Μια φορά κι έναν καιρό, ζούσε ένας πολύ όμορφος και

δυνατός νέος που τον έλεγαν Χειμώνα.

Ο Χειμώνας είχε μακριά, καστανά μαλλιά, δύο μεγάλα

καστανά μάτια και άσπρα φρύδια.

Του άρεσε να φοράει μανδύες σε δύο χρώματα, πότε τον

καφέ και πότε τον άσπρο.

Ο Χειμώνας αγαπούσε πολύ το σπιτικό ζεστό φαί και

κυρίως τις σούπες. Λάτρευε επίσης το λάχανο, το

μπρόκολο και το σπανάκι. Γενικά ήταν καλοφαγάς

και του άρεσε να τρώει και μακαρονάδες με τυρί και

πατάτες φούρνου με βούτυρο, αλλά η μεγάλη του αδυναμία

ήταν τα κάστανα , τα κυδώνια και τα ρόδια.

Αχ! Τα ρόδια… Τι δεν έκανε με αυτά! Έστυβε

χυμούς, τα έβαζε σε σαλάτες, τα κρέμαγε στο δωμάτιό

του…. Έπαιζε πεντόβολα με τους φίλους του, τα έσπαγε

για γούρι την Πρωτοχρονιά…..

Έτσι με όλα αυτά διατηρούσε το σώμα του δυνατό και

υγιές!

Ο νέος μας αυτός όμως εκτός από την αγάπη του στο

καλό φαγητό είχε και μία ακόμη τρελή αδυναμία. Λάτρευε

τα παραμύθια! Τα έτρωγε κυριολεκτικά.

Έλεγε πως έτσι διατηρούσε το μυαλό του υγιές και

δυνατό!

Άλλωστε αυτό είχε μάθει και από τους προγόνους του,

την Πάχνη και την Καταχνιά. «Νους υγιής εν σώματι

υγιές» του έλεγαν.

Έτσι όλη μέρα ο Χειμώνας διάβαζε «καταβρόχθιζε»

ακούραστα παραμύθια.

Του άρεσαν τα μικρά, αλλά και τα μεγάλα. Αυτά με τα ζώα,

αλλά και αυτά με τις νεράιδες , τους πρίγκιπες,

τους δράκους και τους νάνους.

Διάβαζε οπουδήποτε. Μπροστά στο τζάκι και

δίπλα στο τζάκι, πάνω στην κουζίνα και μέσα στην

κουζίνα. Έμπαινε παντού.

Στο σαλόνι, δίπλα στη σόμπα, πάνω στο κρεβάτι, αλλά και

κάτω από το κρεβάτι. Στο γραφείο, αλλά και με τα πόδια

ανάποδα πεσμένος στο χαλί. Διάβαζε μόνος αλλά και με

παρέα.

Του άρεσε πολύ και το να χουχουλιάζει σε μια γωνιά της

βιβλιοθήκης του και να του διαβάζουν οι άλλοι. Τι

απόλαυση!!

Άλλοτε του διάβαζε ο πατέρας του ο Άνεμος ,

άλλοτε η μεγαλύτερη αδερφή του η Παγωνιά. Τότε αυτός

χαλάρωνε, χαλάρωνε, χαλάρωνε τόσο που τον έπαιρνε

γλυκά ο ύπνος…..

Όμως άρχισε να εμφανίζεται ένα πρόβλημα. Ένα μεγάλο

πρόβλημα για τον νέο μας.

Όλα τα παραμύθια της βιβλιοθήκης του τα είχε <<φάει>>

διαβάσει δηλαδή από δυο φορές τουλάχιστον. Το ίδιο και

της δανειστικής βιβλιοθήκης της περιοχής του. Διάβασε

και όλα τα παραμύθια του βιβλιοπωλείου της γειτονιάς

του!

Τι να κάνει;Τι να κανει; Πού θα βρει τώρα νέα

παραμύθια;

Σκεφτόταν για μέρες . Μια ιδέα, έψαχνε μια ιδέα..

Ξαφνικά, το βρήκε!

Θα ζητούσε από όλα τα παιδάκια της Β’ Τάξης της χώρας

μας να του γράψουν από ένα παραμύθι και να του το

στείλουν.

Να του γράψουν παραμύθια για νάνους ,

για ζωάκια που μιλάνε , για πειρατές , για

μάγους και νεράιδες, παραμύθια Χριστουγεννιάτικα,

παραμύθια που είχαν διαβάσει και τους άρεσαν (τα

αγαπημένα τους δηλαδή). Παραμύθια, παραμύθια ,

παραμύθια…. Ήταν η τέλεια ιδέα ! ! !

Ναι, αυτό θα έκανε!!

-Τι λέτε παιδιά θα με βοηθήσετε; Θα μου στείλετε τα

παραμύθια σας;

Ξέρω ότι κι εσείς λατρεύετε τα παραμύθια και έχετε πολύ

ωραίες ιδέες και φαντασία. Ε, τι λέτε;

Ξέρω ότι θα το κάνετε γιατί άκουσα ένα « Ναι…αι…αι»

Από σας δεν ήταν;

Κι εγώ για να σας ευχαριστήσω θα σας στείλω την πιο

γλυκιά παρέα μου, την Ομίχλη και το Χιόνι για

να παίζετε με αυτά πολλές , πολλές μέρες!

Κρυφτό, χιονοπόλεμο, πατινάζ και τσουλήθρες….. Ήδη

βλέπω την εικόνα μπροστά μου! Είναι τέλεια !

Περιμένω λοιπόν με αγωνία τα παραμύθια σας στη

Διεύθυνση

ΧΕΙΜΩΝΑΣ ΒΑΡΥΣ

Οδός Ζεστής Σοκολάτας 6

ΠΑΡΑΜΥΘΟΧΩΡΑ

Σας ευχαριστώ παιδιά και καλό σας χειμώνα ! ! !

KaΛO

XEIMΩNA

Σταυρούλα Σπατόβαλη