Κουϊμτζή – Φιλαρέτου Φιλαρέτη

Ο Παπαδιαμάντης, στο διήγημά του Τ’αστεράκι, αναφέρεται σε μια κοπέλα για την οποία έτρεφε κάποια αισθήματα, την Πούλια. Την Πούλια, τη γνώριζε από τότε που ήταν μικρή. Βέβαια, τότε τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Εκείνη ήταν ανέμελη, ενώ τώρα είχε το βάρος όλης της οικογένειάς της, καθώς η μητέρα της είχε πεθάνει.

Ο Παπαδιαμάντης, πήγαινε συνέχεια κάτω από το σπίτι της για να θαυμάσει την ομορφιά της. Όμως μια φορά που περίμενε, δεν την είδε. Το μόνο που αντίκρισε, ήταν ένα αστέρι που έλαμπε μέσα από το σπίτι, από την στέγη. Τελικά, δεν κατάφερε να εξηγήσει τελείως την προέλευσή του.

Κλείνοντας, μας περιγράφει μια από τις συναντήσεις τους. Ο Παπαδιαμάντης, αφού είχε συνοδέψει το μεθυσμένο πατέρα της

Πούλιας στο σπίτι τους, δέχεται την πρόσκληση τους

να μείνει για λίγο εκεί. Ο συγγραφέας είναι τόσο

μαγεμένος από την ομορφιά της, που ξεχνά να ρωτήσει για το φως που είχε δει τις

προάλλες. Στο τέλος, ο ίδιος φεύγει, καταλαβαίνοντας

πόσο μάταιος είναι ο έρωτάς του.

Τ’ αστεράκι είναι ένα πολύ ρεαλιστικό διήγημα του Παπαδιαμάντη. Η πιο πολυσυζητημένη σκηνή είναι αυτή

στην οποία Παπαδιαμάντης βλέπει μέσα από το σπίτι ένα άστρο. Γι’ αυτή, υπάρχουν δυο απόψεις. Η μία, την οποία συμμερίζομαι κι εγώ, υποστηρίζει πως σ’ αυτή τη

σκηνή παρομοιάζει την κοπέλα με αστέρι και την ομορφιά της με τη λάμψη του. Ενώ στην άλλη, ο

Παπαδιαμάντης έκανε ένα παραλληλισμό με το αστέρι που έφεγγε και την κοπέλα, η οποία τελικά έλαμπε πιο

πολύ και ήταν περισσότερο όμορφο.