ΑΓΑΛΙασθαι

Γράφει: η Πρόεδρος του Συλλόγου Κατερίνα Δ. Κουρή

φίλες & φίλοι,Αγαπητοί Αναγνώστες,

ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΙΜΝΗΣ «ΤΟ ΑΓΑΛΙ»

Γράφουν: η άθανασία Λ. Βαλκάνου και η άναστασία ελ. Τρυφωνοπούλου

Τρίμηνη Περιοδική Έκδοση του ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ

ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΛΙΜΝΗΣ «ΤΟ ΑΓΑΛΙ»

Χωριό μου, χωριουδάκι μου!!!

«Δεν είναι απ’ την πατρίδα μου γλυκύτερο στον κόσμο»

Συνέχεια στη σελίδα 2

Συνέχεια στη σελίδα 2

Όπως σε όλους πλέον είναι γνωστό, απ΄ το προηγούμενο τεύχος της εφημερίδας του Συλλόγου, το Σάββατο στις 18 Αυγούστου 2012, στο Γραφείο του Συλλόγου (καφενείο κ. Τάσου Παπαδάκου), στις 5.30 μ.μ. πραγ-ματοποιήθηκε εκλογοαπολογιστική Συνέ-λευση κι εκλογές, για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου. Η θητεία του νέου Δ.Σ. είναι τριετής. Από τον Αύγουστο του 2012 έως τον Αύγουστο του 2015, όπου με την ίδια θέληση και πίστη σ΄ αυτό που πράττουμε ως τώρα, πρέπει να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα και στην επίτευξη των στόχων μας, με βασι-κή προϋπόθεση πάντα, «η νέα πορεία», ν΄ αποτελέσει γεγονός και η διαδρομή αυτή ν΄ αποβεί πραγματικά συμφέρουσα κι επιτυ-χημένη για το Χωριό μας.

Επόμενο βήμα του νέου Διοικητικού Συμβουλίου, είναι η αναβάθμιση και επέ-κταση του θεματολογίου της εφημερίδας «ΑΓΑΛΙ άσθαι», όπου και περιμένουμε όλους σας, να πλαισιώσετε τις σελίδες της, με άρθρα, ιστορίες, αφηγήσεις, συνεντεύ-ξεις, παραδοσιακές συνταγές, ανέκδοτα, σταυρόλεξα, λέξεις που αφορούν την το-πική διάλεκτο και ότι άλλο θέμα εκφράζει τον καθένας σας, σε συνεργασία μαζί μας, να δώσουμε ένα άλλο τόνο και χρώμα στην εφημερίδα. Να δώσουμε ένα άλλο μήνυμα! Ένα μήνυμα ξεχωριστό!!!!

Νέος στόχος, η ολοκλήρωση της Βιβλιο-θήκης του Συλλόγου. Περιμένουμε όλους σας, να προσφέρετε βιβλία έτσι ώστε να εμπλουτίσουμε την Βιβλιοθήκη με καινού-ριο υλικό.

Μέλημα του απερχόμενου όπως και του νεοεκλεγέν Διοικητικού Συμβουλίου, είναι η διατήρηση και η συνέχεια του Πολιτιστι-κού Συλλόγου στο Χωριό μας. Όλοι οι Αγα-λαίοι, μικροί και μεγάλοι με πολύ μικρές εξαιρέσεις, μετρημένες θα έλεγε κανείς στα δάχτυλα του ενός χεριού, παραβρίσκονται πάντα με χαρά και χωρίς άλλο, στο κάλε-σμα του Συλλόγου και στις εκδηλώσεις του. Το διάστημα των τριών αυτών χρόνων που πέρασαν, φάνηκε πως όλοι και ιδιαίτερα οι νέοι μας και τα μικρότερα παιδιά, ελκύο-νται όλο και πιο πολύ, στην ιδέα Χωριό ….! Καλοκαίρι ….! Εκδηλώσεις ….! Σύλλογος ….! Οι σκοποί του Συλλόγου, σε ότι αφορά τη συγκέντρωση, όλο και περισσότερων νέων δίπλα μας, όλο και περισσότερων παιδιών στην πλατεία του Χωριού, όλο και περισ-σότερων Αγαλαίων στις εκδηλώσεις, δείχνει

7 ΗΜΕΡΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Το τεύχος αυτό, δεν το πλαισιώνουν οι διαφημίσεις των Συμπατριωτών μας, λόγω της αυξημένης ύλης της εφημερίδας.

ΚΚΑ

8/201201-0007 e-mail: [email protected] / [email protected] / [email protected] • www.agaliarkadias.gr

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου,σας εύχεται

Έτος 3ο Αρ. Φύλλου 12 Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2012 ISSN: 1792-9393, (Online): 1792-9407

ΑΓΑΛΙ

και μια χρονιά γεμάτη υγεία και χαρές!!! «ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»

Καλά Χριστούγεννα

Ο ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΙ-ΜΝΗΣ «ΤΟ ΑΓΑΛΙ» διοργάνωσε στις 22 Σεπτεμβρί-ου 2012, 7ήμερη οδική εκδρομή στην Κωνσταντι-νούπολη. Η συμμετοχή ήταν μικρή, αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο να πραγματοποιηθεί τελικά. Οι εκδρομείς αφού άφησαν πίσω τους την συμπρω-τεύουσα και με διαδρομή στο μεγαλύτερο μέρος από την ΕΓΝΑΤΙΑ οδό, διανυκτέρευσαν στην όμορ-φη πόλη της Κομοτηνής. Την επομένη αφήνοντας δεξιά την εντυπωσιακή πόλη της ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ-

ΠΟΛΗΣ, πέρασαν τα Ελληνοτουρκικά σύνορα και μέσω ΡΑΙΔΕΣΤΟΥ έφτασαν στη νύφη του Βοσπό-ρου. Με την παραμονή τους εκεί, επισκέφτηκαν την ΜΟΝΗ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ, την ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΒΛΑΧΕΡΝΩΝ, θαύμασαν τη μεγαλοπρέπεια της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ, ΤΟ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟ, ΤΟΝ ΙΠΠΟΔΡΟ-ΜΟ, ΤΟ ΜΠΛΕ ΤΖΑΜΙ, ΤΟ ΤΟΠ ΚΑΠΙ, ΤΟ ΠΑΤΡΙ-ΑΡΧΕΙΟ με την επιβλητικότητά του, τα ανάκτορα «ΝΤΟΛΜΑ ΜΠΑΧΤΣΕ», τα ΠΡΙΓΚΙΠΟΝΝΗΣΑ με την

ΑΓΑΛΙ

2

Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2012

απαράμιλλη ομορφιά τους, είδαν τη ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ στη νήσο ΧΑΛΚΗ.

Γνώρισαν από κοντά την κουλτούρα και την πα-ράδοση της Ανατολής, αφού επισκέφτηκαν αντι-προσωπευτικά κομμάτια της, όπως τα ΤΖΑΜΙΑ και την τοπική ΣΚΕΠΑΣΤΗ ΑΓΟΡΑ (ΚΑΠΑΛΙ ΤΣΑΡΣΙ) με τα 5.000 μαγαζιά. της.

Σίγουρα μια επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη δεν μπορεί ν΄ αφήσει κανέναν ασυγκίνητο!!!

ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥΜε τιμή εορτάστηκε και φέτος η Εθνική Επέτει-

ος της 28ης Οκτωβρίου στην πλατεία του Χωριού. Πραγματοποιήθηκε Δοξολογία από τον Εφημέριο του Ναού κ. Πολυχρονόπουλο Παναγιώτη. Στη συ-νέχεια ακολούθησε Επιμνημόσυνη Δέηση στο Ηρώ-ων και παρέλαση από τους μαθητές. Ο Πρόεδρος του Χωριού κ. Λάγγας Φώτιος και η Πρόεδρος του Συλλόγου κ. Κουρή Κατερίνα κατέθεσαν στεφάνια εις μνήμην των πεσόντων. Ποιήματα απήγγειλαν η Αλεξοπούλου Αντωνία, η Γκιόκα Παναγιώτα και η Κριτσελά Μαριγώ. Τέλος ακολούθησε η μαθητική παρέλαση των παιδιών μας στο Λεβίδι.

ΈκδοΣη Του Συλλογου ΑγΡοΤΙκοΣ ΠολΙΤΙΣΤΙκοΣ ΣυλλογοΣ λΙΜΝηΣ «Το ΑγΑλΙ»

Έδρα: Λίμνη Αρκαδίας Τ.Κ. 22 017, Α.Φ.Μ.: 998035764

e-mail: [email protected] / [email protected] / [email protected] • site: www.agaliarkadias.gr

υπεύθυνη έκδοσης σύμφωνα με το Νόμο κατερίνα δημ. κουρή, Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου

Τηλέφωνα: 210-2388228 / 6945 145236Fax: 210-5232240

οργάνωση: Αλέξανδρος Σ. ΠετρόπουλοςΣυντακτική Έπιτροπή: Παρασκευάς Γρ. Πετρόπουλος,

Αναστασία Ελ. ΤρυφωνοπούλουΈπιμέλεια κειμένων: Κατερίνα Δημ. Κουρή

Σχεδιαστικό-εκτυπώσεις:Γραφικές Τέχνες ΚΑΤΑΓΡΑΜΜΑ (ΑΦΟΙ ΤΕΡΖΗ)

Ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τις προσωπικές απόψεις των συντακτών και το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου

δεν φέρει καμία ευθύνη.

δημαρχείο λεβιδίου: 27960 22211/22363δημαρχείο Tρίπολης: 2710 222236/234672κοινοτικό γραφείο λίμνης: 27960 51070 Αγροτικό Ιατρείο λεβιδίου: 27960 22274Αστυνομικό τμήμα λεβιδίου: 27960 22202κΈΠ λεβιδίου: 27960 29022υποθηκοφυλάκειο ορχομενού: 27960 22522Νομαρχία Αρκαδίας: 2710 222243/222259

Παναρκαδικό Νοσοκομείο «Έυαγ-γελίστρια»: 2710 233173/371700Φαρμακεία λεβιδίου: Πραγκαστής Νικόλαος: 27960 22370γκιντώνης Βασίλης: 27960 22240ΈλΤΑ: 27960 22963κτελ Αρκαδίας: 2710 222560 (Τρίπολη)210 5132834 (Αθήνα)καφενεία: Τσέρμος γεώργιος: 27960 51210Βαρδουνιώτης Αλέξανδρος: 27960 51076Έκκλησία: 27960 51103

ΧΡηΣΙΜΑ ΤηλΈΦΩΝΑ

Όσοι επιθυμούν να στηρίξουν με την προσφορά τους τον Σύλλογο ο αριθ-μός είναι: ΙΒΑΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: GR 17 0432 8240 0012 6040 0300 981 BIC: ABGRGRAA στην Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος.

Όποιος επιθυμεί ν΄ ασχοληθεί με την εφημερίδα του Συλλόγου γρά-φοντας ότι άρθρο τον εκφράζει, να δώσει ιστορίες, αφηγήσεις, επίσης όποιος συμπατριώτης μας στο εξωτερικό επιθυμεί να μας στέλνει νέα, προκειμένου να τα δημοσιοποιούμε στην εφημερίδα, να επικοινωνήσει με την Πρόεδρο του Συλλόγου.

Όσοι επιθυμούν να διαφημίσουν την επιχείρησή τους μπορούν να επικοι-νωνήσουν με τον κ. Παρασκευά γρ. Πετρόπουλο στο τηλ.:6974401736 και e-mail: parispetropoylos@gmail. Οι διαφημίσεις είναι δωρεάν.

ΑΓΑΛΙ

Όσοι επιθυμούν να στηρίξουν με την προσφορά τους την αποπεράτωση του δημοτικού Σχολείου του Χωριού και την ίδρυση λαογραφικού Μου-σείου, ο αριθμός είναι: 126 04 003011 69 IBAN ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥ: GR82 0432 8240 0012 6040 0301 169 BIC ABGRGRAA

να τελεσφορούν.Στόχος και στοίχημα μαζί, του απερχό-

μενου Δ.Σ., ήταν να γεμίσει η πλατεία του Χωριού μας απ΄ όλους εσάς, όπου κι έγι-νε απ΄ την πρώτη κιόλας στιγμή, απ΄ την πρώτη κιόλας εκδήλωση του Συλλόγου, την πρωτομαγιά του 2010. Και όχι μόνο τη μέρα εκείνη. Η πλατεία γέμισε πολλές φορές, στο διάστημα των τριών αυτών χρόνων. Κανέ-νας δεν έλειψε! ήσασταν όλοι εκεί, σε όποιο κάλεσμά μας! ήσασταν όλοι δίπλα μας! Η δυναμική συμμετοχή σας, σε όλα τα δρώμε-να του Συλλόγου, ήταν πολύ σημαντική για εμάς. Αποδείξατε έμπρακτα με την παρουσία σας, «τη σημασία που έχει ο Σύλλογος για εσάς! τη σημασία που έχει ο Σύλλογος για το Χωριό μας», αποδείξατε πως θέλετε την συ-νέχειά του! δείξατε περίτρανα το ενδιαφέρον σας απέναντι στο ίδιο το Χωριό μας.

Με την δική σας στήριξη φτάσαμε σήμερα εδώ. Η θέληση για προσφορά και εργασία, ο ζήλος και το μεράκι, δεν άφησαν κανέ-ναν να φυγομαχήσει ακόμα και μπροστά σε δυσκολίες και αντιξοότητες. Απεναντίας αποτέλεσαν καίριους συντελεστές της επιτυ-χίας. Η πορεία του Συλλόγου και η εξέλιξη ήταν πολύ ελπιδοφόρα. Και τώρα μπορούμε να συζητάμε για το επόμενο βήμα, που είναι πολύ πιο δύσκολο.

ΝΑΙ! Με την δική σας βοήθεια θα κάνου-με ένα βήμα ακόμα. Βήμα γοργό, σε μικρό χρονικό διάστημα θα έλεγε κανείς, βήμα όμως σταθερό και μάλιστα προς τα εμπρός, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Απώτερος σκοπός, στόχος και στοίχημα ξανά για το νέο Διοικητικό Συμβούλιο του

Συλλόγου, που θα θέσουμε όμως όλοι μαζί, είναι η αποπεράτωση του Δημοτικού Σχο-λείου του Χωριού μας και θα το πετύχουμε, θα γίνει και αυτό πραγματικότητα, όπως έγιναν τόσα και τόσα άλλα στα τρία ετούτα χρόνια, από την ίδρυση του Συλλόγου έως σήμερα, (διάβασε σελίδα 3 την στήλη «ΣΤΟ ΔΙΑΒΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ» «Το Δημοτικό Σχολείο στο Άγαλι»).

Ως τώρα πορευτήκαμε όλοι μαζί! Γι΄ αυτό και είχαμε αποτέλεσμα και μάλιστα πολύ καλό. Το ίδιο θα γίνει και τώρα. Όλοι μαζί, ενωμένοι, θα κοιτάξουμε μπροστά, μέσα από τα «μάτια της ψυχής μας» και θα βάλουμε στόχο «Το Δημοτικό Σχολείο του Χωριού μας», αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά τι κάνουν οι άνθρωποι όταν αγαπούν τον τόπο που γεννήθηκαν! όταν αγαπούν το Χωριό τους.

Όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε, είμαστε πολλοί! Με την κατανόησή σας, την πολύτι-μη βοήθειά σας, τη συμπαράστασή σας, την στήριξη και την αγάπη σας! θα το πετύχου-με!

Η αποπεράτωση του Σχολείου, θα γίνει πραγματικότητα!!!!!!!!!!!

Και να ξέρετε…Μπορούμε να είμαστε κοντά, όσο μακριά

κι αν είμαστε!Επόμενες συναντήσεις μας: στην κοπή

της Πρωτοχρονιάτικης πίτας στο Xωριό την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013, στην Αθήνα το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013 και την 25η Μαρτίου 2013 στον εορτασμό της Εθνικής επετείου στο Xωριό.

Εμείς θα είμαστε εκεί, περιμένοντας όλους εσάς!!!!!!

Συνέχεια από σελίδα 1

Συνέχεια από σελίδα 1

Ατελείωτες ΣκέψειςΓΡΑΦΕΙ: η Νίνα Καλογεροπούλου

Πίσω στην πατρίδαΌλα τριγυρίζουν.

Άνθρωποι έρχονται σαν άστρα λαμπεροί…. Και όταν είναι να φύγουνε δακρύζουν….

Όλα ίδια μοιάζουν… Δέντρα πεθαίνουν και γεννιούνται…

Κι όμως πάλι σαν άρχοντες φαντάζουν. Όλα τα μέρη της σφαίρας να γυρίσεις… μα πάλι το δικό σου χώμα θα πατήσεις.

Το θάρροςΚυλάει η σκέψη μου και βάφει το χαρτί,

Μπορώ να καταφέρω όσα έχω ονειρευτεί..Έχω αγγέλους στο πλάι μου με φωτεινή μορφή.

Κάνε ένα βήμα νιώσε την γυάλινη σιγή..Μη δακρύσει η ψυχή σου..

μη βουλιάξει η καρδιά..Ζήσε όπως τα μικρά παιδιά!

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ:Ζούδι = μικρό ζώοΖαβός = δύστροπος, ανάποδοςΈγκωμος = παχουλόςΖεμπερέκι = μοχλός πόρταςΖαλιά = φορτίο

εΠιΜεΛειά: Βούλα Δ. Τρυφωνοπούλου

ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΙΜΝΗΣ «ΤΟ ΑΓΑΛΙ»

Γράφουν: η άθανασία Λ. Βαλκάνου και η άναστασία ελ. Τρυφωνοπούλου

ΕυχαριστήριοΤο ΔΣ του Συλλόγου ευχαριστεί θερμά τον Τρύφωνα Μαρίνο για τη συνεχή προσφορά εργασίας

του στο Σύλλογο

3

Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2012 ΑΓΑΛΙ

«Το Δημοτικό Σχολείο στο Άγαλι»

ΘΥΜΙΣΕΣ…. ΜΝΗΜΕΣ….ΣΚΕΨΕΙΣ…. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!!!!!!

Κάθε μαθητής και κάθε Δάσκαλος που πέρασε από τούτο εδώ το Σχολειό, έχει αφήσει σ΄ αυτές τις αίθουσες ένα κομ-μάτι από την ψυχή του. Άνθρωποι, σκέψεις, εικόνες, στιγμές, αναμνήσεις, όνειρα, χαμόγελα παντού και πάντα… σε κάθε γωνιά ετούτου του Σχολειού.

Κοιτάζοντάς το, ας επιστρέψουμε νοερά, όλοι μαζί, στην παρέα των νεανικών μας χρόνων, στο Χωριό, στην πλατεία, στην Εκκλησιά. Έτσι αναπάντεχα για να ονειρευτούμε, να

ταξιδέψουμε και να θυμηθούμε. Να κλάψουμε και να γελά-σουμε με τα καμώματα της νιότης. Να λυτρωθούμε από όσα κρύψαμε βαθιά μες την καρδιά μας και να γαληνέψουμε!

«Λένε», πως τα χρόνια τα σχολικά, σημαδεύουν και ακο-λουθούν πάντα τη ζωή του κάθε παιδιού. Μα και ποιος μπορεί ν΄ αποδείξει το αντίθετο;

Ποιος λέει πως δεν θυμάται, την πρώτη του μέρα στο Σχο-λείο; Τη μέρα που άρχισε το μεγάλο ταξίδι της ζωής του. Και το πόσο μεγάλο φάνταζε τότε ετούτο το ταξίδι. Ποιος δεν θυμάται τη φούχτα της μάνας του να του κρατά στοργικά το μικρό του χεράκι; Τη μορφή της πρώτης του Δασκάλας, που με το κομψό ταγεράκι της, καθόταν στην αυλόπορτα και περίμενε όλα τα παιδάκια να περάσουν μέσα. Ποιος δεν θυ-μάται τον Παπά με το σταυρό στο χέρι και το βασιλικό να του βρέχει τα μαλλιά. Την μυρωδιά του μαυροπίνακα και της κιμωλίας, Του θρανίου, της γόμας, του πρώτου του μολυβιού και του βιβλίου; Και όχι μονάχα την πρώτη του μέρα στο Σχο-λείο; Αλλά και όλες τις υπόλοιπες, Όλες τις χρονιές. Ποιος δεν θυμάται την μπάλα που έπαιξε στην αυλή του, με τα κο-ντά παντελoνάκια και τα ματωμένα γόνατα, το κρυφτό, το κυ-νηγητό, τις ομάδες, το κουτσό, την κολοτούρα, το τσιλίκι, το κόκαλο του Βασιλιά και τα υπόλοιπα παιχνίδια μέσα στο προ-αύλιο του Σχολείου; Ποιος δεν θυμάται που πρωτόκατσε στο πεζούλι του Σχολείου και τα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς; Ή σε ποιανού τη σκέψη δεν έρχονται αναμνήσεις από τότε και στ΄ αυτιά του γέλια και κλάματα από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού; Πόσες φορές δεν έρχεται στο νου του κα-θενός μας, εκείνος ο ψηλός καλοντυμένος κύριος «ο κύριος Επιθεωρητής», με το μπριγιόλ στα μαλλιά, το πυκνό μουστάκι και το καρό κοστούμι του με το στυλό στην τσέπη; Ποιος δεν θυμάται με συγκίνηση τους αγαπημένους του Δασκάλους; ποιος μπορεί να ξεχάσει τις στιγμές που πέρασαν….! αλλά έμειναν μες την καρδιά του για πάντα; Όπως και κανένας Αγαλαίος δεν θα ξεχάσει ….και με μεγάλη πικρία θα θυμάται το κλείσιμο του Σχολείου του Χωριού μας το 1987-88.

Τ΄ ακούσματα στ΄ Άγαλι λένε πως, η πρώτη αίθουσα η μικρή του σημερινού Σχολείου, χτίστηκε γύρω στο 1937-38. Πρόε-δρος της Κοινότητας τότε ήταν ο Παρασκευάς Πετρόπουλος του Γεωργίου (γερο - Σπανός) και πρώτος Δάσκαλος ήταν ο Βασίλειος Κορομηλάς. Έπειτα από 5 περίπου χρόνια άρχισε το χτίσιμο του μαγειρείου. Τα πρώτα χρόνια το χρησιμοποίη-σαν σαν αίθουσα διδασκαλίας. Η δεύτερη αίθουσα χτίστηκε το 1957-63 από το Γιάννη Καρούντζο μάστορα από Βλαχέρνα και τότε Δάσκαλος ήταν ο Βασίλειος Δημητρόπουλος (Γρι-μάνος) και ο Θεόδωρος Παπακωσταντίνου (Ρούνης) από την Βλαχέρνα, γαμπρός στο Άγαλι του Παπαδημήτρη. Τη χρονιά εκείνη φτιάχτηκε και η περίφραξη του Σχολείου, επίσης με την φροντίδα των δύο αυτών Δασκάλων, φυτεύτηκαν και τα δέντρα, οι αμυγδαλιές και τα πεύκα που σώζονται μέχρι και

σήμερα. Άλλοι Δάσκαλοι που πέρασαν από το Σχολείο ήταν ο Πολύβιος Καπόγιαννης και η σύζυγός του Δέσποινα, Δασκά-λα και αυτή, η Βασιλική Τράμπα, ο Μερμίγκης και τελευταία του Δασκάλα ήταν η κα Χαρίκλεια. Τα παιδιά τότε μαζί με τον Δάσκαλό τους φρόντιζαν για την θέρμανσή τους, έφερναν τα ξύλα από το σπίτι τους κι άναβαν την φωτιά για να ζεσταθούν. Εκείνη την εποχή θέση είχαν και τα σισίτια με την στήριξη της ΟΥΝΔΡΑΣ (Αμερικάνικη βοήθεια). Πάνω στη σιδεροστιά έβα-ζαν το καζάνι με νερό μέχρι να βράσει, μετά έριχναν σκόνη γάλα και σε λίγο ήταν έτοιμο να το πιούν. Το κίτρινο τυρί ήταν το επιπλέον συστατικό του πρωινού τους μαζί με το μουρου-νόλαδο. Στη συνέχεια δυό δυό και με την σειρά οι μητέρες των παιδιών ανά συγκεκριμένες ημέρες, ήταν υπεύθυνες για την καθαριότητα του Σχολείου και για το μαγειρείο. Μαγεί-ρευαν και σερβίριζαν στα παιδιά το μεσημεριανό φαγητό τους. Στις 8 το πρωί κάθε μέρα με ευλάβεια γινόταν η προ-σευχή. Η ανάρτηση της Ελληνικής Σημαίας συνοδευόταν από τον Εθνικός μας Ύμνο και το μεσημέρι με την ίδια ευλάβεια και προσήλωση γινόταν ξανά η προσευχή και η υποστολή της Σημαίας. Δασκάλα οικοκυρικών παρέδιδε μαθήματα οικοκυ-ρικής με ραπτομηχανή που υπήρχε μέσα στο Σχολείο. Στις Eθνικές Eπετείους 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου τα παιδιά σχηματίζοντας δυάδες και με βηματισμό πήγαιναν στην εκ-κλησία όπου παρακολουθούσαν τη λειτουργία και την δοξο-λογία και στη συνέχεια επέστρεφαν πίσω στο Σχολειό με τον ίδιο βηματισμό, όπου έλεγαν τους διαλόγους τους (σκετς) και τα ποιήματά τους, παρακολουθούμενα απ’ όλο το Χωριό.

Μαρτυρία τωρινή του αιωνόβιου γέροντα Παναγιώτη Φίλη λέει πως, θυμάται τους παλιότερους να λένε ότι τα παιδιά, γύρω στα 1895-1897, πήγαιναν Σχολείο στου Θεόφιλου Βαλ-

κάνου με Δάσκαλο τον Μούργελα από την Καντήλα, ο οποίος ήταν πολύ αυστηρός Δάσκαλος και πολύ εύκολος στην τιμω-ρία και στο ξύλο. Το Σχολείο που πρωτοπήγε ο μπαρμα - Πα-ναγιώτης ήταν στου Βικέντη Γκιόκα το 1919, με Δασκάλους τον Κοντοράβδη, ο οποίος μετά έγινε Παπάς. Τον Παρθενίου ο οποίος έμενε δίπλα στο Σχολείο και τον Μέρκα Παναγιώ-τη, γιό του Μέρκα που είχε το Χάνι στο Δάρα. Τα παιδιά που πλαισίωναν τότε το Δημοτικό Σχολείο ήταν πάνω από 90 και οι τάξεις ήταν η Πρώτη η μικρή, η Πρώτη η μεγάλη, η Δευτέ-ρα, η Τρίτη και η Τετάρτη. Στην Α΄ τάξη που πήγε ο μπαρμα - Παναγιώτης φοιτούσαν μαζί του μονάχα αγόρια, τα συνομί-ληκα κορίτσια δεν πήγαιναν Σχολείο. Τα μεγαλύτερα κορίτσια όμως πήγαιναν νυχτερινό γιατί το πρωί απασχολούνταν στις δουλειές του σπιτιού. Λίγο αργότερα το Σχολείο ήταν πρωί και απόγευμα και πήγαιναν όλα τα παιδιά μαζί, κορίτσια και αγόρια, μικρά και μεγάλα.

Το επόμενο Σχολείο και γύρω στα 1924, ήταν στου Πέτρου Τερζή με Δάσκαλο τον Βασίλη Κορομηλά και επί εποχής του καθιερώθηκαν οι 6 τάξεις του Σχολείου. Λίγα χρόνια αργότε-ρα χτίστηκε το Σχολείο στην θέση που βρίσκεται σήμερα και που παραμένει κλειστό.

Από το κλείσιμο του Σχολείου και για τα επόμενα δέκα χρό-νια περίπου, οι εκλογές Κοινοτικές και Βουλευτικές γίνονταν εκεί. Το αντάμωμα του 1987 πραγματοποιήθηκε στον προ-αύλιο χώρο του. Από τις τελευταίες εκδηλώσεις που έγιναν μέσα σ΄ αυτό ήταν οι αποκριές του 1994 στην μεγάλη αίθου-σά του και το πανηγύρι του Χωριού εκείνο το καλοκαίρι έγινε εκεί.

Το 2003, ξεκίνησε προσπάθεια διάσωσης του κτιρίου με την αντικατάσταση της σκεπής και στη συνέχεια την αλλαγή των κουφωμάτων.

Έκτοτε παραμένει έρημο και μόνο γεμάτο αγωνία για το μέλλον του, περιμένοντας κι ελπίζοντας πως κάποιος θα επι-στρέψει και θα ενδιαφερθεί για την αποπεράτωσή του.

Τα βήματα και οι σκέψεις όποιου αποφασίσει να περάσει στον αυλόγυρο και να κάνει τον κύκλο πίσω απ΄ το κτίσμα, πα-γώνουν. Εικόνα εγκατάλειψης και ερήμωσης παντού και ιδιαί-τερα στο μισογκρεμισμένο κτίριο των μαγειρείων. Βλέποντας αυτό το θέαμα κανείς αναρωτιέται. Θα μπορέσει άραγε ποτέ αυτό το κτίσμα να ξαναπάρει ζωή; Θα μπορέσει ν’ αλλάξει; Θα μπορέσει άραγε να φιλοξενήσει εκδηλώσεις; Ή ότι άλλο χρειαστεί είτε είναι χαρά είτε είναι λύπη; Γιατί όχι; Δεν είναι δύσκολο ούτε δα και ακατόρθωτο.

Με την ίδρυση του Συλλόγου το 2009, παραχωρήθηκε από τον Δήμο Λεβιδίου στον ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΛΙΜΝΗΣ «ΤΟ ΑΓΑΛΙ» για τη στέγασή του και την χρησιμοποί-ησή του, σε αίθουσα πολλαπλών χρήσεων και αργότερα το 2010 από τον Δήμο Τρίπολης για τον ίδιο σκοπό. Τον Ιούνιο του 2011, όπου είναι πλέον γνωστό σε όλους σας μέσω της εφημερίδας του Συλλόγου, ξεκίνησε λαχειοφόρος αγορά με την προσφορά ενός μοσχαριού, του κ. Γεωργίου Ν. Τρυφω-νόπουλου και την συγκέντρωση 5.000 ευρώ, με την επιθυμία του την αποπεράτωση του Σχολείου και την ίδρυση Λαογρα-φικού Μουσείου. Στη συνέχεια τον φετινό Ιούνιο το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου με πρωτοβουλία του, πραγματοποί-ησε ξανά λαχειοφόρο αγορά, με δύο δώρα: 1ο. 500 ευρώ μετρητά και 2ο. 500 ευρώ ΔΩΡΟΕΠΙΤΑΓΗ για αγορές, από το κατάστημα ΚΟΤΣΟΒΟΛΟΣ και την συγκέντρωση άλλων 5.000 ευρώ. Τα χρήματα έχουν κατατεθεί στον λογαριασμό της ΑΤΕ BANK Λεβιδίου: 126 04 003011 69 (ΑΠΟΠΕΡΑΤΩΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ).

Η αρχή έγινε……..! Και τώρα αναζητείται η συνέχεια!!!! Όλοι πρέπει να στηρίξουμε την προσπάθεια αποπεράτωσης του Σχολείου του Χωριού μας σε αίθουσα πολλαπλών χρή-σεων. Και στην δική μας οικογένεια αύριο, μπορεί να φανεί χρήσιμο, είτε να το χρησιμοποιήσει σε χαρά είτε σε λύπη. Τα όμορα χωριά, Διακόπι και Χωτούσα πρέπει να γίνουν παρά-δειγμα προς μίμηση σε όλους τους Αγαλαίους όπου γης. Οι πατριώτες μας εκεί είτε είναι απόδημοι είτε όχι χρησιμοποι-ούν τα Σχολειά του Χωριού τους, όταν τα χρειαστούν.

Το Σχολείο του Χωριού μας πρέπει απαραίτητα να ολοκλη-ρωθεί…. και με καλή θέληση και προσπάθεια, θα γίνει! Όλοι

μας πρέπει να στηρίξουμε αυτή την κίνηση, πρέπει να βοηθή-σουμε με όποιον τρόπο έως ότου τελεσφορήσει η προσπά-θεια αυτή. Χρέος του κάθε Αγαλαίου σαν φόρος τιμής, στο Χωριό του, στον τόπο που γεννήθηκε, στο Σχολείο που έμαθε τα πρώτα γράμματα της αλφαβήτου, στο Σχολείο που διδά-χτηκε τρόπους και Νόμους, στο Σχολείο που έμαθε να σέβε-ται μικρότερους και μεγαλύτερους, στο Σχολείο του Χωριού του…….., είναι να βοηθήσει οπωσδήποτε την αποπεράτωσή του.

Κι αυτό στέκει εκεί ακίνητο κι απελπισμένο!!! και αναμέ-νει τις διακοπές των παιδιών μας, Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι, ν΄ ακούσει ξανά τις γλυκιές φωνούλες και τα χα-ρούμενα γέλια τους με ανοιχτή την αγκαλιά του όμως πάντα και περιμένει όπως το «μάνα εξ ουρανού» τη δέσμευση όλων μας… ότι τουλάχιστον θα προσπαθήσουμε.

Με πρωτοβουλία του ο Σύλλογος έδωσε νότα ζωής σ΄ αυτό, μαζί και την ελπίδα της αποπεράτωσής του, τον Απρίλιο του 2010, όταν μια ομάδα μικρών και μεγάλων, δεντροφύτευσαν στον προαύλιο χώρο του. Την ίδια νότα ζωής και ακόμα μεγα-λύτερη δίνουν και οι καλοκαιρινές αθλητικές εκδηλώσεις του Συλλόγου εδώ και 3 χρόνια τώρα, αφού πραγματοποιούνται εκεί.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου, δεσμεύετε ότι θα στηρίξει με όποιον τρόπο την αποπεράτωσή του και περιμένει όλους εσάς, συνοδοιπόρους, άξιους συνεχιστές και οραμα-τιστές των προγόνων μας, με το Σχολείο του Χωριού μας, παρακαταθήκη στα παιδιά και στα εγγόνια μας.

Για ένα αειφόρο μέλλον στο Άγαλι.Φτάνει μονάχα να θυμηθεί ο καθένας μας…….!Τι διδάχτηκε και τι έμαθε μέσα σ΄ αυτό το Σχολείο!!!!

Γράφουν: Κατερίνα Δημ. Κουρή άναστασία ελ. Τρυφωνοπούλου«Στο διάβα του χρόνου»

«Για να νικάται η λησμονιά που άθελα φέρνει ο χρόνος».Στο διάβα των γενεών συγκεντρώθηκαν φωτογραφίες για να περιδιαβείτε στη ζωή των Αγαλαίων όπως ήταν. Όπως την παρέδωσαν στους νεότερους για να φτάσουν στο σήμερα. Παρουσίες κοινές και ταυτόχρονα ιδιαίτερες.

Στιγμές ασήμαντες και ταυτόχρονα αιώνιες.

Η φωτογραφία έχει παρθεί από το αρχείο της Κωνσταντίνας Νασίκα - Πετροπούλου και εικονίζονται οι:

Δάσκαλος Δημητρόπουλος Βασίλειος, παιδιά: Βασιλική Κυριαζοπούλου, Χριστίνα Κάρμου, Κατερίνα Δημητροπούλου, Παναγιώ-τα Τρυφωνοπούλου, Παναγιώτα Κοκορέλη, Γιώργος Τρυφωνόπουλος, Ελισσαίος Δημη-τρόπουλος, Δημήτριος Πετρόπουλος, Ηλίας Τρυφωνόπουλος, Παντελής Τρυφωνόπουλος, Δήμητρα Λάγγα, Παγώνα Τρυφωνοπούλου, Αλέκος Πετρόπουλος, Θανάσης Λάγγας, Πα-ναγιώτης Λουρίδας, Γιάννης Τρυφωνόπουλος του Γεωργίου, Νίκος Αλεξόπουλος, Φωτεινή Πετροπούλου, Πέτρος Τρυφωνόπουλος, Σοφοκλής Κριτσελάς, Παρασκευάς Πετρό-πουλος, Ελένη Λουρίδα – Κριτσελά, Βασιλική Βαλκάνου του Ελισσαίου κ.α.

4


εΠιΜεΛειά ΣυνΤάΓων: Δήμητρα άλέξ. ΒαρδουνιώτηΠαραδοσιακές συνταγές του τόπου μας

•Λαγωτό από την Δήμητρα Βαρδουνιώτη

Υλικά:• Ένα κιλό κρέας χοιρινό σε κομματάκια, κατά προ-

τίμηση από λαιμό• δύο κούπες καλό βαρελίσιο ροζέ ή κόκκινο κρασί• μία κούπα χοντροκομμένα κρεμμύδια• μία κούπα συμπυκνωμένο χυμό τομάτας• δύο κουταλιές πελτέ τομάτας• μισή κούπα ελαιόλαδο• ανάλογο αλάτι και πιπέρι λευκόΥλικά για την σκορδαλιά:• δύο κούπες καρύδια• 2 κούπες ψωμί μουλιασμένο σε νερό και στημένο• 4 σκελίδες σκόρδο• μία πρέζα αλάτι• 2 κουταλιές ξύδι

Εκτέλεση:Πλένω το κρέας και το βράζω με το κρασί μέχρι να

εξατμιστεί. Προσθέτω το ελαιόλαδο και το κρεμμύδι, σοτάρω μέχρι να ροδίσει ελαφρώς, ρίχνω χυμό τομά-τας και πελτέ, αλάτι, αφήνω να σιγοβράσει, εάν χρει-ασθεί προσθέτω λίγο νερό και στο τέλος το πιπέρι. Η σάλτσα του φαγητού να είναι πηχτή.Σκορδαλιά:

Χτυπάω στο γουδί ή στο μπλέντερ το σκόρδο προ-σθέτοντας ένα ένα όλα τα υλικά για την σκορδαλιά, αδειάζω σε μπολ και προσθέτω μέσα την σάλτσα του φαγητού. Σερβίρω το κρέας σε μια πιατέλα, περιχύνω με την σάλτσα σκορδαλιάς.

Σημείωση: Σκόρδο και ξύδι ο καθένας μπορεί να βά-λει όσο θέλει. Η επιτυχία στο φαγητό αυτό είναι η πη-χτή σάλτσα και τα καρύδια να μην ταγγίζουν.

Η σκορδαλιά γίνεται και μόνο με το καρύδι.

•Γαλοπούλαγεμιστήαπό την Δήμητρα Βαρδουνιώτη

Υλικά:• Μία γαλοπούλα 3 κιλά• μισή κούπα καλό βούτυρο λιωμένο• μισή κούπα ελαιόλαδο• μισή κούπα κονιάκ, μία κούπα νερό• 5 φέτες μπέικον• ανάλογο αλάτι και πιπέρι λευκόΥλικά για τη γέμιση:• 250 γραμ. κιμά κοτόπουλου

• 500 γραμ. συκώτι από αρνί• 10 φέτες μπέικον• 100 γραμ. βερίκοκα ξερά καλής ποιότητας• 100 γραμ. κουκουνάρι ψίχα• 1 κουταλιά σταφίδα μαύρη• μισή κούπα κρεμμύδι τριμμένο στον τρίφτη• μισή κούπα ελαιόλαδο• ανάλογο αλάτι και πιπέρι• μισή κούπα νερό

Εκτέλεση:Πλένω την γαλοπούλα, την τοποθετώ σε μεγάλη

γάστρα, γεμίζω μια σύριγγα με κονιάκ και μία με βού-τυρο, σηκώνω την πέτσα από το στήθος της γαλο-πούλας και κάνω «ενέσεις», όσες χρειασθεί σε όλο το στήθος, τοποθετώ πάνω το μπέικον, σκεπάζω με την πέτσα, αλατοπιπερώνω την γαλοπούλα και περιχύνω με το υπόλοιπο βούτυρο και το ελαιόλαδο.Για την γέμιση:

Μουλιάζω στο κρασί για 3-4 ώρες την σταφίδα και τα βερίκοκα. Κόβω τα βερίκοκα σε μικρά κομμάτια, ψιλοκόβω το συκώτι και το μπέικον. Σοτάρω στο ελαι-όλαδο το κρεμμύδι, το μπέικον, τον κιμά, το συκώτι, ρίχνω το νερό, αφήνω για λίγο να σοταριστούν, κα-τεβάζω, ρίχνω τα υπόλοιπα υλικά, ανακατεύω, γεμίζω την κοιλιά της γαλοπούλας και την ράβω. Προσθέτω το νερό στην γάστρα. Ψήνω σε δυνατό φούρνο αρχικά για 15΄, σκεπάζω με το καπάκι, συνεχίζω το ψήσιμο για 3 ώρες στους 100-120 βαθμούς με αντιστάσεις.

•Χριστόψωμοαπό την Δήμητρα Βαρδουνιώτη

Υλικά:• 4 κούπες αλεύρι σκληρό κοσκινισμένο• 30 γραμ. μαγιά νωπή ή μία κούπα προζύμι• μία κουταλιά βούτυρο λιωμένο• ένα αυγό, μια κουταλιά ζάχαρη,• μία κουταλιά γλυκάνισο άτριφτο, 2 ξύλα κανέλας

• μισό κουταλάκι αλάτι• 1 ½ κούπα νερό χλιαρό περίπου• 4 καρύδια με το τσόφλι

Εκτέλεση:Βράζω μισή κούπα νερό, ρίχνω μέσα την κανέλα

αφήνω σκεπασμένο για 15΄, πετάω την κανέλα. Σε μια λεκάνη ζυμώματος, ρίχνω λίγο απ΄ το χλιαρό νερό και διαλύω την μαγιά η το προζύμι, προσθέτω όσο αλεύ-ρι χρειασθεί να γίνει ένας πηχτός χυλός, αφήνω σκε-πασμένο σε ζεστό μέρος να φουσκώσει για 15-20΄. Προσθέτω τα υπόλοιπα υλικά, ζυμώνω αρκετά να γίνει η ζύμη όπως για ψωμί, κρατάω στην άκρη ζύμη όσο ένα μανταρίνι, λαδώνω ένα ταψί, τοποθετώ το ζυμά-ρι, απλώνω με τα χέρια ομοιόμορφα να πάει παντού. Πλάθω δύο γορδόνια να κάνω ένα σταυρό από την μία άκρη στην άλλη του ψωμιού. Βάζω τα καρύδια τα μισά μέσα στην ζύμη, πασπαλίζω με σουσάμι το ψωμί, αφή-νω να φουσκώσει να τριπλασιαστεί σε όγκο, τρυπάω σε όλη την επιφάνεια εδώ εκεί με ξύλο από σουβλάκι. Ψήνω σε προθερμασμένο φούρνο με αντιστάσεις, αρ-χικά στους 200 βαθμούς και στην συνέχεια στους 150 για μία ώρα.

Η κούπα μέτρησης είναι μεγάλη.

•Βασιλόπιτα από την νίκη άλεξοπούλου

Υλικά:• 6 αυγά • μία πρέζα αλάτι• 200 γραμ. βιτάμ • ένα νόμισμα• 2 κούπες ζάχαρη• μισή κούπα χυμό πορτοκαλιού• μία κουταλιά καλά γεμάτη ξύσμα πορτοκαλιού• 1/4 της κούπας κονιάκ• 500 γραμ. αλεύρι φαριν-απ• 1 ½ κουταλάκι μπέκιν πάουντερ

Εκτέλεση:Χτυπάω στο μίξερ το βιτάμ να μαλακώσει για 5΄ ρί-

χνω εναλλάξ ζάχαρη, αυγά, συνεχίζω με τον χυμό, το κονιάκ, το ξύσμα, το αλεύρι μέσα στο οποίο έχω ανα-κατέψει το μπέκιν πάουντερ και το αλάτι. Ίσως χρεια-στεί λίγο αλεύρι ακόμα, η ζύμη να είναι όπως για κέικ.

Λαδώνω ένα ταψί αδειάζω την ζύμη ψήνω σε προ-θερμασμένο φούρνο με αντιστάσεις στους 180 βαθ-μούς για 45΄. Αφού κρυώσει, τυλίγω το νόμισμα με αλουμινόχαρτο και το βάζω στην πίτα από την κάτω πλευρά.

Πασπαλίζω με ζάχαρη άχνη.Η κούπα μέτρησης είναι μεγάλη.

Με χαρά περιμένουμε όλες τις κυρίες να δώσουν παραδοσιακές συνταγές για δημοσίευση στην κα Δήμητρα Βαρδουνιώτη στο τηλέφωνο: 6975958889.

Το χωριό μας, όπως όλοι γνωρίζουμε, πιο παλιά ονομαζόταν ΑΓΑΛΙ. Οι περισ-σότεροι, μας γνωρίζουν ως Αγαλαίους παρά ως Λιμνιώτες. Άλλωστε έχω την εντύπωση ότι και σε μας τους ίδιους αρέσει να δηλώνουμε ότι καταγόμαστε από το ΑΓΑΛΙ και όχι από τη Λίμνη. Μάλ-λον δεν έχουμε ακόμη συμβιβαστεί με τη νέα ονομασία του χωριού μας. Στην ιδρυτική Συνέλευση του Συλλόγου όταν τέθηκε το θέμα της ονομασίας του, η πρόταση του Γεωργίου Τρυφωνόπου-λου (Ψηλός), να ονομαστεί ο Σύλλογος ΑΓΑΛΙ, προς τιμή του παλιού ονόματος του χωριού, έγινε αμέσως αποδεκτή απ’ όλους χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Από κουβέντες που είχα κάνει με τον πατέρα μου και άλλους συγχωριανούς, το χωριό είχε πάρει αυτό το όνομα επί τουρκοκρατίας, επειδή στην περιοχή μας, είχε τη βάση του ο Αγάς Αλή. Μά-λιστα ο μύθος λέει ότι ο Αγάς είχε προ-σπαθήσει να βουλώσει τη «Μάνα του νερού», στην τοποθεσία «Καριά», με την

ρίψη μαλλιών από πρόβατα, γιατί είχε πνιγεί εκεί ένα παιδί του.

Πρόσφατα άκουσα μια άλλη εκδοχή, που αφορά την προέλευση της ονομασί-ας του χωριού. Λέγεται ότι, ο Παυσανίας στα κείμενά του, αναφέρει στη διαδρο-μή που έκανε προς την Αρχαία Φενεό,

μια περιοχή που συμπίπτει με την δική μας, ως Αγάλο.

Βέβαια τότε, δεν υπήρχε χωριό, αλλά η παράδοση λέει ότι, με αφορμή την ονομασία αυτή, προέκυψε για το χωριό που έγινε αργότερα, το όνομα ΑΓΑΛΙ.

Εγώ γνωρίζω αυτές τις δύο εκδοχές και υπόσχομαι ότι αν έρθουν και άλλες εις γνώση μου από συμπατριώτες, θα δημοσιευθούν σε κάποιο από τα επόμε-να τεύχη της εφημερίδας μας.

Σ΄ αυτό το σημείο, αξίζει ν’ αναφέρου-με ένα γεγονός, που έρχεται να ενισχύ-σει την άποψη ότι, για την ονομασία του χωριού «ευθύνεται» ο Αγάς Αλή. Το έτος 1954, το Ελληνικό Κράτος, γνωστοποίη-σε σε όλες τις Κοινότητες και τους Δή-μους της Επικράτειας, προαιρετικά να προχωρήσουν σε αλλαγή του ονόματός τους εαν έχει τούρκικη προέλευση.

Την χρονιά εκείνη, Πρόεδρος της Κοι-νότητας ήταν ο Λάγγας Δημήτριος κι έτσι πάρθηκε η απόφαση το χωριό να μετονομαστεί Λίμνη, ένα όνομα εμπνευ-σμένο από την παρουσία του λιμνιασμέ-νου κάμπου.

Ανάλογες ενέργειες έγιναν και στα γειτονικά χωριά που είχαν ονόματα με τούρκικη προέλευση. Αποτέλεσμα των ενεργειών αυτών ήταν: ο Μπεζενίκος να ονομαστεί Βλαχέρνα, το Γκιούσι να γίνει Παναγίτσα, η Ποντιά να λέγεται Παλαιό-πυργος, το Πανάγαλι ονομάστηκε Έλα-τος και το Μπεντένι έγινε Διακόπι.

Το ερώτημα που γεννιέται σήμερα και είναι τροφή για σκέψη είναι ότι, τώρα που η λίμνη που γινόταν ο κάμπος μας δεν υφίσταται, θα μπορούσε ν ’αλλάξει όνομα το χωριό; Αξίζει να φέρουμε ένα όνομα που θυμίζει περιόδους δυστυχίας και μιζέριας, τότε που το χωριό άδειαζε από τους νέους ανθρώπους, με αποτέ-λεσμα να υπάρχει άλλο ένα χωριό στα πέρατα της γης;

ΑΠΟ ΑΓΑΛΙ…ΕΓΕΝΕΤΟ ΛΙΜΝΗ!Γράφει: ο Παρασκευάς Γρ. Πετρόπουλος

ΑΓΑΛΙ

5


Γράφει: ο ιερέας κ. Παναγιώτης Γ. ΤρυφωνόπουλοςΕκκλησιασμός ονομάζεται η σύναξη του

λαού του Θεού, δηλαδή της Εκκλησίας, στο Ναό, όπου δοξολογεί τον Κύριο. Ο

άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων γράφει ότι, η Εκ-κλησία έλαβε το όνομα αυτό «επειδή προσκαλεί όλους μαζί τους πιστούς και τους συγκεντρώνει επί το αυτό», στο έργο της κοινής λατρείας και δοξολογίας του Θεού. (Η λέξη εκκλησία παρά-γεται από το ρήμα εκκαλέω που σημαίνει προ-σκαλώ, συναθροίζω.) Εκείνος που προσκαλεί δια της Εκκλησίας τους πιστούς, είναι ο ίδιος ο Θεός. Στο βιβλίο του Δευτερονομίου γράφει ο Προφήτης Μωϋσής απευθυνόμενος προς τους Εβραίους: Ενθυμήθητε την ημέραν κατά την οποίαν ήσασταν όρθιοι στο Χωρήβ ενώπιον του Κυρίου και Θεού μας, διότι τότε είπε προς εμέ ο Κύριος Εκκλησίασον προς με τον λαόν και ακουσάτωσαν τα ρήματά μου. Ο Θεός δια του Προφήτου καλεί κοντά Του τον λαό. Στην εποχή της Χάριτος ο Χριστός είναι «ο αληθινός εκκλησιαστής ο τα εσκορπισμένα συνάγων εις εν πλήρωμα εις ένα σύλλογον εκκλησιάζων». Ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει ότι, οι πιστοί είναι ανάγκη να εκκλησιαζόμαστε «δια να παρηγορούμε την πείναν μας από την εν τη εκκλησία ευρισκομένην μυστικήν και αγίαν Τράπεζαν του Σώματος του Κυρίου και του θεί-ου Λόγου. Και να ευχαριστούμε την δίψαν μας από το ζωήρρυτον Αίμα του Κυρίου και από τα νάματα της διδασκαλίας των θείων Γραφών, τα οποία αναβλύζουσι μέσα εις την του Χριστού Εκκλησίαν». Είναι ακόμη ανάγκη να εκκλησι-αζόμαστε διότι «η Εκκλησία είναι Κιβωτός. Κα-θώς λοιπόν εις τον καιρόν του κατακλυσμού όσοι άνθρωποι και όσα ζώα εμβήκαν μέσα εις την Κιβωτόν εγλύτωσαν από τον κατακλυσμόν. Έτσι και τώρα όσοι χριστιανοί πηγαίνουν εις την αγίαν Εκκλησίαν και εμβαίνουν εις αυτήν λυτρώνονται από το νοητόν κατακλυσμόν της αμαρτίας και των παθών». Η Εκκλησία, συνε-χίζει ο άγιος Νικόδημος, είναι μάνδρα πνευμα-τική. «Όθεν καθώς όταν είναι τα πρόβατα έξω από την μάνδρα τους κινδυνεύουν και χάνο-νται, διότι ή λύκος αρπάζει αυτά ή τσάκαλος ή άλλα θηρία. Όσα δε πρόβατα είναι μέσα εις την μάνδραν, δεν έχουν κανένα κίνδυνον». Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι «έξω από την Εκκλη-σίαν στέκεται ο διάβολος. Διότι δεν τολμά να μπει μέσα στην ιερή αυτή μάντρα. Διότι όπου ευρίσκεται η ποίμνη του Χριστού, δεν εμφανί-ζεται ο λύκος, αλλά επειδή φοβάται τον Ποι-

μένα, στέκεται έξω». Ο Απόστολος Παύλος μας προτρέπει να μην αμελούμε τον εκκλησιασμό, διότι αυτός δυναμώνει τους δεσμούς της αγά-πης μεταξύ των πιστών. Γράφει: Κατανοώμεν αλλήλους εις παροξυσμόν αγάπης και καλών έργων, μη εγκαταλείποντας την επισυναγωγήν εαυτών. Και ο ιερός Χρυσόστομος ερμηνεύει: Ο Απόστολος Παύλος τα γράφει αυτά διότι «γνωρίζει ότι πηγάζει μεγάλη δύναμη από την συναναστροφή και την συνάντηση των πιστών στο Ναό. Η σύναξη κάνει θερμότερη την με-ταξύ των πιστών αγάπη και από την αγάπη προέρχονται όλα τα αγαθά. Δεν χρειάζεται να κοπιάζουμε, ούτε να ιδρώνουμε, εάν αγαπούμε ο ένας τον άλλο. Διότι η αγάπη είναι οδός που μόνη της οδηγεί στην αρετή». Η μεγάλη ευλο-γία της επί το αυτό συναθροίσεως των πιστών στο Ναό είναι η αγάπη. Εάν δεν αγαπούμε τους αδελφούς μας και κάθε μέρα να βρισκόμαστε μαζί τους στο Ναό, οι προσευχές μας δεν είναι ευάρεστες στον Κύριο. Λέει ο ιερός Χρυσόστο-μος: «Πρέπει να είμαστε μαζί με τους αδελφούς μας στο ίδιο μέρος με τον σύνδεσμο της αγά-πης. Και όπως τα σώματά μας είναι το ένα κο-ντά στο άλλο, έτσι πρέπει να συσφίγγονται και οι καρδιές μας». Ας φροντίζουμε, λέει ο άγιος Ιωάννης, «να συγκεντρωνόμαστε στις κοινές δεήσεις της εκκλησίας και να προσευχόμαστε ο ένας για τον άλλο. Διότι έτσι εκτελούμε εντολή του Θεού και ασκούμε και την αρετή της αγά-πης. Όταν δε λέω αγάπη, εννοώ όλα τα αγα-θά». Η προσευχή είναι πνευματική θυγατέρα της αγάπης μας προς τον Κύριο και μητέρα της αγάπης μας προς τους αδελφούς. Η αδελφική αγάπη που γεννιέται από την κοινή προσευχή και λατρεία, δίνει δύναμη στην ικεσία μας. Ο ιερός Χρυσόστομος λέει ότι, «όταν προσευχό-μαστε ο καθένας χωριστά είμαστε ανίσχυροι, όταν όμως συγκεντρωθούμε όλοι μαζί, τότε γινόμαστε πιο δυνατοί και ικετεύουμε τον Θεό στηριζόμενοι στο πλήθος και την συμπαράστα-ση των πολλών. Τόσο μεγάλη είναι η δύναμη που έχει η ικεσία του πλήθους. Γι’ αυτό συγκε-ντρωνόμαστε όλοι μαζί εδώ στο Ναό για να ελ-κύσουμε σε μεγαλύτερο βαθμό την ευσπλαχνία του Θεού. Δεν τα λέω αυτά χωρίς λόγο, αλλά

για να τρέχετε στις συναθροίσεις των πιστών στις εκκλησίες και να μην λέτε: Μα δεν μπορώ να προσευχηθώ στο σπίτι μου; Βεβαίως μπο-ρείς να προσευχηθείς στο σπίτι. Η προσευχή όμως αυτή που γίνεται στο σπίτι μαζί με τα άλλα μέλη της οικογενείας σου δεν έχει τόση δύναμη, όση όταν ολόκληρο το εκκλησίασμα ομόψυχα απευθύνει με μία φωνή την ικεσία προς τον Θεό, ενώ είναι παρόντες οι ιερείς και ανεβάζουν προς τον Κύριο τις προσευχές όλου του λαού. Θέλεις να μάθεις, συνεχίζει ο άγιος Ιωάννης, πόση είναι η δύναμη της προσευχής που γίνεται στην εκκλησία; Κάποτε ο Απόστο-λος Πέτρος ήταν δεμένος μέσα στη φυλακή και ζωσμένος με αλυσίδες πολλές. Έγινε δε μα-κρά και θερμή προσευχή γι’ αυτόν, από τους πιστούς και αμέσως ελευθερώθηκε από την φυλακή. Λοιπόν τι θα μπορούσε να είναι πιο δυνατό από την προσευχή που ωφέλησε τους στύλους και τα προπύργια της Εκκλησίας;» Κατά τους χρόνους που ο ιερός Χρυσόστομος μιλούσε στο Ναό, πήγαιναν πολλοί και άκου-γαν το λόγο του και αμέσως μετά έφευγαν από τον Ναό χωρίς να παρακολουθήσουν την θεία Λειτουργία. Αυτό έθλιβε τον Άγιο, διότι ήταν απόδειξη ότι ο λόγος του δεν καρποφορούσε. Λέει σε μία ομιλία του: «Αυτό το πολυάριθμο πλήθος που συνωστίζεται τώρα εδώ και προ-σέχει με τόση προθυμία και ζήλο τα λεγόμενά μου, πολλές φορές αναζήτησα να το δω κατά την φρικωδέστατη ώρα της θείας Λειτουργίας και δεν μπόρεσα. Και αναστέναξα τότε βαριά,

διότι για μεν τον σύνδουλο, όταν ομιλεί, δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον και είναι μεγάλη η προθυ-μία και ο συνωστισμός του για να παραμείνει μέχρι το τέλος της ομιλίας, ενώ όταν πρόκειται να εμφανισθεί ο Χριστός κατά την ώρα του ιε-ρού μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, ο Ναός αδειάζει και ερημώνεται. Και ποια είναι η ψυ-χρή δικαιολογία των πολλών; Μπορώ λέει, να προσευχηθώ και στο σπίτι μου, ενώ ομιλίες και διδασκαλίες δεν είναι δυνατόν ν΄ ακούσω εκεί. Απατάς τον εαυτό σου, άνθρωπε, λέει ο άγιος Ιωάννης. Βέβαια είναι δυνατόν να προσευχη-θείς και στο σπίτι σου, είναι όμως αδύνατον να προσευχηθείς έτσι που προσεύχεσαι στο Ναό, όπου υπάρχει τόσο πλήθος πατέρων, όπου αναπέμπεται από όλους μαζί κοινή προσευχή στον Θεό. Παρακαλώντας μόνος σου τον Κύ-ριο, δεν εισακούεσαι τόσο πολύ, όσο όταν Τον παρακαλείς μαζί με τους αδελφούς σου. Διότι εδώ στην εκκλησία, υπάρχει κάτι επιπλέον, δη-λαδή η ομόνοια και η συμφωνία των πιστών, ο σύνδεσμος της αγάπης και οι ευχές των ιε-ρέων. Γι’ αυτό ακριβώς προεξάρχουν οι ιερείς, ώστε οι ευχές του πλήθους που είναι ασθενέ-στερες, ενισχυόμενες με τις δυνατότερες ευχές των ιερέων, ν΄ ανεβούν μαζί με αυτές στον ουρανό». Ο Χριστός μας μίλησε για τη δύνα-μη των κοινών προσευχών της Εκκλησίας : Εάν δύο εξ υμών συμφωνήσωσιν επί της γης περί παντός πράγματος ου εάν αιτήσωνται, γεννήσεται αυτοίς παρά του Πατρός μου του εν ουρανοίς. Ου γάρ εισί δύο ή τρεις συνηγμέ-νοι εις το εμόν όνομα, εκεί ειμί εν μέσω αυτών. Όμως όπου βρίσκεται ο Χριστός, «εκεί υπάρχει πολύ πλήθος. Όπου βρίσκεται ο Χριστός εί-ναι ανάγκη να βρίσκονται και Άγγελοι, είναι ανάγκη να βρίσκονται και Αρχάγγελοι και οι άλλες Δυνάμεις». Όπου βρίσκεται ο Χριστός, εκεί είναι ολόκληρος η Εκκλησία. Η παρουσία του Χριστού στις συνάξεις των πιστών, αγιάζει τις κοινές τους προσευχές και μας βεβαιώνει ότι θα λάβουμε απάντηση στις ικεσίες μας. Οι κοινές προσευχές των πιστών στο Ναό, είναι η συνάντησή τους και η επικοινωνία τους με τον Χριστό. Και ο Χριστός είναι το άσμα που ψάλλουμε οι πιστοί: «Εν τη ομονοία υμών και συμφώνω αγάπη Ιησούς Χριστός άδεται». Από την σύναξη των πιστών προσφέρεται στον ου-ράνιο Πατέρα με μία φωνή «μία προσευχή, μία δέησις, εις νους, μία ελπίς εν αγάπη, εν χαρά τη αμώμω, ο εστιν Ιησούς Χριστός».

Η ανάγκη του εκκλησιασμού

ΠροσκλήσειςΤο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Λίμνης - Χωτούσης «Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ», προσκαλεί όλους

τους πατριώτες, Μέλη και μη του Συλλόγου την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013 στην αίθουσα εκδηλώσεων της εκκλησίας Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης (ΤΟΡΟΝΤΟ ΚΑΝΑΔΑ), για την πραγ-ματοποίηση Γενικής Συνέλευσης, τον Απολογισμό πεπραγμένων, την ανανέωση συνδρομών των Μελών και εκλογές για ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου.

Η παρουσία όλων κρίνεται απαραίτητη.

Το Διοικητικό Συμβούλιο του

Συλλόγου Λίμνης- Χωτούσης

«Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ», διοργανώνει

ΧΟΡΟ για τα 40 χρόνια της ίδρυ-

σης του Συλλόγου, το Σάββατο 2

Μαρτίου 2013, στην αίθουσα εκ-

δηλώσεων της εκκλησίας Αγίου

Κωνσταντίνου και Ελένης (ΤΟ-

ΡΟΝΤΟ ΚΑΝΑΔΑ) και προσκαλεί

όλους τους πατριώτες, Φίλους και

Φίλες, Μέλη και μη του Συλλόγου,

με τις οικογένειές τους να χορέ-

ψουν και να τραγουδήσουν με

την ψυχή τους μέχρι πρωίας, με

ζωντανή παραδοσιακή Μουσική,

τραγούδια και πολλές εκπλήξεις.

Προσκαλούμε επίσης την Πρό-

εδρο του ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣ-

ΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΛΙΜΝΗΣ «ΤΟ

ΑΓΑΛΙ» Κατερίνα Κουρή και όλο

το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλ-

λόγου να τιμήσουν την εκδήλωσή

μας.

Σας περιμένουμε!

Β.Π.

«Της Ξενιτιάς τα Χαιρετίσματα»

ΓνωμικόΝα μιμείσαι το έργο της σοφής μέλισσας που με πολλή σοφία τρυγά από κάθε άνθος μόνο ότι είναι χρήσιμο

Γρηγόριος Θεολόγος

ΑΓΑΛΙ

6


ΚοινωνικάΠαρακαλούνται όσοι γνωρίζουν για την κοινωνική ζωή των Αγαλαίων, να επικοινωνούν άμεσα με τους υπεύθυ-νους της εφημερίδας, προκειμένου να γνωστοποιούνται έγκαιρα τα νέα.

ΓΕΝΝΗΣΗ• Στις 13-11-2012 ο Λάγγας Δημήτριος του Κωνσταντίνου και

η σύζυγός του Παναγιώτα απέκτησαν το δεύτερο εγγονάκι τους, κορίτσι. Γονείς: Χατζής Ιωάννης και Λάγγα Ελένη.

Να σας ζήσει το νεογέννητο!

εΠιΜεΛειά: Κατερίνα Δ. Κουρή

Η εφημερίδα θα διανέμεται δωρεάνΤο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου ευχα-

ριστεί όσους συμμετέχουν αφιλοκερδώς και με μεγάλη προθυμία στην έκδοση της εφημερίδας μας, όπως: Τον Ιερέα κ. Παναγιώτη Τρυφωνό-πουλο, τον κο Κώστα Κορομηλά, τον κ. Αλέξαν-δρο Πετρόπουλο, την Συντακτική Επιτροπή:κ.κ. Παρασκευά Γρ. Πετρόπουλο & Αναστασία Ελισ. Τρυφωνοπούλου, τις γυναίκες που προσφέρουν τις παραδοσιακές συνταγές τους, την κ. Δήμητρα Βαρδουνιώτη και όλα τα παιδιά που παίρνουν μέ-ρος με τα άρθρα τους.

άπό τον Κωνσταντίνο Κορομηλά

Νεαρή γυναίκαΜία νεαρή γυναίκα είχε δύο οικογενειακούς γιατρούς. Μια φίλη της την ρωτά: γιατί έχεις δύο γιατρούς; Κι εκείνη απαντά: τον ηλικιωμένο γιατρό τον επισκέπτομαι όταν δεν είμαι καλά και το νεαρό γιατρό τον επισκέπτομαι όταν είμαι καλά……...

Φοβερό κορμίΜια φορά ένας τύπος καθόταν σ΄ ένα μπαρ. Εκεί που καθόταν και απολάμβανε το ποτό του, μπαίνει μέσα στο μπαρ μια θεογκόμενα, με φοβερό κορμί. Ο τύπος μόλις την είδε τρελάθηκε!!!!Πάει δίπλα της να της πιάσει κουβέντα και καθώς αυτή γυρίζει το κεφάλι της σ΄ αυτόν, τότε ο τύπος τρελαίνεται. Η γκόμενα, είχε απίστευτο κορμί, αλλά η φάτσα της ήταν αίσχος, οπότε την ρωτάει: Που το έφτιαξες κούκλα μου αυτό το κορμί;-Στο κολυμβητήριο απαντάει αυτή.-Και το κεφάλι; -Δεν το βουτάμε καθόλου στο νερό….

«τα πικάντικα ανέκδοτα»

Γράφει: ο Μιλτιάδης Βασ. Τσεμπετζήςπηγή: www.moa.gov.cyΤο ελαιόλαδο

ΠοΙοΤΗΤΕΣ ΕΛΑΙοΛΑΔοΥ Η ποιότητα του ελαιόλαδου είναι ο πιο σημαντικός μα και

παράλληλα ο πιο δύσκολος στόχος του ελαιοπαραγωγού. Tα βασικά κριτήρια που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της ποιότητας του ελαιολάδου είναι: η οξύτητα, η οξείδω-ση, δηλαδή το τάγγισμα, το χρώμα και τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, οσμή και γεύση. H οξύτητα οφείλεται στην απελευθέρωση λιπαρών οξέων από τα γλυκερίδια που απο-τελούν το ελαιόλαδο, γίνεται δε λόγω της δράσης διαφόρων παραγόντων, κυρίως πριν την εξαγωγή του ελαιολάδου από τον ελαιόκαρπο. Mε βάση την οξύτητα, το ελαιόλαδο διακρί-νεται σε διάφορες ποιοτικές κατηγορίες. Όσο πιο χαμηλής οξύτητας είναι το ελαιόλαδο, τόσο πιο καλής ποιότητας είναι.

Όμως η οξύτητα από μόνη της δεν μπορεί να καθορίσει την ποιοτική κατηγορία του ελαιολάδου, γιατί σ’ αυτή παί-ζουν ρόλο και τα υπόλοιπα κριτήρια. Tο παρθένο ελαιόλαδο που είναι κατάλληλο για κατανάλωση διακρίνεται σε:Α) Παρθένο ελαιόλαδο - Eξαιρετικό ή έξτρα

Eίναι παρθένο ελαιόλαδο με άμεμπτη γεύση και οσμή και με μεγίστη οξύτητα μέχρι 1 βαθμό.Β) Παρθένο ελαιόλαδο - Eκλεκτό ή φίνο

Eίναι παρθένο ελαιόλαδο με άμεμπτη γεύση και οσμή και με μέγιστη οξύτητα μέχρι 1,5 βαθμό.Γ) Παρθένο ελαιόλαδο - Kανονικό ή ημιφίνο

Είναι παρθένο ελαιόλαδο με καλή γεύση και οσμή και με οξύτητα μέχρι 3,0 βαθμών. Ελαιόλαδο με οξύτητα μεγαλύτε-ρη των 3,3 βαθμών δεν θεωρείται κατάλληλο για κατανάλω-ση αν δεν υποστεί βιομηχανική επεξεργασία (ραφινάρισμα).OξΕΙΔωΣΗ Η ΤΑΓΓΙΣμΑ

H οξείδωση του ελαιολάδου, κοινώς τάγγισμα, οφείλεται στη δράση του οξυγόνου πάνω σε ορισμένα συστατικά του.

H οξείδωση προκαλείται κυρίως λόγω της δράσης διαφό-ρων παραγόντων, κατά το στάδιο της παραλαβής του ελαιο-λάδου στο ελαιουργείο και κατά το στάδιο της αποθήκευσής του.ΕΠΙΣΤΗMONΙΚΗ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΗN ΑξΙΑ TOY EΛAIOΛAΔOY

Aπό τα μέχρι στιγμής συμπεράσματα των επιστημόνων, φαίνεται ότι η χρήση του παρθένου ελαιολάδου στη διατρο-φή του ανθρώπου, έχει εξαιρετικά ευνοϊκές επιδράσεις και τούτο για τους πιο κάτω λόγους:• Mε τον τρόπο που παράγεται το παρθένο ελαιόλαδο διατη-

ρεί όλες τις φυσικοχημικές του ιδιότητες.• H χρήση του παρθένου ελαιολάδου αυξάνει την άμυνα του

οργανισμού κατά των διαφόρων μικροβιακών μορφών.• Πληθυσμοί που τρέφονται με παρθένο ελαιόλαδο παρου-

σιάζουν ελάχιστα ή καθόλου προβλήματα καρδιοπαθειών, και

• Άτομα που τρέφονται με παρθένο ελαιόλαδο ζουν πολύ περισσότερα χρόνια από άτομα που χρησιμοποιούν άλλα λάδια.

ΤΙ ΛΕΕΙ Η ΙΑΤρΙΚΗΠιο κάτω δίνουμε λεπτομέρειες για την επιστημονική θέση

σχετικά με το ελαιόλαδο στη διατροφή μας, όπως αυτή ανα-λύθηκε σε ειδικό Σεμινάριο που διοργανώθηκε από το Τμήμα Γεωργίας σε συνεργασία με το ΣΕΚΕΠ μέσα στο 1999, από το Διευθυντή του Καρδιολογικού Τμήματος του Γ ε ν ι κ ο ύ Νοσοκομείου Λευκωσίας Δρα Κώστα Ζαμπάρτα.

«Από αρχαιοτάτων χρόνων, γενεές γενεών έχουν στηρί-

ξει τη διατροφή τους στη χρήση ελιών και ελαιολάδου. Μια πρακτική που επιβεβαιώνεται σήμερα με αποτελέσματα της έρευνας, ενώ το ελαιόλαδο και οι ελιές αποτελούν αναπό-σπαστο στοιχείο της μεσογειακής δίαιτας. Πρόκειται για ένα θέμα που αφορά όλους, αφού σχετίζεται με την υγιεινή δια-τροφή, και για το οποίο θα δώσουμε πιο κάτω επιστημονικά στοιχεία, σχετικά με τις ευεργετικές ιδιότητες του ελαιολά-δου και τη συμβολή του στην υγεία του ανθρώπου.

Από την εποχή του Παστέρ είχε προσεχθεί ότι υπήρχαν πολύ περισσότεροι αιωνόβιοι στην Ελλάδα παρά στη Γαλλία. Οι αιωνόβιοι Έλληνες ήταν γεωργοί που παρήγαν και κατα-νάλωναν ελαιόλαδο.

Επίσης, τελευταία είχε δημοσιευθεί το παράδοξο της Αλ-βανίας, όπου υπάρχουν περισσότεροι θάνατοι από καρδιά στο Βορρά της χώρας αυτής παρά στο Νότο. Στο Νότο της Αλβανίας ευδοκιμεί πολύ περισσότερο το ελαιόδεντρο και η κατανάλωση ελαιολάδου είναι πολύ μεγαλύτερη παρά στο Βορρά. Άλλες επιδημιολογικές μελέτες, όπως η μελέτη των 7 χωρών και η μελέτη της Κέρκυρας, δείχνουν ότι υπάρχουν πολύ λιγότεροι θάνατοι από καρδιά στις Μεσογειακές χώρες παρά στις Δυτικές χώρες, όπου η κατανάλωση ελαιολάδου είναι περιορισμένη.ΤΙ ΕΔΕΙξΑΝ οΙ ΙΑΤρΙΚΕΣ μΕΛΕΤΕΣ

Έχει πλέον αποδειχθεί με επιστημονικές εργαστηριακές μελέτες ότι το ελαιόλαδο ελαττώνει τη στεφανιαία νόσο και οφελεί γενικότερα την υγεία. Το ελαιόλαδο ελαττώνει την ολική χοληστερόλη, ελαττώνει την κακή οξειδωμένη χολη-στερόλη και αυξάνει την καλή προστατευτική χοληστερόλη. Λόγω της αντιοξειδωτικής ειδικότητας της Βιταμίνης Ε, την οποία το ελαιόλαδο περιέχει, συμβάλλει στη μείωση ορι-σμένων τύπων καρκίνου. Το ελαιόλαδο, επίσης, βοηθά στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας, μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης έλκους και την πιθανότητα εμφάνισης πέτρας στη χολή.ΚΑΤΑΝΑΛωΣΗ μΕ μΕΤρο

Παρόλο ότι το ελαιόλαδο είναι ωφέλιμο, δεν πρέπει να υπερκαταναλώνεται διότι είναι πλούσιο σε θερμίδες. Χαρα-κτηριστικά, μια κουταλιά λάδι περιέχει 120 θερμίδες και 10 ελιές ισοδυναμούν με ένα κουτάλι λάδι.

Το ελαιόλαδο πρέπει να μπει στην καθημερινή μας προ-σπάθεια για υγιεινή ζωή. Να σταματήσουμε να καπνίζουμε, να ασκούμαστε, να τρώμε υγιεινά, να διατηρούμε ιδανικό βά-ρος και να καταναλώνουμε καθημερινά ελαιόλαδο. Ο Ιππο-κράτης είχε συστήσει, για καλύτερη υγεία, να καταναλώνεται ένα κουτάλι λάδι καθημερινά. Ίσως αυτή να είναι μια πρακτι-κή εισήγηση που ισχύει και σήμερα.»

Οδυσσέας ΕλύτηςΠρόσωπαμειστορία εΠιΜεΛειά: Μαριλένα Δημ. άλεξοπούλου

Πηγές: 1. http://el.wikipedia.org , 2. http://www.arcadiaportal.gr 3. http://arkadian-whoiswho.blogspot.gr

Ο Οδυσσέας Ελύτης γεν-νήθηκε στην Κρήτη στις 2 Νοεμβρίου το 1911 – 1996. Το πραγματικό του όνομα είναι Οδυσσέας Αλεπου-δέλλης, αλλά υπέγραφε με το φιλολογικό ψευδώνυμο Οδυσσέας Ελύτης, όπως και τον γνωρίσαμε μέσα από τα έργα του. Σπούδα-σε Νομική και Φιλοσοφία στην Αθήνα και το Παρίσι, ενώ υπήρξε και Διευθυντής προγράμματος της Ελληνι-κής Ραδιοφωνίας αλλά και Σύμβουλος του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας. Ο Ελύτης μέσα από την ποί-ησή του, μας δείχνει την Ελλάδα από την Μυθολο-γία του Αιγαίου, τα Νησιά του, τα λευκά σπίτια και την αγάπη για την ζωή. Το 1960 διακρίθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1979 βραβεύτηκε με το Νό-μπελ Λογοτεχνίας. Μερικά από τα σπουδαία έργα του είναι: Προσανατολισμός (1940), Ήλιος ο πρώτος (1943), Άσμα ηρωικό και πένθιμο για το χαμένο Αν-θυπολοχαγό της Αλβανίας

(1945), και πλήθος άλλα ενδιαφέροντα Δημιουργή-ματα. Το 2011 ορίστηκε ως το «Έτος Οδυσσέα Ελύτη». Ήταν η χρονιά όπου συ-μπληρώθηκαν 100 χρόνια από την γέννησή του. Έτσι το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού τίμησε τον κορυφαίο Ποιητή μ’ αυτόν τον τίτλο, αφιερώνοντας το έτος σ’ αυτόν, αποτε-λώντας μια ευκαιρία για ανανεωμένη αναγνωστική απόλαυση και μελέτη των έργων του. Έργα του επί-σης αναγνώσθηκαν και πή-ραν χώρο και στην Παγκό-σμια Ημέρα Ποιήσης που γίνεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Οι στίχοι του Ποι-ητή ταξίδεψαν το νου κάθε ακροατή και τιμήθηκαν απ΄ όλα τα Μ.Μ.Ε. Επίσης την περασμένη χρονιά οι ανα-γνώσεις των ποιημάτων του και οι συζητήσεις των έργων του φιλοξενούνται σε Βιβλιοπωλεία της Αθή-νας και της Θεσσαλονικής καθώς επίσης και σε Ραδι-οφωνικούς Σταθμούς της Αθήνας. Ο Ποιητής ήταν

το τιμώμενο πρόσωπο του περσινού έτους και στα δυο μεγάλα γεγονότα της χρονιάς για το βιβλίο. Το ένα ήταν η «4η Έκθεση Παιδικού και Εφηβικού Βι-βλιού» και το άλλο η «8η Διεθνής Έκθεση Βιβλίου». Για τα 100 χρόνια από την γέννησή του δημιουργήθη-κε μια Κινητή Έκθεση όπου περιελάμβανε αφιέρωμα σε ταμπλό με δικά του εργοβι-ογραφικά στοιχεία, φωτο-γραφικό υλικό από την ζωή του και έκθεση προσωπικών του βιβλίων. Ο Έλληνας Ποιητής πέρασε τα σύνο-ρα με επιχορηγήσεις για

εκδηλώσεις αφιερωμένες επίσημα στο «Έτος Ελύτη». Φέτος στις 2 Νοεμβρίου συμπληρώθηκαν 101 χρό-νια από την γέννηση του σπουδαίου Έλληνα ποιητή. Ακόμα και η Google η μεγα-λύτερη μηχανή αναζήτησης στο Διαδίκτυο τίμησε τον ποιητή με ένα ιδιαίτερο λο-γότυπο, όπου απεικονίζεται ο ποιητής με ένα καράβι, μία ελιά και ένα τσαμπί στα-φύλι παραπέμποντας στην ρήση του: «Εάν αποσυνθέ-σεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δείς να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει ότι μόνο μ’ αυτά την ξαναφτιά-χνεις». Πολλά τα ρητά και τ΄ αποφθέγματά του Ποιητή και όλα έχουν την δική τους δύναμη. Για να επιτύχου-

με ας θυμώμαστε τα λόγια του Ποιητή, «Τα τρία ‘‘Τ’’ της επιτυχίας είναι Ταλέ-ντο, Τόλμη και Τύχη». Αυτά αρκούν για να φτάσουμε σ’ αυτήν. Θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε μια αξιόλογη συνέντευξη του Νομπελίστα αν επισκεφτού-με το κανάλι του ΥouTube πληκτρολογώντας: «Της πατρίδας μου πάλι ομοιώ-θηκα – Ελύτης». Ένα σαρα-νταπεντάλεπτο βίντεο που μας ταξιδεύει με μια αίσθη-ση υπερηφάνειας μέσα από τα λόγια του Ποιητή, στις εικόνες του Αιγαίου και όχι μόνο. Αξίζει πραγματικά να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για μια τέτοια σπουδαία πα-ρουσία που αν δεν υπήρχε, η Ελληνική Λογοτεχνία θα ήταν τουλάχιστον φτωχή. Κλείνοντας, ας μην παρα-λείψουμε να παραθέσουμε ένα από τα ποιήματά του με τίτλο: «Το φωτόδεντρο και η δέκατη Τρίτη Ομορφιά»Μ’ ένα τίποτα έζησαΜονάχα οι λέξεις δε μου αρκούσανεΣ’ ενός περάσματος αέρα

ξεγνέθοντας απόκοσμη φωνή τ’ αυτιά μουφχιάφχιού φχιούεσκαρφίστηκα τα μύρια όσα.Τι γυαλόπετρες φούχτεςτι καλάθια φρέσκες μέλισ-σες και σταμνιά φουσκωτά όπουάκουγες ββββ να σου βρο-ντάει ο αιχμάλωτος αέρας.Κάτι Κάτι δαιμονικό μα που να πιάνεται σαν σε δίχτυ στο σχήμα του ΑρχαγγέλουΠαραλαλούσα κι έτρεχαΈφτασα κι αποτύπωνα τα κύματα στην ακοή απ’ τη γλώσσα-Ε καβάκια μαύρα, φώναζα, κι εσείς γαλάζια δέντρα τι ξέρετε από μένα;-Θόη θόη θμος - Ε; Τι; - Αρίηω ηθύμως θμος - Δεν άκουσα τι πράγμα; - Θμος θμος άδυσοςΏσπου τέλος ένιωσακι ας πα’ να μ’ έλεγαν τρελόπως από ΄να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος.

7


«Η Ωραία Ελένη και του Παπά το στάρι»

Έφτασε ο Παπαδημήτρης, σαν αϊτός και σαν πετρίτης και πέντε-έξι Αγαλιώτες μες στου Καραμπή τις πόρτες.

Άνοιξέ μας, μωρ Σοφιά, άναψε και τη φωτιά, άναψε και το λυχνάρι για να βρει ο Παπάς το στάρι.

Κι ο Καραμπής, ψάχνει ν΄ αλλάξει το βρακί, γιατί από το φόβο του έχει βραχεί.

Να που ο προικισμένος μας Λαϊκός Ποιητής, με τον ομοιοκατάληκτο στοίχο του, βρίσκεται πάλι μπροστά μας ξαφνικά, μετά από απουσία ενός χρόνου περίπου και μας δίνει το έναυσμα και τη δυνατότητα, να περι-γράψουμε μια εύθυμη πραγματική ιστορία, που δια-δραματίστηκε στο χωριό μας (Άγαλι-Πανάγαλι). Πρω-ταγωνιστής της ιστορίας μας και πάλι ο ατρόμητος, ο θαρραλέος Παπαδημήτρης, (Δημήτριος Παπαβασιλεί-ου), Παπάς του Παναγαλιού, «ο Παπαφλέσσας» της προηγούμενης ιστορίας μας, που άρπαξε και σήκωσε στον αέρα τον Παπα-Μουτζούρη, μέσα στο Δικαστήριο της Πάτρας.

Πηγαίνουμε πίσω, σ΄ εκείνα τα παλιά όμορφα χρό-νια, με τις πάμπολλες και απερίγραπτες ιστορίες, που διαδραματίζονταν σε κάθε χωριό, σε κάθε περιφέρεια και γέμιζαν τις καρδιές των απλών ανθρώπων με χαρά και γέλιο. Στο Πανάγαλι, τα χρόνια εκείνα, κατοικούσαν περίπου τριάντα πέντε οικογένειες, με πολλά κοπάδια

από πρόβατα και γίδια και παράλληλα καλλιεργούσαν σιτάρια τα λίγα χωράφια που είχαν για να εξασφαλίζουν το ψωμί της χρονιάς τους. Είχε όμως και φυσική ομορ-φιά, που φαίνεται και σήμερα παρά την εγκατάλειψη και την ερήμωσή του. Το τρεχούμενο νερό από την πηγή της θαυματουργής Αγίας Παρασκευής, του πρόσφερε πλούσια βλάστηση, με κήπους και καρποφόρα δέντρα, (καρυδιές, κορομηλιές, δαμασκηνιές, αχλαδιές), αλλά κι ένα θαυμάσιο και φιλόξενο κόσμο με ευχάριστους και γελαστούς ανθρώπους. Ποιος δεν θυμάται τον Χρήστο τον Παρρά, (το παιδί του Μήτσου και της Θεωνιάς), το Λάμπρο τον Παπούλια (εξ-εξ απ΄ τον αγρόν ο Λάμπρος ο Παπούλιας είναι παρόν) και τόσους άλλους; Ποιος έχει ξεχάσει τον «αϊτό», τον «τραγοπόδαρο» τον δικό μας Παπαθανάση, (Αθανάσιος Κάρμος από το Πανάγα-λι και Παπάς στο Άγαλι), που με το τουφέκι στον ώμο και το ράσο του διπλωμένο ανάρριχτα, πετούσε από καταράχι σε κορφοβούνι, διέσχιζε τις πλαγιές και ρε-ματιές για να γυρίσει καμαρωτός με το λαγό στα χέρια. Η λεβεντιά του Παπαθανάση ξεχείλιζε, η καλοσύνη του περίσσευε και τα αστεία του ατελείωτα. Κάποτε κατά-φερε να πείσει (για να μην πω να τρελάνει), το Δάσκαλο Σκαλτσά, ότι οσφριζόταν το λαγό, σαν το κυνηγόσκυλο σ΄ ένα κυνήγι που είχαν πάει μαζί. Όταν το αετίσιο μάτι

του, είδε τυχαία το λαγό στο θάμνο, προσποιήθηκε ότι τον οσφριζόταν μέχρι που σήκωσε το τουφέκι και τον χτύπησε. Έτσι δικαιώθηκε στα εκπληκτικά μάτια του Δάσκαλου, ο οποίος δεν μπορούσε να λύσει το μυστή-ριο. Δυστυχώς όμως για την οικογένειά του αλλά και για το χωριό μας, έφυγε πολύ νωρίς και πολύ νέος.

Αλλά ας αφήσουμε για τώρα τον Παπαθανάση, από εκεί ψηλά που είναι να μας καμαρώνει, (άλλη φορά θα τιμήσουμε την μνήμη του με δικές του ιστορίες) και ας έρθουμε στον πρωταγωνιστή της ιστορίας μας τον Πα-παδημήτρη.

Πρέπει να ήταν χρονιά καλής σοδιάς για τους Πανα-γαλαίους, τα κασόνια του Παπαδημήτρη και των άλλων, βογκούσαν από γεννήματα (στάρια). Το καλό αυτό νέο κυκλοφόρησε στην ευρύτερη περιοχή μας, φθάνοντας μέχρι την μακρινή μας για τότε, κοντινή μας για σήμερα Κανδύλα ή Καντήλα όπως συνηθίζουμε να την αποκα-λούμε. Η παραγωγή κυρίως των σιτηρών, αποτελούσε μεγάλο θέμα συζήτησης και ενδιαφέροντος, γιατί ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος επιβίωσης κάθε οικογένειας. Πόσα κουβέλια (σακιά) γέννημα έκανες; Γέμισες τα κασόνια; Ήταν τα βασικά ερωτήματα μεταξύ των ανθρώπων της υπαίθρου. Νοικοκύρηδες και νοικοκυραίοι, ήσαν αυτοί που γέμιζαν κάθε χρόνο τα κασόνια με γεννήματα, γιατί εξασφάλιζαν το ψωμί της χρονιάς, για να χορτάσουν τις πολυφαμελιές τους. Το καλό νέο του Παναγαλιού, φθάνοντας στην Καντήλα, κέντρισε την περιέργεια και το ενδιαφέρον της οικογένειας των Καραμπαίων. Η συγκεκριμένη οικογένεια, είχε παντρέψει αδελφή στο Πανάγαλι, με το Φώτη Παπούλια, που σημαίνει ότι είχε ιδιαίτερους και στενούς δεσμούς με τους Πανα-γαλαίους. Η σχέση αυτή, τους παρείχε την εύκολη και λεπτομερή πρόσβαση, στα ευχάριστα και δυσάρεστα γεγονότα των Παναγαλαίων και όχι μόνο. Διότι δεν εξη-γείται αλλιώς, πως ξεκίνησε για το Πανάγαλι, ολόκληρο καραβάνι από μουλάρια και άλογα, που άμεσα φρόντι-σαν να τα καλιγώσουν (πεταλώσουν), γιατί η απόστα-ση μακρινή και ο δρόμος Άγαλι- Πανάγαλι, σπαρμένος κακοτρόχαλα. Η αιτία για την απόφαση και εκτέλεση του ταξιδιού, πονηρή και δόλια, αλλά και επικερδής. Η αφορμή απλή και άδολη. Είναι Οκτώβρης, πλησιάζει του Αι Δημητριού, τα κασόνια είναι ακόμα γεμάτα, τα κρασιά είναι στη βράση, το κρύο έχει πάρει τη θέση του στο Πανάγαλι, με τα τζάκια να καπνίζουν, και γιορτάζει ο ανιψιός, ο γιός της αδελφή τους, ο ευσταλής νέος Μήτσος Τζούρλος, (Δημήτριος Παπούλιας). Πρέπει να ευχηθούν «Χρόνια Πολλά» αλλά και «καλό ταξίδι», για-τί ο ανιψιός, το παλικάρι ετοιμάζεται για το ταξίδι στο Ζευγολατιό της Βόχας, για να δουλέψει σε χασάπικο. Η προετοιμασία του ταξιδιού και κυρίως η συγκρότη-ση του καραβανιού, μοιάζει για έναν απλό παρατηρητή, ένα αθώο και συνηθισμένο ταξίδι, που εξυπηρετεί ένα κοινωνικό σκοπό. Εάν όμως το δούμε λίγο πιο προσε-κτικά και καχύποπτα, θα διαπιστώσουμε ότι όλα έγιναν βάση σχεδίου, όπως βεβαίως μας δικαιώνει η συνέχεια των γεγονότων. Παραμονή του Αι Δημητριού και οι Καραμπαίοι από την Καντήλα φτάνουν στο Πανάγαλι, απολαμβάνοντας την φιλοξενία της αδελφής και την συντροφιά των συμπεθέρων Παπουλαίων και λοιπών Παναγαλαίων. Το ελατίσιο αγέρι του Σαϊτά, τους φτιά-χνει την όρεξη, για να γευτούν τα βραστά και τα ψητά σφαχτά, που μαζί με τις ζεστές πίτες, γέμισαν το τρα-πέζι της γιορτής. Και «αφού εμείς καλά τον ήβραμε το σπιτονοικοκύρη, με τα καλά του τα φαγιά και τα γλυκά του τα κρασιά», παρέμειναν στο Πανάγαλι μέχρι πότε; άγνωστο. Ο σκοπός του ταξιδιού έπρεπε να υλοποιηθεί και σίγουρα θα απαιτούσε κάποιες μέρες και νύχτες, για αναγνωρίσεις και προετοιμασίες υλοποίησης του σχεδίου. Η τελική επιλογή είναι το στάρι, από τα κα-σόνια του Παπαδημήτρη και γιατί του Παπαδημήτρη;

Μήπως είχαν εύκολη πρόσβαση στα κασόνια του, ή μή-πως πόνταραν στην θεϊκή ευσπλαχνία του μεγαλόψυ-χου Παπά, που σε περίπτωση που γίνονταν αντιληπτοί, την ώρα της αρπαγής και αναχώρησης ή και εάν εκ των υστέρων ο σεβαστός Ιερέας μάθαινε ότι, οι φιλοξενού-μενοι ήταν οι δράστες; Και όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, με το Πανάγαλι να βυθίζεται στο βαθύ σκοτάδι και τους Παναγαλαίους να παραδίδονται στις αγκάλες του Μορφέως, (γιός του ύπνου και θεός των ονείρων), άρχισε το σάκιασμα. Οκτώ κουβέλια φορτώθηκαν στα τέσσερα μουλάρια κι έφυγαν γρήγορα γρήγορα, για να μην τους πάρουν χαμπάρι, γιατί «θεός είδε τι θα γινό-ταν». Μάρτυρες υπήρχαν αλλά δεν μιλούσαν, απλώς γαύγιζαν, αλλά ποιος να δώσει σημασία στα σκυλιά και στα μαντρόσκυλα μέσα στη νύχτα; Η κίνησή τους γρήγορη, τα καμτσιά παίρνουν φωτιά, τα μουλάρια γκο-μαχούν με το βαρύ φορτίο, για ν΄ ακολουθήσουν τον ρυθμό των αλόγων. Πρέπει πριν χαράξει, όχι απλώς να έχουν φθάσει στην Καντήλα, αλλά και το στάρι να είναι στα δικά τους κασόνια, για να μην ξυπνήσει νωρίς κανέ-να μάτι και τους δει. Μέχρι εδώ για τους Καραμπαίους όλα καλά, το λάφυρο είναι δικό τους, αλλά που να φα-νταστούν τι τους περιμένει; Κάποια στιγμή την επόμε-νη, την μεθεπόμενη, ο Παπαδημήτρης, διαπιστώνει ότι κάποιοι του άδειασαν τα κασόνια και γίνεται έξαλλος. Αρχίζουν τα ερωτήματα: Πότε έφυγαν οι Καραμπαίοι; γιατί έφυγαν νύχτα; Στις πιέσεις και στις απειλές που ασκούνται και εκτοξεύονται προς τους Παπουλαίους, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, να οι δράστες έχουν ονοματεπώνυμο. Η απόφαση μία και μοναδική, «να το φέρουν πίσω, όπως το πήραν», χωρίς καταγγελία στην Αστυνομία κ.λ.π. Ακολουθεί σύσκεψη για το πώς θα ορ-γανωθεί η εκστρατεία, όπως στην περίπτωση αρπαγής της Ωραίας Ελένης από τους Τρώες, σύμφωνα με την Μυθολογία μας. Καλούνται να συμμετάσχουν οι ηγεμό-νες, οι κοντινοί συγγενείς, δηλαδή τα πρωτοπαλίκαρα. Το εκστρατευτικό σώμα δεν αργεί να συγκροτηθεί, από τ΄ αδέλφια του Παπαδημήτρη: το Γιάννη (Μπασιούρης), το Γιώργη (Κρόκολας) και τον Τρύφωνα (Κουσιαμάνης), (τα εντός παρενθέσεως ονόματα είναι τα καλλιτεχνικά τους ψευδώνυμα, που τους είχαν προσάψει ο συγχω-ριανοί τους). Η επιτυχία της αποστολής τους έγκειται στον αιφνιδιασμό, γι΄ αυτό με το νύχτωμα τα πέταλα των αλόγων πετούν σπίθες. Οι Καραμπαίοι, εν μέσω βαθέως ύπνου, τρομοκρατούνται από το θόρυβο των καβαλαραίων, που τους περικυκλώνουν το σπίτι. Πρώ-τη τους αντιλαμβάνεται η Σοφιά, που δέχεται την προ-σταγή ν΄ ανοίξει και ν΄ ανάψει τη φωτιά και το λυχνάρι για να βρει ο Παπάς το στάρι. Η τρομαγμένη γυναίκα, που δεν αργεί να καταλάβει ποιοι είναι, φωνάζει τον Καραμπή να σηκωθεί, γιατί ήρθε ο Ππαδημήτρης. Εδώ ο Λαϊκός μας Ποιητής, μας λέει ότι ο Καραμπής από το φόβο του ψάχνει να αλλάξει το βρεγμένο του βρα-κί, ψελλίζοντας «ο Παπάς θα με σκοτώσει». Η Τροία (Καντήλα), έχει πέσει πια αμαχητί, χωρίς να χρειαστεί ούτε η πολεμική τέχνη του Αχιλλέα, ούτε η σοφία του δαιμόνιου και πανούργου Οδυσσέα, αρκούσε μόνο η παρουσία του θαρραλέου και σκληροτράχηλου Παπα-δημήτρη. «Ήμαρτον Παπαδημήτρη θα το πάω πίσω», είναι το μόνο που μπορούν να πουν τα τρεμάμενα χείλη του, μπροστά στο οργισμένο βλέμμα του Παπά. Και η απάντηση του σεβαστού Ιερέα, που δείχνει να συγχω-ρεί τον άρπαγα του σταριού του, όπως ο Χριστός απ΄ το Σταυρό, συγχώρησε αυτούς που τον σταύρωσαν, ήταν «να περιμένεις να φωτίσει για να το φορτώσεις». Εδώ όλα έχουν τελειώσει, ο Παπαδημήτρης με την με-γαλοψυχία που τον διακρίνει, συγχωρεί τον Καραμπή και αυτός ανταποδίδει με ένα πλούσιο φαγοπότι από τα κοτόπουλα της Σοφιάς.

Η Ωραία Ελένη, (το στάρι), επιστρέφει στις Μυκήνες, (το Πανάγαλι) και ο Παπαδημήτρης, με το ψυχικό του σθένος, καταξιώνεται στα μάτια των συγχωριανών του και πάρα πέρα, ως ένας σεβαστός και εύσπλαχνος Ιε-ρέας με αντρειοσύνη και λεβεντιά.

Α.Σ.Π.

ΑθλητικάΓράφει: ο Γιώργος Παρ. Γκιόκας

«Κίτρινος τύπος»

κάθε αγωνιστική ο Αστέρας Τρίπολης δεί-χνει πως είναι ικανός για το κάτι παραπάνω την φετινή σαιζόν. Tα αποτελέσματα στη Σού-περ λίγκ δείχνουν ότι η ομάδα κάνει μία πολύ καλή πορεία. Βρισκόμαστε στην 11η αγωνι-στική του πρωταθλήματος και ο Αστέρας που έχει το απόλυτο των νικών στην έδρα, νίκησε τον Ατρόμητο που εκτός έδρας παραμένει αήτ-τητος και φιγουράρει μόνος του στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα. Πιστεύω το γεγο-νός ότι η ομάδα πήγε πολύ καλά πέρυσι, μας δίνει το περιθώριο αλλά και την ευχέρεια να θέσουμε ακόμη υψηλότερους στόχους αυτή τη σαιζόν. Άλλωστε ο Σάκης Τσιώλης πιστεύει πως ο Αστέρας θα μπορούσε να έχει μεγα-

λύτερη συγκομιδή βαθμών στο πρωτάθλημα, όπως είπε στους παίκτες του στην ανάλυση των πρώτων 11 αγωνιστικών. Μπορεί να εί-ναι ικανοποιημένος από το καλό ποδόσφαιρο που παίζει ο Αστέρας στις πρώτες αγωνιστι-κές του πρωταθλήματος, ωστόσο πιστεύει ότι η ομάδα θα μπορούσε να είχε μεγαλύτε-ρη συγκομιδή βαθμών. Με πολλή δουλειά και προπονήσεις θεωρεί ότι μπορούμε να έχουμε ακόμη καλύτερη πορεία απ’ ότι πέρυσι και στο πρωτάθλημα αλλά και στο κύπελλο. Έχουμε τα φόντα για να παίξουμε στην Έυρώπη. Έί-μαστε μία δυνατή ομάδα, ανταγωνιστική στο πρωτάθλημα, με πολύ ταλαντούχο ρόστερ. οι στόχοι που έχουμε φέτος, με την προϋπόθεση

ότι θα δουλέψουμε σκληρά, είναι να φτάσου-με ακόμη πιο ψηλά απ’ ότι πέρυσι. ο Τσιώλης είναι ένας πολύ επιτυχημένος προπονητής, ο οποίος έχει δουλέψει με πολλές ομάδες και αυτό είναι πολύ θετικό για εμάς και την ομάδα στο σύνολό της. Ζητάει πάντα τον καλύτερο εαυτό από τους ποδοσφαιριστές και τους κά-νει να στοχεύουν στη βελτίωσή τους. Έχου-με μία από τις πιο οργανωμένες ομάδες στην κατηγορία, η οποία διαθέτει αθλητικό κέντρο, γήπεδο και γενικά έχει όλες τις προϋποθέσεις για να κάνει μια καλή πορεία στο πρωτάθλη-μα. Αν λάβουμε υπόψη μας ότι στην περσινή σαιζόν τερματίσαμε έκτοι και μείναμε για μία θέση εκτός πλέι οφ (play off), αν και τελικά αγωνιστήκαμε στο Europa League αντικαθι-στώντας την ΑΈκ, θεωρώ ότι έχουμε όλο το δικαίωμα να ονειρευόμαστε και να ελπίζουμε ότι φέτος μπορούμε να μπούμε στα πλέι οφ (play off). Από την ομάδα έχουμε παράπονα

μόνο στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό. Θεω-ρώ ότι μας εκλάπη το ματς στην Τούμπα με τον ΠΑοκ, ενώ ήμασταν ανταγωνιστικοί και στο “γ. καραϊσκάκης” με τον ολυμπιακό. Έί-μαστε πάρα πολύ ευχαριστημένοι. Αναλυτικά τα αποτελέσματα τις πρώτες 11 αγωνιστικές και η βαθμολογία:1η ΑΈκ-ΑΣΤΈΡΑΣ 0-1, 2η ΑΣΤΈΡΑΣ-κΈΡκυΡΑ 3-0, 3η ΠΑοκ-ΑΣΤΈΡΑΣ 2-1, 4η ΑΣΤΈΡΑΣ-ΠλΑΤΑΝΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ 2-1, 5η ΠΑΝΑΘηΝΑΪκοΣ-ΑΣΤΈΡΑΣ 0-0, 6η ολυΜΠΙΑ-κοΣ-ΑΣΤΈΡΑΣ 1-0, 7η ΑΣΤΈΡΑΣ-ΒΈΡοΙΑ 3-0, 8η λΈΒΑδΙΑκοΣ-ΑΣΤΈΡΑΣ ΤΡΙΠοληΣ 0-0, 9η ΑΣΤΈΡΑΣ ΤΡΙΠοληΣ-ΠΑΣ γΙΑΝΝΙΝΑ 2-0, 10η ΠΑΝΘΡΑκΙκοΣ-ΑΣΤΈΡΑΣ 1-0, 11η ΑΣΤΈΡΑΣ-ΑΤΡοΜηΤοΣ 3-0.

Βαθμολογία: 1ος Oλυμπιακός 31β, 2ος Παοκ 23β, 3ος Πανιώνιος 21β, 4ος Αστέρας 20β, 5ος Ατρόμητος Αθ. 17β.

Θυμάμαι - εύθυμες ιστορίες

ΑΓΑΛΙ Οκτώβριος-Δεκέμβριος 2012

ΧΕΙΜΕΡΙΝΕΣ ΑΠΟΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ & ΣΤΑ ΜΕΤΕΩΡΑ…!!!Μια βόλτα στα Τρίκαλα

εΠιΜεΛειά: Γεωργία Δημ. άλεξοπούλου ΠΗΓεΣ: www.kalampaka.com, www.kalampaka–meteora.gr, el.wikipedia.org, www.nline.gr

Ζωγράφισε η Δέσποινα Κολιοπούλου,

εγγονή του Ιωάννη και της Κατερίνας Σπρέκου

Η Καλαμπάκα είναι κωμόπολη του Νομού Τρικάλων και πρωτεύουσα του ομώνυμου Δήμου. Βρίσκεται στο κέ-ντρο της Ελλάδας και καταλαμβάνει το Β. Δ. τμήμα του Νομού. Ο πληθυ-σμός της σύμφωνα με την τελευταία απογραφή (2011), ανέρχεται στις 21.280 κατοίκους. Κατά την διάρκεια των Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών χρό-νων ονομαζόταν Αιγίνιον, εξαιτίας της σπουδαιότητας της θέσης της, το όνο-μά της αποκαλύπτεται σε μια επιγρα-φή, η οποία βρίσκεται στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου. Αργότερα, στις αρχές του 10ου αιώνα αναφέρεται ως Σταγοί, όνομα το οποίο διατηρείται και σήμερα ως Μητροπολι-τικός τίτλος.

Πολλά και αξιόλογα τα αξιοθέατα της πόλης που μπορούμε να επισκε-φθούμε κατά την διαμονή μας εκεί, το μοναστήρι του Τιμίου Σταυρού στην Κρανιά, το σπήλαιο της Θεόπετρας, τη μονή Δουσίκου, την παλιά πόλη Σπώτος, την μοναδική στην Ελλάδα Σχολή ξυλογλυπτικής, το Χαλκουρ-γείο Στεφανίδη, την Βιοτεχνία Φλοκά-της και το σπουδαιότερο και επιβλητι-κότερο μνημείο της το βυζαντινό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.

Πάνω από την Καλαμπάκα, υψώνο-νται περήφανοι και επιβλητικοί οι πέ-τρινοι βράχοι των Αγίων Μετεώρων. Τα θεόρατα βράχια των Μετεώρων, δε-σπόζουν μεταξύ των βουνών Κόζιακα και Αντιχασίων, ο αριθμός των οποίων ξεπερνάει τους χίλιους. Τον 14ο αιώ-να, ο Όσιος Αθανάσιος μετεωρίτης συγκρότησε το πρώτο οργανωμένο μοναστικό κοινόβιο στον μεγαλύτερο βράχο τον Μέγα Μετέωρο. Έτσι πι-στεύετε ότι πήραν τ’ όνομά τους από Αυτόν. Μια δεύτερη εκδοχή είναι ότι, τ’ όνομά τους προέρχεται από τα Μο-ναστήρια, τα οποία αιωρούνται μεταξύ ουρανού και γης. Από τότε, πάνω σε αυτούς τους Ιερούς Βράχους ήρθαν και εγκαταστάθηκαν Μοναχοί και Μο-ναχές οι οποίοι κοπιάζουν μέρα και νύ-χτα με εργασία, νηστεία, αγρυπνία όχι μόνο για τη δική τους σωτηρία, αλλά για την σωτηρία της ανθρωπότητας, μέσα από τις προσευχές τους.

Παλαιότερα η ανάβαση γινόταν με σκαλωσιές, στηριγμένες σε δοκάρια σφηνωμένα μέσα στους βράχους, με δίχτυ, και λίγο αργότερα με ανεμό-σκαλες για να φτάσουμε στο σήμερα, όπου οι προσκυνητές – επισκέπτες,

χρησιμοποιούν τις σκάλες που φτιά-χτηκαν, χάρη στην εξέλιξη της τεχνο-λογίας, ώστε να έχουν μια άνετη και ασφαλή ανάβαση στα Μοναστήρια.

Από τα είκοσι - τέσσερα Μοναστή-ρια που αιωρούνται μεταξύ ουρανού και γης, λειτουργούν μόνο τα έξι, ενώ τα υπόλοιπα δεκαπέντε, είναι ερει-πωμένα. οι Ιερές μονές της μετα-μορφώσεως του Σωτήρος (μεγάλου μετεώρου), της Αγίας Τριάδας, του Αγίου Νικολάου Αναπαυσά και του Βαρλαάμ (Αγίων Πάντων), είναι αντρι-κές ενώ η Ιερά μονή ρουσάνου (Αγί-ας Βαρβάρας) και Αγίου Στεφάνου γυναικείες. Στα Μετέωρα σώζονται θησαυροί και πολλά κειμήλια ανεκτί-μητης αξίας, όπως το ξυλόγλυπτο τέ-μπλο και η Θαυματουργός Κάρα του Άγιου Χαράλαμπου στην Ιερά Μονή Αγίου Στεφάνου, καθώς επίσης και το Ευαγγέλιο που αποδίδεται στον Αυτο-

κράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο. Το θαυμάσιο αυτό θέαμα των ριψοκίνδυνων βράχων, που κοσμεί την περιοχή, έχει χαρακτηρι-στεί ως Μνημείο Πολιτιστικής Κληρο-νομιάς από τον ΟΗΕ και η ΟΥΝΕΣΚΟ με την έκφραση «διατηρητέον μνημεί-ον της Ανθρωπότητας» εξέφρασε τον ιδιαίτερο θαυμασμό της.

Εκατοντάδες – Χιλιάδες τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο την πόλη, για να δουν και να θαυμάσουν από κο-ντά αυτό το αριστούργημα της φύσης, να προσκυνήσουν και να προσευχη-θούν στα Μοναστήρια των Μετεώρων και όχι μόνο, αλλά και να απολαύσουν τη φύση - την βουκολική ζωή των τρι-γύρω περιοχών, που σφύζουν από ζωή και καθαρό αέρα.

Αναρίθμητα ενοικιαζόμενα δωμάτια, παραδοσιακοί ξενώνες, πολυτελή αρ-χοντικά, ακόμη και ξενοδοχεία, «ξεφυ-τρώνουν» σε κάθε σοκάκι της πόλης και των τριγύρω χωριών, ώστε να φι-λοξενήσουν κάθε επισκέπτη.

Οι περιηγητές μπορούν να ασχολη-θούν με διάφορες φυσικές δραστηρι-ότητες, όπως είναι η αναρρίχηση, η ορειβασία, η πεζοπορία, η ποδηλασία, η ιππασία, η τοξοβολία, η χιονοδρομία και το σκι απολαμβάνοντας έτσι τη φύση, η οποία θα τους αποζημιώσει με το παραπάνω. Πολλές οι εναλλακτικές προτάσεις με δραστηριότητες, που ανταποκρίνονται σε κάθε εποχή του χρόνου, όταν κάποιος αποφασίσει να επισκεφτεί αυτόν τον τόπο.

Στο κέντρο της πόλης αλλά και στην γύρω περιοχή θα βρείτε διαφόρων ειδών μαγαζιά, εστιατόρια, ταβέρνες και καφέ μπαρ για να διασκεδάσετε, τα οποία ανταποκρίνονται και στα πιο απαιτητικά γούστα.

Η τοπική κουζίνα της περιοχής, χαρα-

κτηρίζεται από τα ποταμίσια ψάρια, πέ-στροφες και μπριάνες, την πρασοτηγα-νιά, τις υπέροχες πίτες, τη μπατζίνα, το ρυζόγαλο και φυσικά το φρέσκο ζυμω-τό ψωμί. Αυτά είναι μερικά από τα πιάτα που στολίζουν κάθε τρικαλινό τραπέζι. Μην παραλείψετε να δοκιμάσετε το ντόπιο κρασί και τσίπουρο όπου στην περιοχή εκεί, θεωρείται το παραδοσια-κό κέρασμα της φιλοξενίας.

Ο διάσημος λαϊκός Συνθέτης, Στι-χουργός και Τραγουδιστής Βασίλης Τσιτσάνης, με καταγωγή απ’ τα Τρί-καλα, το 1939 εμπνευσμένος από την όμορφη πόλη της Καλαμπάκας έγραψε: «Στην Καλαμπάκα μια βραδιά θα πάω να μεθύσω, γιατί με κάποια τρελή ξανθιά έχω σεβντά θέλω να της μιλήσω. Στους βράχους στα Μετέωρα τα δροσερά βραδάκια το ραντεβού θα δίνουμε θ’ αλλάζουμε φιλάκια. Πολλά τραγούδια θα σου πω γιατί πολύ μ’ αρέσεις. Καλαμπακιώτισσα μικρή, τρελή ξανθιά, πρέπει να με προσέξεις.»

Γιατί όταν η φύση ζωγραφίζει με το δικό της πινέλο, ξεπερνάει και τον πιο σπουδαίο Ζωγράφο και μας δίνει μια γεύση για το τι μπορεί να κρύβει η λέξη παράδεισος. Στην μικρή μας Ελ-λάδα, ευτυχώς έχουμε πολλές τέτοιες εικόνες από μικρά παραδεισένια τοπία, που προσμένουν ένα προς ένα να τα επισκεφθούμε και να τα θαυμάσουμε. Ας κάνουμε λοιπόν μερικά βήματα που οδηγούν σε παραδείσιες εικόνες…..

«η γω

νιά το

υ παιδ

ιού»

Περιμένουμε όλους τους μικρούς μας φίλους με τις ζωγραφιές τους.

ΑΚΟΥΣΤΕ ΜΥΘΟΥΣ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ... Ο Αίσωπος ήταν Αρχαίος Έλληνας Μυθοποιός. Θεωρείται ιδρυτής του

λογοτεχνικού είδους που σήμερα ονομάζεται παραβολή ή αλληγορία. Για τη ζωή του δεν υπάρχουν ακριβείς και συγκεκριμένες πληροφορίες. Από πολλούς μάλιστα αμφισβητείται ακόμη και η ύπαρξή του. Είναι ο διαση-μότερος από τους Αρχαίους Μυθοποιούς, αναμφισβήτητος πατέρας του Αρχαίου Μύθου. Θεωρείται επίσης ο κορυφαίος της λεγόμενης διδακτι-κής μυθολογίας. Αξίζει να σημειωθεί, ότι δεν έγραψε ούτε μια λέξη, αλλά όλους τους μύθους τους διηγιόταν προφορικά.

Η ΑΛΕΠΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΑΦΥΛΙΑΜΙΑ ΑΛΕΠΟΥ, λιγωμένη από την πείνα, όπως πέρασε κάτω

από μια κληματαριά και την είδε φορτωμένη ωραία σταφύλια, χάρηκε πολύ και προσπάθησε να τα φτάσει. Μα ήταν πολύ ψηλά. Πήδησε, ξαναπήδησε. Χαμένος πήγε ο κόπος της. Στο τέλος απελπίστηκε κι έφυγε μουρμουρίζοντας:

«Δε βαριέσαι, αγουρίδες είναι!»

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: «Είναι πολύ εύκολο να υποτιμάμε αυτό που φαίνεται ότι δεν μπορούμε να καταφέρουμε».

ΑΓΑΛΙασθαι

Documents

Transcript of ΑΓΑΛΙασθαι