ΓΑΛΛΙΑ

ΓΑΛΛΙΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

• Γαλλία• Έτος προσχώρησης στην ΕΕ: Ιδρυτικό

μέλος (1952)• Πρωτεύουσα: Παρίσι• Συνολική έκταση: 550.000 km• Πληθυσμός: 64,3 εκατομμύρια• Νόμισμα: Μέλος της ευρωζώνης από το 1999 (€)• Χώρος Σένγκεν: Μέλος του Χώρος Σένγκεν από το

1985

Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ• Το Παρίσι , γνωστό και ως η Πόλη του Φωτός , από τότε που φωτίστηκαν

οι κύριες λεωφόροι του με φανούς γκαζιού το 1828, είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας και της περιφέρειας Île-de-France) και μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Το Παρίσι περιλαμβάνει την πόλη του Παρισιού και τα περίχωρα και βρίσκεται σε ένα λεκανοπέδιο. Ο συνολικός πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής ξεπερνά τα 13.000.000 και είναι έτσι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Ευρώπης και του κόσμου. Επιπλέον είναι η πολιτιστική και οικονομική πρωτεύουσα της Γαλλίας, το σημαντικότερο κομβικό σημείο της και έδρα πολλών διεθνών οργανισμών, όπως της ΟΥΝΕΣΚΟ.

• Το Παρίσι είναι κτισμένο στο κέντρο του λεκανοπεδίου του Παρισιού, κατά μέσο όρο 65 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Η πόλη του Παρισιού περιβάλλεται από μεγάλα δάση, τα οποία προσφέρουν ανάσα δροσιάς και ανάπαυσης στους Παριζιάνους. Η έκταση της πόλης φτάνει τα 105,4 τετραγωνικά χιλιόμετρα, ενώ ολόκληρη η μητροπολιτική περιοχή ξεπερνά τα 14.518 τετραγωνικά χιλιόμετρα.

ΓΑΛΛΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ

• Το γαλλικό φράγκο ήταν το νόμισμα της Γαλλίας μέχρι την εισαγωγή του ευρώ το 1999.

• Το γαλλικό φράγκο αντικαταστάθηκε από το ευρώ με ισοτιμία €1 = 6,55957 γαλλικά φράγκα. Παρέμεινε σε κυκλοφορία στη Γαλλία, ως υποδιαίρεση του ευρώ και ως μέσο πληρωμής, μέχρι την εισαγωγή των τραπεζογραμματίων και των κερμάτων του κοινού νομίσματος το 2002.

ΓΑΛΛΙΚΑ ΦΡΑΓΚΑ

ΘΕΣΗ -ΣΥΝΟΡΑ• Η Γαλλία είναι μια μεγάλη χώρα στην καρδιά της δυτικής Ευρώπης.

Συνορεύει βόρεια και ανατολικά με το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, τη Γερμανία, την Ελβετία και την Ιταλία, ενώ νοτιοδυτικά με την Ισπανία και την Ανδόρα. Στις νότιες ακτές της υπάρχει επίσης το κρατίδιο του Μονακό. Βρέχεται βόρεια από τη Θάλασσα της Μάγχης, που τη χωρίζει από τη Μεγάλη Βρετανία, και δυτικά από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Η νότια Γαλλία βρέχεται από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Εκεί μάλιστα βρίσκεται και το μεγαλύτερό της νησί η Κορσική. Στο γαλλικό κράτος ανήκουν τέσσερις υπερπόντιοι νομοί. Δύο βρίσκονται στις Δυτικές Ινδίες [η Μαρτινίκα και η Γουαδελούπη], ένας στη Νότια Αμερική[η Γαλλική Γουιάνα] και ένας στο δυτικό Ωκεανό [ η Ρεινιόν]. Τον 19ο αιώνα και τον 20ο η Γαλλία είχε δημιουργήσει μια μεγάλη αποικιακή αυτοκρατορία. Κατάλοιπά της εκτός από τους τέσσερις υπερπόντιους νομούς, είναι και μια σειρά από άλλα εδάφη διάσπαρτα σε όλο τον πλανήτη όπως η Γαλλική Πολυνησία ,η Νέα Κληδονία, τα νησιά Μαγιότ, Σεν Πιερ και Μικλόν.

ΓΕΩΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ• Η Γαλλία είναι χώρα πεδινή. Οι πεδιάδες της είναι μεγάλες και εύφορες. Οι

περιοχές που καταλαμβάνουν οι πεδιάδες, τα υψίπεδα και οι λόφοι αντιπροσωπεύουν το 66% της επιφάνειας. Ορεινό είναι το έδαφός της στα ανατολικά, όπου αρχίζουν οι Άλπεις και στα νότια στην περιοχή των Πυρηναίων. Στο νότιο τμήμα της χώρας βρίσκονται και τα λεγόμενα υψίπεδα Ωβέρν, που το ύψος τους δεν ξεπερνά τα 1900 μέτρα.

• Η Γαλλία είναι χώρα με πολλά ποτάμια. Στα νότια υπάρχει ο Ροδανός, που πηγάζει από τα υψίπεδα του Λανγκρ και χύνεται στη Μεσόγειο κοντά στη Μασσαλία. Στα δυτικά υπάρχει ο Γαρούνας, που πηγάζει από τα Πυρηναία και τα κεντρικά υψίπεδα της Ωβέρνης και χύνεται στον Ατλαντικό, κοντά στην πόλη Μπορντό. Δυτικότερα από το Γαρούνα χύνεται το μεγαλύτερο ποτάμι της Γαλλίας, ο Λίγηρας.

• Ο Λίγηρας πηγάζει και αυτός από τα κεντρικά υψίπεδα και χύνεται κοντά στην πόλη Νάντη. Στη Μάγχη, και συγκεκριμένα κοντά στην πόλη Χάβρη, χύνεται ο Σηκουάνας, το ποτάμι που διασχίζει το Παρίσι. Λόγω του ότι το έδαφος της Γαλλίας είναι πεδινό, όλα τα ποτάμια της είναι, σε μεγάλο μήκος, πλωτά, ενώ πολλά από αυτά συνδέονται μεταξύ τους με πλωτά κανάλια.

ΑΛΠΕΙΣ

ΚΛΙΜΑ

• Το κλίμα της Γαλλίας είναι ωκεάνιο στα βόρεια και δυτικά , γιατί επηρεάζεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό και από το θερμό Ρεύμα του Κόλπου , που περνά από τη Μάγχη. Στη νότια Γαλλία το κλίμα είναι μεσογειακό και πολύ ήπιο.

Ο ΠΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΑΙΦΕΛ• Ο πύργος του Άιφελ είναι το σήμα κατατεθέν της πόλης του Παρισιού. Κατασκευάστηκε το 1889 από τον

μηχανικό Γιουστάβο Άιφελ και σήμερα αποτελεί ένα από τα γνωστότερα κτίρια στον κόσμο. Με ύψος 325 μέτρα (300 χωρίς την κεραία) ήταν το πιο ψηλό κτίριο στον κόσμο μέχρι που το ξεπέρασε το Εμπάιρ Στέιτ της Νέας Υόρκης το 1931. Έχει βάρος 10.100 τόνους και η κατασκευή του είναι τόσο σταθερή ώστε παρεκκλίνει μόλις έως 7,5 εκατοστά με σφοδρό άνεμο.

• Έχει τρία επισκέψιμα επίπεδα, καθένα προσβάσιμο με σκάλες ή με ανελκυστήρα. Για την άνοδο μέχρι το πρώτο επίπεδο χρειάζονται 300 βήματα (το ίδιο και για το δεύτερο). Το τρίτο και μεγαλύτερο επίπεδο είναι προσβάσιμο μόνο με τον ανελκυστήρα. Και το πρώτο και το δεύτερο επίπεδο διαθέτουν εστιατόριο.

• Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1887 και 1889 .Συνολικά 300 εργάτες ένωσαν 18.038 κομμάτια αδιάβροχου σιδήρου. Ο πύργος εγκαινιάστηκε στις 31 Μαρτίου 1889 και άνοιξε για το κοινό στις 6 Μαΐου 1889.

• Ο πύργος επικρίθηκε πολύ από το κοινό όταν κατασκευάστηκε, καθώς πολλοί είχαν την άποψη πως ήταν αντιαισθητικός. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού.

• Ένα από τα μεγάλα κλισέ των Χολιγουντιανών ταινιών είναι ότι η θέα από κάθε παριζιάνικο παράθυρο περιλαμβάνει τον πύργο.

• Ο Αιφελ είχε πάρει άδεια για να σταθεί ο πύργος επί 20 έτη· προοριζόταν για να διαλυθεί το 1909όταν η ιδιοκτησία του θα είχε επανέλθει στον Δήμο Παρισιού. Η πόλη είχε προγραμματίσει να τoν γκρεμίσει (μέρος των αρχικών κανόνων του διαγωνισμού για ένα πύργο ήταν πως μπορούσε εύκολα να κατεδαφιστεί) αλλά επειδή ο πύργος αποδείχτηκε χρήσιμος για σκοπούς επικοινωνίας, επετράπη η παραμονή του και μετά τη λήξη της άδειας.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟΥ ΛΟΥΒΡΟΥ• Το μουσείο του Λούβρου είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον

κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και οι ελληνικές, που καλύπτουν 25 αίθουσες ή χώρους.

• Το Λούβρο έγινε μουσείο μετά την Γαλλική Επανάσταση. Μέχρι τότε ήταν ανάκτορο των βασιλέων της Γαλλίας και πιο πριν απλώς φρούριο. Συγκεκριμένα το κτίριο που σήμερα στεγάζει το μουσείο οικοδομήθηκε σταδιακά στο πέρασμα των αιώνων αλλάζοντας σημαντικά μορφή ανάλογα με τις χρήσεις του.

• Αρχικά, το 1190, οικοδομήθηκε εκεί ένα μεγάλο οχυρό από τον βασιλιά φίλιππο ΄Β τον Αύγουστο .Άλλαξε πολύ η αρχιτεκτονική και η μορφή του απ'τους διαδόχους προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν ως ανάκτορο, καθιστώντας το σημαντικά πολυτελέστερο και πιο καλλιτεχνικό. Παράλληλα, με το πέρασμα των αιώνων, οι βασιλείς της Γαλλίας φρόντιζαν να αποκτούν και διάφορα πολύτιμα αντικείμενα - άλλα ήταν λάφυρα πολέμων και άλλα αγορές ή δωρεές προς αυτούς. Τα αντικείμενα αυτά, στην πλειοψηφία τους ζωγραφικοί πίνακες, αποτέλεσαν σταδιακά τη λεγόμενη "βασιλική συλλογή" που υπήρξε και ο αρχικός πυρήνας του μουσείου όταν αυτό από ανάκτορο μεταβλήθηκε σε κέντρο τέχνης και μουσείο μετά τη γαλλική επανάσταση.

Η ΑΨΙΔΑ ΤΟΥ ΘΡΙΑΜΒΟΥ• Το μνημείο της Αψίδας του Θριάμβουείναι νεοκλασικό αρχιτεκτόνημα -

μνημείο μορφής θριαμβικής αψίδας. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού επί της πλατείας του Αστέρα σήμερα ονομαζόμενης πλατείας Σαρλ ντε Γκωλ . Η αψίδα φέρει εγχάρακτα τα ονόματα των νικών των Γαλλικών Στρατευμάτων καθώς και τα ονόματα 558 στρατηγών .Στην αψίδα βρίσκεται, επίσης, και το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, ο βωμός του οποίου φέρει φλόγα που άναψε για πρώτη φορά το 1921 εις μνήμην των πεσόντων του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Οι τέσσερις κίονες στους οποίους στηρίζεται η αψίδα διακοσμούνται από πολύ μεγάλα ανάγλυφα, τα οποία απεικονίζουν: Την Έξοδο των Εθελοντών του 1792 (γι' αυτό αποκαλείται και La Marseillaise, έργο του Φρανσουά Ρυντ (François , τον Θρίαμβο του Ναπολέοντα το 1810, έργο του Ζαν-Πιέρ Κορτό), την Αντίσταση του 1814 και την Ειρήνη του 1815 έργα του Αντουάν Ετέξ .Η αψίδα αποτελεί εθνικό μνημείο - σύμβολο της γαλλικής φιλοπατρίας και από αυτήν εκκινεί πάντα η παρέλαση της Γαλλικής Εθνικής Επετείου της 14ης Ιουλίου.

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ• Η Παναγία των Παρισίων, γνωστή και ως Νοτρ Νταμ είναι ο

μητροπολιτικός χριστιανικός ναός της πόλης του Παρισιού και αποτελεί ένα από τα πλέον θαυμαστά αρχιτεκτονικά μνημεία του λεγόμενου οξυκόρυφου ή γοτθικού ρυθμού. Βρίσκεται στο νησί Ιλ ντε λα Σιτέ του ποταμού Σηκουάνα στο κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας. Η κατασκευή του άρχισε το 1163 και τον θεμέλιο λίθο έθεσε ο Πάπας Αλέξανδρος ΄Γ και ο Βασιλέας Λουδοβίκος ΄Ζ της Γαλλίας . Ο Ναός αποπερατώθηκε περί τα μέσα του 13ου αιώνα. Το 1699 υπέστη ακρωτηριάσεις, με το δικαιολογητικό της επισκευής του. Τα πλέον άξια ιδιαίτερης προσοχής σημεία, που προκαλούν το θαυμασμό της αρχιτεκτονικής του ναού, είναι η υπέροχη πύλη με τον υπεράνω αυτής τεράστιο ρόδακα και τις δύο εκατέρωθεν αυτής πύλες, τα περίφημα γλυπτά, τα δύο κωδωνοστάσια ύψους 68 μ. καθώς και ο εσωτερικός διάκοσμος με τα έξοχης υαλογραφικής τέχνης βιτρώ παράθυρα.

• Στις 2 Δεκεμβρίου του 1824 στο Ναό αυτό στέφθηκε Αυτοκράτορας ο Ναπολέων Βοναπάρτης.

Μουσείο Ορσέ

• Το Μουσείο Ορσέ είναι Γαλλικό εθνικό μουσείο στο 7ο διαμέρισμα (VIIe arrondisement) της πόλης του Παρισιού , στην αριστερή όχθη του ποταμού Σηκουάνα και κατά μήκος της ομώνυμης αποβάθρας. Σε αυτό εκτίθενται έργα ζωγραφικής και γλυπτικής δημιουργημένα από το 1848 έως το 1914, ενώ παράλληλα φιλοξενεί και περιοδικές εκθέσεις. Το κτήριο του μουσείου σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα (Victor Laloux) και κατασκευάσθηκε με την επίβλεψή του καθώς και των αρχιτεκτόνων Lucien Magne και (Émile Bénard). Άρχισε να κατασκευάζεται το 1898 και χρησιμοποιήθηκε, από το 1900 έως το 1939 , ως κτήριο του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της σιδηροδρομικής εταιρείας Παρισιού - Ορλεάνης (Chemin de fer de Paris à Orléans) επί 39 χρόνια.

Ανάκτορο των Βερσαλλιών

• Οι Βερσαλλίες ήταν μέχρι το 1660 ένα απλό μικρό παλάτι που χρησίμευε κυρίως ως καταφύγιο κυνηγιού, που ήταν η αγαπημένη ασχολία των βασιλιάδων εκείνης της εποχής. Μετά το 1660 ο βασιλιάς Λουδοβίκος Ι΄Δ αποφάσισε να επεκτείνει το παλάτι, και όχι να κατεδαφίσει το αρχικό κτίριο, με σκοπό οι Βερσαλλίες να γίνουν βασιλικό ανάκτορο και το πιο λαμπρό παλάτι της Ευρώπης. Οι πρώτες εργασίες διαπλάτυνσης άρχισαν το 1661, ενώ μέχρι το 1685 είχε τελειώσει το μεγαλύτερο μέρος των εργασιών. Στα τέλη του 18ου αιώνα το ανάκτορο είχε την σημερινή του μορφή. Η συνολική πρόσοψη που κοιτάει στους κήπους έχει μήκος 570 μέτρα. Κατά την διάρκεια των εργασιών εργάζονταν ως και πάνω από 20.000 εργάτες στις Βερσαλλίες, κάτι πρωτάκουστο για την εποχή εκείνη. Αλλά και όταν τελείωσαν οι εξωτερικές εργασίες, πραγματοποιούνταν συνεχώς εσωτερικές αλλαγές, κυρίως στον 18ο αιώνα, όπως αλλαγές δωματίων, αλλαγές στην διακόσμηση, ανάλογα με την μόδα της εποχής.

ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ• Η Μασσαλιώτιδα είναι ο εθνικός ύμνος της Γαλλικής Δημοκρατίας . Η

σύνθεση του ύμνου ανήκει στον αξιωματικό του γαλλικού στρατού (του μηχανικού) Ρουζέ ντε Λιλ ή, ελληνοποιημένα, Κλαύδιου Ιωσήφ Ρουζέ Ντελίλ. Γράφτηκε στο Σταρσβούργο την νύκτα της κήρυξης του πολέμου μεταξύ Γαλλίας και Αυστρίας 17 Απριλίου 1792. Αρχικά τιτλοφορήθηκε Πολεμικό άσμα για τη στρατιά του στρατού κάποιοι Μασσαλιώτες εθελοντές άρχισαν να το τραγουδούν στους δρόμους του Παρισιού οπότε και ονομάστηκε στην αρχή «Τραγούδι των Μασσαλιωτών» και αργότερα «Μασσαλιώτιδα». Με τον τίτλο δε αυτόν τραγουδήθηκε στην Όπερα κατά τη κήρυξη της Δημοκρατίας οπότε και συμπεριλήφθηκε στις30 Σεπτεμβρίου 1792 στη χορογραφία του Γκαρμιέλ ως «Προσφορά εις την Ελευθερία». Διαρκούσης όμως της Αυτοκρατορίας και της Παλινόρθωσης θεωρήθηκε επαναστατικό τραγούδι. Καθιερώθηκε όμως οριστικά ως εθνικός ύμνος της Γαλλίας αμέσως μετά την Ιουλιανή Επανάσταση, συγκεκριμένα στις 14 Ιουλίου 1795, εκφράζοντας ειρηνιστικά και διεθνιστικά μηνύματα.

Η ΜΑΣΣΑΛΙΩΤΙΔΑ• Γαλλικά• Allons enfants de la Patrie

Le jour de gloire est arrivéContre nous de la tyrannieL'étendard sanglant est levéEntendez vous dans les campagnesMugir ces féroces soldatsIls viennent jusque dans vos bras,égorger vos fils, vos compagnes

• Aux armes citoyens!Formez vos bataillons!Marchons, marchons,Qu'un sang impur abreuve nos sillons.

• Amour sacré de la PatrieConduis, soutiens nos bras vengeurs!Liberté, Liberté chérie!Combats avec tes défenseurs.Sous nos drapeaux, que la victoireAccoure à tes mâles accents,Que tes ennemis expirantVoient ton triomphe et notre gloire!

• Aux armes citoyens! Formez vos bataillons!Marchons, marchons,Qu'un sang impur abreuve nos sillons.

Στα ελληνικά…• Εμπρός παιδιά της Πατρίδας

Η μέρα της δόξας έφθασεΕνάντια της τυραννίας μαςΤο ματωμένο λάβαρο υψώθηκεΑκούστε τον ήχο στα λιβάδιαΤο ουρλιαχτό αυτών των φοβερών στρατιωτώνΈρχονται ανάμεσά μαςΝα κόψουν τους λαιμούς των γιων και των συζύγων σας.

• Στα όπλα πολίτεςΣχηματίστε τα τάγματά σαςΠροελάστε, προελάστεΑφήστε το μολυσμένο αίμαΝα ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας

• Ιερή αγάπη για την ΠατρίδαΟδήγησε και στήριξε τα εκδικητικά μας όπλα.Ελευθερία, λατρευτή ΕλευθερίαΜπες στον αγώνα με τους υπερασπιστές σουΚάτω από τις σημαίες μας, άσε τη νίκηνα σπεύσει σε σένα, ρωμαλέα δύναμηΈτσι ώστε στο θάνατο οι εχθροί σου Να δουν το θρίαμβό σου και τη δόξα μας.

• Στα όπλα πολίτεςΣχηματίστε τα τάγματά σαςΠροελάστε, προελάστεΑφήστε το μολυσμένο αίμαΝα ποτίσει τα αυλάκια στα χωράφια μας

DISNEYLAND

• Η Ευρωπαϊκή Disneyland (αλλιώς Disneyland Paris) βρίσκεται στο προάστιο Marne-la-Vallee του Παρισιού. Αποτελείται από δύο διακριτά πάρκα, το Disneyland Park και το Walt Disney Studios Park, καθώς και μια εμπορική περιοχή, το Disney Village. Τα θεματικά πάρκα της Disney είναι γνωστά για τους ρομποτικους-animated χαρακτήρες που υπάρχουν στο χώρο, την προσοχή στη λεπτομέρεια, την νοοτροπία τους για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών και τις υψηλές τους τιμές. Ο στόχος είναι να ανα-δημιουργήσει πλήρως την “μαγεία” που συνεπάγεται με τη φίρμα και το όνομα της Disney

ΓΕΩΡΓΙΑ• Η παραγωγή του κρασιού είναι τέχνη. Η προώθησή του απαιτεί φαντασία. Και η κατανάλωσή

του, σύμφωνα με τους Γάλλους, είναι ένας συνδυασμός των δύο. Γι’ αυτό και σήμερα τα κρασιά τους κρατούν επάξια την πρώτη θέση στο μυαλό των απανταχού «σομελιέ». Όχι πως και άλλες χώρες δεν έχουν αξιόλογες ποικιλίες σταφυλιών και ωραία κρασιά, το εναντίον. Απλά οι Γάλλοι παραγωγοί θεωρούν την κάθε φιάλη παιδί τους και την προσέχουν αναλόγως.

• Στη Γαλλία υπάρχουν 13 οινοποιητικές περιοχές. Περισσότερο ή λιγότερο γνωστές όλες έχουν να επιδείξουν ξεχωριστά κρασιά τόσο στη γεύση όσο και στα αρώματα. Οι κυριότερες από αυτές είναι:

• Η πιο γνωστή ποικιλία κρασιού ή καλύτερα οινοποιητική περιοχή είναι η Καμπανία που παράγει τη γνωστή μας σαμπάνια. Η περιοχή αυτή βρίσκεται βορειοανατολικά του Παρισιού και κρατάει τα σκήπτρα της οινοποιίας χάρη στην τυχαία ανακάλυψη του μοναχού Ντομ Περινιόν

• Ο μοναχός αυτός κατάλαβε ότι το διοξείδιο του άνθρακα παίζει σημαντικό ρόλο στη παραγωγή του κρασιού και ότι εμφιαλώνοντας το κρασί πριν την ολοκλήρωση της ζύμωσης το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό.

• Μία άλλη περιοχή που χρόνια διεκδικεί τα πρωτεία από τη Καμπανία είναι η περιοχή του Μπορντό. Βρίσκεται νοτιοανατολικά του Παρισιού και περηφανεύεται για τα κρασιά της. Εδώ συναντούμε ίσως τα πιο ποιοτικά και ακριβά κρασιά της Γαλλίας.

ΓΑΛΛΙΚΑ ΤΥΡΙΑ• Το ροκφόρ είναι ένα από τα πιο γνωστά γαλλικά τυριά, προερχόμενο από το

γαλλικό νότο. Παράγεται από γάλα προβάτου, και ωριμάζει στις φυσικές σπηλιές Καμπαλού στην περιοχή Ροκφόρ-συρ-Σουλζόν. Υπάρχουν και άλλα παρόμοια τυριά, όπως το μπλε τυρί Δανίας ή Γερμανίας, αλλά μόνον όσα παρασκευάζονται στην συγκεκριμένη περιοχή της Γαλλίας μπορούν να ονομάζονται ροκφόρ, λόγω του ευρωπαϊκού νόμου της προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης.

• Το τυρί αυτό είναι υποκίτρινο, εύθρυπτο, ελαφρά υγρό και διάστικτο από χαρακτηριστική μπλε μούχλα, της οποίας ο σχηματισμός οφείλεται στο μύκητα Penicillium roquefortis. Έχει ξεχωριστό άρωμα και γεύση που χαρακτηρίζεται από βουτυρικό (βουτανικό) οξύ. Ένα μέσο κεφάλι ροκφόρ ζυγίζει μεταξύ 2,5 και 3 κιλών, και έχει πάχος περίπου 10 εκατοστά. Καθώς κάθε κιλό τελικού προϊόντος απαιτεί 4,5 λίτρα γάλΑ. Το ροκφόρ είναι πλούσιο σε λιπαρά, πρωτεΐνες και ασβέστιο.

• .

έμβλημα της Γαλλίας• Το σύγχρονο έμβλημα της Γαλλίας καθιερώθηκε το 1953, ωστόσο δεν έχει νόμιμη βάση

ως εθνικό σύμβολο. • Το 1953, η Γαλλία κλήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη να παρουσιάσει ένα εθνόσημο για τη

Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ και η διυπουργική επιτροπή όρισε το Robert Louis (1902-1965), καλλιτέχνη, να δημιουργήσει ένα έμβλημα, βασισμένο στο σχέδιο του Chaplain. Αυτό βέβαια δε σήμαινε επίσημη καθιέρωση εθνοσήμου. Για τεχνικούς λόγους, δεν πρόκειται για εθνόσημο αλλά για ένα έμβλημα, που απέχει από τα αριστοκρατικά σύμβολα του «παλαιού καθεστώτος». To 1999 η γαλλική κυβέρνηση υιοθέτησε ένα μοναδικό αναγνωριστικό του εθνοσήμου, με τα συνθήματα της Γαλλικής Επανάστασης, τα χρώματα της γαλλικής σημαίας και την Μαριάν, το σύμβολο (προσωποποίηση) της γαλλικής δημοκρατίας.[

• Αποτελείται από:• έναν μεγάλο σε πλάτος θυρεό, που καταλήγει σε κεφάλι λιονταριού και φέρει το

μονόγραμμα «RF» που σημαίνει République Française (Γαλλική Δημοκρατία).• ένα κλαδί ελιάς, σύμβολο της ειρήνης,• ένα κλαδί βελανιδιάς, σύμβολο της συνέχειας,• ένα σύμβολο που συνδέεται με τη δικαιοσύνη (από τους πελέκεις της ρωμαϊκής εποχής)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΦΙΛΙΑ ΚΟΚΑΛΙΑΡΗ

ΙΩΑΝΝΑ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗ

ΧΑΡΟΥΛΑ ΚΑΡΑΙΣΚΟΥ