Οικογένεια

Δεμοιράκου Μαρία

The Marlborough Family

Artist: John Singer SargentStart Date: 1904

Nativity

Artist: Fra AngelicoStart Date: 1440

Family feast Artist: Niko PirosmaniCompletion Date: 1907

Family of Acrobats with Monkey

Artist: Pablo PicassoCompletion Date: 1905Style: Expressionism

Γεώργιος Ιακωβίδης 

«Κακό εγγόνι»Μητρική  στοργή,  Ιακωβίδης

"Ψυχρολουσία" Ιακωβίδης

Ορισμός

•  σύνολο προσώπων, τα οποία συνδέονται μεταξύ τους με πολύ στενό συγγενικό δεσμό (ο πατέρας, η μητέρα και τα παιδιά τους) και συνήθ. ζουν στην ίδια κατοικία

• σύνολο οικογενειών που κατάγονται διαδοχικά η μία από την άλλη, το σύνολο των παλαιότερων συγγενών μιας οικογένειας· (πρβ. σόι, γενιά) H ~ των Mαυρομιχαλαίων. Kαλή ~

• σύνολο προσώπων ή πραγμάτων με ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά: H ~ των ευρωπαϊκών κρατών

• υποδιαίρεση των ζώων και των φυτών, η τέταρτη στη σειρά, η οποία βρίσκεται ανάμεσα στην τάξη και στο γένος: H ~ των αιλουροειδών

• Πηγή: http://www.greek-language.gr/greekLang/index.html

• οικογένεια - φαμίλια - φαμελιά. Η λ. οικογένεια είναι από αυτές που χρησιμοποιήθηκαν σε νεότερους χρόνους (19ος αι.), για να αντικαταστήσουν αντίστοιχες ξένες λέξεις. Μέχρι τον 19ο αι. χρησιμοποιούσαν το φαμίλια, ήδη μεσαιωνικό, από το λατ. familia «οικογένεια», με τη μεσολάβηση ενός εξελληνισμένου τ. φαμιλία (σε -ία, όπως φιλία, ομιλία κ.τ.ό.).

• Το ελληνικό οικογένεια είναι μεταγενέστερη λ. (του 2ου μ.Χ.) και σήμαινε τη βεβαίωση ότι κάποιος είναι «οικογενής», γεννημένος σε ορισμένο οίκο, με το καθεστώς και τα δικαιώματα που απορρέουν από αυτή την ιδιότητα (το ίδιο τοοικογενής σήμαινε και «σπιτικός, σπιτήσιος»).

• Ο Στέφ. Κουμανούδης («Συναγωγή νέων λέξεων») αναφέρει για τη λέξη: «Αγνοώ, πόσον παλαιότερα, ως υποθέτω, είναι η λέξις [ενν. το οικογένεια]· παρατηρώ μόνον, ότι ο Ευγ. Βούλγαρις εν τη Φιλοθέω αδολεσχία του (τω 1801) έγραψε συχνά φαμιλίαν».

• Μετά την επικράτηση της λ. οικογένεια, που είχε το πλεονέκτημα ότι επέτρεπε τον σχηματισμό παραγώγων και συνθέτων (οικογενειακός, οικογενειάρχης), η λ. φαμίλια καθώς και ο μεταπλασμένος τύπος φαμελιά (<φαμελία <φαμιλία) χρησιμοποιήθηκαν περισσότερο στον απλούστερο προφορικό λόγο και στη λογοτεχνία, υποδηλώνοντας συχνά την πολυμελή και φτωχή οικογένεια («δεν έχει να ζήσει τη φαμίλια του»), π.β. και φαμελίτης, φαμελιάρης (= οικογενειάρχης συνήθ. με μικρό οικογενειακό εισόδημα).

άρθρο 16 της Παγκόσμιας Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

Η οικογένεια είναι η φυσική και θεμελιώδης μονάδα της κοινωνίας και χρειάζεται να προστατεύεται από την κοινωνία και το κράτος.

Χαρακτηριστική οικογένεια της Θεσσαλονίκης στα τέλη του 19ου αιώνα.

Ιστορική αναδρομή του θεσμού• Μητριαρχία: Στην προϊστορική εποχή, πριν την

εμφάνιση του αρότρου , ηγετική θέση στην οικογένεια είχε η γυναίκα (μητριαρχία). Η γυναίκα είχε την αποκλειστική μέριμνα στην αγωγή και στην ανατροφή των παιδιών και όλοι τη σέβονταν και την εκτιμούσαν. Την εποχή της μητριαρχίας τα παιδιά έπαιρναν το όνομα της μητέρας, ενώ η περιουσία περνούσε στις κόρες.

•  Πατριαρχία : Με την εμφάνιση του αρότρου η εξουσία περνά στον άνδρα (πατριαρχία), αφού η γυναίκα δεν έχει τη σωματική δύναμη για να οργώνει. Η γυναίκα θεωρείται κατώτερη, υποτάσσεται στις απαιτήσεις του άνδρα και περιορίζεται στις οικιακές εργασίες και στην ανατροφή των παιδιών.

• Στην αρχαία Ελλάδα επικρατούσε η πατριαρχική οικογένεια. Τη μεγάλη πατριαρχική οικογένεια αποτελούσαν οι γέροντες γονείς με τους στενούς συγγενείς, τους υπηρέτες και τους βοηθούς με τις οικογένειές τους. Αρχηγός και υπεύθυνος για την οργάνωση και τη διαχείριση του σπιτιού ήταν ο άνδρας. Η θέση της γυναίκας ποίκιλε ανάλογα με τον τόπο.

• Στην αρχαία Αθήνα η γυναίκα ήταν όλη τη μέρα κλεισμένη στο σπίτι και ασχολούνταν με τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών.

• Στην αρχαία Σπάρτη η γυναίκα είχε απεριόριστη ελευθερία, τύγχανε του ίδιου σεβασμού με τον άνδρα, μορφωνόταν και είχε γνώμη για όλα τα θέματα.

• Στην Κρήτη και στην Κύπρο αρχηγός της οικογένειας ήταν η γυναίκα (μητριαρχία).

• Στη Ρωμαϊκή εποχή ο άνδρας ήταν αρχηγός της οικογένειας και είχε απόλυτη εξουσία πάνω στη γυναίκα και στα παιδιά του.

βιομηχανική επανάσταση • Η γυναίκα περνάει στον παραγωγικό χώρο. Αυτό είχε

ως αποτέλεσμα να καταρριφθεί ο παραδοσιακός ρόλος του άνδρα και ο ίδιος να συμμετάσχει ενεργά στις δουλειές του σπιτιού και στην ανατροφή των παιδιών.

• Σήμερα και οι δύο γονείς προσπαθούν να προσφέρουν την καλύτερη διαπαιδαγώγηση στα παιδιά τους, χωρίς να διαχωρίζονται οι ρόλοι.

Οι πατατοφάγοι (1885) θεωρούνται η σύνοψη των καλλιτεχνικών σπουδών του Βαν Γκογκ

μορφές οικογένειας• Πυρηνική• Μονογονεϊκή• Ανύπανδρες μητέρες• Ελεύθερη συμβίωση [οικογένεια χωρίς γάμο ή σύμφωνο

ελεύθερης συμβίωσης]• Διευρυμένη οικογένεια• Ανασυγκροτημένες οικογένειες [δημιουργούνται ύστερα

από πρώτο γάμο ή εκ νέου γάμο ή από ελεύθερη συμβίωση ατόμων που είχαν παιδιά με προηγούμενους συντρόφους ή συζύγους]

Αλλάζει η δομή Ως προς τη δομή της, ενώ η ελληνική οικογένεια δείχνει

φαινομενικά ότι αλλάζει με την αύξηση των πυρηνικών αυτόνομων νοικοκυριών, ωστόσο προκύπτει το ερώτημα κατά πόσο οι αλλαγές αυτές είναι πραγματικές όταν οι παππούδες και οι συγγενείς κατοικούν σε κοντινή απόσταση και επικοινωνούν συχνά, όταν στηρίζουν και προσφέρουν βοήθεια στα παντρεμένα παιδιά τους. Οσο για την εγγύτητα στην κατοικία -και όχι συγκατοίκηση- η αλλαγή αυτή μπορεί να θεωρηθεί θετική γιατί επιτρέπει στην πυρηνική οικογένεια τον απαραίτητο ζωτικό χώρο και αυτονομία, ενώ η κοντινή απόσταση επιτρέπει τη διατήρηση σχέσεων με το ευρύτερο συγγενικό περιβάλλον. Όσο για την αύξηση των μονογονεϊκών, ανύπανδρων, διαζευγμένων οικογενειών, των μεικτών γάμων, όταν υπάρχει ένας σθεναρός συγγενικός κύκλος και η δυνατότητα οικονομικής ενίσχυσης και συναισθηματικής αναπλήρωσης, αυτά δείχνουν ότι η οικογένεια δεν διαλύεται.

Συμπαγής η ελληνική οικογένειαΤης Χριστινας Δαμουλιανου ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 14/5/2005 ανασύρθηκε 27/2/2016

Σάντρα Μπούλοκ

Σαρλίζ Θερόν

Σημασία του θεσμού

• Η οικογένεια αποτελεί το πρώτο σχολείο της ζωής. Μέσα σ' αυτήν ο άνθρωπος:

• ικανοποιεί τις βιολογικές και ψυχολογικές ανάγκες του

• αποκτά κοινωνικές αρετές (ειλικρίνεια, φιλοπατρία κ.ά.)

• διδάσκεται ηθικές αξίες• διαμορφώνει και καλλιεργεί το χαρακτήρα του• αποκτά γνώσεις και λύνει τις απορίες του.• [ Οικιακή Οικονομία , Γ Γυμνασίου]

ο ρόλος και η αποστολή της οικογενείας• Ικανοποιεί την ανάγκη του για συντροφιά, στις χαρές και τις

λύπες, και υπέρβαση του αισθήματος της μοναξιάς (υπαρξιακής και κοινωνικής)

• Παρέχει αίσθημα ασφάλειας στα μέλη της και ιδιαίτερα στα παιδιά που ακόμη διαπλάθονται ως προσωπικότητες και έχουν ανάγκη να ανήκουν σε μια ομάδα και να λαμβάνουν αγάπη και φροντίδα.

• Στηρίζει τα μέλη οικονομικά καθώς οι εργαζόμενοι γονείς αναλαμβάνουν, από κοινού, τα έξοδα της συμβίωσης, του νοικοκυριού και φυσικά πρώτα και πάνω από όλα των παιδιών τους (υγεία, εκπαίδευση, ψυχαγωγία κλπ.).

• Τα μέλη της οικογένειας συνηθίζουν να υπακούουν εκούσια σε άτυπους κανόνες συμβίωσης, έτσι ώστε να συνυπάρχουν αρμονικά μεταξύ τους ενισχύοντας τις αρετές του σεβασμού στον συνάνθρωπο, της πειθαρχίας, στους θεσμούς και της αλληλοβοήθειας, με συνέπεια να σέβονται περαιτέρω τους κοινωνικούς κανόνες

Ενδείξεις κρίσης στη σύγχρονη οικογένεια• η αύξηση του αριθμού των διαζυγίων • η αύξηση του αριθμού των ζευγαριών που συμβιώνουν ελεύθερα• η αμφισβήτηση του θεσμού του γάμου από τους νέους (κάτω

των 30) ετών κυρίως)• η αύξηση του αριθμού των παιδιών εκτός γάμου (με φυσικό

ή τεχνητό τρόπο)• η κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων βίας εις βάρος των

παιδιών• μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον (στενό και ευρύ)

Ως λαός πάντοτε υπερηφανευόμασταν για τη συνεκτικότητα της ελληνικής οικογένειας, τους ισχυρούς δεσμούς της, την περίφημη αλληλοϋποστήριξη ανάμεσα στα μέλη της. Στην Ελλάδα, τα παιδιά απολαμβάνουν της στήριξης των γονιών έως και σε προχωρημένη ηλικία και οι ηλικιωμένοι περιθάλπονται από τα παιδιά και τα εγγόνια τους σε μεγαλύτερο ποσοστό από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης. Ομως, σιγά σιγά το πρότυπο αυτό ξεθωριάζει, για μια σειρά από κοινωνικο-οικονομικές αιτίες. Τη συνεχή έλλειψη χρόνου, την οικονομική στενότητα, την εξασθένηση των δεσμών ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας, που δεν μένουν πια κάτω από την ίδια στέγη. Οι επιστήμονες αρχίζουν να μιλούν για απομυθοποίηση αυτού του προτύπου και για σταδιακή αντικατάστασή του από διαφορετικές μορφές οικογένειας.

Είναι πλέον γεγονός, οι παραδοσιακές μορφές οικογένειας -γονείς με ένα ή δύο παιδιά, γονείς με παιδιά κι ένας ή δύο ηλικιωμένοι- «χάνουν έδαφος». Οι πολύτεκνες οικογένειες μειώθηκαν κατά 20%-25% την τελευταία εικοσαετία, ενώ τα μονομελή νοικοκυριά -φοιτητές, μοναχικοί ηλικιωμένοι και εργένηδες- αυξήθηκαν σχεδόν κατά 70%. O μεγάλος αριθμός διαζυγίων και η δημιουργία νέων οικογενειών, μέσω ενός δεύτερου γάμου, καθώς και οι μικτοί γάμοι ανάμεσα σε Ελληνες και αλλοδαπούς συνθέτουν ένα ολότελα νέο για τα ελληνικά δεδομένα τοπίο. Οι δεσμοί των μελών της πυρηνικής οικογένειας θα επαναπροσδιοριστούν σε 30 ή 40 χρόνια, όταν μια ολόκληρη γενιά από μοναχοπαίδια θα κληθεί να αναλάβει μόνη της τη φροντίδα των ηλικιωμένων... Κι όταν κάποιες κατηγορίες συγγενών θα αρχίσουν να εκλείπουν, όπως συμβαίνει ήδη στην Κίνα (στη χώρα αυτή ο νόμος επιβάλλει τη γέννηση ενός μόνο παιδιού ανά οικογένεια) όπου οι λέξεις «αδελφός», «θείος» και «ξάδελφος» πέφτουν σταδιακά σε αχρηστία.

Αλλάζει μορφή η ελληνική οικογένειαΤου Γιωργου Λιαλιου [ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 24.04.2005 ανασύρθηκε 28/2/2016]

Τα αίτια της κρίσης του θεσμού Γενική κρίση αξιών του πολιτισμού μας. Οι σύγχρονες κοινωνικές εξελίξεις με την ανάπτυξη του τεχνικού

πολιτισμού. Οι αμφισβητίες [υποστηρίζουν ότι:o ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα και τον κάνει καθήκον».o ο γάμος ακρωτηριάζει τη γυναίκα γιατί την περιορίζει στη ρουτίνα μέσα

στους τέσσερις τοίχους κάτω από την εξάρτηση του άνδρα και των παιδιών και την περιορίζει στη μητρότητα και στη σκλαβιά της αναπαραγωγής (Σιμόν ντε Μπωβουάρ «Το δεύτερο φύλο»).

o ο γάμος δημιουργεί ένα καταπιεστικό σύστημα στο οποίο κυριαρχεί η εξουσία. Έχει μια αυταρχική δομή που επεκτείνεται στο αυταρχικό κράτος. Οι αστικές κοινωνίες οργανώνονται πάνω στο αυταρχικό οικογενειακό πρότυπο. (Willhelm Reich).

o ο γάμος περιορίζει ασφυκτικά την προσωπική ελευθερία και εμποδίζει την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας και ιδιαίτερα της γυναίκας που μόνο αν αποτινάξει το ζυγό αυτό μπορεί να βρει τον αληθινό εαυτό της («Νόρα» ή «Το σπίτι της κούκλας» Ερίκος /ΙΨΕΝ)]

Η αλλοίωση της έννοιας του γάμου όπως την είχε διατυπώσει ο Modestinus κατά τη ρωμαϊκή εποχή και ίσχυε μέχρι πρόσφατα: «Ένωσις ανδρός και γυναικός και συγκλήρωσις του βίου παντός, θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία»

Στην εποχή μας όμως έχει παρατηρηθεί, απέναντι στην ελεύθερη συμβίωση μια ευνοϊκή μεταστροφή στις ηθικοκοινωνικές αντιλήψεις και σαν φυσικό επακόλουθο στη νομοθεσία και στη νομολογία των δικαστηρίων. Η σχέση αυτή δε θεωρείται κοινωνικά απόβλητη αλλά κοινωνικά ανεκτή.

Βασίλειος Μπελλιος Μαιευτήρας Γυναικολόγος ΙΑΣΩ Περιοδικό My Life, Τεύχος 10

Αίτια των διαζυγίων

• Η χειραφέτηση της γυναίκας, η οικονομική της ανεξαρτησία στην εποχή μας, • Ο εγωισμός που καλλιεργείται στα νέα παιδιά σήμερα με τον τρόπο που

διαπαιδαγωγούνται.• Η έλλειψη επικοινωνίας, η κυριαρχία του πανσεξουαλισμού και οι διαφορετικές

αντιλήψεις για το σεξ, η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου, ο άκρατος φεμινισμός, το δύσκολο επαγγελματικό περιβάλλον της σημερινής γυναίκας με πειρασμούς και ευκαιρίες για εξωσυζυγικές σχέσεις.

• Η συνεχής παρέμβαση των γονέων, κυρίως των Ελλήνων γονέων με την έννοια της προστασίας του παιδιού τους και μετά το γάμο του.

• Τα πρότυπα που προβάλλονται από τα ΜΜΕ ευνοούν τα διαζύγια και την απομάκρυνση από τον παραδοσιακό τρόπο ζωής.

• Η έλλειψη κατανόησης για τον διαφορετικό τρόπο σκέψης και αντίδρασης των δύο φύλων προκαλεί συχνά παρεξηγήσεις. Το γεγονός ότι η γυναίκα αντιδρά κυρίως συναισθηματικά, ενώ ο άνδρας κυρίως με τη λογική, είναι μια ουσιαστική διαφορά μεταξύ των δύο φύλων, που δημιουργεί παρεξηγήσεις μεταξύ των ζευγαριών και οδηγεί σε διαφωνίες και συγκρούσεις. Η κατανόηση του τρόπου αντίδρασης εκατέρωθεν μπορεί να αποβεί σωτήρια για μια σχέση.

http://www.babyzone.gr/ || Βασίλειος Μπελλιος Μαιευτήρας Γυναικολόγος ΙΑΣΩ Περιοδικό My Life, Τεύχος 10

αίτια της κρίσης στη σύγχρονη οικογένεια

οικονομικά 1) τα άτομα στις μέρες μας ανεξαρτητοποιούνται πιο

γρήγορα, έτσι απομακρύνονται γρηγορότερα από την οικογένεια.

2) η επαγγελματική απασχόληση κρατά τα άτομα αρκετές ώρες έξω από το σπίτι, με αποτέλεσμα η συνύπαρξη των μελών της οικογένειας να είναι σπάνια.

3) η γυναίκα εργάζεται έξω από το σπίτι και η αγωγή των παιδιών αναθέτεται  σε τρίτους.

4) η ανεργία που πλήττει κυρίως τους νέους, τους κάνει διστακτικούς να δημιουργήσουν οι ίδιοι οικογένεια.

 3) οι συγκρούσεις των γονιών μεταξύ τους δεν αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα για να αγαπήσει ένα παιδί την οικογένεια.

  πνευματικά :1)οι γονείς τρομοκρατημένοι από τις σύγχρονες

μεθόδους παιδαγωγικής και ψυχανάλυσης, δεν ξέρουν ποια στάση να κρατήσουν απέναντι στα παιδιά τους, για να μην τους προκαλέσουν ψυχολογική ζημιά, χωρίς να το θέλουν. Έτσι, από τη μια τα θεωρούν ανώριμα και από την άλλη τους ζητούν να συμμεριστούν τον κόσμο των μεγάλων και να ακολουθούν τον τρόπο ζωής τους.

2)  το χάσμα των γενεών συνεχώς διευρύνεται. Τα παιδιά έχουν διαφορετικά πρότυπα και αξίες.

κοινωνικά :1)  η οικογένεια δεν είναι πια ο μοναδικός

φορέας κοινωνικοποίησης του ατόμου. 2)  τα αστικά κέντρα δεν αποτελούν το

καλύτερο περιβάλλον για τη συγκρότηση οικογένειας.

  ηθικά :1)  η ελευθερία των ηθών.2)  η έλλειψη σεβασμού μεταξύ των μελών της

οικογένειας.3)  ο κλονισμός του θεσμού του γάμου.

Η άλλη άποψη : η οικογένεια δεν περνάει κρίση,  μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η οικογένεια στο βάθος της δεν περνάει κρίση και ότι αυτή η κρίση που διαβλέπουν κάποιοι είναι φαινομενική. Τα επιχειρήματά τους είναι :

1)  ο θεσμός του γάμου κυριαρχεί στη ζωή μας. Οι νέοι επιδιώκουν να παντρευτούν, κάτω όμως από διαφορετικές βάσεις.

2)  οι σχέσεις του ζευγαριού είναι πιο σκληρές, αλλά ταυτόχρονα πιο ειλικρινείς από το παρελθόν.

3)   οι ευθύνες μέσα στο γάμο είναι κοινές. Η γυναίκα καταξιώνεται ως κοινωνικό μέλος, βοηθά στην κάλυψη των οικογενειακών αναγκών και δε «φορτώνει» όλα τα βάρη στον άνδρα.

4)  οι άνδρες συνειδητοποιούν σήμερα έντονα την πατρότητα και την χαίρονται αληθινά, καθώς εκ των πραγμάτων αναγκάζονται να συμμετέχουν στην ανατροφή των παιδιών τους.

5)  συνειδητοποίηση και από τα δυο φύλα της ευθύνης της οικογένειας, γι’ αυτό και το αποφασίζουν αφού πρώτα το σκεφτούν πολύ σοβαρά.

6)  η γέννηση των παιδιών στηρίζεται στον οικογενειακό προγραμματισμό.7)  έντονο ενδιαφέρον από τους γονείς για τη σωστή ανατροφή και

διαπαιδαγώγηση των παιδιών, όπου χρησιμοποιούνται νέες παιδαγωγικές μέθοδοι.

8) προσπάθεια για την εξασφάλιση του παιδιού, τόσο επαγγελματικά όσο και οικονομικά.

9)  η αυταρχικότητα και η καταπίεση είναι πλέον μέθοδοι που ανήκουν στο παρελθόν.  Δημοκρατικότητα στις σχέσεις της οικογένειας.

Ενθαρρυντικές ενδείξεις.. • στις χώρες της δύσης, έρευνες δείχνουν ότι πολλοί νέοι

νοσταλγούν την θαλπωρή της οικογένειας, αλλά και ιθύνοντες πολιτικοί αναγνωρίζουν την χρησιμότητά της.

• Η οικογένεια έχει χαρακτηρισθεί ως «μηχανή επιβίωσης». Σε μεγάλες φυσικές ή άλλες καταστροφές εκείνοι που επιβιώνουν είναι τα μέλη οικογενειών.

• Σε έρευνα της ευρωπαϊκής επιτροπής το 1994 σχετικά με τις αξίες των Ευρωπαίων, η οικογένεια καταλαμβάνει την πρώτη θέση με ποσοστό 96% και ακολουθούν η εργασία, η φιλία και η συμβίωση με ένα σύντροφο.

τρόποι αντιμετώπισης της κρίσης• καλλιέργεια του σεβασμού ανάμεσα στους δύο συζύγους

(π.χ. από το σύζυγο στη γυναίκα νοικοκυρά)• ισότιμη γονεϊκή ευθύνη (ανάμεσα στον άνδρα και τη

γυναίκα και όχι άμετρη επιβάρυνση της δεύτερης)• λήψη της απόφασης για γάμο με σύνεση και αίσθημα

ευθύνης απέναντι στον εαυτό μας και το σύνολο• οικονομική ενίσχυση των νέων ζευγαριών από το κράτος• περισσότεροι και εκσυγχρονισμένοι παιδικοί σταθμοί στους

χώρους εργασίας των γονέων, από την πολιτεία• επιμορφωτικά σεμινάρια/ημερίδες προς τους γονείς σε όλα

τα σχολεία της χώρας ή στους δήμους και τις κοινότητες (για τις ευθύνες της μητρότητας και της πατρότητας)

• ειδικό μάθημα «οικογενειακής αγωγής» για προγράμματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ώστε και τα παιδιά να κατανοήσουν τη «δυναμική» της οικογένειας και να συμβάλουν αργότερα ως ενήλικες στην εξυγίανση του θεσμού

M.Thacher το 1989 όταν μιλούσε στο συνέδριο των συντηρητικών γυναικών στο Λονδίνο έλεγε:

«Για μια καλύτερη Αγγλία, είπε, πρέπει να δυναμώσουμε την οικογένεια. Αν δεν το κατορθώσουμε θα προκύψουν κοινωνικά προβλήματα που καμία κυβέρνηση δεν θα μπορεί να τα αντιμετωπίσει πολύ περισσότερο να τα λύσει. Και κατέληξε: Η οικογένεια είναι νηπιαγωγείο, σχολείο, νοσοκομείο, τόπος ψυχαγωγίας και αναπαύσεως. Περικλείει ολόκληρη την κοινωνία. Διαμορφώνει το χαρακτήρα μας και τα πιστεύω μας. Είναι η προετοιμασία μας για τη ζωή».

Οποιοδήποτε κοινωνικό δόγμα που προσπαθεί να καταστρέψει την οικογένεια είναι άχρηστο και μη βιώσιμο. Η οικογένεια είναι ο σκελετός της κοινωνίας. Victor Hugo

Πηγές• Εκπαιδευτήρια Δούκα• ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ• Φιλολογικές Ιδέες || Ιστολόγιο • WIKI art visual art Encyclopedia• http://www.babyzone.gr/• http://www.greek-language.gr/greekLang/index.html