Επίκειται η διάλυση του Ψευτο-Αραβικoύ Νεο-Αποικιακού Κράτους ΣουδάνΗ μέθοδος των αποικιοκρατικών δυνάμεων που έσπειραν τον όλεθρο σε όλο τον κόσμο και που τώρα θα θερίσουν το ολοκαύτωμα του Παρισιού, του Λονδίνου και των Βρυξελλών και την καταβαράθρωση και διάλυση της Αμερικής ήταν παντού η ίδια.

Παντού επέβαλαν μέσω των εθελόδουλων τοποτηρητών τους

α) μια κατά τόπους διαφορετική ψευτοϊστορία της αποικίας τους (είτε αυτή ήταν η Ελλάδα, ο Λίβανος, η Αίγυπτος, το Σουδάν, ή οποιαδήποτε άλλη χώρα) και του κόσμου, η οποία αντιστοιχούσε στο τι οι αποικιοκρατικές δυνάμεις είχαν προ-αποφασίσει ως 'μοίρα' της χώρας-αποικίας τους,

β) ένα κατά τόπους διαφορετικό μείγμα διεστραμμένων πολιτικών φιλοσοφιών και κομματικών ιδεολογιών παρασκευασμένων αρχικά στην Δύση και συνεπώς εγγενώς αχρείαστων και εξόχως καταστροφικών για όλους τους ανθρώπους του κόσμου, και

γ) ένα απάνθρωπο και κτηνώδες πλέγμα νοοτροπίας και χαρακτήρα που μεταλλάσσει τον πολιτισμό, την παιδεία, τις αξίες, τις αρετές και τις παραδόσεις των κατά τόπους εθνών-θυμάτων των εγκληματικών αποικιοκρατικών χωρών, έτσι μετατρέποντας όλους τους λαούς σε γκλομπαλιστικά απόβλητα του σατανικού σκουπιδο-πολιτισμού της Δύσης.

Οι κατά τόπους εφαρμογές ήταν/είναι το έργο των εκεί πρεσβειών των αποικιοκρατικών χωρών, όπως και συναφών ινστιτούτων, οργανώσεων, ΜΚΟ, και τμημάτων των διεθνών οργανισμών.

Αυτή η κατάσταση εμπεριέχει, όπως είναι αυτονόητο, κι ένα τεράστιο αριθμό ψεμμάτων που διαδίδονται αναφορικά με μια χώρα-θύμα σε όλες τις άλλες χώρες-θύματα.

Αυτό συνέβηκε και στο Σουδάν κι εννοείται ότι, όσο πιο απόμακρη και ξεκομμένη απο τον υπόλοιπο κόσμο είναι μια χώρα, κι όσο λιγώτεροι αντικαθεστωτικοί κι αντισυστημικοί από τον υπόλοιπο κόσμο ταξιδεύουν στην χώρα αυτή, τόσο πιο εύκολα τα περί αυτήν ψέμματα εμπεδώνονται στους μεθοδικά παραπληροφορημένους και συσκοτισμένους κατοίκους των άλλων χωρών.

Από την άλλη, κι αυτό είναι εξίσου επιζήμιο, οι περιθωριακοί για τον υπόλοιπο κόσμο ντόπιοι του Σουδάν που ζουν μέσα στην αυθεντικότητα των παραδόσεών τους, όποια κι είναι η γλώσσα κι η θρησκεία τους από τις πολλές δεκάδες γλωσσών και θρησκειών που υπάρχουν εκεί, αγνοούν την διαστροφή που κυριάρχησε στον υπόλοιπο κόσμο, δεν βρίσκουν εξήγηση για τις παρανοϊκές, απάνθρωπες, κτηνώδεις και σατανικές επιλογές των αποικιοκρατικών δυνάμεων, και δεν ξέρουν ότι ουσιαστικά

έχουν γίνει ο στόχος (όπως κι όλοι οι άλλοι λαοί άλλωστε) των μυσαρών ενεργουμένων του Σατανά, δηλαδή των σιωνιστών, των μασώνων και των ιησουϊτών.

Σουδάν: μια κουσιτική χώρα άσχετη από κάθε τι το αραβικόΤο Σουδάν είναι μια κουσιτική αφρικανική χώρα που έχει τόση σχέση με τους Άραβες όση κι ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Προέκταση της γαλλο-αγγλικής αποικίας της νεώτερης Αιγύπτου, το αγγλο-αιγυπτιακό Σουδάν έγινε αποδέκτης επί σχεδόν ένα αιώνα (πριν την ανεξαρτησία του) της εξαγωγής από τα εν Αιγύπτω και Ευρώπη οριενταλιστικά εργαστήρια των Δυτικών

α) μιας ψευτοϊστορίας (της αρχαίας Αιγύπτου, του αρχαίου Κους - δηλαδή του Σουδάν -, της αρχαίας ανατολικής Αφρικής, και γενικώτερα της προϊσλαμικής Αφρικής),

β) ενός μείγματος θεολογιών κι ιδεολογιών, ιδιαίτερα του νεώτερου ισλαμισμού που είναι ολότελα άσχετος από το ιστορικό Ισλάμ των χρόνων της ακμής του ισλαμικού πολιτισμού (8ος - 13ος αιών) και του αραβισμού (παν-αραβισμού, αραβικού εθνικισμού) που είναι ένα ανιστόρητο έκτρωμα παρασκευασμένο από τους Γάλλους και τους Άγγλους οριενταλιστές με σκοπό την παραχάραξη της Ιστορίας της Αρχαίας Ανατολής και την τυραννική προβολή κι επιβολή μιας ψεύτικης ταυτότητας σε όλους τους λαούς από τη Μαυριτανία και το Μαρόκο μέχρι το Ομάν κι από τη Συρία και το Ιράκ μέχρι την Υεμένη, δηλαδή έθνη εκ των οποίων μονάχα ένα έχει σχέση με τους Άραβες, δεδομένου ότι οι Άραβες ζούσαν και ζουν μόνο στη Χετζάζη και την έρημο Νατζντ (της Σαουδικής Αραβίας) και με τον εξισλαμισμό τους πολιτισμικά εξαραμαΐστηκαν. Όλοι οι υπόλοιποι, Αραμαίοι (της Συρίας,του Λιβάνου, της Παλαιστίνης, της Ιορδανίας, του Ιράκ, του Κουβέιτ, των Εμιράτων, του Κάταρ, του ΝΔ Ιράν και της ΝΑ Τουρκίας), Υεμενίτες (του κατεχόμενου από τη Σαουδική Αραβία Νατζράν, της Υεμένης και του Ομάν), Κόπτες και Νούβιοι της Αιγύπτου, Κουσίτες και Νειλοσαχάριοι του Σουδάν, και Βέρβεροι (της Λιβύης, της Τυνησίας, της Αλγερίας, του Μαρόκκου και της Μαυριτανίας) σε κανένα σημείο της Ιστορίας τους, προϊσλαμικό κι ισλαμικό, δεν επηρεάστηκαν από κάτι το αραβικό.

Όπως ήταν φυσιολογικό, η διάδοση των παραπάνω θεωρητικών εκτρωμάτων στην μικρή σουδανική ελίτ που σχηματίστηκε γύρω από τους Άγγλους και τους Αιγύπτιους του Χαρτούμ και του Ομντουρμάν (που με την πάροδο του χρόνου έγιναν, μαζί με το Βόρειο Χαρτούμ, ένα οικιστικό σύνολο: το Μείζον Χαρτούμ) είχε καταστροφικά αποτελέσματα κι εμπόδισε αμετάκλητα τη διαμόρφωση ενός nation building process.

Η πρώτη συνέπεια ήταν ότι άμεσα αποξενώθηκε ολότελα από την ελίτ του Χαρτούμ το πλήθος των κουσιτικών και νειλο-σαχαρικών εθνών που γενοκτονικά στοιβάχτηκαν στο αποικιοκρατικό παρασκεύασμα 'Σουδάν' το οποίο κανονικά και με βάση την ιστορικότητα 5000 χρόνων κουσιτικού πολιτισμού, διαδοχικών κρατών, γραφών και θρησκειών θα έπρεπε να αποκληθεί 'Αιθιοπία' (αυτή είναι η λέξη την οποία χρησιμοποιούν οι Ο' στην μετάφραση του αρχαίου εβραϊκού Κους).

Αυτή η αποξένωση έφθασε σύντομα σε επίπεδο αντιπαλότητας, ρήξης, έχθρας, μίσους κι εμφυλίου πολέμου. Όσο υπήρχε το παλιό ενιαίο Σουδάν (που συμπεριλάμβανε τα σημερινά Σουδάν και Νότιο Σουδάν / 1956-2011) κι όσο υπάρχουν το Σουδάν και το Νότιο Σουδάν (2011-2018) υπάρχει κι εμφύλιος: στο Νότο, οι Ντίνκα κι οι Νουέρ ξεσηκώθηκαν ενάντια στις παρανοϊκές επιχειρήσεις εξισλαμισμού κι εξαραβισμού τους που αναλήφθηκαν από τους αμόρφωτους κι αστοιχείωτους στρατιωτικούς του Χαρτούμ και των οποίων οι ίδιοι έγιναν θύματα.

Με την εμπλοκή των Αμερικανών, των Ισραηλινών, των Άγγλων και των Γάλλων στην απόσχιση του Νότιου Σουδάν εξασφαλίστηκε ότι ο εμφύλιος θα συνεχιστεί (αυτή τη φορά μεταξύ των Ντίνκα και των Νουέρ που, αν και αποτελούν τα δυο μεγαλύτερα από τα περίπου 20 διαφορετικά έθνη του ψευτο-κράτους, δεν ξεπερνούν το 1/3 του συνολικού πληθυσμού, έχοντας αντίστοιχα 20% και 12% του συνόλου).

Τα μεγαλύτερα από τα υπόδουλα έθνη του αποικιοκρατικού ψευτο-κράτους ΣουδάνΣτην Ανατολή, οι μουσουλμάνοι Μπέτζα, απόγονοι των αρχαίων Βλεμμύων, διατήρησαν με θυσίες, μάχες κι αντάρτικο των κατάξερων βουνών τους (όπου δεν υπάρχει ίχνος ασφαλτοστρωμένου δρόμου) ένα μεγάλο βαθμό αυτονομίας εμποδίζοντας με ενέδρες το σουδανικό ψευτο-στρατό να περάσει από το μεγαλύτερο τμήμα των ορεινών εκτάσεων όπου διαβιούν σε μικρούς οικισμούς και καταυλισμούς όταν δεν κατεβαίνουν περιστασιακά στα παράλια όπου υπάρχουν επίσης μικροί οικισμοί Μπέτζα.

Στα σύνορα με την Αβησσυνία, οι Μπέρτα, ένα νειλοσαχαρικό φύλο, συγγενικό με τους Νούβιους του Βορρά και τους Νούμπα του Κορντοφάν (στα δυτικά), αν και μουσουλμάνοι, θεωρήθηκαν εχθροί του σουδανικού κράτους και συστηματικά περιθωριοποιήθηκαν. Καθώς οι Μπέρτα είναι διαιρεμένοι σε τμήμα που ζει στο Σουδάν και σε τμήμα που ζει στην Αβησσυνία (ψευδώς επονομασμένη Αιθιοπία) και δεδομένου ότι στην Αβησσυνία καταδιώκονται και καταπιέζονται από την ρατσιστική τυραννία των ψευτο-χριστιανών αιμομεικτών Αμχάρα και Τιγκράυ, ένας λογικός παρατηρητής θα περίμενε το Σουδάν, ιδιαίτερα υπό το ισλαμιστικό καθεστώς του εγκληματία στρατηγού Αλ Μπασίρ, να συμπαραρασταθεί στους Μπέρτα και να τους χρησιμοποιήσει ενάντια στην άλλη οικτρή κι απάνθρωπη τυραννία της Αφρικής. Όμως, καθώς οι ισλαμιστές είναι ενεργούμενα των Άγγλων, των Γάλλων και των Αμερικανών, η κυβέρνηση του Σουδάν συνεργάζεται με την ρατσιστική τυραννία της Αβησσυνίας ενάντια στο μουσουλμανικό έθνος Μπέρτα. Εκατομμύρια Σουδανών Μπέρτα, γεννημένων στις επαρχίες Σενάαρ, Νταμαζίν και Γκεντάρεφ, δεν έχουν σουδανική υπηκοότητα και δεν έχουν καν χαρτιά από το σουδανικό ψευτο-κράτος.

Στον Βορρά, οι μουσουλμάνοι Νούβιοι παρέμειναν εγκαταλελειμμένοι και χωρίς το παραμικρό έργο υποδομής στην τεράστια έκταση όπου ζουν. Ενδεικτικά, οι δυο σιδηροδρομικές γραμμές από το Ουάντι Χάλφα κι από την Καρίμα προς το Αμπού Χάμεντ όπου ενώνονται κι από κει συνεχίζουν προς τα νότια για Μπερμπέρα, Άτμπαρα, Σέντι και Χαρτούμ στήθηκαν από

τον Λόρδο Κίτσενερ στις αρχές του 1900! Έκτοτε, κι ιδιαίτερα μετά το 1956 (όταν το Σουδάν έγινε 'ανεξάρτητο'), δεν έγινε καμμιά επέκταση, βελτίωση ή εκσυγχρονισμός του δικτύου. Το πολυήμερο ταξίδι από Ουάντι Χάλφα στο Χαρτούμ είναι μια οικτρή εμπερία, είτε γίνεται με τον σιδηρόδρομο στον οποίο μέσα μπαίνει η άμμος της ερήμου κι ο οποίος συχνά σταματάει για να καθαριστεί η άμμος που έχει καλύψει τις ράγιες, είτε επιχειρείται με φορτηγό μετατραμμένο σε λεωφορείο (χωρίς τζάμια στα παράθυρα γιατί αν υπήρχαν, θα έσπαζαν από το τράνταγμα στον χέρσο δρόμο) προς Ντόνκολα και Ντέμπα (σε μικρή απόσταση από τον Νείλο) κι από κει (διά της ερήμου) προς Ομντουρμάν - Χαρτούμ.

Και στα δυτικά, τα έθνη του Νταρφούρ και του Κορντοφάν (που αποτελούν την ανατολική άκρη της Σαχάρας) αφέθηκαν στην τύχη τους, καθώς ήταν εκτεθειμένα στις συνεχώς απειλητικώτερες κλιματολογικές συνθήκες της Σαχάρας του τέλους του 20ου αιώνα. Όποιος κρετίνος νομίζει ότι είναι ψέμματα τα όσα λέγονται για την αύξηση των θερμοκρασιών και την αποψίλωση τεραστίων εκτάσεων της Αφρικής, πρέπει να πάει στο Νταρφούρ! Καθώς οι Φούρι του Νταρφούρ είχαν μια μεγάλη και σημαντική παρουσία στην Ιστορία των Ισλαμικών Εξουσιών και Βασιλείων της Αφρικής, δεν θα δέχονταν εύκολα τους άξεστους κι αποβλακωμένους από τους Άγγλους και τους Γάλλους αραβοϊσλαμιστές κυβερνήτες του Χαρτούμ να εφαρμόσουν στον τόπο τους την σατανική πολιτική εξαραβισμού που οι δυτικοί αποικιοκράτες με πολλά τεχνάσματα επί μακρόν εξωθούσαν το Χαρτούμ να αναλάβει. Έτσι ξεκίνησε η πιο οικτρή γενοκτονία του 21ου αιώνα, η γενοκτονία του Νταρφούρ, για την οποία ελάχιστα ουσιαστικά στοιχεία έγιναν γνωστά στην Δύση και στον υπόλοιπο κόσμο.

Ουσιαστικά για 62 χρόνια, το Σουδάν κυβερνήθηκε δικτατορικά από τους πληθυσμούς και την ελίτ του κεντρικού Σουδάν γύρω από το Μείζον Χαρτούμ και τις πόλεις Ουάντ Μάντανι, Κόστι, Σίνγκα, Σενάαρ, Σέντι και Άτμπαρα. Ακόμη και σε μεγάλεις πόλεις της περιφέρειας, όπως Ντόνκολα, Καρίμα, Πορτ Σουντάν, Κέσαλα, Γκεντάρεφ, Νταμαζίν, Αλ Ομπέιντ, Φάσερ, και Νυάλα, η εξουσία δεν βρίσκεται στα χέρια των ντόπιων αλλά της μισητής κεντροσουδανικής ελίτ που έχει αποσταλεί εκεί (κυριολεκτικά θα έλεγα "που έχει εξαχθεί εκεί") για να ασκήσει την διοίκηση ως απόλυτος τοποτηρητής της κυβέρνησης του Χαρτούμ και ως προσωποποίηση της αδιαφορίας για τα συμφέροντα, τις απαιτήσεις και τις προσδοκίες των ντόπιων.  Όλα τα παραπάνω έχουν ελάχιστα παρουσιαστεί στα διεθνή ΜΜΕ και στη διεθνή βιβλιογραφία. Ακόμη χειρότερα, τα βασικά στοιχεία είναι παντού και πάντα αντιφατικά: ονόματα εθνών, κατά προσέγγιση υπολογισμός του πληθυσμού ενός εκάστου έθνους, αριθμοί που δίνονται για όσους ομιλούν την κάθε μια από τις γλώσσες του Σουδάν ως μητρική και πλήθος άλλων στοιχείων είναι και λαθεμένα και διαφορετικά από μελέτη σε μελέτη, από βιβλίο σε βιβλίο, κι από σάιτ σε σάιτ. Το κακό εντείνεται στους χάρτες και στους χρησιμοποιούμενους όρους.

Οικτρή παραμόρφωση της πραγματικότητας: πως τα ΜΜΕ παρασκευάζουν το Ψευτο-αραβικό Σουδάν!

Υποστηρίζοντας την κεντρική κυβέρνηση του Χαρτούμ, στην οποία έχουν ενσταλλάξει συστηματικά την φθοροποιό 'αραβοϊσλαμική' ψευτο-ιδεολογία που είναι η ταυτόσημη ληξιαρχική πράξη γέννησης και θανάτου του Σουδάν, οι Δυτικοί δεν γίνονται μόνον μισητοί στην μη αραβόφωνη πλειοψηφία, την οποία έχουν εξοβελίσει από την εξουσία του Χαρτούμ. Γίνονται επίσης μισητοί από την ίδια την κεντροσουδανική ελίτ που, αν και ήταν μη αραβική, κουσιτική - αφρικανική, την εξαράβισαν γλωσσικά κι ιδεολογικά και την έστρεψαν στο ισλαμισμό και τον εξτρεμισμό εξεπίτηδες και για εμφανείς λόγους ψυχολογικής χειραγώγησης. Όσο περισσότερο μισούν τους Δυτικούς οι ελίτ του κεντρικού Σουδάν, τόσο περισσότερο επιτείνουν την ένταση στις σχέσεις τους με τα άλλα έθνη της χώρας, έτσι βαθαίνοντας το χάσμα που χωρίζει την αχανή περιφέρεια από το μικρό κέντρο.

Τυπικά παραδείγματα παραπληροφόρησης εν προκειμένω για τα διάφορα σουδανικά έθνη και τους πληθυσμούς τους είναι τα εξής: The ethnic groups of Sudan are Arabs 70%, others being Arabized ethnic groups of Nubians, Copts, Beja and others (Fur, Nuba, Fallata). https://en.wikipedia.org/wiki/Demographics_of_Sudan

Αυτό είναι ένα γελοίο ψέμμα που ωστόσο χρησιμεύει στους Δυτικούς να παραπληροφορούν τον κόσμο προετοιμάζοντάς τον για την κρυφή περί Σουδάν ατζέντα της επάρατης μασωνίας και του θεοκατάρατου σιωνισμού.

Αποκορύφωση της γελοιότητας στις δύο παραπάνω γραμμές είναι η μνεία των Κοπτών της Αιγύπτου! Δεν υπάρχει ούτε ένας Κόπτης ντόπιος στο Σουδάν. Όσοι Κόπτες υπάρχουν είναι Αιγύπτιοι επιχειρηματίες ή υπάλληλοι που ενδεχομένως εργάζονται στο Σουδάν ή επίσης απόγονοι Αιγυπτίων διπλωματών κι επιχειρηματιών που έμειναν στο Σουδάν από τις πρώιμες δεκατίες του 20ου αιώνα. Είναι σαν να παρουσιάζεις ως ένα από τα 'έθνη' της Φινλανδίας τους Έλληνες που ζουν εκεί. Αν υπάρχουν Κόπτες στο Σουδάν, απειροελάχιστοι από αυτούς έχουν πάρει σουδανική υπηκοότητα και δεν ξεπερνούν τις δυο ή τρεις χιλιάδες. Όμως τότε δεν θα έπρεπε να αναφερθούν μέσα στα 5-6 σημαντικώτερα έθνη του Σουδάν διότι ως ολιγάριθμοι δεν ανήκουν ούτε στα πρώτα 50 έθνη του Σουδάν. 

Προσέξτε όμως το εξωπραγματικό και πολύπλευρα ψεύτικο νούμερο: '70% Άραβες'! Ξέρετε τι σημαίνει αυτό;

Στάνταρντ Αραβικά: μια ψευτογλώσσα που δεν είναι μητρική κανενός!Κυττάξτε ένα σάιτ που έχει αναλυτικά τα περί γλωσσών στο Σουδάν: https://www.ethnologue.com/country/SD/languages

Εκεί γίνεται διάκριση σε a) Arabic, Standard ([arb] 26,900,000 in Sudan (2015 SIL), all users. Status: 1 (National). Statutory national working language (2005, Interim Constitution, Article 8(3)). Dialects: None known. Not intelligible with Sudanese Spoken Arabic [apd] or Sudanese Creole Arabic [pga]. Classification: Afro-Asiatic, Semitic, Central, South, Arabic. Comments: Non-indigenous) και 

b) Arabic, Sudanese Spoken ([apd] Widespread. 29,400,000 (2015). Total users in all countries: 31,854,400. Status: 3 (Wider communication). De facto language of national identity. Used as an L2 by all other language groups in Sudan. Alternate Names: Khartoum Arabic, Sudanese Arabic. Autonym: Arabi. Dialects: Khartoum, Western Sudanese, North Kordofan Arabic, Ja’ali, Shukri. Western Sudan Spoken Arabic and Khartoum Arabic dialects have little compatibility (Kaye 1988). A member of macrolanguage Arabic [ara]. Classification: Afro-Asiatic, Semitic, Central, South, Arabic. Comments: Written form rarely used; Standard Arabic [arb] used instead.)

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στα Στάνταρντ Αραβικά και Σουδανικά Καθομιλούμενα Αραβικά;  Στάνταρντ Αραβικά είναι μια γλώσσα φτειαχτή από Γάλλους κι Άγγλους γλωσσολόγους και σημιτιστές στον 19ο αιώνα και κατά την διάρκεια της αποικιοκρατίας στην Αίγυπτο. Αυτή λέγεται και φόσχα (fuṣḥā / فصحى ) και δεν είναι μητρική γλώσσα κανενός. Οι απλοί άνθρωποι με λίγα χρόνια σχολείο δεν την καταλαβαίνουν παρά σε μέσες άκρες, όπως και δεν καταλαβαίνουν τα κορανικά αραβικά παρά σε μέσες άκρες. Για κείνους και τα στάνταρντ αραβικά και τα κορανικά αραβικά είναι περίπου ό,τι είναι τα ποντιακά για τον μέσο νεο-Έλληνα σήμερα.

Οι Οριενταλιστές γλωσσολόγοι που την έφτειαξαν χρησιμοποίησαν υλικό από τα Κλασικά (ή Κορανικά) Αραβικά που είναι μια νεκρή γλώσσα τόσο όσο η γλώσσα των Ο' ή η κοινή αλεξανδρινή ή τα λατινικά είναι νεκρές γλώσσες.

Τα στάνταρντ αραβικά (ή φόσχα) είναι μια γλώσσα που την μαθαίνουν όσοι πάνε σε σχολεία και τελειώνουν την μέση εκπαίδευση (δηλαδή μια μειοψηφία στους πληθυσμούς των ψευτοκρατών - αποικιών όπου ακόμη και σήμερα η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών είναι αναλφάβητες). Είναι η γλώσσα των δελτίων ειδήσεων (όχι όμως και των λοιπών προγραμμάτων) των ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, των εφημερίδων, των βιβλίων, των νόμων και των συνταγμάτων. Μαζί με τα γαλλικά ή τα αγγλικά είναι μια επίσημη γλώσσα πολλών αφροασιατικών αποικιών των Δυτικών που κανένας δύσμοιρος ντόπιος κάτοικος αυτών των χωρών δεν την έχει για μητρική.

Σας φαίνονται περίεργα όλα αυτά; Κι όμως! Προσέξτε:Arabic, Standard1 (National). Statutory national languageNot an L1. In most Arab countries only the well-educated have adequate proficiency in Modern Standard Arabic. Education, official purposes, written materials, and formal speeches. Classical Arabic, with archaic vocabulary, is used for religion and ceremonial purposes.  https://www.ethnologue.com/language/arb

L1 σημαίνει "A first language, native language or mother/father tongue is a language that a person has been exposed to from birth or within the critical period.https://en.wikipedia.org/wiki/First_language

Τα στάνταρντ αραβικά λοιπόν δεν είναι η μητρική γλώσσα κανενός (Not an L1).

Πολύ αποσαφηνισμένα: Native speakers None (second language only)https://en.wikipedia.org/wiki/Modern_Standard_Arabic

Με άλλα λόγια, στο κεφάλαιο Σουδάν του ethnologue μαθαίνουμε ότι 27 από τα 40 εκατομμύρια του Σουδάν (άρα περίπου τα 2/3) μαθαίνουν αυτή τη γλώσσα ως ξένη γλώσσα στα σχολεία κι ότι αυτή δεν είναι μητρική κανενός.

Αυτό τότε είναι εξωφρενικό να συμπεριλαμβάνεται στις ντόπιες γλώσσες του Σουδάν! Ντόπιες γλώσσες είναι μόνον όσες είναι μητρικές. Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές γλώσσες που είναι μητρικές, όπως τα ποντιακά, τα αρβανίτικα, τα βλαχικά, τα σλαβομακεδονικά, τα τουρκικά, τα πομακικά, τα τσιγγάνικα, τα τσακωνικά, και τα ελληνικά, αλλά βέβαια δεν είναι μητρική γλώσσα κανενός τα αγγλικά ή τα γαλλικά που τα μαθαίνει κανείς στο σχολείο και συνεπώς δεν μπορούν αυτές οι δυο γλώσσες να παρουσιαστούν σαν ντόπιες στην Ελλάδα.

Το ίδιο συμβαίνει στο Σουδάν και για τα στάνταρντ αραβικά και για τα αγγλικά που είναι επίσης επίσημη, 'εθνική', γλώσσα. Είναι αστείο μάλιστα στο ίδιο σάιτ να παρουσιάζονται (https://www.ethnologue.com/country/SD/status) ως εθνικές γλώσσες δυο μη μητρικές γλώσσες των Σουδανών και στη μία (στάνταρντ αραβικά) να αναφέρεται ο αρθμός των όσων την μιλούν αλλά στην άλλη (αγγλικά) όχι!

Συνεπώς, τα στάνταρντ αραβικά δεν καθορίζουν καμμιά ξεχωριστή εθνότητα, εφόσον τα μιλούν όλοι ως ξένη γλώσσα.

Σουδανικά Καθομιλούμενα Αραβικά Εδώ υπάρχει μεγαλύτερη κοροϊδία για το ευρύ κοινό που έχει παντελή άγνοια για το Σουδάν.

Αυτή αναφέρεται ως L2 για όλες τις άλλες γλωσσικές ομάδες του Σουδάν. Δηλαδή κάποιοι από τους Νούβιους, τους Μπέτζα, τους Μπέρτα, τους Φούρι κι όλους τους άλλους, πέρα από τη γλώσσα του έθνους τους, μιλάνε σαν δεύτερη γλώσσα τα σουδανικά καθομιλούμενα αραβικά.

Αυτά όμως ως επί το πλείστον δεν γράφονται καν! Σπάνια μόνον! Να τι σημειώνει το διακεκριμένο αλλά έντονα σκοταδιστικό και παραπληροφορικό σάιτ:

b) Arabic, Sudanese Spoken ([apd] Widespread. 29,400,000 (2015). Total users in all countries: 31,854,400. Status: 3 (Wider communication). De facto language of national identity. Used as an L2 by all other language groups in Sudan.Written form rarely used; Standard Arabic [arb] used instead.) https://www.ethnologue.com/language/apd 

Προσέξτε ότι, ενώ αναφέρει αυτή τη γλώσσα ως L2 για όλα τα άλλα έθνη του Σουδάν, δεν την αναφέρει καθόλου ως L1 για μια ομάδα.

Έτσι καταλήγουμε στην πραγματικότητα: ο αριθμός που αναφέρουν (29 εκ.) ως Σουδανούς που μιλάνε τα σουδανικά καθομιλούμενα αραβικά περιλαμβάνει

α) άλλα έθνη στο Σουδάν, για τα οποία η γλώσσα αυτή είναι μια δεύτερη γλώσσα που την μαθαίνουν για να συνεννοούνται με άλλους (άσχετη όμως από τα στάνταρντ αραβικά που είναι μια φτειαχτή γλώσσα που τη μαθαίνουν όσοι πάνε στη μέση εκπαίδευση και στο πανεπιστήμιο) και

β) τον πληθυσμό του κεντρικού Σουδάν, στον οποίο Άγγλοι κι Αιγύπτιοι στα χρόνια της αποικιοκρατίας (1899-1956) και νεο-αποικιοκράτες Σουδανοί πολιτικοί μετά το 1956 (την υποτιθέμενη ανεξαρτησία του Σουδάν) επέβαλαν την τυραννία του εξαραβισμού κι υποχρέωσαν να μιλάει την αιγυπτακή καθομιλούμενη γλώσσα που είχαν Γάλλοι κι Άγγλοι επιβάλει τυραννικά πρώτα στους Κόπτες της Αιγύπτου (1798-1899) πριν την εξαγάγουν στο Σουδάν.

Αυτό όμως σημαίνει αυτόματα ότι ο αριθμός (29 εκ.) είναι ψεύτικος, διότι περιλαμβάνει 1) άλλα έθνη που μιλάνε αυτό το ιδίωμα σαν ξένη γλώσσα και 2) όσους το έχουν σαν μητρική - κάτι που εμφανώς αυτό το σάϊτ (όπως κι όλα τ' άλλα) δεν θέλει να ομολογήσει, με σκοπό να διατηρεί - μέσω σύγχυσης στις αναφορές και συστηματικής παραπληρροφόρησης - το ψέμμα του δήθεν αραβικού Σουδάν.

Έμμεσα όμως δηλώνεται στο σάιτ ότι ο φαινομενικά τεράστιος αριθμός είναι ψεύτικος. Στην χρήση αυτής της γλώσσας καταγράφονται τα εξής:

Language Use All domains except written. All ages. Positive attitudes. Used as L2 by Acheron [acz], Adamawa Fulfulde [fub], Afitti [aft], Aka [soh], Andaandi [dgl], Bedawiyet [bej], Dagik [dec], Dair [drb], Dar Fur Daju [daj], Dilling [dil], El Hugeirat [elh], Fur [fvr], Gaam [tbi], Ghulfan [ghl], Gula [kcm], Heiban [hbn], Kanga [kcp], Karko [kko], Katcha-Kadugli-Miri [xtc], Keiga [kec], Koalib [kib], Krongo [kgo], Laro [lro], Logorik [liu], Lumun [lmd], Masalit [mls], Molo [zmo], Nding [eli], Nobiin [fia], Otoro [otr], Shwai [shw], Tese [keg], Tulishi [tey], Yulu [yul], Zaghawa [zag].

Η ψευτογλώσσα αυτή δεν γράφεται, κι επιπλέον όλα τα άλλα αναφερόμενα έθνη την χρησιμοποιούν ως δεύτερη.

Γλωσσολογικά, αυτή η γλώσσα είναι ένα φτωχό ζαργκόν, μείγμα αραβικών και κοπτικών στην Αίγυπτο, που διαθέτει πολύ περιορισμένο λεξιλόγιο που επιτρέπει στους χρήστες να συνεννοούνται μόνο σε βασικά θέματα της καθημερινής υλικής ζωής των χωρικών της Κοιλάδας του Νείλου. Με τη δημιουργία της ψευτο-γλώσσας αυτής στην Αίγυπτο από τα χρόνια του Ναπολέοντα πρώτα οι Γάλλοι και μετά οι Άγγλοι κι οι Αμερικανοί εμπόδισαν την δημιουργία ενός πραγματικού αιγυπτιακού έθνους με γλώσσα τα κοπτικά που είναι μια από τις μεγάλες πατερικές γλώσσες της Χριστιανωσύνης, συνέχεια των αρχαίων αιγυπτιακών (όπως συνέχεια των αρχαίων ελληνικών είναι τα ποντιακά ή τα τσακωνικά στην Ελλάδα), και λειτουργική και μητρική γλώσσα των Κοπτών.

Στη συνέχεια, με την κατάπνιξη του μαχντικού κινήματος στο Σουδάν και την μετατροπή του Σουδάν σε αγγλική αποικία υπό τον τίτλο 'αγγλο-

αιγυπτιακό Σουδάν' εξήγαγαν το γλωσσικό έκτρωμα - εγγύηση αμορφωσιάς και βαρβαρισμού από την Αίγυπτο στο Σουδάν.

Πόσοι είναι κατά προσέγγιση αυτοί που στο Σουδάν μιλούν τα σουδανικά καθομιλούμενα αραβικά σαν μητρική γλώσσα;

Χάρη σε άρθρα του κορυφαίου ανατολιστή ιστορικού και πολιτικού επιστήμονα, καθ. Μ. Σ. Μεγαλομμάτη σχετικά με το Σουδάν και ύστερα από συζητήσεις που είχα μαζί του αναφορικά με το θέμα, καταλήγω ότι μόνον το 45% περίπου μιλούν τα σουδανικά καθομιλούμενα αραβικά ως μητρική γλώσσα. Αυτοί είναι οι κάτοικοι του κεντρικού Σουδάν που ήταν τα βασικά θύματα των αλλεπάλληλων εκστρατειών εξαραβισμού (Arabization) των ντόπιων κουσιτικών πληθυσμών του κεντρικού Σουδάν που είναι απόγονοι των αρχαίων κουσιτικών βασιλείων και των χριστιανικών κουσιτικών βασιλείων του Σουδάν και συγγενείς των Ορόμο (που με περίπου 45 εκ.πληθυσμό είναι το μεγαλύτερο υπόδουλο έθνος της Αβησσυνίας και της Κένυας).

Σε δημοσιευμένη σε πολλά μεγάλα αμερικανικά πόρταλς ανοικτή επιστολή του προς τον πρόεδρο Αλ Μπασίρ του Σουδάν ο κ. Μεγαλομμάτης το 2004 είχε προτείνει μια νέα συντακτική εθνοσυνέλευση για το Σουδάν που ανάμεσα σε άλλους θα συμμετείχαν 300 αντιπρόσωποι των διαφόρων εθνών του Σουδάν και 200 αντιπρόσωποι των εξαραβισμένων Κουσιτών του κεντρικού Σουδάν. Παραθέτω ολόκληρο το άρθρο - ανοικτή επιστολή στο τέλος του κειμένου μου.

Από αυτό το σημείο, όπως κι από συζητήσεις μου μαζί του, ξέρω ότι οι εξαραβισμένοι Κουσίτες του κεντρικού Σουδάν κυμαίνονται περίπου μεταξύ 45 και 50% του συνολικού πληθυσμού της χώρας (δηλαδή γύρω στα 18 εκ. από τα 40 εκ. του συνολικού πληθυσμού). Αυτό έχει έτσι επειδή η πρόταση του κ. Μεγαλομμάτη είχε γίνει το 2004 όταν το Σουδάν ήταν ακόμη ενιαίο, οπότε ο εξαίρετος γνώστης του Σουδάν συνυπολόγισε και τον πληθυσμό των εθνών του σημερινού Νότιου Σουδάν που ανέρχεται σήμερα σε 10 εκ.

Η διάδοση του ρατσιστικού αραβοϊσλαμισμού στους πληθυσμούς του κεντρικού Σουδάν, η ψευτοϊστορία που τους έχει διδαχθεί τυραννικά, κι η τυραννική πολιτική που ασκούν οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους εις βάρος όλων των άλλων εθνών του Σουδάν φέρνουν την τελική διάλυση της χώρας πολύ κοντά.

Open Letter to President al Bashir of Sudan - Out of the Arab League Now!

https://www.academia.edu/22847121/Open_Letter_to_President_al_Bashir_of_Sudan_-Out_of_the_Arab_League_Now

An open letter to the President al Bashir, aiming at stopping the final decomposition of Sudan; a dead end of the colonial ideology of Pan-Arabism is demanded for the survival of the multi-cultural Paradise Sudan that unfortunately turned out to be a cemetery of peoples.

Open Letter - The Way out of Darfur is the Way out of the Arab League

To His Excellency, Mr. Umar Hassan Ahmad al Bashir, President of the Republic of the Sudan

Your Excellency,

A few days before the UN consideration of options with regard to the Darfur crisis, I feel obliged to address to you a plan a national reconciliation, of nation building, and of restructuring and democratizing the entire country.

I feel sure that, if your government becomes the vicar of policies suggested and of changes proposed, Sudan will avoid once forever a series of pending adventures and dangers that can lead to complete and ultimate dismemberment of the country.

I want to hope that my love of your country and its great pre-Christian past that I studied and searched before publishing about it, my excellent memories from my repeated travels and explorations in remote areas throughout mostly Northern and Eastern Sudan, and my good intentions will be met with a feeling of responsibility and shrewd perception of the extremely difficult situation in which Sudan has found itself by now. I go straight to the subject now.

The Way out of Darfur is the Way out of the Arab League

In this Open Letter, an entire political set of concepts, principles, ideas and practices, is suggested. The entire set helps consider the policies the Sudanese government must introduce immediately in order to disapprove the Darfur Genocide and to prove its Innocence. At the same time this is going to be a genuine path for progress development and final disentanglement from a 50-year stagnation and misery. It is certain that it will be to the benefit of Sudan now, if the government of Sudan demands international force to control fanatic elements that have created the problems at Darfur. This attitude does not only mean anticipation of events and ability to put developments under control, but it also testifies to transparence and equity, fairness and justice.

1. A Pan-Sudanese Convention

This extraordinary meeting will gather the representatives of all the tribes and the peoples of Sudan. It must be announced immediately and be held within a month from now. A suggested date would be 21st September 2004.

Within this frame, it will be declared that all the participants (list at the very end of the letter) accept - and the government is going to adopt - that all the languages spoken in Sudan are of equal value to all, and that from now onwards they will be handled by all the people of Sudan in terms of equity, fairness and respect. The preservation, cultivation and promotion of all the languages will be declared as essential element of the governmental policies in Sudan.

On the first day of the Convention, Arabic will be abolished as official language.

On the first day of the Convention, Sharia law will be abolished as the official system of Law throughout Sudan.

The impossibility of imposition of one's culture and religion over the other will be solemnly declared by all the participants.

The reality of Sudan's underdevelopment will be addressed as issue no 1 for the entire country.

Sudan's rational development and speedy rise into a modern multicultural, multilingual, multiethnic and multi-religious state among the civilized world will be declared as main target of the present and future cooperation of all the participants.

All the members of the Pan-Sudanese Convention will accept the need to develop the various tribes and ethnic groups into conscious modern nations.

All the participants will agree for the need of a new Constitution that will stipulate the con-federal character of the Sudanese state.

Every ethnic and linguistic group of Sudan will have immediate access to self-determination, and to the development of its independent cultural, linguistic, historical, educational, religious, and political identity within the con-federal umbrella.

The various participants of the Pan-Sudanese Convention will accept that their work has the perspective of at least an entire generation.

The participants will declare that their main immediate interest is the preparation of a new Constitution that will guarantee the principles announced within a text that will close the Pan-Sudanese Convention, namely the Declaration of the Rights and Aspirations of the Peoples of Ethiopia.

Within this text, the historical name of Ancient Sudan, which is Ethiopia as per the Ancient Greek and Roman sources, and which has been illegitimately usurped by neighboring Abyssinia, will be claimed and vindicated as name of the Confederation of the Sudanese Republics.

The country will be declared as unadulterated African country, and will quit the Arab League denouncing Pan-Arabism in all its forms of practice as a criminal colonial theory and system, responsible for all the evils Sudan faced during its half a century of existence.

As a first proof of anti-Arab policies, Sudan will recognize officially the state of Israel, will exchange diplomatic missions at the highest level, will establish regular economic and commercial exchanges, will introduce air and maritime transportation connection with Israel, and will enter into cultural, educational, scientific cooperation agreements, boosting for the first time tourism industry in Sudan in a way to counterbalance and outdo the Red Sea tourism of any other country.

The acting government will be empowered to sign and implement all these agreements by the Convention.

2. Participants in the Convention

1. Two (or more wherever indicated) elected representatives of the following linguistic groups: Acholi, Afitti, Ama (3), Anuak(3), Avokaya, Bai, Baka, Banda, Bari (5), Ta-Bedawi (10), Belanda Bor, Belanda Viri, Beli, Berta, Bongo, Borun, Dagik, Daju (3), Didinga (3), Dilling, Dinka – Northeastern (5), Dinka – Northwestern (3), Dinka South Central (5), Dinka – Southeastern (5), Dinka – Southwestern (5), Hugeirat, Feroge, Fulfulde (3), Fur (10), Gaam (3), Gbaya, Ghulfan, Gula, Gumuz, Hausa (10), Heiban, Indri, Jumjum (3), Jur Modo, Kacipo – Balesi, Kadaru, Kakwa, Kanga, Kanuri (3), Karko, Kadugli (3), Katcha, Miri, Katla, Keiga, Keliko, Kenuzi Dongola (5), Ko, Koalib, Komo, Krongo, Lafofa, Lango, Laro, Logol, Logorik, Lokoya, Longarim, Loppit (3), Lulubo, Luwo (3), Ma'di, Mabaan (3), Mandari, Masalit (3), Midob, Moro, Morokodo, Moru (3), Mundu, Murle (3), Nding, Ndogo, Ngile, Nubian / Mahas (5), Nuer (10), Nyamusa, Otoro, Otuho (3), Pari, Reel (3), Shatt, Shiluk (3), Swai, Sinyar, Sungor, Suri, Tagoi, Talodi, Tegali, Temein, Tennet, Tese, Thuri, Tima, Tingal, Tira, Tocho, Toposa (3), Tulishi, Tumma, Tumtum, Warnang, Yulu, Zaghawa (3), Zande (5), which mean a

total of 299 participants. 2. Two hundred (200) Arabic native speaking businessmen, intellectuals, Human Rights activists, and academia, all rejecting the ideology of Pan-Arabism and agreeing on the African identity of the country, who will be elected through local mass meetings. 3. Seventy five representatives from the major opposition parties, namely the Popular National Congress or PNC (of Hassan al Turabi), the Democratic Unionist Party (of Muhammed Uthman Al Mirghani), the National Congress Party (of Ibrahim Ahmed Umar), the Sudan People's Liberation Movement (of Dr. John Garang), and the Umma Party (of Sadiq al Mahdi). 4. Twenty five representatives from the ruling National Congress Party (of Ibrahim Ahmed Umar). 5. In addition, up to fifty representatives of newly established, free, political parties that denounce Sharia, opt for secular and multi-ethnic Sudan, and reject absolutely the ideological falsehood of Pan-Arabism.

3. The Declaration of the Rights and Aspirations of the Peoples of Ethiopia

The founding text of the Confederation of the Sudanese Republics of Ethiopia will reassess the multiethnic History of Ancient, Christian, Islamic and Modern Sudan as that of a purely African, non-Arabic, state. There must be prepared following deliberations of three months. Suggested date is therefore the 21st December 2004.

* Equal rights for men and women, * freedom of speech and public discourse, * right to vote at the age of 18 for female and male citizens, * separation of the religion from politics at both, the con-federal and the federal, levels, * 12-year primary and secondary obligatory education, * the introduction of writing for dialects that are not currently written, * the imposition of the eight official - administrative languages (see below) of the country at the Primary and Secondary Education, * the formation of an educational background in at least another 20 languages and dialects of the confederation (to offer the possibility of Primary and Secondary Education in a more diversified and representative way in the years ahead), * market economy, * deregulation and denationalization, * employee participation in the denationalized companies, * obligatory civil marriage, * possibility of inter-religious and interethnic marriages, * explicit prohibition of the excision, and of the strict forms of Islamic veil, * full denunciation of sex, ethnic, linguistic and/or religious

discrimination, * local administration at the level of municipalities, provinces, and departments (currently called administrative divisions), * parliamentary life first at the federal level and then at the con-federal level, * obligatory indexation of female candidates at a minimum 35% for all the parties' lists and for the elected parliamentary members (implying eventually empty seats and by-elections), * obligatory indexation of ethnic, linguistic and religious minorities of each federal state - within the context of every federal parliament - at fully proportional figures, * imposition of eight official languages, namely - Danglawi – Kenuzi Dongola, - Nubian Mahas - Dinka (South - Eastern), - Ta-Bedawi, - Fur, - Haussa, - Nuer, and - Arabic at the con-federal level, as well as * Imposition of a new flag and of a new national hymn, both inspired from the Kushitic – Meroitic past of Ancient Ethiopia, will be stipulated among other seminal issues in the Declaration of the Rights and Aspirations of the Peoples of Ethiopia.

4. The Constitutional Committee

Elected during the Convention, the Constitutional Committee will be an institutional body of 40 representatives that will compose the New Constitution of the Confederation of the Sudanese Republics of Ethiopia, based on the Declaration of the Rights and Aspirations of the Peoples of Ethiopia. The Constitution must be ready in a period of six months after the first consultation. This implies a deadline fixed on the 21st June 2005. During this period the government and the president will be limited to caretaker's activities, with the exception of the aforementioned changes of constitutional and diplomatic character (part 1). Any order and directive issued by the Convention and/or the Constitutional Committee will be imperative for the government and the president during the overall period of the nine months.

The Constitution - will be based on the Swiss, German and Turkish constitutions, - will declare the secular character of the country, - will stipulate the details of the parliamentary elections in all the federal republics' parliaments (similar to those of the German Laender), and - will specify the function of the con-federal parliament.

Absolute separation of the Legislative from the Executive and the Judiciary will form the base of the new political system.

Interior security and police will be established and organized locally, at the level of each federal republic, without central interference.

The country will have minimal military resources and will enter in international pacts and military cooperation agreements with the USA, Japan, China, Turkey, and Israel for the guarantee of its international borders that will be the present ones.

The aforementioned five guaranteeing countries will be in charge of the country's development and of the natural resources' exploitation, and will have to offer immediate support in any case of foreign attack.

The concept of minimal military expenses will be justified within the text of the Constitution itself by the urgent need of economic and educational development of the country.

The soil resources, as well as any work related to river water exploitation, will be declared as equally and fairly beneficial to the overall development of the Confederation, whereas agricultural and industrial development will be conceptualized and carried out according to the various particular needs of the federal states.

The establishment of a proper, modern net of land and fluvial transportation throughout the country will be shared by the federal administrations and the con-federal government.

The erection of dams, civil infrastructure and health institutions will also be shared by the federal administrations and the con-federal government.

The con-federal government will subsidize greatly the education as developed and managed by the federal governments.

A perspective of 25 years will be offered for the promotion of the aforementioned eight official languages as educational media at the level of respective universities.

The same time perspective will be given to another 20 languages so that they be developed and promoted properly in order to finally become medium for Primary and Secondary education for the native speakers.

At the level of the Primary and Secondary education, every pupil and student will be offered - 12 years of education in the native language (for all courses),

- 9 years of English language course (or another foreign language course), and - 6 years of another Sudanese language course.

Because of the catastrophic role Arabic played in engulfing the country in stagnation, poverty, misery and underdevelopment, Arabic will not be allowed to be the choice of 'second' Sudanese language for any pupil.

5. Referendum for the Constitution followed by Federal and Con-federal elections leading to the formation of Federal Governments, and a Con-federal Government.

The Constitutional Committee will submit the Constitution to general referendum and simple majority of vote will signify its acceptance. Prior to the referendum appropriate and comprehensive deliberations will take place within every linguistic community and ethnic group. A three months period will be offered to the deliberations in this regard. Suggestive date for the referendum is the 21st September 2005. A special body of vigilant inspectors and international observers will be there to guarantee the pertinent, acceptable according to the democratic norms, completion of the referendum.

If the Constitution is rejected by the people of a Federal Republic, full access to total independence and statehood will be offered to the people in question, and all the military, police and administrative authorities of the present government of Sudan will withdraw from that territory.

The Federal Republics under formation and the official languages of each one are presented hereby:

1. F.R. of Nubia – currently Shamaliyah Language: Nubian (Mahas)

2. F.R. of Dongola – currently Shamaliyah, part of Khartoum, and part of Nahr an Nil Language: Danglawi (Kenuzi Dongola)

3. F.R. of Blemmyes / Bedja – currently Bahr al Ahmar, and part of Nahr an Nil Language: Ta-Bedawi

4. F.R. of Fur – Nuba – currently Gharb Darfur, Gharb Kurdufan, Janub Darfur, Janub Kurdufan, Shamal Darfur, and Shamal Kurdufan.

Languages: Fur, Hausa

5. F.R. of Dinka – Nuer – currently Warab, Al Wahdah, Bahr al Jabal,

Al Buhayrat, Junqali, An Nil al Abyad, Sharq al Istiwa'iyah, Gharb al Istiwa'iyah, Gharb Bahr al Ghazal, and Shamal Bahr al Ghazal. Languages: Dinka, Nuer

6. F.R. of Meroe – currently A'ali an Nil, Al Jazirah, Kassala, Khartum, Al Qadarif, An Nil al Azraq, and Sinnar, Language: Arabic

Following the successful acceptance of the New Constitution, general free elections for the federal parliaments and the con-federal parliament will be announced and will take place three months later (this suggest 21st December 2005). Again in this case, a special body of vigilant inspectors and international observers will be there to guarantee the pertinent, acceptable according to the democratic norms, completion of the referendum. Following the free elections, a new government will be elected and installed, and then the National Assembly, the extraordinary common session of the federal and the con-federal parliamentarians, will elect the new president of the Sudanese Republics of Ethiopia. The unity of the country will have thus been kept intact. International UN peacekeeping force will be present wherever demanded by local people in various Sudanese provinces during all this period.

My suggestions end at this very point; I am sure that you understand that I could not be more extensive, although several issues discussed may need a more analytical approach. I would be ready to prepare a more substantial approach to the crucial problems Sudan is currently facing.

The danger to see Sudan decomposed is real, great and, I am sure you know it, imminent. At the international level, strengths are pulled, and not to your favour; to large extent, the government of Sudan is managed and maneuvered without its own choosing.

Please, Your Excellency, consider and act!

Now!

For the young and beautiful country with the Great Past, Tomorrow will be too late!

Prof. Dr. Muhammad Shamsaddin MegalommatisPublished: 8/31/2004