Ο Νείλος είναι ποταμός στην Αφρική και ένας από τους δύο μεγαλύτερους του κόσμου. Ο ποταμός έπαιξε βασικό ρόλο στην ανάπτυξη της αρχαίας

Αιγύπτου, ο πολιτισμός της οποίας οφείλεται κυρίως σε αυτό το ποτάμι, γι' αυτό και

η Αίγυπτος θεωρήθηκε από πολλούς ως Δώρο του Νείλου.

Ο Νείλος έχει δύο μεγάλους κλώνους, από τους οποίους σχηματίζεται: τον Λευκό Νείλο από την Ισημερινή Ανατολική Αφρική

και τον Γαλάζιο Νείλο από την Αιθιοπία. Χύνεται στη Μεσόγειο θάλασσα σχηματίζοντας το γνωστό Δέλτα του Νείλου. Ο Νείλος

είναι ο μεγαλύτερος σε μήκος ποταμός της Αφρικής, αλλά και του κόσμου. Η ονομασία Νείλος πιθανόν προέρχεται από

την σημιτική ρίζα νάχαλ που σημαίνει κοιλάδα ή ποτάμια κοιλάδα, και κατ' επέκταση ποταμός. Το γεγονός ότι ο Νείλος, σε αντίθεση με άλλους μεγάλους γνωστούς ποταμούς, ρέει από τα νότια προς

τα βόρεια, υπήρξε άλυτο μυστήριο για τους αρχαίους Αιγυπτίους και Έλληνες. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ονόμαζαν το

ποταμό Αρ ή Αούρ (Κοπτικά Ιάρο), ή «μαύρο», από το χρώμα μεταφερόμενων από αυτόν ιζημάτων κατά τις πλημμύρες.

Όταν ανεβαίνουν τα νερά του, ο Νείλος πλημμυρίζει όχι μόνο το Δέλτα, αλλά και κάποιες περιοχές της χώρας που θεωρούνται ότι ανήκουν

στη Λιβύη και στην Αραβία . Για το ιδιαίτερο όμως χαρακτηριστικό του ποταμού δεν μπόρεσαν να κατατοπίσουν τους επιστήμονες ούτε οι

ιερείς ούτε κανένας άλλος. Και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ρωτούσαν να τους πουν

ποιος είναι ο λόγος που ο Νείλος, αρχίζοντας από το θερινό ηλιοστάσιο, κατεβαίνει φουσκωμένος εκατό μέρες και, φτάνοντας

περίπου στην εκατοστή, ξαναγυρνά στην κοίτη του με χαμηλωμένη τη στάθμη των νερών του, ώστε συνεχώς όλο το χειμώνα το ρεύμα του είναι μικρό, ωσότου πάλι έρθει το θερινό ηλιοστάσιο. Λοιπόν, γι' αυτό

το ζήτημα δεν μπόρεσε να κατατοπιστεί κανένας Αιγύπτιος, όταν τους ρωτούσαν ποιο μυστήριο κρύβει ο Νείλος, ώστε να παρουσιάσουν

 το αντίθετο φαινόμενο από τους υπόλοιπους ποταμούς.

Θεωρίες

Κάποιοι Έλληνες, στην επιθυμία τους να γίνουν διάσημοι για τη σοφία τους, είπαν για το ζήτημα των νερών του Νείλου τρεις

θεωρίες, για τις δυο απ' τις οποίες δεν αξίζει κανείς να ασχοληθεί παρα μόνο για

να τις αναφέρει.

1η ΘεωρίαΛοιπόν η μια τους λέει ότι η αιτία που φουσκώνει ο ποταμός είναι τα μελτέμια, που εμποδίζουν τον Νείλο να χύσει τα

νερά του στη θάλασσα. Όμως τόσες φορές μελτέμια δε φύσηξαν, μα να που ο Νείλος

παρουσίασε το ίδιο φαινόμενο. Κι επιπρόσθετα, αν η αιτία ήταν τα μελτέμια, θα περιμέναμε και οι άλλοι ποταμοί, όσων το ρεύμα κυλά αντίθετα με τα μελτέμια, να

παρουσιάζουν το ίδιο φαινόμενο 

2η θεωρία

Η δεύτερη θεωρία δεν έχει βέβαια τη λογικοφάνεια της προηγούμενης,

εντυπωσιάζει όμως περισσότερο στο άκουσμά της· αυτή λέει ότι ο Νείλος μάς

μπερδεύει μ' αυτό το φαινόμενο, επειδή τα νερά του έρχονται από τον Ωκεανό, και ο

Ωκεανός περιβρέχει ολόκληρη τη γη.

3η Θεωρία

Η τρίτη τώρα θεωρία, ενώ είναι πολύ πιο αληθοφανής, απομακρύνεται περισσότερο από την αλήθεια. Γιατί κι αυτή δε λέει τίποτα, όταν

ισχυρίζεται ότι ο Νείλος φουσκώνει από το χιόνι που λιώνει – ποιος; ο Νείλος, που κυλά από τη Λιβύη διασχίζοντας τη χώρα των Αιθιόπων και βγαίνει στην Αίγυπτο! Λοιπόν, από πού κι ως

πού το ρεύμα του προέρχεται από χιόνι, εφόσον κυλά από τα πιο θερμά μέρη σε μέρη που γενικά

είναι πιο ψυχρά; 

Συνεπώς,δεν έχει βρεθεί κάποια κατατοπιστικη απάντηση για αυτο το

μυστήριο!

Οι πυραμίδες είναι τάφοι για τους βασιλιάδες της Αιγύπτου, τους Φαραώ. Σκοπός της πυραμίδας ήταν να «στεγάσει» το νεκρό Φαραώ

κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας ζωής του. Οι αρχαιολόγοι λένε ότι το σχήμα της πυραμίδας προήλθε από παλαιότερους τύμβους ή συμβόλιζε τις ακτίνες του ήλιου ή ακόμα και μια σκάλα προς τον ουρανό. Αιώνες μετά οι κάτοικοι της Κεντρικής Αμερικής έχτισαν και αυτοί πυραμίδες –

ναούς. Παρόλα αυτά οι πυραμίδες της Κ. Αμερικής έμοιαζαν ελάχιστα με αυτούς της Αιγύπτου, καθώς η κορυφή τους ήταν επίπεδη και

τουλάχιστον σε μια πλευρά υπάρχουν σκάλες.

  ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ

           Οι πρώτες πυραμίδες εμφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του Αρχαίου Βασιλείου (3200 – 2300 π.Χ.) ανάμεσα σε αυτές και η Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου. Οι πρώτοι τάφοι των Αιγυπτίων ήταν τύμβοι που φτιάχνονταν όταν κάλυπταν έναν απλό τάφο με

χαλίκια. Αργότερα, οι αξιωματούχοι και οι Φαραώ θάβονταν σε στενόμακρα κτήρια από τούβλα λάσπης, τους μασταμπάδες. Μερικοί μασταμπάδες καλύπτονταν, επίσης  με τούβλα. Ωστόσο η πρώτη πυραμίδα και ο πρώτος πέτρινος τάφος ήταν η Βαθμιδωτή πυραμίδα του Φαραώ Ζονέρ. Σιγά σιγά όμως η μορφή άρχισε αλλάζει. Οι βαθμιδωτές πυραμίδες συμβόλιζαν την σκάλα με την οποία ο νεκρός θα έφτανε στα αστέρια μαζί με τους άλλους θεούς. Κατά την διάρκεια του χρόνου,

όμως, ο  ήλιος πήρε μεγαλύτερη σημασία από τα αστέρια, κι έτσι χτίστηκαν  οι πραγματικές πυραμίδες που οι πλευρές τους συμβόλιζαν τις ακτίνες του ήλιου.

                                                                                                     ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ

         Για το χτίσιμο της πυραμίδας χρειαζόταν βασικά σκληρή πέτρα. Έτσι οι Αιγύπτιοι έφτιαχναν τις πυραμίδες με κομμάτια δολερίτη, ένα είδος πολύ

σκληρής πέτρας. Οι «οικοδόμοι» δούλευαν την πέτρα με τα σκαρπέλα.

Τα άκρα των σκαρπέλων τα θέρμαιναν για να είναι πιο κοφτερά. Οι οικοδόμοι χτυπούσαν τα σκαρπέλα με σφυριά. Οι εργάτες χρησιμοποιούσαν σφήνες για να σταθεροποιήσουν τους ογκόλιθους μεταξύ τους, κολλώντας τα άκρα τους

σε εσοχές των λίθων. 

ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΠΥΡΑΜΙΔΕΣ

  Οι Πυραμίδες της Γκίζας 

                            Η Μεγάλη Πυραμίδα του Χέοπα – ένα από τα εφτά θαύματα του κόσμου και η μεγαλύτερη από τις τρεις

πυραμίδες της Γκίζας  καθώς είναι 147 μέτρα. Χρονολογείτε γύρω στο 2550 π. Χ. Παρόλο το μεγαλείο της πυραμίδας, η

μούμια του Φαραώ  Χέοπα δεν βρέθηκε ποτέ ενώ μερικοί από τους θησαυρούς του βρέθηκαν εκεί.

                            Η δεύτερη πυραμίδα, χτισμένη από το Φαραώ Χεφρήνα, (Χαφρέ) χρονολογείται γύρω στο 2520 π. Χ. Είναι

μόλις 3 μέτρα πιο κοντή από την πυραμίδα του Χέοπα.                            Η τρίτη πυραμίδα, χτισμένη από τον Φαραώ Μενκαουρέ χρονολογείται γύρω στο 2490 π. Χ. Είναι η πιο

μικρή από τις τρεις, καθώς φτάνει μόλις τα 66 μέτρα.