσή Άρκτος και η Αργυρή Άρκτος.

Χρυσές Άρκτοι

Καλύτερης ταινίας

Τιμητική Άρκτος

Αργυρές Άρκτοι

Καλύτερου σκηνοθέτη

Καλύτερου ηθοποιού

Καλύτερης ηθοποιού

Καλύτερης μουσικής

Ασυνήθιστου επιτεύγματος από καλλιτέχνη

Πηγή:http//boro.gr

8

ΒΡΕΤΑΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Οι δέκα (10) καλύτερες Βρετανικές ταινίες:

1. Don't Look Now (1973)

2. The Third Man (1949)

3. Distant Voices, Still Lives (1988)

4. Kes (1969)

5. The Red Shoes (1948)

6. A Matter of Life and Death (1946)

7. Performance (1970)

8. Kind Hearts and Coronets (1949)

9. If…(1968)

10. Trainspotting (1996)

ΒΡΑΒΕΙΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Τα Βραβεία Βρετανικής Ακαδημίας

Κινηματογράφου γνωστά και ως Βραβεία

BAFTA απονέμονται σε μία ετήσια τελετή από

το σύλλογο British Academy of Film and

Television Arts (BAFTA) για επιτεύγματα στο

χώρο του κινηματογράφου. Αποτελούν τα

αντίστοιχα βρετανικά βραβεία των Όσκαρ .Η

τελετή απονομής των 66ων Βραβείων BAFTA

έλαβε χώρα στο κτήριο της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου στις 10 Φεβρουαρίου 2013.

Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας (από το 1948)

Βραβείο BAFTA Καλύτερης Βρετανικής Ταινίας

Βραβείο BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας

Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους (από το 1980)

Βραβείο BAFTA Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων (από το 2006)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Α΄ Ανδρικού Ρόλου (από το 1953)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Α΄ Γυναικείου Ρόλου (από το 1953)

Βραβείο BAFTA Καλύτερης Σκηνοθεσίας (από το 1969)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Β΄ Ανδρικού Ρόλου (από το 1969)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Β΄ Γυναικείου Ρόλου (από το 1969)

Βραβείο BAFTA Καλύτερης Φωτογραφίας (από το 1969)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Ήχου (από το 1969)

9

Βραβείο BAFTA Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης (από το 1969)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Σχεδιασμού Παραγωγής (από το 1969)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Σχεδιασμού Κοστουμιών (από το 1969)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Μοντάζ (από το 1978)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου (από το 1981)

Βραβείο BAFTA Καλύτερων Οπτικών εφέ (από το 1983)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Μακιγιάζ και Κομμώσεων (από το 1983)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου (από το 1984)

Βραβείο BAFTA Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου (από το 1984)

10

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Εφευρέτες του κινηματογράφου θεωρούνται οι Γάλλοι αδελφοί

Λυμιέρ (ειδικά ο Λουί Λιμιέρ). Στις 22 Μαρτίου του 1895 στο

Παρίσι,

έγινε η πρώτη ιδιωτική προβολή των ολιγόλεπτων ταινιών τους

που έχουν περάσει πια στην Ιστορία: "Το τάισμα του μπέμπη",

"Ο ποτιστής που ποτίζεται", "Η είσοδος του τρένου στο

σταθμό", "Η έξοδος των εργατών από το προαύλιο του

εργοστασίου".Η πρώτη όμως δημόσια προβολή τους έγινε στις

28 Δεκεμβρίου 1895, στο υπόγειο του Παρισινού Grand Cafe

και είναι αυτήν η ημερομηνία που έχει καταγραφεί ως η

γενέθλια της νέας τέχνης (αφού τότε για πρώτη φορά ο κινηματογράφος αποκτούσε κοινό,

33 όλοι και όλοι).Τον γαλλικό κινηματογράφου της περιόδου αυτής(1910-1940), φέρνει στο

προσκήνιο ένας λαικός καλλιτέχνης χωρίς ιδιαίτερη καλλιέργεια, ο Λουί Φεγιάντ. Με την

σειρά των φαντομάδων του καταφέρνει να εισάγει στο γαλλικό σινεμά τον ρεαλισμό, μέσα

από τον αντίποδά του, το φανταστικό.

Πέρα από το θέμα, το σενάριο και η

σκηνοθεσία είναι απολύτως ρεαλιστικά.Το

1915 δημιουργείται η σχολή του

"γαλλικού ιμπρεσιονισμού" από

διανοούμενους κινηματογραφιστές με

διαφορετικές μεταξύ τους τάσεις (Αμπέλ

Γκάνς, Ζερμαίν Ντυλάκ, Μαρσέλ

Λ'Ερμπιέ, Ζαν Επστάιν). Με την προσχώρηση σ'αυτήν νεώτερων κινηματογραφιστών με πιο

ακραίες αντιλήψεις από τους παλιότερους, η σχολή διαφοροποιείται, οπότε από το 1925 και

μετά, εμφανίζεται το κίνημα της "αβαν - γκάρντ". Ασίγαστη έρευνα στην μορφή και τα

εκφραστικά μέσα του κινηματογράφου, προσπάθεια για δημιουργία ενός πιο καλλιτεχνικού

κινηματογράφου, σφοδρή εναντίωση στο εμπορικό σινεμά και σπουδαίος θεωρητικός λόγος

γύρω από την αληθινή ουσία της έβδομης τέχνης, είναι τα χαρακτηριστικά των δύο

κινημάτων.Τέλος,η δεκαετία του '30 στη Γαλλία χαρακτηρίζεται από τον λεγόμενο

"ποιητικό ρεαλισμό", κάτω από την ετικέτα του οποίου καλύφθηκαν αρκετοί Γάλλοι

σκηνοθέτες, με διαφορετική μεταξύ τους

νοοτροπία (Φευντέρ, Καρνέ, Ντυβιβιέ,

Ρενουάρ κ.α), που τους ενώνει όμως μια

κοινή κοινωνική θεματογραφία, που

ξεπερνάει τις απλές φορμαλιστικές

αναζητήσεις της "αβαν - γκάρντ".

Μεγαλύτερη μορφή του "ποιητικού

ρεαλισμού" ήταν ο Ζαν Ρενουάρ, η ψυχή

του γαλλικού κινηματογράφου, ο οποίος

καταφέρνει να επιβάλλει στο γαλλικό σινεμά ένα ρεαλισμό εντελώς προσωπικό με μια

γλώσσα προσιτή ακόμα και στην πλατιά μάζα των θέα.

11

Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών

Το Φεστιβάλ των Καννών (γαλλικά: Festival international du film de Cannes ή Festival de

Cannes) είναι ένας από τους σημαντικότερους διεθνείς διαγωνισμούς κινηματογράφου, που

διεξάγεται στις Κάννες της Γαλλίας, μία φορά το χρόνο.

Ιστορία

Το Φεστιβάλ διοργανώθηκε για πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 1939, με προεδρεύοντα τον Λουί Λυμιέρ. Η μόνη ταινία που παρουσιάστηκε στην πρώτη διοργάνωση ήταν η Παναγία των Παρισίων του Γουίλιαμ Ντίτερλι, καθώς συνέπεσε χρονικά με το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου πολέμου και την κήρυξη πολέμου της Γαλλίας στη Γερμανία. Η πρώτη ολοκληρωμένη διοργάνωση του Φεστιβάλ έγινε το 1946. Ο θεσμός ματαιώθηκε το 1948 και το 1950, λόγω οικονομικών προβλημάτων, ενώ από το 1951, ο χρόνος διοργάνωσής του μετατοπίστηκε στην περίοδο της Άνοιξης. Το 1968, το Φεστιβάλ ξεκίνησε στις 10 Μαΐου αλλά διακόπηκε στις 19 Μαΐου, κατά την περίοδο της φοιτητικής εξέγερσης του Μάη του '68 και μετά από παρέμβαση φοιτητών απειλώντας τη διεξαγωγή της διοργάνωσης.

Κριτική επιτροπή

Η επιτροπή που κρίνει τις διαγωνιζόμενες ταινίες δεν έχει σταθερή σύνθεση αλλά επιλέγεται κάθε χρόνο. Αποτελείται από ένα προεδρεύων μέλος και άλλες προσωπικότητες του κινηματογράφου, συνήθως ηθοποιούς και σκηνοθέτες. Για κάθε κατηγορία συμμετοχής, η απονομή των βραβείων αποφασίζεται και από διαφορετική κριτική επιτροπή.

Βραβεία

Η επιτροπή του φεστιβάλ καθορίζει σε ποιες ταινίες, θα απονεμηθούν τα βραβεία, κατά τη διάρκεια ειδικής τελετής λήξης. Τα βραβεία που απονέμονται στις συμμετοχές του διαγωνιστικού τμήματος, είναι:

Χρυσός Φοίνικας (Palme d'Or), βραβείο για την καλύτερη ταινία Μεγάλο βραβείο (Grand Prix), βραβείο για την πιο πρωτότυπη ταινία Βραβείο Γυναικείου ρόλου Βραβείο Ανδρικού ρόλου Βραβείο Σκηνοθεσίας Βραβείο σεναρίου Βραβείο Επιτροπής

Για ταινίες μικρού μήκους έχουν καθιερωθεί επίσης τα αντίστοιχα βραβεία Χρυσού Φοίνικα και Επιτροπής ενώ από το 1978 απονέμεται επιπλέον, το βραβείο της Χρυσής Κάμερας (Camera d'or) για την καλύτερη ταινία πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη.

12

Ταινίες που διακρίθηκαν

Μέγα Βραβείο 1939-54

Χρονιά Ταινία Σκηνοθέτης

1939

Η Μεγάλη Περιπέτεια (Union Pacific) (Αυτός ο Χρυσός Φοίνικας

απονεμήθηκε αναδρομικά στο Φεστιβάλ του 2002 . Το πρώτο

Φεστιβάλ αναμενόταν να ξεκινήσει το 1939, αναβλήθηκε όμως

εξαιτίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου)

Σέσιλ Μπι Ντε

Μιλ

1946

Μαρτύριο (Hets) Αλφ Σιόμπεργκ

Το Χαμένο Σαββατοκύριακο (The Lost Weekend) Μπίλι Γουάιλντερ

Κόκκινα Λιβάδια (De røde enge) Μπόντιλ Ίψεν και

Λάου Λάουριτσεν

Neecha Nagar Τσέταν Άναντ

Σύντομη Συνάντηση (Brief Encounter) Ντέιβιντ Λιν

Πορτρέτο της Μαρίας (María Candelaria) Emilio

Fernández

Σημείο Καμπής (Великий перелом, Velikiy perelom)

Φρίντριχ

Μάρκοβιτς

Έρμλερ

La symphonie pastorale Ζαν Ντελανουά

Τελευταία Ευκαιρία (Die Letzte Chance) Λέοπολντ

Λίντμπεργκ

Άνθρωποι χωρίς φτερά (Muži bez křídel) Φράντισεκ Καπ

Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη (Roma, città aperta) Ρομπέρτο

Ροσελίνι

1947 Δεν έγινε απονομή του Χρυσού Φοίνικα

1948 Δε διεξήχθη

1949 Ο τρίτος άνθρωπος Κάρολ Ριντ

13

1950 Δε διεξήχθη

Χρυσός Φοίνικας 1955-1963

Χρονιά Ταινία Σκηνοθέτης

1955 Μάρτι (Marty) Ντέλμπερτ Μαν

1956 Ο Κόσμος της Σιωπής (Le monde du silence) Ζακ Ιβ Κουστό και Λουί Μαλ

1957 Ο άνθρωπος χωρίς όπλα (Friendly Persuasion Γουίλιαμ Γουάιλερ

1958 Οι Γερανοί Πετούν (Летят журавли, Letyat zhuravli) Μιχαήλ Καλατόζοφ

1959 Μαύρος Ορφέας (Orfeu Negro) Μαρσέλ Καμί

1960 Γλυκιά Ζωή Φεντερίκο Φελίνι

1961

Η Μακρά Απουσία (Une aussi longue absence) Ανρί Κολπί

Βιριδιάνα Λουίς Μπουνιουέλ

1962 Η Υπόσχεση (O Pagador de Promessas) Ανσέλμο Ντουάρτε

1963 Ο Γατόπαρδος (Il Gattopardo) Λουκίνο Βισκόντι

Μέγα Βραβείο του Φεστιβάλ Διεθνών Ταινιών (1964-1974)

Χρονιά Ταινία Σκηνοθέτης

1964 Οι Ομπρέλες του Χερβούργου (Les Parapluies de

Cherbourg) Ζακ Ντεμί

1965 Το Κόλπο…και Πώς Να το Αποκτήσετε Ρίτσαρντ Λέστερ

1966

Ένας Άνδρας και Μια Γυναίκα (Un homme et une

femme) Κλοντ Λελούς

Τα Πουλιά, οι Μέλισσες και οι Ιταλοί (Signore and

signori) Πιέτρο Τζέρμι

14

1967 Blowup Μικελάντζελο Αντονιόνι

1968 αναβλήθηκε εξαιτίας των γεγονότων του Γαλλικού Μάη

του 1968

1969 Αν…… Λίντσεϊ Άντερσον

1970 M*A*S*H Ρόμπερτ Όλτμαν

1971 Ο μεσάζων (The Go-Between) Τζόζεφ Λόουζι

1972

Η Εργατική Τάξη Πάει στον Παράδεισο (La classe

operaia va in paradiso) Έλιο Πέτρι

Υπόθεση Ματέι (Il Caso Mattei) Φραντσέσκο Ρόσι

1973

Το Μίσθαρνο Όργανο Άλαν Μπρίτζες

Το Σκιάχτρο Τζέρι Σάτσμπεργκ

1974 Η Συνομιλία Φράνσις Φορντ Κόπολα

1995 Underground (Подземље, Podzemlje) Εμίρ Κουστουρίτσα

1996 Μυστικά και Ψέματα (Secrets & Lies) Μάικ Λι

1997 Γεύση από Κεράσι (ططططط ططط, Ta'm-e gīlās) Αμπάς Κιαροστάμι

Το Χέλι (うなぎ, Unagi) Σοχέι Ιμαμούρα

1998 Μία αιωνιότητα και μία μέρα Θόδωρος Αγγελόπουλος

1999 Ροζέτα (Rosetta) Λικ και Ζαν Πιερ Νταρντέν

2000 Χορεύοντας στο Σκοτάδι (Dancer in the Dark) Λαρς φον Τρίερ

2001 Το Δωμάτιο του Γιου μου (La stanza del figlio) Νάνι Μορέτι

2002 Ο Πιανίστας (The Pianist) Ρόμαν Πολάνσκι

2003 Ελέφαντας (Elephant) Γκας Βαν Σαντ

2004 Φαρενάιτ 9/11 (Fahrenheit 9/11) Μάικλ Μουρ

2005 Το Παιδί (L'Enfant) Ζαν Πιέρ Νταρντέν,Λίκ

15

Νταρντέν

2006 Ο Άνεμος Χορεύει το Κριθάρι (The Wind That

Shakes the Barley) Κεν Λόουτς

2007 4 Μήνες, 3 Εβδομάδες και 2 Ημέρες (4 luni, 3

săptămâni şi 2 zile) Κριστιάν Μουντζίου

2008 Ανάμεσα στους τοίχους(Entre le murs) Λοράν Καντέ

2009 Η Λευκή Κορδέλα (Das weiße Band) Μίχαελ Χάνεκε

2010

Ο θείος Μπουνμί θυμάται τις προηγούμενες ζωές του

(Uncle Boonmee Who Can Recall His Past Lives ,

ลงุบญุมรีะลกึชาต)ิ

Απιτσατπόνγκ Γουιρασεθακούλ

(Apichatpong Weerasethakul)

2011 Το Δέντρο της Ζωής (The Tree of Life) Τέρενς Μάλικ

2012 Αγάπη (Amour) Μίχαελ Χάνεκε

2013 Η Ζωή της Αντέλ (αγγλικά: Blue Is the Warmest

Colour, γαλλικά: La Vie d'Adèle Αμπντελατίφ Κεσίς

2014 Χειμερία νάρκη(Kis uykusu) Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν

2015 Dheepan Ζακ Οντιάρ

16

Hollywood (Αμερικάνικος Κινηματογράφος)

Οι πρώτες προσπάθειες

Τα πρώτα δείγματα κινηματογράφου

στη Δύση, που αμφισβητεί και

δημιουργεί ένα νέο κείμενο,

μπορούμε να τα βρούμε στο

ντοκιμαντέρ. Ήταν πιο εύκολο να

δημιουργήσουν ένα ρεύμα,

ξεκινώντας από αυτό, κυρίως για

οικονομικούς λόγους. Το «direct

cinema» (ντοκιμαντέρ, ανεξάρτητο

οικονομικά και ιδεολογο-

αισθητικά)δημιουργήθηκε από τον

Ρόμπερτ Ντρίου. Ακολούθησαν οι

Ρίτσαρντ Λικόκ και οι αδελφοί

Μέισλες (Το ντοκιμαντέρ

εμφανίστηκε πρώτα στον Καναδά και

μετά και στη Βόρεια Αμερική,

μεταξύ 1958 και 1963, και στόχευε να συλλάβει και να μεταδώσει την «απόλυτη» αλήθεια).

Οι δημιουργοί του προσπαθούσαν, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, να

κινηματογραφήσουν τα γεγονότα όπως γίνονταν. Ο φακός ήταν ο παρατηρητής.

Απαγορευόταν η αφήγηση στην ταινία και η παρέμβαση στο μοντάζ. Στις μέρες μας ο

Φρέντερικ Γουάιζμαν ακολουθεί το δρόμο τους και, πολύ λιγότερο, ο Μάικλ Μουρ.

Παράλληλα, το 1959, έχουμε μιαν άλλη σκηνοθετική ματιά, με την ταινία «Σκιές», του Τζον

Κασσαβέτη. Είναι η αρχή ενός ρεύματος δημιουργών (auteur), σχεδόν, με τα πρότυπα του

γαλλικού κινηματογράφου (Ο Τζον Κασσαβέτης, Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης, θεωρείται

και είναι ο πατέρας του αμερικανικού αντεργκράουντ κινηματογράφου. Την εποχή που ο

Κασσαβέτης γύριζε τις ταινίες του ήταν αδιανόητα η κίνηση της μηχανής, η κάμερα στον

ώμο, το λίγο φλου πλάνο. Όλα αυτά θεωρούνταν ατέλεια και, γενικά, μειονέκτημα της

ταινίας. Αν παρατηρήσει κανείς, όμως, τις ταινίες του Κασσαβέτη, τότε διαπιστώνει ότι αυτή

η τεχνική φωτογράφισης ήταν πλήρως ενταγμένη στο αφηγηματικό στιλ του. Ήθελε να

φαίνεται ότι αποτυπώνει την πραγματικότητα, ότι είναι κάτι σαν ντοκιμαντέρ, όντας

ουσιαστικά μια μυθοπλαστική ταινία, μια αφήγηση δομημένη αποκλειστικά και μόνο απ' τον

ίδιο. Αργότερα αυτό το στιλ έγινε εμπορικό και εντάχτηκε πλήρως στο αμερικανικό

σύστημα κινηματογράφησης, δίνοντας έργα μεγάλων Αμερικανών σκηνοθετών, όπως είναι ο

Τζιμ Τζάρμους και ο Χαλ Χάρτλεϊ).

«Οι 7 από το Σηκόκους»

17

Να παρατηρήσουμε εδώ ότι το

πολιτικό μήνυμα περνά υπόγεια,

μέσα από τη δραματουργία,

αναζητά συνδέσεις στο

υποσυνείδητο για να βγει και να

γίνει μια πολιτική στάση. Ακόμα και

σήμερα οι ταινίες του Κασσαβέτη

είναι ένα ηφαίστειο που βράζει, που

αφήνει τη λάβα του να ξεχυθεί, όταν

η κινηματογραφική μορφή έχει πια

κυριαρχήσει στο «είναι» του θεατή.

«8 men out»

Είναι, ουσιαστικά, η δεύτερη μεγάλη προσπάθεια και η αρχή αυτού που θα ονομάσουμε

αργότερα αντεργκράουντ κινηματογράφος (Το αντεργκράουντ στην τέχνη έφτασε στην

κορύφωσή του στα 1960 έως το 1970. Το αντεργκράουντ στο χώρο της τέχνης, της

κουλτούρας γενικότερα, είναι ο «υπόγειος» τρόπος, η συνειδητή επιλογή του δημιουργού να

δημιουργεί «κάτω από το φλοιό της κυρίαρχης τέχνης και κουλτούρας». Γι' αυτό το λόγο

θεωρήθηκε σαν «εναλλακτική έκφραση»). Γύρω στο 1968 παρατηρούμε, τόσο στις ΗΠΑ

όσο και στη Λατινική Αμερική, την άνθηση ενός αυστηρά πολιτικοποιημένου

κινηματογράφου, ο οποίος δεν απευθύνεται στην πλατιά μάζα, αλλά σε όσους έχουν

συνειδητοποιήσει την ανάγκη για κοινωνικούς αγώνες. Αν και το όνομα αυτού του

κινηματογραφικού ρεύματος ονομάστηκε «αγωνιστικός κινηματογράφος», στη Βραζιλία

ονομάστηκε «nuovo cinema» και στις ΗΠΑ «μαύρος κινηματογράφος», ένα παρακλάδι του

οποίου ήταν ο «φεμινιστικός κινηματογράφος». Αυτή η πολιτικοποιημένη μορφή

κινηματογράφου συνδεόταν πολύ στενά με τις ακροαριστερές ομάδες που δρούσαν στην

αμερικανική ήπειρο.

Οι νεότερες προσπάθειες

Τις τρεις αυτές τάσεις, κυρίως αυτή του Κασσαβέτη, ακολούθησαν, τότε, αρκετοί νέοι

σκηνοθέτες. Έκαναν προσωπικές, ανατρεπτικές ταινίες, που αμφισβητούσαν ανοιχτά το

πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ. Ο Τζάρμους είναι η πιο αναγνωρίσιμη και εξέχουσα

περίπτωση. Γνωστός περισσότερο στην Ευρώπη παρά στις ΗΠΑ, δεν έπαψε να κρατά

ζωντανό αυτό τον αντεργκράουντ κινηματογράφο και να προκαλεί τους νέους σκηνοθέτες να

ενταχθούν στο λεγόμενο ανεξάρτητο κινηματογράφο. Όσοι δεν ήθελαν να ενταχθούν στο

Χόλιγουντ εντάχθηκαν στον ανεξάρτητο κινηματογράφο, που δρούσε και δρα, παράλληλα,

με αυτόν του Χόλιγουντ. Η δημιουργία ενός φεστιβάλ που φιλοξενεί τέτοιες ταινίες,

δημιούργημα του Ρόμπερτ Ρέντφορντ, βοήθησε στην ανάδειξη αυτών των ταινιών, οι οποίες,

τον τελευταίο καιρό, βρίσκουν συμπαραγωγό το Χόλιγουντ, αφού οι παραγωγοί του βλέπουν

σε αυτό το ρεύμα τις νέες τάσεις του κινηματογράφου που, σε λίγα χρόνια, θα γίνουν

εμπορικές.

18

Το Χόλυγουντ και η βιομηχανία ταινιών

Το Χόλλυγουντ ή Χόλυγουντ (αγγλικά:

Hollywood) είναι περιοχή της πόλης

του Λος Άντζελες στην πολιτεία

της Καλιφόρνιας. Λόγω της φήμης και

της ταυτότητάς του ως ιστορικό κέντρο

στούντιο κινηματογράφου, η λέξη

"Χόλυγουντ" χρησιμοποιούνταν συχνά

ως συνώνυμο για την Αμερικανική

βιομηχανία ταινιών και τηλεόρασης.

Πολλά ιστορικά θέατρα του Χόλυγουντ

χρησιμοποιούνται για τις πρεμιέρες αρκετών ταινιών αλλά και άλλων παραστάσεων. Είναι

ένας δημοφιλής προορισμός για τη καλή νυχτερινή ζωή και τον τουρισμό, ενώ επίσης εκεί

βρίσκεται η Λεωφόρος της Δόξας στο Χόλυγουντ (Walk of Fame). Είναι ο δρόμος του

οποίου το πεζοδρόμιο είναι διακοσμημένο με 2309 αστέρια πάνω στα οποία αναγράφονται

τα ονόματα γνωστών προσωπικοτήτων του

κινηματογράφου.

Στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα

επιχειρήσεις ταινιών από την Νέα Υόρκη και

το Νιου Τζέρσεϊ εγκαταστάθηκαν στο

Χόλυγουντ. Ο λόγος ήταν ότι ο καιρός,

καθώς εμπιστευόντουσαν πιο πολύ το φως

του ηλίου για τον φωτισμό και όχι τις

πρώτες λάμπες. Επίσης και οι αρκετοί

ανοικτοί χώροι που υπήρχαν στην περιοχή.

Το πρώτο στούντιο στο Χόλυγουντ ήταν της Nestor Studios το 1911.Ο σκηνοθέτης D. W.

Griffith στάλθηκε από την εταιρεία Biograph να εξερευνήσει και να βιντεοσκόπησει τις νέες

περιοχές, για να διαπιστώσουν κατά πόσο ήταν κατάλληλες για την κινηματογράφηση

ταινιών. Ο D. W. Griffith γύρισε εκεί την πρώτη ταινία με όνομα «In old Hollywood» η

οποία είναι η πρώτη ταινία που γυρίστηκε

στο Χόλυγουντ. Το 1913 ο Griffith γύρισε

στην Νέα Υόρκη έχοντας γυρίσει και άλλες

ταινίες. Αρκετοί παραγωγοί άκουσαν τις

εμπειρίες του Griffith και αποφάσισαν να

πάνε να μείνουν στο Χόλυγουντ. Τότε ήταν

που γεννήθηκε η Βιομηχανία ταινιών.

Τα επόμενα 20 χρόνια και άλλες εταιρίες

κατέφτασαν εκεί ενώ άρχισαν να φτιάχνονται

κάθε χρόνο όλο και περισσότερες ταινίες

.Το 1923 φτιάχτηκε το σήμα του Χόλυγουντ

που τότε έγραφε HOLLYWOODLAND . Το 1929 έγιναν στο ξενοδοχείο Hollywood

Roosevelt τα πρώτα Όσκαρ με μόλις 250 άτομα.

19

OSCAR

Τα Oscar (Βραβεία Αμερικάνικης Ακαδημίας Κινηματογράφου) είναι κινηματογραφικά

βραβεία με παγκόσμια προβολή. Απονέμονται από την Αμερικανική Ακαδημία

Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών όπου το 2009 αριθμεί περίπου 6000 μέλη με

δικαίωμα ψήφου. Η πρώτη απονομή των Oscar έγινε στις 16 Μαΐου του 1929 στο

Χόλυγουντ, ενώ η ιδέα ανακοινώθηκε το 1927 από τον Λούις

Μπ. Μάγερ.

ΤΟ OSCAR

Το Oscar είναι ένα επιχρυσωμένο αγαλματίδιο από χαλκό και

κασσίτερο, έχει ύψος 34εκ., βάρος 4 κιλά και είναι σχεδιασμένο

από τον Τζορτζ Στάνλεΐ. Πρόκειται για έναν γυμνό άνδρα, ο

οποίος καρφώνει ένα ξίφος σε μια μπομπίνα που έχει πέντε

ακτίνες, οι οποίες συμβολίζουν κάθε κλάδο της ακαδημίας (τους

παραγωγούς, τους σκηνοθέτες, τους σεναριογράφους, τους

ηθοποιούς και τους τεχνικούς). Η πιο πιθανή εκδοχή για το

όνομά του είναι ότι μία υπάλληλος της ακαδημίας είπε πως το

βραβείο μοιάζει με τον θείο της τον Όσκαρ, αλλά υπάρχουν και άλλες εκδοχές.

20

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

Μια ταινία για να είναι υποψήφια θα πρέπει να έχει αρχίσει να προβάλλεται μεταξύ 1ης

Ιανουαρίου και 31ης Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους. Θα πρέπει να έχει διάρκεια

τουλάχιστον 40 λεπτά και να έχει γυριστεί σε φιλμ 35mm ή 70mm ή σε ψηφιακό φιλμ

προοδευτικής σάρωσης με 24 ή 48 καρέ και ανάλυση τουλάχιστον 1280x720.

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Καλύτερη ταινία

Α΄ Ανδρικός ρόλος

Α΄ Γυναικείος ρόλος

Β΄ Ανδρικός ρόλος

Β΄ Γυναικείος ρόλος

Καλύτερη σκηνοθεσία

Καλύτερο διασκευασμένο σενάριο

Καλύτερο πρωτότυπο σενάριο

Καλύτερη ξενόγλωσση ταινία

Καλύτερα σκηνικά

Καλύτερη φωτογραφία

Καλύτερα κοστούμια

Καλύτερο ντοκυμαντέρ

Καλύτερο ντκοκυμαντέρ μικρού μήκους

Καλύτερο μοντάζ

Καλύτερο μακιγιάζ

Καλύτερη μουσική επένδυση

Καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι

21

Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων

Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους

Καλύτερη ταινία μικρού μήκους

Καλύτερος ήχος

Καλύτερα ηχητικά εφέ

Καλύτερα οπτικά εφέ

Τιμητικό Όσκαρ

ΒΡΑΒΕΙΑ

ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΕ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ OSCAR

11 Όσκαρ

1. Μπεν Χούρ 1959 (Ben-Hur)

2. Τιτανικός 1997 (Titanic)

3. Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Επιστροφή του Βασιλιά 2003 (The Lord of The

Rings: The Return of The King)

22

10 Όσκαρ

1. West Side Story 1961

9 Όσκαρ

1. Ζιζί 1958 (Gigi)

2. Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας 1987 (The Last Emperor)

3. Ο Άγγλος Ασθενής 1996 (The English Patient)

23

Η ταινία Ben-Hur κέρδισε βραβεία στις κατηγορίες:

Καλύτερη ταινία

Καλύτερη σκηνοθεσία

Α΄ Ανδρικός ρόλος

Β΄ Ανδρικός ρόλος

Καλύτερο μοντάζ

Καλύτερη φωτογραφία

Καλύτερη καλλιτεχνική διεύθυνση

Καλύτερα κοστούμια

Καλύτερη μουσική επένδυση

Καλύτερος ήχος

Καλύτερα οπτικά εφέ

Καλύτερο προσαρμοσμένο σενάριο

Η ταινία Τιτανικός κέρδισε βραβεία στις κατηγορίες:

Καλύτερη ταινία

Καλύτερη σκηνοθεσία (Τζέιμς Κάμερον)

Α΄ Γυναικείου ρόλου (Κέιτ Γουίνσλετ)

Β΄ Γυναικείου ρόλου (Γκλόρια Στιούαρτ)

Καλύτερη καλλιτεχνική διεύθυνση (Πίτερ Λαμόντ & Μάικλ Φορντ)

Καλύτερη φωτογραφία (Ράσελ Κάρπεντερ)

Καλύτερα κοστούμια (Ντέμπορα Λιν Σκοτ)

Καλύτερο μοντάζ ηχητικών εφέ (Τομ Ντέλφορντ & Κρίστοφερ Μπόις)

Καλύτερα οπτικά εφέ (Ρόμπερτ Λεγκάτο, Μαρκ Α. Λάσοφ, Τόμας Λ. Φίσερ &

Μάικλ Κάνφερ)

Καλύτερο μοντάζ (Κόνραντ Μπαφ, Τζέιμς Κάμερον & Ρίτσαρντ Α. Χάρις)

24

Καλύτερη μουσική (Τζέιμς Χόρνερ)

Καλύτερο τραγούδι (Σελίν Ντιόν)

Καλύτερος ήχος (Γκάρι Ράιντστρομ, Τομ Τζόνσον, Γκάρι Σάμερς & Μαρκ

Ουλάνο)

Καλύτερο μακιγιάζ (Τίνα Έρνσο)

Η ταινία West Side Story κέρδισε βραβεία στις κατηγορίες:

Καλύτερη ταινία (Ρόμπερτ Γουάιζ)

Καλύτερη σκηνοθεσία (Ρόμπερτ Γουάιζ και Τζερόμ Ρόμπινς)

Β΄ Ανδρικού ρόλου (Τζορτζ Τσακίρης)

Β΄ Γυναικείου ρόλου (Ρίτα Μορένο)

Καλύτερης φωτογραφίας (Ντάνιελ Φαπ)

Καλύτερου μοντάζ (Τόμας Στάνφορντ)

Καλύτερα κοστούμια (Άιριν Σάραφ)

Καλύτερη καλλιτεχνική διεύθυνση (Βίκτορ Γκέιντζλιν και Μπόρις Λίβεν)

Καλύτερη μουσική επένδυση (Σολ Τσάπλιν, Τζόνι Γκριν και Σιντ Ρέιμιν)

Καλύτερος ήχος (Φρεντ Χάινς και Γκόρντον Σόγιερ)

Η ταινία Gigi κέρδισε βραβεία στις κατηγορίες:

Καλύτερη ταινία ( Άρθουρ Φριντ)

Καλύτερη σκηνοθεσία (Βιντσέντε Μινέλι)

Καλύτερο διασκευασμένο σενάριο (Άλαν Τζέι Λέρνερ)

Καλύτερη καλλιτεχνική διεύθυνση (Ε. Πρέστον Έιμς, Φ. Κίοχ Γκλίσον, Χένρι

Γκρέις και Γουίλιαμ Χόρνινγκ)

Έγχρωμη φωτογραφία (Τζόζεφ Ράτενμπεργκ)

Καλύτερα κοστούμια (Σέσιλ Μπίτον)

Καλύτερη μουσική (Αντρέ Πρεβέν)

25

Καλύτερο μοντάζ (Αντριέν Φαζάν)

Καλύτερο πρωτότυπο τραγούδι (Άλαν Τζέι Λέρνερ & Φρέντερικ Λέβε)

Η ταινία Ο Τελευταίος Αυτοκράτορας κέρδισε βραβεία στις κατηγορίες:

Καλύτερη ταινία (Τζέρεμι Τόμας)

Καλύτερη σκηνοθεσία (Μπερνάρντο Μπερτολούτσι)

Καλύτερη καλλιτεχνική διεύθυνση (Ferdinando Scarfiotti, Bruno Cesari and

Osvaldo Desideri)

Καλύτερη φωτογραφία (Vittorio Storaro)

Καλύτερος σχεδιασμός κουστουμιών (James Acheson)

Καλύτερο μοντάζ (Gabriella Cristiani)

Καλύτερη μουσική επένδυση (Ριουίτσι Σακραμόντο, Ντέιβιντ Μπαΐρν & Κονγκ

Σου)

Καλύτερος ήχος (Bill Rowe & Ivan Sharrock)

Καλύτερο διασκευασμένο σενάριο (Μαρκ Πέπλοου & Μπερνάρντο

Μπερτολούτσι)

Η ταινία Ο Άγγλος Ασθενής κέρδισε βραβεία στις κατηγορίες:

Καλύτερης ταινίας

Καλύτερης σκηνοθεσίας

Β΄ Γυναικείου ρόλου (Ζιλιέτ Μπινός)

Καλύτερης μουσικής επένδυσης

Καλύτερης καλλιτεχνικής διεύθυνσης

Καλύτερης φωτογραφίας

Καλύτερων κουστουμιών

Καλύτερος ήχος

Καλύτερο μοντάζ

Πηγή: https://el.wikipedia.org/

26

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ BOLLYWOOD

Ο ινδικός κινηματογράφος πραγματοποιεί τα πρώτα του βήματα το 1886 με έξι μικρού

μήκους ταινίες βουβού κινηματογράφου, ενώ το 1913 γίνεται ευρέως γνωστός ο βουβός

κινηματογράφος με την ταινία του Raja Harishchandra, που βασίστηκε στο θρησκευτικό

έπος με φιλοσοφικό περιεχόμενο, το Mahabharta (παρόμοιο με τους χριστιανικούς ύμνους).

Η ανάπτυξη όμως του ινδικού σινεμά γινόταν με πολύ αργούς ρυθμούς.

Μόλις το 1920 δειλά– δειλά άρχισαν να εμφανίζονται κάποιες εταιρείες παραγωγής

κινηματογράφου. Η θεματική των ταινιών που δημιουργήθηκαν, βασίζονταν στη μυθολογία

και στην ιστορία της δημιουργίας του κόσμου. Η επιρροή από το Hollywood δεν άργησε

να έρθει και σύντομα οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί άρχισαν να το αντιγράφουν, ενώ

συνέχιζαν να χρησιμοποιούν το χορό και

το τραγούδι για να διηγηθούν ιστορίες. Το

1931 πραγματοποιείται μεγάλη

επανάσταση στον κινηματογράφο, καθώς

στην ταινία Alam Ara οι ηθοποιοί για

πρώτη φορά μιλούν. Αυτή η ταινία χάραξε

ουσιαστικά το δρόμο για την εξέλιξη του

Bollywood. Ταυτόχρονα η ταινία αυτή

αποτέλεσε τη φωτιά που πυροδότησε

έκρηξη δημιουργίας πολλών παραγωγών

και παράλληλα δημιούργησε μία κοινωνική ανάγκη. Επίσης κάνουν την εμφάνισή τους και οι

πρώτες έγχρωμες ταινίες. Αυτό είχε ως συνέπεια να γίνουν τρομερές αλλαγές, ώστε οι ταινίες

να είναι πιο θελκτικές και πιο προσφιλείς στο ινδικό κοινό. Οι αλλαγές αυτές που

παρουσιάζονται ήταν από τη δημιουργία μεγάλων και εκλεπτυσμένων σκηνικών. Από το

έτος 1948 το Bollywood, λαμβάνει τη μορφή που γνωρίζουμε όλοι σήμερα. Η ειδικότητα

των ταινιών Bollywood είναι τα δακρύβρεχτα τετράωρα μιούζικαλ, που αποτελούν το φτηνό

λαϊκό θέαμα του Ινδού. Το Bollywood αναφέρεται ως ο μεγαλύτερος παραγωγός ταινιών

στην Ινδία και ένας από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως. Η γλώσσα των έργων της

BOLLYWOOD είναι κυρίως η Χίντι, αλλά η χρήση ποιητικών λέξεων από τη

γλώσσα Ούρντου δεν είναι σπάνια. Επίσης, έχει παρατηρηθεί αύξηση στη συχνότητα της

27

χρήσης των αγγλικών σε ό,τι αφορά τον διάλογο και τα τραγούδια. Το κυριότερο

χαρακτηριστικό των ταινιών Bollywood είναι η πολύ βαριά στολισμένη χλιδή.

Μεγάλοι σκηνοθέτες του Bollywood

Yash Chopra

Ο Yash Chopra γεννήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1932

στην Λαχόρη, της βρετανικής Ινδίας (τώρα Πακιστάν). Ο

Yash Chopra ήταν ένας Ινδός σκηνοθέτης, σεναριογράφος

και παραγωγός ταινιών. Ο Yash Chopra ξεκίνησε την καριέρα

του ως βοηθός σκηνοθέτη στην ΚτΠ Johar. Το 1969, ίδρυσε

δική του εταιρεία παραγωγής Yash Raj Films.Κάποιες από τις

ταινίες του : Darr (1993) και Dil pagal Hail (1997) και φυσικά

έχει σκηνοθετήσει και πάρα πολλές άλλες ταινίες. Ο Yash

Chopra απεβίωσε στις 21Οκτωβρίου 2012.

Gopala Ratnam Subramaniam

Ο Gopala Ratnam Subramaniam κοινώς γνωστός

με το ψευδώνυμο του Μάνη Ratnam, γεννήθηκε στις

2 Ιουνίου του 1956 και είναι ένας Ινδός σκηνοθέτης,

σεναριογράφος και παραγωγός. Ο Μάνη

έχει κερδίσει πολλά

βραβεία ταινιών, συμπεριλαμβανομένων τα

έξι Εθνικά βραβεία ταινιών και τα δέκα

βραβεία Filmfare. Εκτός από αυτά, λαμβάνει μέρος

σε διάφορα διεθνή φεστιβάλ. Κάποιες από τις ταινίες

του : το Μαλαγιάλαμ Unaru (1984), Pagal Nilavu

και Idhaya Kovil (1985).

28

Boodgur Ramakrishnaiah Panthulu

Γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου του 1910 και απεβίωσε στις 8 Οκτωβρίου του

1974. Ήταν ένας Ινδός σκηνοθέτης, παραγωγός και ηθοποιός. Πριν έρθει

στην κινηματογραφική βιομηχανία, εργάστηκε ως δάσκαλος. Μία από τις

πολλές του ταινίες είναι η Gaali Medalu (1962).Σκηνοθέτησε πάνω από

57 ταινίες σε όλες τις γλώσσες της Νότιας Ινδίας.

Πηγή:https://en.wikipedia.org

Βραβεία Bollywood

Τα Bollywood βραβεία κινηματογράφων ήταν μια ετήσια τελετή απονομής των βραβείων

ταινιών που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1999 και 2007 στο Long Island, στη Νέα

Υόρκη, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, γιορτάζει ταινίες και ηθοποιούς από

το Bollywood ταινία βιομηχανία που βασίζεται στη Βομβάη, Ινδία.

Η τελετή απονομής των βραβείων εισήχθη το 1992 από τον Kamal Dandona, ο επικεφαλής

της ομάδας του Bollywood που αρχικά είχε τίτλο, "Νάταρατζ

βραβεία."Μετονομάστηκε Bollywood βραβεία κινηματογράφων το 1997. Ο Michael

Jackson κέρδισε ένα Ανθρωπιστικό Βραβείο το 1999,

ο Ρίτσαρντ Κυρ ένας άνθρωπος της ανάθεσης Συνείδησης, και η Sharon Stone ένα βραβείο

που συνδέεται με την εργασία της με το AIDS. Κατά τη διάρκεια των τελετών του 2007, ο

Ντάνι Γκλόβερ βραβεύτηκε για την εξαιρετική συμβολή στην παγκόσμια

Ψυχαγωγία και Mira Nair για την υπερηφάνεια της Ινδίας βραβείο. Phylicia Rashad και ο

Donald Trump έκαναν επίσης τις εμφανίσεις.

Bollywood Movie Award - Βραβείο Καλύτερης Ταινίας

ΕΤΟΣ ΤΑΙΝΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ

1999 Kuch Kuch

Hota Hai

Yash Johar

2000 - -

2001 Kaho Naa

… Pyaar

Hai

Rakesh

Roshan

2002 Kabni

Khushi

Kabhi

Gham

Karan Jahar

2003 Davdas Bharat

29

Shah

2004 Kal Ho Ho

Naa

Yash Johar

2005 Veer-Zaara Yash

Chopra

2006 Μαύρος Senjay

Leela

Bhonsali

2007 Lage Raho

Mymnabhai

Vinod

Chopra

Vidhu

Καλύτερος Ηθοποιός

Shahroukh khan

Το 1999 ήταν στην ταινία Kuch Kuch Hota Hai

Το 2000 ήταν στην ταινία Baadshah

Το 2003 ήταν στην ταινία Devdas

Το 2005 ήταν στην ταινία Veer-Zaara

Σαρούκ καν (γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου, 1965, γνωστός και

ως SRK, είναι ενας ινδός ηθοποιός, παραγωγός και τηλεοπτική

προσωπικότητα. στα μέσα ενημέρωσης αναφέρεται και

ως "Baadshah τουBollywood", "King of Bollywood» ή «Βασιλιάς

Khan", έχει εμφανιστεί σε περισσότερες από 80 Μπόλιγουντ ταινίες,

και κέρδισε πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων 14 βραβεία

Filmfare. Ο Khan έχει σημαντικά ακόλουθα στην Ασία και τον

Ινδικό διασποράς σε όλο τον κόσμο. Όσον αφορά το μέγεθος του

κοινού και των εσόδων, που έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους πιο

επιτυχημένους αστέρες του κινηματογράφου στον κόσμο.

30

Hrithik Roshan

Το 2001 ήταν στην ταινία Kaho Naa… Pyaar Hai

Το 2004 ήταν στην ταινία Koi… Mil Gaya

Το 2007 ήταν στην ταινία Dhoom 2

Hrithik Roshan γεννήθηκε στις 10 του Γενάρη 1974 είναι

ενας ινδός ηθοποιός. Έχει συσταθεί μια επιτυχημένη καριέρα

στο Bollywood, έχει κερδίσει έξι βραβεία Filmfare, και

παρατίθεται στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ως ένα από τα πιο

ελκυστικά αρσενικά διασημότητες στην Ινδία.

Aamir Khan

Το 2002 ήταν στην ταινία Legaan

Aamir Khan γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου 1965 είναι ενας

ινδός ηθοποιός σκηνοθέτης και παραγωγός. Μέσα από την

επιτυχημένη καριέρα του σε ταινίες Χίντι,ο Khan έχει καθιερωθεί ως

ενας από τους πιο δημοφιλείς και σημαντικούς παράγοντες

του ινδικού κινηματογράφου. Αυτός είναι ο αποδέκτης των πολλών

βραβείων, μεταξύ των οποίων τέσσερα Film Awards Εθνικά και

επτά βραβεία Filmfare. Τιμήθηκε από την κυβέρνηση της Ινδίας με

την Padma Shri το 2003 και το Padma Bhushan το 2010.

Amitabh Bachchan

Το 2006 ήταν στην ταινία Black

Ο Αμιτάμπ Μπατσάν γεννήθηκε στις 11

Οκτωβρίου 1942 είναι Ινδός ηθοποιός. Έγινε διάσημος στις αρχές της

δεκαετίας του '70 και έκτοτε υπήρξε μια από τις πιο διακεκριμένες

φυσιογνωμίες του Ινδικού σινεμά. Ο πιο αναγνωρίσιμος άνθρωπος

του κινηματογράφου στην Ινδία, θεωρείται πλέον ο ζωντανός θρύλος

του Μπόλιγουντ.Στη διάρκεια της καριέρας του κέρδισε αναρίθμητα βραβεία

και τιμές, ενώ κατέχει ακόμα το ρεκόρ του ηθοποιού με τις περισσότερες

υποψηφιότητες για βραβείο Ά' Ανδρικού Ρόλου στα βραβεία Filmfare. Εκτός

από ηθοποιός έχει εργαστεί σαν τραγουδιστής πλεϊμπάκ, παραγωγός και

τηλεπαρουσιαστής. Υπήρξε εκλεγμένο μέλος του Ινδικού κοινοβουλίου από το 1984 έως

το 1987.

31

Καλύτερη Ηθοποιός

Kajol

Το 1999 ήταν στην ταινία Kuch Kuch Hota Hai

Το 2000 ήταν στην ταινία Kabhi Khushi Kabhi Gham

Kajol Devgan γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1974, γνωστή ως

mononysly η Kajol, είναι μία διακεκριμένη Ινδή ηθοποιός, που

εργάζεται κυρίως σε χίντι κινηματογράφο. Έχει λάβει 6 βραβεία

Filmfare, μεταξύ των έντεκα υποψηφιοτήτων και μεταξύ της θείας της

Nutan, κατέχει το ρεκόρ για τις περισσότερες Καλύτερης Ηθοποιού

νίκες στο Filmfare. Το 2011 η κυβέρνηση της Ινδίας την τίμησε με

το Padma Shri.

Urmila Matondkar

Το 2004 ήταν στην ταινία Bhoot

Το 2006 ήταν στην ταινία Maine Gandhi Ko Nahin Mara

Urmila Matondkar γεννημένη 4 Φεβρουαρίου του 1974 είναι μια

ινδή ηθοποιός, η οποία έχει εμφανιστεί στο Μαράθι, Χίντι, Ταμίλ,

Τελούγκου, και Μαλαγιαλαμικά γλώσσα ταινιών.O ρόλους της ταινία

συνέβαλε στην τότε νέα persona οθόνης για μια Χίντι ηρωίδα ταινία,

στην οποία ήταν γνωστή για το έντονο στυλ και τις χορευτικές της.

Karisma Kapoor

Το 2001 ήταν στην ταινία Fiza

Karisma Kapoor είναι μια ινδική ηθοποιός που εμφανίζεται

στο Bollywood ταινίες.

32

Aishwarya Rai

Το 2003 ήταν στην ταινία Devdas

Aishwarya Rai Bachchan γεννημένη στις 1, Νοέμβρη

1973 γνωστή και ως Aishwarya Rai είναι μια ινδή

ηθοποιός, μοντέλο και η νικήτρια της Μις

Κόσμος καλλιστεία του 1994. Με την επιτυχή

της Bollywood καριέρα, έχει συσταθεί τον εαυτό της ως

ένα από τα πιο δημοφιλή και υψηλού προφίλ

προσωπικότητες στην Ινδία. Rai έχει λάβει πολλά

βραβεία, μεταξύ των οποίων δύο βραβεία Filmfare από

δέκα υποψηφιότητες. Τιμήθηκε με το Padma Shri από

την κυβέρνηση της Ινδίας το 2009 και οι Ordre des Arts et des Lettresαπό η κυβέρνηση

της Γαλλίας το 2012. Έχει αναφερθεί στα μέσα ενημέρωσης ως η "πιο όμορφη γυναίκα στον

κόσμο».

Rani Mukerji

Το 2005 ήταν στην ταινία Hum Tum

Rani Mukerji γεννημένη στις 21 Μαρτίου του 1978 είναι μια

ινδη ηθοποιός. Μέσω της Bollywood καριέρας, έχει γίνει ένα

από τα πιο υψηλού προφίλ προσωπικότητες στην Ινδία,

κερδίζοντας πολλά βραβεία, μεταξύ των οποίων επτά βραβεία

Filmfare. Οι ρόλοι ταινιών της έχουν αναφερθεί ως σημαντική

απόκλιση από την παραδοσιακή απεικόνιση των γυναικών στο

Bollywood.

Bipasha Basu

Το 2007 ήταν στην ταινία Corporate

Bipasha Basu γεννημένη 7 του Γενάρη 1979 είναι μια ινδη

μοντέλο και ηθοποιός που εμφανίζεται κυρίως σε ταινίες

Χίντι. Η Basu είναι ιδιαίτερα γνωστή για τη δουλειά της στο

θρίλερ τρόμου και κινηματογραφικών ειδών, και παρατίθεται

στα μέσα ενημέρωσης ως "σύμβολο του σεξ". Μέσω

σταδιοδρομία ταινιών της, έχει γίνει ένα από υψηλ τατης του

Bollywood πληρωμένες ηθοποιούς και ένα από τα πιο

δημοφιλή και υψηλού προφίλ προσωπικότητες στην Ινδία.