Τεύχος #012 • 30 Ιουνίου 2010 • 15θήμερη Εφημερίδα Πόλης • Διανέμεται Δωρεάν

Οι Λόγοι που αγαπήσαμε την Ευρωπαική Γιορτή

Μουσικής

Μιλούν στο ΜόνιτορMonsieur Minimal

Film

Ο ΕΜ ΠΙ ΘΡΙαμβος του κασσετοφώνου

του Γιάννη Φαρσάρη

JamesΟι θρύλοι της indie σε αποκλειστική συνέντευξη

Τεύχος #012 • 30 Ιουνίου 2010 • 15θήμερη Εφημερίδα Πόλης • Διανέμεται Δωρεάν

Οι Λόγοι που αγαπήσαμε την Ευρωπαική Γιορτή

Μουσικής

Μιλούν στο ΜόνιτορMonsieur Minimal

Film

Ο ΕΜ ΠΙ ΘΡΙαμβος του κασσετοφώνου

του Γιάννη Φαρσάρη

JamesΟι θρύλοι της indie σε αποκλειστική συνέντευξη

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ:

ΣΗΜΕΙΑ ΔΙΑΝΟΜΗΣ:

ΣΤΗΛΕΣ::04 ΕDITORIAL

:05 POLITICOτης Μαρία Ψαρρά

:06 COSMOSτoυ Paul Krugman

:07 CITY LIFE του Στέλιου Πετράκη

:08 ΒΑΔΙΖΩ & ΠΑΡΑΜΙΛΩ του Ανδρέα Κορακά

:09 ATHENS CALLING της Σάντρας Οντέτ Κυπριωτάκη

:10ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΛΗΣτου Μιχάλη Χαραλαμπάκη

:12ΑΣΤΙΚΗ ΛΗΘΗτου Γιάννη Φαρσάρη

:28 AGENDA

:29 DAY&NIGHT

ΘΕΜΑΤΑ::14/17EΥΡΩΠΑΪΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣτου Γιώργου Κουμπαρούλη

:18/19 INTERVIEWMONSIEUR MINIMAL - FILMτου Στέλιου Πετράκη

:20 INTERVIEWJAMESτου Hλία Αραβίδη

:22 TRANSIT «OSAKA» της Mαρίας Αναστασάκου

:26 FASHION

«Street Fashion»της Αγάπης Καλούδη

Tεύχος #12

15θήμερη εφημερίδα, διανέμεται δωρεάν.Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική ή μερική, η διασκευή ή απόδοση του περιεχο-μένου της έκδοσης με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανι-κό, ηλεκτρονικό ή άλλο, χωρίς προηγούμενη γραπτή έγκριση του εκδότη.

Οι απόψεις που παρουσιάζονται στα άρθρα δεν συμ-φωνούν απαραίτητα με τις απόψεις του εκδότη

3

Εκδότης: Νίκος Κατζηλάκης

Σύμβουλοι Έκδοσης: Σάντρα-Οντέτ Κυπριωτάκη, Ανδρέας Κορακάς

Αrt Director: Σάββας Καραμπίνος

Συνεργάτες: Αφροδίτη Αλ Σάλεχ, Μαρία Αναστασάκου, Νίκος Αστρουλάκης, Στέλλα Μελίνα Βασιλάκη,Ουρανία Γιαλυτάκη, Πόπη Γκερούση, Φανή Καλαθάκη, Αγάπη Καλούδη,Κώστας Καρνίκης, Κώστας Μαρκάκης, Νίκος Νεφέλικας, Ευάγγελος Παπαδάκης Σίσσυ Παπαδογιάννη, Γιάννης Παπιδάκης, Στέλιος Πετράκης, Γιάννα Πλαϊνιώτη (Λονδίνο), Στέλιος Πλαϊνιώτης (Κουάλα Λουμπούρ), Μαρία Σαρρή, Στέλλα Τουρνά, Μαρώ Τσαγκαράκη, Κατερίνα Τσαπάκη (Βαρκελώνη), Μιχάλης Χαραλαμπάκης, Στέλιο Χουστουλάκη Μαρία Ψαρά

Ειδικές συνεργασίες: John Pilger, The New York Times Syndicate, Τhe Guardian Syndication, Ελευθεροτυπία

Διόρθωση: Νίκος Ζερβουδάκης

Εικονογράφηση: Γιάννης ΚουβίδηςΜαρία Αντωνοπούλου

Φωτογράφοι:Νίκος Βιτσαξάκης, Μαριάννα Καράλη Νίκος Κουτάντος, Κυριάκος ΚουτουλάκηςΝικόλας Λεβεντάκης, Νικήτας Μιχαλάκης, Στέλιος Παπαρδέλας, Φώτης Σέρφας, Μανώλης Σκαντζάκης, Jannik Weylandt Διαφήμιση: Μηνάς Λευκόχειρ, Αρισταγόρας Σκουλουδάκης

Νομικός σύμβουλος: Πρόδρομος Λιλίτσης

Λογιστήριο: Δημήτρης Θεοδοσούλης

Υπεύθυνος Διανομής: Κώστας Κατζηλάκης

ΜΟΝΙΤΟΡ Free Press ΚρήτηςΈβανς 10, ΤΚ 71201, Κρήτη Τηλ 2810240998e-mail: onmonitor@gmail.com

ΗΡΑΚΛΕΙΟ: Καφέ/μπαρ/πολυχώροι: FloCafe Kοραή & Περδικάρη / Draft Αρκολέοντος 9 / Tramezzini café 25ης Αυγούστου αρ. 33 / Μπισκότο Χάνδακος 36γ / Indigo 25ης Αυγούστου αρ. 76 / Επι χάνδακος Χάνδακος 43 / Ουτοπία Χάνδακος 51 / Central park Αρκολέοντος 19 / Samaria Deliciozo Αρκολέωντος 9 / Φιξ Περδικάρη 4 / Καφέ Σπόρος Πλατεία Δασκαλογιάννη / Take 5 Αρκολέοντος 7 / La brasserie Πλατεία Κοραή 15 / Guernica Ανδρέου Κρήτης 2 / Τίτα Μπρίκι Μεραμπέλλου 16 / Play House Κοραή 2 / JailHous Aγιοστεφανιτών 19α / Bar Mare Bar & Food Παραλιακή – Πλατεία Ξενία / Ηριδανός Ανδρόγεω 8 / Βlow Up Ψαρομηλίγκων 15 / News Café Μινωταύρου 32 / Barock café Αρχάνες Ηρακλείου / Μουσική Σκηνή Μύλος Λαχανά 13 Ιδρύματα/Μουσεία: Κυλικείο Πανεπιστημίου Κρήτης Λεωφόρος Κνωσσού / Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Νυμφών 3 Υπαίθρια σημεία: Πλατεία Λιονταριών (Στ’ Ωρολόι) / Πεζόδρομος οδού Ανδρόγεω (tobacco shop) / Πεζόδρομος οδού Δαιδάλου / Εμπορικό κέντρο Τalos Plaza Σοφοκλή Βενιζέλου & Μίνωος / Σταθμός Επιβίβασης Λιμένος Ηρακλείου Καταστήματα/Επιχειρήσεις: Περβολαράκη Καλοκαιρινού 55 / Περβολαράκη Μειντάνι / Αντονέλλα Σμύρνης 20 / Μ&D Hair Spa&Style Aνδρόγεω 4 / Zen Mιλάτου 20 Βρεφονηπιακός Σταθμός Δημιουργία Εργοτέλους 76 / Dvd club Mινωταύρου 1 / Τhrix Mιλάτου 21 Βιβλιοπωλεία: Κουναλάκης Έβανς 83-85 / Δοκιμάκης Ταγματάρχου Τζουλάκη 8 / Κίχλη Καντανολέων 13 / Lexis Έβανς 56-58 / Κυριάκης Έβανς 85-87 / Παπασωτηρίου Κοραή 17 / Αναλόγιο Ρούσσου χούρδου 8 / Road Xάνδακος 29 / Ελευθερουδάκης Οδός 1821 αρ. 10 / Κύβος Ζωγράφου 6 / Μικρός Ναυτίλος Κοραή 4 / Φωτόδεντρο Κοραή 21 / Κύβος Λ. Δημοκρατίας 8 / Κύβος the copyshop Μύσωνος & Δωδεκανήσου Δισκοπωλεία: Δισκόραμα Δικαιοσύνης 11 / Μετρόπολις Δαιδάλου 19Κινηματογράφοι/Θέατρα: Βιτσέντζος Kορνάρος Μαλικούτη 1 / Πολυχώρος Σινε Τεχνόπολις Λεωφόρος Α. Παπανδρέου 116 Αμμουδάρα / Σινεμά Odeon Σοφοκλή Βενιζέλου & Μίνωος / Θέατρο «Κουρδιστό Πορτοκάλι» Μεραμπέλλου 1 Εστιατόρια / Fast Food: Καγιαμπής Μονοφατσίου 12 / Λούκουλος Κοραή 5 / Πλάνη Πασιφάης 8 / Goody’s Μιχελιδάκη 6 / Πράσσειν Άλογα Χάνδακος&Κυδωνίας 21 / Σιγά-Σιγά Μινωταύρου 2 / Η Κουζίνα της Πόπης Σμύρνης 19 / Κοινοπολιτεία Αρετούσης 2 / Νότιο Σέλλας Μεραμβέλλου 13 Ταξιδιωτικά γραφεία: Landmarks Travel Σμύρνης 10 Ξενοδοχεία: Marin Dream Hotel Δούκος Μποφώρ 12 / Lato Boutique Hotel Eπιμενίδου 15ΧΑΝΙΑ: Δύο Λουξ-Art Cafe Σαρπιδώνος 2 / Blue Safran Restaurant Café Bar Ακτή Τομπάζη 30 Παλιό Λιμάνι / My Café - Restaurant Σκαλίδη 37 / Γρηγόρης Μικρογεύματα Πλατεία 1866 αρ. 29 / Γρηγόρης Μικρογεύματα Πλατεία Ελευθερίας 13 / Καταστήματα Περβολαράκη Τζανακάκη 34 / Ξενοδοχείο Σαμαριά Πλατεία 1866 / Ταμάμ Ζαμπελίου 49 / Τυπογραφείο Μπετόλο 28 Πλ. Μητροπόλεως / Κουκουβάγια Τάφοι Βενιζέλων / Το μοναστήρι του Καρόλου Χατζημιχάλη Νταλιάνη 22 / Έβερεστ Πλατεία 1866 / Ιπποπόταμος Σαρπηδόνος 6ΡΕΘΥΜΝΟ: Figaro Art & Music café Βερνάρδου 21-23 / Βιβλιοπωλείο Δασκαλάκη Βοσπόρου 6ΑΓ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: Café Du Lac 28ης Οκτωβρίου 17 / Πολυχώρος Περίπου 28ης Οκτωβρίου 25

Για θέματα διανομής καλέστε στο 6973 656 536

Ήταν ένα τριήμερο που μας έφερε υπερβολική κούραση, συσσωρευμένη από τις 40 ημέρες προετοιμασίας - παρά τη σημαντική συμβολή ανθρώπων του Δήμου και επιχειρηματιών - από τα αρχικά τηλεφωνήματα στο Δίκτυο της Ευρωπαικής Γιορτής της Μουσικής, ως το χέρι χέρι μοίρασμα flyers σε

περαστικούς, και την τελευταία κούρσα στο αεροδρόμιο με την τελευταία μπάντα που έφυγε για Αθήνα, ανανεώνοντας ραντεβού, και ανταλλάσσοντας φιλοφρονήσεις, ευ-χές. Ήταν μια γιορτή που επέτρεψε σε ένα σημαντικό κομμάτι νεολαίας – η οποία ήταν πε-ταμένη στα αζήτητα από πολλές απόψεις – να εκφράσει εαυτόν, να δει μια διαφορετική πόλη έστω και για τις λίγες ώρες που διήρκεσε η γιορτή. Είχαν προηγηθεί μοναδικές στιγμές, όταν τα παιδιά των Lumiere Brother, ξετύλιγαν το μοναδικό ταλέντο τους, δείχνοντας μας οτι ώριμες, και εμπνευσμένες μουσικές δεν μπο-ρεί να είναι προνόμιο μόνο ώριμων ηλικιακά καλλιτεχνών, το κρεσέντο του monsieur minimal, ενός ανθρώπου που έχτισε μια καριέρα εκπληκτικών μουσικών ηχοχρωμά-των και συνθέσεων με το –διεθνές-σπαθί του, το άψογο τελείωμα βραδιάς των FILM, του γκρουπ με τις τεράστιες προοπτικές να αποτελέσουν ένα σοβαρό εξαγώγιμο μου-σικό προιόν, οι μελωδίες των δικών μας tropical storm, kangoors, Μάνου Παπαδάκη, το φοβερό ροκάρισμα της κοραή από τους pulse, τους philter, και έπειτα των Mr Roussos, Quickara, Girls on Dexx, το ξέσπασμα χορού με τους Ska Bangies, το μοναδικό πάρτυ των kick us music και των side effect στην Μεραμβέλλου. Η μοναδική Φιλαρμονική του Δήμου. Οι Χορωδίες του Δήμου και του Πανεπιστημίου. Ανταμοιβή, ουσιαστική, η συγκίνηση, μετά από τόσο κόπο, ακούγοντας παιδιά να μας λένε με ζήλο, «να ξαναγίνει», «να αλλάξει η πόλη», να μάθουμε, να προσπαθήσουμε τουλάχιστον, οτι διασκέδαση δεν είναι μόνο το γκλάμουρ, η πασαρέλα, το λούστρο. Οτι ένα κουτάκι μπύρας ίσως είναι υπεραρκετό για ένα εκπληκτικό σαββατοκύριακο. Οτι υπάρχουν μουσικές, που μπορεί να σου αλλάξουν κοσμοθεωρία για το τι εστί ψυχα-γωγία, τρόπος ζωής, συντροφικότητα. Οτι το ταλέντο αυτής της πόλης ξεχειλίζει, σε τέ-τοιο βαθμό, που ψάχνει τρόπους δημιουργικού ξεσπάσματος. Και μπορεί να ξαναχτίσει σμπαραλιασμένες γέφυρες με ανθρώπους από τις υπόλοιπες πόλεις του νησιού, όπως κατέδειξε η συνεργασία με τους αξιολογότατη ομάδα Χiamass στα Χανιά. Σχεδόν κανείς δεν πίστευε οτι μια πόλη σαν το Ηράκλειο θα μπορούσε να πάρει τέτοια μορφή, έστω για λίγες ώρες. Για χρόνια μας είχαν εκπαιδεύσει στον πεσιμισμό, μας είχαν επιβάλλει οτι κάθε τι εναλλακτικό σε αυτόν τον τόπο γεννιέται για να πεθάνει. Ε, λοιπον, κυρίες και κύριοι, μαντέψτε συμβαίνει: η πόλη του περιθωρίου, τολμά να θέλει να μπεί στο επίκεντρο....Welcome to your city!

EDITORIAL:

4

WELCOMETO YOUR CITY

Νίκος Κατζηλάκης

φωτ.

Στέλ

ιος

Χουσ

τουλ

άκης

5

POLITICO:

Η Μαριέτα Χρουσαλά στο «Αβέρωφ», η Τζούλια Αλε-ξανδράτου στο Πολεμικό Μουσείο, γαμήλια δεξίωση

στο Πάρκο Στρατού. Τι έγινε ρε παιδιά; Είναι ξαφνικά kinky τα μουσεία και η πολεμική ιστορία της Ελλάδας και συρ-ρέουν μοντέλα και μοντελοπνίχτες ή έγινε της μόδας το γαμήλιο γλέντι ανά-μεσα σε κανόνια –ένεκα του κανονιού που μας έρχεται; Γιατί, παιδιά, μας έρχεται! Και το χειρό-τερο είναι ότι έρχεται και το Ασφαλιστι-κό! Τι έρχεται δηλαδή; Μας ήρθε... Αλλά δεν έχω καταλάβρει βρε παιδιά. Υποτίθεται ότι οι Ελληνες βγαίνουν στη σύνταξη πολύ νωρίς και γι’ αυτό έχουν φέρει σε δύσκολη θέση τα ασφαλιστικά ταμεία, που συμπαρασύρουν ολόκληρο το κράτος. Αυτό δεν έλεγαν τα γερμανι-κά δημοσιεύματα με τα κ... δάχτυλα; Γι’ αυτό δεν μας εγκάλεσαν πολλάκις (το βλέπεις το στιλ, έτσι;) που «ενώ οι Γερ-μανοί δουλεύουν ως τα 65 τους χρόνια,

καλούνται να ταΐσουν τους Ελληνες που κάθονται βγαίνοντας στη σύνταξη από τα 58»; Πράγμαται, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, ο μέσος όρος της ηλικίας εί-ναι τα 58 χρόνια για την Ελλάδα, τα 60 για τη Γαλλία και τα 65 για τη Γερμανία, την Αγγλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Αυστρία κ.λπ. Αλλά λέει και άλλα ο ΟΟΣΑ: πότε ακρι-βώς βγαίνουν στην πραγματικότητα στη σύνταξη οι κάτοικοι της καθεμιάς από τις παραπάνω χώρες, ανεξαρτήτως της ηλικίας που ορίζει ο νόμος.Γράφει λοιπόν πολύ εύστοχα ο Γ. Δε-λαστίκ στο «Έθνος»: «Οι Γάλλοι είναι όντως οι ευτυχέστεροι: 60 ορίζει ο νό-μος, στα 58,7 βγαίνουν στην πραγμα-τικότητα στη σύνταξη κατά μέσο όρο. Μακάριοι. Οι Αυστριακοί είναι οι μεγαλύτεροι «απατεώνες». Μπορεί ο νόμος να ορί-ζει στα 65 και θεωρητικά να είναι και σκληρός, αλλά αυτοί κατά μέσο όρο

την «κοπανάνε» και βγαίνουν στη σύ-νταξη στα... 58,9 χρόνια! Αρχοντες οι Αυστριακοί, οι... «Γάλλοι των επαρχιών του Ράιχ»! Η «αθάνατη Μεσόγειος» το κάνει πάλι το θαύμα της: στα 65 υποτίθεται ότι βγαίνουν στη σύνταξη οι Ιταλοί, στην πράξη όμως βγαίνουν μόλις στα 60,8. Εκεί κοντά βρίσκονται και οι Ισπανοί: τυπικά στα 65, στην πράξη όμως στα 61,4 χρόνια τους βρίσκονται ήδη στη σύνταξη.... Σαφώς μικρότερη απόκλιση μεταξύ νόμιμου και πραγματικού ορίου στην ηλικία συνταξιοδότησης παρατηρείται στη Βρετανία: αντί για τα 65 βγαίνουν στα 63,2. Συνολικά πάντως βλέπουμε ότι, λίγο - πολύ, σε όλα ανεξαιρέτως τα παραδείγ-ματα ο πληθυσμός βγαίνει στη σύνταξη από 1,8 έως και... 6,1 (!) χρόνια νωρίτε-ρα από τα 65 που είναι το υποτιθέμενο όριο. Μοναδική εξαίρεση -ποιος άλλος;- οι...

ταλαίπωροι Ελληνες! Με όριο το σού-περ - χαμηλό των 58 χρόνων, βγαίνουν στη σύνταξη κατά μέσο όρο στα... 62,4 χρόνια!!! Οχι, δεν πρόκειται περί τυπο-γραφικού λάθους. Οι Ελληνες βγαίνουν στη σύνταξη 4,4 χρόνια... αργότερα (!) από το νόμιμο όριο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά οι Ελληνες βγαίνουν ήδη στη σύνταξη, έστω και οριακά, αργότερα από τους... Γερμα-νούς!!! Στα 62,4 εμείς, στα 62,1 χρόνια οι Γερμανοί!» Το πιάσατε το υπονοούμενο αδέρφια; Και μετά μας πείραξε και συζητάμε 3 εβδομάδες που ο γιος του Ζαγορίτη υπηρετεί στο... τριεθνές Παγκρατίου, Κολωνακίου και Αμπελοκήπων και ο εγ-γονός του Ναυάρχου τάδε κάνει το γα-μήλιο γλέντι στο ιστορικό «Αβέρωφ». Όχι ότι δεν έχουν κι αυτά τη σημασία τους, αλλά εδώ ο κόσμος χάνεται και η Τζούλια... στο πολεμικό μουσείο χτενί-ζεται! Ελεος!

της Mαρίας Ψαρά

Η kinky συνταξη και η “αθάνατη Μεσόγειος”

΄

Λίγες βδομάδες πριν από τις εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο εντάθηκε ο δημόσιος διάλογος για τις κοινωνικές ανισότητες, διάλογος που τροφοδοτήθηκε από την

ύφεση, τις απερισκεψίες που διέπραξε το Σίτι, αλλά και από την προοπτική νέας διακυβέρνη-σης.

Μάλιστα, μια έρευνα που δόθηκε στη δημοσιότη-τα αποκάλυψε το κρυφό πρόσωπο του υπάρχοντος συστήματος αμοιβών. Η επιμονή στην αξιολόγηση κάθε πράγματος αλλά και όλων των ανθρώπων με κριτήριο την απόδοσή τους σε χρήμα -το κλασικό ερώτημα, τι προσφέρετε στους μετόχους- ήταν μοιραίο ότι κάποια μέρα θα στρεφόταν εναντίον των αξιολογητών, και μάλιστα από διαφορετική σκοπιά: κι εσείς τι προσφέρετε στην κοινωνία; Αυτήν ακριβώς την αντιστροφή της προοπτικής υπογραμμίζει έρευνα που δόθηκε στη δημοσιότητα από το New Economic Foundation. Τρεις βρετανί-δες ερευνήτριες, η Εϊλις Λόουλορ, η Χέλεν Κέρσλεϊ και η Σούζαν Στιντ, προσεγγίζουν το ζήτημα των ανισοτήτων συγκρίνοντας τις αμοιβές διάφορων επαγγελμάτων που επιλέγονται από τα άκρα της κλίμακας των εισοδημάτων με την «κοινωνική αξία» που δημιουργεί η άσκησή τους. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητριών, στην περίπτωση ενός εργάτη που δουλεύει σε εργοστά-σιο ανακύκλωσης και αμείβεται με ωρομίσθιο 6,10 στερλινών (σχεδόν 7 ευρώ), «για κάθε στερλίνα που δαπανάται για τη μισθοδοσία του, αυτός δημιουρ-γεί αξία 12 στερλινών για το κοινωνικό σύνολο». Αντίθετα, όσον αφορά «τα golden boys των επεν-δυτικών τραπεζών, των οποίων οι ετήσιες αποδοχές κυμαίνονται μεταξύ 500.000 και 10 εκατομμυρίων στερλινών, για κάθε στερλίνα χρηματοοικονομικής αξίας που δημιουργούν καταστρέφουν κοινωνική αξία 7 στερλινών». Συνεπώς, ο απολογισμός των δραστηριοτήτων των καλύτερα αμειβόμενων στε-λεχών αυτού του τομέα αποδεικνύεται αρνητικός για το κοινωνικό σύνολο. Το ίδιο συνάγει, εξάλλου, κανείς και από τη χρηματοοικονομική καταιγίδα η οποία από το 2008 μας επιφέρει αλλεπάλληλα πλήγματα...

Η κοινωνική αξία Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για τον υπολογι-σμό της κοινωνικής αξίας που προσφέρει μια θέση εργασίας ονομάστηκε «κοινωνική απόδοση μιας επένδυσης» και οδηγεί την κρατούσα οικονομική θεωρία στην παγίδα που της στήνουν τα ίδια της τα επιχειρήματα. Υποτίθεται ότι οι υψηλοί μισθοί

αντανακλούν την προσφορά των υψηλόβαθμων στελεχών στην πορεία της επιχείρησης. Οπως τονί-ζουν οι ερευνήτριες, «η ορθόδοξη οικονομική σκέ-ψη μάς λέει ότι η χρησιμότητά μας είναι ανάλογη των χρημάτων που κερδίζουμε. Οσο περισσότερα χρήματα κερδίζουμε τόσο περισσότερο χρήσιμοι είμαστε. Μάλιστα, απ’ όλα αυτά συνάγεται ότι, για να μεγιστοποιηθεί η συλλογική ευημερία, πρέπει να αυξάνεται το συνολικό εισόδημα». Ομως, όταν αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο με βάση αυτές τις αρχές, τότε οδηγούμαστε όχι μόνο στο να υποτιμήσουμε εντελώς την οικιακή εργασία, η οποία κατά κόρον ανατίθεται στις γυναίκες, αλλά και στο να αγνοήσουμε το γεγονός ότι η οικονομική διαδικασία επεκτείνεται πολύ πέρα από τη χρηματι-κή ανταλλαγή. Πράγματι, η παραγωγή και η κατανάλωση αγαθών και υπηρεσιών συνεπάγονται, ανεξάρτητα από τη θέλησή μας, «εξωτερικό κόστος» και «εξωτερικά οφέλη» τα οποία άλλοτε είναι άμεσα και άλλοτε ετε-ροχρονισμένα: ένα αυτοκίνητο εκτελεί μεταφορικό έργο αλλά ταυτόχρονα ρυπαίνει, ένα βιβλίο είναι μέσο αναψυχής αλλά ταυτόχρονα μορφώνει. Ετσι συμβαίνει και στην περίπτωση των επαγγελμάτων. Ας εξετάσουμε, λοιπόν, την περίπτωση ενός διαφη-μιστή. Ο στόχος της επαγγελματικής του δραστηρι-ότητας είναι η αύξηση της κατανάλωσης, η οποία συνεπάγεται, αφ’ ενός, τη δημιουργία θέσεων εργα-σίας (στους τομείς της διαφήμισης, της βιομηχανί-ας, του εμπορίου, των μεταφορών και των μέσων ενημέρωσης) και, αφ’ ετέρου, την υπερχρέωση των νοικοκυριών, τη ρύπανση, την παχυσαρκία και την αύξηση της χρήσης μη ανανεώσιμων πηγών ενέρ-γειας. Με μια ολόκληρη σειρά ευρηματικών -αν και μερικές φορές λιγάκι τραβηγμένων στα άκρα- υπο-λογισμών, οι τρεις ερευνήτριες αξιολογούν καθένα από τα παράπλευρα οφέλη και τα κόστη της υπερ-κατανάλωσης που αποδίδονται στη διαφήμιση. Στη συνέχεια, το μόνο που απομένει είναι ο συσχε-τισμός τους: «Για κάθε στερλίνα θετικής αξίας που δημιουργεί ένας διαφημιστής καταστρέφει 11,5 στερλίνες κοινωνικής αξίας». Η ακριβώς αντίθετη κατάσταση παρατηρείται στην περίπτωση ενός εργαζόμενου στην καθαρι-ότητα των νοσοκομειακών εγκαταστάσεων. Πρό-κειται για μια δουλειά βαριά κι ανθυγιεινή, σχεδόν «αόρατη», κακοπληρωμένη, με ελάχιστη κοινωνική αναγνώριση, συνήθως με το καθεστώς της υπεργο-λαβίας. Κι όμως, δεν συμβάλλει απλώς στη γενική λειτουργία του συστήματος υγείας, αλλά και στην ελαχιστοποίηση του μεγάλου κινδύνου των ενδο-νοσοκομειακών λοιμώξεων. Οι τρεις ερευνήτριες στηρίζουν σε μεγάλο βαθμό τα συμπεράσματά τους σε ένα άρθρο του «British Medical Journal»,

το οποίο εστιάζει στα οφέλη που συνεπάγεται η πρόσληψη επιπλέον προσωπικού στον τομέα της καθαριότητας και στο κόστος των παθολογιών που αναπτύσσονται μέσα στα νοσοκομεία (από παθογό-νους μικροοργανισμούς που έχουν αποκτήσει εντυ-πωσιακή ανοσία στα αντιβιοτικά που αφθονούν σε αυτό το περιβάλλον). Καταλήγουν δε ότι «για κάθε στερλίνα που δαπανάται για τον μισθό τους, η δρα-στηριότητά τους παράγει δεκαπλάσια κοινωνική αξία», ενώ πιστεύουν ότι, «πιθανότατα, οι υπολογι-σμοί τους δεν έχουν κατορθώσει να συλλάβουν και να αποτυπώσουν ολόκληρη την προσφορά αυτού του επαγγέλματος». Επίσης, με αυτή τη μέθοδο αποδεικνύεται ότι ένας φοροτεχνικός σύμβουλος, χάρη στις ικανότητες του οποίου το κοινωνικό σύνολο στερείται φορολο-γικών εσόδων, καταστρέφει 47 φορές περισσότερη κοινωνική αξία απ’ όση δημιουργεί. Αντίθετα, μια εργαζόμενη σε βρεφονηπιακό σταθμό, με τις υπη-ρεσίες που προσφέρει στα παιδιά αλλά και με την εξασφάλιση ελεύθερου χρόνου για τους γονείς έτσι ώστε να μπορούν να εργαστούν, προσφέρει στην κοινωνία οφέλη 9,43 φορές μεγαλύτερα από τον μισθό που λαμβάνει.

Οι ψευδαισθήσειςΜέχρι πολύ πρόσφατα, οι ανισότητες δικαιολογού-νταν με την «trickle-down theory», σύμφωνα με την οποία ο πλούτος των πλέον εύπορων στρωμάτων της κοινωνίας αποβαίνει τελικά προς όφελος όλων των μελών της, καθώς ένα μέρος του διαχέεται και καταλήγει στα χέρια ακόμα και των φτωχότερων. Εντούτοις, σήμερα οι ανισότητες έχουν αρχίσει να ανησυχούν ακόμα και τους συντηρητικούς, καθώς η αύξησή τους διαλύει ακόμα και τις τελευταίες από τις ψευδαισθήσεις που είχε δημιουργήσει η θεωρία της «ευτυχισμένης παγκοσμιοποίησης».Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια κυβερνητική έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα τον περασμένο Ια-νουάριο προχωράει σε λεπτομερή ανατομία της βρετανικής κοινωνίας στην οποία έχει παγιωθεί το ρήγμα των ανισοτήτων: το 10% των πλουσιότερων Βρετανών κατέχει πλούτο ενενήντα επτά φορές με-γαλύτερο από εκείνον του φτωχότερου 10%. Ομως, παρά το γεγονός ότι όλες οι διαπιστώσεις συγκλίνουν, ποια κυβέρνηση θα τολμήσει να υιο-θετήσει τις δύο θεραπείες που γνωρίζουμε για την ώρα; Κι αυτές συνίστανται στη φορολογία, η οποία θα περιορίσει σημαντικά τον πλούτο που συσσω-ρεύουν τα άτομα που διαθέτουν εξαιρετικά υψηλά εισοδήματα, καθώς και στην καθιέρωση περιορι-σμών στην ελευθερία των ανταλλαγών, έτσι ώστε να χαλαρώσει η πίεση που ασκείται στους χαμη-λούς μισθούς.

COSMOS:

6

* Δημοσιογράφος

του Pierre Rimbert*

Επανεξετάζοντας την αξία των επαγγελμάτων

Δουλειά για το μέτοχο,δουλειά για την κοινωνία

του Pierre Rimbert*

CITY LIFE:

του Στέλιου Πετράκηφωτ. Στέλιος Χουστουλάκης

Βόλτα στη φεστιβαλική πόλη

Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε δυο - τρεις εβδομάδες πριν, πως θα παίξει φεστιβάλ στο Ηράκλειο με reggae, ποπ ροκ, τζαζ, funk, hip-hop μουσικές στις

18-19-20 Ιουνίου, το μόνο που έκανα ήταν να με-τράω τις μέρες ανάποδα, με την ανυπομονησία και τη δυσπιστία για την απήχηση του φεστιβάλ να πηγαίνουν χέρι – χέρι. Οι μέρες περνούσαν και η αγωνία για το πρωτόγνωρο αυτό γεγονός, για τα δεδομένα της πόλης πάντα, μεγάλωνε.

Μέρα 1η...18 Ιουνίου... Η πρώτη μέρα. Το παρτάκι που θα έπαιζε το βράδυ στη Μεραμπέλλου έμελε να είναι προφητικό για το μέλλον της γιορτής. Κατά τις 10 βγαίνω από το σπίτι με κατεύθυνση προς το Μπρί-κι, αισιόδοξος, αν και στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπήρχε ακόμα ο φόβος ότι θα ήμασταν μόνο γνωστοί και φίλοι. Έξω από τη Λότζια έχει αρχίσει να στήνεται το stage για τις επόμενες μέρες. Στρίβω δεξιά στο στενό, απέναντι από το σιντριβάνι πίσω από τον Αγ. Τίτο, ακούγοντας περισσότερο φωνές παρά μουσική να έρχονται από τη Μεραμπέλλου. Ο κόσμος στο στενό απερίγραπτος, άγνωστες φάτσες παρέα με γνωστές, όλοι κρατώντας γλειφι-τζούρια στα χέρια, μπαινοβγαίνουν στο μαγαζί και χαζεύουν το τοίχο που προβάλλεται η πιο urban έκ-θεση φωτογραφίας. Κάπου εκεί ανάμεσα στην απο-γοήτευση μου για τις φράουλες που σερβίρονταν στην είσοδο και δεν πρόλαβα, και στις μπύρες που ακολούθησαν, η μνήμη μου με εγκαταλείπει. Ίσως να έφταιξαν λίγο και οι επόμενες 2 μέρες. Όσοι ήταν εκεί σίγουρα θα θυμούνται καλύτερα.

Μέρα 2η...Την επόμενη μέρα δήλωσα το παρών στη Λότζια από νωρίς το απόγευμα κιόλας. Ήταν μια καλή ευκαιρία να γνωρίσω τους καλλιτέχνες και να πα-ρακολουθήσω το sound-check. Δυο-τρεις ώρες υπερβολικής ζέστης και ιδρώτα μετά, και έπειτα από πολύ τρέξιμο όλων των εμπλεκομένων ώστε να πάνε όλα κατ’ ευχήν, η βραδιά επιτέλους άρχισε.

Δε νομίζω πως υπάρχουν λέξεις στο λεξιλόγιο μου ικανές να την περιγράψουν. Εκατοντάδες κόσμος ήρθε έκατσε, άκουσε τους καλλιτέχνες. Δεκάδες άνδρες, μαζί τους και εγώ, ερωτεύτηκαν τις τρείς γυναίκες (ονόματα δεν λέμε...) που πέρασαν πάνω από το stage της Λότζιας εκείνο το βράδυ. Και όλα αυτά, την ώρα που τα event στη Κοραή και τη Με-ραμπέλου καλά κρατούσαν, με ροκ και ηλεκτρο-νικούς ήχους, ανάβοντάς μου φωτιές, αφού δεν ήξερα τι να πρωτοακούσω. Η βραδιά φυσικά δεν τελείωνε με τίποτα αν δεν έκανες και μία μεταμεσο-νύχτια βόλτα από τη Κοραή, είχες - δεν είχες κου-ράγιο. Εκείνο το βράδυ χορέψαμε, ερωτευτήκαμε και ακούσαμε μουσικάρες ολοζώντανα. Φεύγοντας από τα Λιοντάρια το μόνο που μου χρειάζονταν ήταν λίγος ύπνος.

Μέρα 3η...Τελευταία μέρα του φεστιβάλ και η όρεξη έχει φτά-σει στο ζενίθ. Η Λότζια με μια πρώτη ματιά, μάλλον αργεί να ξεκινήσει, έτσι ξεκινάω εγώ για Μεραμπέλ-λου. Η μουσική απίστευτη, από παιδιά που δηλώ-νουν ερασιτέχνες. Σκηνικό που θυμίζει πιο πολύ γκέτο πάρτι στο Μπρόνξ όπως χαρακτηριστικά μου δήλωσε ένας από τους καλλιτέχνες. Έπειτα από αρκετή ώρα επιστρέφω στη Λότζια όπου η reggae είχε τη τιμητική της. Μπύρα στη μπύρα αφού το κλίμα την σήκωνε, δεν σταμάτησα καθόλου να κουνιέμαι με το ρυθμό του jamαρίσματος. Επιστρέ-φω τρέχοντας στο «γκέτο πάρτι» και τα πόδια μου παίρνουν φωτιά από το τέμπο της μουσικής. Η ώρα περνάει και για ακόμη μία φορά κάνω ένα γρήγορο σπριντ πίσω στη Λότζια ώστε να προλάβω να ακού-σω τους ταλαντούχους πιτσιρικάδες της SKA και να μπερδέψω ξανά τον εγκέφαλο μου με την απότομη αλλαγή ειδών μουσικής. Αν νόμιζα πως είχα χορέ-ψει σε όλη μου τη ζωή, τότε μάλλον είχα γελάσει τον ίδιο μου τον εαυτό. Αυτό ήταν το δίδαγμα που αποκόμισα την μία ώρα που ακολούθησε μέχρι να λήξει το μουσικό τριήμερο του Ηρακλείου. Γούστα-ρα, Χόρεψα, Γέλασα, κι όλα αυτά δυστυχώς εν μέσω εξεταστικής...

7

8

Η σχέση μου με τη μουσική είναι σχέση ερωτική. Δηλαδή δεν είναι, αλλά πάντα ήθελα να αρχίσω ένα κείμενο με αυτό το λυρικό τρόπο. Η σχέση μου λοιπόν με τη μουσική είναι μια εξυπναδιά που λέγαμε μικροί: Η πέ-τρα πετρώνεται, το νερό νερώνεται, η μουσική;;;; Μουσικώνεται… και

δώσ’ του γέλια! Με αυτά τα γέλια και τη μουσική να ριζώνει μέσα μας μεγαλώσαμε και μεγαλώνουμε μέχρι σήμερα, τη δύσκολή μας αυτή εποχή όπου τα γιατί και τα διότι φάγανε τον Παναγιώτη. Κακά τα ψέματα (μα γιατί δε λέει ποτέ κανείς «καλά τα ψέματα»;) χωρίς μουσική δύσκολα θα επιβιώναμε. Η μουσική είναι πέπλο που καλύπτει το σκοτεινό μας εαυτό κάνοντάς τον σκοτεινότερο. Είναι η ηρεμία και η έντασή μας, είναι αυτό που μας ενώνει και κυρίως είναι κι αυτό που μας χωρίζει. Για όσους δεν την ευχαριστούνται τη μουσική και τόσο είναι απλά ένα μέσο να ανήκεις σε μία ομάδα, ένα προσιτό για όλους life style και για τους πιο in και τους πιο περιθώριο. Για όλους έχουν οι 7 νοτούλες και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Ας ανοίξουμε λοιπόν στο διαπασών τη μουσική που θέλουμε να ακούσουμε… είναι πολύ χρήσιμο και πάρα - πάρα πολύ ψυχοθεραπευτικό, γιατί έτσι όχι μόνο ακούμε αυτό που θέλουμε αλλά και καλύπτουμε τη μουσική των άλλων. Κι αυτό, όσο να ‘ναι, μετράει πιο πολύ!

Οι μουσικές live σκηνές δεν είναι το καλύτερό μου. Μου βγάζουν κάτι σε camping (ίσως να φταίει η λέξη «σκηνή») οποίο επίσης δεν είναι το καλύτερό μου. Παρόλα αυτά δεν μπορώ να κρύψω ότι έχω περά-σει υπέροχες στιγμές σε live συναυλίες που έχουν αφήσει ανεξίτηλα

σημάδια μέσα μου και πραγματικά μου χάρισαν εμπειρίες που ποτέ και με τί-ποτα δε θα τις άλλαζα. Για καλή μου τύχη μάλιστα και ύστερα βέβαια από πολύ κυνήγι για την εξασφάλιση ενός εισιτηρίου είχα τη χαρά να παρακολουθήσω στη ζωή μου κάποιες από τις πιο εμβληματικές συναυλίες των τελευταίων 20 ετών: Τη συναυλία για το millennium των Oasis στο στάδιο Wembley τo 2000 στο Λονδίνο, τη συναυλία των U2 στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, τη συναυλία της Μαντό-νας στο Central Park, την αποχαιρετιστήρια συναυλία του Φρανκ Σινάτρα στο Λας Βέγκας, τους Metallica μαζί με τον Παβαρότι στο San Francisco, την αποχαι-ρετιστήρια συναυλία των Scorpions στο Μπάαντεν Μπάαντεν στη Γερμανία… τι να πρωτοθυμηθώ πια! Αααα, να μην ξεχάσω να αναφέρω πως το καλύτερο με τις live συναυλίες είναι η δυνατότητα που σου δίνουν να λες ψέματα (για λόγους εφέ) ότι ήσουν και συ εκεί!Ακούγεται απίστευτο; Και όμως κυκλοφορούν πολλές φήμες γύρω από

αυτό. Ψαγμένοι χρήστες του διαδικτύου λένε πως σε πολλά μουσικά forum αναπαράγεται αυτή η πληροφορία ή ευσεβής πόθος, όπως το δει ο καθέ-νας. Δυστυχώς στο επίσημο site των AC/DC δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο και

σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της στήλης το μόνο γεγονός που φαίνεται να «κολλάει» τα μέλη του group στο να έρθουν στο νησί είναι ότι έχουν ξαναρθεί παλαι-ότερα στο Ηράκλειο οπότε ίσως να ήταν προτιμότερο να δώσουν το παρών σε ένα μέρος που δεν έχουν «ξανασυναυλιαστεί». Τι; Δεν ξέρατε ότι οι AC/DC έχουν ξανάρ-θει στο Ηράκλειο;;; Κι όμως υπάρχουν αποδείξεις! Το διάσημο hard rock συγκρότημα ήρθε εδώ για το λανσάρισμα του LP τους «For those About to Rock (We Salute You). Τότε βέβαια δεν ήταν και πολύ διάσημο στους Κρητικούς μουσικόφιλους. Λέγεται μάλιστα ότι ζήτησαν να παίξουν σε καφενεία σε Αυγενική, Αγία Βαρβάρα, Τεφέλι, Άρβη, Σκοτεινό και Κλίμα αλλά κανείς καφετζής δεν δέχτηκε να τους φιλοξενήσει. Τελικά και με τα πολλά, τους παραχωρήθηκε ένας χώρος μέσα στην πόλη του Ηρα-κλείου, στις αρχές της λεωφόρου Δημοκρατίας δίπλα στο Πάρκο Γεωργιάδη, κάτω από το άγαλμα της Ελευθερίας. Το show είχε τελικά μεγάλη και απρόσμενη επιτυ-χία και έτσι πάνω στο τσακίρ κέφι οι AC/DC συνέχισαν να τραγουδούν και μετά την προκαθορισμένη λήξη της συναυλίας. Εκεί που τα σπάγανε λοιπόν, κάποια στιγμή ο Angus Young κοίταξε το ρολόι του και είδε ότι το καράβι της επιστροφής έφευγε σε μισή ώρα. Έτσι είπε στην υπόλοιπη μπάντα να τα μαζέψουν όπως - όπως για να μη χάσουν το καράβι αλλά πάνω στη φούρια τους ξέχασαν να μαζέψουν το διάσημο promo υλικό του δίσκου τους, τα ρετρό κανόνια εποχής ένα εκ των οποίων υπάρχει και στο εξώφυλλο του εν λόγω δίσκου τους. Μία βόλτα σας μέχρι το άγαλμα Ελευθε-ρίας θα σας πείσει «δια του λόγου το αληθές»! Τσεκάρετε το!

ΒΑΔΙΖΩ & ΠΑΡΑΜΙΛΩ:

του Aνδρέα Κορακά

Ρε! Μη τα φας όλα συ!

Live μουσικές σκηνές

Μετά τους James και οι AC/DC στο Ηράκλειο;

μεσημέρι μ’ ένα ανάλαφρο, μάξι, βραδινό φόρεμα. Ή μ’ ένα total φλοράλ look. Και δεν θέλουν να πληρώνουν μια περιουσία για όλα αυτά. Και θέλουν να έχουν και Λονδρέζικο αέρα και να είναι σε εξαιρετικό value for money. Και κάπως έτσι, τα κορίτσια της πόλης, ανακάλυψαν και αγάπησαν τα ρούχα Peacocks. Τα ριγέ ενώ-νονται με τα λουλούδια, τα απλά μακό «αράζουν» πάνω σε τρελά prints, αστικά τζιν -για όλες τις περιστάσεις- τρέχουν πάνω σε άνετα παπούτσια. Και σανδάλια και κοσμήματα και μαντήλια. Τα κορίτσια της πόλης, έμαθαν ότι τα Peacocks είναι τα ρούχα που βάζεις όταν θέλεις να νιώσεις άνετα. Αυτά που σε βολεύουν και νιώ-θεις πάντα ωραία όταν τα φοράς: σπίτι, βόλτα το σκύλο, καφές, σινεμά, ραντεβού, μια απρογραμμάτιστη, νυχτερινή βουτιά στην θάλασσα. Και φοράς το «φουστά-νι-που-δεν-βγάζω-από-πάνω-μου» και είναι Peacocks. Ύστερα, τα κορίτσια της πόλης, μάθανε ότι τα Peacocks είναι και για τα αγόρια (τους).

9

Περπατάνε και οδηγάνε ξυπόλητες, φορώντας μακριά φουστάνια. Στρώ-νουν το μαντήλι τους στο Σύνταγμα -συμμετέχοντας στο «Free camping movement»- για να δηλώσουν υπέρ των ελεύθερων παραλιών και χώ-ρων, για ελεύθερο κάμπινγκ.

Δεν τις νοιάζει αν δεν έχουν «μια». Περνάνε φίνα και τζάμπα. Ζητάνε από τους φίλους τους να τους κερνάνε χρωματιστά κοκτέιλ. Ερωτεύονται τους πάντες και τα πάντα. Και το δείχνουν. Μιλάνε με άγνωστους στην στάση. Ξεπατικώνουν στα μπράτσα τους τατουάζ-καρδούλες από τα γαριδάκια. Ξεφυλλίζουν χαζά περιοδι-κά αλλά διαβάζουν Μπάουμαν. Πάνε σε (τζάμπα) Κυριακάτικα μπάρμπεκιου και φέρνουν μια φανταστική πατατοσαλάτα της μαμάς. (Κάθε Κυριακή, από τις 17.00, στο 6 d.o.g.s, στην Αβραμιώτου. Ακολουθεί live). Γράφουν όλες τις σημειώσεις τους με πολύχρωμους μαρκαδόρους. Δεν τα καταφέρνουν ποτέ με τα deadlines. Κι όλο τρέχουν. Κάνουν (κρυφά) στο σαλόνι τους, power yoga με το dvd της Ελέ-νης Πετρουλάκη. (Κάνει δουλειά, αλήθεια σας λέω). Πάνε σε hardcore metal συ-ναυλίες και κάνουν μικρά crowd surfing! Σκόνη, βροχή και σκισμένα παπούτσια… Στην επιστροφή, στριμώχνονται σε αυτοκίνητα άγνωστων και τις παίρνει ο ύπνος. (Το Sonisphere festival, 24/6, στο Terra Vibe, «τα’ σπασε»!). Δεν κανονίζουν τις κα-λοκαιρινές διακοπές τους. Φυτεύουν μπανανιές στην βεράντα τους. Χώνουν πο-λύχρωμους αναδευτήρες στους κότσους τους. Τα κορίτσια της πόλης, κάθε μέρα ντύνονται κάτι άλλο. Την μια μέρα «ναυτάκια» με navy look, την άλλη είναι σε μια καυτή ζούγκλα και φοράνε (καυτά) τζιν σορτς και (καυτά) animal print μπλου-ζάκια. Και την άλλη μέρα ξυπνάνε και δεν τους αρέσει τίποτα. Βγαίνουν μέρα-

Κι εγώ ύστερα έμαθα ότι τα Peacocks υπάρχουν και στο Ηράκλειο. Και αν δεν τα ξέρεις ήδη, να πας τώρα να τα δοκιμάσεις. Για να σου φτιάξει η διάθεση (Σοφοκλή Βενιζέλου, Μίνωος & Πελασγών – Εμπορικό κέντρο Talos Plaza, 2810 252344).

Τα κορίτσια στην πόλητο καλοκαίρι…

Soundtrack κειμένου‘lemonade‘‘ -Cocorosie

της Σάντρας-Οντέτ Κυπριωτάκη

ATHENS CALLING:

10

Ο έρωτας στα χρόνια της βουβουζέλας

Τρίτο διάζωμα, δεύτερη κερκίδα από τα δεξιά, λίγο δίπλα από το φουαγιέ του γηπέδου και το ματς είναι Αργεντινή - Γερμανία, προημιτελικός του παγκοσμί-ου κυπέλλου. Τελικά όμως, αυτό δεν ήταν το σημαντικότερο πράγμα που μου συνέβαινε. Αυτό που μέτραγε πιο πολύ ήταν ότι ήσουν δίπλα μου και φύσαγες

με δύναμη τη βουβουζέλα σου μικρή μου αφρικάνα. Μου είχες πάρει βέβαια τα αυ-τιά, αλλά χαλάλι. Είχες σώμα που κόλαζε και άγιο και έτσι όπως τη φυσούσες όμορφα και ωραία, σκεφτόμουν ότι πραγματικά θα πρέπει να είχες πολύ δυνατά πνευμόνια και έναν πραγματικά υγιή οργανισμό. Ή ότι θα έπαιρνες ωραίες πίπες. Αλλά όπως και να είχε, σημασία δεν μου έδινες. Εσύ εκεί να φυσάς τη βουβουζέλα σου και εγώ αντί

να κοιτάω τις τρίπλες του Μέσι, να κοιτάω τη δική σου μέση και να ζητιανεύω ένα βλέμμα. Και ξεκινώντας από τα βασικά: να

κάνεις ένα γαμημένο διάλειμμα! Σε σαξοφωνίστρια έπεσα γαμώ την τύχη μου;

Στο τα- ξίδι μου στη Νότια Αφρική, έζησα πολλές ωραίες στιγμές. Οι αφρι-κάνοι, οι νοτιοαφρικάνοι για την ακρίβεια, είναι ωραίοι τύποι και πολύ κουλ. Δεν είναι όλοι μαύροι, γι’αυτό και αναμιγνύονται πιο εύκολα στο πλήθος και είναι γενικά αρκετά συμπαθείς και πρόσχαροι. Όλοι έχουν το κολλημένο γέλιο του Μαντέλα και φαίνονται καλοκάγαθοι και εξυπηρετικοί. Οκ, δεν έχουν Ακρόπολη, δεν έχουν μουσεία, δεν είναι σαν και εμάς, λαός με ιστορία, με Πλάτωνα και Αριστοτέλη, Γαρμπή και Βίσση, αλλά κά-νουν ότι μπορούν. Και παρά τη μικρή τους ιστορία, προσπαθούν να κρατάνε έθιμα και παραδόσεις και να διατηρούν πράγματα που τους κρατάνε ενωμένους. Η βουβουζέλα είναι αφρικανικό προνόμιο, ιερό φαλλικό σύμβολο, φόρος τιμής και φάρος γνώσης. Στη διαδικασία κοινωνικοποίησης και εύρεσης ταιριού, η βουβουζέλα έπαιζε πάντοτε σπουδαίο ρόλο. Η μικρή αφρικάνα, δεν επιτρέπεται να αγγίξει ανδρικό μόριο, αν δεν κάνει το αγροτικό της στη βουβουζέλα. Δεν είναι θέμα μόνο δύναμης, είναι και θέμα τεχνικής. Για παράδειγμα, η βουβουζέλα δεν βγάζει τον ίδιο ήχο αν την πιάνεις με το ένα χέρι ή με τα δύο, ενώ πολύ σημαντικό κριτήριο βουβουζελο-ικανότητας είναι ο τρόπος με τον οποίο την προσεγγίζεις. Με λίγα λόγια, ο βαθμός σου δεν είναι προβι-

βάσιμος, αν την βλέπεις και κάνεις σαν να είδες τον χάρο. Αυτή λοιπόν, τα έκανε όλα σωστά. Έπαιζε στα δάχτυλα τη βουβουζέλα της και φαινό-ταν έμπειρη. Δεν είχε άγχος, αλλά αυτοπεποίθηση, συνδυασμένη με ανεξάντλητες δυ-νάμεις και φυσικές αντοχές. Της έβαζα έντεκα με άριστα το δέκα και το έξτρα ένα ήταν η βουβουζέλα μου που ετοιμαζόταν να χλιμιντρίσει. Όπως καταλαβαίνετε, τα συναι-σθήματά μου ήταν αγνά, νομίζω πως ήταν έρωτας, ναι έρωτας ήταν. Ξαφνικά, κοιτάει προς το μέρος μου και μου κόβονται τα πόδια. Παίρνω το πιο απενεχοποιημένο βλέμ-μα μου και το παίζω κουλ και άνετος. Βάζει γκολ η Αργεντινή στο 90’ και το γήπεδο γί-νεται ντέφι, αλλά εγώ εκεί ατάραχος, σαν τον Μαγγελάνο να αγναντεύω θάλασσες και

πελάγη εκεί πάνω από το τρίτο διάζωμα. Της στέλνω σήματα μορς με τον τρόπο μου και λίγο πριν της πω το «βούλε βουβουζέλ αβεκ μουά» αυτή μου κάνει

νόημα να σταματήσω. Φυσικά, δεν είμαι χτεσινός, ξέρω ότι είναι η ώρα για τα παιχνιδάκια μας

και παίζω μπάλα

απευθείας, τριπλάροντας τον τελευταίο αμυντικό και πηγαίνοντας για το νικητήριο γκολ. Κάνω κίνηση. Νιώθω υπέροχα, τόσο όμορφα σαν να αιωρού-μαι. Κοιτάζω με ευθυμία το έδαφος, όντως αιωρούμαι. Κάτι μαντραχαλάδες αφρικάνοι, 2 με 2,5 μέτρα ύψος (πρόχειρη εκτίμηση), με σηκώνουν στον αέρα και φαί-νονται τσατισμένοι. Φοβάμαι, αλλά σκέφτομαι ο φόβος θα είναι. Αυτό δεν βοηθάει, γιατί φαίνονται συγγενείς εξ’ αίματος της δεσποινίδος με διάθεση να διασπείρουν τα πανικόβλητα αιμοπετάλια μου μέχρι τη στρατόσφαιρα. Η κοπέλα τελικά όντως προ-σπαθούσε να με διασώσει από αυτούς, αλλά όσο εγώ την κοίταζα σαν χάνος, εκείνοι ήταν πίσω μου και φόρτωναν. Τελικά, η Αργεντινή πέρασε στον ημιτελικό, το γκολ δεν το είδα, το γκομενάκι το έχασα και τις έφαγα κιόλας. Όποιος μου πει ότι οι βουβουζέ-λες δεν είναι το πιο εκνευριστικό πράγμα του παγκοσμίου κυπέλλου, δεν ξέρει τι του γίνεται!

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΠΟΛΗΣ:

Η βουβουζέλα είναι αφρικανικό προνόμιο, ιερό φαλ-λικό σύμβολο, φόρος τιμής και φάρος γνώσης

Soundtrack κειμένου‘‘Smack my bitch up’’ - Prodigy

του Μιχάλης Χαραλαμπάκηςhttp://urbanpoetic.wordpress.com

11

του Στέλιου Χουστουλάκη

Δεν μου αρέσουν οι συναυλίες,ΠΕΙΡΑΖΕΙ;

Όπως και να ‘χει, οι συναυλίες είναι το αλατοπίπερο στην υπέροχη σαλάτα που λέγεται καλοκαίρι! Υπάρχουν όμως φορές που στη σαλάτα σου βρίσκεις μια τρίχα, και αυτό είναι αρκετό για να σου κοπεί η όρεξη.

Ακολουθεί ιεροσυλία ρε!

Δέκα λόγοι για τους οποίους αντιπαθώ τις συναυλίες:

Η «πχιότητα» του ήχου: Δεν θέλω να είμαι αγενής, αλλά υπάρχουν συναυλί-ες με τόσο δυνατή μουσική που ακόμη κι ο Κουασιμόδος θέλει τα λεφτά του πίσω. Ακόμη κι αν η ένταση είναι ανεκτή, κάποιες φορές ο ηχολήπτης είναι τόσο πωρωμένος με τις κιθάρες που θεωρεί ιερή του υποχρέωση να καλύψει όλα τα υπόλοιπα όργανα και να μας χαλάσει τη βραδιά. Πολύς κόσμος ρε! Δηλώνω αγοραφοβικός. Δεν μου αρέσουν οι πολυπληθείς συναυλίες. Επιπλέον θεωρώ παράλογο να πηγαίνεις σε μια συναυλία όταν «δεν κολλάς». Δε γουστάρω παππούδες στη συναυλία του Χατζηγιάννη, ούτε σκυλούδες στους Rotting Christ. Τα κουβαδάκια σας και σ’ άλλη συναυλία!

Οι «καλλίφωνοι» fans: 1996. Η πρώτη συναυλία των Ημισκουμπρίων με την περιβόητη δισκάρα «Ο δίσκος που διαφημίζετε». Δίπλα μου ακριβώς στέκε-ται ένα δεκατριάχρονο κοριτσάκι. Εφηβεία-μεταφώνιση-σπυράκια και μια φωνή που όμοιά της δεν έχω ακούσει και ούτε πρόκειται να ακούσω εκτός κι αν πεθάνω και πάω στην Κόλαση. Φίλε αναγνώστη, αν έχεις έστω και την παραμικρή υποψία ότι τραγουδώντας θα ενοχλήσεις τον συνάνθρωπό σου, βούλωσέ το ή ρίχτο στην παντομίμα.

Οι αναβολές: Ήρθαν οι Depeche Mode αλλά ο τραγουδιστής τους έπαθε γα-στρεντερίτιδα; Στα @@ μου! Βγες πάνω και προσπάθησε δώστα όλα, κι ας σε βρίσουν. Είναι καλύτερο από το να μην εμφανιστείς καθόλου. Πάλι καλά που δεν είμαι fan γιατί θα ήμουν ο πρώτος που θα γύριζε το πούλμαν της μπάντας ανάποδα βρίζοντας θεούς και δαίμονες. Φίλοι μουσικόφιλοι, κάπου εδώ στα-ματάω τις αηδίες και απλώς συμπάσχω.

Τα θηλυκά κουνούπια: Καλά, αυτός δεν είναι ιδιαίτερος λόγος για να αντι-παθείς τις συναυλίες, απλά όταν σημείωνα τις ιδέες για το κείμενο ήρθε στο μυαλό μου μια παλιά διαφήμιση του πάλαι ποτέ κραταιού AUTAN (ναι διάβο-λε, Autan!) όπου διαδραματιζόταν σε ένα θερινό σινεμά, και σκέφτηκα πως θα ήταν ωραίο η ίδια διαφημιση να γυριστεί στη συναυλία των Scorpions. Μη δίνετε σημασία...

Οι τύποι με τα κινητά: Μα το Δία, πλήρωσες 100 για να δεις τους Radiohead και αντί να τα σπάσεις όλα προτιμάς να δεις (και να ακούσεις) το αγαπημένο σου τραγούδι από την οθόνη του κινητού σου, έτσι επειδή θεώρησες cool να το έχεις βιντεοσκοπημένο; Και εσύ θα χάσεις το κομμάτι, και θα σπάσεις τα νεύρα των γύρω σου. By the way, αν ποτέ χρειαστεί να κάνεις I.Q. Test φρόντι-σε να βάλεις μέσον για να το περάσεις...

Οι πόζεροι: Εξαιρετικά αφιερωμένο στα τυπάκια που αντιγράφουν με το χειρότερο τρόπο το ντύσιμο και την κίνηση του τραγουδιστή: Αγαπητέ μου-σικόφιλε, στην Αυτοκρατορία της Ποζεριάς δεν είσαι ο Αυτοκράτορας, δεν ανήκεις καν στην αυλή. Είσαι ένας απλός υπήκοος που τη στιγμή που βγαίνει η μπάντα σου στη σκηνή απλώς υποκλίνεσαι. Θέλεις να νοιώσεις καλύτερα; Φτιάξε τη δική σου μπάντα και κάνε συλλογή από χαλασμένα ζαρζαβατικά. Yay!

Οι υπερτιμημένες μπάντες: Δίνεις ένα σκασμό λεφτά, κι αυτό που δικαιο-λογημένα περιμένεις είναι μια αξιοπρεπή εμφάνιση. Έλα όμως που κάποιες μπάντες απλώς είναι χάλια, μιας και ο γαμηστερογαμάτος ηχολήπτης απου-σιάζει, τα ειδικά εφέ είναι ανύπαρκτα και κάποιος κατά λάθος έβαλε πολύ.... καπνό στο τσιγάρο του μπασίστα. Κλασικό και αναπόφευκτο παράδειγμα: Οι Deftones.

Οι τύποι στην κονσόλα: Αχ αυτοί οι ηχολήπτες! Θα έπρεπε να υπάρχει νόμος για το συγκεκριμένο πόστο. Έχεις τέλειο μουσικό αυτί και πτυχίο Πολυτεχνεί-ου; Μας κάνεις! Δε μπορείς να θυμηθείς την τελευταία φορά που υπήρξες νηφάλιος σε sound check και αγνοείς τι πάει να πει «καλώδιο δύο δρόμων»; Μαγκιά σου, αλλά εμείς τι σου φταίμε;

Ζε κονκλούζιον: Δεν έχω ιδέα από συναυλίες. Όμως, έχω την υποψία πως οι άνθρωποι πηγαίνουν σε αυτές με μια παράξενη δίψα μέσα τους. Μια επιθυμία να γίνουν ένα με τη μπάντα που παίζει, με τον τύπο στην κονσόλα, με τον πα-ράφωνο διπλανό τους, να γίνουν ένα με τον κόσμο διάβολε! Ίσως όχι κι ένα με τα κουνούπια. Αν και μέσα στο κατακαλόκαιρο αυτό δεν το γλυτώνεις :)

12

ΑΣΤΙΚΗ ΛΗΘΗ:

του Γιάννη Φαρσάρηhttp://www.johnnie-society.org

ΕΜ ΠΙ ΘΡΙαμβος!

Είναι μερικά μόνο δευτερόλεπτα στη ζωή που γράφουν ανεξίτηλα την ιστορία. Πρέπει να ήσουν τρελό πιτσι-ρίκι ακόμα, όταν ένας θείος από τη Γερμανία έφερε δώρο ένα πικάπ στην οικογένειά σου. Πέντε δίσκοι όλοι κι όλοι έλιωναν μέρα – νύχτα, αλλάζοντας την ατμόσφαιρα του σπιτιού. Στην επόμενη γιορτινή οικογενειακή σύναξη, ήρθαν όλοι στο κέφι μετά το φαγητό και ξεκίνησαν ένα πρωτόγονο karaoke - με ένα κουτάλι αντί για

μικρόφωνο - προσπαθώντας ουρλιάζοντας να σκεπάσουν τη φωνή του τραγουδιστή. Είδες κι εσύ ενθουσιασμό στο κοινό, παίρνεις το κουτάλι – μη χάσεις! – και αρχίζεις να άδεις με εκφραστικότατες κινήσεις. Ένα τρανταχτό γέλιο, αντί για χειροκρότημα, ταρακούνησε το σπίτι. Έτρεξες ντροπιασμένος να κρυφτείς στο δωμάτιό σου, ακούγοντας την πιο πικρόχολη θεία σου να σχολιάζει δηκτικά: «Τραγούδησε σαν σαρανταπεντάρι δισκάκι στις 78 στροφές…». Αυτό ήταν. Μίσησες την μουσική άπαξ και δια παντός. Τα επόμενα χρόνια προσπέρναγες αδιάφορα τους φίλους γύρω σου όταν παθιάζονταν με τραγουδιστές και συγκροτήματα. Απέφευγες να αγοράζεις δίσκους, δεν έπαιρνες μέρος στο χέρι-με-χέρι νταλαβέρι της μασημένης κασέτας, δεν πήγαινες σε συναυλίες… Τα πάντα άλλαξαν γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και αφορμή ήταν η εμμονή του πατέρα σου να ακούει κάθε μεσημέρι ειδήσεις από το Δεύτερο Πρόγραμμα. Λαγοκοιμήθηκες κουρασμένος στο κρεβάτι των γονιών σου με το ραδιόφωνο ανοιχτό και η υποβλητική φωνή του Μανώλη Νταλούκα άρχισε να παρουσιάζει πρωτόγνωρα για σένα τραγούδια στην εκπομπή του «Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες».

Αυτό ήταν. Κόλλησες και τα μεσημέρια σου απέκτησαν λόγο και αφορμή. Η ξενάγηση σ’ έναν νέο ηλεκτρικό κόσμο έγινε καθημερινή υπόθεση. Η συλλογή σου με τις ενενηντάρες κασέτες πρέπει να βρίσκεται ακόμα σε κάποιο πατάρι του πατρικού σου σπιτιού. Λες να παίζουν ακόμα, μετά από τόσα χρόνια; Θυμήσου να το τσεκάρεις με την πρώτη ευκαιρία… Τα τελευταία χρόνια έχεις σταματήσει πια να συλλέγεις μουσική κι ας περηφανεύεται ο κολλητός σου πως έχει στους σκληρούς του 158.000 τραγούδια σε μορφή mp3. Τρία λεπτά να βάλεις το τραγούδι, χρειάζεται 330 συνεχόμενες μέρες για να τ’ ακούσει όλα. Άσε τον κολλητό να χαίρεται με τα terabytes του, εσένα το CD-player του αυτοκινήτου σου έχει χαλάσει εδώ και καιρό. Και δεν πας να το φτιάξεις, γιατί υποσυνείδητα δεν θέλεις πια να ακούς μουσική όταν οδηγείς. Προτιμάς τη δημιουργική σιωπή, αυτή είναι που σου λείπει στην καθημερινότητά σου κι όχι τα κονσέρτα για βουβουζέλα… Κι όταν καμιά φορά τη νύχτα σε πιάνουν τα σεκλέτια σου και θέλεις νότες για να ξεθυμάνεις, παγώνεις έναν σκωτσέζο στο γυαλί και κάθεσαι αυτοκρατορικά μπροστά στον υπολογιστή σου. Το Youtube είναι πάντα εκεί για να σε ταξιδέψει όπου τραβάει η όρεξή σου και η περιπλάνηση κρατάει ώρες. Αφήνεις το μυαλό σου να χαθεί στους συνειρμούς και, σχεδόν με αυτόματες κινήσεις, φτιάχνεις μόνος σου το μουσικό πρόγραμμα που κανένας dj και κανένας παραγωγός δεν κατάφερε ποτέ να σου προσφέρει… Κι όταν σηκώνεσαι από τον υπολογιστή για να κοιμηθείς, νιώθεις τόσο τυχερός όσο ο αυτοκράτορας της Αυστρίας που είχε τον Αμαντέους Μότσαρτ αυτοπροσώπως στην αυλή του να παρουσιάζει κονσέρτα βιεννέζικου κλασικισμού. Τι να τις κάνεις, ρε κολλητέ, τις συλλογές από mp3’s – λες κι είναι γραμματόσημα – άχρηστες θα είναι σε λίγο καιρό, βγήκανε ήδη τα mp4. ΕΜ ΠΙ ΦΟΡτωστα και πάμε..! Είναι δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες…

Κι όταν καμιά φορά τη νύχτα σε πιάνουν τα σεκλέτια σου και θέλεις νότες για να ξεθυμάνεις, παγώνεις έναν σκωτσέζο στο γυαλί και κάθεσαι αυτοκρατορικά μπροστά στον υπολογιστή σου...

13

14

FESTIVAL:

Το Ευρωπαϊκό πρόσωπο του Ηρακλείου: Το Ηράκλειο είναι μια ωραία πόλη, αλλά δεν μοιάζει με ευρωπαϊκή - όχι ότι μοιάζει κάποια άλλη ελληνική πόλη. Το διήμερο Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής έδωσε μια αίσθηση γαλλικού Technoparade και γερ-μανικού Fusion στο Mecklenburg. Με τόσους καλλιτέ-χνες που εμφανίστηκαν σε τόσα διαφορετικά σημεία της πόλης θα μπορούσε να πει κάποιος - αν ήθελε να υπερβάλλει και λίγο - πως το Glastonbury festival ήρθε πιο κοντά στο Ηράκλειο. Επομένως έμοιαζε ή ήταν μια γνήσια ευρωπαϊκή πόλη - τουλάχιστον ως προς τη μουσική!

Το Line-Up: Όλοι το ξέρουμε. Ήμασταν εκεί, τους ακούσαμε, τους σχολιάσαμε, μας άρεσαν και σίγουρα ευχαριστηθήκα-με που ήρθαν αξιόλογοι και ανερχόμενοι καλλιτέχνες όπως οι Film, οι Lumiere Brother, ο Μάνος Παπαδάκης, οι Ska Bangies και αυτοί είναι μόνο μερικοί από όλους όσους εμφανίστηκαν. Ακόμα πιο πολύ μας άρεσε που δεν ακούσαμε μόνο ένα είδος μουσικής π.χ. rock, αλλά ακούσαμε τα πάντα: Jazz, Blues, Reggae, Electro κτλ και σχεδόν παντού έβλεπες ένα νέο καλλιτέχνη να πα-ρουσιάζει τη δουλειά του.

Το αντίδοτο του Μουντιάλ: Ας μην λέμε ψέματα, το τελευταίο 20ήμερο όλοι - κατά βάση οι άντρες ασχολούμαστε και βλέπουμε φανατι-κά μπάλα, αγώνες, στοίχημα, πρώτος σκόρερ κτλ. Το διήμερο Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής μας έβγα-λε απ’ όλα αυτά, από τον καναπέ, από τον πυρετό του Μουντιάλ και του στοιχήματος και μας έβαλε όρθιους μπροστά από... μουσικές σκηνές και DJs μαζί με πολύ

κόσμο, πολύ κέφι, πολλή μουσική και σχεδόν καθό-λου… GOOOAAAL!!!!!

Κατά της οικονομικής κρίσης: Ξαφνικά όλος ο κόσμος είναι στο κέντρο του Ηρακλεί-ου και δεν λέει να φύγει, βολικό; Απίστευτα! Όπως και να το κάνεις όλοι κάποια στιγμή θα πεινάσουν και θα διψάσουν και δεν υπάρχει περίπτωση να φύγουν από αυτό το event. Άρα φαγητό έξω, σουβλάκια, burger και κάθε είδους έτοιμη αηδία είναι ό,τι χρειάζεται, και μετά από το φαγητό (καλά και πριν, δεν είναι θέμα), τι καλύτερο από μια δροσερή μπύρα! Tα μαγαζιά στο κέ-ντρο μαζί με τα περίπτερα κάνουν υπερκαταναλώτικο party και η οικονομική κρίση... πάει για coffee, τόσο απλά!

Κατά του σκυλάδικου: Σε μια πόλη που ο κόσμος ακούει φανατικά σκυλάδικα από το πρωί που θα ξυπνήσει μέχρι τις πρώτες πρωι-νές ώρες που θα πάει για ύπνο μετά από το ατελείωτο clubbing, το διήμερο αυτό ήταν μια εναλλακτική μορ-φή διασκέδασης και ψυχαγωγίας σε σημείο που κανείς δεν μπορούσε να το αποφύγει. Όλοι όσοι πήγαιναν κάπου έπαιρναν μια γεύση. Οι περισσότεροι έμειναν απλά στην γεύση, αλλά κάποιοι είπαν να δοκιμάσουν λιγάκι κι έτσι στάθηκαν μαζί μας μπροστά στη Λότζια, στην Πλατεία Ελευθερίας, στην οδό Μεραμπέλλου, στη Χάνδακος.Πληρωμή κατά την έξοδο: Όταν πάμε έξω συνήθως πληρώνουμε κατά την είσοδο ή κατά την έξοδο, όχι όμως σε αυτό το festival… κανείς δεν μας ζήτησε λε-φτά για να δούμε όσους εμφανίστηκαν, ούτε για τίπο-τα από όσα έγιναν. Ναι, αυτό που λέω ευγενικά είναι

ότι ήταν τζάμπα και βόλεψε!

Το περίπου κακό: Η συναυλία τελείωσε, ο κόσμος κατέβηκε από την σκηνή, οι θεατές πήγαν για πότο, όμως κάποιοι από εμάς ξεχαστήκαμε από την συζήτηση και μείναμε λίγο παραπάνω και είδαμε τα χαλάσματα που έμειναν πίσω. Η εικόνα του κέντρου ήταν πολύ άσχημη, σκουπίδια πολλά και παντού και κάπου εκεί όλοι σκεφτήκαμε ότι δεν υπάρχει λόγος να μην προσέχουμε το χώρο όπου περνάμε καλά. Όμως δεν γινόταν κι αλλιώς, οι κάδοι ήταν όλοι γεμάτοι κι έτσι αναπόφευκτα λειτούργησε ο νόμος της βαρύτητας. Ίσως θα έπρεπε ο δήμος να έχει φροντίσει να υπάρχουν περισσότεροι κάδοι ώστε να μην δημιουργηθεί αυτό το σκηνικό. Αλλά για να μην κράζουμε μόνο, όταν μετά από δυο ώρες γυρίσαμε στο κέντρο δεν υπήρχε τίποτα κάτω, τα πάντα είχαν μαζευτεί. Γι’ αυτό μερικές φορές ίσως είναι καλό να πε-ριμένουμε λίγο πριν αρχίσουμε να κρίνουμε.

Είναι ξεκάθαρο πως μας άρεσε και κυρίως γιατί το Ηράκλειο ήταν στην λίστα των πόλεων που διοργάνω-σαν το festival στην χώρα μας και εκτός αυτού έδωσε στην πόλη έναν διαφορετικό χαρακτήρα. Τι θέλουμε; Να ξαναγίνει και μάλιστα με ακόμα πιο πολλή δημο-σιότητα, υποστήριξη και δυναμική. Γιατί; Γιατί για δυο μέρες στο Ηράκλειο επικρατούσε ένα τεράστιο party και κανείς δεν έδειχνε ότι θέλει να τελειώσει.

*Υπεύθυνος Δημοσίων Σχέσεων Ραδιοφωνικού Σταθμού Παν/μίου Κρήτης

Οι Λόγοι που αγαπήσαμε την

Ευρωπαϊκή Γιορτή της Μουσικήςτου Γιώργου Κουμπαρούλη / φωτ. Νίκος Κουτάντος

του Γιώργου Κουμπαρούλη / φωτ. Νίκος Κουτάντος

15

16

Ηράκλειο, έχεις ταλέντοΜια μικρή ανασκόπηση στις ντόπιες μπάντες και τους DJs που μας χάρισαν τις μουσικές τους στην πρώτη διοργάνωση της Ευρωπαϊκής Γιορτής της Μουσικής στην πόλη. Επιφυλασσόμαστε για εκτενέστερο και πληρέστερο αφιέρωμα σε επό-μενο τεύχος. Ως τότε, keep on rocking us!

The Wagons Η βραδιά της 18ης Ιουνίου άνοιξε δυναμικά στην Κοραή με τους Wagons. Πρόκειται για μια νεοσύ-στατη σχετικά μπάντα, made in Iraklio. Ο Στέλιος, ο Δημήτρης, ο Μάριος κι ο Γιώργος, από το 2008 έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους και συνδυάζουν τα indie μουσικά τους ακούσματα, γράφοντας τη δική τους μουσική. Είναι νέοι, φρέσκοι, και ξεση-κωτικοί κι αυτό το ζήσαμε από πρώτο χέρι όσοι βρεθήκαμε στη σκηνή της Κοραή το Σάββατο. (myspace.com/thewagons)

PhILTERΤους PhILTER λίγο - πολύ όλοι τους γνωρίζου-με. Τους έχουμε δει να ανοίγουν lives του Craig Walker, των Matisse, των Raining Pleasure, τους έχουμε ακούσει στα γνωστά live-άδικα της πό-λης, αλλά μια επανασύσταση ποτέ δεν βλάπτει.

Η Καλλιόπη και η Alice στα φωνητικά, ο Ανδρέας στην κιθάρα, ο Μάικ στο μπάσο, κι ο Σάκης στα ντραμς είναι μια ετερόκλητη εκ πρώτης όψεως παρέα, που όμως παντρεύει μαγικά τα post-punk, indie rock και garage ακούσματα της. Πήραν τη σκυτάλη από τους Wagons κι η Κοραή έγινε… Μαλακάσα! (myspace.com/philtertheband)

Why NotΑν και τοπική μπάντα, έχουν καταφέρει κάτι πολύ σημαντικό: ο ήχος τους να είναι αναγνωρίσιμος. Ο Μάνος Σμαργιαννάκης κι ο Μανόλης Λιακά-κης σχημάτισαν τους Why Not το 2005 κι έκτοτε μετράνε πολλές live εμφανίσεις δίπλα σε γνωστά ονόματα της εγχώριας σκηνής, εντός κι εκτός Κρήτης, καθώς και μια πρώτη δισκογραφική δου-λειά σε rock – pop - blues ύφος. Μας ρόκαραν στη Λότζια το Σάββατο και μας έκαναν για άλλη μια φορά περήφανους που είναι «δικά μας παιδιά».(myspace.com/whynottheband)

Tropical StormRoots, rock, reggae. Η μουσική των Tropical Storm πέφτει αναζωογονητικά πάνω σου, σαν τροπική θερινή βροχούλα. Είτε παρακολουθήσεις live

τους στα Τέρτσα είτε στην πλατεία της Loggia, σύντομα θα νιώσεις τη reggae να κυλάει στις φλέβες σου και να σε λικνίζει στους λυτρωτικούς ρυθμούς της. Άνοιξαν το live της Κυριακής και μας ταξίδεψαν πραγματικά. Κρήτη vs Jamaica, 1-0. (myspace.com/tropicalstormreggae)

The KangoorsΒάλε λίγη ροκ, μια γερή δόση funk, μερικές θαυ-ματουργές σταγόνες ψυχεδέλειας και γαρνιτού-ρα blues, κι έτοιμο το μουσικό κοκτέιλ των The Kangoors. Ανέβηκαν στη σκηνή της Λότζια την Κυριακή και για άλλη μια φορά μας εξέπληξαν με το τι ωραίες αντι-mainstream μουσικές παράγει αυτή η πόλη. (myspace.com/thekangoors)

Μάνος ΠαπαδάκηςΔεν είναι μόνο η χαρακτηριστική χροιά της φω-νής του που τον έχει κάνει τόσο δημοφιλή. Ο Μά-νος Παπαδάκης, ένα από τα σημαντικότερα νέα ταλέντα της ελληνικής έντεχνης μουσικής, έχει ήδη στο «οπλοστάσιο» του σπουδαίες συνερ-γασίες με κορυφαίους καλλιτέχνες της ντόπιας και της εγχώριας μουσικής σκηνής, αλλά και μία πετυχημένη δισκογραφική δουλειά. Έδωσε την

απαραίτητη ελληνική ροκ και έντεχνη πινελιά στη βραδιά της Κυριακής στη Λότζια, και το φανατικό κοινό του ήταν εκεί. (myspace.com/manospapadakis)

Pulse.Μια πενταμελής μπάντα με βάση την Αθήνα, αλλά καταγωγή (τεσσάρων από τα πέντε μέλη της), κρητική. Οι Pulse. γράφουν αγγλικό στίχο, κι εναλ-λάσσουν μελωδικές γραμμές με σκληρές κιθάρες, ατμοσφαιρικά φωνητικά, και προ-ηχογραφημένα εφέ, σε alternative ροκ μουσικές. Έδωσαν το δυ-νατό παλμό τους το βράδυ του Σαββάτου στην Κοραή, κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο τη βραδιά στην πιο ροκ σκηνή της Ευρωπαϊκής Γιορ-τής της Μουσικής, στο Ηράκλειο(myspace.com/pulsefield)

DJ Iannis PapidakisΓια τους φανατικούς αναγνώστες του Μόνιτορ – και όχι μόνο – ο Γιάννης Παπιδάκης δεν χρειάζε-ται συστάσεις. Πρόκειται για τον στηλο-βάτη της στήλης της μουσικής. Μοιραία, ήταν ο ιδανικός άνθρωπος για να «ανοίξει» αυτή τη μεγάλη γιορ-τή που για πρώτη φορά διοργανώθηκε και στην πόλη μας. Το εναρκτήριο πάρτι στο Τίτα Μπρίκι

17

πλημμύρισε τον πεζόδρομο της Μεραμπέλλου με τις εκλεκτές μουσικές του Γιάννη και όλα προ-ϊδέαζαν για την επιτυχημένη συνέχεια του φεστι-βάλ…

Ειρήνη ΠαπαδάκηΑγαπάμε να ακούμε Ειρήνη Παπαδάκη στον Kiss Fm τα πρωινά, αλλά και τα βράδια στο ΦΙΞ ή στα πιο happy πάρτι της πόλης. Άνοιξε τη βρα-διά στον πεζόδρομο της οδού Μεραμπέλου την Παρασκευή, και μας έβαλε για τα καλά στο κλίμα του street party με τις ανεβαστικές soul – funk και λίγο από blues, μουσικές της.

ManolitoΈχει περάσει από τα decks πολλών και ιστορικών μαγαζιών της πόλης όπως Ήμερος, ¾, Φλού, Jam και πλέον είναι εκ των βασικών DJ του ΦΙΞ. Πήρε τη soul-funk σκυτάλη από την Ειρήνη και συνέχι-σε το πάρτι στη Μεραμπέλλου.

Willie BrownΟι περισσότεροι τον ξέρουν σαν Willie Brown και λιγότεροι σαν Τάσο Γρυλλάκη. Τον θυμόμα-στε στη Guernica και στο Φλου και τώρα πια τον ακούμε στο Τίτα Μπρίκι. Μεγάλη του αγάπη είναι

η blues, στα άδυτα της οποίας μας ξενάγησε το βράδυ του Σαββάτου στη Μεραμπέλλου.

Μιχάλης Λαμπράκης Jazz TrioΔεν έχουμε και πολλά σχήματα jazz στο Ηρά-κλειο. Το Μιχάλης Λαμπράκης Jazz Trio αποτε-λείται από το Μιχάλη Λαμπράκη, το Πολύδωρο Φραντζεσκάκη, και τον Γιάννη Καπετανάκη, οι οποίοι πειραματίζονται με τους jazz ήχους και κυρίως με την post-bop και hard-bop, και όσοι πέρασαν από την Χάνδακος την Κυριακή, είχαν την τύχη να τους απολαύσουν live. (myspace.com/michaellambrakis)

Kick Us MusiqΟ Peter Pan, ο DJTzinas κι η παρέα τους βάζουν στο μίξερ funk, hip-hop, breakbeat, breakbeat και afro μουσικές, καθώς και λίγη live τρομπέτα, και κάνουν πάρτι που αφήνουν ιστορία. Όπως αυτό στη Μεραμπέλλου, που έβγαλε τους γείτονες στα μπαλκόνια τους κι έριξε εμάς στο αυτοσχέδιο dancefloor να χτυπιόμαστε σαν διονυσιασμένοι. (myspace.com/kickusmuziq)

Side Effect CrewYo Yo! Το πρώτο B-Boys Crew στην Κρήτη από

το 1999, έφερε κυριολεκτικά τα πάνω κάτω στην Μεραμπέλλου. Ήρθαν κι έδεσαν τα χορευτικά κι ακροβατικά κόλπα των break boys της ομάδας, με τις hip-hop και breakbeat μουσικές των Kick Us. Και μόνο για το κέφι τους να χορεύουν τόσες ώρες μπροστά σε ένα συνεχώς εναλλασσόμενο κοινό, τους βγάζουμε το καπέλο.(myspace.com/side_effect_crew)

Lego BoyΑπό τότε που ξεκίνησε ως μέλος των Cosmic Sound το 1999, o Γιάννης Μιχελινάκης aka Lego Boy, μέχρι σήμερα, έχει διανύσει μεγάλη μου-σική πορεία. Το 2008 διακρίθηκε στο Coca Cola Soundwave vol.2 με το κομμάτι “Don’t Cry” (feat GAD) και την ίδια χρονιά κυκλοφορεί την πρώτη του συλλογή “Down and Dirty”. Πέρσι το κομ-μάτι του “Life in Space” συμπεριλαμβάνεται στο soundtrack γνωστής αμερικάνικης σειράς καθώς και σε συλλογή της Sony Music Entertainment Γερμανίας. Φέτος ξανασυνεργάζεται με τους GAD στο δεύτερο δίσκο τους, με το κομμάτι “True Love”. Tώρα μαθαίνουμε ότι έχει στα σκαριά το νέο του δίσκο και περιμένουμε με ανυπομονη-σία – ενώ ακούμε τα νέα του tracks στο YouTube. (www.legoboy.gr)

Girlz on DexxΚορίτσια και Decks, σέξι συνδυασμός. Η Έρη κι η Χριστίνα έβαλαν φωτιά στα decks του La Brasserie (κατά το κλασικό DJικό κλισέ), και όσοι βρέθηκαν εκεί το Σάββατο, κούνησαν τα κορμιά τους με electronica, dance, minimal house μου-σικές.

QuickarasO Quickaras, κατά κόσμο Κώστας Καρνίκης είναι από τις περσόνες της πόλης που δύσκολα περνά-ει απαρατήρητος. Εκτός από guest star στις στή-λες της μουσικής του Monitor, πέρασε κι από τα decks του La Brasserie το βράδυ του Σαββάτου, για να μας μυήσει στους ρυθμούς της trip-hop και της funky house.

Mr RoussosΤον κ. Ρούσο τον ακούμε κάτι μεταμεσονύχτιες ώρες στα party zone του ραδιοφώνου αλλά και στα καλύτερα dance parties της πόλης, μόνο ή πλάι σε δημοφιλείς εγχώριους και ξένους DJs. Το Σάββατο μας έβαλε στα βαθιά νερά της deep tech και minimal house κι εμείς κολυμπή-σαμε (χορέψαμε) για τα καλά. (myspace.com/mr_roussos)

1918

MONSIEUR MINIMAL Από το 2007 έως τώρα ακολούθησες μια τρελή ανοδική πορεία στο χώρο της ελληνικής (και όχι μόνο), μουσικής σκηνής. Το 2006 μπορούσες να μαντέψεις κάτι τέτοιο; Και τι προβλέψεις και όνειρα κάνεις για το μέλλον σου στο μουσικό χώρο; Πραγματικά νομίζω ότι στάθηκα αρκετά τυχερός και δεν είμαι καθόλου αχάριστος. Εί-μαι πολύ ικανοποιημένος με όσα έχω καταφέρει σε όλο αυτό το διάστημα αλλά δεν σου κρύβω ότι κοιτάζω ακόμα πιο μακριά. Όταν αποφάσισα να ασχοληθώ πραγματι-κά με την μουσική γράφτηκα σε μια ομάδα μουσικής παραγωγής όπου και παρακο-λούθησα μαθήματα έτσι ώστε να μπορώ να γράφω την μουσική έτσι όπως την είχα στο μυαλό μου. Ξεκίνησα καθαρά για να κάνω αυτό που γουστάρω γεμάτος όνειρα κ φιλοδοξίες. Φανταζόμουν τα πάντα και τίποτα μαζί. Ποτέ δεν μπορείς να προβλέψεις το μέλλον. Εύχομαι μόνο να είμαι καλά, υγιείς στο σώμα κ στο μυαλό. Όσο γραφώ την μουσική που γουστάρω θα συνεχίζω να ονειρεύομαι.

Τι σε ώθησε να ξεκινήσεις να γράφεις μουσική; Όλη αυτή η μουσική που είχε συγκεντρωθεί μέσα στο κεφάλι μου από τα τόσα χρό-νια ακρόασης αλλά και ένα σωρό προσωπικών εμπειριών ζωής. Αφορμή αποτέλεσαν οι raining pleasure με τις πρωτόγνωρα υπέροχες μουσικές για την ελληνική έως τότε πραγματικότητα και στην συνέχεια η ταινία 24 hour party people που μου έκανε να σκεφτώ τι πραγματικά θέλω να προσπαθήσω να κάνω στην ζωή μου. Ποιά ήταν τα είδη μουσικής που σε στιγμάτισαν ώστε να καταλήξεις να γράφεις τη μουσική που γράφεις σήμερα; Οι μουσικές μου αναφορές κ επιρροές έχουν να κάνουν ασυνείδητα με τα τέλη της δεκαετίας 80 και συνειδητά με τις αρχές των 90ς και την εναλλακτική σκηνή της ροκ. Η ανεπανάληπτη λοιπόν μουσική των 80’ς. Η σκηνή του grunge με τους nirvana και

όλους τους υπόλοιπους από το Seattle,η μουσική αφυΐα τοy Moby, το αριστουργημα-τικό o.k computer των Radiohead, η ονειρική pop των belle and Sebastian και του Jens lekman, η ερωτιάρικη διάθεση του jj Johansson είναι μερικα από τα ονόματα που συ-μπληρώνουν το πάζλ των μουσικών επιρροών. Στην συνέχεια είχα πάντα τα αυτιά μου ανοιχτα και παρακολουθούσα όλα τα μουσικά ρεύματα από βρετανική και φιλανδική καθαριστική ποπ μέχρι electronica, βερολινέζικη tech house και πολλά από τα σημερι-νά νέα ειδή.

Τι υπήρχε στο μυαλό σου κατά τη διάρκεια της δημιουργίας του «πάστα φλώρα», από πού άντλησες την έμπνευσή σου; Το πάστα Φλώρα είναι πιο πολύ κάτι σαν δώρο προς όλους αυτούς που με αγάπησαν μέσα από το lollipop και με στήριξαν αλλά δεν μπορούσαν να τo καταλάβουν. Ήθελα να απευθυνθώ σε ακόμη περισσότερο κόσμο που θέλει να ακούσει κάτι διαφορετικό με ελληνικό στοίχο. Υπάρχει όμως τρομερός κομπλεξισμος με την ίδια μας την γλώσσα. Σε όλη αυτή λοιπόν την διάρκεια της μουσικής μου ενασχόλησης ήταν αδύνατο να μην αποτυπώσω κάτι και με ελληνικό στοίχο (με αυτόν επικοινωνώ καθημερινά και με αυ-τόν ερωτεύομαι). Μερικά από τα κομμάτια υπήρχαν πολύ πιο πριν από το lollipop. Για μένα ο στοίχος είναι ένα επιπλέον μουσικό όργανο. Μπορεί στην συνεχεία να θελήσω να κάνω κάτι και στα γαλλικά που με τρελαίνουν. Αν και προς το παρόν τα αγγλικά είναι αυτά που με γοητεύουν περισσότερο. Ένιωσα και νιώθω εντελώς ανεξάρτητος μέσα στην εταιρία μου και ήθελα να το κάνω πρώτα για μένα και μετά για να το ακούσει και ο κόσμος και να το ευχαριστηθεί όσο είναι δυνατόν. Τους δίσκους σου, τους ακούς δυνατά στο σπίτι ξανά και ξανά ή μήπως η όρεξή σου έχει χαθεί έπειτα από τις δεκάδες φορές που έχεις ακούσεις τα κομμάτια στο στάδιο της δημιουργίας τους; Γενικά μου αρέσει να ακούω τις μουσικές μου δυνατά σπίτι μου. Ειδικά στο αυτοκίνητο όπου με συνοδεύουν κατά την διάρκεια ενός ταξιδίου. Συχνά ανακαλύπτω καινούργια «κολλήματα» και στο lollipop και στο πάστα Φλώρα. Αλλά τώρα έχω επικεντρωθεί στο επόμενο μου Αγγλόφωνο άλμπουμ το όποιο είναι σχεδόν έτοιμο και από το όποιο πε-ριμένω πολλά ...έρχεται του χρόνου με το καλο.

Οι Film και ο monsieur minimal. Οι μέν τετραμελής μπάντα απο την αθήνα με σκοτεινό εναλλακτικό ποπ-ροκ ύφος που παρα-πέμπει σε παλιότερες δεκαετείες, ο δε, ο εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενος, «Κύριος» της ελληνικής minimal pop σκηνής, με μου-σική που σου φτιάχνει τη μέρα και σε κάνει να ερωτευτείς. Διέσχισαν λοιπόν το νότιο Αιγαίο, διεύριναν τους μουσικούς μας ορίζοντες και ξεσήκωσαν με το μοναδικό τους στύλ, όλους εμάς στο Ηράκλειο που είχαμε τη τύχη να τους δούμε ζωντανά

στο φεστιβάλ για την ευρωπαϊκή γιορτή της μουσικής. Τους συναντήσαμε, τους γουστάραμε, τους γνωρίσαμε και τους ρωτήσαμε!

INTERVIEW:

του Στέλιου Πετράκη

1918

Κώστας Μπόρσης των FILMΕίναι γνωστό πως το κοινό που προτιμά τη μουσική που παίζετε είναι περι-ορισμένο στην Ελλάδα, τουλάχιστον σε σχέση με το εξωτερικό. Υπάρχει κάτι που σας κρατάει εδώ και τι είναι αυτό;

Είναι αλήθεια οτι δεν είναι στις πρώτες προτιμήσεις του ελληνικού κοινού αυτό που κάνουμε, όπως δεν είναι συνήθως στην Ελλάδα στην πρώτη προτίμηση η ψυχαγωγία αλλά η διασκέδαση. Επίσης, όμως, είναι γεγονός οτι σταθερά αν και αργά, το κοινό που θέλει να ψάξει και να ακούσει διαφορετικά και πιο «περίεργα» πράγματα, το κοινό που θέλει να «ταξιδέψει» πιο μακριά, γίνεται ολοένα και με-γαλύτερο! Και αυτό είναι πολύ ευχάριστο. Στην Ελλάδα, μουσικά, μας κρατάει..και ταυτόχρονα μας «σπρώχνει» αυτό το κοινό, που μας έφερε ως εδώ και συνεχίζει να μας στηρίζει και να μας ακολουθεί..και τους ευχαριστούμε για αυτό. Κάτι που δεν θα πάψει ποτέ να μας δίνει δύναμη..και κυρίως για το εξωτερικό.

Πριν από 10 χρόνια θα φανταζόσασταν του εαυτούς σας, μέλη σε μια πολύ επιτυχημένη μπάντα;

10 χρόνια πρίν ευχόμασταν πολλά περισσότερα και φανταζόμασταν αυτό που μας συμβαίνει τώρα, σαν κάτι που ίσως δεν μπορούσε να φτάσει ως εδώ. Η επιτυχία, δεν έχει να κάνει με την ποσότητα, ούτε με την αναγνωρισιμότητα. Είναι περισσό-τερο μια ικανοποίηση, απέναντι στοον εαυτό σου, σε όλους όσους σε πιστεύουν και στο δείχνουν και κυρίως στην πίστη στην δουλειά σου. Βάλαμε πολλά στοιχή-ματα με τον εαυτό μας. Τα πιο σημαντικά ήταν αυτό, της αισθητικής, του βασικού μας concept, του χρόνου και της αντοχής σε αυτόν. Μέχρι στιγμής το κερδίζουμε!

Αν η μουσική και μόνο ήταν αρκετή για το βιοπορισμό σας, θα τα παρατούσα-τε όλα για να αφοσιωθείτε σε αυτή; Πώς θα ήταν μια τέτοια ζωή;

Δεν νομίζω οτι υπάρχει μουσικός που δεν θα το έκανε αν του δινόταν η ευκαιρία! Χωρίς να είναι αυτσκοπός ο βιοπορισμός απ την μουσική, η τρέλα του μουσικού του κάθε καλλιτέχνη, τον οδηγεί κάθε φορά, είτε σε φωτεινά ή σκοτεινά μέρη..δεν είναι εύκολο να είσαι ούτε στο ένα ούτε στο άλλο συνεχώς.. Δεν έχω ζήσει μια τέτοια ζωή που να μπορώ να τα παρατήσω όλα για την μουσική και να ζώ απο αυτή. Δεν ξέρω πως θα είναι όταν έρθει...προσαρμόζεσαι φαντάζο-μαι..απλά για μένα, για εμάς, θα είναι δύσκολη προσαρμογή...ο στόχος δεν αλλά-ζει!

Κινηματογραφικό όνομα, κινηματογραφικό το εξώφυλλο του “persona” και μουσική που αρμόζει σε ρομαντικό δράμα. Πως έχει προκύψει όλη αυτή η αισθητική;

Κυρίως απ την μούρλα μας για το σινεμά και τις ταινίες! Αν δεν κάναμε μουσική θα κάναμε σινεμά! Σκεφτόμαστε σε πλάνα, σε κάδρα, σε ρακόρ, σε σενάρια και πλοκή..σκεφτόμαστε κάθε τραγούδι σαν σκηνή και κάθε δίσκο σαν ταινία. Άρα και κάθε live σαν προβολή. Είναι περιέργο και ταυτόχρονα πολύ ενδιαφέρον και δη-μιουργικό, πως μπορεί μια ομάδα αυτοδίδακτων μουσικών, να δεί, να ακούσει και να παράγει μουσική..όπως και για κάθε άνθρωπο, οι ήχος, οι ήχοι είναι στην ουσία εικόνες ή αισθήσεις ή αναμνήσεις, πέρα απο ήχοι και μελωδίες.

Η μουσική κατά τη γνώμη σας μπορεί να αλλάξει τον κόσμο ή απλά υπάρχει μόνο με σκοπό να συνοδεύει τις στιγμές μας;

Σαν συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, να συμπληρώσω μόνο οτι, η μουσική είναι μια μορφή τέχνης. Και όπως όλες οι τέχνες, έχει ως σκοπό, να μπορεί να βάζει τον άνθρωπο σε σκέψεις. Μέσα απο αυτή την διαδικασία, κανονικά, υπό φυσιο-λογικές συνθήκες, μπορούν να αλλάξουν πράγματα, καταστάσεις και άνθρωποι. Το οτι μέσα απ το χρήμα, την «επιτυχία», την εμπορικότητα κλπ, έχουμε αφήσει τον εαυτό μας να στην άκρη και δεν δίνουμε σημασία συνήθως στο τι ακούμε, πως το ακούμε και τι μας λέει, είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα, που έχει πολλά παρακλάδια! Σε μια χώρα, που δεν έχει μέχρι στιγμής μουσική παιδεία απ το σπίτι μέχρι και τα σχολεία (η ώρα του χαβαλέ), που δεν δίνει σημασία στην εξέλιξη νέων καλλιτεχνών, περιμένεις να έχει παθητική στάση απέναντι σε ακόμα ένα μέσο της ανθρώπινης εφυϊας και δημιουργικότητας. Δεν ξέρω ποιός διαβάζει σήμερα τους στίχους που ακούει, ποιός αγοράζει ή ψάχνει ένα δίσκο συνολικά σαν έργο.. Η μουσική έχει δείξει στο παρελθόν, οτι μπορεί να ξεκινήσει, να διατηρήσει και να ολοκληρώσει αλλαγές στον κόσμο και στον άνθρωπο. Κάποια στιγμή θα το ξανα-κάνει..

Πως θα απαντούσατε σε ένα σενάριο που θα σας ήθελε μέλη σε 4 διαφορετι-κά συγκροτήματα σε μερικά χρόνια;

Όπως ακριβώς το είπες..σαν σενάριο! Και πολύ ενδιαφέρον μάλιστα! Δεν νομίζω οτι μπορεί αυτό να συμβεί έτσι όπως το περιγράφεις, δηλαδή και για όλους μας ταυτόχρονα! Έχουμε συνηθήσει να δουλέυουμε παρέα, που αν ακόμα έπρεπε ή τύχαινε να κάνουμε μουσική εκτός FILM, πάλι μαζί θα την κάναμε.

20

Eπιστρέφετε στα μέρη μας και για πρώτη φορά θα παίξετε στην Kρητη ! Ποιες είναι οι προσδοκίες σας; Θα παρουσιάσετε τραγούδια από τα δύο νέα μίνι άλ-μπουμ;Το περιμένουμε με πολύ ανυπομονησία.Είναι υπέροχο που θα ερθούμε στην Κρητη για πρωτη φορα! Έχουμε πολλούς φίλους στην Αθήνα και δεν έχουμε επισκεφτεί ξανά την Κρητη. Οι Έλληνες μας έχουν φερθεί πολύ όμορφα, και σαν κοινό είναι φανταστικό, πολύ δεκτικό, με απίστευτες αντιδράσεις. Ακόμα, θα παίξουμε κομμάτια τουλάχιστον από τον πρώτο νέο δίσκο, τα οποία δεν τα έχουμε δοκιμάσει ποτέ σε συναυλία –οπότε πρέπει να κάνουμε πρόβες για να δούμε πώς θα τ’ αποδώσουμε. Αλλά, μέχρι να έρ-θουμε, σίγουρα θα έχουμε συμπεριλάβει τα περισσότερα από αυτά σε άλλα gigs.

Συμβολίζει κάτι τ’ όνομα του συγκροτήματος; Γιατί James και όχι κάποιο άλλο όνομα;Λοιπόν, θέλαμε ένα όνομα το οποίο να μην έδινε σε κανέναν την παραμικρή ιδέα με τι θα μοιάζει η μουσική. Μας άρεσε η ιδέα ότι θα ήταν κάποιο όνομα, γιατί θα έδινε στη μπάντα κάτι σαν προσωπικό χαρακτήρα. Σχετικά με το όνομα James, δεν γνωρίζω για να είμαι ειλικρινής. Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι είναι τ’ όνομά μου –που ισχύει– αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να μαντέψω γιατί είπαμε το γκρουπ James εκείνες τις πρώτες ημέρες. Νομίζω όμως ότι ο πρώτος κιθαρίστας της μπάντας, ο Paul Gilbertson, ήταν εκείνος που πρότεινε το όνομα, καθώς ήταν φανατικός θαυμαστής των Orange Juice –ο κιθαρίστας των οποίων (και είδωλό του) ήταν ο James Kirk.

Πως καταφέρατε να συνεργαστείτε με τον Brian Eno;Η συνεργασια μας με το Βrian ήταν σίγουρα ενα απο τα highlight της καρίερας μας! Ο Flea των red hot chilli peppers και o Michael Stipe των REM μας έκαναν αυτη την ερώτηση γιατί ήθελαν πολύ να συνεργαστούν μαζί του! Αισθανόμαστε πολύ τυχεροί μέχρι και σήμερα που δουλέψαμε μαζί με τον Brian μιας που είναι πολύ δύσκολο να αναλάβει παραγωγές , μη ξεχνάς τη θητεία του στους U2!

Μπορείς να μου ονοματίσεις τρεις «desert island» δίσκους, ταινίες και βιβλία;Δίσκοι: έναν οποιονδήποτε από τους Doors, Velvet Underground και Captain Beefheart.Ταινίες: Ο Ελαφοκυνηγός, Star Wars Trilogy, Spinal Tap.

Βιβλία: Adrift (Steven Callahan), Έγκλημα και Τιμωρία (Ντοστογιέφσκι), [σ.σ.: το τρίτο δεν μπόρεσα να το απομαγνητοφωνήσω, αλλά πρόκειται για μία συλλογή μικρών ιστοριών ενός Γάλλου συγγραφέα].

Πώς θα χαρακτήριζες, με μια-δυο λέξεις τα ακόλουθα άλμπουμ των James: Stutter/ Gold Mother/ Seven/ Laid/ Wah Wah/ Pleased to Meet You/ The Night Before/ The Morning After; Stutter: Παραφροσύνη. Gold Mother: Όμορφο, ξεσηκωτικό. Seven: Μεγαλοπρεπές, θεαματικό. Laid: Θερμό, σαγηνευτικό. Wah Wah: Τρέλα, ομορφιά. Pleased To Meet You: Απογυμνωμένο, φιλόδοξο. The Night Before: Πανηγυρικό, αλλόκοτο. The Morning After: Ληθαργικό, θαλπερό.

Έχετε καμία αγαπημένη μπάντα, την οποία πρέπει να προσέξουμε;Δεν μου έρχεται κάτι στο μυαλό πέρα των Frazer King από το Μάντσεστερ, μία πανέ-μορφη μπάντα η οποία ηχεί σαν μείξη Happy Mondays και μπλουζ μουσικής.

Μπορεί να σας αποδοθεί ότι πολλά από τα σχήματα που έπαιξαν support για εσάς, συνάντησαν αργότερα μεγάλη επιτυχία, όπως οι Stone Roses, Happy Mondays και Coldplay. Τι έχεις να σχολιάσεις γι’ αυτό;Ειλικρινά δεν γνωρίζω πώς προέκυψε αυτό! Θέλω να πιστεύω ότι τους βοηθήσαμε, όπως και εμείς άλλωστε στο παρελθόν βοηθηθήκαμε από άλλα σχήματα. Ίσως θα έπρεπε να ιδρύσουμε ένα label, εάν γνωρίζαμε. Πάντως, είναι πολύ ωραίο να γνωρί-ζεις ότι έχεις συμβάλλει σε κάτι τέτοιο.

Έχεις κανένα αντίδοτο για την οικονομική κρίση;Τουλάχιστον στις συναυλίες μας θα κάνουμε τα πάντα για να περάσει καλά ο κόσμος, έστω για μία ημέρα, να χαμογελάσει.

Μελλοντικά σχέδια;Η φετινή χρονιά είναι πολύ φορτωμένη. Θα έχουμε ένα πολύ πηγμένο καλοκαίρι, με πληθώρα φεστιβάλ, ενώ θα κυκλοφορήσει και το μίνι άλμπουμ μας τον Αυγουστο! Ανυπομονούμε όλοι μας να επισκεφτούμε την Κρήτη στις 24 Ιούλιου και να γινούμε μια μεγάλη παρεα! Να είστε κάλα!

james

INTERVIEW:

του Ηλία Αραβίδη

Οι θρύλοι της indie σε αποκλειστική συνέντευξη

21

Οι θρύλοι της indie σε αποκλειστική συνέντευξη

TRANSIT:

Όσο καλά και να καταλαβαίνεις τα γιαπωνέζικα, στην Osaka ποτέ δε θα σου πούνε “konnichi-wa”. Αυτό όμως που θα συνειδητοποιήσεις ότι σου λένε είναι: “Mo kari makka?”. Όσο λοιπόν εσύ θα απαντάς με τις γνωστές φράσεις ευγενείας, πιστεύοντας ότι με αυτή την εύηχη καλοδεχούμενη πρόταση σε καλωσορίζουν στον τόπο τους και σου δείχνουν τη φιλοξενία τους, αυτοί απλά θα σε ρωτάνε αν και με ποιον τρόπο βγάζεις λεφτά! Όσο άσχετο και αν ακούγεται, έτσι είναι – και αυτό συμβαίνει μόνο στην Osaka, καθώς από το 16ο αιώνα οι πολίτες της και κυρίως η τοπική αυτοδιοίκηση επέν-

δυσαν υπέρογκα ποσά στο εμπόριο με συνέπεια να δημιουργήσουν μια σημαντική και ανταγωνιστική κοινωνία εμπορίου. Έτσι λοιπόν αυτή η νοοτροπία του τύπου “για να βρίσκεσαι στην Osaka, μάλλον εμπόριο κάνεις”, έχει περάσει στο αίμα τους. Βέβαία, η συγκεκριμένη πόλη έχει κατακτήσει και ακόμα υποστηρίζει κάποιες πρωτιές στη βιομηχανία της Ιαπωνίας και πλέων παγκοσμίως, όπως η μοναδική και ποιοτική παραγωγή bunraku και kamigata kabuki (είδος κούκλων και ενδυμάτων θεάτρου και κουκλοθέατρου). Μεγαλύτερη δε ήταν η προσπάθεια τους να εδραιώσουν και να διατηρήσουν την Osaka ως την «κουζίνα της Ιαπωνί-

δεν έχει konnichi-wa εδώ!Osaka

Soundtrack κειμένου‘‘Bullet train to Osaka‘‘ - The Smashing Pumpkins

κειμ. & φωτ. Μαρία Αναστασάκου

22

23

ας». Κάτι που πραγματικά ένας ψαροφάγος - Έλληνας θα εκτιμήσει δεόντως! Έτσι λοιπόν, ακόμα και σήμερα θεωρείται η Μέκκα της μαγειρικής, ενώ για το περιβόητο έδεσμα oba-chan (= γιαγιάδες) γίνονται σφαγές στην αγορά. Οι Οσακιανοί έχουν ψύχωση με το φαγητό, αλλά ζητάνε και υψηλή ποιό-τητα στα εδέσματα τους, καθώς είναι αμείλικτοι με τις χαμηλές ποιότητες. Χρόνια τώρα προσπαθούν να αφανίσουν με κάθε τρόπο ολόκληρη τη χλω-ρίδα και πανίδα της λιμνοθάλασσας Seto προκειμένου να έχουν φρέσκα θαλασσινά στο πιάτο τους. Μοναδική εμπειρία είναι το παραδοσιακό τοπι-κό τετράγωνο sushi (Osaka-zushi), το ψητό χέλι (Unagi), το οποίο το χρησι-μοποιούν για τόνωση του οργανισμού (κάτι σαν το Powerade) αλλά και τα Kitsune udon και Okonomiyaki, τα οποία σας τα αφήνω για έκπληξη! :-P Δεύτερη κατα σειρά πόλη της Ιαπωνίας σε επίπεδο βιομηχανίας, εμπορίου και τεχνολογίας, η Osaka είναι γνωστή για την έντονη καθημερινή ζωή, για τα τοπικά εστιατόρια και για το κουκλοθέατρο Bunraku. Αν και η πόλη δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν της Ιαπωνίας (όπως το Kyoto και η Nara) για το οποίο φρόντισε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, αποτελεί όμως μία βιτρίνα για το πως κινείται η χώρα σήμερα σε όλα τα επίπεδα. Αν καταφέρεις αν βρεις Ιάπωνα άνω των 70 και μπορέσεις να συνεννοηθείς, θα σου πει ότι κάποτε η Osaka αποτελούσε ένα εξωτικό μέρος με κανάλια και ποτάμια να διαπερνά-νε ολόκληρη την πόλη και ξύλινα σπιτάκια εκατέρωθεν των όχθων. Σήμερα λοιπόν, βλέπεις αυτό ακριβώς το πράγμα, μόνο που έχει τροποποιηθεί «λιγά-κι», λόγω των βομβαρδισμών του Β’ Π.Π., των τόνων μπετόν που έριξαν για την αναστύλωση της πόλης, το μπάζωμα των περισσοτέρων καναλιών για την εκμετάλλευση χώρου και της κατασκευής ενός ουρανοξύστη – τοπό-σημο – με ρόδα “London Eye” style στην κορυφή του (HEP Five complex). Αν και μετά από αυτό το βιασμό που υπέστη η πόλη, σήμερα είναι εμφανείς οι προσπάθειες για τη επαναφορά και ανάδειξη της χαμένης ομορφιάς, με την ανακαίνιση μερικών ξύλινων κατοικιών και την δημιουργία μεγάλων ζωνών πρασίνου και ελεύθερων χώρων στο κέντρο της πόλης. Εξακολουθεί βέβαια να θεωρείται μια ελκυστική χαβούζα με την πρώτη ματιά. Αλλά θα δείξει... Η ασφάλεια που νιώθεις καθώς κινείσαι στο σκληρό “underworld-style” ιστό της πόλης, είναι ανεξήγητος. Τίποτα δε σου μοιάζει οικείο και ελάχιστα σου θυ-μίζουν φυσικά, ενώ κανονικά θα έπρεπε να φοβάσαι και τη σκιά σου ειδικά το βράδυ, αλλά για κάποιο λόγο ενσωματώνεσαι και εσύ σε αυτό το τεχνητό πε-ριβάλλον και το παίζεις και λίγο σκληρός στον εαυτό σου καθώς παρασύρεσαι από το mode της πόλης. Αγορές... άπειρες και παντού, με πολλούς δρόμους να θυσιάζονται στο βωμό της ενιαίας αγοράς. Αν θέλεις ιατρικά και φαρμακευτικά μαντζούνια, θα τα βρεις στη Dosho-machi, αν θέλεις πυροτεχνήματα και παιχνί-δια θα στραφείς στη Matcha-machi-suji, η οποία είναι και δημοφιλής προορι-σμός για χάσιμο χρόνου στα μαγαζιά. Όσο για εστιατόρια, θέατρα και εμπορικά κέντρα θα πας στην Umeda, στο Shin-Sai-basho και στη Namba! Επίσης κάθε Κυριακή γίνεται μια ανοιχτή αγορά δυτικά του Tennoji Station, που ονομάζεται «Η αγορά του Κλέφτη». Εκεί μπορείς να δεις-βρεις-αγοράσεις ότι πιο περίεργο έχουν δει τα ματάκια σου σε αγορά. Έχεις στη διάθεσή σου μια τεράστια γκάμα προϊόντων όπως απλές ρεπλίκες οπλών, αθώα παιχνίδια, γιαπωνέζικη πορνο-γραφία και διάφορα φετιχιστικά παιχνίδια που δε θα τα πρότεινα για σουβενίρ, και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς... Προσοχή όμως, γιατί οι πωλητές συνήθως κατάγονται από τις κατώτερες «κάστες» των γιαπωνέζων, αλλά όσο έντιμοι και να μοιάζουν, you never know. Αλλά πρέπει να είσαι extra careful καθώς περνάς στη γέφυρα για να φτάσεις στην αγορά. Η μυρωδιά μπορεί να σε σκοτώσει! Αν πάλι έχεις όρεξη για wild-nightlife... ετοιμάσου να θαφτείς στο έδα-φος. Τουλάχιστον δύο ορόφους κάτω θα βρεις τα καλύτερα, σε γειτονιές που γενικά δε σου λένε τίποτα. Βέβαια αν εμφανιστείς στην Dotombori-dori δίπλα στο Dotombori-gawa (ποτάμι) θα βρεις τα περισσότερα κλα-μπάκια και μπαράκια της πόλης ανά τετραγωνικό πόδι. Αυτό όμως που θα σου πρότεινα είναι να περιπλανηθείς στην περιοχή και να επιλέξεις το πιο περίεργο... η γιαπωνέζικη hip-hop του ενός μέτρου θα σε αιφνιδιάσει! Η αλήθεια είναι ότι η Osaka δεν είναι προορισμός για να δεις την παράδοση και την ιστορία της Ιαπωνίας, αλλά είναι ένα τέλειο σημείο διαμονής για να πας αλλού να δεις αυτά που ζητάς (Kyoto, Nara, Koya-san, Kobe). Enjoy it λοιπόν, και γύρνα αρκετά!

Tips:. Κάνε δίαιτα πριν πας γιατί: Osaka wa kuida-ore!. Support Saporo!. Αν πας καλεσμένος σε ένα σπίτι, φρόντισε να κρατάς πολλά δωράκια, αλλιώς την πάτησες, και το χειρότερο είναι ότι δε ξέρεις με ποιον τρόπο!. Αν σε καλέσουν έξω για φαγητό, τα έξοδα δικά τους και φρόντισε να μην τους εκνευρίσεις!. Αν σταματήσεις ένα ταξί, μη κάνεις κίνηση να ανοίξεις ή να κλείσεις την πόρτα. Η σκέψη μετράει εδώ!. Όταν μπαίνεις σε ένα χώρο φόρα παντοφλάκια! Πρόσεχε: σε κάθε δωμά-τιο διαφορετικά! Ακόμα και εκεί που ο βασιλιάς πάει μόνος του.. Και σίγουρα αν βαρεθείς, μπορείς να φύγεις ΒΟΛΙΔΑ!

Πρώην κανάλι, νυν δρομάκι!

Δοκίμασε την τύχη σου...

Shinsaibashi και όλα εκτός κλίμακας

Πάνω στη γέφυρα του gawa τα αφρο-γιαπώνια πουλάνε τέχνη

24

26

FASHION:

Απο αριστεράΜαρία, 23 ετών, το αγαπημένο της χρώμα είναι το πράσινο. Φοράει φόρεμα και γιλέκο, peacocks

Mood: Ερωτευμένη με τον Γιώργο ... Πεταλουδίτσες πετούν ανέμελες.Γιάννης: 22 ετών, λατρέυει τη μεξικάνικη κουζίνα. Φοράει: βερμούδα, μπλούζα και καπέλο από το κατάστημα oviesse,

πάνινα παπούτσια από το κατάστημα peacocks. Mood: ΑνάλαφροςΒάσια: 22 ετών, δεν αποχωρίζεται ποτέ τις πλατφόρμες της. Φοράει: φούστα μπλούζα και ζώνες από το κατάστημα oviesse .

Mood: flying me to the moonΘανάσης: 24 ετών, χόμπι του η καταδύσεις. Φοράει: τζιν, και μπλούζα απο το κατάστημα oviesse, παπούτσια, peacocks .

Mood: Οτι να ́ ναιΚέλυ: 22 ετών, τις αρέσει πριν κοιμηθεί να τρώει γιαούρτι με φρούτα

Φοράει: φόρεμα από το κατάστημα peacocks. Mood: Welcome summer

Street FashionStyling: Αγάπη Καλούδη / Photography : Νικήτας ΜιχαλάκηςMake up: Νίκος Βρέτζος / Ηair Styling: Γαλάτεια Βερυκοκίδη

27

Κέλυ: φοράει: φόρεμα oviesse, πουκάμισο peacocks. Mood: Welcome loveΓιάννης: φοράει, τζιν και μπλούζα, oviesse. παπούτσια peacocks. Mood: Ημαστε σε καλό δρόμο

Μαρία: φοράει: μπλούζα και σορτς oviesse, γιλέκο και πέδιλα peacocks. Mood: ΧαρούμενηΒάσσια: φοράει: μπλούζα, φούστα, μαντήλι, καπέλο , peacocks. Mood: love the sunshine

1/07@ BIG FISH - ΗράκλειοEleni Fureira live..

4/07@ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΑΓΡΩΝ - ΗράκλειοΜετά το θρίαμβο στο Ηρώδειο ο Ψαραντώνης στο Θέατρο των Αγρών.Ο μεγαλύτερος κρητικός καλλιτέχνης η πιο γλυκιά λύρα της Κρήτης σ ενα αυθεντι-κό ξέσπασμα ψυχής σε μια συναυλία που θα μείνει αξέχαστη.

6-7/07@ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΑΓΡΩΝ - ΗράκλειοΟ Θανάσης Παπακωνσταντίνου ξεκινάει έναν νέο κύκλο συναυλιών (ή καλύτερα «ζωντανών μουσικών αναζητήσεων»)αυτό το καλοκαίρι,έχοντας πάντα στο μυαλό του ότι η τέχνη δεν είναι απλή διασκέδαση αλλά βαθύς στοχασμός πάνω στην ανθρώπινη κατάσταση.

10/07@ Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης» - ΗράκλειοΣυναυλία έντεχνης παραδοσιακής μουσικής με το Μιχάλη Φραγκιαδάκη και την «ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΉΧΟΥ»

AGENDA:

LIVE:

28

ΘΕΑΤΡΟ:Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΡΗΤΗΣ παρουσιάζει την κωμωδία του Μολιέρου «Ο ΑΡΧΟΝΤΟΧΩΡΙΑΤΗΣ»Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ΚΡΗΤΗΣ παρουσιάζει την κωμωδία του Μολιέρου «Ο ΑΡΧΟΝΤΟΧΩ-ΡΙΑΤΗΣ» σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλατζόπουλου. Παίζουν: Δημήτρης Πιατάς, Τζόυς Ευείδη. Κηποθέατρο «Ν. Καζαντζάκης». ΔΕΥΤΕΡΑ 5, ΤΡΙΤΗ 6 και ΤΕΤΑΡΤΗ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010 στις 21:30.

Διανυκτερεύοντα μπαροποτοπωλεία

Για έκτακτες ανάγκεςκαφεπωλεία

DAY&NIGHT:

Εφημερεύοντα φαγοπωλεία

Παρασιές Εξελιγμένη κρητική κουζίνα για στιβαρές επιλογές με ενδιαφέροντα large πιάτα με large περιεχόμενο. Λιτή διακόσμη-ση και μεγάλη γκάμα επιλογής κρασιών με ετικέτες απ’όλη την Ελλάδα. Ζητείστε για επιδόρπιο λουκουμάδες με παγωτό κανέλ-λα! Ανοικτά και το μεσημέρι. Λυσ. Καλοκαιρινού 10, 2810225009 Λίγο Κρασί, Λίγο Θάλασσα Κλασσική επι-λογή για ψαρολαγνεία! Ένα στέκι που δεν αδειάζει καμία ώρα της μέρας! Προνοήστε να κλείσετε τραπέζι εγκαίρως ακόμα και για το μεσημέρι. Ψαράκι και όχι μόνο με θέα τον Κούλε. Μαρινέλη & Μητσοτάκη, 2810300501 Βράκας Petite στέκι με θαλασσινά πιάτα και ευχάριστη διάθεση, απέναντι από τον Κού-λε. Καταφέρνει πάντα να έχει μια πολύ cozy ατμόσφερα. Λ. Μαρινέλη 1, 2810243243 Λούκουλος Κλασσικό ρεστωράν της πό-λης, με διαχρονικούς οπαδούς και formal προφίλ. Γευματίστε στην όμορφη αυλή του ή εντός του νεοκλασικού κτιρίου στο οποίο στεγάζεται. Δοκιμάστε απαραιτήτως πίτσα με prosciutto! Κοραή 5, 2810224435 Καγιαμπής «Κόκκινες» γεύσεις, ιστορικό περιεχόμενο, κλασσικό κρητικό φαγάκι και ωραίο χύμα κόκκινο κρασί, για χαλαρά γεύ-ματα και πολιτικο-καλλιτεχνικές συζητήσεις. Ζητείστε για επίλογο μια παραδοσιακή σφα-κιανή πίτα και θα μας θυμηθείτε!Μονοφάτσιου 12, 2810226286Τα Πρασσειν Αλογα Μικρή ιταλική trattoria με θαυμάσιες κλασσικές επιλογές και μενού που δεν μας μπερδεύει.Χάνδακος & Κυδωνίας 21, 2810283429 Οδός Αιγαίου Κλασσική αξία που πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα ό,τι έχει να κάνει με τους καρπούς της θάλασσας. Gourmet επιλογές και ενδιαφέρουσες ετικέτες με φόντο το νέο λιμάνι του Ηρακλείου.Οδός Αιγαίου, Πόρος, 2810244410 Ιστιοπλοϊκός όμιλος Από την παραγωγή στην κατανάλωση, δίπλα στη μαρίνα της πό-λης θα βρείτε αυτό το στέκι για φρέσκο ψάρι και πιάτα θαλασσινών. Μας κερδίζει πάντα η ποιοτική του, low-profile ατμόσφαιρα.Λιμάνι Ηρακλείου, 2810228118Έργανος Αν οι ρυθμοί σας δεν σας επιτρέ-πουν να δραπετεύσετε σε κάποιο από τα κοντινά χωριά της πόλης για γνήσια κρητι-κή κουζίνα, τα μακαρόνια με ανθότυρο, το βραστό ζυγούρι, η κοκκινιστή αίγα και τα παραδοσιακά πιταράκια θα σας μυήσουν στα βάθη της κρητικής διατροφής. Rustic αισθητική με ακούσματα λύρας.Γ. Γεωργιάδη 5, 2810285629 Ο Παρασκευάς Νεανική ατμόσφαιρα και θαλασσινα πιάτα για χαλαρές βραδιές. Στην πλατεία του Ιστορικού Μουσείου.Γρεβενών 1, 2810244024 Η Κοινοπολιτεία Θα νιώσετε ότι γευματί-ζετε στο σπίτι της γιαγιάς, μιας και το στέ-κι στεγάζεται στο ισόγειο παλαιάς αστικής νεοκλασσικής κατοικίας. Πατάτες στη ξυ-λόσομπα, κόκκορας κρασάτος και κάποια πολίτικα πιάτα. Αρετούσης 2 & Μεραμπέλου, 2810390088 Νότιο Σέλλας Κλασσική φοιτητική, κι όχι μόνο, αξία με ενδιαφέρουσες προτάσεις με-ζέδων. Ένα chill-out μεζεδοπωλείο.Μεραμβέλλου 13, 2810 240027 Οι Κούπες Μια καλά δοκιμασμένη συνταγή, με σταθερή αξία, με οικεία ατμόσφαιρα και ενδιαφέροντα πιάτα.Αγ Τίτου 22, 6977259038Τα Σαρανταυγά Στην κεντρική αγορά του Ηρακλείου, αυτό το παραδοσιακό καφενείο-μεζεδοπωλείο δεν υποδύεται κανένα ρόλο. Μας αρέσει γιατί μας θυμίζει στέκια παλαι-ότερων εποχών, με μουσικό χαλί ήχους από κομπολόγια. Οδός 1866 (αυτό με...40 αυγά στην ταμπέλα)Έτερον Εκάτερον Μικρό και λαχταριστό καφενείο μεζεδοπωλείο με πιάτα ημέρας και κεφάτη διάθεση. Ένα all-day long στέκι στην κεντρική αγορά της πόλης. Οδός 1866 αρ.54, 2810214363Λίγο απ’όλα Σε ένα εκπληκτικής αισθητικής νεοκλασσικο κτίριο του κέντρου στεγάζεται αυτό το so busy μεζεδοπωλείο. Funny διάθε-

Eπι χάνδακος Τεράστια γκάμα μπύρας, γεν-ναιόδωρη περιποίηση, και πολλά cookies με τον καφέ ή το τσάι. Jazz και κλασσικά ακού-σματα. Χάνδακος 43Ουτοπία Οι 30 somethings το θυμούνται από τις ένδοξες εποχές της Χάνδακος, όταν ο κόσμος ξεχείλιζε στα πεζοδρόμια. Μεγάλη ποικιλία ροφημάτων, και τι φοντί!Χάνδακος 51, 2810341321 Μπισκότο Το newcomer της Χάνδακος. Φρέσκια άποψη για το τι εστί καφέ σήμερα, στο εσωτερικό δίνει την αίσθηση Σουηδικού εξοχικού. Δυνατό του σημείο, guess what…τα μπισκότα! Xάνδακος 36γ, 2810-288977Σαμαριά Deliciozo Ποικιλία γλυκών, χυμών, pastries, καφέ, φιλική διάθεση και πολιτικές συζητήσεις. Αρκολέωντος 9, 2810 301341Newscafe Περιμετρικά του πάρκου Θεοτο-κόπουλου, πολυσύχναστο δημοφιλές πέ-ρασμα, για καφέ με κρουασάν και πράσινη θέα. Ανοικτό μέχρι αργά Μινωταύρου 32 , Πάρκο Θεοτοκόπουλου, 2810 301527Στ’Ωρολόι Καφές on the go και μεγάλη γκά-μα αυθεντικού ιταλικού παγωτού. Πλ. Νικ. Φωκά, 2810282353 Indigo Φρεσκογεννημένο, με ωραία αισθη-τική και ακόμη ωραιότερη θέα στην πλατεία του Αγίου Τίτου. Φρέσκα σάντουιτς, καλός καφές, ακόμα καλύτερη εξυπηρέτηση.25ης αυγούστου 76Ηριδανός Από τα γνωστότερα και παλαι-ότερα της πόλης. Δύο όροφοι για καφέ και αργότερα ποτό, συζήτηση και εφημερίδα. Αψεγάδιαστο. Ανδρόγεω 8, 2810226321 Μαρίνα Αναμφισβήτητα στο πλέον προνο-μιακό σημείο της πόλης, απέναντι από το ενετικό φρούριο, το δημοτικό καφέ εκπλήσ-

Central park Το μαγαζί που άνοιξε τον «χορό» των καφέ γύρω από τον πνεύμονα πρασίνου του κέντρου. Φαγητό και καφέ με μπόνους τo «σήμα κατατεθέν», σούπερ σφηνάκι κρέμας καραμελέ. Καλό σέρβιςΑρκολέωντος 19, 2810346500Draft café Μπυραρία-καφέ-restaurant «μεστές» ηλικίες, καλή κουζίνα, καλή εξυ-πηρέτηση. Αρκολέοντος 9, 2810301341 Tramezzino Επαναστατικό σε concept, τιμές και ποιότητα καφέ. Δοκιμάστε έναν από τους δεκάδες συνδυασμούς του ομώ-νυμου παραδοσιακού ιταλικού σάντου-ιτς. Η καλύτερη μακαρονάδα pesto στην πόλη. 25ης Αυγούστου 33, 2810220348 Παγοποιείον Συνδυασμός καφέ και εξαι-ρετικής διεθνούς και κρητικής κουζίνας, ευφάνταστο μενού, όμορφο περιβάλλον Πλατ. Αγ. Τίτου, 2810346028Veneto Βενετσιάνικη ατμόσφαιρα, δη-μιουργική μεσογειακή κουζίνα και καλό σέρβις με εκπληκτική θέα στο παλιό λιμάνι Ηρακλείου. Επιμενίδου 45 τηλ 2810223686 Mare Σε γαλήνια τοποθεσία με θέα το απέραντο γαλάζιο, για καφέ, εξαιρετική κουζίνα, και ποτά ως αργά Σοφοκλή Βενι-ζέλου (Πρώην Ξενία) τηλ 2810241946Τυπογραφείο Μοναδική σύζευξη ποτού, καφέ και αυθεντικού ιταλικού φαγητού, σε ένα κοσμοπολίτικο, arty περιβάλλον, συ-νοδευμένα ενίοτε με ζωντανή τζάζ. Μπετόλο 28&Πλατεία Μητροπόλεως, Χανιά, τηλ 28210 40920Μy-Café Bar-Restaurant Κομψή ατμό-σφαιρα, εξωτική κουζίνα, “ταξιδεμένες”, από Ιταλία μέχρι Βενεζουέλα γεύσεις καφέ, mainstream μουσική. Σκαλίδη 37, Χανιά τηλ 28210 79288

Τιτα Μπρίκι Το νέο στέκι, “αδελφάκι” της Guernica, με «ψαγμένες» φάτσες, και μουσι-κές rock, soundtrack, musical, funk, indie. Και οι “δικοί μας” Γιάννης Παπιδάκης και Γιώργος Σμυρνάκης on the decks! Μεραμπέλλου 16Dish bar Ελληνική μουσική, νοστιμότατη κουζίνα, θετική ατμόσφαιρα, υψηλή δημοφι-λία Πλατεία Αγ. Τίτου, 2810227118 La Brasserie Μπαρ με γαλλική αύρα –κυριο-λεκτικώς. Indie, alternative, house, funk, υπό το φώς των black lights. Συχνά ζωντανά jazz και rock συγκροτήματα.Κοραή 15, 2810223580 Guernica Το underground στέκι με το υπερ- καλλιτεχνικό όνομα. Βραδιές Britpop, lounge, aλternative rock, electronica. Νice drinks! Κρήτης 2Blow up Εμπνευσμένο από την ταινία του Michelangelo Antonioni. To μοναδικό με δη-μιουργική εμμονή για «περιθωριακές» μου-σικές. Βραδιές Punk, goth, indie, σε πρωτο πλάνο. Γνήσιο cult οδός. ΚΡΗΤΗΣ 4Levare Τρελά doggy nights με πολύ snoop doggy dog και ακόμη περισσότερους dogα-δες. Συνηθως ακολουθεί..μαγειρίο Νικολού-δης για βραστόΓ. Παπανδρέου 54, 2810828222 Ενοδία Μοναδικό για την ποιοτική ελληνική μουσική του. Έντεχνο, ροκ, λαικό,ethnic, με θετική ατμόσφαιρα. Πηγαίνετε νωρίς!Κοραή 2, 2810226085.Habanero Τρελά λατινοαμερικάνικα βρά-δια και μαθήματα λάτιν χορού κάθε βράδυ, απ’ευθείας από το Μεξικό (και όχι από την Κούβα) Χάνδακος 55Φιξ Γαλλικό καφέ σε ρετρό ύφος, με ατμο-σφαιρικό, βαρύ ξύλινο μπάρ και μουσικές του κόσμου. Περδικάρη 4, 2810289023 Παγοποιείον Σημείο αναφοράς, δημιούρ-γημα πάθους και τέχνης, μουσικές όλου του φάσματος από 5 ηπείρους. Μνημειώδεις του-αλέτες. Πλατ. Αγ. Τίτου, 2810346028 Room 109 Μοναδικός industrial χώρος υψη-λής αισθητικής, χορευτική μουσική με θέα το παραλιακό μέτωπο.Σοφ. Βενιζέλου 109, 2810261615 Cream Ατμόσφαιρα πάρτυ, άψογο σέρβις, σφηνάκια που ρέουν, pop μουσικήΙδαίον Άνδρον 11. Τηλ. 2810 30002Route 66: Διαχρονικό ροκάδικο καφέ μπάρ, εμπνευσμένο από αμερικανικές road movies. Τσόπερ, ποτό κι ευθύτηταΧάνδακος 46Take 5: all time classic, από τα πρώτα μπαρ του είδους του στην πόλη. Το ξεφάντωμα των –άντα σε μουσικές disco, house, pop. Οι πιστοί του θαμώνες δεν θα το ξεπεράσουν ποτέ. Τη μέρα ανοικτό για καφέ. Αρκολέοντος 7,2810226564Figaro Art-Cafe : Ατμοσφαιρικό, καλλιτεχνι-κό στέκι υψηλής δημοφιλίας και αισθητικής, από τα must see του Ρεθύμνου. Στα decks (και εδώ), ο «μετρ» Γιάννης Παπιδάκης. Χατζημιχάλη 22, Ρέθυμνο τηλ 28310 22334 Jailhouse: Το πετρόχτιστο στέκι των «Μινω-ταύρων». Σωστά ποτά, προσιτές τιμές, συχνές live rock βραδιές όλων των ειδών! Αγιοστεφανιτών 19α τηλ 6945286036Café Du Lac: Ίσως το δημοφιλέστερο καφέ-μπαρ του Αγίου Νικολάου, με προνομιούχο θέα στη λίμνη, chill out διάθεση, και «ψαγμέ-νες» μουσικές. 28ης Οκωβρίου αρ 17, Άγ. Νικόλαος τηλ 28410 26837

ση, ευχάριστες γεύσεις, ελληνική μουσική. Eυρώπης 26.Οι Εφτά Θάλασσες Μας αρέσει για την πολύ προσεγμένη του αισθητική, τις πρωτότυπες μεθόδους σερβιρίσματος αλλά και το περιε-χόμενο τους. Στην πλατεία του Δημαρχείου Αλικαρνασσού. Ηρακλείτου & Ηροδότου 1, Ν. Αλικαρνασσός, 2810342945 Τhe Mexican Το μοναδικό μεξικάνικο εστια-τόριο της πόλης για βραδιές με ethnic διάθε-ση σε αισθητική και γεύσεις. Υπενθυμίζουμε ότι μεξικάνικο δεν σημαίνει απαραίτητα και καυτερό. Viva Mexico! Χάνδακος 71, 2810220334 Ο Ιππόκαμπος Γευματίστε με θέα το θαλάσ-σιο μέτωπο στο διαχρονικής αξίας στέκι θα-λασσινών επιλογών. Μεγάλο ατού η απλό-τητα του. Σ. Βενιζέλου 3, 2810280240The Golden Dragon Για βραδιές με oriental διάθεση σε ύφος και γεύση. Εδώ θα δοκιμά-σετε κινέζικη, ταυλανδέζικη, ινδική αλλά και ιαπωνική κουζίνα (βλέπε σούσι). Προσεγμέ-νος χώρος και ζεστός φωτισμός.Ευγενικού & Αγιοστεφανιτών 4, 2813006654 China Town Αυθεντική κινέζικη κουζίνα. Μας αρέσει για την αμεσότητα του, τα εξαι-ρετικά πιάτα του αλλα και για το Σάκε! Δοκι-μάστε την κοτόσουπα με το γάλα καρύδας (αν πετύχετε και βροχερό καιρό ακόμα κα-λύτερα). Θερίσσου 53, 2810313007Ο Σπόρος Στην Πλατεία των Δικαστηρίων, θα βρείτε αυτό το so simple στέκι, για καφέ που εξελίσσεται σε κρασάκι, με λαχταρι-στούς σπιτικούς μεζέδες. Πλατεία Δασκαλογιάννη Σιγά-σιγά Κεντρικό μεζεδοπωλείο της πόλης με ρεμπέτικα ακούσματα και Hand-made διακόσμηση. Ανοικτά και το μεσημέ-ρι. Μινωταύρου 2, 2810227779Alfredo La vera cucina italiana! Εδώ θα βρείτε την αυθεντική ιταλική pizza με το λε-πτό ζυμάρι και την πραγματική ιταλική καρ-μπονάρα (χωρίς κρέμα γάλακτος). Εxtra + : η νωχελική του ατμόσφαιρα.Γ. Γεννηματά 2 Μασταμπάς, 2810214141Η Πλάνη Το στυλάτο μεζεδοπωλείο της πό-λης με ενδιαφέρουσες παραλλαγές μεζέδων και εναλλακτική ατμόσφαιρα. Πασιφάης 8Δευκαλίωνας Παραδοσιακή ταβέρνα στηνπολυσύχναστη πλατεία του Ιστορικού Μουσείου με μεγάλη γκάμα επιλογών και εξαιρετικό service. Αν σταθέιτε τυχεροί, θα δειπνήσετε υπό μελωδίες ακορντεόν live εκτελεσμένες απ΄τον ιδιοκτήτη. Λυσ. Καλοκαιρινού 8, 2810244215Η Κουζίνα Της Πόπης Κεντρικό μεζεδοπω-λείο που μας θυμίζει στέκι εξωτερικού με ασυνήθιστες προτάσεις μεζέδων, πολίτικη κουζίνα και χαρούμενους τοίχους. Δοκι-μάστε τα falafel! Ανοικτά και το μεσημέρι.Σμύρνης 19, 2810222124Γερώνυμος Κρυμμένο στέκι για τους ψαγ-μένους του αντικειμένου, με την ψησταριά απ’έξω να μας καλοσωρίζει με ευχάριστες μυρωδιές. Ο μικρός του χώρος ενώνει όλες τις παρέες σε μία. Αμνισσού 11, 2810 242447 Ο Γάμος του Καραγκιόζη Νεανικό μεζε-δοπωλείο με χαρούμενη διάθεση και ένα τριώροφο σφουγγάτο που θα σας κάνει ευτυχισμένους. Οι ενδιαφέρουσες ξύλινες φιγούρες του Καραγκιόζη στους τοίχους θα σας ταξιδέψουν στο χρόνο. Γραμβούσης 6-8Στου Τερζάκη Η χαρα του ψαροφαγά! Εδώ θα βρείτε εξαιρετικής ποιότητας θαλασσινά πιάτα κι όχι μόνο. Το προτείνουμε επίσης για το άψογο service του και την τοποθεσία του στη γραφική πλατεούλα του Αγίου Δημητρί-ου. Ανοικτά και το μεσημέρι. Πλ.Αγίου Δημητρίου, 2810 221444Αλλα κι άλλα: Χαμηλού κόστους κουτούκι, μια αξιοπρεπής εναλλακτική γωνιά με ζω-ντανές ρεμπέτικες βραδιές.Πεζόδρομος οδού Καγιαμπή 16, 2810220760 Παλιό καφέ: το ρακάδικο με τη διαχρονι-κή, «χύμα» απλότητα, και τις ωραίες παρέες. Πεζόδρομος οδού Καγιαμπή 13, 2810289547 Blue Safran: Σε ένα πανέμορφο ανακαινι-σμένο νεοκλασσικό κτίριο, δίπλα στο Μεγά-λο Αρσενάλι, με εξαιρετική μεσογειακή και μοντέρνα κρητική κουζίνα.Τάφοι Βενιζέλων, Χανιά, τηλ 2821027449Ταμάμ: Από τα πιο ιδιαίτερα και όμορφα εστιατόρια των Χανίων, με μουσειακό πε-ριεχόμενο (πρώην οθωμανικό λουτρό), και μοναδικό συνδιασμό οριεντάλ και κρητικών γευσεων. Ζαμπελίου 49, Χανιά, τηλ 28210 96080

Για επείγοντα περιστατικάκαφεστιατόρια

σει ευχάριστα με τις μουσικές επιλογές του που κινούνται απο café del mar και 60s έως το ελληνικό νέο κύμα. Παλιό λιμάνι ΗρακλείουΚαφενείο Βαλτέ Τζαμί Ευχάριστο που κά-ποια πράγματα παραμένουν θετικώς αναλ-λοίωτα. Ένα μουσειακό καφενείο. Πλατεία κορνάρουΚουκουβάγια Μοναδικό στέκι λόγω της εκπληκτικής θέας – με όλη την πόλη των Χα-νίων στο πιάτο, της θετικής αύρας, και του διάσημου κέικ σοκολάτας!Τάφοι Βενιζέλων, Χανιά, τηλ 2821027449

29

4 Ιουλίου - Νammos beach bar - Ηράκλειο ANNA MARIA X & Mr Roussos5 Ιουλίου - Big Fish - Ηράκλειο MOSHI

EVENTS:

Διανυκτερεύοντα μπαροποτοπωλεία

Για έκτακτες ανάγκεςκαφεπωλεία

DAY&NIGHT:

Εφημερεύοντα φαγοπωλεία

Παρασιές Εξελιγμένη κρητική κουζίνα για στιβαρές επιλογές με ενδιαφέροντα large πιάτα με large περιεχόμενο. Λιτή διακόσμη-ση και μεγάλη γκάμα επιλογής κρασιών με ετικέτες απ’όλη την Ελλάδα. Ζητείστε για επιδόρπιο λουκουμάδες με παγωτό κανέλ-λα! Ανοικτά και το μεσημέρι. Λυσ. Καλοκαιρινού 10, 2810225009 Λίγο Κρασί, Λίγο Θάλασσα Κλασσική επι-λογή για ψαρολαγνεία! Ένα στέκι που δεν αδειάζει καμία ώρα της μέρας! Προνοήστε να κλείσετε τραπέζι εγκαίρως ακόμα και για το μεσημέρι. Ψαράκι και όχι μόνο με θέα τον Κούλε. Μαρινέλη & Μητσοτάκη, 2810300501 Βράκας Petite στέκι με θαλασσινά πιάτα και ευχάριστη διάθεση, απέναντι από τον Κού-λε. Καταφέρνει πάντα να έχει μια πολύ cozy ατμόσφερα. Λ. Μαρινέλη 1, 2810243243 Λούκουλος Κλασσικό ρεστωράν της πό-λης, με διαχρονικούς οπαδούς και formal προφίλ. Γευματίστε στην όμορφη αυλή του ή εντός του νεοκλασικού κτιρίου στο οποίο στεγάζεται. Δοκιμάστε απαραιτήτως πίτσα με prosciutto! Κοραή 5, 2810224435 Καγιαμπής «Κόκκινες» γεύσεις, ιστορικό περιεχόμενο, κλασσικό κρητικό φαγάκι και ωραίο χύμα κόκκινο κρασί, για χαλαρά γεύ-ματα και πολιτικο-καλλιτεχνικές συζητήσεις. Ζητείστε για επίλογο μια παραδοσιακή σφα-κιανή πίτα και θα μας θυμηθείτε!Μονοφάτσιου 12, 2810226286Τα Πρασσειν Αλογα Μικρή ιταλική trattoria με θαυμάσιες κλασσικές επιλογές και μενού που δεν μας μπερδεύει.Χάνδακος & Κυδωνίας 21, 2810283429 Οδός Αιγαίου Κλασσική αξία που πηγαίνει ένα βήμα πιο πέρα ό,τι έχει να κάνει με τους καρπούς της θάλασσας. Gourmet επιλογές και ενδιαφέρουσες ετικέτες με φόντο το νέο λιμάνι του Ηρακλείου.Οδός Αιγαίου, Πόρος, 2810244410 Ιστιοπλοϊκός όμιλος Από την παραγωγή στην κατανάλωση, δίπλα στη μαρίνα της πό-λης θα βρείτε αυτό το στέκι για φρέσκο ψάρι και πιάτα θαλασσινών. Μας κερδίζει πάντα η ποιοτική του, low-profile ατμόσφαιρα.Λιμάνι Ηρακλείου, 2810228118Έργανος Αν οι ρυθμοί σας δεν σας επιτρέ-πουν να δραπετεύσετε σε κάποιο από τα κοντινά χωριά της πόλης για γνήσια κρητι-κή κουζίνα, τα μακαρόνια με ανθότυρο, το βραστό ζυγούρι, η κοκκινιστή αίγα και τα παραδοσιακά πιταράκια θα σας μυήσουν στα βάθη της κρητικής διατροφής. Rustic αισθητική με ακούσματα λύρας.Γ. Γεωργιάδη 5, 2810285629 Ο Παρασκευάς Νεανική ατμόσφαιρα και θαλασσινα πιάτα για χαλαρές βραδιές. Στην πλατεία του Ιστορικού Μουσείου.Γρεβενών 1, 2810244024 Η Κοινοπολιτεία Θα νιώσετε ότι γευματί-ζετε στο σπίτι της γιαγιάς, μιας και το στέ-κι στεγάζεται στο ισόγειο παλαιάς αστικής νεοκλασσικής κατοικίας. Πατάτες στη ξυ-λόσομπα, κόκκορας κρασάτος και κάποια πολίτικα πιάτα. Αρετούσης 2 & Μεραμπέλου, 2810390088 Νότιο Σέλλας Κλασσική φοιτητική, κι όχι μόνο, αξία με ενδιαφέρουσες προτάσεις με-ζέδων. Ένα chill-out μεζεδοπωλείο.Μεραμβέλλου 13, 2810 240027 Οι Κούπες Μια καλά δοκιμασμένη συνταγή, με σταθερή αξία, με οικεία ατμόσφαιρα και ενδιαφέροντα πιάτα.Αγ Τίτου 22, 6977259038Τα Σαρανταυγά Στην κεντρική αγορά του Ηρακλείου, αυτό το παραδοσιακό καφενείο-μεζεδοπωλείο δεν υποδύεται κανένα ρόλο. Μας αρέσει γιατί μας θυμίζει στέκια παλαι-ότερων εποχών, με μουσικό χαλί ήχους από κομπολόγια. Οδός 1866 (αυτό με...40 αυγά στην ταμπέλα)Έτερον Εκάτερον Μικρό και λαχταριστό καφενείο μεζεδοπωλείο με πιάτα ημέρας και κεφάτη διάθεση. Ένα all-day long στέκι στην κεντρική αγορά της πόλης. Οδός 1866 αρ.54, 2810214363Λίγο απ’όλα Σε ένα εκπληκτικής αισθητικής νεοκλασσικο κτίριο του κέντρου στεγάζεται αυτό το so busy μεζεδοπωλείο. Funny διάθε-

Eπι χάνδακος Τεράστια γκάμα μπύρας, γεν-ναιόδωρη περιποίηση, και πολλά cookies με τον καφέ ή το τσάι. Jazz και κλασσικά ακού-σματα. Χάνδακος 43Ουτοπία Οι 30 somethings το θυμούνται από τις ένδοξες εποχές της Χάνδακος, όταν ο κόσμος ξεχείλιζε στα πεζοδρόμια. Μεγάλη ποικιλία ροφημάτων, και τι φοντί!Χάνδακος 51, 2810341321 Μπισκότο Το newcomer της Χάνδακος. Φρέσκια άποψη για το τι εστί καφέ σήμερα, στο εσωτερικό δίνει την αίσθηση Σουηδικού εξοχικού. Δυνατό του σημείο, guess what…τα μπισκότα! Xάνδακος 36γ, 2810-288977Σαμαριά Deliciozo Ποικιλία γλυκών, χυμών, pastries, καφέ, φιλική διάθεση και πολιτικές συζητήσεις. Αρκολέωντος 9, 2810 301341Newscafe Περιμετρικά του πάρκου Θεοτο-κόπουλου, πολυσύχναστο δημοφιλές πέ-ρασμα, για καφέ με κρουασάν και πράσινη θέα. Ανοικτό μέχρι αργά Μινωταύρου 32 , Πάρκο Θεοτοκόπουλου, 2810 301527Στ’Ωρολόι Καφές on the go και μεγάλη γκά-μα αυθεντικού ιταλικού παγωτού. Πλ. Νικ. Φωκά, 2810282353 Indigo Φρεσκογεννημένο, με ωραία αισθη-τική και ακόμη ωραιότερη θέα στην πλατεία του Αγίου Τίτου. Φρέσκα σάντουιτς, καλός καφές, ακόμα καλύτερη εξυπηρέτηση.25ης αυγούστου 76Ηριδανός Από τα γνωστότερα και παλαι-ότερα της πόλης. Δύο όροφοι για καφέ και αργότερα ποτό, συζήτηση και εφημερίδα. Αψεγάδιαστο. Ανδρόγεω 8, 2810226321 Μαρίνα Αναμφισβήτητα στο πλέον προνο-μιακό σημείο της πόλης, απέναντι από το ενετικό φρούριο, το δημοτικό καφέ εκπλήσ-

Central park Το μαγαζί που άνοιξε τον «χορό» των καφέ γύρω από τον πνεύμονα πρασίνου του κέντρου. Φαγητό και καφέ με μπόνους τo «σήμα κατατεθέν», σούπερ σφηνάκι κρέμας καραμελέ. Καλό σέρβιςΑρκολέωντος 19, 2810346500Draft café Μπυραρία-καφέ-restaurant «μεστές» ηλικίες, καλή κουζίνα, καλή εξυ-πηρέτηση. Αρκολέοντος 9, 2810301341 Tramezzino Επαναστατικό σε concept, τιμές και ποιότητα καφέ. Δοκιμάστε έναν από τους δεκάδες συνδυασμούς του ομώ-νυμου παραδοσιακού ιταλικού σάντου-ιτς. Η καλύτερη μακαρονάδα pesto στην πόλη. 25ης Αυγούστου 33, 2810220348 Παγοποιείον Συνδυασμός καφέ και εξαι-ρετικής διεθνούς και κρητικής κουζίνας, ευφάνταστο μενού, όμορφο περιβάλλον Πλατ. Αγ. Τίτου, 2810346028Veneto Βενετσιάνικη ατμόσφαιρα, δη-μιουργική μεσογειακή κουζίνα και καλό σέρβις με εκπληκτική θέα στο παλιό λιμάνι Ηρακλείου. Επιμενίδου 45 τηλ 2810223686 Mare Σε γαλήνια τοποθεσία με θέα το απέραντο γαλάζιο, για καφέ, εξαιρετική κουζίνα, και ποτά ως αργά Σοφοκλή Βενι-ζέλου (Πρώην Ξενία) τηλ 2810241946Τυπογραφείο Μοναδική σύζευξη ποτού, καφέ και αυθεντικού ιταλικού φαγητού, σε ένα κοσμοπολίτικο, arty περιβάλλον, συ-νοδευμένα ενίοτε με ζωντανή τζάζ. Μπετόλο 28&Πλατεία Μητροπόλεως, Χανιά, τηλ 28210 40920Μy-Café Bar-Restaurant Κομψή ατμό-σφαιρα, εξωτική κουζίνα, “ταξιδεμένες”, από Ιταλία μέχρι Βενεζουέλα γεύσεις καφέ, mainstream μουσική. Σκαλίδη 37, Χανιά τηλ 28210 79288

Τιτα Μπρίκι Το νέο στέκι, “αδελφάκι” της Guernica, με «ψαγμένες» φάτσες, και μουσι-κές rock, soundtrack, musical, funk, indie. Και οι “δικοί μας” Γιάννης Παπιδάκης και Γιώργος Σμυρνάκης on the decks! Μεραμπέλλου 16Dish bar Ελληνική μουσική, νοστιμότατη κουζίνα, θετική ατμόσφαιρα, υψηλή δημοφι-λία Πλατεία Αγ. Τίτου, 2810227118 La Brasserie Μπαρ με γαλλική αύρα –κυριο-λεκτικώς. Indie, alternative, house, funk, υπό το φώς των black lights. Συχνά ζωντανά jazz και rock συγκροτήματα.Κοραή 15, 2810223580 Guernica Το underground στέκι με το υπερ- καλλιτεχνικό όνομα. Βραδιές Britpop, lounge, aλternative rock, electronica. Νice drinks! Κρήτης 2Blow up Εμπνευσμένο από την ταινία του Michelangelo Antonioni. To μοναδικό με δη-μιουργική εμμονή για «περιθωριακές» μου-σικές. Βραδιές Punk, goth, indie, σε πρωτο πλάνο. Γνήσιο cult οδός. ΚΡΗΤΗΣ 4Levare Τρελά doggy nights με πολύ snoop doggy dog και ακόμη περισσότερους dogα-δες. Συνηθως ακολουθεί..μαγειρίο Νικολού-δης για βραστόΓ. Παπανδρέου 54, 2810828222 Ενοδία Μοναδικό για την ποιοτική ελληνική μουσική του. Έντεχνο, ροκ, λαικό,ethnic, με θετική ατμόσφαιρα. Πηγαίνετε νωρίς!Κοραή 2, 2810226085.Habanero Τρελά λατινοαμερικάνικα βρά-δια και μαθήματα λάτιν χορού κάθε βράδυ, απ’ευθείας από το Μεξικό (και όχι από την Κούβα) Χάνδακος 55Φιξ Γαλλικό καφέ σε ρετρό ύφος, με ατμο-σφαιρικό, βαρύ ξύλινο μπάρ και μουσικές του κόσμου. Περδικάρη 4, 2810289023 Παγοποιείον Σημείο αναφοράς, δημιούρ-γημα πάθους και τέχνης, μουσικές όλου του φάσματος από 5 ηπείρους. Μνημειώδεις του-αλέτες. Πλατ. Αγ. Τίτου, 2810346028 Room 109 Μοναδικός industrial χώρος υψη-λής αισθητικής, χορευτική μουσική με θέα το παραλιακό μέτωπο.Σοφ. Βενιζέλου 109, 2810261615 Cream Ατμόσφαιρα πάρτυ, άψογο σέρβις, σφηνάκια που ρέουν, pop μουσικήΙδαίον Άνδρον 11. Τηλ. 2810 30002Route 66: Διαχρονικό ροκάδικο καφέ μπάρ, εμπνευσμένο από αμερικανικές road movies. Τσόπερ, ποτό κι ευθύτηταΧάνδακος 46Take 5: all time classic, από τα πρώτα μπαρ του είδους του στην πόλη. Το ξεφάντωμα των –άντα σε μουσικές disco, house, pop. Οι πιστοί του θαμώνες δεν θα το ξεπεράσουν ποτέ. Τη μέρα ανοικτό για καφέ. Αρκολέοντος 7,2810226564Figaro Art-Cafe : Ατμοσφαιρικό, καλλιτεχνι-κό στέκι υψηλής δημοφιλίας και αισθητικής, από τα must see του Ρεθύμνου. Στα decks (και εδώ), ο «μετρ» Γιάννης Παπιδάκης. Χατζημιχάλη 22, Ρέθυμνο τηλ 28310 22334 Jailhouse: Το πετρόχτιστο στέκι των «Μινω-ταύρων». Σωστά ποτά, προσιτές τιμές, συχνές live rock βραδιές όλων των ειδών! Αγιοστεφανιτών 19α τηλ 6945286036Café Du Lac: Ίσως το δημοφιλέστερο καφέ-μπαρ του Αγίου Νικολάου, με προνομιούχο θέα στη λίμνη, chill out διάθεση, και «ψαγμέ-νες» μουσικές. 28ης Οκωβρίου αρ 17, Άγ. Νικόλαος τηλ 28410 26837

ση, ευχάριστες γεύσεις, ελληνική μουσική. Eυρώπης 26.Οι Εφτά Θάλασσες Μας αρέσει για την πολύ προσεγμένη του αισθητική, τις πρωτότυπες μεθόδους σερβιρίσματος αλλά και το περιε-χόμενο τους. Στην πλατεία του Δημαρχείου Αλικαρνασσού. Ηρακλείτου & Ηροδότου 1, Ν. Αλικαρνασσός, 2810342945 Τhe Mexican Το μοναδικό μεξικάνικο εστια-τόριο της πόλης για βραδιές με ethnic διάθε-ση σε αισθητική και γεύσεις. Υπενθυμίζουμε ότι μεξικάνικο δεν σημαίνει απαραίτητα και καυτερό. Viva Mexico! Χάνδακος 71, 2810220334 Ο Ιππόκαμπος Γευματίστε με θέα το θαλάσ-σιο μέτωπο στο διαχρονικής αξίας στέκι θα-λασσινών επιλογών. Μεγάλο ατού η απλό-τητα του. Σ. Βενιζέλου 3, 2810280240The Golden Dragon Για βραδιές με oriental διάθεση σε ύφος και γεύση. Εδώ θα δοκιμά-σετε κινέζικη, ταυλανδέζικη, ινδική αλλά και ιαπωνική κουζίνα (βλέπε σούσι). Προσεγμέ-νος χώρος και ζεστός φωτισμός.Ευγενικού & Αγιοστεφανιτών 4, 2813006654 China Town Αυθεντική κινέζικη κουζίνα. Μας αρέσει για την αμεσότητα του, τα εξαι-ρετικά πιάτα του αλλα και για το Σάκε! Δοκι-μάστε την κοτόσουπα με το γάλα καρύδας (αν πετύχετε και βροχερό καιρό ακόμα κα-λύτερα). Θερίσσου 53, 2810313007Ο Σπόρος Στην Πλατεία των Δικαστηρίων, θα βρείτε αυτό το so simple στέκι, για καφέ που εξελίσσεται σε κρασάκι, με λαχταρι-στούς σπιτικούς μεζέδες. Πλατεία Δασκαλογιάννη Σιγά-σιγά Κεντρικό μεζεδοπωλείο της πόλης με ρεμπέτικα ακούσματα και Hand-made διακόσμηση. Ανοικτά και το μεσημέ-ρι. Μινωταύρου 2, 2810227779Alfredo La vera cucina italiana! Εδώ θα βρείτε την αυθεντική ιταλική pizza με το λε-πτό ζυμάρι και την πραγματική ιταλική καρ-μπονάρα (χωρίς κρέμα γάλακτος). Εxtra + : η νωχελική του ατμόσφαιρα.Γ. Γεννηματά 2 Μασταμπάς, 2810214141Η Πλάνη Το στυλάτο μεζεδοπωλείο της πό-λης με ενδιαφέρουσες παραλλαγές μεζέδων και εναλλακτική ατμόσφαιρα. Πασιφάης 8Δευκαλίωνας Παραδοσιακή ταβέρνα στηνπολυσύχναστη πλατεία του Ιστορικού Μουσείου με μεγάλη γκάμα επιλογών και εξαιρετικό service. Αν σταθέιτε τυχεροί, θα δειπνήσετε υπό μελωδίες ακορντεόν live εκτελεσμένες απ΄τον ιδιοκτήτη. Λυσ. Καλοκαιρινού 8, 2810244215Η Κουζίνα Της Πόπης Κεντρικό μεζεδοπω-λείο που μας θυμίζει στέκι εξωτερικού με ασυνήθιστες προτάσεις μεζέδων, πολίτικη κουζίνα και χαρούμενους τοίχους. Δοκι-μάστε τα falafel! Ανοικτά και το μεσημέρι.Σμύρνης 19, 2810222124Γερώνυμος Κρυμμένο στέκι για τους ψαγ-μένους του αντικειμένου, με την ψησταριά απ’έξω να μας καλοσωρίζει με ευχάριστες μυρωδιές. Ο μικρός του χώρος ενώνει όλες τις παρέες σε μία. Αμνισσού 11, 2810 242447 Ο Γάμος του Καραγκιόζη Νεανικό μεζε-δοπωλείο με χαρούμενη διάθεση και ένα τριώροφο σφουγγάτο που θα σας κάνει ευτυχισμένους. Οι ενδιαφέρουσες ξύλινες φιγούρες του Καραγκιόζη στους τοίχους θα σας ταξιδέψουν στο χρόνο. Γραμβούσης 6-8Στου Τερζάκη Η χαρα του ψαροφαγά! Εδώ θα βρείτε εξαιρετικής ποιότητας θαλασσινά πιάτα κι όχι μόνο. Το προτείνουμε επίσης για το άψογο service του και την τοποθεσία του στη γραφική πλατεούλα του Αγίου Δημητρί-ου. Ανοικτά και το μεσημέρι. Πλ.Αγίου Δημητρίου, 2810 221444Αλλα κι άλλα: Χαμηλού κόστους κουτούκι, μια αξιοπρεπής εναλλακτική γωνιά με ζω-ντανές ρεμπέτικες βραδιές.Πεζόδρομος οδού Καγιαμπή 16, 2810220760 Παλιό καφέ: το ρακάδικο με τη διαχρονι-κή, «χύμα» απλότητα, και τις ωραίες παρέες. Πεζόδρομος οδού Καγιαμπή 13, 2810289547 Blue Safran: Σε ένα πανέμορφο ανακαινι-σμένο νεοκλασσικό κτίριο, δίπλα στο Μεγά-λο Αρσενάλι, με εξαιρετική μεσογειακή και μοντέρνα κρητική κουζίνα.Τάφοι Βενιζέλων, Χανιά, τηλ 2821027449Ταμάμ: Από τα πιο ιδιαίτερα και όμορφα εστιατόρια των Χανίων, με μουσειακό πε-ριεχόμενο (πρώην οθωμανικό λουτρό), και μοναδικό συνδιασμό οριεντάλ και κρητικών γευσεων. Ζαμπελίου 49, Χανιά, τηλ 28210 96080

Για επείγοντα περιστατικάκαφεστιατόρια

σει ευχάριστα με τις μουσικές επιλογές του που κινούνται απο café del mar και 60s έως το ελληνικό νέο κύμα. Παλιό λιμάνι ΗρακλείουΚαφενείο Βαλτέ Τζαμί Ευχάριστο που κά-ποια πράγματα παραμένουν θετικώς αναλ-λοίωτα. Ένα μουσειακό καφενείο. Πλατεία κορνάρουΚουκουβάγια Μοναδικό στέκι λόγω της εκπληκτικής θέας – με όλη την πόλη των Χα-νίων στο πιάτο, της θετικής αύρας, και του διάσημου κέικ σοκολάτας!Τάφοι Βενιζέλων, Χανιά, τηλ 2821027449

29

Mουσικό τεύχοςΦωτογράφιση: Mανώλης Σκαντζάκης