ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ

4
 Η εκκ λησιολ ογι κή κρι τική της παπικής απο λυτ αρχ ίας : το κίνημα περί της συνοδικότητας της εκκλησίας τον 15 ο  αι.  Το κίνημα για τη συνοδικότητα της δυτικής εκκλησίας υπήρξε μια απόπειρα περιορισμού του παπικού ελέγχου επί της εκκλησίας, κάτι που προσωρι νά πρ αγματοπο ιήθηκε με τη σύγκ λη ση γενι κών αντιπροσωπευτικών εκκλησιαστικών συνόδων Το κίνημα αυτό ήταν απ άν τησ η στο διαρκ ή συ γκ εντρωτισμό της εκκ λη σιαστικ ή διοίκησης και δικαιοσύνης και τις συνεχείς καταχρήσεις εξουσίας εκ μέρους του παπισμού την περίοδο της εξορίας στην !"ινιόν, και αντανακλούσε ένα διάχυ το αίσθημα για εκκλησιαστική μεταρρ ύθμισ η και αναδιο ργάνωση της εκκλη σίας #το επίκε ντρο του ενδια$έροντος τέθηκε η σχέση αλλά και η σύγκριση μεταξύ συνόδου και πάπα, γεγονός που άσκησε ευρύτερες επιδράσεις στη δομή της ευρωπ α%κής χριστιαν οσύνη ς λίγες δεκαετίε ς πριν από τη θρησκευτική &εταρρύθμιση του '( ου  αι !υτή την ύστερη μεσαιωνική περίοδο κάνει την εμ$άνιση της μια νέα δημιουργική σκέ)η, το δόγμα λα% κής διακυ"έρνησης, μια πρώτη μορ$ή του οποίου αναπτύχ θηκε στο πλαίσιο των νεοεμ $ανι*ό μενων ιταλικ ών πόλεω ν+κρατώ ν ατά τον &αρσί λιο της -άδο"ας ο λαός ως νομική συνένωση πολιτών αποτελεί την πη γή κάθε εξ ουσ ίας δυ νάμενης να μετ α" ι " αστεί σε έν α και μο ναδικό πρό σωπο ή μι α αντιπ ρο σωπευτικ ή συνέλευσ η . παραπάνω επιχείρησε να ε$αρμόσει την αρχή αυτή με "άση την ακόλουθη σχ ημ ατοποί ησ η/ όλοι οι υποκείμενοι στ η 0ωμα% κή !υτο κρατ ορί α λαο ί είχ αν αναθέσει τη δυνατό τητ α νομ οθετικ ής αρχής στο λαό της 0ώμης και αυτός με τη σειρά του εκχώρησε αυτό το προν όμιο στο 0ω μαίο αυτοκ ράτο ρα με την πράξη της 123 42567 #την περίπτωση αυτή η ιδιότητα του ανθρώπινου νομοθέτη, ταυτισμένου με την ολότητα των πολιτών περιερχόταν αυτοδίκαια στο πρόσωπο του αυτοκράτορα &ε τον τρόπο αυτό νομιμοποιούν ταν οι αξιώ σεις ισχύο ς της ! γ ίας 0ωμα% κ ής !υτοκ ρατ ορίας των μέσων χρόνων ως λογι κής συνέχε ιας του ενιαίου και αδιαιρέτου ρωμα%κού κράτους της αρχαιότητας -αρόμοια θέση περί λα%κής διακυ"έρνησης εξέ$ρασε και ο 8749:1;< με κύριο επ ιχείρη μα τη διαμό ρ$ωσ η της θεωρία ς της συναίν εσης των πολιτών στα όρια των κυρίαρχων πόλεων+δημοκρατιών, χωρίς καμί α προσ$υγή στην αρχή της 12 3 42 56 7 = εκχώρηση δηλ των προνομίων της νομοθετικής αρχής στον αυτοκράτορα> ? νο μι κή σκέ)η του '@ ου  αι κατέληξε ότι αυτ ή η πρωτ αρχ ική εκχώρηση της λα%κής κυριαρχίας είχε μη αναστρέ)ιμο χαρακτήρα, αλλά δεν μπο ρούσ ε να συσχετιστεί με το πρό "λημα της λα% κής εξο υσί ας στις ανεξάρτητες ιταλικ ές δημοκρατί ες του ύστερου &εσαίωνα !ντίστοιχες αντιλή)εις περί του λαού ως πηγή κάθε έννομης αρχής διατυπώ θηκαν σε εκκλησιολογι κό πλαί σιο από το κί νημα της συνοδικότ ητας της εκκλησίας κατά τη δι άρκεια του &εγάλου #χίσματος της Aυτικής εκκλησίας ='BCD+'@'C> Το &# α$ορούσε την ταυτόχρονη ύπαρξη E παπών, ενός στη 0ώμη και ενός δεύτερου

description

Η εκκλησιολογική κριτική της παπικής απολυταρχίας: το κίνημα περί της συνοδικότητας της εκκλησίας τον 15ο αι.

Transcript of ΣΥΝΟΔΙΚΟΤΗΤΑ

: 15

: 15 . , . , . , 16 .

, , -. . : lex regia. , . .

Bartolus -, lex regia ( )

14 . , .

(1378-1417). . 2 , . . . , . , , . .

, , . , . .

(1285-1347) . . .

Oresme(1320-1382) . Oresme , .

, .

Oresme . . - .

, , Pierre d Ailly (1350-1420) Jean Gerson. 15 . .

.

( )

, .

13 . .

Juan de Torqemada , .

, , . 1460 .

15 .

1. .

2.

3. , .

4. 15 . .

5. , .