ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Διακοπή εγκυμοσύνης – Άμβλωση. Το μεγάλο δίλημμα.

Η

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ : Περουλάκης Δημήτρης

1

Οι μαθητές χωρίστηκαν σε τέσσερις ( 4 ) ομάδες.

Ομάδα Α΄ Ομάδα Β΄

Κουλούρη Χαρά Λαδιανού Ευαγγελία

Κράλλη Νατάσσα Τσαούση Ελένη

Λαμπροπούλου Δήμητρα Τσέλιου Ελπίδα

Λιανού Θεοδώρα Χατζηευσταθίου Αλεξάνδρα

Λιάπη Λουκία Χυνοποτάμου Μαρία

Ντάσιου Ασπασία

Ομάδα Γ΄ Ομάδα Δ΄

Παμουκτσόγλου Δημήτρης Κυριακίδης Κωνσταντίνος

Παπαδέας Ηλίας Κωνσταντινόπουλος Θεόδωρος

Παπακώστα Νίκη Μαμασιούλας Αλέξιος

Ράμμου Βασιλική Οσμιδοπούλου Μαίρη

Σκάρπα Ιφιγένεια Παλλουοττόλο Αλέξανδρος

2

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ

Σχ. Έτος: ……2011 - 2012

ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ 1ο ΓΕΛ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗΣ

…………………………………………………

Ο ΤΙΤΛΟΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:

Διακοπή εγκυμοσύνης – Άμβλωση. Το μεγάλο δίλημμα.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΕΙΔ/TΗΤΑ

(ΠΕ)

ΔΙΑΤΙΘΕΜΕΝΕΣ

ΩΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ

ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΕ

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

ΕΤΗ (ΝΑΙ/ΟΧΙ)

ΣΧΕΤΙΚΗ

ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ

(ΦΟΡΕΑΣ

ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ)

ΠΕΡΟΥΛΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΕ 01 3 ΝΑΙ ΝΑΙ

3

Οι μαθητές χωρίστηκαν σε τέσσερις ( 4 ) ομάδες.

Ομάδα Α΄

1. Κουλούρη Χαρά – δημοσιογράφος. 2. Κράλλη Νατάσσα – πρόεδρος.

3. Λαμπροπούλου Δήμητρα – παρουσιάστρια. 4. Λιανού Θεοδώρα – γραμματέας.

5. Λιάπη Λουκία – δημοσιογράφος 6. Ντάσιου Ασπασία - δημοσιογράφος.

Ομάδα Β΄

1. Λαδιανού Ευαγγελία – παρουσιάστρια. 2 Τσαούση Ελένη – πρόεδρος.

3. Τσέλιου Ελπίδα – δημοσιογράφος. 4. Χατζηευσταθίου Αλεξάνδρα – δημοσιογράφος.

5. Χυνοποτάμου Μαρία – γραμματέας.

Ομάδα Γ΄

1. Παμουκτσόγλου Δημήτρης – πρόεδρος. 2. Παπαδέας Ηλίας – παρουσιαστής.

3.Παπακώστα Νίκη – δημοσιογράφος. 4. Ράμμου Βασιλική –. γραμματέας.

5. Σκάρπα Ιφιγένεια – δημοσιογράφος.

Ομάδα Δ΄

1.Κυριακίδης Κωνσταντίνος – γραμματέας. 2. Κωνσταντινόπουλος Θεόδωρος -

πρόεδρος. 3. Μαμασιούλας Αλέξιος – δημοσιογράφος. 4. Οσμιδοπούλου Μαίρη –

παρουσιάστρια. 5. Παλλουοττόλο Αλέξανδρος – δημοσιογράφος.

1

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

A. ΣΚΟΠΟΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ -

B. ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ:

Η πρόληψη είναι το παν. Όσον αφορά τον τομέα της εγκυμοσύνης, η κατάσταση είναι πιο κρίσιμη, ιδιαίτερα στις μικρές ηλικίες. Θα πρέπει να υπάρχει σχετική ενημέρωση από το σχολείο, αλλά και μέσα από την οικογένεια. Λόγω όμως της ελλιπούς ενημέρωσης πολλές εγκυμοσύνες εμφανίζονται σε νεαρά κορίτσια και όχι μόνο. Δυστυχώς, οι περισσότερες από αυτές τις εγκυμοσύνες διακόπτονται. Αυτός είναι και ο σκοπός της έρευνας μας. Μέσα από τη συγκεκριμένη ερευνητική εργασία επιδιώξαμε να ρίξουμε φως στο θέμα «άμβλωση». Προσπαθήσαμε να δείξουμε τη σκληρή αλήθεια και να αποτρέψουμε ή έστω να δημιουργήσουμε δεύτερες σκέψεις πριν κάποια κοπέλα θελήσει να τερματίσει την εγκυμοσύνη της και να σκοτώσει τον καινούριο άνθρωπο που δημιουργείται…

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:

Τι είναι η άμβλωση; Έχει μια άμβλωση αντίκτυπο στη σωματική και ψυχική υγεία της γυναίκας; Ποια είναι η θέση της Εκκλησίας; Υπάρχει κάποια νομοθεσία που να επικρίνει την άμβλωση και να τη θεωρεί

κακούργημα? Ποιοι είναι οι μέθοδοι άμβλωσης? Ποιο τρόποι αντισύλληψης υπάρχουν για να αποφευχθεί μια εγκυμοσύνη που

συνεπάγεται και την ακύρωση μιας άμβλωσης;

2

Γ. ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΜΕΘΟΔΟΥ ΠΟΥ ΘΑ

ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΕΙ :

Ο διδάσκων σε όλη τη διαδικασία έχει διαρκή παρουσία και υποστηρικτικό ρόλο: επιβλέπει την εξέλιξη, παρεμβαίνει όποτε του ζητηθεί ή όταν παρατηρήσει κάποια δυσλειτουργία, λειτουργεί ως συντονιστής και συνδετικός κρίκος μεταξύ των ομάδων, εμψυχώνει τα μέλη τους και επιλύει προβλήματα που σχετίζονται με τις ΤΠΕ.

Οι μαθητές και οι μαθήτριες ενθαρρύνονται να παίρνουν πρωτοβουλίες, ταυτόχρονα όμως οφείλουν να συνεργάζονται αρμονικά και να συμμετέχουν-συνεισφέρουν δημιουργικά ανάλογα με τους ρόλους που αναλαμβάνουν και τις δυνατότητες τους.

3

Δ. ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ :

Να συμμετάσχουν οι μαθητές σε διαφορετικά στάδια της διαδικασίας της ερευνητικής εργασίας (αναζήτηση και συγκέντρωση υλικού, αξιολόγηση, επιλογή, επεξεργασία, σύνθεση, παραγωγή τελικού ‘προϊόντος’ και παρουσίασή του στην τάξη) και να την κατανοήσουν.

Να κάνουν ακόμα ένα βήμα μπροστά στην πορεία ενίσχυσης της κριτικής τους ικανότητας.

Να αναπτύξουν τη φαντασία τους.

Να εξασκήσουν τόσο το ομαδικό συνεργατικό τους πνεύμα όσο και την αυτενέργεια και την ανάπτυξη πρωτοβουλιών.

Να ανακαλύψουν και να ξεδιπλώσουν τις δεξιότητές τους στις ΤΠΕ και να τις αξιοποιήσουν στη γνωστική διαδικασία.

Να εντρυφήσουν στις άπειρες δυνατότητες του διαδικτύου στην έρευνα και στη γνώση, αφού αντιληφθούν τις παγίδες που κρύβει.

Να εξασκηθούν στην παραγωγή λόγου: στην ανάπτυξη αιτιολογημένης επιχειρηματολογίας, στη σύνθεση-σύνταξη γραπτού κειμένου αλλά και στην προφορική παρουσίαση ενώπιον ακροατηρίου.

Ε. ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

Users.sch.gr - Βικιπαίδεια - tanea.gr – enet.gr – tovima.gr – ethnos.gr - alfavita.gr – holybible.gr - iefimerida.gr - newsnow.gr

4

Περιεχόμενα

Ενότητα 1

Έκτρωση

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια.

σελ. 6

Ενότητα 2

Έκτρωση, διακοπή εγκυμοσύνης, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, Τεχνητή διακοπή εγκυμοσύνης, άμβλωση, έκτρωση διακοπή κύησης, εκτρωτικό χάπι.

σελ. 9

Ενότητα 3

Πρώτη στην Ευρώπη η Ελλάδα στις αμβλώσεις, τρίτη στον κόσμο!

σελ. 12

Ενότητα 4

Εκτρώσεις – Μια εικόνα χίλιες λέξεις.

σελ. 14

Ενότητα 5

Εκτρώσεις - Το πρόβλημα και η πρόκληση.

σελ. 21

Ενότητα 6

Εκτρώσεις - Οι ψυχολογικές επιπτώσεις.

σελ. 23

5

Ενότητα 7

Εκτρώσεις - Απ' τη σκοπιά του νόμου.

σελ. 25

Ενότητα 8

Εκτρώσεις - Η θέση της Αγίας Γραφής. Είναι η ζωή στ' αλήθεια ιερή;

σελ. 26

Ενότητα 9

Εκτρώσεις - Δικαιώματα γυναίκας, δικαιώματα παιδιού.

σελ. 29

Ενότητα 10

Εκτρώσεις - Κίνδυνοι, επιπλοκές, παρενέργειες και ψυχολογικές

επιπτώσεις - Η αντιμετώπιση των επιπτώσεών τους. Αποδοχή,

κατανόηση και καθοδήγηση.

σελ. 31

Ενότητα 11

Τραγικό: Η κρίση οδηγεί τις ελληνίδες σε έκτρωση!

σελ. 36

Ενότητα 12

Πόσο κοστίζει μια έκτρωση; Μια ανθρώπινη ζωή.

σελ. 37

Ενότητα 13

Προσωπικές μαρτυρίες.

σελ. 45

Ενότητα 14

Η δική σου αντισυλληπτική μέθοδος.

σελ. 52

6

Ενότητα 1:

Έκτρωση Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Άμβλωση ή έκτρωση είναι η διακοπή μιας αδιατάρακτης ενδομητρίου κυήσεως ενός ή περισσοτέρων εμβρύων, που διενεργείται σε πρώιμη ηλικία κυήσεως (< 24 εβδ.) και οδηγεί σε αφαίρεση του εμβρύου από τη μήτρα, με συνέπεια τον θάνατο του κυήματος. Η άμβλωση προκαλείται τεχνητά με χημικές, χειρουργικές ή άλλες μεθόδους. Το διεθνές όριο των 24 εβδομάδων καθορίστηκε με βάση την ελάχιστη ηλικία κυήσεως, που επιτρέπει σε ένα έμβρυο που θα γεννηθεί να είναι βιώσιμο (Σημειώνεται ότι η διάπλαση της καρδιάς ολοκληρώνεται την 23η εβδομάδα).

Έχουν εφαρμοστεί διάφορες μέθοδοι άμβλωσης στην πορεία της Ιστορίας.

Οι ηθικές και νομικές πτυχές της άμβλωσης αποτελούν αντικείμενο έντονης συζήτησης σε πολλά μέρη του κόσμου. Το κύριο ζήτημα είναι κατά πόσο το έμβρυο μπορεί να χαρακτηριστεί ως άνθρωπος και ως εκ τούτου η έκτρωση ως ανθρωποκτονία. Ταυτόχρονα τίθεται και το ζήτημα της αυτοδιάθεσης της εγκύου, το δικαίωμά της να διαθέτει το σώμα της όπως αυτή νομίζει.

Νεώτερες έρευνες έχουν δείξει ότι ο αριθμός των εκτρώσεων δεν επηρεάζεται από την νομική αναγνώριση ή μη του δικαιώματος της έκτρωσης[1].

Νομική και κοινωνική παράμετρος

Ελλάδα

Στην Ελλάδα η έκτρωση επιτρέπεται υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Ο Ποινικός Κώδικας στο άρθρο 304 επιτρέπει την έκτρωση (τεχνητή διακοπή της κύησης) μόνο με τη συναίνεση της εγκύου και μόνο από γιατρό μαιευτήρα - γυναικολόγο με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα στις ακόλουθες περιπτώσεις:

Εντός των πρώτων 12 εβδομάδων της κύησης σε κάθε περίπτωση

7

Εντός των πρώτων 24 εβδομάδων, αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου που επάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού

Εντός των πρώτων 19 εβδομάδων, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, αιμομιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί

Χωρίς χρονικό περιορισμό, αν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας της, βεβαιωμένος από αντίστοιχο ιατρό (στην περίπτωση αυτή ο όρος "έκτρωση" χρησιμοποιείται σε διακοπή που επισυμβαίνει πριν την 24η εβδομάδα). Επίσης σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτει και η περίπτωση έκτρωσης εμβρύου με αποδεδειγμένα σοβαρές δυσλειτουργίες.

Κύπρος

Στην Κύπρο το θέμα των εκτρώσεων έχει πάρει διαστάσεις κοινωνικού προβλήματος. Οι εκτρώσεις επιτρέπονται από τον νόμο κατόπιν συγκατάθεσης και καταβολής πιστοποιητικών δύο ιατρών και υπό τις εξής προϋποθέσεις:[1]

Σοβαρός κίνδυνος για τη ζωή της μητέρας Σοβαρός κίνδυνος για διατάραξη της φυσικής και πνευματικής

υγείας της μητέρας Ιατρική διάγνωση ότι το παιδί που θα γεννηθεί θα πάσχει από

σοβαρή αναπηρία ή από ανίατη ασθένεια Το κυοφορούμενο παιδί να είναι προϊόν βιασμού ή αιμομιξίας

Η Εκκλησία της Κύπρου εγκρίνει την έκτρωση εάν υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή της μητέρας. Επίσης κατά την περίοδο αμέσως μετά την Τουρκική εισβολή του 1974 συγκατατέθηκε να υποβληθούν σε έκτρωση οι Ελληνίδες Κύπριες που είχαν πέσει θύμα βιασμών.

Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το θέμα της έκτρωσης αποτελεί σημαντικότατο ζήτημα αντιπαράθεσης στην πολιτική και την κοινωνία. Μέχρι σήμερα ισχύει το δεδικασμένο της υπόθεσης Roe εναντίον Wade του 1973, στην οποία το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Δικαστήριο αποφάσισε ότι καμιά Πολιτεία δεν έχει δικαίωμα να απαγορεύσει την άμβλωση[2]. Όταν ο Μπάρακ Ομπάμα ανέλαβε Πρόεδρος κατήργησε το νομοθετικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο απαγορευόταν ρητά να ενισχύονται με διάφορα

8

χρηματικά ποσά οι οργανώσεις για τη διευκόλυνση των αμβλώσεων στο εξωτερικό.

Απεικόνιση της νομοθετικής αντιμετώπισης τού ζητήματος παγκόσμια

Εικόνα της νομοθεσίας περί άμβλωσης στην παγκόσμια κοινότητα

Υπόμνημα ██ Νόμιμη μετά από αίτηση ██ Νόμιμη σε περιπτώσεις βιασμό, κίνδυνο της ζωής ή σωματικής/ψυχικής υγείας της μητέρας, βλάβες του εμβρύου, ή για κοινωνικο-οικονομικούς λόγους ██ Νόμιμη σε περιπτώσεις βιασμό, κίνδυνο της ζωής ή σωματικής/ψυχικής υγείας της μητέρας, ή βλάβες του εμβρύου ██ Παράνομη εκτός από βιασμό, κίνδυνο της ζωής, της σωματικής ή ψυχικής υγείας της μητέρας ██ Παράνομη εκτός από κίνδυνο της ζωής ή σωματικής/ψυχικής υγείας της μητέρας ██ Παράνομη χωρίς εξαιρέσεις ██ Ποικίλει ανά περιοχή ██ Δεν υπάρχουν στοιχεία

9

Ενότητα 2:

Έκτρωση, διακοπή εγκυμοσύνης, ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, Τεχνητή διακοπή εγκυμοσύνης, άμβλωση, έκτρωση διακοπή κύησης, εκτρωτικό χάπι

Η διακοπή της εγκυμοσύνης (έκτρωση) ως μέσο ελέγχου των

γεννήσεων επιτρέπεται από το νόμο σε εγκυμοσύνες ηλικίας μέχρι

12 εβδομάδων. Η επέμβαση διακοπής της εγκυμοσύνης, έκτρωση είναι

ίσως η πιο απαράδεκτη μέθοδος ελέγχου των γεννήσεων και

οικογενειακού προγραμματισμού ενός ζεύγους, τόσο για ηθικούς λόγους

όσο και για ιατρικούς λόγους που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια και

την υγεία της γυναίκας. Σε κυήσεις στα αρχικά στάδια ,μέχρι

12 εβδομάδες, η συνηθέστερη επέμβαση είναι η τεχνητή απόξεση του

ενδομητρίου και η έξοδος του κυήματος μετά από διαστολή του

τραχήλου. Μετά τις 10 εβδομάδες η διακοπή της εγκυμοσύνης γίνεται

για ιατρικούς λόγους που έχουν να κάνουν με το έμβρυο και προτιμάται

η μέθοδος της πρόκλησης τοκετού με προσταγλανδίνες και οξυτοκίνη.

Πως γίνεται η διακοπή της εγκυμοσύνης (έκτρωση);

H γυναίκα προγραμματίζεται για απόξεση με βάση την ηλικία της

κύησης. Η ηλικία της κύησης προσδιορίζεται με βάση την τελευταία

έμμηνο ρύση και με βάση μετρήσεις που πραγματοποιούνται σε

υπερηχογραφικό έλεγχο. Η επέμβαση της απόξεσης αφορά συνήθως

κυήσεις σε αρχικά στάδια μέχρι 10εβδομάδες και έχει ως εξής;

αντλία Κάρμαν, μέθοδος της

αναρρόφησης, ή μέθοδος Κάρμαν

10

Εισάγεται Στη μήτρα ένας σωλήνας από

πολυαιθυλένιο, πού έχει δυο κάθετες

σχισμές στο πάνω άκρο του και τα χείλη

του παίζουν το ρόλο ξέστρου.

Οι επεμβάσεις διακοπής εγκυμοσύνης (έκτρωση) γίνονται σε ειδικά

εξοπλισμένο χώρο νοσοκομείου. Η γυναίκα τοποθετείται σε

γυναικολογική εξεταστική θέση και της χορηγούνται από τον

αναισθησιολόγο ενδοφλεβίως φάρμακα που της προκαλούν αναισθησία.

Ο γυναικολόγος αφού βεβαιωθεί ότι η γυναίκα κοιμάται και δεν αντιδρά

σε επώδυνα ερεθίσματα διαστέλλει σταδιακά το στόμιο του τραχήλου

της μήτρας και μετά με ειδικό αναρροφητήρα που εισάγει με προσοχή

στην κοιλότητα της μήτρας εξάγει το κύημα και τους υμένες του

(διακοπή της εγκυμοσύνης). Ή μέθοδος της αναρρόφησης, ή μέθοδος

Κάρμαν, από το όνομα του αμερικάνου πού την ανακάλυψε, συνίσταται

στην αναρρόφηση του εμβρύου. Εισάγεται Στη μήτρα ένας σωλήνας

από πολυαιθυλένιο, πού έχει δυο κάθετες σχισμές στο πάνω άκρο του

και τα χείλη του παίζουν το ρόλο ξέστρου. Ή διάμετρος του είναι

μεγαλύτερη ή μικρότερη (4 ή 8 χιλ.) ανάλογα με το πόσο προχωρημένη

είναι ή εγκυμοσύνη. Στη συνέχεια εφαρμόζεται στο κάτω άκρο του μία

αντλία και για ένα χρονικό διάστημα πού ποικίλλει από 20 δευτερόλεπτα

ως 3 λεπτά, απορροφάται το περιεχόμενο της μήτρας. Στην πλειοψηφία

των περιπτώσεων, αύτη ή απλή και σχεδόν ανώδυνη μέθοδος,

ακινητοποιεί τη γυναίκα μονάχα την ώρα της επέμβασης.. Η όλη

επέμβαση διαρκεί συνήθως μερικά λεπτά, εκτός από τις περιπτώσεις

όπου υπάρχουν δυσκολίες. Η γυναίκα ξυπνάει μετά από λίγο και σε 1 με

2 ώρες μπορεί να φύγει για το σπίτι. Από την 11η εβδομάδα και μετά

ακολουθείται συνήθως η μέθοδος της απόξεσης, μια πρακτική που

χρησιμοποιούνταν παλαιότερα και μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές.

Ποιες είναι οι επιπλοκές μιας διακοπής εγκυμοσύνης;

Οι άμεσες επιπλοκές διακοπής εγκυμοσύνης (έκτρωση) είναι σπάνιες

και είναι σχετικές με την τεχνική που ακολουθείται κατά την επέμβαση.

Διάτρηση της μήτρας και αιμορραγία παρατηρούνται σε λιγότερο από 1-

11

2% των περιπτώσεων και συνήθως πρόκειται για καταστάσεις που

υποχωρούν από μόνες τους υπό ιατρική παρακολούθηση. Οι

λοιμώξεις ,ενδομητρίτιδα και σαλπιγγίτιδα, είναι πιο συχνές και

αντιμετωπίζονται με αντιμικροβιακά φάρμακα. Μια σπάνια

μακροπρόθεσμη επίπτωση της έκτρωσης είναι η στειρότητα, καθώς

μπορεί να σταματήσει η περίοδος και να προκληθούν συμφύσεις στη

μήτρα. Πρόκειται για μια επιπλοκή της επέμβασης που δεν οφείλεται

στην τεχνική που εφαρμόστηκε.

Η θεραπευτική έκτρωση

"Έτσι ονομάζεται ή έκτρωση πού αποφασίζεται για λόγους υγείας.

Παλαιότερα, ή μορφή αυτής της έκτρωσης επιτρεπόταν αλλά

εφαρμοζόταν πολύ σπάνια. Για να επιτραπεί σήμερα ή θεραπευτική

έκτρωση αρκεί να βεβαιώσουν γιατροί ότι ή ζωή της γυναίκας απειλεί-

ται, αν ή εγκυμοσύνη της προχωρήσει ή ότι το παιδί κινδυνεύει να

γεννηθεί παραμορφωμένο ή προσβλημένο από ανίατη αρρώστια.

Θεραπευτική είναι και η απόξεση η αναρρόφηση που γίνετε όταν η

εγκυμοσύνη από μόνη της αυτόματα ,σταμάτησε να εξελίσσεται.

Το εκτρωτικό χάπι

Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατα εγκρίθηκε από τον ΕΟΦ το εκτρωτικό

χάπι. Πρόκειται για το RU486, το οποίο μπορεί να ληφθεί μέχρι και την

πέμπτη εβδομάδα της κύησης και προκαλεί αποβολή. Η χρήση του

χαπιού ενδέχεται να προκαλέσει αιμορραγία, οπότε θα χρειαστεί να

υποβληθείτε σε διαγνωστική απόξεση.

Η επέμβαση και το νομικό πλαίσιο

Στην Ελλάδα οι αμβλώσεις νομιμοποιήθηκαν με το νόμο 1609/86. Αυτό

σημαίνει ότι μια γυναίκα μπορεί να κάνει έκτρωση μέχρι και την 12η

εβδομάδα, εφόσον συντρέχουν λόγοι και εξεταστεί από επιτροπή. Αυτό

αναφέρει το γράμμα του νόμου. Ωστόσο, η εξέταση από επιτροπή δεν

είναι απαραίτητη στην περίπτωση που η ενδιαφερόμενη απευθυνθεί σε

κάποιο ιδιωτικό κέντρο.

12

Ενότητα 3: Πρώτη στην Ευρώπη η Ελλάδα στις αμβλώσεις, τρίτη στον κόσμο! 18-04-2012 08:57:33

13

Μια έκτρωση κάθε έντεκα δευτερόλεπτα πραγματοποιείται στην Ευρώπη, οδηγώντας στο θάνατο 2.725.820 έμβρυα ετησίως, ενώ στη χώρα μας ο αριθμός αυτός αγγίζει τις 200.000! Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το 22% των ελληνίδων δηλώνει πως έχει κάνει τουλάχιστον μια έκτρωση ενώ το 10% των γυναικών που υφίστανται τέτοιου είδους επεμβάσεις είναι μόλις εφηβικής ηλικίας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Ινστιτούτο ψυχικής και σεξουαλικής υγείας 40.000 εκτρώσεις το χρόνο αποφασίζονται από κορίτσια ηλικίας κάτω των 18 ετών, από αυτές 1 στις 2 έφηβες που προχώρησε στην επέμβαση δεν έχει ενημερώσει ούτε καν τη μητέρα της. Ακόμη 4 στα 10 ζευγάρια αναπαραγωγικής ηλικίας φαίνεται πως δεν λαμβάνουν κανένα μέτρο προστασίας από ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Τέλος, ενώ στις χώρες της Ευρώπης το αντισυλληπτικό χάπι χρησιμοποιείται από το 22% των γυναικών κατά μέσο όρο, η χρήση του στην Ελλάδα φτάνει μόλις....το 3,2%! Στη χώρα μας δεν είναι υποχρεωτικό το μάθημα τις σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που θα μπορούσε να διδάξει αγόρια και κορίτσια ότι το σώμα τους και το σεξ πρέπει να τα αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις. Η έκτρωση είναι ημι-παράνομη, αφού δεν γίνεται σε δημόσια νοσοκομεία αν δεν συντρέχει λόγος υψηλού κινδύνου για την μητέρα με τη συνέχιση της κύησης. Αν δεν υπάρχει τέτοιος λόγος, τότε γίνεται σε ιδιωτικό μαιευτήριο οπότε δεν καλύπτεται από τα ταμεία. Αντίστοιχα, το αντισυλληπτικό χάπι έχει βγει από τη λίστα των φαρμάκων που συνταγογραφούνται (εκτός αν γίνει ως μέρος ορμονολογικής θεραπείας) και η τιμή του συνεχώς αυξάνεται. Την ίδια ώρα η πληροφόρηση που γίνεται για το αντισυλληπτικό χάπι είναι ελλιπέστατη και αντικρουόμενη. Η αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος ακούγεται μακρινό, ως αστείο.

14

Ενότητα 4:

Εκτρώσεις – Μια εικόνα χίλιες λέξεις

Αναρωτηθήκαμε στο ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ αν θα έπρεπε να προβούμε σε ένα φωτογραφικό αφιέρωμα για τα παιδιά-μάρτυρες που χάθηκαν με το πέρασμα του χρόνου σε κάποια παγωμένη αίθουσα ενός ιδιωτικού ιατρείου, κλινικής ή ακόμη και στο χειρουργείο ενός νοσοκομείου όπου υποτίθεται ότι η ανθρώπινη ζωή και η διαφύλαξή της είναι ο υπέρτατος σκοπός.

Οι εικόνες που εντοπίσαμε με την έρευνά μας είναι αρκέτα σκληρές. Όσοι έχετε ψυχή, θα την ακούσετε να φωνάζει, να κλαίει και να διαμαρτύρεται για αυτή την παγκόσμια γενοκτονία. Αυτές οι φωτογραφίες όμως από εκτρώσεις – ορισμένες μάλιστα παιδιών πολύ λίγων μόλις εβδομάδων – αποτελούν την ηχηρή απάντηση, τον αδιάψευστο μάρτυρα σε όλους όσους ισχυρίζονται ενάντια στις θέσεις των Πατέρων της Εκκλησίας και της Αγίας Γραφής ότι δεν υφίσταται ακόμη ζωή.

Οπλιστείτε με θάρρος και πάρτε βαθιά αναπνοή. Ίσως να φοβάστε ότι δε θα αντέξετε, σκεφτείτε όμως ότι πρώτα αυτά τα παιδιά άντεξαν στο μαρτύριο, θυσιάστηκαν όπως ο Χριστός μας, οδηγήθηκαν ως πρόβατα επί σφαγή. Και τέλος σκεφτείτε ότι αυτά τα παιδιά μπορεί να αδικήθηκαν από τους ανθρώπους, σίγουρα όμως πλέον αναπαύονται κοντά στο Θεό γιατί πρώτα Αυτός ως Πατέρας τους έκλαψε και τους προσφέρει το μεγαλύτερο, το πιο σπάνιο είδος αγάπης που υπάρχει, αυτή του Θεού, ο οποίος έγινε άνθρωπος και Τον σταυρώσαμε όπως «σταυρώνουμε» και τα ίδια μας τα παιδιά.

Το μικρό αυτό αγοράκι αντί να καταλήξει στην αγκαλιά της «μητέρας» του και την ζεστή

κούνια, βρέθηκε σε μια σακούλα με σκουπίδια.

15

Μόνο, εγκαταλελειμένο και νεκρό… Δεν πρόκειται να προβληματίσει ξανά τους γονείς

του.

Προφανώς η «μητέρα» του αρκετά το ανέχτηκε και αποφάσισε λίγο πριν να γεννηθεί να

το τιμωρήσει.

16

Αυτό το παιδάκι ήταν σχεδόν 8 εβδομάδων.

Ένα ακόμη ακέφαλο θύμα στα χέρια του…

17

Ποιος ξέρει τι τράβηξε και κατέληξε έτσι…

Ομολογουμένως πρέπει να είναι κανείς εντελώς αναίσθητος για να φωτογραφίζεται με σφαγμένα παιδιά.

18

Άλλο ένα παιδάκι λίγων εβδομάδων. Κάποιοι δεν ήθελαν να ζήσει περισσότερο…

Τα μάτια του δεν επρόκειτο να ανοίξουν ξανά…

19

Δε γνώρισε τη χαρά να φωτογραφηθεί με τους γονείς του αργότερα, αλλά νεκρό και

παρατημένο σε ένα πάγκο φωτογραφήθηκε μόνο του.

Μπορούμε λοιπόν να είμαστε περήφανοι για την κοινωνία μας. Σφάζουμε τα παιδιά μας. Φτάσαμε πλέον στον υπέρτατο βαθμό καλοσύνης, αγάπης και ανιδιοτέλειας. Επιτέλους ας ξυπνήσουμε, ας μη χυθεί άλλο παιδικό αίμα. Ας μη χυθεί άλλο αθώο αίμα. Υπάρχει και Θεός. Θα ζητήσει λόγο και ευθύνες για τα παραπάνω. Τι απολογία θα δώσουμε; Κι αναρωτιέμαι:

Υπάρχει ακόμη γυναίκα που θεωρεί ότι μπορεί να εξουσιάζει το σώμα της μετά τα παραπάνω ντοκουμέντα;

Υπάρχει ακόμη γυναίκα που θα φοβηθεί την κονωνική κατακραυγή;

Υπάρχει πατέρας που δε θα θελήσει να φανεί πραγματικός άνδρας;

Υπάρχει γιατρός που θα συνεχίσει να θησαυρίζει σφάζοντας;

Υπάρχει καλύτερο τραγούδι από το κλάμα ενός μωρού που μόλις έχει γεννηθεί και αντικρύζει τον κόσμο;

Υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το χαμόγελο του παιδιού σου;

Υπάρχουν μεγαλύτερες στιγμές από αυτές που αυτό θα σου χαρίσει;

Κι όμως ενώ κάποιοι τα σφάζουν για να κερδίσουν χρήματα, κάποιοι άλλοι δεν ξεχνούν τις θυσίες των γονέων τους να τους σπουδάσουν και αυτοί αντί να σκοτώσουν, αποφασίζουν να σώσουν το παιδί κι όχι να το

20

σφάξουν. Το παιδί ανακουφισμένο –η είδηση είχε κάνει το γύρω του κόσμου- αγκαλιάζει προς μεγάλη έκπληξη το δάκτυλο του χειρουργού που το έσωσε και ο φωτογράφος ήταν εκεί για να αποδείξει ότι τα έμβρυα και νιώθουν και πονούν αλλά και όταν τα βοηθούν ανακουφίζονται.

Όσο υπάρχουν

ΑΝΘΡΩΠΟΙ

θα υπάρχει και

ΕΛΠΙΔΑ

21

Ενότητα 5:

Εκτρώσεις - Το πρόβλημα και η πρόκληση

Έκτρωση (ή άμβλωση) είναι η πρόωρη και τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης που προκαλείται με διάφορους τρόπους. Είναι αυτονόητο ότι αποτελεί "ιατρική πράξη” που, μέχρι πριν λίγο καιρό, ισοδυναμούσε με εγκληματική ενέργεια. Εδώ και μερικά χρόνια, τουλάχιστον σε μερικές χώρες, η πράξη αυτή έχει νομιμοποιηθεί κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις.

Παρόλα αυτά, εξακολουθεί το θέμα αυτό να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα παγκόσμια προβλήματα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πρόβλημα είναι εξαιρετικά σύνθετο και παρουσιάζει όχι μόνο ιατρικό ενδιαφέρον, αλλά επίσης νομικό, θεολογικό, κοινωνικό και ηθικό. Για όλους εκείνους μάλιστα που ισχυρίζονται πως είναι χριστιανοί, το θέμα έχει τεράστια σημασία. Η ιερότητα της ζωής που δοτήρας της και συντηρητής της είναι ο Θεός, με τον τρόπο αυτά καταστρατηγείται. Έτσι ώστε και στην περίπτωση αυτή, όπως και σε ορισμένες άλλες, το τελικό ερώτημα είναι αν έχει ο άνθρωπος το δικαίωμα, ακόμη περισσότερο ο γιατρός, να υποκαθιστά το Θεό. Βέβαια, στις ποικίλες και μακροχρόνιες συζητήσεις που έγιναν πάνω σ' αυτό το πρόβλημα εδώ και δεκαετίες, επιστρατεύθηκαν επιχειρήματα και από τις δυο

22

πλευρές, που φυσικά έχουν και λογική και θεμελίωση, ανάλογα με την "οπτική γωνία" και την ψυχοσύνθεση του κάθε ερευνητή.

Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι η πρακτική αυτή που παλιότερα είχε θεωρηθεί "περιθωριακή", έχει τόσο επεκταθεί στον καιρό μας, ώστε μια μελέτη πριν από μερικά χρόνια αποδείκνυε ότι (τουλάχιστον για την Αμερική) οι "θάνατοι" εμβρύων από εκτρώσεις ήταν 240 φορές περισσότεροι από τους θανάτους στον πόλεμο του Βιετνάμ.

Ας σημειωθεί ακόμη ότι το φαινόμενο είναι πανάρχαιο. Και κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής αποτέλεσε πάντοτε το τυπικό χαρακτηριστικό κάθε πολιτισμένης κοινωνίας.

Βέβαια, επιχειρήματα υπάρχουν και από τις δυο πλευρές. Και μια εμπεριστατωμένη αντιμετώπιση είναι αδύνατο να ξεπεράσει την επιχειρηματολογία της αντίθετης πλευράς, χωρίς προσοχή και χωρίς μελέτη. Λένε π.χ. οι οπαδοί των εκτρώσεων ότι, τουλάχιστον σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι ηθικά θεμελιωμένη η άποψή τους. Τυπική περίπτωση, μια μητέρα εργαζόμενη που έχει ήδη αρκετά παιδιά, ένας οικογενειακός προϋπολογισμός επιβαρημένος, που κοντεύει ήδη να ανατραπεί, μια οικογενειακή ισορροπία ασταθής (βίαιος ή αλκοολικός πατέρας) που όπου να `ναι καταρρέει - όλα αυτά αποτελούν καταστάσεις που δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει.

Απ' την άλλη μεριά όμως, πώς μπορεί κανείς να ανάψει το "πράσινο φως" σε μια ιατρική πράξη, που ίσως σε τελική ανάλυση, δε διαφέρει καθόλου από την αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής; Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος είχε γράψει κάποτε ότι η δολοφονία αφαιρεί το υπόλοιπο μιας ανθρώπινης ζωής. Η έκτρωση όμως αφαιρεί το σύνολο της.

Μεγάλη συζήτηση έχει γίνει από ειδικούς ανθρώπους, με αντικείμενο να καθοριστεί πάτε ακριβώς αρχίζει μια ανθρώπινη ζωή. Μερικοί ισχυρίζονται πως αυτό συμβαίνει όταν γίνεται η συνένωση των δύο αρχικών κυττάρων. Άλλοι επιμένουν ότι αυτό γίνεται όταν "εμφυτευτεί" το κύημα στο βλεννογόνο της μήτρας. άλλοι πάλι τοποθετούν την έναρξη της ανθρώπινης ζωής στην εμφάνιση των "σκιρτημάτων του εμβρύου. Και τέλος κάποιοι άλλοι, ακόμα περισσότερο τολμηροί, προσδιορίζουν ως έναρξη της ανθρώπινης ζωής τη στιγμή του τοκετού.

Η χριστιανική άποψη, πολύ απλά, τοποθετεί την έναρξη της ανθρώπινης ζωής στη στιγμή της σύλληψης. Και πρέπει κανείς να ομολογήσει ότι κανένα άλλο σημείο στην εξέλιξη του κυήματος δεν φαίνεται να είναι τόσο οριακό, ώστε να τροποποιηθεί η άποψη αυτή. Ας θυμηθούμε άλλωστε άτι ακόμη και ο Ιπποκρατικός όρκος, αρκετούς αιώνες π.Χ., φορτώνει στο γιατρό την υποχρέωση να μην πραγματοποιήσει έκτρωση, αν θέλει να είναι συνεπής με τη

23

δεοντολογία της δουλειάς του.

Βέβαια, η απόλυτη και ξερή υποστήριξη αυτής ή εκείνης της άποψης δεν είναι πάντοτε η πιο σωστή Θέση. Χρειάζεται και επιχειρηματολογία αλλά και προσπάθεια να πείσεις ότι αυτό που υποστηρίζεις είναι το σωστό. Και βέβαια, άσοι κρατούν στα χέρια τους το Βιβλίο του Θεού, την Αγία Γραφή, δε συναντούν στην περίπτωση αυτή μεγάλο προβληματισμό. Εκεί τα πράγματα είναι ξεκαθαρισμένα. Κύριος της ζωής είναι ο Θεός και η απόφαση για τη συνέχιση ή τη διακοπή της παραμένει αποκλειστικά στα χέρια τα δικά Του, χωρίς να φαίνεται πουθενά ότι αυτό Του το δικαίωμα το έχει εκχωρήσει σε κάποιους ανθρώπους ο Θεός.

Αν όμως υπολογίσει κανείς τα ποικίλα επιχειρήματα και τους πολλαπλούς συλλογισμούς που επιστρατεύονται για την υποστήριξη της αντίθετης άποψης, τότε θα πρέπει να παραδεχθεί ότι ο τομέας των εκτρώσεων είναι ένα ολισθηρό πεδίο που πάνω σε κείνο οι πιστοί του Ιησού Χριστού έχουν και πολλή δουλειά να κάνουν και πολλή δραστηριότητα να αναπτύξουν.

Έτσι λοιπόν, θα μπορούσε κανείς να προτείνει μερικά "μέτρα" που χωρίς να είναι εντυπωσιακά αποτελεσματικά μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση μιας σωστότερης πορείας. Μιας πορείας που θα τη χαρακτηρίζει η κατανόηση, η προσπάθεια να βρεθεί καθένας στο επίπεδο του άλλου, και πρώτα απ' όλα και πάνω απ' όλα, η προσευχή. Χωρίς την παρουσία του Θεού, χωρίς τη δραστηριότητα του Αγίου Πνεύματος, πώς θα μπορέσει ο άνθρωπος να αντιμετωπίσει ένα θέμα τόσο τεράστιο, όσο εκείνο των εκτρώσεων; Αλήθεια, πως;

Ενότητα 6:

Εκτρώσεις - Οι ψυχολογικές επιπτώσεις

Πριν από την έκτρωση Από τη στιγμή που διαπιστωθεί μια ανεπιθύμητη ή προβληματική εγκυμοσύνη και προβληθεί η έκτρωση σαν η πιθανή ή δήθεν ενδεδειγμένη λύση, η ψυχολογική κατάσταση της γυναίκας περνάει από διάφορες φάσεις. Η ανησυχία, η αγωνία και ο φόβος για πιθανές επιπτώσεις στην υγεία της, και ιδιαίτερα για πιθανή μελλοντική αδυναμία της για μια νέα σύλληψη αυξομειώνονται ανάλογα με τις ανησυχητικές ή καθησυχαστικές πληροφορίες που δέχεται από τους γιατρούς, από το περιβάλλον της ή από άλλες πηγές. Φυσικά η ανησυχία, η αγωνία και ο φόβος είναι πολύ πιο έντονα σε συναισθηματικά ευαίσθητες γυναίκες και ο προβληματισμός τους, αν θα πρέπει ή όχι να προχωρήσουν σε έκτρωση είναι πολύ πιο μεγάλος σε γυναίκες

24

με ευαισθητοποιημένη ηθική συνείδηση, όπως και σ' αυτές που πιστεύουν συνειδητά στον Θεό και γι' αυτό θεωρούν την έκτρωση ως αμαρτία. Οι τελευταίες απορρίπτουν κατά κανόνα ως απαράδεκτη μια τέτοια λύση και προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα τους διαφορετικά. Για όσες γυναίκες αποφασίζουν να προχωρήσουν σε έκτρωση, και κυρίως γι' αυτές που είναι η πρώτη τους φορά, οι τελευταίες στιγμές πριν από την επέμβαση είναι οι πιο κρίσιμες και η ανησυχία και ο φόβος πιο έντονος. Αμέσως μετά την έκτρωση, πολλές γυναίκες νιώθουν ανακούφιση, επειδή έχουν απαλλαγεί από το ανεπιθύμητο ή προβληματικά έμβρυο. Όμως ένα μεγάλο ποσοστά γυναικών -56%- όπως έδειξε μια πανεθνική δημοσκόπηση στις ΗΠΑ, νιώθουν ενοχές γι' αυτή τους την απόφαση και οι πιο πολλές αισθάνονται μειωμένες επειδή αναγκάστηκαν να προβούν σ' αυτή την πράξη. Μετά την έκτρωση Μια έρευνα πέντε ετών στις ΗΠΑ έδειξε ότι 25% των γυναικών που είχαν υποβληθεί σε έκτρωση χρειάστηκαν στη συνέχεια ψυχιατρική φροντίδα, σε αντίθεση με μόλις 3% των γυναικών που δεν είχαν κάνει έκτρωση. Επιπλέον πολλές μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι γυναίκες οι οποίες έχουν κάνει έκτρωση υποφέρουν πιο συχνά από κατάθλιψη, στρες, μειωμένη αυτοεκτίμηση και έχουν πιο συχνά τάσεις για αυτοκτονία. Στη χώρα μας δεν υπάρχουν αντίστοιχες μελέτες και γι' αυτό δεν ξέρουμε ποια ακριβώς είναι η κατάσταση. Από μια πρώτη εντύπωση φαίνεται άτι το ποσοστό των Ελληνίδων γυναικών που έχουν ενοχές γι' αυτή την πράξη είναι μικρότερο. Αυτό οφείλεται: α) Στη μεγάλη ανοχή που έδειξε η ελληνική πολιτεία απέναντι στις εκατοντάδες χιλιάδες εκτρώσεις που γίνονταν κάθε χρόνο στη χώρα μας εδώ και δεκάδες χρόνια. β) Στην ηθική χαλαρότητα που έχει επικρατήσει σιγά-σιγά γύρω απ' αυτό το θέμα και γ) Στη νομιμοποίηση των εκτρώσεων, η οποία δίνει μια ψευδαίσθηση ότι η έκτρωση δεν είναι κάτι το κακό. Έτσι εξηγείται το φαινόμενο ότι πολλές Ελληνίδες προχωρούν με μεγάλη ευκολία όχι μόνο σε μια, αλλά σε επανειλημμένες εκτρώσεις. Γνωρίζω μια κυρία η οποία είχε προβεί σε 13 εκτρώσεις χωρίς να νιώθει κάποια ενοχή γι' αυτές. Φυσικά αυτό δε σημαίνει άτι δεν είναι ένοχη και δε θα της ζητηθεί από τον Θεό λόγος. Το αν νιώθουμε ή όχι ένοχοι για κάποια παράνομη πράξη δεν έχει καμιά σημασία και δε μειώνει την ενοχή μας απέναντι στο Θεό. Όμως υπάρχουν άλλες Ελληνίδες, λιγότερες αυτές, των οποίων η ηθική συνείδηση συνεχίζει να είναι ευαισθητοποιημένη απέναντι στον ηθικά νόμο του Θεού ή άλλες που πιστεύουν ειλικρινά στο Θεό. Όσες απ' αυτές τις γυναίκες έχουν για διάφορους λόγους αναγκαστεί ή παρασυρθεί σε έκτρωση, αντιμετωπίζουν συνήθως μετά έντονες ενοχές οι οποίες τις βασανίζουν για καιρό. Στην αρχή προσπαθούν συνήθως να λύσουν μόνες τους το πρόβλημα των ενοχών τους. Για να ησυχάσουν τη συνείδηση τους προσπαθούν να βρουν ή να εκμαιεύσουν από τους άλλους δικαιολογίες γι' αυτή τους την πράξη, όπως για παράδειγμα, ότι ήταν απόλυτα δικαιολογημένη, ότι δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, ότι το έμβρυο δεν έχει ψυχή ή ότι δεν είναι ακόμη άνθρωπος στους πρώτους μήνες της κύησης, και άλλες. Σε περίπτωση που πείσουν τον εαυτό τους ησυχάζουν, άλλες πιο πολύ και άλλες λιγότερο και συνεχίζουν τη ζωή τους χωρίς να θέλουν να σκέπτονται ή να μιλούν γι' αυτή τους την πράξη. Αντίθετα, σε περίπτωση που η ηθική τους συνείδηση συνεχίζει να τις ελέγχει αναγκάζονται αργά ή γρήγορα να εξομολογηθούν την αμαρτία τους αυτή στο Θεό και να ζητήσουν συγχώρηση. Το ίδιο συμβαίνει και στις περιπτώσεις

25

εκείνες που η γυναίκα, ενώ κατά την εκτέλεση της έκτρωσης δεν είχε ζωντανή σχέση με τον Θεό, αργότερα επιστρέφει σ' Αυτόν με μετάνοια και αρχίζει μια ζωντανή και συνειδητή χριστιανική ζωή. Η έκτρωση σ' αυτές τις περιπτώσεις αποτελεί συχνά ένα αγκάθι γι' αυτές και γι' αυτό ζητούν ένθερμα από το Θεό να τις συγχωρήσει. Φυσικά ο Θεός συγχωρεί, επειδή είναι πλούσιος σε έλεος και είναι πολλή η αγάπη Του (Εφεσίους 2:4). Οι ίδιες όμως μπορεί να αμφιβάλλουν, και αυτό είναι συχνά ένα σοβαρό πρόβλημα, που τις εμποδίζει να προχωρήσουν σωστά και γρήγορα στην πνευματική τους ζωή και γι' αυτό χρειάζονται βοήθεια από πνευματικά ώριμους ανθρώπους. Θυμάμαι μια τέτοια κυρία που ρωτούσε και ξαναρωτούσε με αγωνία αν την είχε συγχωρήσει ο Θεός για τις εκτρώσεις που είχε κάνει πριν ακόμη δεχθεί τον Θεό στη ζωή της, και πόσο αυτό το πρόβλημα ήταν εμπόδιο για να προχωρήσει στην πνευματική της ζωή και να γίνει χρήσιμο όργανο του Θεού στο περιβάλλον της.

Ενότητα 7:

Εκτρώσεις - Απ' τη σκοπιά του νόμου

Στο Ελληνικό Ποινικά Δίκαιο η ζωή του κυοφορούμενου αποτελεί αυτοτελές έννομο αγαθό και προστατεύεται ανεξάρτητα από τη ζωή της εγκύου. Γι' αυτό η συναίνεση της εγκύου ατή θανάτωση του εμβρύου από τρίτο δεν μπορεί να άρει τον άδικο χαρακτήρα της πράξεως. Η άμβλωση τυποποιείται στο άρθρο 304 του Ποινικού Κώδικα που έχει ως ακολούθως: Τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης άρθρο 304. 1. Οποίος χωρίς τη συναίνεση της εγκύου διακόπτει την εγκυμοσύνη της τιμωρείται με κάθειρξη. 2α. Οποίος με τη συναίνεση της εγκύου διακόπτει ανεπίτρεπτα την εγκυμοσύνη της ή προμηθεύει σ' αυτήν μέσα για τη διακοπή της, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών κι αν ενεργεί κατά συνήθεια τις πράξεις αυτές τιμωρείται με φυλάκιση δύο ετών. 2β. Αν από την πράξη της προηγούμενης διάταξης προκληθεί βαριά πάθηση του σώματος ή της διάνοιας της εγκύου επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών και αν προκλήθηκε ο θάνατος της επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών. 3. Έγκυος που διακόπτει ανεπίτρεπτα την εγκυμοσύνη της ή επιτρέπει σε άλλον να τη διακάψει τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ένα έτος. 4. Δεν είναι άδικη η τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης που ενεργείται με τη συναίνεση της εγκύου από γιατρό μαιευτήρα-γυναικολόγο με τη συμμετοχή αναισθησιολόγου σε οργανωμένη νοσηλευτική μονάδα, αν συντρέχει μία από τις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) Δεν έχουν συμπληρωθεί δώδεκα εβδομάδες εγκυμοσύνης. β) 'Έχουν διαπιστωθεί, με τα σύγχρονα μέσα προγεννητικής διάγνωσης,

26

ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου που επάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού και η εγκυμοσύνη δεν έχει διάρκεια περισσότερο από είκοσι τέσσερις εβδομάδες. γ) Υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας της. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται σχετική βεβαίωση και του κατά περίπτωση αρμόδιου γιατρού. δ) Η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, αιμομιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί και εφόσον δεν έχουν συμπληρωθεί δεκαεννέα εβδομάδες εγκυμοσύνης.

5. Αν η έγκυος είναι ανήλικη, απαιτείται και η συναίνεση ενός από τους γονείς ή αυτού που έχει την επιμέλεια του προσώπου της ανήλικης. Από τις παραπάνω διατάξεις εύκολα γίνεται αντιληπτά άτι παρά το γεγονός άτι ο νομοθέτης θεωρεί αρχικά άδικες και αξιόποινες τις αμβλώσεις, εν τούτοις προβαίνει σε εμφανείς συμβιβασμούς ως προς την έκταση της προστασίας της "εν γενέσει" ανθρώπινης ζωής.

Ενότητα 8:

Εκτρώσεις - Η θέση της Αγίας Γραφής. Είναι η ζωή στ' αλήθεια ιερή;

Κάθε φορά που βλέπουμε ένα νεογέννητο βρέφος, η φυσιολογική αντίδρασή μας είναι χαρά και θαυμασμός. Χαρά γιατί γεννήθηκε ένας άνθρωπος στον κόσμο (Ιωάννης 16:21) και θαυμασμός γιατί βρισκόμαστε μπροστά στο θαύμα της ζωής, στη τέλεια Θεϊκή δημιουργία. Ο βασιλιάς Δαβίδ δοξολογεί το Θεό, καθώς αναλογίζεται το ξεχωριστό ενδιαφέρον του Κυρίου γιατί δική του δημιουργία μέσα στην κοιλιά της μητέρας του: "Θέλω σε υμνεί, διότι φοβερώς και θαυμασίως πλάσθηκα. Θαυμάσια είναι τα έργα σου και η ψυχή μου κάλλιστα γνωρίζει τούτο" Ψαλμός 139:14. Ο Ψαλμωδός θεωρεί τα παιδιά ιδιαίτερη ευλογία και εύνοια του Θεού και χαρακτηρίζει "μακάριο" τον άνθρωπο με τη μεγάλη οικογένεια (Ψαλμός 127:3-5). Ο Λόγος του Θεού από τις πρώτες σελίδες διακηρύττει τη μεγάλη αλήθεια: "κατ' εικόνα Θεού έφτιαξε ο Θεός τον άνθρωπο" (Γένεση 9:6β). Είναι τότε που μετά τον κατακλυσμό, ο Θεός ευλογεί το Νώε και την οικογένειά του και κάνει σαφή διάκριση ανάμεσα στον άνθρωπο και στα ζώα. Για το φόνο οποιουδήποτε ανθρώπου ορίζει την ποινή του θανάτου: "όποιος χύσει αίμα ανθρώπου, από άνθρωπο θα χυθεί και το δικό του αίμα" (Γένεση 9:6α) Η νομιμοποίηση των εκτρώσεων, από το 1967 στη Μεγάλη Βρετανία και από το 1986 στη χώρα μας, έφερε στην επιφάνεια ένα σοβαρά πρόβλημα. Εκατοντάδες χιλιάδες έμβρυα θυσιάζονται κάθε χρόνο με τη χρήση ή και πολλές φορές με την κατάχρηση του σχετικού νόμου. Οι υποστηρικτές των εκτρώσεων προβάλλουν το δικαίωμα της μητέρας για αυτοδιάθεση. Ποιος όμως θα υποστηρίξει το δικαίωμα για ζωή του εμβρύου; Αθώες ανθρώπινες

27

υπάρξεις καταδικάζονται σε θάνατο με μεγάλη ελαφρότητα. Το ερώτημα που συζητιέται έντονα τις τελευταίες δεκαετίες στους Ιατρικούς και Θεολογικούς κύκλους, ιδιαίτερα της Δύσης, περιστρέφεται γύρω από το εάν, και πότε το έμβρυο μπορεί να θεωρηθεί ανθρώπινη ύπαρξη. Η πιο ακραία άποψη είναι εκείνη που υποστήριξε ο Αρχιεπίσκοπος Fisher και προέρχεται από τους Στωικούς φιλοσόφους, ότι το ανθρώπινο έμβρυο γίνεται προσωπικότητα με την πρώτη αναπνοή του αμέσως μετά τη γέννηση. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι το έμβρυο δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια "μάζα ιστών". Τέτοιες απόψεις, όταν μάλιστα υποστηρίζονται από λεγόμενους Χριστιανούς, αποτελούν, με τον ελαφρύτερο χαρακτηρισμό, ύβρη και βλασφημία απέναντι στο Δημιουργό. Η Αγία Γραφή έχει αρκετό φως για κείνους που ειλικρινά αναζητούν να δουν την αλήθεια. Πιστεύουμε ότι η Βιβλική θέση είναι σαφής. Το ανθρώπινο έμβρυο από τη στιγμή της σύλληψης είναι ένα θαυμάσιο δημιούργημα με ασύλληπτες προοπτικές. Το να το καταστρέψει κάποιος Θεληματικά σ' οποιαδήποτε φάση της ενδομήτριας ζωής είναι τρομερά και ως Χριστιανοί θα πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι θα λογοδοτήσουμε στο Θεό για τέτοιες βαρύτατες ενέργειες. Ο Κύριος είπε στον Ιερεμία: "Πριν ακόμα σε πλάσω μέσα στην κοιλιά της μάνας σου σε διάλεξα και πριν ακόμα γεννηθείς σε είχα ξεχωρίσει για να είσαι προφήτης στα έθνη" προφήτη εις τα έθνη σε κατέστησα" Ιερεμίας 1:5. Υπάρχει αδιάσπαστη σύνδεση ανάμεσα στην αποδοχή της ύπαρξης του Θεού και στη μοναδική αξία της ανθρώπινης ζωής από τη στιγμή της σύλληψης. Η έκτρωση είναι μια καταστροφική παρέμβαση στο έργο του σοφού Δημιουργού. Η Καινή Διαθήκη μας δίνει περισσότερο φως όσον αφορά στην αξία του εμβρύου ως προσώπου. Όταν η Μαρία, η μητέρα του Κυρίου, επισκέφθηκε την Ελισάβετ αμέσως μετά το μήνυμα του αγγέλου Γαβριήλ, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, στον έκτο μήνα της ενδομήτριας ζωής του, σκίρτησε από χαρά όταν η μητέρα του άκουσε για την ενσάρκωση του Κυρίου. Να πώς το περιγράφει η Ελισάβετ: "αλλά πως έγινε αυτό, να έρθει η μητέρα του Κυρίου μου σ' εμένα. Γιατί αμέσως μόλις έφτασε στα αφτιά μου η φωνή του χαιρετισμού σου, σκίρτησε από αγαλλίαση το βρέφος στην κοιλιά μου" Λουκάς 1:43,44. Ο Λουκάς υπονοεί άτι το συναίσθημα του εμβρύου προκλήθηκε όταν η Ελισάβετ "γέμισε με Πνεύμα Άγιο", όμως δεν είναι καθόλου αδύνατο, σ' αυτά το στάδιο της εγκυμοσύνης, ο ίδιος ο Ιωάννης να άκουσε την καλή αγγελία. Από τη στιγμή που θα παραδεχτεί κανείς άτι το ανθρώπινο έμβρυο φέρει την εικόνα του Θεού ή ότι έχει αυτόν τον προορισμό, τότε δεν μπορεί να το θυσιάσει απλώς και μόνο γιατί θα προκαλέσει η γέννησή του αναστάτωση στη μητέρα. Πραγματικά, μόνος εμφανής λόγος έκτρωσης θα πρέπει να θεωρηθεί ο πραγματικός κίνδυνος θανάτου της μητέρας, γεγονός σπάνιο στη σύγχρονη ιατρική. Οι περιπτώσεις των εμβρύων με κάποιες διαμαρτίες στη διάπλαση θα πρέπει να κρίνονται κατά περίπτωση. Εκεί, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παρέμβει ή να κρίνει, παρά μόνο οι γονείς. Από την άλλη μεριά όμως δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός ότι πολλοί χαρισματικοί και αξιαγάπητοι άνθρωποι γεννήθηκαν με σοβαρές φυσικές αναπηρίες και οι περισσότεροι είναι ευχαριστημένοι από τη ζωή τους, έστω κι αν ζουν με κάποιους περιορισμούς. Ο Ιπποκράτης πέντε αιώνες προ Χριστού υποστήριξε στον όρκο του ότι ο ιατρός δε θα πρέπει να δώσει στην έγκυο οτιδήποτε που να προκαλεί

28

έκτρωση. Και ο σεβασμός αυτής της εμβρυϊκής ζωής κυριάρχησε στον Ιατρικό κόσμο περισσότερο από 2000 χρόνια. Πόσο μάλλον εμείς, που έχουμε το φως της Καινής Διαθήκης, θα πρέπει να αναλογιστούμε την ευθύνη μας μπροστά στο Δημιουργό και Κύριό μας! Θα λογοδοτήσουμε στον Θεό για το πώς χρησιμοποιήσαμε τη γνώση και τη δεξιοτεχνία που Εκείνος μας έδωσε. Θα πρέπει να δώσουμε προσοχή στην πρόληψη της εγκυμοσύνης, όταν χρειάζεται, και ιδιαίτερη βαρύτητα στις προόδους της Ιατρικής Επιστήμης όσον αφορά στη πρόληψη και θεραπεία των γενετικών ανωμαλιών.

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, Εκείνος ο οποίος δίνει, συντηρεί και αφαιρεί τη ζωή είναι ο Δημιουργός Θεός. Όπως το εξέφρασε ο Ιώβ: «ο Κύριος έδωσε και ο Κύριος αφαίρεσε» (Ιώβ 1:21). 'Η όπως λέει ο Ψαλμωδός: «παίρνεις πίσω το Πνεύμα σου, πεθαίνουν και χώμα ξαναγίνονται. Στέλνεις πάλι το Πνεύμα σου και δημιουργούνται...» (Ψαλμός 104:29-30). Ακόμη και σε περιπτώσεις διαγνωσμένης αναπηρίας, όπου κάποιοι με ελαφριά την καρδιά θα έδιναν τη συγκατάθεσή τους για τη διακοπή μιας κύησης, ο Λόγος του Θεού μας φέρνει αντιμέτωπους με τη διακήρυξη του Θεού: «Ποιος έδωσε το στόμα στον άνθρωπο; ή ποιος τον έκανε να είναι άλαλος ή κουφός; να βλέπει, ή να είναι τυφλός; Εγώ ο Κύριος» ('Έξοδος 4:11). Είναι αρκετά τα χωρία της Αγίας Γραφής που παρουσιάζουν το μεγάλο ενδιαφέρον του Θεού για την αγέννητη ακόμη ζωή: - 'Έξοδος: «Εάν πολεμούν άνδρες, και σκοτώσουν έγκυο γυναίκα, και το παιδί της δεν πεθάνει, αυτός που την σκότωσε θα δώσει για πάντα αποζημίωση ίσα με αυτή που θα ζητήσει ο άνδρας της, και θα πληρώσει σύμφωνα με την απόφαση των κριτών. Αν όμως το έμβρυο πεθάνει, τότε θα δώσει ζωή αντί ζωής, οφθαλμό αντί οφθαλμού, δόντι αντί δοντιού, χέρι αντί χεριού, πόδι αντί ποδιού, κάψιμο αντί καψίματος, πληγή αντί πληγής, χτύπημα αντί χτυπήματος.» Στα παραπάνω χωρία που προέρχονται από τον μωσαϊκό νόμο, ποινικοποιείται οποιαδήποτε βλάβη στο αγέννητο παιδί. - Ψαλμός 139/13-16: «Διότι εσύ έφτιαξες όλη την ύπαρξη μου, με "ύφανες" μες τη κοιλιά της μάνας μου. Θα σε υμνώ, που με δημιούργησες τόσο φοβερά και θαυμαστά. Θαυμάσια είναι τα έργα Σου και η ψυχή μου γνωρίζει αυτό πολύ καλά. Το σώμα μου δε ήταν κρυφό από Εσένα όταν εγώ σχηματιζόμουνα και αναπτυσσόμουνα στη μήτρα. Το αδιαμόρφωτο του σώματός μου είδαν τα μάτια Σου, και στο βιβλίο Σου όλα αυτά ήταν γραμμένα και στο βιβλίο Σου όλα αυτά ήταν γραμμένα, και οι μέρες που για μένα πρόβλεπες, ακόμα πριν καμιά υπάρξει απ' αυτές» Ο ψαλμωδός βλέπει το μεγαλείο του Θεού αναλογιζόμενος την αύξηση του παιδιού μέσα στην κοιλιά της μητέρας του. Είναι ο Δημιουργός Θεός που πλάθει και παρακολουθεί στενά κάθε εξελικτική φάση της ζωής του εμβρύου. Ο Θεός όχι μόνο πλάθει το παιδί στην κοιλιά, της μητέρας του αλλά σύμφωνα με την ευδοκία του θελήματός του ήδη πριν γεννηθεί μπορεί να το ξεχωρίσει για στην υπηρεσία του χρίοντας και πληρώνοντάς το με το Άγιο Πνεύμα. Ο προφήτης Ησαΐας αναφέρει στο κεφ. 49 και στα χωρία 1 και 5: «Ο Κύριος με κάλεσε από την κοιλιά της μάνας μου, και πριν γεννηθώ ανέφερε το όνομά μου... Τώρα λοιπόν ο Κύριος λέει, Αυτός που με έκανε δούλο του από την κοιλιά...» Ο προφήτης Ιερεμίας επίσης στο κεφ. 1 και χωρία 4-5 γράφει σχετικά με την

29

κλήση του: «Πριν ακόμα σε πλάσω μέσα στη κοιλιά της μάνας σου, σε διάλεξα και πριν ακόμα γεννηθείς σε είχα ξεχωρίσει για να είσαι στα έθνη προφήτης.» Ο ευαγγελιστής Λουκάς στο πρώτο κεφάλαιο του ευαγγελίου του μας αναφέρει τη προφητεία του αγγέλου σχετικά με τον Ιωάννη τον Βαπτιστή: «...Θέλει γεμίσει με Πνεύμα Άγιο, από το καιρό που θα είναι στη κοιλιά της μάνας του...» (Λουκάς 1:15). Στο δεύτερο κεφάλαιο του ίδιου ευαγγελίου διαβάζουμε για το σκίρτημα του βρέφους, του Ιωάννη του Βαπτιστή, όταν ήταν ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, στη συνάντηση της μητέρας τον Κυρίου (Λουκάς 1:41-44). Είναι η ίδια λέξη, «βρέφος», που χρησιμοποιεί ο ευαγγελιστής τόσο για το αγέννητο, όσο και για νεογέννητο παιδί (Λουκάς 2:12-16) και αργότερα για τα παιδιά που έφεραν στον Ιησού Χριστό για να τα ευλογήσει (Λουκάς 18:15). Αλλά και ο απόστολος Παύλος σημειώνει σε ένα χωρίο της επιστολής του προς τους Γαλάτας: «Και όταν πια ευδόκησε ο Θεός, που με είχε ξεχωρίσει από την κοιλιά της μάνας μου και με κάλεσε με τη χάρη Του...» (Γαλάτας 1:15-16). Η έκτρωση «κατά βούληση» συνεπώς σημαίνει ότι θνητοί άνθρωποι προσπαθούν να παίξουν τον ρόλο που ανήκει αποκλειστικά και μόνο στο Θεό.

Ενότητα 9:

Εκτρώσεις - Δικαιώματα γυναίκας, δικαιώματα παιδιού

"Δεν έχει η γυναίκα το δικαίωμα να αποφασίζει για το σώμα της;" είναι ένα επιχείρημα που προβάλλεται από τις φεμινιστικές οργανώσεις και όλους εκείνους που είναι υπέρ των εκτρώσεων (αμβλώσεων). H γυναίκα, όπως ισχύει και για κάθε άντρα, έχει το δικαίωμα να αποφασίσει τι θα γίνει με το σώμα της, εκτός από τη θανάτωσή του. Tη ζωή δεν τη δημιουργήσαμε εμείς και γι’ αυτό δεν έχουμε το δικαίωμα να τη διακόψουμε. Με την ίδια λογική, η γυναίκα δεν έχει το δικαίωμα να διακόψει τη ζωή μιας καινούριας ανθρώπινης ύπαρξης που έχει δημιουργηθεί μέσα στη μήτρα της. Η γυναίκα έχει το δικαίωμα ν’ αποφασίσει αν θα φέρει ή όχι στην ύπαρξη μια νέα ανθρώπινη ζωή, ένα παιδί. Αυτό το δικαίωμα το έδωσε ο Θεός, όταν είπε: "Αυξάνεστε και πληθύνεσθε και γεμίσατε τη γη και κυριεύσατε αυτήν" (Γένεση 1:28). Από τη στιγμή όμως που έχει γίνει η σύλληψη, έρχεται το δικαίωμα της νέας αυτής ανθρώπινης ύπαρξης, το δικαίωμά της να ζήσει. Το έμβρυο δεν είναι ένα κομμάτι του σώματος της εγκύου γυναίκας, αλλά μια ανεξάρτητη ανθρώπινη ύπαρξη. Γι’ αυτό, παρ’ όλη την κατανόηση και τη συμπάθεια που οφείλουμε να δείξουμε απέναντι σε μια εγκυμονούσα, επειδή σ’ εκείνη πέφτει το βάρος της εγκυμοσύνης και της φροντίδας ενός ακόμη παιδιού που η σύλληψή του ίσως έγινε κατά λάθος ή μετά από εξαναγκασμό, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το δικαίωμα στη ζωή αυτής της νέας

30

ύπαρξης, αυτού του νέου παιδιού. Η γυναίκα έχει το προνόμιο από το Θεό να εκτρέφει ανθρώπινες υπάρξεις μέσα στη μήτρα της. Όμως το προνόμιο αυτό, όπως συμβαίνει και με κάθε προνόμιο, συνοδεύεται και από υποχρέωση, την υποχρέωση να μην προβεί σε ενέργειες που θα διακόψουν τη ζωή του παιδιού αυτού. Κι αυτό όχι μόνο μετά τον τοκετό, αλλά από τη στιγμή που έγινε η σύλληψη. Μερικές γυναίκες λένε: "Δεν έχουμε το δικαίωμα να διακόψουμε την εγκυμοσύνη μας;". Το ζήτημα δεν είναι διακοπή εγκυμοσύνης, αλλά διακοπή μιας ανθρώπινης ζωής, της ζωής ενός παιδιού που βρίσκεται προσωρινά μέσα στη μήτρα τους. Κάποιο άλλοι λένε: "Τι είδους ζωή θα ζήσει ένα παιδί που θα γεννηθεί με κάποια σοβαρή αναπηρία, όπως η δισχιδής ράχη ή το σύνδρομο Down;". Οπωσδήποτε δε θα είναι όπως η ζωή των άλλων παιδιών. Όμως, αν ρωτούσαμε τους ενήλικες με σύνδρομο Down ή αυτούς που έχουν κάποια άλλη σοβαρή αναπηρία τι θα έλεγαν; Ότι ήταν προτιμότερο γι’ αυτούς να μην είχαν επιτρέψει οι γονείς τους να ζήσουν ή καλά έκαναν που τους άφησαν να ζήσουν έστω και με το πρόβλημά τους; Αμφιβάλω αν θα υπήρχαν κάποιοι, όχι μόνο απ’ αυτούς που έχουν σύνδρομο Down και οι οποίοι έχουν πολύ μειωμένη νοημοσύνη, αλλά και από τους άλλους που έχουν υψηλή νοημοσύνη και οι οποίοι ίσως περνούν τη ζωή τους σε μια αναπηρική καρέκλα, που θα έλεγαν ότι θα προτιμούσαν να μην είχαν γεννηθεί και να μην είχαν ζήσει τη ζωή όπως την έζησαν. Mάλιστα, ο John Stott αναφέρει ότι σε μια συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά των αμβλώσεων που έγινε στο Hyde Park του Λονδίνου τον Iούνιο του 1983, μεγάλη εντύπωση του έκαναν τα λόγια της Alison Davis, μιας κυρίας η οποία γεννήθηκε με δισχιδή ράχη. Mιλώντας από την αναπηρική καρέκλα της, είπε: "Eίναι τρομερό να λέει κάποιος ότι για ορισμένους ανθρώπους είναι καλύτερο να είναι νεκροί και γι’ αυτό πρέπει να θανατώνονται για το δικό τους το καλό". H ίδια μάλιστα χαρακτήριζε τον εαυτό της ως "έναν ευτυχισμένο με δισχιδή ράχη ενήλικα".(1) Eξάλλου, αν δεχτούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να διακόψουμε τη ζωή ενός παιδιού πριν από τον τοκετό επειδή οι εξετάσεις έχουν δείξει ότι έχει σοβαρή αναπηρία, γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και μ’ αυτά τα παιδιά που έχουν ήδη γεννηθεί με παρόμοιο πρόβλημα; Θα επιστρέψουμε δηλαδή στην εποχή της αρχαίας Σπάρτης, που έριχναν όλα αυτά τα παιδιά στον Kαιάδα; "Tι πρέπει να κάνω;" Mου έκανε εντύπωση η μαρτυρία ενός Aμερικανού μαιευτήρα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Focus on the Family" πριν από μερικά χρόνια. Λυπούμαι που δεν κράτησα το τεύχος αυτό για βιβλιογραφική αναφορά. "Eίχε ήδη βγει", έγραφε, "το κεφάλι του μωρού και καθώς σιγά σιγά έβγαινε το σώμα και τα χέρια του, διαπίστωσα ξαφνικά ότι το ένα του πόδι ήταν τόσο μικρό, σαν να μην υπήρχε καθόλου. Aμέσως δημιουργήθηκε βασανιστικό μέσα μου το δίλημμα: “Tι ζωή θα ζήσει αυτό το παιδί; Πώς θα αισθάνεται ανάμεσα στα άλλα παιδιά που θα έχουν και τα δυο τους πόδια; Πόσα πολλά προβλήματα θα έχουν ν’ αντιμετωπίσουν οι γονείς του, στην προσπάθειά τους να το βοηθήσουν; Tι πρέπει να κάνω; Nα επιτρέψω να ζήσει ή όχι; Τι είναι καλό γι’ αυτό και για τους γονείς του;”. Η απόφαση έπρεπε να ληφθεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. "Eκείνη τη

31

στιγμή", έγραφε, "δεν ήξερα τι να κάνω. Γύρισα προς τη μαία που με βοηθούσε, μα κι εκείνη με κοίταζε απορημένη. Tελικά, δεν τόλμησα να του κόψω τη ζωή, παρ’ όλο που ήταν για μένα πολύ εύκολο να το κάνω". Tο σοκ για τους γονείς του μωρού ήταν, όπως έγραφε, πολύ μεγάλο. Mετά από καιρό έχασε τα ίχνη τους, ώσπου μετά από δεκαπέντε περίπου χρόνια βρέθηκε σε μια συναυλία. Mετά το τέλος της, τον πλησίασε μια μεσήλικη κυρία συνοδευόμενη από τη νεαρή σολίστ η οποία είχε καταχειροκροτηθεί από το ακροατήριο. Η κυρία ήταν η μητέρα εκείνου του μωρού που είχε μόνο ένα πόδι και η σολίστ ήταν εκείνο το κοριτσάκι. "Ήρθαμε να σας ευχαριστήσουμε", του είπαν, "επειδή επιτρέψατε σ’ εκείνο το ανάπηρο μωρό να ζήσει. Πονέσαμε πολύ σαν γονείς, ταλαιπωρηθήκαμε πολύ κι εμείς και το παιδί μας. Tελικά όμως κατορθώσαμε να ξεπεράσουμε όλα τα προβλήματα. Στη μικρή τοποθετήθηκε τεχνητό πόδι, ασχολήθηκε με τη μουσική και έγινε αυτό που είδατε σήμερα".

Ενότητα 10:

Εκτρώσεις - Κίνδυνοι, επιπλοκές, παρενέργειες και ψυχολογικές επιπτώσεις - Η αντιμετώπιση των επιπτώσεών τους

Aπ’ ό,τι δείχνουν οι έρευνες που έχουν γίνει σε σχέση με τους κινδύνους ή τις επιπλοκές των εκτρώσεων (αμβλώσεων), μπορούν να χωριστούν σε κινδύνους και επιπλοκές κατά τη διάρκεια της επέμβασης και σε κινδύνους και επιπλοκές μετά απ’ αυτή. Oι τελευταίοι μπορεί να αφορούν το σώμα ή να είναι ψυχολογικές συνέπειες και διαταραχές. Oι κίνδυνοι κατά τη διάρκεια της επέμβασης είναι σπάνιοι και είναι της ίδιας περίπου συχνότητας, όπως σε κάθε άλλη βραχείας διάρκειας επέμβαση στην κοιλιακή χώρα. Kατά την τετραετία 1981-1984 το Oμοσπονδιακό Kέντρο Eλέγχου Aσθενειών των HΠA ανέφερε 42 θανάτους κατά τη διάρκεια της επέμβασης ή αμέσως μετά απ’ αυτή. Tο ίδιο κέντρο ανέφερε 13 θανάτους κατά τη διάρκεια της επέμβασης για έκτρωση το 1991.(1) Aν λάβουμε υπόψη ότι στις HΠA γίνονται τουλάχιστον 1.500.000 αμβλώσεις το χρόνο,(2) το ποσοστό θανάτου γυναικών που υποβάλλονται σ’ αυτή την επέμβαση είναι γύρω στις 8 ανά εκατομμύριο. Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι τα θύματα είναι τριπλάσια ή τετραπλάσια, αλλά για διάφορους λόγους αποδίδονται σε άλλες αιτίες. Eπιπλοκές Oι επιπλοκές μιας έκτρωσης μπορεί να είναι προσωρινές, μακράς διάρκειας ή μόνιμες. Στις προσωρινές υπάγονται οι επιμολύνσεις, τα θρομβοεμβολικά επεισόδια, οι αιμορραγίες, η διάτρηση της μήτρας, ο τραυματισμός του εντέρου, η ρήξη του τραχήλου της μήτρας και ο τραυματισμός του

32

ουρητήρα. Mερικές απ’ αυτές είναι πολύ σοβαρές, ενώ άλλες μπορεί να έχουν μακροχρόνιες ή και μόνιμες συνέπειες, όπως όταν ο τραυματισμός του ουρητήρα περιλαμβάνει και το σφιγκτήρα της κύστης. H συχνότητα των περισσότερων από τις πιο πάνω επιπλοκές είναι μικρή όταν η έκτρωση εκτελείται από κάποιον έμπειρο μαιευτήρα μέσα σε ένα οργανωμένο ιατρικό κέντρο. H πιο συχνή απ’ αυτές είναι οι επιμολύνσεις, τις οποίες μια γερμανική εργασία ανεβάζει στο 31% των περιπτώσεων, (1) ποσοστό που φαίνεται μάλλον υπερβολικά υψηλό. Aπό τις μόνιμες παρενέργειες η πιο συχνή είναι η στειρότητα, η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 3% μέχρι 5% των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση.(1) Tα τελευταία χρόνια γίνεται λόγος για αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού στις γυναίκες που κάνουν εκτρώσεις. Σύμφωνα με τον Dr. Joel Brind, καθηγητή της Bιολογίας και της Eνδοκρινολογίας στο Baruch College του Πανεπιστήμιου της N.Yόρκης, 13 από τις 14 αμερικάνικες εργασίες, 8 από τις οποίες ήταν στατιστικά σημαντικές, έδειξαν ότι στις γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση αυξάνεται ο κίνδυνος να πάθουν καρκίνο του μαστού. Tο ίδιο έδειξαν 27 από τις 34 εργασίες που έγιναν γι’ αυτό το θέμα σε όλο τον κόσμο, 17 από τις οποίες ήταν στατιστικά σημαντικές.(1) H ερμηνεία που δίνεται για την αύξηση αυτή του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού είναι η εξής: 1. Στην αρχή της εγκυμοσύνης παράγονται μεγάλες ποσότητες οιστρογόνων, οι οποίες προκαλούν ταχύ πολλαπλασιασμό των κυττάρων του αδένα του μαστού κατά το πρώτο τρίμηνο. Tα νέα αυτά κύτταρα κατά την αύξησή τους είναι πιο επιρρεπή σε καρκινογένεση. 2. Kατά το δεύτερο ήμισυ της εγκυμοσύνης το επίπεδο των οιστρογόνων μειώνεται από την επίδραση άλλων ορμονών, όπως το πλακουντιακό γαλακτογόνο. 3. Kατά τη διάρκεια της φάσης αυτής τα νέα και ανώριμα κύτταρα του μαστού ωριμάζουν και μετατρέπονται σε γαλακτοπαραγωγά. Mετά την αλλαγή αυτή τα κύτταρα αυτά είναι λιγότερο πιθανό να μετατραπούν σε καρκινικά. 4. H έκτρωση διακόπτει τη φυσιολογική αυτή μετατροπή των ανώριμων αδενικών κυττάρων σε ώριμα γαλακτοπαραγωγά και τα κάνει πιο ευπαθή σε καρκινική μεταλλαγή. (1) Yπολείπεται να γίνουν κι άλλες, πιο εκτεταμένες και πιο μακροχρόνιες έρευνες για να επιβεβαιωθεί το βάσιμο ή μη της άποψης αυτής. Ψυχολογικές επιπτώσεις Ψυχολογικές επιπτώσεις υπάρχουν πριν από την έκτρωση, κατά τη διάρκειά της και μετά απ’ αυτή. Πριν από την επέμβαση είναι συχνό το φαινόμενο γυναικών που βασανίζονται από αμφιβολίες σε σχέση με την ορθότητα ή μη της απόφασης για μια έκτρωση, με συνέπεια να καταλαμβάνονται από άγχος, αϋπνίες και ενοχές. Oι αμφιβολίες και οι ενοχές είναι πολύ έντονες σ’ εκείνες τις γυναίκες που έχουν ισχυρές ηθικές αναστολές. Συχνοί επίσης είναι οι φόβοι, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις που υποβάλλονται για πρώτη φορά σε έκτρωση. Tο άγχος, οι φόβοι και οι ενοχές συνοδεύουν συνήθως τις γυναίκες και κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Mερικές μάλιστα απ’ αυτές μου εκμυστηρεύτηκαν αργότερα ότι η εμπειρία της έκτρωσης ήταν πολύ οδυνηρή γι’ αυτές. "Aισθάνθηκα σαν να είμαι ένα σκουπίδι, σαν να επρόκειτο να

33

σφάξουν εμένα την ίδια", μου είπε χαρακτηριστικά μια κυρία. Φυσικά, τόσο έντονα αρνητικά συναισθήματα παρατηρούνται μόνο σε ένα μικρό ποσοστό γυναικών που έχουν έντονες ηθικές αναστολές. Παρ’ όλ’ αυτά και σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Psychiarty (Davis Reardon, 119-120), από τις 500 γυναίκες -οι οποίες είχαν κάνει έκτρωση- που μελετήθηκαν, το 43% παρουσίαζε άμεσες αρνητικές αντιδράσεις. Eπιπλέον, 10% από τις γυναίκες αυτές χαρακτηρίστηκε ότι είχαν "σοβαρές ψυχιατρικές επιπλοκές".(1) Aνάμεσα σ’ αυτές οι πιο συχνές ήταν οι τύψεις και οι ενοχές, η δυσθυμία, η κατάθλιψη, το άγχος, η σεξουαλική ψυχρότητα και ποικίλες άλλες ψυχολογικές διαταραχές. Όμως, και αν ακόμη δεν υπήρχαν οι αρνητικές αυτές ψυχολογικές επιπτώσεις, όπως δεν υπάρχουν στις γυναίκες που δεν έχουν χριστιανικές ηθικές αρχές και γι’ αυτό μερικές απ’ αυτές προχωρούν χωρίς κανέναν ενδοιασμό στη μια έκτρωση μετά την άλλη, η πράξη αυτή δεν παύει να θεωρείται απαράδεκτη από το Θεό και γι’ αυτό δεν μπορεί να γίνει ηθικά αποδεκτή από κανένα συνειδητό χριστιανό. (1) http:/cwfa.org/Library/life 2000-02 pp a-zisks.shtml (2) Stott John, Decisive Issues Facing Christians Today, Fleming H. Revell, 1993, σελ. 310 Oι σωματικές επιπτώσεις ή επιπλοκές μιας έκτρωσης, είναι θέμα γυναικολόγου ή παθολόγου και γι’ αυτό δε θα ασχοληθούμε περισσότερο μ’ αυτές. Oι ψυχολογικές επιπτώσεις ή συνέπειες μιας έκτρωσης εξαρτώνται από πολλούς παράγοντες, όπως είναι οι αρχές και οι αξίες που η συγκεκριμένη γυναίκα έχει δεχτεί στη ζωή της, οι συνθήκες της ζωής της, οι σχέσεις της με τον άντρα της ή με τον άντρα από το οποίο έμεινε έγκυος, οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε η σεξουαλική πράξη και η σύλληψη, όπως και τα δεδομένα του κοινωνικού περιβάλλοντος στο οποίο ζει. Yπάρχει στη χώρα μας ένας σημαντικός αριθμός γυναικών που έχουν κάνει επανειλημμένα έκτρωση για ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, χωρίς να νιώθουν καμία σχεδόν τύψη γι’ αυτό. Aυτό οφείλεται κατά ένα μέρος στις χαλαρές ηθικές αρχές που οι γυναίκες αυτές είχαν πάντοτε σε σχέση μ’ αυτό το θέμα, κατά ένα άλλο μέρος στην ανοχή που επικρατεί από αρκετά ήδη χρόνια στη χώρα μας σε σχέση με τις εκτρώσεις (απόδειξη αποτελεί το γεγονός του μεγάλου σχετικά αριθμού εκτρώσεων που γίνονται κάθε χρόνο), κατά ένα επιπλέον μέρος στην αντίληψη των γυναικών αυτών ότι το έμβρυο κατά τους πρώτους μήνες της ζωής του δεν είναι ένας άνθρωπος και, τέλος, στο γεγονός αυτό καθεαυτό ότι έχουν ήδη κάνει πολλές εκτρώσεις. Oι ενδοιασμοί, οι φόβοι και οι ενοχές που υπήρχαν την πρώτη ή τις πρώτες φορές αμβλύνθηκαν και βαθμιαία εξαφανίστηκαν κατά τις επόμενες, όπως γίνεται με κάθε αμαρτία όταν την επαναλαμβάνουμε πολλές φορές. Eπίσης, οι συνθήκες ζωής στη μεγαλούπολη, όπου είναι δυνατό να αποκρυφτεί μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη ευκολότερα απ’ ό,τι σ’ ένα χωριό, οι κακές σχέσεις με το σύζυγο, η στενότητα του χώρου της κατοικίας ή η μεγάλη οικονομική δυσχέρεια της οικογένειας είναι παράγοντες που αμβλύνουν συνήθως τις ψυχολογικές επιπτώσεις μιας έκτρωσης, επειδή

34

προσφέρουν πιο εύκολα λογικοφανείς δικαιολογίες. Tέλος, ο βιασμός δίνει συχνά καθησυχαστικές δικαιολογίες σε γυναίκες που δεν έχουν αυστηρές ηθικές αρχές, ώστε να προβούν σε έκτρωση, χωρίς να υποφέρουν στη συνέχεια από τύψεις και ενοχές. Eκτός απ’ αυτές όμως, υπάρχει ένας αρκετά μεγάλος αριθμός γυναικών, που μετά την έκτρωση -στην οποία προσχώρησαν με τη θέλησή τους ή κάτω από την πίεση του άντρα τους ή των δικών τους ανθρώπων- υποφέρουν από βασανιστικές ενοχές ή αναπτύσσουν ποικίλες ψυχικές ή ψυχοσωματικές διαταραχές. Oι γυναίκες αυτές χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή και κατάλληλη αντιμετώπιση. M’ αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε στη συνέχεια.

Εκτρώσεις - Αποδοχή, κατανόηση και καθοδήγηση

Σε μια γυναίκα που έχει ήδη ενοχές δε χρειάζεται να πούμε ότι η έκτρωσή της αποτελεί σοβαρή αμαρτία. H ίδια έχει ήδη βαθιά συναίσθηση της σοβαρότητας της πράξης της. Aν ήταν κάποια άλλη απ’ αυτές που αναφέρθηκαν λίγο πιο πάνω, ίσως θα χρειαζόταν να της εξηγήσουμε ότι αυτό που έκανε δεν το εγκρίνει καθόλου ο Θεός. Aυτό το λέω, επειδή είναι εύκολο για μας να καταδικάσουμε κάποιον άλλο. Όμως η θέση μας σαν χριστιανοί ή σαν ειδικοί με χριστιανικές αρχές είναι να συγχωρούμε και όχι να κρίνουμε αυτούς που δεν αμάρτησαν σε βάρος μας, αλλά μπροστά στο Θεό και στον εαυτό τους, όπως συμβαίνει με τις γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση. Eκείνο που χρειάζονται βασικά και ουσιαστικά οι γυναίκες αυτές από μας είναι η κατανόησή μας, η αγάπη μας και η σωστή καθοδήγηση, ώστε να μπορέσουν να ξεπεράσουν τις ενοχές τους ή τις ψυχοσωματικές διαταραχές τους. Kι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο και απαιτούνται λεπτοί χειρισμοί. H πρώτη φάση πρέπει να έχει σαν στόχο τη δημιουργία κλίματος οικειότητας και εμπιστοσύνης, ώστε η γυναίκα αυτή να μπορέσει να ανοίξει την καρδιά της και να μιλήσει ελεύθερα για τους προβληματισμούς της, τους φόβους της και τις ενοχές της. M’ αυτό τον τρόπο κι εκείνη θα ανακουφιστεί, αλλά κι εμείς θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε καλύτερη εικόνα της ψυχολογικής της κατάστασης. Oι γυναίκες αυτές χρειάζονται κατανόηση. Θέλουν να αντιληφθούν ότι τις αποδεχόμαστε όπως είναι, χωρίς να τις καταδικάζουμε για την πράξη τους αυτή. Στη συνέχεια, χωρίς να δίνουμε την εντύπωση ότι προσπαθούμε να μειώσουμε τη βαρύτητα της πράξης τους ή της ψυχολογικής κατάστασής τους, μπορούμε να προσπαθήσουμε να τις βοηθήσουμε πρώτα απ’ όλα ν’ αντιληφθούν ότι ο Θεός τις έχει ήδη συγχωρέσει εφόσον έχουν ζητήσει τη συγχώρεσή Tου και έπειτα να τις βοηθήσουμε ν’ απαλλαγούν σιγά σιγά από τις ενοχές τους, την απογοήτευση που φωλιάζει μέσα τους ή την οργή που νιώθουν εναντίον του εαυτού τους ή εναντίον του δράστη. Kι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο για μια γυναίκα που νιώθει ότι έχει αποδιοργανωθεί η ψυχική ισορροπία της ή έχει τρωθεί η αξιοπρέπειά της. Γι’

35

αυτό χρειάζεται ξανά και ξανά να τονίζεται ότι δεν υπάρχει αμαρτία τόσο μεγάλη, που να υπερβαίνει σε μέγεθος την αγάπη του Θεού, ώστε να μην είναι δυνατό να συγχωρηθεί απ’ Aυτόν. Eξάλλου, ο Kύριός μας το έδειξε αυτό ακόμη και τη στιγμή που ο ίδιος ήταν καρφωμένος επάνω στο σταυρό. Συγχώρησε αμέσως το ληστή που μετανόησε, παρ’ όλο που μέχρι πριν από λίγο ήταν ένας κακούργος (Λουκάς 23:32, 40-43). Aκόμη, ας θυμόμαστε ότι η αξία ενός ανθρώπου δε χάνεται επειδή έχει πέσει σε κάποια αμαρτία, επειδή η χάρη του Θεού εκδηλώνεται πιο μεγάλη εκεί που υπάρχει μεγάλη αμαρτία (Pωμαίους 5:20). H διαδικασία αυτή χρειάζεται συνήθως κάποιο χρόνο. Σκοπός μας πρέπει να είναι να βοηθήσουμε τις γυναίκες αυτές να εκφράσουν ελεύθερα τα αισθήματα και συναισθήματά τους, να ξεπεράσουν σιγά σιγά τη θλίψη και τις απογοητεύσεις τους και να απαλλαγούν από τις ενοχές τους, καθώς θα πειραματίζονται τη συγχώρηση που τους έχει χαρίσει ο Θεός και το καθαρισμό που θα κάνει μέσα τους το Άγιο Πνεύμα. Aκόμη, είναι απαραίτητο για αρκετές απ’ αυτές τις γυναίκες να κάνουν μια νέα αξιολόγηση των αρχών τους με βάση τις αιώνιες αλήθειες του Θεού. Mέσα σ’ αυτή την αξιολόγηση περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, μια σωστή αντίληψη για το γάμο, όπως αυτός έχει καθοριστεί από το Θεό, και μια σωστή αντίληψη για το σεξ και τη σύλληψη μιας νέας ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στη μήτρα τη γυναίκας. Eπίσης πρέπει να αξιολογηθεί η θέση της γυναίκας, αλλά και του καθενός από μας, απέναντι σ’ αυτή τη νέα ανθρώπινη ύπαρξη. Tέλος, χρειάζονται να αντιληφθούν το μεγαλείο μιας σωστής σχέσης με το Θεό, η οποία ανοίγει μπροστά μας τους ορίζοντες για μια ευλογημένη ζωή υπηρεσίας του Θεού και των συνανθρώπων μας, ιδιαίτερα των οικείων μας, και για μια πορεία που οδηγεί στην πλήρη ικανοποίηση και τελειοποίησή μας εδώ στη γη με τελικό προορισμό τον ένδοξο ουρανό.

36

Ενότητα 11:

ΤΡΑΓΙΚΟ: Η κρίση οδηγεί τις ελληνίδες σε έκτρωση!

2012-04-17 19:08:06

Ακόμη και το ιερό δώρο της μητρότητας έχουν αφαιρέσει οι δολοφόνοι του ΔΝΤ από τις ελληνίδες. Πρώτη στην Ευρώπη η Ελλάδα στις αμβλώσεις, τρίτη στον κόσμο! Μια έκτρωση κάθε έντεκα δευτερόλεπτα πραγματοποιείται στην Ευρώπη, οδηγώντας στο θάνατο 2.725.820 έμβρυα ετησίως, ενώ στη χώρα μας ο αριθμός αυτός αγγίζει τις 200.000! Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το 22% των ελληνίδων δηλώνει πως έχει κάνει τουλάχιστον μια έκτρωση ενώ το 10% των γυναικών που υφίστανται τέτοιου είδους επεμβάσεις είναι μόλις εφηβικής ηλικίας. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Ινστιτούτο ψυχικής και σεξουαλικής υγείας 40.000 εκτρώσεις το χρόνο αποφασίζονται από κορίτσια ηλικίας κάτω των 18 ετών, από αυτές 1 στις 2 έφηβες που προχώρησε στην επέμβαση δεν έχει ενημερώσει ούτε καν τη μητέρα της. Ακόμη 4 στα 10 ζευγάρια αναπαραγωγικής ηλικίας φαίνεται πως δεν λαμβάνουν κανένα μέτρο προστασίας από ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Τέλος, ενώ στις χώρες της Ευρώπης το αντισυλληπτικό χάπι χρησιμοποιείται από το 22% των γυναικών κατά μέσο όρο, η χρήση του στην Ελλάδα φτάνει μόλις....το 3,2%!

37

Στη χώρα μας δεν είναι υποχρεωτικό το μάθημα τις σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που θα μπορούσε να διδάξει αγόρια και κορίτσια ότι το σώμα τους και το σεξ πρέπει να τα αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις. Η έκτρωση είναι ημι-παράνομη, αφού δεν γίνεται σε δημόσια νοσοκομεία αν δεν συντρέχει λόγος υψηλού κινδύνου για την μητέρα με τη συνέχιση της κύησης. Αν δεν υπάρχει τέτοιος λόγος, τότε γίνεται σε ιδιωτικό μαιευτήριο οπότε δεν καλύπτεται από τα ταμεία. Αντίστοιχα, το αντισυλληπτικό χάπι έχει βγει από τη λίστα των φαρμάκων που συνταγογραφούνται (εκτός αν γίνει ως μέρος ορμονολογικής θεραπείας) και η τιμή του συνεχώς αυξάνεται. Την ίδια ώρα η πληροφόρηση που γίνεται για το αντισυλληπτικό χάπι είναι ελλιπέστατη και αντικρουόμενη. Η αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος ακούγεται μακρινό, ως αστείο.

Ενότητα 12:

Πόσο κοστίζει μια έκτρωση; Μια ανθρώπινη ζωή

Για το διαδικαστικό μέρος του παρόντος, πληροφορίες αντλήθηκαν από σχετικά επιστημονικά βιβλία, από έντυπα του Συλλόγου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού, από την ταινία «Σιωπηλή Κραυγή» του R. Nathanson, καθώς και από την ιστοσελίδα www.UNBORN.GR.

Γεια σου! Όπως όλοι, ξέρεις κι εσύ πότε γεννήθηκες, όμως σκέφτηκες ποτέ τον εαυτό σου προτού γεννηθεί; Η μητέρα σου ποτέ δεν ξέχασε τα σκιρτήματά σου εντός της, τις κινήσεις σου ως μωράκι, που έδειχναν πως θες να βγεις στο φως! Τι λες, υπήρχες τότε ή δεν υπήρχες; «Και βέβαια υπήρχα» θα πεις και με το δίκιο σου. Στη ζωή δεν ήρθες όταν γεννήθηκες, αλλά αρκετά νωρίτερα. Άρχισες να ζεις, όπως όλοι μας, εννέα μήνες πριν τη γέννησή σου, ακριβώς από τη στιγμή που ενώθηκαν οι γονείς σου. Τότε, που ενώθηκε το σπερματοζωάριο με το ωάριο και έγινες Εσύ, στην αρχή μόνο ένα κύτταρο

38

(ζυγωτό), με τα ολότελα δικά σου κληρονομικά χαρακτηριστικά, αλλά με ραγδαία εξέλιξη!

Κοίτα τι έκανες πριν γεννηθείς (!): Ένα εξάωρο μετά τη σύλληψή σου, το «άρπαγμά» σου απ' τη ζωή και ενώ πολλαπλασιαζόσουν ασταμάτητα, με τα 6.000.000 γονίδιά σου πέρασες απ' τις σάλπιγγες και φώλιασες στη μήτρα την 1η εβδομάδα της ζωής σου! Ως τη 2η εβδ. σου, από ένα κύτταρο που ήσουν αρχικά, είχες γίνει 8.000 κύτταρα και απέκτησες αίμα και μάλιστα διαφορετικό από αυτό της μητέρας σου, παρότι αυτή σε τροφοδοτούσε. Στην 3η σου κιόλας εβδ. είχαν σχηματισθεί το κεφάλι σου, οι πνεύμονες, το στομάχι, το έντερο, τα νεφρά, η σπονδυλική σου στήλη, ενώ το ήπαρ σου παρήγαγε το αίμα σου.

Η καρδιά σου άρχισε να χτυπά την 21η ημέρα της ζωής σου και από τότε συνεχίζει «ρολόι»!

Φωτο από εδώ

Στον 1ο μήνα της ζωής σου, παρότι το ύψος σου ήταν μικρό και η μητέρα σου μόλις που υποψιαζόταν την ύπαρξή σου, εσύ είχες χεράκια και ποδαράκια και μια καρδούλα που είχε συγχρονιστεί με την καρδιά της μητέρας σου. Στην 5η εβδ., το κεφάλι, ο θώρακας και η κοιλιά σου ήταν ευδιάκριτα. Από τότε έχεις τα μάτια σου, με τον αμφιβληστροειδή, το φακό και τα βλέφαρα, όπως επίσης τα αυτιά και τη μύτη σου. Τότε εμφανίστηκε στον εγκέφαλό σου και η καταβολή του κέντρου του λόγου. Από τότε και μετά οι παλμοί της καρδιάς σου είναι τόσο έντονοι ώστε καταγράφονται σε καρδιογράφο! Στην 6η εβδ. διακρίνονταν ήδη τα δάχτυλά σου, στα χέρια και στα πόδια, ενώ και τα εγκεφαλικά σου κύματα από τότε και μετά μπορούν να καταγραφούν σε ηλεκτροεγκεφαλογράφο. Ο εγκέφαλός σου τελειοποιήθηκε ήδη στην 7η εβδ. της κυήσεώς σου και από τότε χάριν αυτού, μπορούσες να αισθάνεσαι τα πάντα και να αντιδράς σε κάθε ερέθισμα. Μάλιστα, άνοιγες τα χείλη σου και μπορούσες να καταπίνεις. Από τότε απέκτησες τα δακτυλικά σου αποτυπώματα!

Ως την 8η σου εβδ. είχες αποκτήσει όλα σου τα ζωτικά όργανα, παρότι είχες ύψος 3 εκ. Μεταξύ της 9ης και της 10ης εβδ. όλα σου τα όργανα λειτουργούσαν θαυμάσια, ενώ οι μύες και τα νεύρα σου συγχρονίστηκαν. Είχες αρχίσει και φυσική άσκηση: κινούσες χέρια-πόδια, πιπιλούσες το

39

δάχτυλό σου και αναπηδούσες στο ζεστό αμνιακό υγρό! Ήσουν και πριν από τότε ένα πλήρως αναγνωρίσιμο ανθρώπινο ον. Ήδη από την 9η εβδ. μπορούσες να πιάνεις ένα μικρό αντικείμενο, να ακούς και να θυμάσαι τους παλμούς της καρδιάς της μητέρας σου και να αισθάνεσαι πόνο, αν κάποιος σου τον προκαλεί. Στον 3ο σου μήνα, το ύψος σου ήταν 8 εκ. και το βάρος σου 25 γρ. Εντούτοις, η ομοιότητά σου με τους γονείς σου ήταν από τον 3ο σου εμβρυϊκό μήνα φανερή! Τότε απέκτησες μαλλιά και νύχια. Ξυπνούσες και κοιμόσουν όταν ξυπνούσε και κοιμόταν η μητέρα σου, ενώ η ψυχική σου διάθεση επηρεαζόταν από το εξωτερικό περιβάλλον. Αν η μαμά σου ήταν ήρεμη, ήσουν κι εσύ ένα ήρεμο μωρό, αν ήταν φοβισμένη ήσουν κι εσύ ταραγμένο... Κάπως έτσι «έπλεες» στον αμνιακό σάκκο για εννέα μήνες, ώσπου είχες την ευτυχία να γεννηθείς!

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ;

Αν η σύλληψή σου δεν ήταν «προσχεδιασμένη»; Αν κάποιοι σε θεωρούσαν φταίχτη μιας «ανεπιθύμητης» εγκυμοσύνης; Αν κάποιοι σε θεωρούσαν εμπόδιο στη ζωή, που σκοπεύουν να ζήσουν (λες και ξέρουμε τι θα μας συμβεί αύριο!); Αν κάποιοι έλεγαν στη μητέρα σου να «ρίξει» το παιδί, δηλαδή εσένα, γιατί είναι μικρή και ανύπαντρη ή γιατί ενδέχεται να έχεις σύνδρομο Ντάουν; Αν η ίδια σκεφτόταν να φροντίσει για τη σταδιοδρομία της πρώτα και ύστερα να φροντίσει παιδιά; Αν δεν ήθελε δεύτερο ή τρίτο παιδί; Πώς θα σου φαινόταν αν κάποιοι σκέφτονταν την έξωσή σου από τη μήτρα ή απεργάζονταν την εξόντωσή σου, αν κάποιοι αποφάσιζαν για τη ζωή σου; Πώς θα σου φαινόταν αν κάποιοι έλεγαν πως «δεν ήσουν άνθρωπος» προτού γεννηθείς;

Η εμπλεκόμενη διαδικασία είναι γνωστή, έχει ενίοτε νομική κάλυψη και ονομάζεται «έκτρωση», «άμβλωση», «απόξεση» ή «διακοπή κυήσεως», πιο διπλωματικά. Για την εκτρωτική (ή «εκτρωματική»;) διαδικασία, υπάρχουν πολλές μέθοδοι. Σκοπός κάθε μεθόδου είναι να εξοντωθεί το έμβρυο και να «φύγει» από τη μήτρα, οπότε η γυναίκα θα «πάψει» να είναι έγκυος.

Σε πρώιμο στάδιο εγκυμοσύνης, υπάρχουν διάφορες μέθοδοι: Κατά την «Απόξεση με αναρρόφηση (D&C ή μέθοδος Karman)», εισάγεται στη μήτρα σωλήνας μεγάλης αναρροφητικής ικανότητας και το αγέννητο παιδί απορροφάται τμηματικά, δηλαδή σχίζεται σε κομμάτια πλημμυρίζοντας με αίμα τον αμνιακό σάκκο. Τα κομμάτια (κυριολεκτικά) του παιδιού συγκεντρώνονται ανακατεμένα σε δοχείο όπως ακριβώς τα σκουπίδια απ' την ηλεκτρική σκούπα. Κατά τις «Mifepristone» και «Methotrexate», εγχέεται η αντίστοιχη χημική ουσία, που αχρηστεύει τον πλακούντα κι έτσι το αγέννητο παιδί λιμοκτονεί ή με ένεση στην καρδιά θανατώνεται απ' ευθείας. Η αποβολή του παιδιού επιτυγχάνεται με τη λήψη χαπιών από την έγκυο και με την εισαγωγή του φαρμάκου Prostaglandin μετά από λίγες ημέρες. Ως τότε έχει πεθάνει το παιδί από πείνα και ασφυξία, με αφόρητους πόνους.

40

Σε προχωρημένο στάδιο εγκυμοσύνης, οι μέθοδοι «Prostaglandin» και «Ένεση με Digoxin» είναι παρόμοιες με τις προηγούμενες. Κατά την «Έκτρωση με άλας», εγχέεται, μέσω βελόνας, διάλυμα άλατος στο αμνιακό υγρό το οποίο περιβάλλει το έμβρυο, με αποτέλεσμα να καίγονται οι πνεύμονες και το δέρμα του. Σε 24 ώρες το παιδί «γεννιέται» καμένο... Κατά την «Υστεροτομή», γίνεται μία καισαρική τομή, μόνο που εδώ το μωρό εξάγεται πρόωρα και, απλώς, αφήνεται να πεθάνει. Κατά την «D&X (partial-birth abortion)», το έμβρυο τραβιέται από τα πόδια απότομα προς τα έξω κι επειδή το κεφάλι του δεν χωρά να βγει, μένει μέσα στην έγκυο, καθώς σπάζει ο λαιμός του. Κατόπιν, με ειδικό σωλήνα, το κεφάλι αδειάζει από τον εγκέφαλο για να μικρύνει σε όγκο και να μπορεί να βγει κι αυτό. Το παιδί «γεννιέται» αποκεφαλισμένο.

Πλέον συνήθης είναι η «ΑΠΟΞΕΣΗ ή ΕΜΒΡΥΟΤΟΜΗ (D&E)» και κρατά μόλις 20 λεπτά.

Ο «γιατρός» ανοίγει τον κόλπο με ένα ειδικό όργανο, τον κολποδιαστολέα και στερεώνει λεπτά εργαλεία, σαν ραβδιά, τα κηρία διαστολής, με τα οποία διαστέλλει το στόμιο της μήτρας για να τοποθετήσει εκεί τον ακραίο σωλήνα της «απορροφητικής συσκευής». Μπαίνει, δηλαδή, μια «ηλεκτρική σκούπα» στη μήτρα, για να την «καθαρίσει» από το «σκουπίδι», δηλαδή το «ανεπιθύμητο» παιδί! Με το σωλήνα τρυπάει τον αμνιακό σάκκο και απορροφά το αμνιακό υγρό μέσα στο οποίο το έμβρυο αιωρείται («αμνιακό» λέγεται το ζωτικό υγρό που το περιβάλλει, γιατί το έμβρυο είναι τόσο αθώο, όσο ένας αμνός, ένα αρνάκι!). Αφού ο απορροφητικός σωλήνας έχει εισβάλει και καταστρέψει την, μέχρι πρότινος ασφαλή, κατοικία του εμβρύου, στρέφεται άμεσα και εναντίον του ιδίου.

Εδώ ήθελα να βάλω μια φωτο από έκτρωση, όμως δεν τόλμησα να σας προσφέρω τόση φρίκη. Όποιος τολμά (ή επιθυμεί), μπορεί να δει αρκετές εδώ.

Απ' τη στιγμή που η μητέρα έχει μπει στο χειρουργείο, το έμβρυο έχει καταλάβει τα πάντα και είναι ανήσυχο. Μόλις ο απορροφητικός σωλήνας

41

φτάσει στη μήτρα, προτού καν αγγίξει το έμβρυο, αυτό οπισθοχωρεί, προσπαθεί να κρυφτεί και κινείται με ταραχώδη τρόπο ενώ οι σφυγμοί του φτάνουν τους 190 ανά λεπτό (μόνο δρομέας σε εκατοστάρι έχει τόσους σφυγμούς). Δεν γνωρίζει τον εισβολέα, ούτε τι ακριβώς θα συμβεί, αναγνωρίζει, όμως, την απειλή εναντίον της ζωής του και, κινημένο από το ένστικτο της επιβίωσης, μάχεται να αποφύγει το φονικό όργανο. Μετά, ο δήθεν «γιατρός» αναζητά με τον απορροφητικό σωλήνα το ίδιο το παιδί, το οποίο βλέπει στην οθόνη υπερήχων και ο απορροφητικός σωλήνας ξεσχίζει και αναρροφά το ίδιο το σώμα του παιδιού, κομμάτι-κομμάτι. Πρώτα τα κάτω άκρα. Το παιδί πάει εμπρός-πίσω για να ξεφύγει. Μετά τα άνω άκρα. Κατόπιν, όλο το σώμα του παιδιού έχει αποκοπεί από το κεφάλι, έχει ρουφηχτεί από το σωλήνα και πεταχτεί διά μέσου του σωλήνα σ' ένα δοχείο. Το παιδί καθώς ακρωτηριάζεται ή όσο απομένει απ' αυτό, ανοίγει το στόμα διάπλατα βγάζοντας μια σιωπηλή κραυγή, το ύστατο μέσον αντίστασής του... Όμως κανείς δεν το ακούει, ούτε ο, κατ' ευφημισμόν, «γιατρός» ούτε η, κατ' ευφημισμόν, «μάνα». Σαν να μην ήταν όλ' αυτά αρκετά και επειδή το κεφάλι δεν χωρά να περάσει απ' το σωλήνα, ο «γιατρός» με μια λαβίδα σαν καρυοθραύστη, τον κρανιοθραύστη (ναι, έτσι λέγεται «επιστημονικά»), πιάνει και συνθλίβει σε κομμάτια το κεφάλι ώστε αυτό να μπορεί να χωρέσει και να αναρροφηθεί από το σωλήνα. Ο αναισθησιολόγος ρωτά συνθηματικά (για να μην γίνει αντιληπτός) το γυναικολόγο «αν το Νο1 έχει βγει», εννοώντας αν κομματιάστηκε το κεφάλι, για να ξέρει κι αυτός ότι η «επέμβαση» έλαβε τέλος... Έτσι, στη μήτρα, την πηγή της ζωής, λίγα υπολείμματα ιστών απομένουν να μαρτυρούν πως εκεί υπήρχε ένας ζωντανός, μικρός και ανυπεράσπιστος άνθρωπος...

Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑΣ, ΕΝΩ Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΙ Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ.

Η ίδια, η γυναίκα, που δέχθηκε την έκτρωση, συχνότατα κινδυνεύει από μόλυνση, ρήξη τραχήλου, πυελική φλεγμονή, εγκαύματα, διάτρηση της μήτρας, ακόμη και από θάνατο ενώ διατρέχει τον κίνδυνο να καταστεί στείρα, να έχει εξωμήτριες κυήσεις ή προβληματικούς τοκετούς. Στον ψυχικό τομέα, συχνότατα υποφέρει από μετατραυματική αγχώδη διαταραχή (ΜΤΑΔ), μελαγχολία, εμφανίζει προβλήματα συμπεριφοράς, νιώθει βασανιστικές τύψεις, έχει ποικίλα προβλήματα στη σεξουαλική ζωή και διαταραχές στη διατροφή

42

(βουλιμία ή νευρική ανορεξία). Αξιοσημείωτο είναι πως το 58% των γυναικών που υπέστησαν άμβλωση αναφέρει πως ένιωσε έντονο πόνο κατά την «επέμβαση» και πως ο πόνος αυτός είχε την ψυχική και σωματική ισχύ ενός βιασμού. Μία άμβλωση είναι συχνότατα συναισθηματικά καταστρεπτική. Η βασικότερη αιτία της υπογονιμότητας στην Ελλάδα είναι η ευρεία διάδοση των εκτρώσεων στις Ελληνίδες.

Το πραγματικό ποιόν της έκτρωσης και οι επιδημικές της διαστάσεις, ιδίως σε νεαρές ηλικίες, ίσως είναι καιρός να μας προβληματίσουν για τη σχέση μας με το άλλο φύλο, τις ευθύνες που η στάση μας συχνά περικλείει και όχι μόνο. Πόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή για καθένα μας; Μήπως λιγότερο απ' όσο νομίζουμε; Μήπως αξίζει να «θυσιαστεί» μια, ούτως ή άλλως, υπαρκτή ανθρώπινη ζωή για να μην έχουμε «δυσκολίες» ή για να μην ξεφύγει από τα συνηθισμένα όρια ο «τρόπος ζωής» μας; Τι θα λέγαμε στο παιδάκι (ή στα παιδάκια, αν ήταν πολλαπλή η κύηση) του οποίου αφαιρούμε τη ζωή; Τα παιδιά είναι ο εκλεκτότερος καρπός καθενός μας. Γιατί να επιτρέπουμε να κόψει τη ζωή τους το νυστέρι μιας έκτρωσης; Όχι μόνο πεθαίνουν με θάνατο μαρτυρικό, ενώ δεν έφταιξαν σε τίποτε, αλλά και πληρώνουν με τη ζωή τους τα δικά μας λάθη. Καμιά γυναίκα δεν είδε ποτέ «πώς» παραμορφώθηκε το παιδί της μετά την έκτρωση. Πολλές όμως είδαν το χαμογελαστό πρόσωπο του γυναικολόγου που τους είπε «όλα πήγαν καλά».

Η προσωπικότητα και οι επιλογές μας επηρεάζονται από το σύγχρονο τρόπο ζωής, έναν τρόπο ζωής που αναντίρρητα επιφέρει την αποξένωση του ανθρώπου απ' το συνάνθρωπο, που τραυματίζει τις αισθήσεις μας και δημιουργεί κοινωνική και προσωπική αναλγησία, που παρασάγγας απέχει από την παιδική αθωότητα, που εμφυτεύει στον άνθρωπο τον ατομικισμό και προκαλεί πνευματική αλλοτρίωση. Συχνά, είμαστε «φτερά στον άνεμο» της κοινωνίας, αυτής της κοινωνίας που αποδέχεται τις αμβλώσεις, που διαφημίζει το σεξ μαζί με όλα της τα «προϊόντα» και το συγχέει με τον έρωτα, που δύσκολα συμπονεί, που προτιμά το αφύσικο από το φυσικό και δρα «παρά φύσιν» ή εναντίον της φύσης. Η ίδια αυτή κοινωνία αποστρέφεται τον άνθρωπο που σκέφτεται πρωτότυπα και προτιμά τον άνθρωπο που σκέφτεται μαζικά, προβάλλει υλικές αξίες και μας δελεάζει με ανεκπλήρωτα όνειρα υλικής καλοπέρασης, διογκώνει τον εγωισμό μας και, φυσικά, πολεμά τις μειονότητες που αντιστέκονται στο ρεύμα της. Σε πολλές δυσκολίες της ζωής, το μήνυμα είναι: «Παράτησέ τα, δεν μπορείς, πάρε τον εύκολο δρόμο (όπως την έκτρωση)». Έχουμε ανθρωπιά ή πάσχουμε από εγωισμό, αναλγησία, ψυχική ερήμωση; Έχουμε αγάπη; Το πρώτο πράγμα που βρίσκεις αλλοιωμένο στην κοινωνία είναι, ακριβώς, η αγάπη. Ως τέτοια, η κοινωνία, είναι ουσιαστικά εναντίον της αγάπης, όπως είναι συχνά εναντίον της ζωής και υπέρ των αμβλώσεων.

43

Τι αξία έχει η ζωή ενός ανθρώπου (του δικού μας παιδιού) αν έρχεται αντίθετα στις προσκολλήσεις, στις προτεραιότητες, στις φοβίες, στη θέληση ή στον τρόπο ζωής που διαλέγουμε; ΠΟΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΕΚΤΡΩΣΗ; ΠΟΙΑ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ, ΠΟΙΑ ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΜΗΤΕΡΑ, ΠΟΙΑ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ, ΠΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ Η ΣΥΜΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΣΤΗ ΒΙΑ; Πόσο δύσκολες πρέπει να είναι οι συνθήκες του παρόντος για να δικαιολογείται μια τόσο αποτρόπαιη και προσχεδιασμένη φονική πράξη, όπως η άμβλωση; Το νεαρό της ηλικίας των γονέων; Η εγκατάλειψη της εγκυμονούσας από τον πατέρα του παιδιού; Το «τι θα πει ο κόσμος»; Ενδεχομένως, νοητική υστέρηση του αγέννητου παιδιού; Μια ανθηρή περίοδος της εργασίας μας, που θεωρούμε πως ένα παιδάκι (!) θα ανακόψει; Η σκέψη, πως το νέο παιδί θα δυσχεράνει τα οικονομικά μας ή οι υποτιθέμενες αρνητικές επιπτώσεις στη μορφωτική εξασφάλιση των άλλων (συνήθως δύο) παιδιών μας; Δικαιολογεί κάτι απ' αυτά έναν εν ψυχρώ φόνο; Μπορεί ποτέ μια ανθρώπινη ζωή να γίνει υποδεέστερη απ' όλα αυτά;

Μήπως είμαστε στενόκαρδοι; Μήπως υστερούμε νοητικά εμείς οι ίδιοι που με τη «λογική» και με την «ωριμότητά» μας επιλέγουμε να πάμε στο γυναικολόγο για να κάνουν τα χέρια του στο έμβρυο τη «βρώμικη δουλειά»; Φυσικά, όπως όλα τα χέρια που κάνουν «βρώμικες δουλειές», έτσι κι αυτά, πληρώνονται με κάποια «αργύρια». Στην πραγματικότητα, με την έκτρωση χρησιμοποιούμε την εξουσία της επιβολής με τη βία της θέλησής μας σε έναν άλλο άνθρωπο, ανίσχυρο μπροστά μας. Εδώ, θέληση είναι το «δεν θέλω τη ζωή σου» και η βία (έκτρωση) κάνει τη θέληση πράξη...

Ποια μητέρα που «κράτησε» το παιδί της αντί να το εκτρώσει μετάνιωσε γι' αυτό; Ποια μητέρα δεν ευτυχεί στη θέα του παιδιού της και ποια δεν αποστρέφεται την ιδέα πως αυτό θα μπορούσε να μη ζει; Γιατί να πληρώσει να της το κομματιάσουν, να το κάψουν ή να το πολτοποιήσουν; Δεν είναι παράνοια; Δεν είναι ειρωνεία άλλες οικογένειες να αδυνατούν να κάνουν παιδιά και άλλες να επιλέγουν να τα εκτρώσουν; Γιατί θρηνούμε για τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται στην άσφαλτο ή λόγω φυσικών καταστροφών, όταν από μόνοι μας καταδικάζουμε σε θάνατο, και μάλιστα μαρτυρικό, χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο; Γιατί αγωνιζόμαστε να σώσουμε τους ανθρώπους από

44

τις ασθένειες, όταν τους σκοτώνουμε προτού δουν το φως της μέρας; Γιατί καταδικάζουμε μεγαλόστομα τις ναζιστικές και ρατσιστικές μεθόδους, όταν είμαστε οι ίδιοι έτοιμοι να τις εφαρμόσουμε, ειδικά για όσους λέμε πως θα γεννηθούν «χωρίς τη θέληση-έγκρισή μας», άρρωστοι ή με νοητική υστέρηση; Έτσι, δικαιούμαστε να αφαιρέσουμε με χειρουργική επέμβαση τη ζωή από τα άρρωστα ή με σύνδρομο Ντάουν παιδάκια που βλέπουμε γύρω μας, επειδή δεν τους την αφαιρέσαμε πριν προλάβουν να γεννηθούν; Η αποδοχή της συλλογιστικής των εκτρώσεων σηματοδοτεί υποκρισία, παραίτηση από τον Πολιτισμό και από κάθε ευγενές ανθρώπινο έργο!

Η κοινωνία δεν έχει πλήρη γνώση του εγκλήματος αυτού που συντελείται καθημερινά. Ίσως γιατί έτσι κάποιους βολεύει προσωπικά, ίσως γιατί με νομοθεσίες που αφήνουν ελεύθερο το πεδίο στις εκτρωτικές κλινικές (το αντίθετο των μαιευτικών) κάποιοι βρήκαν μια σίγουρη πηγή εσόδων. Το ξεσκέπασμα του τι είναι «έκτρωση» ή «διακοπή κυήσεως» δεν είναι αρεστό συνήθως. Πολλοί νομίζουν πως το αγέννητο παιδί είναι ένα όργανο της γυναίκας ή ένα πλάσμα χωρίς συνείδηση ή ένα οποιοδήποτε μέλος της που αυτή έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται κατά το δοκούν. Δεν ξέρουν, αλλά ούτε οι φορείς της εξουσίας τους βοηθούν να μάθουν, πως πρόκειται για έναν ΑΝΘΡΩΠΟ απαράλλακτο από εσένα, με τις ίδιες δυνατότητες και τα ίδια χαρίσματα που είχες κι εσύ πριν γεννηθείς. Είναι μόνο ένα ακόμη έγκλημα που γίνεται με συμφωνημένη σιωπή ή και μια απόδειξη της πνευματικής και ουσιαστικής μας έκπτωσης;

Πολλοί μιλούν για το «δικαίωμα της γυναίκας στην άμβλωση» ή, κομψότερα, «στην αυτοδιάθεση του σώματός της». Όμως, ποιος άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για το δικαίωμα του άλλου στη ζωή; Ενώ το δημογραφικό είναι μείζον πρόβλημα στην Ελλάδα, γίνονται ετησίως πάνω από 300.000 εκτρώσεις (χωρίς τις παράνομες-αδήλωτες), δηλαδή η ίδια τραγωδία επαναλαμβάνεται καθημερινά πάνω από 850 φορές. Αν το κοιλιακό τοίχωμα της γυναίκας ήταν διάφανο, ώστε να βλέπουμε το έμβρυο μέσα στην έγκυο, θα εκτελούνταν εκτρώσεις; Ο άνθρωπος νομίζει πως αυτοθεοποιήθηκε και ρυθμίζει τα πάντα με βάση το ατομικό του βόλεμα, έχοντας πετάξει και τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό στον κάλαθο των αχρήστων, όπως και τόσους αδύναμους ανθρώπους, τόσα μωρά, που υπέστησαν έκτρωση. Πάντως, το εκτρωτικό δοχείο δεν περιέχει πάντα «άχρηστα υπολείμματα», γιατί σε ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία και Σκανδιναβικές χώρες τα εμπορεύονται: ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΛΛΑΓΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΥΣ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ, ΑΠΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ, ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΕΜΕΣ ΠΡΟΣΩΠΟΥ!

«Έκτρωση, απόξεση, άμβλωση ή διακοπή κυήσεως» την ονόμασαν άτομα με αμβλυμένες συνειδήσεις, άτομα με συμφέρον, άτομα που απαξίωσαν από ανθρώπους όλους τους ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί ή, απλώς, άτομα που δεν έχουν γνώση ή έχουν γνώση δίχως ηθική. Θα δεχόσουν εσύ να εκτρωθείς με απόφαση άλλων, προτού γεννηθείς; Αν σου το

45

ζητούσαν, θα το δεχόσουν; Θεωρείς σοβαρό κάποιον λόγο για να σου έχει αφαιρεθεί η δική σου ζωή; Αυτό που δεν θα ήθελες να σου κάνουν γιατί να κάνεις στους άλλους; Σε λεξικό, θα βρεις πως η λέξη «έκτρωση» βγαίνει από το ρήμα «τιτρώσκω» που σημαίνει «τραυματίζω, πληγώνω, προξενώ φθορά / βλάβη, καταστρέφω, αχρηστεύω» ενώ «εκτρωματικός» σημαίνει «αποτροπιαστικός». Ως θεωρία και πράξη, η έκτρωση είναι ένα έκτρωμα. Τι είδους ιατρική δεοντολογία είναι αυτή που αποδέχεται τις εκτρώσεις; Πριν από χιλιάδες χρόνια ο Ιπποκράτης στον Όρκο του έλεγε «...δεν θα δώσω σε κανέναν θανατηφόρο φάρμακο, ακόμη κι αν μου το ζητήσει... ούτε σε έγκυο γυναίκα εκτρωτικό δηλητήριο...».

Η έκτρωση δεν είναι λύση. Μπορούμε να φανούμε ώριμοι και να μην θέσουμε στους εαυτούς μας δολοφονικά διλήμματα. Ας φροντίσουμε από τώρα, ας προσέξουμε κάθε παράμετρο της ζωής μας, που μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους των λαθών μας. Αν κάναμε αρκετά λάθη, ας μην κάνουμε τουλάχιστον την έκτρωση. Λύσεις υπάρχουν. Λύση είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, που μπορεί να μας συμπαρασταθεί και να βοηθήσει. Προτείνεται και ο «Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού» (Ηπείρου 28, 104 33, Αθήνα, 210-8828788), που προσφέρει αμέριστη βοήθεια στην ανύπαντρη ή έγγαμη μητέρα, πρακτική, νομική, οικονομική, ψυχολογική, ιατρική και κοινωνική.

Η ζωή μπορεί να είναι συναρπαστική, σαν το ξεκίνημά της!

ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ, φοιτητής Α.Π.Θ. (2004)

Ενότητα 13: Προσωπικές μαρτυρίες.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 3rd, 2012

Καλησπερα,

Με λενεΕυγενια και ειμαι 19 χρονων. Πριν 5 μηνεςαρχισα να εχωπεριεργουςπονους στην κοιλια μου. Καθωςκυλουσαν οι μερεςαυτοι οι πονοιγινοντανολο και πιο εντονοι. Τελικααποφασισα να κανω το τεστ και…θετικο! Στην αρχη με επιασεπανικος. Οικονομικαητανδυσκολο να το μεγαλωσουμε και μολιςειχαπερασει στην σχολη που ηθελααποπολυμικρη. Δεν με ενοιαζετιποταομως! Το ηθελααυτο το μωρο και ημουνετοιμη να αντιμετωπισωολες τις δυσκολιες. Δεν ειχαυπολογισειομως την αντιδραση των αλλων. Κανεις δεν το ηθελεαυτο το μωρο. Ουτε καν το αγορι μου. Ολοι μου ελεγαν το ιδιοπραγμα. ΕΚΤΡΩΣΗ! Ετσι, 5 Οκτωβριουεγινε. Ημουν 7 εβδομαδων! Αποτοτε δεν μπορω να συνελθω. το σκεφτομαικαθεμερα και δεν καταλαβαινω πως μπορεσα να σκοτωσω το ιδιο μου το μωρο. Δεν θα συγχωρησωποτε τον εαυτο μου που τους επετρεψα να μου παρουν το μωρο μου.

46

Επρεπε να παλεψωγιαυτο! Ποναωπαραπολυ! Θελω να κρατησω το μωρο μου αγκαλιααλλααυτο δεν θα γινειποτε. Και αυτογιατιεγω η ιδια το σκοτωσα. Το εχασα για παντα. Νιωθωεντελωςαδειααποτοτε. Καθεμεραγινεταιολο και πιο δυσκολη για να επιβιωσω. Μου αξιζειομωςολοςαυτος ο πονος που νιωθω! Ελπιζω να με συγχωρησει ο Θεος για αυτο το λαθος μου. Εγωπαντως δεν προκειταινασυγχωρησω τον εαυτο μου ΠΟΤΕ! Συγγνωμημωρακι μου που δεν σε αφησα να δεις το φως αυτου του κοσμου!

Έχω αδειάσει…

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 2nd, 2012

Δεν ξέρω πως να αρχίσω και τι να πω…

είμαι 28 ετών, αρραβωνιασμένη με έναν σύντροφο με ένα παιδί από προηγούμενο γάμο, χωρίς διαζύγιο ακόμα, με πολλά προβλήματα με την πρώην του, άνεργη και στην ουσία με ναυαγισμένη δουλειά ο ίδιος…

έχω σταθεί στον ίδιο και στην οικογένειά του πάρα πολύ σε τρομερά οικονομικά προβλήματα, καταστροφή για την αλήθεια, αρρώστειες, θανάτους και πολλά άλλα και εγώ εκεί, τον αγαπάω… το μόνο πράγμα που ονειρεύτηκα μαζί του ήταν ένα παιδάκι, αυτός μου ξύπνησε τέτοια συναισθήματα… αρχίσαν τα συμπτώματα χωρίς να καταλαβαίνω, έκανα τεσ ναι ήμουν έγκυος! λίγα λεπτά πριν το κάνω τον ρώτησα αν είμαι τι θα κάνουμε? θα το αντιμετωπίσουμε μου απαντάει, δεν είμαστε έτοιμοι, έχουμε προβλήματα αλλά τι να κάνουμε αφού ήρθε? θα το κρατήσουμε. χαρούμενη λοιπόν βλέπω το τεστ θετικό και του το λέω, τούμπα όλα από τον ίδιο, ήταν σίγουρος πως δεν θα είμαι…. κατευθείαν η λέξη έκτρωση, το μαθαίνει η οικογένειά του και ακριβώς η ίδια απάντηση και η επόμενη αντίδραση? πω πω τι πάθατε, και ξέρεις πόσα θέλεις για την έκτρωση? απογοήτευση… θυμός… απελπισία… και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο… μα θέλω παιδί από σενα μου λέει στο ορκίζομαι μα δεν μπορούμε τώρα, δεν βλέπεις πως είμαστε? για άλλα του απαντάω τα βρίσκεις τα χρήματα, για το δικό μας μωρό δεν μπορείς!

Δεν είχα πουθενά να στηριχτώ, έψαχνα δουλειά για να το κρατήσω και τίποτα, ο ίδιος δεν το ήθελε, 8 εβδομάδων εγώ και μου έλεγε μην το λες μωρό, δεν είναι, είναι κύτταρα! έκανα την έκτρωση και ήμουν σαν φυτό τις πρώτες ημέρες, μετά όλο ξεσπάσματα και κλάαματα, μέχρι και τώρα, δεν αντέχω να πηγαίνω επίσκεψη σε άλλες κοπέλες με μωρά, σε μαιευτήρια κλπ, δεν θέλω πλέον το παιδί του (ενώ δεν ξεκόλλαγα), δεν θέλω τον ίδιο σεξουαλικά, αυτό το κομμάτι πέθανε! ακούω την διπλανή μας να βγαίνει και τρέχω στο ματάκι της πόρτας να δω την μικρή της… δεν μπορώ να σας περιγράψω πως αισθάνομαι, σίγουρα θέλω βοήθεια, δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω, είμαι μια άλλη, είμαι σκληρή πλέον, θέλω να πληγώνω αυτούς που με πλήγωσαν… είμαι άλλη… χρειάζομαι βοήθεια… θέλω να γυρίσουν όλα πισω…

47

Πέμπτη, Ιανουαρίου 26th, 2012

Γεια σας ονομαζομαιΚατερινα και θελω και εγω να σας διηγηθω την ιστορια μου. Πριν περιπουεναχρονο σε ηλικια 20 ετωνεμαθα πως ημουνεγκυος. Το συναισθημααρχικαητανπεριεργο…δενηξερα αν θα πρεπε να χαιρομαι ή αν θα πρεπε να κλαιω….βρισκομουν σε σχεση εξ αποστασεως κ σε φασηχωρισμου, ηδη τα πραγματαητανπολυμπερδεμενα και δυσκολα…με την ελπιδα πως το αγορι μου θα με βοηθουσε να παρωκαποιααποφαση του το ειπα….δυστυχως το πρωτο που μου ειχε πει ηταν θα κανειςεκτροση…γιαπολλεςημερεςπροσποιομουνοτιημουνσιγουρη για την αποφαση που υποτιθετεειχαμεπαρει…ομως δεν ητανετσι…ηθελααυτο το μωροοσοτιποτααλλο στον κοσμο…φανταζομουν πως θα ηταν να το κραταγα στην αγκαλια μου, να μεγαλωνε, να εκανε τα πρωτα του βηματα….σεασχημηψυχολογικηκατασταση, αδυναμη και μονηπαρακαλαγα το αγορι μου να το κρατισουμε….αλλαματαια…θυμαμαιεκεινη τη μερα, τη μερα που σκοτωσα το παιδι μου, τη μερα που εγιναδολοφονος του ιδιου μου του παιδιου…ημουνολομοναχη,δενειχαμιλησει σε κανεναν…οτανξυπνησα το ζηταγααλλαητανπολυαργα…μακαρη να μην ειχακανειαυτο το λαθος…μακαρη να ειχατοτε τη δυναμη να πω οχι…τωραειναιαργα και ο χρονος δεν γυριζειπισω….αυτο που εχειμεινει…ειναιενατεραστιοκενο στην καρδια και την ψυχημου…εγω και το αγορι μου ειμαστεακομημαζιαλλαπολλεςφορες τον κοιταζω και απλα τον μισω…γιατι με αφησεμονη και επειδη δεν ητανμαζι μου αλλακυριωςγιατιεκμεταλευτηκε τη φαση που βρησκομουν και με αναγκασε να κανωαυτο το φρικτοπαργαμα…τομωρακι μου το σκεφτομαισυνεχεια και θα εδινα τα παντα για να το ειχαμαζιμου….οπονοςειναιφρικτος…αλλα μου αξιζει…απλαευχομαι να μπορεσωκαποιαστιγμη να του ζητησωσυγνωμη…ευχομαι να μπορεσωκαποιαστιγμη να του δοσω την αγκαλια που του στερισατωρα….

σε οσεςθελουν να κανουναμβλοσηεχω να πω το εξης…ποτε μα ποτε μην κανετεαυτο το λαθος θα το μετανιωσετε….θαβλεπετεπαιδακια να παιζουν και θα φανταζοσαστε πως θα ηταν το δικο σας…..

Το όνειρο που έγινε εφιάλτης

Πέμπτη, Ιανουαρίου 19th, 2012

Το όνειρο που έγινε εφιάλτης……

48

Τέλη Ιουλίου του 2011 βρίσκομαι στη Θάσο με φίλους για διακοπές.. Κάτι μέσα μου δεν πάει καλά.. Έχω συναισθήματα που μέχρι σήμερα δεν μπόρεσα να περιγράψω. Τα χέρια μου βρισκόταν συνέχεια στη κοιλία μου και δεν μπορούσα να καταλάβω το γιατί…. Έβλεπα έγκυες γυναίκες και με έπιαναν γέλια χαράς και πάλι χωρίς να καταλάβω το γιατί…. Περνούσε από το μυαλό μου το ενδεχόμενο μιας εγκυμοσύνης αλλά ήταν τόσο μεγάλοι οι πόνοι που είχα που αμέσως το διέψευδα.. Δεν ήτανε η πρώτη φορά που είχα καθυστέρηση γι αυτό και δεν ενεργοποιήθηκα νωρίτερα.. Οι μέρες περνούσαν κ γώ βρισκόμουν από τη ξαπλώστρα στο κρεβάτι για ύπνο από της 10 και πάει λέγοντας! Εγώ να μην μπορώ να πιώ! Να μην μπορώ να καπνίσω! Να χορέψω! Να ξενυχτήσω! Ότι έκαναν οι φίλοι μου εγώ δεν μπορούσα να το ακολουθήσω.. Ένιωθα το σώμα μου τόσο βαρύ.. Τα μάτια μου έκλειναν συνέχεια και ένα αίσθημα δυσφορίας γέμιζε τη μέρα μου… Έμειναν ακόμα 2 μέρες διακοπών και γω επιτέλους θα συναντούσα το αγόρι μου! Ήμουνα τόσο ερωτευμένη που ώρα με την ώρα η ψυχολογία μου ανέβαινε… Τετάρτη απόγευμα χτυπάει το τηλέφωνο μου! Επιτέλους έφτασε η μέρα που θα κανονίσουμε τα δρομολόγια για να πάω να τον συναντήσω!!!! Δεν κράτησε όμως και πολύ η χαρά μου…. Τα σχέδια αλλάζουν ο Δημήτρης κουράστηκε από την απόσταση και θέλει να χωρίσουμε.. χάρηκε που με γνώρισε αλλά δεν πάει άλλο… Η καρδία μου είναι έτοιμη να σπάσει δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να κρατήσω τη ψυχραιμία μου και να σεβαστώ την άποψη του. Παρ όλα αυτά θέλω να ξεσπάσω και δεν μπόρω.. κάτι μέσα μου αντί να με εξωθεί στα άκρα με ηρεμή.. με γαληνεύει και δεν μπορώ να νιώσω θυμό, δεν μπορώ ούτε να κλάψω… Εκείνη τη στιγμή έπρεπε να επιβεβαιώσω τα συναισθήματά μου και άλλος τρόπος δεν υπήρχε παρά μόνο ένα τεστ εγκυμοσύνης. Δεν προλαβαίνω να το κάνω και να περάσουν κάποια δευτερόλεπτα και το αποτέλεσμα είναι πεντακάθαρο! Το τεστ είναι θετικό! Δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω…. Είμαι τόσο ευτυχισμένη όσο ποτέ ξανά μέχρι εκείνη τη στιγμή. Και τώρα έφτασε η δύσκολη ώρα της ανακοίνωσης… Βρήκα τη δύναμη και το είπα χωρίς να με ενδιαφέρει το τι θα θέλει ο Δημήτρης! Σημασία για μένα είχε μόνο το τι ήθελα εγώ.. Και για μένα αυτό το παιδί ήτανε ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ.. Ο Δημήτρης όμως ήτανε ξεκάθαρος.. το παιδί αυτό εκείνη τη χρονική στιγμή ήτανε ένα λάθος.. Οπότε και απευθύνθηκα στους γονείς μου.. Χαρήκανε πολύ! Και το μόνο πράγμα που ζήτησαν ήτανε μια απλή αναγνώριση.. τίποτάλλο…. Ούτε λεφτά ούτε και τη παρουσία του Δημήτρη εάν ο ίδιος δεν το ήθελε… Παρ όλα αυτά όμως ο Δημήτρης εξαφανίστηκε…δεν μπορούσα να τον βρω να επικοινωνήσω μαζί του να συζητήσουμε… Μετά από μέρες με πήρε τηλέφωνο και η άποψη του ήτανε η ίδια… ένα μεγάλο ΟΧΙ! Όταν το άκουγα ένιωθα τα πάντα μέσα μου να διαλύονται… Περνούσαν οι μέρες και γω έπρεπε να αποφασίσω… είμαι 24 χρονών ακόμη συντηρούμε από τους γονείς μου λόγω του ότι δεν έχω πάρει πτυχίο, οι γονείς μου μένουν σε μια μικρή επαρχιακή πόλη και γω ήμουνα έτοιμη να τους επιβάλλω ένα ακόμα παιδί αγνώστου πατρός για τη κοινωνία που ζουν. Εκεί μίσησα τους πάντες! Και κυρίως αυτό το χάος που θέλουν να το ονομάζουν κράτος! Που είναι η πρόνοια για τις άγαμες μητέρες? Μισούσα όποιον προσπαθούσε να με πείσει ότι το δικό μου παιδί ήτανε ένα λάθος. Εκεί λοιπόν που έχω πιάσει πάτο εμφανίζεται ξανά ο Δημήτρης και μου λέει πως το παιδί το θέλει και θα το πει στους γονείς του…. Πόσο χαρούμενη μπορεί να ένιωσα εκείνα τα πρώτα δευτερόλεπτα. Και εκεί μείναμε στα δευτερόλεπτα.. μετά συνεχίσαμε από εκεί που το αφήσαμε. Είναι λάθος. Έφτασε η μέρα που έπρεπε να πάω στο γιατρό. Μόνη φυσικά.. Σε όλα μόνη… Όσο έβλεπα τον υπέρηχο δεν καταλάβαινα τίποτα μέχρι τη στιγμή που άκουσα τη καρδούλα του..χτυπούσε τόσο γρήγορα και τόσο δυνατά!!! Ήτανε το πιο όμορφο και ανεξήγητο φαινόμενο που αντιμετώπισα ποτέ στη ζωή μου. Συνειδητοποίησα ξαφνικά πως μέσα μου ζει ένα πλασματάκι…. Αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που το είδα και το άκουσα. Δυστυχώς τα περιθώρια ήτανε στενά και

49

μέσα σε 5 μέρες έπρεπε να πάρω μια απόφαση. Μετά θα ήτανε αργα. Σε 5 μέρες θα έμπαινα στο 3 μήνα. Η απόφαση κατοχυρώθηκε και το ραντεβού έκλεισε. Από εκεί ξεκίνησε ο εφιάλτης μου. Μετρούσα αντίστροφα τις μέρες έπιανα τον εαυτό μου να εκφράζεται δυνατά……καθόμουνα και μιλούσα και ζητούσα απεγνωσμένα συγγνώμη σ αυτό το παιδάκι νομίζοντας πως έτσι θα λυτρωθώ…. Έφτασε η μέρα της έκτρωσης. Όλα μέσα μου πονάνε. Θέλω να γίνει κάτι και να ακυρωθεί το ραντεβού… ο Δημήτρης είναι δίπλα μου όλη τη μέρα και προσπαθεί με χίλιους δύο τρόπους να με κάνει να ξεχαστώ… για μένα όμως όλα είναι μαύρα… νιώθω ότι μου ξεριζώνεις τη καρδία μου ότι με το έτσι θέλω χωρίς να με ρωτήσεις παίρνεις αυτό που ΤΟΣΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΛΑΤΡΕΨΑ….. Η διαδικασία κράτησε αρκετή ώρα γιατί δεν μπορούσα να πάρω την απόφαση… ένα βλέμμα όμως του Δημήτρη ξαφνικά μου είπε πολλά… 5 η ώρα ήμασταν στο σπίτι χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει το τι έκανα.. κάτι έλειπε όμως από μέσα μου ήμουνα μισή, μάλλον ήμουνα και είμαι άδεια…κενή… από εκείνη τη μέρα 18 Αυγούστου μέχρι και σήμερα μέσα στο μυαλό μου… οι τύψεις με πνίγουν για την αδυναμία που ένιωσα και δεν έκανα αυτό που μου ζητούσε όλο μου το είναι! Δεν θα με συγχωρήσω ποτέ και ποτέ τίποτε και κάνεις δεν θα γεμίσει το κενό μου…. Πάντοτε θα είναι το πρώτο μου αγγελούδι!!!!

ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ

Τρίτη, Ιανουαρίου 17th, 2012

ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.. ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΟΜΩΣ ΤΩΡΑ. ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ ΜΕ ΔΥΟ ΠΑΙΔΑΚΙΑ. Η ΑΛΑΖΟΝΙΑ ΜΟΥ ΟΜΩΣ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΨΑΧΝΩ ΔΙΑΡΚΩΣ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΤΙΣ ΒΟΛΤΕΣ ΚΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΝΟΜΟ ΕΡΩΤΑ! ΕΛΕΓΑ ΔΙΑΡΚΩΣ ΨΕΜΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΦΕΥΓΩ. ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΗΜΑ ΜΟΥ. …..ΩΣΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ , ΗΤΑΝ ΜΑΙΟΣ ΤΟΥ 2008 ΟΤΑΝ ΤΟ ΤΕΣΤ ΕΔΕΙΞΕ ΘΕΤΙΚΟ! ΠΑΓΩΣΑ! ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟΥ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ. ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΗΔΗ ΤΗ ΛΥΣΗ. ΕΚΤΡΩΣΗ -ΣΚΕΦΤΗΚΑ-. ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. Η ΜΑΛΛΟΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΔΕΣΩ ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΜΟΥ. ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ. ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ 9 ΙΟΥΝΙΟΥ. Η ΨΥΧΗ ΜΟΥ ΠΟΝΟΥΣΕ ΦΡΙΚΤΑ. ΕΚΛΑΙΓΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΟΥ ΣΑΝ ΝΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕ –ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ– ΟΤΑΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ. ΕΝΙΩΘΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΗΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ. ΠΑΝΕ 3,5 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑ. ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΠΟΤΕ. ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΟΤΑΝ ΒΡΕΘΩ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΑΒΩ ΕΝΑ ΚΕΡΑΚΙ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΘΩΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΠΟΥ ΓΥΡΕΨΕ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΣΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ! ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΘΩΟ ΠΛΑΣΜΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΩ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΝΩΜΗ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΠΟΤΕ. ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΓΧΩΡΕΣΩ ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ. ΕΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΕΚΤΡΩΣΗ. ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΔΕΝ ΓΙΑΤΡΕΥΕΤΑΙ ΠΟΤΕ. ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΥΝΗΓΟΥΝ ΟΙ ΤΥΨΕΙΣ..

50

Σκοτωνοντας την ψυχη μου

Σάββατο, Δεκεμβρίου 24th, 2011

Μια εβδομαδα και 2 ημερες.Τοσοςκαιροςπερασεαπο την εκτρωση.Ευχομουνεναχρονο να γινωμανουλα.Δυσκολογιατιεπρεπε να παιζω με την τυχηαφου ο πρωην μου προσεχε.Εναμηνααφουχωρισαμεεμαθαοτιεπιτελουςειμαιεγκυος.Αποφασισα να το κρατησωαφου θα εδινεαξια στη ζωημου.Τοψυχουλινιμου.Μονη μου αφου ο κυριος δεν ηθελε να αναλαβειευθυνες.Φανταζομουν τη μερα που θα το παρωαγκαλια,που θα το φιλισω,θα δω το κορμακιτου,ταματακιατου.Ημουν στο δευτερομηνα,ακουσα την καρδουλα του μωρου μου και τοτε η μητερα μου μουανακοινωσε πως αν δεν παντρευτω (με το ζοριενανανθρωπο που δεν με ηθελε) δε θα με στηριξει.Εγωειμαι στα 22,ανεργη και φυσικαανωριμη,δεμπορω να αναλαβωτετοιαευθυνη,τοπαιδι δεν ειναιγατα για να το παω στο χωριο μου οπωςεκανα με εναζωακιαλλα το μυαλο μου ειναιμικρο και θα του φερθω το ιδιο.θα το παρατησω,θαθελησω να κανω τη ζωημου.Τριτηακουσα την καρδουλατου,τεταρτηαποφασισα να το σκοτωσω.Αποεκεινη τη στιγμηποναω.Ταβραδιαουρλιαζω στον υπνομου.Ακουω για μελλουσεςμητερες και ζηλευω.Τημερα της εκτρωσης,πρινγινει η επεμβαση,μισησα τους ανθρωπους που θα με «στηριζανε» στη ζωημου.Σκοτωσα την ψυχημου.Δεθελω πια κανενανδιπλαμου.Ποναω,κλαιω,χτυπιεμαιαλλα το μωρακι μου δε γυριζειπισω.Τομονο που θυμαμαιειναι η καρδουλα του και ευχομαιαπλασυντομα να Συγνωμη

Τρίτη, Νοεμβρίου 22nd, 2011

Καλησπερα,

Με πόνο ψυχής θα θελα και γω να μοιραστώ με τη σειρά μου πως μέσα σε λίγες ώρες κατέστρεψα 3 ζωές. Τη δική μου, της κοπέλας μου και της κόρης μου. Ήμουν 17 χρονών όταν η κοπέλα μου(ένα χρόνο μεγαλύτερη μου) έμεινε έγκυος. Στην αρχή παγώσαμε κ οι 2. Δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Δεν ξέραμε πως ν’αντιδράσουμε. Προσευχήθηκα στο Θεό και άρχισα να σκέφτομαι λογικά. Ο ερχομός ενός μωρού είναι χαρά και όχι πηγή δυστυχίας. Υποσχέθηκα στη κοπέλα μου πως αν και μικροί δεν θα φύγω ποτέ από δίπλα της. Μια υπόσχεση που αθέτησα πολύ γρήγορα. Αποφασίσαμε να το κρατήσουμε κ να το ανακοινώσουμε στους γονείς μου αρχικά. Η μητέρα μου χάρηκε αν και δεν έκρυβε το προβληματισμό της για το τι προβλήματα ή δυσκολίες μπορεί να έφερνε μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Ο πατέρας μου ήταν αντίθετος από τη πρώτη στιγμή. Μας διαβεβαίωνε πως έτσι καταστρέφουμε το μέλλον μας κ η μόνη λύση ήταν η έκτρωση. Μετανιώνω γιατί δεν υπερασπίστηκα αυτό που πίστευα. Δεν φοβήθηκα, βολεύτηκα. Όλα έγιναν γρήγορα. Σήμερα είμαι 26 χρονών κ ακόμη πονάω – πληρώνω για το μεγαλύτερο

51

λάθος που έκανα στη Ζωή μου. Εύχομαι ο Θεός να με συγχωρέσει γιατί εγώ δεν θα συγχωρέσω ποτε τον εαυτό μου.

Συγνώμη Μ , Συγνώμη Αναστασία (αγέννητο 2μηνων πραγματοποιήθηκε έκτρωση εν έτη 2003)

ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ!!!!

Τετάρτη, Νοεμβρίου 16th, 2011

ΓΕΙΑ ΣΑΣ,ΜΕ ΛΕΝΕ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Κ ΕΙΜΑΙ 22 ΧΡΟΝΩΝ,ΜΠΗΚΑ ΤΥΧΑΙΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ Κ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΠΟΝΑΕΙ….ΕΧΩ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ 2,5 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΜΟΥ Κ ΑΥΤΟΣ,ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΜΑΣ ΜΕΝΑΜΕ ΜΑΖΙ ΕΙΧΑΜΕ ΒΡΕΙ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΣΠΙΤΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ 2 ΜΗΝΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΝΟΙΚΙ Κ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΤΡΙΚΑ ΜΑΣ Κ ΟΙ ΔΥΟ ΛΟΓΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΜΕΙΝΑ ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΓΩ,ΑΥΤΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ Κ ΕΤΣΙ ΑΝΑΓΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ..ΣΥΝΕΧΙΣΑΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ,ΠΕΡΝΑΜΕ ΤΕΛΕΙΑ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΠΙΤΙ..ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ Κ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΤΑ 22 ΜΟΥ Κ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΙΔΥΜΑ…ΠΑΝΤΑ ΔΙΔΥΜΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΣΤΑ 22 ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΝΩ ΔΙΔΥΜΑ!!Η ΤΥΧΗ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΟΧΙ..ΕΙΧΑ ΔΕΚΑ ΜΕΡΕΣ ΚΑΘΗΣΤΕΡΗΣΗ.. ΕΚΑΝΑ ΤΕΣΤ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ,ΘΕΤΙΚΟ ΒΕΒΑΙΑ…ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΕΒΛΕΠΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΟΜΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕ..ΤΟ ΕΙΠΑ ΣΤΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΧΑΡΗΚΕ ΠΟΛΥ Κ ΕΓΩ ΤΟ ΙΔΙΟ Κ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΥΝΗΔΕΙΤΟΠΟΙΗΣΑΜΕ ΠΩΣ ΗΤΑΝ Η ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ,ΑΝΕΡΓΗ ΕΓΩ Κ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΧΡΕΩΣΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΧΡΕΩΘΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΘΑ ΖΟΥΣΑΜΕ??ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΝΑΜΕ??ΤΙ ΘΑ ΕΤΡΩΓΕ??ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ..ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ,ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΟΛΟ,ΜΕ ΕΞΕΤΑΣΕ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ 8 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ,Κ ΟΤΙ ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΩ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΑΜΕΣΑ…ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΗΜΟΥΝ ΣΙΓΟΥΡΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ,ΚΑΘΩΣ ΜΕ ΕΞΕΤΑΣΕ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ..ΕΧΕΙ Κ ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ ΕΙΠΕ..ΗΤΑΝ ΔΙΔΥΜΑ!!!

ΛΕΩ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ Κ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΥΣΕΙΣ.. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ,ΚΟΙΤΑΓΑ ΤΟΝ ΥΠΕΡΗΧΟ Κ ΕΚΛΑΙΓΑ,ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΣΟΤΩΣΩ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΟΥ,ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ…ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΕΛΠΙΔΕΣ ΝΑ ΤΑ ΦΕΡΩ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ…ΠΗΓΑΜΕ ΣΤΙΣ ΣΤΟ ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΟ ΕΙΧΑ ΣΤΙΣ 9 ΤΟ ΠΡΩΙ ΡΑΝΤΕΒΟΥ!!ΠΟΝΑΓΑ ΠΟΛΥ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ,ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ,ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΟΜΩΣ Κ ΟΤΑΝ ΞΥΠΝΗΣΑ ΤΟ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ..ΤΑ ΗΘΕΛΑ ΠΙΣΩ…ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ

52

ΟΜΩΣ…ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΩ,ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ,ΚΟΙΜΑΜΑΙ Κ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΟΥ..ΠΟΝΑΕΙ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ,ΝΙΩΘΩ ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΔΕΙΑ..ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΥ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ Κ ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΑ…ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΠΟΤΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΠΑΝΤΑ ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΜΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑ ΕΚΑΝΑ ΕΚΤΡΩΣΗ,ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ!!!ΕΛΠΙΖΩ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ Κ ΑΥΤΑ ΤΑ 2 ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙΑ..ΤΩΡΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΕ,ΕΝΑΣ ΥΠΕΡΗΧΟΣ ΜΕ 2 ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΟΥΚΙΔΕΣ Η ΜΙΑ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΜΟΥ ΝΑ ΤΑ ΚΟΙΤΑΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ..ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ….ΕΓΩ Κ Η ΔΕΙΛΙΑ ΜΟΥ!!!

ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΠΟΤΕ….ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΟ!!!

ΠΛΕΟΝ ΕΥΧΟΜΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΣΕΙ Κ ΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ ΣΕ ΜΕΝΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ…ΑΥΤΟ ΕΥΧΟΜΑΙ!!!

Ενότητα 14: Η δική σου αντισυλληπτική μέθοδος Από πού αρχίζω;

Η αντισύλληψη είναι πραγματικά σημαντική καθώς προλαμβάνει μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Τα προφυλακτικά είναι η καλύτερη μέθοδος προστασίας από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (ΣΜΝ). Υπάρχουν διαφορετικές αντισυλληπτικές μέθοδοι που ταιριάζουν στις ανάγκες διαφορετικών ανθρώπων. Έτσι, είναι σωστό να εξετάζονται οι διάφορες επιλογές και να ενημερωθείς για την αποτελεσματικότητα, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε μεθόδου πριν αποφασίσεις. Όταν σκέφτεσαι να πάρεις αντισυλληπτικά μέτρα, υπάρχουν πολλές πληροφορίες που πρέπει να λάβεις υπόψη, αλλά με τόσες διαθέσιμες διαφορετικές επιλογές μπορείς να είσαι βέβαιος/η ότι θα βρεις μια μακροπρόθεσμη μέθοδο αντισύλληψης που να ταιριάζει στις δικές σου ανάγκες.

Η αντισύλληψη περιλαμβάνει 2 βασικές κατηγορίες: Οι μέθοδοι φραγμού που εμποδίζουν το σπέρμα να περάσει μέσα στη μήτρα, όπου μπορεί να γονιμοποιήσει το ωάριο.

Οι ορμονικές μέθοδοι που προσωρινά αλλάζουν τον τρόπο λειτουργίας του αναπαραγωγικού συστήματος.

Υπάρχουν λιγότερο «εξελιγμένες» μέθοδοι αποφυγής της εγκυμοσύνης, όπως για παράδειγμα η διακεκομμένη συνουσία, είναι όμως πολύ πιο επικίνδυνες.Έχε υπόψη σου ότι οι πληροφορίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα των

53

αντισυλληπτικών μεθόδων βασίζονται στην εφαρμογή της κάθε αντισυλληπτικής μεθόδου σύμφωνα με τις οδηγίες που αναγράφονται στην ετικέτα των προϊόντων

Ορμονικές μέθοδοι

Το χάπι Χάπι μόνο με

προγεσταγόνο Ενδομητρικό σπείραμα

(σπιράλ) με ορμόνη - IUS Ενέσιμα Αντισυλληπτικά Εμφυτεύματα Διαδερμικό

Αντισυλληπτικό Επίθεμα (patch)

Ο κολπικός δακτύλιος

Μέθοδοι Φραγμού

Προφυλακτικά Ενδομητρικό Σπείραμα

(σπιράλ) - IUD Κολπικό

διάφραγμα/τραχηλική κάψα

Σπερματοκτόνες ουσίες

Άλλες μέθοδοι

Διακεκομμένη συνουσία

Φυσικές μέθοδοι Στειροποίηση

(Στείρωση) Επείγουσα

Αντισύλληψη