Ο καγκελάριος Konrad Adenauer

υποδέχεται τον πρόεδρο

Charles de Gaulle για τη σύνοδο κορυφής

στη Βόννη, 18 Ιουλίου 1961

Οικογενειακή φωτογραφία, Δουβλίνο, 10–11 Μαρτίου 1975

Οικογενειακή φωτογραφία, Θεσσαλονίκη, 19–20 Ιουνίου 2003Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά την έναρξη ισχύος

της συνθήκης του Μάαστριχτ, Βρυξέλλες,

10–11 Δεκεμβρίου 1993

Σύνοδος εργασίας, Παρίσι, 9–10 Δεκεμβρίου 1974

Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά την έναρξη ισχύος

της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης, Κοπεγχάγη,

4–5 Δεκεμβρίου 1987

Το Κέντρο Τύπου κατά τη διάρκεια συνόδου

του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Κτίριο Justus Lipsius: η σημερινή

έδρα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Bund

esar

chiv

, 145

Bild

-F01

1021

-002

, Eg

on S

tein

er

Copy

righ

t: Bu

ndes

regi

erun

g/A

ndre

a Bi

ener

t

Ο πρόεδρος κ. Herman Van Rompuy με την καγκελάριο κ. Angela Merkel,

Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Βρυξέλλες, 16–17 Δεκεμβρίου 2010

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: Η συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται θεσμικό όργανο

Οι διασκέψεις στη σύνοδο κορυφής

201150 χρόνια διασκέψεων

στη σύνοδο κορυφής: θεμελιώδη στάδια

1961

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: η αρχή

19755

1975

19755

1975

1975

1975

1975

19755

1975

1975

1975

1975

1975 97

597

597

597

519

75 979797 197977979797 19791111

1993

199333

1993

199333

1993

1993

1993

1993

1993

1993 99

319

93 993

1993

1993

1993 99

319

93 993

99393 99999999999999999999991919111

2009

2009

200909 00

920

0920

0920

0920

0920

0920

0920

09 009

009

009

2000000 20000 20000000000000000020202222222222

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΕΝΑ ΘΕΣΜΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ

ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ

ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Παρίσι, 9–10 Δεκεμβρίου 1974

Κοπεγχάγη, 14–15 Δεκεμβρίου 1973

Πετρελαϊκή κρίση

Παρίσι, 19–20 Οκτωβρίου 1972

Συμμετοχή της Δανίας, της Ιρλανδίας

και του Ηνωμένου Βασιλείου

Χάγη, 1–2 Δεκεμβρίου 1969

Πολιτική απόφαση για την πρώτη

διεύρυνση

Ρώμη, 29–30 Μαΐου 1967

10 χρόνια της συνθήκης της Ρώμης

Βόννη, 18 Ιουλίου 1961

Παρίσι, 10–11 Φεβρουαρίου 1961

1η Ιουλίου 1987

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

εγγράφεται στην Ενιαία

Ευρωπαϊκή Πράξη

Δουβλίνο, 10–11 Μαρτίου 1975

Πρώτη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Θεσσαλονίκη, 19–20 Ιουνίου 2003

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

συνεδριάζει για τελευταία φορά

στη χώρα της Προεδρίας, εφεξής

συνεδριάζει στις Βρυξέλλες

1η Νοεμβρίου 1993

Τα καθήκοντα του Ευρωπαϊκού

Συμβουλίου ορίζονται στη συνθήκη

για την Ευρωπαϊκή Ένωση

(συνθήκη του Μάαστριχτ)

Βόννη, 18 Ιουλίου 1961

«Οι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων [...] αποφάσισαν:

[...] να πραγματοποιούν, σε τακτά χρονικά διαστήματα,

συνόδους που θα αποσκοπούν στην αντιπαράθεση

των απόψεών τους, στο συντονισμό των πολιτικών

τους και στην επίτευξη κοινών θέσεων, προκειμένου

να διευκολύνεται η πολιτική ένωση της Ευρώπης [...]»

(ανακοινωθέν Τύπου της συνόδου κορυφής)

«[...] Θα έπρεπε να επιστρέψουμε στις

πηγές της εξουσίας για να ολοκλη-

ρώσουμε πρωτίστως την οικονο μι-

κή ένωση [...] και για να αναζητήσουμε

στη συνέχεια τις μορφές μιας πιο

ολοκληρωμένης και πιο βαθιάς

ένωσης [...]»

Ο Jean Monnet καταλήγει στα

απομνημονεύματά του το 1976 με ένα

κεφάλαιο για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο  δίνει

στην Ένωση την αναγκαία  ώθηση

για την ανάπτυξή της και καθο ρί ζει

τους γενικούς πολιτικούς προσα-

νατολισμούς της. [...]» (άρθρο Δ της

συνθήκης του Μάαστριχτ)

«[...] Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καθο-

ρίζει τις αρχές και τους γενικούς

προσα νατολισμούς της κοινής εξωτε-

ρικής πολιτικής και πολιτικής ασφα-

λείας. [...]» (άρθρο Ι.8 της συνθήκης

του Μάαστριχτ)

«[...] Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παρέχει στην Ένωση την αναγκαία για την ανάπτυξή της ώθηση και

καθορίζει τους γενικούς της πολιτικούς προσανατολισμούς και προτεραιότητες. [...]

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απαρτίζεται από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων των κρατών μελών,

καθώς και από τον πρόεδρό του και τον πρόεδρο της Επιτροπής. [...]» (άρθρο 15 της συνθήκης για την

Ευρωπαϊκή Ένωση)

Παρίσι, 10–11 Φεβρουαρίου 1961

«[...] Η διάσκεψη αποσκοπούσε στην αναζήτηση των κατάλληλων μέτρων για

την οργάνωση μιας στενότερης πολιτικής συνεργασίας. [...]» (ανακοινωθέν

Τύπου της συνόδου κορυφής)

Παρίσι, 9–10 Δεκεμβρίου 1974

«Η σύνοδος κορυφής πέθανε, ζήτω το Ευρωπαϊκό

Συμβούλιο» (δήλωση του προέδρου Valéry Giscard

d’Estaing, κατά τη λήξη της συνόδου κορυφής)

© Ευρω

παϊκή Ένωση, 2011 —

QC-32-10-634-EL-P

www.european-council.europa.eu

1η Δεκεμβρίου 2009

Η συνθήκη της Λισσαβώνας τίθεται σε ισχύ:

το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται θεσμικό

όργανο και ο πρόεδρός του εκλέγεται για

δυόμισι χρόνια

EL

ΓΕ

ΝΙΚ

Η Γ

ΡΑ

ΜΜ

ΑΤ

ΕΙΑ

ΤΟ

Υ Σ

ΥΜ

ΒΟ

ΥΛ

ΙΟΥ

ΣΕ

ΙΡΑ

ΑΡ

ΧΕ

ΙΩΝ

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Τηλ. +32 22816111

www.european-council.europa.eu

QC-31-11-406-EL-C

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011

doi:10.2860/60067

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

Πενήντα χρόνια διασκέψεων κορυφής

ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΙΤΕ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΕ

Δωρεάν εκδόσεις:• από το EU Bookshop (http://bookshop.europa.eu)·

• από τα γραφεία εκπροσώπησης ή τις αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής

Ένωσης. Στοιχεία επικοινωνίας θα βρείτε στο διαδίκτυο (http://ec.europa.eu)

ή θα τα ζητήσετε με φαξ στον αριθμό +352 292942758.

Εκδόσεις επί πληρωμή:• από το EU Bookshop (http://bookshop.europa.eu).

Συνδρομές επί πληρωμή (π.χ. ετήσιες σειρές της Επίσημης Εφημερίδας

της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συλλογές της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης):• μέσω των εμπορικών αντιπροσώπων της Υπηρεσίας Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής

Ένωσης (http://publications.europa.eu/others/agents/index_el.htm).

Περισσότερες πληροφορίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση παρέχονται από το διαδίκτυο

(http://europa.eu).

Δελτίο καταλογογράφησης υπάρχει στο τέλος του τεύχους.

Λουξεμβούργο: Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2012

ISBN 978-92-824-3484-0

doi:10.2860/60067

© Ευρωπαϊκή Ένωση, 2012

Επιτρέπεται η αναπαραγωγή με αναφορά της πηγής.

Printed in Belgium

ΤΥΠΩΜΕΝΟ ΣΕ ΧΑΡΤΙ ΛΕΥΚΑΣΜΕΝΟ ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΟ ΧΛΩΡΙΟ (ECF)

Προειδοποίηση

Το παρόν φυλλάδιο έχει εκπονηθεί από τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου και

χορηγείται μόνο για πληροφόρηση.

Για οιαδήποτε πληροφορία σχετικά με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο

μπορείτε να επισκεφθείτε τις ιστοσελίδες του διαδικτύου:

www.european-council.europa.eu

www.consilium.europa.eu

ή να απευθυνθείτε στην υπηρεσία «Information au public» («Ενημέρωση του κοινού»)

της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου στην εξής διεύθυνση:

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Τηλ. +32 22815650

Φαξ +32 22814977

Internet: www.consilium.europa.eu/infopublic

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

Πενήντα χρόνια διασκέψεων κορυφής

3

Περίληψη

Προλεγόμενα. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Εισαγωγή . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5

Οι διασκέψεις κορυφής . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Οι απαρχές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Συνθήκες . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

Η συνθήκη του Μάαστριχτ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

Οι συνθήκες του Άμστερνταμ και της Νίκαιας. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται θεσμικό όργανο . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

Χρονολογία των διασκέψεων κορυφής και των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων . . . . . . . . . . . . . . 17

Για περισσότερες πληροφορίες . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

4

Προλεγόμενα

Το παρόν φυλλάδιο ανατρέχει στη γέννηση και την ιστορία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Εκπονήθηκε για να συνοδεύει την αφίσα της ιστορικής σειράς (Αρχεία): «Το Ευρωπαϊκό

Συμβούλιο: ένα θεσμικό όργανο στην κορυφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Αρχίζοντας από την πρώτη συνάντηση κορυφής στο Παρίσι το 1961, περιγράφει την εξέ-

λιξη της λειτουργίας, του ρόλου και της εντολής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου έως τη μετα-

τροπή του σε πλήρες θεσμικό όργανο με τη συνθήκη της Λισαβόνας το 2009.

Στο τέλος του φυλλαδίου περιλαμβάνεται εξαντλητικός κατάλογος όλων των συνόδων του

Ευρωπαϊκού Συμβουλίου καθώς και των διασκέψεων κορυφής από το 1961.

Το φυλλάδιο απευθύνεται στον ακαδημαϊκό χώρο, τους ερευνητές αλλά και σε οποιονδή-

ποτε ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ιστορία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.

Εφόσον το επιθυμείτε, μπορείτε να μας διαβιβάσετε τις παρατηρήσεις ή προτάσεις σας με το

ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στην εξής διεύθυνση: dgf2.transparency@consilium.europa.eu.

5

Εισαγωγή

Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων των έξι κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας

Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ) συναντώνται στις 19 και 20 Φεβρουαρίου 1957 στο Παρίσι,

έπειτα από πρόσκληση του προέδρου του γαλλικού υπουργικού συμβουλίου Guy Mollet,

ώστε να αρθούν οι τελευταίες δυσχέρειες στο πλαίσιο της εκπόνησης των μελλοντικών συν-

θηκών της Ρώμης.

Μετά την έναρξη ισχύος των συνθηκών της Ρώμης ο πρόεδρος Charles de Gaulle θέτει και

πάλι την ιδέα της διεξαγωγής συναντήσεων σε ανώτατο επίπεδο. Διοργανώνει λοιπόν την

πρώτη διάσκεψη κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των έξι κρατών μελών

των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων τον Φεβρουάριο του 1961 στο Παρίσι.

Στα πενήντα χρόνια από την πρώτη αυτή διάσκεψη κορυφής των αρχηγών κρατών και

κυβερνήσεων των κρατών μελών το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξελίχθηκε σταδιακά από μια

περιστασιακή σύνοδο κορυφής σε ευρωπαϊκό θεσμικό όργανο. Με την ευκαιρία της παρού-

σας επετείου θα αναφερθούμε συνοπτικά στην ιστορία του νέου θεσμικού οργάνου, που

ήταν από την αρχή ήδη στο επίκεντρο των κύριων αποφάσεων των κρατών μελών σχετικά

με την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Η ιστορία αυτή απηχεί την ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένω-

σης στο σύνολό της: τις πολιτικές, τις φιλοδοξίες, τις κρίσεις και τις προόδους της.

6

Οι διασκέψεις κορυφής

Η πρώτη διάσκεψη κορυφής, η οποία συγκαλείται τον Φεβρουάριο του 1961 στο Παρίσι,

αποσκοπεί «στην αναζήτηση των κατάλληλων μέτρων για την οργάνωση μιας στενότερης

πολιτικής συνεργασίας […]»(1). Το επίπεδο των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων επι-

τρέπει την ενασχόληση με σημαντικά θέματα που δεν προβλέπονται από τις συνθήκες των

Παρισίων και της Ρώμης, όπως ορισμένες πτυχές των σχέσεων με τρίτες χώρες.

Στη σύνοδο κορυφής της Βόνης τον Ιούλιο του 1961 οι Έξι προωθούν την ιδέα της εμβά-

θυνσης της πολιτικής συνεργασίας και δηλώνουν τα εξής: «Οι αρχηγοί κρατών και κυβερ-

νήσεων […] αποφάσισαν […] να πραγματοποιούν, σε τακτά χρονικά διαστήματα, συνό-

δους που θα αποσκοπούν στην αντιπαράθεση των απόψεών τους, στον συντονισμό των

πολιτικών τους και στην επίτευξη κοινών θέσεων, προκειμένου να διευκολύνεται η πολιτική

ένωση της Ευρώπης, […]»(2).

Όμως, κατά την ίδια αυτή περίοδο η εξέλιξη προς ενδεχόμενη πολιτική ένωση αντιμετωπίζει

δυσμενές κλίμα, που οφείλεται ιδίως στην αποτυχία των «σχεδίων Fouchet»(3) του 1961 και

του 1962, τις διαφωνίες του 1963 και του 1967 σχετικά με την πρώτη διεύρυνση και την

κρίση του «κενού καθίσματος» του 1965 και του 1966, κατά την οποία η Γαλλία απείχε από

τις συνόδους του Συμβουλίου και των οργάνων του.

Υπό το κλίμα αυτό οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων διακόπτουν τις συναντήσεις τους

έως τον Μάιο του 1967, όταν με την ευκαιρία της διάσκεψης κορυφής της Ρώμης εορτάζε-

ται επίσημα η δέκατη επέτειος της υπογραφής των συνθηκών ΕΟΚ και Ευρατόμ.

Η σύνοδος κορυφής της Χάγης τον Δεκέμβριο του 1969, στην οποία έλαβε για πρώτη φορά

μέρος η Επιτροπή, είναι ένα νέο ξεκίνημα για την Κοινότητα. Οι αποφάσεις της συνόδου

(1) Ανακοινωθέν τύπου της διάσκεψης κορυφής.

(2) Επίσημο ανακοινωθέν της διάσκεψης κορυφής.

(3) Ο Christian Fouchet ήταν ο πρόεδρος της επιτροπής την οποία συνέστησε η διάσκεψη κορυφής του

Παρισιού τον Φεβρουάριο του 1961 προκειμένου να μελετήσει τα προβλήματα της ευρωπαϊκής συνερ-

γασίας και στην οποία ανέθεσαν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της διάσκεψης κορυφής της

Βόνης τον Ιούλιο του 1961 «να τους υποβάλει προτάσεις σχετικά με τα μέσα που θα επέτρεπαν να

δοθεί το ταχύτερο δυνατόν νομική μορφή στην ένωση των λαών τους» (Επίσημο ανακοινωθέν, Βόνη,

18 Ιουλίου 1961).

7

© Ε

υρ

ωπ

αϊκ

ή Έ

νωσ

η

Συνεδρίαση, Παρίσι, 9 και 10 Δεκεμβρίου 1974

αυτής επιτρέπουν ιδίως την έκδοση απόφασης με την οποία διατίθενται ίδιοι οικονομικοί

πόροι στην Κοινότητα, την έναρξη της συνεργασίας στον τομέα της εξωτερικής πολιτι-

κής (στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής πολιτικής συνεργασίας που δρομολογείται με την πρώτη

«έκθεση Davignon») και την προσχώρηση της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου

Βασιλείου. Αυτά τα βήματα είναι πλέον γνωστά με τη μορφή του τριπτύχου «ολοκλήρωση,

εμβάθυνση, διεύρυνση». Τα τρία νέα μέλη καλούνται να συμμετάσχουν στη σύνοδο κορυ-

φής που συγκαλείται τον Οκτώβριο του 1972 στο Παρίσι, μολονότι η προσχώρησή τους

επισημοποιείται τον Ιανουάριο του 1973.

8

© Ε

υρ

ωπ

αϊκ

ή Έ

νωσ

η

Οι απαρχές του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Μετά τη σύνοδο κορυφής της Κοπεγχάγης (Δεκέμβριος του 1973), που προβλέπει τη

διεξαγωγή συναντήσεων κορυφής όταν αυτό κρίνεται αναγκαίο, η σύνοδος κορυφής του

Παρισιού τον Δεκέμβριο του 1974, που διοργανώνεται από τον πρόεδρο Valéry Giscard

d’Estaing, δημιουργεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

«Η ανάγκη σφαιρικής προσέγγισης όσον αφορά τα εσωτερικά προβλήματα που θέτει η ευρωπα-

ϊκή οικοδόμηση και εκείνα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη στο εξωτερικό»(4) αποτελεί τον λόγο της

δημιουργίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Κατά τον τρόπο αυτό ανατίθεται στο Ευρωπαϊκό Συμ-

βούλιο καθήκον πολιτικής ώθησης, τόσο στον κοινοτικό τομέα όσο και στο πλαίσιο της πολιτικής

συνεργασίας. Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων, συνοδευόμενοι από τους υπουργούς εξωτε-

ρικών, θα συνέρχονται πλέον «τρεις φορές τον χρόνο και κάθε φορά που κρίνεται αναγκαίο»(5).

(4) Τελικό ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής του Παρισιού.

(5) Αυτόθι.

Οικογενειακή φωτογραφία, Δουβλίνο, 10 και 11 Μαρτίου 1975

9

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνέρχεται για πρώτη φορά στο Δουβλίνο τον Μάρτιο του 1975.

Μολονότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δεν διαθέτει ακόμη νομική βάση στις Συνθήκες, ο

ρόλος του στην πρόοδο της ευρωπαϊκής οικοδόμησης επιβεβαιώνεται κατά τη δεκαετία

του 1980, όταν η Ευρώπη αντιμετωπίζει εμπλοκή στους τομείς του προϋπολογισμού και της

γεωργίας. Συγκεκριμένα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Φοντενεμπλό τον Ιούνιο του 1984

επιτυγχάνει την απεμπλοκή της κατάστασης θεσπίζοντας δέσμη μέτρων στους σχετικούς

τομείς. Επιπλέον αναθέτει σε επιτροπή ad hoc (6) την «υποβολή προτάσεων για τη βελτίωση

της λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Συνεργασίας στον κοινοτικό τομέα, καθώς και στον τομέα

της Πολιτικής Συνεργασίας» (7).

Η έκθεση της επιτροπής αυτής εξετάζεται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μιλάνου τον

Ιούνιο του 1985, όπου αποφασίζεται κατά πλειοψηφία να συγκληθεί Διακυβερνητική Διά-

σκεψη (ΔΚΔ) για την αναθεώρηση των Συνθηκών, ιδίως όσον αφορά τη λειτουργία των

κοινοτικών οργάνων και την ελεύθερη κυκλοφορία, και να εκπονήσει ένα κείμενο για την

κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας.

(6) Πρόκειται για την «επιτροπή Dooge», γνωστή και ως «επιτροπή Spaak II», ονομασία που παραπέμπει

στην επιτροπή που συστάθηκε με το ψήφισμα της διάσκεψης της Μεσσήνης το 1955.

(7) Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Φοντενεμπλό, συμπεράσματα της προεδρίας.

10

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις Συνθήκες

Η Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη

Τα αποτελέσματα των εργασιών της ΔΚΔ είναι στο επίκεντρο των συζητήσεων του Ευρω-

παϊκού Συμβουλίου του Λουξεμβούργου τον Δεκέμβριο του 1985, κατά το οποίο επιτυγ-

χάνεται πολιτική συμφωνία που καθιστά δυνατή τη θέσπιση της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πρά-

ξης. Η Ενιαία Πράξη, που τίθεται σε ισχύ την 1η Ιουλίου 1987, ενσωματώνει σε ένα μόνο

έγγραφο τις τροποποιήσεις των κοινοτικών συνθηκών και ένα κείμενο σχετικά με τη συνερ-

γασία στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής.

Με την Ενιαία Πράξη το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποκτά νομική βάση στη Συνθήκη, όπου

καθιερώνεται η ύπαρξή του και ορίζεται η σύνθεσή του: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συγκε-

ντρώνει τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων των κρατών μελών καθώς και τον πρόεδρο

της Επιτροπής, οι οποίοι επικουρούνται στο έργο τους από τους υπουργούς Εξωτερικών

των κρατών μελών και από ένα μέλος της Επιτροπής. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνέρχεται

τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο».

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, μολονότι οι εξουσίες του δεν προσδιορίζονται στην Ενιαία

Πράξη, εξακολουθεί να συμβάλλει στις σημαντικότερες εξελίξεις της ευρωπαϊκής οικοδό-

μησης.

Αυτό συμβαίνει με τη σταδιακή δημιουργία της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, στην

οποία διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο κάποια Ευρωπαϊκά Συμβούλια, όπως εκείνο του

Ανόβερου τον Ιούνιο του 1988.

Η συνθήκη του Μάαστριχτ

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Στρασβούργου τον Δεκέμβριο του 1989 ορίζει για τον Δεκέμ-

βριο του 1990 την έναρξη μιας ΔΚΑ για την οικονομική και νομισματική ένωση. Ακολουθεί

το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δουβλίνου τον Απρίλιο του 1990, το οποίο δρομολογεί τις

προπαρασκευαστικές εργασίες μιας ΔΚΔ για την πολιτική ένωση. Οι δύο ΔΚΔ αρχίζουν στο

περιθώριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της Ρώμης τον Δεκέμβριο του 1990. Στο Ευρωπα-

ϊκό Συμβούλιο του Μάαστριχτ τον Δεκέμβριο του 1991 επιτυγχάνεται συμφωνία σχετικά

με τη νέα συνθήκη που θα ενσωματώσει τους δύο τομείς στο ίδιο κείμενο.

11

© Ε

υρ

ωπ

αϊκ

ή Έ

νωσ

η

Η συνθήκη του Μάαστριχτ, που υπογράφεται στις 7 Φεβρουαρίου 1992, τίθεται σε ισχύ την

1η Νοεμβρίου 1993 και συνιστά την Ευρωπαϊκή Ένωση με βάση διευρυμένο κοινοτικό πυλώνα,

στο πλαίσιο του οποίου προβλέπεται ιδίως η δημιουργία της οικονομικής και νομισματικής ένω-

σης, και δύο νέους πυλώνες: την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας (ΚΕΠΠΑ)

και τη συνεργασία στον τομέα της δικαιοσύνης και των εσωτερικών υποθέσεων (ΔΕΥ).

Η Συνθήκη αυτή εντάσσει εξάλλου τον ρόλο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις διοργανικές

σχέσεις. Επισημοποιεί την πρακτική σύμφωνα με την οποία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

προεδρεύει ο αρχηγός κράτους ή κυβέρνησης του κράτους που ασκεί την προεδρία του

Συμβουλίου. Επιπλέον η Συνθήκη αυτή, εκ παραλλήλου με την εξέλιξη των εξουσιών του

Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προβλέπει ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παρουσιάζει στο Κοι-

νοβούλιο έκθεση έπειτα από κάθε σύνοδό του και του υποβάλλει ετήσια γραπτή έκθεση

σχετικά με τις προόδους της Ένωσης.

Τέλος η συνθήκη του Μάαστριχτ αρχίζει να προσδιορίζει τις εξουσίες του Ευρωπαϊκού Συμ-

βουλίου: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο δίνει στην Ένωση την αναγκαία ώθηση για την ανά-

πτυξή της και καθορίζει τους γενικούς πολιτικούς προσανατολισμούς της». Ο καθορισμός

των γενικών προσανατολισμών οικονομικής πολιτικής από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνι-

στά υλοποίηση του καθήκοντος αυτού.

Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά την έναρξη ισχύος της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης,

Κοπεγχάγη, 4 και 5 Δεκεμβρίου 1987

12

© Ε

υρ

ωπ

αϊκ

ή Έ

νωσ

η

Οι συνθήκες του Άμστερνταμ και της Νίκαιας

Μετά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Τορίνο τον Μάρτιο του 1996, το οποίο αναθέτει στη

ΔΚΔ να αναθεωρήσει τη Συνθήκη, οι διαπραγματεύσεις λαμβάνουν νέα ώθηση με το έκτα-

κτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δουβλίνου που πραγματοποιείται τον Οκτώβριο του ίδιου

έτους. Εν συνεχεία τα τελευταία εκκρεμή θέματα ρυθμίζονται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

του Άμστερνταμ τον Ιούνιο του 1997. Η Συνθήκη μπορεί συνεπώς να υπογραφεί στις

2 Οκτωβρίου 1997 και τίθεται σε ισχύ την 1η Μαΐου 1999.

Η συνθήκη του Άμστερνταμ καθορίζει τις αρμοδιότητες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στον

τομέα της ΚΕΠΠΑ: «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καθορίζει τις αρχές και τους γενικούς προ-

σανατολισμούς της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, συμπεριλαμβα-

νομένων των θεμάτων που έχουν συνέπειες στην άμυνα. […] αποφασίζει για κοινές στρατη-

γικές οι οποίες θα εφαρμόζονται από την Ένωση, στους τομείς στους οποίους τα κράτη μέλη

έχουν σημαντικά κοινά συμφέροντα». Ας σημειωθεί εν προκειμένω ο σημαντικός ρόλος που

διαδραματίζουν στους τομείς αυτούς τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια του Pörtschach (ανεπίσημη

σύνοδος, Οκτώβριος του 1998), της Κολονίας (Ιούνιος του 1999) και του Ελσίνκι (Δεκέμ-

βριος του 1999).

Μετά την έναρξη ισχύος της συνθήκης του Άμστερνταμ το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

του Τάμπερε τον Οκτώβριο του 1999, που είναι αφιερωμένο στη δημιουργία «χώρου ελευ-

θερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση», αποφασίζει να θέσει σε εφαρ-

μογή «κοινή ευρωπαϊκή πολιτική σε θέματα ασύλου και μετανάστευσης» και ανοίγει τον

δρόμο σε σημαντικές προόδους στον τομέα της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας.

Οικογενειακή φωτογραφία, Λισαβόνα, 23 και 24 Μαρτίου 2000

13

Τον Μάρτιο του 2000 το έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας θέτει σε εφαρμογή

στρατηγική για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας. Προς

τον σκοπό αυτό προβλέπει ιδίως την εισαγωγή μιας νέας ανοικτής μεθόδου συντονισμού

σε όλα τα επίπεδα, στο πλαίσιο της οποίας το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο πρέπει να διαδραμα-

τίζει «ισχυρότερο καθοδηγητικό και συντονιστικό ρόλο, προκειμένου να εξασφαλίσει πιο

συνεπή στρατηγική διεύθυνση και αποτελεσματική παρακολούθηση της προόδου». Κάθε

άνοιξη θα διοργανώνεται σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου προκειμένου να εξασφαλί-

ζεται η σχετική παρακολούθηση.

Από το 1999 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εισέρχεται σε διαδικασία μεταρρυθμίσεων, ιδίως

ενόψει της διεύρυνσης της Ένωσης. Μετά τις σχετικές συζητήσεις κατά τα Ευρωπαϊκά Συμ-

βούλια του Ελσίνκι (Δεκέμβριος του 1999), του Γκέτεμποργκ (Ιούνιος του 2001) και της

Βαρκελόνης (Μάρτιος του 2002) το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Σεβίλλης τον Ιούνιο του

2002 συμφωνεί «για μια σειρά συγκεκριμένων μέτρων προς εφαρμογή, χωρίς τροποποίηση

των Συνθηκών, που αφορούν την οργάνωση και τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Συμβου-

λίου […] καθώς και του Συμβουλίου»(8). Τα εν λόγω μέτρα αφορούν την προετοιμασία, τη

διεξαγωγή και την παρακολούθηση των εργασιών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου καθώς και

των συμπερασμάτων του.

Η δήλωση αριθ. 22, που προσαρτάται στην Τελική Πράξη της συνθήκης της Νίκαιας της

26ης Φεβρουαρίου 2001, προβλέπει ότι: «Από το 2002, μία σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμ-

βουλίου ανά προεδρία θα λαμβάνει χώρα στις Βρυξέλλες. Όταν η Ένωση θα περιλαμβάνει

δέκα οκτώ μέλη, όλες οι σύνοδοι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα λαμβάνουν χώρα στις

Βρυξέλλες.» Η Συνθήκη συνάπτεται έπειτα από τέσσερις ημέρες διαπραγματεύσεων κατά

το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας τον Δεκέμβριο του 2000(9).

Η δήλωση του Λάακεν, που εγκρίνεται από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του

2001, προβλέπει τη σύγκληση Συνέλευσης για το μέλλον της Ευρώπης. Το σχέδιο «Συνταγ-

ματικής Συνθήκης» που διαβιβάζει η Συνέλευση στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβου-

λίου τον Ιούλιο του 2003 αποτελεί τη βάση των εργασιών της ΔΚΔ η οποία συγκαλείται

τον Οκτώβριο του 2003, η Συνθήκη δε υπογράφεται εν συνεχεία στις 29 Οκτωβρίου 2004.

(8) Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Σεβίλλης, Ιούνιος του 2002, συμπεράσματα της προεδρίας.

(9) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας παραμένει έως τώρα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με τη μεγαλύ-

τερη διάρκεια.

14

© Ε

υρ

ωπ

αϊκ

ή Έ

νωσ

η

Όμως, η αποτυχία της επικύρωσης της Συνθήκης το 2005 οδηγεί τους αρχηγούς κρατών και

κυβερνήσεων να εγκρίνουν, κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2005 (10), υπό την

προεδρία του Λουξεμβούργου, μια δήλωση σχετικά με την έναρξη περιόδου προβληματι-

σμού με διάρκεια ενός έτους. Ως ανταπόκριση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου 2006,

υπό την προεδρία της Αυστρίας, η δήλωση του Βερολίνου, την οποία εγκρίνουν οι αρχηγοί

κρατών και κυβερνήσεων με την ευκαιρία της 50ής επετείου της συνθήκης της Ρώμης, ορίζει

τον στόχο «να εφοδιαστεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέχρι το 2009 που θα γίνουν οι επόμενες

εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με ένα ανανεωμένο κοινό θεμέλιο». Το Ευρωπαϊκό

Συμβούλιο του Ιουνίου 2007, υπό την προεδρία της Γερμανίας, συμφωνεί συνεπώς ως προς

την εντολή που θα πρέπει να δοθεί σε μια ΔΚΔ προκειμένου να τροποποιηθούν οι ισχύουσες

Συνθήκες. Η επακόλουθη Συνθήκη υπογράφεται στη Λισαβόνα στις 13 Δεκεμβρίου 2007.

(10) Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 2003 είναι το τελευταίο που πραγματο-

ποιήθηκε εκτός Βρυξελλών. Όλες οι μεταγενέστερες σύνοδοι θα προσδιορίζονται από την ημερομηνία

και την προεδρία τους και όχι πλέον από τον τόπο πραγματοποίησής τους.

Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Σεβίλλης, 21 Ιουνίου 2002

15

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται θεσμικό όργανο

Η συνθήκη της Λισαβόνας με την οποία τροποποιούνται οι ισχύουσες Συνθήκες τίθεται

σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2009. Προβλέπει ιδίως ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται

θεσμικό όργανο, πράγμα που σημαίνει ότι υπόκειται στο σύνολο των διατάξεων που εφαρ-

μόζονται στα θεσμικά όργανα της Ένωσης. Όταν, λ.χ., θεσπίζει νομοθετικές πράξεις με

δεσμευτικό χαρακτήρα, πρέπει να τηρεί τη νομική βάση που προβλέπει η Συνθήκη και οι

πράξεις του είναι δυνατόν να προσβληθούν ενώπιον του Δικαστηρίου. Ως επιστέγασμα της

κατάργησης του ανεπίσημου χαρακτήρα των συνόδων κορυφής, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο,

ως νέο θεσμικό όργανο, διαθέτει εσωτερικό κανονισμό από την ημερομηνία έναρξης ισχύος

της Συνθήκης (11).

Η Συνθήκη προβλέπει επίσης ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο διαθέτει σταθερή προεδρία και

συγκεκριμένα πρόεδρο που εκλέγεται από τα μέλη του για θητεία δυόμισι ετών, με δυνατό-

τητα μιας ανανέωσης (12).

Μετά την έναρξη ισχύος της συνθήκης της Λισαβόνας από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, υπό

την προεδρία του Herman Van Rompuy, του πρώτου εκλεγμένου προέδρου του, πηγάζουν

όλες οι σημαντικές αποφάσεις που λαμβάνει η Ένωση για να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές

και διεθνείς προκλήσεις στον οικονομικό, χρηματοπιστωτικό και νομισματικό τομέα καθώς

και στους τομείς του ασύλου και της μετανάστευσης, της διεύρυνσης, της αναπτυξιακής

συνεργασίας και των διεθνών σχέσεων. Αναλαμβάνει κατά τον τρόπο αυτό τον στρατηγικό

ρόλο που του ανέθεσε η συνθήκη του Μάαστριχτ και επιβεβαίωσε η συνθήκη της Λισαβό-

νας στο πλαίσιο της ανάπτυξης της Ένωσης.

(11) Βλέπε ΕΕ L 315 της 2.12.2009, σ. 51.

(12) Μεταξύ των κρατών μελών που προσχώρησαν στην Ένωση το 2004 και το 2007, μόνο οι αρχηγοί

κρατών και κυβερνήσεων της Σλοβενίας και της Τσεχικής Δημοκρατίας είχαν την ευκαιρία να προε-

δρεύσουν του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ως εκπρόσωποι των αντίστοιχων κρατών μελών.

16

Ο καγκελάριος Konrad Adenauer υποδέχεται τον πρόεδρο

Charles de Gaulle για τη σύνοδο κορυφής στη Βόννη, 18 Ιουλίου 1961

Οικογενειακή φωτογραφία, Δουβλίνο, 10–11 Μαρτίου 1975

Οικογενειακή φωτογραφία, Θεσσαλονίκη, 19–20 Ιουνίου 2003Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά την έναρξη ισχύος της συνθήκης του Μάαστριχτ, Βρυξέλλες, 10–11 Δεκεμβρίου 1993

Σύνοδος εργασίας, Παρίσι, 9–10 Δεκεμβρίου 1974

Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά την έναρξη ισχύος της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης, Κοπεγχάγη,

4–5 Δεκεμβρίου 1987

Το Κέντρο Τύπου κατά τη διάρκεια συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Κτίριο Justus Lipsius: η σημερινή έδρα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Bund

esar

chiv

, 145

Bild

-F01

1021

-002

, Eg

on S

tein

er

Copy

righ

t: Bu

ndes

regi

erun

g/A

ndre

a Bi

ener

t

Ο πρόεδρος κ. Herman Van Rompuy με την καγκελάριο κ. Angela Merkel, Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Βρυξέλλες, 16–17 Δεκεμβρίου 2010

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: Η συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται θεσμικό όργανο

Οι διασκέψεις στη σύνοδο κορυφής

201150 χρόνια διασκέψεων

στη σύνοδο κορυφής: θεμελιώδη στάδια

1961

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: η αρχή

111111111111111111111111119999999999999999999999999999977777777777777777777777777755555555555555555555555555555555555

111111111111111111111111111199999999999999999999999999999

99999999999999999999999999999333333333333333333333333333333331

222222222222222222222222222222222222000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000999999999999999999999999

2ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΕΝΑ ΘΕΣΜΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Παρίσι, 9–10 Δεκεμβρίου 1974Κοπεγχάγη, 14–15 Δεκεμβρίου 1973Πετρελαϊκή κρίση

Παρίσι, 19–20 Οκτωβρίου 1972Συμμετοχή της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου

Χάγη, 1–2 Δεκεμβρίου 1969Πολιτική απόφαση για την πρώτη διεύρυνση

Ρώμη, 29–30 Μαΐου 196710 χρόνια της συνθήκης της Ρώμης

Βόννη, 18 Ιουλίου 1961Παρίσι, 10–11 Φεβρουαρίου 1961

1η Ιουλίου 1987Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εγγράφεται στην Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη

Δουβλίνο, 10–11 Μαρτίου 1975Πρώτη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Θεσσαλονίκη, 19–20 Ιουνίου 2003Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συνεδριάζει για τελευταία φορά στη χώρα της Προεδρίας, εφεξής συνεδριάζει στις Βρυξέλλες

1η Νοεμβρίου 1993Τα καθήκοντα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ορίζονται στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (συνθήκη του Μάαστριχτ)

Βόννη, 18 Ιουλίου 1961«Οι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων [...] αποφάσισαν: [...] να πραγματοποιούν, σε τακτά χρονικά διαστήματα, συνόδους που θα αποσκοπούν στην αντιπαράθεση των απόψεών τους, στο συντονισμό των πολιτικών τους και στην επίτευξη κοινών θέσεων, προκειμένου να διευκολύνεται η πολιτική ένωση της Ευρώπης [...]» (ανακοινωθέν Τύπου της συνόδου κορυφής)

«[...] Θα έπρεπε να επιστρέψουμε στις πηγές της εξουσίας για να ολοκλη-ρώσουμε πρωτίστως την οικονο μι-κή ένωση [...] και για να αναζητήσουμε στη συνέχεια τις μορφές μιας πιο ολοκληρωμένης και πιο βαθιάς ένωσης [...]»Ο Jean Monnet καταλήγει στα απομνημονεύματά του το 1976 με ένα κεφάλαιο για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο  δίνει στην Ένωση την αναγκαία  ώθηση για την ανάπτυξή της και καθο ρί ζει τους γενικούς πολιτικούς προσα-νατολισμούς της. [...]» (άρθρο Δ της συνθήκης του Μάαστριχτ)

«[...] Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καθο-ρίζει τις αρχές και τους γενικούς προσα νατολισμούς της κοινής εξωτε-ρικής πολιτικής και πολιτικής ασφα-λείας. [...]» (άρθρο Ι.8 της συνθήκης του Μάαστριχτ)

«[...] Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παρέχει στην Ένωση την αναγκαία για την ανάπτυξή της ώθηση και καθορίζει τους γενικούς της πολιτικούς προσανατολισμούς και προτεραιότητες. [...]

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απαρτίζεται από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων των κρατών μελών, καθώς και από τον πρόεδρό του και τον πρόεδρο της Επιτροπής. [...]» (άρθρο 15 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση)

Παρίσι, 10–11 Φεβρουαρίου 1961«[...] Η διάσκεψη αποσκοπούσε στην αναζήτηση των κατάλληλων μέτρων για την οργάνωση μιας στενότερης πολιτικής συνεργασίας. [...]» (ανακοινωθέν Τύπου της συνόδου κορυφής)

Παρίσι, 9–10 Δεκεμβρίου 1974«Η σύνοδος κορυφής πέθανε, ζήτω το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο» (δήλωση του προέδρου Valéry Giscard d’Estaing, κατά τη λήξη της συνόδου κορυφής)

© Ευρω

παϊκή Ένωση, 2011 —

QC-32-10-634-EL-Pwww.european-council.europa.eu

1η Δεκεμβρίου 2009Η συνθήκη της Λισσαβώνας τίθεται σε ισχύ: το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται θεσμικό όργανο και ο πρόεδρός του εκλέγεται για δυόμισι χρόνια

Αφίσα «Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ένα θεσμικό όργανο στην κορυφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης»,

που τυπώθηκε για να εορτασθούν τα πενήντα χρόνια συνόδων των αρχηγών κρατών

και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

17

Χρονολογία των διασκέψεων κορυφής

και των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων

Διασκέψεις κορυφής

10 και 11 Φεβρουαρίου 1961, Παρίσι (Quai d’Orsay), με πρόεδρο τον Charles de GAULLE

18 Ιουλίου 1961, Βόνη (Godesberger Redoute), με πρόεδρο τον Konrad ADENAUER

29 και 30 Μαΐου 1967, Ρώμη (Καπιτώλιο), με πρόεδρο τον Aldo MORO

1 και 2 Δεκεμβρίου 1969, Χάγη (Ridderzaal), με πρόεδρο τον Piet de JONG

19 και 20 Οκτωβρίου 1972, Παρίσι (Centre des conférences internationales),

με πρόεδρο τον Barend BIESHEUVEL

14 και 15 Δεκεμβρίου 1973, Κοπεγχάγη (Bella Center), με πρόεδρο τον Anker JØRGENSEN

9 και 10 Δεκεμβρίου 1974, Παρίσι (Quai d’Orsay), με πρόεδρο τον Valéry GISCARD d’ESTAING

Ευρωπαϊκά Συμβούλια

10 και 11 Μαρτίου 1975, Δουβλίνο (Dublin Castle), με πρόεδρο τον Liam COSGRAVE

16 και 17 Ιουλίου 1975, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Aldo MORO

1 και 2 Δεκεμβρίου 1975, Ρώμη (Palazzo Barberini), με πρόεδρο τον Aldo MORO

1 και 2 Απριλίου 1976, Λουξεμβούργο (Centre de conférences Kirchberg), με πρόεδρο τον Gaston THORN

12 και 13 Ιουλίου 1976, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Joop DEN UYL

29 και 30 Νοεμβρίου 1976, Χάγη (Ridderzaal), με πρόεδρο τον Joop DEN UYL

25 και 26 Μαρτίου 1977, Ρώμη (Palazzo Barberini), με πρόεδρο τον James CALLAGHAN

29 και 30 Ιουνίου 1977, Λονδίνο (Lancaster House), με πρόεδρο τον James CALLAGHAN

5 και 6 Δεκεμβρίου 1977, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Leo TINDEMANS

7 και 8 Απριλίου 1978, Κοπεγχάγη (Christiansborg), με πρόεδρο τον Anker JØRGENSEN

6 και 7 Ιουλίου 1978, Βρέμη (Rathaus), με πρόεδρο τον Helmut SCHMIDT

4 και 5 Δεκεμβρίου 1978, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Helmut SCHMIDT

12 και 13 Μαρτίου 1979, Παρίσι (Centre de conférences internationales),

με πρόεδρο τον Valéry GISCARD d’ESTAING

21 και 22 Ιουνίου 1979, Στρασβούργο (Palais de l’Europe), με πρόεδρο τον Valéry GISCARD d’ESTAING

29 και 30 Νοεμβρίου 1979, Δουβλίνο (Dublin Castle), με πρόεδρο τον Jack LYNCH

18

27 και 28 Απριλίου 1980, Λουξεμβούργο (Centre de conférences Kirchberg),

με πρόεδρο τον Francesco COSSIGA

12 και 13 Ιουνίου 1980, Βενετία (Fondazione Cini), με πρόεδρο τον Francesco COSSIGA

1 και 2 Δεκεμβρίου 1980, Λουξεμβούργο (Centre de conférences Kirchberg),

με πρόεδρο τον Pierre WERNER

23 και 24 Μαρτίου 1981, Μάαστριχτ (Stadhuis), με πρόεδρο τον Dries VAN AGT

29 και 30 Ιουνίου 1981, Λουξεμβούργο (Centre de conférences Kirchberg), με πρόεδρο τον Dries VAN AGT

26 και 27 Νοεμβρίου 1981, Λονδίνο (Lancaster House), με πρόεδρο τη Margaret THATCHER

29 και 30 Μαρτίου 1982, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Wilfried MARTENS

28 και 29 Ιουνίου 1982, Βρυξέλλες (Palais d’Egmont), με πρόεδρο τον Wilfried MARTENS

3 και 4 Δεκεμβρίου 1982, Κοπεγχάγη (Eigtveds Pakhus), με πρόεδρο τον Poul SCHLÜTER

21 και 22 Μαρτίου 1983, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Helmut KOHL

17–19 Ιουνίου 1983, Στουτγάρδη (Neues Schloss), με πρόεδρο τον Helmut KOHL

4–6 Δεκεμβρίου 1983, Αθήνα (Ζάππειο Μέγαρο), με πρόεδρο τον Ανδρέα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

19 και 20 Μαρτίου 1984, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον François MITTERRAND

25 και 26 Ιουνίου 1984, Φοντενεμπλό (Château de Fontainebleau), με πρόεδρο τον François MITTERRAND

3 και 4 Δεκεμβρίου 1984, Δουβλίνο (Dublin Castle), με πρόεδρο τον Garret FITZGERALD

29 και 30 Μαρτίου 1985, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Bettino CRAXI

28 και 29 Ιουνίου 1985, Μιλάνο (Castello Sforzesco), με πρόεδρο τον Bettino CRAXI

2 και 3 Δεκεμβρίου 1985, Λουξεμβούργο (Centre de conférences Kirchberg),

με πρόεδρο τον Jacques SANTER

26 και 27 Ιουνίου 1986, Χάγη (Conferentiecentrum van het Ministerie van Buitenlandse Zaken),

με πρόεδρο τον Ruud LUBBERS

5 και 6 Δεκεμβρίου 1986, Λονδίνο (Queen Elizabeth II Conference Centre),

με πρόεδρο τη Margaret THATCHER

29 και 30 Ιουνίου 1987, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Wilfried MARTENS

4 και 5 Δεκεμβρίου 1987, Κοπεγχάγη (Eigtveds Pakhus), με πρόεδρο τον Poul SCHLÜTER

11 και 12 Φεβρουαρίου 1988, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Helmut KOHL

27 και 28 Ιουνίου 1988, Ανόβερο (Hannover Messe), με πρόεδρο τον Helmut KOHL

2 και 3 Δεκεμβρίου 1988, Ρόδος (Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου), με πρόεδρο τον Ανδρέα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

26 και 27 Ιουνίου 1989, Μαδρίτη (Palacio de Congresos de Madrid), με πρόεδρο τον Felipe GONZÁLEZ

8 και 9 Δεκεμβρίου 1989, Στρασβούργο (Palais de la Musique et des Congrès),

με πρόεδρο τον François MITTERRAND

19

28 Απριλίου 1990, Δουβλίνο (Dublin Castle), με πρόεδρο τον Charles HAUGHEY

(Έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο)

25 και 26 Ιουνίου 1990, Δουβλίνο (Dublin Castle), με πρόεδρο τον Charles HAUGHEY

27 και 28 Οκτωβρίου 1990, Ρώμη (Palazzo Madama), με πρόεδρο τον Giulio ANDREOTTI

14 και 15 Δεκεμβρίου 1990, Ρώμη (Montecitorio), με πρόεδρο τον Giulio ANDREOTTI

8 Απριλίου 1991, Λουξεμβούργο (Centre de conférences Kirchberg), με πρόεδρο τον Jacques SANTER

(Άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο)

28 και 29 Ιουνίου 1991, Λουξεμβούργο (Centre de conférences Kirchberg),

με πρόεδρο τον Jacques SANTER

9 και 10 Δεκεμβρίου 1991, Μάαστριχτ (Provinciehuis), με πρόεδρο τον Ruud LUBBERS

26 και 27 Ιουνίου 1992, Λισαβόνα (Centro Cultural de Belém), με πρόεδρο τον Aníbal CAVACO SILVA

16 Οκτωβρίου 1992, Μπέρμιγχαμ (Birmingham ICC), με πρόεδρο τον John MAJOR

(Έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο)

11 και 12 Δεκεμβρίου 1992, Εδιμβούργο (Holyrood House), με πρόεδρο τον John MAJOR

21 και 22 Ιουνίου 1993, Κοπεγχάγη (Bella Center), με πρόεδρο τον Poul Nyrup RASMUSSEN

29 Οκτωβρίου 1993, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Jean-Luc DEHAENE

10 και 11 Δεκεμβρίου 1993, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Jean-Luc DEHAENE

24 και 25 Ιουνίου 1994, Κέρκυρα (Παλαιά Ανάκτορα), με πρόεδρο τον Ανδρέα ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

15 Ιουλίου 1994, Βρυξέλλες (Κτίριο Charlemagne), με πρόεδρο τον Helmut KOHL

9 και 10 Δεκεμβρίου 1994, Έσεν (Messe Essen), με πρόεδρο τον Helmut KOHL

26 και 27 Ιουνίου 1995, Κάνες (Palais des festivals), με πρόεδρο τον Jacques CHIRAC

22 και 23 Σεπτεμβρίου 1995, Μαγιόρκα (Hotel Formentor), με πρόεδρο τον Felipe GONZÁLEZ

(Άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο)

15 και 16 Δεκεμβρίου 1995, Μαδρίτη (Palacio de Congresos de Madrid), με πρόεδρο τον Felipe GONZÁLEZ

29 Μαρτίου 1996, Τορίνο (Lingotto), με πρόεδρο τον Lamberto DINI

21 και 22 Ιουνίου 1996, Φλωρεντία (Fortezza da Basso/Palais des Expositions),

με πρόεδρο τον Romano PRODI

5 Οκτωβρίου 1996, Δουβλίνο (Dublin Castle), με πρόεδρο τον John BRUTON

(Έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο)

13 και 14 Δεκεμβρίου 1996, Δουβλίνο (Dublin Castle), με πρόεδρο τον John BRUTON

23 Μαΐου 1997, Noordwijk (Grand Hotel Huis ter Duin), με πρόεδρο τον Wim KOK

(Άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο)

16 και 17 Ιουνίου 1997, Άμστερνταμ (Nederlandsche Bank), με πρόεδρο τον Wim KOK

20

20 και 21 Νοεμβρίου 1997, Λουξεμβούργο (Centre de conférences Kirchberg),

με πρόεδρο τον Jean-Claude JUNCKER (Έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την απασχόληση)

12 και 13 Δεκεμβρίου 1997, Λουξεμβούργο (Centre de conférences Kirchberg),

με πρόεδρο τον Jean-Claude JUNCKER

15 και 16 Ιουνίου 1998, Κάρντιφ (City Hall), με πρόεδρο τον Tony BLAIR

24 και 25 Οκτωβρίου 1998, Pörtschach (Parkhotel Pörtschach), με πρόεδρο τον Viktor KLIMA

(άτυπη σύνοδος των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων)

11 και 12 Δεκεμβρίου 1998, Βιένη (Hofburg), με πρόεδρο τον Viktor KLIMA

26 Φεβρουαρίου 1999, Βόνη (Gästehaus der Bundesregierung auf dem Petersberg),

με πρόεδρο τον Gerhard SCHRÖDER (άτυπη σύνοδος των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων)

24 και 25 Μαρτίου 1999, Βερολίνο (Hotel Intercontinental), με πρόεδρο τον Gerhard SCHRÖDER

14 Απριλίου 1999, Βρυξέλλες (Κτίριο Justus Lipsius), με πρόεδρο τον Gerhard SCHRÖDER

(άτυπη σύνοδος των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων)

3 και 4 Ιουνίου 1999, Κολονία (Der Gürzenich), με πρόεδρο τον Gerhard SCHRÖDER

15 και 16 Οκτωβρίου 1999, Τάμπερε (Museokeskus Vapriikki), με πρόεδρο τον Paavo LIPPONEN

10 και 11 Δεκεμβρίου 1999, Ελσίνκι (Helsinki Fair Centre), με πρόεδρο τον Paavo LIPPONEN

23 και 24 Μαρτίου 2000, Λισαβόνα (Feira Internacional de Lisboa), με πρόεδρο τον António GUTERRES

19 και 20 Ιουνίου 2000, Σάντα Μαρία Ντα Φέιρα (Europarque Centro de Congressos),

με πρόεδρο τον António GUTERRES

13 και 14 Οκτωβρίου 2000, Μπιαρίτς (Casino municipal de Biarritz), με πρόεδρο τον Jacques CHIRAC

7–11 Δεκεμβρίου 2000, Νίκαια (Centre des Congrès Acropolis), με πρόεδρο τον Jacques CHIRAC

23 και 24 Μαρτίου 2001, Στοκχόλμη (Stockholm Mässan), με πρόεδρο τον Göran PERSSON

15 και 16 Ιουνίου 2001, Γκέτεμποργκ (Svenska Mässan-Swedish Exhibition and Congress Centre),

με πρόεδρο τον Göran PERSSON

21 Σεπτεμβρίου 2001, Βρυξέλλες (Κτίριο Justus Lipsius), με πρόεδρο τον Guy VERHOFSTADT

(έκτακτη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου)

19 Οκτωβρίου 2001, Γάνδη (Sint Pietersabdij), με πρόεδρο τον Guy VERHOFSTADT

(άτυπη σύνοδος των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων)

14 και 15 Δεκεμβρίου 2001, Βρυξέλλες (Château Royal de Laeken), με πρόεδρο τον Guy VERHOFSTADT

15 και 16 Μαρτίου 2002, Βαρκελόνη (Palau de Congressos de Catalunya), με πρόεδρο τον José María AZNAR

21 και 22 Ιουνίου 2002, Σεβίλλη (Palacio de Exposiciones y Congresos), με πρόεδρο τον José María AZNAR

24 και 25 Οκτωβρίου 2002, Βρυξέλλες (Κτίριο Justus Lipsius), με πρόεδρο τον Anders Fogh RASMUSSEN

12 και 13 Δεκεμβρίου 2002, Κοπεγχάγη (Bella Center), με πρόεδρο τον Anders Fogh RASMUSSEN

17 Φεβρουαρίου 2003, Βρυξέλλες (Κτίριο Justus Lipsius), με πρόεδρο τον Κώστα ΣΗΜΙΤΗ

(Έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με συμμετοχή των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων)

21

20 και 21 Μαρτίου 2003, Βρυξέλλες (Κτίριο Justus Lipsius), με πρόεδρο τον Κώστα ΣΗΜΙΤΗ

16 Απριλίου 2003, Αθήνα (Ζάππειο Μέγαρο), με πρόεδρο τον Κώστα ΣΗΜΙΤΗ

(άτυπη σύνοδος των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων)

19 και 20 Ιουνίου 2003, Θεσσαλονίκη (13) (Porto Carras), με πρόεδρο τον Κώστα ΣΗΜΙΤΗ

16 και 17 Οκτωβρίου 2003, Βρυξέλλες (14) (Κτίριο Justus Lipsius), με πρόεδρο τον Silvio BERLUSCONI

12 και 13 Δεκεμβρίου 2003, με πρόεδρο τον Silvio BERLUSCONI

25 και 26 Μαρτίου 2004, με πρόεδρο τον Bertie AHERN

17 και 18 Ιουνίου 2004, με πρόεδρο τον Bertie AHERN

4 και 5 Νοεμβρίου 2004, με πρόεδρο τον Jan Peter BALKENENDE

16 και 17 Δεκεμβρίου 2004, με πρόεδρο τον Jan Peter BALKENENDE

22 και 23 Μαρτίου 2005, με πρόεδρο τον Jean-Claude JUNCKER

16 και 17 Ιουνίου 2005, με πρόεδρο τον Jean-Claude JUNCKER

15 και 16 Δεκεμβρίου 2005, με πρόεδρο τον Tony BLAIR

23 και 24 Μαρτίου 2006, με πρόεδρο τον Wolfgang SCHÜSSEL

15 και 16 Ιουνίου 2006, με πρόεδρο τον Wolfgang SCHÜSSEL

14 και 15 Δεκεμβρίου 2006, με πρόεδρο τον Matti VANHANEN

8 και 9 Μαρτίου 2007, με πρόεδρο την Angela MERKEL

21 και 22 Ιουνίου 2007, με πρόεδρο την Angela MERKEL

14 Δεκεμβρίου 2007, με πρόεδρο τον José SÓCRATES

13 και 14 Μαρτίου 2008, με πρόεδρο τον Janez JANŠA

19 και 20 Ιουνίου 2008, με πρόεδρο τον Janez JANŠA

1 Σεπτεμβρίου 2008, με πρόεδρο τον Nicolas SARKOZY (Έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο)

15 και 16 Οκτωβρίου 2008, με πρόεδρο τον Nicolas SARKOZY

7 Νοεμβρίου 2008, με πρόεδρο τον Nicolas SARKOZY (άτυπη σύνοδος των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων)

10 και 11 Δεκεμβρίου 2008, με πρόεδρο τον Nicolas SARKOZY

1 Μαρτίου 2009, με πρόεδρο τον Mirek TOPOLÁNEK (άτυπη σύνοδος των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων)

19 και 20 Μαρτίου 2009, με πρόεδρο τον Mirek TOPOLÁNEK

18 και 19 Ιουνίου 2009, με πρόεδρο τον Jan FIŠER

(13) Τελευταίο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε εκτός Βρυξελλών.

(14) Οι σύνοδοι του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου θα πραγματοποιούνται εφεξής στις Βρυξέλλες, στο κτίριο

Justus Lipsius, εκτός εξαιρέσεων.

22

17 Σεπτεμβρίου 2009, με πρόεδρο τον Fredrik REINFELDT (άτυπη σύνοδος των αρχηγών

κρατών και κυβερνήσεων)

29 και 30 Οκτωβρίου 2009, με πρόεδρο τον Fredrik REINFELDT

19 Νοεμβρίου 2009, με πρόεδρο τον Fredrik REINFELDT (άτυπη σύνοδος των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων)

Μετά τη Λισαβόνα (1η Δεκεμβρίου 2009)

10 και 11 Δεκεμβρίου 2009, με πρόεδρο τον Fredrik REINFELDT, τελευταία σύνοδος με την εναλλασσόμενη

προεδρία του Συμβουλίου

11 Φεβρουαρίου 2010, Βρυξέλλες, Bibliothèque Solvay, με πρόεδρο τον Herman VAN ROMPUY (15)

(Έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο)

25 και 26 Μαρτίου 2010, Βρυξέλλες (Κτίριο Justus Lipsius), πρώτη επίσημη σύνοδος του Ευρωπαϊκού

Συμβουλίου υπό την προεδρία του Herman VAN ROMPUY

(15) Πρώτος πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο οποίος εξελέγη την 1η Δεκεμβρίου 2009 για θητεία

δυόμισι ετών, με δυνατότητα μιας ανανέωσης (άρθρο 15 παράγραφος 5 της ΣΕΕ).

23

Για περισσότερες πληροφορίες

Δημοσιεύσεις και πηγές στο διαδίκτυο (διατίθενται δωρεάν σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή στις επίσημες γλώσσες της ΕΕ)

http://www.consilium.europa.eu/publications

Συμπεράσματα σχετικά με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

http://www.european-council.europa.eu/council-meetings/conclusions

Δελτία τύπου σχετικά με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

http://www.consilium.europa.eu/ec-pressreleases

Εσωτερικός Κανονισμός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου — Εσωτερικός Κανονισμός του Συμβουλίου, 2009,

46 σελίδες

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο — Το Συμβούλιο: Δύο θεσμικά όργανα στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής δράσης, 2010,

16 σελίδες

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατά το 2010, 2011, 46 σελίδες

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο — Το Συμβούλιο. Εν συντομία, 2010, 6 σελίδες

Πηγές πληροφοριών για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο, 2010, 6 σελίδες

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ένα θεσμικό όργανο στην κορυφή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2011, αφίσα διαστάσεων

φύλλου Α1

Le Conseil européen — Le Conseil, 2010, DVD (πολύγλωσσο)

Ιστότοποι

Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: http://www.european-council.europa.eu

Πρόεδρος: http://www.european-council.europa.eu/president

Facebook

Πρόεδρος: http://www.facebook.com/Hermanvanrompuy

Twitter

Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: http://twitter.com/EUCouncilPress

Πρόεδρος: http://twitter.com/euHvR

Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο — Πενήντα χρόνια διασκέψεων κορυφής

Λουξεμβούργο: Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

2012 — 23 σ. — 17,6 x 25 cm

ISBN 978-92-824-3484-0

doi:10.2860/60067

ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΤΕΙΤΕ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΕ

Δωρεάν εκδόσεις:• από το EU Bookshop (http://bookshop.europa.eu)·

• από τα γραφεία εκπροσώπησης ή τις αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής

Ένωσης. Στοιχεία επικοινωνίας θα βρείτε στο διαδίκτυο (http://ec.europa.eu)

ή θα τα ζητήσετε με φαξ στον αριθμό +352 292942758.

Εκδόσεις επί πληρωμή:• από το EU Bookshop (http://bookshop.europa.eu).

Συνδρομές επί πληρωμή (π.χ. ετήσιες σειρές της Επίσημης Εφημερίδας

της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συλλογές της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης):• μέσω των εμπορικών αντιπροσώπων της Υπηρεσίας Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής

Ένωσης (http://publications.europa.eu/others/agents/index_el.htm).

Περισσότερες πληροφορίες για την Ευρωπαϊκή Ένωση παρέχονται από το διαδίκτυο

(http://europa.eu).

Δελτίο καταλογογράφησης υπάρχει στο τέλος του τεύχους.

Λουξεμβούργο: Υπηρεσία Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, 2012

ISBN 978-92-824-3484-0

doi:10.2860/60067

© Ευρωπαϊκή Ένωση, 2012

Επιτρέπεται η αναπαραγωγή με αναφορά της πηγής.

Printed in Belgium

ΤΥΠΩΜΕΝΟ ΣΕ ΧΑΡΤΙ ΛΕΥΚΑΣΜΕΝΟ ΧΩΡΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΟ ΧΛΩΡΙΟ (ECF)

Προειδοποίηση

Το παρόν φυλλάδιο έχει εκπονηθεί από τη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου και

χορηγείται μόνο για πληροφόρηση.

Για οιαδήποτε πληροφορία σχετικά με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και το Συμβούλιο

μπορείτε να επισκεφθείτε τις ιστοσελίδες του διαδικτύου:

www.european-council.europa.eu

www.consilium.europa.eu

ή να απευθυνθείτε στην υπηρεσία «Information au public» («Ενημέρωση του κοινού»)

της Γενικής Γραμματείας του Συμβουλίου στην εξής διεύθυνση:

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Τηλ. +32 22815650

Φαξ +32 22814977

Internet: www.consilium.europa.eu/infopublic

Ο καγκελάριος Konrad Adenauer

υποδέχεται τον πρόεδρο

Charles de Gaulle για τη σύνοδο κορυφής

στη Βόννη, 18 Ιουλίου 1961

Οικογενειακή φωτογραφία, Δουβλίνο, 10–11 Μαρτίου 1975

Οικογενειακή φωτογραφία, Θεσσαλονίκη, 19–20 Ιουνίου 2003Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά την έναρξη ισχύος

της συνθήκης του Μάαστριχτ, Βρυξέλλες,

10–11 Δεκεμβρίου 1993

Σύνοδος εργασίας, Παρίσι, 9–10 Δεκεμβρίου 1974

Πρώτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο μετά την έναρξη ισχύος

της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Πράξης, Κοπεγχάγη,

4–5 Δεκεμβρίου 1987

Το Κέντρο Τύπου κατά τη διάρκεια συνόδου

του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Κτίριο Justus Lipsius: η σημερινή

έδρα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Bund

esar

chiv

, 145

Bild

-F01

1021

-002

, Eg

on S

tein

er

Copy

righ

t: Bu

ndes

regi

erun

g/A

ndre

a Bi

ener

t

Ο πρόεδρος κ. Herman Van Rompuy με την καγκελάριο κ. Angela Merkel,

Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, Βρυξέλλες, 16–17 Δεκεμβρίου 2010

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: Η συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται θεσμικό όργανο

Οι διασκέψεις στη σύνοδο κορυφής

201150 χρόνια διασκέψεων

στη σύνοδο κορυφής: θεμελιώδη στάδια

1961

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: η αρχή

19755

1975

19755

1975

1975

1975

1975

19755

1975

1975

1975

1975

1975 97

597

597

597

519

75 979797 197977979797 19791111

1993

199333

1993

199333

1993

1993

1993

1993

1993

1993 99

319

93 993

1993

1993

1993 99

319

93 993

99393 99999999999999999999991919111

2009

2009

200909 00

920

0920

0920

0920

0920

0920

0920

09 009

009

009

2000000 20000 20000000000000000020202222222222

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΕΝΑ ΘΕΣΜΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ

ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ

ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Παρίσι, 9–10 Δεκεμβρίου 1974

Κοπεγχάγη, 14–15 Δεκεμβρίου 1973

Πετρελαϊκή κρίση

Παρίσι, 19–20 Οκτωβρίου 1972

Συμμετοχή της Δανίας, της Ιρλανδίας

και του Ηνωμένου Βασιλείου

Χάγη, 1–2 Δεκεμβρίου 1969

Πολιτική απόφαση για την πρώτη

διεύρυνση

Ρώμη, 29–30 Μαΐου 1967

10 χρόνια της συνθήκης της Ρώμης

Βόννη, 18 Ιουλίου 1961

Παρίσι, 10–11 Φεβρουαρίου 1961

1η Ιουλίου 1987

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

εγγράφεται στην Ενιαία

Ευρωπαϊκή Πράξη

Δουβλίνο, 10–11 Μαρτίου 1975

Πρώτη σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου

Θεσσαλονίκη, 19–20 Ιουνίου 2003

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

συνεδριάζει για τελευταία φορά

στη χώρα της Προεδρίας, εφεξής

συνεδριάζει στις Βρυξέλλες

1η Νοεμβρίου 1993

Τα καθήκοντα του Ευρωπαϊκού

Συμβουλίου ορίζονται στη συνθήκη

για την Ευρωπαϊκή Ένωση

(συνθήκη του Μάαστριχτ)

Βόννη, 18 Ιουλίου 1961

«Οι αρχηγοί κρατών ή κυβερνήσεων [...] αποφάσισαν:

[...] να πραγματοποιούν, σε τακτά χρονικά διαστήματα,

συνόδους που θα αποσκοπούν στην αντιπαράθεση

των απόψεών τους, στο συντονισμό των πολιτικών

τους και στην επίτευξη κοινών θέσεων, προκειμένου

να διευκολύνεται η πολιτική ένωση της Ευρώπης [...]»

(ανακοινωθέν Τύπου της συνόδου κορυφής)

«[...] Θα έπρεπε να επιστρέψουμε στις

πηγές της εξουσίας για να ολοκλη-

ρώσουμε πρωτίστως την οικονο μι-

κή ένωση [...] και για να αναζητήσουμε

στη συνέχεια τις μορφές μιας πιο

ολοκληρωμένης και πιο βαθιάς

ένωσης [...]»

Ο Jean Monnet καταλήγει στα

απομνημονεύματά του το 1976 με ένα

κεφάλαιο για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

«Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο  δίνει

στην Ένωση την αναγκαία  ώθηση

για την ανάπτυξή της και καθο ρί ζει

τους γενικούς πολιτικούς προσα-

νατολισμούς της. [...]» (άρθρο Δ της

συνθήκης του Μάαστριχτ)

«[...] Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καθο-

ρίζει τις αρχές και τους γενικούς

προσα νατολισμούς της κοινής εξωτε-

ρικής πολιτικής και πολιτικής ασφα-

λείας. [...]» (άρθρο Ι.8 της συνθήκης

του Μάαστριχτ)

«[...] Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο παρέχει στην Ένωση την αναγκαία για την ανάπτυξή της ώθηση και

καθορίζει τους γενικούς της πολιτικούς προσανατολισμούς και προτεραιότητες. [...]

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απαρτίζεται από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων των κρατών μελών,

καθώς και από τον πρόεδρό του και τον πρόεδρο της Επιτροπής. [...]» (άρθρο 15 της συνθήκης για την

Ευρωπαϊκή Ένωση)

Παρίσι, 10–11 Φεβρουαρίου 1961

«[...] Η διάσκεψη αποσκοπούσε στην αναζήτηση των κατάλληλων μέτρων για

την οργάνωση μιας στενότερης πολιτικής συνεργασίας. [...]» (ανακοινωθέν

Τύπου της συνόδου κορυφής)

Παρίσι, 9–10 Δεκεμβρίου 1974

«Η σύνοδος κορυφής πέθανε, ζήτω το Ευρωπαϊκό

Συμβούλιο» (δήλωση του προέδρου Valéry Giscard

d’Estaing, κατά τη λήξη της συνόδου κορυφής)

© Ευρω

παϊκή Ένωση, 2011 —

QC-32-10-634-EL-P

www.european-council.europa.eu

1η Δεκεμβρίου 2009

Η συνθήκη της Λισσαβώνας τίθεται σε ισχύ:

το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο γίνεται θεσμικό

όργανο και ο πρόεδρός του εκλέγεται για

δυόμισι χρόνια

EL

ΓΕ

ΝΙΚ

Η Γ

ΡΑ

ΜΜ

ΑΤ

ΕΙΑ

ΤΟ

Υ Σ

ΥΜ

ΒΟ

ΥΛ

ΙΟΥ

ΣΕ

ΙΡΑ

ΑΡ

ΧΕ

ΙΩΝ

Rue de la Loi/Wetstraat 175

1048 Bruxelles/Brussel

BELGIQUE/BELGIË

Τηλ. +32 22816111

www.european-council.europa.eu

QC-31-11-406-EL-C

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2011

doi:10.2860/60067

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο

Πενήντα χρόνια διασκέψεων κορυφής