ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας

Τμήμα Μηχανολόγων Μηχανικών και Βιομηχανικού Σχεδιασμού

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ 1 ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ

Εργασία με τίτλο:

Γνωρίζοντας την Ζάκυνθο

Σπουδαστής:

εικόνα 1.3(Η σημαία του Ιονικού κράτους,η οποία απεικονίζει το φτερωτό λιοντάρι του αγίου Μάρκου να κρατάει το ευαγγέλιο,7 τόξα που συμβολίζουν τα επτάνησα καθώς και το έτος ανακύρηξης του Ιονικού κράτους)

Το 1809, ο Βρετανικός στόλος κατέλαβε τη Ζάκυνθο, και στη συνέχεια έγινε η τιμητική πρωτεύουσα του Ιονίου κράτους. Ταυτόχρονα, η υπόλοιπη Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική κατοχή. Στη Ζάκυνθο δημιουργήθηκε και ορκίστηκε, η «Φιλική Εταιρεία», η οποία προώθησε την εξέγερση κατά των Τούρκων.Το έτος 1830, η Ελλάδα απέκτησε την ανεξαρτησία της. Στη συνέχεια, το 1851, ένα μέλος του Κοινοβουλίου Ιωάννης

Τυπάλδος Καπελάτος πρότεινε την ένωση των Επτανήσων με την υπόλοιπη Ελλάδα. Οι Βρετανοί αντέδρασαν βίαια, αλλά οι Ζακυνθινοί υπό την ηγεσία του Κωνσταντίνου Λομβάρδου οδηγούνται στον αγώνα για την ένωση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Τέλος, στις 21 Μαΐου 1864, η ελληνική σημαία υψώθηκε στο νησί.Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ιταλοί και οι Γερμανοί κατέλαβαν Ζάκυνθο μέχρι την απελευθέρωσή της στις 12 Σεπτεμβρίου 1944.Το 1953 στο νησί συνέβη μεγάλος σεισμός, ο οποίος συνοδεύτηκε από επταήμερη πυρκαγιά, η οποία ισοπέδωσε μεγάλο τμήμα του νησιού και όλη τη πόλη. Καταστράφηκαν τα περισσότερα μνημεία της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού και τα λίγα που παραμένουν φέρουν μια μικρή υπόδειξη του ένδοξου παρελθόντος. Στο Μουσείο μπορείτε να δείτε την μακέτα της προσεισμικής πόλης.

εικόνα 1.4(Το προσεισμικό θέατρο της Ζακύνθου “Ούγκω Φόσκολο”)

εικόνα 1.5(Πανοραμική εικόνα της προσεισμικής Ζακύνθου)

εικόνα 1.6(Πανοραμική εικόνα της μετασεισμικής Ζακύνθου)

Πολιτισμός

Η Ζάκυνθος έχει συμβάλει ενεργά στην πνευματική και καλλιτεχνική ανάπτυξη και εξέλιξη της Ελλάδας. Λόγω της γεωγραφικής του θέσης, το νησί αποτέλεσε σημαντικό πολιτισμικό κέντρο από τα αρχαία χρόνια.Η άνθηση των γραμμάτων ορίζεται στον δέκατο πέμπτο αιώνα όταν οι ποιητές του νησιού διακρίνονταν όχι μόνο για την ποίηση και την πεζογραφία αλλά και για τις μεταφράσεις αρχαιοελληνικών κειμένων, όπως η Ιλιάδα του Ομήρου, στην καθομιλουμένη. Την ίδια περίοδο έργα στον χώρο της ποίησης, στο δοκίμιο και πεζογραφία τυπώνονται στην Βενετία και τα οποία γίνονται αντικείμενα θαυμασμού τόσο σε Έλληνες αλλά και Ξένους. Γύρω στα 1600 ιδρύεται η πρώτη Ελληνική Ακαδημία και στα 1815 η Ακαδημία των Απελευθερωμένων Μεσημβρινών Νήσων.

Η Πνευματική ακμή του νησιού γίνεται τον 19ο αι. με την γέννηση του Ανδρέα Κάλβου και του Διονυσίου Σολωμού. Το 1864 δημιουργείται ο Εθνικός Ύμνος της Χώρας με στίχους του Διονυσίου Σολωμού και μελοποίηση από τον κερκυραίο Νικόλαο Μάντζαρο. Μετά τον θάνατο του Διονυσίου Σολωμού ιδρύεται η "Επτανησιακή Σχολή". Ο ιταλόφωνος ποιητής Νικόλαος Ούγγο Φώσκολος γεννήθηκε και μορφώθηκε στο νησί και αργότερα καθιερώθηκε ως ο εθνικός ποιητής της Ιταλίας. Τέλος η νεότερη ιστορία της Ζακύνθου και της Ελλάδας επηρεάστηκε από το συγγραφικό και θεατρικό έργο του Γρηγοριού Ξενόπουλου όπου το 1931 ανακηρύχτηκε μέλος της ακαδημίας.

εικόνα 1.7(Προσωπογραφία Διονυσίου Σολωμού)

εικόνα 1.8(Προσωπογραφία Ούγκω Φόσκολο)

Η χρήση μουσικών οργάνων, που αρχικά συνόδευε στρατιωτικές παρελάσεις, οδήγησε στο να φτιαχτούν καντάδες για να συντροφεύουν τις στιγμές λαϊκών εορτών. Οι καντάδες αποτελούν ιδιαίτερο Ζακυνθινό γνώρισμα, μέσα από τις οποίες μελοποιείται ο λόγος. Εκτός όμως από τις μοναδικές καντάδες οι Ζακυνθινοί δημιούργησαν την αρεκία, το τετράφωνο λαϊκό τραγούδι.

Οι επιρροές από την Δύση και τις συνεχής αλλαγή πληθυσμού άνθισαν την όπερα. Το 1815 ιδρύεται στο νησί η πρώτη Μουσική Σχολή της Ελλάδας και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 εμφανίστηκε η φιλαρμονική της Ζακύνθου. Αξιόλογοι μουσικοί που διακρίθηκαν στο εξωτερικό γεννήθηκαν στο νησί.

Μαζί με τη μουσική και τους παραδοσιακούς χορούς, αποδίδεται μεγάλη σημασία στο θέατρο, το οποίο άκμασε την εποχή της Βενετοκρατίας και επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το ιταλικό λαϊκό θέατρο του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η προσέλευση προσφύγων από την Κρήτη. Αυτό, είχε ως αποτέλεσμα οι ομιλίες αλλά και η υποκριτική να προέρχονται από τον συνδυασμό της βενετσιάνικης Comedia De l'Arte και του κρητικού θεάτρου. Έτσι λοιπόν, στο νησί το θέατρο άρχισε να ανθίζει με την κατασκευή θεάτρων και με παραστάσεις αρχαίου δράματος, κρητικού θεάτρου και σύγχρονων Ζακυνθινών θεατρικών συγγραφέων.

εικόνα 1.9(ζακυνθινό υπαίθριο θέατρο στα μέσα του περασμένου αιώνα)

Τα μαγευτικά τοπία και τα καταπράσινα νερά έμπνευσαν τους Ζακυνθινούς για ενασχόληση με τον χώρο της ζωγραφικής. Δεν είναι τυχαίο το ότι στο νησί έζησαν οι σημαντικότεροι αγιογράφοι οι οποίοι προέρχονταν από διάφορα μέρη της Ελλάδας.

Με την προσέλευση Κρητικών στο νησί, στα μέσα του 17ου αι., δημιουργήθηκε η Κρητικοζακυνθινή σχολή η οποία έχει διακοσμήσει με εικόνες τις περισσότερες εκκλησίες του νησιού.Η πολύ γνωστή Επτανησιακή Σχολή αποτέλεσε έναν παράξενο συνδυασμό Ζακυνθινής ζωγραφικής, βυζαντινής τεχνοτροπίας και χαρακτηριστικά της ιταλικής αναγέννησης.

εικόνα 1.10(Ν. Δοξαράς, Το γενέσιον της Παναγίας)

Η τέχνη της ξυλογλυπτικής στο νησί αναβλύζει σε κάθε εκκλησία του νησιού, μέσα από ξύλινα τέμπλα με εντυπωσιακά σκαλίσματα, ενώ φωτεινό δείγμα αποτελεί η ασημένια λάρνακα στην οποία φυλάσσονται τα λείψανα του Αγ. Διονυσίου.

Οι παραλίες της Ζακύνθου

Η Ζάκυνθος διαθέτει εντυπωσιακές παραλίες. Στη χερσόνησο του Βασιλικού ξεχωρίζουν η παραλία στο Αργάσι, τα Καμίνια, τα Σεκάνια και η Δάφνη, αμμουδιές περιτριγυρισμένες από κέδρους, το Πόρτο Ζόρο, το Ιόνιο ή Μπανάνα, ο Άγιος Νικόλαος, η πιο απομακρυσμένη και αξιόλογη παραλία της περιοχής, η παραλία Πόρτο Ρώμα, που πήρε το όνομά της από τον πολιτικό Αλέξανδρο Ρώμα και η αμμουδιά του Γεράκα, απάνεμη, με αβαθή και γαλάζια νερά.Στον κόλπο του Λαγανά, απλώνεται η αχανής παραλία του Λαγανά με τους αμμόλοφους και τα αβαθή νερά, μια από τις πλέον πολυσύχναστες του νησιού, ενώ στον όρμο υπάρχουν και τρία ακατοίκητα νησιά με ερημικές παραλίες, η βραχονησίδα Πελούζο, ο Άγιος Σώστης, όπου η πρόσβαση γίνεται με τα πόδια από το γεφυράκι που χτίστηκε εκεί, και το Μαραθονήσι, που προσεγγίζεται με καραβάκι.

Στη Δυτική πλευρά, συναντά κανείς την ερημική παραλία Ρόξα, τον όρμο του Στενίτη και τον όρμο του Πόρτο-Βρώμη, από όπου τα καραβάκια πραγματοποιούν εξορμήσεις στο γειτονικό 'Ναυάγιο', που περιγράφεται αναλυτικά στην αντίστοιχη ενότητα.Στην ανατολική πλευρά, βρίσκονται οι παραλίες Τσιλιβί, η Αμπούλα, η Παχιά Άμμος, η Δροσιά, η Ψαρού με τα ρηχά νερά, το Αμμούδι, η παραλία του Αλικανά, οι Αλύκες, τα Ξίγκια, ο Μακρύς Γιαλός και το Σκινάρι.

εικόνα 1.11(Το ναυάγιο,η χαρακτηριστικότερη παραλία του νησιού)

εικόνα 1.12(Η παραλία του Λαγανά,τόπος ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας Καρέττα-Καρέττα)

Μνημεία - ΑξιοθέαταΣτη Ζάκυνθο μπορεί να επισκεφθεί κανείς ,το Μουσείο Επιφανών Ζακυνθίων ,το Βυζαντινό Μουσείο,το Μουσείο Αγίου Διονυσίου και το Μαυσωλείο Σολωμού και Κάλβου. Επίσης μπορεί να επισκευτεί το Κάστρο στο λόφο της Μπόχαλης και το λόφο του Στράνη όπου συνέθεσε ο Διονύσιος Σολωμός τον "Ύμνο εις την Ελευθερία".Το Ναύαγιο είναι το πιο πολυφωτογραφισμένο σημείο της Ζακύνθου , οπου κάτοτε ναυαγησε ενα πλοιο γεμάτο με παράνομα τσιγάρα ερχόμενα από την Τουρκία.

Αξιόλογη είναι η αναγεννησιακή εκκλησια της Φανερωμένης. Το κτίριο του 16ου αιώνα καταστράφηκε στους σεισμούς το 1953, αλλα ανοικοδομήθηκε με παραδοσιακούς τρόπους και με όλη τι λεπτομέρεια, είναι δείγμα τις μεταβυζαντινής επτανησιακής ναοδομίας.

εικόνα 1.13(Ο μετασεισμικός ναός της Παναγίας της Φανερωμένης)

Ζακυνθινή κουζίναΟι επισκέπτες της Ζακύνθου πρέπει να δοκιμάσουν την φοβερή σκορδαλιά (πουρές σκόρδου και πατάτας), το πολύ νόστιμο κουνέλι στιφάδο και το κοτόπουλο κοκκινιστό ή λεμονάτο. Κάθε πιάτο προετοιμάζεται με φρέσκα προϊόντα τοπικής παραγωγής και είναι

πολύ καλής ποιότητας.Μπορείτε να δοκιμάσετε φρέσκα ψάρια και θαλασσινά στις ταβέρνες δίπλα στη θάλασσα. Στο κέντρο, τα παραδοσιακά καταστήματα πωλούν το «παστέλι», φτιαγμένο από σουσάμι και μέλι, ένα νόστιμο και υγιεινό γλύκισμα. Επίσης πρέπει να αγοράσετε το παραδοσιακό λαδοτύρι, με πικάντικη γεύση, που ωριμάζει στο λάδι. Στους δρόμους και στις διάφορες εκδηλώσεις βρίσκονται υπαίθρια περίπτερα που φτιάχνουν τις «φυτούρες», τα γνωστά παραδοσιακά γλυκά από σιμιγδάλι.

εικόνα 1.14(Υπαίθριος πάγκος πώλησης φυτούρας)