Οι λαοί θέλουν ασφάλεια και ανέσεις , όχι ελευθερία· όχι δικαιώματα, αλλά προνόμια.

H.L. Mencken

Όταν διάβασα την ρήση αυτή , αρχικά παραξενεύτηκα. Θεώρησα, ότι ήταν υπερβολική.

Μετά όμως άρχισα να την συγκρίνω με το σήμερα , με το τι ζούμε στις μέρες μας, και

ειδικότερα πως λειτουργεί η Ελληνική Κοινωνία, κάτω από αυτό το ορυμαγδό της

καθημερινότητας.

Για να δούμε αν είναι σωστό το παραπάνω ρητό, θα τα θέσουμε ωμά:

Είμαστε κατά γενική παραδοχή κάτω από διεθνή οικονομικό έλεγχο , με πλήρη

περιορισμό της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας.

Η Δημοκρατία- έστω και αυτή η επίφαση που υπήρχε- πρακτικά έχει καταργηθεί

από την στιγμή που έχουμε ΜΗ εκλεγμένη κυβέρνηση μέσω της λαϊκής εντολής.

Ο τρόπος ζωής μας, αλλάζει βιαίως το όποιο πρακτικά είναι βέβαιο ότι θα γεννήσει

περαιτέρω αδιέξοδα, ενώ ήδη φαινόμενα ασιτίας (λιμού;) λόγω της οικονομικής

κρίσης έχουν εμφανιστεί.

Την διαχείριση της χώρας την έχουν άνθρωποι που συμμετείχαν επί δεκαετίες στην

διακυβέρνηση του τόπου, και είναι οι ίδιοι , ακριβώς οι ίδιοι, που δεν έκαναν

τίποτα για να αποτρέψουν την σημερινή κατάσταση. Οι οποίοι αν δεν είναι

επιεικώς εγκληματικά υπεύθυνοι, σίγουρα είναι εγκληματικά ανεύθυνοι και

ανίκανοι. Επομένως από αυτούς που έχουν ευθύνη στην δημιουργία του

προβλήματος, απίθανο να έχουμε λύσεις.

Ξέρουμε ποία , ότι αυξάνεται το ποσοστό των ανθρώπων που υποφέρουν από

κατάθλιψη όπως και οι αυτοκτονίες έχουν σημειώσει κατακόρυφη άνοδο.

Ανεργία , φτώχια , απελπισία, εξαθλίωση και ανασφάλεια για το αύριο,

περιγράφουν το πώς αισθάνεται ο πολίτης.

Τα ΜΜΕ , δεν ενημερώνουν. Για την ακρίβεια τρομοκρατούν τον πολίτη, τον

παραπλανούν και τον εκβιάζουν, και σε πολλές των περιπτώσεων, είναι πλέον

αποδεδειγμένο ότι δρουν σε διατεταγμένη αποστολή.

Η αναποτελεσματικότητα των μέτρων, και της κυβέρνησης και αυτών που την

αποτελούν είναι πλέον αποδεδειγμένη. Για την ακρίβεια είναι αδύνατο να

τηρήσουν οτιδήποτε αποφασίζουν. Ο λόγος; Απλά λειτουργούν ως συνήθως με

ευχολόγια, εικασίες και εικονικές πραγματικότητες, πράγμα το όποιο αποδεικτικέ

πολλάκις.

Το Σύνταγμα, έχει παραβιαστεί κατά κανόνα και εξακολούθηση, όπως έγκριτοι

νομικοί και συνταγματολόγοι λένε.

Και οι πολίτες τι κάνουν;

Να το θέσω και εδώ ωμά. Για ποιο λόγο αντιδρά κάποιος; Προσωπικά πιστεύω ότι η

ενεργοποίηση ενός ανθρώπου , είναι αποτέλεσμα εσωτερικού θέλω. Η συμμετοχή σε μια

δράση , σε μια διαμαρτυρία, στην πολιτική, ξεκινά πρώτα ως ανάγκη προσωπική, μετά για

τα αγαπημένα μας πρόσωπα και στο τέλος για το σύνολο.

Η ελευθερία, γεννά υποχρεώσεις και ευθύνες. Δεν αφήνει περιθώρια να κατηγορήσεις

άλλον για δικά σου λάθη. Δεν σε κάνει ασύδοτο. Σε κάνει υπεύθυνο. Αλλά σου δίνει και την

δυνατότητα να ζεις. Δεν έχει προνόμια. Δεν έχει ευκολίες. Έχει τραχιά ομορφιά.

Γιατί λοιπόν , δεν έχουμε γενικευμένη αντίδραση; Μήπως το ρητό είναι τελικά σωστό;

Σταμάτης Στεφανάκος

s.stefanakos@gmail.com

http://www.facebook.com/stamatis.stefanakos