" Την ορµή µας την έχουµε απ' τους αιώνες...

Ναζίµ Χικµέτ

θα βγούµε νικητές κι ας είναι οι θυσίες µας βαριές"

# 1028 | ΟΚΤΩΒΡΗΣ 2015 | 2 ευρώ

Αγόρασέ τονΔιάβασέ τονΔιάδοσέ τον!

OΔΗΓΗΤΗΣ: Όργανο του ΚΣ της ΚΝΕ, www.odigitis.gr, e-mail: mail@odigitis.gr Ιδιοκτησία: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΟΧΗ

ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕΒΕ, Εκδότρια - Διευθύντρια: Αναστασία Μοσχόβου, Διεύθυνση: Κοτοπούλη 11 και Βερανζέρου, ΤΚ: 104 32, Αθήνα,

Κωδικός: 3995, ISSN 1791-3594, Τηλ.: 210 5282.526-528, Fax: 210 5241.526, Συνδρομητές: Σόλωνος 130, ΤΚ:106 81, Τηλ: 210

3320.800 (ετήσιες συνδρομές: εσωτερικού: 22 ευρώ, εξωτερικού: 35 ευρώ).

8

22

18

14

3 Ο χειμώνας έρχεται

6 Σχόλια

8 Ο καπιταλισμός γεννάει κρίση, πολέμους και προσφυγιά

12 Τη νέα χρονιά κάνουμε ποδαρικό με οργάνω-ση του αγώνα!

14 «Το κίνημα να επιδιώκει την “αστάθειά” του κα-πιταλιστικού δρόμου και της ΕΕ και να μην τη φοβάται»

16 Μπαίνουμε στο νέο έτος με δύναμη και ορμή

18 41ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή: “Την ορμή μας την έχουμε από τους αιώνες... θα βγούμε νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές”

22 ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΣ SDAJ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Βήμα μπροστά στην κοινή πάλη Γερμανών και Ελλήνων νέων κομμουνιστών

25 75 χρόνια απ’ την 28η Οκτώβρη. Μάθε την αλήθεια το χώμα που πατάς λευτέρωσαν μ' αγώνα ΕΑΜ – ΕΠΟΝ - ΕΛΑΣ

27 Το μαθητικό κίνημα την περίοδο της δι-κτατορίας του Μεταξά και της Κατοχής (1936-1944)

30 Από την ΟΚΝΕ στην ΚΝΕ. Η ανάγκη ύπαρξης Κομμουνιστικής Νεολαίας σε όλες τις συνθήκες

32 Βιβλιοπαρουσίαση: Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και η προϊστορία του (1870-1918)

34 48 χρόνια από το θάνατο του κομμουνι-στή επαναστάτη Che Guevara

35 Προτάσεις

36 ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ – ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ, Για τον Αναρχισμό: Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α΄Διεθνούς – ΠΡΟΛΟΓΟΣ (μέ-ρος 5ο)

38 Θέμος Κορνάρος: “Για να μην κατα-κλύσει η ζούγκλα τους ανθρώπινους συνοικι-σμούς”

Κομμουνιστική Επιθεώρησηκυκλοφορεί το τεύχος 5/2015

Αναλυτικά τα περιεχόμενα του τεύχους:

Οικονομία-Πολιτική

Κείμενο του Τμήματος Οικονομί-ας της ΚΕ του ΚΚΕ: Ο ταξικός απολογι-σμός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Μπορμπότη και Ηλία Τσι-

μπουκάκη: Το οπορτουνιστικό ανάχωμα της “Λαϊκής Ενότητας” Κείμενο του Τμήματος Αγροτικής

Πολιτικής της ΚΕ του ΚΚΕ: Η πορεία της γαλακτοπαραγωγού αγελαδοτροφίας στην Ελλάδα

Τέχνη-Επιστήμη

Κώστα Σκολαρίκου: Ο Ναζίμ Χικμέτ και η εποχή του Δημήτρη Κοιλάκου: Με αφορμή τα 60 χρόνια από το θάνατο του Άλμπερτ Αϊνστάιν

Κομματικά ντοκουμέντα

Αγόρασέ τονΔιάβασέ τονΔιάβασέ τονΔιάδοσέ τον!

* Στο εξώφυλλο του “Οδηγητή” απεικονίζεται το σχέδιο, από την ανεκτέ-λεστη ξυλογραφία τοίχου του Α.Τάσσου, “Συνέλευση των καπεταναίων στη Λαμία 16 Νοεμβρίου 1944”. Το σχέδιο ανήκει στη Συλλογή Εταιρείας Εικαστικών Τεχνών Α. Τάσσος, την οποία κι ευχαριστούμε θερμά για την άδεια.

* Στο οπισθόφυλλο του “Οδηγητή” απεικονίζεται γκράφιτι του Γιώργου Σκουρλή, στελέχους της ΚΝΕ. Οι στίχοι του Τάσου Λειβαδίτη συνοδεύουν το άψυχο κορμί του μικρού Αϊλάν από τη Συρία, σε ένα γκράφιτι στο Δη-μοτικό Στάδιο Κορωπίου.

2

Ο χειμώνας έρχεται…

Ο ι εκλογές πέρασαν. Οι αντιδράσεις ντόπιων και ξένων εκμεταλ-

λευτών, της ΕΕ, των ΗΠΑ δείχνουν ότι το αποτέλεσμα είναι σε

βάρος του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Χαρακτηριστική

είναι η ανακοίνωση του ΣΕΒ μετά τη συγκρότηση της συγκυβέρνησης ΣΥ-

ΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: «Η νέα κυβέρνηση έχει μια καθαρή εντολή να προχωρήσει μέ-

σα στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει απέναντι στην Ευρώπη

και στους Έλληνες πολίτες» αλλά και τα “good job alexis” που φέρεται να

είπε ο Ομπάμα στον Τσίπρα κατά την επίσκεψη του τελευταίου –για πολ-

λοστή φορά– στις ΗΠΑ. Με ένα στόμα μια φωνή το κεφάλαιο ζητάει εδώ

και τώρα να προχωρήσει η εφαρμογή του 3ου και χειρότερου μνημονίου.

Η μεγάλη προσφορά του ΣΥΡΙΖΑ προς το σύστημα είναι ότι κατάφερε έναν

κόσμο που πάλεψε ενάντια στα μνημόνια και την αντιλαϊκή πολιτική, για

να καταργηθούν αντιλαϊκοί νόμοι και μέτρα, να τον μετατρέψει σε υπο-

στηρικτή της αντιλαϊκής πολιτικής, μίας “δικαιότερης” εφαρμογής του 3ου

μνημονίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπειρε ψεύτικες ελπίδες ότι χωρίς σύγκρουση με το

σύστημα που γεννάει την αντιλαϊκή πολιτική υπάρχει φιλολαϊκή λύση και

τώρα θερίζει απογοήτευση και συμβιβασμό για λογαριασμό των εκμεταλ-

λευτών. Έκανε τη βρώμικη δουλειά για το σύστημα…

Η συγκυβέρνηση ανταποδίδει γρήγορα τα συγχαρίκια που πήρε

Οι δηλώσεις υπουργών της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ «ότι πρέπει (σ.σ. σαν κυ-βέρνηση) να κάνουμε σε ένα μήνα όσα δεν έγιναν σε 40 χρόνια» απευθύνονται στους βιομηχάνους, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, που νομίζουν ότι τώρα είναι η μεγάλη ώρα να ξεμπερδεύουν με ό,τι εργατικό λαϊκό δικαίωμα έχει απομείνει όρθιο. Η επίσκεψη του προωθυπουργού στις ΗΠΑ και τα καλωσορίσματα από μεγάλους επιχειρη-ματίες, είτε ξένους (Σόρος), είτε Έλληνες (Γιάννα Αγγελοπούλου), τα χαριεντίσματα του πρωθυπουργού με σεσημασμένους φονιάδες των λαών, όπως ο Κλίντον δείχνουν ότι η νεολαία, οι εργαζόμενοι πρέπει να “κουμπώνονται”. Την ίδια στιγμή στο φως της δημοσιό-τητας ήρθαν έγγραφα που λένε – ούτε λίγο, ούτε πολύ - ότι ο Τσίπρας ήταν καλωδιωμένος με αμερικάνους συμβούλους την ώρα των περίφημων διαπραγματεύσεων. Στην ουσία ήταν “καλωδιωμένος” με τα συμφέροντα ντόπιων και ξένων μονοπωλίων. Να άλλη μια απόδειξη για το ποιον υπηρετεί η κυβέρνηση, για το για ποιον διαπραγματεύτηκε, για ποιανού τα συμφέροντα “έδωσε 17ωρη μάχη” ο πρωθυπουργός. Γι’ αυτά τα συμφέροντα θα συνεχίσει να “μάχεται” η κυβέρνηση, προετοιμάζοντας νέο σφαγείο μέτρων για το λαό.

Στις εκλογές ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας απείχε. Μέσα στην αποχή υπάρχουν πολλά. Σε μεγάλο βαθμό εκφράζεται μία θολή δυσαρέσκεια απέναντι σε λειτουργίες του αστικού πολιτικού συστήματος. Αυτό όμως δε γίνεται με κριτήρια που εναντιώνονται στο ίδιο το σύστημα ή που έστω το αμφισβητούν. Γι’ αυτό κι ενισχύονται οι λογικές του “τίποτα δε γίνεται”. Εδώ είναι και το κρίσιμο θέμα. Η μάχη για τη συνείδηση της νεολαίας δεν έχει κριθεί ακόμα. Η δυσαρέσκεια μπορεί να ξεθολώσει, η αγανάκτηση να σταθεί στα πόδια και να γίνει αγώνας ενάντια στις αιτίες που δημιουργούν τα προβλήματα που ζούμε, ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα. Έχουμε κάθε λόγο και δικαίωμα να διεκδικήσουμε μία καλύτερη ζωή. Να συμβάλουμε στη διαμόρφωση αιτημάτων και στόχων πάλης. Να αμφισβητηθεί το σύστημα της εκμετάλλευσης και της ανεργίας, να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής του. Μαζί να διαμορφώσουμε μια νεολαιίστικη πρωτοπόρα δύναμη συμβο-λής στον αγώνα ενάντια στα μονοπώλια, στην καπιταλιστική ιδιοκτησία και εξουσία. Συγκροτώντας μαζί με τον εργαζόμενο λαό τη δική μας δύναμη που θα έχει σταθερό-τητα, διάρκεια και θα παλεύει για την ανατροπή των εκμεταλλευτών.

Ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας που στο δημοψήφισμα του έκλεψαν το ΟΧΙ για να το κάνουν ΝΑΙ. Οι νέοι και οι νέες που δώσαν με την ψήφο τους μία 2η ευκαιρία στο ΣΥΡΙΖΑ να μην ανεχτούν να τους κλέβουν τη ζωή. Να μη δώσουν λευκή επιταγή.

Δε θα αφήσουμε σε χλωρό κλαρί κυβέρνηση, ΕΕ, αφεντικά. Στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές δημιουργούμε εστίες αντίστασης. Στηρίζουμε όσες ήδη υπάρχουν. Προετοιμαζόμαστε για να απαντήσουμε στην ψήφιση των νέων μέτρων από τη συγκυβέρνηση, με συλλαλητήρια, απεργίες μαζί με τους εργαζόμενους. Δυναμώ-νουμε παντού τον αγώνα και την αλληλεγγύη για να μην είναι κανένας άνεργος μόνος, κανένας νέος εργαζόμενος έρμαιο στην επίθεση της εργοδοσίας. Για να μην τολμήσουν να προσθέσουν νέα βάρη στις λαϊκές οικογένειες. Η νεολαία έχει συμφέρον να συμβάλει στην ενίσχυση της λαϊκής συμμαχίας ρήξης και ανατροπής. Η πλειοψηφία των νέων έχει συμφέρον να παλέψει, να συμπορευτεί με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, να παλέψει μαζί με τον εργαζόμενο λαό στρέφοντας τα βέλη τους ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο: τους εκμε-ταλλευτές που έχουν στα χέρια τους τα κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας.

Αυτήν την τεράστια δύναμη είναι ώρα να τη δοκιμάσουμε. Το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να κάνει πράξη όσα ήδη ψήφισε ενώ θα φέρει και νέα μέτρα. Φοροκαταιγίδα, ασφαλιστικό, νέες περικοπές σε δαπάνες για την παιδεία, την υγεία. Όλα αυτά θα προστεθούν στα όσα ήδη ζουν οι εργατικές λαϊκές οικογένειες. Έχουμε κάθε λόγο να τους χαλάσουμε τη σούπα της “σταθερότητας”. Σταθερότητα γι’ αυτούς σημαίνει “αστάθεια” για εμάς και τις οικογένειές μας, να μην ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Να μας φορτώνουν νέα βάρη για να καλοπερνάνε οι λίγοι και να εξασφαλίζονται τα κέρδη τους.

Να βάλουμε στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο

Οι λύκοι αγκαλία με τα σκυλιά. Φωτογραφία από τη συνάντηση του Αλ. Τσίπρα με τον Bill Clinton και τη Γιάννα Αγγελοπούλου στις ΗΠΑ.

3Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015

Το “νέο” που φέρνει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αφορά μόνο τα προνόμια των με-γάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ο στόχος; Η εξασφάλιση της περίφημης ανάκαμψης. Η ανάκαμψη βέβαια δεν αφορά τα δικαιώματα και τη ζωή της νεολαίας. Αυτά δε θα επανέλ-θουν. Αφορά την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Σε αυτούς θα κατευθυνθούν τα περίφημα επενδυτικά πακέτα που θέλει να εξασφαλίσει η κυβέρνηση από τη διαπραγ-μάτευση. Οι επενδύσεις που θα γίνουν θα αφορούν ελάχιστους κλάδους και θα γίνουν αποκλειστικά με βάση το κέρδος των λίγων. Οι θέσεις εργασίας που θα προκύψουν θα είναι σταγόνα στον ωκεανό των 1,5 εκατομμυρίων ανέργων, ενώ για όσους βρουν μία θέση στον ήλιο αυτή θα είναι με όρους γαλέρας.

Τους ίδιους αφορά και η ρύθμιση του χρέους που θέλει να εξασφαλίσει η κυβέρνηση. Ό,τι χρήμα περισσέψει δε θα πάει ούτε κατά διάνοια για την κάλυψη των αναγκών μας. Δε θα καλυφθούν τα 20.000 κενά σε εκπαιδευτικούς στα σχολεία, δε θα πάψει το σχολείο να μοιράζει σκόρπιες γνώσεις και δεξιότητες, δε θα επιστραφούν τα κλεμμένα -δύο φορές- αποθεματικά των ΑΕΙ-ΤΕΙ, δε θα γεμίσουν οι τσέπες μας, δε θα εξασφαλιστεί η ζωή και το μέλλον μας.

Ενώ είναι αστείο να μας λένε ότι αν αλλάξει η σκακιέρα στα ιδιοκτησιακά των τραπεζών θα προκύψει και κάτι καλό για τους εργαζόμενους και τη νεολαία. Λες και θα γίνουν οι τράπεζες παγκάρια…

Τι “νέο” φέρνει η συγκυβέρνηση;

Αντιπολίτευση με όρους συμπολίτευσης θα κάνουν όλα τα άλλα κόμματα σε όλο το έργο που έχει μπροστά της η κυβέρνηση. Η ΝΔ με όποιον αρχηγό, το ΠΑΣΟΚ, το Ποτάμι και… οι γραφικοί τύπου Λεβέντη. Όλοι μαζί τσακώνονται για το θεαθήναι και όλοι μαζί στοιχίζονται πίσω από τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Οι εκλογές έδειξαν ότι έχει ακόμα περιθώρια το σύστημα να παρουσιάζει σαν ελκυστική την θέση ότι μπορούν οι λίγοι να καλοπερνάνε και οι πολλοί να περιμένουν ότι έτσι μπορεί κάτι να αλλάξει. Και εδώ το σύστημα έριξε στη μάχη γι’ αυτήν ακριβώς την υπόθεση ακόμα και κάτι ξεφτισμένα κουρέλια τύπου Λεβέντη, προβάλλοντας την ψήφο “τρολ”. Βέβαια όταν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης ο Λεβέντης στη νέα κυβέρνηση, δε θα τρολάρει καθόλου. Όταν υπερασπίζεται την ΕΕ δεν το κάνει για πλάκα, ούτε για πλάκα συμμετέχουν στο κόμμα του κάτι αμερικανοθρεμένοι πολιτικοί.

Στο σκοπό των εκμεταλλευτών χορεύει και η αντιπολίτευση

Το αρνητικό του εκλογικού αποτελέσματος προκύπτει και από το ποσοστό που πήρε η ναζιστική εγκληματική Χρυσή Αυγή. Πολλά ειπώθηκαν για το αποτέλεσμά της. Βέβαια μόνο ο Ριζοσπάστης έδωσε κάποια αποκαλυπτικά στοιχεία: Σε 16 εκλογικά τμήματα των Αμπελοκήπων που ψηφίζουν αστυνομικοί της ΓΑ-

ΔΑ, ο μέσος όρος της ΧΑ ήταν 14,20% . Δηλαδή, + 7,29% από το συνολικό ποσοστό της ΧΑ στην Α’ Αθήνας (6,91%).

-Στα ειδικά εκλογικά τμήματα που ψηφίζουν τα ΜΑΤ της Καισαριανής, η ΧΑ συγκέ-ντρωσε 9,41%. Δηλαδή, +2,97% από το συνολικό ποσοστό της ΧΑ στην Καισαριανή (6,44%). Στα εκλογικά τμήματα με ειδικούς καταλόγους, η ΧΑ συγκέντρωσε 10,37%.

Δηλαδή +2,59% από το συνολικό ποσοστό του νομού (7,78%). Με δεδομένη την αναλογία κατοίκων και μελών των Σωμάτων Ασφαλείας στα

εκλογικά τμήματα που έχουν και ειδικούς εκλογικούς καταλόγους, προκύπτει ότι σχεδόν το 50% των αστυνομικών της ΓΑΔΑ ψηφίζουν Χρυσή Αυγή, ενώ και στις άλλες περιπτώσεις δεν είναι λιγότεροι από 25%.

Άρα ας αφήσουν τις κραυγές οι φασίστες ότι τάχα είναι αντισυστημικοί. Ας αφή-σουν τα σάπια και όσοι υποκριτικά ενδιαφέρονται για το ναζιστικό ρεύμα και δεν αναδεικνύουν ότι η ΧΑ είναι το ίδιο το σύστημα. Μετεκλογικά πολλοί ασχολήθηκαν με το ποσοστά των ναζί. Προεκλογικά όμως μόνο το ΚΚΕ ανέδειξε ότι η ΧΑ είναι ναζιστική εγκληματική οργάνωση, που με θέσεις και πράξεις στηρίζει τους εκμε-ταλλευτές.

—Γι’ αυτό μόλις πριν λίγες μέρες η Χρυσή Αυγή ζήτησε να μειωθούν οι φορολογι-κοί συντελεστές του κεφαλαίου κατά 50% για 50 χρόνια. Δίπλα στα προνόμια των λίγων να προστεθούν κι άλλα δηλαδή…

—Οι φασίστες ανοίγουν δουλεμπορικά γραφεία, φακελώνουν ‘Ελληνες εργάτες για να τους πουλάνε 18 ευρώ μεροκάματο στα αφεντικά.

—Λένε “δουλειά στον ‘Ελληνα εργάτη”, αλλά εννοούν να δουλεύουν οι Έλληνες σαν τους κυνηγημένους μετανάστες για 10 ευρώ μεροκάματο. Την ίδια στιγμή που παριστάνουν τους νταήδες στους μετανάστες δεν βγάζουν άχνα για τους εφοπλιστές που πρώτοι αξιοποίησαν ξένους ναυτεργάτες που ήταν πιο φτηνοί από τους Έλληνες.

ΧΑ: Δεν στηρίζει απλά το σύστημα… τη στηρίζει το ίδιο το σύστημα

4

Σηκώνουμε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματά μας, για να ζήσουμε όπως μας αξίζει στον 21ο αιώνα. Και από αυτόν το στόχο δεν κάνουμε βήμα πίσω. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήμα-τος, για να γίνει πρωταγωνιστής των εξελίξεων ο λαός. Μπορούμε να εμποδίσουμε την καταιγίδα μέτρων που έρχεται. Μπορούμε να ασκούμε αφόρητη πίεση στα αφεντικά, την κυβέρνηση και τα κόμματά τους όσο ο αγώνας μας θα αποκτάει προσανατολισμό ρήξης και σύγκρουσης με το εκμεταλλευτικό σύστημα. Εκεί βρίσκεται η αιτία για τα προβλήματα που ζούμε.

Με μία πρώτη ματιά καταγράφουμε μόνο μερικές πρόσφατες ειδήσεις:—Ο αριθμός των προσφύγων τη διετία 2014-2015 είναι ο μεγαλύτερος που έχει σημειω-

θεί από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου—Η εταιρεία που διαχειρίζεται ένα από τα σκευάσματα που χορηγούνται σε ασθενείς με

AIDS αποφάσισε να αυξήσει την τιμή του κατά 5.500%. Ο λόγος όπως είπε η εταιρεία: «Η απόφαση έχει σκοπό το κέρδος και έτσι είναι οι επιχειρήσεις».

—Την ίδια στιγμή που οι επιστήμονες μετά από προσπάθειες χρόνων κατάφεραν να εντοπίσουν ότι κατά διαστήματα εμφανίζονται σταγόνες νερού στον Άρη, στη Γη υπάρ-χουν κάποια ζητηματάκια… αφού 1000 παιδιά κάθε μέρα πεθαίνουν λόγω έλλειψης νε-ρού, που βέβαια είναι γνωστό εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια ότι αν μη τι άλλο φτάνει και περισσεύει για όλους, αλλά…

...Το καπιταλιστικό σύστημα έχει γεράσει προ πολλού. Ξερνάει μόνο νέα βάσανα για τον εργαζόμενο λαό, κρίσεις, πολέμους, φτώχεια, αδικία και τεράστια κέρδη για μία χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους. Μπροστά στα κέρδη τους δε διστάζουν σε τίποτα. Αυτό το σύστημα έχει το πολιτικό προσωπικό που του αξίζει. Σάπιο και διεφθαρμένο ως το μεδούλι όπως ο καπιταλισμός.

Γι’ αυτό θέλει γκρέμισμα από τα θεμέλια. Να πάρει ο εργαζόμενος λαός τα κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας στα δικά του χέρια. Που σημαίνει να πάρει τον πλούτο που παράγει στα δικά του χέρια. Με προγραμματισμένη ανάπτυξη με σκοπό της την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών μπορούν να αξιοποιηθούν οι μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες που έχει η χώρα μας. Μπορεί να αξιοποιηθεί γι΄ αυτό το σκοπό όλο το

έμπειρο εργατικό δυναμικό που υπάρχει και σήμερα είναι άνεργοι, να αξιοποιηθεί το επιστημονικό δυναμικό που σήμερα ετεροαπασχολείται ή μεταναστεύει. Μόνο έτσι μπο-ρεί να εξαλειφθεί η ανεργία, ο βραχνάς της ανασφάλειας για το μέλλον, διασφαλίζοντας ένα ανώτερο επίπεδο ζωής για τους νέους και τις νέες. Με ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, με ισότητα δυνατοτήτων και δικαιωμάτων, ώστε να αναπτύσσουν ολόπλευρα την προσωπικότητά τους, να αξιοποιούν τις ικανότητές τους και να συμμετέχουν πρωτο-πόρα στην οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Η νέα εξουσία, η εργατική λαϊκή εξουσία πρέπει να τσακίσει τους θεσμούς που προ-στατεύουν την αναπαραγωγή του σημερινού σάπιου συστήματος. Στη θέση τους να μπουν νέοι θεσμοί που θα εξασφαλίζουν ότι την εξουσία θα την έχουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι. Όλοι μαζί θα ελέγχουν το τι, το πόσο, το πού θα παραχθεί, το πώς θα κατανεμηθεί με στόχο να εξασφαλίζεται η λαϊκή ευημερία. Θα εκλέγουν τους εκπροσώ-πους “βουλευτές” τους που όμως θα ελέγχονται για το τι κάνουν, αν συμβαδίζει με τις αποφάσεις των εργαζομένων. Θα είναι ανακλητοί ανά πάσα ώρα και στιγμή και χωρίς προνόμια, με μισθό εργαζομένου. Πυρήνας αυτής της νέας εξουσίας θα είναι οι χώροι δουλειάς. Αντίστοιχα οι μη εργαζόμενοι νέοι θα συμμετέχουν στους θεσμούς της νέας εργατικής εξουσίας μέσω των συνελεύσεων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

Αυτός είναι ο δρόμος της ανατροπής αλλά και ο δρόμος της ελπίδας για μία καλύτερη ζωή. Αφορά το μέλλον, αφορά και το παρόν. Από σήμερα ανοίγουμε αυτό το δρόμο. Για να μεγαλώνουν οι δυσκολίες για το σύστημα. Για να μην μπορεί “σταθερά” να ξηλώνει τις ζωές μας, να μην μπορεί να εγκλωβίζει, να χειραγωγεί. Ο στόχος για την εργατική λαϊκή εξουσία είναι αυτός που μπορεί να πολλαπλασιάσει την αποτελεσματικότητα των σημερινών αγώνων, των αγώνων που έχουμε μπροστά μας.

Προϋπόθεση για να ανοίξει αυτός ο δρόμος είναι το δυνάμωμα, η ορμητική ανάπτυξη της ΚΝΕ. Να γίνουμε ακόμα περισσότεροι οι νέοι και οι νέες που παλεύουμε γι’ αυτό το σκοπό, για μία νέα κοινωνία χωρίς κρίσεις, εκτμετάλλευση, πολέμους. Σε αυτόν τον αγώνα μπαίνουμε με νέα ορμή από τις κεντρικές εκδηλώσεις του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, στις 8-9-10 Οκτώβρη. Όπως λέει και το σύνθημα του Φεστιβάλ μας: “Θα βγού-με νικητές κι ας είναι οι θυσίες μας βαριές”.

Στο δρόμο της ανατροπής κατακτάμε το μέλλον που μας αξίζει!

Επιμέλεια κειμένων: Συντακτική Επιτροπή του “Οδηγητή”

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 5

Δείξε μου το φίλο σου... Πολύ κουβεντολόι έγινε για την απομάκρυνση του Δημήτρη Καμμένου των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση μετά τη δημοσιότητα που πήραν tweets του με ρατσιστικό και αντισημιτικό περιεχόμενο. Για να γίνει σαφές περί τίνος πρόκειται ένα από αυτά έλεγε ότι τη μέρα που έπεσαν τα αεροπλάνα στους δίδυμους πύργους, όσοι Εβραίοι δούλευαν σε αυτούς δεν είχαν πάει για δουλειά!!! Αλήθεια, εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήξεραν από πριν τις απόψεις του συγκεκριμένου φασίστα με πολιτικά; Άντε να δεχθούμε ότι κάνουν υπουργό κάποιον χωρίς να έχουν ρίξει ούτε μια ματιά στο προφίλ του. Δεν είχαν φτάσει, όμως, στα αυτιά τους τα διάφορα αντικομμουνιστικά που ξεστόμιζε σχεδόν σε κάθε προεκλογικό πάνελ; Όπως π.χ. τα χρυσαυγίτικα επιχειρήματα για το ΚΚΕ που δήθεν κατέστρεψε τη Ζώνη του Περάματος; Έχει και η κοροϊδία τα όριά της. Μια χαρά τα γνώριζαν όλα. Άλλωστε, τέτοιες απόψεις είναι κυρίαρχες στους ΑΝΕΛ και συνειδητά ο ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζεται μαζί τους.

ΥΓ: Ο ίδιος τύπος ήταν που δυο μέρες πριν τις εκλογές διέδιδε στο twitter κάτι παπατζιλίκια σχε-τικά με το... «rolex του Κoυτσούμπα», τα οποία πολλοί ΣΥΡΙΖΑίοι έσπευσαν να αναμεταδώσουν.

Το σποτάκι της ΚΝΕ βγήκε αληθινό Λίγες μέρες πριν τις εκλογές, η ΚΝΕ προειδοποιούσε με το εμπνευσμένο από το Game Of Thrones σποτάκι της, ότι μετά τις εκλογές «ο χειμώνας έρχεται». Ακόμα και κυριολεκτικά να το πάρουμε η ΚΝΕ δικαιώθηκε, αφού από την επομένη των εκλογών ξεκίνησαν και οι βροχές ανά την Ελλάδα.

Αλλά, ας πάμε στην ουσία. Το σποτ προφανώς εννοούσε ότι έρχεται καταιγίδα από αντι-λαϊκά μέτρα, αυτά δηλαδή που προβλέπονται στο 3ο μνημόνιο. Λίγες μέρες μετά ο υπουρ-γός εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, είπε χωρίς περιστροφές: «αναγκαζόμαστε να κάνουμε σε διάστημα λιγότερο από ένα μήνα όσα το παλαιοκομματικό σύστημα δεν μπόρεσε να κάνει σε σαράντα χρόνια». Τι άλλο να πει ο άνθρωπος; Σε ένα μήνα θα προσπαθήσουν να περάσουν όσα αντεργατικά μέτρα δεν μπόρεσαν να περάσουν όλοι οι προηγούμενοι. Και φυσικά για να το κάνουν αυτό θα επικαλεστούν την «ψήφο του λαού». Δε θα τους κάνουμε τη χάρη! Θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να βγει αληθινή και η άλλη ατάκα του σποτ: «Τα μνημόνια πρέπει να πεθάνουν»!!!

Η ιστορία ξαναγράφεται και με “αριστερό” χέρι… Η Περιφερειακή Αρχή της Αττικής Ρένας Δούρου (ΣΥΡΙΖΑ) πρότεινε και αποφάσισε να εορ-ταστεί ποικιλοτρόπως φέτος η επέτειος της απελευθέρωσης της Αθήνας από τους Γερμανούς. Μόνο που...ξέχασε να αναφέρει ποιοι πρωτοστάτησαν για την απελευθέρωσή της. Στην από-φαση δεν υπήρχε ούτε λέξη για τον ρόλο του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και του ΚΚΕ που ηγήθηκαν της λαϊκής αντίστασης και οδήγησαν στην απελευθέρωση τον Οκτώβρη του ‘44. Ε, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να πάρουν...τα “συγχαρίκια” τους από τους Χρυσαυγίτες για αυτές τις “πρωτοβουλίες που συμβάλλουν στη διατήρηση της εθνικής ιστορικής μνήμης”. Και τα κατάφεραν! Αφού οι φασίστες της Χρυσής Αυγής έτρεξαν να συμφωνήσουν με αυτήν την κίνηση της Περιφέρειας Αττικής. Για άλλη μια φορά.. “μανούλες” στην διαστρέβλωση και την παραχάραξη της ιστορίας. Ακριβώς ό, τι έχει ανάγκη το σύστημα. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη. Ό,τι γράφτηκε με αίμα, δε σβήνει με βρώμικο μελάνι… Ακόμα και αν το πετάνε “αριστεροί”…

Τα γεμιστά και η “κοινωνική πολιτική” του ΣΥΡΙΖΑΗ αντιμετώπιση της “ανθρωπιστικής κρίσης” ήταν ένα από τα βασικά χαρτιά του ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση. Τελικά, οι παρεμβάσεις που ψήφισε είχαν προϋπολογισμό μικρότερο και από τις αντίστοιχες της... Νέας Δημοκρατίας. Πριν τις πρόσφατες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ ξαναθυμήθηκε τον κόσμο που ζει στην εξαθλίωση και μίλησε για “παράλληλα προγράμματα” και άλλα τέτοια χωρίς όμως να γίνεται πιο συγκεκριμένος. Τις απορίες μας έλυσε η αρμόδια υπουργός Θ. Φωτίου, που δήλωσε: “Με το τίποτα όπως είναι τα γεμιστά χορταίνει ολόκληρη οικογένεια. Έτσι θα τα καταφέρουμε”! Δε σταμάτησε, όμως, εκεί, έχει και άλλες ιδέες: “Να μαζεύουμε τα φρούτα που περισσεύουν, να τα κάνουμε μαρμελάδα και όχι να τα πετάμε στις χωματερές”. Δεν ξέρουμε αν η οικογένεια της κ. Φωτίου χορταίνει “με το τίποτα” ή με μαρμελάδες από τη χωματερή. Ξέρουμε όμως ότι η γενιά μας δε θα δεχτεί να ζει έτσι τον 21ο αιώνα!

Σε άκουσαΝα λες πως ο λαός δεν εκτίμησε την προσπάθειά σου και έτσι εγκαταλείπεις την πολιτική και ξαναγυρνάς στη... βιοπάλη σαν διευθύντρια του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Στο καλό Ραχήλ! Άντε και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ...

ΜΙΚΡΕΣΑΓΓΕΛΙΕΣ

6

Απλά έτσι είναι ο καπιταλισμός.. Η είδηση για την εκτόξευση της τιμής του φαρμάκου Daraprim (του γνωστότερου σκευάσματος για τους ασθενείς που πάσχουν από AIDS) κατά 5500% σχολιάστηκε στο διαδίκτυο, μαζί και ο ιδιοκτήτης της Τuring Pharmaceutical, ο 32χρονος επιχει-ρηματίας Martin Shkreli ως... ο πιο “μισητός άνθρωπος του πλανήτη”...

Η παραγωγή του φαρμάκου που κοστίζει μόλις 1 δολάριο και πωλούταν στην αγορά στο ποσό στων 13,5 δολαρίων μετά από απόφαση της εταιρείας η τιμή του ανεβαίνει μόλις στα... 750 δολάρια!

Όπως δήλωσε ο ίδιος: «Δεν είμαι άκαρδος, απλά διευθύνω μια επιχείρηση και προσπαθώ να την διατηρήσω κερδοφόρα.Η απόφαση έχει σκοπό το κέρδος και έτσι είναι οι επιχει-ρήσεις».

Ομολόγησε, δηλαδή, αυτό που πραγματικά συμβαίνει στον καπιταλισμό. Το κίνη-τρο της παραγωγής είναι το κέρδος και όχι η κάλυψη των διευρυμένων κοινωνικών αναγκών. Τέτοια παραδείγματα δείχνουν με τον πιο μακάβριο τρόπο ότι μπροστά στο καπιταλιστικό κέρδος δεν υπολογίζονται ούτε οι ανθρώπινες ζωές.

Τι είπαν οι “¨φίλοι” του ΣΥΡΙΖΑΜε την εκλογική νίκη του Α. Τσίπρα έσπευσαν διάφοροι “φίλοι” του εγχώρια και διεθνώς να τον συγχαρούν. Ενδεικτικά τι είπαν ορισμένοι απ’ αυτούς:

—Ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων της ΕΕ, Π.Μοσκοβισί τόνισε: «Η νέα κυβέρνηση θα έχει τώρα την εντολή να υλοποιήσει αυτές τις μεταρρυθμίσεις».

—Οι βιομήχανοι στην Ελλάδα (ΣΕΒ) είπαν για το αποτέλεσμα: «εκφράζει επίσης μια ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συναίνεση να εργαστούμε όλοι μας, ώστε να έρθουν επενδύσεις και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας...».

—Οι μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού της Ελλάδας (ΣΕΤΕ) τόνισαν: «..με τη ξεκάθαρη εντολή που έλαβε η χώρα, η νέα κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει τις προκλήσεις και τις δεσμεύσεις της χώρας μας [..] να επανέλθει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης».

—Ο πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Σ. Αναστασόπουλος, επισήμανε: «...παρουσιάζεται μοναδική ευκαιρία να υλοποιηθούν όλες εκείνες οι μεταρ-ρυθμίσεις [..] αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και αυτό ζήτησαν οι πολίτες με την ψήφο τους».

Όταν αυτοί με μια φωνή κάνουν λόγο για συναίνεση των εργαζομένων και ομαλή υλο-ποίηση των νέων αντιλαϊκών μέτρων, πρέπει και εμείς οι νέοι να προετοιμαζόμαστε για αντεπίθεση που θα το “φυσάνε και δεν θα κρυώνει”.

“Good job Alexis, congratulations”Και τι δεν έχουμε δει αυτό το 8μηνο:

—Τον Πάνο τον Καμμένο να παρακαλάει τους Αμερικανούς να έρθουν να φτιάξουν νέα στρατιωτική βάση στην Κάρπαθο.

—Τον ίδιο να δηλώνει ότι οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι στην διάθεση του ΝΑΤΟ για ενδεχόμενη επέμβαση στη Μ. Ανατολή.

—Τον Δραγασάκη να τη βλέπει Σημίτης και να ευχαριστεί τους Αμερικανούς για τη βοή-θειά τους στη διαπραγμάτευση.

—Τον Κοτζιά να χορεύει μαζί με τα υπόλοιπα γεράκια του ΝΑΤΟ στους ρυθμούς του «we are the world».

—Τώρα το Υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε ότι θα διοργανώσει Διεθνή Διάσκεψη με θέμα “Θρησκευτικός και Πολιτιστικός Πλουραλισμός και Ειρηνική Συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή”, στην οποία προφανώς θα προετοιμαστούν τα κατάλληλα άλλοθι για τις επερχό-μενες επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών με πρόσχημα τους τζιχαντιστές.

Ε, πως να μην ακούσει “Good job Alexis, congratulations” ο πρωθυπουργός από τον Ομπάμα στο γεύμα των πολιτικών αρχηγών του ΟΗΕ που δόθηκε στην Νέα Υόρκη...

Η σωστή απάντηση είναι το Δ. Οι χρυσαυγίτες κάνουν για μια ακό-μη φορά το σύστημα να τρέμει!

Η σωστή απάντηση είναι το Δ. Οι χρυσαυγίτες κάνουν για μια ακό-μη φορά το σύστημα να τρέμει!

Ποιος δήλωσε ότι πρέπει οι

φορολογικοί συντελεστές

του κεφαλαίου να μειωθούν

στο μισό και να μείνουν

σταθεροί για 50 χρόνια;

Α. Ο Αντώνης

Σαμαράς

Β. Η Αντιγόνη

Λυμπεράκη

Γ. Ο Βασίλης

Λεβέντης

Δ. Ο ναζί

Κασιδιάρης

7Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015

Κ αθημερινά ανοίγοντας τις οθόνες μας ή περπατώντας στο

κέντρο της Αθήνας ερχόμαστε αντιμέτωποι με το καθημερινό

δράμα που ζουν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και

μετανάστες από τη Συρία και άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής.

Άνθρωποι που άφησαν τα σπίτια τους ελπίζοντας σε μια ζωή χωρίς

βόμβες, αεροπορικές επιδρομές και καθημερινές εκατόμβες νεκρών.

Πολλοί δεν καταφέρνουν να φτάσουν στον προορισμό τους καθώς

πέφτουν θύματα της καταστολής, των εγκληματικών μεθόδων που

χρησιμοποιούν οι δουλέμποροι και του καιρού. Η φωτογραφία

του νεκρού Αϊλάν αποτυπώθηκε στη μνήμη μας, όμως δεν είναι ο

μόνος. Η Μεσόγειος έχει μετατραπεί σε υγρό τάφο για περίπου 3.000

πρόσφυγες από την αρχή της χρονιάς.

Ο καπιταλισμός γεννάει κρίσεις - πολέμους - προσφυγιά

Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ ξεριζώνουν και δολοφονούν λαούς

Ο καθένας μπορεί να κατανοήσει ότι το προσφυγικό ρεύμα έχει μεγαλώσει σαν αποτέλεσμα του συνεχιζόμενου πόλεμου στη Συρία και αλλού. Δεν είναι τυχαίο ότι ο σημερινός αριθμός των προσφύγων είναι ο μεγαλύτερος από τη λήξη του Β' Παγκο-σμίου Πολέμου. Αυτό που συσκοτίζεται όμως είναι οι πραγματικές αιτίες των πολέ-μων στον καπιταλισμό. Αυτό που συμβαίνει στη Μ. Ανατολή, στη Λιβύη, στην Ουκρανία κ.α. είναι η ένοπλη σύγκρουση των αστικών τάξεων διαφορετικών κρατών με στόχο τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγι-κών πηγών και των ενεργειακών δρόμων. Εγκληματικές ευθύνες έχουν η ΕΕ, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ που συμμετέχουν στις ιμπε-ριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή, ενώ ήταν αυτοί που εξόπλισαν, χρηματοδότησαν και εκπαίδευσαν το τέρας του “Ισλαμικού Κράτους”. Αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα δεν μπορούν και δεν θα το λύσουν. Εξίσου υπεύθυνες είναι και όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, μαζί και η σημερινή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που, θέλοντας να διασφαλίσουν τα ιδιαίτερα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης: Υιοθέτησαν ένα προς ένα τα προσχή-

ματα των ιμπεριαλιστών για τις επεμβάσεις τους διαχρονικά. Παραχώρησαν στρατιωτικές βάσεις και

υπόσχονται να κατασκευάσουν καινούριες (βλ. δηλώσεις Καμμένου για νέα ΝΑ-ΤΟική βάση στην Κάρπαθο). Υπερψήφισαν τις αντί-

στοιχες αποφάσεις.

Συμμετέχουν σε κοινές στρατιωτικές ασκήσεις. Σήμερα υιοθετούν το άλλοθι των ιμπε-

ριαλιστών για τις νέες ιμπεριαλιστικές επεμ-βάσεις που ετοιμάζονται να εξαπολύσουν με πρόσχημα, τώρα, τους τζιχαντιστές.

Όλοι αυτοί εμφανίζονται σήμερα ως ευαί-σθητοι, που θα λύσουν τάχα το πρόβλημα.

Φονιάδες, ληστές, υποκριτές είναι οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές

Στις 24 Σεπτέμβρη η ΕΕ διοργάνωσε Σύ-νοδο Κορυφής για να αποφασίσει τι μέτρα θα πάρει σχετικά με το προσφυγικό-μετα-ναστευτικό ζήτημα. Οι αποφάσεις της Συ-νόδου επικεντρώνουν στη διατήρηση εκτός της ΕΕ και στην απέλαση, με κάθε τρόπο, του μεγαλύτερου όγκου των προσφύγων και μεταναστών. Αυτό το σκοπό εξυπηρετεί η ένταση της καταστολής στα σύνορα, η ενί-σχυση του Frontex, με την ανάπτυξη ακόμη και των Δυνάμεων Ταχείας Επέμβασης στα χερσαία σύνορα της Ελλάδας. Το ίδιο και η διάθεση κονδυλίων και άλλων ανταλλαγμά-των προς την Τουρκία κι άλλες γειτονικές χώρες, στις οποίες έχει καταφύγει μεγάλος αριθμός Σύριων προσφύγων και προς χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Με πρόσχημα το προσφυγικό, ανοίγουν μια σειρά από ζητή-ματα που αφορούν στον στρατιωτικό έλεγ-χο θαλάσσιων οδών, περιοχών γεωστρατη-γικής σημασίας όπως είναι π.χ. το Αιγαίο, η ανατολική λεκάνη της Μεσογείου κ.λπ.

Κινήσεις που οξύνουν αντιθέ-

σεις της ΕΕ με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, Ρωσία).

Το σύνολο των μέτρων που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ εμπεριέχει σοβα-ρούς κινδύνους αύξησης των νεκρών μετα-ναστών στα σύνορα της ΕΕ και εγκλωβισμού ενός μεγάλου αριθμού τους στην Ελλάδα, παρά τη θέλησή τους. Πολλοί πρόσφυγες θα αναγκαστούν να επιλέξουν ακόμα πιο ριψοκίνδυνα και πανάκριβα δρομολόγια για να μπουν στη χώρα. Γι' αυτό άλλωστε και η περιφέρεια Βόρειου Αιγαίου, με μπόλικο κυ-νισμό, αποφάσισε εν όψει και του χειμώνα την παραγγελία ειδικών σάκων με τους οποί-ους θα μεταφέρει τις ανθρώπινες σωρούς...

Στους πρόσφυγες και τους μετανάστες βλέπουν το νέο φθηνό εργατικό δυναμικό

Οι αποφάσεις της Συνόδου, στο δεύτερο σκέλος τους, που ο Τσίπρας χαρακτήρισε “σημαντικό θετικό βήμα”, αφορούν στη ρύθμιση της προσφυγικής ροής, στη διαλογή των προσφύγων ανάλογα με τις δυνατότητες αξιοποίησής τους ως φτηνό εργατικό δυναμι-κό στις χώρες προορισμού. Οι αστικές τάξεις της Γερμανίας, της Γαλλίας και άλλων χωρών πρωτοστατούν στην απορρόφηση προσφύ-γων, γιατί βλέπουν ότι μπορούν να τους χρησιμεύσουν ως φτηνό εργατικό δυναμικό. Πρόσφατες είναι οι δηλώσεις Γερμανών βι-ομηχάνων, που απηύθυναν πρόσκληση για 500.000 πρόσφυγες το χρόνο για κάποια χρόνια. Την ίδια ώρα, πάλι στη Γερμανία, οι φασίστες διαδηλώνουν για να επιβάλουν

τον τρόμο. Για να κατοχυρωθεί ότι οι κυνηγημένοι

πρόσφυγες και μετανάστες θα δουλεύουν σε συνθήκες τρόμου. Τέτοιοι είναι οι φασίστες παντού, όπως και στην Ελλάδα.

Από την άλλη, αστικές τάξεις από χώρες όπως η Ουγγαρία, η Σλοβακία, η Τσεχία κ.λπ., με χαμηλότερο επίπεδο ανάπτυξης, βλέπουν τους πρόσφυγες ως απειλή και δεν μπορούν να τους αξιοποιήσουν, γι' αυτό και “τρώγονται”, ειδικά με τη γερμανική κυβέρ-νηση, και δε θέλουν να εφαρμόσουν υπο-χρεωτική κατανομή προσφύγων σε πολλές χώρες.

Είναι αποκαλυπτικό το λεγόμενο "σχέδιο κατανομής και μετεγκατάστασης προσφύ-γων" από την Ελλάδα σε άλλα κράτη-μέλη που αφορά μόλις 60.000 πρόσφυγες για ένα χρόνο, όταν, τους πρώτους οκτώ μήνες του 2015, οι πρόσφυγες ξεπέρασαν στην Ελλάδα τους 300.000 και η προσφυγική ροή συνε-χίζεται με αμείωτους ρυθμούς. Όσο και αν προσπαθεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να εξωραΐσει την ΕΕ - σε αυτό το άχαρο έρ-γο ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τεράστια προϋπηρεσία - η ουσία δεν αλλάζει. Η διαπάλη που γίνεται στην ΕΕ δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τις ανάγκες των λαών ούτε και με αυτές των προσφύγων - θυμάτων της ίδιας της πολιτικής της ΕΕ, αλλά αφορά τις αντιθέσεις ανάμεσα στις αστικές τάξεις των κρατών-μελών της.

Φυσικά τέτοια μέτρα δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα. Αλλά και οι κραυγές της ΧΑ για αντιμετώπιση των προσφύγων και μεταναστών με ακόμα μεγαλύτερη καταστο-λή στην καλύτερη περίπτωση παίζουν ρόλο στην αύξηση των τιμών που ζητάνε οι δουλέ-μποροι. Στον αντίποδα βρίσκονται τα μέτρα που προτείνει το ΚΚΕ και τα οποία μπορούν να ελαφρύνουν τώρα την κατάσταση, με την προοπτική της ανατροπής των αιτιών που γεννούν το πρόβλημα.

8

Οι προτάσεις του ΚΚΕ

Η αύξηση της προσφυγικής ροής τους τελευταίους μήνες, σε συνδυασμό με την εγκλημα-τική πολιτική της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης απέναντί τους, έχουν δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα κυρίως στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, αλλά και στην Αθήνα και

στα βόρεια σύνορα της χώρας. Οικογένειες με μικρά παιδιά στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλο, δεν έχουν πού να κοιμηθούν, τι να φάνε, δίνουν μάχη για ένα εισιτήριο πλοίου κλπ. Η κατάσταση αυτή εγκυμονεί φυσικά πολλούς κινδύνους και για την υγεία τόσο των προσφύγων όσο και των κατοίκων, ενώ τα προβλήματα θα πολλαπλασιαστούν με τον ερχομό του χειμώνα. Το ΚΚΕ καλεί τον λαό, το εργατικό - λαϊκό κίνημα να δυναμώσει την αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες και μετανάστες, να διεκδικήσει:

Κατάργηση του Κανονισμού του Δουβλίνου, της Σένγκεν, του Frontex και όλων των κατασταλ-τικών μηχανισμών της ΕΕ.

Όχι σε νέα μέτρα της ΕΕ για καταστολή στα σύνορα.

Να σταματήσουν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΕΕ - ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.

Απευθείας μεταφορά των προσφύγων από τα νησιά και τα σημεία εισόδου στις χώρες τελικού προορισμού τους, με ευθύνη της ΕΕ και του ΟΗΕ.

Ενίσχυση του προσωπικού και των υποδομών που σχετίζονται με τη διάσωση, καταγραφή- ταυτοποίηση, στέγαση-σίτιση-περίθαλψη και ασφαλή μεταφορά από τα νησιά στα σημεία εξόδου από τη χώρα.

Δημιουργία αξιοπρεπών κέντρων υποδοχής και φιλοξενίας

Οργανώνουμε την αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες και μετανάστες

Α πό την πρώτη στιγμή το ΠΑΜΕ και οι υπόλοιποι φορείς της Λαϊκής Συμμαχίας, ταξικά συνδικάτα και Λαϊκές Επιτροπές βρέθηκαν στο πλευρό των προσφύγων και των μεταναστών. Καθημερινά σχεδόν συγκεντρώνονται και παραδίδονται τρόφιμα, ρούχα,

κουβέρτες και άλλα είδη πρώτης ανάγκης. Και με αυτόν τον τρόπο οι εργαζόμενοι και η νεολαία δείχνουν την αλληλεγγύη τους προς τα ταξικά τους αδέρφια που ζουν στο πετσί τους τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.

Γυρίζουμε την πλάτη στο ρατσιστικό δηλητήριο της Χρυσής Αυγής

“Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται” λέει η παροιμία. Έτσι και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής δεν έχασαν την ευκαιρία να αξιοποιήσουν τη διόγκωση του μεταναστευτικού/προσφυγι-κού προβλήματος για να χύσουν ξανά το ρατσιστικό τους δηλητήριο. Με θεωρίες συνωμοσίας επιπέδου... Λιακόπουλου προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα ταλαιπωρημένα γυναικόπαιδα που φτάνουν στα ελληνικά παράλια (αν τα καταφέρουν...) είναι στην πραγματικότητα εισβολείς που μόνο στόχο έχουν να μείνουν στην Ελλάδα για να την... ισλαμοποιήσουν! Λένε ψέματα! Οι περισσότεροι πρόσφυγες είναι κυνηγημένοι οι ίδιοι από τους ακραίους ισλαμιστές του ISIS. Αν κάθε μουσουλμάνος είναι ακραίος φονταμενταλιστής, όπως λένε οι χρυσαυγίτες, τότε με την ίδια λογική θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάθε χριστιανός είναι το ίδιο με τον Νορβηγό φασίστα δολοφόνο Μπρέιβικ.

Άρθρο σε χρυσαυγίτικη εφημερίδα αναφέρει: "Οι λαθρομετανάστες επελαύνουν. Γεμίζουν πάρ-κα, πλατείες, παγκάκια, πεζοδρόμια, ακάλυπτους χώρους. Και οι άνθρωποι αυτοί, δεν έρχονται τυχαία στην Ελλάδα. Δεν πήραν τον δρόμο κι όπου τους βγάλει, όπως προσπαθεί το διεθνές σύστημα να μας πείσει. Έρχονται οργανωμένα, με οδηγίες και σχέδιο. Έχουν επάνω τους ειδικούς χάρτες και χαρτιά με οδηγίες και σημεία συναντήσεων". Τι κι αν όλοι οι πρόσφυγες προσπαθούν

Αυτή είναι η πρόταση της Χρυσής Αυγής για την αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος: Ακόμα μεγαλύτερη καταστολή απέναντι σε βασανισμένες οικογένειες και ανάληψη “δράσης” από το στρατό. (Η φωτογραφία δεν είναι από την ΠΓΔΜ ή την Ουγγαρία, αλλά από τη Μυτιλήνη...).

Από τη συγκέντρωση αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες και μετανάστες, που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ τη μέρα της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ

να φύγουν από την Ελλάδα το γρηγορότερο, αυτά για τους ναζί είναι λεπτομέρειες. Λένε ότι "οι πρόσφυγες πρέπει να μείνουν στις χώρες τους και να πολεμήσουν". Αυτό προφανώς δεν ισχύει για γυναικόπαιδα και, όπως και να 'χει δεν μπορεί να δικαιολογήσει και να καλύψει τη ρατσιστική "αφιλοξενία" και απάνθρωπη συμπεριφορά, την αξιοποίηση των προσφύγων και μεταναστών σαν φθηνό εργατικό δυναμικό από τους καπιταλιστές. Άλλωστε οι Έλληνες εφοπλιστές, των οποίων τα συμφέροντα υπερασπίζονται φανατικά οι φασίστες, είναι από τους πρώτους που γέμισαν τα καράβια τους με πάμφθηνους ναυτεργάτες από χώρες της Ασίας και πέταξαν στο δρόμο τους Έλληνες ναυτεργάτες με συγκροτημένα δικαιώματα. Όταν οι φασίστες λένε ότι "οι ξένοι έρχονται και μας παίρνουν τις δουλειές" εννοούν ότι πρέπει να δουλεύουν και οι Έλληνες σαν κυνηγημένοι μετανάστες στην ίδια τους τη χώρα με 5€ σε βενζινάδικα και 12€ σε φασονατζίδικα. Γι' αυτό στή-νουν δουλεμπορικά γραφεία και προμηθεύουν τα αφεντικά με Έλληνες εργάτες που δουλεύουν σαν μετανάστες.

Στοχοποιούν τα θύματα και υπηρετούν τους θύτες

Με τη βοήθεια και των μέσων ενημέρωσης (που είχαν προεξοφλήσει την άνοδο της ΧΑ στα νησιά ένα μήνα πριν τις εκλογές) εμφανίζονται πολλές φορές ως αγανακτισμένοι κάτοικοι που προπηλακίζουν μετανάστες. Δε λένε κουβέντα, όμως, για τους δουλέμπορους, κρύβουν ότι όλο αυτό είναι αποτέλεσμα ενός ολόκληρου κυκλώματος δουλεμπόρων που έχει δίχτυα μέσα και έξω από την Ελλάδα. Πολλές φορές οι ίδιοι οι δουλέμποροι χρησιμοποιούν σαν κάλυψη την ακραία αντίθεση απέναντι στους μετανάστες. Τα "μέτρα" που προτείνουν οι φασίστες απλώς αλλάζουν τις τιμές των δουλεμπόρων. Προτείνουν "φύλαξη των συνόρων μας από τον στρατό, μέτρο που εφάρμοσαν μόλις αυξήθηκε η είσοδος λαθρομεταναστών και η Γερμανία και η Ουγγαρία και η Σερβία και το Ηνωμένο Βασίλειο". Έτσι θεωρούν οι φασίστες ότι έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί ο μικρός Αϊλάν και ο κάθε Αϊλάν.

Λένε "οι πρόσφυγες να πάρουν χαρτιά, οι μετανάστες όχι". Τόσο οι πρόσφυγες όσο και οι μετανάστες φεύγουν από τη χώρα τους γιατί τους διώχνει το ίδιο πράγμα: Το σύστημα που γεννά φτώχεια και πολέμους. Οι φασίστες αποδέχονται και δικαιολογούν τις αιτίες που δημιουργούν το πρόβλημα. Τους οικονομικούς μετανάστες τους θέλουν κυνηγημένους για να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Στηρίζουν την απάνθρωπη και βάρβαρη λειτουργία του εκμεταλλευτικού συστήματος, στο οποίο η εργατική δύναμη είναι εμπόρευμα, άρα μπορεί κάποιες φορές να θεωρηθεί και "λαθραίο". Για τους πραγματικούς υπαίτιους, όμως, δηλαδή τα μονοπώλια που σφάζουν λαούς για τα κέρδη τους, τσιμουδιά. Εδώ οι τραμπούκοι γίνονται κοτούλες. Αντίθετα, είναι ο πρώτοι που στηρίζουν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και ζητούν τη συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτές. Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν μιλάμε για το πλέον συστημικό κόμμα, το μαντρόσκυλο των αφεντικών.

9Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015

Ξεκινώντας να ετοιμάσουμε το κείμενο που ακολουθεί και ψάχνοντας για

τον τίτλο του κειμένου διαβάσαμε τους στίχους του Μπέρτολτ Μπρεχτ

στο ποίημά του “Για τον όρο μετανάστες”. Οι στίχοι έχουν ως εξής:

Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν:“Μετανάστες”. Θα πει, κείνοι που αφήσαν την πατρίδα τους. Εμείς, ωστόσο,δε φύγαμε γιατί το θέλαμε,λεύτερα να διαλέξουμε μιαν άλλη γη. Ούτεκαι σε μιαν άλλη χώρα μπήκαμενα μείνουμε για πάντα εκεί, αν γινόταν.Εμείς φύγαμε στα κρυφά. Μας κυνηγήσαν, μας προγράψανε.Κι η χώρα που μας δέχτηκε, σπίτι δε θα ‘ναι, μα εξορία.

«Λαθεμένο μού φαινόταν πάντα τ’ όνομα που μας δίναν:

“Μετανάστες”»Mπέρτολτ Μπρεχτ

Οι φωτιές που έχουν ανάψει στην περιοχή μας οι ιμπεριαλιστές έχουν διογκώσει το κύ-μα των προσφύγων που ξεριζώνονται από τα σπίτια τους για να αναζητήσουν κάπου αλ-λού τη ζωή.

Πώς είναι μία πορεία προσφύγων μέχρι τελικά να φτάσουν σε κάποιο προορισμό; Ας δούμε, λοιπόν, αυτήν την πορεία από μία φλε-γόμενη περιοχή, τη Συρία απ' όπου καταγρά-φεται και το μεγαλύτερο κύμα προσφύγων.

Η Συρία είναι μια χώρα με 25 εκατ. κό-σμο. Από το 2011 χωριά ολόκληρα έχουν ξεκληριστεί. Τότε ξέσπασε ο πόλεμος που διαρκεί μέχρι σήμερα. Σε ένα χωριό περί-που στα 200 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Τουρκία, το οποίο πριν κάποια χρόνια έφτανε τους 4000 κατοίκους, οι μισοί έχουν σκοτωθεί και οι μισοί του μισού έχουν φύγει

και ψάχνουν να βρουν τρόπο να πάνε στην Ευρώπη.

Το πρωτόγνωρο είναι ότι φεύγουν ολόκλη-ρες οικογένειες, αντίθετα με παλιότερα που ξεκινούσαν οι άντρες για να βρουν δουλειά και όταν τα κατάφερναν ερχόταν και η οικο-γένειά τους. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα πίσω για να μείνουν, φεύγουν όλοι για να συνε-χίσουν να ζουν. Πολλοί άρχισαν να κατα-φεύγουν στα σύνορα με την Τουρκία για να προφυλαχτούν από τις επεμβάσεις στην εν-δοχώρα. Τα πράγματα στην ενδοχώρα είναι πολύ επικίνδυνα. Πολεμικοί ανταποκριτές λένε ότι στη Συρία δεν υπάρχει μέτωπο με την “κλασική” έννοια, ο ένας στρατός είναι δίπλα στον αντίπαλο. Τα χωριά δέχονται συνέχεια επιθέσεις με όλμους και βόμβες, χωρίς να βλέπουν από που έρχονται, χωρίς

να μπορούν να προφυλαχτούν. Περνάει ένα ελικόπτερο βομβαρδίζει το πρώτο χωριό, μετά περνάει ένα ming ρίχνει σε άλλο. Στο Χαλέπι, τη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, σε κάθε τετράγωνο έχει οχυρωθεί διαφορετι-κός στρατός.

Εξαιτίας αυτής της κατάστασης, όσοι θέλουν να φύγουν, μαζεύουν ό,τι μπορούν και πουλάνε τα υπό-λοιπα για να βρουν λεφτά και να πάνε βόρεια, στα σύνορα της Συ-ρίας με την Τουρκία, στο Ατάριμπ ή σε άλλες περιοχές και μπαίνουν στην Τουρκία. Υπάρχουν καταυλι-σμοί στη Συρία, δίπλα στα σύνορα όπου υπάρ-χουν οικογένειες ολόκληρες, νέα ζευ-

γάρια με τα μωρά τους, άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας. Ο μεγαλύτερος καταυλισμός προσφύγων είναι στην Ιορδανία, στη Ζάρκα, όπου αυτοί που καταφεύγουν εκεί φτάνουν τους 150 χιλιάδες.

Από εκεί μπαίνουν στην Τουρκία και πάνε στα παράλια της Σμύρνης,

στο Μπόντρουμ και αλλού. Εκεί υπάρχουν Τούρκοι

δουλέμποροι. Περι-μένουν λοιπόν

στις δυτικές

«Refugees welcome»;Τους τελευταίους μήνες, που το προσφυγικό/μεταναστευτικό πρόβλημα έχει διογκωθεί,

διάφορες "αναρχοαυτόνομες" ομάδες, οπαδικοί σύνδεσμοι και διάφοροι οπορτουνιστές ανά την Ευρώπη έχουν λανσάρει το σύνθημα "refugees welcome" (πρόσφυγες καλώς ήρθατε). Κάποιοι, μάλιστα, το συμπληρώνουν με το "bring your families" (φέρτε τις οικογένειές σας). Δεν μπορούμε να μη σχολιάσουμε κάποια πράγματα: Το συγκεκριμένο σύνθημα κρύβει τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος. Οι πρόσφυγες

και οι οικογένειές τους δεν έφυγαν από τις χώρες τους για να... αλλάξουν τον αέρα τους, ούτε έρχονται ως εδώ με περίπατο. Έφυγαν για να γλιτώσουν τις ζωές τους από τις εγκληματικές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, φτάνουν στην Ελλάδα αφού πρώτα έχουν δει το θάνατο κατάματα και έχουν πέσει θύματα στυγνής εκμετάλλευσης από τους διακινητές. Πού ακριβώς "καλωσορίζουν" οι συγκεκριμένοι τους πρόσφυγες, και μάλιστα τους καλούν

να "φέρουν και τις οικογένειές τους"; Μήπως η Ελλάδα και η ΕΕ είναι η "Γη της Επαγγελίας"; Μήπως εδώ και στις άλλες χώρες της ΕΕ δεν κινδυνεύουν από την κρατική καταστολή; Δεν υπάρχουν εκμεταλλευτές για να συνεχίσουν το έργο των δουλέμπορων; Υποθέτουμε ότι και οι Γερμανοί βιομήχανοι που μίλησαν για την ανάγκη να υποδεχτεί

η Γερμανία μισό εκατομμύριο πρόσφυγες το χρόνο ώστε να τους αξιοποιήσουν σαν φθηνά εργατικά χέρια, πρέπει να ετοιμάζουν ήδη τα δικά τους πανό με το ίδιο σύνθημα.

Τα καλωσορίσματα είναι η φωνή των εκμεταλλευτών που διψάνε για φθηνά εργατικά χέρια. Το σύνθημα όλων των καταπιεσμένων είναι η αλληλεγγύη, ο αγώνας ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, στις αιτίες που γεννούν την προσφυγιά και τη μετανάστευση και αυτό δεν γίνεται με συνθήματα που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Όσον αφορά το επιχείρημα ότι αυτό το σύνθημα στρέφεται ενάντια στους ρατσιστές, αυτά είναι "φρου-φρου κι αρώματα". Ο ρατσισμός θέλει την εκμετάλλευση με τον τρόμο, θεωρώντας την εργατική δύναμη λαθραίο εμπόρευμα και τα συνθήματα του τύπου "refugees welcome" θέλουν την εκμετάλλευση με το γάντι ως, νόμιμο εμπόρευμα. Η καλύτερη ένδειξη αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και μετανάστες δεν είναι ο εξωραϊσμός του προβλήματος, αλλά ο αγώνας ενάντια στην αιτία που το γεννά.

Είδη πρώτης ανάγκης για τους πρόσφυγες θα συγκεντρωθούν το τριήμερο του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή και συγκεκριμένα στο χώρο του Στεκιού Νέων Εργαζομένων και Ανέργων.

10

"Εμείς οι ίδιοι μοιάζουμε των εγκλημάτων τους απόηχος..."

(Μπ. Μπρεχτ)

* Ευχαριστούμε το φωτορεπόρτερ Δημή-τρη Μιχαλάκη για την παραχώρηση φωτο-γραφικού υλικού.

ακτές της Τουρκίας να βρουν κάποιο δουλέ-μπορο να πάρουν σειρά και με 2 ως 5 χιλιάδες, ανάλογα τα κέφια του δουλεμπόρου, να μπουν σε κάποια βάρκα να πάνε απέναντι στην Κω, στη Μυτιλήνη. Από εκεί να πάνε στον Πειραιά και στην Αθήνα. Μένουν σε πρόχειρους καταυ-λισμούς, συγγενείς, νοικιάζουν, κάθονται μέχρι να μαζέψουν μερικά χρήματα και να μπορέ-σουν να φύγουν μετά να πάνε στην Ευρώπη. Οι περισσότεροι παίρνουν το βραδινό τρένο ή το λεωφορείο για τη Θεσσαλονίκη ή το Κιλκίς για να φύγουν για τα Σκόπια ή για την βόρεια και κεντρική Ευρώπη.

Οι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης απα-γορεύουν σε μέσο μαζικής μεταφοράς να επι-βιβάζει μετανάστες σε Νομό που συνορεύει με άλλο κράτος. Και αν κάποιος ιδιώτης πάρει από λύπη έναν μετανάστη με το αμάξι του, η αστυνομία μπορεί να του χρεώσει την κατη-γορία του δουλεμπόρου. Αρά λοιπόν, οι πρό-σφυγες φτιάχνουν ομάδες που φεύγουν από τη Θεσσαλονίκη και πάνε 80 χιλιόμετρα με τα πόδια χρησιμοποιώντας το GPS, προσπα-θώντας να αποφύγουν τους δουλεμπόρους. Συμμορίες από δουλεμπόρους επιτίθενται στα καραβάνια για να παραδειγματίσουν τους

επόμενους. Γι' αυτό πλέον οι πρόσφυγες κι-νούνται σε μεγαλύτερες ομάδες και παίρνουν ό,τι μέτρα μπορούν για να προφυλαχθούν.

Υπάρχουν πολλοί δουλέμποροι όμως, που παίρνουν τα λεφτά και τους οδηγούν σε πα-γίδες. Τα περιστατικά με δουλεμπόρους που οδήγησαν σε ναρκοπέδιο καραβάνια προ-σφύγων είναι πολλά.

Αν καταφέρουν να περάσουν από τις συμμορί-ες, από τα πυρά των στρατιωτών από τα απέναντι σύνορα, μετά από χίλιες δυσκολίες περνάνε στο επόμενο κράτος και ο Γολγοθάς συνεχίζεται.

Όσους πιάσουν, τους στέλνουν πίσω στο πρώτο ευρωπαϊκό κράτος που μπήκαν, αυτός είναι άλ-λωστε ο κανονισμός της ΕΕ ,που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών, ή τους απελαύ-νουν για τη χώρα από όπου ξεκίνησαν.

Συνήθως όσοι ξεριζώνονται από τις χώρες της Μέσης Ανατολής, θέλουν να πάνε στις χώρες τις κεντρικής και βόρειας Ευρώπης: Βέλγιο, Ολλανδία, Σκανδιναβία. Κάποιοι έχουν ένα συγκεκριμένο μέρος να φτάσουν, έχουν οικογένειες, συγγενείς, ένα γείτονα που μπορεί να τους βρει μια δουλειά, να τους

κρύψει για λίγο μέχρι να προχωρήσουν πιο πέρα. Κάποιοι άλλοι όμως, παρά το ότι δεν έχουν κανέναν να τους περιμένει, δεν μπο-ρούν παρά να το ρισκάρουν.

Ο πόλεμος στη Συρία έχει κρατήσει ήδη 4 χρόνια. Υπάρχουν περιοχές που είναι τελείως κατεστραμμένες, από εκεί είναι που φεύγουν οι περισσότεροι. Είναι στο τρίγωνο Χαλέπι-Χομς-Δαμασκός ως τα παράλια. Αυτό γιατί πρόκειται για τις πλουσιότερες περιοχές σε κοιτάσματα πετρελαίου και ορυκτού πλούτου. Οι καπιταλιστές μάχονται για το ποιος θα τις ελέγξει, βάζοντας τους λαούς να σφάζονται για τα συμφέροντά τους. Φαίνεται λοιπόν ότι το θέμα είναι πολιτικό. Η καπιταλιστική βαρ-βαρότητα και οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί είναι αυτοί που φέρνουν στους λαούς τέτοιες δυστυχίες και η Συρία δεν αποτελεί το μονα-δικό παράδειγμα. Ας θυμηθούμε την Γιουγκο-σλαβία, το Ιράκ, τη Λιβύη, το Αφγανιστάν. Και μέχρι να ανατραπεί αυτό το σύστημα, η Συρία δε θα είναι το τελευταίο παράδειγμα.

Λ ένε ότι μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις. Είναι πολλές οι εικόνες, τόσο

φωτογραφίες όσο και σκίτσα, που έχουν δει το φως της δημοσιότητας τους

τελευταίους μήνες και οι οποίες αποτυπώνουν χωρίς πολλά λόγια το δράμα

των προσφύγων και των μεταναστών. Των ανθρώπων που φεύγουν από τις χώρες τους

κυνηγημένοι από τις βόμβες και τη φτώχεια και, περνώντας από 40 κύματα, φθάνουν

στην ΕΕ, που τους υποδέχεται είτε με καταστολή, είτε σαν το νέο φθηνό εργατικό δυ-

ναμικό που χρειάζονται τα αφεντικά.

Ο "Οδηγητής" ζήτησε από τέσσερις σκιτσογράφους, τον Ιάκωβο Βάη, τον Πάνο Ζάχαρη,

τον Γιώργο Γόγολο και τον Πάνο Κανελλόπουλο να δημιουργήσουν και να μας στείλουν από

ένα σκίτσο εμπνευσμένο από το συγκεκριμένο θέμα. Σας παρουσιάζουμε το αποτέλεσμα.

11Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015

Η νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που είναι η ίδια που έφερε το 3ο μνημόνιο, έχει δηλώ-σει ότι θα συνεχίσει την ίδια πολιτική που ακολούθησαν και όλες οι προηγούμενες. Δηλαδή, την πολιτική της ΕΕ που εξυπηρετεί τις ανάγκες των μεγαλοεπιχειρηματιών, των βιομηχάνων και των εφοπλιστών και τσακίζει το δικαίωμα των μαθητών στη μόρφωση και τη ζωή.

Οι δήθεν κόκκινες γραμμές της κυβέρνησης στην παιδεία είναι ένα μεγάλο ψέμα, αφού πουθενά δεν αμφισβητεί τις κατευθύνσεις της ΕΕ που προβλέπουν κι άλλη μείωση της κρα-τικής χρηματοδότησης στην παιδεία, κι άλλα κλεισίματα σχολείων, παραπέρα υποβάθμιση της γνώσης που δίνεται στους μαθητές.

Η κατάργηση της Τράπεζας Θεμάτων ήταν αποτέλεσμα του αγώνα των μαθητών. Ενός αγώνα όμως που δε στόχευε μόνο στην Τράπεζα Θεμάτων αλλά συνολικά στο “νέο σχολείο”-εξεταστικό κέντρο, που κοιτάει τους μαθητές στην τσέπη, το σχολείο της παπαγα-

Ά λλη μια νέα χρονιά ξεκίνησε και ήδη οι μαθητές και οι οικογένειές

τους έχουν πάρει μία πρώτη γεύση από το τι τους περιμένει στη

συνέχεια. Ο χειμώνας προβλέπεται βαρύς. Τα σχολεία άνοιξαν με

χιλιάδες κενά σε καθηγητές, με υποχρηματοδότηση, με ελλείψεις σε βι-

βλία -ιδιαίτερα στα ΕΠΑΛ- με ελλείψεις σε προσωπικό καθαριότητας, σε

αναλώσιμα και με άλλα τόσα προβλήματα που βάζουν ακόμα περισσότερα

εμπόδια στο δικαίωμα των μαθητών στη μόρφωση.

λίας που δίνει αποσπασματικές και σκόρπιες γνώσεις.

Σήμερα στους μαθητές δίνουν κουτσουρε-μένες γνώσεις, τόσες όσες χρειάζονται για να είναι χρήσιμοι για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών και τους κρατάνε μακριά από την ολόπλευρη μόρφωση που μπορεί να τους δώσει τη δυνατότητα να κατανοούν την πραγ-ματικότητα, να είναι δημιουργικοί στη ζωή και τη σκέψη τους.

Ιδιαίτερα για τα ΕΠΑΛ:Είναι πρόκληση χωρίς προηγούμενο η εκρη-

κτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα ΕΠΑΛ, ιδιαίτερα και μετά τις αλλαγές των τελευταίων χρόνων. Στα περισσότερα λείπουν βιβλία και καθηγητές ειδικοτήτων, σε κάποια ζητάνε από τους σπουδαστές να αγοράσουν βιβλίο ειδικότητας (βλ. ναυτικό ΕΠΑΛ Πά-τρας), τα εργαστήρια και οι υποδομές είναι απαρχαιωμένα και από φέτος κανένας σπου-δαστής δεν θα μπορεί να δώσει εξετάσεις για εισαγωγή σε Πανεπιστήμια, αλλά μόνο σε ΤΕΙ.

Την ίδια ώρα, οι αλλαγές που έχουν γίνει στις ονομασίες των ειδικοτήτων αφήνουν ξεκρέμαστους πολλούς μαθητές που δεν ολοκλήρωσαν την Γ΄ Λυκείου, αφού σε πολλά ΕΠΑΛ ζητάνε από αυτούς τους μαθητές να ξαναγραφτούν στη Β΄ Λυκείου, αντί να επανα-λάβουν τη Γ΄, γιατί η ειδικότητα που πρέπει

Σε κάθε σχολείο, σε κάθε τάξη:

Να ανοίξει συζήτηση για κάθε πρόβλημα. Για το πώς θα οργανωθεί ο αγώνας και η συλλογική δράση για το σχο-λείο και τη μόρφωση που έχουν ανάγκη οι μαθητές. Για να διοριστούν μόνιμοι καθη-γητές, για να καλυφθούν όλα τα κενά. Να δοθούν τώρα όλα τα βιβλία που λείπουν. Να μπορούν όλοι οι μαθητές να μετακι-νούνται δωρεάν όλες τις ώρες τις ημέρας. Να δοθεί δωρεάν γεύμα στα πλαίσια του σχολείου. Να μη δώσει κανένας μαθητής ούτε 1 ευρώ για βιβλία, θέρμανση ή άλλες λειτουργίες του σχολείου. Να παρέχεται δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους μαθητές. Να μη δουλεύει κανένας ΕΠΑΛίτης για ψίχουλα. Να μπουν μπροστά οι ανάγκες των μαθητών και να δυναμώσει ένας ανυποχώρητος αγώνας.

Να φτιαχτούν αγωνιστικές ομάδες από όσους μαθητές θέλουν να μπουν μπροστά στη συζήτηση, στην οργάνωση του αγώνα, ανεξάρτητα αν είναι εκλεγμέ-νοι ή όχι στα μαθητικά συμβούλια. Ομά-δες που θα παίρνουν πρωτοβουλίες, θα αναπτύσσουν δράση για κάθε ζήτημα που απασχολεί τους μαθητές.

Οι μαθητές να πάρουν πάνω τους τις εκλογές των μαθητικών συμβουλί-ων χωρίς την εμπλοκή διευθυντών, υπουρ-

γείου και καθηγητών. Να οργανώσουν τις συνελεύσεις τους και να εκλέξουν αγωνι-στές μαθητές που θα μπουν μπροστά στην οργάνωση και το συντονισμό του αγώνα.

Να οργανωθεί η αλληλεγγύη ανά-μεσα στους μαθητές, να είναι ένας για όλους και όλοι για έναν. Κανένας μαθητής να μην είναι αδιάφορος για το τι περνάει ο συμμαθητής του στο σπίτι, στο σχολείο. Να χτίσουν τείχος αλληλεγγύης μαζί με τους γονείς, τους εργαζόμενους, τους αγω-νιστές καθηγητές.

Η συλλογικότητα και η αλληλεγ-γύη μεταξύ των μαθητών να μην αφήνει περιθώριο στο ναζιστικό δηλητήριο να πιάσει τόπο, που χωρίζει τους μαθητές και παρουσιάζει το φίλο για εχθρό. Γιατί οι μαθητές δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους. Αντίθετα, όλους τους μαθη-τές από τις λαϊκές γειτονιές, τους ενώνουν τα ίδια προβλήματα, οι ίδιες ανάγκες, τα ίδια όνειρα.

Οι μαθητές να πάρουν πάνω τους τη λειτουργία αθλητικών και πολιτι-στικών ομάδων, να τους δώσουν ζωή. Να απαιτήσουν χώρους και υποδομές για να μπορούν να λειτουργούν και να ανα-πτύσσουν τις δραστηριότητές τους. Να διοργανώσουν τουρνουά, θεατρικές παρα-στάσεις, εκθέσεις και άλλα.

Δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο! Οργανώνουμε τον αγώνα μας, συντονίζουμε τη δράση μας!

να ολοκληρώσουν έχει αλλάξει ονομασία ή πρόγραμμα σπουδών.

Η κοροϊδία πάει σύννεφο... Και όλα αυτά για να προσφέρουν οι ΕΠΑΛίτες τζάμπα εργα-σία σε επιχειρήσεις στο όνομα της μαθητείας και στη συνέχεια να δουλεύουν για ένα κομ-μάτι ψωμί.

Οι μαθητές να πάρουν πάνω τους τις εκλογές των μαθητικών συμβουλίων χωρίς την εμπλοκή διευθυντών, υπουργείου και καθηγητών. Να οργανώσουν τις συνελεύσεις τους και να εκλέξουν αγωνιστές μαθητές που θα μπουν μπροστά στην οργάνωση και το συντονισμό του αγώνα

Αυτός ο χειμώνας θα είναι καυτός από τα προβλήματα στα ΕΠΑΛ. Χαμένες ώρες και ειδικότητες που δε λειτουργούν, τεράστια κενά και ελλείψεις, “τρύπια” ταβάνια, απαρχαιωμένα εργαστήρια κ.ά. συνθέτουν μια εκρηκτική κατάσταση... Οι μαθητές των ΕΠΑΛ δεν πρέπει να κάνουν τη χάρη σε κανέναν που τους θεωρεί αναλώσιμους ή μαθητές δεύτερης κατηγορίας. Δεν υπάρχουν σκάρτοι μαθητές! Σκάρτο είναι το σύστημά τους!

12

Αυτό το διάστημα γίνονται οι μαθητικές εκλογές, για να εκλέξουν οι μαθητές τα συμβούλιά τους σε κάθε τάξη και σε κάθε σχολείο.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα σχολεία με τα δε-κάδες προβλήματα, τις ελλείψεις, τα εμπό-δια που μπαίνουν σε κάθε μαθητή για το δικαίωμά του στη μόρφωση, η εκλογή αγωνιστών μαθητών στα 5μελή και 15μελή είναι απαραίτητος όρος για να οργανωθεί ο αγώνας των μαθητών ενά-ντια στα προβλήματα και τις αιτίες που τα γεννούν. Είναι όρος για να γεμίσουν ζωή τα σχολεία και η κάθε τάξη.

Γιατί τα αγωνιστικά μαθητικά συμβούλια μπορούν και πρέπει: Να μπουν μπροστά για την οργάνωση

της συζήτησης και του συλλογικού αγώνα για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές. Να οργανώσουν τον αγώνα για το

σχολείο και τη ζωή που έχουν ανάγκη, κόντρα στο “νέο σχολείο”, που φέρνει η πολιτική της ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που τη στηρίζουν. Να δώσουν ζωή σε κάθε δραστηριό-

τητα μέσα στο σχολείο, για να αναπτυχθεί η συλλογικότητα μεταξύ των μαθητών. Να πρωτοστατούν για να γίνονται σε

σταθερή βάση συνελεύσεις ακόμα και όλου του σχολείου, ώστε να μπορούν οι μαθητές να εκφράσουν τη γνώμη και τις ανησυχίες τους, να συζητάνε για τα αιτή-ματα και τις μορφές του αγώνα τους. Να βάλουν σε κίνηση ή να δημιουρ-

γήσουν εκεί που δεν υπάρχουν ομάδες μαθητών, αθλητικές, πολιτιστικές κ.λπ. που θα οργανώνουν διάφορες δραστηρι-ότητες, τουρνουά, εκδηλώσεις, εκθέσεις, ό,τι τραβάει η ψυχή των μαθητών.

Δεν παζαρεύουμε τα όνειρά μας! Τα μέλη της ΚΝΕ θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ θα είναι μπροστά σε αυτόν τον αγώνα με όλες τους τις δυνάμεις. Γιατί ξέρουμε ότι η δύναμη είναι στα δικά μας χέρια, στην αποφασιστικότητα και την οργάνωση του αγώνα, στη συλλογική δράση ενάντια στα προβλήματα και τις αιτί-ες που τα δημιουργούν. Γιατί ξέρουμε ότι τα όνειρά μας δε χωράνε στα όρια αυτού του σά-πιου συστήματος. Γιατί ξέρουμε ότι “νέο” και “σύγχρονο” δεν είναι η ζωή γεμάτη ανασφά-λεια για το παρόν και το μέλλον μας, δεν είναι η παιδεία-ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα, η

παπαγαλία αντί για την ουσιαστική μόρφωση, η τζάμπα εργασία στο όνομα της μαθητείας. Γιατί σύγχρονο και ρεαλιστικό είναι ό,τι καλύ-πτει τις σύγχρονες ανάγκες μας.

Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες για να ζή-σουμε καλύτερα, για να έχουμε ένα σχολείο που θα καλύπτει τις ανάγκες μας στη μόρφω-ση. Υπάρχουν χιλιάδες καθηγητές άνεργοι για να καλύψουν τα κενά. Υπάρχουν χιλιάδες άνεργοι επιστήμονες και τεχνίτες για να φτιά-ξουν κατάλληλες και ασφαλείς υποδομές για τα σχολεία.

Παλεύουμε για το σχολείο και τη ζωή που μας αξίζει

Με βάση αυτές τις δυνατότητες χρειάζεται οι μαθητές, μέσα από το δυνάμωμα της συζή-τησης και του συλλογικού τους αγώνα, να πα-

λέψουν και να διεκδικήσουν το σχολείο που έχουν ανάγκη. Ένα σχολείο δωρεάν για όλα τα παιδιά όπου κανείς δεν θα πληρώνει τίπο-τα. Ένα σχολείο όπου όλοι οι μαθητές θα μορ-φώνονται το ίδιο, ένα σχολείο με υποδομές, καθηγητές, βιβλία παντού, που θα προσφέρει σφαιρική και ολόπλευρη μόρφωση στη νέα γενιά για να μπορεί να την αξιοποιήσει για την πρόοδο της κοινωνίας. Ένα σχολείο που θα εξασφαλίζει την ενεργητική συμμετοχή των μαθητών και θα λαμβάνει υπόψη συνο-λικά τις ανάγκες τους σε όλες τις πλευρές της ζωής τους. Θα καλύπτει, δηλαδή, την ανάγκη τους να αθληθούν, να μάθουν ένα μουσικό όργανο, να ασχοληθούν με τα ιδιαίτερα εν-διαφέροντα και τις κλίσεις τους. Να παλέ-

ψουν για ένα σχολείο που θα αναγνωρίζει την ανάγκη της κοινωνίας να έχει τεχνικούς, τεχνίτες και θα δίνει ουσιαστική και στέρεη γνώση για να μπορούν να παρακολουθήσουν την εξέλιξη της τεχνικής. Ένα σχολείο ενιαίο, δωδεκάχρονο και υποχρεωτικό για όλους, που θα έχει σκοπό να βοηθήσει τη νέα γενιά να αντιμετωπίζει δημιουργικά τις σπουδές, τη δουλειά, τη ζωή της συνολικά.

Αυτό το σχολείο αξίζει σε κάθε μαθητή και μαθήτρια και γι’ αυτό πρέπει να παλέψουν όλοι οι μαθητές μαζί με τους γονείς τους, τους εκπαιδευτικούς που πραγματικά ενδι-αφέρονται για τη μόρφωση και τη ζωή των μαθητών, με όλους τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του μόχθου.

Μαζί είμαστε πιο δυνατοί!

Φωτεινή Παγούνη,μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ

Να απαιτήσουν τους απαραίτητους χώρους και υποδομές για τη λειτουργία αυτών των ομάδων μέσα και έξω από το σχολείο. Να πάρουν πρωτοβουλίες για την ορ-

γάνωση της αλληλεγγύης ανάμεσα στους μαθητές. Για να γίνει πράξη το σύνθημα “ένας για όλους και όλοι για έναν”, για να μην έχουν χώρο να σταθούν ούτε οι φα-σίστες ούτε το ναζιστικό τους δηλητήριο μέσα στα σχολεία. Να έχουν λόγο για το ίδιο το περι-

εχόμενο του σχολείου, βγάζοντας εφημε-ρίδες, ενημερωτικά φυλλάδια, στήνοντας blogs για να ενημερώνονται και να συμμε-τέχουν στις διάφορες δραστηριότητες όλοι οι μαθητές.

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ να μπουν μπροστά, σαν μια ομάδα για να διεξα-χθούν οι μαθητικές εκλογές μέσα στον Οκτώβρη, παράλληλα με την οργάνωση του αγώνα για τα ζητήματα που καίνε τους μαθητές. Να γίνουν οι εκλογές υπόθεση όλων των μαθητών. Δεν έχουν καμία δου-λειά διευθυντές, καθηγητές και υπουργείο στη διαδικασία αυτή.

Οι μαθητές να πραγματοποιήσουν Γε-νικές Συνελεύσεις για να γίνει παντού συζήτηση για την ανάγκη που υπάρχει τα μαθητικά συμβούλια να αποτελούνται από πρωτοπόρους, αγωνιστές μαθητές. Να γίνει συζήτηση για την ανάγκη όλων των σχολείων για συντονισμό σε επίπεδο περιοχής, πόλης, δήμου και αντίστοιχα για συντονισμό ανάμεσα σε περιοχές σε σταθερή βάση. Να εκλέξουν εφορευτική επιτροπή που θα αναλάβει τη διεξαγωγή των μαθητικών εκλογών.

Στο δρόμο της οργάνωσης και του αγώνα δημιουργούμε τους όρους για να κατακτήσουμε τα δικαιώματά μας!

Εκλέγουμε αγωνιστές μαθητές στα 5μελή-15μελή

Σε κάθε σχολείο, σε κάθε τάξη, να ανοίξει συζήτηση για κάθε πρόβλημα. Για το πώς θα οργανωθεί ο αγώνας και η συλλογική δράση για το σχολείο και τη μόρφωση που έχουν ανάγκη οι μαθητές

Δεν μένουμε με σταυρωμένα χέρια! Διεκδικούμε τα όνειρα και τις ανάγκες μας για μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα! “Δίνουμε ζωή στο σχολείο… κάνουμε τη ζωή σχολείο”!

13Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015

“Οδηγητής”: Τι αφορούν οι ανατροπές που έρχονται το επόμενο διάστημα και τι στόχο έχουν;

Γιάννης Πρωτούλης: Τα μέτρα είναι σκληρά. Αφορούν την κοινωνική ασφάλιση, τα εργασι-ακά, φόρους για τα λαϊκά στρώματα, ιδιωτικο-ποιήσεις κ.α. Συνεχίζεται η πίεση από τα επι-τελεία της ΕΕ τις ενώσεις των εργοδοτών (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ) για να υλοποιηθούν οι συμφωνίες. Θέ-λουν την απαλλαγή κράτους και εργοδοτών από την υποχρέωση της κοινωνικής ασφάλι-

σης, από τις συλλογικές συμβάσεις που έχουν απομείνει. Θέλουν να έχουν λυμένα τα χέρια τους και με το νόμο για ομαδικές απολύσεις χωρίς περιορισμούς, χωρίς αποζημιώσεις ή με αποζημιώσεις ψίχουλα. Να αντικαθιστούν το προσωπικό τους πιο εύκολα, να έχουν πλήρη ελευθερία, που σημαίνει καμιά προστασία του εργαζόμενου στη δουλειά.

Μαζί με αυτά οι πλειστηριασμοί κατοικιών που θα έρθουν είναι μεγάλο μέτωπο, μέτωπο κοινής πάλης με τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά. Θα δεχτούμε οι κλητή-ρες με τον αστυνόμο να βγάζουν τον κό-σμο από το σπίτι του; Να δούμε και εδώ τις εικόνες που βλέπουμε στην Ισπανία και στις ΗΠΑ; Η νεολαία, με την ΚΝΕ μπροστά, πρέπει να ετοιμάζεται να δώσει μάχες…

Παρουσιάζουν ότι υπάρχει λαϊκή συναίνε-ση στα μέτρα και έγκριση εφαρμογής τους, αξιοποιώντας το εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό χρειάζεται να απαντηθεί από τους νέους και τις νέες στη ζωή, με την ενεργό συμμετοχή τους στο κίνημα, να απορριφθεί με αγώνα και όχι με αποχή. Με την αποχή δεν ιδρώνει το αυτί τους. Ίσα-ίσα, τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση.

Τα μέτρα έχουν στόχο την εργατική τάξη, την νέα βάρδια των εργαζομένων, να γίνει πιο φθηνή και υποταγμένη. Αυτός είναι και ο χαρακτήρας των μνημονίων. Προϋπόθεση μιας έστω και χλιαρής ανάκαμψης είναι η κατάργηση των όποιων κατακτήσεων είχαν οι εργαζόμενοι. Είναι τεράστιο ψέμα ότι με

την καπιταλιστική ανάπτυξη θα υπάρξει άνοδος του βιοτικού επιπέδου και ανακού-φιση των λαϊκών στρωμάτων. Οι νέοι και οι νέες να είναι πιο ψυλλιασμένοι σε αυτά που ακούνε. Για παράδειγμα, η ανάκαμψη που σημειώθηκε σε άλλα καπιταλιστικά κράτη, δεν μείωσε στο παραμικρό την ανεργία. Αύξησε τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο, δεν οδήγησε σε ανάκτηση των απωλειών, ούτε σε κατάργηση αντεργατικών αντιλαϊ-κών νόμων. Στην Μ. Βρετανία τα zero hour contracts (συμβόλαια μηδενικού ωραρίου), στην Ολλανδία τα on calls (όλη μέρα πάνω από το τηλέφωνο), στη Γερμανία τα mini jobs, τα one euro job (δουλειά για ένα ευ-ρώ την ώρα), η μαθητεία, τα δουλεμπορικά γραφεία (“εταιρείες ανθρώπινου δυναμι-κού”) και πάρα πολλά άλλα αποδεικνύουν το μαύρο μέλλον που ετοιμάζουν, την ενι-αία επίθεση σε όλη την καπιταλιστική ΕΕ.

Πολύ περισσότερο που η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί καθώς εμφανίζο-νται σημάδια για την εκδήλωση μιας νέας διεθνούς συγχρονισμένης κρίσης και οξύ-νονται οι ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις.

“Ο”: Πως μπορεί να αλλάξει η σημερινή κατάσταση στο εργατικό-συνδικαλιστικό κίνημα;

Γ.Π: Η προσπάθεια για τον αφοπλισμό του κινήματος είναι η μεγάλη προσφορά

του ΣΥΡΙΖΑ στο σύστημα. Από τις ψεύτικες προσδοκίες που καλλιεργούσε, ότι χωρίς ρήξη και σύγκρουση με τα μονοπώλια, την καπιταλιστική εργοδοσία, την εξουσία τους, τις ενώσεις τους, όπως η ΕΕ, μπορούν να σκιστούν μνημόνια και αντεργατικοί νόμοι ως την ήπια εφαρμογή που επαγγέλλεται σήμερα. Τεράστιες ευθύνες έχουν και όλες εκείνες οι δυνάμεις που καλούσαν τους ερ-γαζόμενους να κάνουν διαδηλώσεις στήριξης της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση, που παραμύθιαζαν τον κόσμο ότι τάχα έχει κόκκι-νες γραμμές, που καλλιεργούσαν την αναμο-νή στην “πρώτη φορά αριστερά”.

Όλες αυτές οι δυνάμεις ήταν μαζί με τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό, δια-μορφώνοντας συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε μεγάλα συνδικάτα, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα και τις τριτοβάθμιες οργανώσεις. Μαζί στους περιβόητους κοινωνικούς διαλόγους, μαζί στην επίθεση στο ΠΑΜΕ. Ήταν μεγάλο εμπόδιο στην ανάπτυξη αγώνων, στον προ-σανατολισμό, στην απάντηση του εργατικού-λαϊκού κινήματος στην αντεργατική λαίλαπα. Κυρίως είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για την απομάκρυνση των εργαζόμενων από τα σω-ματεία τους, την απομάκρυνση της νεολαίας από το συνδικαλιστικό κίνημα, την άποψη που έχουν περάσει στη νεολαία για τα συνδι-κάτα, τους συνδικαλιστές, βαθιά αντιδραστι-κές απόψεις.

«Το κίνημα να επιδιώκει την “αστάθειά” του καπιταλιστικού δρόμου και της Ε.Ε.

και όχι να τη φοβάται»

Ο ι εκλογές πέρασαν. Όπως προειδοποιούσε σε όλη την προ-

εκλογική περίοδο το ΚΚΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που

προέκυψε έχει ήδη δεσμευτεί, υπογράφοντας το 3ο μνημό-

νιο, να φέρει άμεσα προς ψήφιση μια σειρά από βάρβαρα μέτρα με

στόχο την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας. Αξιοποιώντας το

επιχείρημα ότι ο λαός ενέκρινε αυτή την πολιτική με την ψήφο του,

φέρουν νέες σαρωτικές ανατροπές στο σύνολο της ζωής των εργα-

με το Γιάννη Πρωτούλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνο του τμήματος της ΚΕ για την ερ-γατική-συνδικαλιστική δουλειά.

ζομένων και της νεολαίας. Γι΄ αυτό και είναι επείγουσα ανάγκη να

προχωρήσει με πιο αποφασιστικά βήματα η ανασύνταξη του εργατι-

κού-λαϊκού κινήματος, να οργανωθούν εστίες αντίστασης παντού, να

δυναμώσει η αλληλεγγύη.

Για τα παραπάνω ζητήματα ο “Οδηγητής” συζήτησε με το Γιάννη Πρω-

τούλη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνο του τμήματος της ΚΕ για την

εργατική-συνδικαλιστική δουλειά.

14

Αυτός ο συσχετισμός μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Η ανατροπή των συσχετισμών σε συνδικάτα, ομοσπονδίες είναι στόχος για τον οποίο το ΠΑΜΕ καλεί σε συμπόρευση κάθε τίμιο συνδικαλιστή, κάθε εργαζόμενο. Να πάρουν οι εργαζόμενοι τα συνδικάτα στα δικά τους χέρια, να απαλλαγούν από τους ανθρώπους της εργοδοσίας. Να συμπορευ-τούν με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ που, παρά τις όποιες διαφωνίες, όλοι οι εργαζόμενοι καλής θέλησης αναγνωρίζουν ότι συγκρο-τείται από τίμιους ανιδιοτελείς αγωνιστές συνδικαλιστές. Βρέθηκε μπροστά ανυποχώ-ρητα όλα αυτά τα χρόνια ως οργανωτής των αγώνων.

Η κυβέρνηση θα αξιοποιήσει και τα άλλα αστικά κόμματα, που όλα μαζί θα πιέζουν στην εφαρμογή των μέτρων το καθένα για δικό του λογαριασμό, όλα μαζί θα επιτεθούν στις λαϊκές αντιδράσεις, στο εργατικό-λαϊκό κίνημα και το Κόμμα, αυτό πρέπει να είναι καθαρό. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα συνε-χίσει την εξαπάτηση, την παραπλάνηση. Με το τέχνασμα των “ισοδύναμων” θα προσπα-θεί συνεχώς να διασπά τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα, να καλλιεργεί ψεύτικες προσδοκίες από την καπιταλιστική ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη. Θα αξιοποιεί και την στάση των άλλων κομμάτων που θα πιέ-ζουν για περισσότερα για να εμφανίσει τα μέ-τρα πιο ήπια. Θα αξιοποιήσει και τις δυνάμεις της στο λαϊκό κίνημα.

“Ο”: Ποιες είναι οι βασικές αιχμές που θέτουν οι δυνάμεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ ως ζητήματα πάλης στο εργατικό κίνημα για το αμέσως επόμενο διάστημα; Ποιες μορφές πάλης προτείνουν στις οργανώ-σεις της εργατικής τάξης;

Γ.Π: Εστίες αντίστασης παντού! Επιδίωξή μας είναι οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ να πρωτοστατήσουν μέσα στις οργανώσεις του μαζικού λαϊκού κινήματος και της νεολαίας, μέσα από το ΠΑΜΕ, τις δυνάμεις της κοινω-νικής συμμαχίας με στόχο να γεννιούνται εστίες αντίστασης παντού. Τα αιτήματα να ενοποιούν την πάλη. Π.χ. μαζί με τον αγώνα για να πληρωθούν οι εργαζόμενοι στα 5μηνα προγράμματα, στα voucher και αλλού, να ανοίγεται συνολικά το θέμα της απλήρωτης δουλειάς, το ύψος του μισθού, οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, τι είναι, γιατί αξίζει να παλέψουμε για αυτές.

Σε κάθε εστία αγώνα να εκφράζεται η αλληλεγγύη με άμεσο πρακτικό τρόπο, να επιδιώκουμε όσο είναι δυνατό κάθε φορά να γίνεται κέντρο συντονισμού δυνάμεων. Έτσι σπάει η μοιρολατρία! Όπλο των εκμεταλ-λευτών είναι η μιζέρια, η απελπισία. Το δικό μας όπλο είναι η αλληλεγγύη στον αγώνα, στον συνάδελφο, στον γείτονα.

Οργάνωση της εργατικής τάξης, του λα-ού και κοινωνική συμμαχία. Αυτή είναι η απάντηση στην ενιαία στρατηγική όλων των

αστικών κομμάτων, καπιταλιστικής εργοδο-σίας, επιτελείων της ΕΕ. Πλατιά δουλειά για την οργάνωση με σύνθημα: “οργάνωση πα-ντού”! Ξεκινώντας από τον χώρο δουλειάς, η οργάνωση να διευρύνεται στις γειτονιές, να αγκαλιάζει τους ανέργους, την μισοάνεργη νεολαία. Οργάνωση των ανέργων, οργάνωση στις γειτονιές με πρωταγωνιστικό ρόλο των σωματείων, δοκιμάζοντας και νέες μορφές. Αποφασιστική βελτίωση της λειτουργίας των σωματείων, των λαϊκών επιτροπών. Η οργάνωση της εργατικής τάξης, της νεολαίας είναι μεγάλο και σύνθετο καθήκον, πρώτο κα-θήκον. Ενίσχυση της λειτουργίας των οργανώ-σεων, δημιουργία νέων οργανώσεων εκεί που υπάρχει μάζα εργατοϋπαλλήλων ανοργάνωτη, μάζες ανέργων, μισοάνεργων, περιστασιακά εργαζόμενων. Άμεσα πρωτοστατούμε για την συνεδρίαση των μαζικών φορέων, για μαζικές συλλογικές διαδικασίες (γενικές συνελεύσεις, συσκέψεις, συγκεντρώσεις σε χώρους).

Για παράδειγμα το ασφαλιστικό που έρ-χεται, δεν περιορίζεται μόνο στις συντάξεις. Πρέπει να αναδείξουμε ότι αφορά το σύνολο των όρων ζωής του εργαζόμενου και ειδικότε-ρα τις νεότερες ηλικίες, κυρίως τις σημερινές νεότερες ηλικίες. Αφορά την ιατροφαρμα-κευτική περίθαλψη, την προστασία των παιδιών, την προστασία στην δουλειά. Για τις ηλικίες εργαζομένων κάτω των 50 θα δι-αμορφωθεί ένα τοπίο που καμιά σχέση δεν έχει με τα δικαιώματα που γνώρισαν οι με-γαλύτερες γενιές. Δεν έχει να κάνει με εξορ-θολογισμό όπως προπαγανδίζει η κυβέρνηση αλλά για βασική επιδίωξη του κεφαλαίου.

Προετοιμάζουμε μαζικά, πλατιά την απεργια-κή απάντηση της εργατικής τάξης, την αγωνι-στική απάντηση όλου του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας με όλες τις μορφές.

Επιμένουμε στις μαζικές, συλλογικές δι-αδικασίες στο κίνημα, στην συζήτηση. Πιο αποφασιστικά δυναμώνουμε την Αλληλεγγύη στους άνεργους, τους πρόσφυγες και μετα-νάστες, τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, τους απλήρωτους εργαζόμενους, χαμηλοσυ-νταξιούχους. Το δίμηνο Νοέμβρη-Δεκέμβρη προγραμματίζουμε μαζικές πρωτοβουλίες.

Οι νέοι κομμουνιστές πρέπει να πρω-τοστατήσουν στον ιδεολογικό πολιτικό αγώνα, στο μέτωπο με τη θεωρία της πο-λιτικής σταθερότητας. Θεωρία που οδηγεί στην υποταγή, το συμβιβασμό και την ένταση του αυταρχισμού. Το κίνημα έχει όφελος με την παρέμβασή του να δυσκολεύει τη “σταθε-ρότητα” του αστικού πολιτικού συστήματος, την ικανότητα του συστήματος να βρίσκει

εναλλακτικές. Έχει συμφέρον να επιδιώκει το αδυνάτισμα της καπιταλιστικής πολιτικής εξουσίας, την “αστάθειά” του καπιταλιστικού δρόμου και της Ε.Ε. και όχι να τη φοβάται. Είναι ενιαίο καθήκον να μην υποταχθεί η ερ-γατική-λαϊκή πλειοψηφία στον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι έδωσε τη συναίνεσή της για την εφαρμογή των μέτρων.

Συνεχίζουμε πιο επιθετικά την συζήτηση για το ποια ανάπτυξη έχει ανάγκη ο λαός και σε ποια κατεύθυνση και με ποιο τρόπο θα ικα-νοποιηθούν οι εργατικές και λαϊκές ανάγκες. Με πλατιά συζήτηση και εκλαΐκευση της πρό-τασης εξουσίας του ΚΚΕ.

15Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015

Η ανανεωμένη πλέον συγκυβέρνηση ΣΥΡΙ-ΖΑ-ΑΝΕΛ πορεύεται στο δρόμο της εφαρμο-γής των αντιλαϊκών μέτρων και μνημονίων, που σημαίνει ότι θα προστεθούν κι άλλα αντιλαϊκά μέτρα στα ήδη υπάρχοντα. Για αυτό με κάθε μέσο προσπαθεί να αποσπάσει την συναίνεση και την υποταγή της νεολαίας, για αυτό και σπέρνει απλόχερα απογοήτευση. Προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν υπάρχει άλ-λος δρόμος από την καπιταλιστική ανάπτυξη, ότι αυτές οι συμφωνίες με τα αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνουν είναι η καλύτερη επιλο-γή αυτή τη στιγμή και πως όταν έρθει η ανά-πτυξη θα είναι προς όφελος του λαού. Μας κοροϊδεύουν, όμως, γιατί οι μειωμένοι μισθοί, οι περικοπές στις παροχές και το ασφαλιστι-κό, οι ιδιωτικοποιήσεις είναι η βάση για την καπιταλιστική ανάκαμψη και ήρθαν για να μείνουν.

Στην ήδη επιβαρυμένη κατάστασηαπό τα 2 προηγούμενα μνημόνια...

Η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμε-ρα με την υποχρηματοδότηση στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, εξαιτίας των κατευθύνσεων της ΕΕ και της πολιτικής όλων των κυβερνήσεων, βάζει ήδη μεγάλα εμπόδια στους νέους που θέλουν να σπουδάσουν: Η χρηματοδότηση για τη φοιτητική μέρι-

μνα διαρκώς μειώνεται, ενώ έχει περάσει στο

Μπαίνουμε στο νέο έτος με δύναμη και ορμή

Η νέα ακαδημαϊκή χρονιά ξεκινάει αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλο-

γές. Η πλατιά συζήτηση που άνοιξαν την προεκλογική περίοδο τα μέ-

λη της ΚΝΕ έδειξε ότι υπάρχουν χιλιάδες φοιτητών και σπουδαστών

που αναζητούν μια διαφορετική λύση, που ψάχνουν διέξοδο από τη σημερι-

νή σαπίλα για να ζήσουν καλύτερες μέρες χωρίς ανασφάλεια για το μέλλον.

Φάνηκε πως υπάρχουν πολλοί νέοι που συζητούν με μεγάλο ενδιαφέρον για

να μάθουν τι είναι αυτό για το οποίο παλεύει η ΚΝΕ και το ΚΚΕ, ποιος είναι

ο διαφορετικός δρόμος που προτείνει και πως θα φτάσουμε ως εκεί. Ο αρνη-

τικός συσχετισμός του εργατικού και φοιτητικού κινήματος εκφράστηκε στα

αποτελέσματα των εκλογών. Εκφράστηκε όμως και μία θολή δυσαρέσκεια

προς το αστικό πολιτικό σύστημα, με την μεγάλη αποχή. Ένα μεγάλο μέρος

της νεολαίας δεν επέλεξε το βήμα της ενεργητικής αμφισβήτησης, της στήρι-

ξης του ΚΚΕ, αλλά επέλεξε την παθητική στάση της αποχής. Μπορεί όμως να

κάνει αυτό το βήμα και να οργανώσει την δυναμική απάντησή του μέσα από

τους συλλόγους, κόντρα στο κλίμα υποταγής και συμβιβασμού. Ανεξάρτητα

το τι ψήφισε ο καθένας είναι προς το δικό του συμφέρον να παλέψει στο πλάι

των κομμουνιστών για την πραγματική διέξοδο υπέρ του λαού και της νεολαί-

ας. Μόνο στο δρόμο της ανατροπής μπορεί το κίνημα να αποσπά κατακτήσεις

και σήμερα. Μόνο ο δικός μας αγώνας με προσανατολισμό ρήξης μπορεί να

μας κρατήσει όρθιους στο βαρύ χειμώνα που έρχεται.

σύνολο της σε εργολάβους οι οποίοι τώρα είτε κλείνουν τις λέσχες σίτισης ως “ασύμ-φορες”, όπως γίνεται στις Φοιτητικές Εστίες Αθήνας, είτε ζητούν ενοίκιο για τη διαμονή σε δωμάτιο των φοιτητικών εστιών. Πολλές από τις ανάγκες σε αναλώσιμα

και βιβλία καλύπτονται από τους φοιτητές, ενώ η κυβέρνηση μελετάει την παραπέρα πε-ρικοπή των δαπανών για συγγράμματα. Το διδακτικό προσωπικό έχει μειωθεί

δραματικά μέσα στα τελευταία 5 χρόνια,

ενώ οι υποδομές που χρησιμοποιούνται δεν επαρκούν για τις ανάγκες των μαθημάτων, έτσι καταλήγουν να μένουν φοιτητές έξω από αίθουσες, εργαστήρια και αμφιθέατρα. Κομμάτια της επιστημονικής γνώσης που

είναι απαραίτητα περνάνε από το προπτυχι-ακό πρόγραμμα σε μεταπτυχιακά. Κάνοντας την ολοκληρωμένη μόρφωση ακόμα πιο ακριβή και δυσπρόσιτη στη μεγάλη μάζα των νέων.

...προσθέτουν το 3ο το βαρύτερο

Ήδη έγιναν 2 κουρέματα αποθεματικών και θα συνεχίσουν όταν κρίνουν ότι είναι απαραίτητο για την εξυπηρέτηση του χρέους. Συζητιέται μάλιστα και νέος αναθεωρημένος προϋπολογισμός για το 2015 που θα φέρει νέες περικοπές, ενώ για πρώτη φορά σε μια δανειακή σύμβαση όπως είναι το 3ο μνημό-νιο περιλαμβάνονται αναφορές για “εξορθο-λογισμό δαπανών” στα πανεπιστήμια. Είναι φανερό πως η κατάσταση αυτή καμία σχέση δεν έχει με τις ανάγκες των φοιτητών και των σπουδαστών. Με την εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και αφορμή την κακή κατάσταση θα ενταθεί η επιχειρηματική παρέμβαση στην ανώτατη εκπαίδευση, από τη μέριμνα μέχρι το πρόγραμμα σπουδών, και θα προχωρήσει το περεταίρω δέσιμό της με τις ανάγκες του κεφαλαίου. Δέσιμο όμως των σπουδών με τις ανάγκες των μονοπωλίων σημαίνει ότι οι νέοι αποκτούν τις δεξιότητες που χρειάζεται το κεφάλαιο και όχι πλήρη και βαθιά επιστημο-νική γνώση στο αντικείμενό τους. Ακόμα και αυτές τις δεξιότητες οι σπουδαστές ακριβο-πληρώνουν για να τις αποκτήσουν. Αυτές οι κατευθύνσεις οδηγούν τους σπουδαστές και τους φοιτητές σε ένα συνεχές κυνήγι επανα-κατάρτισης για να καλύπτουν τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και να έχουν μια ελπίδα στην αναζήτηση για μια θέση δουλειάς. Όλα αυτά θα ενταθούν με την εφαρμογή του 3ου μνη-μονίου.

16

Ανάγκη να δυναμώσει η πάλη των φοιτητών-σπουδαστών ενάντια στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς

Υπάρχει όμως και άλλος δρόμος. Αυτός της οργανωμένης αντίστασης στην αντιλαϊκή πολιτική, της διεκδίκησης σύγχρονων δικαι-ωμάτων. Ο δρόμος της ανατροπής. Σήμερα μπορούμε να αποκτούμε πραγματική επιστη-μονική γνώση με βάση το σύγχρονο επίπεδο ανάπτυξης της επιστήμης, της τεχνολογίας, της ανθρώπινης γνώσης. Μπορούμε να σπου-δάζουμε απρόσκοπτα, δωρεάν, να έχουμε εξασφαλισμένη σταθερή δουλειά στο αντι-κείμενο που σπουδάσαμε. Ώστε η επιστήμη να υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τις ανάγκες των λίγων. Σήμερα η ανάπτυξη της τεχνολογίας, η πρόοδος της επιστήμης μπορούν να εξασφαλίσουν ποιοτική κάλυψη των αναγκών των νέων και αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου. Οι χιλιάδες μηχανικοί που βγαίνουν κάθε χρόνο από τις σχολές μπο-ρούν να καλύψουν τις ανάγκες σε στέγαση και υποδομές, όμως ταυτόχρονα υπάρχουν εκατοντάδες άστεγοι και νέα ζευγάρια που δε μπορούν να έχουν δική τους στέγη. Οι χιλιάδες γιατροί και νοσηλευτές μπορούν να εξασφαλίσουν πλήρη και ποιοτική κάλυψη των αναγκών του λαού στον τομέα της υγείας, την ίδια ώρα όμως στα νοσοκομεία υπάρχουν ουρές ασθενών και τα κενά στα νοσοκομεία όλο και μεγαλώνουν. Υπάρχουν δηλαδή και οι ανάγκες για να δουλέψουν όλοι οι νέοι και οι δυνατότητες για να προσφέρουν πραγματι-κά στο λαό, αξιοποιώντας την επιστήμη την οποία έχουν σπουδάσει. Αυτή η συζήτηση αφορά κάθε κλάδο και κάθε νέο που σπου-

δάζει σήμερα. Έχει να κάνει με το πρόγραμμα σπουδών σε κάθε σχολή, με τις ανάγκες που υπάρχουν στη σύγχρονη κοινωνία και τις δυνατότητες που υπάρχουν για να ικανοποιη-θούν. Είναι λοιπόν μια συζήτηση που αφορά πρώτα και κύρια τους φοιτητικούς και σπου-δαστικούς συλλόγους και αναδεικνύει ότι η πρόταση του ΚΚΕ για μια άλλη κοινωνία είναι και εφικτή και αναγκαία στο σήμερα.

Είναι λογικό να υπάρχει απογοήτευση και μούδιασμα από όσους είχαν μια επαφή με το φοιτητικό κίνημα μέχρι τώρα. Αυτό γιατί στους περισσότερους αγώνες που δοκιμάστη-καν δεν κυριάρχησε η γραμμή της ρήξης και της ανατροπής που προτείνουν οι κομμουνι-στές. Αντιθέτως κυριάρχησε η γραμμή που στήριζε τη διαπραγμάτευση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που καλλιεργούσε αυταπάτες ότι υπάρχει φιλολαϊκή λύση εντός των τειχών της ΕΕ. Ο αγώνας που καλούσαν τα ΕΑΑΚ και η ΑΡΕΝ και τελικά αποδείχθηκε κοροϊδία προς τη νεολαία και τελικά απογοήτευσε μα-ζικά και έστειλε του νέους στην αποχή και την απέχθεια. Οι δυνάμεις της ΔΑΠ θέλουν “σταθερότητα” για να φτιαχτούν τα “σύγχρο-να ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια”. Θέλουν να μην κουνιέται φύλλο για να περάσουν ανεμπόδι-στα οι αναδιαρθρώσεις της ΕΕ για τα συμφέ-ροντα των μονοπωλίων, όποια κυβέρνηση και αν τα φέρνει. Τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια που θέλουν βέβαια είναι αυτά που διαμορ-φώνουν μια “ελίτ” επιστημονικού δυναμικού και η συντριπτική πλειοψηφία των νέων μένει εκτός ή το πολύ-πολύ στρέφεται στην ψευτο-κατάρτιση.

Το επόμενο διάστημα δίνουμε μαχητική απάντηση

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ στοχεύουμε στην καλύτερη οργάνωση της πάλης. Στήνου-με σε κάθε έτος και εργαστήριο επιτροπή που οργανώνει την αντίσταση των φοιτητών στις αντιλαϊκές κατευθύνσεις. Δυναμώνουμε το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών. Δεν αφήνουμε κανένα πρόβλημα να πέσει κάτω. Σε ό,τι αντι-μετωπίζουν οι φοιτητές και οι σπουδαστές και προκύπτει από την αντιλαϊκή πολιτική δίνου-με απάντηση μέσα από τους συλλόγους. Δεν αφήνουμε ούτε ένα νέο που πλήττεται από αυτήν την κατάσταση να μένει έξω από τον αγώνα για καλύτερη ζωή.

Κάθε πλευρά της ζωής των νέων είναι σημα-ντική. Άρα το επόμενο διάστημα ζωντανεύου-με τους συλλόγους ώστε να προσφέρουν δη-μιουργική διέξοδο στους νέους, που σήμερα λόγω οικονομικής δυσκολίας αποκλείονται από τον αθλητισμό και τον πολιτισμό. Δημι-ουργούμε θεατρικές ομάδες, κινηματογρα-φικές ομάδες και λέσχες, μουσικές ομάδες κ.ά. του συλλόγου. Παίρνουμε πρωτοβουλίες όπως εκδρομές, βιβλιοπαρουσιάσεις κ.λπ. Παλεύουμε για τη χρηματοδότηση των ομά-δων αυτών, για παραχώρηση χώρων, έτσι ώστε να δίνεται η δυνατότητα για πραγματική ενασχόληση. Αναπτύσσουμε την αθλητική

δραστηριότητα με στήριξη των αθλητικών ομάδων, όπου υπάρχουν, με τη διοργάνωση τουρνουά, με διεκδίκηση χώρων άθλησης.

Για να είναι όμως ισχυρό το φοιτητικό κί-νημα, για να είναι επικίνδυνο χρειάζεται να αναδεικνύει τον πραγματικό υπεύθυνο και να στοχεύει με την πάλη του στην ανατροπή. Να συμβαδίζει μαζί με τον εργαζόμενο λαό ενάντια στον κοινό εχθρό: τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Με σταθερό και μακρόπνοο σχέδιο, καθημερινή και ζωντανή συζήτηση για όλα τα προβλήματα και την κατάσταση που βιώνουμε. Από τώρα οργανώνουμε τη συζήτηση αυτή μέσα στις συνεδριάσεις των επιτροπών αγώνα, μέσα σε γενικές συνελεύ-σεις και συνελεύσεις ετών. Για να φτιάξουμε εστίες αντίστασης που θα εμποδίσουν στην πράξη την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτι-κής κυβέρνησης και ΕΕ.

Νίκος Κωνστάντιος

Για να είναι όμως ισχυρό το φοιτητικό κίνημα, για να είναι επικίνδυνο χρειάζεται να αναδεικνύει τον πραγματικό υπεύ-θυνο και να στοχεύει με την πάλη του στην ανατροπή. Να συμβαδίζει μαζί με τον εργαζόμενο λαό ενάντια στον κοινό εχθρό: τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 17

" Την ορµή µας την έχουµε απ'τους αιώνες...θα βγούµε νικητές κι ας είναι οι θυσίες µας βαριές"

Ναζίµ Χικµέτ

Α ν και με... καθυστέρηση λόγω των εκλογών του Σεπτέμβρη, το “ταξίδι” του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή ολοκληρώνεται στις 8-9-10 Οκτώβρη στο Πάρκο Τρίτση. Την ώρα που γρά-φονταν αυτές οι γραμμές, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ βρίσκονταν “επί ποδός” για να

καθαριστεί και να στολιστεί το Πάρκο, να σηκωθούν οι σκαλωσιές, για να διακινηθεί πλατιά το κουπόνι ενίσχυσης του Φεστιβάλ.Στο μεγάλο αντάμωμα της νεολαίας, όπως κάθε χρόνο, θα τραγουδήσουμε, θα συζητήσουμε, θα έρθου-

σε σε επαφή με την Ιστορία του Κόμματος, θα σχεδιάσουμε τους αγώνες για τον... χειμώνα που έρχεται.Στις επόμενες σελίδες, δίνουμε μια γεύση απ’ όσα ετοιμάζονται για τις εκδηλώσεις του κεντρικού Φεστιβάλ!

Πέμπτη 8 Οκτώβρη

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ21.30 String Demons22.15 Παντελής Θαλασσινός23.30 Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Χρή-στος Θηβαίος

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ21.00 “Πολεμάμε και τραγουδάμε”, από την ομάδα παραδοσιακών χορών και το παραδο-σιακό σχήμα της ΚΝΕ21.30 “Από τα μπουντρούμια και την εξορία του νέου κόσμου ξεκινά η Ιστορία”. Μουσικό αφιέρωμα από το συγκρότημα “Ρωμιοσύνη”22.45 Νησιώτικο γλέντι με τους Νίκο Οικο-νομίδη και Κυριακή Σπανού

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ20.00 Συναυλία με μαθητικά συγκροτήματα21.30 Rebellion Connexion + Φρανκ23.00 Ησαΐας Ματιάμπα-Μύρωνας Στρατής

Παρασκευή 9 Οκτώβρη

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ21.00 “Τις πιο όμορφες μέρες μας δεν τις ζήσαμε ακόμα...” Ενορχήστρωση: Μανώλης Ανδρουλιδάκης. Τραγουδούν: Χαράλα-μπος Γαργανουράκης, Ρίτα Αντωνοπού-λου22.30 Eλένη Βιτάλη - Γλυκερία23.45 “Με τα φώτα στη διαπασών” Συναυλία με τους: Λάκη Παπαδόπουλο, Γιάννη Γιο-καρίνη, Νίκο Ζιώγαλα, Μανώλη Φάμελλο

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ20.00 Θεματική συζήτηση21.30 “Τα τραγούδια των διώξεων” από το λαϊκο-ρεμπέτικο σχήμα της ΚΝΕ22.15 Χοροί και τραγούδια της Κάτω Ιταλίας από τους Encardia23.30 Λαϊκό γλέντι με τον Βαγγέλη Κορακάκη

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ20.00 Μουσικοθεατρικό αφιέρωμα από μα-θητές, “Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος”22.00 Συναυλία με μαθητικό συγκρότημα22.30 Sober23.10 KollektivA

Σάββατο 10 Οκτώβρη

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ20.30 Χαιρετισμός του Γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρή Χιώνη20.45 Ομιλία από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα21.30 “Λυπήσου αυτούς που δεν ονειρεύο-νται... Κατάκτησε το αδύνατο”. Αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία. Καλλιτεχνική επιμέλεια: Θάνος Μικρούτσικος. Ενορχήστρωση: Θύμιος Παπαδόπουλος. Τραγουδούν: Κώ-στας Θωμαΐδης, Άννα Λινάρδου, Αφρο-δίτη Μάνου, Μίλτος Πασχαλίδης23.30 Συναυλία με τους Μίλτο Πασχαλίδη, Μπάμπη Στόκα, Γιώτα Νέγκα

ΛΑΪΚΗ ΣΚΗΝΗ21.30 Παραδοσιακό γλέντι με την Γιώτα Βέη22.45 Λαϊκό γλέντι με το κλαρίνο του Γιώρ-γου Μάγκα23.45 Λαϊκό γλέντι με τον Γιώργο Μαργαρίτη

ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ18.45 Βράβευση νικητριών ομάδων του μαθη-τικού Πανελλαδικού Διαγωνισμού που διορ-γάνωσαν η ΚΝΕ και ο “Οδηγητής”21.30 Συναυλία με μαθητικό συγκρότημα22.00 Stand up comedy με τον Χριστόφορο Ζαραλίκο22.30 Συναυλία με την μπάντα του ΚΕΘΕΑ- “Στροφή”23.00 George Zervos & Band23.45 Imam Baildi

Το πρόγραμμα του κεντρικού Φεστιβάλ:

Για περισσότερες πληροφορίες στο efestival.kne.gr

18

Με τίτλο τους στίχους του Μίκη Θεοδωρά-κη, το ΚΣ της ΚΝΕ επιμελήθηκε μια έκδοση με εφημερίδες και περιοδικά που κυκλο-φόρησαν στις φυλακές και τις εξορίες που «γραφτήκαν κάτω από τη μύτη των φρου-ρών, και με τη λόγχη πάντα στο πλευρό μας» (Γιάννης Ρίτσος).

Οι “εκδότες” των εφημερίδων αυτών, το δημοσιογραφικό, καλλιτεχνικό και τεχνικό

δυναμικό τους ήταν αγωνιστές και αγωνί-στριες, δεσμώτες στις φυλακές και τα ξερο-νήσια της εξορίας. Έγκλειστοι αλλά με συ-νείδηση και σκέψη που παρέμενε λεύτερη και πρωτοπόρα παρά τα βαριά τους δεσμά. Είχαν «στις καρδιές ατσάλι» και «φλόγα στην ψυχή».

Το λεύκωμα αυτό, που θα κυκλοφορήσει στο 41ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή, αποτελεί μέρος της συμβολής της ΚΝΕ στην πολιτι-κή - πολιτιστική - εκδοτική δραστηριότητα για την συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση του ΚΚΕ και των 50 χρόνων της ΚΝΕ. Η έκδοση αποτελεί και τιμή για όλους εκείνους και εκείνες που με την ηρωική

τους στάση, την πίστη τους στο δίκιο και

τη νίκη του λαού, έδειξαν ότι ακόμα και τα

εμπόδια που φαντάζουν “αξεπέραστα” η

οργανωμένη λαϊκή δράση, η επαναστατική

πάλη μπορεί να τα υπερνικήσει.

Το υλικό που περιλαμβάνεται σ’ αυτό το

λεύκωμα προέρχεται από το Αρχείο της ΚΕ

του ΚΚΕ και την έκδοση της “Σύγχρονης

Εποχής” που είχε επιμεληθεί ο κομμου-

νιστής δημοσιογράφος Δημήτρης Σέρβος

“Παράνομες χειρόγραφες εφημερίδες απ’

τις φυλακές και τις εξορίες”. Αξίζει τέλος

να σημειωθεί πως αρκετά απ’ τα υλικά της

έκδοσης δημοσιεύονται για πρώτη φορά.

«Στων φρουρών το πείσμα θα σταθούμε ορθοίστις καρδιές ατσάλι φλόγα στην ψυχή»

Λεύκωμα με εφημερίδες από τις φυλακές και τις εξορίες

Η παραγωγή αυτή του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ στα πλαίσια του 41ου Φεστιβάλ θα πε-ριλαμβάνει επανεκτέλεσεις τραγουδιών, που γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν στις γυναικεί-ες φυλακές Αβέρωφ. Αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε αυτές που αποτελούν ως σήμε-ρα πηγή έμπνευσης αφού για την ανάσταση του λαού όλα τα έδωσαν, κάθε στιγμή.

Τα τραγούδια μιλούν για τις δύσκολες στιγ-μές που έζησαν, τον πόνο για το χαμό των εκτελεσμένων συντροφισσών, την επιμονή

τους να μην υποκύψουν στα βασανιστήρια, τη λαχτάρα τους για ζωή. Τα τραγούδια τους αποτελούν ντοκουμέντο μνήμης, συντροφι-κότητας και περηφάνιας, ύμνο στη ζωή και στον αγώνα, δίδαγμα αξιοπρέπειας απέναντι στις πιο δύσκολες συνθήκες. Κάθε ένα έχει τη δική του μοναδική ιστορία.

Οι πολιτικές κρατούμενες στις Φυλακές Αβέρωφ ανέπτυξαν μια πλούσια δραστήρι-οτητα, μέρος της οποίας αποτελούσε και η χορωδία. Η φυλάκισή τους, η καταδίκη τους σε ισόβια, ακόμα και σε θάνατο, δεν τους στέρησε τη θέληση, το κουράγιο να οργανώ-σουν τη ζωή τους και τον αγώνα τους στη νέα πραγματικότητα - πίσω από τα κάγκελα.

“Χείμαρροι γινήκαμε για μια νέα ζωή”

Δίσκος με επανεκτελέσεις και διακευές από την Γυναικεία Χορωδία των φυλακών Αβέρωφ

Με τίτλο “Τιμάμε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης. Κάτω από την

ίδια σημαία συνεχίζουμε μέχρι την τελική νίκη”, η κεντρική έκθεση του Φεστιβάλ είναι αφιερωμένη σε όλους όσοι κράτη-σαν ψηλά τη σημαία του αγώνα στις πιο δύσκολες συνθήκες των εκτοπίσεων, της φυλακής και των εκτελέσεων.

Στα ταμπλό και τα εκθέματα της έκθεσης

γίνεται μια προσπάθεια να αποτυπωθούν η αφοσιωμένη δράση του ΚΚΕ στη σχεδόν εκα-τοντάχρονη πορεία του, οι ηρωικές σελίδες της Ιστορίας του που συμπυκνώνουν μαζικό ηρωισμό, αυτοθυσία και αντοχή, την πίστη στον αγώνα για τη σοσιαλιστική επανάστα-ση, τη δύναμη των ιδεών των κομμουνιστών, από την οποία πηγάζει η αδιάλλακτη στάση απέναντι στον ταξικό εχθρό. Ταυτόχρονα,

αποτυπώνονται το μίσος και η αγριότητα της αστικής τάξης, ο χαρακτήρας του κράτους της και ο ρόλος που έπαιξε, παίρνοντας εξοντωτι-κά μέτρα σε βάρος των κομμουνιστών, για το τσάκισμα της πρωτοπορίας και την καθυπό-ταξη του λαϊκού παράγοντα.

Μέσα από ένα σύντομο ιστορικό ορισμέ-νων από τους δεκάδες τόπους μαρτυρίου αναδεικνύονται ορισμένες από τις πολλές πλευρές του αγώνα των φυλακισμένων και εξόριστων κομμουνιστών και άλλων ριζοσπαστών αγωνιστών.

Στην έκθεση γίνονται αναφορές σε ορισμέ-νους από τους χιλιάδες ηρωικούς κομμου-νιστές που συνθέτουν την τιμημένη Ιστορία

του ΚΚΕ. Ξεχωριστή σημασία έχει η θεματική ενότητα της έκθεσης που αφορά τις γυναίκες στις φυλακές και τις εξορίες.

Η ηρωική αυτή πορεία δεκαετιών προβάλ-λεται στην έκθεση και μέσα από υλικά που έχουν διασωθεί και φυλάσσονται στο Ιστορι-κό Αρχείο του ΚΚΕ, όπως μικρά αντικείμενα και γράμματα εκτελεσμένων, καλλιτεχνικές δημιουργίες φυλακισμένων και εξόριστων, χειρόγραφες εφημερίδες, τετράδια και ση-μειώσεις από ιδεολογικά μαθήματα, κρυφές ανακοινώσεις που διακινούνταν συνωμοτικά μέσα στις φυλακές. Είναι δεκάδες τα πρω-τότυπα εκθέματα που για πρώτη φορά θα προβληθούν στη συγκεκριμένη έκθεση.

Έκθεση αφιερωμένη στους αλύγιστους της ταξικής πάλης

Ξενάγηση στην έκθεση του περσινού Φεστιβάλ.Ταμπλό από την έκθεση του Φεστιβάλ, αφιερωμένη στους αλύγιστους της ταξικής πάλης.

19Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015

Χώρος κατά των Ναρκωτικών

Στο χώρο, όπως κάθε χρόνο, θα φιλοξε-νούνται θεραπευτικές κοινότητες και κέ-ντρα πρόληψης. Οι επισκέπτες θα μπορούν να ενημερωθούν για το πρόβλημα της τοξι-κοεξάρτησης μέσα απ’ τα ταμπλό που θα υπάρχουν στο χώρο αλλά και την έκθεση σκίτσου με δημιουργίες που αναδεικνύουν πως “δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή, τα ναρκωτικά είναι στο μυαλό κατα-στολή!” Ακόμα, όσοι θέλουν θα μπορούν δοκιμάσουν τις γνώσεις τους παίζοντας σ’ ένα ευρηματικό παιχνίδι–κουίζ ατομικά ή και σε ομάδες.

Τέλος, στον χώρο θα διακινείται η νέα μπροσούρα του Τμήματος κατά των Ναρκω-τικών της ΚΕ του ΚΚΕ, καθώς και ανακοί-νωση με τις θέσεις και τους στόχους πάλης της ΚΝΕ.

Χώρος Αθλητισμού

Οι φίλοι του αθλητισμού, μικρότεροι αλλά και μεγαλύτεροι, θα έχουν την ευκαρία να γνωρίσουν τα αθλήματα της πάλης και του παγκράτιου, καθώς διακεκριμένοι αθλητές και προπονητές από τις αντίστοιχες Ομοσπον-δίες θα παρουσιάσουν τα δυο αθλήματα (Πέ-μπτη – Παρασκευή 8 και 9/10).

Xώρος ΑΕΙ – ΤΕΙ

Στον χώρο των φοιτητών και των σπουδα-στών θα γίνει εκδήλωση για το καλωσόρισμα των πρωτοετών φοιτητών - συζήτηση με τίτλο «Για ποιο σκοπό σπουδάζουμε» (Πέμπτη 8/10, 19.30).

Εκδηλώσεις – Συζητήσεις - Δραστηριότητες

Μαθητικό Στέκι

Στο πλούσιο πρόγραμμα του Μαθητικού Στεκιού, πέρα απ’ τις πολλές συναυλίες με μαθητικά και νεανικά συγκροτήματα και αγαπημένους καλλιτέχνες, περιλαμβάνονται συζητήσεις, εκδηλώσεις, δραστηριότητες.

Συγκεκριμένα, την Παρασκευή 9/10 μαθητές θα παρουσιάσουν μουσικοθεατρικό αφιέ-ρωμα με τίτλο «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρω-πος» (20.00) ενώ θα γίνει συζήτηση με τίτλο: “«Κάθε εκπαιδευτικό σύστημα… μεταδίδει τις αρχές και τις αξίες του υπάρχοντος κοινωνι-κού συστήματος κι έτσι λειτουργεί ως παράγο-ντας αναπαραγωγής του» (απόσπασμα από το βιβλίο της Πολιτικής Παιδείας Β’ Λυκείου). Τι μαθαίνουμε τελικά στο σχολείο;” (21.00).

Το Σάββατο 10/10 θα βραβευτούν οι νική-τριες ομάδες του μαθητικού Πανελλαδικού Διαγωνισμού της ΚΝΕ και του “Οδηγητή” (18.45) ενώ αργότερα ο Χριστόφος Ζαραλίκος θα μας χαρίσει στιγμές γέλιου! (22.00).

Όλες τις μέρες θα λειτουργούν: Εργαστήρια graffiti και stencil με θέμα το

μεταναστευτικό και την πάλη ενάντια στο φασι-σμό και το ρατσισμό. Για δηλώσεις συμμετοχής στο mail: mathitikosteki.kne@gmail.com. Χώρος με αντιπροσωπείες από τα λαϊκά

φροντιστήρια της Αττικής, όπου θα γίνονται και εγγραφές μαθητών. Περίπτερο του Πανελλαδικού Διαγωνι-

σμού συλλογικής και ερευνητικής εργασίας της ΚΝΕ, όπου θα προβάλλονται οι συμμετο-χές των μαθητικών ομάδων στο 2ο Πανελλαδι-κό Διαγωνισμό. Έκθεση βιβλίων της Σύγχρονης Εποχής

για τους μαθητές.

Διεθνούπολη

Στο χώρο και τις τρεις μέρες, αντιπροσωπείες Κομμουνιστικών Νεολαιών και Αντιιμπερι-αλιστικών Οργανώσεων θα έχουν “στήσει” τα περίπτερά τους, όπου οι επισκέπτες του 41ου Φεστιβάλ θα έχουν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή και να συζητήσουν με δεκάδες νέους αγωνιστές από άλλες χώρες του κόσμου.

Θα πραγματοποιηθεί επίσης εκδήλωση – συζήτηση την Πέμπτη 8/10 με θέμα: “Who is the world? - NATO: To οπλισμένο χέρι του ευρωαμερικάνικου ιμπεριαλισμού κατά των λαών” (19.30).

Στέκι Πολιτισμού

Το Στέκι Πολιτισμού φέτος “μετακομίζει” στο θεατράκι του Πάρκου Τρίτση και θα φι-λοξενεί έκθεση με έργα των εικαστικών Γιώργου Φαρσακίδη και Γιάννη Στεφανί-δη, με θέμα τα «πέτρινα χρόνια» των εξοριών.

Προγραμματίζονται ακόμα τα εξής: Εκδήλωση της ΠΕΑΦΕ αφιερωμένη στα

100 χρόνια του ΚΚΕ (Πέμπτη 8/10, 19.00). «Για να μην κατακλύσει η ζούγκλα τους

ανθρώπινους συνοικισμούς» . Εκδήλωση για τον κομμουνιστή λογοτέχνη Θέμο Κορνάρο. Θα μιλήσει η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος Πολι-τισμού. Αποσπάσματα από έργα του θα διαβά-σουν οι ηθοποιοί Λίλα Καφαντάρη και Δημή-τρης Τζουμάκης (Παρασκευή 9/10, 19.30). Παρουσίαση πρωτότυπου μελοποιημέ-

νου έργου σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ (Σάββατο 10/10, 19.00)

Παιδότοπος

Πέμπτη 8 Οκτώβρη18.00 Εργαστήρια με ζωγραφική και κατασκευές19.30 «Η μαύρη πεταλούδα» της Ερης Ρί-τσου, διαδραστική αφήγηση παραμυθιού από ομάδα παιδαγωγών της ΚΝΕ20.15 «Οι μουσικοί της Βρέμης και η τόλμη των παραμυθιών» από τη μουσικοθεατρική ομάδα Τρομπετίνι21.15 Παράσταση Καραγκιόζη από τον Γιώρ-γο Ταρουνά.

Παρασκευή 9 Οκτώβρη18.00 Εργαστήρια με ζωγραφική και κατασκευές19.30 «Μάντεψε ποιος!» διαδραστικό παιχνίδι από ομάδα παιδαγωγών της ΚΝΕ20.15 «Ο Καραγκιόζης δάσκαλος» από τον Θανάση Λιούνη21.15 «Ειρήνη» του Αριστοφάνη από τον κου-κλοθίασο ΚΟΥ - ΚΛΟ

Σάββατο 10 Οκτώβρη18.00 Εργαστήρια με ζωγραφική και κατασκευές19.30 Παράσταση μαγείας με τον ταχυδακτυ-λουργό Tristan.21.30 «Πέτα, Λούδα!» Παράσταση με την τε-χνική sand art από την Ιρίνα Μπόικο.

Εργατικό Στέκι

ΣΣτο Εργατικό Στέκι θα πραγματοποιήθει εκδή-λωση - συζήτηση με θέμα: «Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ ξεριζώνουν και δολο-φονούς λαούς. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες» (Πέμπτη 8/10, 20.00). Παράλληλα, στο χώρο θα συγκεντρώνονται κονσερβοποι-ήμενα τρόφιμα και χειμερινός ρουχισμός που θα παραδοθούν σε πρόσφυγες και μετανάστες. Ὁ

20

Ό πως κάθε χρόνο, γνωστοί και αγαπημένοι καλλιτέχνες και συγκροτήματα θα “ανέβουν” στις σκηνές του Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή για να μας συντροφεύσουν με τα τραγούδια και τις μελωδίες τους. Ορισμένοι απ’ όσους θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε στις 8, 9

και 10 Οκτώβρη στο Πάρκο Τρίτση “αιτιολογούν” την συμμετοχή τους στο φετινό Φεστιβάλ, με δηλώσεις τους στον “Οδηγητή”.

Συμμετέχω στο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή!

Θάνος Μικρούτσικος

«Τ ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ, πέραν της αυτονόητης πολιτικής σημασίας, αποτελεί σημαντικό πολιτιστικό γεγονός

από την Μεταπολίτευση μέχρι σήμερα. Η συντριπτική πλει-οψηφία των σπουδαίων Ελλήνων συνθετών, τραγουδοποιών και τραγουδιστών έχει δώσει το «παρών» με αποτέλεσμα

χιλιάδες νέοι να έρχονται σε επαφή με το έντεχνο νεοελλη-νικό τραγούδι που εδώ και 60 χρόνια αποτελεί την αιχμή του

δόρατος της νεοελληνικής κουλτούρας.Τα παιδιά της ΚΝΕ μου ζήτησαν να παρουσιάσω στο Φεστιβάλ την

ολοκληρωμένη μου δουλειά πάνω στην ποίηση του Νίκου Καββαδία. Τους ευχαριστώ θερμά, για-τί είναι μια δουλειά που έχει σημαδέψει και εμένα και τρεις γενιές νέων που αγάπησαν με πάθος αυτά τα τραγούδια. Και δεν είναι μόνο η γοητεία του ταξιδιού, η θάλασσα, η ζωή των ναυτικών και η φυγή, η αιτία αυτής της «καββαδιομανίας» των νέων ανθρώπων. Είναι κυρίως το βαθύτατο πολιτικό μήνυμα που απορρέει από αυτή τη δουλειά. «Να μη σταματήσεις να ονειρεύεσαι, να σπρώχνεις τα όριά σου, να κατακτήσεις το αδύνατο.»»

Λάκης Παπαδόπουλος

« Ό ταν είχα το γιο μου μικρό 4-6 χρονών, επειδή ήμουν πολύ φοβητσιάρης, ένα παράξενο πράγμα, το Φε-

στιβάλ της ΚΝΕ ήταν το μοναδικό μέρος που ένιωθα ότι θα έχει ασφάλεια. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το αίσθημα. Χαί-ρομαι που βλέπω καθαρά πρόσωπα, καθαρά βλέμματα, που

έχουν κολλήσει τα ένσημα της ζωής.»

Χριστόφορος Ζαραλίκος

«Μ ε μεγάλη χαρά συμμετέχω και φέτος στο Φεστιβάλ, αν και βασανίστηκα μέχρι να αποφασίσω γιατί

σαν επαγγελματίας κωμικός έπρεπε να είμαι υποψήφιος για Πρόεδρος στη ΝΔ. Κομμάτια να γίνει όμως σύντροφοι,

ακολούθησα την καρδιά μου και θα τα πούμε από κοντά.»

KollektivΑ

« Όπως κάθε φορά, έτσι και τώρα ανυπομονούμε να βρεθούμε στη σκηνή στο πλαίσιο των εκδηλώσεων

του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή. Σε μια περίοδο που καλλι-εργείται τόσο έντονα η τάση για απογοήτευση και παραίτη-ση, που όλα παρουσιάζονται ως δεδομένα, είναι καθοριστική η παρουσία νέων ανθρώπων που τσακίζουν κάθε εκβιαστικό

δίλημμα με την ασυμβίβαστη στάση και δράση τους. Με αυ-τούς ενώνουμε τις φωνές μας!»

Rebellion connexion + Φρανκ (Manifesto The Label)

«Μ ε αφορμή την εμφάνισή μας στο 41ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - Οδηγητή...Για ακόμα μια χρονιά βρισκόμαστε εδώ και

περήφανα θα χαιρετήσουμε αυτόν τον ιστορικό θεσμό της νεο-λαίας της εργατικής τάξης. Αυτήν την φορά όμως, πιο σίγουροι από ποτέ και πιο δυνατοί, καλούμε τον λαό να παραστεί και να γίνει μαζί μας μια γροθιά, απέναντι σε αριστερούς, δεξιούς και πάσης κατευθύνσεως αντεπαναστάτες. Τώρα γνωρίζει και τώρα

πρέπει. Ευχαριστούμε για την πρόσκληση και απευθύνουμε τους συντροφικούς μας χαιρετισμούς, μέχρι την ογδόη του Οκτώβρη

που τα μικρόφωνά μας θα συναντηθούν με την ιστορία.»

String Demons

«Χαιρόμαστε πολύ που θα συμμετάσχουμε σ’ αυτό το, ιστορικό πλέον, Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του “Οδηγητή”

που έχει φιλοξενήσει στη σκηνή του σχεδόν όλη την ‘’Μουσι-κή’’ της χώρας μας. Ένα Φεστιβάλ που έχει και συναισθημα-τική αξία για εμάς καθώς στο παρελθόν είχε προσκεκλημένο τον πατέρα μας Ευάγγελο Μπουντούνη. Ερχόμαστε με φόρα

για να οργώσουμε μαζί σας όλα τα χωράφια της μουσικής με τα έγχορδά μας!»

Sober on Tuxedos

«Ε ίναι μεγάλη μας χαρά και τιμή που συμμετέχουμε για άλλη μια φορά στο κεντρικό Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Της

νεολαίας αυτής που παλεύει για έναν κόσμο χωρίς Θεοφιλο-γιαννάκους, για έναν κόσμο όπου δεν θα υπάρχει εκμετάλ-λευση ανθρώπου από άνθρωπο. «Αυτό που έχετε απαρνη-

θείτε το και πάρτε αυτό που σας αρνιούνται» (Μπ. Μπρεχτ).»

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 21

“Το ΚΚΕ στην πρωτοπορία”...

Φωνάζοντας σε σπαστά ελληνικά αυτό το σύνθημα, όπως και το “Ζήτω η διεθνιστική αλληλεγγύη” στα γερμανικά, η αντιπροσω-πεία της SDAJ συμμετείχε σε προεκλογικές δραστηριότητες του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Ανάμε-σά τους και στην συγκέντρωση στην Πάτρα με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, όπου οι Γερμανοί σύντροφοι του εξέφρασαν προσωπικά την στήριξή τους στο ΚΚΕ. Την ημέρα των εκλογών μέλη της αποστολής αλληλεγγύης επισκέφθηκαν εκλο-γικά κέντρα και συζήτησαν με εκλογικούς αντιπροσώπους του ΚΚΕ ενώ το βράδυ παρα-κολούθησαν τα αποτελέσματα μαζί με μέλη της ΚΝΕ.

Για την κατάσταση στην Ελλάδα και την πάλη που αναπτύσσουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πραγματοποιήθηκαν επίσης συναντήσεις της γερμανικής αντιπροσωπείας με τον Γραμμα-τέα του ΚΣ της ΚΝΕ Θοδωρή Χιώνη και τον Ελισαίο Βαγενά, μέλος της ΚΕ του Κόμματος, υπεύθυνο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ. Επίσης, πλούσια ανταλλαγή πείρας και συζήτηση υπήρξε κατά τις συναντήσεις με Επιτροπές του ΚΣ της ΚΝΕ.

Βήμα μπροστά στην κοινή πάλη Γερμανών και Ελλήνωννέων κομμουνιστών

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ SDAJ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

«Σ ας ευχαριστούμε για την φιλοξενία σας, στην αποστο-

λή αλληλεγγύης που πραγματοποιήσαμε στην Ελλάδα,

προς τον ελληνικό λαό και τη νεολαία, το ΚΚΕ και την

ΚΝΕ. Η ανταλλαγή πείρας, οι συζητήσεις, το πολιτικό πρόγραμμα συ-

ναντήσεων μας βοήθησαν να καταλάβουμε καλύτερα την κατάσταση

στην Ελλάδα, να επαναεπιβεβαιώσουμε τους δυνατούς συντροφικούς

δεσμούς με την ΚΝΕ, να γυρίσουμε πιο αποφασισμένοι στη Γερμανία

για την οργάνωση της πάλης».

Με τα λόγια αυτά, ο σύντροφος Μαξ, από την 25μελή αντιπροσωπεία της

Σοσιαλιστικής Γερμανικής Εργατικής Νεολαίας (SDAJ) ευχαρίστησε την

ΚΝΕ, στην αποχαιρετιστήρια εκδήλωση–λαϊκό γλέντι, που έγινε σε συντρο-

φικό κλίμα στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ στην

Αθήνα. Και λίγο μετά, Γερμανοί και Έλληνες νέοι κομμουνιστές, με τις γρο-

θιές υψωμένες, τραγούδησαν τη “Διεθνή”, δίνοντας υπόσχεση να δυναμώ-

σουν τον κοινό τους αγώνα στις δύσκολες μα όμορφες μάχες που έχουμε μπροστά μας. Έτσι ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής 27 Σεπτέμβρη η

αποστολή αλληλεγγύης της SDAJ, νεολαίας του Γερμανικού Κομμουνιστι-κού Κόμματος (DKP), η οποία είχε ξεκινήσει στις 17 Σεπτέμβρη.

“Έλληνες και Γερμανοί νέοι ενωμένοι ενάντια στον

καπιταλισμό”

Αυτός ήταν ο τίτλος ενός τετρασέλιδου υλι-κού που έδιναν τα μέλη της SDAJ καθόλη τη δραστηριότητά τους στην Ελλάδα και που μεταξύ άλλων έγραφε: «Για μας είναι αυτο-νόητο ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα τα πιο μαχητικά και προοδευτικά μέρη τους όπως αυτά που βρίσκονται στις γραμμές του ΠΑΜΕ, του ΚΚΕ, και της ΚΝΕ, είναι σύμμαχοί μας σε τούτο τον αγώνα. Μας ενώνει το κοινό συμφέρον και η διεθνιστική αντίληψή μας... Αντιπαλεύουμε τα ρατσιστι-κά ψέματα της κυβέρνησης και των αστικών ΜΜΕ στην Γερμανία, περί “τεμπέληδων Ελ-λήνων” και το “υπερβολικά μεγάλο κράτος πρόνοιας” στην Ελλάδα».

Με δεδομένα τα παραπάνω είχαν μεγάλο ενδιαφέρον οι συναντήσεις με ταξικά συνδι-κάτα και φορείς της κοινωνικής συμμαχίας, για την ανταλλαγή πείρας σε σχέση με την κατάσταση που επικρατεί στο ταξικό εργατικό κίνημα και στις δύο χώρες. Τέτοιες συναντή-σεις έγιναν π.χ. με νέους συνδικαλιστές από το Συνδικάτο Τηλεπικοινωνιών Πληροφορι-κής Αττικής, όπου εκτός από τα προβλήματα και την κατάσταση στον κλάδο περιγράφηκαν

22

όπως ανέφεραν οι Γερμανοί σύντροφοι, στη χώ-ρα τους είναι βαθιά χτυπημένο και ουσιαστικά δεν υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια αγωνιστι-κές κινητοποιήσεις και όργανα του κινήματος.

Από το σπίτι όπου ιδρύθηκε το ΚΚΕ (ως ΣΕ-ΚΕ) το 1918 στις γειτονιές του Πειραιά και τα γραφεία της ΠΕΜΕΝ λίγα μέτρα παραπέρα, με την πολύτιμη πείρα του ναυτεργατικού κινήματος. Και από εκεί στο Λαύριο, την πόλη των μεταλλωρύχων, της απεργίας 48 ημερών στη Γαλλική Εταιρεία το 1929, και τωνμεταλλωρύχων που πριν από περίπου έναν αιώνα πέθαιναν στα 20,5 έτη. Οι Γερ-μανοί νέοι κομμουνιστές ήρθαν σε επαφή με μέρη που έχουν έντονα τα σημάδια της ταξικής πάλης στη χώρα μας.

επίσης οι προσπάθειες που γίνονται για την ενίσχυση της ταξικής γραμμής στο συνδικαλι-στικό κίνημα και με τη Λαϊκή Επιτροπή 5ου

- 6ου Διαμερίσματος της Αθήνας στο πλαίσιο συνάντησης στο Στέκι Εργαζομένων και Νε-ολαίας, όπου λειτουργεί επίσης το Σχολείο Μεταναστών για τη δράση του οποίου οι Γερμανοί σύντροφοι ενημερώθηκαν. Κοινός τόπος απ’ όλες αυτές τις συναντήσεις ήταν ότι σύγχρονους “παραδείσους” μέσα στο σά-πιο σύστημα του καπιταλισμού δεν μπορεί

να βρει κανένας νέος, ανεξάρτητα από το σε ποια χώρα θα βρεθεί, και από το ποιο είναι το επίπεδο ανάπτυξης της καπιταλιστικής οι-κονομίας κάθε χώρας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η στρατηγική του κεφαλαίου, τόσο του ελ-ληνικού όσο και του γερμανικού, είναι ενιαία και υπηρετεί την εξασφάλιση της κερδοφορί-ας των μονοπωλίων σε βάρος των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων.

Και συνεχίζει στο υλικό της η SDAJ: «Το κε-φάλαιο και οι κυβερνήσεις του, προσπαθούν

διαρκώς να βρουν διέξοδο από την κρίση, πότε με αύξηση των κερδών εις βάρος των εργαζομένων, πότε με τη “βελτίωση της ανταγωνιστικότητας”, πότε με την “εξυγίαν-ση των δημόσιων οικονομικών” και πότε με όλα τα παραπάνω μαζί. Όλα αυτά σημαίνουν επιπλέον απολύσεις, επιπλέον περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, επιπλέον ιδιωτικο-ποιήσεις. Αυτόν τον δρόμο ακολουθούν η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις, τόσο στην “αριστερή” όσο και στην “δεξιά” εκδοχή

τους. Κι όμως υπάρχει ένας δρόμος ριζικά διαφορετικός, μια πραγματική διέξοδος από την κρίση: η σοσιαλιστική κοινωνία, όπου ο λαός θα πάρει την υπόθεσή του στα χέρια του, για να ασκεί την εξουσία και να ελέγχει τον πλούτο που παράγει, για να μπορούν οι σύγχρονες ανάγκες των ανθρώπων να ικανο-ποιούνται. Αυτόν τον δρόμο εκπροσωπούν η ΚΝΕ και το ΚΚΕ στην Ελλάδα, η SDAJ και το DKP στη Γερμανία.»

Το πλούσιο πρόγραμμα συναντήσεων και εκδηλώσεων περιελάμβανε και ανοιχτή συ-ζήτηση που πραγματοποιήθηκε στο ΕΜΠ της Αθήνας την Παρασκευή 25 Σεπτέμβρη. Στο κατάμεστο αμφιθέατρο οι φοιτητές που συμμετείχαν άκουσαν από πρώτο χέρι τι σημαίνει για τη νεολαία ο καπιταλιστικός “παράδεισος” της Γερμανίας. Τα στοιχεία που έδωσαν οι Γερμανοί σύντροφοι για την κατάσταση στη χώρα τους, την αποκαλούμε-νη “ατμομηχανή της Ευρώπης” μιλούν από μόνα τους: Κάθε χρόνο, πάνω από 300.000 νέοι

βρίσκονται άνεργοι και μπαίνουν στο φαύλο κύκλο της επανακατάρτισης. Το 70% των φοιτητών, επειδή πρέπει να

πληρώνουν δίδακτρα περίπου 600 ευρώ το εξάμηνο, δουλεύουν παράλληλα σε μπαρ, εστιατόρια, σε άσχημες συνθήκες δουλειάς, χωρίς να υπάρχουν συνδικάτα, σωματεία, οποιαδήποτε μορφή οργάνωσης. Οι ηγεσίες των συνδικάτων, όπου υπάρχουν, έχουν κατά κύριο λόγο σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση, στρέφονται κατά της ταξικής πάλης, προβάλ-λοντας τη λογική της ταξικής συνεργασίας και του συμβιβασμού. Το 30% των νέων κάνουν δουλειές

άσχετες με το αντικείμενο στο οποίο έχουν καταρτιστεί. Το 36,5% των μαθητευόμενων κάνουν

υπερωρίες που δεν πληρώνονται, από φόβο μήπως χάσουν τη δουλειά. Οι 3 στους 4 ερ-γάζονται τζάμπα 5 ώρες επιπλέον τη βδομά-δα, δηλαδή δύο μέρες το μήνα.

Πολλοί νέοι για 40 ώρες εργασίας τη βδομάδα αμείβονται με 500 ευρώ, και έτσι οι περισσότεροι αναγκάζονται να μένουν με τις οικογένειές τους, γιατί δεν μπορούν να ζήσουν με αυτούς τους μισθούς. «Μόνο για ενοίκιο χρειάζεσαι 400 - 500 ευρώ, με-τά πώς θα ζήσεις;» είπαν χαρακτηριστικά οι Γερμανοί σύντροφοι. Τις πιθανότητες να πας διακοπές με τους φίλους σου...τις ξεχνάς. Τις περισσότερες φορές δεν έχεις χρήματα για αθλητισμό, πολιτισμό, να πας σινεμά ή για κολύμβηση. Το 11% των νέων εργαζόμενων κάνουν και δεύτερη δουλειά για να ζήσουν.

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μια πο-λύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με στελέχη της SDAJ που απάντησαν σε ερωτήσεις που έθεσαν φοιτητές, σχετικά με την αντίληψη που έχουν οι νέοι σήμερα στη Γερμανία για το Σοσιαλισμό, στεκόμενοι ιδιαίτερα στην προσπάθεια που κάνει το καπιταλιστικό σύστημα να ξαναγράψει την ιστορία και να σβήσει τις μεγάλες κατακτήσεις της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας. Ο σύντροφος Φλο, υπενθυμίζοντας την φράση του Καρλ Λίμπκνεχτ, είπε ότι σε Ελλάδα και Γερμανία «ο βασικός εχθρός βρίσκεται μέσα στην ίδια μας τη χώρα», απαντώντας σε ερώτηση για το αν η Μέρκελ είναι η πηγή όλων των δεινών του ελληνικού λαού.

Η εκδήλωση έκλεισε με ανταλλαγή αναμνη-στικών ανάμεσα στους εκπροσώπους της SDAJ και της ΚΝΕ. Την ίδια μέρα η αντιπροσωπεία της SDAJ πραγματοποίησε χωριστές συναντήσεις

με το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φοιτητών του Φυσικού της Αθήνας και με την Εκτελεστική Γραμματεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών, όπου πραγματοποιήθηκε συζήτηση για το φοιτητικό κίνημα, το οποίο,

Εκδήλωση στο Πολυτεχνείο

Στέκι εργαζόμενων και νεολαίας (Πατησίων)

ΛαύριοΠΕΜΕΝ

Πειραιάς

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 23

Η παρουσία της μαζικής αντιπροσωπείας της SDAJ στην Ελλάδα ήταν μια σημαντική εμπειρία και για την ίδια την ΚΝΕ και τη διεθνή της δράση. Άλλωστε, οι εξελίξεις και η πάλη των κομμουνιστών στην Ελλάδα προ-καλούν το ενδιαφέρον σε πολλούς εργαζό-μενους και νέους στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες του κόσμου. Είναι πολλοί αυτοί που καταφέρνουν να ενημερώνονται σωστά, ξε-περνούν τις προσπάθειες διαστρέβλωσης που επιχειρούν δυνάμεις του Κόμματος της Ευρω-παϊκής Αριστεράς και γενικότερα της σοσι-αλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού, που εξακολουθούν να σπέρνουν αυταπάτες για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ. Σ’ αυτήν την κατεύθυνση βοηθά η προσπάθεια που κάνει το ΚΚΕ με την ξενόγλωσση ιστοσελίδα του σε 11 γλώσσες.

Μέσα σε δύσκολες συνθήκες για τους ερ-γαζόμενους διεθνώς, με το Διεθνές Κομμου-νιστικό Κίνημα να συνεχίζει να βρίσκεται σε κρίση, είναι πολύ σημαντικό ότι μπροστά στις πρόσφατες εκλογές 65 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα εξέφρασαν την υπο-στήριξή τους στο ΚΚΕ. Ακόμη, μέσα στους προηγούμενους 2 μήνες επισκέφθηκαν την

«Αλληλεγγύη στην εργατική τάξη της Ελλάδας. Κανένας μόνος του. Για το σοσιαλιστικό μέλλον!»γράφει το πανό της SDAJ.

Μέσα σ’ αυτό το δεκαήμερο, οι Γερμανοί κομμουνιστές απέδωσαν φόρο τιμής σε όλους τους εκτελεσμένους, τους δολοφονημένους και βασανισμένους επισκεπτόμενοι τοποθεσί-ες που οι Γερμανοί ναζιστές και οι Έλληνες συνεργάτες τους σκόρπισαν το θάνατο μα-κελεύοντας το λαό. Από τα Καλάβρυτα του Ολοκαυτώματος, στην μάντρα της Κοκκι-νιάς, και από εκεί στον τοίχο της Καισαρια-νής. Γενικότερα, σε πολλές από τις συναντή-σεις αναδείχτηκαν πλευρές για τη σύγχρονη πάλη της νεολαίας ενάντια στο φασισμό και το καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει.

Σε σχέση με τη δεκαετία του 1940 και την πάλη του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος, πραγματοποιήθηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα ξενάγηση και συζήτηση στο Μουσείο ΕΑ-Μικής Εθνικής Αντίστασης στο Περιστέρι. Εκεί, πήρε το λόγο μια 16χρονη Γερμανίδα συντρόφισσα, μαθήτρια, η οποία μίλησε για το πώς μαθαίνει στο σχολείο την ιστορία της Γερμανίας: «Είναι πολύ σπάνιο η ιστορική αλήθεια να μην κακοποιείται από την αστική

Η ιστορία απ’ τα Καλάβρυτα, την Καισαριανή και την Κοκκινιά ...στο Μπούχενβαλντ

ιδεολογία. Χαρακτηριστικά, ο πολύ σημα-ντικός ρόλος που έπαιξε το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην πάλη ενάντια στο ναζισμό δεν αναφέρεται πουθενά στα σχο-λικά βιβλία. Για παράδειγμα, σε ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας, το Buchenwald (Μπούχενβαλντ), το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας βοήθησε σημαντικά σε μια απόδραση των κρατούμε-νων αγωνιστών. Αυτό που παρουσιάζεται στα βιβλία μας για τους κομμουνιστές στα στρα-τόπεδα συγκέντρωσης όμως, είναι ότι ήταν κλέφτες και ότι είχαν άσχημη συμπεριφορά απέναντι στους συγκρατούμενους τους. Επί-σης, στα βιβλία της Ιστορίας που μας διδά-σκουν στο σχολείο, ελάχιστα παραδείγματα υπάρχουν για την ΕΣΣΔ, την Αντίσταση στη Γερμανία και την Ευρώπη και το ρόλο της στην νίκη απέναντι στο φασισμό. Η ιστορική μνήμη είναι πολύ σημαντική για να βγουν δι-δάγματα για την πάλη στο σήμερα και τέτοια μουσεία πρέπει να υπάρχουν για να μαθαίνει ο κόσμος τι συνέβη πραγματικά».

Δεκάδες Οργανώσεις Νεολαίας στηρίζουν την πάλη της ΚΝΕ

Μουσείο ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης (Περιστέρι)

Σκοπευτήριο (Καισαριανή)

Καλάβρυτα

Κοκκινιά

Ελλάδα αντιπροσωπείες από ακόμη 5 Κομ-μουνιστικές Νεολαίες (από Αυστρία, Γαλ-λία, Καναδά, Ουγγαρία, Τουρκία) και πραγ-ματοποίησαν διμερείς επαφές με την ΚΝΕ. Αντίστοιχα, η ΚΝΕ μπόρεσε να ενημερώσει για την κατάσταση στην Ελλάδα και την πάλη των κομμουνιστών ακόμη 12 Οργανώσεις Νεολαίας που συμμετείχαν σε συνάντηση της περιφέρειας Ευρώπης της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Δημοκρατικών Νεολαιών μέσα στον Αύγουστο στην Ισπανία. Ακόμη, 30 Οργανώσεις Νεολαίας από όλο τον κόσμο υπέγραψαν ψήφισμα αλληλεγγύ-ης με την ΚΝΕ και την ελληνική νεολαία, στηρίζοντας την πάλη των νέων στην Ελλάδα για το δικαίωμα στη δουλειά, τη μόρφωση, τη ζωή. Η συνέχεια θα δοθεί πρώτα απ' όλα στο 41ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, στη “Διεθνού-πολη” του οποίου έχουν επιβεβαιώσει μέχρι στιγμής ότι θα συμμετάσχουν τουλάχιστον 20 Οργανώσεις Νεολαίας.

Το blog της SDAJγια την προβολή των δραστηριοτήτων της

στην Ελλάδα:http://sdajgoeshellas.

blogsport.de/

Τα μέλη της ΚΝΕ στο Πολυτεχνείο για να προπαγανδίσουν την εκδήλωση είχαν φτιάξει πανό, στα ελλη-

νικά και τα γερμανικά δανειζόμενοι το σύνθημα της SDAJ: «Ενάντια στην κρίση και τον καπιταλισμό το μέλλον είναι ο Σοσιαλισμός».

24

?Πώς γεννήθηκε και από ποιους στηρίχτηκε ο φασισμός-ναζισμός;

Ο ναζισμός και ο φασισμός επικράτησαν στη Γερμανία και την Ιταλία για να υπηρετήσουν το κεφάλαιο στο έδαφος των συνθηκών που δημι-ούργησε η καπιταλιστική οικονομική κρίση, αξιο-ποίησαν το διάχυτο αντικομμουνισμό και αντισο-βιετισμό. Ο φασισμός-ναζισμός ήταν γέννημα του καπιταλισμού, μια άγρια, εκμεταλλευτική μορφή διαχείρισης του συστήματος.

Γι’ αυτό, για παράδειγμα, το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ, παρότι εμφανιζόνταν ως “αντισυστη-μικό” και υπέρ των “φτωχών”, ανέβηκε στην εξουσία κοινοβουλευτικά, με τη στήριξη και ανοχή της σοσιαλδημοκρατίας και των υπόλοι-πων αστικών κομμάτων και χάρη στο άφθονο χρήμα των γερμανικών μονοπωλίων (“Κρούπ”, “Τύσσεν” κ.ά.) αλλά και τη στήριξη μονοπωλίων άλλων χωρών, όπως των ΗΠΑ.

Είναι χαρακτηριστικά τα εξής: Ο Χίτλερ τον Φλεβάρη του ’33 συναντήθηκε με εκπροσώπους των 25 μεγαλύτερων βιομηχανιών της Γερμανί-ας. Στη συνάντηση συμφωνήθηκε να συσταθεί

ταμείο για την υποστήριξη του ναζιστικού κόμματος στις εκλογές. Ο Γερμανός βιομήχανος Φριτς Τύσσεν έγραψε: «Προσέφερα προσωπικά ένα συνολικό ποσό ενός εκατομμυρίου μάρκων στο ναζιστικό κόμμα. (…) Περίπου η βαριά γερμανική βιομηχανία έθετε στη διάθεση των εθνικο-σοσιαλιστών το ποσό των δύο εκατομμυρίων το χρόνο».

Με τη δική τους στήριξη ήρθε ο Χίτλερ στην εξουσία, αυτούς υπηρέτησε. Το ναζιστικό καθε-στώς μετέτρεψε τους Γερμανούς εργάτες σε σκλάβους για τα κέρδη των Γερμανών καπι-ταλιστών. Απ’ τα ναζιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, τα γερμανικά μονοπώλια προμηθεύονταν δωρεάν εργατικά χέρια. Ο πόλεμος ήταν το επόμενο βήμα για να επεκταθούν τα γερμανικά μονοπώλια σε νέες αγορές και πηγές και να χτυπηθεί η Σοβιετική Ένωση.

Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ναζιστές και οι φασίστες διέπραξαν αποτρό-παια εγκλήματα, δολοφόνησαν εκατομμύρια ανθρώπους. Χιλιάδες και χιλιάδες εξοντώθη-καν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στους θαλάμους αερίων, κάηκαν σε φούρνους, έγιναν “πειραματόζωα”. Μόνο στο Άουσβιτς δολοφόνησαν περίπου 4 εκατομμύρια κρατούμενους.

Η εγκληματική φύση του ναζισμού πηγάζει απ’ την ίδια του την ιδεολογία. Αυτούς θαυ-μάζουν και θεωρούν εαυτούς ως συνέχειά τους, οι Χρυσαυγίτες. Έτσι δήλωνε απροκάλυπτα ο Μιχαλολιάκος, τον Μάρτη του 2012: «Εμείς είμαστε η σπορά των νικημένων του 1945, οι εθνι-κιστές, οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες…». Πράγματι, αυτοί είναι. Η σαπίλα του ντουνιά, οι απόγονοι του Χίτλερ. Με τη μάσκα του “αντιμνημονιακού” προσπαθούν να κρύψουν πως είναι τσιράκια και “μπράβοι” του συστήματος, όργανά του για το χτύπημα του λαού.

?Γιατί έγινε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος;

Στις συνθήκες του καπιταλισμού, η δύναμη των κρατών δεν αναπτύσσεται με τον ίδιο ρυθμό. Στην πορεία του χρόνου, άλλα κράτη δυναμώνουν και άλλα αποδυναμώνονται. Έτσι, συμβαίνει το εξής: η οικονομική ανάπτυξη ενός κράτους να μην αντιστοιχεί με τις “σφαίρες επιρροής” και τις πηγές πρώτων υλών που ελέγχει. Όταν αυτές οι αναντιστοιχίες οξύνονται στο έπακρο, μονα-δικό μέσο για να “διορθωθεί” αυτή η αναντιστοιχία είναι ο πόλεμος. Γι’ αυτό ο πόλεμος και ο καπιταλισμός είναι αξεχώριστοι.

Έτσι έγινε και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: η μεγάλη οικονομική κρίση του καπιταλισμού (1929-33 και 1937-38) επιτάχυνε τις ανακατατάξεις στο συσχετισμό δυνάμεων και όξυνε τις αντιθέσεις των καπιταλιστικών κρατών. Η εκ νέου ισχυροποίηση, για παράδειγμα, της Γερμανίας που είχε ηττηθεί στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο εδραίωσε τις βλέψεις της για να πάρει ρεβάνς από την Αγγλία και την Γαλλία. Όλα τα καπιταλιστικά κράτη διαγκωνίζονταν για τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων, οδηγώντας τους λαούς στη μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή στην ιστορία.

Ταυτόχρονα στόχος όλων των καπιταλιστικών κρατών -ανεξάρτητα απ’ το “στρατόπεδο” στο οποίο βρέθηκαν στον πόλεμο - ήταν η ανατροπή της εργατικής εξουσίας στη Σοβιετική Ένωση, η διάλυσή της. Γι’ αυτό και οι κυβερνήσεις Αγγλίας, Γαλλίας και ΗΠΑ “έσπρωχναν” με κάθε τρόπο τους ναζιστές και τους συμμάχους τους (Ιταλία, Ιαπωνία) προς τη Σοβιετική Ένωση, ενισχύοντάς τους μέσω των επενδύσεων των μονοπωλίων τους (π.χ. Ford, General Motors, General Electric, Standard Oil, IBM), αλλά και συμφωνίες όπως αυτή του Μονάχου (1938) με την οποία παρέδωσαν ουσιαστικά την Τσεχοσλοβακία στον Χίτλερ.

75 χρόνια πέρασαν απ’ την 28η Οκτώβρη του 1940, όταν και η φα-σιστική Ιταλία επιτέθηκε στη χώρα μας. Στην επίθεση αυτή, ο ελληνικός λαός απάντησε με το “ΟΧΙ” στο φασισμό–ναζισμό και

την ηρωική του πάλη στα βουνά της Πίνδου και στη συνέχεια, μετά την γερ-μανική επίθεση και την κατοχή μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ.Φέτος, όπως κάθε χρονιά, θα ακούσουμε πολλά στο σχολείο, στις επετει-

ακές γιορτές. Στις περισσότερες όμως περιπτώσεις θα μάθουμε την “αλή-θεια” απ’ τη σκοπιά των εκμεταλλευτών και όχι απ’ τη δική μας σκοπιά, τη σκοπιά του εργαζόμενου λαού.Παρακάτω απαντάμε σε πέντε βασικά ερωτήματα για την 28η Οκτώβρη

και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όσα δε θα μας πουν, αλλά πρέπει να ξέ-ρουμε και να συζητήσουμε με τους συμμαθητές μας, μέσα στην τάξη μας.

Η Συνδιάσκεψη του Μoνάχου το 1938 όπου Αγγλία και Γαλλία παρέδωσαν στη ναζιστική Γερμανία την Τσεχοσλοβακία. Στην φωτογραφία διακρίνονται, από αριστερά: Ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας Ν. Τσάμπερλεν, ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας Εντ. Νταλαντιέ, ο Χίτλερ και ο Μουσολίνι.

“Εκατομμύρια στέκονται πίσω μου”. Πίσω απ' τον Χίτλερ, ήταν τα μονοπώλια, οι καπιταλιστές. Αυτοί τον στήριξαν να έρθουν στην εξουσία, αυτούς υπηρέτησε.

75 χρόνια απ’ την 28η Οκτώβρη

Μάθε την αλήθεια, το χώμα που πατάς λευτέρωσαν μ’ αγώνα ΕΑΜ – ΕΠΟΝ - ΕΛΑΣ “Σαμποτάζ”, χαρακτικό του Α. Τάσσου.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 25

?Ποιος τσάκισε τον φασισμό;

Σ’ όλο τον κόσμο τα Κομμουνιστικά Κόμ-ματα πρωτοστάτησαν στον αγώνα για τη συ-ντριβή του φασισμού. Επικεφαλής του αγώ-να ήταν η Σοβιετική Ένωση που έδωσε στον αγώνα 20 εκατομμύρια νεκρούς. Οι λαοί της, ο Κόκκινος Στρατός πολέμησε με απαράμιλ-λο σθένος και θάρρος γιατί υπεράσπιζε τη δικιά του πατρίδα, το δικό του κράτος. Ενα-ντίον της ΕΣΣΔ, οι ναζί και οι φασίστες έστει-λαν τις περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις τους. Δεν μπόρεσαν όμως να αποτρέψουν τη συντριβή τους: η κόκκινη σημαία κυμάτισε στο Βερολίνο την 1η Μάη του ’45.

Στη χώρα μας, το ΚΚΕ υπήρξε ο νους, η ψυχή και ο κύριος αιμοδότης του αγώνα, παρότι ο πόλεμος βρήκε το Κόμμα στην παρανομία, με χιλιάδες κομμουνιστές στα μπουντρούμια,

τις εξορίες, παραδομένους στους κατακτητές. Ανάμεσά τους και ο Νίκος Ζαχαριά-δης, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που οι Γερμανοί έστειλαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης “Νταχάου”.

Οι δυσκολίες όμως δε λυγά-νε τους κομμουνιστές. Στελέχη του Κόμματος δραπετεύουν απ’ τις φυλακές και τις εξορίες και μαζί με όσους βρίσκονται στην παρανομία οργανώνουν την αντίσταση.

Με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργήθηκε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ), ο Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός (ΕΛΑΣ), η Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ). Με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο και ηρωισμό -με απεργίες, συλλαλητήρια, σα-μποτάζ, με το όπλο στο χέρι- ο λαός μας τσάκισε τους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, απελευθέρωσε την Ελλάδα. Χάρη στη δράση του ΕΑΜ δε στάλθηκε ούτε ένας εργάτης για να δουλέψει στα γερμανικά εργοστάσια, με εξαίρεση αυτούς που είχαν συλλάβει ομήρους οι Γερμανοί. Χάρη στο ΕΑΜ δε στάλθηκε ούτε ένας για να πολεμήσει κατά της Σοβιετικής Ένωσης, ενώ ο ΕΛΑΣ καθήλωσε 8 έως 12 ναζιστικές μεραρχίες.

?Πώς “μπήκε” η Ελλάδα στον πόλεμο;

Όταν ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Ελ-λάδα βρισκόταν υπό το δικτατορικό καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά. Η δικτατορία, που είχε επιβληθεί την 4η Αυγούστου του ’36, ήταν επιλογή της αστικής τάξης και είχε τη στήριξη του Παλατιού και της Αγ-γλίας. Προηγούμενα, πριν ακόμα επιβληθεί η δικτα-τορία και διαλυθεί η Βουλή, όλα τα αστικά κόμματα είχαν δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στον Μεταξά.

Η δικτατορία της 4ης Αυγούστου ενίσχυσε ακό-μα παραπέρα την πλουτοκρατία, εξαθλίωσε τον λαό, τσάκισε το εργατικό-λαϊκό κίνημα, χτυπώ-ντας πρώτα απ’ όλα το ΚΚΕ.

Η πλουτοκρατία της χώρας μας, στην οποία στηριζόταν και στήριζε η δικτατορία του Με-ταξά, είχε πολύχρονους δεσμούς με το αγγλι-κό κεφάλαιο και το κράτος του. Με ξεκάθαρο τρόπο, ο Μεταξάς είχε περιγράψει τη διαπλοκή των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης με τη Βρετανία λέγοντας: «(…) η Ελλάς δύναται να θέση ως δόγμα πολιτικόν ότι εν ουδεμία περιπτώσει δύναται να ευρεθή εις στρατόπεδον

αντίθετον εκείνου εις το οποίον θα ευρίσκετο η Αγγλία. Δυνάμεθα τούτο να το θεωρήσωμεν ως δόγμα. Εγώ τουλάχιστον το ασπάζομαι» (3-3-1934).

Γι’ αυτόν το λόγο και εκφράζοντας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, ο Μεταξάς απέρριψε το ιταλικό τελεσίγραφο που του επέδωσε ο Ιταλός πρεσβευτής τα ξημερώματα της 28ης Οκτώβρη ’40. Έτσι, η Ελλάδα εισήλθε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ό,τι γράφτηκε με αίμα δε σβήνει με βρώμικο με-λάνι! Κόντρα στην προσπάθεια παραχάραξης της ιστορίας, μελετάμε και διαδίδουμε την αλήθεια: ο Κόκκινος Στρατός τσάκισε τον φασισμό!

?Όλοι μαζί;

H αστική τάξη και η εργατική τάξη, ο λαός είναι δυο “κόσμοι” σε διαρκή σύγκρουση. Ποτέ δεν είχαν και δε θα έχουν κοινά συμφέροντα. Οι καπιταλιστές θέλουν μια “πατρίδα” που θα εξασφαλίζει την κερδοφορία τους και το ξεζούμισμα των εργατών. Οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους έχουν ανάγκη μια πατρίδα λεύτερη από ντόπιους και ξένους εκμεταλ-λευτές.

Τα παραπάνω αποδείχτηκαν περίτρανα και στην περίοδο του ελληνο-ιταλικού πολέμου και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια της κατοχής της χώρας μας από τους Γερμανούς, Ιταλούς και Βούλγαρους φασίστες.

O ελληνικός λαός πολέμησε τόσο τον Ιταλό εισβολέα όσο και τους Γερμανούς κατα-κτητές από τελείως διαφορετικό μετερίζι από αυτό των αστών. Οι αστοί ενδιαφέρονταν για τα κέρδη τους και δρούσαν ανάλογα με το πώς αυτά εξυπηρετούνται καλύτερα. Οι εργάτες, οι αγρότες, οι απλοί φαντάροι, πολεμούσαν για να υπερασπιστούν τα σπίτια τους, τις δουλειές τους και τις οικογένειές τους.

Αλλά και αργότερα όταν οι Γερμανοί κατέλαβαν την Ελλάδα, ένα τμήμα των αστών εγκατέ-λειψε τη χώρα αρπάζοντας τα κρατικά αποθέματα σε χρυσό και εγκαταστάθηκε μαζί με τους Άγγλους και το Παλάτι στη Μέση Ανατολή. Ένα άλλο τμήμα, αυτό που παρέμεινε στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με τους κατακτητές, σχηματίζοντας τις κατοχικές κυβερνήσεις. Έφτιαξε με τους Χιτλερικούς και σε συνεννόηση με τους Άγγλους, τα “Τάγματα Ασφαλείας”-αυτά που υμνούν οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής, που κατέσφαξαν και κατέκαψαν τον λαό μας στο όνομα του Αδόλφου Χίτλερ, στον οποίο ορκίζονταν να υπακούν “απολύτως”.

Η αστική τάξη, παρά τις διαιρέσεις και τις αντιθέσεις της σ’ όλη τη διάρκεια του πο-λέμου, πάλευε για τη διατήρηση της αστικής εξουσίας και της εκμετάλλευσης, για να συνεχίσει να κάθεται στο σβέρκο του λαού.

Ο ανυπέρβλητος μαζικός λαϊκός ηρωισμός, η πεί-ρα της δράσης σε καιρό πολέμου, του αγώνα με

όλες τις μορφές πάλης, η τεράστια προσφορά στις μετέπειτα κατακτήσεις, όπως και οι παράγοντες που δυσκόλεψαν αυ-τόν τον ηρωικό αγώνα να φτάσει στην τελική νίκη με την κατάκτηση της εργατικής-λαϊκής εξουσίας, αποτελούν πηγή έμπνευσης, διδαγμάτων και συμπερασμάτων. Γι’ αυτό μα-θαίνουμε την αλήθεια!

Η εργατική τάξη, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία, σε ενδεχόμενο πολεμικής σύγκρου-σης, πρέπει να χτίσουν το δικό τους μέτωπο

για να υπερασπιστούν σε περίπτωση ξένης εισβολής την εδαφική ακεραιότητα, για να βγει νικητής από τον πόλεμο ο λαός και όχι η αστική τάξη της χώρας του. Να πετύχει διπλή απελευθέρωση από την ξένη ιμπεριαλιστική κατοχή και την εγχώρια αστική πολιτική εξουσία, από το καπιταλι-στικό σύστημα που είναι αξεχώριστο με τον πόλεμο.

Ο ηρωικός αγώνας και οι θυσίες των χιλιάδων ΕΑΜιτών, ΕΛΑΣιτών και ΕΠΟΝιτών απέδειξαν πως όταν “θεριεύει ο

γίγαντας λαός”, τότε μπορεί να σπάσει “δεσμά και αλυσίδες”. Με οργάνωση και το δικό μας αγώνα μπορούμε να φέρουμε τα πάνω κάτω. Μπορούμε να έχουμε όσα αξίζουμε και όχι να ελπίζουμε στα “ψίχουλα” που θα περισσέψουν απ’ το τραπέζι των εκμεταλλευτών. Εμπνεόμαστε και αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία όπου θα κάνει ο λαός κουμάντο στο φυσικό πλούτο και τον πλούτο που παράγει. Χωρίς μονοπώλια και εκμε-ταλλευτές, με την εξουσία στα χέρια της εργατικής τάξης και του λαού.

Σημειώνω!

Η στήριξη της πλουτοκρατίας στον δικτάτο-ρα Μεταξά ήταν τόσο απροκάλυπτη ώστε ο πρώτος Υπουργός Εθνικής Οικονομίας της δικτατορίας ήταν ο ίδιος ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων!

Ο λαός της Αθήνας γιορτάζει την απελευθέρωση στην πλατεία Συντάγματος.

26

ΟΚΝΕ: “Σχολείο” ηρωισμού και αγώνα

Πριν αναφερθούμε στους αγώνες, την ορ-γάνωση, τη ζωή και τη δράση των μαθητών εκείνης της περιόδου (1936-1944), αξίζει να κάνουμε ένα φλας μπακ και να πάμε 14 χρό-νια πριν την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του Μεταξά, δηλαδή στο 1922. Τον Νοέμ-βρη του 1922 λοιπόν, πραγματοποιείται ένας από τους πιο σημαντικούς σταθμούς στην ιστορία του επαναστατικού νεολαιί-στικου κινήματος στην Ελλάδα. Ιδρύεται η ηρωική ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνι-στικών Νεολαιών Ελλάδας), που βάζει τη σφραγίδα της στη συγκρότηση και την

Το μαθητικό κίνηματην περίοδο της δικτατορίαςτου Μεταξά & της Κατοχής(1936-1944)

Τ ην περίοδο της φασιστικής δικτατορίας του Μεταξά και της γερ-

μανοϊταλικής Κατοχής η μαθητική νεολαία, με μπροστάρηδες τα

μέλη της ΟΚΝΕ και αργότερα της ΕΠΟΝ έγραψε μοναδικές σελίδες

ηρωικών αγώνων. Αναπτύχθηκε ένα κίνημα μαζικό, οργανωμένο, ζω-ντανό, που με συλλογική αγωνιστική δράση και αλληλεγγύη στάθηκε όρθιο, παρά τις δυσκολίες και τον αρνητικό συσχετισμό, παρά το κα-

θεστώς παρανομίας, τους διωγμούς και τα χτυπήματα. Αυτά ακριβώς

τα διδάγματα και την ιστορική πείρα θα προσπαθήσουμε να “φωτίσουμε”

σ’ αυτές τις σελίδες. Γιατί η ιστορία του μαθητικού κινήματος εκείνης της

περιόδου, ο ηρωισμός και η αυτοθυσία εκατοντάδων χιλιάδων νέων, η

πρωτοτυπία και η πολυμορφία στον αγώνα τους, εκτός από τεράστια πα-

ρακαταθήκη, αποτελούν παράδειγμα και πηγή έμπνευσης.

ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος στη χώρα μας.

Από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της πρωτοστατεί στην οργάνωση της πάλης της νεολαίας για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της στη δουλειά, τη μόρφωση και τη ζωή. Στα χρόνια 1935 και 1936, παρουσιάζει μια αλμα-τώδη ανάπτυξη, ενώ παράλληλα αρχίζουν να “φουντώνουν” οι αγώνες του λαού και της νεολαίας γύρω από προβλήματα επιβίωσης, σπουδών, αλλά και για ζητήματα που έχουν σχέση με τον πολιτισμό και τον αθλητισμό. Μάλιστα, αξίζει να σημειώσουμε ότι την πε-ρίοδο εκείνη, με γέφυρα τους μαθητές των τεχνικών σχολών που δούλευαν ταυτόχρο-να και σε εργοστάσια, δημιουργήθηκαν οι

βάσεις σ’ αυτές τις σχολές και σ’ άλλους εργατικούς χώρους ώστε να δυναμώσουν οι διεκδικητικοί αγώνες, να πάρει σάρκα και οστά η οργάνωση κινήματος.

Οι μαθητές στον αντιδικτατορικό αγώνα

Στις 4 Αυγούστου του 1936 εγκαθιδρύεται η δικτατορία του Μεταξά. Απ’ την πρώτη κιόλας νύχτα, η 4η Αυγούστου στράφηκε ενάντια στο λαό και το κίνημά του, και φυσικά ενάντια στην πρωτοπορία του, το ΚΚΕ και την ΟΚΝΕ, εγκαθιδρύοντας ένα κράτος άγριας ταξικής βίας, αστυνομοκρατίας και χαφιεδισμού, βασανιστηρίων, φυλακών και εξοριών.

Στο στόχαστρο της 4ης Αυγούστου μπή-κε ιδιαίτερα η νεολαία. Η τότε κυβέρνηση του δικτάτορα Ι. Μεταξά, αντιγράφοντας τις μεθόδους του Χίτλερ, ιδρύει την “Εθνική Οργάνωση Νεολαίας” (ΕΟΝ) για να “διαπαι-δαγωγήσει” φασιστικά την ελληνική νεολαία, να καλλιεργήσει την υποταγή στη βαρβαρό-τητα, στους ξένους και ντόπιους τυράννους. Είναι χαρακτηριστικό πως, την ώρα που το καθεστώς ξόδευε εκατομμύρια για τα κου-στουμάκια, τις φιέστες και τους μισθούς των στελεχών της ΕΟΝ, αύξησε τα διάφορα δίδακτρα και χαράτσια στην εκπαίδευση, ενώ αυξανόταν κάθε χρόνο ο αριθμός των παιδιών που εγκατέλειπαν την εκπαίδευ-ση, περιορίστηκε ο αριθμός των εισακτέ-ων στα ανώτατα ιδρύματα, μειώθηκαν τα κονδύλια για την Παιδεία.

Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, η συμβολή της ΟΚΝΕ στο αντιδικτατορικό κίνημα, στο σκληρό, αλλά δίκαιο αγώνα για την ανατροπή της φασιστικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου ολοένα και μεγάλωνε, γινόταν πιο αποφασιστική, συμβάλλοντας

ταυτόχρονα στον αγώνα ενάντια στην εκ-μετάλλευση, τη φτώχεια και την αδικία. Οι Οργανώσεις της ΟΚΝΕ, με τον παράνομο Τύπο τους και με τη γεμάτη ηρωισμό και αυτοθυσία δράση τους, συνέβαλλαν στη δι-αφώτιση του λαού και των νέων. Ξεσκέπαζαν καθημερινά τη δημαγωγία της δικτατορίας και έδειχναν στους νέους το δρόμο της αγω-νιστικής συσπείρωσης και πάλης. Είναι χα-ρακτηριστικό ότι ο παράνομος Τύπος των νέων αριθμούσε πολλά έντυπα, ένα απ’ τα οποία ήταν και η “Μαθητική Φωνή”, από τη μαθητική ομάδα της ΟΚΝΕ, που συνέ-βαλε αποφασιστικά στην ενημέρωση και οργάνωση του μαθητικού κινήματος.

Οι μαθητές στην πρώτη γραμμή της αντίστασης

Μετά την κήρυξη του πολέμου και ιδιαί-τερα από το 1941 που πολλοί κομμουνιστές κατάφεραν να αποδράσουν από τις εξορίες και τις φυλακές και άρχισε η ανασυγκρότη-ση της ΟΚΝΕ, οι νέοι κομμουνιστές δίνουν ιδιαίτερη βαρύτητα στην οργάνωση της μαθητικής νεολαίας. Τα πρώτα δείγματα του ξεσηκωμού, που θα έπαιρναν γρήγορα το δρόμο της οργανωμένης πάλης δεν άργησαν να φανούν… Αυτό το κατάλαβε πολύ καλά ο πρώτος κατοχικός πρωθυπουργός, Γ. Τσολά-κογλου, ο οποίος στο πρώτο του διάγγελμα συνιστούσε «πειθαρχίαν και υπακοήν εις τας διαταγάς των αρχών», ενώ παρότρυνε τη νεολαία «να εγκαταλείψη την πολιτικήν και να αφοσιωθή στο ποδόσφαιρόν της» (Εφημ. “Βραδυνή”, “Ακρόπολις” της 31.5.1941).

Ήδη από το Φθινόπωρο του 1941 αρχίζει μια πρώτη προσπάθεια να οργανωθεί η μαθητική ΟΚΝίτες του Πειραιά (Τμήμα Νυχτερινού Γυμνασίου) σε εκδρομή στο Πέραμα την άνοιξη του 1942. Σκοπός

η ψυχαγωγία, ο προγραμματισμός αντιστασιακής δράσης, καθώς και η ανάπτυξη της ΟΚΝΕ στα Γυμνάσια του Πειραιά.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 27

πάλη και να αναπτυχθούν αγώνες. Χαρακτη-ριστικά είναι όσα αναφέρει ο Δ. Σέρβος στο βιβλίο του “Που λες… στον Πειραιά”: «Στις 15 Σεπτέμβρη 1941 πραγματοποιείται ανοι-χτή καθολική μαθητική διαμαρτυρία και αποχή απ’ τα μαθήματα με πρωτοβουλία της Κεντρικής Μαθητικής Επιτροπής Πει-ραιά. Αιτία της διαμαρτυρίας ήταν η περικο-πή της μερίδας του ψωμιού απ’ τις Ιταλικές Αρχές κατοχής και η παρασκευή ψωμιού από σκουπόσπορο. Να σημειωθεί ότι η Κεντρική Μαθητική Επιτροπή με υπεύθυνη την Αλεξά-ντρα (Άννα) αδελφή του Μιχάλη Μυριαγκού, ήταν νομιμοφανής οργάνωση, καθοδηγείτο απ’ την ΟΚΝΕ και είχε επιτροπές σε όλα τα Γυμνάσια του Πειραιά» (σ.σ. εκείνη την περί-οδο το Γυμνάσιο ήταν εξατάξιο και περιλάμ-βανε και τις σχολικές τάξεις του σημερινού Λυκείου).

Με την ίδρυση του ΕΑΜ Νέων (ΕΑΜΝ), με-τά από πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ, το Φλεβάρη του 1942 ιδρύεται επιτροπή μαθητών από ΟΚΝίτες και άλλους αγωνιστές μαθητές και αρχίζει η δράση με στόχο να ανοίξουν τα σχολεία που οι κατακτητές τα είχαν μετατρέ-ψει σε αχούρια, στρατώνες και φυλακές και να εξασφαλιστεί συσσίτιο στους μαθητές για να μην πεθάνουν από την πείνα.

«… Είναι ο πρώτος τραγικός χειμώνας της φασιστικής κατοχής. Τα μαθήματα στο Γυ-μνάσιο έχουν ατονήσει. Η πείνα θερίζει τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τα παιδιά. Τον πρώτο χειμώνα της κατοχής 1941-1942, πριν δηλαδή απλωθούν για καλά στις πόλεις οι οργανώσεις του ΕΑΜ και της ΕΠΟΝ κι αρχίσει η οργανω-μένη πάλη για την επιβίωση του λαού μας, πεθαίνουν 300.000 άνθρωποι από την πείνα.

Το σχολείο αρχίζει ν’ αδειάζει. Γενικά η εκ-παίδευση σμπαραλιάζει κυριολεκτικά. Έτσι, αν το σχολικό έτος 1940-41 τέλειωσε μέσα σε τρεις μήνες, η επόμενη σχολική χρονιά 1941-42 κράτησε μόλις είκοσι μέρες. Τότε

είναι, που βρίσκουμε και το δρόμο μας. Στις 5 Φλεβάρη του 1942 ιδρύεται το ΕΑΜ Νέων, που αρχίζει να αγκαλιάζει και τους μαθητές.

Συστήθηκε αμέσως η πρώτη επιτροπή για τα μαθητικά συσσίτια και άρχισε η οργανωμένη δουλειά. Στο Γυμνάσιο ρίχτηκαν οι πρώτες προκηρύξεις του ΕΑΜ Νέων, που έκαναν γνωστή την απόφαση της ολομέλειας της ΚΕ του, που ανάμεσα στ’ άλλα έδινε κατεύθυνση να παλέψουμε για:

- 100 δράμια ψωμί τη μέρα,- 8 δράμια λάδι,- για ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης,- για την προστασία των παιδιών,- για την οργάνωση της ψυχαγωγίας και αλ-

ληλεγγύης ανάμεσα στους νέους» (Δ. Σέρβος, “Που λες… στον Πειραιά”).

Για την υλοποίηση των παραπάνω στόχων, δημιουργούνται μαθητικές επιτροπές σε σχολεία και μια συντονιστική παμμαθη-τική επιτροπή, φτιάχνονται υπομνήματα, μαζεύονται υπογραφές γονέων, γίνονται πα-ραστάσεις στο ψευτοϋπουργείο της κατοχικής κυβέρνησης και τελικά προκύπτει αποτέ-λεσμα. Το Μάρτη του ‘42 ανακοινώνεται το άνοιγμα των σχολείων και επιτυγχάνεται ένα υποτυπώδες συσσίτιο. Η συνέχεια είναι εντυ-πωσιακή.

Στις 25 Μαρτίου 1942, μέσα στην Κατοχή και διακινδυνεύοντας ακόμα και τη ζωή τους, 100 μαθητές στην Αθήνα διαδηλώνουν με την ευ-καιρία της εθνικής επετείου. Πρόκειται για την πρώτη μαθητική κινητοποίηση. Η ανάπτυξη των οργανώσεων του ΕΑΜΝ στους μαθητές, γίνεται ραγδαία. Τον Απρίλη του 1942 οι μαθήτριες συγκροτούν την κοριτσίστικη οργάνωση “Λεύτερη Νέα” που συμμετέ-χει στη μαθητική επιτροπή του ΕΑΜΝ. Το καλοκαίρι οι οργανωμένοι μαθητές στο ΕΑΜΝ ανέρχονται στους 500 και τον Οκτώβρη του ‘42 στους 900. Οι φασιστικές οργανώσεις ξε-σκεπάζονται και απομονώνονται.

Τον Ιούλη του ‘42 οι μαθητές με την καθοδή-γηση του ΕΑΜΝ θα προχωρήσουν σε μαζικές κινητοποιήσεις μπροστά στο υπουργείο Οικο-νομικών, στα γραφεία του Ερυθρού Σταυρού και της Κεντρικής Επιτροπής Συσσιτίων για να μην κοπεί το μαθητικό συσσίτιο. «Ποιος μπορεί να ξεχάσει την οργανωμένη από τη μαθητική οργάνωση μεγάλη διαδήλωση των παιδιών της Αθήνας του 1942 που χτυπού-σαν με τα παλαμάκια τις άδειες καραβάνες τους (σ.σ. σκεύος που χρησιμοποιούνταν στα συσσίτια) και φώναζαν ρυθμικά: Πει - νά - με, σκορπίζοντας σ’ όλους ρίγη συγκίνησης, μα και αγανάκτησης…» (Θ. Λιακόπουλου, «Τα επονίτικα νιάτα της Εθνικής Αντίστασης», εκδ. Οδηγητής). Κι όταν τα σχολεία θα ξανα-νοίξουν, μετά τις καλοκαιρινές διακοπές, ένας νέος κύκλος αγωνιστικών κινητοποιήσεων θα ξεδιπλωθεί με κορυφαία την αποχή από τα μαθήματα τη μέρα της επετείου του ΟΧΙ, στις 28 Οκτωβρίου 1942. Υπολογίζεται ότι πάνω από 6.000 μαθητές και μαθήτριες της Αθήνας και του Πειραιά πήραν μέρος στις μεγαλειώ-δεις εκδηλώσεις γιορτάζοντας στις συνθήκες της κατοχής το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο φασισμό.

Το Νοέμβρη του 1942, με υπόδειξη της ΚΕ του ΕΑΜΝ, το ΕΑΜΝ μαθητών θα πάρει το όνομα “Ενιαία Μαθητική Νεολαία”. Το Δε-κέμβρη θα ξεσπάσουν νέες μαθητικές κινητο-ποιήσεις και λίγο αργότερα, στις 23 Φλεβάρη του ‘43, θα ιδρυθεί η ΕΠΟΝ που θα πάρει αμέσως το βάφτισμα του πυρός πρωτοστα-τώντας στον αγώνα του ελληνικού λαού και της νεολαίας. Σε κείνο τον αγώνα οι μαθητές ΕΠΟΝίτες γράψανε μοναδικές σελίδες δόξας.

ΕΠΟΝ: ιστορία γραμμένη με αγώνες και αίμα

Μια μέρα πριν την ίδρυση της ΕΠΟΝ, στις 22 Φλεβάρη του 1943, οι μαθητές κήρυξαν απεργία, αποχή δηλαδή από τα σχολεία, με αίτημα να μην επιστρατευτούν οι γο-νείς και τ’ αδέλφια τους από τις δυνάμεις κατοχής που επιδίωκαν -με κάθε μέσο- να εξασφαλίσουν εργατικά χέρια για τα εργο-στάσιά τους στη Γερμανία και να ενισχύσουν με στρατιώτες το μέτωπο κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Η αποχή των μαθητών πέτυχε 100% και συνεχίστηκε και τις επόμενες ημέρες. Το κατοχικό υπουργείο Παιδείας, βλέποντας ότι δεν μπορεί με κανένα μέτρο (απειλές, τρομοκρατία κλπ.) να κάμψει τους μαθητές, αποφάσισε να κλείσει τα σχολεία “επ’ αό-ριστον”. Οι μαθητές απαντούν με μαζική συμμετοχή στις διαδηλώσεις του λαού και στις 25 Φλεβάρη θα έχουν τον πρώτο τους νεκρό που έπεσε από τις σφαίρες του κατακτητή, τον ΕΠΟΝίτη μαθητή του 5ου Γυμνασίου Αθηνών, Γιάννη Δρακόπουλο. Την επομένη έγιναν διαδηλώσεις μαθητών που καταδίκαζαν τη δολοφονία, το φασισμό και τα σχέδια για επιστράτευση, ενώ οι ΕΠΟ-Νίτισσες μαθήτριες πήγαν συντεταγμένες στο σπίτι του νεκρού συντρόφου τους, στην οδό Ερεσού, την οποία και μετονόμασαν σε οδό Γιάννη Δρακόπουλου. Οι μαθητικές κινητο-ποιήσεις κατά της φασιστικής επιστράτευσης θα κορυφωθούν με την τεράστια διαδήλωση στις 5 Μάρτη του 1943. Μια κινητοποίηση

“Μαθητική Φωνή”, παράνομη πολυγραφημένη εφημερίδα, όργανο του ΕΑΜ Μαθητών, πρωτοκυκλοφόρη-σε τον Οκτώβρη του 1942. Στο φύλλο της 1.12.1942 που δημοσιεύουμε, αναγγέλλει Παμμαθητική απεργία.

που έφερε τη νίκη, αφού ο εχθρός εγκατέλει-ψε τα σχέδιά του για επιστράτευση και μέχρι το τέλος της κατοχής δεν επιχείρησε να τα επαναφέρει.

«…Εμείς οι μαθητές είχαμε αναλάβει να ενη-μερώσουμε τον κόσμο. Βγάζαμε συνεργεία για συνθήματα στους τοίχους, ρίχναμε προ-κηρύξεις στις πόρτες των σπιτιών, βγάζαμε “χωνί”. Η κινητοποίηση του κόσμου ήταν κάτι το ανεπανάληπτο. Οι διαδηλωτές στην Αθήνα κατέλαβαν το Υπουργείο Εργασίας -υπουργός ήταν ο Καλύβας- και κατάστρεψαν του κατα-λόγους επιστράτευσης. Για τη ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης, που προόριζε τους Έλληνες από 16 μέχρι 45 χρόνων για εργάτες στις Γερμανικές Πολεμικές Βιομηχανίες, σκο-τώθηκαν 18 νέοι και τραυματίστηκαν 130 στην Αθήνα. Επίσης, σκοτώθηκε μια κοπέλα και τραυματίστηκαν 30 στον Πειραιά. Το γεγονός δείχνει ότι η οργανωμένη πάλη, που καθοδη-γούσε το ΚΚΕ και το ΕΑΜ ματαίωσε την πολι-τική επιστράτευση…» (Δ. Σέρβος, «Που λες… στον Πειραιά»).

Όμως, η μαθητική νεολαία με την καθο-δήγηση της ΕΠΟΝ, εκτός από τη μάχη που έδινε κατά της πείνας, εκτός από τις διαδη-λώσεις που συμμετείχε, εκτός από τη μάχη που έδινε ενάντια στους ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές, επιτέλεσε και ένα επιπλέον έργο, που παραμένει φωτεινός σηματοδότης μέχρι και σήμερα. Πρόκειται για μια γιγά-ντια εκπολιτιστική δραστηριότητα. Σχολεία και σχολές. Θέατρο και διασκέδαση. Διάδοση του αθλητισμού και των αθλητικών ιδεωδών σε συνδυασμό με τη μάχη κατά των ναρκω-τικών. Πρωτοφανής εκδοτική δραστηριότητα. Συνολικά συνέβαλε στο να φτιαχτεί ένας νέος τύπος ανθρώπου, να διαπαιδαγωγηθεί η νεο-λαία έτσι ώστε να λέει “εμείς” και όχι “εγώ”.

Σύνθημα της ΕΠΟΝ, που καλεί τους μαθητές να μην πηγαίνουν στις φασιστικές προβολές που γίνονταν από τη μεταξική δικτατορία.

28

«… Αργότερα και λίγο πριν την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, η αίθουσα του κέντρου Κανακάκη έγινε πολι-τιστική Λέσχη της ΕΠΟΝ. Ίδιες Λέσχες είχαν δημιουργηθεί σχεδόν σ’ όλες τις συνοικίες του Πειραιά, καθώς και στα εργοστάσια της Δραπετσώνας, στα καπνεργοστάσια, στα μη-χανουργία των ΣΕΚ και ΣΠΑΠ και στα υφα-ντουργεία.

Κάστρο του Υμηττού: Σ’ αυτό το σπιτάκι του Υμηττού, που ήταν αποθήκη πυρομαχικών του ΕΛΑΣ, επιτέ-θηκαν 200 ταγματασφαλίτες και Γερμανοί στις 28 Απρίλη 1944. Το υπερασπίστηκαν τρεις ΕΠΟΝίτες 17 και 18 χρονών και κατάφεραν για ώρες να αντισταθούν και να σκοτώσουν αρκετούς ταγματασφαλίτες, μέχρι να τελειώσουν οι σφαίρες και να σκοτωθούν.

Μέσα απ’ τα μάτια των “πρωταγωνιστών”…

«Όταν έσπασε το μέτωπο του στρατού

μας ενάντια στους ιταλογερμανούς εισβολείς και οι ξένοι καταχτητές άρχισαν να μπαίνουν στις πόλεις και τα χωριά μας, ο Άκης Μπά-τζιος ήταν μαθητής γυμνασίου -δεν είχε καλά συμπληρώσει τα 16 του χρόνια. Έβλεπε με με-γάλο πόνο και αγανάχτηση να σέρνουν τους πατριώτες στις φυλακές, να τους βασανίζουν, να κλέβουν την περιουσία του λαού. Έβλεπε τα παιδάκια να γυρίζουν και να ζητιανεύουν στους δρόμους και σπάραζε η καρδιά του. Ο Άκης Μπάτζιος είχε γεννηθεί και μεγαλώσει στη Λάρισα σ’ ένα φτωχό αγωνιστικό περι-βάλλον. Απ’ την οικογένειά του μάθαινε, πως στον κόσμο υπάρχουν δούλοι και αφέντες, ότι μια χούφτα πλουτοκράτες καταπιέζουν και αποστραγγίζουν τον ιδρώτα του λαού μας, κι ότι ο λαός μας αντιστέκεται σ’ αυτή την αδικία. Ο Άκης Μπάτζιος μάθαινε να μισεί τους βάρβαρους αυτούς καταπιεστές, να μι-σεί τη σκλαβιά και την αδικία και να αγαπάει τον αγώνα της λευτεριάς και του δίκιου. Ο Άκης Μπάτζιος μάθαινε ότι πρωταγωνιστής στον αγώνα του λαού μας είναι το ηρωικό ΚΚΕ, ότι στο Βορά υπάρχει μια μεγάλη χώρα, η Σοβιετική Ένωση, που οι λαοί της αποτίνα-

Τραγουδάμε και πολεμάμε…

Άκης Μπάτζιος ξαν το ζυγό της σκλαβιάς και ζουν λεύτεροι κι ευτυχισμένοι. Μ’ ένα θανάσιμο μίσος για τους εχθρούς του λαού και μ’ έναν ακράτητο φλογερό πόθο για μια καινούργια σοσιαλιστι-κή ζωή, σαν και κείνη της Σοβιετικής Ένωσης, διαμορφωνόταν ο νεαρός Μπάτζιος.

Όμως τώρα, κοντά στους ντόπιους φασί-στες καταχτητές, έβλεπε να πατούν τη χώρα μας και οι γερμανοϊταλοί. Οι ατιμίες τους, τα βασανιστήρια, οι σκοτωμοί, τον εξοργίζουν. Εκείνη την περίοδο η νεολαία της Λάρισας άρχιζε να οργανώνει κιόλας την αντίστασή της πρώτα μέσα από τις γραμμές της ΟΚΝΕ κι ύστερα από την εθνικοαπελευθερωτική ορ-γάνωση “Θεσσαλικός Ιερός Λόχος” (ΘΙΛ). Ο Άκης στα 1942 γίνεται μέλος του “ΘΙΛ”. Έτσι αρχίζει η επαναστατική του δράση.

Μια μέρα ο γυμνασιάρχης, όργανο των χιτ-λερικών, είπε στους μαθητές. –«Κάθε μαθη-τής πρέπει να φέρει από 5 οκάδες σιτάρι για να πάρει το απολυτήριο…»

Ο Άκης αγανάχτησε. Αυτό ήταν σωστός εκβι-ασμός! Παρ’ όλο που υπήρχε κίνδυνος να τον παραδώσει ο γυμνασιάρχης στην ιταλική ασφά-λεια, αψηφώντας τους κινδύνους συγκροτεί μια επιτροπή από δραστήριους μαθητές και μια και δυο πηγαίνουν στο γραφείο του γυμνασιάρχη.

«Εμείς είμαστε φτωχόπαιδα», είπαν. «Δεν έχουμε να δώσουμε σιτάρι για τα απολυτή-ρια». Το παράδειγμά τους το ακολούθησαν κι άλλοι μαθητές κι έτσι, μπροστά στις διαμαρ-τυρίες τους ο γυμνασιάρχης αναγκάστηκε να ακυρώσει την απόφαση αυτή.

Ο Άκης Μπάτζιος ήταν πολύ μελετηρός μα-θητής. Με δίψα έσκυβε πάνω από τα βιβλία. Παρ’ όλες τις οικονομικές δυσκολίες του σπιτιού του, παρ’ όλα τα εμπόδια που έβαζαν οι καταχτητές, ο Άκης ποτέ δε σκέφτηκε να εγκαταλείψει το γυμνάσιο. Διψούσε για μόρ-φωση. Έτσι το απολυτήριο το πήρε με άριστα.

Ο Άκης Μπάτζιος δεν ήταν μόνο άριστος μαθητής. Ήταν και δραστήριος αγωνιστής της λευτεριάς. Στο γυμνάσιο άρχισε την αγωνιστι-κή του δράση σαν απλό μέλος του “ΘΙΛ”. Με την ίδρυση της ΕΠΟΝ, γίνεται γραμματέας της τάξης του. Οργανώνει τους συμμαθητές του, μπαίνει επικεφαλής στους αγώνες τους για συσσίτια και δωρεάν βιβλία, τους μοι-ράζει παράνομα έντυπα. Ύστερα από λίγο με τη δράση του αυτή, αναδείχνεται γραμματέ-ας σε μια συνοικία. Βγαίνει μαζί με άλλους επονίτες τις νύχτες και γράφουν συνθήματα στους τοίχους. Γράφει και μοιράζει τρικ και προκηρύξεις. Είναι πρώτος και καλύτερος σ’

όλες τις εκδηλώσεις. Από γραμματέας τμήμα-τος γίνεται μέλος του Συμβουλίου της ΕΠΟΝ Λάρισας. Οργανώνει ένοπλες ομάδες στις συνοικίες. Μπαίνει επικεφαλής στους απεργι-ακούς αγώνες. Η απελευθέρωση της Λάρισας τον βρίσκει γραμματέα της ΕΠΟΝ πόλης. (…)

Ύστερα από τη δολοφονία του Άκη η παράνο-μη εφημερίδα “Αλήθεια” της ΚΟ Λάρισας του ΚΚΕ, καλούσε τους κομμουνιστές, τους επονί-τες, τους λαϊκούς αγωνιστές, να παραδειγμα-τιστούν από τη θαρραλέα στάση του επονίτη Άκη, να δυναμώσουν την πάλη τους για τη λευτεριά, εμψυχωμένοι απ’ την ηρωική στάση του στην ασφάλεια. Τα τελευταία λόγια του Άκη ήταν: «Πέστε στους συναγωνιστές να συ-νεχίσουν…». Είναι μια παραγγελία που βγαίνει από χιλιάδες στόματα αγωνιστών που έπεσαν στον αγώνα. Των αγωνιστών που μην έχοντας άλλο τίποτα να δώσουν στο Λαό, στο κίνημα, δίνουν σεμνά, αθόρυβα και τη ζωή τους. Και μας παραγγέλνουν να συνεχίσουμε…»

Από την έκδοση “Μορφές Ηρώων”,αντίτυπο της οποίας φυλάσσεται στο

Αρχείο της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στη Λέσχη ΕΠΟΝ Καστέλλας οργανώσαμε βιβλιοθήκη, εγκαταστήσαμε τραπέζι του πινγκ-πονγκ, σκάκι και ντρίλλια. Φτιάξαμε και γωνιά για τ’ αετόπουλα. Για πρώτη φορά τα μικρά παιδιά της συνοικίας μας είδαν κου-κλοθέατρο…».

Δημήτρης Σέρβος,“Που λες… στον Πειραιά

(ντοκουμέντα & αναμνήσεις)”

http://kne.gr/1os-diagonismos-ergasies

Ψάξ’ το

...παραπάνω

Τις εργασίες του 1ου πανελλαδικού μαθη-τικού διαγωνισμού της ΚΝΕ και του Οδηγητή που αναφέρονται στη δράση και τη θυσία ΕΠΟΝιτών.

Θέματα Παιδείας,Τεύχος 4, Μαθητικά νιάτα της ΕΠΟΝ

Εργασία μαθητών από τα Τρίκαλα Εργασία μαθητών από την Πρέβεζα

«Στη Λέσχη ΕΠΟΝ Καστέλλας οργανώσαμε βιβλιοθήκη, εγκαταστήσαμε τραπέζι του πινγκ-πονγκ, σκάκι και ντρίλ-λια. Φτιάξαμε και γωνιά για τ’ αετόπουλα. Για πρώτη φορά τα μικρά παιδιά της συνοικίας μας είδαν κουκλοθέατρο…»

Επιμέλεια κειμένων: Έλενα Μποτζιολή

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 29

Η ίδρυση της ΟΚΝΕ

Από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του το Σο-σιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ), που το 1924 μετονομάστηκε σε ΚΚΕ, ασχολή-θηκε με όλα τα προβλήματα της νεολαίας, ιδιαίτερα με τα ζητήματα της εκπαίδευσης, πρόβαλε διεκδικήσεις όπως η υποχρεωτική εκπαίδευση, η παροχή τροφής και εξοπλι-σμού στους μαθητές, να σταματήσει η εργα-σία σε μαθητές κάτω των 16 ετών κ.ά.

Στο έκτακτο εκλογικό συνέδριο του ΣΕ-ΚΕ το 1920 πήρε για πρώτη φορά μέρος η “Ομοσπονδία Σοσιαλιστικών Εργατικών Νεο-λαιών” (ΟΣΕΝΕ). Η ΟΣΕΝΕ έδρασε έως τον Νοέμβρη του 1922, όταν με πρωτοβουλία του ΣΕΚΕ ιδρύθηκε η Ομοσπονδία Κομμουνιστι-κών Νεολαιών Ελλάδας, η ηρωική ΟΚΝΕ. Η ΟΚΝΕ ιδρύθηκε στις 28 Νοέμβρη του 1922 στη Θεσσαλονίκη, σε συνέδριο που συμμε-τείχαν αντιπρόσωποι σοσιαλιστικών νεολαιών

Από την ΟΚΝΕ στην ΚΝΕ

Η ανάγκη ύπαρξης Κομμουνιστικής Νεολαίας σε όλες τις συνθήκες

Τ ον Αύγουστο του 1968 με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ιδρύθηκε

η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, η ΚΝΕ.

H KNE «γαλουχείται με τις μαρξιστικές – λενινιστικές αρχές, την

επαναστατική παράδοση του ΚΚΕ, με τις ηρωικές παραδόσεις του λαού»,

αποτελεί «πηγή ανανέωσης, αλλά και δύναμης για το Κόμμα», στέκεται

στο πλευρό του. Αυτά σημειώνονταν σε Απόφαση του Κεντρικού Γραφείου

της ΚΝΕ, που δημοσιεύτηκε στο πρώτο φύλλο του “Οδηγητή” το οποίο

κυκλοφόρησε παράνομα στις 22 Σεπτέμβρη 1968.

Η ίδρυση της ΚΝΕ πραγματοποιήθηκε σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες. Το ΚΚΕ

βρισκόταν στην παρανομία από το 1947, ενώ μετά, με την επιβολή της στρατιωτικής

δικτατορίας το 1967, εντάθηκαν οι διώξεις, τα βασανιστήρια απέναντι στους

κομμουνιστές, χιλιάδες στάλθηκαν ξανά στις φυλακές, τις εξορίες.

και ομίλων νέων από την Αθήνα, τον Πειραιά, την Χαλκίδα, τη Δράμα, το Βόλο, την Πάτρα, την Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη. Το πρώτο συνέδριο της ΟΚΝΕ εξέλεξε την Κεντρική της Επιτροπή, αποφάσισε η εφημερίδα “Νεολαία” να είναι το όργανό της, προσχώρησε στην Κομμουνιστική Διεθνή Νέων που αποτελούσε τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Η ίδρυση της ΟΚΝΕ από την πρώτη στιγ-μή έδωσε πολιτικό προσανατολισμό και ώθηση στην ανάπτυξη του νεολαιίστικου κινήματος με τις δικές του διεκδικήσεις στο πλάι του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Συνέβαλε ώστε για πρώτη φορά τμήματα της νεολαίας να έρθουν σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες, την επιστημονική θεωρία του μαρξισμού-λενινισμού.

Η δράση της ΟΚΝΕ απλώθηκε στους χώρους που ζούσε, δούλευε και μορφωνόταν η νεο-λαία και αφορούσε όλα τα μέτωπα πάλης. Τα μέλη της ΟΚΝΕ συνέβαλαν στην δράση των συνδικάτων και των σωματείων, στους εργατι-κούς αγώνες, όπως τις απεργίες των καπνερ-γατών την περίοδο 1924-1927, αλλά και στους αγώνες στους χώρους της εκπαίδευσης, όπως στις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 1924.

Η ΟΚΝΕ ανέπτυξε, ακόμα, πρωτοπόρα δρά-ση στους μαθητές και τα εργαζόμενα παιδιά. Για παράδειγμα, με πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ στις 9 Ιούνη του 1929 για πρώτη φορά στην Ελλάδα γίνονται εκδηλώσεις για την διεθνή εβδομάδα του παιδιού, ενώ έδινε ιδιαίτερη σημασία στην παρέμβαση στη στρατευμένη νεολαία, με την έκδοση ειδικών εντύπων όπως το περιοδικό “Φαντάρος”, αλλά και με την οργάνωση του αγώνα για καλύτερους όρους ζωής μέσα στα στρατόπεδα.

Η ΟΚΝΕ ατσαλώθηκε και ανδρώθηκε στους σημαντικούς αγώνες και στις μάχες που έδωσε την περίοδο του μεσοπολέ-μου σε συνθήκες αστικής νομιμότητας, ημιπαρανομίας και παρανομίας στο πλάι του ΚΚΕ. Αποτέλεσε βασικό αιμοδότη του Κόμματος, ανέδειξε χιλιάδες ανώνυμους και επώνυμους ήρωες που βγήκαν από τα σπλά-

χνα της, που αποτελούν παράδειγμα για τους νέους κομμουνιστές, που η αλύγιστη στάση τους στον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικί-ας, για την απελευθέρωση από τα δεσμά του εκμεταλλευτικού συστήματος είναι τεράστια πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων για την πάλη του σήμερα. Τέτοιες είναι οι περιπτώσεις των στελεχών του Κόμματος όπως ο Νίκος Ζαχα-ριάδης, ο Χρήστος Μαλτέζος, η Ηλέκτρα Απο-στόλου, ο Ναπολέων Σουκατζίδης, ο καπετάν Διαμαντής και πολλοί άλλοι.

Η αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ

Την περίοδο της κατοχής το ΚΚΕ και η ΟΚΝΕ μπήκαν μπροστά για την οργάνωση της αντίστασης στους κατακτητές. Στις 5 Φλεβά-ρη του 1942, με πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ ιδρύθηκε στην Αθήνα το Εθνικό Απελευ-θερωτικό Μέτωπο Νέων (ΕΑΜΝ).

Έναν περίπου χρόνο μετά, στις 23 Φλεβά-ρη 1943, σε ένα σπίτι στην οδό Δουκίσσης

Πλακεντίας 3 στους Αμπελόκηπους, με πρόταση της ΟΚΝΕ και με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων των οργανώσεων νέων που συμμετείχαν στο ΕΑΜΝ, καθώς και άλλων οργανώσεων, πραγματοποιείται σύσκεψη που καταλήγει στην απόφαση ίδρυσης της Ενιαίας Πανελλαδικής Οργάνωσης Νέων (ΕΠΟΝ), με την αυτοδιάλυση όλων των οργα-νώσεων νεολαίας που συμμετείχαν στην ίδρυ-σή της. Έτσι με την ίδρυση της ΕΠΟΝ, η ΟΚΝΕ αυτοδιαλύθηκε μετά από 21 χρόνια ηρωικής δράσης, με τη σύμφωνη γνώμη και του ΚΚΕ.

Η αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ αποτέλεσε σοβα-ρό λάθος που κόστισε πρώτα και κύρια στο ίδιο το ΚΚΕ, αφού για 25 χρόνια δεν υπήρχε μαρξιστική-λενινιστική οργάνωση που να διαμορφώνει, να διαπαιδαγωγεί και να προε-τοιμάζει νέους κομμουνιστές για την ένταξή τους στο Κόμμα. Η επιλογή αυτή επιπρόσθετα αδυνάτισε το περιεχόμενο, τον προσανατολισμό και την οργάνωση του νεολαιίστικου κινήματος, αφού έλειπε η δύναμη που θα μπορούσε να δώσει πραγματικά ανατρεπτική κατεύθυνση και περιεχόμενο στο κίνημα της νεολαίας.

Η αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ είχε τις ρίζες της σε προβληματικές αντιλήψεις στη στρατηγι-κή του ΚΚΕ στα πλαίσια της Κομμουνιστικής Διεθνούς την περίοδο πριν τον Β΄ΠΠ. Το 7ο συνέδριο της ΚΔ (1935) «διαμόρφωσε την στρατηγική που προσανατόλιζε τα ΚΚ στη σύμπραξη με τη μια ιμπεριαλιστική πλευρά, τη λεγόμενη δημοκρατική, εναντίον της άλ-λης, της φασιστικής. Εκ των πραγμάτων η νέα στρατηγική της ΚΔ ωθούσε να διεξάγεται η πάλη του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος υπό ξένη σημαία».1

Σε αυτά τα πλαίσια η Γραμματεία της Εκτελε-στικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς (Μάρτης 1936), το 6ο Συνέδριο της Κομμουνι-στικής Διεθνούς Νέων (Οκτώβρης 1935) και για την Ελλάδα το 6ο Συνέδριο του ΚΚΕ (Δεκέμβρης 1935) είχαν αποφασίσει τη μετατροπή των Κομμουνιστικών Νεολαιών σε πλατιές μαζικές οργανώσεις της εργαζόμενης νεολαίας.2

Πολλά χρόνια αργότερα, το ΚΚΕ έκρινε αρ-Η “Νεολαία”, όργανο της ΟΚΝΕ (25 Οκτώβρη 1929).

Ο Σωτήρης Παρασκευαϊδης, πρωτοπόρο μέλος της Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΚΝΕ) και του Σωματείου των Τεχνιτών Ζαχαρο-πλαστών Αθηνών. Δολοφονήθηκε από το αστικό κράτος την Πρωτομαγιά του 1924, σε ηλικία 24 ετών.

30

νητικά αυτή την απόφαση που οδήγησε στην απουσία μαρξιστικής-λενινιστικής οργάνωσης της νεολαίας, απουσία που διήρκησε μέχρι το 1968, οπότε και ιδρύθηκε η ΚΝΕ.

Η μελέτη της ιστορικής πείρας, θετικής και αρνητικής, έχει σκοπό να βγουν συμπερά-σματα που ενισχύουν σήμερα την πάλη για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήμα-τος. Η όποια κριτική αποτίμηση αυτών των επιλογών δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο την ηρωική δράση της ΕΠΟΝ. Η ΕΠΟΝ ανέπτυξε πλούσια ηρωική εθνικοαπελευθερωτική δράση, έδωσε στην νεολαία άφθαστα πρότυπα αυτοθυσίας και λαϊκής αλληλεγ-

γύης. Πάνω από 32.000 ΕΠΟΝίτες πολέμη-σαν στον ΕΛΑΣ, τις παραμονές της απελευ-θέρωσης είχαν μπει στην ΕΠΟΝ 640.000 νέοι και νέες μαζί με τα Αετόπουλα. Χιλιάδες ΕΠΟΝίτες βρήκαν ηρωικό θάνατο στα χιτ-λερικά στρατόπεδα και στις μάχες με τους κατακτητές και τους ταγματασφαλίτες. Οι πε-ρισσότεροι από τους ΕΛΑΣίτες της Αθήνας και του Πειραιά ήταν μέλη της ΕΠΟΝ και οι μισοί από τους νεκρούς ΕΛΑΣίτες ήταν ΕΠΟΝίτες.

Η περίοδος 1946-1967

Την περίοδο της εποποιίας του ΔΣΕ 1946-1949 δημιουργείται στα βουνά, στο πλάι του ΔΣΕ, η Δημοκρατική Νεολαία Ελ-λάδας. Η ΔΝΕ είχε σημαντική συμβολή στις μάχες του ΔΣΕ, αλλά και στην διαπαιδαγω-γητική και διαφωτιστική δουλειά στους νέους στις περιοχές που είχε υπό έλεγχο ο ΔΣΕ.

Την ίδια περίοδο στις πόλεις, και μέχρι το 1957-58, συνεχίζει να δρα η παράνομη πλέον ΕΠΟΝ, σηκώνοντας σημαντικό βάρος της δουλειάς του Κόμματος στη νεολαία. Παράλ-ληλα, μετά την ίδρυση της Ενιαίας Δημοκρα-τικής Αριστεράς (ΕΔΑ), συγκροτήθηκε η Ενι-αία Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας (ΕΔΝΕ) το 1951. Η οργάνωση διαλύθηκε με απόφαση της Επιτροπής Ασφαλείας περίπου ένα χρόνο μετά, στη βάση του Αναγκαστικού Νόμου 509/1947. Αργότερα την διαδέχθηκε η Νεο-λαία της ΕΔΑ, η οποία μετά την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη το 1964 συγχωνεύ-τηκε με την νεοσύστατη τότε Κίνηση Νέων - Γρηγόρης Λαμπράκης και δημιουργήθηκε η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη (ΔΝΛ).

Αυτές οι οργανώσεις αναμφισβήτητα έπαι-ξαν θετικό ρόλο στους αγώνες της νεολαίας και του λαού εκείνη την περίοδο, όπως τα συλλαλητήρια ενάντια στο ΝΑΤΟ το 1958 και

Αφίσα της ΕΠΟΝ.

1959, οι απεργίες των οικοδόμων το 1960, οι αγώνες για την παιδεία την περίοδο 1961-63 με σύνθημα “15% στην παιδεία” και το 1-1-4.

Παρόλη την συμβολή τους όμως, σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαν να υποκαταστή-σουν την ανάγκη μιας κομμουνιστικής οργά-νωσης νεολαίας του ΚΚΕ. Η αδυναμία αυτής της περιόδου είχε να κάνει πρώτα και κύρια με προβλήματα στην στρατηγική και την δρά-ση του ΚΚΕ. Στα μέσα της δεκαετίας του ΄50 συντελέστηκε δεξιά οπορτουνιστική στροφή στο ΚΚΕ, κάτω από την επίδραση πολύπλευ-ρης οπορτουνιστικής πίεσης τόσο στο εσω-τερικό της χώρας όσο και από τις αρνητικές εξελίξεις στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, ιδιαίτερα του 20ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ. Επι-πρόσθετα η ένταξη των μελών του ΚΚΕ στην ΕΔΑ υπονόμευσε την ίδια την ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια του ΚΚΕ. Η λαθεμένη αυτή κατεύθυνση κλιμακώθηκε το 1958, όταν διαλύθηκαν οι παράνομες κομ-ματικές οργανώσεις του ΚΚΕ και οι κομμουνι-στές δούλευαν αποκλειστικά μέσω της ΕΔΑ.

Η ίδρυση της ΚΝΕ

Η ίδρυση της ΚΝΕ το 1968 έγινε στο φως της ιστορικής σημασίας 12ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ, που απέκρουσε την οπορτου-νιστική προσπάθεια διάλυσης του ΚΚΕ και αποφάσισε την ανασυγκρότηση των κομματι-κών οργανώσεων. Ήταν η πρώτη φορά μετά την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ που ιδρυόταν οργάνωση με μαρξιστικά - λενινιστικά χα-ρακτηριστικά, με σκοπό να είναι φορέας της πολιτικής του ΚΚΕ στη νεολαία, πρω-ταρχικά στα παιδιά της εργατικής τάξης, να διαπαιδαγωγεί τα τμήματα της νεολαί-ας με τις αρχές και τα ιδανικά της ταξικής πάλης, να τα διαπαιδαγωγεί με τον στόχο του σοσιαλισμού.

Η ίδρυση της ΚΝΕ έδωσε πνοή στη δρά-ση του ΚΚΕ στη νεολαία, έδωσε πνοή στην αντιδικτατορική πάλη τα επόμενα χρόνια. Η συγκρότηση παράνομων οργανώσεων του ΚΚΕ αλλά και της ΚΝΕ σε χώρους νεολαίας επέδρασε στην ανάπτυξη, στην άνοδο του φοιτητικού και μαθητικού κινήματος, στην οργάνωση της αντιδικτατορικής πάλης σε αυτούς τους χώρους με αποκορύφωμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 1973.

Το διαχρονικό συμπέρασμα είναι πως η Κομμουνιστική Νεολαία χρειάζεται να διατη-ρεί και να προφυλάσσει, σε όλες τις συνθή-κες, την ιδεολογική-πολιτική και οργανωτική της αυτοτέλεια απέναντι στις άλλες νεολαιί-στικες οργανώσεις. Η ιστορία του Κόμματος, της δράσης του στην νεολαία, δείχνει ότι είναι διαχρονική ανάγκη να υπάρχει ΚΚΕ σε οποιεσδήποτε συνθήκες, ως επαναστατικό μαρξιστικού - λενινιστικού τύπου κόμμα, και αντίστοιχα να υπάρχει και να καθοδηγείται από το Κόμμα Οργάνωση της Κομμουνιστικής Νεολαίας. Καμιά άλλη οργάνωση, όσο μαζική και να είναι, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανάγκη για αυτοτελή ύπαρξη και δράση Κόμματος και ΚΝΕ.

Κάτω από αυτή τη σκοπιά η ΚΝΕ σήμερα βαδίζει στον ηρωικό δρόμο που άνοιξε η ΟΚΝΕ, αποτελεί κληρονόμο των μαχητικών

Παραπομπές

1. Τμήμα Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-41, Σύγχρο-νη Εποχή, 2015, σ. 26

2. Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1949-1968 Β΄ Τόμος, Σύγχρονη Εποχή, 2011, σ. 520

Νεαροί μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (Φωτογραφία του Απόστολου Μουσούρη - Αρχείο ΚΚΕ).

Αφίσα της ΚΝΕ που κυκλοφόρησε στο Πολυτε-χνείο, τον Νοέμβρη του ‘73.

παραδόσεων της ΕΠΟΝ και της Δημοκρατι-κής Νεολαίας (ΔΝ) του ΔΣΕ, της αγωνιστικής δράσης των νεολαίων κομμουνιστών κάτω από άλλες συνθήκες σε μαζικές πολιτικές ορ-γανώσεις, όπως η Δημοκρατική Νεολαία Λα-μπράκη (ΔΝΛ). Δίνει την μάχη με περηφάνια αλλά και ευθύνη στο πλάι του Κόμματος για τον σοσιαλισμό.

Το Κόμμα και η ΚΝΕ, όσο και να θέλει ο ταξικός εχθρός, δεν θα εξαφανιστούν, άλλω-στε δεν είναι τυχαίο το τετράστιχο του Κώστα Βάρναλη που αναγράφεται στην προμετωπί-δα του “Οδηγητή” απ' το πρώτο του φύλλο:

«Δεν είμαι εγώ σπορά της Τύχης Ο πλαστουργός της νιας ζωής Εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης Και ώριμο τέκνο της οργής»

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 31

Η αξία της νέας αυτής έκδοσης δεν περιορίζεται μόνο στην ιστορική γνώση που προσφέρει, αλλά γονιμοποιεί τη σκέψη και τον προβληματισμό τόσο για τα τεκταινό-

μενα στο σημερινό κόσμο, τις σημερινές αντιθέσεις στο καπιταλιστικό σύστημα, για τις πολεμικές συγκρούσεις που είναι παρούσες στην ευρύτερη περιοχή (Συρία, Ουκρανία) αλλά και για τις αντιθέσεις που εκφράζονται στο εσωτερικό κάθε εγχώριας αστικής τάξης για το ποιο στρατόπεδο “ληστών” θα διαλέξει. Χαρακτηριστική είναι η σημερινή συζήτηση στην χώρα μας σε σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες αντιμαχόμενες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Ιδιαίτερη σημασία έχει και το γεγονός ότι το ουγγρικό πρωτότυπο της έκδοσης γράφτηκε και κυκλοφόρησε πρώτη φορά στη Λαϊκή Δημοκρατία της Ουγγαρίας ως ένα ιστορικό βοήθημα για νέους.

Η ελληνική έκδοση μπορεί να αξιοποιηθεί από κάθε νέο και νέα, ιδιαίτερα μαθητές και φοιτη-τές, που αναζητούν την ιστορική γνώση, που θέλουν να διαμορφώσουν ταξικό κριτήριο ανάλυσης της σημερινής περίπλοκης πραγματικότητας, αλλά και εργαζόμενους μεγαλύτερης ηλικίας, ειδικά για όσους βρίσκονται στον χώρο της εκπαίδευσης και έχουν καθήκον να προβάλλουν στους νέους ανθρώπους την ιστορική αλήθεια.

Μια συνηθισμένη πρακτική της αστικής προ-σέγγισης στην ιστορία, πέρα φυσικά από τη

διαστρέβλωση, είναι η απόκρυψη βασικών πλευρών ενός γεγονότος, όπως π.χ. ενός πολέμου, δίνοντας μια “επιφανειακή” εξήγηση των φαινομένων. Οφείλεται αυτό στην άγνοια όσων καλού-νται να γράψουν την ιστορία; Κάθε άλλο…

Η αστική τάξη, όντας τάξη ιστορικά ξεπερασμένη, τάξη παρασιτική κινείται με άξονα την υπε-ράσπιση της εξουσίας της. Σε όλους τους τομείς των επιστημών και της έρευνας τα συμπεράσματα που βγάζει, οι εξηγήσεις που δίνει έχουν ως στοιχείο τους την απόκρυψη του πιο βασικού συ-

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και η προϊστορία του(1870-1918)

Η νέα έκδοση της Σύγχρονης Εποχής, το βιβλίο του Έρνο Γκόντος,

παρουσιάζει γλαφυρά τα γεγονότα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου

(1914-1918), αναδεικνύει τη φρίκη που έζησαν οι λαοί όλων των

χωρών που ενεπλάκησαν στον πόλεμο, για λογαριασμό της αστικής τάξης

σε κάθε χώρα.

Δεν στέκεται όμως μονάχα εκεί. Αναλύεται η προϊστορία του πολέμου,

εστιάζει στις αντιθέσεις μεταξύ των εμπόλεμων κρατών που συσσωρεύτη-

καν τις δεκαετίες πριν τον πόλεμο, κυρίως κατά τη περίοδο εμφάνισης και

κυριαρχίας των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων (1870-1918) και οδήγησαν

στο μακελειό εκατομμυρίων ανθρώπων.

Παράλληλα με τις εξελίξεις στα πεδία των μαχών, ο συγγραφέας παρουσιά-

ζει και τις εξελίξεις στο εργατικό κίνημα της εποχής, στα κόμματα της εργατι-

κής τάξης, τα οποία έκαναν ένα μεγάλο βήμα προς τα πίσω, κατρακυλώντας

στον εθνικισμό και στην στήριξη των

αστικών τάξεων σε κάθε χώρα.

Εξαίρεση υπήρξε το Κόμμα των

Μπολσεβίκων στη Ρωσία, που όχι

μόνο δεν ενσωματώθηκε στο κυρίαρ-

χο ρεύμα, αλλά χάραξε γραμμή πά-

λης για την κατάκτηση της εργατικής

εξουσίας. Έτσι ο Α΄ Παγκόσμιος Πό-λεμος υπήρξε πραγματικά ο μεγάλος “σκηνοθέτης” της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης το 1917 στη Ρωσία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου υπήρξαν και άλλες ηρωικές αντιστάσεις

κόντρα στο κυρίαρχο εθνικιστικό ρεύμα, όπως εκείνη των Σπαρτακιστών

στη Γερμανία, με ηγέτες τη Ρόζα Λούξεμπουργκ και τον Καρλ Λίμπκνεχτ.

Πολύτιμη ιστορική γνώση, εφόδιο και για το σήμερα

μπεράσματος που μπορεί να προκύψει: ότι δεν υπάρχει σήμερα πρόβλημα, δυστυχία για τη νέα γενιά και τους εργαζόμενους που να μην οφείλεται στην καπιταλιστική οικονομία και εξουσία.

Εκατομμύρια σελίδες έχουν γραφτεί για την αιτία έναρξης του Α΄ Παγκοσμίου Πόλεμου. Ποια είναι η εξήγηση που μαθαίνει ένας νέος στο σχολείο;

Ότι η αιματοχυσία εκατομμυρίων ανθρώπων (14.000.000 ήταν οι νεκροί και 45.000.000 οι αιχμάλωτοι, ανάπηροι και τραυματίες) έγινε γιατί ένας Σέρβος φοιτητής, ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ σκότωσε το διάδοχο του θρόνου της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, τον Αρχιδούκα Φραγκί-σκο Φερδινάνδο, και τη γυναίκα του. Τα βιβλία εκείνης της εποχής προσπαθούσαν με βάση το περιστατικό αυτό, με αυτήν την αφορμή, να δικαιολογήσουν την έναρξη του πολέμου “κρά-ζοντας” για την “ευγενή αγανάκτηση” των λαών της Αυτοκρατορίας και για την “ξαφνική τους αναστάτωση”.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, θα έπρεπε να πιστέψουμε ότι η Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία εξαπέλυσε τα στρατεύματά της κάτω από το αίσθημα κάποιας δίκαιης αγανάκτησης. Αυτή όμως η εξήγηση απέχει πολύ από την αλήθεια.

Τα στοιχεία το αποδεικνύουν: οι περιβόητοι πυροβολισμοί στο Σαράγιεβο έγιναν στις 28/6/1914 και το τελεσίγραφο που περιείχε τις απαιτήσεις της Αυτοκρατορίας υποβλήθηκε μόλις τις 23/7/1914 στο Βελιγράδι.

Τι είδους “ξαφνική αναστάτωση” είναι αυτή που περιμένει κανείς να περάσει ένας ολόκληρος μήνας για να δώσει το χαστούκι της εκδίκησης;

Και το πιο σημαντικό: Τι λογική είναι αυτή, που σε μερικούς πυροβολισμούς περιστρόφου απαντάει κάποιος με πόλεμο;

Αν δεν είναι όμως οι σφαίρες αυτές που άναψαν τη φωτιά του πολέμου για τους λαούς των πιο ισχυρών κρατών της εποχής, τότε τι ήταν, που βρίσκεται η αλήθεια; Γιατί όπως εύκολα μπορεί κάποιος να αντιληφθεί, τα παραπάνω γεγονότα δεν ήταν απλά η αφορμή…

Η “ιστορία” που μας διδάσκουν…

ΑΝΤΑΝΤ-νεκροί

Ρωσία-1.700.000

Γαλλία-1.357.000

ΗΠΑ-126.000

Ιταλία-650.000

Ιαπωνία-300

Σερβία-45.000

Ελλάδα-5.000

Βέλγιο-13.716

Μ. Βρετανία-908.371

ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ-νεκροί

Γερμανία-1.773.700

Αυστροουγγαρία-1.200.000

Τουρκία.-325.000

Βουλγαρία-87.500

Η σύλληψη του Σέρβου εθνικιστή φοιτητή Γκαβρίλο Πρίντσιπ, που δολοφόνησε τον διάδοχο του θρόνου της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας και τη γυναίκα του.

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Τα θύματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου

32

Τα πραγματικά αίτια του πολέμου χρειάζεται να τα αναζητήσουμε λοιπόν σε όλη την περίοδο που προη-

γήθηκε του πολέμου, και κυρίως την περίοδο της αλματώδους ανάπτυξης του καπιταλισμού, στα χρόνια του 1870-1914.

Εκείνα τα χρόνια στην οικονομία των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών συντελέστηκαν βαθιές αλλαγές, για αυτό και “ξαφνικά” τους άνοιξε η όρεξη. Η απληστία τους, η τάση για επέ-κταση, ο ανταγωνισμός για το ποιος θα εκμεταλλεύεται τις περισσότερες αποικίες, οι αντιθέσεις συμφερόντων οδήγησαν στις ένοπλες συγκρούσεις.

Στις σελίδες της έκδοσης περιγράφονται μια σειρά από γεγονότα που έπαιξαν ρόλο στην όξυνση των αντιθέσεων ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη.

Περιγράφεται η πολιτική της Μ. Βρετανίας, που εκείνα τα χρόνια κυριαρχούσε και προπορευό-ταν των υπόλοιπων αστικών τάξεων, σε σχέση με τις αποικίες της στην Αφρική, ο πόλεμος με τους Μπόερς στη Νότια Αφρική κ.α. γεγονότα.

Αντίστοιχα παρουσιάζονται οι πρακτικές, ενός μικρού σε συνοριακό έδαφος κράτους, όπως το Βέλγιο, το οποίο όμως λόγω της εκμετάλλευσης των αποικιών του και την μαζική εξόντωση ντόπιων πληθυσμών, έπαιζε μεγάλο ρόλο στη διεθνή “σκακιέρα”.

Κατατίθενται στοιχεία για το πώς οι ΗΠΑ, όχι μόνο σήμερα, κατάφεραν να βάλουν στο χέρι λαούς και εδάφη με το πρόσχημα της “βοήθειας”. Τέτοια παραδείγματα αφορούν την Κούβα, τις Φιλιππίνες, το Πουέρτο Ρίκο και τον Παναμά.

Φανερώνονται οι ιμπεριαλιστικοί σκοποί της Γερμανικής Αυτοκρατορίας, που διαδραμάτισε κομβικό ρόλο στα γεγονότα της περιόδου, όντας παρούσα τόσο στις μάχες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, όσο και σε επεμβάσεις όπως αυτή στη λεγόμενη εξέγερση των Μπόξερς στην Κίνα το 1900.

Αγγλικό εργοστάσιο κατασκευής όπλων, οβίδων και εκρηκτικών.

Τέλος, στους πρωταγωνιστές του πολέμου ανήκε και η τσαρική Ρωσία, η οποία όμως με το πέρασμα των χρόνων αναπτυσσόταν όλο και περισσότερο, αφήνοντας πίσω της την παλιά Ρωσία και συμμετέχοντας ακόμη πιο ενεργά στα παιχνίδια των ανταγωνισμών και των διενέξεων (π.χ. ιαπωνικό-ρωσικός πόλεμος 1904).

Ο ανταγωνισμός λοιπόν εκείνα τα χρόνια ανάμεσα στα καπιταλιστικά κράτη ήταν έντονος σε όλα τα επίπεδα. Αφορούσε τα μερίδια των αγορών για λογαριασμό των βιομηχάνων της κάθε χώ-ρας, τη καταλήστευση των αποικιών, τα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα που έδιναν συγκεκριμένες περιοχές, όπως τα Βαλκάνια ή οι θαλάσσιοι δίοδοι και εμπορικοί δρόμοι, ειδικά για μια περίοδο που οι μεταφορές ήταν και κερδοφόρες αλλά και δύσκολες.

Έτσι λοιπόν, με την αφορμή της δολοφονίας του διαδόχου του θρόνου, μπαίνουν μπροστά οι απαιτήσεις των πιο δυνατών παιχτών της εποχής (Γαλλία και Αγγλία από τη μία πλευρά, Γερμανία από την άλλη), που συνδέονται ως σύμμαχοι με Σερβία και Αυστροουγγαρία αντίστοιχα.

Με βάση τις εμπειρίες του 20ου αιώνα η παγκόσμια κοινή γνώμη έχει την τάση να θεωρεί ως “γερμανικό χαρακτηριστικό” την προκλητική στάση, την ασπλαχνία και την τάση για βιαιοπρα-γίες. Αν και πολλά γεγονότα φαίνεται να επιβεβαιώνουν αυτήν την άποψη, θα πρέπει να έχουμε καθαρό ότι αυτά δεν αποτελούν καθόλου “εθνική ιδιομορφία” .

Η επιθετικότητα που έδειξε η γερμανική πολιτική εκείνη την περίοδο στην πραγματικότητα

οφείλεται στο ότι βγήκε καθυστερημένα στη παγκόσμια σκηνή. Ο Λένιν ονομάζει αυτό το φαινό-μενο “ανισόμετρη ανάπτυξη” του καπιταλισμού.

Η εμφάνιση των μονοπωλίων, η ανάπτυξη της βιομηχανίας, η ανάγκη για αποικίες δεν εμφανί-σθηκαν ταυτόχρονα στις διάφορες χώρες.

Στην πάλη π.χ. για τις αποικίες υπήρχαν από τη μία νικητές και από την άλλοι αυτοί που έμειναν πίσω... Η Αγγλία εκείνη την περίοδο ήταν πιο μπροστά από όλους. Όταν στο γύρισμα του αιώνα οι ηγετικοί κύκλοι στη Γερμανία κηρύσσουν την “παγκόσμια πολιτική” ο κόσμος ήταν ουσιαστικά ήδη μοιρασμένος.

Ο ληστής που ήρθε καθυστερημένος τρίζει τα δόντια του στους πιο τυχερούς, την Αγγλία και τη Γαλλία, απαιτεί νέα μοιρασιά.

Χαρακτηριστικά το 1914, δηλαδή πριν την έναρξη του Α΄ Π.Π. η “μοιρασιά” είναι ως εξής:Αγγλία 33.000.000 km*2Γαλλία 11.500.000 km*2Γερμανία 3.000.000 km*2Και όταν κάτι τέτοιο δεν επιτυγχάνεται με συμβιβασμούς και προσωρινές υποχωρήσεις, τότε

“μιλούν” τα κανόνια και τα τουφέκια.

Μέσα από τις σελίδες αυτής της πολύ ενδιαφέρουσας έκδοσης αναβιώνει όλη η φρίκη του πολέμου. Φρίκη στα πεδία των μαχών που για χρόνια ολόκληρα

γνώρισαν οι λαοί όλου σχεδόν του κόσμου και φυσικά όχι οι ίδιοι οι καπιταλιστές και οι κυβερ-νήσεις τους που διεύθυναν τον πόλεμο. Στο βιβλίο μάλιστα γίνονται εκτενείς αναφορές και στις στρατιωτικές στρατηγικές των εμπόλεμων χωρών, στους ελιγμούς και τις νέες τεχνολογίες που χρησιμοποιήθηκαν για λογαριασμό του πολέμου, στα διπλωματικά παιχνίδια…

Έχει τεράστια σημασία πως μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό του πολέμου, το επαναστατικό κίνημα στην εμπόλεμη Ρωσία έμεινε ζωντανό και τελικά οδήγησε τον λαό της Ρωσίας στην έξοδο από τον πόλεμο, χάρη στην μεγάλη Σοσιαλιστική Επανάσταση. Τον πόθο εκα-τομμυρίων εργατών και στρατιωτών για ψωμί και πραγματική ειρήνη μπορούσε να τον εκπληρώσει μόνο μια τέτοιου είδους επανάσταση.

Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε με τη συνθηκολόγηση άνευ όρων της Γερμανίας. Οι νικητές του πολέμου έπρεπε να μοιράσουν τη λεία. Όμως στους ληστές των λαών η όρεξη ανοίγει ακόμη παραπάνω. Ορισμένα κράτη όπως π.χ. η Ιταλία ένιωθε αδικημένη από τη μοιρασιά σε σχέση με τις αρχικές συμφωνίες.

Ένας νέος γύρος ανταγωνισμών και συγκρούσεων άνοιξε, γιατί τις αντιθέσεις του ο καπιταλισμός δεν μπορεί ποτέ να τις λύσει οριστικά. Η μετέπειτα πορεία των γεγονότων οδήγησε όπως είναι γνωστό στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο… με τη διαφορά όμως ότι πια υπήρχε το πρώτο Σοσιαλιστικό κράτος- φάρος για τους λαούς όλου του κόσμου που μάχονται για την κοινωνική απελευθέρωση και τη κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

… και η πραγματική ιστορία

Δες ακόμα τις εκδόσεις της Σύγχρονης Εποχής:

Ο βασικός εχθρός βρίσκεται στην ίδια σου τη χώρα, Συλλογή κειμένων Ο Λένιν τον Οκτώβρη, Λάσζλο Γκιούρκο Αναμνήσεις ενός κουρέα, Τζιοβάνι Τζερμανέτο

Επίλογος

Ψάξ’ το

...παραπάνω

Το μοίρασμα των αποικιών μεταξύ των κυρίαρχων ευρωπαϊκών δυνάμεων.

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 33

Στις 14 Ιούνη 1928 γεννήθηκε ο Ερνέστο Γκεβάρα ντε Λα Σέρνα, ο οποίος έχει μεί-

νει γνωστός με το προσωνύμιο “Τσε”, που συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχία της Κουβανικής Επανάστασης το Γενάρη του 1959.

Οι Αργεντινοί έχουν το επιφώνημα «Che», το οποίο βάζουν μπροστά από τις φράσεις όταν απευθύνονται στους άλλους, που σημαίνει «Ε, συ!». Ο Ερνέστο είχε τη συνήθεια να απευθύνεται στους άλλους με αυτό το επιφώνημα. Έτσι, όταν ήρθε σε επαφή με τους Κουβανούς εξορίστους και προσχωρώντας στην ομάδα του Φιντέλ Κάστρο, η συνήθειά του αυτή αποτέλεσε και την αιτία για να του κολλήσουν το παρατσούκλι Τσε.

«Έχω γεννηθεί στην Αργεντινή, αυτό δεν είναι μυστικό για κανέναν. Είμαι Κουβανός και μαζί Αργεντινός, και αν οι λαμπρότατες περιοχές της Λατινικής Αμερικής δε θίγονται, αισθάνομαι τόσο Λατινοαμερικανός πατριώτης, απ’ οποιαδήποτε χώρα της Λατινικής Αμερικής, όσο και ο πιο πατριώτης της κάθε μιας. Θα είμαι έτοιμος στην κατάλληλη στιγμή να δώσω τη ζωή μου για την απελευθέρωση μιας λατινοαμερικανικής χώρας δίχως να γυρέψω τίποτε από κανένα, δίχως τίποτε ν’ απαιτήσω, δίχως κανέναν να εκμεταλλευτώ». Με αυτά τα λόγια περιέγραψε ο ίδιος τον εαυτό του και το σκοπό της ζωής του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Δεκέμβρη του 1964.

Ο Τσε σπούδασε γιατρός, όμως δεν επέλεξε μια “στρωμένη” ζωή για τον ίδιο. Δεν ένιωθε άνετα όταν δίπλα του υπήρχαν φτωχοί, πεινασμένοι, εκμεταλλευόμενοι. Αναζήτησε την αλήθεια και επέλεξε τον αγώνα ενάντια στην ταξική αδικία. Σταθμός στη ζωή του στάθηκε η γνωριμία του με τον Φιντέλ Κάστρο στο Μεξικό. Προσχώρησε στο επαναστατικό του τμήμα και στα 83 άτομα που αποτέλεσαν την αποστολή “Γκράνμα”, η οποία πήρε το όνομά της απ’ το θρυλικό πλοιάριο, με το οποίο πέρασαν στην Κούβα για να ξεκινήσουν τον ένοπλο αγώνα, που οδήγησε στην ανατροπή του δικτάτορα Μπατίστα την 1η Γενάρη του 1959. Αργότερα διετέλεσε υπουργός στη σοσιαλιστική Κούβα και στη συνέχεια βρέθηκε ξανά στο αντάρτικο και στον επα-ναστατικό αγώνα δίπλα σε άλλους λαούς, μέχρι που η CIA τον δολοφόνησε στη Βολιβία το 1967.

Ο Φιντέλ Κάστρο στον επικήδειο στη μνήμη του, που εκφώνησε σε δημόσια συγκέντρωση στην Πλατεία της Επαναστάσης, στις 18 Οκτώβρη 1967, περιγράφει γλαφυρά: «Ο Τσε σαν επαναστά-της συγκέντρωνε εκείνες τις αρετές που μπορούν να οριστούν σαν η πιο τέλεια έκφραση των αρετών του επαναστάτη: άνθρωπος τέλειας ακεραιότητας, υπέρτατης τιμιότητας, από-λυτης ειλικρίνειας, άνθρωπος στωικού και σπαρτιατικού τρόπου ζωής, ένας άνθρωπος με μια συμπεριφορά στην οποία δεν μπορούσες να βρεις ούτε ένα ψεγάδι. Για τις αρετές του αποτέλεσε αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε ένα πραγματικό πρότυπο επα-ναστάτη».

Αυτός λοιπόν ήταν ο Τσε: Επαναστάτης, κομμουνιστής, που δε λογάριαζε κόπους και θυσίες

«∆εν είµαι απελευθερωτής. ∆εν υπάρχουν τέτοιοι. Οι άνθρωποι µόνοι τους απελευθερώνουν τους εαυτούς τους»

χρόνια από το θάνατο του κομμουνιστή επαναστάτη Che Guevara48

Σ υμπληρώνονται αυτόν το μήνα, στις 9 Οκτώβρη, 48 χρόνια από τη

δολοφονία του μεγάλου επαναστάτη-κομμουνιστή Τσε Γκεβάρα. Η

μνήμη του, παρ’ όλες τις προσπάθειες για το αντίθετο, παραμένει

άσβεστη. Οι ιμπεριαλιστές μπορεί να κατάφεραν να δολοφονήσουν τον

Τσε, αλλά δεν κατάφεραν, όσα μέσα και αν χρησιμοποίησαν, να σπιλώ-

σουν την πρωτοπόρα δράση του, τη μεγάλη συνεισφορά του στην πάλη για

το σοσιαλισμό–κομμουνισμό.

Ο Τσε παραμένει “ζωντανός”, συνεχίζει να εμπνέει και να δείχνει το δρό-

μο της ρήξης και της ανατροπής, της ανυπότακτης στάσης ζωής και του

ηρωισμού στον αγώνα για το σοσιαλισμό.

Αποσπάσματα από κείμενα του Τσε

«Οι πραγματικοί επαναστάτες δεν κυκλοφορούν με κουκούλες, για έναν επιπλέον λόγο: Γιατί τον καιρό της επανάστασης ο λαός θα πρέπει να αναγνωρίζει στα πρόσωπα των επαναστατών την πρωτοπορία του. Ο λαός δε θεωρεί τιμή του να συναναστρέφεται με κουκουλοφόρους».

«Ο άνθρωπος πρέπει να περπατάει με το κεφάλι απέναντι στον ήλιο. Και ο ήλιος πρέπει να κάψει το μέτωπο και καίγοντάς το να το σφραγίσει με τη σφραγίδα της τιμής. Όποιος περπατάει σκυφτός, χάνει αυτή την τιμή».

«Νομίζω ότι το πρώτο που πρέπει να χαρακτηρίζει έναν νέο κομμουνιστή είναι η τιμή που νιώθει επειδή είναι νέος κομμουνιστής, αυτή η τιμή που τον κάνει να δείχνει σε όλο τον κόσμο την ιδιότητά του σαν νέου κομμουνιστή. Την τιμή που δεν θέλει να κρύψει από τους άλλους, ούτε να την αναγάγει σε αφηρημένα σχήματα. Την τιμή αυτή που τον εκφράζει κάθε στιγμή, που ξεπηδά από το πνεύμα του και που ενδιαφέρεται ο ίδιος να τη δείξει γιατί είναι σύμβολο της περηφάνιας του».

Το γράμμα του Τσε στα παιδιά του «Αγαπημένα μου Ιλδίτα, Αλεϊδίτα, Καμίλο, Σέλια και Ερνέστο,Αν μια μέρα χρειαστεί να διαβάσετε τούτο το γράμμα, θα πει πως πια δεν είμαι ανάμεσά

σας.Σχεδόν δε θα με θυμάστε πια και τα πιο μικρά θα μ’ έχουν ξεχάσει. Ο πατέρας σας

ήταν ένας άνθρωπος που έπραττε όπως σκεφτόταν, και που σίγουρα ήταν πιστός στις πεποιθήσεις του.

Να μεγαλώσετε σαν καλοί επαναστάτες.Να μελετάτε πολύ, για να μπορέσετε να κυριαρχήσετε στην τεχνική, που θα σας επιτρέ-

ψει να κυριαρχήσετε στη φύση. Να θυμάστε πως είναι η Επανάσταση που είναι σημαντική και ότι ο καθένας μας, από μόνος του, δεν αξίζει τίποτα.

Να ‘στε κυρίως ικανά να αισθάνεστε, όσο πιο βαθιά μπορείτε, κάθε αδικία που γίνεται απέναντι σ’ οποιονδήποτε, σ’ οποιαδήποτε χώρα του κόσμου. Είναι το πιο ωραίο χάρισμα ενός επαναστάτη.

Πάντα, παιδιά μου, θα ελπίζω να σας ξαναδώ. Ένα μεγάλο και δυνατό φιλί απ’ τον Μπαμπά».

Σήμερα, υπάρχουν μαθητές, σπουδαστές, νέοι εργαζόμενοι που δεν ξέρουν ποιος είναι ο Τσε, τι

αντιπροσωπεύει, για τι πάλεψε δίνοντας και τη ζωή του, αλλά και άλλοι που γνωρίζουν μόνο όσα διαστρεβλωμένα τους έχουν πλασάρει επιδιώκοντας να εξαφανίσουν τις ιδέες και τη δράση του, να τον μετατρέψουν σε “αβλαβές εικόνισμα”, αποκομμένο από την επαναστατική ζωή και πράξη.

Όμως τον Τσε, όση προσπάθεια κι αν κατέβαλαν, όσο μελάνι κι αν έχυσαν, όποια προβοκάτσια κι αν έστησαν, ό,τι κι αν σκόπευαν με τη δολοφονία του, δεν κατάφεραν να τον βγάλουν απ’ τη μέση. Γιατί ο Τσε μπορεί να δολοφονήθηκε, όμως συνεχίζει να εμπνέει τους νέους και τις νέες σε όλο τον κόσμο, γιατί παραμένουν οι λόγοι για τους οποίους αγωνίστηκε: η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, η φτώχεια, η ανεργία και η εξαθλίωση των λαών. Γιατί παραμέ-νουν αναγκαία και ρεαλιστικά τα ιδανικά για τα οποία πάλεψε, η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο Σοσιαλισμός.

Πάντα μπροστά, μέχρι τη νίκη!

Ποιος ήταν ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα;

στον αγώνα, που το παράδειγμά του θα φωτίζει για πάντα τους αδικημένους όπου Γης, καθώς αφιέρωσε τη ζωή του για να ζήσουν οι λαοί σε έναν καλύτερο κόσμο. Αφιέρωσε τη ζωή του, για να πάρει ο λαός τα μέσα παραγωγής, τον πλούτο που παράγει και την εξουσία στα χέρια του, για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

34

Πρόγραμμα μαθημάτων και προβών.

Δευτέρα: 17:00-20:00 μάθημα μπουζούκι

Τρίτη: 17:00-19:00 μάθημα κιθάρας19:00-21:00 συγκρότημα της ΚΝΕ

Τετάρτη: 17:00-19:00 λαϊκό-ρεμπέτικο σχή-μα της ΚΝΕ

18:00-21:00 θεατρική ομάδα17:00-19:00 ομάδα εικαστικών

Πέμπτη: 17:00-19:00 ροκ συγκρότημα19:00-21:00 σύγχρονος χορός

Παρασκευή: 18:00-21:00 “Παίζω και δημι-ουργώ” δραστηριότητες για παιδιά προσχολι-κής ηλικίας

Σάββατο: 12:00-14:30 παραδοσιακό μουσι-κό σχήμα

17:00-21:00 μάθημα φωνητικής και ορθοφωνίας

Κυριακή: μαθήματα παραδοσιακών χορών (τα μαθήματα γίνονται στην οδό Κάνιγγος 27, 5ος όροφος, αιθ. ένωσης λογιστών)

14:30-16:00 νέο τμήμα16:00-17:30 χορευτική ομάδα

Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Πάτρας

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Σ υνεχίζονται οι πλούσιες δραστηριότητες στο Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ. Όλη

την προηγούμενη περίοδο το Στέκι φιλοξένησε δεκάδες νεανικές ομάδες που προετοίμαζαν τις φεστιβα-

λικές και άλλες εκδηλώσεις. Μάλιστα το studio του “στεκιού” φιλοξένησε την ηχογράφηση των επανε-

κτελέσεων τραγουδιών από τις γυναικείες Φυλακές Αβέρωφ, που τις επόμενες μέρες θα κυκλοφορήσει σε CD

με πρωτοβουλία της ΚΝΕ.

Το ολοκληρωμένο πρόγραμμα του Οκτώβρη θα ανακοινωθεί μετά το 41ο Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή.

ΣΤΕΚΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΝΕΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ

ΤΗΣ ΚΝΕ

Πρόγραμμα όΚτώβρη

το στούντιο για άλλα μουσικά συγκροτήματα θα λειτουργεί τετάρτη 19:00-22:00, Παρασκευή 17:00-22:00, Σάββατο, Κυριακή 10:00-13:00 και 17:00-22:00 έπειτα από επικοινωνία.

η βιβλιοθήκη και η αίθουσα σεμιναρίων λειτουργεί όλες τις ώρες έπειτα από επικοινωνία.

Πρόγραμμα εκδηλώσεων

Κάθε Παρασκευή στις 20:00 προβολές ταινιών.

Κυριακή, 18 Οκτώβρη, στις 18:00: πρώτη συνάντηση παιδικής χορωδίας και παιδικής θεατρικής ομάδας

Κυριακή, 25 Οκτώβρη στις 19:00 οι μαθητικές οργανώσεις της αττικής διοργανώνουν παρου-σίαση του βιβλίου “Που ‘ναι η μάνα σου μωρή;”

Στοιχεία επικοινωνίας και για εγγραφές:τροίας 36, πλησίον ηΣαΠ βικτώρια, 2108823674

“Μόμο” του Μιχαέλ Έντε

τη “Μόμο” του Μίχαελ Έντε σκηνοθετεί η Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη, για την Παιδική Σκηνή του ΔηΠΕΘΕ Πάτρας, που θα ανέβει στο Δημοτικό Θέατρο “απόλλων” από τις 25 όκτώβρη 2015.

Η υπόθεση του έργου: Μέσα από τα μάτια της τρυφερής, γενναίας αλλά και αποφασι-στικής Μόμο, ο κόσμος μας φαίνεται και σήμερα πλούσιος σε θαύματα και μυστήρια, όσο και σε περασμένες εποχές. Ο χρόνος που κυλά είναι ο μεγαλύτερος πλούτος, εί-ναι η ζωή και η ζωή ζει μέσα στην καρδιά. Είναι το ζωντανό σύμβολο που επικυρώνει την ανάγκη του ανθρώπου να αγωνιστεί για ό,τι ανθρώπινο υπάρχει μέσα του...

όι συντελεστές της παράστασης: μουσι-κή: Γιώργος Δίπλας. Χορογραφία: Κάλια Θεοδοσιάδη. Σκηνικά-κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου. βοηθός σκηνοθέτη: Χρύσα Παπαδημητρίου.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Νάντια Ανθοπούλου, Ηλίας Γιαννάκης, Εφη Κεραμίδα, Γιάννης Κοτσαρίνης, Γιώργος Μάρκου, Πέτρα Μαυρίδη, Κωνσταντίνος Μητρόπουλος, Ιωάννα Στεφανάτου, Γιώργος Τσάμης.

“Ελιξίριον Τσέχοφ”

μια παράσταση που θεσμοθετεί το “Αρμα Θέσπιδος” και αποτελείται από τρεις κωμωδί-ες του σπουδαίου ρώσου θεατρικού συγγραφέα Άντον τσέχοφ και συγκεκριμένα τις: “Πρόταση Γάμου”, “Αρκούδα” και “Επέτειος”.

αναφέρει χαρακτηριστικά ο Κ. Καζάκος: «Πέ-ντε ταλαντούχοι και ενθουσιώδεις νέοι ηθο-ποιοί, θα οργώνουν ολόκληρο το νομό, από χωρίον εις χωρίον, και θα παίζουν τρεις σπαρ-ταριστές κωμωδίες του Τσέχοφ. Η παράσταση αυτή θα παρέχει αληθινή ψυχαγωγία, υψηλού επιπέδου, για μικρούς και μεγάλους...»

όι συντελεστές της παράστασης: Σκηνοθε-σία: Χρήστος Στρέπκος. μετάφραση: Λυ-κούργος Καλλέργης. Σκηνικά-κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου.

Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελένη Καλαντζοπού-λου, Κατερίνα Κολλυροπούλου, Βασίλης Κόκκαλης, Γιάννης Τσάκωνας.

“Η ζωή του Γαλιλαίου” του Mπέρτολτ Μπρεχτ

“η ζωή του γαλιλαίου” θα είναι το εναρ-κτήριο έργο του ΔηΠΕΘΕ Πάτρας για τη νέα θεατρική περίοδο, 2015-2016. Θα ανέβει στο Δημοτικό Θέατρο “Απόλλων” (Πάτρα, Πλα-τεία γεωργίου α17).

ό μπρεχτ ξεκινά να γράφει το έργο το 1938 στη Δανία, με αφορμή την είδηση της επιτυ-χίας γερμανών φυσικών να διασπάσουν το άτομο του ουρανίου. ό μπρεχτ αξιοποιεί τον γαλιλαίο για να θίξει το σκοπό της επιστή-μης, το ζήτημα της επιστημονικής προόδου και ηθικής, της σύνδεσής της με την εκάστοτε κοινωνία, την κοινωνική ευθύνη του επιστή-μονα.

Χαρακτηριστικά είναι τα παρακάτω αυτο-κριτικά λόγια του γαλιλαίου, που απευθύνει στο μαθητή του Σάρτι.

«Ομως, μπορούμε να αρνηθούμε τον εαυ-τό μας στο πλήθος και εντούτοις να παρα-μείνουμε επιστήμονες; Αποκτήσαμε κάποια εποπτεία πάνω στις κινήσεις των ουράνιων σωμάτων, όμως έξω από κάθε υπολογισμό είναι ακόμα οι κινήσεις των Κυρίαρχων πά-νω στους λαούς.»

όι συντελεστές της παράστασης: μετάφρα-ση: Οδυσσέας Νικάκης. Σκηνοθεσία: Κώ-στας Καζάκος. Σκηνικά-κοστούμια: Θάλεια Ιστικοπούλου. μουσική: Διονύσης Τσα-κνής. Χορογραφία: Μάρω Γαλάνη.

Στο ρόλο του γαλιλαίου ο Κώστας Καζά-κος.

Παίζουν ακόμα οι ηθοποιοί: Βούλτσος Διονύσης, Γιαννάκης Ηλίας, Δίπλας Φά-νης, Θανασούλας Αντρέας, Καλαντζής Δημήτρης, Κουβαρδάς Σπύρος, Μάρκου

Γιώργος, Μαυρίδη Πέτρα, Ντάβαρης Γε-ράσιμος, Σαράντος Θανάσης, Στεργιώτη Δωροθέα.

Συμμετέχουν οι μικροί: Λεωνίδας Καρα-πατάκης, Μάνος Μπαλασκάκης, Σπύρος Παπαδημητρόπουλος, Αλέξανδρος Πα-πούλιας.

Παίζουν οι μουσικοί: Γιώργος Γεωργιάδης (μαντολίνο), Τάσος Σχίζας (ακορντεόν), Νί-κος Σκεπαρνιάς (κιθάρα), Μιχάλης Δάρμας (κοντραμπάσο).

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 35

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ - ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΕΝΓΚΕΛΣ

Για τον Αναρχισμό Η πάλη με τον μπακουνισμό την περίοδο της Α΄Διεθνούς - ΠΡΟΛΟΓΟΣ (μέρος 5ο)

Ο Μπακούνιν στη Διεθνή

Ο Μιχαήλ Μπακούνιν, προερχόμενος από αριστοκρατική οικογένεια της Ρωσίας, αποφοίτησε αρχικά από τη

σχολή πυροβολικού και έγινε αξιωματικός. Το 1835 εγκατέλειψε τον τσαρικό στρατό και, επηρεασμένος αρχικά από τη χεγκελιανή φιλοσοφία, δραστηριοποιήθηκε σε κύκλους διανοουμένων επαναστατών δημοκρατών της Μόσχας. Το 1840 πήγε στο Βερολίνο για περαιτέρω σπουδές στη φιλοσοφία, με στόχο, μετά από την επιστροφή του στη Ρωσία, να καταλάβει κάποια θέση καθηγητή φιλοσοφί-ας στο πανεπιστήμιο. Στο Βερολίνο γνωρίστη-κε με τους νεοχεγκελιανούς, με τον Ρούγκε, τον Βάιτλιγκ και τον Μαρξ, και, στην ατμό-σφαιρα της προεπαναστατικής Γερμανίας, ο ιδεολογικός προσανατολισμός του, όπως και

όλη του η ζωή, άλλαξε ριζικά. Στα επόμενα χρόνια βρέθηκε σε διάφορες χώρες και το 1848 πήρε μέρος στις εξεγέρσεις σε Παρίσι, Πράγα και Δρέσδη. Μετά από την εξέγερση της Δρέσδης πιάστηκε και φυλακίστηκε σε διάφορες φυλακές και καταδικάστηκε σε θάνατο, τελικά όμως πήρε χάρη και παρέμει-νε αλυσοδεμένος στην απομόνωση. Το 1851 παραδόθηκε από τις αυστριακές αρχές στη Ρωσία, όπου έμεινε φυλακισμένος και εξόρι-στος έως το 1861, όποτε και δραπέτευσε στην Ιαπωνία και στη συνέχεια μέσω ΗΠΑ έφτασε στην Αγγλία. Τον Οκτώβρη του 1864 ήρθε σε επαφή με τον Μαρξ στο Λονδίνο, όπου υπο-σχέθηκε να στηρίξει τη Διεθνή1 στο έργο της στην Ιταλία. Ο Μπακούνιν υπήρξε ο πρώτος μεταφραστής του Μανιφέστου του Κομμου-νιστικού Κόμματος στα ρωσικά (εκδόθηκε το 1869). Στα χρόνια 1864-1867 βρέθηκε στην Ιταλία σε διάφορες περιοχές και ανέπτυξε

δράση, σύμφωνα με τις δικές του αντιλήψεις, σε διάφορες εργατικές και αστικές οργανώ-σεις. Στην Ιταλία αναμίχτηκε στη δράση των ματσινικών εργατικών ενώσεων. Και ήταν σε στενή επαφή με τον Γκαρι-μπάλντι (φιλοξενούμενός του για αρκετό διάστημα). Ο Μπα-κούνιν, λόγω της μεγάλης κι-νητικότητάς του στην Ιταλία, απέκτησε σημαντική επιρροή εκεί. Εκείνη την περίοδο δι-αμορφώθηκαν παραπέρα οι αντιλήψεις του. Το 1867 πήγε στην Ελβετία, όπου εντάχτηκε σε μια αστική-δημοκρατική ένωση, το “Σύνδεσμο Ειρήνης και Ελευθερίας”, όπου έπαιρναν μέρος αρ-κετοί διάσημοι διανοούμενοι, προοδευτικοί αστοί και αστικοδημοκράτες επαναστάτες της εποχής, όπως ο Βικτόρ Ουγκό, ο Τζιου-ζέπε Γκαριμπάλντι, ο Αλεξάντρ Χέρτσεν κ.ά. Ο Μπακούνιν εκλέχτηκε μέλος της Κεντρικής Εκτελεστικής Επιτροπής αυτού του Συνδέ-σμου, ελπίζοντας να τον επηρεάσει. Αφού δεν τα κατάφερε, αντί να ενταχτεί στη Διε-θνή, ίδρυσε με τους οπαδούς του τη Διεθνή Συμμαχία της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας το Σεπτέμβρη του 1868 στη Γενεύη. Η Συμμαχία, ως οργάνωση με τις δικές της διακηρύξεις, αρχές λειτουργίας και δομή, ζήτησε να γίνει αποδεκτή στη Διεθνή Ένωση Εργατών, το Γε-νικό Συμβούλιο της οποίας απέρριψε αυτό το αίτημα και αντιπρότεινε πως θα τους δεχόταν αν διέλυαν τη Συμμαχία και εντάσσονταν κατά τομείς. Αυτός ο όρος έγινε αποδεκτός από τον Μπακούνιν και έτσι προσχώρησαν στη Διεθνή. Στην πραγματικότητα, όμως, οι μπακουνικοί συνέχισαν να λειτουργούν ως ξεχωριστή οργάνωση μέσα στη Διεθνή. Στο 4ο Συνέδριο της Διεθνούς (Συνέδριο της Βασιλείας, 6-9 Σεπτέμβρη 1869) οι μπακου-νικοί πήραν πλέον μέρος, όπως και ο ίδιος ο Μπακούνιν ως αντιπρόσωπος των εργατών της μεταξουργίας της Λιόν2. Την περίοδο του γαλλοπρωσικού πολέμου ο Μπακούνιν έδρα-σε στη Γαλλία.

Η Διεθνής Ένωση Εργατών. Το ιστορικό πλαίσιο των κειμένων

Η γέννηση του επαναστατικού πολιτι-κού εργατικού –του κομμουνιστικού– κινήματος ήρθε ιστορικά ως συνά-

ντηση του εργατικού αγωνιστικού κινήματος με την επιστημονική-επαναστατική θεωρία. Σε αυτό το έδαφος έχουμε την προσπάθεια συγκρότησης της πρώτης διεθνούς πολιτικής οργάνωσης της εργατικής τάξης και των πρώ-των κομμάτων σε επίπεδο χώρας.

Το 1847 συγκροτήθηκε η Ένωση των Κομμουνιστών, με το μετασχηματισμό της Ένωσης των Δικαίων και την επίδραση των Μαρξ και Ένγκελς. Νωρίτερα δρούσαν στην Ευρώπη διάφορες, μυστικές κυρίως, εται-ρίες, που ο χαρακτήρας τους ήταν “μισός συνομωσία, μισός σύλλογος προπαγάνδας”. Η Ένωση των Κομμουνιστών ανέθεσε στους Μαρξ και Ένγκελς τη σύνταξη προγράμμα-τός της, του “Μανιφέστου του Κομμουνιστι-κού Κόμματος”. Κάτω από την επίδραση της ήττας των επαναστάσεων (1848-1849), των διώξεων, καθώς και της ασυμφωνίας στις γραμμές της, η Ένωση των Κομμουνιστών διαλύθηκε το 1852. Μέλη της Ένωσης των Κομμουνιστών και οι μικροομάδες που την απάρτιζαν είτε υποστήριζαν διαφορετικές

Σ ε προηγούμενα φύλλα του “Οδηγητή” προχωρήσαμε στη δημοσίευση του Προλόγου της

νέας έκδοσης της “Σύγχρονης Εποχής”, με τίτλο “Για τον Αναρχισμό. Η πάλη με τον μπα-

κουνισμό την περίοδο της Α΄Διεθνούς”. Στόχος της αναδημοσίευσης του προλόγου είναι

να συμβάλει στη διάδοση της έκδοσης. Συνεχίζουμε έτσι αυτό το μήνα με το 5ο μέρος απ’ τον

πρόλογο, τον οποίο έχει επιμεληθεί η Ιδεολογική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ.

Διακήρυξη Γενικού Συμβουλίου Διεθνής Ένωσης Εργατών

36

1. Ου. Ζ. Φόστερ, Ιστορία των Τριών Διε-θνών, σελ. 96, εκδ. Γνώσεις

2. ο.π. σελ 98

3. Βλ. Φ. Ένγκελς, «Για την Ιστορία της Ένω-σης των Κομμουνιστών», Διαλεχτά Έργα, τόμ. 2, σελ. 390-413.

4. John Bright και Richard Cobden, Άγγλοι βιοτέχνες και φιλελεύθεροι πολιτικοί.

5. Γράμμα του Μαρξ στον Ένγκελς, 4 Νοέμ-βρη 1864.

6. Υποστήριζε πως η αύξηση των μισθών θα επέφερε αύξηση των γεννήσεων, άρα αύξηση της προσφοράς εργατικών χεριών, πράγμα που θα επέφερε πάλι μείωση των μισθών.

7. Ου. Ζ. Φόστερ, Ιστορία των Τριών Διε-θνών, σελ. 95, εκδ. Γνώσεις.

8. Ου. Φόστερ, Ιστορία του Παγκόσμιου Συνδικαλιστικού Κινήματος, σελ. 78-81, έκδ. Εταιρία Ελληνικού Βιβλίου, 1978.

9. Κ. Μαρξ - Φ. Ένγκελς, Διαλεχτά Έργα, τόμ. 2, σελ. 559-561.

Παραπομπές

θεωρίες είτε, επηρεαζόμενα από τις ειδικές συνθήκες κάθε χώρας, κατέληγαν σε διαφο-ρετικές πολιτικές επιλογές3.

Η Διεθνής Ένωση των Εργατών, που ιδρύ-θηκε στις 28 Σεπτέμβρη 1864, με ορισμένα μέλη της να προέρχονται από την παλιά Ένωση των Κομμουνιστών, σχεδόν από την αρχή ανέθεσε στους Μαρξ και Ένγκελς τη σύνταξη βασικών ντοκουμέντων της. Επει-δή, όμως, ο μαρξισμός δεν ήταν κυρίαρχος στις γραμμές της, οι Μαρξ-Ένγκελς προσπά-θησαν να επεξεργαστούν ντοκουμέντα που να καλύπτουν, να ενοποιούν τα διάφορα ρεύματα του εργατικού κινήματος δίχως να κάνουν υποχωρήσεις σε θέματα αρχών (π.χ. Άγγλους τρεϊντ-γιουνιονιστές, πρου-ντονιστές, μπλανκιστές κλπ.). «Ήταν πολύ δύσκολο να ενεργήσουμε κατά τέτοιο τρόπο που η άποψή μας να εκφραστεί έτσι, ώστε να γίνει αποδεκτή από το σημερινό επίπεδο του εργατικού κινήματος. Οι ίδιοι αυτοί άν-θρωποι θα οργανώσουν σε μερικές βδομά-δες συγκεντρώσεις μαζί με τον Μπράιτ και τον Κόμπτεν4 για το δικαίωμα της ψήφου. Θα χρειαστεί καιρός ώσπου το κίνημα, που αφυπνίζεται πάλι, να κάνει ξανά δυνατή την παλιά τόλμη της γλώσσας. Θα πρέπει να είμαστε ενεργητικοί στο βάθος, μαλακοί στη γραφή.»5

Το παραπάνω είναι χαρακτηριστικό για όλα τα κείμενα που αφορούν όχι μόνο την ίδρυση της Α΄ Διεθνούς, αλλά και τη μετέπειτα πορεία της. Επίσης, αυτή η επισήμανση είναι χρήσι-μη και για την προσέγγιση των κειμένων της Συλλογής, όπου το βάρος των επιχειρημάτων πέφτει στο κύριο ζήτημα που πρέπει να λυ-θεί κάθε φορά, στις ανάλογες συμμαχίες που έπρεπε να διαμορφωθούν.

Τ όσο στην Ένωση των Κομμουνιστών όσο και στη Διεθνή Ένωση Εργα-τών, οι Μαρξ και Ένγκελς υπήρξαν

οι εισηγητές της επιστημονικής θεωρίας δίχως κατ’ ανάγκη να μπορούν να καθο-ρίσουν την οργανωτική πορεία αυτών των οργανώσεων, καθώς και την οικοδόμηση των κομμάτων στις διάφορες χώρες. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, η οργάνωση με τη μεγαλύτερη επιρροή ήταν η Γενική Γερ-

μανική Εργατική Ένωση (ADAV), ένα κόμμα που είχε ιδρυθεί το 1863 από τον Λασάλ. Ο Λασάλ (1825-1864) μιλούσε για την πρωτο-πορία της εργατικής τάξης και θεωρούσε ότι θα έχει επιτυχίες μόνο μέσω του γενικού εκλογικού δικαιώματος και της οργάνωσης συνεταιρισμών με τη στήριξη του κράτους. Ταυτόχρονα, έχοντας ως οδηγό τη θεωρία του για το “σιδερένιο νόμο των μισθών”6, κρατούσε αρνητική στάση απέναντι στην πάλη της εργατικής τάξης στο οικονομικό επίπεδο. Παρόλ’ αυτά, όταν έγινε το 1868 συνέδριο 12 λασαλικών επαγγελματικών ορ-γανώσεων, αυτές αντιπροσώπευαν 140.000 μέλη. Ο Λασάλ, καθώς και ο Σβάιτσερ, που έπαιξε σημαντικό ρόλο μετά από το θάνατο του πρώτου, είχαν άμεσες σχέσεις με τον Βίσμαρκ, τον πρωθυπουργό της Πρωσίας. Οι λασαλικοί είχαν αρνητική στάση απέναντι στη Διεθνή Ένωση Εργατών. Στη Γερμανία η ΔΕΕ είχε ένα μικρό τμήμα της με επικεφαλής τον Βίλχελμ Μπράκε. Μόλις το 1869, στην πόλη Άιζεναχ, με πρωτοβουλία των Βίλχελμ Λίμπκνεκχτ και Αύγουστου Μπέμπελ, ιδρύ-θηκε ένα νέο κόμμα, το Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα (γνωστό ως Άιζεναχερ) που διασπάστηκε από τους λασαλικούς. Το κόμ-μα αυτό προσχώρησε στη ΔΕΕ, ενώ, σύμφω-να με τον Φόστερ, ήταν “το πρώτο αληθινό σοσιαλιστικό κόμμα που προσχώρησε στη Διεθνή”7. Αργότερα, το 1875, οι Άιζεναχερ επανενώθηκαν με τους λασαλικούς, στο συ-νέδριο της πόλης Γκότα.

Στην Ιταλία κυριαρχούσαν για μεγάλο διά-στημα οι ματσινικές εργατικές ενώσεις που είχαν ιδρυθεί από το 1841, δηλαδή εκείνες που βρίσκονταν κάτω από την επιρροή του κόμματος Νέα Ιταλία του φιλελεύθερου αστού και εθνικού ήρωα της Ιταλίας, Τζι-ουζέπε Ματσίνι. Η επιρροή των ματσινικών οργανώσεων περιορίστηκε μόλις το 1871, μετά από τις προσπάθειες των μαρξιστών και κυρί-ως των μπακουνικών στην Ιταλία. Ωστόσο, το 1864 ο Ματσίνι προσπάθησε να κυριαρχήσει μέσα στην ίδια την ΔΕΕ, κατά την ίδρυσή της στο Λονδίνο, όπου έστειλε ως αντιπρόσωπό του τον Βολφ ο οποίος παρουσίασε ολοκλη-ρωμένο πρόγραμμα για τη νέα οργάνωση, μα-

τσινικών αντιλήψεων για ταξική συνεργασία, το οποίο δεν εγκρίθηκε από την Ιδρυτική Συν-διάσκεψη της Διεθνούς. Στην Ιταλία ανέπτυξε δράση και ο Μπακούνιν μετά από το 1864, ο οποίος έβλεπε την απεργία ως μικρή εξέγερ-ση που θα προετοίμαζε μεγάλες εξεγέρσεις και επαναστάσεις. Ο Λοζόφσκι (στέλεχος της ΚΔ, γραμματέας της Διεθνούς των Κόκκινων Συνδικάτων) περιγράφει τον Μπακούνιν ως “άνθρωπο εκπληκτικής ενεργητικότητας, με τεράστιες οργανωτικές ικανότητες”. Μέσα σε δύο χρόνια οι μπακουνικοί στην Ιταλία άνα-ψαν πάνω από εξήντα τοπικές εξεγέρσεις –ση-μαντικότερες ήταν του 1868 και του 1874– που πνίγηκαν στο αίμα από την κυβέρνηση. Επί-σης, στην Ιταλία το ίδιο διάστημα γνώρισαν σημαντική έκταση οι “Σύλλογοι Αντίστασης”, όπου σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι Αντρέα Κό-στα και Κάρλο Καφιέρο. Αυτή η οργανωτική δραστηριότητα έδωσε προβάδισμα στους μπακουνικούς στην Ιταλία.8

Αντιφατική ήταν η κατάσταση και στις άλ-λες χώρες με σημαντικό εργατικό κίνημα την εποχή εκείνη. Σε αρκετές περιοχές η αντίλη-ψη περί τοπικής αυτονομίας του Μπακούνιν έβρισκε απήχηση σε τμήματα του πληθυσμού που εχθρεύονταν τα αναδυόμενα συγκεντρω-τικά αστικά κράτη και νοσταλγούσαν την αυ-τονομία των παλιών τοπικών κοινοτήτων.

Η πορεία της Διεθνούς αποτυπώνεται από τον Ένγκελς σε γράμμα του (12-17 Σεπτέμβρη 1874) προς τον Ζόργκε,

στο οποίο επισημαίνεται η έλλειψη ιδεολο-γικοπολιτικής ενότητας στις γραμμές της Α΄ Διεθνούς:

«(…) Στην πραγματικότητα, το 1864, ο θεω-ρητικός χαρακτήρας του ίδιου του κινήματος σ’ όλη την Ευρώπη, δηλαδή στις μάζες, ήταν ακόμα πολύ ασαφής, ο γερμανικός κομμουνι-σμός δεν υπήρχε ακόμα ως εργατικό κόμμα, ο προυντονισμός ήταν πολύ αδύνατος για να μπορέσει να παρουσιάσει τις ιδιαίτερες λόξες του. Οι καινούργιες ανοησίες του Μπακούνιν δεν υπήρχαν τότε ούτε και στο δικό του το κε-φάλι, ενώ και οι αρχηγοί ακόμα των αγγλικών

Οι Μαρξ και Ενγκελς συζητάνε με εργάτες. Εργο του A. Venetsian, 1961

τρέιντ γιούνιονς πιστεύανε ότι μπορούσαν να μπουν στο κίνημα με βάση το πρόγραμμα που διατυπωνόταν στην εισαγωγή του Κατα-στατικού. Η πρώτη μεγάλη επιτυχία έπρεπε ν’ ανατινάξει την αφελή αυτή συνύπαρξη όλων των παρατάξεων. Η επιτυχία αυτή ήταν η Κομμούνα, που ήταν αναντίρρητα το πνευ-ματικό παιδί της Διεθνούς, αν και η Διεθνής δεν κούνησε ούτε το δαχτυλάκι της για να την φτιάξει. Έτσι η Διεθνής θεωρήθηκε ως ένα βαθμό, και αυτό πέρα για πέρα δικαιολογη-μένα, υπεύθυνη για την Κομμούνα.»9

Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015 37

Και ο Θέμος Κορνάρος ήταν ένα πραγματικό υπόδειγμα αλύγιστου κομμουνιστή. «Αι-σθάνομαι πως δεν έχω δικαίωμα προ πολλού να έχω τίποτε δικό μου. Και η αναπνοή μου ακόμη είναι για το κίνημα», γράφει ο ίδιος σε μια επιστολή του. Στις φυλακές και τις εξορί-ες περνά σχεδόν 25 χρόνια από τη ζωή του. Να πως τα περιγράφει ο Γιάννης Ρίτσος στο ποίημά του, “Κουμπάρε ευχαριστούμε”: «Τα χρόνια σου περνάνε από διωγμό σε διωγμό / Από το Χαϊδάρι στα μπουντρούμια του Μεσο-λογγιού, / Απ’ τη Μακρόνησο στον Αϊ Στράτη, / Δίπλα στο θάνατο με μια μπουκιά χαμόγελο στο στόμα σου, / Με δυο αστραπές απόφαση στη νύχτα των ματιών σου…».

Ο Θέμος Κορνάρος ενσάρκωνε τον στρα-τευμένο λογοτέχνη, που αφιέρωσε το έργο του στην αποκάλυψη της εκμετάλλευσης και της αδικίας, που ύμνησε τους αγώνες του λαού μας. Να τι επισημαίνει η Έλλη Αλεξίου: «είχε πλούσιο πηγαίο ταλέντο, είχε σπάνια οξυδέρκεια στο να επισημαίνει την κάθε κοινωνική αδικία, είχε και τη συνειδησιακή αντίδραση να κάνει την κάθε αδικία δική του υπόθεση, και να την καταγγέλλει με αντρίκιο θάρρος». Ο ίδιος ο Θ. Κορνάρος στην ερώτηση που του έγινε, για το αν ο καλλιτέχνης θα «κρατηθεί στην απομόνωση του ‘αισθητισμού’ ή θα πάρει ενεργό μέρος στον κοινωνικό αγώνα» απαντούσε: «Ο καλ-λιτέχνης βρίσκεται ανάμεσα στην εργαζόμενη ανθρωπότητα, για να καταγράψει την πείρα των εργαζομένων, να γκαρδιώνει τους στρα-τούς της απελευθέρωσης στον αγώνα τους, να τραγουδά τις νίκες τους με ένα σκοπό πάντα: Να κάνει λιγότερο σκληρό τον πόνο

Θέμος Κορνάρος:

Σ τα πλαίσια των κεντρικών εκδηλώσεων του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-

Οδηγητή, στο χώρο που φιλοξενεί το Στέκι Πολιτισμού, την Παρα-

σκευή 9 Οκτώβρη, στις 19:30 θα πραγματοποιηθεί συζήτηση για τη

ζωή και το έργο του κομμουνιστή λογοτέχνη Θέμου Κορνάρου.

Η επιλογή μας να τιμήσουμε και συνάμα να γνωρίσουμε, αφού αυτή είναι

και η μεγαλύτερη τιμή που μπορούμε να κάνουμε στο Θ. Κορνάρο, δεν

είναι άσχετη από το περιεχόμενο του 41ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, που

είναι αφιερωμένο στους τιμημένους νεκρούς μας, στους αλύγιστους της

ταξικής πάλης.

του αγωνιζόμενου σε κάθε στιγμή και σε κάθε φάση του αγώνα. Εκείνος ο καλλιτέχνης που αρνιέται τον κοινωνικό και τον αγωνιστικό χα-ρακτήρα της τέχνης, είναι πια πεθαμένος, ή χαροπαλεύει ανάμεσα στην Ακαδημία Αθηνών και στο Αθήνησι Πανεπιστήμιον».

Ο κουμπάρος, όπως ήταν η προσωνυμία του, αλλά και όπως αποκαλούσε το συναγω-νιστή, το φίλο, το συναγωνιστή, χαρακτηρί-ζεται από τη μεγάλη αγάπη που έχει στον άνθρωπο, τον απλό άνθρωπο που η συνεί-δησή του είναι σε άμεση σχέση με τις συν-θήκες, έχει τα πισωγυρίσματά της. «Απ’ όλα τα μνημεία που στήθηκαν ή θα στηθούνε στο μέλλον, το πιο μεγάλο, το πιο ασύγκριτο είναι η ίδια η ανθρώπινη μνήμη. Μα και το πιο ευ-παθές. Συχνά θαμπώνει, εύκολα αμβλύνεται όταν δεν την προκαλούνε να εργαστεί, ή όταν της απαγορεύουν να εκφράζεται».

Άλλωστε τον σκοπό της τέχνης του και της ζωής του τον δηλώνει ο ίδιος ο συγγραφέας στο τέλος του βιβλίου του “Με τα παιδιά της θύελλας”: «Ξέρω πού πηγαίνω και τι θέλω. Βρήκα την πόρτα που φέρνει πέρα από τον κατάκλειστο κάμπο, και πάω να συναντή-σω το Λαό που μάχεται, και να γίνω ένας από τους πρακτικογράφους των αγώνων του».

Τότε σκέφτηκα να βοηθήσω τον άνθρωπο

Ο Θέμος Κορνάρος γεννήθηκε το 1906 στο χωριό Σίβα της Μεσσαράς Κρήτης. Ο πατέρας

του πολέμησε σε πολλές μάχες για την απε-λευθέρωση της Κρήτης. Τσακώνεται με τον πατέρα του και σε ηλικία 13 χρονών, φεύγει από το σπίτι. «Βρήκα ένα καΐκι που φευγε για τον Πειραιά. Επειδή φοβόμουν τον πατέρα μου να μη βρει, τράβηξα, πήγα στη Μακεδο-νία. Έγινα εργάτης, έσκαβα τα χωράφια των ανθρώπων. Φτώχια κουμπάρε. Φτώχια. Τότε λυπήθηκα τον άνθρωπο. Τότε σκέφτηκα να βοηθήσω τον άνθρωπο». Γυρνά την Ελλάδα και εργάζεται σε διάφορες χειρωνακτικές δουλειές. «Είχε βέβαια κάποια εγκύκλια μόρ-φωση, ωστόσο τα χέρια του πολύν καιρό δεν είχαν πιάσει την πένα και είχαν ρόζους από τη χειρονακτική δουλειά», σημειώνει χαρα-κτηριστικά ο Γ. Kορδάτος.

Τα πρώτα του κείμενα δημοσιεύονται στο περιοδικό “Νέοι Πρωτοπόροι”, που εξέδιδε η κομμουνιστική διανόηση. Σ' ένα από τα άρ-θρα του με τίτλο: “Πάνω στα προβλήματα της προλεταριακής τέχνης”, που το υπογράφει ως “Εργάτης” υποστηρίζει ότι «αν και δεν έχει γραφτεί προλεταριακή τέχνη είναι δυνατόν και αναγκαίο να γραφεί από τους ίδιους τους εργάτες».

Το πρώτο σημαντικό του βιβλίο εκδίδεται το 1933 με τίτλο “Άγιον Όρος, Οι άγιοι χωρίς μάσκα”. Στο συγκεκριμένο βιβλίο με ρεαλι-στικό και αιχμηρό τρόπο ξεμπροστιάζεται η υποκρισία και οι βρωμιές των καλόγερων, όπως τη βίωσε όταν δούλευε ως σκαφτιάς στο Άγιο Όρος. Το βιβλίο σημείωσε τρομερή επιτυχία. Εκδόθηκε 3 φορές σε 2 μήνες. Προ-κάλεσε την αντίδραση της εκκλησίας και του κράτους που κατάσχεσαν τη 2η έκδοση. «Μα εγώ, χωρίς να σκεφτώ περισσότερο, άφηκα την επόμενη μέρα πρωί-πρωί τη Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονα, με πλημμυρισμένη την ψυχή από οίκτο και μίσος, ανακατεμένα, για τον άνθρωπο που τον αποθηριώνει, τον αποκτηνώνει η λάμψη του χρυσού, η λίγδα του πλούτου… Θέλω να γυρίσω στον κόσμο ζωντανός, να τα καταγγείλω όλα τούτα, και

γι’ αυτό δε βγάζω μιλιά…».Το ίδιο έτος εκδίδεται και η “Σπιναλό-

γκα”. Εκεί, καταγράφει τις εντυπώσεις του από το νησί-τόπο εξορίας, που κατοικούσαν οι λεπροί. Περιγράφει τη ζωή των λεπρών, που τους στέλνει εκεί το κράτος για να πε-θάνουν εγκαταλειμμένοι στην τύχη τους, στη-λιτεύοντας την δήθεν φιλανθρωπία και την κρατική μέριμνα.

Στον “Αλήτη” το 1935 περιγράφει τη σκλη-ρή ζωή των απόκληρων που ο ίδιος γνώρισε αυτά τα χρόνια της ζωής του.

Σε αυτά τα βιβλία παρακολουθούμε την ιδεολογικοπολιτική του ωρίμανση, που τον οδήγησαν να γίνει μέλος του ΚΚΕ.

Φωτογραφία του λογοτέχνη Θέμου Κορνάρου (1906 - 1970).

«Κουμπάρε, εσύ όλα τα ‘δωσες στ’ αδέρφια σου, / τίποτα δεν εκράτησες για σένανε / Κουμπά-ρε, πολλά σου χρωστάει ο κόσμος όλος, / κι εγώ σου χρωστάω ακόμα πιότερα (...) / κι ακόμα σου χρωστάω εκείνο το βιολί που έβαλες για φεγγίτη μας στη σκηνή Α 16 του Αη - Στράτη»

(Γ. Ρίτσος)

«Για να μην κατακλύσει η ζούγκλατους ανθρώπινους συνοικισμούς»

Το εξώφυλλο της τέταρτης έκδοσης του βι-βλίου του Θέμου Κορνάρου «ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ – Οι Άγιοι χωρίς μάσκα». Στο εξώφυλλο χαρακτικό έργο του Γιώργου Βελισσαρίδη.

38

«Το σχέδιο με τον Θέμο Κορνάρο στο κέντρο, το ‘χω κάνει εκ του φυσικού, σε μια από τις “πονηρές” ώρες που περιμέναμε τον ερχομό των βασανιστών (...)

Τότες περιμαζεύεσαι, νιώθεις πιο πολύ να σμίγεις με τους άλλους. Είναι η ώρα για “αλφάδι”, της κουβέντας, ας πούμε. Από τα πιο γερά και ευχάριστα “αλφάδια” ο “κου-μπάρος”, ο Θέμος . Κι η παρέα γύρω του πάντα η πιο μεγάλη. Κυλάνε τα λόγια του και ζωντανεύουνε άγνωστους, γοητευτικούς και παράξενους κόσμους. Ταξιδεύεις μαζί του στ’ Αγιον Ορος, στις Ινδίες, στην Ισπανία...

«Ο άνθρωπος, κουμπάρε», μας λέει, «είναι φτιαγμένος να ζει με τους άλλους τη χαρά και τον πόνο. Αλίμονο σ’ όποιον ξεκόψει και κλειστεί στο καβούκι του. Πριν την ώρα του θα ‘χει πεθάνει κι ας πιστεύει πως το ‘κανε για δικό του καλό. Κυλάει ο χρόνος, ξεχνιέσαι, ξενοιάζεις, προσμένοντας τις κρίσιμες ώρες για “ντου”, δέκα με δώδεκα (...).

Εχουν περάσει απ’ το στρατόπεδο πολλοί αξιόλογοι πνευματικοί άνθρωποι, αγωνι-στές, στελέχη μ’ αναμφισβήτητες προσφορές. Ισως, ελάχιστοι να ‘χουν προσφέρει όσο εκείνος, σαν “δόσιμο χωρίς μισθό”, που κάνανε την “τόλμη και αρετή” πράξη μέσ’ τη ζωή τους. Και δεν υπάρχει τρόπος καλύτερος να φρονηματίσεις τους άλλους».

(Κείμενο του Γίωργη Φαρσακίδη στο λεύκωμά του «Μακρόνησος»).

Οι διωγμοί

Για τη δράση και τα έργα του γνώρισε κι αυτός διωγμούς. Το 1936 συλλαμβάνεται κι εξορίζεται στη Φολέγανδρο και στη συνέχεια μεταφέρεται στην Ακροναυπλία. Συμμετέχει στη ζωή που είχαν οργανώσει οι ίδιοι οι κρα-τούμενοι μέσα στις φυλακές και παραδίδει και ο ίδιος μαθήματα. Παραδόθηκε από τη δικτατορία του Μεταξά στους ναζί κατακτη-τές. Οδηγείται στις φυλακές Μέρλιν που ήταν ο προθάλαμος για το στρατόπεδο του Χαϊ-δαρίου. Όλα αυτά περιγράφει στο ομώνυμο βιβλίο. Συγκλονίζεται ο αναγνώστης όταν δια-βάζει για τα βασανιστήρια της οδού Μέρλιν, για τους 200 της Καισαριανής και για το χορό που έριξαν πριν τους πάρουν για την εκτέλε-ση, για το Ναπολέοντα Σουκατζίδη.

Η κομμουνίστρια συγγραφέας Μέλπω Αξιώ-τη σε διάλεξη που έκανε στις 17 Μάη του 1947 στη Γαλλική Πανεπιστημιακή Ένωση, αναφέ-ρει για τον λογοτέχνη: «Από το στρατόπεδο

του Χαϊδαρίου, όπου έμεινε πολλούς μήνες, βγήκε την παραμονή της Απελευθέρωσης. Τα βασανιστήρια του είχαν παραλύσει τα μπράτσα για πολύ καιρό. Τη δεύτερη μέρα της Αντίστασης του Δεκέμβρη, πιάνεται και φυλακίζεται πάλι για 7 μήνες, τούτη τη φορά κάτω από την επιτήρηση των Εγγλέζων. Μό-λις αφέθηκε ελεύθερος, παραπέμπεται για το βιβλιαράκι [σ. σ., πρόκειται για το βιβλίο “Αγύρτες και κλέφτες στην εξουσία” που στιγματίζει το δωσιλογισμό των εκπροσώπων της εκκλησίας και της άρχουσας τάξης] που είχε γράψει για ένα δεσπότη, συνεργάτη των χιτλερικών κατακτητών (…) Καταδικάζεται σε 2 χρόνια και μια μέρα φυλάκιση. Η επιπλέον ημέρα ήταν για να μην μπορέσει να εξαγορά-σει την ποινή του».

Στα χρόνια που ακολούθησαν του εμφυλίου και της ήττας φυλακίζεται ξανά. Το 1953, ακο-λουθώντας ο ίδιος την τακτική που ακολού-θησαν τότε οι φυλακισμένοι κομμουνιστές, στέλνει γράμμα στον Αϊνστάιν και σε άλλους διαννοούμενους. Το 1956 εκδίδεται το βιβλίο “Με τα παιδιά της θύελλας”, που γράφτη-κε στην εξορία και περιγράφει το δράμα των λαϊκών αγωνιστών στις φυλακές και στις εξορίες. Το 1957 εκδίδεται το “Στάχτες και φοίνικες”, ένα συγκλονιστικό βιβλίο που περιγράφει όλη τη φρίκη της Μακρονήσου.

Στη δεκαετία του 1960 έστησε εκδοτικό, προσπαθώντας να διακινεί φθηνό και ποιοτι-κό βιβλίο. Αυτό τον οδήγησε σε οικονομική καταστροφή. Για να ζήσει, γύριζε από γραφείο σε γραφείο και πουλούσε τσιγάρα. Αυτοαπομο-νώθηκε και απέφευγε να βλέπει παλιούς γνώ-ριμους. Πέθανε από την πείνα τον Απρίλη του 1970, σε ένα άθλιο υπόγειο και σχεδόν κανείς δεν έμαθε για το θάνατο και την κηδεία του…

Υπάρχουνε ακόμα κάστρα άπαρτα

Σήμερα για τους περισσότερους νέους ο Θέμος Κορνάρος είναι ένας άγνωστος καλλι-τέχνης. Τα βιβλία του είναι από καιρό εξα-ντλημένα. Εξαίρεση αποτελεί μόνο το βιβλίο “Σπιναλόγκα”, που επανεκδόθηκε –όχι τυ-χαία– μετά την επιτυχία του σίριαλ «Νησί». Επιλέγουμε να κλείσουμε αυτό το μικρό μας αφιέρωμα στον σπουδαίο καλλιτέχνη με τα λόγια της Μ. Αξιώτη στο βιβλίο της “Μια κα-ταγραφή στην περιοχή της λογοτεχνίας”.

«Στην εφημερίδα της Αθήνας Δημοκρατικός, με πρώτη ημερομηνία 22-10-1950, δημοσιεύ-ονται 5 γράμματα του Θέμου Κορνάρου. Στο πρώτο που απευθύνεται στη μάνα του βασανι-σμένου, διαβάζουμε σε παραπομπή: Γράφτη-κε στην απομόνωση του ΛΕΤΟ και ράφτηκε σε ρούχο απολυόμενου ψυχοπαθούς, για τη μητέρα του, που παραχωρεί σήμερα αντίγρα-φο. (…) Και τούτος ο ανυπόταχτος Κρητικός που έχει συμπληρώσει τα πιο πολλά χρόνια

στα κάτεργα απ’ όλους τους λογοτέχνες της Ελλάδας, μας φωνάζει την πίστη του με τα πιο κάτω λόγια που είναι και το κλείσιμο στο πρώτο του γράμμα:

“Κι εμείς που έχουμε ακόμα κάποια μνήμη και κάποιες δυνάμεις ζητούμε την ευχή σου και την ευλογία σου μάνα, για να μποδίσου-με τη ζούγκλα που κοντεύει να κατακλύσει τους ανθρώπινους συνοικισμούς. Κι αν εμείς λαβωθούμε ή καούμε στη νέα έφοδο, πάντα κάτι θ’ απομείνει εδώ που θα είναι χρήσιμο για την ευτυχία των ανθρώπων: η παράδοση πως υπάρχουνε ακόμα κάστρα άπαρτα, ακόμα κι όταν τα πολιορκούν η Βία και ο Χάρος”.

Ο Θέμος Κορνάρος “ο κουμπάρος” την ώρα της κουβέντας (σχέδιο του Γ. Φαρσακίδη, 1950).

«Ξέρω πού πηγαίνω και τι θέλω. Βρήκα την πόρτα που φέρνει πέρα από τον κατάκλειστο κάμπο, και πάω να συναντήσω το Λαό που μάχεται, και να γίνω ένας από τους πρακτικογράφους των αγώνων του»(Θέμος Κορνάρος, “Με τα παιδιά της θύελλας”)

Το εξώφυλλο της πρώτης έκδοσης του βι-βλίου «Σπιναλόγκα» (1933).

Ο Θέμος Κορνάρος σε επίσκεψη στο γραφείο του Λένιν στη Μόσχα.

39Οδηγητής ϐ Οκτώβρης 2015

ww

w.o

digi

tis.g

r

10