1

3

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ .............................................................................................................................. 5

ΜΕΡΟΣ Β’: ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ ...................................................................................................... 7

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ..................................................... 7

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ............................. 20

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: ΕΙΔΙΚΟΙ ΠΟΙΝΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΟΡΚΟΔΟΣΙΑ ................................................ 38

ΜΕΡΟΣ Γ΄: ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ ................................................................................................ 55

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄: ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ................................................................................... 55

ΜΕΡΟΣ Δ’: ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ .............. 64

ΜΕΡΟΣ Ζ΄: ΤΕΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ................................................................ 78

4

5

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο ν. 4055/2012 «Δίκαιη δίκη και εύλογη διάρκεια αυτής» (Α’ 51) θεσμοθετήθηκε με κύριο στόχο την πλήρη, αποτελεσματική και ταχεία απονομή δικαιοσύνης.

Δεδομένου του ευρέως φάσματος των διατάξεων που θεσπίζονται σχετικά σε συνδυασμό με την πολυδιάστατη νομική χρησιμότητα και πρακτική εφαρμογή αυτών, σημαντικό μέρος των ρυθμίσεων του νόμου τυγχάνουν ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για το Λ.Σ.–ΕΛ.ΑΚΤ. και χρήζουν προσοχής ως προς την εφαρμογή τους εκ μέρους τόσο των Κεντρικών όσο και των Περιφερειακών Υπηρεσιών του Σώματος.

Με σκοπό την ευχερέστερη κατανόηση των ανωτέρω διατάξεων, παρατίθεται πίνακας των Μερών και Κεφαλαίων του ως άνω νόμου με επιλογή των ρυθμίσεων ενδιαφέροντος Λ.Σ–ΕΛ.ΑΚΤ., οι οποίες καταγράφονται όπως διατυπώνονται στο κείμενο του νόμου, ενώ σε παράπλευρη στήλη παρουσιάζεται συνοπτική ανάλυση αυτών και, κατά περίπτωση, η διαφοροποίηση που επήλθε σε σχέση με το καθεστώς που ίσχυε προ της θέσης του νόμου σε ισχύ.

Ειδικότερα, ο πίνακας χωρίζεται στις ακόλουθες κύριες ενότητες:

α) Ποινική Δίκη (Μέρος Β’ του ν. 4055/2012), που περιλαμβάνει τροποποιήσεις, καταργήσεις ή προσθήκες διατάξεων:

i. Ποινικού Κώδικα (Κεφάλαιο Α’), όπου, μεταξύ άλλων, τροποποιούνται οι ρυθμίσεις περί δικαστικής απέλασης και προβλέπεται ο διαφορετικός χαρακτηρισμός ορισμένων εγκλημάτων.

ii. Κώδικα Ποινικής Δικονομίας (Κεφάλαιο Β’), όπου, κατά κύριο λόγο, αντιμετωπίζεται δικαιοκρατικά ο τεράστιος όγκος μηνύσεων και εγκλήσεων, καταργείται η υποχρεωτικότητα της προκαταρκτικής εξέτασης στα πλημμελήματα, προβλέπεται η κατ΄ αρχήν θέση στο αρχείο των ανώνυμων καταγγελιών, απλοποιείται και ενισχύεται ο έλεγχος της βασιμότητας των μηνύσεων και εγκλήσεων από τους Εισαγγελείς.

iii. Ειδικών Ποινικών Νόμων και Ορκοδοσίας (Κεφάλαιο Γ’), όπου μεταξύ άλλων προσδιορίζεται η αρμοδιότητα άσκησης της ποινικής δίωξης σε περίπτωση μη δήλωσης περιουσιακής κατάστασης (συμπεριλαμβανομένων των στελεχών του Λ.Σ.–ΕΛ.ΑΚΤ.), επέρχονται τροποποιήσεις στον Κ.Ο.Κ, ενώ υποβιβάζονται σε πταίσματα σειρά αδικημάτων που προβλέπονται σε ειδικούς ποινικούς νόμους (π.χ. περί ελέγχου ξενοδοχείων και περί μέτρων ασφάλειας σε οικοδομικές εργασίες). Τέλος, εισάγεται η δόση πολιτικού όρκου για πραγματογνώμονες και διερμηνείς.

β) Διοικητική Δίκη (Μέρος Γ’ του ν. 4055/2012), όπου περιλαμβάνονται τροποποιήσεις, καταργήσεις ή προσθήκες Λοιπών Διατάξεων (Κεφάλαιο ΣΤ’), ορισμένες εκ των οποίων αφορούν στο προσυμβατικό στάδιο των δημοσίων συμβάσεων. Επιπλέον, εισάγεται η δυνατότητα να συναχθεί εκ της άρνησης της

6

Διοίκησης να αποστείλει το διοικητικό φάκελο και τις απόψεις της στο ΣτΕ και τα Διοικητικά Δικαστήρια τεκμήριο ομολογίας εις βάρος της. Περαιτέρω, προβλέπεται ενιαία εφαρμογή των διατάξεων του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας που αφορούν το δικαστικό έλεγχο των πράξεων επιβολής διοικητικών κυρώσεων. γ) Επιτάχυνση της διαδικασίας ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου (Μέρος Δ’ του ν. 4055/2012), όπου περιλαμβάνονται τροποποιήσεις, καταργήσεις ή προσθήκες διατάξεων περί Ελεγκτικού Συνεδρίου. Ειδικότερα, εισάγεται ο θεσμός της πρότυπης δίκης στη δικονομική διαδικασία ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου, θεσπίζεται ρητώς η δυνατότητα υποβολής αίτησης ανάκλησης Πράξεων ή Πρακτικών των Κλιμακίων του Ελεγκτικού Συνεδρίου που εκδίδονται κατόπιν διενέργειας προληπτικού ελέγχου των εντελλόμενων δαπανών, ενώ καταγράφονται τα είδη του διενεργούμενου κατασταλτικού ελέγχου των λογαριασμών των δημοσίων υπολόγων. δ) Τελικές και Μεταβατικές Διατάξεις (Μέρος Ζ’ του ν. 4055/2012) που, μεταξύ άλλων, εισάγουν την τοπική αρμοδιότητα των ανακριτικών, εισαγγελικών και δικαστικών αρχών του Πειραιά για ποινικά αδικήματα που έχουν σχέση με ναυτικές διαφορές.

7

ΜΕΡΟΣ Β’

ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΚΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΜΕΝΕΣ

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

(Ν. 4055/2012)

ΑΝΑΛΥΣΗ

74 παρ. 1 ΠΚ

Άρθρο 23

Ρυθμίσεις για τη δικαστική απέλαση

1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 74 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «1. Με την επιφύλαξη των σχετικών διατάξεων που περιλαμβάνονται σε διεθνείς συμβάσεις που έχουν κυρωθεί από τη χώρα, το δικαστήριο μπορεί να διατάξει την

Τροποποιουμένης της διατάξεως του άρθρου 74 παρ. 1 ΠΚ σε συνδυασμό με την κατάργηση των παραγράφων 2-5 του άρθρου 99 ΠΚ, διατηρείται η δυνατότητα επιβολής δικαστικής απέλασης μόνο μετά από καταδίκη σε ποινές κάθειρξης. Σύμφωνα δε με το άρθρο 74 παρ. 1 εδ. γ’ ΠΚ, η δικαστική απέλαση εκτελείται αμέσως μετά την έκτιση της ποινής ή την απόλυση από τις φυλακές.

8

απέλαση αλλοδαπού που καταδικάσθηκε σε κάθειρξη, εάν κρίνει ότι η παραμονή του αλλοδαπού στη χώρα δεν συμβιβάζεται προς τους όρους της κοινωνικής συμβίωσης, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως το είδος του εγκλήματος για το οποίο καταδικάστηκε, το βαθμό της υπαιτιότητας του αλλοδαπού, τις ειδικές συνθήκες τέλεσης της πράξης, τις συνέπειες αυτής, το χρόνο παραμονής του αλλοδαπού στο ελληνικό έδαφος, τη νομιμότητα ή μη της παραμονής του, την εν γένει συμπεριφορά, τον επαγγελματικό προσανατολισμό, την ύπαρξη οικογένειας και γενικότερα το βαθμό ένταξης αυτού στην ελληνική κοινωνία. Αν ο αλλοδαπός κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης ήταν ανήλικος, για την απέλαση του λαμβάνεται υπόψη και η τυχόν νόμιμη εγκατάσταση και παραμονή της οικογένειας του στη χώρα ή στην περίπτωση που η οικογένεια του διαμένει στην αλλοδαπή, ο υφιστάμενος στη χώρα

9

74 παρ. 3 και 4

προορισμού σοβαρός κίνδυνος κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας ή της προσωπικής ή γενετήσιας ελευθερίας του. Η απέλαση εκτελείται αμέσως μετά την έκτιση της ποινής ή την απόλυση από τις φυλακές. Το ίδιο ισχύει και όταν η απέλαση επιβλήθηκε από το δικαστήριο ως παρεπόμενη ποινή.» 2. Οι παράγραφοι 3 και 4 του άρθρου 74 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίστανται ως εξής: «3. Το δικαστήριο που αποφασίζει την απέλαση του αλλοδαπού δράστη επιβάλλει σε αυτόν απαγόρευση επανεισόδου του στη χώρα, για χρονικό διάστημα δέκα (10) ετών ή επ` αόριστον. Το συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου του δικαστηρίου που επέβαλε την απέλαση, μετά από γνώμη της αρμόδιας αστυνομικής αρχής, μπορεί να επιτρέψει την επιστροφή του αλλοδαπού στη χώρα ύστερα από αίτηση του, αφού περάσει μια τριετία από την

Προβλέπεται η επιβολή συγκεκριμένου χρονικού ορίου, διάρκειας δέκα ετών, για την απαγόρευση επιστροφής του αλλοδαπού στη χώρα που συνεπάγεται η απέλασή του. Ταυτόχρονα, όμως, διατηρείται η δυνατότητα επιβολής απέλασης αόριστης διάρκειας κατά την κρίση του αρμόδιου δικαστηρίου.

Σημειώνεται ότι, δυνάμει της μεταβατικής διατάξεως του άρθρου 110 παρ. 4 του ν. 4055/2012, απελάσεις που επιβλήθηκαν με ποινή φυλάκισης μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, παράγουν αποτελέσματα και αποκλείουν την είσοδο των αλλοδαπών που απελάθηκαν για χρονικό διάστημα πέντε ετών από την εκτέλεση της απέλασης. Για τις δε απελάσεις που επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, το χρονικό διάστημα

10

εκτέλεση της απέλασης, με την επιφύλαξη των διατάξεων του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο χρονικός περιορισμός του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει σε περίπτωση αλλοδαπού ο οποίος έχει τελέσει γάμο με Έλληνα υπήκοο, για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί ο γάμος, καθώς και σε περίπτωση παλιννοστούντος ελληνικής καταγωγής. Το συμβούλιο αποφαίνεται αμετάκλητα και μπορεί να εξετάσει νέα αίτηση για επιστροφή μόνο μετά την πάροδο ενός έτους από την απόρριψη της προηγούμενης. 4. α) Η απέλαση εκτελείται με ενέργειες των αρμόδιων αστυνομικών αρχών, σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία περί

ισχύος της απαγόρευσης εισόδου του αλλοδαπού στη χώρα καθορίζεται από το συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου του δικαστηρίου που επέβαλε την απέλαση, ύστερα από αίτηση του απελαθέντα που υποβάλλεται κατά τη διαδικασία του άρθρου 74 παρ.3, όπως αυτό τροποποιήθηκε.

Όσον αφορά δε την άδεια επανεισόδου του αλλοδαπού στην χώρα, αυτή χορηγείται πλέον με απόφαση δικαστικού οργάνου και ειδικότερα του συμβουλίου πλημμελειοδικών και όχι από διοικητικό όργανο, όπως ίσχυε στο παλαιότερο καθεστώς (απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης), έτσι ώστε να ελέγχεται δικαστικώς η άρση των συνεπειών του μέτρου της απέλασης. Η άδεια από το συμβούλιο πλημμελειοδικών χορηγείται υπό τις προϋποθέσεις που ορίζονται στα εδ. β’, γ’ και δ’ του άρθρου 74 παρ. 3 ΠΚ. Σημειώνεται, εδώ, ότι μετά την τροποποίηση που έγινε στο άρθρο 74 ΠΚ, με τις παρ. 1 και 3 του άρθρου 37 του ν. 4055/2012, τροποποιήθηκαν αναλόγως και οι διατάξεις του π.δ. 106/2007 «Ελεύθερη κυκλοφορία και διαμονή στην ελληνική επικράτεια των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των μελών της οικογένειάς τους» (Α’ 135)

Ορίζεται ότι η απέλαση εκτελείται με ενέργειες των αρμόδιων αστυνομικών αρχών κατά παραγγελία του αρμόδιου κατ’ άρθρο 549

11

αλλοδαπών. β) Ο αλλοδαπός μέχρι την εκτέλεση της απέλασης του παραμένει υπό κράτηση σε ειδικούς χώρους των καταστημάτων κράτησης ή των θεραπευτικών καταστημάτων ή σε ειδικούς χώρους των αστυνομικών αρχών που δημιουργούνται για το σκοπό αυτόν, με εντολή του εισαγγελέα του τόπου έκτισης της ποινής.

παρ. 1 και 2 ΚΠοινΔ εισαγγελέα από την αρμόδια αστυνομική αρχή σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 2 εδ. α’ της ΚΥΑ 137954/6-10-2000 (B’ 1225).

Επισημαίνεται, εδώ, ότι με τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 110 παρ. 5 του ν. 4055/2012 εισάγεται η υποχρεωτική αναστολή της εκτέλεσης απελάσεων που έχουν επιβληθεί, έως την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού, με βάση ποινή φυλάκισης, εάν για οποιοδήποτε λόγο δεν πραγματοποιηθεί εντός τριάντα ημερών από τότε που διαταχθεί η απόλυση υπό όρους του κρατούμενου αλλοδαπού ή που εκτιθεί πλήρως ή χαριστεί η ποινή του. Η αναστολή διατάσσεται για διάστημα ενός έτους που μπορεί να παρατείνεται για ίσο χρονικό διάστημα εφόσον εξακολουθεί να είναι ανέφικτη η απέλαση, από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης, υπό τον όρο της εμφάνισης του απολυόμενου μέσα στο πρώτο πενθήμερο κάθε μέρα στο αστυνομικό τμήμα διαμονής του.

Προβλέπεται η δυνατότητα κράτησης του αλλοδαπού μέχρι την εκτέλεση της απέλασης σε ειδικούς χώρους καθώς και η διαδικασία αναστολής εκτέλεσης απέλασης.

12

γ) Αν η απέλαση που έχει διαταχθεί δεν είναι δυνατόν να εκτελεσθεί, το δικαστήριο που την επέβαλε την αναστέλλει και επιβάλλει τους όρους που προβλέπονται στην παράγραφο 3 του άρθρου 100 ή ορισμένους από αυτούς. Αν εκλείψουν οι λόγοι που επέβαλαν την αναστολή της απέλασης, η απόφαση για τη χορήγηση της ανακαλείται με την ίδια διαδικασία. δ) Η συνδρομή των προϋποθέσεων κράτησης ελέγχεται ανά τρεις μήνες από τον εισαγγελέα του τόπου κράτησης, μετά από σχετική ειδοποίηση του διευθυντή του καταστήματος κράτησης. Το ανώτατο όριο κράτησης δεν μπορεί να υπερβαίνει το εξάμηνο. Μπορεί όμως να παραταθεί για έξι μήνες στις περιπτώσεις κατά τις οποίες, παρά τις εύλογες προσπάθειες των αρμόδιων υπηρεσιών, η εκτέλεση της απέλασης, μολονότι είναι δυνατή, καθυστερεί, επειδή ο

Σε συμμόρφωση προς τα προβλεπόμενα στο άρθρο 6 παρ. 4 Σ. και το άρθρο 287 ΚΠοινΔ εισάγονται ρητώς ανώτατα όρια διάρκειας κράτησης, η οποία συνολικά μπορεί υπό προϋποθέσεις να φτάσει και τους δεκαοκτώ μήνες. Η τήρηση των τιθέμενων ορίων ελέγχεται από δικαστικό όργανο.

13

αλλοδαπός αρνείται να συνεργασθεί ή καθυστερεί η λήψη των αναγκαίων εγγράφων από τρίτες χώρες. Υπό τις ίδιες προϋποθέσεις και σε εντελώς εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν αναμένεται η εκτέλεση της απέλασης σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την πάροδο του έτους, η κράτηση μπορεί να παραταθεί για έξι ακόμη μήνες. ε) Για την παράταση της κράτησης αποφαίνεται αμετάκλητα το συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης. Πέντε ημέρες πριν από τη συμπλήρωση των εξαμήνων που προβλέπονται ανωτέρω, η αρμόδια αστυνομική αρχή αναφέρει, με αιτιολογημένη έκθεση της, στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών τους λόγους μη εκτέλεσης της απέλασης, καθώς και το εφικτό ή μη αυτής. Ο εισαγγελέας μέσα σε δέκα ημέρες εισάγει τη δικογραφία στο αρμόδιο συμβούλιο. Αν η κράτηση δεν παραταθεί μέσα σε προθεσμία τριάντα ημερών μετά

14

τη συμπλήρωση των εξαμήνων που προβλέπονται ανωτέρω, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών διατάσσει την άρση της κράτησης του αλλοδαπού που τελεί υπό απέλαση. στ) Ο κρατούμενος προς απέλαση αλλοδαπός μπορεί να υποβάλει αντιρρήσεις κατά της κράτησης του, για τις οποίες αποφαίνεται αμετάκλητα το δικαστήριο των πλημμελειοδικών του τόπου κράτησης.» 3. Στο άρθρο 182 του Ποινικού Κώδικα η ισχύουσα διάταξη αριθμείται ως παράγραφος 1 και προστίθεται παράγραφος 2 ως εξής: «2. Αλλοδαπός ο οποίος απελάθηκε σε εκτέλεση απόφασης δικαστηρίου, αν παραβιάσει την απαγόρευση επιστροφής του στη χώρα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών, η οποία δεν μετατρέπεται σε χρηματική ποινή σε καμία περίπτωση και για

Η διάταξη της καταργούμενης παρ. 4 του άρθρου 99 ΠΚ (άρθρο 114 ν. 4055/2012) εντάχθηκε στο ουσιαστικό μέρος του ΠΚ με προσθήκη της παρ. 2 του άρθρου 182 ΠΚ, όπου ορίζεται ότι ο αλλοδαπός που απελάθηκε σε εκτέλεση απόφασης δικαστηρίου, αν παραβιάσει την απαγόρευση επιστροφής του στη χώρα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών.

Εφόσον η εν λόγω αξιόποινη πράξη συνιστά πλημμέλημα, σε περίπτωση κατάληψης του δράστη επ’ αυτοφώρω, εφαρμόζεται η ειδική συνοπτική διαδικασία του αυτοφώρου που εφαρμόζεται για τα πλημμελήματα κατά τη διαδικασία των άρθρων 417 επ. ΚΠοινΔ. Έτσι, για παράδειγμα, αν σε κάποιον αλλοδαπό επιβληθεί απέλαση με

15

οποιονδήποτε λόγο, ούτε αναστέλλεται με οποιονδήποτε τρόπο σύμφωνα με τα άρθρα 99 έως 104. Η άσκηση ενδίκων μέσων δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα.

ποινή κάθειρξης για κάποιο αδίκημα, και συνακολούθως απαγορευτεί σ’ αυτόν η επανείσοδός του στην Ελλάδα για τα επόμενα δέκα χρόνια, αν ο εν λόγω αλλοδαπός αποβιβαστεί σε κάποιο λιμένα της Ελλάδας μέσα σε πέντε χρόνια, τότε σε περίπτωση εξακρίβωσης των στοιχείων του από τις αρμόδιες Λιμενικές Αρχές και διαπίστωσης ότι έχει παραβιάσει την υποχρέωση του επανεισόδου στην Ελλάδα, θα ακολουθηθεί άμεσα η διαδικασία του αυτοφώρου κατά τη διαδικασία των άρθρων 417 επ. ΚΠοινΔ.

111 παρ. 4 ΠΚ

198 παρ. 2 ΠΚ

Άρθρο 24

Τροποποίηση των άρθρων 110,111,198, 308, 314, 331, 381,

407 Π.Κ. 2. Η τέταρτη παράγραφος του άρθρου 111 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «4. Τα πταίσματα παραγράφονται μετά δύο έτη.» 3. α. Η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 198 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

Με την παρούσα ρύθμιση, η παραγραφή των πταισμάτων μετατρέπεται σε διετή, ενόψει του γεγονότος ότι πολλές πράξεις υποβιβάζονται σε πταίσματα δυνάμει του άρθρου 24 παρ.3 του ν. 4055/2012 και επομένως η ετήσια παραγραφή κρίθηκε ότι δεν αρκεί για τη δίωξη και εκδίκαση αυτών των αξιόποινων πράξεων.

Δυνάμει της παρ.3 του άρθρου 24, πλημμελήματα τα οποία κρίθηκαν ότι δεν εμφανίζουν ουσιαστικό εγκληματικό άδικο υποβιβάζονται σε πταίσματα, και ως εκ τούτου υπάγονται στην καθ’

16

308 παρ. 1 εδ. β’ και γ’ ΠΚ

314 παρ. 1 εδ. β’ ΠΚ

«2. Όποιος, εκτός από την περίπτωση της παραγράφου 1, εκδηλώνει δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.» β. Τα εδάφια δεύτερο και τρίτο της παραγράφου 1 του άρθρου 308 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίστανται ως εξής: «Αν η κάκωση ή η βλάβη της υγείας που του προξένησε είναι όλως ελαφρά τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.» γ. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 314 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «Αν η σωματική βλάβη που προκλήθηκε είναι όλως ελαφρά, επιβάλλεται κράτηση έως τρεις (3) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις

ύλην αρμοδιότητα του πταισματοδικείου (άρθρο 115 ΚΠοινΔ. Πρόκειται για τις πράξεις της μη κακόβουλης βλασφημίας (198 παρ. 1 ΠΚ), της ελαφράς σωματικής βλάβης (308 παρ. 1 εδ. β’ και γ’ ΠΚ), της ελαφράς σωματικής βλάβης από αμέλεια ( 314 παρ. 1 εδ. β’ ΠΚ), της αυτοδικίας (331 ΠΚ) , της ελαφράς ή ευτελούς φθοράς (381 ΠΚ) και της επαιτείας (407 ΠΚ).

Άμεση συνέπεια του υποβιβασμού των ως άνω πλημμελημάτων σε πταίσματα είναι ότι σε περίπτωση που καταληφθεί ο δράστης αυτών των αξιόποινων επ’ αυτοφώρω ακολουθείται η ειδική συνοπτική διαδικασία αυτοφώρου για τα πταίσματα (και όχι για τα πλημμελήματα), κατά τη διαδικασία των άρθρων 409 έως 413 ΚΠοινΔ. Σημειώνεται εδώ εκ των προτέρων ότι οι διατάξεις των άρθρων 409 και 410 ΚΠοινΔ τροποποιήθηκαν με το άρθρο 34 παρ. 1 και 2 του ν. 4055/2012.

17

331 ΠΚ

381 ΠΚ

407 ΠΚ

χιλιάδες (3.000) ευρώ.» δ. Το άρθρο 331 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «Όποιος ασκεί αυθαίρετα αξίωση σχετική με δικαίωμα που ή το έχει πραγματικά ή από πεποίθηση το οικειοποιείται, τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ. Η ποινική δίωξη ασκείται μόνο ύστερα από έγκληση.» ε. Η δεύτερη παράγραφος του άρθρου 381 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής: «2. Αν η φθορά έχει αντικείμενο πράγμα ευτελούς αξίας ή η ζημία που προξενήθηκε από τη φθορά είναι ελαφρά, ο υπαίτιος τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.» στ. Το άρθρο 407 του Ποινικού Κώδικα αντικαθίσταται ως εξής:

18

«Όποιος επαιτεί από φυγοπονία ή φιλοχρηματία ή κατά συνήθεια τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ. Η χρηματική ποινή μπορεί να επιβληθεί και μαζί με την ποινή της κράτησης.»

159 παρ. 3 ΠΚ (δωροδοκία)

216 παρ. 3 ΠΚ (πλαστογραφία)

235 παρ. 2 ΠΚ (παθητική δωροδοκία)

236 παρ. 2 ΠΚ (ενεργητική δωροδοκία)

242 παρ. 3 ΠΚ (ψευδής βεβαίωση, νόθευση κ.λ.π.)

Άρθρο 25 Αναπροσαρμογή ποσών 1. Το προβλεπόμενο στις διατάξεις: α) της παραγράφου 3 του άρθρου 159, β) του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 216, γ) της παραγράφου 2 του άρθρου 235, δ) της παραγράφου 2 του άρθρου 236, ε) της παραγράφου 2 του άρθρου 237, στ) του στοιχείου β` της παραγράφου 3 του άρθρου 237, ζ) της παραγράφου 3 του άρθρου 242, η) της περίπτωσης γ` υποπερίπτωσης β` του άρθρου 256, θ) της περίπτωσης γ` υποπερίπτωσης β` του άρθρου 258, ι) του δεύτερου εδαφίου της

Με τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 25 εισήχθη ως αναγκαίο μέτρο ποινικού εξορθολογισμού η αναπροσαρμογή των προβλεπόμενων χρηματικών ορίων για την αναγωγή πλημμεληματικών πράξεων σε κακουργήματα, έτσι ώστε να υπάρχει αναλογική σχέση ανάμεσα στην αξιόποινη πράξη και την αποδιδόμενη ποινή, καθώς με τα έως την ισχύ του ν. 4055/2012 χρηματικά όρια πράξεις χωρίς ανάλογα σημαντικό περιουσιακό αντικείμενο καθίσταντο κακουργηματικές.

Έτσι, το ποσό των εβδομήντα τριών χιλιάδων (73.000) ευρώ αναπροσαρμόζεται στο ποσό των εκατό χιλιάδων (120.000) ευρώ για τα αδικήματα που ρητά ορίζονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 25 και το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ αναπροσαρμόζεται στο ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ για τις αξιόποινες πράξεις που ορίζονται στην παρ. 2 του άρθρου 25.

19

256 περ. γ’ ΠΚ (απιστία σχετική με την υπηρεσία)

258 περ γ’ ΠΚ (υπεξαίρεση στην υπηρεσία)

292 Α παρ. 4 ΠΚ (εγκλήματα κατά της ασφάλειας των τηλεφωνικών επικοινωνιών)

374 περ. ε’ ΠΚ (διακεκριμένες περιπτώσεις κλοπής)

375 παρ. 1 ΠΚ (υπεξαίρεση)

375 παρ. 2 ΠΚ (υπεξαίρεση)

386 παρ. 3 ΠΚ (απάτη)

παραγράφου 4 του άρθρου 292Α, ια) της περίπτωσης ε` του άρθρου 374, ιβ) του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 375, ιγ) του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 375 και ιδ) της περίπτωσης β` της παραγράφου 3 του άρθρου 386 του Ποινικού Κώδικα, ποσό των εβδομήντα τριών χιλιάδων (73.000) ευρώ αναπροσαρμόζεται στο ποσό των εκατό είκοσι χιλιάδων (120.000) ευρώ. 2. Το προβλεπόμενο στις διατάξεις: α) του δεύτερου εδαφίου της παραγράφου 3 του άρθρου 216, β) της περίπτωσης γ` υποπερίπτωσης α` του άρθρου 256, γ) της περίπτωσης γ` υποπερίπτωσης α` του άρθρου 258, δ) της περίπτωσης α` της παραγράφου 3 του άρθρου 386 και ε) του δεύτερου εδαφίου του άρθρου 390 του Ποινικού Κώδικα, ποσό των δεκαπέντε χιλιάδων (15.000) ευρώ αναπροσαρμόζεται στο ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ.

Αυτονόητο είναι ότι, εφόσον δυνάμει της ως άνω προσαρμογής μεταβάλλεται ο χαρακτηρισμός των εν λόγω αξιόποινων πράξεων από κακουργηματικές σε πλημμεληματικές για το ποσό των 73.000 – 120.000 ευρώ (άρθρο 25 παρ. 1) και για το ποσό των 15.000-30.000 ευρώ (άρθρο 25 παρ. 2), μεταβάλλεται αναλόγως και η καθ’ ύλην αρμοδιότητα των δικαστηρίων που υπάγεται η εκδίκαση των υποθέσεων αυτών.

Περαιτέρω, επισημαίνεται ότι πλέον για τις αξιόποινες πράξεις που ορίζονται στο άρθρο 25 παρ. 1 με περιουσιακό αντικείμενο έως 120.000 ευρώ και για τα αδικήματα του άρθρου 25 παρ. 2 με περιουσιακό αντικείμενο έως 30.000 ευρώ ως πλημμεληματικές ακολουθείται η ειδική συνοπτική διαδικασία του αυτοφώρου που ισχύει για τα πλημμελήματα κατά τη διαδικασία των άρθρων 417 επ. ΚΠοινΔ, εφόσον οι αυτουργοί των εν λόγω εγκλημάτων καταλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω.

20

390 εδ. β’ ΠΚ (απιστία)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΜΕΝΕΣ

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

(Ν. 4055/2012)

ΑΝΑΛΥΣΗ

27 παρ. 3 ΚΠοινΔ 32 παρ. 3 ΚΠοινΔ

Άρθρο 27

Ρυθμίσεις για την ποινική δίωξη

1. Η παράγραφος 3 του άρθρου 27 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αντικαθίσταται ως εξής: «3. Κατηγορούσα αρχή είναι ο εισαγγελέας κάθε δικαστηρίου, στο πταισματοδικείο δε ο δημόσιος κατήγορος.» 2. Η παράγραφος 3 του άρθρου

Ορίζεται ρητά ότι κατηγορούσα αρχή στο πταισματοδικείο είναι ο δημόσιος κατήγορος. Τροποποιουμένης της διατάξεως του άρθρου 32 παρ. 3, που είχε

21

43 ΚΠοινΔ 43 παρ. 1 ΚΠοινΔ

32 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, αντικαθίσταται ως εξής: «3. Στις συνεδριάσεις του πταισματοδικείου παρίσταται ο δημόσιος κατήγορος (άρθρο 27 παράγραφος 3).» 3. Το άρθρο 43 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «1. Ο εισαγγελέας όταν λάβει τη μήνυση ή την αναφορά, κινεί την ποινική δίωξη, παραγγέλλοντας προανάκριση ή ανάκριση ή εισάγοντας την υπόθεση με απευθείας κλήση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο, όπου αυτό προβλέπεται. Σε κακουργήματα κινεί την ποινική δίωξη μόνο εφόσον έχουν ενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση ή προανακριτικές πράξεις κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 243 και προκύπτουν επαρκείς

περιπέσει σε αχρησία, ρυθμίζεται ότι ο δημόσιος κατήγορος, μόνος αυτός, παρίσταται στις συνεδριάσεις του πταισματοδικείου. Με την παρούσα ρύθμιση ορίζεται ότι η προκαταρκτική εξέταση παραμένει υποχρεωτική μόνο για τα κακουργήματα. Συνάγεται, επομένως, ότι η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης επί πλημμελημάτων εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του εισαγγελέα πλημμελειοδικών. Η προκαταρκτική εξέταση διενεργείται κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 31 ΚΠοινΔ.

22

43 παρ. 2 ΚΠοινΔ

ενδείξεις για να κινηθεί η ποινική δίωξη. Αν έχει προηγηθεί ένορκη διοικητική εξέταση ή υπάρχει πόρισμα ή έκθεση ελέγχου του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης ή Σώματος ή Υπηρεσίας Επιθεώρησης και Ελέγχου των φορέων της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του ν. 3074/2002 (Α` 296) και προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να κινηθεί η ποινική δίωξη, μπορεί να μην ενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση. 2. Αν η μήνυση ή η αναφορά δεν στηρίζεται στο νόμο ή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών τη θέτει στο αρχείο και υποβάλλοντας τη δικογραφία στον εισαγγελέα εφετών, αναφέρει σε αυτόν τους λόγους για τους οποίους δεν άσκησε ποινική δίωξη. Ο τελευταίος έχει δικαίωμα να παραγγείλει προκαταρκτική

Ρυθμίζεται η πρώτη περίπτωση θέσης μιας υπόθεσης στο αρχείο από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών και της συνακόλουθης υποβολής της δικογραφίας στον εισαγγελέα εφετών, όταν η μήνυση ή αναφορά δεν στηρίζεται στο νόμο ή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης. Σ’ αυτήν την περίπτωση, ενόψει και της τροποποίησης που επήλθε στο άρθρο 43 παρ. 1 ΚΠοινΔ, ο εισαγγελέας εφετών έχει δικαίωμα να παραγγείλει προκαταρκτική εξέταση αν πρόκειται για κακούργημα. Όσον αφορά τα λοιπά εγκλήματα διατηρεί το δικαίωμα του να παραγγείλει την άσκηση ποινικής δίωξης ή ακόμη και τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης.

23

εξέταση αν πρόκειται για κακούργημα ή την άσκηση ποινικής δίωξης ή τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης στα λοιπά εγκλήματα. 3. Αν έχει διενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση ή προανακριτικές πράξεις κατά την παράγραφο 2 του άρθρου 243 ή ένορκη διοικητική εξέταση και ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών κρίνει ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να κινηθεί η ποινική δίωξη, θέτει την υπόθεση στο αρχείο και υποβάλλοντας τη δικογραφία στον εισαγγελέα εφετών, αναφέρει σε αυτόν τους λόγους για τους οποίους δεν άσκησε ποινική δίωξη. Ο τελευταίος έχει δικαίωμα να παραγγείλει την άσκηση ποινικής δίωξης. 4. Μήνυση ή η αναφορά η οποία υποβάλλεται με οποιονδήποτε τρόπο ανωνύμως ή με ανύπαρκτο όνομα, τίθεται

Ρυθμίζεται η δεύτερη περίπτωση θέσης μιας υπόθεσης στο αρχείο από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών και της συνακόλουθης υποβολής της δικογραφίας στον εισαγγελέα εφετών. Η διαδικασία αυτή ακολουθείται στην περίπτωση που έχει διενεργηθεί προκαταρκτική εξέταση ή προανακριτικές πράξεις κατά την παρ. 2 του άρθρου 243 ή ένορκη διοικητική εξέταση και ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών κρίνει ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για να κινηθεί η ποινική δίωξη.

Ρυθμίζεται η τρίτη περίπτωση θέσης μιας υπόθεσης στο αρχείο από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών και της συνακόλουθης υποβολής

24

42 ΚΠοινΔ

αμέσως στο αρχείο από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών και εφαρμόζονται αναλόγως όσα ορίζονται στην παράγραφο 2. Όταν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι που μνημονεύονται ειδικά στην παραγγελία του εισαγγελέα πλημμελειοδικών, μπορεί να διαταχθεί και προκαταρκτική εξέταση. 5. Ο αρμόδιος εισαγγελέας ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο μόνον όταν γίνεται επίκληση ή αναφαίνονται νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία, τα οποία δικαιολογούν κατά την κρίση του την επανεξέταση της υπόθεσης. Στην περίπτωση αυτή καλεί το μηνυόμενο ή αυτόν σε βάρος του οποίου διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση να παράσχει εξηγήσεις.» 4. Στο άρθρο 42 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής:

της δικογραφίας στον εισαγγελέα εφετών. Η διαδικασία αυτή ακολουθείται στην περίπτωση που μήνυση ή αναφορά υποβάλλεται με οποιονδήποτε τρόπο ανωνύμως ή με ανύπαρκτο όνομα. Ωστόσο, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και για λόγους που αναφέρονται στην εισαγγελική παραγγελία, μπορεί ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών να διατάξει και προκαταρκτική εξέταση για να εξετάσει τη βασιμότητα των καταγγελλομένων.

Η παρ. 5 του άρθρου 43 ΚΠΔ προστέθηκε με το άρθρο 27 παρ. 3 του ν. 4055/2012 και διατήρησε ακριβώς το ίδιο περιεχόμενο με την προηγούμενη διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 43, η οποία αντικαταστάθηκε με το άρθρο 27 παρ. 3 του ιδίου ως άνω νόμου. Συνεπώς, εξακολουθεί να υφίσταται η υποχρέωση του αρμόδιου εισαγγελέα να ανασύρει τη δικογραφία από το αρχείο μόνο όταν γίνεται επίκληση ή αναφέρονται νέα πραγματικά περιστατικά ή στοιχεία, τα οποία δικαιολογούν κατά την κρίση του την επανεξέταση της υπόθεσης. Στην περίπτωση αυτή καλεί τον μηνυόμενο ή αυτόν σε βάρος του οποίου διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση να παράσχει εξηγήσεις.

25

«5. Η κατάθεση της μήνυσης μπορεί να γίνεται και με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον φέρει προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή κατά την έννοια του άρθρου 3 παρ. 1 του π.δ. 150/2001 (Α 125). Οι λεπτομέρειες και οι ειδικότερες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.»

Θεσπίζεται νέα δυνατότητα κατάθεσης της μήνυσης και με ηλεκτρονικά μέσα, εφόσον η τελευταία φέρει προηγμένη ηλεκτρονική υπογραφή κατά την έννοια του άρθρου 3 παρ. 1 του π.δ. 150/2001 (Α’125). Οι λεπτομέρειες και οι ειδικότερες προϋποθέσεις εφαρμογής της εν λόγω διάταξης θα καθοριστούν με προεδρικό διάταγμα που θα εκδοθεί με πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

46 ΚΠοινΔ

Άρθρο 28

Ρυθμίσεις για την έγκληση 1. Το άρθρο 46 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:

« 2. Ο εγκαλών κατά την υποβολή της έγκλησης, για τα

Με το άρθρο 28 παρ. 1 του ν. 4055/2012 προστέθηκαν οι παράγραφοι 2, 3 και 4 στο άρθρο 46 ΚΠοινΔ. Με την παρ. 2 του άρθρου 46 ορίζεται με σαφήνεια ότι ο εγκαλών, εκτός από τις ρητώς αναφερόμενες εξαιρέσεις, κατά την υποβολή της

26

απολύτως κατ` έγκληση διωκόμενα εγκλήματα, ενώπιον κάθε αρμόδιας αρχής καταθέτει παράβολο υπέρ του Δημοσίου ποσού εκατό (100) ευρώ. Το ύψος του ποσού αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αν δεν κατατεθεί το παράβολο η έγκληση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Εξαιρούνται από την κατάθεση παραβόλου οι δικαιούχοι νομικής βοήθειας, όπως αυτοί προσδιορίζονται στο άρθρο 1 του ν. 3226/2004. Δεν απαιτείται κατάθεση παραβόλου για τα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής και τα εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας. Για αξιόποινες πράξεις που τελούνται σε βάρος δημοσίων οργάνων και υπαλλήλων κατά την άσκηση των ανατεθειμένων

έγκλησης, για τα απολύτως κατ’ έγκληση διωκόμενα εγκλήματα, υποχρεούται να καταθέτει παράβολο υπέρ του Δημοσίου του συμβολικού ποσού των εκατό (100) ευρώ. Σε περίπτωση μη κατάθεσης του ως άνω παραβόλου, η έγκληση δεν εξετάζεται στην ουσία της και απορρίπτεται ως απαράδεκτη από τον εισαγγελέα πλημμελειοδικών. Εισάγεται δε εξαίρεση από το δικαίωμα άσκησης προσφυγής του εγκαλούντος (άρθρο 48 ΚΠοινΔ) κατά της διάταξης του εισαγγελέα που απορρίπτει την έγκληση ως απαράδεκτη λόγω μη κατάθεσης του θεσπισθέντος παραβόλου των 100 ευρώ. Τέλος, σαφώς συνάγεται από το γράμμα του νόμου, ότι δεν υφίσταται υποχρέωση καταβολής του παραβόλου εκ μέρους του παθόντος εκ του εγκλήματος για τα αυτεπαγγέλτως διωκόμενα εγκλήματα. Επισημαίνεται, ιδιαιτέρως, ότι από την κατάθεση του ως άνω παραβόλου κατά την υποβολή της έγκλησής τους εξαιρούνται και τα δημόσια όργανα (π.χ. Λιμενικοί), εις βάρος των οποίων τελούνται αξιόποινες πράξεις που διώκονται κατ’ έγκληση κατά την άσκηση των ανατεθειμένων σ’ αυτούς καθηκόντων. Αυτονόητο είναι ότι το παράβολο θα κατατίθεται, εάν οι ως άνω Λιμενικοί υποβάλουν έγκληση για αξιόποινη πράξη που διώκεται κατ’ έγκληση και διαπράχθηκε εις βάρος τους ενώ δεν τελούσαν σε διατεταγμένη υπηρεσία.

27

σε αυτούς καθηκόντων, ο παθών υποβάλλει την έγκληση ατελώς και χωρίς την κατάθεση παραβόλου. 3. Κατά της διάταξης του εισαγγελέα πλημμελειοδικών, με την οποία η έγκληση απορρίπτεται ως απαράδεκτη λόγω μη κατάθεσης παραβόλου, δεν επιτρέπεται άσκηση προσφυγής κατά το άρθρο 48. 4. Ο εγκαλών μαζί με την έγκληση οφείλει να υποβάλει και τα διαθέσιμα σε αυτόν αποδεικτικά στοιχεία που στηρίζουν και αποδεικνύουν αυτήν. Οι καταθέσεις μαρτύρων υποβάλλονται με τον τύπο της ένορκης βεβαίωσης που έχει δοθεί ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου, χωρίς κλήση του καθ` ού στρέφεται η έγκληση.»

Η παρ. 3 του άρθρου 46 ΚΠοινΔ αποκλείει την άσκηση προσφυγής, κατά το άρθρο 48, ενώπιον του εισαγγελέα εφετών κατά της άνω διάταξης του εισαγγελέα πλημμελειοδικών με την οποία απορρίπτεται η έγκληση ως απαράδεκτη λόγω μη κατάθεσης του παραβόλου. Προκειμένου να διευκολυνθεί το έργο της προδικασίας και η ταχεία διερεύνηση της υποβληθείσας εγκλήσεως, με τη νέα διάταξη της παρ. 4 του άρθρου 46 ΚΠοινΔ, ορίζεται ότι ο εγκαλών μαζί με την έγκληση οφείλει να υποβάλλει και τα διαθέσιμα σε αυτόν αποδεικτικά στοιχεία που στηρίζουν και αποδεικνύουν αυτήν. Ως εκ τούτου, οι εκάστοτε αρμόδιες Λιμενικές Αρχές σε περίπτωση υποβολής έγκλησης εκ μέρους του εγκαλούντος οφείλουν να τον ενημερώνουν για την ως άνω σχετική υποχρέωσή του προς προσκόμιση μαζί με την έγκληση των όποιων διαθέσιμων αποδεικτικών στοιχείων. Ωστόσο, επισημαίνεται ότι σε περίπτωση μη υποβολής των διαθέσιμων στους εγκαλούντες αποδεικτικών στοιχείων, δεν προβλέπεται σχετική ποινή ακυρότητας, σύμφωνα με τα άρθρα 170-176 ΚΠοινΔ, παρόλο που θεσπίζεται η σχετική υποχρέωση προσκόμισης των στοιχείων αυτών. Αυτονόητο είναι, βέβαια, ότι, αν ο εγκαλών παραβιάσει την ως άνω υποχρέωσή του, η προδικασία επιβραδύνεται.

28

47 παρ. 1 ΚΠοινΔ 47 παρ. 3 ΚΠοινΔ

2. Η παράγραφος 1 του άρθρου 47 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:

«1. Ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών εξετάζει την έγκληση που έλαβε και αν κρίνει ότι αυτή δεν στηρίζεται στο νόμο ή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης την απορρίπτει με διάταξη, η οποία περιλαμβάνει συνοπτική αιτιολογία. Ο εγκαλών έχει δικαίωμα να λάβει γνώση και αντίγραφο της διάταξης.» 3. Η παράγραφος 3 του άρθρου 47 του Κώδικα Ποινικής

Οι καταθέσεις των μαρτύρων που ο εγκαλών προτείνει μαζί με την έγκλησή του υποβάλλονται υπό τον τύπο της ένορκης βεβαίωσης ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου, χωρίς βεβαίως οποιαδήποτε κλήση του καθ’ ου στρέφεται η έγκληση. Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι ο εισαγγελέας διατηρεί το δικαίωμά του να διερευνήσει και να εξακριβώσει την ουσία των όσων καταθέτουν οι μάρτυρες, εφόσον θεωρήσει ότι αυτό είναι αναγκαίο. Με την παρ. 2 του άρθρου 28 του ν. 4055/2012, ορίζεται ότι ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών εξετάζει την έγκληση που έλαβε και, αν κρίνει ότι αυτή δεν στηρίζεται στο νόμο ή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης, την απορρίπτει με διάταξη, η οποία περιλαμβάνει συνοπτική αιτιολογία. Στη νέα διάταξη του άρθρου 47 παρ. 1 ΚΠοινΔ δεν προβλέπεται πλέον επίδοση της διάταξης στον εγκαλούντα. Αντιθέτως, ο ίδιος ο εγκαλών οφείλει να μεριμνά για να λάβει γνώση αυτής, ώστε να ασκήσει, εάν επιθυμεί, προσφυγή στον αρμόδιο Εισαγγελέα Εφετών, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 48 ΚΠοινΔ.

29

Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής:

«3. Όσα αναφέρονται στα άρθρα 43 παράγραφοι 1 και 5, 44 και 45 εφαρμόζονται και ως προς την Έγκληση.

Δεδομένου ότι άλλαξε η αρίθμηση της παρ. 3 του άρθρου 43 ΚΠοινΔ σε παράγραφο 5 δυνάμει του άρθρου 27 παρ. 3 του ν. 4055/2012, επήλθε και η αντίστοιχη τροποποίηση του άρθρου 47 παρ. 3 ΚΠοινΔ.

243 παρ. 1 ΚΠοινΔ 243 παρ.3 ΚΠοινΔ

Άρθρο 30

Ρυθμίσεις για την προανάκριση και την ανάκριση

1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 243 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «1. Η προανάκριση ενεργείται από οποιονδήποτε ανακριτικό υπάλληλο μετά γραπτή παραγγελία του εισαγγελέα.» 2. Η παράγραφος 3 του άρθρου 243 του Κώδικα Ποινικής

Με το παρόν άρθρο απαλείφεται από το άρθρο 243 παρ. 1 ΚΠοινΔ η φράση: «από τον ανακριτή ενεργείται στις περιπτώσεις που ορίζει ο νόμος». Η απαλοιφή της φράσης αυτής δεν σημαίνει ότι καταργείται και η αρμοδιότητα του τακτικού ανακριτή να διενεργεί προανάκριση σε ορισμένες περιπτώσεις που προβλέπονται από το νόμο. Άλλωστε αυτή η ρύθμιση ρητώς προβλέπεται και στο άρθρο 33 παρ. 3 ΚΠοινΔ. Για παράδειγμα, όταν η προανάκριση αφορά ανήλικο, τη διενέργειά της, δυνητικά, αναλαμβάνει ειδικός ανακριτής ανηλίκων. Επιπλέον, ο ανακριτής ενεργεί αυτεπάγγελτη προανάκριση κατ’ άρθρα 243 παρ. 2 και 250 παρ. 2 ΚΠοινΔ, αν κατά την πορεία της ανάκρισης ανακαλυφθούν και άλλες αξιόποινες πράξεις που διώκονται αυτεπαγγέλτως. Τροποποιουμένης της διατάξεως της παρ. 3 του άρθρου 243, καταρχάς διατυπώνεται σαφώς ότι ο προανακριτικός υπάλληλος που

30

Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «3. Ο ανακριτικός υπάλληλος που ορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 1 είναι υποχρεωμένος να διενεργήσει όλες τις προανακριτικές πράξεις που αφορούν την υπόθεση για την οποία η παραγγελία και καλεί ενώπιον του τους μάρτυρες για εξέταση και τους κατηγορούμενους για να απολογηθούν εφόσον αυτοί κατοικούν στην περιφέρεια του εφετείου της έδρας του. Αν οι μάρτυρες και οι κατηγορούμενοι είναι κάτοικοι άλλων εφετειακών περιφερειών, ο ανωτέρω ανακριτικός υπάλληλος ζητεί την εξέταση των μαρτύρων και τη λήψη των απολογιών των κατηγορουμένων από τον αρμόδιο ανακριτικό υπάλληλο, ο οποίος πρέπει να εκτελέσει αυτήν μέσα σε προθεσμία δέκα (10) ημερών. Ο αρχικά ορισθείς ανακριτικός υπάλληλος μετά το

ορίζεται από τον εισαγγελέα για τη διενέργεια προανάκρισης ή προκαταρκτικής εξέτασης υποχρεούται να διενεργήσει όλες τις αναγκαίες προανακριτικές πράξεις που αφορούν τη δικογραφία για την οποία η εισαγγελική παραγγελία. Για τον σκοπό αυτό καλεί ενώπιόν του τους μάρτυρες για εξέταση και τους κατηγορούμενους για να απολογηθούν εφόσον αυτοί κατοικούν στην περιφέρεια του εφετείου της έδρας του. Προσδιορίστηκε, επομένως, με μεγαλύτερη σαφήνεια το κριτήριο που τίθεται από το νόμο σχετικά με το ποιοι μάρτυρες εξετάζονται και ποιοι κατηγορούμενοι απολογούνται στον ως άνω ορισθέντα προανακριτικό υπάλληλο. Ως εκ τούτου, αν όλοι οι μάρτυρες και οι κατηγορούμενοι εμπίπτουν στην εφετειακή περιφέρεια του ορισθέντος από τον εισαγγελέα προανακριτικού υπαλλήλου, ο τελευταίος διενεργεί όλες τις αναγκαίες προανακριτικές πράξεις και επιστρέφει την δικογραφία στον παραγγείλαντα εισαγγελέα με εκτελεσμένη πλήρως την παραγγελία.

Αν οι μάρτυρες και οι κατηγορούμενοι είναι κάτοικοι άλλων εφετειακών περιφερειών, ο αρχικώς ορισθείς από τον εισαγγελέα προανακριτικός υπάλληλος αναθέτει την εξέταση των μαρτύρων και τη λήψη απολογιών των κατηγορουμένων στον κατά τόπο αρμόδιο ανακριτικό υπάλληλο, ο οποίος πρέπει να εκτελέσει αυτήν μέσα σε προθεσμία δέκα (10) ημερών. Μετά το πέρας των ενεργειών αυτών, ο προς ον η ανάθεση ανακριτικός υπάλληλος αποστέλλει τη δικογραφία μαζί με τις συνταχθείσες εκθέσεις εξέτασης των μαρτύρων και απολογίας των κατηγορουμένων στον αρχικώς

31

πέρας των άνω ενεργειών επιστρέφει τη δικογραφία με εκτελεσμένη πλήρως την παραγγελία στον παραγγείλαντα εισαγγελέα. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής τα Εφετεία Αθηνών και Πειραιώς θεωρούνται ως ανήκοντα σε μία εφετειακή περιφέρεια. Ανακριτικός υπάλληλος που παραβιάζει τις ανωτέρω διατάξεις τιμωρείται πειθαρχικά, σύμφωνα με τις πειθαρχικές διατάξεις από τις οποίες διέπεται, ανάλογα με το βαθμό της υπαιτιότητας του.»

ορισθέντα προανακριτικό υπάλληλο. Ο τελευταίος συγκεντρώνει ολόκληρη τη δικογραφία συμπληρώνοντάς την με τυχόν εκ μέρους του συνταχθείσες εκθέσεις, κατόπιν διενέργειας αντίστοιχων προανακριτικών πράξεων για τους μάρτυρες και κατηγορουμένους που λόγω κατοικίας υπάγονται στη δική του εφετειακή περιφέρεια, και επιστρέφει ολόκληρη τη δικογραφία με εκτελεσμένη πλήρως την παραγγελία στον παραγγείλαντα εισαγγελέα. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι ο αρχικώς ορισθείς από τον εισαγγελέα προανακριτικός υπάλληλος είναι υποχρεωμένος να ενεργήσει όλες τις προανακριτικές πράξεις, αναθέτοντας τις εκτός της εφετειακής του περιφέρειας πράξεις σε άλλον προανακριτικό υπάλληλο, και τελικώς αυτός (ο αρχικώς ορισθείς προανακριτικός υπάλληλος) είναι που θα ελέγξει αν εκτελέστηκε η παραγγελία και να υποβάλει τη δικογραφία πλήρη στον παραγγείλαντα εισαγγελέα.

Περαιτέρω, στο εδ. δ΄ του άρθρου 243 παρ. 3, ορίζεται ότι για τις προανακριτικές πράξεις που διενεργούνται στο Νομό Αττικής (όπου υπάρχει μεγάλος φόρτος εργασίας και συνεπώς υπέρμετρη επιβράδυνση της προδικασίας), τα Εφετεία Αθηνών και Πειραιώς θεωρούνται ότι ανήκουν σε μια εφετειακή περιφέρεια. Τούτο σημαίνει ότι αν, για παράδειγμα, ο εισαγγελέας παραγγείλει σε προανακριτικό υπάλληλο που υπάγεται λόγω έδρας στην περιφέρεια του Εφετείου Αθηνών τη διενέργεια προανακριτικών πράξεων για μια υπόθεση, στην οποία κάποιοι από τους προς εξέταση μάρτυρες ή τους προς απολογία κατηγορουμένους είναι κάτοικοι Πειραιώς (και

32

επομένως κατά κανόνα θα ενέπιπταν στην αρμοδιότητα προανακριτικών υπαλλήλων που υπάγονται λόγω έδρας στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιώς), ο ίδιος προανακριτικός υπάλληλος θα προβεί στην εξέταση μαρτύρων και στη λήψη απολογίας κατηγορουμένων τόσο εκείνων που είναι κάτοικοι της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών όσο κι εκείνων που κατοικούν στην περιφέρεια του Εφετείου Πειραιώς.

Επιπλέον, με το τελευταίο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 243 εισάγεται πειθαρχική ευθύνη του ανακριτικού υπαλλήλου που παραβιάζει τις ανωτέρω διατάξεις, σύμφωνα με τις πειθαρχικές διατάξεις ανάλογα με το βαθμό της υπαιτιότητάς του.

Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι η προαναφερόμενη διαδικασία κίνησης της δικογραφίας δεν εφαρμόζεται στην περίπτωση τη αυτόφωρης διαδικασίας, κατά την οποία ρητώς προβλέπεται στο άρθρο 243 παρ. 2 ΚΠοινΔ ότι οι ανακριτικοί υπάλληλοι των άρθρων 33 και 34 υποχρεούνται να διενεργούν όλες τις ανακριτικές πράξεις που είναι αναγκαίες για να βεβαιωθεί η πράξη και να ανακαλυφθεί ο δράστης.

Άρθρο 31

Τροποποίηση των περί

33

282 παρ. 3 εδ. β’ ΚΠοινΔ 283 παρ. 1 τελευταίο

προσωρινής κράτησης διατάξεων

1. Το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 282 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Εάν η αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο πράξη απειλείται στο νόμο με ισόβια κάθειρξη ή πρόσκαιρη κάθειρξη με ανώτατο όριο τα είκοσι έτη ή εάν το έγκλημα τελέστηκε κατ` εξακολούθηση ή στο πλαίσιο εγκληματικής ή τρομοκρατικής οργάνωσης ή υπάρχει μεγάλος αριθμός παθόντων από αυτό, προσωρινή κράτηση μπορεί να επιβληθεί και όταν, με βάση τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης, κρίνεται αιτιολογημένα, ότι αν αφεθεί ελεύθερος, είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα εγκλήματα.» 2. Το τελευταίο εδάφιο της

Με την παρ. 1 του παρόντος άρθρου συμπληρώνεται το δεύτερο εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 282 περί επιβολής προσωρινής κράτησης. Ειδικότερα, προστέθηκαν οι περιπτώσεις που το έγκλημα τελέστηκε κατ’ εξακολούθηση ή στο πλαίσιο εγκληματικής ή τρομοκρατικής οργάνωσης ή υπάρχει μεγάλος αριθμός παθόντων σ’ αυτό. Η τροποποίηση αυτή θα πρέπει να συσχετιστεί και με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 276, στην οποία ορίζεται ότι, μόνο στις περιπτώσεις όπου επιτρέπεται προσωρινή κράτηση κατά το άρθρο 282 ΚΠοινΔ, ο ανακριτής εκδίδει ένταλμα σύλληψης, το οποίο εκτελείται με τη φροντίδα του εισαγγελέα από τις αρχές στις οποίες έχει ανατεθεί η εκτέλεση ενταλμάτων, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 277 ΚΠοινΔ.

Ρυθμίζεται το ζήτημα της διαφωνίας που ενδέχεται να ανακύψει

34

εδάφιο ΚΠοινΔ παραγράφου 1 του άρθρου 283 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Σε περίπτωση διαφωνίας για την προσωρινή κράτηση ή για τους όρους που πρέπει να τεθούν, αποφαίνεται εντός είκοσι τεσσάρων ωρών από τότε που απολογήθηκε ο κατηγορούμενος το τριμελές πλημμελειοδικείο, το οποίο συνεδριάζει ως συμβούλιο και αποφασίζει, αφού ακούσει τον εισαγγελέα και τον κατηγορούμενο. Εάν η ανάκριση ενεργείται στο εφετείο, αρμόδιο είναι το τριμελές εφετείο. Όταν ανακύψει διαφωνία περί την προσωρινή κράτηση, ο ανακριτής υποχρεούται να εκδώσει αμέσως ένταλμα σύλληψης του κατηγορουμένου, το οποίο ισχύει μέχρι την έκδοση της απόφασης του πιο πάνω δικαστηρίου.»

ανάμεσα στον εισαγγελέα και στον ανακριτή σχετικά την προσωρινή κράτηση ή τους περιοριστικούς όρους που πρέπει να επιβληθούν στον κατηγορούμενο. Γι’ αυτό το ζήτημα αποφαίνεται το τριμελές πλημμελειοδικείο, το οποίο συνεδριάζει ως δικαστικό συμβούλιο εντός είκοσι τεσσάρων ωρών από τότε που απολογήθηκε ο κατηγορούμενος και αποφασίζει αφού ακούσει τη γνώμη του εισαγγελέα και τον κατηγορούμενο. Με την εν λόγω ρύθμιση επιδιώκεται η ταχύτατη άρση της εκκρεμότητας που δημιουργείται σε περίπτωση διαφωνίας των αρμόδιων δικαστικών οργάνων κατά την επιβολή μέτρων δικονομικού καταναγκασμού. Ευνόητο είναι ότι, αν η διαφωνία ανακύψει μεταξύ εφέτη ανακριτή και εισαγγελέα εφετών, αποφασίζει το τριμελές εφετείο, το οποίο συνέρχεται εκτάκτως κατά τα ανωτέρω. Θα πρέπει ιδιαιτέρως να επισημανθεί ότι με την εκδήλωση της διαφωνίας μεταξύ των αρμόδιων δικαστικών οργάνων σχετικά με την προσωρινή κράτηση, ο ανακριτής υποχρεούται να εκδώσει αμέσως ένταλμα σύλληψης εις βάρος του κατηγορουμένου, το οποίο ισχύει μέχρι την έκδοση απόφασης του τριμελούς πλημμελειοδικείου ή του τριμελούς εφετείου, αναλόγως, και εκτελείται σύμφωνα με τα άρθρα 277 επ. ΚΠοινΔ.

35

273 παρ. 1 ΚΠοινΔ

Άρθρο 33

Τροποποιήσεις στα άρθρα 142 Α, 273, 322, 340, 349, 490

Κ.Π.Δ.2.

Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 273 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, προστίθενται εδάφια ως εξής: «Στην έκθεση απολογίας αναγράφεται υποχρεωτικά ο αριθμός φορολογικού μητρώου (ΑΦΜ) και η αρμόδια ΔΟΥ του κατηγορουμένου. Αν αυτός δεν έχει ΑΦΜ, αναγράφονται υποχρεωτικά το επώνυμο και το όνομα του πατέρα του, το πατρικό επώνυμο και το όνομα της μητέρας του, η ημερομηνία και ο τόπος γέννησης στην Ελλάδα ή η χώρα γέννησης στο εξωτερικό.»

Άμεσης πρακτικής εφαρμογής τυγχάνει και η ρύθμιση που προστέθηκε στο τέλος της παρ. 1 του άρθρου 273 ΚΠοινΔ, η οποία καθιστά υποχρεωτική την αναγραφή του αριθμού φορολογικού μητρώου (Α.Φ.Μ.) και της αρμόδιας ΔΟΥ του κατηγορουμένου στην έκθεση απολογίας του, η οποία συντάσσεται κατόπιν διενέργειας κύριας ανάκρισης ή προανάκρισης από τον ανακριτή ή τον πταισματοδίκη και τους προανακριτικούς υπαλλήλους αντίστοιχα. Στην περίπτωση που ο κατηγορούμενος δεν έχει Α.Φ.Μ., αναγράφονται υποχρεωτικά το επώνυμο και το όνομα του πατέρα του, το πατρικό επώνυμο και το όνομα της μητέρας του, η ημερομηνία και ο τόπος γέννησης στην Ελλάδα ή η χώρα γέννησης στο εξωτερικό. Η ίδια ακριβώς ρύθμιση προστέθηκε ως παράγραφος 3 στο άρθρο 474 ΚΠοινΔ και αφορά την έκθεση άσκησης ένδικου μέσου (άρθρο 32 παρ. 8 ν. 4055/2012).

Άρθρο 34

36

409 ΚΠοινΔ 410 ΚΠοινΔ

Τροποποίηση των άρθρων 409 και 410 Κ.Π.Δ.

1. Το άρθρο 409 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίσταται ως εξής: «Σε περίπτωση αυτόφωρου πταίσματος επιτρέπεται η σύλληψη του δράστη από κάθε αστυνομικό όργανο που έσπευσε ή από ανακριτικό υπάλληλο για την άμεση εισαγωγή του σε δίκη, όταν αυτή είναι δυνατή σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 του επόμενου άρθρου ή για τη βεβαίωση της ταυτότητας του σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του επόμενου άρθρου.» 2. Ο τίτλος και το άρθρο 410 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας αντικαθίστανται ως εξής: «Άρθρο 410 Άμεση Εισαγωγή σε δίκη ή βεβαίωση της ταυτότητας

Τροποποιουμένων των διατάξεων των άρθρων 409 και 410 ΚΠοινΔ ορίζεται ότι σε περίπτωση αυτοφώρου πταίσματος και της συνακόλουθης σύλληψης του αυτουργού από κάθε αστυνομικό όργανο που έσπευσε ή από ανακριτικό υπάλληλο, παρέχονται με την ακόλουθη σειρά οι εξής δυνατότητες: α) Αυτός που έχει συλληφθεί οδηγείται αμέσως στο δημόσιο κατήγορο και στο πταισματοδικείο του τόπου σύλληψης, αν υπάρχει πταισματοδικείο που συνεδριάζει εκείνη την ώρα ή μπορεί να συνεδριάσει αμέσως, και εισάγεται σε δίκη κατά τη διαδικασία των άρθρων 411 έως 413 ΚΠοινΔ. Σημειώνεται εδώ ότι αυτή η χρήση αυτής της δυνατότητας αποτελεί τον κανόνα και συνδυάζεται με τη ρύθμιση του άρθρου 411 ΚΠοινΔ. β) Αν δεν υπάρχει πταισματοδικείο στον τόπο σύλληψης του δράστη ή αυτό δεν μπορεί να συνεδριάσει αμέσως, προσάγεται χωρίς αναβολή στο πλησιέστερο αστυνομικό κατάστημα , όπου εξετάζεται και συντάσσεται έκθεση από τον ίδιο που τον συνέλαβε ή από άλλο αστυνομικό υπάλληλο, και, αφού βεβαιωθεί η ταυτότητά του, αφήνεται ελεύθερος.

37

1. Αν συντρέχει κάποια από τις περιπτώσεις του άρθρου 409, εκείνος που έχει συλληφθεί οδηγείται αμέσως στο δημόσιο κατήγορο και στο πταισματοδικείο του τόπου όπου συνελήφθη, αν υπάρχει πταισματοδικείο που συνεδριάζει εκείνη την ώρα ή μπορεί να συνεδριάσει αμέσως, και εισάγεται αμέσως σε δίκη και εκεί προσκομίζονται και οι σχετικές αποδείξεις. 2. Αν δεν υπάρχει στον τόπο όπου συνελήφθη πταισματοδικείο ή αυτό δεν μπορεί να συνεδριάσει αμέσως, προσάγεται χωρίς αναβολή στο πλησιέστερο αστυνομικό κατάστημα, όπου εξετάζεται και συντάσσεται έκθεση, από τον ίδιο που τον συνέλαβε ή άλλο αστυνομικό υπάλληλο, και αφού βεβαιωθεί η ταυτότητα του αφήνεται ελεύθερος.»

38

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’

ΕΙΔΙΚΟΙ ΠΟΙΝΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΚΑΙ ΟΡΚΟΔΟΣΙΑ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΜΕΝΕΣ

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

(Ν. 4055/2012)

ΑΝΑΛΥΣΗ

Άρθρο 10 του ν.3213/2003 «Δήλωση και έλεγχος περιουσιακής κατάστασης βουλευτών, δημόσιων λειτουργών και υπαλλήλων, ιδιοκτητών μέσων μαζικής ενημέρωσης και άλλων κατηγοριών προσώπων.» (Α'309)

Άρθρο 36

Τροποποίηση του ν. 3213/2003 για το πόθεν έσχες

Η διάταξη του άρθρου 10 του ν. 3213/2003 (Α΄ 309), όπως προστέθηκε με το άρθρο 8 του ν. 3849/2010 (Α΄ 80) και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 75 παρ. 3 του ν. 3994/2011 (Α΄165), αντικαθίσταται ως εξής: «Άρθρο 10.− Ποινική διαδικασία. 1. Για τις αξιόποινες πράξεις που προβλέπονται στα άρθρα 4 έως και 8 των υπόχρεων προσώπων που αναφέρονται στις περιπτώσεις α΄ έως και στ΄ και ια΄ της παραγράφου 1 του άρθρου 1, με την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 62, 85 και 86 παρ.1 και 2 του Συντάγματος, του Κανονισμού της Βουλής και του νόμου για την ποινική ευθύνη των Υπουργών, η ποινική δίωξη ασκείται από τον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών και ενεργείται ανάκριση στο εφετείο, ύστερα από παραγγελία του εισαγγελέα και ορισμό εφέτη ανακριτή από την ολομέλεια του οικείου εφετείου. Για την κατηγορία, εφόσον αυτή έχει χαρακτήρα κακουργήματος, αποφαίνεται το

Με τη νέα διάταξη, για τυχόν αξιόποινη πράξη που προβλέπεται στον ν. 3213/2003 σχετική με τη δήλωση περιουσιακής κατάστασης, μεταξύ άλλων, του προσωπικού του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής, των συζύγων και των τέκνων τους (=«λοιπών υπόχρεων προσώπων»), ποινική δίωξη ασκείται πλέον από τον αρμόδιο εισαγγελέα πλημμελειοδικών με παραγγελία για προανάκριση ή κύρια ανάκριση, ανάλογα με τη βαρύτητα της πράξης. Πλέον, οι αξιόποινες σχετικές πράξεις που τελούνται, μεταξύ άλλων, από στελέχη του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. και των οικογενειών τους δεν ανακρίνονται και εκδικάζονται από το εφετείο όπως γινόταν μέχρι πριν την παρούσα τροποποίηση του ν. 3213/2003.

39

συμβούλιο των εφετών σε πρώτο και τελευταίο βαθμό. 2. Για τις αξιόποινες πράξεις που προβλέπονται στα άρθρα 4 έως και 8 των λοιπών υπόχρεων προσώπων, που αναφέρονται στην παράγραφο 1 του άρθρου 1, στο άρθρο 14, καθώς και σε άλλους ειδικούς νόμους, η ποινική δίωξη ασκείται από τον αρμόδιο εισαγγελέα πλημμελειοδικών και ενεργείται με παραγγελία για προανάκριση ή κύρια ανάκριση, ανάλογα με τη βαρύτητα της πράξης. Για την κατηγορία, εφόσον αυτή έχει χαρακτήρα κακουργήματος, αποφαίνεται το συμβούλιο πλημμελειοδικών. 3. Αρμόδιο δικαστήριο για την εκδίκαση των πράξεων που τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος είναι το τριμελές εφετείο, ενώ για τις σε βαθμό πλημμελήματος το τριμελές πλημμελειοδικείο. 4. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.»

Σύμφωνα με το άρθ.14 παρ.3 του ν.3213/2003: «α. Οι δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης του προσωπικού του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής, των συζύγων και των τέκνων τους υποβάλλονται στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων του Αρχηγείου, από την οποία και ελέγχονται. Οι δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης του προσωπικού της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων (Υ.Ε.Υ.) κατά τη διάρκεια της θητείας στην Υ.Ε.Υ. υποβάλλονται στη Γ` Μονάδα Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες και της Χρηματοδότησης της Τρομοκρατίας και Ελέγχου των Δηλώσεων Περιουσιακής Κατάστασης του ν. 3932/2011 (Α` 49).» *Η περ.α` αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.8 του άρθ. 21 του Ν. 4058/2012 (Α΄63). «γ. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Προστασίας του Πολίτη, καθορίζονται οι υπόχρεοι από το προσωπικό του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής για την υποβολή δήλωσης

40

περιουσιακής κατάστασης, η διαδικασία και ο τρόπος υποβολής των δηλώσεων και του ελέγχου τους, καθώς επίσης κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια.» *Η περ.γ` αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.8 του άρθ. 21 του Ν. 4058/2012 ( Α΄63). «δ. Με απόφαση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη καθορίζεται ο χρόνος υποβολής της δήλωσης περιουσιακής κατάστασης των περιπτώσεων α` και γ`.» *Η περ.δ` αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.8 του άρθ. 21 του Ν.4058/2012 ( Α΄63).

Άρθρο 37

Τροποποίηση του π.δ. 106/2007, της υγειονομικής διάταξης Α5/3010/1985 (Β΄ 593) και των νόμων 4022/2011 και 2696/1999

1. Στο τέταρτο εδάφιο της παρ. 6 του άρθρου 21 του π.δ. 106/2007 (Α΄135) η φράση «στον Υπουργό Δικαιοσύνης, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 74 παρ. 3 και 99 παρ. 3 του Ποινικού Κώδικα» αντικαθίσταται από τη φράση «στο συμβούλιο πλημμελειοδικών του τόπου του δικαστηρίου που επέβαλε την απέλαση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 74 παρ. 3 του Ποινικού Κώδικα». 2. Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 24 του π.δ. 106/2007 (Α΄135) η φράση «εφαρμόζονται τα άρθρα 74 παρ. 3 και 99 παρ. 3 του Ποινικού Κώδικα», αντικαθίσταται από τη φράση «εφαρμόζεται το άρθρο 74 παρ. 3 του Ποινικού Κώδικα».

Για τις παραγράφους 1 και 2 της νέας αυτής διάταξης ισχύουν οι παρατηρήσεις που εμφαίνονται ανωτέρω στο άρθ. 23 παρ.2 του ν.4055/2012.

41

Άρθρο 10 και 11 της υγειονομικής διάταξης Α5/3010/1985 «Μέτρα προστασίας της Δημόσιας Υγείας από θορύβους μουσικής των Κέντρων Διασκέδασης και λοιπών Καταστημάτων.» (Β΄593, διόρθωση σφαλμάτων: Β΄ 4/1986) Παρ. 10 του άρθρου 10 του ν. 2696/1999 «Κύρωση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας» (Α΄ 57)

3. Το άρθρο 10 της υγειονομικής διάταξης Α5/3010/1985 (Β΄ 593/1985, διόρθωση σφαλμάτων: Β΄ 4/1986) αντικαθίσταται ως εξής: «Οι παραβάτες της παρούσας Υγειονομικής διάταξης τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι ένα (1) έτος και χρηματική ποινή τουλάχιστον πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ. Αν ο δράστης έχει συλληφθεί επ’ αυτοφώρω, ακολουθείται υποχρεωτικά η διαδικασία που αναφέρεται στα άρθρα 418 και επόμενα του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.» 4. Το άρθρο 11 της Υγειονομικής διάταξης Α5/3010/1985 (Β΄ 593/1985, διόρθωση σφαλμάτων: Β΄ 4/1986) αντικαθίσταται ως εξής: «Η εκτέλεση της παρούσας Υγειονομικής διάταξης ανατίθεται στα αρμόδια υγειονομικά και αστυνομικά όργανα σε όλη την Επικράτεια.» 6. Η παρ. 10 του άρθρου 10 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2696/1999 (Α΄ 57), αντικαθίσταται ως εξής: «Αυτός που παραβαίνει τις διατάξεις των παραγράφων 8 και 9 τιμωρείται με: α) διοικητικό πρόστιμο δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ και β) φυλάκιση μέχρι δώδεκα (12) μηνών, επιφυλασσομένης της εφαρμογής διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων.»

Με την παρούσα τροποποίηση επαναφέρεται ως πλημμέλημα η παράβαση για την ηχορύπανση από τα κέντρα διασκέδασης και λοιπά καταστήματα. Την παρούσα Υγειονομική διάταξη εκτελούν τα αρμόδια υγειονομικά και αστυνομικά όργανα σε όλη την Επικράτεια. Με την παρούσα τροποποίηση, οι παραβάσεις των διατάξεων των παρ.8 & 9 του άρθ.10 του Κ.Ο.Κ. τιμωρούνται επιπλέον και με διοικητικό πρόστιμο 2.000 ευρώ, και με την περίπτωση β) αποτελούν πλημμέλημα τιμωρούμενο με φυλάκιση μέχρι 12 μηνών. Το περιεχόμενο των παρ.8 & 9 του άρθ.10 έχει ως εξής: «8. Απαγορεύεται η τοποθέτηση πινακίδων σήμανσης ή η χάραξη διαγραμμίσεων, καθώς και η εγκατάσταση σηματοδοτών από άλλους, εκτός από τις παραπάνω καθοριζόμενες

42

αρμόδιες υπηρεσίες. Επίσης απαγορεύεται η καταστροφή, παραποίηση, μετάθεση, αλλοίωση και γενικά η με οποιονδήποτε τρόπο επενέργεια στις πινακίδες σήμανσης, στους σηματοδότες και το σύστημα στήριξής τους, στις διαγραμμίσεις πάνω στο οδόστρωμα, καθώς και στις συσκευές ρύθμισης ή μέτρησης της κυκλοφορίας. Οι διατάξεις του άρθρου 47 του Κώδικα αυτού, για τον καταλογισμό της σχετικής δαπάνης σε βάρος των παραβατών, εφαρμόζονται ανάλογα στις παραπάνω περιπτώσεις. 9. Απαγορεύεται η εγκατάσταση οποιασδήποτε πινακίδας, αφίσας, διαγράμμισης ή συσκευής, η οποία μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση με πινακίδες σήμανσης ή με κυκλοφοριακή διαγράμμιση ή με άλλη συσκευή ρύθμισης της κυκλοφορίας ή να τις καταστήσει λιγότερο ορατές ή αποτελεσματικές ή να προκαλέσει θάμβωση στους χρήστες της οδού και γενικά να αποσπάσει την προσοχή τους κατά τρόπο που μπορεί να έχει δυσμενή επίδραση στην ασφάλεια της κυκλοφορίας. Oι πινακίδες, αφίσες, διαγραμμίσεις ή συσκευές, οι οποίες τοποθετούνται, κατά παράβαση της παρούσας παραγράφου, αφαιρούνται ή εξαλείφονται

43

κατά τη διαδικασία που προβλέπεται από τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 18 του ν. 2130/1993. Σε περίπτωση που τα αρμόδια όργανα της Γενικής Γραμματείας Δημόσιων Έργων διαπιστώσουν την παράλειψη άσκησης των αρμοδιοτήτων της παρούσας παραγράφου, από τους προς τούτο υπόχρεους δήμους ή Κοινότητες, δύνανται να τους καλούν προς εκτέλεση των αναγκαίων ενεργειών αφαίρεσης ή εξάλειψης των αντικειμένων που έχουν τοποθετηθεί παράνομα, τάσσοντάς τους σχετική προθεσμία ενέργειας. Αν η προθεσμία παρέλθει άπρακτη, τα αρμόδια όργανα της Γενικής Γραμματείας Δημόσιων Έργων δύνανται να προβούν σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες καθ` υποκατάσταση του δήμου ή της κοινότητας. Η υποκατάσταση αυτή περιλαμβάνει κάθε πρόσφορη ενέργεια για την αφαίρεση ή εξάλειψη των πινακίδων, αφισών, διαγραμμίσεων ή συσκευών που έχουν τοποθετηθεί παράνομα. Η σχετική δαπάνη βαρύνει το δήμο ή την κοινότητα και εγγράφεται στον προϋπολογισμό τους ως υποχρεωτική δαπάνη, βάσει των διατάξεων του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα. Σε κάθε περίπτωση η υπηρεσία που προβαίνει στην αφαίρεση ή

44

Παρ. 9 του άρθρου 11 του ν. 2696/1999

7. Η παρ. 9 του άρθρου 11 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2696/1999 (Α΄ 57), αντικαθίσταται ως εξής: «Αυτός που παραβαίνει με οποιονδήποτε τρόπο τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων, ιδίως αυτός που επικολλά ή αναρτά έντυπα ή διενεργεί γενικά διαφημιστικές πράξεις παραβαίνοντας τις διατάξεις του άρθρου αυτού τιμωρείται με χρηματική ποινή μέχρι δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ και φυλάκιση μέχρι δώδεκα (12) μηνών, επιφυλασσομένης της εφαρμογής διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων. Πρόεδροι διοικητικών συμβουλίων, εντεταλμένοι ή διευθύνοντες σύμβουλοι Α.Ε., διαχειριστές Ε.Π.Ε., καθώς και πρόσωπα που ασκούν τη διοίκηση ή τη διαχείριση νομικών προσώπων του Δημοσίου ή των Ο.Τ.Α. ή του εν γένει ιδιωτικού τομέα, που αναθέτουν διαφημιστικές πράξεις κατά παράβαση των διατάξεων των

εξάλειψη των πινακίδων, αφισών, διαγραμμίσεων ή συσκευών που έχουν τοποθετηθεί παράνομα, καθώς και ο δήμος ή η κοινότητα, στον προϋπολογισμό των οποίων εγγράφεται υποχρεωτική δαπάνη για σχετικές ενέργειες που έγιναν καθ` υποκατάστασή τους, δύναται να καταλογίζει τη σχετική δαπάνη σε βάρος των παραβατών, η είσπραξη της οποίας γίνεται κατά τις διατάξεις για την είσπραξη των δημοσίων εσόδων.» Με την παρούσα τροποποίηση, οι παραβάσεις των διατάξεων της παρ.9 του άρθ.11 (για παράδειγμα, διαφήμιση με οποιοδήποτε τρόπο στα εκτός κατοικημένης περιοχής τμήματα εθνικών και επαρχιακών οδών) τιμωρούνται με χρηματική ποινή μέχρι δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ και φυλάκιση μέχρι δώδεκα (12) μηνών, επιφυλασσομένης της εφαρμογής διατάξεων ειδικών ποινικών νόμων. Οι εν λόγω δηλαδή παραβάσεις αποτελούν πλημμέλημα.

45

Άρθρο 42 του ν.2696/1999

προηγούμενων παραγράφων, τιμωρούνται ως αυτουργοί, ανεξάρτητα από την ποινική ευθύνη άλλου φυσικού προσώπου.» 8. Στο άρθρο 42 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2696/1999 (Α΄ 57), γίνονται οι εξής τροποποιήσεις: α) Οι αναφερόμενες στην περίπτωση γ΄ της παραγράφου 7 παραβάσεις τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) μηνών και χρηματική ποινή χιλίων διακοσίων (1.200) ευρώ, καθώς και με αφαίρεση επιτόπου της άδειας ικανότητας οδήγησης για έξι (6) μήνες. β) Οι αναφερόμενες στην παράγραφο 8 παραβάσεις τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον δύο χιλιάδων (2.000) ευρώ, καθώς και με αφαίρεση επιτόπου της άδειας ικανότητας οδήγησης για πέντε (5) χρόνια. γ) Οι αναφερόμενες στην παράγραφο 9 παραβάσεις τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον πεντακοσίων (500) ευρώ, καθώς και με αφαίρεση επιτόπου της άδειας ικανότητας οδήγησης για χρονικό διάστημα τριών (3) μέχρι έξι (6) μηνών.

Με τις παρούσες τροποποιήσεις, οι παραβάσεις που αναφέρονται στην περίπτωση γ΄ της παρ. 7 και στην παρ. 8 του άρθ. 42 (περί οδήγησης υπό την επίδραση οινοπνεύματος, φαρμάκων ή τοξικών ουσιών) του ν.2696/1999 ανάγονται σε πλημμελήματα και τιμωρούνται τόσο με φυλάκιση όσο και με χρηματική ποινή. Στην παρ. 9 του άρθ. 42 του ν.2696/1999, στην οποία ήδη τυποποιούταν πλημμεληματική παράβαση τιμωρούμενη με φυλάκιση και χρηματική ποινή, προβλέπεται πλέον και η επιτόπου αφαίρεση της άδειας ικανότητας οδηγού και όχι η υποχρεωτική αφαίρεσή της από το δικαστήριο όπως συνέβαινε πριν την παρούσα τροποποίηση.

Άρθρο 38

Πταισματικές παραβάσεις

Με την παρούσα τροποποίηση μετατρέπονται όλα τα κάτωθι αδικήματα από πλημμελήματα σε πταίσματα.

46

Άρθρο 18 παρ. 1 του ν. 3526/2007 «Παραγωγή και διάθεση προϊόντων αρτοποιίας και συναφείς διατάξεις» (Α΄ 24) Άρθρο 10 του ν. 2946/2001 «Υπαίθρια Διαφήμιση, Συμπολιτείες Δήμων και Κοινοτήτων και άλλες διατάξεις» (Α'224)

1. Τιμωρείται με κράτηση έως έξι (6) μήνες ή με πρόστιμο έως τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ: α) Η παράβαση του άρθρου 18 παρ. 1 του ν. 3526/2007. β) Η παράβαση του άρθρου 10 του ν. 2946/2001.

Σύμφωνα δε με την παρ. 9 άρθ.110 του ν.4055/2012: «Υποθέσεις του άρθρου 38 σε οποιοδήποτε στάδιο της ποινικής διαδικασίας και αν βρίσκονται, εκδικάζονται σύμφωνα με τις νέες διατάξεις, αν δε ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών διαπιστώσει τη συμπλήρωση του χρόνου παραγραφής, με πράξη του θέτει αυτές στο αρχείο.» Πλέον κατ’ άρθρο 18 παρ. 1 του ν. 3526/2007 «όποιος εκμεταλλεύεται, χωρίς άδεια, αρτοποιείο, πρατήριο άρτου ή Εγκατάσταση περάτωσης έψησης» τιμωρείται με κράτηση έως 6 μήνες ή με πρόστιμο έως 3.000 ευρώ (και όχι με φυλάκιση μέχρι 1 έτος ή με χρηματική ποινή, ως όταν ήταν πλημμέλημα).

Κατ’άρθρο 10 του ν.2946/2001, οι παραβάσεις περί ανάρτησης-προβολής υπαίθριων διαφημίσεων σε απαγορευμένους χώρους τιμωρούνται πταισματικά. Για παράδειγμα (κατά την παρ.1 του άρθ. 2 του ν.2946/2001) τέτοιοι απαγορευμένοι χώροι είναι: α. αρχαιολογικοί, ιστορικοί τόποι και οι ζώνες προστασίας γύρω από αυτούς, οι παραδοσιακοί οικισμοί, ο περιβάλλων χώρος τους, καθώς και τόποι που χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, σύμφωνα με

47

Άρθρο 19 του α.ν. 412/1936 «Περί της διά μηχανοκινήτων μέσων εκμεταλλεύσεως υπεραστικών οδικών συγκοινωνιών.» (Α΄ 566)

δ) Η παράβαση του άρθρου 19 του α.ν.412/1936.

τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά, β. μνημεία, ο περιβάλλων χώρος τους ή και οι ζώνες προστασίας τους και παραδοσιακά κτίρια, γ. κτίρια στα οποία στεγάζονται δημόσιες υπηρεσίες και υπηρεσίες των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, δ. κοιμητήρια, κτίρια ναών κάθε θρησκείας και δόγματος, καθώς και ο περιβάλλων χώρος τους, ε. επιφάνειες τεχνικών έργων φορέων του δημόσιου τομέα, όπως αυτός προσδιορίζεται στο άρθρο 14 παρ. 1 του Ν. 2190/1994, (Α’ 28), όπως τοίχοι αντιστήριξης, γέφυρες, σήραγγες, το κατάστρωμα δρόμων και πεζοδρομίων, καθώς και στύλοι και υποσταθμοί εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας, στ. στοές κτιρίων. Όλες οι κάτωθι παραβάσεις του άρθ.19 του α.ν.412/1936 μετετράπησαν πλέον σε πταισματικές: «Κ υ ρ ώ σ ε ι ς -1. Κάτοχος ή οδηγός φορτηγού αυτοκινήτου μη συμμορφούμενος προς τας διατάξεις των άρθρ. 11, 12, και 13 τιμωρείται διά χρηματικής ποινής 500 δραχμών, εν υποτροπή δε διά 1500 δρχ., ως και δι` αφαιρέσεως της αδείας κυκλοφορίας του αυτοκινήτου και αδείας

48

ικανότητος του οδηγού επί 15 ημέρας, των αδειών κατασχομένων αμέσως υπό της οικείας αστυνομικής Αρχής, υποχρεουμένης ταύτης ν` αναφέρη αμελλητί εις το υπουργείον Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων . -2. Κάτοχος ή οδηγός φορτηγού αυτοκινήτου, ούτινος το μεταφερόμενον φορτίον υπερβαίνει το εν τη αδεία κυκλοφορίας αναγραφόμενον ωφέλιμον φορτίον, τιμωρείται διά χρηματικής ποινής 500 μέχρι 1000 δραχμών, εν υποτροπή δε διά 3000 δραχμών και δι` αφαιρέσεως της αδείας κυκλοφορίας ενός μηνός και το οδηγού μέχρι δύο μηνών, δι` αποφάσεως του υπουργού Σιδηροδρόμων - Αυτοκινήτων, των αδειών τούτων κατασχομένων αμέσως υπό της βεβαιούσης την παράβασιν Αρχής και υποβαλλομένων παρ` αυτής τω υπουργείω Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων. -3. Κάτοχος ή οδηγός αυτοκινήτου υποπεσών τρις εντός του αυτού έτους εις την παράβασιν της προηγουμένης παραγράφου τιμωρείται δι` οριστικής αφαιρέσεως της αδείας κυκλοφορίας του αυτοκινήτου, ως και της αδείας οδηγού, κατόπιν αποφάσεως του υπουργού Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων, της αποφάσεως ταύτης ούσης αμετακλήτου. -4. Κάτοχος ή οδηγός αυτοκινήτου παραβαίνων τας διατάξεις του άρθρου 10 του παρόντος

49

τιμωρείται δι` αφαιρέσεως μέχρις ενός μηνός της αδείας κυκλοφορίας του αυτοκινήτου και της αδείας του οδηγού, κατόπιν αποφάσεως του υπουργού Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων, επιβαλλομένης επί πλέον αυτών της ποινής του άρθρου 42 του νόμου 4841. Εν υποτροπή δε αφαιρείται η άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου οριστικώς, δι` αποφάσεως του υπουργού Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων. -5. Ο κυκλοφωρών αυτοκίνητα αυτοβούλως επί υπεραστικής οδικής συγκοινωνίας προς εκτέλεσιν μεταφορών αντί πληρωμής κομίστρου καθ` επιβάτην ή μεταφοράν εμπορευμάτων επί κομίστρω ή οπωσδήποτε εργαζόμενος εις τοιαύτας γραμμάς κατά παράβασιν του παρόντος νόμου τιμωρείται με την ποινήν του άρθρου 42 του ν.4841, εν υποτροπή δε διά φυλακίσεως 4 μηνών και χρηματικής ποινής 2.000 έως 5.000 δραχμών. -6. Άπαντα τα αυτοκίνητα υπεραστικών ή δευτερευουσών συγκοινωνιών υπόκεινται εις τας εκάστοτε διατάξεις και περιορισμούς ους ήθελον επιβάλη διατάγματα, κανονισμοί, ή πράξεις του υπουργού Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων, ως και εις πάντας τους όρους και περιορισμούς τους τυχόν αναγεγραμμένους εις τας οδικάς αδείας. -7. Ο παραβαίνων πάσαν τοιαύτην

50

διάταξιν διατάγματος, κανονισμού, ή πράξεως του υπουργού Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων τιμωρείται κατά τις διατάξεις του άρθρου 41 του ν.4841, ως και δι` αφαιρέσεως της αδείας κυκλοφορίας και ειδικής αδείας μέχρι 10 ημερών ή του οδηγού και εισπράκτορος μέχρι 15 ημερών. -Εν υποτροπή επιβάλλεται υπό του υπουργού Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων ποινή αφαιρέσεως της αδείας κυκλοφορίας και ειδικής τοιαύτης, ως και του οδηγού και εισπράκτορος από ενός μηνός μέχρις οριστικής αφαιρέσεως. -Οι ν. ΓΩΙΗ περί αναστολής της τελέσεως της ποινής και 3762 περί μετατροπής ποινής δεν εφαρμόζονται επί των εν τω παρόντι άρθρω προβλεπομένων αδικημάτων, άτινα εισάγονται προς έκτασιν κατά την διαδικασίαν του νόμου περί εκδικάσεως πλημμελημάτων τινών επ` αυτοφώρω. -Αι επιβαλλόμεναι διοικητικαί ποιναί είναι αμέσως εκτελεσταί, εκτός της περιπτώσεως καθ` ην η εκτέλεσις ήθελεν επιφέρει πρόσκομμα εις την κανονικήν διεξαγωγήν της υπηρεσίας, οπότε εκτελούνται άμα τη εκλείψει του κωλύματος και εν τη περιπτώσει ταύτη η σχετική αναστολή εκτελέσεως της ποινής εγκρίνεται υπό του εκμεταλλευομένου τας οδικάς συγκοινωνίας, τούτου οφείλοντος να αναφέρη πάραυτα εις

51

Άρθρο 17 του α.ν. 431/1937 «Περί διατάξεων αφορωσών εις τον έλεγχον των Ξενοδοχείων και την προστασίαν της πελατείας αυτών.» (Α΄10) Άρθρο 11 του α.ν. 1108/1938 «Περί

ε) Η παράβαση των διατάξεων των άρθρων 17 του α.ν. 431/1937, 11 του α.ν. 1108/1938 και 25 του ν.δ. 3430/1955.

τον υπουργόν Σιδηροδρόμων Αυτοκινήτων διά την έγκρισιν της αναστολής, καθ` περίπτωσιν η ποινή έχει επιβληθή υπό τούτου. -Αι διά του παρόντος νόμου καθοριζόμεναι χρηματικαί ποιναί επιβάλλονται είτε υπό του αρμοδίου Νομάρχου είτε υπό του υπουργού Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων ή των γενικών διοικητών εις τας περιφερείας των οποίων εγένετο η παράβασις και εισπράττονται τας διατάξεις του περί εισπράξεως δημοσίων εσόδων νόμου. -Αι λεπτομέρειαι του παρόντος κανονίζονται δι` αποφάσεων του υπουργού Σιδηροδρόμων και Αυτοκινήτων. -Πάσα διάταξις αντικειμένη εις τον παρόντα νόμον καταργείται.» Κατόπιν της παρούσας τροποποίησης οποιαδήποτε παράβαση του α.ν. 431/1937 τιμωρείται ως πταίσμα (και όχι πλέον ως πλημμέλημα «δι` αποφάσεως του αρμοδίου Πλημμελειοδικείου διά χρηματικής ποινής μέχρι 5.000 δρχ. ή διά φυλακίσεως μέχρις ενός μηνός») Το άρθ. 11 του α.ν. 1108/1938 παραπέμπει στις προβλεπόμενες ποινές του άρθρ.17 του

52

τροποποιήσεως και συμπληρώσεως του Α.Ν. 431/1937 και άλλων τινών διατάξεων.» (Α΄77) Άρθρο 25 του ν.δ. 3430/1955 «Περί τροποποιήσεως, συμπληρώσεως και καταργήσεως διατάξεων περί Ελληνικού Οργανισμού τουρισμού και άλλων τινων διατάξεων.» (Α΄307) Άρθρο 22 του π.δ. 778/1980 «Περί των μέτρων ασφαλείας κατά την εκτέλεσιν οικοδομικών εργασιών.» (Α' 193). Άρθρο 117 του π.δ. 1073/1981 «Περί μέτρων ασφαλείας κατά την εκτέλεσιν εργασιών εις εργοτάξια οικοδομών

στ) Η παράβαση των διατάξεων των άρθρων 22 του π.δ. 778/1980, 117 του π.δ. 1073/1981 και 9 του ν. 1396/1983.

α.ν. 431/1937 οι οποίες είναι πλέον η κράτηση έως 6 μήνες ή πρόστιμο έως 3.000 ευρώ. Ομοίως, κατόπιν της παρούσας τροποποίησης οποιαδήποτε παράβαση του ν.δ. 3430/1955 τιμωρείται ως πταίσμα (και όχι πλέον ως πλημμέλημα «δι` αποφάσεως του αρμοδίου Πλημμελειοδικείου διά χρηματικής ποινής μέχρι 5.000 δρχ. ή διά φυλακίσεως μέχρις ενός μηνός»). Κάθε παράβαση των διατάξεων του π.δ. 778/1980, για παράδειγμα διατάξεις που αφορούν τη στατικότητα ικριωμάτων (σκαλωσιές), τιμωρείται πλέον πταισματικά. Κάθε παράβαση των διατάξεων του π.δ. 1073/1981 τιμωρείται κατόπιν της παρούσας τροποποίησης πταισματικά. Για παράδειγμα παραβάσεις σχετικές με γενικά μέτρα ασφαλείας για εκσκαφές και κατεδαφίσεις,

53

και πάσης φύσεως έργων αρμοδιότητος Πολιτικού Μηχανικού.» (Α' 260). Άρθρο 9 του ν. 1396/1983 «Υποχρεώσεις λήψης και τήρησης των μέτρων ασφαλείας στις οικοδομές και λοιπά ιδιωτικά τεχνικά έργα.» (Α' 126)

μέτρα ασφαλούς λειτουργίας μηχανημάτων, μέτρα για την πρόληψη ατυχημάτων από ηλεκτρικές εγκαταστάσεις, ατομικά μέτρα προστασίας, κράνη, ζώνες ασφαλείας κ.ά. τιμωρούνται πλέον ως πταίσματα. Κατόπιν της παρούσας τροποποιήσεως, κατ’άρθρο 9 του ν. 1396/1983 «Ο εκ δόλου ή εξ αμελείας παραβαίνων τις υποχρεώσεις που ορίζονται στα άρθρα 3 έως και 8 του νόμου αυτού», ήτοι υποχρεώσεις εργολάβου και υπεργολάβου όλου του έργου, του κυρίου του έργου, εργολάβου και υπεργολάβου τμήματος έργου, μελετητή, επιβλέποντος και υποχρεώσεις που απορρέουν από την τήρηση ημερολογίου μέτρων ασφαλείας, τιμωρείται πταισματικά.

Άρθρο 194 ΚΠΔ

Άρθρο 39

Όρκος στην ποινική δίκη

1. Το άρθρο 194 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας τροποποιείται ως εξής: «1. Σε αυτούς που έχουν ήδη δώσει όρκο ως πραγματογνώμονες υπενθυμίζεται ο όρκος που έχουν δώσει. Οι υπόλοιποι ορκίζονται, αφού επιλέξουν τον τύπο του όρκου, θρησκευτικό ή πολιτικό που θα δώσουν. Οι πραγματογνώμονες, που επιλέγουν το χριστιανικό όρκο,

Η παρούσα τροποποίηση θεσπίζει πλέον και τον πολιτικό όρκο που μπορούν να δώσουν οι πραγματογνώμονες. Στελέχη του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. δύναται να εφαρμόσουν την παρούσα διάταξη διότι κατά το άρθ.183 ΚΠΔ και οι ανακριτικοί υπάλληλοι μπορούν να διατάξουν πραγματογνωμοσύνη

54

Άρθρο 217 ΚΠΔ Άρθρο 236 ΚΠΔ

ορκίζονται στο ιερό ευαγγέλιο ως εξής: «Ορκίζομαι να διενεργήσω με πλήρη αμεροληψία και επιμέλεια και με κάθε μυστικότητα την πραγματογνωμοσύνη που μου ανατέθηκε, έχοντας μοναδικό σκοπό την εξακρίβωση της αλήθειας. Ο Θεός βοηθός μου και το ιερό ευαγγέλιο». Όσοι επιλέξουν τον πολιτικό όρκο ορκίζονται ως εξής: «Δηλώνω επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδησή μου ότι θα διενεργήσω με πλήρη αμεροληψία και επιμέλεια και με κάθε μυστικότητα την πραγματογνωμοσύνη που μου ανατέθηκε, έχοντας μοναδικό σκοπό την εξακρίβωση της αλήθειας.» 2. Αν ο πραγματογνώμονας δεν ορκισθεί σύμφωνα με την προηγούμενη παράγραφο, η πραγματογνωμοσύνη είναι άκυρη.» 2. Το πρώτο εδάφιο του άρθρου 217 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας τροποποιείται ως εξής: «Ο μάρτυρας, πριν καταθέσει, καλείται να δηλώσει το όνομα και το επώνυμό του, τον τόπο της γέννησης και κατοικίας του, καθώς και την ηλικία του.» 4. Το άρθρο 236 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας τροποποιείται ως εξής: «Ο διερμηνέας πριν αναλάβει τα καθήκοντά του, οφείλει να ορκισθεί ενώπιον εκείνου που τον διόρισε. Προς τούτο ερωτάται εάν προτιμά να δώσει θρησκευτικό ή πολιτικό όρκο. Εάν επιλέξει το χριστιανικό τύπο όρκου, ορκίζεται στο ιερό ευαγγέλιο ενώπιον εκείνου που τον διόρισε, ότι θα μεταφράσει με ακρίβεια και πιστότητα όλα όσα θα ειπωθούν

με τις προϋποθέσεις που το ως άνω άρθρο ορίζει. Αφαιρείται η φράση «και τη θρησκεία του». Σύμφωνα με τις καταργούμενες διατάξεις του ν.4055/2012 (άρθ.109 παρ.1 περ.β) το άρθ.220 (Όρκοι αλλοθρήσκων) καταργείται. Στελέχη του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. υποχρεούνται να εφαρμόσουν την παρούσα διάταξη κατά την εξακρίβωση της ταυτότητας μάρτυρα πριν την λήψη κατάθεσης. Η παρούσα τροποποίηση θεσπίζει πλέον και τον πολιτικό όρκο που μπορούν να δώσουν οι διερμηνείς. Στελέχη του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. υποχρεούνται να εφαρμόσουν την παρούσα διάταξη διότι κατά το άρθ.233 ΚΠΔ και εκείνος που διενεργεί την ανάκριση μπορεί να διορίσει διερμηνέα με τις

55

κατά τη συζήτηση ή, αν πρόκειται για την περίπτωση του άρθρου 237, τα έγγραφα. Εάν επιλέξει τον πολιτικό όρκο δηλώνει επικαλούμενος την τιμή και τη συνείδησή του, ότι θα μεταφράσει με ακρίβεια και πιστότητα όλα όσα θα ειπωθούν κατά τη συζήτηση ή, αν πρόκειται για την περίπτωση του άρθρου 237, τα έγγραφα.»

προϋποθέσεις που το ως άνω άρθρο ορίζει.

ΜΕΡΟΣ Γ΄

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ΄

ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (Ν. 4055/2012)

ΑΝΑΛΥΣΗ

56

Παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 3886/2010 «Δικαστική προστασία κατά τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων Εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας με την Οδηγία 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Ιουνίου 1989 (L395) και την Οδηγία 92/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 25ης Φεβρουαρίου 1992 (L 76), όπως τροποποιήθηκαν με την Οδηγία 2007/66/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 11ης Δεκεμβρίου 2007 (L 335).» (Α΄173) Παρ. 2 του άρθρου 5

Άρθρο 63

Τροποποίηση του ν. 3886/2010

1. Η παρ. 4 του άρθρου 4 του ν. 3886/2010 (Α΄173) αντικαθίσταται ως εξής: «4. Η αναθέτουσα αρχή οφείλει να αποφανθεί αιτιολογημένα, μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών από την άσκηση της προδικαστικής προσφυγής και, αν την κρίνει βάσιμη, λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα. Αν παρέλθει άπρακτη η προθεσμία, τεκμαίρεται η απόρριψη της προδικαστικής προσφυγής. Η αναθέτουσα αρχή μπορεί πάντως να δεχθεί εν όλω ή εν μέρει την προδικαστική προσφυγή και μετά την πάροδο της ανωτέρω προθεσμίας, έως την προτεραία της συζήτησης της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, στην περίπτωση δε αυτή καταργείται αντιστοίχως η δίκη επί της εν λόγω αίτησης κατά το μέρος για το οποίο έγινε αποδεκτή η προδικαστική προσφυγή του αιτούντος. H αρχή δύναται επίσης να παραθέσει αρχική ή συμπληρωματική αιτιολογία για την απόρριψη της προδικαστικής προσφυγής, η οποία πρέπει να περιέλθει στο δικαστήριο το αργότερο έξι (6) ημέρες πριν από την, αρχική ή μετ’ αναβολή, δικάσιμο της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων. Η καθυστερημένη περιέλευση του σχετικού εγγράφου δεν υποχρεώνει το δικαστήριο σε αναβολή.» 2. Η παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 3886/2010 αντικαθίσταται ως εξής:

Με την παρούσα τροποποίηση αυτό που αλλάζει είναι το χρονικό περιθώριο μέχρι το οποίο μπορεί η αναθέτουσα αρχή να δεχθεί ολικά ή μερικά την προδικαστική προσφυγή. Δηλαδή η αναθέτουσα αρχή, ήτοι ο φορέας των διαγωνισμών ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ/Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ., κατά το στάδιο που προηγείται της οριστικής σύναψης συμβάσεων δημοσίων έργων, προμηθειών και υπηρεσιών μπορεί να δεχθεί την ανωτέρω προδικαστική προσφυγή μέχρι και την προηγούμενη ημέρα της συζήτησης της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων. Συντέμνεται η προθεσμία γνωστοποίησης

57

του ν. 3886/2010 Παρ. 6 του άρθρου 5 του ν. 3886/2010

«2. Η προθεσμία για την άσκηση της προδικαστικής προσφυγής, η άσκηση αυτής, καθώς και η προθεσμία και η άσκηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων κωλύουν τη σύναψη της σύμβασης, εκτός εάν με την προσωρινή διαταγή ο αρμόδιος δικαστής αποφανθεί διαφορετικά. Εφόσον ασκηθεί αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, ο αιτών ειδοποιεί σχετικά την αναθέτουσα αρχή με κάθε πρόσφορο μέσο, όπως τα ηλεκτρονικά και η τηλεομοιοτυπία, μέσα σε πέντε (5) ημέρες από την άσκηση της αιτήσεως. Εντός δέκα (10) ημερών από τη λήξη της ανωτέρω προθεσμίας, η αναθέτουσα αρχή οφείλει, εφόσον έχει ειδοποιηθεί κατά τα ανωτέρω, να αποστείλει στο δικαστήριο με κάθε πρόσφορο μέσο το διοικητικό φάκελο και τις απόψεις της. Σε περίπτωση μη αποστολής φακέλου από την αναθέτουσα, το δικαστήριο μπορεί να συνάγει τεκμήριο ομολογίας της αναθέτουσας αρχής για την πραγματική βάση των ισχυρισμών του αιτούντος. Το ίδιο τεκμήριο μπορεί να θεωρηθεί ότι συντρέχει, όταν έχουν αποσταλεί ορισμένα στοιχεία από την αναθέτουσα αρχή, όμως το δικαστήριο κρίνει ότι είναι ελλιπή και δεν επαρκούν για την πιθανολόγηση του βασίμου των προβαλλόμενων αιτιάσεων. Κατά τα λοιπά, η άσκηση αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων δεν κωλύει την πρόοδο της διαγωνιστικής διαδικασίας, εκτός αν ορίζεται άλλως με την προσωρινή διαταγή που εκδίδεται κατά την παράγραφο 4.» 3. Στο τέλος της παρ. 6 του άρθρου 5 του ν. 3886/2010 (Α΄ 173) προστίθεται εδάφιο ως εξής: «Το διατακτικό των αποφάσεων αυτών, υπογραφόμενο από τον Πρόεδρο, τα μέλη και τον Γραμματέα, εκδίδεται υποχρεωτικά σε

προς την αναθέτουσα αρχή από τον αιτούντα ότι άσκησε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων από 10 ημέρες σε 5 ημέρες. Με την παρούσα τροποποίηση τάσσεται στην αρμόδια υπηρεσία του Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ, δεκαήμερη προθεσμία αρχόμενη από τη λήξη του ανωτέρω πενθημέρου, προκειμένου να στείλει στο αρμόδιο δικαστήριο που εκδικάζει την αίτηση των ασφαλιστικών μέτρων, το διοικητικό φάκελο και τις απόψεις της. Εάν δε η αρμόδια προς τούτο υπηρεσία δεν στείλει το διοικητικό φάκελο και τις απόψεις, τότε το δικαστήριο δύναται να συνάγει τεκμήριο ομολογίας της αναθέτουσας αρχής για τους πραγματικούς ισχυρισμούς του αιτούντος.

Η ρητή πλέον πρόβλεψη της προθεσμίας έκδοσης του διατακτικού της απόφασης επί της αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων στοχεύει στην επιτάχυνση των δικών που αφορούν την

58

προθεσμία επτά (7) ημερών από την εκδίκαση της αίτησης ή, αν έχει χορηγηθεί προθεσμία στους διαδίκους για τη νομιμοποίησή τους ή για την υποβολή υπομνήματος, από τη λήξη της προθεσμίας αυτής. Η προθεσμία προς τους διαδίκους δεν μπορεί, πάντως, να υπερβαίνει τις τρεις (3) ημέρες από την εκδίκαση.»

παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας στο προσυμβατικό στάδιο των δημοσίων συμβάσεων.

Άρθρο 23 του ν. 3894/2010 «Επιτάχυνση και διαφάνεια υλοποίησης Στρατηγικών Επενδύσεων.» (Α΄204)

Άρθρο 64

Διαφορές που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή του ν. 3894/2010

Το άρθρο 23 του ν. 3894/2010 αντικαθίσταται ως εξής: «1. Αιτήσεις ακυρώσεως κατά πράξεων που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή του παρόντος νόμου, εκδικάζονται από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. 2. Οι κατά την προηγούμενη παράγραφο αιτήσεις ακυρώσεως επιτρέπεται να εισάγονται στο αρμόδιο Τμήμα με πράξη του Προέδρου του Δικαστηρίου, με την οποία ορίζεται προθεσμία για την εκδίκαση της αιτήσεως και τη δημοσίευση της σχετικής απόφασης του Τμήματος. Αίτηση ακυρώσεως που έχει εισαχθεί σε Τμήμα κατά το προηγούμενο εδάφιο, μπορεί να εισαχθεί εκ νέου στην Ολομέλεια με πράξη του Προέδρου του Δικαστηρίου εφόσον συντρέχει λόγος. 3. Διοικητικές πράξεις που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή του παρόντος νόμου, θεωρούνται συναφείς. Εφόσον με το ίδιο δικόγραφο προσβάλλονται και άλλες, πέρα των ανωτέρω, πράξεις, οι διατάξεις περί συναφείας εφαρμόζονται για τις λοιπές αυτές πράξεις.

Η προϊσχύσασα διάταξη του άρθρου 23 του ν. 3894/2010 είχε ως εξής: «Στο πλαίσιο του παρόντος νόμου εφαρμόζεται η διάταξη του άρθρου 3 του ν. 3886/2010 (ΦΕΚ 173 Α΄).» Με την παρούσα τροποποίηση ωστόσο προβλέπεται πλέον χωριστή διαδικασία δικαστικής προστασίας για τις διαφορές που ανακύπτουν κατά την εφαρμογή του ν.3894/2010.

59

4. Αίτηση ακυρώσεως, με την οποία προσβάλλονται πράξεις υπαγόμενες στην αρμοδιότητα περισσότερων Τμημάτων, μπορεί να εισαχθεί κατά την παράγραφο 2 σε οποιοδήποτε από τα Τμήματα αυτά στο σύνολό της. Αιτήσεις ακυρώσεως που στρέφονται κατά συναφών, κατά την έννοια της παραγράφου 3, πράξεων μπορούν να εισαχθούν στο ίδιο Τμήμα. 5. Με πράξη του Προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας ή του Τμήματος, στο οποίο έχει παραπεμφθεί η υπόθεση κατά την παράγραφο 2, τάσσεται στη Διοίκηση προθεσμία, που δεν μπορεί να υπερβαίνει τις δέκα (10) ημέρες, για την αποστολή του φακέλου και την έκθεση των απόψεών της. Η μη τήρηση της προθεσμίας αυτής γνωστοποιείται από τον Πρόεδρο του δικαστηρίου ή του οικείου Τμήματος στον αρμόδιο Υπουργό. 6. Διαφορές που αναφύονται κατά τη διαδικασία που προηγείται της σύναψης συμβάσεων στο πλαίσιο του παρόντος νόμου, εκδικάζονται σύμφωνα με τις ανωτέρω παραγράφους, κατά παρέκκλιση των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 3 του ν. 3886/2010 (Α΄ 173).»

Σύμφωνα δε με την παρ.6 προβλέπεται ρητώς παρέκκλιση από τις διατάξεις του ν.3886/2010 περί Δικαστικής προστασίας κατά τη σύναψη δημόσιων συμβάσεων. Σημειώνεται ότι ο ν. 3894/2010 έχει μεταξύ άλλων εφαρμογή και σε περιπτώσεις παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας (άρθ.8).

Νέα διάταξη

Άρθρο 66

Πράξεις επιβολής διοικητικών κυρώσεων

Με την εν λόγω νέα διάταξη καταργούνται οι αδικαιολόγητες δικονομικές διατάξεις ειδικών διοικητικών νόμων που διαφοροποιούσαν τη

60

1. Οι διαφορές που προκύπτουν από την έκδοση διοικητικών πράξεων, οι οποίες αφορούν την επιβολή διοικητικών κυρώσεων, εκδικάζονται ως διαφορές ουσίας από τα κατά τόπον αρμόδια διοικητικά πρωτοδικεία. Ως προς την προθεσμία άσκησης προσφυγής κατά των πράξεων αυτών, την προσωρινή δικαστική προστασία, την άσκηση ένδικων μέσων και κάθε θέμα που αφορά τη διαδικασία άσκησης και εκδίκασης της προσφυγής και έκδοσης της σχετικής απόφασης του δικαστηρίου εφαρμόζονται οι διατάξεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. 2. Η προηγούμενη παράγραφος δεν έχει εφαρμογή: α) στις κυρώσεις πειθαρχικού χαρακτήρα, όπως είναι, ιδίως, εκείνες που επιβάλλονται στο προσωπικό των δικαστηρίων, εισαγγελιών και έμμισθων υποθηκοφυλακείων και κτηματολογικών γραφείων, στους υπαλλήλους της Βουλής, στο κάθε κατηγορίας προσωπικό του

δικαστική προστασία (για παράδειγμα χαρακτήρας ένδικου μέσου [προσφυγή ή αίτηση ακύρωσης], προθεσμία άσκησης αυτού, αρμόδιο δικαστήριο και παροχή προσωρινής προστασίας) σε σχέση με όσα προβλέπονται στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Πλέον για τη δικαστική προστασία κατά των πράξεων επιβολής διοικητικών κυρώσεων εφαρμόζονται οι γενικοί κανόνες του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Επισημαίνεται ότι η ανωτέρω διαδικασία αφορά τη δικαστική και μόνο προστασία και δεν επηρεάζεται η προδικαστική διαδικασία όπως αυτή προβλέπεται σε ειδικότερες διατάξεις όπως για παράδειγμα στο άρθ.45 ΚΔΝΔ, σε παραβάσεις Γενικών Κανονισμών Λιμένων κ.λ.π. Η δε νέα αυτή διάταξη τυγχάνει εφαρμογής μόνο σε πράξη που αποτελεί κύρωση (και όχι άλλου χαρακτήρα δυσμενές μέτρο όπως η ανάκληση διοικητικής άδειας). Ωστόσο, με την παρ.2 της νέας διάταξης θεσπίζεται ότι εξακολουθεί να ισχύει ως ίσχυε η διαδικασία για τη δικαστική προστασία σχετικά με τις κυρώσεις πειθαρχικού χαρακτήρα, στις οποίες εμπίπτουν και οι

61

Δημοσίου, των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των λοιπών νομικών προσώπων δημόσιου δικαίου, στα μονοπρόσωπα όργανα και στα μέλη συλλογικών οργάνων διοίκησης των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, στους θρησκευτικούς λειτουργούς της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας και των λοιπών γνωστών θρησκειών και δογμάτων, καθώς και σε μέλη επαγγελματικών ενώσεων με χαρακτήρα νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, όπως οι ιατρικοί, οδοντιατρικοί και φαρμακευτικοί σύλλογοι, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος, το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος και η ένωση Ελλήνων Χημικών, β) στις διαφορές των περιπτώσεων η΄ και ι΄ της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 702/1977 (Α΄ 268), γ) στις διαφορές που προκύπτουν από πράξεις επιβολής κυρώσεων, τις οποίες εκδίδουν η Τράπεζα της Ελλάδος, η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές.

κυρώσεις κατά του προσωπικού Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. Επίσης εξακολουθούν να προσβάλλονται με αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου οι ατομικές πράξεις διοικητικών αρχών που αφορούν: (ν. 702/1977) η΄ «το χαρακτηρισμό κτισμάτων ή κατασκευών ως αυθαιρέτων, ανεξαρτήτως της νομοθεσίας κατ’εφαρμογή της οποίας έγινε ο χαρακτηρισμός, και την εξαίρεσή τους από την κατεδάφιση. Επίσης την αυθαίρετη μεταβολή χρήσης και την επιβολή προστίμων αυθαιρέτων» και ι’ «την έκδοση αδειών υπαίθριων διαφημίσεων και επιγραφών, καθώς και την αφαίρεση παράνομων υπαίθριων διαφημίσεων και επιγραφών και την επιβολή σχετικών προστίμων». Σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις του ν.4055/2012 (άρθ.110 παρ.14): «Η ισχύς του άρθρου 66 δεν καταλαμβάνει τις εκκρεμείς κατά την έναρξη ισχύος του παρόντος υποθέσεις. Από την έναρξη ισχύος του εν λόγω άρθρου καταργούνται: α) οι διατάξεις των παραγράφων 4Α και 5 του άρθρου 1 του ν. 1406/1983 (Α΄ 182), όπως η παράγραφος 4Α προστέθηκε με το άρθρο 48 παρ. 3 του ν. 3900/2010 (Α΄ 213) και η παράγραφος 5 προστέθηκε με το άρθρο

62

51παρ. 2 του ν. 3659/2008 και τροποποιήθηκε με το άρθρο 48 παρ. 4 του ν. 3900/2010 και β) κάθε γενική ή ειδική διάταξη, η οποία ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα στα οποία αναφέρεται το παρόν άρθρο.» Οι καταργούμενες ανωτέρω διατάξεις του ν. 1406/1983 «Ολοκλήρωση της δικαιοδοσίας των τακτικών Διοικητικών δικαστηρίων, συγκρότηση Γενικής Επιτροπείας της Επικρατείας των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων και ρύθμιση μερικών άλλων θεμάτων.» (Α΄ 182) έχουν ως εξής: «4Α. Υπάγονται στην αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου, εκδικαζόμενες σε πρώτο και τελευταίο βαθμό ως διαφορές ουσίας, οι διαφορές που αναφύονται: α) από την επιβολή κυρώσεων για παράβαση των διατάξεων της νομοθεσίας που διέπει την άσκηση κάθε είδους επαγγελματικής δραστηριότητας, την ίδρυση και λειτουργία επαγγελματικής εγκατάστασης και την κυκλοφορία προϊόντων, με την επιφύλαξη των περιπτώσεων που οι σχετικές διαφορές έχουν υπαχθεί στην αρμοδιότητα του διοικητικού πρωτοδικείου, και β) από την εφαρμογή της νομοθεσίας περί επενδύσεων.» * Η παρ.4Α προστέθηκε με το άρθρο 48 παρ.3 Ν.3900/2010 (Α΄ 213) (με έναρξη ισχύος από

63

την 1η Ιανουαρίου 2011). «5. Με την επιφύλαξη των περιπτώσεων ε`, η` και ι` της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του ν. 702/1977 και της παραγράφου 4Α, οι διαφορές που προκύπτουν από την έκδοση διοικητικών πράξεων, οι οποίες αφορούν την επιβολή αποκλειστικά και μόνο προστίμου, εκδικάζονται, ως διαφορές ουσίας, από τα κατά τόπον αρμόδια διοικητικά πρωτοδικεία. Εξακολουθούν να υπάγονται στην ακυρωτική αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας οι διαφορές που προκύπτουν από πράξεις επιβολής προστίμου, τις οποίες εκδίδουν η Τράπεζα της Ελλάδος και οι ανεξάρτητες διοικητικές αρχές, εφόσον δεν προβλέπει άλλως η νομοθεσία τους.» *Το πρώτο εδάφιο της παρ.5 αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρο 48 παρ.4 Ν.3900/2010, (Α΄ 213) (με έναρξη ισχύος από την 1η Ιανουαρίου 2011).

64

ΜΕΡΟΣ Δ’

ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (Ν. 4055/2012)

ΑΝΑΛΥΣΗ

Παρ. 1 του άρθρου 30 του π.δ. 774/1980 Περί Κωδικοποιήσεως εις ενιαίον κείμενον των περί Ελεγκτικού Συνεδρίου ισχυουσών διατάξεων υπό τον τίτλον «Οργανισμός Ελεγκτικού Συνεδρίου» (Α΄ 189)

Άρθρο 68

1. Η παρ. 1 του άρθρου 30 του π.δ. 774/1980 (Α΄ 189) αντικαθίσταται ως εξής: «1. Κατά καταλογιστικών πράξεων των Υπουργών, Κλιμακίων του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μονοπρόσωπων ή συλλογικών διοικητικών οργάνων, διοικητικών αρχών, Οικονομικών Επιθεωρητών ή άλλου φορέα επί διαχείρισης υλικού, αξιών ή χρηματικού του Δημοσίου, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που χρηματοδοτούνται από εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους, επιτρέπεται να ασκηθεί έφεση από όποιον έχει έννομο συμφέρον μέσα σε προθεσμία εξήντα (60) ημερών, η οποία αρχίζει από την επίδοση ή την καθ’ οιονδήποτε τρόπο περιέλευση ή την αποδεδειγμένα πλήρη γνώση της προσβαλλόμενης πράξης. Εάν ο έχων έννομο συμφέρον για την άσκηση έφεσης διαμένει στην αλλοδαπή, η αντίστοιχη προθεσμία ορίζεται σε

Καταργουμένης της διατάξεως τη παρ. 8 του άρθ. 67 του ν. 3842/2010 «Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις» (Α’ 58), επιμηκύνεται η προθεσμία για την άσκηση έφεσης κατά των καταλογιστικών πράξεων που εκδίδονται από τους αναφερόμενους στην παρ. 1 του άρθ. 30 του π.δ. 774/1980 φορείς επί διαχείρισης υλικού, αξιών ή χρηματικού του Δημοσίου, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης από τριάντα μέρες

65

Παρ. 2 του άρθρου 30 του π.δ. 774/1980

ενενήντα (90) ημέρες.» 2. Η παρ. 2 του άρθρου 30 του π.δ. 774/1980 αντικαθίσταται ως εξής: «2. Η προθεσμία για την άσκηση της έφεσης κατά των ανωτέρω πράξεων για το Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, τα νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου που χρηματοδοτούνται από εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους και για τον Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας στο Ελεγκτικό Συνέδριο είναι εξήντα ημέρες και αρχίζει από την περιέλευση της προσβαλλόμενης πράξης σε αυτούς.»

(30) ημέρες, που είχε οριστεί με την παράγραφο 8 του άρθρου 67 του ν. 3842/2010, σε εξήντα (60) ημέρες για τους διαμένοντες στην ημεδαπή ιδιώτες, το Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ. και τον Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας και σε ενενήντα (90) μέρες για τους διαμένοντες στην αλλοδαπή, κατά τις ειδικότερες διακρίσεις του νόμου ως προς το εναρκτήριο της προθεσμίας γεγονός σε κάθε περίπτωση. Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 110 παρ. 6 του ν.4055/2012, οι διατάξεις του άρθρου 68 ισχύουν από 16.9.2012 και εφαρμόζονται στις πράξεις και στις δικαστικές αποφάσεις που θα εκδοθούν από την ημερομηνία αυτή και εφεξής.» Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 109 παρ. 1 περ. θ’ του ν.4055/2012, η παράγραφος 4 του άρθρου 30 του π.δ.774/1980 καταργείται

66

Προσθήκη νέου άρθρου μετά το άρθρο 108 του π.δ. 1225/1981

Άρθρο 69 Μετά το άρθρο 108 του π.δ. 1225/1981 προστίθεται άρθρο 108Α, ως εξής:

«Άρθρο 108Α Πρότυπη δίκη – προδικαστικό ερώτημα

1. Οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο ενώπιον οποιουδήποτε Τμήματος, μπορεί, ύστερα από αίτημα ενός των διαδίκων ή του Γενικού Επιτρόπου της Επικράτειας στο Ελεγκτικό Συνέδριο, να εισαχθεί για εκδίκαση ενώπιον της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου με πράξη τριμελούς Επιτροπής, η οποία αποτελείται από τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, τον αρχαιότερο Αντιπρόεδρο ή τον νόμιμο αναπληρωτή του, όταν η υπόθεση εκκρεμεί ενώπιον του Τμήματος στο οποίο προεδρεύει, και τον Πρόεδρο του Τμήματος στο οποίο εκκρεμεί το ένδικο βοήθημα ή μέσο, όταν με αυτό τίθεται ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων. Η πράξη αυτή που δημοσιεύεται σε δύο εφημερίδες των Αθηνών, συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα. Η αναστολή δεν καταλαμβάνει την προσωρινή δικαστική προστασία. Στη δίκη δικαιούται να παρέμβει κάθε διάδικος σε εκκρεμή δίκη, στην οποία τίθεται το ζήτημα αυτό. Μετά την επίλυσή του, η Ολομέλεια μπορεί να παραπέμπει το ένδικο βοήθημα ή μέσο στο αρμόδιο Τμήμα, για περαιτέρω εξέταση. Η απόφαση της Ολομέλειας δεσμεύει τους

Δεδομένου ότι ένας μεγάλος όγκος υποθέσεων που εισάγονται προς εκδίκαση από το Ελεγκτικό Συνέδριο αποτελούν και αντικείμενο ενδιαφέροντος του Λ.Σ. – Ελ. Ακτ., κρίνεται σκόπιμο όπως επισημανθεί ότι εισάγεται ο θεσμός της πρότυπης δίκης στη δικονομική διαδικασία ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τούτο σημαίνει ότι ύστερα από αίτημα ενός των διαδίκων ή του Γενικού Επιτρόπου της Επικρατείας στο Ελεγκτικό Συνέδριο, οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή μέσο ασκηθεί ενώπιον οποιουδήποτε Τμήματος, μπορεί να εισαχθεί για εκδίκαση ενώπιον της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου αν με αυτό τίθεται ζήτημα γενικού ενδιαφέροντος (π.χ. νομιμότητα εντελλόμενων δαπανών μετακίνησης προσωπικού Λ.Σ. – ΕΛ.ΑΚΤ.) που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο

67

διαδίκους της ενώπιoν της δίκης, στους οποίους περιλαμβάνονται και οι παρεμβάντες. 2. Όταν Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου επιλαμβάνεται υπόθεσης στην οποία ανακύπτει ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων ή κρίνει ότι διάταξη τυπικού νόμου αντίκειται σε διάταξη υπέρτερης τυπικής ισχύος, χωρίς το ζήτημα αυτό να έχει κριθεί με προηγούμενη απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μπορεί με απόφασή του, που δεν υπόκειται σε ένδικα μέσα να υποβάλει σχετικό προδικαστικό ερώτημα στην Ολομέλεια. Το δεύτερο και τέταρτο εδάφιο της προηγουμένης παραγράφου έχουν εφαρμογή και στην περίπτωση αυτή. Η απόφαση της Ολομέλειας είναι υποχρεωτική για το Τμήμα που υπέβαλε το ερώτημα και δεσμεύει τους ενώπιόν της παρεμβάντες. 3. Εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον των Τμημάτων του Ελεγκτικού Συνεδρίου στις οποίες τίθεται νομικό ζήτημα για το οποίο έχει ήδη αποφανθεί η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, επιτρέπεται να εισάγονται ενώπιον δικαστικού σχηματισμού, ο οποίος απαρτίζεται από τον Πρόεδρο του Τμήματος αυτού, τον αρχαιότερο Σύμβουλο και έναν Σύμβουλο αυτού ως εισηγητή. Ο δικαστικός αυτός σχηματισμός αποφαίνεται επ’αυτών με ομόφωνη απόφασή του που λαμβάνεται σε

προσώπων . Μετά την επίλυση του ζητήματος η Ολομέλεια μπορεί να παραπέμπει το ένδικο βοήθημα ή μέσο στο αρμόδιο Τμήμα για περαιτέρω εξέταση. Επιπλέον, παρέχεται η δυνατότητα στο Τμήμα που επιλαμβάνεται υποθέσεως γενικότερου ενδιαφέροντος που έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων ή κρίνει ότι διάταξη τυπικού νόμου αντίκειται σε διάταξη υπέρτερης τυπικής ισχύος, χωρίς το ζήτημα αυτό να έχει κριθεί με προηγούμενη απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, να υποβάλει σχετικό προδικαστικό ερώτημα στην Ολομέλεια.

68

συμβούλιο. Η απόφαση κοινοποιείται στους διαδίκους, οι οποίοι μπορούν, με αίτησή τους, που κατατίθεται στη γραμματεία του Δικαστηρίου, μέσα σε προθεσμία τριάντα ημερών από την κοινοποίηση, να ζητήσουν τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, συμπληρώνοντας τις τυπικές ελλείψεις του δικογράφου της έφεσης και καταβάλλοντας επιπλέον παράβολο, εφόσον έχουν τέτοια υποχρέωση, τριπλάσιο από το κατά περίπτωση προβλεπόμενο. Στην περίπτωση αυτή, η απόφαση που ελήφθη σε συμβούλιο παύει να ισχύει και ο Πρόεδρος εισάγει την υπόθεση για συζήτηση στο Τμήμα. Εάν και μετά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο η έφεση απορριφθεί, ο διάδικος που την προκάλεσε μπορεί, κατ΄ εκτίμηση του Δικαστηρίου, να καταδικασθεί να καταβάλει στον νικήσαντα διάδικο έως το τριπλάσιο της δικαστικής δαπάνης.»

Παρ. 7 του άρθρου 19 του π.δ. 774/1980

Άρθρο 77 1. Μετά το έβδομο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 19 του π.δ. 774/1980 προστίθενται τα ακόλουθα εδάφια: «Η πράξη που εκδίδεται κοινοποιείται με τηλεομοιοτυπία στον αρμόδιο φορέα, ο οποίος υποχρεούται αμελλητί να την κοινοποιήσει με τηλεομοιοτυπία σε όλους τους συμμετέχοντες στην ελεγχόμενη διαγωνιστική διαδικασία ανάδειξης αναδόχου. Προϊστάμενοι υπηρεσιών ή άλλα αρμόδια όργανα που ενεργούν κατά παράβαση της υποχρέωσης που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο διώκονται για παράβαση καθήκοντος κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα

Η πράξη που εκδίδεται από τα Κλιμάκια του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατόπιν διενέργειας προληπτικού ελέγχου νομιμότητας της σύμβασης προμηθειών ή παροχής υπηρεσιών του άρθρου 1 του ν. 2286/1995 (Α’ 19) που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 19 παρ. 7 του π.δ. 774/1980 (Α’ 189) υποχρεωτικά κοινοποιείται με τηλεομοιοτυπία στον αρμόδιο φορέα για τη

69

Άρθρο 21 του π.δ. 774/1980

αυτεπαγγέλτως και παραπέμπονται υποχρεωτικά στην αρμόδια πειθαρχική δικαιοδοσία.» 2. Όπου στο κείμενο του άρθρου 21 του π.δ. 774/1980 αναφέρεται η λέξη «Τμήμα» αντικαθίσταται με τη λέξη «Κλιμάκιο», όπως αυτή προσδιορίζεται από το ανωτέρω π.δ. 774/1980.

διεξαγωγή του διαγωνισμού. Ο τελευταίος με τη σειρά του υποχρεούται εγκαίρως να κοινοποιήσει την σχετική εκδιδομένη πράξη σε όλους τους συμμετέχοντες στην ελεγχθείσα διαγωνιστική διαδικασία υποψηφίους αναδόχους με τηλεομοιοτυπία, πρακτική η οποία έχει ακολουθηθεί από σειρά ετών και επιβάλλεται από την ταχύτητα με την οποία πρέπει να ολοκληρώνεται από τις ίδιες διατάξεις δικαστικός έλεγχος των συμβάσεων. Προκειμένου δε να αποτραπεί τυχόν αβελτηρία των φορέων (προϊστάμενοι υπηρεσιών ή άλλα αρμόδια όργανα) της ως άνω υποχρέωσης, με συνέπεια οι συμμετέχοντες στην ελεγχθείσα διαγωνιστική διαδικασία να απωλέσουν το δικαίωμα άσκησης αίτησης ανάκλησης της εκδιδόμενης πράξης από τα Κλιμάκια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, εισάγεται ποινική (259 ΠΚ) και πειθαρχική ευθύνη των φορέων αυτών. Με την τροποποίηση αυτή, τα χρηματικά εντάλματα πληρωμής θα υποβάλλονται πλέον προς θεώρηση στα αρμόδια Κλιμάκια του

70

3. Μετά την παρ. 2 του άρθρου 21 του π.δ. 774/1980 προστίθεται παράγραφος 2α ως εξής: «2α. Κατά την επανυποβολή του εντάλματος για θεώρηση συνοδεύεται υποχρεωτικά από αποδεικτικό κοινοποίησης στο φερόμενο ως δικαιούχο της εντελλόμενης δαπάνης της πράξης επιστροφής του αρμόδιου Επιτρόπου από την αρμόδια οικονομική υπηρεσία του διατάκτη. Προϊστάμενοι υπηρεσιών ή άλλα αρμόδια όργανα που ενεργούν κατά παράβαση της υποχρέωσης που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο διώκονται για παράβαση καθήκοντος κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα αυτεπαγγέλτως και παραπέμπονται υποχρεωτικά στην αρμόδια πειθαρχική δικαιοδοσία.»

Ελεγκτικού Συνεδρίου και όχι στα Τμήματα, όπως ίσχυε με το προηγούμενο καθεστώς. Ρυθμίζεται ότι κατά την εκ νέου υποβολή των χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής προς θεώρηση από τα αρμόδια Κλιμάκια του Ελεγκτικού Συνεδρίου πρέπει να προσκομίζεται και αποδεικτικό κοινοποίησης στον φερόμενο ως δικαιούχο της εντελλόμενης δαπάνης της πράξης επιστροφής του αρμόδιου Επιτρόπου από την αρμόδια οικονομική υπηρεσία του Διατάκτη, έτσι ώστε να διαβεβαιώνεται ότι ο φερόμενος ως δικαιούχος της εντελλόμενης δαπάνης έχει λάβει γνώση ότι τα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δεν θεωρήθηκαν από τον αρμόδιο Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου ενώ συγχρόνως παρέχεται σ’ αυτόν η δυνατότητα για τυχόν παρέμβασή του και υποστήριξη των απόψεών του. Σε περίπτωση δε παραβίασης της υποχρέωσης προσκόμισης του ως άνω αποδεικτικού εκ μέρους των Προϊσταμένων υπηρεσιών ή άλλων αρμοδίων οργάνων,

71

4. Στο άρθρο 21 του π.δ. 774/1980 προστίθεται παράγραφος 5 ως εξής: «5. Αιτήσεις ανάκλησης των Πράξεων ή Πρακτικών των Κλιμακίων σε περίπτωση πλάνης περί τα πράγματα ή το νόμο υποβάλλονται στη γραμματεία του αρμόδιου Τμήματος από αυτόν που έχει έννομο συμφέρον μέσα σε προθεσμία τριάντα ημερών από την κοινοποίηση της Πράξης ή του Πρακτικού του Κλιμακίου στον οικείο φορέα. Τις αιτήσεις ανάκλησης εξετάζει το αρμόδιο Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αποφαινόμενο σε συμβούλιο. Δεύτερη αίτηση ανάκλησης κατά της ίδιας πράξης δεν επιτρέπεται.»

προβλέπεται η επιβολή ποινικών (259 ΠΚ) και πειθαρχικών κυρώσεων εις βάρος τους. Θεσπίζεται, πλέον, ρητώς η δυνατότητα υποβολής αίτησης ανάκλησης Πράξεων ή Πρακτικών των Κλιμακίων που εκδίδονται κατόπιν διενέργειας προληπτικού ελέγχου των εντελλόμενων δαπανών. Σημειώνεται, εδώ, ότι η άσκηση της αίτησης ανάκλησης έχει ήδη καθιερωθεί κατά την πάγια νομολογία των αρμοδίων Τμημάτων. Περαιτέρω, προβλέπεται ότι η εν λόγω αίτηση θα υποβάλλεται στη γραμματεία του αρμοδίου Τμήματος (και όχι του Κλιμακίου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη) του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ούτως ώστε να αποφεύγεται ο προληπτικός έλεγχος των εντελλόμενων δαπανών να διενεργείται από διαφορετικούς δικαστές σε πρώτο και δεύτερο βαθμό και να επιτυγχάνεται η αμερόληπτη κρίση αυτών.

72

Παρ. 2 του άρθρου 15 του π.δ. 774/1980

Άρθρο 78 Η παρ. 2 του άρθρου 15 του π.δ. 774/1980 αντικαθίσταται ως εξής: «2. Από το Ελεγκτικό Συνέδριο διενεργείται υποχρεωτικά κατασταλτικός έλεγχος όλων των λογαριασμών ή των απολογισμών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης, καθώς και του εκτός Κρατικού Προϋπολογισμού λογαριασμού με την ονομασία «Ειδικός Λογαριασμός Εγγυήσεων Γεωργικών Προϊόντων» του άρθρου 26 παρ. 1 του ν. 992/1979. Σε κατασταλτικό έλεγχο υπόκειται και κάθε φορέας που έλαβε καθ` οιονδήποτε τρόπο χρηματοδότηση ή επιχορήγηση από τον Κρατικό Προϋπολογισμό.»

Αναδιατυπώνεται η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 15 του π.δ. 774/1980 (Α’ 189) με την οποία προσδιορίζονται οι φορείς που υπάγονται στον κατασταλτικό έλεγχο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έτσι ώστε να είναι σύμφωνη με τα οριζόμενα στον Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού, ο οποίος κυρώθηκε με το ν. 2362/1995 (Α’ 247) και αναδιαμορφώθηκε με το νόμο 3871/2010 (Α’ 141). Παρατηρείται ότι οι λογαριασμοί ή οι απολογισμοί των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου (εφόσον αυτά δεν υπάγονται στη Γενική Κυβέρνηση τα οριζόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 1Β του ν. 2362/1995 (Α’ 247) εκφεύγουν του κατασταλτικού ελέγχου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, εκτός αν συντρέχει η περίπτωση του εδ. β’ της παρ. 2 του άρθρου 15 του π.δ. 774/1980 (Α’ 189), όπως αυτή αντικαταστάθηκε.

73

Παρ. 1 και 2 του άρθρου 22 του π.δ. 774/1980

Άρθρο 79 Οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 22 του π.δ. 774/1980, όπως αντικαταστάθηκαν με την παρ. 9 του άρθρου 9 του ν. 1160/1981 (Α΄ 147), αντικαθίστανται ως εξής: «1. Ο έλεγχος των λογαριασμών των δημοσίων υπολόγων, των απολογισμών των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και των άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, καθώς και των ειδικών λογαριασμών που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 15 του π.δ. 774/1980, ασκείται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος από τον Επίτροπο της Υπηρεσίας Επιτρόπου της Κεντρικής Υπηρεσίας ή των Περιφερειακών Υπηρεσιών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, στην αρμοδιότητα της οποίας υπάγονται έως την ημερομηνία αυτή. Αμφισβητήσεις που ανακύπτουν από τον ως άνω καθορισμό των αρμοδιοτήτων, επιλύονται κάθε φορά με απόφαση της Ολομελείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. 2. Κατά την άσκηση του ελέγχου αυτού, στον αρμόδιο Επίτροπο της Υπηρεσίας Επιτρόπου της Κεντρικής Υπηρεσίας περιέρχονται όλες οι αρμοδιότητες του αρμόδιου Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και στον αρμόδιο Επίτροπο της Υπηρεσίας Επιτρόπου των Περιφερειακών Υπηρεσιών του Ελεγκτικού Συνεδρίου περιέρχονται όλες οι αρμοδιότητες των Υπηρεσιών της Κεντρικής Υπηρεσίας, καθώς και του αρμόδιου Κλιμακίου. Κατά των πράξεων που εκδίδονται από τους ανωτέρω Επιτρόπους ασκούνται όλα τα ένδικα μέσα που

Οι αρμοδιότητες του Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου σχετικά με την εκδίκαση των λογαριασμών των δημοσίων υπολόγων και των απολογισμών όλων των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού και των λοιπών ειδικών λογαριασμών μεταβιβάζονται στους Επιτρόπους των αρμόδιων Υπηρεσιών Επιτρόπου της Κεντρικής Υπηρεσίας και των Περιφερειακών Υπηρεσιών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οι οποίοι έχουν ήδη διενεργήσει την επεξεργασία αυτών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, εξασφαλίζεται ομοιογένεια στην άσκηση του ελέγχου, καθώς η κήρυξη των λογαριασμών ή απολογισμών ως «ορθώς εχόντων» ή ο καταλογισμός των τυχόν διαπιστωθέντων ελλειμμάτων των ως άνω λογαριασμών ή απολογισμών διενεργείται από τους

74

προβλέπονται από το παρόν κατά των πράξεων του Κλιμακίου.» υπαλλήλους που τους έχουν ήδη επεξεργαστεί. Επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με τη μεταβατική διάταξη του άρθρου 110 παρ. 19 του ν. 4055/2012, οι διατάξεις του άρθρου 79 δεν εφαρμόζονται στις εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον του αρμόδιου Κλιμακίου.

Προσθήκη νέου άρθρου μετά το άρθρο 22 του π.δ. 774/1980

Άρθρο 80 Μετά το άρθρο 22 του π.δ. 774/1980 προστίθεται άρθρο 22α ως εξής: «1. Ο έλεγχος είναι ετήσιος τακτικός και δειγματοληπτικός, εκτός εάν από το δειγματοληπτικό έλεγχο προκύψουν λόγοι που επιβάλλουν τη γενίκευση του κατασταλτικού ελέγχου και διενεργείται μετά το τέλος κάθε οικονομικής χρήσης ή είναι έκτακτος γενικός ή ειδικός ή θεματικός και συνίσταται σε έλεγχο νομιμότητας και κανονικότητας της διαχείρισης. 2. Κατά τον κατασταλτικό έλεγχο ελέγχονται ιδίως: α) η τήρηση της αρχής της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και ειδικότερα η οικονομικότητα, η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητα, β) η ορθή τήρηση του κατά περίπτωση ισχύοντος λογιστικού ή διαχειριστικού συστήματος, σύμφωνα με τους κανόνες και τις αρχές που το διέπουν, γ) η τήρηση και ενημέρωση των λογαριασμών, ώστε να απεικονίζουν με ακρίβεια το περιεχόμενο των

Θεσπίζεται ρητώς ότι ο κατασταλτικός έλεγχος του άρθρου 22 του π.δ. 774/1980 (Α’ 189) μπορεί να είναι είτε ετήσιος τακτικός και δειγματοληπτικός που διενεργείται μετά το τέλος κάθε οικονομικής χρήσης είτε έκτακτος γενικός (αφορά όλους τους λογαριασμούς ή απολογισμούς) ή ειδικός (αφορά συγκεκριμένους λογαριασμούς ή απολογισμούς) ή θεματικός (αφορά λογαριασμούς ή απολογισμούς συγκεκριμένου θεματικού ενδιαφέροντος). Ο καταστατικός έλεγχος είτε ετήσιος είτε τακτικός συνίσταται σε έλεγχο νομιμότητας και κανονικότητας της διαχείρισης.

75

οικονομικών πράξεων και δημοσιονομικών ενεργειών, δ) η νόμιμη λήψη δανείων, η παροχή εγγυήσεων και η τήρηση των όρων των σχετικών συμβάσεων, ε) η νόμιμη και σύμφωνα με αρχή που προβλέπεται στην περίπτωση α΄ διαχείριση της κινητής και ακίνητης περιουσίας, στ) η έγκαιρη και κανονική απόδοση των υπέρ τρίτων εισπραττόμενων δικαιωμάτων και η είσπραξη και η διαχείριση των ανταποδοτικών τελών ή άλλων ειδικών εσόδων ή των εσόδων από δάνεια ή των βεβαιωθέντων εσόδων από οφειλές και πρόστιμα σε βάρος τρίτων, ζ) τα συστήματα λειτουργίας του φορέα (έλεγχος συστημάτων) και η) η συμμόρφωση του φορέα σε προηγούμενες υποδείξεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου. 3. Ο κατασταλτικός έλεγχος πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε έξι μήνες από την ημερομηνία αποστολής του αντιγράφου του λογαριασμού ή απολογισμού ή ισολογισμού ή άλλης κατά το νόμο απαιτούμενης οικονομικής κατάστασης του υπόχρεου για κατασταλτικό έλεγχο φορέα, το οποίο συνοδεύεται από τα στοιχεία που ορίζονται με απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. 4. Ο έλεγχος διενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις του Οργανισμού του Ελεγκτικού Συνεδρίου και τα ελεγκτικά πρότυπα του Διεθνούς Οργανισμού Ανωτάτων Ελεγκτικών Ιδρυμάτων (INTOSAI).»

76

Προσθήκη νέου άρθρου μετά το άρθρο 22α του π.δ. 774/1980

Άρθρο 81 Μετά το άρθρο 22α του π.δ. 774/1980 προστίθεται άρθρο 22β ως εξής: «1. Το Ελεγκτικό Συνέδριο διενεργεί σύμφωνα με τις διατάξεις που το διέπουν κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του προϋπολογισμού στοχευμένους ελέγχους (προληπτικούς και κατασταλτικούς) σε τομείς υψηλού ελεγκτικού ενδιαφέροντος σύμφωνα με το ετήσιο ελεγκτικό πρόγραμμά του που εκπονεί η Ολομέλειά του. 2. Το Ελεγκτικό Συνέδριο διενεργεί σύμφωνα με τις διατάξεις που το διέπουν κατά τη διάρκεια εκτέλεσης του προϋπολογισμού και στοχευμένους ελέγχους επιδόσεων σε τομείς υψηλού ελεγκτικού ενδιαφέροντος, σύμφωνα με το ετήσιο ελεγκτικό πρόγραμμα που ανα φέρεται στην προηγούμενη παράγραφο. 3. Το Ελεγκτικό Συνέδριο διενεργεί σύμφωνα με τις διατάξεις που το διέπουν κάθε είδους έκτακτο έλεγχο.»

Προσθήκη νέου άρθρου μετά το άρθρο 22β του π.δ. 774/1980

Άρθρο 82 Μετά το άρθρο 22β του π.δ. 774/1980 προστίθεται άρθρο 22γ ως εξής: «1. Επιχορήγηση είναι η μεταφορά πίστωσης σε φορέα για την υλοποίηση των αρμοδιοτήτων του και μόνο. 2. Χρηματοδότηση είναι η μεταφορά πίστωσης σε φορέα, στον οποίο έχει εκχωρηθεί αρμοδιότητα από φορέα της Γενικής Κυβέρνησης με

Ορίζονται οι θεσμοί της επιχορήγησης και της χρηματοδότησης.

77

σκοπό την υλοποίηση της συγκεκριμένης και μόνο αρμοδιότητας. 3. Κάθε έτος οι φορείς που επιχορηγούνται ή και χρηματοδοτούνται από τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης υποχρεούνται να υποβάλουν στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στο Ελεγκτικό Συνέδριο, με το πέρας διμήνου από τη λήξη του οικονομικού έτους, απολογισμό της συνολικής οικονομικής τους δραστηριότητας και ξεχωριστό απολογισμό της επιχορήγησης ή της χρηματοδότησης που έλαβαν, εάν αυτή είναι μικρότερη του 100% των συνολικών χρηματικών ποσών που διαχειρίσθηκαν. Με τα ανωτέρω υποχρεούνται να συνυποβάλουν και τον προϋπολογισμό τους για το επόμενο έτος. 4. Το Ελεγκτικό Συνέδριο διενεργεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του, έλεγχο νομιμότητας και κανονικότητας, καθώς και έλεγχο της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης (οικονομικότητα, αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα) για τα ποσά της επιχορήγησης και της χρηματοδότησης που έλαβαν κάθε οικονομικό έτος οι φορείς και συντάσσει έκθεση ελέγχου. 5. Η ανωτέρω έκθεση υποβάλλεται μέσα σε έξι μήνες από την ημερομηνία υποβολής στο Ελεγκτικό Συνέδριο όλων των απαραίτητων δικαιολογητικών και σε κάθε περίπτωση το αργότερο έως την κατάθεση του προς ψήφιση προϋπολογισμού του επόμενου οικονομικού έτους της Γενικής Κυβέρνησης στη Βουλή. 6. Χωρίς την υποβολή από τους επιχορηγούμενους ή χρηματοδοτούμενους φορείς των στοιχείων που προβλέπονται στην

Εισάγεται υποχρέωση των φορέων που επιχορηγούνται ή χρηματοδοτούνται από τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης προς υποβολή στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στο Ελεγκτικό Συνέδριο του απολογισμού της συνολικής οικονομικής τους δραστηριότητας και ξεχωριστού απολογισμού της επιχορήγησης ή χρηματοδότησης που έλαβαν, προκειμένου να διενεργηθεί έλεγχος νομιμότητας και κανονικότητας, καθώς και έλεγχος χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης (οικονομικότητα, αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα) από το Ελεγκτικό Συνέδριο.

78

παράγραφο 3, οι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης δεν επιτρέπεται να προβαίνουν σε καμία απολύτως επιχορήγηση ή και χρηματοδότηση των φορέων αυτών. Κάθε επιχορήγηση ή χρηματοδότηση που δίνεται από τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παραγράφου3 είναι μη νόμιμη και καταλογίζεται από το Ελεγκτικό Συνέδριο σύμφωνα με τις διατάξεις που το διέπουν.»

ΜΕΡΟΣ Ζ΄

ΤΕΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΟΥΜΕΝΕΣ

ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

(Ν. 4055/2012)

ΑΝΑΛΥΣΗ

Παρ.8 του άρθρου 51 του ν. 2172/1993

Άρθρο 111

Ρυθμίσεις για το Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

6. Η παρ. 8 του άρθρου 51 του ν. 2172/1993 αντικαθίσταται ως εξής: «8.α) Για την ανάκριση των αξιόποινων πράξεων που προβλέπει το ν.δ.

Σύμφωνα με τις μεταβατικές διατάξεις του ν.4055/2012 (άρθ.110 παρ.24): «Εκκρεμείς υποθέσεις των περιπτώσεων β΄ και γ΄ της παρ. 8 του άρθρου 51 του ν. 2172/1993, όπως αυτή αντικαθίσταται με την

79

«Τροποποίηση και αντικατάσταση διατάξεων του Ν.1756/1988 «Κώδικας οργανισμού δικαστηρίων και κατάστασης δικαστικών λειτουργών του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και άλλες διατάξεις» (Α΄207).

187/1973 «Περί Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου» ή έχουν σχέση με το θαλάσσιο εμπόριο ή τη χρησιμοποίηση ή λειτουργία πλοίου ή την παροχή εργασίας σε αυτό ή τη ναυσιπλοΐα, ο πρόεδρος του συμβουλίου που διευθύνει το δικαστήριο ορίζει κατά προτίμηση ανακριτικό τμήμα στο οποίο υπηρετεί δικαστής που έχει τα προσόντα της παραγράφου 7. β) Ποινικά αδικήματα, σχετιζόμενα με ναυτικές διαφορές, κατά την έννοια της παραγράφου 3 του άρθρου 51 του παρόντος νόμου, καθώς και συναφείς με αυτά αξιόποινες πράξεις, ανακρίνονται και δικάζονται αποκλειστικά από τις δικαστικές αρχές του Πρωτοδικείου και Εφετείου Πειραιά, η δικαιοδοσία των οποίων εκτείνεται σε ολόκληρο το Νομό Αττικής, σύμφωνα με την παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου. γ) Για εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε ελληνικό πλοίο στο εξωτερικό ή σε ανοιχτή θάλασσα, καθώς επίσης και σε πλοίο με ξένη σημαία, τιμωρούνται όμως στην Ελλάδα, αποκλειστικά αρμόδιες για τη δίωξη, ανάκριση και εκδίκασή τους ορίζονται οι εισαγγελικές και δικαστικές αρχές του Πειραιά.»

παράγραφο 6 του άρθρου 111 του παρόντος νόμου, σε οποιοδήποτε στάδιο βρίσκονται σε άλλες ανακριτικές, εισαγγελικές και δικαστικές αρχές, με την έναρξη ισχύος του νόμου διαβιβάζονται στις εισαγγελίες πρωτοδικών ή εφετών Πειραιώς.» Με την παρούσα τροποποίηση προστίθενται στην παρ. 8 του άρθρου 51 του ν. 2172/1993 περιπτώσεις β) και γ) στις οποίες προβλέπεται η τοπική αρμοδιότητα των ανακριτικών, εισαγγελικών και δικαστικών αρχών του Πειραιά για ποινικά αδικήματα που έχουν σχέση με ναυτικές διαφορές καθώς και για εγκλήματα που διαπράχθηκαν σε ελληνικό πλοίο στο εξωτερικό ή σε ανοιχτή θάλασσα, καθώς επίσης και σε πλοίο με ξένη σημαία που όμως τιμωρούνται στην Ελλάδα.