ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Εισαγωγή ... 9

Πρόλογος ... 13

Ερωτικά ποιήματα ... 17

Άλλα Ποιήματα ... 47

Σημειώσεις ... 111

Χειρόγραφα ... 133

9

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Από το 1986 το Ίδρυμα Πάμπλο Νερούδα έχει αναλάβει την ευθύνη της συντήρησης και διαφύλαξης της κληρονομιάς του ποιητή. Μέρος αυτής της κληρονομιάς αποτελεί η πλουσιό­τατη συλλογή πρωτότυπων χειρογράφων και δακτυλογρά­φων του έργου του Νερούδα, τα οποία φυλάσσονται σε ειδικά σχεδιασμένα κουτιά για συντήρηση χαρτιού, τοποθετημένα σε χρηματοκιβώτιο, με ελεγχόμενη υγρασία και θερμοκρασία και με όλα τα ενδεικνυόμενα μέτρα για την ασφάλεια εγγρά­φων αυτού του τύπου.

Τα ανέκδοτα ποιήματα που δημοσιεύονται τώρα είχαν διαφύγει του ελέγχου της Ματίλδε Ουρρούτια, χήρας του ποιητή, η οποία ήταν η πρώτη που οργάνωσε τη συλλογή, όπως και η πρώτη που επιδόθηκε στην αναζήτηση κειμένων του Νερούδα, είτε ανέκδοτων είτε δημοσιευμένων σε δυσεύ­ρετες εφημερίδες. Παρά την προσοχή με την οποία η Ματίλ­δε έκανε αυτή τη δουλειά, κάποια ποιήματα παρέμειναν ανέκδοτα.

Τον Ιούνιο του 2011 το Ίδρυμα Πάμπλο Νερούδα άρχι­σε να επεξεργάζεται τον πληρέστερο δυνατό κατάλογο πρω­τότυπων χειρογράφων και δακτυλογράφων του ποιητή, πε­ριγράφοντας λεπτομερώς τα έγγραφα, αντιστοιχίζοντας πρωτότυπα με βιβλία, εξακριβώνοντας αν επρόκειτο για ολοκληρωμένα κείμενα ή αποσπάσματα και παραβάλλοντάς τα με τις δημοσιευμένες εκδοχές. Η εργασία αυτή συνεπα­

10

γόταν την εξέταση κάθε φύλλου χαρτιού και στην πορεία προέκυψαν εκπλήξεις.

Ήταν ένα εξαιρετικό ταξίδι στα ενδότερα της ποίησης του Νερούδα, στο πρωταρχικό υλικό του. Γιατί το γεγονός ότι δουλεύαμε με τα πρωτότυπα μας έφερε σε επαφή με αυτό που θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε σφυγμό του ποιητή. Το γεγονός ότι βλέπαμε τα πρωτότυπα ήταν σαν να επιστρέ­φαμε στην αρχική στιγμή της δημιουργίας του ποιήματος. Στο βιβλίο του με τίτλο Maremoto [Σεισμός σε θαλάσσια περιοχή], ο Νερούδα περιγράφει τους οργανισμούς και τα υπολείμματα που αποθέτει η θάλασσα στην άμμο. Εξετάζο­ντας τα χειρόγραφά του, είχαμε κάποιες φορές την αίσθηση ότι πάνω στο χαρτί απλώνονταν κύματα στίχων που όταν αποτραβιούνταν έπαιρναν τις απορριφθείσες και διορθω­μένες λέξεις και άφηναν την πιο ολοκληρωμένη εκδοχή του ποιήματος.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ήταν η εξέταση των πρόχειρων χειρογράφων που μπορούσε να αντιστοιχούν στις πρώτες εκδοχές κάποιου ποιήματος. Σε αυτά, οι γραμμές των στίχων έχουν μια σαφή κατωφερή ή ανωφερή κλίση και ορισμένες φορές κόβονται από κάποια μουντζούρα ή από κάποια υπό­δειξη για διόρθωση. Γνωρίσαμε επίσης κι άλλες λεπτομέρειες, όπως η γραφική ύλη με την οποία δούλευε ο ποιητής: σχολικά τετράδια των δεκαετιών του ’50 και του ’60, μεμονωμένα χαρτιά, μπλοκ διαφόρων διαστάσεων, κάποια με παράξενες μάρκες, κατασκευασμένα σε άλλες χώρες, πανεπιστημιακά τετράδια, μελάνια διαφόρων χρωμάτων. Σε κάποιες περι­πτώσεις, ο ποιητής είχε γράψει σε μενού και μουσικά προ­γράμματα των πλοίων με τα οποία ταξίδευε, και οι στίχοι του περνούσαν ανάμεσα από επιλογές ορεκτικών, κύρια πιάτα, επιδόρπια και κρασιά που περιλάμβανε ο κατάλογος.

Κάποιες φορές οι δακτυλόγραφες παραλλαγές είναι διά­

11

στικτες από ιδιόγραφες διορθώσεις του ποιητή. Υπάρχουν και ποιήματα απολύτως καθαρά ή με ελάχιστες παρεμβά­σεις. Αυτή η διαδρομή, του χεριού και του γράμματος, του μελανιού και της μελανοταινίας, της πίεσης του πλήκτρου και του αντιγράφου με καρμπόν, ήταν εκείνη που οδηγούσε στην έντυπη εκδοχή.

Κάποια ποιήματα όμως έμοιαζαν να αρνούνται να ακο­λουθήσουν τη διαδρομή αυτή μέχρι τέλους. Ήταν λίγα, μα η εξαίρεση αυτή τα καθιστούσε ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα. Σε αυτά δεν υπήρχε καμία σημείωση ή στάμπα που να έδει­χνε την εξαιρετική κατάστασή τους ως ανέκδοτων. Ψάξαμε ξανά και ξανά, ελπίζοντας να τα βρούμε σε κάποιο από τα πολλά βιβλία ποίησης του Νερούδα ή στις συλλογές σκόρ­πιων ποιημάτων του, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Ήταν σαν να είχαν κρυφτεί στο δάσος από πρωτότυπα του ποιητή, καμου­φλαρισμένα ανάμεσα στα χιλιάδες φύλλα χαρτιού και στις εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις, προκειμένου να διατηρήσουν αλώβητη την κατάστασή τους ως ανέκδοτων.

Τα ανέκδοτα αυτά ποιήματα ανήκουν σε μια μακρά πε­ρίοδο, που κυμαίνεται από τις αρχές της δεκαετίας του ’50 μέχρι λίγο πριν από τον θάνατο του ποιητή, το 1973. Η δια­δικασία μεταγραφής υπήρξε πιστή στον τρόπο γραφής του ποιητή. Πέρα από τον τονισμό στις περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει αμφισημία, έχουμε σεβαστεί επίσης την ορθογραφία του πρωτοτύπου, ειδικότερα την απουσία σημείων στίξης. Το μέρος του βιβλίου με τη φωτογραφική αναπαραγωγή πε­ριλαμβάνει κάποια από τα χειρόγραφα ποιήματα κι αποτε­λεί ένα μικρό δείγμα της ποικιλίας χαρτιών στα οποία ήταν γραμμένα. Η ενότητα των Σημειώσεων, με την οποία κλείνει τούτο το βιβλίο, αποκαλύπτει τις ιδιαιτερότητες όλων των χειρογράφων που βρέθηκαν και προσφέρει στοιχεία­κλει­διά για τη χρονολόγησή τους και την κατάταξή τους στο

12

ποιητικό σώμα του Πάμπλο Νερούδα. Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι δεν αποτελούν παραλλαγές άλλων ποιημάτων, ήδη δημοσιευμένων, αλλά ότι έχουν τη δική τους ύπαρξη κι ότι όλα τους τοποθετούνται μέσα στα μεγάλα θέματα της ποίησης του Νερούδα: τον έρωτα, τη φύση της πατρίδας του, τον κόσμο και τα πράγματα που τον γεμίζουν, την προσωπι­κή βιογραφία του, τις υποχρεώσεις του ποιητή, τα ταξίδια, τα αξιώματα και τις δουλειές του ανθρώπου, τις παρουσιάσεις του.

Χάρη στη λογοτεχνική τους αξία και στο ενδιαφέρον τους, τα ποιήματα αυτά αξίζουν αναμφίβολα να ενσωματω­θούν στο τυπωμένο έργο του Πάμπλο Νερούδα. Πιστεύω πως η έκδοσή τους φωτίζει τον Νερούδα ως ποιητή ανεξά­ντλητο. Ανεξάντλητο όχι τόσο επειδή βρέθηκαν ανέκδοτα κείμενά του, πράγμα σπάνιο, το οποίο από μόνο του συνιστά λογοτεχνικό γεγονός πρώτου μεγέθους, αλλά λόγω της δυνα­τότητας που προσφέρει για ανανεωμένες αναγνώσεις, δηλα­δή για αναρίθμητες και πολύ διαφορετικές επαναναγνώσεις του τεράστιου έργου του, που θα συνεχίσουν να γίνονται.

ΔΑΡΙΟ ΟΣΕΣΔιευθυντής Βιβλιοθήκης και Αρχείων

Ιδρύματος Πάμπλο Νερούδα

17

ΕΡΩΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

18

1.

Tus pies toco en la sombra, tus manos en la luz, y en el vuelo me guían tus ojos aguilares Matilde, con los besos que aprendí de tu boca aprendieron mis labios a conocer el fuego. Oh piernas heredadas de la absoluta avena cereal, extendida la batalla corazón de pradera, cuando puse en tus senos mis orejas, mi sangre* propagó tu sílaba araucana.

* Δυσανάγνωστο. (Σ.τ.Ε.)

19

1.

Τα πόδια σου αγγίζω στο σκοτάδι, τα χέρια σου στο φως,και να πετάω μ’ οδηγούν τα μάτια σου τ’ αετίσια,Ματίλδε, με τα φιλιά που έμαθα απ’ το δικό σου στόμαέμαθαν και τα χείλη μου ν’ αναγνωρίζουν τη φωτιά.Ω άκρα κληρονομημένα απ’ το απόλυτο δημητριακό τη βρόμη, εκτεταμένη η μάχηκαρδιά του λιβαδιού,όταν έβαλα στον κόρφο σου τ’ αυτιά μου,το αίμα μου αντήχησε την αραουκάνικη συλλαβή σου.

20

2.

Nunca solo, contigo por la tierra, atravesando el fuego. Nunca solo.Contigo por los bosquesrecogiendola flechaentumecidade la aurora,el tierno musgode la primavera.Contigoen mi batalla,no la que yo escogísinola única,Contigo por las calles y la arena, contigo el amor, el cansancio, el pan, el vino,la pobreza y el sol de una moneda, las heridas, la pena, la alegría.Toda la luz, la sombra, las estrellas,todo el trigo cortado,las corolasdel girasol gigante, doblegadas por su propio caudal, el vuelo

21

2.

Μόνος ποτέ, μαζί σουστη γη,διασχίζοντας τη φωτιά.Μόνος ποτέ.Μαζί σου στα δάσημαζεύοντας από χάμωτο μουλιασμένοβέλοςτης αυγής,το τρυφερό μούσκλιτης άνοιξης.Μαζί σουστη μάχη μου,όχι σ’ εκείνη που διάλεξα εγώμαστη μοναδική,Μαζί σου στους δρόμουςκαι στην άμμο, μαζί σουο έρωτας, η κούραση,ο άρτος, ο οίνος,η φτώχεια κι ο ήλιος ενός νομίσματος,οι πληγές, η λύπη,η χαρά.Όλο το φως, το σκοτάδι,τ’ αστέρια,όλο το κομμένο σιτάρι,οι στεφάνεςτου γιγάντιου ηλίανθου, γερμένεςαπό το βάρος του θησαυρού τους, το πέταγμα

22

del cormorán, clavado al cielocomo cruz marina, todoel espacio, el otoño, los claveles,nunca solo, contigo.Nunca solo, contigo, tierraContigo el mar, la vida,cuanto soy, cuanto doy y cuanto canto,esta materia

amor, la tierra,el mar,el pan, la vida,

23

του κορμοράνου, καρφωμένουστον ουρανόσαν σταυρός θαλασσινός,όλατο διάστημα, το φθινόπωρο, τα γαρίφαλα,μόνος ποτέ, μαζί σου.Μόνος ποτέ, μαζί σου, γηΜαζί σου η θάλασσα, η ζωή,ό,τι είμαι, ό,τι δίνω κι ό,τι τραγουδώ,αυτή η ύλη

έρωτας, η γη,η θάλασσα,το ψωμί, η ζωή,

24

3.

Donde fuiste Qué has hecho Ay amor mío cuando por esa puerta no entraste tú sino la sombra, el díaque se gastaba, todo lo que no eres, fui buscándote a todos los rincones, me parecíaque en el reloj estabas, que talvez te escondiste en el espejo, que plegaste tu loca risa y la dejastepara que saltara detrás de un cenicero no estabas, ni tu risa ni tu peloni tus pisadas rápidas que corren

25

3.

Εκεί που ήσουν Τι έκανεςΑχ αγάπη μουόταν από τούτη την πόρταδεν μπήκες εσύ μα το σκοτάδι,η μέραπου είχε ξοδευτεί, όλααυτά που δεν είσαι,βάλθηκα να σε ψάχνωσ’ όλες τις γωνιές,μου φαινότανπως ήσουν μέσα στο ρολόι, πως ίσωςείχες κρυφτεί μες στον καθρέφτη,πως είχες διπλώσει το τρελό σου γέλιοκαι το είχες αφήσειγια να ξεπηδήσειπίσω από ένα τασάκιδεν ήσουν πουθενά, ούτε το γέλιο σουούτε τα μαλλιά σουούτε οι γρήγορες πατημασιές σουπου τρέχουν