ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

8
(8ον) Θλίψη καὶ ὀδύνη προξενοῦν σὲ κάθε πιστὸ τὰ ὅσα ἀπαράδεκτα ἀπὸ Ὀρθοδόξου ἀπόψεως διατυπώ- θηκαν καὶ διακηρύχθηκαν κατὰ τὴν ἐπίσημη ὁμιλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, τὴν ὁποία ἐξεφώνησε ἐπ’ εὐκαιρίᾳ τῆς 60ης ἐπετείου ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τοῦ ΠΣΕ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2008 στὴν Ἑλβετία, ἕδρα τοῦ ΠΣΕ. Στὴν ὁμιλία αὐτὴ ὁ Πατριάρχης δὲν ἀντι- μετωπίζει τοὺς ἑτεροδόξους ὡς αἱ- ρετικὲς ὁμολογίες, ἀλλὰ ὡς Ἐκκλη- σίες, ποὺ ἔχουν κανονικὴ ἐκκλησιο- λογικὴ ὑπόσταση: «Ἐπιβάλλεται», λέει ὁ Πατριάρχης, «ἵνα ἀναζωπυ- ρωθῆ καὶ ἐνισχυθῆ πρὸ παντὸς ἡ ἀγάπη μεταξὺ τῶν Ἐκκλησιῶν, μὴ λο- γιζομένων ἀλλήλας ὡς ξένας καὶ ἀλλοτρίας, ἀλλ’ ὡς συγγενεῖς καὶ οἰ- κείας ἐν Χριστῷ καὶ συγκληρονό- μους καὶ συσσώμους τῆς ἐπαγγελίας τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ» 75 . Ἐπίσης, δὲν κάνει καθόλου λόγο γιὰ τὶς κακοδο- ξίες τῶν Προτεσταντῶν στοὺς κόλ- πους τοῦ ΠΣΕ καὶ τὴν ἀνάγκη ἀπο- κηρύξεώς τους, ἀλλὰ τὶς θεωρεῖ ὡς μία μεγάλη ποικιλία θεολογικῶν δογματικῶν καὶ ἐκκλησιολογικῶν παραδόσεων: «αἱ προερχόμεναι ἐκ διαφορετικῶν ὁριζόντων καὶ ἀνήκου- σαι εἰς μεγάλην ποικιλίαν θεολογικῶν καὶ ἐκκλησιολογικῶν παραδόσεων Ἐκκλησίαι ἠδυνήθησαν νὰ διαλε- χθοῦν καὶ νὰ προωθήσουν τὴν χρι- στιανικὴν ἑνότητα ἀνταποκρινόμεναι παραλλήλως καὶ εἰς τὰς πολλαπλὰς ἀνάγκας τῆς συγχρόνου κοινωνί- ας» 76 . Δὲν δέχεται ὅτι ἔχουν δια- στρέψει τὴν Ἁγία Γραφή, ἀλλὰ ὅτι «δίδουν μαρτυρία περὶ τοῦ Εὐαγγε- λίου ἐντὸς διαφορετικῶν πλαισί- ων» 77 . Θεωρεῖ τὴν Ἐκκλησία διηρη- μένη καὶ πιστεύει ὅτι κύρια ἀπο- στολὴ τοῦ ΠΣΕ εἶναι τὸ νὰ ἀφοσιω- θεῖ εἰς τὴν συνέχισιν τῆς κοινῆς πο- ρείας πρὸς τὴν ἑνότητα: «Σήμερον ὑπὲρ ποτὲ εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαία ἡ ὕπαρξις ἀδελφικῶν δεσμῶν μεταξὺ τῶν διηρημένων Ἐκκλησιῶν καὶ ἡ γε- φύρωσις τῶν διαιρέσεων ἡμῶν» 78 . Πέραν αὐτῶν, ὅπως πληροφορηθή- καμε ἀπὸ ἀξιόπιστα πρόσωπα στὴν Ἀμερική, «Ὀρθόδοξοι» Ἐπίσκοποι στὶς ΗΠΑ ἐφαρμόζουν στὴν πράξη ὅσα θεωρητικὰ ὑπογράφονται στὰ παγκόσμια συνέδρια καὶ ὅσα δια- κηρύσσονται ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαστι- κούς μας ἡγέτες, διότι δέχονται στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοὺς ἑτε- ροδόξους ὡς ὁμοδόξους, μεταδί- δουν τὴν Θεία Κοινωνία στοὺς αἱρε- τικούς, ἀναγνωρίζουν τὰ μυστήρια τῶν ἑτεροδόξων ὡς ἔγκυρα καὶ προ- χωροῦν σὲ συμπροσευχές, οἱ ὁποῖες, ρητῶς ἀπαγορεύονται ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες 79 . Περὶ τῆς ἱερωσύνης τῶν γυναικῶν Εἰδικότερα ὡς πρὸς τὸ θέμα τῆς ἱερωσύνης τῶν γυναικῶν, ἔκδηλη ὑπῆρξε ἡ συμπόρευση καὶ οὐσια- στικὰ ἡ ἀποδοχὴ τῆς προτεσταν- τικῆς θεολογίας ἀπὸ τοὺς ἡμετέ- ρους οἰκουμενιστὰς θεολόγους, στὸ διεθνὲς ἐπιστημονικὸ συμπόσιο τῆς Θεσσαλονίκης τὸ 2003. Οἱ διοργα- νωτὲς τοῦ ἐν λόγῳ συνεδρίου, ὅπως ὁμολογοῦν στὰ πορίσματά τους, ἀδυνατοῦν οὐσιαστικὰ νὰ ἀρθρώ- σουν ὀρθόδοξο θεολογικὸ λόγο καὶ νὰ ἀναδείξουν τὸ ἀδύνατοντῆς ἱερωσύνης τῶν γυναικῶν: «Σ’ ἕνα ἀσφυκτικὰ γεμᾶτο ἀμφιθέατρο ὑπο- γραμμίστηκε ἡ ἀνάγκη ἀναβάθμισης τοῦ ρόλου τῶν γυναικῶν στὶς Ὀρθό- δοξες Ἐκκλησίες, ἐνῶ παράλληλα διαπιστώθηκε ἡ ἀδυναμία τῆς ἐναν- τίον τῆς χειροτονίας τῶν γυναικῶν θε- ολογικῆς ἐπιχειρηματολογίας τῶν Ὀρθοδόξων» 80 . Σχετικὰ μὲ τὸ θέμα αὐτό, ἤδη τὸ 1988 εἶχε διοργανώσει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο στὴ Ρόδο «Διορθόδοξο Θεολογικὸ Συν- έδριο» μὲ θέμα: «Ἡ θέσις τῆς γυ- ναικὸς ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ καὶ τὰ περὶ χειροτονίας τῶν γυ- ναικῶν», ὅπου «τὸ ἀδύνατον τῆς χει- ροτονίας τῶν γυναικῶν εἰς τὴν εἰδικὴν ἱερωσύνην, ὡς τεθεμελιωμένον εἰς τὴν Παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας» 81 , ἀπο- τυπώνεται στὰ πορίσματα τοῦ ἐν λόγῳ συνεδρίου κατὰ τρόπον αὐθεντικόν. Πόση ἆραγε φθορὰ καὶ πόση διάβρωση μεσολάβησε μέσα σὲ 15 χρόνια, ἀπὸ τὸ 1988 μέχρι τὸ 2003, στοὺς θεολόγους μας; Ὁ κα- θένας ἂς βγάλει μόνος του τὰ συμ- ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ: ΕΥΡΩ 50,00. ΚΥΠΡΟΥ: ΕΥΡΩ 90,00. ΕΥ- ΡΩΠΗΣ: ΕΥΡΩ 90,00. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ: ΕΥΡΩ 100,00. ΤΙΜΗ ΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΕΥΡΩ 1,20 ΙΔΡΥΤΗΣ † Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Νεκτάριου Πενταπόλεως τοῦ Θαυματουργοῦ, Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας, Ματρώνης ὁσίας ΕΤΟΣ ΝΒ´ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1949 Π ΟΛΛΟΙ εὐσεβεῖς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, καὶ ἰδίως νέοι, ζητοῦν νὰ πληροφορηθοῦν τὰς βασικὰς διαφορὰς μεταξὺ τῆς Ὀρθο- δόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Παπισμοῦ. Παρακο- λουθοῦν μὲ πολὺ ἐνδιαφέρον τὰς εἰδήσεις, τὰς ἐκτιμήσεις, τὰς ἀναλύσεις καὶ τὴν ἀρθρογρα- φίαν τοῦ «Ο.Τ.» διὰ τὰ ζητήματα, τὰ ἀφορῶντα τὴν καταφρόνησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ὑπὸ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀρχιερέων καὶ θεολόγων ἀλλὰ καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, διὰ νὰ διευκο- λυνθῆ ἡ πορεία πρὸς τὴν ψευδοένωσιν τῶν Ὀρθοδόξων μετὰ τῶν Παπικῶν. Παρακολου- θοῦν ὅμως μὲ ἀπορίαν τὴν ἀπάθειαν τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου καὶ πολλῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπο- λιτῶν, ἔναντι τῶν ζητημάτων αὐτῶν. Ὁ «Ο.Τ.» ἀνταποκρινόμενος εἰς τὸ αἴτημα τῶν εὐσεβῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν παραθέτει τὰς δια- φορὰς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετὰ τῶν Πα- πικῶν, ὡς τὰς καταγράφει εἰς τὸ βιβλίον του «Παλαιὰ καὶ Νέα Ρώμη – Ὀρθόδοξη καὶ δυτικὴ παράδοση» ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος. Γράφει περὶ αὐτῶν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπο- λίτης τὰ ἀκόλουθα: «Βασικὲς διαφορὲς μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ Ὁ δυτικὸς Χριστιανισμὸς ἀποσπάσθηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὅπως ἐκφράζεται θεολογικὰ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Αὐτὸ ἔγινε πρῶτα μὲ τὴν Παλαιὰ Ρώμη – Πάπα καὶ ἀργότερα μὲ τοὺς Προτεστάντες, ποὺ ἀποσπά- σθηκαν ἀπὸ τὸν Πάπα. Τὰ αἴτια τῆς ἀποσπάσεως τῆς Παλαιᾶς Ρώμης ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἦταν πολιτικὰ καὶ θεολογικά. Στὴν πραγματικότητα ὅμως οἱ δυτι- κοὶ Χριστιανοὶ διαφοροποιήθηκαν ὡς πρὸς τὸ δόγμα καὶ κυρίως ὡς πρὸς τὴν μεθοδολογία τοῦ δόγματος, ποὺ εἶναι ἡ ἡσυχαστικὴ παράδοση. Δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος διὰ τῆς ἡσυχαστικῆς με- θόδου ἀποκτᾶ γνώση τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν συνέ- χεια αὐτὴ ἡ γνώση κωδικοποιεῖται στοὺς ὅρους – δόγματα. Ὅταν ὅμως χάνεται ἡ ἐμπειρικὴ γνώ- ση τοῦ Θεοῦ, τότε ἀλλοιώνονται καὶ τὰ δόγμα- τα. Θὰ δοῦμε ἐν συντομίᾳ αὐτὲς τὶς διαφορές. 1. Δογματικὲς καὶ ἐκκλησιολογικὲς διαφορές Μετὰ τὴν κατάκτηση τοῦ δυτικοῦ τμήματος ΑΙ ΒΑΣΙΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ Ὡς τὰς καταγράφει εἰς τὸ βιβλίον του «Παλαιὰ καὶ Νέα Ρώμη – Ὀρθόδοξη καὶ δυτικὴ παράδοση» ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱερόθεος Εἶχον συμφωνήσει εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων νὰ ἑορτάζεται ἀπὸ τὸ 2001 ΝΕΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ Αἴσθησιν προεκάλεσεν εἰς τὸν Ὀρθόδοξον πιστὸν λαὸν καὶ τὸν ἔντιμον κλῆρον ἡ ἀποκάλυψις ὑπὸ τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου» τῆς συμ- φωνίας τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γερμανίας μετὰ τοῦ Παπικοῦ «Ἐπι- σκόπου» τῆς Γερμανίας διὰ τὴν ἔναρξιν συζητήσεων μὲ σκοπὸν τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα τῶν Ὀρθοδόξων μετὰ τῶν Παπικῶν. Τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν προωθεῖ τὸ Βατι- κανὸν ἀπὸ τὸ 1960. Τὸν στόχον του ὅμως αὐτὸν τὸν ἐπισημοποίησε κατὰ τὴν Β´ Βατικανὴν Σύνοδον καὶ τὸν ἀπεδέχθη ὁ ἀείμνηστος Οἰκου- μενικὸς Πατριάρχης κυρὸς Ἀθηνα- γόρας, ὁ ὁποῖος ἔγινεν ἔνθερμος ὑποστηρικτὴς τῆς ἰδέας αὐτῆς. Διὰ πολλὰ ἔτη ὑπῆρχεν ἄκρα τοῦ «τά- φου σιωπὴ» ὡς λέγει ὁ λαός, διότι ὅλοι ἐφοβοῦντο τὰς ἀντιδράσεις κυρίως, τῶν Ὀρθοδόξων. Ὅλα αὐτὰ τὰ ἔτη ὅμως συνεζήτουν μυστικῶς αἱ κεφαλαὶ τοῦ Παπισμοῦ μετὰ τῶν Ὀρθοδόξων μὲ σκοπὸν τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα. Ὡς ἀποκα- λύπτεται ἔχει συγκροτηθῆ διὰ τὸ θέμα «ἄξων» μεταξὺ Παπισμοῦ, Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλη- σιῶν (ἢ Αἱρέσεων – ΠΣΕ) καὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Ὁ «ἄξων» αὐτὸς εἶχε συμφωνήσει, μετὰ τὸ 2001 νὰ ἑορτάζεται ἀπὸ κοινοῦ τὸ Πάσχα μεταξὺ Ὀρθοδό- ξων καὶ ἄλλων πλανεμένων Χρι- στιανῶν. Τὸν στόχον τὸν ἔθεσε τὸ Βατικανὸν καὶ τὸν προώθησε δυνα- μικῶς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρ- χεῖον. Τὸ τελευταῖον μὲ τὴν ὑπ᾽ ἀριθ. 150 πρωτ. 420/26.5.1995 ἐγκύ- κλιόν του, ἡ ὁποία ἀνεφέρετο «εἰς τὸν καθορισμὸν κοινῆς ἡμερομηνίας ἑορτασμοῦ ὑφ᾽ ἁπάντων τῶν χρι- στιανῶν τῆς Μεγάλης ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Πάσχα» ἔθεσεν ἐπὶ τάπητος μίαν σειρὰν προβλημάτων ἱστορι- κοῦ, κανονικοῦ καὶ δογματικοῦ χα- ρακτῆρος. Ὡς δὲ ἀναγράφει τὸ Πε- ριοδικὸν «Ὀρθόδοξος Ἐνημέρω- σις», ἀριθμὸς 23 (Ἰανουαρίου – Μαρτίου 1977) σελίδες 83 –84: «Ἡ ἀνακίνησις τοῦ ὅλου ζητήμα- τος ἔδωσε τὴν εὐκαιρία νὰ κατα- Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ ἀντιπαπικὸς Ὀρθόδοξος Πατριάρχης τῆς Βουλγαρίας Εἰς ἡλικίαν 98 ἐτῶν ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ ὁ Προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Βουλγαρίας κυρὸς Μάξιμος. Τὸν τελευταῖον καιρὸν ἀντιμε- τώπιζε προβλήματα ὑγείας καὶ ἐνοσηλεύετο εἰς τὸ Νοσοκο- μεῖον «Lozeners» τῆς Βουλγα- ρίας. Ἐξελέγη Μητροπολίτης Σόφιας καὶ Πατριάρχης Βουλ- γαρίας τὴν 4ην Ἰουλίου 1971. Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς Πατρι- αρχίας του διεκρίθη μεταξὺ ἄλλων διὰ τὴν ὁμολογίαν Ὀρ- θοδόξου Πίστεως, ἀρνούμενος νὰ συμμετάσχη εἰς τοὺς Θεο- λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶν Παπικῶν ἢ μετ᾽ ἄλλων πλανεμέ- νων Χριστιανῶν. (Προτεσταν- τῶν κ.λπ.). Ἐπίσης, ἦτο πολὺ πιστὸς εἰς τὰς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ στάσις του αὕτη ἐπέτρεψεν εἰς τοὺς «προοδευ- τικοὺς» Ἀρχιερεῖς – Ἀρχιεπι- σκόπους καὶ Πατριάρχας, οἱ ὁποῖοι προωθοῦν τὰ σχέδια τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδοξίας, νὰ λέγουν ὅτι ἡγεῖτο τῆς πλέον «συντηρη- τικῆς» Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΕΝ ΑΙΓΙΝῌ Τὴν 9ην Νοεμβρίου ἑορτάζομεν τήν μνήμην τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου Ἐπισκόπου Πενταπόλεως τοῦ Θαυματουργοῦ. Ἀνωτέρω εἰκών τοῦ Ἁγίου προερχομένη ἐκ τοῦ χρω- στῆρος τῆς Ἀδελφότητος τῶν Παχωμαίων Ἁγίου Ὄρους. Τό ἀνεκτίμητον δῶρον τῆς ὑγείας ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕΝ; Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΛΗΡΙΚΟΙ Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση Ο Ι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ἔχουν καθιερώσει τὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς ἑτεροδόξους. Παρὰ τὴ ρητὴ ἀπαγόρευση τῶν Ἱερῶν Κα- νόνων, αὐτοὶ συναντῶνται μὲ τοὺς παπικοὺς καὶ τοὺς προτε- στάντες καὶ συμπροσεύχονται, προφανῶς γιατὶ ἡ ἀγάπη εἶναι τόσο θερμή, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ περιοριστεῖ ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες. «Ἡ ἀγάπη εἶναι πάνω ἀπὸ ὅλα», ὑποστηρίζουν μὲ ἐπιπολαιότητα. Συχνὰ οἱ οἰκουμενιστὲς ἀναφέρονται καὶ στοὺς σύγχρονους γέ- ροντες καὶ τοὺς θαυμάζουν, χωρὶς ὅμως νὰ ἐπηρεάζονται οἱ ἴδιοι ἀπὸ τὸν ἀσκητικὸ τρόπο ζωῆς τους καὶ τὴ στάση τους ἀπέναντι στοὺς αἱρετικούς. Τοὺς ἐξυμνοῦν γιὰ δημιουργία ψευδῶν ἐντυπώσεων καὶ μόνο. Ἐὰν ἔχει τύχει νὰ τοὺς εἶχαν ἐπισκεφθεῖ καὶ καμιὰ φορά, τότε θέλουν νὰ ἐμφανίζονται καὶ ὡς πνευματικά τους τέκνα, γιὰ νὰ γίνουν καὶ αὐτοὶ ἀξιοσέβαστοι! Ὅμως δὲν θέλω νὰ φύγω ἀπὸ τὸ θέμα μου, ποὺ εἶναι ἡ συμπροσευχὴ μὲ τοὺς ἑτεροδόξους. Θὰ ἀναφέρω ἕνα περιστατικὸ ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ Γέροντος Παϊσίου, ὅπως τὸ εἶχε διηγηθεῖ ὁ ἴδιος καὶ τὸ ὁποῖο δείχνει σὲ ὅλους, κληρι- κοὺς καὶ λαϊκούς, τὸ δρόμο. Εἶπε λοιπὸν ὁ Γέροντας: «Ἦρθαν μιὰ φορὰ στὸ καλύβι δύο καθολικοί· ὁ ἕνας ἦταν δημοσιογράφος καὶ ὁ ἄλλος γραμματέας στὸ Βατικανό. «Πρῶτα νὰ ποῦμε τὸ Πάτερ ἡμῶν», μοῦ εἶπαν. «Γιὰ νὰ ποῦμε τὸ Πάτερ ἡμῶν, τοὺς λέω, πρέπει νὰ συμ- φωνοῦμε καὶ στὸ δόγμα, ἀλλὰ μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστί». «Καλά, μοῦ λέει ὁ ἕνας, μόνον οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ σωθοῦν; Ὁ Θεὸς εἶναι μὲ ὅλον τὸν κόσμον». «Ναί, τοῦ λέω, ἀλλὰ ἐσὺ μπορεῖς νὰ μοῦ πῆς πόσος κόσμος εἶναι μὲ τὸν Θεόν;». «Νὰ δείξουμε ἀγάπη», μοῦ λένε μετά. «Καὶ ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδα», τοὺς λέω. «Καὶ αὐτὸ μέ- σα στὴν ἀγάπη εἶναι», μοῦ λένε. «Ὅλοι μιλᾶνε γιὰ ἀγάπη, εἰρήνη καὶ ὁμόνοια, τοὺς εἶπα στὸ τέλος, ἀλλὰ αὐτοὶ εἶναι διχασμένοι καὶ μὲ τὸν ἑαυτό τους καὶ μὲ τοὺς ἄλλους, γι᾽ αὐτὸ ἑτοιμάζουν ὅλο καὶ μεγαλύ- τερες βόμβες». Ἀξιοπρόσεκτο καὶ διδακτικὸ συνάμα εἶναι καὶ τὸ συμ- πέρασμα: «Ἀγάπη ἀληθινὴ ἔχει ἐκεῖνος, ποὺ ἔχει ὀρθὴ πίστη, ζῆ κοντὰ στὸν Θεό, καὶ τότε ὁ Θεὸς ζωγραφίζεται στὸ πρόσωπό του, καὶ οἱ ἄλλοι βλέπουν στὸ πρόσωπό του τὸν Θεό». Ἐκεῖνος ποὺ δέχεται τὰ ὅσα λέει ὁ Γέροντας, εἶναι φυσικὸ νὰ ἀρνεῖται τὶς συμπροσευχὲς τῶν οἰκουμενιστῶν μὲ τοὺς ἑτεροδόξους καὶ νὰ ἀμφισβητεῖ τὰ περὶ ἀγάπης μεγάλα λόγια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πα- τριάρχη καὶ τῶν συνοδοιπόρων του. Πρέπει κάποτε οἱ χριστιανοὶ νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὸ φόβο, ποὺ ἐμπνέουν οἱ μεγαλόσχημοι οἰκου- μενιστὲς καὶ νὰ διατυπώνουν δημοσίως τὸν ἀντιρρητικό τους λόγο, χωρὶς νὰ περιμένουν τὸ παράδειγμα ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους Μητροπο- λίτες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν χάσει πρὸ πολλοῦ τὴν ἀναγκαία παρρησία, γιὰ νὰ καταδικάσουν τὸν οἰκουμενισμό, ποὺ εἶναι ἡ παναίρεση τῆς ἐποχῆς μας. Δυστυχῶς θυσιάζουν τὰ πάντα ἀρκεῖ νὰ φαίνονται στὸν Πα- τριάρχη ὑπάκουοι καὶ νὰ ἐξασφαλίζουν τὴν ἀγάπη του, ἀπὸ τὴν ὁποία ὡστόσο οἱ ἴδιοι ποτὲ δὲν πρόκειται νὰ ὠφεληθοῦν. Οἱ συμπροσευχὲς τῶν οἰκουμενιστῶν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺς καὶ προτεστάντες πρέπει νὰ σταματήσουν, διότι δημιουργοῦν στοὺς ἑτεροδόξους τὴν ψευδαίσθηση ὅτι εἶναι τὸ ἴδιο μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους. Κάτι ποὺ εἶναι μεγάλη πλάνη. Μὲ τὴν κατάργηση τῶν συμπροσευχῶν ἴσως νὰ δεχτοῦν τὴν καλὴ ἀνησυχία καὶ ἐπιστρέψουν στὴν Μία Ἐκκλησία, δηλ. τὴν Ὀρθοδοξία. Πολλές οἱ ἀπόψεις τῶν ἀν- θρώπων γιά τόν ἄνθρωπο. Καθε- μιά ἀπ᾽ αὐτές, καί μιά πινελιά στήν ἀνθρώπινη μορφή. Καθε- μιά κι ἕνα περίγραμμα τῆς ἀν- θρώπινης προσωπικότητας. «Ὁ ἄνθρωπος εἶναι στή μέση, ἀνάμεσα στό τίποτε καί στό πᾶν», λέει ὁ Πασκάλ. Ὁ ἴδιος τόν παρομοίασε μ᾽ ἕνα "καλάμι εὔ- θραυστο, ἀλλά ταυτόχρονα, κα- λάμι σκεπτόμενο". Ὁ ἅγιος Μα- κάριος ὁ Αἰγύπτιος, τόν στεφα- νώνει μέ τό δικό του στεφάνι, καί λέγει: "Τιμιώτερός ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ὑπέρ πάντα τά δημι- ουργήματα· τάχα δέ τολμήσω λέγειν, ὅτι μή μόνον τῶν ὁρατῶν δημιουργημάτων, ἀλλά καί τῶν ἀοράτων". Λένε κι ἄλλα πολλά! Σέ τοῦτο τό κείμενο, ὡστόσο, ἄς ἐπιλέ- ξουμε ἀπ᾽ τά μύρια τάλαντα, πού τοῦ χάρισε ὁ Θεός, τό τάλαντο τῆς ὑγείας, πού χωρίς αὐτό, τά ἔργα του θά ἦσαν ἡμιτελῆ. Ὄχι ἄχρηστα, ὄχι γιά πέταμα, ἀλλ᾽ ἴσως, ὄχι καί ὁλοκληρωμένα. Γιά παράδειγμα, πόσες φορές ἔχου- με συναντήσει ζωγράφους μέ ἔργα ὄμορφα, φτιαγμένα μέ τό στόμα ἤ μέ τά πόδια! Ἤ συναν- θρώπους μας τυφλούς, κωφούς, μέ πολλαπλές ἀναπηρίες, καί ὅμως νά τούς θαυμάζουμε γιά τά ἔργα πού ἐπιτελοῦν! Ἀλλά, δίχως ἀμφιβολία, ἡ ὑ- γεία ἀποτελεῖ διαχρονικό, καθο- λικό καί πανανθρώπινο ἀγαθό, ἀπό τά μύρια κι ἀναρίθμητα πού σκόρπισε ὁ Θεός καί Δημιουρ- γός τοῦ σύμπαντος κόσμου. Στ᾽ ἀλήθεια, δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος πού νά μή θαύμασε καί νά μή ἐπαίνεσε τοῦτο τό δῶρο τοῦ Θε- οῦ. Ἀπ᾽ τά πανάρχαια χρόνια, ἰδιαίτερα οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγο- νοι, εἶχαν τόσο ἐκτιμήσει τήν ἀξία τῆς ὑγείας στήν ἀνθρώπινη ζωή. Καί πρῶτος, ὁ μέγας ἱδρυτής τῆς Ἰατρικῆς ἐπιστήμης, ὁ Ἱππο- κράτης ὁ Κῶος, λέγει ὅτι: «Οὐδέν ὤφελος ἐκ τῶν ἁπάντων ἀγαθῶν ἐστιν, ἐάν τό ὑγιαίνειν καί μόνον ἀπῆν». Ἐπίσης, «Ὑγι- αίνειν ἄριστον ἀνδρί θνητῷ», λέ- γει ὁ ἴδιος. Παρόμοια ἐκφράζε- ται καί ὁ τῶν σοφῶν σοφώτατος Σωκράτης, ὁ ὁποῖος λέγει: «Ἡ ὑγεία μέγιστον ἐν ἀνθρώποις ἀ- γαθόν». Ἐπίσης στούς ἀρχαίους Ἕλληνες κυκλοφοροῦσε, γιά τήν ἀξία τῆς ὑγείας, τό ἑξῆς ρητό: «Οὐκ ἔσθ᾽ ὑγείας κρεῖσσον οὐ- δέν ἐν τῷ βίῳ». Αὐτό πού λέγει καί ὁ λαός σήμερα: «Δέν ὑπάρ- χει μεγαλύτερο ἀγαθό στή ζωή ἀπ᾽ τήν ὑγεία». Ἀναγκαία μιά διευκρίνηση: Ὅταν λέμε πώς ἡ ὑγεία εἶναι τό μεγαλύτερο ἀγαθό, ἐννοοῦμε τό μεγαλύτερο καί σημαντικότερο Ἐγκύκλιος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου κατὰ τὸ 1995 ἀνεφέρετο «εἰς τὸν καθορισμὸν κοινῆς ἡμερομηνίας ἑορτασμοῦ ὑφ᾽ ἁπάντων τῶν χριστιανῶν τῆς μεγάλης ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Πάσχα». Τί προέβλεπεν ἡ συμφωνία εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν εἰς τὸ Βου- κουρέστι, τὴν Συρίαν καὶ τὴν Λεμεσόν, διὰ τὴν ἔναρξιν τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ ἀπὸ τὸ 2001. Ν ΕΑ ἐπίθεση δέχθηκε προσφάτως ὁ ὑπογραφόμενος ἀπὸ τοὺς «Καθολικούς» τῆς Ἑλλάδος μὲ ἀφορμὴ ἕνα ἄρθρο του στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» (12–10–2012) μὲ τίτλο «Διὰ νὰ μὴ ξεχνᾶμε». Τὸ κείμενο προσφέρει τὴν ἀναγκαία καὶ κατάλληλη τεκμηρίωση, ὁπό- τε τὸ μόνο ποὺ θὰ ἀνέμενε κανεὶς εἶναι ἡ σιωπὴ τῆς ἐλεγχόμενης πλευρᾶς. Ἡ ἐπίκριση τῶν «Ρωμαιοκαθολικῶν» δημοσιεύθηκε στὸν «Πυλώνα ἐκκλησιαστικῶν εἰδήσεων» Amen.gr. Ἔχω δὲ τὴν τιμὴ νὰ συγκαταλέγομαι μαζί μὲ τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, στοὺς «ὑβρεολόγους καὶ συκοφάντες» τῶν ἐν Ἑλλάδι «καθολικῶν». Βέβαια ἐδῶ ἰσχύει ἡ ἀρχαία παροιμία «ἡ πόρνη, τὴν σώ- φρονα», ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ μέθοδος δυστυχῶς τῆς παπικῆς ἡγεσίας URΒI ET ORBI. Παρόλο ποὺ τὸ ἄρθρο μου ἔχει τὴν ἀναγκαία βιβλιο- γραφικὴ τεκμηρίωση καὶ ἡ ἁρμόζουσα στάση τῶν ὑβριστῶν μας θὰ ὤφειλε νὰ εἶναι ἡ σιωπή, προετιμήθη ἡ ἰησουϊτικὴ (καὶ γκεμπελική) μέ- θοδος τῆς ἐπιθέσεως γιὰ τὴν μετάθεση τῆς εὐθύνης. Δὲν εἶναι, ἄλλω- στε, ἡ πρώτη φορά, σὲ σχέση μάλιστα μὲ τὴν ταπεινότητά μου, ποὺ δέχομαι παρόμοιες ἐπιθέσεις χωρὶς ἀπάντηση στὶς θέσεις μου. Τὴν μέθοδο αὐτὴ εἶχε ἐφαρμόσει γιὰ τὸ πρόσωπό μου ἐπανειλημμένα τὸ ὄργανο τῆς Οὐνίας στὴν Ἑλλάδα «Καθολική». Αὐτὸ ποὺ ἐξοργίζει κάθε ἔντιμο ἀναγνώστη τοῦ παπικοῦ κειμένου εἶναι τὸ γεγονός, ὅτι ἐπιτίθενται στὸν «ἀπὸ παλαιότερα γνωστὸ Πρω- τοπρεσβύτερο», δηλαδὴ στὸν π. Γεώργιο Μεταλληνό, ἀλλὰ δὲν τολ- μοῦν νὰ ἐλέγξουν τὰ ἱστορικὰ – ἐπιστημονικὰ ἐπιχειρήματά του. Γράμματα γνωρίζουν, τοὐλάχιστον οἱ τῆς ἐν Ἑλλάδι παπικῆς ἡγεσίας, προτιμοῦν ὅμως τὴν ἀστήρικτη ἐπίθεση μόνο καὶ μόνο, γιὰ νὰ δημι- ουργήσουν ἐντυπώσεις, δεχόμενοι, ὅπως καὶ στὸ παρελθόν, ὡς ἠλι- θίους καὶ ἀστοιχειώτους ὅσους διαβάζουν τὶς συκοφαντίες τους. Διό- τι ὁ ὑπογραφόμενος, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο ἰδιαιτέρως σέβεται καὶ τηρεῖ ὡς ἱστορικὸς ἐρευνητής, καὶ μάλιστα πιστὸς στὴν ἐπιστημονικὴ δεοντο- λογία, εἶναι ἡ τεκμηρίωση τῶν λόγων του μέχρι σχολαστικότητος. Εἶναι δυνατὸν λοιπὸν κάποιος νὰ μὴ ἀνέχεται τὴν δίκαιη σὲ κρίσιμους καιροὺς κριτικὴ τοῦ πάπα–Γιώργη, ἀλλὰ δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ὁμι- λεῖ γιὰ «ἀνακρίβειες, ἐπανειλημμένα ψεύδη σὲ ἐπίπεδο δόγματος, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΙΣ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ Τοῦ κ. Ἰωάννου Τάτση, Θεολόγου ΚΕΜΠΑ 3645 ΚΩΔΙΚΟΣ 3053 ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ. «ΠΤΑΙΟΥΝ ΤΑ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑ» Τοῦ πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ Ὁμο- τίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν ● Μία «χούφτα» Ὀρθοδόξων πιστῶν καί ἐλαχίστων Ἐπι- σκόπων ἐματαίωσαν τήν χυδαίαν καί βλάσφημον πα- ράστασιν διά τόν Ἰησοῦν Χριστόν. Σελ. 8 ● Ἀπάντησις-«φωτιά» τοῦ Σεβ. Αἰτωλίας κ. Κοσμᾶ εἰς τήν βουλευτήν τῆς ΔΗΜ. ΑΡ. κ. Μ. Ρεπούση. Σελ. 8 ● Ὁ ἕνας εἶναι φιλοπαπικός καί ὁ ἄλλος φιλοσκοπια- νός. Σελ. 8 ● Ἡ παραβολή τοῦ Καλοῦ Σαμαρείτου. Τοῦ μακαρι- στοῦ Ἀρχιμ. π. Μάρκου Κ. Μανώλη. Σελ. 5 ● Σεβ. Φθιώτιδος: «Ἴσως ἀπό τήν οἰκονομικήν καί πολιτικήν “βαρυχειμωνιά” ὠφεληθῶμεν μελλοντικῶς ὡς λαός». Σελ. 5 ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.» ΟΣΟΙ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ἀξιωθήκαμε νὰ ζοῦμε καὶ νὰ κινούμαστε ἐντός τῆς Ἐκκλησίας ἀκολουθοῦμε κάποιες φορὲς λανθασμένη πο- ρεία στὰ ζητήματα τῆς καθημερινῆς πνευματικῆς ζωῆς. Καὶ τοῦτο εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνο, καθότι μία πορεία διαφορετικὴ ἀπὸ αὐτὴν ποὺ βάδισαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας δὲν ὁδηγεῖ μὲ ἀσφάλεια στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, εἶναι δὲ πολὺ πιθανὸ νὰ μᾶς στερήσει τὴν αἰώνια ζωή. Ἡ Ὀρθοδοξία ὑπῆρξε καὶ εἶναι πάντοτε ἀσκητική. Ἡ καλοπέραση, ἡ εὔκολη, ἄνευ κόπων καὶ θλίψεων, ζωὴ δὲν εἶναι ἡ ὁδὸς τῶν Πατέρων μας. Ἡ ἐργασία τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς, ἡ νηστεία, ἡ μετάνοια, ἡ ἐνδυνάμωση τοῦ ἀγωνιστικοῦ φρονήματος μέσῳ τῆς ἀνάγνωσης τῶν Γραφῶν καὶ τῶν Πατέρων εἶναι οὐσιώδη στοιχεῖα τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Στὶς ἡμέρες μας κάποιοι προσπαθοῦν νὰ ἀνακαλύψουν μία πλατεία ὁδὸ γιὰ τὴν εἴσοδο στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἡ νηστεία εἶναι, σύμφω- να μὲ μερικοὺς «προοδευτικοὺς» πνευματικούς, γιὰ τοὺς μοναχοὺς καὶ τοὺς ἡλικιωμένους. Δὲν εἶναι ἀπαραίτητη πρὶν τὴ Θεία Κοινωνία, στὴν ὁποία προτρέπουν τὰ πνευματικά τους τέκνα νὰ μετέχουν συ- χνότατα ἄνευ νηστείας. Ἡ ἐπιμονὴ καὶ ὑπομονὴ στὴν προσευχή, ἡ νο- ερὰ ἐργασία φαίνονται ἀγωνίσματα ἀκατόρθωτα. Ἔμεινε τὸ κομπο- σχοίνι περασμένο στὸ χέρι σὰν κόσμημα, ἀλλὰ οἱ κόμποι του ἀποσυν- δέθηκαν ἀπὸ τὴν ἐργασία τῆς εὐχῆς. Μερικοὶ σύγχρονοι θεολόγοι ἀνακάλυψαν τὴν «εὐχαριστιακὴ ἐκκλησιολογία» καὶ ὑποβάθμισαν τὴν ἀσκητικὴ διάσταση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Ὅλα ἀρχίζουν καὶ τε- λειώνουν, ὅπως διδάσκουν, ἐντός τῆς Θείας Εὐχαριστίας, στὴν ὁποία μετέχουμε ὅλοι μὲ κάθε εὐκολία ἄνευ νηστείας, ἐξομολογήσεως καὶ πνευματικῆς προετοιμασίας. Τὰ ἀσκητικὰ γυμνάσματα τῶν Πατέρων τίθενται σὲ δεύτερη μοῖρα μαζὶ μὲ τὶς «ἀκραῖες» ἀπόψεις τους, γιὰ τὶς σχέσεις μὲ τοὺς αἱρετικούς. Ἡ ἐκκοσμίκευση τοῦ βίου μας ἐνσωματώνεται στὴ σύγχρονη «θεο- λογία», ποὺ γίνεται «συναφειακὴ» καὶ μὲ εὐκολία ἐπιχειρεῖ ὑπερβά- σεις τῶν ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν διδαχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων. Ἡ «με- ταπατερικὴ θεολογία» παρέχει πλέον εὐκολότερη πρόσβαση στὸν Πα- ράδεισο, ποὺ δὲν περνάει ἀπὸ τὴν ὁδὸ τῆς ἀσκήσεως, τοὺς κόπους καὶ τοὺς ἱδρῶτες, τὰ δάκρυα καὶ τοὺς στεναγμούς, τὶς μετάνοιες καὶ τὶς ὁλονύκτιες στάσεις, τὴν προσευχή, τὴν αὐτομεμψία καὶ τὴ μετά- νοια. Καὶ ἐνῶ ἐγκαταλείψαμε ἐν πολλοῖς τὸν ἀσκητικὸ δρόμο τῶν ἁγίων Πατέρων, ἰσχυριζόμαστε ἔπειτα ὅτι μποροῦμε καὶ ἐμεῖς σήμερα νὰ πα- ράγουμε νέα θεολογία, διότι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν παύει ποτὲ νὰ φω- τίζει καὶ νὰ ἐνεργεῖ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας. Πράγματι. Μόνο ποὺ ὁ φω- τισμὸς αὐτὸς δὲν δίδεται στοὺς καθισμένους στὰ γραφεῖα καθηγητὲς καὶ διανοούμενους οὔτε στοὺς κληρικοὺς καὶ ἐπισκόπους, ποὺ νομί- ζουν ὅτι μόνη ἡ κατάληψη μίας θέσης στὴν ἐκκλησιαστικὴ διοίκηση τοὺς μετέτρεψε ξαφνικὰ σὲ φορεῖς τοῦ θείου φωτισμοῦ. Ὁ φωτισμὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χαρίζεται μετὰ τὴν κάθαρση στοὺς ἀσκητὲς τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ἀγωνίζονται ἐντὸς καὶ ἐκτός τοῦ κόσμου. Ἀπόδειξη τῆς ἐνεργοῦς δράσης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δὲν εἶναι ἡ παραγωγὴ θε- ολογίζοντος φιλοσοφικοῦ θεωρητικοῦ λόγου, ποὺ πολλὲς φορὲς ἀπο- τολμᾶ τὴν ἀμφισβήτηση τῆς πατερικῆς πείρας, ἀλλὰ τὰ συγγράμματα καὶ οἱ διδαχὲς τῶν ἀσκητῶν, ὅπως αὐτὰ τοῦ Γέροντος Παϊσίου, τοῦ Γέροντος Πορφυρίου ἢ τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ. Τὴ γνησιότητα τῆς θεολογίας τους βεβαιώνει ἡ πλήρης συμφωνία τους μὲ τοὺς πρὸ αὐτῶν ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅσοι λοιπὸν ποθοῦμε νὰ ἀποκτήσουμε τὴν πεῖρα αὐτῶν τῶν ἀλη- θινῶν θεολόγων ὀφείλουμε νὰ ἀναλάβουμε ἀγώνα πνευματικὸ ὅμοιο μὲ ἐκείνους καὶ μὲ ὑπομονὴ νὰ διαπεράσουμε ἀπὸ τὰ πυρὰ τῶν πει- ρασμῶν, ποὺ καὶ ἐκεῖνοι διῆλθαν. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ. Κριτικές ἐπισημάνσεις καί παρατηρήσεις εἰς τό βιβλίον τοῦ κ. Ἀθανασίου Μπασδέκη: «ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ. Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ. ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ» Ὑπὸ τῶν Ἀρχιμ. Παύλου Δημητρακοπούλου καὶ Πρεσβ. Ἀγγέλου Ἀγγελακοπούλου κληρικῶν τῆς Ἱ. Μ. Πειραιῶς Τὸ Βατικανὸν ἐσχεδίασε τὸν κοινὸν ἑορτασμόν, ἄνευ παραιτήσεως ἀπὸ τὰς αἱρέσεις, τὰς κακοδοξίας καὶ τάς ἄλλας πλάνας του. Τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων εἰς τὸ πλαίσιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καθώρισε τὴν ἡμερομηνίαν τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ, ἀνεξαρτήτως ἐὰν ὁ στόχος αὐτὸς δὲν ἐπετεύχθη. Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον προωθεῖ τὰ σχέδια Βατικανοῦ καὶ Παγκοσμίου Συμ- βουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων. Ἀψευδὴς μαρτυρία ἡ συμφωνία τοῦ Σεβ. Γερμανίας μετὰ τοῦ τοπι- κοῦ Παπικοῦ «Ἐπισκόπου». Ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς ὅμως προϋποθέτει καὶ Συλλείτουργον μεταξὺ Πάπα καὶ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ ὡς ἐκ τούτου «Κοινὸν Ποτήριον». Πῶς θὰ γίνη αὐτό, ὅταν οἱ Πα- πικοὶ δὲν ἔχουν ἀποκηρύξει τὰς αἱρέσεις των καὶ ὁ Πάπας διατηρεῖ τὸ ἀλάθητον (ἡμίθεος), τὸ πρωτεῖον, τὴν ἰδιότητα τοῦ ἀποκλειστικοῦ ἀντιπροσώπου τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆς γῆς ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἀρχηγοῦ Κράτους;

description

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΑΡΘΡΑ

Transcript of ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

Page 1: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

(8ον)Θλίψη καὶ ὀδύνη προξενοῦν σὲ

κάθε πιστὸ τὰ ὅσα ἀπαράδεκταἀπὸ Ὀρθοδόξου ἀπόψεως διατυπώ-θηκαν καὶ διακηρύχθηκαν κατὰ τὴνἐπίσημη ὁμιλία τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου κ Βαρθολομαίου τὴν

ὁποία ἐξεφώνησε ἐπrsquo εὐκαιρίᾳ τῆς60ης ἐπετείου ἀπὸ τῆς ἱδρύσεωςτοῦ ΠΣΕ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 2008στὴν Ἑλβετία ἕδρα τοῦ ΠΣΕ Στὴνὁμιλία αὐτὴ ὁ Πατριάρχης δὲν ἀντι-μετωπίζει τοὺς ἑτεροδόξους ὡς αἱ-ρετικὲς ὁμολογίες ἀλλὰ ὡς Ἐκκλη-σίες ποὺ ἔχουν κανονικὴ ἐκκλησιο-

λογικὴ ὑπόσταση laquoἘπιβάλλεταιraquoλέει ὁ Πατριάρχης laquoἵνα ἀναζωπυ-ρωθῆ καὶ ἐνισχυθῆ πρὸ παντὸς ἡἀγάπη μεταξὺ τῶν Ἐκκλησιῶν μὴ λο-γιζομένων ἀλλήλας ὡς ξένας καὶἀλλοτρίας ἀλλrsquo ὡς συγγενεῖς καὶ οἰ-κείας ἐν Χριστῷ καὶ συγκληρονό-μους καὶ συσσώμους τῆς ἐπαγγελίαςτοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷraquo75 Ἐπίσης δὲνκάνει καθόλου λόγο γιὰ τὶς κακοδο-ξίες τῶν Προτεσταντῶν στοὺς κόλ-πους τοῦ ΠΣΕ καὶ τὴν ἀνάγκη ἀπο-κηρύξεώς τους ἀλλὰ τὶς θεωρεῖ ὡςμία μεγάλη ποικιλία θεολογικῶνδογματικῶν καὶ ἐκκλησιολογικῶνπαραδόσεων laquoαἱ προερχόμεναι ἐκδιαφορετικῶν ὁριζόντων καὶ ἀνήκου-σαι εἰς μεγάλην ποικιλίαν θεολογικῶνκαὶ ἐκκλησιολογικῶν παραδόσεωνἘκκλησίαι ἠδυνήθησαν νὰ διαλε-χθοῦν καὶ νὰ προωθήσουν τὴν χρι-στιανικὴν ἑνότητα ἀνταποκρινόμεναιπαραλλήλως καὶ εἰς τὰς πολλαπλὰςἀνάγκας τῆς συγχρόνου κοινωνί-

αςraquo76 Δὲν δέχεται ὅτι ἔχουν δια-στρέψει τὴν Ἁγία Γραφή ἀλλὰ ὅτιlaquoδίδουν μαρτυρία περὶ τοῦ Εὐαγγε-λίου ἐντὸς διαφορετικῶν πλαισί-ωνraquo77 Θεωρεῖ τὴν Ἐκκλησία διηρη-μένη καὶ πιστεύει ὅτι κύρια ἀπο-στολὴ τοῦ ΠΣΕ εἶναι τὸ νὰ ἀφοσιω-θεῖ εἰς τὴν συνέχισιν τῆς κοινῆς πο-ρείας πρὸς τὴν ἑνότητα laquoΣήμερονὑπὲρ ποτὲ εἶναι ἀπολύτως ἀναγκαίαἡ ὕπαρξις ἀδελφικῶν δεσμῶν μεταξὺτῶν διηρημένων Ἐκκλησιῶν καὶ ἡ γε-φύρωσις τῶν διαιρέσεων ἡμῶνraquo78Πέραν αὐτῶν ὅπως πληροφορηθή-καμε ἀπὸ ἀξιόπιστα πρόσωπα στὴνἈμερική laquoὈρθόδοξοιraquo Ἐπίσκοποιστὶς ΗΠΑ ἐφαρμόζουν στὴν πράξηὅσα θεωρητικὰ ὑπογράφονται στὰπαγκόσμια συνέδρια καὶ ὅσα δια-κηρύσσονται ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαστι-κούς μας ἡγέτες διότι δέχονταιστὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοὺς ἑτε-ροδόξους ὡς ὁμοδόξους μεταδί-δουν τὴν Θεία Κοινωνία στοὺς αἱρε-

τικούς ἀναγνωρίζουν τὰ μυστήριατῶν ἑτεροδόξων ὡς ἔγκυρα καὶ προ-χωροῦν σὲ συμπροσευχές οἱ ὁποῖεςρητῶς ἀπαγορεύονται ἀπὸ τοὺςἹεροὺς Κανόνες79

Περὶ τῆς ἱερωσύνηςτῶν γυναικῶν

Εἰδικότερα ὡς πρὸς τὸ θέμα τῆςἱερωσύνης τῶν γυναικῶν ἔκδηληὑπῆρξε ἡ συμπόρευση καὶ οὐσια-στικὰ ἡ ἀποδοχὴ τῆς προτεσταν-τικῆς θεολογίας ἀπὸ τοὺς ἡμετέ-ρους οἰκουμενιστὰς θεολόγους στὸδιεθνὲς ἐπιστημονικὸ συμπόσιο τῆςΘεσσαλονίκης τὸ 2003 Οἱ διοργα-νωτὲς τοῦ ἐν λόγῳ συνεδρίου ὅπωςὁμολογοῦν στὰ πορίσματά τουςἀδυνατοῦν οὐσιαστικὰ νὰ ἀρθρώ-σουν ὀρθόδοξο θεολογικὸ λόγο καὶνὰ ἀναδείξουν τὸ ἀδύνατον τῆςἱερωσύνης τῶν γυναικῶν laquoΣrsquo ἕναἀσφυκτικὰ γεμᾶτο ἀμφιθέατρο ὑπο-γραμμίστηκε ἡ ἀνάγκη ἀναβάθμισης

τοῦ ρόλου τῶν γυναικῶν στὶς Ὀρθό-δοξες Ἐκκλησίες ἐνῶ παράλληλαδιαπιστώθηκε ἡ ἀδυναμία τῆς ἐναν-τίον τῆς χειροτονίας τῶν γυναικῶν θε-ολογικῆς ἐπιχειρηματολογίας τῶνὈρθοδόξωνraquo80 Σχετικὰ μὲ τὸ θέμααὐτό ἤδη τὸ 1988 εἶχε διοργανώσειτὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο στὴΡόδο laquoΔιορθόδοξο Θεολογικὸ Συν-έδριοraquo μὲ θέμα laquoἩ θέσις τῆς γυ-ναικὸς ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳκαὶ τὰ περὶ χειροτονίας τῶν γυ-ναικῶνraquo ὅπου laquoτὸ ἀδύνατον τῆς χει-ροτονίας τῶν γυναικῶν εἰς τὴν εἰδικὴνἱερωσύνην ὡς τεθεμελιωμένον εἰς τὴνΠαράδοσιν τῆς Ἐκκλησίαςraquo81 ἀπο-τυπώνεται στὰ πορίσματα τοῦ ἐνλόγῳ συνεδρίου κατὰ τρόποναὐθεντικόν Πόση ἆραγε φθορὰ καὶπόση διάβρωση μεσολάβησε μέσασὲ 15 χρόνια ἀπὸ τὸ 1988 μέχρι τὸ2003 στοὺς θεολόγους μας Ὁ κα-θένας ἂς βγάλει μόνος του τὰ συμ-

ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥΕΥΡΩ 5000 ΚΥΠΡΟΥ ΕΥΡΩ 9000 ΕΥ-ΡΩΠΗΣ ΕΥΡΩ 9000 ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ ΕΥΡΩ 10000 ΤΙΜΗΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ ΕΥΡΩ 120

ΙΔΡΥΤΗΣ dagger Ἀρχιμ Χαράλαμπος Δ Βασιλόπουλος 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Νεκτάριου Πενταπόλεως τοῦ Θαυματουργοῦ Θεοκτίστης τῆς Λεσβίας Ματρώνης ὁσίας ΕΤΟΣ ΝΒacute ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1949

ΠΟΛΛΟΙ εὐσεβεῖς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοίκαὶ ἰδίως νέοι ζητοῦν νὰ πληροφορηθοῦντὰς βασικὰς διαφορὰς μεταξὺ τῆς Ὀρθο-

δόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Παπισμοῦ Παρακο-λουθοῦν μὲ πολὺ ἐνδιαφέρον τὰς εἰδήσεις τὰςἐκτιμήσεις τὰς ἀναλύσεις καὶ τὴν ἀρθρογρα-φίαν τοῦ laquoΟΤraquo διὰ τὰ ζητήματα τὰ ἀφορῶντατὴν καταφρόνησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων ὑπὸ τῶνὈρθοδόξων Ἀρχιερέων καὶ θεολόγων ἀλλὰ καὶτοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου διὰ νὰ διευκο-λυνθῆ ἡ πορεία πρὸς τὴν ψευδοένωσιν τῶνὈρθοδόξων μετὰ τῶν Παπικῶν Παρακολου-

θοῦν ὅμως μὲ ἀπορίαν τὴν ἀπάθειαν τοῦ ἹεροῦΚλήρου καὶ πολλῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπο-λιτῶν ἔναντι τῶν ζητημάτων αὐτῶν Ὁ laquoΟΤraquoἀνταποκρινόμενος εἰς τὸ αἴτημα τῶν εὐσεβῶνὈρθοδόξων Χριστιανῶν παραθέτει τὰς δια-φορὰς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μετὰ τῶν Πα-

πικῶν ὡς τὰς καταγράφει εἰς τὸ βιβλίον τουlaquoΠαλαιὰ καὶ Νέα Ρώμη ndash Ὀρθόδοξη καὶ δυτικὴπαράδοσηraquo ὁ Σεβασμιώτατος ΜητροπολίτηςΝαυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ ἹερόθεοςΓράφει περὶ αὐτῶν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπο-λίτης τὰ ἀκόλουθα

laquoΒασικὲς διαφορὲς μεταξὺὈρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ

Ὁ δυτικὸς Χριστιανισμὸς ἀποσπάσθηκε ἀπὸτὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὅπως ἐκφράζεταιθεολογικὰ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Αὐτὸἔγινε πρῶτα μὲ τὴν Παλαιὰ Ρώμη ndash Πάπα καὶ

ἀργότερα μὲ τοὺς Προτεστάντες ποὺ ἀποσπά-σθηκαν ἀπὸ τὸν Πάπα

Τὰ αἴτια τῆς ἀποσπάσεως τῆς Παλαιᾶς Ρώμηςἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἦταν πολιτικὰ καὶθεολογικά Στὴν πραγματικότητα ὅμως οἱ δυτι-κοὶ Χριστιανοὶ διαφοροποιήθηκαν ὡς πρὸς τὸ

δόγμα καὶ κυρίως ὡς πρὸς τὴν μεθοδολογία τοῦδόγματος ποὺ εἶναι ἡ ἡσυχαστικὴ παράδοσηΔηλαδή ὁ ἄνθρωπος διὰ τῆς ἡσυχαστικῆς με-θόδου ἀποκτᾶ γνώση τοῦ Θεοῦ καὶ στὴν συνέ-χεια αὐτὴ ἡ γνώση κωδικοποιεῖται στοὺς ὅρουςndash δόγματα Ὅταν ὅμως χάνεται ἡ ἐμπειρικὴ γνώ-ση τοῦ Θεοῦ τότε ἀλλοιώνονται καὶ τὰ δόγμα-τα Θὰ δοῦμε ἐν συντομίᾳ αὐτὲς τὶς διαφορές

1 Δογματικὲς καὶἐκκλησιολογικὲς διαφορές

Μετὰ τὴν κατάκτηση τοῦ δυτικοῦ τμήματος

ΑΙ ΒΑΣΙΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥὩς τὰς καταγράφει εἰς τὸ βιβλίον του laquoΠαλαιὰ καὶ Νέα Ρώμη ndash Ὀρθόδοξη καὶ δυτικὴ παράδοσηraquo ὁ Σεβ Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ Ἱερόθεος

Εἶχον συμφωνήσει εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων νὰ ἑορτάζεται ἀπὸ τὸ 2001

ΝΕΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝΤΟΥ ΠΑΣΧΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ

Αἴσθησιν προεκάλεσεν εἰς τὸνὈρθόδοξον πιστὸν λαὸν καὶ τὸνἔντιμον κλῆρον ἡ ἀποκάλυψις ὑπὸτοῦ laquoὈρθοδόξου Τύπουraquo τῆς συμ-φωνίας τοῦ Σεβ ΜητροπολίτουΓερμανίας μετὰ τοῦ Παπικοῦ laquoἘπι-σκόπουraquo τῆς Γερμανίας διὰ τὴνἔναρξιν συζητήσεων μὲ σκοπὸν τὸνκοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα τῶνὈρθοδόξων μετὰ τῶν Παπικῶν Τὸνκοινὸν ἑορτασμὸν προωθεῖ τὸ Βατι-κανὸν ἀπὸ τὸ 1960 Τὸν στόχον τουὅμως αὐτὸν τὸν ἐπισημοποίησεκατὰ τὴν Β´ Βατικανὴν Σύνοδον καὶτὸν ἀπεδέχθη ὁ ἀείμνηστος Οἰκου-μενικὸς Πατριάρχης κυρὸς Ἀθηνα-γόρας ὁ ὁποῖος ἔγινεν ἔνθερμοςὑποστηρικτὴς τῆς ἰδέας αὐτῆς Διὰπολλὰ ἔτη ὑπῆρχεν ἄκρα τοῦ laquoτά-φου σιωπὴraquo ὡς λέγει ὁ λαός διότιὅλοι ἐφοβοῦντο τὰς ἀντιδράσειςκυρίως τῶν Ὀρθοδόξων Ὅλα αὐτὰτὰ ἔτη ὅμως συνεζήτουν μυστικῶςαἱ κεφαλαὶ τοῦ Παπισμοῦ μετὰ τῶνὈρθοδόξων μὲ σκοπὸν τὸν κοινὸνἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα Ὡς ἀποκα-λύπτεται ἔχει συγκροτηθῆ διὰ τὸθέμα laquoἄξωνraquo μεταξὺ ΠαπισμοῦΠαγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλη-σιῶν (ἢ Αἱρέσεων ndash ΠΣΕ) καὶ τοῦ

Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ὁlaquoἄξωνraquo αὐτὸς εἶχε συμφωνήσειμετὰ τὸ 2001 νὰ ἑορτάζεται ἀπὸ

κοινοῦ τὸ Πάσχα μεταξὺ Ὀρθοδό-ξων καὶ ἄλλων πλανεμένων Χρι-στιανῶν Τὸν στόχον τὸν ἔθεσε τὸ

Βατικανὸν καὶ τὸν προώθησε δυνα-μικῶς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρ-χεῖον Τὸ τελευταῖον μὲ τὴν ὑπ᾽ἀριθ 150 πρωτ 4202651995 ἐγκύ-κλιόν του ἡ ὁποία ἀνεφέρετο laquoεἰςτὸν καθορισμὸν κοινῆς ἡμερομηνίαςἑορτασμοῦ ὑφ᾽ ἁπάντων τῶν χρι-στιανῶν τῆς Μεγάλης ἑορτῆς τοῦἉγίου Πάσχαraquo ἔθεσεν ἐπὶ τάπητοςμίαν σειρὰν προβλημάτων ἱστορι-κοῦ κανονικοῦ καὶ δογματικοῦ χα-ρακτῆρος Ὡς δὲ ἀναγράφει τὸ Πε-ριοδικὸν laquoὈρθόδοξος Ἐνημέρω-σιςraquo ἀριθμὸς 23 (Ἰανουαρίου ndashΜαρτίου 1977) σελίδες 83 ndash84

laquoἩ ἀνακίνησις τοῦ ὅλου ζητήμα-τος ἔδωσε τὴν εὐκαιρία νὰ κατα-

Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳὁ ἀντιπαπικὸςὈρθόδοξοςΠατριάρχης

τῆς ΒουλγαρίαςΕἰς ἡλικίαν 98 ἐτῶν ἐκοιμήθη

ἐν Κυρίῳ ὁ Προκαθήμενος τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆςΒουλγαρίας κυρὸς ΜάξιμοςΤὸν τελευταῖον καιρὸν ἀντιμε-τώπιζε προβλήματα ὑγείας καὶἐνοσηλεύετο εἰς τὸ Νοσοκο-μεῖον laquoLozenersraquo τῆς Βουλγα-ρίας Ἐξελέγη ΜητροπολίτηςΣόφιας καὶ Πατριάρχης Βουλ-γαρίας τὴν 4ην Ἰουλίου 1971Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς Πατρι-αρχίας του διεκρίθη μεταξὺἄλλων διὰ τὴν ὁμολογίαν Ὀρ-θοδόξου Πίστεως ἀρνούμενοςνὰ συμμετάσχη εἰς τοὺς Θεο-λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶνΠαπικῶν ἢ μετ᾽ ἄλλων πλανεμέ-νων Χριστιανῶν (Προτεσταν-τῶν κλπ) Ἐπίσης ἦτο πολὺπιστὸς εἰς τὰς παραδόσεις τῆςἘκκλησίας Ἡ στάσις του αὕτηἐπέτρεψεν εἰς τοὺς laquoπροοδευ-τικοὺςraquo Ἀρχιερεῖς ndash Ἀρχιεπι-σκόπους καὶ Πατριάρχας οἱὁποῖοι προωθοῦν τὰ σχέδια τοῦΟἰκουμενισμοῦ εἰς βάρος τῆςὈρθοδοξίας νὰ λέγουν ὅτιἡγεῖτο τῆς πλέον laquoσυντηρη-τικῆςraquo Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΕΝ ΑΙΓΙΝῌ

Τὴν 9ην Νοεμβρίου ἑορτάζομεν τήν μνήμην τοῦἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου ἘπισκόπουΠενταπόλεως τοῦ ΘαυματουργοῦἈνωτέρω εἰκών τοῦ Ἁγίου προερχομένη ἐκ τοῦ χρω-στῆρος τῆς Ἀδελφότητος τῶν Παχωμαίων Ἁγίου Ὄρους

Τό ἀνεκτίμητον δῶρον τῆς ὑγείας

ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕΝΤοῦ κ Μιχαὴλ Ε Μιχαηλίδη Θεολόγου

ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΚΛΗΡΙΚΟΙΤοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ἔχουν καθιερώσει τὶς συμπροσευχὲς μὲτοὺς ἑτεροδόξους Παρὰ τὴ ρητὴ ἀπαγόρευση τῶν Ἱερῶν Κα-νόνων αὐτοὶ συναντῶνται μὲ τοὺς παπικοὺς καὶ τοὺς προτε-

στάντες καὶ συμπροσεύχονται προφανῶς γιατὶ ἡ ἀγάπη εἶναι τόσοθερμή ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ περιοριστεῖ ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες laquoἩἀγάπη εἶναι πάνω ἀπὸ ὅλαraquo ὑποστηρίζουν μὲ ἐπιπολαιότητα

Συχνὰ οἱ οἰκουμενιστὲς ἀναφέρονται καὶ στοὺς σύγχρονους γέ-ροντες καὶ τοὺς θαυμάζουν χωρὶς ὅμως νὰ ἐπηρεάζονται οἱ ἴδιοι ἀπὸτὸν ἀσκητικὸ τρόπο ζωῆς τους καὶ τὴ στάση τους ἀπέναντι στοὺςαἱρετικούς Τοὺς ἐξυμνοῦν γιὰ δημιουργία ψευδῶν ἐντυπώσεων καὶμόνο Ἐὰν ἔχει τύχει νὰ τοὺς εἶχαν ἐπισκεφθεῖ καὶ καμιὰ φορά τότεθέλουν νὰ ἐμφανίζονται καὶ ὡς πνευματικά τους τέκνα γιὰ νὰ γίνουνκαὶ αὐτοὶ ἀξιοσέβαστοι Ὅμως δὲν θέλω νὰ φύγω ἀπὸ τὸ θέμα μουποὺ εἶναι ἡ συμπροσευχὴ μὲ τοὺς ἑτεροδόξους

Θὰ ἀναφέρω ἕνα περιστατικὸ ἀπὸ τὴ ζωὴ τοῦ Γέροντος Παϊσίουὅπως τὸ εἶχε διηγηθεῖ ὁ ἴδιος καὶ τὸ ὁποῖο δείχνει σὲ ὅλους κληρι-κοὺς καὶ λαϊκούς τὸ δρόμο Εἶπε λοιπὸν ὁ Γέροντας laquoἮρθαν μιὰφορὰ στὸ καλύβι δύο καθολικοίmiddot ὁ ἕνας ἦταν δημοσιογράφος καὶ ὁἄλλος γραμματέας στὸ Βατικανό laquoΠρῶτα νὰ ποῦμε τὸ Πάτερ ἡμῶνraquoμοῦ εἶπαν laquoΓιὰ νὰ ποῦμε τὸ Πάτερ ἡμῶν τοὺς λέω πρέπει νὰ συμ-φωνοῦμε καὶ στὸ δόγμα ἀλλὰ μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγαἐστίraquo laquoΚαλά μοῦ λέει ὁ ἕνας μόνον οἱ Ὀρθόδοξοι θὰ σωθοῦν ὉΘεὸς εἶναι μὲ ὅλον τὸν κόσμονraquo laquoΝαί τοῦ λέω ἀλλὰ ἐσὺ μπορεῖς νὰμοῦ πῆς πόσος κόσμος εἶναι μὲ τὸν Θεόνraquo laquoΝὰ δείξουμε ἀγάπηraquoμοῦ λένε μετά laquoΚαὶ ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδαraquo τοὺς λέω laquoΚαὶ αὐτὸ μέ-σα στὴν ἀγάπη εἶναιraquo μοῦ λένε laquoὍλοι μιλᾶνε γιὰ ἀγάπη εἰρήνη καὶὁμόνοια τοὺς εἶπα στὸ τέλος ἀλλὰ αὐτοὶ εἶναι διχασμένοι καὶ μὲ τὸνἑαυτό τους καὶ μὲ τοὺς ἄλλους γι᾽ αὐτὸ ἑτοιμάζουν ὅλο καὶ μεγαλύ-τερες βόμβεςraquo Ἀξιοπρόσεκτο καὶ διδακτικὸ συνάμα εἶναι καὶ τὸ συμ-πέρασμα laquoἈγάπη ἀληθινὴ ἔχει ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὀρθὴ πίστη ζῆ κοντὰστὸν Θεό καὶ τότε ὁ Θεὸς ζωγραφίζεται στὸ πρόσωπό του καὶ οἱἄλλοι βλέπουν στὸ πρόσωπό του τὸν Θεόraquo

Ἐκεῖνος ποὺ δέχεται τὰ ὅσα λέει ὁ Γέροντας εἶναι φυσικὸ νὰἀρνεῖται τὶς συμπροσευχὲς τῶν οἰκουμενιστῶν μὲ τοὺς ἑτεροδόξουςκαὶ νὰ ἀμφισβητεῖ τὰ περὶ ἀγάπης μεγάλα λόγια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πα-τριάρχη καὶ τῶν συνοδοιπόρων του Πρέπει κάποτε οἱ χριστιανοὶ νὰἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὸ φόβο ποὺ ἐμπνέουν οἱ μεγαλόσχημοι οἰκου-μενιστὲς καὶ νὰ διατυπώνουν δημοσίως τὸν ἀντιρρητικό τους λόγοχωρὶς νὰ περιμένουν τὸ παράδειγμα ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους Μητροπο-λίτες οἱ ὁποῖοι ἔχουν χάσει πρὸ πολλοῦ τὴν ἀναγκαία παρρησία γιὰνὰ καταδικάσουν τὸν οἰκουμενισμό ποὺ εἶναι ἡ παναίρεση τῆς ἐποχῆςμας Δυστυχῶς θυσιάζουν τὰ πάντα ἀρκεῖ νὰ φαίνονται στὸν Πα-τριάρχη ὑπάκουοι καὶ νὰ ἐξασφαλίζουν τὴν ἀγάπη του ἀπὸ τὴν ὁποίαὡστόσο οἱ ἴδιοι ποτὲ δὲν πρόκειται νὰ ὠφεληθοῦν

Οἱ συμπροσευχὲς τῶν οἰκουμενιστῶν μὲ τοὺς αἱρετικοὺς παπικοὺςκαὶ προτεστάντες πρέπει νὰ σταματήσουν διότι δημιουργοῦν στοὺςἑτεροδόξους τὴν ψευδαίσθηση ὅτι εἶναι τὸ ἴδιο μὲ τοὺς ὈρθοδόξουςΚάτι ποὺ εἶναι μεγάλη πλάνη Μὲ τὴν κατάργηση τῶν συμπροσευχῶνἴσως νὰ δεχτοῦν τὴν καλὴ ἀνησυχία καὶ ἐπιστρέψουν στὴν ΜίαἘκκλησία δηλ τὴν Ὀρθοδοξία

Πολλές οἱ ἀπόψεις τῶν ἀν-θρώπων γιά τόν ἄνθρωπο Καθε-μιά ἀπ᾽ αὐτές καί μιά πινελιάστήν ἀνθρώπινη μορφή Καθε-μιά κι ἕνα περίγραμμα τῆς ἀν-θρώπινης προσωπικότητας

laquoὉ ἄνθρωπος εἶναι στή μέσηἀνάμεσα στό τίποτε καί στόπᾶνraquo λέει ὁ Πασκάλ Ὁ ἴδιος τόνπαρομοίασε μ᾽ ἕνα καλάμι εὔ-θραυστο ἀλλά ταυτόχρονα κα-λάμι σκεπτόμενο Ὁ ἅγιος Μα-κάριος ὁ Αἰγύπτιος τόν στεφα-νώνει μέ τό δικό του στεφάνικαί λέγει Τιμιώτερός ἐστιν ὁἄνθρωπος ὑπέρ πάντα τά δημι-ουργήματα τάχα δέ τολμήσωλέγειν ὅτι μή μόνον τῶν ὁρατῶνδημιουργημάτων ἀλλά καί τῶνἀοράτων

Λένε κι ἄλλα πολλά Σέ τοῦτοτό κείμενο ὡστόσο ἄς ἐπιλέ-ξουμε ἀπ᾽ τά μύρια τάλαντα πούτοῦ χάρισε ὁ Θεός τό τάλαντοτῆς ὑγείας πού χωρίς αὐτό τάἔργα του θά ἦσαν ἡμιτελῆ Ὄχιἄχρηστα ὄχι γιά πέταμα ἀλλ᾽ἴσως ὄχι καί ὁλοκληρωμένα Γιάπαράδειγμα πόσες φορές ἔχου-με συναντήσει ζωγράφους μέἔργα ὄμορφα φτιαγμένα μέ τόστόμα ἤ μέ τά πόδια Ἤ συναν-θρώπους μας τυφλούς κωφούςμέ πολλαπλές ἀναπηρίες καίὅμως νά τούς θαυμάζουμε γιά τάἔργα πού ἐπιτελοῦν

Ἀλλά δίχως ἀμφιβολία ἡ ὑ-

γεία ἀποτελεῖ διαχρονικό καθο-λικό καί πανανθρώπινο ἀγαθόἀπό τά μύρια κι ἀναρίθμητα πούσκόρπισε ὁ Θεός καί Δημιουρ-γός τοῦ σύμπαντος κόσμου Στ᾽ἀλήθεια δέν ὑπάρχει ἄνθρωποςπού νά μή θαύμασε καί νά μήἐπαίνεσε τοῦτο τό δῶρο τοῦ Θε-οῦ Ἀπ᾽ τά πανάρχαια χρόνιαἰδιαίτερα οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγο-νοι εἶχαν τόσο ἐκτιμήσει τήνἀξία τῆς ὑγείας στήν ἀνθρώπινηζωή

Καί πρῶτος ὁ μέγας ἱδρυτήςτῆς Ἰατρικῆς ἐπιστήμης ὁ Ἱππο-κράτης ὁ Κῶος λέγει ὅτιlaquoΟὐδέν ὤφελος ἐκ τῶν ἁπάντωνἀγαθῶν ἐστιν ἐάν τό ὑγιαίνεινκαί μόνον ἀπῆνraquo Ἐπίσης laquoὙγι-αίνειν ἄριστον ἀνδρί θνητῷraquo λέ-γει ὁ ἴδιος Παρόμοια ἐκφράζε-ται καί ὁ τῶν σοφῶν σοφώτατοςΣωκράτης ὁ ὁποῖος λέγει laquoἩὑγεία μέγιστον ἐν ἀνθρώποις ἀ-γαθόνraquo Ἐπίσης στούς ἀρχαίουςἝλληνες κυκλοφοροῦσε γιά τήνἀξία τῆς ὑγείας τό ἑξῆς ρητόlaquoΟὐκ ἔσθ᾽ ὑγείας κρεῖσσον οὐ-δέν ἐν τῷ βίῳraquo Αὐτό πού λέγεικαί ὁ λαός σήμερα laquoΔέν ὑπάρ-χει μεγαλύτερο ἀγαθό στή ζωήἀπ᾽ τήν ὑγείαraquo

Ἀναγκαία μιά διευκρίνησηὍταν λέμε πώς ἡ ὑγεία εἶναι τόμεγαλύτερο ἀγαθό ἐννοοῦμε τόμεγαλύτερο καί σημαντικότερο

Ἐγκύκλιος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου κατὰ τὸ 1995 ἀνεφέρετο laquoεἰς τὸν καθορισμὸνκοινῆς ἡμερομηνίας ἑορτασμοῦ ὑφ᾽ ἁπάντων τῶν χριστιανῶν τῆς μεγάλης ἑορτῆς τοῦ ἉγίουΠάσχαraquo Τί προέβλεπεν ἡ συμφωνία εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν εἰς τὸ Βου-κουρέστι τὴν Συρίαν καὶ τὴν Λεμεσόν διὰ τὴν ἔναρξιν τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ ἀπὸ τὸ 2001

ΝΕΑ ἐπίθεση δέχθηκε προσφάτως ὁ ὑπογραφόμενος ἀπὸ τοὺςlaquoΚαθολικούςraquo τῆς Ἑλλάδος μὲ ἀφορμὴ ἕνα ἄρθρο του στὸνlaquoὈρθόδοξο Τύποraquo (12ndash10ndash2012) μὲ τίτλο laquoΔιὰ νὰ μὴ ξεχνᾶμεraquo

Τὸ κείμενο προσφέρει τὴν ἀναγκαία καὶ κατάλληλη τεκμηρίωση ὁπό-τε τὸ μόνο ποὺ θὰ ἀνέμενε κανεὶς εἶναι ἡ σιωπὴ τῆς ἐλεγχόμενηςπλευρᾶς Ἡ ἐπίκριση τῶν laquoΡωμαιοκαθολικῶνraquo δημοσιεύθηκε στὸνlaquoΠυλώνα ἐκκλησιαστικῶν εἰδήσεωνraquo Amengr Ἔχω δὲ τὴν τιμὴ νὰσυγκαταλέγομαι μαζί μὲ τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πειραιῶςκ Σεραφείμ στοὺς laquoὑβρεολόγους καὶ συκοφάντεςraquo τῶν ἐν Ἑλλάδιlaquoκαθολικῶνraquo Βέβαια ἐδῶ ἰσχύει ἡ ἀρχαία παροιμία laquoἡ πόρνη τὴν σώ-φροναraquo ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ μέθοδος δυστυχῶς τῆς παπικῆς ἡγεσίαςURΒI ET ORBI Παρόλο ποὺ τὸ ἄρθρο μου ἔχει τὴν ἀναγκαία βιβλιο-γραφικὴ τεκμηρίωση καὶ ἡ ἁρμόζουσα στάση τῶν ὑβριστῶν μας θὰὤφειλε νὰ εἶναι ἡ σιωπή προετιμήθη ἡ ἰησουϊτικὴ (καὶ γκεμπελική) μέ-θοδος τῆς ἐπιθέσεως γιὰ τὴν μετάθεση τῆς εὐθύνης Δὲν εἶναι ἄλλω-στε ἡ πρώτη φορά σὲ σχέση μάλιστα μὲ τὴν ταπεινότητά μου ποὺδέχομαι παρόμοιες ἐπιθέσεις χωρὶς ἀπάντηση στὶς θέσεις μου Τὴνμέθοδο αὐτὴ εἶχε ἐφαρμόσει γιὰ τὸ πρόσωπό μου ἐπανειλημμένα τὸὄργανο τῆς Οὐνίας στὴν Ἑλλάδα laquoΚαθολικήraquo

Αὐτὸ ποὺ ἐξοργίζει κάθε ἔντιμο ἀναγνώστη τοῦ παπικοῦ κειμένουεἶναι τὸ γεγονός ὅτι ἐπιτίθενται στὸν laquoἀπὸ παλαιότερα γνωστὸ Πρω-τοπρεσβύτεροraquo δηλαδὴ στὸν π Γεώργιο Μεταλληνό ἀλλὰ δὲν τολ-μοῦν νὰ ἐλέγξουν τὰ ἱστορικὰ ndash ἐπιστημονικὰ ἐπιχειρήματά τουΓράμματα γνωρίζουν τοὐλάχιστον οἱ τῆς ἐν Ἑλλάδι παπικῆς ἡγεσίαςπροτιμοῦν ὅμως τὴν ἀστήρικτη ἐπίθεση μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ δημι-ουργήσουν ἐντυπώσεις δεχόμενοι ὅπως καὶ στὸ παρελθόν ὡς ἠλι-θίους καὶ ἀστοιχειώτους ὅσους διαβάζουν τὶς συκοφαντίες τους Διό-τι ὁ ὑπογραφόμενος ἐκεῖνο τὸ ὁποῖο ἰδιαιτέρως σέβεται καὶ τηρεῖ ὡςἱστορικὸς ἐρευνητής καὶ μάλιστα πιστὸς στὴν ἐπιστημονικὴ δεοντο-λογία εἶναι ἡ τεκμηρίωση τῶν λόγων του μέχρι σχολαστικότητοςΕἶναι δυνατὸν λοιπὸν κάποιος νὰ μὴ ἀνέχεται τὴν δίκαιη σὲ κρίσιμουςκαιροὺς κριτικὴ τοῦ πάπαndashΓιώργη ἀλλὰ δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ὁμι-λεῖ γιὰ laquoἀνακρίβειες ἐπανειλημμένα ψεύδη σὲ ἐπίπεδο δόγματος

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΙΣΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Τοῦ κ Ἰωάννου Τάτση Θεολόγου

ΚΕΜΠΑ

3645ΚΩΔΙΚΟΣ

3053

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 7ην ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ

laquoΠΤΑΙΟΥΝ ΤΑ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑraquoΤοῦ πρωτ Γεωργίου Δ Μεταλληνοῦ Ὁμο-τίμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν

Μία laquoχούφταraquo Ὀρθοδόξωνπιστῶν καί ἐλαχίστων Ἐπι-σκόπων ἐματαίωσαν τήνχυδαίαν καί βλάσφημον πα-ράστασιν διά τόν ἸησοῦνΧριστόν Σελ 8

Ἀπάντησις-laquoφωτιάraquo τοῦΣεβ Αἰτωλίας κ Κοσμᾶ εἰςτήν βουλευτήν τῆς ΔΗΜΑΡ κ Μ Ρεπούση Σελ 8

Ὁ ἕνας εἶναι φιλοπαπικόςκαί ὁ ἄλλος φιλοσκοπια-νός Σελ 8

Ἡ παραβολή τοῦ ΚαλοῦΣαμαρείτου Τοῦ μακαρι-στοῦ Ἀρχιμ π Μάρκου ΚΜανώλη Σελ 5

Σεβ Φθιώτιδος laquoἼσωςἀπό τήν οἰκονομικήν καίπολιτικήν ldquoβαρυχειμωνιάrdquoὠφεληθῶμεν μελλοντικῶςὡς λαόςraquo Σελ 5

ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ laquoΟΤraquo

ΟΣΟΙ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ἀξιωθήκαμε νὰ ζοῦμε καὶ νὰ κινούμαστεἐντός τῆς Ἐκκλησίας ἀκολουθοῦμε κάποιες φορὲς λανθασμένη πο-ρεία στὰ ζητήματα τῆς καθημερινῆς πνευματικῆς ζωῆς Καὶ τοῦτοεἶναι πολὺ ἐπικίνδυνο καθότι μία πορεία διαφορετικὴ ἀπὸ αὐτὴν ποὺβάδισαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας δὲν ὁδηγεῖ μὲ ἀσφάλεια στὴ Βασιλείατοῦ Θεοῦ εἶναι δὲ πολὺ πιθανὸ νὰ μᾶς στερήσει τὴν αἰώνια ζωή

Ἡ Ὀρθοδοξία ὑπῆρξε καὶ εἶναι πάντοτε ἀσκητική Ἡ καλοπέραση ἡεὔκολη ἄνευ κόπων καὶ θλίψεων ζωὴ δὲν εἶναι ἡ ὁδὸς τῶν Πατέρωνμας Ἡ ἐργασία τῆς ἀδιάλειπτης προσευχῆς ἡ νηστεία ἡ μετάνοια ἡἐνδυνάμωση τοῦ ἀγωνιστικοῦ φρονήματος μέσῳ τῆς ἀνάγνωσης τῶνΓραφῶν καὶ τῶν Πατέρων εἶναι οὐσιώδη στοιχεῖα τῆς πνευματικῆςζωῆς

Στὶς ἡμέρες μας κάποιοι προσπαθοῦν νὰ ἀνακαλύψουν μία πλατείαὁδὸ γιὰ τὴν εἴσοδο στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ Ἡ νηστεία εἶναι σύμφω-να μὲ μερικοὺς laquoπροοδευτικοὺςraquo πνευματικούς γιὰ τοὺς μοναχοὺςκαὶ τοὺς ἡλικιωμένους Δὲν εἶναι ἀπαραίτητη πρὶν τὴ Θεία Κοινωνίαστὴν ὁποία προτρέπουν τὰ πνευματικά τους τέκνα νὰ μετέχουν συ-χνότατα ἄνευ νηστείας Ἡ ἐπιμονὴ καὶ ὑπομονὴ στὴν προσευχή ἡ νο-ερὰ ἐργασία φαίνονται ἀγωνίσματα ἀκατόρθωτα Ἔμεινε τὸ κομπο-σχοίνι περασμένο στὸ χέρι σὰν κόσμημα ἀλλὰ οἱ κόμποι του ἀποσυν-δέθηκαν ἀπὸ τὴν ἐργασία τῆς εὐχῆς Μερικοὶ σύγχρονοι θεολόγοιἀνακάλυψαν τὴν laquoεὐχαριστιακὴ ἐκκλησιολογίαraquo καὶ ὑποβάθμισαν τὴνἀσκητικὴ διάσταση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας Ὅλα ἀρχίζουν καὶ τε-λειώνουν ὅπως διδάσκουν ἐντός τῆς Θείας Εὐχαριστίας στὴν ὁποίαμετέχουμε ὅλοι μὲ κάθε εὐκολία ἄνευ νηστείας ἐξομολογήσεως καὶπνευματικῆς προετοιμασίας Τὰ ἀσκητικὰ γυμνάσματα τῶν Πατέρωντίθενται σὲ δεύτερη μοῖρα μαζὶ μὲ τὶς laquoἀκραῖεςraquo ἀπόψεις τους γιὰ τὶςσχέσεις μὲ τοὺς αἱρετικούς

Ἡ ἐκκοσμίκευση τοῦ βίου μας ἐνσωματώνεται στὴ σύγχρονη laquoθεο-λογίαraquo ποὺ γίνεται laquoσυναφειακὴraquo καὶ μὲ εὐκολία ἐπιχειρεῖ ὑπερβά-σεις τῶν ἱερῶν Κανόνων καὶ τῶν διδαχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων Ἡ laquoμε-ταπατερικὴ θεολογίαraquo παρέχει πλέον εὐκολότερη πρόσβαση στὸν Πα-ράδεισο ποὺ δὲν περνάει ἀπὸ τὴν ὁδὸ τῆς ἀσκήσεως τοὺς κόπουςκαὶ τοὺς ἱδρῶτες τὰ δάκρυα καὶ τοὺς στεναγμούς τὶς μετάνοιες καὶτὶς ὁλονύκτιες στάσεις τὴν προσευχή τὴν αὐτομεμψία καὶ τὴ μετά-νοια

Καὶ ἐνῶ ἐγκαταλείψαμε ἐν πολλοῖς τὸν ἀσκητικὸ δρόμο τῶν ἁγίωνΠατέρων ἰσχυριζόμαστε ἔπειτα ὅτι μποροῦμε καὶ ἐμεῖς σήμερα νὰ πα-ράγουμε νέα θεολογία διότι τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν παύει ποτὲ νὰ φω-τίζει καὶ νὰ ἐνεργεῖ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας Πράγματι Μόνο ποὺ ὁ φω-τισμὸς αὐτὸς δὲν δίδεται στοὺς καθισμένους στὰ γραφεῖα καθηγητὲςκαὶ διανοούμενους οὔτε στοὺς κληρικοὺς καὶ ἐπισκόπους ποὺ νομί-ζουν ὅτι μόνη ἡ κατάληψη μίας θέσης στὴν ἐκκλησιαστικὴ διοίκησητοὺς μετέτρεψε ξαφνικὰ σὲ φορεῖς τοῦ θείου φωτισμοῦ Ὁ φωτισμὸςτοῦ Ἁγίου Πνεύματος χαρίζεται μετὰ τὴν κάθαρση στοὺς ἀσκητὲς τῆςὈρθοδοξίας ποὺ ἀγωνίζονται ἐντὸς καὶ ἐκτός τοῦ κόσμου Ἀπόδειξητῆς ἐνεργοῦς δράσης τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δὲν εἶναι ἡ παραγωγὴ θε-ολογίζοντος φιλοσοφικοῦ θεωρητικοῦ λόγου ποὺ πολλὲς φορὲς ἀπο-τολμᾶ τὴν ἀμφισβήτηση τῆς πατερικῆς πείρας ἀλλὰ τὰ συγγράμματακαὶ οἱ διδαχὲς τῶν ἀσκητῶν ὅπως αὐτὰ τοῦ Γέροντος Παϊσίου τοῦΓέροντος Πορφυρίου ἢ τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ Τὴ γνησιότητατῆς θεολογίας τους βεβαιώνει ἡ πλήρης συμφωνία τους μὲ τοὺς πρὸαὐτῶν ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας

Ὅσοι λοιπὸν ποθοῦμε νὰ ἀποκτήσουμε τὴν πεῖρα αὐτῶν τῶν ἀλη-θινῶν θεολόγων ὀφείλουμε νὰ ἀναλάβουμε ἀγώνα πνευματικὸ ὅμοιομὲ ἐκείνους καὶ μὲ ὑπομονὴ νὰ διαπεράσουμε ἀπὸ τὰ πυρὰ τῶν πει-ρασμῶν ποὺ καὶ ἐκεῖνοι διῆλθαν

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ

Κριτικές ἐπισημάνσεις καί παρατηρήσειςεἰς τό βιβλίον τοῦ κ Ἀθανασίου Μπασδέκη

laquoΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ

ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙΚΑΙ ΤΙ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙraquo

Ὑπὸ τῶν Ἀρχιμ Παύλου Δημητρακοπούλου καὶ ΠρεσβἈγγέλου Ἀγγελακοπούλου κληρικῶν τῆς Ἱ Μ Πειραιῶς

Τὸ Βατικανὸν ἐσχεδίασε τὸν κοινὸν ἑορτασμόν ἄνευ παραιτήσεως ἀπὸ τὰς αἱρέσεις τὰς κακοδοξίαςκαὶ τάς ἄλλας πλάνας του Τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων εἰς τὸ πλαίσιον τοῦΟἰκουμενισμοῦ καθώρισε τὴν ἡμερομηνίαν τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ ἀνεξαρτήτως ἐὰν ὁ στόχος αὐτὸςδὲν ἐπετεύχθη Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον προωθεῖ τὰ σχέδια Βατικανοῦ καὶ Παγκοσμίου Συμ-βουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων Ἀψευδὴς μαρτυρία ἡ συμφωνία τοῦ Σεβ Γερμανίας μετὰ τοῦ τοπι-κοῦ Παπικοῦ laquoἘπισκόπουraquo Ὁ κοινὸς ἑορτασμὸς ὅμως προϋποθέτει καὶ Συλλείτουργον μεταξὺ Πάπακαὶ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ ὡς ἐκ τούτου laquoΚοινὸν Ποτήριονraquo Πῶς θὰ γίνη αὐτό ὅταν οἱ Πα-πικοὶ δὲν ἔχουν ἀποκηρύξει τὰς αἱρέσεις των καὶ ὁ Πάπας διατηρεῖ τὸ ἀλάθητον (ἡμίθεος) τὸ πρωτεῖοντὴν ἰδιότητα τοῦ ἀποκλειστικοῦ ἀντιπροσώπου τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆς γῆς ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἀρχηγοῦ Κράτους

περάσματά τουΟἱ συμπροσευχὲς μὲ

τοὺς αἱρετικούςΣτὴ συνάφεια αὐτὴ θὰ ἀναφερ-

θοῦμε ἐν ὀλίγοις στὸ θέμα τῶν συμ-προσευχῶν στὸ ὁποῖο ἀναφέρεταιὁ συγγραφέας (σελ 283-290) οἱὁποῖες ἔχουν καθιερωθεῖ πλέον καὶἀποτελοῦν σύνηθες φαινόμενοπαρὰ τὴν ρητὴ ἀπαγόρευση τωνἀπὸ πλῆθος Ἱερῶν Κανόνων Ἀνα-φέρουμε ἐνδεικτικὰ μερικούς ΤῶνἉγίων Ἀποστόλων Ι´ ΙΑ´ ΜΕ´ ΞΕ´ΟΑ´ Α´ τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Β´ τῆςΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Α´ τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς τῆς ἐν Λαοδικείᾳ τοπικῆςΣυνόδου ΣΤ´ Θ´ ΛΒ´ ΛΓ´ ΛΔ´ΛΖ΄ κἄ Ἡ τήρηση τῶν παρὰ πάνωΚανόνων εἶναι ὑποχρεωτική διότιὅπως σημειώνει ὁ Ἅγιος Νικόδημοςὁ ἁγιορείτης στὰ προλεγόμενα τοῦΠηδαλίου (σελ λθ΄) laquoπαρὰ πάν-των πρέπει νὰ φυλάττωνται οἱ θεῖοιΚανόνες ἀπαρασάλευτα Οἱ γὰρ μὴφυλάττοντες εἰς φρικτὰ ἐπιτίμιαὑποβάλλονταιraquo laquoΤαῦτα περὶ κανό-νων διατετάχθω ὑμῖν παρ᾽ ἡμῶν ὢἐπίσκοποι Ὑμεῖς δὲ ἐμμένοντεςαὐτοῖς σωθήσεσθε καὶ εἰρήνην ἕξετεἀπειθοῦντες δὲ κολασθήσεσθε καὶπόλεμον μετ᾽ ἀλλήλων ἀΐδιον ἕξετεδίκην τῆς ἀνηκοΐας τὴν προσήκουσαντιννύντεςraquo (Οἱ Ἀπόστολοι ἐν τῷ ἐπι-λόγῳ τῶν Κανόνων) laquoΕἴ τις ἁλὼΚανόνα τινὰ τῶν εἰρημένων καινο-τομῶν ἢ ἀνατρέπειν ἐπιχειρῶν ὑπεύ-θυνος ἔσται κατὰ τὸν τοιοῦτον κανό-να ὡς αὐτὸς διαγορεύει τὴν ἐπιτιμίαν

δεχόμενος καὶ διrsquo αὐτοῦ ἐν ὧπερπταίει θεραπευόμενοςraquo (Β΄ τῆς ΣΤ΄Οἰκουμενικῆς)

Ἀπὸ τὶς παρὰ πάνω παραθέσειςγίνεται κατανοητὸ ὅτι οἱ Ἱεροὶ Κα-νόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδωνκαὶ ὅσοι ἐκ τῶν τοπικῶν Συνόδωνκαὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων ἔχουν ἐπι-κυρωθεῖ ἀπὸ τὶς Οἰκουμενικές δὲνεἶναι ἁπλὲς ἀπόψεις κάποιωνἐκκλησιαστικῶν συγγραφέων ἢ καὶμεμονομένων Ἁγίων ποὺ ἐπιδέχον-ται ἀναθεώρηση καὶ τροποποίησηἀλλὰ κείμενα θεόπνευστα μὲ καθο-λικὸ καὶ διαχρονικὸ κύρος Οἱ ἹεροὶΚανόνες εἶναι ἀχώριστα συνδεδε-μένοι μὲ τὰ δόγματα τῆς πίστεωςδιότι ἀποτελοῦν ἔκφραση αὐτῶν σ᾽ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς τῶνπιστῶν Πολὺ εὔστοχα παρατηρεῖἐπὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ ὁ μεγάλοςΡῶσος θεολόγος V Lossky laquoΟἱΚανόνες οἱ ὁποῖοι ρυθμίζουν τὴν ζωὴτῆς Ἐκκλησίας ldquoἐν τῇ γηΐνη αὐτῆςὄψειrdquo εἶναι ἀχώριστοι τῶν χριστια-νικῶν δογμάτων Δὲν εἶναι νομικοὶκανονισμοί κυρίως εἰπεῖν ἀλλὰ ἐ-φαρμογαὶ τῶν δογμάτων τῆς Ἐκ-κλησίας τῆς ἀποκαλυφθείσης πα-ραδόσεως εἰς ὅλους τοὺς τομεῖς τῆςπρακτικῆς ζωῆς τῆς χριστιανικῆς κοι-νωνίαςraquo82 Ἡ προσπάθεια συγχρό-νων θεολόγων νὰ ἐπανερμηνεύσουντοὺς παραπάνω Ἱεροὺς Κανόνες μὲβάση τὰ δεδομένα τῆς σύγχρονηςἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καὶ πραγματι-κότητος ἀποδεικνύεται ὅπως θὰφανεῖ στὴ συνέχεια ἐσφαλμένη καὶμετέωρη θεολογικά μὴ δυνάμενηνὰ θεμελιωθεῖ στὴν Κανονικὴ καὶ

Πατερικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλη-σίας Μέσα στὰ πλαίσια αὐτῆς τῆςπροσπάθειας ἐντάσσεται καὶ τὸ θε-ολογικὸ ἐπιχείρημα ποὺ προβάλλειὁ καθηγητὴς κ Βλ Φειδᾶς καὶ τὸὁποῖο μεταφέρει στὸ βιβλίο του ὁ κΜπασδέκης ὅτι δηλαδὴ laquoδὲν μπο-ροῦμε καὶ δὲν εἶναι ὀρθὸν νὰ ἀνα-φερόμαστε σὲ Ἱεροὺς Κανόνες τῆςἐποχῆς τῶν δογματικῶν αἱρέσεων τοῦ3ου 4ου καὶ 5ου αἰώνα καὶ νὰ τοὺςχρησιμοποιοῦμε γιὰ νὰ δώσουμεἀπαντήσεις σὲ θέματα καὶ προβλή-ματα τοῦ 21ου αἰώνα Τὸ πνεῦματῶν Ἱερῶν Κανόνων εἶναι αὐτό ποὺπροέχει καὶ ὄχι τὸ γράμμαraquo (σελ290) Οὐσιαστικὰ ὁ κ Καθηγητὴςμὲ τὸ παραπάνω ἐπιχείρημα προ-τείνει τὴν κατάργηση τῶν ἐν λόγῳἹερῶν Κανόνων ὡς δῆθεν ξεπερα-σμένων καὶ ἀνεφάρμοστων σήμεραἘρωτῶμεν Ἡ σύγρονη παναίρεσητοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ ἄλλεςπάμπολλες αἱρέσεις ποὺ laquoἁλωνί-ζουνraquo κυριολεκτικὰ τὸ ἐκκλησια-στικὸ πλήρωμα δὲν ἀποτελοῦν σή-μερα ἕνα ἐξ ἴσου μεγάλο ἂν ὄχι καὶμεγαλύτερο κίνδυνο γιὰ τὴν σωτη-ρία τῶν πιστῶν σὲ σχέση μὲ τὶςαἱρέσεις τοῦ 3ου 4ου καὶ 5ουαἰῶνος Ἂν λοιπὸν τότε ἦταν ἀνάγ-κη νὰ ἐφαρμοστοῦν οἱ Ἱεροὶ Κανό-νες ποὺ ἀνάγκασαν τοὺς Πατέρεςνὰ τοὺς θεσπίσουν γιὰ νὰ προφυ-λάξουν τοὺς πιστοὺς ἀπὸ τὸν κίν-δυνο τῆς αἱρέσεως πόσο μᾶλλονεἶναι ἀναγκαῖο νὰ ἐφαρμόζονταισήμερα Τὸ ἐπιχείρημα ἐπίσης ὅτιδῆθεν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες ἔχουνlaquoπνεῦμαraquo καὶ laquoγράμμαraquo καὶ ὅτι τὸμὲν laquoγράμμαraquo πρέπει νὰ παραμε-ριστεῖ ἐνῶ τὸ laquoπνεῦμαraquo νὰ ἐφαρ-μοστεῖ δὲν ἔχει κανένα θεολογικὸἔρεισμα Ποτὲ κανένας Πατέρας ἢἍγιος τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸν 5οαἰώνα καὶ ἐντεῦθεν μέχρι σήμεραδὲν κάνει αὐτὴ τὴν διάκριση laquoγράμ-ματοςraquo καὶ laquoπνεύματοςraquo στοὺςἹεροὺς Κανόνες Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνοςὁ Πόποβιτς γιὰ παράδειγμα ποὺἔζησε κάτω ἀπὸ τὶς συνθῆκες τῆςσύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς ζωῆςὑπῆρξε αὐστηρὸς ὑπέρμαχος τῆςἀκριβοῦς τηρήσεως τῶν Ἱερῶν Κα-νόνων Αὐτὴ ἡ ἐπινόησις laquoγράμμα-τοςraquo καὶ laquoπνεύματοςraquo ἀπηχεῖ στὴνοὐσία μία πονηρὴ προσπάθεια τῶνΟἰκουμενιστῶν θεολόγων νὰ ὑπερ-βοῦν τοὺς Πατέρες καὶ νὰ τοὺςὑποκαταστήσουν ὡς γνήσιοι ὀπαδοὶτῆς Μεταπατερικῆς laquoΘεολογίαςraquoγιὰ νὰ παύσουν νὰ γίνονται φραγμὸςστὸ οἰκουμενιστικό τους κατρακύλι-σμα Τέτοιες προσπάθειες παραμε-ρισμοῦ τῶν Ἱ Κανόνων δυστυχῶςεἶχαν ἀρχίσει ἤδη νὰ παρατη-ροῦνται ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγά-λου Βασιλείου ὁ ὁποῖος ἐπισημαί-νει laquoΠάνυ μὲ λυπεῖ ὅτι ἐπιλελοίπα-σι λοιπὸν οἱ τῶν Πατέρων Κανόνεςκαὶ πᾶσα ἀκρίβεια τῶν Ἐκκλησιῶνἀπελήλαται καὶ φοβοῦμαι μὴ κατὰ μι-κρόν τῆς ἀδιαφορίας ταύτης ὁδοῦπροϊούσης εἰς παντελῆ σύγχυσινἔλθη τὰ τῆς Ἐκκλησίας πράγματαraquo83Ὑποσημειώσεις

75 laquoὉμιλία τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου ἐπὶ εὐκαιρίᾳ τῆς 60ηςἐπετείου ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τοῦΠΣΕraquo Θεοδρομία 1 (ἸανουάριοςndashΜάρτιος 2008) 145 76 Ὁπ σ 14877 Ὁπ σ 153 78 Ὁπ σ 153 79ΜΕ΄ Κανὼν Ἁγίων Ἀποστόλων 80ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ ΘΕΟΔΩΡΟΣΖΗΣΗΣ Ὁμότιμος Καθ Θεολο-γικῆς Σχολῆς ΑΠΘ Τὰ ὅρια τῆςἘκκλησίαςhellip σ 90 81 ΟΙΚΟΥΜΕ-ΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ Ἡ θέ-σις τῆς γυναικὸς ἐν τῇ ὈρθοδόξῳἘκκλησίᾳ καὶ τὰ περὶ χειροτονίαςτῶν γυναικῶν Διορθόδοξον Θεο-λογικὸν Συνέδριον Ρόδος 30 Ὀκτω-βρίου ndash 7 Νοεμβρίου 1988 ἐκδ Τέρ-τιος Κατερίνη Ἐπιμέλεια ἐκδ ἈρχΓενναδίου Λυμούρη σ 30 82 VLOSSKY Ἡ Μυστικὴ Θεολογία τῆςἈνατολικῆς Ἐκκλησίας μεταφρ ΣΠλευράκης Θεσσαλονίκη 1973 σ206 83 PG 32 400B

Σελὶς 2α 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΑΧΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΚΙΒΔΗΛΑ

laquoΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣhellip

ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕΝ

Ἔτος Λacute Ἀριθμ 419 Νοεμβρίου 2012

ἀπ᾽ τ᾽ ἀγαθά τῆς βιολογικῆς ζω-ῆς τοῦ ἀνθρώπου Διότι ἀσφα-λῶς ἡ ὑγεία τῆς ψυχῆς - τῆς ἀ-παλλαγμένης ἀπ᾽ τά πάθη τῆςἁμαρτίας - εἶναι πολύ πιό πολύ-τιμη Ἄλλωστε ὅπως ἀσθενεῖ τόσῶμα ἀσθενεῖ καί ἡ ψυχή Ἐάνἡ ἀρρώστια τοῦ σώματος ἐξα-σθενεῖ τίς σωματικές δυνάμειςκαί μπορεῖ νά ὁδηγήσει καί στόσωματικό θάνατο ἡ ἀρρώστιατῆς ψυχῆς μέ τήν ἁμαρτία ἐξα-σθενεῖ τίς πνευματικές δυνάμειςκαί μπορεῖ νά ὁδηγήσει στόναἰώνιο θάνατο τῆς ψυχῆς

Ἀλλά καί τό σῶμα ὅταν ἀσθε-νεῖ ἐπηρεάζει καί τήν ψυχή Ὁἄρρωστος γιά πάντα χάνει τίςδυνάμεις του Δέ μπορεῖ νά βα-δίσει ἐλεύθερα νά μιλήσει νάφάει νά προσευχηθεῖ νά παρα-μείνει ὄρθιος Χάνει τόν ὕπνοτου τόν συγκλονίζει ὁ πόνος χά-νει τίς αἰσθήσεις του ἀδημονεῖἀνυπομονεῖ στενοχωριέται γί-νεται ἀπαιτητικόςhellip Ὅλα αὐτάσυμπτώματα τῆς ἀρρώστιας καίἡ ἀρρώστια τί εἶναι Ἀπώλειατῆς ὑγείας

Ἡ ὑγεία ἔχει τόση ἀξία πού δένἔχουν οἱ θησαυροί τῆς γῆς Κά-ποιος ἑκατομμυριοῦχος - σήμεραδισεκατομμυριοῦχος- ἔλεγε laquoΚα-λύτερα νά εἶχα τήν ὑγεία μου κιἄς ἤμουν ἕνας ἁπλός ἐργάτηςraquo

Τήν ἀνεκτίμητη ἀξία τῆς ὑγεί-ας τή βλέπουμε καί τήν ἀκοῦμεστό κάθε μας βῆμα Ὁ συνεχήςκαί καθημερινός χαιρετισμός εἶ-ναι

- Χαίρετε Τί γίνεστε Πῶς εἶ-

στε μέ τήν ὑγεία Οἱ δικοί σαςεἶναι καλά

Στήν Παλαιά Διαθήκη μέσυγκίνηση διαβάζει κανείς τήνἀναγνώριση τοῦ Ἰωσήφ μπροστάστούς ἀδελφούς του στήν Αἴγυ-πτο Ἰδιαίτερα μάλιστα ὅτανἀποκαλύπτει τόν ἑαυτό του καίμέσα στήν τόση συγκίνηση ρω-τάει ἐναγώνια τούς ἀδελφούςτου γιά τόν πολυσέβαστο πατέ-ρα τό γέροντα Ἰακώβ πού τόνεἶχαν ἀφήσει στήν Ἰουδαία

Ἡ πρώτη ἐρώτηση τοῦ ἸωσήφlaquoΠῶς ἔχετε καί εἶπεν αὐτοῖς εἰὑγιαίνει ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ πρεσβύ-της ὅν εἴπατε Ἔτι ζῆ Οἱ δέ εἶ-πον ὑγιαίνει ὁ παῖς σου ὁ πατήρἡμῶν ἔτι ζῆraquo (Γεν ΙΓ´ 26-27)

Εἶναι σ᾽ ὅλους γνωστή ἡ ἀγά-πη καί ἡ φιλανθρωπία τοῦ ἸησοῦΧριστοῦ ὁ ὁποῖος ἀναρίθμηταπλήθη ἀσθενῶν καί πασχόντωνθεράπευε κάθε ἡμέρα καί κάθεστιγμή τῆς ἐπίγειας ζωῆς ΤουΚατά τό λόγο τοῦ ἀποστόλουΠέτρου Διῆλθεν εὐεργετῶν καίἰώμενος πάντας (Πράξ Ι´ 38)

Αὐτή τή συμπαράσταση σ᾽ ὅ-λους τούς ἀσθενεῖς τήν ἐκδηλώ-νει ἡ Ἐκκλησία μέ τίς πολλές καίσέ κάθε εὐκαιρία προσευχές τηςΤαυτόχρονα ὁ ἀπ Παῦλος μᾶςκαθιστᾶ προσεκτικούς ἀπέναντιστήν ὑγεία τοῦ σώματος καί λέ-γει Εἴ τις τόν ναόν τοῦ Θεοῦφθείρει φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός(Α´ Κορ Γ´ 17) Ἰδού τό ἀνεκτίμη-το δῶρο τῆς ὑγείας

Τό ἐκτιμοῦμε Τό προστατεύ-ουμε Δοξάζουμε τόν Θεό

ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ndash ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣΑΓΚΥΡΑ ΕΛΠΙΔΟΣ Διμηνιαία

ἔκδοση Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςἹεραπύτνης καὶ Σητείας ἹεράπετραΜάϊος ndash Ἰούν Ἰούλ ndash Αὔγ 2012

ΑΓΩΝΑΣ Μηνιαία ἔκδοσις τῶνἀγωνιζομένων Λαρισαίων Χρι-στιανῶν Ἰούν Ἰούλ Αὔγ Σεπτ2012 Λάρισα

ΑΚΤΙΝΕΣ Ὄργανον laquoΧριστια-νικῆς Ἑνώσεως ἘπιστημόνωνraquoἸούλ ndash Αὔγ 2012 Ἀθῆναι

ΑΛΙΕΥΣ Περιοδικὸν Ἱερ Μη-τροπόλεως Μαντινείας καὶ Κυ-νουρίας Ἀπρίλ ndash Μάϊος ndash ἸούνἸούλ ndash Σεπτ 2012 Τρίπολις

ΑΜΒΩΝ ΠΑΓΓΑΙΟΥ Διμη-νιαῖον περιοδικὸν Ἱερᾶς Μητροπόλε-ως Ἐλευθερουπόλεως Ἀπρίλ ndashἸούν Ἰούλ ndash Σεπτ 2012

ΑΜΠΕΛΟΣ Διμηνιαῖον Ἐνο-ριακὸν δελτίον Ὀρθοδόξου Δια-φωτίσεως Ἰαν ndash Αὔγ 2012 Χάγκενndash Λυντενσάϊντ Γερμανία

ΑΝΑΛΗΨΗ (Δερβέκιστα) Ἐφη-μερίδα τῶν Ἀναληψιωτῶν Αἰτωλοα-καρνανίας Ἀπρίλ ndash Μάϊος ndash ἸούνἸούλ ndash Αὔγ ndash Σεπτ 2012 Ἀθήνα

ΑΝΑΠΛΑΣΙΣ ὈρθόδοξονἘκκλησιαστικὸν περιοδικὸν ὄργα-νον τοῦ ὁμωνύμου Συλλόγου Μάρτndash Ἀπρίλ 2012 Ἀθῆναι

ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ Μηνιαῖον Ὄρ-γανον Ὁμωνύμου Ὀρθοδόξου Ἀ-δελφότητος Ἰούλ ndash Αὔγ Σεπτ

Ὀκτ 2012 ΘεσσαλονίκηΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ Διμηνιαῖον Χρι-

στιανικὸν Περιοδικόν Ὄργανον τῆςἐν Κερκύρᾳ Ὁμωνύμου Ἀδελφότη-τος Ἰαν ndash Μάρτ 2012 Κέρκυρα

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2013 ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ laquoἙλληνικό ἔθνοςκαί παγανιστικός ἐθνικισμόςraquo

Τὸ ἡμερολόγιο-ἑορτολόγιο (τσέ-πης) τῆς ἐφημερίδας laquoΧΡΙΣΤΙΑΝΙ-ΚΗraquo τοῦ ἔτους 2013 (μὲ 104 σελίδες)ἀποτελεῖ ὑπεύθυνη συμβολὴ στὸ θέ-μα laquoἙλληνικὸ Ἔθνος Παγανιστι-κὸς Ἐθνικισμὸς καὶ Ρωμηοσύνηraquo

Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν καθιερωμένη ὕλητοῦ ἑορτολογίου περιέχονται ἀπο-λυτίκια καὶ κοντάκια Νεομαρτύρωντῆς Τουρκοκρατίας-Φραγκοκρα-τίας καὶ πλῆθος κειμένων τῆς ἉγίαςΓραφῆς εἰδικῶν ἱστορικῶν καὶ συγ-γραφέων πάνω στὸ διαχρονικὸ θέ-μα τοῦ Ἔθνους καὶ ἰδιαίτερα τοῦἙλληνικοῦ παράλληλα μὲ τὸ περιε-χόμενο τῆς ἐθνικῆς συνείδησης

Τὰ κείμενα ἀναφέρονται στὴδιαμόρφωση τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔ-θνους καὶ τὴν Ἱστορικὴ συνέχειάτου ποὺ τεκμηριώνουν οἱ ἱστορικὲςπηγές ἀναιρώντας ἐθνομηδενιστι-κὲς ἰδεολογίες

Ἐπίσης εἰδικὸ κεφάλαιο μὲ ὑπεύ-θυνα κείμενα ἀναφέρεται στὸν Πα-γανιστικὸ Ἐθνικισμό ποὺ ἐπιδιώκει

τὴν ὑπονόμευση τῆς Ὀρθοδοξίαςκαὶ τὴν ἀναγέννηση τῆς εἰδωλολα-τρίας τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων μὲ ἕναἐθνικισμὸ ναζιστικοῦ τύπου ὅμοιομὲ τὸν χιτλερικὸ ἐθνικοσοσιαλισμὸ-ὁλοκληρωτισμό

Τηλ ἐπικοινωνίας 2103811302

Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΚΤΙΣΤΗ Η ΛΕΣΒΙΑ

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΑΧΟΙ ἔχουν ἐντείνει ἐπικίνδυ-να τὸν τελευταῖο καιρὸ τὴν πολεμική τους κατὰτοῦ Χριστιανισμοῦ Φέρνουν στὴ δημοσιότηταἀπίθανα στοιχεῖα μὲ τὰ ὁποῖα ἐπιχειροῦν νὰ κλο-νίσουν τὴν πίστη τῶν Χριστιανῶν Ὅμως αὐτὰ τὰστοιχεῖα εἴτε ἀνήκουν σὲ αἱρετικούς τῆς ἀρχαι-ότητας εἴτε τὸ χειρότερο εἶναι χαλκευμένα στὰἐργαστήρια συγχρόνων παραχαρακτῶν Ἐπιλέ-ξαμε μία ἀξιόλογη σχετικὴ μελέτη ndash ἀποκάλυψηἀπὸ τὸ ἱστολόγιο laquoΣτῦλος Ὀρθοδοξίαςraquo τῆςὁποίας παραθέτουμε ἕνα χαρακτηριστικὸ ἀπό-σπασμα laquoἘντείνουν τὸν πόλεμο κατὰ τοῦ Χρι-στοῦ οἱ Σιωνιστές Κατασκευάζουν παπύρουςποὺ ἀλλοιώνουν τὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ πα-ρασύρουν τοὺς Χριστιανοὺς καὶ νὰ ἐνσπείρουνζιζάνια ἀμφισβήτησης στὶς ἀλήθειες τῆς πίστε-ως Το1962 ἀποκαλύφθηκε σὲ δημοσίευμα ὅτιγνωστὸς Ἀμερικανὸς Ἀρχαιολόγος ἄφησε τὴνἑξῆς διαθήκη στὸ παιδί του ὅταν ἀπεβίωσε Τοῦἀποκάλυπτε ἕνα χάρτη ὁ ὁποῖος ἔδειχνε μία

συγκεκριμένη ἐρημικὴ περιοχὴ τῆς Λιβύης Ἐκεῖεἶχε θάψει ἕνα πάπυρο στὸν ὁποῖο εἶχε ἐπιμελῶςἐργαστεῖ καὶ ἐπεξεργασθεῖ καὶ κατασκευάσει ἐπὶσειρὰ ἐτῶν ὁ ἴδιος Δύσκολα θὰ μποροῦσαν οἱἐπιστήμονες ποὺ θὰ τὸν ἐξέταζαν νὰ ἀποφαν-θοῦν ὅτι ἦταν σύγχρονο κατασκεύασμα καὶ ὄχιτῶν πρώτων αἰώνων ldquoὉ πάπυρος αὐτὸς -ὅπωςἔγραφε- θὰ σὲ κάνει πλούσιο ἐπειδὴ μʼ αὐτὸνἀνατρέπονται ἀλήθειες τοῦ χριστιανισμοῦrdquoraquo Δὲνἀμφιβάλλουμε ποσῶς ὅτι οἱ οἰστρηλατημένοιἐχθροί τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του μη-χανεύονται ἀκραῖες δαιμονικὲς μεθόδους ἐναν-τίον Του Τὰ στοιχεῖα ποὺ χρησιμοποιοῦν ἀπο-δεικνύονται κάθε φορά ἀπίστευτα ἀνεπαρκῆπροκειμένου νὰ πλήξουν καίρια τὸ Χριστιανισμόδιότι ἁπλούστατα εἶναι κίβδηλα προϊόντα ἀπά-της Μέσα στὴ σατανικὴ σκοτοδίνη τους δὲ μπο-ροῦν νὰ καταλάβουν πὼς δὲν κερδίζεις τὸν πό-λεμο μὲ σφεντόνες καὶ ἐπαναλαμβάνουν τὸ ἴδιολάθος Ἀφῆστε τους νὰ γελοιοποιοῦν ἑαυτούς

Ἡ Τουρκίαοἰκειοποιεῖταιτόν διαχρονικόνἙλληνικόν πολιτισμόν

Η ΕΞ ΑΝΑΤΟΛΩΝ ἀεὶ ἐχθρικὴπρὸς τὴν πατρίδα μας χώρα ἔχειβαλθεῖ laquoἀμέτη μωχαμέτηraquo νὰ γί-νειhellip Ἑλλάδα Ὁμιλοῦμε γιὰ τὴνΤουρκία ἡ ὁποία ξαφνικὰ ἄρχισενὰ laquoἐρωτοτροπεῖraquo μὲ τὸν διαχρο-νικὸ ἑλληνικὸ πολιτισμό Μεγάλοςτης laquoἔρωταςraquo τὸ Βυζάντιο καὶ ὁβυζαντινὸς πολιτισμός τὸν ὁποῖοἐπιχειρεῖ νὰ οἰκειοποιηθεῖ Σύμφω-να μὲ ἄρθρο τοῦ Σεβ Μητροπολί-του Ἀλεξανδρουπόλεως κ Ἀνθί-μου ἐφέτος συμπληρώνονται 1700χρόνια ἀφότου ὁ Μ Κωνσταντῖνοςπέρασε τὴ γέφυρα τοῦ Μουλβίατὸ 313 καὶ ἔγινε μονοκράτωρ τοῦΡωμαϊκοῦ κράτους Τὸ γεγονὸςαὐτὸ γιόρτασαν πολλὲς εὐρω-παϊκὲς χῶρες (ἐκτὸς βεβαίως ἀπὸτὴν Ἑλλάδα) καὶ μαζί τους ἡ Τουρ-κία Τοῦρκοι ἀρχαιολόγοι ἔλαβανἐντολὴ ἀπὸ τὴν κυβέρνηση νὰ ἀνα-δείξουν κάθε βυζαντινὸ ἀξιοθέατοἩ τουρκικὴ ἀστυνομία ἔκαμεἔμβλημά της τὸ δικέφαλο ἀετόΦυσικὰ δὲ σταματοῦν νὰ προβάλ-λουν τὸν ἀρχαιοελληνικὸ πολιτι-σμό τὸν ὁποῖο ὀνομάζουν ὡς laquoπο-λιτισμὸ τοῦ Αἰγαίουraquo καὶ νὰ ἀναφέ-ρονται στοὺς ἀρχαίους Ἴωνες σο-φούς τοὺς ὁποίους ὀνομάζουνἐπίσης ὡς laquoἀνθρώπους τοῦ Αἰγαί-ουraquo Ἀναστηλώνουν καὶ συντη-ροῦν τοὺς ἀρχαιοελληνικοὺς χώ-ρους ὡς δῆθεν laquoπολιτιστική τουςκληρονομιάraquo Ὡς καὶ τὸν τάφο τοῦἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου στὴνἜφεσο προβάλλουν ὡς δική τουςlaquoπνευματικὴ κληρονομιάraquo

Δὲν τρέφουμε ψευδαισθήσειςὅτι οἱ προθέσεις καὶ οἱ ἐνέργειεςτῆς Τουρκίας ἔχουν ἴχνος laquoφιλελ-ληνικοῦraquo χαρακτήρα Κάθε ἄλλομάλιστα Εἶναι πέραν πάσης ἀμφι-βολίας ἐνταγμένες στὴν ἐξωτε-ρικὴ πολιτική της γιὰ τὴν προώθη-ση τοῦ νεοοθωμανισμοῦ Προσπα-θοῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὴν ἄποψη ὅτιδῆθεν ἡ Τουρκία εἶναι ἡ laquoδιάδοχοςκατάστασηraquo τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδοςτοῦ Βυζαντίου καὶ τῆς Ὀθωμα-νικῆς αὐτοκρατορίας Βεβαίως ἀπὸτὴν πλευρὰ τους οἱ μογγολογενεῖςγείτονές μας καλὰ κάνουν Τὸ ἐρώ-τημα εἶναι τί κάνουμε ἐμεῖς οἱπραγματικοὶ ἀπόγονοι καὶ διάδοχοιτῶν διαχρονικῶν προγόνων μαςκαὶ τοῦ πολιτισμοῦ τους Μᾶλλονμὲ τὴν ἀδιαφορία μας ἀπεμπο-λοῦμε τὴν εὐγενῆ καταγωγή μαςκαὶ τὸν ἔνδοξο πολιτισμό μας

Διαπρεπής παπικόςκαθηγητής ἠσπάσθητήν Ὀρθοδοξίαν

ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ἡ εἴδηση Πο-λωνὸς ἀκαδημαϊκός καθηγητὴς πα-νεπιστημίου πρώην παπικός ἀσπά-σθηκε τὴν Ὀρθοδοξία διὰ ἀναβα-πτισμοῦ Σύμφωνα μὲ δελτίο τύπουτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ΠαντοκράτοροςΜελισσοχωρίου Θεσσαλονίκης ὁδιαπρεπὴς καθηγητὴς τῆς Ἱστο-ρίας τῆς Φιλοσοφίας στὸ φημισμέ-νο πανεπιστήμιο Βροκλάου (Uniwer-sytet Wroclawski) Παῦλος Βρομ-πλέφσκι βαπτίσθηκε στὴν ἐν λόγῳἹερὰ Μονὴ ἀπὸ τὸν Σεβ Μητροπο-λίτη Λαγκαδᾶ κ Ἰωάννη στὶς 13 Σε-πτεμβρίου

Ἐνδιαφέρον ἔχει ἡ ἐπισήμανσητοῦ νεοφώτιστου καθηγητῆ στὴνἐπιστολή του πρὸς τὸν Μητροπολί-τη Λαγκαδᾶ laquoὍταν παρακολούθη-σα γιὰ πρώτη φορὰ τὴν Ἑλληνικὴ ΘΛειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦΧρυσοστόμου ἄνοιξαν οἱ Οὐρανοὶἐνώπιόν μου κατὰ τὴν προσευχήκαὶ ὁ Κύριος ἄγγιξε τὴν ψυχή μουἄνωθεν Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ Θεὸςἀποκάλυψε στὸν ἐσωτερικό μου κό-σμο τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίαςἡ δύναμη τῆς ὁποίας εἶναι τόσοἰσχυρή ὥστε ὅποιος τὴν βρίσκειεἶναι βέβαιος ὅτι αὐτὴν ἔψαχνεπάντοτε βρῆκα τὸν πνευματικό μουΟἶκοraquo Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι ζήτη-σε ὁ ἴδιος μὲ ἔμφαση νὰ ἀναβαπτι-σθεῖ καὶ ὄχι ἁπλὰ νὰ χρισθεῖ ὅπωςσυνηθίζουν τὰ τελευταῖα χρόνιακληρικοὶ οἰκουμενιστὲς νὰ δέχονταιστὴν Ὀρθοδοξία ἑτεροδόξους

Εἴμαστε πεπεισμένοι πὼς τὸ γε-γονὸς αὐτὸ εἶναι ἕνας ἰσχυρὸς κό-λαφος κατὰ τῶν ἀσυγκράτητωνοἰκουμενιστῶν οἱ ὁποῖοι συνεχί-ζουν νὰ προωθοῦν τὴ σύγχρονηπλάνη τῆς laquoβαπτισματικῆς θεολο-γίαςraquo Πρόκειται γιὰ βλάσφημη κα-κοδοξία σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία οἱlaquoβαπτισμένοιraquo ὀπαδοὶ ὅλων τῶνlaquoχριστιανικῶν ἐκκλησιῶνraquo ἔχουνἔγκυρο βάπτισμα εἶναι μέλη τῆςἘκκλησίας καὶ ἄρα δὲ χρειάζεται

ἀναβαπτισμός γιὰ νὰ ἐνταχθοῦνστὴν Ὀρθοδοξία Ἐπαινοῦμε τὸνἅγιο Λαγκαδᾶ ὁ ὁποῖος σεβάστηκετοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ ἔκαμε τὸνἀναβαπτισμὸ καὶ καλωσορίζουμε

τὸν ὑψηλὸ νεοφώτιστο στὴν ἀγκα-λιὰ τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας τοῦΧριστοῦ

Μαρτύρια χριστιανῶνχωρίς τέλος

ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ τῶν Χριστιανῶνστὶς ἰσλαμικὲς χῶρες δὲν ἔχουντελειωμό Συνεχεῖς εἰδήσεις φέ-ρουν στὴ δημοσιότητα φρικτὲςδιώξεις πλειάδας Χριστιανῶν ποὺεἶχαν τὴν ἀτυχία νὰ γεννηθοῦν καὶνὰ ζοῦν ἀνάμεσα σὲ φανατικοὺςμουσουλμάνους οἱ ὁποῖοι θεω-ροῦν ἀσυγχώρητο laquoἔγκλημαraquo νὰγίνει κανεὶς μὲ τὴν ἐλευθερία τουΧριστιανός Τὸ laquoἔγκλημαraquo αὐτὸεἶναι θεσμοθετημένο στὴ laquoσαρίαraquoτὸν ἰσλαμικὸ νόμο ὁ ὁποῖος ἐπι-βάλλει τὴν ποινὴ τοῦ θανάτου σὲὅποιον μουσουλμάνο ἀπαρνηθεῖ τὸἸσλὰμ καὶ ἀσπασθεῖ ἄλλη πίστη

Τελευταία εἴδηση ἡ περίπτωσημίας δεκατετράχρονης κοπέλαςἀπὸ τὸ Πακιστάν τῆς Ριμσά Μαζίχἡ ὁποία ἐπέλεξε νὰ εἶναι ΧριστιανήΟἱ φανατικοὶ μουλάδες τῆς πε-ριοχῆς τὴν κατηγόρησαν ὅτι δῆθενἔκαψε σελίδες τοῦ Κορανίου οἱὁποῖες βρέθηκαν στὴ μαθητική τηςτσάντα Ὅμως στὸ δικαστήριοἀποδείχτηκε ὅτι τὶς καμένες σελί-δες τοῦ Κορανίου τὶς ἔβαλε στὴντσάντα τῆς κοπέλας ὁ τοπικὸς ἰμά-μης Χαλὶντ Ζαντούν Κίσχτι ὁὁποῖος συνελήφθη ἀπὸ τὴν ἀστυ-νομία γιὰ τὴν ἀπάτη του αὐτή Ἡδίωξη ὅμως τῆς κοπέλας γιὰ τὸlaquoἀδίκημάraquo της ἁπλὰ ἀνεβλήθη

Ἀντὶ ἄλλου σχολίου θὰ θέλαμεστὴν εἴδηση αὐτὴ νὰ ρωτήσουμετοὺς μουσουλμάνους τί σόι laquoθε-ὸςraquo εἶναι αὐτὸς πού πρεσβεύουν ὁὁποῖος laquoζητᾶraquo ἐξολόθρευση ἀν-θρώπων laquoἀπίστωνraquo ἀπὸ πιστούςτου Ξεχνοῦν ὅτι βαδίζουμε τὸν21ο αἰώνα στὴν ἐποχὴ τῆς ἀποθέ-ωσης τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίαςὅπου γιὰ τὴν κατοχύρωσή της ἔ-χουν χυθεῖ ποτάμια αἱμάτων Ὅ-σον ἀφορᾶ τὴν ἄθλια πράξη τοῦ

συγκεκριμένου ἰμάμη φανερώνειτὸ laquoπνευματικὸraquo βάθος καὶ τὸlaquoἠθικὸraquo εὖρος τῆς πίστεώς του

Ψευδοεπιστήμονεςπροάγουντόν νεοπαγανισμόν

ΕΧΟΥΜΕ τονίσει ἐπανειλημμένατὸ αὐταπόδεικτο ὅτι τὸ παγκόσμιονεοπαγανιστικὸ φαινόμενο εἶναιμία σατανικὴ ἐπινόηση τῶν σκο-τεινῶν ἡγητόρων τῆς laquoΝέας Ἐπο-χῆςraquo γιὰ τὴν ἑδραίωση τοῦ ἀπο-κρυφισμοῦ Ἡ καλλιέργεια τῆς λα-τρείας τῶν εἰδώλων στὶς μάζες γί-νεται μὲ σατανικὴ πραγματικὰ μα-εστρία Κατόρθωσαν νὰ περάσουντὴν ἄποψη ὅτι οἱ ἀρχαῖες ξεχασμέ-νες ἐδῶ καὶ ἑκατονταετίες ἢ καὶ χι-λιετίες εἰδωλολατρικὲς θρησκεῖεςἦταν δῆθεν laquoλαμπρὲς θρησκεῖεςοἱ ὁποῖες γεννοῦσαν πολιτισμὸraquoκαὶ πὼς laquoὑπῆρξαν θύματα τῆς χρι-στιανικῆς συκοφαντίαςraquo καὶ ἔπε-σαν στὴν ἀφάνεια Γιὰ νὰ γίνονταιπερισσότερο πιστευτοί ἐπιστρα-τεύουν καὶ κάποιους ψευτοεπιστή-μονες οἱ ὁποῖοι μέσῳ πολυδιαφη-μιζόμενων συνεδρίων laquoἐπιβεβαι-ώνουνraquo τὸν laquoκρυμμένο θησαυρὸraquoτῆς ἀρχαίας εἰδωλολατρίας

Ἕνα τέτοιο συνέδριο ὀργανώ-θηκε ἀπὸ Γερμανοὺς laquoἐπιστήμο-νεςraquo τὸν περασμένο Σεπτέμβριοστὴ Σαμοθράκη ἀφιερωμένοστοὺς laquoθεοὺςraquo τῆς ΣαμοθράκηςΣκοπὸς τοῦ συνεδρίου ἦταν νὰlaquoἀποδειχτεῖraquo ἡ laquoἱστορικὴ σχέσημεταξύ τῆς οὐσίας τῶν μυστηρίωνκαὶ τοῦ φιλοσοφικοῦ στοχασμοῦraquoΒεβαίως δὲν παρέλειψαν νὰ ἀποτί-σουν καὶ laquoπροσκύνημαraquo στὸ laquoἱερὸraquoτῶν χθόνιων Καβείρων δαιμόνωνΔὲν ἀμφιβάλλουμε πὼς τέτοιουεἴδους laquoἐκδηλώσειςraquo ἐξυπηρε-τοῦν τὰ σχέδια τῶν νεοεποχιτῶνοἱ ὁποῖοι ἐργάζονται πυρετωδῶςγιὰ τὴν κατεδάφιση τοῦ Χριστιανι-σμοῦ Τὸ μόνο ποὺ θὰ λέγαμεστοὺς laquoἐπιστήμονεςraquo τοῦ συνεδρί-ου εἶναι πὼς τὴν περίφημη σχέσητῶν εἰδωλολατρικῶν μυστηρίωνκαὶ γενικά τῆς εἰδωλολατρίας μὲ τὴφιλοσοφία τὴν ἔλυσαν πρῶτοι οἱἀρχαῖοι Ἕλληνες σοφοί οἱ ὁποῖοιἀποστασιοποιήθηκαν πλήρως ἀπὸτὴν εἰδωλολατρία χαρακτηρίζον-τάς την ξεκάθαρα ὡς ἐχθρό τῆς φι-λοσοφίας καὶ τῆς ἐπιστήμης

Ὁμολογοῦνὅτι συνουσιάζονταιμέ δαίμονας

Η laquoΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑraquo τῆςἐφιαλτικῆς laquoΝέας Ἐποχῆςraquo εἶναι ὁἀποκρυφισμός Μέσῳ τῶν χιλιά-δων ὁμάδων ποὺ laquoστεγάζειraquo προ-ωθεῖ τὴν πίστη στὸν πνευματισμόκαὶ ἑδραιώνει τὴ μαγεία ὡς τὸνlaquoδρόμο τῆς ἐπικοινωνίας καὶ τὸντρόπο λατρείας τῶν πνευμάτωνraquo

Βεβαίως τὰ πνεύματα αὐτὰ δὲνεἶναι ἄλλα ἀπὸ τὰ πονηρά τὰ βδε-λυρὰ καὶ κακοποιά Γιὰ τὴ διάδοσητοῦ ἀποκρυφισμοῦ ἔχουν ἐπιστρα-τευτεῖ (ἐδῶ καὶ χρόνια) ἠθοποιοίlaquoἀστέρια τοῦ σινεμάraquo τραγου-διστὲς κλπ νὰ ἐκθέσουν τὶςlaquoπνευματικέςraquo τους laquoἐμπειρίεςraquoμὲhellip φαντάσματα

Τελευταῖα στὸ ἱστολόγιο laquowwwnewsbeastgrraquo δημοσιεύτηκε πώςγνωστή ἐκκεντρική laquoστὰρraquo τοῦΧόλυγουντ δήλωσε ἀδιάντροπαπὼς στὸ παρελθὸν laquoἔκανε σὲξ μὲἕνα φάντασμαraquo Μάλιστα ἀπὸαὐτὴ τὴν ἐμπειρία ἐμπνεύστηκε καὶτὸ νέο της τραγούδι

Ἡ τραγουδίστρια δὲν εἶναι ἄλληἀπὸ τὴν Kesha ἡ ὁποία μιλώνταςγιὰ τὸ νόημα τοῦ τραγουδιοῦ τηςldquoSupernaturalrdquo δήλωσε ldquoΟἱ στίχοιπεριγράφουν μεταφυσικὲς ἐμπει-ρίες ἀλλὰ μὲ σέξι τρόπο Εἶχα δύοἐμπειρίες μὲ κάτι μεταφυσικό Δὲνξέρω τὸ ὄνομά του Ἦταν πάντωςφάντασμα Εἶμαι πολὺ ἀνοιχτὴ σὲαὐτόrdquo κατέληξε ἡ τραγουδίστρια

Πάντως σύμφωνα μὲ τὸν ἐρευ-νητὴ μεταφυσικῶν φαινομένων Ἔ-ρικ Ὄλσεν πολλοὶ ἔχουν ἀναφέρειὅτι εἶχαν κάνει σὲξ μὲ φάντασμαὍπως δηλώνει ὁ ἴδιος στὴ Huffing-ton Post ldquoεἶναι εὔκολο νὰ μπερδέ-ψει κάποιος ἕνα πολὺ ἔντονο ὄνει-ρο μὲ μία τέτοια ἐμπειρίαrdquo

Ἐμεῖς θὰ προσθέταμε πὼς ὁ πα-ραδομένος στὸ σατανᾶ ἄνθρωποςεἴτε στὸν ὕπνο του εἴτε στὸν ξύ-πνιο του laquoσυνουσιάζεταιraquo μὲ αὐ-τόν εἶναι τὸ ἴδιο καὶ τὸ αὐτὸ πρά-γμα Ἀναμφίβολα πάντως ἡ laquoἐμπει-ρίαraquo τῶν συνουσιαζόμενων μὲ τὸδιάβολο laquoστὰρraquo εἶναι ἡ καλοστη-μένη παγίδα τῶν νεοεποχιτῶν νὰlaquoπλασάρουνraquo τὴ δαιμονολατρίαστὸν σύγχρονο πνευματικὰ ἀπο-προσανατολισμένο ἄνθρωπο μὲἡδονικὸ τρόπο

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙΠΥΡΕΤΩΔΩΣ Ο laquoΓΑΜΟΣraquoΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝΗ ΓΑΛΛΙΑ δρομολογεῖ μὲ

γοργοὺς ρυθμοὺς τὴ θεσμοθέ-τηση καὶ νομιμοποίηση τοῦ laquoγά-μουraquo τῶν ὁμοφυλοφίλων Ὅ-πως δημοσιεύτηκε στὸ μαχητι-κὸ Ἱστολόγιο laquokostasxan blog-spotcomraquo laquoἩ Γαλλία δρομο-λογεῖ τὴν ἀπαγόρευση τῆς χρή-σης τῶν λέξεων μητέρα καὶπατέρας σὲ νομικὰ καὶ ἄλλαδημόσια ἔγγραφα στὰ πλαίσιατῆς ἐφαρμογῆς τοῦ σχεδίου νο-μιμοποίησης τῶν γάμων με-ταξὺ ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλουκαὶ τῆς ἀπονομῆς ἴσων δικαιω-μάτων στὶς υἱοθεσίες τόσο στὰπαραδοσιακὰ ὅσο καὶ στὰ ὁμο-φυλοφιλικὰ ζευγάρια Σύμφωναμὲ τὴν πρόταση ἡ ὁποία προ-ωθεῖται ἐπιθετικὰ καὶ μὲ γοργὸρυθμὸ ἀπὸ τὸν Γάλλο ΠρόεδροFrancois Hollande μεταξὺ ἄλ-λων ὁ ὅρος γονεῖς θὰ ἀντικα-ταστήσει τὶς λέξεις μητέρακαὶ πατέρα σὲ τελετὲς γάμουοἱ ὁποῖες στὸ ἑξῆς δὲν θὰ δια-φέρουν ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ ἐὰνὁ γάμος ποὺ τελεῖται μεταξὺ πα-ραδοσιακῶν ζευγαριῶν ἢ ὁμο-φυλοφίλων

Σύμφωνα μὲ τὸ Christian In-stitute τῆς Βρετανίας μέσαστὸν Ὀκτώβριο ἐπρόκειτο νὰὑποβληθεῖ ἕνα νομοσχέδιο γιὰἔγκριση στὸ ὑπουργικὸ συμ-βούλιο τοῦ Προέδρου Hollan-de τὸ ὁποῖο θὰ ὁρίζει τὸν γάμοὡς σύζευξη δύο ἀνθρώπωνδιαφορετικοῦ ἢ τοῦ ἴδιου φύ-λουraquo Τὸ ἔχουμε τονίσει ἐπα-νειλημμένα πὼς ἡ ἄμβλυνσητῶν ἠθικῶν κανόνων τῆς κοι-νωνίας εἶναι τὸ πιὸ σατανικὸμέσο γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῶν ἐπι-διώξεων τῆς laquoΝέας Ἐποχῆςraquoκαὶ τῆς laquoΝέας Τάξεως Πραγμά-τωνraquo Ὁ σοδομισμὸς ἀποτελεῖἴσως τὴ χειρότερη ἠθικὴ σήψηκαὶ γιʼ αὐτὸ τὴν ἐπιδιώκουν τὴνπροωθοῦν καὶ προσπαθοῦν νὰτὴν ἐπιβάλλουν ὡς laquoφυσιολο-γικὴraquo σεξουαλικὴ ἐπιλογή Ἀντὶἄλλου σχολίου θὰ παρατηρού-σαμε πὼς τέτοιου εἴδους νομο-θετήματα εἶναι laquoφυσικὰraquo γιὰ τὰεὐρωπαϊκὰ κοινοβούλια τὰὁποῖα ἀπαρτίζονται καὶ ἀπὸβουλευτὲς laquoπαντρεμένουςraquo μὲἄτομα τοῦ ἰδίου φύλου

ΣΤΙΣ 9 Νοεμβρίου ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ τὴν Ἁγία Θεοκτίστη τὴνΛεσβία Ἡ Ἁγία καταγόταν

ἀπὸ τὴν Μηθύμνη τῆς Μιτυλήνηςκαὶ ἀπὸ μικρὴ ἡλικία λόγῳ τῆςἀρετῆς της ἔγινε μοναχή Δέκαὀκτὼ χρονῶν ἐρχόμενη στὸ πατρι-κό της γιὰ νὰ χαιρετίση τὴν ἀδελ-φή της συλλαμβάνεται μαζὶ μὲτοὺς συγχωριανούς της ἀπὸ Κρῆ-τες πειρατὲς καὶ ὁδηγεῖται στὴνΠάρο Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Θεοκτίστη δρα-πετεύει καὶ καταφεύγει σὲ ἕνακοντινὸ δάσος στὸ ὁποῖο παρέμει-νε γιὰ τριάντα πέντε χρόνια πα-λεύοντας μὲ τὸ κρύο τὴν ζέστητρεφόμενη μὲ ἄγρια χόρτα προ-σευχόμενη χωρὶς νὰ ἔρχεται σὲἐπαφὴ μὲ τοὺς ἀνθρώπους ἀφιε-ρωμένη ἀποκλειστικὰ στὸν ΚύριοΜετὰ ἀπὸ τριάντα πέντε χρόνιαπῆγαν στὴν Πάρο κάποιοι κυνηγοίΚάποιος ἀπὸ αὐτούς ἀφοῦ χωρίσθηκε ἀπὸ τοὺςἄλλους μπῆκε στὸν Ἱ Ναὸ τῆς Θεοτόκου ὅπου ἀφοῦπροσευχήθηκε βλέπει στὸ δεξιὸ μέρος τῆς Ἁγίας Τρα-πέζης κάποια παράξενη κίνηση Προχωρώντας γιὰ νὰ

ἐξετάση καλύτερα τὸ γεγονὸς ἄ-κουσε μία φωνή ποὺ τὸν παρακα-λοῦσε νὰ μὴ προχωρήση διότιντρεπόταν νὰ φανερωθῆ ἐπειδὴἦταν γυμνή Ὁ κυνηγὸς μετὰ ἀπὸαἴτηση τῆς Ἁγίας Θεοκτίστης τῆςἔρριξε τὸ ἐπανωφόρι του καὶ ἡἁγία ἀφοῦ σκεπάσθηκε τοῦ ἀπο-καλύφθηκε Βλέποντάς την ὁ κυ-νηγός ὅπου ἀπὸ τὶς νηστεῖες καὶτὶς κακουχίες τὸ σῶμα της φαινό-ταν σὰν σκιὰ σώματος ἔπεσε κατὰγῆς Ἡ Ἁγία τὸν εὐλόγησε τοῦ ἐξι-στόρησε τὴν ζωή της καὶ τὸν παρε-κάλεσε ὅταν θὰ ξανὰ ἐπέστρεφεστὴν Πάρο νὰ ἔφερνε μαζί του καὶτὰ Θεῖα Μυστήρια Μετὰ ἀπὸ λίγοκαιρὸ ὁ κυνηγὸς ἐπραγματοποίησετὴν ὑπόσχεσή του Ἡ Ἁγία Θεοκτί-στη παρέλαβε τὰ Ἅγια Μυστήριαπροσευχήθηκε ἐκοινώνησε καὶεὐχαρίστησε τὸν Κύριοmiddot ὁ δὲ κυνη-

γός ἀφοῦ πῆρε τὴν εὐχή της ἀνεχώρησε Ὅταν μετὰἀπὸ ἡμέρες γύρισε τὴν εὑρῆκε νεκρὴ Τὴν ἐνταφίασεκαὶ πρσευχήθηκε πρὸς τὴν ἁγία νὰ πρεσβεύη γιὰαὐτόν

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

῾Εβδομαδιαία ᾿Εκκλησιαστικὴ᾿Εφημερίς ᾿Ιδιοκτησία laquoΠαν-ελλήνιος ᾿Ορθόδοξος ῞Ενω-σιςraquo (ΠΟΕ) Κάνιγγος 10 10677 ᾿Αθῆναι Τηλ 210 38 16 206ΦΑΞ 210 38 28 518 ἘκδότηςΚωνσταντῖνος Σωτ Σωτηρό-πουλος Φασίδερη 9 ῾ΕκάληΔιευθυντὴς Συντάξεως Γεώρ-γιος Ζερβός Θησέως 25 Νέα᾿Ερυθραία (14671) ῾ΥπεύθυνοςΤυπογραφείου ΚωνσταντῖνοςΜιχ Σαμωνᾶς ᾿Αμαδριάδος 15Δροσιά Τύποις laquo᾿ΟρθοδόξουΤύπουraquo (Θησέως 25 14671 Νέα᾿Ερυθραία Τηλ 210 81 34 951ΦΑΞ 210 81 36 981)

῾Ιστοσελίς laquoΟΤraquowwworthodoxostyposgr᾿Ηλεκτρον ταχυδρομεῖον

orthotypotenetgrΤὰ ἐνυπόγραφα ἄρθρα ἐκ-

φράζουν τὰς προσωπικὰς ἀ-πόψεις τῶν ἀρθρογράφων οἱὁποῖοι καὶ φέρουν τὴν εὐθύ-νην τῶν γραφομένων

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ laquoΣυμμε-τοχή τῶν πιστῶν στήν λογική λατρεία τοῦ Θεοῦraquo ἜκδοσιςΧριστιανικῆς Στέγης Καλαμάτας σελ 47

Οἱ ἐκδόσεις τῆς Χριστιανικῆς Στέ-γης Καλαμάτας παραδίδουν στὸἀναγνωστικὸ κοινὸ τὸ βιβλίο laquoΣΥΜ-ΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝΛΟΓΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥraquoτὸ ὁποῖο εἶναι μέρος τοῦ ὁμωνύμουβιβλίου τοῦ π Γεωργίου Σ Κουγι-ουμτζόγλου καὶ ἀποσκοπεῖ νὰ βοη-θήση τοὺς πιστοὺς νὰ βιώσουν ἐντο-νώτερα τὴν Λατρεία τοῦ ΤριαδικοῦΘεοῦ Στὸ βιβλίο γίνεται ἀναφορὰστὸ τί εἶναι Λατρεία τὶς προϋποθέ-σειςτηςποῦἀποσκοπεῖκαὶτὴνπροσ-φορά της στὴν ζωὴ τοῦ πιστοῦ Ἀκο-λουθεῖ ἡ ἀναφορὰ στὰ πρόσωπα ποὺλαμβάνουν μέρος στὴν θεία Λα-τρεία στὸν τόπο τῆς Λατρείας δη-λαδὴ τὸν χριστιανικὸ Ἱ Ναὸ καὶ τὰμέρη ποὺ τὸν ἀπαρτίζουν τὰ μέσατῆς Λατρείας δηλαδὴ τὰ ἄμφια τοῦἱερέως τὰ σκεύη καὶ τὰ λειτουργικὰβιβλία Τέλος ἀναφέρεται στὶς ἀκο-λουθίες τοῦ Νυχθημέρου ποιές εἶναικαὶ μία μικρὴ ἀνάλυσή τους καὶ τέ-λος μία σύντομη ἑρμηνεία τῶν συμ-βολισμῶν τῆς Θείας Λειτουργίας

Ὁ συγγραφέας τοῦ βιβλίου στὸεἰσαγωγικὸ σημείωμα ἀναφέρειlaquoΓιὰ νὰ μετάσχει ὁ Ὀρθόδοξος χρι-στιανὸς στὴ λογικὴ Λατρεία ldquoἐν ἑνὶστόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳrdquo δὲν ἀπαι-

τεῖται μόνον ἕνα ἀνάλογο πνευμα-τικὸ αἰσθητήριο καὶ μία ἀνάλογη ψυ-χικὴ διάθεση Δεδομένου ὅτι ὁ σύγ-χρονος ἕλληνας κατὰ πλειοψηφίαἔχει κατὰ βάθος καὶ πίστη καὶ διάθε-ση ἰδιαίτερα στοὺς καιρούς μας ποὺἀπὸ παντοῦ εἶναι ἀπογοητευμένοςἔχουμε τὴν γνώμη ὅτι ἀπαιτοῦνταικαὶ δύο κίνητρα Τὸ παράδειγμα καὶἡ γνώσηrdquoraquo

ΓΚΤ

᾿Αρχιμ Χαραλάμπους Δ Βασιλοπούλου

ΤΤΑΑ ΠΠΡΡΩΩΤΤΟΟΚΚΟΟΛΛΛΛΑΑΤΤΩΩΝΝ ΣΣΟΟΦΦΩΩΝΝ ΤΤΗΗΣΣ ΣΣΙΙΩΩΝΝ

((ΠΠοοιιὰὰ εεἶἶννααιι ττὰὰ σσχχέέδδιιαα ττῶῶνν ΣΣιιωωννιισσττῶῶννκκααὶὶ ππῶῶςς ἐἐξξεελλίίσσσσοοννττααιι μμέέχχρριι σσήήμμεερραα))

Τὸ βιβλίον αὐτό πρέπει νὰτὸ διαβάσουν ὅλοι οἱ ᾿Ορθόδο-ξοι Χριστιανοί γιὰ νὰ μάθουνποιοὶ καὶ πῶς πολεμοῦν τὴνΠίστιν καὶ τὴν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκ-κλησία Συγκλονιστικὲς πραγματι κό -τητες ποὺ ἄρχισαν καὶ συν -εχίζονται ὡς τὰ σημερινὰ γε-γονότα σὲ ὅλον τὸν κόσμον Μὲ ἐπίσημα καὶ ἀδιάσεισταστοιχεῖα ξεσκεπάζεται ὁ σατα-νικὸς κόσμος τῶν ἀντιθέωνδυνάμεων ποὺ προσπαθοῦννὰ καταστρέψουν τὴν Χριστια-νοσύνην

(᾿Αποστέλλεται

καὶ ταχυδρομικῶς)Τιμᾶται 6 εὐρώ

᾿Εκδόσεις laquoΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥraquoΚάνιγγος 10 (Α´ ᾿Οροφος) 10677 ᾿Αθῆναι

Τηλ 210mdash38 16 206ΤΕΛΕΦΑΞ 210ndash38 28 518

Εἰς τήν ἐξομάλυνσιν τῶν σχέσεωνμεταξύ τοῦ Ἱεροῦ Συνδέσμου Κλη-ρικῶν Χίου καί τῆς Ἱερᾶς Μητρο-πόλεως προέβη ὁ Σεβ Μητροπολί-της Χίου κ Μᾶρκος Συμφώνωςπρός δημοσίευμα τῆς τοπικῆς ἐφη-μερίδος laquoΠατρίδαraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 31ην Ὀκτωβρίου

laquoΣτὴν Γενικὴ Συνέλευση τοῦΣυνδέσμου κληρικῶν Χίου παρα-βρέθηκε χαιρετίζοντας τὶς ἐργα-σίες της ὁ Σεβασμιώτατος Μητρο-πολίτης Χίου κ Μάρκος ἀναγνωρί-ζοντας οὐσιαστικὰ μὲ τὴν κίνησηαὐτὴ τὴν ὕπαρξη καὶ λειτουργίατοῦ Συνδέσμου Ὁ ἴδιος μίλησε γιὰτὴν ldquoΚαινούρια πραγματικότηταστὴν Χιακὴ Ἐκκλησίαrdquo καὶ βασιζό-μενος στὸ λόγο τοῦ Εὐαγγελίουὑποστήριξε ὅτι κυρίως οἱ ἔγγαμοικληρικοὶ ἔχουν ἀνάγκες καὶ δι-καιώματα τὰ ὁποῖα καὶ πρέπει νὰ

προασπίσουν καὶ ἡ ἐκκλησία θὰεἶναι ὑποστηριχτὴς τῶν δίκαιωναἰτημάτων ldquoΔὲν μπορεῖ τὰ παιδιάσου νὰ σοῦ ζητοῦν ψωμὶ καὶ ἐσὺ νὰτά ταΐζεις πέτρεςrdquo δήλωσε χαρα-κτηριστικά καταδεικνύοντας τὴνἀλλαγὴ στὶς σχέσεις τῆς Μητρόπο-λης μὲ τὸ Σύνδεσμο

Ἀναφορικὰ μὲ τὸ ἂν θὰ προέτρε-πε τοὺς κληρικοὺς νὰ ἐγγραφοῦνστὸ Σύνδεσμο ὁ Σεβασμιώτατοςἀπάντησε ὅτι σὲ περίπτωση ποὺ γί-νουν δεκτὲς ὁρισμένες φραστικὲςτροποποιήσεις στὸ καταστατικότου τότε δὲν θὰ εἶχε κανένα ἀπο-λύτως πρόβλημα

Εὐχαριστώντας τὸν Σεβασμιώ-τατο γιὰ τὴν παρουσία του στὴ γε-νικὴ συνέλευση ὁ πρόεδρος τοῦΣυνδέσμου π Γ Κωνσταντίνουἀναφέρθηκε καὶ ἐκεῖνος στὴνἀλλαγὴ σελίδας γιὰ τὴν τοπικὴἐκκλησίαraquo

Ἐξομαλύνονται αἱ σχέσεις τῆς Ἱ ΜητρΧίου μετά τοῦ Συνδέσμου Κληρικῶν

ΠρόσκλησιςΤό Σάββατον 10ην Νοεμβρίου

2012 (1030 πμ-1900 μμ) πραγμα-τοποιεῖ ται ἡ laquo5η Πανελλήνια Σύ-ναξη Νεότητοςraquo εἰς τό ΣτάδιονΕἰρήνης καί Φιλίας- Αἴθουσα Με-λίνα Μερκούρη Ἐκλεκτοί ὁμιλη-ταί θά ἀναπτύξουν ἐνδιαφέρονταθέματα πού ἔχουν σχέσιν μέ τήνΡωμηοσύνην καί τήν κρίσιν

Εἰς τό δεύτερον μέρος ἀκολου-θοῦν παραδοσιακά τραγούδια καίχοροί

Εἴσοδος ἐλευθέρα

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 3η

Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑἘὰν ἀνοίξουμε τὸ κατὰ Λουκᾶ εὐαγγέλιο (1213) θὰ δοῦμε τὸ ἑξῆς

γεγονός Κάποιος Ἰουδαῖος τοῦ ὁποίου εἶχε πεθάνει ὁ πατέρας καὶ εἶχεπροβλήματα κληρονομικὰ μὲ τὸν ἀδελφό του κατέφυγε στὸ Χριστὸγιὰ νὰ βρεῖ τὸ δίκιο του καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ μεσολαβήσει ὑπὲραὐτοῦ Δὲν πλησίασε δηλαδὴ τὸ Χριστὸ γιὰ νʼ ἀκούσει τὸ κήρυγμά τουτὴ διδασκαλία του νὰ πάρει συμβουλές νὰ μάθει περισσότερα γιὰ τὴνοὐράνια βασιλεία καὶ γιὰ τὸ πῶς θὰ τὴν κερδίσει ἀλλὰ μόνο γιὰ νὰ λύ-σει τὸ οἰκονομικό του πρόβλημα

Ὅπως μερικοὶ πτωχοὶ ποὺ δὲν ἐκκλησιάζονται οὔτε κοινωνοῦνοὔτε διαβάζουν Ἁγ Γραφή οὔτε ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν αἰώνια ζωήἀλλὰ πᾶνε στὴν Ἐκκλησία στὸ τέλος τῆς θ Λειτουργίας γιὰ νὰ ζητή-σουν βοήθεια ἢ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς ἢ ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαζόμενους

Ἢ ὅπως μερικὰ ἀνδρόγυνα ποὺ ζοῦν κοσμικά ὅταν ἀρχίσουν οἰκο-γενειακὰ προβλήματα καὶ συζυγικὲς συγκρούσεις τρέχουν στοὺςἱερεῖς γιὰ νὰ τὰ ἐπιλύσουν ὄχι γιατί μετάνιωσαν καὶ θέλουν νὰ ζήσουνκοντὰ στὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ μπάς καὶ τὰ ἐπιλύσουν καὶ μπορέσουν μετὰνὰ συνεχίσουν τὴν κοσμικὴ ζωή

Ἢ ὅπως κάποιοι γονεῖς θυμοῦνται τὴν Ἐκκλησία καὶ τὰ κατηχητικάὅταν τὰ παιδιὰ τους πάρουν ἐντελῶς τὴν κάτω βόλτα εἶναι ἐκτὸς ἐλέγ-χου καὶ ἀγενῆ καὶ ἐχθρικὰ πρὸς αὐτούς

Καὶ εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι τὰ εὐαγγέλια ἀναφέρουν τέσσερις κα-τηγορίες ἀνθρώπων ποὺ πλησιάζουν τὸν Χριστὸ ἢ τοὺς ἀποστόλους

α) Ὅσοι διψοῦν καὶ θέλουν νὰ μάθουν γιὰ τὴν βασιλεία τῶνοὐρανῶν ἢ ἔχουν οὐσιαστικὸ πρόβλημα ποὺ τοὺς ταλανίζει ἀνυπόφο-ρα οἱ ὁποῖοι συνωθοῦνται γύρω ἀπὸ τὸν Χριστό γεμίζουν ἀσφυκτικὰτὶς αἴθουσες ποὺ μιλᾶ κάνουν πορεῖες μέσα στὴν ἔρημο γιὰ νὰ τὸνσυναντήσουν καὶ ὅταν τὸν βροῦν μένουν νηστικοὶ γιὰ νὰ τὸν ἀπολαύ-σουν πνευματικὰ (χορτασμὸς 5000 καὶ 4000) προσπαθοῦν ἔστω καὶ νʼἀκουμπίσουν τὰ ροῦχα του πιστεύοντας ὅτι θὰ πάρουν αὐτὸ ποὺ ζη-τοῦν (αἱμορροοῦσα) ὑπομένουν ταπεινὰ καὶ μὲ ἐγκαρτέρηση τὶς δο-κιμασίες στὶς ὁποῖες τοὺς ὑποβάλλει (Χαναναία) Κάποιοι βέβαια ἀπʼαὐτοὺς ἐν τέλει δὲν βρίσκουν τὸ κουράγιο νὰ τὸν ἀκολουθήσουν καὶφεύγουν (πλούσιος νεανίσκος)

β) Ὅσοι πᾶνε γιὰ νὰ τὸν πειράξουν καὶ νὰ τὸν παγιδεύσουν (Φαρι-σαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι)

γ) Ὅσοι πᾶνε ἔτσι ἀπὸ περιέργεια γιὰ νʼ ἀκούσουν κάτι τὸ καινούρ-γιο κάτι τὸ νέο καὶ πρωτάκουστο (Ἀθηναῖοι στὸν Ἄρειο Πάγο Πρξ1721) καὶ μετὰ ἀπομακρύνονται

δ) Ὅσοι ἔρχονται ἀπὸ οἰκονομικὸ συμφέρον ἢ γιὰ νʼ αὐξήσουν τὴδόξα τους καὶ τὴν ἐπιρροὴ τους (τὸ πρόσωπο τῆς περικοπῆς μας καὶ ὁΣίμων ὁ μάγος (Πρξ 89-24)

Φυσικὰ ἀπὸ τὶς κατηγορίες αὐτὲς τῶν ἀνθρώπων ὁ Χριστὸς καὶ οἱἀπόστολοι μόνο τὴν πρώτη δέχονται καὶ συζητοῦν καὶ ἀσχολοῦνται μα-ζί τους Στὶς ἄλλες περιπτώσεις ἢ δὲν ἀπαντοῦν ἢ τοὺς ἐλέγχουν ἢτοὺς φέρονται ἀπότομα

Ἔτσι κι ἐδῶ σʼ αὐτὴ τὴ περίπτωση ἐπειδὴ αὐτὸς ποὺ τὸν πλησίασετὸν πλησίασε μόνο καὶ μόνο γιατί ἡ καρδιὰ του καιγόταν γιὰ τὰ ὑλικὰἀγαθά ὁ Χριστὸς τοῦ μιλᾶ ψυχρὰ καὶ ἀπότομαmiddot laquoἌνθρωπε τὶς με κα-τέστησε δικαστὴν ἢ μεριστήν ἐφʼ ὑμᾶςraquo Δηλαδὴ ἄνθρωπέ μου ἐσὺποὺ ἕνας εἶναι ὁ πόθος σου τὸ χρῆμα ἐσὺ ποὺ δὲν ἐλπίζεις παρὰ μό-νο σʼ αὐτό ἐσὺ ποὺ μὲ πλησίασες μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ἱκανοποιήσειςτὸ πάθος τῆς πλεονεξίας σου μὲ ποιὰ ἀπαίτηση μὲ κάνεις κριτὴ τῆςὑποθέσεώς σου καὶ μὲ ποιὰ ἀπαίτηση ζητᾶς νʼ ἀφήσω τὸ κήρυγμά μουκαὶ νʼ ἀσχοληθῶ μὲ τὴ δική σου μανία γιὰ περισσότερα ὑλικὰ ἀγαθάἊς προσέξουμε τὴν ἀπάντηση τοῦ Κυρίου Τί δείχνει Ὄχι ὅτι ἀδια-φορεῖ γιὰ τὸ σῶμα γιὰ τὴν ὕλη γιὰ τὰ κοινωνικὰ προβλήματα ἀλλὰ ὅτιδίνει προτεραιότητα στὰ πνευματικά Ὄχι ὅτι ἀδιαφορεῖ γιʼ αὐτὴ τὴζωή ἀλλὰ ὅτι ἐνδιαφέρεται πρωτίστως γιὰ νὰ μὴ ξεχάσουν οἱ χριστια-νοὶ τὴν αἰώνια Ἂς θυμηθοῦμε ἐδῶ τὸ laquoοὐκ ἐπʼ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεταιἄνθρωποςraquo (Δευτ 83) ἂς θυμηθοῦμε τὸ laquoοὐκ ἀρεστὸν ἐστὶν ἡμᾶςκαταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαιςraquo (Πρξ 62)Καὶ ἂς παρατηρήσουμε τὴ σύγχρονη πραγματικότητα ποὺ ὅλοι εἴμα-στε ἀπορροφημένοι ἀπὸ τὴν ὕλη ἀπὸ τὴ σάρκα ἀπὸ τὸ χρῆμα ἀπὸ τὶςβιοτικὲς μέριμνες καὶ μοιάζουμε μὲ τὰ ἄλογα ζῶα ποὺ μία φορὰ βλέ-πουν τὸν οὐρανό ὅταν τὰ σφάζει ὁ χασάπης

Ἀλλὰ ἂς προσέξουμε καὶ κάτι ἄλλοmiddot ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε στὸν κόσμογιὰ νὰ καταπιαστεῖ μὲ κοινωνικὰ θέματα Δὲν ὑποσχέθηκε στοὺςἀνθρώπους ὑλικὰ ἀγαθά Δὲν εἶχε κοσμικὸ πρόγραμμα Εἶναι ὁ διδά-σκαλος τῆς σωτηρίας Εἶναι ὁ βασιλιὰς τῶν οὐρανῶν Ὅσοι δέχονταιτὸ κήρυγμά του καὶ γίνονται μέλη τῆς οὐράνιας βασιλείας του λύνουντὰ θέματά τους σύμφωνα μὲ τὸ δικό του θέλημα Διαφορετικὰ δὲνμποροῦν νὰ μείνουν κοντά του οὔτε νὰ ζητοῦν ὁ Χριστὸς νὰ ἀνακα-τεύεται στὰ προβλήματά τους

laquoΤὶς με κατέστησε δικαστὴν ἢ μεριστήν ἐφʼ ὑμᾶςraquo Ἀπάντησε λοιπὸνὁ Χριστὸς καὶ προσέθεσεmiddot laquoὁρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονε-ξίαςmiddot ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρ-χόντων αὐτοῦraquo Προσέξτε ἄνθρωποι ἀπὸ κάθε μορφὴ πλεονεξίαςπλούσιοι καὶ φτωχοί Προσέξτε ἀπὸ κάθε ἐπιθυμία γιὰ τὴν αὔξηση τῶνὑλικῶν ἀγαθῶν ΓΙΑΤΙ Γιατί ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἡ εὐτυχία του δὲνἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πλεόνασμα τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν Μπορεῖ κάποιος νὰεἶναι φτωχός ἀλλὰ νὰ εἶναι εἰρηνικὸς καὶ χαρούμενος καὶ νὰ ζήσειπολλὰ χρόνια Κι ἄλλος μπορεῖ νὰ εἶναι πάμπλουτος νὰ μὴ ξέρει τί ἔχεικαὶ νὰ ὑποφέρει ἀπὸ ἀγωνία ἀπὸ φόβο μήπως τὸν κλέψουν ἢ τὸν σκο-τώσουν ἢ τὸν ἀπαγάγουν ἢ νὰ ὑποφέρει ἀπὸ ἀνία ἀπὸ πλήξη τίποτανὰ μὴ τὸν γεμίζει καὶ νὰ τὸν ἐνθουσιάζει Καὶ γιὰ νὰ ἑρμηνεύσει καλύ-τερα τὴ φράση ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς εἶπε τὴν παραβολὴ τοῦ laquoἌφρονοςπλουσίουraquo Ἂς τὴν διαβάσουμε ξανὰ καὶ ἂς ἐντρυφήσουμε πάνω στὸκείμενό της Ἔχει πολλὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίσει καὶ νὰ μᾶς διδάξει

Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος Ἀπ Βαδραχάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ´ ΛΟΥΚΑ18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ἀπόστολος Ἐφεσ β´ 14 ndash 22Εὐαγγέλιον Λουκ ιβ´ 16 ndash 21Ἦχος βαρύς mdash Ἑωθινόν Β´

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΗΘΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΕΣΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

(3ον)Α´ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ7 Πίστη καὶ καθαρὴ συνείδηση

Οἱ ἄνθρωποι συνήθως ἰσχυρίζον-ται ὅτι πιστεύουν στὸν Θεό Θεω-ροῦν προσβλητικὸ νὰ τοὺς χαρα-κτηρίσει κάποιος ἄπιστους Καὶσταματοῦν ἐκεῖ Τίποτα δὲν ἀλλά-ζει στὴ ζωή τους Θὰ ἔλεγα ὅτι ἡψευδαίσθηση ὅτι πιστεύουν τοὺςἐξασφαλίζει μιὰ σταθερὴ πορείαπρὸς τὴν ἀπώλεια Θὰ τὸ διατύπω-

να καὶ διαφορετικὰ μὲ μιὰ φράσηἉμαρτάνουν καὶ ζητοῦν ἀπὸ τὸνΘεὸ βοήθεια γιὰ νὰ μποροῦν νὰἁμαρτάνουν

Προφανῶς πρόκειται γιὰ πλάνηπρώτου μεγέθους Ἡ πίστη δὲνμπορεῖ νὰ συνοδεύεται ἀπὸ τὴνἁμαρτία γιατὶ προϋποθέτει τὴν κα-θαρὴ συνείδηση δηλαδὴ τὴν ἄμεμ-πτη ἠθική ζωή Ὁ ἈπόστολοςΠαῦλος ζητάει ἀπὸ τοὺς διακόνουςνὰ ἔχουν laquoτὸ μυστήριον τῆς πίστε-ως ἐν καθαρᾷ συνειδήσειraquo (γ´ 9)κάτι ποὺ ἰσχύει καὶ γιὰ κάθε ἀλη-θινὸ χριστιανό8 Οἱ ψευδοδιδάσκαλοι

Τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως πρέπεινὰ τὴ διαφυλάττουμε ὡς κόρηνὀφθαλμοῦ Εἶναι τὸ πολυτιμότερο

ἀγαθό ποὺ ἔχομε Εἶναι ὁ θη-σαυρὸς σωτηρίας ὁ ὁποῖος πολλὲςφορὲς γίνεται στόχος τῶν ψευδοδι-δασκάλων Πάντα παρουσιάζονταιπλανεμένοι καὶ δαιμονισμένοι ἄν -θρωποι ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ ἀπομα-κρύνουν ἀπὸ τὴν ὀρθὴ πίστη τοὺςἀνυποψίαστους καὶ κάποτε ἀγα-θοὺς ἀδελφούς Δυστυχῶς ὑπάρ-χουν θύματα καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺἀνησυχητικό Πρέπει νὰ πῶ ἐπίσηςὅτι αὐτοὶ οἱ ὄψιμοι ἀρνητὲς τῆς πί-στεως γίνονται ἄσπονδοι ἐχθροὶ καὶξεπερνοῦν στὸ φανατισμὸ καὶ τὴδραστηριότητα ἐκείνους ποὺ εἶχανπαρασύρει στὴν πλάνη

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει ὅτι οἱψευδοδιδάσκαλοι χρησιμοποιοῦντὴν ὑποκρισία γιὰ νὰ ἐπηρεάσουντοὺς ἀνθρώπους δηλαδὴ ἐμφανί-ζονται ὡς εὐγενεῖς καὶ ἁγνοί ποὺὑποστηρίζουν ἐνῶ ψευδολογοῦν

χωρὶς ντροπή Καὶ τὸ κάνουν αὐτόγιατὶ ἔχουν καυτηριασμένη καὶἀναίσθητη συνείδηση ἐμπνεόμενοιἀπὸ τοὺς δαίμονες κάτι ποὺ τὸκρύβουν ἐπιμελῶς (δ´ 1-2)

9 laquoΓύμναζε σεαυτὸν πρὸς εὐσέ-βειανraquo

Ἡ εὐσέβεια εἶναι ἀδιάκοπος ἀγώ-νας γιὰ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶντοῦ Θεοῦ Εἶναι μιὰ ζωή ποὺ ἔρχε-ται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ ἐκείνητῶν κοσμικῶν Δὲν στοχεύει στὴνἀπόλαυση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν καὶτῶν ἡδονῶν ἀλλὰ στὴν ἀπόκτησητῶν ἀρετῶν γεγονὸς ποὺ τὴν κα-θιστᾶ ὠφέλιμη καὶ γιὰ τὸ σῶμα καὶγιὰ τὴν ψυχή Ὁ ἈπόστολοςΠαῦλος τονίζει ὅτι ἡ εὐσέβεια εἶναιὠφέλιμη σὲ ὅλα διότι ὑπόσχεταιἀγαθὰ καὶ ἀνταμοιβὲς καὶ γιὰ τὴνπαροῦσα ζωὴ καὶ γιὰ τὴ μέλλουσα

(δ´ 7ndash8) laquoΕἶναι μεγάλος πλοῦτοςμόνο ὅμως γιὰ ὅποιον ἱκανοποιεῖταιμὲ ὅσα ἔχειraquo (στ´6)10 laquoὍτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷζῶντιraquo

Οἱ κοσμικοὶ ἀντιμετωπίζουν τοὺςπιστοὺς μὲ περιφρόνηση Τοὺς κα-τηγοροῦν καὶ τοὺς χλευάζουν ἀδι-καιολόγητα Ἡ στάση τους αὐτὴ δη-μιουργεῖ στοὺς πιστοὺς μιὰ δυσά-ρεστη κατάσταση τὴν ὁποία πρέ-πει νὰ ὑπερβαίνουν μὲ τὴν ἀγάπητους

Στὸν προβληματισμὸ γιατὶ συμ-βαίνει αὐτό ὁ Ἀπόστολος Παῦλοςδίνει τὴν ἀπάντηση laquoὙπομένουμεκόπους καὶ ὀνειδισμούς γιατὶ στη-ρίξαμε τὴν ἐλπίδα μας στὸν ἀληθινὸΘεό ποὺ εἶναι σωτήρας ὅλων τῶνἀνθρώπων καὶ ἰδιαίτερα τῶν πι -στῶνraquo (δ´ 10)

11 laquoΤύπος γίνου τῶν πιστῶνraquoὉ κληρικὸς ἔχει βαριὰ ἀποστολὴ

ἀπέναντι στοὺς πιστούς τὸ ποίμνιότου Πρέπει νὰ εἶναι προσεκτικὸςσὲ ὅλα καὶ νὰ ἀποτελεῖ τὸ φωτεινὸπαράδειγμα Γιὰ νὰ τὸ πετυχαίνειαὐτὸ χρειάζεται διαρκὴς καὶ ἔντο-νος πνευματικὸς ἀγώνας ἐκ μέρουςτου Ἰδιαίτερα ὅταν εἶναι νέος καὶδὲν ἔχει σταθεροποιηθεῖ στὴν πνευ-ματικὴ ζωή Ὁ Ἀπόστολος Παῦλοςἀπευθυνόμενος στὸ μαθητή του Τι-μόθεο τὸν συμβουλεύει νὰ εἶναιὑπόδειγμα τῶν πιστῶν προσέχον-τας τὰ λόγια του τὴ συμπεριφοράτου τὴν ἀγάπη του πρὸς ὅλους γε-νικά τὴν πνευματικὴ ζωή τὴν ἀκε-ραιότητα καὶ σταθερότητα τῆς πί-στεως τὴν καθαρότητα καὶ ἁγνότη-τα τῶν σκέψεών του τῶν ἐπιθυμιῶντου καὶ τῶν πράξεών του (δ´12)

Πρεσβ Διονύσιος Τάτσης

ΟΟΟΟΡΡΡΡΘΘΘΘΟΟΟΟΔΔΔΔΟΟΟΟΞΞΞΞΟΟΟΟΝΝΝΝ ΣΣΣΣΗΗΗΗΜΜΜΜΕΕΕΕΙΙΙΙΩΩΩΩΜΜΜΜΑΑΑΑΤΤΤΤΑΑΑΑΡΡΡΡΙΙΙΙΟΟΟΟΝΝΝΝ

Μέ τήν ὀνομασία Ἰωάννειος Ἐκ -κλησία (Johannische Kirche) εἶναιδιε θνῶς γνωστή μία αἱρετική κίνη-ση πού ἱδρύθηκε ἐπισήμως τό 1926στή Γερμανία ἀπό τόν Joseph Wei-βenberg (1855-1941) μέ τήν ἀρχικήὀνομασία laquoΕὐαγγελική- ἸωάννειοςἘκκλησία κατά τήν Ἀ ποκάλυψητοῦ Ἁγίου Ἰωάννουraquo Ἡ κίνησηἀργότερα ἀπαγορεύθηκε ἀπό τούςΝαζί καί ξαναδραστηριοποιήθηκετό 1945 κάτω ἀπό τήν καθοδήγησητῆς κόρης τοῦ J Weiβenberg τήνFrieda Muumlller (1911- 2001) ἐνῶ στήσυνέχεια μετονομάστηκε τό 1975σέ laquoἸωάννειο Ἐκ κλησίαraquo Σήμερα ἡκίνηση καθοδηγεῖται ἀπό τήν κόρητῆς Fr Muumlller τήν Josephine Muumlller(1949-) Πρόκειται γιά κίνηση στήνὁποία κά- ποιος συναντᾶ μία ἀπρο-κάλυπτη σύζευξη τοῦ Πνευματι-σμοῦ μέ χριστιανικά στοιχεῖα

Σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τῆςαἵρεσης πού ἐν προκειμένῳ ἐπα-ναλαμβάνει τούς ἰσχυρισμούς τοῦἱδρυτῆ της J Weiβenberg τό 1903κατόπιν ἀποκαλυπτικοῦ ὁράματοςτόν κάλεσε ὁ Χριστός σέ μία νέαπνευματική κατάσταση Κατά τήνἐν λόγῳ αἵρεση στό πρόσωπο τοῦJ Weiβenberg ἐκπληρώνονται τάἀναφερόμενα ἀπό τόν Χριστό στόκατά Ἰωάννη 14 26 Ἐπαναλαμβά-νοντας τά παραδοξολογήματα τοῦ

ἱδρυτῆ της ἡ κίνηση διδάσκει ὅτιὑπάρχουν τρεῖς ἀποκαλύψεις καίτρεῖς ἀνάλογες Διαθῆκες τοῦΘεοῦ στούς ἀνθρώπους

Ἡ πρώτη στόν Μωυσῆ ἡ δεύτε-ρη μέ τόν Χριστό καί ἡ τρίτη μέ τόνJ Weiβenberg Στά πλαίσια αὐτά ὁ JWeiβenberg εἶχε διακηρύξει γιά τόνἑαυτό του ὅτι ἦταν ἐν σάρκωσητοῦ Ἁγίου Πνεύματος Στήν Ὁμο-λογία Πίστεως τῆς αἵρεσης διαβά-ζουμε σχετικά laquoἘγώ πιστεύω στόΘεό Πάτερα ἐγώ πιστεύω στό ΘεόΥἱό ἐγώ πιστεύω στό Θεό ἍγιοΠνεῦμα καί στίς ἀποκαλύψεις τοῦΘεοῦ μέσῳ τοῦ Μωυσῆ τοῦ ἸησοῦΧριστοῦ καί τοῦ J Weiβenbergraquo Ὁἴδιος ἐπίσης διακήρυττε ὅτι ἦτανἕνας κε χαριτωμένος ἄνθρωποςεἶχε τό προφητικό χάρισμα εἶχεὅλα τά ἄλλα χαρίσματα πού ἀναφέ-ρονται στό Α΄ Κορ 12 4-11 προ-γνώριζε τό μέλλον καί γνώριζε τίςβουλές τοῦ Θεοῦ

Ἡ παρουσία τῶν τριῶν Διαθη -κῶν εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένη καίμέ τίς περί τοῦ ἀνθρώπου διδα-σκαλίες της πού ὑποστηρίζουν ὅτιὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ξεπεσμέναπνεύματα Πολλές ψυχές κατά τήνπροΰπαρξή τους ἐξέπεσαν μαζί μέτό σατανᾶ Ἡ λύτρωσή τους θάἐπιτευχθεῖ μέ ἕνα πλῆθος διαδο-χικῶν μετενσαρκώσεων καί ἱκανό

ἀριθμό ἀγαθῶν ἔργων σέ κάθενέα τους ἐνσάρκωση

Κάθε ἐνσαρκωμένος ἄνθρωποςἀποτελεῖται κατά τήν αἵρεση ἀπόσῶμα ψυχή καί πνεῦμα Ὁ ὅλοςὁρατός κόσμος εἶναι ἕνα τμῆματοῦ ἀόρατου πνευματικοῦ κό-σμου ὅπως ἐπίσης εἶναι θεμιτή ἡἐπικοινωνία μέ τά πνεύματα τῶνκεκοιμημένων Ἡ σωτηρία τῶν ἀν -θρώπων εἶναι ἐξασφαλισμένη στόχῶρο τῆς αἵρεσης μέ τήν ἀποδοχήτῶν θέσεών της ἄν καί ἔχει μία ἐ -λαστική στάση ἔναντι τῶν ἄλλωνθρη σκειῶν καί χριστιανικῶν Ὁμο-λο γιῶν καθώς τίς θεωρεῖ δρό-μους καθοδήγησης τῶν ἀνθρώ-πων ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ

Εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὅσο ἄν καίἡ ὀνομασία καί ἡ θεολογική ὁρο-λογία τῆς αἵρεσης πηγάζουν ἀπότόν χριστιανικό χῶρο οἱ διδασκα-λίες της στό σύνολό τους εἶναι κα-κόδοξα παραδοξολογήματα ἀπο-λύτως ἀσυμβίβαστα μέ τή χριστια-νική πίστη

Σημείωση Γιά τή σύνταξη τοῦπαρόντος βασιστήκαμε στά κάτω-θι α) G Schmid- GO Schmid (Hrsg)Kirchen- Sekten- Religionen 7η ἔκδ2003 β) R Hempelmann ua Quellen-texte zur neuen Religiositaumlt EZW-TEXTE 215 2011

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΥΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟ CORPUS CHRISTI

ΗΗ σσττηηλληη ττηηςς laquolaquoππααννεελλλληηννιιοουυ εεννωωσσεεωωςς θθεεοολλοογγωωννraquoraquo

laquoKαὶ ὁ ἄκρῳ δακτύλῳ τῆς Ἱστο -ρίας θύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικῆςγευσάμενος θὰ ἔμενε παγερὰἀδιάφορος γιὰ μιὰ ἀκόμη προσπά -θεια σπίλωσης τοῦ Προσώ που τοῦἘνανθρωπήσαντος Yἱοῦ καὶ Λόγουτοῦ Θεοῦhellipraquo

Oἱ πιὸ πάνω γραμμὲς ἀποτελοῦντὴν ἀρχὴ ἑνὸς ἄρθρου μὲ τὸ ὁποῖ -ον ὁ Mητροπολίτης Σύρου Δω ρόθε-ος B΄ θέλησε νὰ τοποθετηθῇ ἔναντιτοῦ αἰσχροῦ καὶ βλασφήμου θεα-τρικοῦ ἔργου Corpus Christi Kατὰτὸν Mητροπολίτη οἱ χριστιανοὶ δὲνἔπρεπε νὰ ἀντιδράσουν κατὰ τοῦἔργου καὶ τῶν δημιουρ γῶν τουδιότι στὸ πέρασμα τῶν αἰώνωνlaquoτόμοι βιβλίων ἔχουν γραφτεῖ σω-ρεία κινηματογραφι κῶν καὶ θεα-τρικῶν ἔργων ἔχουν παρουσιαστεῖμὲ τὰ ὁποῖα καὶ διὰ τῶν ὁποίων δια-κωμωδεῖται ἐξυ βρί ζε ται βλασφη-μεῖται καὶ ἐμπτύε ταιraquo ὁ Xρι στόςδίχως νὰ μειώνεται τὸ κῦρος τουκαὶ ἡ μεγαλειότης τοῦ Προσ ώ πουτου laquoὉ Ἰησοῦς Xρι στός ἡ πίστημας καὶ ἡ Ἐκ κλη σίαraquo σύμφωνα μὲτὸν ἅγιο Σύ ρου laquoδὲν κινδυνεύουνἀπὸ τέτοιου εἴδους ἀφελεῖς ἐπιθέ -σειςhellip οἱ δὲ διατυπούμενοι πε ρὶ τοῦἀν τι θέτου φόβοι δείχνουν τοὐ λάχι -στον ἀστάθεια πίστεως ἂν ὄχι ἀπι -στία πρὸς Ἐκεῖ νον ποὺ διαβεβαίω -σε ὅτι οὔτε ὁ Ἅ δης δὲν θὰ μπορέ -σει νὰ νικήσει τὴν Ἐκκλη σίαhellipraquo

laquoἩ ἀμφιλεγόμενη παράστασηraquoκατὰ τὸν Ἀρχιερέα laquoμπορεῖ νὰ ὑ -βρίζει καὶ νὰ βλασφημεῖ τὸ ὄνοματοῦ Xριστοῦ ἀλλὰ δὲν εἶναι ἡ πρώ -τη καὶ σίγουρα δὲν θὰ εἶναι ἡ τε-λευταίαraquo γι᾽ αὐτὸ προτείνει ὡς τὴνlaquoκαλύτερη χριστιανοπρεπέ στε ρηἐκκωφαντικότερη καὶ ἀποτελεσμα-τικότερη ἀντίδρασι σὲ κά θε προσ -πά θεια προσβολῆς τοῦ Kυ ρίουraquoτὸν ἀγῶνα τῶν πιστῶν γιὰ τὴν ὑπέρ -βασι τῶν παθῶν τους τὴν κατάκτη-σι τῶν ἀρετῶν laquoκαὶ τὴν ἐπὶ γῆς ἔ -λευση τῆς Oὐράνιας Bασιλείαςraquo

Ἐὰν τὸ ἄρθρο αὐτὸ δὲν δημο -σίευ αν ἔγκυροι διαδικτυακοὶ ἱστό -τοποι ἀλλὰ καὶ ἡ ἱστοσελίδα τῆς ἹMητροπ Σύρου θὰ ἦταν δύσ κολονὰ πιστεύσῃ κανείς ὅτι ἔχει γραφῆἀπὸ τὴ γραφίδα Ὀρ θοδόξου Ἐ -πισκόπου Πρόκειται γιὰ ἕνα ἄρ θροἀντιευαγγελικό ἀντιπατερικὸ καὶσφόδρα ἀντιχριστιανικό ἄκρως δὲἐπικίνδυνο γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀκε-ραιότητα τῶν μελῶν τοῦ πλη ρώμα-τος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκ κλη σί ας

Eἶναι ἀντιευαγγελικό διότι laquoπρώ -τη καὶ μεγάλη ἐντολήraquo σύμ φωναμὲ τὸν λόγο τοῦ ἰδίου τοῦ Xριστοῦεἶναι τὸ laquoἈγαπήσεις Kύριον τὸνΘεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇδιανοίᾳ σουraquo (Mατθ 22 37ndash38)Ἐρωτᾶται ὁ ἅγιος Σύ ρου Eἶναι δυ-νατόν ὅταν ὁ πιστὸς χριστιανὸςἀγαπᾷ τὸν Kύριό του μὲ ὅλη τὴνκαρδιά του καὶ μὲ ὅλη τὴν ψυχήτου καὶ μὲ ὅλο τὸ νοῦ του νὰ μένῃπαγερὰ ἀδιάφορος ὅταν ὁ Kύριοςκαὶ Θεός του βλασφημῆται καὶὑβρίζεται Ὁ ἴδιος ὁ Xριστὸς δίδαξεἐπίσης τοὺς Mαθητὰς καὶ ὅλουςτοὺς ὀπαδούς του ὡς πρῶτο αἴτη-μα τῆς προσευχῆς τους πρὸς τὸνοὐράνιο Πατέρα νὰ ἔχουν τὸlaquoἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σουraquo Ἐρω -τᾶται ὁ ἅγιος Σύρου Eἶναι δυνατὸνὁ πιστὸς χριστιανὸς νὰ ἐπιθυμῇ καὶ

νὰ ζητῇ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ δοξάζεταιτὸ ὄνομά του ὅταν δὲ τὸ ὄνομααὐτὸ ὑβρίζεται καὶ βλασφημῆται νὰἀδιαφορῇ παγερῶς ἐπειδὴ γνωρί ζειθύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικὴ Ἱ στο ρίακαὶ εἶναι βέβαιος ὅτι ὁ Xρι στός ἡΠίστι καὶ ἡ Ἐκκλησία δὲν κινδυ-νεύουν ἀπ᾽ αὐτὲς τὶς ὕβρεις καὶβλασφημίες ὅπως δὲν ἐκινδύ νευ-σαν καὶ κατὰ τὸ παρελθόν Σοβαρο-λογεῖτε Σεβασμιώτατε Eἶναι χρι-στιανικὴ αὐτὴ ἡ τοποθέτησί σαςἘὰν ἔτσι πρέπῃ νὰ πολιτεύε ται ὁχριστιανός τότε ἡ ὁμολογία τῆς

πίστεως ποιά θέσι ἔχει στὴ ζωή τουὉ Xριστὸς μᾶς διαβεβαίωσε ὅτιἐὰν κάνωμε ὁμολογία γι᾽ Αὐτὸνμπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους θὰκάνῃ καὶ Αὐτὸς ὁμολογία γιὰ μᾶςμπροστὰ στὸν οὐράνιο Πατέρα ΤουΣτὶς ἡμέρες μας ὁ Kύριός μας κα-θυβρίζεται ὡς ὁμοφυλόφιλος ὅπωςκαὶ ἡ Παναγία μας καὶ οἱ ἍγιοιἈπόστολοι καὶ ἐσεῖς συμβουλεύετετοὺς χριστιανοὺς νὰ ἀδιαφορήσουνκαὶ νὰ κοιτάξουν τὴν πνευματικήτους ζωή Ὁ Xριστὸς ὅμως εἶπε ὅτιἐκεῖνος ποὺ δὲν θὰ κάνῃ ὁμολογίαγι᾽ Αὐτὸν μπροστὰ στοὺς ἀνθρώ -πους θὰ εἶναι ἀρ νητής Του Ἀπὸπότε Σεβασμιώτατε ἡ ἄρνησι τοῦXριστοῦ ἀποτελεῖ ἀποδεκτὸ καὶ ἐν -δεδειγμένο τρόπο ζωῆς τοῦ χρι-στιανοῦ καὶ δύναται νὰ συνυπάρχῃκαὶ νὰ ἐφαρμόζεται παράλληλα μὲτὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν κάθαρσί του ἀπὸτὰ πάθη καὶ τὴν πνευματική του τε-λείωσι Kηρύττετε φοβούμεθαlaquoἕτερον εὐαγγέ λιονraquo μὲ ὅλες τὶςφοβερὲς συνέ πειες ποὺ αὐτὸ συν -επάγεται (Γαλ 1 8ndash9)

Tὸ κρινόμενο ἄρθρο εἶναι καὶἀντιπατερικό Oὐδεὶς ἀπὸ τοὺςΠατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐξέφρασεποτὲ παρόμοιες ἀπόψεις Kάθεἄλλο μάλιστα ἡ διδασκαλία τουςεἶναι ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη ἀπ᾽αὐτὴ τοῦ Mητροπολίτου Σύρου

laquoOὐδὲν οὕτω παροξύνει τὸν Θε -όν ὡς ὅταν τὸ ὄνομα αὐτοῦ βλα-σφημῆταιraquo λέγει ὁ ἱερὸς Xρυ σό -στο μος (EΠE 29 342)

Eἶναι ποτὲ δυνατὸ νὰ διαπράττε-ται δημοσίως ἕνα ἁμάρτημα τὸὁποῖο παροξύνει ὅσο κανένα ἄλλοτὸν Θεό καὶ οἱ χριστιανοὶ νὰ μέ -νουν ἀπαθεῖς καὶ ἀδιάφοροι

Tὸ πόσο ἀντίθετη εἶναι ἡ προ-τροπὴ τοῦ Ἀρχιερέως ἀπὸ τὴν διδα-σκαλία τῶν Πατέρων ἀποδεικνύ ει ὁπιὸ κάτω προτρεπτικὸς λόγος τοῦ ἱΠατρός laquoKἂν ἀκούσῃς τινὸς ἐν ἀμ -φόδῳ ἢ ἐν ἀγορᾷ μέσῃ βλασφη-μοῦντα τὸν Θεόν πρόσελθε ἐ -πιτίμησον κἂν πληγὰς ἐπιθεῖναι δέῃμὴ παραιτήσῃ Pάπισον αὐτοῦ τὴνὄψιν σύντριψον τὸ στόμα ἁ γία σόνσου τὴν χεῖρα διὰ τῆς πλη γῆςraquoκαθὼς καὶ ὁ ἕτερος λό γος laquoKο -λάσωμεν τῶν βλασφημούντων τὴνμανίαν Mὴ παρίδωμεν τὸν κοι νὸνὑβριζόμενον Δεσπότην Mέγα τι τέ -ξεται τῇ πόλει κακὸν τὸ τὰ τοιαῦ ταπαρορᾶν Ἐμφράξωμεν αὐ τῶν τὰστόματα καθάπερ πηγὰς θανατη -φόρους ἀποκλείσωμεν καὶ πρὸς τὸἐναντίον μεταβάλωμεν καὶ πάντωςστήσεται τὰ τὴν πόλιν κατειληφόταδεινάraquo (EΠE 31 622 καὶ 32 642ndash344) Γιὰ μεγάλο κακὸ ὁμιλεῖ ὁ

μέγας αὐτὸς Πατὴρ καὶ Διδά σκαλοςτῆς Ἐκκλησίας τὸ ὁποῖον ἀπειλεῖ νὰεὕρῃ τὴν πόλι ἐκείνη ἡ ὁποία θὰἀδιαφορήσῃ στὶς ὕβρεις καὶ βλα-σφημίες κατὰ τοῦ Δεσπότου Xρι-στοῦ Ἐὰν ζοῦσε στὶς ἡμέρες μαςκαὶ ἐκφραζόταν τοιουτοτρό πωςκάποιοι συνεπί σκο ποί του γνῶ στεςτῆς θύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικῆςἹστορίας θὰ τὸν χαρα κτήριζανἀνιστόρητο καὶ κινδυνο λό γο

Ἐπίσης ὁ Ἅγιος Kοσμᾶς ὁ Aἰτ ω -λὸς συνιστᾷ ἀντίδρασι καὶ ὄχι ἀδια-φορία ὅταν ὑβρίζεται ὁ Xριστόςκηρύττοντας στεντορείᾳ τῇ φωνῇlaquoἝνας ἄνθρωπος νὰ μὲ ὑβρίσῃ νὰφονεύσῃ τὸν πατέρα μου τὴν μη -τέρα μου τὸν ἀδελφό μου καὶὕστερα τὸ μάτι νὰ μοῦ βγάλῃ ἔχωχρέος ὡσὰν χριστιανὸς νὰ τὸν συγ-χωρήσω Tὸ δὲ νὰ ὑβρίσῃ τὸν Xρι -στόν μου καὶ τὴν Παναγίαν μουδὲν θέλω νὰ τὸν βλέπωraquo

Tέλος καὶ ἕνας σύγχρονος ἅγιοςκαὶ θαυματουργὸς Πατέρας τῆςἘκκλησίας ὁ μακαριστὸς Γέρον-τας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης κατα-δικάζει μὲ ἱερὴ ἀγανάκτησι τὴνἀδιαφορία ὅταν ὑβρίζεται ἡ Πίστιμας καὶ ὁ Xριστός Θεωρεῖ αὐτὴτὴν ἀδιαφορία αἰτία πολλῶν κακῶνκαὶ ἀπόδειξι ὅτι δὲν ἔχουμε ζων-τανὴ καὶ ἀληθινὴ πίστι καὶ ἀγάπηστὸν Xριστό τὴν δὲ ἀντίδρασι θε-ωρεῖ ὁμολογία πίστεως ἐπιβεβλη -μένη πρὸς ἀναχαίτισι τοῦ κακοῦκαὶ ὀπισθοχώρησι τῶν πολεμίωντῆς Πίστεώς μας Tοὺς λόγους τουδὲ ὁ Γέροντας ἔκανε πρᾶξι συμ-μετέχοντας καὶ ὁ ἴδιος ἂν καὶἀσθενής σὲ συλλαλητήριο τὸ 1988στὴ Θεσσαλονίκη ἐνάντια στὴβλάσφημη ταινία laquoὉ τελευταῖοςπει ρασμὸςraquo παρακινώντας καὶ ἄλ -λους Ἁγιορεῖτες Πατέρες νὰ τὸνμι μηθοῦν Δὲν θὰ μποροῦσε ὁ κατ᾽ἐξοχὴν αὐτὸς ἄνθρωπος τῆς προσ -ευχῆς καὶ τῆς ἀσκήσεως νὰ κλει -στῇ στὸ κελί του καὶ νὰ προσεύχε-ται ἅγιε Σύρου καὶ ν᾽ ἀφήσῃ τοὺςἄλλους τοὺς ἐλλειμματικοὺς στὴνπίστι καὶ ἀνιστορήτους κατὰ τὰγραφόμενά σας νὰ διαδηλώνουνστὸ πεζοδρόμιο κατὰ laquoTοῦ τελευ-ταίου πειρασμοῦraquo

Tὸ ἄρθρο τοῦ Mητροπολίτου Σύ -ρου εἶναι τέλος καὶ ἀντιχριστιανικόδιότι ἀμφισβητεῖ τὴν πεμπτουσίατοῦ Xριστιανισμοῦ ποὺ δὲν εἶναιἄλλη ἀπὸ τὴν ὁμολογία τῆς Πίστε-ως καὶ τὴν ὑπεράσπισι τοῦ ὀνόμα-τος τοῦ Ἀρχηγοῦ της καὶ ἀκυρώνειτοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς θυσίες ἀνα-ριθμήτων μαρτύρων καὶ ὁμολογη -τῶν οἱ ὁποῖοι δὲν ἀρκέ στη καν στὶςπροσευχὲς μόνο καὶ τὴν ἄσκησιδὲν ἀδιαφόρησαν παγερῶς ὅ πωςσυμβουλεύει ὁ ἅγιος Σύρου ἀλλ᾽ἀντέδρασαν ἀγωνί στηκαν ἤλεγξανμὲ παρρησία τοὺς ἐχθροὺς καὶ ὑ -βριστὰς τοῦ Kυρίου τους χλεύα σαντὶς πλάνες τους γκρέμισαν μὲ τὴδύναμι τῆς προσ ευχῆς τους κά ποι-ες δὲ φορὲς καὶ μὲ τὰ ἴδια τους τὰχέρια τὰ ἀγάλ ματα τῶν εἰδωλολα -τρικῶν θεῶν καὶ στὸ τέλος σφρά γι-σαν μὲ τὸ ἴδιο τους τὸ αἷμα τὴν ὁμο-λογία τους Aὐτὰ ἀναφέρει ἡ Ἱστο -ρία ποὺ γνωρίζουμε Ἐὰν κά ποιοιἰσχυρί ζονται τὰ ἀντίθετα αὐ τοὶ εἶ -ναι πλαστογράφοι τῆς Ἱστο ρίαςδιαστρε βλώνουν τὰ γεγονότα της

Η ΙΩΑΝΝΕΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΠνευματισμός μέ χριστιανικόν προσωπεῖον

Τοῦ Πρωτ Βασιλείου Ἀ Γεωργοπούλου Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΧΕΔΙΑΖΟΜΕΝΗΣΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Τοῦ κ Εὐαγγέλου Στ Πονηροῦ Δρ Θ ΜΦ(1ον)

Ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια ἀκοῦμεδιάφορα καί μάλιστα ἀλληλοσυγ-κρουόμενα πιθανά σενάρια ἐπα-ναφορᾶς τῆς ἀξιολογήσεως τῶνἐκπαιδευτικῶν Μελετώντας τό ζή-τημα διαπιστώσαμε ὅτι συνδέεταιμέ πολλά καί σοβαρά προβλήματατά ὁποῖα θά ἀναλύσουμε ἀμέσωςκατωτέρω

Διατυπώθηκε τό εὔλογο ἐπιχεί-ρη μα ὅτι θά πρέπει νά ἀξιολο-γοῦν ται ὅσοι ἀξιολογοῦν τά παιδιάμας Εἶναι πιστεύουμε δίκαιο αἴ -τη μα νά ἀξιολογοῦνται ὅσοι ἀξιο-λογοῦν τά παιδιά μας ὅπως εἶναιἐπίσης δίκαιο καί τό αἴτημα νάἀξιολογοῦνται καί ἐκεῖνοι στούςὁποίους ἐμπιστευόμαστε τήν ὑ γεί -α τῶν παιδιῶν μας ὅπως ἐπίσηςκαί ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι κτίζουν τά σπί-τια καί τά σχολεῖα τῶν παιδιῶν μαςκαί ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι χειρίζονται τάπλοῖα καί τά ἀεροσκάφη στά ὁποῖαἐναποθέτουμε τίς ζωές τῶν παι-διῶν μας καί τίς ζωές μας νά ἀξιο-λογοῦνται καί ὅσοι τούς ἔχουμεἐμπιστευθεῖ τή δημόσια διοίκησηκαί ὅσοι ὑπηρετοῦν τή δικαιοσύνη

Ὅμως θά ἐρωτήσουμε τό ἑξῆςὅ σοι ἀξιολογοῦν τά παιδιά μας δένἔχουν ἀξιολογηθεῖ πρῶτα ἀπό τάπανεπιστήμια καί κατόπιν ἀπό τίςἐξετάσεις τοῦ ΑΣΕΠ Ναί θά ἦ τανἡ ἀπάντηση ἀλλά θά πρέπει νά ἀξιο-λογεῖται καί τό ἄν ἐκτελοῦν σωστάτά καθήκοντά τους1 Ποιά ὅ μως θάεἶναι τά κριτήρια τῆς σω στῆς ἀσκή-σεως τῶν καθηκόντων τους

Γιά νά ἀπαντηθεῖ τό ἐρώτημααὐτό πιστεύουμε ὅτι θά πρέπειπρῶτα νά ἐπιλυθεῖ ἕνα πρῶτο σοβα-ρότατο πρόβλημα ἡ ἀστάθεια τοῦἐκπαιδευτικοῦ συστήματος Γιά νάὑπάρξει ἀξιολόγηση ἐκπαιδευτι-κοῦ πρέπει πρῶτα νά ὑπάρξειἐκπαιδευτικό σύστημα ὄχι νάἀλλάζει τό ὑποτιθέμενο σύστημακάθε δύο ἤ τρία χρόνια Μέ βάσηποιό ἐκπαιδευτικό σύστημα θάἀξιολογηθεῖ τό συνολικό ἔργο καί ἡπροσφορά τοῦ ἐκπαιδευτικοῦἀφοῦ ἔχει γίνει ἄγραφος πλήνὅμως μέχρι στιγμῆς ἀπαράβατοςνόμος ἡ ἀστάθεια Ποιό ἐκπαιδευτι-κό σύστημα θά ἐρωτηθεῖ ὁ ἐκπαι-δευτικός ἐάν ἐφάρμοσε σωστά Τόσύστημα τοῦ Α τοῦ Β τοῦ Γ τοῦ Χτοῦ Ψ ἤ τοῦ Ω ὑπουργοῦ Πῶς θάlaquoἀξιολογηθεῖraquo τό ἔργο τοῦ ἐκπαι-δευτικοῦ ὅταν οἱ ἀλλεπάλληλες

laquoμεταρρυθμίσειςraquo δέν τόν ἀφή-νουν σέ ἡσυχία ὥστε νά ἐργασθεῖΓιά κάθε νέα laquoἐκπαιδευτική μεταρ-ρύθμισηraquo δέν ὑφίσταται στήν Ἑλ -λάδα καί μία ἀναγκαία περίοδοςπροσαρμογῆς ἐξοικειώσεως καίἐκ μαθήσεως ἀπό τόν ἐκπαιδευτικότοῦ νέου συστήματος διότι σέ σύν-τομο χρονικό διάστημα ἐπέρχεταικαί ἡ νέα laquoμεταρρύθμισηraquo Ἐάνλοι πόν ἐφαρμοσθεῖ ἀξιολόγησητῶν ἐκπαιδευτικῶν τώρα δέν θάἔχει τί ἀκριβῶς νά ἀξιολογήσει

Προτείνουμε λοιπόν νά ὑπάρξειπρῶτα μία πενταετής περίοδοςσταθερότητας ὅπου δέν θά ἐπέρ-χονται μεγάλης κλίμακας ἀλλαγέςστήν παιδεία Νά ἀφεθοῦν δηλαδήἐπί μία πενταετία οἱ ἐκπαιδευτικοίνά ἐργασθοῦν ἀνενόχλητοι ἀπό νέ-ες laquoμεταρρυθμίσειςraquo ὥστε νάἐφαρμόσουν κάποιο συγκεκριμένοσύστημα ὁ κάθε κλάδος στόν το-μέα του καί νά εἶναι δυνατόν πλέοννά καταστοῦν ἐμφανῆ τά ἀποτελέ-σματα στά παιδιά καί στήν ἀπόδοσητῶν ἰδίων τῶν ἐκπαιδευτικῶν καίκατόπιν μετά τήν πενταετία νάἐφαρμοσθεῖ ἡ laquoἀξιολόγησηraquo καί νάἐλεγχθοῦν τά ἀποτελέσματα

Δεύτερο ἐξ ἴσου σοβαρότατοπρόβλημα εἶναι τό ἑξῆς ἄν ἐπα-νέλθει ἡ ἀξιολόγηση τῶν ἐκπαι-δευτικῶν δέν θά πρέπει ἐπ΄ οὐδενίνά καταντήσει ταυτόσημη τοῦ laquoπι-στοποιητικοῦ κοινωνικῶν φρονη-μάτωνraquo Ἐλπίζουμε κι εὐχόμαστεlaquoἀξιολόγησηraquo νά μή σημαίνειἔλεγχο καί χειραγώγηση τῆς πολι-τικῆς τοποθετήσεως τοῦ ἐκπαι-δευτικοῦ ἀντί γιά ἀποτίμηση τοῦἐκπαιδευτικοῦ του ἔργου ὅπως γι-νόταν σέ χαλεπούς καιρούς Θάπρέπει δέ ἐν γένει νά διασφαλι-σθεῖ τό ὅτι ὁ ἐκπαιδευτικός δένθά πέφτει θῦμα ὁποιουδήποτεεἴδους ἐκβιασμοῦ ἀπό μέρους τοῦἀξιολογητῆ ἤ τῶν ἀξιολογητῶν

Τρίτο πρόβλημα εἶναι τό ἀδιά-βλητο τῆς διαδικασίας ἀξιολογή-σεως τῶν ἐκπαιδευτικῶν Πῶς θάδιασφαλισθεῖ Πῶς δέν θά ὑπεισ -έλθουν τά λεγόμενα laquoμέσαraquo δη-λαδή κομματικές καί λοιπές πιέ-σεις Εἰς βάρος τῶν παιδιῶν θά κα-ταλήξει ἡ ἀξιολόγηση κυριολεκτι-κά θά ὁδηγήσει σέ πλήρη ἀποσά-θρωση τῆς παιδείας ἐάν δέν εἶναιἀδιάβλητη Ἐάν ἔχει ὁ ἀκατάλλη-λος ἤ φυγόπονος τή δυνατότητανά μεταχειρίζεται πλάγια μέσα

ὥστε νά παραμένει ἐν ὑπηρεσίᾳνά ἐπιβραβεύεται καί νά προάγε-ται καί ἄν ἀντιστοίχως ὁ μή χρησι-μοποιῶν πλάγια μέσα παραμένειστάσιμος ἤ ἀπολύεται ἀκόμη καίἄν εἶναι φιλόπονος παιδαγωγικῶςἐπαρκέστατος καί πλήρως καταρ-τισμένος στόν κλάδο του θά ὁδη-γήσουν τέτοιες καταστάσεις τάπαιδιά μας σέ καταστροφή

Τέταρτο πρόβλημα συνδεόμενομέ τήν ὑπόθεση laquoἀξιολόγησηraquoεἶναι ἡ παροῦσα (ἐν ἔτει 2012) καίἐξελισσόμενη οἰκονομική κρίσηἈποτελεῖ μόνιμο φόβο πολλῶνἐκπαιδευτικῶν τό ἄν θά ἀποτελέ-σει ἡ δρομολογούμενη ἀξιολόγη-ση πρόφαση γιά περαιτέρω μείωσητοῦ εἰσοδήματός τους Τό ἄν δη-λαδή θά κρίνονται ἐκπαιδευτικοίστάσιμοι ἐπίτηδες ὥστε νά μήπροχωροῦν μισθολογικῶς καί νάμειώνονται τά ἔξοδα τοῦ ἑλληνι-κοῦ δημοσίου λόγῳ οἰκονομικῆςκρίσεως Ἤ μήπως γιά τόν ἴδιο λό-γο θά καταλήξουν νά ἀπολυθοῦνἐκπαιδευτικοί ἀδίκως Ἐδῶ ἔχου-με ἕνα ἀπευκταῖο σενάριο ἕνα σε-νάριο τό ὁποῖο πιστεύουμε ὅτι πο-τέ δέν θά ὑλοποιηθεῖ στήν πατρίδατῆς δημοκρατίας Ἑλλάδα

Πέμπτο πρόβλημα θά ἀποτελέσειἡ πιθανολογούμενη αὔξηση τοῦὡραρίου τῶν ἐκπαιδευτικῶν ἡ ὁ -ποί α νομίζουμε ὅτι ἐάν ἰσχύσει θάσυντελέσει ἄμεσα στή γενική πτώ-ση τοῦ ἐπιπέδου τῶν σπουδῶν Διό-τι σήμερα οἱ ἐκπαιδευτικοί ἀ γωνί-ζονται ὅπως μπορεῖ ὁ καθένας νάἀναπληρώσουν τό μειωμένο τουςεἰσόδημα Ἡ αὔξηση τοῦ ὡ ραρίουσυνοδευόμενη ἀπό συνεχεῖς μει-ώσεις τῶν ἀποδοχῶν δέν θά εἶναιἐπαρκές κίνητρο γιά ἄνοδο τῆς ποι-ότητας τῶν σπου δῶν στά ἑλληνικάσχολεῖα Συνέπεια τούτου θά εἶναιἡ ἀξιολόγηση τῶν ἐκπαιδευτικῶννά μή ἀποφέρει ἱκανοποιητικά ἀπο-τελέσματα

Ἕκτο πρόβλημα εἶναι ἡ συνή-θεια τήν ὁποία ἔχουμε ἐδῶ στόσύγχρονο ἑλληνικό κράτος νά ἀν -τιγράφουμε συστήματα τά ὁποῖαεἴδαμε νά ἐφαρμόζονται σέ ἄλλακράτη χωρίς νά κρίνουμε ἐάν ἁρ -μόζουν στήν ἰδιοσυγκρασία τοῦ ἑλ -ληνικοῦ λαοῦ καί στήν κατάστασητῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας Εἶναι δυ-νατό νά ἀποβεῖ ὠφέλιμο τό νά με-λετοῦμε ξένα συστήματα καί νάλαμβάνουμε κατ΄ ἐπιλογήν ἰδέεςἀπό αὐτά Ὅμως ἡ ἄκριτη ἀντιγρα-φή πιστεύουμε ὅτι ἀποβαίνει πάν-τοτε ἐπιζήμια Αὐτό λοιπόν πρέπεινά συμβεῖ καί στήν περίπτωση τῆςἀξιολογήσεως τῶν ἐκπαιδευτικῶννά μή ἀντιγραφεῖ ἄκριτα κάποιο ξέ-νο σύστημα ἀξιολογήσεως ἀλλάνά μελετηθοῦν τά ξένα συστήματανά μελετηθεῖ καί ἡ κατάσταση τῆςἑλληνικῆς παιδείας καί κατόπιν νάἀποφασισθεῖ ἐάν τά ξένα συστήμα-τα εἶναι σέ θέση νά παράσχουν κά-ποια στοιχεῖα ἤ ἐάν γιά νά ἐπιλυ-θοῦν συγκεκριμένα προβλήματαπρέπει νά θεσμοθετηθοῦν τελείωςνέες λύσεις

Ἕβδομο πρόβλημα τό ὁποῖοσυν δέεται ἀμέσως μέ τήν ἀξιολό-γηση τῶν ἐκπαιδευτικῶν εἶναι ὁσκοπός της καί πῶς θά πραγματο-ποιεῖται αὐτός ἀφοῦ ἡ ἀξιολόγησηἀποδώσει ἀποτελέσματα Θά ὁδη-γεῖ σέ ἀπολύσεις ἀκατάλληλων Καίποιά θά εἶναι τά ἀσφαλῆ κριτήριακαταλληλότητας Θά ὁδηγεῖ σέ ἐπι-μόρφωση ὅσων κριθοῦν ἀνεπαρ-κεῖς Καί πῶς θά ἔχουμε ἐ παρ κῆἐπιμόρφωση Θά ὁδηγεῖ σέ βαθμο-λογικές προαγωγές καί μισθολογι-κές αὐξήσεις Θά ὁδηγεῖ σέ ἀνώτε-ρες διοικητικές καί λοιπές θέσειςΚαί τί νόημα θά ἔχει ἀξιολόγηση ἡὁποία θά ὁδηγεῖ στίς θέσεις αὐτέςἀφοῦ μέ τήν παροῦσα νομοθεσίακανένας δέν εἶναι μόνιμος σέ καμ-μία διοικητική ἤ συμβουλευτική θέ-ση ἀλλά ὑπηρετεῖ ἐπί θητείᾳ

Πιστεύουμε ὅτι κύριος σκοπόςτῆς ἀξιολογήσεως θά πρέπει νάεἶναι ἡ βελτίωση τῆς παιδείαςΠρός τοῦτο ἀπαιτεῖται ἡ ἐπιβρά-βευση ὅλων τῶν ἱκανῶν καί φιλό-πονων ἐκπαιδευτικῶν καί ἡ προσ -φορά βοηθείας σέ ὅσους παρου-σιάζουν ἐλλείψεις Σημειώσεις

1 Οἱ ἐξετάσεις τοῦ ΑΣΕΠ γιά διο-ρισμό ἐκπαιδευτικῶν ξεκίνησαν τό1998 ἄρα ὅσοι ἔχουν διορισθεῖ πρό τῆςἐφαρμογῆς τῶν ἐξετάσεων ἔχουντοὐλάχιστον δεκαπέντε ἔτη ὑπηρεσίαςΠιστεύουμε ὅτι ἐάν ἕνας ἐκπαιδευτι-κός ἀσκεῖ τά καθήκοντά του χωρίς νάὑπάρχουν σοβαρές καταγγελίες εἰςβάρος του γιά μή ἄσκηση τῶν καθη-κόντων του ἤ γιά πλημμελῆ ἄσκησήτους τότε καλῶς παραμένει στήν ὑπη-ρεσία καί ἀμείβεται

Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΣΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης ἑρμηνεύοντας τοὺς μακαρι-σμοὺς σημειώνει laquoὉ Κύριος μᾶς θυμίζει πὼς πρέπει νὰ στοχεύουμε νὰἔχουμε μὲ ὅλους ldquoεἰρήνηνhellip καὶ τὸν ἁγιασμόνrdquo Γιατί χωρὶς αὐτά ὅπωςλέει ὁ Ἀπόστολος ldquoοὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριονrdquo Ὅποιος δὲν εἶναι εἰρη-νικὸς μέσα του μὰ καὶ μὲ τοὺς ἄλλους δὲν θὰ ἀξιωθεῖ νὰ δεῖ τὸν ΘεόldquoΑὐτὸς γὰρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓνrdquo Ἡ εἰρήνημας εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἦλθε στὴν γῆ γιὰ νὰ ξαναφέρει σὲ αὐτὴν τὴν εἰρή-νη ldquoὁ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆςrdquo Ὅσοι λοιπὸν ἐπιθυμοῦννὰ ἀποκτήσουν αἰώνια μακαριότητα πρέπει νὰ γίνουν εἰρηνοποιοίraquo

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ στὶς Ἀσκητικὲς Ἐμπειρίες λέ-ει laquoΣτὴν καθαρὴ καρδιὰ κατεβαίνει ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ Ἡ εἰρήνη τοῦΘεοῦ εἶναι ὁ κλῆρος τῶν Ἁγίων Του Σὲ αὐτὴ τὴν εὐλογημένη κατάστασηφτάνει ὁ χριστιανός ἀφοῦ ἀποκτήσει τὴν πληρότητα τῆς μετανοίας Τότεσὲ κάθε περίσταση ἔχει εἰρήνη μὲ τὸν Θεό μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους μὲτὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό Εἶναι παιδὶ τοῦ Θεοῦ κατὰ χάρη Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦσυνοδεύεται μὲ τὴν φανερὴ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸν ἄνθρω-πο Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐνέργεια εἶναι καρπὸς τοῦ Ἁγίου ΠνεύματοςὍποιος ἀπέκτησε τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ δὲν φοβᾶται τὰ κύματα τοῦ κό-σμου Ἡ θεία παρηγοριὰ ἐξαφάνισε ἀπὸ τὴν καρδιά του τόσο κάθε ἐγκό-σμιο βάρος θλίψεως καὶ πικρίας ὅσο καὶ κάθε ἐγκόσμια ἀξία δόξας καὶἡδονῆςraquo

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας στὸ σύγγραμμά του Ἑρμηνεία στὴνΘεία Λειτουργία μᾶς διδάσκει laquoΕἶναι δὲ πολλὴ ἡ ὠφέλεια τῆς εἰρήνηςμᾶλλον δὲ μᾶς εἶναι παντοῦ ἀναγκαία αὐτὴ ἡ ἀρετή Πραγματικὰ ὁ τα-ραγμένος νοῦς εἶναι ἐντελῶς ἀδύνατο νὰ ἐπικοινωνήση μὲ τὸν Θεό πρῶταμὲν ἐξ αἰτίας τῆς ἴδιας τῆς φύσεως τοῦ θορύβου Ὅπως δηλαδὴ ἡ εἰρήνηκάμει τοὺς πολλοὺς ἕνα ἔτσι ὁ θόρυβος κάμει τὸν ἕνα πολλούς Πῶςλοιπὸν αὐτὸς θὰ μπορέση νὰ προσαρμοσθῆ στὸν ἕνα καὶ ἁπλὸ Θεό Ἔπει-τα ὁ προσευχόμενος χωρὶς εἰρήνη δὲν μπορεῖ οὔτε νὰ προσευχηθῆ καλάοὔτε νὰ ἀπολαύση κάτι χρηστὸ ἀπὸ τὴν εἰρήνη Ἐὰν τὸν ἄνθρωπο ταράτ-τη ὀργὴ καὶ μνησικακία ἐξέβαλε ἀπὸ τὴν ψυχὴ τὴν εἰρήνη οὔτε συγγνώμηθὰ εὕρη αὐτὸς γιὰ τὰ πλημμελήματα οὔτε πολὺ περισσότερο θὰ λάβη ἄλληχάριraquo

Ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἑρμηνεύοντας τὸ ldquoἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίαςrdquo Φιλιπ 4 7 μᾶςνουθετεῖ laquoἩ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ διαχέει στὴν ψυχὴ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τὴνἀλήθεια τοῦ Θεοῦ τὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ τὴν ἐπιείκεια τοῦ Θεοῦ κάθεβιωμένο εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ κάθε πεπραγμένη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ Αὐτὴ ἡεἰρήνη προέρχεται ἀπὸ τὴν αἴσθηση καὶ τὴν γνώση ὅτι εἶναι θεϊκὰ τέλεια καὶἀνθρωπίνως πραγματικὰ λυμένα ὅλα τὰ κύρια ζητήματα τοῦ ἀνθρώπινουπνεύματος δηλαδὴ τὸ ζήτημα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτουhellip Γι᾽ αὐτὸ τὴνεἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἀκολουθεῖ πάντα ἡ ἀθάνατη ἀδελφή της ἡ θεϊκὴ χαράΑὐτὲς οἱ δύο μαζὶ κατεβαίνουν στὴν ψυχὴ μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα γιὰ τὴν εὐαγ-γελικὴ μὲ ζῆλο ζωή γιὰ τὴν εὐαγγελικὴ δικαιοσύνηraquo

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος σὲ ὁμιλία του στοὺς Ψαλμοὺς τονίζει laquoΦαί-νεται ὅτι ἡ τελειότερη ἀπὸ τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ εἰρήνη ἡ ὁποίαεἶναι μία σταθερότητα τοῦ νοῦ Ὥστε ὁ εἰρηνικὸς ἄνδρας ἔχει ὡς χαρα-κτηριστικὸ τὴν σεμνότητα τῶν ἠθῶν Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ πολεμεῖται ἀπὸ τὰπάθη του δὲν ἔχει λάβει ἀκόμη τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ τὴν ὁποία ὁ Θεὸςἔδωσε στοὺς μαθητές του Εἴθε λοιπόν ἀφοῦ ἀγωνισθοῦμε καλὰ καὶ συν-τρίψουμε τὸ φρόνημα τῆς σαρκός τὸ ὁποῖο εἶναι ldquoἔχθρα στὸν Θεόrdquo ἀφοῦφτάσει ἡ ψυχή μας σὲ κατάσταση γαλήνης καὶ ἀταραξίας νὰ ὀνομαστοῦμεπαιδιὰ εἰρήνης καὶ νὰ λάβουμε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ ἐν εἰρήνῃraquo

Tοῦ κ Xρήστου Λιβανοῦ

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΠΟΕἩ ΠΟΕ διοργανώνει προσκυνηματικὴ ἐκδρομὴ στὴν Ναύπακτο

τὴν Παρασκευὴ 161112 καὶ Σάββατο 171112 στίς ἑξῆς Ἱ Μονές1) Ἱ Μονὴ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμπελακιωτίσσης2) Ἱ Μονὴ Παναγίας Βαρνάκοβας3) Ἱ Ἡσυχαστήριο Παναγίας Γοργοεπηκόου Ναυπάκτου4) Ἱ Μονὴ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Αἰγίου Πληροφορίες Κωννος Σαμωνᾶς Τηλ 2106211471 6942688774

Σελὶς 4η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquoΟἱ ἰδέες οἱ ἰδεολογίες τὰ πι-

στεύ ω κι οἱ παντοειδεῖς ἀπόψειςεἶναι σήμερα ἄφθονες Πληθωρι -κὲς ὅπως ὅλα στὴν ἐποχή μας Φο-ρεῖς τους κυρίως οἱ νέοι Ἀσχολίατους καθημερινή ἡ σπουδή τουςΠόθος ἡ ἀπόλυτη γνωριμία μʼ αὐ -τές Στόχος νὰ τὶς μάθουν καὶ νὰτὶς ἀκολουθήσουν καὶ οἱ ἄλλοι

Ἔτσι περνᾶμε πλέον στὸ δεύτε-ρο στάδιο τὸ στάδιο τῆς ὁμολο-γίας Μὲ τὴν ὁμολογία προσπα-θοῦν νὰ κάνουν γνωστὲς τὶς ἰδέεςκαὶ τὶς ἀντιλήψεις τους στὸ ἄμεσοκι ἔμμεσο περιβάλλον τους νὰ τὶςἀποδεχθεῖ καὶ νὰ τὶς ἀκολουθήσεικι αὐτὸ πιστά

Κανένας μάλιστα δὲν διστάζει

ἐδῶ Ὅτι κι ἂν πιστεύει Καὶ σʼαὐτὲς ἀκόμα τὶς οὐτοπίες τὶς ἀνα-λήθειες καὶ τὶς ἐξωπραγματικότη-τες Τὸ θεωρεῖ καθῆκον του καὶὑποχρέωσή του καθημερινή Τίπο-τε δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸν στα-ματήσει Συγκρούεται μὲ τοὺς πάν-τες καὶ τὰ πάντα θυσιάζεται ἀρκεῖνὰ προβάλλει τὶς ἰδέες καὶ τὰ πι-στεύω του Μὲ τὴν ἐφημερίδα τὸβιβλίο τὶς διαλέξεις τὶς συζητή-σεις τὰ συνθήματα τὶς διαδηλώ-σεις τὶς ἱστοσελίδεςhellip

Τὸ πεζοδρόμιο τὸ σχολεῖο τὸΠανεπιστήμιο τὸ διαδίκτυο κλπεἶναι οἱ μεγάλες παλαῖστρες Οἱχῶροι ἀναμέτρησης Γιὰ τὸ τελευ-ταῖο μάλιστα τὰ πάντα σχεδὸν ἔ -χουν μεταβληθεῖ σὲ μία κατʼ ἐξο -χὴν ἰδεολογικὴ παλαίστρα Πολὺγρήγορα πῆρε τὴν πρωτιὰ ἀπʼ τὸΠανεπιστήμιοhellip

Κι ὅταν ἡ πειθώ τουςhellip δὲν πεί-θει τότε χρησιμοποιοῦν κάποτε καὶτὴ βία Δὲν σταματοῦν δηλαδὴ μὲτίποτε προκειμένου νὰ ἐπιτύχουντὸ σκοπό τους

Ὁμολογοῦν καὶ ἀγωνίζονται γιὰτὶς ἰδέες τους κι ὅταν ἀκόμη εἶναιμόνοι ἀπέναντι σʼ ἕνα πλῆθος μὲἀντίθετες ἀπόψεις Κι ὅταν γνωρί-ζουν ὅτι ἀποκαλύπτοντας αὐτέςθὰ παρεξηγηθοῦν θὰ δημιουργή-σουν ἔχθρες θὰ ὑποστοῦν πολλά

Ποιὸς laquoφίλαθλοςraquo γιὰ παράδει-γμα δίστασε ποτὲ νὰ μιλήσει μὲπάθος γιὰ τὴν ὁμάδα του νὰ μὴφέρει πάνω του τὰ ἐμβλήματά τηςνὰ μὴ εἶναι μὲ τὶς ἐφημερίδες πούτὴν ὑποστηρίζουν στὸ χέρι Κανέ-νας Ἀκόμη κι ἂν ἔχει ὅλους στὸπεριβάλλον του ἀντίθετους Δὲνἔχει κανένα ἐνδοιασμὸ ἀκόμη καὶνὰ τοὺς προκαλέσει

Πόση πράγματι εἶναι ἡ ὁρμὴ γιὰνὰ στέκουν στὴν ἐπιφάνεια οἱ φι-λοδοξίες τῶν ἐπιτηδείων κι οἱ μι-σοαλήθειες τῶν καιροσκόπων ποὺμὲ τόση μαεστρία τὶς λανσάρουνστὴ νεολαία γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησηαὐτῶν καὶ μόνο τῶν συμφερόντωντους Ἀναζητώντας σʼ αὐτὴν τὰ θύ-ματά τους

Ταλαίπωρα παιδιά ἂν μπορούσα-τε νʼ ἀντιληφθεῖτε τὸ μέγεθος τῆςἀπάτης Ἂν μπορούσατε νὰ νοι-ώσετε τὸ λοξοδρόμημα ἀπʼ τὴν ἀ -λήθεια

Ἔτσι φτάνουμε τελικὰ νʼ ἀγωνι-

ζόμαστε γιὰ ὅλα νὰ προβάλλουμετὰ πάντα ἐκτὸς ἀπʼ τὴν ἀλήθεια Γιʼαὐτήν ἀντίθετα ὑπάρχει δειλίαφόβος πρωτοφανής Θεωρεῖται εἰ -ρω νεία ἡ προβολή της στὸ περι-βάλ λον μας Ναί τόσο καταλυτικὴεἶναι πάνω μας ἡ προβολὴ τῆς μι-σοαλήθειας τῆς ἀναλήθειας καὶτοῦ ψεύδους

Πῶς νὰ δικαιολογηθοῦν τόσοιδισταγμοὶ στὴν ὁμολογία τῆς Χρι-στιανικῆς Πίστης τοῦ Ὀνόματοςτοῦ Χριστοῦ τῆς ἴδιας τῆς Ἀλήθει-ας Αὐτῆς τῆς τόσο ἀδικαιολόγη-της ντροπῆς πού μᾶς καταλαμβά-νει ὅλους μπροστὰ σὲ τοῦτο τὸ με-γάλο μας καθῆκον Κι ἂς μᾶς τὸζητᾶ αὐτὸ τόσο πολὺ ὁ Χριστός κιἂς βλέπουμε ὅλοι νὰ ῾χουν τὴνἀνάγκη τοῦ λυτρωτικοῦ Του φω-τός αὐτοῦ ποὺ τόσο δειλὰ καὶἄνανδρα δὲν ἀποκαλύπτουμε

Ὁπότε ἀπʼ αὐτὴ τὴν τόσο χλιαρὴκαὶ ἄνευρη στάση μας τὸ κακὸἀποθρασύνεται δείχνει ὅλο καὶ πιὸπολὺ πὼς μονάχα αὐτὸ ὑπάρχει καὶτὸ χειρότερο πὼς αὐτὸ τάχα εἶναιἡ ἀλήθεια Γιατί αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνοποὺ τελικὰ ἀκούγεται καὶ μάλισταὑπερβολικὰ καὶ στὴ διαπασών μο-νοπωλώντας τὰ πάντα

Αὐτὸ πιὰ δὲν εἶναι ἔλλειψη θάρ-ρους ἐκ μέρους μας εἶναι ἀσφα -λῶς προδοσία Εἶναι ἀπάρνηση τοῦὈνόματός Του γιὰ τὴν ὁποία τόσοπικρὰ ἔκλαψε ὁ Πέτρος

Γιατί λοιπόν τόση κακομοιριὰἀπὸ μέρους μας Γιατί τόση θανά-σιμη ὑποχώρηση μπροστὰ στὴνπροβολὴ ὁποιουδήποτε μικροῦ καὶτιποτένιου

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν ἡ φρά-

ση τῶν ἡρωικῶν μαρτύρων μπρο -στὰ στοὺς δημίους

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν τὸ ἔμ -βλημα τῶν πρωτοπόρων τῆς πί-στης

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν τὸ σύν-θημα τῶν γενναίων τῶν ἁγίωντῶν ἀναμορφωτῶν τῆς Οἰκουμέ-νης

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία περι-φρό νησαν τὴ δύναμη ὅλων τῶνἰσχυρῶν

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία ἀντιμε-τώπισαν ὅλα τὰ μαρτύρια

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία κατα-τρόπωσαν τοὺς δαίμονες

Πάνω σʼ αὐτὴ τους τὴν ὁμολο-γία θεμελιώθηκε ἡ Ἐκκλησία κιἔφθασε ἡ Πίστη τοῦ Χριστοῦ στὰπέρατα τῆς οἰκουμένης

Καὶ οἱ περισσότεροι ἀπʼ αὐτοὺς τίἦταν Νέοι ἔφηβοι ἀκόμη δὲ καὶπαιδιά

Ὁ Μ Βασίλειος γράφει γιὰ τὴνὁμολογία τῶν Ἁγίων Σαράντα μαρ-τύρων (ὅλοι τους ἦταν νεότατοιστρατιῶτες) τοῦτα τὰ ὑπέροχα laquoὪμακάριες γλῶσσες ποὺ ἀφήσατεἐκείνη τὴν ἱερὴ ὁμολογία τὴν ὁποίαὁ ἀέρας ποὺ τὴ δέχθηκε ἁγιάστηκεοἱ ἄγγελοι ποὺ τὴν ἄκουσαν τὴν ἐπι-κρότησαν ὁ διάβολος μαζὶ μὲ τὰδαιμόνια πληγώθηκε ὁ δὲ Κύριοςτὴν κατέγραψε στοὺς οὐρανούςraquo

Τὸ πόσο σημαντικὴ εἶναι γιὰ μᾶς

αὐτὴ ἡ ὁμολογία τῆς Πίστης μᾶς τὸ

ἐξηγεῖ ὡς ἑξῆς ὁ ἱ ΧρυσόστομοςlaquoΕἶναι μέγα ἀγαθὸ ἡ παρρησία καὶ ἡεἰλικρίνεια καὶ τὸ νὰ θέτει κανεὶς τὰπάντα σὲ δεύτερη μοῖρα μπροστὰστὴν ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ Εἶναιτόσο πολὺ μεγάλο καὶ θαυμαστόὥστε αὐτὸν νὰ τὸν ὁμολογεῖ ὁ μο-νογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ στὸν Πατέ-ρα Του ἂν καὶ ἡ ἀνταπόδοση δὲνεἶναι ἴση Γιατί ἐσὺ μὲν ὁμολογεῖςστὴ γῆ ἐνῶ Αὐτὸς ὁμολογεῖ στοὺςοὐρανούς Κι ἐσὺ μὲν ὁμολογεῖςμεταξὺ ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι εἶναιπαρόντες ἐνῶ αὐτὸς στὸν Πατέρακαὶ σὲ ὅλους τούς ἀγγέλουςraquo

Ἀναφέρει καὶ ὁ Μ Βασίλειος σὲμία ἐπιστολή του laquoΕἶναι πράγματιἄξιο τοῦ ἀνωτάτου μακαρισμοῦ τὸχάρισμα ποὺ δόθηκε ἀπὸ τὸν Κύριοστὴ θεοσέβειά σας τὸ νὰ διακρίνε-τε δηλαδὴ τὸ κίβδηλο ἀπʼ τὸ γνήσιοκαὶ καθαρό τὴν δὲ ὁμολογία τῆς Πί-στης τῶν Πατέρων νὰ κηρύσσετεχωρὶς καμμία ὑποχώρησηraquo

Καὶ ὁ Ἅγ Γρηγόριος Θεολόγοςπροτρέπει μὲ ἔμφαση laquoΝὰ θυμᾶ -σαι τὴν ὁμολογίαraquo

Μὰ εἴμαστε λίγοι ἢ καὶ μόνος

μου θὰ ποῦν κάποιοι Αὐτοὶ ἂςἀκούσουν τοῦτο τὸ λόγο τοῦ ΜΒασιλείου ὁ ὁποῖος γράφει γιὰτοὺς τρεῖς παῖδες ποὺ ρίχτηκανστὸ καμίνι ἐξ αἰτίας τῆς ὁμολογίαςτῆς Πίστης τους

laquoΜᾶς δίδαξαν δὲ καὶ οἱ παῖδεςποὺ ρίχθηκαν στὴν βαβυλώνια κά-μινο ὅτι κι ἂν δὲν ὑπάρχει κανεὶςσύμμαχος τῆς εὐσεβείας πρέπεινὰ ἐπιτελεῖ κανεὶς καὶ μόνος τὸκαθῆκον Αὐτοὶ λοιπὸν μέσα ἀπʼ τὴφλόγα τῆς καμίνου ὑμνοῦσαν τὸνΘεό χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὸ πλῆ -θος τῶν ἀσεβῶν ἀλλὰ οἱ τρεῖςτους ἦταν ἀρκετοὶ γιὰ νὰ στηρι-χτοῦν μεταξύ τουςraquo

Μὰ θὰ μᾶς εἰρωνευτοῦν θὰ μᾶςπεριγελάσουν θὰ μᾶς βρίσουν θὰποῦν κάποιοι ἄλλοι Σʼ αὐτοὺς θὰπεῖ ὁ ἱ Χρυσόστομος laquoἘκεῖνοι ποὺπάσχουν κάποιο κακὸ καὶ ὑβρίζον-ται γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ὁμολο-γία τους γιὰ τὸν Χριστό αὐτοὶ πρὸπάντων εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ τιμοῦν -ταιraquo Θὰ πεῖ ἀκόμη καὶ τοῦτο laquoἊνὑβριστοῦμε χάρη τοῦ Θεοῦ τιμού-μαστε καὶ στὴν ἐδῶ ζωὴ καὶ στὴνἐκεῖraquo Τί μεγαλεῖο λοιπόν

Ὅπως μὲ τὴν ἀντίστασή μας στὸκακὸ καὶ τοὺς πειρασμοὺς ἀπομα-κρύνεται ἀπʼ τὴ ζωή μας ὁ διάβο-λος ὅπως ἀναφέρει ὁ ἈπόστολοςΠέτρος ἔτσι καὶ μὲ τὴν ὁμολογίατῆς Πίστης μας παίρνουμε ἀκόμημεγαλύτερο θάρρος καὶ δύναμη σὲὅλα Αὐτὴ ἡ ὁμολογία καὶ μᾶς ὠφε-λεῖ πολὺ καὶ μᾶς γιγαντώνει σὲὅλους μας τοὺς ἀγῶνες

Ἐξάλλου ὅπως ἔλεγε καὶ ἡ ἙΚέλλερ laquoτὴ δύναμη ὄχι τὴν ἄνεσηζητῶ ἀπὸ τὴν Πίστηraquo Καὶ ἡ δύναμηαὐτὴ ἔρχεται πλούσια καὶ μέσα ἀπʼτὴν ὁμολογία της Ναί

Λοιπόν καλοί μου φίλοι αὐτὸ τὸ

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo τῶν μαρτύ-ρων τί λέτε δὲν πρέπει νὰ μᾶς δια-κρίνει σὲ ὅλα Καιρὸς πιά νʼ ἀπο-κτήσουμε αὐτὴ τὴ λεβεντιὰ τῆςὁμολογίας τῆς Πίστης μαςhellip

Κ Γ Παπαδημητρακόπουλος

Τὴν 12ην Νοεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμηντοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νείλου τοῦ ΜυροβλύτουἈνωτέρω εἰκών ἐκ τῆς Ἱ Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΥΤΗΣΝΝΕΕΑΑΝΝΙΙΚΚΑΑ ΖΖΗΗΤΤΗΗΜΜΑΑΤΤΑΑ

ΟΙ Τέκτονες τῆς Ἑλλάδος μὲἀνακοίνωσή τους μέσῳ τοῦ laquoἙλλη-νικοῦ Πρακτορείου ΤεκτονικῶνΕἰδήσεωνraquo διατείνονται ὅτι μύη-σαν ὑψηλόβαθμο Ἕλληνα ἱερωμέ-νο στὶς τάξεις τους Ἡ ἀνακοίνωσήτους μέ ἡμερομηνία 4 Νοεμβρίου2012 ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΤὸ Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012ἔλαβε χώρα στὴν ἕδρα τοῦ ὙπάτουΣυμβουλίου του 33ο διὰ τὴν Ἑλλά-δα παρουσία τοῦ Ὑπάτου Μεγ Τα-ξιάρχου Κραταιοτ ἀδ Ραφαὴλ ντὲΣιγούρα ἡ ἐγκατάσταση νέων ἀρ -χῶν τοῦ Ὑπερτάτου Περιστυλίουτῶν Τεσσάρων Ἐστεμμένων ὑπἀρ 5 τὸ ὁποῖο ἐργάζεται κατὰ τὸτυπικό τοῦ Ἐρεδὼμ (Heredom)

Στὸν κατάμεστο Τεκτονικὸ Ναὸπαρεκάθησαν ἀδελφοὶ ἀπὸ ὅλα τὰἐν Ἀθήναις Περιστύλια τοῦ Σκωτι-κοῦ Τύπου καθὼς καὶ ἐπισκέπτεςἀπὸ τὰ Ὕπατα Συμβούλια τῆς Κύ-πρου καὶ τῆς Ἀγγλίας Ὁ νέος Σο-φώτατος Ἡγεμὼν μετὰ τὴν ἐνθρό-νισή του διεξήγαγε -συνεπικου-ρούμενος ἀπὸ τὸ Συμβούλιο τῶνἈξιωματικῶν του- ὑποδειγματικὴμύηση στὸν 18ο βαθμὸ τοῦ ΑΑΣΤκατὰ τὸ Τυπικό τοῦ Πρίγκηπος Ρο-δοσταύρου τοῦ Ἑρεδώμ

Ἡ βραδιὰ πλὴν τῆς ἰδιαίτερηςσυγκίνησης ἁπάντων τῶν παρευρι-σκομένων εἶχε δύο μοναδικὰ χα-ρακτηριστικά ἀφ᾽ ἑνὸς τὴ μύησηἐξέχοντος Ἕλληνος ἱερωμένουκαὶ ἀφ᾽ ἑτέρου τὴ διεξαγωγὴ τοῦσυγκεκριμένου τυπικοῦ Ροδοσταυ-ρικῆς μυήσεως γιὰ πρώτη φορὰστὴν Ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα ἀπὸ τῆςἐγκαθιδρύσεως τοῦ Ὑπάτου Συμ-βουλίου τῆς Ἑλλάδος τὸ 1872raquo

Ἂν ὁ ἀναγνώστης αὐτῆς τῆς εἴ -δησης ἐπιζητοῦσε τὴν ἀντικειμενι-κότητα στὴν κρίση του θὰ ἀπέφευ-γε νὰ ἐξάγει γρήγορα καὶ αὐθαίρε-τα συμπεράσματα διότι οἱ Μασῶ νοιἐπανειλημμένως ἔχουν ἰσχυριστεῖὅτι στὶς τάξεις τους συγκαταλέγον-ται ἱερωμένοι ἀκόμη καὶ Ἱε ράρχεςτῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας Ὁπότεδὲν ἀποκλείεται αὐτὴ ἡ ἀνακοίνωσηνὰ εἶναι ἄλλη μία προβοκατόρικηἐνέργεια τῶν Μασώνων μὲ σκοπὸνὰ πλήξουν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλη-σία δημιουργώντας ἐσφαλμένεςἐντυπώσεις στὸν Ἑλληνικὸ λαόΜάλιστα τεχνηέντως οἱ Μα σῶνοιδὲν ἀναφέρουν ποτὲ τὰ ὀνόματατῶν μυημένων ἱερωμένων ἐ νῶ ταυ-τόχρονα παραλείπουν νὰ ἀ ναφέ-ρουν καὶ τὸ δόγμα τοῦ συγκεκριμέ-νου laquoἱερωμένουraquo μὲ ἀποτέλεσμα νὰαἰωρεῖται ἡ ἄποψη ὅτι ὁ laquoἱερωμέ-

νοςraquo αὐτὸς ἀνήκει στὴν Ὀρ θόδοξηἘκ κλησία ἐπειδὴ ἡ Ὀρθοδοξίαστὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ ἐπίσημη θρη-σκεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους Ἂνδιαβάσουμε προσεκτικὰ τὴν ἀνα-κοίνωση θὰ παρατηρήσουμε ὅτιμιλᾶ γιὰ laquoἝλ ληνα ἱερωμένοraquo Κάλ-λιστα λοι πὸν ὁ laquoἱερωμένοςraquo αὐτὸςμπορεῖ νὰ συγκαταλέγεται στὶς τά-ξεις τῶν Παπικῶν τῶν Προτεσταν -τῶν τῶν Κο πτῶν ἀκόμα καὶ τῶνΜουσουλμάνων Ἐὰν λοιπὸν ὄντωςεἰσχώρησε Ὀρθόδοξος ἱε ρωμένοςστὶς τάξεις τους εἶναι δέον νὰ δώ-σουν στὴν δημοσιότητα καὶ τὰ ἀ -κριβῆ στοιχεῖα τοῦ μυημένου καὶ ὄχινὰ μιλοῦν ἀόριστα γιὰ νὰ μὴ δημι-ουρ γοῦνται καὶ λάθος ἐντυπώσειςχάνοντας παράλληλα καὶ τὴν φε-ρεγγυότητά τους

Οἱ Μασῶνοι προσπαθοῦν ἐδῶ καίδεκαετίες μέσῳ τέτοιων ἐνεργειῶννά ἀποδείξουν ὅτι ἀποτελοῦν ἁ -πλῶς φιλοσοφικὴ ὀργάνωση ποὺἀποβλέπει στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀ -λήθειας στὴν κοινωνικὴ καὶ ἀτο-μικὴ πρόοδο χωρὶς νὰ ἔχουν θρη-σκευτικὸ χαρακτήρα μέ κύριο σκο-πό νὰ ἀποκτήσουν ὅλο καὶ περισ-σότερα ἐρείσματα ὄχι μόνο στὴνεὐρύτερη Ἑλληνικὴ κοινωνία ἀλλὰκαὶ στὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο

Ἀδυνατοῦμε νά πιστέψουμε ὅτιἝλληνας Ὀρθόδοξος ἱερωμένοςὑπέπεσε σέ τέτοια πλάνη Ἡ Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἔχει καταδικάσειἀνοικτά τήν Μασωνία μὲ σκοπὸ νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὸ μυαλὸ κάθε Ὀρ -θοδόξου ἔστω καὶ ἡ παραμικρὴ ὑπό-νοια ὅτι ἡ ὀργάνωση αὐτή εἶναι μό-νο φιλοσοφικὴ ὀργάνωση χωρὶςθρησκευτικὸ χαρακτήρα Παραθέ-του με κατωτέρω τίς κατά περιό-δους τοποθετήσεις τῆς Ὀρθοδόξου

Ἐκ κλησίας οἱ ὁποῖες καταδικάζουνἐμ φανῶς τήν Μασωνία καί τήν θεω-ροῦν ἀσυμβίβαστη μέ τήν Ὀρθόδο-ξη πίστη

laquoΙ) Ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ποὺσυνεδρίασε στὴ Ἱ Μονὴ Βατοπαι-δίου ἀπὸ 8-2361930 στὸ ἍγιονὌρος χαρακτηρίζει τὸν Τεκτο-νισμὸ ldquoὡς σύστημα ἀντιχριστια-νικὸν καὶ πεπλανημένονrdquo

ΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρ-χίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδοςστὶς 12-10-1933 σύν τοῖς ἄλλοιςὑπογραμίζει ὅτι ὁ Τεκτονισμὸςldquoὑπομιμνήσκει τὰς παλαιάς ἐθνικάςμυστηριακάς θρησκείας ἤ λατρεί-ας ἀπὸ τῶν ὁποίων κατάγεται καὶτῶν ὁποίων συνέχειαν καὶ ἀναβίω-σιν ἀποτελεῖrdquo (Περ Ἐκκλησία 48(4-12-1933) σ 1)

ΙΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρ-χίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδοςτὸν Νοέμβριο τοῦ 1972 ἐπαναλαμ-βάνει ldquoὅτι ἡ Μασωνία εἶναι ἀποδε-δειγμένως θρησκεία μυστηριακήπροέκτασις τῶν παλαιῶν εἰδωλολα-τρικῶν θρησκειῶν ὅλως ξένη καὶἀντίθετος πρὸς τὴν ἐξ ἀποκαλύψε-ως σωτηριώδη ἀλήθειαν τῆς Ἁγίαςἡμῶν Ἐκκλησίας Διαδηλοῖ κατη-γορηματικῶς ὅτι ἡ ἰδιότης τοῦ Μα-σώνου ὑπὸ οἱανδήποτε μορφὴνεἶναι ἀσυμβίβαστος πρὸς τὴν ἰδιό-τητα τοῦ χριστιανοῦ μέλους τοῦΣώματος τοῦ Χριστοῦrdquo (ΠερἘκκλησία 50 (1973) σ17)

IV) Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν Ὀ -κτώβριο τοῦ 1996 τὴν θωρεῖ ldquoπαγα-νιστικὴ θρησκείαrdquo ἀσυμβίβαστη μὲτὸ χριστιανισμὸ καὶ τὴ χαρακτηρίζειldquoὡς ἀντίχριστον σύστημαrdquo (Περ Ἐκ -κλησία 73 (1996) σσ 673-674)raquo

καὶ παρερμηνεύουν τὰ διδά γμα τάτης μὲ σκοπό στὴν προκειμέ νη πε -ρίπτωσι νὰ δικαιολογήσουν τὴν δει -λία ἔνοχη σιωπή ἀπουσία ἀπὸ τοὺςὑπὲρ τῆς Πίστεως ἀγῶνες καὶ ἀνε -πάρ κει ά τους Ἐὰν ἡ βάρβαρη καὶἀνε λέητη σφαγὴ τῆς Σμύρ νης ἦτανἕ νας ἁπλὸς συνωστισμός καὶ ἡ συμ - βίωσι Ὀθωμανῶν κατακτητῶν καὶὑποδούλων Ἑλλή νων ἦταν ἁρ μο-νική μέχρις ὅτου ξεση κώθηκανκάποιοι laquoξεβράκωτοιraquo ραγιάδες καὶδιέκοψαν αὐτὴ τὴν ἁρ μονία (ὅπωςδήλωσε κάποτε κά ποιος Πατριάρ -χης) τότε ἴσως καὶ οἱ ὑ πὲρ Xριστοῦἀγῶνες ποὺ ἀναφέρει ἡ Ἱστορία νὰεἶναι ὑπερβολές καὶ ὅλοι οἱ κίνδυ-νοι καὶ οἱ ἀπειλὲς κατὰ τῆς Ὀρθο-δοξίας νὰ ἀντιμετωπίσθηκαν ἀπὸ

τοὺς χριστιανοὺς μὲ παγερὴ ἀδια-φο ρία ποὺ πήγαζε ἀπὸ τὴν βεβαι ό -τητα ὅτι ὁ ἅδης δὲν θὰ ὑπερ ίσχυετῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Xριστοῦ

Παγερὴ καὶ ἄχαρη ἡ παρέμβασιτοῦ Mητροπολίτου Σύρου τόσο πα- γερὴ ὅσο τὸ σῶμα ἑνὸς νεκροῦμέσα στὸ φέρετρο Παγώνει τὸνἐνθουσιασμὸ καὶ ζῆλο τῶν ὀλίγωνἐναπομεινάντων ζηλωτῶν χριστια -νῶν στερεῖ τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴνἀκαταμάχητη ἀγωνιστικότητά τηςνοθεύει τὸ εὐαγγελικὸ μήνυμα καὶἀνοίγει διάπλατα τὴν κερκόπορτατῆς ἀδιαφορίας γιὰ νὰ εἰσέλθουνοἱ πολέμιοι τοῦ Xριστοῦ σφο δρό -τεροι τῶν ὁποίων ἀποδεικνύον ταιστὶς ἡμέρες μας κάποια τραγικὰπρόσωπα ποὺ στελεχώνουν τὸπαγ κόσμιο ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛΟ ΣΕΒ ΣΥΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟ CORPUS CHRISTI

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΠΠΑΑΡΡΑΑΤΤΗΗΡΡΗΗΤΤΗΗΣΣ

Ἀποκαλυπτικὴ ὁμιλία τοῦ προηγουμένου τοῦ Μεγ Μετεώρου Ἀρχιμ Ἀθαν Ἀναστασίου

ΠΩΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ ΜΕΣῼΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΩΣ

Ἡ πόλις μας ὁμοιάζει μὲ τερέβινθον ὅπως περιγράφει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας (Ι 30)

ΔΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΗΡΥΧΘΗΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ

Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὸς Σύλ-λογος laquoἸωάννης ὁ Θεολόγοςraquo εἰςἔγγραφον τὸ ὁποῖον ἀπέστειλεπρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κἹερώνυμον τὸν Πρωθυπουργὸν κἈντ Σαμαρᾶν καὶ τὸν ὑπουργὸνΠαιδείας καὶ Θρησκευμάτων κΚων Ἀρ βανιτόπουλον τονίζει τὰἀκόλουθα

laquoΜὲ τὸ παρὸν ἔγγραφο ὁ Σύλλο-γός μας αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰἐπισημάνει τὸ ἀκόλουθα

ΜΙΑ καὶ ΜΟΝΗ εἶναι ἡ θρησκείαποὺ διασώζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸναἰώνιο χωρισμὸ ἀπὸ τὸν Δημιουργότου

Αὐτὴ ποὺ ἔφερε ὁ Θεὸς μέσῳτοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγί -ας Τριάδος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶσυνέστησε τὴν ΜΟΝΑΔΙΚΗ Ἐκ κλη-σία Τὴν Ὀρθόδοξη ποὺ ΜΟΝΟμέσῳ αὐτῆς εἶναι δυνατὴ ἡ ἐπάνο-δος τοῦ ἀνθρώπου στὴν Βασιλείατοῦ Θεοῦ

ΔΙΟΤΙ στηρίζεται στὴν θυσία τοῦἴδιου τοῦ Θεοῦ στὸν Σταυρὸ καὶστὴν Ἀνάσταση στοὺς ἀγῶνες τῶνἈποστόλων καὶ στὸ αἷμα τῶν ἑκα-τομμυρίων Ἁγίων καὶ Μαρτύρων

Ὅλες οἱ ἄλλες θρησκεῖες εἶναιἀνθρώπινα δημιουργήματα ποὺπαραπλανοῦν τοὺς ἀνθρώπους μὲτὴν συνδρομὴ τοῦ Διαβόλου καὶτοὺς ὁδηγοῦν μακρὰν τοῦ Θεοῦ μὲμόνο μέσον σωτηρίας των τὴν συν -είδησίν των καὶ τὸ μέγα ἔλεος τοῦΘεοῦ ἐφόσον ὅμως παντελῶς δὲνἐγνώρισαν τὸν Χριστό

Ἡ θρησκεία δὲν εἶναι διαπρα-γματεύσιμη καὶ οὔτε ἀντικείμενοἐπι λογῆς στὴν πορεία τοῦ ἀνθρώ-που πρὸς τὴν Βασιλεία τῶν Οὐ ρα -νῶν Ἡ γνωσιολογία σὲ ἄλλους το-μεῖς ποὺ δὲν ἅπτονται μὲ τὴν σω-τηρίαν τοῦ ἀνθρώπου στὸ πλαίσιοτῆς αἰωνιότητος τῆς ἀνθρώπινηςζωῆς ὠφελεῖ μὲν τὴν κοσμικὴν μά-θησιν ἀλλὰ εἶναι ἀνωφελὴς καὶ ἐπι-κίνδυνη ὅταν συμπλέκεται μὲ τὴνθρησκεία διότι ἡ θρησκεία ἀναφέ-ρεται στὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπουὅπου ἐλλοχεύει ὁ Διάβολος

Καὶ εἶναι πολὺ εὔκολο ἰδίως στὰμικρὰ παιδιὰ τῆς σχολικῆς ἡλικίαςνὰ δημιουργήσουν παραπλάνησινκαὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸνμοναδικὸ Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησίαντοῦ Χριστοῦ Διὰ τοῦτο ἡ καθιερω-θεῖσα στὰ Σχολεῖα διδασκαλία ὅ -λων τῶν θρησκειῶν ποὺ ἐσπάρη-

σαν ἀπὸ τὸν Διάβολον σὲ ἕνα μά-θημα τὴν ldquoΠανθρησκείανrdquo ἀποτελεῖἔγκλημα στὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶναὐτῶν ὥστε νὰ ἐπιβάλλεται ἡ ἄμε-ση ἀπομάκρυνσις τοῦ βιβλίουαὐτοῦ

Καὶ εἶναι ἀσφαλῶς καὶ αὐτὸ ἕναἀπὸ τὰ πολλὰ ἁμαρτήματα στὰὁποῖα ὑποπέσαμε σὰν κοινωνία ἀν -θρώπων μὲ συνέπεια νὰ ἀπομακρύ-νεται ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος καὶ νὰ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θε -οῦ μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματαποὺ βιώνομαι σήμερα μὲ τὰ συν -εχῆ ἀκραῖα φυσικὰ φαινόμενα τὴνξηρασία τοὺς παγετοὺς καὶ τοὺςκαύσωνες καὶ τοὺς σεισμούς ἀφοῦὁ Δημιουργὸς τὰ κατευθύνει ὅλαὅστις ldquoποιεῖ τὴν γῆν τρέμεινrdquo Μὲτοὺς πολέμους καὶ τὶς ἑκατόμβεςτῶν νεκρῶν καθ᾽ ἡμέραν

Καὶ ἐπίσης μὲ τὴν λεγόμενη δη-μοσιονομικὴ κρίση

Ὁ Ἑλληνισμὸς ἦταν πάντοτεἑνω μένος μὲ τὸν Χριστὸ τῆς Ὀρ -θοδοξίας

Ἡ Μικρὰ Ἀσία ὅσο ἀνθοῦσε τὸἑλληνικὸ στοιχεῖο ἦταν ὁ τόποςὅπου ἐδίδαξαν ἐξωρίσθησαν καὶἐμαρτύρησαν οἱ μεγάλοι Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τὰ ἑκατομ-μύρια τῶν μαρτύρων

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣΧωρὶς τὸν Θεὸ ὅλα ἄλλαξαν Ἡ

Πατρίδα μας μένει ἀνασφαλὴς καὶφοβισμένη Ἀνοχύρωτη πνευματι-κά παρασυρμένη ἀπὸ τὴν κοσμικὴεὐδαιμονία τὸν κορεσμό τὸνπλου τισμὸ καὶ τὴν ὑπερκατανάλω-ση Αὐξάνεται ἡ ἀνεργία μεγαλώ-νει ἡ φτώχεια δυναμώνει ὁ πόνος

Ἡ δύσκολη κατάστασις τοῦ τό-που μας δὲν διορθώνεται μὲ περισ-σότερα Βάρη καὶ πρόσθετα μέτραἬδη ὑπηρετοῦμε τὰ γνωστὰ σχέδιααὐτῶν ποὺ ἐπέβαλαν τὴν παγκο-σμιοποίησιν καὶ στὸ πνευματικὸ πε-δίο τὸν οἰκουμενισμὸ τὴν φοβερὴαὐτὴ αἵρεση ποὺ ἀκμάζει καὶ μέσαστοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας

Αὐτὰ τὰ δύο μεγάλα θηρία ἐργά-ζονται καὶ ὁδηγοῦν στὸν Ἀφελλη-νισμὸ σύμφωνα μὲ τὰ σχέδια Ροκ-φέλερ καὶ Κίσσιγκερ

Αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Ἱ Χρυσόστομοςγιὰ τὴν συμφορά ποὺ εὑρῆκε τὴνἈντιόχειαν μὲ τὴν καταστροφὴ τῶνἀνδριάντων τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέ-ως Θεοδοσίου δυνάμεθα κατ᾽ ἀνα-λογίαν τινὰ νὰ τὰ μεταφέρουμεστὴν σημερινὴ κατάστασιν τῆς Ἑλ -

λάδος μὲ τὴν γενόμενη δημοσιο-νομικὴ κρίση ὅπως οἱ φίλοι τοῦἸὼβ ἰδόντες αὐτὸν ἐπὶ τῆς κοπρίαςἐθρήνησαν Ἔτσι καὶ ἐμεῖς ἔχομεντὴν ἀνάγκην τῆς ἄνωθεν βοηθείαςμετὰ τὴν μεγάλη πληγή ποὺ ἐδημι-ουργήσαμε μὲ τὴν ἀποστασία μαςἀπὸ τὸν Θεό Τότε ὁ διάβολος ἐπή-δησε στὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα τοῦἸὼβ καὶ τὰ κατέστρεψε

Ἔτσι καὶ τώρα ὁ διάβολος διέ-στρεψε τὸν νοῦν τῶν ἀνθρώπωνἀπὸ τὸν Δημιουργόν των καὶ κατέ-στρεψαν τὴν βιωτήν των καταλη-φθέντες ἀπὸ ὑπερβολικὴν μανίαν

Καὶ ὁμοιάζει ἡ πόλις μας μὲ αὐτήποὺ εἶπεν ὁ Ἠσαΐας (Ι 30) Ἡ πόλιςμας ὁμοιάζει μὲ τερέβινθον ποὺτῆς ἔπεσαν τὰ φύλλα καὶ μὲ κῆπονποὺ δὲν ἔχει νερό

Ἔτσι ὁμοιάζει ἡ πόλις μας ὡσὰνκῆπο ποὺ σταμάτησε τὸ πότισμα

Μᾶς ἐγκατάλειψε ἡ βοήθεια καὶἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ μείναμε ἔρη-μοι Καὶ ἐδημιουργήθη ἡ τάσιςφυγῆς ὡσὰν νὰ εἶναι φωτιά φεύ-γοντες τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ

Χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἐχθρός ὑπάρ-χει φυγή

Καὶ παρ᾽ ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναιἐλεύθεροι ἐντούτοις κάθονται στὶςοἰκίες των καὶ μαθαίνουν ποῖος συν -ελήφθη ποῖος ἐτιμωρήθη καὶ ποῖοςἐφόνευσε τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὴνἀπελπισίαν του διότι ἔχασε τὴν χά-ριν τοῦ Θεοῦ

Γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ Ἑλληνισμὸς πρέ-πει νὰ κηρυχθεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαμετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ στὸν ΘεόΕἶναι καιρὸς νὰ γίνομε ταπεινοὶ καὶἐλεήμονες νὰ ἀγαπήσομε τὸν πλη-σίον μας καὶ νὰ ὁμοιάσουμε μὲτοὺς Νινευίτας

Καλὴ καὶ εὐλογημένη ἡ σίτισηςτῶν ἐνδεῶν ἀλλὰ περισσότερο ἀ -κόμη εὐλογημένη ἡ πνευματικὴ διὰτοῦ Εὐαγγελίου καθοδήγησις τῶνἀνθρώπων τοῦ ἐπιούσιου ἄρτου μὲτὴν ldquoἐπανάστασινrdquo τῆς Ἐκκλησίαςγιὰ προσευχὴ καὶ μετάνοια

Μὲ τὴν μικρή μας φωνὴ παρακα-λοῦμε τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίαςμας νὰ ldquoβγεῖrdquo στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶνὰ τὸν καλέσει νὰ γεμίσει τὰ ἐξο-μολογητήρια καὶ τοὺς Ἱ Ναοὺς γιὰὁμαδικὴ προσευχὴ καὶ μετάνοια

Ἂς θυμηθοῦμε τί ἔλεγε ὁ Πα-τροκοσμᾶς ldquoΝὰ μποροῦσα νὰ ἀνέ-βω στὸν Οὐρανὸ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰφωνάζω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ σὲ ὅλητὴν Οἰκουμένηrdquoraquo

(3ον-Τελευταῖον)Ἡ ἔκθεσις τῶν ΗΠΑ

Χα ρα κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα ἡ ἐ -φε τι νή ἔκ θε ση γιά τήν θρη σκευ τι -κή ἐ λευ θε ρί α τοῦ Ὑ πουρ γεί ου Ἐ -ξω τε ρι κῶν τῶν ΗΠΑ ἡ ὁ ποί α στήνἀ να φο ρά της γιά τήν Χώ ρα μαςσυμ πε ρι λαμ βά νει καί τόν Σε βα σμι -ώ τα το Μη τρο πο λί τη Πει ραι ῶς κΣε ρα φείμ

Τό Στέ ιτ Ντι πάρ τμεντ στιγ μα τί ζειτόν Σε βα σμι ώ τα το ὡς φον τα μεν τα -λι στή καί φα να τι κό γιά τήν μή νυ σηἐ πί προ ση λυ τι σμῷ πού ὑ πέ βα λε κα- τά τῶν ρω μαι ο κα θο λι κῶν τοῦ Πει- ραι ᾶ κα θώς καί γιά τίς κρί σεις τουγιά τόν δι ε θνῆ σι ω νι σμό καί τόν ἔ -λεγ χο ἀ πό αὐ τόν τοῦ δι ε θνοῦςτρα πε ζι κοῦ κα τε στη μέ νου

Σε βα σμι ώ τα τε σε βα στοί πα τέ -ρες ἀ ξι ό τι μοι κύ ριοι εἰ ση γη τές κυ- ρί ες καί κύ ριοι προ σφι λέ στα τοι ἀ -δελ φοί μας

Ἄς μή ξε χνᾶ με ὅ τι ὅ λα ὅ σα σᾶςπε ρι γρά ψα με ἔ χουν καί τήν ἐ σχα -το λο γι κή τους δι ά στα ση

Οἱ ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ἤ ἡκάρ τα τοῦ πο λί τη δέν εἶ ναι βε βαί -ως τό χά ραγ μα τοῦ Ἀν τι χρί στουπού πε ρι γρά φε ται στήν Ἀ πο κά λυ -ψη Κα νείς ἄλ λω στε δέν γνω ρί ζειπό τε θά ἔρ θει ἐ κεί νη ἡ στιγ μή

Τά κύ ρια ὅ μως μη νύ μα τα τοῦ ἱ ε -ροῦ βι βλί ου τῆς Ἀ πο κα λύ ψε ως εἶ -ναι τό πνεῦ μα ἐ γρη γόρ σε ως νή ψε -ως καί ἀ φυ πνί σε ως πού πρέ πει νάἔ χου με ὡς χρι στια νοί εἶ ναι ἡ ἀν τί -θε σή μας στίς δυ νά μεις τῆς ἀ πο -στα σί ας εἶ ναι ἡ ἄρ νη ση συ σχη μα -τι σμοῦ μας μέ αὐ τές εἶ ναι τό ὁ μο -λο για κό φρό νη μα καί ἡ μαρ τυ ρί αΧρι στοῦ πού πρέ πει νά δί νου με μέτόν λό γο καί τήν ζω ή μας καί ἄνχρεια σθεῖ καί μέ τό αἷ μα μας

Χρέ ος μας εἶ ναι νά με λε τοῦ με τάση μεῖ α τῶν και ρῶν καί νά ἔ χου μετήν κα λή καί ὑ γι ῆ ἀ νη συ χί α γιά τάτε κται νό με να στόν κό σμο κα θώςldquoἈν τί χρι στοι πολ λοί γε γό να σιrdquo (Α΄ Ἰ -ω 2 18) Αὐ τή ἡ ἀν τί θε η παγ κό σμιακο σμο κρα το ρί α πού δι α μορ φώ νε -ται στίς μέ ρες μας εἶ ναι φα νε ρό ὅ -τι δέν εἶ ναι κα τά Θε όν ἀλ λά ἀν τί -θε τα ἐ πι δι ώ κει νά ἀλ λοι ώ σει καί νάἐ ξο βε λί σει κά θε τί χρι στι α νι κό καίἀ λη θι νό ἀ πό τήν ζω ή τῶν ἀν θρώ -πων

Ἕ να ἄλ λο ση μαν τι κό στοι χεῖ ογιά τό ὁ ποῖ ο μᾶς μι λᾶ ἡ Ἀ πο κά λυ ψηεἶ ναι ἡ προ ϊ οῦ σα ἡ στα δια κή πο ρεί -α πρός τά ἔ σχα τα τῆς ἱ στο ρί ας ὉἈν τί χρι στος δη λα δή δέν θά ἐμ φα -νι σθεῖ καί δέν θά ἑ δραι ώ σει τήνπαγ κό σμια κυ ρι αρ χί α του ἐν τε λῶςξαφ νι κά ἀ να τρέ πον τας ἄρ δην τήνπο ρεί α τῆς ἱ στο ρί ας Ἀν τί θε τα θάστη ρι χθεῖ σέ μί α δι α μορ φω μέ νη ἀ -πό πο λύ νω ρί τε ρα κα τά στα ση στήνὁ ποί α θά ἔ χουν ἐ θι σθεῖ οἱ ἄν θρω -ποι ἔ χον τας γιά πά ρα πο λύ με γά λοχρο νι κό δι ά στη μα ζή σει καί δρα- στη ρι ο ποι η θεῖ μέ βά ση τίς συ νή -θει ες καί τίς πρα κτι κές ἑ νός συγ κε- κρι μέ νου ἀν τί θε ου καί ὑ λό φρο νοςτρό που ζω ῆς πού θά φαν τά ζει πλέ-

ον μο νό δρο μος γιά τόν κα θέ ναΣέ ἕ να τέ τοι ο μο νό δρο μο μᾶς εἰ -

σά γει ἡ ἄ νε ση ἡ εὐ κο λί α καί ἡ εὐ -μά ρεια στίς ὁ ποῖ ες εἴ χα με καί ἔ -χου με ἐ θι σθεῖ καί ἀ πό τίς ὁ ποῖ εςδέν δι α νο ού μα στε νά ἀ πεγ κλω βι -στοῦ με Ἡ ἄ νε ση ἀ σκεῖ μί α ἰ δι ό -μορ φη βί α καί ἀ πο συν θέ τει τήνπνευ μα τι κή μας ὑ πό στα ση ἡ ὁ ποί αὅ ταν δέν ἀ κο λου θεῖ τό ὀρ θό δο ξοἦ θος τῆς ἀ σκή σε ως μᾶς ὁ δη γεῖστήν ὑ πο δού λω ση τῶν πα θῶν Ἡ ἄ -νε ση καί ἡ ἐ ξα θλί ω ση ὅ πως καί ὁφό βος δη μι ουρ γοῦν ἰ σχυ ρή καί δι -α ρ κῆ ψυ χο λο γι κή ἐ ξάρ τη ση στήνὁ ποί α βα σί ζον ται ὅ λα τά συ στή μα -τα ἐ λέγ χου τῶν ἀν θρώ πων

Ἀ πό τήν ἄλ λη πλευ ρά ἐ ξί σου κα- τα λυ τι κά καί ψυ χα ναγ κα στι κά γιάτήν πα ρα λα βή τῆς ἠ λε κτρο νι κῆςταυ τό τη τας λει τουρ γεῖ ὁ φό βος ὅ -τι σέ πε ρί πτω ση πού θά ἀρ νη θοῦ -με τήν πα ρα λα βή της ὄ χι ἁ πλῶς θάχά σου με ὅ λες τίς εὐ κο λί ες καί τίςἀ νέ σεις πού μᾶς πα ρέ χει ἀλ λά θάβρε θοῦ με οὐ σι α στι κά ἐ κτός συ- στή μα τος ἀ πο κομ μέ νοι καί ἀ νύ -παρ κτοι κοι νω νι κά οἰ κο νο μι κά καίγε νι κά ὡς πο λί τες τοῦ κρά τουςΔέν θά ἔ χου με δη λα δή τήν δυ να -τό τη τα ἐρ γα σί ας μι σθο δο σί ας συν -τα ξι ο δο τή σε ως κο νω νι κῆς πρό νοι -ας ἰ α τρι κῆς πε ρι θάλ ψε ως καί ὅ λωντῶν ἄλ λων δη μο σί ων ἀ γα θῶν καί ὑ -πη ρε σι ῶν

Ἡ νέ α ἠ λε κτρο νι κή ταυ τό τη ταμπο ρεῖ νά εἶ ναι ἡ ἀρ χή ἡ συ νέ χειαὅ μως εἶ ναι ἤ δη προ δι α γε γραμ μέ νηκαί τήν βλέ που με νά ἐ φαρ μό ζε ταιἬ δη ὅ πως εἶ ναι γνω στό στίςΗΠΑ τό μι κρο τσίπ πού ἐ μεῖς θά ἔ -χου με στήν ταυ τό τη τα ἔ χει ἀρ χί -σει νά ἐμ φυ τεύ ε ται στό χέ ρι γιά με- γα λύ τε ρη ἀ σφά λεια Ἡ τε χνο λο γι -κή πρό ο δος ἄλ λω στε εἶ ναι τό σορα γδαί α καί ἀ να κα λύ πτει συ νε χῶςνέ ες με θό δους γιά τόν ἔ λεγ χο καίτήν χει ρα γώ γη ση τῶν πο λι τῶν ἀ -κό μη καί γιά τόν ἐ πη ρε α σμό τῆςκρί σε ως τῆς ψυ χο λο γί ας καί τῆςνο η μο σύ νης τους μέ τε χνη τά μέ- σα

ἈρνούμεθαhellipΓι᾽ αὐ τό καί ἀρ νού μα στε νά δι α -

κιν δυ νεύ σου με τήν σω μα τι κή καίπνευ μα τι κή μας ἀ κε ραι ό τη τα πα ρα -λαμ βά νον τας τήν κάρ τα τοῦ πο λί -τη ἤ τίς νέ ες ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό -τη τες Ἀρ νού μα στε ἐκ τῶν προ τέ -ρων τήν εἴ σο δό μας στό συγ κεν -τρω τι κό ὁ λο κλη ρω τι κό καί ὀ λέ -θριο αὐ τό σύ στη μα Ἀρ νού μα στεἐξ ἀρ χῆς ὁ ποι α δή πο τε δέ σμευ σηκαί πα γί δευ σή μας σέ μί α ἀ δι έ ξο δηκαί ἀ νε πί στρο φη πο ρεί α ἀ πό τήν ὁ -ποί α δέν ξέ ρου με ἄν θά ἔ χου με τήνδύ να μη καί τήν δυ να τό τη τα νά ἐ ξ -έλ θου με

Ἡ ἄρ νη σή μας αὐ τή δέν ἔ χει τόνπα θη τι κό χα ρα κτή ρα τῆς μή ἀ πο -δο χῆς τε τε λε σμέ νων γε γο νό τωνἈν τί θε τα θά πρέ πει νά λά βει τήνμορ φή ἐ νερ γη τι κῆς καί μα χη τι κῆςδρα στη ρι ο ποι ή σε ως ἀ πό τήν ἀ πο -φα σι στι κό τη τα καί τήν μα ζι κό τη τατῆς ὁ ποί ας θά κρι θεῖ καί τό ἀ πο τέ -

λε σμά της Ἐν νο οῦ με δη λα δή ὅ τιδέν ἀρ κεῖ νά δη λώ νου με ἁ πλῶς ὅ -τι δέν θά πα ρα λά βου με τίς νέ ες ἠ -λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ἀλ λά νάπρο λά βου με καί νά ἀ πο τρέ ψου μεἀ πο φά σεις καί τε τε λε σμέ να γι᾽ αὐ -τές

Ὅ σο πε ρισ σό τε ροι θά εἴ μα στε ἐ -μεῖς πού θά ἀν τι τα χθοῦ με στίς νέ- ες ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ὅ σοπε ρισ σό τε ρες καί συν το νι σμέ νεςθά εἶ ναι οἱ κι νή σεις καί οἱ πα ρεμ βά -σεις μας ὅ σο πιό δυ να μι κές καί ἐμ -πε ρι στα τω μέ νες θά εἶ ναι οἱ δι εκ δι -κή σεις μας τό σο με γα λύ τε ρες θάεἶ ναι καί οἱ ὑ πο χω ρή σεις τῶν κυ- βερ νών των καί αὐ τῶν πού ἐ πι βάλ -λουν ἀ νά λο γες ρυθ μί σεις

Ἔχομεν ἀφυπνισθῆἩ ἀν τί δρα σή μας πρέ πει νά δι α -

τυ πω θεῖ προ λη πτι κά καί νά προ λά -βει τίς ὅ ποι ες κυ βερ νη τι κές ἀ πο -φά σεις Εἶ ναι φα νε ρό ὅ τι ἡ ἑ κά στο -τε Κυ βέρ νη ση ἐ ξα πα τᾶ κά θε φο ράτόν λα ό στά πε ρισ σό τε ρα θέ μα ταΧα ρα κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα εἶ ναι ἡπλή ρης ἀ ναν τι στοι χί α προ ε κλο γι -κῶν ἐ ξαγ γε λι ῶν καί με τε κλο γι κῶνμέ τρων ἀ πό τήν πα ροῦ σα Κυ βέρ -νη ση

Κά τι ἀ νά λο γο συμ βαί νει καί μέτό θέ μα τῶν ταυ το τή των Στήν πε- ρί πτω ση αὐ τή οἱ κυ βερ νῶν τες βο- λι δο σκο ποῦν τίς ἀν τι δρά σεις μαςὥ στε νά ὑ πο λο γί σουν πῶς θά ὀρ γα- νώ σουν καί θά ἐ πι βά λουν τε λι κάτούς σχε δια σμούς τους

Θά πρέ πει νά ἀν τι λη φθοῦ με καίνά συ νει δη το ποι ή σου με ὅ τι οἱ σχε- δια σμοί τῆς Νέ ας Τά ξε ως Πραγ μά -των ἀ να τρέ πον ται μέ μα ζι κή δυ να -μι κή συν το νι σμέ νη καί ἀ πο φα σι -στι κή ἀν τί στα ση Ἀ να τρέ πον ται μέἀ φύ πνι ση καί ἐ γρή γορ ση μέ ὁ μο -λο για κό καί μαρ τυ ρι κό φρό νη μα

Τέ λος το νί ζου με μέ τόν πιό κα- τη γο ρη μα τι κό τρό πο πρός ὅ λους ὅ -σους λαμ βά νουν τίς ἀ πο φά σεις νάμή θε ω ρή σουν τήν πα ροῦ σα συγ- κυ ρί α τῆς οἰ κο νο μι κῆς κρί σε ως ὡςμί α ldquoκα λή εὐ και ρί αrdquo γιά νά ἐ πι βά -λουν ἀ νε λεύ θε ρες πο λι τι κές καίπρα κτι κές στήν ζωή τῶν πο λι τῶνὉ λα ός μας πλέ ον ἔ χει ἀ φυ πνι σθεῖκαί ἔ χει ἀ πό λυ τη συ ναί σθη ση τοῦἐμ παιγ μοῦ καί τῆς πα γί δευ σής τουἐ πί δε κα ε τί ες ὁ λό κλη ρες ἀ πό τόνο ση ρό πο λι τι κό κοι νω νι κό καί οἰ -κο νο μι κό κα τε στη μέ νο πού ἐ πι χει -ρεῖ ἀ κό μη καί τώ ρα σέ κα τά στα σηπιά προ χω ρη μέ νης ἀ πο σύν θε σηςνά τόν ἐ ξα πα τή σει καί νά τόν ὁ δη -γή σει ἐ ξου θε νω μέ νο καί σι δε ρο δέ -σμιο στόν ἀ πό λυ το ἀ φα νι σμό του

Οἱ ὀρ θό δο ξοι Ἕλ λη νες οἱ ἐ λεύ -θε ροι πο λί τες αὐ τῆς τῆς Χώ ρας θάἀν τι στα θοῦ με καί θά ἀν τι δρά σου -με στήν νέ α κα το χή τῆς Πα τρί δαςμας θά ἀν τι στα θοῦ με καί θά ἀν τι -δρά σου με στίς ἐ πι βου λές τῆς Νέ- ας Τά ξε ως Πραγ μά των καί τῆς Νέ- ας Ἐ πο χῆς καί δέν πρό κει ται νά ἀ -πο δε χθοῦ με τόν ἀν τί θε ο καί ἀν -θελ λη νι κό ὁ λο κλη ρω τι σμό τοῦ ἠ -λε κτρο νι κοῦ φα κε λώ μα τος καί τῶνἠ λε κτρο νι κῶν ταυ το τή τωνraquo

Συμφώνως πρός τόν δημοσιογρά-φον κ Γεώργιον Θεοχάρην τοῦlaquoἉγιορείτικου Βήματοςraquo ὑπό ἡμε-ρομηνίαν 1ην Νοεμβρίου

laquoὉ Γέροντας Σωφρόνιος ὁ Ἁγιο-ρείτης ἔζησε εἴκοσι ὁλόκληρα χρό-νια στὴ σπηλιὰ τῆς Κοιμήσεως τῆςΘεοτόκου στὴν ἐρημικὴ Μικρά ἉγἌννη τοῦ Ἁγ Ὄρους Ἀκολούθη-σε ἱεραποστολὴ στὸ Κονγκὸ καὶ σὲἄλλα μέρη τοῦ τρίτου κόσμου

Τὸν συνάντησα στὴν Ἀθήνα σὲἕνα διαμέρισμα ποὺ ζεῖ φιλοξενού-μενος διότι ὡς ἀσκητὴς δὲν ἔχει

ἀπολύτως τίποτε παρὰ μόνο τὸ πε-τραχήλι του ὅπως μοῦ εἶπε κλεί-νοντας τὴ συνέντευξη

Ὁ γέροντας Σωφρόνιος μιλών-τας στὸ ldquoἉγιορείτικο Βῆμαrdquo βάλλεικατὰ πολιτικῶν δικαιοσύνης καὶἘκκλησίας τονίζοντας ὅτι εὐθύνηγιὰ τὴν σημερινὴ Ἑλλάδα ἔχουναὐτοὶ οἱ τρεῖς θεσμοὶ καὶ ἐξηγεῖτοὺς λόγους

ldquoἈφήσαμε τὸν Χριστό μας καὶπιάσαμε τὸν χρυσό μας Νὰ ἐπι-στρέψουμε στὸν Χριστό μας νὰμετανοήσουμεrdquo σημειώνει ὁ Ἁγιο-ρείτης γέρονταςraquo

Γέρων Σωφρόνιος laquoἈφήσαμετόν Χριστό μας καί πιάσαμε τόν χρυσό μαςraquo

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Σεβαστεί-ας κ Δημήτριος (τοῦ Οἰκ Πα-τριαρχείου) εἰς συνέντευξίν του εἰςτὴν ἔντυπον ἔκδοσιν τοῦ laquoGreekNewsraquo τὴν ὁποίαν ἀνεδημοσίευσετὸ Ἐκκλησιαστικὸν ΠρακτορεῖονΕἰδήσεων laquoΡομφαίαraquo (22αν Ὀκτω-βρίου) ὁμιλεῖ μεταξὺ ἄλλων διὰ τὴνοἰκονομικὴν κρίσιν τὴν ὁποίαν διέρ-χεται ἡ Ἑλλὰς καὶ τὸν ρόλον τῆςἘκκλησίας εἰς τὴν ἀντιμετώπισιναὐτῆς Τὸ σχετικὸν ἀπόσπασμα τῆςσυνεντεύξεως ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΤί θὰ λέγατε Σεβασμιώτατε γιὰτὴν οἰκονομικὴ κρίση στὴν Ἑλλά-δα

Τὴν οἰκονομικὴ κρίση ποὺ βιώνειἡ Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ ὁ κόσμος μαςκατὰ τὰ τελευταῖα λίγα χρόνιαπροσωπικὰ τὴν νοιώθω νὰ ἔχει γιὰτοὺς Ἕλληνες δύο ὄψεις

Μία ἐθνικὴ καὶ μία διεθνῆ Οἱ ὄ -ψεις αὐτὲς τῆς κρίσεως ἔχουνκοινὸ μὲν πνευματικὸ ὑπόβαθροδιαφορετικὲς ὅμως μέχρι τώρατοὐλάχιστον συνέπειες στοὺς λα -οὺς τῆς Δύσεως λόγῳ διαφορε-τικῶν οἰκονομικῶν δεικτῶν ἀλλὰκαὶ ἀνθρωπίνων νοοτροπιῶν

Ἡ καθολικὴ δυσφορία τῶν Ἑλλή-νων ἀσφαλῶς ἔχει νὰ κάνει μὲσειρὰ παραλείψεων καὶ ἐσφαλμέ-νων πολιτικῶν στὶς ὁποῖες ὀφείλε-ται ἡ ἀπελπιστικὴ διόγκωσις τῶνοἰκονομικῶν προβλημάτων τῆςἑλληνικῆς καθημερινότητος

Πίσω ὅμως ἀπὸ τοὺς δεῖκτες νὰἐπαναλάβω καὶ ἐγώ αὐτὸ ποὺ μὲπολλοὺς τρόπους καὶ ἀπὸ πολλοὺςἀνθρώπους λέγεται ὅτι δηλαδὴὑπάρχει ἕνα σύστημα κερδοσκοπι-κό ποὺ ἀπὸ τὴν φύση του λειτουρ-γεῖ κατὰ τρόπο ἀνεξέλεγκτο μὲν γιὰτοὺς ρυθμιστάς του ἐλεγκτικὸ δὲγιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ συνολικὰὀνομάζονται ldquoκαταναλωτικὸ κοινὸrdquoκαὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ldquoπελατείαrdquoμιᾶς ldquoἐλευθέραςrdquo κατ᾽ ὄνομα στε-γανῆς ὅμως κατ᾽ οὐσίαν οἰκονομίας

Καὶ ποιὸς εἶναι ὁ ρόλος τῆςἘκκλησίας

Ἡ εὐθύνη της θὰ ἔλεγα εἶναιπρω τίστως πνευματική Ἡ ὁποιαδή-ποτε ἀναγκαία ἐν πολλοῖς κοινω-νικὴ δραστηριότης πάντοτε ἕπεται

Γιὰ τὴν κρίση δὲ ποὺ βιώνει ὁ κό-σμος ἡ Ἐκκλησία ἐναγωνίως δια-τυπώνει πρωτίστως τὸν σωτήριολόγο της τὸν ὁποῖο ἀντλεῖ ἀπὸ τὸμυστήριο τοῦ φιλανθρώπου καὶἐλεήμονος Θεοῦ ἀπὸ τὸν Ὁποῖονκαὶ μόνον ἐλπίζει νὰ δεχθεῖ ἐκβά-σεις στὰ ἀνθρώπινα προβλήματα

Καὶ πρῶτον μὲν θὰ ἤθελα στὸσημεῖο αὐτὸ νὰ ὑπενθυμίσω ὅτι τὰπάντα στὸν κόσμο αὐτὸ εἶναι τρε -πτὰ καὶ ὑπόκεινται σὲ ἀλλαγὴ καὶἀλλοίωση

Ἡ ἀλήθεια αὐτὴ εἶναι διαχρονικὴκαὶ ἐνισχύει τὴν πίστη μας στὴνεὐαγγελικὴ ρῆσι ὅτι δηλαδὴ ἐμεῖςδὲν εἴμαστε ldquoκαθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱμὴ ἔχοντες ἐλπίδαrdquo (Α´ Θεσ 4 13)

Σὲ μία ἐποχή λοιπόν ποὺ καταρ-ρέουν στὴν συνείδησή μας ὅλοι ὅ -σοι προβάλλουν τὴν ὕλη σὰν μονα-δικὴ ἐλπίδα εὐζωΐας ἡ Ἐκκλησίαμας μᾶς δείχνει τὸν Σταυρὸ τοῦΧριστοῦ σὰν μοναδικὴ ἐλπίδα διε-ξόδου ἀπὸ τὴν τελματιαία κατάλη-ξη τῆς προσωπικῆς καὶ χρηματοοι-κονομικῆς ζωῆς τῶν πολλῶν

Δὲν νομίζετε Σεβασμιώτατε ὅτιαὐτὰ ἀκούονται μόνον σὰν ἐξαγγε-λίες χωρὶς ἀντίκρισμα

Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ διαφωνή-σω Τὸ ἀντίκρισμα αὐτῶν τῶν ὀλί-γων λόγων βρίσκεται στὴν ldquoμυστι-κήrdquo δηλαδή τὴν ἁγιοπνευματικὴπροσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας χάριςστὴν ὁποία ἀμέτρητοι ἄνθρωποιποὺ δὲν φωνασκοῦν ἀντέχουν καὶὑπομένουν προσευχητικά

Γι᾽ αὐτὸ λοιπὸν ἀντὶ νὰ ἀσθενοῦ -με ἀπὸ τὴν καθημερινὴ ἀπογοή-τευση ἂς δοκιμάσουμε τὴν σίγου-ρη θεραπεία τῆς αὐτοκριτικῆς

Ἡ θεραπεία αὐτὴ ἔχει πολλὰ νὰμᾶς διδάξει ὡς πρὸς τὴν προσω-πικὴ ἑκάστου μικρὴ ἢ μεγάλη συμ-βολὴ στὴν σημερινὴ κρίση

Ἡ διδασκαλία της θὰ μᾶς ὑπεν-θυμίσει τὴν πατρώα πίστη καὶ πα-ράδοση τὴν ὑπομονή τὴν ὀλιγάρ-κεια τὴν ἐντιμότητα τὴν σεμνότη-τα τὴν εὐγνωμοσύνη τὴν ἄδοληπροσφορὰ καὶ θυσία τὴν ἀλήθειακαὶ τὴν προσωπικὴ μετάνοια

Ἡ ἀπουσία τῶν ἀρετῶν αὐτῶντροφοδοτεῖ τὴν ἀπληστία τὴν ἀπά-τη καὶ τὸ ἄδικο συμφέρονmiddot τὰ συ-στατικὰ δηλαδὴ τῆς σημερινῆς κρί-σεως

Μόνον ἡ προσπάθεια ἐπαναφο -ρᾶς τῶν πνευματικῶν αὐτῶν θη-σαυ ρῶν στὴν ζωὴ καὶ τὴν ψυχή μαςθὰ μεταβάλει ὁπωσδήποτε τὸνldquoΣταυ ρὸrdquo τῆς κρίσεως σὲ εὐκαιρίαλυτρώσεως πραγματικῆς εὐημε-ρίας καὶ χαρᾶς

Ἐνῶ ἡ ἐμμονὴ εἰς τὴν ἀδάπανηκαλοπέραση ὅλο καὶ περισσότεροθὰ κουράζει τὴν ψυχή θὰ προκα-λεῖ τὸν πλησίον καὶ συνάμα θὰἐνοχλεῖ τοὺς προσβλητικοὺς δα-νειστὰς καὶ θὰ ἀπομακρύνει καὶ τὶςἔντοκες συν εισφορές τουςraquo

Σεβ Μητροπολίτης Σεβαστείας

ΠΩΣ ΜΕΣῼ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΘΑ ΜΕΤΑΒΑΛΩΜΕΝ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ

ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΕΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΝ ΛΥΤΡΩΣΕΩΣ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Κεντρικὸν θέμα τῆς διδασκαλίαςτοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦἦτο ἡ ἀγάπη Ἐκεῖνο δὲ τὸ ὁποῖονἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτουπροσθέτει καὶ ὅλως ὑπογραμμίζειεἶναι ἡ ἄνευ ὁρίων καὶ πρὸς πάνταἄνθρωπον ἐκδήλωσις τῆς ἀγάπης

Ἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρεί-του διασώζεται μόνον ἀπὸ τὸν Εὐ -αγγελιστὴν Λουκᾶν Ὁ τρίτος Εὐ αγ-γελιστὴς ἔχει διηγήσεις αἱ ὁποῖ αιδὲν διασώζονται ἀπὸ τοὺς ἄλ λουςΕὐαγγελιστάς περιστρέφονται δὲαὐταί γύρω ἀπὸ τὸ ἑξῆς κυρίως θέ-μα Τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πρὸςτοὺς πτωχούς τοὺς πάσχονταςτοὺς περιφρονημένους τὰς ἁμαρ-τωλὰς γυναῖκας πρὸς ὅλους δηλα -δὴ ἐκείνους διὰ τοὺς ὁποίους κάθεἀξιοπρεπὴς καὶ γνώστης τοῦ ΝόμουἸουδαῖος ἠσθάνετο ἀποστροφὴνκαὶ ἀπέφευγε τὴν σχέσιν καὶ συνα-ναστροφὴν ἐκ φόβου μιάν σεως

Ἕνας τέτοιος Νομικὸς (=θεολό-γος) ποὺ εἶχε συνείδησιν τῆς ὑπερ -οχῆς του ἔναντι τοῦ πτωχοῦ καὶἀγραμμάτου ὄχλου καὶ ἀρεσκόμε-νος εἰς θεολογικὰς συζητήσεις ἀ -πευθύνεται πρὸς τὸν Χριστόν διὰνὰ τὸν πειράξη καὶ λέγει ldquoδιδάσκα-λε τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρο-νομήσωrdquo Ὁ Χριστός ἂν καὶ ἀντι-λαμβάνεται τὰς προθέσεις τοῦ συν -ομιλητοῦ του πιάνει τὴν εὐκαιρίανδιὰ νὰ διδάξη μίαν ἐκ τῶν ὡραιοτέ-ρων παραβολῶν του

Διὰ τῆς συζητήσεως προκαλεῖτὸν συνομιλητήν του νὰ ἀπαριθμή-ση τὰς δύο βασικὰς ἐντολὰς τῆςΠαλαιᾶς Διαθήκης τὰς ἀναφερο-μένας εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς τὸνΘεὸν καὶ τὸν πλησίον

Ὁ Κύριος δὲν ἀνταποκρίνεταιεἰς τὸ πάθος τοῦ Νομικοῦ διὰ συ-ζήτησιν ἀλλ᾽ ὑποδεικνύει τὴν ἀνάγ-κην τῆς ἐφαρμογῆς τῆς πράξεως(laquoτοῦτο ποίει καὶ ζήσῃraquo στ 28 laquoπο-ρεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίωςraquo στ 37)θέλοντας νὰ φανερώση τὸ ἀνω-φελὲς τῆς θεολογικῆς γνώσεωςποὺ δὲν συνοδεύεται μὲ ἀνάλογονπρᾶξιν

Θέλων ὁ νομικὸς νὰ δικαιώσητὸν ἑαυτόν του διὰ τὴν ὑποβολὴνπολὺ γνωστῆς (κοινῆς) ἐρωτήσεωςποὺ τὴν ἀπάντησιν αὐτῆς ὅλοι γνω-ρίζουν καὶ νὰ τονίση ὅτι ὑφίσταταιπαρὰ ταῦτα θεωρητικὸν πρόβλημαπρὸς συζήτησιν ἐρωτᾶ laquoκαὶ τὶςἐστί μου πλησίονraquo Θέλει δηλαδὴνὰ μάθη ποία εἶναι ἡ ἄποψις τοῦΧριστοῦ περὶ τοῦ πλησίον ἐν μέσῳτόσων ἄλλων ἀπόψεων τῆς ἐποχῆςτου Ὁ Χριστὸς διὰ τῆς ἀκολου-θούσης παραβολῆς στρέφει πρὸςἄλλην κατεύθυνσιν τὴν σκέψιν τοῦσυνομιλητοῦ ἀντιστρέφων ἐν τέλειτὴν ἐρώτησιν τοῦ Νομικοῦ30-32 Ἕνας ἄνθρωπος λέγει ἡπαραβολή κατέβαινε ἀπὸ τὴν Ἱε -ρουσαλὴμ εἰς Ἱεριχὼ καὶ ἔπεσε εἰςτὰ χέρια ληστῶν Τὸν ἔγδυσαντὸν ἐκτύπησαν τὸν ἐπλήγωσαν ὁ -λόκληρον τοῦ ἀφήρεσαν ὅτι εἶχετὸν ἄφησαν μισοπεθαμένον καὶἐξαφανίσθησαν

Κατὰ σύμπτωσιν κάποιος ἱερεὺςδιερχόμενος ἐκ τῆς αὐτῆς ὁδοῦεἶδε τὸν τραυματίαν καὶ τὸν προσ -πέρασε χωρὶς νὰ τοῦ δώση καμ-μίαν βοήθειαν Μετ᾽ ὀλίγον δὲ καὶκάποιος Λευΐτης (=νεωκόρος ἢ διά-κονος) ὅταν ἔφθασε εἰς τὸ μέροςἐκεῖνο ἐπλησίασε τὸν πληγωμέ-νον τὸν εἶδε ἀλλὰ τὸν προσπέρα-σε ἀσυγκίνητος

Ἕνας Σαμαρείτης ὅμως ποὺ ἦλ -θε εἰς τὸ μέρος αὐτό τὸν εἶδε καὶτὸν ἐλυπήθη Ἀνέμιξε λοιπὸν κρασὶκαὶ λάδι καὶ ἔβαλε εἰς τὰς πληγάςτὰς ἔδεσε καὶ ἀφοῦ τὸν ἔβαλε ἐπά-νω εἰς τὸ ζῶον του τὸν ἔφερε εἰςτὸ πανδοχεῖον καὶ τὸν ἐφρόντισε ὁἴδιος Ἔδωσε εἰς τὸν πανδοχέαδύο δηνάρια καὶ τοῦ εἶπεmiddot περιποι-ήσου τὸν ἄνθρωπο καὶ ἂν ξοδέψηςπερισσότερα εἰς τὴν ἐπιστροφὴ θὰσοῦ τὰ δώσω ἐγώ

Ἐν συνεχείᾳ ἀκολουθεῖ ἀμέσωςτὸ ἐρώτημα τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸννο μικὸν laquoποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς αὐ -τοὺς νομίζεις ὅτι ἐφάνη πραγματι -κὸς πλησίον καὶ ἀδελφὸς διὰ τὸνἄνθρωπον αὐτόν ποὺ εἶχε πέσει εἰςτὰ χέρια τῶν ληστῶνraquo Ἔτσι ὁ Χρι -στὸς ἀντιστρέφει ριζικῶς τὴν ἐρώ-τησιν τοῦ νομικοῦ Αὐτὸς εἶχε ἐρω-τήσει Ποιὸς πρέπει νὰ θεωρῆται

ὡς πλησίον δηλαδὴ ποῖον τὸ ἀντι-κείμενον τῆς ἀγάπης Ὁ Χριστὸς ἐ -ρωτᾶ Ποῖος ἐνήργησε ὡς πλησίονδηλαδὴ ποῖον τὸ ὑποκείμενον τῆςἀγάπης Ὁ νομικὸς ξεκινᾶ ἀπὸ τὸπρόβλημα τῆς ἐκτάσεως τῆς ἐννοί-ας τοῦ πλησίον καὶ τῶν ὁρίων τῆςἀγάπης Ὁ Χριστὸς παρατηρεῖ ἐὰνὁ κάθε πάσχων ἄνθρωπος τεθῆ ὡςκριτήριον τῶν ὁρίων τῆς ἐννοίαςτοῦ πλησίον τότε κανένα ὅριονδὲν ὑπάρχει καὶ κανεὶς περιορι -σμὸς εἰς τὴν ἐντολὴν τῆς ἀγάπης

Ὁ Νομικὸς κατόπιν τῆς ἐρωτήσε-ως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀναγκάζεταινὰ ὁμολογήση ὅτι ὡς πραγματικὸςπλησίον ἐφέρθη αὐτός ποὺ ἔκαμεπρᾶξιν εὐσπλαγχνίας καὶ ἀγάπηςπρὸς ἐκεῖνον ἀποφεύγων ἔτσι διὰτῆς ἐκφράσεως αὐτῆς νὰ ἀναφέρητὸ ὄνομα τοῦ Σαμαρείτου

Καὶ ὁ Χριστὸς κάμνει τὴν ἀπο-στομωτικὴν ὑπόδειξιν Πήγαινε καὶσὺ καὶ πράττε ὅμοια μὲ αὐτόν Κά-νε τὸ καλὸν μὲ ἀγάπην πρὸς ὅλουςεἴτε Ἰουδαῖοι εἶναι εἴτε Σαμαρεῖταιεἴτε φίλοι εἴτε ἐχθροί

Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὸ βαθύτε-ρον νόημα τῆς παραβολῆς καὶ ἂςγνωρίσωμεν τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦμὲ τὴν χειραγωγίαν τοῦ Ἱεροῦ Χρυ-σοστόμου Ἄνθρωπος εἶναι ὁ Ἀ δάμἹερουσαλὴμ δὲ ἡ ἐπουράνιος πολι-τεία καὶ ἡ σύνεσις Ἱεριχὼ ὁ κόσμοςὍσον λοιπὸν ὁ Ἀδάμ πρὶν ἀπὸ τὴνπαρακοήν εἶχε τὸ φρόνημα τῶνοὐρανῶν καὶ ἀγγελικὴ ζωή εἶχεἀνεμπόδιστον εἴσοδον εἰς τὴν ἐπου-ράνιον πόλιν Ἱερουσαλήμ Καὶ κα-τοικῶν καὶ ζῶν μέσα εἰς τὰςἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τίποτε δὲν τὸνἐνικοῦσε οὔτε ἐτραυμάτιζε Ὅτανὅμως παρήκουσε εἰς τὸν Θεὸν καὶδὲν ἐφύλαξε τὰς ἐντολάς του ἀλλὰπαρεσύρθη ἀπὸ τὸ Σατανᾶ (φίδι)τότε κατέβη εἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴεἰς τὴν γῆν καὶ ἠσχολήθη μὲ τὰἔργα τῆς γῆς Διότι Ἱερουσαλὴμ ση-μαίνει ἀνάβασις ἐνῶ Ἱεριχὼ κατα-κλυσμός Κατέβη λοι πὸν ἀπὸ τὴνἹερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ ἀπὸ τὴνζωὴν δηλαδὴ τῶν οὐ ρα νῶν εἰς τὴνζωὴν ὅπου ἐπικρατεῖ ἡ ἀπάτη τοῦδιαβόλου Διότι ὅταν κανεὶς φυ-λάττη τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τότεζῆ εἰς τοὺς οὐρανούς ὅπως λέγει ὁἈπόστολος Παῦλος laquoἩμῶν δὲ τὸπολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχειraquo(Φιλ 3 20) Ἡμῶν τῶν πιστῶν μα-θητῶν τοῦ Κυρίου ἡ πατρίς μας καὶἡ πολιτεία μας τὸ πολίτευμά μας καὶἡ συμπεριφορά μας εἶναι ὅπως τῶνἀγγέλων εἰς τοὺς οὐρανούς Κατέ-βη λοιπόν ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν δό-ξαν εἰς τὴν ἀδοξίαν ἀπὸ τὸν παρά-δεισον τῆς τρυφῆς εἰς τὴν γῆν μὲ τὰἀγκάθια ἀπὸ τὴν ζωὴν εἰς τὸν θά-νατον laquoἘνῶ γάρ λέγει φάγεσθε ἐκτοῦ ξύλου θανάτῳ ἀποθανεῖσθεraquo(Γεν 2 17) Ὅταν δηλαδὴ φάγετεἀπὸ τὸ δένδρον θὰ σᾶς κυριαρχή-ση ὁ θάνατος δηλαδὴ ἡ ἁμαρτίαΔιότι ἡ ἁμαρτία ἡ παρακοὴ εἰς τὸθέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι θάνατοςτῆς ψυ χῆς Κατέβη ἀπὸ τὴν δικαιο-σύνην τοῦ Παραδείσου ἀπὸ τὴνἁγιωσύνην τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἦλθεεἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴ εἰς τὸ βάρα-θρον τῆς παρακοῆς εἰς τὸν θάνα-τον τῆς ἁμαρτίας Καὶ πίπτει εἰς τὰχέρια τῶν ληστῶν δηλαδὴ εἰς τὸνδιάβολον καὶ τὰς δυνάμεις τουὉδὸς εἶναι ἡ ζωὴ αὐτή ὅπου ἐβάδι-σε ὁ Ἀδὰμ καὶ ἔπεσε εἰς τὰ χέριατῶν ληστῶν καὶ τὸν ἀπεγύμνωσανΚαὶ ποίαν στολὴν τοῦ ἔβγαλαν Τὴνστολὴν τῆς ὑπακοῆς τὴν φιλίαν μὲτοὺς ἀγγέλους τὴν ἀθάνατον δό-ξαν τὴν συναναστροφὴν μὲ τὸνΧριστόν τὴν παραδείσιαν χαράντὴν ἐπουράνιον ζωήν Αὐτὴν τὴνστολὴν τοῦ ἔβγαλαν Καὶ τοῦ ἐπρο-ξένησαν πληγάς δηλαδὴ ἁμαρτίαςπορνείας μοιχείας εἰδωλολατρίαςμαγείας φόνους φθόνους φιλονι-κίας θυμὸν καὶ ὅλην τὴν ὑπόλοιπονσειρὰν τῶν κακῶν (Γαλ 5 20) Αὐτὰτὰ ἔργα πληγώνουν τὸν ἄνθρωποναὐτὰ προξενοῦν τὴν δυσωδίαν καὶτὴν φθοράν Καὶ ὅτι εἶναι ἀκριβῶςαὐτό μάθε ἀπὸ τὸν Δαβίδ πώς ἀπει-κονίζων τὰς πληγὰς τοῦ Ἀδὰμ εἰςτὸν ἑαυτόν του τὰς ἀποκαλεῖ μώ-λωπας καὶ λέγει laquoΠροσώζεσαν καὶἐσάπησαν οἱ μώλωπές μου ἀπὸ προ-σ ώπου τῆς ἀφροσύνης μουraquo (Ψαλμ37 6) Δηλαδὴ τὰ ἐκ τῶν ἁ μαρτιῶνμου τραύματα ἐβρώμησαν καὶ ἐσά-πησαν ἕνεκα τῆς ἀφροσύνης τὴνὁποίαν ἔδειξα ἁμαρτήσας καὶἀνθρωπίνως δὲν ὑπάρχει ἐλπὶς νὰἰατρευθοῦν Κάθε ἁμαρτία προκαλεῖμώλωπα καὶ τραῦμα Ἐτραυματίσθηλοιπὸν ἀπὸ τὴν παρακοήν ἐκτυπή-θη ἀπὸ τὰς ἀνομίας ὅπως λέγει ὁΠροφήτης laquoἘπλήγην ὡσεὶ χόρτοςκαὶ ἐξηράνθη ἡ καρδία μου ὅτι ἐπε-λαθόμην τοῦ φαγεῖν τὸν ἄρτονμουraquo (Ψαλμ 101 5) Ἐ κτυπήθην καὶἐπληγώθην σὰν τὸν χόρτον ἐπὶ τοῦὁποίου ἔπεσε καυστικωτάτη ἡἡλιακὴ ἀκτίς καὶ ἐξηράνθη σὰνἐκεῖνον ἐξαντληθεῖσα πλήρως ἡκαρδία μου διότι ἀπὸ τῆς πολλῆςθλίψεως κατελήφθην ἀπὸ τόσηνἀνορεξίαν ὥστε ἐλησμόνησα νὰφάγω τὸν ἄρτον μου νὰ διαφυλάξωδηλαδὴ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ Τὸνἄφησαν δὲ μισοπεθαμένον ὄχι διό-τι δὲν ἠθέλησαν νὰ τὸν σκοτώσουνἀλλὰ δὲν ἐπέτρεψε ὁ Θεός laquoΟὐβούλομαι γάρ λέγει τὸν θάνατοντοῦ ἁμαρτωλοῦ ὡς τὴν μετάνοιανraquo(Ἰεζεκιὴλ 33 11) Καὶ ποῦ τὸν ἀφή-νουν Εἰς τὸν δρόμον δηλαδὴ εἰςτὴν ζωὴν αὐτήν Δρόμος λέγεταιαὐτὴ ἡ ζωή ἐπειδὴ ὅλοι οἱ ἄνθρωποιπερνοῦν ἀπὸ αὐτήν Καὶ ὅταν ἔφθα-σε εἰς τὸν δρόμον ὁ ἱερεὺς καὶ τὸνεἶδε τὸν προσπέρασε Ἱερέα ὀνομά-ζει τὸν μακάριον Μωυσέα καὶ τὸνἈαρών Εἰς αὐτὸ μαρτυρεῖ καὶ ὁ Δα-βίδ ὅταν λέγη laquoΜωυσῆς καὶ Ἀαρὼνἐν τοῖς ἱερεῦσιν αὐτοῦ καὶ Σαμουὴλἐν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομααὐτοῦraquo (Ψαλμ 98 6) Ὁ Μωυσῆς καὶἈαρών οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ ἄνδρες ἦσανμεταξὺ τῶν ἱερέων του καὶ ὁμοίωςὁ Ἅγιος Σαμουὴλ ἦτο μεταξὺ ἐκεί-νων ποὺ ἐπεκαλοῦντο τὸ ὄνομάτου Εἶναι αὐτὸς λοιπὸν ὁ ἀξιοθαύ-μαστος Μωυσῆς ποὺ ἐδοξάσθηποὺ μὲ τὴν δεκαπλῆ μάστιγά του

ἐκτύπησε τοὺς Αἰγυπτίους αὐτὸςποὺ ἔσχισε καὶ ἀπεξήρανε τὴνἘρυθρὰν Θάλασσαν καὶ ἐπέρασε δι᾽αὐτῆς τὸν λαόν αὐτὸς ποὺ ἐγλύκα-νε τὸ ὕδωρ εἰς τὸ Μαρρὰ καὶ ποὺὡμίλησε μὲ τὸν Θεὸν πίσω ἀπὸ τὸσύννεφονmiddot αὐτὸς ποὺ ἔκαμε πολλὰἀξιοθαύμασταmiddot αὐτὸς βαδίζων τὸνδρόμον τῆς ζωῆς καὶ ἀφοῦ εἶδε τὸνἄνθρωπον πληγωμένον εἰς τὴν γῆντὸν προσπέρασε χωρὶς νὰ τὸν ση-κώση Ὁμοίως καὶ ὁ Λευΐτης ἡ τά-ξις τῶν Προφητῶν Διατὶ αὐτοί ποὺἦλθαν κατόπιν ἀπὸ τὸν Μωυσέαἀφοῦ ἐβάδισαν τὸν ἴδιον δρόμονκαὶ συνήντησαν πληγωμένον τὸν

ἄνθρωπον δὲν τὸν ἐσήκωσαν Οὔτεὁ Μωυσῆς μὲ τὰ θαύματά του οὔτεοἱ Προφῆται μὲ τὰ σημεῖα τους κα-νεὶς δὲν τὸν ἐλύτρωσε ἀπὸ τὸν θά-νατον κανεὶς δὲν ἔκλεισε τὸ τραῦ -μα τῆς ἁμαρτίας Διατὶ οἱ ἴδιοι ἦσαντῆς ἁμαρτίας δεσμῶται Μολονότιμὲ τὴν σεμνὴν ζωήν τους ἔγιναν φί-λοι τοῦ Θεοῦ ἐπειδὴ ὅμως ἦσανὁμόσαρκοι μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ προήρ-χοντο ἀπὸ τὴν νεκρὰν ρίζαν δὲνἠμποροῦσαν κλάδοι αὐ τοί νὰ ἀπο-σπάσουν τὴν ρίζαν τῆς ἁμαρτίας

Κάποιος ὅμως Σαμαρείτης λέ-γει μὲ ἔργα ὄχι τυχαῖα προαίρεσινεὔσπλαγχνον φίλος τῶν ὁμοδού-λων του ὅταν ἦλθε εἰς τὸ μέροςαὐτὸ καὶ τὸν εἶδε πληγωμένον τὸν

ἐλυπήθη τοῦ ἔβαλε λάδι καὶ κρασὶκαὶ ἔδεσε τὰς πληγάς του τὰςἁμαρτίας του Τὸ πρόσωπον καὶ τὴνμορφὴν τοῦ Σαμαρείτου λαμβάνειὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός

Ἀλλὰ θὰ εἰπῆ κάποιος ἀπὸ τοὺςἀκροατάς Διατὶ ἀποκαλεῖς τὸν Κύ-ριον Σαμαρείτην Ναί Σαμαρείτηντὸν λέγω ὄχι διὰ τὴν φύσιν τῆς θε-ότητός Του ἀλλὰ διὰ τὸν σπλαγ-χνικόν του τρόπον Ὁ Σαμαρείτηςμὲ τὴν φύσιν τοῦ σώματός του ἦτοὅμοιος μὲ τοὺς ἄλλους κατὰ τὴνσπλαγχνικήν του ὅμως προαίρεσινδὲν ἦτο ὅμοιοςmiddot ἐφάνη ἀνώτερόςτων Ἔτσι καὶ ὁ Κύριος Παρουσιά-σθη σὰν ἄνθρωπος μὲ τὴν σωματι-κήν του μορφήν ὅμοιος μὲ τοὺςΠροφήτας καὶ τοὺς Πατριάρχαςκατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ποὺἔλαβε ἀπὸ τὴν Μαρίαν Μὲ τὴν δύ-ναμιν ὅμως τῆς θεότητός Του ἐ -στάθη ἀπὸ ὅλους ἀνώτερος Ἴσοςμ᾽ αὐτοὺς εἰς τὸ ἀνθρώπινον σχῆ -μα ὄχι ὅμως ἴσος εἰς τὴν ὑπερκό-σμιον δόξαν Ἐκεῖνοι ἀπὸ ἀδιαφο-ρίαν καὶ σκληρότητα προσπέρασανἀσπλάγχνως τὸν πληγωμένον ὉΣα μαρείτης ὅμως ἐφάνη πλέονεὔσπλαγχνος καὶ εὐσεβὴς καὶ ἐλε-ήμων Ἔτσι καὶ ὁ Χριστός Οἱ Πα-τριάρχαι καὶ οἱ Προφῆται (ἀδιαφό-ρησαν) διὰ τὸν ἄνθρωπον ποὺ ἐξέ-πεσε λόγῳ τῆς παρακοῆς Ἐκεῖνοςμόνον ἐφάνη εὔσπλαγχνος καὶ ἐλε-ήμων κατὰ τὸν λόγον τοῦ Προφή-του laquoοἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύ-ριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεοςraquo(Ψαλμ 102 8) καὶ πάλιν laquoὍτι σὺΚύριε εὔσπλαγχνοςraquo Καὶ ὅπως ὁΣαμαρείτης δὲν ἦτο ἀπὸ τὸ ἔθνοςτῶν Ἰουδαίων ἀλλὰ προήρχετοἀπὸ ἄλλην χώραν ἔτσι καὶ ὁ Χρι -στὸς δὲν ἦτο ἀπὸ τὴν γῆν ἀλλὰ ἀ -πὸ τὸν οὐρανόν Ἦλθε εἰς τὴν γῆνmiddotlaquoΘεὸς ὤν ἄνθρωπος γέγονε δι᾽ἡμᾶςmiddot Δεσπότης ὢν τὴν τοῦ δού-λου μορφὴν ἐνεδύσατοraquo Ἦτο Θε -ὸς καὶ ἔγινε ἄνθρωπος πρὸς χάρινμας Ἦτο Κύριος καὶ ἐντύθη τὴνμορφὴν τοῦ δούλου Μᾶς εὐσπλαγ-χνίσθη ἀπὸ τὸν οὐρανὸν κατέβηεἰς τὴν γῆν εἶδε τὸν ἄνθρωπον ριγ-μένον ληστευμένον πληγωμένονἀπὸ τὰς πορνείας εἰδωλολατρίαςμοιχείας φόνουςmiddot εἶδε καὶ εὐσπλα γ - χνίσθη τὸ πλάσμα του καὶ τοῦ ἔβαλεκρασὶ καὶ λάδι ἀφοῦ δηλαδὴ ἀνέ-μειξε τὰ δύο ἔκαμε ἀλοιφὴ καὶ τὰἔβαλε εἰς τὸν ἄνθρωπον Τί σημαί-νει ἆραγε ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶλάδι Ἀφοῦ συνεδύασε τὴν θείανφύσιν μὲ τὴν ἀνθρωπίνην ἀφοῦσυνταίριασε τὴν εὐσπλαγχνίαν μὲτὴν σωτηρίαν ἔσωσε τὸν ἄνθρω-πον Ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶ λάδιἀφοῦ ἕνωσε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὸαἷμα του ἔδωσε εἰς τὸν ἄνθρωπονζωήν Διότι μόλις ἔσταξε τὸ αἷματοῦ Κυρίου μας ἀπὸ τὴν πλευράντου ἐξεπλύθησαν ἀπὸ τὸ χειρό-γραφον αἱ ἁμαρτίαι μας

Τί σημαίνει τώραmiddot ἔδεσε τὰς πλη-γάς του Τοῦτοmiddot ἔδεσε τὸν διάβολονκαὶ ἐλευθέρωσε τὸν ἄνθρωπονἜδεσε τὸ σκάφος καὶ ἐζωοποίησετοὺς ναυαγούς ἐδέσμευσε καὶ ὑπέ-ταξε τὰς δυνάμεις τοῦ πονηροῦ Καὶἐλευθέρωσε τὸν ἄν θρωπον

Ἂν θέλης νὰ τὸ νοήσης καὶ δια-φορετικὰ ἄκου Ἀφοῦ ἀνέμειξε λά-δι καὶ οἶνο Σὰν λάδι προσκομίζειτὸν παρακλητικόν παρηγορητικὸνλόγον καὶ προσθέτει σὰν στυπτικὸκρασὶ τὴν διδασκαλίαν ποὺ συγ-κεντρώνει τὴν σκορπισμένην σκέ-ψιν κατὰ τὸν λόγον τοῦ ἈποστόλουΠαύλου laquoἜλεγξον ἐπιτίμησον πα-ρακάλεσονraquo (Β´ Τιμ 4 2)

Καὶ τὸν ἀνέβασε εἰς τὸ ἴδιον τουζῶον ἔλαβε δηλαδὴ ὁ Χριστὸς τὴν

σάρκα ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους τῆςθεότητός του καὶ τὴν ἀνέβασε ἀπὸτὴν γῆν εἰς τὸν οὐρανόν εἰς τὸ με-γάλο καὶ θαυμαστὸν καὶ ἁπλόχω-ρον πανδοχεῖον εἰς αὐτὴν τὴν Ἐκ -κλησίαν

Τὴν Χρυσοστομικὴν αὐτὴν ἑρμη-νείαν τῆς παραβολῆς τοῦ ΚαλοῦΣαμαρείτου ἀκολουθεῖ καὶ ἡ ὑμνο-γραφία τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰδοὺδύο σχετικὰ τροπάρια εἰς τῆς Πα-ρακλητικῆς

Ἦχος βαρὺςὩς ὁ περιπεσὼν εἰς τοὺς ληστάς

καὶ τετραυματισμένος οὕτω κἀγὼ

περιέπεσα ἐξ ἐμῶν ἁμαρτιῶν καὶτετραυματισμένη ὑπάρχει μου ἡψυχήmiddot πρὸς τίνα καταφύγω ὁ ὑπεύ-θυνος ἐγώ εἰμὴ πρὸς σὲ τὸνεὔσπλαγχνον τῶν ψυχῶν τὸν ἰα -τρόν Ἐπίχεε ἐπ᾽ ἐμὲ ὁ Θεός τὸ μέ-γα σου ἔλεος

Ἦχος πλ δ´Τοῖς τῶν ἐμῶν λογισμῶν λη-

σταῖς περιπεσών ἐσυλήθην ὁ τά-λας τὸν νοῦν καὶ δεινῶς πληγω-θείς ὅλην μου τὴν ψυχὴν τετραυ-μάτισμαι καὶ ἔνθεν κεῖμαι γυμνὸςἀρετῶν ἐν τῇ τοῦ βίου ὁδῷ Ἱε -ρεὺς δὲ ἰδών με τῷ μώλωπι ὀδυνώ-μενον διὰ τὸ ἀνίατον παρορῶν οὐκ

ἐπιβλέπει Λευΐτης δὲ πάλιν μὴ φέ-ρων τὴν ψυχοφθόρον ἀλγηδόνακαὶ αὐτὸς κατιδὼν ἀντιπαρῆλθεμοι Σὺ δὲ ὁ εὐδοκήσας οὐκ ἐκ Σα-μαρείας ἀλλ᾽ ἐκ Μαρίας σαρκωθῆ -ναι Χριστὲ ὁ Θεός τῇ φιλανθρωπίᾳΣου παράσχου μοι τὴν ἴασιν ἐπιχέ-ων ἐπ᾽ ἐμέ τὸ μέγα Σου ἔλεος

ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥΕ´ ΕΒΔΟΜΑΣἮχος πλ β´

Λησταῖς λογισμοῖς περιπεσὼν ὁἈδάμ ἐκλάπη τὸν νοῦν τραυματι-σθεὶς τὴν ψυχήν καὶ ἔκειτο γυμνὸςἀντιλήψεωςmiddot οὔτε ἱερεὺς ὁ πρὸ τοῦνόμου προσέσχεν αὐτῷmiddot οὔτε Λευΐ-της μετὰ νόμον ἐπεῖδεν αὐτόνmiddotεἰμὴ σὺ ὁ παραγενόμενος Θεόςοὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ ἐκ τῆς Θεο-τόκου Κύριε δόξα σοι

Ἦχος πλ δ´Τῷ τοῖς λησταῖς περιπεσόντι

ὡμοιώθην ἐγώ Δέσποτα τῶν ἁπάν-των τοῖς πταίσμασί μου περιπεσώνκαὶ ὑπ᾽ αὐτῶν ἀνηλεῶς κατετρώ-θηνmiddot ἀλλὰ μὴ ἐγκαταλίπης με ἀνιά-τρευτον ὁ οὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ἐκ τῆς ἀχράντου Παρθένου παρα-γενόμενοςmiddot Ἰησοῦ τὸ σωτήριονὄνομα ἐλέησόν με

Ἦχος δ´Ἀποσφαλέντες ἐκ παραβάσεως

τῆς πρώην ἐν Παραδείσῳ τρυφῆςκαὶ ἀπολαύσεως κατήχθημεν εἰςἀτιμοτάτην ζωήνmiddot τῶν ἀρετῶν γὰρτὴν πρέπουσαν ἐπαινετὴν διαγω-γήν ἐκδυθέντες τοῖς πταίσμασινὡς λησταῖς περιεπέσομενmiddot ἡμιθα-νεῖς δὲ τυγχάνομεν ἐξαμαρτήσαν-τες τῶν σωτηρίων σου διδαγμά-των Ἀλλὰ σὲ ἱκετεύομεν τὸν ἐκΜαρίας ἐπιφανέντα καὶ ἀπαθῶςπάθεσι προσομιλήσαντα Δεσπό-την Κατάδησον ἡμῶν τοὺς ἐκ τῆςἁμαρτίας ἐπιγενομένους μώλωπαςκαὶ τὸν ἀνείκαστόν σου οἶκτον ἐπί-χεον ἡμῖν τὴν σὴν θεραπευτικὴνἐπιμέλειαν ὡς φιλάνθρωπος

Ἦχος βαρὺςΤὴν τετραυματισμένην μου ψυ-

χήν καὶ τεταπεινωμένην ἐπίσκε-ψαι Κύριε ἰατρὲ τῶν νοσούντωνκαὶ τῶν ἀπηλπισμένων λιμὴν ἀχεί-μαστεmiddot σὺ γὰρ εἶ ὁ ἐλθὼν Λυτρω -τὴς τοῦ Κόσμου ἐγεῖραι ἐκ φθο -ρᾶς τὸν παραπεσόντα καμὲ προσ -πίπτοντα ἀνάστησον διὰ τὸ μέγασου ἔλεος

Ἦχος πλ α´Ἐξοστρακισθεὶς τῆς εὐθείας

ὁδοῦ σου ὑπὸ παθῶν ὁ δύστηνοςκατεκρημνίσθην εἰς βάραθρονΛευΐτης δὲ σὺν Ἱερεῖ ἀθροισθέν-τες ἀπηξίωσαν Σὺ δὲ Χριστέ μεἠλέησας καὶ τῷ ὅπλῳ τῷ τοῦ Σταυ-ροῦ τῆς ἁμαρτίας τὸ ἔγγραφονδιαρρήξας τῇ ἀπαθείᾳ ἐλάμπρυ-νας καὶ τῷ Πατρὶ σύνεδρόν με πε-ποίηκαςmiddot ὅθεν κραυγάζω Ἀκατάλη-πτε Κύριε δόξα Σοι

Ἦχος πλ δ´Ἐξ Ἱερουσαλὴμ κατέβην ἀπολι-

σθήσας τῶν ἐν αὐτῇ τοῖς ἔθνεσινγραφέντων ἐνταλμάτων Σουmiddot εἰςἹεριχὼ δὲ πορευόμενος τῇ πρὸςμιμήσει ὁρμῇ τῶν ἐν αὐτῇ πάλαιδιὰ κακίαν ὑπὸ σοῦ πρὸς φόνονἐκδοθέντων τῷ λαῷ σου διὰ τῆςπαρακοῆς ψυχοφθόροις ἐνέτυχονπάθεσιν ὡς λησταῖςmiddot ὑφ᾽ ὧν πλη-

γέντα καὶ παραβραχὺ θανατωθέν-τα ὁ τοῖς ἥλοις καὶ τῇ λόγχῃ τὸσῶμα τραυματισθεὶς ἑκουσίως διὰἁμαρτίας ἀνθρώπων καὶ τὴνκοινὴν τελέσας διὰ Σταυροῦ σωτη-ρίαν ἐν Ἱερουσαλήμ ἴασαί με Κύ-ριε καὶ σῶσον με

Ἦχος πλ δ´Ταῖς ληστρικαῖς ἐφόδοις περιπε-

σοῦσα ψυχή μου δεινῶς τετραυ-μάτισμαι ἐξ οἰκείων πταισμάτωνπαραδοθεῖσα ἀνοήτοις ἐχθροῖςmiddotἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα καιρόν ἐν κατανύ-ξει βόησον Ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνζωὴ ἀπεγνωσμένων Σωτὴρ ἀνά-στησον καὶ σῶσον με

Πανδοχέως δὲ τύπον ἐπέχει λέ-

γει ὁ ἱερὸς Θεοφύλακτος πᾶς Ἀπό-στολος καὶ Διδάσκαλος καὶ Ἀρχιε-ρεὺς εἰς τοὺς ὁποίους ἔδωκεν ὁ Κύ-ριος δύο δηνάρια τὴν Παλαιὰν καὶΚαινὴν Διαθήκην λέγων περιποι-ήσου τοῦτον τὸν ἄνθρωπον καὶ ἂνἐξοδεύσης κάτι ἀκόμη ἐγὼ θὰ ἐπι-στρέψω καὶ θὰ σοῦ τὸ δώσωlaquoἘννοεῖ τοῦτοraquo ἑρμηνεύει ὁ Ἱε ρὸςΧρυσόστομος Φρόντισε διὰ τὸν λα-όν ποὺ προέρχεται μάλιστα ἀπὸ τὰἔθνη καὶ τὸν ἐμπιστεύθην εἰς σὲμέσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν Ἐπειδὴεἶναι ἄρρωστοι οἱ ἄνθρωποι τραυ-ματισμένοι ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας θερά-πευσέ τους θέτων ἐπάνω σὰνἔμπλαστρον τοὺς προφητικοὺς λό-γους καὶ τὰ εὐαγγελικὰ διδάγματαἀποκαθιστῶν τὴν ὑγείαν τους μὲτὰς νουθεσίας καὶ τὰς παρακλήσειςτῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Και νῆς Διαθή-κης καὶ πείθων αὐτοὺς νὰ στέκων-ται μακρὰν τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰἀφήσουν τὴν πλάνην τοῦ διαβόλουἘὰν ὅμως καὶ ἔτσι μείνουν ἀδιόρ-θωτοι πεῖσε αὐτοὺς μὲ τοὺς αὐστη-ροὺς λόγους σου Γίνε τὸ πρότυπονκαὶ τὸ παράδειγμά τους μὲ τοὺς λό-γους μὲ τὰ ἔργα σου τὴν συμπερι-φοράν τὴν πίστιν τὴν ἀγάπην τὴνσεμνότητα διὰ νὰ ἀκολουθήσουντὰ ἴχνη σου καὶ νὰ μιμηθοῦν τὴνἐνάρετον ζωήν σου Καὶ ἂν κάμηςτοῦτο ἂν ἀπὸ λόγου σου κάμνηςκάποιαν προσθήκην λόγων ἢ ἔργωνἂν δαπανήσης κάτι ἀκόμη θὰ σοῦτὰ δώσω εἰς τὴν ἐπιστροφήν δη-λαδὴ εἰς τὴν Δευτέραν Παρουσίανμου θὰ σοῦ ἀνταποδώσω μισθὸνἄξιον τῶν κόπων σου Διὰ τοῦτο καὶὁ Ἀπόστολος Παῦλος μὲ τὸ θάρροςτῶν ὑποσχέσεων αὐτῶν λέγειlaquoἘγὼ ἥδιστα ὑπὲρ Χριστοῦ δαπανή-σω καὶ ἐκδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶνψυχῶν ὑμῶνraquo (Β´ Κορ ιβ´ 15) Ἐγὼδέ σὰν πατέρας σας ποὺ εἶμαι μὲὅλην μου τὴν εὐχαρίστησιν θὰ δα-πανήσω διὰ σᾶς χρήματα ἀλλὰ καὶθὰ δαπανηθῶ ὁλόκληρος διὰ τὴνσωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας ἐννοῶντὴν διδασκαλίαν του πρὸς τοὺςεἰδωλολάτρας καὶ τὴν διακονίαντοῦ λόγου Διατὶ αὐτὸς εἶναι λέγειὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος ποὺ οἰκοδο-μεῖ καὶ στηρίζει τὰς Ἐκκλησίας τοῦΘεοῦ καὶ μὲ τὰς πνευματικὰς ὑπο-δείξεις του θεραπεύει ὅλους τοὺςἀνθρώπους καὶ διανέμων εἰς τὸνκαθένα τὸ ὠφέλιμον ὁδηγεῖ τὰςψυχὰς εἰς τὴν αἰώνιον ζωήν laquoΤοῖςπᾶσι γάρ λέγει γέγονα τὰ πάνταἵνα τοὺς πάντας σώσωraquo Αὐτὸς εἶναιτῆς Ἐκκλησίας ὁ καλὸς πανδοχεύςὅλους τοὺς δέχεται καὶ ὅλους τοὺςφροντίζειmiddot δὲν ἀπομακρύνει τὸνπόρνον δὲν ἀπεχθάνεται τὸν εἰδω-λολάτρην κανένα ἄλλον ἀσεβῆ καὶἀκάθαρτον δὲν ἀποδιώκει τοὺς δέ-χεται ὅλους Σὰν ἰατρὸς πλένει τὰςπληγάς τὰς καθαρίζει καὶ τὰς σφογ-γίζει μὲ λουτρὸν ἀναγεννήσεωςΠροσφέρει τοὺς στυπτικοὺς λό-γους ὅπως τὸ κρασί διὰ νὰ μὴ πα-ρασυρώμεθα ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τῆςἀγνοίας μας ἢ τὰς κακίας μας Καὶπάλιν μᾶς θεραπεύει μὲ παράκλησινσὰν μὲ λάδι ἀλείφων τὰς ψυχάςμας Μᾶς λέγει ὁ Ἀπ Παῦλοςbull laquoΠα-ρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς ἀδελφοί διὰτῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ πα-ραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίανζῶσαν ἁγίαν εὐάρεστον τὴν λο-γικὴν λατρείαν ὑμῶνraquo (Ρώμ 12 1)Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν ἀδελφοὶ καὶσᾶς ἐξορκίζω ἐν ὀνόματι τῆς στορ -γῆς καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας ποὺ δει-κνύει εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς νὰ καταστή-σετε καὶ νὰ παρουσιάσετε σὰν ἄλ -λοι ἱερεῖς μὲ θυσιαστήριον τὸν ἑαυ-τόν σας τὰ σώματά σας θυσίανζωντανήν ἁγίαν εὐάρεστον εἰς τὸνΘεόν ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἔτσι τὴνπράγματι ὀρθὴν καὶ πνευματικὴνλατρείαν ἀξίαν τοῦ λογικοῦ σας Ὅ -σοι λοιπὸν εἴμεθα μαθηταὶ τοῦ ἈπΠαύλου ἂς φυλάξωμεν τὰς ἐν -τολὰς τοῦ Χριστοῦmiddot διὰ νὰ μὴ ἐκ πέ-σωμεν τῆς ἐπουρανίου Ἱερουσα-λήμ τὴν πόλιν τοῦ ἀληθινοῦ Θε οῦΚαὶ εἴθε μὲ θεραπευμένα τὰ τραύ-ματα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματόςμας ὑγιεῖς καὶ τέλειοι εἰς τὴν πίστιννὰ παρουσιασθοῦμε ἐνώ πιον τοῦΧριστοῦ σῶοι καὶ θαρραλέοι χωρὶςνὰ μειονεκτοῦμε εἰς κανένα ἀγαθὸνἔργον καὶ νὰ ἀπολαύσωμεν τὴνἀγαθὴν ὑπόσχεσιν εἰς τοὺς οὐρα-νοὺς μὲ τὴν χάριν καὶ φιλανθρωπίαντοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Μαζὶ μὲ Ἐκεῖνον εἰς τὸν Πατέρακαὶ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ἂς εἶναι ἡδόξα τώρα καὶ πάντοτε καὶ εἰς τοὺςαἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν

ἘπίλογοςΔὲν πρέπει νὰ λησμονῶμεν εὐ -

σε βεῖς χριστιανοί ὅτι ὁ Χριστὸς ἦλ -θεν εἰς τὸν κόσμον ὡς Μεσσίας ὡςμεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώ-πωνmiddot τὴν μεσιτείαν δὲ αὐτὴν πρα-γματοποιεῖ ὁ Χριστὸς ὡς ὁ laquoπλησί -ονraquo τοῦ ἀνθρώπου προσφερόμε-νος ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ προσκαλῶναὐτὸν νὰ ἀπαρνηθῆ καὶ νὰ θυσιάσητὴν ἀτομικότητά του διὰ νὰ εἰσέλ-θη εἰς τὴν κοινωνίαν τῶν τέκνωντοῦ Θεοῦ καὶ νὰ εὕρη τὴν ἀληθῆπροσωπικότητά του

Ἡ ἔλευσις τοῦ Χριστοῦ ὡς πλη-σίον καὶ ἡ ὑπ᾽ αὐτοῦ οἰκείωσις τῆςἀνθρωπίνης φύσεως προσκαλοῦντοὺς πιστοὺς νὰ προσεγγίσουν τοὺςσυνανθρώπους των μετὰ τῆς αὐτῆς

ἀγάπης μὲ τὴν ὁποία θὰ προσήγγι-ζον αὐτὸν τὸν Μεσσίαν Χριστόν

laquoἀμὴν λέγω ὑμῖν ἐφ ὅσον ἐποι-ήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶνμου τῶν ἐλαχίστων ἐμοὶ ἐποιήσα-τεhellip ἐφ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶτούτων τῶν ἐλαχίστων οὐδὲ ἐμοὶἐποιήσατεraquo (Ματθ 25 40ndash45)

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγοςὁμιλῶν περὶ τῶν πτωχῶν καὶ θε-ωρῶν εἰς τὸ πρόσ ωπον αὐτῶν τὸνἴδιον τὸν Χριστὸν λέγει τὰ ἑξῆςlaquoἝως ἐστὶ καιρός Χριστὸν ἐπισκε-ψώμεθα Χριστὸν θεραπεύσωμενΧριστὸν θρέψωμεν Χριστὸν ἐνδύ-σωμεν Χριστὸν συναγάγωμεν Χρι -στὸν τιμήσωμενhellipraquo (Περὶ φιλοπτω-χείας PG 35 909) Ὁ δὲ ἀββᾶς Ἀ -πολλὼς ἀναφερόμενος εἰς τὸν τρ ό -πον ὑποδοχῆς τῶν μοναχῶν παρα-τηρεῖ laquoὅτι δεῖ ἐρχομένους τοὺςἀδελφοὺς προσκυνεῖνmiddot οὐ γὰρ αὐ -τούς ἀλλὰ τὸν Θεὸν προσκυνοῦ -μενmiddot εἶδες γάρ φησί τὸν ἀδελφόνσου εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σουraquoἈποφθέγματα Ἁγίων Γερόντων(PG 65 136 καὶ Πρβλ Γεν 18 2)

(Ὁποία ἀντίθεσις μὲ τὸ τοῦ ἀθέ-ου Σάρτρ laquoὁ πλησίον ἡ κόλασιςraquo)

Ἡ πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη πρέ-πει πάντοτε νὰ ἔχη συγκεκριμένονπρόσωπον Πλησίον διὰ τὸν Χρι-στιανὸν εἶναι ὁ συγκεκριμένοςἄνθρωπος καὶ ὄχι ἡ ἀφηρημένηἔννοια τοῦ ἀνθρώπου ἢ τῆς ἀνθρω-πότητος Ἡ δὲ ἀγάπη πρὸς τὸν Θε-όν ὡς ἀγάπη πρὸς τὸ ἀρχέτυπονκαθιστᾶ πραγματικὴν καὶ τὴν ἀγά-πην πρὸς τὴν εἰκόνα του τὸν ἄν -θρωπον Ὅπως γράφει κάποιος laquoἐνὀνόματι τοῦ μεγαλείου τοῦ ὑπερ -ανθρώπου ἐν ὀνόματι τῆς εὐτυχί -ας τῆς ἀνθρωπότητος τοῦ ἀπωτέ-ρου μέλλοντος ἐν ὀνόματι τῆςπαγκοσμίου ὑλιστικῆς καὶ ἀθέουἐπαναστάσεως ἐν ὀνόματι τῆς ἀ -πε ριορίστου ἐλευθερίας τοῦ ἑνὸςἢ τῆς ἀπεριορίστου ἰσότητος πάν-των γίνεται ἐπιτρεπτὸν νὰ βασανί-ζεται ἢ νὰ φονεύεται ὁ ἄνθρωπος ἢἡ ἀνθρωπίνη ὁμάς νὰ μεταβάλλε-ται κάθε ὕπαρξις εἰς ἁπλοῦν μέσονπρὸς ἐξυπηρέτησιν μεγάλου laquoἰδε-ώδουςraquo ἢ ὑψηλοῦ σκοποῦ Τὰ πάν-τα γίνονται ἐπιτρεπτὰ ἐν ὀνόματιτῆς ἀπεριορίστου ἐλευθερίας τοῦὑπερανθρώπου (ἄκρατος ἀτομο-κρατία) ἢ ἐν ὀνόματι τῆς ἀπεριορί-στου ἰσότητος τῆς ἀνθρωπότητος(ἄκρατος κολλεκτιβισμός)raquo Ἀγα -πῶν ὁ πιστὸς τὸν συνάνθρωπόν τουἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ δὲν προ-βαίνει εἰς διακρίσεις ἀλλ᾽ ἀγαπᾶἀδιακρίτως Ὁ ἀββᾶς Ἰσαὰκ ὁ Σύ-ρος γράφει Σημεῖον τῆς καθαρό-τητος τῆς καρδίας εἶναι laquoὅταν πάν-τας ἀνθρώπους καλοὺς θεωρῆ καὶοὐ φαίνηταί τις αὐτῷ ἀκάθαρτοςκαὶ βέβηλοςraquo (Λόγος 85 σελ 341)

Ἡ ἀναγνώρισις τῆς ἐλευθερίαςκαὶ τῆς ἰσότητος τῶν ἀνθρώπων ἔ -χει πραγματικὸν νόημα καὶ περιεχό-μενον μόνον ἐν Χριστῷ Βεβαίωςκαὶ οἱ μὴ ἐξαρτῶντες τὴν ζωήν τωνἐκ τοῦ Χριστοῦ ὁμιλοῦν σήμερονκατʼ ἐπίδρασιν τῆς μακρᾶς χριστια-νικῆς παραδόσεως περὶ ἐλευθερίαςἰσότητος καὶ ἀδελφοσύνης τῶνἀνθρώπων Ὅλα αὐτὰ ὅμως προ-βαλ λόμενα ἄνευ τοῦ θεμελίου τῆςπίστεως εἰς τὸν Χριστὸν παραμέ-νουν μετέωρα Τὸ πρῶτον ἄρ θροντῆς Γαλλικῆς διακηρύξεως τῶν δι-καιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦπολίτου λέγει ὅτι laquoοἱ ἄν θρωποιγεννῶνται καὶ παραμένουν ἐλεύθε-ροι καὶ ἴσοι κατὰ τὰ δικαιώματαraquo

Τὰ αὐτὰ περίπου ἐπαναλαμβά-νονται εἰς τὸ πρῶτον ἄρθρον τῆςΔιακηρύξεως τῶν δικαιωμάτων τοῦἀνθρώπου τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἡνω-μένων Ἐθνῶν ὡς καὶ εἰς τὰ συν-θήματα τῶν διαφόρων κοινωνικῶνμεταρρυθμιστῶν Ἀλλὰ οἱ ἄνθρω-ποι δὲν γεννῶνται ἴσοι οὔτε ἐξ ἴσουἐλεύθεροι εἰς τὰ διάφορα σημεῖατῆς γῆς Πῶς λοιπὸν θὰ ἠδύναντονὰ παραμείνουν ἴσοι καὶ ἐλεύθεροιΜεταξὺ τῶν ἀνθρώπων διακρίνο-μεν σοφοὺς καὶ ἀγραμμάτους ὑγι -εῖς καὶ ἀσθενεῖς ρωμαλέους καὶἀδυνάτους εὐφυεῖς καὶ ἠλιθίουςἱκανοὺς καὶ ἀνικάνους πολίταςἀνεπτυγμένων καὶ πολίτας ὑπανα-πτύκτων χωρῶν πολίτας φιλελευ-θέρων καὶ πολίτας τυραννικῶν κα-θεστώτων κοκ Πῶς λοιπὸν εἶναιδυνατὸν θὰ θεωρηθοῦν οὗτοι ἴσοιἐπὶ τῇ βάσει ἐνδοκοσμικῶν κριτη-ρίων Μόνον ἐντός τοῦ Χριστιανι-σμοῦ ὅπου καταργεῖται οἱαδήποτεἀνθρωπίνη καύ χησις καὶ ἐκτιμᾶταιὁ ἄνθρωπος ἐκ τῆς ἀξίας τὴν ὁποί-αν λαμβάνει ἐκ Θεοῦ (Α´ Κόρ 1 29ndash30) εἶναι δυνατὴ ἡ τοιαύτη θεώρη-σις τοῦ ἀν θρώπου Ὁ χριστιανὸςὡς ἄνθρωπος καὶ ὡς μέλος τοῦ σώ-ματος τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐπιτρέπεταινὰ θεωρῆ τὸν ἑαυτόν του ξένονπρὸς τὰς ἐπιτυχίας ἢ τὰς ἀποτυ-χίας τὰς ἀρετὰς ἢ τὰς ἁμαρτίαςτῶν ἄλλων

Ἡ ἀγάπη τοῦ χριστιανοῦ δὲν ἀ -ναφέρεται μόνον πρὸς τοὺς πι-στούς ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἀπί-στους Κατὰ τὸν Ἱερὸν Χρυσόστο-μον ἐὰν οἱ χριστιανοὶ ἦσαν πράγ-ματι πιστοί δὲν θὰ ὑπῆρχαν ἄπιστοιεἰς τὸν κόσμον Οἱ χριστιανοὶ ἔ -χουν θείαν ἀποστο λὴν ἐντὸς τοῦκόσμου Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμενὅτι ἡ θέσις τῶν χρι στιανῶν ἐντὸςτοῦ κόσμου εἶναι ἀνάλογος πρὸςτὴν θέσιν τῶν ἱερέων ἐντὸς τῆςἘκκλησίας Ὅπως οἱ ἱερεῖς εἶναιὑπεύθυνοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ διὰτὴν σωτηρίαν τῶν πιστῶν οὕτω καὶοἱ πιστοί ὡς laquoβασίλειον ἱεράτευ-μαraquo (Α´ Πετρ 2 5 καὶ 9) εἶναι ὑπεύ-θυνοι ἔναντι τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν σω-τηρίαν τοῦ κόσμου Τὸ ἔργον τοῦΧρι στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θε οῦκαὶ ἀνθρώπων συνεχίζεται ἐντόςτῆς Ἐκκλησίας ἡ ὁποία εἶναι τὸσῶ μα Του Λησμονῶν ὁ πιστὸς τὴνφανέρωσιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ πρό-σωπον τοῦ ἀδελφοῦ του λησμονεῖκατ᾽ οὐσίαν τὴν φανέρωσιν τοῦ Χρι-στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θεοῦ καὶἀν θρώπων

Ὁμιλία εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΠΟΕ Κάνιγγος 10 (81176)

ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΛΟΥΚΑ (Κεφ Ι´ 25ndash37)

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΟΥ

(Ὁ Χριστιανὸς καὶ ὁ πλησίον)

Τοῦ μακαριστοῦ ἈρχιμανδρίτουΜάρκου Κ Μανώλη

Μόλις ἐκυκλοφορήθηΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

ΤΣΕΠΗΣ ΤΗΣ ΠΟΕτοῦ ἔτους 2013

Τό Ἡμερολόγιον τῆς laquoΠα-νελληνίου Ὀρ θοδόξου Ἑνώσε-ωςraquo τοῦ ἔτους 2013 μὲ θέμαlaquoἩ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Νέα ΤάξιςΠραγμάτωνraquo ἀποκαλύπτει τὶἐπιδιώκουν οἱ laquoὑποψήφιοι κο-σμοκράτορεςraquo μὲ τὴν παγ κο-σμιοποίησιν τὴν Νέαν Ἐ ποχήντὸν Οἰκουμενισμόν τοὺς δια-θρησκειακοὺς διαλόγους κλπκαὶ πῶς τοὺς ἀντιμετωπίζει ἡἘκκλησία μας

Ἡμερολόγιον ἔγχρωμον κα-λαίσθητον λίαν ἀπαραίτητονδιά κάθε Χριστιανόν

Τιμᾶται 1 εὐρώ

laquoἹστοριογραφία καὶ πηγὲς γιὰτὴν ἑρμηνεία τῆς Ἐπανάστασηςτοῦ 1821raquo ἦταν τὸ θέμα τοῦ Α΄ Διε-θνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου τὸ ὁποῖο ὀργάνωσε στὶς 12 καὶ 13Ὀκτωβρίου ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἡ ΕἰδικὴΣυνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ΠολιτιστικῆςΤαυτότητος καὶ ὁ Πρόεδρός τηςΜητροπολίτης Δημητριάδος κ Ἰ -γνάτιος ἔχουν ἀναλάβει τὴ διοργά-νωση δέκα συνεδρίων μέχρι τὸ2021 ὁπότε καὶ συμπληρώνονται200 χρόνια ἀπὸ τὴν ἘθνεγερσίαΚάθε χρόνο τὸ Συνέδριο θὰ ἔχειδιαφορετικὴ θεματολογία καὶ οἱεἰσηγήσεις θὰ ἐκδίδονται σὲ τόμοΜὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ Ἐκκλησία μαςθέλει νὰ δείξει τὸν σεβασμό τηςπρὸς τοὺς ἥρωες καὶ τοὺς μάρτυ-ρες ποὺ προετοίμασαν τὸν ξεση-κωμὸ καὶ νὰ προβάλει τὴν ἰδιαίτερησημασία ποὺ ἀποδίδει στὸν ἑορ-τασμὸ τῶν διακοσίων ἐτῶν Ἐπι-πλέον ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δί-νει τὸ βῆμα γιὰ νὰ ἀκουσθοῦν ψύ-χραιμες φωνὲς καὶ τεκμηριωμένεςἀπόψεις ὥστε νὰ ἀντικρουσθεῖ ἡἱστορικὴ παραπληροφόρηση ποὺἐπιχειρεῖται ἀπὸ ὁρισμένα σχολικὰβιβλία καὶ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές

Πάντως στὸ συγκεκριμένο συνέ-δριο μίλησαν ἐπιστήμονες ποὺ δὲνσυμφωνοῦσαν κατʼ ἀνάγκην 100μεταξύ τους Ἡ Ἐκκλησία δὲν φο -βᾶται τὴν ποικιλία τῶν ἀπόψεων καὶἐνθαρρύνει τὸν καλοπροαίρετοδιά λογο βάσει τῶν πηγῶν Ἀντιθέ-τως σὲ συνέδρια ἐκσυγχρονιστῶνκαὶ ἐθνο-αποδομητῶν ἱστορικῶνοὐδέποτε καλοῦνται νὰ μιλήσουνὅσοι τονίζουν τὸν ρόλο τῆς Ὀρθό-δοξης Ἐκκλησίας καὶ τὴ συμβολὴτῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσηςστὴ διαχρονικὴ συνέχεια τοῦ Ἔ -θνους Αὐτοὶ ποὺ προβάλλονταισὰν οἱ laquoπροοδευτικοίraquo τοῦ τόπουμας ἀποδεικνύονται μερικὲς φορὲςοἱ μεγαλύτεροι ἐχθροί τοῦ δημο-κρατικοῦ διαλόγου

Ἀπὸ ὅσα ἐλέχθησαν κατὰ τὸ διή-μερο στὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆς ἹΜονῆς Πεντέλης θεωρῶ πιὸ σημαν-τικὸ τὸ πόρισμα πολλῶν εἰσηγητῶνὅτι κακῶς θεωρεῖται ἡ Ἑλ ληνικὴἘπανάσταση ὡς πνευματικὸ τέκνοτοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Διαφωτισμοῦ καὶτῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως Ἡ κα-θηγήτρια Μαρία Μαντουβάλου κα-τέδειξε μὲ πολλὰ κείμενα τοῦ 18ουαἰῶνος ὅτι ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάστασηεἶχε πάμπολλες σκοτεινὲς πτυχές

ὅπως τρομοκρατία βασανιστήριαφόνους ἀθώων ἄρνηση τοῦ Χριστι -ανισμοῦ κἄ ὥ στε δὲν θὰ μποροῦσενὰ ἐμπνεύσει τοὺς ὈρθοδόξουςἝλληνες ποὺ ἀγωνίσθηκαν μὲ τὰἰδανικὰ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρί-δος Ἡ ἴδια διάβασε τμῆμα μιᾶς ὁμι-λίας τοῦ μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦρήτορος τοῦ 1821 τοῦ ΠρωτοπρΚων νου Οἰκονόμου ἐξ Οἰκονόμωνὁ ὁποῖος κατακεραυνώνει τὰ ἰδα-νικὰ τῆς Γαλλικῆς ἘπαναστάσεωςΘύμισε ἐπίσης ὅτι οἱ πρόγονοί μαςεἶχαν ἐξεγερθεῖ ἄπειρες φορὲς με -τὰ τὸ 1453 καὶ δὲν περίμεναν τὴΓαλ λικὴ Ἐπανάσταση γιὰ νὰ μά-θουν νὰ ἐπαναστατοῦν

Ὁ καθηγητὴς Ἀπόστολος Διαμα ν - τής ὑπογράμμισε εὔστοχα ὅτι δὲνθὰ μποροῦσε ὁ Εὐρωπαϊκὸς Διαφω-τισμὸς νὰ ἀποτελέσει τὸ ἰδεολογικὸθεμέλιο τοῦ 1821 διότι ὅ ταν ξέσπα-σε ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση ἡ Εὐ -ρώπη εἶχε ἀρχίσει νὰ τὸν ἀπορρίπτεικαὶ νὰ δέχεται τὸ ρεῦμα τοῦ ἰδεαλι-σμοῦ τὸ ὁποῖο προβάλλει τὴν ἰδέατοῦ Ἔθνους Οἱ Ἕλληνες εἶπεἀγωνίσθηκαν μὲ ἕνα μυστικὸ αἴσθη-μα πατρίδος συν δεδεμένο μὲ τὴχριστιανικὴ πίστη τους

Ὁ συγγραφέας ἱστορικῶν μελε-τημάτων Γιῶργος Καραμπελιᾶςἀπέ δειξε ὅτι δὲν θὰ μποροῦσε ὁΔιαφωτισμὸς νὰ εἶναι ἡ ρίζα τοῦ1821 διότι κορυφαῖοι ἐκπρόσωποίτου ὅπως ὁ Μοντεσκιέ ἔγραφανκείμενα ὑπὲρ τῆς διατηρήσεως τῆςἀκεραιότητας τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐ -τοκρατορίας Αὐτὸ τότε ἐπέβαλαντὰ ἐμπορικὰ συμφέροντα τῆς Γαλ-λίας Τόνισε δὲ ὅτι ἀκόμη καὶ ὁ Ρή-γας Βελεστινλῆς ὁ ὁποῖος πρά-γματι μελέτησε τὰ κείμενα τῶν Εὐ -ρωπαίων Διαφωτιστῶν εἶχε καὶ ἄλ -λες πηγὲς ἐμπνεύσεως βασισμέ-νες στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση ὉΚαραμπελιᾶς μίλησε ἐκτενῶς γιὰτὴ διαστροφὴ ἱστορικῶν γεγονό-των ποὺ κάνουν ὁρισμένοι laquoἐκσυγ-χρονιστὲςraquo ἱστορικοὶ καὶ ἔδωσε τὸἑξῆς παράδειγμα Ἐνῶ ὅλοι δέχον-ται ὅτι ὁ Ρήγας ἐξέδωσε τοὺς χρη-σμοὺς τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo ἕναἔργο τοῦ Θεόκλητου Πολυειδῆποὺ ἀφύπνιζε τοὺς ὑπόδουλουςἝλληνες σὲ βιβλίο γιὰ τὸν Ρήγαποὺ ἐξέδωσε ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλή-νων ὁ ἐπιμελητὴς ἀποσιωπᾶ τὴνἔκδοση τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo προ-φανῶς διότι ἐνοχλοῦν οἱ Ὀρθόδο-ξες καταβολὲς τοῦ ἐθνομάρτυραἈλλὰ θὰ ἐπανέλθουμε

ΕΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Τοῦ κ Κων Χολέβα Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος

ΣΕΒ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΝΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ laquoΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑraquo

ΩΦΕΛΗΘΩΜΕΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΣ ΩΣ ΛΑΟΣΝέαν ἐπίθεσιν ἐναντίον χρηματιστῶν καί τοκογλύφων

Ἐπίθεσιν εἰς τούς χρηματιστάςκαί τούς τοκογλύφους ἐξαπέλυσενὁ Σεβ Μητροπολίτης Φθιώτιδος κΝικόλαος ἐπειδή οὗτοι εἶναι ὑπεύ-θυνοι διά τήν οἰκονομικήν laquoβαρυ-χειμωνιάraquo τήν ὁποίαν διέρχεται ἡΧώρα μας Ταυτοχρόνως καλεῖ εἰςἑνότητα καί εἰς συνοχήν τῶν ἰδα-νικῶν διότι ἡ πολιτική καί οἰκονομι-κή laquoβαρυχειμωνιάraquo θά εἶναι πολύχειροτέρα ἀπό αὐτήν τῆς φύσεωςΤό πλῆρες κείμενον τῆς δηλώσεωςὡς ἀνεκοινώθη ὑπό τῆς Ἱ Μητρο-πόλεως ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἈσφαλῶς δέν πρόκειται γιά τήνἐποχή τοῦ χειμῶνος μέ τίς χαμηλέςθερμοκρασίες πού συνδυάζονταιμέ βροχές καταιγίδες καί χιόνιἀλλά γιά τήν βαρυχειμωνιά τῶνψυχῶν πού εἶναι πολύ χειρότερηἀπό τόν χειμώνα τοῦ περιβάλλον-τος Ὅλα αὐτά πού συμβαίνουντήν τελευταία αὐτή περίοδο στήνπατρίδα μας προμηνύουν πρωτο-φανῆ καί ἀνυπόφορο πνευματικόκαί κοινωνικό χειμώνα ὁ ὁποῖοςδέν ἀντιμετωπίζεται εὔκολα Ἡ κοι-νωνία μας ὁδηγεῖται σέ μεγάλεςπεριπέτειες ἐάν δέν ἐφοδιασθεῖ μέαὐτά πού χρειάζονται γιά τήν ἀντι-μετώπιση τῆς ἄγριας καταιγίδαςΤό χειρότερο εἶναι ὅτι ὁ λαός μαςἐν ὄψει τῶν κινδύνων δέν ἔχει κι-νητοποιήσει τούς ἐσωτερικούς καί

ψυχικούς του μηχανισμούς ἀλλάἔχει περιπέσει σέ μιά κατάστασηἔντονης συναισθηματικῆς ψυχρό-τητος πού τόν ἔχει ὁδηγήσει μοι-ραῖα στήν κατάθλιψη

Ἡ βαρυχειμωνιά αὐτή εἴτε εἶναιμεθοδευμένη ἀπό τούς χρηματι-στές καί τοκογλύφους εἴτε εἶναιφυσικό ἐπακόλουθο τῆς ἀσωτείαςμας ἀπό τήν ὁποία προκλήθηκε ἡοἰ κονομική κρίση δέν θά εἶναι μόνι-μη κατάσταση Θά περάσει ὅπωςπερνάει κάθε χειμώνας ὅσο βαρύςκι ἄν εἶναι Χρέος μας εἶναι νά προ-ε τοιμασθοῦμε κατάλληλα μέ ψυχι-κά ἀποθέματα ὑπομονῆς καί καρτε-ρί ας Νά θερμάνουμε τίς ψυχές μαςμέ τήν θέρμη τῆς ἀγάπης καί τῆςἀδελφοσύνης Νά ἀνασυγκροτήσου -με τούς πνευματικούς δεσμούς πούσφυρηλατοῦν τόν χαρακτήρα μας

Νά διατηρήσουμε τήν ἑνότητακαί τήν συνοχή τῶν ἰδανικῶν μαςΝά προγραμματίσουμε τή ζωή μαςπιό λογικά καί πιό ὑπεύθυνα

Κάθε χειμώνας μπορεῖ νά βάζειτόν ἄνθρωπο σέ δοκιμασία λόγῳτῶν κακῶν καιρικῶν συνθηκῶνἀλλά καί σέ πολλά εἶναι εὐεργετι-κός γιά ὁλόκληρο τό οἰκοσύστημα

Ποιός ξέρει Ἴσως κι᾽ αὐτή ἡ βα-ρυχειμωνιά νά ἀποβεῖ φιλοσοφίαςμήτηρ καί εὐεργετική γιά τό μέλ-λον τοῦ λαοῦ μας καί τῆς ἱστορίαςμαςraquo

Τό ἱστολόγιον laquokatanixisblog-spotgrraquo κατεχώρησε παρατηρή-σεις ἐπί ἀνακοινώσεως τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεως Κηφισίας Ἀμα-ρουσίου καί Ὠρωποῦ διά τόν πρό-σωπον τοῦ ἀναδόχου εἰς τό Ἱ Μυ-στήριον τοῦ Βαπτίσματος ἡὁποία ἐδημοσιεύθη εἰς τόνlaquoΟΤraquo τήν 3ην Αὐγούστου 2012Αἱ παρατηρήσεις ἔχουν ὡς ἀκο-λούθως

laquoΣὲ πρόσφατο ἄρθρο τῆς ldquoκατά-νυξηςrdquo ποὺ ἀποτελεῖ ἀναδημοσίευ-ση ἀπὸ τὸν ldquoΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟrdquoτῆς 382012 διαβάζουμε τὴν ἐγκύ-κλιο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπο-λίτου Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶὨρωποῦ κ Κυρίλλου διὰ τὸ πρό-σωπον τοῦ Ἀναδόχου εἰς τὸ Μυ-στήριον τοῦ βαπτίσματος

Κατόπιν ἀποριῶν καὶ παρατηρή-σεων ἀρκετῶν ἐπισκεπτῶν τῆς ldquoκα-τάνυξηςrdquo σᾶς ἐνημερώνουμε πὼςἡ ἐπίμαχη φράση τῆς ἐγκυκλίουldquoΔΕΝ ὑφίσταται κώλυμα συνάψεωςγάμου μεταξὺ ἀναδεκτῶν βαπτι-σμένων ἀπὸ τὸν ἴδιο ἀνάδοχοrdquo ἡὁποία προκάλλεσαι τὶς ἐνστάσειςσας ὄντως δὲν συμφωνεῖ μὲ τὸἹερὸ Πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας μαςκαὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες

Στὸ Ἱερὸ Πηδάλιο διαβάζουμετὴν ἑξῆς ξεκάθαρη καὶ ἀποκρυ-σταλλωμένη θέση ldquoἈνίσως δὲ δύωπαιδία ἀρσενικὸν καὶ θηλυκόν μὴἔχοντα συγγένειαν σαρκικήν βα-πτισθοῦν ἀπὸ ἕνα ἀνάδοχον ταῦταδὲν παίρνονται (σημ ἱστ δὲν παν-τρεύονται) διατὶ εἶναι ἀδελφοὶπνευματικοί κατὰ τὸν ἁγιώτατονΣισίννιον καὶ β΄ βαθμοῦrdquo (Ἱερὸν Πη-δάλιον ἔκδ Βασ ΡηγοπούλουΚεφ η΄ Περὶ τῆς ἐκ τοῦ Ἁγ Βαπτί-σματος Συγγενείας σελ 753)

Κατὰ τὴν ταπεινή μας ἄποψη ἡεὐλογημένη καὶ πρακτικὴ συνήθειαπολλῶν Χριστιανῶν νὰ γίνεται ἀνά-δοχος κάποιος βαπτίζοντας μόνοἀγόρια ἢ μόνο κορίτσια ἀποτελεῖἀσφαλέστατη ὁδὸ διὰ νὰ φυλάξου-με τὸν Κανόνα αὐτὸ τῶν Ἁγίων Πα-τέρων

Παρατηρήσεις ἐπί ἀνακοινώσεωςτῆς Ἱ Μητροπόλεως Κηφισίαςδιά τό πρόσωπον τοῦ ἀναδόχου

εἰς τό Ἱ Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφείου τῆς Ἱ Μ Ἁγ Ἰωάννου Μακρυνοῦ

ΕΚΚΛΗΣΙΣΠαρακαλεῖται θερμῶς ὅποι-

ος ἐκ τῶν εὐλαβῶν χριστιανῶνἐπιθυμεῖ νά προσφέρη δωρεάντόμους ἀπό τήν σειράν laquoἍπαν-τα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυ-σοστόμουraquo Ἐκδόσεις Μερετά-κη νά ἐπικοινωνήση μέ τό τη-λέφωνον 2108134951

Σελὶς 6η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

L

Ὁ Ἅ γ ι ο ςΚ ω ν σ τ α ν τ ῖ ν ο ς

ὁ Ὑ δ ρ α ῖ ο ς

Τὴν 14ην Νοεμβρίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κων-σταντίνου τοῦ Ὑδραίουπολιούχου τῆς Ὕδρας

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφεί-ου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίωνΠάντων Σπέτσες

L

Η ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ ΝΙΚΟΛΑΟΥΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΝ ΤΩΝ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ

ΑΡΧΙΜ π ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ(1886-1983)

῾Ο Μεσενικολίτης laquoὙπουργός ᾽Εξωτερικῶνraquoτῆς ῾Αγιωνύμου ΠολιτείαςΤοῦ κ Γεωργίου Θ Μηλίτση διδασκάλου

ΑΙ ΒΑΣΙΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥτῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἀπὸτοὺς Φράγκους ἄρχισαν νὰ εἰσά-γωνται σὲ αὐτὸ οἱ πρῶτες δογμα-τικὲς διαφορὲς καὶ μὲ τὴν πάροδοτοῦ χρόνου προστέθηκαν καὶ ἄλ -λες Στὸ θέμα αὐτὸ ἔχουν γρα φῆτὰ κατάλληλα στὴν πρώτη ἑνότητατοῦ βιβλίου καὶ στὸ ὑποκεφάλαιοlaquoΑὐγουστῖνος ndash Θωμᾶς Ἀκινάτηςraquo

Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Παλαιᾶς Ρώ-μης παρὰ τὶς μικρὲς καὶ μὴ οὐσια-στικὲς διαφορές εἶχαν πάντοτεκοινωνία μὲ τοὺς Ἐπισκόπους τῆςΝέας Ρώμης καὶ τοὺς Ἐπισκόπουςτῆς Ἀνατολῆς μέχρι τὸ 1009ndash1014μΧ ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ κατέλα-βαν τὸν θρόνο τῆς Παλαιᾶς Ρώμηςοἱ Φράγκοι Ἐπίσκοποι Μέχρι τὸ1009 οἱ Πάπες τῆς Ρώμης καὶ οἱ Πα-τριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλε-ως ἦσαν ἑνωμένοι στὸν κοινὸ ἀγώ-να ἐναντίον τῶν Φράγκων Ἡγεμό-νων καὶ Ἐπισκόπων ἀλλὰ καὶ τῶνκατὰ καιροὺς αἱρετικῶν

Τὸ φιλιόκβεΟἱ Φράγκοι στὴν Σύνοδο τῆς

Φραγκφούρτης τὸ 794 μΧ κατεδί-κασαν τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ τὴν τιμητικὴπροσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνωνἘπίσης τὸ 809 οἱ Φράγκοι εἰσήγα-γαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τὸFilioque τὴν διδασκαλία δηλαδὴπερὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἉγίουΠνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκτοῦ Υἱοῦ Αὐτὴν τὴν εἰσαγωγὴ κα-τεδίκασε τότε καὶ ὁ ὀρθόδοξος Πά-πας τῆς Ρώμης Στὴν Σύν οδο τῆςΚωνσταντινουπόλεως τὸ 879ndash880μΧ ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου στὴνὁποία συμμετεῖχαν καὶ ἐκπρόσωποιτοῦ ὀρθοδόξου Πάπα τῆς Ρώμηςκατεδίκασαν ὅσους εἶχαν καταδι-κάσει τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ ὅσους προσ -έθεσαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεωςτὸ Filioque Ὅμως γιὰ πρώτη φορὰὁ Φράγκος Πάπας Σέργιος Δ´ τὸ1009 μΧ στὴν ἐνθρονιστήρια ἐπι-στολή του προσέθεσε στὸ Σύμβο-λο τῆς Πίστεως τὸ Filioque καὶ ὁ Πά-πας Βενέδικτος Η´ τὸ 1014 μΧεἰσήγαγε τὸ Πιστεύω μὲ τὸ Filioqueστὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας ὁπό-τε ὁ Πάπας διεγράφη ἀπὸ τὰ δίπτυ-χα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Ἡ μεγάλη διαφοράἩ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῆς

Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦΠαπισμοῦ βρίσκεται στὴν διδασκα-λία περὶ τῆς ἀκτίστου οὐσίας καὶἀκτίστου ἐνεργείας τοῦ ΘεοῦἘνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι πιστεύουμε ὅτιὁ Θεὸς ἔχει ἄκτιστη οὐσία καὶ ἄκτι-στη ἐνέργεια καὶ ὅτι ὁ Θεὸς ἔρχε-ται σὲ κοινωνία μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν ἄκτιστη ἐνέρ-γειά Του ἐν τούτοις οἱ Παπικοὶ πι-στεύουν ὅτι στὸν Θεὸ ἡ ἄκτιστηοὐσία ταυτίζεται μὲ τὴν ἄκτιστη ἐ -νέργειά Του (actus purus) καὶ ὅτι ὁΘε ὸς ἐπικοινωνεῖ μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο διὰ τῶν κτιστῶν ἐ νε ρ -γειῶν Του δηλαδὴ ἰσχυρίζονται ὅτιστὸν Θεὸ ὑπάρχουν καὶ κτιστὲςἐνέργειες Ὁπότε ἡ Χάρη τοῦ Θε -οῦ διὰ τῆς ὁποίας ἁγιάζεται ὁ ἄν -θρωπος θεωρεῖται ὡς κτιστὴ ἐ νέρ- γεια Ἀλλὰ ἔτσι δὲν μπορεῖ νὰ ἁγια -σθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀφοῦ στὰ Μυ στή-ρια ἐνεργεῖ ἡ laquoκτιστὴ χάρηraquo

Αὐτὸ ὅμως ἔχει καὶ ἐκκλησια-στικὲς συνέπειες Ἀφοῦ ἡ χάρη μὲτὴν ὁποία ὁ Θεὸς ἔρχεται σὲ ἐπι-κοινωνία μὲ τὸν κόσμο εἶναι κτι-στή καὶ ἡ κτιστὴ χάρη ἐνεργεῖ στὰΜυστήρια συνεπάγεται ὅτι τὸ τε-λούμενο ἀπὸ αὐτοὺς Μυστήριοτῆς θείας Εὐχαριστίας δὲν εἶναιΜυστήριο καὶ δὲν ὑπάρχει μετα-βολὴ τοῦ ἄρτου καὶ οἴνου σὲ Σῶμακαὶ Αἷμα Χριστοῦ Διότι πῶς εἶναιδυνατὸν ἡ κτιστὴ χάρη νὰ μετα-βάλλη τὸ κτιστὸ σὲ ἄκτιστο Αὐτὸςεἶναι ἕνας ἐπιπρόσθετος λόγος γιὰτὸν ὁποῖο δὲν μποροῦμε νὰ ἔχου-με κοινωνία μὲ τοὺς ΛατίνουςΑὐτὸ βέβαια συμβαίνει καὶ μὲ ὅλατὰ κατ᾽ αὐτοὺς Μυστήρια ὅπως τὸΒάπτισμα τὸ Χρίσμα κλπ

Ὅλαι αἱ διαφοραίἈπὸ αὐτὴν τὴν βασικὴ διδασκα-

λία (actus purus) προέρχεται ἡ δι-δασκαλία περὶ ἐκπορεύσεως τοῦἉγίου Πνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸςκαὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ καθαρτήριοπῦρ τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κλπποὺ ἔγιναν κατὰ καιροὺς ἀντικεί-μενα θεολογικῶν διαλόγων ἤτοι

mdash Τὸ Filioque ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦ -μα ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶτὸν Υἱὸ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μειώνε-ται ἡ μοναρχία τοῦ Πατρός νὰ κα-ταργῆται ἡ τέλεια ἰσότητα τῶν προ-σώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος νὰ μειώ -νεται ὁ Υἱὸς κατὰ τὴν ἰδιότητά Τουνὰ γεννᾶ ἐὰν ὑπάρχει ἑνότητα με-ταξὺ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ νὰ ὑποτιμᾶ -ται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς μὴ ἰσοδύ-ναμο καὶ ὁμόδοξο μὲ τὰ ἄλλα πρό-σωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀφοῦ πα-ρουσιάζεται ὡσεὶ ldquoπρόσωπο στεῖ ροrdquo

ndash Ἡ χρησιμοποίηση ἀζύμου ἄρ -του στὴν θεία Εὐχαριστία ἀπὸ τοὺςΔυτικούς ποὺ παραβαίνει τὸν τρό-πο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Χριστὸς ἐτέλε-σε τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο

ndash Ὁ καθαγιασμὸς τῶν ldquoτιμίωνδώρωνrdquo ποὺ γίνεται ὄχι μὲ τὴν ἐπί-κληση στὸν Πατέρα νὰ ἀποστείλειτὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀλλὰ μὲ τὴν ἀπαγ-γελία τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τοῦΧριστοῦ ldquoλάβετε φάγετε πίετε ἐξαὐτοῦ πάντεςrdquo

ndash Ἡ ἄποψη ὅτι ἡ σταυρικὴ θυσίατοῦ Χριστοῦ ἐξιλέωσε τὴν θεία δι-καιοσύνη ποὺ παρουσιάζει τὸνΘεὸ Πατέρα ὡς φεουδάρχη καὶ πα-ραθεωρεῖ τὴν Ἀνάσταση

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ldquoπερισσευ -ούσης ἀξιομισθίαςrdquo τοῦ Χριστοῦκαὶ τῶν Ἁγίων ποὺ τὴν διαχειρίζε-ται ὁ Πάπας

ndash Ὁ χωρισμὸς καὶ ἡ διάσπαση με-ταξὺ τῶν μυστηρίων ΒαπτίσματοςΧρίσματος καὶ θείας Εὐχαριστίας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τῆς κληρο-νομήσεως τῆς ἐνοχῆς τοῦ προπα-τορικοῦ ἁμαρτήματος

ndash Οἱ λειτουργικὲς καινοτομίες σὲὅλα τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας(Βάπτισμα Χρίσμα ἹερωσύνηἘξομολόγηση Γάμος Εὐχέλαιο)

ndash Ἡ μὴ μετάληψη τῶν λαϊκῶνἀπὸ τὸ ldquoΑἷμαrdquo τοῦ Χριστοῦ

ndash Τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κατὰ τὸὁποῖο ὁ Πάπας εἶναι ldquoὁ episcopusepiscoporum καὶ ἡ πηγὴ τῆς ἱερα-τικῆς καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξου-σίας εἶναι ἡ ἀλάθητος κεφαλὴ καὶὁ Καθηγεμὼν τῆς Ἐκκλησίας κυ-βερνῶν αὐτὴν μοναρχικῶς ὡς το-ποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆςγῆςrdquo (Ἰ Καρμίρης) Μὲ αὐτὴν τὴνἔννοια ὁ Πάπας θεωρεῖ τὸν ἑαυτότου διάδοχο τοῦ Ἀποστόλου Πέ-τρου στὸν ὁποῖον ὑποτάσσονται οἱἄλλοι Ἀπόστολοι ἀκόμη καὶ ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος

ndash Ἡ μὴ ὕπαρξη συλλειτουργίαςκατὰ τὶς λατρευτικὲς πράξεις

ndash Τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπαndash Τὸ δόγμα τῆς ἀσπίλου συλλή-

ψεως τῆς Θεοτόκου καὶ γενικὰ ἡΜαριολατρεία κατὰ τὴν ὁποία ἡΠαναγία ἀνυψώνεται στὴν Τρια-δικὴ θεότητα καὶ μάλιστα γίνεταιλόγος καὶ γιὰ Ἁγία Τετράδα

ndash Οἱ θεωρίες τῆς analogia entisκαὶ analogia fidei ποὺ ἐπικράτησανστὸν δυτικὸ χῶρο

ndash Ἡ διδασκαλία τῆς συνεχοῦςπροόδου τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἀνα-κάλυψη τῶν πτυχῶν τῆς ἀποκαλυ-πτικῆς ἀλήθειας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τοῦ ἀπολύ-του προορισμοῦ

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ἑνιαίας με-θοδολογίας γιὰ τὴν γνώση τοῦΘεοῦ καὶ τῶν κτισμάτων ἡ ὁποίαὁδήγησε στὴν σύγκρουση μεταξὺθεολογίας καὶ ἐπιστήμης

Ἐπίσης ἡ μεγάλη διαφοροποί-ηση ἡ ὁποία δείχνει τὸν τρόπο τῆςθεολογίας βρίσκεται καὶ στὴν δια-φορὰ μεταξὺ σχολαστικῆς καὶ ἡσυ-χαστικῆς θεολογίας Στὴν Δύσηἀναπτύχθηκε ὁ σχολαστικισμόςὡς προσπάθεια διερεύνησης ὅλωντῶν μυστηρίων τῆς πίστεως μὲ τὴνλογικὴ (Ἄνσελμος ΚαντερβουρίαςΘωμᾶς Ἀκινάτης) ἐνῶ στὴν Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἐπικρατεῖ ὁ ἡσυχα-σμός δηλαδὴ ἡ κάθαρση τῆς καρ-διᾶς καὶ ὁ φωτισμὸς τοῦ νοῦ γιὰτὴν ἀπόκτηση τῆς γνώσης τοῦΘεοῦ Ὁ διάλογος μεταξὺ τοῦ Ἁγί-ου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καὶ τοῦσχολαστικοῦ καὶ οὐνίτη Βαρλαὰμεἶναι χαρακτηριστικὸς καὶ δείχνειτὴν διαφοράἈπόκλισις ἐκ τῆς ὀρθοδόξου

ἐκκλησιολογίαςΣυνέπεια ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶ -

ναι ὅτι στὸν Παπισμὸ ἔχουμε ἀπό-κλιση ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησιο-λογία Ἐνῶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκ κλη-σία δίνεται μεγάλη σημασία στὴνθέωση ποὺ συνίσταται στὴν κοινω-νία μὲ τὸν Θεό διὰ τῆς ὁράσεωςτοῦ ἀκτίστου Φωτός ὁπότε οἱ θε-ούμενοι συνέρχονται σὲ Οἰ κου με -νικὴ Σύνοδο καὶ ὁριοθετοῦν ἀσφα -λῶς τὴν ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια σὲπεριπτώσεις συγχύσεως ἐν τούτοιςστὸν Παπισμὸ δίνεται μεγάλη σημα-σία στὸν θεσμὸ τοῦ Πάπα ὁ ὁποῖοςΠάπας ὑπέρκειται ἀ κόμη καὶ αὐτῶντῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων

Σύμφωνα μὲ τὴν λατινικὴ θεολο-γία ldquoἡ αὐθεντία τῆς Ἐκκλησίαςὑπάρχει τότε μόνον ὅταν στηρίζε-ται καὶ ἐναρμονίζεται μὲ τὴν θέλη-ση τοῦ Πάπα Σὲ ἀντίθετη περίπτω-ση ἐκμηδενίζεταιrdquo Ὁ ἘπίσκοποςΜαρὲ ἔγραψε ldquoΘὰ ἦταν πιὸ ἀκρι-βεῖς οἱ ρωμαιοκαθολικοὶ ἂν ἐκφω-νώντας τὸ ldquoΠιστεύωrdquo ἔλεγαν ldquoκαὶεἰς ἕνα Πάπανrdquo παρὰ νὰ λένε ldquoκαὶεἰς μίαν Ἐκκλησίανrdquo1

Ἐπίσης ldquoἡ σημασία καὶ ὁ ρόλοςτῶν Ἐπισκόπων μέσα στὴν ρωμαϊκὴἘκκλησία δὲν εἶναι παρὰ ἁπλὴ ἐκ -προσώπηση τῆς παπικῆς ἐξουσίαςστὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποιὑποτάσσονται ὅπως οἱ ἁπλοὶ πι-στοίrdquo Στὴν παπικὴ ἐκκλησιολογίαοὐσιαστικὰ ὑποστηρίζεται ὅτι ldquoἡ ἀ -ποστολικὴ ἐξουσία ἐξέλιπε μὲ τοὺςἈποστόλους καὶ δὲν μετεδόθηστοὺς διαδόχους τους ἘπισκόπουςΜονάχα ἡ παπικὴ ἐξουσία τοῦ Πέ-τρου ὑπὸ τὴν ὁποίαν βρίσκοντανὅλοι οἱ ἄλλοι μετεδόθη στοὺς δια-δόχους τοῦ Πέτρου δηλαδὴ στοὺςΠάπεςrdquo 2 Ἀκόμη καὶ οἱ ΟἰκουμενικὲςΣύνοδοι ἔχουν τὴν ἀξία ποὺ τοὺςπαραχωρεῖ ὁ Πάπας τῆς Ρώμης διό-τι laquoδὲν εἶναι οὔτε μποροῦν νὰ εἶναιἄλλο πρᾶγμα παρὰ συνέδρια τοῦ

Χριστιανισμοῦ ποὺ συγκαλοῦνταιὑπὸ τὴν αὐθεντία καὶ τὴν ἐξουσίακαὶ τὴν προεδρία τοῦ Πάπαraquo Ὅτανβγῆ ὁ Πάπας ἀπὸ τὴν αἴθουσα τῆςσυνεδρίασης λέγοντας laquoΔὲν βρί-σκομαι πλέον ἐκεῖ μέσαraquo παύειἐκείνη τὴν στιγμὴ ἡ ΟἰκουμενικὴΣύνοδος νὰ ἔχη κῦρος laquoΟἱ ὅροι τῆςΣυνόδου ἐπίσης δὲν ἔχουν καμμιὰἀξία ἂν δὲν ἐγκριθοῦν καὶ δὲν ἐπι-κυρωθοῦν ἀπὸ τὸν Πάπα ὁ ὁποῖοςκαὶ θὰ τοὺς ἐπιβάλη μὲ τὴν αὐθεν-τία του στοὺς πιστούςraquo3

Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν προοπτικὴὑποστηρίζεται ἀπὸ τὴν παπικὴ ldquoἘκ -κλησίαrdquo ὅτι ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τῆςἈ νατολῆς εἶναι διϊστάμενες καὶ ἔ -χουν ἐλλείψεις ἆρα κατ᾽ οἰκονομίανμᾶς δέχονται σὲ κοινωνία καὶ βέ-βαια κατ᾽ οἰκονομίαν μᾶς δέχονταιὡς ἀδελφάς Ἐκκλησίας ἐπειδὴ αὐ -τὴ (ἡ Παπικὴ laquoἘκκλησίαraquo) αὐτοθε-ω ρεῖται ὡς μητέρα Ἐκκλησία καὶἐμᾶς μᾶς θεωροῦν θυγατέρες Ἐκ -κλησίες

Τὸ Βατικανὸν εἶναι ΚράτοςΤὸ Βατικανὸ εἶναι κράτος καὶ ὁ

ἑκάστοτε Πάπας εἶναι ὁ ἡγέτης τοῦΚράτους τοῦ Βατικανοῦ Πρόκειταιγιὰ μία ἀνθρωποκεντρικὴ ὀργάνω-ση γιὰ μία ἐκκοσμίκευση καὶ μάλι-στα θεσμοποιημένη ἐκκοσμίκευσηΤὸ Κράτος τοῦ Βατικανοῦ ἱδρύθη-κε τὸ 755 μΧ ἀπὸ τὸν Πιπίνο τὸνΒραχύ πατέρα τοῦ Καρλομάγνουκαὶ στὴν ἐποχή μας ἀναγνωρίσθη-κε τὸ 1929 ἀπὸ τὸ Μουσολίνι Εἶναισημαντικὴ ἡ αἰτιολογία τῆς ἀνακη-ρύξεως τοῦ Παπικοῦ Κράτουςὅπως τὸ ὑποστήριξε ὁ Πίος ΙΑ´ ldquoὉἐπὶ τῆς γῆς ἀντιπρόσωπος τοῦΘεοῦ δὲν δύναται νὰ εἶναι ὑπή-κοος ἐπιγείου κράτουςrdquo Ὁ Χριστὸςἦταν ὑπήκοος ἐπιγείου κράτους ὁΠάπας δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Ἡ πα-πικὴ ἐξουσία συνιστᾶ θεοκρατίαἀφοῦ ἡ θεοκρατία ὁρίζεται ὡς ταύ-τιση κοσμικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆςἐξουσίας σὲ ἕνα πρόσωπο Σήμεραθεοκρατικὰ κράτη εἶναι τὸ Βατι-κανὸ καὶ τὸ Ἰράν

Αἱ πλάναι τῶν ΠαπῶνΕἶναι χαρακτηριστικὰ τὰ ὅσα

ὑποστήριξε στὸν ἐνθρονιστήριολόγο του ὁ Πάπας Ἰννοκέντιος Γ´(1198ndash1216) ldquoΑὐτὸς ποὺ ἔχει τὴνύμφη εἶναι ὁ νυμφίος Ἀλλὰ ἡνύμφη αὐτὴ (ἡ Ἐκκλησία) δὲ συνε-ζεύχθη μὲ κενὰ τὰ χέρια ἀλλὰ πρόσ -φερε σὲ μένα ἀσύγκριτη πολύτιμηπροῖκα δηλ τὴν πληρότητα τῶνπνευματικῶν ἀγαθῶν καὶ τὴν εὐρύ-τητα τῶν κοσμικῶν τὸ μεγαλεῖοκαὶ τὴν ἀφθονία ἀμφοτέρων Σὰσύμβολα τῶν κοσμικῶν ἀγαθῶνμοῦ ἔδωσε τὸ Στέμμα τὴ Μίτραὑπὲρ τῆς Ἱερωσύνης τὸ Στέμμαγιὰ τὴ βασιλεία καὶ μὲ κατέστησεἀντιπρόσωπο Ἐκείνου στὸ ἔνδυμακαὶ στὸ μηρὸ τοῦ ὁποίου γράφτη-κε ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλέων καὶΚύριος τῶν κυρίωνrdquo

Ἑπομένως ὑπάρχουν μεγάλεςθεολογικὲς διαφορές οἱ ὁποῖεςκαταδικάσθηκαν ἀπὸ τὴν Σύνοδοἐπὶ Μεγάλου Φωτίου καὶ στὴν Σύν -οδο ἐπὶ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Πα-λαμᾶ ὅπως φαίνεται καὶ στὸ ldquoΣυν -οδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίαςrdquo Ἐπὶ πλέονκαὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶοἱ Τοπικὲς Σύνοδοι μέχρι τὸν 19οαἰώνα καταδίκαζαν ὅλες τὶς πλάνεςτοῦ Παπισμοῦ

Τὸ πράγμα δὲν θεραπεύεται οὔ -τε βελτιώνεται ἀπὸ κάποια τυπικὴσυγγνώμη ποὺ θὰ δώση ὁ Πάπαςγιὰ ἕνα ἱστορικὸ λάθος ὅταν οἱ θε-ολογικὲς ἀπόψεις του εἶναι ἐ κτόςτῆς Ἀποκαλύψεως καὶ ἡ Ἐκκλησιο-λογία κινεῖται σὲ ἐσφαλμένο δρό-μο ἀφοῦ μάλιστα ὁ Πάπας παρου-σιάζεται ὡς ἡγέτης τοῦ Χριστιανι-κοῦ κόσμου ὡς διάδοχος τοῦ Ἀπο-στόλου Πέτρου καὶ βικάριος ndash ἀντι-πρόσωπος τοῦ Χριστοῦ πάνω στὴνγῆ ὡσὰν ὁ Χριστὸς νὰ ἔδωσε τὴνἐξουσία του στὸν Πάπα καὶ Ἐκεῖ -νος ἀναπαύεται εὐδαίμων στοὺςΟὐ ρανούςraquoὙποσημειώσεις

1 Παύλου Μπάλλεστερ ΚουβαλιέρΓιατὶ ἐγκατέλειψα τὸν Παπισμό με-τάφρ Βασ Μουστάκη εἰς Κιβωτόςἀπάνθισμα ἐκδ ΠαπαδημητρίουἈθήνα 1991 σελ 389ndash390 2 ἔνθἀνωτ σελ 390 3 ἔνθ ἀνωτ σελ 390

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

(3ον)Νέες ἀντιλήψεις

καὶ ἘκκλησίαΣίγουρα ἐκτὸς ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς

παράγοντες ὑπάρχουν καὶ ἄλλοιποὺ ὁ καθένας τους συνεισφέρειὡς συνιστῶσα στὴ διαμόρφωσητοῦ σύγχρονου κόσμου ποὺ κυ-ριαρχεῖται ἀπὸ τὶς λεγόμενες νέεςἀντιλήψεις Ἀντιλήψεις ποὺ ἀγνο -οῦν τὸν πολιτισμό ἀντιμάχονταιτὴν ἱστορία προτάσσουν τὸν ἐγωι-σμό περιορίζουν τὸν φιλοσοφικὸὁρίζοντα τῶν προσώπων καὶ τῶνκοινωνιῶν ἀλλοιώνουν ἱερὲς ἔν -νοι ε ς ὅπως ὁ πατριωτισμὸς καὶ τὶςὀνομάζουν ρατσισμὸ ἢ ἐθνικισμόἀντιλήψεις ποὺ μὲ τὴ μία ἢ τὴνἄλλη μορφὴ ἔκαναν δειλὰ τὴν ἐμ -φάνισή τους στὴν ἱστορία σήμεραὅμως ἡ παρουσία τους ἔχει χαρα-κτηριστικὰ γενικευμένης κυριαρ-χίας καὶ ἰσχὺ ὄχι ἁπλῆς ἀπόψεως ἢθεωρίας ἀλλὰ δογματικῆς ἐμβελεί-ας Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς παρου-σιάζονται στὴν ἐποχή μας κάποιεςἀπὸ αὐτές τὶς ἀντιλήψεις ποὺ μά-λιστα ἐπηρεάζουν τὴν ἐκκλησια-στικὴ μαρτυρία

(α) Οἱ περὶ τῆς ὕλης καὶτοῦ ἀνθρώπου ἀντιλήψεις

Ὅλα ὅσα προαναφέραμε ὁδη-γοῦν στὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ δύνα-μη τοῦ ἀνθρώπου κυρίως ἡ δια-νοητικὴ εἶναι τεράστια Ποτὲ δὲνεἶχε ἐκφρασθεῖ ἡ ἔκτασή της ὅσοστὴν ἐποχή μας Μὲ τὴν πρόοδοτῆς ἐπιστήμης μποροῦμε νὰ ἑρμη-νεύσουμε καὶ νὰ κατανοήσουμεσχεδὸν τὰ πάντα Μὲ τὴν ἐξέλιξητῆς τεχνολογίας μποροῦμε νὰ κα-τορθώσουμε ἀσύλληπτα πράγματαΑὐτὰ δημιουργοῦν ἕνα αἴσθημα ἀ -λα ζονικῆς αὐτάρκειας ἐγωπαθοῦςἀνθρωποκεντρισμοῦ καὶ μυωπικοῦκαὶ ἀφιλοσόφητου ὑλισμοῦ Συρρι-κνώνουν τὸν ἄνθρωπο χρονικὰ στὸπαρὸν καὶ τὴν ἐπικαιρότητά τουκαὶ ἡ ἀξία τοῦ πνεύματός του ἔγ -κειται μόνον στὴ δυνατότητα ἑρ -μηνείας καὶ ἀξιοποίησης τοῦ ὑλι-κοῦ τοῦ αἰσθητοῦ καὶ ὁρατοῦ κό-σμου Ἡ ἀπολυτοποίηση τῆς πρα-γματικότητος ἔπνιξε τὴν ἀναζήτη-ση τῆς ἀλήθειας

Ξεπερνοῦμε τὴν ταχύτητα τοῦἤχου διασποῦμε τὴ δύναμη τοῦἀτόμου ὑπερνικοῦμε τὴ δράση τῆςβαρύτητας διαφεύγουμε ἀπὸ τὴνἀτμόσφαιρα στὸ διάστημα συντρί-ψαμε ψηφιακὰ τὰ ὅρια τῆς σκέψηςἐπιθυμοῦμε νὰ δοῦμε πρὶν ἀπὸ τὴνἀρχὴ καὶ νὰ δρασκελίσουμε τὸ ἄ -πειρο ὅλο ὅμως καὶ βυθιζόμαστεστὸ βαρυτικὸ πεδίο τῆς φιλοσοφι -κῆς μυωπίας μας Γονιμοποιοῦμεπλέον ἔξω ἀπὸ τὸ σῶμα μεταμο-σχεύουμε ὄργανα παρεμβαίνουμεστὶς ψυχικὲς ἐκδηλώσεις θερα-πεύουμε σχεδὸν τὰ πάντα Ἐπιβάλ-λουμε ἐμεῖς τὴν ἀνθρώπινη ἀρχὴτεχνολογῶντας τὴ γονιμοποίησητὴ σύλληψη ἢ προσδιορίζοντας τὰχαρακτηριστικά της εὐγονικά Ἀπο-μακρύνουμε τὸν θάνατο ἢ τὸν ἀπο-φασίζουμε εὐθανασιακά Δημιουρ-γοῦμε ἠθική δεοντολογία καὶ νό-μους ποὺ διευκολύνουν καὶ ἐπι-βάλλουν τὶς δικές μας ἀποφάσειςΣυγκεντρώνουμε ἀσύλληπτο ὄγκοπληροφοριῶν Ἀξιοποιοῦμε τὸν να-νο-κόσμο καὶ ἐκεῖ ποὺ τίποτα δὲνδιακρίνεται ἀντικρύζουμε νέες δυ-νατότητες νὰ παρέμβουμε τεχνο-λογικὰ στὴν καθημερινότητά μαςΛύνουμε τὰ προβλήματά μας μὲ τὸχρῆμα καὶ τὴ δύναμη Κάνουμε ὅτιθέλουμε

Τελικὰ βλέπουμε περισσότεροτὴν ὀμορφιὰ τοῦ ὑλικοῦ κό σμουσὰν κάτι ἐνυπάρχον ὡς ἰδίωμά τουκαὶ ἀκόμη περισσότερο τὴ δύναμητοῦ ἀνθρώπου ὅπως τὴν περιγρά-ψαμε προηγουμένως Καὶ προχω-ροῦμε ἕνα ἀκόμη βῆμα Μεθυσμέ-νοι ἀπὸ τὸ κατόρθωμα τῆς τεχνο-λόγησης τοῦ κόσμου χάσαμε τὸἐνδιαφέρον τοῦ Ποιός καὶ τοῦ πῶςτῆς δημιουργίας του Ἡ δόξα τῆςἀνθρώπινης ἐπιτυχίας ἐκ μηδένισετὴ δόξα τοῦ Θεοῦ δημιουργοῦ

Γιὰ κάποιον λόγο οἱ ἄνθρωποιτῆς ἐποχῆς μας ἐπιθυμοῦν νὰ δη-μιουργήσουν αὐτόματη ζωή νὰ ἑρ -μηνεύσουν τὶς σύγχρονες ἐξελι-κτικὲς θεωρίες τῆς ζωῆς ἔστι ὥστενὰ καταδεικνύεται ἡ ζωώδης προ-έλευση τοῦ ἀνθρώπου Ἀμφισβη-τοῦν τὴν καταξιωμένη ἀπὸ τὴν κο-σμολογία laquoἀνθρωπικὴ ἀρχήraquo ὅτιδηλαδὴ οἱ τιμὲς τῶν παγκοσμίωνσταθερῶν εἶναι τέτοιες ὥστε ὑπο-χρεωτικὰ νὰ ὁδηγοῦν στὴν ἐμφάνι-ση καὶ στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου στὴγῆ7 ἢ θέλουν τὴν ὕπαρξη ἄλλωνὄντων στὸ σύμπαν ὄχι γιὰ νὰ ἐπι-κοι νωνοῦν μαζί τους -αὐτὸ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει ἀλλὰ προκειμένουνὰ καταρριφθεῖ ἡ μοναδικότητατοῦ ἀνθρώπου

Προτιμοῦν νὰ διακηρύσσουν ὅτιὁ ὑλικὸς κόσμος τὸ σύμπαν εἶναιἀποτέλεσμα τύχης προέκυψε δη-λαδὴ ἐκ τοῦ μηδενὸς χωρὶς θεϊκὴπαρέμβαση ἢ ὅτι εἴμαστε μία laquoἀνα-κατανομὴ τοῦ τίποταraquo8 δηλαδὴὄντα ποὺ προέκυψαν τυχαῖα ἀπὸ τὸμπέρδεμα τοῦ τίποτα μὲ τὸν ἑαυτότου () παρὰ νὰ ὁμολογήσουν ὅτιεἴμαστε θεόπλαστοι μάλιστα laquoκατʼεἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν Θεοῦraquo Προ-βάλλεται ἔτσι μία ἀνθρωπολογίαἐξωφρενικὴ μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰδιώξει στὸ περιθώριο τὸ μεγαλεῖοτοῦ laquoἐν τιμῇ ὄντος ἀνθρώπουraquoΠροτιμᾶται ἡ ὑλικότητα ἢ ἡ τυχαι-ότητα ἡ ἐφημερότητα καὶ ἡ ζωικό-τητα τῆς ἀνθρώπινης φύσης προ-κειμένου νὰ ἀνατραπεῖ ἡ θεϊκή τηςπροέλευση Ἕνας ἄν θρωπος δυ-νατὸς σὰν δεινόσαυρος μὲ πα-ρελθὸν πιθήκου μὲ προέλευσηἀμοιβάδας μὲ προοπτικὴ τὸ μηδένθνητὸς θεὸς ὁ ἴδιος χωρὶς τὸ μυ-στήριο τοῦ αἰώνιου Θεοῦ μέσα τουἢ τὴν παρουσία Του γύρω τουmiddotlaquoἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκεπαρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς

ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖςraquo 9

(β) Οἱ περὶτοῦ Θεοῦ ἀντιλήψεις

Ὅλα αὐτὰ προφανῶς καταργοῦντὸν λόγο καὶ τὴν ὑποψία τοῦ ἐπέ-κεινα τοῦ ἔξω ἀπὸ μᾶς τὸν κόσμοκαὶ τὴ λογική μας Δὲν ὑπάρχει ἡἀνάγκη τοῦ Θεοῦ Οὔτε ἡ προσδο-κία Του Τὸ ποιός καὶ τὸ πῶς τὸποιὸς δηλαδὴ εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸςἢ τὸ τὶ εἶναι ἂν εἶναι δύναμις ἢἔννοια ἢ ὀντότητα ἢ πρόσωπο ἢ τὸπῶς ἐνεργεῖ καὶ τὸ γιατὶ ἐνεργεῖἔτσι δὲν ὑφίστανται πλέον οὔτε ὡςἐρωτήματα Τὸ μόνο ποὺ ἀκόμη ἀ -κούγεται εἶναι τὸ ἂν καὶ τὸ ποῦ Τὸἂν ὑπάρχει Θεὸς καὶ τὸ ποῦ εἶναιγιατὶ δὲν ἐμφανίζεται μὲ τρόπουςσυμβατοὺς μὲ τὴ λογικὴ καὶ τὶςαἰσθήσεις μας Καὶ αὐτὸ ὄχι ὡς προ-βληματισμὸς ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ἀναζή-τηση ἀλλὰ ὡς ἀμφισβήτηση ποὺδιακηρύσσει τὴν ἀπόρριψη Ἀκόμηκαὶ οἱ πιστοί ὅσοι ὁμολογοῦμε πί-στη ἔχουμε μπολιαστεῖ ἀπὸ ἐρωτή-ματα τέτοιας ἀμφισβήτησης

Ὅλη αὐτὴ ἡ ἀντίληψη ξεχύνεταιστὶς ἡμέρες μας μέσα ἀπὸ ἐκδό-σεις ποὺ κυκλοφοροῦν ὡς best sel-lers ὅπως laquoΤὸ τέλος τῆς πίστηςraquoτοῦ Σὰμ Χάρις10 ἡ laquoἘπιστολὴ σὲἕνα Χριστιανικὸ Ἔθνοςraquo τοῦ ἰδί-ου11 τὸ laquoΛύνοντας τὰ μάγιαraquo τοῦΝτάνιελ Ντένετ12 laquoἩ περὶ Θεοῦαὐταπάτηraquo τοῦ Ρίτσαρντ Ντόκινς13

καὶ τὸ laquoὉ Θεὸς δὲν εἶναι τέλειοςraquoτοῦ Κρίστοφερ Χίτσενς14 ἢ ἀπὸπρο κλητικὲς διαφημίσεις ὅπως αὐ -τὴ τοῦ Ἱδρύματος laquoGiordano Bru- noraquo τῆς Γερμανίας μὲ τὸ μήνυμα σὲπινακίδες τῶν λεωφορείων laquoΔὲνὑπάρχει σχεδόν μὲ βεβαιότηταθεόςraquo ἢ μέσα ἀπὸ εὐρείας κλίμα-κος θεατρικὰ ἤ κινηματογραφικὰἔργα χαμηλῆς ποιότητος και ὑπερ-βολικῆς ἀσεβείας15

Δίπλα σὲ αὐτὰ ὁ Francis Collinsἐπικεφαλῆς τοῦ προγράμματος ἀ -πο κρυπτογράφησης τοῦ ἀνθρώπι-νου γονιδιώματος καὶ σημερινὸςπρόεδρος τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήμα-τος Ὑγείας (NIH) τῶν ΗΠΑ μὲ τὸ βι-βλίο του laquoἩ γλῶσσα τοῦ Θεοῦraquo16ὑποστηρίζει ὅτι τὸ θέμα τοῦ Θεοῦδὲν εἶναι θέμα ἐπιστήμης ἀλλὰ ἐπι-στήμονα17 καὶ ὅτι ὅλες οἱ παραπά-νω ἀθεϊστικὲς διακηρύξεις δὲν ἀ -ποτελοῦν ἀποδείξεις τῆς ἐρευνη-τικῆς διαδικασίας ἀλλὰ σαφεῖς πι-στοποιήσεις αὐθαίρετης κρίσηςσυγ κεκριμένων ἐπιστημονικῶν ἐγ -κεφάλων Αὐτὰ ἀπὸ τὸν μεγαλύτε-ρο ἐπιστήμονα μὲ ἐξαιρετικῆς ἀ -κρι βείας ἐπιστημονικὸ λόγο μέσαἀπὸ μία περιπέτεια ἀδυσώπητουπροσωπικοῦ προβληματισμοῦ Ἕναμοναδικὸ βιβλίο πορείας πρὸς τὴνπίστη ἀπὸ τὸν καλύτερο ἐκπρόσω-πο τῆς γενετικῆς τὸ ὁποῖο ὅμωςπαραμένει ἄγνωστο καὶ συναντᾶδυσκολίες στὴν κυκλοφορία τουΤοῦτο διότι ἐνῶ ἡ Γενετικὴ ἐπι-στρατεύεται γιὰ νὰ καταδείξει τὴνἐπιστημονικὴ ἀπόρριψη τοῦ Θεοῦὁ κορυφαῖος γενετιστὴς ὁμολογεῖτὴ συνάντηση μαζί Του

Ἡ τραγικὴ διαπίστωση εἶναι ὅτιτὸν Θεὸ δὲν Τὸν θέλει ἡ ἐποχήμας Ἐπιμένει ὅτι δὲν ὑπάρχει Αὐ -τὸ ποὺ παραμένει εἶναι τὸ φαινόμε-νο καὶ ἡ κουλτούρα τῆς θρησκείαςΟἱ θρησκεῖες ὅμως εἶναι προϊόντακάποιας ἄλλης ἐποχῆς ποὺ ἐμεῖςκληρονομήσαμε καὶ τώρα ἐνῶ δὲντὶς ἔχουμε ἀνάγκη δὲν μποροῦμενὰ ἀπαλλαγοῦμε Δὲν μᾶς χρειάζε-ται ἕνας θεὸς γιὰ νὰ ἐξηγήσουμετὸν κόσμο ἢ νὰ κάνουμε δύσκολαπράγματα Πλέον τὰ ἐξηγοῦμε ὅλαμὲ τὴν ἐπιστήμη μας καὶ κάνουμεὅτι θέλουμε μὲ τὴν τεχνολογία μό-νοι μας

Αὐτοὶ ποὺ τὴν χρειάζονται εἶναιὅλο καὶ λιγότεροι ὅλο καὶ πιὸ ἄρ -ρωστοι Ὅσοι ταλαιπωροῦνται μὲτὸ ἄγνωστο ποὺ ὅμως ὅλο καὶ πε-ριορίζεται ἢ μὲ τὸ συναίσθημα ποὺὅμως καὶ αὐτὸ ὅλο καὶ ἐκλογικεύε-ται καὶ ἰσοπεδώνεται Τελικὰ τὸνΘεὸ οὔτε τὸν βλέπουμε οὔτε τὸνχρειαζόμαστε οὔτε καὶ τὸν θέλου-με Δὲν εἶναι κάποιος ἀλλὰ εἶναικάτι ποὺ μὲ κάθε τρόπο πρέπει νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὴ ζωή μας

Αὐτὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς κά-νουν νὰ πιστεύσουμε Ἡ Βαβελικὴἀντίληψη ἀναβιώνει στὸν 21ο αἰῶ -να ὅσο ποτὲ ξανά μάλιστα συνδυα -σμένη πάλι μὲ σοδομικὰ φαινόμε-να Τελικά ἡ ἐποχή μας ἀγνο ῶν -τας τὴν ἐλευθερία τῆς ἀλήθειαςμᾶς σκλαβώνει στὴ φυλακὴ τῆςπρα γματικότητας(γ) Οἱ περὶ τῆς Ἐκκλησίας

ἀντιλήψειςὙπὸ τὴν ἐπήρεια ὅλου αὐτοῦ τοῦ

πλαισίου σκέψης δημιουργεῖται καὶἡ ἀντίληψη περὶ Ἐκκλησίας στὶςμέρες καὶ στὸν τόπο μας Ἡ Ἐκκλη-σία κηρύσσει τὴν πίστη στὸν Θεὸκαὶ τὴν ζωὴ κατὰ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέ-λιο ὁμιλεῖ γιὰ Τριαδικὴ Θεότηταγιὰ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λό-γου τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ γιὰ κοινωνία τοῦἉγίου Πνεύματος γιὰ ἐν Χριστῷζωὴ κλπ Αὐτὰ ὅλα ὑπερβαίνουντὸν σύγχρονο ἄνθρωπο κυρίωςτὸν νέο Οὔτε τὰ γνωρίζει οὔτε τὰκατανοεῖ οὔτε τὰ θέλει Θεωρεῖτὴν Ἐκκλησία ὡς μία θρησκευτικὴἔκφραση ἐναντίον τῆς ὁποίας ἔχειἤδη προϊδεασθεῖ ἀπὸ τοὺς πανί-σχυρους μηχανισμοὺς τῆς σύγχρο-νης κοινωνίας

Ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὸν μέσο σύγ-χρονο ἄνθρωπο καὶ εἰδικότερα τὸνσύγχρονο νέο Ἕλληνα εἶναι κάτιποὺ ἔχει χαρακτηριστικὰ ἀταίρια-στα μὲ τὸ σήμερα Ἂς δοῦμε τὸ πε-ρίγραμμα τῆς νέας εἰκόνας ποὺτείνει νὰ ἐπικρατήσει

(1) Εἶναι ἕνα κοινωνικο-ψυχολο-γικὸ κατασκεύασμα γεμᾶτο δογμα-τικὲς διακηρύξεις τύπους καὶ συμ-βολισμούς ἀπίστευτες καὶ ὑπερβο-λικὲς ἀφηγήσεις ποὺ δὲν ἔχουν

καμμία σχέση μὲ τὴν πραγματικό-τητα τῆς ζωῆς καὶ στὴν καλύτερηπερίπτωση παρουσιάζουν τὴν πιθα-νότητα ὡς ὑποβάλλουσα ἀλήθειαγιὰ νὰ πείσει νὰ δημιουργήσει ὀπα-δοὺς ἢ νὰ κρατήσει τὸν ἱστορικὸρόλο ὑπάρξεώς της Δὲν ἔχει καμ-μία σχέση μὲ τὴν πρόοδο καὶ τὴνἀνάπτυξη Εἶναι ὅτι συντηρητικό-τερο ὑπάρχει στὶς μέρες μας Εἶναιὄπιο ποὺ ναρκώνει

(2) Ἐκφράζει μιὰν ἄλλην ἐποχήΔημιούργησε καὶ διαμόρφωσε κά-ποιον πολιτισμὸ ποὺ ταίριαζε σὲ ἄλ -λους ἀνθρώπους μὲ ἄλλες εἰκόνεςγιὰ τὴ ζωή Ἀκόμη καὶ τὸ ὡραῖο τὸἐννοεῖ μὲ ὅρους παρωχημένους Οἱπλούσιοι συμβολισμοί της οἱ πανη-γύρεις καὶ οἱ ἑορτασμοί της ἡ μου-σικὴ καὶ ἡ αἰσθητική της δὲν ἔχουνσχέση μὲ τὸ σήμερα Ἐπιπλέον οἱἀφηγήσεις της οἱ ἱστορικὲς βάσειςτῶν ἑορτῶν της ἡ ἐκ Παρθένουγέννηση ἡ Μεταμόρφωση ἡ Ἀνά-σταση ἡ Πεντηκοστή τὰ θαύματαὅπως ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν ἄρ -των ἀπευθύνονται σὲ ἐποχὲς ποὺἀρέσκονταν σὲ ὑπερβολικὲς μυθο-πλασίες καὶ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴδική μας ποὺ ἀξιώνει ἀποδείξεις λι-τότητα ἐκφράσεων καὶ σαφήνεια

(3) Ταυτίσθηκε μὲ τὸ κοσμικὸ σύ-στημα καὶ τὸ ἐκμεταλλεύθηκε γιὰνὰ ἀποκτήσει δύναμη ἐπιρροήπλοῦ το Καὶ σήμερα ποὺ αὐτὸ ἀπο-μυθοποιεῖται καταρρέει μαζί τουΑὐτὸ τὸ σύστημα τῆς ἔδωσε τὴν πε-ριουσία της καὶ τὸν ρόλο της γιʼ αὐ -τὸ καὶ σήμερα ὀφείλει νὰ τὰ ἐπι-στρέ ψει ὅλα καὶ ἀμέσως νὰ καταρ-γη θεῖ Κατέχει ἀμύθητη περιουσίατὴν ὁποία ἀρνεῖται μὲ ποικίλα ἐπιχει -ρήματα καὶ ἀναληθεῖς δικαιολογίεςνὰ ἀποδώσει στὸν λαό ὁ ὁποῖ ος καὶἀνάγκη τὴν ἔχει καὶ τοῦ ἀνήκει

(4) Ὁ λόγος της δὲν ἔχει σχέσημὲ τὴ ζωή της οὔτε τὸ κήρυγμα μὲτὶς πράξεις καὶ τὰ ἔργα τῶν ὀπαδῶντης Ἡ διάλεκτός της εἶναι πομπώ-δης μὴ κατανοητή μιλάει γιὰἔννοιες πολὺ ἀφηρημένες ὑψηλὲςκαὶ ἀμφίβολες μέ τέτοια βεβαιότη-τα ποὺ ὄχι μόνον δὲν πείθει ἀλλὰκαὶ ἐπειδὴ δὲν ἐπιβεβαιώνονταιστὴν καθημερινότητα τῆς ζωῆςκαλλιεργεῖ τὸ ψέμμα καὶ τὴν ὑπο-κρισία Οἱ ἅγιοί της ἔζησαν καὶ τὰθαύματα συνέβησαν σὲ ἄλλες ἐπο-χές ἐνῶ οἱ σημερινοὶ ἅγιοι εἶναιδῆθεν κρυμμένοι καὶ τὰ θαύματαεἴτε εἶναι φτιαχτὰ εἴτε δὲν μπο-ροῦμε ἐμεῖς νὰ τὰ δοῦμε Γιʼ αὐτὸκαὶ τελικὰ δὲν τὰ πιστεύουμε

(5) Τὸ κήρυγμα καὶ οἱ ἐπαγγελίεςτης προσφέρουν κάτι ποὺ τὸ ὀνο-μάζει ἡ ἴδια μὲν ἀλήθεια ἀλλὰ ἀλή-θεια δὲν ὑπάρχει δὲν ἀποδεικνύε-ται δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει δὲν σχετί-ζεται μὲ τὴν πραγματικότητα δὲνἐπηρεάζει τὴν καθημερινότητα καὶδὲν τὴν διορθώνει Γιʼ αὐτὸ οὔτεμᾶς ἀρέσει οὔτε μᾶς ἀπασχολεῖΟὔτε ποὺ τὴν ἔχουμε ἀνάγκη

(6) Ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ ἑστίασυμβιβασμοῦ ἀσυνέπειας ὑποκρι-σίας ὑπερβολικῆς χλιδῆς συμφε-ρόντων τῶν ὀλίγων εἰς βάρος τῶνπολλῶν ἀκόμη δὲ καὶ ἠθικῆς δια-φθορᾶς καὶ διαπλοκῆς χῶρο σκαν-δάλων Ὄχι ἁπλὰ δὲν μᾶς ἐνδιαφέ-ρει ἢ δὲν τὴν καταλαβαίνουμεἀλλὰ θέλουμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸαὐτήν Φταίει πολύ γιὰ τὰ ἐπικρα-τοῦντα κοινωνικὰ δεινά Δὲν εἶναιμόνον ὄπιο ποὺ ναρκώνει τὴ σκέ-ψη ἀλλὰ εἶναι καὶ δηλητήριο ποὺἀρρωσταίνει τὶς κοινωνίες

(7) Παρὰ ταῦτα χρειάζεται σὲ κά-ποιους ποὺ διαθέτουν περιδεεῖς συν -ειδήσεις ἢ δὲν μποροῦν νὰ ἀπαλλα-γοῦν ἀπὸ φόβους καὶ ἀνασφάλειεςἢ ποὺ συντηροῦνται μὲ ἰδέες καὶφαντασιώσεις Χρειάζεται ἐνδεχο-μένως καὶ ὡς πολιτικὸς ἀντίλογοςσὲ ἄλλες θρησκεῖες ἢ ὡς συντη-ρητὴς ἑνὸς ἱστορικοῦ παρελθόντοςΧρειάζεται ἐπίσης καὶ γιὰ τὸν μηχα-νισμό της ὁ ὁποῖος σὲ συνδυασμὸμὲ τὴ διδασκαλία της περὶ ἐθελοντι-σμοῦ καὶ προσφορᾶς καὶ τὶς οἰκονο-μικὲς δυνατότητές της θὰ μπο-ροῦσε νὰ βοηθήσει τοὺς ἀναξιοπα-θοῦντες τῶν κοινωνιῶν μας Τὴνκατανοοῦμε καὶ τὴν ἀνεχόμαστεμόνο γιὰ τὸν κοινωνικό της ρόλοἘκεῖ ἐξαντλεῖται ἡ ἀποστολή τηςὙποσημειώσεις

7 Ἀστερίου Χατζηνικολάου Ὁἄνθρωπος μέσα στὸ σύμπαν ἐκδ ΣΩ-ΤΗΡ 8 Νανόπουλου Δημήτρη Τὸσύμπαν θὰ ὑπάρχει γιὰ πάντα ΚΑ-ΘΗΜΕΡΙΝΗ 2552003 σ 30 9Ψαλμ μη΄ 20 10 ἐκδ Ἐνάλιος 200811 ἐκδ Κέδρος 2007 12 ἐκδ VikingAdult 2006 13 ἐκδ Κάτοπτρο 200714 ἐκδ Atlantic Books 15 Ἀπάντησηστὶς ἐπιστημονικὲς διακηρύξεις δίδεταιἀπὸ ἄλλους ἐπιστήμονες ὅπως ὁ AlbertEinstein μὲ τὸν περίφημο λόγο τουlaquoΠοτέ δὲν βρῆκα τίποτε στὴν ἐπιστή-μη μου ποὺ νὰ μπορῶ νὰ ἀντιτάξωστὴ θρησκείαraquo ἢ τὸ ἀνάλογο τοῦ MaxPlanck ὅτι laquoὁπουδήποτε καὶ ὁσονδή-ποτε βαθιὰ ἂν προσηλώσουμε τὰβλέμματά μας πουθενὰ δὲν βρίσκου-με καμία ἀντίφαση μεταξὺ τῆς θρη-σκείας καὶ τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶνmiddotἀντίθετα μάλιστα στὰ κρισιμότερασημεῖα βρίσκουμε πλήρη συμφωνίαraquomiddotἢ τοῦ Werner Heisenberg laquoΜολονότιεἶμαι τώρα πεπεισμένος ὅτι ἡ ἐπιστη-μονικὴ ἀλήθεια εἶναι ἀκλόνητη στὸ πε-δίο της δὲν τὰ κατάφερα ποτέ μου νὰἀπορρίψω τὸ περιεχόμενο τῆς θρη-σκευτικῆς σκέψης σὰν δῆθεν μέροςμιᾶς ξεπερασμένης φάσης στὴ συνεί-δηση τῆς ἀνθρωπότητας ἕνα μέροςποὺ θὰ πρέπει νὰ τὸ ἐγκαταλείψουμεἀπὸ ἐδῶ κι ἐμπρόςraquo Αὐτὲς ὅμως εἶναιθέσεις ἄλλης ἐποχῆς καὶ ἀπόψειςἄλλης λογικῆς Καὶ κάπως τὶς ἀντιπα-ρερχόμεθα 16 ἐκδ Παπαζήση 200917 Ἡ ἀθεΐα ἑνὸς ἐπιστήμονα δὲν ἀπο-τελεῖ ἀπόδειξη ἐπιστημονικῆς ἀπόρρι-ψης τῆς πίστεως Συχνὰ μεγάλοι ἐπι-στήμονες (Einstein Stephen Hawking)ἐμφανίζονται μὲ μεταβαλλόμενες ἢκαὶ ἀντιφατικὲς μεταξύ τους ἐπὶ τοῦθέματος ἀπόψεις (βλ ἐφημ ΔΗΜΟ-ΚΡΑΤΙΑ 5102012)

(3ον)Τήν ἄλλη ἡμέρα μέσα σέ μιά

εὐφρόσυνη ἀτμόσφαιρα ἔγινε ἡκουρά καί ὁ νέος μεγαλόσχημοςμοναχός ὀνομάσθηκε Γαβριήλ ῾ΟΓαβριήλ πιστός στίς ὑποχρεώσειςτου ἔδειξε τώρα μεγαλύτερο ζῆλοστά πνευματικά καί ἐπεδόθηκε σέ

μεγαλύτερους πνευματικούς ἀγῶ -νες ῾Ο ἡγούμενος βλέποντας τήνεὐφυία τήν ὡριμότητα τά χαρίσμα-τα καί τόν ἐνάρετο βίο του τοῦ ἀνέ-θετε δύσκολες ἀποστολές ὄχι μόνομέσα στό Περιβόλι τῆς Παναγίαςἀλλά καί ἔξω στόν κόσμο Ολες τίςὑποθέσεις τῆς Ἱ Μονῆς πού τοῦἀνατέθηκαν νά φέρει σέ πέρας τίςπροώθησε καί τίς τελείωσε μέ τάκαλύτερα ἀποτελέσματα γι᾽ αὐτήν

῞Οταν ἡ Μακεδονία ἀπελευθε-ρώθηκε ἀπό τούς Τούρκους οἱ πα-τέρες ἔκριναν ἀπαραίτητο νά ἐπα-νακατοχυρωθοῦν τά ἐκτός τοῦ῾Αγίου ῎Ορους Μετόχια μέ ἑλληνι-κούς τίτλους Η Ιερά Κοινότητα τήδύσκολη αὐτή ὑπόθεση ἀνέθεσεστόν π Γαβριήλ ῞Οταν ἐπέστρεψεστόν ῎Αθωνα ὅλοι τόν ὑποδέχθη-καν μέ χαρά διότι κατάφερε παράτίς μεγάλες δυσκολίες νά λύσει κιαὐτό τό πρόβλημα πού ἀπασχο-λοῦσε τή μοναχική πολιτεία

Τό 1916ndash17 βρισκόταν στό ᾽Ορ-φάνι τοῦ Παγγαίου ὅπου ἡ Ἱ Μονήεἶχε Μετόχι Στήν περιοχή ἐκείνηστάθμευε τότε μία μεραρχία στρα-τοῦ Μιά ὁμάδα ἀξιωματικῶν μυη-μένοι στόν πνευματισμό συνήθι-ζαν νά συγκεντρώνονται τά βράδιαγύρω ἀπό ἕνα τραπέζι καί μέ τή με-σολάβηση ἑνός στρατιώτηndashμέντι-ουμ καλοῦσαν τά πνεύματα τοῦβασιλέως Γεωργίου τοῦ Τρικούπηκαί ἄλλων διασήμων νεκρῶν Οταντό τραπεζάκι ἐκινεῖτο (σημεῖο ὅτιἄρχισε ἡ ἐπικοινωνία μέ τό laquoπνεῦ -μαraquo) ἔκαναν ἐρωτήσεις καί ἐκ μέ-ρους τοῦ laquoπνεύματοςraquo ἀπαντοῦσεὁ στρατιώτηςndashμέντιουμ ῎Ετυχε ἕ -να βράδυ σέ μιά τέτοια σύναξη νάπαρευρίσκεται καί ὁ π Γαβριήλ Κα-τάλαβε ὅτι ἡ ὅλη προσπάθεια ἦτανἐπίκληση δαιμόνων Οταν ἔ φυγανβρῆκε τήν εὐκαιρία νά κολλήσεικάτω ἀπό τό τραπέζι δύο κεριά σέσχῆμα Σταυροῦ ῞Οταν ξαναπῆγανκαί προσπάθησαν νά ἐπαναλάβουντήν ἐπίκληση τῶν laquoπνευμάτωνraquoδοκίμασαν ὀδυνηρή ἔκ πληξη ᾽Ενῶlaquoκαλοῦσανraquo ὥρα πολλή τό τραπε-ζάκι δέν ἐκινεῖτο ἀπό τή θέση τουκαί τό laquoπνεῦμαraquo δέν ἔκανε τήνἐμφάνισή του ῎Αρχισαν νά ἐρευ-νοῦν μήπως κάποιος κάρφωσε τότραπέζι στό πάτωμα Καί ἐρευνών-τας ἀνακάλυψαν τό Σταυρό ἀπόκερί κάτω ἀπό τό τραπέζι

mdash laquoΤό ἔκαμα γιά νά πεισθεῖτε ὅτι στήν πράξη σας κρύβεται δαι-μονική ἐνέργειαraquo τούς εἶπε ὁ πΓαβριήλ

Δέν τό παραδέχθηκαν Καί ἄρχι-

σαν νά ἀραδιάζουν διάφορες πνευ-ματιστικές θεωρίες ὅτι τάχα τό κε-ρί σάν οὐσία εἶναι laquoδέκτης καλόςraquoκαί συγκεντρώνει τό ρεῦμα τῆςἐπικοινωνίας κλπ

mdash Καλά τούς εἶπε τότε ὁ π Γα-βριήλ ᾽Αφοῦ φταίει τό κερί ἀφαι-ρέσατέ το ᾽Αλλά νά μοῦ ἐπιτρέψε-

τε νά κάμω κάτι ἄλλο Αφοῦ ἄναψεἕνα κερί σχημάτισε μέ τόν καπνόἕνα Σταυρό κάτω ἀπό τό τραπέζιΜετά τούς εἶπε νά κάμουν τίς ἐπι-κλήσεις τους ῎Αρχισαν αὐτοί καίπάλι νά καλοῦν τά δαιμόνια Ἀλλάτό τραπεζάκι πάλι ἔμενε ἀκίνητοΔέν γινόταν τίποτε Ἀναγκάσθηκαντότε νά παραδεχθοῦν ὅτι δέν εἶχαννά κάμουν μέ ἐπικοινωνία πνευμά-των νεκρῶν ἀνθρώπων ἀλλά μέ τόδιάβολο

῾Η σύλληψή τουἀπό τούς ΒουλγάρουςΤόν ᾽Ιούνιο τοῦ 1917 εὑρισκόμε-

νος σέ ἀποστολή σέ μετόχι τῆς ἹΜονῆς ἀνέβηκε στό Μοναστήρι τῆςΕἰκοσιφοίνισσας μέ ἄλλους τρεῖς῾Αγιορεῖτες γιά νά προσκυνήσουνΜιά μέρα κατέφθασαν στό μονα-στήρι Βούλγαροι Κομιτατζίδες καίτούς συνέλαβαν μαζί μέ τούς πατέ-ρες τῆς Ἱ Μονῆς Ας ἀ φήσουμε τόΓερο-Γαβριήλ νά μᾶς περιγράψειτήν ὁμηρία του (᾽Αναμνήσεις καίΝοσταλγίαι Θεσνίκη 1958 σελ 38)laquoΜᾶς ἔδειξαν τήν πόρ τα τῆς ἹΜονῆς γιά νά ἐξέλθωμεν ἔχονταςὁ καθένας ἀπό 1ndash2 κουβέρτες γιάτό ταξίδι καί τίποτε ἄλλο Δυό μέ-ρες πεζοπορία χωρίς ψωμί καί δήμέ γέροντας 80 ἐτῶν καί φορτωμέ-νοι τά ὀλίγα ἔπιπλά μας κατά τό τέ-λος τοῦ Ιουνίου εἰς τό καῦμα καί τήσκόνη τοῦ βάλτου Παρ᾽ ὅλα αὐτάεἴμεθα εὐχαριστημένοι διότι παράπᾶσαν ἐλπίδα φθάσαμεν ζωντανοίεἰς τήν Δράμαν ᾽Εκεῖ πρός τό βρά-δυ στήν αὐ λή τοῦ Γυμνασίου βρή-καμε ἄλλους διακόσιους περίπουΚληρικούς καί μοναχούς Τήν ἑπο-μένην κατά φά λαγγα ὡδηγηθήκαμεεἰς τόν στα θμόν ἀπ᾽ ὅπου εἰς ἀνοι-κτά βαγόνια αὐτά πού φορτώνουνπετροκάρβουνα ξεκινήσαμε γιά τόθλιβερό ταξείδι τῆς ὁμηρίας μα-κράν τῆς Πατρίδος πρός τήν ἄξενογῆ τῆς Βουλγαρίας Ξεκινήσαμε μέτήν ψυχή βαρειά γιά τήν ἐγκατά-λειψη τῆς φιλτάτης γῆς ἀλλά καίμέ ἀτσαλωμένη τήν ἀπόφασιν νά μήὑποκύψωμεν εἰς τίς Βουλγαρικέςκολακεῖες καί ἀπειλές ἀλλά νά ζή-σωμε καί νά πεθάνωμε ἀξιοπρε πῶςσάν ῞Ελληνεςraquo Δυό χρόνια ἔμεινεὅμηρος στά χέρια τῶν Βουλ γάρωνὑπομένοντας καρτερικά τά βασανι-στήρια πού τούς ὑπέβαλλαν

῞Οταν οἱ Ελληνες ἐλευθέρωσαντά αἱματοβαμένα χώματα τῆς Μα-κεδονίας οἱ Βούλγαροι τούς ἄφη-σαν ἐλεύθερους κι ὁ π Γαβριήλἐπέστρεψε στό ἀγαπημένο του μο-ναστήρι

laquoΠΤΑΙΟΥΝ ΤΑ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑraquoἐκκλησιολογίας ἱστορίας κλπraquo Ἐπειδὴ δὲ πολλὲς φορὲς ἀκούω ἢδιαβάζω τέτοια σχόλια γιὰ τὰ κείμενά μου ἀπὸ τοὺς ἴδιους κύκλουςσὲ μιὰ στιγμὴ πίστευσα ὅτι τὰ γράφουν αὐτὰ ἀγοραῖοι καὶ ἄγευστοιἐπιστημονικῆς γνώσεως γρήγορα ὅμως διεπίστωσα ὅτι ἡ γενικότητακαὶ ἀοριστολογία εἶναι καρπὸς ὑπουλότητας καὶ διαθέσεως ἐμμονῆςστὴν πλάνη καὶ τὸ ψεῦδος Αὐτὴ ἡ μέθοδος ἀκολουθεῖται καὶ στὸνlaquoκρίμασιν οἷς οἶδε Κύριοςraquo θεολογικὸ Διάλογο

Θὰ χαρῶ συνεπῶς καὶ θὰ βοηθηθῶ σημαντικά ἂν ἀναιρέσουν τὶςπαραπομπές μου καὶ παρουσιάσουν στοιχεῖα ἀντίθετα τῶν ὅσων ἔγρα-ψα Ἐπειδὴ δὲ ἀσχολοῦμαι μὲ σοβαρὰ ἐπιστημονικὰ θέματα παρότι δια-θέτω πληθώρα στοιχείων καὶ μάλιστα ἀρχειακῶν ἀπέφυγα νὰ προσ θέσωστὸ ἄρθρο μου ἀναφορὲς καὶ ὑπαρκτὰ στοιχεῖα γιὰ τὴ στάση τοῦ Βα-τικανοῦ ἔναντι τοῦ Ἰταλικοῦ Φασιμοῦ καὶ τοῦ γερμανικοῦ Ναζισμοῦ(οἱ ἴδιοι οἱ ἰταλογερμανοὶ παρουσιάζουν στὰ σχολικὰ βιβλία φωτο-γραφίες laquoκαθολικῶνraquo κληρικῶν ποὺ χαιρετοῦν φασιστικὰ τὶς φασι-στοναζιστικὲς Ἀρχές τους) καὶ περιορίσθηκα στὰ ἐν Ἑλλάδι συμβάν-τα ἀπαντώντας σὲ ὀρθοδόξους πιστούς ποὺ μοῦ ἐζήτησαν σχετικὴπληροφόρηση Δὲν μποροῦσα λοιπόν ἔστω γιὰ λόγους διπλωματίας ἢκαὶ ἰδιοτελείας νὰ ἀποφύγω τὴν μέθοδο μὲ τὴν ὁποία ἔχω ἐκ νεόη-τός μου ταυτισθεῖ δηλαδὴ τὴν καθαρὰ ἐπιστημονική

Ἐξ ἄλλου δὲν ἀπέρριψα συλλήβδην τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμοτῆς Ἑλλάδος καὶ ἐκτὸς αὐτῆς Ἔγραψα laquoΔὲν ἀπορρίπτουμε φυσικάὅλο τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμο διότι ὑπάρχουν σ᾽ αὐτὸν κάποια ἐλεύ-θερα πνεύματα ποὺ διαφωνοῦν μὲ τὸ παπικὸ κέντρο (κράτος)raquo Καὶεἶχα ὑποχρέωση νὰ τὸ πράξω αὐτὸ λόγῳ τῶν ἐμπειριῶν ποὺ ἀπέκτη-σα στὰ χρόνια τῶν ἐν Γερμανίᾳ (Βόννῃ καὶ Κολωνίᾳ) σπουδῶν μου Σὲμία δημόσια συζήτηση ndash θεολογικὸ διάλογο στὴν πόλη Μύνστερ ὁ μα-καρίτης συνάδελφος Βασίλειος Στογιάννος καὶ ἐγὼ (νεαροὶ τότε με-ταπτυχιακοί) μὲ δύο laquoρωμαιοκαθολικοὺςraquo καθηγητάς (τὸν ἱστορικὸJ REMMERS καὶ ἕνα κανονολόγο ποὺ δὲν ἐνθυμοῦμαι τώρα τὸ ὄνο-μά του) ἀκούσαμε στὸ διάλειμμα laquounter vier AUGENraquo (ἰδιαιτέρως) νὰμᾶς λέγουν ὁ μὲν πρῶτος ὅτι οὐδεὶς ἐχέφρων ρωμαιοκαθολικὸς δέ-χεται σήμερα τὰ περὶ παπικοῦ πρωτείου καὶ ἀλαθήτου δόγματα Διδα-κτικότερος ὅμως γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους ἦταν ὁ Κανονολόγοςποὺ μᾶς εἶπε τὰ ἑξῆς laquoΠαρακολουθῶ μὲ ἐνδιαφέρον τὴ μάχη ποὺ δί-νετε γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς πίστεώς σας Ὁμοιάζετε ὅμως μὲ δύοσκυλάκια ποὺ γαυγίζουν ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ δαγκώσουν διότι πί-σω σας τὰ ldquoμαντρόσκυλάrdquo σας εἶναι ξεδοντιασμέναraquo Ὁ Καθηγητὴςεἶχε δίκιο laquoΦταῖνε τὰ μαντρόσκυλά μαςraquo ποὺ ἀντὶ νὰ μᾶς προστα-τεύουν μᾶς παραδίδουν στοὺς ἐπιβουλευομένους τὴν πίστη μας(πρβλ Πράξ 20 29 ndash 30)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Ἄλλο ἕνα ἰστορικόν στιγμιότυπον (1963) ἀπό τάς συσκέψεις πούἐγίνοντο διά τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῶν μοναχῶν κατά τῶν αἱρέ-σεων καί τῆς ἀθεΐας Διακρίνονται ἀπό ἀριστερά πρός τά δεξιά (κα-θιστοί) ὁ Ἀρχιμ Χαράλαμπος Δ Βασιλόπουλος Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Πετράκη ὁ Ἀρχιμ Γαβριήλ Διονυσιάτης Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Ἁγ Διονυσίου Ἁγ Ὄρους καί ὁ Ἀρχιμ Παῦλος Νικηταρᾶςπροηγούμενος τῆς Ἱ Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Πά-τμου Ὄρθιοι ὁ π Ἰωάννης Διώτης ὁ Μοναχός Γερβάσιος Κων-σταντινόπουλος ὁ Ἀρχιμ Αἰθέριος Σαλαμαλέκης ὁ Μοναχός Λε-όντιος τῆς Ἱ Μ Λογγοβάρδας ὁ Ἀρχιμ Ἀρσένιος Κουμπούγιας ὁλαϊκός τότε π Μᾶρκος Μανώλης ὁ Ἀρχιμ Δοσίθεος Ἀνδριανόπου-λος καί ὁ Ἀρχιμ Θεόκτιστος Ἀλεξόπουλος Ἡ σύναξις Ἑλλήνωνμοναχῶν εἶχε προταθῆ ὡς ἰδέα ἀπό τούς μακαριστούς ΓέρονταςΦιλόθεον Ζερβάκον Ἀμφιλόχιον Μακρῆν καί Γαβριήλ Διονυσιά-την καί ἐπραγματοποιήθη εἰς τήν Ἱ Μ Πετράκη ἀπό τόν τότε Κα-θηγούμενον αὐτῆς Ἀρχιμ Χαράλαμπον Βασιλόπουλον Εἰς τήν σύ-σκεψιν εἶχε λάβει μέρος καί ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιμ Ἰωήλ Γιαννακό-πουλος ἀπό τήν Καλαμάταν ἀλλά δέν ἠθέλησε νά φωτογραφηθῆ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΝΕΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝνοηθῆ πλήρως ὅτι ὁ ἀπὸ κοινοῦπαγχριστιανικὸς ἑορτασμὸς τοῦ῾Αγίου Πάσχα δὲν ἀπετέλεσε ποτὲἐσωτερικὸ ποιμαντικὸ πρόβληματῆς ῾Αγιωτάτης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκ-κλη σίας ἀλλὰ προέκυψε σαφῶςἀπὸ τὴν Οἰκουμενικὴ Κίνησι ἐν -τεῦθεν τοῦ 1920 αὐτὴ βλέπει ὅτιmdashμέσῳ σταθερῶν πρακτικῶν βη -μάτωνmdash ἐπιτυγχάνεται ἡ ἐξωτε-ρικὴ (ὁμοσπονδιακὴ) ἑνότης τῶνδιϊσταμένων Χριστιανῶν καὶ τοιου-τοτρόπως προκαλεῖται στὸν κόσμοἡ ψευδαίσθησις μιᾶς κοινῆς χρι-στιανικῆς μαρτυρίας παρὰ τὶςὑφιστάμενες ἀκόμη ἀγεφύρωτεςδογματικὲς διαφορές

Δύο ἔτη μετὰ τὴν ἀνωτέρω ᾿Εγ -κύκλιο ἕνα Δελτίο Τύπου τοῦldquoΠαγ κοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκ-κλησιῶνrdquo (ldquoΠΣΕrdquo) (2431997) μὲτίτλο ldquo῾Η ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα ἡἐπιστήμη προσφέρει λύσι σὲ ἕναἀρχαῖο θρησκευτικὸ πρόβλημαrdquoὑπογραμμίζει τὴν ἡγετικὴ συμβολὴτοῦ Οἰκουμενικοῦ αὐτοῦ ᾿Οργανι-σμοῦ τῆς Γενεύης ἀλλὰ καὶ εὐρύ -τερα τῶν Οἰκουμενιστικῶν ᾿Οργα-νισμῶν στὴν προώθησι τοῦ ζητή -ματος

bull ῾Η ὀργάνωσι μιᾶς παγχριστια-νικῆς συσκέψεως ὅπως ἀναφέρειτὸ Δελτίο Τύπου στὸ Χαλέπιο τῆςΣυρίας (5ndash1031997) ἀπὸ τὸ ldquoΠΣΕrdquoκαὶ τὸ ldquoΣυμβούλιο ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) μὲἀντικείμενο τὸν κοινὸ ἑορτασμὸτοῦ Πάσχα ἀπὸ τοῦ 2001 καὶ ἑξῆςμᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ προ-βοῦμε σὲ μίαν σύντομο ἱστορικὴἀναφορὰ σὲ μερικὲς πρόσφατεςπτυχὲς τοῦ ζητήματος

1 Εἶναι γνωστό ὅτι μὲ τὸν πλέονἐπίσημο τρόπο τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ἀπὸ ὅλουςτοὺς Χριστιανοὺς ἐτέθη μὲ πρωτο-βουλία τοῦ ldquoΠΣΕrdquo καὶ τῆς Γραμ-ματείας ἐπὶ τῆς Ενότητος τῶν Χρι-στιανῶν τοῦ Βατικανοῦ κατὰ τὸἔτος 1975 στὴν Εacute Γενικὴ Συνέλευ-σι τοῦ ldquoΠΣΕrdquo στὴν Ναϊρόμπι τῆςΚένυας (2311 ndash 10121975) (βλΒασιλείου Θ Σταυρίδου ῾Ιστορίατῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἔκδο-σις βacute σελ 213-14 223-24 365-66Θεσσαλονίκη 1984)

2 Τὸν ᾿Απρίλιο τοῦ 1994 ἐκ -πρόσωποι τῆς ldquoΣυνελεύσεως Εὐρω-παϊκῶν ᾿Εκκλησιῶνrdquo (ldquoΣΕΕrdquoldquoΚΕΚrdquo) (συμμετέχουν ὀρθόδοξοικαὶ προτεστάνται τῆς Εὐρώπης) καὶτοῦ ldquoΣυμβουλίου Καθολικῶν ᾿Επι-σκοπικῶν Συνόδων Εὐρώπηςrdquo(ldquoΣΚΕΣΕrdquoldquoCCEErdquo) συνῆλθανστὸ Λεανυφάλου τῆς Οὑγγαρίαςγιὰ τὴν προετοιμασία καὶ ὀργάνωσιτῆς ldquoΒacute Οἰκουμενικῆς Συναντήσεως᾿Εκκλησιῶν Εὐρώπηςrdquo στὸ Γκρὰτςτῆς Αὐστρίας τὸν ᾿Ιούνιο τοῦ 1997

῾Η προπαρασκευαστικὴ Μικτὴ᾿Επιτροπὴ ἀσχολήθηκε ἐκτὸς τῶνἄλλων καὶ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μετὰ τὸἔτος 2001 καὶ ἔθεσε τοῦτο ὡς θέμασυζητήσεως στὴν ldquoΟἰκουμενικὴΣυνάντησιrdquo τοῦ Γκράτς (βλ ἐφη-μερ ldquoΚαθολικήrdquo ἀριθ 2744 2161994 σελ 1)

3 Μετὰ ἀπὸ πέντε μῆνες (1ndash491994) πραγματοποιήθηκε στὸΦανάρι ἡ ldquoΒacute Σύναξις τῆς ἐν ἐνερ-γείᾳ ῾Ιεραρχίας τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνουrdquo

῾Ο Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κΣτυλιανὸς κατέκλεισε τὴν Εἰσήγη -σί του ldquoΛειτουργικὰ προβλήματα ἐντῇ Διασπορᾷrdquo μὲ τὴν ἑξῆς χαρα-κτηριστικὴ ἀποστροφή

ldquoΚατακλείοντες θὰ ἔπρεπενἴσως ἐκ τοῦ ὅλου κύκλου τῶν ἐν τῇΔιασπορᾷ λειτουργικῶν προβλημά -των νὰ ὑπενθυμίσωμεν ἐνταῦθαἰδιαιτέρως τὸ συνεχῶς μετὰ ηὐξη -μένου ἐνδιαφέροντος ἐπανατιθέ -μενον αἴτημα τῶν ἀποδήμων διὰκοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰτῶν λοιπῶν Χριστιανῶν ὅπερ διὰτοῦτο καὶ ἀποβαίνει ἰδιαιτέρας ποι-μαντικῆς ἀνάγκης ζήτημα

Τὸ κατ᾿ ἀρχὴν δικαιώτατον καὶἱερὸν τοῦτο αἴτημα ἀπασχολεῖ ζω -η ρῶς τὸ πλῆθος καὶ τῶν ᾿Ορθοδό -ξων ἐν τῇ Διασπορᾷ πιστῶν ὡς ἐκτοῦ λόγου ὅτι ζῶντες οὗτοι ὡς μει-ονότης ἐν μέσῳ πολυανθρώπωνκαὶ συμπαγῶν κοινωνιῶν ἑτεροδό -ξων χριστιανῶν ἀπὸ κοινοῦ ἑορ-ταζόντων τὸ Πάσχα ὄχι μόνον αἰ -σθάνονται περιθωριοποιούμενοι ἤκαὶ πλήρως ἀποκεκομμένοι ἀλλὰκαὶ ὑφίστανται ὀδυνηρὰς πολλάκιςπρακτικὰς συνεπείας εἰς τὰς ἐπαγ-γελματικάς κοινωνικὰς καὶ ἄλλαςσχέσεις των ἐν γένει Καὶ πρέπει νὰλεχθῇ ἐνταῦθα ἀπεριφράστως ὅτιεἶναι αὐτόχρημα τραγελαφικὸν τὸγεγονὸς ὅτι τὴν μὲν Κυριακὴν ἡ -μέραν τῆς ἑβδομάδος mdashἥτις εἶναιτὸ ἐπαναλαμβανόμενον ἀντίγρα-φον τῆς μοναδικῆς ἡμέρας τῆς

᾿Αναστάσεωςmdash δεχόμεθα νὰ ἑορ -τά ζω μεν ἀπὸ κοινοῦ μετὰ πάντωντῶν ἑτεροδόξων τῶν ἀλλο θρή -σκων ἀκόμη δὲ καὶ τῶν ἀθέων αὐ -τὴν δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν τῆς᾿Αναστάσεως ἥτις ἀποτελεῖ καὶ τὸπρωτότυπον οὕτως εἰπεῖν νὰἀρνούμεθα νὰ ἑορτάσωμεν ἀπὸκοι νοῦrdquo

(Περιοδ ldquo᾿Εκκλησίαrdquo ἀριθ 2121995 σελ 76 βλ καὶ περιοδ ldquo᾿Επί -σκεψιςrdquo ἀριθ 5093091994 σελ3ndash12)

4 Τὸν ἴδιο μῆνα (14ndash1991994)συνῆλθε στὸ Βουκουρέστι τῆςΡου μανίας ἡ ᾿Εκτελεστικὴ ᾿Επιτρο -πὴ τοῦ ldquoΠΣΕrdquo ἡ ὁποία ἀπεφάσισεμεταξὺ ἄλλων ὅπως τὸ ΤμῆμαldquoΠίστις καὶ Τάξιςrdquo καὶ ἡ Γραμματείαἐπὶ τῆς Λατρείας καὶ τῆς Πνευμα-τικότητος ldquoμελετήσουν ἐκ νέου τὸθέμα τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχαrdquo μάλιστα δὲ ὁ ΓενικὸςΓραμματεὺς τοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέ -ϊ ζερ πρότεινε ὅτι πρέπει νὰ σχε-διασθῆ μία σειρὰ ldquoεὐκαιριῶν γιὰκοινὴ μαρτυρία καὶ ἑορτασμό ἐκ -κινώντας ἀπὸ τὴν Εβδομάδα Προ-σ ευχῆς τὸν ᾿Ιανουάριο τοῦ 2000καὶ διὰ τῆς Πεντηκοστῆς καὶ τῶνΧριστουγέννων νὰ φθάσωμε στὸνκοι νὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἔτος2001rdquo

(περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ι-19949σελ 6 καὶ περιοδ ldquoMECC News ndashReportrdquo Νο 11-12November ndash De-cember 1994 p 4)

5 Μετὰ ἀπὸ δύο μῆνες (15ndash20111994) συνῆλθε στὴν Λεμεσὸτῆς Κύπρου ἡ ΣΤacute Γενικὴ Συνέλευ-σις τοῦ ldquoΣυμβουλίου ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) καὶστὰ πλαίσια τῶν δραστηριοτήτωντοῦ Τμήματος ldquoΠίστις καὶ ῾Ενότηςrdquoσυζητήθηκε τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τελικῶς δὲἐγκρίθηκε σχετικὸ μήνυμα τοῦΠάπα ᾿Ιωάννου Παύλου Βacute

᾿Εκ μέρους τοῦ Βατικανοῦ ὁΚαρδινάλιος ᾿Εδουάρδος Κάσσιν-τυ Πρόεδρος τοῦ ΠοντιφικίουΣυμβουλίου γιὰ τὴν προώθησι τῆςχριστιανικῆς ἑνότητος ldquoπρότεινεσυνάντηση τῶν Προκαθημένωντῶν ᾿Εκκλησιῶν κατὰ τὸ ἔτος 2000μὲ σκοπὸ τὴ λήψη ἀποφάσεως γιὰκοινὴ ἡμερομηνία ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχα καὶ γιὰ ἐργασία γιὰ τὴ χρι-στιανικὴ ἑνότηταrdquo

᾿Επίσης ὁ Γενικὸς Γραμματεὺςτοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέϊζερ ὡμίλησεσχετικῶς καὶ ldquoἐξέφρασε τὴν εὐχὴτὸ ἔτος 2001rdquo ldquoνὰ γίνει αἰτία ἐ ξευ -ρέσεως κοινῆς ἡμερομηνίας ἑορ-τασμοῦ τῆς Αναστάσεως τοῦ Κυ ρί -ουrdquo (βλ περιοδ ldquo᾿Απόστολος Βαρ -νά βαςrdquo Κύπρου Μάρτιος 1995 σσ120 ndash130 περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ιndash199411ndash12 σσ 3ndash4 ἐφημερ ldquoΚα-θολικήrdquo ἀριθ 27651711995 σελ1 περιοδ ldquoΠάνταινοςrdquo ᾿Αλεξανδρεί -ας ᾿Οκτώβριος ndash Δεκέμβριος 1994σελ 29 περιοδ ldquoMECC News - Re-portrdquo Νο 11ndash12November ndash Decem-ber 1994 p 9 περιοδ ldquoEcumenicalNews Internationalrdquo ndash Bulletin Νο621111994 p 15ndash17)

6 Εἶναι προφανές ὅτι ἡ σχετικὴ᾿Εγκύκλιος τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦΦαναρίου (1504202651995) μετὰπαρέλευσι ἕξι μηνῶν ἀπὸ τὶςἀνωτέρω διεργασίες δὲν ἔπεσε ὡςκεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ οὔτε ἔφερεστὸ φῶς ἕνα ἐνδο-ορθόδοξο ζήτη-μα ἀλλὰ ἀποτελεῖ ldquoὁδηγίαrdquo τῶν δι-πλωματῶν Οἰκουμενιστῶν τῆς Γε-νεύης τοῦ Βατικανοῦ καὶ τοῦ Φα-ναρίου οἱ ὁποῖοι σύρουν τὴν ᾿Ορ-θοδοξία σὲ νέα σχίσματα καὶ τρα-γωδίες

bull ῾Επομένως καὶ ἐν κατακλεῖδιπροκαλεῖ τοὐλάχιστον ἔκπληξι ἡἑξῆς δήλωσις μαχητικοῦ ἀρθρο -γράφου ἡ ὁποία ἀφορᾶ τοὺς ἐξὀρθοδόξων Οἰκουμενιστάς τοὺςσπεύδοντας στὴν ἐφαρμογὴ τοῦκοινοῦ Πάσχα

ldquo῾Ωστόσο καὶ συγκρατούμεθα νὰχρησιμοποιήσουμε τό γε νῦν ἔχοντοὺς ἁρμόζοντας ἁγιογραφικούςἱεροκανονικοὺς καὶ ἁγιοπατερι-κοὺς χαρακτηρισμοὺς περὶ τῶναἱρετικῶν καὶ τῶν ldquoκοινωνούντωνἐκείνοιςrdquo Οἰκουμενιστῶν ῞Οτανχρειασθῆ θὰ τὸ κάνουμε καὶ αὐτόπιστεύοντας ὅτι θὰ βοηθήσουμεκαὶ προλάβουμε κάποιους ἀνυπό -πτους ᾿Ορθοδόξους νὰ εὑρεθοῦνἀπαγόμενοι ἀπὸ τοὺς θεωρουμέ -νους ποιμένες τους στὴν ἑτερο-δοξία καὶ αἵρεση ἀνίδεοιrdquo

(῾Αγιορείτου Μοναχοῦ Νικοδή -μου [Μπιλάλη] ldquoΚαὶ ἀλλαγὴ Πασχα -λίουrdquo ἐφημερ ldquo᾿Ορθόδοξος Τύ -ποςrdquo ἀριθ 1163131996 σελ 4)raquo

Πρὸς ΣυλλείτουργονΠάπα ndash Οἰκ ΠατριάρχουἈπὸ τὰ ἀνωτέρω προκύπτει ὅτι

1ον) αἱ πρωτοβουλίαι τοῦ Βατικα-νοῦ ὡς εἶναι αἱ ἡμέραι οἰκουμενι-στικῆς προσευχῆς ὑπὲρ διαφόρωνζητημάτων ἀποβλέπουν μακροπρο-θέσμως εἰς τὴν ἄμβλυνσιν τοῦ Ὀρ -θοδόξου φρονήματος μὲ τὴν συμ-μετοχὴν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγωνεἰς τὰς οἰκουμενιστικὰς αὐτὰς προ-

σευχὰς μὲ τελικὸν σκοπὸν τὴν ὑλο-ποίησιν τῶν στόχων τῆς Β´ Βατι-κανῆς Συνόδου Καὶ ἕνας ἐξ αὐτῶν(τῶν στόχων) εἶναι ὁ κοινὸς ἑορ-τασμὸς τοῦ Πάσχα 2ον) Τὸ Οἰκου-μενικὸν Πατριαρχεῖον ἐνεργεῖ ὡςlaquoπαράρτημαraquo ndash laquoπροτεκτορᾶ τονraquoτοῦ Βατικανοῦ ὑλοποιῶντας τὰςἀποφάσεις τῆς Β´ Βατικανῆς Συνό-δου ἀλλὰ καὶ τοῦ Παγκοσμίου Συμ-βουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ ΑἱρέσεωνΣήμερον διαπιστώνοντες τὴν πα-ρακμὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τὴν μὴἐνασχόλησίν του μὲ ἐκκλησιαστικὰκαὶ πνευματικὰ θέματα ἐξ αἰτίαςτῆς μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσεωςκαὶ τῶν προβλημάτων τῶν προερ-χομένων ἐξ αὐτῆς αἱ κεφαλαὶ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πι-στεύουν ὅτι εἶναι ἡ κατάλληλοςεὐκαιρία διὰ νὰ προωθοῦν τὰ σχέ-δια Βατικανοῦ ndashΠΣΕndash Φαναρίουδιὰ τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πά-σχα μετὰ τῶν πλανεμένων Χρι-στιανῶν Ἡ συμφωνία ἢ καλλίτεροντὸ προσύμφωνον τοῦ Σεβ Γερμα-νίας μετὰ τοῦ τοπικοῦ ΠαπικοῦlaquoἘπισκόπουraquo τὸ ὁποῖον ὁ laquoΟΤraquoἔφερεν εἰς τὴν δημοσιότητα ἀπο-καλύπτει τὰ laquoκρυφὰ σχέδιαraquo τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐνμέσῳ βαθυτάτης οἰκονομικῆς πολι-τικῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτιστικῆςκρίσεως εἰς τὴν Ἑλλάδα

Ὅταν ὁ Ἁγιορείτης Μοναχὸς Νι-κόδημος Μπιλάλης εἶχε γράψει τὸἐπικριτικὸν ἄρθρον εἰς τὸν laquoὈρθό-δοξον Τύπονraquo διὰ τὸν κοινὸν ἑορ-τασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν αἱρε-τικῶν χριστιανῶν εἶχεν ἐπικριθῆἀπὸ τὸ περιοδικὸν laquoὈρθόδοξοςἘνημέρωσιςraquo

Ἔγραψε τὸ περιοδικόνlaquo῏Αραγε ἔχει ἐπίγνωσι ὁ συμπα -

θὴς ἀρθρογράφος τοῦ τί λέγειbull Πότε ldquoθὰ χρειασθῆrdquo τελικῶς ἡ

βοήθειά του γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆςἀπαγωγῆς τῶν ldquoἀνίδεωνrdquo ldquoστὴν ἑτε-ροδοξία καὶ αἵρεσηrdquo ὅταν ληφθῆὑπ᾿ ὄψιν mdashκαὶ τὸ γνωρίζει λίαν κα -λῶςmdash ὅτι οἱ ldquoθεωρούμενοι ποι μέ -νεςrdquo τῶν ldquoἀνυπόπτων ᾿Ορθοδό ξωνrdquoἔχουν πρὸ πολλοῦ παύσει νὰ εἶναι᾿Ορθόδοξοι μὲ τὴν ἀποδοχὴ ἐκμέρους των καὶ τὴν συνεχῆ δια -κήρυξι πληθύος αἱρετικῶν δοξα-σιῶν ἔναντι τῶν ὁποίων τὸ ζήτηματοῦ κοινοῦ Πάσχα κυριολεκτικῶςὠχριᾶraquo

Ὁ laquoΟΤraquo πιστεύει ὅτι ἦλθε ἡὥρα τοῦ κάθε Ἁγιορείτου καὶ μὴμοναχοῦ νὰ ὑψώσουν laquoλάβαρα ἀν -τιστάσεωςraquo πρὸς τὸν Οἰκουμενι -κὸν Πατριαρχεῖον διὰ νὰ laquoἀποτρα -πῆ ἡ ἀπαγωγὴ κάποιων ἀνυπόπτωνκαὶ ἀνίδεων Ὀρθοδόξων νὰ εὑρε-θοῦν στὴν ἑτεροδοξία καὶ στὴναἵρεσηraquo Διότι τὸ οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον διακηρύσσει ὅτι 1ον)Ὅλαι αἱ laquoἘκκλησίαιraquo σώζουν καὶἐκφράζουν τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πί-στεως ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ κλησία2ον) Ὁ Πάπας εἶναι Ἁ γιώτατος Ἐπί-σκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμηςἐνῶ εἶναι Ἀρ χηγὸς κράτους μὴἔχων σχέσιν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν3ον) Ἀναγνωρίζονται τὰ μυστήριατῶν αἱρετικῶν ὡς τὸ Βάπτισμα τῶνΠαπικῶν 4ον) Εἴμεθα τέκνα ἑνὸςΘεοῦ κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ Μεγά-λου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντοςτῶν Μασόνων κλπ

Πιστεύομεν ὅτι τώρα ἀπαιτεῖταιδυναμικὴ ἀντίδρασις (μὲ ἐπιχειρή-ματα ἀρθρογραφίαν διαφωτιστι -κὰς ὁμιλίας κλπ) διὰ νὰ μαται-ωθοῦν τὰ σχέδια τοῦ Βατικανοῦτοῦ ΠΣΕ καὶ τοῦ Φαναρίου Κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα δὲν ἠμπορεῖνὰ ὑπάρξη ἐὰν τὸ Βατικανὸν δὲνἀποκηρύξει τὰς πλάνας του καὶ τὰςαἱρέσεις του καὶ ἐὰν ὁ Πάπας δὲνἀποκηρύξει τὰς θέσις του ὅτι εἶναιτοποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴνγῆν ἀλάθητος καὶ ἄρα ἡμίθεοςκλπ Ἐὰν τὸ Βατικανὸν καὶ ὁ Παπι-σμός του δὲν ἀποκηρύξει ὅλας τὰςαἱρέσεις του θὰ εἶναι ὡς οἱ Ὀρθό-δοξοι νὰ τὰς νομιμοποιοῦν καὶ νὰἀποδέχωνται τὴν αἵρεσιν εἰς τοὺςκόλπους τῆς Ἐκκλησίας Ὁ κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα προϋποθέ-τει καὶ Συλλείτουργον μεταξὺ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ τοῦΠάπα Αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἰς μίαντοιαύτην περίπτωσιν θὰ ἔχωμεν καὶκοινὸν ποτήριον ἄνευ τῆς ἀποκη-ρύξεως ὑπὸ τοῦ παπισμοῦ τῶν αἱ -ρέσεων τῶν κακοδοξιῶν του καὶτῆς διαστρεβλώσεως τοῦ Εὐαγγε-λίου καὶ τῶν διδαχῶν τῶν Ἀποστό-λων Θὰ παρακολουθήσουν τὰς ἐ -ξελίξεις οἱ Καθηγούμενοι ἹερῶνΜονῶν οἱ ἀντιοικουμενισταὶ Μη-τροπολῖται οἱ Ὀρθόδοξοι Θεολό-γοι ὁ ἔντιμος κλῆρος καὶ ὁ πιστὸςλαὸς ἄνευ ἀντιδράσεως Θέτομεντὸ ἐρώτημα διότι εἰς ἄλλας ἐπο -χὰς (πρὶν μερικὰς δεκαετίας) θεο-λόγοι καθηγηταὶ Πανεπιστημίωντὸ Ἅγιον Ὄρος κλπ ἀντέδρωνδυναμικῶς ὑπερασπιζόμενοι τὰδόγματα τῆς Πίστεως καὶ τὴν Ἀλή-θειαν τῆς Ἐκκλησίας

Γ ΖΕΡΒΟΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ Ἀκολουθώντας τήν προτροπήτοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκη-νοῦ laquoτιμητέον τούς ἁγίους ὡς φί-λους Χριστοῦ ὡς τέκνα καί κληρο-νόμους Θεοῦraquo1 ἄς σταθοῦμε σέ μίαχαρισματική ὁσιακή μορφή τοῦ20οῦ αἰώνα τόν πατέρα ΦιλόθεοΖερβᾶκο ὁ ὁποῖος γιά 70 ὁλόκληραχρόνια ἀναλώθηκε στή λατρεία τοῦΘεοῦ καί στή διακονία τοῦ πλησίονλειτουργώντας κηρύττοντας μετά-νοια καί ἐξομολογώντας πλήθηπιστῶν

Στίς 24 τοῦ περασμένου Σεπτεμ - βρίου στό Ἱε ρό Γυναι κεῖο Ἡσυχα-στήριο Παναγίας Μυρ τιδιωτίσσηςΘαψανῶν Πάρου μαζί μέ τήν πανή-γυρη τῆς Ἱ Μονῆς -καθώς τό Καθο-λικό τιμᾶ ται στήν Παναγία Μυρτι-διώ τισσα- ἑορτάσα με καί τήν Ἀνα-κομιδή τῶν Τιμίων Λειψάνων τοῦ Ὁ -σίου Πατρός

Γιά τόν θεοφόρον αὐτόν Πατέρατῆς Ἐκκλησίας ἀντλοῦμε ἀπό τόπερισπούδαστο βιβλίο τοῦ πα-τρός Θεοκλήτου ΔιονυσιάτουlaquoὉ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς ΠάρουἝνας ἔνθεος Ἀσκητής- Ἱεραπό-στολος 1884-1980raquo ἐκδ Ἱ ΓυνἩσ laquoΠαναγία ἡ ΜυρτιδιώτισσαraquoΘαψανῶν Πάρου 1999 καί μετα-φέρουμε μέρος ἀπό τή διήγησητοῦ Χρονικοῦ τῆς Ἀνακομιδῆς -γραμμένο ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχα-στήριο Θαψανῶν Πάρου- γιά νάθυμοῦνται οἱ παλαιότεροι καί νάγνωρίζουν οἱ νεώτεροι

ldquoἩ κοινή μητέρα ὅλων τῶν ἀν -θρώπων πού πέρασαν καί θά πε-ράσουν ἀπό τήν παροῦσα ζωήδέχεται στά σπλάχνα της τά θνη-τά σώματά μας χωρίς διάκρισιΣιωπηλά μᾶς φιλοξενεῖ ὅλουςΔικαίους καί ἀδίκους ἁγίους καίἁμαρτωλούς

Μεταξύ τῶν δικαίων πού πέ-ρασαν ἀπό τήν ζωήν αὐτήν ἦτοκαί ὁ πολυσέβαστος ἅγιος Γέ-ροντας π Φιλόθεος Ζερβᾶκος ὁἐπί 50 ἔτη Ἡγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Λογγοβάρδας καί Πνευ-ματικός Πατήρ καί Κτίτωρ τοῦΓυναικείου Ἡσυχαστηρίου τῆςΠαναγίας Μυρτιδιωτίσσης τῶν Θα-ψανῶν Πάρου

Τό σεπτόν σκήνωμά Του κατάτήν ἐπιθυμίαν καί ἐντολήν Του ἀνε-παύετο ἐπί 13 ἔτη εἰς τόν τάφοντόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ἔκτισε παρα-πλεύρως τοῦ παρεκκλησίου τοῦἹεροῦ Ἡσυχαστηρίου τό ὁποῖοεἶναι ἀφιερωμένο εἰς τόν Πνευμα-τικόν του Πατέρα Ἅγιον Νεκτάριονκαί τό ὁποῖο ἀποτελεῖ κτίσμα τοῦἁγίου Γέροντος

Κάποτε ἔπρεπε νά διαταράξωμεντήν ἡσυχίαν τοῦ τάφου καί νά φέ-ρωμεν εἰς τό φῶς τῆς ἡμέρας τάἱερά ὀστᾶ τά ὁποῖα ἐπί 96 ἔτη ἐκρα-τοῦσαν ὀρθίαν μίαν ψυχήν ἡ ὁποίαἐργάσθηκε εἰς τάς χαλεπάς ἡμέραςμας ἴσως ὅσον ἐλάχιστοι ἐκλεκτοίτοῦ Θεοῦ διά τήν δόξαν τοῦ Πανα-γίου Ὀνόματός Του καί διά τήν σω-τηρίαν πολλῶν ἀνθρώπωνhellip

Τήν 22αν ἑσπέρας καί 23ην ἀπότό πρωί εἶχε τήν τιμητικήν της ἡ ΝΠάρος Τό Ἱ Ἡσυχαστήριον Θα-ψανῶν λόγῳ τοῦ ἀναμενομένουπλή θους τῶν προσκυνητῶν εἶχεκλείσει διά τούς φιλοξενουμένουςτους ξενοδοχεῖα εἰς τήν πόλινὍμως ἡ ἐπιθυμία ὅλων νά εὑρί-σκωνται εἰς τό Ἡσυχαστήριον ἔκα-νε ὁρισμένους νά παραμείνουνὅλην τήν νύκτα εἰς τόν Ναόν χωρίςνά αἰσθάνωνται τήν ἀνάγκην νά ξε-κουράσουν τά ταλαιπωρημένα σώ-ματά των ἀπό τήν πολύωρον παρα-μονήν των εἰς τόν λιμένα τοῦ Πει-ραιῶς

Τήν ἀγρυπνίαν τῆς ἑορτῆς τῆςὙπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσ-σης καί τήν ἀνακομιδήν τῶν Λειψά-νων τοῦ Μεγάλου Γέροντος ἐτίμη-σαν διά τῆς παρουσίας των ὁοἰκεῖος Μητροπολίτης κ Ἀμβρό-σιος καί οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ὁἍγιος Θήρας Ἀμοργοῦ καί Νήσωνκ Παντελεήμων ὁ Ἅγιος Ἀργολί-δος κ Ἰάκωβος καί ἐκ τοῦ κλίματοςτοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁκ Ἀμβρόσιος μέ πλειάδα ἹερέωνἹερομονάχων Μοναχῶν καί λαϊκῶνἹεραψαλτῶν ἐκτός ἀπό τίς χιλιάδεςτῶν προσκυνητῶν Ὁ μακαριστόςἍγιος Σάμου καί Ἰκαρίας κ Παντε-λεήμων μή εὑρίσκων μέσον λόγῳἀπαγορευτικοῦ ἀπόπλου ἔφθασεεἰς τό Ἱ Ἡσυχαστήριον τὴν ἡμέραντῆς ἀνακομιδῆς καὶ ἐλειτούργησετὴν ἑπομένην ἡμέραν Κυριακήν

Ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς ἀγρυπνίαςσυνεῖχε τὰς ψυχὰς ὅλων Τὰ ἱερὰσυναισθήματα ποὺ κατέκλυζαν τὰςψυχάς μας εἶναι ἀδύνατον νὰ κα-ταγραφοῦν διὰ τῆς ταπεινῆς γρα-φίδος μας Ἀφήνομε τὴν κάθεψυχὴν νὰ χρησιμοποίηση τοὺς δέ-κτας τῆς καρδίας της γιὰ νὰ ἀνα-πλάση τὶς ἱερὲς σκηνές ποὺ διεδέ-χοντο ἡ μία τὴν ἄλλην καθ᾽ ὅληντὴν διάρκειαν τῆς ἀγρυπνίας Οἱὧρες ἱερὲς καὶ μοναδικὲς κυ-λοῦσαν κατανυκτικῶς

Μετὰ τὴν τρίωρον διακοπὴν τῆςἀγρυπνίας ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρ -θρου συνεχίσθη καὶ πρὸ τῆς Εὐλο-γημένης ἡ ἱερὰ πομπὴ μὲ προεξάρ-χοντες τοὺς Ἀρχιερεῖς ἹερεῖςἹερομόναχους Μοναχούς τὴν Ἡ -γου μένη τοῦ Ἱ Ἡσυχαστηρίου καὶπρεσβυτέρας ἀδελφὰς μονα χὰςἀκολουθουμένη ὑπὸ τοῦ πλήθουςτῶν πιστῶν ξεκίνησε ἀπὸ τὸ καθο-λικόν τοῦ Ἡσυχαστηρίου πρὸς τὸπαρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Νεκταρί-ου παραπλεύρως τοῦ ὁποίου εὑρί-σκεται κτισμένος ὁ τάφος ὁ ὁποῖοςἀπὸ τὸ 1980 ἐφύλασσε ἐπὶ 13 ἔτηὡς πολύτιμον θησαυρὸν τὸ σεβά-σμιον σκῆνος Ρίγη συγκινήσεωςδιεπέρασαν ὅλους τοὺς πιστοὺςμπροστὰ εἰς τὴν μοναδικὴν εἰκόναποὺ ἀντίκρυσαν Ἐφέρετο πρὸς τὸκαθολικὸν τοῦ Ἡσυχαστηρίου μίαταπεινὴ λάρναξ μὲ τὰ τίμια καὶ κρο-κοβαφῆ ὀστᾶ ἑνὸς λευΐτου ὁ ὁποῖ -ος ἀπὸ τὰ τριάκοντα ἔτη του ἔλαβετὴν χάριν τῆς ἱερωσύνης ὥστε νὰδέχεται τὴν ἐξομολόγησιν κάθε

ψυχῆς καὶ νὰ κατευθύνη τὰ διαβή-ματα χιλιάδων ψυχῶν εἰς ὁδὸν σω-τηρίας Ἑνὸς λευΐτου τοῦ ὁποίουτὰ εὐλογημένα χέρια ἀναριθμή-τους φορὰς ἐκράτησαν τὰ τίμιαδῶρα καὶ μετέδωσαν τὸ ΠανάγιονΣῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μαςἸησοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλους ἡμᾶςτοὺς βαπτισθέντας εἰς τὸ Ὄνοματῆς Παναγίας Τριάδος καὶ ζητοῦν -τας σωτηρίαν καὶ τὰ ὁποῖα τώραἀκαταπαύστως ὑψώνονται ἐνώπιοντοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ εἰς ἱκεσίανδι᾽ ὅλους ἡμᾶς

Οἱ καμπάνες ἠχοῦν μεγαλοπρε -πῶς Ἡ ὅλη πομπὴ κατευθύνεταιπρὸς τὸ Καθολικὸν τοῦ Ἱ Ἡσυχα-στηρίου μὲ τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ τοὺςφανοὺς νὰ προπορεύωνται Ὁ Ἅ -γιος Παροναξίας μὲ καταφανῆ τὴνσυγκίνησιν καὶ τὴν εὐλάβειαν ψάλ-λει τὸ Ἀπολυτίκιον καὶ τὸ Μεγαλυ-νάριον τοῦ ἁγίου πατρός

Ἀργὰ καὶ μὲ κατάνυξιν οἱ Ἱερεῖςκρατώντας τὴν λάρνακα ὑψηλὰφθάνουν στὴν κυρίαν εἴσοδον ψάλ-

λοντες Ἐκεῖ αἱ παρατεταγμέναιεὐλαβῶς ἀδελφαὶ μὲ ἀναμμέναςλαμπάδας ὑποδέχονται τὸν Πνευ-ματικόν τους Πατέρα ἐνῶ ἀπὸ τὰχείλη τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἀκούγεταιὁ οὐράνιος ὕμνος Τίς Θεὸς Μέγαςὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁποιῶν θαυμάσια μόνος

Ἡ μακαρία ψυχὴ τοῦ Ἁγίου Γέ-ρον τος ὁ ὁποῖος ὅσας φορὰς ἔ -ψαλ λε τὸν ἀνωτέρω ὕμνον μετε-φέρετο εἰς τοὺς οὐρανούς ἀσφα -λῶς θὰ συμμετεῖχε εἰς τὴν χαρμο-λύπην μας Λύπην διότι δὲν τὸνἔχομεν ἀνάμεσά μας δίπλα μας νὰτοῦ ἀσπαζώμεθα τὴν ἁγίαν δεξιάνΤου καὶ νὰ ὠφελούμεθα ἀπὸ τοὺςθεοπνεύστους λόγους Του χαρὰνδὲ διότι τὸν νοιώθουμε ἀκοίμητονπρέσβυν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰτῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς θριαμ-βευούσης Ἐκκλησίας

Ἡ συγκίνησις ὅλων ἐκορυφώθηκατὰ τὴν ὁμιλίαν τοῦ Σεβασμιωτά-του ὁ ὁποῖος ἐτόνισε πὼς ὁ ἍγιοςΓέροντας εἶναι ἕνας κυοφορούμε-νος Ἅγιος Ἡ ἐπίσημος ἀναγνώρι-σις τῆς ἁγιότητός του κυοφορεῖταιΠόσο θὰ διαρκέση ἡ κυοφορίαεἶναι ἄγνωστον Ὅμως στὴ συνεί-δηση ὅλων μας εἶναι Ἅγιος Μπο-ροῦμε νὰ τὸν ἐπικαλούμεθα καὶ νὰζητοῦμε τὴν πρεσβείαν του

Εἰς τὸ ἄκουσμα ὅτι ὁ π Φιλόθεοςεἶναι ἅγιος ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα ὡςἕνας ἄνθρωπος μὲ ἕνα στόμα ἐφώ-ναξε Ἅγιος Ἅγιοςrdquo

Ἀπό τότε -24 Σεπτεμβρίου 1993-

ἕως σήμερα ἑορτάζεται μέ λαμπρό-τητα καί ἱεροπρέπεια στό Ἱερό μαςἩσυχαστήριο ἡ μνήμη τοῦ ὉσίουΠατρός τόσο στίς 9 Μαΐου (ἑπομένηἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς του κατ᾽ ἐντο-λή τοῦ Σεβασμιωτάτου Παροναξίαςκ Καλλινίκου) ὅσο καί στίς 24 Σε-πτεμβρίου ἡμέρα Ἀνακομι δῆς τῶνΤιμίων του Λειψάνων παρουσίᾳ τοῦοἰκείου Μητροπολίτου ἕως τό 2007τοῦ κυροῦ Ἀμβροσίου Στάμεναπνευματικοῦ τέκνου τοῦ Ὁσίου Πα-τρός καί ἀπό τό 2008 τοῦ νέου Ποι-μενάρχου Παροναξίας κ Καλλινίκουμέ συμμετοχή τοῦ Ἡ γουμένου τῆς ἹΜονῆς Λογγοβάρδας π Χρυσοστό-μου στήν ὁποία ὑπῆρξε Ἡγούμενοςὁ π Φιλόθεος ἐπί 50 ἔτη Λογγο-βαρδιτῶν Πατέρων Ἀρχιμανδρι τῶνἹερέων καί Διακόνων τῆς Ἱε ρᾶς ἡμῶνΜητροπόλεως καί πλήθους προσκυ-νη τῶν

Κατά καιρούς ὁ σεπτός Ποιμε-νάρχης Παροναξίας προσ καλεῖ Ἁγί-

ους Ἀρχιερεῖς ὅπως τόν Θεοφι-λέστατο Ἐπίσκοπο Προι κον νήσουκ Ἰωσήφ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρό-νου τόν Πανιερώτατο Μητροπο-λίτη Λεμεσοῦ κ Ἀθανάσιον τῆςἘκ κλησίας τῆς Κύπρου τόν Θε-οφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἐλαίας κΘεοδώρητον τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνου γιά νά συμπροσευχη-θοῦν καί νά τιμήσουν τήν μνήμητοῦ Ὁσίου Πατρός οἱ ὁποῖοι μέτήν σεβασμία παρουσία τους καίτήν ἁγιαστική Ἀρχιερατική τουςΧάρη λαμπρύνουν τήν ἱερά πα-νήγυρη

Σήμερα παρά ποτέ ὁ ὍσιοςΠατήρ μέ τήν ὁσιότητα τοῦ βίουτου καί τό ὀρθόδοξο φρόνημάτου γίνεται σημεῖο ἀναφορᾶς καίκανών ἀκριβής γιά ὅσους θέλουννά στοιχοῦν στίς Ὀρθόδοξες Πα-τερικές Παραδόσεις Ἀκόμη μέτήν ἰσχυρή μεσιτεία του πρός τόνΚύριον ἀποτελεῖ πηγή ἀναψυχῆςκαί θεοσημειῶν γιά ὅσους χειμά-ζονται ἀπό ἀνίατα προβλήματαἀσθενειῶν κρίσεως τῶν οἰκογε-νειῶν καί τεκνογονίας οἰκονομι-

κές καί ἄλλες δυσχέρειες ἀφοῦlaquoπᾶσα δόσις ἀγαθή ἐκ τοῦ Πατρόςτῶν Φώτων δι᾽ αὐτῶν (=τῶν ἁγίων)τοῖς ἀδιστάκτῳ πίστει αἰτοῦσι κά-τεισι2raquo

Ἄς ἐγκύψουμε καί ἄς ἐντρυφή-σουμε στή ζωή καί στά ἔνθεα ἔργαὉ σίων Μορφῶν ὅπως ὁ πατήρ Φι-λόθεος γιά νά ἐγκολπωθοῦμε τήνΧάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πούτόσο πλούσια ἀπεθησαύρισαν καίνά λάβουμε τήν Ἐλπίδα καρπόἀγλαό τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματοςτήν ὁποία τόσο ἔχουμε ἀνάγκηστούς σημερινούς χαλεπούς και-ρούς ὥστε laquoτούτων πάντων ἀνα-θεωροῦντες τήν πολιτείαν ζηλώσω-μεν τήν πίστιν τήν ἀγάπην τήνἐλπίδα τόν ζῆλον τόν βίον τήνκαρτερίαν τῶν παθημάτων τήν ὑ -πομονήν μέχρις αἵματος ἵνα καίτῶν τῆς δόξης στεφάνων αὐτοῖς κοι-νωνήσωμενraquo3 Ἀμήν

Ἐκ τοῦ Ἱ ἩσυχαστηρίουΘαψανῶν Πάρου

Ὑποσημειώσεις123 Ἀπό τόν λόγο τοῦ Ἁγίου

Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Περί τῆςτῶν Ἁγίων καί τῶν λειψάνων αὐτῶντιμῆς PG 94 1164Α 1165Β 1168C

Μετά ἀπό παράκληση τῶν ὑ -πευθύνων τῆς ἐφημερίδος καταθέ-τουμε τό παρόν ἄρθρο ὡς μικρήἐνημέρωση γιά τό πῶς ἑορτάζεταισήμερα ἡ μνήμη του στήν Πάρο

ΜΝΗΜΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

Ὑπό τῆς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚαλαβρύτων καί Αἰγιαλείας ἐξεδό-θη ἀνακοίνωσις διά ἕν ἐπαναλαμ-βανόμενον θαῦμα εἰς τό Μέγα Σπή-λαιον κατά τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσε-ως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (14ην Σε-πτεμβρίου ἑκάστου ἔτους) Συμφώ-νως πρός τήν ἀνακοίνωσιν

laquoΣτὴν παλαίφατη καὶ ἱστορικὴἹερὰ Μονὴ τοῦ Μεγάλου Σπηλαίουκι αὐτὸ τὸ χρόνο ζήσαμε ἕνα ἐπα-ναλαμβανόμενο θαῦμα Κατὰ τὴνἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ ὡς γνωστόν γίνεται ἡ τε-λετὴ- δέηση μὲ τὸν Τίμιο Σταυρὸκαὶ τὸν βασιλικό Ὁ ἱερεὺς ὑψώνειτὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ δέεται πρὸςτὸν Θεὸ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀ ν -θρώπων

Τὴν ὥρα λοιπόν ποὺ τελεῖταιαὐ τὴ ἡ τελετὴ ἐκεῖ δηλ στὸ ΜέγαΣπήλαιο οἱ Πατέρες τῆς Ἱ Μονῆςἀπὸ παράδοση ποὺ χάνεται στὰ βά-θη τῶν αἰώνων ἑτοιμάζουν μία λε-κάνη μέσα στὴν ὁποία ἀνακατεύ -ουν ἀλεύρι καὶ νερὸ καὶ τίποτε ἄλ -λο καὶ τὴν τοποθετοῦν μπροστὰστὸν τελετουργὸ ἱερέα ὁ ὁποῖοςκάθε φορά ποὺ ὑψώνει τὸν ΤίμιοΣταυρὸ καὶ ἔπειτα σκύβει μέχρι τὸἔδαφος καθὼς οἱ ἱεροψάλτες ψάλ-λουν κατανυκτικὰ καὶ ἱκετευτικὰ τὸldquoΚύριε ἐλέησονrdquo ἀκουμπάει τὸν τί-μιο Σταυρὸ καὶ στὴν λεκάνη ποὺπεριγράψαμε καὶ τὴν εὐλογεῖ Κα -θὼς λοιπὸν ὁ τελετουργὸς ἱερεὺςγυρίζει γύρω ndash γύρω κάποιος ἐκτῶν Μοναχῶν μεταφέρει καὶ τὴνλεκάνη καὶ τὴν τοποθετεῖ μπροστάτου ὥστε ἐκεῖνος καὶ πάλι σκύβον-τας νὰ τὴν εὐλογήσει

Ὅταν λοιπὸν τελειώσει ἡ τελετὴτῆς Ὑψώσεως οἱ Πατέρες μεταφέ-ρουν τὴν λεκάνη αὐτὴ στὸ ἹερὸΒῆμα καὶ τὴν τοποθετοῦν κάτω ἀπὸτὴν Ἁγία Τράπεζα Ἐκεῖ θὰ παρα-μείνει μέχρι τὸ τέλος τῆς θείας Λει-τουργίας Ὅταν λοιπὸν ἡ θεία Λει-

τουργία πλησιάζει στὸ τέλος τηςσκύβουν κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπε-ζα καὶ τραβοῦν πρὸς τὰ ἔξω τὴν λε-κάνη Ἀλλά τώρα πλέον στὴν λεκά-νη ὑπάρχει ζύμη Τὸ ἀλεύρι καὶ τὸνερὸ ἔγιναν προζύμι Δηλ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς λεκάνης ἔχει φου-σκώσει καὶ ἔχει ξεχειλίσει Ἔγινεδηλ ὅτι συμβαίνει μὲ τὶς νοικοκυ-ρές οἱ ὁποῖες κάθε φορά ποὺ πρό-κειται νὰ ζυμώσουν ldquoἀναπιάνουν τὸπροζύμιrdquo Ἔπειτα ζυμώνουν στὴσυνέχεια ἀφήνουν τὸ μῖγμα νὰldquoἀνέβειrdquo ὅπως λέγουν καὶ ὕστερατὸ ψήνουν στὸ φοῦρνο καὶ ἔτσι γί-νεται τὸ ψωμί ldquoὩς ἐμεγαλύνθη τὰἔργα Σου Κύριεrdquo Αὐτό λοιπόν ποὺσυμβαίνει στὴ Ἱ Μονὴ τοῦ Μεγά-λου Σπηλαίου κάθε χρόνο εἶναι ἕναθαῦμα Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ τὸ ἀλεύρι μεταβάλλεταισὲ προζύμι ἢ σὲ μαγιά μὲ τὸ ὁποῖομπορεῖς ὕστερα νὰ ζυμώσεις τόψωμί

Οἱ πιστὲς νοικοκυρὲς γνωρίζουνκάτι παρόμοιο ὅτι δηλ μὲ τὸ βασι-λικὸ ldquoἀπὸ τὸ Σταυρὸrdquo μποροῦν καὶζυμώνουν χωρίς νὰ χρησιμοποι-ήσουν ἄλλο προζύμι

Τὸ εὐλογημένο αὐτὸ μῖγμα οἱχριστιανοὶ τὸ παίρνουν μέσα σὲπλαστικὰ ποτήρια στὰ σπίτια τουςσὰν εὐλογία καὶ τὸ χρησιμοποιοῦνγιὰ νὰ ζυμώσουν

Αὐτό λοιπόν εἶναι ἕνα θαῦμα τὸὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται κάθε χρό-νο στὶς 14 Σεπτεμβρίου στὴν ἹεράΜονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου

Ἕνα σχετικό video ἔχει καταγρά-ψει τὸ θαῦμα Ἡ εἰκόνα εἶναι λίγοσκοτεινή ἐπειδὴ ἡ ἀκολουθία γίνε-ται πρωΐ ὥστε δὲν ἔχει φωτίσει ἡἡμέρα κανονικά ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴμέσα στὸ Ἱ Ναὸ δὲν ὑπάρχει ἱκανο-ποιητικὸ φῶς

Δοξάστε παρακαλῶ μαζί μας τὸὑπερύμνητον Ὄνομα τοῦ Κυρίουμας ldquoὯ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶπροσκύνησιςrdquo Ἀμήνraquo

Ἱερά Μητρόπολις Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων

ΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΘΑΥΜΑΕΙΣ ΤΗΝ Ι ΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

Ρώτησαν ἕνα μοναχόmiddot laquoΤί κάνειςἐδῶ ποὺ μένειςraquo Καὶ κεῖνος ἀπάν-τησεmiddot laquoΦυλάγω τὸν τόποraquo Δηλαδὴτὸν ἐπιμελοῦμαι τὸν φροντίζω τὸνκαλλιεργῶ τὸν δενδροφυτεύω τὸνἐποπτεύω καὶ γενικὰ ἐνδιαφέρομαιγι᾽ αὐτόν Τὸ σπουδαιότερο τὸνἀξιοποιῶ πνευματικὰ καὶ τὸν ἁγιάζωΓεωργῶ laquoτῆς ἐρήμου τὸ ἄγονονταῖς τῶν δακρύων μου ροαῖςraquo

Τὴ στιχομυθία αὐτὴ καὶ τὸ νόημάτης θυμᾶμαι ὅταν σκέπτομαι τὸνἀγαπητὸ σὲ ὅλους μας κύριο Γεώρ -γιο Λαμπρούλια ἢ μπάρμπαndashΓιῶρ -γη ὅπως συνήθως τὸν φωνάζαμε

Φύλαξε κατὰ κυριολεξία καὶ κατ᾽ἄνθρωπο τὶς ἐγκαταστάσεις τοῦlaquoὈρ θοδόξου Τύπουraquo στὴν Ν Ἐρυ-θραί α φροντίζοντας σχολαστικὰ

γιὰ τὴ φύλαξή τους διπλοκλειδώ-νοντας κάθε φορά ἄσχετα ἂν ἤτα-νε μέρα ἢ νύχτα τὶς ἐξώπορτες καὶπαραμένοντας χρόνια ὁλόκληραἄγρυπνος φύλακας καὶ ἐπιστάτηςἐπὶ 24ώρου βάσεως

Τὶς φύλαξε ὅμως καὶ πνευματικὰκαὶ κατὰ Θεόν Διότι ἔζησε σὰνἰδιότυπος μοναχός ψάλλονταςστὶς ἀκολουθίες μὲ τοὺς σεβα-στοὺς καὶ ἀλησμόνητους πατέρεςΧαράλαμπο Βασιλόπουλο καὶ Μᾶρ -κο Μανώλη ἀνάβοντας συγχρό-νως τὰ καντήλια καὶ ἐκτελώνταςχρέη νεωκόρου στὶς ἐκκλησίεςποὺ λειτουργοῦσαν laquoἝνας μονα -χὸς προσευχόμενοςraquo ndashκαὶ ὁ μπάρμ-παndashΓιῶργος ἦταν ἰδιότυπος μονα-χός ὅπως προαναφέραμε μὴ ἔχον-τας νὰ ζηλέψει τίποτα ἀπὸ τοὺς μο-ναχοὺς τῶν Ἱερῶν Μονώνndash laquoεἶναιφρουρός ποὺ φυλάττει ἀπυρόβλη-το καὶ ἀπάτητο ἀπὸ τὸ Σατανᾶ καὶτὶς δυνάμεις του τὸν τόπο ὅπουστέκεται Ὁ ἐμπεριπατῶν τὴν οἰ -κουμένη ὁλόκληρη δὲν μπορεῖ νὰπλησιάσει ἐκεῖ ὅπου μία ψυχὴ ἀ -σκεῖται ὑπομένοντας τὸ μαρτύριοτῆς συνειδήσεως καὶ δίδοντας τὴν

μαρτυρία τοῦ ΧριστοῦraquoὉ κύριος Γιῶργος γνώρισε τὸν

ἱδρυτὴ τῆς ΠΟΕ καὶ τοῦ laquoΟΤraquoἈρχιμανδρίτη π Χαράλαμπο Βασι-λόπουλο γύρω στὸ 1974 καὶ παρέ-μεινε ἄγαμος ὤν μαζί του σὰνἀφιερωμένος συγκάτοικος γιὰ δύοχρόνια ἐργαζόμενος συγχρόνωςστὸ τυπογραφεῖο Ἀπὸ τὸ 1976ὅταν ἀπέκτησε ὁ laquoΟΤraquo τὶς ἐγκα-ταστάσεις του στὴν Ν Ἐρυθραίακαὶ ἐγκαταστάθηκε ἐδῶ τὸ τυπο-γραφεῖο ἦρθε καὶ αὐτὸς καὶ παρέ-μεινε πλέον μόνιμα σὲ ἕνα δωμά-τιο συνεχίζοντας τὴν ἐργασία του

Συγχρόνως φρόντιζε τὸν λαχα-νόκηπο τῶν ἐγκαταστάσεων καλ-λιεργώντας τον μὲ ἀπαράμιλλη τέ-χνη καὶ μαστοριά Ὅταν ἀντίκριζεςτὸ χῶρο ποὺ καλλιεργοῦσε νόμι-ζες ὅτι βλέπεις καλλιτέχνημα Δὲνἔχω δεῖ ὡραιότερο λαχανόκηποἮταν μερακλής ἐπιμελής ὀρεξά-τος καὶ ἀκούραστος μπαξεβάνηςἈπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτὸςκαὶ μεσονυκτίου φρόντιζε τὰ λαχα-νικά του Τὰ προϊόντα ποὺ ἀπεκό-μιζε τὰ μοίραζε ἐδῶ καὶ κεῖ χωρὶςνὰ παίρνει χρήματα

Ἦταν λιγόλογος προσηνής πάν -τα χαμογελαστόςmiddot δὲν κατέκρινεποτὲ κανένα καὶ εἶχε ἀγάπη πρὸςὅλους

Ὑπῆρξε ψάλτης ἰδιότυπος καὶἰδιόμορφος Δὲν βιαζόταν καὶ ἔ -ψαλ λε κατανυκτικὰ καὶ μὲ νόημαἀπολαμβάνοντας τὰ τροπάρια Κυ-ριολεκτικὰ μεταρσιωνόταν καὶ ζοῦ -σε σὲ ἄλλους πνευματικοὺς κό-σμους τὴν ὥρα ἐκείνη

Ἦταν πολὺ εὐλαβής Ὅπου συν -αντοῦσε εἰκόνα ἀκόμη καὶ μέσαστὸ κτίριο ἔκανε τὸ σταυρό τουκαὶ τὴν ἀσπαζόταν Ἀνεβαίνονταςτὴ σκάλα γιὰ τὸ δεύτερο ὄροφοτοῦ κτιρίου στὴ μέση τῆς σκάλαςὑπάρχει μία τεράστια εἰκόνα τῆςἉγίας Τριάδας Ὁ κύριος Γιῶργοςὅποτε ἀνέβαινε σταματοῦσε ἔκα-νε τὸ σταυρό του τὴν ἀσπαζότανκαὶ τὴν χάϊδευε λέγοντας μικρὲςπαρακλητικὲς φρασοῦλες

Ἀσκοῦσε τὴν ἐλεημοσύνη σὲ με-γάλη ἔκταση μὲ τὴ μικρὴ σύνταξηποὺ ἔπαιρνε

Τὸ τελευταῖο διάστημα τῆς ζωῆςτου δοκιμάσθηκε ἀπὸ τὴν ἀσθένειακαὶ παρέμεινε ἀρκετὸ χρόνο σὲ νο-σοκομεῖο καὶ στὸ τέλος ἐπειδὴἦταν κλινήρης καὶ πολὺ ἀδύναμοςεἰσῆλθε σὲ ἵδρυμα κατακοίτων τῆςἈρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Ἐκεῖ μετὰἀπὸ δέκα ἡμέρες παραμονῆς στὶς5112012 παρέδωσε τὸ πνεῦ ματου εἰρηνικὰ καὶ ἔχοντας καλὴνἀπολογίαν στὸν Δημιουργὸν καὶΚριτὴν τῶν πάντων

Γεωργίου τοῦ ἁπλοῦ ἄκακου φί-λεργου νηπτικοῦ ἐλεήμονα καὶἀγαπητοῦ σὲ ὅλους μας ἂς εἶναιαἰώνια ἡ μνήμη

Ἀρχιμ Μελέτιος Βαδραχάνης

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΙΑΣ (1926ndash2012)

Ἀνακοίνωσιςἐκ τῆς ΠΕΘ

Ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολό-γων εὑρίσκεται στήν εὐχάριστηθέση νά ἀνακοινώσει στούς συνα-δέλφους καί νέους θεολόγους ὅτιστό Ἐπιμορφωτικό Σεμινάριο Παι-δαγωγικῆς καί Διδακτικῆς Κατάρ-τισης στά Γραφεῖα τῆς ΠΕΘ (Χαλ-κοκονδύλη 37 ὄροφος 3ος) εἰση-γητής στίς 10-11-2012 ἡμέρα Σάβ-βατο καί ὥρα 1130 - 1415 θά εἶναιὁ κ Ἰωάννης Β Τσάγκας Δρ Θεο-λογίας Σχολ Σύμβουλος Θεολό-γων μέ θέμα

laquoὈργάνωση καί διεξαγωγή τῆςδιδασκαλίας Ἐναλλακτικές διδα-κτικές προσεγγίσεις στό ΜτΘraquo

Ἀπό τή Γραμματεία τῆς ΠΕΘ

laquoΕἰσβολήraquo ἱεροσύλων εἰς τό κοι-μητήριον τοῦ Ριζομύλου Μαγνησίαςπροεκάλεσε μεγάλας καταστροφάςεἰς τάφους Συμφώνως πρός τήνἠλεκτρονικήν ἐφημερίδα laquotaxydro-mosgrraquo

laquoΟἱ δράστες ποὺ πέρασαν τὸπροηγούμενο βράδυ ἀπὸ τὸ κοιμη-τήριο τοῦ χωριοῦ ἄφησαν πίσωτους μεγάλες καταστροφές Ἅρπα-ξαν ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν μνημάτων150 περίπου ὅλα τὰ καντηλάκιαἀπὸ μπροῦτζο Μάλιστα στὴ μανίατους νὰ τὰ ἁρπάξουν τὰ ξήλωνανμαζὶ μὲ κομμάτια μαρμάρων

Ἡ ἐνέργεια τῶν ἱερόσυλων προ-κάλεσε ἀναστάτωση στὸ χωριό Οἱσυγγενεῖς τῶν νεκρῶν ἔσπευσανμόλις πληροφορήθηκαν τὴν κλοπὴἀπὸ ὅλους τούς τάφους ὥστε νὰ

ἀποκαταστήσουν τὶς ζημιές δίνον-τας νέες παραγγελίες γιὰ μάρμαρακαὶ καντηλάκια μὲ ὅποιο κόστοςσυνεπάγεται γιὰ τοὺς ἴδιους Γιὰτὴν κλοπὴ τῶν καντηλιῶν ἀπὸ τὸνεκροταφεῖο τοῦ Ριζομύλου ἐνη-μερώθηκε ἡ τοπικὴ Ἀστυνομία ποὺξεκίνησε τὶς ἔρευνες

Σύμφωνα μὲ τὸν ἱερέα τοῦ χω-ριοῦ τὸ νεκροταφεῖο εἶχε ἡσυχά-σει τὰ δύο τελευταῖα χρόνια ἀπὸσυχνὲς εἰσβολὲς ἱερόσυλων ποὺἅρπαζαν ἀπὸ τὸ χῶρο ὁτιδήποτεσὲ μπροῦτζο Τὸ προηγούμενο χρο-νικὸ διάστημα τὰ κρούσματα κλο -πῆς καντηλιῶν ἦταν συχνὰ καὶ κά-θε φορά οἱ δράστες ἔκλεβαν 10-15καντήλια Ἡ εἰσβολὴ ldquoἁρπακτικῶνrdquoτὶς πρῶτες πρωινὲς ὧρες χθὲς προ-κάλεσε σόκ καθὼς δὲν ἔμεινε καν-τήλι σὲ κανέναν τάφοraquo

Καταστροφή εἰς κοιμητήριονἀπό laquoεἰσβολήνraquo ἱεροσύλων

Ἐξεδήμησε πρὸς Κύριονὁ ὑπέρμαχος τῆς Πίστεως καὶ

τῆς Πατρίδος Σεβ ΜητροπολίτηςΜαρωνείας κυρὸς Δαμασκηνός

Ἐξεδήμησεν πρὸς Κύριον ὁ ΣεβΜητροπολίτης Μαρωνείας καὶ Κο-μοτηνῆς κυρὸς Δαμασκηνὸς τὴν6ην Νοεμβρίου εἰς ἡλικίαν 93 ἐτῶνἮτο ὑπέρμαχος τῆς ὈρθοδόξουΠίστεως καὶ τῶν δικαίων τοῦ Ἑλλη-νισμοῦ εἰς τὴν Θράκην Κατήγγελ-λε διαρκῶς τὰς δραστηριότηταςτῶν Τούρκων εἰς τὴν Θράκην Ταυ-

τοχρόνως ἐλειτούργει ὡς εἰρηνο-ποιός ndash γεφυροποιὸς μεταξὺ Ὀρ -θοδόξων καὶ Μουσουλμάνων Τὰτελευταῖα ἔτη ἀντιμετώπιζε πολλὰπροβλήματα ὑγείας (ἀνεπάρκειακαρδίας νεφρικὴ ἀνεπάρκεια κλπ)καὶ εἰσήρχετο συχνὰ εἰς τὸ Νοσο-κομεῖον Τὴν τελευταίαν ἑβδομάδαεἰσήχθη ἐκ νέου εἰς πολὺ ἄσχημονκατάστασιν καὶ ἐκεῖ παρέδωκε τὸπνεῦμα του πρὸς τὸν Κύριον Ἐξε-λέγη Μητροπολίτης Μαρωνείας καὶΚομοτηνῆς τὸ 1974 ἐνῶ ἀνηγο-ρεύ θη ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ τμή-ματος ἱστορίας καὶ ἐθνολογίας τοῦΔημοκριτείου Πανεπιστημίου Θρά-κης Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ μα-καριστοῦ Μητροπολίτου ἐψάλη εἰςτὸν Καθεδρικὸν Ἱ Ναὸν Εὐαγγελι-σμοῦ τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆςτὴν Πέμπτην 8ην Νοεμβρίου Ἡ τα-φή του ἔγινε εἰς τὸν προαύλιονχῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τὸν ὁποῖονεἶχεν ἀνεγείρει ὁ ἴδιος μὲ πολλούςκόπους καὶ προσπαθείας Τοποτη-ρητὴς εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολινἀναλαμβάνει ὁ Σεβ ΜητροπολίτηςΔιδυμοτείχου κ Δαμασκηνός

Ἡ Διαρκής Ἱ Σύνοδος κατά τήνδευτέραν συνεδρίαν της διά τόν μῆ -να Νοέμβριον ἠσχολήθη μεταξύ ἄλ -λων μέ τήν ὑπό ἔκδοσιν νέαν ἀ στυνο-μικήν ταυτότητα Συμφώνως πρός ἐ -νημερωτικόν δελτίον τύπου ἐκ δοθένὑπό τῆς ΔΙΣ τήν 6ην Νοεμβρίου

laquoΤὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς ἹερᾶςΣυνόδου ἐνημερώθηκαν ἀπὸ ἔγ -γραφο τοῦ Ἀρχηγείου τῆς Ἑλλη-νικῆς Ἀστυνομίας προκληθὲν ἀπὸπρογενέστερη Συνοδικὴ ἀλληλο-γραφία καὶ ἔκφραση ἀνησυχιῶνπερὶ τοῦ θέματος ldquoἜκδοση νέου τύ-που δελτίου ταυτότητας Ἑλλήνωνπολιτῶνrdquo Τὸ Ἀρχηγεῖο τῆς Ἀστυνο-μίας καθησυχάζει τὴν Ἱερὰ Σύνοδοκαὶ τοὺς πολίτες καὶ διαβεβαιώνειὅτι σὲ ἐφαρμογὴ τῶν ἐντολῶν τοῦὙπουργείου Δημοσίας Τάξεως καὶ

Προστασίας τοῦ Πολίτηldquo1 hellipμέχρι σήμερα ἡ διαδικασία

ἔκδοσης τῆς νέας ταυτότητας δὲνἔχει ρυθμιστεῖ νομοθετικὰ καὶ κατὰσυνέπεια δὲν ἔχει ληφθεῖ ὁριστικὴἀπόφαση γιὰ τὸν τύπο καὶ τὰ βιο-μετρικὰ στοιχεῖα ποὺ θὰ περιλαμ-βάνει

2 Σὲ κάθε περίπτωση τὸ νέουτύπου δελτίο ταυτότητας θὰ πρέ-πει νὰ πληροῖ τὰ ἐλάχιστα χαρα-κτηριστικά ἀσφαλείας σύμφωναμὲ τὸν κανονισμὸ 22522004 τοῦΣυμβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνω-σης ὥστε νὰ ἀναγνωρίζεται καὶσὰν ταξιδιωτικὸ ἔγγραφο πλὴνὅμως δὲν θὰ περιλαμβάνει ἠλε-κτρονικὸ καὶ δακτυλικὸ ἀποτύπωμακαὶ δὲν θὰ ταυτίζεται μὲ τὴν κάρτατοῦ πολίτηrdquoraquo

Ἡ ΔΙΣ διά τήν ὑπό ἔκδοσιννέαν ἀστυνομικήν ταυτότητα

Ὁ μπαρμπά Γιώργης ψάλλει δίπλαστόν π Μᾶρκο στό ἐξωκκλήσι τοῦΠροφήτου Ἠλιού στήν Πεντέλη

ΓΙΑΤΙ ΖΗΣ

Ἕνα διαχρονικὸν βι-βλίον τοῦ microακαριστοῦ Γέ-ροντος π ΧαραλάmicroπουςΒασιλοπούλου πολὺ διδα-κτικὸν καὶ ὠφέλιmicroον γιὰὅλους

ἘκδόσειςlaquoὈρθοδόξου ΤύπουraquoΚάνιγγος 10 α´ ὄροφ

106 77 ἈθῆναιΤηλ 210ndash38 16 206

ΤΕΛΕΦΑΞ 210ndash38 28 518Τιmicroᾶται 170euro

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ με-

λέτημα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους Ἀνα-

ζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗΗ ΜΜΟΟΝΝΙΙΚΚΑΑἩ ὑποδειγματικὴ σύζυ-

γος νύφη καὶ μητέρα(τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου)

Τιμᾶται 120 εὐρώ

Σελὶς 8η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΑΙ ΕΥΘΥΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥΡΩΣΙΑΣ κ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΔΙΑ ΤΑΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜέγα λάθος ὁ ἐναγκαλισμός της μὲ τὴν κρατικὴν ἐξουσίαν

Προσφάτως ὁ ὑπουργὸς Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου Μό-σχας Μητροπολίτης Ἱλαρίωνἀπέστειλε μίαν ἐπιστολήν πρὸςὅλας τὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίαςμὲ τὴν ὁποίαν κατέστησε γνωστὸνὅτι ἡ Ὀρ θόδοξος Ἐκκλησία τῆςΡωσίας ὅσο καὶ ἂν laquoἠχεῖ παρά-ξεναraquo εὑρίσκεται ὑπὸ διωγμόν Ἡεἴδησις εἶναι πράγ ματι συγκλονι-στική διότι μετὰ τὴν κατάρρευσιντοῦ κομμουνισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξίαεἰς τὴν Ρωσίαν laquoγνωρίζει ἡμέρεςδόξαςraquo Ἡ πραγματικότης ὅμωςεἶναι ἄλλη ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας καταγγέλλειδιώξεις

Τὰ αἴτιαΤὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς

στάσεως τοῦ Ρωσικοῦ Κράτουςἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Ρωσίας ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναλύσηἡ ἱστοσελὶς laquoἰδιωτικὴ ὁδόςraquo ἡὁποία ὑπερασπίζεται τοὺς Θεο-λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶν Πα-πικῶν καὶ ἤλεγξε τὸν Σεβ Μη-τροπολίτην Πειραιῶς κ Σεραφεὶμδιὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν ἀναθεμά-των κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆςὈρθοδοξίας Εἰς τὴν ἀνάλυσίντων οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἱ στο σελίδοςὑποστηρίζουν τὰ ἀκόλουθα

laquoἩ εἴδηση μέχρι πρὶν λίγο καιρὸθὰ ἦταν ἀδιανόητη Σήμερα ὅμωςεἶναι μία πρα γματικότητα Ἀπεστά-λη ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Ὀρθοδό-ξους Προκαθημένους ποὺ φέρειτὴν ὑπογραφὴ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου ΜόσχαςΜητροπολίτη Βολοκολὰμσκ Ἱλα-ρίωνα διὰ τῆς ὁποίας γνωστοποιεῖ -ται ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχαςεἶναι πλέον θῦμα μίας ldquoἀχαλίνωτηςκαταδίωξηςrdquo ἡ ὁποία ξεκίνησε μὲὅσα συνέβησαν στὸν Ἱ Ναὸ τοῦΣωτῆρος μὲ τὸ συγκρότημα PussyRiot καὶ συνεχίζεται μὲ καταστρο -φὲς μνημείων καὶ σταυρῶν ἀπει -λὲς κατὰ κληρικῶν καὶ ἐπιθέσειςκατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη Μό-σχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυ-ρίλλου

Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι στὴν οὐσία μίαἔκκληση στοὺς Ὀρθοδόξους Πα-τριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους νὰστηρίξουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρω-σίας στὴν δοκιμασία ποὺ διέρχε-ται Ὅπως σωστὰ τονίστηκε ldquoἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίαςδείχνει νὰ ἐκπέμπει γιὰ πρώτηφορὰ μετὰ τὴν πτώση τοῦ ὑπαρ-

κτοῦ σοσιαλισμοῦ σῆμα κινδύνουκαθὼς ζητάει τὴν στήριξη τῶνὈρθοδόξων γιὰ μία σειρὰ ἀνησυ-χητικῶν γεγονότων τὰ ὁποῖα ὅ -πως δηλώνει καλλιεργοῦνται ἀπὸἀντιεκκλησιαστικοὺς κύκλους ἐν -τὸς καὶ ἐκτὸς Ρωσίαςrdquo (ΤΟ ΒΗΜΑ261012)

Φυσικά δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσειἀλλοῦ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση ἡἡγεσία τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Εἶ -ναι δυστυχῶς ἴδιον τῶν ἰσχυ ρῶν(ἀπὸ τὸ Βατικανὸ μέχρι τὴν ΡωσικὴἘκκλησία) νὰ ἐπιρρίπτουν πάντοτεσὲ ἄλλους τὶς εὐθύνες στοὺςldquoβλά σφημουςrdquo καὶ τοὺς ldquoἀν τιεκκλη -σιαστικούςrdquo κοκ λησμονώντας τὰδικά τους λάθη Καὶ ἐδῶ ἡ ΡωσικὴἘκκλησία ἔχει κάνει ἕνα τραγικὸλάθος τὸ ὁποῖο σήμερα πληρώνεικαὶ θὰ συνεχίσει νὰ τὸ πληρώνειἀκριβά ἂν δὲν ἀλλάξει γραμ μὴπλεύσης Τὸ λάθος της εἶναι ὁ πα-θιασμένος ἐναγκαλισμὸς μὲ τὴνκρατικὴ ἐξουσία Ἡ ἀλόγιστη ὑπο-στήριξη στὸν πρόεδρο Πού τιν ποὺσυμπεριφέρεται ὡς τσά ρος καὶἀνταποδίδει ποικιλοτρόπως στὴνΡωσικὴ Ἐκκλησία τὴν ldquoἀγαπητικήrdquoτης πρὸς αὐτὸν διάθεση

Ἦταν λογικὸ ndash καὶ θέμα χρόνου- νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας ὅλοι οἱ πολί-τες ποὺ δὲν θέλουν τὸν Πούτινπλέον στὴν ἐξουσία Βέβαια ὁΡῶσος Πρόεδρος εἶναι ἄρτι ἐπανε-κλεγείς Αὐτὸ ὅμως αὔξησε τὴ δυ-ναμικὴ τῶν ἀντιδράσεων στὴν πο-λιτική του Καὶ ἡ μπάλα πῆρε καὶτὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία τὸν δεξιὸ() βραχίονα τοῦ Ρώσου Προέδρου

Ἄρα ἡ λύση εἶναι μονόδρομοςἩ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας πρέπει νὰἀρχίσει ἐδῶ καὶ τώρα τὴν ἀπαγκί-στρωσή της ἀπὸ τὸ σφιχταγκάλια-σμα μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία Ἂνδὲν τὸ κάνει οἱ ἀντιδράσεις τῆςἀντιπολίτευσης δηλ ὅσων ἀντιτί-θενται σ᾽ αὐτὴ τὴ νοσηρὴ σχέσηθὰ κλιμακωθοῦν Οἱ κριτικὲς φω-νές οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι διόλουεὐκαταφρόνητες πληθαίνουν ὡς ἡἄμμος τῆς θαλάσσης

Ἡ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγε-σία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἔχειμεγάλη εὐθύνη ἔναντι τῆς ἱστο-ρίας Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Κομμου -νισμοῦ σημειώθηκε μία ζηλευτὴἄνθηση τῆς Ρωσικῆς ἘκκλησίαςὉ κόσμος προσέβλεψε σ᾽ αὐτὴν ὡςπραγματικὴ Μητέρα Ἡ ρωσικὴπνευ ματικότητα ἀναδύθηκε καὶ πά-λι ὡς ἐλπίδα καὶ νόημα ζωῆς Ἡ κα-ταξίωση τῆς Ἐκκλησίας στὴ συνεί-δηση τοῦ λαοῦ ἦταν ἕνα θαυμαστὸγεγονὸς παγκοσμίως Τώρα ὅμωςἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία κινδυνεύει ἀπὸτὴν ἀπαξίωση Γιατί μεθυσμένηἀπὸ τὴ δύναμη ποὺ τῆς παρέχει ἡσχέση της μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσίαλησμόνησε τὴν εὐ λογημένη ρωσι -κὴ σαλότητα Καὶ ξεκίνησε νὰ κα-τακτήσει τὸν κόσμο πρὶν ἀκόμακερδίσει οὐσιαστικὰ τὸ δικό τηςποίμνιο Ἄρα ἀλλαγὴ πλεύσης τώ-ρα

Γιατί ἀλλιῶς ἡ κατάσταση ἀρχί-ζει νὰ θυμίζει μέρες τοῦ 1917raquo

Ὀρθοδοξότατοι ἀπαντήσεις τοῦ Ἀρχιμ Βασιλείου Γοντικάκη εἰς τοὺς συντάκτας τοῦ νέου μαθήματος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝbull Ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ δώση τὸ πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν (παραδοσιακὸν καὶ ἐπαναστατικόν) τὸ ὁποῖον τὴν ὀρθόδοξον

συνείδησιν ἀναπαύει καὶ ὁλόκληρον τὸν κόσμον ζωογονεῖbull Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προσφέρει μίαν χαράν ἡ ὁποία εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ μίαν ἔκπληξιν ἡ ὁποία laquoξε-

περνᾶraquo τὸν θάνατον Εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν δὲν λατρεύομεν κάποιαν δοξασίαν ὡς ἰσχυρίζονται οἱ συντάκται τοῦ πιλοτικοῦπρογράμματος σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ ζῶμεν τὴν φανέρωσιν τῆς ἀληθείας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Παρέμβασιν πρὸς τὸν πρόεδροντῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἈρχιεπίσκοπονἈθηνῶν κ Ἱερώνυμον καὶ τὴνΔιαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ἔκαμνε μὲ ἐπι-στολήν του ὁ Προηγούμενος τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ ἉγίουὌρους Ἀρχιμανδρίτης ΒασίλειοςΓοντικάκης διὰ τὸ ζήτημα τῶν Πι-λοτικῶν Προγραμμάτων τοῦ Κρά-τους εἰς τὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν Ὁ Προηγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Ἰβήρων πιστεύει ὅτι μὲ τὰπιλοτικὰ προγράμματα laquoκάτι ἱερὸκαὶ ἅγιον προδίδεταιraquo καὶ διὰ τὴνἀποτροπὴν τῆς προδοσίας προβαί-νει εἰς ὡρισμένας ὑποδείξεις πρὸςτὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς Συνο-δικοὺς Ἀρχιερεῖς Ἡ ἀφορμὴ διὰτοὺς προβληματισμούς τοὺς ὁποί-ους διατυπώνει εἰς τὴν ἐπιστολήντου ἦσαν αἱ ἀποκαλύψεις τοῦ πε-ριοδικοῦ laquoΚοινωνίαraquo τῆς Πανελλη-νίου Ἑνώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) διὰτὸ νέον πρόγραμμα σπουδῶν εἰς τὰΘρησκευτικά

Ἡ ἐπιστολήΤὸ πλῆρες κείμενον τῆς Ἐπι-

στολῆς τοῦ Προηγουμένου τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμανδρί-του Βασιλείου Γοντικάκη πρὸς τὸνἈρχιεπίσκοπον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύν -οδον ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ Περιο-δικὸ ldquoΚοινωνίαrdquo τῆς ΠΕΘ τὸ ἀφιε-ρωμένο στὸ ldquoνέο πρόγραμμα σπου -δῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ ndashΓυμνασίουrdquo (Ἀπρίλιος ndash Ἰούνιος2012)

Διερχόμενος τὸ περιεχόμενοτοῦ τεύχους ἔνοιωσα μέσα μου μίαἔντονη ἀντίδραση Ἔνοιωσα ὅτικάτι ἱερὸ καὶ ἅγιο προδίδεται ἀπὸτὸ κεφάλαιο τῆς Πίστεώς μας κάτιποὺ τόχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος

ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς παρα-δόσεως

Καὶ τολμῶ νὰ σᾶς κουράσω γιὰλίγο καὶ νὰ ἐξομολογηθῶ τὸ λογι-σμό μου

Εἶναι ἀντιπαιδαγωγικὸ καὶ ἀπάν-θρωπο νὰ θέλουν νὰ θρέψουν τὴνψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ μὲ πλη-ροφορίες θρησκευτικῶν ἀπόψεωνκαὶ διαπληκτισμῶν τὴ στιγμὴ ποὺαὐτὸ τὸ τρυφερὸ πλάσμα ζητᾶ τὸγάλα τοῦ ἡρωϊσμοῦ τῆς ἀγάπηςποὺ εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς ζωῆςκαὶ τὸ διαθέτει πλούσια ἡ ΜητέραἘκκλησία

Αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο διαμαρτύρον-ται οἱ συντάκτες τοῦ προγράμμα-τος σπουδῶν εἶναι ldquoὁ δογματισμὸςrdquoκαὶ ldquoὁ κατηχητισμὸςrdquo ποὺ διακρί-νουν στὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν

Αὐτὸ ὅμως στὴν οὐσία εἶναι ψέ-μα καὶ παραποίησι τῆς ἀλήθειαςΓιατί στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίαδὲν λατρεύομε κάποια δοξασίαἈλλὰ αὐτό ποὺ ζοῦμε εἶναι θεοφά-νεια ἡ φανέρωση τῆς ἀλήθειας ὅτιὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Ἀπὸ ἀγάπη δημιουργεῖ τὰ πάνταΚαὶ παραπεσόντας τοὺς ἀνθρώ-πους δὲν τοὺς ἐγκαταλείπει ἀλλὰκατέρχεται πρὸς αὐτούς Ταπεινώ-νεται καὶ τοὺς σώζει

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ὅπωςγνωρίζεται στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλη-σίας εἶναι φανέρωσι ἀφάτου ἀγά-πης γιὰ ὅλη τὴ δημιουργία καὶ τὸνἄνθρωπο

Δὲν βλέπει ἐχθρούς ἄλλα μόνοφίλους Δὲν ἀμύνεται γιὰ νὰ σωθῆἈλλὰ θυσιάζεται γιὰ νὰ σώσηὅλους Θεωρεῖ φίλους καὶ αὐτούςποὺ τὸν σταυρώνουν Δὲν καταρ-γεῖ ἐχθρούς γιατί δὲν ἔχει Καταρ-γεῖ τὴν ἔχθρα

ldquoΤὴν ἔχθραν κτείνας ὑπερέχου-σαν πάντα νοῦν εἰρήνην χαρίζεταιrdquo

Αὐτὴ ἡ τελικὴ νίκη τῆς εἰρήνηςποὺ καταργεῖ τὸν θάνατο ὅλουςτοὺς ζωογονεῖ τοὺς ἀνασταίνειldquoΚαὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματοςrdquo

Ὡς πολικὸς ἀστέρας ποὺ ὁδηγεῖκαὶ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸτὴ φθορὰ τοῦ θανάτου εἶναι ἡὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου τῆς ἀγά-πης ldquoἩμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβή-καμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴνζωήν ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελ-φοὺςrdquo (Α΄ Ἰω 3 14)

Δὲν ἐμπνέομε τὴ ζωὴ στὴν ψυχὴτοῦ παιδιοῦ μὲ τὴν ἐνημέρωσι θρη-σκευτικῶν ἀπόψεων καὶ διαφορῶνἀλλὰ μὲ τὰ ζωντανὰ παραδείγματααὐτῶν ποὺ νίκησαν τὸν θάνατο διὰτῆς θυσίας τῆς ἀγάπης Δὲν τρέ-φεται ἡ ψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦμὲ ὑλικὸ πληροφοριῶν θρησκευ-τικῶν ἀπόψεων ἀλλὰ μὲ τὸ πνεῦματοῦ ἡρωισμοῦ τῆς ἀγάπης

Ὅταν θὰ ἀνδρωθῆ μέσα σ᾽ αὐτὴτὴν ἀγωγὴ τῆς ἀγάπης καὶ τῆςἐλευθερίας θὰ ἀγαπήση τὴ ζωήΘὰ εἶναι εὐλογία γιὰ ὅλους καὶὅλες οἱ δοκιμασίες θὰ εἶναι εὐλο-γία γι᾽ αὐτόν

Δὲν θὰ φοβᾶται καμμιὰ ἀπειλήοὔτε τὸν ἴδιο τὸν θάνατο Θὰ θε-ωρῆ ἐπιτυχία του ὄχι νὰ ὑποδου-λώση νὰ ταπείνωση τὸν ἄλλονἈλλὰ νὰ θυσιασθῆ γιὰ νὰ ζήσουνὅλοι οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι ὁ ἀληθινὸςἑαυτός του

Ἐὰν δώσωμε πραγματικὰ ὀρθό-δοξη ἀγωγή ἑτοιμάζουμε ἀνθρώ-πους ὁλοκληρωμένους πνευματι-κά ποὺ ὄχι μόνο μποροῦν νὰ ζή-σουν ἄνετα μέσα σὲ πολυπολιτι-σμικὰ περιβάλλοντα τοῦ καιροῦμας ἀλλὰ νὰ δεχθοῦν τὶς ὅποιεςδυσκολίες ὡς εὐλογίες Κατὰ τὴρῆσι τοῦ Ἀποστόλου ldquoχαίρω ἐντοῖς παθήμασί μουrdquo

Αὐτὴ ἡ ἀγωγὴ γεννᾶ ἀνθρώπουςχαρούμενους μὲ δυνατὴ κράσιΓεννιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀγάπη Καὶπροσφέρουν εὐσπλαγχνία Γίνον-ται μία αἴσθησι Διακρίνουν τὸ ὑ -γιές τῆς ἀγάπης ποὺ ζωογονεῖ ἀπὸτὸ νοσηρὸ τοῦ μίσους ποὺ θανα-τώνει

Ἀντιμετωπίζουν τὰ πάντα μὲ τὴνπλησμονὴ τῆς ἐλεημοσύνης ποὺτοὺς γέννησε καὶ τοὺς συντηρεῖΠροσεύχονται μετὰ δακρύων γιὰὅλη τὴν κτίσι τοὺς ἀνθρώπους καὶτοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐμπνέουν καὶἐλευθερώνουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀν -θρώπου Κατευνάζουν τὰ πάθηἈνοίγουν δρόμους ζωῆς Μετατρέ-πουν σὲ εὐλογίες ὅλους τοὺς πει-ρασμούς

Καὶ δίδουν τὴ μαρτυρία τῆς πί-στεως ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἰσχυ-ρισμὸς γιὰ τὴν ὀρθότητα κάποιαςδιατυπώσεως ἀλλὰ ἡ εὐωδία τοῦὥριμου ἀνθρώπου ποὺ ξεπέρασετὸ θάνατο Καὶ εἶναι ὅλος ἀγάπηκαθ᾽ ὁμοιότητα Θεοῦ

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ μαθαίνουνἁπλῶς λόγια ἀγάπης καὶ τὶς διάφο-ρες ἀπόψεις τῶν θρησκευτικῶνδοξασιῶν δὲν προσφέρουν ζωὴοὔτε μορφώνουν τὸν νέο ἄνθρω-πο ἀλλὰ δημιουργοῦν τὴ σύγχυσιμίας στείρας πολυμάθειας

Φτωχαίνομε καὶ εὐτελίζομε τὸμυστήριο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς δόθη-κε ἐνῶ ὀφείλομε νὰ τὸ κοινοποι-ήσωμε ἀπαραχάρακτο στὰ παιδιὰὅλου τοῦ κόσμου ποὺ βασανίζον-

ται Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ὀξυγόνο τῆςζωῆς

Σήμερα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος ἔγι-νε μία ταραγμένη γειτονιὰ καὶ γί-νεται λόγος γιὰ ἐπανευαγγελισμὸτῆς Εὐρώπης εἶναι ὁ καιρὸς τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ θεολο-γίας

Αὐτὰ ποὺ ἐπιδιώκουν μὲ τὶς με-ταρρυθμίσεις νὰ ἐπιτύχουν τὰ ἔχειπρὸ πολλοῦ ὡς κατακτήσεις ζωῆς ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία

Δὲν ἀπειλεῖ κανέναν αὐτός ποὺἔχει ὡς τρόπο ζωῆς τὴ θυσία τουἀπὸ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους Καὶδὲν φοβᾶται τίποτε ἡ ζωή ποὺ ἀνα-τέλλει ἐκ τοῦ Τάφου

Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ δώση τὸπιλοτικὸ πρόγραμμα σπουδῶν (πα-ραδοσιακὸ καὶ ἐπαναστατικό) ποὺτὴν ὀρθόδοξη συνείδησι ἀναπαύεικαὶ ὅλο τὸν κόσμο ζωογονεῖ Γιατίἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης δὲν χωρίζειἀλλὰ ἑνώνει Βοηθᾶ τὸν καθένα νὰκαλλιτερεύση τὴ συμπεριφοράτου νὰ θεραπεύση τὴν ἀρρώστιατου καὶ νὰ χαρῆ τὴ ζωή του

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσφέ-ρει μία χαρά ποὺ εἶναι ἰσχυρότερητῆς παρούσης ζωῆς καὶ μία ἔκπλη-ξη ποὺ ξεπερνᾶ τὸν θάνατο

Ὀφείλομε νὰ ἐνεργήσωμε μὲὅλες τὶς δυνατότητες ποὺ διαθέ-τομε γιὰ νὰ ἀφήσουμε νὰ ἁπλωθῆἡ εὐωδία τῆς Ἀναστάσεως ποὺνικᾶ τὸν θάνατο ldquoΧριστὸς ἀνέστηἐκ νεκρῶν καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμ-παντα εὐωδίαςrdquo

Αὐτά Μακαριώτατε καὶ Σεβα-σμιώτατοι εἶχα νὰ Σᾶς διατυπώσωὡς ἐξομολόγησι λογισμῶν Αἰτού-μενος συγγνώμη γιὰ τὴν ὅλη ἀπα-σχόλησι καὶ ἐκζητώντας τὶς θεο-πειθεῖς Σας εὐχὲς ἀσπάζομαι τὴντιμία Σας δεξιά

Μὲ υἱικὸ σεβασμὸ καὶτὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

Ἀρχιμ Βασίλειος ἸβηρίτηςΠροηγούμενος Ἱ Μονῆς Ἰβήρων

Ἔκθετοι οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν ἀπαξιωτικῶς διὰ τοὺς κινητοποιηθέντας πιστούς

ΜΙΑ laquoΧΟΥΦΤΑraquo ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝΕΜΑΤΑΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΧΥΔΑΙΑΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Αἱ κινητοποιήσεις μίας laquoχού-φταςraquo Ὀρθοδόξων οἱ ὁποῖοι ἀπεδο-κιμάσθησαν ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ Κλη-ρικούς καὶ αἱ ἀντιδράσεις πνευμα-τικῶν ἀνθρώπων ὡρισμένων Ἐπι-σκό πων καὶ θεολόγων εἶχον ἀποτέ-λεσμα νὰ ἀναβληθοῦν ἐπ᾽ ἀόριστοναἱ παραστάσεις τοῦ θεατρικοῦ ἔρ -γου τὸ ὁποῖον παρουσίαζε τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγ Ἀποστόλους ὡςσοδομίτας Μεταξὺ τῶν ὀλίγων οἱὁποῖοι ἀντέδρασαν δυναμικῶς ἦτοκαὶ ὁ laquoΟΤraquo ὁ ὁποῖος ἐφιλοξένησενἄρθρα θεολόγων καθηγητῶν πανε-πιστημίου Ἐπισκόπων καὶ ἄλλωνμελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῆςβλασφήμου θεατρικῆς παραστάσε-ως Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίαςἐσιώπησεν ἂν καὶ κατὰ τὰς ἀρχὰςτοῦ θέρους εἶχε καλέσει τὸν πιστὸνλα ὸν εἰς δυναμικὰς ἀντιδράσειςὍταν ὅμως ἀν τέδρασεν ἕν ἐλαχιστό-τατον τμῆμα τοῦ λαοῦ εὑ ρέ θησανἈρχιερεῖς διὰ νὰ ὁμιλήσουν περὶτῶν laquoσυνήθως ὑπόπτωνraquo οἱ ὁποῖοιἀντιδροῦν καὶ διὰ ἄλλα Ἐκ κλησια-στικὰ ζητήματα Αὐτὸ τὸ τμῆμα τοῦλαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μετρημένους Ἀρ -χιερεῖς (οἱ ὁποῖοι ἀντέδρα σαν) ἀνέ-βαλον ἐπ᾽ ἀόριστον τὰς βλα σφήμουςκαὶ σοδομιτικὰς παραστάσεις ἀφή-νοντες τοὺς προοδευτικοὺς Ἀρχιε-ρεῖς νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς φιλοσο-δομιτὰς πολιτικούς δημο σιογρά -φους διανοουμένους καὶ ἠθοποιούςοἱ ὁποῖ οι εἰς τὸ ὄνομα τῆς δημοκρα-τίας καὶ τῆς τέχνης εἶ χον τὴν ἄποψινὅτι δύνανται νὰ ἐξυβρίζουν τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους

Ἡ ἀνακοίνωσιςδιὰ τήνhellip ἀναβολήν

Ἡ ἀνακοίνωσις διὰ τὴν ἐπ᾽ ἀόρι-στον ἀναβολὴν τῆς θεατρικῆς πα-

ραστάσεως τὴν ὁποίαν ἐξέδωσαν οἱπρωταγωνισταὶ τῆς παραστάσεωςἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΟἱ παραστάσεις τοῦ Corpus Ch-risti στὸ θέατρο Χυτήριο ὁλοκλη-ρώνονται Δὲν ἦταν πρόθεσή μαςοὔτε νὰ προκαλέσουμε τὸ ldquoθρη-σκευτικὸ συναίσθημαrdquo οὔτε νὰ δη-μιουργήσουμε ἐντάσεις καὶ πολὺπερισσότερο νὰ ζήσουμε εἰκόνεςἀστυνομοκρατούμενου χώρου θε-άτρου Λυπούμαστε ποὺ ἄθελάμας ἄνθρωποι ξυλοκοπήθηκανπρ ο πηλακίστηκαν ἀπαξιώθηκανΜᾶς προκάλεσε θλίψη τὸ γεγονὸςὅτι τὸ Χυτήριο ἔκανε τὸ γύρω τοῦκόσμου μὲ ἀπαξιωτικὰ σχόλια γιὰτὴ Δημοκρατία μας Καὶ βάζονταςπάνω ἀπ᾽ ὅλα τὸ καθῆκον μας ὡςἝλληνες πολίτες νὰ προστατέ-ψουμε τὴ φήμη τῆς Χώρας μαςἀλλὰ καὶ τὴ βαθιὰ πίστη μας στὴνὈρθοδοξία καὶ τὸν Χριστιανισμόποὺ εἶναι ἡ πίστη τῆς ἀγάπης καὶτῆς ἀποδοχῆς δὲν γίνεται νὰ ἐπι-τρέψουμε τὴν παγκόσμια δυσφή-μηση ποὺ συντελεῖται μὲ ἀφορμὴτὴν παράστασή μας

Παλέψαμε σὲ αἴθουσες δικαστη-ρίων καὶ δικαιωθήκαμε Ἀλλά Δὲνἦταν ἀρκετό Συνέχισαν νὰ μᾶςδιασύρουν καὶ νὰ βάζουν σὲ κίνδυ-νο τοὺς συναδέλφους μας ἠθο-ποιοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ σύνολο τῶνἐργαζομένων στὸ θέατρό μας

Μὲ τὴ σκέψη στὸ κοινό μας ποὺσεβόμαστε προσπαθήσαμε νὰ παί-ξουμε τὴν παράσταση ἐπὶ 3 ἑβδο-μάδες Δὲν στάθηκε δυνατόν για-τί δὲν μᾶς τὸ ἐπέτρεψανhellip Καὶ φυ-σικὰ δὲν εἶναι λύση νὰ συνεχίζου-με σὰ νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα Για-τί αὐτό ποὺ συνέβη εἶναι ὑπαρκτόἐφιαλτικὸ καὶ μεγάλη ντροπή

Τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς ἀπέστειλε ὁσυγγραφέας τοῦ ἔργου ΤέρενςΜακ Νάλλυ μᾶς προβλημάτισεldquoἄλ λο θέατρο δὲν θὰ εἶχε ἀντέξειτόσο μήπως ὅμως μὲ ὅλα αὐτά

ποὺ προσδίδουν στὴν παράστασηπερὶ ldquoβλασφημίαςrdquo χάνεται τὸ πρα -γματικὸ μήνυμα τοῦ ἔργου εἶναιδυνατὸν ἕνα ἔργο ποὺ γράφτηκεγιὰ νὰ μιλήσει γιὰ τὴν ἀγάπη νὰ κα-ταλήγει νὰ προκαλεῖ τόσο μῖσοςrdquo

Βέβαια τέτοιες ἐκδηλώσεις βίαςσὰν αὐτές ποὺ ἐκτυλίχθηκανμπρο στὰ στὴν πόρτα τοῦ θεάτρουμας στὶς 1110 δὲν ἔλαβαν χώρα σὲκανένα μέρος τοῦ κόσμου ὅπου κιἂν παίχτηκε τὸ Corpus Christihellipπαρὰ μόνοhellip ἀπὸ φανατικοὺς Μου-σουλμάνους() ποὺ θεώρησαν ὅτιἔπρεπε νὰ ἐκδώσουν διάταγμα θα-νάτου γιὰ τὸν συγγραφέα

Εὐχαριστοῦμε ὅσους μᾶς στήρι-ξαν στὴν προσπάθειά μας γιὰ τὴνἐλευθερία τῆς τέχνης καὶ τὴ μὴ φί-μωση τοῦ θεατρικοῦ λόγου Ὅμωςἐμεῖς δὲν κάνουμε θέατρο γιὰ νὰὑποκαταστήσουμε τοὺς θεσμούςhellipΔὲν λιποψυχοῦμε καὶ θὰ δώσουμετὸν ἀγώνα ὅπου καὶ ἂν χρειαστεῖἊς προβληματιστοῦμε ὅμως γιὰ τὸΚράτος ποὺ παρακολουθεῖ μουδια-σμένο τὶς δυνάμεις τοῦ σκοταδι-σμοῦ νὰ ἀσχημονοῦνhellip

Ἂν μία θεατρικὴ παράστασημπορεῖ νὰ θέσει θεμελιώδη ζητή-ματα ὅπως τὸ δικαίωμα στὴ διαφο-ρετικότητα καὶ τὴν ἐλευθερία τῆςἔκφρασης τότε τὸ Θέατρο εἶναιπαρὸν στὴν ἀληθινὴ ζωήhellip

Ἡ παράσταση CORPUS CHRISTIἔχει ἤδη κληθεῖ νὰ λάβει μέρος σὲδύο διεθνῆ θεατρικὰ φεστιβάλ στὸInternational Theatre Festival MESSSarajevo καὶ στὸ Festival Iberoameri-cano de Teatro de BogotaἘκεῖ θὰ βρεῖ καὶ τὴν δικαίωσή τηςhellip

γιὰ τὸ θέατρο ΧυτήριοΒάσια Παναγοπούλου καὶ

Λαέρτης ΒασιλείουraquoΠαρατηρήσεις τοῦ laquoΟΤraquo

Θέλομεν νὰ ἐπισημάνωμεν ὅτι αἱἈστυνομικαὶ δυνάμεις ἔξωθεν τοῦ

θεάτρου ἦσαν πολλαπλασίως με-γαλύτεραι ἀπὸ τοὺς συγκεντρω-θέντας πιστούς οἱ ὁποῖοι διεμαρ-τύρον το διὰ τὴν σοδομιτικὴν θεα-τρικὴν παράστασιν Αἱ δυνάμειςτῆς Ἀστυνομίας συνεκρούσθησαντὴν πρώτην ἡμέραν τῆς παραστά-σε ως μὲ μέλη τῆς laquoΧρυσῆς Αὐ -γῆςraquo τὰ ὁποῖ α προσεπάθησαν νὰlaquoκα πελώσουνraquo τὰς ἀντιδράσειςτῶν ὀλίγων ὀρθοδόξων πιστῶν Τὰςἑ πομένας ἡμέρας αἱ κλοῦβαι mdashλε-ωφορεῖα τῆς Ἀστυνομίας εἶ χονσχηματίσει προστατευτικὸν κλοιὸνεἰς τὸ θέατρον ἐνῶ τὴν ἡμέραν τῆςἀναβολῆς ἀπηγορεύετο ἡ διέλευ-σις αὐτοκινήτων ἔμπροσθεν τοῦθεάτρου ἂν καὶ δὲν ὑπῆρχον δια-μαρτυρόμενοι πιστοί

Οἱ συντελεσταὶ τῆς θεατρικῆςπαραστάσεως ὅταν διεπίστωσανὅτι τὸ Ἑλληνικὸν κοι νὸν δὲν ἐνέκρι-νε τὴν σοδομιτικὴν θεα τρικὴν πα-ράστασιν καὶ ἀπεῖχεν ἀπὸ αὐτὴνἀπεφάσισαν νὰ τὴν τερματίσουν ἐπ᾽ἀόριστον Δὲν ἀντελήφθησαν ὅτιαὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει μεγάλην ἐκ κλη -σιολογικὴν συνείδησιν καὶ σέβεταιτὰ ὅσα ἐδιδάχθη ὑπὸ τῆς οἰκογενεί-ας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὀλιγώτεροντοῦ σχολείου Αὐτὸ δὲν τὸ ἔ χουνἀντιληφθῆ οὔτε οἱ Σεβ Μητρο-πολῖται οἱ ὁποῖοι ἐτάχθησαν ἐ ναν-τίον ὅσων ἐκινητοποιήθησαν κατὰτῆς θεατρικῆς παραστάσεως

Δι᾽ αὐτὸ οἱ μὲν συντελεσταὶ κα-τέφυ γον εἰς θεωρίας καὶ ὑπερβο-λάς διὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸ laquoτέ-λος ἐποχῆςraquo διὰ τὴν παράστασινἐνῶ οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱὁποῖοι τὴν ὑπεστήριξαν ἡττήθησανκατὰ κράτος laquoμένοντεςraquo ἐκτεθει-μένοι εἰς τὸν πιστὸν λαόν

ΓΖ

Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟΣΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟΣ

Πρόκειται διά τόν Πατριάρχην Σερβίας κ Εἰρηναῖονκαί τόν Πρόεδρον τῆς χώρας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς

Ὅταν ἐξελέγη Πατριάρχης Σερ-βίας ὁ κ Εἰρηναῖος ἐξέπληξεν ὅ -λους τούς Ὀρθοδόξους οἱ ὁποῖοιεἶναι πιστοί εἰς τούς Ἱερούς Κανό-νας διότι τό πρῶτον πρᾶγμα τόὁποῖον ἔκανεν ἦτο νά ἐκδηλώση τόφιλοπαπικόν καί φιλοοικουμενιστι-κόν προσανατολισμόν του ὉlaquoΟΤraquo τότε ἐτόλμησε καί ἀπεκά-λυψεν αὐτόν τόν προσανατολι-σμόν τοῦ νέου Πατριάρχου προ-καλῶν ἀντιδράσεις Σήμερον ἀπο-καλύπτομεν τήν laquoστροφήνraquo εἰς τόΣκοπιανόν τοῦ νέου Προέδρου τῆςΣερβίας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς ὁὁποῖος ἐτάχθη δημοσίως ἀναφαν-δόν ὑπέρ τῶν Σκοπίων εἰς τό θέματῆς ὀνομασίας

Ὁ κ Νίκολιτς μετέβη τήν Κυρια-κήν 21ην Ὀκτωβρίου εἰς τά Σκόπιακαί συμμετεῖχεν εἰς ἐκδήλωσινπρός τιμήν τῶν Σέρβων στρατιω -τῶν οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν μαχόμενοιτούς Ὀθωμανούς κατά τόν πρῶ -τον Βαλκανικόν πόλεμον εἰς τήνἱστορικήν μάχην τοῦ Κουμάνοβο(23-24 Ὀκτωβρίου 1912) Μία μάχηἡ ὁποί α ἔχει ξεχωριστήν σημασίανκαθώς ἡ σκοπιανή ἱστοριογραφίατήν θεωρεῖ ἡμέραν laquoτραγωδίαςraquoἀφοῦ ὡδήγησεν εἰς τήν διαίρεσιντῆς γεωγραφικῆς ἑνότητος τῆςΜακεδονίας

Ὁ Σέρβος Πρόεδρος παρέσχεσυνεντεύξεις εἰς τήν ἐφημερίδαlaquoVecerraquo καί εἰς τόν τηλεοπτικόνσταθμόν laquoSiteraquo τῶν Σκοπίων Εἰςαὐτάς ἐπιστρατεύει τό θέμα τῆςὀνομασίας διά νά οἰκοδομήση τήννέαν laquoσυμμαχίανraquo μέ τό καθεστώςΓκρουέφσκι προβαίνων εἰς ἕναἀπαράδεκτον διά τήν Ἑλλάδα συ-σχετισμόν μεταξύ τοῦ προβλήμα-τος τοῦ Κοσσόβου καί τοῦ ζητήμα-τος τῆς ὀνομασίας laquoΔέν μπορεῖτέτοια θέματα ldquoἐθνικῆς ὑπερηφά-νειαςrdquo νά τίθενται ἐκβιαστικά ἀπότήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πρός τίςδύο χῶρεςraquo εἶπεν ὁ Πρόεδρος τῆςΣερβίας προσθέτων ὅτι laquoγνώριζαπάντοτε τή Μακεδονία μέ αὐτό τόὄνομα τή στρατιωτική στολή καίτή σημαία Τώρα εἶναι σάν νά θέ-λουν νά τό πάρουν αὐτόmiddot φυσικάεἶναι σάν νά ἀμφισβητοῦν τήν ἐ -θνική ὑπερηφάνειά σας καί ὄχι τήνἐδαφική κυριαρχία ὅπως συμβαί-

νει μέ τό ΚόσσοβοraquoὉ κ Νίκολιτς ἐκάλεσε τήν Σκο-

πιανήν ἡγεσίαν εἰς ἀντιαλβανικόνμέτωπον προκαλῶν τήν ὀργήν τοῦἀλβανικοῦ στοιχείου laquoὍπως οἱἈλβανοί ἐπεδίωξαν τά ldquoδικαιώμα-τάrdquo τους στήν Σερβία θά διεκδική-σουν τά ἴδια δικαιώματα καί σέἄλλες χῶρες Τή στιγμή πού ἀνα-γνωρίζει τό δικαίωμά τους γιά κρά-τος στό Κόσσοβο πῶς μπορεῖς νάπεῖς ὅτι δέν ἔχουν τέτοιο δικαίωμαστή ldquoΜακεδονίαrdquo ἤ δέν ἔχουν δι-καίωμα γιά αὐτονομία στήν Ἑλλά-δα ἤ στό Μαυροβούνιοraquo ἐδήλωσε

Ἕως τήν στιγμήν τῆς ἐκτυπώσε-ως τοῦ laquoΟΤraquo δέν εἶχεν ὑπάρξειἐπίσημος ἀντίδρασις ἀπό τήν Ἑλ -ληνικήν Κυβέρνησιν Ὑπογραμμί-ζεται ὅτι ἡ σημερινή ἡγεσία τῆςΣερβίας ἀκολουθεῖ ἐμφανῶς φιλο-σκοπιανήν πολιτικήν θέτουσα καίθέμα ἀναγνωρίσεως φιλοσκοπια -νῆς-laquoφι λομακεδονικῆςraquo μειονότη-τος εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Ἑλλά-δος Ἐνῶ ἡ προηγουμένη ἡγεσίατῆς Σερβίας (μέ πρόεδρον τόν κΤάντιτς) ἦτο ἐντόνως φιλοτουρκι-κή Ἐπί τῶν ἡ μερῶν τοῦ κ Τάντιτςἡ Σερβία ἔγινε laquoπαράρτημαraquo τῆςΤουρκίας εἰς τό ὁποῖον εἶχε τήνβάσιν του ὁ Νεοοθωμανός ὑπουρ-γός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας κΝταβούτογλου

Ὑπενθυμίζομεν πώς κατά τήν τε-λευ ταίαν ἐπίθεσιν τῶν Νατοϊκῶνδυνάμεων ἐναντίον τῆς Σερβίαςὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες προ-σεφέρομεν τά πάντα διά τήν ἐπού-λωσιν τῶν πληγῶν Ἀντί εὐγνωμο-σύνης ὅμως laquoχολήraquo

Ἐπισημαίνομεν ἐπίσης ὅτι ἡ ἡγε-σία τῆς Σερβίας δέν ἐπρόδωσε μό-νον τήν ἀγάπην καί τήν ἀλληλεγ-γύην τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί αὐ -τήν τήν Ὀρθοδοξίαν Ὁ νέος Πα-τριάρχης ἔχει ὑποταγῆ εἰς τούςΠαπικούς καί ἐκλιπαρεῖ τόν Πάπαννά συμμετάσχη εἰς τάς ἐπετειακάςἐκδηλώσεις διά τό laquoΔιάταγμα τῶνΜεδιολάνωνraquo Καί ὅλα αὐτά ὅταντό Βατικανόν κατηγορῆται ὑπόσυγγραφέων βιβλίων δημοσιογρά-φων καί διανοουμένων ὅτι εἶχενἐνεργόν ἀνάμειξιν εἰς τόν πόλεμονἐναντίον τῆς Σερβίας κατά τόνΜάρτιον τοῦ 1998

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ-laquoΦΩΤΙΑraquo ΤΟΥ ΣΕΒ ΑΙΤΩΛΙΑΣκ κ ΚΟΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝΤΗΣ ΔΗΜΑΡ κ ΜΑΡΙΑΝ ΡΕΠΟΥΣΗ

Ἀλλά καί πρός ὁλόκληρον τόν πολιτικόν κόσμον

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-της Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κΚοσμᾶς μέ ἀνακοίνωσίν του ὑπόἡμερομηνίαν 31ην Ὀκτωβρίου προ-έβη εἰς σχόλια ἐναντίον τῆς βου-λευτοῦ τῆς ΔΗΜΑΡ κ Μαρίας Ρε-πούση γνωστῆς πλαστογράφου τῆςνεωτέρας ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος ἡὁποία ἐζήτησε νά καταργηθοῦν αἱἑορταστικαί δηλώσεις διά τήν laquoἔξο-δον τοῦ Μεσολογγίουraquo Τό πλῆρεςκείμενον τῆς δηλώσεως τοῦ ΣεβΜητροπολίτου ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἜκπληκτοι μείναμε ἀπό τίςἀκατανόητες δηλώσεις τῆς καςΜαρίας Ρεπούση Βουλευτοῦ τοῦἙλληνικοῦ Κοινοβουλίου Δένμποροῦμε νά τό πιστέψουμε Μέκατάπληξη προσπαθοῦμε ἔστω νάδιαβάσουμε τήν ἀνθελληνική δή-λωση Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτέςἘξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσο-λογγίου Μά εἶναι δυνατόν Μιλάειἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθεἀπό τήν ἀνατολή Μιλάει ὑπεύθυνηἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθε-ται ldquoἀγωνίζεταιrdquo ὡς ἐκπρόσωποςτοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ γιά τά ἱεράκαί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας

Μᾶλλον δέν θά γνωρίζει τό Με-σολόγγι ἡ κα Βουλευτής δέν θάπέρασε ἀπό τήν αἱματοβαμμένηΠύλη τοῦ Μεσολογγίου Δέν θάπροσκύνησε τόν ἱερό χῶρο τοῦΚήπου τῶν Ἡρώων δέν θά στάθη-κε ποτέ ἐνώπιον τοῦ Τύμβου ὅπουἀναπαύονται τά ἱερά λείψανα τῶνμαρτύρων τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟ-ΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Ἀσφαλῶς δέν θά ἀντίκρυσε καίτίς ἡρωικές ντάπιες μέ τά σπασμέ-να κανόνια Δέν γνωρίζει ποῦ καίπῶς ὁ ἐθνομάρτυς καί ἱερομάρτυςἘπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ μέ τόἅγιο ποτήριο στά χέρια ἐμψύχωνεκαί κοινωνοῦσε τούς μελλοθανά-τους πολεμάρχους Δέν ἔχει ὑπʼὄψιν της ἡ κα Ρεπούση οὔτε τί εἶναιlaquoἈνεμόμυλοςraquo οὔτε τί εἶναι laquoΚλεί-σοβαraquo καί laquoΒασιλάδιraquo Καί γιά τήνἡρωική ΕΞΟΔΟ πού ἴσως γνωρίζεικάτι ἀπό παραποιημένες ἱστορικέςπεριγραφές δέν θά τήν ἔζησεὅπως τήν ζοῦν οἱ Μεσολογγίτες

Ἐμεῖς ζοῦμε στό Μεσολόγγι καίἀγαποῦμε τό Μεσολόγγι Ποτέ δέθά λησμονήσουμε καί δέ θά προ-δώσουμε τήν γνησία καί ματωμένηἱστορία καί ζωή τοῦ Μεσολογγίου

Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐξόδου τῶνΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝδέν εἶναι ldquoἐθνικιστικά κίτςrdquo οὔτεldquoστερεοτυπικές ἐκδηλώσειςrdquo Εἶ ναιζωντανές γιορτές εὐγνωμοσύνηςκαί τιμῆς ἀφ᾽ ἑνός τῶν γενικῶν προ-μάχων καί μαρτυρικῶς πεσόντωνπατέρων μας οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ldquoγιάτοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καίτῆς πατρίδος καί τοῦ Μεσολογγίουτήν ἐλευθερίαrdquo ἀφ᾽ ἑτέρου ἑορτέςπού ἀναγεννοῦν ἀναζωογονοῦνἐμψυχώνουν ὅλους μας καί ἰδιαιτέ-ρως τά λεβέντικα νειάτα τῆς Αἰτω-λοακαρνανίας καί μᾶς κάνουν νάνοιώθουμε περισσότερο ὀρθόδοξοιχριστιανοί καί γνήσιοι Ἕλληνες

Καλά θά κάνει ἡ κα Ρεπούση νάσταματήσει νά συνιστᾷ πλέον δια-στρεβλώσεις καθώς καί τή λήθητῆς γνήσιας ἑλληνικῆς ἱστορίαςὍσοι ἀμφισβητοῦν τήν ἱστορίαἀμφισβητοῦν τήν ἰθαγένειά τους

Ἡ ἱστορία γράφτηκε στό Μεσο-λόγγι μέ αἷμα καί θυσία Δέν δια-γράφεται μέ φληναφήματα ἀνιστό-ρητων καί ἀδαῶν Ὁ Εὐριπίδης ὑπο-γραμμίζει ldquoὌλβιος ἔστι ὅστις τῆςἱστορίης ἔσχε μάθησινrdquo ὅποιος ξε -χνᾶ τήν ἱστορία του εἶναι καταδικα-σμένος σέ ἀφανισμό Ἐδῶ εἶναιΜεσολόγγι ἐδῶ κατοικοῦν Μεσο-λογ γίτες ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρ-τύρων

Τά λόγια τῆς κας Ρεπούση δένμᾶς ἐπηρεάζουν εἶναι γραμμέναπάνω στό νερό Ἄς ἀφήσει τό Με-σολόγγι νά λάμπει νά φωτίζει νάἐμπνέει νά ἀναζωπυρώνει τήν Ἑλ -λάδα καί ὅλο τόν κόσμο

Καί κάτι τελευταῖο Παρακαλῶτούς ἕλληνες πολιτικούς μας νάφροντίσουν νά ἀναπτερωθεῖ τόὑγιές ἐθνικό φρόνημα καί ἡ γνήσιαφιλοπατρία Ἡ ἀνυπαρξία αὐτῶντῶν ἰδανικῶν ἔφερε τήν πατρίδαμας στό κατάντημα πού ζοῦμε

dagger ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας Κοσμᾶςraquo

Νέος ΜητροπολίτηςΚυδωνιῶν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Ὀκτωβρίουἐκ τοῦ Οἰκ Πατριαρχείου

laquoΜητροπολίτης Κυδωνιῶν ἐξε-λέγη ὁμόφωνα τὸ μεσημέρι τῆςΤρίτης 30 Ὀκτωβρίου ἀπὸ τὴνἉγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ ΟἰκΘρόνου ὁ Μέγας ἈρχιμανδρίτηςἈθηναγόρας Χρυσάνης Ἡ ἐκλογὴἔγινε στὸν Πάνσεπτο ΠατριαρχικὸἹ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπὸτοὺς Συνοδικοὺς Ἀρχιερεῖς ὕστε-ρα ἀπὸ πρόταση τοῦ Οἰκ Πατριάρ-χου Βαρθολομαίου

Τὸ τριπρόσωπο συγκροτοῦσαν ὁἘπίσκοπος Σινώπης Ἀθηναγόραςὁ Ἀρχιμ Ἀθηναγόρας Ζηλιασκό-πουλος ποὺ διακονεῖ στὴν Γερμα-νία καὶ ὁ - ἐψηφισμένος πλέον -Μέγας Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκου-μενικοῦ Θρόνου ἈθηναγόραςΧρυ σάνης

Ἀκολούθως ἔδωσε τὸ ΜικρὸΜήνυμα ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενι-κοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν μελῶν τῆςἉγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδουraquo

Νέος ΠατριαρχικόςἘπίτροπος

εἰς τά ἹεροσόλυμαὉ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ

Θεόφιλος διώρισε νέον Πατριαρχι-κόν Ἐπίτροπον εἰς ἀντικατάστασιντοῦ ἐκλιπόντος Πατριαρχικοῦ Ἐπι-τρόπου Μητροπολίτου Καισαρείαςκυροῦ Βασιλείου τόν Μητροπολί-την Καπιτωλιάδος κ Ἡσύχιον

Ἐγράφη γιὰ τὸν Πάπα ὅτι μὲ τὶςπαμμέγιστες ἀξιώσεις γιὰ τὸ πρό-σωπό του παρουσιάζεται ὡς ἡμίθε-ος Ἐπιεικὴς χαρακτηρισμὸς τὸlaquoἡμίθεοςraquo λέγουμε ἐμεῖς Kατὰ τὴB΄ Bατικάνεια Σύνοδο τῆς ὁποίαςτὰ 50 ἔτη ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃμὲ τὸν Πάπα ὁ Πατριάρχης κ Bαρ-θολομαῖος ἐὰν παρουσιασθῇ δια-φορὰ μεταξὺ τῆς κρίσεως τοῦΘεοῦ καὶ τῆς γνώμης τοῦ Πάπα οἱπιστοὶ πρέπει νὰ προτιμήσουν τὴγνώμη τοῦ Πάπα Ἐπίσης κατὰ τὴναὐτὴ Σύνοδο ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰτὴν τροποποιῇ νὰ προσθέτῃ νἀφαιρῇ νὰ διορθώνῃ καὶ τοὺςἈποστόλους (Ἆράγε καὶ τὸν Ἀπό-στολο Πέτρο) Aὐτὲς οἱ ἀποφάν-σεις καὶ ἀποφάσεις τῆς Συνόδουτοῦ Bατικανοῦ παρουσιάζουν τὸνΠάπα ὄχι ἁπλῶς ὡς ἡμίθεο ἀλλ ὡςθεό ἢ μᾶλλον ὡς ὑπέρθεο ναί ὡς

ὑπέρθεο ἀφοῦ ἡ γνώμη τοῦ Πάπαπρέπει νὰ προτιμᾶται τῆς κρίσεωςτοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὸ θεόπνευστο καὶαἰώνιο κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆςκαὶ νὰ ἐπιφέρῃ μεταβολές Ὁ Ἑω -σφόρος φιλοδόξησε νὰ θέσῃ τὸθρόνο του ὑπεράνω τῶν νεφῶννὰ γίνῃ ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Ὁδὲ Πάπας θέτει τὸ θρόνο του ὑπερ -άνω τῶν οὐρανῶν γίνεται ἀνώτε-ρος τοῦ Ὑψίστου

Θεέ μου Δὲν βλέπουν ὁ Πατρι -άρχης καὶ οἱ ἄλλοι φιλοπαπικοὶ τὴσχιζοφρένεια τοῦ Παπισμοῦ Πῶςἀσπάζονται τὸ εἴδωλο τοῦ Πάπα τὸὑψωμένο ὑψηλότερα ἀπὸ τὴ χρυσὴεἰκόνα τοῦ NαβουχοδονόσοροςἈλλὰ δόξα σοι Kύριε διότι ἔχειςκαὶ στὴν ἐποχή μας εὐσεβεῖς ψυ-χές οἱ ὁποῖες δὲν προσκυνοῦν τὸεἴδωλο τοῦ Πάπα ἀλλὰ προσκυ-νοῦν ἐσένα τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό

ΥΠΕΡΘΕΟΣ Ο ΠΑΠΑΣΤοῦ θεολόγου κ Νικ Ἰω Σωτηροπούλου

Μὲ κρίσιμα θέματα ὡς εἶναι ἡθρησκευτικὴ καὶ Ἑλληνικὴ Παιδείαεἰς τὴν Ἀμερικήν ἡ ποιμαντικὴ καὶτὸ διοικητικὸν ἔργον τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς αἱ laquoαὐτο-κτονίαιraquo μὲ ἰατρικὴν βοήθειαν ὁἀνερχόμενος ρατσισμὸς καὶ φανα-τισμός κλπ ἠσχολήθη ἡ Ἱερὰ Σύν -οδος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςἡ ὁποία ὑπάγεται εἰς τὸ Οἰκουμε-νικὸν Πατριαρχεῖον καὶ χαρακτηρί-ζεται Ἐπαρχιακή Συμφώνως πρὸςἀνακοίνωσιν ἐκδοθεῖσαν τὴν 23ηνὈκτωβρίου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπι-σκοπῆς Ἀμερικῆς

laquoἩ Ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδοςτῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςσυνῆλθεν εἰς τὴν τακτικὴν συνε-δρίαν αὐτῆς εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆςἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τὴν 17ην καὶ 18ηνὈκτωβρίου 2012 ὑπὸ τὴν προε δρί -αν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπι-σκόπου Ἀμερικῆς κ Δημητρίου καὶτὴν συμμετοχὴν τῶν Μελῶν αὐτῆς

Τὴν προτεραίαν τῆς ἐνάρξεωςτῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἤτοιτὴν 16ην τρέχοντος μηνός τὰ Μέ-λη αὐτῆς εἶχον τὴν εὐκαιρίαν νὰἐπεξεργασθοῦν καὶ ὁλοκληρώσουντὸ πρωτότυπον ἑλληνικὸν κείμενονμετὰ λειτουργικῶν ὁδηγιῶν τῶνἀκολουθιῶν τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶὌρ θρου τὸ ὁποῖον καὶ θὰ ὑπο-βληθῆ εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον πρὸς ἔγκρισιν

Τὰ θέματαἩ Ἱερὰ Σύνοδος κατὰ τὴν συνε-

δρίαν αὐτῆς ἠσχολήθη μὲ σειρὰνθεμάτων μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναικαὶ τὰ ἑξῆς

1 Θέματα εἰδικῶν πλευρῶν τοῦποιμαντικοῦ καὶ διοικητικοῦ ἔργουτῆς Ἐκκλησίας ἀναφερομένων εἰςκληρικοὺς καὶ λαϊκούς Εἰδικώτε-ρον ἡ Σύνοδος ἐνέκρινε πρόγραμ-μα ποιμαντικῆς φροντίδος εἰςἀσθενεῖς (Chaplaincy Program) διὰτοῦ ὁποίου ἐκτὸς τῶν κληρικῶν θὰδύνανται ἄτομα τὰ ὁποῖα ἔχουνθεολογικὴν μόρφωσιν καὶ εἰδικεύ-θησαν εἰς τὴν ποιμαντικὴν νὰ προσ -φέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς διά-φορα ἱδρύματα ὅπως πχ Νοσοκο-μεῖα φυλακάς κλπ

2 Θέματα εἰδικῶν περιπτώσεωνπειθαρχικῆς φύσεως σχετιζομένωνμὲ κληρικούς καθὼς ἐπίσης καὶ θέ-ματα τῆς ἀναγκαίας ποιμαντικῆςφροντίδος διὰ τοὺς κληρικοὺς καὶτὰς οἰκογενείας των

3 Θέματα Θρησκευτικῆς καὶἙλληνικῆς Παιδείας Ἡ Σύνοδοςσυνεζήτησε ἐκτενῶς τὴν κατάρτι-σιν ὑποψηφίων Ἱερέων καὶ τὸ Εἰ -δικὸν Μορφωτικὸν ΠρόγραμμαΔια κόνων Συνεζητήθη ἐπίσης ἡἀνάγκη εὐρείας συμμετοχῆς τῶνἐνοριῶν εἰς τὸ λίαν ἐπιτυχὲς διὰτὴν νεολαίαν Φεστιβὰλ ὁμιλητικῆς(St John Chrysostom Oratorical Fe-stival) Ἐπίσης ἔγινε παρουσίασιςτῶν νέων Ἐγχειριδίων ΔευτέρουἘπιπέδου διὰ τὴν διδασκαλίαν τῆςἙλληνικῆς Γλώσσης εἰς τὰ ἡμερή-σια καὶ ἀπογευματινὰ σχολεῖα τῆς

Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ὡς γνωστόντὰ ἐν λόγῳ βιβλία χορηγοῦνται δω-ρεὰν ὑπὸ τοῦ Κληροδοτήματος Πί-στης τῆς Ἱερᾶς ἈρχιεπισκοπῆςἬδη δὲ ἤρχισεν ἡ προετοιμασίαδιὰ τὰ βιβλία τοῦ τρίτου ἐπιπέδου

4 Θέματα διοικητικῆς φύσεωςἘγένετο συζήτησις διοικητικῶν θε-μάτων ἀναφερομένων εἰς ἐνορίαςκαὶ Μονὰς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκο -πῆς Ἀνεκοινώθη τὸ λίαν εὐχάρι-στον γεγονὸς τῆς ὑπογραφῆς τῶνσχετικῶν ἐγγράφων διὰ τὴν ἀνέ-γερσιν τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νι-κολάου εἰς Ground Zero ἡ ὁποία θὰἀποτελέση ὄχι μόνον ἐνοριακὴνἐκκλησίαν ἀλλὰ καὶ Ἐθνικὸν προσ -κύνημα καὶ γενικώτερον μαρτυρίαντῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως

5 Θέματα κοινωνικῆς φύσεωςἩ Σύνοδος συνεζήτησε τὸ θέματοῦ ρατσισμοῦ καὶ φασισμοῦ καὶπροέβη εἰς τὴν ἐπισυναπτομένηνδήλωσι Ἐπίσης ἡ Σύνοδος συνε-ζήτησε τὸ ἐπίκαιρον θέμα τῆς ldquoἰα -τρικῶς βοηθουμένης αὐτοκτονίαςrdquo(physician assisted suicide) καὶ συν-τόμως θὰ προβῆ εἰς σχετικὴν ἀνα-κοίνωσιν

Δήλωσις τῆς Ἱ ἘπαρχιακῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς

Ἀρχιεπισκοπῆς ἈμερικῆςΜὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Φθινοπωρι -

νῆς συνεδρίας της τὸν Ὀκτώβριο2012 ἡ Ἱ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς ἹἈρχιεπισκοπῆς Ἀμερι κῆς ἐκ φράζειγιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴν βαθειὰ ἀνη-συχία της ἀναφορικὰ πρὸς τὴνἀκραία φανατικὴ γλώσσα ἡ ὁ ποίαχρησιμοποιεῖται σὲ ὅλα τὰ πεδία τῆςδημοσίας καὶ ἰδιωτικῆς ζω ῆς

Παροτρύνουμε ὅλους νὰ ἀκο-λουθήσουν τὴν συμβουλὴ τοῦἈποστόλου Παύλου Ὁ λόγος ὑμῶνπάντοτε ἐν χάριτι ἅλατι ἠρτυμέ-νος εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκά-στω ἀποκρίνεσθαι (Κολ 46)

Ἀποδοκιμάζουμε τὴν χρήσηοἱουδήποτε ρατσιστικοῦ ξενοφο-βικοῦ φασιστικοῦ καὶ ἐχθρικοῦ λό-γου συμβόλων καὶ συμπεριφορᾶς

Ἐν γνώσει ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγα-λύτερα δῶρα τοῦ δημοκρατικοῦπολιτεύματος εἶναι ἡ ἐλευθερίατοῦ λόγου παρὰ ταῦτα συνιστοῦμεὑπευθυνότητα εὐγένεια καὶ ἀγάπηστὴν ἐπιλογὴ λέξεων καὶ τρόπωνἐκφράσεως

Οἱ Ἕλληνες εἶπαν ldquoΟΧΙrdquo στὸν φα-σισμὸ στὸν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμοκαὶ ἀκολούθως ὑπέφεραν μεγάλαδεινὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ναζι-στικῆς κατοχῆς

Καλοῦμε ὅλους νὰ ἀντιτάξουντὸ ldquoΟΧΙrdquo ἔναντι τῆς ἐχθρότητοςπαν τὸς εἴδους ὁλοκληρωτισμοῦκαὶ νὰ ἐναγκαλισθοῦν τὴν γνήσιαφιλανθρωπία καὶ φιλοξενία ποὺ ἀ -ποτελοῦν ἄλλωστε καὶ τὸ μήνυματοῦ Εὐαγγελίου

Ὡς πρωτοπόρος στὸν Διαθρη-σκειακὸ καὶ Διαπολιτισμικὸ Διάλο-γο ἡ Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλη-σία μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ προσεύ-χεται καὶ ἐργάζεται γιὰ τὴν εἰρήνητὸν σεβασμὸ καὶ τὴν συνδιαλλαγὴμεταξὺ ὅλων τῶν ἀνθρώπωνraquo

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ κλπΑΠΗΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Page 2: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

περάσματά τουΟἱ συμπροσευχὲς μὲ

τοὺς αἱρετικούςΣτὴ συνάφεια αὐτὴ θὰ ἀναφερ-

θοῦμε ἐν ὀλίγοις στὸ θέμα τῶν συμ-προσευχῶν στὸ ὁποῖο ἀναφέρεταιὁ συγγραφέας (σελ 283-290) οἱὁποῖες ἔχουν καθιερωθεῖ πλέον καὶἀποτελοῦν σύνηθες φαινόμενοπαρὰ τὴν ρητὴ ἀπαγόρευση τωνἀπὸ πλῆθος Ἱερῶν Κανόνων Ἀνα-φέρουμε ἐνδεικτικὰ μερικούς ΤῶνἉγίων Ἀποστόλων Ι´ ΙΑ´ ΜΕ´ ΞΕ´ΟΑ´ Α´ τῆς Δ´ Οἰκουμενικῆς Β´ τῆςΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Α´ τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς τῆς ἐν Λαοδικείᾳ τοπικῆςΣυνόδου ΣΤ´ Θ´ ΛΒ´ ΛΓ´ ΛΔ´ΛΖ΄ κἄ Ἡ τήρηση τῶν παρὰ πάνωΚανόνων εἶναι ὑποχρεωτική διότιὅπως σημειώνει ὁ Ἅγιος Νικόδημοςὁ ἁγιορείτης στὰ προλεγόμενα τοῦΠηδαλίου (σελ λθ΄) laquoπαρὰ πάν-των πρέπει νὰ φυλάττωνται οἱ θεῖοιΚανόνες ἀπαρασάλευτα Οἱ γὰρ μὴφυλάττοντες εἰς φρικτὰ ἐπιτίμιαὑποβάλλονταιraquo laquoΤαῦτα περὶ κανό-νων διατετάχθω ὑμῖν παρ᾽ ἡμῶν ὢἐπίσκοποι Ὑμεῖς δὲ ἐμμένοντεςαὐτοῖς σωθήσεσθε καὶ εἰρήνην ἕξετεἀπειθοῦντες δὲ κολασθήσεσθε καὶπόλεμον μετ᾽ ἀλλήλων ἀΐδιον ἕξετεδίκην τῆς ἀνηκοΐας τὴν προσήκουσαντιννύντεςraquo (Οἱ Ἀπόστολοι ἐν τῷ ἐπι-λόγῳ τῶν Κανόνων) laquoΕἴ τις ἁλὼΚανόνα τινὰ τῶν εἰρημένων καινο-τομῶν ἢ ἀνατρέπειν ἐπιχειρῶν ὑπεύ-θυνος ἔσται κατὰ τὸν τοιοῦτον κανό-να ὡς αὐτὸς διαγορεύει τὴν ἐπιτιμίαν

δεχόμενος καὶ διrsquo αὐτοῦ ἐν ὧπερπταίει θεραπευόμενοςraquo (Β΄ τῆς ΣΤ΄Οἰκουμενικῆς)

Ἀπὸ τὶς παρὰ πάνω παραθέσειςγίνεται κατανοητὸ ὅτι οἱ Ἱεροὶ Κα-νόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδωνκαὶ ὅσοι ἐκ τῶν τοπικῶν Συνόδωνκαὶ τῶν Ἁγίων Πατέρων ἔχουν ἐπι-κυρωθεῖ ἀπὸ τὶς Οἰκουμενικές δὲνεἶναι ἁπλὲς ἀπόψεις κάποιωνἐκκλησιαστικῶν συγγραφέων ἢ καὶμεμονομένων Ἁγίων ποὺ ἐπιδέχον-ται ἀναθεώρηση καὶ τροποποίησηἀλλὰ κείμενα θεόπνευστα μὲ καθο-λικὸ καὶ διαχρονικὸ κύρος Οἱ ἹεροὶΚανόνες εἶναι ἀχώριστα συνδεδε-μένοι μὲ τὰ δόγματα τῆς πίστεωςδιότι ἀποτελοῦν ἔκφραση αὐτῶν σ᾽ὅλους τοὺς τομεῖς τῆς ζωῆς τῶνπιστῶν Πολὺ εὔστοχα παρατηρεῖἐπὶ τοῦ θέματος αὐτοῦ ὁ μεγάλοςΡῶσος θεολόγος V Lossky laquoΟἱΚανόνες οἱ ὁποῖοι ρυθμίζουν τὴν ζωὴτῆς Ἐκκλησίας ldquoἐν τῇ γηΐνη αὐτῆςὄψειrdquo εἶναι ἀχώριστοι τῶν χριστια-νικῶν δογμάτων Δὲν εἶναι νομικοὶκανονισμοί κυρίως εἰπεῖν ἀλλὰ ἐ-φαρμογαὶ τῶν δογμάτων τῆς Ἐκ-κλησίας τῆς ἀποκαλυφθείσης πα-ραδόσεως εἰς ὅλους τοὺς τομεῖς τῆςπρακτικῆς ζωῆς τῆς χριστιανικῆς κοι-νωνίαςraquo82 Ἡ προσπάθεια συγχρό-νων θεολόγων νὰ ἐπανερμηνεύσουντοὺς παραπάνω Ἱεροὺς Κανόνες μὲβάση τὰ δεδομένα τῆς σύγχρονηςἐκκλησιαστικῆς ζωῆς καὶ πραγματι-κότητος ἀποδεικνύεται ὅπως θὰφανεῖ στὴ συνέχεια ἐσφαλμένη καὶμετέωρη θεολογικά μὴ δυνάμενηνὰ θεμελιωθεῖ στὴν Κανονικὴ καὶ

Πατερικὴ Παράδοση τῆς Ἐκκλη-σίας Μέσα στὰ πλαίσια αὐτῆς τῆςπροσπάθειας ἐντάσσεται καὶ τὸ θε-ολογικὸ ἐπιχείρημα ποὺ προβάλλειὁ καθηγητὴς κ Βλ Φειδᾶς καὶ τὸὁποῖο μεταφέρει στὸ βιβλίο του ὁ κΜπασδέκης ὅτι δηλαδὴ laquoδὲν μπο-ροῦμε καὶ δὲν εἶναι ὀρθὸν νὰ ἀνα-φερόμαστε σὲ Ἱεροὺς Κανόνες τῆςἐποχῆς τῶν δογματικῶν αἱρέσεων τοῦ3ου 4ου καὶ 5ου αἰώνα καὶ νὰ τοὺςχρησιμοποιοῦμε γιὰ νὰ δώσουμεἀπαντήσεις σὲ θέματα καὶ προβλή-ματα τοῦ 21ου αἰώνα Τὸ πνεῦματῶν Ἱερῶν Κανόνων εἶναι αὐτό ποὺπροέχει καὶ ὄχι τὸ γράμμαraquo (σελ290) Οὐσιαστικὰ ὁ κ Καθηγητὴςμὲ τὸ παραπάνω ἐπιχείρημα προ-τείνει τὴν κατάργηση τῶν ἐν λόγῳἹερῶν Κανόνων ὡς δῆθεν ξεπερα-σμένων καὶ ἀνεφάρμοστων σήμεραἘρωτῶμεν Ἡ σύγρονη παναίρεσητοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ οἱ ἄλλεςπάμπολλες αἱρέσεις ποὺ laquoἁλωνί-ζουνraquo κυριολεκτικὰ τὸ ἐκκλησια-στικὸ πλήρωμα δὲν ἀποτελοῦν σή-μερα ἕνα ἐξ ἴσου μεγάλο ἂν ὄχι καὶμεγαλύτερο κίνδυνο γιὰ τὴν σωτη-ρία τῶν πιστῶν σὲ σχέση μὲ τὶςαἱρέσεις τοῦ 3ου 4ου καὶ 5ουαἰῶνος Ἂν λοιπὸν τότε ἦταν ἀνάγ-κη νὰ ἐφαρμοστοῦν οἱ Ἱεροὶ Κανό-νες ποὺ ἀνάγκασαν τοὺς Πατέρεςνὰ τοὺς θεσπίσουν γιὰ νὰ προφυ-λάξουν τοὺς πιστοὺς ἀπὸ τὸν κίν-δυνο τῆς αἱρέσεως πόσο μᾶλλονεἶναι ἀναγκαῖο νὰ ἐφαρμόζονταισήμερα Τὸ ἐπιχείρημα ἐπίσης ὅτιδῆθεν οἱ Ἱεροὶ Κανόνες ἔχουνlaquoπνεῦμαraquo καὶ laquoγράμμαraquo καὶ ὅτι τὸμὲν laquoγράμμαraquo πρέπει νὰ παραμε-ριστεῖ ἐνῶ τὸ laquoπνεῦμαraquo νὰ ἐφαρ-μοστεῖ δὲν ἔχει κανένα θεολογικὸἔρεισμα Ποτὲ κανένας Πατέρας ἢἍγιος τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸν 5οαἰώνα καὶ ἐντεῦθεν μέχρι σήμεραδὲν κάνει αὐτὴ τὴν διάκριση laquoγράμ-ματοςraquo καὶ laquoπνεύματοςraquo στοὺςἹεροὺς Κανόνες Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνοςὁ Πόποβιτς γιὰ παράδειγμα ποὺἔζησε κάτω ἀπὸ τὶς συνθῆκες τῆςσύγχρονης ἐκκλησιαστικῆς ζωῆςὑπῆρξε αὐστηρὸς ὑπέρμαχος τῆςἀκριβοῦς τηρήσεως τῶν Ἱερῶν Κα-νόνων Αὐτὴ ἡ ἐπινόησις laquoγράμμα-τοςraquo καὶ laquoπνεύματοςraquo ἀπηχεῖ στὴνοὐσία μία πονηρὴ προσπάθεια τῶνΟἰκουμενιστῶν θεολόγων νὰ ὑπερ-βοῦν τοὺς Πατέρες καὶ νὰ τοὺςὑποκαταστήσουν ὡς γνήσιοι ὀπαδοὶτῆς Μεταπατερικῆς laquoΘεολογίαςraquoγιὰ νὰ παύσουν νὰ γίνονται φραγμὸςστὸ οἰκουμενιστικό τους κατρακύλι-σμα Τέτοιες προσπάθειες παραμε-ρισμοῦ τῶν Ἱ Κανόνων δυστυχῶςεἶχαν ἀρχίσει ἤδη νὰ παρατη-ροῦνται ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγά-λου Βασιλείου ὁ ὁποῖος ἐπισημαί-νει laquoΠάνυ μὲ λυπεῖ ὅτι ἐπιλελοίπα-σι λοιπὸν οἱ τῶν Πατέρων Κανόνεςκαὶ πᾶσα ἀκρίβεια τῶν Ἐκκλησιῶνἀπελήλαται καὶ φοβοῦμαι μὴ κατὰ μι-κρόν τῆς ἀδιαφορίας ταύτης ὁδοῦπροϊούσης εἰς παντελῆ σύγχυσινἔλθη τὰ τῆς Ἐκκλησίας πράγματαraquo83Ὑποσημειώσεις

75 laquoὉμιλία τοῦ ΟἰκουμενικοῦΠατριάρχου ἐπὶ εὐκαιρίᾳ τῆς 60ηςἐπετείου ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τοῦΠΣΕraquo Θεοδρομία 1 (ἸανουάριοςndashΜάρτιος 2008) 145 76 Ὁπ σ 14877 Ὁπ σ 153 78 Ὁπ σ 153 79ΜΕ΄ Κανὼν Ἁγίων Ἀποστόλων 80ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒ ΘΕΟΔΩΡΟΣΖΗΣΗΣ Ὁμότιμος Καθ Θεολο-γικῆς Σχολῆς ΑΠΘ Τὰ ὅρια τῆςἘκκλησίαςhellip σ 90 81 ΟΙΚΟΥΜΕ-ΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ Ἡ θέ-σις τῆς γυναικὸς ἐν τῇ ὈρθοδόξῳἘκκλησίᾳ καὶ τὰ περὶ χειροτονίαςτῶν γυναικῶν Διορθόδοξον Θεο-λογικὸν Συνέδριον Ρόδος 30 Ὀκτω-βρίου ndash 7 Νοεμβρίου 1988 ἐκδ Τέρ-τιος Κατερίνη Ἐπιμέλεια ἐκδ ἈρχΓενναδίου Λυμούρη σ 30 82 VLOSSKY Ἡ Μυστικὴ Θεολογία τῆςἈνατολικῆς Ἐκκλησίας μεταφρ ΣΠλευράκης Θεσσαλονίκη 1973 σ206 83 PG 32 400B

Σελὶς 2α 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΑΧΩΝ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΚΙΒΔΗΛΑ

laquoΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣhellip

ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕΝ

Ἔτος Λacute Ἀριθμ 419 Νοεμβρίου 2012

ἀπ᾽ τ᾽ ἀγαθά τῆς βιολογικῆς ζω-ῆς τοῦ ἀνθρώπου Διότι ἀσφα-λῶς ἡ ὑγεία τῆς ψυχῆς - τῆς ἀ-παλλαγμένης ἀπ᾽ τά πάθη τῆςἁμαρτίας - εἶναι πολύ πιό πολύ-τιμη Ἄλλωστε ὅπως ἀσθενεῖ τόσῶμα ἀσθενεῖ καί ἡ ψυχή Ἐάνἡ ἀρρώστια τοῦ σώματος ἐξα-σθενεῖ τίς σωματικές δυνάμειςκαί μπορεῖ νά ὁδηγήσει καί στόσωματικό θάνατο ἡ ἀρρώστιατῆς ψυχῆς μέ τήν ἁμαρτία ἐξα-σθενεῖ τίς πνευματικές δυνάμειςκαί μπορεῖ νά ὁδηγήσει στόναἰώνιο θάνατο τῆς ψυχῆς

Ἀλλά καί τό σῶμα ὅταν ἀσθε-νεῖ ἐπηρεάζει καί τήν ψυχή Ὁἄρρωστος γιά πάντα χάνει τίςδυνάμεις του Δέ μπορεῖ νά βα-δίσει ἐλεύθερα νά μιλήσει νάφάει νά προσευχηθεῖ νά παρα-μείνει ὄρθιος Χάνει τόν ὕπνοτου τόν συγκλονίζει ὁ πόνος χά-νει τίς αἰσθήσεις του ἀδημονεῖἀνυπομονεῖ στενοχωριέται γί-νεται ἀπαιτητικόςhellip Ὅλα αὐτάσυμπτώματα τῆς ἀρρώστιας καίἡ ἀρρώστια τί εἶναι Ἀπώλειατῆς ὑγείας

Ἡ ὑγεία ἔχει τόση ἀξία πού δένἔχουν οἱ θησαυροί τῆς γῆς Κά-ποιος ἑκατομμυριοῦχος - σήμεραδισεκατομμυριοῦχος- ἔλεγε laquoΚα-λύτερα νά εἶχα τήν ὑγεία μου κιἄς ἤμουν ἕνας ἁπλός ἐργάτηςraquo

Τήν ἀνεκτίμητη ἀξία τῆς ὑγεί-ας τή βλέπουμε καί τήν ἀκοῦμεστό κάθε μας βῆμα Ὁ συνεχήςκαί καθημερινός χαιρετισμός εἶ-ναι

- Χαίρετε Τί γίνεστε Πῶς εἶ-

στε μέ τήν ὑγεία Οἱ δικοί σαςεἶναι καλά

Στήν Παλαιά Διαθήκη μέσυγκίνηση διαβάζει κανείς τήνἀναγνώριση τοῦ Ἰωσήφ μπροστάστούς ἀδελφούς του στήν Αἴγυ-πτο Ἰδιαίτερα μάλιστα ὅτανἀποκαλύπτει τόν ἑαυτό του καίμέσα στήν τόση συγκίνηση ρω-τάει ἐναγώνια τούς ἀδελφούςτου γιά τόν πολυσέβαστο πατέ-ρα τό γέροντα Ἰακώβ πού τόνεἶχαν ἀφήσει στήν Ἰουδαία

Ἡ πρώτη ἐρώτηση τοῦ ἸωσήφlaquoΠῶς ἔχετε καί εἶπεν αὐτοῖς εἰὑγιαίνει ὁ πατήρ ὑμῶν ὁ πρεσβύ-της ὅν εἴπατε Ἔτι ζῆ Οἱ δέ εἶ-πον ὑγιαίνει ὁ παῖς σου ὁ πατήρἡμῶν ἔτι ζῆraquo (Γεν ΙΓ´ 26-27)

Εἶναι σ᾽ ὅλους γνωστή ἡ ἀγά-πη καί ἡ φιλανθρωπία τοῦ ἸησοῦΧριστοῦ ὁ ὁποῖος ἀναρίθμηταπλήθη ἀσθενῶν καί πασχόντωνθεράπευε κάθε ἡμέρα καί κάθεστιγμή τῆς ἐπίγειας ζωῆς ΤουΚατά τό λόγο τοῦ ἀποστόλουΠέτρου Διῆλθεν εὐεργετῶν καίἰώμενος πάντας (Πράξ Ι´ 38)

Αὐτή τή συμπαράσταση σ᾽ ὅ-λους τούς ἀσθενεῖς τήν ἐκδηλώ-νει ἡ Ἐκκλησία μέ τίς πολλές καίσέ κάθε εὐκαιρία προσευχές τηςΤαυτόχρονα ὁ ἀπ Παῦλος μᾶςκαθιστᾶ προσεκτικούς ἀπέναντιστήν ὑγεία τοῦ σώματος καί λέ-γει Εἴ τις τόν ναόν τοῦ Θεοῦφθείρει φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός(Α´ Κορ Γ´ 17) Ἰδού τό ἀνεκτίμη-το δῶρο τῆς ὑγείας

Τό ἐκτιμοῦμε Τό προστατεύ-ουμε Δοξάζουμε τόν Θεό

ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ndash ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣΑΓΚΥΡΑ ΕΛΠΙΔΟΣ Διμηνιαία

ἔκδοση Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςἹεραπύτνης καὶ Σητείας ἹεράπετραΜάϊος ndash Ἰούν Ἰούλ ndash Αὔγ 2012

ΑΓΩΝΑΣ Μηνιαία ἔκδοσις τῶνἀγωνιζομένων Λαρισαίων Χρι-στιανῶν Ἰούν Ἰούλ Αὔγ Σεπτ2012 Λάρισα

ΑΚΤΙΝΕΣ Ὄργανον laquoΧριστια-νικῆς Ἑνώσεως ἘπιστημόνωνraquoἸούλ ndash Αὔγ 2012 Ἀθῆναι

ΑΛΙΕΥΣ Περιοδικὸν Ἱερ Μη-τροπόλεως Μαντινείας καὶ Κυ-νουρίας Ἀπρίλ ndash Μάϊος ndash ἸούνἸούλ ndash Σεπτ 2012 Τρίπολις

ΑΜΒΩΝ ΠΑΓΓΑΙΟΥ Διμη-νιαῖον περιοδικὸν Ἱερᾶς Μητροπόλε-ως Ἐλευθερουπόλεως Ἀπρίλ ndashἸούν Ἰούλ ndash Σεπτ 2012

ΑΜΠΕΛΟΣ Διμηνιαῖον Ἐνο-ριακὸν δελτίον Ὀρθοδόξου Δια-φωτίσεως Ἰαν ndash Αὔγ 2012 Χάγκενndash Λυντενσάϊντ Γερμανία

ΑΝΑΛΗΨΗ (Δερβέκιστα) Ἐφη-μερίδα τῶν Ἀναληψιωτῶν Αἰτωλοα-καρνανίας Ἀπρίλ ndash Μάϊος ndash ἸούνἸούλ ndash Αὔγ ndash Σεπτ 2012 Ἀθήνα

ΑΝΑΠΛΑΣΙΣ ὈρθόδοξονἘκκλησιαστικὸν περιοδικὸν ὄργα-νον τοῦ ὁμωνύμου Συλλόγου Μάρτndash Ἀπρίλ 2012 Ἀθῆναι

ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ Μηνιαῖον Ὄρ-γανον Ὁμωνύμου Ὀρθοδόξου Ἀ-δελφότητος Ἰούλ ndash Αὔγ Σεπτ

Ὀκτ 2012 ΘεσσαλονίκηΑΠΟΛΥΤΡΩΣΙΣ Διμηνιαῖον Χρι-

στιανικὸν Περιοδικόν Ὄργανον τῆςἐν Κερκύρᾳ Ὁμωνύμου Ἀδελφότη-τος Ἰαν ndash Μάρτ 2012 Κέρκυρα

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2013 ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ laquoἙλληνικό ἔθνοςκαί παγανιστικός ἐθνικισμόςraquo

Τὸ ἡμερολόγιο-ἑορτολόγιο (τσέ-πης) τῆς ἐφημερίδας laquoΧΡΙΣΤΙΑΝΙ-ΚΗraquo τοῦ ἔτους 2013 (μὲ 104 σελίδες)ἀποτελεῖ ὑπεύθυνη συμβολὴ στὸ θέ-μα laquoἙλληνικὸ Ἔθνος Παγανιστι-κὸς Ἐθνικισμὸς καὶ Ρωμηοσύνηraquo

Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν καθιερωμένη ὕλητοῦ ἑορτολογίου περιέχονται ἀπο-λυτίκια καὶ κοντάκια Νεομαρτύρωντῆς Τουρκοκρατίας-Φραγκοκρα-τίας καὶ πλῆθος κειμένων τῆς ἉγίαςΓραφῆς εἰδικῶν ἱστορικῶν καὶ συγ-γραφέων πάνω στὸ διαχρονικὸ θέ-μα τοῦ Ἔθνους καὶ ἰδιαίτερα τοῦἙλληνικοῦ παράλληλα μὲ τὸ περιε-χόμενο τῆς ἐθνικῆς συνείδησης

Τὰ κείμενα ἀναφέρονται στὴδιαμόρφωση τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔ-θνους καὶ τὴν Ἱστορικὴ συνέχειάτου ποὺ τεκμηριώνουν οἱ ἱστορικὲςπηγές ἀναιρώντας ἐθνομηδενιστι-κὲς ἰδεολογίες

Ἐπίσης εἰδικὸ κεφάλαιο μὲ ὑπεύ-θυνα κείμενα ἀναφέρεται στὸν Πα-γανιστικὸ Ἐθνικισμό ποὺ ἐπιδιώκει

τὴν ὑπονόμευση τῆς Ὀρθοδοξίαςκαὶ τὴν ἀναγέννηση τῆς εἰδωλολα-τρίας τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων μὲ ἕναἐθνικισμὸ ναζιστικοῦ τύπου ὅμοιομὲ τὸν χιτλερικὸ ἐθνικοσοσιαλισμὸ-ὁλοκληρωτισμό

Τηλ ἐπικοινωνίας 2103811302

Η ΑΓΙΑ ΘΕΟΚΤΙΣΤΗ Η ΛΕΣΒΙΑ

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΜΑΧΟΙ ἔχουν ἐντείνει ἐπικίνδυ-να τὸν τελευταῖο καιρὸ τὴν πολεμική τους κατὰτοῦ Χριστιανισμοῦ Φέρνουν στὴ δημοσιότηταἀπίθανα στοιχεῖα μὲ τὰ ὁποῖα ἐπιχειροῦν νὰ κλο-νίσουν τὴν πίστη τῶν Χριστιανῶν Ὅμως αὐτὰ τὰστοιχεῖα εἴτε ἀνήκουν σὲ αἱρετικούς τῆς ἀρχαι-ότητας εἴτε τὸ χειρότερο εἶναι χαλκευμένα στὰἐργαστήρια συγχρόνων παραχαρακτῶν Ἐπιλέ-ξαμε μία ἀξιόλογη σχετικὴ μελέτη ndash ἀποκάλυψηἀπὸ τὸ ἱστολόγιο laquoΣτῦλος Ὀρθοδοξίαςraquo τῆςὁποίας παραθέτουμε ἕνα χαρακτηριστικὸ ἀπό-σπασμα laquoἘντείνουν τὸν πόλεμο κατὰ τοῦ Χρι-στοῦ οἱ Σιωνιστές Κατασκευάζουν παπύρουςποὺ ἀλλοιώνουν τὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ γιὰ νὰ πα-ρασύρουν τοὺς Χριστιανοὺς καὶ νὰ ἐνσπείρουνζιζάνια ἀμφισβήτησης στὶς ἀλήθειες τῆς πίστε-ως Το1962 ἀποκαλύφθηκε σὲ δημοσίευμα ὅτιγνωστὸς Ἀμερικανὸς Ἀρχαιολόγος ἄφησε τὴνἑξῆς διαθήκη στὸ παιδί του ὅταν ἀπεβίωσε Τοῦἀποκάλυπτε ἕνα χάρτη ὁ ὁποῖος ἔδειχνε μία

συγκεκριμένη ἐρημικὴ περιοχὴ τῆς Λιβύης Ἐκεῖεἶχε θάψει ἕνα πάπυρο στὸν ὁποῖο εἶχε ἐπιμελῶςἐργαστεῖ καὶ ἐπεξεργασθεῖ καὶ κατασκευάσει ἐπὶσειρὰ ἐτῶν ὁ ἴδιος Δύσκολα θὰ μποροῦσαν οἱἐπιστήμονες ποὺ θὰ τὸν ἐξέταζαν νὰ ἀποφαν-θοῦν ὅτι ἦταν σύγχρονο κατασκεύασμα καὶ ὄχιτῶν πρώτων αἰώνων ldquoὉ πάπυρος αὐτὸς -ὅπωςἔγραφε- θὰ σὲ κάνει πλούσιο ἐπειδὴ μʼ αὐτὸνἀνατρέπονται ἀλήθειες τοῦ χριστιανισμοῦrdquoraquo Δὲνἀμφιβάλλουμε ποσῶς ὅτι οἱ οἰστρηλατημένοιἐχθροί τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Του μη-χανεύονται ἀκραῖες δαιμονικὲς μεθόδους ἐναν-τίον Του Τὰ στοιχεῖα ποὺ χρησιμοποιοῦν ἀπο-δεικνύονται κάθε φορά ἀπίστευτα ἀνεπαρκῆπροκειμένου νὰ πλήξουν καίρια τὸ Χριστιανισμόδιότι ἁπλούστατα εἶναι κίβδηλα προϊόντα ἀπά-της Μέσα στὴ σατανικὴ σκοτοδίνη τους δὲ μπο-ροῦν νὰ καταλάβουν πὼς δὲν κερδίζεις τὸν πό-λεμο μὲ σφεντόνες καὶ ἐπαναλαμβάνουν τὸ ἴδιολάθος Ἀφῆστε τους νὰ γελοιοποιοῦν ἑαυτούς

Ἡ Τουρκίαοἰκειοποιεῖταιτόν διαχρονικόνἙλληνικόν πολιτισμόν

Η ΕΞ ΑΝΑΤΟΛΩΝ ἀεὶ ἐχθρικὴπρὸς τὴν πατρίδα μας χώρα ἔχειβαλθεῖ laquoἀμέτη μωχαμέτηraquo νὰ γί-νειhellip Ἑλλάδα Ὁμιλοῦμε γιὰ τὴνΤουρκία ἡ ὁποία ξαφνικὰ ἄρχισενὰ laquoἐρωτοτροπεῖraquo μὲ τὸν διαχρο-νικὸ ἑλληνικὸ πολιτισμό Μεγάλοςτης laquoἔρωταςraquo τὸ Βυζάντιο καὶ ὁβυζαντινὸς πολιτισμός τὸν ὁποῖοἐπιχειρεῖ νὰ οἰκειοποιηθεῖ Σύμφω-να μὲ ἄρθρο τοῦ Σεβ Μητροπολί-του Ἀλεξανδρουπόλεως κ Ἀνθί-μου ἐφέτος συμπληρώνονται 1700χρόνια ἀφότου ὁ Μ Κωνσταντῖνοςπέρασε τὴ γέφυρα τοῦ Μουλβίατὸ 313 καὶ ἔγινε μονοκράτωρ τοῦΡωμαϊκοῦ κράτους Τὸ γεγονὸςαὐτὸ γιόρτασαν πολλὲς εὐρω-παϊκὲς χῶρες (ἐκτὸς βεβαίως ἀπὸτὴν Ἑλλάδα) καὶ μαζί τους ἡ Τουρ-κία Τοῦρκοι ἀρχαιολόγοι ἔλαβανἐντολὴ ἀπὸ τὴν κυβέρνηση νὰ ἀνα-δείξουν κάθε βυζαντινὸ ἀξιοθέατοἩ τουρκικὴ ἀστυνομία ἔκαμεἔμβλημά της τὸ δικέφαλο ἀετόΦυσικὰ δὲ σταματοῦν νὰ προβάλ-λουν τὸν ἀρχαιοελληνικὸ πολιτι-σμό τὸν ὁποῖο ὀνομάζουν ὡς laquoπο-λιτισμὸ τοῦ Αἰγαίουraquo καὶ νὰ ἀναφέ-ρονται στοὺς ἀρχαίους Ἴωνες σο-φούς τοὺς ὁποίους ὀνομάζουνἐπίσης ὡς laquoἀνθρώπους τοῦ Αἰγαί-ουraquo Ἀναστηλώνουν καὶ συντη-ροῦν τοὺς ἀρχαιοελληνικοὺς χώ-ρους ὡς δῆθεν laquoπολιτιστική τουςκληρονομιάraquo Ὡς καὶ τὸν τάφο τοῦἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου στὴνἜφεσο προβάλλουν ὡς δική τουςlaquoπνευματικὴ κληρονομιάraquo

Δὲν τρέφουμε ψευδαισθήσειςὅτι οἱ προθέσεις καὶ οἱ ἐνέργειεςτῆς Τουρκίας ἔχουν ἴχνος laquoφιλελ-ληνικοῦraquo χαρακτήρα Κάθε ἄλλομάλιστα Εἶναι πέραν πάσης ἀμφι-βολίας ἐνταγμένες στὴν ἐξωτε-ρικὴ πολιτική της γιὰ τὴν προώθη-ση τοῦ νεοοθωμανισμοῦ Προσπα-θοῦν νὰ ἐπιβάλλουν τὴν ἄποψη ὅτιδῆθεν ἡ Τουρκία εἶναι ἡ laquoδιάδοχοςκατάστασηraquo τῆς ἀρχαίας Ἑλλάδοςτοῦ Βυζαντίου καὶ τῆς Ὀθωμα-νικῆς αὐτοκρατορίας Βεβαίως ἀπὸτὴν πλευρὰ τους οἱ μογγολογενεῖςγείτονές μας καλὰ κάνουν Τὸ ἐρώ-τημα εἶναι τί κάνουμε ἐμεῖς οἱπραγματικοὶ ἀπόγονοι καὶ διάδοχοιτῶν διαχρονικῶν προγόνων μαςκαὶ τοῦ πολιτισμοῦ τους Μᾶλλονμὲ τὴν ἀδιαφορία μας ἀπεμπο-λοῦμε τὴν εὐγενῆ καταγωγή μαςκαὶ τὸν ἔνδοξο πολιτισμό μας

Διαπρεπής παπικόςκαθηγητής ἠσπάσθητήν Ὀρθοδοξίαν

ΣΥΝΤΑΡΑΚΤΙΚΗ ἡ εἴδηση Πο-λωνὸς ἀκαδημαϊκός καθηγητὴς πα-νεπιστημίου πρώην παπικός ἀσπά-σθηκε τὴν Ὀρθοδοξία διὰ ἀναβα-πτισμοῦ Σύμφωνα μὲ δελτίο τύπουτῆς Ἱερᾶς Μονῆς ΠαντοκράτοροςΜελισσοχωρίου Θεσσαλονίκης ὁδιαπρεπὴς καθηγητὴς τῆς Ἱστο-ρίας τῆς Φιλοσοφίας στὸ φημισμέ-νο πανεπιστήμιο Βροκλάου (Uniwer-sytet Wroclawski) Παῦλος Βρομ-πλέφσκι βαπτίσθηκε στὴν ἐν λόγῳἹερὰ Μονὴ ἀπὸ τὸν Σεβ Μητροπο-λίτη Λαγκαδᾶ κ Ἰωάννη στὶς 13 Σε-πτεμβρίου

Ἐνδιαφέρον ἔχει ἡ ἐπισήμανσητοῦ νεοφώτιστου καθηγητῆ στὴνἐπιστολή του πρὸς τὸν Μητροπολί-τη Λαγκαδᾶ laquoὍταν παρακολούθη-σα γιὰ πρώτη φορὰ τὴν Ἑλληνικὴ ΘΛειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦΧρυσοστόμου ἄνοιξαν οἱ Οὐρανοὶἐνώπιόν μου κατὰ τὴν προσευχήκαὶ ὁ Κύριος ἄγγιξε τὴν ψυχή μουἄνωθεν Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ Θεὸςἀποκάλυψε στὸν ἐσωτερικό μου κό-σμο τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίαςἡ δύναμη τῆς ὁποίας εἶναι τόσοἰσχυρή ὥστε ὅποιος τὴν βρίσκειεἶναι βέβαιος ὅτι αὐτὴν ἔψαχνεπάντοτε βρῆκα τὸν πνευματικό μουΟἶκοraquo Ἀξιοσημείωτο εἶναι ὅτι ζήτη-σε ὁ ἴδιος μὲ ἔμφαση νὰ ἀναβαπτι-σθεῖ καὶ ὄχι ἁπλὰ νὰ χρισθεῖ ὅπωςσυνηθίζουν τὰ τελευταῖα χρόνιακληρικοὶ οἰκουμενιστὲς νὰ δέχονταιστὴν Ὀρθοδοξία ἑτεροδόξους

Εἴμαστε πεπεισμένοι πὼς τὸ γε-γονὸς αὐτὸ εἶναι ἕνας ἰσχυρὸς κό-λαφος κατὰ τῶν ἀσυγκράτητωνοἰκουμενιστῶν οἱ ὁποῖοι συνεχί-ζουν νὰ προωθοῦν τὴ σύγχρονηπλάνη τῆς laquoβαπτισματικῆς θεολο-γίαςraquo Πρόκειται γιὰ βλάσφημη κα-κοδοξία σύμφωνα μὲ τὴν ὁποία οἱlaquoβαπτισμένοιraquo ὀπαδοὶ ὅλων τῶνlaquoχριστιανικῶν ἐκκλησιῶνraquo ἔχουνἔγκυρο βάπτισμα εἶναι μέλη τῆςἘκκλησίας καὶ ἄρα δὲ χρειάζεται

ἀναβαπτισμός γιὰ νὰ ἐνταχθοῦνστὴν Ὀρθοδοξία Ἐπαινοῦμε τὸνἅγιο Λαγκαδᾶ ὁ ὁποῖος σεβάστηκετοὺς Ἱεροὺς Κανόνες καὶ ἔκαμε τὸνἀναβαπτισμὸ καὶ καλωσορίζουμε

τὸν ὑψηλὸ νεοφώτιστο στὴν ἀγκα-λιὰ τῆς ἀληθινῆς Ἐκκλησίας τοῦΧριστοῦ

Μαρτύρια χριστιανῶνχωρίς τέλος

ΤΑ ΜΑΡΤΥΡΙΑ τῶν Χριστιανῶνστὶς ἰσλαμικὲς χῶρες δὲν ἔχουντελειωμό Συνεχεῖς εἰδήσεις φέ-ρουν στὴ δημοσιότητα φρικτὲςδιώξεις πλειάδας Χριστιανῶν ποὺεἶχαν τὴν ἀτυχία νὰ γεννηθοῦν καὶνὰ ζοῦν ἀνάμεσα σὲ φανατικοὺςμουσουλμάνους οἱ ὁποῖοι θεω-ροῦν ἀσυγχώρητο laquoἔγκλημαraquo νὰγίνει κανεὶς μὲ τὴν ἐλευθερία τουΧριστιανός Τὸ laquoἔγκλημαraquo αὐτὸεἶναι θεσμοθετημένο στὴ laquoσαρίαraquoτὸν ἰσλαμικὸ νόμο ὁ ὁποῖος ἐπι-βάλλει τὴν ποινὴ τοῦ θανάτου σὲὅποιον μουσουλμάνο ἀπαρνηθεῖ τὸἸσλὰμ καὶ ἀσπασθεῖ ἄλλη πίστη

Τελευταία εἴδηση ἡ περίπτωσημίας δεκατετράχρονης κοπέλαςἀπὸ τὸ Πακιστάν τῆς Ριμσά Μαζίχἡ ὁποία ἐπέλεξε νὰ εἶναι ΧριστιανήΟἱ φανατικοὶ μουλάδες τῆς πε-ριοχῆς τὴν κατηγόρησαν ὅτι δῆθενἔκαψε σελίδες τοῦ Κορανίου οἱὁποῖες βρέθηκαν στὴ μαθητική τηςτσάντα Ὅμως στὸ δικαστήριοἀποδείχτηκε ὅτι τὶς καμένες σελί-δες τοῦ Κορανίου τὶς ἔβαλε στὴντσάντα τῆς κοπέλας ὁ τοπικὸς ἰμά-μης Χαλὶντ Ζαντούν Κίσχτι ὁὁποῖος συνελήφθη ἀπὸ τὴν ἀστυ-νομία γιὰ τὴν ἀπάτη του αὐτή Ἡδίωξη ὅμως τῆς κοπέλας γιὰ τὸlaquoἀδίκημάraquo της ἁπλὰ ἀνεβλήθη

Ἀντὶ ἄλλου σχολίου θὰ θέλαμεστὴν εἴδηση αὐτὴ νὰ ρωτήσουμετοὺς μουσουλμάνους τί σόι laquoθε-ὸςraquo εἶναι αὐτὸς πού πρεσβεύουν ὁὁποῖος laquoζητᾶraquo ἐξολόθρευση ἀν-θρώπων laquoἀπίστωνraquo ἀπὸ πιστούςτου Ξεχνοῦν ὅτι βαδίζουμε τὸν21ο αἰώνα στὴν ἐποχὴ τῆς ἀποθέ-ωσης τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίαςὅπου γιὰ τὴν κατοχύρωσή της ἔ-χουν χυθεῖ ποτάμια αἱμάτων Ὅ-σον ἀφορᾶ τὴν ἄθλια πράξη τοῦ

συγκεκριμένου ἰμάμη φανερώνειτὸ laquoπνευματικὸraquo βάθος καὶ τὸlaquoἠθικὸraquo εὖρος τῆς πίστεώς του

Ψευδοεπιστήμονεςπροάγουντόν νεοπαγανισμόν

ΕΧΟΥΜΕ τονίσει ἐπανειλημμένατὸ αὐταπόδεικτο ὅτι τὸ παγκόσμιονεοπαγανιστικὸ φαινόμενο εἶναιμία σατανικὴ ἐπινόηση τῶν σκο-τεινῶν ἡγητόρων τῆς laquoΝέας Ἐπο-χῆςraquo γιὰ τὴν ἑδραίωση τοῦ ἀπο-κρυφισμοῦ Ἡ καλλιέργεια τῆς λα-τρείας τῶν εἰδώλων στὶς μάζες γί-νεται μὲ σατανικὴ πραγματικὰ μα-εστρία Κατόρθωσαν νὰ περάσουντὴν ἄποψη ὅτι οἱ ἀρχαῖες ξεχασμέ-νες ἐδῶ καὶ ἑκατονταετίες ἢ καὶ χι-λιετίες εἰδωλολατρικὲς θρησκεῖεςἦταν δῆθεν laquoλαμπρὲς θρησκεῖεςοἱ ὁποῖες γεννοῦσαν πολιτισμὸraquoκαὶ πὼς laquoὑπῆρξαν θύματα τῆς χρι-στιανικῆς συκοφαντίαςraquo καὶ ἔπε-σαν στὴν ἀφάνεια Γιὰ νὰ γίνονταιπερισσότερο πιστευτοί ἐπιστρα-τεύουν καὶ κάποιους ψευτοεπιστή-μονες οἱ ὁποῖοι μέσῳ πολυδιαφη-μιζόμενων συνεδρίων laquoἐπιβεβαι-ώνουνraquo τὸν laquoκρυμμένο θησαυρὸraquoτῆς ἀρχαίας εἰδωλολατρίας

Ἕνα τέτοιο συνέδριο ὀργανώ-θηκε ἀπὸ Γερμανοὺς laquoἐπιστήμο-νεςraquo τὸν περασμένο Σεπτέμβριοστὴ Σαμοθράκη ἀφιερωμένοστοὺς laquoθεοὺςraquo τῆς ΣαμοθράκηςΣκοπὸς τοῦ συνεδρίου ἦταν νὰlaquoἀποδειχτεῖraquo ἡ laquoἱστορικὴ σχέσημεταξύ τῆς οὐσίας τῶν μυστηρίωνκαὶ τοῦ φιλοσοφικοῦ στοχασμοῦraquoΒεβαίως δὲν παρέλειψαν νὰ ἀποτί-σουν καὶ laquoπροσκύνημαraquo στὸ laquoἱερὸraquoτῶν χθόνιων Καβείρων δαιμόνωνΔὲν ἀμφιβάλλουμε πὼς τέτοιουεἴδους laquoἐκδηλώσειςraquo ἐξυπηρε-τοῦν τὰ σχέδια τῶν νεοεποχιτῶνοἱ ὁποῖοι ἐργάζονται πυρετωδῶςγιὰ τὴν κατεδάφιση τοῦ Χριστιανι-σμοῦ Τὸ μόνο ποὺ θὰ λέγαμεστοὺς laquoἐπιστήμονεςraquo τοῦ συνεδρί-ου εἶναι πὼς τὴν περίφημη σχέσητῶν εἰδωλολατρικῶν μυστηρίωνκαὶ γενικά τῆς εἰδωλολατρίας μὲ τὴφιλοσοφία τὴν ἔλυσαν πρῶτοι οἱἀρχαῖοι Ἕλληνες σοφοί οἱ ὁποῖοιἀποστασιοποιήθηκαν πλήρως ἀπὸτὴν εἰδωλολατρία χαρακτηρίζον-τάς την ξεκάθαρα ὡς ἐχθρό τῆς φι-λοσοφίας καὶ τῆς ἐπιστήμης

Ὁμολογοῦνὅτι συνουσιάζονταιμέ δαίμονας

Η laquoΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑraquo τῆςἐφιαλτικῆς laquoΝέας Ἐποχῆςraquo εἶναι ὁἀποκρυφισμός Μέσῳ τῶν χιλιά-δων ὁμάδων ποὺ laquoστεγάζειraquo προ-ωθεῖ τὴν πίστη στὸν πνευματισμόκαὶ ἑδραιώνει τὴ μαγεία ὡς τὸνlaquoδρόμο τῆς ἐπικοινωνίας καὶ τὸντρόπο λατρείας τῶν πνευμάτωνraquo

Βεβαίως τὰ πνεύματα αὐτὰ δὲνεἶναι ἄλλα ἀπὸ τὰ πονηρά τὰ βδε-λυρὰ καὶ κακοποιά Γιὰ τὴ διάδοσητοῦ ἀποκρυφισμοῦ ἔχουν ἐπιστρα-τευτεῖ (ἐδῶ καὶ χρόνια) ἠθοποιοίlaquoἀστέρια τοῦ σινεμάraquo τραγου-διστὲς κλπ νὰ ἐκθέσουν τὶςlaquoπνευματικέςraquo τους laquoἐμπειρίεςraquoμὲhellip φαντάσματα

Τελευταῖα στὸ ἱστολόγιο laquowwwnewsbeastgrraquo δημοσιεύτηκε πώςγνωστή ἐκκεντρική laquoστὰρraquo τοῦΧόλυγουντ δήλωσε ἀδιάντροπαπὼς στὸ παρελθὸν laquoἔκανε σὲξ μὲἕνα φάντασμαraquo Μάλιστα ἀπὸαὐτὴ τὴν ἐμπειρία ἐμπνεύστηκε καὶτὸ νέο της τραγούδι

Ἡ τραγουδίστρια δὲν εἶναι ἄλληἀπὸ τὴν Kesha ἡ ὁποία μιλώνταςγιὰ τὸ νόημα τοῦ τραγουδιοῦ τηςldquoSupernaturalrdquo δήλωσε ldquoΟἱ στίχοιπεριγράφουν μεταφυσικὲς ἐμπει-ρίες ἀλλὰ μὲ σέξι τρόπο Εἶχα δύοἐμπειρίες μὲ κάτι μεταφυσικό Δὲνξέρω τὸ ὄνομά του Ἦταν πάντωςφάντασμα Εἶμαι πολὺ ἀνοιχτὴ σὲαὐτόrdquo κατέληξε ἡ τραγουδίστρια

Πάντως σύμφωνα μὲ τὸν ἐρευ-νητὴ μεταφυσικῶν φαινομένων Ἔ-ρικ Ὄλσεν πολλοὶ ἔχουν ἀναφέρειὅτι εἶχαν κάνει σὲξ μὲ φάντασμαὍπως δηλώνει ὁ ἴδιος στὴ Huffing-ton Post ldquoεἶναι εὔκολο νὰ μπερδέ-ψει κάποιος ἕνα πολὺ ἔντονο ὄνει-ρο μὲ μία τέτοια ἐμπειρίαrdquo

Ἐμεῖς θὰ προσθέταμε πὼς ὁ πα-ραδομένος στὸ σατανᾶ ἄνθρωποςεἴτε στὸν ὕπνο του εἴτε στὸν ξύ-πνιο του laquoσυνουσιάζεταιraquo μὲ αὐ-τόν εἶναι τὸ ἴδιο καὶ τὸ αὐτὸ πρά-γμα Ἀναμφίβολα πάντως ἡ laquoἐμπει-ρίαraquo τῶν συνουσιαζόμενων μὲ τὸδιάβολο laquoστὰρraquo εἶναι ἡ καλοστη-μένη παγίδα τῶν νεοεποχιτῶν νὰlaquoπλασάρουνraquo τὴ δαιμονολατρίαστὸν σύγχρονο πνευματικὰ ἀπο-προσανατολισμένο ἄνθρωπο μὲἡδονικὸ τρόπο

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙΠΥΡΕΤΩΔΩΣ Ο laquoΓΑΜΟΣraquoΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝΗ ΓΑΛΛΙΑ δρομολογεῖ μὲ

γοργοὺς ρυθμοὺς τὴ θεσμοθέ-τηση καὶ νομιμοποίηση τοῦ laquoγά-μουraquo τῶν ὁμοφυλοφίλων Ὅ-πως δημοσιεύτηκε στὸ μαχητι-κὸ Ἱστολόγιο laquokostasxan blog-spotcomraquo laquoἩ Γαλλία δρομο-λογεῖ τὴν ἀπαγόρευση τῆς χρή-σης τῶν λέξεων μητέρα καὶπατέρας σὲ νομικὰ καὶ ἄλλαδημόσια ἔγγραφα στὰ πλαίσιατῆς ἐφαρμογῆς τοῦ σχεδίου νο-μιμοποίησης τῶν γάμων με-ταξὺ ἀτόμων τοῦ ἴδιου φύλουκαὶ τῆς ἀπονομῆς ἴσων δικαιω-μάτων στὶς υἱοθεσίες τόσο στὰπαραδοσιακὰ ὅσο καὶ στὰ ὁμο-φυλοφιλικὰ ζευγάρια Σύμφωναμὲ τὴν πρόταση ἡ ὁποία προ-ωθεῖται ἐπιθετικὰ καὶ μὲ γοργὸρυθμὸ ἀπὸ τὸν Γάλλο ΠρόεδροFrancois Hollande μεταξὺ ἄλ-λων ὁ ὅρος γονεῖς θὰ ἀντικα-ταστήσει τὶς λέξεις μητέρακαὶ πατέρα σὲ τελετὲς γάμουοἱ ὁποῖες στὸ ἑξῆς δὲν θὰ δια-φέρουν ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὸ ἐὰνὁ γάμος ποὺ τελεῖται μεταξὺ πα-ραδοσιακῶν ζευγαριῶν ἢ ὁμο-φυλοφίλων

Σύμφωνα μὲ τὸ Christian In-stitute τῆς Βρετανίας μέσαστὸν Ὀκτώβριο ἐπρόκειτο νὰὑποβληθεῖ ἕνα νομοσχέδιο γιὰἔγκριση στὸ ὑπουργικὸ συμ-βούλιο τοῦ Προέδρου Hollan-de τὸ ὁποῖο θὰ ὁρίζει τὸν γάμοὡς σύζευξη δύο ἀνθρώπωνδιαφορετικοῦ ἢ τοῦ ἴδιου φύ-λουraquo Τὸ ἔχουμε τονίσει ἐπα-νειλημμένα πὼς ἡ ἄμβλυνσητῶν ἠθικῶν κανόνων τῆς κοι-νωνίας εἶναι τὸ πιὸ σατανικὸμέσο γιὰ τὴν ἐπιβολὴ τῶν ἐπι-διώξεων τῆς laquoΝέας Ἐποχῆςraquoκαὶ τῆς laquoΝέας Τάξεως Πραγμά-τωνraquo Ὁ σοδομισμὸς ἀποτελεῖἴσως τὴ χειρότερη ἠθικὴ σήψηκαὶ γιʼ αὐτὸ τὴν ἐπιδιώκουν τὴνπροωθοῦν καὶ προσπαθοῦν νὰτὴν ἐπιβάλλουν ὡς laquoφυσιολο-γικὴraquo σεξουαλικὴ ἐπιλογή Ἀντὶἄλλου σχολίου θὰ παρατηρού-σαμε πὼς τέτοιου εἴδους νομο-θετήματα εἶναι laquoφυσικὰraquo γιὰ τὰεὐρωπαϊκὰ κοινοβούλια τὰὁποῖα ἀπαρτίζονται καὶ ἀπὸβουλευτὲς laquoπαντρεμένουςraquo μὲἄτομα τοῦ ἰδίου φύλου

ΣΤΙΣ 9 Νοεμβρίου ἡ Ἐκκλησίατιμᾶ τὴν Ἁγία Θεοκτίστη τὴνΛεσβία Ἡ Ἁγία καταγόταν

ἀπὸ τὴν Μηθύμνη τῆς Μιτυλήνηςκαὶ ἀπὸ μικρὴ ἡλικία λόγῳ τῆςἀρετῆς της ἔγινε μοναχή Δέκαὀκτὼ χρονῶν ἐρχόμενη στὸ πατρι-κό της γιὰ νὰ χαιρετίση τὴν ἀδελ-φή της συλλαμβάνεται μαζὶ μὲτοὺς συγχωριανούς της ἀπὸ Κρῆ-τες πειρατὲς καὶ ὁδηγεῖται στὴνΠάρο Ἐκεῖ ἡ Ἁγία Θεοκτίστη δρα-πετεύει καὶ καταφεύγει σὲ ἕνακοντινὸ δάσος στὸ ὁποῖο παρέμει-νε γιὰ τριάντα πέντε χρόνια πα-λεύοντας μὲ τὸ κρύο τὴν ζέστητρεφόμενη μὲ ἄγρια χόρτα προ-σευχόμενη χωρὶς νὰ ἔρχεται σὲἐπαφὴ μὲ τοὺς ἀνθρώπους ἀφιε-ρωμένη ἀποκλειστικὰ στὸν ΚύριοΜετὰ ἀπὸ τριάντα πέντε χρόνιαπῆγαν στὴν Πάρο κάποιοι κυνηγοίΚάποιος ἀπὸ αὐτούς ἀφοῦ χωρίσθηκε ἀπὸ τοὺςἄλλους μπῆκε στὸν Ἱ Ναὸ τῆς Θεοτόκου ὅπου ἀφοῦπροσευχήθηκε βλέπει στὸ δεξιὸ μέρος τῆς Ἁγίας Τρα-πέζης κάποια παράξενη κίνηση Προχωρώντας γιὰ νὰ

ἐξετάση καλύτερα τὸ γεγονὸς ἄ-κουσε μία φωνή ποὺ τὸν παρακα-λοῦσε νὰ μὴ προχωρήση διότιντρεπόταν νὰ φανερωθῆ ἐπειδὴἦταν γυμνή Ὁ κυνηγὸς μετὰ ἀπὸαἴτηση τῆς Ἁγίας Θεοκτίστης τῆςἔρριξε τὸ ἐπανωφόρι του καὶ ἡἁγία ἀφοῦ σκεπάσθηκε τοῦ ἀπο-καλύφθηκε Βλέποντάς την ὁ κυ-νηγός ὅπου ἀπὸ τὶς νηστεῖες καὶτὶς κακουχίες τὸ σῶμα της φαινό-ταν σὰν σκιὰ σώματος ἔπεσε κατὰγῆς Ἡ Ἁγία τὸν εὐλόγησε τοῦ ἐξι-στόρησε τὴν ζωή της καὶ τὸν παρε-κάλεσε ὅταν θὰ ξανὰ ἐπέστρεφεστὴν Πάρο νὰ ἔφερνε μαζί του καὶτὰ Θεῖα Μυστήρια Μετὰ ἀπὸ λίγοκαιρὸ ὁ κυνηγὸς ἐπραγματοποίησετὴν ὑπόσχεσή του Ἡ Ἁγία Θεοκτί-στη παρέλαβε τὰ Ἅγια Μυστήριαπροσευχήθηκε ἐκοινώνησε καὶεὐχαρίστησε τὸν Κύριοmiddot ὁ δὲ κυνη-

γός ἀφοῦ πῆρε τὴν εὐχή της ἀνεχώρησε Ὅταν μετὰἀπὸ ἡμέρες γύρισε τὴν εὑρῆκε νεκρὴ Τὴν ἐνταφίασεκαὶ πρσευχήθηκε πρὸς τὴν ἁγία νὰ πρεσβεύη γιὰαὐτόν

Ο ΑΓΙΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

῾Εβδομαδιαία ᾿Εκκλησιαστικὴ᾿Εφημερίς ᾿Ιδιοκτησία laquoΠαν-ελλήνιος ᾿Ορθόδοξος ῞Ενω-σιςraquo (ΠΟΕ) Κάνιγγος 10 10677 ᾿Αθῆναι Τηλ 210 38 16 206ΦΑΞ 210 38 28 518 ἘκδότηςΚωνσταντῖνος Σωτ Σωτηρό-πουλος Φασίδερη 9 ῾ΕκάληΔιευθυντὴς Συντάξεως Γεώρ-γιος Ζερβός Θησέως 25 Νέα᾿Ερυθραία (14671) ῾ΥπεύθυνοςΤυπογραφείου ΚωνσταντῖνοςΜιχ Σαμωνᾶς ᾿Αμαδριάδος 15Δροσιά Τύποις laquo᾿ΟρθοδόξουΤύπουraquo (Θησέως 25 14671 Νέα᾿Ερυθραία Τηλ 210 81 34 951ΦΑΞ 210 81 36 981)

῾Ιστοσελίς laquoΟΤraquowwworthodoxostyposgr᾿Ηλεκτρον ταχυδρομεῖον

orthotypotenetgrΤὰ ἐνυπόγραφα ἄρθρα ἐκ-

φράζουν τὰς προσωπικὰς ἀ-πόψεις τῶν ἀρθρογράφων οἱὁποῖοι καὶ φέρουν τὴν εὐθύ-νην τῶν γραφομένων

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Σ ΚΟΥΓΙΟΥΜΤΖΟΓΛΟΥ laquoΣυμμε-τοχή τῶν πιστῶν στήν λογική λατρεία τοῦ Θεοῦraquo ἜκδοσιςΧριστιανικῆς Στέγης Καλαμάτας σελ 47

Οἱ ἐκδόσεις τῆς Χριστιανικῆς Στέ-γης Καλαμάτας παραδίδουν στὸἀναγνωστικὸ κοινὸ τὸ βιβλίο laquoΣΥΜ-ΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΣΤΗΝΛΟΓΙΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥraquoτὸ ὁποῖο εἶναι μέρος τοῦ ὁμωνύμουβιβλίου τοῦ π Γεωργίου Σ Κουγι-ουμτζόγλου καὶ ἀποσκοπεῖ νὰ βοη-θήση τοὺς πιστοὺς νὰ βιώσουν ἐντο-νώτερα τὴν Λατρεία τοῦ ΤριαδικοῦΘεοῦ Στὸ βιβλίο γίνεται ἀναφορὰστὸ τί εἶναι Λατρεία τὶς προϋποθέ-σειςτηςποῦἀποσκοπεῖκαὶτὴνπροσ-φορά της στὴν ζωὴ τοῦ πιστοῦ Ἀκο-λουθεῖ ἡ ἀναφορὰ στὰ πρόσωπα ποὺλαμβάνουν μέρος στὴν θεία Λα-τρεία στὸν τόπο τῆς Λατρείας δη-λαδὴ τὸν χριστιανικὸ Ἱ Ναὸ καὶ τὰμέρη ποὺ τὸν ἀπαρτίζουν τὰ μέσατῆς Λατρείας δηλαδὴ τὰ ἄμφια τοῦἱερέως τὰ σκεύη καὶ τὰ λειτουργικὰβιβλία Τέλος ἀναφέρεται στὶς ἀκο-λουθίες τοῦ Νυχθημέρου ποιές εἶναικαὶ μία μικρὴ ἀνάλυσή τους καὶ τέ-λος μία σύντομη ἑρμηνεία τῶν συμ-βολισμῶν τῆς Θείας Λειτουργίας

Ὁ συγγραφέας τοῦ βιβλίου στὸεἰσαγωγικὸ σημείωμα ἀναφέρειlaquoΓιὰ νὰ μετάσχει ὁ Ὀρθόδοξος χρι-στιανὸς στὴ λογικὴ Λατρεία ldquoἐν ἑνὶστόματι καὶ μιᾷ καρδίᾳrdquo δὲν ἀπαι-

τεῖται μόνον ἕνα ἀνάλογο πνευμα-τικὸ αἰσθητήριο καὶ μία ἀνάλογη ψυ-χικὴ διάθεση Δεδομένου ὅτι ὁ σύγ-χρονος ἕλληνας κατὰ πλειοψηφίαἔχει κατὰ βάθος καὶ πίστη καὶ διάθε-ση ἰδιαίτερα στοὺς καιρούς μας ποὺἀπὸ παντοῦ εἶναι ἀπογοητευμένοςἔχουμε τὴν γνώμη ὅτι ἀπαιτοῦνταικαὶ δύο κίνητρα Τὸ παράδειγμα καὶἡ γνώσηrdquoraquo

ΓΚΤ

᾿Αρχιμ Χαραλάμπους Δ Βασιλοπούλου

ΤΤΑΑ ΠΠΡΡΩΩΤΤΟΟΚΚΟΟΛΛΛΛΑΑΤΤΩΩΝΝ ΣΣΟΟΦΦΩΩΝΝ ΤΤΗΗΣΣ ΣΣΙΙΩΩΝΝ

((ΠΠοοιιὰὰ εεἶἶννααιι ττὰὰ σσχχέέδδιιαα ττῶῶνν ΣΣιιωωννιισσττῶῶννκκααὶὶ ππῶῶςς ἐἐξξεελλίίσσσσοοννττααιι μμέέχχρριι σσήήμμεερραα))

Τὸ βιβλίον αὐτό πρέπει νὰτὸ διαβάσουν ὅλοι οἱ ᾿Ορθόδο-ξοι Χριστιανοί γιὰ νὰ μάθουνποιοὶ καὶ πῶς πολεμοῦν τὴνΠίστιν καὶ τὴν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκ-κλησία Συγκλονιστικὲς πραγματι κό -τητες ποὺ ἄρχισαν καὶ συν -εχίζονται ὡς τὰ σημερινὰ γε-γονότα σὲ ὅλον τὸν κόσμον Μὲ ἐπίσημα καὶ ἀδιάσεισταστοιχεῖα ξεσκεπάζεται ὁ σατα-νικὸς κόσμος τῶν ἀντιθέωνδυνάμεων ποὺ προσπαθοῦννὰ καταστρέψουν τὴν Χριστια-νοσύνην

(᾿Αποστέλλεται

καὶ ταχυδρομικῶς)Τιμᾶται 6 εὐρώ

᾿Εκδόσεις laquoΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥraquoΚάνιγγος 10 (Α´ ᾿Οροφος) 10677 ᾿Αθῆναι

Τηλ 210mdash38 16 206ΤΕΛΕΦΑΞ 210ndash38 28 518

Εἰς τήν ἐξομάλυνσιν τῶν σχέσεωνμεταξύ τοῦ Ἱεροῦ Συνδέσμου Κλη-ρικῶν Χίου καί τῆς Ἱερᾶς Μητρο-πόλεως προέβη ὁ Σεβ Μητροπολί-της Χίου κ Μᾶρκος Συμφώνωςπρός δημοσίευμα τῆς τοπικῆς ἐφη-μερίδος laquoΠατρίδαraquo ὑπό ἡμερομη-νίαν 31ην Ὀκτωβρίου

laquoΣτὴν Γενικὴ Συνέλευση τοῦΣυνδέσμου κληρικῶν Χίου παρα-βρέθηκε χαιρετίζοντας τὶς ἐργα-σίες της ὁ Σεβασμιώτατος Μητρο-πολίτης Χίου κ Μάρκος ἀναγνωρί-ζοντας οὐσιαστικὰ μὲ τὴν κίνησηαὐτὴ τὴν ὕπαρξη καὶ λειτουργίατοῦ Συνδέσμου Ὁ ἴδιος μίλησε γιὰτὴν ldquoΚαινούρια πραγματικότηταστὴν Χιακὴ Ἐκκλησίαrdquo καὶ βασιζό-μενος στὸ λόγο τοῦ Εὐαγγελίουὑποστήριξε ὅτι κυρίως οἱ ἔγγαμοικληρικοὶ ἔχουν ἀνάγκες καὶ δι-καιώματα τὰ ὁποῖα καὶ πρέπει νὰ

προασπίσουν καὶ ἡ ἐκκλησία θὰεἶναι ὑποστηριχτὴς τῶν δίκαιωναἰτημάτων ldquoΔὲν μπορεῖ τὰ παιδιάσου νὰ σοῦ ζητοῦν ψωμὶ καὶ ἐσὺ νὰτά ταΐζεις πέτρεςrdquo δήλωσε χαρα-κτηριστικά καταδεικνύοντας τὴνἀλλαγὴ στὶς σχέσεις τῆς Μητρόπο-λης μὲ τὸ Σύνδεσμο

Ἀναφορικὰ μὲ τὸ ἂν θὰ προέτρε-πε τοὺς κληρικοὺς νὰ ἐγγραφοῦνστὸ Σύνδεσμο ὁ Σεβασμιώτατοςἀπάντησε ὅτι σὲ περίπτωση ποὺ γί-νουν δεκτὲς ὁρισμένες φραστικὲςτροποποιήσεις στὸ καταστατικότου τότε δὲν θὰ εἶχε κανένα ἀπο-λύτως πρόβλημα

Εὐχαριστώντας τὸν Σεβασμιώ-τατο γιὰ τὴν παρουσία του στὴ γε-νικὴ συνέλευση ὁ πρόεδρος τοῦΣυνδέσμου π Γ Κωνσταντίνουἀναφέρθηκε καὶ ἐκεῖνος στὴνἀλλαγὴ σελίδας γιὰ τὴν τοπικὴἐκκλησίαraquo

Ἐξομαλύνονται αἱ σχέσεις τῆς Ἱ ΜητρΧίου μετά τοῦ Συνδέσμου Κληρικῶν

ΠρόσκλησιςΤό Σάββατον 10ην Νοεμβρίου

2012 (1030 πμ-1900 μμ) πραγμα-τοποιεῖ ται ἡ laquo5η Πανελλήνια Σύ-ναξη Νεότητοςraquo εἰς τό ΣτάδιονΕἰρήνης καί Φιλίας- Αἴθουσα Με-λίνα Μερκούρη Ἐκλεκτοί ὁμιλη-ταί θά ἀναπτύξουν ἐνδιαφέρονταθέματα πού ἔχουν σχέσιν μέ τήνΡωμηοσύνην καί τήν κρίσιν

Εἰς τό δεύτερον μέρος ἀκολου-θοῦν παραδοσιακά τραγούδια καίχοροί

Εἴσοδος ἐλευθέρα

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 3η

Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑἘὰν ἀνοίξουμε τὸ κατὰ Λουκᾶ εὐαγγέλιο (1213) θὰ δοῦμε τὸ ἑξῆς

γεγονός Κάποιος Ἰουδαῖος τοῦ ὁποίου εἶχε πεθάνει ὁ πατέρας καὶ εἶχεπροβλήματα κληρονομικὰ μὲ τὸν ἀδελφό του κατέφυγε στὸ Χριστὸγιὰ νὰ βρεῖ τὸ δίκιο του καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ μεσολαβήσει ὑπὲραὐτοῦ Δὲν πλησίασε δηλαδὴ τὸ Χριστὸ γιὰ νʼ ἀκούσει τὸ κήρυγμά τουτὴ διδασκαλία του νὰ πάρει συμβουλές νὰ μάθει περισσότερα γιὰ τὴνοὐράνια βασιλεία καὶ γιὰ τὸ πῶς θὰ τὴν κερδίσει ἀλλὰ μόνο γιὰ νὰ λύ-σει τὸ οἰκονομικό του πρόβλημα

Ὅπως μερικοὶ πτωχοὶ ποὺ δὲν ἐκκλησιάζονται οὔτε κοινωνοῦνοὔτε διαβάζουν Ἁγ Γραφή οὔτε ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν αἰώνια ζωήἀλλὰ πᾶνε στὴν Ἐκκλησία στὸ τέλος τῆς θ Λειτουργίας γιὰ νὰ ζητή-σουν βοήθεια ἢ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς ἢ ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαζόμενους

Ἢ ὅπως μερικὰ ἀνδρόγυνα ποὺ ζοῦν κοσμικά ὅταν ἀρχίσουν οἰκο-γενειακὰ προβλήματα καὶ συζυγικὲς συγκρούσεις τρέχουν στοὺςἱερεῖς γιὰ νὰ τὰ ἐπιλύσουν ὄχι γιατί μετάνιωσαν καὶ θέλουν νὰ ζήσουνκοντὰ στὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ μπάς καὶ τὰ ἐπιλύσουν καὶ μπορέσουν μετὰνὰ συνεχίσουν τὴν κοσμικὴ ζωή

Ἢ ὅπως κάποιοι γονεῖς θυμοῦνται τὴν Ἐκκλησία καὶ τὰ κατηχητικάὅταν τὰ παιδιὰ τους πάρουν ἐντελῶς τὴν κάτω βόλτα εἶναι ἐκτὸς ἐλέγ-χου καὶ ἀγενῆ καὶ ἐχθρικὰ πρὸς αὐτούς

Καὶ εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι τὰ εὐαγγέλια ἀναφέρουν τέσσερις κα-τηγορίες ἀνθρώπων ποὺ πλησιάζουν τὸν Χριστὸ ἢ τοὺς ἀποστόλους

α) Ὅσοι διψοῦν καὶ θέλουν νὰ μάθουν γιὰ τὴν βασιλεία τῶνοὐρανῶν ἢ ἔχουν οὐσιαστικὸ πρόβλημα ποὺ τοὺς ταλανίζει ἀνυπόφο-ρα οἱ ὁποῖοι συνωθοῦνται γύρω ἀπὸ τὸν Χριστό γεμίζουν ἀσφυκτικὰτὶς αἴθουσες ποὺ μιλᾶ κάνουν πορεῖες μέσα στὴν ἔρημο γιὰ νὰ τὸνσυναντήσουν καὶ ὅταν τὸν βροῦν μένουν νηστικοὶ γιὰ νὰ τὸν ἀπολαύ-σουν πνευματικὰ (χορτασμὸς 5000 καὶ 4000) προσπαθοῦν ἔστω καὶ νʼἀκουμπίσουν τὰ ροῦχα του πιστεύοντας ὅτι θὰ πάρουν αὐτὸ ποὺ ζη-τοῦν (αἱμορροοῦσα) ὑπομένουν ταπεινὰ καὶ μὲ ἐγκαρτέρηση τὶς δο-κιμασίες στὶς ὁποῖες τοὺς ὑποβάλλει (Χαναναία) Κάποιοι βέβαια ἀπʼαὐτοὺς ἐν τέλει δὲν βρίσκουν τὸ κουράγιο νὰ τὸν ἀκολουθήσουν καὶφεύγουν (πλούσιος νεανίσκος)

β) Ὅσοι πᾶνε γιὰ νὰ τὸν πειράξουν καὶ νὰ τὸν παγιδεύσουν (Φαρι-σαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι)

γ) Ὅσοι πᾶνε ἔτσι ἀπὸ περιέργεια γιὰ νʼ ἀκούσουν κάτι τὸ καινούρ-γιο κάτι τὸ νέο καὶ πρωτάκουστο (Ἀθηναῖοι στὸν Ἄρειο Πάγο Πρξ1721) καὶ μετὰ ἀπομακρύνονται

δ) Ὅσοι ἔρχονται ἀπὸ οἰκονομικὸ συμφέρον ἢ γιὰ νʼ αὐξήσουν τὴδόξα τους καὶ τὴν ἐπιρροὴ τους (τὸ πρόσωπο τῆς περικοπῆς μας καὶ ὁΣίμων ὁ μάγος (Πρξ 89-24)

Φυσικὰ ἀπὸ τὶς κατηγορίες αὐτὲς τῶν ἀνθρώπων ὁ Χριστὸς καὶ οἱἀπόστολοι μόνο τὴν πρώτη δέχονται καὶ συζητοῦν καὶ ἀσχολοῦνται μα-ζί τους Στὶς ἄλλες περιπτώσεις ἢ δὲν ἀπαντοῦν ἢ τοὺς ἐλέγχουν ἢτοὺς φέρονται ἀπότομα

Ἔτσι κι ἐδῶ σʼ αὐτὴ τὴ περίπτωση ἐπειδὴ αὐτὸς ποὺ τὸν πλησίασετὸν πλησίασε μόνο καὶ μόνο γιατί ἡ καρδιὰ του καιγόταν γιὰ τὰ ὑλικὰἀγαθά ὁ Χριστὸς τοῦ μιλᾶ ψυχρὰ καὶ ἀπότομαmiddot laquoἌνθρωπε τὶς με κα-τέστησε δικαστὴν ἢ μεριστήν ἐφʼ ὑμᾶςraquo Δηλαδὴ ἄνθρωπέ μου ἐσὺποὺ ἕνας εἶναι ὁ πόθος σου τὸ χρῆμα ἐσὺ ποὺ δὲν ἐλπίζεις παρὰ μό-νο σʼ αὐτό ἐσὺ ποὺ μὲ πλησίασες μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ἱκανοποιήσειςτὸ πάθος τῆς πλεονεξίας σου μὲ ποιὰ ἀπαίτηση μὲ κάνεις κριτὴ τῆςὑποθέσεώς σου καὶ μὲ ποιὰ ἀπαίτηση ζητᾶς νʼ ἀφήσω τὸ κήρυγμά μουκαὶ νʼ ἀσχοληθῶ μὲ τὴ δική σου μανία γιὰ περισσότερα ὑλικὰ ἀγαθάἊς προσέξουμε τὴν ἀπάντηση τοῦ Κυρίου Τί δείχνει Ὄχι ὅτι ἀδια-φορεῖ γιὰ τὸ σῶμα γιὰ τὴν ὕλη γιὰ τὰ κοινωνικὰ προβλήματα ἀλλὰ ὅτιδίνει προτεραιότητα στὰ πνευματικά Ὄχι ὅτι ἀδιαφορεῖ γιʼ αὐτὴ τὴζωή ἀλλὰ ὅτι ἐνδιαφέρεται πρωτίστως γιὰ νὰ μὴ ξεχάσουν οἱ χριστια-νοὶ τὴν αἰώνια Ἂς θυμηθοῦμε ἐδῶ τὸ laquoοὐκ ἐπʼ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεταιἄνθρωποςraquo (Δευτ 83) ἂς θυμηθοῦμε τὸ laquoοὐκ ἀρεστὸν ἐστὶν ἡμᾶςκαταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαιςraquo (Πρξ 62)Καὶ ἂς παρατηρήσουμε τὴ σύγχρονη πραγματικότητα ποὺ ὅλοι εἴμα-στε ἀπορροφημένοι ἀπὸ τὴν ὕλη ἀπὸ τὴ σάρκα ἀπὸ τὸ χρῆμα ἀπὸ τὶςβιοτικὲς μέριμνες καὶ μοιάζουμε μὲ τὰ ἄλογα ζῶα ποὺ μία φορὰ βλέ-πουν τὸν οὐρανό ὅταν τὰ σφάζει ὁ χασάπης

Ἀλλὰ ἂς προσέξουμε καὶ κάτι ἄλλοmiddot ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε στὸν κόσμογιὰ νὰ καταπιαστεῖ μὲ κοινωνικὰ θέματα Δὲν ὑποσχέθηκε στοὺςἀνθρώπους ὑλικὰ ἀγαθά Δὲν εἶχε κοσμικὸ πρόγραμμα Εἶναι ὁ διδά-σκαλος τῆς σωτηρίας Εἶναι ὁ βασιλιὰς τῶν οὐρανῶν Ὅσοι δέχονταιτὸ κήρυγμά του καὶ γίνονται μέλη τῆς οὐράνιας βασιλείας του λύνουντὰ θέματά τους σύμφωνα μὲ τὸ δικό του θέλημα Διαφορετικὰ δὲνμποροῦν νὰ μείνουν κοντά του οὔτε νὰ ζητοῦν ὁ Χριστὸς νὰ ἀνακα-τεύεται στὰ προβλήματά τους

laquoΤὶς με κατέστησε δικαστὴν ἢ μεριστήν ἐφʼ ὑμᾶςraquo Ἀπάντησε λοιπὸνὁ Χριστὸς καὶ προσέθεσεmiddot laquoὁρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονε-ξίαςmiddot ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρ-χόντων αὐτοῦraquo Προσέξτε ἄνθρωποι ἀπὸ κάθε μορφὴ πλεονεξίαςπλούσιοι καὶ φτωχοί Προσέξτε ἀπὸ κάθε ἐπιθυμία γιὰ τὴν αὔξηση τῶνὑλικῶν ἀγαθῶν ΓΙΑΤΙ Γιατί ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἡ εὐτυχία του δὲνἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πλεόνασμα τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν Μπορεῖ κάποιος νὰεἶναι φτωχός ἀλλὰ νὰ εἶναι εἰρηνικὸς καὶ χαρούμενος καὶ νὰ ζήσειπολλὰ χρόνια Κι ἄλλος μπορεῖ νὰ εἶναι πάμπλουτος νὰ μὴ ξέρει τί ἔχεικαὶ νὰ ὑποφέρει ἀπὸ ἀγωνία ἀπὸ φόβο μήπως τὸν κλέψουν ἢ τὸν σκο-τώσουν ἢ τὸν ἀπαγάγουν ἢ νὰ ὑποφέρει ἀπὸ ἀνία ἀπὸ πλήξη τίποτανὰ μὴ τὸν γεμίζει καὶ νὰ τὸν ἐνθουσιάζει Καὶ γιὰ νὰ ἑρμηνεύσει καλύ-τερα τὴ φράση ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς εἶπε τὴν παραβολὴ τοῦ laquoἌφρονοςπλουσίουraquo Ἂς τὴν διαβάσουμε ξανὰ καὶ ἂς ἐντρυφήσουμε πάνω στὸκείμενό της Ἔχει πολλὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίσει καὶ νὰ μᾶς διδάξει

Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος Ἀπ Βαδραχάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ´ ΛΟΥΚΑ18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ἀπόστολος Ἐφεσ β´ 14 ndash 22Εὐαγγέλιον Λουκ ιβ´ 16 ndash 21Ἦχος βαρύς mdash Ἑωθινόν Β´

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΗΘΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΕΣΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

(3ον)Α´ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ7 Πίστη καὶ καθαρὴ συνείδηση

Οἱ ἄνθρωποι συνήθως ἰσχυρίζον-ται ὅτι πιστεύουν στὸν Θεό Θεω-ροῦν προσβλητικὸ νὰ τοὺς χαρα-κτηρίσει κάποιος ἄπιστους Καὶσταματοῦν ἐκεῖ Τίποτα δὲν ἀλλά-ζει στὴ ζωή τους Θὰ ἔλεγα ὅτι ἡψευδαίσθηση ὅτι πιστεύουν τοὺςἐξασφαλίζει μιὰ σταθερὴ πορείαπρὸς τὴν ἀπώλεια Θὰ τὸ διατύπω-

να καὶ διαφορετικὰ μὲ μιὰ φράσηἉμαρτάνουν καὶ ζητοῦν ἀπὸ τὸνΘεὸ βοήθεια γιὰ νὰ μποροῦν νὰἁμαρτάνουν

Προφανῶς πρόκειται γιὰ πλάνηπρώτου μεγέθους Ἡ πίστη δὲνμπορεῖ νὰ συνοδεύεται ἀπὸ τὴνἁμαρτία γιατὶ προϋποθέτει τὴν κα-θαρὴ συνείδηση δηλαδὴ τὴν ἄμεμ-πτη ἠθική ζωή Ὁ ἈπόστολοςΠαῦλος ζητάει ἀπὸ τοὺς διακόνουςνὰ ἔχουν laquoτὸ μυστήριον τῆς πίστε-ως ἐν καθαρᾷ συνειδήσειraquo (γ´ 9)κάτι ποὺ ἰσχύει καὶ γιὰ κάθε ἀλη-θινὸ χριστιανό8 Οἱ ψευδοδιδάσκαλοι

Τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως πρέπεινὰ τὴ διαφυλάττουμε ὡς κόρηνὀφθαλμοῦ Εἶναι τὸ πολυτιμότερο

ἀγαθό ποὺ ἔχομε Εἶναι ὁ θη-σαυρὸς σωτηρίας ὁ ὁποῖος πολλὲςφορὲς γίνεται στόχος τῶν ψευδοδι-δασκάλων Πάντα παρουσιάζονταιπλανεμένοι καὶ δαιμονισμένοι ἄν -θρωποι ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ ἀπομα-κρύνουν ἀπὸ τὴν ὀρθὴ πίστη τοὺςἀνυποψίαστους καὶ κάποτε ἀγα-θοὺς ἀδελφούς Δυστυχῶς ὑπάρ-χουν θύματα καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺἀνησυχητικό Πρέπει νὰ πῶ ἐπίσηςὅτι αὐτοὶ οἱ ὄψιμοι ἀρνητὲς τῆς πί-στεως γίνονται ἄσπονδοι ἐχθροὶ καὶξεπερνοῦν στὸ φανατισμὸ καὶ τὴδραστηριότητα ἐκείνους ποὺ εἶχανπαρασύρει στὴν πλάνη

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει ὅτι οἱψευδοδιδάσκαλοι χρησιμοποιοῦντὴν ὑποκρισία γιὰ νὰ ἐπηρεάσουντοὺς ἀνθρώπους δηλαδὴ ἐμφανί-ζονται ὡς εὐγενεῖς καὶ ἁγνοί ποὺὑποστηρίζουν ἐνῶ ψευδολογοῦν

χωρὶς ντροπή Καὶ τὸ κάνουν αὐτόγιατὶ ἔχουν καυτηριασμένη καὶἀναίσθητη συνείδηση ἐμπνεόμενοιἀπὸ τοὺς δαίμονες κάτι ποὺ τὸκρύβουν ἐπιμελῶς (δ´ 1-2)

9 laquoΓύμναζε σεαυτὸν πρὸς εὐσέ-βειανraquo

Ἡ εὐσέβεια εἶναι ἀδιάκοπος ἀγώ-νας γιὰ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶντοῦ Θεοῦ Εἶναι μιὰ ζωή ποὺ ἔρχε-ται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ ἐκείνητῶν κοσμικῶν Δὲν στοχεύει στὴνἀπόλαυση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν καὶτῶν ἡδονῶν ἀλλὰ στὴν ἀπόκτησητῶν ἀρετῶν γεγονὸς ποὺ τὴν κα-θιστᾶ ὠφέλιμη καὶ γιὰ τὸ σῶμα καὶγιὰ τὴν ψυχή Ὁ ἈπόστολοςΠαῦλος τονίζει ὅτι ἡ εὐσέβεια εἶναιὠφέλιμη σὲ ὅλα διότι ὑπόσχεταιἀγαθὰ καὶ ἀνταμοιβὲς καὶ γιὰ τὴνπαροῦσα ζωὴ καὶ γιὰ τὴ μέλλουσα

(δ´ 7ndash8) laquoΕἶναι μεγάλος πλοῦτοςμόνο ὅμως γιὰ ὅποιον ἱκανοποιεῖταιμὲ ὅσα ἔχειraquo (στ´6)10 laquoὍτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷζῶντιraquo

Οἱ κοσμικοὶ ἀντιμετωπίζουν τοὺςπιστοὺς μὲ περιφρόνηση Τοὺς κα-τηγοροῦν καὶ τοὺς χλευάζουν ἀδι-καιολόγητα Ἡ στάση τους αὐτὴ δη-μιουργεῖ στοὺς πιστοὺς μιὰ δυσά-ρεστη κατάσταση τὴν ὁποία πρέ-πει νὰ ὑπερβαίνουν μὲ τὴν ἀγάπητους

Στὸν προβληματισμὸ γιατὶ συμ-βαίνει αὐτό ὁ Ἀπόστολος Παῦλοςδίνει τὴν ἀπάντηση laquoὙπομένουμεκόπους καὶ ὀνειδισμούς γιατὶ στη-ρίξαμε τὴν ἐλπίδα μας στὸν ἀληθινὸΘεό ποὺ εἶναι σωτήρας ὅλων τῶνἀνθρώπων καὶ ἰδιαίτερα τῶν πι -στῶνraquo (δ´ 10)

11 laquoΤύπος γίνου τῶν πιστῶνraquoὉ κληρικὸς ἔχει βαριὰ ἀποστολὴ

ἀπέναντι στοὺς πιστούς τὸ ποίμνιότου Πρέπει νὰ εἶναι προσεκτικὸςσὲ ὅλα καὶ νὰ ἀποτελεῖ τὸ φωτεινὸπαράδειγμα Γιὰ νὰ τὸ πετυχαίνειαὐτὸ χρειάζεται διαρκὴς καὶ ἔντο-νος πνευματικὸς ἀγώνας ἐκ μέρουςτου Ἰδιαίτερα ὅταν εἶναι νέος καὶδὲν ἔχει σταθεροποιηθεῖ στὴν πνευ-ματικὴ ζωή Ὁ Ἀπόστολος Παῦλοςἀπευθυνόμενος στὸ μαθητή του Τι-μόθεο τὸν συμβουλεύει νὰ εἶναιὑπόδειγμα τῶν πιστῶν προσέχον-τας τὰ λόγια του τὴ συμπεριφοράτου τὴν ἀγάπη του πρὸς ὅλους γε-νικά τὴν πνευματικὴ ζωή τὴν ἀκε-ραιότητα καὶ σταθερότητα τῆς πί-στεως τὴν καθαρότητα καὶ ἁγνότη-τα τῶν σκέψεών του τῶν ἐπιθυμιῶντου καὶ τῶν πράξεών του (δ´12)

Πρεσβ Διονύσιος Τάτσης

ΟΟΟΟΡΡΡΡΘΘΘΘΟΟΟΟΔΔΔΔΟΟΟΟΞΞΞΞΟΟΟΟΝΝΝΝ ΣΣΣΣΗΗΗΗΜΜΜΜΕΕΕΕΙΙΙΙΩΩΩΩΜΜΜΜΑΑΑΑΤΤΤΤΑΑΑΑΡΡΡΡΙΙΙΙΟΟΟΟΝΝΝΝ

Μέ τήν ὀνομασία Ἰωάννειος Ἐκ -κλησία (Johannische Kirche) εἶναιδιε θνῶς γνωστή μία αἱρετική κίνη-ση πού ἱδρύθηκε ἐπισήμως τό 1926στή Γερμανία ἀπό τόν Joseph Wei-βenberg (1855-1941) μέ τήν ἀρχικήὀνομασία laquoΕὐαγγελική- ἸωάννειοςἘκκλησία κατά τήν Ἀ ποκάλυψητοῦ Ἁγίου Ἰωάννουraquo Ἡ κίνησηἀργότερα ἀπαγορεύθηκε ἀπό τούςΝαζί καί ξαναδραστηριοποιήθηκετό 1945 κάτω ἀπό τήν καθοδήγησητῆς κόρης τοῦ J Weiβenberg τήνFrieda Muumlller (1911- 2001) ἐνῶ στήσυνέχεια μετονομάστηκε τό 1975σέ laquoἸωάννειο Ἐκ κλησίαraquo Σήμερα ἡκίνηση καθοδηγεῖται ἀπό τήν κόρητῆς Fr Muumlller τήν Josephine Muumlller(1949-) Πρόκειται γιά κίνηση στήνὁποία κά- ποιος συναντᾶ μία ἀπρο-κάλυπτη σύζευξη τοῦ Πνευματι-σμοῦ μέ χριστιανικά στοιχεῖα

Σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τῆςαἵρεσης πού ἐν προκειμένῳ ἐπα-ναλαμβάνει τούς ἰσχυρισμούς τοῦἱδρυτῆ της J Weiβenberg τό 1903κατόπιν ἀποκαλυπτικοῦ ὁράματοςτόν κάλεσε ὁ Χριστός σέ μία νέαπνευματική κατάσταση Κατά τήνἐν λόγῳ αἵρεση στό πρόσωπο τοῦJ Weiβenberg ἐκπληρώνονται τάἀναφερόμενα ἀπό τόν Χριστό στόκατά Ἰωάννη 14 26 Ἐπαναλαμβά-νοντας τά παραδοξολογήματα τοῦ

ἱδρυτῆ της ἡ κίνηση διδάσκει ὅτιὑπάρχουν τρεῖς ἀποκαλύψεις καίτρεῖς ἀνάλογες Διαθῆκες τοῦΘεοῦ στούς ἀνθρώπους

Ἡ πρώτη στόν Μωυσῆ ἡ δεύτε-ρη μέ τόν Χριστό καί ἡ τρίτη μέ τόνJ Weiβenberg Στά πλαίσια αὐτά ὁ JWeiβenberg εἶχε διακηρύξει γιά τόνἑαυτό του ὅτι ἦταν ἐν σάρκωσητοῦ Ἁγίου Πνεύματος Στήν Ὁμο-λογία Πίστεως τῆς αἵρεσης διαβά-ζουμε σχετικά laquoἘγώ πιστεύω στόΘεό Πάτερα ἐγώ πιστεύω στό ΘεόΥἱό ἐγώ πιστεύω στό Θεό ἍγιοΠνεῦμα καί στίς ἀποκαλύψεις τοῦΘεοῦ μέσῳ τοῦ Μωυσῆ τοῦ ἸησοῦΧριστοῦ καί τοῦ J Weiβenbergraquo Ὁἴδιος ἐπίσης διακήρυττε ὅτι ἦτανἕνας κε χαριτωμένος ἄνθρωποςεἶχε τό προφητικό χάρισμα εἶχεὅλα τά ἄλλα χαρίσματα πού ἀναφέ-ρονται στό Α΄ Κορ 12 4-11 προ-γνώριζε τό μέλλον καί γνώριζε τίςβουλές τοῦ Θεοῦ

Ἡ παρουσία τῶν τριῶν Διαθη -κῶν εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένη καίμέ τίς περί τοῦ ἀνθρώπου διδα-σκαλίες της πού ὑποστηρίζουν ὅτιὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ξεπεσμέναπνεύματα Πολλές ψυχές κατά τήνπροΰπαρξή τους ἐξέπεσαν μαζί μέτό σατανᾶ Ἡ λύτρωσή τους θάἐπιτευχθεῖ μέ ἕνα πλῆθος διαδο-χικῶν μετενσαρκώσεων καί ἱκανό

ἀριθμό ἀγαθῶν ἔργων σέ κάθενέα τους ἐνσάρκωση

Κάθε ἐνσαρκωμένος ἄνθρωποςἀποτελεῖται κατά τήν αἵρεση ἀπόσῶμα ψυχή καί πνεῦμα Ὁ ὅλοςὁρατός κόσμος εἶναι ἕνα τμῆματοῦ ἀόρατου πνευματικοῦ κό-σμου ὅπως ἐπίσης εἶναι θεμιτή ἡἐπικοινωνία μέ τά πνεύματα τῶνκεκοιμημένων Ἡ σωτηρία τῶν ἀν -θρώπων εἶναι ἐξασφαλισμένη στόχῶρο τῆς αἵρεσης μέ τήν ἀποδοχήτῶν θέσεών της ἄν καί ἔχει μία ἐ -λαστική στάση ἔναντι τῶν ἄλλωνθρη σκειῶν καί χριστιανικῶν Ὁμο-λο γιῶν καθώς τίς θεωρεῖ δρό-μους καθοδήγησης τῶν ἀνθρώ-πων ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ

Εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὅσο ἄν καίἡ ὀνομασία καί ἡ θεολογική ὁρο-λογία τῆς αἵρεσης πηγάζουν ἀπότόν χριστιανικό χῶρο οἱ διδασκα-λίες της στό σύνολό τους εἶναι κα-κόδοξα παραδοξολογήματα ἀπο-λύτως ἀσυμβίβαστα μέ τή χριστια-νική πίστη

Σημείωση Γιά τή σύνταξη τοῦπαρόντος βασιστήκαμε στά κάτω-θι α) G Schmid- GO Schmid (Hrsg)Kirchen- Sekten- Religionen 7η ἔκδ2003 β) R Hempelmann ua Quellen-texte zur neuen Religiositaumlt EZW-TEXTE 215 2011

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΥΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟ CORPUS CHRISTI

ΗΗ σσττηηλληη ττηηςς laquolaquoππααννεελλλληηννιιοουυ εεννωωσσεεωωςς θθεεοολλοογγωωννraquoraquo

laquoKαὶ ὁ ἄκρῳ δακτύλῳ τῆς Ἱστο -ρίας θύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικῆςγευσάμενος θὰ ἔμενε παγερὰἀδιάφορος γιὰ μιὰ ἀκόμη προσπά -θεια σπίλωσης τοῦ Προσώ που τοῦἘνανθρωπήσαντος Yἱοῦ καὶ Λόγουτοῦ Θεοῦhellipraquo

Oἱ πιὸ πάνω γραμμὲς ἀποτελοῦντὴν ἀρχὴ ἑνὸς ἄρθρου μὲ τὸ ὁποῖ -ον ὁ Mητροπολίτης Σύρου Δω ρόθε-ος B΄ θέλησε νὰ τοποθετηθῇ ἔναντιτοῦ αἰσχροῦ καὶ βλασφήμου θεα-τρικοῦ ἔργου Corpus Christi Kατὰτὸν Mητροπολίτη οἱ χριστιανοὶ δὲνἔπρεπε νὰ ἀντιδράσουν κατὰ τοῦἔργου καὶ τῶν δημιουρ γῶν τουδιότι στὸ πέρασμα τῶν αἰώνωνlaquoτόμοι βιβλίων ἔχουν γραφτεῖ σω-ρεία κινηματογραφι κῶν καὶ θεα-τρικῶν ἔργων ἔχουν παρουσιαστεῖμὲ τὰ ὁποῖα καὶ διὰ τῶν ὁποίων δια-κωμωδεῖται ἐξυ βρί ζε ται βλασφη-μεῖται καὶ ἐμπτύε ταιraquo ὁ Xρι στόςδίχως νὰ μειώνεται τὸ κῦρος τουκαὶ ἡ μεγαλειότης τοῦ Προσ ώ πουτου laquoὉ Ἰησοῦς Xρι στός ἡ πίστημας καὶ ἡ Ἐκ κλη σίαraquo σύμφωνα μὲτὸν ἅγιο Σύ ρου laquoδὲν κινδυνεύουνἀπὸ τέτοιου εἴδους ἀφελεῖς ἐπιθέ -σειςhellip οἱ δὲ διατυπούμενοι πε ρὶ τοῦἀν τι θέτου φόβοι δείχνουν τοὐ λάχι -στον ἀστάθεια πίστεως ἂν ὄχι ἀπι -στία πρὸς Ἐκεῖ νον ποὺ διαβεβαίω -σε ὅτι οὔτε ὁ Ἅ δης δὲν θὰ μπορέ -σει νὰ νικήσει τὴν Ἐκκλη σίαhellipraquo

laquoἩ ἀμφιλεγόμενη παράστασηraquoκατὰ τὸν Ἀρχιερέα laquoμπορεῖ νὰ ὑ -βρίζει καὶ νὰ βλασφημεῖ τὸ ὄνοματοῦ Xριστοῦ ἀλλὰ δὲν εἶναι ἡ πρώ -τη καὶ σίγουρα δὲν θὰ εἶναι ἡ τε-λευταίαraquo γι᾽ αὐτὸ προτείνει ὡς τὴνlaquoκαλύτερη χριστιανοπρεπέ στε ρηἐκκωφαντικότερη καὶ ἀποτελεσμα-τικότερη ἀντίδρασι σὲ κά θε προσ -πά θεια προσβολῆς τοῦ Kυ ρίουraquoτὸν ἀγῶνα τῶν πιστῶν γιὰ τὴν ὑπέρ -βασι τῶν παθῶν τους τὴν κατάκτη-σι τῶν ἀρετῶν laquoκαὶ τὴν ἐπὶ γῆς ἔ -λευση τῆς Oὐράνιας Bασιλείαςraquo

Ἐὰν τὸ ἄρθρο αὐτὸ δὲν δημο -σίευ αν ἔγκυροι διαδικτυακοὶ ἱστό -τοποι ἀλλὰ καὶ ἡ ἱστοσελίδα τῆς ἹMητροπ Σύρου θὰ ἦταν δύσ κολονὰ πιστεύσῃ κανείς ὅτι ἔχει γραφῆἀπὸ τὴ γραφίδα Ὀρ θοδόξου Ἐ -πισκόπου Πρόκειται γιὰ ἕνα ἄρ θροἀντιευαγγελικό ἀντιπατερικὸ καὶσφόδρα ἀντιχριστιανικό ἄκρως δὲἐπικίνδυνο γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀκε-ραιότητα τῶν μελῶν τοῦ πλη ρώμα-τος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκ κλη σί ας

Eἶναι ἀντιευαγγελικό διότι laquoπρώ -τη καὶ μεγάλη ἐντολήraquo σύμ φωναμὲ τὸν λόγο τοῦ ἰδίου τοῦ Xριστοῦεἶναι τὸ laquoἈγαπήσεις Kύριον τὸνΘεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇδιανοίᾳ σουraquo (Mατθ 22 37ndash38)Ἐρωτᾶται ὁ ἅγιος Σύ ρου Eἶναι δυ-νατόν ὅταν ὁ πιστὸς χριστιανὸςἀγαπᾷ τὸν Kύριό του μὲ ὅλη τὴνκαρδιά του καὶ μὲ ὅλη τὴν ψυχήτου καὶ μὲ ὅλο τὸ νοῦ του νὰ μένῃπαγερὰ ἀδιάφορος ὅταν ὁ Kύριοςκαὶ Θεός του βλασφημῆται καὶὑβρίζεται Ὁ ἴδιος ὁ Xριστὸς δίδαξεἐπίσης τοὺς Mαθητὰς καὶ ὅλουςτοὺς ὀπαδούς του ὡς πρῶτο αἴτη-μα τῆς προσευχῆς τους πρὸς τὸνοὐράνιο Πατέρα νὰ ἔχουν τὸlaquoἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σουraquo Ἐρω -τᾶται ὁ ἅγιος Σύρου Eἶναι δυνατὸνὁ πιστὸς χριστιανὸς νὰ ἐπιθυμῇ καὶ

νὰ ζητῇ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ δοξάζεταιτὸ ὄνομά του ὅταν δὲ τὸ ὄνομααὐτὸ ὑβρίζεται καὶ βλασφημῆται νὰἀδιαφορῇ παγερῶς ἐπειδὴ γνωρί ζειθύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικὴ Ἱ στο ρίακαὶ εἶναι βέβαιος ὅτι ὁ Xρι στός ἡΠίστι καὶ ἡ Ἐκκλησία δὲν κινδυ-νεύουν ἀπ᾽ αὐτὲς τὶς ὕβρεις καὶβλασφημίες ὅπως δὲν ἐκινδύ νευ-σαν καὶ κατὰ τὸ παρελθόν Σοβαρο-λογεῖτε Σεβασμιώτατε Eἶναι χρι-στιανικὴ αὐτὴ ἡ τοποθέτησί σαςἘὰν ἔτσι πρέπῃ νὰ πολιτεύε ται ὁχριστιανός τότε ἡ ὁμολογία τῆς

πίστεως ποιά θέσι ἔχει στὴ ζωή τουὉ Xριστὸς μᾶς διαβεβαίωσε ὅτιἐὰν κάνωμε ὁμολογία γι᾽ Αὐτὸνμπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους θὰκάνῃ καὶ Αὐτὸς ὁμολογία γιὰ μᾶςμπροστὰ στὸν οὐράνιο Πατέρα ΤουΣτὶς ἡμέρες μας ὁ Kύριός μας κα-θυβρίζεται ὡς ὁμοφυλόφιλος ὅπωςκαὶ ἡ Παναγία μας καὶ οἱ ἍγιοιἈπόστολοι καὶ ἐσεῖς συμβουλεύετετοὺς χριστιανοὺς νὰ ἀδιαφορήσουνκαὶ νὰ κοιτάξουν τὴν πνευματικήτους ζωή Ὁ Xριστὸς ὅμως εἶπε ὅτιἐκεῖνος ποὺ δὲν θὰ κάνῃ ὁμολογίαγι᾽ Αὐτὸν μπροστὰ στοὺς ἀνθρώ -πους θὰ εἶναι ἀρ νητής Του Ἀπὸπότε Σεβασμιώτατε ἡ ἄρνησι τοῦXριστοῦ ἀποτελεῖ ἀποδεκτὸ καὶ ἐν -δεδειγμένο τρόπο ζωῆς τοῦ χρι-στιανοῦ καὶ δύναται νὰ συνυπάρχῃκαὶ νὰ ἐφαρμόζεται παράλληλα μὲτὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν κάθαρσί του ἀπὸτὰ πάθη καὶ τὴν πνευματική του τε-λείωσι Kηρύττετε φοβούμεθαlaquoἕτερον εὐαγγέ λιονraquo μὲ ὅλες τὶςφοβερὲς συνέ πειες ποὺ αὐτὸ συν -επάγεται (Γαλ 1 8ndash9)

Tὸ κρινόμενο ἄρθρο εἶναι καὶἀντιπατερικό Oὐδεὶς ἀπὸ τοὺςΠατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐξέφρασεποτὲ παρόμοιες ἀπόψεις Kάθεἄλλο μάλιστα ἡ διδασκαλία τουςεἶναι ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη ἀπ᾽αὐτὴ τοῦ Mητροπολίτου Σύρου

laquoOὐδὲν οὕτω παροξύνει τὸν Θε -όν ὡς ὅταν τὸ ὄνομα αὐτοῦ βλα-σφημῆταιraquo λέγει ὁ ἱερὸς Xρυ σό -στο μος (EΠE 29 342)

Eἶναι ποτὲ δυνατὸ νὰ διαπράττε-ται δημοσίως ἕνα ἁμάρτημα τὸὁποῖο παροξύνει ὅσο κανένα ἄλλοτὸν Θεό καὶ οἱ χριστιανοὶ νὰ μέ -νουν ἀπαθεῖς καὶ ἀδιάφοροι

Tὸ πόσο ἀντίθετη εἶναι ἡ προ-τροπὴ τοῦ Ἀρχιερέως ἀπὸ τὴν διδα-σκαλία τῶν Πατέρων ἀποδεικνύ ει ὁπιὸ κάτω προτρεπτικὸς λόγος τοῦ ἱΠατρός laquoKἂν ἀκούσῃς τινὸς ἐν ἀμ -φόδῳ ἢ ἐν ἀγορᾷ μέσῃ βλασφη-μοῦντα τὸν Θεόν πρόσελθε ἐ -πιτίμησον κἂν πληγὰς ἐπιθεῖναι δέῃμὴ παραιτήσῃ Pάπισον αὐτοῦ τὴνὄψιν σύντριψον τὸ στόμα ἁ γία σόνσου τὴν χεῖρα διὰ τῆς πλη γῆςraquoκαθὼς καὶ ὁ ἕτερος λό γος laquoKο -λάσωμεν τῶν βλασφημούντων τὴνμανίαν Mὴ παρίδωμεν τὸν κοι νὸνὑβριζόμενον Δεσπότην Mέγα τι τέ -ξεται τῇ πόλει κακὸν τὸ τὰ τοιαῦ ταπαρορᾶν Ἐμφράξωμεν αὐ τῶν τὰστόματα καθάπερ πηγὰς θανατη -φόρους ἀποκλείσωμεν καὶ πρὸς τὸἐναντίον μεταβάλωμεν καὶ πάντωςστήσεται τὰ τὴν πόλιν κατειληφόταδεινάraquo (EΠE 31 622 καὶ 32 642ndash344) Γιὰ μεγάλο κακὸ ὁμιλεῖ ὁ

μέγας αὐτὸς Πατὴρ καὶ Διδά σκαλοςτῆς Ἐκκλησίας τὸ ὁποῖον ἀπειλεῖ νὰεὕρῃ τὴν πόλι ἐκείνη ἡ ὁποία θὰἀδιαφορήσῃ στὶς ὕβρεις καὶ βλα-σφημίες κατὰ τοῦ Δεσπότου Xρι-στοῦ Ἐὰν ζοῦσε στὶς ἡμέρες μαςκαὶ ἐκφραζόταν τοιουτοτρό πωςκάποιοι συνεπί σκο ποί του γνῶ στεςτῆς θύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικῆςἹστορίας θὰ τὸν χαρα κτήριζανἀνιστόρητο καὶ κινδυνο λό γο

Ἐπίσης ὁ Ἅγιος Kοσμᾶς ὁ Aἰτ ω -λὸς συνιστᾷ ἀντίδρασι καὶ ὄχι ἀδια-φορία ὅταν ὑβρίζεται ὁ Xριστόςκηρύττοντας στεντορείᾳ τῇ φωνῇlaquoἝνας ἄνθρωπος νὰ μὲ ὑβρίσῃ νὰφονεύσῃ τὸν πατέρα μου τὴν μη -τέρα μου τὸν ἀδελφό μου καὶὕστερα τὸ μάτι νὰ μοῦ βγάλῃ ἔχωχρέος ὡσὰν χριστιανὸς νὰ τὸν συγ-χωρήσω Tὸ δὲ νὰ ὑβρίσῃ τὸν Xρι -στόν μου καὶ τὴν Παναγίαν μουδὲν θέλω νὰ τὸν βλέπωraquo

Tέλος καὶ ἕνας σύγχρονος ἅγιοςκαὶ θαυματουργὸς Πατέρας τῆςἘκκλησίας ὁ μακαριστὸς Γέρον-τας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης κατα-δικάζει μὲ ἱερὴ ἀγανάκτησι τὴνἀδιαφορία ὅταν ὑβρίζεται ἡ Πίστιμας καὶ ὁ Xριστός Θεωρεῖ αὐτὴτὴν ἀδιαφορία αἰτία πολλῶν κακῶνκαὶ ἀπόδειξι ὅτι δὲν ἔχουμε ζων-τανὴ καὶ ἀληθινὴ πίστι καὶ ἀγάπηστὸν Xριστό τὴν δὲ ἀντίδρασι θε-ωρεῖ ὁμολογία πίστεως ἐπιβεβλη -μένη πρὸς ἀναχαίτισι τοῦ κακοῦκαὶ ὀπισθοχώρησι τῶν πολεμίωντῆς Πίστεώς μας Tοὺς λόγους τουδὲ ὁ Γέροντας ἔκανε πρᾶξι συμ-μετέχοντας καὶ ὁ ἴδιος ἂν καὶἀσθενής σὲ συλλαλητήριο τὸ 1988στὴ Θεσσαλονίκη ἐνάντια στὴβλάσφημη ταινία laquoὉ τελευταῖοςπει ρασμὸςraquo παρακινώντας καὶ ἄλ -λους Ἁγιορεῖτες Πατέρες νὰ τὸνμι μηθοῦν Δὲν θὰ μποροῦσε ὁ κατ᾽ἐξοχὴν αὐτὸς ἄνθρωπος τῆς προσ -ευχῆς καὶ τῆς ἀσκήσεως νὰ κλει -στῇ στὸ κελί του καὶ νὰ προσεύχε-ται ἅγιε Σύρου καὶ ν᾽ ἀφήσῃ τοὺςἄλλους τοὺς ἐλλειμματικοὺς στὴνπίστι καὶ ἀνιστορήτους κατὰ τὰγραφόμενά σας νὰ διαδηλώνουνστὸ πεζοδρόμιο κατὰ laquoTοῦ τελευ-ταίου πειρασμοῦraquo

Tὸ ἄρθρο τοῦ Mητροπολίτου Σύ -ρου εἶναι τέλος καὶ ἀντιχριστιανικόδιότι ἀμφισβητεῖ τὴν πεμπτουσίατοῦ Xριστιανισμοῦ ποὺ δὲν εἶναιἄλλη ἀπὸ τὴν ὁμολογία τῆς Πίστε-ως καὶ τὴν ὑπεράσπισι τοῦ ὀνόμα-τος τοῦ Ἀρχηγοῦ της καὶ ἀκυρώνειτοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς θυσίες ἀνα-ριθμήτων μαρτύρων καὶ ὁμολογη -τῶν οἱ ὁποῖοι δὲν ἀρκέ στη καν στὶςπροσευχὲς μόνο καὶ τὴν ἄσκησιδὲν ἀδιαφόρησαν παγερῶς ὅ πωςσυμβουλεύει ὁ ἅγιος Σύρου ἀλλ᾽ἀντέδρασαν ἀγωνί στηκαν ἤλεγξανμὲ παρρησία τοὺς ἐχθροὺς καὶ ὑ -βριστὰς τοῦ Kυρίου τους χλεύα σαντὶς πλάνες τους γκρέμισαν μὲ τὴδύναμι τῆς προσ ευχῆς τους κά ποι-ες δὲ φορὲς καὶ μὲ τὰ ἴδια τους τὰχέρια τὰ ἀγάλ ματα τῶν εἰδωλολα -τρικῶν θεῶν καὶ στὸ τέλος σφρά γι-σαν μὲ τὸ ἴδιο τους τὸ αἷμα τὴν ὁμο-λογία τους Aὐτὰ ἀναφέρει ἡ Ἱστο -ρία ποὺ γνωρίζουμε Ἐὰν κά ποιοιἰσχυρί ζονται τὰ ἀντίθετα αὐ τοὶ εἶ -ναι πλαστογράφοι τῆς Ἱστο ρίαςδιαστρε βλώνουν τὰ γεγονότα της

Η ΙΩΑΝΝΕΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΠνευματισμός μέ χριστιανικόν προσωπεῖον

Τοῦ Πρωτ Βασιλείου Ἀ Γεωργοπούλου Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΧΕΔΙΑΖΟΜΕΝΗΣΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Τοῦ κ Εὐαγγέλου Στ Πονηροῦ Δρ Θ ΜΦ(1ον)

Ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια ἀκοῦμεδιάφορα καί μάλιστα ἀλληλοσυγ-κρουόμενα πιθανά σενάρια ἐπα-ναφορᾶς τῆς ἀξιολογήσεως τῶνἐκπαιδευτικῶν Μελετώντας τό ζή-τημα διαπιστώσαμε ὅτι συνδέεταιμέ πολλά καί σοβαρά προβλήματατά ὁποῖα θά ἀναλύσουμε ἀμέσωςκατωτέρω

Διατυπώθηκε τό εὔλογο ἐπιχεί-ρη μα ὅτι θά πρέπει νά ἀξιολο-γοῦν ται ὅσοι ἀξιολογοῦν τά παιδιάμας Εἶναι πιστεύουμε δίκαιο αἴ -τη μα νά ἀξιολογοῦνται ὅσοι ἀξιο-λογοῦν τά παιδιά μας ὅπως εἶναιἐπίσης δίκαιο καί τό αἴτημα νάἀξιολογοῦνται καί ἐκεῖνοι στούςὁποίους ἐμπιστευόμαστε τήν ὑ γεί -α τῶν παιδιῶν μας ὅπως ἐπίσηςκαί ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι κτίζουν τά σπί-τια καί τά σχολεῖα τῶν παιδιῶν μαςκαί ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι χειρίζονται τάπλοῖα καί τά ἀεροσκάφη στά ὁποῖαἐναποθέτουμε τίς ζωές τῶν παι-διῶν μας καί τίς ζωές μας νά ἀξιο-λογοῦνται καί ὅσοι τούς ἔχουμεἐμπιστευθεῖ τή δημόσια διοίκησηκαί ὅσοι ὑπηρετοῦν τή δικαιοσύνη

Ὅμως θά ἐρωτήσουμε τό ἑξῆςὅ σοι ἀξιολογοῦν τά παιδιά μας δένἔχουν ἀξιολογηθεῖ πρῶτα ἀπό τάπανεπιστήμια καί κατόπιν ἀπό τίςἐξετάσεις τοῦ ΑΣΕΠ Ναί θά ἦ τανἡ ἀπάντηση ἀλλά θά πρέπει νά ἀξιο-λογεῖται καί τό ἄν ἐκτελοῦν σωστάτά καθήκοντά τους1 Ποιά ὅ μως θάεἶναι τά κριτήρια τῆς σω στῆς ἀσκή-σεως τῶν καθηκόντων τους

Γιά νά ἀπαντηθεῖ τό ἐρώτημααὐτό πιστεύουμε ὅτι θά πρέπειπρῶτα νά ἐπιλυθεῖ ἕνα πρῶτο σοβα-ρότατο πρόβλημα ἡ ἀστάθεια τοῦἐκπαιδευτικοῦ συστήματος Γιά νάὑπάρξει ἀξιολόγηση ἐκπαιδευτι-κοῦ πρέπει πρῶτα νά ὑπάρξειἐκπαιδευτικό σύστημα ὄχι νάἀλλάζει τό ὑποτιθέμενο σύστημακάθε δύο ἤ τρία χρόνια Μέ βάσηποιό ἐκπαιδευτικό σύστημα θάἀξιολογηθεῖ τό συνολικό ἔργο καί ἡπροσφορά τοῦ ἐκπαιδευτικοῦἀφοῦ ἔχει γίνει ἄγραφος πλήνὅμως μέχρι στιγμῆς ἀπαράβατοςνόμος ἡ ἀστάθεια Ποιό ἐκπαιδευτι-κό σύστημα θά ἐρωτηθεῖ ὁ ἐκπαι-δευτικός ἐάν ἐφάρμοσε σωστά Τόσύστημα τοῦ Α τοῦ Β τοῦ Γ τοῦ Χτοῦ Ψ ἤ τοῦ Ω ὑπουργοῦ Πῶς θάlaquoἀξιολογηθεῖraquo τό ἔργο τοῦ ἐκπαι-δευτικοῦ ὅταν οἱ ἀλλεπάλληλες

laquoμεταρρυθμίσειςraquo δέν τόν ἀφή-νουν σέ ἡσυχία ὥστε νά ἐργασθεῖΓιά κάθε νέα laquoἐκπαιδευτική μεταρ-ρύθμισηraquo δέν ὑφίσταται στήν Ἑλ -λάδα καί μία ἀναγκαία περίοδοςπροσαρμογῆς ἐξοικειώσεως καίἐκ μαθήσεως ἀπό τόν ἐκπαιδευτικότοῦ νέου συστήματος διότι σέ σύν-τομο χρονικό διάστημα ἐπέρχεταικαί ἡ νέα laquoμεταρρύθμισηraquo Ἐάνλοι πόν ἐφαρμοσθεῖ ἀξιολόγησητῶν ἐκπαιδευτικῶν τώρα δέν θάἔχει τί ἀκριβῶς νά ἀξιολογήσει

Προτείνουμε λοιπόν νά ὑπάρξειπρῶτα μία πενταετής περίοδοςσταθερότητας ὅπου δέν θά ἐπέρ-χονται μεγάλης κλίμακας ἀλλαγέςστήν παιδεία Νά ἀφεθοῦν δηλαδήἐπί μία πενταετία οἱ ἐκπαιδευτικοίνά ἐργασθοῦν ἀνενόχλητοι ἀπό νέ-ες laquoμεταρρυθμίσειςraquo ὥστε νάἐφαρμόσουν κάποιο συγκεκριμένοσύστημα ὁ κάθε κλάδος στόν το-μέα του καί νά εἶναι δυνατόν πλέοννά καταστοῦν ἐμφανῆ τά ἀποτελέ-σματα στά παιδιά καί στήν ἀπόδοσητῶν ἰδίων τῶν ἐκπαιδευτικῶν καίκατόπιν μετά τήν πενταετία νάἐφαρμοσθεῖ ἡ laquoἀξιολόγησηraquo καί νάἐλεγχθοῦν τά ἀποτελέσματα

Δεύτερο ἐξ ἴσου σοβαρότατοπρόβλημα εἶναι τό ἑξῆς ἄν ἐπα-νέλθει ἡ ἀξιολόγηση τῶν ἐκπαι-δευτικῶν δέν θά πρέπει ἐπ΄ οὐδενίνά καταντήσει ταυτόσημη τοῦ laquoπι-στοποιητικοῦ κοινωνικῶν φρονη-μάτωνraquo Ἐλπίζουμε κι εὐχόμαστεlaquoἀξιολόγησηraquo νά μή σημαίνειἔλεγχο καί χειραγώγηση τῆς πολι-τικῆς τοποθετήσεως τοῦ ἐκπαι-δευτικοῦ ἀντί γιά ἀποτίμηση τοῦἐκπαιδευτικοῦ του ἔργου ὅπως γι-νόταν σέ χαλεπούς καιρούς Θάπρέπει δέ ἐν γένει νά διασφαλι-σθεῖ τό ὅτι ὁ ἐκπαιδευτικός δένθά πέφτει θῦμα ὁποιουδήποτεεἴδους ἐκβιασμοῦ ἀπό μέρους τοῦἀξιολογητῆ ἤ τῶν ἀξιολογητῶν

Τρίτο πρόβλημα εἶναι τό ἀδιά-βλητο τῆς διαδικασίας ἀξιολογή-σεως τῶν ἐκπαιδευτικῶν Πῶς θάδιασφαλισθεῖ Πῶς δέν θά ὑπεισ -έλθουν τά λεγόμενα laquoμέσαraquo δη-λαδή κομματικές καί λοιπές πιέ-σεις Εἰς βάρος τῶν παιδιῶν θά κα-ταλήξει ἡ ἀξιολόγηση κυριολεκτι-κά θά ὁδηγήσει σέ πλήρη ἀποσά-θρωση τῆς παιδείας ἐάν δέν εἶναιἀδιάβλητη Ἐάν ἔχει ὁ ἀκατάλλη-λος ἤ φυγόπονος τή δυνατότητανά μεταχειρίζεται πλάγια μέσα

ὥστε νά παραμένει ἐν ὑπηρεσίᾳνά ἐπιβραβεύεται καί νά προάγε-ται καί ἄν ἀντιστοίχως ὁ μή χρησι-μοποιῶν πλάγια μέσα παραμένειστάσιμος ἤ ἀπολύεται ἀκόμη καίἄν εἶναι φιλόπονος παιδαγωγικῶςἐπαρκέστατος καί πλήρως καταρ-τισμένος στόν κλάδο του θά ὁδη-γήσουν τέτοιες καταστάσεις τάπαιδιά μας σέ καταστροφή

Τέταρτο πρόβλημα συνδεόμενομέ τήν ὑπόθεση laquoἀξιολόγησηraquoεἶναι ἡ παροῦσα (ἐν ἔτει 2012) καίἐξελισσόμενη οἰκονομική κρίσηἈποτελεῖ μόνιμο φόβο πολλῶνἐκπαιδευτικῶν τό ἄν θά ἀποτελέ-σει ἡ δρομολογούμενη ἀξιολόγη-ση πρόφαση γιά περαιτέρω μείωσητοῦ εἰσοδήματός τους Τό ἄν δη-λαδή θά κρίνονται ἐκπαιδευτικοίστάσιμοι ἐπίτηδες ὥστε νά μήπροχωροῦν μισθολογικῶς καί νάμειώνονται τά ἔξοδα τοῦ ἑλληνι-κοῦ δημοσίου λόγῳ οἰκονομικῆςκρίσεως Ἤ μήπως γιά τόν ἴδιο λό-γο θά καταλήξουν νά ἀπολυθοῦνἐκπαιδευτικοί ἀδίκως Ἐδῶ ἔχου-με ἕνα ἀπευκταῖο σενάριο ἕνα σε-νάριο τό ὁποῖο πιστεύουμε ὅτι πο-τέ δέν θά ὑλοποιηθεῖ στήν πατρίδατῆς δημοκρατίας Ἑλλάδα

Πέμπτο πρόβλημα θά ἀποτελέσειἡ πιθανολογούμενη αὔξηση τοῦὡραρίου τῶν ἐκπαιδευτικῶν ἡ ὁ -ποί α νομίζουμε ὅτι ἐάν ἰσχύσει θάσυντελέσει ἄμεσα στή γενική πτώ-ση τοῦ ἐπιπέδου τῶν σπουδῶν Διό-τι σήμερα οἱ ἐκπαιδευτικοί ἀ γωνί-ζονται ὅπως μπορεῖ ὁ καθένας νάἀναπληρώσουν τό μειωμένο τουςεἰσόδημα Ἡ αὔξηση τοῦ ὡ ραρίουσυνοδευόμενη ἀπό συνεχεῖς μει-ώσεις τῶν ἀποδοχῶν δέν θά εἶναιἐπαρκές κίνητρο γιά ἄνοδο τῆς ποι-ότητας τῶν σπου δῶν στά ἑλληνικάσχολεῖα Συνέπεια τούτου θά εἶναιἡ ἀξιολόγηση τῶν ἐκπαιδευτικῶννά μή ἀποφέρει ἱκανοποιητικά ἀπο-τελέσματα

Ἕκτο πρόβλημα εἶναι ἡ συνή-θεια τήν ὁποία ἔχουμε ἐδῶ στόσύγχρονο ἑλληνικό κράτος νά ἀν -τιγράφουμε συστήματα τά ὁποῖαεἴδαμε νά ἐφαρμόζονται σέ ἄλλακράτη χωρίς νά κρίνουμε ἐάν ἁρ -μόζουν στήν ἰδιοσυγκρασία τοῦ ἑλ -ληνικοῦ λαοῦ καί στήν κατάστασητῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας Εἶναι δυ-νατό νά ἀποβεῖ ὠφέλιμο τό νά με-λετοῦμε ξένα συστήματα καί νάλαμβάνουμε κατ΄ ἐπιλογήν ἰδέεςἀπό αὐτά Ὅμως ἡ ἄκριτη ἀντιγρα-φή πιστεύουμε ὅτι ἀποβαίνει πάν-τοτε ἐπιζήμια Αὐτό λοιπόν πρέπεινά συμβεῖ καί στήν περίπτωση τῆςἀξιολογήσεως τῶν ἐκπαιδευτικῶννά μή ἀντιγραφεῖ ἄκριτα κάποιο ξέ-νο σύστημα ἀξιολογήσεως ἀλλάνά μελετηθοῦν τά ξένα συστήματανά μελετηθεῖ καί ἡ κατάσταση τῆςἑλληνικῆς παιδείας καί κατόπιν νάἀποφασισθεῖ ἐάν τά ξένα συστήμα-τα εἶναι σέ θέση νά παράσχουν κά-ποια στοιχεῖα ἤ ἐάν γιά νά ἐπιλυ-θοῦν συγκεκριμένα προβλήματαπρέπει νά θεσμοθετηθοῦν τελείωςνέες λύσεις

Ἕβδομο πρόβλημα τό ὁποῖοσυν δέεται ἀμέσως μέ τήν ἀξιολό-γηση τῶν ἐκπαιδευτικῶν εἶναι ὁσκοπός της καί πῶς θά πραγματο-ποιεῖται αὐτός ἀφοῦ ἡ ἀξιολόγησηἀποδώσει ἀποτελέσματα Θά ὁδη-γεῖ σέ ἀπολύσεις ἀκατάλληλων Καίποιά θά εἶναι τά ἀσφαλῆ κριτήριακαταλληλότητας Θά ὁδηγεῖ σέ ἐπι-μόρφωση ὅσων κριθοῦν ἀνεπαρ-κεῖς Καί πῶς θά ἔχουμε ἐ παρ κῆἐπιμόρφωση Θά ὁδηγεῖ σέ βαθμο-λογικές προαγωγές καί μισθολογι-κές αὐξήσεις Θά ὁδηγεῖ σέ ἀνώτε-ρες διοικητικές καί λοιπές θέσειςΚαί τί νόημα θά ἔχει ἀξιολόγηση ἡὁποία θά ὁδηγεῖ στίς θέσεις αὐτέςἀφοῦ μέ τήν παροῦσα νομοθεσίακανένας δέν εἶναι μόνιμος σέ καμ-μία διοικητική ἤ συμβουλευτική θέ-ση ἀλλά ὑπηρετεῖ ἐπί θητείᾳ

Πιστεύουμε ὅτι κύριος σκοπόςτῆς ἀξιολογήσεως θά πρέπει νάεἶναι ἡ βελτίωση τῆς παιδείαςΠρός τοῦτο ἀπαιτεῖται ἡ ἐπιβρά-βευση ὅλων τῶν ἱκανῶν καί φιλό-πονων ἐκπαιδευτικῶν καί ἡ προσ -φορά βοηθείας σέ ὅσους παρου-σιάζουν ἐλλείψεις Σημειώσεις

1 Οἱ ἐξετάσεις τοῦ ΑΣΕΠ γιά διο-ρισμό ἐκπαιδευτικῶν ξεκίνησαν τό1998 ἄρα ὅσοι ἔχουν διορισθεῖ πρό τῆςἐφαρμογῆς τῶν ἐξετάσεων ἔχουντοὐλάχιστον δεκαπέντε ἔτη ὑπηρεσίαςΠιστεύουμε ὅτι ἐάν ἕνας ἐκπαιδευτι-κός ἀσκεῖ τά καθήκοντά του χωρίς νάὑπάρχουν σοβαρές καταγγελίες εἰςβάρος του γιά μή ἄσκηση τῶν καθη-κόντων του ἤ γιά πλημμελῆ ἄσκησήτους τότε καλῶς παραμένει στήν ὑπη-ρεσία καί ἀμείβεται

Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΣΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης ἑρμηνεύοντας τοὺς μακαρι-σμοὺς σημειώνει laquoὉ Κύριος μᾶς θυμίζει πὼς πρέπει νὰ στοχεύουμε νὰἔχουμε μὲ ὅλους ldquoεἰρήνηνhellip καὶ τὸν ἁγιασμόνrdquo Γιατί χωρὶς αὐτά ὅπωςλέει ὁ Ἀπόστολος ldquoοὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριονrdquo Ὅποιος δὲν εἶναι εἰρη-νικὸς μέσα του μὰ καὶ μὲ τοὺς ἄλλους δὲν θὰ ἀξιωθεῖ νὰ δεῖ τὸν ΘεόldquoΑὐτὸς γὰρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓνrdquo Ἡ εἰρήνημας εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἦλθε στὴν γῆ γιὰ νὰ ξαναφέρει σὲ αὐτὴν τὴν εἰρή-νη ldquoὁ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆςrdquo Ὅσοι λοιπὸν ἐπιθυμοῦννὰ ἀποκτήσουν αἰώνια μακαριότητα πρέπει νὰ γίνουν εἰρηνοποιοίraquo

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ στὶς Ἀσκητικὲς Ἐμπειρίες λέ-ει laquoΣτὴν καθαρὴ καρδιὰ κατεβαίνει ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ Ἡ εἰρήνη τοῦΘεοῦ εἶναι ὁ κλῆρος τῶν Ἁγίων Του Σὲ αὐτὴ τὴν εὐλογημένη κατάστασηφτάνει ὁ χριστιανός ἀφοῦ ἀποκτήσει τὴν πληρότητα τῆς μετανοίας Τότεσὲ κάθε περίσταση ἔχει εἰρήνη μὲ τὸν Θεό μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους μὲτὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό Εἶναι παιδὶ τοῦ Θεοῦ κατὰ χάρη Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦσυνοδεύεται μὲ τὴν φανερὴ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸν ἄνθρω-πο Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐνέργεια εἶναι καρπὸς τοῦ Ἁγίου ΠνεύματοςὍποιος ἀπέκτησε τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ δὲν φοβᾶται τὰ κύματα τοῦ κό-σμου Ἡ θεία παρηγοριὰ ἐξαφάνισε ἀπὸ τὴν καρδιά του τόσο κάθε ἐγκό-σμιο βάρος θλίψεως καὶ πικρίας ὅσο καὶ κάθε ἐγκόσμια ἀξία δόξας καὶἡδονῆςraquo

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας στὸ σύγγραμμά του Ἑρμηνεία στὴνΘεία Λειτουργία μᾶς διδάσκει laquoΕἶναι δὲ πολλὴ ἡ ὠφέλεια τῆς εἰρήνηςμᾶλλον δὲ μᾶς εἶναι παντοῦ ἀναγκαία αὐτὴ ἡ ἀρετή Πραγματικὰ ὁ τα-ραγμένος νοῦς εἶναι ἐντελῶς ἀδύνατο νὰ ἐπικοινωνήση μὲ τὸν Θεό πρῶταμὲν ἐξ αἰτίας τῆς ἴδιας τῆς φύσεως τοῦ θορύβου Ὅπως δηλαδὴ ἡ εἰρήνηκάμει τοὺς πολλοὺς ἕνα ἔτσι ὁ θόρυβος κάμει τὸν ἕνα πολλούς Πῶςλοιπὸν αὐτὸς θὰ μπορέση νὰ προσαρμοσθῆ στὸν ἕνα καὶ ἁπλὸ Θεό Ἔπει-τα ὁ προσευχόμενος χωρὶς εἰρήνη δὲν μπορεῖ οὔτε νὰ προσευχηθῆ καλάοὔτε νὰ ἀπολαύση κάτι χρηστὸ ἀπὸ τὴν εἰρήνη Ἐὰν τὸν ἄνθρωπο ταράτ-τη ὀργὴ καὶ μνησικακία ἐξέβαλε ἀπὸ τὴν ψυχὴ τὴν εἰρήνη οὔτε συγγνώμηθὰ εὕρη αὐτὸς γιὰ τὰ πλημμελήματα οὔτε πολὺ περισσότερο θὰ λάβη ἄλληχάριraquo

Ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἑρμηνεύοντας τὸ ldquoἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίαςrdquo Φιλιπ 4 7 μᾶςνουθετεῖ laquoἩ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ διαχέει στὴν ψυχὴ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τὴνἀλήθεια τοῦ Θεοῦ τὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ τὴν ἐπιείκεια τοῦ Θεοῦ κάθεβιωμένο εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ κάθε πεπραγμένη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ Αὐτὴ ἡεἰρήνη προέρχεται ἀπὸ τὴν αἴσθηση καὶ τὴν γνώση ὅτι εἶναι θεϊκὰ τέλεια καὶἀνθρωπίνως πραγματικὰ λυμένα ὅλα τὰ κύρια ζητήματα τοῦ ἀνθρώπινουπνεύματος δηλαδὴ τὸ ζήτημα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτουhellip Γι᾽ αὐτὸ τὴνεἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἀκολουθεῖ πάντα ἡ ἀθάνατη ἀδελφή της ἡ θεϊκὴ χαράΑὐτὲς οἱ δύο μαζὶ κατεβαίνουν στὴν ψυχὴ μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα γιὰ τὴν εὐαγ-γελικὴ μὲ ζῆλο ζωή γιὰ τὴν εὐαγγελικὴ δικαιοσύνηraquo

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος σὲ ὁμιλία του στοὺς Ψαλμοὺς τονίζει laquoΦαί-νεται ὅτι ἡ τελειότερη ἀπὸ τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ εἰρήνη ἡ ὁποίαεἶναι μία σταθερότητα τοῦ νοῦ Ὥστε ὁ εἰρηνικὸς ἄνδρας ἔχει ὡς χαρα-κτηριστικὸ τὴν σεμνότητα τῶν ἠθῶν Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ πολεμεῖται ἀπὸ τὰπάθη του δὲν ἔχει λάβει ἀκόμη τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ τὴν ὁποία ὁ Θεὸςἔδωσε στοὺς μαθητές του Εἴθε λοιπόν ἀφοῦ ἀγωνισθοῦμε καλὰ καὶ συν-τρίψουμε τὸ φρόνημα τῆς σαρκός τὸ ὁποῖο εἶναι ldquoἔχθρα στὸν Θεόrdquo ἀφοῦφτάσει ἡ ψυχή μας σὲ κατάσταση γαλήνης καὶ ἀταραξίας νὰ ὀνομαστοῦμεπαιδιὰ εἰρήνης καὶ νὰ λάβουμε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ ἐν εἰρήνῃraquo

Tοῦ κ Xρήστου Λιβανοῦ

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΠΟΕἩ ΠΟΕ διοργανώνει προσκυνηματικὴ ἐκδρομὴ στὴν Ναύπακτο

τὴν Παρασκευὴ 161112 καὶ Σάββατο 171112 στίς ἑξῆς Ἱ Μονές1) Ἱ Μονὴ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμπελακιωτίσσης2) Ἱ Μονὴ Παναγίας Βαρνάκοβας3) Ἱ Ἡσυχαστήριο Παναγίας Γοργοεπηκόου Ναυπάκτου4) Ἱ Μονὴ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Αἰγίου Πληροφορίες Κωννος Σαμωνᾶς Τηλ 2106211471 6942688774

Σελὶς 4η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquoΟἱ ἰδέες οἱ ἰδεολογίες τὰ πι-

στεύ ω κι οἱ παντοειδεῖς ἀπόψειςεἶναι σήμερα ἄφθονες Πληθωρι -κὲς ὅπως ὅλα στὴν ἐποχή μας Φο-ρεῖς τους κυρίως οἱ νέοι Ἀσχολίατους καθημερινή ἡ σπουδή τουςΠόθος ἡ ἀπόλυτη γνωριμία μʼ αὐ -τές Στόχος νὰ τὶς μάθουν καὶ νὰτὶς ἀκολουθήσουν καὶ οἱ ἄλλοι

Ἔτσι περνᾶμε πλέον στὸ δεύτε-ρο στάδιο τὸ στάδιο τῆς ὁμολο-γίας Μὲ τὴν ὁμολογία προσπα-θοῦν νὰ κάνουν γνωστὲς τὶς ἰδέεςκαὶ τὶς ἀντιλήψεις τους στὸ ἄμεσοκι ἔμμεσο περιβάλλον τους νὰ τὶςἀποδεχθεῖ καὶ νὰ τὶς ἀκολουθήσεικι αὐτὸ πιστά

Κανένας μάλιστα δὲν διστάζει

ἐδῶ Ὅτι κι ἂν πιστεύει Καὶ σʼαὐτὲς ἀκόμα τὶς οὐτοπίες τὶς ἀνα-λήθειες καὶ τὶς ἐξωπραγματικότη-τες Τὸ θεωρεῖ καθῆκον του καὶὑποχρέωσή του καθημερινή Τίπο-τε δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸν στα-ματήσει Συγκρούεται μὲ τοὺς πάν-τες καὶ τὰ πάντα θυσιάζεται ἀρκεῖνὰ προβάλλει τὶς ἰδέες καὶ τὰ πι-στεύω του Μὲ τὴν ἐφημερίδα τὸβιβλίο τὶς διαλέξεις τὶς συζητή-σεις τὰ συνθήματα τὶς διαδηλώ-σεις τὶς ἱστοσελίδεςhellip

Τὸ πεζοδρόμιο τὸ σχολεῖο τὸΠανεπιστήμιο τὸ διαδίκτυο κλπεἶναι οἱ μεγάλες παλαῖστρες Οἱχῶροι ἀναμέτρησης Γιὰ τὸ τελευ-ταῖο μάλιστα τὰ πάντα σχεδὸν ἔ -χουν μεταβληθεῖ σὲ μία κατʼ ἐξο -χὴν ἰδεολογικὴ παλαίστρα Πολὺγρήγορα πῆρε τὴν πρωτιὰ ἀπʼ τὸΠανεπιστήμιοhellip

Κι ὅταν ἡ πειθώ τουςhellip δὲν πεί-θει τότε χρησιμοποιοῦν κάποτε καὶτὴ βία Δὲν σταματοῦν δηλαδὴ μὲτίποτε προκειμένου νὰ ἐπιτύχουντὸ σκοπό τους

Ὁμολογοῦν καὶ ἀγωνίζονται γιὰτὶς ἰδέες τους κι ὅταν ἀκόμη εἶναιμόνοι ἀπέναντι σʼ ἕνα πλῆθος μὲἀντίθετες ἀπόψεις Κι ὅταν γνωρί-ζουν ὅτι ἀποκαλύπτοντας αὐτέςθὰ παρεξηγηθοῦν θὰ δημιουργή-σουν ἔχθρες θὰ ὑποστοῦν πολλά

Ποιὸς laquoφίλαθλοςraquo γιὰ παράδει-γμα δίστασε ποτὲ νὰ μιλήσει μὲπάθος γιὰ τὴν ὁμάδα του νὰ μὴφέρει πάνω του τὰ ἐμβλήματά τηςνὰ μὴ εἶναι μὲ τὶς ἐφημερίδες πούτὴν ὑποστηρίζουν στὸ χέρι Κανέ-νας Ἀκόμη κι ἂν ἔχει ὅλους στὸπεριβάλλον του ἀντίθετους Δὲνἔχει κανένα ἐνδοιασμὸ ἀκόμη καὶνὰ τοὺς προκαλέσει

Πόση πράγματι εἶναι ἡ ὁρμὴ γιὰνὰ στέκουν στὴν ἐπιφάνεια οἱ φι-λοδοξίες τῶν ἐπιτηδείων κι οἱ μι-σοαλήθειες τῶν καιροσκόπων ποὺμὲ τόση μαεστρία τὶς λανσάρουνστὴ νεολαία γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησηαὐτῶν καὶ μόνο τῶν συμφερόντωντους Ἀναζητώντας σʼ αὐτὴν τὰ θύ-ματά τους

Ταλαίπωρα παιδιά ἂν μπορούσα-τε νʼ ἀντιληφθεῖτε τὸ μέγεθος τῆςἀπάτης Ἂν μπορούσατε νὰ νοι-ώσετε τὸ λοξοδρόμημα ἀπʼ τὴν ἀ -λήθεια

Ἔτσι φτάνουμε τελικὰ νʼ ἀγωνι-

ζόμαστε γιὰ ὅλα νὰ προβάλλουμετὰ πάντα ἐκτὸς ἀπʼ τὴν ἀλήθεια Γιʼαὐτήν ἀντίθετα ὑπάρχει δειλίαφόβος πρωτοφανής Θεωρεῖται εἰ -ρω νεία ἡ προβολή της στὸ περι-βάλ λον μας Ναί τόσο καταλυτικὴεἶναι πάνω μας ἡ προβολὴ τῆς μι-σοαλήθειας τῆς ἀναλήθειας καὶτοῦ ψεύδους

Πῶς νὰ δικαιολογηθοῦν τόσοιδισταγμοὶ στὴν ὁμολογία τῆς Χρι-στιανικῆς Πίστης τοῦ Ὀνόματοςτοῦ Χριστοῦ τῆς ἴδιας τῆς Ἀλήθει-ας Αὐτῆς τῆς τόσο ἀδικαιολόγη-της ντροπῆς πού μᾶς καταλαμβά-νει ὅλους μπροστὰ σὲ τοῦτο τὸ με-γάλο μας καθῆκον Κι ἂς μᾶς τὸζητᾶ αὐτὸ τόσο πολὺ ὁ Χριστός κιἂς βλέπουμε ὅλοι νὰ ῾χουν τὴνἀνάγκη τοῦ λυτρωτικοῦ Του φω-τός αὐτοῦ ποὺ τόσο δειλὰ καὶἄνανδρα δὲν ἀποκαλύπτουμε

Ὁπότε ἀπʼ αὐτὴ τὴν τόσο χλιαρὴκαὶ ἄνευρη στάση μας τὸ κακὸἀποθρασύνεται δείχνει ὅλο καὶ πιὸπολὺ πὼς μονάχα αὐτὸ ὑπάρχει καὶτὸ χειρότερο πὼς αὐτὸ τάχα εἶναιἡ ἀλήθεια Γιατί αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνοποὺ τελικὰ ἀκούγεται καὶ μάλισταὑπερβολικὰ καὶ στὴ διαπασών μο-νοπωλώντας τὰ πάντα

Αὐτὸ πιὰ δὲν εἶναι ἔλλειψη θάρ-ρους ἐκ μέρους μας εἶναι ἀσφα -λῶς προδοσία Εἶναι ἀπάρνηση τοῦὈνόματός Του γιὰ τὴν ὁποία τόσοπικρὰ ἔκλαψε ὁ Πέτρος

Γιατί λοιπόν τόση κακομοιριὰἀπὸ μέρους μας Γιατί τόση θανά-σιμη ὑποχώρηση μπροστὰ στὴνπροβολὴ ὁποιουδήποτε μικροῦ καὶτιποτένιου

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν ἡ φρά-

ση τῶν ἡρωικῶν μαρτύρων μπρο -στὰ στοὺς δημίους

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν τὸ ἔμ -βλημα τῶν πρωτοπόρων τῆς πί-στης

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν τὸ σύν-θημα τῶν γενναίων τῶν ἁγίωντῶν ἀναμορφωτῶν τῆς Οἰκουμέ-νης

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία περι-φρό νησαν τὴ δύναμη ὅλων τῶνἰσχυρῶν

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία ἀντιμε-τώπισαν ὅλα τὰ μαρτύρια

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία κατα-τρόπωσαν τοὺς δαίμονες

Πάνω σʼ αὐτὴ τους τὴν ὁμολο-γία θεμελιώθηκε ἡ Ἐκκλησία κιἔφθασε ἡ Πίστη τοῦ Χριστοῦ στὰπέρατα τῆς οἰκουμένης

Καὶ οἱ περισσότεροι ἀπʼ αὐτοὺς τίἦταν Νέοι ἔφηβοι ἀκόμη δὲ καὶπαιδιά

Ὁ Μ Βασίλειος γράφει γιὰ τὴνὁμολογία τῶν Ἁγίων Σαράντα μαρ-τύρων (ὅλοι τους ἦταν νεότατοιστρατιῶτες) τοῦτα τὰ ὑπέροχα laquoὪμακάριες γλῶσσες ποὺ ἀφήσατεἐκείνη τὴν ἱερὴ ὁμολογία τὴν ὁποίαὁ ἀέρας ποὺ τὴ δέχθηκε ἁγιάστηκεοἱ ἄγγελοι ποὺ τὴν ἄκουσαν τὴν ἐπι-κρότησαν ὁ διάβολος μαζὶ μὲ τὰδαιμόνια πληγώθηκε ὁ δὲ Κύριοςτὴν κατέγραψε στοὺς οὐρανούςraquo

Τὸ πόσο σημαντικὴ εἶναι γιὰ μᾶς

αὐτὴ ἡ ὁμολογία τῆς Πίστης μᾶς τὸ

ἐξηγεῖ ὡς ἑξῆς ὁ ἱ ΧρυσόστομοςlaquoΕἶναι μέγα ἀγαθὸ ἡ παρρησία καὶ ἡεἰλικρίνεια καὶ τὸ νὰ θέτει κανεὶς τὰπάντα σὲ δεύτερη μοῖρα μπροστὰστὴν ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ Εἶναιτόσο πολὺ μεγάλο καὶ θαυμαστόὥστε αὐτὸν νὰ τὸν ὁμολογεῖ ὁ μο-νογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ στὸν Πατέ-ρα Του ἂν καὶ ἡ ἀνταπόδοση δὲνεἶναι ἴση Γιατί ἐσὺ μὲν ὁμολογεῖςστὴ γῆ ἐνῶ Αὐτὸς ὁμολογεῖ στοὺςοὐρανούς Κι ἐσὺ μὲν ὁμολογεῖςμεταξὺ ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι εἶναιπαρόντες ἐνῶ αὐτὸς στὸν Πατέρακαὶ σὲ ὅλους τούς ἀγγέλουςraquo

Ἀναφέρει καὶ ὁ Μ Βασίλειος σὲμία ἐπιστολή του laquoΕἶναι πράγματιἄξιο τοῦ ἀνωτάτου μακαρισμοῦ τὸχάρισμα ποὺ δόθηκε ἀπὸ τὸν Κύριοστὴ θεοσέβειά σας τὸ νὰ διακρίνε-τε δηλαδὴ τὸ κίβδηλο ἀπʼ τὸ γνήσιοκαὶ καθαρό τὴν δὲ ὁμολογία τῆς Πί-στης τῶν Πατέρων νὰ κηρύσσετεχωρὶς καμμία ὑποχώρησηraquo

Καὶ ὁ Ἅγ Γρηγόριος Θεολόγοςπροτρέπει μὲ ἔμφαση laquoΝὰ θυμᾶ -σαι τὴν ὁμολογίαraquo

Μὰ εἴμαστε λίγοι ἢ καὶ μόνος

μου θὰ ποῦν κάποιοι Αὐτοὶ ἂςἀκούσουν τοῦτο τὸ λόγο τοῦ ΜΒασιλείου ὁ ὁποῖος γράφει γιὰτοὺς τρεῖς παῖδες ποὺ ρίχτηκανστὸ καμίνι ἐξ αἰτίας τῆς ὁμολογίαςτῆς Πίστης τους

laquoΜᾶς δίδαξαν δὲ καὶ οἱ παῖδεςποὺ ρίχθηκαν στὴν βαβυλώνια κά-μινο ὅτι κι ἂν δὲν ὑπάρχει κανεὶςσύμμαχος τῆς εὐσεβείας πρέπεινὰ ἐπιτελεῖ κανεὶς καὶ μόνος τὸκαθῆκον Αὐτοὶ λοιπὸν μέσα ἀπʼ τὴφλόγα τῆς καμίνου ὑμνοῦσαν τὸνΘεό χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὸ πλῆ -θος τῶν ἀσεβῶν ἀλλὰ οἱ τρεῖςτους ἦταν ἀρκετοὶ γιὰ νὰ στηρι-χτοῦν μεταξύ τουςraquo

Μὰ θὰ μᾶς εἰρωνευτοῦν θὰ μᾶςπεριγελάσουν θὰ μᾶς βρίσουν θὰποῦν κάποιοι ἄλλοι Σʼ αὐτοὺς θὰπεῖ ὁ ἱ Χρυσόστομος laquoἘκεῖνοι ποὺπάσχουν κάποιο κακὸ καὶ ὑβρίζον-ται γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ὁμολο-γία τους γιὰ τὸν Χριστό αὐτοὶ πρὸπάντων εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ τιμοῦν -ταιraquo Θὰ πεῖ ἀκόμη καὶ τοῦτο laquoἊνὑβριστοῦμε χάρη τοῦ Θεοῦ τιμού-μαστε καὶ στὴν ἐδῶ ζωὴ καὶ στὴνἐκεῖraquo Τί μεγαλεῖο λοιπόν

Ὅπως μὲ τὴν ἀντίστασή μας στὸκακὸ καὶ τοὺς πειρασμοὺς ἀπομα-κρύνεται ἀπʼ τὴ ζωή μας ὁ διάβο-λος ὅπως ἀναφέρει ὁ ἈπόστολοςΠέτρος ἔτσι καὶ μὲ τὴν ὁμολογίατῆς Πίστης μας παίρνουμε ἀκόμημεγαλύτερο θάρρος καὶ δύναμη σὲὅλα Αὐτὴ ἡ ὁμολογία καὶ μᾶς ὠφε-λεῖ πολὺ καὶ μᾶς γιγαντώνει σὲὅλους μας τοὺς ἀγῶνες

Ἐξάλλου ὅπως ἔλεγε καὶ ἡ ἙΚέλλερ laquoτὴ δύναμη ὄχι τὴν ἄνεσηζητῶ ἀπὸ τὴν Πίστηraquo Καὶ ἡ δύναμηαὐτὴ ἔρχεται πλούσια καὶ μέσα ἀπʼτὴν ὁμολογία της Ναί

Λοιπόν καλοί μου φίλοι αὐτὸ τὸ

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo τῶν μαρτύ-ρων τί λέτε δὲν πρέπει νὰ μᾶς δια-κρίνει σὲ ὅλα Καιρὸς πιά νʼ ἀπο-κτήσουμε αὐτὴ τὴ λεβεντιὰ τῆςὁμολογίας τῆς Πίστης μαςhellip

Κ Γ Παπαδημητρακόπουλος

Τὴν 12ην Νοεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμηντοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νείλου τοῦ ΜυροβλύτουἈνωτέρω εἰκών ἐκ τῆς Ἱ Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΥΤΗΣΝΝΕΕΑΑΝΝΙΙΚΚΑΑ ΖΖΗΗΤΤΗΗΜΜΑΑΤΤΑΑ

ΟΙ Τέκτονες τῆς Ἑλλάδος μὲἀνακοίνωσή τους μέσῳ τοῦ laquoἙλλη-νικοῦ Πρακτορείου ΤεκτονικῶνΕἰδήσεωνraquo διατείνονται ὅτι μύη-σαν ὑψηλόβαθμο Ἕλληνα ἱερωμέ-νο στὶς τάξεις τους Ἡ ἀνακοίνωσήτους μέ ἡμερομηνία 4 Νοεμβρίου2012 ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΤὸ Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012ἔλαβε χώρα στὴν ἕδρα τοῦ ὙπάτουΣυμβουλίου του 33ο διὰ τὴν Ἑλλά-δα παρουσία τοῦ Ὑπάτου Μεγ Τα-ξιάρχου Κραταιοτ ἀδ Ραφαὴλ ντὲΣιγούρα ἡ ἐγκατάσταση νέων ἀρ -χῶν τοῦ Ὑπερτάτου Περιστυλίουτῶν Τεσσάρων Ἐστεμμένων ὑπἀρ 5 τὸ ὁποῖο ἐργάζεται κατὰ τὸτυπικό τοῦ Ἐρεδὼμ (Heredom)

Στὸν κατάμεστο Τεκτονικὸ Ναὸπαρεκάθησαν ἀδελφοὶ ἀπὸ ὅλα τὰἐν Ἀθήναις Περιστύλια τοῦ Σκωτι-κοῦ Τύπου καθὼς καὶ ἐπισκέπτεςἀπὸ τὰ Ὕπατα Συμβούλια τῆς Κύ-πρου καὶ τῆς Ἀγγλίας Ὁ νέος Σο-φώτατος Ἡγεμὼν μετὰ τὴν ἐνθρό-νισή του διεξήγαγε -συνεπικου-ρούμενος ἀπὸ τὸ Συμβούλιο τῶνἈξιωματικῶν του- ὑποδειγματικὴμύηση στὸν 18ο βαθμὸ τοῦ ΑΑΣΤκατὰ τὸ Τυπικό τοῦ Πρίγκηπος Ρο-δοσταύρου τοῦ Ἑρεδώμ

Ἡ βραδιὰ πλὴν τῆς ἰδιαίτερηςσυγκίνησης ἁπάντων τῶν παρευρι-σκομένων εἶχε δύο μοναδικὰ χα-ρακτηριστικά ἀφ᾽ ἑνὸς τὴ μύησηἐξέχοντος Ἕλληνος ἱερωμένουκαὶ ἀφ᾽ ἑτέρου τὴ διεξαγωγὴ τοῦσυγκεκριμένου τυπικοῦ Ροδοσταυ-ρικῆς μυήσεως γιὰ πρώτη φορὰστὴν Ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα ἀπὸ τῆςἐγκαθιδρύσεως τοῦ Ὑπάτου Συμ-βουλίου τῆς Ἑλλάδος τὸ 1872raquo

Ἂν ὁ ἀναγνώστης αὐτῆς τῆς εἴ -δησης ἐπιζητοῦσε τὴν ἀντικειμενι-κότητα στὴν κρίση του θὰ ἀπέφευ-γε νὰ ἐξάγει γρήγορα καὶ αὐθαίρε-τα συμπεράσματα διότι οἱ Μασῶ νοιἐπανειλημμένως ἔχουν ἰσχυριστεῖὅτι στὶς τάξεις τους συγκαταλέγον-ται ἱερωμένοι ἀκόμη καὶ Ἱε ράρχεςτῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας Ὁπότεδὲν ἀποκλείεται αὐτὴ ἡ ἀνακοίνωσηνὰ εἶναι ἄλλη μία προβοκατόρικηἐνέργεια τῶν Μασώνων μὲ σκοπὸνὰ πλήξουν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλη-σία δημιουργώντας ἐσφαλμένεςἐντυπώσεις στὸν Ἑλληνικὸ λαόΜάλιστα τεχνηέντως οἱ Μα σῶνοιδὲν ἀναφέρουν ποτὲ τὰ ὀνόματατῶν μυημένων ἱερωμένων ἐ νῶ ταυ-τόχρονα παραλείπουν νὰ ἀ ναφέ-ρουν καὶ τὸ δόγμα τοῦ συγκεκριμέ-νου laquoἱερωμένουraquo μὲ ἀποτέλεσμα νὰαἰωρεῖται ἡ ἄποψη ὅτι ὁ laquoἱερωμέ-

νοςraquo αὐτὸς ἀνήκει στὴν Ὀρ θόδοξηἘκ κλησία ἐπειδὴ ἡ Ὀρθοδοξίαστὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ ἐπίσημη θρη-σκεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους Ἂνδιαβάσουμε προσεκτικὰ τὴν ἀνα-κοίνωση θὰ παρατηρήσουμε ὅτιμιλᾶ γιὰ laquoἝλ ληνα ἱερωμένοraquo Κάλ-λιστα λοι πὸν ὁ laquoἱερωμένοςraquo αὐτὸςμπορεῖ νὰ συγκαταλέγεται στὶς τά-ξεις τῶν Παπικῶν τῶν Προτεσταν -τῶν τῶν Κο πτῶν ἀκόμα καὶ τῶνΜουσουλμάνων Ἐὰν λοιπὸν ὄντωςεἰσχώρησε Ὀρθόδοξος ἱε ρωμένοςστὶς τάξεις τους εἶναι δέον νὰ δώ-σουν στὴν δημοσιότητα καὶ τὰ ἀ -κριβῆ στοιχεῖα τοῦ μυημένου καὶ ὄχινὰ μιλοῦν ἀόριστα γιὰ νὰ μὴ δημι-ουρ γοῦνται καὶ λάθος ἐντυπώσειςχάνοντας παράλληλα καὶ τὴν φε-ρεγγυότητά τους

Οἱ Μασῶνοι προσπαθοῦν ἐδῶ καίδεκαετίες μέσῳ τέτοιων ἐνεργειῶννά ἀποδείξουν ὅτι ἀποτελοῦν ἁ -πλῶς φιλοσοφικὴ ὀργάνωση ποὺἀποβλέπει στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀ -λήθειας στὴν κοινωνικὴ καὶ ἀτο-μικὴ πρόοδο χωρὶς νὰ ἔχουν θρη-σκευτικὸ χαρακτήρα μέ κύριο σκο-πό νὰ ἀποκτήσουν ὅλο καὶ περισ-σότερα ἐρείσματα ὄχι μόνο στὴνεὐρύτερη Ἑλληνικὴ κοινωνία ἀλλὰκαὶ στὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο

Ἀδυνατοῦμε νά πιστέψουμε ὅτιἝλληνας Ὀρθόδοξος ἱερωμένοςὑπέπεσε σέ τέτοια πλάνη Ἡ Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἔχει καταδικάσειἀνοικτά τήν Μασωνία μὲ σκοπὸ νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὸ μυαλὸ κάθε Ὀρ -θοδόξου ἔστω καὶ ἡ παραμικρὴ ὑπό-νοια ὅτι ἡ ὀργάνωση αὐτή εἶναι μό-νο φιλοσοφικὴ ὀργάνωση χωρὶςθρησκευτικὸ χαρακτήρα Παραθέ-του με κατωτέρω τίς κατά περιό-δους τοποθετήσεις τῆς Ὀρθοδόξου

Ἐκ κλησίας οἱ ὁποῖες καταδικάζουνἐμ φανῶς τήν Μασωνία καί τήν θεω-ροῦν ἀσυμβίβαστη μέ τήν Ὀρθόδο-ξη πίστη

laquoΙ) Ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ποὺσυνεδρίασε στὴ Ἱ Μονὴ Βατοπαι-δίου ἀπὸ 8-2361930 στὸ ἍγιονὌρος χαρακτηρίζει τὸν Τεκτο-νισμὸ ldquoὡς σύστημα ἀντιχριστια-νικὸν καὶ πεπλανημένονrdquo

ΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρ-χίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδοςστὶς 12-10-1933 σύν τοῖς ἄλλοιςὑπογραμίζει ὅτι ὁ Τεκτονισμὸςldquoὑπομιμνήσκει τὰς παλαιάς ἐθνικάςμυστηριακάς θρησκείας ἤ λατρεί-ας ἀπὸ τῶν ὁποίων κατάγεται καὶτῶν ὁποίων συνέχειαν καὶ ἀναβίω-σιν ἀποτελεῖrdquo (Περ Ἐκκλησία 48(4-12-1933) σ 1)

ΙΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρ-χίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδοςτὸν Νοέμβριο τοῦ 1972 ἐπαναλαμ-βάνει ldquoὅτι ἡ Μασωνία εἶναι ἀποδε-δειγμένως θρησκεία μυστηριακήπροέκτασις τῶν παλαιῶν εἰδωλολα-τρικῶν θρησκειῶν ὅλως ξένη καὶἀντίθετος πρὸς τὴν ἐξ ἀποκαλύψε-ως σωτηριώδη ἀλήθειαν τῆς Ἁγίαςἡμῶν Ἐκκλησίας Διαδηλοῖ κατη-γορηματικῶς ὅτι ἡ ἰδιότης τοῦ Μα-σώνου ὑπὸ οἱανδήποτε μορφὴνεἶναι ἀσυμβίβαστος πρὸς τὴν ἰδιό-τητα τοῦ χριστιανοῦ μέλους τοῦΣώματος τοῦ Χριστοῦrdquo (ΠερἘκκλησία 50 (1973) σ17)

IV) Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν Ὀ -κτώβριο τοῦ 1996 τὴν θωρεῖ ldquoπαγα-νιστικὴ θρησκείαrdquo ἀσυμβίβαστη μὲτὸ χριστιανισμὸ καὶ τὴ χαρακτηρίζειldquoὡς ἀντίχριστον σύστημαrdquo (Περ Ἐκ -κλησία 73 (1996) σσ 673-674)raquo

καὶ παρερμηνεύουν τὰ διδά γμα τάτης μὲ σκοπό στὴν προκειμέ νη πε -ρίπτωσι νὰ δικαιολογήσουν τὴν δει -λία ἔνοχη σιωπή ἀπουσία ἀπὸ τοὺςὑπὲρ τῆς Πίστεως ἀγῶνες καὶ ἀνε -πάρ κει ά τους Ἐὰν ἡ βάρβαρη καὶἀνε λέητη σφαγὴ τῆς Σμύρ νης ἦτανἕ νας ἁπλὸς συνωστισμός καὶ ἡ συμ - βίωσι Ὀθωμανῶν κατακτητῶν καὶὑποδούλων Ἑλλή νων ἦταν ἁρ μο-νική μέχρις ὅτου ξεση κώθηκανκάποιοι laquoξεβράκωτοιraquo ραγιάδες καὶδιέκοψαν αὐτὴ τὴν ἁρ μονία (ὅπωςδήλωσε κάποτε κά ποιος Πατριάρ -χης) τότε ἴσως καὶ οἱ ὑ πὲρ Xριστοῦἀγῶνες ποὺ ἀναφέρει ἡ Ἱστορία νὰεἶναι ὑπερβολές καὶ ὅλοι οἱ κίνδυ-νοι καὶ οἱ ἀπειλὲς κατὰ τῆς Ὀρθο-δοξίας νὰ ἀντιμετωπίσθηκαν ἀπὸ

τοὺς χριστιανοὺς μὲ παγερὴ ἀδια-φο ρία ποὺ πήγαζε ἀπὸ τὴν βεβαι ό -τητα ὅτι ὁ ἅδης δὲν θὰ ὑπερ ίσχυετῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Xριστοῦ

Παγερὴ καὶ ἄχαρη ἡ παρέμβασιτοῦ Mητροπολίτου Σύρου τόσο πα- γερὴ ὅσο τὸ σῶμα ἑνὸς νεκροῦμέσα στὸ φέρετρο Παγώνει τὸνἐνθουσιασμὸ καὶ ζῆλο τῶν ὀλίγωνἐναπομεινάντων ζηλωτῶν χριστια -νῶν στερεῖ τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴνἀκαταμάχητη ἀγωνιστικότητά τηςνοθεύει τὸ εὐαγγελικὸ μήνυμα καὶἀνοίγει διάπλατα τὴν κερκόπορτατῆς ἀδιαφορίας γιὰ νὰ εἰσέλθουνοἱ πολέμιοι τοῦ Xριστοῦ σφο δρό -τεροι τῶν ὁποίων ἀποδεικνύον ταιστὶς ἡμέρες μας κάποια τραγικὰπρόσωπα ποὺ στελεχώνουν τὸπαγ κόσμιο ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛΟ ΣΕΒ ΣΥΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟ CORPUS CHRISTI

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΠΠΑΑΡΡΑΑΤΤΗΗΡΡΗΗΤΤΗΗΣΣ

Ἀποκαλυπτικὴ ὁμιλία τοῦ προηγουμένου τοῦ Μεγ Μετεώρου Ἀρχιμ Ἀθαν Ἀναστασίου

ΠΩΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ ΜΕΣῼΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΩΣ

Ἡ πόλις μας ὁμοιάζει μὲ τερέβινθον ὅπως περιγράφει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας (Ι 30)

ΔΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΗΡΥΧΘΗΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ

Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὸς Σύλ-λογος laquoἸωάννης ὁ Θεολόγοςraquo εἰςἔγγραφον τὸ ὁποῖον ἀπέστειλεπρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κἹερώνυμον τὸν Πρωθυπουργὸν κἈντ Σαμαρᾶν καὶ τὸν ὑπουργὸνΠαιδείας καὶ Θρησκευμάτων κΚων Ἀρ βανιτόπουλον τονίζει τὰἀκόλουθα

laquoΜὲ τὸ παρὸν ἔγγραφο ὁ Σύλλο-γός μας αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰἐπισημάνει τὸ ἀκόλουθα

ΜΙΑ καὶ ΜΟΝΗ εἶναι ἡ θρησκείαποὺ διασώζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸναἰώνιο χωρισμὸ ἀπὸ τὸν Δημιουργότου

Αὐτὴ ποὺ ἔφερε ὁ Θεὸς μέσῳτοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγί -ας Τριάδος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶσυνέστησε τὴν ΜΟΝΑΔΙΚΗ Ἐκ κλη-σία Τὴν Ὀρθόδοξη ποὺ ΜΟΝΟμέσῳ αὐτῆς εἶναι δυνατὴ ἡ ἐπάνο-δος τοῦ ἀνθρώπου στὴν Βασιλείατοῦ Θεοῦ

ΔΙΟΤΙ στηρίζεται στὴν θυσία τοῦἴδιου τοῦ Θεοῦ στὸν Σταυρὸ καὶστὴν Ἀνάσταση στοὺς ἀγῶνες τῶνἈποστόλων καὶ στὸ αἷμα τῶν ἑκα-τομμυρίων Ἁγίων καὶ Μαρτύρων

Ὅλες οἱ ἄλλες θρησκεῖες εἶναιἀνθρώπινα δημιουργήματα ποὺπαραπλανοῦν τοὺς ἀνθρώπους μὲτὴν συνδρομὴ τοῦ Διαβόλου καὶτοὺς ὁδηγοῦν μακρὰν τοῦ Θεοῦ μὲμόνο μέσον σωτηρίας των τὴν συν -είδησίν των καὶ τὸ μέγα ἔλεος τοῦΘεοῦ ἐφόσον ὅμως παντελῶς δὲνἐγνώρισαν τὸν Χριστό

Ἡ θρησκεία δὲν εἶναι διαπρα-γματεύσιμη καὶ οὔτε ἀντικείμενοἐπι λογῆς στὴν πορεία τοῦ ἀνθρώ-που πρὸς τὴν Βασιλεία τῶν Οὐ ρα -νῶν Ἡ γνωσιολογία σὲ ἄλλους το-μεῖς ποὺ δὲν ἅπτονται μὲ τὴν σω-τηρίαν τοῦ ἀνθρώπου στὸ πλαίσιοτῆς αἰωνιότητος τῆς ἀνθρώπινηςζωῆς ὠφελεῖ μὲν τὴν κοσμικὴν μά-θησιν ἀλλὰ εἶναι ἀνωφελὴς καὶ ἐπι-κίνδυνη ὅταν συμπλέκεται μὲ τὴνθρησκεία διότι ἡ θρησκεία ἀναφέ-ρεται στὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπουὅπου ἐλλοχεύει ὁ Διάβολος

Καὶ εἶναι πολὺ εὔκολο ἰδίως στὰμικρὰ παιδιὰ τῆς σχολικῆς ἡλικίαςνὰ δημιουργήσουν παραπλάνησινκαὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸνμοναδικὸ Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησίαντοῦ Χριστοῦ Διὰ τοῦτο ἡ καθιερω-θεῖσα στὰ Σχολεῖα διδασκαλία ὅ -λων τῶν θρησκειῶν ποὺ ἐσπάρη-

σαν ἀπὸ τὸν Διάβολον σὲ ἕνα μά-θημα τὴν ldquoΠανθρησκείανrdquo ἀποτελεῖἔγκλημα στὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶναὐτῶν ὥστε νὰ ἐπιβάλλεται ἡ ἄμε-ση ἀπομάκρυνσις τοῦ βιβλίουαὐτοῦ

Καὶ εἶναι ἀσφαλῶς καὶ αὐτὸ ἕναἀπὸ τὰ πολλὰ ἁμαρτήματα στὰὁποῖα ὑποπέσαμε σὰν κοινωνία ἀν -θρώπων μὲ συνέπεια νὰ ἀπομακρύ-νεται ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος καὶ νὰ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θε -οῦ μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματαποὺ βιώνομαι σήμερα μὲ τὰ συν -εχῆ ἀκραῖα φυσικὰ φαινόμενα τὴνξηρασία τοὺς παγετοὺς καὶ τοὺςκαύσωνες καὶ τοὺς σεισμούς ἀφοῦὁ Δημιουργὸς τὰ κατευθύνει ὅλαὅστις ldquoποιεῖ τὴν γῆν τρέμεινrdquo Μὲτοὺς πολέμους καὶ τὶς ἑκατόμβεςτῶν νεκρῶν καθ᾽ ἡμέραν

Καὶ ἐπίσης μὲ τὴν λεγόμενη δη-μοσιονομικὴ κρίση

Ὁ Ἑλληνισμὸς ἦταν πάντοτεἑνω μένος μὲ τὸν Χριστὸ τῆς Ὀρ -θοδοξίας

Ἡ Μικρὰ Ἀσία ὅσο ἀνθοῦσε τὸἑλληνικὸ στοιχεῖο ἦταν ὁ τόποςὅπου ἐδίδαξαν ἐξωρίσθησαν καὶἐμαρτύρησαν οἱ μεγάλοι Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τὰ ἑκατομ-μύρια τῶν μαρτύρων

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣΧωρὶς τὸν Θεὸ ὅλα ἄλλαξαν Ἡ

Πατρίδα μας μένει ἀνασφαλὴς καὶφοβισμένη Ἀνοχύρωτη πνευματι-κά παρασυρμένη ἀπὸ τὴν κοσμικὴεὐδαιμονία τὸν κορεσμό τὸνπλου τισμὸ καὶ τὴν ὑπερκατανάλω-ση Αὐξάνεται ἡ ἀνεργία μεγαλώ-νει ἡ φτώχεια δυναμώνει ὁ πόνος

Ἡ δύσκολη κατάστασις τοῦ τό-που μας δὲν διορθώνεται μὲ περισ-σότερα Βάρη καὶ πρόσθετα μέτραἬδη ὑπηρετοῦμε τὰ γνωστὰ σχέδιααὐτῶν ποὺ ἐπέβαλαν τὴν παγκο-σμιοποίησιν καὶ στὸ πνευματικὸ πε-δίο τὸν οἰκουμενισμὸ τὴν φοβερὴαὐτὴ αἵρεση ποὺ ἀκμάζει καὶ μέσαστοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας

Αὐτὰ τὰ δύο μεγάλα θηρία ἐργά-ζονται καὶ ὁδηγοῦν στὸν Ἀφελλη-νισμὸ σύμφωνα μὲ τὰ σχέδια Ροκ-φέλερ καὶ Κίσσιγκερ

Αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Ἱ Χρυσόστομοςγιὰ τὴν συμφορά ποὺ εὑρῆκε τὴνἈντιόχειαν μὲ τὴν καταστροφὴ τῶνἀνδριάντων τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέ-ως Θεοδοσίου δυνάμεθα κατ᾽ ἀνα-λογίαν τινὰ νὰ τὰ μεταφέρουμεστὴν σημερινὴ κατάστασιν τῆς Ἑλ -

λάδος μὲ τὴν γενόμενη δημοσιο-νομικὴ κρίση ὅπως οἱ φίλοι τοῦἸὼβ ἰδόντες αὐτὸν ἐπὶ τῆς κοπρίαςἐθρήνησαν Ἔτσι καὶ ἐμεῖς ἔχομεντὴν ἀνάγκην τῆς ἄνωθεν βοηθείαςμετὰ τὴν μεγάλη πληγή ποὺ ἐδημι-ουργήσαμε μὲ τὴν ἀποστασία μαςἀπὸ τὸν Θεό Τότε ὁ διάβολος ἐπή-δησε στὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα τοῦἸὼβ καὶ τὰ κατέστρεψε

Ἔτσι καὶ τώρα ὁ διάβολος διέ-στρεψε τὸν νοῦν τῶν ἀνθρώπωνἀπὸ τὸν Δημιουργόν των καὶ κατέ-στρεψαν τὴν βιωτήν των καταλη-φθέντες ἀπὸ ὑπερβολικὴν μανίαν

Καὶ ὁμοιάζει ἡ πόλις μας μὲ αὐτήποὺ εἶπεν ὁ Ἠσαΐας (Ι 30) Ἡ πόλιςμας ὁμοιάζει μὲ τερέβινθον ποὺτῆς ἔπεσαν τὰ φύλλα καὶ μὲ κῆπονποὺ δὲν ἔχει νερό

Ἔτσι ὁμοιάζει ἡ πόλις μας ὡσὰνκῆπο ποὺ σταμάτησε τὸ πότισμα

Μᾶς ἐγκατάλειψε ἡ βοήθεια καὶἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ μείναμε ἔρη-μοι Καὶ ἐδημιουργήθη ἡ τάσιςφυγῆς ὡσὰν νὰ εἶναι φωτιά φεύ-γοντες τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ

Χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἐχθρός ὑπάρ-χει φυγή

Καὶ παρ᾽ ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναιἐλεύθεροι ἐντούτοις κάθονται στὶςοἰκίες των καὶ μαθαίνουν ποῖος συν -ελήφθη ποῖος ἐτιμωρήθη καὶ ποῖοςἐφόνευσε τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὴνἀπελπισίαν του διότι ἔχασε τὴν χά-ριν τοῦ Θεοῦ

Γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ Ἑλληνισμὸς πρέ-πει νὰ κηρυχθεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαμετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ στὸν ΘεόΕἶναι καιρὸς νὰ γίνομε ταπεινοὶ καὶἐλεήμονες νὰ ἀγαπήσομε τὸν πλη-σίον μας καὶ νὰ ὁμοιάσουμε μὲτοὺς Νινευίτας

Καλὴ καὶ εὐλογημένη ἡ σίτισηςτῶν ἐνδεῶν ἀλλὰ περισσότερο ἀ -κόμη εὐλογημένη ἡ πνευματικὴ διὰτοῦ Εὐαγγελίου καθοδήγησις τῶνἀνθρώπων τοῦ ἐπιούσιου ἄρτου μὲτὴν ldquoἐπανάστασινrdquo τῆς Ἐκκλησίαςγιὰ προσευχὴ καὶ μετάνοια

Μὲ τὴν μικρή μας φωνὴ παρακα-λοῦμε τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίαςμας νὰ ldquoβγεῖrdquo στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶνὰ τὸν καλέσει νὰ γεμίσει τὰ ἐξο-μολογητήρια καὶ τοὺς Ἱ Ναοὺς γιὰὁμαδικὴ προσευχὴ καὶ μετάνοια

Ἂς θυμηθοῦμε τί ἔλεγε ὁ Πα-τροκοσμᾶς ldquoΝὰ μποροῦσα νὰ ἀνέ-βω στὸν Οὐρανὸ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰφωνάζω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ σὲ ὅλητὴν Οἰκουμένηrdquoraquo

(3ον-Τελευταῖον)Ἡ ἔκθεσις τῶν ΗΠΑ

Χα ρα κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα ἡ ἐ -φε τι νή ἔκ θε ση γιά τήν θρη σκευ τι -κή ἐ λευ θε ρί α τοῦ Ὑ πουρ γεί ου Ἐ -ξω τε ρι κῶν τῶν ΗΠΑ ἡ ὁ ποί α στήνἀ να φο ρά της γιά τήν Χώ ρα μαςσυμ πε ρι λαμ βά νει καί τόν Σε βα σμι -ώ τα το Μη τρο πο λί τη Πει ραι ῶς κΣε ρα φείμ

Τό Στέ ιτ Ντι πάρ τμεντ στιγ μα τί ζειτόν Σε βα σμι ώ τα το ὡς φον τα μεν τα -λι στή καί φα να τι κό γιά τήν μή νυ σηἐ πί προ ση λυ τι σμῷ πού ὑ πέ βα λε κα- τά τῶν ρω μαι ο κα θο λι κῶν τοῦ Πει- ραι ᾶ κα θώς καί γιά τίς κρί σεις τουγιά τόν δι ε θνῆ σι ω νι σμό καί τόν ἔ -λεγ χο ἀ πό αὐ τόν τοῦ δι ε θνοῦςτρα πε ζι κοῦ κα τε στη μέ νου

Σε βα σμι ώ τα τε σε βα στοί πα τέ -ρες ἀ ξι ό τι μοι κύ ριοι εἰ ση γη τές κυ- ρί ες καί κύ ριοι προ σφι λέ στα τοι ἀ -δελ φοί μας

Ἄς μή ξε χνᾶ με ὅ τι ὅ λα ὅ σα σᾶςπε ρι γρά ψα με ἔ χουν καί τήν ἐ σχα -το λο γι κή τους δι ά στα ση

Οἱ ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ἤ ἡκάρ τα τοῦ πο λί τη δέν εἶ ναι βε βαί -ως τό χά ραγ μα τοῦ Ἀν τι χρί στουπού πε ρι γρά φε ται στήν Ἀ πο κά λυ -ψη Κα νείς ἄλ λω στε δέν γνω ρί ζειπό τε θά ἔρ θει ἐ κεί νη ἡ στιγ μή

Τά κύ ρια ὅ μως μη νύ μα τα τοῦ ἱ ε -ροῦ βι βλί ου τῆς Ἀ πο κα λύ ψε ως εἶ -ναι τό πνεῦ μα ἐ γρη γόρ σε ως νή ψε -ως καί ἀ φυ πνί σε ως πού πρέ πει νάἔ χου με ὡς χρι στια νοί εἶ ναι ἡ ἀν τί -θε σή μας στίς δυ νά μεις τῆς ἀ πο -στα σί ας εἶ ναι ἡ ἄρ νη ση συ σχη μα -τι σμοῦ μας μέ αὐ τές εἶ ναι τό ὁ μο -λο για κό φρό νη μα καί ἡ μαρ τυ ρί αΧρι στοῦ πού πρέ πει νά δί νου με μέτόν λό γο καί τήν ζω ή μας καί ἄνχρεια σθεῖ καί μέ τό αἷ μα μας

Χρέ ος μας εἶ ναι νά με λε τοῦ με τάση μεῖ α τῶν και ρῶν καί νά ἔ χου μετήν κα λή καί ὑ γι ῆ ἀ νη συ χί α γιά τάτε κται νό με να στόν κό σμο κα θώςldquoἈν τί χρι στοι πολ λοί γε γό να σιrdquo (Α΄ Ἰ -ω 2 18) Αὐ τή ἡ ἀν τί θε η παγ κό σμιακο σμο κρα το ρί α πού δι α μορ φώ νε -ται στίς μέ ρες μας εἶ ναι φα νε ρό ὅ -τι δέν εἶ ναι κα τά Θε όν ἀλ λά ἀν τί -θε τα ἐ πι δι ώ κει νά ἀλ λοι ώ σει καί νάἐ ξο βε λί σει κά θε τί χρι στι α νι κό καίἀ λη θι νό ἀ πό τήν ζω ή τῶν ἀν θρώ -πων

Ἕ να ἄλ λο ση μαν τι κό στοι χεῖ ογιά τό ὁ ποῖ ο μᾶς μι λᾶ ἡ Ἀ πο κά λυ ψηεἶ ναι ἡ προ ϊ οῦ σα ἡ στα δια κή πο ρεί -α πρός τά ἔ σχα τα τῆς ἱ στο ρί ας ὉἈν τί χρι στος δη λα δή δέν θά ἐμ φα -νι σθεῖ καί δέν θά ἑ δραι ώ σει τήνπαγ κό σμια κυ ρι αρ χί α του ἐν τε λῶςξαφ νι κά ἀ να τρέ πον τας ἄρ δην τήνπο ρεί α τῆς ἱ στο ρί ας Ἀν τί θε τα θάστη ρι χθεῖ σέ μί α δι α μορ φω μέ νη ἀ -πό πο λύ νω ρί τε ρα κα τά στα ση στήνὁ ποί α θά ἔ χουν ἐ θι σθεῖ οἱ ἄν θρω -ποι ἔ χον τας γιά πά ρα πο λύ με γά λοχρο νι κό δι ά στη μα ζή σει καί δρα- στη ρι ο ποι η θεῖ μέ βά ση τίς συ νή -θει ες καί τίς πρα κτι κές ἑ νός συγ κε- κρι μέ νου ἀν τί θε ου καί ὑ λό φρο νοςτρό που ζω ῆς πού θά φαν τά ζει πλέ-

ον μο νό δρο μος γιά τόν κα θέ ναΣέ ἕ να τέ τοι ο μο νό δρο μο μᾶς εἰ -

σά γει ἡ ἄ νε ση ἡ εὐ κο λί α καί ἡ εὐ -μά ρεια στίς ὁ ποῖ ες εἴ χα με καί ἔ -χου με ἐ θι σθεῖ καί ἀ πό τίς ὁ ποῖ εςδέν δι α νο ού μα στε νά ἀ πεγ κλω βι -στοῦ με Ἡ ἄ νε ση ἀ σκεῖ μί α ἰ δι ό -μορ φη βί α καί ἀ πο συν θέ τει τήνπνευ μα τι κή μας ὑ πό στα ση ἡ ὁ ποί αὅ ταν δέν ἀ κο λου θεῖ τό ὀρ θό δο ξοἦ θος τῆς ἀ σκή σε ως μᾶς ὁ δη γεῖστήν ὑ πο δού λω ση τῶν πα θῶν Ἡ ἄ -νε ση καί ἡ ἐ ξα θλί ω ση ὅ πως καί ὁφό βος δη μι ουρ γοῦν ἰ σχυ ρή καί δι -α ρ κῆ ψυ χο λο γι κή ἐ ξάρ τη ση στήνὁ ποί α βα σί ζον ται ὅ λα τά συ στή μα -τα ἐ λέγ χου τῶν ἀν θρώ πων

Ἀ πό τήν ἄλ λη πλευ ρά ἐ ξί σου κα- τα λυ τι κά καί ψυ χα ναγ κα στι κά γιάτήν πα ρα λα βή τῆς ἠ λε κτρο νι κῆςταυ τό τη τας λει τουρ γεῖ ὁ φό βος ὅ -τι σέ πε ρί πτω ση πού θά ἀρ νη θοῦ -με τήν πα ρα λα βή της ὄ χι ἁ πλῶς θάχά σου με ὅ λες τίς εὐ κο λί ες καί τίςἀ νέ σεις πού μᾶς πα ρέ χει ἀλ λά θάβρε θοῦ με οὐ σι α στι κά ἐ κτός συ- στή μα τος ἀ πο κομ μέ νοι καί ἀ νύ -παρ κτοι κοι νω νι κά οἰ κο νο μι κά καίγε νι κά ὡς πο λί τες τοῦ κρά τουςΔέν θά ἔ χου με δη λα δή τήν δυ να -τό τη τα ἐρ γα σί ας μι σθο δο σί ας συν -τα ξι ο δο τή σε ως κο νω νι κῆς πρό νοι -ας ἰ α τρι κῆς πε ρι θάλ ψε ως καί ὅ λωντῶν ἄλ λων δη μο σί ων ἀ γα θῶν καί ὑ -πη ρε σι ῶν

Ἡ νέ α ἠ λε κτρο νι κή ταυ τό τη ταμπο ρεῖ νά εἶ ναι ἡ ἀρ χή ἡ συ νέ χειαὅ μως εἶ ναι ἤ δη προ δι α γε γραμ μέ νηκαί τήν βλέ που με νά ἐ φαρ μό ζε ταιἬ δη ὅ πως εἶ ναι γνω στό στίςΗΠΑ τό μι κρο τσίπ πού ἐ μεῖς θά ἔ -χου με στήν ταυ τό τη τα ἔ χει ἀρ χί -σει νά ἐμ φυ τεύ ε ται στό χέ ρι γιά με- γα λύ τε ρη ἀ σφά λεια Ἡ τε χνο λο γι -κή πρό ο δος ἄλ λω στε εἶ ναι τό σορα γδαί α καί ἀ να κα λύ πτει συ νε χῶςνέ ες με θό δους γιά τόν ἔ λεγ χο καίτήν χει ρα γώ γη ση τῶν πο λι τῶν ἀ -κό μη καί γιά τόν ἐ πη ρε α σμό τῆςκρί σε ως τῆς ψυ χο λο γί ας καί τῆςνο η μο σύ νης τους μέ τε χνη τά μέ- σα

ἈρνούμεθαhellipΓι᾽ αὐ τό καί ἀρ νού μα στε νά δι α -

κιν δυ νεύ σου με τήν σω μα τι κή καίπνευ μα τι κή μας ἀ κε ραι ό τη τα πα ρα -λαμ βά νον τας τήν κάρ τα τοῦ πο λί -τη ἤ τίς νέ ες ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό -τη τες Ἀρ νού μα στε ἐκ τῶν προ τέ -ρων τήν εἴ σο δό μας στό συγ κεν -τρω τι κό ὁ λο κλη ρω τι κό καί ὀ λέ -θριο αὐ τό σύ στη μα Ἀρ νού μα στεἐξ ἀρ χῆς ὁ ποι α δή πο τε δέ σμευ σηκαί πα γί δευ σή μας σέ μί α ἀ δι έ ξο δηκαί ἀ νε πί στρο φη πο ρεί α ἀ πό τήν ὁ -ποί α δέν ξέ ρου με ἄν θά ἔ χου με τήνδύ να μη καί τήν δυ να τό τη τα νά ἐ ξ -έλ θου με

Ἡ ἄρ νη σή μας αὐ τή δέν ἔ χει τόνπα θη τι κό χα ρα κτή ρα τῆς μή ἀ πο -δο χῆς τε τε λε σμέ νων γε γο νό τωνἈν τί θε τα θά πρέ πει νά λά βει τήνμορ φή ἐ νερ γη τι κῆς καί μα χη τι κῆςδρα στη ρι ο ποι ή σε ως ἀ πό τήν ἀ πο -φα σι στι κό τη τα καί τήν μα ζι κό τη τατῆς ὁ ποί ας θά κρι θεῖ καί τό ἀ πο τέ -

λε σμά της Ἐν νο οῦ με δη λα δή ὅ τιδέν ἀρ κεῖ νά δη λώ νου με ἁ πλῶς ὅ -τι δέν θά πα ρα λά βου με τίς νέ ες ἠ -λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ἀλ λά νάπρο λά βου με καί νά ἀ πο τρέ ψου μεἀ πο φά σεις καί τε τε λε σμέ να γι᾽ αὐ -τές

Ὅ σο πε ρισ σό τε ροι θά εἴ μα στε ἐ -μεῖς πού θά ἀν τι τα χθοῦ με στίς νέ- ες ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ὅ σοπε ρισ σό τε ρες καί συν το νι σμέ νεςθά εἶ ναι οἱ κι νή σεις καί οἱ πα ρεμ βά -σεις μας ὅ σο πιό δυ να μι κές καί ἐμ -πε ρι στα τω μέ νες θά εἶ ναι οἱ δι εκ δι -κή σεις μας τό σο με γα λύ τε ρες θάεἶ ναι καί οἱ ὑ πο χω ρή σεις τῶν κυ- βερ νών των καί αὐ τῶν πού ἐ πι βάλ -λουν ἀ νά λο γες ρυθ μί σεις

Ἔχομεν ἀφυπνισθῆἩ ἀν τί δρα σή μας πρέ πει νά δι α -

τυ πω θεῖ προ λη πτι κά καί νά προ λά -βει τίς ὅ ποι ες κυ βερ νη τι κές ἀ πο -φά σεις Εἶ ναι φα νε ρό ὅ τι ἡ ἑ κά στο -τε Κυ βέρ νη ση ἐ ξα πα τᾶ κά θε φο ράτόν λα ό στά πε ρισ σό τε ρα θέ μα ταΧα ρα κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα εἶ ναι ἡπλή ρης ἀ ναν τι στοι χί α προ ε κλο γι -κῶν ἐ ξαγ γε λι ῶν καί με τε κλο γι κῶνμέ τρων ἀ πό τήν πα ροῦ σα Κυ βέρ -νη ση

Κά τι ἀ νά λο γο συμ βαί νει καί μέτό θέ μα τῶν ταυ το τή των Στήν πε- ρί πτω ση αὐ τή οἱ κυ βερ νῶν τες βο- λι δο σκο ποῦν τίς ἀν τι δρά σεις μαςὥ στε νά ὑ πο λο γί σουν πῶς θά ὀρ γα- νώ σουν καί θά ἐ πι βά λουν τε λι κάτούς σχε δια σμούς τους

Θά πρέ πει νά ἀν τι λη φθοῦ με καίνά συ νει δη το ποι ή σου με ὅ τι οἱ σχε- δια σμοί τῆς Νέ ας Τά ξε ως Πραγ μά -των ἀ να τρέ πον ται μέ μα ζι κή δυ να -μι κή συν το νι σμέ νη καί ἀ πο φα σι -στι κή ἀν τί στα ση Ἀ να τρέ πον ται μέἀ φύ πνι ση καί ἐ γρή γορ ση μέ ὁ μο -λο για κό καί μαρ τυ ρι κό φρό νη μα

Τέ λος το νί ζου με μέ τόν πιό κα- τη γο ρη μα τι κό τρό πο πρός ὅ λους ὅ -σους λαμ βά νουν τίς ἀ πο φά σεις νάμή θε ω ρή σουν τήν πα ροῦ σα συγ- κυ ρί α τῆς οἰ κο νο μι κῆς κρί σε ως ὡςμί α ldquoκα λή εὐ και ρί αrdquo γιά νά ἐ πι βά -λουν ἀ νε λεύ θε ρες πο λι τι κές καίπρα κτι κές στήν ζωή τῶν πο λι τῶνὉ λα ός μας πλέ ον ἔ χει ἀ φυ πνι σθεῖκαί ἔ χει ἀ πό λυ τη συ ναί σθη ση τοῦἐμ παιγ μοῦ καί τῆς πα γί δευ σής τουἐ πί δε κα ε τί ες ὁ λό κλη ρες ἀ πό τόνο ση ρό πο λι τι κό κοι νω νι κό καί οἰ -κο νο μι κό κα τε στη μέ νο πού ἐ πι χει -ρεῖ ἀ κό μη καί τώ ρα σέ κα τά στα σηπιά προ χω ρη μέ νης ἀ πο σύν θε σηςνά τόν ἐ ξα πα τή σει καί νά τόν ὁ δη -γή σει ἐ ξου θε νω μέ νο καί σι δε ρο δέ -σμιο στόν ἀ πό λυ το ἀ φα νι σμό του

Οἱ ὀρ θό δο ξοι Ἕλ λη νες οἱ ἐ λεύ -θε ροι πο λί τες αὐ τῆς τῆς Χώ ρας θάἀν τι στα θοῦ με καί θά ἀν τι δρά σου -με στήν νέ α κα το χή τῆς Πα τρί δαςμας θά ἀν τι στα θοῦ με καί θά ἀν τι -δρά σου με στίς ἐ πι βου λές τῆς Νέ- ας Τά ξε ως Πραγ μά των καί τῆς Νέ- ας Ἐ πο χῆς καί δέν πρό κει ται νά ἀ -πο δε χθοῦ με τόν ἀν τί θε ο καί ἀν -θελ λη νι κό ὁ λο κλη ρω τι σμό τοῦ ἠ -λε κτρο νι κοῦ φα κε λώ μα τος καί τῶνἠ λε κτρο νι κῶν ταυ το τή τωνraquo

Συμφώνως πρός τόν δημοσιογρά-φον κ Γεώργιον Θεοχάρην τοῦlaquoἉγιορείτικου Βήματοςraquo ὑπό ἡμε-ρομηνίαν 1ην Νοεμβρίου

laquoὉ Γέροντας Σωφρόνιος ὁ Ἁγιο-ρείτης ἔζησε εἴκοσι ὁλόκληρα χρό-νια στὴ σπηλιὰ τῆς Κοιμήσεως τῆςΘεοτόκου στὴν ἐρημικὴ Μικρά ἉγἌννη τοῦ Ἁγ Ὄρους Ἀκολούθη-σε ἱεραποστολὴ στὸ Κονγκὸ καὶ σὲἄλλα μέρη τοῦ τρίτου κόσμου

Τὸν συνάντησα στὴν Ἀθήνα σὲἕνα διαμέρισμα ποὺ ζεῖ φιλοξενού-μενος διότι ὡς ἀσκητὴς δὲν ἔχει

ἀπολύτως τίποτε παρὰ μόνο τὸ πε-τραχήλι του ὅπως μοῦ εἶπε κλεί-νοντας τὴ συνέντευξη

Ὁ γέροντας Σωφρόνιος μιλών-τας στὸ ldquoἉγιορείτικο Βῆμαrdquo βάλλεικατὰ πολιτικῶν δικαιοσύνης καὶἘκκλησίας τονίζοντας ὅτι εὐθύνηγιὰ τὴν σημερινὴ Ἑλλάδα ἔχουναὐτοὶ οἱ τρεῖς θεσμοὶ καὶ ἐξηγεῖτοὺς λόγους

ldquoἈφήσαμε τὸν Χριστό μας καὶπιάσαμε τὸν χρυσό μας Νὰ ἐπι-στρέψουμε στὸν Χριστό μας νὰμετανοήσουμεrdquo σημειώνει ὁ Ἁγιο-ρείτης γέρονταςraquo

Γέρων Σωφρόνιος laquoἈφήσαμετόν Χριστό μας καί πιάσαμε τόν χρυσό μαςraquo

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Σεβαστεί-ας κ Δημήτριος (τοῦ Οἰκ Πα-τριαρχείου) εἰς συνέντευξίν του εἰςτὴν ἔντυπον ἔκδοσιν τοῦ laquoGreekNewsraquo τὴν ὁποίαν ἀνεδημοσίευσετὸ Ἐκκλησιαστικὸν ΠρακτορεῖονΕἰδήσεων laquoΡομφαίαraquo (22αν Ὀκτω-βρίου) ὁμιλεῖ μεταξὺ ἄλλων διὰ τὴνοἰκονομικὴν κρίσιν τὴν ὁποίαν διέρ-χεται ἡ Ἑλλὰς καὶ τὸν ρόλον τῆςἘκκλησίας εἰς τὴν ἀντιμετώπισιναὐτῆς Τὸ σχετικὸν ἀπόσπασμα τῆςσυνεντεύξεως ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΤί θὰ λέγατε Σεβασμιώτατε γιὰτὴν οἰκονομικὴ κρίση στὴν Ἑλλά-δα

Τὴν οἰκονομικὴ κρίση ποὺ βιώνειἡ Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ ὁ κόσμος μαςκατὰ τὰ τελευταῖα λίγα χρόνιαπροσωπικὰ τὴν νοιώθω νὰ ἔχει γιὰτοὺς Ἕλληνες δύο ὄψεις

Μία ἐθνικὴ καὶ μία διεθνῆ Οἱ ὄ -ψεις αὐτὲς τῆς κρίσεως ἔχουνκοινὸ μὲν πνευματικὸ ὑπόβαθροδιαφορετικὲς ὅμως μέχρι τώρατοὐλάχιστον συνέπειες στοὺς λα -οὺς τῆς Δύσεως λόγῳ διαφορε-τικῶν οἰκονομικῶν δεικτῶν ἀλλὰκαὶ ἀνθρωπίνων νοοτροπιῶν

Ἡ καθολικὴ δυσφορία τῶν Ἑλλή-νων ἀσφαλῶς ἔχει νὰ κάνει μὲσειρὰ παραλείψεων καὶ ἐσφαλμέ-νων πολιτικῶν στὶς ὁποῖες ὀφείλε-ται ἡ ἀπελπιστικὴ διόγκωσις τῶνοἰκονομικῶν προβλημάτων τῆςἑλληνικῆς καθημερινότητος

Πίσω ὅμως ἀπὸ τοὺς δεῖκτες νὰἐπαναλάβω καὶ ἐγώ αὐτὸ ποὺ μὲπολλοὺς τρόπους καὶ ἀπὸ πολλοὺςἀνθρώπους λέγεται ὅτι δηλαδὴὑπάρχει ἕνα σύστημα κερδοσκοπι-κό ποὺ ἀπὸ τὴν φύση του λειτουρ-γεῖ κατὰ τρόπο ἀνεξέλεγκτο μὲν γιὰτοὺς ρυθμιστάς του ἐλεγκτικὸ δὲγιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ συνολικὰὀνομάζονται ldquoκαταναλωτικὸ κοινὸrdquoκαὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ldquoπελατείαrdquoμιᾶς ldquoἐλευθέραςrdquo κατ᾽ ὄνομα στε-γανῆς ὅμως κατ᾽ οὐσίαν οἰκονομίας

Καὶ ποιὸς εἶναι ὁ ρόλος τῆςἘκκλησίας

Ἡ εὐθύνη της θὰ ἔλεγα εἶναιπρω τίστως πνευματική Ἡ ὁποιαδή-ποτε ἀναγκαία ἐν πολλοῖς κοινω-νικὴ δραστηριότης πάντοτε ἕπεται

Γιὰ τὴν κρίση δὲ ποὺ βιώνει ὁ κό-σμος ἡ Ἐκκλησία ἐναγωνίως δια-τυπώνει πρωτίστως τὸν σωτήριολόγο της τὸν ὁποῖο ἀντλεῖ ἀπὸ τὸμυστήριο τοῦ φιλανθρώπου καὶἐλεήμονος Θεοῦ ἀπὸ τὸν Ὁποῖονκαὶ μόνον ἐλπίζει νὰ δεχθεῖ ἐκβά-σεις στὰ ἀνθρώπινα προβλήματα

Καὶ πρῶτον μὲν θὰ ἤθελα στὸσημεῖο αὐτὸ νὰ ὑπενθυμίσω ὅτι τὰπάντα στὸν κόσμο αὐτὸ εἶναι τρε -πτὰ καὶ ὑπόκεινται σὲ ἀλλαγὴ καὶἀλλοίωση

Ἡ ἀλήθεια αὐτὴ εἶναι διαχρονικὴκαὶ ἐνισχύει τὴν πίστη μας στὴνεὐαγγελικὴ ρῆσι ὅτι δηλαδὴ ἐμεῖςδὲν εἴμαστε ldquoκαθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱμὴ ἔχοντες ἐλπίδαrdquo (Α´ Θεσ 4 13)

Σὲ μία ἐποχή λοιπόν ποὺ καταρ-ρέουν στὴν συνείδησή μας ὅλοι ὅ -σοι προβάλλουν τὴν ὕλη σὰν μονα-δικὴ ἐλπίδα εὐζωΐας ἡ Ἐκκλησίαμας μᾶς δείχνει τὸν Σταυρὸ τοῦΧριστοῦ σὰν μοναδικὴ ἐλπίδα διε-ξόδου ἀπὸ τὴν τελματιαία κατάλη-ξη τῆς προσωπικῆς καὶ χρηματοοι-κονομικῆς ζωῆς τῶν πολλῶν

Δὲν νομίζετε Σεβασμιώτατε ὅτιαὐτὰ ἀκούονται μόνον σὰν ἐξαγγε-λίες χωρὶς ἀντίκρισμα

Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ διαφωνή-σω Τὸ ἀντίκρισμα αὐτῶν τῶν ὀλί-γων λόγων βρίσκεται στὴν ldquoμυστι-κήrdquo δηλαδή τὴν ἁγιοπνευματικὴπροσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας χάριςστὴν ὁποία ἀμέτρητοι ἄνθρωποιποὺ δὲν φωνασκοῦν ἀντέχουν καὶὑπομένουν προσευχητικά

Γι᾽ αὐτὸ λοιπὸν ἀντὶ νὰ ἀσθενοῦ -με ἀπὸ τὴν καθημερινὴ ἀπογοή-τευση ἂς δοκιμάσουμε τὴν σίγου-ρη θεραπεία τῆς αὐτοκριτικῆς

Ἡ θεραπεία αὐτὴ ἔχει πολλὰ νὰμᾶς διδάξει ὡς πρὸς τὴν προσω-πικὴ ἑκάστου μικρὴ ἢ μεγάλη συμ-βολὴ στὴν σημερινὴ κρίση

Ἡ διδασκαλία της θὰ μᾶς ὑπεν-θυμίσει τὴν πατρώα πίστη καὶ πα-ράδοση τὴν ὑπομονή τὴν ὀλιγάρ-κεια τὴν ἐντιμότητα τὴν σεμνότη-τα τὴν εὐγνωμοσύνη τὴν ἄδοληπροσφορὰ καὶ θυσία τὴν ἀλήθειακαὶ τὴν προσωπικὴ μετάνοια

Ἡ ἀπουσία τῶν ἀρετῶν αὐτῶντροφοδοτεῖ τὴν ἀπληστία τὴν ἀπά-τη καὶ τὸ ἄδικο συμφέρονmiddot τὰ συ-στατικὰ δηλαδὴ τῆς σημερινῆς κρί-σεως

Μόνον ἡ προσπάθεια ἐπαναφο -ρᾶς τῶν πνευματικῶν αὐτῶν θη-σαυ ρῶν στὴν ζωὴ καὶ τὴν ψυχή μαςθὰ μεταβάλει ὁπωσδήποτε τὸνldquoΣταυ ρὸrdquo τῆς κρίσεως σὲ εὐκαιρίαλυτρώσεως πραγματικῆς εὐημε-ρίας καὶ χαρᾶς

Ἐνῶ ἡ ἐμμονὴ εἰς τὴν ἀδάπανηκαλοπέραση ὅλο καὶ περισσότεροθὰ κουράζει τὴν ψυχή θὰ προκα-λεῖ τὸν πλησίον καὶ συνάμα θὰἐνοχλεῖ τοὺς προσβλητικοὺς δα-νειστὰς καὶ θὰ ἀπομακρύνει καὶ τὶςἔντοκες συν εισφορές τουςraquo

Σεβ Μητροπολίτης Σεβαστείας

ΠΩΣ ΜΕΣῼ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΘΑ ΜΕΤΑΒΑΛΩΜΕΝ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ

ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΕΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΝ ΛΥΤΡΩΣΕΩΣ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Κεντρικὸν θέμα τῆς διδασκαλίαςτοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦἦτο ἡ ἀγάπη Ἐκεῖνο δὲ τὸ ὁποῖονἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτουπροσθέτει καὶ ὅλως ὑπογραμμίζειεἶναι ἡ ἄνευ ὁρίων καὶ πρὸς πάνταἄνθρωπον ἐκδήλωσις τῆς ἀγάπης

Ἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρεί-του διασώζεται μόνον ἀπὸ τὸν Εὐ -αγγελιστὴν Λουκᾶν Ὁ τρίτος Εὐ αγ-γελιστὴς ἔχει διηγήσεις αἱ ὁποῖ αιδὲν διασώζονται ἀπὸ τοὺς ἄλ λουςΕὐαγγελιστάς περιστρέφονται δὲαὐταί γύρω ἀπὸ τὸ ἑξῆς κυρίως θέ-μα Τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πρὸςτοὺς πτωχούς τοὺς πάσχονταςτοὺς περιφρονημένους τὰς ἁμαρ-τωλὰς γυναῖκας πρὸς ὅλους δηλα -δὴ ἐκείνους διὰ τοὺς ὁποίους κάθεἀξιοπρεπὴς καὶ γνώστης τοῦ ΝόμουἸουδαῖος ἠσθάνετο ἀποστροφὴνκαὶ ἀπέφευγε τὴν σχέσιν καὶ συνα-ναστροφὴν ἐκ φόβου μιάν σεως

Ἕνας τέτοιος Νομικὸς (=θεολό-γος) ποὺ εἶχε συνείδησιν τῆς ὑπερ -οχῆς του ἔναντι τοῦ πτωχοῦ καὶἀγραμμάτου ὄχλου καὶ ἀρεσκόμε-νος εἰς θεολογικὰς συζητήσεις ἀ -πευθύνεται πρὸς τὸν Χριστόν διὰνὰ τὸν πειράξη καὶ λέγει ldquoδιδάσκα-λε τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρο-νομήσωrdquo Ὁ Χριστός ἂν καὶ ἀντι-λαμβάνεται τὰς προθέσεις τοῦ συν -ομιλητοῦ του πιάνει τὴν εὐκαιρίανδιὰ νὰ διδάξη μίαν ἐκ τῶν ὡραιοτέ-ρων παραβολῶν του

Διὰ τῆς συζητήσεως προκαλεῖτὸν συνομιλητήν του νὰ ἀπαριθμή-ση τὰς δύο βασικὰς ἐντολὰς τῆςΠαλαιᾶς Διαθήκης τὰς ἀναφερο-μένας εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς τὸνΘεὸν καὶ τὸν πλησίον

Ὁ Κύριος δὲν ἀνταποκρίνεταιεἰς τὸ πάθος τοῦ Νομικοῦ διὰ συ-ζήτησιν ἀλλ᾽ ὑποδεικνύει τὴν ἀνάγ-κην τῆς ἐφαρμογῆς τῆς πράξεως(laquoτοῦτο ποίει καὶ ζήσῃraquo στ 28 laquoπο-ρεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίωςraquo στ 37)θέλοντας νὰ φανερώση τὸ ἀνω-φελὲς τῆς θεολογικῆς γνώσεωςποὺ δὲν συνοδεύεται μὲ ἀνάλογονπρᾶξιν

Θέλων ὁ νομικὸς νὰ δικαιώσητὸν ἑαυτόν του διὰ τὴν ὑποβολὴνπολὺ γνωστῆς (κοινῆς) ἐρωτήσεωςποὺ τὴν ἀπάντησιν αὐτῆς ὅλοι γνω-ρίζουν καὶ νὰ τονίση ὅτι ὑφίσταταιπαρὰ ταῦτα θεωρητικὸν πρόβλημαπρὸς συζήτησιν ἐρωτᾶ laquoκαὶ τὶςἐστί μου πλησίονraquo Θέλει δηλαδὴνὰ μάθη ποία εἶναι ἡ ἄποψις τοῦΧριστοῦ περὶ τοῦ πλησίον ἐν μέσῳτόσων ἄλλων ἀπόψεων τῆς ἐποχῆςτου Ὁ Χριστὸς διὰ τῆς ἀκολου-θούσης παραβολῆς στρέφει πρὸςἄλλην κατεύθυνσιν τὴν σκέψιν τοῦσυνομιλητοῦ ἀντιστρέφων ἐν τέλειτὴν ἐρώτησιν τοῦ Νομικοῦ30-32 Ἕνας ἄνθρωπος λέγει ἡπαραβολή κατέβαινε ἀπὸ τὴν Ἱε -ρουσαλὴμ εἰς Ἱεριχὼ καὶ ἔπεσε εἰςτὰ χέρια ληστῶν Τὸν ἔγδυσαντὸν ἐκτύπησαν τὸν ἐπλήγωσαν ὁ -λόκληρον τοῦ ἀφήρεσαν ὅτι εἶχετὸν ἄφησαν μισοπεθαμένον καὶἐξαφανίσθησαν

Κατὰ σύμπτωσιν κάποιος ἱερεὺςδιερχόμενος ἐκ τῆς αὐτῆς ὁδοῦεἶδε τὸν τραυματίαν καὶ τὸν προσ -πέρασε χωρὶς νὰ τοῦ δώση καμ-μίαν βοήθειαν Μετ᾽ ὀλίγον δὲ καὶκάποιος Λευΐτης (=νεωκόρος ἢ διά-κονος) ὅταν ἔφθασε εἰς τὸ μέροςἐκεῖνο ἐπλησίασε τὸν πληγωμέ-νον τὸν εἶδε ἀλλὰ τὸν προσπέρα-σε ἀσυγκίνητος

Ἕνας Σαμαρείτης ὅμως ποὺ ἦλ -θε εἰς τὸ μέρος αὐτό τὸν εἶδε καὶτὸν ἐλυπήθη Ἀνέμιξε λοιπὸν κρασὶκαὶ λάδι καὶ ἔβαλε εἰς τὰς πληγάςτὰς ἔδεσε καὶ ἀφοῦ τὸν ἔβαλε ἐπά-νω εἰς τὸ ζῶον του τὸν ἔφερε εἰςτὸ πανδοχεῖον καὶ τὸν ἐφρόντισε ὁἴδιος Ἔδωσε εἰς τὸν πανδοχέαδύο δηνάρια καὶ τοῦ εἶπεmiddot περιποι-ήσου τὸν ἄνθρωπο καὶ ἂν ξοδέψηςπερισσότερα εἰς τὴν ἐπιστροφὴ θὰσοῦ τὰ δώσω ἐγώ

Ἐν συνεχείᾳ ἀκολουθεῖ ἀμέσωςτὸ ἐρώτημα τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸννο μικὸν laquoποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς αὐ -τοὺς νομίζεις ὅτι ἐφάνη πραγματι -κὸς πλησίον καὶ ἀδελφὸς διὰ τὸνἄνθρωπον αὐτόν ποὺ εἶχε πέσει εἰςτὰ χέρια τῶν ληστῶνraquo Ἔτσι ὁ Χρι -στὸς ἀντιστρέφει ριζικῶς τὴν ἐρώ-τησιν τοῦ νομικοῦ Αὐτὸς εἶχε ἐρω-τήσει Ποιὸς πρέπει νὰ θεωρῆται

ὡς πλησίον δηλαδὴ ποῖον τὸ ἀντι-κείμενον τῆς ἀγάπης Ὁ Χριστὸς ἐ -ρωτᾶ Ποῖος ἐνήργησε ὡς πλησίονδηλαδὴ ποῖον τὸ ὑποκείμενον τῆςἀγάπης Ὁ νομικὸς ξεκινᾶ ἀπὸ τὸπρόβλημα τῆς ἐκτάσεως τῆς ἐννοί-ας τοῦ πλησίον καὶ τῶν ὁρίων τῆςἀγάπης Ὁ Χριστὸς παρατηρεῖ ἐὰνὁ κάθε πάσχων ἄνθρωπος τεθῆ ὡςκριτήριον τῶν ὁρίων τῆς ἐννοίαςτοῦ πλησίον τότε κανένα ὅριονδὲν ὑπάρχει καὶ κανεὶς περιορι -σμὸς εἰς τὴν ἐντολὴν τῆς ἀγάπης

Ὁ Νομικὸς κατόπιν τῆς ἐρωτήσε-ως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀναγκάζεταινὰ ὁμολογήση ὅτι ὡς πραγματικὸςπλησίον ἐφέρθη αὐτός ποὺ ἔκαμεπρᾶξιν εὐσπλαγχνίας καὶ ἀγάπηςπρὸς ἐκεῖνον ἀποφεύγων ἔτσι διὰτῆς ἐκφράσεως αὐτῆς νὰ ἀναφέρητὸ ὄνομα τοῦ Σαμαρείτου

Καὶ ὁ Χριστὸς κάμνει τὴν ἀπο-στομωτικὴν ὑπόδειξιν Πήγαινε καὶσὺ καὶ πράττε ὅμοια μὲ αὐτόν Κά-νε τὸ καλὸν μὲ ἀγάπην πρὸς ὅλουςεἴτε Ἰουδαῖοι εἶναι εἴτε Σαμαρεῖταιεἴτε φίλοι εἴτε ἐχθροί

Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὸ βαθύτε-ρον νόημα τῆς παραβολῆς καὶ ἂςγνωρίσωμεν τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦμὲ τὴν χειραγωγίαν τοῦ Ἱεροῦ Χρυ-σοστόμου Ἄνθρωπος εἶναι ὁ Ἀ δάμἹερουσαλὴμ δὲ ἡ ἐπουράνιος πολι-τεία καὶ ἡ σύνεσις Ἱεριχὼ ὁ κόσμοςὍσον λοιπὸν ὁ Ἀδάμ πρὶν ἀπὸ τὴνπαρακοήν εἶχε τὸ φρόνημα τῶνοὐρανῶν καὶ ἀγγελικὴ ζωή εἶχεἀνεμπόδιστον εἴσοδον εἰς τὴν ἐπου-ράνιον πόλιν Ἱερουσαλήμ Καὶ κα-τοικῶν καὶ ζῶν μέσα εἰς τὰςἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τίποτε δὲν τὸνἐνικοῦσε οὔτε ἐτραυμάτιζε Ὅτανὅμως παρήκουσε εἰς τὸν Θεὸν καὶδὲν ἐφύλαξε τὰς ἐντολάς του ἀλλὰπαρεσύρθη ἀπὸ τὸ Σατανᾶ (φίδι)τότε κατέβη εἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴεἰς τὴν γῆν καὶ ἠσχολήθη μὲ τὰἔργα τῆς γῆς Διότι Ἱερουσαλὴμ ση-μαίνει ἀνάβασις ἐνῶ Ἱεριχὼ κατα-κλυσμός Κατέβη λοι πὸν ἀπὸ τὴνἹερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ ἀπὸ τὴνζωὴν δηλαδὴ τῶν οὐ ρα νῶν εἰς τὴνζωὴν ὅπου ἐπικρατεῖ ἡ ἀπάτη τοῦδιαβόλου Διότι ὅταν κανεὶς φυ-λάττη τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τότεζῆ εἰς τοὺς οὐρανούς ὅπως λέγει ὁἈπόστολος Παῦλος laquoἩμῶν δὲ τὸπολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχειraquo(Φιλ 3 20) Ἡμῶν τῶν πιστῶν μα-θητῶν τοῦ Κυρίου ἡ πατρίς μας καὶἡ πολιτεία μας τὸ πολίτευμά μας καὶἡ συμπεριφορά μας εἶναι ὅπως τῶνἀγγέλων εἰς τοὺς οὐρανούς Κατέ-βη λοιπόν ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν δό-ξαν εἰς τὴν ἀδοξίαν ἀπὸ τὸν παρά-δεισον τῆς τρυφῆς εἰς τὴν γῆν μὲ τὰἀγκάθια ἀπὸ τὴν ζωὴν εἰς τὸν θά-νατον laquoἘνῶ γάρ λέγει φάγεσθε ἐκτοῦ ξύλου θανάτῳ ἀποθανεῖσθεraquo(Γεν 2 17) Ὅταν δηλαδὴ φάγετεἀπὸ τὸ δένδρον θὰ σᾶς κυριαρχή-ση ὁ θάνατος δηλαδὴ ἡ ἁμαρτίαΔιότι ἡ ἁμαρτία ἡ παρακοὴ εἰς τὸθέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι θάνατοςτῆς ψυ χῆς Κατέβη ἀπὸ τὴν δικαιο-σύνην τοῦ Παραδείσου ἀπὸ τὴνἁγιωσύνην τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἦλθεεἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴ εἰς τὸ βάρα-θρον τῆς παρακοῆς εἰς τὸν θάνα-τον τῆς ἁμαρτίας Καὶ πίπτει εἰς τὰχέρια τῶν ληστῶν δηλαδὴ εἰς τὸνδιάβολον καὶ τὰς δυνάμεις τουὉδὸς εἶναι ἡ ζωὴ αὐτή ὅπου ἐβάδι-σε ὁ Ἀδὰμ καὶ ἔπεσε εἰς τὰ χέριατῶν ληστῶν καὶ τὸν ἀπεγύμνωσανΚαὶ ποίαν στολὴν τοῦ ἔβγαλαν Τὴνστολὴν τῆς ὑπακοῆς τὴν φιλίαν μὲτοὺς ἀγγέλους τὴν ἀθάνατον δό-ξαν τὴν συναναστροφὴν μὲ τὸνΧριστόν τὴν παραδείσιαν χαράντὴν ἐπουράνιον ζωήν Αὐτὴν τὴνστολὴν τοῦ ἔβγαλαν Καὶ τοῦ ἐπρο-ξένησαν πληγάς δηλαδὴ ἁμαρτίαςπορνείας μοιχείας εἰδωλολατρίαςμαγείας φόνους φθόνους φιλονι-κίας θυμὸν καὶ ὅλην τὴν ὑπόλοιπονσειρὰν τῶν κακῶν (Γαλ 5 20) Αὐτὰτὰ ἔργα πληγώνουν τὸν ἄνθρωποναὐτὰ προξενοῦν τὴν δυσωδίαν καὶτὴν φθοράν Καὶ ὅτι εἶναι ἀκριβῶςαὐτό μάθε ἀπὸ τὸν Δαβίδ πώς ἀπει-κονίζων τὰς πληγὰς τοῦ Ἀδὰμ εἰςτὸν ἑαυτόν του τὰς ἀποκαλεῖ μώ-λωπας καὶ λέγει laquoΠροσώζεσαν καὶἐσάπησαν οἱ μώλωπές μου ἀπὸ προ-σ ώπου τῆς ἀφροσύνης μουraquo (Ψαλμ37 6) Δηλαδὴ τὰ ἐκ τῶν ἁ μαρτιῶνμου τραύματα ἐβρώμησαν καὶ ἐσά-πησαν ἕνεκα τῆς ἀφροσύνης τὴνὁποίαν ἔδειξα ἁμαρτήσας καὶἀνθρωπίνως δὲν ὑπάρχει ἐλπὶς νὰἰατρευθοῦν Κάθε ἁμαρτία προκαλεῖμώλωπα καὶ τραῦμα Ἐτραυματίσθηλοιπὸν ἀπὸ τὴν παρακοήν ἐκτυπή-θη ἀπὸ τὰς ἀνομίας ὅπως λέγει ὁΠροφήτης laquoἘπλήγην ὡσεὶ χόρτοςκαὶ ἐξηράνθη ἡ καρδία μου ὅτι ἐπε-λαθόμην τοῦ φαγεῖν τὸν ἄρτονμουraquo (Ψαλμ 101 5) Ἐ κτυπήθην καὶἐπληγώθην σὰν τὸν χόρτον ἐπὶ τοῦὁποίου ἔπεσε καυστικωτάτη ἡἡλιακὴ ἀκτίς καὶ ἐξηράνθη σὰνἐκεῖνον ἐξαντληθεῖσα πλήρως ἡκαρδία μου διότι ἀπὸ τῆς πολλῆςθλίψεως κατελήφθην ἀπὸ τόσηνἀνορεξίαν ὥστε ἐλησμόνησα νὰφάγω τὸν ἄρτον μου νὰ διαφυλάξωδηλαδὴ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ Τὸνἄφησαν δὲ μισοπεθαμένον ὄχι διό-τι δὲν ἠθέλησαν νὰ τὸν σκοτώσουνἀλλὰ δὲν ἐπέτρεψε ὁ Θεός laquoΟὐβούλομαι γάρ λέγει τὸν θάνατοντοῦ ἁμαρτωλοῦ ὡς τὴν μετάνοιανraquo(Ἰεζεκιὴλ 33 11) Καὶ ποῦ τὸν ἀφή-νουν Εἰς τὸν δρόμον δηλαδὴ εἰςτὴν ζωὴν αὐτήν Δρόμος λέγεταιαὐτὴ ἡ ζωή ἐπειδὴ ὅλοι οἱ ἄνθρωποιπερνοῦν ἀπὸ αὐτήν Καὶ ὅταν ἔφθα-σε εἰς τὸν δρόμον ὁ ἱερεὺς καὶ τὸνεἶδε τὸν προσπέρασε Ἱερέα ὀνομά-ζει τὸν μακάριον Μωυσέα καὶ τὸνἈαρών Εἰς αὐτὸ μαρτυρεῖ καὶ ὁ Δα-βίδ ὅταν λέγη laquoΜωυσῆς καὶ Ἀαρὼνἐν τοῖς ἱερεῦσιν αὐτοῦ καὶ Σαμουὴλἐν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομααὐτοῦraquo (Ψαλμ 98 6) Ὁ Μωυσῆς καὶἈαρών οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ ἄνδρες ἦσανμεταξὺ τῶν ἱερέων του καὶ ὁμοίωςὁ Ἅγιος Σαμουὴλ ἦτο μεταξὺ ἐκεί-νων ποὺ ἐπεκαλοῦντο τὸ ὄνομάτου Εἶναι αὐτὸς λοιπὸν ὁ ἀξιοθαύ-μαστος Μωυσῆς ποὺ ἐδοξάσθηποὺ μὲ τὴν δεκαπλῆ μάστιγά του

ἐκτύπησε τοὺς Αἰγυπτίους αὐτὸςποὺ ἔσχισε καὶ ἀπεξήρανε τὴνἘρυθρὰν Θάλασσαν καὶ ἐπέρασε δι᾽αὐτῆς τὸν λαόν αὐτὸς ποὺ ἐγλύκα-νε τὸ ὕδωρ εἰς τὸ Μαρρὰ καὶ ποὺὡμίλησε μὲ τὸν Θεὸν πίσω ἀπὸ τὸσύννεφονmiddot αὐτὸς ποὺ ἔκαμε πολλὰἀξιοθαύμασταmiddot αὐτὸς βαδίζων τὸνδρόμον τῆς ζωῆς καὶ ἀφοῦ εἶδε τὸνἄνθρωπον πληγωμένον εἰς τὴν γῆντὸν προσπέρασε χωρὶς νὰ τὸν ση-κώση Ὁμοίως καὶ ὁ Λευΐτης ἡ τά-ξις τῶν Προφητῶν Διατὶ αὐτοί ποὺἦλθαν κατόπιν ἀπὸ τὸν Μωυσέαἀφοῦ ἐβάδισαν τὸν ἴδιον δρόμονκαὶ συνήντησαν πληγωμένον τὸν

ἄνθρωπον δὲν τὸν ἐσήκωσαν Οὔτεὁ Μωυσῆς μὲ τὰ θαύματά του οὔτεοἱ Προφῆται μὲ τὰ σημεῖα τους κα-νεὶς δὲν τὸν ἐλύτρωσε ἀπὸ τὸν θά-νατον κανεὶς δὲν ἔκλεισε τὸ τραῦ -μα τῆς ἁμαρτίας Διατὶ οἱ ἴδιοι ἦσαντῆς ἁμαρτίας δεσμῶται Μολονότιμὲ τὴν σεμνὴν ζωήν τους ἔγιναν φί-λοι τοῦ Θεοῦ ἐπειδὴ ὅμως ἦσανὁμόσαρκοι μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ προήρ-χοντο ἀπὸ τὴν νεκρὰν ρίζαν δὲνἠμποροῦσαν κλάδοι αὐ τοί νὰ ἀπο-σπάσουν τὴν ρίζαν τῆς ἁμαρτίας

Κάποιος ὅμως Σαμαρείτης λέ-γει μὲ ἔργα ὄχι τυχαῖα προαίρεσινεὔσπλαγχνον φίλος τῶν ὁμοδού-λων του ὅταν ἦλθε εἰς τὸ μέροςαὐτὸ καὶ τὸν εἶδε πληγωμένον τὸν

ἐλυπήθη τοῦ ἔβαλε λάδι καὶ κρασὶκαὶ ἔδεσε τὰς πληγάς του τὰςἁμαρτίας του Τὸ πρόσωπον καὶ τὴνμορφὴν τοῦ Σαμαρείτου λαμβάνειὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός

Ἀλλὰ θὰ εἰπῆ κάποιος ἀπὸ τοὺςἀκροατάς Διατὶ ἀποκαλεῖς τὸν Κύ-ριον Σαμαρείτην Ναί Σαμαρείτηντὸν λέγω ὄχι διὰ τὴν φύσιν τῆς θε-ότητός Του ἀλλὰ διὰ τὸν σπλαγ-χνικόν του τρόπον Ὁ Σαμαρείτηςμὲ τὴν φύσιν τοῦ σώματός του ἦτοὅμοιος μὲ τοὺς ἄλλους κατὰ τὴνσπλαγχνικήν του ὅμως προαίρεσινδὲν ἦτο ὅμοιοςmiddot ἐφάνη ἀνώτερόςτων Ἔτσι καὶ ὁ Κύριος Παρουσιά-σθη σὰν ἄνθρωπος μὲ τὴν σωματι-κήν του μορφήν ὅμοιος μὲ τοὺςΠροφήτας καὶ τοὺς Πατριάρχαςκατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ποὺἔλαβε ἀπὸ τὴν Μαρίαν Μὲ τὴν δύ-ναμιν ὅμως τῆς θεότητός Του ἐ -στάθη ἀπὸ ὅλους ἀνώτερος Ἴσοςμ᾽ αὐτοὺς εἰς τὸ ἀνθρώπινον σχῆ -μα ὄχι ὅμως ἴσος εἰς τὴν ὑπερκό-σμιον δόξαν Ἐκεῖνοι ἀπὸ ἀδιαφο-ρίαν καὶ σκληρότητα προσπέρασανἀσπλάγχνως τὸν πληγωμένον ὉΣα μαρείτης ὅμως ἐφάνη πλέονεὔσπλαγχνος καὶ εὐσεβὴς καὶ ἐλε-ήμων Ἔτσι καὶ ὁ Χριστός Οἱ Πα-τριάρχαι καὶ οἱ Προφῆται (ἀδιαφό-ρησαν) διὰ τὸν ἄνθρωπον ποὺ ἐξέ-πεσε λόγῳ τῆς παρακοῆς Ἐκεῖνοςμόνον ἐφάνη εὔσπλαγχνος καὶ ἐλε-ήμων κατὰ τὸν λόγον τοῦ Προφή-του laquoοἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύ-ριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεοςraquo(Ψαλμ 102 8) καὶ πάλιν laquoὍτι σὺΚύριε εὔσπλαγχνοςraquo Καὶ ὅπως ὁΣαμαρείτης δὲν ἦτο ἀπὸ τὸ ἔθνοςτῶν Ἰουδαίων ἀλλὰ προήρχετοἀπὸ ἄλλην χώραν ἔτσι καὶ ὁ Χρι -στὸς δὲν ἦτο ἀπὸ τὴν γῆν ἀλλὰ ἀ -πὸ τὸν οὐρανόν Ἦλθε εἰς τὴν γῆνmiddotlaquoΘεὸς ὤν ἄνθρωπος γέγονε δι᾽ἡμᾶςmiddot Δεσπότης ὢν τὴν τοῦ δού-λου μορφὴν ἐνεδύσατοraquo Ἦτο Θε -ὸς καὶ ἔγινε ἄνθρωπος πρὸς χάρινμας Ἦτο Κύριος καὶ ἐντύθη τὴνμορφὴν τοῦ δούλου Μᾶς εὐσπλαγ-χνίσθη ἀπὸ τὸν οὐρανὸν κατέβηεἰς τὴν γῆν εἶδε τὸν ἄνθρωπον ριγ-μένον ληστευμένον πληγωμένονἀπὸ τὰς πορνείας εἰδωλολατρίαςμοιχείας φόνουςmiddot εἶδε καὶ εὐσπλα γ - χνίσθη τὸ πλάσμα του καὶ τοῦ ἔβαλεκρασὶ καὶ λάδι ἀφοῦ δηλαδὴ ἀνέ-μειξε τὰ δύο ἔκαμε ἀλοιφὴ καὶ τὰἔβαλε εἰς τὸν ἄνθρωπον Τί σημαί-νει ἆραγε ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶλάδι Ἀφοῦ συνεδύασε τὴν θείανφύσιν μὲ τὴν ἀνθρωπίνην ἀφοῦσυνταίριασε τὴν εὐσπλαγχνίαν μὲτὴν σωτηρίαν ἔσωσε τὸν ἄνθρω-πον Ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶ λάδιἀφοῦ ἕνωσε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὸαἷμα του ἔδωσε εἰς τὸν ἄνθρωπονζωήν Διότι μόλις ἔσταξε τὸ αἷματοῦ Κυρίου μας ἀπὸ τὴν πλευράντου ἐξεπλύθησαν ἀπὸ τὸ χειρό-γραφον αἱ ἁμαρτίαι μας

Τί σημαίνει τώραmiddot ἔδεσε τὰς πλη-γάς του Τοῦτοmiddot ἔδεσε τὸν διάβολονκαὶ ἐλευθέρωσε τὸν ἄνθρωπονἜδεσε τὸ σκάφος καὶ ἐζωοποίησετοὺς ναυαγούς ἐδέσμευσε καὶ ὑπέ-ταξε τὰς δυνάμεις τοῦ πονηροῦ Καὶἐλευθέρωσε τὸν ἄν θρωπον

Ἂν θέλης νὰ τὸ νοήσης καὶ δια-φορετικὰ ἄκου Ἀφοῦ ἀνέμειξε λά-δι καὶ οἶνο Σὰν λάδι προσκομίζειτὸν παρακλητικόν παρηγορητικὸνλόγον καὶ προσθέτει σὰν στυπτικὸκρασὶ τὴν διδασκαλίαν ποὺ συγ-κεντρώνει τὴν σκορπισμένην σκέ-ψιν κατὰ τὸν λόγον τοῦ ἈποστόλουΠαύλου laquoἜλεγξον ἐπιτίμησον πα-ρακάλεσονraquo (Β´ Τιμ 4 2)

Καὶ τὸν ἀνέβασε εἰς τὸ ἴδιον τουζῶον ἔλαβε δηλαδὴ ὁ Χριστὸς τὴν

σάρκα ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους τῆςθεότητός του καὶ τὴν ἀνέβασε ἀπὸτὴν γῆν εἰς τὸν οὐρανόν εἰς τὸ με-γάλο καὶ θαυμαστὸν καὶ ἁπλόχω-ρον πανδοχεῖον εἰς αὐτὴν τὴν Ἐκ -κλησίαν

Τὴν Χρυσοστομικὴν αὐτὴν ἑρμη-νείαν τῆς παραβολῆς τοῦ ΚαλοῦΣαμαρείτου ἀκολουθεῖ καὶ ἡ ὑμνο-γραφία τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰδοὺδύο σχετικὰ τροπάρια εἰς τῆς Πα-ρακλητικῆς

Ἦχος βαρὺςὩς ὁ περιπεσὼν εἰς τοὺς ληστάς

καὶ τετραυματισμένος οὕτω κἀγὼ

περιέπεσα ἐξ ἐμῶν ἁμαρτιῶν καὶτετραυματισμένη ὑπάρχει μου ἡψυχήmiddot πρὸς τίνα καταφύγω ὁ ὑπεύ-θυνος ἐγώ εἰμὴ πρὸς σὲ τὸνεὔσπλαγχνον τῶν ψυχῶν τὸν ἰα -τρόν Ἐπίχεε ἐπ᾽ ἐμὲ ὁ Θεός τὸ μέ-γα σου ἔλεος

Ἦχος πλ δ´Τοῖς τῶν ἐμῶν λογισμῶν λη-

σταῖς περιπεσών ἐσυλήθην ὁ τά-λας τὸν νοῦν καὶ δεινῶς πληγω-θείς ὅλην μου τὴν ψυχὴν τετραυ-μάτισμαι καὶ ἔνθεν κεῖμαι γυμνὸςἀρετῶν ἐν τῇ τοῦ βίου ὁδῷ Ἱε -ρεὺς δὲ ἰδών με τῷ μώλωπι ὀδυνώ-μενον διὰ τὸ ἀνίατον παρορῶν οὐκ

ἐπιβλέπει Λευΐτης δὲ πάλιν μὴ φέ-ρων τὴν ψυχοφθόρον ἀλγηδόνακαὶ αὐτὸς κατιδὼν ἀντιπαρῆλθεμοι Σὺ δὲ ὁ εὐδοκήσας οὐκ ἐκ Σα-μαρείας ἀλλ᾽ ἐκ Μαρίας σαρκωθῆ -ναι Χριστὲ ὁ Θεός τῇ φιλανθρωπίᾳΣου παράσχου μοι τὴν ἴασιν ἐπιχέ-ων ἐπ᾽ ἐμέ τὸ μέγα Σου ἔλεος

ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥΕ´ ΕΒΔΟΜΑΣἮχος πλ β´

Λησταῖς λογισμοῖς περιπεσὼν ὁἈδάμ ἐκλάπη τὸν νοῦν τραυματι-σθεὶς τὴν ψυχήν καὶ ἔκειτο γυμνὸςἀντιλήψεωςmiddot οὔτε ἱερεὺς ὁ πρὸ τοῦνόμου προσέσχεν αὐτῷmiddot οὔτε Λευΐ-της μετὰ νόμον ἐπεῖδεν αὐτόνmiddotεἰμὴ σὺ ὁ παραγενόμενος Θεόςοὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ ἐκ τῆς Θεο-τόκου Κύριε δόξα σοι

Ἦχος πλ δ´Τῷ τοῖς λησταῖς περιπεσόντι

ὡμοιώθην ἐγώ Δέσποτα τῶν ἁπάν-των τοῖς πταίσμασί μου περιπεσώνκαὶ ὑπ᾽ αὐτῶν ἀνηλεῶς κατετρώ-θηνmiddot ἀλλὰ μὴ ἐγκαταλίπης με ἀνιά-τρευτον ὁ οὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ἐκ τῆς ἀχράντου Παρθένου παρα-γενόμενοςmiddot Ἰησοῦ τὸ σωτήριονὄνομα ἐλέησόν με

Ἦχος δ´Ἀποσφαλέντες ἐκ παραβάσεως

τῆς πρώην ἐν Παραδείσῳ τρυφῆςκαὶ ἀπολαύσεως κατήχθημεν εἰςἀτιμοτάτην ζωήνmiddot τῶν ἀρετῶν γὰρτὴν πρέπουσαν ἐπαινετὴν διαγω-γήν ἐκδυθέντες τοῖς πταίσμασινὡς λησταῖς περιεπέσομενmiddot ἡμιθα-νεῖς δὲ τυγχάνομεν ἐξαμαρτήσαν-τες τῶν σωτηρίων σου διδαγμά-των Ἀλλὰ σὲ ἱκετεύομεν τὸν ἐκΜαρίας ἐπιφανέντα καὶ ἀπαθῶςπάθεσι προσομιλήσαντα Δεσπό-την Κατάδησον ἡμῶν τοὺς ἐκ τῆςἁμαρτίας ἐπιγενομένους μώλωπαςκαὶ τὸν ἀνείκαστόν σου οἶκτον ἐπί-χεον ἡμῖν τὴν σὴν θεραπευτικὴνἐπιμέλειαν ὡς φιλάνθρωπος

Ἦχος βαρὺςΤὴν τετραυματισμένην μου ψυ-

χήν καὶ τεταπεινωμένην ἐπίσκε-ψαι Κύριε ἰατρὲ τῶν νοσούντωνκαὶ τῶν ἀπηλπισμένων λιμὴν ἀχεί-μαστεmiddot σὺ γὰρ εἶ ὁ ἐλθὼν Λυτρω -τὴς τοῦ Κόσμου ἐγεῖραι ἐκ φθο -ρᾶς τὸν παραπεσόντα καμὲ προσ -πίπτοντα ἀνάστησον διὰ τὸ μέγασου ἔλεος

Ἦχος πλ α´Ἐξοστρακισθεὶς τῆς εὐθείας

ὁδοῦ σου ὑπὸ παθῶν ὁ δύστηνοςκατεκρημνίσθην εἰς βάραθρονΛευΐτης δὲ σὺν Ἱερεῖ ἀθροισθέν-τες ἀπηξίωσαν Σὺ δὲ Χριστέ μεἠλέησας καὶ τῷ ὅπλῳ τῷ τοῦ Σταυ-ροῦ τῆς ἁμαρτίας τὸ ἔγγραφονδιαρρήξας τῇ ἀπαθείᾳ ἐλάμπρυ-νας καὶ τῷ Πατρὶ σύνεδρόν με πε-ποίηκαςmiddot ὅθεν κραυγάζω Ἀκατάλη-πτε Κύριε δόξα Σοι

Ἦχος πλ δ´Ἐξ Ἱερουσαλὴμ κατέβην ἀπολι-

σθήσας τῶν ἐν αὐτῇ τοῖς ἔθνεσινγραφέντων ἐνταλμάτων Σουmiddot εἰςἹεριχὼ δὲ πορευόμενος τῇ πρὸςμιμήσει ὁρμῇ τῶν ἐν αὐτῇ πάλαιδιὰ κακίαν ὑπὸ σοῦ πρὸς φόνονἐκδοθέντων τῷ λαῷ σου διὰ τῆςπαρακοῆς ψυχοφθόροις ἐνέτυχονπάθεσιν ὡς λησταῖςmiddot ὑφ᾽ ὧν πλη-

γέντα καὶ παραβραχὺ θανατωθέν-τα ὁ τοῖς ἥλοις καὶ τῇ λόγχῃ τὸσῶμα τραυματισθεὶς ἑκουσίως διὰἁμαρτίας ἀνθρώπων καὶ τὴνκοινὴν τελέσας διὰ Σταυροῦ σωτη-ρίαν ἐν Ἱερουσαλήμ ἴασαί με Κύ-ριε καὶ σῶσον με

Ἦχος πλ δ´Ταῖς ληστρικαῖς ἐφόδοις περιπε-

σοῦσα ψυχή μου δεινῶς τετραυ-μάτισμαι ἐξ οἰκείων πταισμάτωνπαραδοθεῖσα ἀνοήτοις ἐχθροῖςmiddotἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα καιρόν ἐν κατανύ-ξει βόησον Ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνζωὴ ἀπεγνωσμένων Σωτὴρ ἀνά-στησον καὶ σῶσον με

Πανδοχέως δὲ τύπον ἐπέχει λέ-

γει ὁ ἱερὸς Θεοφύλακτος πᾶς Ἀπό-στολος καὶ Διδάσκαλος καὶ Ἀρχιε-ρεὺς εἰς τοὺς ὁποίους ἔδωκεν ὁ Κύ-ριος δύο δηνάρια τὴν Παλαιὰν καὶΚαινὴν Διαθήκην λέγων περιποι-ήσου τοῦτον τὸν ἄνθρωπον καὶ ἂνἐξοδεύσης κάτι ἀκόμη ἐγὼ θὰ ἐπι-στρέψω καὶ θὰ σοῦ τὸ δώσωlaquoἘννοεῖ τοῦτοraquo ἑρμηνεύει ὁ Ἱε ρὸςΧρυσόστομος Φρόντισε διὰ τὸν λα-όν ποὺ προέρχεται μάλιστα ἀπὸ τὰἔθνη καὶ τὸν ἐμπιστεύθην εἰς σὲμέσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν Ἐπειδὴεἶναι ἄρρωστοι οἱ ἄνθρωποι τραυ-ματισμένοι ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας θερά-πευσέ τους θέτων ἐπάνω σὰνἔμπλαστρον τοὺς προφητικοὺς λό-γους καὶ τὰ εὐαγγελικὰ διδάγματαἀποκαθιστῶν τὴν ὑγείαν τους μὲτὰς νουθεσίας καὶ τὰς παρακλήσειςτῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Και νῆς Διαθή-κης καὶ πείθων αὐτοὺς νὰ στέκων-ται μακρὰν τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰἀφήσουν τὴν πλάνην τοῦ διαβόλουἘὰν ὅμως καὶ ἔτσι μείνουν ἀδιόρ-θωτοι πεῖσε αὐτοὺς μὲ τοὺς αὐστη-ροὺς λόγους σου Γίνε τὸ πρότυπονκαὶ τὸ παράδειγμά τους μὲ τοὺς λό-γους μὲ τὰ ἔργα σου τὴν συμπερι-φοράν τὴν πίστιν τὴν ἀγάπην τὴνσεμνότητα διὰ νὰ ἀκολουθήσουντὰ ἴχνη σου καὶ νὰ μιμηθοῦν τὴνἐνάρετον ζωήν σου Καὶ ἂν κάμηςτοῦτο ἂν ἀπὸ λόγου σου κάμνηςκάποιαν προσθήκην λόγων ἢ ἔργωνἂν δαπανήσης κάτι ἀκόμη θὰ σοῦτὰ δώσω εἰς τὴν ἐπιστροφήν δη-λαδὴ εἰς τὴν Δευτέραν Παρουσίανμου θὰ σοῦ ἀνταποδώσω μισθὸνἄξιον τῶν κόπων σου Διὰ τοῦτο καὶὁ Ἀπόστολος Παῦλος μὲ τὸ θάρροςτῶν ὑποσχέσεων αὐτῶν λέγειlaquoἘγὼ ἥδιστα ὑπὲρ Χριστοῦ δαπανή-σω καὶ ἐκδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶνψυχῶν ὑμῶνraquo (Β´ Κορ ιβ´ 15) Ἐγὼδέ σὰν πατέρας σας ποὺ εἶμαι μὲὅλην μου τὴν εὐχαρίστησιν θὰ δα-πανήσω διὰ σᾶς χρήματα ἀλλὰ καὶθὰ δαπανηθῶ ὁλόκληρος διὰ τὴνσωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας ἐννοῶντὴν διδασκαλίαν του πρὸς τοὺςεἰδωλολάτρας καὶ τὴν διακονίαντοῦ λόγου Διατὶ αὐτὸς εἶναι λέγειὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος ποὺ οἰκοδο-μεῖ καὶ στηρίζει τὰς Ἐκκλησίας τοῦΘεοῦ καὶ μὲ τὰς πνευματικὰς ὑπο-δείξεις του θεραπεύει ὅλους τοὺςἀνθρώπους καὶ διανέμων εἰς τὸνκαθένα τὸ ὠφέλιμον ὁδηγεῖ τὰςψυχὰς εἰς τὴν αἰώνιον ζωήν laquoΤοῖςπᾶσι γάρ λέγει γέγονα τὰ πάνταἵνα τοὺς πάντας σώσωraquo Αὐτὸς εἶναιτῆς Ἐκκλησίας ὁ καλὸς πανδοχεύςὅλους τοὺς δέχεται καὶ ὅλους τοὺςφροντίζειmiddot δὲν ἀπομακρύνει τὸνπόρνον δὲν ἀπεχθάνεται τὸν εἰδω-λολάτρην κανένα ἄλλον ἀσεβῆ καὶἀκάθαρτον δὲν ἀποδιώκει τοὺς δέ-χεται ὅλους Σὰν ἰατρὸς πλένει τὰςπληγάς τὰς καθαρίζει καὶ τὰς σφογ-γίζει μὲ λουτρὸν ἀναγεννήσεωςΠροσφέρει τοὺς στυπτικοὺς λό-γους ὅπως τὸ κρασί διὰ νὰ μὴ πα-ρασυρώμεθα ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τῆςἀγνοίας μας ἢ τὰς κακίας μας Καὶπάλιν μᾶς θεραπεύει μὲ παράκλησινσὰν μὲ λάδι ἀλείφων τὰς ψυχάςμας Μᾶς λέγει ὁ Ἀπ Παῦλοςbull laquoΠα-ρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς ἀδελφοί διὰτῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ πα-ραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίανζῶσαν ἁγίαν εὐάρεστον τὴν λο-γικὴν λατρείαν ὑμῶνraquo (Ρώμ 12 1)Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν ἀδελφοὶ καὶσᾶς ἐξορκίζω ἐν ὀνόματι τῆς στορ -γῆς καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας ποὺ δει-κνύει εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς νὰ καταστή-σετε καὶ νὰ παρουσιάσετε σὰν ἄλ -λοι ἱερεῖς μὲ θυσιαστήριον τὸν ἑαυ-τόν σας τὰ σώματά σας θυσίανζωντανήν ἁγίαν εὐάρεστον εἰς τὸνΘεόν ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἔτσι τὴνπράγματι ὀρθὴν καὶ πνευματικὴνλατρείαν ἀξίαν τοῦ λογικοῦ σας Ὅ -σοι λοιπὸν εἴμεθα μαθηταὶ τοῦ ἈπΠαύλου ἂς φυλάξωμεν τὰς ἐν -τολὰς τοῦ Χριστοῦmiddot διὰ νὰ μὴ ἐκ πέ-σωμεν τῆς ἐπουρανίου Ἱερουσα-λήμ τὴν πόλιν τοῦ ἀληθινοῦ Θε οῦΚαὶ εἴθε μὲ θεραπευμένα τὰ τραύ-ματα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματόςμας ὑγιεῖς καὶ τέλειοι εἰς τὴν πίστιννὰ παρουσιασθοῦμε ἐνώ πιον τοῦΧριστοῦ σῶοι καὶ θαρραλέοι χωρὶςνὰ μειονεκτοῦμε εἰς κανένα ἀγαθὸνἔργον καὶ νὰ ἀπολαύσωμεν τὴνἀγαθὴν ὑπόσχεσιν εἰς τοὺς οὐρα-νοὺς μὲ τὴν χάριν καὶ φιλανθρωπίαντοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Μαζὶ μὲ Ἐκεῖνον εἰς τὸν Πατέρακαὶ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ἂς εἶναι ἡδόξα τώρα καὶ πάντοτε καὶ εἰς τοὺςαἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν

ἘπίλογοςΔὲν πρέπει νὰ λησμονῶμεν εὐ -

σε βεῖς χριστιανοί ὅτι ὁ Χριστὸς ἦλ -θεν εἰς τὸν κόσμον ὡς Μεσσίας ὡςμεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώ-πωνmiddot τὴν μεσιτείαν δὲ αὐτὴν πρα-γματοποιεῖ ὁ Χριστὸς ὡς ὁ laquoπλησί -ονraquo τοῦ ἀνθρώπου προσφερόμε-νος ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ προσκαλῶναὐτὸν νὰ ἀπαρνηθῆ καὶ νὰ θυσιάσητὴν ἀτομικότητά του διὰ νὰ εἰσέλ-θη εἰς τὴν κοινωνίαν τῶν τέκνωντοῦ Θεοῦ καὶ νὰ εὕρη τὴν ἀληθῆπροσωπικότητά του

Ἡ ἔλευσις τοῦ Χριστοῦ ὡς πλη-σίον καὶ ἡ ὑπ᾽ αὐτοῦ οἰκείωσις τῆςἀνθρωπίνης φύσεως προσκαλοῦντοὺς πιστοὺς νὰ προσεγγίσουν τοὺςσυνανθρώπους των μετὰ τῆς αὐτῆς

ἀγάπης μὲ τὴν ὁποία θὰ προσήγγι-ζον αὐτὸν τὸν Μεσσίαν Χριστόν

laquoἀμὴν λέγω ὑμῖν ἐφ ὅσον ἐποι-ήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶνμου τῶν ἐλαχίστων ἐμοὶ ἐποιήσα-τεhellip ἐφ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶτούτων τῶν ἐλαχίστων οὐδὲ ἐμοὶἐποιήσατεraquo (Ματθ 25 40ndash45)

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγοςὁμιλῶν περὶ τῶν πτωχῶν καὶ θε-ωρῶν εἰς τὸ πρόσ ωπον αὐτῶν τὸνἴδιον τὸν Χριστὸν λέγει τὰ ἑξῆςlaquoἝως ἐστὶ καιρός Χριστὸν ἐπισκε-ψώμεθα Χριστὸν θεραπεύσωμενΧριστὸν θρέψωμεν Χριστὸν ἐνδύ-σωμεν Χριστὸν συναγάγωμεν Χρι -στὸν τιμήσωμενhellipraquo (Περὶ φιλοπτω-χείας PG 35 909) Ὁ δὲ ἀββᾶς Ἀ -πολλὼς ἀναφερόμενος εἰς τὸν τρ ό -πον ὑποδοχῆς τῶν μοναχῶν παρα-τηρεῖ laquoὅτι δεῖ ἐρχομένους τοὺςἀδελφοὺς προσκυνεῖνmiddot οὐ γὰρ αὐ -τούς ἀλλὰ τὸν Θεὸν προσκυνοῦ -μενmiddot εἶδες γάρ φησί τὸν ἀδελφόνσου εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σουraquoἈποφθέγματα Ἁγίων Γερόντων(PG 65 136 καὶ Πρβλ Γεν 18 2)

(Ὁποία ἀντίθεσις μὲ τὸ τοῦ ἀθέ-ου Σάρτρ laquoὁ πλησίον ἡ κόλασιςraquo)

Ἡ πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη πρέ-πει πάντοτε νὰ ἔχη συγκεκριμένονπρόσωπον Πλησίον διὰ τὸν Χρι-στιανὸν εἶναι ὁ συγκεκριμένοςἄνθρωπος καὶ ὄχι ἡ ἀφηρημένηἔννοια τοῦ ἀνθρώπου ἢ τῆς ἀνθρω-πότητος Ἡ δὲ ἀγάπη πρὸς τὸν Θε-όν ὡς ἀγάπη πρὸς τὸ ἀρχέτυπονκαθιστᾶ πραγματικὴν καὶ τὴν ἀγά-πην πρὸς τὴν εἰκόνα του τὸν ἄν -θρωπον Ὅπως γράφει κάποιος laquoἐνὀνόματι τοῦ μεγαλείου τοῦ ὑπερ -ανθρώπου ἐν ὀνόματι τῆς εὐτυχί -ας τῆς ἀνθρωπότητος τοῦ ἀπωτέ-ρου μέλλοντος ἐν ὀνόματι τῆςπαγκοσμίου ὑλιστικῆς καὶ ἀθέουἐπαναστάσεως ἐν ὀνόματι τῆς ἀ -πε ριορίστου ἐλευθερίας τοῦ ἑνὸςἢ τῆς ἀπεριορίστου ἰσότητος πάν-των γίνεται ἐπιτρεπτὸν νὰ βασανί-ζεται ἢ νὰ φονεύεται ὁ ἄνθρωπος ἢἡ ἀνθρωπίνη ὁμάς νὰ μεταβάλλε-ται κάθε ὕπαρξις εἰς ἁπλοῦν μέσονπρὸς ἐξυπηρέτησιν μεγάλου laquoἰδε-ώδουςraquo ἢ ὑψηλοῦ σκοποῦ Τὰ πάν-τα γίνονται ἐπιτρεπτὰ ἐν ὀνόματιτῆς ἀπεριορίστου ἐλευθερίας τοῦὑπερανθρώπου (ἄκρατος ἀτομο-κρατία) ἢ ἐν ὀνόματι τῆς ἀπεριορί-στου ἰσότητος τῆς ἀνθρωπότητος(ἄκρατος κολλεκτιβισμός)raquo Ἀγα -πῶν ὁ πιστὸς τὸν συνάνθρωπόν τουἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ δὲν προ-βαίνει εἰς διακρίσεις ἀλλ᾽ ἀγαπᾶἀδιακρίτως Ὁ ἀββᾶς Ἰσαὰκ ὁ Σύ-ρος γράφει Σημεῖον τῆς καθαρό-τητος τῆς καρδίας εἶναι laquoὅταν πάν-τας ἀνθρώπους καλοὺς θεωρῆ καὶοὐ φαίνηταί τις αὐτῷ ἀκάθαρτοςκαὶ βέβηλοςraquo (Λόγος 85 σελ 341)

Ἡ ἀναγνώρισις τῆς ἐλευθερίαςκαὶ τῆς ἰσότητος τῶν ἀνθρώπων ἔ -χει πραγματικὸν νόημα καὶ περιεχό-μενον μόνον ἐν Χριστῷ Βεβαίωςκαὶ οἱ μὴ ἐξαρτῶντες τὴν ζωήν τωνἐκ τοῦ Χριστοῦ ὁμιλοῦν σήμερονκατʼ ἐπίδρασιν τῆς μακρᾶς χριστια-νικῆς παραδόσεως περὶ ἐλευθερίαςἰσότητος καὶ ἀδελφοσύνης τῶνἀνθρώπων Ὅλα αὐτὰ ὅμως προ-βαλ λόμενα ἄνευ τοῦ θεμελίου τῆςπίστεως εἰς τὸν Χριστὸν παραμέ-νουν μετέωρα Τὸ πρῶτον ἄρ θροντῆς Γαλλικῆς διακηρύξεως τῶν δι-καιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦπολίτου λέγει ὅτι laquoοἱ ἄν θρωποιγεννῶνται καὶ παραμένουν ἐλεύθε-ροι καὶ ἴσοι κατὰ τὰ δικαιώματαraquo

Τὰ αὐτὰ περίπου ἐπαναλαμβά-νονται εἰς τὸ πρῶτον ἄρθρον τῆςΔιακηρύξεως τῶν δικαιωμάτων τοῦἀνθρώπου τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἡνω-μένων Ἐθνῶν ὡς καὶ εἰς τὰ συν-θήματα τῶν διαφόρων κοινωνικῶνμεταρρυθμιστῶν Ἀλλὰ οἱ ἄνθρω-ποι δὲν γεννῶνται ἴσοι οὔτε ἐξ ἴσουἐλεύθεροι εἰς τὰ διάφορα σημεῖατῆς γῆς Πῶς λοιπὸν θὰ ἠδύναντονὰ παραμείνουν ἴσοι καὶ ἐλεύθεροιΜεταξὺ τῶν ἀνθρώπων διακρίνο-μεν σοφοὺς καὶ ἀγραμμάτους ὑγι -εῖς καὶ ἀσθενεῖς ρωμαλέους καὶἀδυνάτους εὐφυεῖς καὶ ἠλιθίουςἱκανοὺς καὶ ἀνικάνους πολίταςἀνεπτυγμένων καὶ πολίτας ὑπανα-πτύκτων χωρῶν πολίτας φιλελευ-θέρων καὶ πολίτας τυραννικῶν κα-θεστώτων κοκ Πῶς λοιπὸν εἶναιδυνατὸν θὰ θεωρηθοῦν οὗτοι ἴσοιἐπὶ τῇ βάσει ἐνδοκοσμικῶν κριτη-ρίων Μόνον ἐντός τοῦ Χριστιανι-σμοῦ ὅπου καταργεῖται οἱαδήποτεἀνθρωπίνη καύ χησις καὶ ἐκτιμᾶταιὁ ἄνθρωπος ἐκ τῆς ἀξίας τὴν ὁποί-αν λαμβάνει ἐκ Θεοῦ (Α´ Κόρ 1 29ndash30) εἶναι δυνατὴ ἡ τοιαύτη θεώρη-σις τοῦ ἀν θρώπου Ὁ χριστιανὸςὡς ἄνθρωπος καὶ ὡς μέλος τοῦ σώ-ματος τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐπιτρέπεταινὰ θεωρῆ τὸν ἑαυτόν του ξένονπρὸς τὰς ἐπιτυχίας ἢ τὰς ἀποτυ-χίας τὰς ἀρετὰς ἢ τὰς ἁμαρτίαςτῶν ἄλλων

Ἡ ἀγάπη τοῦ χριστιανοῦ δὲν ἀ -ναφέρεται μόνον πρὸς τοὺς πι-στούς ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἀπί-στους Κατὰ τὸν Ἱερὸν Χρυσόστο-μον ἐὰν οἱ χριστιανοὶ ἦσαν πράγ-ματι πιστοί δὲν θὰ ὑπῆρχαν ἄπιστοιεἰς τὸν κόσμον Οἱ χριστιανοὶ ἔ -χουν θείαν ἀποστο λὴν ἐντὸς τοῦκόσμου Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμενὅτι ἡ θέσις τῶν χρι στιανῶν ἐντὸςτοῦ κόσμου εἶναι ἀνάλογος πρὸςτὴν θέσιν τῶν ἱερέων ἐντὸς τῆςἘκκλησίας Ὅπως οἱ ἱερεῖς εἶναιὑπεύθυνοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ διὰτὴν σωτηρίαν τῶν πιστῶν οὕτω καὶοἱ πιστοί ὡς laquoβασίλειον ἱεράτευ-μαraquo (Α´ Πετρ 2 5 καὶ 9) εἶναι ὑπεύ-θυνοι ἔναντι τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν σω-τηρίαν τοῦ κόσμου Τὸ ἔργον τοῦΧρι στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θε οῦκαὶ ἀνθρώπων συνεχίζεται ἐντόςτῆς Ἐκκλησίας ἡ ὁποία εἶναι τὸσῶ μα Του Λησμονῶν ὁ πιστὸς τὴνφανέρωσιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ πρό-σωπον τοῦ ἀδελφοῦ του λησμονεῖκατ᾽ οὐσίαν τὴν φανέρωσιν τοῦ Χρι-στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θεοῦ καὶἀν θρώπων

Ὁμιλία εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΠΟΕ Κάνιγγος 10 (81176)

ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΛΟΥΚΑ (Κεφ Ι´ 25ndash37)

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΟΥ

(Ὁ Χριστιανὸς καὶ ὁ πλησίον)

Τοῦ μακαριστοῦ ἈρχιμανδρίτουΜάρκου Κ Μανώλη

Μόλις ἐκυκλοφορήθηΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

ΤΣΕΠΗΣ ΤΗΣ ΠΟΕτοῦ ἔτους 2013

Τό Ἡμερολόγιον τῆς laquoΠα-νελληνίου Ὀρ θοδόξου Ἑνώσε-ωςraquo τοῦ ἔτους 2013 μὲ θέμαlaquoἩ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Νέα ΤάξιςΠραγμάτωνraquo ἀποκαλύπτει τὶἐπιδιώκουν οἱ laquoὑποψήφιοι κο-σμοκράτορεςraquo μὲ τὴν παγ κο-σμιοποίησιν τὴν Νέαν Ἐ ποχήντὸν Οἰκουμενισμόν τοὺς δια-θρησκειακοὺς διαλόγους κλπκαὶ πῶς τοὺς ἀντιμετωπίζει ἡἘκκλησία μας

Ἡμερολόγιον ἔγχρωμον κα-λαίσθητον λίαν ἀπαραίτητονδιά κάθε Χριστιανόν

Τιμᾶται 1 εὐρώ

laquoἹστοριογραφία καὶ πηγὲς γιὰτὴν ἑρμηνεία τῆς Ἐπανάστασηςτοῦ 1821raquo ἦταν τὸ θέμα τοῦ Α΄ Διε-θνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου τὸ ὁποῖο ὀργάνωσε στὶς 12 καὶ 13Ὀκτωβρίου ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἡ ΕἰδικὴΣυνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ΠολιτιστικῆςΤαυτότητος καὶ ὁ Πρόεδρός τηςΜητροπολίτης Δημητριάδος κ Ἰ -γνάτιος ἔχουν ἀναλάβει τὴ διοργά-νωση δέκα συνεδρίων μέχρι τὸ2021 ὁπότε καὶ συμπληρώνονται200 χρόνια ἀπὸ τὴν ἘθνεγερσίαΚάθε χρόνο τὸ Συνέδριο θὰ ἔχειδιαφορετικὴ θεματολογία καὶ οἱεἰσηγήσεις θὰ ἐκδίδονται σὲ τόμοΜὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ Ἐκκλησία μαςθέλει νὰ δείξει τὸν σεβασμό τηςπρὸς τοὺς ἥρωες καὶ τοὺς μάρτυ-ρες ποὺ προετοίμασαν τὸν ξεση-κωμὸ καὶ νὰ προβάλει τὴν ἰδιαίτερησημασία ποὺ ἀποδίδει στὸν ἑορ-τασμὸ τῶν διακοσίων ἐτῶν Ἐπι-πλέον ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δί-νει τὸ βῆμα γιὰ νὰ ἀκουσθοῦν ψύ-χραιμες φωνὲς καὶ τεκμηριωμένεςἀπόψεις ὥστε νὰ ἀντικρουσθεῖ ἡἱστορικὴ παραπληροφόρηση ποὺἐπιχειρεῖται ἀπὸ ὁρισμένα σχολικὰβιβλία καὶ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές

Πάντως στὸ συγκεκριμένο συνέ-δριο μίλησαν ἐπιστήμονες ποὺ δὲνσυμφωνοῦσαν κατʼ ἀνάγκην 100μεταξύ τους Ἡ Ἐκκλησία δὲν φο -βᾶται τὴν ποικιλία τῶν ἀπόψεων καὶἐνθαρρύνει τὸν καλοπροαίρετοδιά λογο βάσει τῶν πηγῶν Ἀντιθέ-τως σὲ συνέδρια ἐκσυγχρονιστῶνκαὶ ἐθνο-αποδομητῶν ἱστορικῶνοὐδέποτε καλοῦνται νὰ μιλήσουνὅσοι τονίζουν τὸν ρόλο τῆς Ὀρθό-δοξης Ἐκκλησίας καὶ τὴ συμβολὴτῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσηςστὴ διαχρονικὴ συνέχεια τοῦ Ἔ -θνους Αὐτοὶ ποὺ προβάλλονταισὰν οἱ laquoπροοδευτικοίraquo τοῦ τόπουμας ἀποδεικνύονται μερικὲς φορὲςοἱ μεγαλύτεροι ἐχθροί τοῦ δημο-κρατικοῦ διαλόγου

Ἀπὸ ὅσα ἐλέχθησαν κατὰ τὸ διή-μερο στὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆς ἹΜονῆς Πεντέλης θεωρῶ πιὸ σημαν-τικὸ τὸ πόρισμα πολλῶν εἰσηγητῶνὅτι κακῶς θεωρεῖται ἡ Ἑλ ληνικὴἘπανάσταση ὡς πνευματικὸ τέκνοτοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Διαφωτισμοῦ καὶτῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως Ἡ κα-θηγήτρια Μαρία Μαντουβάλου κα-τέδειξε μὲ πολλὰ κείμενα τοῦ 18ουαἰῶνος ὅτι ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάστασηεἶχε πάμπολλες σκοτεινὲς πτυχές

ὅπως τρομοκρατία βασανιστήριαφόνους ἀθώων ἄρνηση τοῦ Χριστι -ανισμοῦ κἄ ὥ στε δὲν θὰ μποροῦσενὰ ἐμπνεύσει τοὺς ὈρθοδόξουςἝλληνες ποὺ ἀγωνίσθηκαν μὲ τὰἰδανικὰ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρί-δος Ἡ ἴδια διάβασε τμῆμα μιᾶς ὁμι-λίας τοῦ μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦρήτορος τοῦ 1821 τοῦ ΠρωτοπρΚων νου Οἰκονόμου ἐξ Οἰκονόμωνὁ ὁποῖος κατακεραυνώνει τὰ ἰδα-νικὰ τῆς Γαλλικῆς ἘπαναστάσεωςΘύμισε ἐπίσης ὅτι οἱ πρόγονοί μαςεἶχαν ἐξεγερθεῖ ἄπειρες φορὲς με -τὰ τὸ 1453 καὶ δὲν περίμεναν τὴΓαλ λικὴ Ἐπανάσταση γιὰ νὰ μά-θουν νὰ ἐπαναστατοῦν

Ὁ καθηγητὴς Ἀπόστολος Διαμα ν - τής ὑπογράμμισε εὔστοχα ὅτι δὲνθὰ μποροῦσε ὁ Εὐρωπαϊκὸς Διαφω-τισμὸς νὰ ἀποτελέσει τὸ ἰδεολογικὸθεμέλιο τοῦ 1821 διότι ὅ ταν ξέσπα-σε ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση ἡ Εὐ -ρώπη εἶχε ἀρχίσει νὰ τὸν ἀπορρίπτεικαὶ νὰ δέχεται τὸ ρεῦμα τοῦ ἰδεαλι-σμοῦ τὸ ὁποῖο προβάλλει τὴν ἰδέατοῦ Ἔθνους Οἱ Ἕλληνες εἶπεἀγωνίσθηκαν μὲ ἕνα μυστικὸ αἴσθη-μα πατρίδος συν δεδεμένο μὲ τὴχριστιανικὴ πίστη τους

Ὁ συγγραφέας ἱστορικῶν μελε-τημάτων Γιῶργος Καραμπελιᾶςἀπέ δειξε ὅτι δὲν θὰ μποροῦσε ὁΔιαφωτισμὸς νὰ εἶναι ἡ ρίζα τοῦ1821 διότι κορυφαῖοι ἐκπρόσωποίτου ὅπως ὁ Μοντεσκιέ ἔγραφανκείμενα ὑπὲρ τῆς διατηρήσεως τῆςἀκεραιότητας τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐ -τοκρατορίας Αὐτὸ τότε ἐπέβαλαντὰ ἐμπορικὰ συμφέροντα τῆς Γαλ-λίας Τόνισε δὲ ὅτι ἀκόμη καὶ ὁ Ρή-γας Βελεστινλῆς ὁ ὁποῖος πρά-γματι μελέτησε τὰ κείμενα τῶν Εὐ -ρωπαίων Διαφωτιστῶν εἶχε καὶ ἄλ -λες πηγὲς ἐμπνεύσεως βασισμέ-νες στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση ὉΚαραμπελιᾶς μίλησε ἐκτενῶς γιὰτὴ διαστροφὴ ἱστορικῶν γεγονό-των ποὺ κάνουν ὁρισμένοι laquoἐκσυγ-χρονιστὲςraquo ἱστορικοὶ καὶ ἔδωσε τὸἑξῆς παράδειγμα Ἐνῶ ὅλοι δέχον-ται ὅτι ὁ Ρήγας ἐξέδωσε τοὺς χρη-σμοὺς τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo ἕναἔργο τοῦ Θεόκλητου Πολυειδῆποὺ ἀφύπνιζε τοὺς ὑπόδουλουςἝλληνες σὲ βιβλίο γιὰ τὸν Ρήγαποὺ ἐξέδωσε ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλή-νων ὁ ἐπιμελητὴς ἀποσιωπᾶ τὴνἔκδοση τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo προ-φανῶς διότι ἐνοχλοῦν οἱ Ὀρθόδο-ξες καταβολὲς τοῦ ἐθνομάρτυραἈλλὰ θὰ ἐπανέλθουμε

ΕΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Τοῦ κ Κων Χολέβα Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος

ΣΕΒ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΝΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ laquoΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑraquo

ΩΦΕΛΗΘΩΜΕΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΣ ΩΣ ΛΑΟΣΝέαν ἐπίθεσιν ἐναντίον χρηματιστῶν καί τοκογλύφων

Ἐπίθεσιν εἰς τούς χρηματιστάςκαί τούς τοκογλύφους ἐξαπέλυσενὁ Σεβ Μητροπολίτης Φθιώτιδος κΝικόλαος ἐπειδή οὗτοι εἶναι ὑπεύ-θυνοι διά τήν οἰκονομικήν laquoβαρυ-χειμωνιάraquo τήν ὁποίαν διέρχεται ἡΧώρα μας Ταυτοχρόνως καλεῖ εἰςἑνότητα καί εἰς συνοχήν τῶν ἰδα-νικῶν διότι ἡ πολιτική καί οἰκονομι-κή laquoβαρυχειμωνιάraquo θά εἶναι πολύχειροτέρα ἀπό αὐτήν τῆς φύσεωςΤό πλῆρες κείμενον τῆς δηλώσεωςὡς ἀνεκοινώθη ὑπό τῆς Ἱ Μητρο-πόλεως ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἈσφαλῶς δέν πρόκειται γιά τήνἐποχή τοῦ χειμῶνος μέ τίς χαμηλέςθερμοκρασίες πού συνδυάζονταιμέ βροχές καταιγίδες καί χιόνιἀλλά γιά τήν βαρυχειμωνιά τῶνψυχῶν πού εἶναι πολύ χειρότερηἀπό τόν χειμώνα τοῦ περιβάλλον-τος Ὅλα αὐτά πού συμβαίνουντήν τελευταία αὐτή περίοδο στήνπατρίδα μας προμηνύουν πρωτο-φανῆ καί ἀνυπόφορο πνευματικόκαί κοινωνικό χειμώνα ὁ ὁποῖοςδέν ἀντιμετωπίζεται εὔκολα Ἡ κοι-νωνία μας ὁδηγεῖται σέ μεγάλεςπεριπέτειες ἐάν δέν ἐφοδιασθεῖ μέαὐτά πού χρειάζονται γιά τήν ἀντι-μετώπιση τῆς ἄγριας καταιγίδαςΤό χειρότερο εἶναι ὅτι ὁ λαός μαςἐν ὄψει τῶν κινδύνων δέν ἔχει κι-νητοποιήσει τούς ἐσωτερικούς καί

ψυχικούς του μηχανισμούς ἀλλάἔχει περιπέσει σέ μιά κατάστασηἔντονης συναισθηματικῆς ψυχρό-τητος πού τόν ἔχει ὁδηγήσει μοι-ραῖα στήν κατάθλιψη

Ἡ βαρυχειμωνιά αὐτή εἴτε εἶναιμεθοδευμένη ἀπό τούς χρηματι-στές καί τοκογλύφους εἴτε εἶναιφυσικό ἐπακόλουθο τῆς ἀσωτείαςμας ἀπό τήν ὁποία προκλήθηκε ἡοἰ κονομική κρίση δέν θά εἶναι μόνι-μη κατάσταση Θά περάσει ὅπωςπερνάει κάθε χειμώνας ὅσο βαρύςκι ἄν εἶναι Χρέος μας εἶναι νά προ-ε τοιμασθοῦμε κατάλληλα μέ ψυχι-κά ἀποθέματα ὑπομονῆς καί καρτε-ρί ας Νά θερμάνουμε τίς ψυχές μαςμέ τήν θέρμη τῆς ἀγάπης καί τῆςἀδελφοσύνης Νά ἀνασυγκροτήσου -με τούς πνευματικούς δεσμούς πούσφυρηλατοῦν τόν χαρακτήρα μας

Νά διατηρήσουμε τήν ἑνότητακαί τήν συνοχή τῶν ἰδανικῶν μαςΝά προγραμματίσουμε τή ζωή μαςπιό λογικά καί πιό ὑπεύθυνα

Κάθε χειμώνας μπορεῖ νά βάζειτόν ἄνθρωπο σέ δοκιμασία λόγῳτῶν κακῶν καιρικῶν συνθηκῶνἀλλά καί σέ πολλά εἶναι εὐεργετι-κός γιά ὁλόκληρο τό οἰκοσύστημα

Ποιός ξέρει Ἴσως κι᾽ αὐτή ἡ βα-ρυχειμωνιά νά ἀποβεῖ φιλοσοφίαςμήτηρ καί εὐεργετική γιά τό μέλ-λον τοῦ λαοῦ μας καί τῆς ἱστορίαςμαςraquo

Τό ἱστολόγιον laquokatanixisblog-spotgrraquo κατεχώρησε παρατηρή-σεις ἐπί ἀνακοινώσεως τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεως Κηφισίας Ἀμα-ρουσίου καί Ὠρωποῦ διά τόν πρό-σωπον τοῦ ἀναδόχου εἰς τό Ἱ Μυ-στήριον τοῦ Βαπτίσματος ἡὁποία ἐδημοσιεύθη εἰς τόνlaquoΟΤraquo τήν 3ην Αὐγούστου 2012Αἱ παρατηρήσεις ἔχουν ὡς ἀκο-λούθως

laquoΣὲ πρόσφατο ἄρθρο τῆς ldquoκατά-νυξηςrdquo ποὺ ἀποτελεῖ ἀναδημοσίευ-ση ἀπὸ τὸν ldquoΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟrdquoτῆς 382012 διαβάζουμε τὴν ἐγκύ-κλιο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπο-λίτου Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶὨρωποῦ κ Κυρίλλου διὰ τὸ πρό-σωπον τοῦ Ἀναδόχου εἰς τὸ Μυ-στήριον τοῦ βαπτίσματος

Κατόπιν ἀποριῶν καὶ παρατηρή-σεων ἀρκετῶν ἐπισκεπτῶν τῆς ldquoκα-τάνυξηςrdquo σᾶς ἐνημερώνουμε πὼςἡ ἐπίμαχη φράση τῆς ἐγκυκλίουldquoΔΕΝ ὑφίσταται κώλυμα συνάψεωςγάμου μεταξὺ ἀναδεκτῶν βαπτι-σμένων ἀπὸ τὸν ἴδιο ἀνάδοχοrdquo ἡὁποία προκάλλεσαι τὶς ἐνστάσειςσας ὄντως δὲν συμφωνεῖ μὲ τὸἹερὸ Πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας μαςκαὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες

Στὸ Ἱερὸ Πηδάλιο διαβάζουμετὴν ἑξῆς ξεκάθαρη καὶ ἀποκρυ-σταλλωμένη θέση ldquoἈνίσως δὲ δύωπαιδία ἀρσενικὸν καὶ θηλυκόν μὴἔχοντα συγγένειαν σαρκικήν βα-πτισθοῦν ἀπὸ ἕνα ἀνάδοχον ταῦταδὲν παίρνονται (σημ ἱστ δὲν παν-τρεύονται) διατὶ εἶναι ἀδελφοὶπνευματικοί κατὰ τὸν ἁγιώτατονΣισίννιον καὶ β΄ βαθμοῦrdquo (Ἱερὸν Πη-δάλιον ἔκδ Βασ ΡηγοπούλουΚεφ η΄ Περὶ τῆς ἐκ τοῦ Ἁγ Βαπτί-σματος Συγγενείας σελ 753)

Κατὰ τὴν ταπεινή μας ἄποψη ἡεὐλογημένη καὶ πρακτικὴ συνήθειαπολλῶν Χριστιανῶν νὰ γίνεται ἀνά-δοχος κάποιος βαπτίζοντας μόνοἀγόρια ἢ μόνο κορίτσια ἀποτελεῖἀσφαλέστατη ὁδὸ διὰ νὰ φυλάξου-με τὸν Κανόνα αὐτὸ τῶν Ἁγίων Πα-τέρων

Παρατηρήσεις ἐπί ἀνακοινώσεωςτῆς Ἱ Μητροπόλεως Κηφισίαςδιά τό πρόσωπον τοῦ ἀναδόχου

εἰς τό Ἱ Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφείου τῆς Ἱ Μ Ἁγ Ἰωάννου Μακρυνοῦ

ΕΚΚΛΗΣΙΣΠαρακαλεῖται θερμῶς ὅποι-

ος ἐκ τῶν εὐλαβῶν χριστιανῶνἐπιθυμεῖ νά προσφέρη δωρεάντόμους ἀπό τήν σειράν laquoἍπαν-τα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυ-σοστόμουraquo Ἐκδόσεις Μερετά-κη νά ἐπικοινωνήση μέ τό τη-λέφωνον 2108134951

Σελὶς 6η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

L

Ὁ Ἅ γ ι ο ςΚ ω ν σ τ α ν τ ῖ ν ο ς

ὁ Ὑ δ ρ α ῖ ο ς

Τὴν 14ην Νοεμβρίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κων-σταντίνου τοῦ Ὑδραίουπολιούχου τῆς Ὕδρας

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφεί-ου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίωνΠάντων Σπέτσες

L

Η ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ ΝΙΚΟΛΑΟΥΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΝ ΤΩΝ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ

ΑΡΧΙΜ π ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ(1886-1983)

῾Ο Μεσενικολίτης laquoὙπουργός ᾽Εξωτερικῶνraquoτῆς ῾Αγιωνύμου ΠολιτείαςΤοῦ κ Γεωργίου Θ Μηλίτση διδασκάλου

ΑΙ ΒΑΣΙΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥτῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἀπὸτοὺς Φράγκους ἄρχισαν νὰ εἰσά-γωνται σὲ αὐτὸ οἱ πρῶτες δογμα-τικὲς διαφορὲς καὶ μὲ τὴν πάροδοτοῦ χρόνου προστέθηκαν καὶ ἄλ -λες Στὸ θέμα αὐτὸ ἔχουν γρα φῆτὰ κατάλληλα στὴν πρώτη ἑνότητατοῦ βιβλίου καὶ στὸ ὑποκεφάλαιοlaquoΑὐγουστῖνος ndash Θωμᾶς Ἀκινάτηςraquo

Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Παλαιᾶς Ρώ-μης παρὰ τὶς μικρὲς καὶ μὴ οὐσια-στικὲς διαφορές εἶχαν πάντοτεκοινωνία μὲ τοὺς Ἐπισκόπους τῆςΝέας Ρώμης καὶ τοὺς Ἐπισκόπουςτῆς Ἀνατολῆς μέχρι τὸ 1009ndash1014μΧ ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ κατέλα-βαν τὸν θρόνο τῆς Παλαιᾶς Ρώμηςοἱ Φράγκοι Ἐπίσκοποι Μέχρι τὸ1009 οἱ Πάπες τῆς Ρώμης καὶ οἱ Πα-τριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλε-ως ἦσαν ἑνωμένοι στὸν κοινὸ ἀγώ-να ἐναντίον τῶν Φράγκων Ἡγεμό-νων καὶ Ἐπισκόπων ἀλλὰ καὶ τῶνκατὰ καιροὺς αἱρετικῶν

Τὸ φιλιόκβεΟἱ Φράγκοι στὴν Σύνοδο τῆς

Φραγκφούρτης τὸ 794 μΧ κατεδί-κασαν τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ τὴν τιμητικὴπροσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνωνἘπίσης τὸ 809 οἱ Φράγκοι εἰσήγα-γαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τὸFilioque τὴν διδασκαλία δηλαδὴπερὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἉγίουΠνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκτοῦ Υἱοῦ Αὐτὴν τὴν εἰσαγωγὴ κα-τεδίκασε τότε καὶ ὁ ὀρθόδοξος Πά-πας τῆς Ρώμης Στὴν Σύν οδο τῆςΚωνσταντινουπόλεως τὸ 879ndash880μΧ ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου στὴνὁποία συμμετεῖχαν καὶ ἐκπρόσωποιτοῦ ὀρθοδόξου Πάπα τῆς Ρώμηςκατεδίκασαν ὅσους εἶχαν καταδι-κάσει τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ ὅσους προσ -έθεσαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεωςτὸ Filioque Ὅμως γιὰ πρώτη φορὰὁ Φράγκος Πάπας Σέργιος Δ´ τὸ1009 μΧ στὴν ἐνθρονιστήρια ἐπι-στολή του προσέθεσε στὸ Σύμβο-λο τῆς Πίστεως τὸ Filioque καὶ ὁ Πά-πας Βενέδικτος Η´ τὸ 1014 μΧεἰσήγαγε τὸ Πιστεύω μὲ τὸ Filioqueστὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας ὁπό-τε ὁ Πάπας διεγράφη ἀπὸ τὰ δίπτυ-χα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Ἡ μεγάλη διαφοράἩ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῆς

Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦΠαπισμοῦ βρίσκεται στὴν διδασκα-λία περὶ τῆς ἀκτίστου οὐσίας καὶἀκτίστου ἐνεργείας τοῦ ΘεοῦἘνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι πιστεύουμε ὅτιὁ Θεὸς ἔχει ἄκτιστη οὐσία καὶ ἄκτι-στη ἐνέργεια καὶ ὅτι ὁ Θεὸς ἔρχε-ται σὲ κοινωνία μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν ἄκτιστη ἐνέρ-γειά Του ἐν τούτοις οἱ Παπικοὶ πι-στεύουν ὅτι στὸν Θεὸ ἡ ἄκτιστηοὐσία ταυτίζεται μὲ τὴν ἄκτιστη ἐ -νέργειά Του (actus purus) καὶ ὅτι ὁΘε ὸς ἐπικοινωνεῖ μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο διὰ τῶν κτιστῶν ἐ νε ρ -γειῶν Του δηλαδὴ ἰσχυρίζονται ὅτιστὸν Θεὸ ὑπάρχουν καὶ κτιστὲςἐνέργειες Ὁπότε ἡ Χάρη τοῦ Θε -οῦ διὰ τῆς ὁποίας ἁγιάζεται ὁ ἄν -θρωπος θεωρεῖται ὡς κτιστὴ ἐ νέρ- γεια Ἀλλὰ ἔτσι δὲν μπορεῖ νὰ ἁγια -σθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀφοῦ στὰ Μυ στή-ρια ἐνεργεῖ ἡ laquoκτιστὴ χάρηraquo

Αὐτὸ ὅμως ἔχει καὶ ἐκκλησια-στικὲς συνέπειες Ἀφοῦ ἡ χάρη μὲτὴν ὁποία ὁ Θεὸς ἔρχεται σὲ ἐπι-κοινωνία μὲ τὸν κόσμο εἶναι κτι-στή καὶ ἡ κτιστὴ χάρη ἐνεργεῖ στὰΜυστήρια συνεπάγεται ὅτι τὸ τε-λούμενο ἀπὸ αὐτοὺς Μυστήριοτῆς θείας Εὐχαριστίας δὲν εἶναιΜυστήριο καὶ δὲν ὑπάρχει μετα-βολὴ τοῦ ἄρτου καὶ οἴνου σὲ Σῶμακαὶ Αἷμα Χριστοῦ Διότι πῶς εἶναιδυνατὸν ἡ κτιστὴ χάρη νὰ μετα-βάλλη τὸ κτιστὸ σὲ ἄκτιστο Αὐτὸςεἶναι ἕνας ἐπιπρόσθετος λόγος γιὰτὸν ὁποῖο δὲν μποροῦμε νὰ ἔχου-με κοινωνία μὲ τοὺς ΛατίνουςΑὐτὸ βέβαια συμβαίνει καὶ μὲ ὅλατὰ κατ᾽ αὐτοὺς Μυστήρια ὅπως τὸΒάπτισμα τὸ Χρίσμα κλπ

Ὅλαι αἱ διαφοραίἈπὸ αὐτὴν τὴν βασικὴ διδασκα-

λία (actus purus) προέρχεται ἡ δι-δασκαλία περὶ ἐκπορεύσεως τοῦἉγίου Πνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸςκαὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ καθαρτήριοπῦρ τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κλπποὺ ἔγιναν κατὰ καιροὺς ἀντικεί-μενα θεολογικῶν διαλόγων ἤτοι

mdash Τὸ Filioque ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦ -μα ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶτὸν Υἱὸ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μειώνε-ται ἡ μοναρχία τοῦ Πατρός νὰ κα-ταργῆται ἡ τέλεια ἰσότητα τῶν προ-σώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος νὰ μειώ -νεται ὁ Υἱὸς κατὰ τὴν ἰδιότητά Τουνὰ γεννᾶ ἐὰν ὑπάρχει ἑνότητα με-ταξὺ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ νὰ ὑποτιμᾶ -ται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς μὴ ἰσοδύ-ναμο καὶ ὁμόδοξο μὲ τὰ ἄλλα πρό-σωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀφοῦ πα-ρουσιάζεται ὡσεὶ ldquoπρόσωπο στεῖ ροrdquo

ndash Ἡ χρησιμοποίηση ἀζύμου ἄρ -του στὴν θεία Εὐχαριστία ἀπὸ τοὺςΔυτικούς ποὺ παραβαίνει τὸν τρό-πο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Χριστὸς ἐτέλε-σε τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο

ndash Ὁ καθαγιασμὸς τῶν ldquoτιμίωνδώρωνrdquo ποὺ γίνεται ὄχι μὲ τὴν ἐπί-κληση στὸν Πατέρα νὰ ἀποστείλειτὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀλλὰ μὲ τὴν ἀπαγ-γελία τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τοῦΧριστοῦ ldquoλάβετε φάγετε πίετε ἐξαὐτοῦ πάντεςrdquo

ndash Ἡ ἄποψη ὅτι ἡ σταυρικὴ θυσίατοῦ Χριστοῦ ἐξιλέωσε τὴν θεία δι-καιοσύνη ποὺ παρουσιάζει τὸνΘεὸ Πατέρα ὡς φεουδάρχη καὶ πα-ραθεωρεῖ τὴν Ἀνάσταση

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ldquoπερισσευ -ούσης ἀξιομισθίαςrdquo τοῦ Χριστοῦκαὶ τῶν Ἁγίων ποὺ τὴν διαχειρίζε-ται ὁ Πάπας

ndash Ὁ χωρισμὸς καὶ ἡ διάσπαση με-ταξὺ τῶν μυστηρίων ΒαπτίσματοςΧρίσματος καὶ θείας Εὐχαριστίας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τῆς κληρο-νομήσεως τῆς ἐνοχῆς τοῦ προπα-τορικοῦ ἁμαρτήματος

ndash Οἱ λειτουργικὲς καινοτομίες σὲὅλα τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας(Βάπτισμα Χρίσμα ἹερωσύνηἘξομολόγηση Γάμος Εὐχέλαιο)

ndash Ἡ μὴ μετάληψη τῶν λαϊκῶνἀπὸ τὸ ldquoΑἷμαrdquo τοῦ Χριστοῦ

ndash Τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κατὰ τὸὁποῖο ὁ Πάπας εἶναι ldquoὁ episcopusepiscoporum καὶ ἡ πηγὴ τῆς ἱερα-τικῆς καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξου-σίας εἶναι ἡ ἀλάθητος κεφαλὴ καὶὁ Καθηγεμὼν τῆς Ἐκκλησίας κυ-βερνῶν αὐτὴν μοναρχικῶς ὡς το-ποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆςγῆςrdquo (Ἰ Καρμίρης) Μὲ αὐτὴν τὴνἔννοια ὁ Πάπας θεωρεῖ τὸν ἑαυτότου διάδοχο τοῦ Ἀποστόλου Πέ-τρου στὸν ὁποῖον ὑποτάσσονται οἱἄλλοι Ἀπόστολοι ἀκόμη καὶ ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος

ndash Ἡ μὴ ὕπαρξη συλλειτουργίαςκατὰ τὶς λατρευτικὲς πράξεις

ndash Τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπαndash Τὸ δόγμα τῆς ἀσπίλου συλλή-

ψεως τῆς Θεοτόκου καὶ γενικὰ ἡΜαριολατρεία κατὰ τὴν ὁποία ἡΠαναγία ἀνυψώνεται στὴν Τρια-δικὴ θεότητα καὶ μάλιστα γίνεταιλόγος καὶ γιὰ Ἁγία Τετράδα

ndash Οἱ θεωρίες τῆς analogia entisκαὶ analogia fidei ποὺ ἐπικράτησανστὸν δυτικὸ χῶρο

ndash Ἡ διδασκαλία τῆς συνεχοῦςπροόδου τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἀνα-κάλυψη τῶν πτυχῶν τῆς ἀποκαλυ-πτικῆς ἀλήθειας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τοῦ ἀπολύ-του προορισμοῦ

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ἑνιαίας με-θοδολογίας γιὰ τὴν γνώση τοῦΘεοῦ καὶ τῶν κτισμάτων ἡ ὁποίαὁδήγησε στὴν σύγκρουση μεταξὺθεολογίας καὶ ἐπιστήμης

Ἐπίσης ἡ μεγάλη διαφοροποί-ηση ἡ ὁποία δείχνει τὸν τρόπο τῆςθεολογίας βρίσκεται καὶ στὴν δια-φορὰ μεταξὺ σχολαστικῆς καὶ ἡσυ-χαστικῆς θεολογίας Στὴν Δύσηἀναπτύχθηκε ὁ σχολαστικισμόςὡς προσπάθεια διερεύνησης ὅλωντῶν μυστηρίων τῆς πίστεως μὲ τὴνλογικὴ (Ἄνσελμος ΚαντερβουρίαςΘωμᾶς Ἀκινάτης) ἐνῶ στὴν Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἐπικρατεῖ ὁ ἡσυχα-σμός δηλαδὴ ἡ κάθαρση τῆς καρ-διᾶς καὶ ὁ φωτισμὸς τοῦ νοῦ γιὰτὴν ἀπόκτηση τῆς γνώσης τοῦΘεοῦ Ὁ διάλογος μεταξὺ τοῦ Ἁγί-ου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καὶ τοῦσχολαστικοῦ καὶ οὐνίτη Βαρλαὰμεἶναι χαρακτηριστικὸς καὶ δείχνειτὴν διαφοράἈπόκλισις ἐκ τῆς ὀρθοδόξου

ἐκκλησιολογίαςΣυνέπεια ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶ -

ναι ὅτι στὸν Παπισμὸ ἔχουμε ἀπό-κλιση ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησιο-λογία Ἐνῶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκ κλη-σία δίνεται μεγάλη σημασία στὴνθέωση ποὺ συνίσταται στὴν κοινω-νία μὲ τὸν Θεό διὰ τῆς ὁράσεωςτοῦ ἀκτίστου Φωτός ὁπότε οἱ θε-ούμενοι συνέρχονται σὲ Οἰ κου με -νικὴ Σύνοδο καὶ ὁριοθετοῦν ἀσφα -λῶς τὴν ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια σὲπεριπτώσεις συγχύσεως ἐν τούτοιςστὸν Παπισμὸ δίνεται μεγάλη σημα-σία στὸν θεσμὸ τοῦ Πάπα ὁ ὁποῖοςΠάπας ὑπέρκειται ἀ κόμη καὶ αὐτῶντῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων

Σύμφωνα μὲ τὴν λατινικὴ θεολο-γία ldquoἡ αὐθεντία τῆς Ἐκκλησίαςὑπάρχει τότε μόνον ὅταν στηρίζε-ται καὶ ἐναρμονίζεται μὲ τὴν θέλη-ση τοῦ Πάπα Σὲ ἀντίθετη περίπτω-ση ἐκμηδενίζεταιrdquo Ὁ ἘπίσκοποςΜαρὲ ἔγραψε ldquoΘὰ ἦταν πιὸ ἀκρι-βεῖς οἱ ρωμαιοκαθολικοὶ ἂν ἐκφω-νώντας τὸ ldquoΠιστεύωrdquo ἔλεγαν ldquoκαὶεἰς ἕνα Πάπανrdquo παρὰ νὰ λένε ldquoκαὶεἰς μίαν Ἐκκλησίανrdquo1

Ἐπίσης ldquoἡ σημασία καὶ ὁ ρόλοςτῶν Ἐπισκόπων μέσα στὴν ρωμαϊκὴἘκκλησία δὲν εἶναι παρὰ ἁπλὴ ἐκ -προσώπηση τῆς παπικῆς ἐξουσίαςστὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποιὑποτάσσονται ὅπως οἱ ἁπλοὶ πι-στοίrdquo Στὴν παπικὴ ἐκκλησιολογίαοὐσιαστικὰ ὑποστηρίζεται ὅτι ldquoἡ ἀ -ποστολικὴ ἐξουσία ἐξέλιπε μὲ τοὺςἈποστόλους καὶ δὲν μετεδόθηστοὺς διαδόχους τους ἘπισκόπουςΜονάχα ἡ παπικὴ ἐξουσία τοῦ Πέ-τρου ὑπὸ τὴν ὁποίαν βρίσκοντανὅλοι οἱ ἄλλοι μετεδόθη στοὺς δια-δόχους τοῦ Πέτρου δηλαδὴ στοὺςΠάπεςrdquo 2 Ἀκόμη καὶ οἱ ΟἰκουμενικὲςΣύνοδοι ἔχουν τὴν ἀξία ποὺ τοὺςπαραχωρεῖ ὁ Πάπας τῆς Ρώμης διό-τι laquoδὲν εἶναι οὔτε μποροῦν νὰ εἶναιἄλλο πρᾶγμα παρὰ συνέδρια τοῦ

Χριστιανισμοῦ ποὺ συγκαλοῦνταιὑπὸ τὴν αὐθεντία καὶ τὴν ἐξουσίακαὶ τὴν προεδρία τοῦ Πάπαraquo Ὅτανβγῆ ὁ Πάπας ἀπὸ τὴν αἴθουσα τῆςσυνεδρίασης λέγοντας laquoΔὲν βρί-σκομαι πλέον ἐκεῖ μέσαraquo παύειἐκείνη τὴν στιγμὴ ἡ ΟἰκουμενικὴΣύνοδος νὰ ἔχη κῦρος laquoΟἱ ὅροι τῆςΣυνόδου ἐπίσης δὲν ἔχουν καμμιὰἀξία ἂν δὲν ἐγκριθοῦν καὶ δὲν ἐπι-κυρωθοῦν ἀπὸ τὸν Πάπα ὁ ὁποῖοςκαὶ θὰ τοὺς ἐπιβάλη μὲ τὴν αὐθεν-τία του στοὺς πιστούςraquo3

Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν προοπτικὴὑποστηρίζεται ἀπὸ τὴν παπικὴ ldquoἘκ -κλησίαrdquo ὅτι ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τῆςἈ νατολῆς εἶναι διϊστάμενες καὶ ἔ -χουν ἐλλείψεις ἆρα κατ᾽ οἰκονομίανμᾶς δέχονται σὲ κοινωνία καὶ βέ-βαια κατ᾽ οἰκονομίαν μᾶς δέχονταιὡς ἀδελφάς Ἐκκλησίας ἐπειδὴ αὐ -τὴ (ἡ Παπικὴ laquoἘκκλησίαraquo) αὐτοθε-ω ρεῖται ὡς μητέρα Ἐκκλησία καὶἐμᾶς μᾶς θεωροῦν θυγατέρες Ἐκ -κλησίες

Τὸ Βατικανὸν εἶναι ΚράτοςΤὸ Βατικανὸ εἶναι κράτος καὶ ὁ

ἑκάστοτε Πάπας εἶναι ὁ ἡγέτης τοῦΚράτους τοῦ Βατικανοῦ Πρόκειταιγιὰ μία ἀνθρωποκεντρικὴ ὀργάνω-ση γιὰ μία ἐκκοσμίκευση καὶ μάλι-στα θεσμοποιημένη ἐκκοσμίκευσηΤὸ Κράτος τοῦ Βατικανοῦ ἱδρύθη-κε τὸ 755 μΧ ἀπὸ τὸν Πιπίνο τὸνΒραχύ πατέρα τοῦ Καρλομάγνουκαὶ στὴν ἐποχή μας ἀναγνωρίσθη-κε τὸ 1929 ἀπὸ τὸ Μουσολίνι Εἶναισημαντικὴ ἡ αἰτιολογία τῆς ἀνακη-ρύξεως τοῦ Παπικοῦ Κράτουςὅπως τὸ ὑποστήριξε ὁ Πίος ΙΑ´ ldquoὉἐπὶ τῆς γῆς ἀντιπρόσωπος τοῦΘεοῦ δὲν δύναται νὰ εἶναι ὑπή-κοος ἐπιγείου κράτουςrdquo Ὁ Χριστὸςἦταν ὑπήκοος ἐπιγείου κράτους ὁΠάπας δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Ἡ πα-πικὴ ἐξουσία συνιστᾶ θεοκρατίαἀφοῦ ἡ θεοκρατία ὁρίζεται ὡς ταύ-τιση κοσμικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆςἐξουσίας σὲ ἕνα πρόσωπο Σήμεραθεοκρατικὰ κράτη εἶναι τὸ Βατι-κανὸ καὶ τὸ Ἰράν

Αἱ πλάναι τῶν ΠαπῶνΕἶναι χαρακτηριστικὰ τὰ ὅσα

ὑποστήριξε στὸν ἐνθρονιστήριολόγο του ὁ Πάπας Ἰννοκέντιος Γ´(1198ndash1216) ldquoΑὐτὸς ποὺ ἔχει τὴνύμφη εἶναι ὁ νυμφίος Ἀλλὰ ἡνύμφη αὐτὴ (ἡ Ἐκκλησία) δὲ συνε-ζεύχθη μὲ κενὰ τὰ χέρια ἀλλὰ πρόσ -φερε σὲ μένα ἀσύγκριτη πολύτιμηπροῖκα δηλ τὴν πληρότητα τῶνπνευματικῶν ἀγαθῶν καὶ τὴν εὐρύ-τητα τῶν κοσμικῶν τὸ μεγαλεῖοκαὶ τὴν ἀφθονία ἀμφοτέρων Σὰσύμβολα τῶν κοσμικῶν ἀγαθῶνμοῦ ἔδωσε τὸ Στέμμα τὴ Μίτραὑπὲρ τῆς Ἱερωσύνης τὸ Στέμμαγιὰ τὴ βασιλεία καὶ μὲ κατέστησεἀντιπρόσωπο Ἐκείνου στὸ ἔνδυμακαὶ στὸ μηρὸ τοῦ ὁποίου γράφτη-κε ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλέων καὶΚύριος τῶν κυρίωνrdquo

Ἑπομένως ὑπάρχουν μεγάλεςθεολογικὲς διαφορές οἱ ὁποῖεςκαταδικάσθηκαν ἀπὸ τὴν Σύνοδοἐπὶ Μεγάλου Φωτίου καὶ στὴν Σύν -οδο ἐπὶ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Πα-λαμᾶ ὅπως φαίνεται καὶ στὸ ldquoΣυν -οδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίαςrdquo Ἐπὶ πλέονκαὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶοἱ Τοπικὲς Σύνοδοι μέχρι τὸν 19οαἰώνα καταδίκαζαν ὅλες τὶς πλάνεςτοῦ Παπισμοῦ

Τὸ πράγμα δὲν θεραπεύεται οὔ -τε βελτιώνεται ἀπὸ κάποια τυπικὴσυγγνώμη ποὺ θὰ δώση ὁ Πάπαςγιὰ ἕνα ἱστορικὸ λάθος ὅταν οἱ θε-ολογικὲς ἀπόψεις του εἶναι ἐ κτόςτῆς Ἀποκαλύψεως καὶ ἡ Ἐκκλησιο-λογία κινεῖται σὲ ἐσφαλμένο δρό-μο ἀφοῦ μάλιστα ὁ Πάπας παρου-σιάζεται ὡς ἡγέτης τοῦ Χριστιανι-κοῦ κόσμου ὡς διάδοχος τοῦ Ἀπο-στόλου Πέτρου καὶ βικάριος ndash ἀντι-πρόσωπος τοῦ Χριστοῦ πάνω στὴνγῆ ὡσὰν ὁ Χριστὸς νὰ ἔδωσε τὴνἐξουσία του στὸν Πάπα καὶ Ἐκεῖ -νος ἀναπαύεται εὐδαίμων στοὺςΟὐ ρανούςraquoὙποσημειώσεις

1 Παύλου Μπάλλεστερ ΚουβαλιέρΓιατὶ ἐγκατέλειψα τὸν Παπισμό με-τάφρ Βασ Μουστάκη εἰς Κιβωτόςἀπάνθισμα ἐκδ ΠαπαδημητρίουἈθήνα 1991 σελ 389ndash390 2 ἔνθἀνωτ σελ 390 3 ἔνθ ἀνωτ σελ 390

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

(3ον)Νέες ἀντιλήψεις

καὶ ἘκκλησίαΣίγουρα ἐκτὸς ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς

παράγοντες ὑπάρχουν καὶ ἄλλοιποὺ ὁ καθένας τους συνεισφέρειὡς συνιστῶσα στὴ διαμόρφωσητοῦ σύγχρονου κόσμου ποὺ κυ-ριαρχεῖται ἀπὸ τὶς λεγόμενες νέεςἀντιλήψεις Ἀντιλήψεις ποὺ ἀγνο -οῦν τὸν πολιτισμό ἀντιμάχονταιτὴν ἱστορία προτάσσουν τὸν ἐγωι-σμό περιορίζουν τὸν φιλοσοφικὸὁρίζοντα τῶν προσώπων καὶ τῶνκοινωνιῶν ἀλλοιώνουν ἱερὲς ἔν -νοι ε ς ὅπως ὁ πατριωτισμὸς καὶ τὶςὀνομάζουν ρατσισμὸ ἢ ἐθνικισμόἀντιλήψεις ποὺ μὲ τὴ μία ἢ τὴνἄλλη μορφὴ ἔκαναν δειλὰ τὴν ἐμ -φάνισή τους στὴν ἱστορία σήμεραὅμως ἡ παρουσία τους ἔχει χαρα-κτηριστικὰ γενικευμένης κυριαρ-χίας καὶ ἰσχὺ ὄχι ἁπλῆς ἀπόψεως ἢθεωρίας ἀλλὰ δογματικῆς ἐμβελεί-ας Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς παρου-σιάζονται στὴν ἐποχή μας κάποιεςἀπὸ αὐτές τὶς ἀντιλήψεις ποὺ μά-λιστα ἐπηρεάζουν τὴν ἐκκλησια-στικὴ μαρτυρία

(α) Οἱ περὶ τῆς ὕλης καὶτοῦ ἀνθρώπου ἀντιλήψεις

Ὅλα ὅσα προαναφέραμε ὁδη-γοῦν στὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ δύνα-μη τοῦ ἀνθρώπου κυρίως ἡ δια-νοητικὴ εἶναι τεράστια Ποτὲ δὲνεἶχε ἐκφρασθεῖ ἡ ἔκτασή της ὅσοστὴν ἐποχή μας Μὲ τὴν πρόοδοτῆς ἐπιστήμης μποροῦμε νὰ ἑρμη-νεύσουμε καὶ νὰ κατανοήσουμεσχεδὸν τὰ πάντα Μὲ τὴν ἐξέλιξητῆς τεχνολογίας μποροῦμε νὰ κα-τορθώσουμε ἀσύλληπτα πράγματαΑὐτὰ δημιουργοῦν ἕνα αἴσθημα ἀ -λα ζονικῆς αὐτάρκειας ἐγωπαθοῦςἀνθρωποκεντρισμοῦ καὶ μυωπικοῦκαὶ ἀφιλοσόφητου ὑλισμοῦ Συρρι-κνώνουν τὸν ἄνθρωπο χρονικὰ στὸπαρὸν καὶ τὴν ἐπικαιρότητά τουκαὶ ἡ ἀξία τοῦ πνεύματός του ἔγ -κειται μόνον στὴ δυνατότητα ἑρ -μηνείας καὶ ἀξιοποίησης τοῦ ὑλι-κοῦ τοῦ αἰσθητοῦ καὶ ὁρατοῦ κό-σμου Ἡ ἀπολυτοποίηση τῆς πρα-γματικότητος ἔπνιξε τὴν ἀναζήτη-ση τῆς ἀλήθειας

Ξεπερνοῦμε τὴν ταχύτητα τοῦἤχου διασποῦμε τὴ δύναμη τοῦἀτόμου ὑπερνικοῦμε τὴ δράση τῆςβαρύτητας διαφεύγουμε ἀπὸ τὴνἀτμόσφαιρα στὸ διάστημα συντρί-ψαμε ψηφιακὰ τὰ ὅρια τῆς σκέψηςἐπιθυμοῦμε νὰ δοῦμε πρὶν ἀπὸ τὴνἀρχὴ καὶ νὰ δρασκελίσουμε τὸ ἄ -πειρο ὅλο ὅμως καὶ βυθιζόμαστεστὸ βαρυτικὸ πεδίο τῆς φιλοσοφι -κῆς μυωπίας μας Γονιμοποιοῦμεπλέον ἔξω ἀπὸ τὸ σῶμα μεταμο-σχεύουμε ὄργανα παρεμβαίνουμεστὶς ψυχικὲς ἐκδηλώσεις θερα-πεύουμε σχεδὸν τὰ πάντα Ἐπιβάλ-λουμε ἐμεῖς τὴν ἀνθρώπινη ἀρχὴτεχνολογῶντας τὴ γονιμοποίησητὴ σύλληψη ἢ προσδιορίζοντας τὰχαρακτηριστικά της εὐγονικά Ἀπο-μακρύνουμε τὸν θάνατο ἢ τὸν ἀπο-φασίζουμε εὐθανασιακά Δημιουρ-γοῦμε ἠθική δεοντολογία καὶ νό-μους ποὺ διευκολύνουν καὶ ἐπι-βάλλουν τὶς δικές μας ἀποφάσειςΣυγκεντρώνουμε ἀσύλληπτο ὄγκοπληροφοριῶν Ἀξιοποιοῦμε τὸν να-νο-κόσμο καὶ ἐκεῖ ποὺ τίποτα δὲνδιακρίνεται ἀντικρύζουμε νέες δυ-νατότητες νὰ παρέμβουμε τεχνο-λογικὰ στὴν καθημερινότητά μαςΛύνουμε τὰ προβλήματά μας μὲ τὸχρῆμα καὶ τὴ δύναμη Κάνουμε ὅτιθέλουμε

Τελικὰ βλέπουμε περισσότεροτὴν ὀμορφιὰ τοῦ ὑλικοῦ κό σμουσὰν κάτι ἐνυπάρχον ὡς ἰδίωμά τουκαὶ ἀκόμη περισσότερο τὴ δύναμητοῦ ἀνθρώπου ὅπως τὴν περιγρά-ψαμε προηγουμένως Καὶ προχω-ροῦμε ἕνα ἀκόμη βῆμα Μεθυσμέ-νοι ἀπὸ τὸ κατόρθωμα τῆς τεχνο-λόγησης τοῦ κόσμου χάσαμε τὸἐνδιαφέρον τοῦ Ποιός καὶ τοῦ πῶςτῆς δημιουργίας του Ἡ δόξα τῆςἀνθρώπινης ἐπιτυχίας ἐκ μηδένισετὴ δόξα τοῦ Θεοῦ δημιουργοῦ

Γιὰ κάποιον λόγο οἱ ἄνθρωποιτῆς ἐποχῆς μας ἐπιθυμοῦν νὰ δη-μιουργήσουν αὐτόματη ζωή νὰ ἑρ -μηνεύσουν τὶς σύγχρονες ἐξελι-κτικὲς θεωρίες τῆς ζωῆς ἔστι ὥστενὰ καταδεικνύεται ἡ ζωώδης προ-έλευση τοῦ ἀνθρώπου Ἀμφισβη-τοῦν τὴν καταξιωμένη ἀπὸ τὴν κο-σμολογία laquoἀνθρωπικὴ ἀρχήraquo ὅτιδηλαδὴ οἱ τιμὲς τῶν παγκοσμίωνσταθερῶν εἶναι τέτοιες ὥστε ὑπο-χρεωτικὰ νὰ ὁδηγοῦν στὴν ἐμφάνι-ση καὶ στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου στὴγῆ7 ἢ θέλουν τὴν ὕπαρξη ἄλλωνὄντων στὸ σύμπαν ὄχι γιὰ νὰ ἐπι-κοι νωνοῦν μαζί τους -αὐτὸ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει ἀλλὰ προκειμένουνὰ καταρριφθεῖ ἡ μοναδικότητατοῦ ἀνθρώπου

Προτιμοῦν νὰ διακηρύσσουν ὅτιὁ ὑλικὸς κόσμος τὸ σύμπαν εἶναιἀποτέλεσμα τύχης προέκυψε δη-λαδὴ ἐκ τοῦ μηδενὸς χωρὶς θεϊκὴπαρέμβαση ἢ ὅτι εἴμαστε μία laquoἀνα-κατανομὴ τοῦ τίποταraquo8 δηλαδὴὄντα ποὺ προέκυψαν τυχαῖα ἀπὸ τὸμπέρδεμα τοῦ τίποτα μὲ τὸν ἑαυτότου () παρὰ νὰ ὁμολογήσουν ὅτιεἴμαστε θεόπλαστοι μάλιστα laquoκατʼεἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν Θεοῦraquo Προ-βάλλεται ἔτσι μία ἀνθρωπολογίαἐξωφρενικὴ μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰδιώξει στὸ περιθώριο τὸ μεγαλεῖοτοῦ laquoἐν τιμῇ ὄντος ἀνθρώπουraquoΠροτιμᾶται ἡ ὑλικότητα ἢ ἡ τυχαι-ότητα ἡ ἐφημερότητα καὶ ἡ ζωικό-τητα τῆς ἀνθρώπινης φύσης προ-κειμένου νὰ ἀνατραπεῖ ἡ θεϊκή τηςπροέλευση Ἕνας ἄν θρωπος δυ-νατὸς σὰν δεινόσαυρος μὲ πα-ρελθὸν πιθήκου μὲ προέλευσηἀμοιβάδας μὲ προοπτικὴ τὸ μηδένθνητὸς θεὸς ὁ ἴδιος χωρὶς τὸ μυ-στήριο τοῦ αἰώνιου Θεοῦ μέσα τουἢ τὴν παρουσία Του γύρω τουmiddotlaquoἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκεπαρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς

ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖςraquo 9

(β) Οἱ περὶτοῦ Θεοῦ ἀντιλήψεις

Ὅλα αὐτὰ προφανῶς καταργοῦντὸν λόγο καὶ τὴν ὑποψία τοῦ ἐπέ-κεινα τοῦ ἔξω ἀπὸ μᾶς τὸν κόσμοκαὶ τὴ λογική μας Δὲν ὑπάρχει ἡἀνάγκη τοῦ Θεοῦ Οὔτε ἡ προσδο-κία Του Τὸ ποιός καὶ τὸ πῶς τὸποιὸς δηλαδὴ εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸςἢ τὸ τὶ εἶναι ἂν εἶναι δύναμις ἢἔννοια ἢ ὀντότητα ἢ πρόσωπο ἢ τὸπῶς ἐνεργεῖ καὶ τὸ γιατὶ ἐνεργεῖἔτσι δὲν ὑφίστανται πλέον οὔτε ὡςἐρωτήματα Τὸ μόνο ποὺ ἀκόμη ἀ -κούγεται εἶναι τὸ ἂν καὶ τὸ ποῦ Τὸἂν ὑπάρχει Θεὸς καὶ τὸ ποῦ εἶναιγιατὶ δὲν ἐμφανίζεται μὲ τρόπουςσυμβατοὺς μὲ τὴ λογικὴ καὶ τὶςαἰσθήσεις μας Καὶ αὐτὸ ὄχι ὡς προ-βληματισμὸς ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ἀναζή-τηση ἀλλὰ ὡς ἀμφισβήτηση ποὺδιακηρύσσει τὴν ἀπόρριψη Ἀκόμηκαὶ οἱ πιστοί ὅσοι ὁμολογοῦμε πί-στη ἔχουμε μπολιαστεῖ ἀπὸ ἐρωτή-ματα τέτοιας ἀμφισβήτησης

Ὅλη αὐτὴ ἡ ἀντίληψη ξεχύνεταιστὶς ἡμέρες μας μέσα ἀπὸ ἐκδό-σεις ποὺ κυκλοφοροῦν ὡς best sel-lers ὅπως laquoΤὸ τέλος τῆς πίστηςraquoτοῦ Σὰμ Χάρις10 ἡ laquoἘπιστολὴ σὲἕνα Χριστιανικὸ Ἔθνοςraquo τοῦ ἰδί-ου11 τὸ laquoΛύνοντας τὰ μάγιαraquo τοῦΝτάνιελ Ντένετ12 laquoἩ περὶ Θεοῦαὐταπάτηraquo τοῦ Ρίτσαρντ Ντόκινς13

καὶ τὸ laquoὉ Θεὸς δὲν εἶναι τέλειοςraquoτοῦ Κρίστοφερ Χίτσενς14 ἢ ἀπὸπρο κλητικὲς διαφημίσεις ὅπως αὐ -τὴ τοῦ Ἱδρύματος laquoGiordano Bru- noraquo τῆς Γερμανίας μὲ τὸ μήνυμα σὲπινακίδες τῶν λεωφορείων laquoΔὲνὑπάρχει σχεδόν μὲ βεβαιότηταθεόςraquo ἢ μέσα ἀπὸ εὐρείας κλίμα-κος θεατρικὰ ἤ κινηματογραφικὰἔργα χαμηλῆς ποιότητος και ὑπερ-βολικῆς ἀσεβείας15

Δίπλα σὲ αὐτὰ ὁ Francis Collinsἐπικεφαλῆς τοῦ προγράμματος ἀ -πο κρυπτογράφησης τοῦ ἀνθρώπι-νου γονιδιώματος καὶ σημερινὸςπρόεδρος τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήμα-τος Ὑγείας (NIH) τῶν ΗΠΑ μὲ τὸ βι-βλίο του laquoἩ γλῶσσα τοῦ Θεοῦraquo16ὑποστηρίζει ὅτι τὸ θέμα τοῦ Θεοῦδὲν εἶναι θέμα ἐπιστήμης ἀλλὰ ἐπι-στήμονα17 καὶ ὅτι ὅλες οἱ παραπά-νω ἀθεϊστικὲς διακηρύξεις δὲν ἀ -ποτελοῦν ἀποδείξεις τῆς ἐρευνη-τικῆς διαδικασίας ἀλλὰ σαφεῖς πι-στοποιήσεις αὐθαίρετης κρίσηςσυγ κεκριμένων ἐπιστημονικῶν ἐγ -κεφάλων Αὐτὰ ἀπὸ τὸν μεγαλύτε-ρο ἐπιστήμονα μὲ ἐξαιρετικῆς ἀ -κρι βείας ἐπιστημονικὸ λόγο μέσαἀπὸ μία περιπέτεια ἀδυσώπητουπροσωπικοῦ προβληματισμοῦ Ἕναμοναδικὸ βιβλίο πορείας πρὸς τὴνπίστη ἀπὸ τὸν καλύτερο ἐκπρόσω-πο τῆς γενετικῆς τὸ ὁποῖο ὅμωςπαραμένει ἄγνωστο καὶ συναντᾶδυσκολίες στὴν κυκλοφορία τουΤοῦτο διότι ἐνῶ ἡ Γενετικὴ ἐπι-στρατεύεται γιὰ νὰ καταδείξει τὴνἐπιστημονικὴ ἀπόρριψη τοῦ Θεοῦὁ κορυφαῖος γενετιστὴς ὁμολογεῖτὴ συνάντηση μαζί Του

Ἡ τραγικὴ διαπίστωση εἶναι ὅτιτὸν Θεὸ δὲν Τὸν θέλει ἡ ἐποχήμας Ἐπιμένει ὅτι δὲν ὑπάρχει Αὐ -τὸ ποὺ παραμένει εἶναι τὸ φαινόμε-νο καὶ ἡ κουλτούρα τῆς θρησκείαςΟἱ θρησκεῖες ὅμως εἶναι προϊόντακάποιας ἄλλης ἐποχῆς ποὺ ἐμεῖςκληρονομήσαμε καὶ τώρα ἐνῶ δὲντὶς ἔχουμε ἀνάγκη δὲν μποροῦμενὰ ἀπαλλαγοῦμε Δὲν μᾶς χρειάζε-ται ἕνας θεὸς γιὰ νὰ ἐξηγήσουμετὸν κόσμο ἢ νὰ κάνουμε δύσκολαπράγματα Πλέον τὰ ἐξηγοῦμε ὅλαμὲ τὴν ἐπιστήμη μας καὶ κάνουμεὅτι θέλουμε μὲ τὴν τεχνολογία μό-νοι μας

Αὐτοὶ ποὺ τὴν χρειάζονται εἶναιὅλο καὶ λιγότεροι ὅλο καὶ πιὸ ἄρ -ρωστοι Ὅσοι ταλαιπωροῦνται μὲτὸ ἄγνωστο ποὺ ὅμως ὅλο καὶ πε-ριορίζεται ἢ μὲ τὸ συναίσθημα ποὺὅμως καὶ αὐτὸ ὅλο καὶ ἐκλογικεύε-ται καὶ ἰσοπεδώνεται Τελικὰ τὸνΘεὸ οὔτε τὸν βλέπουμε οὔτε τὸνχρειαζόμαστε οὔτε καὶ τὸν θέλου-με Δὲν εἶναι κάποιος ἀλλὰ εἶναικάτι ποὺ μὲ κάθε τρόπο πρέπει νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὴ ζωή μας

Αὐτὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς κά-νουν νὰ πιστεύσουμε Ἡ Βαβελικὴἀντίληψη ἀναβιώνει στὸν 21ο αἰῶ -να ὅσο ποτὲ ξανά μάλιστα συνδυα -σμένη πάλι μὲ σοδομικὰ φαινόμε-να Τελικά ἡ ἐποχή μας ἀγνο ῶν -τας τὴν ἐλευθερία τῆς ἀλήθειαςμᾶς σκλαβώνει στὴ φυλακὴ τῆςπρα γματικότητας(γ) Οἱ περὶ τῆς Ἐκκλησίας

ἀντιλήψειςὙπὸ τὴν ἐπήρεια ὅλου αὐτοῦ τοῦ

πλαισίου σκέψης δημιουργεῖται καὶἡ ἀντίληψη περὶ Ἐκκλησίας στὶςμέρες καὶ στὸν τόπο μας Ἡ Ἐκκλη-σία κηρύσσει τὴν πίστη στὸν Θεὸκαὶ τὴν ζωὴ κατὰ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέ-λιο ὁμιλεῖ γιὰ Τριαδικὴ Θεότηταγιὰ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λό-γου τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ γιὰ κοινωνία τοῦἉγίου Πνεύματος γιὰ ἐν Χριστῷζωὴ κλπ Αὐτὰ ὅλα ὑπερβαίνουντὸν σύγχρονο ἄνθρωπο κυρίωςτὸν νέο Οὔτε τὰ γνωρίζει οὔτε τὰκατανοεῖ οὔτε τὰ θέλει Θεωρεῖτὴν Ἐκκλησία ὡς μία θρησκευτικὴἔκφραση ἐναντίον τῆς ὁποίας ἔχειἤδη προϊδεασθεῖ ἀπὸ τοὺς πανί-σχυρους μηχανισμοὺς τῆς σύγχρο-νης κοινωνίας

Ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὸν μέσο σύγ-χρονο ἄνθρωπο καὶ εἰδικότερα τὸνσύγχρονο νέο Ἕλληνα εἶναι κάτιποὺ ἔχει χαρακτηριστικὰ ἀταίρια-στα μὲ τὸ σήμερα Ἂς δοῦμε τὸ πε-ρίγραμμα τῆς νέας εἰκόνας ποὺτείνει νὰ ἐπικρατήσει

(1) Εἶναι ἕνα κοινωνικο-ψυχολο-γικὸ κατασκεύασμα γεμᾶτο δογμα-τικὲς διακηρύξεις τύπους καὶ συμ-βολισμούς ἀπίστευτες καὶ ὑπερβο-λικὲς ἀφηγήσεις ποὺ δὲν ἔχουν

καμμία σχέση μὲ τὴν πραγματικό-τητα τῆς ζωῆς καὶ στὴν καλύτερηπερίπτωση παρουσιάζουν τὴν πιθα-νότητα ὡς ὑποβάλλουσα ἀλήθειαγιὰ νὰ πείσει νὰ δημιουργήσει ὀπα-δοὺς ἢ νὰ κρατήσει τὸν ἱστορικὸρόλο ὑπάρξεώς της Δὲν ἔχει καμ-μία σχέση μὲ τὴν πρόοδο καὶ τὴνἀνάπτυξη Εἶναι ὅτι συντηρητικό-τερο ὑπάρχει στὶς μέρες μας Εἶναιὄπιο ποὺ ναρκώνει

(2) Ἐκφράζει μιὰν ἄλλην ἐποχήΔημιούργησε καὶ διαμόρφωσε κά-ποιον πολιτισμὸ ποὺ ταίριαζε σὲ ἄλ -λους ἀνθρώπους μὲ ἄλλες εἰκόνεςγιὰ τὴ ζωή Ἀκόμη καὶ τὸ ὡραῖο τὸἐννοεῖ μὲ ὅρους παρωχημένους Οἱπλούσιοι συμβολισμοί της οἱ πανη-γύρεις καὶ οἱ ἑορτασμοί της ἡ μου-σικὴ καὶ ἡ αἰσθητική της δὲν ἔχουνσχέση μὲ τὸ σήμερα Ἐπιπλέον οἱἀφηγήσεις της οἱ ἱστορικὲς βάσειςτῶν ἑορτῶν της ἡ ἐκ Παρθένουγέννηση ἡ Μεταμόρφωση ἡ Ἀνά-σταση ἡ Πεντηκοστή τὰ θαύματαὅπως ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν ἄρ -των ἀπευθύνονται σὲ ἐποχὲς ποὺἀρέσκονταν σὲ ὑπερβολικὲς μυθο-πλασίες καὶ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴδική μας ποὺ ἀξιώνει ἀποδείξεις λι-τότητα ἐκφράσεων καὶ σαφήνεια

(3) Ταυτίσθηκε μὲ τὸ κοσμικὸ σύ-στημα καὶ τὸ ἐκμεταλλεύθηκε γιὰνὰ ἀποκτήσει δύναμη ἐπιρροήπλοῦ το Καὶ σήμερα ποὺ αὐτὸ ἀπο-μυθοποιεῖται καταρρέει μαζί τουΑὐτὸ τὸ σύστημα τῆς ἔδωσε τὴν πε-ριουσία της καὶ τὸν ρόλο της γιʼ αὐ -τὸ καὶ σήμερα ὀφείλει νὰ τὰ ἐπι-στρέ ψει ὅλα καὶ ἀμέσως νὰ καταρ-γη θεῖ Κατέχει ἀμύθητη περιουσίατὴν ὁποία ἀρνεῖται μὲ ποικίλα ἐπιχει -ρήματα καὶ ἀναληθεῖς δικαιολογίεςνὰ ἀποδώσει στὸν λαό ὁ ὁποῖ ος καὶἀνάγκη τὴν ἔχει καὶ τοῦ ἀνήκει

(4) Ὁ λόγος της δὲν ἔχει σχέσημὲ τὴ ζωή της οὔτε τὸ κήρυγμα μὲτὶς πράξεις καὶ τὰ ἔργα τῶν ὀπαδῶντης Ἡ διάλεκτός της εἶναι πομπώ-δης μὴ κατανοητή μιλάει γιὰἔννοιες πολὺ ἀφηρημένες ὑψηλὲςκαὶ ἀμφίβολες μέ τέτοια βεβαιότη-τα ποὺ ὄχι μόνον δὲν πείθει ἀλλὰκαὶ ἐπειδὴ δὲν ἐπιβεβαιώνονταιστὴν καθημερινότητα τῆς ζωῆςκαλλιεργεῖ τὸ ψέμμα καὶ τὴν ὑπο-κρισία Οἱ ἅγιοί της ἔζησαν καὶ τὰθαύματα συνέβησαν σὲ ἄλλες ἐπο-χές ἐνῶ οἱ σημερινοὶ ἅγιοι εἶναιδῆθεν κρυμμένοι καὶ τὰ θαύματαεἴτε εἶναι φτιαχτὰ εἴτε δὲν μπο-ροῦμε ἐμεῖς νὰ τὰ δοῦμε Γιʼ αὐτὸκαὶ τελικὰ δὲν τὰ πιστεύουμε

(5) Τὸ κήρυγμα καὶ οἱ ἐπαγγελίεςτης προσφέρουν κάτι ποὺ τὸ ὀνο-μάζει ἡ ἴδια μὲν ἀλήθεια ἀλλὰ ἀλή-θεια δὲν ὑπάρχει δὲν ἀποδεικνύε-ται δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει δὲν σχετί-ζεται μὲ τὴν πραγματικότητα δὲνἐπηρεάζει τὴν καθημερινότητα καὶδὲν τὴν διορθώνει Γιʼ αὐτὸ οὔτεμᾶς ἀρέσει οὔτε μᾶς ἀπασχολεῖΟὔτε ποὺ τὴν ἔχουμε ἀνάγκη

(6) Ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ ἑστίασυμβιβασμοῦ ἀσυνέπειας ὑποκρι-σίας ὑπερβολικῆς χλιδῆς συμφε-ρόντων τῶν ὀλίγων εἰς βάρος τῶνπολλῶν ἀκόμη δὲ καὶ ἠθικῆς δια-φθορᾶς καὶ διαπλοκῆς χῶρο σκαν-δάλων Ὄχι ἁπλὰ δὲν μᾶς ἐνδιαφέ-ρει ἢ δὲν τὴν καταλαβαίνουμεἀλλὰ θέλουμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸαὐτήν Φταίει πολύ γιὰ τὰ ἐπικρα-τοῦντα κοινωνικὰ δεινά Δὲν εἶναιμόνον ὄπιο ποὺ ναρκώνει τὴ σκέ-ψη ἀλλὰ εἶναι καὶ δηλητήριο ποὺἀρρωσταίνει τὶς κοινωνίες

(7) Παρὰ ταῦτα χρειάζεται σὲ κά-ποιους ποὺ διαθέτουν περιδεεῖς συν -ειδήσεις ἢ δὲν μποροῦν νὰ ἀπαλλα-γοῦν ἀπὸ φόβους καὶ ἀνασφάλειεςἢ ποὺ συντηροῦνται μὲ ἰδέες καὶφαντασιώσεις Χρειάζεται ἐνδεχο-μένως καὶ ὡς πολιτικὸς ἀντίλογοςσὲ ἄλλες θρησκεῖες ἢ ὡς συντη-ρητὴς ἑνὸς ἱστορικοῦ παρελθόντοςΧρειάζεται ἐπίσης καὶ γιὰ τὸν μηχα-νισμό της ὁ ὁποῖος σὲ συνδυασμὸμὲ τὴ διδασκαλία της περὶ ἐθελοντι-σμοῦ καὶ προσφορᾶς καὶ τὶς οἰκονο-μικὲς δυνατότητές της θὰ μπο-ροῦσε νὰ βοηθήσει τοὺς ἀναξιοπα-θοῦντες τῶν κοινωνιῶν μας Τὴνκατανοοῦμε καὶ τὴν ἀνεχόμαστεμόνο γιὰ τὸν κοινωνικό της ρόλοἘκεῖ ἐξαντλεῖται ἡ ἀποστολή τηςὙποσημειώσεις

7 Ἀστερίου Χατζηνικολάου Ὁἄνθρωπος μέσα στὸ σύμπαν ἐκδ ΣΩ-ΤΗΡ 8 Νανόπουλου Δημήτρη Τὸσύμπαν θὰ ὑπάρχει γιὰ πάντα ΚΑ-ΘΗΜΕΡΙΝΗ 2552003 σ 30 9Ψαλμ μη΄ 20 10 ἐκδ Ἐνάλιος 200811 ἐκδ Κέδρος 2007 12 ἐκδ VikingAdult 2006 13 ἐκδ Κάτοπτρο 200714 ἐκδ Atlantic Books 15 Ἀπάντησηστὶς ἐπιστημονικὲς διακηρύξεις δίδεταιἀπὸ ἄλλους ἐπιστήμονες ὅπως ὁ AlbertEinstein μὲ τὸν περίφημο λόγο τουlaquoΠοτέ δὲν βρῆκα τίποτε στὴν ἐπιστή-μη μου ποὺ νὰ μπορῶ νὰ ἀντιτάξωστὴ θρησκείαraquo ἢ τὸ ἀνάλογο τοῦ MaxPlanck ὅτι laquoὁπουδήποτε καὶ ὁσονδή-ποτε βαθιὰ ἂν προσηλώσουμε τὰβλέμματά μας πουθενὰ δὲν βρίσκου-με καμία ἀντίφαση μεταξὺ τῆς θρη-σκείας καὶ τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶνmiddotἀντίθετα μάλιστα στὰ κρισιμότερασημεῖα βρίσκουμε πλήρη συμφωνίαraquomiddotἢ τοῦ Werner Heisenberg laquoΜολονότιεἶμαι τώρα πεπεισμένος ὅτι ἡ ἐπιστη-μονικὴ ἀλήθεια εἶναι ἀκλόνητη στὸ πε-δίο της δὲν τὰ κατάφερα ποτέ μου νὰἀπορρίψω τὸ περιεχόμενο τῆς θρη-σκευτικῆς σκέψης σὰν δῆθεν μέροςμιᾶς ξεπερασμένης φάσης στὴ συνεί-δηση τῆς ἀνθρωπότητας ἕνα μέροςποὺ θὰ πρέπει νὰ τὸ ἐγκαταλείψουμεἀπὸ ἐδῶ κι ἐμπρόςraquo Αὐτὲς ὅμως εἶναιθέσεις ἄλλης ἐποχῆς καὶ ἀπόψειςἄλλης λογικῆς Καὶ κάπως τὶς ἀντιπα-ρερχόμεθα 16 ἐκδ Παπαζήση 200917 Ἡ ἀθεΐα ἑνὸς ἐπιστήμονα δὲν ἀπο-τελεῖ ἀπόδειξη ἐπιστημονικῆς ἀπόρρι-ψης τῆς πίστεως Συχνὰ μεγάλοι ἐπι-στήμονες (Einstein Stephen Hawking)ἐμφανίζονται μὲ μεταβαλλόμενες ἢκαὶ ἀντιφατικὲς μεταξύ τους ἐπὶ τοῦθέματος ἀπόψεις (βλ ἐφημ ΔΗΜΟ-ΚΡΑΤΙΑ 5102012)

(3ον)Τήν ἄλλη ἡμέρα μέσα σέ μιά

εὐφρόσυνη ἀτμόσφαιρα ἔγινε ἡκουρά καί ὁ νέος μεγαλόσχημοςμοναχός ὀνομάσθηκε Γαβριήλ ῾ΟΓαβριήλ πιστός στίς ὑποχρεώσειςτου ἔδειξε τώρα μεγαλύτερο ζῆλοστά πνευματικά καί ἐπεδόθηκε σέ

μεγαλύτερους πνευματικούς ἀγῶ -νες ῾Ο ἡγούμενος βλέποντας τήνεὐφυία τήν ὡριμότητα τά χαρίσμα-τα καί τόν ἐνάρετο βίο του τοῦ ἀνέ-θετε δύσκολες ἀποστολές ὄχι μόνομέσα στό Περιβόλι τῆς Παναγίαςἀλλά καί ἔξω στόν κόσμο Ολες τίςὑποθέσεις τῆς Ἱ Μονῆς πού τοῦἀνατέθηκαν νά φέρει σέ πέρας τίςπροώθησε καί τίς τελείωσε μέ τάκαλύτερα ἀποτελέσματα γι᾽ αὐτήν

῞Οταν ἡ Μακεδονία ἀπελευθε-ρώθηκε ἀπό τούς Τούρκους οἱ πα-τέρες ἔκριναν ἀπαραίτητο νά ἐπα-νακατοχυρωθοῦν τά ἐκτός τοῦ῾Αγίου ῎Ορους Μετόχια μέ ἑλληνι-κούς τίτλους Η Ιερά Κοινότητα τήδύσκολη αὐτή ὑπόθεση ἀνέθεσεστόν π Γαβριήλ ῞Οταν ἐπέστρεψεστόν ῎Αθωνα ὅλοι τόν ὑποδέχθη-καν μέ χαρά διότι κατάφερε παράτίς μεγάλες δυσκολίες νά λύσει κιαὐτό τό πρόβλημα πού ἀπασχο-λοῦσε τή μοναχική πολιτεία

Τό 1916ndash17 βρισκόταν στό ᾽Ορ-φάνι τοῦ Παγγαίου ὅπου ἡ Ἱ Μονήεἶχε Μετόχι Στήν περιοχή ἐκείνηστάθμευε τότε μία μεραρχία στρα-τοῦ Μιά ὁμάδα ἀξιωματικῶν μυη-μένοι στόν πνευματισμό συνήθι-ζαν νά συγκεντρώνονται τά βράδιαγύρω ἀπό ἕνα τραπέζι καί μέ τή με-σολάβηση ἑνός στρατιώτηndashμέντι-ουμ καλοῦσαν τά πνεύματα τοῦβασιλέως Γεωργίου τοῦ Τρικούπηκαί ἄλλων διασήμων νεκρῶν Οταντό τραπεζάκι ἐκινεῖτο (σημεῖο ὅτιἄρχισε ἡ ἐπικοινωνία μέ τό laquoπνεῦ -μαraquo) ἔκαναν ἐρωτήσεις καί ἐκ μέ-ρους τοῦ laquoπνεύματοςraquo ἀπαντοῦσεὁ στρατιώτηςndashμέντιουμ ῎Ετυχε ἕ -να βράδυ σέ μιά τέτοια σύναξη νάπαρευρίσκεται καί ὁ π Γαβριήλ Κα-τάλαβε ὅτι ἡ ὅλη προσπάθεια ἦτανἐπίκληση δαιμόνων Οταν ἔ φυγανβρῆκε τήν εὐκαιρία νά κολλήσεικάτω ἀπό τό τραπέζι δύο κεριά σέσχῆμα Σταυροῦ ῞Οταν ξαναπῆγανκαί προσπάθησαν νά ἐπαναλάβουντήν ἐπίκληση τῶν laquoπνευμάτωνraquoδοκίμασαν ὀδυνηρή ἔκ πληξη ᾽Ενῶlaquoκαλοῦσανraquo ὥρα πολλή τό τραπε-ζάκι δέν ἐκινεῖτο ἀπό τή θέση τουκαί τό laquoπνεῦμαraquo δέν ἔκανε τήνἐμφάνισή του ῎Αρχισαν νά ἐρευ-νοῦν μήπως κάποιος κάρφωσε τότραπέζι στό πάτωμα Καί ἐρευνών-τας ἀνακάλυψαν τό Σταυρό ἀπόκερί κάτω ἀπό τό τραπέζι

mdash laquoΤό ἔκαμα γιά νά πεισθεῖτε ὅτι στήν πράξη σας κρύβεται δαι-μονική ἐνέργειαraquo τούς εἶπε ὁ πΓαβριήλ

Δέν τό παραδέχθηκαν Καί ἄρχι-

σαν νά ἀραδιάζουν διάφορες πνευ-ματιστικές θεωρίες ὅτι τάχα τό κε-ρί σάν οὐσία εἶναι laquoδέκτης καλόςraquoκαί συγκεντρώνει τό ρεῦμα τῆςἐπικοινωνίας κλπ

mdash Καλά τούς εἶπε τότε ὁ π Γα-βριήλ ᾽Αφοῦ φταίει τό κερί ἀφαι-ρέσατέ το ᾽Αλλά νά μοῦ ἐπιτρέψε-

τε νά κάμω κάτι ἄλλο Αφοῦ ἄναψεἕνα κερί σχημάτισε μέ τόν καπνόἕνα Σταυρό κάτω ἀπό τό τραπέζιΜετά τούς εἶπε νά κάμουν τίς ἐπι-κλήσεις τους ῎Αρχισαν αὐτοί καίπάλι νά καλοῦν τά δαιμόνια Ἀλλάτό τραπεζάκι πάλι ἔμενε ἀκίνητοΔέν γινόταν τίποτε Ἀναγκάσθηκαντότε νά παραδεχθοῦν ὅτι δέν εἶχαννά κάμουν μέ ἐπικοινωνία πνευμά-των νεκρῶν ἀνθρώπων ἀλλά μέ τόδιάβολο

῾Η σύλληψή τουἀπό τούς ΒουλγάρουςΤόν ᾽Ιούνιο τοῦ 1917 εὑρισκόμε-

νος σέ ἀποστολή σέ μετόχι τῆς ἹΜονῆς ἀνέβηκε στό Μοναστήρι τῆςΕἰκοσιφοίνισσας μέ ἄλλους τρεῖς῾Αγιορεῖτες γιά νά προσκυνήσουνΜιά μέρα κατέφθασαν στό μονα-στήρι Βούλγαροι Κομιτατζίδες καίτούς συνέλαβαν μαζί μέ τούς πατέ-ρες τῆς Ἱ Μονῆς Ας ἀ φήσουμε τόΓερο-Γαβριήλ νά μᾶς περιγράψειτήν ὁμηρία του (᾽Αναμνήσεις καίΝοσταλγίαι Θεσνίκη 1958 σελ 38)laquoΜᾶς ἔδειξαν τήν πόρ τα τῆς ἹΜονῆς γιά νά ἐξέλθωμεν ἔχονταςὁ καθένας ἀπό 1ndash2 κουβέρτες γιάτό ταξίδι καί τίποτε ἄλλο Δυό μέ-ρες πεζοπορία χωρίς ψωμί καί δήμέ γέροντας 80 ἐτῶν καί φορτωμέ-νοι τά ὀλίγα ἔπιπλά μας κατά τό τέ-λος τοῦ Ιουνίου εἰς τό καῦμα καί τήσκόνη τοῦ βάλτου Παρ᾽ ὅλα αὐτάεἴμεθα εὐχαριστημένοι διότι παράπᾶσαν ἐλπίδα φθάσαμεν ζωντανοίεἰς τήν Δράμαν ᾽Εκεῖ πρός τό βρά-δυ στήν αὐ λή τοῦ Γυμνασίου βρή-καμε ἄλλους διακόσιους περίπουΚληρικούς καί μοναχούς Τήν ἑπο-μένην κατά φά λαγγα ὡδηγηθήκαμεεἰς τόν στα θμόν ἀπ᾽ ὅπου εἰς ἀνοι-κτά βαγόνια αὐτά πού φορτώνουνπετροκάρβουνα ξεκινήσαμε γιά τόθλιβερό ταξείδι τῆς ὁμηρίας μα-κράν τῆς Πατρίδος πρός τήν ἄξενογῆ τῆς Βουλγαρίας Ξεκινήσαμε μέτήν ψυχή βαρειά γιά τήν ἐγκατά-λειψη τῆς φιλτάτης γῆς ἀλλά καίμέ ἀτσαλωμένη τήν ἀπόφασιν νά μήὑποκύψωμεν εἰς τίς Βουλγαρικέςκολακεῖες καί ἀπειλές ἀλλά νά ζή-σωμε καί νά πεθάνωμε ἀξιοπρε πῶςσάν ῞Ελληνεςraquo Δυό χρόνια ἔμεινεὅμηρος στά χέρια τῶν Βουλ γάρωνὑπομένοντας καρτερικά τά βασανι-στήρια πού τούς ὑπέβαλλαν

῞Οταν οἱ Ελληνες ἐλευθέρωσαντά αἱματοβαμένα χώματα τῆς Μα-κεδονίας οἱ Βούλγαροι τούς ἄφη-σαν ἐλεύθερους κι ὁ π Γαβριήλἐπέστρεψε στό ἀγαπημένο του μο-ναστήρι

laquoΠΤΑΙΟΥΝ ΤΑ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑraquoἐκκλησιολογίας ἱστορίας κλπraquo Ἐπειδὴ δὲ πολλὲς φορὲς ἀκούω ἢδιαβάζω τέτοια σχόλια γιὰ τὰ κείμενά μου ἀπὸ τοὺς ἴδιους κύκλουςσὲ μιὰ στιγμὴ πίστευσα ὅτι τὰ γράφουν αὐτὰ ἀγοραῖοι καὶ ἄγευστοιἐπιστημονικῆς γνώσεως γρήγορα ὅμως διεπίστωσα ὅτι ἡ γενικότητακαὶ ἀοριστολογία εἶναι καρπὸς ὑπουλότητας καὶ διαθέσεως ἐμμονῆςστὴν πλάνη καὶ τὸ ψεῦδος Αὐτὴ ἡ μέθοδος ἀκολουθεῖται καὶ στὸνlaquoκρίμασιν οἷς οἶδε Κύριοςraquo θεολογικὸ Διάλογο

Θὰ χαρῶ συνεπῶς καὶ θὰ βοηθηθῶ σημαντικά ἂν ἀναιρέσουν τὶςπαραπομπές μου καὶ παρουσιάσουν στοιχεῖα ἀντίθετα τῶν ὅσων ἔγρα-ψα Ἐπειδὴ δὲ ἀσχολοῦμαι μὲ σοβαρὰ ἐπιστημονικὰ θέματα παρότι δια-θέτω πληθώρα στοιχείων καὶ μάλιστα ἀρχειακῶν ἀπέφυγα νὰ προσ θέσωστὸ ἄρθρο μου ἀναφορὲς καὶ ὑπαρκτὰ στοιχεῖα γιὰ τὴ στάση τοῦ Βα-τικανοῦ ἔναντι τοῦ Ἰταλικοῦ Φασιμοῦ καὶ τοῦ γερμανικοῦ Ναζισμοῦ(οἱ ἴδιοι οἱ ἰταλογερμανοὶ παρουσιάζουν στὰ σχολικὰ βιβλία φωτο-γραφίες laquoκαθολικῶνraquo κληρικῶν ποὺ χαιρετοῦν φασιστικὰ τὶς φασι-στοναζιστικὲς Ἀρχές τους) καὶ περιορίσθηκα στὰ ἐν Ἑλλάδι συμβάν-τα ἀπαντώντας σὲ ὀρθοδόξους πιστούς ποὺ μοῦ ἐζήτησαν σχετικὴπληροφόρηση Δὲν μποροῦσα λοιπόν ἔστω γιὰ λόγους διπλωματίας ἢκαὶ ἰδιοτελείας νὰ ἀποφύγω τὴν μέθοδο μὲ τὴν ὁποία ἔχω ἐκ νεόη-τός μου ταυτισθεῖ δηλαδὴ τὴν καθαρὰ ἐπιστημονική

Ἐξ ἄλλου δὲν ἀπέρριψα συλλήβδην τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμοτῆς Ἑλλάδος καὶ ἐκτὸς αὐτῆς Ἔγραψα laquoΔὲν ἀπορρίπτουμε φυσικάὅλο τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμο διότι ὑπάρχουν σ᾽ αὐτὸν κάποια ἐλεύ-θερα πνεύματα ποὺ διαφωνοῦν μὲ τὸ παπικὸ κέντρο (κράτος)raquo Καὶεἶχα ὑποχρέωση νὰ τὸ πράξω αὐτὸ λόγῳ τῶν ἐμπειριῶν ποὺ ἀπέκτη-σα στὰ χρόνια τῶν ἐν Γερμανίᾳ (Βόννῃ καὶ Κολωνίᾳ) σπουδῶν μου Σὲμία δημόσια συζήτηση ndash θεολογικὸ διάλογο στὴν πόλη Μύνστερ ὁ μα-καρίτης συνάδελφος Βασίλειος Στογιάννος καὶ ἐγὼ (νεαροὶ τότε με-ταπτυχιακοί) μὲ δύο laquoρωμαιοκαθολικοὺςraquo καθηγητάς (τὸν ἱστορικὸJ REMMERS καὶ ἕνα κανονολόγο ποὺ δὲν ἐνθυμοῦμαι τώρα τὸ ὄνο-μά του) ἀκούσαμε στὸ διάλειμμα laquounter vier AUGENraquo (ἰδιαιτέρως) νὰμᾶς λέγουν ὁ μὲν πρῶτος ὅτι οὐδεὶς ἐχέφρων ρωμαιοκαθολικὸς δέ-χεται σήμερα τὰ περὶ παπικοῦ πρωτείου καὶ ἀλαθήτου δόγματα Διδα-κτικότερος ὅμως γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους ἦταν ὁ Κανονολόγοςποὺ μᾶς εἶπε τὰ ἑξῆς laquoΠαρακολουθῶ μὲ ἐνδιαφέρον τὴ μάχη ποὺ δί-νετε γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς πίστεώς σας Ὁμοιάζετε ὅμως μὲ δύοσκυλάκια ποὺ γαυγίζουν ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ δαγκώσουν διότι πί-σω σας τὰ ldquoμαντρόσκυλάrdquo σας εἶναι ξεδοντιασμέναraquo Ὁ Καθηγητὴςεἶχε δίκιο laquoΦταῖνε τὰ μαντρόσκυλά μαςraquo ποὺ ἀντὶ νὰ μᾶς προστα-τεύουν μᾶς παραδίδουν στοὺς ἐπιβουλευομένους τὴν πίστη μας(πρβλ Πράξ 20 29 ndash 30)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Ἄλλο ἕνα ἰστορικόν στιγμιότυπον (1963) ἀπό τάς συσκέψεις πούἐγίνοντο διά τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῶν μοναχῶν κατά τῶν αἱρέ-σεων καί τῆς ἀθεΐας Διακρίνονται ἀπό ἀριστερά πρός τά δεξιά (κα-θιστοί) ὁ Ἀρχιμ Χαράλαμπος Δ Βασιλόπουλος Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Πετράκη ὁ Ἀρχιμ Γαβριήλ Διονυσιάτης Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Ἁγ Διονυσίου Ἁγ Ὄρους καί ὁ Ἀρχιμ Παῦλος Νικηταρᾶςπροηγούμενος τῆς Ἱ Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Πά-τμου Ὄρθιοι ὁ π Ἰωάννης Διώτης ὁ Μοναχός Γερβάσιος Κων-σταντινόπουλος ὁ Ἀρχιμ Αἰθέριος Σαλαμαλέκης ὁ Μοναχός Λε-όντιος τῆς Ἱ Μ Λογγοβάρδας ὁ Ἀρχιμ Ἀρσένιος Κουμπούγιας ὁλαϊκός τότε π Μᾶρκος Μανώλης ὁ Ἀρχιμ Δοσίθεος Ἀνδριανόπου-λος καί ὁ Ἀρχιμ Θεόκτιστος Ἀλεξόπουλος Ἡ σύναξις Ἑλλήνωνμοναχῶν εἶχε προταθῆ ὡς ἰδέα ἀπό τούς μακαριστούς ΓέρονταςΦιλόθεον Ζερβάκον Ἀμφιλόχιον Μακρῆν καί Γαβριήλ Διονυσιά-την καί ἐπραγματοποιήθη εἰς τήν Ἱ Μ Πετράκη ἀπό τόν τότε Κα-θηγούμενον αὐτῆς Ἀρχιμ Χαράλαμπον Βασιλόπουλον Εἰς τήν σύ-σκεψιν εἶχε λάβει μέρος καί ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιμ Ἰωήλ Γιαννακό-πουλος ἀπό τήν Καλαμάταν ἀλλά δέν ἠθέλησε νά φωτογραφηθῆ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΝΕΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝνοηθῆ πλήρως ὅτι ὁ ἀπὸ κοινοῦπαγχριστιανικὸς ἑορτασμὸς τοῦ῾Αγίου Πάσχα δὲν ἀπετέλεσε ποτὲἐσωτερικὸ ποιμαντικὸ πρόβληματῆς ῾Αγιωτάτης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκ-κλη σίας ἀλλὰ προέκυψε σαφῶςἀπὸ τὴν Οἰκουμενικὴ Κίνησι ἐν -τεῦθεν τοῦ 1920 αὐτὴ βλέπει ὅτιmdashμέσῳ σταθερῶν πρακτικῶν βη -μάτωνmdash ἐπιτυγχάνεται ἡ ἐξωτε-ρικὴ (ὁμοσπονδιακὴ) ἑνότης τῶνδιϊσταμένων Χριστιανῶν καὶ τοιου-τοτρόπως προκαλεῖται στὸν κόσμοἡ ψευδαίσθησις μιᾶς κοινῆς χρι-στιανικῆς μαρτυρίας παρὰ τὶςὑφιστάμενες ἀκόμη ἀγεφύρωτεςδογματικὲς διαφορές

Δύο ἔτη μετὰ τὴν ἀνωτέρω ᾿Εγ -κύκλιο ἕνα Δελτίο Τύπου τοῦldquoΠαγ κοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκ-κλησιῶνrdquo (ldquoΠΣΕrdquo) (2431997) μὲτίτλο ldquo῾Η ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα ἡἐπιστήμη προσφέρει λύσι σὲ ἕναἀρχαῖο θρησκευτικὸ πρόβλημαrdquoὑπογραμμίζει τὴν ἡγετικὴ συμβολὴτοῦ Οἰκουμενικοῦ αὐτοῦ ᾿Οργανι-σμοῦ τῆς Γενεύης ἀλλὰ καὶ εὐρύ -τερα τῶν Οἰκουμενιστικῶν ᾿Οργα-νισμῶν στὴν προώθησι τοῦ ζητή -ματος

bull ῾Η ὀργάνωσι μιᾶς παγχριστια-νικῆς συσκέψεως ὅπως ἀναφέρειτὸ Δελτίο Τύπου στὸ Χαλέπιο τῆςΣυρίας (5ndash1031997) ἀπὸ τὸ ldquoΠΣΕrdquoκαὶ τὸ ldquoΣυμβούλιο ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) μὲἀντικείμενο τὸν κοινὸ ἑορτασμὸτοῦ Πάσχα ἀπὸ τοῦ 2001 καὶ ἑξῆςμᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ προ-βοῦμε σὲ μίαν σύντομο ἱστορικὴἀναφορὰ σὲ μερικὲς πρόσφατεςπτυχὲς τοῦ ζητήματος

1 Εἶναι γνωστό ὅτι μὲ τὸν πλέονἐπίσημο τρόπο τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ἀπὸ ὅλουςτοὺς Χριστιανοὺς ἐτέθη μὲ πρωτο-βουλία τοῦ ldquoΠΣΕrdquo καὶ τῆς Γραμ-ματείας ἐπὶ τῆς Ενότητος τῶν Χρι-στιανῶν τοῦ Βατικανοῦ κατὰ τὸἔτος 1975 στὴν Εacute Γενικὴ Συνέλευ-σι τοῦ ldquoΠΣΕrdquo στὴν Ναϊρόμπι τῆςΚένυας (2311 ndash 10121975) (βλΒασιλείου Θ Σταυρίδου ῾Ιστορίατῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἔκδο-σις βacute σελ 213-14 223-24 365-66Θεσσαλονίκη 1984)

2 Τὸν ᾿Απρίλιο τοῦ 1994 ἐκ -πρόσωποι τῆς ldquoΣυνελεύσεως Εὐρω-παϊκῶν ᾿Εκκλησιῶνrdquo (ldquoΣΕΕrdquoldquoΚΕΚrdquo) (συμμετέχουν ὀρθόδοξοικαὶ προτεστάνται τῆς Εὐρώπης) καὶτοῦ ldquoΣυμβουλίου Καθολικῶν ᾿Επι-σκοπικῶν Συνόδων Εὐρώπηςrdquo(ldquoΣΚΕΣΕrdquoldquoCCEErdquo) συνῆλθανστὸ Λεανυφάλου τῆς Οὑγγαρίαςγιὰ τὴν προετοιμασία καὶ ὀργάνωσιτῆς ldquoΒacute Οἰκουμενικῆς Συναντήσεως᾿Εκκλησιῶν Εὐρώπηςrdquo στὸ Γκρὰτςτῆς Αὐστρίας τὸν ᾿Ιούνιο τοῦ 1997

῾Η προπαρασκευαστικὴ Μικτὴ᾿Επιτροπὴ ἀσχολήθηκε ἐκτὸς τῶνἄλλων καὶ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μετὰ τὸἔτος 2001 καὶ ἔθεσε τοῦτο ὡς θέμασυζητήσεως στὴν ldquoΟἰκουμενικὴΣυνάντησιrdquo τοῦ Γκράτς (βλ ἐφη-μερ ldquoΚαθολικήrdquo ἀριθ 2744 2161994 σελ 1)

3 Μετὰ ἀπὸ πέντε μῆνες (1ndash491994) πραγματοποιήθηκε στὸΦανάρι ἡ ldquoΒacute Σύναξις τῆς ἐν ἐνερ-γείᾳ ῾Ιεραρχίας τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνουrdquo

῾Ο Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κΣτυλιανὸς κατέκλεισε τὴν Εἰσήγη -σί του ldquoΛειτουργικὰ προβλήματα ἐντῇ Διασπορᾷrdquo μὲ τὴν ἑξῆς χαρα-κτηριστικὴ ἀποστροφή

ldquoΚατακλείοντες θὰ ἔπρεπενἴσως ἐκ τοῦ ὅλου κύκλου τῶν ἐν τῇΔιασπορᾷ λειτουργικῶν προβλημά -των νὰ ὑπενθυμίσωμεν ἐνταῦθαἰδιαιτέρως τὸ συνεχῶς μετὰ ηὐξη -μένου ἐνδιαφέροντος ἐπανατιθέ -μενον αἴτημα τῶν ἀποδήμων διὰκοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰτῶν λοιπῶν Χριστιανῶν ὅπερ διὰτοῦτο καὶ ἀποβαίνει ἰδιαιτέρας ποι-μαντικῆς ἀνάγκης ζήτημα

Τὸ κατ᾿ ἀρχὴν δικαιώτατον καὶἱερὸν τοῦτο αἴτημα ἀπασχολεῖ ζω -η ρῶς τὸ πλῆθος καὶ τῶν ᾿Ορθοδό -ξων ἐν τῇ Διασπορᾷ πιστῶν ὡς ἐκτοῦ λόγου ὅτι ζῶντες οὗτοι ὡς μει-ονότης ἐν μέσῳ πολυανθρώπωνκαὶ συμπαγῶν κοινωνιῶν ἑτεροδό -ξων χριστιανῶν ἀπὸ κοινοῦ ἑορ-ταζόντων τὸ Πάσχα ὄχι μόνον αἰ -σθάνονται περιθωριοποιούμενοι ἤκαὶ πλήρως ἀποκεκομμένοι ἀλλὰκαὶ ὑφίστανται ὀδυνηρὰς πολλάκιςπρακτικὰς συνεπείας εἰς τὰς ἐπαγ-γελματικάς κοινωνικὰς καὶ ἄλλαςσχέσεις των ἐν γένει Καὶ πρέπει νὰλεχθῇ ἐνταῦθα ἀπεριφράστως ὅτιεἶναι αὐτόχρημα τραγελαφικὸν τὸγεγονὸς ὅτι τὴν μὲν Κυριακὴν ἡ -μέραν τῆς ἑβδομάδος mdashἥτις εἶναιτὸ ἐπαναλαμβανόμενον ἀντίγρα-φον τῆς μοναδικῆς ἡμέρας τῆς

᾿Αναστάσεωςmdash δεχόμεθα νὰ ἑορ -τά ζω μεν ἀπὸ κοινοῦ μετὰ πάντωντῶν ἑτεροδόξων τῶν ἀλλο θρή -σκων ἀκόμη δὲ καὶ τῶν ἀθέων αὐ -τὴν δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν τῆς᾿Αναστάσεως ἥτις ἀποτελεῖ καὶ τὸπρωτότυπον οὕτως εἰπεῖν νὰἀρνούμεθα νὰ ἑορτάσωμεν ἀπὸκοι νοῦrdquo

(Περιοδ ldquo᾿Εκκλησίαrdquo ἀριθ 2121995 σελ 76 βλ καὶ περιοδ ldquo᾿Επί -σκεψιςrdquo ἀριθ 5093091994 σελ3ndash12)

4 Τὸν ἴδιο μῆνα (14ndash1991994)συνῆλθε στὸ Βουκουρέστι τῆςΡου μανίας ἡ ᾿Εκτελεστικὴ ᾿Επιτρο -πὴ τοῦ ldquoΠΣΕrdquo ἡ ὁποία ἀπεφάσισεμεταξὺ ἄλλων ὅπως τὸ ΤμῆμαldquoΠίστις καὶ Τάξιςrdquo καὶ ἡ Γραμματείαἐπὶ τῆς Λατρείας καὶ τῆς Πνευμα-τικότητος ldquoμελετήσουν ἐκ νέου τὸθέμα τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχαrdquo μάλιστα δὲ ὁ ΓενικὸςΓραμματεὺς τοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέ -ϊ ζερ πρότεινε ὅτι πρέπει νὰ σχε-διασθῆ μία σειρὰ ldquoεὐκαιριῶν γιὰκοινὴ μαρτυρία καὶ ἑορτασμό ἐκ -κινώντας ἀπὸ τὴν Εβδομάδα Προ-σ ευχῆς τὸν ᾿Ιανουάριο τοῦ 2000καὶ διὰ τῆς Πεντηκοστῆς καὶ τῶνΧριστουγέννων νὰ φθάσωμε στὸνκοι νὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἔτος2001rdquo

(περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ι-19949σελ 6 καὶ περιοδ ldquoMECC News ndashReportrdquo Νο 11-12November ndash De-cember 1994 p 4)

5 Μετὰ ἀπὸ δύο μῆνες (15ndash20111994) συνῆλθε στὴν Λεμεσὸτῆς Κύπρου ἡ ΣΤacute Γενικὴ Συνέλευ-σις τοῦ ldquoΣυμβουλίου ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) καὶστὰ πλαίσια τῶν δραστηριοτήτωντοῦ Τμήματος ldquoΠίστις καὶ ῾Ενότηςrdquoσυζητήθηκε τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τελικῶς δὲἐγκρίθηκε σχετικὸ μήνυμα τοῦΠάπα ᾿Ιωάννου Παύλου Βacute

᾿Εκ μέρους τοῦ Βατικανοῦ ὁΚαρδινάλιος ᾿Εδουάρδος Κάσσιν-τυ Πρόεδρος τοῦ ΠοντιφικίουΣυμβουλίου γιὰ τὴν προώθησι τῆςχριστιανικῆς ἑνότητος ldquoπρότεινεσυνάντηση τῶν Προκαθημένωντῶν ᾿Εκκλησιῶν κατὰ τὸ ἔτος 2000μὲ σκοπὸ τὴ λήψη ἀποφάσεως γιὰκοινὴ ἡμερομηνία ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχα καὶ γιὰ ἐργασία γιὰ τὴ χρι-στιανικὴ ἑνότηταrdquo

᾿Επίσης ὁ Γενικὸς Γραμματεὺςτοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέϊζερ ὡμίλησεσχετικῶς καὶ ldquoἐξέφρασε τὴν εὐχὴτὸ ἔτος 2001rdquo ldquoνὰ γίνει αἰτία ἐ ξευ -ρέσεως κοινῆς ἡμερομηνίας ἑορ-τασμοῦ τῆς Αναστάσεως τοῦ Κυ ρί -ουrdquo (βλ περιοδ ldquo᾿Απόστολος Βαρ -νά βαςrdquo Κύπρου Μάρτιος 1995 σσ120 ndash130 περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ιndash199411ndash12 σσ 3ndash4 ἐφημερ ldquoΚα-θολικήrdquo ἀριθ 27651711995 σελ1 περιοδ ldquoΠάνταινοςrdquo ᾿Αλεξανδρεί -ας ᾿Οκτώβριος ndash Δεκέμβριος 1994σελ 29 περιοδ ldquoMECC News - Re-portrdquo Νο 11ndash12November ndash Decem-ber 1994 p 9 περιοδ ldquoEcumenicalNews Internationalrdquo ndash Bulletin Νο621111994 p 15ndash17)

6 Εἶναι προφανές ὅτι ἡ σχετικὴ᾿Εγκύκλιος τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦΦαναρίου (1504202651995) μετὰπαρέλευσι ἕξι μηνῶν ἀπὸ τὶςἀνωτέρω διεργασίες δὲν ἔπεσε ὡςκεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ οὔτε ἔφερεστὸ φῶς ἕνα ἐνδο-ορθόδοξο ζήτη-μα ἀλλὰ ἀποτελεῖ ldquoὁδηγίαrdquo τῶν δι-πλωματῶν Οἰκουμενιστῶν τῆς Γε-νεύης τοῦ Βατικανοῦ καὶ τοῦ Φα-ναρίου οἱ ὁποῖοι σύρουν τὴν ᾿Ορ-θοδοξία σὲ νέα σχίσματα καὶ τρα-γωδίες

bull ῾Επομένως καὶ ἐν κατακλεῖδιπροκαλεῖ τοὐλάχιστον ἔκπληξι ἡἑξῆς δήλωσις μαχητικοῦ ἀρθρο -γράφου ἡ ὁποία ἀφορᾶ τοὺς ἐξὀρθοδόξων Οἰκουμενιστάς τοὺςσπεύδοντας στὴν ἐφαρμογὴ τοῦκοινοῦ Πάσχα

ldquo῾Ωστόσο καὶ συγκρατούμεθα νὰχρησιμοποιήσουμε τό γε νῦν ἔχοντοὺς ἁρμόζοντας ἁγιογραφικούςἱεροκανονικοὺς καὶ ἁγιοπατερι-κοὺς χαρακτηρισμοὺς περὶ τῶναἱρετικῶν καὶ τῶν ldquoκοινωνούντωνἐκείνοιςrdquo Οἰκουμενιστῶν ῞Οτανχρειασθῆ θὰ τὸ κάνουμε καὶ αὐτόπιστεύοντας ὅτι θὰ βοηθήσουμεκαὶ προλάβουμε κάποιους ἀνυπό -πτους ᾿Ορθοδόξους νὰ εὑρεθοῦνἀπαγόμενοι ἀπὸ τοὺς θεωρουμέ -νους ποιμένες τους στὴν ἑτερο-δοξία καὶ αἵρεση ἀνίδεοιrdquo

(῾Αγιορείτου Μοναχοῦ Νικοδή -μου [Μπιλάλη] ldquoΚαὶ ἀλλαγὴ Πασχα -λίουrdquo ἐφημερ ldquo᾿Ορθόδοξος Τύ -ποςrdquo ἀριθ 1163131996 σελ 4)raquo

Πρὸς ΣυλλείτουργονΠάπα ndash Οἰκ ΠατριάρχουἈπὸ τὰ ἀνωτέρω προκύπτει ὅτι

1ον) αἱ πρωτοβουλίαι τοῦ Βατικα-νοῦ ὡς εἶναι αἱ ἡμέραι οἰκουμενι-στικῆς προσευχῆς ὑπὲρ διαφόρωνζητημάτων ἀποβλέπουν μακροπρο-θέσμως εἰς τὴν ἄμβλυνσιν τοῦ Ὀρ -θοδόξου φρονήματος μὲ τὴν συμ-μετοχὴν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγωνεἰς τὰς οἰκουμενιστικὰς αὐτὰς προ-

σευχὰς μὲ τελικὸν σκοπὸν τὴν ὑλο-ποίησιν τῶν στόχων τῆς Β´ Βατι-κανῆς Συνόδου Καὶ ἕνας ἐξ αὐτῶν(τῶν στόχων) εἶναι ὁ κοινὸς ἑορ-τασμὸς τοῦ Πάσχα 2ον) Τὸ Οἰκου-μενικὸν Πατριαρχεῖον ἐνεργεῖ ὡςlaquoπαράρτημαraquo ndash laquoπροτεκτορᾶ τονraquoτοῦ Βατικανοῦ ὑλοποιῶντας τὰςἀποφάσεις τῆς Β´ Βατικανῆς Συνό-δου ἀλλὰ καὶ τοῦ Παγκοσμίου Συμ-βουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ ΑἱρέσεωνΣήμερον διαπιστώνοντες τὴν πα-ρακμὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τὴν μὴἐνασχόλησίν του μὲ ἐκκλησιαστικὰκαὶ πνευματικὰ θέματα ἐξ αἰτίαςτῆς μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσεωςκαὶ τῶν προβλημάτων τῶν προερ-χομένων ἐξ αὐτῆς αἱ κεφαλαὶ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πι-στεύουν ὅτι εἶναι ἡ κατάλληλοςεὐκαιρία διὰ νὰ προωθοῦν τὰ σχέ-δια Βατικανοῦ ndashΠΣΕndash Φαναρίουδιὰ τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πά-σχα μετὰ τῶν πλανεμένων Χρι-στιανῶν Ἡ συμφωνία ἢ καλλίτεροντὸ προσύμφωνον τοῦ Σεβ Γερμα-νίας μετὰ τοῦ τοπικοῦ ΠαπικοῦlaquoἘπισκόπουraquo τὸ ὁποῖον ὁ laquoΟΤraquoἔφερεν εἰς τὴν δημοσιότητα ἀπο-καλύπτει τὰ laquoκρυφὰ σχέδιαraquo τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐνμέσῳ βαθυτάτης οἰκονομικῆς πολι-τικῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτιστικῆςκρίσεως εἰς τὴν Ἑλλάδα

Ὅταν ὁ Ἁγιορείτης Μοναχὸς Νι-κόδημος Μπιλάλης εἶχε γράψει τὸἐπικριτικὸν ἄρθρον εἰς τὸν laquoὈρθό-δοξον Τύπονraquo διὰ τὸν κοινὸν ἑορ-τασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν αἱρε-τικῶν χριστιανῶν εἶχεν ἐπικριθῆἀπὸ τὸ περιοδικὸν laquoὈρθόδοξοςἘνημέρωσιςraquo

Ἔγραψε τὸ περιοδικόνlaquo῏Αραγε ἔχει ἐπίγνωσι ὁ συμπα -

θὴς ἀρθρογράφος τοῦ τί λέγειbull Πότε ldquoθὰ χρειασθῆrdquo τελικῶς ἡ

βοήθειά του γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆςἀπαγωγῆς τῶν ldquoἀνίδεωνrdquo ldquoστὴν ἑτε-ροδοξία καὶ αἵρεσηrdquo ὅταν ληφθῆὑπ᾿ ὄψιν mdashκαὶ τὸ γνωρίζει λίαν κα -λῶςmdash ὅτι οἱ ldquoθεωρούμενοι ποι μέ -νεςrdquo τῶν ldquoἀνυπόπτων ᾿Ορθοδό ξωνrdquoἔχουν πρὸ πολλοῦ παύσει νὰ εἶναι᾿Ορθόδοξοι μὲ τὴν ἀποδοχὴ ἐκμέρους των καὶ τὴν συνεχῆ δια -κήρυξι πληθύος αἱρετικῶν δοξα-σιῶν ἔναντι τῶν ὁποίων τὸ ζήτηματοῦ κοινοῦ Πάσχα κυριολεκτικῶςὠχριᾶraquo

Ὁ laquoΟΤraquo πιστεύει ὅτι ἦλθε ἡὥρα τοῦ κάθε Ἁγιορείτου καὶ μὴμοναχοῦ νὰ ὑψώσουν laquoλάβαρα ἀν -τιστάσεωςraquo πρὸς τὸν Οἰκουμενι -κὸν Πατριαρχεῖον διὰ νὰ laquoἀποτρα -πῆ ἡ ἀπαγωγὴ κάποιων ἀνυπόπτωνκαὶ ἀνίδεων Ὀρθοδόξων νὰ εὑρε-θοῦν στὴν ἑτεροδοξία καὶ στὴναἵρεσηraquo Διότι τὸ οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον διακηρύσσει ὅτι 1ον)Ὅλαι αἱ laquoἘκκλησίαιraquo σώζουν καὶἐκφράζουν τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πί-στεως ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ κλησία2ον) Ὁ Πάπας εἶναι Ἁ γιώτατος Ἐπί-σκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμηςἐνῶ εἶναι Ἀρ χηγὸς κράτους μὴἔχων σχέσιν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν3ον) Ἀναγνωρίζονται τὰ μυστήριατῶν αἱρετικῶν ὡς τὸ Βάπτισμα τῶνΠαπικῶν 4ον) Εἴμεθα τέκνα ἑνὸςΘεοῦ κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ Μεγά-λου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντοςτῶν Μασόνων κλπ

Πιστεύομεν ὅτι τώρα ἀπαιτεῖταιδυναμικὴ ἀντίδρασις (μὲ ἐπιχειρή-ματα ἀρθρογραφίαν διαφωτιστι -κὰς ὁμιλίας κλπ) διὰ νὰ μαται-ωθοῦν τὰ σχέδια τοῦ Βατικανοῦτοῦ ΠΣΕ καὶ τοῦ Φαναρίου Κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα δὲν ἠμπορεῖνὰ ὑπάρξη ἐὰν τὸ Βατικανὸν δὲνἀποκηρύξει τὰς πλάνας του καὶ τὰςαἱρέσεις του καὶ ἐὰν ὁ Πάπας δὲνἀποκηρύξει τὰς θέσις του ὅτι εἶναιτοποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴνγῆν ἀλάθητος καὶ ἄρα ἡμίθεοςκλπ Ἐὰν τὸ Βατικανὸν καὶ ὁ Παπι-σμός του δὲν ἀποκηρύξει ὅλας τὰςαἱρέσεις του θὰ εἶναι ὡς οἱ Ὀρθό-δοξοι νὰ τὰς νομιμοποιοῦν καὶ νὰἀποδέχωνται τὴν αἵρεσιν εἰς τοὺςκόλπους τῆς Ἐκκλησίας Ὁ κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα προϋποθέ-τει καὶ Συλλείτουργον μεταξὺ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ τοῦΠάπα Αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἰς μίαντοιαύτην περίπτωσιν θὰ ἔχωμεν καὶκοινὸν ποτήριον ἄνευ τῆς ἀποκη-ρύξεως ὑπὸ τοῦ παπισμοῦ τῶν αἱ -ρέσεων τῶν κακοδοξιῶν του καὶτῆς διαστρεβλώσεως τοῦ Εὐαγγε-λίου καὶ τῶν διδαχῶν τῶν Ἀποστό-λων Θὰ παρακολουθήσουν τὰς ἐ -ξελίξεις οἱ Καθηγούμενοι ἹερῶνΜονῶν οἱ ἀντιοικουμενισταὶ Μη-τροπολῖται οἱ Ὀρθόδοξοι Θεολό-γοι ὁ ἔντιμος κλῆρος καὶ ὁ πιστὸςλαὸς ἄνευ ἀντιδράσεως Θέτομεντὸ ἐρώτημα διότι εἰς ἄλλας ἐπο -χὰς (πρὶν μερικὰς δεκαετίας) θεο-λόγοι καθηγηταὶ Πανεπιστημίωντὸ Ἅγιον Ὄρος κλπ ἀντέδρωνδυναμικῶς ὑπερασπιζόμενοι τὰδόγματα τῆς Πίστεως καὶ τὴν Ἀλή-θειαν τῆς Ἐκκλησίας

Γ ΖΕΡΒΟΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ Ἀκολουθώντας τήν προτροπήτοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκη-νοῦ laquoτιμητέον τούς ἁγίους ὡς φί-λους Χριστοῦ ὡς τέκνα καί κληρο-νόμους Θεοῦraquo1 ἄς σταθοῦμε σέ μίαχαρισματική ὁσιακή μορφή τοῦ20οῦ αἰώνα τόν πατέρα ΦιλόθεοΖερβᾶκο ὁ ὁποῖος γιά 70 ὁλόκληραχρόνια ἀναλώθηκε στή λατρεία τοῦΘεοῦ καί στή διακονία τοῦ πλησίονλειτουργώντας κηρύττοντας μετά-νοια καί ἐξομολογώντας πλήθηπιστῶν

Στίς 24 τοῦ περασμένου Σεπτεμ - βρίου στό Ἱε ρό Γυναι κεῖο Ἡσυχα-στήριο Παναγίας Μυρ τιδιωτίσσηςΘαψανῶν Πάρου μαζί μέ τήν πανή-γυρη τῆς Ἱ Μονῆς -καθώς τό Καθο-λικό τιμᾶ ται στήν Παναγία Μυρτι-διώ τισσα- ἑορτάσα με καί τήν Ἀνα-κομιδή τῶν Τιμίων Λειψάνων τοῦ Ὁ -σίου Πατρός

Γιά τόν θεοφόρον αὐτόν Πατέρατῆς Ἐκκλησίας ἀντλοῦμε ἀπό τόπερισπούδαστο βιβλίο τοῦ πα-τρός Θεοκλήτου ΔιονυσιάτουlaquoὉ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς ΠάρουἝνας ἔνθεος Ἀσκητής- Ἱεραπό-στολος 1884-1980raquo ἐκδ Ἱ ΓυνἩσ laquoΠαναγία ἡ ΜυρτιδιώτισσαraquoΘαψανῶν Πάρου 1999 καί μετα-φέρουμε μέρος ἀπό τή διήγησητοῦ Χρονικοῦ τῆς Ἀνακομιδῆς -γραμμένο ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχα-στήριο Θαψανῶν Πάρου- γιά νάθυμοῦνται οἱ παλαιότεροι καί νάγνωρίζουν οἱ νεώτεροι

ldquoἩ κοινή μητέρα ὅλων τῶν ἀν -θρώπων πού πέρασαν καί θά πε-ράσουν ἀπό τήν παροῦσα ζωήδέχεται στά σπλάχνα της τά θνη-τά σώματά μας χωρίς διάκρισιΣιωπηλά μᾶς φιλοξενεῖ ὅλουςΔικαίους καί ἀδίκους ἁγίους καίἁμαρτωλούς

Μεταξύ τῶν δικαίων πού πέ-ρασαν ἀπό τήν ζωήν αὐτήν ἦτοκαί ὁ πολυσέβαστος ἅγιος Γέ-ροντας π Φιλόθεος Ζερβᾶκος ὁἐπί 50 ἔτη Ἡγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Λογγοβάρδας καί Πνευ-ματικός Πατήρ καί Κτίτωρ τοῦΓυναικείου Ἡσυχαστηρίου τῆςΠαναγίας Μυρτιδιωτίσσης τῶν Θα-ψανῶν Πάρου

Τό σεπτόν σκήνωμά Του κατάτήν ἐπιθυμίαν καί ἐντολήν Του ἀνε-παύετο ἐπί 13 ἔτη εἰς τόν τάφοντόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ἔκτισε παρα-πλεύρως τοῦ παρεκκλησίου τοῦἹεροῦ Ἡσυχαστηρίου τό ὁποῖοεἶναι ἀφιερωμένο εἰς τόν Πνευμα-τικόν του Πατέρα Ἅγιον Νεκτάριονκαί τό ὁποῖο ἀποτελεῖ κτίσμα τοῦἁγίου Γέροντος

Κάποτε ἔπρεπε νά διαταράξωμεντήν ἡσυχίαν τοῦ τάφου καί νά φέ-ρωμεν εἰς τό φῶς τῆς ἡμέρας τάἱερά ὀστᾶ τά ὁποῖα ἐπί 96 ἔτη ἐκρα-τοῦσαν ὀρθίαν μίαν ψυχήν ἡ ὁποίαἐργάσθηκε εἰς τάς χαλεπάς ἡμέραςμας ἴσως ὅσον ἐλάχιστοι ἐκλεκτοίτοῦ Θεοῦ διά τήν δόξαν τοῦ Πανα-γίου Ὀνόματός Του καί διά τήν σω-τηρίαν πολλῶν ἀνθρώπωνhellip

Τήν 22αν ἑσπέρας καί 23ην ἀπότό πρωί εἶχε τήν τιμητικήν της ἡ ΝΠάρος Τό Ἱ Ἡσυχαστήριον Θα-ψανῶν λόγῳ τοῦ ἀναμενομένουπλή θους τῶν προσκυνητῶν εἶχεκλείσει διά τούς φιλοξενουμένουςτους ξενοδοχεῖα εἰς τήν πόλινὍμως ἡ ἐπιθυμία ὅλων νά εὑρί-σκωνται εἰς τό Ἡσυχαστήριον ἔκα-νε ὁρισμένους νά παραμείνουνὅλην τήν νύκτα εἰς τόν Ναόν χωρίςνά αἰσθάνωνται τήν ἀνάγκην νά ξε-κουράσουν τά ταλαιπωρημένα σώ-ματά των ἀπό τήν πολύωρον παρα-μονήν των εἰς τόν λιμένα τοῦ Πει-ραιῶς

Τήν ἀγρυπνίαν τῆς ἑορτῆς τῆςὙπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσ-σης καί τήν ἀνακομιδήν τῶν Λειψά-νων τοῦ Μεγάλου Γέροντος ἐτίμη-σαν διά τῆς παρουσίας των ὁοἰκεῖος Μητροπολίτης κ Ἀμβρό-σιος καί οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ὁἍγιος Θήρας Ἀμοργοῦ καί Νήσωνκ Παντελεήμων ὁ Ἅγιος Ἀργολί-δος κ Ἰάκωβος καί ἐκ τοῦ κλίματοςτοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁκ Ἀμβρόσιος μέ πλειάδα ἹερέωνἹερομονάχων Μοναχῶν καί λαϊκῶνἹεραψαλτῶν ἐκτός ἀπό τίς χιλιάδεςτῶν προσκυνητῶν Ὁ μακαριστόςἍγιος Σάμου καί Ἰκαρίας κ Παντε-λεήμων μή εὑρίσκων μέσον λόγῳἀπαγορευτικοῦ ἀπόπλου ἔφθασεεἰς τό Ἱ Ἡσυχαστήριον τὴν ἡμέραντῆς ἀνακομιδῆς καὶ ἐλειτούργησετὴν ἑπομένην ἡμέραν Κυριακήν

Ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς ἀγρυπνίαςσυνεῖχε τὰς ψυχὰς ὅλων Τὰ ἱερὰσυναισθήματα ποὺ κατέκλυζαν τὰςψυχάς μας εἶναι ἀδύνατον νὰ κα-ταγραφοῦν διὰ τῆς ταπεινῆς γρα-φίδος μας Ἀφήνομε τὴν κάθεψυχὴν νὰ χρησιμοποίηση τοὺς δέ-κτας τῆς καρδίας της γιὰ νὰ ἀνα-πλάση τὶς ἱερὲς σκηνές ποὺ διεδέ-χοντο ἡ μία τὴν ἄλλην καθ᾽ ὅληντὴν διάρκειαν τῆς ἀγρυπνίας Οἱὧρες ἱερὲς καὶ μοναδικὲς κυ-λοῦσαν κατανυκτικῶς

Μετὰ τὴν τρίωρον διακοπὴν τῆςἀγρυπνίας ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρ -θρου συνεχίσθη καὶ πρὸ τῆς Εὐλο-γημένης ἡ ἱερὰ πομπὴ μὲ προεξάρ-χοντες τοὺς Ἀρχιερεῖς ἹερεῖςἹερομόναχους Μοναχούς τὴν Ἡ -γου μένη τοῦ Ἱ Ἡσυχαστηρίου καὶπρεσβυτέρας ἀδελφὰς μονα χὰςἀκολουθουμένη ὑπὸ τοῦ πλήθουςτῶν πιστῶν ξεκίνησε ἀπὸ τὸ καθο-λικόν τοῦ Ἡσυχαστηρίου πρὸς τὸπαρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Νεκταρί-ου παραπλεύρως τοῦ ὁποίου εὑρί-σκεται κτισμένος ὁ τάφος ὁ ὁποῖοςἀπὸ τὸ 1980 ἐφύλασσε ἐπὶ 13 ἔτηὡς πολύτιμον θησαυρὸν τὸ σεβά-σμιον σκῆνος Ρίγη συγκινήσεωςδιεπέρασαν ὅλους τοὺς πιστοὺςμπροστὰ εἰς τὴν μοναδικὴν εἰκόναποὺ ἀντίκρυσαν Ἐφέρετο πρὸς τὸκαθολικὸν τοῦ Ἡσυχαστηρίου μίαταπεινὴ λάρναξ μὲ τὰ τίμια καὶ κρο-κοβαφῆ ὀστᾶ ἑνὸς λευΐτου ὁ ὁποῖ -ος ἀπὸ τὰ τριάκοντα ἔτη του ἔλαβετὴν χάριν τῆς ἱερωσύνης ὥστε νὰδέχεται τὴν ἐξομολόγησιν κάθε

ψυχῆς καὶ νὰ κατευθύνη τὰ διαβή-ματα χιλιάδων ψυχῶν εἰς ὁδὸν σω-τηρίας Ἑνὸς λευΐτου τοῦ ὁποίουτὰ εὐλογημένα χέρια ἀναριθμή-τους φορὰς ἐκράτησαν τὰ τίμιαδῶρα καὶ μετέδωσαν τὸ ΠανάγιονΣῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μαςἸησοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλους ἡμᾶςτοὺς βαπτισθέντας εἰς τὸ Ὄνοματῆς Παναγίας Τριάδος καὶ ζητοῦν -τας σωτηρίαν καὶ τὰ ὁποῖα τώραἀκαταπαύστως ὑψώνονται ἐνώπιοντοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ εἰς ἱκεσίανδι᾽ ὅλους ἡμᾶς

Οἱ καμπάνες ἠχοῦν μεγαλοπρε -πῶς Ἡ ὅλη πομπὴ κατευθύνεταιπρὸς τὸ Καθολικὸν τοῦ Ἱ Ἡσυχα-στηρίου μὲ τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ τοὺςφανοὺς νὰ προπορεύωνται Ὁ Ἅ -γιος Παροναξίας μὲ καταφανῆ τὴνσυγκίνησιν καὶ τὴν εὐλάβειαν ψάλ-λει τὸ Ἀπολυτίκιον καὶ τὸ Μεγαλυ-νάριον τοῦ ἁγίου πατρός

Ἀργὰ καὶ μὲ κατάνυξιν οἱ Ἱερεῖςκρατώντας τὴν λάρνακα ὑψηλὰφθάνουν στὴν κυρίαν εἴσοδον ψάλ-

λοντες Ἐκεῖ αἱ παρατεταγμέναιεὐλαβῶς ἀδελφαὶ μὲ ἀναμμέναςλαμπάδας ὑποδέχονται τὸν Πνευ-ματικόν τους Πατέρα ἐνῶ ἀπὸ τὰχείλη τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἀκούγεταιὁ οὐράνιος ὕμνος Τίς Θεὸς Μέγαςὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁποιῶν θαυμάσια μόνος

Ἡ μακαρία ψυχὴ τοῦ Ἁγίου Γέ-ρον τος ὁ ὁποῖος ὅσας φορὰς ἔ -ψαλ λε τὸν ἀνωτέρω ὕμνον μετε-φέρετο εἰς τοὺς οὐρανούς ἀσφα -λῶς θὰ συμμετεῖχε εἰς τὴν χαρμο-λύπην μας Λύπην διότι δὲν τὸνἔχομεν ἀνάμεσά μας δίπλα μας νὰτοῦ ἀσπαζώμεθα τὴν ἁγίαν δεξιάνΤου καὶ νὰ ὠφελούμεθα ἀπὸ τοὺςθεοπνεύστους λόγους Του χαρὰνδὲ διότι τὸν νοιώθουμε ἀκοίμητονπρέσβυν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰτῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς θριαμ-βευούσης Ἐκκλησίας

Ἡ συγκίνησις ὅλων ἐκορυφώθηκατὰ τὴν ὁμιλίαν τοῦ Σεβασμιωτά-του ὁ ὁποῖος ἐτόνισε πὼς ὁ ἍγιοςΓέροντας εἶναι ἕνας κυοφορούμε-νος Ἅγιος Ἡ ἐπίσημος ἀναγνώρι-σις τῆς ἁγιότητός του κυοφορεῖταιΠόσο θὰ διαρκέση ἡ κυοφορίαεἶναι ἄγνωστον Ὅμως στὴ συνεί-δηση ὅλων μας εἶναι Ἅγιος Μπο-ροῦμε νὰ τὸν ἐπικαλούμεθα καὶ νὰζητοῦμε τὴν πρεσβείαν του

Εἰς τὸ ἄκουσμα ὅτι ὁ π Φιλόθεοςεἶναι ἅγιος ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα ὡςἕνας ἄνθρωπος μὲ ἕνα στόμα ἐφώ-ναξε Ἅγιος Ἅγιοςrdquo

Ἀπό τότε -24 Σεπτεμβρίου 1993-

ἕως σήμερα ἑορτάζεται μέ λαμπρό-τητα καί ἱεροπρέπεια στό Ἱερό μαςἩσυχαστήριο ἡ μνήμη τοῦ ὉσίουΠατρός τόσο στίς 9 Μαΐου (ἑπομένηἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς του κατ᾽ ἐντο-λή τοῦ Σεβασμιωτάτου Παροναξίαςκ Καλλινίκου) ὅσο καί στίς 24 Σε-πτεμβρίου ἡμέρα Ἀνακομι δῆς τῶνΤιμίων του Λειψάνων παρουσίᾳ τοῦοἰκείου Μητροπολίτου ἕως τό 2007τοῦ κυροῦ Ἀμβροσίου Στάμεναπνευματικοῦ τέκνου τοῦ Ὁσίου Πα-τρός καί ἀπό τό 2008 τοῦ νέου Ποι-μενάρχου Παροναξίας κ Καλλινίκουμέ συμμετοχή τοῦ Ἡ γουμένου τῆς ἹΜονῆς Λογγοβάρδας π Χρυσοστό-μου στήν ὁποία ὑπῆρξε Ἡγούμενοςὁ π Φιλόθεος ἐπί 50 ἔτη Λογγο-βαρδιτῶν Πατέρων Ἀρχιμανδρι τῶνἹερέων καί Διακόνων τῆς Ἱε ρᾶς ἡμῶνΜητροπόλεως καί πλήθους προσκυ-νη τῶν

Κατά καιρούς ὁ σεπτός Ποιμε-νάρχης Παροναξίας προσ καλεῖ Ἁγί-

ους Ἀρχιερεῖς ὅπως τόν Θεοφι-λέστατο Ἐπίσκοπο Προι κον νήσουκ Ἰωσήφ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρό-νου τόν Πανιερώτατο Μητροπο-λίτη Λεμεσοῦ κ Ἀθανάσιον τῆςἘκ κλησίας τῆς Κύπρου τόν Θε-οφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἐλαίας κΘεοδώρητον τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνου γιά νά συμπροσευχη-θοῦν καί νά τιμήσουν τήν μνήμητοῦ Ὁσίου Πατρός οἱ ὁποῖοι μέτήν σεβασμία παρουσία τους καίτήν ἁγιαστική Ἀρχιερατική τουςΧάρη λαμπρύνουν τήν ἱερά πα-νήγυρη

Σήμερα παρά ποτέ ὁ ὍσιοςΠατήρ μέ τήν ὁσιότητα τοῦ βίουτου καί τό ὀρθόδοξο φρόνημάτου γίνεται σημεῖο ἀναφορᾶς καίκανών ἀκριβής γιά ὅσους θέλουννά στοιχοῦν στίς Ὀρθόδοξες Πα-τερικές Παραδόσεις Ἀκόμη μέτήν ἰσχυρή μεσιτεία του πρός τόνΚύριον ἀποτελεῖ πηγή ἀναψυχῆςκαί θεοσημειῶν γιά ὅσους χειμά-ζονται ἀπό ἀνίατα προβλήματαἀσθενειῶν κρίσεως τῶν οἰκογε-νειῶν καί τεκνογονίας οἰκονομι-

κές καί ἄλλες δυσχέρειες ἀφοῦlaquoπᾶσα δόσις ἀγαθή ἐκ τοῦ Πατρόςτῶν Φώτων δι᾽ αὐτῶν (=τῶν ἁγίων)τοῖς ἀδιστάκτῳ πίστει αἰτοῦσι κά-τεισι2raquo

Ἄς ἐγκύψουμε καί ἄς ἐντρυφή-σουμε στή ζωή καί στά ἔνθεα ἔργαὉ σίων Μορφῶν ὅπως ὁ πατήρ Φι-λόθεος γιά νά ἐγκολπωθοῦμε τήνΧάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πούτόσο πλούσια ἀπεθησαύρισαν καίνά λάβουμε τήν Ἐλπίδα καρπόἀγλαό τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματοςτήν ὁποία τόσο ἔχουμε ἀνάγκηστούς σημερινούς χαλεπούς και-ρούς ὥστε laquoτούτων πάντων ἀνα-θεωροῦντες τήν πολιτείαν ζηλώσω-μεν τήν πίστιν τήν ἀγάπην τήνἐλπίδα τόν ζῆλον τόν βίον τήνκαρτερίαν τῶν παθημάτων τήν ὑ -πομονήν μέχρις αἵματος ἵνα καίτῶν τῆς δόξης στεφάνων αὐτοῖς κοι-νωνήσωμενraquo3 Ἀμήν

Ἐκ τοῦ Ἱ ἩσυχαστηρίουΘαψανῶν Πάρου

Ὑποσημειώσεις123 Ἀπό τόν λόγο τοῦ Ἁγίου

Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Περί τῆςτῶν Ἁγίων καί τῶν λειψάνων αὐτῶντιμῆς PG 94 1164Α 1165Β 1168C

Μετά ἀπό παράκληση τῶν ὑ -πευθύνων τῆς ἐφημερίδος καταθέ-τουμε τό παρόν ἄρθρο ὡς μικρήἐνημέρωση γιά τό πῶς ἑορτάζεταισήμερα ἡ μνήμη του στήν Πάρο

ΜΝΗΜΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

Ὑπό τῆς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚαλαβρύτων καί Αἰγιαλείας ἐξεδό-θη ἀνακοίνωσις διά ἕν ἐπαναλαμ-βανόμενον θαῦμα εἰς τό Μέγα Σπή-λαιον κατά τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσε-ως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (14ην Σε-πτεμβρίου ἑκάστου ἔτους) Συμφώ-νως πρός τήν ἀνακοίνωσιν

laquoΣτὴν παλαίφατη καὶ ἱστορικὴἹερὰ Μονὴ τοῦ Μεγάλου Σπηλαίουκι αὐτὸ τὸ χρόνο ζήσαμε ἕνα ἐπα-ναλαμβανόμενο θαῦμα Κατὰ τὴνἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ ὡς γνωστόν γίνεται ἡ τε-λετὴ- δέηση μὲ τὸν Τίμιο Σταυρὸκαὶ τὸν βασιλικό Ὁ ἱερεὺς ὑψώνειτὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ δέεται πρὸςτὸν Θεὸ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀ ν -θρώπων

Τὴν ὥρα λοιπόν ποὺ τελεῖταιαὐ τὴ ἡ τελετὴ ἐκεῖ δηλ στὸ ΜέγαΣπήλαιο οἱ Πατέρες τῆς Ἱ Μονῆςἀπὸ παράδοση ποὺ χάνεται στὰ βά-θη τῶν αἰώνων ἑτοιμάζουν μία λε-κάνη μέσα στὴν ὁποία ἀνακατεύ -ουν ἀλεύρι καὶ νερὸ καὶ τίποτε ἄλ -λο καὶ τὴν τοποθετοῦν μπροστὰστὸν τελετουργὸ ἱερέα ὁ ὁποῖοςκάθε φορά ποὺ ὑψώνει τὸν ΤίμιοΣταυρὸ καὶ ἔπειτα σκύβει μέχρι τὸἔδαφος καθὼς οἱ ἱεροψάλτες ψάλ-λουν κατανυκτικὰ καὶ ἱκετευτικὰ τὸldquoΚύριε ἐλέησονrdquo ἀκουμπάει τὸν τί-μιο Σταυρὸ καὶ στὴν λεκάνη ποὺπεριγράψαμε καὶ τὴν εὐλογεῖ Κα -θὼς λοιπὸν ὁ τελετουργὸς ἱερεὺςγυρίζει γύρω ndash γύρω κάποιος ἐκτῶν Μοναχῶν μεταφέρει καὶ τὴνλεκάνη καὶ τὴν τοποθετεῖ μπροστάτου ὥστε ἐκεῖνος καὶ πάλι σκύβον-τας νὰ τὴν εὐλογήσει

Ὅταν λοιπὸν τελειώσει ἡ τελετὴτῆς Ὑψώσεως οἱ Πατέρες μεταφέ-ρουν τὴν λεκάνη αὐτὴ στὸ ἹερὸΒῆμα καὶ τὴν τοποθετοῦν κάτω ἀπὸτὴν Ἁγία Τράπεζα Ἐκεῖ θὰ παρα-μείνει μέχρι τὸ τέλος τῆς θείας Λει-τουργίας Ὅταν λοιπὸν ἡ θεία Λει-

τουργία πλησιάζει στὸ τέλος τηςσκύβουν κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπε-ζα καὶ τραβοῦν πρὸς τὰ ἔξω τὴν λε-κάνη Ἀλλά τώρα πλέον στὴν λεκά-νη ὑπάρχει ζύμη Τὸ ἀλεύρι καὶ τὸνερὸ ἔγιναν προζύμι Δηλ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς λεκάνης ἔχει φου-σκώσει καὶ ἔχει ξεχειλίσει Ἔγινεδηλ ὅτι συμβαίνει μὲ τὶς νοικοκυ-ρές οἱ ὁποῖες κάθε φορά ποὺ πρό-κειται νὰ ζυμώσουν ldquoἀναπιάνουν τὸπροζύμιrdquo Ἔπειτα ζυμώνουν στὴσυνέχεια ἀφήνουν τὸ μῖγμα νὰldquoἀνέβειrdquo ὅπως λέγουν καὶ ὕστερατὸ ψήνουν στὸ φοῦρνο καὶ ἔτσι γί-νεται τὸ ψωμί ldquoὩς ἐμεγαλύνθη τὰἔργα Σου Κύριεrdquo Αὐτό λοιπόν ποὺσυμβαίνει στὴ Ἱ Μονὴ τοῦ Μεγά-λου Σπηλαίου κάθε χρόνο εἶναι ἕναθαῦμα Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ τὸ ἀλεύρι μεταβάλλεταισὲ προζύμι ἢ σὲ μαγιά μὲ τὸ ὁποῖομπορεῖς ὕστερα νὰ ζυμώσεις τόψωμί

Οἱ πιστὲς νοικοκυρὲς γνωρίζουνκάτι παρόμοιο ὅτι δηλ μὲ τὸ βασι-λικὸ ldquoἀπὸ τὸ Σταυρὸrdquo μποροῦν καὶζυμώνουν χωρίς νὰ χρησιμοποι-ήσουν ἄλλο προζύμι

Τὸ εὐλογημένο αὐτὸ μῖγμα οἱχριστιανοὶ τὸ παίρνουν μέσα σὲπλαστικὰ ποτήρια στὰ σπίτια τουςσὰν εὐλογία καὶ τὸ χρησιμοποιοῦνγιὰ νὰ ζυμώσουν

Αὐτό λοιπόν εἶναι ἕνα θαῦμα τὸὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται κάθε χρό-νο στὶς 14 Σεπτεμβρίου στὴν ἹεράΜονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου

Ἕνα σχετικό video ἔχει καταγρά-ψει τὸ θαῦμα Ἡ εἰκόνα εἶναι λίγοσκοτεινή ἐπειδὴ ἡ ἀκολουθία γίνε-ται πρωΐ ὥστε δὲν ἔχει φωτίσει ἡἡμέρα κανονικά ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴμέσα στὸ Ἱ Ναὸ δὲν ὑπάρχει ἱκανο-ποιητικὸ φῶς

Δοξάστε παρακαλῶ μαζί μας τὸὑπερύμνητον Ὄνομα τοῦ Κυρίουμας ldquoὯ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶπροσκύνησιςrdquo Ἀμήνraquo

Ἱερά Μητρόπολις Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων

ΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΘΑΥΜΑΕΙΣ ΤΗΝ Ι ΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

Ρώτησαν ἕνα μοναχόmiddot laquoΤί κάνειςἐδῶ ποὺ μένειςraquo Καὶ κεῖνος ἀπάν-τησεmiddot laquoΦυλάγω τὸν τόποraquo Δηλαδὴτὸν ἐπιμελοῦμαι τὸν φροντίζω τὸνκαλλιεργῶ τὸν δενδροφυτεύω τὸνἐποπτεύω καὶ γενικὰ ἐνδιαφέρομαιγι᾽ αὐτόν Τὸ σπουδαιότερο τὸνἀξιοποιῶ πνευματικὰ καὶ τὸν ἁγιάζωΓεωργῶ laquoτῆς ἐρήμου τὸ ἄγονονταῖς τῶν δακρύων μου ροαῖςraquo

Τὴ στιχομυθία αὐτὴ καὶ τὸ νόημάτης θυμᾶμαι ὅταν σκέπτομαι τὸνἀγαπητὸ σὲ ὅλους μας κύριο Γεώρ -γιο Λαμπρούλια ἢ μπάρμπαndashΓιῶρ -γη ὅπως συνήθως τὸν φωνάζαμε

Φύλαξε κατὰ κυριολεξία καὶ κατ᾽ἄνθρωπο τὶς ἐγκαταστάσεις τοῦlaquoὈρ θοδόξου Τύπουraquo στὴν Ν Ἐρυ-θραί α φροντίζοντας σχολαστικὰ

γιὰ τὴ φύλαξή τους διπλοκλειδώ-νοντας κάθε φορά ἄσχετα ἂν ἤτα-νε μέρα ἢ νύχτα τὶς ἐξώπορτες καὶπαραμένοντας χρόνια ὁλόκληραἄγρυπνος φύλακας καὶ ἐπιστάτηςἐπὶ 24ώρου βάσεως

Τὶς φύλαξε ὅμως καὶ πνευματικὰκαὶ κατὰ Θεόν Διότι ἔζησε σὰνἰδιότυπος μοναχός ψάλλονταςστὶς ἀκολουθίες μὲ τοὺς σεβα-στοὺς καὶ ἀλησμόνητους πατέρεςΧαράλαμπο Βασιλόπουλο καὶ Μᾶρ -κο Μανώλη ἀνάβοντας συγχρό-νως τὰ καντήλια καὶ ἐκτελώνταςχρέη νεωκόρου στὶς ἐκκλησίεςποὺ λειτουργοῦσαν laquoἝνας μονα -χὸς προσευχόμενοςraquo ndashκαὶ ὁ μπάρμ-παndashΓιῶργος ἦταν ἰδιότυπος μονα-χός ὅπως προαναφέραμε μὴ ἔχον-τας νὰ ζηλέψει τίποτα ἀπὸ τοὺς μο-ναχοὺς τῶν Ἱερῶν Μονώνndash laquoεἶναιφρουρός ποὺ φυλάττει ἀπυρόβλη-το καὶ ἀπάτητο ἀπὸ τὸ Σατανᾶ καὶτὶς δυνάμεις του τὸν τόπο ὅπουστέκεται Ὁ ἐμπεριπατῶν τὴν οἰ -κουμένη ὁλόκληρη δὲν μπορεῖ νὰπλησιάσει ἐκεῖ ὅπου μία ψυχὴ ἀ -σκεῖται ὑπομένοντας τὸ μαρτύριοτῆς συνειδήσεως καὶ δίδοντας τὴν

μαρτυρία τοῦ ΧριστοῦraquoὉ κύριος Γιῶργος γνώρισε τὸν

ἱδρυτὴ τῆς ΠΟΕ καὶ τοῦ laquoΟΤraquoἈρχιμανδρίτη π Χαράλαμπο Βασι-λόπουλο γύρω στὸ 1974 καὶ παρέ-μεινε ἄγαμος ὤν μαζί του σὰνἀφιερωμένος συγκάτοικος γιὰ δύοχρόνια ἐργαζόμενος συγχρόνωςστὸ τυπογραφεῖο Ἀπὸ τὸ 1976ὅταν ἀπέκτησε ὁ laquoΟΤraquo τὶς ἐγκα-ταστάσεις του στὴν Ν Ἐρυθραίακαὶ ἐγκαταστάθηκε ἐδῶ τὸ τυπο-γραφεῖο ἦρθε καὶ αὐτὸς καὶ παρέ-μεινε πλέον μόνιμα σὲ ἕνα δωμά-τιο συνεχίζοντας τὴν ἐργασία του

Συγχρόνως φρόντιζε τὸν λαχα-νόκηπο τῶν ἐγκαταστάσεων καλ-λιεργώντας τον μὲ ἀπαράμιλλη τέ-χνη καὶ μαστοριά Ὅταν ἀντίκριζεςτὸ χῶρο ποὺ καλλιεργοῦσε νόμι-ζες ὅτι βλέπεις καλλιτέχνημα Δὲνἔχω δεῖ ὡραιότερο λαχανόκηποἮταν μερακλής ἐπιμελής ὀρεξά-τος καὶ ἀκούραστος μπαξεβάνηςἈπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτὸςκαὶ μεσονυκτίου φρόντιζε τὰ λαχα-νικά του Τὰ προϊόντα ποὺ ἀπεκό-μιζε τὰ μοίραζε ἐδῶ καὶ κεῖ χωρὶςνὰ παίρνει χρήματα

Ἦταν λιγόλογος προσηνής πάν -τα χαμογελαστόςmiddot δὲν κατέκρινεποτὲ κανένα καὶ εἶχε ἀγάπη πρὸςὅλους

Ὑπῆρξε ψάλτης ἰδιότυπος καὶἰδιόμορφος Δὲν βιαζόταν καὶ ἔ -ψαλ λε κατανυκτικὰ καὶ μὲ νόημαἀπολαμβάνοντας τὰ τροπάρια Κυ-ριολεκτικὰ μεταρσιωνόταν καὶ ζοῦ -σε σὲ ἄλλους πνευματικοὺς κό-σμους τὴν ὥρα ἐκείνη

Ἦταν πολὺ εὐλαβής Ὅπου συν -αντοῦσε εἰκόνα ἀκόμη καὶ μέσαστὸ κτίριο ἔκανε τὸ σταυρό τουκαὶ τὴν ἀσπαζόταν Ἀνεβαίνονταςτὴ σκάλα γιὰ τὸ δεύτερο ὄροφοτοῦ κτιρίου στὴ μέση τῆς σκάλαςὑπάρχει μία τεράστια εἰκόνα τῆςἉγίας Τριάδας Ὁ κύριος Γιῶργοςὅποτε ἀνέβαινε σταματοῦσε ἔκα-νε τὸ σταυρό του τὴν ἀσπαζότανκαὶ τὴν χάϊδευε λέγοντας μικρὲςπαρακλητικὲς φρασοῦλες

Ἀσκοῦσε τὴν ἐλεημοσύνη σὲ με-γάλη ἔκταση μὲ τὴ μικρὴ σύνταξηποὺ ἔπαιρνε

Τὸ τελευταῖο διάστημα τῆς ζωῆςτου δοκιμάσθηκε ἀπὸ τὴν ἀσθένειακαὶ παρέμεινε ἀρκετὸ χρόνο σὲ νο-σοκομεῖο καὶ στὸ τέλος ἐπειδὴἦταν κλινήρης καὶ πολὺ ἀδύναμοςεἰσῆλθε σὲ ἵδρυμα κατακοίτων τῆςἈρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Ἐκεῖ μετὰἀπὸ δέκα ἡμέρες παραμονῆς στὶς5112012 παρέδωσε τὸ πνεῦ ματου εἰρηνικὰ καὶ ἔχοντας καλὴνἀπολογίαν στὸν Δημιουργὸν καὶΚριτὴν τῶν πάντων

Γεωργίου τοῦ ἁπλοῦ ἄκακου φί-λεργου νηπτικοῦ ἐλεήμονα καὶἀγαπητοῦ σὲ ὅλους μας ἂς εἶναιαἰώνια ἡ μνήμη

Ἀρχιμ Μελέτιος Βαδραχάνης

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΙΑΣ (1926ndash2012)

Ἀνακοίνωσιςἐκ τῆς ΠΕΘ

Ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολό-γων εὑρίσκεται στήν εὐχάριστηθέση νά ἀνακοινώσει στούς συνα-δέλφους καί νέους θεολόγους ὅτιστό Ἐπιμορφωτικό Σεμινάριο Παι-δαγωγικῆς καί Διδακτικῆς Κατάρ-τισης στά Γραφεῖα τῆς ΠΕΘ (Χαλ-κοκονδύλη 37 ὄροφος 3ος) εἰση-γητής στίς 10-11-2012 ἡμέρα Σάβ-βατο καί ὥρα 1130 - 1415 θά εἶναιὁ κ Ἰωάννης Β Τσάγκας Δρ Θεο-λογίας Σχολ Σύμβουλος Θεολό-γων μέ θέμα

laquoὈργάνωση καί διεξαγωγή τῆςδιδασκαλίας Ἐναλλακτικές διδα-κτικές προσεγγίσεις στό ΜτΘraquo

Ἀπό τή Γραμματεία τῆς ΠΕΘ

laquoΕἰσβολήraquo ἱεροσύλων εἰς τό κοι-μητήριον τοῦ Ριζομύλου Μαγνησίαςπροεκάλεσε μεγάλας καταστροφάςεἰς τάφους Συμφώνως πρός τήνἠλεκτρονικήν ἐφημερίδα laquotaxydro-mosgrraquo

laquoΟἱ δράστες ποὺ πέρασαν τὸπροηγούμενο βράδυ ἀπὸ τὸ κοιμη-τήριο τοῦ χωριοῦ ἄφησαν πίσωτους μεγάλες καταστροφές Ἅρπα-ξαν ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν μνημάτων150 περίπου ὅλα τὰ καντηλάκιαἀπὸ μπροῦτζο Μάλιστα στὴ μανίατους νὰ τὰ ἁρπάξουν τὰ ξήλωνανμαζὶ μὲ κομμάτια μαρμάρων

Ἡ ἐνέργεια τῶν ἱερόσυλων προ-κάλεσε ἀναστάτωση στὸ χωριό Οἱσυγγενεῖς τῶν νεκρῶν ἔσπευσανμόλις πληροφορήθηκαν τὴν κλοπὴἀπὸ ὅλους τούς τάφους ὥστε νὰ

ἀποκαταστήσουν τὶς ζημιές δίνον-τας νέες παραγγελίες γιὰ μάρμαρακαὶ καντηλάκια μὲ ὅποιο κόστοςσυνεπάγεται γιὰ τοὺς ἴδιους Γιὰτὴν κλοπὴ τῶν καντηλιῶν ἀπὸ τὸνεκροταφεῖο τοῦ Ριζομύλου ἐνη-μερώθηκε ἡ τοπικὴ Ἀστυνομία ποὺξεκίνησε τὶς ἔρευνες

Σύμφωνα μὲ τὸν ἱερέα τοῦ χω-ριοῦ τὸ νεκροταφεῖο εἶχε ἡσυχά-σει τὰ δύο τελευταῖα χρόνια ἀπὸσυχνὲς εἰσβολὲς ἱερόσυλων ποὺἅρπαζαν ἀπὸ τὸ χῶρο ὁτιδήποτεσὲ μπροῦτζο Τὸ προηγούμενο χρο-νικὸ διάστημα τὰ κρούσματα κλο -πῆς καντηλιῶν ἦταν συχνὰ καὶ κά-θε φορά οἱ δράστες ἔκλεβαν 10-15καντήλια Ἡ εἰσβολὴ ldquoἁρπακτικῶνrdquoτὶς πρῶτες πρωινὲς ὧρες χθὲς προ-κάλεσε σόκ καθὼς δὲν ἔμεινε καν-τήλι σὲ κανέναν τάφοraquo

Καταστροφή εἰς κοιμητήριονἀπό laquoεἰσβολήνraquo ἱεροσύλων

Ἐξεδήμησε πρὸς Κύριονὁ ὑπέρμαχος τῆς Πίστεως καὶ

τῆς Πατρίδος Σεβ ΜητροπολίτηςΜαρωνείας κυρὸς Δαμασκηνός

Ἐξεδήμησεν πρὸς Κύριον ὁ ΣεβΜητροπολίτης Μαρωνείας καὶ Κο-μοτηνῆς κυρὸς Δαμασκηνὸς τὴν6ην Νοεμβρίου εἰς ἡλικίαν 93 ἐτῶνἮτο ὑπέρμαχος τῆς ὈρθοδόξουΠίστεως καὶ τῶν δικαίων τοῦ Ἑλλη-νισμοῦ εἰς τὴν Θράκην Κατήγγελ-λε διαρκῶς τὰς δραστηριότηταςτῶν Τούρκων εἰς τὴν Θράκην Ταυ-

τοχρόνως ἐλειτούργει ὡς εἰρηνο-ποιός ndash γεφυροποιὸς μεταξὺ Ὀρ -θοδόξων καὶ Μουσουλμάνων Τὰτελευταῖα ἔτη ἀντιμετώπιζε πολλὰπροβλήματα ὑγείας (ἀνεπάρκειακαρδίας νεφρικὴ ἀνεπάρκεια κλπ)καὶ εἰσήρχετο συχνὰ εἰς τὸ Νοσο-κομεῖον Τὴν τελευταίαν ἑβδομάδαεἰσήχθη ἐκ νέου εἰς πολὺ ἄσχημονκατάστασιν καὶ ἐκεῖ παρέδωκε τὸπνεῦμα του πρὸς τὸν Κύριον Ἐξε-λέγη Μητροπολίτης Μαρωνείας καὶΚομοτηνῆς τὸ 1974 ἐνῶ ἀνηγο-ρεύ θη ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ τμή-ματος ἱστορίας καὶ ἐθνολογίας τοῦΔημοκριτείου Πανεπιστημίου Θρά-κης Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ μα-καριστοῦ Μητροπολίτου ἐψάλη εἰςτὸν Καθεδρικὸν Ἱ Ναὸν Εὐαγγελι-σμοῦ τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆςτὴν Πέμπτην 8ην Νοεμβρίου Ἡ τα-φή του ἔγινε εἰς τὸν προαύλιονχῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τὸν ὁποῖονεἶχεν ἀνεγείρει ὁ ἴδιος μὲ πολλούςκόπους καὶ προσπαθείας Τοποτη-ρητὴς εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολινἀναλαμβάνει ὁ Σεβ ΜητροπολίτηςΔιδυμοτείχου κ Δαμασκηνός

Ἡ Διαρκής Ἱ Σύνοδος κατά τήνδευτέραν συνεδρίαν της διά τόν μῆ -να Νοέμβριον ἠσχολήθη μεταξύ ἄλ -λων μέ τήν ὑπό ἔκδοσιν νέαν ἀ στυνο-μικήν ταυτότητα Συμφώνως πρός ἐ -νημερωτικόν δελτίον τύπου ἐκ δοθένὑπό τῆς ΔΙΣ τήν 6ην Νοεμβρίου

laquoΤὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς ἹερᾶςΣυνόδου ἐνημερώθηκαν ἀπὸ ἔγ -γραφο τοῦ Ἀρχηγείου τῆς Ἑλλη-νικῆς Ἀστυνομίας προκληθὲν ἀπὸπρογενέστερη Συνοδικὴ ἀλληλο-γραφία καὶ ἔκφραση ἀνησυχιῶνπερὶ τοῦ θέματος ldquoἜκδοση νέου τύ-που δελτίου ταυτότητας Ἑλλήνωνπολιτῶνrdquo Τὸ Ἀρχηγεῖο τῆς Ἀστυνο-μίας καθησυχάζει τὴν Ἱερὰ Σύνοδοκαὶ τοὺς πολίτες καὶ διαβεβαιώνειὅτι σὲ ἐφαρμογὴ τῶν ἐντολῶν τοῦὙπουργείου Δημοσίας Τάξεως καὶ

Προστασίας τοῦ Πολίτηldquo1 hellipμέχρι σήμερα ἡ διαδικασία

ἔκδοσης τῆς νέας ταυτότητας δὲνἔχει ρυθμιστεῖ νομοθετικὰ καὶ κατὰσυνέπεια δὲν ἔχει ληφθεῖ ὁριστικὴἀπόφαση γιὰ τὸν τύπο καὶ τὰ βιο-μετρικὰ στοιχεῖα ποὺ θὰ περιλαμ-βάνει

2 Σὲ κάθε περίπτωση τὸ νέουτύπου δελτίο ταυτότητας θὰ πρέ-πει νὰ πληροῖ τὰ ἐλάχιστα χαρα-κτηριστικά ἀσφαλείας σύμφωναμὲ τὸν κανονισμὸ 22522004 τοῦΣυμβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνω-σης ὥστε νὰ ἀναγνωρίζεται καὶσὰν ταξιδιωτικὸ ἔγγραφο πλὴνὅμως δὲν θὰ περιλαμβάνει ἠλε-κτρονικὸ καὶ δακτυλικὸ ἀποτύπωμακαὶ δὲν θὰ ταυτίζεται μὲ τὴν κάρτατοῦ πολίτηrdquoraquo

Ἡ ΔΙΣ διά τήν ὑπό ἔκδοσιννέαν ἀστυνομικήν ταυτότητα

Ὁ μπαρμπά Γιώργης ψάλλει δίπλαστόν π Μᾶρκο στό ἐξωκκλήσι τοῦΠροφήτου Ἠλιού στήν Πεντέλη

ΓΙΑΤΙ ΖΗΣ

Ἕνα διαχρονικὸν βι-βλίον τοῦ microακαριστοῦ Γέ-ροντος π ΧαραλάmicroπουςΒασιλοπούλου πολὺ διδα-κτικὸν καὶ ὠφέλιmicroον γιὰὅλους

ἘκδόσειςlaquoὈρθοδόξου ΤύπουraquoΚάνιγγος 10 α´ ὄροφ

106 77 ἈθῆναιΤηλ 210ndash38 16 206

ΤΕΛΕΦΑΞ 210ndash38 28 518Τιmicroᾶται 170euro

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ με-

λέτημα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους Ἀνα-

ζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗΗ ΜΜΟΟΝΝΙΙΚΚΑΑἩ ὑποδειγματικὴ σύζυ-

γος νύφη καὶ μητέρα(τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου)

Τιμᾶται 120 εὐρώ

Σελὶς 8η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΑΙ ΕΥΘΥΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥΡΩΣΙΑΣ κ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΔΙΑ ΤΑΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜέγα λάθος ὁ ἐναγκαλισμός της μὲ τὴν κρατικὴν ἐξουσίαν

Προσφάτως ὁ ὑπουργὸς Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου Μό-σχας Μητροπολίτης Ἱλαρίωνἀπέστειλε μίαν ἐπιστολήν πρὸςὅλας τὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίαςμὲ τὴν ὁποίαν κατέστησε γνωστὸνὅτι ἡ Ὀρ θόδοξος Ἐκκλησία τῆςΡωσίας ὅσο καὶ ἂν laquoἠχεῖ παρά-ξεναraquo εὑρίσκεται ὑπὸ διωγμόν Ἡεἴδησις εἶναι πράγ ματι συγκλονι-στική διότι μετὰ τὴν κατάρρευσιντοῦ κομμουνισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξίαεἰς τὴν Ρωσίαν laquoγνωρίζει ἡμέρεςδόξαςraquo Ἡ πραγματικότης ὅμωςεἶναι ἄλλη ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας καταγγέλλειδιώξεις

Τὰ αἴτιαΤὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς

στάσεως τοῦ Ρωσικοῦ Κράτουςἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Ρωσίας ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναλύσηἡ ἱστοσελὶς laquoἰδιωτικὴ ὁδόςraquo ἡὁποία ὑπερασπίζεται τοὺς Θεο-λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶν Πα-πικῶν καὶ ἤλεγξε τὸν Σεβ Μη-τροπολίτην Πειραιῶς κ Σεραφεὶμδιὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν ἀναθεμά-των κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆςὈρθοδοξίας Εἰς τὴν ἀνάλυσίντων οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἱ στο σελίδοςὑποστηρίζουν τὰ ἀκόλουθα

laquoἩ εἴδηση μέχρι πρὶν λίγο καιρὸθὰ ἦταν ἀδιανόητη Σήμερα ὅμωςεἶναι μία πρα γματικότητα Ἀπεστά-λη ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Ὀρθοδό-ξους Προκαθημένους ποὺ φέρειτὴν ὑπογραφὴ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου ΜόσχαςΜητροπολίτη Βολοκολὰμσκ Ἱλα-ρίωνα διὰ τῆς ὁποίας γνωστοποιεῖ -ται ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχαςεἶναι πλέον θῦμα μίας ldquoἀχαλίνωτηςκαταδίωξηςrdquo ἡ ὁποία ξεκίνησε μὲὅσα συνέβησαν στὸν Ἱ Ναὸ τοῦΣωτῆρος μὲ τὸ συγκρότημα PussyRiot καὶ συνεχίζεται μὲ καταστρο -φὲς μνημείων καὶ σταυρῶν ἀπει -λὲς κατὰ κληρικῶν καὶ ἐπιθέσειςκατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη Μό-σχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυ-ρίλλου

Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι στὴν οὐσία μίαἔκκληση στοὺς Ὀρθοδόξους Πα-τριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους νὰστηρίξουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρω-σίας στὴν δοκιμασία ποὺ διέρχε-ται Ὅπως σωστὰ τονίστηκε ldquoἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίαςδείχνει νὰ ἐκπέμπει γιὰ πρώτηφορὰ μετὰ τὴν πτώση τοῦ ὑπαρ-

κτοῦ σοσιαλισμοῦ σῆμα κινδύνουκαθὼς ζητάει τὴν στήριξη τῶνὈρθοδόξων γιὰ μία σειρὰ ἀνησυ-χητικῶν γεγονότων τὰ ὁποῖα ὅ -πως δηλώνει καλλιεργοῦνται ἀπὸἀντιεκκλησιαστικοὺς κύκλους ἐν -τὸς καὶ ἐκτὸς Ρωσίαςrdquo (ΤΟ ΒΗΜΑ261012)

Φυσικά δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσειἀλλοῦ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση ἡἡγεσία τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Εἶ -ναι δυστυχῶς ἴδιον τῶν ἰσχυ ρῶν(ἀπὸ τὸ Βατικανὸ μέχρι τὴν ΡωσικὴἘκκλησία) νὰ ἐπιρρίπτουν πάντοτεσὲ ἄλλους τὶς εὐθύνες στοὺςldquoβλά σφημουςrdquo καὶ τοὺς ldquoἀν τιεκκλη -σιαστικούςrdquo κοκ λησμονώντας τὰδικά τους λάθη Καὶ ἐδῶ ἡ ΡωσικὴἘκκλησία ἔχει κάνει ἕνα τραγικὸλάθος τὸ ὁποῖο σήμερα πληρώνεικαὶ θὰ συνεχίσει νὰ τὸ πληρώνειἀκριβά ἂν δὲν ἀλλάξει γραμ μὴπλεύσης Τὸ λάθος της εἶναι ὁ πα-θιασμένος ἐναγκαλισμὸς μὲ τὴνκρατικὴ ἐξουσία Ἡ ἀλόγιστη ὑπο-στήριξη στὸν πρόεδρο Πού τιν ποὺσυμπεριφέρεται ὡς τσά ρος καὶἀνταποδίδει ποικιλοτρόπως στὴνΡωσικὴ Ἐκκλησία τὴν ldquoἀγαπητικήrdquoτης πρὸς αὐτὸν διάθεση

Ἦταν λογικὸ ndash καὶ θέμα χρόνου- νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας ὅλοι οἱ πολί-τες ποὺ δὲν θέλουν τὸν Πούτινπλέον στὴν ἐξουσία Βέβαια ὁΡῶσος Πρόεδρος εἶναι ἄρτι ἐπανε-κλεγείς Αὐτὸ ὅμως αὔξησε τὴ δυ-ναμικὴ τῶν ἀντιδράσεων στὴν πο-λιτική του Καὶ ἡ μπάλα πῆρε καὶτὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία τὸν δεξιὸ() βραχίονα τοῦ Ρώσου Προέδρου

Ἄρα ἡ λύση εἶναι μονόδρομοςἩ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας πρέπει νὰἀρχίσει ἐδῶ καὶ τώρα τὴν ἀπαγκί-στρωσή της ἀπὸ τὸ σφιχταγκάλια-σμα μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία Ἂνδὲν τὸ κάνει οἱ ἀντιδράσεις τῆςἀντιπολίτευσης δηλ ὅσων ἀντιτί-θενται σ᾽ αὐτὴ τὴ νοσηρὴ σχέσηθὰ κλιμακωθοῦν Οἱ κριτικὲς φω-νές οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι διόλουεὐκαταφρόνητες πληθαίνουν ὡς ἡἄμμος τῆς θαλάσσης

Ἡ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγε-σία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἔχειμεγάλη εὐθύνη ἔναντι τῆς ἱστο-ρίας Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Κομμου -νισμοῦ σημειώθηκε μία ζηλευτὴἄνθηση τῆς Ρωσικῆς ἘκκλησίαςὉ κόσμος προσέβλεψε σ᾽ αὐτὴν ὡςπραγματικὴ Μητέρα Ἡ ρωσικὴπνευ ματικότητα ἀναδύθηκε καὶ πά-λι ὡς ἐλπίδα καὶ νόημα ζωῆς Ἡ κα-ταξίωση τῆς Ἐκκλησίας στὴ συνεί-δηση τοῦ λαοῦ ἦταν ἕνα θαυμαστὸγεγονὸς παγκοσμίως Τώρα ὅμωςἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία κινδυνεύει ἀπὸτὴν ἀπαξίωση Γιατί μεθυσμένηἀπὸ τὴ δύναμη ποὺ τῆς παρέχει ἡσχέση της μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσίαλησμόνησε τὴν εὐ λογημένη ρωσι -κὴ σαλότητα Καὶ ξεκίνησε νὰ κα-τακτήσει τὸν κόσμο πρὶν ἀκόμακερδίσει οὐσιαστικὰ τὸ δικό τηςποίμνιο Ἄρα ἀλλαγὴ πλεύσης τώ-ρα

Γιατί ἀλλιῶς ἡ κατάσταση ἀρχί-ζει νὰ θυμίζει μέρες τοῦ 1917raquo

Ὀρθοδοξότατοι ἀπαντήσεις τοῦ Ἀρχιμ Βασιλείου Γοντικάκη εἰς τοὺς συντάκτας τοῦ νέου μαθήματος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝbull Ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ δώση τὸ πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν (παραδοσιακὸν καὶ ἐπαναστατικόν) τὸ ὁποῖον τὴν ὀρθόδοξον

συνείδησιν ἀναπαύει καὶ ὁλόκληρον τὸν κόσμον ζωογονεῖbull Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προσφέρει μίαν χαράν ἡ ὁποία εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ μίαν ἔκπληξιν ἡ ὁποία laquoξε-

περνᾶraquo τὸν θάνατον Εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν δὲν λατρεύομεν κάποιαν δοξασίαν ὡς ἰσχυρίζονται οἱ συντάκται τοῦ πιλοτικοῦπρογράμματος σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ ζῶμεν τὴν φανέρωσιν τῆς ἀληθείας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Παρέμβασιν πρὸς τὸν πρόεδροντῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἈρχιεπίσκοπονἈθηνῶν κ Ἱερώνυμον καὶ τὴνΔιαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ἔκαμνε μὲ ἐπι-στολήν του ὁ Προηγούμενος τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ ἉγίουὌρους Ἀρχιμανδρίτης ΒασίλειοςΓοντικάκης διὰ τὸ ζήτημα τῶν Πι-λοτικῶν Προγραμμάτων τοῦ Κρά-τους εἰς τὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν Ὁ Προηγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Ἰβήρων πιστεύει ὅτι μὲ τὰπιλοτικὰ προγράμματα laquoκάτι ἱερὸκαὶ ἅγιον προδίδεταιraquo καὶ διὰ τὴνἀποτροπὴν τῆς προδοσίας προβαί-νει εἰς ὡρισμένας ὑποδείξεις πρὸςτὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς Συνο-δικοὺς Ἀρχιερεῖς Ἡ ἀφορμὴ διὰτοὺς προβληματισμούς τοὺς ὁποί-ους διατυπώνει εἰς τὴν ἐπιστολήντου ἦσαν αἱ ἀποκαλύψεις τοῦ πε-ριοδικοῦ laquoΚοινωνίαraquo τῆς Πανελλη-νίου Ἑνώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) διὰτὸ νέον πρόγραμμα σπουδῶν εἰς τὰΘρησκευτικά

Ἡ ἐπιστολήΤὸ πλῆρες κείμενον τῆς Ἐπι-

στολῆς τοῦ Προηγουμένου τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμανδρί-του Βασιλείου Γοντικάκη πρὸς τὸνἈρχιεπίσκοπον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύν -οδον ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ Περιο-δικὸ ldquoΚοινωνίαrdquo τῆς ΠΕΘ τὸ ἀφιε-ρωμένο στὸ ldquoνέο πρόγραμμα σπου -δῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ ndashΓυμνασίουrdquo (Ἀπρίλιος ndash Ἰούνιος2012)

Διερχόμενος τὸ περιεχόμενοτοῦ τεύχους ἔνοιωσα μέσα μου μίαἔντονη ἀντίδραση Ἔνοιωσα ὅτικάτι ἱερὸ καὶ ἅγιο προδίδεται ἀπὸτὸ κεφάλαιο τῆς Πίστεώς μας κάτιποὺ τόχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος

ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς παρα-δόσεως

Καὶ τολμῶ νὰ σᾶς κουράσω γιὰλίγο καὶ νὰ ἐξομολογηθῶ τὸ λογι-σμό μου

Εἶναι ἀντιπαιδαγωγικὸ καὶ ἀπάν-θρωπο νὰ θέλουν νὰ θρέψουν τὴνψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ μὲ πλη-ροφορίες θρησκευτικῶν ἀπόψεωνκαὶ διαπληκτισμῶν τὴ στιγμὴ ποὺαὐτὸ τὸ τρυφερὸ πλάσμα ζητᾶ τὸγάλα τοῦ ἡρωϊσμοῦ τῆς ἀγάπηςποὺ εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς ζωῆςκαὶ τὸ διαθέτει πλούσια ἡ ΜητέραἘκκλησία

Αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο διαμαρτύρον-ται οἱ συντάκτες τοῦ προγράμμα-τος σπουδῶν εἶναι ldquoὁ δογματισμὸςrdquoκαὶ ldquoὁ κατηχητισμὸςrdquo ποὺ διακρί-νουν στὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν

Αὐτὸ ὅμως στὴν οὐσία εἶναι ψέ-μα καὶ παραποίησι τῆς ἀλήθειαςΓιατί στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίαδὲν λατρεύομε κάποια δοξασίαἈλλὰ αὐτό ποὺ ζοῦμε εἶναι θεοφά-νεια ἡ φανέρωση τῆς ἀλήθειας ὅτιὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Ἀπὸ ἀγάπη δημιουργεῖ τὰ πάνταΚαὶ παραπεσόντας τοὺς ἀνθρώ-πους δὲν τοὺς ἐγκαταλείπει ἀλλὰκατέρχεται πρὸς αὐτούς Ταπεινώ-νεται καὶ τοὺς σώζει

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ὅπωςγνωρίζεται στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλη-σίας εἶναι φανέρωσι ἀφάτου ἀγά-πης γιὰ ὅλη τὴ δημιουργία καὶ τὸνἄνθρωπο

Δὲν βλέπει ἐχθρούς ἄλλα μόνοφίλους Δὲν ἀμύνεται γιὰ νὰ σωθῆἈλλὰ θυσιάζεται γιὰ νὰ σώσηὅλους Θεωρεῖ φίλους καὶ αὐτούςποὺ τὸν σταυρώνουν Δὲν καταρ-γεῖ ἐχθρούς γιατί δὲν ἔχει Καταρ-γεῖ τὴν ἔχθρα

ldquoΤὴν ἔχθραν κτείνας ὑπερέχου-σαν πάντα νοῦν εἰρήνην χαρίζεταιrdquo

Αὐτὴ ἡ τελικὴ νίκη τῆς εἰρήνηςποὺ καταργεῖ τὸν θάνατο ὅλουςτοὺς ζωογονεῖ τοὺς ἀνασταίνειldquoΚαὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματοςrdquo

Ὡς πολικὸς ἀστέρας ποὺ ὁδηγεῖκαὶ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸτὴ φθορὰ τοῦ θανάτου εἶναι ἡὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου τῆς ἀγά-πης ldquoἩμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβή-καμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴνζωήν ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελ-φοὺςrdquo (Α΄ Ἰω 3 14)

Δὲν ἐμπνέομε τὴ ζωὴ στὴν ψυχὴτοῦ παιδιοῦ μὲ τὴν ἐνημέρωσι θρη-σκευτικῶν ἀπόψεων καὶ διαφορῶνἀλλὰ μὲ τὰ ζωντανὰ παραδείγματααὐτῶν ποὺ νίκησαν τὸν θάνατο διὰτῆς θυσίας τῆς ἀγάπης Δὲν τρέ-φεται ἡ ψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦμὲ ὑλικὸ πληροφοριῶν θρησκευ-τικῶν ἀπόψεων ἀλλὰ μὲ τὸ πνεῦματοῦ ἡρωισμοῦ τῆς ἀγάπης

Ὅταν θὰ ἀνδρωθῆ μέσα σ᾽ αὐτὴτὴν ἀγωγὴ τῆς ἀγάπης καὶ τῆςἐλευθερίας θὰ ἀγαπήση τὴ ζωήΘὰ εἶναι εὐλογία γιὰ ὅλους καὶὅλες οἱ δοκιμασίες θὰ εἶναι εὐλο-γία γι᾽ αὐτόν

Δὲν θὰ φοβᾶται καμμιὰ ἀπειλήοὔτε τὸν ἴδιο τὸν θάνατο Θὰ θε-ωρῆ ἐπιτυχία του ὄχι νὰ ὑποδου-λώση νὰ ταπείνωση τὸν ἄλλονἈλλὰ νὰ θυσιασθῆ γιὰ νὰ ζήσουνὅλοι οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι ὁ ἀληθινὸςἑαυτός του

Ἐὰν δώσωμε πραγματικὰ ὀρθό-δοξη ἀγωγή ἑτοιμάζουμε ἀνθρώ-πους ὁλοκληρωμένους πνευματι-κά ποὺ ὄχι μόνο μποροῦν νὰ ζή-σουν ἄνετα μέσα σὲ πολυπολιτι-σμικὰ περιβάλλοντα τοῦ καιροῦμας ἀλλὰ νὰ δεχθοῦν τὶς ὅποιεςδυσκολίες ὡς εὐλογίες Κατὰ τὴρῆσι τοῦ Ἀποστόλου ldquoχαίρω ἐντοῖς παθήμασί μουrdquo

Αὐτὴ ἡ ἀγωγὴ γεννᾶ ἀνθρώπουςχαρούμενους μὲ δυνατὴ κράσιΓεννιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀγάπη Καὶπροσφέρουν εὐσπλαγχνία Γίνον-ται μία αἴσθησι Διακρίνουν τὸ ὑ -γιές τῆς ἀγάπης ποὺ ζωογονεῖ ἀπὸτὸ νοσηρὸ τοῦ μίσους ποὺ θανα-τώνει

Ἀντιμετωπίζουν τὰ πάντα μὲ τὴνπλησμονὴ τῆς ἐλεημοσύνης ποὺτοὺς γέννησε καὶ τοὺς συντηρεῖΠροσεύχονται μετὰ δακρύων γιὰὅλη τὴν κτίσι τοὺς ἀνθρώπους καὶτοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐμπνέουν καὶἐλευθερώνουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀν -θρώπου Κατευνάζουν τὰ πάθηἈνοίγουν δρόμους ζωῆς Μετατρέ-πουν σὲ εὐλογίες ὅλους τοὺς πει-ρασμούς

Καὶ δίδουν τὴ μαρτυρία τῆς πί-στεως ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἰσχυ-ρισμὸς γιὰ τὴν ὀρθότητα κάποιαςδιατυπώσεως ἀλλὰ ἡ εὐωδία τοῦὥριμου ἀνθρώπου ποὺ ξεπέρασετὸ θάνατο Καὶ εἶναι ὅλος ἀγάπηκαθ᾽ ὁμοιότητα Θεοῦ

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ μαθαίνουνἁπλῶς λόγια ἀγάπης καὶ τὶς διάφο-ρες ἀπόψεις τῶν θρησκευτικῶνδοξασιῶν δὲν προσφέρουν ζωὴοὔτε μορφώνουν τὸν νέο ἄνθρω-πο ἀλλὰ δημιουργοῦν τὴ σύγχυσιμίας στείρας πολυμάθειας

Φτωχαίνομε καὶ εὐτελίζομε τὸμυστήριο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς δόθη-κε ἐνῶ ὀφείλομε νὰ τὸ κοινοποι-ήσωμε ἀπαραχάρακτο στὰ παιδιὰὅλου τοῦ κόσμου ποὺ βασανίζον-

ται Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ὀξυγόνο τῆςζωῆς

Σήμερα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος ἔγι-νε μία ταραγμένη γειτονιὰ καὶ γί-νεται λόγος γιὰ ἐπανευαγγελισμὸτῆς Εὐρώπης εἶναι ὁ καιρὸς τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ θεολο-γίας

Αὐτὰ ποὺ ἐπιδιώκουν μὲ τὶς με-ταρρυθμίσεις νὰ ἐπιτύχουν τὰ ἔχειπρὸ πολλοῦ ὡς κατακτήσεις ζωῆς ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία

Δὲν ἀπειλεῖ κανέναν αὐτός ποὺἔχει ὡς τρόπο ζωῆς τὴ θυσία τουἀπὸ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους Καὶδὲν φοβᾶται τίποτε ἡ ζωή ποὺ ἀνα-τέλλει ἐκ τοῦ Τάφου

Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ δώση τὸπιλοτικὸ πρόγραμμα σπουδῶν (πα-ραδοσιακὸ καὶ ἐπαναστατικό) ποὺτὴν ὀρθόδοξη συνείδησι ἀναπαύεικαὶ ὅλο τὸν κόσμο ζωογονεῖ Γιατίἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης δὲν χωρίζειἀλλὰ ἑνώνει Βοηθᾶ τὸν καθένα νὰκαλλιτερεύση τὴ συμπεριφοράτου νὰ θεραπεύση τὴν ἀρρώστιατου καὶ νὰ χαρῆ τὴ ζωή του

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσφέ-ρει μία χαρά ποὺ εἶναι ἰσχυρότερητῆς παρούσης ζωῆς καὶ μία ἔκπλη-ξη ποὺ ξεπερνᾶ τὸν θάνατο

Ὀφείλομε νὰ ἐνεργήσωμε μὲὅλες τὶς δυνατότητες ποὺ διαθέ-τομε γιὰ νὰ ἀφήσουμε νὰ ἁπλωθῆἡ εὐωδία τῆς Ἀναστάσεως ποὺνικᾶ τὸν θάνατο ldquoΧριστὸς ἀνέστηἐκ νεκρῶν καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμ-παντα εὐωδίαςrdquo

Αὐτά Μακαριώτατε καὶ Σεβα-σμιώτατοι εἶχα νὰ Σᾶς διατυπώσωὡς ἐξομολόγησι λογισμῶν Αἰτού-μενος συγγνώμη γιὰ τὴν ὅλη ἀπα-σχόλησι καὶ ἐκζητώντας τὶς θεο-πειθεῖς Σας εὐχὲς ἀσπάζομαι τὴντιμία Σας δεξιά

Μὲ υἱικὸ σεβασμὸ καὶτὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

Ἀρχιμ Βασίλειος ἸβηρίτηςΠροηγούμενος Ἱ Μονῆς Ἰβήρων

Ἔκθετοι οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν ἀπαξιωτικῶς διὰ τοὺς κινητοποιηθέντας πιστούς

ΜΙΑ laquoΧΟΥΦΤΑraquo ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝΕΜΑΤΑΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΧΥΔΑΙΑΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Αἱ κινητοποιήσεις μίας laquoχού-φταςraquo Ὀρθοδόξων οἱ ὁποῖοι ἀπεδο-κιμάσθησαν ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ Κλη-ρικούς καὶ αἱ ἀντιδράσεις πνευμα-τικῶν ἀνθρώπων ὡρισμένων Ἐπι-σκό πων καὶ θεολόγων εἶχον ἀποτέ-λεσμα νὰ ἀναβληθοῦν ἐπ᾽ ἀόριστοναἱ παραστάσεις τοῦ θεατρικοῦ ἔρ -γου τὸ ὁποῖον παρουσίαζε τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγ Ἀποστόλους ὡςσοδομίτας Μεταξὺ τῶν ὀλίγων οἱὁποῖοι ἀντέδρασαν δυναμικῶς ἦτοκαὶ ὁ laquoΟΤraquo ὁ ὁποῖος ἐφιλοξένησενἄρθρα θεολόγων καθηγητῶν πανε-πιστημίου Ἐπισκόπων καὶ ἄλλωνμελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῆςβλασφήμου θεατρικῆς παραστάσε-ως Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίαςἐσιώπησεν ἂν καὶ κατὰ τὰς ἀρχὰςτοῦ θέρους εἶχε καλέσει τὸν πιστὸνλα ὸν εἰς δυναμικὰς ἀντιδράσειςὍταν ὅμως ἀν τέδρασεν ἕν ἐλαχιστό-τατον τμῆμα τοῦ λαοῦ εὑ ρέ θησανἈρχιερεῖς διὰ νὰ ὁμιλήσουν περὶτῶν laquoσυνήθως ὑπόπτωνraquo οἱ ὁποῖοιἀντιδροῦν καὶ διὰ ἄλλα Ἐκ κλησια-στικὰ ζητήματα Αὐτὸ τὸ τμῆμα τοῦλαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μετρημένους Ἀρ -χιερεῖς (οἱ ὁποῖοι ἀντέδρα σαν) ἀνέ-βαλον ἐπ᾽ ἀόριστον τὰς βλα σφήμουςκαὶ σοδομιτικὰς παραστάσεις ἀφή-νοντες τοὺς προοδευτικοὺς Ἀρχιε-ρεῖς νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς φιλοσο-δομιτὰς πολιτικούς δημο σιογρά -φους διανοουμένους καὶ ἠθοποιούςοἱ ὁποῖ οι εἰς τὸ ὄνομα τῆς δημοκρα-τίας καὶ τῆς τέχνης εἶ χον τὴν ἄποψινὅτι δύνανται νὰ ἐξυβρίζουν τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους

Ἡ ἀνακοίνωσιςδιὰ τήνhellip ἀναβολήν

Ἡ ἀνακοίνωσις διὰ τὴν ἐπ᾽ ἀόρι-στον ἀναβολὴν τῆς θεατρικῆς πα-

ραστάσεως τὴν ὁποίαν ἐξέδωσαν οἱπρωταγωνισταὶ τῆς παραστάσεωςἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΟἱ παραστάσεις τοῦ Corpus Ch-risti στὸ θέατρο Χυτήριο ὁλοκλη-ρώνονται Δὲν ἦταν πρόθεσή μαςοὔτε νὰ προκαλέσουμε τὸ ldquoθρη-σκευτικὸ συναίσθημαrdquo οὔτε νὰ δη-μιουργήσουμε ἐντάσεις καὶ πολὺπερισσότερο νὰ ζήσουμε εἰκόνεςἀστυνομοκρατούμενου χώρου θε-άτρου Λυπούμαστε ποὺ ἄθελάμας ἄνθρωποι ξυλοκοπήθηκανπρ ο πηλακίστηκαν ἀπαξιώθηκανΜᾶς προκάλεσε θλίψη τὸ γεγονὸςὅτι τὸ Χυτήριο ἔκανε τὸ γύρω τοῦκόσμου μὲ ἀπαξιωτικὰ σχόλια γιὰτὴ Δημοκρατία μας Καὶ βάζονταςπάνω ἀπ᾽ ὅλα τὸ καθῆκον μας ὡςἝλληνες πολίτες νὰ προστατέ-ψουμε τὴ φήμη τῆς Χώρας μαςἀλλὰ καὶ τὴ βαθιὰ πίστη μας στὴνὈρθοδοξία καὶ τὸν Χριστιανισμόποὺ εἶναι ἡ πίστη τῆς ἀγάπης καὶτῆς ἀποδοχῆς δὲν γίνεται νὰ ἐπι-τρέψουμε τὴν παγκόσμια δυσφή-μηση ποὺ συντελεῖται μὲ ἀφορμὴτὴν παράστασή μας

Παλέψαμε σὲ αἴθουσες δικαστη-ρίων καὶ δικαιωθήκαμε Ἀλλά Δὲνἦταν ἀρκετό Συνέχισαν νὰ μᾶςδιασύρουν καὶ νὰ βάζουν σὲ κίνδυ-νο τοὺς συναδέλφους μας ἠθο-ποιοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ σύνολο τῶνἐργαζομένων στὸ θέατρό μας

Μὲ τὴ σκέψη στὸ κοινό μας ποὺσεβόμαστε προσπαθήσαμε νὰ παί-ξουμε τὴν παράσταση ἐπὶ 3 ἑβδο-μάδες Δὲν στάθηκε δυνατόν για-τί δὲν μᾶς τὸ ἐπέτρεψανhellip Καὶ φυ-σικὰ δὲν εἶναι λύση νὰ συνεχίζου-με σὰ νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα Για-τί αὐτό ποὺ συνέβη εἶναι ὑπαρκτόἐφιαλτικὸ καὶ μεγάλη ντροπή

Τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς ἀπέστειλε ὁσυγγραφέας τοῦ ἔργου ΤέρενςΜακ Νάλλυ μᾶς προβλημάτισεldquoἄλ λο θέατρο δὲν θὰ εἶχε ἀντέξειτόσο μήπως ὅμως μὲ ὅλα αὐτά

ποὺ προσδίδουν στὴν παράστασηπερὶ ldquoβλασφημίαςrdquo χάνεται τὸ πρα -γματικὸ μήνυμα τοῦ ἔργου εἶναιδυνατὸν ἕνα ἔργο ποὺ γράφτηκεγιὰ νὰ μιλήσει γιὰ τὴν ἀγάπη νὰ κα-ταλήγει νὰ προκαλεῖ τόσο μῖσοςrdquo

Βέβαια τέτοιες ἐκδηλώσεις βίαςσὰν αὐτές ποὺ ἐκτυλίχθηκανμπρο στὰ στὴν πόρτα τοῦ θεάτρουμας στὶς 1110 δὲν ἔλαβαν χώρα σὲκανένα μέρος τοῦ κόσμου ὅπου κιἂν παίχτηκε τὸ Corpus Christihellipπαρὰ μόνοhellip ἀπὸ φανατικοὺς Μου-σουλμάνους() ποὺ θεώρησαν ὅτιἔπρεπε νὰ ἐκδώσουν διάταγμα θα-νάτου γιὰ τὸν συγγραφέα

Εὐχαριστοῦμε ὅσους μᾶς στήρι-ξαν στὴν προσπάθειά μας γιὰ τὴνἐλευθερία τῆς τέχνης καὶ τὴ μὴ φί-μωση τοῦ θεατρικοῦ λόγου Ὅμωςἐμεῖς δὲν κάνουμε θέατρο γιὰ νὰὑποκαταστήσουμε τοὺς θεσμούςhellipΔὲν λιποψυχοῦμε καὶ θὰ δώσουμετὸν ἀγώνα ὅπου καὶ ἂν χρειαστεῖἊς προβληματιστοῦμε ὅμως γιὰ τὸΚράτος ποὺ παρακολουθεῖ μουδια-σμένο τὶς δυνάμεις τοῦ σκοταδι-σμοῦ νὰ ἀσχημονοῦνhellip

Ἂν μία θεατρικὴ παράστασημπορεῖ νὰ θέσει θεμελιώδη ζητή-ματα ὅπως τὸ δικαίωμα στὴ διαφο-ρετικότητα καὶ τὴν ἐλευθερία τῆςἔκφρασης τότε τὸ Θέατρο εἶναιπαρὸν στὴν ἀληθινὴ ζωήhellip

Ἡ παράσταση CORPUS CHRISTIἔχει ἤδη κληθεῖ νὰ λάβει μέρος σὲδύο διεθνῆ θεατρικὰ φεστιβάλ στὸInternational Theatre Festival MESSSarajevo καὶ στὸ Festival Iberoameri-cano de Teatro de BogotaἘκεῖ θὰ βρεῖ καὶ τὴν δικαίωσή τηςhellip

γιὰ τὸ θέατρο ΧυτήριοΒάσια Παναγοπούλου καὶ

Λαέρτης ΒασιλείουraquoΠαρατηρήσεις τοῦ laquoΟΤraquo

Θέλομεν νὰ ἐπισημάνωμεν ὅτι αἱἈστυνομικαὶ δυνάμεις ἔξωθεν τοῦ

θεάτρου ἦσαν πολλαπλασίως με-γαλύτεραι ἀπὸ τοὺς συγκεντρω-θέντας πιστούς οἱ ὁποῖοι διεμαρ-τύρον το διὰ τὴν σοδομιτικὴν θεα-τρικὴν παράστασιν Αἱ δυνάμειςτῆς Ἀστυνομίας συνεκρούσθησαντὴν πρώτην ἡμέραν τῆς παραστά-σε ως μὲ μέλη τῆς laquoΧρυσῆς Αὐ -γῆςraquo τὰ ὁποῖ α προσεπάθησαν νὰlaquoκα πελώσουνraquo τὰς ἀντιδράσειςτῶν ὀλίγων ὀρθοδόξων πιστῶν Τὰςἑ πομένας ἡμέρας αἱ κλοῦβαι mdashλε-ωφορεῖα τῆς Ἀστυνομίας εἶ χονσχηματίσει προστατευτικὸν κλοιὸνεἰς τὸ θέατρον ἐνῶ τὴν ἡμέραν τῆςἀναβολῆς ἀπηγορεύετο ἡ διέλευ-σις αὐτοκινήτων ἔμπροσθεν τοῦθεάτρου ἂν καὶ δὲν ὑπῆρχον δια-μαρτυρόμενοι πιστοί

Οἱ συντελεσταὶ τῆς θεατρικῆςπαραστάσεως ὅταν διεπίστωσανὅτι τὸ Ἑλληνικὸν κοι νὸν δὲν ἐνέκρι-νε τὴν σοδομιτικὴν θεα τρικὴν πα-ράστασιν καὶ ἀπεῖχεν ἀπὸ αὐτὴνἀπεφάσισαν νὰ τὴν τερματίσουν ἐπ᾽ἀόριστον Δὲν ἀντελήφθησαν ὅτιαὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει μεγάλην ἐκ κλη -σιολογικὴν συνείδησιν καὶ σέβεταιτὰ ὅσα ἐδιδάχθη ὑπὸ τῆς οἰκογενεί-ας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὀλιγώτεροντοῦ σχολείου Αὐτὸ δὲν τὸ ἔ χουνἀντιληφθῆ οὔτε οἱ Σεβ Μητρο-πολῖται οἱ ὁποῖοι ἐτάχθησαν ἐ ναν-τίον ὅσων ἐκινητοποιήθησαν κατὰτῆς θεατρικῆς παραστάσεως

Δι᾽ αὐτὸ οἱ μὲν συντελεσταὶ κα-τέφυ γον εἰς θεωρίας καὶ ὑπερβο-λάς διὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸ laquoτέ-λος ἐποχῆςraquo διὰ τὴν παράστασινἐνῶ οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱὁποῖοι τὴν ὑπεστήριξαν ἡττήθησανκατὰ κράτος laquoμένοντεςraquo ἐκτεθει-μένοι εἰς τὸν πιστὸν λαόν

ΓΖ

Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟΣΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟΣ

Πρόκειται διά τόν Πατριάρχην Σερβίας κ Εἰρηναῖονκαί τόν Πρόεδρον τῆς χώρας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς

Ὅταν ἐξελέγη Πατριάρχης Σερ-βίας ὁ κ Εἰρηναῖος ἐξέπληξεν ὅ -λους τούς Ὀρθοδόξους οἱ ὁποῖοιεἶναι πιστοί εἰς τούς Ἱερούς Κανό-νας διότι τό πρῶτον πρᾶγμα τόὁποῖον ἔκανεν ἦτο νά ἐκδηλώση τόφιλοπαπικόν καί φιλοοικουμενιστι-κόν προσανατολισμόν του ὉlaquoΟΤraquo τότε ἐτόλμησε καί ἀπεκά-λυψεν αὐτόν τόν προσανατολι-σμόν τοῦ νέου Πατριάρχου προ-καλῶν ἀντιδράσεις Σήμερον ἀπο-καλύπτομεν τήν laquoστροφήνraquo εἰς τόΣκοπιανόν τοῦ νέου Προέδρου τῆςΣερβίας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς ὁὁποῖος ἐτάχθη δημοσίως ἀναφαν-δόν ὑπέρ τῶν Σκοπίων εἰς τό θέματῆς ὀνομασίας

Ὁ κ Νίκολιτς μετέβη τήν Κυρια-κήν 21ην Ὀκτωβρίου εἰς τά Σκόπιακαί συμμετεῖχεν εἰς ἐκδήλωσινπρός τιμήν τῶν Σέρβων στρατιω -τῶν οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν μαχόμενοιτούς Ὀθωμανούς κατά τόν πρῶ -τον Βαλκανικόν πόλεμον εἰς τήνἱστορικήν μάχην τοῦ Κουμάνοβο(23-24 Ὀκτωβρίου 1912) Μία μάχηἡ ὁποί α ἔχει ξεχωριστήν σημασίανκαθώς ἡ σκοπιανή ἱστοριογραφίατήν θεωρεῖ ἡμέραν laquoτραγωδίαςraquoἀφοῦ ὡδήγησεν εἰς τήν διαίρεσιντῆς γεωγραφικῆς ἑνότητος τῆςΜακεδονίας

Ὁ Σέρβος Πρόεδρος παρέσχεσυνεντεύξεις εἰς τήν ἐφημερίδαlaquoVecerraquo καί εἰς τόν τηλεοπτικόνσταθμόν laquoSiteraquo τῶν Σκοπίων Εἰςαὐτάς ἐπιστρατεύει τό θέμα τῆςὀνομασίας διά νά οἰκοδομήση τήννέαν laquoσυμμαχίανraquo μέ τό καθεστώςΓκρουέφσκι προβαίνων εἰς ἕναἀπαράδεκτον διά τήν Ἑλλάδα συ-σχετισμόν μεταξύ τοῦ προβλήμα-τος τοῦ Κοσσόβου καί τοῦ ζητήμα-τος τῆς ὀνομασίας laquoΔέν μπορεῖτέτοια θέματα ldquoἐθνικῆς ὑπερηφά-νειαςrdquo νά τίθενται ἐκβιαστικά ἀπότήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πρός τίςδύο χῶρεςraquo εἶπεν ὁ Πρόεδρος τῆςΣερβίας προσθέτων ὅτι laquoγνώριζαπάντοτε τή Μακεδονία μέ αὐτό τόὄνομα τή στρατιωτική στολή καίτή σημαία Τώρα εἶναι σάν νά θέ-λουν νά τό πάρουν αὐτόmiddot φυσικάεἶναι σάν νά ἀμφισβητοῦν τήν ἐ -θνική ὑπερηφάνειά σας καί ὄχι τήνἐδαφική κυριαρχία ὅπως συμβαί-

νει μέ τό ΚόσσοβοraquoὉ κ Νίκολιτς ἐκάλεσε τήν Σκο-

πιανήν ἡγεσίαν εἰς ἀντιαλβανικόνμέτωπον προκαλῶν τήν ὀργήν τοῦἀλβανικοῦ στοιχείου laquoὍπως οἱἈλβανοί ἐπεδίωξαν τά ldquoδικαιώμα-τάrdquo τους στήν Σερβία θά διεκδική-σουν τά ἴδια δικαιώματα καί σέἄλλες χῶρες Τή στιγμή πού ἀνα-γνωρίζει τό δικαίωμά τους γιά κρά-τος στό Κόσσοβο πῶς μπορεῖς νάπεῖς ὅτι δέν ἔχουν τέτοιο δικαίωμαστή ldquoΜακεδονίαrdquo ἤ δέν ἔχουν δι-καίωμα γιά αὐτονομία στήν Ἑλλά-δα ἤ στό Μαυροβούνιοraquo ἐδήλωσε

Ἕως τήν στιγμήν τῆς ἐκτυπώσε-ως τοῦ laquoΟΤraquo δέν εἶχεν ὑπάρξειἐπίσημος ἀντίδρασις ἀπό τήν Ἑλ -ληνικήν Κυβέρνησιν Ὑπογραμμί-ζεται ὅτι ἡ σημερινή ἡγεσία τῆςΣερβίας ἀκολουθεῖ ἐμφανῶς φιλο-σκοπιανήν πολιτικήν θέτουσα καίθέμα ἀναγνωρίσεως φιλοσκοπια -νῆς-laquoφι λομακεδονικῆςraquo μειονότη-τος εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Ἑλλά-δος Ἐνῶ ἡ προηγουμένη ἡγεσίατῆς Σερβίας (μέ πρόεδρον τόν κΤάντιτς) ἦτο ἐντόνως φιλοτουρκι-κή Ἐπί τῶν ἡ μερῶν τοῦ κ Τάντιτςἡ Σερβία ἔγινε laquoπαράρτημαraquo τῆςΤουρκίας εἰς τό ὁποῖον εἶχε τήνβάσιν του ὁ Νεοοθωμανός ὑπουρ-γός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας κΝταβούτογλου

Ὑπενθυμίζομεν πώς κατά τήν τε-λευ ταίαν ἐπίθεσιν τῶν Νατοϊκῶνδυνάμεων ἐναντίον τῆς Σερβίαςὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες προ-σεφέρομεν τά πάντα διά τήν ἐπού-λωσιν τῶν πληγῶν Ἀντί εὐγνωμο-σύνης ὅμως laquoχολήraquo

Ἐπισημαίνομεν ἐπίσης ὅτι ἡ ἡγε-σία τῆς Σερβίας δέν ἐπρόδωσε μό-νον τήν ἀγάπην καί τήν ἀλληλεγ-γύην τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί αὐ -τήν τήν Ὀρθοδοξίαν Ὁ νέος Πα-τριάρχης ἔχει ὑποταγῆ εἰς τούςΠαπικούς καί ἐκλιπαρεῖ τόν Πάπαννά συμμετάσχη εἰς τάς ἐπετειακάςἐκδηλώσεις διά τό laquoΔιάταγμα τῶνΜεδιολάνωνraquo Καί ὅλα αὐτά ὅταντό Βατικανόν κατηγορῆται ὑπόσυγγραφέων βιβλίων δημοσιογρά-φων καί διανοουμένων ὅτι εἶχενἐνεργόν ἀνάμειξιν εἰς τόν πόλεμονἐναντίον τῆς Σερβίας κατά τόνΜάρτιον τοῦ 1998

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ-laquoΦΩΤΙΑraquo ΤΟΥ ΣΕΒ ΑΙΤΩΛΙΑΣκ κ ΚΟΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝΤΗΣ ΔΗΜΑΡ κ ΜΑΡΙΑΝ ΡΕΠΟΥΣΗ

Ἀλλά καί πρός ὁλόκληρον τόν πολιτικόν κόσμον

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-της Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κΚοσμᾶς μέ ἀνακοίνωσίν του ὑπόἡμερομηνίαν 31ην Ὀκτωβρίου προ-έβη εἰς σχόλια ἐναντίον τῆς βου-λευτοῦ τῆς ΔΗΜΑΡ κ Μαρίας Ρε-πούση γνωστῆς πλαστογράφου τῆςνεωτέρας ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος ἡὁποία ἐζήτησε νά καταργηθοῦν αἱἑορταστικαί δηλώσεις διά τήν laquoἔξο-δον τοῦ Μεσολογγίουraquo Τό πλῆρεςκείμενον τῆς δηλώσεως τοῦ ΣεβΜητροπολίτου ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἜκπληκτοι μείναμε ἀπό τίςἀκατανόητες δηλώσεις τῆς καςΜαρίας Ρεπούση Βουλευτοῦ τοῦἙλληνικοῦ Κοινοβουλίου Δένμποροῦμε νά τό πιστέψουμε Μέκατάπληξη προσπαθοῦμε ἔστω νάδιαβάσουμε τήν ἀνθελληνική δή-λωση Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτέςἘξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσο-λογγίου Μά εἶναι δυνατόν Μιλάειἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθεἀπό τήν ἀνατολή Μιλάει ὑπεύθυνηἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθε-ται ldquoἀγωνίζεταιrdquo ὡς ἐκπρόσωποςτοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ γιά τά ἱεράκαί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας

Μᾶλλον δέν θά γνωρίζει τό Με-σολόγγι ἡ κα Βουλευτής δέν θάπέρασε ἀπό τήν αἱματοβαμμένηΠύλη τοῦ Μεσολογγίου Δέν θάπροσκύνησε τόν ἱερό χῶρο τοῦΚήπου τῶν Ἡρώων δέν θά στάθη-κε ποτέ ἐνώπιον τοῦ Τύμβου ὅπουἀναπαύονται τά ἱερά λείψανα τῶνμαρτύρων τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟ-ΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Ἀσφαλῶς δέν θά ἀντίκρυσε καίτίς ἡρωικές ντάπιες μέ τά σπασμέ-να κανόνια Δέν γνωρίζει ποῦ καίπῶς ὁ ἐθνομάρτυς καί ἱερομάρτυςἘπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ μέ τόἅγιο ποτήριο στά χέρια ἐμψύχωνεκαί κοινωνοῦσε τούς μελλοθανά-τους πολεμάρχους Δέν ἔχει ὑπʼὄψιν της ἡ κα Ρεπούση οὔτε τί εἶναιlaquoἈνεμόμυλοςraquo οὔτε τί εἶναι laquoΚλεί-σοβαraquo καί laquoΒασιλάδιraquo Καί γιά τήνἡρωική ΕΞΟΔΟ πού ἴσως γνωρίζεικάτι ἀπό παραποιημένες ἱστορικέςπεριγραφές δέν θά τήν ἔζησεὅπως τήν ζοῦν οἱ Μεσολογγίτες

Ἐμεῖς ζοῦμε στό Μεσολόγγι καίἀγαποῦμε τό Μεσολόγγι Ποτέ δέθά λησμονήσουμε καί δέ θά προ-δώσουμε τήν γνησία καί ματωμένηἱστορία καί ζωή τοῦ Μεσολογγίου

Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐξόδου τῶνΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝδέν εἶναι ldquoἐθνικιστικά κίτςrdquo οὔτεldquoστερεοτυπικές ἐκδηλώσειςrdquo Εἶ ναιζωντανές γιορτές εὐγνωμοσύνηςκαί τιμῆς ἀφ᾽ ἑνός τῶν γενικῶν προ-μάχων καί μαρτυρικῶς πεσόντωνπατέρων μας οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ldquoγιάτοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καίτῆς πατρίδος καί τοῦ Μεσολογγίουτήν ἐλευθερίαrdquo ἀφ᾽ ἑτέρου ἑορτέςπού ἀναγεννοῦν ἀναζωογονοῦνἐμψυχώνουν ὅλους μας καί ἰδιαιτέ-ρως τά λεβέντικα νειάτα τῆς Αἰτω-λοακαρνανίας καί μᾶς κάνουν νάνοιώθουμε περισσότερο ὀρθόδοξοιχριστιανοί καί γνήσιοι Ἕλληνες

Καλά θά κάνει ἡ κα Ρεπούση νάσταματήσει νά συνιστᾷ πλέον δια-στρεβλώσεις καθώς καί τή λήθητῆς γνήσιας ἑλληνικῆς ἱστορίαςὍσοι ἀμφισβητοῦν τήν ἱστορίαἀμφισβητοῦν τήν ἰθαγένειά τους

Ἡ ἱστορία γράφτηκε στό Μεσο-λόγγι μέ αἷμα καί θυσία Δέν δια-γράφεται μέ φληναφήματα ἀνιστό-ρητων καί ἀδαῶν Ὁ Εὐριπίδης ὑπο-γραμμίζει ldquoὌλβιος ἔστι ὅστις τῆςἱστορίης ἔσχε μάθησινrdquo ὅποιος ξε -χνᾶ τήν ἱστορία του εἶναι καταδικα-σμένος σέ ἀφανισμό Ἐδῶ εἶναιΜεσολόγγι ἐδῶ κατοικοῦν Μεσο-λογ γίτες ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρ-τύρων

Τά λόγια τῆς κας Ρεπούση δένμᾶς ἐπηρεάζουν εἶναι γραμμέναπάνω στό νερό Ἄς ἀφήσει τό Με-σολόγγι νά λάμπει νά φωτίζει νάἐμπνέει νά ἀναζωπυρώνει τήν Ἑλ -λάδα καί ὅλο τόν κόσμο

Καί κάτι τελευταῖο Παρακαλῶτούς ἕλληνες πολιτικούς μας νάφροντίσουν νά ἀναπτερωθεῖ τόὑγιές ἐθνικό φρόνημα καί ἡ γνήσιαφιλοπατρία Ἡ ἀνυπαρξία αὐτῶντῶν ἰδανικῶν ἔφερε τήν πατρίδαμας στό κατάντημα πού ζοῦμε

dagger ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας Κοσμᾶςraquo

Νέος ΜητροπολίτηςΚυδωνιῶν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Ὀκτωβρίουἐκ τοῦ Οἰκ Πατριαρχείου

laquoΜητροπολίτης Κυδωνιῶν ἐξε-λέγη ὁμόφωνα τὸ μεσημέρι τῆςΤρίτης 30 Ὀκτωβρίου ἀπὸ τὴνἉγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ ΟἰκΘρόνου ὁ Μέγας ἈρχιμανδρίτηςἈθηναγόρας Χρυσάνης Ἡ ἐκλογὴἔγινε στὸν Πάνσεπτο ΠατριαρχικὸἹ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπὸτοὺς Συνοδικοὺς Ἀρχιερεῖς ὕστε-ρα ἀπὸ πρόταση τοῦ Οἰκ Πατριάρ-χου Βαρθολομαίου

Τὸ τριπρόσωπο συγκροτοῦσαν ὁἘπίσκοπος Σινώπης Ἀθηναγόραςὁ Ἀρχιμ Ἀθηναγόρας Ζηλιασκό-πουλος ποὺ διακονεῖ στὴν Γερμα-νία καὶ ὁ - ἐψηφισμένος πλέον -Μέγας Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκου-μενικοῦ Θρόνου ἈθηναγόραςΧρυ σάνης

Ἀκολούθως ἔδωσε τὸ ΜικρὸΜήνυμα ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενι-κοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν μελῶν τῆςἉγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδουraquo

Νέος ΠατριαρχικόςἘπίτροπος

εἰς τά ἹεροσόλυμαὉ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ

Θεόφιλος διώρισε νέον Πατριαρχι-κόν Ἐπίτροπον εἰς ἀντικατάστασιντοῦ ἐκλιπόντος Πατριαρχικοῦ Ἐπι-τρόπου Μητροπολίτου Καισαρείαςκυροῦ Βασιλείου τόν Μητροπολί-την Καπιτωλιάδος κ Ἡσύχιον

Ἐγράφη γιὰ τὸν Πάπα ὅτι μὲ τὶςπαμμέγιστες ἀξιώσεις γιὰ τὸ πρό-σωπό του παρουσιάζεται ὡς ἡμίθε-ος Ἐπιεικὴς χαρακτηρισμὸς τὸlaquoἡμίθεοςraquo λέγουμε ἐμεῖς Kατὰ τὴB΄ Bατικάνεια Σύνοδο τῆς ὁποίαςτὰ 50 ἔτη ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃμὲ τὸν Πάπα ὁ Πατριάρχης κ Bαρ-θολομαῖος ἐὰν παρουσιασθῇ δια-φορὰ μεταξὺ τῆς κρίσεως τοῦΘεοῦ καὶ τῆς γνώμης τοῦ Πάπα οἱπιστοὶ πρέπει νὰ προτιμήσουν τὴγνώμη τοῦ Πάπα Ἐπίσης κατὰ τὴναὐτὴ Σύνοδο ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰτὴν τροποποιῇ νὰ προσθέτῃ νἀφαιρῇ νὰ διορθώνῃ καὶ τοὺςἈποστόλους (Ἆράγε καὶ τὸν Ἀπό-στολο Πέτρο) Aὐτὲς οἱ ἀποφάν-σεις καὶ ἀποφάσεις τῆς Συνόδουτοῦ Bατικανοῦ παρουσιάζουν τὸνΠάπα ὄχι ἁπλῶς ὡς ἡμίθεο ἀλλ ὡςθεό ἢ μᾶλλον ὡς ὑπέρθεο ναί ὡς

ὑπέρθεο ἀφοῦ ἡ γνώμη τοῦ Πάπαπρέπει νὰ προτιμᾶται τῆς κρίσεωςτοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὸ θεόπνευστο καὶαἰώνιο κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆςκαὶ νὰ ἐπιφέρῃ μεταβολές Ὁ Ἑω -σφόρος φιλοδόξησε νὰ θέσῃ τὸθρόνο του ὑπεράνω τῶν νεφῶννὰ γίνῃ ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Ὁδὲ Πάπας θέτει τὸ θρόνο του ὑπερ -άνω τῶν οὐρανῶν γίνεται ἀνώτε-ρος τοῦ Ὑψίστου

Θεέ μου Δὲν βλέπουν ὁ Πατρι -άρχης καὶ οἱ ἄλλοι φιλοπαπικοὶ τὴσχιζοφρένεια τοῦ Παπισμοῦ Πῶςἀσπάζονται τὸ εἴδωλο τοῦ Πάπα τὸὑψωμένο ὑψηλότερα ἀπὸ τὴ χρυσὴεἰκόνα τοῦ NαβουχοδονόσοροςἈλλὰ δόξα σοι Kύριε διότι ἔχειςκαὶ στὴν ἐποχή μας εὐσεβεῖς ψυ-χές οἱ ὁποῖες δὲν προσκυνοῦν τὸεἴδωλο τοῦ Πάπα ἀλλὰ προσκυ-νοῦν ἐσένα τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό

ΥΠΕΡΘΕΟΣ Ο ΠΑΠΑΣΤοῦ θεολόγου κ Νικ Ἰω Σωτηροπούλου

Μὲ κρίσιμα θέματα ὡς εἶναι ἡθρησκευτικὴ καὶ Ἑλληνικὴ Παιδείαεἰς τὴν Ἀμερικήν ἡ ποιμαντικὴ καὶτὸ διοικητικὸν ἔργον τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς αἱ laquoαὐτο-κτονίαιraquo μὲ ἰατρικὴν βοήθειαν ὁἀνερχόμενος ρατσισμὸς καὶ φανα-τισμός κλπ ἠσχολήθη ἡ Ἱερὰ Σύν -οδος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςἡ ὁποία ὑπάγεται εἰς τὸ Οἰκουμε-νικὸν Πατριαρχεῖον καὶ χαρακτηρί-ζεται Ἐπαρχιακή Συμφώνως πρὸςἀνακοίνωσιν ἐκδοθεῖσαν τὴν 23ηνὈκτωβρίου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπι-σκοπῆς Ἀμερικῆς

laquoἩ Ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδοςτῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςσυνῆλθεν εἰς τὴν τακτικὴν συνε-δρίαν αὐτῆς εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆςἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τὴν 17ην καὶ 18ηνὈκτωβρίου 2012 ὑπὸ τὴν προε δρί -αν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπι-σκόπου Ἀμερικῆς κ Δημητρίου καὶτὴν συμμετοχὴν τῶν Μελῶν αὐτῆς

Τὴν προτεραίαν τῆς ἐνάρξεωςτῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἤτοιτὴν 16ην τρέχοντος μηνός τὰ Μέ-λη αὐτῆς εἶχον τὴν εὐκαιρίαν νὰἐπεξεργασθοῦν καὶ ὁλοκληρώσουντὸ πρωτότυπον ἑλληνικὸν κείμενονμετὰ λειτουργικῶν ὁδηγιῶν τῶνἀκολουθιῶν τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶὌρ θρου τὸ ὁποῖον καὶ θὰ ὑπο-βληθῆ εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον πρὸς ἔγκρισιν

Τὰ θέματαἩ Ἱερὰ Σύνοδος κατὰ τὴν συνε-

δρίαν αὐτῆς ἠσχολήθη μὲ σειρὰνθεμάτων μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναικαὶ τὰ ἑξῆς

1 Θέματα εἰδικῶν πλευρῶν τοῦποιμαντικοῦ καὶ διοικητικοῦ ἔργουτῆς Ἐκκλησίας ἀναφερομένων εἰςκληρικοὺς καὶ λαϊκούς Εἰδικώτε-ρον ἡ Σύνοδος ἐνέκρινε πρόγραμ-μα ποιμαντικῆς φροντίδος εἰςἀσθενεῖς (Chaplaincy Program) διὰτοῦ ὁποίου ἐκτὸς τῶν κληρικῶν θὰδύνανται ἄτομα τὰ ὁποῖα ἔχουνθεολογικὴν μόρφωσιν καὶ εἰδικεύ-θησαν εἰς τὴν ποιμαντικὴν νὰ προσ -φέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς διά-φορα ἱδρύματα ὅπως πχ Νοσοκο-μεῖα φυλακάς κλπ

2 Θέματα εἰδικῶν περιπτώσεωνπειθαρχικῆς φύσεως σχετιζομένωνμὲ κληρικούς καθὼς ἐπίσης καὶ θέ-ματα τῆς ἀναγκαίας ποιμαντικῆςφροντίδος διὰ τοὺς κληρικοὺς καὶτὰς οἰκογενείας των

3 Θέματα Θρησκευτικῆς καὶἙλληνικῆς Παιδείας Ἡ Σύνοδοςσυνεζήτησε ἐκτενῶς τὴν κατάρτι-σιν ὑποψηφίων Ἱερέων καὶ τὸ Εἰ -δικὸν Μορφωτικὸν ΠρόγραμμαΔια κόνων Συνεζητήθη ἐπίσης ἡἀνάγκη εὐρείας συμμετοχῆς τῶνἐνοριῶν εἰς τὸ λίαν ἐπιτυχὲς διὰτὴν νεολαίαν Φεστιβὰλ ὁμιλητικῆς(St John Chrysostom Oratorical Fe-stival) Ἐπίσης ἔγινε παρουσίασιςτῶν νέων Ἐγχειριδίων ΔευτέρουἘπιπέδου διὰ τὴν διδασκαλίαν τῆςἙλληνικῆς Γλώσσης εἰς τὰ ἡμερή-σια καὶ ἀπογευματινὰ σχολεῖα τῆς

Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ὡς γνωστόντὰ ἐν λόγῳ βιβλία χορηγοῦνται δω-ρεὰν ὑπὸ τοῦ Κληροδοτήματος Πί-στης τῆς Ἱερᾶς ἈρχιεπισκοπῆςἬδη δὲ ἤρχισεν ἡ προετοιμασίαδιὰ τὰ βιβλία τοῦ τρίτου ἐπιπέδου

4 Θέματα διοικητικῆς φύσεωςἘγένετο συζήτησις διοικητικῶν θε-μάτων ἀναφερομένων εἰς ἐνορίαςκαὶ Μονὰς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκο -πῆς Ἀνεκοινώθη τὸ λίαν εὐχάρι-στον γεγονὸς τῆς ὑπογραφῆς τῶνσχετικῶν ἐγγράφων διὰ τὴν ἀνέ-γερσιν τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νι-κολάου εἰς Ground Zero ἡ ὁποία θὰἀποτελέση ὄχι μόνον ἐνοριακὴνἐκκλησίαν ἀλλὰ καὶ Ἐθνικὸν προσ -κύνημα καὶ γενικώτερον μαρτυρίαντῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως

5 Θέματα κοινωνικῆς φύσεωςἩ Σύνοδος συνεζήτησε τὸ θέματοῦ ρατσισμοῦ καὶ φασισμοῦ καὶπροέβη εἰς τὴν ἐπισυναπτομένηνδήλωσι Ἐπίσης ἡ Σύνοδος συνε-ζήτησε τὸ ἐπίκαιρον θέμα τῆς ldquoἰα -τρικῶς βοηθουμένης αὐτοκτονίαςrdquo(physician assisted suicide) καὶ συν-τόμως θὰ προβῆ εἰς σχετικὴν ἀνα-κοίνωσιν

Δήλωσις τῆς Ἱ ἘπαρχιακῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς

Ἀρχιεπισκοπῆς ἈμερικῆςΜὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Φθινοπωρι -

νῆς συνεδρίας της τὸν Ὀκτώβριο2012 ἡ Ἱ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς ἹἈρχιεπισκοπῆς Ἀμερι κῆς ἐκ φράζειγιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴν βαθειὰ ἀνη-συχία της ἀναφορικὰ πρὸς τὴνἀκραία φανατικὴ γλώσσα ἡ ὁ ποίαχρησιμοποιεῖται σὲ ὅλα τὰ πεδία τῆςδημοσίας καὶ ἰδιωτικῆς ζω ῆς

Παροτρύνουμε ὅλους νὰ ἀκο-λουθήσουν τὴν συμβουλὴ τοῦἈποστόλου Παύλου Ὁ λόγος ὑμῶνπάντοτε ἐν χάριτι ἅλατι ἠρτυμέ-νος εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκά-στω ἀποκρίνεσθαι (Κολ 46)

Ἀποδοκιμάζουμε τὴν χρήσηοἱουδήποτε ρατσιστικοῦ ξενοφο-βικοῦ φασιστικοῦ καὶ ἐχθρικοῦ λό-γου συμβόλων καὶ συμπεριφορᾶς

Ἐν γνώσει ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγα-λύτερα δῶρα τοῦ δημοκρατικοῦπολιτεύματος εἶναι ἡ ἐλευθερίατοῦ λόγου παρὰ ταῦτα συνιστοῦμεὑπευθυνότητα εὐγένεια καὶ ἀγάπηστὴν ἐπιλογὴ λέξεων καὶ τρόπωνἐκφράσεως

Οἱ Ἕλληνες εἶπαν ldquoΟΧΙrdquo στὸν φα-σισμὸ στὸν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμοκαὶ ἀκολούθως ὑπέφεραν μεγάλαδεινὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ναζι-στικῆς κατοχῆς

Καλοῦμε ὅλους νὰ ἀντιτάξουντὸ ldquoΟΧΙrdquo ἔναντι τῆς ἐχθρότητοςπαν τὸς εἴδους ὁλοκληρωτισμοῦκαὶ νὰ ἐναγκαλισθοῦν τὴν γνήσιαφιλανθρωπία καὶ φιλοξενία ποὺ ἀ -ποτελοῦν ἄλλωστε καὶ τὸ μήνυματοῦ Εὐαγγελίου

Ὡς πρωτοπόρος στὸν Διαθρη-σκειακὸ καὶ Διαπολιτισμικὸ Διάλο-γο ἡ Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλη-σία μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ προσεύ-χεται καὶ ἐργάζεται γιὰ τὴν εἰρήνητὸν σεβασμὸ καὶ τὴν συνδιαλλαγὴμεταξὺ ὅλων τῶν ἀνθρώπωνraquo

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ κλπΑΠΗΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Page 3: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 3η

Η ΜΟΝΗ ΜΑΣ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑἘὰν ἀνοίξουμε τὸ κατὰ Λουκᾶ εὐαγγέλιο (1213) θὰ δοῦμε τὸ ἑξῆς

γεγονός Κάποιος Ἰουδαῖος τοῦ ὁποίου εἶχε πεθάνει ὁ πατέρας καὶ εἶχεπροβλήματα κληρονομικὰ μὲ τὸν ἀδελφό του κατέφυγε στὸ Χριστὸγιὰ νὰ βρεῖ τὸ δίκιο του καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ μεσολαβήσει ὑπὲραὐτοῦ Δὲν πλησίασε δηλαδὴ τὸ Χριστὸ γιὰ νʼ ἀκούσει τὸ κήρυγμά τουτὴ διδασκαλία του νὰ πάρει συμβουλές νὰ μάθει περισσότερα γιὰ τὴνοὐράνια βασιλεία καὶ γιὰ τὸ πῶς θὰ τὴν κερδίσει ἀλλὰ μόνο γιὰ νὰ λύ-σει τὸ οἰκονομικό του πρόβλημα

Ὅπως μερικοὶ πτωχοὶ ποὺ δὲν ἐκκλησιάζονται οὔτε κοινωνοῦνοὔτε διαβάζουν Ἁγ Γραφή οὔτε ἐνδιαφέρονται γιὰ τὴν αἰώνια ζωήἀλλὰ πᾶνε στὴν Ἐκκλησία στὸ τέλος τῆς θ Λειτουργίας γιὰ νὰ ζητή-σουν βοήθεια ἢ ἀπὸ τοὺς ἱερεῖς ἢ ἀπὸ τοὺς ἐκκλησιαζόμενους

Ἢ ὅπως μερικὰ ἀνδρόγυνα ποὺ ζοῦν κοσμικά ὅταν ἀρχίσουν οἰκο-γενειακὰ προβλήματα καὶ συζυγικὲς συγκρούσεις τρέχουν στοὺςἱερεῖς γιὰ νὰ τὰ ἐπιλύσουν ὄχι γιατί μετάνιωσαν καὶ θέλουν νὰ ζήσουνκοντὰ στὴν Ἐκκλησία ἀλλὰ μπάς καὶ τὰ ἐπιλύσουν καὶ μπορέσουν μετὰνὰ συνεχίσουν τὴν κοσμικὴ ζωή

Ἢ ὅπως κάποιοι γονεῖς θυμοῦνται τὴν Ἐκκλησία καὶ τὰ κατηχητικάὅταν τὰ παιδιὰ τους πάρουν ἐντελῶς τὴν κάτω βόλτα εἶναι ἐκτὸς ἐλέγ-χου καὶ ἀγενῆ καὶ ἐχθρικὰ πρὸς αὐτούς

Καὶ εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι τὰ εὐαγγέλια ἀναφέρουν τέσσερις κα-τηγορίες ἀνθρώπων ποὺ πλησιάζουν τὸν Χριστὸ ἢ τοὺς ἀποστόλους

α) Ὅσοι διψοῦν καὶ θέλουν νὰ μάθουν γιὰ τὴν βασιλεία τῶνοὐρανῶν ἢ ἔχουν οὐσιαστικὸ πρόβλημα ποὺ τοὺς ταλανίζει ἀνυπόφο-ρα οἱ ὁποῖοι συνωθοῦνται γύρω ἀπὸ τὸν Χριστό γεμίζουν ἀσφυκτικὰτὶς αἴθουσες ποὺ μιλᾶ κάνουν πορεῖες μέσα στὴν ἔρημο γιὰ νὰ τὸνσυναντήσουν καὶ ὅταν τὸν βροῦν μένουν νηστικοὶ γιὰ νὰ τὸν ἀπολαύ-σουν πνευματικὰ (χορτασμὸς 5000 καὶ 4000) προσπαθοῦν ἔστω καὶ νʼἀκουμπίσουν τὰ ροῦχα του πιστεύοντας ὅτι θὰ πάρουν αὐτὸ ποὺ ζη-τοῦν (αἱμορροοῦσα) ὑπομένουν ταπεινὰ καὶ μὲ ἐγκαρτέρηση τὶς δο-κιμασίες στὶς ὁποῖες τοὺς ὑποβάλλει (Χαναναία) Κάποιοι βέβαια ἀπʼαὐτοὺς ἐν τέλει δὲν βρίσκουν τὸ κουράγιο νὰ τὸν ἀκολουθήσουν καὶφεύγουν (πλούσιος νεανίσκος)

β) Ὅσοι πᾶνε γιὰ νὰ τὸν πειράξουν καὶ νὰ τὸν παγιδεύσουν (Φαρι-σαῖοι καὶ Σαδδουκαῖοι)

γ) Ὅσοι πᾶνε ἔτσι ἀπὸ περιέργεια γιὰ νʼ ἀκούσουν κάτι τὸ καινούρ-γιο κάτι τὸ νέο καὶ πρωτάκουστο (Ἀθηναῖοι στὸν Ἄρειο Πάγο Πρξ1721) καὶ μετὰ ἀπομακρύνονται

δ) Ὅσοι ἔρχονται ἀπὸ οἰκονομικὸ συμφέρον ἢ γιὰ νʼ αὐξήσουν τὴδόξα τους καὶ τὴν ἐπιρροὴ τους (τὸ πρόσωπο τῆς περικοπῆς μας καὶ ὁΣίμων ὁ μάγος (Πρξ 89-24)

Φυσικὰ ἀπὸ τὶς κατηγορίες αὐτὲς τῶν ἀνθρώπων ὁ Χριστὸς καὶ οἱἀπόστολοι μόνο τὴν πρώτη δέχονται καὶ συζητοῦν καὶ ἀσχολοῦνται μα-ζί τους Στὶς ἄλλες περιπτώσεις ἢ δὲν ἀπαντοῦν ἢ τοὺς ἐλέγχουν ἢτοὺς φέρονται ἀπότομα

Ἔτσι κι ἐδῶ σʼ αὐτὴ τὴ περίπτωση ἐπειδὴ αὐτὸς ποὺ τὸν πλησίασετὸν πλησίασε μόνο καὶ μόνο γιατί ἡ καρδιὰ του καιγόταν γιὰ τὰ ὑλικὰἀγαθά ὁ Χριστὸς τοῦ μιλᾶ ψυχρὰ καὶ ἀπότομαmiddot laquoἌνθρωπε τὶς με κα-τέστησε δικαστὴν ἢ μεριστήν ἐφʼ ὑμᾶςraquo Δηλαδὴ ἄνθρωπέ μου ἐσὺποὺ ἕνας εἶναι ὁ πόθος σου τὸ χρῆμα ἐσὺ ποὺ δὲν ἐλπίζεις παρὰ μό-νο σʼ αὐτό ἐσὺ ποὺ μὲ πλησίασες μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ ἱκανοποιήσειςτὸ πάθος τῆς πλεονεξίας σου μὲ ποιὰ ἀπαίτηση μὲ κάνεις κριτὴ τῆςὑποθέσεώς σου καὶ μὲ ποιὰ ἀπαίτηση ζητᾶς νʼ ἀφήσω τὸ κήρυγμά μουκαὶ νʼ ἀσχοληθῶ μὲ τὴ δική σου μανία γιὰ περισσότερα ὑλικὰ ἀγαθάἊς προσέξουμε τὴν ἀπάντηση τοῦ Κυρίου Τί δείχνει Ὄχι ὅτι ἀδια-φορεῖ γιὰ τὸ σῶμα γιὰ τὴν ὕλη γιὰ τὰ κοινωνικὰ προβλήματα ἀλλὰ ὅτιδίνει προτεραιότητα στὰ πνευματικά Ὄχι ὅτι ἀδιαφορεῖ γιʼ αὐτὴ τὴζωή ἀλλὰ ὅτι ἐνδιαφέρεται πρωτίστως γιὰ νὰ μὴ ξεχάσουν οἱ χριστια-νοὶ τὴν αἰώνια Ἂς θυμηθοῦμε ἐδῶ τὸ laquoοὐκ ἐπʼ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεταιἄνθρωποςraquo (Δευτ 83) ἂς θυμηθοῦμε τὸ laquoοὐκ ἀρεστὸν ἐστὶν ἡμᾶςκαταλείψαντας τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ διακονεῖν τραπέζαιςraquo (Πρξ 62)Καὶ ἂς παρατηρήσουμε τὴ σύγχρονη πραγματικότητα ποὺ ὅλοι εἴμα-στε ἀπορροφημένοι ἀπὸ τὴν ὕλη ἀπὸ τὴ σάρκα ἀπὸ τὸ χρῆμα ἀπὸ τὶςβιοτικὲς μέριμνες καὶ μοιάζουμε μὲ τὰ ἄλογα ζῶα ποὺ μία φορὰ βλέ-πουν τὸν οὐρανό ὅταν τὰ σφάζει ὁ χασάπης

Ἀλλὰ ἂς προσέξουμε καὶ κάτι ἄλλοmiddot ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε στὸν κόσμογιὰ νὰ καταπιαστεῖ μὲ κοινωνικὰ θέματα Δὲν ὑποσχέθηκε στοὺςἀνθρώπους ὑλικὰ ἀγαθά Δὲν εἶχε κοσμικὸ πρόγραμμα Εἶναι ὁ διδά-σκαλος τῆς σωτηρίας Εἶναι ὁ βασιλιὰς τῶν οὐρανῶν Ὅσοι δέχονταιτὸ κήρυγμά του καὶ γίνονται μέλη τῆς οὐράνιας βασιλείας του λύνουντὰ θέματά τους σύμφωνα μὲ τὸ δικό του θέλημα Διαφορετικὰ δὲνμποροῦν νὰ μείνουν κοντά του οὔτε νὰ ζητοῦν ὁ Χριστὸς νὰ ἀνακα-τεύεται στὰ προβλήματά τους

laquoΤὶς με κατέστησε δικαστὴν ἢ μεριστήν ἐφʼ ὑμᾶςraquo Ἀπάντησε λοιπὸνὁ Χριστὸς καὶ προσέθεσεmiddot laquoὁρᾶτε καὶ φυλάσσεσθε ἀπὸ πάσης πλεονε-ξίαςmiddot ὅτι οὐκ ἐν τῷ περισσεύειν τινὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ ἐστιν ἐκ τῶν ὑπαρ-χόντων αὐτοῦraquo Προσέξτε ἄνθρωποι ἀπὸ κάθε μορφὴ πλεονεξίαςπλούσιοι καὶ φτωχοί Προσέξτε ἀπὸ κάθε ἐπιθυμία γιὰ τὴν αὔξηση τῶνὑλικῶν ἀγαθῶν ΓΙΑΤΙ Γιατί ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἡ εὐτυχία του δὲνἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸ πλεόνασμα τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν Μπορεῖ κάποιος νὰεἶναι φτωχός ἀλλὰ νὰ εἶναι εἰρηνικὸς καὶ χαρούμενος καὶ νὰ ζήσειπολλὰ χρόνια Κι ἄλλος μπορεῖ νὰ εἶναι πάμπλουτος νὰ μὴ ξέρει τί ἔχεικαὶ νὰ ὑποφέρει ἀπὸ ἀγωνία ἀπὸ φόβο μήπως τὸν κλέψουν ἢ τὸν σκο-τώσουν ἢ τὸν ἀπαγάγουν ἢ νὰ ὑποφέρει ἀπὸ ἀνία ἀπὸ πλήξη τίποτανὰ μὴ τὸν γεμίζει καὶ νὰ τὸν ἐνθουσιάζει Καὶ γιὰ νὰ ἑρμηνεύσει καλύ-τερα τὴ φράση ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς εἶπε τὴν παραβολὴ τοῦ laquoἌφρονοςπλουσίουraquo Ἂς τὴν διαβάσουμε ξανὰ καὶ ἂς ἐντρυφήσουμε πάνω στὸκείμενό της Ἔχει πολλὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίσει καὶ νὰ μᾶς διδάξει

Ἀρχιμανδρίτης Μελέτιος Ἀπ Βαδραχάνης

ΚΥΡΙΑΚΗ Θ´ ΛΟΥΚΑ18 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

Ἀπόστολος Ἐφεσ β´ 14 ndash 22Εὐαγγέλιον Λουκ ιβ´ 16 ndash 21Ἦχος βαρύς mdash Ἑωθινόν Β´

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

ΗΘΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΕΣΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

(3ον)Α´ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΙΜΟΘΕΟΝ7 Πίστη καὶ καθαρὴ συνείδηση

Οἱ ἄνθρωποι συνήθως ἰσχυρίζον-ται ὅτι πιστεύουν στὸν Θεό Θεω-ροῦν προσβλητικὸ νὰ τοὺς χαρα-κτηρίσει κάποιος ἄπιστους Καὶσταματοῦν ἐκεῖ Τίποτα δὲν ἀλλά-ζει στὴ ζωή τους Θὰ ἔλεγα ὅτι ἡψευδαίσθηση ὅτι πιστεύουν τοὺςἐξασφαλίζει μιὰ σταθερὴ πορείαπρὸς τὴν ἀπώλεια Θὰ τὸ διατύπω-

να καὶ διαφορετικὰ μὲ μιὰ φράσηἉμαρτάνουν καὶ ζητοῦν ἀπὸ τὸνΘεὸ βοήθεια γιὰ νὰ μποροῦν νὰἁμαρτάνουν

Προφανῶς πρόκειται γιὰ πλάνηπρώτου μεγέθους Ἡ πίστη δὲνμπορεῖ νὰ συνοδεύεται ἀπὸ τὴνἁμαρτία γιατὶ προϋποθέτει τὴν κα-θαρὴ συνείδηση δηλαδὴ τὴν ἄμεμ-πτη ἠθική ζωή Ὁ ἈπόστολοςΠαῦλος ζητάει ἀπὸ τοὺς διακόνουςνὰ ἔχουν laquoτὸ μυστήριον τῆς πίστε-ως ἐν καθαρᾷ συνειδήσειraquo (γ´ 9)κάτι ποὺ ἰσχύει καὶ γιὰ κάθε ἀλη-θινὸ χριστιανό8 Οἱ ψευδοδιδάσκαλοι

Τὴν ἀλήθεια τῆς πίστεως πρέπεινὰ τὴ διαφυλάττουμε ὡς κόρηνὀφθαλμοῦ Εἶναι τὸ πολυτιμότερο

ἀγαθό ποὺ ἔχομε Εἶναι ὁ θη-σαυρὸς σωτηρίας ὁ ὁποῖος πολλὲςφορὲς γίνεται στόχος τῶν ψευδοδι-δασκάλων Πάντα παρουσιάζονταιπλανεμένοι καὶ δαιμονισμένοι ἄν -θρωποι ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ ἀπομα-κρύνουν ἀπὸ τὴν ὀρθὴ πίστη τοὺςἀνυποψίαστους καὶ κάποτε ἀγα-θοὺς ἀδελφούς Δυστυχῶς ὑπάρ-χουν θύματα καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺἀνησυχητικό Πρέπει νὰ πῶ ἐπίσηςὅτι αὐτοὶ οἱ ὄψιμοι ἀρνητὲς τῆς πί-στεως γίνονται ἄσπονδοι ἐχθροὶ καὶξεπερνοῦν στὸ φανατισμὸ καὶ τὴδραστηριότητα ἐκείνους ποὺ εἶχανπαρασύρει στὴν πλάνη

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέει ὅτι οἱψευδοδιδάσκαλοι χρησιμοποιοῦντὴν ὑποκρισία γιὰ νὰ ἐπηρεάσουντοὺς ἀνθρώπους δηλαδὴ ἐμφανί-ζονται ὡς εὐγενεῖς καὶ ἁγνοί ποὺὑποστηρίζουν ἐνῶ ψευδολογοῦν

χωρὶς ντροπή Καὶ τὸ κάνουν αὐτόγιατὶ ἔχουν καυτηριασμένη καὶἀναίσθητη συνείδηση ἐμπνεόμενοιἀπὸ τοὺς δαίμονες κάτι ποὺ τὸκρύβουν ἐπιμελῶς (δ´ 1-2)

9 laquoΓύμναζε σεαυτὸν πρὸς εὐσέ-βειανraquo

Ἡ εὐσέβεια εἶναι ἀδιάκοπος ἀγώ-νας γιὰ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶντοῦ Θεοῦ Εἶναι μιὰ ζωή ποὺ ἔρχε-ται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ ἐκείνητῶν κοσμικῶν Δὲν στοχεύει στὴνἀπόλαυση τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν καὶτῶν ἡδονῶν ἀλλὰ στὴν ἀπόκτησητῶν ἀρετῶν γεγονὸς ποὺ τὴν κα-θιστᾶ ὠφέλιμη καὶ γιὰ τὸ σῶμα καὶγιὰ τὴν ψυχή Ὁ ἈπόστολοςΠαῦλος τονίζει ὅτι ἡ εὐσέβεια εἶναιὠφέλιμη σὲ ὅλα διότι ὑπόσχεταιἀγαθὰ καὶ ἀνταμοιβὲς καὶ γιὰ τὴνπαροῦσα ζωὴ καὶ γιὰ τὴ μέλλουσα

(δ´ 7ndash8) laquoΕἶναι μεγάλος πλοῦτοςμόνο ὅμως γιὰ ὅποιον ἱκανοποιεῖταιμὲ ὅσα ἔχειraquo (στ´6)10 laquoὍτι ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷζῶντιraquo

Οἱ κοσμικοὶ ἀντιμετωπίζουν τοὺςπιστοὺς μὲ περιφρόνηση Τοὺς κα-τηγοροῦν καὶ τοὺς χλευάζουν ἀδι-καιολόγητα Ἡ στάση τους αὐτὴ δη-μιουργεῖ στοὺς πιστοὺς μιὰ δυσά-ρεστη κατάσταση τὴν ὁποία πρέ-πει νὰ ὑπερβαίνουν μὲ τὴν ἀγάπητους

Στὸν προβληματισμὸ γιατὶ συμ-βαίνει αὐτό ὁ Ἀπόστολος Παῦλοςδίνει τὴν ἀπάντηση laquoὙπομένουμεκόπους καὶ ὀνειδισμούς γιατὶ στη-ρίξαμε τὴν ἐλπίδα μας στὸν ἀληθινὸΘεό ποὺ εἶναι σωτήρας ὅλων τῶνἀνθρώπων καὶ ἰδιαίτερα τῶν πι -στῶνraquo (δ´ 10)

11 laquoΤύπος γίνου τῶν πιστῶνraquoὉ κληρικὸς ἔχει βαριὰ ἀποστολὴ

ἀπέναντι στοὺς πιστούς τὸ ποίμνιότου Πρέπει νὰ εἶναι προσεκτικὸςσὲ ὅλα καὶ νὰ ἀποτελεῖ τὸ φωτεινὸπαράδειγμα Γιὰ νὰ τὸ πετυχαίνειαὐτὸ χρειάζεται διαρκὴς καὶ ἔντο-νος πνευματικὸς ἀγώνας ἐκ μέρουςτου Ἰδιαίτερα ὅταν εἶναι νέος καὶδὲν ἔχει σταθεροποιηθεῖ στὴν πνευ-ματικὴ ζωή Ὁ Ἀπόστολος Παῦλοςἀπευθυνόμενος στὸ μαθητή του Τι-μόθεο τὸν συμβουλεύει νὰ εἶναιὑπόδειγμα τῶν πιστῶν προσέχον-τας τὰ λόγια του τὴ συμπεριφοράτου τὴν ἀγάπη του πρὸς ὅλους γε-νικά τὴν πνευματικὴ ζωή τὴν ἀκε-ραιότητα καὶ σταθερότητα τῆς πί-στεως τὴν καθαρότητα καὶ ἁγνότη-τα τῶν σκέψεών του τῶν ἐπιθυμιῶντου καὶ τῶν πράξεών του (δ´12)

Πρεσβ Διονύσιος Τάτσης

ΟΟΟΟΡΡΡΡΘΘΘΘΟΟΟΟΔΔΔΔΟΟΟΟΞΞΞΞΟΟΟΟΝΝΝΝ ΣΣΣΣΗΗΗΗΜΜΜΜΕΕΕΕΙΙΙΙΩΩΩΩΜΜΜΜΑΑΑΑΤΤΤΤΑΑΑΑΡΡΡΡΙΙΙΙΟΟΟΟΝΝΝΝ

Μέ τήν ὀνομασία Ἰωάννειος Ἐκ -κλησία (Johannische Kirche) εἶναιδιε θνῶς γνωστή μία αἱρετική κίνη-ση πού ἱδρύθηκε ἐπισήμως τό 1926στή Γερμανία ἀπό τόν Joseph Wei-βenberg (1855-1941) μέ τήν ἀρχικήὀνομασία laquoΕὐαγγελική- ἸωάννειοςἘκκλησία κατά τήν Ἀ ποκάλυψητοῦ Ἁγίου Ἰωάννουraquo Ἡ κίνησηἀργότερα ἀπαγορεύθηκε ἀπό τούςΝαζί καί ξαναδραστηριοποιήθηκετό 1945 κάτω ἀπό τήν καθοδήγησητῆς κόρης τοῦ J Weiβenberg τήνFrieda Muumlller (1911- 2001) ἐνῶ στήσυνέχεια μετονομάστηκε τό 1975σέ laquoἸωάννειο Ἐκ κλησίαraquo Σήμερα ἡκίνηση καθοδηγεῖται ἀπό τήν κόρητῆς Fr Muumlller τήν Josephine Muumlller(1949-) Πρόκειται γιά κίνηση στήνὁποία κά- ποιος συναντᾶ μία ἀπρο-κάλυπτη σύζευξη τοῦ Πνευματι-σμοῦ μέ χριστιανικά στοιχεῖα

Σύμφωνα μέ τή διδασκαλία τῆςαἵρεσης πού ἐν προκειμένῳ ἐπα-ναλαμβάνει τούς ἰσχυρισμούς τοῦἱδρυτῆ της J Weiβenberg τό 1903κατόπιν ἀποκαλυπτικοῦ ὁράματοςτόν κάλεσε ὁ Χριστός σέ μία νέαπνευματική κατάσταση Κατά τήνἐν λόγῳ αἵρεση στό πρόσωπο τοῦJ Weiβenberg ἐκπληρώνονται τάἀναφερόμενα ἀπό τόν Χριστό στόκατά Ἰωάννη 14 26 Ἐπαναλαμβά-νοντας τά παραδοξολογήματα τοῦ

ἱδρυτῆ της ἡ κίνηση διδάσκει ὅτιὑπάρχουν τρεῖς ἀποκαλύψεις καίτρεῖς ἀνάλογες Διαθῆκες τοῦΘεοῦ στούς ἀνθρώπους

Ἡ πρώτη στόν Μωυσῆ ἡ δεύτε-ρη μέ τόν Χριστό καί ἡ τρίτη μέ τόνJ Weiβenberg Στά πλαίσια αὐτά ὁ JWeiβenberg εἶχε διακηρύξει γιά τόνἑαυτό του ὅτι ἦταν ἐν σάρκωσητοῦ Ἁγίου Πνεύματος Στήν Ὁμο-λογία Πίστεως τῆς αἵρεσης διαβά-ζουμε σχετικά laquoἘγώ πιστεύω στόΘεό Πάτερα ἐγώ πιστεύω στό ΘεόΥἱό ἐγώ πιστεύω στό Θεό ἍγιοΠνεῦμα καί στίς ἀποκαλύψεις τοῦΘεοῦ μέσῳ τοῦ Μωυσῆ τοῦ ἸησοῦΧριστοῦ καί τοῦ J Weiβenbergraquo Ὁἴδιος ἐπίσης διακήρυττε ὅτι ἦτανἕνας κε χαριτωμένος ἄνθρωποςεἶχε τό προφητικό χάρισμα εἶχεὅλα τά ἄλλα χαρίσματα πού ἀναφέ-ρονται στό Α΄ Κορ 12 4-11 προ-γνώριζε τό μέλλον καί γνώριζε τίςβουλές τοῦ Θεοῦ

Ἡ παρουσία τῶν τριῶν Διαθη -κῶν εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένη καίμέ τίς περί τοῦ ἀνθρώπου διδα-σκαλίες της πού ὑποστηρίζουν ὅτιὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ξεπεσμέναπνεύματα Πολλές ψυχές κατά τήνπροΰπαρξή τους ἐξέπεσαν μαζί μέτό σατανᾶ Ἡ λύτρωσή τους θάἐπιτευχθεῖ μέ ἕνα πλῆθος διαδο-χικῶν μετενσαρκώσεων καί ἱκανό

ἀριθμό ἀγαθῶν ἔργων σέ κάθενέα τους ἐνσάρκωση

Κάθε ἐνσαρκωμένος ἄνθρωποςἀποτελεῖται κατά τήν αἵρεση ἀπόσῶμα ψυχή καί πνεῦμα Ὁ ὅλοςὁρατός κόσμος εἶναι ἕνα τμῆματοῦ ἀόρατου πνευματικοῦ κό-σμου ὅπως ἐπίσης εἶναι θεμιτή ἡἐπικοινωνία μέ τά πνεύματα τῶνκεκοιμημένων Ἡ σωτηρία τῶν ἀν -θρώπων εἶναι ἐξασφαλισμένη στόχῶρο τῆς αἵρεσης μέ τήν ἀποδοχήτῶν θέσεών της ἄν καί ἔχει μία ἐ -λαστική στάση ἔναντι τῶν ἄλλωνθρη σκειῶν καί χριστιανικῶν Ὁμο-λο γιῶν καθώς τίς θεωρεῖ δρό-μους καθοδήγησης τῶν ἀνθρώ-πων ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ

Εἶναι αὐτονόητο ὅτι ὅσο ἄν καίἡ ὀνομασία καί ἡ θεολογική ὁρο-λογία τῆς αἵρεσης πηγάζουν ἀπότόν χριστιανικό χῶρο οἱ διδασκα-λίες της στό σύνολό τους εἶναι κα-κόδοξα παραδοξολογήματα ἀπο-λύτως ἀσυμβίβαστα μέ τή χριστια-νική πίστη

Σημείωση Γιά τή σύνταξη τοῦπαρόντος βασιστήκαμε στά κάτω-θι α) G Schmid- GO Schmid (Hrsg)Kirchen- Sekten- Religionen 7η ἔκδ2003 β) R Hempelmann ua Quellen-texte zur neuen Religiositaumlt EZW-TEXTE 215 2011

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΥΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟ CORPUS CHRISTI

ΗΗ σσττηηλληη ττηηςς laquolaquoππααννεελλλληηννιιοουυ εεννωωσσεεωωςς θθεεοολλοογγωωννraquoraquo

laquoKαὶ ὁ ἄκρῳ δακτύλῳ τῆς Ἱστο -ρίας θύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικῆςγευσάμενος θὰ ἔμενε παγερὰἀδιάφορος γιὰ μιὰ ἀκόμη προσπά -θεια σπίλωσης τοῦ Προσώ που τοῦἘνανθρωπήσαντος Yἱοῦ καὶ Λόγουτοῦ Θεοῦhellipraquo

Oἱ πιὸ πάνω γραμμὲς ἀποτελοῦντὴν ἀρχὴ ἑνὸς ἄρθρου μὲ τὸ ὁποῖ -ον ὁ Mητροπολίτης Σύρου Δω ρόθε-ος B΄ θέλησε νὰ τοποθετηθῇ ἔναντιτοῦ αἰσχροῦ καὶ βλασφήμου θεα-τρικοῦ ἔργου Corpus Christi Kατὰτὸν Mητροπολίτη οἱ χριστιανοὶ δὲνἔπρεπε νὰ ἀντιδράσουν κατὰ τοῦἔργου καὶ τῶν δημιουρ γῶν τουδιότι στὸ πέρασμα τῶν αἰώνωνlaquoτόμοι βιβλίων ἔχουν γραφτεῖ σω-ρεία κινηματογραφι κῶν καὶ θεα-τρικῶν ἔργων ἔχουν παρουσιαστεῖμὲ τὰ ὁποῖα καὶ διὰ τῶν ὁποίων δια-κωμωδεῖται ἐξυ βρί ζε ται βλασφη-μεῖται καὶ ἐμπτύε ταιraquo ὁ Xρι στόςδίχως νὰ μειώνεται τὸ κῦρος τουκαὶ ἡ μεγαλειότης τοῦ Προσ ώ πουτου laquoὉ Ἰησοῦς Xρι στός ἡ πίστημας καὶ ἡ Ἐκ κλη σίαraquo σύμφωνα μὲτὸν ἅγιο Σύ ρου laquoδὲν κινδυνεύουνἀπὸ τέτοιου εἴδους ἀφελεῖς ἐπιθέ -σειςhellip οἱ δὲ διατυπούμενοι πε ρὶ τοῦἀν τι θέτου φόβοι δείχνουν τοὐ λάχι -στον ἀστάθεια πίστεως ἂν ὄχι ἀπι -στία πρὸς Ἐκεῖ νον ποὺ διαβεβαίω -σε ὅτι οὔτε ὁ Ἅ δης δὲν θὰ μπορέ -σει νὰ νικήσει τὴν Ἐκκλη σίαhellipraquo

laquoἩ ἀμφιλεγόμενη παράστασηraquoκατὰ τὸν Ἀρχιερέα laquoμπορεῖ νὰ ὑ -βρίζει καὶ νὰ βλασφημεῖ τὸ ὄνοματοῦ Xριστοῦ ἀλλὰ δὲν εἶναι ἡ πρώ -τη καὶ σίγουρα δὲν θὰ εἶναι ἡ τε-λευταίαraquo γι᾽ αὐτὸ προτείνει ὡς τὴνlaquoκαλύτερη χριστιανοπρεπέ στε ρηἐκκωφαντικότερη καὶ ἀποτελεσμα-τικότερη ἀντίδρασι σὲ κά θε προσ -πά θεια προσβολῆς τοῦ Kυ ρίουraquoτὸν ἀγῶνα τῶν πιστῶν γιὰ τὴν ὑπέρ -βασι τῶν παθῶν τους τὴν κατάκτη-σι τῶν ἀρετῶν laquoκαὶ τὴν ἐπὶ γῆς ἔ -λευση τῆς Oὐράνιας Bασιλείαςraquo

Ἐὰν τὸ ἄρθρο αὐτὸ δὲν δημο -σίευ αν ἔγκυροι διαδικτυακοὶ ἱστό -τοποι ἀλλὰ καὶ ἡ ἱστοσελίδα τῆς ἹMητροπ Σύρου θὰ ἦταν δύσ κολονὰ πιστεύσῃ κανείς ὅτι ἔχει γραφῆἀπὸ τὴ γραφίδα Ὀρ θοδόξου Ἐ -πισκόπου Πρόκειται γιὰ ἕνα ἄρ θροἀντιευαγγελικό ἀντιπατερικὸ καὶσφόδρα ἀντιχριστιανικό ἄκρως δὲἐπικίνδυνο γιὰ τὴν πνευματικὴ ἀκε-ραιότητα τῶν μελῶν τοῦ πλη ρώμα-τος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκ κλη σί ας

Eἶναι ἀντιευαγγελικό διότι laquoπρώ -τη καὶ μεγάλη ἐντολήraquo σύμ φωναμὲ τὸν λόγο τοῦ ἰδίου τοῦ Xριστοῦεἶναι τὸ laquoἈγαπήσεις Kύριον τὸνΘεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇδιανοίᾳ σουraquo (Mατθ 22 37ndash38)Ἐρωτᾶται ὁ ἅγιος Σύ ρου Eἶναι δυ-νατόν ὅταν ὁ πιστὸς χριστιανὸςἀγαπᾷ τὸν Kύριό του μὲ ὅλη τὴνκαρδιά του καὶ μὲ ὅλη τὴν ψυχήτου καὶ μὲ ὅλο τὸ νοῦ του νὰ μένῃπαγερὰ ἀδιάφορος ὅταν ὁ Kύριοςκαὶ Θεός του βλασφημῆται καὶὑβρίζεται Ὁ ἴδιος ὁ Xριστὸς δίδαξεἐπίσης τοὺς Mαθητὰς καὶ ὅλουςτοὺς ὀπαδούς του ὡς πρῶτο αἴτη-μα τῆς προσευχῆς τους πρὸς τὸνοὐράνιο Πατέρα νὰ ἔχουν τὸlaquoἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σουraquo Ἐρω -τᾶται ὁ ἅγιος Σύρου Eἶναι δυνατὸνὁ πιστὸς χριστιανὸς νὰ ἐπιθυμῇ καὶ

νὰ ζητῇ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ δοξάζεταιτὸ ὄνομά του ὅταν δὲ τὸ ὄνομααὐτὸ ὑβρίζεται καὶ βλασφημῆται νὰἀδιαφορῇ παγερῶς ἐπειδὴ γνωρί ζειθύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικὴ Ἱ στο ρίακαὶ εἶναι βέβαιος ὅτι ὁ Xρι στός ἡΠίστι καὶ ἡ Ἐκκλησία δὲν κινδυ-νεύουν ἀπ᾽ αὐτὲς τὶς ὕβρεις καὶβλασφημίες ὅπως δὲν ἐκινδύ νευ-σαν καὶ κατὰ τὸ παρελθόν Σοβαρο-λογεῖτε Σεβασμιώτατε Eἶναι χρι-στιανικὴ αὐτὴ ἡ τοποθέτησί σαςἘὰν ἔτσι πρέπῃ νὰ πολιτεύε ται ὁχριστιανός τότε ἡ ὁμολογία τῆς

πίστεως ποιά θέσι ἔχει στὴ ζωή τουὉ Xριστὸς μᾶς διαβεβαίωσε ὅτιἐὰν κάνωμε ὁμολογία γι᾽ Αὐτὸνμπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους θὰκάνῃ καὶ Αὐτὸς ὁμολογία γιὰ μᾶςμπροστὰ στὸν οὐράνιο Πατέρα ΤουΣτὶς ἡμέρες μας ὁ Kύριός μας κα-θυβρίζεται ὡς ὁμοφυλόφιλος ὅπωςκαὶ ἡ Παναγία μας καὶ οἱ ἍγιοιἈπόστολοι καὶ ἐσεῖς συμβουλεύετετοὺς χριστιανοὺς νὰ ἀδιαφορήσουνκαὶ νὰ κοιτάξουν τὴν πνευματικήτους ζωή Ὁ Xριστὸς ὅμως εἶπε ὅτιἐκεῖνος ποὺ δὲν θὰ κάνῃ ὁμολογίαγι᾽ Αὐτὸν μπροστὰ στοὺς ἀνθρώ -πους θὰ εἶναι ἀρ νητής Του Ἀπὸπότε Σεβασμιώτατε ἡ ἄρνησι τοῦXριστοῦ ἀποτελεῖ ἀποδεκτὸ καὶ ἐν -δεδειγμένο τρόπο ζωῆς τοῦ χρι-στιανοῦ καὶ δύναται νὰ συνυπάρχῃκαὶ νὰ ἐφαρμόζεται παράλληλα μὲτὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν κάθαρσί του ἀπὸτὰ πάθη καὶ τὴν πνευματική του τε-λείωσι Kηρύττετε φοβούμεθαlaquoἕτερον εὐαγγέ λιονraquo μὲ ὅλες τὶςφοβερὲς συνέ πειες ποὺ αὐτὸ συν -επάγεται (Γαλ 1 8ndash9)

Tὸ κρινόμενο ἄρθρο εἶναι καὶἀντιπατερικό Oὐδεὶς ἀπὸ τοὺςΠατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐξέφρασεποτὲ παρόμοιες ἀπόψεις Kάθεἄλλο μάλιστα ἡ διδασκαλία τουςεἶναι ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη ἀπ᾽αὐτὴ τοῦ Mητροπολίτου Σύρου

laquoOὐδὲν οὕτω παροξύνει τὸν Θε -όν ὡς ὅταν τὸ ὄνομα αὐτοῦ βλα-σφημῆταιraquo λέγει ὁ ἱερὸς Xρυ σό -στο μος (EΠE 29 342)

Eἶναι ποτὲ δυνατὸ νὰ διαπράττε-ται δημοσίως ἕνα ἁμάρτημα τὸὁποῖο παροξύνει ὅσο κανένα ἄλλοτὸν Θεό καὶ οἱ χριστιανοὶ νὰ μέ -νουν ἀπαθεῖς καὶ ἀδιάφοροι

Tὸ πόσο ἀντίθετη εἶναι ἡ προ-τροπὴ τοῦ Ἀρχιερέως ἀπὸ τὴν διδα-σκαλία τῶν Πατέρων ἀποδεικνύ ει ὁπιὸ κάτω προτρεπτικὸς λόγος τοῦ ἱΠατρός laquoKἂν ἀκούσῃς τινὸς ἐν ἀμ -φόδῳ ἢ ἐν ἀγορᾷ μέσῃ βλασφη-μοῦντα τὸν Θεόν πρόσελθε ἐ -πιτίμησον κἂν πληγὰς ἐπιθεῖναι δέῃμὴ παραιτήσῃ Pάπισον αὐτοῦ τὴνὄψιν σύντριψον τὸ στόμα ἁ γία σόνσου τὴν χεῖρα διὰ τῆς πλη γῆςraquoκαθὼς καὶ ὁ ἕτερος λό γος laquoKο -λάσωμεν τῶν βλασφημούντων τὴνμανίαν Mὴ παρίδωμεν τὸν κοι νὸνὑβριζόμενον Δεσπότην Mέγα τι τέ -ξεται τῇ πόλει κακὸν τὸ τὰ τοιαῦ ταπαρορᾶν Ἐμφράξωμεν αὐ τῶν τὰστόματα καθάπερ πηγὰς θανατη -φόρους ἀποκλείσωμεν καὶ πρὸς τὸἐναντίον μεταβάλωμεν καὶ πάντωςστήσεται τὰ τὴν πόλιν κατειληφόταδεινάraquo (EΠE 31 622 καὶ 32 642ndash344) Γιὰ μεγάλο κακὸ ὁμιλεῖ ὁ

μέγας αὐτὸς Πατὴρ καὶ Διδά σκαλοςτῆς Ἐκκλησίας τὸ ὁποῖον ἀπειλεῖ νὰεὕρῃ τὴν πόλι ἐκείνη ἡ ὁποία θὰἀδιαφορήσῃ στὶς ὕβρεις καὶ βλα-σφημίες κατὰ τοῦ Δεσπότου Xρι-στοῦ Ἐὰν ζοῦσε στὶς ἡμέρες μαςκαὶ ἐκφραζόταν τοιουτοτρό πωςκάποιοι συνεπί σκο ποί του γνῶ στεςτῆς θύραθεν καὶ ἐκκλησιαστικῆςἹστορίας θὰ τὸν χαρα κτήριζανἀνιστόρητο καὶ κινδυνο λό γο

Ἐπίσης ὁ Ἅγιος Kοσμᾶς ὁ Aἰτ ω -λὸς συνιστᾷ ἀντίδρασι καὶ ὄχι ἀδια-φορία ὅταν ὑβρίζεται ὁ Xριστόςκηρύττοντας στεντορείᾳ τῇ φωνῇlaquoἝνας ἄνθρωπος νὰ μὲ ὑβρίσῃ νὰφονεύσῃ τὸν πατέρα μου τὴν μη -τέρα μου τὸν ἀδελφό μου καὶὕστερα τὸ μάτι νὰ μοῦ βγάλῃ ἔχωχρέος ὡσὰν χριστιανὸς νὰ τὸν συγ-χωρήσω Tὸ δὲ νὰ ὑβρίσῃ τὸν Xρι -στόν μου καὶ τὴν Παναγίαν μουδὲν θέλω νὰ τὸν βλέπωraquo

Tέλος καὶ ἕνας σύγχρονος ἅγιοςκαὶ θαυματουργὸς Πατέρας τῆςἘκκλησίας ὁ μακαριστὸς Γέρον-τας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης κατα-δικάζει μὲ ἱερὴ ἀγανάκτησι τὴνἀδιαφορία ὅταν ὑβρίζεται ἡ Πίστιμας καὶ ὁ Xριστός Θεωρεῖ αὐτὴτὴν ἀδιαφορία αἰτία πολλῶν κακῶνκαὶ ἀπόδειξι ὅτι δὲν ἔχουμε ζων-τανὴ καὶ ἀληθινὴ πίστι καὶ ἀγάπηστὸν Xριστό τὴν δὲ ἀντίδρασι θε-ωρεῖ ὁμολογία πίστεως ἐπιβεβλη -μένη πρὸς ἀναχαίτισι τοῦ κακοῦκαὶ ὀπισθοχώρησι τῶν πολεμίωντῆς Πίστεώς μας Tοὺς λόγους τουδὲ ὁ Γέροντας ἔκανε πρᾶξι συμ-μετέχοντας καὶ ὁ ἴδιος ἂν καὶἀσθενής σὲ συλλαλητήριο τὸ 1988στὴ Θεσσαλονίκη ἐνάντια στὴβλάσφημη ταινία laquoὉ τελευταῖοςπει ρασμὸςraquo παρακινώντας καὶ ἄλ -λους Ἁγιορεῖτες Πατέρες νὰ τὸνμι μηθοῦν Δὲν θὰ μποροῦσε ὁ κατ᾽ἐξοχὴν αὐτὸς ἄνθρωπος τῆς προσ -ευχῆς καὶ τῆς ἀσκήσεως νὰ κλει -στῇ στὸ κελί του καὶ νὰ προσεύχε-ται ἅγιε Σύρου καὶ ν᾽ ἀφήσῃ τοὺςἄλλους τοὺς ἐλλειμματικοὺς στὴνπίστι καὶ ἀνιστορήτους κατὰ τὰγραφόμενά σας νὰ διαδηλώνουνστὸ πεζοδρόμιο κατὰ laquoTοῦ τελευ-ταίου πειρασμοῦraquo

Tὸ ἄρθρο τοῦ Mητροπολίτου Σύ -ρου εἶναι τέλος καὶ ἀντιχριστιανικόδιότι ἀμφισβητεῖ τὴν πεμπτουσίατοῦ Xριστιανισμοῦ ποὺ δὲν εἶναιἄλλη ἀπὸ τὴν ὁμολογία τῆς Πίστε-ως καὶ τὴν ὑπεράσπισι τοῦ ὀνόμα-τος τοῦ Ἀρχηγοῦ της καὶ ἀκυρώνειτοὺς ἀγῶνες καὶ τὶς θυσίες ἀνα-ριθμήτων μαρτύρων καὶ ὁμολογη -τῶν οἱ ὁποῖοι δὲν ἀρκέ στη καν στὶςπροσευχὲς μόνο καὶ τὴν ἄσκησιδὲν ἀδιαφόρησαν παγερῶς ὅ πωςσυμβουλεύει ὁ ἅγιος Σύρου ἀλλ᾽ἀντέδρασαν ἀγωνί στηκαν ἤλεγξανμὲ παρρησία τοὺς ἐχθροὺς καὶ ὑ -βριστὰς τοῦ Kυρίου τους χλεύα σαντὶς πλάνες τους γκρέμισαν μὲ τὴδύναμι τῆς προσ ευχῆς τους κά ποι-ες δὲ φορὲς καὶ μὲ τὰ ἴδια τους τὰχέρια τὰ ἀγάλ ματα τῶν εἰδωλολα -τρικῶν θεῶν καὶ στὸ τέλος σφρά γι-σαν μὲ τὸ ἴδιο τους τὸ αἷμα τὴν ὁμο-λογία τους Aὐτὰ ἀναφέρει ἡ Ἱστο -ρία ποὺ γνωρίζουμε Ἐὰν κά ποιοιἰσχυρί ζονται τὰ ἀντίθετα αὐ τοὶ εἶ -ναι πλαστογράφοι τῆς Ἱστο ρίαςδιαστρε βλώνουν τὰ γεγονότα της

Η ΙΩΑΝΝΕΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΠνευματισμός μέ χριστιανικόν προσωπεῖον

Τοῦ Πρωτ Βασιλείου Ἀ Γεωργοπούλου Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΧΕΔΙΑΖΟΜΕΝΗΣΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Τοῦ κ Εὐαγγέλου Στ Πονηροῦ Δρ Θ ΜΦ(1ον)

Ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια ἀκοῦμεδιάφορα καί μάλιστα ἀλληλοσυγ-κρουόμενα πιθανά σενάρια ἐπα-ναφορᾶς τῆς ἀξιολογήσεως τῶνἐκπαιδευτικῶν Μελετώντας τό ζή-τημα διαπιστώσαμε ὅτι συνδέεταιμέ πολλά καί σοβαρά προβλήματατά ὁποῖα θά ἀναλύσουμε ἀμέσωςκατωτέρω

Διατυπώθηκε τό εὔλογο ἐπιχεί-ρη μα ὅτι θά πρέπει νά ἀξιολο-γοῦν ται ὅσοι ἀξιολογοῦν τά παιδιάμας Εἶναι πιστεύουμε δίκαιο αἴ -τη μα νά ἀξιολογοῦνται ὅσοι ἀξιο-λογοῦν τά παιδιά μας ὅπως εἶναιἐπίσης δίκαιο καί τό αἴτημα νάἀξιολογοῦνται καί ἐκεῖνοι στούςὁποίους ἐμπιστευόμαστε τήν ὑ γεί -α τῶν παιδιῶν μας ὅπως ἐπίσηςκαί ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι κτίζουν τά σπί-τια καί τά σχολεῖα τῶν παιδιῶν μαςκαί ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι χειρίζονται τάπλοῖα καί τά ἀεροσκάφη στά ὁποῖαἐναποθέτουμε τίς ζωές τῶν παι-διῶν μας καί τίς ζωές μας νά ἀξιο-λογοῦνται καί ὅσοι τούς ἔχουμεἐμπιστευθεῖ τή δημόσια διοίκησηκαί ὅσοι ὑπηρετοῦν τή δικαιοσύνη

Ὅμως θά ἐρωτήσουμε τό ἑξῆςὅ σοι ἀξιολογοῦν τά παιδιά μας δένἔχουν ἀξιολογηθεῖ πρῶτα ἀπό τάπανεπιστήμια καί κατόπιν ἀπό τίςἐξετάσεις τοῦ ΑΣΕΠ Ναί θά ἦ τανἡ ἀπάντηση ἀλλά θά πρέπει νά ἀξιο-λογεῖται καί τό ἄν ἐκτελοῦν σωστάτά καθήκοντά τους1 Ποιά ὅ μως θάεἶναι τά κριτήρια τῆς σω στῆς ἀσκή-σεως τῶν καθηκόντων τους

Γιά νά ἀπαντηθεῖ τό ἐρώτημααὐτό πιστεύουμε ὅτι θά πρέπειπρῶτα νά ἐπιλυθεῖ ἕνα πρῶτο σοβα-ρότατο πρόβλημα ἡ ἀστάθεια τοῦἐκπαιδευτικοῦ συστήματος Γιά νάὑπάρξει ἀξιολόγηση ἐκπαιδευτι-κοῦ πρέπει πρῶτα νά ὑπάρξειἐκπαιδευτικό σύστημα ὄχι νάἀλλάζει τό ὑποτιθέμενο σύστημακάθε δύο ἤ τρία χρόνια Μέ βάσηποιό ἐκπαιδευτικό σύστημα θάἀξιολογηθεῖ τό συνολικό ἔργο καί ἡπροσφορά τοῦ ἐκπαιδευτικοῦἀφοῦ ἔχει γίνει ἄγραφος πλήνὅμως μέχρι στιγμῆς ἀπαράβατοςνόμος ἡ ἀστάθεια Ποιό ἐκπαιδευτι-κό σύστημα θά ἐρωτηθεῖ ὁ ἐκπαι-δευτικός ἐάν ἐφάρμοσε σωστά Τόσύστημα τοῦ Α τοῦ Β τοῦ Γ τοῦ Χτοῦ Ψ ἤ τοῦ Ω ὑπουργοῦ Πῶς θάlaquoἀξιολογηθεῖraquo τό ἔργο τοῦ ἐκπαι-δευτικοῦ ὅταν οἱ ἀλλεπάλληλες

laquoμεταρρυθμίσειςraquo δέν τόν ἀφή-νουν σέ ἡσυχία ὥστε νά ἐργασθεῖΓιά κάθε νέα laquoἐκπαιδευτική μεταρ-ρύθμισηraquo δέν ὑφίσταται στήν Ἑλ -λάδα καί μία ἀναγκαία περίοδοςπροσαρμογῆς ἐξοικειώσεως καίἐκ μαθήσεως ἀπό τόν ἐκπαιδευτικότοῦ νέου συστήματος διότι σέ σύν-τομο χρονικό διάστημα ἐπέρχεταικαί ἡ νέα laquoμεταρρύθμισηraquo Ἐάνλοι πόν ἐφαρμοσθεῖ ἀξιολόγησητῶν ἐκπαιδευτικῶν τώρα δέν θάἔχει τί ἀκριβῶς νά ἀξιολογήσει

Προτείνουμε λοιπόν νά ὑπάρξειπρῶτα μία πενταετής περίοδοςσταθερότητας ὅπου δέν θά ἐπέρ-χονται μεγάλης κλίμακας ἀλλαγέςστήν παιδεία Νά ἀφεθοῦν δηλαδήἐπί μία πενταετία οἱ ἐκπαιδευτικοίνά ἐργασθοῦν ἀνενόχλητοι ἀπό νέ-ες laquoμεταρρυθμίσειςraquo ὥστε νάἐφαρμόσουν κάποιο συγκεκριμένοσύστημα ὁ κάθε κλάδος στόν το-μέα του καί νά εἶναι δυνατόν πλέοννά καταστοῦν ἐμφανῆ τά ἀποτελέ-σματα στά παιδιά καί στήν ἀπόδοσητῶν ἰδίων τῶν ἐκπαιδευτικῶν καίκατόπιν μετά τήν πενταετία νάἐφαρμοσθεῖ ἡ laquoἀξιολόγησηraquo καί νάἐλεγχθοῦν τά ἀποτελέσματα

Δεύτερο ἐξ ἴσου σοβαρότατοπρόβλημα εἶναι τό ἑξῆς ἄν ἐπα-νέλθει ἡ ἀξιολόγηση τῶν ἐκπαι-δευτικῶν δέν θά πρέπει ἐπ΄ οὐδενίνά καταντήσει ταυτόσημη τοῦ laquoπι-στοποιητικοῦ κοινωνικῶν φρονη-μάτωνraquo Ἐλπίζουμε κι εὐχόμαστεlaquoἀξιολόγησηraquo νά μή σημαίνειἔλεγχο καί χειραγώγηση τῆς πολι-τικῆς τοποθετήσεως τοῦ ἐκπαι-δευτικοῦ ἀντί γιά ἀποτίμηση τοῦἐκπαιδευτικοῦ του ἔργου ὅπως γι-νόταν σέ χαλεπούς καιρούς Θάπρέπει δέ ἐν γένει νά διασφαλι-σθεῖ τό ὅτι ὁ ἐκπαιδευτικός δένθά πέφτει θῦμα ὁποιουδήποτεεἴδους ἐκβιασμοῦ ἀπό μέρους τοῦἀξιολογητῆ ἤ τῶν ἀξιολογητῶν

Τρίτο πρόβλημα εἶναι τό ἀδιά-βλητο τῆς διαδικασίας ἀξιολογή-σεως τῶν ἐκπαιδευτικῶν Πῶς θάδιασφαλισθεῖ Πῶς δέν θά ὑπεισ -έλθουν τά λεγόμενα laquoμέσαraquo δη-λαδή κομματικές καί λοιπές πιέ-σεις Εἰς βάρος τῶν παιδιῶν θά κα-ταλήξει ἡ ἀξιολόγηση κυριολεκτι-κά θά ὁδηγήσει σέ πλήρη ἀποσά-θρωση τῆς παιδείας ἐάν δέν εἶναιἀδιάβλητη Ἐάν ἔχει ὁ ἀκατάλλη-λος ἤ φυγόπονος τή δυνατότητανά μεταχειρίζεται πλάγια μέσα

ὥστε νά παραμένει ἐν ὑπηρεσίᾳνά ἐπιβραβεύεται καί νά προάγε-ται καί ἄν ἀντιστοίχως ὁ μή χρησι-μοποιῶν πλάγια μέσα παραμένειστάσιμος ἤ ἀπολύεται ἀκόμη καίἄν εἶναι φιλόπονος παιδαγωγικῶςἐπαρκέστατος καί πλήρως καταρ-τισμένος στόν κλάδο του θά ὁδη-γήσουν τέτοιες καταστάσεις τάπαιδιά μας σέ καταστροφή

Τέταρτο πρόβλημα συνδεόμενομέ τήν ὑπόθεση laquoἀξιολόγησηraquoεἶναι ἡ παροῦσα (ἐν ἔτει 2012) καίἐξελισσόμενη οἰκονομική κρίσηἈποτελεῖ μόνιμο φόβο πολλῶνἐκπαιδευτικῶν τό ἄν θά ἀποτελέ-σει ἡ δρομολογούμενη ἀξιολόγη-ση πρόφαση γιά περαιτέρω μείωσητοῦ εἰσοδήματός τους Τό ἄν δη-λαδή θά κρίνονται ἐκπαιδευτικοίστάσιμοι ἐπίτηδες ὥστε νά μήπροχωροῦν μισθολογικῶς καί νάμειώνονται τά ἔξοδα τοῦ ἑλληνι-κοῦ δημοσίου λόγῳ οἰκονομικῆςκρίσεως Ἤ μήπως γιά τόν ἴδιο λό-γο θά καταλήξουν νά ἀπολυθοῦνἐκπαιδευτικοί ἀδίκως Ἐδῶ ἔχου-με ἕνα ἀπευκταῖο σενάριο ἕνα σε-νάριο τό ὁποῖο πιστεύουμε ὅτι πο-τέ δέν θά ὑλοποιηθεῖ στήν πατρίδατῆς δημοκρατίας Ἑλλάδα

Πέμπτο πρόβλημα θά ἀποτελέσειἡ πιθανολογούμενη αὔξηση τοῦὡραρίου τῶν ἐκπαιδευτικῶν ἡ ὁ -ποί α νομίζουμε ὅτι ἐάν ἰσχύσει θάσυντελέσει ἄμεσα στή γενική πτώ-ση τοῦ ἐπιπέδου τῶν σπουδῶν Διό-τι σήμερα οἱ ἐκπαιδευτικοί ἀ γωνί-ζονται ὅπως μπορεῖ ὁ καθένας νάἀναπληρώσουν τό μειωμένο τουςεἰσόδημα Ἡ αὔξηση τοῦ ὡ ραρίουσυνοδευόμενη ἀπό συνεχεῖς μει-ώσεις τῶν ἀποδοχῶν δέν θά εἶναιἐπαρκές κίνητρο γιά ἄνοδο τῆς ποι-ότητας τῶν σπου δῶν στά ἑλληνικάσχολεῖα Συνέπεια τούτου θά εἶναιἡ ἀξιολόγηση τῶν ἐκπαιδευτικῶννά μή ἀποφέρει ἱκανοποιητικά ἀπο-τελέσματα

Ἕκτο πρόβλημα εἶναι ἡ συνή-θεια τήν ὁποία ἔχουμε ἐδῶ στόσύγχρονο ἑλληνικό κράτος νά ἀν -τιγράφουμε συστήματα τά ὁποῖαεἴδαμε νά ἐφαρμόζονται σέ ἄλλακράτη χωρίς νά κρίνουμε ἐάν ἁρ -μόζουν στήν ἰδιοσυγκρασία τοῦ ἑλ -ληνικοῦ λαοῦ καί στήν κατάστασητῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας Εἶναι δυ-νατό νά ἀποβεῖ ὠφέλιμο τό νά με-λετοῦμε ξένα συστήματα καί νάλαμβάνουμε κατ΄ ἐπιλογήν ἰδέεςἀπό αὐτά Ὅμως ἡ ἄκριτη ἀντιγρα-φή πιστεύουμε ὅτι ἀποβαίνει πάν-τοτε ἐπιζήμια Αὐτό λοιπόν πρέπεινά συμβεῖ καί στήν περίπτωση τῆςἀξιολογήσεως τῶν ἐκπαιδευτικῶννά μή ἀντιγραφεῖ ἄκριτα κάποιο ξέ-νο σύστημα ἀξιολογήσεως ἀλλάνά μελετηθοῦν τά ξένα συστήματανά μελετηθεῖ καί ἡ κατάσταση τῆςἑλληνικῆς παιδείας καί κατόπιν νάἀποφασισθεῖ ἐάν τά ξένα συστήμα-τα εἶναι σέ θέση νά παράσχουν κά-ποια στοιχεῖα ἤ ἐάν γιά νά ἐπιλυ-θοῦν συγκεκριμένα προβλήματαπρέπει νά θεσμοθετηθοῦν τελείωςνέες λύσεις

Ἕβδομο πρόβλημα τό ὁποῖοσυν δέεται ἀμέσως μέ τήν ἀξιολό-γηση τῶν ἐκπαιδευτικῶν εἶναι ὁσκοπός της καί πῶς θά πραγματο-ποιεῖται αὐτός ἀφοῦ ἡ ἀξιολόγησηἀποδώσει ἀποτελέσματα Θά ὁδη-γεῖ σέ ἀπολύσεις ἀκατάλληλων Καίποιά θά εἶναι τά ἀσφαλῆ κριτήριακαταλληλότητας Θά ὁδηγεῖ σέ ἐπι-μόρφωση ὅσων κριθοῦν ἀνεπαρ-κεῖς Καί πῶς θά ἔχουμε ἐ παρ κῆἐπιμόρφωση Θά ὁδηγεῖ σέ βαθμο-λογικές προαγωγές καί μισθολογι-κές αὐξήσεις Θά ὁδηγεῖ σέ ἀνώτε-ρες διοικητικές καί λοιπές θέσειςΚαί τί νόημα θά ἔχει ἀξιολόγηση ἡὁποία θά ὁδηγεῖ στίς θέσεις αὐτέςἀφοῦ μέ τήν παροῦσα νομοθεσίακανένας δέν εἶναι μόνιμος σέ καμ-μία διοικητική ἤ συμβουλευτική θέ-ση ἀλλά ὑπηρετεῖ ἐπί θητείᾳ

Πιστεύουμε ὅτι κύριος σκοπόςτῆς ἀξιολογήσεως θά πρέπει νάεἶναι ἡ βελτίωση τῆς παιδείαςΠρός τοῦτο ἀπαιτεῖται ἡ ἐπιβρά-βευση ὅλων τῶν ἱκανῶν καί φιλό-πονων ἐκπαιδευτικῶν καί ἡ προσ -φορά βοηθείας σέ ὅσους παρου-σιάζουν ἐλλείψεις Σημειώσεις

1 Οἱ ἐξετάσεις τοῦ ΑΣΕΠ γιά διο-ρισμό ἐκπαιδευτικῶν ξεκίνησαν τό1998 ἄρα ὅσοι ἔχουν διορισθεῖ πρό τῆςἐφαρμογῆς τῶν ἐξετάσεων ἔχουντοὐλάχιστον δεκαπέντε ἔτη ὑπηρεσίαςΠιστεύουμε ὅτι ἐάν ἕνας ἐκπαιδευτι-κός ἀσκεῖ τά καθήκοντά του χωρίς νάὑπάρχουν σοβαρές καταγγελίες εἰςβάρος του γιά μή ἄσκηση τῶν καθη-κόντων του ἤ γιά πλημμελῆ ἄσκησήτους τότε καλῶς παραμένει στήν ὑπη-ρεσία καί ἀμείβεται

Η ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΙΣΤΗΝ ΖΩΗΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης ἑρμηνεύοντας τοὺς μακαρι-σμοὺς σημειώνει laquoὉ Κύριος μᾶς θυμίζει πὼς πρέπει νὰ στοχεύουμε νὰἔχουμε μὲ ὅλους ldquoεἰρήνηνhellip καὶ τὸν ἁγιασμόνrdquo Γιατί χωρὶς αὐτά ὅπωςλέει ὁ Ἀπόστολος ldquoοὐδεὶς ὄψεται τὸν Κύριονrdquo Ὅποιος δὲν εἶναι εἰρη-νικὸς μέσα του μὰ καὶ μὲ τοὺς ἄλλους δὲν θὰ ἀξιωθεῖ νὰ δεῖ τὸν ΘεόldquoΑὐτὸς γὰρ ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓνrdquo Ἡ εἰρήνημας εἶναι Ἐκεῖνος ποὺ ἦλθε στὴν γῆ γιὰ νὰ ξαναφέρει σὲ αὐτὴν τὴν εἰρή-νη ldquoὁ θέμενος ἐν ἡμῖν τὸν λόγον τῆς καταλλαγῆςrdquo Ὅσοι λοιπὸν ἐπιθυμοῦννὰ ἀποκτήσουν αἰώνια μακαριότητα πρέπει νὰ γίνουν εἰρηνοποιοίraquo

Ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσανίνωφ στὶς Ἀσκητικὲς Ἐμπειρίες λέ-ει laquoΣτὴν καθαρὴ καρδιὰ κατεβαίνει ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ Ἡ εἰρήνη τοῦΘεοῦ εἶναι ὁ κλῆρος τῶν Ἁγίων Του Σὲ αὐτὴ τὴν εὐλογημένη κατάστασηφτάνει ὁ χριστιανός ἀφοῦ ἀποκτήσει τὴν πληρότητα τῆς μετανοίας Τότεσὲ κάθε περίσταση ἔχει εἰρήνη μὲ τὸν Θεό μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους μὲτὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό Εἶναι παιδὶ τοῦ Θεοῦ κατὰ χάρη Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦσυνοδεύεται μὲ τὴν φανερὴ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὸν ἄνθρω-πο Ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἐνέργεια εἶναι καρπὸς τοῦ Ἁγίου ΠνεύματοςὍποιος ἀπέκτησε τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ δὲν φοβᾶται τὰ κύματα τοῦ κό-σμου Ἡ θεία παρηγοριὰ ἐξαφάνισε ἀπὸ τὴν καρδιά του τόσο κάθε ἐγκό-σμιο βάρος θλίψεως καὶ πικρίας ὅσο καὶ κάθε ἐγκόσμια ἀξία δόξας καὶἡδονῆςraquo

Ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας στὸ σύγγραμμά του Ἑρμηνεία στὴνΘεία Λειτουργία μᾶς διδάσκει laquoΕἶναι δὲ πολλὴ ἡ ὠφέλεια τῆς εἰρήνηςμᾶλλον δὲ μᾶς εἶναι παντοῦ ἀναγκαία αὐτὴ ἡ ἀρετή Πραγματικὰ ὁ τα-ραγμένος νοῦς εἶναι ἐντελῶς ἀδύνατο νὰ ἐπικοινωνήση μὲ τὸν Θεό πρῶταμὲν ἐξ αἰτίας τῆς ἴδιας τῆς φύσεως τοῦ θορύβου Ὅπως δηλαδὴ ἡ εἰρήνηκάμει τοὺς πολλοὺς ἕνα ἔτσι ὁ θόρυβος κάμει τὸν ἕνα πολλούς Πῶςλοιπὸν αὐτὸς θὰ μπορέση νὰ προσαρμοσθῆ στὸν ἕνα καὶ ἁπλὸ Θεό Ἔπει-τα ὁ προσευχόμενος χωρὶς εἰρήνη δὲν μπορεῖ οὔτε νὰ προσευχηθῆ καλάοὔτε νὰ ἀπολαύση κάτι χρηστὸ ἀπὸ τὴν εἰρήνη Ἐὰν τὸν ἄνθρωπο ταράτ-τη ὀργὴ καὶ μνησικακία ἐξέβαλε ἀπὸ τὴν ψυχὴ τὴν εἰρήνη οὔτε συγγνώμηθὰ εὕρη αὐτὸς γιὰ τὰ πλημμελήματα οὔτε πολὺ περισσότερο θὰ λάβη ἄλληχάριraquo

Ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἑρμηνεύοντας τὸ ldquoἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦἡ ὑπερέχουσα πάντα νοῦν φρουρήσει τὰς καρδίαςrdquo Φιλιπ 4 7 μᾶςνουθετεῖ laquoἩ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ διαχέει στὴν ψυχὴ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ τὴνἀλήθεια τοῦ Θεοῦ τὴ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ τὴν ἐπιείκεια τοῦ Θεοῦ κάθεβιωμένο εὐαγγέλιο τοῦ Θεοῦ κάθε πεπραγμένη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ Αὐτὴ ἡεἰρήνη προέρχεται ἀπὸ τὴν αἴσθηση καὶ τὴν γνώση ὅτι εἶναι θεϊκὰ τέλεια καὶἀνθρωπίνως πραγματικὰ λυμένα ὅλα τὰ κύρια ζητήματα τοῦ ἀνθρώπινουπνεύματος δηλαδὴ τὸ ζήτημα τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτουhellip Γι᾽ αὐτὸ τὴνεἰρήνη τοῦ Θεοῦ ἀκολουθεῖ πάντα ἡ ἀθάνατη ἀδελφή της ἡ θεϊκὴ χαράΑὐτὲς οἱ δύο μαζὶ κατεβαίνουν στὴν ψυχὴ μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα γιὰ τὴν εὐαγ-γελικὴ μὲ ζῆλο ζωή γιὰ τὴν εὐαγγελικὴ δικαιοσύνηraquo

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος σὲ ὁμιλία του στοὺς Ψαλμοὺς τονίζει laquoΦαί-νεται ὅτι ἡ τελειότερη ἀπὸ τὶς εὐλογίες τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ εἰρήνη ἡ ὁποίαεἶναι μία σταθερότητα τοῦ νοῦ Ὥστε ὁ εἰρηνικὸς ἄνδρας ἔχει ὡς χαρα-κτηριστικὸ τὴν σεμνότητα τῶν ἠθῶν Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ πολεμεῖται ἀπὸ τὰπάθη του δὲν ἔχει λάβει ἀκόμη τὴν εἰρήνη τοῦ Θεοῦ τὴν ὁποία ὁ Θεὸςἔδωσε στοὺς μαθητές του Εἴθε λοιπόν ἀφοῦ ἀγωνισθοῦμε καλὰ καὶ συν-τρίψουμε τὸ φρόνημα τῆς σαρκός τὸ ὁποῖο εἶναι ldquoἔχθρα στὸν Θεόrdquo ἀφοῦφτάσει ἡ ψυχή μας σὲ κατάσταση γαλήνης καὶ ἀταραξίας νὰ ὀνομαστοῦμεπαιδιὰ εἰρήνης καὶ νὰ λάβουμε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ ἐν εἰρήνῃraquo

Tοῦ κ Xρήστου Λιβανοῦ

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΤΗΣ ΠΟΕἩ ΠΟΕ διοργανώνει προσκυνηματικὴ ἐκδρομὴ στὴν Ναύπακτο

τὴν Παρασκευὴ 161112 καὶ Σάββατο 171112 στίς ἑξῆς Ἱ Μονές1) Ἱ Μονὴ Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμπελακιωτίσσης2) Ἱ Μονὴ Παναγίας Βαρνάκοβας3) Ἱ Ἡσυχαστήριο Παναγίας Γοργοεπηκόου Ναυπάκτου4) Ἱ Μονὴ Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Αἰγίου Πληροφορίες Κωννος Σαμωνᾶς Τηλ 2106211471 6942688774

Σελὶς 4η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquoΟἱ ἰδέες οἱ ἰδεολογίες τὰ πι-

στεύ ω κι οἱ παντοειδεῖς ἀπόψειςεἶναι σήμερα ἄφθονες Πληθωρι -κὲς ὅπως ὅλα στὴν ἐποχή μας Φο-ρεῖς τους κυρίως οἱ νέοι Ἀσχολίατους καθημερινή ἡ σπουδή τουςΠόθος ἡ ἀπόλυτη γνωριμία μʼ αὐ -τές Στόχος νὰ τὶς μάθουν καὶ νὰτὶς ἀκολουθήσουν καὶ οἱ ἄλλοι

Ἔτσι περνᾶμε πλέον στὸ δεύτε-ρο στάδιο τὸ στάδιο τῆς ὁμολο-γίας Μὲ τὴν ὁμολογία προσπα-θοῦν νὰ κάνουν γνωστὲς τὶς ἰδέεςκαὶ τὶς ἀντιλήψεις τους στὸ ἄμεσοκι ἔμμεσο περιβάλλον τους νὰ τὶςἀποδεχθεῖ καὶ νὰ τὶς ἀκολουθήσεικι αὐτὸ πιστά

Κανένας μάλιστα δὲν διστάζει

ἐδῶ Ὅτι κι ἂν πιστεύει Καὶ σʼαὐτὲς ἀκόμα τὶς οὐτοπίες τὶς ἀνα-λήθειες καὶ τὶς ἐξωπραγματικότη-τες Τὸ θεωρεῖ καθῆκον του καὶὑποχρέωσή του καθημερινή Τίπο-τε δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸν στα-ματήσει Συγκρούεται μὲ τοὺς πάν-τες καὶ τὰ πάντα θυσιάζεται ἀρκεῖνὰ προβάλλει τὶς ἰδέες καὶ τὰ πι-στεύω του Μὲ τὴν ἐφημερίδα τὸβιβλίο τὶς διαλέξεις τὶς συζητή-σεις τὰ συνθήματα τὶς διαδηλώ-σεις τὶς ἱστοσελίδεςhellip

Τὸ πεζοδρόμιο τὸ σχολεῖο τὸΠανεπιστήμιο τὸ διαδίκτυο κλπεἶναι οἱ μεγάλες παλαῖστρες Οἱχῶροι ἀναμέτρησης Γιὰ τὸ τελευ-ταῖο μάλιστα τὰ πάντα σχεδὸν ἔ -χουν μεταβληθεῖ σὲ μία κατʼ ἐξο -χὴν ἰδεολογικὴ παλαίστρα Πολὺγρήγορα πῆρε τὴν πρωτιὰ ἀπʼ τὸΠανεπιστήμιοhellip

Κι ὅταν ἡ πειθώ τουςhellip δὲν πεί-θει τότε χρησιμοποιοῦν κάποτε καὶτὴ βία Δὲν σταματοῦν δηλαδὴ μὲτίποτε προκειμένου νὰ ἐπιτύχουντὸ σκοπό τους

Ὁμολογοῦν καὶ ἀγωνίζονται γιὰτὶς ἰδέες τους κι ὅταν ἀκόμη εἶναιμόνοι ἀπέναντι σʼ ἕνα πλῆθος μὲἀντίθετες ἀπόψεις Κι ὅταν γνωρί-ζουν ὅτι ἀποκαλύπτοντας αὐτέςθὰ παρεξηγηθοῦν θὰ δημιουργή-σουν ἔχθρες θὰ ὑποστοῦν πολλά

Ποιὸς laquoφίλαθλοςraquo γιὰ παράδει-γμα δίστασε ποτὲ νὰ μιλήσει μὲπάθος γιὰ τὴν ὁμάδα του νὰ μὴφέρει πάνω του τὰ ἐμβλήματά τηςνὰ μὴ εἶναι μὲ τὶς ἐφημερίδες πούτὴν ὑποστηρίζουν στὸ χέρι Κανέ-νας Ἀκόμη κι ἂν ἔχει ὅλους στὸπεριβάλλον του ἀντίθετους Δὲνἔχει κανένα ἐνδοιασμὸ ἀκόμη καὶνὰ τοὺς προκαλέσει

Πόση πράγματι εἶναι ἡ ὁρμὴ γιὰνὰ στέκουν στὴν ἐπιφάνεια οἱ φι-λοδοξίες τῶν ἐπιτηδείων κι οἱ μι-σοαλήθειες τῶν καιροσκόπων ποὺμὲ τόση μαεστρία τὶς λανσάρουνστὴ νεολαία γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησηαὐτῶν καὶ μόνο τῶν συμφερόντωντους Ἀναζητώντας σʼ αὐτὴν τὰ θύ-ματά τους

Ταλαίπωρα παιδιά ἂν μπορούσα-τε νʼ ἀντιληφθεῖτε τὸ μέγεθος τῆςἀπάτης Ἂν μπορούσατε νὰ νοι-ώσετε τὸ λοξοδρόμημα ἀπʼ τὴν ἀ -λήθεια

Ἔτσι φτάνουμε τελικὰ νʼ ἀγωνι-

ζόμαστε γιὰ ὅλα νὰ προβάλλουμετὰ πάντα ἐκτὸς ἀπʼ τὴν ἀλήθεια Γιʼαὐτήν ἀντίθετα ὑπάρχει δειλίαφόβος πρωτοφανής Θεωρεῖται εἰ -ρω νεία ἡ προβολή της στὸ περι-βάλ λον μας Ναί τόσο καταλυτικὴεἶναι πάνω μας ἡ προβολὴ τῆς μι-σοαλήθειας τῆς ἀναλήθειας καὶτοῦ ψεύδους

Πῶς νὰ δικαιολογηθοῦν τόσοιδισταγμοὶ στὴν ὁμολογία τῆς Χρι-στιανικῆς Πίστης τοῦ Ὀνόματοςτοῦ Χριστοῦ τῆς ἴδιας τῆς Ἀλήθει-ας Αὐτῆς τῆς τόσο ἀδικαιολόγη-της ντροπῆς πού μᾶς καταλαμβά-νει ὅλους μπροστὰ σὲ τοῦτο τὸ με-γάλο μας καθῆκον Κι ἂς μᾶς τὸζητᾶ αὐτὸ τόσο πολὺ ὁ Χριστός κιἂς βλέπουμε ὅλοι νὰ ῾χουν τὴνἀνάγκη τοῦ λυτρωτικοῦ Του φω-τός αὐτοῦ ποὺ τόσο δειλὰ καὶἄνανδρα δὲν ἀποκαλύπτουμε

Ὁπότε ἀπʼ αὐτὴ τὴν τόσο χλιαρὴκαὶ ἄνευρη στάση μας τὸ κακὸἀποθρασύνεται δείχνει ὅλο καὶ πιὸπολὺ πὼς μονάχα αὐτὸ ὑπάρχει καὶτὸ χειρότερο πὼς αὐτὸ τάχα εἶναιἡ ἀλήθεια Γιατί αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνοποὺ τελικὰ ἀκούγεται καὶ μάλισταὑπερβολικὰ καὶ στὴ διαπασών μο-νοπωλώντας τὰ πάντα

Αὐτὸ πιὰ δὲν εἶναι ἔλλειψη θάρ-ρους ἐκ μέρους μας εἶναι ἀσφα -λῶς προδοσία Εἶναι ἀπάρνηση τοῦὈνόματός Του γιὰ τὴν ὁποία τόσοπικρὰ ἔκλαψε ὁ Πέτρος

Γιατί λοιπόν τόση κακομοιριὰἀπὸ μέρους μας Γιατί τόση θανά-σιμη ὑποχώρηση μπροστὰ στὴνπροβολὴ ὁποιουδήποτε μικροῦ καὶτιποτένιου

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν ἡ φρά-

ση τῶν ἡρωικῶν μαρτύρων μπρο -στὰ στοὺς δημίους

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν τὸ ἔμ -βλημα τῶν πρωτοπόρων τῆς πί-στης

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν τὸ σύν-θημα τῶν γενναίων τῶν ἁγίωντῶν ἀναμορφωτῶν τῆς Οἰκουμέ-νης

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία περι-φρό νησαν τὴ δύναμη ὅλων τῶνἰσχυρῶν

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία ἀντιμε-τώπισαν ὅλα τὰ μαρτύρια

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία κατα-τρόπωσαν τοὺς δαίμονες

Πάνω σʼ αὐτὴ τους τὴν ὁμολο-γία θεμελιώθηκε ἡ Ἐκκλησία κιἔφθασε ἡ Πίστη τοῦ Χριστοῦ στὰπέρατα τῆς οἰκουμένης

Καὶ οἱ περισσότεροι ἀπʼ αὐτοὺς τίἦταν Νέοι ἔφηβοι ἀκόμη δὲ καὶπαιδιά

Ὁ Μ Βασίλειος γράφει γιὰ τὴνὁμολογία τῶν Ἁγίων Σαράντα μαρ-τύρων (ὅλοι τους ἦταν νεότατοιστρατιῶτες) τοῦτα τὰ ὑπέροχα laquoὪμακάριες γλῶσσες ποὺ ἀφήσατεἐκείνη τὴν ἱερὴ ὁμολογία τὴν ὁποίαὁ ἀέρας ποὺ τὴ δέχθηκε ἁγιάστηκεοἱ ἄγγελοι ποὺ τὴν ἄκουσαν τὴν ἐπι-κρότησαν ὁ διάβολος μαζὶ μὲ τὰδαιμόνια πληγώθηκε ὁ δὲ Κύριοςτὴν κατέγραψε στοὺς οὐρανούςraquo

Τὸ πόσο σημαντικὴ εἶναι γιὰ μᾶς

αὐτὴ ἡ ὁμολογία τῆς Πίστης μᾶς τὸ

ἐξηγεῖ ὡς ἑξῆς ὁ ἱ ΧρυσόστομοςlaquoΕἶναι μέγα ἀγαθὸ ἡ παρρησία καὶ ἡεἰλικρίνεια καὶ τὸ νὰ θέτει κανεὶς τὰπάντα σὲ δεύτερη μοῖρα μπροστὰστὴν ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ Εἶναιτόσο πολὺ μεγάλο καὶ θαυμαστόὥστε αὐτὸν νὰ τὸν ὁμολογεῖ ὁ μο-νογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ στὸν Πατέ-ρα Του ἂν καὶ ἡ ἀνταπόδοση δὲνεἶναι ἴση Γιατί ἐσὺ μὲν ὁμολογεῖςστὴ γῆ ἐνῶ Αὐτὸς ὁμολογεῖ στοὺςοὐρανούς Κι ἐσὺ μὲν ὁμολογεῖςμεταξὺ ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι εἶναιπαρόντες ἐνῶ αὐτὸς στὸν Πατέρακαὶ σὲ ὅλους τούς ἀγγέλουςraquo

Ἀναφέρει καὶ ὁ Μ Βασίλειος σὲμία ἐπιστολή του laquoΕἶναι πράγματιἄξιο τοῦ ἀνωτάτου μακαρισμοῦ τὸχάρισμα ποὺ δόθηκε ἀπὸ τὸν Κύριοστὴ θεοσέβειά σας τὸ νὰ διακρίνε-τε δηλαδὴ τὸ κίβδηλο ἀπʼ τὸ γνήσιοκαὶ καθαρό τὴν δὲ ὁμολογία τῆς Πί-στης τῶν Πατέρων νὰ κηρύσσετεχωρὶς καμμία ὑποχώρησηraquo

Καὶ ὁ Ἅγ Γρηγόριος Θεολόγοςπροτρέπει μὲ ἔμφαση laquoΝὰ θυμᾶ -σαι τὴν ὁμολογίαraquo

Μὰ εἴμαστε λίγοι ἢ καὶ μόνος

μου θὰ ποῦν κάποιοι Αὐτοὶ ἂςἀκούσουν τοῦτο τὸ λόγο τοῦ ΜΒασιλείου ὁ ὁποῖος γράφει γιὰτοὺς τρεῖς παῖδες ποὺ ρίχτηκανστὸ καμίνι ἐξ αἰτίας τῆς ὁμολογίαςτῆς Πίστης τους

laquoΜᾶς δίδαξαν δὲ καὶ οἱ παῖδεςποὺ ρίχθηκαν στὴν βαβυλώνια κά-μινο ὅτι κι ἂν δὲν ὑπάρχει κανεὶςσύμμαχος τῆς εὐσεβείας πρέπεινὰ ἐπιτελεῖ κανεὶς καὶ μόνος τὸκαθῆκον Αὐτοὶ λοιπὸν μέσα ἀπʼ τὴφλόγα τῆς καμίνου ὑμνοῦσαν τὸνΘεό χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὸ πλῆ -θος τῶν ἀσεβῶν ἀλλὰ οἱ τρεῖςτους ἦταν ἀρκετοὶ γιὰ νὰ στηρι-χτοῦν μεταξύ τουςraquo

Μὰ θὰ μᾶς εἰρωνευτοῦν θὰ μᾶςπεριγελάσουν θὰ μᾶς βρίσουν θὰποῦν κάποιοι ἄλλοι Σʼ αὐτοὺς θὰπεῖ ὁ ἱ Χρυσόστομος laquoἘκεῖνοι ποὺπάσχουν κάποιο κακὸ καὶ ὑβρίζον-ται γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ὁμολο-γία τους γιὰ τὸν Χριστό αὐτοὶ πρὸπάντων εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ τιμοῦν -ταιraquo Θὰ πεῖ ἀκόμη καὶ τοῦτο laquoἊνὑβριστοῦμε χάρη τοῦ Θεοῦ τιμού-μαστε καὶ στὴν ἐδῶ ζωὴ καὶ στὴνἐκεῖraquo Τί μεγαλεῖο λοιπόν

Ὅπως μὲ τὴν ἀντίστασή μας στὸκακὸ καὶ τοὺς πειρασμοὺς ἀπομα-κρύνεται ἀπʼ τὴ ζωή μας ὁ διάβο-λος ὅπως ἀναφέρει ὁ ἈπόστολοςΠέτρος ἔτσι καὶ μὲ τὴν ὁμολογίατῆς Πίστης μας παίρνουμε ἀκόμημεγαλύτερο θάρρος καὶ δύναμη σὲὅλα Αὐτὴ ἡ ὁμολογία καὶ μᾶς ὠφε-λεῖ πολὺ καὶ μᾶς γιγαντώνει σὲὅλους μας τοὺς ἀγῶνες

Ἐξάλλου ὅπως ἔλεγε καὶ ἡ ἙΚέλλερ laquoτὴ δύναμη ὄχι τὴν ἄνεσηζητῶ ἀπὸ τὴν Πίστηraquo Καὶ ἡ δύναμηαὐτὴ ἔρχεται πλούσια καὶ μέσα ἀπʼτὴν ὁμολογία της Ναί

Λοιπόν καλοί μου φίλοι αὐτὸ τὸ

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo τῶν μαρτύ-ρων τί λέτε δὲν πρέπει νὰ μᾶς δια-κρίνει σὲ ὅλα Καιρὸς πιά νʼ ἀπο-κτήσουμε αὐτὴ τὴ λεβεντιὰ τῆςὁμολογίας τῆς Πίστης μαςhellip

Κ Γ Παπαδημητρακόπουλος

Τὴν 12ην Νοεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμηντοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νείλου τοῦ ΜυροβλύτουἈνωτέρω εἰκών ἐκ τῆς Ἱ Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΥΤΗΣΝΝΕΕΑΑΝΝΙΙΚΚΑΑ ΖΖΗΗΤΤΗΗΜΜΑΑΤΤΑΑ

ΟΙ Τέκτονες τῆς Ἑλλάδος μὲἀνακοίνωσή τους μέσῳ τοῦ laquoἙλλη-νικοῦ Πρακτορείου ΤεκτονικῶνΕἰδήσεωνraquo διατείνονται ὅτι μύη-σαν ὑψηλόβαθμο Ἕλληνα ἱερωμέ-νο στὶς τάξεις τους Ἡ ἀνακοίνωσήτους μέ ἡμερομηνία 4 Νοεμβρίου2012 ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΤὸ Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012ἔλαβε χώρα στὴν ἕδρα τοῦ ὙπάτουΣυμβουλίου του 33ο διὰ τὴν Ἑλλά-δα παρουσία τοῦ Ὑπάτου Μεγ Τα-ξιάρχου Κραταιοτ ἀδ Ραφαὴλ ντὲΣιγούρα ἡ ἐγκατάσταση νέων ἀρ -χῶν τοῦ Ὑπερτάτου Περιστυλίουτῶν Τεσσάρων Ἐστεμμένων ὑπἀρ 5 τὸ ὁποῖο ἐργάζεται κατὰ τὸτυπικό τοῦ Ἐρεδὼμ (Heredom)

Στὸν κατάμεστο Τεκτονικὸ Ναὸπαρεκάθησαν ἀδελφοὶ ἀπὸ ὅλα τὰἐν Ἀθήναις Περιστύλια τοῦ Σκωτι-κοῦ Τύπου καθὼς καὶ ἐπισκέπτεςἀπὸ τὰ Ὕπατα Συμβούλια τῆς Κύ-πρου καὶ τῆς Ἀγγλίας Ὁ νέος Σο-φώτατος Ἡγεμὼν μετὰ τὴν ἐνθρό-νισή του διεξήγαγε -συνεπικου-ρούμενος ἀπὸ τὸ Συμβούλιο τῶνἈξιωματικῶν του- ὑποδειγματικὴμύηση στὸν 18ο βαθμὸ τοῦ ΑΑΣΤκατὰ τὸ Τυπικό τοῦ Πρίγκηπος Ρο-δοσταύρου τοῦ Ἑρεδώμ

Ἡ βραδιὰ πλὴν τῆς ἰδιαίτερηςσυγκίνησης ἁπάντων τῶν παρευρι-σκομένων εἶχε δύο μοναδικὰ χα-ρακτηριστικά ἀφ᾽ ἑνὸς τὴ μύησηἐξέχοντος Ἕλληνος ἱερωμένουκαὶ ἀφ᾽ ἑτέρου τὴ διεξαγωγὴ τοῦσυγκεκριμένου τυπικοῦ Ροδοσταυ-ρικῆς μυήσεως γιὰ πρώτη φορὰστὴν Ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα ἀπὸ τῆςἐγκαθιδρύσεως τοῦ Ὑπάτου Συμ-βουλίου τῆς Ἑλλάδος τὸ 1872raquo

Ἂν ὁ ἀναγνώστης αὐτῆς τῆς εἴ -δησης ἐπιζητοῦσε τὴν ἀντικειμενι-κότητα στὴν κρίση του θὰ ἀπέφευ-γε νὰ ἐξάγει γρήγορα καὶ αὐθαίρε-τα συμπεράσματα διότι οἱ Μασῶ νοιἐπανειλημμένως ἔχουν ἰσχυριστεῖὅτι στὶς τάξεις τους συγκαταλέγον-ται ἱερωμένοι ἀκόμη καὶ Ἱε ράρχεςτῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας Ὁπότεδὲν ἀποκλείεται αὐτὴ ἡ ἀνακοίνωσηνὰ εἶναι ἄλλη μία προβοκατόρικηἐνέργεια τῶν Μασώνων μὲ σκοπὸνὰ πλήξουν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλη-σία δημιουργώντας ἐσφαλμένεςἐντυπώσεις στὸν Ἑλληνικὸ λαόΜάλιστα τεχνηέντως οἱ Μα σῶνοιδὲν ἀναφέρουν ποτὲ τὰ ὀνόματατῶν μυημένων ἱερωμένων ἐ νῶ ταυ-τόχρονα παραλείπουν νὰ ἀ ναφέ-ρουν καὶ τὸ δόγμα τοῦ συγκεκριμέ-νου laquoἱερωμένουraquo μὲ ἀποτέλεσμα νὰαἰωρεῖται ἡ ἄποψη ὅτι ὁ laquoἱερωμέ-

νοςraquo αὐτὸς ἀνήκει στὴν Ὀρ θόδοξηἘκ κλησία ἐπειδὴ ἡ Ὀρθοδοξίαστὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ ἐπίσημη θρη-σκεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους Ἂνδιαβάσουμε προσεκτικὰ τὴν ἀνα-κοίνωση θὰ παρατηρήσουμε ὅτιμιλᾶ γιὰ laquoἝλ ληνα ἱερωμένοraquo Κάλ-λιστα λοι πὸν ὁ laquoἱερωμένοςraquo αὐτὸςμπορεῖ νὰ συγκαταλέγεται στὶς τά-ξεις τῶν Παπικῶν τῶν Προτεσταν -τῶν τῶν Κο πτῶν ἀκόμα καὶ τῶνΜουσουλμάνων Ἐὰν λοιπὸν ὄντωςεἰσχώρησε Ὀρθόδοξος ἱε ρωμένοςστὶς τάξεις τους εἶναι δέον νὰ δώ-σουν στὴν δημοσιότητα καὶ τὰ ἀ -κριβῆ στοιχεῖα τοῦ μυημένου καὶ ὄχινὰ μιλοῦν ἀόριστα γιὰ νὰ μὴ δημι-ουρ γοῦνται καὶ λάθος ἐντυπώσειςχάνοντας παράλληλα καὶ τὴν φε-ρεγγυότητά τους

Οἱ Μασῶνοι προσπαθοῦν ἐδῶ καίδεκαετίες μέσῳ τέτοιων ἐνεργειῶννά ἀποδείξουν ὅτι ἀποτελοῦν ἁ -πλῶς φιλοσοφικὴ ὀργάνωση ποὺἀποβλέπει στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀ -λήθειας στὴν κοινωνικὴ καὶ ἀτο-μικὴ πρόοδο χωρὶς νὰ ἔχουν θρη-σκευτικὸ χαρακτήρα μέ κύριο σκο-πό νὰ ἀποκτήσουν ὅλο καὶ περισ-σότερα ἐρείσματα ὄχι μόνο στὴνεὐρύτερη Ἑλληνικὴ κοινωνία ἀλλὰκαὶ στὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο

Ἀδυνατοῦμε νά πιστέψουμε ὅτιἝλληνας Ὀρθόδοξος ἱερωμένοςὑπέπεσε σέ τέτοια πλάνη Ἡ Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἔχει καταδικάσειἀνοικτά τήν Μασωνία μὲ σκοπὸ νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὸ μυαλὸ κάθε Ὀρ -θοδόξου ἔστω καὶ ἡ παραμικρὴ ὑπό-νοια ὅτι ἡ ὀργάνωση αὐτή εἶναι μό-νο φιλοσοφικὴ ὀργάνωση χωρὶςθρησκευτικὸ χαρακτήρα Παραθέ-του με κατωτέρω τίς κατά περιό-δους τοποθετήσεις τῆς Ὀρθοδόξου

Ἐκ κλησίας οἱ ὁποῖες καταδικάζουνἐμ φανῶς τήν Μασωνία καί τήν θεω-ροῦν ἀσυμβίβαστη μέ τήν Ὀρθόδο-ξη πίστη

laquoΙ) Ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ποὺσυνεδρίασε στὴ Ἱ Μονὴ Βατοπαι-δίου ἀπὸ 8-2361930 στὸ ἍγιονὌρος χαρακτηρίζει τὸν Τεκτο-νισμὸ ldquoὡς σύστημα ἀντιχριστια-νικὸν καὶ πεπλανημένονrdquo

ΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρ-χίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδοςστὶς 12-10-1933 σύν τοῖς ἄλλοιςὑπογραμίζει ὅτι ὁ Τεκτονισμὸςldquoὑπομιμνήσκει τὰς παλαιάς ἐθνικάςμυστηριακάς θρησκείας ἤ λατρεί-ας ἀπὸ τῶν ὁποίων κατάγεται καὶτῶν ὁποίων συνέχειαν καὶ ἀναβίω-σιν ἀποτελεῖrdquo (Περ Ἐκκλησία 48(4-12-1933) σ 1)

ΙΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρ-χίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδοςτὸν Νοέμβριο τοῦ 1972 ἐπαναλαμ-βάνει ldquoὅτι ἡ Μασωνία εἶναι ἀποδε-δειγμένως θρησκεία μυστηριακήπροέκτασις τῶν παλαιῶν εἰδωλολα-τρικῶν θρησκειῶν ὅλως ξένη καὶἀντίθετος πρὸς τὴν ἐξ ἀποκαλύψε-ως σωτηριώδη ἀλήθειαν τῆς Ἁγίαςἡμῶν Ἐκκλησίας Διαδηλοῖ κατη-γορηματικῶς ὅτι ἡ ἰδιότης τοῦ Μα-σώνου ὑπὸ οἱανδήποτε μορφὴνεἶναι ἀσυμβίβαστος πρὸς τὴν ἰδιό-τητα τοῦ χριστιανοῦ μέλους τοῦΣώματος τοῦ Χριστοῦrdquo (ΠερἘκκλησία 50 (1973) σ17)

IV) Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν Ὀ -κτώβριο τοῦ 1996 τὴν θωρεῖ ldquoπαγα-νιστικὴ θρησκείαrdquo ἀσυμβίβαστη μὲτὸ χριστιανισμὸ καὶ τὴ χαρακτηρίζειldquoὡς ἀντίχριστον σύστημαrdquo (Περ Ἐκ -κλησία 73 (1996) σσ 673-674)raquo

καὶ παρερμηνεύουν τὰ διδά γμα τάτης μὲ σκοπό στὴν προκειμέ νη πε -ρίπτωσι νὰ δικαιολογήσουν τὴν δει -λία ἔνοχη σιωπή ἀπουσία ἀπὸ τοὺςὑπὲρ τῆς Πίστεως ἀγῶνες καὶ ἀνε -πάρ κει ά τους Ἐὰν ἡ βάρβαρη καὶἀνε λέητη σφαγὴ τῆς Σμύρ νης ἦτανἕ νας ἁπλὸς συνωστισμός καὶ ἡ συμ - βίωσι Ὀθωμανῶν κατακτητῶν καὶὑποδούλων Ἑλλή νων ἦταν ἁρ μο-νική μέχρις ὅτου ξεση κώθηκανκάποιοι laquoξεβράκωτοιraquo ραγιάδες καὶδιέκοψαν αὐτὴ τὴν ἁρ μονία (ὅπωςδήλωσε κάποτε κά ποιος Πατριάρ -χης) τότε ἴσως καὶ οἱ ὑ πὲρ Xριστοῦἀγῶνες ποὺ ἀναφέρει ἡ Ἱστορία νὰεἶναι ὑπερβολές καὶ ὅλοι οἱ κίνδυ-νοι καὶ οἱ ἀπειλὲς κατὰ τῆς Ὀρθο-δοξίας νὰ ἀντιμετωπίσθηκαν ἀπὸ

τοὺς χριστιανοὺς μὲ παγερὴ ἀδια-φο ρία ποὺ πήγαζε ἀπὸ τὴν βεβαι ό -τητα ὅτι ὁ ἅδης δὲν θὰ ὑπερ ίσχυετῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Xριστοῦ

Παγερὴ καὶ ἄχαρη ἡ παρέμβασιτοῦ Mητροπολίτου Σύρου τόσο πα- γερὴ ὅσο τὸ σῶμα ἑνὸς νεκροῦμέσα στὸ φέρετρο Παγώνει τὸνἐνθουσιασμὸ καὶ ζῆλο τῶν ὀλίγωνἐναπομεινάντων ζηλωτῶν χριστια -νῶν στερεῖ τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴνἀκαταμάχητη ἀγωνιστικότητά τηςνοθεύει τὸ εὐαγγελικὸ μήνυμα καὶἀνοίγει διάπλατα τὴν κερκόπορτατῆς ἀδιαφορίας γιὰ νὰ εἰσέλθουνοἱ πολέμιοι τοῦ Xριστοῦ σφο δρό -τεροι τῶν ὁποίων ἀποδεικνύον ταιστὶς ἡμέρες μας κάποια τραγικὰπρόσωπα ποὺ στελεχώνουν τὸπαγ κόσμιο ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛΟ ΣΕΒ ΣΥΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟ CORPUS CHRISTI

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΠΠΑΑΡΡΑΑΤΤΗΗΡΡΗΗΤΤΗΗΣΣ

Ἀποκαλυπτικὴ ὁμιλία τοῦ προηγουμένου τοῦ Μεγ Μετεώρου Ἀρχιμ Ἀθαν Ἀναστασίου

ΠΩΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ ΜΕΣῼΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΩΣ

Ἡ πόλις μας ὁμοιάζει μὲ τερέβινθον ὅπως περιγράφει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας (Ι 30)

ΔΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΗΡΥΧΘΗΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ

Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὸς Σύλ-λογος laquoἸωάννης ὁ Θεολόγοςraquo εἰςἔγγραφον τὸ ὁποῖον ἀπέστειλεπρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κἹερώνυμον τὸν Πρωθυπουργὸν κἈντ Σαμαρᾶν καὶ τὸν ὑπουργὸνΠαιδείας καὶ Θρησκευμάτων κΚων Ἀρ βανιτόπουλον τονίζει τὰἀκόλουθα

laquoΜὲ τὸ παρὸν ἔγγραφο ὁ Σύλλο-γός μας αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰἐπισημάνει τὸ ἀκόλουθα

ΜΙΑ καὶ ΜΟΝΗ εἶναι ἡ θρησκείαποὺ διασώζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸναἰώνιο χωρισμὸ ἀπὸ τὸν Δημιουργότου

Αὐτὴ ποὺ ἔφερε ὁ Θεὸς μέσῳτοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγί -ας Τριάδος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶσυνέστησε τὴν ΜΟΝΑΔΙΚΗ Ἐκ κλη-σία Τὴν Ὀρθόδοξη ποὺ ΜΟΝΟμέσῳ αὐτῆς εἶναι δυνατὴ ἡ ἐπάνο-δος τοῦ ἀνθρώπου στὴν Βασιλείατοῦ Θεοῦ

ΔΙΟΤΙ στηρίζεται στὴν θυσία τοῦἴδιου τοῦ Θεοῦ στὸν Σταυρὸ καὶστὴν Ἀνάσταση στοὺς ἀγῶνες τῶνἈποστόλων καὶ στὸ αἷμα τῶν ἑκα-τομμυρίων Ἁγίων καὶ Μαρτύρων

Ὅλες οἱ ἄλλες θρησκεῖες εἶναιἀνθρώπινα δημιουργήματα ποὺπαραπλανοῦν τοὺς ἀνθρώπους μὲτὴν συνδρομὴ τοῦ Διαβόλου καὶτοὺς ὁδηγοῦν μακρὰν τοῦ Θεοῦ μὲμόνο μέσον σωτηρίας των τὴν συν -είδησίν των καὶ τὸ μέγα ἔλεος τοῦΘεοῦ ἐφόσον ὅμως παντελῶς δὲνἐγνώρισαν τὸν Χριστό

Ἡ θρησκεία δὲν εἶναι διαπρα-γματεύσιμη καὶ οὔτε ἀντικείμενοἐπι λογῆς στὴν πορεία τοῦ ἀνθρώ-που πρὸς τὴν Βασιλεία τῶν Οὐ ρα -νῶν Ἡ γνωσιολογία σὲ ἄλλους το-μεῖς ποὺ δὲν ἅπτονται μὲ τὴν σω-τηρίαν τοῦ ἀνθρώπου στὸ πλαίσιοτῆς αἰωνιότητος τῆς ἀνθρώπινηςζωῆς ὠφελεῖ μὲν τὴν κοσμικὴν μά-θησιν ἀλλὰ εἶναι ἀνωφελὴς καὶ ἐπι-κίνδυνη ὅταν συμπλέκεται μὲ τὴνθρησκεία διότι ἡ θρησκεία ἀναφέ-ρεται στὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπουὅπου ἐλλοχεύει ὁ Διάβολος

Καὶ εἶναι πολὺ εὔκολο ἰδίως στὰμικρὰ παιδιὰ τῆς σχολικῆς ἡλικίαςνὰ δημιουργήσουν παραπλάνησινκαὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸνμοναδικὸ Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησίαντοῦ Χριστοῦ Διὰ τοῦτο ἡ καθιερω-θεῖσα στὰ Σχολεῖα διδασκαλία ὅ -λων τῶν θρησκειῶν ποὺ ἐσπάρη-

σαν ἀπὸ τὸν Διάβολον σὲ ἕνα μά-θημα τὴν ldquoΠανθρησκείανrdquo ἀποτελεῖἔγκλημα στὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶναὐτῶν ὥστε νὰ ἐπιβάλλεται ἡ ἄμε-ση ἀπομάκρυνσις τοῦ βιβλίουαὐτοῦ

Καὶ εἶναι ἀσφαλῶς καὶ αὐτὸ ἕναἀπὸ τὰ πολλὰ ἁμαρτήματα στὰὁποῖα ὑποπέσαμε σὰν κοινωνία ἀν -θρώπων μὲ συνέπεια νὰ ἀπομακρύ-νεται ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος καὶ νὰ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θε -οῦ μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματαποὺ βιώνομαι σήμερα μὲ τὰ συν -εχῆ ἀκραῖα φυσικὰ φαινόμενα τὴνξηρασία τοὺς παγετοὺς καὶ τοὺςκαύσωνες καὶ τοὺς σεισμούς ἀφοῦὁ Δημιουργὸς τὰ κατευθύνει ὅλαὅστις ldquoποιεῖ τὴν γῆν τρέμεινrdquo Μὲτοὺς πολέμους καὶ τὶς ἑκατόμβεςτῶν νεκρῶν καθ᾽ ἡμέραν

Καὶ ἐπίσης μὲ τὴν λεγόμενη δη-μοσιονομικὴ κρίση

Ὁ Ἑλληνισμὸς ἦταν πάντοτεἑνω μένος μὲ τὸν Χριστὸ τῆς Ὀρ -θοδοξίας

Ἡ Μικρὰ Ἀσία ὅσο ἀνθοῦσε τὸἑλληνικὸ στοιχεῖο ἦταν ὁ τόποςὅπου ἐδίδαξαν ἐξωρίσθησαν καὶἐμαρτύρησαν οἱ μεγάλοι Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τὰ ἑκατομ-μύρια τῶν μαρτύρων

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣΧωρὶς τὸν Θεὸ ὅλα ἄλλαξαν Ἡ

Πατρίδα μας μένει ἀνασφαλὴς καὶφοβισμένη Ἀνοχύρωτη πνευματι-κά παρασυρμένη ἀπὸ τὴν κοσμικὴεὐδαιμονία τὸν κορεσμό τὸνπλου τισμὸ καὶ τὴν ὑπερκατανάλω-ση Αὐξάνεται ἡ ἀνεργία μεγαλώ-νει ἡ φτώχεια δυναμώνει ὁ πόνος

Ἡ δύσκολη κατάστασις τοῦ τό-που μας δὲν διορθώνεται μὲ περισ-σότερα Βάρη καὶ πρόσθετα μέτραἬδη ὑπηρετοῦμε τὰ γνωστὰ σχέδιααὐτῶν ποὺ ἐπέβαλαν τὴν παγκο-σμιοποίησιν καὶ στὸ πνευματικὸ πε-δίο τὸν οἰκουμενισμὸ τὴν φοβερὴαὐτὴ αἵρεση ποὺ ἀκμάζει καὶ μέσαστοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας

Αὐτὰ τὰ δύο μεγάλα θηρία ἐργά-ζονται καὶ ὁδηγοῦν στὸν Ἀφελλη-νισμὸ σύμφωνα μὲ τὰ σχέδια Ροκ-φέλερ καὶ Κίσσιγκερ

Αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Ἱ Χρυσόστομοςγιὰ τὴν συμφορά ποὺ εὑρῆκε τὴνἈντιόχειαν μὲ τὴν καταστροφὴ τῶνἀνδριάντων τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέ-ως Θεοδοσίου δυνάμεθα κατ᾽ ἀνα-λογίαν τινὰ νὰ τὰ μεταφέρουμεστὴν σημερινὴ κατάστασιν τῆς Ἑλ -

λάδος μὲ τὴν γενόμενη δημοσιο-νομικὴ κρίση ὅπως οἱ φίλοι τοῦἸὼβ ἰδόντες αὐτὸν ἐπὶ τῆς κοπρίαςἐθρήνησαν Ἔτσι καὶ ἐμεῖς ἔχομεντὴν ἀνάγκην τῆς ἄνωθεν βοηθείαςμετὰ τὴν μεγάλη πληγή ποὺ ἐδημι-ουργήσαμε μὲ τὴν ἀποστασία μαςἀπὸ τὸν Θεό Τότε ὁ διάβολος ἐπή-δησε στὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα τοῦἸὼβ καὶ τὰ κατέστρεψε

Ἔτσι καὶ τώρα ὁ διάβολος διέ-στρεψε τὸν νοῦν τῶν ἀνθρώπωνἀπὸ τὸν Δημιουργόν των καὶ κατέ-στρεψαν τὴν βιωτήν των καταλη-φθέντες ἀπὸ ὑπερβολικὴν μανίαν

Καὶ ὁμοιάζει ἡ πόλις μας μὲ αὐτήποὺ εἶπεν ὁ Ἠσαΐας (Ι 30) Ἡ πόλιςμας ὁμοιάζει μὲ τερέβινθον ποὺτῆς ἔπεσαν τὰ φύλλα καὶ μὲ κῆπονποὺ δὲν ἔχει νερό

Ἔτσι ὁμοιάζει ἡ πόλις μας ὡσὰνκῆπο ποὺ σταμάτησε τὸ πότισμα

Μᾶς ἐγκατάλειψε ἡ βοήθεια καὶἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ μείναμε ἔρη-μοι Καὶ ἐδημιουργήθη ἡ τάσιςφυγῆς ὡσὰν νὰ εἶναι φωτιά φεύ-γοντες τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ

Χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἐχθρός ὑπάρ-χει φυγή

Καὶ παρ᾽ ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναιἐλεύθεροι ἐντούτοις κάθονται στὶςοἰκίες των καὶ μαθαίνουν ποῖος συν -ελήφθη ποῖος ἐτιμωρήθη καὶ ποῖοςἐφόνευσε τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὴνἀπελπισίαν του διότι ἔχασε τὴν χά-ριν τοῦ Θεοῦ

Γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ Ἑλληνισμὸς πρέ-πει νὰ κηρυχθεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαμετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ στὸν ΘεόΕἶναι καιρὸς νὰ γίνομε ταπεινοὶ καὶἐλεήμονες νὰ ἀγαπήσομε τὸν πλη-σίον μας καὶ νὰ ὁμοιάσουμε μὲτοὺς Νινευίτας

Καλὴ καὶ εὐλογημένη ἡ σίτισηςτῶν ἐνδεῶν ἀλλὰ περισσότερο ἀ -κόμη εὐλογημένη ἡ πνευματικὴ διὰτοῦ Εὐαγγελίου καθοδήγησις τῶνἀνθρώπων τοῦ ἐπιούσιου ἄρτου μὲτὴν ldquoἐπανάστασινrdquo τῆς Ἐκκλησίαςγιὰ προσευχὴ καὶ μετάνοια

Μὲ τὴν μικρή μας φωνὴ παρακα-λοῦμε τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίαςμας νὰ ldquoβγεῖrdquo στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶνὰ τὸν καλέσει νὰ γεμίσει τὰ ἐξο-μολογητήρια καὶ τοὺς Ἱ Ναοὺς γιὰὁμαδικὴ προσευχὴ καὶ μετάνοια

Ἂς θυμηθοῦμε τί ἔλεγε ὁ Πα-τροκοσμᾶς ldquoΝὰ μποροῦσα νὰ ἀνέ-βω στὸν Οὐρανὸ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰφωνάζω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ σὲ ὅλητὴν Οἰκουμένηrdquoraquo

(3ον-Τελευταῖον)Ἡ ἔκθεσις τῶν ΗΠΑ

Χα ρα κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα ἡ ἐ -φε τι νή ἔκ θε ση γιά τήν θρη σκευ τι -κή ἐ λευ θε ρί α τοῦ Ὑ πουρ γεί ου Ἐ -ξω τε ρι κῶν τῶν ΗΠΑ ἡ ὁ ποί α στήνἀ να φο ρά της γιά τήν Χώ ρα μαςσυμ πε ρι λαμ βά νει καί τόν Σε βα σμι -ώ τα το Μη τρο πο λί τη Πει ραι ῶς κΣε ρα φείμ

Τό Στέ ιτ Ντι πάρ τμεντ στιγ μα τί ζειτόν Σε βα σμι ώ τα το ὡς φον τα μεν τα -λι στή καί φα να τι κό γιά τήν μή νυ σηἐ πί προ ση λυ τι σμῷ πού ὑ πέ βα λε κα- τά τῶν ρω μαι ο κα θο λι κῶν τοῦ Πει- ραι ᾶ κα θώς καί γιά τίς κρί σεις τουγιά τόν δι ε θνῆ σι ω νι σμό καί τόν ἔ -λεγ χο ἀ πό αὐ τόν τοῦ δι ε θνοῦςτρα πε ζι κοῦ κα τε στη μέ νου

Σε βα σμι ώ τα τε σε βα στοί πα τέ -ρες ἀ ξι ό τι μοι κύ ριοι εἰ ση γη τές κυ- ρί ες καί κύ ριοι προ σφι λέ στα τοι ἀ -δελ φοί μας

Ἄς μή ξε χνᾶ με ὅ τι ὅ λα ὅ σα σᾶςπε ρι γρά ψα με ἔ χουν καί τήν ἐ σχα -το λο γι κή τους δι ά στα ση

Οἱ ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ἤ ἡκάρ τα τοῦ πο λί τη δέν εἶ ναι βε βαί -ως τό χά ραγ μα τοῦ Ἀν τι χρί στουπού πε ρι γρά φε ται στήν Ἀ πο κά λυ -ψη Κα νείς ἄλ λω στε δέν γνω ρί ζειπό τε θά ἔρ θει ἐ κεί νη ἡ στιγ μή

Τά κύ ρια ὅ μως μη νύ μα τα τοῦ ἱ ε -ροῦ βι βλί ου τῆς Ἀ πο κα λύ ψε ως εἶ -ναι τό πνεῦ μα ἐ γρη γόρ σε ως νή ψε -ως καί ἀ φυ πνί σε ως πού πρέ πει νάἔ χου με ὡς χρι στια νοί εἶ ναι ἡ ἀν τί -θε σή μας στίς δυ νά μεις τῆς ἀ πο -στα σί ας εἶ ναι ἡ ἄρ νη ση συ σχη μα -τι σμοῦ μας μέ αὐ τές εἶ ναι τό ὁ μο -λο για κό φρό νη μα καί ἡ μαρ τυ ρί αΧρι στοῦ πού πρέ πει νά δί νου με μέτόν λό γο καί τήν ζω ή μας καί ἄνχρεια σθεῖ καί μέ τό αἷ μα μας

Χρέ ος μας εἶ ναι νά με λε τοῦ με τάση μεῖ α τῶν και ρῶν καί νά ἔ χου μετήν κα λή καί ὑ γι ῆ ἀ νη συ χί α γιά τάτε κται νό με να στόν κό σμο κα θώςldquoἈν τί χρι στοι πολ λοί γε γό να σιrdquo (Α΄ Ἰ -ω 2 18) Αὐ τή ἡ ἀν τί θε η παγ κό σμιακο σμο κρα το ρί α πού δι α μορ φώ νε -ται στίς μέ ρες μας εἶ ναι φα νε ρό ὅ -τι δέν εἶ ναι κα τά Θε όν ἀλ λά ἀν τί -θε τα ἐ πι δι ώ κει νά ἀλ λοι ώ σει καί νάἐ ξο βε λί σει κά θε τί χρι στι α νι κό καίἀ λη θι νό ἀ πό τήν ζω ή τῶν ἀν θρώ -πων

Ἕ να ἄλ λο ση μαν τι κό στοι χεῖ ογιά τό ὁ ποῖ ο μᾶς μι λᾶ ἡ Ἀ πο κά λυ ψηεἶ ναι ἡ προ ϊ οῦ σα ἡ στα δια κή πο ρεί -α πρός τά ἔ σχα τα τῆς ἱ στο ρί ας ὉἈν τί χρι στος δη λα δή δέν θά ἐμ φα -νι σθεῖ καί δέν θά ἑ δραι ώ σει τήνπαγ κό σμια κυ ρι αρ χί α του ἐν τε λῶςξαφ νι κά ἀ να τρέ πον τας ἄρ δην τήνπο ρεί α τῆς ἱ στο ρί ας Ἀν τί θε τα θάστη ρι χθεῖ σέ μί α δι α μορ φω μέ νη ἀ -πό πο λύ νω ρί τε ρα κα τά στα ση στήνὁ ποί α θά ἔ χουν ἐ θι σθεῖ οἱ ἄν θρω -ποι ἔ χον τας γιά πά ρα πο λύ με γά λοχρο νι κό δι ά στη μα ζή σει καί δρα- στη ρι ο ποι η θεῖ μέ βά ση τίς συ νή -θει ες καί τίς πρα κτι κές ἑ νός συγ κε- κρι μέ νου ἀν τί θε ου καί ὑ λό φρο νοςτρό που ζω ῆς πού θά φαν τά ζει πλέ-

ον μο νό δρο μος γιά τόν κα θέ ναΣέ ἕ να τέ τοι ο μο νό δρο μο μᾶς εἰ -

σά γει ἡ ἄ νε ση ἡ εὐ κο λί α καί ἡ εὐ -μά ρεια στίς ὁ ποῖ ες εἴ χα με καί ἔ -χου με ἐ θι σθεῖ καί ἀ πό τίς ὁ ποῖ εςδέν δι α νο ού μα στε νά ἀ πεγ κλω βι -στοῦ με Ἡ ἄ νε ση ἀ σκεῖ μί α ἰ δι ό -μορ φη βί α καί ἀ πο συν θέ τει τήνπνευ μα τι κή μας ὑ πό στα ση ἡ ὁ ποί αὅ ταν δέν ἀ κο λου θεῖ τό ὀρ θό δο ξοἦ θος τῆς ἀ σκή σε ως μᾶς ὁ δη γεῖστήν ὑ πο δού λω ση τῶν πα θῶν Ἡ ἄ -νε ση καί ἡ ἐ ξα θλί ω ση ὅ πως καί ὁφό βος δη μι ουρ γοῦν ἰ σχυ ρή καί δι -α ρ κῆ ψυ χο λο γι κή ἐ ξάρ τη ση στήνὁ ποί α βα σί ζον ται ὅ λα τά συ στή μα -τα ἐ λέγ χου τῶν ἀν θρώ πων

Ἀ πό τήν ἄλ λη πλευ ρά ἐ ξί σου κα- τα λυ τι κά καί ψυ χα ναγ κα στι κά γιάτήν πα ρα λα βή τῆς ἠ λε κτρο νι κῆςταυ τό τη τας λει τουρ γεῖ ὁ φό βος ὅ -τι σέ πε ρί πτω ση πού θά ἀρ νη θοῦ -με τήν πα ρα λα βή της ὄ χι ἁ πλῶς θάχά σου με ὅ λες τίς εὐ κο λί ες καί τίςἀ νέ σεις πού μᾶς πα ρέ χει ἀλ λά θάβρε θοῦ με οὐ σι α στι κά ἐ κτός συ- στή μα τος ἀ πο κομ μέ νοι καί ἀ νύ -παρ κτοι κοι νω νι κά οἰ κο νο μι κά καίγε νι κά ὡς πο λί τες τοῦ κρά τουςΔέν θά ἔ χου με δη λα δή τήν δυ να -τό τη τα ἐρ γα σί ας μι σθο δο σί ας συν -τα ξι ο δο τή σε ως κο νω νι κῆς πρό νοι -ας ἰ α τρι κῆς πε ρι θάλ ψε ως καί ὅ λωντῶν ἄλ λων δη μο σί ων ἀ γα θῶν καί ὑ -πη ρε σι ῶν

Ἡ νέ α ἠ λε κτρο νι κή ταυ τό τη ταμπο ρεῖ νά εἶ ναι ἡ ἀρ χή ἡ συ νέ χειαὅ μως εἶ ναι ἤ δη προ δι α γε γραμ μέ νηκαί τήν βλέ που με νά ἐ φαρ μό ζε ταιἬ δη ὅ πως εἶ ναι γνω στό στίςΗΠΑ τό μι κρο τσίπ πού ἐ μεῖς θά ἔ -χου με στήν ταυ τό τη τα ἔ χει ἀρ χί -σει νά ἐμ φυ τεύ ε ται στό χέ ρι γιά με- γα λύ τε ρη ἀ σφά λεια Ἡ τε χνο λο γι -κή πρό ο δος ἄλ λω στε εἶ ναι τό σορα γδαί α καί ἀ να κα λύ πτει συ νε χῶςνέ ες με θό δους γιά τόν ἔ λεγ χο καίτήν χει ρα γώ γη ση τῶν πο λι τῶν ἀ -κό μη καί γιά τόν ἐ πη ρε α σμό τῆςκρί σε ως τῆς ψυ χο λο γί ας καί τῆςνο η μο σύ νης τους μέ τε χνη τά μέ- σα

ἈρνούμεθαhellipΓι᾽ αὐ τό καί ἀρ νού μα στε νά δι α -

κιν δυ νεύ σου με τήν σω μα τι κή καίπνευ μα τι κή μας ἀ κε ραι ό τη τα πα ρα -λαμ βά νον τας τήν κάρ τα τοῦ πο λί -τη ἤ τίς νέ ες ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό -τη τες Ἀρ νού μα στε ἐκ τῶν προ τέ -ρων τήν εἴ σο δό μας στό συγ κεν -τρω τι κό ὁ λο κλη ρω τι κό καί ὀ λέ -θριο αὐ τό σύ στη μα Ἀρ νού μα στεἐξ ἀρ χῆς ὁ ποι α δή πο τε δέ σμευ σηκαί πα γί δευ σή μας σέ μί α ἀ δι έ ξο δηκαί ἀ νε πί στρο φη πο ρεί α ἀ πό τήν ὁ -ποί α δέν ξέ ρου με ἄν θά ἔ χου με τήνδύ να μη καί τήν δυ να τό τη τα νά ἐ ξ -έλ θου με

Ἡ ἄρ νη σή μας αὐ τή δέν ἔ χει τόνπα θη τι κό χα ρα κτή ρα τῆς μή ἀ πο -δο χῆς τε τε λε σμέ νων γε γο νό τωνἈν τί θε τα θά πρέ πει νά λά βει τήνμορ φή ἐ νερ γη τι κῆς καί μα χη τι κῆςδρα στη ρι ο ποι ή σε ως ἀ πό τήν ἀ πο -φα σι στι κό τη τα καί τήν μα ζι κό τη τατῆς ὁ ποί ας θά κρι θεῖ καί τό ἀ πο τέ -

λε σμά της Ἐν νο οῦ με δη λα δή ὅ τιδέν ἀρ κεῖ νά δη λώ νου με ἁ πλῶς ὅ -τι δέν θά πα ρα λά βου με τίς νέ ες ἠ -λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ἀλ λά νάπρο λά βου με καί νά ἀ πο τρέ ψου μεἀ πο φά σεις καί τε τε λε σμέ να γι᾽ αὐ -τές

Ὅ σο πε ρισ σό τε ροι θά εἴ μα στε ἐ -μεῖς πού θά ἀν τι τα χθοῦ με στίς νέ- ες ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ὅ σοπε ρισ σό τε ρες καί συν το νι σμέ νεςθά εἶ ναι οἱ κι νή σεις καί οἱ πα ρεμ βά -σεις μας ὅ σο πιό δυ να μι κές καί ἐμ -πε ρι στα τω μέ νες θά εἶ ναι οἱ δι εκ δι -κή σεις μας τό σο με γα λύ τε ρες θάεἶ ναι καί οἱ ὑ πο χω ρή σεις τῶν κυ- βερ νών των καί αὐ τῶν πού ἐ πι βάλ -λουν ἀ νά λο γες ρυθ μί σεις

Ἔχομεν ἀφυπνισθῆἩ ἀν τί δρα σή μας πρέ πει νά δι α -

τυ πω θεῖ προ λη πτι κά καί νά προ λά -βει τίς ὅ ποι ες κυ βερ νη τι κές ἀ πο -φά σεις Εἶ ναι φα νε ρό ὅ τι ἡ ἑ κά στο -τε Κυ βέρ νη ση ἐ ξα πα τᾶ κά θε φο ράτόν λα ό στά πε ρισ σό τε ρα θέ μα ταΧα ρα κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα εἶ ναι ἡπλή ρης ἀ ναν τι στοι χί α προ ε κλο γι -κῶν ἐ ξαγ γε λι ῶν καί με τε κλο γι κῶνμέ τρων ἀ πό τήν πα ροῦ σα Κυ βέρ -νη ση

Κά τι ἀ νά λο γο συμ βαί νει καί μέτό θέ μα τῶν ταυ το τή των Στήν πε- ρί πτω ση αὐ τή οἱ κυ βερ νῶν τες βο- λι δο σκο ποῦν τίς ἀν τι δρά σεις μαςὥ στε νά ὑ πο λο γί σουν πῶς θά ὀρ γα- νώ σουν καί θά ἐ πι βά λουν τε λι κάτούς σχε δια σμούς τους

Θά πρέ πει νά ἀν τι λη φθοῦ με καίνά συ νει δη το ποι ή σου με ὅ τι οἱ σχε- δια σμοί τῆς Νέ ας Τά ξε ως Πραγ μά -των ἀ να τρέ πον ται μέ μα ζι κή δυ να -μι κή συν το νι σμέ νη καί ἀ πο φα σι -στι κή ἀν τί στα ση Ἀ να τρέ πον ται μέἀ φύ πνι ση καί ἐ γρή γορ ση μέ ὁ μο -λο για κό καί μαρ τυ ρι κό φρό νη μα

Τέ λος το νί ζου με μέ τόν πιό κα- τη γο ρη μα τι κό τρό πο πρός ὅ λους ὅ -σους λαμ βά νουν τίς ἀ πο φά σεις νάμή θε ω ρή σουν τήν πα ροῦ σα συγ- κυ ρί α τῆς οἰ κο νο μι κῆς κρί σε ως ὡςμί α ldquoκα λή εὐ και ρί αrdquo γιά νά ἐ πι βά -λουν ἀ νε λεύ θε ρες πο λι τι κές καίπρα κτι κές στήν ζωή τῶν πο λι τῶνὉ λα ός μας πλέ ον ἔ χει ἀ φυ πνι σθεῖκαί ἔ χει ἀ πό λυ τη συ ναί σθη ση τοῦἐμ παιγ μοῦ καί τῆς πα γί δευ σής τουἐ πί δε κα ε τί ες ὁ λό κλη ρες ἀ πό τόνο ση ρό πο λι τι κό κοι νω νι κό καί οἰ -κο νο μι κό κα τε στη μέ νο πού ἐ πι χει -ρεῖ ἀ κό μη καί τώ ρα σέ κα τά στα σηπιά προ χω ρη μέ νης ἀ πο σύν θε σηςνά τόν ἐ ξα πα τή σει καί νά τόν ὁ δη -γή σει ἐ ξου θε νω μέ νο καί σι δε ρο δέ -σμιο στόν ἀ πό λυ το ἀ φα νι σμό του

Οἱ ὀρ θό δο ξοι Ἕλ λη νες οἱ ἐ λεύ -θε ροι πο λί τες αὐ τῆς τῆς Χώ ρας θάἀν τι στα θοῦ με καί θά ἀν τι δρά σου -με στήν νέ α κα το χή τῆς Πα τρί δαςμας θά ἀν τι στα θοῦ με καί θά ἀν τι -δρά σου με στίς ἐ πι βου λές τῆς Νέ- ας Τά ξε ως Πραγ μά των καί τῆς Νέ- ας Ἐ πο χῆς καί δέν πρό κει ται νά ἀ -πο δε χθοῦ με τόν ἀν τί θε ο καί ἀν -θελ λη νι κό ὁ λο κλη ρω τι σμό τοῦ ἠ -λε κτρο νι κοῦ φα κε λώ μα τος καί τῶνἠ λε κτρο νι κῶν ταυ το τή τωνraquo

Συμφώνως πρός τόν δημοσιογρά-φον κ Γεώργιον Θεοχάρην τοῦlaquoἉγιορείτικου Βήματοςraquo ὑπό ἡμε-ρομηνίαν 1ην Νοεμβρίου

laquoὉ Γέροντας Σωφρόνιος ὁ Ἁγιο-ρείτης ἔζησε εἴκοσι ὁλόκληρα χρό-νια στὴ σπηλιὰ τῆς Κοιμήσεως τῆςΘεοτόκου στὴν ἐρημικὴ Μικρά ἉγἌννη τοῦ Ἁγ Ὄρους Ἀκολούθη-σε ἱεραποστολὴ στὸ Κονγκὸ καὶ σὲἄλλα μέρη τοῦ τρίτου κόσμου

Τὸν συνάντησα στὴν Ἀθήνα σὲἕνα διαμέρισμα ποὺ ζεῖ φιλοξενού-μενος διότι ὡς ἀσκητὴς δὲν ἔχει

ἀπολύτως τίποτε παρὰ μόνο τὸ πε-τραχήλι του ὅπως μοῦ εἶπε κλεί-νοντας τὴ συνέντευξη

Ὁ γέροντας Σωφρόνιος μιλών-τας στὸ ldquoἉγιορείτικο Βῆμαrdquo βάλλεικατὰ πολιτικῶν δικαιοσύνης καὶἘκκλησίας τονίζοντας ὅτι εὐθύνηγιὰ τὴν σημερινὴ Ἑλλάδα ἔχουναὐτοὶ οἱ τρεῖς θεσμοὶ καὶ ἐξηγεῖτοὺς λόγους

ldquoἈφήσαμε τὸν Χριστό μας καὶπιάσαμε τὸν χρυσό μας Νὰ ἐπι-στρέψουμε στὸν Χριστό μας νὰμετανοήσουμεrdquo σημειώνει ὁ Ἁγιο-ρείτης γέρονταςraquo

Γέρων Σωφρόνιος laquoἈφήσαμετόν Χριστό μας καί πιάσαμε τόν χρυσό μαςraquo

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Σεβαστεί-ας κ Δημήτριος (τοῦ Οἰκ Πα-τριαρχείου) εἰς συνέντευξίν του εἰςτὴν ἔντυπον ἔκδοσιν τοῦ laquoGreekNewsraquo τὴν ὁποίαν ἀνεδημοσίευσετὸ Ἐκκλησιαστικὸν ΠρακτορεῖονΕἰδήσεων laquoΡομφαίαraquo (22αν Ὀκτω-βρίου) ὁμιλεῖ μεταξὺ ἄλλων διὰ τὴνοἰκονομικὴν κρίσιν τὴν ὁποίαν διέρ-χεται ἡ Ἑλλὰς καὶ τὸν ρόλον τῆςἘκκλησίας εἰς τὴν ἀντιμετώπισιναὐτῆς Τὸ σχετικὸν ἀπόσπασμα τῆςσυνεντεύξεως ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΤί θὰ λέγατε Σεβασμιώτατε γιὰτὴν οἰκονομικὴ κρίση στὴν Ἑλλά-δα

Τὴν οἰκονομικὴ κρίση ποὺ βιώνειἡ Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ ὁ κόσμος μαςκατὰ τὰ τελευταῖα λίγα χρόνιαπροσωπικὰ τὴν νοιώθω νὰ ἔχει γιὰτοὺς Ἕλληνες δύο ὄψεις

Μία ἐθνικὴ καὶ μία διεθνῆ Οἱ ὄ -ψεις αὐτὲς τῆς κρίσεως ἔχουνκοινὸ μὲν πνευματικὸ ὑπόβαθροδιαφορετικὲς ὅμως μέχρι τώρατοὐλάχιστον συνέπειες στοὺς λα -οὺς τῆς Δύσεως λόγῳ διαφορε-τικῶν οἰκονομικῶν δεικτῶν ἀλλὰκαὶ ἀνθρωπίνων νοοτροπιῶν

Ἡ καθολικὴ δυσφορία τῶν Ἑλλή-νων ἀσφαλῶς ἔχει νὰ κάνει μὲσειρὰ παραλείψεων καὶ ἐσφαλμέ-νων πολιτικῶν στὶς ὁποῖες ὀφείλε-ται ἡ ἀπελπιστικὴ διόγκωσις τῶνοἰκονομικῶν προβλημάτων τῆςἑλληνικῆς καθημερινότητος

Πίσω ὅμως ἀπὸ τοὺς δεῖκτες νὰἐπαναλάβω καὶ ἐγώ αὐτὸ ποὺ μὲπολλοὺς τρόπους καὶ ἀπὸ πολλοὺςἀνθρώπους λέγεται ὅτι δηλαδὴὑπάρχει ἕνα σύστημα κερδοσκοπι-κό ποὺ ἀπὸ τὴν φύση του λειτουρ-γεῖ κατὰ τρόπο ἀνεξέλεγκτο μὲν γιὰτοὺς ρυθμιστάς του ἐλεγκτικὸ δὲγιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ συνολικὰὀνομάζονται ldquoκαταναλωτικὸ κοινὸrdquoκαὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ldquoπελατείαrdquoμιᾶς ldquoἐλευθέραςrdquo κατ᾽ ὄνομα στε-γανῆς ὅμως κατ᾽ οὐσίαν οἰκονομίας

Καὶ ποιὸς εἶναι ὁ ρόλος τῆςἘκκλησίας

Ἡ εὐθύνη της θὰ ἔλεγα εἶναιπρω τίστως πνευματική Ἡ ὁποιαδή-ποτε ἀναγκαία ἐν πολλοῖς κοινω-νικὴ δραστηριότης πάντοτε ἕπεται

Γιὰ τὴν κρίση δὲ ποὺ βιώνει ὁ κό-σμος ἡ Ἐκκλησία ἐναγωνίως δια-τυπώνει πρωτίστως τὸν σωτήριολόγο της τὸν ὁποῖο ἀντλεῖ ἀπὸ τὸμυστήριο τοῦ φιλανθρώπου καὶἐλεήμονος Θεοῦ ἀπὸ τὸν Ὁποῖονκαὶ μόνον ἐλπίζει νὰ δεχθεῖ ἐκβά-σεις στὰ ἀνθρώπινα προβλήματα

Καὶ πρῶτον μὲν θὰ ἤθελα στὸσημεῖο αὐτὸ νὰ ὑπενθυμίσω ὅτι τὰπάντα στὸν κόσμο αὐτὸ εἶναι τρε -πτὰ καὶ ὑπόκεινται σὲ ἀλλαγὴ καὶἀλλοίωση

Ἡ ἀλήθεια αὐτὴ εἶναι διαχρονικὴκαὶ ἐνισχύει τὴν πίστη μας στὴνεὐαγγελικὴ ρῆσι ὅτι δηλαδὴ ἐμεῖςδὲν εἴμαστε ldquoκαθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱμὴ ἔχοντες ἐλπίδαrdquo (Α´ Θεσ 4 13)

Σὲ μία ἐποχή λοιπόν ποὺ καταρ-ρέουν στὴν συνείδησή μας ὅλοι ὅ -σοι προβάλλουν τὴν ὕλη σὰν μονα-δικὴ ἐλπίδα εὐζωΐας ἡ Ἐκκλησίαμας μᾶς δείχνει τὸν Σταυρὸ τοῦΧριστοῦ σὰν μοναδικὴ ἐλπίδα διε-ξόδου ἀπὸ τὴν τελματιαία κατάλη-ξη τῆς προσωπικῆς καὶ χρηματοοι-κονομικῆς ζωῆς τῶν πολλῶν

Δὲν νομίζετε Σεβασμιώτατε ὅτιαὐτὰ ἀκούονται μόνον σὰν ἐξαγγε-λίες χωρὶς ἀντίκρισμα

Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ διαφωνή-σω Τὸ ἀντίκρισμα αὐτῶν τῶν ὀλί-γων λόγων βρίσκεται στὴν ldquoμυστι-κήrdquo δηλαδή τὴν ἁγιοπνευματικὴπροσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας χάριςστὴν ὁποία ἀμέτρητοι ἄνθρωποιποὺ δὲν φωνασκοῦν ἀντέχουν καὶὑπομένουν προσευχητικά

Γι᾽ αὐτὸ λοιπὸν ἀντὶ νὰ ἀσθενοῦ -με ἀπὸ τὴν καθημερινὴ ἀπογοή-τευση ἂς δοκιμάσουμε τὴν σίγου-ρη θεραπεία τῆς αὐτοκριτικῆς

Ἡ θεραπεία αὐτὴ ἔχει πολλὰ νὰμᾶς διδάξει ὡς πρὸς τὴν προσω-πικὴ ἑκάστου μικρὴ ἢ μεγάλη συμ-βολὴ στὴν σημερινὴ κρίση

Ἡ διδασκαλία της θὰ μᾶς ὑπεν-θυμίσει τὴν πατρώα πίστη καὶ πα-ράδοση τὴν ὑπομονή τὴν ὀλιγάρ-κεια τὴν ἐντιμότητα τὴν σεμνότη-τα τὴν εὐγνωμοσύνη τὴν ἄδοληπροσφορὰ καὶ θυσία τὴν ἀλήθειακαὶ τὴν προσωπικὴ μετάνοια

Ἡ ἀπουσία τῶν ἀρετῶν αὐτῶντροφοδοτεῖ τὴν ἀπληστία τὴν ἀπά-τη καὶ τὸ ἄδικο συμφέρονmiddot τὰ συ-στατικὰ δηλαδὴ τῆς σημερινῆς κρί-σεως

Μόνον ἡ προσπάθεια ἐπαναφο -ρᾶς τῶν πνευματικῶν αὐτῶν θη-σαυ ρῶν στὴν ζωὴ καὶ τὴν ψυχή μαςθὰ μεταβάλει ὁπωσδήποτε τὸνldquoΣταυ ρὸrdquo τῆς κρίσεως σὲ εὐκαιρίαλυτρώσεως πραγματικῆς εὐημε-ρίας καὶ χαρᾶς

Ἐνῶ ἡ ἐμμονὴ εἰς τὴν ἀδάπανηκαλοπέραση ὅλο καὶ περισσότεροθὰ κουράζει τὴν ψυχή θὰ προκα-λεῖ τὸν πλησίον καὶ συνάμα θὰἐνοχλεῖ τοὺς προσβλητικοὺς δα-νειστὰς καὶ θὰ ἀπομακρύνει καὶ τὶςἔντοκες συν εισφορές τουςraquo

Σεβ Μητροπολίτης Σεβαστείας

ΠΩΣ ΜΕΣῼ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΘΑ ΜΕΤΑΒΑΛΩΜΕΝ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ

ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΕΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΝ ΛΥΤΡΩΣΕΩΣ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Κεντρικὸν θέμα τῆς διδασκαλίαςτοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦἦτο ἡ ἀγάπη Ἐκεῖνο δὲ τὸ ὁποῖονἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτουπροσθέτει καὶ ὅλως ὑπογραμμίζειεἶναι ἡ ἄνευ ὁρίων καὶ πρὸς πάνταἄνθρωπον ἐκδήλωσις τῆς ἀγάπης

Ἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρεί-του διασώζεται μόνον ἀπὸ τὸν Εὐ -αγγελιστὴν Λουκᾶν Ὁ τρίτος Εὐ αγ-γελιστὴς ἔχει διηγήσεις αἱ ὁποῖ αιδὲν διασώζονται ἀπὸ τοὺς ἄλ λουςΕὐαγγελιστάς περιστρέφονται δὲαὐταί γύρω ἀπὸ τὸ ἑξῆς κυρίως θέ-μα Τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πρὸςτοὺς πτωχούς τοὺς πάσχονταςτοὺς περιφρονημένους τὰς ἁμαρ-τωλὰς γυναῖκας πρὸς ὅλους δηλα -δὴ ἐκείνους διὰ τοὺς ὁποίους κάθεἀξιοπρεπὴς καὶ γνώστης τοῦ ΝόμουἸουδαῖος ἠσθάνετο ἀποστροφὴνκαὶ ἀπέφευγε τὴν σχέσιν καὶ συνα-ναστροφὴν ἐκ φόβου μιάν σεως

Ἕνας τέτοιος Νομικὸς (=θεολό-γος) ποὺ εἶχε συνείδησιν τῆς ὑπερ -οχῆς του ἔναντι τοῦ πτωχοῦ καὶἀγραμμάτου ὄχλου καὶ ἀρεσκόμε-νος εἰς θεολογικὰς συζητήσεις ἀ -πευθύνεται πρὸς τὸν Χριστόν διὰνὰ τὸν πειράξη καὶ λέγει ldquoδιδάσκα-λε τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρο-νομήσωrdquo Ὁ Χριστός ἂν καὶ ἀντι-λαμβάνεται τὰς προθέσεις τοῦ συν -ομιλητοῦ του πιάνει τὴν εὐκαιρίανδιὰ νὰ διδάξη μίαν ἐκ τῶν ὡραιοτέ-ρων παραβολῶν του

Διὰ τῆς συζητήσεως προκαλεῖτὸν συνομιλητήν του νὰ ἀπαριθμή-ση τὰς δύο βασικὰς ἐντολὰς τῆςΠαλαιᾶς Διαθήκης τὰς ἀναφερο-μένας εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς τὸνΘεὸν καὶ τὸν πλησίον

Ὁ Κύριος δὲν ἀνταποκρίνεταιεἰς τὸ πάθος τοῦ Νομικοῦ διὰ συ-ζήτησιν ἀλλ᾽ ὑποδεικνύει τὴν ἀνάγ-κην τῆς ἐφαρμογῆς τῆς πράξεως(laquoτοῦτο ποίει καὶ ζήσῃraquo στ 28 laquoπο-ρεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίωςraquo στ 37)θέλοντας νὰ φανερώση τὸ ἀνω-φελὲς τῆς θεολογικῆς γνώσεωςποὺ δὲν συνοδεύεται μὲ ἀνάλογονπρᾶξιν

Θέλων ὁ νομικὸς νὰ δικαιώσητὸν ἑαυτόν του διὰ τὴν ὑποβολὴνπολὺ γνωστῆς (κοινῆς) ἐρωτήσεωςποὺ τὴν ἀπάντησιν αὐτῆς ὅλοι γνω-ρίζουν καὶ νὰ τονίση ὅτι ὑφίσταταιπαρὰ ταῦτα θεωρητικὸν πρόβλημαπρὸς συζήτησιν ἐρωτᾶ laquoκαὶ τὶςἐστί μου πλησίονraquo Θέλει δηλαδὴνὰ μάθη ποία εἶναι ἡ ἄποψις τοῦΧριστοῦ περὶ τοῦ πλησίον ἐν μέσῳτόσων ἄλλων ἀπόψεων τῆς ἐποχῆςτου Ὁ Χριστὸς διὰ τῆς ἀκολου-θούσης παραβολῆς στρέφει πρὸςἄλλην κατεύθυνσιν τὴν σκέψιν τοῦσυνομιλητοῦ ἀντιστρέφων ἐν τέλειτὴν ἐρώτησιν τοῦ Νομικοῦ30-32 Ἕνας ἄνθρωπος λέγει ἡπαραβολή κατέβαινε ἀπὸ τὴν Ἱε -ρουσαλὴμ εἰς Ἱεριχὼ καὶ ἔπεσε εἰςτὰ χέρια ληστῶν Τὸν ἔγδυσαντὸν ἐκτύπησαν τὸν ἐπλήγωσαν ὁ -λόκληρον τοῦ ἀφήρεσαν ὅτι εἶχετὸν ἄφησαν μισοπεθαμένον καὶἐξαφανίσθησαν

Κατὰ σύμπτωσιν κάποιος ἱερεὺςδιερχόμενος ἐκ τῆς αὐτῆς ὁδοῦεἶδε τὸν τραυματίαν καὶ τὸν προσ -πέρασε χωρὶς νὰ τοῦ δώση καμ-μίαν βοήθειαν Μετ᾽ ὀλίγον δὲ καὶκάποιος Λευΐτης (=νεωκόρος ἢ διά-κονος) ὅταν ἔφθασε εἰς τὸ μέροςἐκεῖνο ἐπλησίασε τὸν πληγωμέ-νον τὸν εἶδε ἀλλὰ τὸν προσπέρα-σε ἀσυγκίνητος

Ἕνας Σαμαρείτης ὅμως ποὺ ἦλ -θε εἰς τὸ μέρος αὐτό τὸν εἶδε καὶτὸν ἐλυπήθη Ἀνέμιξε λοιπὸν κρασὶκαὶ λάδι καὶ ἔβαλε εἰς τὰς πληγάςτὰς ἔδεσε καὶ ἀφοῦ τὸν ἔβαλε ἐπά-νω εἰς τὸ ζῶον του τὸν ἔφερε εἰςτὸ πανδοχεῖον καὶ τὸν ἐφρόντισε ὁἴδιος Ἔδωσε εἰς τὸν πανδοχέαδύο δηνάρια καὶ τοῦ εἶπεmiddot περιποι-ήσου τὸν ἄνθρωπο καὶ ἂν ξοδέψηςπερισσότερα εἰς τὴν ἐπιστροφὴ θὰσοῦ τὰ δώσω ἐγώ

Ἐν συνεχείᾳ ἀκολουθεῖ ἀμέσωςτὸ ἐρώτημα τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸννο μικὸν laquoποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς αὐ -τοὺς νομίζεις ὅτι ἐφάνη πραγματι -κὸς πλησίον καὶ ἀδελφὸς διὰ τὸνἄνθρωπον αὐτόν ποὺ εἶχε πέσει εἰςτὰ χέρια τῶν ληστῶνraquo Ἔτσι ὁ Χρι -στὸς ἀντιστρέφει ριζικῶς τὴν ἐρώ-τησιν τοῦ νομικοῦ Αὐτὸς εἶχε ἐρω-τήσει Ποιὸς πρέπει νὰ θεωρῆται

ὡς πλησίον δηλαδὴ ποῖον τὸ ἀντι-κείμενον τῆς ἀγάπης Ὁ Χριστὸς ἐ -ρωτᾶ Ποῖος ἐνήργησε ὡς πλησίονδηλαδὴ ποῖον τὸ ὑποκείμενον τῆςἀγάπης Ὁ νομικὸς ξεκινᾶ ἀπὸ τὸπρόβλημα τῆς ἐκτάσεως τῆς ἐννοί-ας τοῦ πλησίον καὶ τῶν ὁρίων τῆςἀγάπης Ὁ Χριστὸς παρατηρεῖ ἐὰνὁ κάθε πάσχων ἄνθρωπος τεθῆ ὡςκριτήριον τῶν ὁρίων τῆς ἐννοίαςτοῦ πλησίον τότε κανένα ὅριονδὲν ὑπάρχει καὶ κανεὶς περιορι -σμὸς εἰς τὴν ἐντολὴν τῆς ἀγάπης

Ὁ Νομικὸς κατόπιν τῆς ἐρωτήσε-ως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀναγκάζεταινὰ ὁμολογήση ὅτι ὡς πραγματικὸςπλησίον ἐφέρθη αὐτός ποὺ ἔκαμεπρᾶξιν εὐσπλαγχνίας καὶ ἀγάπηςπρὸς ἐκεῖνον ἀποφεύγων ἔτσι διὰτῆς ἐκφράσεως αὐτῆς νὰ ἀναφέρητὸ ὄνομα τοῦ Σαμαρείτου

Καὶ ὁ Χριστὸς κάμνει τὴν ἀπο-στομωτικὴν ὑπόδειξιν Πήγαινε καὶσὺ καὶ πράττε ὅμοια μὲ αὐτόν Κά-νε τὸ καλὸν μὲ ἀγάπην πρὸς ὅλουςεἴτε Ἰουδαῖοι εἶναι εἴτε Σαμαρεῖταιεἴτε φίλοι εἴτε ἐχθροί

Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὸ βαθύτε-ρον νόημα τῆς παραβολῆς καὶ ἂςγνωρίσωμεν τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦμὲ τὴν χειραγωγίαν τοῦ Ἱεροῦ Χρυ-σοστόμου Ἄνθρωπος εἶναι ὁ Ἀ δάμἹερουσαλὴμ δὲ ἡ ἐπουράνιος πολι-τεία καὶ ἡ σύνεσις Ἱεριχὼ ὁ κόσμοςὍσον λοιπὸν ὁ Ἀδάμ πρὶν ἀπὸ τὴνπαρακοήν εἶχε τὸ φρόνημα τῶνοὐρανῶν καὶ ἀγγελικὴ ζωή εἶχεἀνεμπόδιστον εἴσοδον εἰς τὴν ἐπου-ράνιον πόλιν Ἱερουσαλήμ Καὶ κα-τοικῶν καὶ ζῶν μέσα εἰς τὰςἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τίποτε δὲν τὸνἐνικοῦσε οὔτε ἐτραυμάτιζε Ὅτανὅμως παρήκουσε εἰς τὸν Θεὸν καὶδὲν ἐφύλαξε τὰς ἐντολάς του ἀλλὰπαρεσύρθη ἀπὸ τὸ Σατανᾶ (φίδι)τότε κατέβη εἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴεἰς τὴν γῆν καὶ ἠσχολήθη μὲ τὰἔργα τῆς γῆς Διότι Ἱερουσαλὴμ ση-μαίνει ἀνάβασις ἐνῶ Ἱεριχὼ κατα-κλυσμός Κατέβη λοι πὸν ἀπὸ τὴνἹερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ ἀπὸ τὴνζωὴν δηλαδὴ τῶν οὐ ρα νῶν εἰς τὴνζωὴν ὅπου ἐπικρατεῖ ἡ ἀπάτη τοῦδιαβόλου Διότι ὅταν κανεὶς φυ-λάττη τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τότεζῆ εἰς τοὺς οὐρανούς ὅπως λέγει ὁἈπόστολος Παῦλος laquoἩμῶν δὲ τὸπολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχειraquo(Φιλ 3 20) Ἡμῶν τῶν πιστῶν μα-θητῶν τοῦ Κυρίου ἡ πατρίς μας καὶἡ πολιτεία μας τὸ πολίτευμά μας καὶἡ συμπεριφορά μας εἶναι ὅπως τῶνἀγγέλων εἰς τοὺς οὐρανούς Κατέ-βη λοιπόν ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν δό-ξαν εἰς τὴν ἀδοξίαν ἀπὸ τὸν παρά-δεισον τῆς τρυφῆς εἰς τὴν γῆν μὲ τὰἀγκάθια ἀπὸ τὴν ζωὴν εἰς τὸν θά-νατον laquoἘνῶ γάρ λέγει φάγεσθε ἐκτοῦ ξύλου θανάτῳ ἀποθανεῖσθεraquo(Γεν 2 17) Ὅταν δηλαδὴ φάγετεἀπὸ τὸ δένδρον θὰ σᾶς κυριαρχή-ση ὁ θάνατος δηλαδὴ ἡ ἁμαρτίαΔιότι ἡ ἁμαρτία ἡ παρακοὴ εἰς τὸθέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι θάνατοςτῆς ψυ χῆς Κατέβη ἀπὸ τὴν δικαιο-σύνην τοῦ Παραδείσου ἀπὸ τὴνἁγιωσύνην τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἦλθεεἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴ εἰς τὸ βάρα-θρον τῆς παρακοῆς εἰς τὸν θάνα-τον τῆς ἁμαρτίας Καὶ πίπτει εἰς τὰχέρια τῶν ληστῶν δηλαδὴ εἰς τὸνδιάβολον καὶ τὰς δυνάμεις τουὉδὸς εἶναι ἡ ζωὴ αὐτή ὅπου ἐβάδι-σε ὁ Ἀδὰμ καὶ ἔπεσε εἰς τὰ χέριατῶν ληστῶν καὶ τὸν ἀπεγύμνωσανΚαὶ ποίαν στολὴν τοῦ ἔβγαλαν Τὴνστολὴν τῆς ὑπακοῆς τὴν φιλίαν μὲτοὺς ἀγγέλους τὴν ἀθάνατον δό-ξαν τὴν συναναστροφὴν μὲ τὸνΧριστόν τὴν παραδείσιαν χαράντὴν ἐπουράνιον ζωήν Αὐτὴν τὴνστολὴν τοῦ ἔβγαλαν Καὶ τοῦ ἐπρο-ξένησαν πληγάς δηλαδὴ ἁμαρτίαςπορνείας μοιχείας εἰδωλολατρίαςμαγείας φόνους φθόνους φιλονι-κίας θυμὸν καὶ ὅλην τὴν ὑπόλοιπονσειρὰν τῶν κακῶν (Γαλ 5 20) Αὐτὰτὰ ἔργα πληγώνουν τὸν ἄνθρωποναὐτὰ προξενοῦν τὴν δυσωδίαν καὶτὴν φθοράν Καὶ ὅτι εἶναι ἀκριβῶςαὐτό μάθε ἀπὸ τὸν Δαβίδ πώς ἀπει-κονίζων τὰς πληγὰς τοῦ Ἀδὰμ εἰςτὸν ἑαυτόν του τὰς ἀποκαλεῖ μώ-λωπας καὶ λέγει laquoΠροσώζεσαν καὶἐσάπησαν οἱ μώλωπές μου ἀπὸ προ-σ ώπου τῆς ἀφροσύνης μουraquo (Ψαλμ37 6) Δηλαδὴ τὰ ἐκ τῶν ἁ μαρτιῶνμου τραύματα ἐβρώμησαν καὶ ἐσά-πησαν ἕνεκα τῆς ἀφροσύνης τὴνὁποίαν ἔδειξα ἁμαρτήσας καὶἀνθρωπίνως δὲν ὑπάρχει ἐλπὶς νὰἰατρευθοῦν Κάθε ἁμαρτία προκαλεῖμώλωπα καὶ τραῦμα Ἐτραυματίσθηλοιπὸν ἀπὸ τὴν παρακοήν ἐκτυπή-θη ἀπὸ τὰς ἀνομίας ὅπως λέγει ὁΠροφήτης laquoἘπλήγην ὡσεὶ χόρτοςκαὶ ἐξηράνθη ἡ καρδία μου ὅτι ἐπε-λαθόμην τοῦ φαγεῖν τὸν ἄρτονμουraquo (Ψαλμ 101 5) Ἐ κτυπήθην καὶἐπληγώθην σὰν τὸν χόρτον ἐπὶ τοῦὁποίου ἔπεσε καυστικωτάτη ἡἡλιακὴ ἀκτίς καὶ ἐξηράνθη σὰνἐκεῖνον ἐξαντληθεῖσα πλήρως ἡκαρδία μου διότι ἀπὸ τῆς πολλῆςθλίψεως κατελήφθην ἀπὸ τόσηνἀνορεξίαν ὥστε ἐλησμόνησα νὰφάγω τὸν ἄρτον μου νὰ διαφυλάξωδηλαδὴ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ Τὸνἄφησαν δὲ μισοπεθαμένον ὄχι διό-τι δὲν ἠθέλησαν νὰ τὸν σκοτώσουνἀλλὰ δὲν ἐπέτρεψε ὁ Θεός laquoΟὐβούλομαι γάρ λέγει τὸν θάνατοντοῦ ἁμαρτωλοῦ ὡς τὴν μετάνοιανraquo(Ἰεζεκιὴλ 33 11) Καὶ ποῦ τὸν ἀφή-νουν Εἰς τὸν δρόμον δηλαδὴ εἰςτὴν ζωὴν αὐτήν Δρόμος λέγεταιαὐτὴ ἡ ζωή ἐπειδὴ ὅλοι οἱ ἄνθρωποιπερνοῦν ἀπὸ αὐτήν Καὶ ὅταν ἔφθα-σε εἰς τὸν δρόμον ὁ ἱερεὺς καὶ τὸνεἶδε τὸν προσπέρασε Ἱερέα ὀνομά-ζει τὸν μακάριον Μωυσέα καὶ τὸνἈαρών Εἰς αὐτὸ μαρτυρεῖ καὶ ὁ Δα-βίδ ὅταν λέγη laquoΜωυσῆς καὶ Ἀαρὼνἐν τοῖς ἱερεῦσιν αὐτοῦ καὶ Σαμουὴλἐν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομααὐτοῦraquo (Ψαλμ 98 6) Ὁ Μωυσῆς καὶἈαρών οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ ἄνδρες ἦσανμεταξὺ τῶν ἱερέων του καὶ ὁμοίωςὁ Ἅγιος Σαμουὴλ ἦτο μεταξὺ ἐκεί-νων ποὺ ἐπεκαλοῦντο τὸ ὄνομάτου Εἶναι αὐτὸς λοιπὸν ὁ ἀξιοθαύ-μαστος Μωυσῆς ποὺ ἐδοξάσθηποὺ μὲ τὴν δεκαπλῆ μάστιγά του

ἐκτύπησε τοὺς Αἰγυπτίους αὐτὸςποὺ ἔσχισε καὶ ἀπεξήρανε τὴνἘρυθρὰν Θάλασσαν καὶ ἐπέρασε δι᾽αὐτῆς τὸν λαόν αὐτὸς ποὺ ἐγλύκα-νε τὸ ὕδωρ εἰς τὸ Μαρρὰ καὶ ποὺὡμίλησε μὲ τὸν Θεὸν πίσω ἀπὸ τὸσύννεφονmiddot αὐτὸς ποὺ ἔκαμε πολλὰἀξιοθαύμασταmiddot αὐτὸς βαδίζων τὸνδρόμον τῆς ζωῆς καὶ ἀφοῦ εἶδε τὸνἄνθρωπον πληγωμένον εἰς τὴν γῆντὸν προσπέρασε χωρὶς νὰ τὸν ση-κώση Ὁμοίως καὶ ὁ Λευΐτης ἡ τά-ξις τῶν Προφητῶν Διατὶ αὐτοί ποὺἦλθαν κατόπιν ἀπὸ τὸν Μωυσέαἀφοῦ ἐβάδισαν τὸν ἴδιον δρόμονκαὶ συνήντησαν πληγωμένον τὸν

ἄνθρωπον δὲν τὸν ἐσήκωσαν Οὔτεὁ Μωυσῆς μὲ τὰ θαύματά του οὔτεοἱ Προφῆται μὲ τὰ σημεῖα τους κα-νεὶς δὲν τὸν ἐλύτρωσε ἀπὸ τὸν θά-νατον κανεὶς δὲν ἔκλεισε τὸ τραῦ -μα τῆς ἁμαρτίας Διατὶ οἱ ἴδιοι ἦσαντῆς ἁμαρτίας δεσμῶται Μολονότιμὲ τὴν σεμνὴν ζωήν τους ἔγιναν φί-λοι τοῦ Θεοῦ ἐπειδὴ ὅμως ἦσανὁμόσαρκοι μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ προήρ-χοντο ἀπὸ τὴν νεκρὰν ρίζαν δὲνἠμποροῦσαν κλάδοι αὐ τοί νὰ ἀπο-σπάσουν τὴν ρίζαν τῆς ἁμαρτίας

Κάποιος ὅμως Σαμαρείτης λέ-γει μὲ ἔργα ὄχι τυχαῖα προαίρεσινεὔσπλαγχνον φίλος τῶν ὁμοδού-λων του ὅταν ἦλθε εἰς τὸ μέροςαὐτὸ καὶ τὸν εἶδε πληγωμένον τὸν

ἐλυπήθη τοῦ ἔβαλε λάδι καὶ κρασὶκαὶ ἔδεσε τὰς πληγάς του τὰςἁμαρτίας του Τὸ πρόσωπον καὶ τὴνμορφὴν τοῦ Σαμαρείτου λαμβάνειὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός

Ἀλλὰ θὰ εἰπῆ κάποιος ἀπὸ τοὺςἀκροατάς Διατὶ ἀποκαλεῖς τὸν Κύ-ριον Σαμαρείτην Ναί Σαμαρείτηντὸν λέγω ὄχι διὰ τὴν φύσιν τῆς θε-ότητός Του ἀλλὰ διὰ τὸν σπλαγ-χνικόν του τρόπον Ὁ Σαμαρείτηςμὲ τὴν φύσιν τοῦ σώματός του ἦτοὅμοιος μὲ τοὺς ἄλλους κατὰ τὴνσπλαγχνικήν του ὅμως προαίρεσινδὲν ἦτο ὅμοιοςmiddot ἐφάνη ἀνώτερόςτων Ἔτσι καὶ ὁ Κύριος Παρουσιά-σθη σὰν ἄνθρωπος μὲ τὴν σωματι-κήν του μορφήν ὅμοιος μὲ τοὺςΠροφήτας καὶ τοὺς Πατριάρχαςκατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ποὺἔλαβε ἀπὸ τὴν Μαρίαν Μὲ τὴν δύ-ναμιν ὅμως τῆς θεότητός Του ἐ -στάθη ἀπὸ ὅλους ἀνώτερος Ἴσοςμ᾽ αὐτοὺς εἰς τὸ ἀνθρώπινον σχῆ -μα ὄχι ὅμως ἴσος εἰς τὴν ὑπερκό-σμιον δόξαν Ἐκεῖνοι ἀπὸ ἀδιαφο-ρίαν καὶ σκληρότητα προσπέρασανἀσπλάγχνως τὸν πληγωμένον ὉΣα μαρείτης ὅμως ἐφάνη πλέονεὔσπλαγχνος καὶ εὐσεβὴς καὶ ἐλε-ήμων Ἔτσι καὶ ὁ Χριστός Οἱ Πα-τριάρχαι καὶ οἱ Προφῆται (ἀδιαφό-ρησαν) διὰ τὸν ἄνθρωπον ποὺ ἐξέ-πεσε λόγῳ τῆς παρακοῆς Ἐκεῖνοςμόνον ἐφάνη εὔσπλαγχνος καὶ ἐλε-ήμων κατὰ τὸν λόγον τοῦ Προφή-του laquoοἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύ-ριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεοςraquo(Ψαλμ 102 8) καὶ πάλιν laquoὍτι σὺΚύριε εὔσπλαγχνοςraquo Καὶ ὅπως ὁΣαμαρείτης δὲν ἦτο ἀπὸ τὸ ἔθνοςτῶν Ἰουδαίων ἀλλὰ προήρχετοἀπὸ ἄλλην χώραν ἔτσι καὶ ὁ Χρι -στὸς δὲν ἦτο ἀπὸ τὴν γῆν ἀλλὰ ἀ -πὸ τὸν οὐρανόν Ἦλθε εἰς τὴν γῆνmiddotlaquoΘεὸς ὤν ἄνθρωπος γέγονε δι᾽ἡμᾶςmiddot Δεσπότης ὢν τὴν τοῦ δού-λου μορφὴν ἐνεδύσατοraquo Ἦτο Θε -ὸς καὶ ἔγινε ἄνθρωπος πρὸς χάρινμας Ἦτο Κύριος καὶ ἐντύθη τὴνμορφὴν τοῦ δούλου Μᾶς εὐσπλαγ-χνίσθη ἀπὸ τὸν οὐρανὸν κατέβηεἰς τὴν γῆν εἶδε τὸν ἄνθρωπον ριγ-μένον ληστευμένον πληγωμένονἀπὸ τὰς πορνείας εἰδωλολατρίαςμοιχείας φόνουςmiddot εἶδε καὶ εὐσπλα γ - χνίσθη τὸ πλάσμα του καὶ τοῦ ἔβαλεκρασὶ καὶ λάδι ἀφοῦ δηλαδὴ ἀνέ-μειξε τὰ δύο ἔκαμε ἀλοιφὴ καὶ τὰἔβαλε εἰς τὸν ἄνθρωπον Τί σημαί-νει ἆραγε ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶλάδι Ἀφοῦ συνεδύασε τὴν θείανφύσιν μὲ τὴν ἀνθρωπίνην ἀφοῦσυνταίριασε τὴν εὐσπλαγχνίαν μὲτὴν σωτηρίαν ἔσωσε τὸν ἄνθρω-πον Ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶ λάδιἀφοῦ ἕνωσε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὸαἷμα του ἔδωσε εἰς τὸν ἄνθρωπονζωήν Διότι μόλις ἔσταξε τὸ αἷματοῦ Κυρίου μας ἀπὸ τὴν πλευράντου ἐξεπλύθησαν ἀπὸ τὸ χειρό-γραφον αἱ ἁμαρτίαι μας

Τί σημαίνει τώραmiddot ἔδεσε τὰς πλη-γάς του Τοῦτοmiddot ἔδεσε τὸν διάβολονκαὶ ἐλευθέρωσε τὸν ἄνθρωπονἜδεσε τὸ σκάφος καὶ ἐζωοποίησετοὺς ναυαγούς ἐδέσμευσε καὶ ὑπέ-ταξε τὰς δυνάμεις τοῦ πονηροῦ Καὶἐλευθέρωσε τὸν ἄν θρωπον

Ἂν θέλης νὰ τὸ νοήσης καὶ δια-φορετικὰ ἄκου Ἀφοῦ ἀνέμειξε λά-δι καὶ οἶνο Σὰν λάδι προσκομίζειτὸν παρακλητικόν παρηγορητικὸνλόγον καὶ προσθέτει σὰν στυπτικὸκρασὶ τὴν διδασκαλίαν ποὺ συγ-κεντρώνει τὴν σκορπισμένην σκέ-ψιν κατὰ τὸν λόγον τοῦ ἈποστόλουΠαύλου laquoἜλεγξον ἐπιτίμησον πα-ρακάλεσονraquo (Β´ Τιμ 4 2)

Καὶ τὸν ἀνέβασε εἰς τὸ ἴδιον τουζῶον ἔλαβε δηλαδὴ ὁ Χριστὸς τὴν

σάρκα ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους τῆςθεότητός του καὶ τὴν ἀνέβασε ἀπὸτὴν γῆν εἰς τὸν οὐρανόν εἰς τὸ με-γάλο καὶ θαυμαστὸν καὶ ἁπλόχω-ρον πανδοχεῖον εἰς αὐτὴν τὴν Ἐκ -κλησίαν

Τὴν Χρυσοστομικὴν αὐτὴν ἑρμη-νείαν τῆς παραβολῆς τοῦ ΚαλοῦΣαμαρείτου ἀκολουθεῖ καὶ ἡ ὑμνο-γραφία τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰδοὺδύο σχετικὰ τροπάρια εἰς τῆς Πα-ρακλητικῆς

Ἦχος βαρὺςὩς ὁ περιπεσὼν εἰς τοὺς ληστάς

καὶ τετραυματισμένος οὕτω κἀγὼ

περιέπεσα ἐξ ἐμῶν ἁμαρτιῶν καὶτετραυματισμένη ὑπάρχει μου ἡψυχήmiddot πρὸς τίνα καταφύγω ὁ ὑπεύ-θυνος ἐγώ εἰμὴ πρὸς σὲ τὸνεὔσπλαγχνον τῶν ψυχῶν τὸν ἰα -τρόν Ἐπίχεε ἐπ᾽ ἐμὲ ὁ Θεός τὸ μέ-γα σου ἔλεος

Ἦχος πλ δ´Τοῖς τῶν ἐμῶν λογισμῶν λη-

σταῖς περιπεσών ἐσυλήθην ὁ τά-λας τὸν νοῦν καὶ δεινῶς πληγω-θείς ὅλην μου τὴν ψυχὴν τετραυ-μάτισμαι καὶ ἔνθεν κεῖμαι γυμνὸςἀρετῶν ἐν τῇ τοῦ βίου ὁδῷ Ἱε -ρεὺς δὲ ἰδών με τῷ μώλωπι ὀδυνώ-μενον διὰ τὸ ἀνίατον παρορῶν οὐκ

ἐπιβλέπει Λευΐτης δὲ πάλιν μὴ φέ-ρων τὴν ψυχοφθόρον ἀλγηδόνακαὶ αὐτὸς κατιδὼν ἀντιπαρῆλθεμοι Σὺ δὲ ὁ εὐδοκήσας οὐκ ἐκ Σα-μαρείας ἀλλ᾽ ἐκ Μαρίας σαρκωθῆ -ναι Χριστὲ ὁ Θεός τῇ φιλανθρωπίᾳΣου παράσχου μοι τὴν ἴασιν ἐπιχέ-ων ἐπ᾽ ἐμέ τὸ μέγα Σου ἔλεος

ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥΕ´ ΕΒΔΟΜΑΣἮχος πλ β´

Λησταῖς λογισμοῖς περιπεσὼν ὁἈδάμ ἐκλάπη τὸν νοῦν τραυματι-σθεὶς τὴν ψυχήν καὶ ἔκειτο γυμνὸςἀντιλήψεωςmiddot οὔτε ἱερεὺς ὁ πρὸ τοῦνόμου προσέσχεν αὐτῷmiddot οὔτε Λευΐ-της μετὰ νόμον ἐπεῖδεν αὐτόνmiddotεἰμὴ σὺ ὁ παραγενόμενος Θεόςοὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ ἐκ τῆς Θεο-τόκου Κύριε δόξα σοι

Ἦχος πλ δ´Τῷ τοῖς λησταῖς περιπεσόντι

ὡμοιώθην ἐγώ Δέσποτα τῶν ἁπάν-των τοῖς πταίσμασί μου περιπεσώνκαὶ ὑπ᾽ αὐτῶν ἀνηλεῶς κατετρώ-θηνmiddot ἀλλὰ μὴ ἐγκαταλίπης με ἀνιά-τρευτον ὁ οὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ἐκ τῆς ἀχράντου Παρθένου παρα-γενόμενοςmiddot Ἰησοῦ τὸ σωτήριονὄνομα ἐλέησόν με

Ἦχος δ´Ἀποσφαλέντες ἐκ παραβάσεως

τῆς πρώην ἐν Παραδείσῳ τρυφῆςκαὶ ἀπολαύσεως κατήχθημεν εἰςἀτιμοτάτην ζωήνmiddot τῶν ἀρετῶν γὰρτὴν πρέπουσαν ἐπαινετὴν διαγω-γήν ἐκδυθέντες τοῖς πταίσμασινὡς λησταῖς περιεπέσομενmiddot ἡμιθα-νεῖς δὲ τυγχάνομεν ἐξαμαρτήσαν-τες τῶν σωτηρίων σου διδαγμά-των Ἀλλὰ σὲ ἱκετεύομεν τὸν ἐκΜαρίας ἐπιφανέντα καὶ ἀπαθῶςπάθεσι προσομιλήσαντα Δεσπό-την Κατάδησον ἡμῶν τοὺς ἐκ τῆςἁμαρτίας ἐπιγενομένους μώλωπαςκαὶ τὸν ἀνείκαστόν σου οἶκτον ἐπί-χεον ἡμῖν τὴν σὴν θεραπευτικὴνἐπιμέλειαν ὡς φιλάνθρωπος

Ἦχος βαρὺςΤὴν τετραυματισμένην μου ψυ-

χήν καὶ τεταπεινωμένην ἐπίσκε-ψαι Κύριε ἰατρὲ τῶν νοσούντωνκαὶ τῶν ἀπηλπισμένων λιμὴν ἀχεί-μαστεmiddot σὺ γὰρ εἶ ὁ ἐλθὼν Λυτρω -τὴς τοῦ Κόσμου ἐγεῖραι ἐκ φθο -ρᾶς τὸν παραπεσόντα καμὲ προσ -πίπτοντα ἀνάστησον διὰ τὸ μέγασου ἔλεος

Ἦχος πλ α´Ἐξοστρακισθεὶς τῆς εὐθείας

ὁδοῦ σου ὑπὸ παθῶν ὁ δύστηνοςκατεκρημνίσθην εἰς βάραθρονΛευΐτης δὲ σὺν Ἱερεῖ ἀθροισθέν-τες ἀπηξίωσαν Σὺ δὲ Χριστέ μεἠλέησας καὶ τῷ ὅπλῳ τῷ τοῦ Σταυ-ροῦ τῆς ἁμαρτίας τὸ ἔγγραφονδιαρρήξας τῇ ἀπαθείᾳ ἐλάμπρυ-νας καὶ τῷ Πατρὶ σύνεδρόν με πε-ποίηκαςmiddot ὅθεν κραυγάζω Ἀκατάλη-πτε Κύριε δόξα Σοι

Ἦχος πλ δ´Ἐξ Ἱερουσαλὴμ κατέβην ἀπολι-

σθήσας τῶν ἐν αὐτῇ τοῖς ἔθνεσινγραφέντων ἐνταλμάτων Σουmiddot εἰςἹεριχὼ δὲ πορευόμενος τῇ πρὸςμιμήσει ὁρμῇ τῶν ἐν αὐτῇ πάλαιδιὰ κακίαν ὑπὸ σοῦ πρὸς φόνονἐκδοθέντων τῷ λαῷ σου διὰ τῆςπαρακοῆς ψυχοφθόροις ἐνέτυχονπάθεσιν ὡς λησταῖςmiddot ὑφ᾽ ὧν πλη-

γέντα καὶ παραβραχὺ θανατωθέν-τα ὁ τοῖς ἥλοις καὶ τῇ λόγχῃ τὸσῶμα τραυματισθεὶς ἑκουσίως διὰἁμαρτίας ἀνθρώπων καὶ τὴνκοινὴν τελέσας διὰ Σταυροῦ σωτη-ρίαν ἐν Ἱερουσαλήμ ἴασαί με Κύ-ριε καὶ σῶσον με

Ἦχος πλ δ´Ταῖς ληστρικαῖς ἐφόδοις περιπε-

σοῦσα ψυχή μου δεινῶς τετραυ-μάτισμαι ἐξ οἰκείων πταισμάτωνπαραδοθεῖσα ἀνοήτοις ἐχθροῖςmiddotἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα καιρόν ἐν κατανύ-ξει βόησον Ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνζωὴ ἀπεγνωσμένων Σωτὴρ ἀνά-στησον καὶ σῶσον με

Πανδοχέως δὲ τύπον ἐπέχει λέ-

γει ὁ ἱερὸς Θεοφύλακτος πᾶς Ἀπό-στολος καὶ Διδάσκαλος καὶ Ἀρχιε-ρεὺς εἰς τοὺς ὁποίους ἔδωκεν ὁ Κύ-ριος δύο δηνάρια τὴν Παλαιὰν καὶΚαινὴν Διαθήκην λέγων περιποι-ήσου τοῦτον τὸν ἄνθρωπον καὶ ἂνἐξοδεύσης κάτι ἀκόμη ἐγὼ θὰ ἐπι-στρέψω καὶ θὰ σοῦ τὸ δώσωlaquoἘννοεῖ τοῦτοraquo ἑρμηνεύει ὁ Ἱε ρὸςΧρυσόστομος Φρόντισε διὰ τὸν λα-όν ποὺ προέρχεται μάλιστα ἀπὸ τὰἔθνη καὶ τὸν ἐμπιστεύθην εἰς σὲμέσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν Ἐπειδὴεἶναι ἄρρωστοι οἱ ἄνθρωποι τραυ-ματισμένοι ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας θερά-πευσέ τους θέτων ἐπάνω σὰνἔμπλαστρον τοὺς προφητικοὺς λό-γους καὶ τὰ εὐαγγελικὰ διδάγματαἀποκαθιστῶν τὴν ὑγείαν τους μὲτὰς νουθεσίας καὶ τὰς παρακλήσειςτῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Και νῆς Διαθή-κης καὶ πείθων αὐτοὺς νὰ στέκων-ται μακρὰν τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰἀφήσουν τὴν πλάνην τοῦ διαβόλουἘὰν ὅμως καὶ ἔτσι μείνουν ἀδιόρ-θωτοι πεῖσε αὐτοὺς μὲ τοὺς αὐστη-ροὺς λόγους σου Γίνε τὸ πρότυπονκαὶ τὸ παράδειγμά τους μὲ τοὺς λό-γους μὲ τὰ ἔργα σου τὴν συμπερι-φοράν τὴν πίστιν τὴν ἀγάπην τὴνσεμνότητα διὰ νὰ ἀκολουθήσουντὰ ἴχνη σου καὶ νὰ μιμηθοῦν τὴνἐνάρετον ζωήν σου Καὶ ἂν κάμηςτοῦτο ἂν ἀπὸ λόγου σου κάμνηςκάποιαν προσθήκην λόγων ἢ ἔργωνἂν δαπανήσης κάτι ἀκόμη θὰ σοῦτὰ δώσω εἰς τὴν ἐπιστροφήν δη-λαδὴ εἰς τὴν Δευτέραν Παρουσίανμου θὰ σοῦ ἀνταποδώσω μισθὸνἄξιον τῶν κόπων σου Διὰ τοῦτο καὶὁ Ἀπόστολος Παῦλος μὲ τὸ θάρροςτῶν ὑποσχέσεων αὐτῶν λέγειlaquoἘγὼ ἥδιστα ὑπὲρ Χριστοῦ δαπανή-σω καὶ ἐκδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶνψυχῶν ὑμῶνraquo (Β´ Κορ ιβ´ 15) Ἐγὼδέ σὰν πατέρας σας ποὺ εἶμαι μὲὅλην μου τὴν εὐχαρίστησιν θὰ δα-πανήσω διὰ σᾶς χρήματα ἀλλὰ καὶθὰ δαπανηθῶ ὁλόκληρος διὰ τὴνσωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας ἐννοῶντὴν διδασκαλίαν του πρὸς τοὺςεἰδωλολάτρας καὶ τὴν διακονίαντοῦ λόγου Διατὶ αὐτὸς εἶναι λέγειὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος ποὺ οἰκοδο-μεῖ καὶ στηρίζει τὰς Ἐκκλησίας τοῦΘεοῦ καὶ μὲ τὰς πνευματικὰς ὑπο-δείξεις του θεραπεύει ὅλους τοὺςἀνθρώπους καὶ διανέμων εἰς τὸνκαθένα τὸ ὠφέλιμον ὁδηγεῖ τὰςψυχὰς εἰς τὴν αἰώνιον ζωήν laquoΤοῖςπᾶσι γάρ λέγει γέγονα τὰ πάνταἵνα τοὺς πάντας σώσωraquo Αὐτὸς εἶναιτῆς Ἐκκλησίας ὁ καλὸς πανδοχεύςὅλους τοὺς δέχεται καὶ ὅλους τοὺςφροντίζειmiddot δὲν ἀπομακρύνει τὸνπόρνον δὲν ἀπεχθάνεται τὸν εἰδω-λολάτρην κανένα ἄλλον ἀσεβῆ καὶἀκάθαρτον δὲν ἀποδιώκει τοὺς δέ-χεται ὅλους Σὰν ἰατρὸς πλένει τὰςπληγάς τὰς καθαρίζει καὶ τὰς σφογ-γίζει μὲ λουτρὸν ἀναγεννήσεωςΠροσφέρει τοὺς στυπτικοὺς λό-γους ὅπως τὸ κρασί διὰ νὰ μὴ πα-ρασυρώμεθα ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τῆςἀγνοίας μας ἢ τὰς κακίας μας Καὶπάλιν μᾶς θεραπεύει μὲ παράκλησινσὰν μὲ λάδι ἀλείφων τὰς ψυχάςμας Μᾶς λέγει ὁ Ἀπ Παῦλοςbull laquoΠα-ρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς ἀδελφοί διὰτῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ πα-ραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίανζῶσαν ἁγίαν εὐάρεστον τὴν λο-γικὴν λατρείαν ὑμῶνraquo (Ρώμ 12 1)Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν ἀδελφοὶ καὶσᾶς ἐξορκίζω ἐν ὀνόματι τῆς στορ -γῆς καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας ποὺ δει-κνύει εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς νὰ καταστή-σετε καὶ νὰ παρουσιάσετε σὰν ἄλ -λοι ἱερεῖς μὲ θυσιαστήριον τὸν ἑαυ-τόν σας τὰ σώματά σας θυσίανζωντανήν ἁγίαν εὐάρεστον εἰς τὸνΘεόν ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἔτσι τὴνπράγματι ὀρθὴν καὶ πνευματικὴνλατρείαν ἀξίαν τοῦ λογικοῦ σας Ὅ -σοι λοιπὸν εἴμεθα μαθηταὶ τοῦ ἈπΠαύλου ἂς φυλάξωμεν τὰς ἐν -τολὰς τοῦ Χριστοῦmiddot διὰ νὰ μὴ ἐκ πέ-σωμεν τῆς ἐπουρανίου Ἱερουσα-λήμ τὴν πόλιν τοῦ ἀληθινοῦ Θε οῦΚαὶ εἴθε μὲ θεραπευμένα τὰ τραύ-ματα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματόςμας ὑγιεῖς καὶ τέλειοι εἰς τὴν πίστιννὰ παρουσιασθοῦμε ἐνώ πιον τοῦΧριστοῦ σῶοι καὶ θαρραλέοι χωρὶςνὰ μειονεκτοῦμε εἰς κανένα ἀγαθὸνἔργον καὶ νὰ ἀπολαύσωμεν τὴνἀγαθὴν ὑπόσχεσιν εἰς τοὺς οὐρα-νοὺς μὲ τὴν χάριν καὶ φιλανθρωπίαντοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Μαζὶ μὲ Ἐκεῖνον εἰς τὸν Πατέρακαὶ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ἂς εἶναι ἡδόξα τώρα καὶ πάντοτε καὶ εἰς τοὺςαἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν

ἘπίλογοςΔὲν πρέπει νὰ λησμονῶμεν εὐ -

σε βεῖς χριστιανοί ὅτι ὁ Χριστὸς ἦλ -θεν εἰς τὸν κόσμον ὡς Μεσσίας ὡςμεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώ-πωνmiddot τὴν μεσιτείαν δὲ αὐτὴν πρα-γματοποιεῖ ὁ Χριστὸς ὡς ὁ laquoπλησί -ονraquo τοῦ ἀνθρώπου προσφερόμε-νος ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ προσκαλῶναὐτὸν νὰ ἀπαρνηθῆ καὶ νὰ θυσιάσητὴν ἀτομικότητά του διὰ νὰ εἰσέλ-θη εἰς τὴν κοινωνίαν τῶν τέκνωντοῦ Θεοῦ καὶ νὰ εὕρη τὴν ἀληθῆπροσωπικότητά του

Ἡ ἔλευσις τοῦ Χριστοῦ ὡς πλη-σίον καὶ ἡ ὑπ᾽ αὐτοῦ οἰκείωσις τῆςἀνθρωπίνης φύσεως προσκαλοῦντοὺς πιστοὺς νὰ προσεγγίσουν τοὺςσυνανθρώπους των μετὰ τῆς αὐτῆς

ἀγάπης μὲ τὴν ὁποία θὰ προσήγγι-ζον αὐτὸν τὸν Μεσσίαν Χριστόν

laquoἀμὴν λέγω ὑμῖν ἐφ ὅσον ἐποι-ήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶνμου τῶν ἐλαχίστων ἐμοὶ ἐποιήσα-τεhellip ἐφ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶτούτων τῶν ἐλαχίστων οὐδὲ ἐμοὶἐποιήσατεraquo (Ματθ 25 40ndash45)

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγοςὁμιλῶν περὶ τῶν πτωχῶν καὶ θε-ωρῶν εἰς τὸ πρόσ ωπον αὐτῶν τὸνἴδιον τὸν Χριστὸν λέγει τὰ ἑξῆςlaquoἝως ἐστὶ καιρός Χριστὸν ἐπισκε-ψώμεθα Χριστὸν θεραπεύσωμενΧριστὸν θρέψωμεν Χριστὸν ἐνδύ-σωμεν Χριστὸν συναγάγωμεν Χρι -στὸν τιμήσωμενhellipraquo (Περὶ φιλοπτω-χείας PG 35 909) Ὁ δὲ ἀββᾶς Ἀ -πολλὼς ἀναφερόμενος εἰς τὸν τρ ό -πον ὑποδοχῆς τῶν μοναχῶν παρα-τηρεῖ laquoὅτι δεῖ ἐρχομένους τοὺςἀδελφοὺς προσκυνεῖνmiddot οὐ γὰρ αὐ -τούς ἀλλὰ τὸν Θεὸν προσκυνοῦ -μενmiddot εἶδες γάρ φησί τὸν ἀδελφόνσου εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σουraquoἈποφθέγματα Ἁγίων Γερόντων(PG 65 136 καὶ Πρβλ Γεν 18 2)

(Ὁποία ἀντίθεσις μὲ τὸ τοῦ ἀθέ-ου Σάρτρ laquoὁ πλησίον ἡ κόλασιςraquo)

Ἡ πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη πρέ-πει πάντοτε νὰ ἔχη συγκεκριμένονπρόσωπον Πλησίον διὰ τὸν Χρι-στιανὸν εἶναι ὁ συγκεκριμένοςἄνθρωπος καὶ ὄχι ἡ ἀφηρημένηἔννοια τοῦ ἀνθρώπου ἢ τῆς ἀνθρω-πότητος Ἡ δὲ ἀγάπη πρὸς τὸν Θε-όν ὡς ἀγάπη πρὸς τὸ ἀρχέτυπονκαθιστᾶ πραγματικὴν καὶ τὴν ἀγά-πην πρὸς τὴν εἰκόνα του τὸν ἄν -θρωπον Ὅπως γράφει κάποιος laquoἐνὀνόματι τοῦ μεγαλείου τοῦ ὑπερ -ανθρώπου ἐν ὀνόματι τῆς εὐτυχί -ας τῆς ἀνθρωπότητος τοῦ ἀπωτέ-ρου μέλλοντος ἐν ὀνόματι τῆςπαγκοσμίου ὑλιστικῆς καὶ ἀθέουἐπαναστάσεως ἐν ὀνόματι τῆς ἀ -πε ριορίστου ἐλευθερίας τοῦ ἑνὸςἢ τῆς ἀπεριορίστου ἰσότητος πάν-των γίνεται ἐπιτρεπτὸν νὰ βασανί-ζεται ἢ νὰ φονεύεται ὁ ἄνθρωπος ἢἡ ἀνθρωπίνη ὁμάς νὰ μεταβάλλε-ται κάθε ὕπαρξις εἰς ἁπλοῦν μέσονπρὸς ἐξυπηρέτησιν μεγάλου laquoἰδε-ώδουςraquo ἢ ὑψηλοῦ σκοποῦ Τὰ πάν-τα γίνονται ἐπιτρεπτὰ ἐν ὀνόματιτῆς ἀπεριορίστου ἐλευθερίας τοῦὑπερανθρώπου (ἄκρατος ἀτομο-κρατία) ἢ ἐν ὀνόματι τῆς ἀπεριορί-στου ἰσότητος τῆς ἀνθρωπότητος(ἄκρατος κολλεκτιβισμός)raquo Ἀγα -πῶν ὁ πιστὸς τὸν συνάνθρωπόν τουἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ δὲν προ-βαίνει εἰς διακρίσεις ἀλλ᾽ ἀγαπᾶἀδιακρίτως Ὁ ἀββᾶς Ἰσαὰκ ὁ Σύ-ρος γράφει Σημεῖον τῆς καθαρό-τητος τῆς καρδίας εἶναι laquoὅταν πάν-τας ἀνθρώπους καλοὺς θεωρῆ καὶοὐ φαίνηταί τις αὐτῷ ἀκάθαρτοςκαὶ βέβηλοςraquo (Λόγος 85 σελ 341)

Ἡ ἀναγνώρισις τῆς ἐλευθερίαςκαὶ τῆς ἰσότητος τῶν ἀνθρώπων ἔ -χει πραγματικὸν νόημα καὶ περιεχό-μενον μόνον ἐν Χριστῷ Βεβαίωςκαὶ οἱ μὴ ἐξαρτῶντες τὴν ζωήν τωνἐκ τοῦ Χριστοῦ ὁμιλοῦν σήμερονκατʼ ἐπίδρασιν τῆς μακρᾶς χριστια-νικῆς παραδόσεως περὶ ἐλευθερίαςἰσότητος καὶ ἀδελφοσύνης τῶνἀνθρώπων Ὅλα αὐτὰ ὅμως προ-βαλ λόμενα ἄνευ τοῦ θεμελίου τῆςπίστεως εἰς τὸν Χριστὸν παραμέ-νουν μετέωρα Τὸ πρῶτον ἄρ θροντῆς Γαλλικῆς διακηρύξεως τῶν δι-καιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦπολίτου λέγει ὅτι laquoοἱ ἄν θρωποιγεννῶνται καὶ παραμένουν ἐλεύθε-ροι καὶ ἴσοι κατὰ τὰ δικαιώματαraquo

Τὰ αὐτὰ περίπου ἐπαναλαμβά-νονται εἰς τὸ πρῶτον ἄρθρον τῆςΔιακηρύξεως τῶν δικαιωμάτων τοῦἀνθρώπου τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἡνω-μένων Ἐθνῶν ὡς καὶ εἰς τὰ συν-θήματα τῶν διαφόρων κοινωνικῶνμεταρρυθμιστῶν Ἀλλὰ οἱ ἄνθρω-ποι δὲν γεννῶνται ἴσοι οὔτε ἐξ ἴσουἐλεύθεροι εἰς τὰ διάφορα σημεῖατῆς γῆς Πῶς λοιπὸν θὰ ἠδύναντονὰ παραμείνουν ἴσοι καὶ ἐλεύθεροιΜεταξὺ τῶν ἀνθρώπων διακρίνο-μεν σοφοὺς καὶ ἀγραμμάτους ὑγι -εῖς καὶ ἀσθενεῖς ρωμαλέους καὶἀδυνάτους εὐφυεῖς καὶ ἠλιθίουςἱκανοὺς καὶ ἀνικάνους πολίταςἀνεπτυγμένων καὶ πολίτας ὑπανα-πτύκτων χωρῶν πολίτας φιλελευ-θέρων καὶ πολίτας τυραννικῶν κα-θεστώτων κοκ Πῶς λοιπὸν εἶναιδυνατὸν θὰ θεωρηθοῦν οὗτοι ἴσοιἐπὶ τῇ βάσει ἐνδοκοσμικῶν κριτη-ρίων Μόνον ἐντός τοῦ Χριστιανι-σμοῦ ὅπου καταργεῖται οἱαδήποτεἀνθρωπίνη καύ χησις καὶ ἐκτιμᾶταιὁ ἄνθρωπος ἐκ τῆς ἀξίας τὴν ὁποί-αν λαμβάνει ἐκ Θεοῦ (Α´ Κόρ 1 29ndash30) εἶναι δυνατὴ ἡ τοιαύτη θεώρη-σις τοῦ ἀν θρώπου Ὁ χριστιανὸςὡς ἄνθρωπος καὶ ὡς μέλος τοῦ σώ-ματος τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐπιτρέπεταινὰ θεωρῆ τὸν ἑαυτόν του ξένονπρὸς τὰς ἐπιτυχίας ἢ τὰς ἀποτυ-χίας τὰς ἀρετὰς ἢ τὰς ἁμαρτίαςτῶν ἄλλων

Ἡ ἀγάπη τοῦ χριστιανοῦ δὲν ἀ -ναφέρεται μόνον πρὸς τοὺς πι-στούς ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἀπί-στους Κατὰ τὸν Ἱερὸν Χρυσόστο-μον ἐὰν οἱ χριστιανοὶ ἦσαν πράγ-ματι πιστοί δὲν θὰ ὑπῆρχαν ἄπιστοιεἰς τὸν κόσμον Οἱ χριστιανοὶ ἔ -χουν θείαν ἀποστο λὴν ἐντὸς τοῦκόσμου Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμενὅτι ἡ θέσις τῶν χρι στιανῶν ἐντὸςτοῦ κόσμου εἶναι ἀνάλογος πρὸςτὴν θέσιν τῶν ἱερέων ἐντὸς τῆςἘκκλησίας Ὅπως οἱ ἱερεῖς εἶναιὑπεύθυνοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ διὰτὴν σωτηρίαν τῶν πιστῶν οὕτω καὶοἱ πιστοί ὡς laquoβασίλειον ἱεράτευ-μαraquo (Α´ Πετρ 2 5 καὶ 9) εἶναι ὑπεύ-θυνοι ἔναντι τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν σω-τηρίαν τοῦ κόσμου Τὸ ἔργον τοῦΧρι στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θε οῦκαὶ ἀνθρώπων συνεχίζεται ἐντόςτῆς Ἐκκλησίας ἡ ὁποία εἶναι τὸσῶ μα Του Λησμονῶν ὁ πιστὸς τὴνφανέρωσιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ πρό-σωπον τοῦ ἀδελφοῦ του λησμονεῖκατ᾽ οὐσίαν τὴν φανέρωσιν τοῦ Χρι-στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θεοῦ καὶἀν θρώπων

Ὁμιλία εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΠΟΕ Κάνιγγος 10 (81176)

ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΛΟΥΚΑ (Κεφ Ι´ 25ndash37)

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΟΥ

(Ὁ Χριστιανὸς καὶ ὁ πλησίον)

Τοῦ μακαριστοῦ ἈρχιμανδρίτουΜάρκου Κ Μανώλη

Μόλις ἐκυκλοφορήθηΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

ΤΣΕΠΗΣ ΤΗΣ ΠΟΕτοῦ ἔτους 2013

Τό Ἡμερολόγιον τῆς laquoΠα-νελληνίου Ὀρ θοδόξου Ἑνώσε-ωςraquo τοῦ ἔτους 2013 μὲ θέμαlaquoἩ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Νέα ΤάξιςΠραγμάτωνraquo ἀποκαλύπτει τὶἐπιδιώκουν οἱ laquoὑποψήφιοι κο-σμοκράτορεςraquo μὲ τὴν παγ κο-σμιοποίησιν τὴν Νέαν Ἐ ποχήντὸν Οἰκουμενισμόν τοὺς δια-θρησκειακοὺς διαλόγους κλπκαὶ πῶς τοὺς ἀντιμετωπίζει ἡἘκκλησία μας

Ἡμερολόγιον ἔγχρωμον κα-λαίσθητον λίαν ἀπαραίτητονδιά κάθε Χριστιανόν

Τιμᾶται 1 εὐρώ

laquoἹστοριογραφία καὶ πηγὲς γιὰτὴν ἑρμηνεία τῆς Ἐπανάστασηςτοῦ 1821raquo ἦταν τὸ θέμα τοῦ Α΄ Διε-θνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου τὸ ὁποῖο ὀργάνωσε στὶς 12 καὶ 13Ὀκτωβρίου ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἡ ΕἰδικὴΣυνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ΠολιτιστικῆςΤαυτότητος καὶ ὁ Πρόεδρός τηςΜητροπολίτης Δημητριάδος κ Ἰ -γνάτιος ἔχουν ἀναλάβει τὴ διοργά-νωση δέκα συνεδρίων μέχρι τὸ2021 ὁπότε καὶ συμπληρώνονται200 χρόνια ἀπὸ τὴν ἘθνεγερσίαΚάθε χρόνο τὸ Συνέδριο θὰ ἔχειδιαφορετικὴ θεματολογία καὶ οἱεἰσηγήσεις θὰ ἐκδίδονται σὲ τόμοΜὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ Ἐκκλησία μαςθέλει νὰ δείξει τὸν σεβασμό τηςπρὸς τοὺς ἥρωες καὶ τοὺς μάρτυ-ρες ποὺ προετοίμασαν τὸν ξεση-κωμὸ καὶ νὰ προβάλει τὴν ἰδιαίτερησημασία ποὺ ἀποδίδει στὸν ἑορ-τασμὸ τῶν διακοσίων ἐτῶν Ἐπι-πλέον ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δί-νει τὸ βῆμα γιὰ νὰ ἀκουσθοῦν ψύ-χραιμες φωνὲς καὶ τεκμηριωμένεςἀπόψεις ὥστε νὰ ἀντικρουσθεῖ ἡἱστορικὴ παραπληροφόρηση ποὺἐπιχειρεῖται ἀπὸ ὁρισμένα σχολικὰβιβλία καὶ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές

Πάντως στὸ συγκεκριμένο συνέ-δριο μίλησαν ἐπιστήμονες ποὺ δὲνσυμφωνοῦσαν κατʼ ἀνάγκην 100μεταξύ τους Ἡ Ἐκκλησία δὲν φο -βᾶται τὴν ποικιλία τῶν ἀπόψεων καὶἐνθαρρύνει τὸν καλοπροαίρετοδιά λογο βάσει τῶν πηγῶν Ἀντιθέ-τως σὲ συνέδρια ἐκσυγχρονιστῶνκαὶ ἐθνο-αποδομητῶν ἱστορικῶνοὐδέποτε καλοῦνται νὰ μιλήσουνὅσοι τονίζουν τὸν ρόλο τῆς Ὀρθό-δοξης Ἐκκλησίας καὶ τὴ συμβολὴτῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσηςστὴ διαχρονικὴ συνέχεια τοῦ Ἔ -θνους Αὐτοὶ ποὺ προβάλλονταισὰν οἱ laquoπροοδευτικοίraquo τοῦ τόπουμας ἀποδεικνύονται μερικὲς φορὲςοἱ μεγαλύτεροι ἐχθροί τοῦ δημο-κρατικοῦ διαλόγου

Ἀπὸ ὅσα ἐλέχθησαν κατὰ τὸ διή-μερο στὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆς ἹΜονῆς Πεντέλης θεωρῶ πιὸ σημαν-τικὸ τὸ πόρισμα πολλῶν εἰσηγητῶνὅτι κακῶς θεωρεῖται ἡ Ἑλ ληνικὴἘπανάσταση ὡς πνευματικὸ τέκνοτοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Διαφωτισμοῦ καὶτῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως Ἡ κα-θηγήτρια Μαρία Μαντουβάλου κα-τέδειξε μὲ πολλὰ κείμενα τοῦ 18ουαἰῶνος ὅτι ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάστασηεἶχε πάμπολλες σκοτεινὲς πτυχές

ὅπως τρομοκρατία βασανιστήριαφόνους ἀθώων ἄρνηση τοῦ Χριστι -ανισμοῦ κἄ ὥ στε δὲν θὰ μποροῦσενὰ ἐμπνεύσει τοὺς ὈρθοδόξουςἝλληνες ποὺ ἀγωνίσθηκαν μὲ τὰἰδανικὰ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρί-δος Ἡ ἴδια διάβασε τμῆμα μιᾶς ὁμι-λίας τοῦ μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦρήτορος τοῦ 1821 τοῦ ΠρωτοπρΚων νου Οἰκονόμου ἐξ Οἰκονόμωνὁ ὁποῖος κατακεραυνώνει τὰ ἰδα-νικὰ τῆς Γαλλικῆς ἘπαναστάσεωςΘύμισε ἐπίσης ὅτι οἱ πρόγονοί μαςεἶχαν ἐξεγερθεῖ ἄπειρες φορὲς με -τὰ τὸ 1453 καὶ δὲν περίμεναν τὴΓαλ λικὴ Ἐπανάσταση γιὰ νὰ μά-θουν νὰ ἐπαναστατοῦν

Ὁ καθηγητὴς Ἀπόστολος Διαμα ν - τής ὑπογράμμισε εὔστοχα ὅτι δὲνθὰ μποροῦσε ὁ Εὐρωπαϊκὸς Διαφω-τισμὸς νὰ ἀποτελέσει τὸ ἰδεολογικὸθεμέλιο τοῦ 1821 διότι ὅ ταν ξέσπα-σε ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση ἡ Εὐ -ρώπη εἶχε ἀρχίσει νὰ τὸν ἀπορρίπτεικαὶ νὰ δέχεται τὸ ρεῦμα τοῦ ἰδεαλι-σμοῦ τὸ ὁποῖο προβάλλει τὴν ἰδέατοῦ Ἔθνους Οἱ Ἕλληνες εἶπεἀγωνίσθηκαν μὲ ἕνα μυστικὸ αἴσθη-μα πατρίδος συν δεδεμένο μὲ τὴχριστιανικὴ πίστη τους

Ὁ συγγραφέας ἱστορικῶν μελε-τημάτων Γιῶργος Καραμπελιᾶςἀπέ δειξε ὅτι δὲν θὰ μποροῦσε ὁΔιαφωτισμὸς νὰ εἶναι ἡ ρίζα τοῦ1821 διότι κορυφαῖοι ἐκπρόσωποίτου ὅπως ὁ Μοντεσκιέ ἔγραφανκείμενα ὑπὲρ τῆς διατηρήσεως τῆςἀκεραιότητας τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐ -τοκρατορίας Αὐτὸ τότε ἐπέβαλαντὰ ἐμπορικὰ συμφέροντα τῆς Γαλ-λίας Τόνισε δὲ ὅτι ἀκόμη καὶ ὁ Ρή-γας Βελεστινλῆς ὁ ὁποῖος πρά-γματι μελέτησε τὰ κείμενα τῶν Εὐ -ρωπαίων Διαφωτιστῶν εἶχε καὶ ἄλ -λες πηγὲς ἐμπνεύσεως βασισμέ-νες στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση ὉΚαραμπελιᾶς μίλησε ἐκτενῶς γιὰτὴ διαστροφὴ ἱστορικῶν γεγονό-των ποὺ κάνουν ὁρισμένοι laquoἐκσυγ-χρονιστὲςraquo ἱστορικοὶ καὶ ἔδωσε τὸἑξῆς παράδειγμα Ἐνῶ ὅλοι δέχον-ται ὅτι ὁ Ρήγας ἐξέδωσε τοὺς χρη-σμοὺς τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo ἕναἔργο τοῦ Θεόκλητου Πολυειδῆποὺ ἀφύπνιζε τοὺς ὑπόδουλουςἝλληνες σὲ βιβλίο γιὰ τὸν Ρήγαποὺ ἐξέδωσε ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλή-νων ὁ ἐπιμελητὴς ἀποσιωπᾶ τὴνἔκδοση τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo προ-φανῶς διότι ἐνοχλοῦν οἱ Ὀρθόδο-ξες καταβολὲς τοῦ ἐθνομάρτυραἈλλὰ θὰ ἐπανέλθουμε

ΕΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Τοῦ κ Κων Χολέβα Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος

ΣΕΒ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΝΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ laquoΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑraquo

ΩΦΕΛΗΘΩΜΕΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΣ ΩΣ ΛΑΟΣΝέαν ἐπίθεσιν ἐναντίον χρηματιστῶν καί τοκογλύφων

Ἐπίθεσιν εἰς τούς χρηματιστάςκαί τούς τοκογλύφους ἐξαπέλυσενὁ Σεβ Μητροπολίτης Φθιώτιδος κΝικόλαος ἐπειδή οὗτοι εἶναι ὑπεύ-θυνοι διά τήν οἰκονομικήν laquoβαρυ-χειμωνιάraquo τήν ὁποίαν διέρχεται ἡΧώρα μας Ταυτοχρόνως καλεῖ εἰςἑνότητα καί εἰς συνοχήν τῶν ἰδα-νικῶν διότι ἡ πολιτική καί οἰκονομι-κή laquoβαρυχειμωνιάraquo θά εἶναι πολύχειροτέρα ἀπό αὐτήν τῆς φύσεωςΤό πλῆρες κείμενον τῆς δηλώσεωςὡς ἀνεκοινώθη ὑπό τῆς Ἱ Μητρο-πόλεως ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἈσφαλῶς δέν πρόκειται γιά τήνἐποχή τοῦ χειμῶνος μέ τίς χαμηλέςθερμοκρασίες πού συνδυάζονταιμέ βροχές καταιγίδες καί χιόνιἀλλά γιά τήν βαρυχειμωνιά τῶνψυχῶν πού εἶναι πολύ χειρότερηἀπό τόν χειμώνα τοῦ περιβάλλον-τος Ὅλα αὐτά πού συμβαίνουντήν τελευταία αὐτή περίοδο στήνπατρίδα μας προμηνύουν πρωτο-φανῆ καί ἀνυπόφορο πνευματικόκαί κοινωνικό χειμώνα ὁ ὁποῖοςδέν ἀντιμετωπίζεται εὔκολα Ἡ κοι-νωνία μας ὁδηγεῖται σέ μεγάλεςπεριπέτειες ἐάν δέν ἐφοδιασθεῖ μέαὐτά πού χρειάζονται γιά τήν ἀντι-μετώπιση τῆς ἄγριας καταιγίδαςΤό χειρότερο εἶναι ὅτι ὁ λαός μαςἐν ὄψει τῶν κινδύνων δέν ἔχει κι-νητοποιήσει τούς ἐσωτερικούς καί

ψυχικούς του μηχανισμούς ἀλλάἔχει περιπέσει σέ μιά κατάστασηἔντονης συναισθηματικῆς ψυχρό-τητος πού τόν ἔχει ὁδηγήσει μοι-ραῖα στήν κατάθλιψη

Ἡ βαρυχειμωνιά αὐτή εἴτε εἶναιμεθοδευμένη ἀπό τούς χρηματι-στές καί τοκογλύφους εἴτε εἶναιφυσικό ἐπακόλουθο τῆς ἀσωτείαςμας ἀπό τήν ὁποία προκλήθηκε ἡοἰ κονομική κρίση δέν θά εἶναι μόνι-μη κατάσταση Θά περάσει ὅπωςπερνάει κάθε χειμώνας ὅσο βαρύςκι ἄν εἶναι Χρέος μας εἶναι νά προ-ε τοιμασθοῦμε κατάλληλα μέ ψυχι-κά ἀποθέματα ὑπομονῆς καί καρτε-ρί ας Νά θερμάνουμε τίς ψυχές μαςμέ τήν θέρμη τῆς ἀγάπης καί τῆςἀδελφοσύνης Νά ἀνασυγκροτήσου -με τούς πνευματικούς δεσμούς πούσφυρηλατοῦν τόν χαρακτήρα μας

Νά διατηρήσουμε τήν ἑνότητακαί τήν συνοχή τῶν ἰδανικῶν μαςΝά προγραμματίσουμε τή ζωή μαςπιό λογικά καί πιό ὑπεύθυνα

Κάθε χειμώνας μπορεῖ νά βάζειτόν ἄνθρωπο σέ δοκιμασία λόγῳτῶν κακῶν καιρικῶν συνθηκῶνἀλλά καί σέ πολλά εἶναι εὐεργετι-κός γιά ὁλόκληρο τό οἰκοσύστημα

Ποιός ξέρει Ἴσως κι᾽ αὐτή ἡ βα-ρυχειμωνιά νά ἀποβεῖ φιλοσοφίαςμήτηρ καί εὐεργετική γιά τό μέλ-λον τοῦ λαοῦ μας καί τῆς ἱστορίαςμαςraquo

Τό ἱστολόγιον laquokatanixisblog-spotgrraquo κατεχώρησε παρατηρή-σεις ἐπί ἀνακοινώσεως τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεως Κηφισίας Ἀμα-ρουσίου καί Ὠρωποῦ διά τόν πρό-σωπον τοῦ ἀναδόχου εἰς τό Ἱ Μυ-στήριον τοῦ Βαπτίσματος ἡὁποία ἐδημοσιεύθη εἰς τόνlaquoΟΤraquo τήν 3ην Αὐγούστου 2012Αἱ παρατηρήσεις ἔχουν ὡς ἀκο-λούθως

laquoΣὲ πρόσφατο ἄρθρο τῆς ldquoκατά-νυξηςrdquo ποὺ ἀποτελεῖ ἀναδημοσίευ-ση ἀπὸ τὸν ldquoΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟrdquoτῆς 382012 διαβάζουμε τὴν ἐγκύ-κλιο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπο-λίτου Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶὨρωποῦ κ Κυρίλλου διὰ τὸ πρό-σωπον τοῦ Ἀναδόχου εἰς τὸ Μυ-στήριον τοῦ βαπτίσματος

Κατόπιν ἀποριῶν καὶ παρατηρή-σεων ἀρκετῶν ἐπισκεπτῶν τῆς ldquoκα-τάνυξηςrdquo σᾶς ἐνημερώνουμε πὼςἡ ἐπίμαχη φράση τῆς ἐγκυκλίουldquoΔΕΝ ὑφίσταται κώλυμα συνάψεωςγάμου μεταξὺ ἀναδεκτῶν βαπτι-σμένων ἀπὸ τὸν ἴδιο ἀνάδοχοrdquo ἡὁποία προκάλλεσαι τὶς ἐνστάσειςσας ὄντως δὲν συμφωνεῖ μὲ τὸἹερὸ Πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας μαςκαὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες

Στὸ Ἱερὸ Πηδάλιο διαβάζουμετὴν ἑξῆς ξεκάθαρη καὶ ἀποκρυ-σταλλωμένη θέση ldquoἈνίσως δὲ δύωπαιδία ἀρσενικὸν καὶ θηλυκόν μὴἔχοντα συγγένειαν σαρκικήν βα-πτισθοῦν ἀπὸ ἕνα ἀνάδοχον ταῦταδὲν παίρνονται (σημ ἱστ δὲν παν-τρεύονται) διατὶ εἶναι ἀδελφοὶπνευματικοί κατὰ τὸν ἁγιώτατονΣισίννιον καὶ β΄ βαθμοῦrdquo (Ἱερὸν Πη-δάλιον ἔκδ Βασ ΡηγοπούλουΚεφ η΄ Περὶ τῆς ἐκ τοῦ Ἁγ Βαπτί-σματος Συγγενείας σελ 753)

Κατὰ τὴν ταπεινή μας ἄποψη ἡεὐλογημένη καὶ πρακτικὴ συνήθειαπολλῶν Χριστιανῶν νὰ γίνεται ἀνά-δοχος κάποιος βαπτίζοντας μόνοἀγόρια ἢ μόνο κορίτσια ἀποτελεῖἀσφαλέστατη ὁδὸ διὰ νὰ φυλάξου-με τὸν Κανόνα αὐτὸ τῶν Ἁγίων Πα-τέρων

Παρατηρήσεις ἐπί ἀνακοινώσεωςτῆς Ἱ Μητροπόλεως Κηφισίαςδιά τό πρόσωπον τοῦ ἀναδόχου

εἰς τό Ἱ Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφείου τῆς Ἱ Μ Ἁγ Ἰωάννου Μακρυνοῦ

ΕΚΚΛΗΣΙΣΠαρακαλεῖται θερμῶς ὅποι-

ος ἐκ τῶν εὐλαβῶν χριστιανῶνἐπιθυμεῖ νά προσφέρη δωρεάντόμους ἀπό τήν σειράν laquoἍπαν-τα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυ-σοστόμουraquo Ἐκδόσεις Μερετά-κη νά ἐπικοινωνήση μέ τό τη-λέφωνον 2108134951

Σελὶς 6η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

L

Ὁ Ἅ γ ι ο ςΚ ω ν σ τ α ν τ ῖ ν ο ς

ὁ Ὑ δ ρ α ῖ ο ς

Τὴν 14ην Νοεμβρίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κων-σταντίνου τοῦ Ὑδραίουπολιούχου τῆς Ὕδρας

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφεί-ου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίωνΠάντων Σπέτσες

L

Η ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ ΝΙΚΟΛΑΟΥΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΝ ΤΩΝ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ

ΑΡΧΙΜ π ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ(1886-1983)

῾Ο Μεσενικολίτης laquoὙπουργός ᾽Εξωτερικῶνraquoτῆς ῾Αγιωνύμου ΠολιτείαςΤοῦ κ Γεωργίου Θ Μηλίτση διδασκάλου

ΑΙ ΒΑΣΙΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥτῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἀπὸτοὺς Φράγκους ἄρχισαν νὰ εἰσά-γωνται σὲ αὐτὸ οἱ πρῶτες δογμα-τικὲς διαφορὲς καὶ μὲ τὴν πάροδοτοῦ χρόνου προστέθηκαν καὶ ἄλ -λες Στὸ θέμα αὐτὸ ἔχουν γρα φῆτὰ κατάλληλα στὴν πρώτη ἑνότητατοῦ βιβλίου καὶ στὸ ὑποκεφάλαιοlaquoΑὐγουστῖνος ndash Θωμᾶς Ἀκινάτηςraquo

Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Παλαιᾶς Ρώ-μης παρὰ τὶς μικρὲς καὶ μὴ οὐσια-στικὲς διαφορές εἶχαν πάντοτεκοινωνία μὲ τοὺς Ἐπισκόπους τῆςΝέας Ρώμης καὶ τοὺς Ἐπισκόπουςτῆς Ἀνατολῆς μέχρι τὸ 1009ndash1014μΧ ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ κατέλα-βαν τὸν θρόνο τῆς Παλαιᾶς Ρώμηςοἱ Φράγκοι Ἐπίσκοποι Μέχρι τὸ1009 οἱ Πάπες τῆς Ρώμης καὶ οἱ Πα-τριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλε-ως ἦσαν ἑνωμένοι στὸν κοινὸ ἀγώ-να ἐναντίον τῶν Φράγκων Ἡγεμό-νων καὶ Ἐπισκόπων ἀλλὰ καὶ τῶνκατὰ καιροὺς αἱρετικῶν

Τὸ φιλιόκβεΟἱ Φράγκοι στὴν Σύνοδο τῆς

Φραγκφούρτης τὸ 794 μΧ κατεδί-κασαν τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ τὴν τιμητικὴπροσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνωνἘπίσης τὸ 809 οἱ Φράγκοι εἰσήγα-γαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τὸFilioque τὴν διδασκαλία δηλαδὴπερὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἉγίουΠνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκτοῦ Υἱοῦ Αὐτὴν τὴν εἰσαγωγὴ κα-τεδίκασε τότε καὶ ὁ ὀρθόδοξος Πά-πας τῆς Ρώμης Στὴν Σύν οδο τῆςΚωνσταντινουπόλεως τὸ 879ndash880μΧ ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου στὴνὁποία συμμετεῖχαν καὶ ἐκπρόσωποιτοῦ ὀρθοδόξου Πάπα τῆς Ρώμηςκατεδίκασαν ὅσους εἶχαν καταδι-κάσει τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ ὅσους προσ -έθεσαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεωςτὸ Filioque Ὅμως γιὰ πρώτη φορὰὁ Φράγκος Πάπας Σέργιος Δ´ τὸ1009 μΧ στὴν ἐνθρονιστήρια ἐπι-στολή του προσέθεσε στὸ Σύμβο-λο τῆς Πίστεως τὸ Filioque καὶ ὁ Πά-πας Βενέδικτος Η´ τὸ 1014 μΧεἰσήγαγε τὸ Πιστεύω μὲ τὸ Filioqueστὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας ὁπό-τε ὁ Πάπας διεγράφη ἀπὸ τὰ δίπτυ-χα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Ἡ μεγάλη διαφοράἩ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῆς

Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦΠαπισμοῦ βρίσκεται στὴν διδασκα-λία περὶ τῆς ἀκτίστου οὐσίας καὶἀκτίστου ἐνεργείας τοῦ ΘεοῦἘνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι πιστεύουμε ὅτιὁ Θεὸς ἔχει ἄκτιστη οὐσία καὶ ἄκτι-στη ἐνέργεια καὶ ὅτι ὁ Θεὸς ἔρχε-ται σὲ κοινωνία μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν ἄκτιστη ἐνέρ-γειά Του ἐν τούτοις οἱ Παπικοὶ πι-στεύουν ὅτι στὸν Θεὸ ἡ ἄκτιστηοὐσία ταυτίζεται μὲ τὴν ἄκτιστη ἐ -νέργειά Του (actus purus) καὶ ὅτι ὁΘε ὸς ἐπικοινωνεῖ μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο διὰ τῶν κτιστῶν ἐ νε ρ -γειῶν Του δηλαδὴ ἰσχυρίζονται ὅτιστὸν Θεὸ ὑπάρχουν καὶ κτιστὲςἐνέργειες Ὁπότε ἡ Χάρη τοῦ Θε -οῦ διὰ τῆς ὁποίας ἁγιάζεται ὁ ἄν -θρωπος θεωρεῖται ὡς κτιστὴ ἐ νέρ- γεια Ἀλλὰ ἔτσι δὲν μπορεῖ νὰ ἁγια -σθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀφοῦ στὰ Μυ στή-ρια ἐνεργεῖ ἡ laquoκτιστὴ χάρηraquo

Αὐτὸ ὅμως ἔχει καὶ ἐκκλησια-στικὲς συνέπειες Ἀφοῦ ἡ χάρη μὲτὴν ὁποία ὁ Θεὸς ἔρχεται σὲ ἐπι-κοινωνία μὲ τὸν κόσμο εἶναι κτι-στή καὶ ἡ κτιστὴ χάρη ἐνεργεῖ στὰΜυστήρια συνεπάγεται ὅτι τὸ τε-λούμενο ἀπὸ αὐτοὺς Μυστήριοτῆς θείας Εὐχαριστίας δὲν εἶναιΜυστήριο καὶ δὲν ὑπάρχει μετα-βολὴ τοῦ ἄρτου καὶ οἴνου σὲ Σῶμακαὶ Αἷμα Χριστοῦ Διότι πῶς εἶναιδυνατὸν ἡ κτιστὴ χάρη νὰ μετα-βάλλη τὸ κτιστὸ σὲ ἄκτιστο Αὐτὸςεἶναι ἕνας ἐπιπρόσθετος λόγος γιὰτὸν ὁποῖο δὲν μποροῦμε νὰ ἔχου-με κοινωνία μὲ τοὺς ΛατίνουςΑὐτὸ βέβαια συμβαίνει καὶ μὲ ὅλατὰ κατ᾽ αὐτοὺς Μυστήρια ὅπως τὸΒάπτισμα τὸ Χρίσμα κλπ

Ὅλαι αἱ διαφοραίἈπὸ αὐτὴν τὴν βασικὴ διδασκα-

λία (actus purus) προέρχεται ἡ δι-δασκαλία περὶ ἐκπορεύσεως τοῦἉγίου Πνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸςκαὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ καθαρτήριοπῦρ τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κλπποὺ ἔγιναν κατὰ καιροὺς ἀντικεί-μενα θεολογικῶν διαλόγων ἤτοι

mdash Τὸ Filioque ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦ -μα ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶτὸν Υἱὸ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μειώνε-ται ἡ μοναρχία τοῦ Πατρός νὰ κα-ταργῆται ἡ τέλεια ἰσότητα τῶν προ-σώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος νὰ μειώ -νεται ὁ Υἱὸς κατὰ τὴν ἰδιότητά Τουνὰ γεννᾶ ἐὰν ὑπάρχει ἑνότητα με-ταξὺ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ νὰ ὑποτιμᾶ -ται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς μὴ ἰσοδύ-ναμο καὶ ὁμόδοξο μὲ τὰ ἄλλα πρό-σωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀφοῦ πα-ρουσιάζεται ὡσεὶ ldquoπρόσωπο στεῖ ροrdquo

ndash Ἡ χρησιμοποίηση ἀζύμου ἄρ -του στὴν θεία Εὐχαριστία ἀπὸ τοὺςΔυτικούς ποὺ παραβαίνει τὸν τρό-πο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Χριστὸς ἐτέλε-σε τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο

ndash Ὁ καθαγιασμὸς τῶν ldquoτιμίωνδώρωνrdquo ποὺ γίνεται ὄχι μὲ τὴν ἐπί-κληση στὸν Πατέρα νὰ ἀποστείλειτὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀλλὰ μὲ τὴν ἀπαγ-γελία τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τοῦΧριστοῦ ldquoλάβετε φάγετε πίετε ἐξαὐτοῦ πάντεςrdquo

ndash Ἡ ἄποψη ὅτι ἡ σταυρικὴ θυσίατοῦ Χριστοῦ ἐξιλέωσε τὴν θεία δι-καιοσύνη ποὺ παρουσιάζει τὸνΘεὸ Πατέρα ὡς φεουδάρχη καὶ πα-ραθεωρεῖ τὴν Ἀνάσταση

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ldquoπερισσευ -ούσης ἀξιομισθίαςrdquo τοῦ Χριστοῦκαὶ τῶν Ἁγίων ποὺ τὴν διαχειρίζε-ται ὁ Πάπας

ndash Ὁ χωρισμὸς καὶ ἡ διάσπαση με-ταξὺ τῶν μυστηρίων ΒαπτίσματοςΧρίσματος καὶ θείας Εὐχαριστίας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τῆς κληρο-νομήσεως τῆς ἐνοχῆς τοῦ προπα-τορικοῦ ἁμαρτήματος

ndash Οἱ λειτουργικὲς καινοτομίες σὲὅλα τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας(Βάπτισμα Χρίσμα ἹερωσύνηἘξομολόγηση Γάμος Εὐχέλαιο)

ndash Ἡ μὴ μετάληψη τῶν λαϊκῶνἀπὸ τὸ ldquoΑἷμαrdquo τοῦ Χριστοῦ

ndash Τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κατὰ τὸὁποῖο ὁ Πάπας εἶναι ldquoὁ episcopusepiscoporum καὶ ἡ πηγὴ τῆς ἱερα-τικῆς καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξου-σίας εἶναι ἡ ἀλάθητος κεφαλὴ καὶὁ Καθηγεμὼν τῆς Ἐκκλησίας κυ-βερνῶν αὐτὴν μοναρχικῶς ὡς το-ποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆςγῆςrdquo (Ἰ Καρμίρης) Μὲ αὐτὴν τὴνἔννοια ὁ Πάπας θεωρεῖ τὸν ἑαυτότου διάδοχο τοῦ Ἀποστόλου Πέ-τρου στὸν ὁποῖον ὑποτάσσονται οἱἄλλοι Ἀπόστολοι ἀκόμη καὶ ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος

ndash Ἡ μὴ ὕπαρξη συλλειτουργίαςκατὰ τὶς λατρευτικὲς πράξεις

ndash Τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπαndash Τὸ δόγμα τῆς ἀσπίλου συλλή-

ψεως τῆς Θεοτόκου καὶ γενικὰ ἡΜαριολατρεία κατὰ τὴν ὁποία ἡΠαναγία ἀνυψώνεται στὴν Τρια-δικὴ θεότητα καὶ μάλιστα γίνεταιλόγος καὶ γιὰ Ἁγία Τετράδα

ndash Οἱ θεωρίες τῆς analogia entisκαὶ analogia fidei ποὺ ἐπικράτησανστὸν δυτικὸ χῶρο

ndash Ἡ διδασκαλία τῆς συνεχοῦςπροόδου τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἀνα-κάλυψη τῶν πτυχῶν τῆς ἀποκαλυ-πτικῆς ἀλήθειας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τοῦ ἀπολύ-του προορισμοῦ

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ἑνιαίας με-θοδολογίας γιὰ τὴν γνώση τοῦΘεοῦ καὶ τῶν κτισμάτων ἡ ὁποίαὁδήγησε στὴν σύγκρουση μεταξὺθεολογίας καὶ ἐπιστήμης

Ἐπίσης ἡ μεγάλη διαφοροποί-ηση ἡ ὁποία δείχνει τὸν τρόπο τῆςθεολογίας βρίσκεται καὶ στὴν δια-φορὰ μεταξὺ σχολαστικῆς καὶ ἡσυ-χαστικῆς θεολογίας Στὴν Δύσηἀναπτύχθηκε ὁ σχολαστικισμόςὡς προσπάθεια διερεύνησης ὅλωντῶν μυστηρίων τῆς πίστεως μὲ τὴνλογικὴ (Ἄνσελμος ΚαντερβουρίαςΘωμᾶς Ἀκινάτης) ἐνῶ στὴν Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἐπικρατεῖ ὁ ἡσυχα-σμός δηλαδὴ ἡ κάθαρση τῆς καρ-διᾶς καὶ ὁ φωτισμὸς τοῦ νοῦ γιὰτὴν ἀπόκτηση τῆς γνώσης τοῦΘεοῦ Ὁ διάλογος μεταξὺ τοῦ Ἁγί-ου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καὶ τοῦσχολαστικοῦ καὶ οὐνίτη Βαρλαὰμεἶναι χαρακτηριστικὸς καὶ δείχνειτὴν διαφοράἈπόκλισις ἐκ τῆς ὀρθοδόξου

ἐκκλησιολογίαςΣυνέπεια ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶ -

ναι ὅτι στὸν Παπισμὸ ἔχουμε ἀπό-κλιση ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησιο-λογία Ἐνῶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκ κλη-σία δίνεται μεγάλη σημασία στὴνθέωση ποὺ συνίσταται στὴν κοινω-νία μὲ τὸν Θεό διὰ τῆς ὁράσεωςτοῦ ἀκτίστου Φωτός ὁπότε οἱ θε-ούμενοι συνέρχονται σὲ Οἰ κου με -νικὴ Σύνοδο καὶ ὁριοθετοῦν ἀσφα -λῶς τὴν ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια σὲπεριπτώσεις συγχύσεως ἐν τούτοιςστὸν Παπισμὸ δίνεται μεγάλη σημα-σία στὸν θεσμὸ τοῦ Πάπα ὁ ὁποῖοςΠάπας ὑπέρκειται ἀ κόμη καὶ αὐτῶντῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων

Σύμφωνα μὲ τὴν λατινικὴ θεολο-γία ldquoἡ αὐθεντία τῆς Ἐκκλησίαςὑπάρχει τότε μόνον ὅταν στηρίζε-ται καὶ ἐναρμονίζεται μὲ τὴν θέλη-ση τοῦ Πάπα Σὲ ἀντίθετη περίπτω-ση ἐκμηδενίζεταιrdquo Ὁ ἘπίσκοποςΜαρὲ ἔγραψε ldquoΘὰ ἦταν πιὸ ἀκρι-βεῖς οἱ ρωμαιοκαθολικοὶ ἂν ἐκφω-νώντας τὸ ldquoΠιστεύωrdquo ἔλεγαν ldquoκαὶεἰς ἕνα Πάπανrdquo παρὰ νὰ λένε ldquoκαὶεἰς μίαν Ἐκκλησίανrdquo1

Ἐπίσης ldquoἡ σημασία καὶ ὁ ρόλοςτῶν Ἐπισκόπων μέσα στὴν ρωμαϊκὴἘκκλησία δὲν εἶναι παρὰ ἁπλὴ ἐκ -προσώπηση τῆς παπικῆς ἐξουσίαςστὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποιὑποτάσσονται ὅπως οἱ ἁπλοὶ πι-στοίrdquo Στὴν παπικὴ ἐκκλησιολογίαοὐσιαστικὰ ὑποστηρίζεται ὅτι ldquoἡ ἀ -ποστολικὴ ἐξουσία ἐξέλιπε μὲ τοὺςἈποστόλους καὶ δὲν μετεδόθηστοὺς διαδόχους τους ἘπισκόπουςΜονάχα ἡ παπικὴ ἐξουσία τοῦ Πέ-τρου ὑπὸ τὴν ὁποίαν βρίσκοντανὅλοι οἱ ἄλλοι μετεδόθη στοὺς δια-δόχους τοῦ Πέτρου δηλαδὴ στοὺςΠάπεςrdquo 2 Ἀκόμη καὶ οἱ ΟἰκουμενικὲςΣύνοδοι ἔχουν τὴν ἀξία ποὺ τοὺςπαραχωρεῖ ὁ Πάπας τῆς Ρώμης διό-τι laquoδὲν εἶναι οὔτε μποροῦν νὰ εἶναιἄλλο πρᾶγμα παρὰ συνέδρια τοῦ

Χριστιανισμοῦ ποὺ συγκαλοῦνταιὑπὸ τὴν αὐθεντία καὶ τὴν ἐξουσίακαὶ τὴν προεδρία τοῦ Πάπαraquo Ὅτανβγῆ ὁ Πάπας ἀπὸ τὴν αἴθουσα τῆςσυνεδρίασης λέγοντας laquoΔὲν βρί-σκομαι πλέον ἐκεῖ μέσαraquo παύειἐκείνη τὴν στιγμὴ ἡ ΟἰκουμενικὴΣύνοδος νὰ ἔχη κῦρος laquoΟἱ ὅροι τῆςΣυνόδου ἐπίσης δὲν ἔχουν καμμιὰἀξία ἂν δὲν ἐγκριθοῦν καὶ δὲν ἐπι-κυρωθοῦν ἀπὸ τὸν Πάπα ὁ ὁποῖοςκαὶ θὰ τοὺς ἐπιβάλη μὲ τὴν αὐθεν-τία του στοὺς πιστούςraquo3

Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν προοπτικὴὑποστηρίζεται ἀπὸ τὴν παπικὴ ldquoἘκ -κλησίαrdquo ὅτι ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τῆςἈ νατολῆς εἶναι διϊστάμενες καὶ ἔ -χουν ἐλλείψεις ἆρα κατ᾽ οἰκονομίανμᾶς δέχονται σὲ κοινωνία καὶ βέ-βαια κατ᾽ οἰκονομίαν μᾶς δέχονταιὡς ἀδελφάς Ἐκκλησίας ἐπειδὴ αὐ -τὴ (ἡ Παπικὴ laquoἘκκλησίαraquo) αὐτοθε-ω ρεῖται ὡς μητέρα Ἐκκλησία καὶἐμᾶς μᾶς θεωροῦν θυγατέρες Ἐκ -κλησίες

Τὸ Βατικανὸν εἶναι ΚράτοςΤὸ Βατικανὸ εἶναι κράτος καὶ ὁ

ἑκάστοτε Πάπας εἶναι ὁ ἡγέτης τοῦΚράτους τοῦ Βατικανοῦ Πρόκειταιγιὰ μία ἀνθρωποκεντρικὴ ὀργάνω-ση γιὰ μία ἐκκοσμίκευση καὶ μάλι-στα θεσμοποιημένη ἐκκοσμίκευσηΤὸ Κράτος τοῦ Βατικανοῦ ἱδρύθη-κε τὸ 755 μΧ ἀπὸ τὸν Πιπίνο τὸνΒραχύ πατέρα τοῦ Καρλομάγνουκαὶ στὴν ἐποχή μας ἀναγνωρίσθη-κε τὸ 1929 ἀπὸ τὸ Μουσολίνι Εἶναισημαντικὴ ἡ αἰτιολογία τῆς ἀνακη-ρύξεως τοῦ Παπικοῦ Κράτουςὅπως τὸ ὑποστήριξε ὁ Πίος ΙΑ´ ldquoὉἐπὶ τῆς γῆς ἀντιπρόσωπος τοῦΘεοῦ δὲν δύναται νὰ εἶναι ὑπή-κοος ἐπιγείου κράτουςrdquo Ὁ Χριστὸςἦταν ὑπήκοος ἐπιγείου κράτους ὁΠάπας δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Ἡ πα-πικὴ ἐξουσία συνιστᾶ θεοκρατίαἀφοῦ ἡ θεοκρατία ὁρίζεται ὡς ταύ-τιση κοσμικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆςἐξουσίας σὲ ἕνα πρόσωπο Σήμεραθεοκρατικὰ κράτη εἶναι τὸ Βατι-κανὸ καὶ τὸ Ἰράν

Αἱ πλάναι τῶν ΠαπῶνΕἶναι χαρακτηριστικὰ τὰ ὅσα

ὑποστήριξε στὸν ἐνθρονιστήριολόγο του ὁ Πάπας Ἰννοκέντιος Γ´(1198ndash1216) ldquoΑὐτὸς ποὺ ἔχει τὴνύμφη εἶναι ὁ νυμφίος Ἀλλὰ ἡνύμφη αὐτὴ (ἡ Ἐκκλησία) δὲ συνε-ζεύχθη μὲ κενὰ τὰ χέρια ἀλλὰ πρόσ -φερε σὲ μένα ἀσύγκριτη πολύτιμηπροῖκα δηλ τὴν πληρότητα τῶνπνευματικῶν ἀγαθῶν καὶ τὴν εὐρύ-τητα τῶν κοσμικῶν τὸ μεγαλεῖοκαὶ τὴν ἀφθονία ἀμφοτέρων Σὰσύμβολα τῶν κοσμικῶν ἀγαθῶνμοῦ ἔδωσε τὸ Στέμμα τὴ Μίτραὑπὲρ τῆς Ἱερωσύνης τὸ Στέμμαγιὰ τὴ βασιλεία καὶ μὲ κατέστησεἀντιπρόσωπο Ἐκείνου στὸ ἔνδυμακαὶ στὸ μηρὸ τοῦ ὁποίου γράφτη-κε ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλέων καὶΚύριος τῶν κυρίωνrdquo

Ἑπομένως ὑπάρχουν μεγάλεςθεολογικὲς διαφορές οἱ ὁποῖεςκαταδικάσθηκαν ἀπὸ τὴν Σύνοδοἐπὶ Μεγάλου Φωτίου καὶ στὴν Σύν -οδο ἐπὶ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Πα-λαμᾶ ὅπως φαίνεται καὶ στὸ ldquoΣυν -οδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίαςrdquo Ἐπὶ πλέονκαὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶοἱ Τοπικὲς Σύνοδοι μέχρι τὸν 19οαἰώνα καταδίκαζαν ὅλες τὶς πλάνεςτοῦ Παπισμοῦ

Τὸ πράγμα δὲν θεραπεύεται οὔ -τε βελτιώνεται ἀπὸ κάποια τυπικὴσυγγνώμη ποὺ θὰ δώση ὁ Πάπαςγιὰ ἕνα ἱστορικὸ λάθος ὅταν οἱ θε-ολογικὲς ἀπόψεις του εἶναι ἐ κτόςτῆς Ἀποκαλύψεως καὶ ἡ Ἐκκλησιο-λογία κινεῖται σὲ ἐσφαλμένο δρό-μο ἀφοῦ μάλιστα ὁ Πάπας παρου-σιάζεται ὡς ἡγέτης τοῦ Χριστιανι-κοῦ κόσμου ὡς διάδοχος τοῦ Ἀπο-στόλου Πέτρου καὶ βικάριος ndash ἀντι-πρόσωπος τοῦ Χριστοῦ πάνω στὴνγῆ ὡσὰν ὁ Χριστὸς νὰ ἔδωσε τὴνἐξουσία του στὸν Πάπα καὶ Ἐκεῖ -νος ἀναπαύεται εὐδαίμων στοὺςΟὐ ρανούςraquoὙποσημειώσεις

1 Παύλου Μπάλλεστερ ΚουβαλιέρΓιατὶ ἐγκατέλειψα τὸν Παπισμό με-τάφρ Βασ Μουστάκη εἰς Κιβωτόςἀπάνθισμα ἐκδ ΠαπαδημητρίουἈθήνα 1991 σελ 389ndash390 2 ἔνθἀνωτ σελ 390 3 ἔνθ ἀνωτ σελ 390

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

(3ον)Νέες ἀντιλήψεις

καὶ ἘκκλησίαΣίγουρα ἐκτὸς ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς

παράγοντες ὑπάρχουν καὶ ἄλλοιποὺ ὁ καθένας τους συνεισφέρειὡς συνιστῶσα στὴ διαμόρφωσητοῦ σύγχρονου κόσμου ποὺ κυ-ριαρχεῖται ἀπὸ τὶς λεγόμενες νέεςἀντιλήψεις Ἀντιλήψεις ποὺ ἀγνο -οῦν τὸν πολιτισμό ἀντιμάχονταιτὴν ἱστορία προτάσσουν τὸν ἐγωι-σμό περιορίζουν τὸν φιλοσοφικὸὁρίζοντα τῶν προσώπων καὶ τῶνκοινωνιῶν ἀλλοιώνουν ἱερὲς ἔν -νοι ε ς ὅπως ὁ πατριωτισμὸς καὶ τὶςὀνομάζουν ρατσισμὸ ἢ ἐθνικισμόἀντιλήψεις ποὺ μὲ τὴ μία ἢ τὴνἄλλη μορφὴ ἔκαναν δειλὰ τὴν ἐμ -φάνισή τους στὴν ἱστορία σήμεραὅμως ἡ παρουσία τους ἔχει χαρα-κτηριστικὰ γενικευμένης κυριαρ-χίας καὶ ἰσχὺ ὄχι ἁπλῆς ἀπόψεως ἢθεωρίας ἀλλὰ δογματικῆς ἐμβελεί-ας Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς παρου-σιάζονται στὴν ἐποχή μας κάποιεςἀπὸ αὐτές τὶς ἀντιλήψεις ποὺ μά-λιστα ἐπηρεάζουν τὴν ἐκκλησια-στικὴ μαρτυρία

(α) Οἱ περὶ τῆς ὕλης καὶτοῦ ἀνθρώπου ἀντιλήψεις

Ὅλα ὅσα προαναφέραμε ὁδη-γοῦν στὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ δύνα-μη τοῦ ἀνθρώπου κυρίως ἡ δια-νοητικὴ εἶναι τεράστια Ποτὲ δὲνεἶχε ἐκφρασθεῖ ἡ ἔκτασή της ὅσοστὴν ἐποχή μας Μὲ τὴν πρόοδοτῆς ἐπιστήμης μποροῦμε νὰ ἑρμη-νεύσουμε καὶ νὰ κατανοήσουμεσχεδὸν τὰ πάντα Μὲ τὴν ἐξέλιξητῆς τεχνολογίας μποροῦμε νὰ κα-τορθώσουμε ἀσύλληπτα πράγματαΑὐτὰ δημιουργοῦν ἕνα αἴσθημα ἀ -λα ζονικῆς αὐτάρκειας ἐγωπαθοῦςἀνθρωποκεντρισμοῦ καὶ μυωπικοῦκαὶ ἀφιλοσόφητου ὑλισμοῦ Συρρι-κνώνουν τὸν ἄνθρωπο χρονικὰ στὸπαρὸν καὶ τὴν ἐπικαιρότητά τουκαὶ ἡ ἀξία τοῦ πνεύματός του ἔγ -κειται μόνον στὴ δυνατότητα ἑρ -μηνείας καὶ ἀξιοποίησης τοῦ ὑλι-κοῦ τοῦ αἰσθητοῦ καὶ ὁρατοῦ κό-σμου Ἡ ἀπολυτοποίηση τῆς πρα-γματικότητος ἔπνιξε τὴν ἀναζήτη-ση τῆς ἀλήθειας

Ξεπερνοῦμε τὴν ταχύτητα τοῦἤχου διασποῦμε τὴ δύναμη τοῦἀτόμου ὑπερνικοῦμε τὴ δράση τῆςβαρύτητας διαφεύγουμε ἀπὸ τὴνἀτμόσφαιρα στὸ διάστημα συντρί-ψαμε ψηφιακὰ τὰ ὅρια τῆς σκέψηςἐπιθυμοῦμε νὰ δοῦμε πρὶν ἀπὸ τὴνἀρχὴ καὶ νὰ δρασκελίσουμε τὸ ἄ -πειρο ὅλο ὅμως καὶ βυθιζόμαστεστὸ βαρυτικὸ πεδίο τῆς φιλοσοφι -κῆς μυωπίας μας Γονιμοποιοῦμεπλέον ἔξω ἀπὸ τὸ σῶμα μεταμο-σχεύουμε ὄργανα παρεμβαίνουμεστὶς ψυχικὲς ἐκδηλώσεις θερα-πεύουμε σχεδὸν τὰ πάντα Ἐπιβάλ-λουμε ἐμεῖς τὴν ἀνθρώπινη ἀρχὴτεχνολογῶντας τὴ γονιμοποίησητὴ σύλληψη ἢ προσδιορίζοντας τὰχαρακτηριστικά της εὐγονικά Ἀπο-μακρύνουμε τὸν θάνατο ἢ τὸν ἀπο-φασίζουμε εὐθανασιακά Δημιουρ-γοῦμε ἠθική δεοντολογία καὶ νό-μους ποὺ διευκολύνουν καὶ ἐπι-βάλλουν τὶς δικές μας ἀποφάσειςΣυγκεντρώνουμε ἀσύλληπτο ὄγκοπληροφοριῶν Ἀξιοποιοῦμε τὸν να-νο-κόσμο καὶ ἐκεῖ ποὺ τίποτα δὲνδιακρίνεται ἀντικρύζουμε νέες δυ-νατότητες νὰ παρέμβουμε τεχνο-λογικὰ στὴν καθημερινότητά μαςΛύνουμε τὰ προβλήματά μας μὲ τὸχρῆμα καὶ τὴ δύναμη Κάνουμε ὅτιθέλουμε

Τελικὰ βλέπουμε περισσότεροτὴν ὀμορφιὰ τοῦ ὑλικοῦ κό σμουσὰν κάτι ἐνυπάρχον ὡς ἰδίωμά τουκαὶ ἀκόμη περισσότερο τὴ δύναμητοῦ ἀνθρώπου ὅπως τὴν περιγρά-ψαμε προηγουμένως Καὶ προχω-ροῦμε ἕνα ἀκόμη βῆμα Μεθυσμέ-νοι ἀπὸ τὸ κατόρθωμα τῆς τεχνο-λόγησης τοῦ κόσμου χάσαμε τὸἐνδιαφέρον τοῦ Ποιός καὶ τοῦ πῶςτῆς δημιουργίας του Ἡ δόξα τῆςἀνθρώπινης ἐπιτυχίας ἐκ μηδένισετὴ δόξα τοῦ Θεοῦ δημιουργοῦ

Γιὰ κάποιον λόγο οἱ ἄνθρωποιτῆς ἐποχῆς μας ἐπιθυμοῦν νὰ δη-μιουργήσουν αὐτόματη ζωή νὰ ἑρ -μηνεύσουν τὶς σύγχρονες ἐξελι-κτικὲς θεωρίες τῆς ζωῆς ἔστι ὥστενὰ καταδεικνύεται ἡ ζωώδης προ-έλευση τοῦ ἀνθρώπου Ἀμφισβη-τοῦν τὴν καταξιωμένη ἀπὸ τὴν κο-σμολογία laquoἀνθρωπικὴ ἀρχήraquo ὅτιδηλαδὴ οἱ τιμὲς τῶν παγκοσμίωνσταθερῶν εἶναι τέτοιες ὥστε ὑπο-χρεωτικὰ νὰ ὁδηγοῦν στὴν ἐμφάνι-ση καὶ στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου στὴγῆ7 ἢ θέλουν τὴν ὕπαρξη ἄλλωνὄντων στὸ σύμπαν ὄχι γιὰ νὰ ἐπι-κοι νωνοῦν μαζί τους -αὐτὸ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει ἀλλὰ προκειμένουνὰ καταρριφθεῖ ἡ μοναδικότητατοῦ ἀνθρώπου

Προτιμοῦν νὰ διακηρύσσουν ὅτιὁ ὑλικὸς κόσμος τὸ σύμπαν εἶναιἀποτέλεσμα τύχης προέκυψε δη-λαδὴ ἐκ τοῦ μηδενὸς χωρὶς θεϊκὴπαρέμβαση ἢ ὅτι εἴμαστε μία laquoἀνα-κατανομὴ τοῦ τίποταraquo8 δηλαδὴὄντα ποὺ προέκυψαν τυχαῖα ἀπὸ τὸμπέρδεμα τοῦ τίποτα μὲ τὸν ἑαυτότου () παρὰ νὰ ὁμολογήσουν ὅτιεἴμαστε θεόπλαστοι μάλιστα laquoκατʼεἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν Θεοῦraquo Προ-βάλλεται ἔτσι μία ἀνθρωπολογίαἐξωφρενικὴ μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰδιώξει στὸ περιθώριο τὸ μεγαλεῖοτοῦ laquoἐν τιμῇ ὄντος ἀνθρώπουraquoΠροτιμᾶται ἡ ὑλικότητα ἢ ἡ τυχαι-ότητα ἡ ἐφημερότητα καὶ ἡ ζωικό-τητα τῆς ἀνθρώπινης φύσης προ-κειμένου νὰ ἀνατραπεῖ ἡ θεϊκή τηςπροέλευση Ἕνας ἄν θρωπος δυ-νατὸς σὰν δεινόσαυρος μὲ πα-ρελθὸν πιθήκου μὲ προέλευσηἀμοιβάδας μὲ προοπτικὴ τὸ μηδένθνητὸς θεὸς ὁ ἴδιος χωρὶς τὸ μυ-στήριο τοῦ αἰώνιου Θεοῦ μέσα τουἢ τὴν παρουσία Του γύρω τουmiddotlaquoἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκεπαρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς

ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖςraquo 9

(β) Οἱ περὶτοῦ Θεοῦ ἀντιλήψεις

Ὅλα αὐτὰ προφανῶς καταργοῦντὸν λόγο καὶ τὴν ὑποψία τοῦ ἐπέ-κεινα τοῦ ἔξω ἀπὸ μᾶς τὸν κόσμοκαὶ τὴ λογική μας Δὲν ὑπάρχει ἡἀνάγκη τοῦ Θεοῦ Οὔτε ἡ προσδο-κία Του Τὸ ποιός καὶ τὸ πῶς τὸποιὸς δηλαδὴ εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸςἢ τὸ τὶ εἶναι ἂν εἶναι δύναμις ἢἔννοια ἢ ὀντότητα ἢ πρόσωπο ἢ τὸπῶς ἐνεργεῖ καὶ τὸ γιατὶ ἐνεργεῖἔτσι δὲν ὑφίστανται πλέον οὔτε ὡςἐρωτήματα Τὸ μόνο ποὺ ἀκόμη ἀ -κούγεται εἶναι τὸ ἂν καὶ τὸ ποῦ Τὸἂν ὑπάρχει Θεὸς καὶ τὸ ποῦ εἶναιγιατὶ δὲν ἐμφανίζεται μὲ τρόπουςσυμβατοὺς μὲ τὴ λογικὴ καὶ τὶςαἰσθήσεις μας Καὶ αὐτὸ ὄχι ὡς προ-βληματισμὸς ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ἀναζή-τηση ἀλλὰ ὡς ἀμφισβήτηση ποὺδιακηρύσσει τὴν ἀπόρριψη Ἀκόμηκαὶ οἱ πιστοί ὅσοι ὁμολογοῦμε πί-στη ἔχουμε μπολιαστεῖ ἀπὸ ἐρωτή-ματα τέτοιας ἀμφισβήτησης

Ὅλη αὐτὴ ἡ ἀντίληψη ξεχύνεταιστὶς ἡμέρες μας μέσα ἀπὸ ἐκδό-σεις ποὺ κυκλοφοροῦν ὡς best sel-lers ὅπως laquoΤὸ τέλος τῆς πίστηςraquoτοῦ Σὰμ Χάρις10 ἡ laquoἘπιστολὴ σὲἕνα Χριστιανικὸ Ἔθνοςraquo τοῦ ἰδί-ου11 τὸ laquoΛύνοντας τὰ μάγιαraquo τοῦΝτάνιελ Ντένετ12 laquoἩ περὶ Θεοῦαὐταπάτηraquo τοῦ Ρίτσαρντ Ντόκινς13

καὶ τὸ laquoὉ Θεὸς δὲν εἶναι τέλειοςraquoτοῦ Κρίστοφερ Χίτσενς14 ἢ ἀπὸπρο κλητικὲς διαφημίσεις ὅπως αὐ -τὴ τοῦ Ἱδρύματος laquoGiordano Bru- noraquo τῆς Γερμανίας μὲ τὸ μήνυμα σὲπινακίδες τῶν λεωφορείων laquoΔὲνὑπάρχει σχεδόν μὲ βεβαιότηταθεόςraquo ἢ μέσα ἀπὸ εὐρείας κλίμα-κος θεατρικὰ ἤ κινηματογραφικὰἔργα χαμηλῆς ποιότητος και ὑπερ-βολικῆς ἀσεβείας15

Δίπλα σὲ αὐτὰ ὁ Francis Collinsἐπικεφαλῆς τοῦ προγράμματος ἀ -πο κρυπτογράφησης τοῦ ἀνθρώπι-νου γονιδιώματος καὶ σημερινὸςπρόεδρος τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήμα-τος Ὑγείας (NIH) τῶν ΗΠΑ μὲ τὸ βι-βλίο του laquoἩ γλῶσσα τοῦ Θεοῦraquo16ὑποστηρίζει ὅτι τὸ θέμα τοῦ Θεοῦδὲν εἶναι θέμα ἐπιστήμης ἀλλὰ ἐπι-στήμονα17 καὶ ὅτι ὅλες οἱ παραπά-νω ἀθεϊστικὲς διακηρύξεις δὲν ἀ -ποτελοῦν ἀποδείξεις τῆς ἐρευνη-τικῆς διαδικασίας ἀλλὰ σαφεῖς πι-στοποιήσεις αὐθαίρετης κρίσηςσυγ κεκριμένων ἐπιστημονικῶν ἐγ -κεφάλων Αὐτὰ ἀπὸ τὸν μεγαλύτε-ρο ἐπιστήμονα μὲ ἐξαιρετικῆς ἀ -κρι βείας ἐπιστημονικὸ λόγο μέσαἀπὸ μία περιπέτεια ἀδυσώπητουπροσωπικοῦ προβληματισμοῦ Ἕναμοναδικὸ βιβλίο πορείας πρὸς τὴνπίστη ἀπὸ τὸν καλύτερο ἐκπρόσω-πο τῆς γενετικῆς τὸ ὁποῖο ὅμωςπαραμένει ἄγνωστο καὶ συναντᾶδυσκολίες στὴν κυκλοφορία τουΤοῦτο διότι ἐνῶ ἡ Γενετικὴ ἐπι-στρατεύεται γιὰ νὰ καταδείξει τὴνἐπιστημονικὴ ἀπόρριψη τοῦ Θεοῦὁ κορυφαῖος γενετιστὴς ὁμολογεῖτὴ συνάντηση μαζί Του

Ἡ τραγικὴ διαπίστωση εἶναι ὅτιτὸν Θεὸ δὲν Τὸν θέλει ἡ ἐποχήμας Ἐπιμένει ὅτι δὲν ὑπάρχει Αὐ -τὸ ποὺ παραμένει εἶναι τὸ φαινόμε-νο καὶ ἡ κουλτούρα τῆς θρησκείαςΟἱ θρησκεῖες ὅμως εἶναι προϊόντακάποιας ἄλλης ἐποχῆς ποὺ ἐμεῖςκληρονομήσαμε καὶ τώρα ἐνῶ δὲντὶς ἔχουμε ἀνάγκη δὲν μποροῦμενὰ ἀπαλλαγοῦμε Δὲν μᾶς χρειάζε-ται ἕνας θεὸς γιὰ νὰ ἐξηγήσουμετὸν κόσμο ἢ νὰ κάνουμε δύσκολαπράγματα Πλέον τὰ ἐξηγοῦμε ὅλαμὲ τὴν ἐπιστήμη μας καὶ κάνουμεὅτι θέλουμε μὲ τὴν τεχνολογία μό-νοι μας

Αὐτοὶ ποὺ τὴν χρειάζονται εἶναιὅλο καὶ λιγότεροι ὅλο καὶ πιὸ ἄρ -ρωστοι Ὅσοι ταλαιπωροῦνται μὲτὸ ἄγνωστο ποὺ ὅμως ὅλο καὶ πε-ριορίζεται ἢ μὲ τὸ συναίσθημα ποὺὅμως καὶ αὐτὸ ὅλο καὶ ἐκλογικεύε-ται καὶ ἰσοπεδώνεται Τελικὰ τὸνΘεὸ οὔτε τὸν βλέπουμε οὔτε τὸνχρειαζόμαστε οὔτε καὶ τὸν θέλου-με Δὲν εἶναι κάποιος ἀλλὰ εἶναικάτι ποὺ μὲ κάθε τρόπο πρέπει νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὴ ζωή μας

Αὐτὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς κά-νουν νὰ πιστεύσουμε Ἡ Βαβελικὴἀντίληψη ἀναβιώνει στὸν 21ο αἰῶ -να ὅσο ποτὲ ξανά μάλιστα συνδυα -σμένη πάλι μὲ σοδομικὰ φαινόμε-να Τελικά ἡ ἐποχή μας ἀγνο ῶν -τας τὴν ἐλευθερία τῆς ἀλήθειαςμᾶς σκλαβώνει στὴ φυλακὴ τῆςπρα γματικότητας(γ) Οἱ περὶ τῆς Ἐκκλησίας

ἀντιλήψειςὙπὸ τὴν ἐπήρεια ὅλου αὐτοῦ τοῦ

πλαισίου σκέψης δημιουργεῖται καὶἡ ἀντίληψη περὶ Ἐκκλησίας στὶςμέρες καὶ στὸν τόπο μας Ἡ Ἐκκλη-σία κηρύσσει τὴν πίστη στὸν Θεὸκαὶ τὴν ζωὴ κατὰ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέ-λιο ὁμιλεῖ γιὰ Τριαδικὴ Θεότηταγιὰ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λό-γου τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ γιὰ κοινωνία τοῦἉγίου Πνεύματος γιὰ ἐν Χριστῷζωὴ κλπ Αὐτὰ ὅλα ὑπερβαίνουντὸν σύγχρονο ἄνθρωπο κυρίωςτὸν νέο Οὔτε τὰ γνωρίζει οὔτε τὰκατανοεῖ οὔτε τὰ θέλει Θεωρεῖτὴν Ἐκκλησία ὡς μία θρησκευτικὴἔκφραση ἐναντίον τῆς ὁποίας ἔχειἤδη προϊδεασθεῖ ἀπὸ τοὺς πανί-σχυρους μηχανισμοὺς τῆς σύγχρο-νης κοινωνίας

Ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὸν μέσο σύγ-χρονο ἄνθρωπο καὶ εἰδικότερα τὸνσύγχρονο νέο Ἕλληνα εἶναι κάτιποὺ ἔχει χαρακτηριστικὰ ἀταίρια-στα μὲ τὸ σήμερα Ἂς δοῦμε τὸ πε-ρίγραμμα τῆς νέας εἰκόνας ποὺτείνει νὰ ἐπικρατήσει

(1) Εἶναι ἕνα κοινωνικο-ψυχολο-γικὸ κατασκεύασμα γεμᾶτο δογμα-τικὲς διακηρύξεις τύπους καὶ συμ-βολισμούς ἀπίστευτες καὶ ὑπερβο-λικὲς ἀφηγήσεις ποὺ δὲν ἔχουν

καμμία σχέση μὲ τὴν πραγματικό-τητα τῆς ζωῆς καὶ στὴν καλύτερηπερίπτωση παρουσιάζουν τὴν πιθα-νότητα ὡς ὑποβάλλουσα ἀλήθειαγιὰ νὰ πείσει νὰ δημιουργήσει ὀπα-δοὺς ἢ νὰ κρατήσει τὸν ἱστορικὸρόλο ὑπάρξεώς της Δὲν ἔχει καμ-μία σχέση μὲ τὴν πρόοδο καὶ τὴνἀνάπτυξη Εἶναι ὅτι συντηρητικό-τερο ὑπάρχει στὶς μέρες μας Εἶναιὄπιο ποὺ ναρκώνει

(2) Ἐκφράζει μιὰν ἄλλην ἐποχήΔημιούργησε καὶ διαμόρφωσε κά-ποιον πολιτισμὸ ποὺ ταίριαζε σὲ ἄλ -λους ἀνθρώπους μὲ ἄλλες εἰκόνεςγιὰ τὴ ζωή Ἀκόμη καὶ τὸ ὡραῖο τὸἐννοεῖ μὲ ὅρους παρωχημένους Οἱπλούσιοι συμβολισμοί της οἱ πανη-γύρεις καὶ οἱ ἑορτασμοί της ἡ μου-σικὴ καὶ ἡ αἰσθητική της δὲν ἔχουνσχέση μὲ τὸ σήμερα Ἐπιπλέον οἱἀφηγήσεις της οἱ ἱστορικὲς βάσειςτῶν ἑορτῶν της ἡ ἐκ Παρθένουγέννηση ἡ Μεταμόρφωση ἡ Ἀνά-σταση ἡ Πεντηκοστή τὰ θαύματαὅπως ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν ἄρ -των ἀπευθύνονται σὲ ἐποχὲς ποὺἀρέσκονταν σὲ ὑπερβολικὲς μυθο-πλασίες καὶ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴδική μας ποὺ ἀξιώνει ἀποδείξεις λι-τότητα ἐκφράσεων καὶ σαφήνεια

(3) Ταυτίσθηκε μὲ τὸ κοσμικὸ σύ-στημα καὶ τὸ ἐκμεταλλεύθηκε γιὰνὰ ἀποκτήσει δύναμη ἐπιρροήπλοῦ το Καὶ σήμερα ποὺ αὐτὸ ἀπο-μυθοποιεῖται καταρρέει μαζί τουΑὐτὸ τὸ σύστημα τῆς ἔδωσε τὴν πε-ριουσία της καὶ τὸν ρόλο της γιʼ αὐ -τὸ καὶ σήμερα ὀφείλει νὰ τὰ ἐπι-στρέ ψει ὅλα καὶ ἀμέσως νὰ καταρ-γη θεῖ Κατέχει ἀμύθητη περιουσίατὴν ὁποία ἀρνεῖται μὲ ποικίλα ἐπιχει -ρήματα καὶ ἀναληθεῖς δικαιολογίεςνὰ ἀποδώσει στὸν λαό ὁ ὁποῖ ος καὶἀνάγκη τὴν ἔχει καὶ τοῦ ἀνήκει

(4) Ὁ λόγος της δὲν ἔχει σχέσημὲ τὴ ζωή της οὔτε τὸ κήρυγμα μὲτὶς πράξεις καὶ τὰ ἔργα τῶν ὀπαδῶντης Ἡ διάλεκτός της εἶναι πομπώ-δης μὴ κατανοητή μιλάει γιὰἔννοιες πολὺ ἀφηρημένες ὑψηλὲςκαὶ ἀμφίβολες μέ τέτοια βεβαιότη-τα ποὺ ὄχι μόνον δὲν πείθει ἀλλὰκαὶ ἐπειδὴ δὲν ἐπιβεβαιώνονταιστὴν καθημερινότητα τῆς ζωῆςκαλλιεργεῖ τὸ ψέμμα καὶ τὴν ὑπο-κρισία Οἱ ἅγιοί της ἔζησαν καὶ τὰθαύματα συνέβησαν σὲ ἄλλες ἐπο-χές ἐνῶ οἱ σημερινοὶ ἅγιοι εἶναιδῆθεν κρυμμένοι καὶ τὰ θαύματαεἴτε εἶναι φτιαχτὰ εἴτε δὲν μπο-ροῦμε ἐμεῖς νὰ τὰ δοῦμε Γιʼ αὐτὸκαὶ τελικὰ δὲν τὰ πιστεύουμε

(5) Τὸ κήρυγμα καὶ οἱ ἐπαγγελίεςτης προσφέρουν κάτι ποὺ τὸ ὀνο-μάζει ἡ ἴδια μὲν ἀλήθεια ἀλλὰ ἀλή-θεια δὲν ὑπάρχει δὲν ἀποδεικνύε-ται δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει δὲν σχετί-ζεται μὲ τὴν πραγματικότητα δὲνἐπηρεάζει τὴν καθημερινότητα καὶδὲν τὴν διορθώνει Γιʼ αὐτὸ οὔτεμᾶς ἀρέσει οὔτε μᾶς ἀπασχολεῖΟὔτε ποὺ τὴν ἔχουμε ἀνάγκη

(6) Ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ ἑστίασυμβιβασμοῦ ἀσυνέπειας ὑποκρι-σίας ὑπερβολικῆς χλιδῆς συμφε-ρόντων τῶν ὀλίγων εἰς βάρος τῶνπολλῶν ἀκόμη δὲ καὶ ἠθικῆς δια-φθορᾶς καὶ διαπλοκῆς χῶρο σκαν-δάλων Ὄχι ἁπλὰ δὲν μᾶς ἐνδιαφέ-ρει ἢ δὲν τὴν καταλαβαίνουμεἀλλὰ θέλουμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸαὐτήν Φταίει πολύ γιὰ τὰ ἐπικρα-τοῦντα κοινωνικὰ δεινά Δὲν εἶναιμόνον ὄπιο ποὺ ναρκώνει τὴ σκέ-ψη ἀλλὰ εἶναι καὶ δηλητήριο ποὺἀρρωσταίνει τὶς κοινωνίες

(7) Παρὰ ταῦτα χρειάζεται σὲ κά-ποιους ποὺ διαθέτουν περιδεεῖς συν -ειδήσεις ἢ δὲν μποροῦν νὰ ἀπαλλα-γοῦν ἀπὸ φόβους καὶ ἀνασφάλειεςἢ ποὺ συντηροῦνται μὲ ἰδέες καὶφαντασιώσεις Χρειάζεται ἐνδεχο-μένως καὶ ὡς πολιτικὸς ἀντίλογοςσὲ ἄλλες θρησκεῖες ἢ ὡς συντη-ρητὴς ἑνὸς ἱστορικοῦ παρελθόντοςΧρειάζεται ἐπίσης καὶ γιὰ τὸν μηχα-νισμό της ὁ ὁποῖος σὲ συνδυασμὸμὲ τὴ διδασκαλία της περὶ ἐθελοντι-σμοῦ καὶ προσφορᾶς καὶ τὶς οἰκονο-μικὲς δυνατότητές της θὰ μπο-ροῦσε νὰ βοηθήσει τοὺς ἀναξιοπα-θοῦντες τῶν κοινωνιῶν μας Τὴνκατανοοῦμε καὶ τὴν ἀνεχόμαστεμόνο γιὰ τὸν κοινωνικό της ρόλοἘκεῖ ἐξαντλεῖται ἡ ἀποστολή τηςὙποσημειώσεις

7 Ἀστερίου Χατζηνικολάου Ὁἄνθρωπος μέσα στὸ σύμπαν ἐκδ ΣΩ-ΤΗΡ 8 Νανόπουλου Δημήτρη Τὸσύμπαν θὰ ὑπάρχει γιὰ πάντα ΚΑ-ΘΗΜΕΡΙΝΗ 2552003 σ 30 9Ψαλμ μη΄ 20 10 ἐκδ Ἐνάλιος 200811 ἐκδ Κέδρος 2007 12 ἐκδ VikingAdult 2006 13 ἐκδ Κάτοπτρο 200714 ἐκδ Atlantic Books 15 Ἀπάντησηστὶς ἐπιστημονικὲς διακηρύξεις δίδεταιἀπὸ ἄλλους ἐπιστήμονες ὅπως ὁ AlbertEinstein μὲ τὸν περίφημο λόγο τουlaquoΠοτέ δὲν βρῆκα τίποτε στὴν ἐπιστή-μη μου ποὺ νὰ μπορῶ νὰ ἀντιτάξωστὴ θρησκείαraquo ἢ τὸ ἀνάλογο τοῦ MaxPlanck ὅτι laquoὁπουδήποτε καὶ ὁσονδή-ποτε βαθιὰ ἂν προσηλώσουμε τὰβλέμματά μας πουθενὰ δὲν βρίσκου-με καμία ἀντίφαση μεταξὺ τῆς θρη-σκείας καὶ τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶνmiddotἀντίθετα μάλιστα στὰ κρισιμότερασημεῖα βρίσκουμε πλήρη συμφωνίαraquomiddotἢ τοῦ Werner Heisenberg laquoΜολονότιεἶμαι τώρα πεπεισμένος ὅτι ἡ ἐπιστη-μονικὴ ἀλήθεια εἶναι ἀκλόνητη στὸ πε-δίο της δὲν τὰ κατάφερα ποτέ μου νὰἀπορρίψω τὸ περιεχόμενο τῆς θρη-σκευτικῆς σκέψης σὰν δῆθεν μέροςμιᾶς ξεπερασμένης φάσης στὴ συνεί-δηση τῆς ἀνθρωπότητας ἕνα μέροςποὺ θὰ πρέπει νὰ τὸ ἐγκαταλείψουμεἀπὸ ἐδῶ κι ἐμπρόςraquo Αὐτὲς ὅμως εἶναιθέσεις ἄλλης ἐποχῆς καὶ ἀπόψειςἄλλης λογικῆς Καὶ κάπως τὶς ἀντιπα-ρερχόμεθα 16 ἐκδ Παπαζήση 200917 Ἡ ἀθεΐα ἑνὸς ἐπιστήμονα δὲν ἀπο-τελεῖ ἀπόδειξη ἐπιστημονικῆς ἀπόρρι-ψης τῆς πίστεως Συχνὰ μεγάλοι ἐπι-στήμονες (Einstein Stephen Hawking)ἐμφανίζονται μὲ μεταβαλλόμενες ἢκαὶ ἀντιφατικὲς μεταξύ τους ἐπὶ τοῦθέματος ἀπόψεις (βλ ἐφημ ΔΗΜΟ-ΚΡΑΤΙΑ 5102012)

(3ον)Τήν ἄλλη ἡμέρα μέσα σέ μιά

εὐφρόσυνη ἀτμόσφαιρα ἔγινε ἡκουρά καί ὁ νέος μεγαλόσχημοςμοναχός ὀνομάσθηκε Γαβριήλ ῾ΟΓαβριήλ πιστός στίς ὑποχρεώσειςτου ἔδειξε τώρα μεγαλύτερο ζῆλοστά πνευματικά καί ἐπεδόθηκε σέ

μεγαλύτερους πνευματικούς ἀγῶ -νες ῾Ο ἡγούμενος βλέποντας τήνεὐφυία τήν ὡριμότητα τά χαρίσμα-τα καί τόν ἐνάρετο βίο του τοῦ ἀνέ-θετε δύσκολες ἀποστολές ὄχι μόνομέσα στό Περιβόλι τῆς Παναγίαςἀλλά καί ἔξω στόν κόσμο Ολες τίςὑποθέσεις τῆς Ἱ Μονῆς πού τοῦἀνατέθηκαν νά φέρει σέ πέρας τίςπροώθησε καί τίς τελείωσε μέ τάκαλύτερα ἀποτελέσματα γι᾽ αὐτήν

῞Οταν ἡ Μακεδονία ἀπελευθε-ρώθηκε ἀπό τούς Τούρκους οἱ πα-τέρες ἔκριναν ἀπαραίτητο νά ἐπα-νακατοχυρωθοῦν τά ἐκτός τοῦ῾Αγίου ῎Ορους Μετόχια μέ ἑλληνι-κούς τίτλους Η Ιερά Κοινότητα τήδύσκολη αὐτή ὑπόθεση ἀνέθεσεστόν π Γαβριήλ ῞Οταν ἐπέστρεψεστόν ῎Αθωνα ὅλοι τόν ὑποδέχθη-καν μέ χαρά διότι κατάφερε παράτίς μεγάλες δυσκολίες νά λύσει κιαὐτό τό πρόβλημα πού ἀπασχο-λοῦσε τή μοναχική πολιτεία

Τό 1916ndash17 βρισκόταν στό ᾽Ορ-φάνι τοῦ Παγγαίου ὅπου ἡ Ἱ Μονήεἶχε Μετόχι Στήν περιοχή ἐκείνηστάθμευε τότε μία μεραρχία στρα-τοῦ Μιά ὁμάδα ἀξιωματικῶν μυη-μένοι στόν πνευματισμό συνήθι-ζαν νά συγκεντρώνονται τά βράδιαγύρω ἀπό ἕνα τραπέζι καί μέ τή με-σολάβηση ἑνός στρατιώτηndashμέντι-ουμ καλοῦσαν τά πνεύματα τοῦβασιλέως Γεωργίου τοῦ Τρικούπηκαί ἄλλων διασήμων νεκρῶν Οταντό τραπεζάκι ἐκινεῖτο (σημεῖο ὅτιἄρχισε ἡ ἐπικοινωνία μέ τό laquoπνεῦ -μαraquo) ἔκαναν ἐρωτήσεις καί ἐκ μέ-ρους τοῦ laquoπνεύματοςraquo ἀπαντοῦσεὁ στρατιώτηςndashμέντιουμ ῎Ετυχε ἕ -να βράδυ σέ μιά τέτοια σύναξη νάπαρευρίσκεται καί ὁ π Γαβριήλ Κα-τάλαβε ὅτι ἡ ὅλη προσπάθεια ἦτανἐπίκληση δαιμόνων Οταν ἔ φυγανβρῆκε τήν εὐκαιρία νά κολλήσεικάτω ἀπό τό τραπέζι δύο κεριά σέσχῆμα Σταυροῦ ῞Οταν ξαναπῆγανκαί προσπάθησαν νά ἐπαναλάβουντήν ἐπίκληση τῶν laquoπνευμάτωνraquoδοκίμασαν ὀδυνηρή ἔκ πληξη ᾽Ενῶlaquoκαλοῦσανraquo ὥρα πολλή τό τραπε-ζάκι δέν ἐκινεῖτο ἀπό τή θέση τουκαί τό laquoπνεῦμαraquo δέν ἔκανε τήνἐμφάνισή του ῎Αρχισαν νά ἐρευ-νοῦν μήπως κάποιος κάρφωσε τότραπέζι στό πάτωμα Καί ἐρευνών-τας ἀνακάλυψαν τό Σταυρό ἀπόκερί κάτω ἀπό τό τραπέζι

mdash laquoΤό ἔκαμα γιά νά πεισθεῖτε ὅτι στήν πράξη σας κρύβεται δαι-μονική ἐνέργειαraquo τούς εἶπε ὁ πΓαβριήλ

Δέν τό παραδέχθηκαν Καί ἄρχι-

σαν νά ἀραδιάζουν διάφορες πνευ-ματιστικές θεωρίες ὅτι τάχα τό κε-ρί σάν οὐσία εἶναι laquoδέκτης καλόςraquoκαί συγκεντρώνει τό ρεῦμα τῆςἐπικοινωνίας κλπ

mdash Καλά τούς εἶπε τότε ὁ π Γα-βριήλ ᾽Αφοῦ φταίει τό κερί ἀφαι-ρέσατέ το ᾽Αλλά νά μοῦ ἐπιτρέψε-

τε νά κάμω κάτι ἄλλο Αφοῦ ἄναψεἕνα κερί σχημάτισε μέ τόν καπνόἕνα Σταυρό κάτω ἀπό τό τραπέζιΜετά τούς εἶπε νά κάμουν τίς ἐπι-κλήσεις τους ῎Αρχισαν αὐτοί καίπάλι νά καλοῦν τά δαιμόνια Ἀλλάτό τραπεζάκι πάλι ἔμενε ἀκίνητοΔέν γινόταν τίποτε Ἀναγκάσθηκαντότε νά παραδεχθοῦν ὅτι δέν εἶχαννά κάμουν μέ ἐπικοινωνία πνευμά-των νεκρῶν ἀνθρώπων ἀλλά μέ τόδιάβολο

῾Η σύλληψή τουἀπό τούς ΒουλγάρουςΤόν ᾽Ιούνιο τοῦ 1917 εὑρισκόμε-

νος σέ ἀποστολή σέ μετόχι τῆς ἹΜονῆς ἀνέβηκε στό Μοναστήρι τῆςΕἰκοσιφοίνισσας μέ ἄλλους τρεῖς῾Αγιορεῖτες γιά νά προσκυνήσουνΜιά μέρα κατέφθασαν στό μονα-στήρι Βούλγαροι Κομιτατζίδες καίτούς συνέλαβαν μαζί μέ τούς πατέ-ρες τῆς Ἱ Μονῆς Ας ἀ φήσουμε τόΓερο-Γαβριήλ νά μᾶς περιγράψειτήν ὁμηρία του (᾽Αναμνήσεις καίΝοσταλγίαι Θεσνίκη 1958 σελ 38)laquoΜᾶς ἔδειξαν τήν πόρ τα τῆς ἹΜονῆς γιά νά ἐξέλθωμεν ἔχονταςὁ καθένας ἀπό 1ndash2 κουβέρτες γιάτό ταξίδι καί τίποτε ἄλλο Δυό μέ-ρες πεζοπορία χωρίς ψωμί καί δήμέ γέροντας 80 ἐτῶν καί φορτωμέ-νοι τά ὀλίγα ἔπιπλά μας κατά τό τέ-λος τοῦ Ιουνίου εἰς τό καῦμα καί τήσκόνη τοῦ βάλτου Παρ᾽ ὅλα αὐτάεἴμεθα εὐχαριστημένοι διότι παράπᾶσαν ἐλπίδα φθάσαμεν ζωντανοίεἰς τήν Δράμαν ᾽Εκεῖ πρός τό βρά-δυ στήν αὐ λή τοῦ Γυμνασίου βρή-καμε ἄλλους διακόσιους περίπουΚληρικούς καί μοναχούς Τήν ἑπο-μένην κατά φά λαγγα ὡδηγηθήκαμεεἰς τόν στα θμόν ἀπ᾽ ὅπου εἰς ἀνοι-κτά βαγόνια αὐτά πού φορτώνουνπετροκάρβουνα ξεκινήσαμε γιά τόθλιβερό ταξείδι τῆς ὁμηρίας μα-κράν τῆς Πατρίδος πρός τήν ἄξενογῆ τῆς Βουλγαρίας Ξεκινήσαμε μέτήν ψυχή βαρειά γιά τήν ἐγκατά-λειψη τῆς φιλτάτης γῆς ἀλλά καίμέ ἀτσαλωμένη τήν ἀπόφασιν νά μήὑποκύψωμεν εἰς τίς Βουλγαρικέςκολακεῖες καί ἀπειλές ἀλλά νά ζή-σωμε καί νά πεθάνωμε ἀξιοπρε πῶςσάν ῞Ελληνεςraquo Δυό χρόνια ἔμεινεὅμηρος στά χέρια τῶν Βουλ γάρωνὑπομένοντας καρτερικά τά βασανι-στήρια πού τούς ὑπέβαλλαν

῞Οταν οἱ Ελληνες ἐλευθέρωσαντά αἱματοβαμένα χώματα τῆς Μα-κεδονίας οἱ Βούλγαροι τούς ἄφη-σαν ἐλεύθερους κι ὁ π Γαβριήλἐπέστρεψε στό ἀγαπημένο του μο-ναστήρι

laquoΠΤΑΙΟΥΝ ΤΑ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑraquoἐκκλησιολογίας ἱστορίας κλπraquo Ἐπειδὴ δὲ πολλὲς φορὲς ἀκούω ἢδιαβάζω τέτοια σχόλια γιὰ τὰ κείμενά μου ἀπὸ τοὺς ἴδιους κύκλουςσὲ μιὰ στιγμὴ πίστευσα ὅτι τὰ γράφουν αὐτὰ ἀγοραῖοι καὶ ἄγευστοιἐπιστημονικῆς γνώσεως γρήγορα ὅμως διεπίστωσα ὅτι ἡ γενικότητακαὶ ἀοριστολογία εἶναι καρπὸς ὑπουλότητας καὶ διαθέσεως ἐμμονῆςστὴν πλάνη καὶ τὸ ψεῦδος Αὐτὴ ἡ μέθοδος ἀκολουθεῖται καὶ στὸνlaquoκρίμασιν οἷς οἶδε Κύριοςraquo θεολογικὸ Διάλογο

Θὰ χαρῶ συνεπῶς καὶ θὰ βοηθηθῶ σημαντικά ἂν ἀναιρέσουν τὶςπαραπομπές μου καὶ παρουσιάσουν στοιχεῖα ἀντίθετα τῶν ὅσων ἔγρα-ψα Ἐπειδὴ δὲ ἀσχολοῦμαι μὲ σοβαρὰ ἐπιστημονικὰ θέματα παρότι δια-θέτω πληθώρα στοιχείων καὶ μάλιστα ἀρχειακῶν ἀπέφυγα νὰ προσ θέσωστὸ ἄρθρο μου ἀναφορὲς καὶ ὑπαρκτὰ στοιχεῖα γιὰ τὴ στάση τοῦ Βα-τικανοῦ ἔναντι τοῦ Ἰταλικοῦ Φασιμοῦ καὶ τοῦ γερμανικοῦ Ναζισμοῦ(οἱ ἴδιοι οἱ ἰταλογερμανοὶ παρουσιάζουν στὰ σχολικὰ βιβλία φωτο-γραφίες laquoκαθολικῶνraquo κληρικῶν ποὺ χαιρετοῦν φασιστικὰ τὶς φασι-στοναζιστικὲς Ἀρχές τους) καὶ περιορίσθηκα στὰ ἐν Ἑλλάδι συμβάν-τα ἀπαντώντας σὲ ὀρθοδόξους πιστούς ποὺ μοῦ ἐζήτησαν σχετικὴπληροφόρηση Δὲν μποροῦσα λοιπόν ἔστω γιὰ λόγους διπλωματίας ἢκαὶ ἰδιοτελείας νὰ ἀποφύγω τὴν μέθοδο μὲ τὴν ὁποία ἔχω ἐκ νεόη-τός μου ταυτισθεῖ δηλαδὴ τὴν καθαρὰ ἐπιστημονική

Ἐξ ἄλλου δὲν ἀπέρριψα συλλήβδην τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμοτῆς Ἑλλάδος καὶ ἐκτὸς αὐτῆς Ἔγραψα laquoΔὲν ἀπορρίπτουμε φυσικάὅλο τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμο διότι ὑπάρχουν σ᾽ αὐτὸν κάποια ἐλεύ-θερα πνεύματα ποὺ διαφωνοῦν μὲ τὸ παπικὸ κέντρο (κράτος)raquo Καὶεἶχα ὑποχρέωση νὰ τὸ πράξω αὐτὸ λόγῳ τῶν ἐμπειριῶν ποὺ ἀπέκτη-σα στὰ χρόνια τῶν ἐν Γερμανίᾳ (Βόννῃ καὶ Κολωνίᾳ) σπουδῶν μου Σὲμία δημόσια συζήτηση ndash θεολογικὸ διάλογο στὴν πόλη Μύνστερ ὁ μα-καρίτης συνάδελφος Βασίλειος Στογιάννος καὶ ἐγὼ (νεαροὶ τότε με-ταπτυχιακοί) μὲ δύο laquoρωμαιοκαθολικοὺςraquo καθηγητάς (τὸν ἱστορικὸJ REMMERS καὶ ἕνα κανονολόγο ποὺ δὲν ἐνθυμοῦμαι τώρα τὸ ὄνο-μά του) ἀκούσαμε στὸ διάλειμμα laquounter vier AUGENraquo (ἰδιαιτέρως) νὰμᾶς λέγουν ὁ μὲν πρῶτος ὅτι οὐδεὶς ἐχέφρων ρωμαιοκαθολικὸς δέ-χεται σήμερα τὰ περὶ παπικοῦ πρωτείου καὶ ἀλαθήτου δόγματα Διδα-κτικότερος ὅμως γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους ἦταν ὁ Κανονολόγοςποὺ μᾶς εἶπε τὰ ἑξῆς laquoΠαρακολουθῶ μὲ ἐνδιαφέρον τὴ μάχη ποὺ δί-νετε γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς πίστεώς σας Ὁμοιάζετε ὅμως μὲ δύοσκυλάκια ποὺ γαυγίζουν ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ δαγκώσουν διότι πί-σω σας τὰ ldquoμαντρόσκυλάrdquo σας εἶναι ξεδοντιασμέναraquo Ὁ Καθηγητὴςεἶχε δίκιο laquoΦταῖνε τὰ μαντρόσκυλά μαςraquo ποὺ ἀντὶ νὰ μᾶς προστα-τεύουν μᾶς παραδίδουν στοὺς ἐπιβουλευομένους τὴν πίστη μας(πρβλ Πράξ 20 29 ndash 30)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Ἄλλο ἕνα ἰστορικόν στιγμιότυπον (1963) ἀπό τάς συσκέψεις πούἐγίνοντο διά τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῶν μοναχῶν κατά τῶν αἱρέ-σεων καί τῆς ἀθεΐας Διακρίνονται ἀπό ἀριστερά πρός τά δεξιά (κα-θιστοί) ὁ Ἀρχιμ Χαράλαμπος Δ Βασιλόπουλος Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Πετράκη ὁ Ἀρχιμ Γαβριήλ Διονυσιάτης Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Ἁγ Διονυσίου Ἁγ Ὄρους καί ὁ Ἀρχιμ Παῦλος Νικηταρᾶςπροηγούμενος τῆς Ἱ Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Πά-τμου Ὄρθιοι ὁ π Ἰωάννης Διώτης ὁ Μοναχός Γερβάσιος Κων-σταντινόπουλος ὁ Ἀρχιμ Αἰθέριος Σαλαμαλέκης ὁ Μοναχός Λε-όντιος τῆς Ἱ Μ Λογγοβάρδας ὁ Ἀρχιμ Ἀρσένιος Κουμπούγιας ὁλαϊκός τότε π Μᾶρκος Μανώλης ὁ Ἀρχιμ Δοσίθεος Ἀνδριανόπου-λος καί ὁ Ἀρχιμ Θεόκτιστος Ἀλεξόπουλος Ἡ σύναξις Ἑλλήνωνμοναχῶν εἶχε προταθῆ ὡς ἰδέα ἀπό τούς μακαριστούς ΓέρονταςΦιλόθεον Ζερβάκον Ἀμφιλόχιον Μακρῆν καί Γαβριήλ Διονυσιά-την καί ἐπραγματοποιήθη εἰς τήν Ἱ Μ Πετράκη ἀπό τόν τότε Κα-θηγούμενον αὐτῆς Ἀρχιμ Χαράλαμπον Βασιλόπουλον Εἰς τήν σύ-σκεψιν εἶχε λάβει μέρος καί ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιμ Ἰωήλ Γιαννακό-πουλος ἀπό τήν Καλαμάταν ἀλλά δέν ἠθέλησε νά φωτογραφηθῆ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΝΕΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝνοηθῆ πλήρως ὅτι ὁ ἀπὸ κοινοῦπαγχριστιανικὸς ἑορτασμὸς τοῦ῾Αγίου Πάσχα δὲν ἀπετέλεσε ποτὲἐσωτερικὸ ποιμαντικὸ πρόβληματῆς ῾Αγιωτάτης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκ-κλη σίας ἀλλὰ προέκυψε σαφῶςἀπὸ τὴν Οἰκουμενικὴ Κίνησι ἐν -τεῦθεν τοῦ 1920 αὐτὴ βλέπει ὅτιmdashμέσῳ σταθερῶν πρακτικῶν βη -μάτωνmdash ἐπιτυγχάνεται ἡ ἐξωτε-ρικὴ (ὁμοσπονδιακὴ) ἑνότης τῶνδιϊσταμένων Χριστιανῶν καὶ τοιου-τοτρόπως προκαλεῖται στὸν κόσμοἡ ψευδαίσθησις μιᾶς κοινῆς χρι-στιανικῆς μαρτυρίας παρὰ τὶςὑφιστάμενες ἀκόμη ἀγεφύρωτεςδογματικὲς διαφορές

Δύο ἔτη μετὰ τὴν ἀνωτέρω ᾿Εγ -κύκλιο ἕνα Δελτίο Τύπου τοῦldquoΠαγ κοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκ-κλησιῶνrdquo (ldquoΠΣΕrdquo) (2431997) μὲτίτλο ldquo῾Η ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα ἡἐπιστήμη προσφέρει λύσι σὲ ἕναἀρχαῖο θρησκευτικὸ πρόβλημαrdquoὑπογραμμίζει τὴν ἡγετικὴ συμβολὴτοῦ Οἰκουμενικοῦ αὐτοῦ ᾿Οργανι-σμοῦ τῆς Γενεύης ἀλλὰ καὶ εὐρύ -τερα τῶν Οἰκουμενιστικῶν ᾿Οργα-νισμῶν στὴν προώθησι τοῦ ζητή -ματος

bull ῾Η ὀργάνωσι μιᾶς παγχριστια-νικῆς συσκέψεως ὅπως ἀναφέρειτὸ Δελτίο Τύπου στὸ Χαλέπιο τῆςΣυρίας (5ndash1031997) ἀπὸ τὸ ldquoΠΣΕrdquoκαὶ τὸ ldquoΣυμβούλιο ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) μὲἀντικείμενο τὸν κοινὸ ἑορτασμὸτοῦ Πάσχα ἀπὸ τοῦ 2001 καὶ ἑξῆςμᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ προ-βοῦμε σὲ μίαν σύντομο ἱστορικὴἀναφορὰ σὲ μερικὲς πρόσφατεςπτυχὲς τοῦ ζητήματος

1 Εἶναι γνωστό ὅτι μὲ τὸν πλέονἐπίσημο τρόπο τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ἀπὸ ὅλουςτοὺς Χριστιανοὺς ἐτέθη μὲ πρωτο-βουλία τοῦ ldquoΠΣΕrdquo καὶ τῆς Γραμ-ματείας ἐπὶ τῆς Ενότητος τῶν Χρι-στιανῶν τοῦ Βατικανοῦ κατὰ τὸἔτος 1975 στὴν Εacute Γενικὴ Συνέλευ-σι τοῦ ldquoΠΣΕrdquo στὴν Ναϊρόμπι τῆςΚένυας (2311 ndash 10121975) (βλΒασιλείου Θ Σταυρίδου ῾Ιστορίατῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἔκδο-σις βacute σελ 213-14 223-24 365-66Θεσσαλονίκη 1984)

2 Τὸν ᾿Απρίλιο τοῦ 1994 ἐκ -πρόσωποι τῆς ldquoΣυνελεύσεως Εὐρω-παϊκῶν ᾿Εκκλησιῶνrdquo (ldquoΣΕΕrdquoldquoΚΕΚrdquo) (συμμετέχουν ὀρθόδοξοικαὶ προτεστάνται τῆς Εὐρώπης) καὶτοῦ ldquoΣυμβουλίου Καθολικῶν ᾿Επι-σκοπικῶν Συνόδων Εὐρώπηςrdquo(ldquoΣΚΕΣΕrdquoldquoCCEErdquo) συνῆλθανστὸ Λεανυφάλου τῆς Οὑγγαρίαςγιὰ τὴν προετοιμασία καὶ ὀργάνωσιτῆς ldquoΒacute Οἰκουμενικῆς Συναντήσεως᾿Εκκλησιῶν Εὐρώπηςrdquo στὸ Γκρὰτςτῆς Αὐστρίας τὸν ᾿Ιούνιο τοῦ 1997

῾Η προπαρασκευαστικὴ Μικτὴ᾿Επιτροπὴ ἀσχολήθηκε ἐκτὸς τῶνἄλλων καὶ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μετὰ τὸἔτος 2001 καὶ ἔθεσε τοῦτο ὡς θέμασυζητήσεως στὴν ldquoΟἰκουμενικὴΣυνάντησιrdquo τοῦ Γκράτς (βλ ἐφη-μερ ldquoΚαθολικήrdquo ἀριθ 2744 2161994 σελ 1)

3 Μετὰ ἀπὸ πέντε μῆνες (1ndash491994) πραγματοποιήθηκε στὸΦανάρι ἡ ldquoΒacute Σύναξις τῆς ἐν ἐνερ-γείᾳ ῾Ιεραρχίας τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνουrdquo

῾Ο Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κΣτυλιανὸς κατέκλεισε τὴν Εἰσήγη -σί του ldquoΛειτουργικὰ προβλήματα ἐντῇ Διασπορᾷrdquo μὲ τὴν ἑξῆς χαρα-κτηριστικὴ ἀποστροφή

ldquoΚατακλείοντες θὰ ἔπρεπενἴσως ἐκ τοῦ ὅλου κύκλου τῶν ἐν τῇΔιασπορᾷ λειτουργικῶν προβλημά -των νὰ ὑπενθυμίσωμεν ἐνταῦθαἰδιαιτέρως τὸ συνεχῶς μετὰ ηὐξη -μένου ἐνδιαφέροντος ἐπανατιθέ -μενον αἴτημα τῶν ἀποδήμων διὰκοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰτῶν λοιπῶν Χριστιανῶν ὅπερ διὰτοῦτο καὶ ἀποβαίνει ἰδιαιτέρας ποι-μαντικῆς ἀνάγκης ζήτημα

Τὸ κατ᾿ ἀρχὴν δικαιώτατον καὶἱερὸν τοῦτο αἴτημα ἀπασχολεῖ ζω -η ρῶς τὸ πλῆθος καὶ τῶν ᾿Ορθοδό -ξων ἐν τῇ Διασπορᾷ πιστῶν ὡς ἐκτοῦ λόγου ὅτι ζῶντες οὗτοι ὡς μει-ονότης ἐν μέσῳ πολυανθρώπωνκαὶ συμπαγῶν κοινωνιῶν ἑτεροδό -ξων χριστιανῶν ἀπὸ κοινοῦ ἑορ-ταζόντων τὸ Πάσχα ὄχι μόνον αἰ -σθάνονται περιθωριοποιούμενοι ἤκαὶ πλήρως ἀποκεκομμένοι ἀλλὰκαὶ ὑφίστανται ὀδυνηρὰς πολλάκιςπρακτικὰς συνεπείας εἰς τὰς ἐπαγ-γελματικάς κοινωνικὰς καὶ ἄλλαςσχέσεις των ἐν γένει Καὶ πρέπει νὰλεχθῇ ἐνταῦθα ἀπεριφράστως ὅτιεἶναι αὐτόχρημα τραγελαφικὸν τὸγεγονὸς ὅτι τὴν μὲν Κυριακὴν ἡ -μέραν τῆς ἑβδομάδος mdashἥτις εἶναιτὸ ἐπαναλαμβανόμενον ἀντίγρα-φον τῆς μοναδικῆς ἡμέρας τῆς

᾿Αναστάσεωςmdash δεχόμεθα νὰ ἑορ -τά ζω μεν ἀπὸ κοινοῦ μετὰ πάντωντῶν ἑτεροδόξων τῶν ἀλλο θρή -σκων ἀκόμη δὲ καὶ τῶν ἀθέων αὐ -τὴν δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν τῆς᾿Αναστάσεως ἥτις ἀποτελεῖ καὶ τὸπρωτότυπον οὕτως εἰπεῖν νὰἀρνούμεθα νὰ ἑορτάσωμεν ἀπὸκοι νοῦrdquo

(Περιοδ ldquo᾿Εκκλησίαrdquo ἀριθ 2121995 σελ 76 βλ καὶ περιοδ ldquo᾿Επί -σκεψιςrdquo ἀριθ 5093091994 σελ3ndash12)

4 Τὸν ἴδιο μῆνα (14ndash1991994)συνῆλθε στὸ Βουκουρέστι τῆςΡου μανίας ἡ ᾿Εκτελεστικὴ ᾿Επιτρο -πὴ τοῦ ldquoΠΣΕrdquo ἡ ὁποία ἀπεφάσισεμεταξὺ ἄλλων ὅπως τὸ ΤμῆμαldquoΠίστις καὶ Τάξιςrdquo καὶ ἡ Γραμματείαἐπὶ τῆς Λατρείας καὶ τῆς Πνευμα-τικότητος ldquoμελετήσουν ἐκ νέου τὸθέμα τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχαrdquo μάλιστα δὲ ὁ ΓενικὸςΓραμματεὺς τοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέ -ϊ ζερ πρότεινε ὅτι πρέπει νὰ σχε-διασθῆ μία σειρὰ ldquoεὐκαιριῶν γιὰκοινὴ μαρτυρία καὶ ἑορτασμό ἐκ -κινώντας ἀπὸ τὴν Εβδομάδα Προ-σ ευχῆς τὸν ᾿Ιανουάριο τοῦ 2000καὶ διὰ τῆς Πεντηκοστῆς καὶ τῶνΧριστουγέννων νὰ φθάσωμε στὸνκοι νὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἔτος2001rdquo

(περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ι-19949σελ 6 καὶ περιοδ ldquoMECC News ndashReportrdquo Νο 11-12November ndash De-cember 1994 p 4)

5 Μετὰ ἀπὸ δύο μῆνες (15ndash20111994) συνῆλθε στὴν Λεμεσὸτῆς Κύπρου ἡ ΣΤacute Γενικὴ Συνέλευ-σις τοῦ ldquoΣυμβουλίου ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) καὶστὰ πλαίσια τῶν δραστηριοτήτωντοῦ Τμήματος ldquoΠίστις καὶ ῾Ενότηςrdquoσυζητήθηκε τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τελικῶς δὲἐγκρίθηκε σχετικὸ μήνυμα τοῦΠάπα ᾿Ιωάννου Παύλου Βacute

᾿Εκ μέρους τοῦ Βατικανοῦ ὁΚαρδινάλιος ᾿Εδουάρδος Κάσσιν-τυ Πρόεδρος τοῦ ΠοντιφικίουΣυμβουλίου γιὰ τὴν προώθησι τῆςχριστιανικῆς ἑνότητος ldquoπρότεινεσυνάντηση τῶν Προκαθημένωντῶν ᾿Εκκλησιῶν κατὰ τὸ ἔτος 2000μὲ σκοπὸ τὴ λήψη ἀποφάσεως γιὰκοινὴ ἡμερομηνία ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχα καὶ γιὰ ἐργασία γιὰ τὴ χρι-στιανικὴ ἑνότηταrdquo

᾿Επίσης ὁ Γενικὸς Γραμματεὺςτοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέϊζερ ὡμίλησεσχετικῶς καὶ ldquoἐξέφρασε τὴν εὐχὴτὸ ἔτος 2001rdquo ldquoνὰ γίνει αἰτία ἐ ξευ -ρέσεως κοινῆς ἡμερομηνίας ἑορ-τασμοῦ τῆς Αναστάσεως τοῦ Κυ ρί -ουrdquo (βλ περιοδ ldquo᾿Απόστολος Βαρ -νά βαςrdquo Κύπρου Μάρτιος 1995 σσ120 ndash130 περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ιndash199411ndash12 σσ 3ndash4 ἐφημερ ldquoΚα-θολικήrdquo ἀριθ 27651711995 σελ1 περιοδ ldquoΠάνταινοςrdquo ᾿Αλεξανδρεί -ας ᾿Οκτώβριος ndash Δεκέμβριος 1994σελ 29 περιοδ ldquoMECC News - Re-portrdquo Νο 11ndash12November ndash Decem-ber 1994 p 9 περιοδ ldquoEcumenicalNews Internationalrdquo ndash Bulletin Νο621111994 p 15ndash17)

6 Εἶναι προφανές ὅτι ἡ σχετικὴ᾿Εγκύκλιος τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦΦαναρίου (1504202651995) μετὰπαρέλευσι ἕξι μηνῶν ἀπὸ τὶςἀνωτέρω διεργασίες δὲν ἔπεσε ὡςκεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ οὔτε ἔφερεστὸ φῶς ἕνα ἐνδο-ορθόδοξο ζήτη-μα ἀλλὰ ἀποτελεῖ ldquoὁδηγίαrdquo τῶν δι-πλωματῶν Οἰκουμενιστῶν τῆς Γε-νεύης τοῦ Βατικανοῦ καὶ τοῦ Φα-ναρίου οἱ ὁποῖοι σύρουν τὴν ᾿Ορ-θοδοξία σὲ νέα σχίσματα καὶ τρα-γωδίες

bull ῾Επομένως καὶ ἐν κατακλεῖδιπροκαλεῖ τοὐλάχιστον ἔκπληξι ἡἑξῆς δήλωσις μαχητικοῦ ἀρθρο -γράφου ἡ ὁποία ἀφορᾶ τοὺς ἐξὀρθοδόξων Οἰκουμενιστάς τοὺςσπεύδοντας στὴν ἐφαρμογὴ τοῦκοινοῦ Πάσχα

ldquo῾Ωστόσο καὶ συγκρατούμεθα νὰχρησιμοποιήσουμε τό γε νῦν ἔχοντοὺς ἁρμόζοντας ἁγιογραφικούςἱεροκανονικοὺς καὶ ἁγιοπατερι-κοὺς χαρακτηρισμοὺς περὶ τῶναἱρετικῶν καὶ τῶν ldquoκοινωνούντωνἐκείνοιςrdquo Οἰκουμενιστῶν ῞Οτανχρειασθῆ θὰ τὸ κάνουμε καὶ αὐτόπιστεύοντας ὅτι θὰ βοηθήσουμεκαὶ προλάβουμε κάποιους ἀνυπό -πτους ᾿Ορθοδόξους νὰ εὑρεθοῦνἀπαγόμενοι ἀπὸ τοὺς θεωρουμέ -νους ποιμένες τους στὴν ἑτερο-δοξία καὶ αἵρεση ἀνίδεοιrdquo

(῾Αγιορείτου Μοναχοῦ Νικοδή -μου [Μπιλάλη] ldquoΚαὶ ἀλλαγὴ Πασχα -λίουrdquo ἐφημερ ldquo᾿Ορθόδοξος Τύ -ποςrdquo ἀριθ 1163131996 σελ 4)raquo

Πρὸς ΣυλλείτουργονΠάπα ndash Οἰκ ΠατριάρχουἈπὸ τὰ ἀνωτέρω προκύπτει ὅτι

1ον) αἱ πρωτοβουλίαι τοῦ Βατικα-νοῦ ὡς εἶναι αἱ ἡμέραι οἰκουμενι-στικῆς προσευχῆς ὑπὲρ διαφόρωνζητημάτων ἀποβλέπουν μακροπρο-θέσμως εἰς τὴν ἄμβλυνσιν τοῦ Ὀρ -θοδόξου φρονήματος μὲ τὴν συμ-μετοχὴν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγωνεἰς τὰς οἰκουμενιστικὰς αὐτὰς προ-

σευχὰς μὲ τελικὸν σκοπὸν τὴν ὑλο-ποίησιν τῶν στόχων τῆς Β´ Βατι-κανῆς Συνόδου Καὶ ἕνας ἐξ αὐτῶν(τῶν στόχων) εἶναι ὁ κοινὸς ἑορ-τασμὸς τοῦ Πάσχα 2ον) Τὸ Οἰκου-μενικὸν Πατριαρχεῖον ἐνεργεῖ ὡςlaquoπαράρτημαraquo ndash laquoπροτεκτορᾶ τονraquoτοῦ Βατικανοῦ ὑλοποιῶντας τὰςἀποφάσεις τῆς Β´ Βατικανῆς Συνό-δου ἀλλὰ καὶ τοῦ Παγκοσμίου Συμ-βουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ ΑἱρέσεωνΣήμερον διαπιστώνοντες τὴν πα-ρακμὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τὴν μὴἐνασχόλησίν του μὲ ἐκκλησιαστικὰκαὶ πνευματικὰ θέματα ἐξ αἰτίαςτῆς μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσεωςκαὶ τῶν προβλημάτων τῶν προερ-χομένων ἐξ αὐτῆς αἱ κεφαλαὶ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πι-στεύουν ὅτι εἶναι ἡ κατάλληλοςεὐκαιρία διὰ νὰ προωθοῦν τὰ σχέ-δια Βατικανοῦ ndashΠΣΕndash Φαναρίουδιὰ τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πά-σχα μετὰ τῶν πλανεμένων Χρι-στιανῶν Ἡ συμφωνία ἢ καλλίτεροντὸ προσύμφωνον τοῦ Σεβ Γερμα-νίας μετὰ τοῦ τοπικοῦ ΠαπικοῦlaquoἘπισκόπουraquo τὸ ὁποῖον ὁ laquoΟΤraquoἔφερεν εἰς τὴν δημοσιότητα ἀπο-καλύπτει τὰ laquoκρυφὰ σχέδιαraquo τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐνμέσῳ βαθυτάτης οἰκονομικῆς πολι-τικῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτιστικῆςκρίσεως εἰς τὴν Ἑλλάδα

Ὅταν ὁ Ἁγιορείτης Μοναχὸς Νι-κόδημος Μπιλάλης εἶχε γράψει τὸἐπικριτικὸν ἄρθρον εἰς τὸν laquoὈρθό-δοξον Τύπονraquo διὰ τὸν κοινὸν ἑορ-τασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν αἱρε-τικῶν χριστιανῶν εἶχεν ἐπικριθῆἀπὸ τὸ περιοδικὸν laquoὈρθόδοξοςἘνημέρωσιςraquo

Ἔγραψε τὸ περιοδικόνlaquo῏Αραγε ἔχει ἐπίγνωσι ὁ συμπα -

θὴς ἀρθρογράφος τοῦ τί λέγειbull Πότε ldquoθὰ χρειασθῆrdquo τελικῶς ἡ

βοήθειά του γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆςἀπαγωγῆς τῶν ldquoἀνίδεωνrdquo ldquoστὴν ἑτε-ροδοξία καὶ αἵρεσηrdquo ὅταν ληφθῆὑπ᾿ ὄψιν mdashκαὶ τὸ γνωρίζει λίαν κα -λῶςmdash ὅτι οἱ ldquoθεωρούμενοι ποι μέ -νεςrdquo τῶν ldquoἀνυπόπτων ᾿Ορθοδό ξωνrdquoἔχουν πρὸ πολλοῦ παύσει νὰ εἶναι᾿Ορθόδοξοι μὲ τὴν ἀποδοχὴ ἐκμέρους των καὶ τὴν συνεχῆ δια -κήρυξι πληθύος αἱρετικῶν δοξα-σιῶν ἔναντι τῶν ὁποίων τὸ ζήτηματοῦ κοινοῦ Πάσχα κυριολεκτικῶςὠχριᾶraquo

Ὁ laquoΟΤraquo πιστεύει ὅτι ἦλθε ἡὥρα τοῦ κάθε Ἁγιορείτου καὶ μὴμοναχοῦ νὰ ὑψώσουν laquoλάβαρα ἀν -τιστάσεωςraquo πρὸς τὸν Οἰκουμενι -κὸν Πατριαρχεῖον διὰ νὰ laquoἀποτρα -πῆ ἡ ἀπαγωγὴ κάποιων ἀνυπόπτωνκαὶ ἀνίδεων Ὀρθοδόξων νὰ εὑρε-θοῦν στὴν ἑτεροδοξία καὶ στὴναἵρεσηraquo Διότι τὸ οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον διακηρύσσει ὅτι 1ον)Ὅλαι αἱ laquoἘκκλησίαιraquo σώζουν καὶἐκφράζουν τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πί-στεως ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ κλησία2ον) Ὁ Πάπας εἶναι Ἁ γιώτατος Ἐπί-σκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμηςἐνῶ εἶναι Ἀρ χηγὸς κράτους μὴἔχων σχέσιν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν3ον) Ἀναγνωρίζονται τὰ μυστήριατῶν αἱρετικῶν ὡς τὸ Βάπτισμα τῶνΠαπικῶν 4ον) Εἴμεθα τέκνα ἑνὸςΘεοῦ κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ Μεγά-λου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντοςτῶν Μασόνων κλπ

Πιστεύομεν ὅτι τώρα ἀπαιτεῖταιδυναμικὴ ἀντίδρασις (μὲ ἐπιχειρή-ματα ἀρθρογραφίαν διαφωτιστι -κὰς ὁμιλίας κλπ) διὰ νὰ μαται-ωθοῦν τὰ σχέδια τοῦ Βατικανοῦτοῦ ΠΣΕ καὶ τοῦ Φαναρίου Κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα δὲν ἠμπορεῖνὰ ὑπάρξη ἐὰν τὸ Βατικανὸν δὲνἀποκηρύξει τὰς πλάνας του καὶ τὰςαἱρέσεις του καὶ ἐὰν ὁ Πάπας δὲνἀποκηρύξει τὰς θέσις του ὅτι εἶναιτοποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴνγῆν ἀλάθητος καὶ ἄρα ἡμίθεοςκλπ Ἐὰν τὸ Βατικανὸν καὶ ὁ Παπι-σμός του δὲν ἀποκηρύξει ὅλας τὰςαἱρέσεις του θὰ εἶναι ὡς οἱ Ὀρθό-δοξοι νὰ τὰς νομιμοποιοῦν καὶ νὰἀποδέχωνται τὴν αἵρεσιν εἰς τοὺςκόλπους τῆς Ἐκκλησίας Ὁ κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα προϋποθέ-τει καὶ Συλλείτουργον μεταξὺ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ τοῦΠάπα Αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἰς μίαντοιαύτην περίπτωσιν θὰ ἔχωμεν καὶκοινὸν ποτήριον ἄνευ τῆς ἀποκη-ρύξεως ὑπὸ τοῦ παπισμοῦ τῶν αἱ -ρέσεων τῶν κακοδοξιῶν του καὶτῆς διαστρεβλώσεως τοῦ Εὐαγγε-λίου καὶ τῶν διδαχῶν τῶν Ἀποστό-λων Θὰ παρακολουθήσουν τὰς ἐ -ξελίξεις οἱ Καθηγούμενοι ἹερῶνΜονῶν οἱ ἀντιοικουμενισταὶ Μη-τροπολῖται οἱ Ὀρθόδοξοι Θεολό-γοι ὁ ἔντιμος κλῆρος καὶ ὁ πιστὸςλαὸς ἄνευ ἀντιδράσεως Θέτομεντὸ ἐρώτημα διότι εἰς ἄλλας ἐπο -χὰς (πρὶν μερικὰς δεκαετίας) θεο-λόγοι καθηγηταὶ Πανεπιστημίωντὸ Ἅγιον Ὄρος κλπ ἀντέδρωνδυναμικῶς ὑπερασπιζόμενοι τὰδόγματα τῆς Πίστεως καὶ τὴν Ἀλή-θειαν τῆς Ἐκκλησίας

Γ ΖΕΡΒΟΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ Ἀκολουθώντας τήν προτροπήτοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκη-νοῦ laquoτιμητέον τούς ἁγίους ὡς φί-λους Χριστοῦ ὡς τέκνα καί κληρο-νόμους Θεοῦraquo1 ἄς σταθοῦμε σέ μίαχαρισματική ὁσιακή μορφή τοῦ20οῦ αἰώνα τόν πατέρα ΦιλόθεοΖερβᾶκο ὁ ὁποῖος γιά 70 ὁλόκληραχρόνια ἀναλώθηκε στή λατρεία τοῦΘεοῦ καί στή διακονία τοῦ πλησίονλειτουργώντας κηρύττοντας μετά-νοια καί ἐξομολογώντας πλήθηπιστῶν

Στίς 24 τοῦ περασμένου Σεπτεμ - βρίου στό Ἱε ρό Γυναι κεῖο Ἡσυχα-στήριο Παναγίας Μυρ τιδιωτίσσηςΘαψανῶν Πάρου μαζί μέ τήν πανή-γυρη τῆς Ἱ Μονῆς -καθώς τό Καθο-λικό τιμᾶ ται στήν Παναγία Μυρτι-διώ τισσα- ἑορτάσα με καί τήν Ἀνα-κομιδή τῶν Τιμίων Λειψάνων τοῦ Ὁ -σίου Πατρός

Γιά τόν θεοφόρον αὐτόν Πατέρατῆς Ἐκκλησίας ἀντλοῦμε ἀπό τόπερισπούδαστο βιβλίο τοῦ πα-τρός Θεοκλήτου ΔιονυσιάτουlaquoὉ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς ΠάρουἝνας ἔνθεος Ἀσκητής- Ἱεραπό-στολος 1884-1980raquo ἐκδ Ἱ ΓυνἩσ laquoΠαναγία ἡ ΜυρτιδιώτισσαraquoΘαψανῶν Πάρου 1999 καί μετα-φέρουμε μέρος ἀπό τή διήγησητοῦ Χρονικοῦ τῆς Ἀνακομιδῆς -γραμμένο ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχα-στήριο Θαψανῶν Πάρου- γιά νάθυμοῦνται οἱ παλαιότεροι καί νάγνωρίζουν οἱ νεώτεροι

ldquoἩ κοινή μητέρα ὅλων τῶν ἀν -θρώπων πού πέρασαν καί θά πε-ράσουν ἀπό τήν παροῦσα ζωήδέχεται στά σπλάχνα της τά θνη-τά σώματά μας χωρίς διάκρισιΣιωπηλά μᾶς φιλοξενεῖ ὅλουςΔικαίους καί ἀδίκους ἁγίους καίἁμαρτωλούς

Μεταξύ τῶν δικαίων πού πέ-ρασαν ἀπό τήν ζωήν αὐτήν ἦτοκαί ὁ πολυσέβαστος ἅγιος Γέ-ροντας π Φιλόθεος Ζερβᾶκος ὁἐπί 50 ἔτη Ἡγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Λογγοβάρδας καί Πνευ-ματικός Πατήρ καί Κτίτωρ τοῦΓυναικείου Ἡσυχαστηρίου τῆςΠαναγίας Μυρτιδιωτίσσης τῶν Θα-ψανῶν Πάρου

Τό σεπτόν σκήνωμά Του κατάτήν ἐπιθυμίαν καί ἐντολήν Του ἀνε-παύετο ἐπί 13 ἔτη εἰς τόν τάφοντόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ἔκτισε παρα-πλεύρως τοῦ παρεκκλησίου τοῦἹεροῦ Ἡσυχαστηρίου τό ὁποῖοεἶναι ἀφιερωμένο εἰς τόν Πνευμα-τικόν του Πατέρα Ἅγιον Νεκτάριονκαί τό ὁποῖο ἀποτελεῖ κτίσμα τοῦἁγίου Γέροντος

Κάποτε ἔπρεπε νά διαταράξωμεντήν ἡσυχίαν τοῦ τάφου καί νά φέ-ρωμεν εἰς τό φῶς τῆς ἡμέρας τάἱερά ὀστᾶ τά ὁποῖα ἐπί 96 ἔτη ἐκρα-τοῦσαν ὀρθίαν μίαν ψυχήν ἡ ὁποίαἐργάσθηκε εἰς τάς χαλεπάς ἡμέραςμας ἴσως ὅσον ἐλάχιστοι ἐκλεκτοίτοῦ Θεοῦ διά τήν δόξαν τοῦ Πανα-γίου Ὀνόματός Του καί διά τήν σω-τηρίαν πολλῶν ἀνθρώπωνhellip

Τήν 22αν ἑσπέρας καί 23ην ἀπότό πρωί εἶχε τήν τιμητικήν της ἡ ΝΠάρος Τό Ἱ Ἡσυχαστήριον Θα-ψανῶν λόγῳ τοῦ ἀναμενομένουπλή θους τῶν προσκυνητῶν εἶχεκλείσει διά τούς φιλοξενουμένουςτους ξενοδοχεῖα εἰς τήν πόλινὍμως ἡ ἐπιθυμία ὅλων νά εὑρί-σκωνται εἰς τό Ἡσυχαστήριον ἔκα-νε ὁρισμένους νά παραμείνουνὅλην τήν νύκτα εἰς τόν Ναόν χωρίςνά αἰσθάνωνται τήν ἀνάγκην νά ξε-κουράσουν τά ταλαιπωρημένα σώ-ματά των ἀπό τήν πολύωρον παρα-μονήν των εἰς τόν λιμένα τοῦ Πει-ραιῶς

Τήν ἀγρυπνίαν τῆς ἑορτῆς τῆςὙπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσ-σης καί τήν ἀνακομιδήν τῶν Λειψά-νων τοῦ Μεγάλου Γέροντος ἐτίμη-σαν διά τῆς παρουσίας των ὁοἰκεῖος Μητροπολίτης κ Ἀμβρό-σιος καί οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ὁἍγιος Θήρας Ἀμοργοῦ καί Νήσωνκ Παντελεήμων ὁ Ἅγιος Ἀργολί-δος κ Ἰάκωβος καί ἐκ τοῦ κλίματοςτοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁκ Ἀμβρόσιος μέ πλειάδα ἹερέωνἹερομονάχων Μοναχῶν καί λαϊκῶνἹεραψαλτῶν ἐκτός ἀπό τίς χιλιάδεςτῶν προσκυνητῶν Ὁ μακαριστόςἍγιος Σάμου καί Ἰκαρίας κ Παντε-λεήμων μή εὑρίσκων μέσον λόγῳἀπαγορευτικοῦ ἀπόπλου ἔφθασεεἰς τό Ἱ Ἡσυχαστήριον τὴν ἡμέραντῆς ἀνακομιδῆς καὶ ἐλειτούργησετὴν ἑπομένην ἡμέραν Κυριακήν

Ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς ἀγρυπνίαςσυνεῖχε τὰς ψυχὰς ὅλων Τὰ ἱερὰσυναισθήματα ποὺ κατέκλυζαν τὰςψυχάς μας εἶναι ἀδύνατον νὰ κα-ταγραφοῦν διὰ τῆς ταπεινῆς γρα-φίδος μας Ἀφήνομε τὴν κάθεψυχὴν νὰ χρησιμοποίηση τοὺς δέ-κτας τῆς καρδίας της γιὰ νὰ ἀνα-πλάση τὶς ἱερὲς σκηνές ποὺ διεδέ-χοντο ἡ μία τὴν ἄλλην καθ᾽ ὅληντὴν διάρκειαν τῆς ἀγρυπνίας Οἱὧρες ἱερὲς καὶ μοναδικὲς κυ-λοῦσαν κατανυκτικῶς

Μετὰ τὴν τρίωρον διακοπὴν τῆςἀγρυπνίας ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρ -θρου συνεχίσθη καὶ πρὸ τῆς Εὐλο-γημένης ἡ ἱερὰ πομπὴ μὲ προεξάρ-χοντες τοὺς Ἀρχιερεῖς ἹερεῖςἹερομόναχους Μοναχούς τὴν Ἡ -γου μένη τοῦ Ἱ Ἡσυχαστηρίου καὶπρεσβυτέρας ἀδελφὰς μονα χὰςἀκολουθουμένη ὑπὸ τοῦ πλήθουςτῶν πιστῶν ξεκίνησε ἀπὸ τὸ καθο-λικόν τοῦ Ἡσυχαστηρίου πρὸς τὸπαρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Νεκταρί-ου παραπλεύρως τοῦ ὁποίου εὑρί-σκεται κτισμένος ὁ τάφος ὁ ὁποῖοςἀπὸ τὸ 1980 ἐφύλασσε ἐπὶ 13 ἔτηὡς πολύτιμον θησαυρὸν τὸ σεβά-σμιον σκῆνος Ρίγη συγκινήσεωςδιεπέρασαν ὅλους τοὺς πιστοὺςμπροστὰ εἰς τὴν μοναδικὴν εἰκόναποὺ ἀντίκρυσαν Ἐφέρετο πρὸς τὸκαθολικὸν τοῦ Ἡσυχαστηρίου μίαταπεινὴ λάρναξ μὲ τὰ τίμια καὶ κρο-κοβαφῆ ὀστᾶ ἑνὸς λευΐτου ὁ ὁποῖ -ος ἀπὸ τὰ τριάκοντα ἔτη του ἔλαβετὴν χάριν τῆς ἱερωσύνης ὥστε νὰδέχεται τὴν ἐξομολόγησιν κάθε

ψυχῆς καὶ νὰ κατευθύνη τὰ διαβή-ματα χιλιάδων ψυχῶν εἰς ὁδὸν σω-τηρίας Ἑνὸς λευΐτου τοῦ ὁποίουτὰ εὐλογημένα χέρια ἀναριθμή-τους φορὰς ἐκράτησαν τὰ τίμιαδῶρα καὶ μετέδωσαν τὸ ΠανάγιονΣῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μαςἸησοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλους ἡμᾶςτοὺς βαπτισθέντας εἰς τὸ Ὄνοματῆς Παναγίας Τριάδος καὶ ζητοῦν -τας σωτηρίαν καὶ τὰ ὁποῖα τώραἀκαταπαύστως ὑψώνονται ἐνώπιοντοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ εἰς ἱκεσίανδι᾽ ὅλους ἡμᾶς

Οἱ καμπάνες ἠχοῦν μεγαλοπρε -πῶς Ἡ ὅλη πομπὴ κατευθύνεταιπρὸς τὸ Καθολικὸν τοῦ Ἱ Ἡσυχα-στηρίου μὲ τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ τοὺςφανοὺς νὰ προπορεύωνται Ὁ Ἅ -γιος Παροναξίας μὲ καταφανῆ τὴνσυγκίνησιν καὶ τὴν εὐλάβειαν ψάλ-λει τὸ Ἀπολυτίκιον καὶ τὸ Μεγαλυ-νάριον τοῦ ἁγίου πατρός

Ἀργὰ καὶ μὲ κατάνυξιν οἱ Ἱερεῖςκρατώντας τὴν λάρνακα ὑψηλὰφθάνουν στὴν κυρίαν εἴσοδον ψάλ-

λοντες Ἐκεῖ αἱ παρατεταγμέναιεὐλαβῶς ἀδελφαὶ μὲ ἀναμμέναςλαμπάδας ὑποδέχονται τὸν Πνευ-ματικόν τους Πατέρα ἐνῶ ἀπὸ τὰχείλη τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἀκούγεταιὁ οὐράνιος ὕμνος Τίς Θεὸς Μέγαςὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁποιῶν θαυμάσια μόνος

Ἡ μακαρία ψυχὴ τοῦ Ἁγίου Γέ-ρον τος ὁ ὁποῖος ὅσας φορὰς ἔ -ψαλ λε τὸν ἀνωτέρω ὕμνον μετε-φέρετο εἰς τοὺς οὐρανούς ἀσφα -λῶς θὰ συμμετεῖχε εἰς τὴν χαρμο-λύπην μας Λύπην διότι δὲν τὸνἔχομεν ἀνάμεσά μας δίπλα μας νὰτοῦ ἀσπαζώμεθα τὴν ἁγίαν δεξιάνΤου καὶ νὰ ὠφελούμεθα ἀπὸ τοὺςθεοπνεύστους λόγους Του χαρὰνδὲ διότι τὸν νοιώθουμε ἀκοίμητονπρέσβυν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰτῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς θριαμ-βευούσης Ἐκκλησίας

Ἡ συγκίνησις ὅλων ἐκορυφώθηκατὰ τὴν ὁμιλίαν τοῦ Σεβασμιωτά-του ὁ ὁποῖος ἐτόνισε πὼς ὁ ἍγιοςΓέροντας εἶναι ἕνας κυοφορούμε-νος Ἅγιος Ἡ ἐπίσημος ἀναγνώρι-σις τῆς ἁγιότητός του κυοφορεῖταιΠόσο θὰ διαρκέση ἡ κυοφορίαεἶναι ἄγνωστον Ὅμως στὴ συνεί-δηση ὅλων μας εἶναι Ἅγιος Μπο-ροῦμε νὰ τὸν ἐπικαλούμεθα καὶ νὰζητοῦμε τὴν πρεσβείαν του

Εἰς τὸ ἄκουσμα ὅτι ὁ π Φιλόθεοςεἶναι ἅγιος ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα ὡςἕνας ἄνθρωπος μὲ ἕνα στόμα ἐφώ-ναξε Ἅγιος Ἅγιοςrdquo

Ἀπό τότε -24 Σεπτεμβρίου 1993-

ἕως σήμερα ἑορτάζεται μέ λαμπρό-τητα καί ἱεροπρέπεια στό Ἱερό μαςἩσυχαστήριο ἡ μνήμη τοῦ ὉσίουΠατρός τόσο στίς 9 Μαΐου (ἑπομένηἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς του κατ᾽ ἐντο-λή τοῦ Σεβασμιωτάτου Παροναξίαςκ Καλλινίκου) ὅσο καί στίς 24 Σε-πτεμβρίου ἡμέρα Ἀνακομι δῆς τῶνΤιμίων του Λειψάνων παρουσίᾳ τοῦοἰκείου Μητροπολίτου ἕως τό 2007τοῦ κυροῦ Ἀμβροσίου Στάμεναπνευματικοῦ τέκνου τοῦ Ὁσίου Πα-τρός καί ἀπό τό 2008 τοῦ νέου Ποι-μενάρχου Παροναξίας κ Καλλινίκουμέ συμμετοχή τοῦ Ἡ γουμένου τῆς ἹΜονῆς Λογγοβάρδας π Χρυσοστό-μου στήν ὁποία ὑπῆρξε Ἡγούμενοςὁ π Φιλόθεος ἐπί 50 ἔτη Λογγο-βαρδιτῶν Πατέρων Ἀρχιμανδρι τῶνἹερέων καί Διακόνων τῆς Ἱε ρᾶς ἡμῶνΜητροπόλεως καί πλήθους προσκυ-νη τῶν

Κατά καιρούς ὁ σεπτός Ποιμε-νάρχης Παροναξίας προσ καλεῖ Ἁγί-

ους Ἀρχιερεῖς ὅπως τόν Θεοφι-λέστατο Ἐπίσκοπο Προι κον νήσουκ Ἰωσήφ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρό-νου τόν Πανιερώτατο Μητροπο-λίτη Λεμεσοῦ κ Ἀθανάσιον τῆςἘκ κλησίας τῆς Κύπρου τόν Θε-οφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἐλαίας κΘεοδώρητον τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνου γιά νά συμπροσευχη-θοῦν καί νά τιμήσουν τήν μνήμητοῦ Ὁσίου Πατρός οἱ ὁποῖοι μέτήν σεβασμία παρουσία τους καίτήν ἁγιαστική Ἀρχιερατική τουςΧάρη λαμπρύνουν τήν ἱερά πα-νήγυρη

Σήμερα παρά ποτέ ὁ ὍσιοςΠατήρ μέ τήν ὁσιότητα τοῦ βίουτου καί τό ὀρθόδοξο φρόνημάτου γίνεται σημεῖο ἀναφορᾶς καίκανών ἀκριβής γιά ὅσους θέλουννά στοιχοῦν στίς Ὀρθόδοξες Πα-τερικές Παραδόσεις Ἀκόμη μέτήν ἰσχυρή μεσιτεία του πρός τόνΚύριον ἀποτελεῖ πηγή ἀναψυχῆςκαί θεοσημειῶν γιά ὅσους χειμά-ζονται ἀπό ἀνίατα προβλήματαἀσθενειῶν κρίσεως τῶν οἰκογε-νειῶν καί τεκνογονίας οἰκονομι-

κές καί ἄλλες δυσχέρειες ἀφοῦlaquoπᾶσα δόσις ἀγαθή ἐκ τοῦ Πατρόςτῶν Φώτων δι᾽ αὐτῶν (=τῶν ἁγίων)τοῖς ἀδιστάκτῳ πίστει αἰτοῦσι κά-τεισι2raquo

Ἄς ἐγκύψουμε καί ἄς ἐντρυφή-σουμε στή ζωή καί στά ἔνθεα ἔργαὉ σίων Μορφῶν ὅπως ὁ πατήρ Φι-λόθεος γιά νά ἐγκολπωθοῦμε τήνΧάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πούτόσο πλούσια ἀπεθησαύρισαν καίνά λάβουμε τήν Ἐλπίδα καρπόἀγλαό τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματοςτήν ὁποία τόσο ἔχουμε ἀνάγκηστούς σημερινούς χαλεπούς και-ρούς ὥστε laquoτούτων πάντων ἀνα-θεωροῦντες τήν πολιτείαν ζηλώσω-μεν τήν πίστιν τήν ἀγάπην τήνἐλπίδα τόν ζῆλον τόν βίον τήνκαρτερίαν τῶν παθημάτων τήν ὑ -πομονήν μέχρις αἵματος ἵνα καίτῶν τῆς δόξης στεφάνων αὐτοῖς κοι-νωνήσωμενraquo3 Ἀμήν

Ἐκ τοῦ Ἱ ἩσυχαστηρίουΘαψανῶν Πάρου

Ὑποσημειώσεις123 Ἀπό τόν λόγο τοῦ Ἁγίου

Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Περί τῆςτῶν Ἁγίων καί τῶν λειψάνων αὐτῶντιμῆς PG 94 1164Α 1165Β 1168C

Μετά ἀπό παράκληση τῶν ὑ -πευθύνων τῆς ἐφημερίδος καταθέ-τουμε τό παρόν ἄρθρο ὡς μικρήἐνημέρωση γιά τό πῶς ἑορτάζεταισήμερα ἡ μνήμη του στήν Πάρο

ΜΝΗΜΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

Ὑπό τῆς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚαλαβρύτων καί Αἰγιαλείας ἐξεδό-θη ἀνακοίνωσις διά ἕν ἐπαναλαμ-βανόμενον θαῦμα εἰς τό Μέγα Σπή-λαιον κατά τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσε-ως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (14ην Σε-πτεμβρίου ἑκάστου ἔτους) Συμφώ-νως πρός τήν ἀνακοίνωσιν

laquoΣτὴν παλαίφατη καὶ ἱστορικὴἹερὰ Μονὴ τοῦ Μεγάλου Σπηλαίουκι αὐτὸ τὸ χρόνο ζήσαμε ἕνα ἐπα-ναλαμβανόμενο θαῦμα Κατὰ τὴνἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ ὡς γνωστόν γίνεται ἡ τε-λετὴ- δέηση μὲ τὸν Τίμιο Σταυρὸκαὶ τὸν βασιλικό Ὁ ἱερεὺς ὑψώνειτὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ δέεται πρὸςτὸν Θεὸ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀ ν -θρώπων

Τὴν ὥρα λοιπόν ποὺ τελεῖταιαὐ τὴ ἡ τελετὴ ἐκεῖ δηλ στὸ ΜέγαΣπήλαιο οἱ Πατέρες τῆς Ἱ Μονῆςἀπὸ παράδοση ποὺ χάνεται στὰ βά-θη τῶν αἰώνων ἑτοιμάζουν μία λε-κάνη μέσα στὴν ὁποία ἀνακατεύ -ουν ἀλεύρι καὶ νερὸ καὶ τίποτε ἄλ -λο καὶ τὴν τοποθετοῦν μπροστὰστὸν τελετουργὸ ἱερέα ὁ ὁποῖοςκάθε φορά ποὺ ὑψώνει τὸν ΤίμιοΣταυρὸ καὶ ἔπειτα σκύβει μέχρι τὸἔδαφος καθὼς οἱ ἱεροψάλτες ψάλ-λουν κατανυκτικὰ καὶ ἱκετευτικὰ τὸldquoΚύριε ἐλέησονrdquo ἀκουμπάει τὸν τί-μιο Σταυρὸ καὶ στὴν λεκάνη ποὺπεριγράψαμε καὶ τὴν εὐλογεῖ Κα -θὼς λοιπὸν ὁ τελετουργὸς ἱερεὺςγυρίζει γύρω ndash γύρω κάποιος ἐκτῶν Μοναχῶν μεταφέρει καὶ τὴνλεκάνη καὶ τὴν τοποθετεῖ μπροστάτου ὥστε ἐκεῖνος καὶ πάλι σκύβον-τας νὰ τὴν εὐλογήσει

Ὅταν λοιπὸν τελειώσει ἡ τελετὴτῆς Ὑψώσεως οἱ Πατέρες μεταφέ-ρουν τὴν λεκάνη αὐτὴ στὸ ἹερὸΒῆμα καὶ τὴν τοποθετοῦν κάτω ἀπὸτὴν Ἁγία Τράπεζα Ἐκεῖ θὰ παρα-μείνει μέχρι τὸ τέλος τῆς θείας Λει-τουργίας Ὅταν λοιπὸν ἡ θεία Λει-

τουργία πλησιάζει στὸ τέλος τηςσκύβουν κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπε-ζα καὶ τραβοῦν πρὸς τὰ ἔξω τὴν λε-κάνη Ἀλλά τώρα πλέον στὴν λεκά-νη ὑπάρχει ζύμη Τὸ ἀλεύρι καὶ τὸνερὸ ἔγιναν προζύμι Δηλ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς λεκάνης ἔχει φου-σκώσει καὶ ἔχει ξεχειλίσει Ἔγινεδηλ ὅτι συμβαίνει μὲ τὶς νοικοκυ-ρές οἱ ὁποῖες κάθε φορά ποὺ πρό-κειται νὰ ζυμώσουν ldquoἀναπιάνουν τὸπροζύμιrdquo Ἔπειτα ζυμώνουν στὴσυνέχεια ἀφήνουν τὸ μῖγμα νὰldquoἀνέβειrdquo ὅπως λέγουν καὶ ὕστερατὸ ψήνουν στὸ φοῦρνο καὶ ἔτσι γί-νεται τὸ ψωμί ldquoὩς ἐμεγαλύνθη τὰἔργα Σου Κύριεrdquo Αὐτό λοιπόν ποὺσυμβαίνει στὴ Ἱ Μονὴ τοῦ Μεγά-λου Σπηλαίου κάθε χρόνο εἶναι ἕναθαῦμα Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ τὸ ἀλεύρι μεταβάλλεταισὲ προζύμι ἢ σὲ μαγιά μὲ τὸ ὁποῖομπορεῖς ὕστερα νὰ ζυμώσεις τόψωμί

Οἱ πιστὲς νοικοκυρὲς γνωρίζουνκάτι παρόμοιο ὅτι δηλ μὲ τὸ βασι-λικὸ ldquoἀπὸ τὸ Σταυρὸrdquo μποροῦν καὶζυμώνουν χωρίς νὰ χρησιμοποι-ήσουν ἄλλο προζύμι

Τὸ εὐλογημένο αὐτὸ μῖγμα οἱχριστιανοὶ τὸ παίρνουν μέσα σὲπλαστικὰ ποτήρια στὰ σπίτια τουςσὰν εὐλογία καὶ τὸ χρησιμοποιοῦνγιὰ νὰ ζυμώσουν

Αὐτό λοιπόν εἶναι ἕνα θαῦμα τὸὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται κάθε χρό-νο στὶς 14 Σεπτεμβρίου στὴν ἹεράΜονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου

Ἕνα σχετικό video ἔχει καταγρά-ψει τὸ θαῦμα Ἡ εἰκόνα εἶναι λίγοσκοτεινή ἐπειδὴ ἡ ἀκολουθία γίνε-ται πρωΐ ὥστε δὲν ἔχει φωτίσει ἡἡμέρα κανονικά ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴμέσα στὸ Ἱ Ναὸ δὲν ὑπάρχει ἱκανο-ποιητικὸ φῶς

Δοξάστε παρακαλῶ μαζί μας τὸὑπερύμνητον Ὄνομα τοῦ Κυρίουμας ldquoὯ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶπροσκύνησιςrdquo Ἀμήνraquo

Ἱερά Μητρόπολις Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων

ΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΘΑΥΜΑΕΙΣ ΤΗΝ Ι ΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

Ρώτησαν ἕνα μοναχόmiddot laquoΤί κάνειςἐδῶ ποὺ μένειςraquo Καὶ κεῖνος ἀπάν-τησεmiddot laquoΦυλάγω τὸν τόποraquo Δηλαδὴτὸν ἐπιμελοῦμαι τὸν φροντίζω τὸνκαλλιεργῶ τὸν δενδροφυτεύω τὸνἐποπτεύω καὶ γενικὰ ἐνδιαφέρομαιγι᾽ αὐτόν Τὸ σπουδαιότερο τὸνἀξιοποιῶ πνευματικὰ καὶ τὸν ἁγιάζωΓεωργῶ laquoτῆς ἐρήμου τὸ ἄγονονταῖς τῶν δακρύων μου ροαῖςraquo

Τὴ στιχομυθία αὐτὴ καὶ τὸ νόημάτης θυμᾶμαι ὅταν σκέπτομαι τὸνἀγαπητὸ σὲ ὅλους μας κύριο Γεώρ -γιο Λαμπρούλια ἢ μπάρμπαndashΓιῶρ -γη ὅπως συνήθως τὸν φωνάζαμε

Φύλαξε κατὰ κυριολεξία καὶ κατ᾽ἄνθρωπο τὶς ἐγκαταστάσεις τοῦlaquoὈρ θοδόξου Τύπουraquo στὴν Ν Ἐρυ-θραί α φροντίζοντας σχολαστικὰ

γιὰ τὴ φύλαξή τους διπλοκλειδώ-νοντας κάθε φορά ἄσχετα ἂν ἤτα-νε μέρα ἢ νύχτα τὶς ἐξώπορτες καὶπαραμένοντας χρόνια ὁλόκληραἄγρυπνος φύλακας καὶ ἐπιστάτηςἐπὶ 24ώρου βάσεως

Τὶς φύλαξε ὅμως καὶ πνευματικὰκαὶ κατὰ Θεόν Διότι ἔζησε σὰνἰδιότυπος μοναχός ψάλλονταςστὶς ἀκολουθίες μὲ τοὺς σεβα-στοὺς καὶ ἀλησμόνητους πατέρεςΧαράλαμπο Βασιλόπουλο καὶ Μᾶρ -κο Μανώλη ἀνάβοντας συγχρό-νως τὰ καντήλια καὶ ἐκτελώνταςχρέη νεωκόρου στὶς ἐκκλησίεςποὺ λειτουργοῦσαν laquoἝνας μονα -χὸς προσευχόμενοςraquo ndashκαὶ ὁ μπάρμ-παndashΓιῶργος ἦταν ἰδιότυπος μονα-χός ὅπως προαναφέραμε μὴ ἔχον-τας νὰ ζηλέψει τίποτα ἀπὸ τοὺς μο-ναχοὺς τῶν Ἱερῶν Μονώνndash laquoεἶναιφρουρός ποὺ φυλάττει ἀπυρόβλη-το καὶ ἀπάτητο ἀπὸ τὸ Σατανᾶ καὶτὶς δυνάμεις του τὸν τόπο ὅπουστέκεται Ὁ ἐμπεριπατῶν τὴν οἰ -κουμένη ὁλόκληρη δὲν μπορεῖ νὰπλησιάσει ἐκεῖ ὅπου μία ψυχὴ ἀ -σκεῖται ὑπομένοντας τὸ μαρτύριοτῆς συνειδήσεως καὶ δίδοντας τὴν

μαρτυρία τοῦ ΧριστοῦraquoὉ κύριος Γιῶργος γνώρισε τὸν

ἱδρυτὴ τῆς ΠΟΕ καὶ τοῦ laquoΟΤraquoἈρχιμανδρίτη π Χαράλαμπο Βασι-λόπουλο γύρω στὸ 1974 καὶ παρέ-μεινε ἄγαμος ὤν μαζί του σὰνἀφιερωμένος συγκάτοικος γιὰ δύοχρόνια ἐργαζόμενος συγχρόνωςστὸ τυπογραφεῖο Ἀπὸ τὸ 1976ὅταν ἀπέκτησε ὁ laquoΟΤraquo τὶς ἐγκα-ταστάσεις του στὴν Ν Ἐρυθραίακαὶ ἐγκαταστάθηκε ἐδῶ τὸ τυπο-γραφεῖο ἦρθε καὶ αὐτὸς καὶ παρέ-μεινε πλέον μόνιμα σὲ ἕνα δωμά-τιο συνεχίζοντας τὴν ἐργασία του

Συγχρόνως φρόντιζε τὸν λαχα-νόκηπο τῶν ἐγκαταστάσεων καλ-λιεργώντας τον μὲ ἀπαράμιλλη τέ-χνη καὶ μαστοριά Ὅταν ἀντίκριζεςτὸ χῶρο ποὺ καλλιεργοῦσε νόμι-ζες ὅτι βλέπεις καλλιτέχνημα Δὲνἔχω δεῖ ὡραιότερο λαχανόκηποἮταν μερακλής ἐπιμελής ὀρεξά-τος καὶ ἀκούραστος μπαξεβάνηςἈπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτὸςκαὶ μεσονυκτίου φρόντιζε τὰ λαχα-νικά του Τὰ προϊόντα ποὺ ἀπεκό-μιζε τὰ μοίραζε ἐδῶ καὶ κεῖ χωρὶςνὰ παίρνει χρήματα

Ἦταν λιγόλογος προσηνής πάν -τα χαμογελαστόςmiddot δὲν κατέκρινεποτὲ κανένα καὶ εἶχε ἀγάπη πρὸςὅλους

Ὑπῆρξε ψάλτης ἰδιότυπος καὶἰδιόμορφος Δὲν βιαζόταν καὶ ἔ -ψαλ λε κατανυκτικὰ καὶ μὲ νόημαἀπολαμβάνοντας τὰ τροπάρια Κυ-ριολεκτικὰ μεταρσιωνόταν καὶ ζοῦ -σε σὲ ἄλλους πνευματικοὺς κό-σμους τὴν ὥρα ἐκείνη

Ἦταν πολὺ εὐλαβής Ὅπου συν -αντοῦσε εἰκόνα ἀκόμη καὶ μέσαστὸ κτίριο ἔκανε τὸ σταυρό τουκαὶ τὴν ἀσπαζόταν Ἀνεβαίνονταςτὴ σκάλα γιὰ τὸ δεύτερο ὄροφοτοῦ κτιρίου στὴ μέση τῆς σκάλαςὑπάρχει μία τεράστια εἰκόνα τῆςἉγίας Τριάδας Ὁ κύριος Γιῶργοςὅποτε ἀνέβαινε σταματοῦσε ἔκα-νε τὸ σταυρό του τὴν ἀσπαζότανκαὶ τὴν χάϊδευε λέγοντας μικρὲςπαρακλητικὲς φρασοῦλες

Ἀσκοῦσε τὴν ἐλεημοσύνη σὲ με-γάλη ἔκταση μὲ τὴ μικρὴ σύνταξηποὺ ἔπαιρνε

Τὸ τελευταῖο διάστημα τῆς ζωῆςτου δοκιμάσθηκε ἀπὸ τὴν ἀσθένειακαὶ παρέμεινε ἀρκετὸ χρόνο σὲ νο-σοκομεῖο καὶ στὸ τέλος ἐπειδὴἦταν κλινήρης καὶ πολὺ ἀδύναμοςεἰσῆλθε σὲ ἵδρυμα κατακοίτων τῆςἈρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Ἐκεῖ μετὰἀπὸ δέκα ἡμέρες παραμονῆς στὶς5112012 παρέδωσε τὸ πνεῦ ματου εἰρηνικὰ καὶ ἔχοντας καλὴνἀπολογίαν στὸν Δημιουργὸν καὶΚριτὴν τῶν πάντων

Γεωργίου τοῦ ἁπλοῦ ἄκακου φί-λεργου νηπτικοῦ ἐλεήμονα καὶἀγαπητοῦ σὲ ὅλους μας ἂς εἶναιαἰώνια ἡ μνήμη

Ἀρχιμ Μελέτιος Βαδραχάνης

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΙΑΣ (1926ndash2012)

Ἀνακοίνωσιςἐκ τῆς ΠΕΘ

Ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολό-γων εὑρίσκεται στήν εὐχάριστηθέση νά ἀνακοινώσει στούς συνα-δέλφους καί νέους θεολόγους ὅτιστό Ἐπιμορφωτικό Σεμινάριο Παι-δαγωγικῆς καί Διδακτικῆς Κατάρ-τισης στά Γραφεῖα τῆς ΠΕΘ (Χαλ-κοκονδύλη 37 ὄροφος 3ος) εἰση-γητής στίς 10-11-2012 ἡμέρα Σάβ-βατο καί ὥρα 1130 - 1415 θά εἶναιὁ κ Ἰωάννης Β Τσάγκας Δρ Θεο-λογίας Σχολ Σύμβουλος Θεολό-γων μέ θέμα

laquoὈργάνωση καί διεξαγωγή τῆςδιδασκαλίας Ἐναλλακτικές διδα-κτικές προσεγγίσεις στό ΜτΘraquo

Ἀπό τή Γραμματεία τῆς ΠΕΘ

laquoΕἰσβολήraquo ἱεροσύλων εἰς τό κοι-μητήριον τοῦ Ριζομύλου Μαγνησίαςπροεκάλεσε μεγάλας καταστροφάςεἰς τάφους Συμφώνως πρός τήνἠλεκτρονικήν ἐφημερίδα laquotaxydro-mosgrraquo

laquoΟἱ δράστες ποὺ πέρασαν τὸπροηγούμενο βράδυ ἀπὸ τὸ κοιμη-τήριο τοῦ χωριοῦ ἄφησαν πίσωτους μεγάλες καταστροφές Ἅρπα-ξαν ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν μνημάτων150 περίπου ὅλα τὰ καντηλάκιαἀπὸ μπροῦτζο Μάλιστα στὴ μανίατους νὰ τὰ ἁρπάξουν τὰ ξήλωνανμαζὶ μὲ κομμάτια μαρμάρων

Ἡ ἐνέργεια τῶν ἱερόσυλων προ-κάλεσε ἀναστάτωση στὸ χωριό Οἱσυγγενεῖς τῶν νεκρῶν ἔσπευσανμόλις πληροφορήθηκαν τὴν κλοπὴἀπὸ ὅλους τούς τάφους ὥστε νὰ

ἀποκαταστήσουν τὶς ζημιές δίνον-τας νέες παραγγελίες γιὰ μάρμαρακαὶ καντηλάκια μὲ ὅποιο κόστοςσυνεπάγεται γιὰ τοὺς ἴδιους Γιὰτὴν κλοπὴ τῶν καντηλιῶν ἀπὸ τὸνεκροταφεῖο τοῦ Ριζομύλου ἐνη-μερώθηκε ἡ τοπικὴ Ἀστυνομία ποὺξεκίνησε τὶς ἔρευνες

Σύμφωνα μὲ τὸν ἱερέα τοῦ χω-ριοῦ τὸ νεκροταφεῖο εἶχε ἡσυχά-σει τὰ δύο τελευταῖα χρόνια ἀπὸσυχνὲς εἰσβολὲς ἱερόσυλων ποὺἅρπαζαν ἀπὸ τὸ χῶρο ὁτιδήποτεσὲ μπροῦτζο Τὸ προηγούμενο χρο-νικὸ διάστημα τὰ κρούσματα κλο -πῆς καντηλιῶν ἦταν συχνὰ καὶ κά-θε φορά οἱ δράστες ἔκλεβαν 10-15καντήλια Ἡ εἰσβολὴ ldquoἁρπακτικῶνrdquoτὶς πρῶτες πρωινὲς ὧρες χθὲς προ-κάλεσε σόκ καθὼς δὲν ἔμεινε καν-τήλι σὲ κανέναν τάφοraquo

Καταστροφή εἰς κοιμητήριονἀπό laquoεἰσβολήνraquo ἱεροσύλων

Ἐξεδήμησε πρὸς Κύριονὁ ὑπέρμαχος τῆς Πίστεως καὶ

τῆς Πατρίδος Σεβ ΜητροπολίτηςΜαρωνείας κυρὸς Δαμασκηνός

Ἐξεδήμησεν πρὸς Κύριον ὁ ΣεβΜητροπολίτης Μαρωνείας καὶ Κο-μοτηνῆς κυρὸς Δαμασκηνὸς τὴν6ην Νοεμβρίου εἰς ἡλικίαν 93 ἐτῶνἮτο ὑπέρμαχος τῆς ὈρθοδόξουΠίστεως καὶ τῶν δικαίων τοῦ Ἑλλη-νισμοῦ εἰς τὴν Θράκην Κατήγγελ-λε διαρκῶς τὰς δραστηριότηταςτῶν Τούρκων εἰς τὴν Θράκην Ταυ-

τοχρόνως ἐλειτούργει ὡς εἰρηνο-ποιός ndash γεφυροποιὸς μεταξὺ Ὀρ -θοδόξων καὶ Μουσουλμάνων Τὰτελευταῖα ἔτη ἀντιμετώπιζε πολλὰπροβλήματα ὑγείας (ἀνεπάρκειακαρδίας νεφρικὴ ἀνεπάρκεια κλπ)καὶ εἰσήρχετο συχνὰ εἰς τὸ Νοσο-κομεῖον Τὴν τελευταίαν ἑβδομάδαεἰσήχθη ἐκ νέου εἰς πολὺ ἄσχημονκατάστασιν καὶ ἐκεῖ παρέδωκε τὸπνεῦμα του πρὸς τὸν Κύριον Ἐξε-λέγη Μητροπολίτης Μαρωνείας καὶΚομοτηνῆς τὸ 1974 ἐνῶ ἀνηγο-ρεύ θη ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ τμή-ματος ἱστορίας καὶ ἐθνολογίας τοῦΔημοκριτείου Πανεπιστημίου Θρά-κης Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ μα-καριστοῦ Μητροπολίτου ἐψάλη εἰςτὸν Καθεδρικὸν Ἱ Ναὸν Εὐαγγελι-σμοῦ τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆςτὴν Πέμπτην 8ην Νοεμβρίου Ἡ τα-φή του ἔγινε εἰς τὸν προαύλιονχῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τὸν ὁποῖονεἶχεν ἀνεγείρει ὁ ἴδιος μὲ πολλούςκόπους καὶ προσπαθείας Τοποτη-ρητὴς εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολινἀναλαμβάνει ὁ Σεβ ΜητροπολίτηςΔιδυμοτείχου κ Δαμασκηνός

Ἡ Διαρκής Ἱ Σύνοδος κατά τήνδευτέραν συνεδρίαν της διά τόν μῆ -να Νοέμβριον ἠσχολήθη μεταξύ ἄλ -λων μέ τήν ὑπό ἔκδοσιν νέαν ἀ στυνο-μικήν ταυτότητα Συμφώνως πρός ἐ -νημερωτικόν δελτίον τύπου ἐκ δοθένὑπό τῆς ΔΙΣ τήν 6ην Νοεμβρίου

laquoΤὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς ἹερᾶςΣυνόδου ἐνημερώθηκαν ἀπὸ ἔγ -γραφο τοῦ Ἀρχηγείου τῆς Ἑλλη-νικῆς Ἀστυνομίας προκληθὲν ἀπὸπρογενέστερη Συνοδικὴ ἀλληλο-γραφία καὶ ἔκφραση ἀνησυχιῶνπερὶ τοῦ θέματος ldquoἜκδοση νέου τύ-που δελτίου ταυτότητας Ἑλλήνωνπολιτῶνrdquo Τὸ Ἀρχηγεῖο τῆς Ἀστυνο-μίας καθησυχάζει τὴν Ἱερὰ Σύνοδοκαὶ τοὺς πολίτες καὶ διαβεβαιώνειὅτι σὲ ἐφαρμογὴ τῶν ἐντολῶν τοῦὙπουργείου Δημοσίας Τάξεως καὶ

Προστασίας τοῦ Πολίτηldquo1 hellipμέχρι σήμερα ἡ διαδικασία

ἔκδοσης τῆς νέας ταυτότητας δὲνἔχει ρυθμιστεῖ νομοθετικὰ καὶ κατὰσυνέπεια δὲν ἔχει ληφθεῖ ὁριστικὴἀπόφαση γιὰ τὸν τύπο καὶ τὰ βιο-μετρικὰ στοιχεῖα ποὺ θὰ περιλαμ-βάνει

2 Σὲ κάθε περίπτωση τὸ νέουτύπου δελτίο ταυτότητας θὰ πρέ-πει νὰ πληροῖ τὰ ἐλάχιστα χαρα-κτηριστικά ἀσφαλείας σύμφωναμὲ τὸν κανονισμὸ 22522004 τοῦΣυμβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνω-σης ὥστε νὰ ἀναγνωρίζεται καὶσὰν ταξιδιωτικὸ ἔγγραφο πλὴνὅμως δὲν θὰ περιλαμβάνει ἠλε-κτρονικὸ καὶ δακτυλικὸ ἀποτύπωμακαὶ δὲν θὰ ταυτίζεται μὲ τὴν κάρτατοῦ πολίτηrdquoraquo

Ἡ ΔΙΣ διά τήν ὑπό ἔκδοσιννέαν ἀστυνομικήν ταυτότητα

Ὁ μπαρμπά Γιώργης ψάλλει δίπλαστόν π Μᾶρκο στό ἐξωκκλήσι τοῦΠροφήτου Ἠλιού στήν Πεντέλη

ΓΙΑΤΙ ΖΗΣ

Ἕνα διαχρονικὸν βι-βλίον τοῦ microακαριστοῦ Γέ-ροντος π ΧαραλάmicroπουςΒασιλοπούλου πολὺ διδα-κτικὸν καὶ ὠφέλιmicroον γιὰὅλους

ἘκδόσειςlaquoὈρθοδόξου ΤύπουraquoΚάνιγγος 10 α´ ὄροφ

106 77 ἈθῆναιΤηλ 210ndash38 16 206

ΤΕΛΕΦΑΞ 210ndash38 28 518Τιmicroᾶται 170euro

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ με-

λέτημα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους Ἀνα-

ζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗΗ ΜΜΟΟΝΝΙΙΚΚΑΑἩ ὑποδειγματικὴ σύζυ-

γος νύφη καὶ μητέρα(τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου)

Τιμᾶται 120 εὐρώ

Σελὶς 8η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΑΙ ΕΥΘΥΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥΡΩΣΙΑΣ κ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΔΙΑ ΤΑΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜέγα λάθος ὁ ἐναγκαλισμός της μὲ τὴν κρατικὴν ἐξουσίαν

Προσφάτως ὁ ὑπουργὸς Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου Μό-σχας Μητροπολίτης Ἱλαρίωνἀπέστειλε μίαν ἐπιστολήν πρὸςὅλας τὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίαςμὲ τὴν ὁποίαν κατέστησε γνωστὸνὅτι ἡ Ὀρ θόδοξος Ἐκκλησία τῆςΡωσίας ὅσο καὶ ἂν laquoἠχεῖ παρά-ξεναraquo εὑρίσκεται ὑπὸ διωγμόν Ἡεἴδησις εἶναι πράγ ματι συγκλονι-στική διότι μετὰ τὴν κατάρρευσιντοῦ κομμουνισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξίαεἰς τὴν Ρωσίαν laquoγνωρίζει ἡμέρεςδόξαςraquo Ἡ πραγματικότης ὅμωςεἶναι ἄλλη ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας καταγγέλλειδιώξεις

Τὰ αἴτιαΤὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς

στάσεως τοῦ Ρωσικοῦ Κράτουςἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Ρωσίας ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναλύσηἡ ἱστοσελὶς laquoἰδιωτικὴ ὁδόςraquo ἡὁποία ὑπερασπίζεται τοὺς Θεο-λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶν Πα-πικῶν καὶ ἤλεγξε τὸν Σεβ Μη-τροπολίτην Πειραιῶς κ Σεραφεὶμδιὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν ἀναθεμά-των κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆςὈρθοδοξίας Εἰς τὴν ἀνάλυσίντων οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἱ στο σελίδοςὑποστηρίζουν τὰ ἀκόλουθα

laquoἩ εἴδηση μέχρι πρὶν λίγο καιρὸθὰ ἦταν ἀδιανόητη Σήμερα ὅμωςεἶναι μία πρα γματικότητα Ἀπεστά-λη ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Ὀρθοδό-ξους Προκαθημένους ποὺ φέρειτὴν ὑπογραφὴ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου ΜόσχαςΜητροπολίτη Βολοκολὰμσκ Ἱλα-ρίωνα διὰ τῆς ὁποίας γνωστοποιεῖ -ται ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχαςεἶναι πλέον θῦμα μίας ldquoἀχαλίνωτηςκαταδίωξηςrdquo ἡ ὁποία ξεκίνησε μὲὅσα συνέβησαν στὸν Ἱ Ναὸ τοῦΣωτῆρος μὲ τὸ συγκρότημα PussyRiot καὶ συνεχίζεται μὲ καταστρο -φὲς μνημείων καὶ σταυρῶν ἀπει -λὲς κατὰ κληρικῶν καὶ ἐπιθέσειςκατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη Μό-σχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυ-ρίλλου

Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι στὴν οὐσία μίαἔκκληση στοὺς Ὀρθοδόξους Πα-τριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους νὰστηρίξουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρω-σίας στὴν δοκιμασία ποὺ διέρχε-ται Ὅπως σωστὰ τονίστηκε ldquoἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίαςδείχνει νὰ ἐκπέμπει γιὰ πρώτηφορὰ μετὰ τὴν πτώση τοῦ ὑπαρ-

κτοῦ σοσιαλισμοῦ σῆμα κινδύνουκαθὼς ζητάει τὴν στήριξη τῶνὈρθοδόξων γιὰ μία σειρὰ ἀνησυ-χητικῶν γεγονότων τὰ ὁποῖα ὅ -πως δηλώνει καλλιεργοῦνται ἀπὸἀντιεκκλησιαστικοὺς κύκλους ἐν -τὸς καὶ ἐκτὸς Ρωσίαςrdquo (ΤΟ ΒΗΜΑ261012)

Φυσικά δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσειἀλλοῦ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση ἡἡγεσία τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Εἶ -ναι δυστυχῶς ἴδιον τῶν ἰσχυ ρῶν(ἀπὸ τὸ Βατικανὸ μέχρι τὴν ΡωσικὴἘκκλησία) νὰ ἐπιρρίπτουν πάντοτεσὲ ἄλλους τὶς εὐθύνες στοὺςldquoβλά σφημουςrdquo καὶ τοὺς ldquoἀν τιεκκλη -σιαστικούςrdquo κοκ λησμονώντας τὰδικά τους λάθη Καὶ ἐδῶ ἡ ΡωσικὴἘκκλησία ἔχει κάνει ἕνα τραγικὸλάθος τὸ ὁποῖο σήμερα πληρώνεικαὶ θὰ συνεχίσει νὰ τὸ πληρώνειἀκριβά ἂν δὲν ἀλλάξει γραμ μὴπλεύσης Τὸ λάθος της εἶναι ὁ πα-θιασμένος ἐναγκαλισμὸς μὲ τὴνκρατικὴ ἐξουσία Ἡ ἀλόγιστη ὑπο-στήριξη στὸν πρόεδρο Πού τιν ποὺσυμπεριφέρεται ὡς τσά ρος καὶἀνταποδίδει ποικιλοτρόπως στὴνΡωσικὴ Ἐκκλησία τὴν ldquoἀγαπητικήrdquoτης πρὸς αὐτὸν διάθεση

Ἦταν λογικὸ ndash καὶ θέμα χρόνου- νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας ὅλοι οἱ πολί-τες ποὺ δὲν θέλουν τὸν Πούτινπλέον στὴν ἐξουσία Βέβαια ὁΡῶσος Πρόεδρος εἶναι ἄρτι ἐπανε-κλεγείς Αὐτὸ ὅμως αὔξησε τὴ δυ-ναμικὴ τῶν ἀντιδράσεων στὴν πο-λιτική του Καὶ ἡ μπάλα πῆρε καὶτὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία τὸν δεξιὸ() βραχίονα τοῦ Ρώσου Προέδρου

Ἄρα ἡ λύση εἶναι μονόδρομοςἩ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας πρέπει νὰἀρχίσει ἐδῶ καὶ τώρα τὴν ἀπαγκί-στρωσή της ἀπὸ τὸ σφιχταγκάλια-σμα μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία Ἂνδὲν τὸ κάνει οἱ ἀντιδράσεις τῆςἀντιπολίτευσης δηλ ὅσων ἀντιτί-θενται σ᾽ αὐτὴ τὴ νοσηρὴ σχέσηθὰ κλιμακωθοῦν Οἱ κριτικὲς φω-νές οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι διόλουεὐκαταφρόνητες πληθαίνουν ὡς ἡἄμμος τῆς θαλάσσης

Ἡ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγε-σία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἔχειμεγάλη εὐθύνη ἔναντι τῆς ἱστο-ρίας Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Κομμου -νισμοῦ σημειώθηκε μία ζηλευτὴἄνθηση τῆς Ρωσικῆς ἘκκλησίαςὉ κόσμος προσέβλεψε σ᾽ αὐτὴν ὡςπραγματικὴ Μητέρα Ἡ ρωσικὴπνευ ματικότητα ἀναδύθηκε καὶ πά-λι ὡς ἐλπίδα καὶ νόημα ζωῆς Ἡ κα-ταξίωση τῆς Ἐκκλησίας στὴ συνεί-δηση τοῦ λαοῦ ἦταν ἕνα θαυμαστὸγεγονὸς παγκοσμίως Τώρα ὅμωςἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία κινδυνεύει ἀπὸτὴν ἀπαξίωση Γιατί μεθυσμένηἀπὸ τὴ δύναμη ποὺ τῆς παρέχει ἡσχέση της μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσίαλησμόνησε τὴν εὐ λογημένη ρωσι -κὴ σαλότητα Καὶ ξεκίνησε νὰ κα-τακτήσει τὸν κόσμο πρὶν ἀκόμακερδίσει οὐσιαστικὰ τὸ δικό τηςποίμνιο Ἄρα ἀλλαγὴ πλεύσης τώ-ρα

Γιατί ἀλλιῶς ἡ κατάσταση ἀρχί-ζει νὰ θυμίζει μέρες τοῦ 1917raquo

Ὀρθοδοξότατοι ἀπαντήσεις τοῦ Ἀρχιμ Βασιλείου Γοντικάκη εἰς τοὺς συντάκτας τοῦ νέου μαθήματος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝbull Ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ δώση τὸ πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν (παραδοσιακὸν καὶ ἐπαναστατικόν) τὸ ὁποῖον τὴν ὀρθόδοξον

συνείδησιν ἀναπαύει καὶ ὁλόκληρον τὸν κόσμον ζωογονεῖbull Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προσφέρει μίαν χαράν ἡ ὁποία εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ μίαν ἔκπληξιν ἡ ὁποία laquoξε-

περνᾶraquo τὸν θάνατον Εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν δὲν λατρεύομεν κάποιαν δοξασίαν ὡς ἰσχυρίζονται οἱ συντάκται τοῦ πιλοτικοῦπρογράμματος σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ ζῶμεν τὴν φανέρωσιν τῆς ἀληθείας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Παρέμβασιν πρὸς τὸν πρόεδροντῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἈρχιεπίσκοπονἈθηνῶν κ Ἱερώνυμον καὶ τὴνΔιαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ἔκαμνε μὲ ἐπι-στολήν του ὁ Προηγούμενος τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ ἉγίουὌρους Ἀρχιμανδρίτης ΒασίλειοςΓοντικάκης διὰ τὸ ζήτημα τῶν Πι-λοτικῶν Προγραμμάτων τοῦ Κρά-τους εἰς τὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν Ὁ Προηγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Ἰβήρων πιστεύει ὅτι μὲ τὰπιλοτικὰ προγράμματα laquoκάτι ἱερὸκαὶ ἅγιον προδίδεταιraquo καὶ διὰ τὴνἀποτροπὴν τῆς προδοσίας προβαί-νει εἰς ὡρισμένας ὑποδείξεις πρὸςτὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς Συνο-δικοὺς Ἀρχιερεῖς Ἡ ἀφορμὴ διὰτοὺς προβληματισμούς τοὺς ὁποί-ους διατυπώνει εἰς τὴν ἐπιστολήντου ἦσαν αἱ ἀποκαλύψεις τοῦ πε-ριοδικοῦ laquoΚοινωνίαraquo τῆς Πανελλη-νίου Ἑνώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) διὰτὸ νέον πρόγραμμα σπουδῶν εἰς τὰΘρησκευτικά

Ἡ ἐπιστολήΤὸ πλῆρες κείμενον τῆς Ἐπι-

στολῆς τοῦ Προηγουμένου τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμανδρί-του Βασιλείου Γοντικάκη πρὸς τὸνἈρχιεπίσκοπον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύν -οδον ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ Περιο-δικὸ ldquoΚοινωνίαrdquo τῆς ΠΕΘ τὸ ἀφιε-ρωμένο στὸ ldquoνέο πρόγραμμα σπου -δῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ ndashΓυμνασίουrdquo (Ἀπρίλιος ndash Ἰούνιος2012)

Διερχόμενος τὸ περιεχόμενοτοῦ τεύχους ἔνοιωσα μέσα μου μίαἔντονη ἀντίδραση Ἔνοιωσα ὅτικάτι ἱερὸ καὶ ἅγιο προδίδεται ἀπὸτὸ κεφάλαιο τῆς Πίστεώς μας κάτιποὺ τόχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος

ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς παρα-δόσεως

Καὶ τολμῶ νὰ σᾶς κουράσω γιὰλίγο καὶ νὰ ἐξομολογηθῶ τὸ λογι-σμό μου

Εἶναι ἀντιπαιδαγωγικὸ καὶ ἀπάν-θρωπο νὰ θέλουν νὰ θρέψουν τὴνψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ μὲ πλη-ροφορίες θρησκευτικῶν ἀπόψεωνκαὶ διαπληκτισμῶν τὴ στιγμὴ ποὺαὐτὸ τὸ τρυφερὸ πλάσμα ζητᾶ τὸγάλα τοῦ ἡρωϊσμοῦ τῆς ἀγάπηςποὺ εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς ζωῆςκαὶ τὸ διαθέτει πλούσια ἡ ΜητέραἘκκλησία

Αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο διαμαρτύρον-ται οἱ συντάκτες τοῦ προγράμμα-τος σπουδῶν εἶναι ldquoὁ δογματισμὸςrdquoκαὶ ldquoὁ κατηχητισμὸςrdquo ποὺ διακρί-νουν στὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν

Αὐτὸ ὅμως στὴν οὐσία εἶναι ψέ-μα καὶ παραποίησι τῆς ἀλήθειαςΓιατί στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίαδὲν λατρεύομε κάποια δοξασίαἈλλὰ αὐτό ποὺ ζοῦμε εἶναι θεοφά-νεια ἡ φανέρωση τῆς ἀλήθειας ὅτιὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Ἀπὸ ἀγάπη δημιουργεῖ τὰ πάνταΚαὶ παραπεσόντας τοὺς ἀνθρώ-πους δὲν τοὺς ἐγκαταλείπει ἀλλὰκατέρχεται πρὸς αὐτούς Ταπεινώ-νεται καὶ τοὺς σώζει

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ὅπωςγνωρίζεται στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλη-σίας εἶναι φανέρωσι ἀφάτου ἀγά-πης γιὰ ὅλη τὴ δημιουργία καὶ τὸνἄνθρωπο

Δὲν βλέπει ἐχθρούς ἄλλα μόνοφίλους Δὲν ἀμύνεται γιὰ νὰ σωθῆἈλλὰ θυσιάζεται γιὰ νὰ σώσηὅλους Θεωρεῖ φίλους καὶ αὐτούςποὺ τὸν σταυρώνουν Δὲν καταρ-γεῖ ἐχθρούς γιατί δὲν ἔχει Καταρ-γεῖ τὴν ἔχθρα

ldquoΤὴν ἔχθραν κτείνας ὑπερέχου-σαν πάντα νοῦν εἰρήνην χαρίζεταιrdquo

Αὐτὴ ἡ τελικὴ νίκη τῆς εἰρήνηςποὺ καταργεῖ τὸν θάνατο ὅλουςτοὺς ζωογονεῖ τοὺς ἀνασταίνειldquoΚαὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματοςrdquo

Ὡς πολικὸς ἀστέρας ποὺ ὁδηγεῖκαὶ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸτὴ φθορὰ τοῦ θανάτου εἶναι ἡὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου τῆς ἀγά-πης ldquoἩμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβή-καμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴνζωήν ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελ-φοὺςrdquo (Α΄ Ἰω 3 14)

Δὲν ἐμπνέομε τὴ ζωὴ στὴν ψυχὴτοῦ παιδιοῦ μὲ τὴν ἐνημέρωσι θρη-σκευτικῶν ἀπόψεων καὶ διαφορῶνἀλλὰ μὲ τὰ ζωντανὰ παραδείγματααὐτῶν ποὺ νίκησαν τὸν θάνατο διὰτῆς θυσίας τῆς ἀγάπης Δὲν τρέ-φεται ἡ ψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦμὲ ὑλικὸ πληροφοριῶν θρησκευ-τικῶν ἀπόψεων ἀλλὰ μὲ τὸ πνεῦματοῦ ἡρωισμοῦ τῆς ἀγάπης

Ὅταν θὰ ἀνδρωθῆ μέσα σ᾽ αὐτὴτὴν ἀγωγὴ τῆς ἀγάπης καὶ τῆςἐλευθερίας θὰ ἀγαπήση τὴ ζωήΘὰ εἶναι εὐλογία γιὰ ὅλους καὶὅλες οἱ δοκιμασίες θὰ εἶναι εὐλο-γία γι᾽ αὐτόν

Δὲν θὰ φοβᾶται καμμιὰ ἀπειλήοὔτε τὸν ἴδιο τὸν θάνατο Θὰ θε-ωρῆ ἐπιτυχία του ὄχι νὰ ὑποδου-λώση νὰ ταπείνωση τὸν ἄλλονἈλλὰ νὰ θυσιασθῆ γιὰ νὰ ζήσουνὅλοι οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι ὁ ἀληθινὸςἑαυτός του

Ἐὰν δώσωμε πραγματικὰ ὀρθό-δοξη ἀγωγή ἑτοιμάζουμε ἀνθρώ-πους ὁλοκληρωμένους πνευματι-κά ποὺ ὄχι μόνο μποροῦν νὰ ζή-σουν ἄνετα μέσα σὲ πολυπολιτι-σμικὰ περιβάλλοντα τοῦ καιροῦμας ἀλλὰ νὰ δεχθοῦν τὶς ὅποιεςδυσκολίες ὡς εὐλογίες Κατὰ τὴρῆσι τοῦ Ἀποστόλου ldquoχαίρω ἐντοῖς παθήμασί μουrdquo

Αὐτὴ ἡ ἀγωγὴ γεννᾶ ἀνθρώπουςχαρούμενους μὲ δυνατὴ κράσιΓεννιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀγάπη Καὶπροσφέρουν εὐσπλαγχνία Γίνον-ται μία αἴσθησι Διακρίνουν τὸ ὑ -γιές τῆς ἀγάπης ποὺ ζωογονεῖ ἀπὸτὸ νοσηρὸ τοῦ μίσους ποὺ θανα-τώνει

Ἀντιμετωπίζουν τὰ πάντα μὲ τὴνπλησμονὴ τῆς ἐλεημοσύνης ποὺτοὺς γέννησε καὶ τοὺς συντηρεῖΠροσεύχονται μετὰ δακρύων γιὰὅλη τὴν κτίσι τοὺς ἀνθρώπους καὶτοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐμπνέουν καὶἐλευθερώνουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀν -θρώπου Κατευνάζουν τὰ πάθηἈνοίγουν δρόμους ζωῆς Μετατρέ-πουν σὲ εὐλογίες ὅλους τοὺς πει-ρασμούς

Καὶ δίδουν τὴ μαρτυρία τῆς πί-στεως ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἰσχυ-ρισμὸς γιὰ τὴν ὀρθότητα κάποιαςδιατυπώσεως ἀλλὰ ἡ εὐωδία τοῦὥριμου ἀνθρώπου ποὺ ξεπέρασετὸ θάνατο Καὶ εἶναι ὅλος ἀγάπηκαθ᾽ ὁμοιότητα Θεοῦ

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ μαθαίνουνἁπλῶς λόγια ἀγάπης καὶ τὶς διάφο-ρες ἀπόψεις τῶν θρησκευτικῶνδοξασιῶν δὲν προσφέρουν ζωὴοὔτε μορφώνουν τὸν νέο ἄνθρω-πο ἀλλὰ δημιουργοῦν τὴ σύγχυσιμίας στείρας πολυμάθειας

Φτωχαίνομε καὶ εὐτελίζομε τὸμυστήριο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς δόθη-κε ἐνῶ ὀφείλομε νὰ τὸ κοινοποι-ήσωμε ἀπαραχάρακτο στὰ παιδιὰὅλου τοῦ κόσμου ποὺ βασανίζον-

ται Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ὀξυγόνο τῆςζωῆς

Σήμερα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος ἔγι-νε μία ταραγμένη γειτονιὰ καὶ γί-νεται λόγος γιὰ ἐπανευαγγελισμὸτῆς Εὐρώπης εἶναι ὁ καιρὸς τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ θεολο-γίας

Αὐτὰ ποὺ ἐπιδιώκουν μὲ τὶς με-ταρρυθμίσεις νὰ ἐπιτύχουν τὰ ἔχειπρὸ πολλοῦ ὡς κατακτήσεις ζωῆς ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία

Δὲν ἀπειλεῖ κανέναν αὐτός ποὺἔχει ὡς τρόπο ζωῆς τὴ θυσία τουἀπὸ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους Καὶδὲν φοβᾶται τίποτε ἡ ζωή ποὺ ἀνα-τέλλει ἐκ τοῦ Τάφου

Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ δώση τὸπιλοτικὸ πρόγραμμα σπουδῶν (πα-ραδοσιακὸ καὶ ἐπαναστατικό) ποὺτὴν ὀρθόδοξη συνείδησι ἀναπαύεικαὶ ὅλο τὸν κόσμο ζωογονεῖ Γιατίἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης δὲν χωρίζειἀλλὰ ἑνώνει Βοηθᾶ τὸν καθένα νὰκαλλιτερεύση τὴ συμπεριφοράτου νὰ θεραπεύση τὴν ἀρρώστιατου καὶ νὰ χαρῆ τὴ ζωή του

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσφέ-ρει μία χαρά ποὺ εἶναι ἰσχυρότερητῆς παρούσης ζωῆς καὶ μία ἔκπλη-ξη ποὺ ξεπερνᾶ τὸν θάνατο

Ὀφείλομε νὰ ἐνεργήσωμε μὲὅλες τὶς δυνατότητες ποὺ διαθέ-τομε γιὰ νὰ ἀφήσουμε νὰ ἁπλωθῆἡ εὐωδία τῆς Ἀναστάσεως ποὺνικᾶ τὸν θάνατο ldquoΧριστὸς ἀνέστηἐκ νεκρῶν καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμ-παντα εὐωδίαςrdquo

Αὐτά Μακαριώτατε καὶ Σεβα-σμιώτατοι εἶχα νὰ Σᾶς διατυπώσωὡς ἐξομολόγησι λογισμῶν Αἰτού-μενος συγγνώμη γιὰ τὴν ὅλη ἀπα-σχόλησι καὶ ἐκζητώντας τὶς θεο-πειθεῖς Σας εὐχὲς ἀσπάζομαι τὴντιμία Σας δεξιά

Μὲ υἱικὸ σεβασμὸ καὶτὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

Ἀρχιμ Βασίλειος ἸβηρίτηςΠροηγούμενος Ἱ Μονῆς Ἰβήρων

Ἔκθετοι οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν ἀπαξιωτικῶς διὰ τοὺς κινητοποιηθέντας πιστούς

ΜΙΑ laquoΧΟΥΦΤΑraquo ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝΕΜΑΤΑΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΧΥΔΑΙΑΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Αἱ κινητοποιήσεις μίας laquoχού-φταςraquo Ὀρθοδόξων οἱ ὁποῖοι ἀπεδο-κιμάσθησαν ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ Κλη-ρικούς καὶ αἱ ἀντιδράσεις πνευμα-τικῶν ἀνθρώπων ὡρισμένων Ἐπι-σκό πων καὶ θεολόγων εἶχον ἀποτέ-λεσμα νὰ ἀναβληθοῦν ἐπ᾽ ἀόριστοναἱ παραστάσεις τοῦ θεατρικοῦ ἔρ -γου τὸ ὁποῖον παρουσίαζε τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγ Ἀποστόλους ὡςσοδομίτας Μεταξὺ τῶν ὀλίγων οἱὁποῖοι ἀντέδρασαν δυναμικῶς ἦτοκαὶ ὁ laquoΟΤraquo ὁ ὁποῖος ἐφιλοξένησενἄρθρα θεολόγων καθηγητῶν πανε-πιστημίου Ἐπισκόπων καὶ ἄλλωνμελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῆςβλασφήμου θεατρικῆς παραστάσε-ως Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίαςἐσιώπησεν ἂν καὶ κατὰ τὰς ἀρχὰςτοῦ θέρους εἶχε καλέσει τὸν πιστὸνλα ὸν εἰς δυναμικὰς ἀντιδράσειςὍταν ὅμως ἀν τέδρασεν ἕν ἐλαχιστό-τατον τμῆμα τοῦ λαοῦ εὑ ρέ θησανἈρχιερεῖς διὰ νὰ ὁμιλήσουν περὶτῶν laquoσυνήθως ὑπόπτωνraquo οἱ ὁποῖοιἀντιδροῦν καὶ διὰ ἄλλα Ἐκ κλησια-στικὰ ζητήματα Αὐτὸ τὸ τμῆμα τοῦλαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μετρημένους Ἀρ -χιερεῖς (οἱ ὁποῖοι ἀντέδρα σαν) ἀνέ-βαλον ἐπ᾽ ἀόριστον τὰς βλα σφήμουςκαὶ σοδομιτικὰς παραστάσεις ἀφή-νοντες τοὺς προοδευτικοὺς Ἀρχιε-ρεῖς νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς φιλοσο-δομιτὰς πολιτικούς δημο σιογρά -φους διανοουμένους καὶ ἠθοποιούςοἱ ὁποῖ οι εἰς τὸ ὄνομα τῆς δημοκρα-τίας καὶ τῆς τέχνης εἶ χον τὴν ἄποψινὅτι δύνανται νὰ ἐξυβρίζουν τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους

Ἡ ἀνακοίνωσιςδιὰ τήνhellip ἀναβολήν

Ἡ ἀνακοίνωσις διὰ τὴν ἐπ᾽ ἀόρι-στον ἀναβολὴν τῆς θεατρικῆς πα-

ραστάσεως τὴν ὁποίαν ἐξέδωσαν οἱπρωταγωνισταὶ τῆς παραστάσεωςἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΟἱ παραστάσεις τοῦ Corpus Ch-risti στὸ θέατρο Χυτήριο ὁλοκλη-ρώνονται Δὲν ἦταν πρόθεσή μαςοὔτε νὰ προκαλέσουμε τὸ ldquoθρη-σκευτικὸ συναίσθημαrdquo οὔτε νὰ δη-μιουργήσουμε ἐντάσεις καὶ πολὺπερισσότερο νὰ ζήσουμε εἰκόνεςἀστυνομοκρατούμενου χώρου θε-άτρου Λυπούμαστε ποὺ ἄθελάμας ἄνθρωποι ξυλοκοπήθηκανπρ ο πηλακίστηκαν ἀπαξιώθηκανΜᾶς προκάλεσε θλίψη τὸ γεγονὸςὅτι τὸ Χυτήριο ἔκανε τὸ γύρω τοῦκόσμου μὲ ἀπαξιωτικὰ σχόλια γιὰτὴ Δημοκρατία μας Καὶ βάζονταςπάνω ἀπ᾽ ὅλα τὸ καθῆκον μας ὡςἝλληνες πολίτες νὰ προστατέ-ψουμε τὴ φήμη τῆς Χώρας μαςἀλλὰ καὶ τὴ βαθιὰ πίστη μας στὴνὈρθοδοξία καὶ τὸν Χριστιανισμόποὺ εἶναι ἡ πίστη τῆς ἀγάπης καὶτῆς ἀποδοχῆς δὲν γίνεται νὰ ἐπι-τρέψουμε τὴν παγκόσμια δυσφή-μηση ποὺ συντελεῖται μὲ ἀφορμὴτὴν παράστασή μας

Παλέψαμε σὲ αἴθουσες δικαστη-ρίων καὶ δικαιωθήκαμε Ἀλλά Δὲνἦταν ἀρκετό Συνέχισαν νὰ μᾶςδιασύρουν καὶ νὰ βάζουν σὲ κίνδυ-νο τοὺς συναδέλφους μας ἠθο-ποιοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ σύνολο τῶνἐργαζομένων στὸ θέατρό μας

Μὲ τὴ σκέψη στὸ κοινό μας ποὺσεβόμαστε προσπαθήσαμε νὰ παί-ξουμε τὴν παράσταση ἐπὶ 3 ἑβδο-μάδες Δὲν στάθηκε δυνατόν για-τί δὲν μᾶς τὸ ἐπέτρεψανhellip Καὶ φυ-σικὰ δὲν εἶναι λύση νὰ συνεχίζου-με σὰ νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα Για-τί αὐτό ποὺ συνέβη εἶναι ὑπαρκτόἐφιαλτικὸ καὶ μεγάλη ντροπή

Τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς ἀπέστειλε ὁσυγγραφέας τοῦ ἔργου ΤέρενςΜακ Νάλλυ μᾶς προβλημάτισεldquoἄλ λο θέατρο δὲν θὰ εἶχε ἀντέξειτόσο μήπως ὅμως μὲ ὅλα αὐτά

ποὺ προσδίδουν στὴν παράστασηπερὶ ldquoβλασφημίαςrdquo χάνεται τὸ πρα -γματικὸ μήνυμα τοῦ ἔργου εἶναιδυνατὸν ἕνα ἔργο ποὺ γράφτηκεγιὰ νὰ μιλήσει γιὰ τὴν ἀγάπη νὰ κα-ταλήγει νὰ προκαλεῖ τόσο μῖσοςrdquo

Βέβαια τέτοιες ἐκδηλώσεις βίαςσὰν αὐτές ποὺ ἐκτυλίχθηκανμπρο στὰ στὴν πόρτα τοῦ θεάτρουμας στὶς 1110 δὲν ἔλαβαν χώρα σὲκανένα μέρος τοῦ κόσμου ὅπου κιἂν παίχτηκε τὸ Corpus Christihellipπαρὰ μόνοhellip ἀπὸ φανατικοὺς Μου-σουλμάνους() ποὺ θεώρησαν ὅτιἔπρεπε νὰ ἐκδώσουν διάταγμα θα-νάτου γιὰ τὸν συγγραφέα

Εὐχαριστοῦμε ὅσους μᾶς στήρι-ξαν στὴν προσπάθειά μας γιὰ τὴνἐλευθερία τῆς τέχνης καὶ τὴ μὴ φί-μωση τοῦ θεατρικοῦ λόγου Ὅμωςἐμεῖς δὲν κάνουμε θέατρο γιὰ νὰὑποκαταστήσουμε τοὺς θεσμούςhellipΔὲν λιποψυχοῦμε καὶ θὰ δώσουμετὸν ἀγώνα ὅπου καὶ ἂν χρειαστεῖἊς προβληματιστοῦμε ὅμως γιὰ τὸΚράτος ποὺ παρακολουθεῖ μουδια-σμένο τὶς δυνάμεις τοῦ σκοταδι-σμοῦ νὰ ἀσχημονοῦνhellip

Ἂν μία θεατρικὴ παράστασημπορεῖ νὰ θέσει θεμελιώδη ζητή-ματα ὅπως τὸ δικαίωμα στὴ διαφο-ρετικότητα καὶ τὴν ἐλευθερία τῆςἔκφρασης τότε τὸ Θέατρο εἶναιπαρὸν στὴν ἀληθινὴ ζωήhellip

Ἡ παράσταση CORPUS CHRISTIἔχει ἤδη κληθεῖ νὰ λάβει μέρος σὲδύο διεθνῆ θεατρικὰ φεστιβάλ στὸInternational Theatre Festival MESSSarajevo καὶ στὸ Festival Iberoameri-cano de Teatro de BogotaἘκεῖ θὰ βρεῖ καὶ τὴν δικαίωσή τηςhellip

γιὰ τὸ θέατρο ΧυτήριοΒάσια Παναγοπούλου καὶ

Λαέρτης ΒασιλείουraquoΠαρατηρήσεις τοῦ laquoΟΤraquo

Θέλομεν νὰ ἐπισημάνωμεν ὅτι αἱἈστυνομικαὶ δυνάμεις ἔξωθεν τοῦ

θεάτρου ἦσαν πολλαπλασίως με-γαλύτεραι ἀπὸ τοὺς συγκεντρω-θέντας πιστούς οἱ ὁποῖοι διεμαρ-τύρον το διὰ τὴν σοδομιτικὴν θεα-τρικὴν παράστασιν Αἱ δυνάμειςτῆς Ἀστυνομίας συνεκρούσθησαντὴν πρώτην ἡμέραν τῆς παραστά-σε ως μὲ μέλη τῆς laquoΧρυσῆς Αὐ -γῆςraquo τὰ ὁποῖ α προσεπάθησαν νὰlaquoκα πελώσουνraquo τὰς ἀντιδράσειςτῶν ὀλίγων ὀρθοδόξων πιστῶν Τὰςἑ πομένας ἡμέρας αἱ κλοῦβαι mdashλε-ωφορεῖα τῆς Ἀστυνομίας εἶ χονσχηματίσει προστατευτικὸν κλοιὸνεἰς τὸ θέατρον ἐνῶ τὴν ἡμέραν τῆςἀναβολῆς ἀπηγορεύετο ἡ διέλευ-σις αὐτοκινήτων ἔμπροσθεν τοῦθεάτρου ἂν καὶ δὲν ὑπῆρχον δια-μαρτυρόμενοι πιστοί

Οἱ συντελεσταὶ τῆς θεατρικῆςπαραστάσεως ὅταν διεπίστωσανὅτι τὸ Ἑλληνικὸν κοι νὸν δὲν ἐνέκρι-νε τὴν σοδομιτικὴν θεα τρικὴν πα-ράστασιν καὶ ἀπεῖχεν ἀπὸ αὐτὴνἀπεφάσισαν νὰ τὴν τερματίσουν ἐπ᾽ἀόριστον Δὲν ἀντελήφθησαν ὅτιαὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει μεγάλην ἐκ κλη -σιολογικὴν συνείδησιν καὶ σέβεταιτὰ ὅσα ἐδιδάχθη ὑπὸ τῆς οἰκογενεί-ας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὀλιγώτεροντοῦ σχολείου Αὐτὸ δὲν τὸ ἔ χουνἀντιληφθῆ οὔτε οἱ Σεβ Μητρο-πολῖται οἱ ὁποῖοι ἐτάχθησαν ἐ ναν-τίον ὅσων ἐκινητοποιήθησαν κατὰτῆς θεατρικῆς παραστάσεως

Δι᾽ αὐτὸ οἱ μὲν συντελεσταὶ κα-τέφυ γον εἰς θεωρίας καὶ ὑπερβο-λάς διὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸ laquoτέ-λος ἐποχῆςraquo διὰ τὴν παράστασινἐνῶ οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱὁποῖοι τὴν ὑπεστήριξαν ἡττήθησανκατὰ κράτος laquoμένοντεςraquo ἐκτεθει-μένοι εἰς τὸν πιστὸν λαόν

ΓΖ

Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟΣΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟΣ

Πρόκειται διά τόν Πατριάρχην Σερβίας κ Εἰρηναῖονκαί τόν Πρόεδρον τῆς χώρας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς

Ὅταν ἐξελέγη Πατριάρχης Σερ-βίας ὁ κ Εἰρηναῖος ἐξέπληξεν ὅ -λους τούς Ὀρθοδόξους οἱ ὁποῖοιεἶναι πιστοί εἰς τούς Ἱερούς Κανό-νας διότι τό πρῶτον πρᾶγμα τόὁποῖον ἔκανεν ἦτο νά ἐκδηλώση τόφιλοπαπικόν καί φιλοοικουμενιστι-κόν προσανατολισμόν του ὉlaquoΟΤraquo τότε ἐτόλμησε καί ἀπεκά-λυψεν αὐτόν τόν προσανατολι-σμόν τοῦ νέου Πατριάρχου προ-καλῶν ἀντιδράσεις Σήμερον ἀπο-καλύπτομεν τήν laquoστροφήνraquo εἰς τόΣκοπιανόν τοῦ νέου Προέδρου τῆςΣερβίας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς ὁὁποῖος ἐτάχθη δημοσίως ἀναφαν-δόν ὑπέρ τῶν Σκοπίων εἰς τό θέματῆς ὀνομασίας

Ὁ κ Νίκολιτς μετέβη τήν Κυρια-κήν 21ην Ὀκτωβρίου εἰς τά Σκόπιακαί συμμετεῖχεν εἰς ἐκδήλωσινπρός τιμήν τῶν Σέρβων στρατιω -τῶν οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν μαχόμενοιτούς Ὀθωμανούς κατά τόν πρῶ -τον Βαλκανικόν πόλεμον εἰς τήνἱστορικήν μάχην τοῦ Κουμάνοβο(23-24 Ὀκτωβρίου 1912) Μία μάχηἡ ὁποί α ἔχει ξεχωριστήν σημασίανκαθώς ἡ σκοπιανή ἱστοριογραφίατήν θεωρεῖ ἡμέραν laquoτραγωδίαςraquoἀφοῦ ὡδήγησεν εἰς τήν διαίρεσιντῆς γεωγραφικῆς ἑνότητος τῆςΜακεδονίας

Ὁ Σέρβος Πρόεδρος παρέσχεσυνεντεύξεις εἰς τήν ἐφημερίδαlaquoVecerraquo καί εἰς τόν τηλεοπτικόνσταθμόν laquoSiteraquo τῶν Σκοπίων Εἰςαὐτάς ἐπιστρατεύει τό θέμα τῆςὀνομασίας διά νά οἰκοδομήση τήννέαν laquoσυμμαχίανraquo μέ τό καθεστώςΓκρουέφσκι προβαίνων εἰς ἕναἀπαράδεκτον διά τήν Ἑλλάδα συ-σχετισμόν μεταξύ τοῦ προβλήμα-τος τοῦ Κοσσόβου καί τοῦ ζητήμα-τος τῆς ὀνομασίας laquoΔέν μπορεῖτέτοια θέματα ldquoἐθνικῆς ὑπερηφά-νειαςrdquo νά τίθενται ἐκβιαστικά ἀπότήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πρός τίςδύο χῶρεςraquo εἶπεν ὁ Πρόεδρος τῆςΣερβίας προσθέτων ὅτι laquoγνώριζαπάντοτε τή Μακεδονία μέ αὐτό τόὄνομα τή στρατιωτική στολή καίτή σημαία Τώρα εἶναι σάν νά θέ-λουν νά τό πάρουν αὐτόmiddot φυσικάεἶναι σάν νά ἀμφισβητοῦν τήν ἐ -θνική ὑπερηφάνειά σας καί ὄχι τήνἐδαφική κυριαρχία ὅπως συμβαί-

νει μέ τό ΚόσσοβοraquoὉ κ Νίκολιτς ἐκάλεσε τήν Σκο-

πιανήν ἡγεσίαν εἰς ἀντιαλβανικόνμέτωπον προκαλῶν τήν ὀργήν τοῦἀλβανικοῦ στοιχείου laquoὍπως οἱἈλβανοί ἐπεδίωξαν τά ldquoδικαιώμα-τάrdquo τους στήν Σερβία θά διεκδική-σουν τά ἴδια δικαιώματα καί σέἄλλες χῶρες Τή στιγμή πού ἀνα-γνωρίζει τό δικαίωμά τους γιά κρά-τος στό Κόσσοβο πῶς μπορεῖς νάπεῖς ὅτι δέν ἔχουν τέτοιο δικαίωμαστή ldquoΜακεδονίαrdquo ἤ δέν ἔχουν δι-καίωμα γιά αὐτονομία στήν Ἑλλά-δα ἤ στό Μαυροβούνιοraquo ἐδήλωσε

Ἕως τήν στιγμήν τῆς ἐκτυπώσε-ως τοῦ laquoΟΤraquo δέν εἶχεν ὑπάρξειἐπίσημος ἀντίδρασις ἀπό τήν Ἑλ -ληνικήν Κυβέρνησιν Ὑπογραμμί-ζεται ὅτι ἡ σημερινή ἡγεσία τῆςΣερβίας ἀκολουθεῖ ἐμφανῶς φιλο-σκοπιανήν πολιτικήν θέτουσα καίθέμα ἀναγνωρίσεως φιλοσκοπια -νῆς-laquoφι λομακεδονικῆςraquo μειονότη-τος εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Ἑλλά-δος Ἐνῶ ἡ προηγουμένη ἡγεσίατῆς Σερβίας (μέ πρόεδρον τόν κΤάντιτς) ἦτο ἐντόνως φιλοτουρκι-κή Ἐπί τῶν ἡ μερῶν τοῦ κ Τάντιτςἡ Σερβία ἔγινε laquoπαράρτημαraquo τῆςΤουρκίας εἰς τό ὁποῖον εἶχε τήνβάσιν του ὁ Νεοοθωμανός ὑπουρ-γός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας κΝταβούτογλου

Ὑπενθυμίζομεν πώς κατά τήν τε-λευ ταίαν ἐπίθεσιν τῶν Νατοϊκῶνδυνάμεων ἐναντίον τῆς Σερβίαςὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες προ-σεφέρομεν τά πάντα διά τήν ἐπού-λωσιν τῶν πληγῶν Ἀντί εὐγνωμο-σύνης ὅμως laquoχολήraquo

Ἐπισημαίνομεν ἐπίσης ὅτι ἡ ἡγε-σία τῆς Σερβίας δέν ἐπρόδωσε μό-νον τήν ἀγάπην καί τήν ἀλληλεγ-γύην τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί αὐ -τήν τήν Ὀρθοδοξίαν Ὁ νέος Πα-τριάρχης ἔχει ὑποταγῆ εἰς τούςΠαπικούς καί ἐκλιπαρεῖ τόν Πάπαννά συμμετάσχη εἰς τάς ἐπετειακάςἐκδηλώσεις διά τό laquoΔιάταγμα τῶνΜεδιολάνωνraquo Καί ὅλα αὐτά ὅταντό Βατικανόν κατηγορῆται ὑπόσυγγραφέων βιβλίων δημοσιογρά-φων καί διανοουμένων ὅτι εἶχενἐνεργόν ἀνάμειξιν εἰς τόν πόλεμονἐναντίον τῆς Σερβίας κατά τόνΜάρτιον τοῦ 1998

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ-laquoΦΩΤΙΑraquo ΤΟΥ ΣΕΒ ΑΙΤΩΛΙΑΣκ κ ΚΟΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝΤΗΣ ΔΗΜΑΡ κ ΜΑΡΙΑΝ ΡΕΠΟΥΣΗ

Ἀλλά καί πρός ὁλόκληρον τόν πολιτικόν κόσμον

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-της Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κΚοσμᾶς μέ ἀνακοίνωσίν του ὑπόἡμερομηνίαν 31ην Ὀκτωβρίου προ-έβη εἰς σχόλια ἐναντίον τῆς βου-λευτοῦ τῆς ΔΗΜΑΡ κ Μαρίας Ρε-πούση γνωστῆς πλαστογράφου τῆςνεωτέρας ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος ἡὁποία ἐζήτησε νά καταργηθοῦν αἱἑορταστικαί δηλώσεις διά τήν laquoἔξο-δον τοῦ Μεσολογγίουraquo Τό πλῆρεςκείμενον τῆς δηλώσεως τοῦ ΣεβΜητροπολίτου ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἜκπληκτοι μείναμε ἀπό τίςἀκατανόητες δηλώσεις τῆς καςΜαρίας Ρεπούση Βουλευτοῦ τοῦἙλληνικοῦ Κοινοβουλίου Δένμποροῦμε νά τό πιστέψουμε Μέκατάπληξη προσπαθοῦμε ἔστω νάδιαβάσουμε τήν ἀνθελληνική δή-λωση Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτέςἘξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσο-λογγίου Μά εἶναι δυνατόν Μιλάειἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθεἀπό τήν ἀνατολή Μιλάει ὑπεύθυνηἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθε-ται ldquoἀγωνίζεταιrdquo ὡς ἐκπρόσωποςτοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ γιά τά ἱεράκαί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας

Μᾶλλον δέν θά γνωρίζει τό Με-σολόγγι ἡ κα Βουλευτής δέν θάπέρασε ἀπό τήν αἱματοβαμμένηΠύλη τοῦ Μεσολογγίου Δέν θάπροσκύνησε τόν ἱερό χῶρο τοῦΚήπου τῶν Ἡρώων δέν θά στάθη-κε ποτέ ἐνώπιον τοῦ Τύμβου ὅπουἀναπαύονται τά ἱερά λείψανα τῶνμαρτύρων τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟ-ΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Ἀσφαλῶς δέν θά ἀντίκρυσε καίτίς ἡρωικές ντάπιες μέ τά σπασμέ-να κανόνια Δέν γνωρίζει ποῦ καίπῶς ὁ ἐθνομάρτυς καί ἱερομάρτυςἘπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ μέ τόἅγιο ποτήριο στά χέρια ἐμψύχωνεκαί κοινωνοῦσε τούς μελλοθανά-τους πολεμάρχους Δέν ἔχει ὑπʼὄψιν της ἡ κα Ρεπούση οὔτε τί εἶναιlaquoἈνεμόμυλοςraquo οὔτε τί εἶναι laquoΚλεί-σοβαraquo καί laquoΒασιλάδιraquo Καί γιά τήνἡρωική ΕΞΟΔΟ πού ἴσως γνωρίζεικάτι ἀπό παραποιημένες ἱστορικέςπεριγραφές δέν θά τήν ἔζησεὅπως τήν ζοῦν οἱ Μεσολογγίτες

Ἐμεῖς ζοῦμε στό Μεσολόγγι καίἀγαποῦμε τό Μεσολόγγι Ποτέ δέθά λησμονήσουμε καί δέ θά προ-δώσουμε τήν γνησία καί ματωμένηἱστορία καί ζωή τοῦ Μεσολογγίου

Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐξόδου τῶνΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝδέν εἶναι ldquoἐθνικιστικά κίτςrdquo οὔτεldquoστερεοτυπικές ἐκδηλώσειςrdquo Εἶ ναιζωντανές γιορτές εὐγνωμοσύνηςκαί τιμῆς ἀφ᾽ ἑνός τῶν γενικῶν προ-μάχων καί μαρτυρικῶς πεσόντωνπατέρων μας οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ldquoγιάτοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καίτῆς πατρίδος καί τοῦ Μεσολογγίουτήν ἐλευθερίαrdquo ἀφ᾽ ἑτέρου ἑορτέςπού ἀναγεννοῦν ἀναζωογονοῦνἐμψυχώνουν ὅλους μας καί ἰδιαιτέ-ρως τά λεβέντικα νειάτα τῆς Αἰτω-λοακαρνανίας καί μᾶς κάνουν νάνοιώθουμε περισσότερο ὀρθόδοξοιχριστιανοί καί γνήσιοι Ἕλληνες

Καλά θά κάνει ἡ κα Ρεπούση νάσταματήσει νά συνιστᾷ πλέον δια-στρεβλώσεις καθώς καί τή λήθητῆς γνήσιας ἑλληνικῆς ἱστορίαςὍσοι ἀμφισβητοῦν τήν ἱστορίαἀμφισβητοῦν τήν ἰθαγένειά τους

Ἡ ἱστορία γράφτηκε στό Μεσο-λόγγι μέ αἷμα καί θυσία Δέν δια-γράφεται μέ φληναφήματα ἀνιστό-ρητων καί ἀδαῶν Ὁ Εὐριπίδης ὑπο-γραμμίζει ldquoὌλβιος ἔστι ὅστις τῆςἱστορίης ἔσχε μάθησινrdquo ὅποιος ξε -χνᾶ τήν ἱστορία του εἶναι καταδικα-σμένος σέ ἀφανισμό Ἐδῶ εἶναιΜεσολόγγι ἐδῶ κατοικοῦν Μεσο-λογ γίτες ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρ-τύρων

Τά λόγια τῆς κας Ρεπούση δένμᾶς ἐπηρεάζουν εἶναι γραμμέναπάνω στό νερό Ἄς ἀφήσει τό Με-σολόγγι νά λάμπει νά φωτίζει νάἐμπνέει νά ἀναζωπυρώνει τήν Ἑλ -λάδα καί ὅλο τόν κόσμο

Καί κάτι τελευταῖο Παρακαλῶτούς ἕλληνες πολιτικούς μας νάφροντίσουν νά ἀναπτερωθεῖ τόὑγιές ἐθνικό φρόνημα καί ἡ γνήσιαφιλοπατρία Ἡ ἀνυπαρξία αὐτῶντῶν ἰδανικῶν ἔφερε τήν πατρίδαμας στό κατάντημα πού ζοῦμε

dagger ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας Κοσμᾶςraquo

Νέος ΜητροπολίτηςΚυδωνιῶν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Ὀκτωβρίουἐκ τοῦ Οἰκ Πατριαρχείου

laquoΜητροπολίτης Κυδωνιῶν ἐξε-λέγη ὁμόφωνα τὸ μεσημέρι τῆςΤρίτης 30 Ὀκτωβρίου ἀπὸ τὴνἉγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ ΟἰκΘρόνου ὁ Μέγας ἈρχιμανδρίτηςἈθηναγόρας Χρυσάνης Ἡ ἐκλογὴἔγινε στὸν Πάνσεπτο ΠατριαρχικὸἹ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπὸτοὺς Συνοδικοὺς Ἀρχιερεῖς ὕστε-ρα ἀπὸ πρόταση τοῦ Οἰκ Πατριάρ-χου Βαρθολομαίου

Τὸ τριπρόσωπο συγκροτοῦσαν ὁἘπίσκοπος Σινώπης Ἀθηναγόραςὁ Ἀρχιμ Ἀθηναγόρας Ζηλιασκό-πουλος ποὺ διακονεῖ στὴν Γερμα-νία καὶ ὁ - ἐψηφισμένος πλέον -Μέγας Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκου-μενικοῦ Θρόνου ἈθηναγόραςΧρυ σάνης

Ἀκολούθως ἔδωσε τὸ ΜικρὸΜήνυμα ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενι-κοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν μελῶν τῆςἉγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδουraquo

Νέος ΠατριαρχικόςἘπίτροπος

εἰς τά ἹεροσόλυμαὉ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ

Θεόφιλος διώρισε νέον Πατριαρχι-κόν Ἐπίτροπον εἰς ἀντικατάστασιντοῦ ἐκλιπόντος Πατριαρχικοῦ Ἐπι-τρόπου Μητροπολίτου Καισαρείαςκυροῦ Βασιλείου τόν Μητροπολί-την Καπιτωλιάδος κ Ἡσύχιον

Ἐγράφη γιὰ τὸν Πάπα ὅτι μὲ τὶςπαμμέγιστες ἀξιώσεις γιὰ τὸ πρό-σωπό του παρουσιάζεται ὡς ἡμίθε-ος Ἐπιεικὴς χαρακτηρισμὸς τὸlaquoἡμίθεοςraquo λέγουμε ἐμεῖς Kατὰ τὴB΄ Bατικάνεια Σύνοδο τῆς ὁποίαςτὰ 50 ἔτη ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃμὲ τὸν Πάπα ὁ Πατριάρχης κ Bαρ-θολομαῖος ἐὰν παρουσιασθῇ δια-φορὰ μεταξὺ τῆς κρίσεως τοῦΘεοῦ καὶ τῆς γνώμης τοῦ Πάπα οἱπιστοὶ πρέπει νὰ προτιμήσουν τὴγνώμη τοῦ Πάπα Ἐπίσης κατὰ τὴναὐτὴ Σύνοδο ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰτὴν τροποποιῇ νὰ προσθέτῃ νἀφαιρῇ νὰ διορθώνῃ καὶ τοὺςἈποστόλους (Ἆράγε καὶ τὸν Ἀπό-στολο Πέτρο) Aὐτὲς οἱ ἀποφάν-σεις καὶ ἀποφάσεις τῆς Συνόδουτοῦ Bατικανοῦ παρουσιάζουν τὸνΠάπα ὄχι ἁπλῶς ὡς ἡμίθεο ἀλλ ὡςθεό ἢ μᾶλλον ὡς ὑπέρθεο ναί ὡς

ὑπέρθεο ἀφοῦ ἡ γνώμη τοῦ Πάπαπρέπει νὰ προτιμᾶται τῆς κρίσεωςτοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὸ θεόπνευστο καὶαἰώνιο κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆςκαὶ νὰ ἐπιφέρῃ μεταβολές Ὁ Ἑω -σφόρος φιλοδόξησε νὰ θέσῃ τὸθρόνο του ὑπεράνω τῶν νεφῶννὰ γίνῃ ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Ὁδὲ Πάπας θέτει τὸ θρόνο του ὑπερ -άνω τῶν οὐρανῶν γίνεται ἀνώτε-ρος τοῦ Ὑψίστου

Θεέ μου Δὲν βλέπουν ὁ Πατρι -άρχης καὶ οἱ ἄλλοι φιλοπαπικοὶ τὴσχιζοφρένεια τοῦ Παπισμοῦ Πῶςἀσπάζονται τὸ εἴδωλο τοῦ Πάπα τὸὑψωμένο ὑψηλότερα ἀπὸ τὴ χρυσὴεἰκόνα τοῦ NαβουχοδονόσοροςἈλλὰ δόξα σοι Kύριε διότι ἔχειςκαὶ στὴν ἐποχή μας εὐσεβεῖς ψυ-χές οἱ ὁποῖες δὲν προσκυνοῦν τὸεἴδωλο τοῦ Πάπα ἀλλὰ προσκυ-νοῦν ἐσένα τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό

ΥΠΕΡΘΕΟΣ Ο ΠΑΠΑΣΤοῦ θεολόγου κ Νικ Ἰω Σωτηροπούλου

Μὲ κρίσιμα θέματα ὡς εἶναι ἡθρησκευτικὴ καὶ Ἑλληνικὴ Παιδείαεἰς τὴν Ἀμερικήν ἡ ποιμαντικὴ καὶτὸ διοικητικὸν ἔργον τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς αἱ laquoαὐτο-κτονίαιraquo μὲ ἰατρικὴν βοήθειαν ὁἀνερχόμενος ρατσισμὸς καὶ φανα-τισμός κλπ ἠσχολήθη ἡ Ἱερὰ Σύν -οδος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςἡ ὁποία ὑπάγεται εἰς τὸ Οἰκουμε-νικὸν Πατριαρχεῖον καὶ χαρακτηρί-ζεται Ἐπαρχιακή Συμφώνως πρὸςἀνακοίνωσιν ἐκδοθεῖσαν τὴν 23ηνὈκτωβρίου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπι-σκοπῆς Ἀμερικῆς

laquoἩ Ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδοςτῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςσυνῆλθεν εἰς τὴν τακτικὴν συνε-δρίαν αὐτῆς εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆςἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τὴν 17ην καὶ 18ηνὈκτωβρίου 2012 ὑπὸ τὴν προε δρί -αν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπι-σκόπου Ἀμερικῆς κ Δημητρίου καὶτὴν συμμετοχὴν τῶν Μελῶν αὐτῆς

Τὴν προτεραίαν τῆς ἐνάρξεωςτῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἤτοιτὴν 16ην τρέχοντος μηνός τὰ Μέ-λη αὐτῆς εἶχον τὴν εὐκαιρίαν νὰἐπεξεργασθοῦν καὶ ὁλοκληρώσουντὸ πρωτότυπον ἑλληνικὸν κείμενονμετὰ λειτουργικῶν ὁδηγιῶν τῶνἀκολουθιῶν τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶὌρ θρου τὸ ὁποῖον καὶ θὰ ὑπο-βληθῆ εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον πρὸς ἔγκρισιν

Τὰ θέματαἩ Ἱερὰ Σύνοδος κατὰ τὴν συνε-

δρίαν αὐτῆς ἠσχολήθη μὲ σειρὰνθεμάτων μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναικαὶ τὰ ἑξῆς

1 Θέματα εἰδικῶν πλευρῶν τοῦποιμαντικοῦ καὶ διοικητικοῦ ἔργουτῆς Ἐκκλησίας ἀναφερομένων εἰςκληρικοὺς καὶ λαϊκούς Εἰδικώτε-ρον ἡ Σύνοδος ἐνέκρινε πρόγραμ-μα ποιμαντικῆς φροντίδος εἰςἀσθενεῖς (Chaplaincy Program) διὰτοῦ ὁποίου ἐκτὸς τῶν κληρικῶν θὰδύνανται ἄτομα τὰ ὁποῖα ἔχουνθεολογικὴν μόρφωσιν καὶ εἰδικεύ-θησαν εἰς τὴν ποιμαντικὴν νὰ προσ -φέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς διά-φορα ἱδρύματα ὅπως πχ Νοσοκο-μεῖα φυλακάς κλπ

2 Θέματα εἰδικῶν περιπτώσεωνπειθαρχικῆς φύσεως σχετιζομένωνμὲ κληρικούς καθὼς ἐπίσης καὶ θέ-ματα τῆς ἀναγκαίας ποιμαντικῆςφροντίδος διὰ τοὺς κληρικοὺς καὶτὰς οἰκογενείας των

3 Θέματα Θρησκευτικῆς καὶἙλληνικῆς Παιδείας Ἡ Σύνοδοςσυνεζήτησε ἐκτενῶς τὴν κατάρτι-σιν ὑποψηφίων Ἱερέων καὶ τὸ Εἰ -δικὸν Μορφωτικὸν ΠρόγραμμαΔια κόνων Συνεζητήθη ἐπίσης ἡἀνάγκη εὐρείας συμμετοχῆς τῶνἐνοριῶν εἰς τὸ λίαν ἐπιτυχὲς διὰτὴν νεολαίαν Φεστιβὰλ ὁμιλητικῆς(St John Chrysostom Oratorical Fe-stival) Ἐπίσης ἔγινε παρουσίασιςτῶν νέων Ἐγχειριδίων ΔευτέρουἘπιπέδου διὰ τὴν διδασκαλίαν τῆςἙλληνικῆς Γλώσσης εἰς τὰ ἡμερή-σια καὶ ἀπογευματινὰ σχολεῖα τῆς

Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ὡς γνωστόντὰ ἐν λόγῳ βιβλία χορηγοῦνται δω-ρεὰν ὑπὸ τοῦ Κληροδοτήματος Πί-στης τῆς Ἱερᾶς ἈρχιεπισκοπῆςἬδη δὲ ἤρχισεν ἡ προετοιμασίαδιὰ τὰ βιβλία τοῦ τρίτου ἐπιπέδου

4 Θέματα διοικητικῆς φύσεωςἘγένετο συζήτησις διοικητικῶν θε-μάτων ἀναφερομένων εἰς ἐνορίαςκαὶ Μονὰς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκο -πῆς Ἀνεκοινώθη τὸ λίαν εὐχάρι-στον γεγονὸς τῆς ὑπογραφῆς τῶνσχετικῶν ἐγγράφων διὰ τὴν ἀνέ-γερσιν τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νι-κολάου εἰς Ground Zero ἡ ὁποία θὰἀποτελέση ὄχι μόνον ἐνοριακὴνἐκκλησίαν ἀλλὰ καὶ Ἐθνικὸν προσ -κύνημα καὶ γενικώτερον μαρτυρίαντῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως

5 Θέματα κοινωνικῆς φύσεωςἩ Σύνοδος συνεζήτησε τὸ θέματοῦ ρατσισμοῦ καὶ φασισμοῦ καὶπροέβη εἰς τὴν ἐπισυναπτομένηνδήλωσι Ἐπίσης ἡ Σύνοδος συνε-ζήτησε τὸ ἐπίκαιρον θέμα τῆς ldquoἰα -τρικῶς βοηθουμένης αὐτοκτονίαςrdquo(physician assisted suicide) καὶ συν-τόμως θὰ προβῆ εἰς σχετικὴν ἀνα-κοίνωσιν

Δήλωσις τῆς Ἱ ἘπαρχιακῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς

Ἀρχιεπισκοπῆς ἈμερικῆςΜὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Φθινοπωρι -

νῆς συνεδρίας της τὸν Ὀκτώβριο2012 ἡ Ἱ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς ἹἈρχιεπισκοπῆς Ἀμερι κῆς ἐκ φράζειγιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴν βαθειὰ ἀνη-συχία της ἀναφορικὰ πρὸς τὴνἀκραία φανατικὴ γλώσσα ἡ ὁ ποίαχρησιμοποιεῖται σὲ ὅλα τὰ πεδία τῆςδημοσίας καὶ ἰδιωτικῆς ζω ῆς

Παροτρύνουμε ὅλους νὰ ἀκο-λουθήσουν τὴν συμβουλὴ τοῦἈποστόλου Παύλου Ὁ λόγος ὑμῶνπάντοτε ἐν χάριτι ἅλατι ἠρτυμέ-νος εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκά-στω ἀποκρίνεσθαι (Κολ 46)

Ἀποδοκιμάζουμε τὴν χρήσηοἱουδήποτε ρατσιστικοῦ ξενοφο-βικοῦ φασιστικοῦ καὶ ἐχθρικοῦ λό-γου συμβόλων καὶ συμπεριφορᾶς

Ἐν γνώσει ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγα-λύτερα δῶρα τοῦ δημοκρατικοῦπολιτεύματος εἶναι ἡ ἐλευθερίατοῦ λόγου παρὰ ταῦτα συνιστοῦμεὑπευθυνότητα εὐγένεια καὶ ἀγάπηστὴν ἐπιλογὴ λέξεων καὶ τρόπωνἐκφράσεως

Οἱ Ἕλληνες εἶπαν ldquoΟΧΙrdquo στὸν φα-σισμὸ στὸν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμοκαὶ ἀκολούθως ὑπέφεραν μεγάλαδεινὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ναζι-στικῆς κατοχῆς

Καλοῦμε ὅλους νὰ ἀντιτάξουντὸ ldquoΟΧΙrdquo ἔναντι τῆς ἐχθρότητοςπαν τὸς εἴδους ὁλοκληρωτισμοῦκαὶ νὰ ἐναγκαλισθοῦν τὴν γνήσιαφιλανθρωπία καὶ φιλοξενία ποὺ ἀ -ποτελοῦν ἄλλωστε καὶ τὸ μήνυματοῦ Εὐαγγελίου

Ὡς πρωτοπόρος στὸν Διαθρη-σκειακὸ καὶ Διαπολιτισμικὸ Διάλο-γο ἡ Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλη-σία μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ προσεύ-χεται καὶ ἐργάζεται γιὰ τὴν εἰρήνητὸν σεβασμὸ καὶ τὴν συνδιαλλαγὴμεταξὺ ὅλων τῶν ἀνθρώπωνraquo

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ κλπΑΠΗΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Page 4: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

Σελὶς 4η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquoΟἱ ἰδέες οἱ ἰδεολογίες τὰ πι-

στεύ ω κι οἱ παντοειδεῖς ἀπόψειςεἶναι σήμερα ἄφθονες Πληθωρι -κὲς ὅπως ὅλα στὴν ἐποχή μας Φο-ρεῖς τους κυρίως οἱ νέοι Ἀσχολίατους καθημερινή ἡ σπουδή τουςΠόθος ἡ ἀπόλυτη γνωριμία μʼ αὐ -τές Στόχος νὰ τὶς μάθουν καὶ νὰτὶς ἀκολουθήσουν καὶ οἱ ἄλλοι

Ἔτσι περνᾶμε πλέον στὸ δεύτε-ρο στάδιο τὸ στάδιο τῆς ὁμολο-γίας Μὲ τὴν ὁμολογία προσπα-θοῦν νὰ κάνουν γνωστὲς τὶς ἰδέεςκαὶ τὶς ἀντιλήψεις τους στὸ ἄμεσοκι ἔμμεσο περιβάλλον τους νὰ τὶςἀποδεχθεῖ καὶ νὰ τὶς ἀκολουθήσεικι αὐτὸ πιστά

Κανένας μάλιστα δὲν διστάζει

ἐδῶ Ὅτι κι ἂν πιστεύει Καὶ σʼαὐτὲς ἀκόμα τὶς οὐτοπίες τὶς ἀνα-λήθειες καὶ τὶς ἐξωπραγματικότη-τες Τὸ θεωρεῖ καθῆκον του καὶὑποχρέωσή του καθημερινή Τίπο-τε δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ τὸν στα-ματήσει Συγκρούεται μὲ τοὺς πάν-τες καὶ τὰ πάντα θυσιάζεται ἀρκεῖνὰ προβάλλει τὶς ἰδέες καὶ τὰ πι-στεύω του Μὲ τὴν ἐφημερίδα τὸβιβλίο τὶς διαλέξεις τὶς συζητή-σεις τὰ συνθήματα τὶς διαδηλώ-σεις τὶς ἱστοσελίδεςhellip

Τὸ πεζοδρόμιο τὸ σχολεῖο τὸΠανεπιστήμιο τὸ διαδίκτυο κλπεἶναι οἱ μεγάλες παλαῖστρες Οἱχῶροι ἀναμέτρησης Γιὰ τὸ τελευ-ταῖο μάλιστα τὰ πάντα σχεδὸν ἔ -χουν μεταβληθεῖ σὲ μία κατʼ ἐξο -χὴν ἰδεολογικὴ παλαίστρα Πολὺγρήγορα πῆρε τὴν πρωτιὰ ἀπʼ τὸΠανεπιστήμιοhellip

Κι ὅταν ἡ πειθώ τουςhellip δὲν πεί-θει τότε χρησιμοποιοῦν κάποτε καὶτὴ βία Δὲν σταματοῦν δηλαδὴ μὲτίποτε προκειμένου νὰ ἐπιτύχουντὸ σκοπό τους

Ὁμολογοῦν καὶ ἀγωνίζονται γιὰτὶς ἰδέες τους κι ὅταν ἀκόμη εἶναιμόνοι ἀπέναντι σʼ ἕνα πλῆθος μὲἀντίθετες ἀπόψεις Κι ὅταν γνωρί-ζουν ὅτι ἀποκαλύπτοντας αὐτέςθὰ παρεξηγηθοῦν θὰ δημιουργή-σουν ἔχθρες θὰ ὑποστοῦν πολλά

Ποιὸς laquoφίλαθλοςraquo γιὰ παράδει-γμα δίστασε ποτὲ νὰ μιλήσει μὲπάθος γιὰ τὴν ὁμάδα του νὰ μὴφέρει πάνω του τὰ ἐμβλήματά τηςνὰ μὴ εἶναι μὲ τὶς ἐφημερίδες πούτὴν ὑποστηρίζουν στὸ χέρι Κανέ-νας Ἀκόμη κι ἂν ἔχει ὅλους στὸπεριβάλλον του ἀντίθετους Δὲνἔχει κανένα ἐνδοιασμὸ ἀκόμη καὶνὰ τοὺς προκαλέσει

Πόση πράγματι εἶναι ἡ ὁρμὴ γιὰνὰ στέκουν στὴν ἐπιφάνεια οἱ φι-λοδοξίες τῶν ἐπιτηδείων κι οἱ μι-σοαλήθειες τῶν καιροσκόπων ποὺμὲ τόση μαεστρία τὶς λανσάρουνστὴ νεολαία γιὰ τὴν ἐξυπηρέτησηαὐτῶν καὶ μόνο τῶν συμφερόντωντους Ἀναζητώντας σʼ αὐτὴν τὰ θύ-ματά τους

Ταλαίπωρα παιδιά ἂν μπορούσα-τε νʼ ἀντιληφθεῖτε τὸ μέγεθος τῆςἀπάτης Ἂν μπορούσατε νὰ νοι-ώσετε τὸ λοξοδρόμημα ἀπʼ τὴν ἀ -λήθεια

Ἔτσι φτάνουμε τελικὰ νʼ ἀγωνι-

ζόμαστε γιὰ ὅλα νὰ προβάλλουμετὰ πάντα ἐκτὸς ἀπʼ τὴν ἀλήθεια Γιʼαὐτήν ἀντίθετα ὑπάρχει δειλίαφόβος πρωτοφανής Θεωρεῖται εἰ -ρω νεία ἡ προβολή της στὸ περι-βάλ λον μας Ναί τόσο καταλυτικὴεἶναι πάνω μας ἡ προβολὴ τῆς μι-σοαλήθειας τῆς ἀναλήθειας καὶτοῦ ψεύδους

Πῶς νὰ δικαιολογηθοῦν τόσοιδισταγμοὶ στὴν ὁμολογία τῆς Χρι-στιανικῆς Πίστης τοῦ Ὀνόματοςτοῦ Χριστοῦ τῆς ἴδιας τῆς Ἀλήθει-ας Αὐτῆς τῆς τόσο ἀδικαιολόγη-της ντροπῆς πού μᾶς καταλαμβά-νει ὅλους μπροστὰ σὲ τοῦτο τὸ με-γάλο μας καθῆκον Κι ἂς μᾶς τὸζητᾶ αὐτὸ τόσο πολὺ ὁ Χριστός κιἂς βλέπουμε ὅλοι νὰ ῾χουν τὴνἀνάγκη τοῦ λυτρωτικοῦ Του φω-τός αὐτοῦ ποὺ τόσο δειλὰ καὶἄνανδρα δὲν ἀποκαλύπτουμε

Ὁπότε ἀπʼ αὐτὴ τὴν τόσο χλιαρὴκαὶ ἄνευρη στάση μας τὸ κακὸἀποθρασύνεται δείχνει ὅλο καὶ πιὸπολὺ πὼς μονάχα αὐτὸ ὑπάρχει καὶτὸ χειρότερο πὼς αὐτὸ τάχα εἶναιἡ ἀλήθεια Γιατί αὐτὸ εἶναι ἐκεῖνοποὺ τελικὰ ἀκούγεται καὶ μάλισταὑπερβολικὰ καὶ στὴ διαπασών μο-νοπωλώντας τὰ πάντα

Αὐτὸ πιὰ δὲν εἶναι ἔλλειψη θάρ-ρους ἐκ μέρους μας εἶναι ἀσφα -λῶς προδοσία Εἶναι ἀπάρνηση τοῦὈνόματός Του γιὰ τὴν ὁποία τόσοπικρὰ ἔκλαψε ὁ Πέτρος

Γιατί λοιπόν τόση κακομοιριὰἀπὸ μέρους μας Γιατί τόση θανά-σιμη ὑποχώρηση μπροστὰ στὴνπροβολὴ ὁποιουδήποτε μικροῦ καὶτιποτένιου

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν ἡ φρά-

ση τῶν ἡρωικῶν μαρτύρων μπρο -στὰ στοὺς δημίους

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν τὸ ἔμ -βλημα τῶν πρωτοπόρων τῆς πί-στης

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo ἦταν τὸ σύν-θημα τῶν γενναίων τῶν ἁγίωντῶν ἀναμορφωτῶν τῆς Οἰκουμέ-νης

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία περι-φρό νησαν τὴ δύναμη ὅλων τῶνἰσχυρῶν

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία ἀντιμε-τώπισαν ὅλα τὰ μαρτύρια

Μὲ τούτη τὴν ὁμολογία κατα-τρόπωσαν τοὺς δαίμονες

Πάνω σʼ αὐτὴ τους τὴν ὁμολο-γία θεμελιώθηκε ἡ Ἐκκλησία κιἔφθασε ἡ Πίστη τοῦ Χριστοῦ στὰπέρατα τῆς οἰκουμένης

Καὶ οἱ περισσότεροι ἀπʼ αὐτοὺς τίἦταν Νέοι ἔφηβοι ἀκόμη δὲ καὶπαιδιά

Ὁ Μ Βασίλειος γράφει γιὰ τὴνὁμολογία τῶν Ἁγίων Σαράντα μαρ-τύρων (ὅλοι τους ἦταν νεότατοιστρατιῶτες) τοῦτα τὰ ὑπέροχα laquoὪμακάριες γλῶσσες ποὺ ἀφήσατεἐκείνη τὴν ἱερὴ ὁμολογία τὴν ὁποίαὁ ἀέρας ποὺ τὴ δέχθηκε ἁγιάστηκεοἱ ἄγγελοι ποὺ τὴν ἄκουσαν τὴν ἐπι-κρότησαν ὁ διάβολος μαζὶ μὲ τὰδαιμόνια πληγώθηκε ὁ δὲ Κύριοςτὴν κατέγραψε στοὺς οὐρανούςraquo

Τὸ πόσο σημαντικὴ εἶναι γιὰ μᾶς

αὐτὴ ἡ ὁμολογία τῆς Πίστης μᾶς τὸ

ἐξηγεῖ ὡς ἑξῆς ὁ ἱ ΧρυσόστομοςlaquoΕἶναι μέγα ἀγαθὸ ἡ παρρησία καὶ ἡεἰλικρίνεια καὶ τὸ νὰ θέτει κανεὶς τὰπάντα σὲ δεύτερη μοῖρα μπροστὰστὴν ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ Εἶναιτόσο πολὺ μεγάλο καὶ θαυμαστόὥστε αὐτὸν νὰ τὸν ὁμολογεῖ ὁ μο-νογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ στὸν Πατέ-ρα Του ἂν καὶ ἡ ἀνταπόδοση δὲνεἶναι ἴση Γιατί ἐσὺ μὲν ὁμολογεῖςστὴ γῆ ἐνῶ Αὐτὸς ὁμολογεῖ στοὺςοὐρανούς Κι ἐσὺ μὲν ὁμολογεῖςμεταξὺ ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι εἶναιπαρόντες ἐνῶ αὐτὸς στὸν Πατέρακαὶ σὲ ὅλους τούς ἀγγέλουςraquo

Ἀναφέρει καὶ ὁ Μ Βασίλειος σὲμία ἐπιστολή του laquoΕἶναι πράγματιἄξιο τοῦ ἀνωτάτου μακαρισμοῦ τὸχάρισμα ποὺ δόθηκε ἀπὸ τὸν Κύριοστὴ θεοσέβειά σας τὸ νὰ διακρίνε-τε δηλαδὴ τὸ κίβδηλο ἀπʼ τὸ γνήσιοκαὶ καθαρό τὴν δὲ ὁμολογία τῆς Πί-στης τῶν Πατέρων νὰ κηρύσσετεχωρὶς καμμία ὑποχώρησηraquo

Καὶ ὁ Ἅγ Γρηγόριος Θεολόγοςπροτρέπει μὲ ἔμφαση laquoΝὰ θυμᾶ -σαι τὴν ὁμολογίαraquo

Μὰ εἴμαστε λίγοι ἢ καὶ μόνος

μου θὰ ποῦν κάποιοι Αὐτοὶ ἂςἀκούσουν τοῦτο τὸ λόγο τοῦ ΜΒασιλείου ὁ ὁποῖος γράφει γιὰτοὺς τρεῖς παῖδες ποὺ ρίχτηκανστὸ καμίνι ἐξ αἰτίας τῆς ὁμολογίαςτῆς Πίστης τους

laquoΜᾶς δίδαξαν δὲ καὶ οἱ παῖδεςποὺ ρίχθηκαν στὴν βαβυλώνια κά-μινο ὅτι κι ἂν δὲν ὑπάρχει κανεὶςσύμμαχος τῆς εὐσεβείας πρέπεινὰ ἐπιτελεῖ κανεὶς καὶ μόνος τὸκαθῆκον Αὐτοὶ λοιπὸν μέσα ἀπʼ τὴφλόγα τῆς καμίνου ὑμνοῦσαν τὸνΘεό χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὸ πλῆ -θος τῶν ἀσεβῶν ἀλλὰ οἱ τρεῖςτους ἦταν ἀρκετοὶ γιὰ νὰ στηρι-χτοῦν μεταξύ τουςraquo

Μὰ θὰ μᾶς εἰρωνευτοῦν θὰ μᾶςπεριγελάσουν θὰ μᾶς βρίσουν θὰποῦν κάποιοι ἄλλοι Σʼ αὐτοὺς θὰπεῖ ὁ ἱ Χρυσόστομος laquoἘκεῖνοι ποὺπάσχουν κάποιο κακὸ καὶ ὑβρίζον-ται γιὰ τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ὁμολο-γία τους γιὰ τὸν Χριστό αὐτοὶ πρὸπάντων εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ τιμοῦν -ταιraquo Θὰ πεῖ ἀκόμη καὶ τοῦτο laquoἊνὑβριστοῦμε χάρη τοῦ Θεοῦ τιμού-μαστε καὶ στὴν ἐδῶ ζωὴ καὶ στὴνἐκεῖraquo Τί μεγαλεῖο λοιπόν

Ὅπως μὲ τὴν ἀντίστασή μας στὸκακὸ καὶ τοὺς πειρασμοὺς ἀπομα-κρύνεται ἀπʼ τὴ ζωή μας ὁ διάβο-λος ὅπως ἀναφέρει ὁ ἈπόστολοςΠέτρος ἔτσι καὶ μὲ τὴν ὁμολογίατῆς Πίστης μας παίρνουμε ἀκόμημεγαλύτερο θάρρος καὶ δύναμη σὲὅλα Αὐτὴ ἡ ὁμολογία καὶ μᾶς ὠφε-λεῖ πολὺ καὶ μᾶς γιγαντώνει σὲὅλους μας τοὺς ἀγῶνες

Ἐξάλλου ὅπως ἔλεγε καὶ ἡ ἙΚέλλερ laquoτὴ δύναμη ὄχι τὴν ἄνεσηζητῶ ἀπὸ τὴν Πίστηraquo Καὶ ἡ δύναμηαὐτὴ ἔρχεται πλούσια καὶ μέσα ἀπʼτὴν ὁμολογία της Ναί

Λοιπόν καλοί μου φίλοι αὐτὸ τὸ

laquoΧριστιανὸς εἰμίhellipraquo τῶν μαρτύ-ρων τί λέτε δὲν πρέπει νὰ μᾶς δια-κρίνει σὲ ὅλα Καιρὸς πιά νʼ ἀπο-κτήσουμε αὐτὴ τὴ λεβεντιὰ τῆςὁμολογίας τῆς Πίστης μαςhellip

Κ Γ Παπαδημητρακόπουλος

Τὴν 12ην Νοεμβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμηντοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νείλου τοῦ ΜυροβλύτουἈνωτέρω εἰκών ἐκ τῆς Ἱ Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΙΛΟΣ Ο ΜΥΡΟΒΛΥΤΗΣΝΝΕΕΑΑΝΝΙΙΚΚΑΑ ΖΖΗΗΤΤΗΗΜΜΑΑΤΤΑΑ

ΟΙ Τέκτονες τῆς Ἑλλάδος μὲἀνακοίνωσή τους μέσῳ τοῦ laquoἙλλη-νικοῦ Πρακτορείου ΤεκτονικῶνΕἰδήσεωνraquo διατείνονται ὅτι μύη-σαν ὑψηλόβαθμο Ἕλληνα ἱερωμέ-νο στὶς τάξεις τους Ἡ ἀνακοίνωσήτους μέ ἡμερομηνία 4 Νοεμβρίου2012 ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΤὸ Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012ἔλαβε χώρα στὴν ἕδρα τοῦ ὙπάτουΣυμβουλίου του 33ο διὰ τὴν Ἑλλά-δα παρουσία τοῦ Ὑπάτου Μεγ Τα-ξιάρχου Κραταιοτ ἀδ Ραφαὴλ ντὲΣιγούρα ἡ ἐγκατάσταση νέων ἀρ -χῶν τοῦ Ὑπερτάτου Περιστυλίουτῶν Τεσσάρων Ἐστεμμένων ὑπἀρ 5 τὸ ὁποῖο ἐργάζεται κατὰ τὸτυπικό τοῦ Ἐρεδὼμ (Heredom)

Στὸν κατάμεστο Τεκτονικὸ Ναὸπαρεκάθησαν ἀδελφοὶ ἀπὸ ὅλα τὰἐν Ἀθήναις Περιστύλια τοῦ Σκωτι-κοῦ Τύπου καθὼς καὶ ἐπισκέπτεςἀπὸ τὰ Ὕπατα Συμβούλια τῆς Κύ-πρου καὶ τῆς Ἀγγλίας Ὁ νέος Σο-φώτατος Ἡγεμὼν μετὰ τὴν ἐνθρό-νισή του διεξήγαγε -συνεπικου-ρούμενος ἀπὸ τὸ Συμβούλιο τῶνἈξιωματικῶν του- ὑποδειγματικὴμύηση στὸν 18ο βαθμὸ τοῦ ΑΑΣΤκατὰ τὸ Τυπικό τοῦ Πρίγκηπος Ρο-δοσταύρου τοῦ Ἑρεδώμ

Ἡ βραδιὰ πλὴν τῆς ἰδιαίτερηςσυγκίνησης ἁπάντων τῶν παρευρι-σκομένων εἶχε δύο μοναδικὰ χα-ρακτηριστικά ἀφ᾽ ἑνὸς τὴ μύησηἐξέχοντος Ἕλληνος ἱερωμένουκαὶ ἀφ᾽ ἑτέρου τὴ διεξαγωγὴ τοῦσυγκεκριμένου τυπικοῦ Ροδοσταυ-ρικῆς μυήσεως γιὰ πρώτη φορὰστὴν Ἠπειρωτικὴ Ἑλλάδα ἀπὸ τῆςἐγκαθιδρύσεως τοῦ Ὑπάτου Συμ-βουλίου τῆς Ἑλλάδος τὸ 1872raquo

Ἂν ὁ ἀναγνώστης αὐτῆς τῆς εἴ -δησης ἐπιζητοῦσε τὴν ἀντικειμενι-κότητα στὴν κρίση του θὰ ἀπέφευ-γε νὰ ἐξάγει γρήγορα καὶ αὐθαίρε-τα συμπεράσματα διότι οἱ Μασῶ νοιἐπανειλημμένως ἔχουν ἰσχυριστεῖὅτι στὶς τάξεις τους συγκαταλέγον-ται ἱερωμένοι ἀκόμη καὶ Ἱε ράρχεςτῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας Ὁπότεδὲν ἀποκλείεται αὐτὴ ἡ ἀνακοίνωσηνὰ εἶναι ἄλλη μία προβοκατόρικηἐνέργεια τῶν Μασώνων μὲ σκοπὸνὰ πλήξουν τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλη-σία δημιουργώντας ἐσφαλμένεςἐντυπώσεις στὸν Ἑλληνικὸ λαόΜάλιστα τεχνηέντως οἱ Μα σῶνοιδὲν ἀναφέρουν ποτὲ τὰ ὀνόματατῶν μυημένων ἱερωμένων ἐ νῶ ταυ-τόχρονα παραλείπουν νὰ ἀ ναφέ-ρουν καὶ τὸ δόγμα τοῦ συγκεκριμέ-νου laquoἱερωμένουraquo μὲ ἀποτέλεσμα νὰαἰωρεῖται ἡ ἄποψη ὅτι ὁ laquoἱερωμέ-

νοςraquo αὐτὸς ἀνήκει στὴν Ὀρ θόδοξηἘκ κλησία ἐπειδὴ ἡ Ὀρθοδοξίαστὴν Ἑλλάδα εἶναι ἡ ἐπίσημη θρη-σκεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους Ἂνδιαβάσουμε προσεκτικὰ τὴν ἀνα-κοίνωση θὰ παρατηρήσουμε ὅτιμιλᾶ γιὰ laquoἝλ ληνα ἱερωμένοraquo Κάλ-λιστα λοι πὸν ὁ laquoἱερωμένοςraquo αὐτὸςμπορεῖ νὰ συγκαταλέγεται στὶς τά-ξεις τῶν Παπικῶν τῶν Προτεσταν -τῶν τῶν Κο πτῶν ἀκόμα καὶ τῶνΜουσουλμάνων Ἐὰν λοιπὸν ὄντωςεἰσχώρησε Ὀρθόδοξος ἱε ρωμένοςστὶς τάξεις τους εἶναι δέον νὰ δώ-σουν στὴν δημοσιότητα καὶ τὰ ἀ -κριβῆ στοιχεῖα τοῦ μυημένου καὶ ὄχινὰ μιλοῦν ἀόριστα γιὰ νὰ μὴ δημι-ουρ γοῦνται καὶ λάθος ἐντυπώσειςχάνοντας παράλληλα καὶ τὴν φε-ρεγγυότητά τους

Οἱ Μασῶνοι προσπαθοῦν ἐδῶ καίδεκαετίες μέσῳ τέτοιων ἐνεργειῶννά ἀποδείξουν ὅτι ἀποτελοῦν ἁ -πλῶς φιλοσοφικὴ ὀργάνωση ποὺἀποβλέπει στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀ -λήθειας στὴν κοινωνικὴ καὶ ἀτο-μικὴ πρόοδο χωρὶς νὰ ἔχουν θρη-σκευτικὸ χαρακτήρα μέ κύριο σκο-πό νὰ ἀποκτήσουν ὅλο καὶ περισ-σότερα ἐρείσματα ὄχι μόνο στὴνεὐρύτερη Ἑλληνικὴ κοινωνία ἀλλὰκαὶ στὸ ὀρθόδοξο ποίμνιο

Ἀδυνατοῦμε νά πιστέψουμε ὅτιἝλληνας Ὀρθόδοξος ἱερωμένοςὑπέπεσε σέ τέτοια πλάνη Ἡ Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἔχει καταδικάσειἀνοικτά τήν Μασωνία μὲ σκοπὸ νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὸ μυαλὸ κάθε Ὀρ -θοδόξου ἔστω καὶ ἡ παραμικρὴ ὑπό-νοια ὅτι ἡ ὀργάνωση αὐτή εἶναι μό-νο φιλοσοφικὴ ὀργάνωση χωρὶςθρησκευτικὸ χαρακτήρα Παραθέ-του με κατωτέρω τίς κατά περιό-δους τοποθετήσεις τῆς Ὀρθοδόξου

Ἐκ κλησίας οἱ ὁποῖες καταδικάζουνἐμ φανῶς τήν Μασωνία καί τήν θεω-ροῦν ἀσυμβίβαστη μέ τήν Ὀρθόδο-ξη πίστη

laquoΙ) Ἡ Διορθόδοξος Ἐπιτροπὴ ποὺσυνεδρίασε στὴ Ἱ Μονὴ Βατοπαι-δίου ἀπὸ 8-2361930 στὸ ἍγιονὌρος χαρακτηρίζει τὸν Τεκτο-νισμὸ ldquoὡς σύστημα ἀντιχριστια-νικὸν καὶ πεπλανημένονrdquo

ΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρ-χίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδοςστὶς 12-10-1933 σύν τοῖς ἄλλοιςὑπογραμίζει ὅτι ὁ Τεκτονισμὸςldquoὑπομιμνήσκει τὰς παλαιάς ἐθνικάςμυστηριακάς θρησκείας ἤ λατρεί-ας ἀπὸ τῶν ὁποίων κατάγεται καὶτῶν ὁποίων συνέχειαν καὶ ἀναβίω-σιν ἀποτελεῖrdquo (Περ Ἐκκλησία 48(4-12-1933) σ 1)

ΙΙΙ) Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἱεραρ-χίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδοςτὸν Νοέμβριο τοῦ 1972 ἐπαναλαμ-βάνει ldquoὅτι ἡ Μασωνία εἶναι ἀποδε-δειγμένως θρησκεία μυστηριακήπροέκτασις τῶν παλαιῶν εἰδωλολα-τρικῶν θρησκειῶν ὅλως ξένη καὶἀντίθετος πρὸς τὴν ἐξ ἀποκαλύψε-ως σωτηριώδη ἀλήθειαν τῆς Ἁγίαςἡμῶν Ἐκκλησίας Διαδηλοῖ κατη-γορηματικῶς ὅτι ἡ ἰδιότης τοῦ Μα-σώνου ὑπὸ οἱανδήποτε μορφὴνεἶναι ἀσυμβίβαστος πρὸς τὴν ἰδιό-τητα τοῦ χριστιανοῦ μέλους τοῦΣώματος τοῦ Χριστοῦrdquo (ΠερἘκκλησία 50 (1973) σ17)

IV) Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίαςτῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τὸν Ὀ -κτώβριο τοῦ 1996 τὴν θωρεῖ ldquoπαγα-νιστικὴ θρησκείαrdquo ἀσυμβίβαστη μὲτὸ χριστιανισμὸ καὶ τὴ χαρακτηρίζειldquoὡς ἀντίχριστον σύστημαrdquo (Περ Ἐκ -κλησία 73 (1996) σσ 673-674)raquo

καὶ παρερμηνεύουν τὰ διδά γμα τάτης μὲ σκοπό στὴν προκειμέ νη πε -ρίπτωσι νὰ δικαιολογήσουν τὴν δει -λία ἔνοχη σιωπή ἀπουσία ἀπὸ τοὺςὑπὲρ τῆς Πίστεως ἀγῶνες καὶ ἀνε -πάρ κει ά τους Ἐὰν ἡ βάρβαρη καὶἀνε λέητη σφαγὴ τῆς Σμύρ νης ἦτανἕ νας ἁπλὸς συνωστισμός καὶ ἡ συμ - βίωσι Ὀθωμανῶν κατακτητῶν καὶὑποδούλων Ἑλλή νων ἦταν ἁρ μο-νική μέχρις ὅτου ξεση κώθηκανκάποιοι laquoξεβράκωτοιraquo ραγιάδες καὶδιέκοψαν αὐτὴ τὴν ἁρ μονία (ὅπωςδήλωσε κάποτε κά ποιος Πατριάρ -χης) τότε ἴσως καὶ οἱ ὑ πὲρ Xριστοῦἀγῶνες ποὺ ἀναφέρει ἡ Ἱστορία νὰεἶναι ὑπερβολές καὶ ὅλοι οἱ κίνδυ-νοι καὶ οἱ ἀπειλὲς κατὰ τῆς Ὀρθο-δοξίας νὰ ἀντιμετωπίσθηκαν ἀπὸ

τοὺς χριστιανοὺς μὲ παγερὴ ἀδια-φο ρία ποὺ πήγαζε ἀπὸ τὴν βεβαι ό -τητα ὅτι ὁ ἅδης δὲν θὰ ὑπερ ίσχυετῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Xριστοῦ

Παγερὴ καὶ ἄχαρη ἡ παρέμβασιτοῦ Mητροπολίτου Σύρου τόσο πα- γερὴ ὅσο τὸ σῶμα ἑνὸς νεκροῦμέσα στὸ φέρετρο Παγώνει τὸνἐνθουσιασμὸ καὶ ζῆλο τῶν ὀλίγωνἐναπομεινάντων ζηλωτῶν χριστια -νῶν στερεῖ τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὴνἀκαταμάχητη ἀγωνιστικότητά τηςνοθεύει τὸ εὐαγγελικὸ μήνυμα καὶἀνοίγει διάπλατα τὴν κερκόπορτατῆς ἀδιαφορίας γιὰ νὰ εἰσέλθουνοἱ πολέμιοι τοῦ Xριστοῦ σφο δρό -τεροι τῶν ὁποίων ἀποδεικνύον ταιστὶς ἡμέρες μας κάποια τραγικὰπρόσωπα ποὺ στελεχώνουν τὸπαγ κόσμιο ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛΟ ΣΕΒ ΣΥΡΟΥ ΔΙΑ ΤΟ CORPUS CHRISTI

ΟΟΡΡΘΘΟΟ∆∆ΟΟΞΞΟΟΣΣ ΠΠΑΑΡΡΑΑΤΤΗΗΡΡΗΗΤΤΗΗΣΣ

Ἀποκαλυπτικὴ ὁμιλία τοῦ προηγουμένου τοῦ Μεγ Μετεώρου Ἀρχιμ Ἀθαν Ἀναστασίου

ΠΩΣ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΝ ΜΕΣῼΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΩΣ

Ἡ πόλις μας ὁμοιάζει μὲ τερέβινθον ὅπως περιγράφει ὁ Προφήτης Ἠσαΐας (Ι 30)

ΔΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΗΡΥΧΘΗΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ

Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὸς Σύλ-λογος laquoἸωάννης ὁ Θεολόγοςraquo εἰςἔγγραφον τὸ ὁποῖον ἀπέστειλεπρὸς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κἹερώνυμον τὸν Πρωθυπουργὸν κἈντ Σαμαρᾶν καὶ τὸν ὑπουργὸνΠαιδείας καὶ Θρησκευμάτων κΚων Ἀρ βανιτόπουλον τονίζει τὰἀκόλουθα

laquoΜὲ τὸ παρὸν ἔγγραφο ὁ Σύλλο-γός μας αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰἐπισημάνει τὸ ἀκόλουθα

ΜΙΑ καὶ ΜΟΝΗ εἶναι ἡ θρησκείαποὺ διασώζει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὸναἰώνιο χωρισμὸ ἀπὸ τὸν Δημιουργότου

Αὐτὴ ποὺ ἔφερε ὁ Θεὸς μέσῳτοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγί -ας Τριάδος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶσυνέστησε τὴν ΜΟΝΑΔΙΚΗ Ἐκ κλη-σία Τὴν Ὀρθόδοξη ποὺ ΜΟΝΟμέσῳ αὐτῆς εἶναι δυνατὴ ἡ ἐπάνο-δος τοῦ ἀνθρώπου στὴν Βασιλείατοῦ Θεοῦ

ΔΙΟΤΙ στηρίζεται στὴν θυσία τοῦἴδιου τοῦ Θεοῦ στὸν Σταυρὸ καὶστὴν Ἀνάσταση στοὺς ἀγῶνες τῶνἈποστόλων καὶ στὸ αἷμα τῶν ἑκα-τομμυρίων Ἁγίων καὶ Μαρτύρων

Ὅλες οἱ ἄλλες θρησκεῖες εἶναιἀνθρώπινα δημιουργήματα ποὺπαραπλανοῦν τοὺς ἀνθρώπους μὲτὴν συνδρομὴ τοῦ Διαβόλου καὶτοὺς ὁδηγοῦν μακρὰν τοῦ Θεοῦ μὲμόνο μέσον σωτηρίας των τὴν συν -είδησίν των καὶ τὸ μέγα ἔλεος τοῦΘεοῦ ἐφόσον ὅμως παντελῶς δὲνἐγνώρισαν τὸν Χριστό

Ἡ θρησκεία δὲν εἶναι διαπρα-γματεύσιμη καὶ οὔτε ἀντικείμενοἐπι λογῆς στὴν πορεία τοῦ ἀνθρώ-που πρὸς τὴν Βασιλεία τῶν Οὐ ρα -νῶν Ἡ γνωσιολογία σὲ ἄλλους το-μεῖς ποὺ δὲν ἅπτονται μὲ τὴν σω-τηρίαν τοῦ ἀνθρώπου στὸ πλαίσιοτῆς αἰωνιότητος τῆς ἀνθρώπινηςζωῆς ὠφελεῖ μὲν τὴν κοσμικὴν μά-θησιν ἀλλὰ εἶναι ἀνωφελὴς καὶ ἐπι-κίνδυνη ὅταν συμπλέκεται μὲ τὴνθρησκεία διότι ἡ θρησκεία ἀναφέ-ρεται στὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπουὅπου ἐλλοχεύει ὁ Διάβολος

Καὶ εἶναι πολὺ εὔκολο ἰδίως στὰμικρὰ παιδιὰ τῆς σχολικῆς ἡλικίαςνὰ δημιουργήσουν παραπλάνησινκαὶ νὰ τοὺς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸνμοναδικὸ Θεὸ καὶ τὴν Ἐκκλησίαντοῦ Χριστοῦ Διὰ τοῦτο ἡ καθιερω-θεῖσα στὰ Σχολεῖα διδασκαλία ὅ -λων τῶν θρησκειῶν ποὺ ἐσπάρη-

σαν ἀπὸ τὸν Διάβολον σὲ ἕνα μά-θημα τὴν ldquoΠανθρησκείανrdquo ἀποτελεῖἔγκλημα στὶς ψυχὲς τῶν παιδιῶναὐτῶν ὥστε νὰ ἐπιβάλλεται ἡ ἄμε-ση ἀπομάκρυνσις τοῦ βιβλίουαὐτοῦ

Καὶ εἶναι ἀσφαλῶς καὶ αὐτὸ ἕναἀπὸ τὰ πολλὰ ἁμαρτήματα στὰὁποῖα ὑποπέσαμε σὰν κοινωνία ἀν -θρώπων μὲ συνέπεια νὰ ἀπομακρύ-νεται ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-τος καὶ νὰ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θε -οῦ μὲ τὰ γνωστὰ ἀποτελέσματαποὺ βιώνομαι σήμερα μὲ τὰ συν -εχῆ ἀκραῖα φυσικὰ φαινόμενα τὴνξηρασία τοὺς παγετοὺς καὶ τοὺςκαύσωνες καὶ τοὺς σεισμούς ἀφοῦὁ Δημιουργὸς τὰ κατευθύνει ὅλαὅστις ldquoποιεῖ τὴν γῆν τρέμεινrdquo Μὲτοὺς πολέμους καὶ τὶς ἑκατόμβεςτῶν νεκρῶν καθ᾽ ἡμέραν

Καὶ ἐπίσης μὲ τὴν λεγόμενη δη-μοσιονομικὴ κρίση

Ὁ Ἑλληνισμὸς ἦταν πάντοτεἑνω μένος μὲ τὸν Χριστὸ τῆς Ὀρ -θοδοξίας

Ἡ Μικρὰ Ἀσία ὅσο ἀνθοῦσε τὸἑλληνικὸ στοιχεῖο ἦταν ὁ τόποςὅπου ἐδίδαξαν ἐξωρίσθησαν καὶἐμαρτύρησαν οἱ μεγάλοι Πατέρεςτῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τὰ ἑκατομ-μύρια τῶν μαρτύρων

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣΧωρὶς τὸν Θεὸ ὅλα ἄλλαξαν Ἡ

Πατρίδα μας μένει ἀνασφαλὴς καὶφοβισμένη Ἀνοχύρωτη πνευματι-κά παρασυρμένη ἀπὸ τὴν κοσμικὴεὐδαιμονία τὸν κορεσμό τὸνπλου τισμὸ καὶ τὴν ὑπερκατανάλω-ση Αὐξάνεται ἡ ἀνεργία μεγαλώ-νει ἡ φτώχεια δυναμώνει ὁ πόνος

Ἡ δύσκολη κατάστασις τοῦ τό-που μας δὲν διορθώνεται μὲ περισ-σότερα Βάρη καὶ πρόσθετα μέτραἬδη ὑπηρετοῦμε τὰ γνωστὰ σχέδιααὐτῶν ποὺ ἐπέβαλαν τὴν παγκο-σμιοποίησιν καὶ στὸ πνευματικὸ πε-δίο τὸν οἰκουμενισμὸ τὴν φοβερὴαὐτὴ αἵρεση ποὺ ἀκμάζει καὶ μέσαστοὺς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας

Αὐτὰ τὰ δύο μεγάλα θηρία ἐργά-ζονται καὶ ὁδηγοῦν στὸν Ἀφελλη-νισμὸ σύμφωνα μὲ τὰ σχέδια Ροκ-φέλερ καὶ Κίσσιγκερ

Αὐτὰ ποὺ εἶπε ὁ Ἱ Χρυσόστομοςγιὰ τὴν συμφορά ποὺ εὑρῆκε τὴνἈντιόχειαν μὲ τὴν καταστροφὴ τῶνἀνδριάντων τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέ-ως Θεοδοσίου δυνάμεθα κατ᾽ ἀνα-λογίαν τινὰ νὰ τὰ μεταφέρουμεστὴν σημερινὴ κατάστασιν τῆς Ἑλ -

λάδος μὲ τὴν γενόμενη δημοσιο-νομικὴ κρίση ὅπως οἱ φίλοι τοῦἸὼβ ἰδόντες αὐτὸν ἐπὶ τῆς κοπρίαςἐθρήνησαν Ἔτσι καὶ ἐμεῖς ἔχομεντὴν ἀνάγκην τῆς ἄνωθεν βοηθείαςμετὰ τὴν μεγάλη πληγή ποὺ ἐδημι-ουργήσαμε μὲ τὴν ἀποστασία μαςἀπὸ τὸν Θεό Τότε ὁ διάβολος ἐπή-δησε στὰ περιουσιακὰ στοιχεῖα τοῦἸὼβ καὶ τὰ κατέστρεψε

Ἔτσι καὶ τώρα ὁ διάβολος διέ-στρεψε τὸν νοῦν τῶν ἀνθρώπωνἀπὸ τὸν Δημιουργόν των καὶ κατέ-στρεψαν τὴν βιωτήν των καταλη-φθέντες ἀπὸ ὑπερβολικὴν μανίαν

Καὶ ὁμοιάζει ἡ πόλις μας μὲ αὐτήποὺ εἶπεν ὁ Ἠσαΐας (Ι 30) Ἡ πόλιςμας ὁμοιάζει μὲ τερέβινθον ποὺτῆς ἔπεσαν τὰ φύλλα καὶ μὲ κῆπονποὺ δὲν ἔχει νερό

Ἔτσι ὁμοιάζει ἡ πόλις μας ὡσὰνκῆπο ποὺ σταμάτησε τὸ πότισμα

Μᾶς ἐγκατάλειψε ἡ βοήθεια καὶἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ μείναμε ἔρη-μοι Καὶ ἐδημιουργήθη ἡ τάσιςφυγῆς ὡσὰν νὰ εἶναι φωτιά φεύ-γοντες τὴν ὀργὴν τοῦ Θεοῦ

Χωρὶς νὰ ὑπάρχει ἐχθρός ὑπάρ-χει φυγή

Καὶ παρ᾽ ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναιἐλεύθεροι ἐντούτοις κάθονται στὶςοἰκίες των καὶ μαθαίνουν ποῖος συν -ελήφθη ποῖος ἐτιμωρήθη καὶ ποῖοςἐφόνευσε τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ τὴνἀπελπισίαν του διότι ἔχασε τὴν χά-ριν τοῦ Θεοῦ

Γιὰ νὰ σωθεῖ ὁ Ἑλληνισμὸς πρέ-πει νὰ κηρυχθεῖ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαμετάνοια καὶ ἐπιστροφὴ στὸν ΘεόΕἶναι καιρὸς νὰ γίνομε ταπεινοὶ καὶἐλεήμονες νὰ ἀγαπήσομε τὸν πλη-σίον μας καὶ νὰ ὁμοιάσουμε μὲτοὺς Νινευίτας

Καλὴ καὶ εὐλογημένη ἡ σίτισηςτῶν ἐνδεῶν ἀλλὰ περισσότερο ἀ -κόμη εὐλογημένη ἡ πνευματικὴ διὰτοῦ Εὐαγγελίου καθοδήγησις τῶνἀνθρώπων τοῦ ἐπιούσιου ἄρτου μὲτὴν ldquoἐπανάστασινrdquo τῆς Ἐκκλησίαςγιὰ προσευχὴ καὶ μετάνοια

Μὲ τὴν μικρή μας φωνὴ παρακα-λοῦμε τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίαςμας νὰ ldquoβγεῖrdquo στὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶνὰ τὸν καλέσει νὰ γεμίσει τὰ ἐξο-μολογητήρια καὶ τοὺς Ἱ Ναοὺς γιὰὁμαδικὴ προσευχὴ καὶ μετάνοια

Ἂς θυμηθοῦμε τί ἔλεγε ὁ Πα-τροκοσμᾶς ldquoΝὰ μποροῦσα νὰ ἀνέ-βω στὸν Οὐρανὸ καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰφωνάζω τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ σὲ ὅλητὴν Οἰκουμένηrdquoraquo

(3ον-Τελευταῖον)Ἡ ἔκθεσις τῶν ΗΠΑ

Χα ρα κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα ἡ ἐ -φε τι νή ἔκ θε ση γιά τήν θρη σκευ τι -κή ἐ λευ θε ρί α τοῦ Ὑ πουρ γεί ου Ἐ -ξω τε ρι κῶν τῶν ΗΠΑ ἡ ὁ ποί α στήνἀ να φο ρά της γιά τήν Χώ ρα μαςσυμ πε ρι λαμ βά νει καί τόν Σε βα σμι -ώ τα το Μη τρο πο λί τη Πει ραι ῶς κΣε ρα φείμ

Τό Στέ ιτ Ντι πάρ τμεντ στιγ μα τί ζειτόν Σε βα σμι ώ τα το ὡς φον τα μεν τα -λι στή καί φα να τι κό γιά τήν μή νυ σηἐ πί προ ση λυ τι σμῷ πού ὑ πέ βα λε κα- τά τῶν ρω μαι ο κα θο λι κῶν τοῦ Πει- ραι ᾶ κα θώς καί γιά τίς κρί σεις τουγιά τόν δι ε θνῆ σι ω νι σμό καί τόν ἔ -λεγ χο ἀ πό αὐ τόν τοῦ δι ε θνοῦςτρα πε ζι κοῦ κα τε στη μέ νου

Σε βα σμι ώ τα τε σε βα στοί πα τέ -ρες ἀ ξι ό τι μοι κύ ριοι εἰ ση γη τές κυ- ρί ες καί κύ ριοι προ σφι λέ στα τοι ἀ -δελ φοί μας

Ἄς μή ξε χνᾶ με ὅ τι ὅ λα ὅ σα σᾶςπε ρι γρά ψα με ἔ χουν καί τήν ἐ σχα -το λο γι κή τους δι ά στα ση

Οἱ ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ἤ ἡκάρ τα τοῦ πο λί τη δέν εἶ ναι βε βαί -ως τό χά ραγ μα τοῦ Ἀν τι χρί στουπού πε ρι γρά φε ται στήν Ἀ πο κά λυ -ψη Κα νείς ἄλ λω στε δέν γνω ρί ζειπό τε θά ἔρ θει ἐ κεί νη ἡ στιγ μή

Τά κύ ρια ὅ μως μη νύ μα τα τοῦ ἱ ε -ροῦ βι βλί ου τῆς Ἀ πο κα λύ ψε ως εἶ -ναι τό πνεῦ μα ἐ γρη γόρ σε ως νή ψε -ως καί ἀ φυ πνί σε ως πού πρέ πει νάἔ χου με ὡς χρι στια νοί εἶ ναι ἡ ἀν τί -θε σή μας στίς δυ νά μεις τῆς ἀ πο -στα σί ας εἶ ναι ἡ ἄρ νη ση συ σχη μα -τι σμοῦ μας μέ αὐ τές εἶ ναι τό ὁ μο -λο για κό φρό νη μα καί ἡ μαρ τυ ρί αΧρι στοῦ πού πρέ πει νά δί νου με μέτόν λό γο καί τήν ζω ή μας καί ἄνχρεια σθεῖ καί μέ τό αἷ μα μας

Χρέ ος μας εἶ ναι νά με λε τοῦ με τάση μεῖ α τῶν και ρῶν καί νά ἔ χου μετήν κα λή καί ὑ γι ῆ ἀ νη συ χί α γιά τάτε κται νό με να στόν κό σμο κα θώςldquoἈν τί χρι στοι πολ λοί γε γό να σιrdquo (Α΄ Ἰ -ω 2 18) Αὐ τή ἡ ἀν τί θε η παγ κό σμιακο σμο κρα το ρί α πού δι α μορ φώ νε -ται στίς μέ ρες μας εἶ ναι φα νε ρό ὅ -τι δέν εἶ ναι κα τά Θε όν ἀλ λά ἀν τί -θε τα ἐ πι δι ώ κει νά ἀλ λοι ώ σει καί νάἐ ξο βε λί σει κά θε τί χρι στι α νι κό καίἀ λη θι νό ἀ πό τήν ζω ή τῶν ἀν θρώ -πων

Ἕ να ἄλ λο ση μαν τι κό στοι χεῖ ογιά τό ὁ ποῖ ο μᾶς μι λᾶ ἡ Ἀ πο κά λυ ψηεἶ ναι ἡ προ ϊ οῦ σα ἡ στα δια κή πο ρεί -α πρός τά ἔ σχα τα τῆς ἱ στο ρί ας ὉἈν τί χρι στος δη λα δή δέν θά ἐμ φα -νι σθεῖ καί δέν θά ἑ δραι ώ σει τήνπαγ κό σμια κυ ρι αρ χί α του ἐν τε λῶςξαφ νι κά ἀ να τρέ πον τας ἄρ δην τήνπο ρεί α τῆς ἱ στο ρί ας Ἀν τί θε τα θάστη ρι χθεῖ σέ μί α δι α μορ φω μέ νη ἀ -πό πο λύ νω ρί τε ρα κα τά στα ση στήνὁ ποί α θά ἔ χουν ἐ θι σθεῖ οἱ ἄν θρω -ποι ἔ χον τας γιά πά ρα πο λύ με γά λοχρο νι κό δι ά στη μα ζή σει καί δρα- στη ρι ο ποι η θεῖ μέ βά ση τίς συ νή -θει ες καί τίς πρα κτι κές ἑ νός συγ κε- κρι μέ νου ἀν τί θε ου καί ὑ λό φρο νοςτρό που ζω ῆς πού θά φαν τά ζει πλέ-

ον μο νό δρο μος γιά τόν κα θέ ναΣέ ἕ να τέ τοι ο μο νό δρο μο μᾶς εἰ -

σά γει ἡ ἄ νε ση ἡ εὐ κο λί α καί ἡ εὐ -μά ρεια στίς ὁ ποῖ ες εἴ χα με καί ἔ -χου με ἐ θι σθεῖ καί ἀ πό τίς ὁ ποῖ εςδέν δι α νο ού μα στε νά ἀ πεγ κλω βι -στοῦ με Ἡ ἄ νε ση ἀ σκεῖ μί α ἰ δι ό -μορ φη βί α καί ἀ πο συν θέ τει τήνπνευ μα τι κή μας ὑ πό στα ση ἡ ὁ ποί αὅ ταν δέν ἀ κο λου θεῖ τό ὀρ θό δο ξοἦ θος τῆς ἀ σκή σε ως μᾶς ὁ δη γεῖστήν ὑ πο δού λω ση τῶν πα θῶν Ἡ ἄ -νε ση καί ἡ ἐ ξα θλί ω ση ὅ πως καί ὁφό βος δη μι ουρ γοῦν ἰ σχυ ρή καί δι -α ρ κῆ ψυ χο λο γι κή ἐ ξάρ τη ση στήνὁ ποί α βα σί ζον ται ὅ λα τά συ στή μα -τα ἐ λέγ χου τῶν ἀν θρώ πων

Ἀ πό τήν ἄλ λη πλευ ρά ἐ ξί σου κα- τα λυ τι κά καί ψυ χα ναγ κα στι κά γιάτήν πα ρα λα βή τῆς ἠ λε κτρο νι κῆςταυ τό τη τας λει τουρ γεῖ ὁ φό βος ὅ -τι σέ πε ρί πτω ση πού θά ἀρ νη θοῦ -με τήν πα ρα λα βή της ὄ χι ἁ πλῶς θάχά σου με ὅ λες τίς εὐ κο λί ες καί τίςἀ νέ σεις πού μᾶς πα ρέ χει ἀλ λά θάβρε θοῦ με οὐ σι α στι κά ἐ κτός συ- στή μα τος ἀ πο κομ μέ νοι καί ἀ νύ -παρ κτοι κοι νω νι κά οἰ κο νο μι κά καίγε νι κά ὡς πο λί τες τοῦ κρά τουςΔέν θά ἔ χου με δη λα δή τήν δυ να -τό τη τα ἐρ γα σί ας μι σθο δο σί ας συν -τα ξι ο δο τή σε ως κο νω νι κῆς πρό νοι -ας ἰ α τρι κῆς πε ρι θάλ ψε ως καί ὅ λωντῶν ἄλ λων δη μο σί ων ἀ γα θῶν καί ὑ -πη ρε σι ῶν

Ἡ νέ α ἠ λε κτρο νι κή ταυ τό τη ταμπο ρεῖ νά εἶ ναι ἡ ἀρ χή ἡ συ νέ χειαὅ μως εἶ ναι ἤ δη προ δι α γε γραμ μέ νηκαί τήν βλέ που με νά ἐ φαρ μό ζε ταιἬ δη ὅ πως εἶ ναι γνω στό στίςΗΠΑ τό μι κρο τσίπ πού ἐ μεῖς θά ἔ -χου με στήν ταυ τό τη τα ἔ χει ἀρ χί -σει νά ἐμ φυ τεύ ε ται στό χέ ρι γιά με- γα λύ τε ρη ἀ σφά λεια Ἡ τε χνο λο γι -κή πρό ο δος ἄλ λω στε εἶ ναι τό σορα γδαί α καί ἀ να κα λύ πτει συ νε χῶςνέ ες με θό δους γιά τόν ἔ λεγ χο καίτήν χει ρα γώ γη ση τῶν πο λι τῶν ἀ -κό μη καί γιά τόν ἐ πη ρε α σμό τῆςκρί σε ως τῆς ψυ χο λο γί ας καί τῆςνο η μο σύ νης τους μέ τε χνη τά μέ- σα

ἈρνούμεθαhellipΓι᾽ αὐ τό καί ἀρ νού μα στε νά δι α -

κιν δυ νεύ σου με τήν σω μα τι κή καίπνευ μα τι κή μας ἀ κε ραι ό τη τα πα ρα -λαμ βά νον τας τήν κάρ τα τοῦ πο λί -τη ἤ τίς νέ ες ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό -τη τες Ἀρ νού μα στε ἐκ τῶν προ τέ -ρων τήν εἴ σο δό μας στό συγ κεν -τρω τι κό ὁ λο κλη ρω τι κό καί ὀ λέ -θριο αὐ τό σύ στη μα Ἀρ νού μα στεἐξ ἀρ χῆς ὁ ποι α δή πο τε δέ σμευ σηκαί πα γί δευ σή μας σέ μί α ἀ δι έ ξο δηκαί ἀ νε πί στρο φη πο ρεί α ἀ πό τήν ὁ -ποί α δέν ξέ ρου με ἄν θά ἔ χου με τήνδύ να μη καί τήν δυ να τό τη τα νά ἐ ξ -έλ θου με

Ἡ ἄρ νη σή μας αὐ τή δέν ἔ χει τόνπα θη τι κό χα ρα κτή ρα τῆς μή ἀ πο -δο χῆς τε τε λε σμέ νων γε γο νό τωνἈν τί θε τα θά πρέ πει νά λά βει τήνμορ φή ἐ νερ γη τι κῆς καί μα χη τι κῆςδρα στη ρι ο ποι ή σε ως ἀ πό τήν ἀ πο -φα σι στι κό τη τα καί τήν μα ζι κό τη τατῆς ὁ ποί ας θά κρι θεῖ καί τό ἀ πο τέ -

λε σμά της Ἐν νο οῦ με δη λα δή ὅ τιδέν ἀρ κεῖ νά δη λώ νου με ἁ πλῶς ὅ -τι δέν θά πα ρα λά βου με τίς νέ ες ἠ -λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ἀλ λά νάπρο λά βου με καί νά ἀ πο τρέ ψου μεἀ πο φά σεις καί τε τε λε σμέ να γι᾽ αὐ -τές

Ὅ σο πε ρισ σό τε ροι θά εἴ μα στε ἐ -μεῖς πού θά ἀν τι τα χθοῦ με στίς νέ- ες ἠ λε κτρο νι κές ταυ τό τη τες ὅ σοπε ρισ σό τε ρες καί συν το νι σμέ νεςθά εἶ ναι οἱ κι νή σεις καί οἱ πα ρεμ βά -σεις μας ὅ σο πιό δυ να μι κές καί ἐμ -πε ρι στα τω μέ νες θά εἶ ναι οἱ δι εκ δι -κή σεις μας τό σο με γα λύ τε ρες θάεἶ ναι καί οἱ ὑ πο χω ρή σεις τῶν κυ- βερ νών των καί αὐ τῶν πού ἐ πι βάλ -λουν ἀ νά λο γες ρυθ μί σεις

Ἔχομεν ἀφυπνισθῆἩ ἀν τί δρα σή μας πρέ πει νά δι α -

τυ πω θεῖ προ λη πτι κά καί νά προ λά -βει τίς ὅ ποι ες κυ βερ νη τι κές ἀ πο -φά σεις Εἶ ναι φα νε ρό ὅ τι ἡ ἑ κά στο -τε Κυ βέρ νη ση ἐ ξα πα τᾶ κά θε φο ράτόν λα ό στά πε ρισ σό τε ρα θέ μα ταΧα ρα κτη ρι στι κό πα ρά δειγ μα εἶ ναι ἡπλή ρης ἀ ναν τι στοι χί α προ ε κλο γι -κῶν ἐ ξαγ γε λι ῶν καί με τε κλο γι κῶνμέ τρων ἀ πό τήν πα ροῦ σα Κυ βέρ -νη ση

Κά τι ἀ νά λο γο συμ βαί νει καί μέτό θέ μα τῶν ταυ το τή των Στήν πε- ρί πτω ση αὐ τή οἱ κυ βερ νῶν τες βο- λι δο σκο ποῦν τίς ἀν τι δρά σεις μαςὥ στε νά ὑ πο λο γί σουν πῶς θά ὀρ γα- νώ σουν καί θά ἐ πι βά λουν τε λι κάτούς σχε δια σμούς τους

Θά πρέ πει νά ἀν τι λη φθοῦ με καίνά συ νει δη το ποι ή σου με ὅ τι οἱ σχε- δια σμοί τῆς Νέ ας Τά ξε ως Πραγ μά -των ἀ να τρέ πον ται μέ μα ζι κή δυ να -μι κή συν το νι σμέ νη καί ἀ πο φα σι -στι κή ἀν τί στα ση Ἀ να τρέ πον ται μέἀ φύ πνι ση καί ἐ γρή γορ ση μέ ὁ μο -λο για κό καί μαρ τυ ρι κό φρό νη μα

Τέ λος το νί ζου με μέ τόν πιό κα- τη γο ρη μα τι κό τρό πο πρός ὅ λους ὅ -σους λαμ βά νουν τίς ἀ πο φά σεις νάμή θε ω ρή σουν τήν πα ροῦ σα συγ- κυ ρί α τῆς οἰ κο νο μι κῆς κρί σε ως ὡςμί α ldquoκα λή εὐ και ρί αrdquo γιά νά ἐ πι βά -λουν ἀ νε λεύ θε ρες πο λι τι κές καίπρα κτι κές στήν ζωή τῶν πο λι τῶνὉ λα ός μας πλέ ον ἔ χει ἀ φυ πνι σθεῖκαί ἔ χει ἀ πό λυ τη συ ναί σθη ση τοῦἐμ παιγ μοῦ καί τῆς πα γί δευ σής τουἐ πί δε κα ε τί ες ὁ λό κλη ρες ἀ πό τόνο ση ρό πο λι τι κό κοι νω νι κό καί οἰ -κο νο μι κό κα τε στη μέ νο πού ἐ πι χει -ρεῖ ἀ κό μη καί τώ ρα σέ κα τά στα σηπιά προ χω ρη μέ νης ἀ πο σύν θε σηςνά τόν ἐ ξα πα τή σει καί νά τόν ὁ δη -γή σει ἐ ξου θε νω μέ νο καί σι δε ρο δέ -σμιο στόν ἀ πό λυ το ἀ φα νι σμό του

Οἱ ὀρ θό δο ξοι Ἕλ λη νες οἱ ἐ λεύ -θε ροι πο λί τες αὐ τῆς τῆς Χώ ρας θάἀν τι στα θοῦ με καί θά ἀν τι δρά σου -με στήν νέ α κα το χή τῆς Πα τρί δαςμας θά ἀν τι στα θοῦ με καί θά ἀν τι -δρά σου με στίς ἐ πι βου λές τῆς Νέ- ας Τά ξε ως Πραγ μά των καί τῆς Νέ- ας Ἐ πο χῆς καί δέν πρό κει ται νά ἀ -πο δε χθοῦ με τόν ἀν τί θε ο καί ἀν -θελ λη νι κό ὁ λο κλη ρω τι σμό τοῦ ἠ -λε κτρο νι κοῦ φα κε λώ μα τος καί τῶνἠ λε κτρο νι κῶν ταυ το τή τωνraquo

Συμφώνως πρός τόν δημοσιογρά-φον κ Γεώργιον Θεοχάρην τοῦlaquoἉγιορείτικου Βήματοςraquo ὑπό ἡμε-ρομηνίαν 1ην Νοεμβρίου

laquoὉ Γέροντας Σωφρόνιος ὁ Ἁγιο-ρείτης ἔζησε εἴκοσι ὁλόκληρα χρό-νια στὴ σπηλιὰ τῆς Κοιμήσεως τῆςΘεοτόκου στὴν ἐρημικὴ Μικρά ἉγἌννη τοῦ Ἁγ Ὄρους Ἀκολούθη-σε ἱεραποστολὴ στὸ Κονγκὸ καὶ σὲἄλλα μέρη τοῦ τρίτου κόσμου

Τὸν συνάντησα στὴν Ἀθήνα σὲἕνα διαμέρισμα ποὺ ζεῖ φιλοξενού-μενος διότι ὡς ἀσκητὴς δὲν ἔχει

ἀπολύτως τίποτε παρὰ μόνο τὸ πε-τραχήλι του ὅπως μοῦ εἶπε κλεί-νοντας τὴ συνέντευξη

Ὁ γέροντας Σωφρόνιος μιλών-τας στὸ ldquoἉγιορείτικο Βῆμαrdquo βάλλεικατὰ πολιτικῶν δικαιοσύνης καὶἘκκλησίας τονίζοντας ὅτι εὐθύνηγιὰ τὴν σημερινὴ Ἑλλάδα ἔχουναὐτοὶ οἱ τρεῖς θεσμοὶ καὶ ἐξηγεῖτοὺς λόγους

ldquoἈφήσαμε τὸν Χριστό μας καὶπιάσαμε τὸν χρυσό μας Νὰ ἐπι-στρέψουμε στὸν Χριστό μας νὰμετανοήσουμεrdquo σημειώνει ὁ Ἁγιο-ρείτης γέρονταςraquo

Γέρων Σωφρόνιος laquoἈφήσαμετόν Χριστό μας καί πιάσαμε τόν χρυσό μαςraquo

Ὁ Σεβ Μητροπολίτης Σεβαστεί-ας κ Δημήτριος (τοῦ Οἰκ Πα-τριαρχείου) εἰς συνέντευξίν του εἰςτὴν ἔντυπον ἔκδοσιν τοῦ laquoGreekNewsraquo τὴν ὁποίαν ἀνεδημοσίευσετὸ Ἐκκλησιαστικὸν ΠρακτορεῖονΕἰδήσεων laquoΡομφαίαraquo (22αν Ὀκτω-βρίου) ὁμιλεῖ μεταξὺ ἄλλων διὰ τὴνοἰκονομικὴν κρίσιν τὴν ὁποίαν διέρ-χεται ἡ Ἑλλὰς καὶ τὸν ρόλον τῆςἘκκλησίας εἰς τὴν ἀντιμετώπισιναὐτῆς Τὸ σχετικὸν ἀπόσπασμα τῆςσυνεντεύξεως ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΤί θὰ λέγατε Σεβασμιώτατε γιὰτὴν οἰκονομικὴ κρίση στὴν Ἑλλά-δα

Τὴν οἰκονομικὴ κρίση ποὺ βιώνειἡ Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ ὁ κόσμος μαςκατὰ τὰ τελευταῖα λίγα χρόνιαπροσωπικὰ τὴν νοιώθω νὰ ἔχει γιὰτοὺς Ἕλληνες δύο ὄψεις

Μία ἐθνικὴ καὶ μία διεθνῆ Οἱ ὄ -ψεις αὐτὲς τῆς κρίσεως ἔχουνκοινὸ μὲν πνευματικὸ ὑπόβαθροδιαφορετικὲς ὅμως μέχρι τώρατοὐλάχιστον συνέπειες στοὺς λα -οὺς τῆς Δύσεως λόγῳ διαφορε-τικῶν οἰκονομικῶν δεικτῶν ἀλλὰκαὶ ἀνθρωπίνων νοοτροπιῶν

Ἡ καθολικὴ δυσφορία τῶν Ἑλλή-νων ἀσφαλῶς ἔχει νὰ κάνει μὲσειρὰ παραλείψεων καὶ ἐσφαλμέ-νων πολιτικῶν στὶς ὁποῖες ὀφείλε-ται ἡ ἀπελπιστικὴ διόγκωσις τῶνοἰκονομικῶν προβλημάτων τῆςἑλληνικῆς καθημερινότητος

Πίσω ὅμως ἀπὸ τοὺς δεῖκτες νὰἐπαναλάβω καὶ ἐγώ αὐτὸ ποὺ μὲπολλοὺς τρόπους καὶ ἀπὸ πολλοὺςἀνθρώπους λέγεται ὅτι δηλαδὴὑπάρχει ἕνα σύστημα κερδοσκοπι-κό ποὺ ἀπὸ τὴν φύση του λειτουρ-γεῖ κατὰ τρόπο ἀνεξέλεγκτο μὲν γιὰτοὺς ρυθμιστάς του ἐλεγκτικὸ δὲγιὰ τοὺς ἀνθρώπους ποὺ συνολικὰὀνομάζονται ldquoκαταναλωτικὸ κοινὸrdquoκαὶ ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ldquoπελατείαrdquoμιᾶς ldquoἐλευθέραςrdquo κατ᾽ ὄνομα στε-γανῆς ὅμως κατ᾽ οὐσίαν οἰκονομίας

Καὶ ποιὸς εἶναι ὁ ρόλος τῆςἘκκλησίας

Ἡ εὐθύνη της θὰ ἔλεγα εἶναιπρω τίστως πνευματική Ἡ ὁποιαδή-ποτε ἀναγκαία ἐν πολλοῖς κοινω-νικὴ δραστηριότης πάντοτε ἕπεται

Γιὰ τὴν κρίση δὲ ποὺ βιώνει ὁ κό-σμος ἡ Ἐκκλησία ἐναγωνίως δια-τυπώνει πρωτίστως τὸν σωτήριολόγο της τὸν ὁποῖο ἀντλεῖ ἀπὸ τὸμυστήριο τοῦ φιλανθρώπου καὶἐλεήμονος Θεοῦ ἀπὸ τὸν Ὁποῖονκαὶ μόνον ἐλπίζει νὰ δεχθεῖ ἐκβά-σεις στὰ ἀνθρώπινα προβλήματα

Καὶ πρῶτον μὲν θὰ ἤθελα στὸσημεῖο αὐτὸ νὰ ὑπενθυμίσω ὅτι τὰπάντα στὸν κόσμο αὐτὸ εἶναι τρε -πτὰ καὶ ὑπόκεινται σὲ ἀλλαγὴ καὶἀλλοίωση

Ἡ ἀλήθεια αὐτὴ εἶναι διαχρονικὴκαὶ ἐνισχύει τὴν πίστη μας στὴνεὐαγγελικὴ ρῆσι ὅτι δηλαδὴ ἐμεῖςδὲν εἴμαστε ldquoκαθὼς καὶ οἱ λοιποὶ οἱμὴ ἔχοντες ἐλπίδαrdquo (Α´ Θεσ 4 13)

Σὲ μία ἐποχή λοιπόν ποὺ καταρ-ρέουν στὴν συνείδησή μας ὅλοι ὅ -σοι προβάλλουν τὴν ὕλη σὰν μονα-δικὴ ἐλπίδα εὐζωΐας ἡ Ἐκκλησίαμας μᾶς δείχνει τὸν Σταυρὸ τοῦΧριστοῦ σὰν μοναδικὴ ἐλπίδα διε-ξόδου ἀπὸ τὴν τελματιαία κατάλη-ξη τῆς προσωπικῆς καὶ χρηματοοι-κονομικῆς ζωῆς τῶν πολλῶν

Δὲν νομίζετε Σεβασμιώτατε ὅτιαὐτὰ ἀκούονται μόνον σὰν ἐξαγγε-λίες χωρὶς ἀντίκρισμα

Θὰ μοῦ ἐπιτρέψετε νὰ διαφωνή-σω Τὸ ἀντίκρισμα αὐτῶν τῶν ὀλί-γων λόγων βρίσκεται στὴν ldquoμυστι-κήrdquo δηλαδή τὴν ἁγιοπνευματικὴπροσφορὰ τῆς Ἐκκλησίας χάριςστὴν ὁποία ἀμέτρητοι ἄνθρωποιποὺ δὲν φωνασκοῦν ἀντέχουν καὶὑπομένουν προσευχητικά

Γι᾽ αὐτὸ λοιπὸν ἀντὶ νὰ ἀσθενοῦ -με ἀπὸ τὴν καθημερινὴ ἀπογοή-τευση ἂς δοκιμάσουμε τὴν σίγου-ρη θεραπεία τῆς αὐτοκριτικῆς

Ἡ θεραπεία αὐτὴ ἔχει πολλὰ νὰμᾶς διδάξει ὡς πρὸς τὴν προσω-πικὴ ἑκάστου μικρὴ ἢ μεγάλη συμ-βολὴ στὴν σημερινὴ κρίση

Ἡ διδασκαλία της θὰ μᾶς ὑπεν-θυμίσει τὴν πατρώα πίστη καὶ πα-ράδοση τὴν ὑπομονή τὴν ὀλιγάρ-κεια τὴν ἐντιμότητα τὴν σεμνότη-τα τὴν εὐγνωμοσύνη τὴν ἄδοληπροσφορὰ καὶ θυσία τὴν ἀλήθειακαὶ τὴν προσωπικὴ μετάνοια

Ἡ ἀπουσία τῶν ἀρετῶν αὐτῶντροφοδοτεῖ τὴν ἀπληστία τὴν ἀπά-τη καὶ τὸ ἄδικο συμφέρονmiddot τὰ συ-στατικὰ δηλαδὴ τῆς σημερινῆς κρί-σεως

Μόνον ἡ προσπάθεια ἐπαναφο -ρᾶς τῶν πνευματικῶν αὐτῶν θη-σαυ ρῶν στὴν ζωὴ καὶ τὴν ψυχή μαςθὰ μεταβάλει ὁπωσδήποτε τὸνldquoΣταυ ρὸrdquo τῆς κρίσεως σὲ εὐκαιρίαλυτρώσεως πραγματικῆς εὐημε-ρίας καὶ χαρᾶς

Ἐνῶ ἡ ἐμμονὴ εἰς τὴν ἀδάπανηκαλοπέραση ὅλο καὶ περισσότεροθὰ κουράζει τὴν ψυχή θὰ προκα-λεῖ τὸν πλησίον καὶ συνάμα θὰἐνοχλεῖ τοὺς προσβλητικοὺς δα-νειστὰς καὶ θὰ ἀπομακρύνει καὶ τὶςἔντοκες συν εισφορές τουςraquo

Σεβ Μητροπολίτης Σεβαστείας

ΠΩΣ ΜΕΣῼ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΘΑ ΜΕΤΑΒΑΛΩΜΕΝ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ

ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ ΕΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΑΝ ΛΥΤΡΩΣΕΩΣ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Κεντρικὸν θέμα τῆς διδασκαλίαςτοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦἦτο ἡ ἀγάπη Ἐκεῖνο δὲ τὸ ὁποῖονἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτουπροσθέτει καὶ ὅλως ὑπογραμμίζειεἶναι ἡ ἄνευ ὁρίων καὶ πρὸς πάνταἄνθρωπον ἐκδήλωσις τῆς ἀγάπης

Ἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρεί-του διασώζεται μόνον ἀπὸ τὸν Εὐ -αγγελιστὴν Λουκᾶν Ὁ τρίτος Εὐ αγ-γελιστὴς ἔχει διηγήσεις αἱ ὁποῖ αιδὲν διασώζονται ἀπὸ τοὺς ἄλ λουςΕὐαγγελιστάς περιστρέφονται δὲαὐταί γύρω ἀπὸ τὸ ἑξῆς κυρίως θέ-μα Τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πρὸςτοὺς πτωχούς τοὺς πάσχονταςτοὺς περιφρονημένους τὰς ἁμαρ-τωλὰς γυναῖκας πρὸς ὅλους δηλα -δὴ ἐκείνους διὰ τοὺς ὁποίους κάθεἀξιοπρεπὴς καὶ γνώστης τοῦ ΝόμουἸουδαῖος ἠσθάνετο ἀποστροφὴνκαὶ ἀπέφευγε τὴν σχέσιν καὶ συνα-ναστροφὴν ἐκ φόβου μιάν σεως

Ἕνας τέτοιος Νομικὸς (=θεολό-γος) ποὺ εἶχε συνείδησιν τῆς ὑπερ -οχῆς του ἔναντι τοῦ πτωχοῦ καὶἀγραμμάτου ὄχλου καὶ ἀρεσκόμε-νος εἰς θεολογικὰς συζητήσεις ἀ -πευθύνεται πρὸς τὸν Χριστόν διὰνὰ τὸν πειράξη καὶ λέγει ldquoδιδάσκα-λε τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρο-νομήσωrdquo Ὁ Χριστός ἂν καὶ ἀντι-λαμβάνεται τὰς προθέσεις τοῦ συν -ομιλητοῦ του πιάνει τὴν εὐκαιρίανδιὰ νὰ διδάξη μίαν ἐκ τῶν ὡραιοτέ-ρων παραβολῶν του

Διὰ τῆς συζητήσεως προκαλεῖτὸν συνομιλητήν του νὰ ἀπαριθμή-ση τὰς δύο βασικὰς ἐντολὰς τῆςΠαλαιᾶς Διαθήκης τὰς ἀναφερο-μένας εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς τὸνΘεὸν καὶ τὸν πλησίον

Ὁ Κύριος δὲν ἀνταποκρίνεταιεἰς τὸ πάθος τοῦ Νομικοῦ διὰ συ-ζήτησιν ἀλλ᾽ ὑποδεικνύει τὴν ἀνάγ-κην τῆς ἐφαρμογῆς τῆς πράξεως(laquoτοῦτο ποίει καὶ ζήσῃraquo στ 28 laquoπο-ρεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίωςraquo στ 37)θέλοντας νὰ φανερώση τὸ ἀνω-φελὲς τῆς θεολογικῆς γνώσεωςποὺ δὲν συνοδεύεται μὲ ἀνάλογονπρᾶξιν

Θέλων ὁ νομικὸς νὰ δικαιώσητὸν ἑαυτόν του διὰ τὴν ὑποβολὴνπολὺ γνωστῆς (κοινῆς) ἐρωτήσεωςποὺ τὴν ἀπάντησιν αὐτῆς ὅλοι γνω-ρίζουν καὶ νὰ τονίση ὅτι ὑφίσταταιπαρὰ ταῦτα θεωρητικὸν πρόβλημαπρὸς συζήτησιν ἐρωτᾶ laquoκαὶ τὶςἐστί μου πλησίονraquo Θέλει δηλαδὴνὰ μάθη ποία εἶναι ἡ ἄποψις τοῦΧριστοῦ περὶ τοῦ πλησίον ἐν μέσῳτόσων ἄλλων ἀπόψεων τῆς ἐποχῆςτου Ὁ Χριστὸς διὰ τῆς ἀκολου-θούσης παραβολῆς στρέφει πρὸςἄλλην κατεύθυνσιν τὴν σκέψιν τοῦσυνομιλητοῦ ἀντιστρέφων ἐν τέλειτὴν ἐρώτησιν τοῦ Νομικοῦ30-32 Ἕνας ἄνθρωπος λέγει ἡπαραβολή κατέβαινε ἀπὸ τὴν Ἱε -ρουσαλὴμ εἰς Ἱεριχὼ καὶ ἔπεσε εἰςτὰ χέρια ληστῶν Τὸν ἔγδυσαντὸν ἐκτύπησαν τὸν ἐπλήγωσαν ὁ -λόκληρον τοῦ ἀφήρεσαν ὅτι εἶχετὸν ἄφησαν μισοπεθαμένον καὶἐξαφανίσθησαν

Κατὰ σύμπτωσιν κάποιος ἱερεὺςδιερχόμενος ἐκ τῆς αὐτῆς ὁδοῦεἶδε τὸν τραυματίαν καὶ τὸν προσ -πέρασε χωρὶς νὰ τοῦ δώση καμ-μίαν βοήθειαν Μετ᾽ ὀλίγον δὲ καὶκάποιος Λευΐτης (=νεωκόρος ἢ διά-κονος) ὅταν ἔφθασε εἰς τὸ μέροςἐκεῖνο ἐπλησίασε τὸν πληγωμέ-νον τὸν εἶδε ἀλλὰ τὸν προσπέρα-σε ἀσυγκίνητος

Ἕνας Σαμαρείτης ὅμως ποὺ ἦλ -θε εἰς τὸ μέρος αὐτό τὸν εἶδε καὶτὸν ἐλυπήθη Ἀνέμιξε λοιπὸν κρασὶκαὶ λάδι καὶ ἔβαλε εἰς τὰς πληγάςτὰς ἔδεσε καὶ ἀφοῦ τὸν ἔβαλε ἐπά-νω εἰς τὸ ζῶον του τὸν ἔφερε εἰςτὸ πανδοχεῖον καὶ τὸν ἐφρόντισε ὁἴδιος Ἔδωσε εἰς τὸν πανδοχέαδύο δηνάρια καὶ τοῦ εἶπεmiddot περιποι-ήσου τὸν ἄνθρωπο καὶ ἂν ξοδέψηςπερισσότερα εἰς τὴν ἐπιστροφὴ θὰσοῦ τὰ δώσω ἐγώ

Ἐν συνεχείᾳ ἀκολουθεῖ ἀμέσωςτὸ ἐρώτημα τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸννο μικὸν laquoποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς αὐ -τοὺς νομίζεις ὅτι ἐφάνη πραγματι -κὸς πλησίον καὶ ἀδελφὸς διὰ τὸνἄνθρωπον αὐτόν ποὺ εἶχε πέσει εἰςτὰ χέρια τῶν ληστῶνraquo Ἔτσι ὁ Χρι -στὸς ἀντιστρέφει ριζικῶς τὴν ἐρώ-τησιν τοῦ νομικοῦ Αὐτὸς εἶχε ἐρω-τήσει Ποιὸς πρέπει νὰ θεωρῆται

ὡς πλησίον δηλαδὴ ποῖον τὸ ἀντι-κείμενον τῆς ἀγάπης Ὁ Χριστὸς ἐ -ρωτᾶ Ποῖος ἐνήργησε ὡς πλησίονδηλαδὴ ποῖον τὸ ὑποκείμενον τῆςἀγάπης Ὁ νομικὸς ξεκινᾶ ἀπὸ τὸπρόβλημα τῆς ἐκτάσεως τῆς ἐννοί-ας τοῦ πλησίον καὶ τῶν ὁρίων τῆςἀγάπης Ὁ Χριστὸς παρατηρεῖ ἐὰνὁ κάθε πάσχων ἄνθρωπος τεθῆ ὡςκριτήριον τῶν ὁρίων τῆς ἐννοίαςτοῦ πλησίον τότε κανένα ὅριονδὲν ὑπάρχει καὶ κανεὶς περιορι -σμὸς εἰς τὴν ἐντολὴν τῆς ἀγάπης

Ὁ Νομικὸς κατόπιν τῆς ἐρωτήσε-ως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀναγκάζεταινὰ ὁμολογήση ὅτι ὡς πραγματικὸςπλησίον ἐφέρθη αὐτός ποὺ ἔκαμεπρᾶξιν εὐσπλαγχνίας καὶ ἀγάπηςπρὸς ἐκεῖνον ἀποφεύγων ἔτσι διὰτῆς ἐκφράσεως αὐτῆς νὰ ἀναφέρητὸ ὄνομα τοῦ Σαμαρείτου

Καὶ ὁ Χριστὸς κάμνει τὴν ἀπο-στομωτικὴν ὑπόδειξιν Πήγαινε καὶσὺ καὶ πράττε ὅμοια μὲ αὐτόν Κά-νε τὸ καλὸν μὲ ἀγάπην πρὸς ὅλουςεἴτε Ἰουδαῖοι εἶναι εἴτε Σαμαρεῖταιεἴτε φίλοι εἴτε ἐχθροί

Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὸ βαθύτε-ρον νόημα τῆς παραβολῆς καὶ ἂςγνωρίσωμεν τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦμὲ τὴν χειραγωγίαν τοῦ Ἱεροῦ Χρυ-σοστόμου Ἄνθρωπος εἶναι ὁ Ἀ δάμἹερουσαλὴμ δὲ ἡ ἐπουράνιος πολι-τεία καὶ ἡ σύνεσις Ἱεριχὼ ὁ κόσμοςὍσον λοιπὸν ὁ Ἀδάμ πρὶν ἀπὸ τὴνπαρακοήν εἶχε τὸ φρόνημα τῶνοὐρανῶν καὶ ἀγγελικὴ ζωή εἶχεἀνεμπόδιστον εἴσοδον εἰς τὴν ἐπου-ράνιον πόλιν Ἱερουσαλήμ Καὶ κα-τοικῶν καὶ ζῶν μέσα εἰς τὰςἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τίποτε δὲν τὸνἐνικοῦσε οὔτε ἐτραυμάτιζε Ὅτανὅμως παρήκουσε εἰς τὸν Θεὸν καὶδὲν ἐφύλαξε τὰς ἐντολάς του ἀλλὰπαρεσύρθη ἀπὸ τὸ Σατανᾶ (φίδι)τότε κατέβη εἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴεἰς τὴν γῆν καὶ ἠσχολήθη μὲ τὰἔργα τῆς γῆς Διότι Ἱερουσαλὴμ ση-μαίνει ἀνάβασις ἐνῶ Ἱεριχὼ κατα-κλυσμός Κατέβη λοι πὸν ἀπὸ τὴνἹερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ ἀπὸ τὴνζωὴν δηλαδὴ τῶν οὐ ρα νῶν εἰς τὴνζωὴν ὅπου ἐπικρατεῖ ἡ ἀπάτη τοῦδιαβόλου Διότι ὅταν κανεὶς φυ-λάττη τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τότεζῆ εἰς τοὺς οὐρανούς ὅπως λέγει ὁἈπόστολος Παῦλος laquoἩμῶν δὲ τὸπολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχειraquo(Φιλ 3 20) Ἡμῶν τῶν πιστῶν μα-θητῶν τοῦ Κυρίου ἡ πατρίς μας καὶἡ πολιτεία μας τὸ πολίτευμά μας καὶἡ συμπεριφορά μας εἶναι ὅπως τῶνἀγγέλων εἰς τοὺς οὐρανούς Κατέ-βη λοιπόν ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν δό-ξαν εἰς τὴν ἀδοξίαν ἀπὸ τὸν παρά-δεισον τῆς τρυφῆς εἰς τὴν γῆν μὲ τὰἀγκάθια ἀπὸ τὴν ζωὴν εἰς τὸν θά-νατον laquoἘνῶ γάρ λέγει φάγεσθε ἐκτοῦ ξύλου θανάτῳ ἀποθανεῖσθεraquo(Γεν 2 17) Ὅταν δηλαδὴ φάγετεἀπὸ τὸ δένδρον θὰ σᾶς κυριαρχή-ση ὁ θάνατος δηλαδὴ ἡ ἁμαρτίαΔιότι ἡ ἁμαρτία ἡ παρακοὴ εἰς τὸθέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι θάνατοςτῆς ψυ χῆς Κατέβη ἀπὸ τὴν δικαιο-σύνην τοῦ Παραδείσου ἀπὸ τὴνἁγιωσύνην τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἦλθεεἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴ εἰς τὸ βάρα-θρον τῆς παρακοῆς εἰς τὸν θάνα-τον τῆς ἁμαρτίας Καὶ πίπτει εἰς τὰχέρια τῶν ληστῶν δηλαδὴ εἰς τὸνδιάβολον καὶ τὰς δυνάμεις τουὉδὸς εἶναι ἡ ζωὴ αὐτή ὅπου ἐβάδι-σε ὁ Ἀδὰμ καὶ ἔπεσε εἰς τὰ χέριατῶν ληστῶν καὶ τὸν ἀπεγύμνωσανΚαὶ ποίαν στολὴν τοῦ ἔβγαλαν Τὴνστολὴν τῆς ὑπακοῆς τὴν φιλίαν μὲτοὺς ἀγγέλους τὴν ἀθάνατον δό-ξαν τὴν συναναστροφὴν μὲ τὸνΧριστόν τὴν παραδείσιαν χαράντὴν ἐπουράνιον ζωήν Αὐτὴν τὴνστολὴν τοῦ ἔβγαλαν Καὶ τοῦ ἐπρο-ξένησαν πληγάς δηλαδὴ ἁμαρτίαςπορνείας μοιχείας εἰδωλολατρίαςμαγείας φόνους φθόνους φιλονι-κίας θυμὸν καὶ ὅλην τὴν ὑπόλοιπονσειρὰν τῶν κακῶν (Γαλ 5 20) Αὐτὰτὰ ἔργα πληγώνουν τὸν ἄνθρωποναὐτὰ προξενοῦν τὴν δυσωδίαν καὶτὴν φθοράν Καὶ ὅτι εἶναι ἀκριβῶςαὐτό μάθε ἀπὸ τὸν Δαβίδ πώς ἀπει-κονίζων τὰς πληγὰς τοῦ Ἀδὰμ εἰςτὸν ἑαυτόν του τὰς ἀποκαλεῖ μώ-λωπας καὶ λέγει laquoΠροσώζεσαν καὶἐσάπησαν οἱ μώλωπές μου ἀπὸ προ-σ ώπου τῆς ἀφροσύνης μουraquo (Ψαλμ37 6) Δηλαδὴ τὰ ἐκ τῶν ἁ μαρτιῶνμου τραύματα ἐβρώμησαν καὶ ἐσά-πησαν ἕνεκα τῆς ἀφροσύνης τὴνὁποίαν ἔδειξα ἁμαρτήσας καὶἀνθρωπίνως δὲν ὑπάρχει ἐλπὶς νὰἰατρευθοῦν Κάθε ἁμαρτία προκαλεῖμώλωπα καὶ τραῦμα Ἐτραυματίσθηλοιπὸν ἀπὸ τὴν παρακοήν ἐκτυπή-θη ἀπὸ τὰς ἀνομίας ὅπως λέγει ὁΠροφήτης laquoἘπλήγην ὡσεὶ χόρτοςκαὶ ἐξηράνθη ἡ καρδία μου ὅτι ἐπε-λαθόμην τοῦ φαγεῖν τὸν ἄρτονμουraquo (Ψαλμ 101 5) Ἐ κτυπήθην καὶἐπληγώθην σὰν τὸν χόρτον ἐπὶ τοῦὁποίου ἔπεσε καυστικωτάτη ἡἡλιακὴ ἀκτίς καὶ ἐξηράνθη σὰνἐκεῖνον ἐξαντληθεῖσα πλήρως ἡκαρδία μου διότι ἀπὸ τῆς πολλῆςθλίψεως κατελήφθην ἀπὸ τόσηνἀνορεξίαν ὥστε ἐλησμόνησα νὰφάγω τὸν ἄρτον μου νὰ διαφυλάξωδηλαδὴ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ Τὸνἄφησαν δὲ μισοπεθαμένον ὄχι διό-τι δὲν ἠθέλησαν νὰ τὸν σκοτώσουνἀλλὰ δὲν ἐπέτρεψε ὁ Θεός laquoΟὐβούλομαι γάρ λέγει τὸν θάνατοντοῦ ἁμαρτωλοῦ ὡς τὴν μετάνοιανraquo(Ἰεζεκιὴλ 33 11) Καὶ ποῦ τὸν ἀφή-νουν Εἰς τὸν δρόμον δηλαδὴ εἰςτὴν ζωὴν αὐτήν Δρόμος λέγεταιαὐτὴ ἡ ζωή ἐπειδὴ ὅλοι οἱ ἄνθρωποιπερνοῦν ἀπὸ αὐτήν Καὶ ὅταν ἔφθα-σε εἰς τὸν δρόμον ὁ ἱερεὺς καὶ τὸνεἶδε τὸν προσπέρασε Ἱερέα ὀνομά-ζει τὸν μακάριον Μωυσέα καὶ τὸνἈαρών Εἰς αὐτὸ μαρτυρεῖ καὶ ὁ Δα-βίδ ὅταν λέγη laquoΜωυσῆς καὶ Ἀαρὼνἐν τοῖς ἱερεῦσιν αὐτοῦ καὶ Σαμουὴλἐν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομααὐτοῦraquo (Ψαλμ 98 6) Ὁ Μωυσῆς καὶἈαρών οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ ἄνδρες ἦσανμεταξὺ τῶν ἱερέων του καὶ ὁμοίωςὁ Ἅγιος Σαμουὴλ ἦτο μεταξὺ ἐκεί-νων ποὺ ἐπεκαλοῦντο τὸ ὄνομάτου Εἶναι αὐτὸς λοιπὸν ὁ ἀξιοθαύ-μαστος Μωυσῆς ποὺ ἐδοξάσθηποὺ μὲ τὴν δεκαπλῆ μάστιγά του

ἐκτύπησε τοὺς Αἰγυπτίους αὐτὸςποὺ ἔσχισε καὶ ἀπεξήρανε τὴνἘρυθρὰν Θάλασσαν καὶ ἐπέρασε δι᾽αὐτῆς τὸν λαόν αὐτὸς ποὺ ἐγλύκα-νε τὸ ὕδωρ εἰς τὸ Μαρρὰ καὶ ποὺὡμίλησε μὲ τὸν Θεὸν πίσω ἀπὸ τὸσύννεφονmiddot αὐτὸς ποὺ ἔκαμε πολλὰἀξιοθαύμασταmiddot αὐτὸς βαδίζων τὸνδρόμον τῆς ζωῆς καὶ ἀφοῦ εἶδε τὸνἄνθρωπον πληγωμένον εἰς τὴν γῆντὸν προσπέρασε χωρὶς νὰ τὸν ση-κώση Ὁμοίως καὶ ὁ Λευΐτης ἡ τά-ξις τῶν Προφητῶν Διατὶ αὐτοί ποὺἦλθαν κατόπιν ἀπὸ τὸν Μωυσέαἀφοῦ ἐβάδισαν τὸν ἴδιον δρόμονκαὶ συνήντησαν πληγωμένον τὸν

ἄνθρωπον δὲν τὸν ἐσήκωσαν Οὔτεὁ Μωυσῆς μὲ τὰ θαύματά του οὔτεοἱ Προφῆται μὲ τὰ σημεῖα τους κα-νεὶς δὲν τὸν ἐλύτρωσε ἀπὸ τὸν θά-νατον κανεὶς δὲν ἔκλεισε τὸ τραῦ -μα τῆς ἁμαρτίας Διατὶ οἱ ἴδιοι ἦσαντῆς ἁμαρτίας δεσμῶται Μολονότιμὲ τὴν σεμνὴν ζωήν τους ἔγιναν φί-λοι τοῦ Θεοῦ ἐπειδὴ ὅμως ἦσανὁμόσαρκοι μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ προήρ-χοντο ἀπὸ τὴν νεκρὰν ρίζαν δὲνἠμποροῦσαν κλάδοι αὐ τοί νὰ ἀπο-σπάσουν τὴν ρίζαν τῆς ἁμαρτίας

Κάποιος ὅμως Σαμαρείτης λέ-γει μὲ ἔργα ὄχι τυχαῖα προαίρεσινεὔσπλαγχνον φίλος τῶν ὁμοδού-λων του ὅταν ἦλθε εἰς τὸ μέροςαὐτὸ καὶ τὸν εἶδε πληγωμένον τὸν

ἐλυπήθη τοῦ ἔβαλε λάδι καὶ κρασὶκαὶ ἔδεσε τὰς πληγάς του τὰςἁμαρτίας του Τὸ πρόσωπον καὶ τὴνμορφὴν τοῦ Σαμαρείτου λαμβάνειὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός

Ἀλλὰ θὰ εἰπῆ κάποιος ἀπὸ τοὺςἀκροατάς Διατὶ ἀποκαλεῖς τὸν Κύ-ριον Σαμαρείτην Ναί Σαμαρείτηντὸν λέγω ὄχι διὰ τὴν φύσιν τῆς θε-ότητός Του ἀλλὰ διὰ τὸν σπλαγ-χνικόν του τρόπον Ὁ Σαμαρείτηςμὲ τὴν φύσιν τοῦ σώματός του ἦτοὅμοιος μὲ τοὺς ἄλλους κατὰ τὴνσπλαγχνικήν του ὅμως προαίρεσινδὲν ἦτο ὅμοιοςmiddot ἐφάνη ἀνώτερόςτων Ἔτσι καὶ ὁ Κύριος Παρουσιά-σθη σὰν ἄνθρωπος μὲ τὴν σωματι-κήν του μορφήν ὅμοιος μὲ τοὺςΠροφήτας καὶ τοὺς Πατριάρχαςκατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ποὺἔλαβε ἀπὸ τὴν Μαρίαν Μὲ τὴν δύ-ναμιν ὅμως τῆς θεότητός Του ἐ -στάθη ἀπὸ ὅλους ἀνώτερος Ἴσοςμ᾽ αὐτοὺς εἰς τὸ ἀνθρώπινον σχῆ -μα ὄχι ὅμως ἴσος εἰς τὴν ὑπερκό-σμιον δόξαν Ἐκεῖνοι ἀπὸ ἀδιαφο-ρίαν καὶ σκληρότητα προσπέρασανἀσπλάγχνως τὸν πληγωμένον ὉΣα μαρείτης ὅμως ἐφάνη πλέονεὔσπλαγχνος καὶ εὐσεβὴς καὶ ἐλε-ήμων Ἔτσι καὶ ὁ Χριστός Οἱ Πα-τριάρχαι καὶ οἱ Προφῆται (ἀδιαφό-ρησαν) διὰ τὸν ἄνθρωπον ποὺ ἐξέ-πεσε λόγῳ τῆς παρακοῆς Ἐκεῖνοςμόνον ἐφάνη εὔσπλαγχνος καὶ ἐλε-ήμων κατὰ τὸν λόγον τοῦ Προφή-του laquoοἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύ-ριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεοςraquo(Ψαλμ 102 8) καὶ πάλιν laquoὍτι σὺΚύριε εὔσπλαγχνοςraquo Καὶ ὅπως ὁΣαμαρείτης δὲν ἦτο ἀπὸ τὸ ἔθνοςτῶν Ἰουδαίων ἀλλὰ προήρχετοἀπὸ ἄλλην χώραν ἔτσι καὶ ὁ Χρι -στὸς δὲν ἦτο ἀπὸ τὴν γῆν ἀλλὰ ἀ -πὸ τὸν οὐρανόν Ἦλθε εἰς τὴν γῆνmiddotlaquoΘεὸς ὤν ἄνθρωπος γέγονε δι᾽ἡμᾶςmiddot Δεσπότης ὢν τὴν τοῦ δού-λου μορφὴν ἐνεδύσατοraquo Ἦτο Θε -ὸς καὶ ἔγινε ἄνθρωπος πρὸς χάρινμας Ἦτο Κύριος καὶ ἐντύθη τὴνμορφὴν τοῦ δούλου Μᾶς εὐσπλαγ-χνίσθη ἀπὸ τὸν οὐρανὸν κατέβηεἰς τὴν γῆν εἶδε τὸν ἄνθρωπον ριγ-μένον ληστευμένον πληγωμένονἀπὸ τὰς πορνείας εἰδωλολατρίαςμοιχείας φόνουςmiddot εἶδε καὶ εὐσπλα γ - χνίσθη τὸ πλάσμα του καὶ τοῦ ἔβαλεκρασὶ καὶ λάδι ἀφοῦ δηλαδὴ ἀνέ-μειξε τὰ δύο ἔκαμε ἀλοιφὴ καὶ τὰἔβαλε εἰς τὸν ἄνθρωπον Τί σημαί-νει ἆραγε ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶλάδι Ἀφοῦ συνεδύασε τὴν θείανφύσιν μὲ τὴν ἀνθρωπίνην ἀφοῦσυνταίριασε τὴν εὐσπλαγχνίαν μὲτὴν σωτηρίαν ἔσωσε τὸν ἄνθρω-πον Ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶ λάδιἀφοῦ ἕνωσε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὸαἷμα του ἔδωσε εἰς τὸν ἄνθρωπονζωήν Διότι μόλις ἔσταξε τὸ αἷματοῦ Κυρίου μας ἀπὸ τὴν πλευράντου ἐξεπλύθησαν ἀπὸ τὸ χειρό-γραφον αἱ ἁμαρτίαι μας

Τί σημαίνει τώραmiddot ἔδεσε τὰς πλη-γάς του Τοῦτοmiddot ἔδεσε τὸν διάβολονκαὶ ἐλευθέρωσε τὸν ἄνθρωπονἜδεσε τὸ σκάφος καὶ ἐζωοποίησετοὺς ναυαγούς ἐδέσμευσε καὶ ὑπέ-ταξε τὰς δυνάμεις τοῦ πονηροῦ Καὶἐλευθέρωσε τὸν ἄν θρωπον

Ἂν θέλης νὰ τὸ νοήσης καὶ δια-φορετικὰ ἄκου Ἀφοῦ ἀνέμειξε λά-δι καὶ οἶνο Σὰν λάδι προσκομίζειτὸν παρακλητικόν παρηγορητικὸνλόγον καὶ προσθέτει σὰν στυπτικὸκρασὶ τὴν διδασκαλίαν ποὺ συγ-κεντρώνει τὴν σκορπισμένην σκέ-ψιν κατὰ τὸν λόγον τοῦ ἈποστόλουΠαύλου laquoἜλεγξον ἐπιτίμησον πα-ρακάλεσονraquo (Β´ Τιμ 4 2)

Καὶ τὸν ἀνέβασε εἰς τὸ ἴδιον τουζῶον ἔλαβε δηλαδὴ ὁ Χριστὸς τὴν

σάρκα ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους τῆςθεότητός του καὶ τὴν ἀνέβασε ἀπὸτὴν γῆν εἰς τὸν οὐρανόν εἰς τὸ με-γάλο καὶ θαυμαστὸν καὶ ἁπλόχω-ρον πανδοχεῖον εἰς αὐτὴν τὴν Ἐκ -κλησίαν

Τὴν Χρυσοστομικὴν αὐτὴν ἑρμη-νείαν τῆς παραβολῆς τοῦ ΚαλοῦΣαμαρείτου ἀκολουθεῖ καὶ ἡ ὑμνο-γραφία τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰδοὺδύο σχετικὰ τροπάρια εἰς τῆς Πα-ρακλητικῆς

Ἦχος βαρὺςὩς ὁ περιπεσὼν εἰς τοὺς ληστάς

καὶ τετραυματισμένος οὕτω κἀγὼ

περιέπεσα ἐξ ἐμῶν ἁμαρτιῶν καὶτετραυματισμένη ὑπάρχει μου ἡψυχήmiddot πρὸς τίνα καταφύγω ὁ ὑπεύ-θυνος ἐγώ εἰμὴ πρὸς σὲ τὸνεὔσπλαγχνον τῶν ψυχῶν τὸν ἰα -τρόν Ἐπίχεε ἐπ᾽ ἐμὲ ὁ Θεός τὸ μέ-γα σου ἔλεος

Ἦχος πλ δ´Τοῖς τῶν ἐμῶν λογισμῶν λη-

σταῖς περιπεσών ἐσυλήθην ὁ τά-λας τὸν νοῦν καὶ δεινῶς πληγω-θείς ὅλην μου τὴν ψυχὴν τετραυ-μάτισμαι καὶ ἔνθεν κεῖμαι γυμνὸςἀρετῶν ἐν τῇ τοῦ βίου ὁδῷ Ἱε -ρεὺς δὲ ἰδών με τῷ μώλωπι ὀδυνώ-μενον διὰ τὸ ἀνίατον παρορῶν οὐκ

ἐπιβλέπει Λευΐτης δὲ πάλιν μὴ φέ-ρων τὴν ψυχοφθόρον ἀλγηδόνακαὶ αὐτὸς κατιδὼν ἀντιπαρῆλθεμοι Σὺ δὲ ὁ εὐδοκήσας οὐκ ἐκ Σα-μαρείας ἀλλ᾽ ἐκ Μαρίας σαρκωθῆ -ναι Χριστὲ ὁ Θεός τῇ φιλανθρωπίᾳΣου παράσχου μοι τὴν ἴασιν ἐπιχέ-ων ἐπ᾽ ἐμέ τὸ μέγα Σου ἔλεος

ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥΕ´ ΕΒΔΟΜΑΣἮχος πλ β´

Λησταῖς λογισμοῖς περιπεσὼν ὁἈδάμ ἐκλάπη τὸν νοῦν τραυματι-σθεὶς τὴν ψυχήν καὶ ἔκειτο γυμνὸςἀντιλήψεωςmiddot οὔτε ἱερεὺς ὁ πρὸ τοῦνόμου προσέσχεν αὐτῷmiddot οὔτε Λευΐ-της μετὰ νόμον ἐπεῖδεν αὐτόνmiddotεἰμὴ σὺ ὁ παραγενόμενος Θεόςοὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ ἐκ τῆς Θεο-τόκου Κύριε δόξα σοι

Ἦχος πλ δ´Τῷ τοῖς λησταῖς περιπεσόντι

ὡμοιώθην ἐγώ Δέσποτα τῶν ἁπάν-των τοῖς πταίσμασί μου περιπεσώνκαὶ ὑπ᾽ αὐτῶν ἀνηλεῶς κατετρώ-θηνmiddot ἀλλὰ μὴ ἐγκαταλίπης με ἀνιά-τρευτον ὁ οὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ἐκ τῆς ἀχράντου Παρθένου παρα-γενόμενοςmiddot Ἰησοῦ τὸ σωτήριονὄνομα ἐλέησόν με

Ἦχος δ´Ἀποσφαλέντες ἐκ παραβάσεως

τῆς πρώην ἐν Παραδείσῳ τρυφῆςκαὶ ἀπολαύσεως κατήχθημεν εἰςἀτιμοτάτην ζωήνmiddot τῶν ἀρετῶν γὰρτὴν πρέπουσαν ἐπαινετὴν διαγω-γήν ἐκδυθέντες τοῖς πταίσμασινὡς λησταῖς περιεπέσομενmiddot ἡμιθα-νεῖς δὲ τυγχάνομεν ἐξαμαρτήσαν-τες τῶν σωτηρίων σου διδαγμά-των Ἀλλὰ σὲ ἱκετεύομεν τὸν ἐκΜαρίας ἐπιφανέντα καὶ ἀπαθῶςπάθεσι προσομιλήσαντα Δεσπό-την Κατάδησον ἡμῶν τοὺς ἐκ τῆςἁμαρτίας ἐπιγενομένους μώλωπαςκαὶ τὸν ἀνείκαστόν σου οἶκτον ἐπί-χεον ἡμῖν τὴν σὴν θεραπευτικὴνἐπιμέλειαν ὡς φιλάνθρωπος

Ἦχος βαρὺςΤὴν τετραυματισμένην μου ψυ-

χήν καὶ τεταπεινωμένην ἐπίσκε-ψαι Κύριε ἰατρὲ τῶν νοσούντωνκαὶ τῶν ἀπηλπισμένων λιμὴν ἀχεί-μαστεmiddot σὺ γὰρ εἶ ὁ ἐλθὼν Λυτρω -τὴς τοῦ Κόσμου ἐγεῖραι ἐκ φθο -ρᾶς τὸν παραπεσόντα καμὲ προσ -πίπτοντα ἀνάστησον διὰ τὸ μέγασου ἔλεος

Ἦχος πλ α´Ἐξοστρακισθεὶς τῆς εὐθείας

ὁδοῦ σου ὑπὸ παθῶν ὁ δύστηνοςκατεκρημνίσθην εἰς βάραθρονΛευΐτης δὲ σὺν Ἱερεῖ ἀθροισθέν-τες ἀπηξίωσαν Σὺ δὲ Χριστέ μεἠλέησας καὶ τῷ ὅπλῳ τῷ τοῦ Σταυ-ροῦ τῆς ἁμαρτίας τὸ ἔγγραφονδιαρρήξας τῇ ἀπαθείᾳ ἐλάμπρυ-νας καὶ τῷ Πατρὶ σύνεδρόν με πε-ποίηκαςmiddot ὅθεν κραυγάζω Ἀκατάλη-πτε Κύριε δόξα Σοι

Ἦχος πλ δ´Ἐξ Ἱερουσαλὴμ κατέβην ἀπολι-

σθήσας τῶν ἐν αὐτῇ τοῖς ἔθνεσινγραφέντων ἐνταλμάτων Σουmiddot εἰςἹεριχὼ δὲ πορευόμενος τῇ πρὸςμιμήσει ὁρμῇ τῶν ἐν αὐτῇ πάλαιδιὰ κακίαν ὑπὸ σοῦ πρὸς φόνονἐκδοθέντων τῷ λαῷ σου διὰ τῆςπαρακοῆς ψυχοφθόροις ἐνέτυχονπάθεσιν ὡς λησταῖςmiddot ὑφ᾽ ὧν πλη-

γέντα καὶ παραβραχὺ θανατωθέν-τα ὁ τοῖς ἥλοις καὶ τῇ λόγχῃ τὸσῶμα τραυματισθεὶς ἑκουσίως διὰἁμαρτίας ἀνθρώπων καὶ τὴνκοινὴν τελέσας διὰ Σταυροῦ σωτη-ρίαν ἐν Ἱερουσαλήμ ἴασαί με Κύ-ριε καὶ σῶσον με

Ἦχος πλ δ´Ταῖς ληστρικαῖς ἐφόδοις περιπε-

σοῦσα ψυχή μου δεινῶς τετραυ-μάτισμαι ἐξ οἰκείων πταισμάτωνπαραδοθεῖσα ἀνοήτοις ἐχθροῖςmiddotἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα καιρόν ἐν κατανύ-ξει βόησον Ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνζωὴ ἀπεγνωσμένων Σωτὴρ ἀνά-στησον καὶ σῶσον με

Πανδοχέως δὲ τύπον ἐπέχει λέ-

γει ὁ ἱερὸς Θεοφύλακτος πᾶς Ἀπό-στολος καὶ Διδάσκαλος καὶ Ἀρχιε-ρεὺς εἰς τοὺς ὁποίους ἔδωκεν ὁ Κύ-ριος δύο δηνάρια τὴν Παλαιὰν καὶΚαινὴν Διαθήκην λέγων περιποι-ήσου τοῦτον τὸν ἄνθρωπον καὶ ἂνἐξοδεύσης κάτι ἀκόμη ἐγὼ θὰ ἐπι-στρέψω καὶ θὰ σοῦ τὸ δώσωlaquoἘννοεῖ τοῦτοraquo ἑρμηνεύει ὁ Ἱε ρὸςΧρυσόστομος Φρόντισε διὰ τὸν λα-όν ποὺ προέρχεται μάλιστα ἀπὸ τὰἔθνη καὶ τὸν ἐμπιστεύθην εἰς σὲμέσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν Ἐπειδὴεἶναι ἄρρωστοι οἱ ἄνθρωποι τραυ-ματισμένοι ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας θερά-πευσέ τους θέτων ἐπάνω σὰνἔμπλαστρον τοὺς προφητικοὺς λό-γους καὶ τὰ εὐαγγελικὰ διδάγματαἀποκαθιστῶν τὴν ὑγείαν τους μὲτὰς νουθεσίας καὶ τὰς παρακλήσειςτῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Και νῆς Διαθή-κης καὶ πείθων αὐτοὺς νὰ στέκων-ται μακρὰν τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰἀφήσουν τὴν πλάνην τοῦ διαβόλουἘὰν ὅμως καὶ ἔτσι μείνουν ἀδιόρ-θωτοι πεῖσε αὐτοὺς μὲ τοὺς αὐστη-ροὺς λόγους σου Γίνε τὸ πρότυπονκαὶ τὸ παράδειγμά τους μὲ τοὺς λό-γους μὲ τὰ ἔργα σου τὴν συμπερι-φοράν τὴν πίστιν τὴν ἀγάπην τὴνσεμνότητα διὰ νὰ ἀκολουθήσουντὰ ἴχνη σου καὶ νὰ μιμηθοῦν τὴνἐνάρετον ζωήν σου Καὶ ἂν κάμηςτοῦτο ἂν ἀπὸ λόγου σου κάμνηςκάποιαν προσθήκην λόγων ἢ ἔργωνἂν δαπανήσης κάτι ἀκόμη θὰ σοῦτὰ δώσω εἰς τὴν ἐπιστροφήν δη-λαδὴ εἰς τὴν Δευτέραν Παρουσίανμου θὰ σοῦ ἀνταποδώσω μισθὸνἄξιον τῶν κόπων σου Διὰ τοῦτο καὶὁ Ἀπόστολος Παῦλος μὲ τὸ θάρροςτῶν ὑποσχέσεων αὐτῶν λέγειlaquoἘγὼ ἥδιστα ὑπὲρ Χριστοῦ δαπανή-σω καὶ ἐκδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶνψυχῶν ὑμῶνraquo (Β´ Κορ ιβ´ 15) Ἐγὼδέ σὰν πατέρας σας ποὺ εἶμαι μὲὅλην μου τὴν εὐχαρίστησιν θὰ δα-πανήσω διὰ σᾶς χρήματα ἀλλὰ καὶθὰ δαπανηθῶ ὁλόκληρος διὰ τὴνσωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας ἐννοῶντὴν διδασκαλίαν του πρὸς τοὺςεἰδωλολάτρας καὶ τὴν διακονίαντοῦ λόγου Διατὶ αὐτὸς εἶναι λέγειὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος ποὺ οἰκοδο-μεῖ καὶ στηρίζει τὰς Ἐκκλησίας τοῦΘεοῦ καὶ μὲ τὰς πνευματικὰς ὑπο-δείξεις του θεραπεύει ὅλους τοὺςἀνθρώπους καὶ διανέμων εἰς τὸνκαθένα τὸ ὠφέλιμον ὁδηγεῖ τὰςψυχὰς εἰς τὴν αἰώνιον ζωήν laquoΤοῖςπᾶσι γάρ λέγει γέγονα τὰ πάνταἵνα τοὺς πάντας σώσωraquo Αὐτὸς εἶναιτῆς Ἐκκλησίας ὁ καλὸς πανδοχεύςὅλους τοὺς δέχεται καὶ ὅλους τοὺςφροντίζειmiddot δὲν ἀπομακρύνει τὸνπόρνον δὲν ἀπεχθάνεται τὸν εἰδω-λολάτρην κανένα ἄλλον ἀσεβῆ καὶἀκάθαρτον δὲν ἀποδιώκει τοὺς δέ-χεται ὅλους Σὰν ἰατρὸς πλένει τὰςπληγάς τὰς καθαρίζει καὶ τὰς σφογ-γίζει μὲ λουτρὸν ἀναγεννήσεωςΠροσφέρει τοὺς στυπτικοὺς λό-γους ὅπως τὸ κρασί διὰ νὰ μὴ πα-ρασυρώμεθα ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τῆςἀγνοίας μας ἢ τὰς κακίας μας Καὶπάλιν μᾶς θεραπεύει μὲ παράκλησινσὰν μὲ λάδι ἀλείφων τὰς ψυχάςμας Μᾶς λέγει ὁ Ἀπ Παῦλοςbull laquoΠα-ρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς ἀδελφοί διὰτῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ πα-ραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίανζῶσαν ἁγίαν εὐάρεστον τὴν λο-γικὴν λατρείαν ὑμῶνraquo (Ρώμ 12 1)Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν ἀδελφοὶ καὶσᾶς ἐξορκίζω ἐν ὀνόματι τῆς στορ -γῆς καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας ποὺ δει-κνύει εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς νὰ καταστή-σετε καὶ νὰ παρουσιάσετε σὰν ἄλ -λοι ἱερεῖς μὲ θυσιαστήριον τὸν ἑαυ-τόν σας τὰ σώματά σας θυσίανζωντανήν ἁγίαν εὐάρεστον εἰς τὸνΘεόν ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἔτσι τὴνπράγματι ὀρθὴν καὶ πνευματικὴνλατρείαν ἀξίαν τοῦ λογικοῦ σας Ὅ -σοι λοιπὸν εἴμεθα μαθηταὶ τοῦ ἈπΠαύλου ἂς φυλάξωμεν τὰς ἐν -τολὰς τοῦ Χριστοῦmiddot διὰ νὰ μὴ ἐκ πέ-σωμεν τῆς ἐπουρανίου Ἱερουσα-λήμ τὴν πόλιν τοῦ ἀληθινοῦ Θε οῦΚαὶ εἴθε μὲ θεραπευμένα τὰ τραύ-ματα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματόςμας ὑγιεῖς καὶ τέλειοι εἰς τὴν πίστιννὰ παρουσιασθοῦμε ἐνώ πιον τοῦΧριστοῦ σῶοι καὶ θαρραλέοι χωρὶςνὰ μειονεκτοῦμε εἰς κανένα ἀγαθὸνἔργον καὶ νὰ ἀπολαύσωμεν τὴνἀγαθὴν ὑπόσχεσιν εἰς τοὺς οὐρα-νοὺς μὲ τὴν χάριν καὶ φιλανθρωπίαντοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Μαζὶ μὲ Ἐκεῖνον εἰς τὸν Πατέρακαὶ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ἂς εἶναι ἡδόξα τώρα καὶ πάντοτε καὶ εἰς τοὺςαἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν

ἘπίλογοςΔὲν πρέπει νὰ λησμονῶμεν εὐ -

σε βεῖς χριστιανοί ὅτι ὁ Χριστὸς ἦλ -θεν εἰς τὸν κόσμον ὡς Μεσσίας ὡςμεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώ-πωνmiddot τὴν μεσιτείαν δὲ αὐτὴν πρα-γματοποιεῖ ὁ Χριστὸς ὡς ὁ laquoπλησί -ονraquo τοῦ ἀνθρώπου προσφερόμε-νος ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ προσκαλῶναὐτὸν νὰ ἀπαρνηθῆ καὶ νὰ θυσιάσητὴν ἀτομικότητά του διὰ νὰ εἰσέλ-θη εἰς τὴν κοινωνίαν τῶν τέκνωντοῦ Θεοῦ καὶ νὰ εὕρη τὴν ἀληθῆπροσωπικότητά του

Ἡ ἔλευσις τοῦ Χριστοῦ ὡς πλη-σίον καὶ ἡ ὑπ᾽ αὐτοῦ οἰκείωσις τῆςἀνθρωπίνης φύσεως προσκαλοῦντοὺς πιστοὺς νὰ προσεγγίσουν τοὺςσυνανθρώπους των μετὰ τῆς αὐτῆς

ἀγάπης μὲ τὴν ὁποία θὰ προσήγγι-ζον αὐτὸν τὸν Μεσσίαν Χριστόν

laquoἀμὴν λέγω ὑμῖν ἐφ ὅσον ἐποι-ήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶνμου τῶν ἐλαχίστων ἐμοὶ ἐποιήσα-τεhellip ἐφ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶτούτων τῶν ἐλαχίστων οὐδὲ ἐμοὶἐποιήσατεraquo (Ματθ 25 40ndash45)

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγοςὁμιλῶν περὶ τῶν πτωχῶν καὶ θε-ωρῶν εἰς τὸ πρόσ ωπον αὐτῶν τὸνἴδιον τὸν Χριστὸν λέγει τὰ ἑξῆςlaquoἝως ἐστὶ καιρός Χριστὸν ἐπισκε-ψώμεθα Χριστὸν θεραπεύσωμενΧριστὸν θρέψωμεν Χριστὸν ἐνδύ-σωμεν Χριστὸν συναγάγωμεν Χρι -στὸν τιμήσωμενhellipraquo (Περὶ φιλοπτω-χείας PG 35 909) Ὁ δὲ ἀββᾶς Ἀ -πολλὼς ἀναφερόμενος εἰς τὸν τρ ό -πον ὑποδοχῆς τῶν μοναχῶν παρα-τηρεῖ laquoὅτι δεῖ ἐρχομένους τοὺςἀδελφοὺς προσκυνεῖνmiddot οὐ γὰρ αὐ -τούς ἀλλὰ τὸν Θεὸν προσκυνοῦ -μενmiddot εἶδες γάρ φησί τὸν ἀδελφόνσου εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σουraquoἈποφθέγματα Ἁγίων Γερόντων(PG 65 136 καὶ Πρβλ Γεν 18 2)

(Ὁποία ἀντίθεσις μὲ τὸ τοῦ ἀθέ-ου Σάρτρ laquoὁ πλησίον ἡ κόλασιςraquo)

Ἡ πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη πρέ-πει πάντοτε νὰ ἔχη συγκεκριμένονπρόσωπον Πλησίον διὰ τὸν Χρι-στιανὸν εἶναι ὁ συγκεκριμένοςἄνθρωπος καὶ ὄχι ἡ ἀφηρημένηἔννοια τοῦ ἀνθρώπου ἢ τῆς ἀνθρω-πότητος Ἡ δὲ ἀγάπη πρὸς τὸν Θε-όν ὡς ἀγάπη πρὸς τὸ ἀρχέτυπονκαθιστᾶ πραγματικὴν καὶ τὴν ἀγά-πην πρὸς τὴν εἰκόνα του τὸν ἄν -θρωπον Ὅπως γράφει κάποιος laquoἐνὀνόματι τοῦ μεγαλείου τοῦ ὑπερ -ανθρώπου ἐν ὀνόματι τῆς εὐτυχί -ας τῆς ἀνθρωπότητος τοῦ ἀπωτέ-ρου μέλλοντος ἐν ὀνόματι τῆςπαγκοσμίου ὑλιστικῆς καὶ ἀθέουἐπαναστάσεως ἐν ὀνόματι τῆς ἀ -πε ριορίστου ἐλευθερίας τοῦ ἑνὸςἢ τῆς ἀπεριορίστου ἰσότητος πάν-των γίνεται ἐπιτρεπτὸν νὰ βασανί-ζεται ἢ νὰ φονεύεται ὁ ἄνθρωπος ἢἡ ἀνθρωπίνη ὁμάς νὰ μεταβάλλε-ται κάθε ὕπαρξις εἰς ἁπλοῦν μέσονπρὸς ἐξυπηρέτησιν μεγάλου laquoἰδε-ώδουςraquo ἢ ὑψηλοῦ σκοποῦ Τὰ πάν-τα γίνονται ἐπιτρεπτὰ ἐν ὀνόματιτῆς ἀπεριορίστου ἐλευθερίας τοῦὑπερανθρώπου (ἄκρατος ἀτομο-κρατία) ἢ ἐν ὀνόματι τῆς ἀπεριορί-στου ἰσότητος τῆς ἀνθρωπότητος(ἄκρατος κολλεκτιβισμός)raquo Ἀγα -πῶν ὁ πιστὸς τὸν συνάνθρωπόν τουἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ δὲν προ-βαίνει εἰς διακρίσεις ἀλλ᾽ ἀγαπᾶἀδιακρίτως Ὁ ἀββᾶς Ἰσαὰκ ὁ Σύ-ρος γράφει Σημεῖον τῆς καθαρό-τητος τῆς καρδίας εἶναι laquoὅταν πάν-τας ἀνθρώπους καλοὺς θεωρῆ καὶοὐ φαίνηταί τις αὐτῷ ἀκάθαρτοςκαὶ βέβηλοςraquo (Λόγος 85 σελ 341)

Ἡ ἀναγνώρισις τῆς ἐλευθερίαςκαὶ τῆς ἰσότητος τῶν ἀνθρώπων ἔ -χει πραγματικὸν νόημα καὶ περιεχό-μενον μόνον ἐν Χριστῷ Βεβαίωςκαὶ οἱ μὴ ἐξαρτῶντες τὴν ζωήν τωνἐκ τοῦ Χριστοῦ ὁμιλοῦν σήμερονκατʼ ἐπίδρασιν τῆς μακρᾶς χριστια-νικῆς παραδόσεως περὶ ἐλευθερίαςἰσότητος καὶ ἀδελφοσύνης τῶνἀνθρώπων Ὅλα αὐτὰ ὅμως προ-βαλ λόμενα ἄνευ τοῦ θεμελίου τῆςπίστεως εἰς τὸν Χριστὸν παραμέ-νουν μετέωρα Τὸ πρῶτον ἄρ θροντῆς Γαλλικῆς διακηρύξεως τῶν δι-καιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦπολίτου λέγει ὅτι laquoοἱ ἄν θρωποιγεννῶνται καὶ παραμένουν ἐλεύθε-ροι καὶ ἴσοι κατὰ τὰ δικαιώματαraquo

Τὰ αὐτὰ περίπου ἐπαναλαμβά-νονται εἰς τὸ πρῶτον ἄρθρον τῆςΔιακηρύξεως τῶν δικαιωμάτων τοῦἀνθρώπου τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἡνω-μένων Ἐθνῶν ὡς καὶ εἰς τὰ συν-θήματα τῶν διαφόρων κοινωνικῶνμεταρρυθμιστῶν Ἀλλὰ οἱ ἄνθρω-ποι δὲν γεννῶνται ἴσοι οὔτε ἐξ ἴσουἐλεύθεροι εἰς τὰ διάφορα σημεῖατῆς γῆς Πῶς λοιπὸν θὰ ἠδύναντονὰ παραμείνουν ἴσοι καὶ ἐλεύθεροιΜεταξὺ τῶν ἀνθρώπων διακρίνο-μεν σοφοὺς καὶ ἀγραμμάτους ὑγι -εῖς καὶ ἀσθενεῖς ρωμαλέους καὶἀδυνάτους εὐφυεῖς καὶ ἠλιθίουςἱκανοὺς καὶ ἀνικάνους πολίταςἀνεπτυγμένων καὶ πολίτας ὑπανα-πτύκτων χωρῶν πολίτας φιλελευ-θέρων καὶ πολίτας τυραννικῶν κα-θεστώτων κοκ Πῶς λοιπὸν εἶναιδυνατὸν θὰ θεωρηθοῦν οὗτοι ἴσοιἐπὶ τῇ βάσει ἐνδοκοσμικῶν κριτη-ρίων Μόνον ἐντός τοῦ Χριστιανι-σμοῦ ὅπου καταργεῖται οἱαδήποτεἀνθρωπίνη καύ χησις καὶ ἐκτιμᾶταιὁ ἄνθρωπος ἐκ τῆς ἀξίας τὴν ὁποί-αν λαμβάνει ἐκ Θεοῦ (Α´ Κόρ 1 29ndash30) εἶναι δυνατὴ ἡ τοιαύτη θεώρη-σις τοῦ ἀν θρώπου Ὁ χριστιανὸςὡς ἄνθρωπος καὶ ὡς μέλος τοῦ σώ-ματος τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐπιτρέπεταινὰ θεωρῆ τὸν ἑαυτόν του ξένονπρὸς τὰς ἐπιτυχίας ἢ τὰς ἀποτυ-χίας τὰς ἀρετὰς ἢ τὰς ἁμαρτίαςτῶν ἄλλων

Ἡ ἀγάπη τοῦ χριστιανοῦ δὲν ἀ -ναφέρεται μόνον πρὸς τοὺς πι-στούς ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἀπί-στους Κατὰ τὸν Ἱερὸν Χρυσόστο-μον ἐὰν οἱ χριστιανοὶ ἦσαν πράγ-ματι πιστοί δὲν θὰ ὑπῆρχαν ἄπιστοιεἰς τὸν κόσμον Οἱ χριστιανοὶ ἔ -χουν θείαν ἀποστο λὴν ἐντὸς τοῦκόσμου Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμενὅτι ἡ θέσις τῶν χρι στιανῶν ἐντὸςτοῦ κόσμου εἶναι ἀνάλογος πρὸςτὴν θέσιν τῶν ἱερέων ἐντὸς τῆςἘκκλησίας Ὅπως οἱ ἱερεῖς εἶναιὑπεύθυνοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ διὰτὴν σωτηρίαν τῶν πιστῶν οὕτω καὶοἱ πιστοί ὡς laquoβασίλειον ἱεράτευ-μαraquo (Α´ Πετρ 2 5 καὶ 9) εἶναι ὑπεύ-θυνοι ἔναντι τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν σω-τηρίαν τοῦ κόσμου Τὸ ἔργον τοῦΧρι στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θε οῦκαὶ ἀνθρώπων συνεχίζεται ἐντόςτῆς Ἐκκλησίας ἡ ὁποία εἶναι τὸσῶ μα Του Λησμονῶν ὁ πιστὸς τὴνφανέρωσιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ πρό-σωπον τοῦ ἀδελφοῦ του λησμονεῖκατ᾽ οὐσίαν τὴν φανέρωσιν τοῦ Χρι-στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θεοῦ καὶἀν θρώπων

Ὁμιλία εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΠΟΕ Κάνιγγος 10 (81176)

ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΛΟΥΚΑ (Κεφ Ι´ 25ndash37)

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΟΥ

(Ὁ Χριστιανὸς καὶ ὁ πλησίον)

Τοῦ μακαριστοῦ ἈρχιμανδρίτουΜάρκου Κ Μανώλη

Μόλις ἐκυκλοφορήθηΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

ΤΣΕΠΗΣ ΤΗΣ ΠΟΕτοῦ ἔτους 2013

Τό Ἡμερολόγιον τῆς laquoΠα-νελληνίου Ὀρ θοδόξου Ἑνώσε-ωςraquo τοῦ ἔτους 2013 μὲ θέμαlaquoἩ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Νέα ΤάξιςΠραγμάτωνraquo ἀποκαλύπτει τὶἐπιδιώκουν οἱ laquoὑποψήφιοι κο-σμοκράτορεςraquo μὲ τὴν παγ κο-σμιοποίησιν τὴν Νέαν Ἐ ποχήντὸν Οἰκουμενισμόν τοὺς δια-θρησκειακοὺς διαλόγους κλπκαὶ πῶς τοὺς ἀντιμετωπίζει ἡἘκκλησία μας

Ἡμερολόγιον ἔγχρωμον κα-λαίσθητον λίαν ἀπαραίτητονδιά κάθε Χριστιανόν

Τιμᾶται 1 εὐρώ

laquoἹστοριογραφία καὶ πηγὲς γιὰτὴν ἑρμηνεία τῆς Ἐπανάστασηςτοῦ 1821raquo ἦταν τὸ θέμα τοῦ Α΄ Διε-θνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου τὸ ὁποῖο ὀργάνωσε στὶς 12 καὶ 13Ὀκτωβρίου ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἡ ΕἰδικὴΣυνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ΠολιτιστικῆςΤαυτότητος καὶ ὁ Πρόεδρός τηςΜητροπολίτης Δημητριάδος κ Ἰ -γνάτιος ἔχουν ἀναλάβει τὴ διοργά-νωση δέκα συνεδρίων μέχρι τὸ2021 ὁπότε καὶ συμπληρώνονται200 χρόνια ἀπὸ τὴν ἘθνεγερσίαΚάθε χρόνο τὸ Συνέδριο θὰ ἔχειδιαφορετικὴ θεματολογία καὶ οἱεἰσηγήσεις θὰ ἐκδίδονται σὲ τόμοΜὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ Ἐκκλησία μαςθέλει νὰ δείξει τὸν σεβασμό τηςπρὸς τοὺς ἥρωες καὶ τοὺς μάρτυ-ρες ποὺ προετοίμασαν τὸν ξεση-κωμὸ καὶ νὰ προβάλει τὴν ἰδιαίτερησημασία ποὺ ἀποδίδει στὸν ἑορ-τασμὸ τῶν διακοσίων ἐτῶν Ἐπι-πλέον ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δί-νει τὸ βῆμα γιὰ νὰ ἀκουσθοῦν ψύ-χραιμες φωνὲς καὶ τεκμηριωμένεςἀπόψεις ὥστε νὰ ἀντικρουσθεῖ ἡἱστορικὴ παραπληροφόρηση ποὺἐπιχειρεῖται ἀπὸ ὁρισμένα σχολικὰβιβλία καὶ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές

Πάντως στὸ συγκεκριμένο συνέ-δριο μίλησαν ἐπιστήμονες ποὺ δὲνσυμφωνοῦσαν κατʼ ἀνάγκην 100μεταξύ τους Ἡ Ἐκκλησία δὲν φο -βᾶται τὴν ποικιλία τῶν ἀπόψεων καὶἐνθαρρύνει τὸν καλοπροαίρετοδιά λογο βάσει τῶν πηγῶν Ἀντιθέ-τως σὲ συνέδρια ἐκσυγχρονιστῶνκαὶ ἐθνο-αποδομητῶν ἱστορικῶνοὐδέποτε καλοῦνται νὰ μιλήσουνὅσοι τονίζουν τὸν ρόλο τῆς Ὀρθό-δοξης Ἐκκλησίας καὶ τὴ συμβολὴτῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσηςστὴ διαχρονικὴ συνέχεια τοῦ Ἔ -θνους Αὐτοὶ ποὺ προβάλλονταισὰν οἱ laquoπροοδευτικοίraquo τοῦ τόπουμας ἀποδεικνύονται μερικὲς φορὲςοἱ μεγαλύτεροι ἐχθροί τοῦ δημο-κρατικοῦ διαλόγου

Ἀπὸ ὅσα ἐλέχθησαν κατὰ τὸ διή-μερο στὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆς ἹΜονῆς Πεντέλης θεωρῶ πιὸ σημαν-τικὸ τὸ πόρισμα πολλῶν εἰσηγητῶνὅτι κακῶς θεωρεῖται ἡ Ἑλ ληνικὴἘπανάσταση ὡς πνευματικὸ τέκνοτοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Διαφωτισμοῦ καὶτῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως Ἡ κα-θηγήτρια Μαρία Μαντουβάλου κα-τέδειξε μὲ πολλὰ κείμενα τοῦ 18ουαἰῶνος ὅτι ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάστασηεἶχε πάμπολλες σκοτεινὲς πτυχές

ὅπως τρομοκρατία βασανιστήριαφόνους ἀθώων ἄρνηση τοῦ Χριστι -ανισμοῦ κἄ ὥ στε δὲν θὰ μποροῦσενὰ ἐμπνεύσει τοὺς ὈρθοδόξουςἝλληνες ποὺ ἀγωνίσθηκαν μὲ τὰἰδανικὰ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρί-δος Ἡ ἴδια διάβασε τμῆμα μιᾶς ὁμι-λίας τοῦ μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦρήτορος τοῦ 1821 τοῦ ΠρωτοπρΚων νου Οἰκονόμου ἐξ Οἰκονόμωνὁ ὁποῖος κατακεραυνώνει τὰ ἰδα-νικὰ τῆς Γαλλικῆς ἘπαναστάσεωςΘύμισε ἐπίσης ὅτι οἱ πρόγονοί μαςεἶχαν ἐξεγερθεῖ ἄπειρες φορὲς με -τὰ τὸ 1453 καὶ δὲν περίμεναν τὴΓαλ λικὴ Ἐπανάσταση γιὰ νὰ μά-θουν νὰ ἐπαναστατοῦν

Ὁ καθηγητὴς Ἀπόστολος Διαμα ν - τής ὑπογράμμισε εὔστοχα ὅτι δὲνθὰ μποροῦσε ὁ Εὐρωπαϊκὸς Διαφω-τισμὸς νὰ ἀποτελέσει τὸ ἰδεολογικὸθεμέλιο τοῦ 1821 διότι ὅ ταν ξέσπα-σε ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση ἡ Εὐ -ρώπη εἶχε ἀρχίσει νὰ τὸν ἀπορρίπτεικαὶ νὰ δέχεται τὸ ρεῦμα τοῦ ἰδεαλι-σμοῦ τὸ ὁποῖο προβάλλει τὴν ἰδέατοῦ Ἔθνους Οἱ Ἕλληνες εἶπεἀγωνίσθηκαν μὲ ἕνα μυστικὸ αἴσθη-μα πατρίδος συν δεδεμένο μὲ τὴχριστιανικὴ πίστη τους

Ὁ συγγραφέας ἱστορικῶν μελε-τημάτων Γιῶργος Καραμπελιᾶςἀπέ δειξε ὅτι δὲν θὰ μποροῦσε ὁΔιαφωτισμὸς νὰ εἶναι ἡ ρίζα τοῦ1821 διότι κορυφαῖοι ἐκπρόσωποίτου ὅπως ὁ Μοντεσκιέ ἔγραφανκείμενα ὑπὲρ τῆς διατηρήσεως τῆςἀκεραιότητας τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐ -τοκρατορίας Αὐτὸ τότε ἐπέβαλαντὰ ἐμπορικὰ συμφέροντα τῆς Γαλ-λίας Τόνισε δὲ ὅτι ἀκόμη καὶ ὁ Ρή-γας Βελεστινλῆς ὁ ὁποῖος πρά-γματι μελέτησε τὰ κείμενα τῶν Εὐ -ρωπαίων Διαφωτιστῶν εἶχε καὶ ἄλ -λες πηγὲς ἐμπνεύσεως βασισμέ-νες στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση ὉΚαραμπελιᾶς μίλησε ἐκτενῶς γιὰτὴ διαστροφὴ ἱστορικῶν γεγονό-των ποὺ κάνουν ὁρισμένοι laquoἐκσυγ-χρονιστὲςraquo ἱστορικοὶ καὶ ἔδωσε τὸἑξῆς παράδειγμα Ἐνῶ ὅλοι δέχον-ται ὅτι ὁ Ρήγας ἐξέδωσε τοὺς χρη-σμοὺς τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo ἕναἔργο τοῦ Θεόκλητου Πολυειδῆποὺ ἀφύπνιζε τοὺς ὑπόδουλουςἝλληνες σὲ βιβλίο γιὰ τὸν Ρήγαποὺ ἐξέδωσε ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλή-νων ὁ ἐπιμελητὴς ἀποσιωπᾶ τὴνἔκδοση τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo προ-φανῶς διότι ἐνοχλοῦν οἱ Ὀρθόδο-ξες καταβολὲς τοῦ ἐθνομάρτυραἈλλὰ θὰ ἐπανέλθουμε

ΕΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Τοῦ κ Κων Χολέβα Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος

ΣΕΒ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΝΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ laquoΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑraquo

ΩΦΕΛΗΘΩΜΕΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΣ ΩΣ ΛΑΟΣΝέαν ἐπίθεσιν ἐναντίον χρηματιστῶν καί τοκογλύφων

Ἐπίθεσιν εἰς τούς χρηματιστάςκαί τούς τοκογλύφους ἐξαπέλυσενὁ Σεβ Μητροπολίτης Φθιώτιδος κΝικόλαος ἐπειδή οὗτοι εἶναι ὑπεύ-θυνοι διά τήν οἰκονομικήν laquoβαρυ-χειμωνιάraquo τήν ὁποίαν διέρχεται ἡΧώρα μας Ταυτοχρόνως καλεῖ εἰςἑνότητα καί εἰς συνοχήν τῶν ἰδα-νικῶν διότι ἡ πολιτική καί οἰκονομι-κή laquoβαρυχειμωνιάraquo θά εἶναι πολύχειροτέρα ἀπό αὐτήν τῆς φύσεωςΤό πλῆρες κείμενον τῆς δηλώσεωςὡς ἀνεκοινώθη ὑπό τῆς Ἱ Μητρο-πόλεως ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἈσφαλῶς δέν πρόκειται γιά τήνἐποχή τοῦ χειμῶνος μέ τίς χαμηλέςθερμοκρασίες πού συνδυάζονταιμέ βροχές καταιγίδες καί χιόνιἀλλά γιά τήν βαρυχειμωνιά τῶνψυχῶν πού εἶναι πολύ χειρότερηἀπό τόν χειμώνα τοῦ περιβάλλον-τος Ὅλα αὐτά πού συμβαίνουντήν τελευταία αὐτή περίοδο στήνπατρίδα μας προμηνύουν πρωτο-φανῆ καί ἀνυπόφορο πνευματικόκαί κοινωνικό χειμώνα ὁ ὁποῖοςδέν ἀντιμετωπίζεται εὔκολα Ἡ κοι-νωνία μας ὁδηγεῖται σέ μεγάλεςπεριπέτειες ἐάν δέν ἐφοδιασθεῖ μέαὐτά πού χρειάζονται γιά τήν ἀντι-μετώπιση τῆς ἄγριας καταιγίδαςΤό χειρότερο εἶναι ὅτι ὁ λαός μαςἐν ὄψει τῶν κινδύνων δέν ἔχει κι-νητοποιήσει τούς ἐσωτερικούς καί

ψυχικούς του μηχανισμούς ἀλλάἔχει περιπέσει σέ μιά κατάστασηἔντονης συναισθηματικῆς ψυχρό-τητος πού τόν ἔχει ὁδηγήσει μοι-ραῖα στήν κατάθλιψη

Ἡ βαρυχειμωνιά αὐτή εἴτε εἶναιμεθοδευμένη ἀπό τούς χρηματι-στές καί τοκογλύφους εἴτε εἶναιφυσικό ἐπακόλουθο τῆς ἀσωτείαςμας ἀπό τήν ὁποία προκλήθηκε ἡοἰ κονομική κρίση δέν θά εἶναι μόνι-μη κατάσταση Θά περάσει ὅπωςπερνάει κάθε χειμώνας ὅσο βαρύςκι ἄν εἶναι Χρέος μας εἶναι νά προ-ε τοιμασθοῦμε κατάλληλα μέ ψυχι-κά ἀποθέματα ὑπομονῆς καί καρτε-ρί ας Νά θερμάνουμε τίς ψυχές μαςμέ τήν θέρμη τῆς ἀγάπης καί τῆςἀδελφοσύνης Νά ἀνασυγκροτήσου -με τούς πνευματικούς δεσμούς πούσφυρηλατοῦν τόν χαρακτήρα μας

Νά διατηρήσουμε τήν ἑνότητακαί τήν συνοχή τῶν ἰδανικῶν μαςΝά προγραμματίσουμε τή ζωή μαςπιό λογικά καί πιό ὑπεύθυνα

Κάθε χειμώνας μπορεῖ νά βάζειτόν ἄνθρωπο σέ δοκιμασία λόγῳτῶν κακῶν καιρικῶν συνθηκῶνἀλλά καί σέ πολλά εἶναι εὐεργετι-κός γιά ὁλόκληρο τό οἰκοσύστημα

Ποιός ξέρει Ἴσως κι᾽ αὐτή ἡ βα-ρυχειμωνιά νά ἀποβεῖ φιλοσοφίαςμήτηρ καί εὐεργετική γιά τό μέλ-λον τοῦ λαοῦ μας καί τῆς ἱστορίαςμαςraquo

Τό ἱστολόγιον laquokatanixisblog-spotgrraquo κατεχώρησε παρατηρή-σεις ἐπί ἀνακοινώσεως τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεως Κηφισίας Ἀμα-ρουσίου καί Ὠρωποῦ διά τόν πρό-σωπον τοῦ ἀναδόχου εἰς τό Ἱ Μυ-στήριον τοῦ Βαπτίσματος ἡὁποία ἐδημοσιεύθη εἰς τόνlaquoΟΤraquo τήν 3ην Αὐγούστου 2012Αἱ παρατηρήσεις ἔχουν ὡς ἀκο-λούθως

laquoΣὲ πρόσφατο ἄρθρο τῆς ldquoκατά-νυξηςrdquo ποὺ ἀποτελεῖ ἀναδημοσίευ-ση ἀπὸ τὸν ldquoΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟrdquoτῆς 382012 διαβάζουμε τὴν ἐγκύ-κλιο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπο-λίτου Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶὨρωποῦ κ Κυρίλλου διὰ τὸ πρό-σωπον τοῦ Ἀναδόχου εἰς τὸ Μυ-στήριον τοῦ βαπτίσματος

Κατόπιν ἀποριῶν καὶ παρατηρή-σεων ἀρκετῶν ἐπισκεπτῶν τῆς ldquoκα-τάνυξηςrdquo σᾶς ἐνημερώνουμε πὼςἡ ἐπίμαχη φράση τῆς ἐγκυκλίουldquoΔΕΝ ὑφίσταται κώλυμα συνάψεωςγάμου μεταξὺ ἀναδεκτῶν βαπτι-σμένων ἀπὸ τὸν ἴδιο ἀνάδοχοrdquo ἡὁποία προκάλλεσαι τὶς ἐνστάσειςσας ὄντως δὲν συμφωνεῖ μὲ τὸἹερὸ Πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας μαςκαὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες

Στὸ Ἱερὸ Πηδάλιο διαβάζουμετὴν ἑξῆς ξεκάθαρη καὶ ἀποκρυ-σταλλωμένη θέση ldquoἈνίσως δὲ δύωπαιδία ἀρσενικὸν καὶ θηλυκόν μὴἔχοντα συγγένειαν σαρκικήν βα-πτισθοῦν ἀπὸ ἕνα ἀνάδοχον ταῦταδὲν παίρνονται (σημ ἱστ δὲν παν-τρεύονται) διατὶ εἶναι ἀδελφοὶπνευματικοί κατὰ τὸν ἁγιώτατονΣισίννιον καὶ β΄ βαθμοῦrdquo (Ἱερὸν Πη-δάλιον ἔκδ Βασ ΡηγοπούλουΚεφ η΄ Περὶ τῆς ἐκ τοῦ Ἁγ Βαπτί-σματος Συγγενείας σελ 753)

Κατὰ τὴν ταπεινή μας ἄποψη ἡεὐλογημένη καὶ πρακτικὴ συνήθειαπολλῶν Χριστιανῶν νὰ γίνεται ἀνά-δοχος κάποιος βαπτίζοντας μόνοἀγόρια ἢ μόνο κορίτσια ἀποτελεῖἀσφαλέστατη ὁδὸ διὰ νὰ φυλάξου-με τὸν Κανόνα αὐτὸ τῶν Ἁγίων Πα-τέρων

Παρατηρήσεις ἐπί ἀνακοινώσεωςτῆς Ἱ Μητροπόλεως Κηφισίαςδιά τό πρόσωπον τοῦ ἀναδόχου

εἰς τό Ἱ Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφείου τῆς Ἱ Μ Ἁγ Ἰωάννου Μακρυνοῦ

ΕΚΚΛΗΣΙΣΠαρακαλεῖται θερμῶς ὅποι-

ος ἐκ τῶν εὐλαβῶν χριστιανῶνἐπιθυμεῖ νά προσφέρη δωρεάντόμους ἀπό τήν σειράν laquoἍπαν-τα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυ-σοστόμουraquo Ἐκδόσεις Μερετά-κη νά ἐπικοινωνήση μέ τό τη-λέφωνον 2108134951

Σελὶς 6η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

L

Ὁ Ἅ γ ι ο ςΚ ω ν σ τ α ν τ ῖ ν ο ς

ὁ Ὑ δ ρ α ῖ ο ς

Τὴν 14ην Νοεμβρίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κων-σταντίνου τοῦ Ὑδραίουπολιούχου τῆς Ὕδρας

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφεί-ου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίωνΠάντων Σπέτσες

L

Η ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ ΝΙΚΟΛΑΟΥΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΝ ΤΩΝ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ

ΑΡΧΙΜ π ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ(1886-1983)

῾Ο Μεσενικολίτης laquoὙπουργός ᾽Εξωτερικῶνraquoτῆς ῾Αγιωνύμου ΠολιτείαςΤοῦ κ Γεωργίου Θ Μηλίτση διδασκάλου

ΑΙ ΒΑΣΙΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥτῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἀπὸτοὺς Φράγκους ἄρχισαν νὰ εἰσά-γωνται σὲ αὐτὸ οἱ πρῶτες δογμα-τικὲς διαφορὲς καὶ μὲ τὴν πάροδοτοῦ χρόνου προστέθηκαν καὶ ἄλ -λες Στὸ θέμα αὐτὸ ἔχουν γρα φῆτὰ κατάλληλα στὴν πρώτη ἑνότητατοῦ βιβλίου καὶ στὸ ὑποκεφάλαιοlaquoΑὐγουστῖνος ndash Θωμᾶς Ἀκινάτηςraquo

Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Παλαιᾶς Ρώ-μης παρὰ τὶς μικρὲς καὶ μὴ οὐσια-στικὲς διαφορές εἶχαν πάντοτεκοινωνία μὲ τοὺς Ἐπισκόπους τῆςΝέας Ρώμης καὶ τοὺς Ἐπισκόπουςτῆς Ἀνατολῆς μέχρι τὸ 1009ndash1014μΧ ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ κατέλα-βαν τὸν θρόνο τῆς Παλαιᾶς Ρώμηςοἱ Φράγκοι Ἐπίσκοποι Μέχρι τὸ1009 οἱ Πάπες τῆς Ρώμης καὶ οἱ Πα-τριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλε-ως ἦσαν ἑνωμένοι στὸν κοινὸ ἀγώ-να ἐναντίον τῶν Φράγκων Ἡγεμό-νων καὶ Ἐπισκόπων ἀλλὰ καὶ τῶνκατὰ καιροὺς αἱρετικῶν

Τὸ φιλιόκβεΟἱ Φράγκοι στὴν Σύνοδο τῆς

Φραγκφούρτης τὸ 794 μΧ κατεδί-κασαν τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ τὴν τιμητικὴπροσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνωνἘπίσης τὸ 809 οἱ Φράγκοι εἰσήγα-γαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τὸFilioque τὴν διδασκαλία δηλαδὴπερὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἉγίουΠνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκτοῦ Υἱοῦ Αὐτὴν τὴν εἰσαγωγὴ κα-τεδίκασε τότε καὶ ὁ ὀρθόδοξος Πά-πας τῆς Ρώμης Στὴν Σύν οδο τῆςΚωνσταντινουπόλεως τὸ 879ndash880μΧ ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου στὴνὁποία συμμετεῖχαν καὶ ἐκπρόσωποιτοῦ ὀρθοδόξου Πάπα τῆς Ρώμηςκατεδίκασαν ὅσους εἶχαν καταδι-κάσει τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ ὅσους προσ -έθεσαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεωςτὸ Filioque Ὅμως γιὰ πρώτη φορὰὁ Φράγκος Πάπας Σέργιος Δ´ τὸ1009 μΧ στὴν ἐνθρονιστήρια ἐπι-στολή του προσέθεσε στὸ Σύμβο-λο τῆς Πίστεως τὸ Filioque καὶ ὁ Πά-πας Βενέδικτος Η´ τὸ 1014 μΧεἰσήγαγε τὸ Πιστεύω μὲ τὸ Filioqueστὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας ὁπό-τε ὁ Πάπας διεγράφη ἀπὸ τὰ δίπτυ-χα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Ἡ μεγάλη διαφοράἩ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῆς

Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦΠαπισμοῦ βρίσκεται στὴν διδασκα-λία περὶ τῆς ἀκτίστου οὐσίας καὶἀκτίστου ἐνεργείας τοῦ ΘεοῦἘνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι πιστεύουμε ὅτιὁ Θεὸς ἔχει ἄκτιστη οὐσία καὶ ἄκτι-στη ἐνέργεια καὶ ὅτι ὁ Θεὸς ἔρχε-ται σὲ κοινωνία μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν ἄκτιστη ἐνέρ-γειά Του ἐν τούτοις οἱ Παπικοὶ πι-στεύουν ὅτι στὸν Θεὸ ἡ ἄκτιστηοὐσία ταυτίζεται μὲ τὴν ἄκτιστη ἐ -νέργειά Του (actus purus) καὶ ὅτι ὁΘε ὸς ἐπικοινωνεῖ μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο διὰ τῶν κτιστῶν ἐ νε ρ -γειῶν Του δηλαδὴ ἰσχυρίζονται ὅτιστὸν Θεὸ ὑπάρχουν καὶ κτιστὲςἐνέργειες Ὁπότε ἡ Χάρη τοῦ Θε -οῦ διὰ τῆς ὁποίας ἁγιάζεται ὁ ἄν -θρωπος θεωρεῖται ὡς κτιστὴ ἐ νέρ- γεια Ἀλλὰ ἔτσι δὲν μπορεῖ νὰ ἁγια -σθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀφοῦ στὰ Μυ στή-ρια ἐνεργεῖ ἡ laquoκτιστὴ χάρηraquo

Αὐτὸ ὅμως ἔχει καὶ ἐκκλησια-στικὲς συνέπειες Ἀφοῦ ἡ χάρη μὲτὴν ὁποία ὁ Θεὸς ἔρχεται σὲ ἐπι-κοινωνία μὲ τὸν κόσμο εἶναι κτι-στή καὶ ἡ κτιστὴ χάρη ἐνεργεῖ στὰΜυστήρια συνεπάγεται ὅτι τὸ τε-λούμενο ἀπὸ αὐτοὺς Μυστήριοτῆς θείας Εὐχαριστίας δὲν εἶναιΜυστήριο καὶ δὲν ὑπάρχει μετα-βολὴ τοῦ ἄρτου καὶ οἴνου σὲ Σῶμακαὶ Αἷμα Χριστοῦ Διότι πῶς εἶναιδυνατὸν ἡ κτιστὴ χάρη νὰ μετα-βάλλη τὸ κτιστὸ σὲ ἄκτιστο Αὐτὸςεἶναι ἕνας ἐπιπρόσθετος λόγος γιὰτὸν ὁποῖο δὲν μποροῦμε νὰ ἔχου-με κοινωνία μὲ τοὺς ΛατίνουςΑὐτὸ βέβαια συμβαίνει καὶ μὲ ὅλατὰ κατ᾽ αὐτοὺς Μυστήρια ὅπως τὸΒάπτισμα τὸ Χρίσμα κλπ

Ὅλαι αἱ διαφοραίἈπὸ αὐτὴν τὴν βασικὴ διδασκα-

λία (actus purus) προέρχεται ἡ δι-δασκαλία περὶ ἐκπορεύσεως τοῦἉγίου Πνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸςκαὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ καθαρτήριοπῦρ τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κλπποὺ ἔγιναν κατὰ καιροὺς ἀντικεί-μενα θεολογικῶν διαλόγων ἤτοι

mdash Τὸ Filioque ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦ -μα ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶτὸν Υἱὸ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μειώνε-ται ἡ μοναρχία τοῦ Πατρός νὰ κα-ταργῆται ἡ τέλεια ἰσότητα τῶν προ-σώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος νὰ μειώ -νεται ὁ Υἱὸς κατὰ τὴν ἰδιότητά Τουνὰ γεννᾶ ἐὰν ὑπάρχει ἑνότητα με-ταξὺ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ νὰ ὑποτιμᾶ -ται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς μὴ ἰσοδύ-ναμο καὶ ὁμόδοξο μὲ τὰ ἄλλα πρό-σωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀφοῦ πα-ρουσιάζεται ὡσεὶ ldquoπρόσωπο στεῖ ροrdquo

ndash Ἡ χρησιμοποίηση ἀζύμου ἄρ -του στὴν θεία Εὐχαριστία ἀπὸ τοὺςΔυτικούς ποὺ παραβαίνει τὸν τρό-πο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Χριστὸς ἐτέλε-σε τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο

ndash Ὁ καθαγιασμὸς τῶν ldquoτιμίωνδώρωνrdquo ποὺ γίνεται ὄχι μὲ τὴν ἐπί-κληση στὸν Πατέρα νὰ ἀποστείλειτὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀλλὰ μὲ τὴν ἀπαγ-γελία τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τοῦΧριστοῦ ldquoλάβετε φάγετε πίετε ἐξαὐτοῦ πάντεςrdquo

ndash Ἡ ἄποψη ὅτι ἡ σταυρικὴ θυσίατοῦ Χριστοῦ ἐξιλέωσε τὴν θεία δι-καιοσύνη ποὺ παρουσιάζει τὸνΘεὸ Πατέρα ὡς φεουδάρχη καὶ πα-ραθεωρεῖ τὴν Ἀνάσταση

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ldquoπερισσευ -ούσης ἀξιομισθίαςrdquo τοῦ Χριστοῦκαὶ τῶν Ἁγίων ποὺ τὴν διαχειρίζε-ται ὁ Πάπας

ndash Ὁ χωρισμὸς καὶ ἡ διάσπαση με-ταξὺ τῶν μυστηρίων ΒαπτίσματοςΧρίσματος καὶ θείας Εὐχαριστίας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τῆς κληρο-νομήσεως τῆς ἐνοχῆς τοῦ προπα-τορικοῦ ἁμαρτήματος

ndash Οἱ λειτουργικὲς καινοτομίες σὲὅλα τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας(Βάπτισμα Χρίσμα ἹερωσύνηἘξομολόγηση Γάμος Εὐχέλαιο)

ndash Ἡ μὴ μετάληψη τῶν λαϊκῶνἀπὸ τὸ ldquoΑἷμαrdquo τοῦ Χριστοῦ

ndash Τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κατὰ τὸὁποῖο ὁ Πάπας εἶναι ldquoὁ episcopusepiscoporum καὶ ἡ πηγὴ τῆς ἱερα-τικῆς καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξου-σίας εἶναι ἡ ἀλάθητος κεφαλὴ καὶὁ Καθηγεμὼν τῆς Ἐκκλησίας κυ-βερνῶν αὐτὴν μοναρχικῶς ὡς το-ποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆςγῆςrdquo (Ἰ Καρμίρης) Μὲ αὐτὴν τὴνἔννοια ὁ Πάπας θεωρεῖ τὸν ἑαυτότου διάδοχο τοῦ Ἀποστόλου Πέ-τρου στὸν ὁποῖον ὑποτάσσονται οἱἄλλοι Ἀπόστολοι ἀκόμη καὶ ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος

ndash Ἡ μὴ ὕπαρξη συλλειτουργίαςκατὰ τὶς λατρευτικὲς πράξεις

ndash Τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπαndash Τὸ δόγμα τῆς ἀσπίλου συλλή-

ψεως τῆς Θεοτόκου καὶ γενικὰ ἡΜαριολατρεία κατὰ τὴν ὁποία ἡΠαναγία ἀνυψώνεται στὴν Τρια-δικὴ θεότητα καὶ μάλιστα γίνεταιλόγος καὶ γιὰ Ἁγία Τετράδα

ndash Οἱ θεωρίες τῆς analogia entisκαὶ analogia fidei ποὺ ἐπικράτησανστὸν δυτικὸ χῶρο

ndash Ἡ διδασκαλία τῆς συνεχοῦςπροόδου τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἀνα-κάλυψη τῶν πτυχῶν τῆς ἀποκαλυ-πτικῆς ἀλήθειας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τοῦ ἀπολύ-του προορισμοῦ

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ἑνιαίας με-θοδολογίας γιὰ τὴν γνώση τοῦΘεοῦ καὶ τῶν κτισμάτων ἡ ὁποίαὁδήγησε στὴν σύγκρουση μεταξὺθεολογίας καὶ ἐπιστήμης

Ἐπίσης ἡ μεγάλη διαφοροποί-ηση ἡ ὁποία δείχνει τὸν τρόπο τῆςθεολογίας βρίσκεται καὶ στὴν δια-φορὰ μεταξὺ σχολαστικῆς καὶ ἡσυ-χαστικῆς θεολογίας Στὴν Δύσηἀναπτύχθηκε ὁ σχολαστικισμόςὡς προσπάθεια διερεύνησης ὅλωντῶν μυστηρίων τῆς πίστεως μὲ τὴνλογικὴ (Ἄνσελμος ΚαντερβουρίαςΘωμᾶς Ἀκινάτης) ἐνῶ στὴν Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἐπικρατεῖ ὁ ἡσυχα-σμός δηλαδὴ ἡ κάθαρση τῆς καρ-διᾶς καὶ ὁ φωτισμὸς τοῦ νοῦ γιὰτὴν ἀπόκτηση τῆς γνώσης τοῦΘεοῦ Ὁ διάλογος μεταξὺ τοῦ Ἁγί-ου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καὶ τοῦσχολαστικοῦ καὶ οὐνίτη Βαρλαὰμεἶναι χαρακτηριστικὸς καὶ δείχνειτὴν διαφοράἈπόκλισις ἐκ τῆς ὀρθοδόξου

ἐκκλησιολογίαςΣυνέπεια ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶ -

ναι ὅτι στὸν Παπισμὸ ἔχουμε ἀπό-κλιση ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησιο-λογία Ἐνῶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκ κλη-σία δίνεται μεγάλη σημασία στὴνθέωση ποὺ συνίσταται στὴν κοινω-νία μὲ τὸν Θεό διὰ τῆς ὁράσεωςτοῦ ἀκτίστου Φωτός ὁπότε οἱ θε-ούμενοι συνέρχονται σὲ Οἰ κου με -νικὴ Σύνοδο καὶ ὁριοθετοῦν ἀσφα -λῶς τὴν ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια σὲπεριπτώσεις συγχύσεως ἐν τούτοιςστὸν Παπισμὸ δίνεται μεγάλη σημα-σία στὸν θεσμὸ τοῦ Πάπα ὁ ὁποῖοςΠάπας ὑπέρκειται ἀ κόμη καὶ αὐτῶντῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων

Σύμφωνα μὲ τὴν λατινικὴ θεολο-γία ldquoἡ αὐθεντία τῆς Ἐκκλησίαςὑπάρχει τότε μόνον ὅταν στηρίζε-ται καὶ ἐναρμονίζεται μὲ τὴν θέλη-ση τοῦ Πάπα Σὲ ἀντίθετη περίπτω-ση ἐκμηδενίζεταιrdquo Ὁ ἘπίσκοποςΜαρὲ ἔγραψε ldquoΘὰ ἦταν πιὸ ἀκρι-βεῖς οἱ ρωμαιοκαθολικοὶ ἂν ἐκφω-νώντας τὸ ldquoΠιστεύωrdquo ἔλεγαν ldquoκαὶεἰς ἕνα Πάπανrdquo παρὰ νὰ λένε ldquoκαὶεἰς μίαν Ἐκκλησίανrdquo1

Ἐπίσης ldquoἡ σημασία καὶ ὁ ρόλοςτῶν Ἐπισκόπων μέσα στὴν ρωμαϊκὴἘκκλησία δὲν εἶναι παρὰ ἁπλὴ ἐκ -προσώπηση τῆς παπικῆς ἐξουσίαςστὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποιὑποτάσσονται ὅπως οἱ ἁπλοὶ πι-στοίrdquo Στὴν παπικὴ ἐκκλησιολογίαοὐσιαστικὰ ὑποστηρίζεται ὅτι ldquoἡ ἀ -ποστολικὴ ἐξουσία ἐξέλιπε μὲ τοὺςἈποστόλους καὶ δὲν μετεδόθηστοὺς διαδόχους τους ἘπισκόπουςΜονάχα ἡ παπικὴ ἐξουσία τοῦ Πέ-τρου ὑπὸ τὴν ὁποίαν βρίσκοντανὅλοι οἱ ἄλλοι μετεδόθη στοὺς δια-δόχους τοῦ Πέτρου δηλαδὴ στοὺςΠάπεςrdquo 2 Ἀκόμη καὶ οἱ ΟἰκουμενικὲςΣύνοδοι ἔχουν τὴν ἀξία ποὺ τοὺςπαραχωρεῖ ὁ Πάπας τῆς Ρώμης διό-τι laquoδὲν εἶναι οὔτε μποροῦν νὰ εἶναιἄλλο πρᾶγμα παρὰ συνέδρια τοῦ

Χριστιανισμοῦ ποὺ συγκαλοῦνταιὑπὸ τὴν αὐθεντία καὶ τὴν ἐξουσίακαὶ τὴν προεδρία τοῦ Πάπαraquo Ὅτανβγῆ ὁ Πάπας ἀπὸ τὴν αἴθουσα τῆςσυνεδρίασης λέγοντας laquoΔὲν βρί-σκομαι πλέον ἐκεῖ μέσαraquo παύειἐκείνη τὴν στιγμὴ ἡ ΟἰκουμενικὴΣύνοδος νὰ ἔχη κῦρος laquoΟἱ ὅροι τῆςΣυνόδου ἐπίσης δὲν ἔχουν καμμιὰἀξία ἂν δὲν ἐγκριθοῦν καὶ δὲν ἐπι-κυρωθοῦν ἀπὸ τὸν Πάπα ὁ ὁποῖοςκαὶ θὰ τοὺς ἐπιβάλη μὲ τὴν αὐθεν-τία του στοὺς πιστούςraquo3

Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν προοπτικὴὑποστηρίζεται ἀπὸ τὴν παπικὴ ldquoἘκ -κλησίαrdquo ὅτι ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τῆςἈ νατολῆς εἶναι διϊστάμενες καὶ ἔ -χουν ἐλλείψεις ἆρα κατ᾽ οἰκονομίανμᾶς δέχονται σὲ κοινωνία καὶ βέ-βαια κατ᾽ οἰκονομίαν μᾶς δέχονταιὡς ἀδελφάς Ἐκκλησίας ἐπειδὴ αὐ -τὴ (ἡ Παπικὴ laquoἘκκλησίαraquo) αὐτοθε-ω ρεῖται ὡς μητέρα Ἐκκλησία καὶἐμᾶς μᾶς θεωροῦν θυγατέρες Ἐκ -κλησίες

Τὸ Βατικανὸν εἶναι ΚράτοςΤὸ Βατικανὸ εἶναι κράτος καὶ ὁ

ἑκάστοτε Πάπας εἶναι ὁ ἡγέτης τοῦΚράτους τοῦ Βατικανοῦ Πρόκειταιγιὰ μία ἀνθρωποκεντρικὴ ὀργάνω-ση γιὰ μία ἐκκοσμίκευση καὶ μάλι-στα θεσμοποιημένη ἐκκοσμίκευσηΤὸ Κράτος τοῦ Βατικανοῦ ἱδρύθη-κε τὸ 755 μΧ ἀπὸ τὸν Πιπίνο τὸνΒραχύ πατέρα τοῦ Καρλομάγνουκαὶ στὴν ἐποχή μας ἀναγνωρίσθη-κε τὸ 1929 ἀπὸ τὸ Μουσολίνι Εἶναισημαντικὴ ἡ αἰτιολογία τῆς ἀνακη-ρύξεως τοῦ Παπικοῦ Κράτουςὅπως τὸ ὑποστήριξε ὁ Πίος ΙΑ´ ldquoὉἐπὶ τῆς γῆς ἀντιπρόσωπος τοῦΘεοῦ δὲν δύναται νὰ εἶναι ὑπή-κοος ἐπιγείου κράτουςrdquo Ὁ Χριστὸςἦταν ὑπήκοος ἐπιγείου κράτους ὁΠάπας δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Ἡ πα-πικὴ ἐξουσία συνιστᾶ θεοκρατίαἀφοῦ ἡ θεοκρατία ὁρίζεται ὡς ταύ-τιση κοσμικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆςἐξουσίας σὲ ἕνα πρόσωπο Σήμεραθεοκρατικὰ κράτη εἶναι τὸ Βατι-κανὸ καὶ τὸ Ἰράν

Αἱ πλάναι τῶν ΠαπῶνΕἶναι χαρακτηριστικὰ τὰ ὅσα

ὑποστήριξε στὸν ἐνθρονιστήριολόγο του ὁ Πάπας Ἰννοκέντιος Γ´(1198ndash1216) ldquoΑὐτὸς ποὺ ἔχει τὴνύμφη εἶναι ὁ νυμφίος Ἀλλὰ ἡνύμφη αὐτὴ (ἡ Ἐκκλησία) δὲ συνε-ζεύχθη μὲ κενὰ τὰ χέρια ἀλλὰ πρόσ -φερε σὲ μένα ἀσύγκριτη πολύτιμηπροῖκα δηλ τὴν πληρότητα τῶνπνευματικῶν ἀγαθῶν καὶ τὴν εὐρύ-τητα τῶν κοσμικῶν τὸ μεγαλεῖοκαὶ τὴν ἀφθονία ἀμφοτέρων Σὰσύμβολα τῶν κοσμικῶν ἀγαθῶνμοῦ ἔδωσε τὸ Στέμμα τὴ Μίτραὑπὲρ τῆς Ἱερωσύνης τὸ Στέμμαγιὰ τὴ βασιλεία καὶ μὲ κατέστησεἀντιπρόσωπο Ἐκείνου στὸ ἔνδυμακαὶ στὸ μηρὸ τοῦ ὁποίου γράφτη-κε ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλέων καὶΚύριος τῶν κυρίωνrdquo

Ἑπομένως ὑπάρχουν μεγάλεςθεολογικὲς διαφορές οἱ ὁποῖεςκαταδικάσθηκαν ἀπὸ τὴν Σύνοδοἐπὶ Μεγάλου Φωτίου καὶ στὴν Σύν -οδο ἐπὶ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Πα-λαμᾶ ὅπως φαίνεται καὶ στὸ ldquoΣυν -οδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίαςrdquo Ἐπὶ πλέονκαὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶοἱ Τοπικὲς Σύνοδοι μέχρι τὸν 19οαἰώνα καταδίκαζαν ὅλες τὶς πλάνεςτοῦ Παπισμοῦ

Τὸ πράγμα δὲν θεραπεύεται οὔ -τε βελτιώνεται ἀπὸ κάποια τυπικὴσυγγνώμη ποὺ θὰ δώση ὁ Πάπαςγιὰ ἕνα ἱστορικὸ λάθος ὅταν οἱ θε-ολογικὲς ἀπόψεις του εἶναι ἐ κτόςτῆς Ἀποκαλύψεως καὶ ἡ Ἐκκλησιο-λογία κινεῖται σὲ ἐσφαλμένο δρό-μο ἀφοῦ μάλιστα ὁ Πάπας παρου-σιάζεται ὡς ἡγέτης τοῦ Χριστιανι-κοῦ κόσμου ὡς διάδοχος τοῦ Ἀπο-στόλου Πέτρου καὶ βικάριος ndash ἀντι-πρόσωπος τοῦ Χριστοῦ πάνω στὴνγῆ ὡσὰν ὁ Χριστὸς νὰ ἔδωσε τὴνἐξουσία του στὸν Πάπα καὶ Ἐκεῖ -νος ἀναπαύεται εὐδαίμων στοὺςΟὐ ρανούςraquoὙποσημειώσεις

1 Παύλου Μπάλλεστερ ΚουβαλιέρΓιατὶ ἐγκατέλειψα τὸν Παπισμό με-τάφρ Βασ Μουστάκη εἰς Κιβωτόςἀπάνθισμα ἐκδ ΠαπαδημητρίουἈθήνα 1991 σελ 389ndash390 2 ἔνθἀνωτ σελ 390 3 ἔνθ ἀνωτ σελ 390

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

(3ον)Νέες ἀντιλήψεις

καὶ ἘκκλησίαΣίγουρα ἐκτὸς ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς

παράγοντες ὑπάρχουν καὶ ἄλλοιποὺ ὁ καθένας τους συνεισφέρειὡς συνιστῶσα στὴ διαμόρφωσητοῦ σύγχρονου κόσμου ποὺ κυ-ριαρχεῖται ἀπὸ τὶς λεγόμενες νέεςἀντιλήψεις Ἀντιλήψεις ποὺ ἀγνο -οῦν τὸν πολιτισμό ἀντιμάχονταιτὴν ἱστορία προτάσσουν τὸν ἐγωι-σμό περιορίζουν τὸν φιλοσοφικὸὁρίζοντα τῶν προσώπων καὶ τῶνκοινωνιῶν ἀλλοιώνουν ἱερὲς ἔν -νοι ε ς ὅπως ὁ πατριωτισμὸς καὶ τὶςὀνομάζουν ρατσισμὸ ἢ ἐθνικισμόἀντιλήψεις ποὺ μὲ τὴ μία ἢ τὴνἄλλη μορφὴ ἔκαναν δειλὰ τὴν ἐμ -φάνισή τους στὴν ἱστορία σήμεραὅμως ἡ παρουσία τους ἔχει χαρα-κτηριστικὰ γενικευμένης κυριαρ-χίας καὶ ἰσχὺ ὄχι ἁπλῆς ἀπόψεως ἢθεωρίας ἀλλὰ δογματικῆς ἐμβελεί-ας Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς παρου-σιάζονται στὴν ἐποχή μας κάποιεςἀπὸ αὐτές τὶς ἀντιλήψεις ποὺ μά-λιστα ἐπηρεάζουν τὴν ἐκκλησια-στικὴ μαρτυρία

(α) Οἱ περὶ τῆς ὕλης καὶτοῦ ἀνθρώπου ἀντιλήψεις

Ὅλα ὅσα προαναφέραμε ὁδη-γοῦν στὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ δύνα-μη τοῦ ἀνθρώπου κυρίως ἡ δια-νοητικὴ εἶναι τεράστια Ποτὲ δὲνεἶχε ἐκφρασθεῖ ἡ ἔκτασή της ὅσοστὴν ἐποχή μας Μὲ τὴν πρόοδοτῆς ἐπιστήμης μποροῦμε νὰ ἑρμη-νεύσουμε καὶ νὰ κατανοήσουμεσχεδὸν τὰ πάντα Μὲ τὴν ἐξέλιξητῆς τεχνολογίας μποροῦμε νὰ κα-τορθώσουμε ἀσύλληπτα πράγματαΑὐτὰ δημιουργοῦν ἕνα αἴσθημα ἀ -λα ζονικῆς αὐτάρκειας ἐγωπαθοῦςἀνθρωποκεντρισμοῦ καὶ μυωπικοῦκαὶ ἀφιλοσόφητου ὑλισμοῦ Συρρι-κνώνουν τὸν ἄνθρωπο χρονικὰ στὸπαρὸν καὶ τὴν ἐπικαιρότητά τουκαὶ ἡ ἀξία τοῦ πνεύματός του ἔγ -κειται μόνον στὴ δυνατότητα ἑρ -μηνείας καὶ ἀξιοποίησης τοῦ ὑλι-κοῦ τοῦ αἰσθητοῦ καὶ ὁρατοῦ κό-σμου Ἡ ἀπολυτοποίηση τῆς πρα-γματικότητος ἔπνιξε τὴν ἀναζήτη-ση τῆς ἀλήθειας

Ξεπερνοῦμε τὴν ταχύτητα τοῦἤχου διασποῦμε τὴ δύναμη τοῦἀτόμου ὑπερνικοῦμε τὴ δράση τῆςβαρύτητας διαφεύγουμε ἀπὸ τὴνἀτμόσφαιρα στὸ διάστημα συντρί-ψαμε ψηφιακὰ τὰ ὅρια τῆς σκέψηςἐπιθυμοῦμε νὰ δοῦμε πρὶν ἀπὸ τὴνἀρχὴ καὶ νὰ δρασκελίσουμε τὸ ἄ -πειρο ὅλο ὅμως καὶ βυθιζόμαστεστὸ βαρυτικὸ πεδίο τῆς φιλοσοφι -κῆς μυωπίας μας Γονιμοποιοῦμεπλέον ἔξω ἀπὸ τὸ σῶμα μεταμο-σχεύουμε ὄργανα παρεμβαίνουμεστὶς ψυχικὲς ἐκδηλώσεις θερα-πεύουμε σχεδὸν τὰ πάντα Ἐπιβάλ-λουμε ἐμεῖς τὴν ἀνθρώπινη ἀρχὴτεχνολογῶντας τὴ γονιμοποίησητὴ σύλληψη ἢ προσδιορίζοντας τὰχαρακτηριστικά της εὐγονικά Ἀπο-μακρύνουμε τὸν θάνατο ἢ τὸν ἀπο-φασίζουμε εὐθανασιακά Δημιουρ-γοῦμε ἠθική δεοντολογία καὶ νό-μους ποὺ διευκολύνουν καὶ ἐπι-βάλλουν τὶς δικές μας ἀποφάσειςΣυγκεντρώνουμε ἀσύλληπτο ὄγκοπληροφοριῶν Ἀξιοποιοῦμε τὸν να-νο-κόσμο καὶ ἐκεῖ ποὺ τίποτα δὲνδιακρίνεται ἀντικρύζουμε νέες δυ-νατότητες νὰ παρέμβουμε τεχνο-λογικὰ στὴν καθημερινότητά μαςΛύνουμε τὰ προβλήματά μας μὲ τὸχρῆμα καὶ τὴ δύναμη Κάνουμε ὅτιθέλουμε

Τελικὰ βλέπουμε περισσότεροτὴν ὀμορφιὰ τοῦ ὑλικοῦ κό σμουσὰν κάτι ἐνυπάρχον ὡς ἰδίωμά τουκαὶ ἀκόμη περισσότερο τὴ δύναμητοῦ ἀνθρώπου ὅπως τὴν περιγρά-ψαμε προηγουμένως Καὶ προχω-ροῦμε ἕνα ἀκόμη βῆμα Μεθυσμέ-νοι ἀπὸ τὸ κατόρθωμα τῆς τεχνο-λόγησης τοῦ κόσμου χάσαμε τὸἐνδιαφέρον τοῦ Ποιός καὶ τοῦ πῶςτῆς δημιουργίας του Ἡ δόξα τῆςἀνθρώπινης ἐπιτυχίας ἐκ μηδένισετὴ δόξα τοῦ Θεοῦ δημιουργοῦ

Γιὰ κάποιον λόγο οἱ ἄνθρωποιτῆς ἐποχῆς μας ἐπιθυμοῦν νὰ δη-μιουργήσουν αὐτόματη ζωή νὰ ἑρ -μηνεύσουν τὶς σύγχρονες ἐξελι-κτικὲς θεωρίες τῆς ζωῆς ἔστι ὥστενὰ καταδεικνύεται ἡ ζωώδης προ-έλευση τοῦ ἀνθρώπου Ἀμφισβη-τοῦν τὴν καταξιωμένη ἀπὸ τὴν κο-σμολογία laquoἀνθρωπικὴ ἀρχήraquo ὅτιδηλαδὴ οἱ τιμὲς τῶν παγκοσμίωνσταθερῶν εἶναι τέτοιες ὥστε ὑπο-χρεωτικὰ νὰ ὁδηγοῦν στὴν ἐμφάνι-ση καὶ στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου στὴγῆ7 ἢ θέλουν τὴν ὕπαρξη ἄλλωνὄντων στὸ σύμπαν ὄχι γιὰ νὰ ἐπι-κοι νωνοῦν μαζί τους -αὐτὸ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει ἀλλὰ προκειμένουνὰ καταρριφθεῖ ἡ μοναδικότητατοῦ ἀνθρώπου

Προτιμοῦν νὰ διακηρύσσουν ὅτιὁ ὑλικὸς κόσμος τὸ σύμπαν εἶναιἀποτέλεσμα τύχης προέκυψε δη-λαδὴ ἐκ τοῦ μηδενὸς χωρὶς θεϊκὴπαρέμβαση ἢ ὅτι εἴμαστε μία laquoἀνα-κατανομὴ τοῦ τίποταraquo8 δηλαδὴὄντα ποὺ προέκυψαν τυχαῖα ἀπὸ τὸμπέρδεμα τοῦ τίποτα μὲ τὸν ἑαυτότου () παρὰ νὰ ὁμολογήσουν ὅτιεἴμαστε θεόπλαστοι μάλιστα laquoκατʼεἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν Θεοῦraquo Προ-βάλλεται ἔτσι μία ἀνθρωπολογίαἐξωφρενικὴ μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰδιώξει στὸ περιθώριο τὸ μεγαλεῖοτοῦ laquoἐν τιμῇ ὄντος ἀνθρώπουraquoΠροτιμᾶται ἡ ὑλικότητα ἢ ἡ τυχαι-ότητα ἡ ἐφημερότητα καὶ ἡ ζωικό-τητα τῆς ἀνθρώπινης φύσης προ-κειμένου νὰ ἀνατραπεῖ ἡ θεϊκή τηςπροέλευση Ἕνας ἄν θρωπος δυ-νατὸς σὰν δεινόσαυρος μὲ πα-ρελθὸν πιθήκου μὲ προέλευσηἀμοιβάδας μὲ προοπτικὴ τὸ μηδένθνητὸς θεὸς ὁ ἴδιος χωρὶς τὸ μυ-στήριο τοῦ αἰώνιου Θεοῦ μέσα τουἢ τὴν παρουσία Του γύρω τουmiddotlaquoἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκεπαρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς

ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖςraquo 9

(β) Οἱ περὶτοῦ Θεοῦ ἀντιλήψεις

Ὅλα αὐτὰ προφανῶς καταργοῦντὸν λόγο καὶ τὴν ὑποψία τοῦ ἐπέ-κεινα τοῦ ἔξω ἀπὸ μᾶς τὸν κόσμοκαὶ τὴ λογική μας Δὲν ὑπάρχει ἡἀνάγκη τοῦ Θεοῦ Οὔτε ἡ προσδο-κία Του Τὸ ποιός καὶ τὸ πῶς τὸποιὸς δηλαδὴ εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸςἢ τὸ τὶ εἶναι ἂν εἶναι δύναμις ἢἔννοια ἢ ὀντότητα ἢ πρόσωπο ἢ τὸπῶς ἐνεργεῖ καὶ τὸ γιατὶ ἐνεργεῖἔτσι δὲν ὑφίστανται πλέον οὔτε ὡςἐρωτήματα Τὸ μόνο ποὺ ἀκόμη ἀ -κούγεται εἶναι τὸ ἂν καὶ τὸ ποῦ Τὸἂν ὑπάρχει Θεὸς καὶ τὸ ποῦ εἶναιγιατὶ δὲν ἐμφανίζεται μὲ τρόπουςσυμβατοὺς μὲ τὴ λογικὴ καὶ τὶςαἰσθήσεις μας Καὶ αὐτὸ ὄχι ὡς προ-βληματισμὸς ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ἀναζή-τηση ἀλλὰ ὡς ἀμφισβήτηση ποὺδιακηρύσσει τὴν ἀπόρριψη Ἀκόμηκαὶ οἱ πιστοί ὅσοι ὁμολογοῦμε πί-στη ἔχουμε μπολιαστεῖ ἀπὸ ἐρωτή-ματα τέτοιας ἀμφισβήτησης

Ὅλη αὐτὴ ἡ ἀντίληψη ξεχύνεταιστὶς ἡμέρες μας μέσα ἀπὸ ἐκδό-σεις ποὺ κυκλοφοροῦν ὡς best sel-lers ὅπως laquoΤὸ τέλος τῆς πίστηςraquoτοῦ Σὰμ Χάρις10 ἡ laquoἘπιστολὴ σὲἕνα Χριστιανικὸ Ἔθνοςraquo τοῦ ἰδί-ου11 τὸ laquoΛύνοντας τὰ μάγιαraquo τοῦΝτάνιελ Ντένετ12 laquoἩ περὶ Θεοῦαὐταπάτηraquo τοῦ Ρίτσαρντ Ντόκινς13

καὶ τὸ laquoὉ Θεὸς δὲν εἶναι τέλειοςraquoτοῦ Κρίστοφερ Χίτσενς14 ἢ ἀπὸπρο κλητικὲς διαφημίσεις ὅπως αὐ -τὴ τοῦ Ἱδρύματος laquoGiordano Bru- noraquo τῆς Γερμανίας μὲ τὸ μήνυμα σὲπινακίδες τῶν λεωφορείων laquoΔὲνὑπάρχει σχεδόν μὲ βεβαιότηταθεόςraquo ἢ μέσα ἀπὸ εὐρείας κλίμα-κος θεατρικὰ ἤ κινηματογραφικὰἔργα χαμηλῆς ποιότητος και ὑπερ-βολικῆς ἀσεβείας15

Δίπλα σὲ αὐτὰ ὁ Francis Collinsἐπικεφαλῆς τοῦ προγράμματος ἀ -πο κρυπτογράφησης τοῦ ἀνθρώπι-νου γονιδιώματος καὶ σημερινὸςπρόεδρος τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήμα-τος Ὑγείας (NIH) τῶν ΗΠΑ μὲ τὸ βι-βλίο του laquoἩ γλῶσσα τοῦ Θεοῦraquo16ὑποστηρίζει ὅτι τὸ θέμα τοῦ Θεοῦδὲν εἶναι θέμα ἐπιστήμης ἀλλὰ ἐπι-στήμονα17 καὶ ὅτι ὅλες οἱ παραπά-νω ἀθεϊστικὲς διακηρύξεις δὲν ἀ -ποτελοῦν ἀποδείξεις τῆς ἐρευνη-τικῆς διαδικασίας ἀλλὰ σαφεῖς πι-στοποιήσεις αὐθαίρετης κρίσηςσυγ κεκριμένων ἐπιστημονικῶν ἐγ -κεφάλων Αὐτὰ ἀπὸ τὸν μεγαλύτε-ρο ἐπιστήμονα μὲ ἐξαιρετικῆς ἀ -κρι βείας ἐπιστημονικὸ λόγο μέσαἀπὸ μία περιπέτεια ἀδυσώπητουπροσωπικοῦ προβληματισμοῦ Ἕναμοναδικὸ βιβλίο πορείας πρὸς τὴνπίστη ἀπὸ τὸν καλύτερο ἐκπρόσω-πο τῆς γενετικῆς τὸ ὁποῖο ὅμωςπαραμένει ἄγνωστο καὶ συναντᾶδυσκολίες στὴν κυκλοφορία τουΤοῦτο διότι ἐνῶ ἡ Γενετικὴ ἐπι-στρατεύεται γιὰ νὰ καταδείξει τὴνἐπιστημονικὴ ἀπόρριψη τοῦ Θεοῦὁ κορυφαῖος γενετιστὴς ὁμολογεῖτὴ συνάντηση μαζί Του

Ἡ τραγικὴ διαπίστωση εἶναι ὅτιτὸν Θεὸ δὲν Τὸν θέλει ἡ ἐποχήμας Ἐπιμένει ὅτι δὲν ὑπάρχει Αὐ -τὸ ποὺ παραμένει εἶναι τὸ φαινόμε-νο καὶ ἡ κουλτούρα τῆς θρησκείαςΟἱ θρησκεῖες ὅμως εἶναι προϊόντακάποιας ἄλλης ἐποχῆς ποὺ ἐμεῖςκληρονομήσαμε καὶ τώρα ἐνῶ δὲντὶς ἔχουμε ἀνάγκη δὲν μποροῦμενὰ ἀπαλλαγοῦμε Δὲν μᾶς χρειάζε-ται ἕνας θεὸς γιὰ νὰ ἐξηγήσουμετὸν κόσμο ἢ νὰ κάνουμε δύσκολαπράγματα Πλέον τὰ ἐξηγοῦμε ὅλαμὲ τὴν ἐπιστήμη μας καὶ κάνουμεὅτι θέλουμε μὲ τὴν τεχνολογία μό-νοι μας

Αὐτοὶ ποὺ τὴν χρειάζονται εἶναιὅλο καὶ λιγότεροι ὅλο καὶ πιὸ ἄρ -ρωστοι Ὅσοι ταλαιπωροῦνται μὲτὸ ἄγνωστο ποὺ ὅμως ὅλο καὶ πε-ριορίζεται ἢ μὲ τὸ συναίσθημα ποὺὅμως καὶ αὐτὸ ὅλο καὶ ἐκλογικεύε-ται καὶ ἰσοπεδώνεται Τελικὰ τὸνΘεὸ οὔτε τὸν βλέπουμε οὔτε τὸνχρειαζόμαστε οὔτε καὶ τὸν θέλου-με Δὲν εἶναι κάποιος ἀλλὰ εἶναικάτι ποὺ μὲ κάθε τρόπο πρέπει νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὴ ζωή μας

Αὐτὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς κά-νουν νὰ πιστεύσουμε Ἡ Βαβελικὴἀντίληψη ἀναβιώνει στὸν 21ο αἰῶ -να ὅσο ποτὲ ξανά μάλιστα συνδυα -σμένη πάλι μὲ σοδομικὰ φαινόμε-να Τελικά ἡ ἐποχή μας ἀγνο ῶν -τας τὴν ἐλευθερία τῆς ἀλήθειαςμᾶς σκλαβώνει στὴ φυλακὴ τῆςπρα γματικότητας(γ) Οἱ περὶ τῆς Ἐκκλησίας

ἀντιλήψειςὙπὸ τὴν ἐπήρεια ὅλου αὐτοῦ τοῦ

πλαισίου σκέψης δημιουργεῖται καὶἡ ἀντίληψη περὶ Ἐκκλησίας στὶςμέρες καὶ στὸν τόπο μας Ἡ Ἐκκλη-σία κηρύσσει τὴν πίστη στὸν Θεὸκαὶ τὴν ζωὴ κατὰ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέ-λιο ὁμιλεῖ γιὰ Τριαδικὴ Θεότηταγιὰ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λό-γου τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ γιὰ κοινωνία τοῦἉγίου Πνεύματος γιὰ ἐν Χριστῷζωὴ κλπ Αὐτὰ ὅλα ὑπερβαίνουντὸν σύγχρονο ἄνθρωπο κυρίωςτὸν νέο Οὔτε τὰ γνωρίζει οὔτε τὰκατανοεῖ οὔτε τὰ θέλει Θεωρεῖτὴν Ἐκκλησία ὡς μία θρησκευτικὴἔκφραση ἐναντίον τῆς ὁποίας ἔχειἤδη προϊδεασθεῖ ἀπὸ τοὺς πανί-σχυρους μηχανισμοὺς τῆς σύγχρο-νης κοινωνίας

Ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὸν μέσο σύγ-χρονο ἄνθρωπο καὶ εἰδικότερα τὸνσύγχρονο νέο Ἕλληνα εἶναι κάτιποὺ ἔχει χαρακτηριστικὰ ἀταίρια-στα μὲ τὸ σήμερα Ἂς δοῦμε τὸ πε-ρίγραμμα τῆς νέας εἰκόνας ποὺτείνει νὰ ἐπικρατήσει

(1) Εἶναι ἕνα κοινωνικο-ψυχολο-γικὸ κατασκεύασμα γεμᾶτο δογμα-τικὲς διακηρύξεις τύπους καὶ συμ-βολισμούς ἀπίστευτες καὶ ὑπερβο-λικὲς ἀφηγήσεις ποὺ δὲν ἔχουν

καμμία σχέση μὲ τὴν πραγματικό-τητα τῆς ζωῆς καὶ στὴν καλύτερηπερίπτωση παρουσιάζουν τὴν πιθα-νότητα ὡς ὑποβάλλουσα ἀλήθειαγιὰ νὰ πείσει νὰ δημιουργήσει ὀπα-δοὺς ἢ νὰ κρατήσει τὸν ἱστορικὸρόλο ὑπάρξεώς της Δὲν ἔχει καμ-μία σχέση μὲ τὴν πρόοδο καὶ τὴνἀνάπτυξη Εἶναι ὅτι συντηρητικό-τερο ὑπάρχει στὶς μέρες μας Εἶναιὄπιο ποὺ ναρκώνει

(2) Ἐκφράζει μιὰν ἄλλην ἐποχήΔημιούργησε καὶ διαμόρφωσε κά-ποιον πολιτισμὸ ποὺ ταίριαζε σὲ ἄλ -λους ἀνθρώπους μὲ ἄλλες εἰκόνεςγιὰ τὴ ζωή Ἀκόμη καὶ τὸ ὡραῖο τὸἐννοεῖ μὲ ὅρους παρωχημένους Οἱπλούσιοι συμβολισμοί της οἱ πανη-γύρεις καὶ οἱ ἑορτασμοί της ἡ μου-σικὴ καὶ ἡ αἰσθητική της δὲν ἔχουνσχέση μὲ τὸ σήμερα Ἐπιπλέον οἱἀφηγήσεις της οἱ ἱστορικὲς βάσειςτῶν ἑορτῶν της ἡ ἐκ Παρθένουγέννηση ἡ Μεταμόρφωση ἡ Ἀνά-σταση ἡ Πεντηκοστή τὰ θαύματαὅπως ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν ἄρ -των ἀπευθύνονται σὲ ἐποχὲς ποὺἀρέσκονταν σὲ ὑπερβολικὲς μυθο-πλασίες καὶ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴδική μας ποὺ ἀξιώνει ἀποδείξεις λι-τότητα ἐκφράσεων καὶ σαφήνεια

(3) Ταυτίσθηκε μὲ τὸ κοσμικὸ σύ-στημα καὶ τὸ ἐκμεταλλεύθηκε γιὰνὰ ἀποκτήσει δύναμη ἐπιρροήπλοῦ το Καὶ σήμερα ποὺ αὐτὸ ἀπο-μυθοποιεῖται καταρρέει μαζί τουΑὐτὸ τὸ σύστημα τῆς ἔδωσε τὴν πε-ριουσία της καὶ τὸν ρόλο της γιʼ αὐ -τὸ καὶ σήμερα ὀφείλει νὰ τὰ ἐπι-στρέ ψει ὅλα καὶ ἀμέσως νὰ καταρ-γη θεῖ Κατέχει ἀμύθητη περιουσίατὴν ὁποία ἀρνεῖται μὲ ποικίλα ἐπιχει -ρήματα καὶ ἀναληθεῖς δικαιολογίεςνὰ ἀποδώσει στὸν λαό ὁ ὁποῖ ος καὶἀνάγκη τὴν ἔχει καὶ τοῦ ἀνήκει

(4) Ὁ λόγος της δὲν ἔχει σχέσημὲ τὴ ζωή της οὔτε τὸ κήρυγμα μὲτὶς πράξεις καὶ τὰ ἔργα τῶν ὀπαδῶντης Ἡ διάλεκτός της εἶναι πομπώ-δης μὴ κατανοητή μιλάει γιὰἔννοιες πολὺ ἀφηρημένες ὑψηλὲςκαὶ ἀμφίβολες μέ τέτοια βεβαιότη-τα ποὺ ὄχι μόνον δὲν πείθει ἀλλὰκαὶ ἐπειδὴ δὲν ἐπιβεβαιώνονταιστὴν καθημερινότητα τῆς ζωῆςκαλλιεργεῖ τὸ ψέμμα καὶ τὴν ὑπο-κρισία Οἱ ἅγιοί της ἔζησαν καὶ τὰθαύματα συνέβησαν σὲ ἄλλες ἐπο-χές ἐνῶ οἱ σημερινοὶ ἅγιοι εἶναιδῆθεν κρυμμένοι καὶ τὰ θαύματαεἴτε εἶναι φτιαχτὰ εἴτε δὲν μπο-ροῦμε ἐμεῖς νὰ τὰ δοῦμε Γιʼ αὐτὸκαὶ τελικὰ δὲν τὰ πιστεύουμε

(5) Τὸ κήρυγμα καὶ οἱ ἐπαγγελίεςτης προσφέρουν κάτι ποὺ τὸ ὀνο-μάζει ἡ ἴδια μὲν ἀλήθεια ἀλλὰ ἀλή-θεια δὲν ὑπάρχει δὲν ἀποδεικνύε-ται δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει δὲν σχετί-ζεται μὲ τὴν πραγματικότητα δὲνἐπηρεάζει τὴν καθημερινότητα καὶδὲν τὴν διορθώνει Γιʼ αὐτὸ οὔτεμᾶς ἀρέσει οὔτε μᾶς ἀπασχολεῖΟὔτε ποὺ τὴν ἔχουμε ἀνάγκη

(6) Ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ ἑστίασυμβιβασμοῦ ἀσυνέπειας ὑποκρι-σίας ὑπερβολικῆς χλιδῆς συμφε-ρόντων τῶν ὀλίγων εἰς βάρος τῶνπολλῶν ἀκόμη δὲ καὶ ἠθικῆς δια-φθορᾶς καὶ διαπλοκῆς χῶρο σκαν-δάλων Ὄχι ἁπλὰ δὲν μᾶς ἐνδιαφέ-ρει ἢ δὲν τὴν καταλαβαίνουμεἀλλὰ θέλουμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸαὐτήν Φταίει πολύ γιὰ τὰ ἐπικρα-τοῦντα κοινωνικὰ δεινά Δὲν εἶναιμόνον ὄπιο ποὺ ναρκώνει τὴ σκέ-ψη ἀλλὰ εἶναι καὶ δηλητήριο ποὺἀρρωσταίνει τὶς κοινωνίες

(7) Παρὰ ταῦτα χρειάζεται σὲ κά-ποιους ποὺ διαθέτουν περιδεεῖς συν -ειδήσεις ἢ δὲν μποροῦν νὰ ἀπαλλα-γοῦν ἀπὸ φόβους καὶ ἀνασφάλειεςἢ ποὺ συντηροῦνται μὲ ἰδέες καὶφαντασιώσεις Χρειάζεται ἐνδεχο-μένως καὶ ὡς πολιτικὸς ἀντίλογοςσὲ ἄλλες θρησκεῖες ἢ ὡς συντη-ρητὴς ἑνὸς ἱστορικοῦ παρελθόντοςΧρειάζεται ἐπίσης καὶ γιὰ τὸν μηχα-νισμό της ὁ ὁποῖος σὲ συνδυασμὸμὲ τὴ διδασκαλία της περὶ ἐθελοντι-σμοῦ καὶ προσφορᾶς καὶ τὶς οἰκονο-μικὲς δυνατότητές της θὰ μπο-ροῦσε νὰ βοηθήσει τοὺς ἀναξιοπα-θοῦντες τῶν κοινωνιῶν μας Τὴνκατανοοῦμε καὶ τὴν ἀνεχόμαστεμόνο γιὰ τὸν κοινωνικό της ρόλοἘκεῖ ἐξαντλεῖται ἡ ἀποστολή τηςὙποσημειώσεις

7 Ἀστερίου Χατζηνικολάου Ὁἄνθρωπος μέσα στὸ σύμπαν ἐκδ ΣΩ-ΤΗΡ 8 Νανόπουλου Δημήτρη Τὸσύμπαν θὰ ὑπάρχει γιὰ πάντα ΚΑ-ΘΗΜΕΡΙΝΗ 2552003 σ 30 9Ψαλμ μη΄ 20 10 ἐκδ Ἐνάλιος 200811 ἐκδ Κέδρος 2007 12 ἐκδ VikingAdult 2006 13 ἐκδ Κάτοπτρο 200714 ἐκδ Atlantic Books 15 Ἀπάντησηστὶς ἐπιστημονικὲς διακηρύξεις δίδεταιἀπὸ ἄλλους ἐπιστήμονες ὅπως ὁ AlbertEinstein μὲ τὸν περίφημο λόγο τουlaquoΠοτέ δὲν βρῆκα τίποτε στὴν ἐπιστή-μη μου ποὺ νὰ μπορῶ νὰ ἀντιτάξωστὴ θρησκείαraquo ἢ τὸ ἀνάλογο τοῦ MaxPlanck ὅτι laquoὁπουδήποτε καὶ ὁσονδή-ποτε βαθιὰ ἂν προσηλώσουμε τὰβλέμματά μας πουθενὰ δὲν βρίσκου-με καμία ἀντίφαση μεταξὺ τῆς θρη-σκείας καὶ τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶνmiddotἀντίθετα μάλιστα στὰ κρισιμότερασημεῖα βρίσκουμε πλήρη συμφωνίαraquomiddotἢ τοῦ Werner Heisenberg laquoΜολονότιεἶμαι τώρα πεπεισμένος ὅτι ἡ ἐπιστη-μονικὴ ἀλήθεια εἶναι ἀκλόνητη στὸ πε-δίο της δὲν τὰ κατάφερα ποτέ μου νὰἀπορρίψω τὸ περιεχόμενο τῆς θρη-σκευτικῆς σκέψης σὰν δῆθεν μέροςμιᾶς ξεπερασμένης φάσης στὴ συνεί-δηση τῆς ἀνθρωπότητας ἕνα μέροςποὺ θὰ πρέπει νὰ τὸ ἐγκαταλείψουμεἀπὸ ἐδῶ κι ἐμπρόςraquo Αὐτὲς ὅμως εἶναιθέσεις ἄλλης ἐποχῆς καὶ ἀπόψειςἄλλης λογικῆς Καὶ κάπως τὶς ἀντιπα-ρερχόμεθα 16 ἐκδ Παπαζήση 200917 Ἡ ἀθεΐα ἑνὸς ἐπιστήμονα δὲν ἀπο-τελεῖ ἀπόδειξη ἐπιστημονικῆς ἀπόρρι-ψης τῆς πίστεως Συχνὰ μεγάλοι ἐπι-στήμονες (Einstein Stephen Hawking)ἐμφανίζονται μὲ μεταβαλλόμενες ἢκαὶ ἀντιφατικὲς μεταξύ τους ἐπὶ τοῦθέματος ἀπόψεις (βλ ἐφημ ΔΗΜΟ-ΚΡΑΤΙΑ 5102012)

(3ον)Τήν ἄλλη ἡμέρα μέσα σέ μιά

εὐφρόσυνη ἀτμόσφαιρα ἔγινε ἡκουρά καί ὁ νέος μεγαλόσχημοςμοναχός ὀνομάσθηκε Γαβριήλ ῾ΟΓαβριήλ πιστός στίς ὑποχρεώσειςτου ἔδειξε τώρα μεγαλύτερο ζῆλοστά πνευματικά καί ἐπεδόθηκε σέ

μεγαλύτερους πνευματικούς ἀγῶ -νες ῾Ο ἡγούμενος βλέποντας τήνεὐφυία τήν ὡριμότητα τά χαρίσμα-τα καί τόν ἐνάρετο βίο του τοῦ ἀνέ-θετε δύσκολες ἀποστολές ὄχι μόνομέσα στό Περιβόλι τῆς Παναγίαςἀλλά καί ἔξω στόν κόσμο Ολες τίςὑποθέσεις τῆς Ἱ Μονῆς πού τοῦἀνατέθηκαν νά φέρει σέ πέρας τίςπροώθησε καί τίς τελείωσε μέ τάκαλύτερα ἀποτελέσματα γι᾽ αὐτήν

῞Οταν ἡ Μακεδονία ἀπελευθε-ρώθηκε ἀπό τούς Τούρκους οἱ πα-τέρες ἔκριναν ἀπαραίτητο νά ἐπα-νακατοχυρωθοῦν τά ἐκτός τοῦ῾Αγίου ῎Ορους Μετόχια μέ ἑλληνι-κούς τίτλους Η Ιερά Κοινότητα τήδύσκολη αὐτή ὑπόθεση ἀνέθεσεστόν π Γαβριήλ ῞Οταν ἐπέστρεψεστόν ῎Αθωνα ὅλοι τόν ὑποδέχθη-καν μέ χαρά διότι κατάφερε παράτίς μεγάλες δυσκολίες νά λύσει κιαὐτό τό πρόβλημα πού ἀπασχο-λοῦσε τή μοναχική πολιτεία

Τό 1916ndash17 βρισκόταν στό ᾽Ορ-φάνι τοῦ Παγγαίου ὅπου ἡ Ἱ Μονήεἶχε Μετόχι Στήν περιοχή ἐκείνηστάθμευε τότε μία μεραρχία στρα-τοῦ Μιά ὁμάδα ἀξιωματικῶν μυη-μένοι στόν πνευματισμό συνήθι-ζαν νά συγκεντρώνονται τά βράδιαγύρω ἀπό ἕνα τραπέζι καί μέ τή με-σολάβηση ἑνός στρατιώτηndashμέντι-ουμ καλοῦσαν τά πνεύματα τοῦβασιλέως Γεωργίου τοῦ Τρικούπηκαί ἄλλων διασήμων νεκρῶν Οταντό τραπεζάκι ἐκινεῖτο (σημεῖο ὅτιἄρχισε ἡ ἐπικοινωνία μέ τό laquoπνεῦ -μαraquo) ἔκαναν ἐρωτήσεις καί ἐκ μέ-ρους τοῦ laquoπνεύματοςraquo ἀπαντοῦσεὁ στρατιώτηςndashμέντιουμ ῎Ετυχε ἕ -να βράδυ σέ μιά τέτοια σύναξη νάπαρευρίσκεται καί ὁ π Γαβριήλ Κα-τάλαβε ὅτι ἡ ὅλη προσπάθεια ἦτανἐπίκληση δαιμόνων Οταν ἔ φυγανβρῆκε τήν εὐκαιρία νά κολλήσεικάτω ἀπό τό τραπέζι δύο κεριά σέσχῆμα Σταυροῦ ῞Οταν ξαναπῆγανκαί προσπάθησαν νά ἐπαναλάβουντήν ἐπίκληση τῶν laquoπνευμάτωνraquoδοκίμασαν ὀδυνηρή ἔκ πληξη ᾽Ενῶlaquoκαλοῦσανraquo ὥρα πολλή τό τραπε-ζάκι δέν ἐκινεῖτο ἀπό τή θέση τουκαί τό laquoπνεῦμαraquo δέν ἔκανε τήνἐμφάνισή του ῎Αρχισαν νά ἐρευ-νοῦν μήπως κάποιος κάρφωσε τότραπέζι στό πάτωμα Καί ἐρευνών-τας ἀνακάλυψαν τό Σταυρό ἀπόκερί κάτω ἀπό τό τραπέζι

mdash laquoΤό ἔκαμα γιά νά πεισθεῖτε ὅτι στήν πράξη σας κρύβεται δαι-μονική ἐνέργειαraquo τούς εἶπε ὁ πΓαβριήλ

Δέν τό παραδέχθηκαν Καί ἄρχι-

σαν νά ἀραδιάζουν διάφορες πνευ-ματιστικές θεωρίες ὅτι τάχα τό κε-ρί σάν οὐσία εἶναι laquoδέκτης καλόςraquoκαί συγκεντρώνει τό ρεῦμα τῆςἐπικοινωνίας κλπ

mdash Καλά τούς εἶπε τότε ὁ π Γα-βριήλ ᾽Αφοῦ φταίει τό κερί ἀφαι-ρέσατέ το ᾽Αλλά νά μοῦ ἐπιτρέψε-

τε νά κάμω κάτι ἄλλο Αφοῦ ἄναψεἕνα κερί σχημάτισε μέ τόν καπνόἕνα Σταυρό κάτω ἀπό τό τραπέζιΜετά τούς εἶπε νά κάμουν τίς ἐπι-κλήσεις τους ῎Αρχισαν αὐτοί καίπάλι νά καλοῦν τά δαιμόνια Ἀλλάτό τραπεζάκι πάλι ἔμενε ἀκίνητοΔέν γινόταν τίποτε Ἀναγκάσθηκαντότε νά παραδεχθοῦν ὅτι δέν εἶχαννά κάμουν μέ ἐπικοινωνία πνευμά-των νεκρῶν ἀνθρώπων ἀλλά μέ τόδιάβολο

῾Η σύλληψή τουἀπό τούς ΒουλγάρουςΤόν ᾽Ιούνιο τοῦ 1917 εὑρισκόμε-

νος σέ ἀποστολή σέ μετόχι τῆς ἹΜονῆς ἀνέβηκε στό Μοναστήρι τῆςΕἰκοσιφοίνισσας μέ ἄλλους τρεῖς῾Αγιορεῖτες γιά νά προσκυνήσουνΜιά μέρα κατέφθασαν στό μονα-στήρι Βούλγαροι Κομιτατζίδες καίτούς συνέλαβαν μαζί μέ τούς πατέ-ρες τῆς Ἱ Μονῆς Ας ἀ φήσουμε τόΓερο-Γαβριήλ νά μᾶς περιγράψειτήν ὁμηρία του (᾽Αναμνήσεις καίΝοσταλγίαι Θεσνίκη 1958 σελ 38)laquoΜᾶς ἔδειξαν τήν πόρ τα τῆς ἹΜονῆς γιά νά ἐξέλθωμεν ἔχονταςὁ καθένας ἀπό 1ndash2 κουβέρτες γιάτό ταξίδι καί τίποτε ἄλλο Δυό μέ-ρες πεζοπορία χωρίς ψωμί καί δήμέ γέροντας 80 ἐτῶν καί φορτωμέ-νοι τά ὀλίγα ἔπιπλά μας κατά τό τέ-λος τοῦ Ιουνίου εἰς τό καῦμα καί τήσκόνη τοῦ βάλτου Παρ᾽ ὅλα αὐτάεἴμεθα εὐχαριστημένοι διότι παράπᾶσαν ἐλπίδα φθάσαμεν ζωντανοίεἰς τήν Δράμαν ᾽Εκεῖ πρός τό βρά-δυ στήν αὐ λή τοῦ Γυμνασίου βρή-καμε ἄλλους διακόσιους περίπουΚληρικούς καί μοναχούς Τήν ἑπο-μένην κατά φά λαγγα ὡδηγηθήκαμεεἰς τόν στα θμόν ἀπ᾽ ὅπου εἰς ἀνοι-κτά βαγόνια αὐτά πού φορτώνουνπετροκάρβουνα ξεκινήσαμε γιά τόθλιβερό ταξείδι τῆς ὁμηρίας μα-κράν τῆς Πατρίδος πρός τήν ἄξενογῆ τῆς Βουλγαρίας Ξεκινήσαμε μέτήν ψυχή βαρειά γιά τήν ἐγκατά-λειψη τῆς φιλτάτης γῆς ἀλλά καίμέ ἀτσαλωμένη τήν ἀπόφασιν νά μήὑποκύψωμεν εἰς τίς Βουλγαρικέςκολακεῖες καί ἀπειλές ἀλλά νά ζή-σωμε καί νά πεθάνωμε ἀξιοπρε πῶςσάν ῞Ελληνεςraquo Δυό χρόνια ἔμεινεὅμηρος στά χέρια τῶν Βουλ γάρωνὑπομένοντας καρτερικά τά βασανι-στήρια πού τούς ὑπέβαλλαν

῞Οταν οἱ Ελληνες ἐλευθέρωσαντά αἱματοβαμένα χώματα τῆς Μα-κεδονίας οἱ Βούλγαροι τούς ἄφη-σαν ἐλεύθερους κι ὁ π Γαβριήλἐπέστρεψε στό ἀγαπημένο του μο-ναστήρι

laquoΠΤΑΙΟΥΝ ΤΑ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑraquoἐκκλησιολογίας ἱστορίας κλπraquo Ἐπειδὴ δὲ πολλὲς φορὲς ἀκούω ἢδιαβάζω τέτοια σχόλια γιὰ τὰ κείμενά μου ἀπὸ τοὺς ἴδιους κύκλουςσὲ μιὰ στιγμὴ πίστευσα ὅτι τὰ γράφουν αὐτὰ ἀγοραῖοι καὶ ἄγευστοιἐπιστημονικῆς γνώσεως γρήγορα ὅμως διεπίστωσα ὅτι ἡ γενικότητακαὶ ἀοριστολογία εἶναι καρπὸς ὑπουλότητας καὶ διαθέσεως ἐμμονῆςστὴν πλάνη καὶ τὸ ψεῦδος Αὐτὴ ἡ μέθοδος ἀκολουθεῖται καὶ στὸνlaquoκρίμασιν οἷς οἶδε Κύριοςraquo θεολογικὸ Διάλογο

Θὰ χαρῶ συνεπῶς καὶ θὰ βοηθηθῶ σημαντικά ἂν ἀναιρέσουν τὶςπαραπομπές μου καὶ παρουσιάσουν στοιχεῖα ἀντίθετα τῶν ὅσων ἔγρα-ψα Ἐπειδὴ δὲ ἀσχολοῦμαι μὲ σοβαρὰ ἐπιστημονικὰ θέματα παρότι δια-θέτω πληθώρα στοιχείων καὶ μάλιστα ἀρχειακῶν ἀπέφυγα νὰ προσ θέσωστὸ ἄρθρο μου ἀναφορὲς καὶ ὑπαρκτὰ στοιχεῖα γιὰ τὴ στάση τοῦ Βα-τικανοῦ ἔναντι τοῦ Ἰταλικοῦ Φασιμοῦ καὶ τοῦ γερμανικοῦ Ναζισμοῦ(οἱ ἴδιοι οἱ ἰταλογερμανοὶ παρουσιάζουν στὰ σχολικὰ βιβλία φωτο-γραφίες laquoκαθολικῶνraquo κληρικῶν ποὺ χαιρετοῦν φασιστικὰ τὶς φασι-στοναζιστικὲς Ἀρχές τους) καὶ περιορίσθηκα στὰ ἐν Ἑλλάδι συμβάν-τα ἀπαντώντας σὲ ὀρθοδόξους πιστούς ποὺ μοῦ ἐζήτησαν σχετικὴπληροφόρηση Δὲν μποροῦσα λοιπόν ἔστω γιὰ λόγους διπλωματίας ἢκαὶ ἰδιοτελείας νὰ ἀποφύγω τὴν μέθοδο μὲ τὴν ὁποία ἔχω ἐκ νεόη-τός μου ταυτισθεῖ δηλαδὴ τὴν καθαρὰ ἐπιστημονική

Ἐξ ἄλλου δὲν ἀπέρριψα συλλήβδην τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμοτῆς Ἑλλάδος καὶ ἐκτὸς αὐτῆς Ἔγραψα laquoΔὲν ἀπορρίπτουμε φυσικάὅλο τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμο διότι ὑπάρχουν σ᾽ αὐτὸν κάποια ἐλεύ-θερα πνεύματα ποὺ διαφωνοῦν μὲ τὸ παπικὸ κέντρο (κράτος)raquo Καὶεἶχα ὑποχρέωση νὰ τὸ πράξω αὐτὸ λόγῳ τῶν ἐμπειριῶν ποὺ ἀπέκτη-σα στὰ χρόνια τῶν ἐν Γερμανίᾳ (Βόννῃ καὶ Κολωνίᾳ) σπουδῶν μου Σὲμία δημόσια συζήτηση ndash θεολογικὸ διάλογο στὴν πόλη Μύνστερ ὁ μα-καρίτης συνάδελφος Βασίλειος Στογιάννος καὶ ἐγὼ (νεαροὶ τότε με-ταπτυχιακοί) μὲ δύο laquoρωμαιοκαθολικοὺςraquo καθηγητάς (τὸν ἱστορικὸJ REMMERS καὶ ἕνα κανονολόγο ποὺ δὲν ἐνθυμοῦμαι τώρα τὸ ὄνο-μά του) ἀκούσαμε στὸ διάλειμμα laquounter vier AUGENraquo (ἰδιαιτέρως) νὰμᾶς λέγουν ὁ μὲν πρῶτος ὅτι οὐδεὶς ἐχέφρων ρωμαιοκαθολικὸς δέ-χεται σήμερα τὰ περὶ παπικοῦ πρωτείου καὶ ἀλαθήτου δόγματα Διδα-κτικότερος ὅμως γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους ἦταν ὁ Κανονολόγοςποὺ μᾶς εἶπε τὰ ἑξῆς laquoΠαρακολουθῶ μὲ ἐνδιαφέρον τὴ μάχη ποὺ δί-νετε γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς πίστεώς σας Ὁμοιάζετε ὅμως μὲ δύοσκυλάκια ποὺ γαυγίζουν ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ δαγκώσουν διότι πί-σω σας τὰ ldquoμαντρόσκυλάrdquo σας εἶναι ξεδοντιασμέναraquo Ὁ Καθηγητὴςεἶχε δίκιο laquoΦταῖνε τὰ μαντρόσκυλά μαςraquo ποὺ ἀντὶ νὰ μᾶς προστα-τεύουν μᾶς παραδίδουν στοὺς ἐπιβουλευομένους τὴν πίστη μας(πρβλ Πράξ 20 29 ndash 30)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Ἄλλο ἕνα ἰστορικόν στιγμιότυπον (1963) ἀπό τάς συσκέψεις πούἐγίνοντο διά τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῶν μοναχῶν κατά τῶν αἱρέ-σεων καί τῆς ἀθεΐας Διακρίνονται ἀπό ἀριστερά πρός τά δεξιά (κα-θιστοί) ὁ Ἀρχιμ Χαράλαμπος Δ Βασιλόπουλος Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Πετράκη ὁ Ἀρχιμ Γαβριήλ Διονυσιάτης Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Ἁγ Διονυσίου Ἁγ Ὄρους καί ὁ Ἀρχιμ Παῦλος Νικηταρᾶςπροηγούμενος τῆς Ἱ Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Πά-τμου Ὄρθιοι ὁ π Ἰωάννης Διώτης ὁ Μοναχός Γερβάσιος Κων-σταντινόπουλος ὁ Ἀρχιμ Αἰθέριος Σαλαμαλέκης ὁ Μοναχός Λε-όντιος τῆς Ἱ Μ Λογγοβάρδας ὁ Ἀρχιμ Ἀρσένιος Κουμπούγιας ὁλαϊκός τότε π Μᾶρκος Μανώλης ὁ Ἀρχιμ Δοσίθεος Ἀνδριανόπου-λος καί ὁ Ἀρχιμ Θεόκτιστος Ἀλεξόπουλος Ἡ σύναξις Ἑλλήνωνμοναχῶν εἶχε προταθῆ ὡς ἰδέα ἀπό τούς μακαριστούς ΓέρονταςΦιλόθεον Ζερβάκον Ἀμφιλόχιον Μακρῆν καί Γαβριήλ Διονυσιά-την καί ἐπραγματοποιήθη εἰς τήν Ἱ Μ Πετράκη ἀπό τόν τότε Κα-θηγούμενον αὐτῆς Ἀρχιμ Χαράλαμπον Βασιλόπουλον Εἰς τήν σύ-σκεψιν εἶχε λάβει μέρος καί ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιμ Ἰωήλ Γιαννακό-πουλος ἀπό τήν Καλαμάταν ἀλλά δέν ἠθέλησε νά φωτογραφηθῆ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΝΕΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝνοηθῆ πλήρως ὅτι ὁ ἀπὸ κοινοῦπαγχριστιανικὸς ἑορτασμὸς τοῦ῾Αγίου Πάσχα δὲν ἀπετέλεσε ποτὲἐσωτερικὸ ποιμαντικὸ πρόβληματῆς ῾Αγιωτάτης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκ-κλη σίας ἀλλὰ προέκυψε σαφῶςἀπὸ τὴν Οἰκουμενικὴ Κίνησι ἐν -τεῦθεν τοῦ 1920 αὐτὴ βλέπει ὅτιmdashμέσῳ σταθερῶν πρακτικῶν βη -μάτωνmdash ἐπιτυγχάνεται ἡ ἐξωτε-ρικὴ (ὁμοσπονδιακὴ) ἑνότης τῶνδιϊσταμένων Χριστιανῶν καὶ τοιου-τοτρόπως προκαλεῖται στὸν κόσμοἡ ψευδαίσθησις μιᾶς κοινῆς χρι-στιανικῆς μαρτυρίας παρὰ τὶςὑφιστάμενες ἀκόμη ἀγεφύρωτεςδογματικὲς διαφορές

Δύο ἔτη μετὰ τὴν ἀνωτέρω ᾿Εγ -κύκλιο ἕνα Δελτίο Τύπου τοῦldquoΠαγ κοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκ-κλησιῶνrdquo (ldquoΠΣΕrdquo) (2431997) μὲτίτλο ldquo῾Η ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα ἡἐπιστήμη προσφέρει λύσι σὲ ἕναἀρχαῖο θρησκευτικὸ πρόβλημαrdquoὑπογραμμίζει τὴν ἡγετικὴ συμβολὴτοῦ Οἰκουμενικοῦ αὐτοῦ ᾿Οργανι-σμοῦ τῆς Γενεύης ἀλλὰ καὶ εὐρύ -τερα τῶν Οἰκουμενιστικῶν ᾿Οργα-νισμῶν στὴν προώθησι τοῦ ζητή -ματος

bull ῾Η ὀργάνωσι μιᾶς παγχριστια-νικῆς συσκέψεως ὅπως ἀναφέρειτὸ Δελτίο Τύπου στὸ Χαλέπιο τῆςΣυρίας (5ndash1031997) ἀπὸ τὸ ldquoΠΣΕrdquoκαὶ τὸ ldquoΣυμβούλιο ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) μὲἀντικείμενο τὸν κοινὸ ἑορτασμὸτοῦ Πάσχα ἀπὸ τοῦ 2001 καὶ ἑξῆςμᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ προ-βοῦμε σὲ μίαν σύντομο ἱστορικὴἀναφορὰ σὲ μερικὲς πρόσφατεςπτυχὲς τοῦ ζητήματος

1 Εἶναι γνωστό ὅτι μὲ τὸν πλέονἐπίσημο τρόπο τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ἀπὸ ὅλουςτοὺς Χριστιανοὺς ἐτέθη μὲ πρωτο-βουλία τοῦ ldquoΠΣΕrdquo καὶ τῆς Γραμ-ματείας ἐπὶ τῆς Ενότητος τῶν Χρι-στιανῶν τοῦ Βατικανοῦ κατὰ τὸἔτος 1975 στὴν Εacute Γενικὴ Συνέλευ-σι τοῦ ldquoΠΣΕrdquo στὴν Ναϊρόμπι τῆςΚένυας (2311 ndash 10121975) (βλΒασιλείου Θ Σταυρίδου ῾Ιστορίατῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἔκδο-σις βacute σελ 213-14 223-24 365-66Θεσσαλονίκη 1984)

2 Τὸν ᾿Απρίλιο τοῦ 1994 ἐκ -πρόσωποι τῆς ldquoΣυνελεύσεως Εὐρω-παϊκῶν ᾿Εκκλησιῶνrdquo (ldquoΣΕΕrdquoldquoΚΕΚrdquo) (συμμετέχουν ὀρθόδοξοικαὶ προτεστάνται τῆς Εὐρώπης) καὶτοῦ ldquoΣυμβουλίου Καθολικῶν ᾿Επι-σκοπικῶν Συνόδων Εὐρώπηςrdquo(ldquoΣΚΕΣΕrdquoldquoCCEErdquo) συνῆλθανστὸ Λεανυφάλου τῆς Οὑγγαρίαςγιὰ τὴν προετοιμασία καὶ ὀργάνωσιτῆς ldquoΒacute Οἰκουμενικῆς Συναντήσεως᾿Εκκλησιῶν Εὐρώπηςrdquo στὸ Γκρὰτςτῆς Αὐστρίας τὸν ᾿Ιούνιο τοῦ 1997

῾Η προπαρασκευαστικὴ Μικτὴ᾿Επιτροπὴ ἀσχολήθηκε ἐκτὸς τῶνἄλλων καὶ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μετὰ τὸἔτος 2001 καὶ ἔθεσε τοῦτο ὡς θέμασυζητήσεως στὴν ldquoΟἰκουμενικὴΣυνάντησιrdquo τοῦ Γκράτς (βλ ἐφη-μερ ldquoΚαθολικήrdquo ἀριθ 2744 2161994 σελ 1)

3 Μετὰ ἀπὸ πέντε μῆνες (1ndash491994) πραγματοποιήθηκε στὸΦανάρι ἡ ldquoΒacute Σύναξις τῆς ἐν ἐνερ-γείᾳ ῾Ιεραρχίας τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνουrdquo

῾Ο Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κΣτυλιανὸς κατέκλεισε τὴν Εἰσήγη -σί του ldquoΛειτουργικὰ προβλήματα ἐντῇ Διασπορᾷrdquo μὲ τὴν ἑξῆς χαρα-κτηριστικὴ ἀποστροφή

ldquoΚατακλείοντες θὰ ἔπρεπενἴσως ἐκ τοῦ ὅλου κύκλου τῶν ἐν τῇΔιασπορᾷ λειτουργικῶν προβλημά -των νὰ ὑπενθυμίσωμεν ἐνταῦθαἰδιαιτέρως τὸ συνεχῶς μετὰ ηὐξη -μένου ἐνδιαφέροντος ἐπανατιθέ -μενον αἴτημα τῶν ἀποδήμων διὰκοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰτῶν λοιπῶν Χριστιανῶν ὅπερ διὰτοῦτο καὶ ἀποβαίνει ἰδιαιτέρας ποι-μαντικῆς ἀνάγκης ζήτημα

Τὸ κατ᾿ ἀρχὴν δικαιώτατον καὶἱερὸν τοῦτο αἴτημα ἀπασχολεῖ ζω -η ρῶς τὸ πλῆθος καὶ τῶν ᾿Ορθοδό -ξων ἐν τῇ Διασπορᾷ πιστῶν ὡς ἐκτοῦ λόγου ὅτι ζῶντες οὗτοι ὡς μει-ονότης ἐν μέσῳ πολυανθρώπωνκαὶ συμπαγῶν κοινωνιῶν ἑτεροδό -ξων χριστιανῶν ἀπὸ κοινοῦ ἑορ-ταζόντων τὸ Πάσχα ὄχι μόνον αἰ -σθάνονται περιθωριοποιούμενοι ἤκαὶ πλήρως ἀποκεκομμένοι ἀλλὰκαὶ ὑφίστανται ὀδυνηρὰς πολλάκιςπρακτικὰς συνεπείας εἰς τὰς ἐπαγ-γελματικάς κοινωνικὰς καὶ ἄλλαςσχέσεις των ἐν γένει Καὶ πρέπει νὰλεχθῇ ἐνταῦθα ἀπεριφράστως ὅτιεἶναι αὐτόχρημα τραγελαφικὸν τὸγεγονὸς ὅτι τὴν μὲν Κυριακὴν ἡ -μέραν τῆς ἑβδομάδος mdashἥτις εἶναιτὸ ἐπαναλαμβανόμενον ἀντίγρα-φον τῆς μοναδικῆς ἡμέρας τῆς

᾿Αναστάσεωςmdash δεχόμεθα νὰ ἑορ -τά ζω μεν ἀπὸ κοινοῦ μετὰ πάντωντῶν ἑτεροδόξων τῶν ἀλλο θρή -σκων ἀκόμη δὲ καὶ τῶν ἀθέων αὐ -τὴν δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν τῆς᾿Αναστάσεως ἥτις ἀποτελεῖ καὶ τὸπρωτότυπον οὕτως εἰπεῖν νὰἀρνούμεθα νὰ ἑορτάσωμεν ἀπὸκοι νοῦrdquo

(Περιοδ ldquo᾿Εκκλησίαrdquo ἀριθ 2121995 σελ 76 βλ καὶ περιοδ ldquo᾿Επί -σκεψιςrdquo ἀριθ 5093091994 σελ3ndash12)

4 Τὸν ἴδιο μῆνα (14ndash1991994)συνῆλθε στὸ Βουκουρέστι τῆςΡου μανίας ἡ ᾿Εκτελεστικὴ ᾿Επιτρο -πὴ τοῦ ldquoΠΣΕrdquo ἡ ὁποία ἀπεφάσισεμεταξὺ ἄλλων ὅπως τὸ ΤμῆμαldquoΠίστις καὶ Τάξιςrdquo καὶ ἡ Γραμματείαἐπὶ τῆς Λατρείας καὶ τῆς Πνευμα-τικότητος ldquoμελετήσουν ἐκ νέου τὸθέμα τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχαrdquo μάλιστα δὲ ὁ ΓενικὸςΓραμματεὺς τοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέ -ϊ ζερ πρότεινε ὅτι πρέπει νὰ σχε-διασθῆ μία σειρὰ ldquoεὐκαιριῶν γιὰκοινὴ μαρτυρία καὶ ἑορτασμό ἐκ -κινώντας ἀπὸ τὴν Εβδομάδα Προ-σ ευχῆς τὸν ᾿Ιανουάριο τοῦ 2000καὶ διὰ τῆς Πεντηκοστῆς καὶ τῶνΧριστουγέννων νὰ φθάσωμε στὸνκοι νὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἔτος2001rdquo

(περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ι-19949σελ 6 καὶ περιοδ ldquoMECC News ndashReportrdquo Νο 11-12November ndash De-cember 1994 p 4)

5 Μετὰ ἀπὸ δύο μῆνες (15ndash20111994) συνῆλθε στὴν Λεμεσὸτῆς Κύπρου ἡ ΣΤacute Γενικὴ Συνέλευ-σις τοῦ ldquoΣυμβουλίου ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) καὶστὰ πλαίσια τῶν δραστηριοτήτωντοῦ Τμήματος ldquoΠίστις καὶ ῾Ενότηςrdquoσυζητήθηκε τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τελικῶς δὲἐγκρίθηκε σχετικὸ μήνυμα τοῦΠάπα ᾿Ιωάννου Παύλου Βacute

᾿Εκ μέρους τοῦ Βατικανοῦ ὁΚαρδινάλιος ᾿Εδουάρδος Κάσσιν-τυ Πρόεδρος τοῦ ΠοντιφικίουΣυμβουλίου γιὰ τὴν προώθησι τῆςχριστιανικῆς ἑνότητος ldquoπρότεινεσυνάντηση τῶν Προκαθημένωντῶν ᾿Εκκλησιῶν κατὰ τὸ ἔτος 2000μὲ σκοπὸ τὴ λήψη ἀποφάσεως γιὰκοινὴ ἡμερομηνία ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχα καὶ γιὰ ἐργασία γιὰ τὴ χρι-στιανικὴ ἑνότηταrdquo

᾿Επίσης ὁ Γενικὸς Γραμματεὺςτοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέϊζερ ὡμίλησεσχετικῶς καὶ ldquoἐξέφρασε τὴν εὐχὴτὸ ἔτος 2001rdquo ldquoνὰ γίνει αἰτία ἐ ξευ -ρέσεως κοινῆς ἡμερομηνίας ἑορ-τασμοῦ τῆς Αναστάσεως τοῦ Κυ ρί -ουrdquo (βλ περιοδ ldquo᾿Απόστολος Βαρ -νά βαςrdquo Κύπρου Μάρτιος 1995 σσ120 ndash130 περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ιndash199411ndash12 σσ 3ndash4 ἐφημερ ldquoΚα-θολικήrdquo ἀριθ 27651711995 σελ1 περιοδ ldquoΠάνταινοςrdquo ᾿Αλεξανδρεί -ας ᾿Οκτώβριος ndash Δεκέμβριος 1994σελ 29 περιοδ ldquoMECC News - Re-portrdquo Νο 11ndash12November ndash Decem-ber 1994 p 9 περιοδ ldquoEcumenicalNews Internationalrdquo ndash Bulletin Νο621111994 p 15ndash17)

6 Εἶναι προφανές ὅτι ἡ σχετικὴ᾿Εγκύκλιος τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦΦαναρίου (1504202651995) μετὰπαρέλευσι ἕξι μηνῶν ἀπὸ τὶςἀνωτέρω διεργασίες δὲν ἔπεσε ὡςκεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ οὔτε ἔφερεστὸ φῶς ἕνα ἐνδο-ορθόδοξο ζήτη-μα ἀλλὰ ἀποτελεῖ ldquoὁδηγίαrdquo τῶν δι-πλωματῶν Οἰκουμενιστῶν τῆς Γε-νεύης τοῦ Βατικανοῦ καὶ τοῦ Φα-ναρίου οἱ ὁποῖοι σύρουν τὴν ᾿Ορ-θοδοξία σὲ νέα σχίσματα καὶ τρα-γωδίες

bull ῾Επομένως καὶ ἐν κατακλεῖδιπροκαλεῖ τοὐλάχιστον ἔκπληξι ἡἑξῆς δήλωσις μαχητικοῦ ἀρθρο -γράφου ἡ ὁποία ἀφορᾶ τοὺς ἐξὀρθοδόξων Οἰκουμενιστάς τοὺςσπεύδοντας στὴν ἐφαρμογὴ τοῦκοινοῦ Πάσχα

ldquo῾Ωστόσο καὶ συγκρατούμεθα νὰχρησιμοποιήσουμε τό γε νῦν ἔχοντοὺς ἁρμόζοντας ἁγιογραφικούςἱεροκανονικοὺς καὶ ἁγιοπατερι-κοὺς χαρακτηρισμοὺς περὶ τῶναἱρετικῶν καὶ τῶν ldquoκοινωνούντωνἐκείνοιςrdquo Οἰκουμενιστῶν ῞Οτανχρειασθῆ θὰ τὸ κάνουμε καὶ αὐτόπιστεύοντας ὅτι θὰ βοηθήσουμεκαὶ προλάβουμε κάποιους ἀνυπό -πτους ᾿Ορθοδόξους νὰ εὑρεθοῦνἀπαγόμενοι ἀπὸ τοὺς θεωρουμέ -νους ποιμένες τους στὴν ἑτερο-δοξία καὶ αἵρεση ἀνίδεοιrdquo

(῾Αγιορείτου Μοναχοῦ Νικοδή -μου [Μπιλάλη] ldquoΚαὶ ἀλλαγὴ Πασχα -λίουrdquo ἐφημερ ldquo᾿Ορθόδοξος Τύ -ποςrdquo ἀριθ 1163131996 σελ 4)raquo

Πρὸς ΣυλλείτουργονΠάπα ndash Οἰκ ΠατριάρχουἈπὸ τὰ ἀνωτέρω προκύπτει ὅτι

1ον) αἱ πρωτοβουλίαι τοῦ Βατικα-νοῦ ὡς εἶναι αἱ ἡμέραι οἰκουμενι-στικῆς προσευχῆς ὑπὲρ διαφόρωνζητημάτων ἀποβλέπουν μακροπρο-θέσμως εἰς τὴν ἄμβλυνσιν τοῦ Ὀρ -θοδόξου φρονήματος μὲ τὴν συμ-μετοχὴν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγωνεἰς τὰς οἰκουμενιστικὰς αὐτὰς προ-

σευχὰς μὲ τελικὸν σκοπὸν τὴν ὑλο-ποίησιν τῶν στόχων τῆς Β´ Βατι-κανῆς Συνόδου Καὶ ἕνας ἐξ αὐτῶν(τῶν στόχων) εἶναι ὁ κοινὸς ἑορ-τασμὸς τοῦ Πάσχα 2ον) Τὸ Οἰκου-μενικὸν Πατριαρχεῖον ἐνεργεῖ ὡςlaquoπαράρτημαraquo ndash laquoπροτεκτορᾶ τονraquoτοῦ Βατικανοῦ ὑλοποιῶντας τὰςἀποφάσεις τῆς Β´ Βατικανῆς Συνό-δου ἀλλὰ καὶ τοῦ Παγκοσμίου Συμ-βουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ ΑἱρέσεωνΣήμερον διαπιστώνοντες τὴν πα-ρακμὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τὴν μὴἐνασχόλησίν του μὲ ἐκκλησιαστικὰκαὶ πνευματικὰ θέματα ἐξ αἰτίαςτῆς μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσεωςκαὶ τῶν προβλημάτων τῶν προερ-χομένων ἐξ αὐτῆς αἱ κεφαλαὶ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πι-στεύουν ὅτι εἶναι ἡ κατάλληλοςεὐκαιρία διὰ νὰ προωθοῦν τὰ σχέ-δια Βατικανοῦ ndashΠΣΕndash Φαναρίουδιὰ τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πά-σχα μετὰ τῶν πλανεμένων Χρι-στιανῶν Ἡ συμφωνία ἢ καλλίτεροντὸ προσύμφωνον τοῦ Σεβ Γερμα-νίας μετὰ τοῦ τοπικοῦ ΠαπικοῦlaquoἘπισκόπουraquo τὸ ὁποῖον ὁ laquoΟΤraquoἔφερεν εἰς τὴν δημοσιότητα ἀπο-καλύπτει τὰ laquoκρυφὰ σχέδιαraquo τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐνμέσῳ βαθυτάτης οἰκονομικῆς πολι-τικῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτιστικῆςκρίσεως εἰς τὴν Ἑλλάδα

Ὅταν ὁ Ἁγιορείτης Μοναχὸς Νι-κόδημος Μπιλάλης εἶχε γράψει τὸἐπικριτικὸν ἄρθρον εἰς τὸν laquoὈρθό-δοξον Τύπονraquo διὰ τὸν κοινὸν ἑορ-τασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν αἱρε-τικῶν χριστιανῶν εἶχεν ἐπικριθῆἀπὸ τὸ περιοδικὸν laquoὈρθόδοξοςἘνημέρωσιςraquo

Ἔγραψε τὸ περιοδικόνlaquo῏Αραγε ἔχει ἐπίγνωσι ὁ συμπα -

θὴς ἀρθρογράφος τοῦ τί λέγειbull Πότε ldquoθὰ χρειασθῆrdquo τελικῶς ἡ

βοήθειά του γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆςἀπαγωγῆς τῶν ldquoἀνίδεωνrdquo ldquoστὴν ἑτε-ροδοξία καὶ αἵρεσηrdquo ὅταν ληφθῆὑπ᾿ ὄψιν mdashκαὶ τὸ γνωρίζει λίαν κα -λῶςmdash ὅτι οἱ ldquoθεωρούμενοι ποι μέ -νεςrdquo τῶν ldquoἀνυπόπτων ᾿Ορθοδό ξωνrdquoἔχουν πρὸ πολλοῦ παύσει νὰ εἶναι᾿Ορθόδοξοι μὲ τὴν ἀποδοχὴ ἐκμέρους των καὶ τὴν συνεχῆ δια -κήρυξι πληθύος αἱρετικῶν δοξα-σιῶν ἔναντι τῶν ὁποίων τὸ ζήτηματοῦ κοινοῦ Πάσχα κυριολεκτικῶςὠχριᾶraquo

Ὁ laquoΟΤraquo πιστεύει ὅτι ἦλθε ἡὥρα τοῦ κάθε Ἁγιορείτου καὶ μὴμοναχοῦ νὰ ὑψώσουν laquoλάβαρα ἀν -τιστάσεωςraquo πρὸς τὸν Οἰκουμενι -κὸν Πατριαρχεῖον διὰ νὰ laquoἀποτρα -πῆ ἡ ἀπαγωγὴ κάποιων ἀνυπόπτωνκαὶ ἀνίδεων Ὀρθοδόξων νὰ εὑρε-θοῦν στὴν ἑτεροδοξία καὶ στὴναἵρεσηraquo Διότι τὸ οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον διακηρύσσει ὅτι 1ον)Ὅλαι αἱ laquoἘκκλησίαιraquo σώζουν καὶἐκφράζουν τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πί-στεως ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ κλησία2ον) Ὁ Πάπας εἶναι Ἁ γιώτατος Ἐπί-σκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμηςἐνῶ εἶναι Ἀρ χηγὸς κράτους μὴἔχων σχέσιν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν3ον) Ἀναγνωρίζονται τὰ μυστήριατῶν αἱρετικῶν ὡς τὸ Βάπτισμα τῶνΠαπικῶν 4ον) Εἴμεθα τέκνα ἑνὸςΘεοῦ κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ Μεγά-λου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντοςτῶν Μασόνων κλπ

Πιστεύομεν ὅτι τώρα ἀπαιτεῖταιδυναμικὴ ἀντίδρασις (μὲ ἐπιχειρή-ματα ἀρθρογραφίαν διαφωτιστι -κὰς ὁμιλίας κλπ) διὰ νὰ μαται-ωθοῦν τὰ σχέδια τοῦ Βατικανοῦτοῦ ΠΣΕ καὶ τοῦ Φαναρίου Κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα δὲν ἠμπορεῖνὰ ὑπάρξη ἐὰν τὸ Βατικανὸν δὲνἀποκηρύξει τὰς πλάνας του καὶ τὰςαἱρέσεις του καὶ ἐὰν ὁ Πάπας δὲνἀποκηρύξει τὰς θέσις του ὅτι εἶναιτοποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴνγῆν ἀλάθητος καὶ ἄρα ἡμίθεοςκλπ Ἐὰν τὸ Βατικανὸν καὶ ὁ Παπι-σμός του δὲν ἀποκηρύξει ὅλας τὰςαἱρέσεις του θὰ εἶναι ὡς οἱ Ὀρθό-δοξοι νὰ τὰς νομιμοποιοῦν καὶ νὰἀποδέχωνται τὴν αἵρεσιν εἰς τοὺςκόλπους τῆς Ἐκκλησίας Ὁ κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα προϋποθέ-τει καὶ Συλλείτουργον μεταξὺ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ τοῦΠάπα Αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἰς μίαντοιαύτην περίπτωσιν θὰ ἔχωμεν καὶκοινὸν ποτήριον ἄνευ τῆς ἀποκη-ρύξεως ὑπὸ τοῦ παπισμοῦ τῶν αἱ -ρέσεων τῶν κακοδοξιῶν του καὶτῆς διαστρεβλώσεως τοῦ Εὐαγγε-λίου καὶ τῶν διδαχῶν τῶν Ἀποστό-λων Θὰ παρακολουθήσουν τὰς ἐ -ξελίξεις οἱ Καθηγούμενοι ἹερῶνΜονῶν οἱ ἀντιοικουμενισταὶ Μη-τροπολῖται οἱ Ὀρθόδοξοι Θεολό-γοι ὁ ἔντιμος κλῆρος καὶ ὁ πιστὸςλαὸς ἄνευ ἀντιδράσεως Θέτομεντὸ ἐρώτημα διότι εἰς ἄλλας ἐπο -χὰς (πρὶν μερικὰς δεκαετίας) θεο-λόγοι καθηγηταὶ Πανεπιστημίωντὸ Ἅγιον Ὄρος κλπ ἀντέδρωνδυναμικῶς ὑπερασπιζόμενοι τὰδόγματα τῆς Πίστεως καὶ τὴν Ἀλή-θειαν τῆς Ἐκκλησίας

Γ ΖΕΡΒΟΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ Ἀκολουθώντας τήν προτροπήτοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκη-νοῦ laquoτιμητέον τούς ἁγίους ὡς φί-λους Χριστοῦ ὡς τέκνα καί κληρο-νόμους Θεοῦraquo1 ἄς σταθοῦμε σέ μίαχαρισματική ὁσιακή μορφή τοῦ20οῦ αἰώνα τόν πατέρα ΦιλόθεοΖερβᾶκο ὁ ὁποῖος γιά 70 ὁλόκληραχρόνια ἀναλώθηκε στή λατρεία τοῦΘεοῦ καί στή διακονία τοῦ πλησίονλειτουργώντας κηρύττοντας μετά-νοια καί ἐξομολογώντας πλήθηπιστῶν

Στίς 24 τοῦ περασμένου Σεπτεμ - βρίου στό Ἱε ρό Γυναι κεῖο Ἡσυχα-στήριο Παναγίας Μυρ τιδιωτίσσηςΘαψανῶν Πάρου μαζί μέ τήν πανή-γυρη τῆς Ἱ Μονῆς -καθώς τό Καθο-λικό τιμᾶ ται στήν Παναγία Μυρτι-διώ τισσα- ἑορτάσα με καί τήν Ἀνα-κομιδή τῶν Τιμίων Λειψάνων τοῦ Ὁ -σίου Πατρός

Γιά τόν θεοφόρον αὐτόν Πατέρατῆς Ἐκκλησίας ἀντλοῦμε ἀπό τόπερισπούδαστο βιβλίο τοῦ πα-τρός Θεοκλήτου ΔιονυσιάτουlaquoὉ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς ΠάρουἝνας ἔνθεος Ἀσκητής- Ἱεραπό-στολος 1884-1980raquo ἐκδ Ἱ ΓυνἩσ laquoΠαναγία ἡ ΜυρτιδιώτισσαraquoΘαψανῶν Πάρου 1999 καί μετα-φέρουμε μέρος ἀπό τή διήγησητοῦ Χρονικοῦ τῆς Ἀνακομιδῆς -γραμμένο ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχα-στήριο Θαψανῶν Πάρου- γιά νάθυμοῦνται οἱ παλαιότεροι καί νάγνωρίζουν οἱ νεώτεροι

ldquoἩ κοινή μητέρα ὅλων τῶν ἀν -θρώπων πού πέρασαν καί θά πε-ράσουν ἀπό τήν παροῦσα ζωήδέχεται στά σπλάχνα της τά θνη-τά σώματά μας χωρίς διάκρισιΣιωπηλά μᾶς φιλοξενεῖ ὅλουςΔικαίους καί ἀδίκους ἁγίους καίἁμαρτωλούς

Μεταξύ τῶν δικαίων πού πέ-ρασαν ἀπό τήν ζωήν αὐτήν ἦτοκαί ὁ πολυσέβαστος ἅγιος Γέ-ροντας π Φιλόθεος Ζερβᾶκος ὁἐπί 50 ἔτη Ἡγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Λογγοβάρδας καί Πνευ-ματικός Πατήρ καί Κτίτωρ τοῦΓυναικείου Ἡσυχαστηρίου τῆςΠαναγίας Μυρτιδιωτίσσης τῶν Θα-ψανῶν Πάρου

Τό σεπτόν σκήνωμά Του κατάτήν ἐπιθυμίαν καί ἐντολήν Του ἀνε-παύετο ἐπί 13 ἔτη εἰς τόν τάφοντόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ἔκτισε παρα-πλεύρως τοῦ παρεκκλησίου τοῦἹεροῦ Ἡσυχαστηρίου τό ὁποῖοεἶναι ἀφιερωμένο εἰς τόν Πνευμα-τικόν του Πατέρα Ἅγιον Νεκτάριονκαί τό ὁποῖο ἀποτελεῖ κτίσμα τοῦἁγίου Γέροντος

Κάποτε ἔπρεπε νά διαταράξωμεντήν ἡσυχίαν τοῦ τάφου καί νά φέ-ρωμεν εἰς τό φῶς τῆς ἡμέρας τάἱερά ὀστᾶ τά ὁποῖα ἐπί 96 ἔτη ἐκρα-τοῦσαν ὀρθίαν μίαν ψυχήν ἡ ὁποίαἐργάσθηκε εἰς τάς χαλεπάς ἡμέραςμας ἴσως ὅσον ἐλάχιστοι ἐκλεκτοίτοῦ Θεοῦ διά τήν δόξαν τοῦ Πανα-γίου Ὀνόματός Του καί διά τήν σω-τηρίαν πολλῶν ἀνθρώπωνhellip

Τήν 22αν ἑσπέρας καί 23ην ἀπότό πρωί εἶχε τήν τιμητικήν της ἡ ΝΠάρος Τό Ἱ Ἡσυχαστήριον Θα-ψανῶν λόγῳ τοῦ ἀναμενομένουπλή θους τῶν προσκυνητῶν εἶχεκλείσει διά τούς φιλοξενουμένουςτους ξενοδοχεῖα εἰς τήν πόλινὍμως ἡ ἐπιθυμία ὅλων νά εὑρί-σκωνται εἰς τό Ἡσυχαστήριον ἔκα-νε ὁρισμένους νά παραμείνουνὅλην τήν νύκτα εἰς τόν Ναόν χωρίςνά αἰσθάνωνται τήν ἀνάγκην νά ξε-κουράσουν τά ταλαιπωρημένα σώ-ματά των ἀπό τήν πολύωρον παρα-μονήν των εἰς τόν λιμένα τοῦ Πει-ραιῶς

Τήν ἀγρυπνίαν τῆς ἑορτῆς τῆςὙπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσ-σης καί τήν ἀνακομιδήν τῶν Λειψά-νων τοῦ Μεγάλου Γέροντος ἐτίμη-σαν διά τῆς παρουσίας των ὁοἰκεῖος Μητροπολίτης κ Ἀμβρό-σιος καί οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ὁἍγιος Θήρας Ἀμοργοῦ καί Νήσωνκ Παντελεήμων ὁ Ἅγιος Ἀργολί-δος κ Ἰάκωβος καί ἐκ τοῦ κλίματοςτοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁκ Ἀμβρόσιος μέ πλειάδα ἹερέωνἹερομονάχων Μοναχῶν καί λαϊκῶνἹεραψαλτῶν ἐκτός ἀπό τίς χιλιάδεςτῶν προσκυνητῶν Ὁ μακαριστόςἍγιος Σάμου καί Ἰκαρίας κ Παντε-λεήμων μή εὑρίσκων μέσον λόγῳἀπαγορευτικοῦ ἀπόπλου ἔφθασεεἰς τό Ἱ Ἡσυχαστήριον τὴν ἡμέραντῆς ἀνακομιδῆς καὶ ἐλειτούργησετὴν ἑπομένην ἡμέραν Κυριακήν

Ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς ἀγρυπνίαςσυνεῖχε τὰς ψυχὰς ὅλων Τὰ ἱερὰσυναισθήματα ποὺ κατέκλυζαν τὰςψυχάς μας εἶναι ἀδύνατον νὰ κα-ταγραφοῦν διὰ τῆς ταπεινῆς γρα-φίδος μας Ἀφήνομε τὴν κάθεψυχὴν νὰ χρησιμοποίηση τοὺς δέ-κτας τῆς καρδίας της γιὰ νὰ ἀνα-πλάση τὶς ἱερὲς σκηνές ποὺ διεδέ-χοντο ἡ μία τὴν ἄλλην καθ᾽ ὅληντὴν διάρκειαν τῆς ἀγρυπνίας Οἱὧρες ἱερὲς καὶ μοναδικὲς κυ-λοῦσαν κατανυκτικῶς

Μετὰ τὴν τρίωρον διακοπὴν τῆςἀγρυπνίας ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρ -θρου συνεχίσθη καὶ πρὸ τῆς Εὐλο-γημένης ἡ ἱερὰ πομπὴ μὲ προεξάρ-χοντες τοὺς Ἀρχιερεῖς ἹερεῖςἹερομόναχους Μοναχούς τὴν Ἡ -γου μένη τοῦ Ἱ Ἡσυχαστηρίου καὶπρεσβυτέρας ἀδελφὰς μονα χὰςἀκολουθουμένη ὑπὸ τοῦ πλήθουςτῶν πιστῶν ξεκίνησε ἀπὸ τὸ καθο-λικόν τοῦ Ἡσυχαστηρίου πρὸς τὸπαρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Νεκταρί-ου παραπλεύρως τοῦ ὁποίου εὑρί-σκεται κτισμένος ὁ τάφος ὁ ὁποῖοςἀπὸ τὸ 1980 ἐφύλασσε ἐπὶ 13 ἔτηὡς πολύτιμον θησαυρὸν τὸ σεβά-σμιον σκῆνος Ρίγη συγκινήσεωςδιεπέρασαν ὅλους τοὺς πιστοὺςμπροστὰ εἰς τὴν μοναδικὴν εἰκόναποὺ ἀντίκρυσαν Ἐφέρετο πρὸς τὸκαθολικὸν τοῦ Ἡσυχαστηρίου μίαταπεινὴ λάρναξ μὲ τὰ τίμια καὶ κρο-κοβαφῆ ὀστᾶ ἑνὸς λευΐτου ὁ ὁποῖ -ος ἀπὸ τὰ τριάκοντα ἔτη του ἔλαβετὴν χάριν τῆς ἱερωσύνης ὥστε νὰδέχεται τὴν ἐξομολόγησιν κάθε

ψυχῆς καὶ νὰ κατευθύνη τὰ διαβή-ματα χιλιάδων ψυχῶν εἰς ὁδὸν σω-τηρίας Ἑνὸς λευΐτου τοῦ ὁποίουτὰ εὐλογημένα χέρια ἀναριθμή-τους φορὰς ἐκράτησαν τὰ τίμιαδῶρα καὶ μετέδωσαν τὸ ΠανάγιονΣῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μαςἸησοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλους ἡμᾶςτοὺς βαπτισθέντας εἰς τὸ Ὄνοματῆς Παναγίας Τριάδος καὶ ζητοῦν -τας σωτηρίαν καὶ τὰ ὁποῖα τώραἀκαταπαύστως ὑψώνονται ἐνώπιοντοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ εἰς ἱκεσίανδι᾽ ὅλους ἡμᾶς

Οἱ καμπάνες ἠχοῦν μεγαλοπρε -πῶς Ἡ ὅλη πομπὴ κατευθύνεταιπρὸς τὸ Καθολικὸν τοῦ Ἱ Ἡσυχα-στηρίου μὲ τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ τοὺςφανοὺς νὰ προπορεύωνται Ὁ Ἅ -γιος Παροναξίας μὲ καταφανῆ τὴνσυγκίνησιν καὶ τὴν εὐλάβειαν ψάλ-λει τὸ Ἀπολυτίκιον καὶ τὸ Μεγαλυ-νάριον τοῦ ἁγίου πατρός

Ἀργὰ καὶ μὲ κατάνυξιν οἱ Ἱερεῖςκρατώντας τὴν λάρνακα ὑψηλὰφθάνουν στὴν κυρίαν εἴσοδον ψάλ-

λοντες Ἐκεῖ αἱ παρατεταγμέναιεὐλαβῶς ἀδελφαὶ μὲ ἀναμμέναςλαμπάδας ὑποδέχονται τὸν Πνευ-ματικόν τους Πατέρα ἐνῶ ἀπὸ τὰχείλη τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἀκούγεταιὁ οὐράνιος ὕμνος Τίς Θεὸς Μέγαςὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁποιῶν θαυμάσια μόνος

Ἡ μακαρία ψυχὴ τοῦ Ἁγίου Γέ-ρον τος ὁ ὁποῖος ὅσας φορὰς ἔ -ψαλ λε τὸν ἀνωτέρω ὕμνον μετε-φέρετο εἰς τοὺς οὐρανούς ἀσφα -λῶς θὰ συμμετεῖχε εἰς τὴν χαρμο-λύπην μας Λύπην διότι δὲν τὸνἔχομεν ἀνάμεσά μας δίπλα μας νὰτοῦ ἀσπαζώμεθα τὴν ἁγίαν δεξιάνΤου καὶ νὰ ὠφελούμεθα ἀπὸ τοὺςθεοπνεύστους λόγους Του χαρὰνδὲ διότι τὸν νοιώθουμε ἀκοίμητονπρέσβυν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰτῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς θριαμ-βευούσης Ἐκκλησίας

Ἡ συγκίνησις ὅλων ἐκορυφώθηκατὰ τὴν ὁμιλίαν τοῦ Σεβασμιωτά-του ὁ ὁποῖος ἐτόνισε πὼς ὁ ἍγιοςΓέροντας εἶναι ἕνας κυοφορούμε-νος Ἅγιος Ἡ ἐπίσημος ἀναγνώρι-σις τῆς ἁγιότητός του κυοφορεῖταιΠόσο θὰ διαρκέση ἡ κυοφορίαεἶναι ἄγνωστον Ὅμως στὴ συνεί-δηση ὅλων μας εἶναι Ἅγιος Μπο-ροῦμε νὰ τὸν ἐπικαλούμεθα καὶ νὰζητοῦμε τὴν πρεσβείαν του

Εἰς τὸ ἄκουσμα ὅτι ὁ π Φιλόθεοςεἶναι ἅγιος ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα ὡςἕνας ἄνθρωπος μὲ ἕνα στόμα ἐφώ-ναξε Ἅγιος Ἅγιοςrdquo

Ἀπό τότε -24 Σεπτεμβρίου 1993-

ἕως σήμερα ἑορτάζεται μέ λαμπρό-τητα καί ἱεροπρέπεια στό Ἱερό μαςἩσυχαστήριο ἡ μνήμη τοῦ ὉσίουΠατρός τόσο στίς 9 Μαΐου (ἑπομένηἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς του κατ᾽ ἐντο-λή τοῦ Σεβασμιωτάτου Παροναξίαςκ Καλλινίκου) ὅσο καί στίς 24 Σε-πτεμβρίου ἡμέρα Ἀνακομι δῆς τῶνΤιμίων του Λειψάνων παρουσίᾳ τοῦοἰκείου Μητροπολίτου ἕως τό 2007τοῦ κυροῦ Ἀμβροσίου Στάμεναπνευματικοῦ τέκνου τοῦ Ὁσίου Πα-τρός καί ἀπό τό 2008 τοῦ νέου Ποι-μενάρχου Παροναξίας κ Καλλινίκουμέ συμμετοχή τοῦ Ἡ γουμένου τῆς ἹΜονῆς Λογγοβάρδας π Χρυσοστό-μου στήν ὁποία ὑπῆρξε Ἡγούμενοςὁ π Φιλόθεος ἐπί 50 ἔτη Λογγο-βαρδιτῶν Πατέρων Ἀρχιμανδρι τῶνἹερέων καί Διακόνων τῆς Ἱε ρᾶς ἡμῶνΜητροπόλεως καί πλήθους προσκυ-νη τῶν

Κατά καιρούς ὁ σεπτός Ποιμε-νάρχης Παροναξίας προσ καλεῖ Ἁγί-

ους Ἀρχιερεῖς ὅπως τόν Θεοφι-λέστατο Ἐπίσκοπο Προι κον νήσουκ Ἰωσήφ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρό-νου τόν Πανιερώτατο Μητροπο-λίτη Λεμεσοῦ κ Ἀθανάσιον τῆςἘκ κλησίας τῆς Κύπρου τόν Θε-οφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἐλαίας κΘεοδώρητον τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνου γιά νά συμπροσευχη-θοῦν καί νά τιμήσουν τήν μνήμητοῦ Ὁσίου Πατρός οἱ ὁποῖοι μέτήν σεβασμία παρουσία τους καίτήν ἁγιαστική Ἀρχιερατική τουςΧάρη λαμπρύνουν τήν ἱερά πα-νήγυρη

Σήμερα παρά ποτέ ὁ ὍσιοςΠατήρ μέ τήν ὁσιότητα τοῦ βίουτου καί τό ὀρθόδοξο φρόνημάτου γίνεται σημεῖο ἀναφορᾶς καίκανών ἀκριβής γιά ὅσους θέλουννά στοιχοῦν στίς Ὀρθόδοξες Πα-τερικές Παραδόσεις Ἀκόμη μέτήν ἰσχυρή μεσιτεία του πρός τόνΚύριον ἀποτελεῖ πηγή ἀναψυχῆςκαί θεοσημειῶν γιά ὅσους χειμά-ζονται ἀπό ἀνίατα προβλήματαἀσθενειῶν κρίσεως τῶν οἰκογε-νειῶν καί τεκνογονίας οἰκονομι-

κές καί ἄλλες δυσχέρειες ἀφοῦlaquoπᾶσα δόσις ἀγαθή ἐκ τοῦ Πατρόςτῶν Φώτων δι᾽ αὐτῶν (=τῶν ἁγίων)τοῖς ἀδιστάκτῳ πίστει αἰτοῦσι κά-τεισι2raquo

Ἄς ἐγκύψουμε καί ἄς ἐντρυφή-σουμε στή ζωή καί στά ἔνθεα ἔργαὉ σίων Μορφῶν ὅπως ὁ πατήρ Φι-λόθεος γιά νά ἐγκολπωθοῦμε τήνΧάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πούτόσο πλούσια ἀπεθησαύρισαν καίνά λάβουμε τήν Ἐλπίδα καρπόἀγλαό τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματοςτήν ὁποία τόσο ἔχουμε ἀνάγκηστούς σημερινούς χαλεπούς και-ρούς ὥστε laquoτούτων πάντων ἀνα-θεωροῦντες τήν πολιτείαν ζηλώσω-μεν τήν πίστιν τήν ἀγάπην τήνἐλπίδα τόν ζῆλον τόν βίον τήνκαρτερίαν τῶν παθημάτων τήν ὑ -πομονήν μέχρις αἵματος ἵνα καίτῶν τῆς δόξης στεφάνων αὐτοῖς κοι-νωνήσωμενraquo3 Ἀμήν

Ἐκ τοῦ Ἱ ἩσυχαστηρίουΘαψανῶν Πάρου

Ὑποσημειώσεις123 Ἀπό τόν λόγο τοῦ Ἁγίου

Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Περί τῆςτῶν Ἁγίων καί τῶν λειψάνων αὐτῶντιμῆς PG 94 1164Α 1165Β 1168C

Μετά ἀπό παράκληση τῶν ὑ -πευθύνων τῆς ἐφημερίδος καταθέ-τουμε τό παρόν ἄρθρο ὡς μικρήἐνημέρωση γιά τό πῶς ἑορτάζεταισήμερα ἡ μνήμη του στήν Πάρο

ΜΝΗΜΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

Ὑπό τῆς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚαλαβρύτων καί Αἰγιαλείας ἐξεδό-θη ἀνακοίνωσις διά ἕν ἐπαναλαμ-βανόμενον θαῦμα εἰς τό Μέγα Σπή-λαιον κατά τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσε-ως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (14ην Σε-πτεμβρίου ἑκάστου ἔτους) Συμφώ-νως πρός τήν ἀνακοίνωσιν

laquoΣτὴν παλαίφατη καὶ ἱστορικὴἹερὰ Μονὴ τοῦ Μεγάλου Σπηλαίουκι αὐτὸ τὸ χρόνο ζήσαμε ἕνα ἐπα-ναλαμβανόμενο θαῦμα Κατὰ τὴνἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ ὡς γνωστόν γίνεται ἡ τε-λετὴ- δέηση μὲ τὸν Τίμιο Σταυρὸκαὶ τὸν βασιλικό Ὁ ἱερεὺς ὑψώνειτὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ δέεται πρὸςτὸν Θεὸ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀ ν -θρώπων

Τὴν ὥρα λοιπόν ποὺ τελεῖταιαὐ τὴ ἡ τελετὴ ἐκεῖ δηλ στὸ ΜέγαΣπήλαιο οἱ Πατέρες τῆς Ἱ Μονῆςἀπὸ παράδοση ποὺ χάνεται στὰ βά-θη τῶν αἰώνων ἑτοιμάζουν μία λε-κάνη μέσα στὴν ὁποία ἀνακατεύ -ουν ἀλεύρι καὶ νερὸ καὶ τίποτε ἄλ -λο καὶ τὴν τοποθετοῦν μπροστὰστὸν τελετουργὸ ἱερέα ὁ ὁποῖοςκάθε φορά ποὺ ὑψώνει τὸν ΤίμιοΣταυρὸ καὶ ἔπειτα σκύβει μέχρι τὸἔδαφος καθὼς οἱ ἱεροψάλτες ψάλ-λουν κατανυκτικὰ καὶ ἱκετευτικὰ τὸldquoΚύριε ἐλέησονrdquo ἀκουμπάει τὸν τί-μιο Σταυρὸ καὶ στὴν λεκάνη ποὺπεριγράψαμε καὶ τὴν εὐλογεῖ Κα -θὼς λοιπὸν ὁ τελετουργὸς ἱερεὺςγυρίζει γύρω ndash γύρω κάποιος ἐκτῶν Μοναχῶν μεταφέρει καὶ τὴνλεκάνη καὶ τὴν τοποθετεῖ μπροστάτου ὥστε ἐκεῖνος καὶ πάλι σκύβον-τας νὰ τὴν εὐλογήσει

Ὅταν λοιπὸν τελειώσει ἡ τελετὴτῆς Ὑψώσεως οἱ Πατέρες μεταφέ-ρουν τὴν λεκάνη αὐτὴ στὸ ἹερὸΒῆμα καὶ τὴν τοποθετοῦν κάτω ἀπὸτὴν Ἁγία Τράπεζα Ἐκεῖ θὰ παρα-μείνει μέχρι τὸ τέλος τῆς θείας Λει-τουργίας Ὅταν λοιπὸν ἡ θεία Λει-

τουργία πλησιάζει στὸ τέλος τηςσκύβουν κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπε-ζα καὶ τραβοῦν πρὸς τὰ ἔξω τὴν λε-κάνη Ἀλλά τώρα πλέον στὴν λεκά-νη ὑπάρχει ζύμη Τὸ ἀλεύρι καὶ τὸνερὸ ἔγιναν προζύμι Δηλ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς λεκάνης ἔχει φου-σκώσει καὶ ἔχει ξεχειλίσει Ἔγινεδηλ ὅτι συμβαίνει μὲ τὶς νοικοκυ-ρές οἱ ὁποῖες κάθε φορά ποὺ πρό-κειται νὰ ζυμώσουν ldquoἀναπιάνουν τὸπροζύμιrdquo Ἔπειτα ζυμώνουν στὴσυνέχεια ἀφήνουν τὸ μῖγμα νὰldquoἀνέβειrdquo ὅπως λέγουν καὶ ὕστερατὸ ψήνουν στὸ φοῦρνο καὶ ἔτσι γί-νεται τὸ ψωμί ldquoὩς ἐμεγαλύνθη τὰἔργα Σου Κύριεrdquo Αὐτό λοιπόν ποὺσυμβαίνει στὴ Ἱ Μονὴ τοῦ Μεγά-λου Σπηλαίου κάθε χρόνο εἶναι ἕναθαῦμα Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ τὸ ἀλεύρι μεταβάλλεταισὲ προζύμι ἢ σὲ μαγιά μὲ τὸ ὁποῖομπορεῖς ὕστερα νὰ ζυμώσεις τόψωμί

Οἱ πιστὲς νοικοκυρὲς γνωρίζουνκάτι παρόμοιο ὅτι δηλ μὲ τὸ βασι-λικὸ ldquoἀπὸ τὸ Σταυρὸrdquo μποροῦν καὶζυμώνουν χωρίς νὰ χρησιμοποι-ήσουν ἄλλο προζύμι

Τὸ εὐλογημένο αὐτὸ μῖγμα οἱχριστιανοὶ τὸ παίρνουν μέσα σὲπλαστικὰ ποτήρια στὰ σπίτια τουςσὰν εὐλογία καὶ τὸ χρησιμοποιοῦνγιὰ νὰ ζυμώσουν

Αὐτό λοιπόν εἶναι ἕνα θαῦμα τὸὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται κάθε χρό-νο στὶς 14 Σεπτεμβρίου στὴν ἹεράΜονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου

Ἕνα σχετικό video ἔχει καταγρά-ψει τὸ θαῦμα Ἡ εἰκόνα εἶναι λίγοσκοτεινή ἐπειδὴ ἡ ἀκολουθία γίνε-ται πρωΐ ὥστε δὲν ἔχει φωτίσει ἡἡμέρα κανονικά ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴμέσα στὸ Ἱ Ναὸ δὲν ὑπάρχει ἱκανο-ποιητικὸ φῶς

Δοξάστε παρακαλῶ μαζί μας τὸὑπερύμνητον Ὄνομα τοῦ Κυρίουμας ldquoὯ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶπροσκύνησιςrdquo Ἀμήνraquo

Ἱερά Μητρόπολις Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων

ΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΘΑΥΜΑΕΙΣ ΤΗΝ Ι ΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

Ρώτησαν ἕνα μοναχόmiddot laquoΤί κάνειςἐδῶ ποὺ μένειςraquo Καὶ κεῖνος ἀπάν-τησεmiddot laquoΦυλάγω τὸν τόποraquo Δηλαδὴτὸν ἐπιμελοῦμαι τὸν φροντίζω τὸνκαλλιεργῶ τὸν δενδροφυτεύω τὸνἐποπτεύω καὶ γενικὰ ἐνδιαφέρομαιγι᾽ αὐτόν Τὸ σπουδαιότερο τὸνἀξιοποιῶ πνευματικὰ καὶ τὸν ἁγιάζωΓεωργῶ laquoτῆς ἐρήμου τὸ ἄγονονταῖς τῶν δακρύων μου ροαῖςraquo

Τὴ στιχομυθία αὐτὴ καὶ τὸ νόημάτης θυμᾶμαι ὅταν σκέπτομαι τὸνἀγαπητὸ σὲ ὅλους μας κύριο Γεώρ -γιο Λαμπρούλια ἢ μπάρμπαndashΓιῶρ -γη ὅπως συνήθως τὸν φωνάζαμε

Φύλαξε κατὰ κυριολεξία καὶ κατ᾽ἄνθρωπο τὶς ἐγκαταστάσεις τοῦlaquoὈρ θοδόξου Τύπουraquo στὴν Ν Ἐρυ-θραί α φροντίζοντας σχολαστικὰ

γιὰ τὴ φύλαξή τους διπλοκλειδώ-νοντας κάθε φορά ἄσχετα ἂν ἤτα-νε μέρα ἢ νύχτα τὶς ἐξώπορτες καὶπαραμένοντας χρόνια ὁλόκληραἄγρυπνος φύλακας καὶ ἐπιστάτηςἐπὶ 24ώρου βάσεως

Τὶς φύλαξε ὅμως καὶ πνευματικὰκαὶ κατὰ Θεόν Διότι ἔζησε σὰνἰδιότυπος μοναχός ψάλλονταςστὶς ἀκολουθίες μὲ τοὺς σεβα-στοὺς καὶ ἀλησμόνητους πατέρεςΧαράλαμπο Βασιλόπουλο καὶ Μᾶρ -κο Μανώλη ἀνάβοντας συγχρό-νως τὰ καντήλια καὶ ἐκτελώνταςχρέη νεωκόρου στὶς ἐκκλησίεςποὺ λειτουργοῦσαν laquoἝνας μονα -χὸς προσευχόμενοςraquo ndashκαὶ ὁ μπάρμ-παndashΓιῶργος ἦταν ἰδιότυπος μονα-χός ὅπως προαναφέραμε μὴ ἔχον-τας νὰ ζηλέψει τίποτα ἀπὸ τοὺς μο-ναχοὺς τῶν Ἱερῶν Μονώνndash laquoεἶναιφρουρός ποὺ φυλάττει ἀπυρόβλη-το καὶ ἀπάτητο ἀπὸ τὸ Σατανᾶ καὶτὶς δυνάμεις του τὸν τόπο ὅπουστέκεται Ὁ ἐμπεριπατῶν τὴν οἰ -κουμένη ὁλόκληρη δὲν μπορεῖ νὰπλησιάσει ἐκεῖ ὅπου μία ψυχὴ ἀ -σκεῖται ὑπομένοντας τὸ μαρτύριοτῆς συνειδήσεως καὶ δίδοντας τὴν

μαρτυρία τοῦ ΧριστοῦraquoὉ κύριος Γιῶργος γνώρισε τὸν

ἱδρυτὴ τῆς ΠΟΕ καὶ τοῦ laquoΟΤraquoἈρχιμανδρίτη π Χαράλαμπο Βασι-λόπουλο γύρω στὸ 1974 καὶ παρέ-μεινε ἄγαμος ὤν μαζί του σὰνἀφιερωμένος συγκάτοικος γιὰ δύοχρόνια ἐργαζόμενος συγχρόνωςστὸ τυπογραφεῖο Ἀπὸ τὸ 1976ὅταν ἀπέκτησε ὁ laquoΟΤraquo τὶς ἐγκα-ταστάσεις του στὴν Ν Ἐρυθραίακαὶ ἐγκαταστάθηκε ἐδῶ τὸ τυπο-γραφεῖο ἦρθε καὶ αὐτὸς καὶ παρέ-μεινε πλέον μόνιμα σὲ ἕνα δωμά-τιο συνεχίζοντας τὴν ἐργασία του

Συγχρόνως φρόντιζε τὸν λαχα-νόκηπο τῶν ἐγκαταστάσεων καλ-λιεργώντας τον μὲ ἀπαράμιλλη τέ-χνη καὶ μαστοριά Ὅταν ἀντίκριζεςτὸ χῶρο ποὺ καλλιεργοῦσε νόμι-ζες ὅτι βλέπεις καλλιτέχνημα Δὲνἔχω δεῖ ὡραιότερο λαχανόκηποἮταν μερακλής ἐπιμελής ὀρεξά-τος καὶ ἀκούραστος μπαξεβάνηςἈπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτὸςκαὶ μεσονυκτίου φρόντιζε τὰ λαχα-νικά του Τὰ προϊόντα ποὺ ἀπεκό-μιζε τὰ μοίραζε ἐδῶ καὶ κεῖ χωρὶςνὰ παίρνει χρήματα

Ἦταν λιγόλογος προσηνής πάν -τα χαμογελαστόςmiddot δὲν κατέκρινεποτὲ κανένα καὶ εἶχε ἀγάπη πρὸςὅλους

Ὑπῆρξε ψάλτης ἰδιότυπος καὶἰδιόμορφος Δὲν βιαζόταν καὶ ἔ -ψαλ λε κατανυκτικὰ καὶ μὲ νόημαἀπολαμβάνοντας τὰ τροπάρια Κυ-ριολεκτικὰ μεταρσιωνόταν καὶ ζοῦ -σε σὲ ἄλλους πνευματικοὺς κό-σμους τὴν ὥρα ἐκείνη

Ἦταν πολὺ εὐλαβής Ὅπου συν -αντοῦσε εἰκόνα ἀκόμη καὶ μέσαστὸ κτίριο ἔκανε τὸ σταυρό τουκαὶ τὴν ἀσπαζόταν Ἀνεβαίνονταςτὴ σκάλα γιὰ τὸ δεύτερο ὄροφοτοῦ κτιρίου στὴ μέση τῆς σκάλαςὑπάρχει μία τεράστια εἰκόνα τῆςἉγίας Τριάδας Ὁ κύριος Γιῶργοςὅποτε ἀνέβαινε σταματοῦσε ἔκα-νε τὸ σταυρό του τὴν ἀσπαζότανκαὶ τὴν χάϊδευε λέγοντας μικρὲςπαρακλητικὲς φρασοῦλες

Ἀσκοῦσε τὴν ἐλεημοσύνη σὲ με-γάλη ἔκταση μὲ τὴ μικρὴ σύνταξηποὺ ἔπαιρνε

Τὸ τελευταῖο διάστημα τῆς ζωῆςτου δοκιμάσθηκε ἀπὸ τὴν ἀσθένειακαὶ παρέμεινε ἀρκετὸ χρόνο σὲ νο-σοκομεῖο καὶ στὸ τέλος ἐπειδὴἦταν κλινήρης καὶ πολὺ ἀδύναμοςεἰσῆλθε σὲ ἵδρυμα κατακοίτων τῆςἈρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Ἐκεῖ μετὰἀπὸ δέκα ἡμέρες παραμονῆς στὶς5112012 παρέδωσε τὸ πνεῦ ματου εἰρηνικὰ καὶ ἔχοντας καλὴνἀπολογίαν στὸν Δημιουργὸν καὶΚριτὴν τῶν πάντων

Γεωργίου τοῦ ἁπλοῦ ἄκακου φί-λεργου νηπτικοῦ ἐλεήμονα καὶἀγαπητοῦ σὲ ὅλους μας ἂς εἶναιαἰώνια ἡ μνήμη

Ἀρχιμ Μελέτιος Βαδραχάνης

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΙΑΣ (1926ndash2012)

Ἀνακοίνωσιςἐκ τῆς ΠΕΘ

Ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολό-γων εὑρίσκεται στήν εὐχάριστηθέση νά ἀνακοινώσει στούς συνα-δέλφους καί νέους θεολόγους ὅτιστό Ἐπιμορφωτικό Σεμινάριο Παι-δαγωγικῆς καί Διδακτικῆς Κατάρ-τισης στά Γραφεῖα τῆς ΠΕΘ (Χαλ-κοκονδύλη 37 ὄροφος 3ος) εἰση-γητής στίς 10-11-2012 ἡμέρα Σάβ-βατο καί ὥρα 1130 - 1415 θά εἶναιὁ κ Ἰωάννης Β Τσάγκας Δρ Θεο-λογίας Σχολ Σύμβουλος Θεολό-γων μέ θέμα

laquoὈργάνωση καί διεξαγωγή τῆςδιδασκαλίας Ἐναλλακτικές διδα-κτικές προσεγγίσεις στό ΜτΘraquo

Ἀπό τή Γραμματεία τῆς ΠΕΘ

laquoΕἰσβολήraquo ἱεροσύλων εἰς τό κοι-μητήριον τοῦ Ριζομύλου Μαγνησίαςπροεκάλεσε μεγάλας καταστροφάςεἰς τάφους Συμφώνως πρός τήνἠλεκτρονικήν ἐφημερίδα laquotaxydro-mosgrraquo

laquoΟἱ δράστες ποὺ πέρασαν τὸπροηγούμενο βράδυ ἀπὸ τὸ κοιμη-τήριο τοῦ χωριοῦ ἄφησαν πίσωτους μεγάλες καταστροφές Ἅρπα-ξαν ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν μνημάτων150 περίπου ὅλα τὰ καντηλάκιαἀπὸ μπροῦτζο Μάλιστα στὴ μανίατους νὰ τὰ ἁρπάξουν τὰ ξήλωνανμαζὶ μὲ κομμάτια μαρμάρων

Ἡ ἐνέργεια τῶν ἱερόσυλων προ-κάλεσε ἀναστάτωση στὸ χωριό Οἱσυγγενεῖς τῶν νεκρῶν ἔσπευσανμόλις πληροφορήθηκαν τὴν κλοπὴἀπὸ ὅλους τούς τάφους ὥστε νὰ

ἀποκαταστήσουν τὶς ζημιές δίνον-τας νέες παραγγελίες γιὰ μάρμαρακαὶ καντηλάκια μὲ ὅποιο κόστοςσυνεπάγεται γιὰ τοὺς ἴδιους Γιὰτὴν κλοπὴ τῶν καντηλιῶν ἀπὸ τὸνεκροταφεῖο τοῦ Ριζομύλου ἐνη-μερώθηκε ἡ τοπικὴ Ἀστυνομία ποὺξεκίνησε τὶς ἔρευνες

Σύμφωνα μὲ τὸν ἱερέα τοῦ χω-ριοῦ τὸ νεκροταφεῖο εἶχε ἡσυχά-σει τὰ δύο τελευταῖα χρόνια ἀπὸσυχνὲς εἰσβολὲς ἱερόσυλων ποὺἅρπαζαν ἀπὸ τὸ χῶρο ὁτιδήποτεσὲ μπροῦτζο Τὸ προηγούμενο χρο-νικὸ διάστημα τὰ κρούσματα κλο -πῆς καντηλιῶν ἦταν συχνὰ καὶ κά-θε φορά οἱ δράστες ἔκλεβαν 10-15καντήλια Ἡ εἰσβολὴ ldquoἁρπακτικῶνrdquoτὶς πρῶτες πρωινὲς ὧρες χθὲς προ-κάλεσε σόκ καθὼς δὲν ἔμεινε καν-τήλι σὲ κανέναν τάφοraquo

Καταστροφή εἰς κοιμητήριονἀπό laquoεἰσβολήνraquo ἱεροσύλων

Ἐξεδήμησε πρὸς Κύριονὁ ὑπέρμαχος τῆς Πίστεως καὶ

τῆς Πατρίδος Σεβ ΜητροπολίτηςΜαρωνείας κυρὸς Δαμασκηνός

Ἐξεδήμησεν πρὸς Κύριον ὁ ΣεβΜητροπολίτης Μαρωνείας καὶ Κο-μοτηνῆς κυρὸς Δαμασκηνὸς τὴν6ην Νοεμβρίου εἰς ἡλικίαν 93 ἐτῶνἮτο ὑπέρμαχος τῆς ὈρθοδόξουΠίστεως καὶ τῶν δικαίων τοῦ Ἑλλη-νισμοῦ εἰς τὴν Θράκην Κατήγγελ-λε διαρκῶς τὰς δραστηριότηταςτῶν Τούρκων εἰς τὴν Θράκην Ταυ-

τοχρόνως ἐλειτούργει ὡς εἰρηνο-ποιός ndash γεφυροποιὸς μεταξὺ Ὀρ -θοδόξων καὶ Μουσουλμάνων Τὰτελευταῖα ἔτη ἀντιμετώπιζε πολλὰπροβλήματα ὑγείας (ἀνεπάρκειακαρδίας νεφρικὴ ἀνεπάρκεια κλπ)καὶ εἰσήρχετο συχνὰ εἰς τὸ Νοσο-κομεῖον Τὴν τελευταίαν ἑβδομάδαεἰσήχθη ἐκ νέου εἰς πολὺ ἄσχημονκατάστασιν καὶ ἐκεῖ παρέδωκε τὸπνεῦμα του πρὸς τὸν Κύριον Ἐξε-λέγη Μητροπολίτης Μαρωνείας καὶΚομοτηνῆς τὸ 1974 ἐνῶ ἀνηγο-ρεύ θη ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ τμή-ματος ἱστορίας καὶ ἐθνολογίας τοῦΔημοκριτείου Πανεπιστημίου Θρά-κης Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ μα-καριστοῦ Μητροπολίτου ἐψάλη εἰςτὸν Καθεδρικὸν Ἱ Ναὸν Εὐαγγελι-σμοῦ τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆςτὴν Πέμπτην 8ην Νοεμβρίου Ἡ τα-φή του ἔγινε εἰς τὸν προαύλιονχῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τὸν ὁποῖονεἶχεν ἀνεγείρει ὁ ἴδιος μὲ πολλούςκόπους καὶ προσπαθείας Τοποτη-ρητὴς εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολινἀναλαμβάνει ὁ Σεβ ΜητροπολίτηςΔιδυμοτείχου κ Δαμασκηνός

Ἡ Διαρκής Ἱ Σύνοδος κατά τήνδευτέραν συνεδρίαν της διά τόν μῆ -να Νοέμβριον ἠσχολήθη μεταξύ ἄλ -λων μέ τήν ὑπό ἔκδοσιν νέαν ἀ στυνο-μικήν ταυτότητα Συμφώνως πρός ἐ -νημερωτικόν δελτίον τύπου ἐκ δοθένὑπό τῆς ΔΙΣ τήν 6ην Νοεμβρίου

laquoΤὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς ἹερᾶςΣυνόδου ἐνημερώθηκαν ἀπὸ ἔγ -γραφο τοῦ Ἀρχηγείου τῆς Ἑλλη-νικῆς Ἀστυνομίας προκληθὲν ἀπὸπρογενέστερη Συνοδικὴ ἀλληλο-γραφία καὶ ἔκφραση ἀνησυχιῶνπερὶ τοῦ θέματος ldquoἜκδοση νέου τύ-που δελτίου ταυτότητας Ἑλλήνωνπολιτῶνrdquo Τὸ Ἀρχηγεῖο τῆς Ἀστυνο-μίας καθησυχάζει τὴν Ἱερὰ Σύνοδοκαὶ τοὺς πολίτες καὶ διαβεβαιώνειὅτι σὲ ἐφαρμογὴ τῶν ἐντολῶν τοῦὙπουργείου Δημοσίας Τάξεως καὶ

Προστασίας τοῦ Πολίτηldquo1 hellipμέχρι σήμερα ἡ διαδικασία

ἔκδοσης τῆς νέας ταυτότητας δὲνἔχει ρυθμιστεῖ νομοθετικὰ καὶ κατὰσυνέπεια δὲν ἔχει ληφθεῖ ὁριστικὴἀπόφαση γιὰ τὸν τύπο καὶ τὰ βιο-μετρικὰ στοιχεῖα ποὺ θὰ περιλαμ-βάνει

2 Σὲ κάθε περίπτωση τὸ νέουτύπου δελτίο ταυτότητας θὰ πρέ-πει νὰ πληροῖ τὰ ἐλάχιστα χαρα-κτηριστικά ἀσφαλείας σύμφωναμὲ τὸν κανονισμὸ 22522004 τοῦΣυμβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνω-σης ὥστε νὰ ἀναγνωρίζεται καὶσὰν ταξιδιωτικὸ ἔγγραφο πλὴνὅμως δὲν θὰ περιλαμβάνει ἠλε-κτρονικὸ καὶ δακτυλικὸ ἀποτύπωμακαὶ δὲν θὰ ταυτίζεται μὲ τὴν κάρτατοῦ πολίτηrdquoraquo

Ἡ ΔΙΣ διά τήν ὑπό ἔκδοσιννέαν ἀστυνομικήν ταυτότητα

Ὁ μπαρμπά Γιώργης ψάλλει δίπλαστόν π Μᾶρκο στό ἐξωκκλήσι τοῦΠροφήτου Ἠλιού στήν Πεντέλη

ΓΙΑΤΙ ΖΗΣ

Ἕνα διαχρονικὸν βι-βλίον τοῦ microακαριστοῦ Γέ-ροντος π ΧαραλάmicroπουςΒασιλοπούλου πολὺ διδα-κτικὸν καὶ ὠφέλιmicroον γιὰὅλους

ἘκδόσειςlaquoὈρθοδόξου ΤύπουraquoΚάνιγγος 10 α´ ὄροφ

106 77 ἈθῆναιΤηλ 210ndash38 16 206

ΤΕΛΕΦΑΞ 210ndash38 28 518Τιmicroᾶται 170euro

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ με-

λέτημα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους Ἀνα-

ζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗΗ ΜΜΟΟΝΝΙΙΚΚΑΑἩ ὑποδειγματικὴ σύζυ-

γος νύφη καὶ μητέρα(τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου)

Τιμᾶται 120 εὐρώ

Σελὶς 8η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΑΙ ΕΥΘΥΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥΡΩΣΙΑΣ κ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΔΙΑ ΤΑΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜέγα λάθος ὁ ἐναγκαλισμός της μὲ τὴν κρατικὴν ἐξουσίαν

Προσφάτως ὁ ὑπουργὸς Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου Μό-σχας Μητροπολίτης Ἱλαρίωνἀπέστειλε μίαν ἐπιστολήν πρὸςὅλας τὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίαςμὲ τὴν ὁποίαν κατέστησε γνωστὸνὅτι ἡ Ὀρ θόδοξος Ἐκκλησία τῆςΡωσίας ὅσο καὶ ἂν laquoἠχεῖ παρά-ξεναraquo εὑρίσκεται ὑπὸ διωγμόν Ἡεἴδησις εἶναι πράγ ματι συγκλονι-στική διότι μετὰ τὴν κατάρρευσιντοῦ κομμουνισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξίαεἰς τὴν Ρωσίαν laquoγνωρίζει ἡμέρεςδόξαςraquo Ἡ πραγματικότης ὅμωςεἶναι ἄλλη ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας καταγγέλλειδιώξεις

Τὰ αἴτιαΤὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς

στάσεως τοῦ Ρωσικοῦ Κράτουςἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Ρωσίας ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναλύσηἡ ἱστοσελὶς laquoἰδιωτικὴ ὁδόςraquo ἡὁποία ὑπερασπίζεται τοὺς Θεο-λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶν Πα-πικῶν καὶ ἤλεγξε τὸν Σεβ Μη-τροπολίτην Πειραιῶς κ Σεραφεὶμδιὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν ἀναθεμά-των κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆςὈρθοδοξίας Εἰς τὴν ἀνάλυσίντων οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἱ στο σελίδοςὑποστηρίζουν τὰ ἀκόλουθα

laquoἩ εἴδηση μέχρι πρὶν λίγο καιρὸθὰ ἦταν ἀδιανόητη Σήμερα ὅμωςεἶναι μία πρα γματικότητα Ἀπεστά-λη ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Ὀρθοδό-ξους Προκαθημένους ποὺ φέρειτὴν ὑπογραφὴ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου ΜόσχαςΜητροπολίτη Βολοκολὰμσκ Ἱλα-ρίωνα διὰ τῆς ὁποίας γνωστοποιεῖ -ται ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχαςεἶναι πλέον θῦμα μίας ldquoἀχαλίνωτηςκαταδίωξηςrdquo ἡ ὁποία ξεκίνησε μὲὅσα συνέβησαν στὸν Ἱ Ναὸ τοῦΣωτῆρος μὲ τὸ συγκρότημα PussyRiot καὶ συνεχίζεται μὲ καταστρο -φὲς μνημείων καὶ σταυρῶν ἀπει -λὲς κατὰ κληρικῶν καὶ ἐπιθέσειςκατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη Μό-σχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυ-ρίλλου

Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι στὴν οὐσία μίαἔκκληση στοὺς Ὀρθοδόξους Πα-τριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους νὰστηρίξουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρω-σίας στὴν δοκιμασία ποὺ διέρχε-ται Ὅπως σωστὰ τονίστηκε ldquoἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίαςδείχνει νὰ ἐκπέμπει γιὰ πρώτηφορὰ μετὰ τὴν πτώση τοῦ ὑπαρ-

κτοῦ σοσιαλισμοῦ σῆμα κινδύνουκαθὼς ζητάει τὴν στήριξη τῶνὈρθοδόξων γιὰ μία σειρὰ ἀνησυ-χητικῶν γεγονότων τὰ ὁποῖα ὅ -πως δηλώνει καλλιεργοῦνται ἀπὸἀντιεκκλησιαστικοὺς κύκλους ἐν -τὸς καὶ ἐκτὸς Ρωσίαςrdquo (ΤΟ ΒΗΜΑ261012)

Φυσικά δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσειἀλλοῦ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση ἡἡγεσία τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Εἶ -ναι δυστυχῶς ἴδιον τῶν ἰσχυ ρῶν(ἀπὸ τὸ Βατικανὸ μέχρι τὴν ΡωσικὴἘκκλησία) νὰ ἐπιρρίπτουν πάντοτεσὲ ἄλλους τὶς εὐθύνες στοὺςldquoβλά σφημουςrdquo καὶ τοὺς ldquoἀν τιεκκλη -σιαστικούςrdquo κοκ λησμονώντας τὰδικά τους λάθη Καὶ ἐδῶ ἡ ΡωσικὴἘκκλησία ἔχει κάνει ἕνα τραγικὸλάθος τὸ ὁποῖο σήμερα πληρώνεικαὶ θὰ συνεχίσει νὰ τὸ πληρώνειἀκριβά ἂν δὲν ἀλλάξει γραμ μὴπλεύσης Τὸ λάθος της εἶναι ὁ πα-θιασμένος ἐναγκαλισμὸς μὲ τὴνκρατικὴ ἐξουσία Ἡ ἀλόγιστη ὑπο-στήριξη στὸν πρόεδρο Πού τιν ποὺσυμπεριφέρεται ὡς τσά ρος καὶἀνταποδίδει ποικιλοτρόπως στὴνΡωσικὴ Ἐκκλησία τὴν ldquoἀγαπητικήrdquoτης πρὸς αὐτὸν διάθεση

Ἦταν λογικὸ ndash καὶ θέμα χρόνου- νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας ὅλοι οἱ πολί-τες ποὺ δὲν θέλουν τὸν Πούτινπλέον στὴν ἐξουσία Βέβαια ὁΡῶσος Πρόεδρος εἶναι ἄρτι ἐπανε-κλεγείς Αὐτὸ ὅμως αὔξησε τὴ δυ-ναμικὴ τῶν ἀντιδράσεων στὴν πο-λιτική του Καὶ ἡ μπάλα πῆρε καὶτὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία τὸν δεξιὸ() βραχίονα τοῦ Ρώσου Προέδρου

Ἄρα ἡ λύση εἶναι μονόδρομοςἩ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας πρέπει νὰἀρχίσει ἐδῶ καὶ τώρα τὴν ἀπαγκί-στρωσή της ἀπὸ τὸ σφιχταγκάλια-σμα μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία Ἂνδὲν τὸ κάνει οἱ ἀντιδράσεις τῆςἀντιπολίτευσης δηλ ὅσων ἀντιτί-θενται σ᾽ αὐτὴ τὴ νοσηρὴ σχέσηθὰ κλιμακωθοῦν Οἱ κριτικὲς φω-νές οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι διόλουεὐκαταφρόνητες πληθαίνουν ὡς ἡἄμμος τῆς θαλάσσης

Ἡ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγε-σία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἔχειμεγάλη εὐθύνη ἔναντι τῆς ἱστο-ρίας Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Κομμου -νισμοῦ σημειώθηκε μία ζηλευτὴἄνθηση τῆς Ρωσικῆς ἘκκλησίαςὉ κόσμος προσέβλεψε σ᾽ αὐτὴν ὡςπραγματικὴ Μητέρα Ἡ ρωσικὴπνευ ματικότητα ἀναδύθηκε καὶ πά-λι ὡς ἐλπίδα καὶ νόημα ζωῆς Ἡ κα-ταξίωση τῆς Ἐκκλησίας στὴ συνεί-δηση τοῦ λαοῦ ἦταν ἕνα θαυμαστὸγεγονὸς παγκοσμίως Τώρα ὅμωςἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία κινδυνεύει ἀπὸτὴν ἀπαξίωση Γιατί μεθυσμένηἀπὸ τὴ δύναμη ποὺ τῆς παρέχει ἡσχέση της μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσίαλησμόνησε τὴν εὐ λογημένη ρωσι -κὴ σαλότητα Καὶ ξεκίνησε νὰ κα-τακτήσει τὸν κόσμο πρὶν ἀκόμακερδίσει οὐσιαστικὰ τὸ δικό τηςποίμνιο Ἄρα ἀλλαγὴ πλεύσης τώ-ρα

Γιατί ἀλλιῶς ἡ κατάσταση ἀρχί-ζει νὰ θυμίζει μέρες τοῦ 1917raquo

Ὀρθοδοξότατοι ἀπαντήσεις τοῦ Ἀρχιμ Βασιλείου Γοντικάκη εἰς τοὺς συντάκτας τοῦ νέου μαθήματος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝbull Ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ δώση τὸ πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν (παραδοσιακὸν καὶ ἐπαναστατικόν) τὸ ὁποῖον τὴν ὀρθόδοξον

συνείδησιν ἀναπαύει καὶ ὁλόκληρον τὸν κόσμον ζωογονεῖbull Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προσφέρει μίαν χαράν ἡ ὁποία εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ μίαν ἔκπληξιν ἡ ὁποία laquoξε-

περνᾶraquo τὸν θάνατον Εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν δὲν λατρεύομεν κάποιαν δοξασίαν ὡς ἰσχυρίζονται οἱ συντάκται τοῦ πιλοτικοῦπρογράμματος σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ ζῶμεν τὴν φανέρωσιν τῆς ἀληθείας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Παρέμβασιν πρὸς τὸν πρόεδροντῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἈρχιεπίσκοπονἈθηνῶν κ Ἱερώνυμον καὶ τὴνΔιαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ἔκαμνε μὲ ἐπι-στολήν του ὁ Προηγούμενος τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ ἉγίουὌρους Ἀρχιμανδρίτης ΒασίλειοςΓοντικάκης διὰ τὸ ζήτημα τῶν Πι-λοτικῶν Προγραμμάτων τοῦ Κρά-τους εἰς τὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν Ὁ Προηγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Ἰβήρων πιστεύει ὅτι μὲ τὰπιλοτικὰ προγράμματα laquoκάτι ἱερὸκαὶ ἅγιον προδίδεταιraquo καὶ διὰ τὴνἀποτροπὴν τῆς προδοσίας προβαί-νει εἰς ὡρισμένας ὑποδείξεις πρὸςτὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς Συνο-δικοὺς Ἀρχιερεῖς Ἡ ἀφορμὴ διὰτοὺς προβληματισμούς τοὺς ὁποί-ους διατυπώνει εἰς τὴν ἐπιστολήντου ἦσαν αἱ ἀποκαλύψεις τοῦ πε-ριοδικοῦ laquoΚοινωνίαraquo τῆς Πανελλη-νίου Ἑνώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) διὰτὸ νέον πρόγραμμα σπουδῶν εἰς τὰΘρησκευτικά

Ἡ ἐπιστολήΤὸ πλῆρες κείμενον τῆς Ἐπι-

στολῆς τοῦ Προηγουμένου τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμανδρί-του Βασιλείου Γοντικάκη πρὸς τὸνἈρχιεπίσκοπον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύν -οδον ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ Περιο-δικὸ ldquoΚοινωνίαrdquo τῆς ΠΕΘ τὸ ἀφιε-ρωμένο στὸ ldquoνέο πρόγραμμα σπου -δῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ ndashΓυμνασίουrdquo (Ἀπρίλιος ndash Ἰούνιος2012)

Διερχόμενος τὸ περιεχόμενοτοῦ τεύχους ἔνοιωσα μέσα μου μίαἔντονη ἀντίδραση Ἔνοιωσα ὅτικάτι ἱερὸ καὶ ἅγιο προδίδεται ἀπὸτὸ κεφάλαιο τῆς Πίστεώς μας κάτιποὺ τόχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος

ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς παρα-δόσεως

Καὶ τολμῶ νὰ σᾶς κουράσω γιὰλίγο καὶ νὰ ἐξομολογηθῶ τὸ λογι-σμό μου

Εἶναι ἀντιπαιδαγωγικὸ καὶ ἀπάν-θρωπο νὰ θέλουν νὰ θρέψουν τὴνψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ μὲ πλη-ροφορίες θρησκευτικῶν ἀπόψεωνκαὶ διαπληκτισμῶν τὴ στιγμὴ ποὺαὐτὸ τὸ τρυφερὸ πλάσμα ζητᾶ τὸγάλα τοῦ ἡρωϊσμοῦ τῆς ἀγάπηςποὺ εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς ζωῆςκαὶ τὸ διαθέτει πλούσια ἡ ΜητέραἘκκλησία

Αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο διαμαρτύρον-ται οἱ συντάκτες τοῦ προγράμμα-τος σπουδῶν εἶναι ldquoὁ δογματισμὸςrdquoκαὶ ldquoὁ κατηχητισμὸςrdquo ποὺ διακρί-νουν στὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν

Αὐτὸ ὅμως στὴν οὐσία εἶναι ψέ-μα καὶ παραποίησι τῆς ἀλήθειαςΓιατί στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίαδὲν λατρεύομε κάποια δοξασίαἈλλὰ αὐτό ποὺ ζοῦμε εἶναι θεοφά-νεια ἡ φανέρωση τῆς ἀλήθειας ὅτιὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Ἀπὸ ἀγάπη δημιουργεῖ τὰ πάνταΚαὶ παραπεσόντας τοὺς ἀνθρώ-πους δὲν τοὺς ἐγκαταλείπει ἀλλὰκατέρχεται πρὸς αὐτούς Ταπεινώ-νεται καὶ τοὺς σώζει

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ὅπωςγνωρίζεται στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλη-σίας εἶναι φανέρωσι ἀφάτου ἀγά-πης γιὰ ὅλη τὴ δημιουργία καὶ τὸνἄνθρωπο

Δὲν βλέπει ἐχθρούς ἄλλα μόνοφίλους Δὲν ἀμύνεται γιὰ νὰ σωθῆἈλλὰ θυσιάζεται γιὰ νὰ σώσηὅλους Θεωρεῖ φίλους καὶ αὐτούςποὺ τὸν σταυρώνουν Δὲν καταρ-γεῖ ἐχθρούς γιατί δὲν ἔχει Καταρ-γεῖ τὴν ἔχθρα

ldquoΤὴν ἔχθραν κτείνας ὑπερέχου-σαν πάντα νοῦν εἰρήνην χαρίζεταιrdquo

Αὐτὴ ἡ τελικὴ νίκη τῆς εἰρήνηςποὺ καταργεῖ τὸν θάνατο ὅλουςτοὺς ζωογονεῖ τοὺς ἀνασταίνειldquoΚαὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματοςrdquo

Ὡς πολικὸς ἀστέρας ποὺ ὁδηγεῖκαὶ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸτὴ φθορὰ τοῦ θανάτου εἶναι ἡὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου τῆς ἀγά-πης ldquoἩμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβή-καμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴνζωήν ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελ-φοὺςrdquo (Α΄ Ἰω 3 14)

Δὲν ἐμπνέομε τὴ ζωὴ στὴν ψυχὴτοῦ παιδιοῦ μὲ τὴν ἐνημέρωσι θρη-σκευτικῶν ἀπόψεων καὶ διαφορῶνἀλλὰ μὲ τὰ ζωντανὰ παραδείγματααὐτῶν ποὺ νίκησαν τὸν θάνατο διὰτῆς θυσίας τῆς ἀγάπης Δὲν τρέ-φεται ἡ ψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦμὲ ὑλικὸ πληροφοριῶν θρησκευ-τικῶν ἀπόψεων ἀλλὰ μὲ τὸ πνεῦματοῦ ἡρωισμοῦ τῆς ἀγάπης

Ὅταν θὰ ἀνδρωθῆ μέσα σ᾽ αὐτὴτὴν ἀγωγὴ τῆς ἀγάπης καὶ τῆςἐλευθερίας θὰ ἀγαπήση τὴ ζωήΘὰ εἶναι εὐλογία γιὰ ὅλους καὶὅλες οἱ δοκιμασίες θὰ εἶναι εὐλο-γία γι᾽ αὐτόν

Δὲν θὰ φοβᾶται καμμιὰ ἀπειλήοὔτε τὸν ἴδιο τὸν θάνατο Θὰ θε-ωρῆ ἐπιτυχία του ὄχι νὰ ὑποδου-λώση νὰ ταπείνωση τὸν ἄλλονἈλλὰ νὰ θυσιασθῆ γιὰ νὰ ζήσουνὅλοι οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι ὁ ἀληθινὸςἑαυτός του

Ἐὰν δώσωμε πραγματικὰ ὀρθό-δοξη ἀγωγή ἑτοιμάζουμε ἀνθρώ-πους ὁλοκληρωμένους πνευματι-κά ποὺ ὄχι μόνο μποροῦν νὰ ζή-σουν ἄνετα μέσα σὲ πολυπολιτι-σμικὰ περιβάλλοντα τοῦ καιροῦμας ἀλλὰ νὰ δεχθοῦν τὶς ὅποιεςδυσκολίες ὡς εὐλογίες Κατὰ τὴρῆσι τοῦ Ἀποστόλου ldquoχαίρω ἐντοῖς παθήμασί μουrdquo

Αὐτὴ ἡ ἀγωγὴ γεννᾶ ἀνθρώπουςχαρούμενους μὲ δυνατὴ κράσιΓεννιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀγάπη Καὶπροσφέρουν εὐσπλαγχνία Γίνον-ται μία αἴσθησι Διακρίνουν τὸ ὑ -γιές τῆς ἀγάπης ποὺ ζωογονεῖ ἀπὸτὸ νοσηρὸ τοῦ μίσους ποὺ θανα-τώνει

Ἀντιμετωπίζουν τὰ πάντα μὲ τὴνπλησμονὴ τῆς ἐλεημοσύνης ποὺτοὺς γέννησε καὶ τοὺς συντηρεῖΠροσεύχονται μετὰ δακρύων γιὰὅλη τὴν κτίσι τοὺς ἀνθρώπους καὶτοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐμπνέουν καὶἐλευθερώνουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀν -θρώπου Κατευνάζουν τὰ πάθηἈνοίγουν δρόμους ζωῆς Μετατρέ-πουν σὲ εὐλογίες ὅλους τοὺς πει-ρασμούς

Καὶ δίδουν τὴ μαρτυρία τῆς πί-στεως ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἰσχυ-ρισμὸς γιὰ τὴν ὀρθότητα κάποιαςδιατυπώσεως ἀλλὰ ἡ εὐωδία τοῦὥριμου ἀνθρώπου ποὺ ξεπέρασετὸ θάνατο Καὶ εἶναι ὅλος ἀγάπηκαθ᾽ ὁμοιότητα Θεοῦ

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ μαθαίνουνἁπλῶς λόγια ἀγάπης καὶ τὶς διάφο-ρες ἀπόψεις τῶν θρησκευτικῶνδοξασιῶν δὲν προσφέρουν ζωὴοὔτε μορφώνουν τὸν νέο ἄνθρω-πο ἀλλὰ δημιουργοῦν τὴ σύγχυσιμίας στείρας πολυμάθειας

Φτωχαίνομε καὶ εὐτελίζομε τὸμυστήριο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς δόθη-κε ἐνῶ ὀφείλομε νὰ τὸ κοινοποι-ήσωμε ἀπαραχάρακτο στὰ παιδιὰὅλου τοῦ κόσμου ποὺ βασανίζον-

ται Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ὀξυγόνο τῆςζωῆς

Σήμερα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος ἔγι-νε μία ταραγμένη γειτονιὰ καὶ γί-νεται λόγος γιὰ ἐπανευαγγελισμὸτῆς Εὐρώπης εἶναι ὁ καιρὸς τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ θεολο-γίας

Αὐτὰ ποὺ ἐπιδιώκουν μὲ τὶς με-ταρρυθμίσεις νὰ ἐπιτύχουν τὰ ἔχειπρὸ πολλοῦ ὡς κατακτήσεις ζωῆς ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία

Δὲν ἀπειλεῖ κανέναν αὐτός ποὺἔχει ὡς τρόπο ζωῆς τὴ θυσία τουἀπὸ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους Καὶδὲν φοβᾶται τίποτε ἡ ζωή ποὺ ἀνα-τέλλει ἐκ τοῦ Τάφου

Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ δώση τὸπιλοτικὸ πρόγραμμα σπουδῶν (πα-ραδοσιακὸ καὶ ἐπαναστατικό) ποὺτὴν ὀρθόδοξη συνείδησι ἀναπαύεικαὶ ὅλο τὸν κόσμο ζωογονεῖ Γιατίἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης δὲν χωρίζειἀλλὰ ἑνώνει Βοηθᾶ τὸν καθένα νὰκαλλιτερεύση τὴ συμπεριφοράτου νὰ θεραπεύση τὴν ἀρρώστιατου καὶ νὰ χαρῆ τὴ ζωή του

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσφέ-ρει μία χαρά ποὺ εἶναι ἰσχυρότερητῆς παρούσης ζωῆς καὶ μία ἔκπλη-ξη ποὺ ξεπερνᾶ τὸν θάνατο

Ὀφείλομε νὰ ἐνεργήσωμε μὲὅλες τὶς δυνατότητες ποὺ διαθέ-τομε γιὰ νὰ ἀφήσουμε νὰ ἁπλωθῆἡ εὐωδία τῆς Ἀναστάσεως ποὺνικᾶ τὸν θάνατο ldquoΧριστὸς ἀνέστηἐκ νεκρῶν καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμ-παντα εὐωδίαςrdquo

Αὐτά Μακαριώτατε καὶ Σεβα-σμιώτατοι εἶχα νὰ Σᾶς διατυπώσωὡς ἐξομολόγησι λογισμῶν Αἰτού-μενος συγγνώμη γιὰ τὴν ὅλη ἀπα-σχόλησι καὶ ἐκζητώντας τὶς θεο-πειθεῖς Σας εὐχὲς ἀσπάζομαι τὴντιμία Σας δεξιά

Μὲ υἱικὸ σεβασμὸ καὶτὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

Ἀρχιμ Βασίλειος ἸβηρίτηςΠροηγούμενος Ἱ Μονῆς Ἰβήρων

Ἔκθετοι οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν ἀπαξιωτικῶς διὰ τοὺς κινητοποιηθέντας πιστούς

ΜΙΑ laquoΧΟΥΦΤΑraquo ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝΕΜΑΤΑΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΧΥΔΑΙΑΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Αἱ κινητοποιήσεις μίας laquoχού-φταςraquo Ὀρθοδόξων οἱ ὁποῖοι ἀπεδο-κιμάσθησαν ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ Κλη-ρικούς καὶ αἱ ἀντιδράσεις πνευμα-τικῶν ἀνθρώπων ὡρισμένων Ἐπι-σκό πων καὶ θεολόγων εἶχον ἀποτέ-λεσμα νὰ ἀναβληθοῦν ἐπ᾽ ἀόριστοναἱ παραστάσεις τοῦ θεατρικοῦ ἔρ -γου τὸ ὁποῖον παρουσίαζε τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγ Ἀποστόλους ὡςσοδομίτας Μεταξὺ τῶν ὀλίγων οἱὁποῖοι ἀντέδρασαν δυναμικῶς ἦτοκαὶ ὁ laquoΟΤraquo ὁ ὁποῖος ἐφιλοξένησενἄρθρα θεολόγων καθηγητῶν πανε-πιστημίου Ἐπισκόπων καὶ ἄλλωνμελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῆςβλασφήμου θεατρικῆς παραστάσε-ως Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίαςἐσιώπησεν ἂν καὶ κατὰ τὰς ἀρχὰςτοῦ θέρους εἶχε καλέσει τὸν πιστὸνλα ὸν εἰς δυναμικὰς ἀντιδράσειςὍταν ὅμως ἀν τέδρασεν ἕν ἐλαχιστό-τατον τμῆμα τοῦ λαοῦ εὑ ρέ θησανἈρχιερεῖς διὰ νὰ ὁμιλήσουν περὶτῶν laquoσυνήθως ὑπόπτωνraquo οἱ ὁποῖοιἀντιδροῦν καὶ διὰ ἄλλα Ἐκ κλησια-στικὰ ζητήματα Αὐτὸ τὸ τμῆμα τοῦλαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μετρημένους Ἀρ -χιερεῖς (οἱ ὁποῖοι ἀντέδρα σαν) ἀνέ-βαλον ἐπ᾽ ἀόριστον τὰς βλα σφήμουςκαὶ σοδομιτικὰς παραστάσεις ἀφή-νοντες τοὺς προοδευτικοὺς Ἀρχιε-ρεῖς νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς φιλοσο-δομιτὰς πολιτικούς δημο σιογρά -φους διανοουμένους καὶ ἠθοποιούςοἱ ὁποῖ οι εἰς τὸ ὄνομα τῆς δημοκρα-τίας καὶ τῆς τέχνης εἶ χον τὴν ἄποψινὅτι δύνανται νὰ ἐξυβρίζουν τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους

Ἡ ἀνακοίνωσιςδιὰ τήνhellip ἀναβολήν

Ἡ ἀνακοίνωσις διὰ τὴν ἐπ᾽ ἀόρι-στον ἀναβολὴν τῆς θεατρικῆς πα-

ραστάσεως τὴν ὁποίαν ἐξέδωσαν οἱπρωταγωνισταὶ τῆς παραστάσεωςἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΟἱ παραστάσεις τοῦ Corpus Ch-risti στὸ θέατρο Χυτήριο ὁλοκλη-ρώνονται Δὲν ἦταν πρόθεσή μαςοὔτε νὰ προκαλέσουμε τὸ ldquoθρη-σκευτικὸ συναίσθημαrdquo οὔτε νὰ δη-μιουργήσουμε ἐντάσεις καὶ πολὺπερισσότερο νὰ ζήσουμε εἰκόνεςἀστυνομοκρατούμενου χώρου θε-άτρου Λυπούμαστε ποὺ ἄθελάμας ἄνθρωποι ξυλοκοπήθηκανπρ ο πηλακίστηκαν ἀπαξιώθηκανΜᾶς προκάλεσε θλίψη τὸ γεγονὸςὅτι τὸ Χυτήριο ἔκανε τὸ γύρω τοῦκόσμου μὲ ἀπαξιωτικὰ σχόλια γιὰτὴ Δημοκρατία μας Καὶ βάζονταςπάνω ἀπ᾽ ὅλα τὸ καθῆκον μας ὡςἝλληνες πολίτες νὰ προστατέ-ψουμε τὴ φήμη τῆς Χώρας μαςἀλλὰ καὶ τὴ βαθιὰ πίστη μας στὴνὈρθοδοξία καὶ τὸν Χριστιανισμόποὺ εἶναι ἡ πίστη τῆς ἀγάπης καὶτῆς ἀποδοχῆς δὲν γίνεται νὰ ἐπι-τρέψουμε τὴν παγκόσμια δυσφή-μηση ποὺ συντελεῖται μὲ ἀφορμὴτὴν παράστασή μας

Παλέψαμε σὲ αἴθουσες δικαστη-ρίων καὶ δικαιωθήκαμε Ἀλλά Δὲνἦταν ἀρκετό Συνέχισαν νὰ μᾶςδιασύρουν καὶ νὰ βάζουν σὲ κίνδυ-νο τοὺς συναδέλφους μας ἠθο-ποιοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ σύνολο τῶνἐργαζομένων στὸ θέατρό μας

Μὲ τὴ σκέψη στὸ κοινό μας ποὺσεβόμαστε προσπαθήσαμε νὰ παί-ξουμε τὴν παράσταση ἐπὶ 3 ἑβδο-μάδες Δὲν στάθηκε δυνατόν για-τί δὲν μᾶς τὸ ἐπέτρεψανhellip Καὶ φυ-σικὰ δὲν εἶναι λύση νὰ συνεχίζου-με σὰ νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα Για-τί αὐτό ποὺ συνέβη εἶναι ὑπαρκτόἐφιαλτικὸ καὶ μεγάλη ντροπή

Τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς ἀπέστειλε ὁσυγγραφέας τοῦ ἔργου ΤέρενςΜακ Νάλλυ μᾶς προβλημάτισεldquoἄλ λο θέατρο δὲν θὰ εἶχε ἀντέξειτόσο μήπως ὅμως μὲ ὅλα αὐτά

ποὺ προσδίδουν στὴν παράστασηπερὶ ldquoβλασφημίαςrdquo χάνεται τὸ πρα -γματικὸ μήνυμα τοῦ ἔργου εἶναιδυνατὸν ἕνα ἔργο ποὺ γράφτηκεγιὰ νὰ μιλήσει γιὰ τὴν ἀγάπη νὰ κα-ταλήγει νὰ προκαλεῖ τόσο μῖσοςrdquo

Βέβαια τέτοιες ἐκδηλώσεις βίαςσὰν αὐτές ποὺ ἐκτυλίχθηκανμπρο στὰ στὴν πόρτα τοῦ θεάτρουμας στὶς 1110 δὲν ἔλαβαν χώρα σὲκανένα μέρος τοῦ κόσμου ὅπου κιἂν παίχτηκε τὸ Corpus Christihellipπαρὰ μόνοhellip ἀπὸ φανατικοὺς Μου-σουλμάνους() ποὺ θεώρησαν ὅτιἔπρεπε νὰ ἐκδώσουν διάταγμα θα-νάτου γιὰ τὸν συγγραφέα

Εὐχαριστοῦμε ὅσους μᾶς στήρι-ξαν στὴν προσπάθειά μας γιὰ τὴνἐλευθερία τῆς τέχνης καὶ τὴ μὴ φί-μωση τοῦ θεατρικοῦ λόγου Ὅμωςἐμεῖς δὲν κάνουμε θέατρο γιὰ νὰὑποκαταστήσουμε τοὺς θεσμούςhellipΔὲν λιποψυχοῦμε καὶ θὰ δώσουμετὸν ἀγώνα ὅπου καὶ ἂν χρειαστεῖἊς προβληματιστοῦμε ὅμως γιὰ τὸΚράτος ποὺ παρακολουθεῖ μουδια-σμένο τὶς δυνάμεις τοῦ σκοταδι-σμοῦ νὰ ἀσχημονοῦνhellip

Ἂν μία θεατρικὴ παράστασημπορεῖ νὰ θέσει θεμελιώδη ζητή-ματα ὅπως τὸ δικαίωμα στὴ διαφο-ρετικότητα καὶ τὴν ἐλευθερία τῆςἔκφρασης τότε τὸ Θέατρο εἶναιπαρὸν στὴν ἀληθινὴ ζωήhellip

Ἡ παράσταση CORPUS CHRISTIἔχει ἤδη κληθεῖ νὰ λάβει μέρος σὲδύο διεθνῆ θεατρικὰ φεστιβάλ στὸInternational Theatre Festival MESSSarajevo καὶ στὸ Festival Iberoameri-cano de Teatro de BogotaἘκεῖ θὰ βρεῖ καὶ τὴν δικαίωσή τηςhellip

γιὰ τὸ θέατρο ΧυτήριοΒάσια Παναγοπούλου καὶ

Λαέρτης ΒασιλείουraquoΠαρατηρήσεις τοῦ laquoΟΤraquo

Θέλομεν νὰ ἐπισημάνωμεν ὅτι αἱἈστυνομικαὶ δυνάμεις ἔξωθεν τοῦ

θεάτρου ἦσαν πολλαπλασίως με-γαλύτεραι ἀπὸ τοὺς συγκεντρω-θέντας πιστούς οἱ ὁποῖοι διεμαρ-τύρον το διὰ τὴν σοδομιτικὴν θεα-τρικὴν παράστασιν Αἱ δυνάμειςτῆς Ἀστυνομίας συνεκρούσθησαντὴν πρώτην ἡμέραν τῆς παραστά-σε ως μὲ μέλη τῆς laquoΧρυσῆς Αὐ -γῆςraquo τὰ ὁποῖ α προσεπάθησαν νὰlaquoκα πελώσουνraquo τὰς ἀντιδράσειςτῶν ὀλίγων ὀρθοδόξων πιστῶν Τὰςἑ πομένας ἡμέρας αἱ κλοῦβαι mdashλε-ωφορεῖα τῆς Ἀστυνομίας εἶ χονσχηματίσει προστατευτικὸν κλοιὸνεἰς τὸ θέατρον ἐνῶ τὴν ἡμέραν τῆςἀναβολῆς ἀπηγορεύετο ἡ διέλευ-σις αὐτοκινήτων ἔμπροσθεν τοῦθεάτρου ἂν καὶ δὲν ὑπῆρχον δια-μαρτυρόμενοι πιστοί

Οἱ συντελεσταὶ τῆς θεατρικῆςπαραστάσεως ὅταν διεπίστωσανὅτι τὸ Ἑλληνικὸν κοι νὸν δὲν ἐνέκρι-νε τὴν σοδομιτικὴν θεα τρικὴν πα-ράστασιν καὶ ἀπεῖχεν ἀπὸ αὐτὴνἀπεφάσισαν νὰ τὴν τερματίσουν ἐπ᾽ἀόριστον Δὲν ἀντελήφθησαν ὅτιαὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει μεγάλην ἐκ κλη -σιολογικὴν συνείδησιν καὶ σέβεταιτὰ ὅσα ἐδιδάχθη ὑπὸ τῆς οἰκογενεί-ας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὀλιγώτεροντοῦ σχολείου Αὐτὸ δὲν τὸ ἔ χουνἀντιληφθῆ οὔτε οἱ Σεβ Μητρο-πολῖται οἱ ὁποῖοι ἐτάχθησαν ἐ ναν-τίον ὅσων ἐκινητοποιήθησαν κατὰτῆς θεατρικῆς παραστάσεως

Δι᾽ αὐτὸ οἱ μὲν συντελεσταὶ κα-τέφυ γον εἰς θεωρίας καὶ ὑπερβο-λάς διὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸ laquoτέ-λος ἐποχῆςraquo διὰ τὴν παράστασινἐνῶ οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱὁποῖοι τὴν ὑπεστήριξαν ἡττήθησανκατὰ κράτος laquoμένοντεςraquo ἐκτεθει-μένοι εἰς τὸν πιστὸν λαόν

ΓΖ

Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟΣΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟΣ

Πρόκειται διά τόν Πατριάρχην Σερβίας κ Εἰρηναῖονκαί τόν Πρόεδρον τῆς χώρας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς

Ὅταν ἐξελέγη Πατριάρχης Σερ-βίας ὁ κ Εἰρηναῖος ἐξέπληξεν ὅ -λους τούς Ὀρθοδόξους οἱ ὁποῖοιεἶναι πιστοί εἰς τούς Ἱερούς Κανό-νας διότι τό πρῶτον πρᾶγμα τόὁποῖον ἔκανεν ἦτο νά ἐκδηλώση τόφιλοπαπικόν καί φιλοοικουμενιστι-κόν προσανατολισμόν του ὉlaquoΟΤraquo τότε ἐτόλμησε καί ἀπεκά-λυψεν αὐτόν τόν προσανατολι-σμόν τοῦ νέου Πατριάρχου προ-καλῶν ἀντιδράσεις Σήμερον ἀπο-καλύπτομεν τήν laquoστροφήνraquo εἰς τόΣκοπιανόν τοῦ νέου Προέδρου τῆςΣερβίας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς ὁὁποῖος ἐτάχθη δημοσίως ἀναφαν-δόν ὑπέρ τῶν Σκοπίων εἰς τό θέματῆς ὀνομασίας

Ὁ κ Νίκολιτς μετέβη τήν Κυρια-κήν 21ην Ὀκτωβρίου εἰς τά Σκόπιακαί συμμετεῖχεν εἰς ἐκδήλωσινπρός τιμήν τῶν Σέρβων στρατιω -τῶν οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν μαχόμενοιτούς Ὀθωμανούς κατά τόν πρῶ -τον Βαλκανικόν πόλεμον εἰς τήνἱστορικήν μάχην τοῦ Κουμάνοβο(23-24 Ὀκτωβρίου 1912) Μία μάχηἡ ὁποί α ἔχει ξεχωριστήν σημασίανκαθώς ἡ σκοπιανή ἱστοριογραφίατήν θεωρεῖ ἡμέραν laquoτραγωδίαςraquoἀφοῦ ὡδήγησεν εἰς τήν διαίρεσιντῆς γεωγραφικῆς ἑνότητος τῆςΜακεδονίας

Ὁ Σέρβος Πρόεδρος παρέσχεσυνεντεύξεις εἰς τήν ἐφημερίδαlaquoVecerraquo καί εἰς τόν τηλεοπτικόνσταθμόν laquoSiteraquo τῶν Σκοπίων Εἰςαὐτάς ἐπιστρατεύει τό θέμα τῆςὀνομασίας διά νά οἰκοδομήση τήννέαν laquoσυμμαχίανraquo μέ τό καθεστώςΓκρουέφσκι προβαίνων εἰς ἕναἀπαράδεκτον διά τήν Ἑλλάδα συ-σχετισμόν μεταξύ τοῦ προβλήμα-τος τοῦ Κοσσόβου καί τοῦ ζητήμα-τος τῆς ὀνομασίας laquoΔέν μπορεῖτέτοια θέματα ldquoἐθνικῆς ὑπερηφά-νειαςrdquo νά τίθενται ἐκβιαστικά ἀπότήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πρός τίςδύο χῶρεςraquo εἶπεν ὁ Πρόεδρος τῆςΣερβίας προσθέτων ὅτι laquoγνώριζαπάντοτε τή Μακεδονία μέ αὐτό τόὄνομα τή στρατιωτική στολή καίτή σημαία Τώρα εἶναι σάν νά θέ-λουν νά τό πάρουν αὐτόmiddot φυσικάεἶναι σάν νά ἀμφισβητοῦν τήν ἐ -θνική ὑπερηφάνειά σας καί ὄχι τήνἐδαφική κυριαρχία ὅπως συμβαί-

νει μέ τό ΚόσσοβοraquoὉ κ Νίκολιτς ἐκάλεσε τήν Σκο-

πιανήν ἡγεσίαν εἰς ἀντιαλβανικόνμέτωπον προκαλῶν τήν ὀργήν τοῦἀλβανικοῦ στοιχείου laquoὍπως οἱἈλβανοί ἐπεδίωξαν τά ldquoδικαιώμα-τάrdquo τους στήν Σερβία θά διεκδική-σουν τά ἴδια δικαιώματα καί σέἄλλες χῶρες Τή στιγμή πού ἀνα-γνωρίζει τό δικαίωμά τους γιά κρά-τος στό Κόσσοβο πῶς μπορεῖς νάπεῖς ὅτι δέν ἔχουν τέτοιο δικαίωμαστή ldquoΜακεδονίαrdquo ἤ δέν ἔχουν δι-καίωμα γιά αὐτονομία στήν Ἑλλά-δα ἤ στό Μαυροβούνιοraquo ἐδήλωσε

Ἕως τήν στιγμήν τῆς ἐκτυπώσε-ως τοῦ laquoΟΤraquo δέν εἶχεν ὑπάρξειἐπίσημος ἀντίδρασις ἀπό τήν Ἑλ -ληνικήν Κυβέρνησιν Ὑπογραμμί-ζεται ὅτι ἡ σημερινή ἡγεσία τῆςΣερβίας ἀκολουθεῖ ἐμφανῶς φιλο-σκοπιανήν πολιτικήν θέτουσα καίθέμα ἀναγνωρίσεως φιλοσκοπια -νῆς-laquoφι λομακεδονικῆςraquo μειονότη-τος εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Ἑλλά-δος Ἐνῶ ἡ προηγουμένη ἡγεσίατῆς Σερβίας (μέ πρόεδρον τόν κΤάντιτς) ἦτο ἐντόνως φιλοτουρκι-κή Ἐπί τῶν ἡ μερῶν τοῦ κ Τάντιτςἡ Σερβία ἔγινε laquoπαράρτημαraquo τῆςΤουρκίας εἰς τό ὁποῖον εἶχε τήνβάσιν του ὁ Νεοοθωμανός ὑπουρ-γός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας κΝταβούτογλου

Ὑπενθυμίζομεν πώς κατά τήν τε-λευ ταίαν ἐπίθεσιν τῶν Νατοϊκῶνδυνάμεων ἐναντίον τῆς Σερβίαςὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες προ-σεφέρομεν τά πάντα διά τήν ἐπού-λωσιν τῶν πληγῶν Ἀντί εὐγνωμο-σύνης ὅμως laquoχολήraquo

Ἐπισημαίνομεν ἐπίσης ὅτι ἡ ἡγε-σία τῆς Σερβίας δέν ἐπρόδωσε μό-νον τήν ἀγάπην καί τήν ἀλληλεγ-γύην τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί αὐ -τήν τήν Ὀρθοδοξίαν Ὁ νέος Πα-τριάρχης ἔχει ὑποταγῆ εἰς τούςΠαπικούς καί ἐκλιπαρεῖ τόν Πάπαννά συμμετάσχη εἰς τάς ἐπετειακάςἐκδηλώσεις διά τό laquoΔιάταγμα τῶνΜεδιολάνωνraquo Καί ὅλα αὐτά ὅταντό Βατικανόν κατηγορῆται ὑπόσυγγραφέων βιβλίων δημοσιογρά-φων καί διανοουμένων ὅτι εἶχενἐνεργόν ἀνάμειξιν εἰς τόν πόλεμονἐναντίον τῆς Σερβίας κατά τόνΜάρτιον τοῦ 1998

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ-laquoΦΩΤΙΑraquo ΤΟΥ ΣΕΒ ΑΙΤΩΛΙΑΣκ κ ΚΟΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝΤΗΣ ΔΗΜΑΡ κ ΜΑΡΙΑΝ ΡΕΠΟΥΣΗ

Ἀλλά καί πρός ὁλόκληρον τόν πολιτικόν κόσμον

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-της Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κΚοσμᾶς μέ ἀνακοίνωσίν του ὑπόἡμερομηνίαν 31ην Ὀκτωβρίου προ-έβη εἰς σχόλια ἐναντίον τῆς βου-λευτοῦ τῆς ΔΗΜΑΡ κ Μαρίας Ρε-πούση γνωστῆς πλαστογράφου τῆςνεωτέρας ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος ἡὁποία ἐζήτησε νά καταργηθοῦν αἱἑορταστικαί δηλώσεις διά τήν laquoἔξο-δον τοῦ Μεσολογγίουraquo Τό πλῆρεςκείμενον τῆς δηλώσεως τοῦ ΣεβΜητροπολίτου ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἜκπληκτοι μείναμε ἀπό τίςἀκατανόητες δηλώσεις τῆς καςΜαρίας Ρεπούση Βουλευτοῦ τοῦἙλληνικοῦ Κοινοβουλίου Δένμποροῦμε νά τό πιστέψουμε Μέκατάπληξη προσπαθοῦμε ἔστω νάδιαβάσουμε τήν ἀνθελληνική δή-λωση Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτέςἘξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσο-λογγίου Μά εἶναι δυνατόν Μιλάειἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθεἀπό τήν ἀνατολή Μιλάει ὑπεύθυνηἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθε-ται ldquoἀγωνίζεταιrdquo ὡς ἐκπρόσωποςτοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ γιά τά ἱεράκαί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας

Μᾶλλον δέν θά γνωρίζει τό Με-σολόγγι ἡ κα Βουλευτής δέν θάπέρασε ἀπό τήν αἱματοβαμμένηΠύλη τοῦ Μεσολογγίου Δέν θάπροσκύνησε τόν ἱερό χῶρο τοῦΚήπου τῶν Ἡρώων δέν θά στάθη-κε ποτέ ἐνώπιον τοῦ Τύμβου ὅπουἀναπαύονται τά ἱερά λείψανα τῶνμαρτύρων τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟ-ΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Ἀσφαλῶς δέν θά ἀντίκρυσε καίτίς ἡρωικές ντάπιες μέ τά σπασμέ-να κανόνια Δέν γνωρίζει ποῦ καίπῶς ὁ ἐθνομάρτυς καί ἱερομάρτυςἘπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ μέ τόἅγιο ποτήριο στά χέρια ἐμψύχωνεκαί κοινωνοῦσε τούς μελλοθανά-τους πολεμάρχους Δέν ἔχει ὑπʼὄψιν της ἡ κα Ρεπούση οὔτε τί εἶναιlaquoἈνεμόμυλοςraquo οὔτε τί εἶναι laquoΚλεί-σοβαraquo καί laquoΒασιλάδιraquo Καί γιά τήνἡρωική ΕΞΟΔΟ πού ἴσως γνωρίζεικάτι ἀπό παραποιημένες ἱστορικέςπεριγραφές δέν θά τήν ἔζησεὅπως τήν ζοῦν οἱ Μεσολογγίτες

Ἐμεῖς ζοῦμε στό Μεσολόγγι καίἀγαποῦμε τό Μεσολόγγι Ποτέ δέθά λησμονήσουμε καί δέ θά προ-δώσουμε τήν γνησία καί ματωμένηἱστορία καί ζωή τοῦ Μεσολογγίου

Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐξόδου τῶνΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝδέν εἶναι ldquoἐθνικιστικά κίτςrdquo οὔτεldquoστερεοτυπικές ἐκδηλώσειςrdquo Εἶ ναιζωντανές γιορτές εὐγνωμοσύνηςκαί τιμῆς ἀφ᾽ ἑνός τῶν γενικῶν προ-μάχων καί μαρτυρικῶς πεσόντωνπατέρων μας οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ldquoγιάτοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καίτῆς πατρίδος καί τοῦ Μεσολογγίουτήν ἐλευθερίαrdquo ἀφ᾽ ἑτέρου ἑορτέςπού ἀναγεννοῦν ἀναζωογονοῦνἐμψυχώνουν ὅλους μας καί ἰδιαιτέ-ρως τά λεβέντικα νειάτα τῆς Αἰτω-λοακαρνανίας καί μᾶς κάνουν νάνοιώθουμε περισσότερο ὀρθόδοξοιχριστιανοί καί γνήσιοι Ἕλληνες

Καλά θά κάνει ἡ κα Ρεπούση νάσταματήσει νά συνιστᾷ πλέον δια-στρεβλώσεις καθώς καί τή λήθητῆς γνήσιας ἑλληνικῆς ἱστορίαςὍσοι ἀμφισβητοῦν τήν ἱστορίαἀμφισβητοῦν τήν ἰθαγένειά τους

Ἡ ἱστορία γράφτηκε στό Μεσο-λόγγι μέ αἷμα καί θυσία Δέν δια-γράφεται μέ φληναφήματα ἀνιστό-ρητων καί ἀδαῶν Ὁ Εὐριπίδης ὑπο-γραμμίζει ldquoὌλβιος ἔστι ὅστις τῆςἱστορίης ἔσχε μάθησινrdquo ὅποιος ξε -χνᾶ τήν ἱστορία του εἶναι καταδικα-σμένος σέ ἀφανισμό Ἐδῶ εἶναιΜεσολόγγι ἐδῶ κατοικοῦν Μεσο-λογ γίτες ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρ-τύρων

Τά λόγια τῆς κας Ρεπούση δένμᾶς ἐπηρεάζουν εἶναι γραμμέναπάνω στό νερό Ἄς ἀφήσει τό Με-σολόγγι νά λάμπει νά φωτίζει νάἐμπνέει νά ἀναζωπυρώνει τήν Ἑλ -λάδα καί ὅλο τόν κόσμο

Καί κάτι τελευταῖο Παρακαλῶτούς ἕλληνες πολιτικούς μας νάφροντίσουν νά ἀναπτερωθεῖ τόὑγιές ἐθνικό φρόνημα καί ἡ γνήσιαφιλοπατρία Ἡ ἀνυπαρξία αὐτῶντῶν ἰδανικῶν ἔφερε τήν πατρίδαμας στό κατάντημα πού ζοῦμε

dagger ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας Κοσμᾶςraquo

Νέος ΜητροπολίτηςΚυδωνιῶν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Ὀκτωβρίουἐκ τοῦ Οἰκ Πατριαρχείου

laquoΜητροπολίτης Κυδωνιῶν ἐξε-λέγη ὁμόφωνα τὸ μεσημέρι τῆςΤρίτης 30 Ὀκτωβρίου ἀπὸ τὴνἉγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ ΟἰκΘρόνου ὁ Μέγας ἈρχιμανδρίτηςἈθηναγόρας Χρυσάνης Ἡ ἐκλογὴἔγινε στὸν Πάνσεπτο ΠατριαρχικὸἹ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπὸτοὺς Συνοδικοὺς Ἀρχιερεῖς ὕστε-ρα ἀπὸ πρόταση τοῦ Οἰκ Πατριάρ-χου Βαρθολομαίου

Τὸ τριπρόσωπο συγκροτοῦσαν ὁἘπίσκοπος Σινώπης Ἀθηναγόραςὁ Ἀρχιμ Ἀθηναγόρας Ζηλιασκό-πουλος ποὺ διακονεῖ στὴν Γερμα-νία καὶ ὁ - ἐψηφισμένος πλέον -Μέγας Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκου-μενικοῦ Θρόνου ἈθηναγόραςΧρυ σάνης

Ἀκολούθως ἔδωσε τὸ ΜικρὸΜήνυμα ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενι-κοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν μελῶν τῆςἉγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδουraquo

Νέος ΠατριαρχικόςἘπίτροπος

εἰς τά ἹεροσόλυμαὉ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ

Θεόφιλος διώρισε νέον Πατριαρχι-κόν Ἐπίτροπον εἰς ἀντικατάστασιντοῦ ἐκλιπόντος Πατριαρχικοῦ Ἐπι-τρόπου Μητροπολίτου Καισαρείαςκυροῦ Βασιλείου τόν Μητροπολί-την Καπιτωλιάδος κ Ἡσύχιον

Ἐγράφη γιὰ τὸν Πάπα ὅτι μὲ τὶςπαμμέγιστες ἀξιώσεις γιὰ τὸ πρό-σωπό του παρουσιάζεται ὡς ἡμίθε-ος Ἐπιεικὴς χαρακτηρισμὸς τὸlaquoἡμίθεοςraquo λέγουμε ἐμεῖς Kατὰ τὴB΄ Bατικάνεια Σύνοδο τῆς ὁποίαςτὰ 50 ἔτη ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃμὲ τὸν Πάπα ὁ Πατριάρχης κ Bαρ-θολομαῖος ἐὰν παρουσιασθῇ δια-φορὰ μεταξὺ τῆς κρίσεως τοῦΘεοῦ καὶ τῆς γνώμης τοῦ Πάπα οἱπιστοὶ πρέπει νὰ προτιμήσουν τὴγνώμη τοῦ Πάπα Ἐπίσης κατὰ τὴναὐτὴ Σύνοδο ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰτὴν τροποποιῇ νὰ προσθέτῃ νἀφαιρῇ νὰ διορθώνῃ καὶ τοὺςἈποστόλους (Ἆράγε καὶ τὸν Ἀπό-στολο Πέτρο) Aὐτὲς οἱ ἀποφάν-σεις καὶ ἀποφάσεις τῆς Συνόδουτοῦ Bατικανοῦ παρουσιάζουν τὸνΠάπα ὄχι ἁπλῶς ὡς ἡμίθεο ἀλλ ὡςθεό ἢ μᾶλλον ὡς ὑπέρθεο ναί ὡς

ὑπέρθεο ἀφοῦ ἡ γνώμη τοῦ Πάπαπρέπει νὰ προτιμᾶται τῆς κρίσεωςτοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὸ θεόπνευστο καὶαἰώνιο κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆςκαὶ νὰ ἐπιφέρῃ μεταβολές Ὁ Ἑω -σφόρος φιλοδόξησε νὰ θέσῃ τὸθρόνο του ὑπεράνω τῶν νεφῶννὰ γίνῃ ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Ὁδὲ Πάπας θέτει τὸ θρόνο του ὑπερ -άνω τῶν οὐρανῶν γίνεται ἀνώτε-ρος τοῦ Ὑψίστου

Θεέ μου Δὲν βλέπουν ὁ Πατρι -άρχης καὶ οἱ ἄλλοι φιλοπαπικοὶ τὴσχιζοφρένεια τοῦ Παπισμοῦ Πῶςἀσπάζονται τὸ εἴδωλο τοῦ Πάπα τὸὑψωμένο ὑψηλότερα ἀπὸ τὴ χρυσὴεἰκόνα τοῦ NαβουχοδονόσοροςἈλλὰ δόξα σοι Kύριε διότι ἔχειςκαὶ στὴν ἐποχή μας εὐσεβεῖς ψυ-χές οἱ ὁποῖες δὲν προσκυνοῦν τὸεἴδωλο τοῦ Πάπα ἀλλὰ προσκυ-νοῦν ἐσένα τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό

ΥΠΕΡΘΕΟΣ Ο ΠΑΠΑΣΤοῦ θεολόγου κ Νικ Ἰω Σωτηροπούλου

Μὲ κρίσιμα θέματα ὡς εἶναι ἡθρησκευτικὴ καὶ Ἑλληνικὴ Παιδείαεἰς τὴν Ἀμερικήν ἡ ποιμαντικὴ καὶτὸ διοικητικὸν ἔργον τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς αἱ laquoαὐτο-κτονίαιraquo μὲ ἰατρικὴν βοήθειαν ὁἀνερχόμενος ρατσισμὸς καὶ φανα-τισμός κλπ ἠσχολήθη ἡ Ἱερὰ Σύν -οδος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςἡ ὁποία ὑπάγεται εἰς τὸ Οἰκουμε-νικὸν Πατριαρχεῖον καὶ χαρακτηρί-ζεται Ἐπαρχιακή Συμφώνως πρὸςἀνακοίνωσιν ἐκδοθεῖσαν τὴν 23ηνὈκτωβρίου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπι-σκοπῆς Ἀμερικῆς

laquoἩ Ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδοςτῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςσυνῆλθεν εἰς τὴν τακτικὴν συνε-δρίαν αὐτῆς εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆςἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τὴν 17ην καὶ 18ηνὈκτωβρίου 2012 ὑπὸ τὴν προε δρί -αν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπι-σκόπου Ἀμερικῆς κ Δημητρίου καὶτὴν συμμετοχὴν τῶν Μελῶν αὐτῆς

Τὴν προτεραίαν τῆς ἐνάρξεωςτῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἤτοιτὴν 16ην τρέχοντος μηνός τὰ Μέ-λη αὐτῆς εἶχον τὴν εὐκαιρίαν νὰἐπεξεργασθοῦν καὶ ὁλοκληρώσουντὸ πρωτότυπον ἑλληνικὸν κείμενονμετὰ λειτουργικῶν ὁδηγιῶν τῶνἀκολουθιῶν τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶὌρ θρου τὸ ὁποῖον καὶ θὰ ὑπο-βληθῆ εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον πρὸς ἔγκρισιν

Τὰ θέματαἩ Ἱερὰ Σύνοδος κατὰ τὴν συνε-

δρίαν αὐτῆς ἠσχολήθη μὲ σειρὰνθεμάτων μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναικαὶ τὰ ἑξῆς

1 Θέματα εἰδικῶν πλευρῶν τοῦποιμαντικοῦ καὶ διοικητικοῦ ἔργουτῆς Ἐκκλησίας ἀναφερομένων εἰςκληρικοὺς καὶ λαϊκούς Εἰδικώτε-ρον ἡ Σύνοδος ἐνέκρινε πρόγραμ-μα ποιμαντικῆς φροντίδος εἰςἀσθενεῖς (Chaplaincy Program) διὰτοῦ ὁποίου ἐκτὸς τῶν κληρικῶν θὰδύνανται ἄτομα τὰ ὁποῖα ἔχουνθεολογικὴν μόρφωσιν καὶ εἰδικεύ-θησαν εἰς τὴν ποιμαντικὴν νὰ προσ -φέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς διά-φορα ἱδρύματα ὅπως πχ Νοσοκο-μεῖα φυλακάς κλπ

2 Θέματα εἰδικῶν περιπτώσεωνπειθαρχικῆς φύσεως σχετιζομένωνμὲ κληρικούς καθὼς ἐπίσης καὶ θέ-ματα τῆς ἀναγκαίας ποιμαντικῆςφροντίδος διὰ τοὺς κληρικοὺς καὶτὰς οἰκογενείας των

3 Θέματα Θρησκευτικῆς καὶἙλληνικῆς Παιδείας Ἡ Σύνοδοςσυνεζήτησε ἐκτενῶς τὴν κατάρτι-σιν ὑποψηφίων Ἱερέων καὶ τὸ Εἰ -δικὸν Μορφωτικὸν ΠρόγραμμαΔια κόνων Συνεζητήθη ἐπίσης ἡἀνάγκη εὐρείας συμμετοχῆς τῶνἐνοριῶν εἰς τὸ λίαν ἐπιτυχὲς διὰτὴν νεολαίαν Φεστιβὰλ ὁμιλητικῆς(St John Chrysostom Oratorical Fe-stival) Ἐπίσης ἔγινε παρουσίασιςτῶν νέων Ἐγχειριδίων ΔευτέρουἘπιπέδου διὰ τὴν διδασκαλίαν τῆςἙλληνικῆς Γλώσσης εἰς τὰ ἡμερή-σια καὶ ἀπογευματινὰ σχολεῖα τῆς

Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ὡς γνωστόντὰ ἐν λόγῳ βιβλία χορηγοῦνται δω-ρεὰν ὑπὸ τοῦ Κληροδοτήματος Πί-στης τῆς Ἱερᾶς ἈρχιεπισκοπῆςἬδη δὲ ἤρχισεν ἡ προετοιμασίαδιὰ τὰ βιβλία τοῦ τρίτου ἐπιπέδου

4 Θέματα διοικητικῆς φύσεωςἘγένετο συζήτησις διοικητικῶν θε-μάτων ἀναφερομένων εἰς ἐνορίαςκαὶ Μονὰς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκο -πῆς Ἀνεκοινώθη τὸ λίαν εὐχάρι-στον γεγονὸς τῆς ὑπογραφῆς τῶνσχετικῶν ἐγγράφων διὰ τὴν ἀνέ-γερσιν τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νι-κολάου εἰς Ground Zero ἡ ὁποία θὰἀποτελέση ὄχι μόνον ἐνοριακὴνἐκκλησίαν ἀλλὰ καὶ Ἐθνικὸν προσ -κύνημα καὶ γενικώτερον μαρτυρίαντῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως

5 Θέματα κοινωνικῆς φύσεωςἩ Σύνοδος συνεζήτησε τὸ θέματοῦ ρατσισμοῦ καὶ φασισμοῦ καὶπροέβη εἰς τὴν ἐπισυναπτομένηνδήλωσι Ἐπίσης ἡ Σύνοδος συνε-ζήτησε τὸ ἐπίκαιρον θέμα τῆς ldquoἰα -τρικῶς βοηθουμένης αὐτοκτονίαςrdquo(physician assisted suicide) καὶ συν-τόμως θὰ προβῆ εἰς σχετικὴν ἀνα-κοίνωσιν

Δήλωσις τῆς Ἱ ἘπαρχιακῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς

Ἀρχιεπισκοπῆς ἈμερικῆςΜὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Φθινοπωρι -

νῆς συνεδρίας της τὸν Ὀκτώβριο2012 ἡ Ἱ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς ἹἈρχιεπισκοπῆς Ἀμερι κῆς ἐκ φράζειγιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴν βαθειὰ ἀνη-συχία της ἀναφορικὰ πρὸς τὴνἀκραία φανατικὴ γλώσσα ἡ ὁ ποίαχρησιμοποιεῖται σὲ ὅλα τὰ πεδία τῆςδημοσίας καὶ ἰδιωτικῆς ζω ῆς

Παροτρύνουμε ὅλους νὰ ἀκο-λουθήσουν τὴν συμβουλὴ τοῦἈποστόλου Παύλου Ὁ λόγος ὑμῶνπάντοτε ἐν χάριτι ἅλατι ἠρτυμέ-νος εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκά-στω ἀποκρίνεσθαι (Κολ 46)

Ἀποδοκιμάζουμε τὴν χρήσηοἱουδήποτε ρατσιστικοῦ ξενοφο-βικοῦ φασιστικοῦ καὶ ἐχθρικοῦ λό-γου συμβόλων καὶ συμπεριφορᾶς

Ἐν γνώσει ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγα-λύτερα δῶρα τοῦ δημοκρατικοῦπολιτεύματος εἶναι ἡ ἐλευθερίατοῦ λόγου παρὰ ταῦτα συνιστοῦμεὑπευθυνότητα εὐγένεια καὶ ἀγάπηστὴν ἐπιλογὴ λέξεων καὶ τρόπωνἐκφράσεως

Οἱ Ἕλληνες εἶπαν ldquoΟΧΙrdquo στὸν φα-σισμὸ στὸν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμοκαὶ ἀκολούθως ὑπέφεραν μεγάλαδεινὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ναζι-στικῆς κατοχῆς

Καλοῦμε ὅλους νὰ ἀντιτάξουντὸ ldquoΟΧΙrdquo ἔναντι τῆς ἐχθρότητοςπαν τὸς εἴδους ὁλοκληρωτισμοῦκαὶ νὰ ἐναγκαλισθοῦν τὴν γνήσιαφιλανθρωπία καὶ φιλοξενία ποὺ ἀ -ποτελοῦν ἄλλωστε καὶ τὸ μήνυματοῦ Εὐαγγελίου

Ὡς πρωτοπόρος στὸν Διαθρη-σκειακὸ καὶ Διαπολιτισμικὸ Διάλο-γο ἡ Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλη-σία μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ προσεύ-χεται καὶ ἐργάζεται γιὰ τὴν εἰρήνητὸν σεβασμὸ καὶ τὴν συνδιαλλαγὴμεταξὺ ὅλων τῶν ἀνθρώπωνraquo

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ κλπΑΠΗΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Page 5: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 5η

Κεντρικὸν θέμα τῆς διδασκαλίαςτοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦἦτο ἡ ἀγάπη Ἐκεῖνο δὲ τὸ ὁποῖονἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρείτουπροσθέτει καὶ ὅλως ὑπογραμμίζειεἶναι ἡ ἄνευ ὁρίων καὶ πρὸς πάνταἄνθρωπον ἐκδήλωσις τῆς ἀγάπης

Ἡ παραβολὴ τοῦ καλοῦ Σαμαρεί-του διασώζεται μόνον ἀπὸ τὸν Εὐ -αγγελιστὴν Λουκᾶν Ὁ τρίτος Εὐ αγ-γελιστὴς ἔχει διηγήσεις αἱ ὁποῖ αιδὲν διασώζονται ἀπὸ τοὺς ἄλ λουςΕὐαγγελιστάς περιστρέφονται δὲαὐταί γύρω ἀπὸ τὸ ἑξῆς κυρίως θέ-μα Τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ πρὸςτοὺς πτωχούς τοὺς πάσχονταςτοὺς περιφρονημένους τὰς ἁμαρ-τωλὰς γυναῖκας πρὸς ὅλους δηλα -δὴ ἐκείνους διὰ τοὺς ὁποίους κάθεἀξιοπρεπὴς καὶ γνώστης τοῦ ΝόμουἸουδαῖος ἠσθάνετο ἀποστροφὴνκαὶ ἀπέφευγε τὴν σχέσιν καὶ συνα-ναστροφὴν ἐκ φόβου μιάν σεως

Ἕνας τέτοιος Νομικὸς (=θεολό-γος) ποὺ εἶχε συνείδησιν τῆς ὑπερ -οχῆς του ἔναντι τοῦ πτωχοῦ καὶἀγραμμάτου ὄχλου καὶ ἀρεσκόμε-νος εἰς θεολογικὰς συζητήσεις ἀ -πευθύνεται πρὸς τὸν Χριστόν διὰνὰ τὸν πειράξη καὶ λέγει ldquoδιδάσκα-λε τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρο-νομήσωrdquo Ὁ Χριστός ἂν καὶ ἀντι-λαμβάνεται τὰς προθέσεις τοῦ συν -ομιλητοῦ του πιάνει τὴν εὐκαιρίανδιὰ νὰ διδάξη μίαν ἐκ τῶν ὡραιοτέ-ρων παραβολῶν του

Διὰ τῆς συζητήσεως προκαλεῖτὸν συνομιλητήν του νὰ ἀπαριθμή-ση τὰς δύο βασικὰς ἐντολὰς τῆςΠαλαιᾶς Διαθήκης τὰς ἀναφερο-μένας εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς τὸνΘεὸν καὶ τὸν πλησίον

Ὁ Κύριος δὲν ἀνταποκρίνεταιεἰς τὸ πάθος τοῦ Νομικοῦ διὰ συ-ζήτησιν ἀλλ᾽ ὑποδεικνύει τὴν ἀνάγ-κην τῆς ἐφαρμογῆς τῆς πράξεως(laquoτοῦτο ποίει καὶ ζήσῃraquo στ 28 laquoπο-ρεύου καὶ σὺ ποίει ὁμοίωςraquo στ 37)θέλοντας νὰ φανερώση τὸ ἀνω-φελὲς τῆς θεολογικῆς γνώσεωςποὺ δὲν συνοδεύεται μὲ ἀνάλογονπρᾶξιν

Θέλων ὁ νομικὸς νὰ δικαιώσητὸν ἑαυτόν του διὰ τὴν ὑποβολὴνπολὺ γνωστῆς (κοινῆς) ἐρωτήσεωςποὺ τὴν ἀπάντησιν αὐτῆς ὅλοι γνω-ρίζουν καὶ νὰ τονίση ὅτι ὑφίσταταιπαρὰ ταῦτα θεωρητικὸν πρόβλημαπρὸς συζήτησιν ἐρωτᾶ laquoκαὶ τὶςἐστί μου πλησίονraquo Θέλει δηλαδὴνὰ μάθη ποία εἶναι ἡ ἄποψις τοῦΧριστοῦ περὶ τοῦ πλησίον ἐν μέσῳτόσων ἄλλων ἀπόψεων τῆς ἐποχῆςτου Ὁ Χριστὸς διὰ τῆς ἀκολου-θούσης παραβολῆς στρέφει πρὸςἄλλην κατεύθυνσιν τὴν σκέψιν τοῦσυνομιλητοῦ ἀντιστρέφων ἐν τέλειτὴν ἐρώτησιν τοῦ Νομικοῦ30-32 Ἕνας ἄνθρωπος λέγει ἡπαραβολή κατέβαινε ἀπὸ τὴν Ἱε -ρουσαλὴμ εἰς Ἱεριχὼ καὶ ἔπεσε εἰςτὰ χέρια ληστῶν Τὸν ἔγδυσαντὸν ἐκτύπησαν τὸν ἐπλήγωσαν ὁ -λόκληρον τοῦ ἀφήρεσαν ὅτι εἶχετὸν ἄφησαν μισοπεθαμένον καὶἐξαφανίσθησαν

Κατὰ σύμπτωσιν κάποιος ἱερεὺςδιερχόμενος ἐκ τῆς αὐτῆς ὁδοῦεἶδε τὸν τραυματίαν καὶ τὸν προσ -πέρασε χωρὶς νὰ τοῦ δώση καμ-μίαν βοήθειαν Μετ᾽ ὀλίγον δὲ καὶκάποιος Λευΐτης (=νεωκόρος ἢ διά-κονος) ὅταν ἔφθασε εἰς τὸ μέροςἐκεῖνο ἐπλησίασε τὸν πληγωμέ-νον τὸν εἶδε ἀλλὰ τὸν προσπέρα-σε ἀσυγκίνητος

Ἕνας Σαμαρείτης ὅμως ποὺ ἦλ -θε εἰς τὸ μέρος αὐτό τὸν εἶδε καὶτὸν ἐλυπήθη Ἀνέμιξε λοιπὸν κρασὶκαὶ λάδι καὶ ἔβαλε εἰς τὰς πληγάςτὰς ἔδεσε καὶ ἀφοῦ τὸν ἔβαλε ἐπά-νω εἰς τὸ ζῶον του τὸν ἔφερε εἰςτὸ πανδοχεῖον καὶ τὸν ἐφρόντισε ὁἴδιος Ἔδωσε εἰς τὸν πανδοχέαδύο δηνάρια καὶ τοῦ εἶπεmiddot περιποι-ήσου τὸν ἄνθρωπο καὶ ἂν ξοδέψηςπερισσότερα εἰς τὴν ἐπιστροφὴ θὰσοῦ τὰ δώσω ἐγώ

Ἐν συνεχείᾳ ἀκολουθεῖ ἀμέσωςτὸ ἐρώτημα τοῦ Χριστοῦ πρὸς τὸννο μικὸν laquoποιὸς ἀπὸ τοὺς τρεῖς αὐ -τοὺς νομίζεις ὅτι ἐφάνη πραγματι -κὸς πλησίον καὶ ἀδελφὸς διὰ τὸνἄνθρωπον αὐτόν ποὺ εἶχε πέσει εἰςτὰ χέρια τῶν ληστῶνraquo Ἔτσι ὁ Χρι -στὸς ἀντιστρέφει ριζικῶς τὴν ἐρώ-τησιν τοῦ νομικοῦ Αὐτὸς εἶχε ἐρω-τήσει Ποιὸς πρέπει νὰ θεωρῆται

ὡς πλησίον δηλαδὴ ποῖον τὸ ἀντι-κείμενον τῆς ἀγάπης Ὁ Χριστὸς ἐ -ρωτᾶ Ποῖος ἐνήργησε ὡς πλησίονδηλαδὴ ποῖον τὸ ὑποκείμενον τῆςἀγάπης Ὁ νομικὸς ξεκινᾶ ἀπὸ τὸπρόβλημα τῆς ἐκτάσεως τῆς ἐννοί-ας τοῦ πλησίον καὶ τῶν ὁρίων τῆςἀγάπης Ὁ Χριστὸς παρατηρεῖ ἐὰνὁ κάθε πάσχων ἄνθρωπος τεθῆ ὡςκριτήριον τῶν ὁρίων τῆς ἐννοίαςτοῦ πλησίον τότε κανένα ὅριονδὲν ὑπάρχει καὶ κανεὶς περιορι -σμὸς εἰς τὴν ἐντολὴν τῆς ἀγάπης

Ὁ Νομικὸς κατόπιν τῆς ἐρωτήσε-ως τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ ἀναγκάζεταινὰ ὁμολογήση ὅτι ὡς πραγματικὸςπλησίον ἐφέρθη αὐτός ποὺ ἔκαμεπρᾶξιν εὐσπλαγχνίας καὶ ἀγάπηςπρὸς ἐκεῖνον ἀποφεύγων ἔτσι διὰτῆς ἐκφράσεως αὐτῆς νὰ ἀναφέρητὸ ὄνομα τοῦ Σαμαρείτου

Καὶ ὁ Χριστὸς κάμνει τὴν ἀπο-στομωτικὴν ὑπόδειξιν Πήγαινε καὶσὺ καὶ πράττε ὅμοια μὲ αὐτόν Κά-νε τὸ καλὸν μὲ ἀγάπην πρὸς ὅλουςεἴτε Ἰουδαῖοι εἶναι εἴτε Σαμαρεῖταιεἴτε φίλοι εἴτε ἐχθροί

Ἂς ἴδωμεν τώρα καὶ τὸ βαθύτε-ρον νόημα τῆς παραβολῆς καὶ ἂςγνωρίσωμεν τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦμὲ τὴν χειραγωγίαν τοῦ Ἱεροῦ Χρυ-σοστόμου Ἄνθρωπος εἶναι ὁ Ἀ δάμἹερουσαλὴμ δὲ ἡ ἐπουράνιος πολι-τεία καὶ ἡ σύνεσις Ἱεριχὼ ὁ κόσμοςὍσον λοιπὸν ὁ Ἀδάμ πρὶν ἀπὸ τὴνπαρακοήν εἶχε τὸ φρόνημα τῶνοὐρανῶν καὶ ἀγγελικὴ ζωή εἶχεἀνεμπόδιστον εἴσοδον εἰς τὴν ἐπου-ράνιον πόλιν Ἱερουσαλήμ Καὶ κα-τοικῶν καὶ ζῶν μέσα εἰς τὰςἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τίποτε δὲν τὸνἐνικοῦσε οὔτε ἐτραυμάτιζε Ὅτανὅμως παρήκουσε εἰς τὸν Θεὸν καὶδὲν ἐφύλαξε τὰς ἐντολάς του ἀλλὰπαρεσύρθη ἀπὸ τὸ Σατανᾶ (φίδι)τότε κατέβη εἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴεἰς τὴν γῆν καὶ ἠσχολήθη μὲ τὰἔργα τῆς γῆς Διότι Ἱερουσαλὴμ ση-μαίνει ἀνάβασις ἐνῶ Ἱεριχὼ κατα-κλυσμός Κατέβη λοι πὸν ἀπὸ τὴνἹερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχώ ἀπὸ τὴνζωὴν δηλαδὴ τῶν οὐ ρα νῶν εἰς τὴνζωὴν ὅπου ἐπικρατεῖ ἡ ἀπάτη τοῦδιαβόλου Διότι ὅταν κανεὶς φυ-λάττη τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ τότεζῆ εἰς τοὺς οὐρανούς ὅπως λέγει ὁἈπόστολος Παῦλος laquoἩμῶν δὲ τὸπολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχειraquo(Φιλ 3 20) Ἡμῶν τῶν πιστῶν μα-θητῶν τοῦ Κυρίου ἡ πατρίς μας καὶἡ πολιτεία μας τὸ πολίτευμά μας καὶἡ συμπεριφορά μας εἶναι ὅπως τῶνἀγγέλων εἰς τοὺς οὐρανούς Κατέ-βη λοιπόν ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν δό-ξαν εἰς τὴν ἀδοξίαν ἀπὸ τὸν παρά-δεισον τῆς τρυφῆς εἰς τὴν γῆν μὲ τὰἀγκάθια ἀπὸ τὴν ζωὴν εἰς τὸν θά-νατον laquoἘνῶ γάρ λέγει φάγεσθε ἐκτοῦ ξύλου θανάτῳ ἀποθανεῖσθεraquo(Γεν 2 17) Ὅταν δηλαδὴ φάγετεἀπὸ τὸ δένδρον θὰ σᾶς κυριαρχή-ση ὁ θάνατος δηλαδὴ ἡ ἁμαρτίαΔιότι ἡ ἁμαρτία ἡ παρακοὴ εἰς τὸθέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι θάνατοςτῆς ψυ χῆς Κατέβη ἀπὸ τὴν δικαιο-σύνην τοῦ Παραδείσου ἀπὸ τὴνἁγιωσύνην τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἦλθεεἰς τὴν Ἱεριχώ δηλαδὴ εἰς τὸ βάρα-θρον τῆς παρακοῆς εἰς τὸν θάνα-τον τῆς ἁμαρτίας Καὶ πίπτει εἰς τὰχέρια τῶν ληστῶν δηλαδὴ εἰς τὸνδιάβολον καὶ τὰς δυνάμεις τουὉδὸς εἶναι ἡ ζωὴ αὐτή ὅπου ἐβάδι-σε ὁ Ἀδὰμ καὶ ἔπεσε εἰς τὰ χέριατῶν ληστῶν καὶ τὸν ἀπεγύμνωσανΚαὶ ποίαν στολὴν τοῦ ἔβγαλαν Τὴνστολὴν τῆς ὑπακοῆς τὴν φιλίαν μὲτοὺς ἀγγέλους τὴν ἀθάνατον δό-ξαν τὴν συναναστροφὴν μὲ τὸνΧριστόν τὴν παραδείσιαν χαράντὴν ἐπουράνιον ζωήν Αὐτὴν τὴνστολὴν τοῦ ἔβγαλαν Καὶ τοῦ ἐπρο-ξένησαν πληγάς δηλαδὴ ἁμαρτίαςπορνείας μοιχείας εἰδωλολατρίαςμαγείας φόνους φθόνους φιλονι-κίας θυμὸν καὶ ὅλην τὴν ὑπόλοιπονσειρὰν τῶν κακῶν (Γαλ 5 20) Αὐτὰτὰ ἔργα πληγώνουν τὸν ἄνθρωποναὐτὰ προξενοῦν τὴν δυσωδίαν καὶτὴν φθοράν Καὶ ὅτι εἶναι ἀκριβῶςαὐτό μάθε ἀπὸ τὸν Δαβίδ πώς ἀπει-κονίζων τὰς πληγὰς τοῦ Ἀδὰμ εἰςτὸν ἑαυτόν του τὰς ἀποκαλεῖ μώ-λωπας καὶ λέγει laquoΠροσώζεσαν καὶἐσάπησαν οἱ μώλωπές μου ἀπὸ προ-σ ώπου τῆς ἀφροσύνης μουraquo (Ψαλμ37 6) Δηλαδὴ τὰ ἐκ τῶν ἁ μαρτιῶνμου τραύματα ἐβρώμησαν καὶ ἐσά-πησαν ἕνεκα τῆς ἀφροσύνης τὴνὁποίαν ἔδειξα ἁμαρτήσας καὶἀνθρωπίνως δὲν ὑπάρχει ἐλπὶς νὰἰατρευθοῦν Κάθε ἁμαρτία προκαλεῖμώλωπα καὶ τραῦμα Ἐτραυματίσθηλοιπὸν ἀπὸ τὴν παρακοήν ἐκτυπή-θη ἀπὸ τὰς ἀνομίας ὅπως λέγει ὁΠροφήτης laquoἘπλήγην ὡσεὶ χόρτοςκαὶ ἐξηράνθη ἡ καρδία μου ὅτι ἐπε-λαθόμην τοῦ φαγεῖν τὸν ἄρτονμουraquo (Ψαλμ 101 5) Ἐ κτυπήθην καὶἐπληγώθην σὰν τὸν χόρτον ἐπὶ τοῦὁποίου ἔπεσε καυστικωτάτη ἡἡλιακὴ ἀκτίς καὶ ἐξηράνθη σὰνἐκεῖνον ἐξαντληθεῖσα πλήρως ἡκαρδία μου διότι ἀπὸ τῆς πολλῆςθλίψεως κατελήφθην ἀπὸ τόσηνἀνορεξίαν ὥστε ἐλησμόνησα νὰφάγω τὸν ἄρτον μου νὰ διαφυλάξωδηλαδὴ τὴν ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ Τὸνἄφησαν δὲ μισοπεθαμένον ὄχι διό-τι δὲν ἠθέλησαν νὰ τὸν σκοτώσουνἀλλὰ δὲν ἐπέτρεψε ὁ Θεός laquoΟὐβούλομαι γάρ λέγει τὸν θάνατοντοῦ ἁμαρτωλοῦ ὡς τὴν μετάνοιανraquo(Ἰεζεκιὴλ 33 11) Καὶ ποῦ τὸν ἀφή-νουν Εἰς τὸν δρόμον δηλαδὴ εἰςτὴν ζωὴν αὐτήν Δρόμος λέγεταιαὐτὴ ἡ ζωή ἐπειδὴ ὅλοι οἱ ἄνθρωποιπερνοῦν ἀπὸ αὐτήν Καὶ ὅταν ἔφθα-σε εἰς τὸν δρόμον ὁ ἱερεὺς καὶ τὸνεἶδε τὸν προσπέρασε Ἱερέα ὀνομά-ζει τὸν μακάριον Μωυσέα καὶ τὸνἈαρών Εἰς αὐτὸ μαρτυρεῖ καὶ ὁ Δα-βίδ ὅταν λέγη laquoΜωυσῆς καὶ Ἀαρὼνἐν τοῖς ἱερεῦσιν αὐτοῦ καὶ Σαμουὴλἐν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομααὐτοῦraquo (Ψαλμ 98 6) Ὁ Μωυσῆς καὶἈαρών οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ ἄνδρες ἦσανμεταξὺ τῶν ἱερέων του καὶ ὁμοίωςὁ Ἅγιος Σαμουὴλ ἦτο μεταξὺ ἐκεί-νων ποὺ ἐπεκαλοῦντο τὸ ὄνομάτου Εἶναι αὐτὸς λοιπὸν ὁ ἀξιοθαύ-μαστος Μωυσῆς ποὺ ἐδοξάσθηποὺ μὲ τὴν δεκαπλῆ μάστιγά του

ἐκτύπησε τοὺς Αἰγυπτίους αὐτὸςποὺ ἔσχισε καὶ ἀπεξήρανε τὴνἘρυθρὰν Θάλασσαν καὶ ἐπέρασε δι᾽αὐτῆς τὸν λαόν αὐτὸς ποὺ ἐγλύκα-νε τὸ ὕδωρ εἰς τὸ Μαρρὰ καὶ ποὺὡμίλησε μὲ τὸν Θεὸν πίσω ἀπὸ τὸσύννεφονmiddot αὐτὸς ποὺ ἔκαμε πολλὰἀξιοθαύμασταmiddot αὐτὸς βαδίζων τὸνδρόμον τῆς ζωῆς καὶ ἀφοῦ εἶδε τὸνἄνθρωπον πληγωμένον εἰς τὴν γῆντὸν προσπέρασε χωρὶς νὰ τὸν ση-κώση Ὁμοίως καὶ ὁ Λευΐτης ἡ τά-ξις τῶν Προφητῶν Διατὶ αὐτοί ποὺἦλθαν κατόπιν ἀπὸ τὸν Μωυσέαἀφοῦ ἐβάδισαν τὸν ἴδιον δρόμονκαὶ συνήντησαν πληγωμένον τὸν

ἄνθρωπον δὲν τὸν ἐσήκωσαν Οὔτεὁ Μωυσῆς μὲ τὰ θαύματά του οὔτεοἱ Προφῆται μὲ τὰ σημεῖα τους κα-νεὶς δὲν τὸν ἐλύτρωσε ἀπὸ τὸν θά-νατον κανεὶς δὲν ἔκλεισε τὸ τραῦ -μα τῆς ἁμαρτίας Διατὶ οἱ ἴδιοι ἦσαντῆς ἁμαρτίας δεσμῶται Μολονότιμὲ τὴν σεμνὴν ζωήν τους ἔγιναν φί-λοι τοῦ Θεοῦ ἐπειδὴ ὅμως ἦσανὁμόσαρκοι μὲ τὸν Ἀδὰμ καὶ προήρ-χοντο ἀπὸ τὴν νεκρὰν ρίζαν δὲνἠμποροῦσαν κλάδοι αὐ τοί νὰ ἀπο-σπάσουν τὴν ρίζαν τῆς ἁμαρτίας

Κάποιος ὅμως Σαμαρείτης λέ-γει μὲ ἔργα ὄχι τυχαῖα προαίρεσινεὔσπλαγχνον φίλος τῶν ὁμοδού-λων του ὅταν ἦλθε εἰς τὸ μέροςαὐτὸ καὶ τὸν εἶδε πληγωμένον τὸν

ἐλυπήθη τοῦ ἔβαλε λάδι καὶ κρασὶκαὶ ἔδεσε τὰς πληγάς του τὰςἁμαρτίας του Τὸ πρόσωπον καὶ τὴνμορφὴν τοῦ Σαμαρείτου λαμβάνειὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός

Ἀλλὰ θὰ εἰπῆ κάποιος ἀπὸ τοὺςἀκροατάς Διατὶ ἀποκαλεῖς τὸν Κύ-ριον Σαμαρείτην Ναί Σαμαρείτηντὸν λέγω ὄχι διὰ τὴν φύσιν τῆς θε-ότητός Του ἀλλὰ διὰ τὸν σπλαγ-χνικόν του τρόπον Ὁ Σαμαρείτηςμὲ τὴν φύσιν τοῦ σώματός του ἦτοὅμοιος μὲ τοὺς ἄλλους κατὰ τὴνσπλαγχνικήν του ὅμως προαίρεσινδὲν ἦτο ὅμοιοςmiddot ἐφάνη ἀνώτερόςτων Ἔτσι καὶ ὁ Κύριος Παρουσιά-σθη σὰν ἄνθρωπος μὲ τὴν σωματι-κήν του μορφήν ὅμοιος μὲ τοὺςΠροφήτας καὶ τοὺς Πατριάρχαςκατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ποὺἔλαβε ἀπὸ τὴν Μαρίαν Μὲ τὴν δύ-ναμιν ὅμως τῆς θεότητός Του ἐ -στάθη ἀπὸ ὅλους ἀνώτερος Ἴσοςμ᾽ αὐτοὺς εἰς τὸ ἀνθρώπινον σχῆ -μα ὄχι ὅμως ἴσος εἰς τὴν ὑπερκό-σμιον δόξαν Ἐκεῖνοι ἀπὸ ἀδιαφο-ρίαν καὶ σκληρότητα προσπέρασανἀσπλάγχνως τὸν πληγωμένον ὉΣα μαρείτης ὅμως ἐφάνη πλέονεὔσπλαγχνος καὶ εὐσεβὴς καὶ ἐλε-ήμων Ἔτσι καὶ ὁ Χριστός Οἱ Πα-τριάρχαι καὶ οἱ Προφῆται (ἀδιαφό-ρησαν) διὰ τὸν ἄνθρωπον ποὺ ἐξέ-πεσε λόγῳ τῆς παρακοῆς Ἐκεῖνοςμόνον ἐφάνη εὔσπλαγχνος καὶ ἐλε-ήμων κατὰ τὸν λόγον τοῦ Προφή-του laquoοἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύ-ριος μακρόθυμος καὶ πολυέλεοςraquo(Ψαλμ 102 8) καὶ πάλιν laquoὍτι σὺΚύριε εὔσπλαγχνοςraquo Καὶ ὅπως ὁΣαμαρείτης δὲν ἦτο ἀπὸ τὸ ἔθνοςτῶν Ἰουδαίων ἀλλὰ προήρχετοἀπὸ ἄλλην χώραν ἔτσι καὶ ὁ Χρι -στὸς δὲν ἦτο ἀπὸ τὴν γῆν ἀλλὰ ἀ -πὸ τὸν οὐρανόν Ἦλθε εἰς τὴν γῆνmiddotlaquoΘεὸς ὤν ἄνθρωπος γέγονε δι᾽ἡμᾶςmiddot Δεσπότης ὢν τὴν τοῦ δού-λου μορφὴν ἐνεδύσατοraquo Ἦτο Θε -ὸς καὶ ἔγινε ἄνθρωπος πρὸς χάρινμας Ἦτο Κύριος καὶ ἐντύθη τὴνμορφὴν τοῦ δούλου Μᾶς εὐσπλαγ-χνίσθη ἀπὸ τὸν οὐρανὸν κατέβηεἰς τὴν γῆν εἶδε τὸν ἄνθρωπον ριγ-μένον ληστευμένον πληγωμένονἀπὸ τὰς πορνείας εἰδωλολατρίαςμοιχείας φόνουςmiddot εἶδε καὶ εὐσπλα γ - χνίσθη τὸ πλάσμα του καὶ τοῦ ἔβαλεκρασὶ καὶ λάδι ἀφοῦ δηλαδὴ ἀνέ-μειξε τὰ δύο ἔκαμε ἀλοιφὴ καὶ τὰἔβαλε εἰς τὸν ἄνθρωπον Τί σημαί-νει ἆραγε ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶλάδι Ἀφοῦ συνεδύασε τὴν θείανφύσιν μὲ τὴν ἀνθρωπίνην ἀφοῦσυνταίριασε τὴν εὐσπλαγχνίαν μὲτὴν σωτηρίαν ἔσωσε τὸν ἄνθρω-πον Ἀφοῦ ἀνέμειξε κρασὶ καὶ λάδιἀφοῦ ἕνωσε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὸαἷμα του ἔδωσε εἰς τὸν ἄνθρωπονζωήν Διότι μόλις ἔσταξε τὸ αἷματοῦ Κυρίου μας ἀπὸ τὴν πλευράντου ἐξεπλύθησαν ἀπὸ τὸ χειρό-γραφον αἱ ἁμαρτίαι μας

Τί σημαίνει τώραmiddot ἔδεσε τὰς πλη-γάς του Τοῦτοmiddot ἔδεσε τὸν διάβολονκαὶ ἐλευθέρωσε τὸν ἄνθρωπονἜδεσε τὸ σκάφος καὶ ἐζωοποίησετοὺς ναυαγούς ἐδέσμευσε καὶ ὑπέ-ταξε τὰς δυνάμεις τοῦ πονηροῦ Καὶἐλευθέρωσε τὸν ἄν θρωπον

Ἂν θέλης νὰ τὸ νοήσης καὶ δια-φορετικὰ ἄκου Ἀφοῦ ἀνέμειξε λά-δι καὶ οἶνο Σὰν λάδι προσκομίζειτὸν παρακλητικόν παρηγορητικὸνλόγον καὶ προσθέτει σὰν στυπτικὸκρασὶ τὴν διδασκαλίαν ποὺ συγ-κεντρώνει τὴν σκορπισμένην σκέ-ψιν κατὰ τὸν λόγον τοῦ ἈποστόλουΠαύλου laquoἜλεγξον ἐπιτίμησον πα-ρακάλεσονraquo (Β´ Τιμ 4 2)

Καὶ τὸν ἀνέβασε εἰς τὸ ἴδιον τουζῶον ἔλαβε δηλαδὴ ὁ Χριστὸς τὴν

σάρκα ἐπάνω εἰς τοὺς ὤμους τῆςθεότητός του καὶ τὴν ἀνέβασε ἀπὸτὴν γῆν εἰς τὸν οὐρανόν εἰς τὸ με-γάλο καὶ θαυμαστὸν καὶ ἁπλόχω-ρον πανδοχεῖον εἰς αὐτὴν τὴν Ἐκ -κλησίαν

Τὴν Χρυσοστομικὴν αὐτὴν ἑρμη-νείαν τῆς παραβολῆς τοῦ ΚαλοῦΣαμαρείτου ἀκολουθεῖ καὶ ἡ ὑμνο-γραφία τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰδοὺδύο σχετικὰ τροπάρια εἰς τῆς Πα-ρακλητικῆς

Ἦχος βαρὺςὩς ὁ περιπεσὼν εἰς τοὺς ληστάς

καὶ τετραυματισμένος οὕτω κἀγὼ

περιέπεσα ἐξ ἐμῶν ἁμαρτιῶν καὶτετραυματισμένη ὑπάρχει μου ἡψυχήmiddot πρὸς τίνα καταφύγω ὁ ὑπεύ-θυνος ἐγώ εἰμὴ πρὸς σὲ τὸνεὔσπλαγχνον τῶν ψυχῶν τὸν ἰα -τρόν Ἐπίχεε ἐπ᾽ ἐμὲ ὁ Θεός τὸ μέ-γα σου ἔλεος

Ἦχος πλ δ´Τοῖς τῶν ἐμῶν λογισμῶν λη-

σταῖς περιπεσών ἐσυλήθην ὁ τά-λας τὸν νοῦν καὶ δεινῶς πληγω-θείς ὅλην μου τὴν ψυχὴν τετραυ-μάτισμαι καὶ ἔνθεν κεῖμαι γυμνὸςἀρετῶν ἐν τῇ τοῦ βίου ὁδῷ Ἱε -ρεὺς δὲ ἰδών με τῷ μώλωπι ὀδυνώ-μενον διὰ τὸ ἀνίατον παρορῶν οὐκ

ἐπιβλέπει Λευΐτης δὲ πάλιν μὴ φέ-ρων τὴν ψυχοφθόρον ἀλγηδόνακαὶ αὐτὸς κατιδὼν ἀντιπαρῆλθεμοι Σὺ δὲ ὁ εὐδοκήσας οὐκ ἐκ Σα-μαρείας ἀλλ᾽ ἐκ Μαρίας σαρκωθῆ -ναι Χριστὲ ὁ Θεός τῇ φιλανθρωπίᾳΣου παράσχου μοι τὴν ἴασιν ἐπιχέ-ων ἐπ᾽ ἐμέ τὸ μέγα Σου ἔλεος

ΕΚ ΤΟΥ ΤΡΙΩΔΙΟΥΕ´ ΕΒΔΟΜΑΣἮχος πλ β´

Λησταῖς λογισμοῖς περιπεσὼν ὁἈδάμ ἐκλάπη τὸν νοῦν τραυματι-σθεὶς τὴν ψυχήν καὶ ἔκειτο γυμνὸςἀντιλήψεωςmiddot οὔτε ἱερεὺς ὁ πρὸ τοῦνόμου προσέσχεν αὐτῷmiddot οὔτε Λευΐ-της μετὰ νόμον ἐπεῖδεν αὐτόνmiddotεἰμὴ σὺ ὁ παραγενόμενος Θεόςοὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ ἐκ τῆς Θεο-τόκου Κύριε δόξα σοι

Ἦχος πλ δ´Τῷ τοῖς λησταῖς περιπεσόντι

ὡμοιώθην ἐγώ Δέσποτα τῶν ἁπάν-των τοῖς πταίσμασί μου περιπεσώνκαὶ ὑπ᾽ αὐτῶν ἀνηλεῶς κατετρώ-θηνmiddot ἀλλὰ μὴ ἐγκαταλίπης με ἀνιά-τρευτον ὁ οὐκ ἐκ Σαμαρείας ἀλλ᾽ἐκ τῆς ἀχράντου Παρθένου παρα-γενόμενοςmiddot Ἰησοῦ τὸ σωτήριονὄνομα ἐλέησόν με

Ἦχος δ´Ἀποσφαλέντες ἐκ παραβάσεως

τῆς πρώην ἐν Παραδείσῳ τρυφῆςκαὶ ἀπολαύσεως κατήχθημεν εἰςἀτιμοτάτην ζωήνmiddot τῶν ἀρετῶν γὰρτὴν πρέπουσαν ἐπαινετὴν διαγω-γήν ἐκδυθέντες τοῖς πταίσμασινὡς λησταῖς περιεπέσομενmiddot ἡμιθα-νεῖς δὲ τυγχάνομεν ἐξαμαρτήσαν-τες τῶν σωτηρίων σου διδαγμά-των Ἀλλὰ σὲ ἱκετεύομεν τὸν ἐκΜαρίας ἐπιφανέντα καὶ ἀπαθῶςπάθεσι προσομιλήσαντα Δεσπό-την Κατάδησον ἡμῶν τοὺς ἐκ τῆςἁμαρτίας ἐπιγενομένους μώλωπαςκαὶ τὸν ἀνείκαστόν σου οἶκτον ἐπί-χεον ἡμῖν τὴν σὴν θεραπευτικὴνἐπιμέλειαν ὡς φιλάνθρωπος

Ἦχος βαρὺςΤὴν τετραυματισμένην μου ψυ-

χήν καὶ τεταπεινωμένην ἐπίσκε-ψαι Κύριε ἰατρὲ τῶν νοσούντωνκαὶ τῶν ἀπηλπισμένων λιμὴν ἀχεί-μαστεmiddot σὺ γὰρ εἶ ὁ ἐλθὼν Λυτρω -τὴς τοῦ Κόσμου ἐγεῖραι ἐκ φθο -ρᾶς τὸν παραπεσόντα καμὲ προσ -πίπτοντα ἀνάστησον διὰ τὸ μέγασου ἔλεος

Ἦχος πλ α´Ἐξοστρακισθεὶς τῆς εὐθείας

ὁδοῦ σου ὑπὸ παθῶν ὁ δύστηνοςκατεκρημνίσθην εἰς βάραθρονΛευΐτης δὲ σὺν Ἱερεῖ ἀθροισθέν-τες ἀπηξίωσαν Σὺ δὲ Χριστέ μεἠλέησας καὶ τῷ ὅπλῳ τῷ τοῦ Σταυ-ροῦ τῆς ἁμαρτίας τὸ ἔγγραφονδιαρρήξας τῇ ἀπαθείᾳ ἐλάμπρυ-νας καὶ τῷ Πατρὶ σύνεδρόν με πε-ποίηκαςmiddot ὅθεν κραυγάζω Ἀκατάλη-πτε Κύριε δόξα Σοι

Ἦχος πλ δ´Ἐξ Ἱερουσαλὴμ κατέβην ἀπολι-

σθήσας τῶν ἐν αὐτῇ τοῖς ἔθνεσινγραφέντων ἐνταλμάτων Σουmiddot εἰςἹεριχὼ δὲ πορευόμενος τῇ πρὸςμιμήσει ὁρμῇ τῶν ἐν αὐτῇ πάλαιδιὰ κακίαν ὑπὸ σοῦ πρὸς φόνονἐκδοθέντων τῷ λαῷ σου διὰ τῆςπαρακοῆς ψυχοφθόροις ἐνέτυχονπάθεσιν ὡς λησταῖςmiddot ὑφ᾽ ὧν πλη-

γέντα καὶ παραβραχὺ θανατωθέν-τα ὁ τοῖς ἥλοις καὶ τῇ λόγχῃ τὸσῶμα τραυματισθεὶς ἑκουσίως διὰἁμαρτίας ἀνθρώπων καὶ τὴνκοινὴν τελέσας διὰ Σταυροῦ σωτη-ρίαν ἐν Ἱερουσαλήμ ἴασαί με Κύ-ριε καὶ σῶσον με

Ἦχος πλ δ´Ταῖς ληστρικαῖς ἐφόδοις περιπε-

σοῦσα ψυχή μου δεινῶς τετραυ-μάτισμαι ἐξ οἰκείων πταισμάτωνπαραδοθεῖσα ἀνοήτοις ἐχθροῖςmiddotἀλλ᾽ ὡς ἔχουσα καιρόν ἐν κατανύ-ξει βόησον Ἐλπὶς ἀπηλπισμένωνζωὴ ἀπεγνωσμένων Σωτὴρ ἀνά-στησον καὶ σῶσον με

Πανδοχέως δὲ τύπον ἐπέχει λέ-

γει ὁ ἱερὸς Θεοφύλακτος πᾶς Ἀπό-στολος καὶ Διδάσκαλος καὶ Ἀρχιε-ρεὺς εἰς τοὺς ὁποίους ἔδωκεν ὁ Κύ-ριος δύο δηνάρια τὴν Παλαιὰν καὶΚαινὴν Διαθήκην λέγων περιποι-ήσου τοῦτον τὸν ἄνθρωπον καὶ ἂνἐξοδεύσης κάτι ἀκόμη ἐγὼ θὰ ἐπι-στρέψω καὶ θὰ σοῦ τὸ δώσωlaquoἘννοεῖ τοῦτοraquo ἑρμηνεύει ὁ Ἱε ρὸςΧρυσόστομος Φρόντισε διὰ τὸν λα-όν ποὺ προέρχεται μάλιστα ἀπὸ τὰἔθνη καὶ τὸν ἐμπιστεύθην εἰς σὲμέσα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν Ἐπειδὴεἶναι ἄρρωστοι οἱ ἄνθρωποι τραυ-ματισμένοι ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας θερά-πευσέ τους θέτων ἐπάνω σὰνἔμπλαστρον τοὺς προφητικοὺς λό-γους καὶ τὰ εὐαγγελικὰ διδάγματαἀποκαθιστῶν τὴν ὑγείαν τους μὲτὰς νουθεσίας καὶ τὰς παρακλήσειςτῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Και νῆς Διαθή-κης καὶ πείθων αὐτοὺς νὰ στέκων-ται μακρὰν τῆς ἁμαρτίας καὶ νὰἀφήσουν τὴν πλάνην τοῦ διαβόλουἘὰν ὅμως καὶ ἔτσι μείνουν ἀδιόρ-θωτοι πεῖσε αὐτοὺς μὲ τοὺς αὐστη-ροὺς λόγους σου Γίνε τὸ πρότυπονκαὶ τὸ παράδειγμά τους μὲ τοὺς λό-γους μὲ τὰ ἔργα σου τὴν συμπερι-φοράν τὴν πίστιν τὴν ἀγάπην τὴνσεμνότητα διὰ νὰ ἀκολουθήσουντὰ ἴχνη σου καὶ νὰ μιμηθοῦν τὴνἐνάρετον ζωήν σου Καὶ ἂν κάμηςτοῦτο ἂν ἀπὸ λόγου σου κάμνηςκάποιαν προσθήκην λόγων ἢ ἔργωνἂν δαπανήσης κάτι ἀκόμη θὰ σοῦτὰ δώσω εἰς τὴν ἐπιστροφήν δη-λαδὴ εἰς τὴν Δευτέραν Παρουσίανμου θὰ σοῦ ἀνταποδώσω μισθὸνἄξιον τῶν κόπων σου Διὰ τοῦτο καὶὁ Ἀπόστολος Παῦλος μὲ τὸ θάρροςτῶν ὑποσχέσεων αὐτῶν λέγειlaquoἘγὼ ἥδιστα ὑπὲρ Χριστοῦ δαπανή-σω καὶ ἐκδαπανηθήσομαι ὑπὲρ τῶνψυχῶν ὑμῶνraquo (Β´ Κορ ιβ´ 15) Ἐγὼδέ σὰν πατέρας σας ποὺ εἶμαι μὲὅλην μου τὴν εὐχαρίστησιν θὰ δα-πανήσω διὰ σᾶς χρήματα ἀλλὰ καὶθὰ δαπανηθῶ ὁλόκληρος διὰ τὴνσωτηρίαν τῶν ψυχῶν σας ἐννοῶντὴν διδασκαλίαν του πρὸς τοὺςεἰδωλολάτρας καὶ τὴν διακονίαντοῦ λόγου Διατὶ αὐτὸς εἶναι λέγειὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος ποὺ οἰκοδο-μεῖ καὶ στηρίζει τὰς Ἐκκλησίας τοῦΘεοῦ καὶ μὲ τὰς πνευματικὰς ὑπο-δείξεις του θεραπεύει ὅλους τοὺςἀνθρώπους καὶ διανέμων εἰς τὸνκαθένα τὸ ὠφέλιμον ὁδηγεῖ τὰςψυχὰς εἰς τὴν αἰώνιον ζωήν laquoΤοῖςπᾶσι γάρ λέγει γέγονα τὰ πάνταἵνα τοὺς πάντας σώσωraquo Αὐτὸς εἶναιτῆς Ἐκκλησίας ὁ καλὸς πανδοχεύςὅλους τοὺς δέχεται καὶ ὅλους τοὺςφροντίζειmiddot δὲν ἀπομακρύνει τὸνπόρνον δὲν ἀπεχθάνεται τὸν εἰδω-λολάτρην κανένα ἄλλον ἀσεβῆ καὶἀκάθαρτον δὲν ἀποδιώκει τοὺς δέ-χεται ὅλους Σὰν ἰατρὸς πλένει τὰςπληγάς τὰς καθαρίζει καὶ τὰς σφογ-γίζει μὲ λουτρὸν ἀναγεννήσεωςΠροσφέρει τοὺς στυπτικοὺς λό-γους ὅπως τὸ κρασί διὰ νὰ μὴ πα-ρασυρώμεθα ἀπὸ τὰς ἁμαρτίας τῆςἀγνοίας μας ἢ τὰς κακίας μας Καὶπάλιν μᾶς θεραπεύει μὲ παράκλησινσὰν μὲ λάδι ἀλείφων τὰς ψυχάςμας Μᾶς λέγει ὁ Ἀπ Παῦλοςbull laquoΠα-ρακαλοῦμεν δὲ ὑμᾶς ἀδελφοί διὰτῶν οἰκτιρμῶν τοῦ Θεοῦ πα-ραστῆσαι τὰ σώματα ὑμῶν θυσίανζῶσαν ἁγίαν εὐάρεστον τὴν λο-γικὴν λατρείαν ὑμῶνraquo (Ρώμ 12 1)Σᾶς παρακαλῶ λοιπὸν ἀδελφοὶ καὶσᾶς ἐξορκίζω ἐν ὀνόματι τῆς στορ -γῆς καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας ποὺ δει-κνύει εἰς ἡμᾶς ὁ Θεὸς νὰ καταστή-σετε καὶ νὰ παρουσιάσετε σὰν ἄλ -λοι ἱερεῖς μὲ θυσιαστήριον τὸν ἑαυ-τόν σας τὰ σώματά σας θυσίανζωντανήν ἁγίαν εὐάρεστον εἰς τὸνΘεόν ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ἔτσι τὴνπράγματι ὀρθὴν καὶ πνευματικὴνλατρείαν ἀξίαν τοῦ λογικοῦ σας Ὅ -σοι λοιπὸν εἴμεθα μαθηταὶ τοῦ ἈπΠαύλου ἂς φυλάξωμεν τὰς ἐν -τολὰς τοῦ Χριστοῦmiddot διὰ νὰ μὴ ἐκ πέ-σωμεν τῆς ἐπουρανίου Ἱερουσα-λήμ τὴν πόλιν τοῦ ἀληθινοῦ Θε οῦΚαὶ εἴθε μὲ θεραπευμένα τὰ τραύ-ματα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματόςμας ὑγιεῖς καὶ τέλειοι εἰς τὴν πίστιννὰ παρουσιασθοῦμε ἐνώ πιον τοῦΧριστοῦ σῶοι καὶ θαρραλέοι χωρὶςνὰ μειονεκτοῦμε εἰς κανένα ἀγαθὸνἔργον καὶ νὰ ἀπολαύσωμεν τὴνἀγαθὴν ὑπόσχεσιν εἰς τοὺς οὐρα-νοὺς μὲ τὴν χάριν καὶ φιλανθρωπίαντοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Μαζὶ μὲ Ἐκεῖνον εἰς τὸν Πατέρακαὶ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα ἂς εἶναι ἡδόξα τώρα καὶ πάντοτε καὶ εἰς τοὺςαἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν

ἘπίλογοςΔὲν πρέπει νὰ λησμονῶμεν εὐ -

σε βεῖς χριστιανοί ὅτι ὁ Χριστὸς ἦλ -θεν εἰς τὸν κόσμον ὡς Μεσσίας ὡςμεσίτης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώ-πωνmiddot τὴν μεσιτείαν δὲ αὐτὴν πρα-γματοποιεῖ ὁ Χριστὸς ὡς ὁ laquoπλησί -ονraquo τοῦ ἀνθρώπου προσφερόμε-νος ὑπὲρ αὐτοῦ καὶ προσκαλῶναὐτὸν νὰ ἀπαρνηθῆ καὶ νὰ θυσιάσητὴν ἀτομικότητά του διὰ νὰ εἰσέλ-θη εἰς τὴν κοινωνίαν τῶν τέκνωντοῦ Θεοῦ καὶ νὰ εὕρη τὴν ἀληθῆπροσωπικότητά του

Ἡ ἔλευσις τοῦ Χριστοῦ ὡς πλη-σίον καὶ ἡ ὑπ᾽ αὐτοῦ οἰκείωσις τῆςἀνθρωπίνης φύσεως προσκαλοῦντοὺς πιστοὺς νὰ προσεγγίσουν τοὺςσυνανθρώπους των μετὰ τῆς αὐτῆς

ἀγάπης μὲ τὴν ὁποία θὰ προσήγγι-ζον αὐτὸν τὸν Μεσσίαν Χριστόν

laquoἀμὴν λέγω ὑμῖν ἐφ ὅσον ἐποι-ήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶνμου τῶν ἐλαχίστων ἐμοὶ ἐποιήσα-τεhellip ἐφ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶτούτων τῶν ἐλαχίστων οὐδὲ ἐμοὶἐποιήσατεraquo (Ματθ 25 40ndash45)

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγοςὁμιλῶν περὶ τῶν πτωχῶν καὶ θε-ωρῶν εἰς τὸ πρόσ ωπον αὐτῶν τὸνἴδιον τὸν Χριστὸν λέγει τὰ ἑξῆςlaquoἝως ἐστὶ καιρός Χριστὸν ἐπισκε-ψώμεθα Χριστὸν θεραπεύσωμενΧριστὸν θρέψωμεν Χριστὸν ἐνδύ-σωμεν Χριστὸν συναγάγωμεν Χρι -στὸν τιμήσωμενhellipraquo (Περὶ φιλοπτω-χείας PG 35 909) Ὁ δὲ ἀββᾶς Ἀ -πολλὼς ἀναφερόμενος εἰς τὸν τρ ό -πον ὑποδοχῆς τῶν μοναχῶν παρα-τηρεῖ laquoὅτι δεῖ ἐρχομένους τοὺςἀδελφοὺς προσκυνεῖνmiddot οὐ γὰρ αὐ -τούς ἀλλὰ τὸν Θεὸν προσκυνοῦ -μενmiddot εἶδες γάρ φησί τὸν ἀδελφόνσου εἶδες Κύριον τὸν Θεόν σουraquoἈποφθέγματα Ἁγίων Γερόντων(PG 65 136 καὶ Πρβλ Γεν 18 2)

(Ὁποία ἀντίθεσις μὲ τὸ τοῦ ἀθέ-ου Σάρτρ laquoὁ πλησίον ἡ κόλασιςraquo)

Ἡ πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη πρέ-πει πάντοτε νὰ ἔχη συγκεκριμένονπρόσωπον Πλησίον διὰ τὸν Χρι-στιανὸν εἶναι ὁ συγκεκριμένοςἄνθρωπος καὶ ὄχι ἡ ἀφηρημένηἔννοια τοῦ ἀνθρώπου ἢ τῆς ἀνθρω-πότητος Ἡ δὲ ἀγάπη πρὸς τὸν Θε-όν ὡς ἀγάπη πρὸς τὸ ἀρχέτυπονκαθιστᾶ πραγματικὴν καὶ τὴν ἀγά-πην πρὸς τὴν εἰκόνα του τὸν ἄν -θρωπον Ὅπως γράφει κάποιος laquoἐνὀνόματι τοῦ μεγαλείου τοῦ ὑπερ -ανθρώπου ἐν ὀνόματι τῆς εὐτυχί -ας τῆς ἀνθρωπότητος τοῦ ἀπωτέ-ρου μέλλοντος ἐν ὀνόματι τῆςπαγκοσμίου ὑλιστικῆς καὶ ἀθέουἐπαναστάσεως ἐν ὀνόματι τῆς ἀ -πε ριορίστου ἐλευθερίας τοῦ ἑνὸςἢ τῆς ἀπεριορίστου ἰσότητος πάν-των γίνεται ἐπιτρεπτὸν νὰ βασανί-ζεται ἢ νὰ φονεύεται ὁ ἄνθρωπος ἢἡ ἀνθρωπίνη ὁμάς νὰ μεταβάλλε-ται κάθε ὕπαρξις εἰς ἁπλοῦν μέσονπρὸς ἐξυπηρέτησιν μεγάλου laquoἰδε-ώδουςraquo ἢ ὑψηλοῦ σκοποῦ Τὰ πάν-τα γίνονται ἐπιτρεπτὰ ἐν ὀνόματιτῆς ἀπεριορίστου ἐλευθερίας τοῦὑπερανθρώπου (ἄκρατος ἀτομο-κρατία) ἢ ἐν ὀνόματι τῆς ἀπεριορί-στου ἰσότητος τῆς ἀνθρωπότητος(ἄκρατος κολλεκτιβισμός)raquo Ἀγα -πῶν ὁ πιστὸς τὸν συνάνθρωπόν τουἐν ὀνόματι τοῦ Χριστοῦ δὲν προ-βαίνει εἰς διακρίσεις ἀλλ᾽ ἀγαπᾶἀδιακρίτως Ὁ ἀββᾶς Ἰσαὰκ ὁ Σύ-ρος γράφει Σημεῖον τῆς καθαρό-τητος τῆς καρδίας εἶναι laquoὅταν πάν-τας ἀνθρώπους καλοὺς θεωρῆ καὶοὐ φαίνηταί τις αὐτῷ ἀκάθαρτοςκαὶ βέβηλοςraquo (Λόγος 85 σελ 341)

Ἡ ἀναγνώρισις τῆς ἐλευθερίαςκαὶ τῆς ἰσότητος τῶν ἀνθρώπων ἔ -χει πραγματικὸν νόημα καὶ περιεχό-μενον μόνον ἐν Χριστῷ Βεβαίωςκαὶ οἱ μὴ ἐξαρτῶντες τὴν ζωήν τωνἐκ τοῦ Χριστοῦ ὁμιλοῦν σήμερονκατʼ ἐπίδρασιν τῆς μακρᾶς χριστια-νικῆς παραδόσεως περὶ ἐλευθερίαςἰσότητος καὶ ἀδελφοσύνης τῶνἀνθρώπων Ὅλα αὐτὰ ὅμως προ-βαλ λόμενα ἄνευ τοῦ θεμελίου τῆςπίστεως εἰς τὸν Χριστὸν παραμέ-νουν μετέωρα Τὸ πρῶτον ἄρ θροντῆς Γαλλικῆς διακηρύξεως τῶν δι-καιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦπολίτου λέγει ὅτι laquoοἱ ἄν θρωποιγεννῶνται καὶ παραμένουν ἐλεύθε-ροι καὶ ἴσοι κατὰ τὰ δικαιώματαraquo

Τὰ αὐτὰ περίπου ἐπαναλαμβά-νονται εἰς τὸ πρῶτον ἄρθρον τῆςΔιακηρύξεως τῶν δικαιωμάτων τοῦἀνθρώπου τοῦ Ὀργανισμοῦ Ἡνω-μένων Ἐθνῶν ὡς καὶ εἰς τὰ συν-θήματα τῶν διαφόρων κοινωνικῶνμεταρρυθμιστῶν Ἀλλὰ οἱ ἄνθρω-ποι δὲν γεννῶνται ἴσοι οὔτε ἐξ ἴσουἐλεύθεροι εἰς τὰ διάφορα σημεῖατῆς γῆς Πῶς λοιπὸν θὰ ἠδύναντονὰ παραμείνουν ἴσοι καὶ ἐλεύθεροιΜεταξὺ τῶν ἀνθρώπων διακρίνο-μεν σοφοὺς καὶ ἀγραμμάτους ὑγι -εῖς καὶ ἀσθενεῖς ρωμαλέους καὶἀδυνάτους εὐφυεῖς καὶ ἠλιθίουςἱκανοὺς καὶ ἀνικάνους πολίταςἀνεπτυγμένων καὶ πολίτας ὑπανα-πτύκτων χωρῶν πολίτας φιλελευ-θέρων καὶ πολίτας τυραννικῶν κα-θεστώτων κοκ Πῶς λοιπὸν εἶναιδυνατὸν θὰ θεωρηθοῦν οὗτοι ἴσοιἐπὶ τῇ βάσει ἐνδοκοσμικῶν κριτη-ρίων Μόνον ἐντός τοῦ Χριστιανι-σμοῦ ὅπου καταργεῖται οἱαδήποτεἀνθρωπίνη καύ χησις καὶ ἐκτιμᾶταιὁ ἄνθρωπος ἐκ τῆς ἀξίας τὴν ὁποί-αν λαμβάνει ἐκ Θεοῦ (Α´ Κόρ 1 29ndash30) εἶναι δυνατὴ ἡ τοιαύτη θεώρη-σις τοῦ ἀν θρώπου Ὁ χριστιανὸςὡς ἄνθρωπος καὶ ὡς μέλος τοῦ σώ-ματος τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐπιτρέπεταινὰ θεωρῆ τὸν ἑαυτόν του ξένονπρὸς τὰς ἐπιτυχίας ἢ τὰς ἀποτυ-χίας τὰς ἀρετὰς ἢ τὰς ἁμαρτίαςτῶν ἄλλων

Ἡ ἀγάπη τοῦ χριστιανοῦ δὲν ἀ -ναφέρεται μόνον πρὸς τοὺς πι-στούς ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς ἀπί-στους Κατὰ τὸν Ἱερὸν Χρυσόστο-μον ἐὰν οἱ χριστιανοὶ ἦσαν πράγ-ματι πιστοί δὲν θὰ ὑπῆρχαν ἄπιστοιεἰς τὸν κόσμον Οἱ χριστιανοὶ ἔ -χουν θείαν ἀποστο λὴν ἐντὸς τοῦκόσμου Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ εἴπωμενὅτι ἡ θέσις τῶν χρι στιανῶν ἐντὸςτοῦ κόσμου εἶναι ἀνάλογος πρὸςτὴν θέσιν τῶν ἱερέων ἐντὸς τῆςἘκκλησίας Ὅπως οἱ ἱερεῖς εἶναιὑπεύθυνοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ διὰτὴν σωτηρίαν τῶν πιστῶν οὕτω καὶοἱ πιστοί ὡς laquoβασίλειον ἱεράτευ-μαraquo (Α´ Πετρ 2 5 καὶ 9) εἶναι ὑπεύ-θυνοι ἔναντι τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν σω-τηρίαν τοῦ κόσμου Τὸ ἔργον τοῦΧρι στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θε οῦκαὶ ἀνθρώπων συνεχίζεται ἐντόςτῆς Ἐκκλησίας ἡ ὁποία εἶναι τὸσῶ μα Του Λησμονῶν ὁ πιστὸς τὴνφανέρωσιν τοῦ Χριστοῦ εἰς τὸ πρό-σωπον τοῦ ἀδελφοῦ του λησμονεῖκατ᾽ οὐσίαν τὴν φανέρωσιν τοῦ Χρι-στοῦ ὡς μεσίτου μεταξὺ Θεοῦ καὶἀν θρώπων

Ὁμιλία εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΠΟΕ Κάνιγγος 10 (81176)

ΚΥΡΙΑΚΗ Η´ ΛΟΥΚΑ (Κεφ Ι´ 25ndash37)

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑΡΕΙΤΟΥ

(Ὁ Χριστιανὸς καὶ ὁ πλησίον)

Τοῦ μακαριστοῦ ἈρχιμανδρίτουΜάρκου Κ Μανώλη

Μόλις ἐκυκλοφορήθηΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ

ΤΣΕΠΗΣ ΤΗΣ ΠΟΕτοῦ ἔτους 2013

Τό Ἡμερολόγιον τῆς laquoΠα-νελληνίου Ὀρ θοδόξου Ἑνώσε-ωςraquo τοῦ ἔτους 2013 μὲ θέμαlaquoἩ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Νέα ΤάξιςΠραγμάτωνraquo ἀποκαλύπτει τὶἐπιδιώκουν οἱ laquoὑποψήφιοι κο-σμοκράτορεςraquo μὲ τὴν παγ κο-σμιοποίησιν τὴν Νέαν Ἐ ποχήντὸν Οἰκουμενισμόν τοὺς δια-θρησκειακοὺς διαλόγους κλπκαὶ πῶς τοὺς ἀντιμετωπίζει ἡἘκκλησία μας

Ἡμερολόγιον ἔγχρωμον κα-λαίσθητον λίαν ἀπαραίτητονδιά κάθε Χριστιανόν

Τιμᾶται 1 εὐρώ

laquoἹστοριογραφία καὶ πηγὲς γιὰτὴν ἑρμηνεία τῆς Ἐπανάστασηςτοῦ 1821raquo ἦταν τὸ θέμα τοῦ Α΄ Διε-θνοῦς Ἐπιστημονικοῦ Συνεδρίου τὸ ὁποῖο ὀργάνωσε στὶς 12 καὶ 13Ὀκτωβρίου ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Ἡ ΕἰδικὴΣυνοδικὴ Ἐπιτροπὴ ΠολιτιστικῆςΤαυτότητος καὶ ὁ Πρόεδρός τηςΜητροπολίτης Δημητριάδος κ Ἰ -γνάτιος ἔχουν ἀναλάβει τὴ διοργά-νωση δέκα συνεδρίων μέχρι τὸ2021 ὁπότε καὶ συμπληρώνονται200 χρόνια ἀπὸ τὴν ἘθνεγερσίαΚάθε χρόνο τὸ Συνέδριο θὰ ἔχειδιαφορετικὴ θεματολογία καὶ οἱεἰσηγήσεις θὰ ἐκδίδονται σὲ τόμοΜὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἡ Ἐκκλησία μαςθέλει νὰ δείξει τὸν σεβασμό τηςπρὸς τοὺς ἥρωες καὶ τοὺς μάρτυ-ρες ποὺ προετοίμασαν τὸν ξεση-κωμὸ καὶ νὰ προβάλει τὴν ἰδιαίτερησημασία ποὺ ἀποδίδει στὸν ἑορ-τασμὸ τῶν διακοσίων ἐτῶν Ἐπι-πλέον ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος δί-νει τὸ βῆμα γιὰ νὰ ἀκουσθοῦν ψύ-χραιμες φωνὲς καὶ τεκμηριωμένεςἀπόψεις ὥστε νὰ ἀντικρουσθεῖ ἡἱστορικὴ παραπληροφόρηση ποὺἐπιχειρεῖται ἀπὸ ὁρισμένα σχολικὰβιβλία καὶ τηλεοπτικὲς ἐκπομπές

Πάντως στὸ συγκεκριμένο συνέ-δριο μίλησαν ἐπιστήμονες ποὺ δὲνσυμφωνοῦσαν κατʼ ἀνάγκην 100μεταξύ τους Ἡ Ἐκκλησία δὲν φο -βᾶται τὴν ποικιλία τῶν ἀπόψεων καὶἐνθαρρύνει τὸν καλοπροαίρετοδιά λογο βάσει τῶν πηγῶν Ἀντιθέ-τως σὲ συνέδρια ἐκσυγχρονιστῶνκαὶ ἐθνο-αποδομητῶν ἱστορικῶνοὐδέποτε καλοῦνται νὰ μιλήσουνὅσοι τονίζουν τὸν ρόλο τῆς Ὀρθό-δοξης Ἐκκλησίας καὶ τὴ συμβολὴτῆς Ἑλληνορθόδοξης Παράδοσηςστὴ διαχρονικὴ συνέχεια τοῦ Ἔ -θνους Αὐτοὶ ποὺ προβάλλονταισὰν οἱ laquoπροοδευτικοίraquo τοῦ τόπουμας ἀποδεικνύονται μερικὲς φορὲςοἱ μεγαλύτεροι ἐχθροί τοῦ δημο-κρατικοῦ διαλόγου

Ἀπὸ ὅσα ἐλέχθησαν κατὰ τὸ διή-μερο στὸ Διορθόδοξο Κέντρο τῆς ἹΜονῆς Πεντέλης θεωρῶ πιὸ σημαν-τικὸ τὸ πόρισμα πολλῶν εἰσηγητῶνὅτι κακῶς θεωρεῖται ἡ Ἑλ ληνικὴἘπανάσταση ὡς πνευματικὸ τέκνοτοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Διαφωτισμοῦ καὶτῆς Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως Ἡ κα-θηγήτρια Μαρία Μαντουβάλου κα-τέδειξε μὲ πολλὰ κείμενα τοῦ 18ουαἰῶνος ὅτι ἡ Γαλλικὴ Ἐπανάστασηεἶχε πάμπολλες σκοτεινὲς πτυχές

ὅπως τρομοκρατία βασανιστήριαφόνους ἀθώων ἄρνηση τοῦ Χριστι -ανισμοῦ κἄ ὥ στε δὲν θὰ μποροῦσενὰ ἐμπνεύσει τοὺς ὈρθοδόξουςἝλληνες ποὺ ἀγωνίσθηκαν μὲ τὰἰδανικὰ τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρί-δος Ἡ ἴδια διάβασε τμῆμα μιᾶς ὁμι-λίας τοῦ μεγάλου ἐκκλησιαστικοῦρήτορος τοῦ 1821 τοῦ ΠρωτοπρΚων νου Οἰκονόμου ἐξ Οἰκονόμωνὁ ὁποῖος κατακεραυνώνει τὰ ἰδα-νικὰ τῆς Γαλλικῆς ἘπαναστάσεωςΘύμισε ἐπίσης ὅτι οἱ πρόγονοί μαςεἶχαν ἐξεγερθεῖ ἄπειρες φορὲς με -τὰ τὸ 1453 καὶ δὲν περίμεναν τὴΓαλ λικὴ Ἐπανάσταση γιὰ νὰ μά-θουν νὰ ἐπαναστατοῦν

Ὁ καθηγητὴς Ἀπόστολος Διαμα ν - τής ὑπογράμμισε εὔστοχα ὅτι δὲνθὰ μποροῦσε ὁ Εὐρωπαϊκὸς Διαφω-τισμὸς νὰ ἀποτελέσει τὸ ἰδεολογικὸθεμέλιο τοῦ 1821 διότι ὅ ταν ξέσπα-σε ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση ἡ Εὐ -ρώπη εἶχε ἀρχίσει νὰ τὸν ἀπορρίπτεικαὶ νὰ δέχεται τὸ ρεῦμα τοῦ ἰδεαλι-σμοῦ τὸ ὁποῖο προβάλλει τὴν ἰδέατοῦ Ἔθνους Οἱ Ἕλληνες εἶπεἀγωνίσθηκαν μὲ ἕνα μυστικὸ αἴσθη-μα πατρίδος συν δεδεμένο μὲ τὴχριστιανικὴ πίστη τους

Ὁ συγγραφέας ἱστορικῶν μελε-τημάτων Γιῶργος Καραμπελιᾶςἀπέ δειξε ὅτι δὲν θὰ μποροῦσε ὁΔιαφωτισμὸς νὰ εἶναι ἡ ρίζα τοῦ1821 διότι κορυφαῖοι ἐκπρόσωποίτου ὅπως ὁ Μοντεσκιέ ἔγραφανκείμενα ὑπὲρ τῆς διατηρήσεως τῆςἀκεραιότητας τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐ -τοκρατορίας Αὐτὸ τότε ἐπέβαλαντὰ ἐμπορικὰ συμφέροντα τῆς Γαλ-λίας Τόνισε δὲ ὅτι ἀκόμη καὶ ὁ Ρή-γας Βελεστινλῆς ὁ ὁποῖος πρά-γματι μελέτησε τὰ κείμενα τῶν Εὐ -ρωπαίων Διαφωτιστῶν εἶχε καὶ ἄλ -λες πηγὲς ἐμπνεύσεως βασισμέ-νες στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση ὉΚαραμπελιᾶς μίλησε ἐκτενῶς γιὰτὴ διαστροφὴ ἱστορικῶν γεγονό-των ποὺ κάνουν ὁρισμένοι laquoἐκσυγ-χρονιστὲςraquo ἱστορικοὶ καὶ ἔδωσε τὸἑξῆς παράδειγμα Ἐνῶ ὅλοι δέχον-ται ὅτι ὁ Ρήγας ἐξέδωσε τοὺς χρη-σμοὺς τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo ἕναἔργο τοῦ Θεόκλητου Πολυειδῆποὺ ἀφύπνιζε τοὺς ὑπόδουλουςἝλληνες σὲ βιβλίο γιὰ τὸν Ρήγαποὺ ἐξέδωσε ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλή-νων ὁ ἐπιμελητὴς ἀποσιωπᾶ τὴνἔκδοση τοῦ laquoἈγαθάγγελουraquo προ-φανῶς διότι ἐνοχλοῦν οἱ Ὀρθόδο-ξες καταβολὲς τοῦ ἐθνομάρτυραἈλλὰ θὰ ἐπανέλθουμε

ΕΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΔΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ

Τοῦ κ Κων Χολέβα Πολιτικοῦ Ἐπιστήμονος

ΣΕΒ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΙΣΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΝΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΝ laquoΒΑΡΥΧΕΙΜΩΝΙΑraquo

ΩΦΕΛΗΘΩΜΕΝ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΣ ΩΣ ΛΑΟΣΝέαν ἐπίθεσιν ἐναντίον χρηματιστῶν καί τοκογλύφων

Ἐπίθεσιν εἰς τούς χρηματιστάςκαί τούς τοκογλύφους ἐξαπέλυσενὁ Σεβ Μητροπολίτης Φθιώτιδος κΝικόλαος ἐπειδή οὗτοι εἶναι ὑπεύ-θυνοι διά τήν οἰκονομικήν laquoβαρυ-χειμωνιάraquo τήν ὁποίαν διέρχεται ἡΧώρα μας Ταυτοχρόνως καλεῖ εἰςἑνότητα καί εἰς συνοχήν τῶν ἰδα-νικῶν διότι ἡ πολιτική καί οἰκονομι-κή laquoβαρυχειμωνιάraquo θά εἶναι πολύχειροτέρα ἀπό αὐτήν τῆς φύσεωςΤό πλῆρες κείμενον τῆς δηλώσεωςὡς ἀνεκοινώθη ὑπό τῆς Ἱ Μητρο-πόλεως ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἈσφαλῶς δέν πρόκειται γιά τήνἐποχή τοῦ χειμῶνος μέ τίς χαμηλέςθερμοκρασίες πού συνδυάζονταιμέ βροχές καταιγίδες καί χιόνιἀλλά γιά τήν βαρυχειμωνιά τῶνψυχῶν πού εἶναι πολύ χειρότερηἀπό τόν χειμώνα τοῦ περιβάλλον-τος Ὅλα αὐτά πού συμβαίνουντήν τελευταία αὐτή περίοδο στήνπατρίδα μας προμηνύουν πρωτο-φανῆ καί ἀνυπόφορο πνευματικόκαί κοινωνικό χειμώνα ὁ ὁποῖοςδέν ἀντιμετωπίζεται εὔκολα Ἡ κοι-νωνία μας ὁδηγεῖται σέ μεγάλεςπεριπέτειες ἐάν δέν ἐφοδιασθεῖ μέαὐτά πού χρειάζονται γιά τήν ἀντι-μετώπιση τῆς ἄγριας καταιγίδαςΤό χειρότερο εἶναι ὅτι ὁ λαός μαςἐν ὄψει τῶν κινδύνων δέν ἔχει κι-νητοποιήσει τούς ἐσωτερικούς καί

ψυχικούς του μηχανισμούς ἀλλάἔχει περιπέσει σέ μιά κατάστασηἔντονης συναισθηματικῆς ψυχρό-τητος πού τόν ἔχει ὁδηγήσει μοι-ραῖα στήν κατάθλιψη

Ἡ βαρυχειμωνιά αὐτή εἴτε εἶναιμεθοδευμένη ἀπό τούς χρηματι-στές καί τοκογλύφους εἴτε εἶναιφυσικό ἐπακόλουθο τῆς ἀσωτείαςμας ἀπό τήν ὁποία προκλήθηκε ἡοἰ κονομική κρίση δέν θά εἶναι μόνι-μη κατάσταση Θά περάσει ὅπωςπερνάει κάθε χειμώνας ὅσο βαρύςκι ἄν εἶναι Χρέος μας εἶναι νά προ-ε τοιμασθοῦμε κατάλληλα μέ ψυχι-κά ἀποθέματα ὑπομονῆς καί καρτε-ρί ας Νά θερμάνουμε τίς ψυχές μαςμέ τήν θέρμη τῆς ἀγάπης καί τῆςἀδελφοσύνης Νά ἀνασυγκροτήσου -με τούς πνευματικούς δεσμούς πούσφυρηλατοῦν τόν χαρακτήρα μας

Νά διατηρήσουμε τήν ἑνότητακαί τήν συνοχή τῶν ἰδανικῶν μαςΝά προγραμματίσουμε τή ζωή μαςπιό λογικά καί πιό ὑπεύθυνα

Κάθε χειμώνας μπορεῖ νά βάζειτόν ἄνθρωπο σέ δοκιμασία λόγῳτῶν κακῶν καιρικῶν συνθηκῶνἀλλά καί σέ πολλά εἶναι εὐεργετι-κός γιά ὁλόκληρο τό οἰκοσύστημα

Ποιός ξέρει Ἴσως κι᾽ αὐτή ἡ βα-ρυχειμωνιά νά ἀποβεῖ φιλοσοφίαςμήτηρ καί εὐεργετική γιά τό μέλ-λον τοῦ λαοῦ μας καί τῆς ἱστορίαςμαςraquo

Τό ἱστολόγιον laquokatanixisblog-spotgrraquo κατεχώρησε παρατηρή-σεις ἐπί ἀνακοινώσεως τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεως Κηφισίας Ἀμα-ρουσίου καί Ὠρωποῦ διά τόν πρό-σωπον τοῦ ἀναδόχου εἰς τό Ἱ Μυ-στήριον τοῦ Βαπτίσματος ἡὁποία ἐδημοσιεύθη εἰς τόνlaquoΟΤraquo τήν 3ην Αὐγούστου 2012Αἱ παρατηρήσεις ἔχουν ὡς ἀκο-λούθως

laquoΣὲ πρόσφατο ἄρθρο τῆς ldquoκατά-νυξηςrdquo ποὺ ἀποτελεῖ ἀναδημοσίευ-ση ἀπὸ τὸν ldquoΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟrdquoτῆς 382012 διαβάζουμε τὴν ἐγκύ-κλιο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπο-λίτου Κηφισίας Ἀμαρουσίου καὶὨρωποῦ κ Κυρίλλου διὰ τὸ πρό-σωπον τοῦ Ἀναδόχου εἰς τὸ Μυ-στήριον τοῦ βαπτίσματος

Κατόπιν ἀποριῶν καὶ παρατηρή-σεων ἀρκετῶν ἐπισκεπτῶν τῆς ldquoκα-τάνυξηςrdquo σᾶς ἐνημερώνουμε πὼςἡ ἐπίμαχη φράση τῆς ἐγκυκλίουldquoΔΕΝ ὑφίσταται κώλυμα συνάψεωςγάμου μεταξὺ ἀναδεκτῶν βαπτι-σμένων ἀπὸ τὸν ἴδιο ἀνάδοχοrdquo ἡὁποία προκάλλεσαι τὶς ἐνστάσειςσας ὄντως δὲν συμφωνεῖ μὲ τὸἹερὸ Πηδάλιο τῆς Ἐκκλησίας μαςκαὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες

Στὸ Ἱερὸ Πηδάλιο διαβάζουμετὴν ἑξῆς ξεκάθαρη καὶ ἀποκρυ-σταλλωμένη θέση ldquoἈνίσως δὲ δύωπαιδία ἀρσενικὸν καὶ θηλυκόν μὴἔχοντα συγγένειαν σαρκικήν βα-πτισθοῦν ἀπὸ ἕνα ἀνάδοχον ταῦταδὲν παίρνονται (σημ ἱστ δὲν παν-τρεύονται) διατὶ εἶναι ἀδελφοὶπνευματικοί κατὰ τὸν ἁγιώτατονΣισίννιον καὶ β΄ βαθμοῦrdquo (Ἱερὸν Πη-δάλιον ἔκδ Βασ ΡηγοπούλουΚεφ η΄ Περὶ τῆς ἐκ τοῦ Ἁγ Βαπτί-σματος Συγγενείας σελ 753)

Κατὰ τὴν ταπεινή μας ἄποψη ἡεὐλογημένη καὶ πρακτικὴ συνήθειαπολλῶν Χριστιανῶν νὰ γίνεται ἀνά-δοχος κάποιος βαπτίζοντας μόνοἀγόρια ἢ μόνο κορίτσια ἀποτελεῖἀσφαλέστατη ὁδὸ διὰ νὰ φυλάξου-με τὸν Κανόνα αὐτὸ τῶν Ἁγίων Πα-τέρων

Παρατηρήσεις ἐπί ἀνακοινώσεωςτῆς Ἱ Μητροπόλεως Κηφισίαςδιά τό πρόσωπον τοῦ ἀναδόχου

εἰς τό Ἱ Μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφείου τῆς Ἱ Μ Ἁγ Ἰωάννου Μακρυνοῦ

ΕΚΚΛΗΣΙΣΠαρακαλεῖται θερμῶς ὅποι-

ος ἐκ τῶν εὐλαβῶν χριστιανῶνἐπιθυμεῖ νά προσφέρη δωρεάντόμους ἀπό τήν σειράν laquoἍπαν-τα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυ-σοστόμουraquo Ἐκδόσεις Μερετά-κη νά ἐπικοινωνήση μέ τό τη-λέφωνον 2108134951

Σελὶς 6η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

L

Ὁ Ἅ γ ι ο ςΚ ω ν σ τ α ν τ ῖ ν ο ς

ὁ Ὑ δ ρ α ῖ ο ς

Τὴν 14ην Νοεμβρίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κων-σταντίνου τοῦ Ὑδραίουπολιούχου τῆς Ὕδρας

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφεί-ου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίωνΠάντων Σπέτσες

L

Η ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ ΝΙΚΟΛΑΟΥΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΝ ΤΩΝ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ

ΑΡΧΙΜ π ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ(1886-1983)

῾Ο Μεσενικολίτης laquoὙπουργός ᾽Εξωτερικῶνraquoτῆς ῾Αγιωνύμου ΠολιτείαςΤοῦ κ Γεωργίου Θ Μηλίτση διδασκάλου

ΑΙ ΒΑΣΙΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥτῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἀπὸτοὺς Φράγκους ἄρχισαν νὰ εἰσά-γωνται σὲ αὐτὸ οἱ πρῶτες δογμα-τικὲς διαφορὲς καὶ μὲ τὴν πάροδοτοῦ χρόνου προστέθηκαν καὶ ἄλ -λες Στὸ θέμα αὐτὸ ἔχουν γρα φῆτὰ κατάλληλα στὴν πρώτη ἑνότητατοῦ βιβλίου καὶ στὸ ὑποκεφάλαιοlaquoΑὐγουστῖνος ndash Θωμᾶς Ἀκινάτηςraquo

Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Παλαιᾶς Ρώ-μης παρὰ τὶς μικρὲς καὶ μὴ οὐσια-στικὲς διαφορές εἶχαν πάντοτεκοινωνία μὲ τοὺς Ἐπισκόπους τῆςΝέας Ρώμης καὶ τοὺς Ἐπισκόπουςτῆς Ἀνατολῆς μέχρι τὸ 1009ndash1014μΧ ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ κατέλα-βαν τὸν θρόνο τῆς Παλαιᾶς Ρώμηςοἱ Φράγκοι Ἐπίσκοποι Μέχρι τὸ1009 οἱ Πάπες τῆς Ρώμης καὶ οἱ Πα-τριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλε-ως ἦσαν ἑνωμένοι στὸν κοινὸ ἀγώ-να ἐναντίον τῶν Φράγκων Ἡγεμό-νων καὶ Ἐπισκόπων ἀλλὰ καὶ τῶνκατὰ καιροὺς αἱρετικῶν

Τὸ φιλιόκβεΟἱ Φράγκοι στὴν Σύνοδο τῆς

Φραγκφούρτης τὸ 794 μΧ κατεδί-κασαν τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ τὴν τιμητικὴπροσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνωνἘπίσης τὸ 809 οἱ Φράγκοι εἰσήγα-γαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τὸFilioque τὴν διδασκαλία δηλαδὴπερὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἉγίουΠνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκτοῦ Υἱοῦ Αὐτὴν τὴν εἰσαγωγὴ κα-τεδίκασε τότε καὶ ὁ ὀρθόδοξος Πά-πας τῆς Ρώμης Στὴν Σύν οδο τῆςΚωνσταντινουπόλεως τὸ 879ndash880μΧ ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου στὴνὁποία συμμετεῖχαν καὶ ἐκπρόσωποιτοῦ ὀρθοδόξου Πάπα τῆς Ρώμηςκατεδίκασαν ὅσους εἶχαν καταδι-κάσει τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ ὅσους προσ -έθεσαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεωςτὸ Filioque Ὅμως γιὰ πρώτη φορὰὁ Φράγκος Πάπας Σέργιος Δ´ τὸ1009 μΧ στὴν ἐνθρονιστήρια ἐπι-στολή του προσέθεσε στὸ Σύμβο-λο τῆς Πίστεως τὸ Filioque καὶ ὁ Πά-πας Βενέδικτος Η´ τὸ 1014 μΧεἰσήγαγε τὸ Πιστεύω μὲ τὸ Filioqueστὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας ὁπό-τε ὁ Πάπας διεγράφη ἀπὸ τὰ δίπτυ-χα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Ἡ μεγάλη διαφοράἩ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῆς

Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦΠαπισμοῦ βρίσκεται στὴν διδασκα-λία περὶ τῆς ἀκτίστου οὐσίας καὶἀκτίστου ἐνεργείας τοῦ ΘεοῦἘνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι πιστεύουμε ὅτιὁ Θεὸς ἔχει ἄκτιστη οὐσία καὶ ἄκτι-στη ἐνέργεια καὶ ὅτι ὁ Θεὸς ἔρχε-ται σὲ κοινωνία μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν ἄκτιστη ἐνέρ-γειά Του ἐν τούτοις οἱ Παπικοὶ πι-στεύουν ὅτι στὸν Θεὸ ἡ ἄκτιστηοὐσία ταυτίζεται μὲ τὴν ἄκτιστη ἐ -νέργειά Του (actus purus) καὶ ὅτι ὁΘε ὸς ἐπικοινωνεῖ μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο διὰ τῶν κτιστῶν ἐ νε ρ -γειῶν Του δηλαδὴ ἰσχυρίζονται ὅτιστὸν Θεὸ ὑπάρχουν καὶ κτιστὲςἐνέργειες Ὁπότε ἡ Χάρη τοῦ Θε -οῦ διὰ τῆς ὁποίας ἁγιάζεται ὁ ἄν -θρωπος θεωρεῖται ὡς κτιστὴ ἐ νέρ- γεια Ἀλλὰ ἔτσι δὲν μπορεῖ νὰ ἁγια -σθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀφοῦ στὰ Μυ στή-ρια ἐνεργεῖ ἡ laquoκτιστὴ χάρηraquo

Αὐτὸ ὅμως ἔχει καὶ ἐκκλησια-στικὲς συνέπειες Ἀφοῦ ἡ χάρη μὲτὴν ὁποία ὁ Θεὸς ἔρχεται σὲ ἐπι-κοινωνία μὲ τὸν κόσμο εἶναι κτι-στή καὶ ἡ κτιστὴ χάρη ἐνεργεῖ στὰΜυστήρια συνεπάγεται ὅτι τὸ τε-λούμενο ἀπὸ αὐτοὺς Μυστήριοτῆς θείας Εὐχαριστίας δὲν εἶναιΜυστήριο καὶ δὲν ὑπάρχει μετα-βολὴ τοῦ ἄρτου καὶ οἴνου σὲ Σῶμακαὶ Αἷμα Χριστοῦ Διότι πῶς εἶναιδυνατὸν ἡ κτιστὴ χάρη νὰ μετα-βάλλη τὸ κτιστὸ σὲ ἄκτιστο Αὐτὸςεἶναι ἕνας ἐπιπρόσθετος λόγος γιὰτὸν ὁποῖο δὲν μποροῦμε νὰ ἔχου-με κοινωνία μὲ τοὺς ΛατίνουςΑὐτὸ βέβαια συμβαίνει καὶ μὲ ὅλατὰ κατ᾽ αὐτοὺς Μυστήρια ὅπως τὸΒάπτισμα τὸ Χρίσμα κλπ

Ὅλαι αἱ διαφοραίἈπὸ αὐτὴν τὴν βασικὴ διδασκα-

λία (actus purus) προέρχεται ἡ δι-δασκαλία περὶ ἐκπορεύσεως τοῦἉγίου Πνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸςκαὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ καθαρτήριοπῦρ τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κλπποὺ ἔγιναν κατὰ καιροὺς ἀντικεί-μενα θεολογικῶν διαλόγων ἤτοι

mdash Τὸ Filioque ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦ -μα ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶτὸν Υἱὸ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μειώνε-ται ἡ μοναρχία τοῦ Πατρός νὰ κα-ταργῆται ἡ τέλεια ἰσότητα τῶν προ-σώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος νὰ μειώ -νεται ὁ Υἱὸς κατὰ τὴν ἰδιότητά Τουνὰ γεννᾶ ἐὰν ὑπάρχει ἑνότητα με-ταξὺ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ νὰ ὑποτιμᾶ -ται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς μὴ ἰσοδύ-ναμο καὶ ὁμόδοξο μὲ τὰ ἄλλα πρό-σωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀφοῦ πα-ρουσιάζεται ὡσεὶ ldquoπρόσωπο στεῖ ροrdquo

ndash Ἡ χρησιμοποίηση ἀζύμου ἄρ -του στὴν θεία Εὐχαριστία ἀπὸ τοὺςΔυτικούς ποὺ παραβαίνει τὸν τρό-πο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Χριστὸς ἐτέλε-σε τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο

ndash Ὁ καθαγιασμὸς τῶν ldquoτιμίωνδώρωνrdquo ποὺ γίνεται ὄχι μὲ τὴν ἐπί-κληση στὸν Πατέρα νὰ ἀποστείλειτὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀλλὰ μὲ τὴν ἀπαγ-γελία τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τοῦΧριστοῦ ldquoλάβετε φάγετε πίετε ἐξαὐτοῦ πάντεςrdquo

ndash Ἡ ἄποψη ὅτι ἡ σταυρικὴ θυσίατοῦ Χριστοῦ ἐξιλέωσε τὴν θεία δι-καιοσύνη ποὺ παρουσιάζει τὸνΘεὸ Πατέρα ὡς φεουδάρχη καὶ πα-ραθεωρεῖ τὴν Ἀνάσταση

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ldquoπερισσευ -ούσης ἀξιομισθίαςrdquo τοῦ Χριστοῦκαὶ τῶν Ἁγίων ποὺ τὴν διαχειρίζε-ται ὁ Πάπας

ndash Ὁ χωρισμὸς καὶ ἡ διάσπαση με-ταξὺ τῶν μυστηρίων ΒαπτίσματοςΧρίσματος καὶ θείας Εὐχαριστίας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τῆς κληρο-νομήσεως τῆς ἐνοχῆς τοῦ προπα-τορικοῦ ἁμαρτήματος

ndash Οἱ λειτουργικὲς καινοτομίες σὲὅλα τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας(Βάπτισμα Χρίσμα ἹερωσύνηἘξομολόγηση Γάμος Εὐχέλαιο)

ndash Ἡ μὴ μετάληψη τῶν λαϊκῶνἀπὸ τὸ ldquoΑἷμαrdquo τοῦ Χριστοῦ

ndash Τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κατὰ τὸὁποῖο ὁ Πάπας εἶναι ldquoὁ episcopusepiscoporum καὶ ἡ πηγὴ τῆς ἱερα-τικῆς καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξου-σίας εἶναι ἡ ἀλάθητος κεφαλὴ καὶὁ Καθηγεμὼν τῆς Ἐκκλησίας κυ-βερνῶν αὐτὴν μοναρχικῶς ὡς το-ποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆςγῆςrdquo (Ἰ Καρμίρης) Μὲ αὐτὴν τὴνἔννοια ὁ Πάπας θεωρεῖ τὸν ἑαυτότου διάδοχο τοῦ Ἀποστόλου Πέ-τρου στὸν ὁποῖον ὑποτάσσονται οἱἄλλοι Ἀπόστολοι ἀκόμη καὶ ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος

ndash Ἡ μὴ ὕπαρξη συλλειτουργίαςκατὰ τὶς λατρευτικὲς πράξεις

ndash Τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπαndash Τὸ δόγμα τῆς ἀσπίλου συλλή-

ψεως τῆς Θεοτόκου καὶ γενικὰ ἡΜαριολατρεία κατὰ τὴν ὁποία ἡΠαναγία ἀνυψώνεται στὴν Τρια-δικὴ θεότητα καὶ μάλιστα γίνεταιλόγος καὶ γιὰ Ἁγία Τετράδα

ndash Οἱ θεωρίες τῆς analogia entisκαὶ analogia fidei ποὺ ἐπικράτησανστὸν δυτικὸ χῶρο

ndash Ἡ διδασκαλία τῆς συνεχοῦςπροόδου τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἀνα-κάλυψη τῶν πτυχῶν τῆς ἀποκαλυ-πτικῆς ἀλήθειας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τοῦ ἀπολύ-του προορισμοῦ

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ἑνιαίας με-θοδολογίας γιὰ τὴν γνώση τοῦΘεοῦ καὶ τῶν κτισμάτων ἡ ὁποίαὁδήγησε στὴν σύγκρουση μεταξὺθεολογίας καὶ ἐπιστήμης

Ἐπίσης ἡ μεγάλη διαφοροποί-ηση ἡ ὁποία δείχνει τὸν τρόπο τῆςθεολογίας βρίσκεται καὶ στὴν δια-φορὰ μεταξὺ σχολαστικῆς καὶ ἡσυ-χαστικῆς θεολογίας Στὴν Δύσηἀναπτύχθηκε ὁ σχολαστικισμόςὡς προσπάθεια διερεύνησης ὅλωντῶν μυστηρίων τῆς πίστεως μὲ τὴνλογικὴ (Ἄνσελμος ΚαντερβουρίαςΘωμᾶς Ἀκινάτης) ἐνῶ στὴν Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἐπικρατεῖ ὁ ἡσυχα-σμός δηλαδὴ ἡ κάθαρση τῆς καρ-διᾶς καὶ ὁ φωτισμὸς τοῦ νοῦ γιὰτὴν ἀπόκτηση τῆς γνώσης τοῦΘεοῦ Ὁ διάλογος μεταξὺ τοῦ Ἁγί-ου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καὶ τοῦσχολαστικοῦ καὶ οὐνίτη Βαρλαὰμεἶναι χαρακτηριστικὸς καὶ δείχνειτὴν διαφοράἈπόκλισις ἐκ τῆς ὀρθοδόξου

ἐκκλησιολογίαςΣυνέπεια ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶ -

ναι ὅτι στὸν Παπισμὸ ἔχουμε ἀπό-κλιση ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησιο-λογία Ἐνῶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκ κλη-σία δίνεται μεγάλη σημασία στὴνθέωση ποὺ συνίσταται στὴν κοινω-νία μὲ τὸν Θεό διὰ τῆς ὁράσεωςτοῦ ἀκτίστου Φωτός ὁπότε οἱ θε-ούμενοι συνέρχονται σὲ Οἰ κου με -νικὴ Σύνοδο καὶ ὁριοθετοῦν ἀσφα -λῶς τὴν ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια σὲπεριπτώσεις συγχύσεως ἐν τούτοιςστὸν Παπισμὸ δίνεται μεγάλη σημα-σία στὸν θεσμὸ τοῦ Πάπα ὁ ὁποῖοςΠάπας ὑπέρκειται ἀ κόμη καὶ αὐτῶντῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων

Σύμφωνα μὲ τὴν λατινικὴ θεολο-γία ldquoἡ αὐθεντία τῆς Ἐκκλησίαςὑπάρχει τότε μόνον ὅταν στηρίζε-ται καὶ ἐναρμονίζεται μὲ τὴν θέλη-ση τοῦ Πάπα Σὲ ἀντίθετη περίπτω-ση ἐκμηδενίζεταιrdquo Ὁ ἘπίσκοποςΜαρὲ ἔγραψε ldquoΘὰ ἦταν πιὸ ἀκρι-βεῖς οἱ ρωμαιοκαθολικοὶ ἂν ἐκφω-νώντας τὸ ldquoΠιστεύωrdquo ἔλεγαν ldquoκαὶεἰς ἕνα Πάπανrdquo παρὰ νὰ λένε ldquoκαὶεἰς μίαν Ἐκκλησίανrdquo1

Ἐπίσης ldquoἡ σημασία καὶ ὁ ρόλοςτῶν Ἐπισκόπων μέσα στὴν ρωμαϊκὴἘκκλησία δὲν εἶναι παρὰ ἁπλὴ ἐκ -προσώπηση τῆς παπικῆς ἐξουσίαςστὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποιὑποτάσσονται ὅπως οἱ ἁπλοὶ πι-στοίrdquo Στὴν παπικὴ ἐκκλησιολογίαοὐσιαστικὰ ὑποστηρίζεται ὅτι ldquoἡ ἀ -ποστολικὴ ἐξουσία ἐξέλιπε μὲ τοὺςἈποστόλους καὶ δὲν μετεδόθηστοὺς διαδόχους τους ἘπισκόπουςΜονάχα ἡ παπικὴ ἐξουσία τοῦ Πέ-τρου ὑπὸ τὴν ὁποίαν βρίσκοντανὅλοι οἱ ἄλλοι μετεδόθη στοὺς δια-δόχους τοῦ Πέτρου δηλαδὴ στοὺςΠάπεςrdquo 2 Ἀκόμη καὶ οἱ ΟἰκουμενικὲςΣύνοδοι ἔχουν τὴν ἀξία ποὺ τοὺςπαραχωρεῖ ὁ Πάπας τῆς Ρώμης διό-τι laquoδὲν εἶναι οὔτε μποροῦν νὰ εἶναιἄλλο πρᾶγμα παρὰ συνέδρια τοῦ

Χριστιανισμοῦ ποὺ συγκαλοῦνταιὑπὸ τὴν αὐθεντία καὶ τὴν ἐξουσίακαὶ τὴν προεδρία τοῦ Πάπαraquo Ὅτανβγῆ ὁ Πάπας ἀπὸ τὴν αἴθουσα τῆςσυνεδρίασης λέγοντας laquoΔὲν βρί-σκομαι πλέον ἐκεῖ μέσαraquo παύειἐκείνη τὴν στιγμὴ ἡ ΟἰκουμενικὴΣύνοδος νὰ ἔχη κῦρος laquoΟἱ ὅροι τῆςΣυνόδου ἐπίσης δὲν ἔχουν καμμιὰἀξία ἂν δὲν ἐγκριθοῦν καὶ δὲν ἐπι-κυρωθοῦν ἀπὸ τὸν Πάπα ὁ ὁποῖοςκαὶ θὰ τοὺς ἐπιβάλη μὲ τὴν αὐθεν-τία του στοὺς πιστούςraquo3

Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν προοπτικὴὑποστηρίζεται ἀπὸ τὴν παπικὴ ldquoἘκ -κλησίαrdquo ὅτι ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τῆςἈ νατολῆς εἶναι διϊστάμενες καὶ ἔ -χουν ἐλλείψεις ἆρα κατ᾽ οἰκονομίανμᾶς δέχονται σὲ κοινωνία καὶ βέ-βαια κατ᾽ οἰκονομίαν μᾶς δέχονταιὡς ἀδελφάς Ἐκκλησίας ἐπειδὴ αὐ -τὴ (ἡ Παπικὴ laquoἘκκλησίαraquo) αὐτοθε-ω ρεῖται ὡς μητέρα Ἐκκλησία καὶἐμᾶς μᾶς θεωροῦν θυγατέρες Ἐκ -κλησίες

Τὸ Βατικανὸν εἶναι ΚράτοςΤὸ Βατικανὸ εἶναι κράτος καὶ ὁ

ἑκάστοτε Πάπας εἶναι ὁ ἡγέτης τοῦΚράτους τοῦ Βατικανοῦ Πρόκειταιγιὰ μία ἀνθρωποκεντρικὴ ὀργάνω-ση γιὰ μία ἐκκοσμίκευση καὶ μάλι-στα θεσμοποιημένη ἐκκοσμίκευσηΤὸ Κράτος τοῦ Βατικανοῦ ἱδρύθη-κε τὸ 755 μΧ ἀπὸ τὸν Πιπίνο τὸνΒραχύ πατέρα τοῦ Καρλομάγνουκαὶ στὴν ἐποχή μας ἀναγνωρίσθη-κε τὸ 1929 ἀπὸ τὸ Μουσολίνι Εἶναισημαντικὴ ἡ αἰτιολογία τῆς ἀνακη-ρύξεως τοῦ Παπικοῦ Κράτουςὅπως τὸ ὑποστήριξε ὁ Πίος ΙΑ´ ldquoὉἐπὶ τῆς γῆς ἀντιπρόσωπος τοῦΘεοῦ δὲν δύναται νὰ εἶναι ὑπή-κοος ἐπιγείου κράτουςrdquo Ὁ Χριστὸςἦταν ὑπήκοος ἐπιγείου κράτους ὁΠάπας δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Ἡ πα-πικὴ ἐξουσία συνιστᾶ θεοκρατίαἀφοῦ ἡ θεοκρατία ὁρίζεται ὡς ταύ-τιση κοσμικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆςἐξουσίας σὲ ἕνα πρόσωπο Σήμεραθεοκρατικὰ κράτη εἶναι τὸ Βατι-κανὸ καὶ τὸ Ἰράν

Αἱ πλάναι τῶν ΠαπῶνΕἶναι χαρακτηριστικὰ τὰ ὅσα

ὑποστήριξε στὸν ἐνθρονιστήριολόγο του ὁ Πάπας Ἰννοκέντιος Γ´(1198ndash1216) ldquoΑὐτὸς ποὺ ἔχει τὴνύμφη εἶναι ὁ νυμφίος Ἀλλὰ ἡνύμφη αὐτὴ (ἡ Ἐκκλησία) δὲ συνε-ζεύχθη μὲ κενὰ τὰ χέρια ἀλλὰ πρόσ -φερε σὲ μένα ἀσύγκριτη πολύτιμηπροῖκα δηλ τὴν πληρότητα τῶνπνευματικῶν ἀγαθῶν καὶ τὴν εὐρύ-τητα τῶν κοσμικῶν τὸ μεγαλεῖοκαὶ τὴν ἀφθονία ἀμφοτέρων Σὰσύμβολα τῶν κοσμικῶν ἀγαθῶνμοῦ ἔδωσε τὸ Στέμμα τὴ Μίτραὑπὲρ τῆς Ἱερωσύνης τὸ Στέμμαγιὰ τὴ βασιλεία καὶ μὲ κατέστησεἀντιπρόσωπο Ἐκείνου στὸ ἔνδυμακαὶ στὸ μηρὸ τοῦ ὁποίου γράφτη-κε ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλέων καὶΚύριος τῶν κυρίωνrdquo

Ἑπομένως ὑπάρχουν μεγάλεςθεολογικὲς διαφορές οἱ ὁποῖεςκαταδικάσθηκαν ἀπὸ τὴν Σύνοδοἐπὶ Μεγάλου Φωτίου καὶ στὴν Σύν -οδο ἐπὶ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Πα-λαμᾶ ὅπως φαίνεται καὶ στὸ ldquoΣυν -οδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίαςrdquo Ἐπὶ πλέονκαὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶοἱ Τοπικὲς Σύνοδοι μέχρι τὸν 19οαἰώνα καταδίκαζαν ὅλες τὶς πλάνεςτοῦ Παπισμοῦ

Τὸ πράγμα δὲν θεραπεύεται οὔ -τε βελτιώνεται ἀπὸ κάποια τυπικὴσυγγνώμη ποὺ θὰ δώση ὁ Πάπαςγιὰ ἕνα ἱστορικὸ λάθος ὅταν οἱ θε-ολογικὲς ἀπόψεις του εἶναι ἐ κτόςτῆς Ἀποκαλύψεως καὶ ἡ Ἐκκλησιο-λογία κινεῖται σὲ ἐσφαλμένο δρό-μο ἀφοῦ μάλιστα ὁ Πάπας παρου-σιάζεται ὡς ἡγέτης τοῦ Χριστιανι-κοῦ κόσμου ὡς διάδοχος τοῦ Ἀπο-στόλου Πέτρου καὶ βικάριος ndash ἀντι-πρόσωπος τοῦ Χριστοῦ πάνω στὴνγῆ ὡσὰν ὁ Χριστὸς νὰ ἔδωσε τὴνἐξουσία του στὸν Πάπα καὶ Ἐκεῖ -νος ἀναπαύεται εὐδαίμων στοὺςΟὐ ρανούςraquoὙποσημειώσεις

1 Παύλου Μπάλλεστερ ΚουβαλιέρΓιατὶ ἐγκατέλειψα τὸν Παπισμό με-τάφρ Βασ Μουστάκη εἰς Κιβωτόςἀπάνθισμα ἐκδ ΠαπαδημητρίουἈθήνα 1991 σελ 389ndash390 2 ἔνθἀνωτ σελ 390 3 ἔνθ ἀνωτ σελ 390

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

(3ον)Νέες ἀντιλήψεις

καὶ ἘκκλησίαΣίγουρα ἐκτὸς ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς

παράγοντες ὑπάρχουν καὶ ἄλλοιποὺ ὁ καθένας τους συνεισφέρειὡς συνιστῶσα στὴ διαμόρφωσητοῦ σύγχρονου κόσμου ποὺ κυ-ριαρχεῖται ἀπὸ τὶς λεγόμενες νέεςἀντιλήψεις Ἀντιλήψεις ποὺ ἀγνο -οῦν τὸν πολιτισμό ἀντιμάχονταιτὴν ἱστορία προτάσσουν τὸν ἐγωι-σμό περιορίζουν τὸν φιλοσοφικὸὁρίζοντα τῶν προσώπων καὶ τῶνκοινωνιῶν ἀλλοιώνουν ἱερὲς ἔν -νοι ε ς ὅπως ὁ πατριωτισμὸς καὶ τὶςὀνομάζουν ρατσισμὸ ἢ ἐθνικισμόἀντιλήψεις ποὺ μὲ τὴ μία ἢ τὴνἄλλη μορφὴ ἔκαναν δειλὰ τὴν ἐμ -φάνισή τους στὴν ἱστορία σήμεραὅμως ἡ παρουσία τους ἔχει χαρα-κτηριστικὰ γενικευμένης κυριαρ-χίας καὶ ἰσχὺ ὄχι ἁπλῆς ἀπόψεως ἢθεωρίας ἀλλὰ δογματικῆς ἐμβελεί-ας Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς παρου-σιάζονται στὴν ἐποχή μας κάποιεςἀπὸ αὐτές τὶς ἀντιλήψεις ποὺ μά-λιστα ἐπηρεάζουν τὴν ἐκκλησια-στικὴ μαρτυρία

(α) Οἱ περὶ τῆς ὕλης καὶτοῦ ἀνθρώπου ἀντιλήψεις

Ὅλα ὅσα προαναφέραμε ὁδη-γοῦν στὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ δύνα-μη τοῦ ἀνθρώπου κυρίως ἡ δια-νοητικὴ εἶναι τεράστια Ποτὲ δὲνεἶχε ἐκφρασθεῖ ἡ ἔκτασή της ὅσοστὴν ἐποχή μας Μὲ τὴν πρόοδοτῆς ἐπιστήμης μποροῦμε νὰ ἑρμη-νεύσουμε καὶ νὰ κατανοήσουμεσχεδὸν τὰ πάντα Μὲ τὴν ἐξέλιξητῆς τεχνολογίας μποροῦμε νὰ κα-τορθώσουμε ἀσύλληπτα πράγματαΑὐτὰ δημιουργοῦν ἕνα αἴσθημα ἀ -λα ζονικῆς αὐτάρκειας ἐγωπαθοῦςἀνθρωποκεντρισμοῦ καὶ μυωπικοῦκαὶ ἀφιλοσόφητου ὑλισμοῦ Συρρι-κνώνουν τὸν ἄνθρωπο χρονικὰ στὸπαρὸν καὶ τὴν ἐπικαιρότητά τουκαὶ ἡ ἀξία τοῦ πνεύματός του ἔγ -κειται μόνον στὴ δυνατότητα ἑρ -μηνείας καὶ ἀξιοποίησης τοῦ ὑλι-κοῦ τοῦ αἰσθητοῦ καὶ ὁρατοῦ κό-σμου Ἡ ἀπολυτοποίηση τῆς πρα-γματικότητος ἔπνιξε τὴν ἀναζήτη-ση τῆς ἀλήθειας

Ξεπερνοῦμε τὴν ταχύτητα τοῦἤχου διασποῦμε τὴ δύναμη τοῦἀτόμου ὑπερνικοῦμε τὴ δράση τῆςβαρύτητας διαφεύγουμε ἀπὸ τὴνἀτμόσφαιρα στὸ διάστημα συντρί-ψαμε ψηφιακὰ τὰ ὅρια τῆς σκέψηςἐπιθυμοῦμε νὰ δοῦμε πρὶν ἀπὸ τὴνἀρχὴ καὶ νὰ δρασκελίσουμε τὸ ἄ -πειρο ὅλο ὅμως καὶ βυθιζόμαστεστὸ βαρυτικὸ πεδίο τῆς φιλοσοφι -κῆς μυωπίας μας Γονιμοποιοῦμεπλέον ἔξω ἀπὸ τὸ σῶμα μεταμο-σχεύουμε ὄργανα παρεμβαίνουμεστὶς ψυχικὲς ἐκδηλώσεις θερα-πεύουμε σχεδὸν τὰ πάντα Ἐπιβάλ-λουμε ἐμεῖς τὴν ἀνθρώπινη ἀρχὴτεχνολογῶντας τὴ γονιμοποίησητὴ σύλληψη ἢ προσδιορίζοντας τὰχαρακτηριστικά της εὐγονικά Ἀπο-μακρύνουμε τὸν θάνατο ἢ τὸν ἀπο-φασίζουμε εὐθανασιακά Δημιουρ-γοῦμε ἠθική δεοντολογία καὶ νό-μους ποὺ διευκολύνουν καὶ ἐπι-βάλλουν τὶς δικές μας ἀποφάσειςΣυγκεντρώνουμε ἀσύλληπτο ὄγκοπληροφοριῶν Ἀξιοποιοῦμε τὸν να-νο-κόσμο καὶ ἐκεῖ ποὺ τίποτα δὲνδιακρίνεται ἀντικρύζουμε νέες δυ-νατότητες νὰ παρέμβουμε τεχνο-λογικὰ στὴν καθημερινότητά μαςΛύνουμε τὰ προβλήματά μας μὲ τὸχρῆμα καὶ τὴ δύναμη Κάνουμε ὅτιθέλουμε

Τελικὰ βλέπουμε περισσότεροτὴν ὀμορφιὰ τοῦ ὑλικοῦ κό σμουσὰν κάτι ἐνυπάρχον ὡς ἰδίωμά τουκαὶ ἀκόμη περισσότερο τὴ δύναμητοῦ ἀνθρώπου ὅπως τὴν περιγρά-ψαμε προηγουμένως Καὶ προχω-ροῦμε ἕνα ἀκόμη βῆμα Μεθυσμέ-νοι ἀπὸ τὸ κατόρθωμα τῆς τεχνο-λόγησης τοῦ κόσμου χάσαμε τὸἐνδιαφέρον τοῦ Ποιός καὶ τοῦ πῶςτῆς δημιουργίας του Ἡ δόξα τῆςἀνθρώπινης ἐπιτυχίας ἐκ μηδένισετὴ δόξα τοῦ Θεοῦ δημιουργοῦ

Γιὰ κάποιον λόγο οἱ ἄνθρωποιτῆς ἐποχῆς μας ἐπιθυμοῦν νὰ δη-μιουργήσουν αὐτόματη ζωή νὰ ἑρ -μηνεύσουν τὶς σύγχρονες ἐξελι-κτικὲς θεωρίες τῆς ζωῆς ἔστι ὥστενὰ καταδεικνύεται ἡ ζωώδης προ-έλευση τοῦ ἀνθρώπου Ἀμφισβη-τοῦν τὴν καταξιωμένη ἀπὸ τὴν κο-σμολογία laquoἀνθρωπικὴ ἀρχήraquo ὅτιδηλαδὴ οἱ τιμὲς τῶν παγκοσμίωνσταθερῶν εἶναι τέτοιες ὥστε ὑπο-χρεωτικὰ νὰ ὁδηγοῦν στὴν ἐμφάνι-ση καὶ στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου στὴγῆ7 ἢ θέλουν τὴν ὕπαρξη ἄλλωνὄντων στὸ σύμπαν ὄχι γιὰ νὰ ἐπι-κοι νωνοῦν μαζί τους -αὐτὸ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει ἀλλὰ προκειμένουνὰ καταρριφθεῖ ἡ μοναδικότητατοῦ ἀνθρώπου

Προτιμοῦν νὰ διακηρύσσουν ὅτιὁ ὑλικὸς κόσμος τὸ σύμπαν εἶναιἀποτέλεσμα τύχης προέκυψε δη-λαδὴ ἐκ τοῦ μηδενὸς χωρὶς θεϊκὴπαρέμβαση ἢ ὅτι εἴμαστε μία laquoἀνα-κατανομὴ τοῦ τίποταraquo8 δηλαδὴὄντα ποὺ προέκυψαν τυχαῖα ἀπὸ τὸμπέρδεμα τοῦ τίποτα μὲ τὸν ἑαυτότου () παρὰ νὰ ὁμολογήσουν ὅτιεἴμαστε θεόπλαστοι μάλιστα laquoκατʼεἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν Θεοῦraquo Προ-βάλλεται ἔτσι μία ἀνθρωπολογίαἐξωφρενικὴ μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰδιώξει στὸ περιθώριο τὸ μεγαλεῖοτοῦ laquoἐν τιμῇ ὄντος ἀνθρώπουraquoΠροτιμᾶται ἡ ὑλικότητα ἢ ἡ τυχαι-ότητα ἡ ἐφημερότητα καὶ ἡ ζωικό-τητα τῆς ἀνθρώπινης φύσης προ-κειμένου νὰ ἀνατραπεῖ ἡ θεϊκή τηςπροέλευση Ἕνας ἄν θρωπος δυ-νατὸς σὰν δεινόσαυρος μὲ πα-ρελθὸν πιθήκου μὲ προέλευσηἀμοιβάδας μὲ προοπτικὴ τὸ μηδένθνητὸς θεὸς ὁ ἴδιος χωρὶς τὸ μυ-στήριο τοῦ αἰώνιου Θεοῦ μέσα τουἢ τὴν παρουσία Του γύρω τουmiddotlaquoἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκεπαρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς

ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖςraquo 9

(β) Οἱ περὶτοῦ Θεοῦ ἀντιλήψεις

Ὅλα αὐτὰ προφανῶς καταργοῦντὸν λόγο καὶ τὴν ὑποψία τοῦ ἐπέ-κεινα τοῦ ἔξω ἀπὸ μᾶς τὸν κόσμοκαὶ τὴ λογική μας Δὲν ὑπάρχει ἡἀνάγκη τοῦ Θεοῦ Οὔτε ἡ προσδο-κία Του Τὸ ποιός καὶ τὸ πῶς τὸποιὸς δηλαδὴ εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸςἢ τὸ τὶ εἶναι ἂν εἶναι δύναμις ἢἔννοια ἢ ὀντότητα ἢ πρόσωπο ἢ τὸπῶς ἐνεργεῖ καὶ τὸ γιατὶ ἐνεργεῖἔτσι δὲν ὑφίστανται πλέον οὔτε ὡςἐρωτήματα Τὸ μόνο ποὺ ἀκόμη ἀ -κούγεται εἶναι τὸ ἂν καὶ τὸ ποῦ Τὸἂν ὑπάρχει Θεὸς καὶ τὸ ποῦ εἶναιγιατὶ δὲν ἐμφανίζεται μὲ τρόπουςσυμβατοὺς μὲ τὴ λογικὴ καὶ τὶςαἰσθήσεις μας Καὶ αὐτὸ ὄχι ὡς προ-βληματισμὸς ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ἀναζή-τηση ἀλλὰ ὡς ἀμφισβήτηση ποὺδιακηρύσσει τὴν ἀπόρριψη Ἀκόμηκαὶ οἱ πιστοί ὅσοι ὁμολογοῦμε πί-στη ἔχουμε μπολιαστεῖ ἀπὸ ἐρωτή-ματα τέτοιας ἀμφισβήτησης

Ὅλη αὐτὴ ἡ ἀντίληψη ξεχύνεταιστὶς ἡμέρες μας μέσα ἀπὸ ἐκδό-σεις ποὺ κυκλοφοροῦν ὡς best sel-lers ὅπως laquoΤὸ τέλος τῆς πίστηςraquoτοῦ Σὰμ Χάρις10 ἡ laquoἘπιστολὴ σὲἕνα Χριστιανικὸ Ἔθνοςraquo τοῦ ἰδί-ου11 τὸ laquoΛύνοντας τὰ μάγιαraquo τοῦΝτάνιελ Ντένετ12 laquoἩ περὶ Θεοῦαὐταπάτηraquo τοῦ Ρίτσαρντ Ντόκινς13

καὶ τὸ laquoὉ Θεὸς δὲν εἶναι τέλειοςraquoτοῦ Κρίστοφερ Χίτσενς14 ἢ ἀπὸπρο κλητικὲς διαφημίσεις ὅπως αὐ -τὴ τοῦ Ἱδρύματος laquoGiordano Bru- noraquo τῆς Γερμανίας μὲ τὸ μήνυμα σὲπινακίδες τῶν λεωφορείων laquoΔὲνὑπάρχει σχεδόν μὲ βεβαιότηταθεόςraquo ἢ μέσα ἀπὸ εὐρείας κλίμα-κος θεατρικὰ ἤ κινηματογραφικὰἔργα χαμηλῆς ποιότητος και ὑπερ-βολικῆς ἀσεβείας15

Δίπλα σὲ αὐτὰ ὁ Francis Collinsἐπικεφαλῆς τοῦ προγράμματος ἀ -πο κρυπτογράφησης τοῦ ἀνθρώπι-νου γονιδιώματος καὶ σημερινὸςπρόεδρος τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήμα-τος Ὑγείας (NIH) τῶν ΗΠΑ μὲ τὸ βι-βλίο του laquoἩ γλῶσσα τοῦ Θεοῦraquo16ὑποστηρίζει ὅτι τὸ θέμα τοῦ Θεοῦδὲν εἶναι θέμα ἐπιστήμης ἀλλὰ ἐπι-στήμονα17 καὶ ὅτι ὅλες οἱ παραπά-νω ἀθεϊστικὲς διακηρύξεις δὲν ἀ -ποτελοῦν ἀποδείξεις τῆς ἐρευνη-τικῆς διαδικασίας ἀλλὰ σαφεῖς πι-στοποιήσεις αὐθαίρετης κρίσηςσυγ κεκριμένων ἐπιστημονικῶν ἐγ -κεφάλων Αὐτὰ ἀπὸ τὸν μεγαλύτε-ρο ἐπιστήμονα μὲ ἐξαιρετικῆς ἀ -κρι βείας ἐπιστημονικὸ λόγο μέσαἀπὸ μία περιπέτεια ἀδυσώπητουπροσωπικοῦ προβληματισμοῦ Ἕναμοναδικὸ βιβλίο πορείας πρὸς τὴνπίστη ἀπὸ τὸν καλύτερο ἐκπρόσω-πο τῆς γενετικῆς τὸ ὁποῖο ὅμωςπαραμένει ἄγνωστο καὶ συναντᾶδυσκολίες στὴν κυκλοφορία τουΤοῦτο διότι ἐνῶ ἡ Γενετικὴ ἐπι-στρατεύεται γιὰ νὰ καταδείξει τὴνἐπιστημονικὴ ἀπόρριψη τοῦ Θεοῦὁ κορυφαῖος γενετιστὴς ὁμολογεῖτὴ συνάντηση μαζί Του

Ἡ τραγικὴ διαπίστωση εἶναι ὅτιτὸν Θεὸ δὲν Τὸν θέλει ἡ ἐποχήμας Ἐπιμένει ὅτι δὲν ὑπάρχει Αὐ -τὸ ποὺ παραμένει εἶναι τὸ φαινόμε-νο καὶ ἡ κουλτούρα τῆς θρησκείαςΟἱ θρησκεῖες ὅμως εἶναι προϊόντακάποιας ἄλλης ἐποχῆς ποὺ ἐμεῖςκληρονομήσαμε καὶ τώρα ἐνῶ δὲντὶς ἔχουμε ἀνάγκη δὲν μποροῦμενὰ ἀπαλλαγοῦμε Δὲν μᾶς χρειάζε-ται ἕνας θεὸς γιὰ νὰ ἐξηγήσουμετὸν κόσμο ἢ νὰ κάνουμε δύσκολαπράγματα Πλέον τὰ ἐξηγοῦμε ὅλαμὲ τὴν ἐπιστήμη μας καὶ κάνουμεὅτι θέλουμε μὲ τὴν τεχνολογία μό-νοι μας

Αὐτοὶ ποὺ τὴν χρειάζονται εἶναιὅλο καὶ λιγότεροι ὅλο καὶ πιὸ ἄρ -ρωστοι Ὅσοι ταλαιπωροῦνται μὲτὸ ἄγνωστο ποὺ ὅμως ὅλο καὶ πε-ριορίζεται ἢ μὲ τὸ συναίσθημα ποὺὅμως καὶ αὐτὸ ὅλο καὶ ἐκλογικεύε-ται καὶ ἰσοπεδώνεται Τελικὰ τὸνΘεὸ οὔτε τὸν βλέπουμε οὔτε τὸνχρειαζόμαστε οὔτε καὶ τὸν θέλου-με Δὲν εἶναι κάποιος ἀλλὰ εἶναικάτι ποὺ μὲ κάθε τρόπο πρέπει νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὴ ζωή μας

Αὐτὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς κά-νουν νὰ πιστεύσουμε Ἡ Βαβελικὴἀντίληψη ἀναβιώνει στὸν 21ο αἰῶ -να ὅσο ποτὲ ξανά μάλιστα συνδυα -σμένη πάλι μὲ σοδομικὰ φαινόμε-να Τελικά ἡ ἐποχή μας ἀγνο ῶν -τας τὴν ἐλευθερία τῆς ἀλήθειαςμᾶς σκλαβώνει στὴ φυλακὴ τῆςπρα γματικότητας(γ) Οἱ περὶ τῆς Ἐκκλησίας

ἀντιλήψειςὙπὸ τὴν ἐπήρεια ὅλου αὐτοῦ τοῦ

πλαισίου σκέψης δημιουργεῖται καὶἡ ἀντίληψη περὶ Ἐκκλησίας στὶςμέρες καὶ στὸν τόπο μας Ἡ Ἐκκλη-σία κηρύσσει τὴν πίστη στὸν Θεὸκαὶ τὴν ζωὴ κατὰ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέ-λιο ὁμιλεῖ γιὰ Τριαδικὴ Θεότηταγιὰ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λό-γου τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ γιὰ κοινωνία τοῦἉγίου Πνεύματος γιὰ ἐν Χριστῷζωὴ κλπ Αὐτὰ ὅλα ὑπερβαίνουντὸν σύγχρονο ἄνθρωπο κυρίωςτὸν νέο Οὔτε τὰ γνωρίζει οὔτε τὰκατανοεῖ οὔτε τὰ θέλει Θεωρεῖτὴν Ἐκκλησία ὡς μία θρησκευτικὴἔκφραση ἐναντίον τῆς ὁποίας ἔχειἤδη προϊδεασθεῖ ἀπὸ τοὺς πανί-σχυρους μηχανισμοὺς τῆς σύγχρο-νης κοινωνίας

Ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὸν μέσο σύγ-χρονο ἄνθρωπο καὶ εἰδικότερα τὸνσύγχρονο νέο Ἕλληνα εἶναι κάτιποὺ ἔχει χαρακτηριστικὰ ἀταίρια-στα μὲ τὸ σήμερα Ἂς δοῦμε τὸ πε-ρίγραμμα τῆς νέας εἰκόνας ποὺτείνει νὰ ἐπικρατήσει

(1) Εἶναι ἕνα κοινωνικο-ψυχολο-γικὸ κατασκεύασμα γεμᾶτο δογμα-τικὲς διακηρύξεις τύπους καὶ συμ-βολισμούς ἀπίστευτες καὶ ὑπερβο-λικὲς ἀφηγήσεις ποὺ δὲν ἔχουν

καμμία σχέση μὲ τὴν πραγματικό-τητα τῆς ζωῆς καὶ στὴν καλύτερηπερίπτωση παρουσιάζουν τὴν πιθα-νότητα ὡς ὑποβάλλουσα ἀλήθειαγιὰ νὰ πείσει νὰ δημιουργήσει ὀπα-δοὺς ἢ νὰ κρατήσει τὸν ἱστορικὸρόλο ὑπάρξεώς της Δὲν ἔχει καμ-μία σχέση μὲ τὴν πρόοδο καὶ τὴνἀνάπτυξη Εἶναι ὅτι συντηρητικό-τερο ὑπάρχει στὶς μέρες μας Εἶναιὄπιο ποὺ ναρκώνει

(2) Ἐκφράζει μιὰν ἄλλην ἐποχήΔημιούργησε καὶ διαμόρφωσε κά-ποιον πολιτισμὸ ποὺ ταίριαζε σὲ ἄλ -λους ἀνθρώπους μὲ ἄλλες εἰκόνεςγιὰ τὴ ζωή Ἀκόμη καὶ τὸ ὡραῖο τὸἐννοεῖ μὲ ὅρους παρωχημένους Οἱπλούσιοι συμβολισμοί της οἱ πανη-γύρεις καὶ οἱ ἑορτασμοί της ἡ μου-σικὴ καὶ ἡ αἰσθητική της δὲν ἔχουνσχέση μὲ τὸ σήμερα Ἐπιπλέον οἱἀφηγήσεις της οἱ ἱστορικὲς βάσειςτῶν ἑορτῶν της ἡ ἐκ Παρθένουγέννηση ἡ Μεταμόρφωση ἡ Ἀνά-σταση ἡ Πεντηκοστή τὰ θαύματαὅπως ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν ἄρ -των ἀπευθύνονται σὲ ἐποχὲς ποὺἀρέσκονταν σὲ ὑπερβολικὲς μυθο-πλασίες καὶ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴδική μας ποὺ ἀξιώνει ἀποδείξεις λι-τότητα ἐκφράσεων καὶ σαφήνεια

(3) Ταυτίσθηκε μὲ τὸ κοσμικὸ σύ-στημα καὶ τὸ ἐκμεταλλεύθηκε γιὰνὰ ἀποκτήσει δύναμη ἐπιρροήπλοῦ το Καὶ σήμερα ποὺ αὐτὸ ἀπο-μυθοποιεῖται καταρρέει μαζί τουΑὐτὸ τὸ σύστημα τῆς ἔδωσε τὴν πε-ριουσία της καὶ τὸν ρόλο της γιʼ αὐ -τὸ καὶ σήμερα ὀφείλει νὰ τὰ ἐπι-στρέ ψει ὅλα καὶ ἀμέσως νὰ καταρ-γη θεῖ Κατέχει ἀμύθητη περιουσίατὴν ὁποία ἀρνεῖται μὲ ποικίλα ἐπιχει -ρήματα καὶ ἀναληθεῖς δικαιολογίεςνὰ ἀποδώσει στὸν λαό ὁ ὁποῖ ος καὶἀνάγκη τὴν ἔχει καὶ τοῦ ἀνήκει

(4) Ὁ λόγος της δὲν ἔχει σχέσημὲ τὴ ζωή της οὔτε τὸ κήρυγμα μὲτὶς πράξεις καὶ τὰ ἔργα τῶν ὀπαδῶντης Ἡ διάλεκτός της εἶναι πομπώ-δης μὴ κατανοητή μιλάει γιὰἔννοιες πολὺ ἀφηρημένες ὑψηλὲςκαὶ ἀμφίβολες μέ τέτοια βεβαιότη-τα ποὺ ὄχι μόνον δὲν πείθει ἀλλὰκαὶ ἐπειδὴ δὲν ἐπιβεβαιώνονταιστὴν καθημερινότητα τῆς ζωῆςκαλλιεργεῖ τὸ ψέμμα καὶ τὴν ὑπο-κρισία Οἱ ἅγιοί της ἔζησαν καὶ τὰθαύματα συνέβησαν σὲ ἄλλες ἐπο-χές ἐνῶ οἱ σημερινοὶ ἅγιοι εἶναιδῆθεν κρυμμένοι καὶ τὰ θαύματαεἴτε εἶναι φτιαχτὰ εἴτε δὲν μπο-ροῦμε ἐμεῖς νὰ τὰ δοῦμε Γιʼ αὐτὸκαὶ τελικὰ δὲν τὰ πιστεύουμε

(5) Τὸ κήρυγμα καὶ οἱ ἐπαγγελίεςτης προσφέρουν κάτι ποὺ τὸ ὀνο-μάζει ἡ ἴδια μὲν ἀλήθεια ἀλλὰ ἀλή-θεια δὲν ὑπάρχει δὲν ἀποδεικνύε-ται δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει δὲν σχετί-ζεται μὲ τὴν πραγματικότητα δὲνἐπηρεάζει τὴν καθημερινότητα καὶδὲν τὴν διορθώνει Γιʼ αὐτὸ οὔτεμᾶς ἀρέσει οὔτε μᾶς ἀπασχολεῖΟὔτε ποὺ τὴν ἔχουμε ἀνάγκη

(6) Ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ ἑστίασυμβιβασμοῦ ἀσυνέπειας ὑποκρι-σίας ὑπερβολικῆς χλιδῆς συμφε-ρόντων τῶν ὀλίγων εἰς βάρος τῶνπολλῶν ἀκόμη δὲ καὶ ἠθικῆς δια-φθορᾶς καὶ διαπλοκῆς χῶρο σκαν-δάλων Ὄχι ἁπλὰ δὲν μᾶς ἐνδιαφέ-ρει ἢ δὲν τὴν καταλαβαίνουμεἀλλὰ θέλουμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸαὐτήν Φταίει πολύ γιὰ τὰ ἐπικρα-τοῦντα κοινωνικὰ δεινά Δὲν εἶναιμόνον ὄπιο ποὺ ναρκώνει τὴ σκέ-ψη ἀλλὰ εἶναι καὶ δηλητήριο ποὺἀρρωσταίνει τὶς κοινωνίες

(7) Παρὰ ταῦτα χρειάζεται σὲ κά-ποιους ποὺ διαθέτουν περιδεεῖς συν -ειδήσεις ἢ δὲν μποροῦν νὰ ἀπαλλα-γοῦν ἀπὸ φόβους καὶ ἀνασφάλειεςἢ ποὺ συντηροῦνται μὲ ἰδέες καὶφαντασιώσεις Χρειάζεται ἐνδεχο-μένως καὶ ὡς πολιτικὸς ἀντίλογοςσὲ ἄλλες θρησκεῖες ἢ ὡς συντη-ρητὴς ἑνὸς ἱστορικοῦ παρελθόντοςΧρειάζεται ἐπίσης καὶ γιὰ τὸν μηχα-νισμό της ὁ ὁποῖος σὲ συνδυασμὸμὲ τὴ διδασκαλία της περὶ ἐθελοντι-σμοῦ καὶ προσφορᾶς καὶ τὶς οἰκονο-μικὲς δυνατότητές της θὰ μπο-ροῦσε νὰ βοηθήσει τοὺς ἀναξιοπα-θοῦντες τῶν κοινωνιῶν μας Τὴνκατανοοῦμε καὶ τὴν ἀνεχόμαστεμόνο γιὰ τὸν κοινωνικό της ρόλοἘκεῖ ἐξαντλεῖται ἡ ἀποστολή τηςὙποσημειώσεις

7 Ἀστερίου Χατζηνικολάου Ὁἄνθρωπος μέσα στὸ σύμπαν ἐκδ ΣΩ-ΤΗΡ 8 Νανόπουλου Δημήτρη Τὸσύμπαν θὰ ὑπάρχει γιὰ πάντα ΚΑ-ΘΗΜΕΡΙΝΗ 2552003 σ 30 9Ψαλμ μη΄ 20 10 ἐκδ Ἐνάλιος 200811 ἐκδ Κέδρος 2007 12 ἐκδ VikingAdult 2006 13 ἐκδ Κάτοπτρο 200714 ἐκδ Atlantic Books 15 Ἀπάντησηστὶς ἐπιστημονικὲς διακηρύξεις δίδεταιἀπὸ ἄλλους ἐπιστήμονες ὅπως ὁ AlbertEinstein μὲ τὸν περίφημο λόγο τουlaquoΠοτέ δὲν βρῆκα τίποτε στὴν ἐπιστή-μη μου ποὺ νὰ μπορῶ νὰ ἀντιτάξωστὴ θρησκείαraquo ἢ τὸ ἀνάλογο τοῦ MaxPlanck ὅτι laquoὁπουδήποτε καὶ ὁσονδή-ποτε βαθιὰ ἂν προσηλώσουμε τὰβλέμματά μας πουθενὰ δὲν βρίσκου-με καμία ἀντίφαση μεταξὺ τῆς θρη-σκείας καὶ τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶνmiddotἀντίθετα μάλιστα στὰ κρισιμότερασημεῖα βρίσκουμε πλήρη συμφωνίαraquomiddotἢ τοῦ Werner Heisenberg laquoΜολονότιεἶμαι τώρα πεπεισμένος ὅτι ἡ ἐπιστη-μονικὴ ἀλήθεια εἶναι ἀκλόνητη στὸ πε-δίο της δὲν τὰ κατάφερα ποτέ μου νὰἀπορρίψω τὸ περιεχόμενο τῆς θρη-σκευτικῆς σκέψης σὰν δῆθεν μέροςμιᾶς ξεπερασμένης φάσης στὴ συνεί-δηση τῆς ἀνθρωπότητας ἕνα μέροςποὺ θὰ πρέπει νὰ τὸ ἐγκαταλείψουμεἀπὸ ἐδῶ κι ἐμπρόςraquo Αὐτὲς ὅμως εἶναιθέσεις ἄλλης ἐποχῆς καὶ ἀπόψειςἄλλης λογικῆς Καὶ κάπως τὶς ἀντιπα-ρερχόμεθα 16 ἐκδ Παπαζήση 200917 Ἡ ἀθεΐα ἑνὸς ἐπιστήμονα δὲν ἀπο-τελεῖ ἀπόδειξη ἐπιστημονικῆς ἀπόρρι-ψης τῆς πίστεως Συχνὰ μεγάλοι ἐπι-στήμονες (Einstein Stephen Hawking)ἐμφανίζονται μὲ μεταβαλλόμενες ἢκαὶ ἀντιφατικὲς μεταξύ τους ἐπὶ τοῦθέματος ἀπόψεις (βλ ἐφημ ΔΗΜΟ-ΚΡΑΤΙΑ 5102012)

(3ον)Τήν ἄλλη ἡμέρα μέσα σέ μιά

εὐφρόσυνη ἀτμόσφαιρα ἔγινε ἡκουρά καί ὁ νέος μεγαλόσχημοςμοναχός ὀνομάσθηκε Γαβριήλ ῾ΟΓαβριήλ πιστός στίς ὑποχρεώσειςτου ἔδειξε τώρα μεγαλύτερο ζῆλοστά πνευματικά καί ἐπεδόθηκε σέ

μεγαλύτερους πνευματικούς ἀγῶ -νες ῾Ο ἡγούμενος βλέποντας τήνεὐφυία τήν ὡριμότητα τά χαρίσμα-τα καί τόν ἐνάρετο βίο του τοῦ ἀνέ-θετε δύσκολες ἀποστολές ὄχι μόνομέσα στό Περιβόλι τῆς Παναγίαςἀλλά καί ἔξω στόν κόσμο Ολες τίςὑποθέσεις τῆς Ἱ Μονῆς πού τοῦἀνατέθηκαν νά φέρει σέ πέρας τίςπροώθησε καί τίς τελείωσε μέ τάκαλύτερα ἀποτελέσματα γι᾽ αὐτήν

῞Οταν ἡ Μακεδονία ἀπελευθε-ρώθηκε ἀπό τούς Τούρκους οἱ πα-τέρες ἔκριναν ἀπαραίτητο νά ἐπα-νακατοχυρωθοῦν τά ἐκτός τοῦ῾Αγίου ῎Ορους Μετόχια μέ ἑλληνι-κούς τίτλους Η Ιερά Κοινότητα τήδύσκολη αὐτή ὑπόθεση ἀνέθεσεστόν π Γαβριήλ ῞Οταν ἐπέστρεψεστόν ῎Αθωνα ὅλοι τόν ὑποδέχθη-καν μέ χαρά διότι κατάφερε παράτίς μεγάλες δυσκολίες νά λύσει κιαὐτό τό πρόβλημα πού ἀπασχο-λοῦσε τή μοναχική πολιτεία

Τό 1916ndash17 βρισκόταν στό ᾽Ορ-φάνι τοῦ Παγγαίου ὅπου ἡ Ἱ Μονήεἶχε Μετόχι Στήν περιοχή ἐκείνηστάθμευε τότε μία μεραρχία στρα-τοῦ Μιά ὁμάδα ἀξιωματικῶν μυη-μένοι στόν πνευματισμό συνήθι-ζαν νά συγκεντρώνονται τά βράδιαγύρω ἀπό ἕνα τραπέζι καί μέ τή με-σολάβηση ἑνός στρατιώτηndashμέντι-ουμ καλοῦσαν τά πνεύματα τοῦβασιλέως Γεωργίου τοῦ Τρικούπηκαί ἄλλων διασήμων νεκρῶν Οταντό τραπεζάκι ἐκινεῖτο (σημεῖο ὅτιἄρχισε ἡ ἐπικοινωνία μέ τό laquoπνεῦ -μαraquo) ἔκαναν ἐρωτήσεις καί ἐκ μέ-ρους τοῦ laquoπνεύματοςraquo ἀπαντοῦσεὁ στρατιώτηςndashμέντιουμ ῎Ετυχε ἕ -να βράδυ σέ μιά τέτοια σύναξη νάπαρευρίσκεται καί ὁ π Γαβριήλ Κα-τάλαβε ὅτι ἡ ὅλη προσπάθεια ἦτανἐπίκληση δαιμόνων Οταν ἔ φυγανβρῆκε τήν εὐκαιρία νά κολλήσεικάτω ἀπό τό τραπέζι δύο κεριά σέσχῆμα Σταυροῦ ῞Οταν ξαναπῆγανκαί προσπάθησαν νά ἐπαναλάβουντήν ἐπίκληση τῶν laquoπνευμάτωνraquoδοκίμασαν ὀδυνηρή ἔκ πληξη ᾽Ενῶlaquoκαλοῦσανraquo ὥρα πολλή τό τραπε-ζάκι δέν ἐκινεῖτο ἀπό τή θέση τουκαί τό laquoπνεῦμαraquo δέν ἔκανε τήνἐμφάνισή του ῎Αρχισαν νά ἐρευ-νοῦν μήπως κάποιος κάρφωσε τότραπέζι στό πάτωμα Καί ἐρευνών-τας ἀνακάλυψαν τό Σταυρό ἀπόκερί κάτω ἀπό τό τραπέζι

mdash laquoΤό ἔκαμα γιά νά πεισθεῖτε ὅτι στήν πράξη σας κρύβεται δαι-μονική ἐνέργειαraquo τούς εἶπε ὁ πΓαβριήλ

Δέν τό παραδέχθηκαν Καί ἄρχι-

σαν νά ἀραδιάζουν διάφορες πνευ-ματιστικές θεωρίες ὅτι τάχα τό κε-ρί σάν οὐσία εἶναι laquoδέκτης καλόςraquoκαί συγκεντρώνει τό ρεῦμα τῆςἐπικοινωνίας κλπ

mdash Καλά τούς εἶπε τότε ὁ π Γα-βριήλ ᾽Αφοῦ φταίει τό κερί ἀφαι-ρέσατέ το ᾽Αλλά νά μοῦ ἐπιτρέψε-

τε νά κάμω κάτι ἄλλο Αφοῦ ἄναψεἕνα κερί σχημάτισε μέ τόν καπνόἕνα Σταυρό κάτω ἀπό τό τραπέζιΜετά τούς εἶπε νά κάμουν τίς ἐπι-κλήσεις τους ῎Αρχισαν αὐτοί καίπάλι νά καλοῦν τά δαιμόνια Ἀλλάτό τραπεζάκι πάλι ἔμενε ἀκίνητοΔέν γινόταν τίποτε Ἀναγκάσθηκαντότε νά παραδεχθοῦν ὅτι δέν εἶχαννά κάμουν μέ ἐπικοινωνία πνευμά-των νεκρῶν ἀνθρώπων ἀλλά μέ τόδιάβολο

῾Η σύλληψή τουἀπό τούς ΒουλγάρουςΤόν ᾽Ιούνιο τοῦ 1917 εὑρισκόμε-

νος σέ ἀποστολή σέ μετόχι τῆς ἹΜονῆς ἀνέβηκε στό Μοναστήρι τῆςΕἰκοσιφοίνισσας μέ ἄλλους τρεῖς῾Αγιορεῖτες γιά νά προσκυνήσουνΜιά μέρα κατέφθασαν στό μονα-στήρι Βούλγαροι Κομιτατζίδες καίτούς συνέλαβαν μαζί μέ τούς πατέ-ρες τῆς Ἱ Μονῆς Ας ἀ φήσουμε τόΓερο-Γαβριήλ νά μᾶς περιγράψειτήν ὁμηρία του (᾽Αναμνήσεις καίΝοσταλγίαι Θεσνίκη 1958 σελ 38)laquoΜᾶς ἔδειξαν τήν πόρ τα τῆς ἹΜονῆς γιά νά ἐξέλθωμεν ἔχονταςὁ καθένας ἀπό 1ndash2 κουβέρτες γιάτό ταξίδι καί τίποτε ἄλλο Δυό μέ-ρες πεζοπορία χωρίς ψωμί καί δήμέ γέροντας 80 ἐτῶν καί φορτωμέ-νοι τά ὀλίγα ἔπιπλά μας κατά τό τέ-λος τοῦ Ιουνίου εἰς τό καῦμα καί τήσκόνη τοῦ βάλτου Παρ᾽ ὅλα αὐτάεἴμεθα εὐχαριστημένοι διότι παράπᾶσαν ἐλπίδα φθάσαμεν ζωντανοίεἰς τήν Δράμαν ᾽Εκεῖ πρός τό βρά-δυ στήν αὐ λή τοῦ Γυμνασίου βρή-καμε ἄλλους διακόσιους περίπουΚληρικούς καί μοναχούς Τήν ἑπο-μένην κατά φά λαγγα ὡδηγηθήκαμεεἰς τόν στα θμόν ἀπ᾽ ὅπου εἰς ἀνοι-κτά βαγόνια αὐτά πού φορτώνουνπετροκάρβουνα ξεκινήσαμε γιά τόθλιβερό ταξείδι τῆς ὁμηρίας μα-κράν τῆς Πατρίδος πρός τήν ἄξενογῆ τῆς Βουλγαρίας Ξεκινήσαμε μέτήν ψυχή βαρειά γιά τήν ἐγκατά-λειψη τῆς φιλτάτης γῆς ἀλλά καίμέ ἀτσαλωμένη τήν ἀπόφασιν νά μήὑποκύψωμεν εἰς τίς Βουλγαρικέςκολακεῖες καί ἀπειλές ἀλλά νά ζή-σωμε καί νά πεθάνωμε ἀξιοπρε πῶςσάν ῞Ελληνεςraquo Δυό χρόνια ἔμεινεὅμηρος στά χέρια τῶν Βουλ γάρωνὑπομένοντας καρτερικά τά βασανι-στήρια πού τούς ὑπέβαλλαν

῞Οταν οἱ Ελληνες ἐλευθέρωσαντά αἱματοβαμένα χώματα τῆς Μα-κεδονίας οἱ Βούλγαροι τούς ἄφη-σαν ἐλεύθερους κι ὁ π Γαβριήλἐπέστρεψε στό ἀγαπημένο του μο-ναστήρι

laquoΠΤΑΙΟΥΝ ΤΑ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑraquoἐκκλησιολογίας ἱστορίας κλπraquo Ἐπειδὴ δὲ πολλὲς φορὲς ἀκούω ἢδιαβάζω τέτοια σχόλια γιὰ τὰ κείμενά μου ἀπὸ τοὺς ἴδιους κύκλουςσὲ μιὰ στιγμὴ πίστευσα ὅτι τὰ γράφουν αὐτὰ ἀγοραῖοι καὶ ἄγευστοιἐπιστημονικῆς γνώσεως γρήγορα ὅμως διεπίστωσα ὅτι ἡ γενικότητακαὶ ἀοριστολογία εἶναι καρπὸς ὑπουλότητας καὶ διαθέσεως ἐμμονῆςστὴν πλάνη καὶ τὸ ψεῦδος Αὐτὴ ἡ μέθοδος ἀκολουθεῖται καὶ στὸνlaquoκρίμασιν οἷς οἶδε Κύριοςraquo θεολογικὸ Διάλογο

Θὰ χαρῶ συνεπῶς καὶ θὰ βοηθηθῶ σημαντικά ἂν ἀναιρέσουν τὶςπαραπομπές μου καὶ παρουσιάσουν στοιχεῖα ἀντίθετα τῶν ὅσων ἔγρα-ψα Ἐπειδὴ δὲ ἀσχολοῦμαι μὲ σοβαρὰ ἐπιστημονικὰ θέματα παρότι δια-θέτω πληθώρα στοιχείων καὶ μάλιστα ἀρχειακῶν ἀπέφυγα νὰ προσ θέσωστὸ ἄρθρο μου ἀναφορὲς καὶ ὑπαρκτὰ στοιχεῖα γιὰ τὴ στάση τοῦ Βα-τικανοῦ ἔναντι τοῦ Ἰταλικοῦ Φασιμοῦ καὶ τοῦ γερμανικοῦ Ναζισμοῦ(οἱ ἴδιοι οἱ ἰταλογερμανοὶ παρουσιάζουν στὰ σχολικὰ βιβλία φωτο-γραφίες laquoκαθολικῶνraquo κληρικῶν ποὺ χαιρετοῦν φασιστικὰ τὶς φασι-στοναζιστικὲς Ἀρχές τους) καὶ περιορίσθηκα στὰ ἐν Ἑλλάδι συμβάν-τα ἀπαντώντας σὲ ὀρθοδόξους πιστούς ποὺ μοῦ ἐζήτησαν σχετικὴπληροφόρηση Δὲν μποροῦσα λοιπόν ἔστω γιὰ λόγους διπλωματίας ἢκαὶ ἰδιοτελείας νὰ ἀποφύγω τὴν μέθοδο μὲ τὴν ὁποία ἔχω ἐκ νεόη-τός μου ταυτισθεῖ δηλαδὴ τὴν καθαρὰ ἐπιστημονική

Ἐξ ἄλλου δὲν ἀπέρριψα συλλήβδην τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμοτῆς Ἑλλάδος καὶ ἐκτὸς αὐτῆς Ἔγραψα laquoΔὲν ἀπορρίπτουμε φυσικάὅλο τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμο διότι ὑπάρχουν σ᾽ αὐτὸν κάποια ἐλεύ-θερα πνεύματα ποὺ διαφωνοῦν μὲ τὸ παπικὸ κέντρο (κράτος)raquo Καὶεἶχα ὑποχρέωση νὰ τὸ πράξω αὐτὸ λόγῳ τῶν ἐμπειριῶν ποὺ ἀπέκτη-σα στὰ χρόνια τῶν ἐν Γερμανίᾳ (Βόννῃ καὶ Κολωνίᾳ) σπουδῶν μου Σὲμία δημόσια συζήτηση ndash θεολογικὸ διάλογο στὴν πόλη Μύνστερ ὁ μα-καρίτης συνάδελφος Βασίλειος Στογιάννος καὶ ἐγὼ (νεαροὶ τότε με-ταπτυχιακοί) μὲ δύο laquoρωμαιοκαθολικοὺςraquo καθηγητάς (τὸν ἱστορικὸJ REMMERS καὶ ἕνα κανονολόγο ποὺ δὲν ἐνθυμοῦμαι τώρα τὸ ὄνο-μά του) ἀκούσαμε στὸ διάλειμμα laquounter vier AUGENraquo (ἰδιαιτέρως) νὰμᾶς λέγουν ὁ μὲν πρῶτος ὅτι οὐδεὶς ἐχέφρων ρωμαιοκαθολικὸς δέ-χεται σήμερα τὰ περὶ παπικοῦ πρωτείου καὶ ἀλαθήτου δόγματα Διδα-κτικότερος ὅμως γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους ἦταν ὁ Κανονολόγοςποὺ μᾶς εἶπε τὰ ἑξῆς laquoΠαρακολουθῶ μὲ ἐνδιαφέρον τὴ μάχη ποὺ δί-νετε γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς πίστεώς σας Ὁμοιάζετε ὅμως μὲ δύοσκυλάκια ποὺ γαυγίζουν ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ δαγκώσουν διότι πί-σω σας τὰ ldquoμαντρόσκυλάrdquo σας εἶναι ξεδοντιασμέναraquo Ὁ Καθηγητὴςεἶχε δίκιο laquoΦταῖνε τὰ μαντρόσκυλά μαςraquo ποὺ ἀντὶ νὰ μᾶς προστα-τεύουν μᾶς παραδίδουν στοὺς ἐπιβουλευομένους τὴν πίστη μας(πρβλ Πράξ 20 29 ndash 30)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Ἄλλο ἕνα ἰστορικόν στιγμιότυπον (1963) ἀπό τάς συσκέψεις πούἐγίνοντο διά τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῶν μοναχῶν κατά τῶν αἱρέ-σεων καί τῆς ἀθεΐας Διακρίνονται ἀπό ἀριστερά πρός τά δεξιά (κα-θιστοί) ὁ Ἀρχιμ Χαράλαμπος Δ Βασιλόπουλος Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Πετράκη ὁ Ἀρχιμ Γαβριήλ Διονυσιάτης Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Ἁγ Διονυσίου Ἁγ Ὄρους καί ὁ Ἀρχιμ Παῦλος Νικηταρᾶςπροηγούμενος τῆς Ἱ Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Πά-τμου Ὄρθιοι ὁ π Ἰωάννης Διώτης ὁ Μοναχός Γερβάσιος Κων-σταντινόπουλος ὁ Ἀρχιμ Αἰθέριος Σαλαμαλέκης ὁ Μοναχός Λε-όντιος τῆς Ἱ Μ Λογγοβάρδας ὁ Ἀρχιμ Ἀρσένιος Κουμπούγιας ὁλαϊκός τότε π Μᾶρκος Μανώλης ὁ Ἀρχιμ Δοσίθεος Ἀνδριανόπου-λος καί ὁ Ἀρχιμ Θεόκτιστος Ἀλεξόπουλος Ἡ σύναξις Ἑλλήνωνμοναχῶν εἶχε προταθῆ ὡς ἰδέα ἀπό τούς μακαριστούς ΓέρονταςΦιλόθεον Ζερβάκον Ἀμφιλόχιον Μακρῆν καί Γαβριήλ Διονυσιά-την καί ἐπραγματοποιήθη εἰς τήν Ἱ Μ Πετράκη ἀπό τόν τότε Κα-θηγούμενον αὐτῆς Ἀρχιμ Χαράλαμπον Βασιλόπουλον Εἰς τήν σύ-σκεψιν εἶχε λάβει μέρος καί ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιμ Ἰωήλ Γιαννακό-πουλος ἀπό τήν Καλαμάταν ἀλλά δέν ἠθέλησε νά φωτογραφηθῆ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΝΕΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝνοηθῆ πλήρως ὅτι ὁ ἀπὸ κοινοῦπαγχριστιανικὸς ἑορτασμὸς τοῦ῾Αγίου Πάσχα δὲν ἀπετέλεσε ποτὲἐσωτερικὸ ποιμαντικὸ πρόβληματῆς ῾Αγιωτάτης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκ-κλη σίας ἀλλὰ προέκυψε σαφῶςἀπὸ τὴν Οἰκουμενικὴ Κίνησι ἐν -τεῦθεν τοῦ 1920 αὐτὴ βλέπει ὅτιmdashμέσῳ σταθερῶν πρακτικῶν βη -μάτωνmdash ἐπιτυγχάνεται ἡ ἐξωτε-ρικὴ (ὁμοσπονδιακὴ) ἑνότης τῶνδιϊσταμένων Χριστιανῶν καὶ τοιου-τοτρόπως προκαλεῖται στὸν κόσμοἡ ψευδαίσθησις μιᾶς κοινῆς χρι-στιανικῆς μαρτυρίας παρὰ τὶςὑφιστάμενες ἀκόμη ἀγεφύρωτεςδογματικὲς διαφορές

Δύο ἔτη μετὰ τὴν ἀνωτέρω ᾿Εγ -κύκλιο ἕνα Δελτίο Τύπου τοῦldquoΠαγ κοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκ-κλησιῶνrdquo (ldquoΠΣΕrdquo) (2431997) μὲτίτλο ldquo῾Η ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα ἡἐπιστήμη προσφέρει λύσι σὲ ἕναἀρχαῖο θρησκευτικὸ πρόβλημαrdquoὑπογραμμίζει τὴν ἡγετικὴ συμβολὴτοῦ Οἰκουμενικοῦ αὐτοῦ ᾿Οργανι-σμοῦ τῆς Γενεύης ἀλλὰ καὶ εὐρύ -τερα τῶν Οἰκουμενιστικῶν ᾿Οργα-νισμῶν στὴν προώθησι τοῦ ζητή -ματος

bull ῾Η ὀργάνωσι μιᾶς παγχριστια-νικῆς συσκέψεως ὅπως ἀναφέρειτὸ Δελτίο Τύπου στὸ Χαλέπιο τῆςΣυρίας (5ndash1031997) ἀπὸ τὸ ldquoΠΣΕrdquoκαὶ τὸ ldquoΣυμβούλιο ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) μὲἀντικείμενο τὸν κοινὸ ἑορτασμὸτοῦ Πάσχα ἀπὸ τοῦ 2001 καὶ ἑξῆςμᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ προ-βοῦμε σὲ μίαν σύντομο ἱστορικὴἀναφορὰ σὲ μερικὲς πρόσφατεςπτυχὲς τοῦ ζητήματος

1 Εἶναι γνωστό ὅτι μὲ τὸν πλέονἐπίσημο τρόπο τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ἀπὸ ὅλουςτοὺς Χριστιανοὺς ἐτέθη μὲ πρωτο-βουλία τοῦ ldquoΠΣΕrdquo καὶ τῆς Γραμ-ματείας ἐπὶ τῆς Ενότητος τῶν Χρι-στιανῶν τοῦ Βατικανοῦ κατὰ τὸἔτος 1975 στὴν Εacute Γενικὴ Συνέλευ-σι τοῦ ldquoΠΣΕrdquo στὴν Ναϊρόμπι τῆςΚένυας (2311 ndash 10121975) (βλΒασιλείου Θ Σταυρίδου ῾Ιστορίατῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἔκδο-σις βacute σελ 213-14 223-24 365-66Θεσσαλονίκη 1984)

2 Τὸν ᾿Απρίλιο τοῦ 1994 ἐκ -πρόσωποι τῆς ldquoΣυνελεύσεως Εὐρω-παϊκῶν ᾿Εκκλησιῶνrdquo (ldquoΣΕΕrdquoldquoΚΕΚrdquo) (συμμετέχουν ὀρθόδοξοικαὶ προτεστάνται τῆς Εὐρώπης) καὶτοῦ ldquoΣυμβουλίου Καθολικῶν ᾿Επι-σκοπικῶν Συνόδων Εὐρώπηςrdquo(ldquoΣΚΕΣΕrdquoldquoCCEErdquo) συνῆλθανστὸ Λεανυφάλου τῆς Οὑγγαρίαςγιὰ τὴν προετοιμασία καὶ ὀργάνωσιτῆς ldquoΒacute Οἰκουμενικῆς Συναντήσεως᾿Εκκλησιῶν Εὐρώπηςrdquo στὸ Γκρὰτςτῆς Αὐστρίας τὸν ᾿Ιούνιο τοῦ 1997

῾Η προπαρασκευαστικὴ Μικτὴ᾿Επιτροπὴ ἀσχολήθηκε ἐκτὸς τῶνἄλλων καὶ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μετὰ τὸἔτος 2001 καὶ ἔθεσε τοῦτο ὡς θέμασυζητήσεως στὴν ldquoΟἰκουμενικὴΣυνάντησιrdquo τοῦ Γκράτς (βλ ἐφη-μερ ldquoΚαθολικήrdquo ἀριθ 2744 2161994 σελ 1)

3 Μετὰ ἀπὸ πέντε μῆνες (1ndash491994) πραγματοποιήθηκε στὸΦανάρι ἡ ldquoΒacute Σύναξις τῆς ἐν ἐνερ-γείᾳ ῾Ιεραρχίας τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνουrdquo

῾Ο Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κΣτυλιανὸς κατέκλεισε τὴν Εἰσήγη -σί του ldquoΛειτουργικὰ προβλήματα ἐντῇ Διασπορᾷrdquo μὲ τὴν ἑξῆς χαρα-κτηριστικὴ ἀποστροφή

ldquoΚατακλείοντες θὰ ἔπρεπενἴσως ἐκ τοῦ ὅλου κύκλου τῶν ἐν τῇΔιασπορᾷ λειτουργικῶν προβλημά -των νὰ ὑπενθυμίσωμεν ἐνταῦθαἰδιαιτέρως τὸ συνεχῶς μετὰ ηὐξη -μένου ἐνδιαφέροντος ἐπανατιθέ -μενον αἴτημα τῶν ἀποδήμων διὰκοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰτῶν λοιπῶν Χριστιανῶν ὅπερ διὰτοῦτο καὶ ἀποβαίνει ἰδιαιτέρας ποι-μαντικῆς ἀνάγκης ζήτημα

Τὸ κατ᾿ ἀρχὴν δικαιώτατον καὶἱερὸν τοῦτο αἴτημα ἀπασχολεῖ ζω -η ρῶς τὸ πλῆθος καὶ τῶν ᾿Ορθοδό -ξων ἐν τῇ Διασπορᾷ πιστῶν ὡς ἐκτοῦ λόγου ὅτι ζῶντες οὗτοι ὡς μει-ονότης ἐν μέσῳ πολυανθρώπωνκαὶ συμπαγῶν κοινωνιῶν ἑτεροδό -ξων χριστιανῶν ἀπὸ κοινοῦ ἑορ-ταζόντων τὸ Πάσχα ὄχι μόνον αἰ -σθάνονται περιθωριοποιούμενοι ἤκαὶ πλήρως ἀποκεκομμένοι ἀλλὰκαὶ ὑφίστανται ὀδυνηρὰς πολλάκιςπρακτικὰς συνεπείας εἰς τὰς ἐπαγ-γελματικάς κοινωνικὰς καὶ ἄλλαςσχέσεις των ἐν γένει Καὶ πρέπει νὰλεχθῇ ἐνταῦθα ἀπεριφράστως ὅτιεἶναι αὐτόχρημα τραγελαφικὸν τὸγεγονὸς ὅτι τὴν μὲν Κυριακὴν ἡ -μέραν τῆς ἑβδομάδος mdashἥτις εἶναιτὸ ἐπαναλαμβανόμενον ἀντίγρα-φον τῆς μοναδικῆς ἡμέρας τῆς

᾿Αναστάσεωςmdash δεχόμεθα νὰ ἑορ -τά ζω μεν ἀπὸ κοινοῦ μετὰ πάντωντῶν ἑτεροδόξων τῶν ἀλλο θρή -σκων ἀκόμη δὲ καὶ τῶν ἀθέων αὐ -τὴν δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν τῆς᾿Αναστάσεως ἥτις ἀποτελεῖ καὶ τὸπρωτότυπον οὕτως εἰπεῖν νὰἀρνούμεθα νὰ ἑορτάσωμεν ἀπὸκοι νοῦrdquo

(Περιοδ ldquo᾿Εκκλησίαrdquo ἀριθ 2121995 σελ 76 βλ καὶ περιοδ ldquo᾿Επί -σκεψιςrdquo ἀριθ 5093091994 σελ3ndash12)

4 Τὸν ἴδιο μῆνα (14ndash1991994)συνῆλθε στὸ Βουκουρέστι τῆςΡου μανίας ἡ ᾿Εκτελεστικὴ ᾿Επιτρο -πὴ τοῦ ldquoΠΣΕrdquo ἡ ὁποία ἀπεφάσισεμεταξὺ ἄλλων ὅπως τὸ ΤμῆμαldquoΠίστις καὶ Τάξιςrdquo καὶ ἡ Γραμματείαἐπὶ τῆς Λατρείας καὶ τῆς Πνευμα-τικότητος ldquoμελετήσουν ἐκ νέου τὸθέμα τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχαrdquo μάλιστα δὲ ὁ ΓενικὸςΓραμματεὺς τοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέ -ϊ ζερ πρότεινε ὅτι πρέπει νὰ σχε-διασθῆ μία σειρὰ ldquoεὐκαιριῶν γιὰκοινὴ μαρτυρία καὶ ἑορτασμό ἐκ -κινώντας ἀπὸ τὴν Εβδομάδα Προ-σ ευχῆς τὸν ᾿Ιανουάριο τοῦ 2000καὶ διὰ τῆς Πεντηκοστῆς καὶ τῶνΧριστουγέννων νὰ φθάσωμε στὸνκοι νὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἔτος2001rdquo

(περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ι-19949σελ 6 καὶ περιοδ ldquoMECC News ndashReportrdquo Νο 11-12November ndash De-cember 1994 p 4)

5 Μετὰ ἀπὸ δύο μῆνες (15ndash20111994) συνῆλθε στὴν Λεμεσὸτῆς Κύπρου ἡ ΣΤacute Γενικὴ Συνέλευ-σις τοῦ ldquoΣυμβουλίου ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) καὶστὰ πλαίσια τῶν δραστηριοτήτωντοῦ Τμήματος ldquoΠίστις καὶ ῾Ενότηςrdquoσυζητήθηκε τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τελικῶς δὲἐγκρίθηκε σχετικὸ μήνυμα τοῦΠάπα ᾿Ιωάννου Παύλου Βacute

᾿Εκ μέρους τοῦ Βατικανοῦ ὁΚαρδινάλιος ᾿Εδουάρδος Κάσσιν-τυ Πρόεδρος τοῦ ΠοντιφικίουΣυμβουλίου γιὰ τὴν προώθησι τῆςχριστιανικῆς ἑνότητος ldquoπρότεινεσυνάντηση τῶν Προκαθημένωντῶν ᾿Εκκλησιῶν κατὰ τὸ ἔτος 2000μὲ σκοπὸ τὴ λήψη ἀποφάσεως γιὰκοινὴ ἡμερομηνία ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχα καὶ γιὰ ἐργασία γιὰ τὴ χρι-στιανικὴ ἑνότηταrdquo

᾿Επίσης ὁ Γενικὸς Γραμματεὺςτοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέϊζερ ὡμίλησεσχετικῶς καὶ ldquoἐξέφρασε τὴν εὐχὴτὸ ἔτος 2001rdquo ldquoνὰ γίνει αἰτία ἐ ξευ -ρέσεως κοινῆς ἡμερομηνίας ἑορ-τασμοῦ τῆς Αναστάσεως τοῦ Κυ ρί -ουrdquo (βλ περιοδ ldquo᾿Απόστολος Βαρ -νά βαςrdquo Κύπρου Μάρτιος 1995 σσ120 ndash130 περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ιndash199411ndash12 σσ 3ndash4 ἐφημερ ldquoΚα-θολικήrdquo ἀριθ 27651711995 σελ1 περιοδ ldquoΠάνταινοςrdquo ᾿Αλεξανδρεί -ας ᾿Οκτώβριος ndash Δεκέμβριος 1994σελ 29 περιοδ ldquoMECC News - Re-portrdquo Νο 11ndash12November ndash Decem-ber 1994 p 9 περιοδ ldquoEcumenicalNews Internationalrdquo ndash Bulletin Νο621111994 p 15ndash17)

6 Εἶναι προφανές ὅτι ἡ σχετικὴ᾿Εγκύκλιος τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦΦαναρίου (1504202651995) μετὰπαρέλευσι ἕξι μηνῶν ἀπὸ τὶςἀνωτέρω διεργασίες δὲν ἔπεσε ὡςκεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ οὔτε ἔφερεστὸ φῶς ἕνα ἐνδο-ορθόδοξο ζήτη-μα ἀλλὰ ἀποτελεῖ ldquoὁδηγίαrdquo τῶν δι-πλωματῶν Οἰκουμενιστῶν τῆς Γε-νεύης τοῦ Βατικανοῦ καὶ τοῦ Φα-ναρίου οἱ ὁποῖοι σύρουν τὴν ᾿Ορ-θοδοξία σὲ νέα σχίσματα καὶ τρα-γωδίες

bull ῾Επομένως καὶ ἐν κατακλεῖδιπροκαλεῖ τοὐλάχιστον ἔκπληξι ἡἑξῆς δήλωσις μαχητικοῦ ἀρθρο -γράφου ἡ ὁποία ἀφορᾶ τοὺς ἐξὀρθοδόξων Οἰκουμενιστάς τοὺςσπεύδοντας στὴν ἐφαρμογὴ τοῦκοινοῦ Πάσχα

ldquo῾Ωστόσο καὶ συγκρατούμεθα νὰχρησιμοποιήσουμε τό γε νῦν ἔχοντοὺς ἁρμόζοντας ἁγιογραφικούςἱεροκανονικοὺς καὶ ἁγιοπατερι-κοὺς χαρακτηρισμοὺς περὶ τῶναἱρετικῶν καὶ τῶν ldquoκοινωνούντωνἐκείνοιςrdquo Οἰκουμενιστῶν ῞Οτανχρειασθῆ θὰ τὸ κάνουμε καὶ αὐτόπιστεύοντας ὅτι θὰ βοηθήσουμεκαὶ προλάβουμε κάποιους ἀνυπό -πτους ᾿Ορθοδόξους νὰ εὑρεθοῦνἀπαγόμενοι ἀπὸ τοὺς θεωρουμέ -νους ποιμένες τους στὴν ἑτερο-δοξία καὶ αἵρεση ἀνίδεοιrdquo

(῾Αγιορείτου Μοναχοῦ Νικοδή -μου [Μπιλάλη] ldquoΚαὶ ἀλλαγὴ Πασχα -λίουrdquo ἐφημερ ldquo᾿Ορθόδοξος Τύ -ποςrdquo ἀριθ 1163131996 σελ 4)raquo

Πρὸς ΣυλλείτουργονΠάπα ndash Οἰκ ΠατριάρχουἈπὸ τὰ ἀνωτέρω προκύπτει ὅτι

1ον) αἱ πρωτοβουλίαι τοῦ Βατικα-νοῦ ὡς εἶναι αἱ ἡμέραι οἰκουμενι-στικῆς προσευχῆς ὑπὲρ διαφόρωνζητημάτων ἀποβλέπουν μακροπρο-θέσμως εἰς τὴν ἄμβλυνσιν τοῦ Ὀρ -θοδόξου φρονήματος μὲ τὴν συμ-μετοχὴν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγωνεἰς τὰς οἰκουμενιστικὰς αὐτὰς προ-

σευχὰς μὲ τελικὸν σκοπὸν τὴν ὑλο-ποίησιν τῶν στόχων τῆς Β´ Βατι-κανῆς Συνόδου Καὶ ἕνας ἐξ αὐτῶν(τῶν στόχων) εἶναι ὁ κοινὸς ἑορ-τασμὸς τοῦ Πάσχα 2ον) Τὸ Οἰκου-μενικὸν Πατριαρχεῖον ἐνεργεῖ ὡςlaquoπαράρτημαraquo ndash laquoπροτεκτορᾶ τονraquoτοῦ Βατικανοῦ ὑλοποιῶντας τὰςἀποφάσεις τῆς Β´ Βατικανῆς Συνό-δου ἀλλὰ καὶ τοῦ Παγκοσμίου Συμ-βουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ ΑἱρέσεωνΣήμερον διαπιστώνοντες τὴν πα-ρακμὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τὴν μὴἐνασχόλησίν του μὲ ἐκκλησιαστικὰκαὶ πνευματικὰ θέματα ἐξ αἰτίαςτῆς μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσεωςκαὶ τῶν προβλημάτων τῶν προερ-χομένων ἐξ αὐτῆς αἱ κεφαλαὶ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πι-στεύουν ὅτι εἶναι ἡ κατάλληλοςεὐκαιρία διὰ νὰ προωθοῦν τὰ σχέ-δια Βατικανοῦ ndashΠΣΕndash Φαναρίουδιὰ τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πά-σχα μετὰ τῶν πλανεμένων Χρι-στιανῶν Ἡ συμφωνία ἢ καλλίτεροντὸ προσύμφωνον τοῦ Σεβ Γερμα-νίας μετὰ τοῦ τοπικοῦ ΠαπικοῦlaquoἘπισκόπουraquo τὸ ὁποῖον ὁ laquoΟΤraquoἔφερεν εἰς τὴν δημοσιότητα ἀπο-καλύπτει τὰ laquoκρυφὰ σχέδιαraquo τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐνμέσῳ βαθυτάτης οἰκονομικῆς πολι-τικῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτιστικῆςκρίσεως εἰς τὴν Ἑλλάδα

Ὅταν ὁ Ἁγιορείτης Μοναχὸς Νι-κόδημος Μπιλάλης εἶχε γράψει τὸἐπικριτικὸν ἄρθρον εἰς τὸν laquoὈρθό-δοξον Τύπονraquo διὰ τὸν κοινὸν ἑορ-τασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν αἱρε-τικῶν χριστιανῶν εἶχεν ἐπικριθῆἀπὸ τὸ περιοδικὸν laquoὈρθόδοξοςἘνημέρωσιςraquo

Ἔγραψε τὸ περιοδικόνlaquo῏Αραγε ἔχει ἐπίγνωσι ὁ συμπα -

θὴς ἀρθρογράφος τοῦ τί λέγειbull Πότε ldquoθὰ χρειασθῆrdquo τελικῶς ἡ

βοήθειά του γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆςἀπαγωγῆς τῶν ldquoἀνίδεωνrdquo ldquoστὴν ἑτε-ροδοξία καὶ αἵρεσηrdquo ὅταν ληφθῆὑπ᾿ ὄψιν mdashκαὶ τὸ γνωρίζει λίαν κα -λῶςmdash ὅτι οἱ ldquoθεωρούμενοι ποι μέ -νεςrdquo τῶν ldquoἀνυπόπτων ᾿Ορθοδό ξωνrdquoἔχουν πρὸ πολλοῦ παύσει νὰ εἶναι᾿Ορθόδοξοι μὲ τὴν ἀποδοχὴ ἐκμέρους των καὶ τὴν συνεχῆ δια -κήρυξι πληθύος αἱρετικῶν δοξα-σιῶν ἔναντι τῶν ὁποίων τὸ ζήτηματοῦ κοινοῦ Πάσχα κυριολεκτικῶςὠχριᾶraquo

Ὁ laquoΟΤraquo πιστεύει ὅτι ἦλθε ἡὥρα τοῦ κάθε Ἁγιορείτου καὶ μὴμοναχοῦ νὰ ὑψώσουν laquoλάβαρα ἀν -τιστάσεωςraquo πρὸς τὸν Οἰκουμενι -κὸν Πατριαρχεῖον διὰ νὰ laquoἀποτρα -πῆ ἡ ἀπαγωγὴ κάποιων ἀνυπόπτωνκαὶ ἀνίδεων Ὀρθοδόξων νὰ εὑρε-θοῦν στὴν ἑτεροδοξία καὶ στὴναἵρεσηraquo Διότι τὸ οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον διακηρύσσει ὅτι 1ον)Ὅλαι αἱ laquoἘκκλησίαιraquo σώζουν καὶἐκφράζουν τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πί-στεως ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ κλησία2ον) Ὁ Πάπας εἶναι Ἁ γιώτατος Ἐπί-σκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμηςἐνῶ εἶναι Ἀρ χηγὸς κράτους μὴἔχων σχέσιν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν3ον) Ἀναγνωρίζονται τὰ μυστήριατῶν αἱρετικῶν ὡς τὸ Βάπτισμα τῶνΠαπικῶν 4ον) Εἴμεθα τέκνα ἑνὸςΘεοῦ κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ Μεγά-λου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντοςτῶν Μασόνων κλπ

Πιστεύομεν ὅτι τώρα ἀπαιτεῖταιδυναμικὴ ἀντίδρασις (μὲ ἐπιχειρή-ματα ἀρθρογραφίαν διαφωτιστι -κὰς ὁμιλίας κλπ) διὰ νὰ μαται-ωθοῦν τὰ σχέδια τοῦ Βατικανοῦτοῦ ΠΣΕ καὶ τοῦ Φαναρίου Κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα δὲν ἠμπορεῖνὰ ὑπάρξη ἐὰν τὸ Βατικανὸν δὲνἀποκηρύξει τὰς πλάνας του καὶ τὰςαἱρέσεις του καὶ ἐὰν ὁ Πάπας δὲνἀποκηρύξει τὰς θέσις του ὅτι εἶναιτοποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴνγῆν ἀλάθητος καὶ ἄρα ἡμίθεοςκλπ Ἐὰν τὸ Βατικανὸν καὶ ὁ Παπι-σμός του δὲν ἀποκηρύξει ὅλας τὰςαἱρέσεις του θὰ εἶναι ὡς οἱ Ὀρθό-δοξοι νὰ τὰς νομιμοποιοῦν καὶ νὰἀποδέχωνται τὴν αἵρεσιν εἰς τοὺςκόλπους τῆς Ἐκκλησίας Ὁ κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα προϋποθέ-τει καὶ Συλλείτουργον μεταξὺ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ τοῦΠάπα Αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἰς μίαντοιαύτην περίπτωσιν θὰ ἔχωμεν καὶκοινὸν ποτήριον ἄνευ τῆς ἀποκη-ρύξεως ὑπὸ τοῦ παπισμοῦ τῶν αἱ -ρέσεων τῶν κακοδοξιῶν του καὶτῆς διαστρεβλώσεως τοῦ Εὐαγγε-λίου καὶ τῶν διδαχῶν τῶν Ἀποστό-λων Θὰ παρακολουθήσουν τὰς ἐ -ξελίξεις οἱ Καθηγούμενοι ἹερῶνΜονῶν οἱ ἀντιοικουμενισταὶ Μη-τροπολῖται οἱ Ὀρθόδοξοι Θεολό-γοι ὁ ἔντιμος κλῆρος καὶ ὁ πιστὸςλαὸς ἄνευ ἀντιδράσεως Θέτομεντὸ ἐρώτημα διότι εἰς ἄλλας ἐπο -χὰς (πρὶν μερικὰς δεκαετίας) θεο-λόγοι καθηγηταὶ Πανεπιστημίωντὸ Ἅγιον Ὄρος κλπ ἀντέδρωνδυναμικῶς ὑπερασπιζόμενοι τὰδόγματα τῆς Πίστεως καὶ τὴν Ἀλή-θειαν τῆς Ἐκκλησίας

Γ ΖΕΡΒΟΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ Ἀκολουθώντας τήν προτροπήτοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκη-νοῦ laquoτιμητέον τούς ἁγίους ὡς φί-λους Χριστοῦ ὡς τέκνα καί κληρο-νόμους Θεοῦraquo1 ἄς σταθοῦμε σέ μίαχαρισματική ὁσιακή μορφή τοῦ20οῦ αἰώνα τόν πατέρα ΦιλόθεοΖερβᾶκο ὁ ὁποῖος γιά 70 ὁλόκληραχρόνια ἀναλώθηκε στή λατρεία τοῦΘεοῦ καί στή διακονία τοῦ πλησίονλειτουργώντας κηρύττοντας μετά-νοια καί ἐξομολογώντας πλήθηπιστῶν

Στίς 24 τοῦ περασμένου Σεπτεμ - βρίου στό Ἱε ρό Γυναι κεῖο Ἡσυχα-στήριο Παναγίας Μυρ τιδιωτίσσηςΘαψανῶν Πάρου μαζί μέ τήν πανή-γυρη τῆς Ἱ Μονῆς -καθώς τό Καθο-λικό τιμᾶ ται στήν Παναγία Μυρτι-διώ τισσα- ἑορτάσα με καί τήν Ἀνα-κομιδή τῶν Τιμίων Λειψάνων τοῦ Ὁ -σίου Πατρός

Γιά τόν θεοφόρον αὐτόν Πατέρατῆς Ἐκκλησίας ἀντλοῦμε ἀπό τόπερισπούδαστο βιβλίο τοῦ πα-τρός Θεοκλήτου ΔιονυσιάτουlaquoὉ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς ΠάρουἝνας ἔνθεος Ἀσκητής- Ἱεραπό-στολος 1884-1980raquo ἐκδ Ἱ ΓυνἩσ laquoΠαναγία ἡ ΜυρτιδιώτισσαraquoΘαψανῶν Πάρου 1999 καί μετα-φέρουμε μέρος ἀπό τή διήγησητοῦ Χρονικοῦ τῆς Ἀνακομιδῆς -γραμμένο ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχα-στήριο Θαψανῶν Πάρου- γιά νάθυμοῦνται οἱ παλαιότεροι καί νάγνωρίζουν οἱ νεώτεροι

ldquoἩ κοινή μητέρα ὅλων τῶν ἀν -θρώπων πού πέρασαν καί θά πε-ράσουν ἀπό τήν παροῦσα ζωήδέχεται στά σπλάχνα της τά θνη-τά σώματά μας χωρίς διάκρισιΣιωπηλά μᾶς φιλοξενεῖ ὅλουςΔικαίους καί ἀδίκους ἁγίους καίἁμαρτωλούς

Μεταξύ τῶν δικαίων πού πέ-ρασαν ἀπό τήν ζωήν αὐτήν ἦτοκαί ὁ πολυσέβαστος ἅγιος Γέ-ροντας π Φιλόθεος Ζερβᾶκος ὁἐπί 50 ἔτη Ἡγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Λογγοβάρδας καί Πνευ-ματικός Πατήρ καί Κτίτωρ τοῦΓυναικείου Ἡσυχαστηρίου τῆςΠαναγίας Μυρτιδιωτίσσης τῶν Θα-ψανῶν Πάρου

Τό σεπτόν σκήνωμά Του κατάτήν ἐπιθυμίαν καί ἐντολήν Του ἀνε-παύετο ἐπί 13 ἔτη εἰς τόν τάφοντόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ἔκτισε παρα-πλεύρως τοῦ παρεκκλησίου τοῦἹεροῦ Ἡσυχαστηρίου τό ὁποῖοεἶναι ἀφιερωμένο εἰς τόν Πνευμα-τικόν του Πατέρα Ἅγιον Νεκτάριονκαί τό ὁποῖο ἀποτελεῖ κτίσμα τοῦἁγίου Γέροντος

Κάποτε ἔπρεπε νά διαταράξωμεντήν ἡσυχίαν τοῦ τάφου καί νά φέ-ρωμεν εἰς τό φῶς τῆς ἡμέρας τάἱερά ὀστᾶ τά ὁποῖα ἐπί 96 ἔτη ἐκρα-τοῦσαν ὀρθίαν μίαν ψυχήν ἡ ὁποίαἐργάσθηκε εἰς τάς χαλεπάς ἡμέραςμας ἴσως ὅσον ἐλάχιστοι ἐκλεκτοίτοῦ Θεοῦ διά τήν δόξαν τοῦ Πανα-γίου Ὀνόματός Του καί διά τήν σω-τηρίαν πολλῶν ἀνθρώπωνhellip

Τήν 22αν ἑσπέρας καί 23ην ἀπότό πρωί εἶχε τήν τιμητικήν της ἡ ΝΠάρος Τό Ἱ Ἡσυχαστήριον Θα-ψανῶν λόγῳ τοῦ ἀναμενομένουπλή θους τῶν προσκυνητῶν εἶχεκλείσει διά τούς φιλοξενουμένουςτους ξενοδοχεῖα εἰς τήν πόλινὍμως ἡ ἐπιθυμία ὅλων νά εὑρί-σκωνται εἰς τό Ἡσυχαστήριον ἔκα-νε ὁρισμένους νά παραμείνουνὅλην τήν νύκτα εἰς τόν Ναόν χωρίςνά αἰσθάνωνται τήν ἀνάγκην νά ξε-κουράσουν τά ταλαιπωρημένα σώ-ματά των ἀπό τήν πολύωρον παρα-μονήν των εἰς τόν λιμένα τοῦ Πει-ραιῶς

Τήν ἀγρυπνίαν τῆς ἑορτῆς τῆςὙπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσ-σης καί τήν ἀνακομιδήν τῶν Λειψά-νων τοῦ Μεγάλου Γέροντος ἐτίμη-σαν διά τῆς παρουσίας των ὁοἰκεῖος Μητροπολίτης κ Ἀμβρό-σιος καί οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ὁἍγιος Θήρας Ἀμοργοῦ καί Νήσωνκ Παντελεήμων ὁ Ἅγιος Ἀργολί-δος κ Ἰάκωβος καί ἐκ τοῦ κλίματοςτοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁκ Ἀμβρόσιος μέ πλειάδα ἹερέωνἹερομονάχων Μοναχῶν καί λαϊκῶνἹεραψαλτῶν ἐκτός ἀπό τίς χιλιάδεςτῶν προσκυνητῶν Ὁ μακαριστόςἍγιος Σάμου καί Ἰκαρίας κ Παντε-λεήμων μή εὑρίσκων μέσον λόγῳἀπαγορευτικοῦ ἀπόπλου ἔφθασεεἰς τό Ἱ Ἡσυχαστήριον τὴν ἡμέραντῆς ἀνακομιδῆς καὶ ἐλειτούργησετὴν ἑπομένην ἡμέραν Κυριακήν

Ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς ἀγρυπνίαςσυνεῖχε τὰς ψυχὰς ὅλων Τὰ ἱερὰσυναισθήματα ποὺ κατέκλυζαν τὰςψυχάς μας εἶναι ἀδύνατον νὰ κα-ταγραφοῦν διὰ τῆς ταπεινῆς γρα-φίδος μας Ἀφήνομε τὴν κάθεψυχὴν νὰ χρησιμοποίηση τοὺς δέ-κτας τῆς καρδίας της γιὰ νὰ ἀνα-πλάση τὶς ἱερὲς σκηνές ποὺ διεδέ-χοντο ἡ μία τὴν ἄλλην καθ᾽ ὅληντὴν διάρκειαν τῆς ἀγρυπνίας Οἱὧρες ἱερὲς καὶ μοναδικὲς κυ-λοῦσαν κατανυκτικῶς

Μετὰ τὴν τρίωρον διακοπὴν τῆςἀγρυπνίας ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρ -θρου συνεχίσθη καὶ πρὸ τῆς Εὐλο-γημένης ἡ ἱερὰ πομπὴ μὲ προεξάρ-χοντες τοὺς Ἀρχιερεῖς ἹερεῖςἹερομόναχους Μοναχούς τὴν Ἡ -γου μένη τοῦ Ἱ Ἡσυχαστηρίου καὶπρεσβυτέρας ἀδελφὰς μονα χὰςἀκολουθουμένη ὑπὸ τοῦ πλήθουςτῶν πιστῶν ξεκίνησε ἀπὸ τὸ καθο-λικόν τοῦ Ἡσυχαστηρίου πρὸς τὸπαρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Νεκταρί-ου παραπλεύρως τοῦ ὁποίου εὑρί-σκεται κτισμένος ὁ τάφος ὁ ὁποῖοςἀπὸ τὸ 1980 ἐφύλασσε ἐπὶ 13 ἔτηὡς πολύτιμον θησαυρὸν τὸ σεβά-σμιον σκῆνος Ρίγη συγκινήσεωςδιεπέρασαν ὅλους τοὺς πιστοὺςμπροστὰ εἰς τὴν μοναδικὴν εἰκόναποὺ ἀντίκρυσαν Ἐφέρετο πρὸς τὸκαθολικὸν τοῦ Ἡσυχαστηρίου μίαταπεινὴ λάρναξ μὲ τὰ τίμια καὶ κρο-κοβαφῆ ὀστᾶ ἑνὸς λευΐτου ὁ ὁποῖ -ος ἀπὸ τὰ τριάκοντα ἔτη του ἔλαβετὴν χάριν τῆς ἱερωσύνης ὥστε νὰδέχεται τὴν ἐξομολόγησιν κάθε

ψυχῆς καὶ νὰ κατευθύνη τὰ διαβή-ματα χιλιάδων ψυχῶν εἰς ὁδὸν σω-τηρίας Ἑνὸς λευΐτου τοῦ ὁποίουτὰ εὐλογημένα χέρια ἀναριθμή-τους φορὰς ἐκράτησαν τὰ τίμιαδῶρα καὶ μετέδωσαν τὸ ΠανάγιονΣῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μαςἸησοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλους ἡμᾶςτοὺς βαπτισθέντας εἰς τὸ Ὄνοματῆς Παναγίας Τριάδος καὶ ζητοῦν -τας σωτηρίαν καὶ τὰ ὁποῖα τώραἀκαταπαύστως ὑψώνονται ἐνώπιοντοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ εἰς ἱκεσίανδι᾽ ὅλους ἡμᾶς

Οἱ καμπάνες ἠχοῦν μεγαλοπρε -πῶς Ἡ ὅλη πομπὴ κατευθύνεταιπρὸς τὸ Καθολικὸν τοῦ Ἱ Ἡσυχα-στηρίου μὲ τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ τοὺςφανοὺς νὰ προπορεύωνται Ὁ Ἅ -γιος Παροναξίας μὲ καταφανῆ τὴνσυγκίνησιν καὶ τὴν εὐλάβειαν ψάλ-λει τὸ Ἀπολυτίκιον καὶ τὸ Μεγαλυ-νάριον τοῦ ἁγίου πατρός

Ἀργὰ καὶ μὲ κατάνυξιν οἱ Ἱερεῖςκρατώντας τὴν λάρνακα ὑψηλὰφθάνουν στὴν κυρίαν εἴσοδον ψάλ-

λοντες Ἐκεῖ αἱ παρατεταγμέναιεὐλαβῶς ἀδελφαὶ μὲ ἀναμμέναςλαμπάδας ὑποδέχονται τὸν Πνευ-ματικόν τους Πατέρα ἐνῶ ἀπὸ τὰχείλη τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἀκούγεταιὁ οὐράνιος ὕμνος Τίς Θεὸς Μέγαςὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁποιῶν θαυμάσια μόνος

Ἡ μακαρία ψυχὴ τοῦ Ἁγίου Γέ-ρον τος ὁ ὁποῖος ὅσας φορὰς ἔ -ψαλ λε τὸν ἀνωτέρω ὕμνον μετε-φέρετο εἰς τοὺς οὐρανούς ἀσφα -λῶς θὰ συμμετεῖχε εἰς τὴν χαρμο-λύπην μας Λύπην διότι δὲν τὸνἔχομεν ἀνάμεσά μας δίπλα μας νὰτοῦ ἀσπαζώμεθα τὴν ἁγίαν δεξιάνΤου καὶ νὰ ὠφελούμεθα ἀπὸ τοὺςθεοπνεύστους λόγους Του χαρὰνδὲ διότι τὸν νοιώθουμε ἀκοίμητονπρέσβυν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰτῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς θριαμ-βευούσης Ἐκκλησίας

Ἡ συγκίνησις ὅλων ἐκορυφώθηκατὰ τὴν ὁμιλίαν τοῦ Σεβασμιωτά-του ὁ ὁποῖος ἐτόνισε πὼς ὁ ἍγιοςΓέροντας εἶναι ἕνας κυοφορούμε-νος Ἅγιος Ἡ ἐπίσημος ἀναγνώρι-σις τῆς ἁγιότητός του κυοφορεῖταιΠόσο θὰ διαρκέση ἡ κυοφορίαεἶναι ἄγνωστον Ὅμως στὴ συνεί-δηση ὅλων μας εἶναι Ἅγιος Μπο-ροῦμε νὰ τὸν ἐπικαλούμεθα καὶ νὰζητοῦμε τὴν πρεσβείαν του

Εἰς τὸ ἄκουσμα ὅτι ὁ π Φιλόθεοςεἶναι ἅγιος ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα ὡςἕνας ἄνθρωπος μὲ ἕνα στόμα ἐφώ-ναξε Ἅγιος Ἅγιοςrdquo

Ἀπό τότε -24 Σεπτεμβρίου 1993-

ἕως σήμερα ἑορτάζεται μέ λαμπρό-τητα καί ἱεροπρέπεια στό Ἱερό μαςἩσυχαστήριο ἡ μνήμη τοῦ ὉσίουΠατρός τόσο στίς 9 Μαΐου (ἑπομένηἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς του κατ᾽ ἐντο-λή τοῦ Σεβασμιωτάτου Παροναξίαςκ Καλλινίκου) ὅσο καί στίς 24 Σε-πτεμβρίου ἡμέρα Ἀνακομι δῆς τῶνΤιμίων του Λειψάνων παρουσίᾳ τοῦοἰκείου Μητροπολίτου ἕως τό 2007τοῦ κυροῦ Ἀμβροσίου Στάμεναπνευματικοῦ τέκνου τοῦ Ὁσίου Πα-τρός καί ἀπό τό 2008 τοῦ νέου Ποι-μενάρχου Παροναξίας κ Καλλινίκουμέ συμμετοχή τοῦ Ἡ γουμένου τῆς ἹΜονῆς Λογγοβάρδας π Χρυσοστό-μου στήν ὁποία ὑπῆρξε Ἡγούμενοςὁ π Φιλόθεος ἐπί 50 ἔτη Λογγο-βαρδιτῶν Πατέρων Ἀρχιμανδρι τῶνἹερέων καί Διακόνων τῆς Ἱε ρᾶς ἡμῶνΜητροπόλεως καί πλήθους προσκυ-νη τῶν

Κατά καιρούς ὁ σεπτός Ποιμε-νάρχης Παροναξίας προσ καλεῖ Ἁγί-

ους Ἀρχιερεῖς ὅπως τόν Θεοφι-λέστατο Ἐπίσκοπο Προι κον νήσουκ Ἰωσήφ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρό-νου τόν Πανιερώτατο Μητροπο-λίτη Λεμεσοῦ κ Ἀθανάσιον τῆςἘκ κλησίας τῆς Κύπρου τόν Θε-οφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἐλαίας κΘεοδώρητον τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνου γιά νά συμπροσευχη-θοῦν καί νά τιμήσουν τήν μνήμητοῦ Ὁσίου Πατρός οἱ ὁποῖοι μέτήν σεβασμία παρουσία τους καίτήν ἁγιαστική Ἀρχιερατική τουςΧάρη λαμπρύνουν τήν ἱερά πα-νήγυρη

Σήμερα παρά ποτέ ὁ ὍσιοςΠατήρ μέ τήν ὁσιότητα τοῦ βίουτου καί τό ὀρθόδοξο φρόνημάτου γίνεται σημεῖο ἀναφορᾶς καίκανών ἀκριβής γιά ὅσους θέλουννά στοιχοῦν στίς Ὀρθόδοξες Πα-τερικές Παραδόσεις Ἀκόμη μέτήν ἰσχυρή μεσιτεία του πρός τόνΚύριον ἀποτελεῖ πηγή ἀναψυχῆςκαί θεοσημειῶν γιά ὅσους χειμά-ζονται ἀπό ἀνίατα προβλήματαἀσθενειῶν κρίσεως τῶν οἰκογε-νειῶν καί τεκνογονίας οἰκονομι-

κές καί ἄλλες δυσχέρειες ἀφοῦlaquoπᾶσα δόσις ἀγαθή ἐκ τοῦ Πατρόςτῶν Φώτων δι᾽ αὐτῶν (=τῶν ἁγίων)τοῖς ἀδιστάκτῳ πίστει αἰτοῦσι κά-τεισι2raquo

Ἄς ἐγκύψουμε καί ἄς ἐντρυφή-σουμε στή ζωή καί στά ἔνθεα ἔργαὉ σίων Μορφῶν ὅπως ὁ πατήρ Φι-λόθεος γιά νά ἐγκολπωθοῦμε τήνΧάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πούτόσο πλούσια ἀπεθησαύρισαν καίνά λάβουμε τήν Ἐλπίδα καρπόἀγλαό τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματοςτήν ὁποία τόσο ἔχουμε ἀνάγκηστούς σημερινούς χαλεπούς και-ρούς ὥστε laquoτούτων πάντων ἀνα-θεωροῦντες τήν πολιτείαν ζηλώσω-μεν τήν πίστιν τήν ἀγάπην τήνἐλπίδα τόν ζῆλον τόν βίον τήνκαρτερίαν τῶν παθημάτων τήν ὑ -πομονήν μέχρις αἵματος ἵνα καίτῶν τῆς δόξης στεφάνων αὐτοῖς κοι-νωνήσωμενraquo3 Ἀμήν

Ἐκ τοῦ Ἱ ἩσυχαστηρίουΘαψανῶν Πάρου

Ὑποσημειώσεις123 Ἀπό τόν λόγο τοῦ Ἁγίου

Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Περί τῆςτῶν Ἁγίων καί τῶν λειψάνων αὐτῶντιμῆς PG 94 1164Α 1165Β 1168C

Μετά ἀπό παράκληση τῶν ὑ -πευθύνων τῆς ἐφημερίδος καταθέ-τουμε τό παρόν ἄρθρο ὡς μικρήἐνημέρωση γιά τό πῶς ἑορτάζεταισήμερα ἡ μνήμη του στήν Πάρο

ΜΝΗΜΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

Ὑπό τῆς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚαλαβρύτων καί Αἰγιαλείας ἐξεδό-θη ἀνακοίνωσις διά ἕν ἐπαναλαμ-βανόμενον θαῦμα εἰς τό Μέγα Σπή-λαιον κατά τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσε-ως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (14ην Σε-πτεμβρίου ἑκάστου ἔτους) Συμφώ-νως πρός τήν ἀνακοίνωσιν

laquoΣτὴν παλαίφατη καὶ ἱστορικὴἹερὰ Μονὴ τοῦ Μεγάλου Σπηλαίουκι αὐτὸ τὸ χρόνο ζήσαμε ἕνα ἐπα-ναλαμβανόμενο θαῦμα Κατὰ τὴνἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ ὡς γνωστόν γίνεται ἡ τε-λετὴ- δέηση μὲ τὸν Τίμιο Σταυρὸκαὶ τὸν βασιλικό Ὁ ἱερεὺς ὑψώνειτὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ δέεται πρὸςτὸν Θεὸ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀ ν -θρώπων

Τὴν ὥρα λοιπόν ποὺ τελεῖταιαὐ τὴ ἡ τελετὴ ἐκεῖ δηλ στὸ ΜέγαΣπήλαιο οἱ Πατέρες τῆς Ἱ Μονῆςἀπὸ παράδοση ποὺ χάνεται στὰ βά-θη τῶν αἰώνων ἑτοιμάζουν μία λε-κάνη μέσα στὴν ὁποία ἀνακατεύ -ουν ἀλεύρι καὶ νερὸ καὶ τίποτε ἄλ -λο καὶ τὴν τοποθετοῦν μπροστὰστὸν τελετουργὸ ἱερέα ὁ ὁποῖοςκάθε φορά ποὺ ὑψώνει τὸν ΤίμιοΣταυρὸ καὶ ἔπειτα σκύβει μέχρι τὸἔδαφος καθὼς οἱ ἱεροψάλτες ψάλ-λουν κατανυκτικὰ καὶ ἱκετευτικὰ τὸldquoΚύριε ἐλέησονrdquo ἀκουμπάει τὸν τί-μιο Σταυρὸ καὶ στὴν λεκάνη ποὺπεριγράψαμε καὶ τὴν εὐλογεῖ Κα -θὼς λοιπὸν ὁ τελετουργὸς ἱερεὺςγυρίζει γύρω ndash γύρω κάποιος ἐκτῶν Μοναχῶν μεταφέρει καὶ τὴνλεκάνη καὶ τὴν τοποθετεῖ μπροστάτου ὥστε ἐκεῖνος καὶ πάλι σκύβον-τας νὰ τὴν εὐλογήσει

Ὅταν λοιπὸν τελειώσει ἡ τελετὴτῆς Ὑψώσεως οἱ Πατέρες μεταφέ-ρουν τὴν λεκάνη αὐτὴ στὸ ἹερὸΒῆμα καὶ τὴν τοποθετοῦν κάτω ἀπὸτὴν Ἁγία Τράπεζα Ἐκεῖ θὰ παρα-μείνει μέχρι τὸ τέλος τῆς θείας Λει-τουργίας Ὅταν λοιπὸν ἡ θεία Λει-

τουργία πλησιάζει στὸ τέλος τηςσκύβουν κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπε-ζα καὶ τραβοῦν πρὸς τὰ ἔξω τὴν λε-κάνη Ἀλλά τώρα πλέον στὴν λεκά-νη ὑπάρχει ζύμη Τὸ ἀλεύρι καὶ τὸνερὸ ἔγιναν προζύμι Δηλ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς λεκάνης ἔχει φου-σκώσει καὶ ἔχει ξεχειλίσει Ἔγινεδηλ ὅτι συμβαίνει μὲ τὶς νοικοκυ-ρές οἱ ὁποῖες κάθε φορά ποὺ πρό-κειται νὰ ζυμώσουν ldquoἀναπιάνουν τὸπροζύμιrdquo Ἔπειτα ζυμώνουν στὴσυνέχεια ἀφήνουν τὸ μῖγμα νὰldquoἀνέβειrdquo ὅπως λέγουν καὶ ὕστερατὸ ψήνουν στὸ φοῦρνο καὶ ἔτσι γί-νεται τὸ ψωμί ldquoὩς ἐμεγαλύνθη τὰἔργα Σου Κύριεrdquo Αὐτό λοιπόν ποὺσυμβαίνει στὴ Ἱ Μονὴ τοῦ Μεγά-λου Σπηλαίου κάθε χρόνο εἶναι ἕναθαῦμα Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ τὸ ἀλεύρι μεταβάλλεταισὲ προζύμι ἢ σὲ μαγιά μὲ τὸ ὁποῖομπορεῖς ὕστερα νὰ ζυμώσεις τόψωμί

Οἱ πιστὲς νοικοκυρὲς γνωρίζουνκάτι παρόμοιο ὅτι δηλ μὲ τὸ βασι-λικὸ ldquoἀπὸ τὸ Σταυρὸrdquo μποροῦν καὶζυμώνουν χωρίς νὰ χρησιμοποι-ήσουν ἄλλο προζύμι

Τὸ εὐλογημένο αὐτὸ μῖγμα οἱχριστιανοὶ τὸ παίρνουν μέσα σὲπλαστικὰ ποτήρια στὰ σπίτια τουςσὰν εὐλογία καὶ τὸ χρησιμοποιοῦνγιὰ νὰ ζυμώσουν

Αὐτό λοιπόν εἶναι ἕνα θαῦμα τὸὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται κάθε χρό-νο στὶς 14 Σεπτεμβρίου στὴν ἹεράΜονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου

Ἕνα σχετικό video ἔχει καταγρά-ψει τὸ θαῦμα Ἡ εἰκόνα εἶναι λίγοσκοτεινή ἐπειδὴ ἡ ἀκολουθία γίνε-ται πρωΐ ὥστε δὲν ἔχει φωτίσει ἡἡμέρα κανονικά ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴμέσα στὸ Ἱ Ναὸ δὲν ὑπάρχει ἱκανο-ποιητικὸ φῶς

Δοξάστε παρακαλῶ μαζί μας τὸὑπερύμνητον Ὄνομα τοῦ Κυρίουμας ldquoὯ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶπροσκύνησιςrdquo Ἀμήνraquo

Ἱερά Μητρόπολις Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων

ΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΘΑΥΜΑΕΙΣ ΤΗΝ Ι ΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

Ρώτησαν ἕνα μοναχόmiddot laquoΤί κάνειςἐδῶ ποὺ μένειςraquo Καὶ κεῖνος ἀπάν-τησεmiddot laquoΦυλάγω τὸν τόποraquo Δηλαδὴτὸν ἐπιμελοῦμαι τὸν φροντίζω τὸνκαλλιεργῶ τὸν δενδροφυτεύω τὸνἐποπτεύω καὶ γενικὰ ἐνδιαφέρομαιγι᾽ αὐτόν Τὸ σπουδαιότερο τὸνἀξιοποιῶ πνευματικὰ καὶ τὸν ἁγιάζωΓεωργῶ laquoτῆς ἐρήμου τὸ ἄγονονταῖς τῶν δακρύων μου ροαῖςraquo

Τὴ στιχομυθία αὐτὴ καὶ τὸ νόημάτης θυμᾶμαι ὅταν σκέπτομαι τὸνἀγαπητὸ σὲ ὅλους μας κύριο Γεώρ -γιο Λαμπρούλια ἢ μπάρμπαndashΓιῶρ -γη ὅπως συνήθως τὸν φωνάζαμε

Φύλαξε κατὰ κυριολεξία καὶ κατ᾽ἄνθρωπο τὶς ἐγκαταστάσεις τοῦlaquoὈρ θοδόξου Τύπουraquo στὴν Ν Ἐρυ-θραί α φροντίζοντας σχολαστικὰ

γιὰ τὴ φύλαξή τους διπλοκλειδώ-νοντας κάθε φορά ἄσχετα ἂν ἤτα-νε μέρα ἢ νύχτα τὶς ἐξώπορτες καὶπαραμένοντας χρόνια ὁλόκληραἄγρυπνος φύλακας καὶ ἐπιστάτηςἐπὶ 24ώρου βάσεως

Τὶς φύλαξε ὅμως καὶ πνευματικὰκαὶ κατὰ Θεόν Διότι ἔζησε σὰνἰδιότυπος μοναχός ψάλλονταςστὶς ἀκολουθίες μὲ τοὺς σεβα-στοὺς καὶ ἀλησμόνητους πατέρεςΧαράλαμπο Βασιλόπουλο καὶ Μᾶρ -κο Μανώλη ἀνάβοντας συγχρό-νως τὰ καντήλια καὶ ἐκτελώνταςχρέη νεωκόρου στὶς ἐκκλησίεςποὺ λειτουργοῦσαν laquoἝνας μονα -χὸς προσευχόμενοςraquo ndashκαὶ ὁ μπάρμ-παndashΓιῶργος ἦταν ἰδιότυπος μονα-χός ὅπως προαναφέραμε μὴ ἔχον-τας νὰ ζηλέψει τίποτα ἀπὸ τοὺς μο-ναχοὺς τῶν Ἱερῶν Μονώνndash laquoεἶναιφρουρός ποὺ φυλάττει ἀπυρόβλη-το καὶ ἀπάτητο ἀπὸ τὸ Σατανᾶ καὶτὶς δυνάμεις του τὸν τόπο ὅπουστέκεται Ὁ ἐμπεριπατῶν τὴν οἰ -κουμένη ὁλόκληρη δὲν μπορεῖ νὰπλησιάσει ἐκεῖ ὅπου μία ψυχὴ ἀ -σκεῖται ὑπομένοντας τὸ μαρτύριοτῆς συνειδήσεως καὶ δίδοντας τὴν

μαρτυρία τοῦ ΧριστοῦraquoὉ κύριος Γιῶργος γνώρισε τὸν

ἱδρυτὴ τῆς ΠΟΕ καὶ τοῦ laquoΟΤraquoἈρχιμανδρίτη π Χαράλαμπο Βασι-λόπουλο γύρω στὸ 1974 καὶ παρέ-μεινε ἄγαμος ὤν μαζί του σὰνἀφιερωμένος συγκάτοικος γιὰ δύοχρόνια ἐργαζόμενος συγχρόνωςστὸ τυπογραφεῖο Ἀπὸ τὸ 1976ὅταν ἀπέκτησε ὁ laquoΟΤraquo τὶς ἐγκα-ταστάσεις του στὴν Ν Ἐρυθραίακαὶ ἐγκαταστάθηκε ἐδῶ τὸ τυπο-γραφεῖο ἦρθε καὶ αὐτὸς καὶ παρέ-μεινε πλέον μόνιμα σὲ ἕνα δωμά-τιο συνεχίζοντας τὴν ἐργασία του

Συγχρόνως φρόντιζε τὸν λαχα-νόκηπο τῶν ἐγκαταστάσεων καλ-λιεργώντας τον μὲ ἀπαράμιλλη τέ-χνη καὶ μαστοριά Ὅταν ἀντίκριζεςτὸ χῶρο ποὺ καλλιεργοῦσε νόμι-ζες ὅτι βλέπεις καλλιτέχνημα Δὲνἔχω δεῖ ὡραιότερο λαχανόκηποἮταν μερακλής ἐπιμελής ὀρεξά-τος καὶ ἀκούραστος μπαξεβάνηςἈπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτὸςκαὶ μεσονυκτίου φρόντιζε τὰ λαχα-νικά του Τὰ προϊόντα ποὺ ἀπεκό-μιζε τὰ μοίραζε ἐδῶ καὶ κεῖ χωρὶςνὰ παίρνει χρήματα

Ἦταν λιγόλογος προσηνής πάν -τα χαμογελαστόςmiddot δὲν κατέκρινεποτὲ κανένα καὶ εἶχε ἀγάπη πρὸςὅλους

Ὑπῆρξε ψάλτης ἰδιότυπος καὶἰδιόμορφος Δὲν βιαζόταν καὶ ἔ -ψαλ λε κατανυκτικὰ καὶ μὲ νόημαἀπολαμβάνοντας τὰ τροπάρια Κυ-ριολεκτικὰ μεταρσιωνόταν καὶ ζοῦ -σε σὲ ἄλλους πνευματικοὺς κό-σμους τὴν ὥρα ἐκείνη

Ἦταν πολὺ εὐλαβής Ὅπου συν -αντοῦσε εἰκόνα ἀκόμη καὶ μέσαστὸ κτίριο ἔκανε τὸ σταυρό τουκαὶ τὴν ἀσπαζόταν Ἀνεβαίνονταςτὴ σκάλα γιὰ τὸ δεύτερο ὄροφοτοῦ κτιρίου στὴ μέση τῆς σκάλαςὑπάρχει μία τεράστια εἰκόνα τῆςἉγίας Τριάδας Ὁ κύριος Γιῶργοςὅποτε ἀνέβαινε σταματοῦσε ἔκα-νε τὸ σταυρό του τὴν ἀσπαζότανκαὶ τὴν χάϊδευε λέγοντας μικρὲςπαρακλητικὲς φρασοῦλες

Ἀσκοῦσε τὴν ἐλεημοσύνη σὲ με-γάλη ἔκταση μὲ τὴ μικρὴ σύνταξηποὺ ἔπαιρνε

Τὸ τελευταῖο διάστημα τῆς ζωῆςτου δοκιμάσθηκε ἀπὸ τὴν ἀσθένειακαὶ παρέμεινε ἀρκετὸ χρόνο σὲ νο-σοκομεῖο καὶ στὸ τέλος ἐπειδὴἦταν κλινήρης καὶ πολὺ ἀδύναμοςεἰσῆλθε σὲ ἵδρυμα κατακοίτων τῆςἈρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Ἐκεῖ μετὰἀπὸ δέκα ἡμέρες παραμονῆς στὶς5112012 παρέδωσε τὸ πνεῦ ματου εἰρηνικὰ καὶ ἔχοντας καλὴνἀπολογίαν στὸν Δημιουργὸν καὶΚριτὴν τῶν πάντων

Γεωργίου τοῦ ἁπλοῦ ἄκακου φί-λεργου νηπτικοῦ ἐλεήμονα καὶἀγαπητοῦ σὲ ὅλους μας ἂς εἶναιαἰώνια ἡ μνήμη

Ἀρχιμ Μελέτιος Βαδραχάνης

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΙΑΣ (1926ndash2012)

Ἀνακοίνωσιςἐκ τῆς ΠΕΘ

Ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολό-γων εὑρίσκεται στήν εὐχάριστηθέση νά ἀνακοινώσει στούς συνα-δέλφους καί νέους θεολόγους ὅτιστό Ἐπιμορφωτικό Σεμινάριο Παι-δαγωγικῆς καί Διδακτικῆς Κατάρ-τισης στά Γραφεῖα τῆς ΠΕΘ (Χαλ-κοκονδύλη 37 ὄροφος 3ος) εἰση-γητής στίς 10-11-2012 ἡμέρα Σάβ-βατο καί ὥρα 1130 - 1415 θά εἶναιὁ κ Ἰωάννης Β Τσάγκας Δρ Θεο-λογίας Σχολ Σύμβουλος Θεολό-γων μέ θέμα

laquoὈργάνωση καί διεξαγωγή τῆςδιδασκαλίας Ἐναλλακτικές διδα-κτικές προσεγγίσεις στό ΜτΘraquo

Ἀπό τή Γραμματεία τῆς ΠΕΘ

laquoΕἰσβολήraquo ἱεροσύλων εἰς τό κοι-μητήριον τοῦ Ριζομύλου Μαγνησίαςπροεκάλεσε μεγάλας καταστροφάςεἰς τάφους Συμφώνως πρός τήνἠλεκτρονικήν ἐφημερίδα laquotaxydro-mosgrraquo

laquoΟἱ δράστες ποὺ πέρασαν τὸπροηγούμενο βράδυ ἀπὸ τὸ κοιμη-τήριο τοῦ χωριοῦ ἄφησαν πίσωτους μεγάλες καταστροφές Ἅρπα-ξαν ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν μνημάτων150 περίπου ὅλα τὰ καντηλάκιαἀπὸ μπροῦτζο Μάλιστα στὴ μανίατους νὰ τὰ ἁρπάξουν τὰ ξήλωνανμαζὶ μὲ κομμάτια μαρμάρων

Ἡ ἐνέργεια τῶν ἱερόσυλων προ-κάλεσε ἀναστάτωση στὸ χωριό Οἱσυγγενεῖς τῶν νεκρῶν ἔσπευσανμόλις πληροφορήθηκαν τὴν κλοπὴἀπὸ ὅλους τούς τάφους ὥστε νὰ

ἀποκαταστήσουν τὶς ζημιές δίνον-τας νέες παραγγελίες γιὰ μάρμαρακαὶ καντηλάκια μὲ ὅποιο κόστοςσυνεπάγεται γιὰ τοὺς ἴδιους Γιὰτὴν κλοπὴ τῶν καντηλιῶν ἀπὸ τὸνεκροταφεῖο τοῦ Ριζομύλου ἐνη-μερώθηκε ἡ τοπικὴ Ἀστυνομία ποὺξεκίνησε τὶς ἔρευνες

Σύμφωνα μὲ τὸν ἱερέα τοῦ χω-ριοῦ τὸ νεκροταφεῖο εἶχε ἡσυχά-σει τὰ δύο τελευταῖα χρόνια ἀπὸσυχνὲς εἰσβολὲς ἱερόσυλων ποὺἅρπαζαν ἀπὸ τὸ χῶρο ὁτιδήποτεσὲ μπροῦτζο Τὸ προηγούμενο χρο-νικὸ διάστημα τὰ κρούσματα κλο -πῆς καντηλιῶν ἦταν συχνὰ καὶ κά-θε φορά οἱ δράστες ἔκλεβαν 10-15καντήλια Ἡ εἰσβολὴ ldquoἁρπακτικῶνrdquoτὶς πρῶτες πρωινὲς ὧρες χθὲς προ-κάλεσε σόκ καθὼς δὲν ἔμεινε καν-τήλι σὲ κανέναν τάφοraquo

Καταστροφή εἰς κοιμητήριονἀπό laquoεἰσβολήνraquo ἱεροσύλων

Ἐξεδήμησε πρὸς Κύριονὁ ὑπέρμαχος τῆς Πίστεως καὶ

τῆς Πατρίδος Σεβ ΜητροπολίτηςΜαρωνείας κυρὸς Δαμασκηνός

Ἐξεδήμησεν πρὸς Κύριον ὁ ΣεβΜητροπολίτης Μαρωνείας καὶ Κο-μοτηνῆς κυρὸς Δαμασκηνὸς τὴν6ην Νοεμβρίου εἰς ἡλικίαν 93 ἐτῶνἮτο ὑπέρμαχος τῆς ὈρθοδόξουΠίστεως καὶ τῶν δικαίων τοῦ Ἑλλη-νισμοῦ εἰς τὴν Θράκην Κατήγγελ-λε διαρκῶς τὰς δραστηριότηταςτῶν Τούρκων εἰς τὴν Θράκην Ταυ-

τοχρόνως ἐλειτούργει ὡς εἰρηνο-ποιός ndash γεφυροποιὸς μεταξὺ Ὀρ -θοδόξων καὶ Μουσουλμάνων Τὰτελευταῖα ἔτη ἀντιμετώπιζε πολλὰπροβλήματα ὑγείας (ἀνεπάρκειακαρδίας νεφρικὴ ἀνεπάρκεια κλπ)καὶ εἰσήρχετο συχνὰ εἰς τὸ Νοσο-κομεῖον Τὴν τελευταίαν ἑβδομάδαεἰσήχθη ἐκ νέου εἰς πολὺ ἄσχημονκατάστασιν καὶ ἐκεῖ παρέδωκε τὸπνεῦμα του πρὸς τὸν Κύριον Ἐξε-λέγη Μητροπολίτης Μαρωνείας καὶΚομοτηνῆς τὸ 1974 ἐνῶ ἀνηγο-ρεύ θη ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ τμή-ματος ἱστορίας καὶ ἐθνολογίας τοῦΔημοκριτείου Πανεπιστημίου Θρά-κης Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ μα-καριστοῦ Μητροπολίτου ἐψάλη εἰςτὸν Καθεδρικὸν Ἱ Ναὸν Εὐαγγελι-σμοῦ τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆςτὴν Πέμπτην 8ην Νοεμβρίου Ἡ τα-φή του ἔγινε εἰς τὸν προαύλιονχῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τὸν ὁποῖονεἶχεν ἀνεγείρει ὁ ἴδιος μὲ πολλούςκόπους καὶ προσπαθείας Τοποτη-ρητὴς εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολινἀναλαμβάνει ὁ Σεβ ΜητροπολίτηςΔιδυμοτείχου κ Δαμασκηνός

Ἡ Διαρκής Ἱ Σύνοδος κατά τήνδευτέραν συνεδρίαν της διά τόν μῆ -να Νοέμβριον ἠσχολήθη μεταξύ ἄλ -λων μέ τήν ὑπό ἔκδοσιν νέαν ἀ στυνο-μικήν ταυτότητα Συμφώνως πρός ἐ -νημερωτικόν δελτίον τύπου ἐκ δοθένὑπό τῆς ΔΙΣ τήν 6ην Νοεμβρίου

laquoΤὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς ἹερᾶςΣυνόδου ἐνημερώθηκαν ἀπὸ ἔγ -γραφο τοῦ Ἀρχηγείου τῆς Ἑλλη-νικῆς Ἀστυνομίας προκληθὲν ἀπὸπρογενέστερη Συνοδικὴ ἀλληλο-γραφία καὶ ἔκφραση ἀνησυχιῶνπερὶ τοῦ θέματος ldquoἜκδοση νέου τύ-που δελτίου ταυτότητας Ἑλλήνωνπολιτῶνrdquo Τὸ Ἀρχηγεῖο τῆς Ἀστυνο-μίας καθησυχάζει τὴν Ἱερὰ Σύνοδοκαὶ τοὺς πολίτες καὶ διαβεβαιώνειὅτι σὲ ἐφαρμογὴ τῶν ἐντολῶν τοῦὙπουργείου Δημοσίας Τάξεως καὶ

Προστασίας τοῦ Πολίτηldquo1 hellipμέχρι σήμερα ἡ διαδικασία

ἔκδοσης τῆς νέας ταυτότητας δὲνἔχει ρυθμιστεῖ νομοθετικὰ καὶ κατὰσυνέπεια δὲν ἔχει ληφθεῖ ὁριστικὴἀπόφαση γιὰ τὸν τύπο καὶ τὰ βιο-μετρικὰ στοιχεῖα ποὺ θὰ περιλαμ-βάνει

2 Σὲ κάθε περίπτωση τὸ νέουτύπου δελτίο ταυτότητας θὰ πρέ-πει νὰ πληροῖ τὰ ἐλάχιστα χαρα-κτηριστικά ἀσφαλείας σύμφωναμὲ τὸν κανονισμὸ 22522004 τοῦΣυμβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνω-σης ὥστε νὰ ἀναγνωρίζεται καὶσὰν ταξιδιωτικὸ ἔγγραφο πλὴνὅμως δὲν θὰ περιλαμβάνει ἠλε-κτρονικὸ καὶ δακτυλικὸ ἀποτύπωμακαὶ δὲν θὰ ταυτίζεται μὲ τὴν κάρτατοῦ πολίτηrdquoraquo

Ἡ ΔΙΣ διά τήν ὑπό ἔκδοσιννέαν ἀστυνομικήν ταυτότητα

Ὁ μπαρμπά Γιώργης ψάλλει δίπλαστόν π Μᾶρκο στό ἐξωκκλήσι τοῦΠροφήτου Ἠλιού στήν Πεντέλη

ΓΙΑΤΙ ΖΗΣ

Ἕνα διαχρονικὸν βι-βλίον τοῦ microακαριστοῦ Γέ-ροντος π ΧαραλάmicroπουςΒασιλοπούλου πολὺ διδα-κτικὸν καὶ ὠφέλιmicroον γιὰὅλους

ἘκδόσειςlaquoὈρθοδόξου ΤύπουraquoΚάνιγγος 10 α´ ὄροφ

106 77 ἈθῆναιΤηλ 210ndash38 16 206

ΤΕΛΕΦΑΞ 210ndash38 28 518Τιmicroᾶται 170euro

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ με-

λέτημα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους Ἀνα-

ζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗΗ ΜΜΟΟΝΝΙΙΚΚΑΑἩ ὑποδειγματικὴ σύζυ-

γος νύφη καὶ μητέρα(τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου)

Τιμᾶται 120 εὐρώ

Σελὶς 8η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΑΙ ΕΥΘΥΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥΡΩΣΙΑΣ κ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΔΙΑ ΤΑΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜέγα λάθος ὁ ἐναγκαλισμός της μὲ τὴν κρατικὴν ἐξουσίαν

Προσφάτως ὁ ὑπουργὸς Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου Μό-σχας Μητροπολίτης Ἱλαρίωνἀπέστειλε μίαν ἐπιστολήν πρὸςὅλας τὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίαςμὲ τὴν ὁποίαν κατέστησε γνωστὸνὅτι ἡ Ὀρ θόδοξος Ἐκκλησία τῆςΡωσίας ὅσο καὶ ἂν laquoἠχεῖ παρά-ξεναraquo εὑρίσκεται ὑπὸ διωγμόν Ἡεἴδησις εἶναι πράγ ματι συγκλονι-στική διότι μετὰ τὴν κατάρρευσιντοῦ κομμουνισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξίαεἰς τὴν Ρωσίαν laquoγνωρίζει ἡμέρεςδόξαςraquo Ἡ πραγματικότης ὅμωςεἶναι ἄλλη ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας καταγγέλλειδιώξεις

Τὰ αἴτιαΤὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς

στάσεως τοῦ Ρωσικοῦ Κράτουςἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Ρωσίας ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναλύσηἡ ἱστοσελὶς laquoἰδιωτικὴ ὁδόςraquo ἡὁποία ὑπερασπίζεται τοὺς Θεο-λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶν Πα-πικῶν καὶ ἤλεγξε τὸν Σεβ Μη-τροπολίτην Πειραιῶς κ Σεραφεὶμδιὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν ἀναθεμά-των κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆςὈρθοδοξίας Εἰς τὴν ἀνάλυσίντων οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἱ στο σελίδοςὑποστηρίζουν τὰ ἀκόλουθα

laquoἩ εἴδηση μέχρι πρὶν λίγο καιρὸθὰ ἦταν ἀδιανόητη Σήμερα ὅμωςεἶναι μία πρα γματικότητα Ἀπεστά-λη ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Ὀρθοδό-ξους Προκαθημένους ποὺ φέρειτὴν ὑπογραφὴ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου ΜόσχαςΜητροπολίτη Βολοκολὰμσκ Ἱλα-ρίωνα διὰ τῆς ὁποίας γνωστοποιεῖ -ται ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχαςεἶναι πλέον θῦμα μίας ldquoἀχαλίνωτηςκαταδίωξηςrdquo ἡ ὁποία ξεκίνησε μὲὅσα συνέβησαν στὸν Ἱ Ναὸ τοῦΣωτῆρος μὲ τὸ συγκρότημα PussyRiot καὶ συνεχίζεται μὲ καταστρο -φὲς μνημείων καὶ σταυρῶν ἀπει -λὲς κατὰ κληρικῶν καὶ ἐπιθέσειςκατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη Μό-σχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυ-ρίλλου

Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι στὴν οὐσία μίαἔκκληση στοὺς Ὀρθοδόξους Πα-τριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους νὰστηρίξουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρω-σίας στὴν δοκιμασία ποὺ διέρχε-ται Ὅπως σωστὰ τονίστηκε ldquoἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίαςδείχνει νὰ ἐκπέμπει γιὰ πρώτηφορὰ μετὰ τὴν πτώση τοῦ ὑπαρ-

κτοῦ σοσιαλισμοῦ σῆμα κινδύνουκαθὼς ζητάει τὴν στήριξη τῶνὈρθοδόξων γιὰ μία σειρὰ ἀνησυ-χητικῶν γεγονότων τὰ ὁποῖα ὅ -πως δηλώνει καλλιεργοῦνται ἀπὸἀντιεκκλησιαστικοὺς κύκλους ἐν -τὸς καὶ ἐκτὸς Ρωσίαςrdquo (ΤΟ ΒΗΜΑ261012)

Φυσικά δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσειἀλλοῦ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση ἡἡγεσία τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Εἶ -ναι δυστυχῶς ἴδιον τῶν ἰσχυ ρῶν(ἀπὸ τὸ Βατικανὸ μέχρι τὴν ΡωσικὴἘκκλησία) νὰ ἐπιρρίπτουν πάντοτεσὲ ἄλλους τὶς εὐθύνες στοὺςldquoβλά σφημουςrdquo καὶ τοὺς ldquoἀν τιεκκλη -σιαστικούςrdquo κοκ λησμονώντας τὰδικά τους λάθη Καὶ ἐδῶ ἡ ΡωσικὴἘκκλησία ἔχει κάνει ἕνα τραγικὸλάθος τὸ ὁποῖο σήμερα πληρώνεικαὶ θὰ συνεχίσει νὰ τὸ πληρώνειἀκριβά ἂν δὲν ἀλλάξει γραμ μὴπλεύσης Τὸ λάθος της εἶναι ὁ πα-θιασμένος ἐναγκαλισμὸς μὲ τὴνκρατικὴ ἐξουσία Ἡ ἀλόγιστη ὑπο-στήριξη στὸν πρόεδρο Πού τιν ποὺσυμπεριφέρεται ὡς τσά ρος καὶἀνταποδίδει ποικιλοτρόπως στὴνΡωσικὴ Ἐκκλησία τὴν ldquoἀγαπητικήrdquoτης πρὸς αὐτὸν διάθεση

Ἦταν λογικὸ ndash καὶ θέμα χρόνου- νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας ὅλοι οἱ πολί-τες ποὺ δὲν θέλουν τὸν Πούτινπλέον στὴν ἐξουσία Βέβαια ὁΡῶσος Πρόεδρος εἶναι ἄρτι ἐπανε-κλεγείς Αὐτὸ ὅμως αὔξησε τὴ δυ-ναμικὴ τῶν ἀντιδράσεων στὴν πο-λιτική του Καὶ ἡ μπάλα πῆρε καὶτὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία τὸν δεξιὸ() βραχίονα τοῦ Ρώσου Προέδρου

Ἄρα ἡ λύση εἶναι μονόδρομοςἩ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας πρέπει νὰἀρχίσει ἐδῶ καὶ τώρα τὴν ἀπαγκί-στρωσή της ἀπὸ τὸ σφιχταγκάλια-σμα μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία Ἂνδὲν τὸ κάνει οἱ ἀντιδράσεις τῆςἀντιπολίτευσης δηλ ὅσων ἀντιτί-θενται σ᾽ αὐτὴ τὴ νοσηρὴ σχέσηθὰ κλιμακωθοῦν Οἱ κριτικὲς φω-νές οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι διόλουεὐκαταφρόνητες πληθαίνουν ὡς ἡἄμμος τῆς θαλάσσης

Ἡ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγε-σία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἔχειμεγάλη εὐθύνη ἔναντι τῆς ἱστο-ρίας Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Κομμου -νισμοῦ σημειώθηκε μία ζηλευτὴἄνθηση τῆς Ρωσικῆς ἘκκλησίαςὉ κόσμος προσέβλεψε σ᾽ αὐτὴν ὡςπραγματικὴ Μητέρα Ἡ ρωσικὴπνευ ματικότητα ἀναδύθηκε καὶ πά-λι ὡς ἐλπίδα καὶ νόημα ζωῆς Ἡ κα-ταξίωση τῆς Ἐκκλησίας στὴ συνεί-δηση τοῦ λαοῦ ἦταν ἕνα θαυμαστὸγεγονὸς παγκοσμίως Τώρα ὅμωςἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία κινδυνεύει ἀπὸτὴν ἀπαξίωση Γιατί μεθυσμένηἀπὸ τὴ δύναμη ποὺ τῆς παρέχει ἡσχέση της μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσίαλησμόνησε τὴν εὐ λογημένη ρωσι -κὴ σαλότητα Καὶ ξεκίνησε νὰ κα-τακτήσει τὸν κόσμο πρὶν ἀκόμακερδίσει οὐσιαστικὰ τὸ δικό τηςποίμνιο Ἄρα ἀλλαγὴ πλεύσης τώ-ρα

Γιατί ἀλλιῶς ἡ κατάσταση ἀρχί-ζει νὰ θυμίζει μέρες τοῦ 1917raquo

Ὀρθοδοξότατοι ἀπαντήσεις τοῦ Ἀρχιμ Βασιλείου Γοντικάκη εἰς τοὺς συντάκτας τοῦ νέου μαθήματος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝbull Ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ δώση τὸ πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν (παραδοσιακὸν καὶ ἐπαναστατικόν) τὸ ὁποῖον τὴν ὀρθόδοξον

συνείδησιν ἀναπαύει καὶ ὁλόκληρον τὸν κόσμον ζωογονεῖbull Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προσφέρει μίαν χαράν ἡ ὁποία εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ μίαν ἔκπληξιν ἡ ὁποία laquoξε-

περνᾶraquo τὸν θάνατον Εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν δὲν λατρεύομεν κάποιαν δοξασίαν ὡς ἰσχυρίζονται οἱ συντάκται τοῦ πιλοτικοῦπρογράμματος σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ ζῶμεν τὴν φανέρωσιν τῆς ἀληθείας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Παρέμβασιν πρὸς τὸν πρόεδροντῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἈρχιεπίσκοπονἈθηνῶν κ Ἱερώνυμον καὶ τὴνΔιαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ἔκαμνε μὲ ἐπι-στολήν του ὁ Προηγούμενος τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ ἉγίουὌρους Ἀρχιμανδρίτης ΒασίλειοςΓοντικάκης διὰ τὸ ζήτημα τῶν Πι-λοτικῶν Προγραμμάτων τοῦ Κρά-τους εἰς τὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν Ὁ Προηγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Ἰβήρων πιστεύει ὅτι μὲ τὰπιλοτικὰ προγράμματα laquoκάτι ἱερὸκαὶ ἅγιον προδίδεταιraquo καὶ διὰ τὴνἀποτροπὴν τῆς προδοσίας προβαί-νει εἰς ὡρισμένας ὑποδείξεις πρὸςτὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς Συνο-δικοὺς Ἀρχιερεῖς Ἡ ἀφορμὴ διὰτοὺς προβληματισμούς τοὺς ὁποί-ους διατυπώνει εἰς τὴν ἐπιστολήντου ἦσαν αἱ ἀποκαλύψεις τοῦ πε-ριοδικοῦ laquoΚοινωνίαraquo τῆς Πανελλη-νίου Ἑνώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) διὰτὸ νέον πρόγραμμα σπουδῶν εἰς τὰΘρησκευτικά

Ἡ ἐπιστολήΤὸ πλῆρες κείμενον τῆς Ἐπι-

στολῆς τοῦ Προηγουμένου τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμανδρί-του Βασιλείου Γοντικάκη πρὸς τὸνἈρχιεπίσκοπον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύν -οδον ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ Περιο-δικὸ ldquoΚοινωνίαrdquo τῆς ΠΕΘ τὸ ἀφιε-ρωμένο στὸ ldquoνέο πρόγραμμα σπου -δῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ ndashΓυμνασίουrdquo (Ἀπρίλιος ndash Ἰούνιος2012)

Διερχόμενος τὸ περιεχόμενοτοῦ τεύχους ἔνοιωσα μέσα μου μίαἔντονη ἀντίδραση Ἔνοιωσα ὅτικάτι ἱερὸ καὶ ἅγιο προδίδεται ἀπὸτὸ κεφάλαιο τῆς Πίστεώς μας κάτιποὺ τόχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος

ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς παρα-δόσεως

Καὶ τολμῶ νὰ σᾶς κουράσω γιὰλίγο καὶ νὰ ἐξομολογηθῶ τὸ λογι-σμό μου

Εἶναι ἀντιπαιδαγωγικὸ καὶ ἀπάν-θρωπο νὰ θέλουν νὰ θρέψουν τὴνψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ μὲ πλη-ροφορίες θρησκευτικῶν ἀπόψεωνκαὶ διαπληκτισμῶν τὴ στιγμὴ ποὺαὐτὸ τὸ τρυφερὸ πλάσμα ζητᾶ τὸγάλα τοῦ ἡρωϊσμοῦ τῆς ἀγάπηςποὺ εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς ζωῆςκαὶ τὸ διαθέτει πλούσια ἡ ΜητέραἘκκλησία

Αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο διαμαρτύρον-ται οἱ συντάκτες τοῦ προγράμμα-τος σπουδῶν εἶναι ldquoὁ δογματισμὸςrdquoκαὶ ldquoὁ κατηχητισμὸςrdquo ποὺ διακρί-νουν στὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν

Αὐτὸ ὅμως στὴν οὐσία εἶναι ψέ-μα καὶ παραποίησι τῆς ἀλήθειαςΓιατί στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίαδὲν λατρεύομε κάποια δοξασίαἈλλὰ αὐτό ποὺ ζοῦμε εἶναι θεοφά-νεια ἡ φανέρωση τῆς ἀλήθειας ὅτιὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Ἀπὸ ἀγάπη δημιουργεῖ τὰ πάνταΚαὶ παραπεσόντας τοὺς ἀνθρώ-πους δὲν τοὺς ἐγκαταλείπει ἀλλὰκατέρχεται πρὸς αὐτούς Ταπεινώ-νεται καὶ τοὺς σώζει

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ὅπωςγνωρίζεται στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλη-σίας εἶναι φανέρωσι ἀφάτου ἀγά-πης γιὰ ὅλη τὴ δημιουργία καὶ τὸνἄνθρωπο

Δὲν βλέπει ἐχθρούς ἄλλα μόνοφίλους Δὲν ἀμύνεται γιὰ νὰ σωθῆἈλλὰ θυσιάζεται γιὰ νὰ σώσηὅλους Θεωρεῖ φίλους καὶ αὐτούςποὺ τὸν σταυρώνουν Δὲν καταρ-γεῖ ἐχθρούς γιατί δὲν ἔχει Καταρ-γεῖ τὴν ἔχθρα

ldquoΤὴν ἔχθραν κτείνας ὑπερέχου-σαν πάντα νοῦν εἰρήνην χαρίζεταιrdquo

Αὐτὴ ἡ τελικὴ νίκη τῆς εἰρήνηςποὺ καταργεῖ τὸν θάνατο ὅλουςτοὺς ζωογονεῖ τοὺς ἀνασταίνειldquoΚαὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματοςrdquo

Ὡς πολικὸς ἀστέρας ποὺ ὁδηγεῖκαὶ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸτὴ φθορὰ τοῦ θανάτου εἶναι ἡὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου τῆς ἀγά-πης ldquoἩμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβή-καμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴνζωήν ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελ-φοὺςrdquo (Α΄ Ἰω 3 14)

Δὲν ἐμπνέομε τὴ ζωὴ στὴν ψυχὴτοῦ παιδιοῦ μὲ τὴν ἐνημέρωσι θρη-σκευτικῶν ἀπόψεων καὶ διαφορῶνἀλλὰ μὲ τὰ ζωντανὰ παραδείγματααὐτῶν ποὺ νίκησαν τὸν θάνατο διὰτῆς θυσίας τῆς ἀγάπης Δὲν τρέ-φεται ἡ ψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦμὲ ὑλικὸ πληροφοριῶν θρησκευ-τικῶν ἀπόψεων ἀλλὰ μὲ τὸ πνεῦματοῦ ἡρωισμοῦ τῆς ἀγάπης

Ὅταν θὰ ἀνδρωθῆ μέσα σ᾽ αὐτὴτὴν ἀγωγὴ τῆς ἀγάπης καὶ τῆςἐλευθερίας θὰ ἀγαπήση τὴ ζωήΘὰ εἶναι εὐλογία γιὰ ὅλους καὶὅλες οἱ δοκιμασίες θὰ εἶναι εὐλο-γία γι᾽ αὐτόν

Δὲν θὰ φοβᾶται καμμιὰ ἀπειλήοὔτε τὸν ἴδιο τὸν θάνατο Θὰ θε-ωρῆ ἐπιτυχία του ὄχι νὰ ὑποδου-λώση νὰ ταπείνωση τὸν ἄλλονἈλλὰ νὰ θυσιασθῆ γιὰ νὰ ζήσουνὅλοι οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι ὁ ἀληθινὸςἑαυτός του

Ἐὰν δώσωμε πραγματικὰ ὀρθό-δοξη ἀγωγή ἑτοιμάζουμε ἀνθρώ-πους ὁλοκληρωμένους πνευματι-κά ποὺ ὄχι μόνο μποροῦν νὰ ζή-σουν ἄνετα μέσα σὲ πολυπολιτι-σμικὰ περιβάλλοντα τοῦ καιροῦμας ἀλλὰ νὰ δεχθοῦν τὶς ὅποιεςδυσκολίες ὡς εὐλογίες Κατὰ τὴρῆσι τοῦ Ἀποστόλου ldquoχαίρω ἐντοῖς παθήμασί μουrdquo

Αὐτὴ ἡ ἀγωγὴ γεννᾶ ἀνθρώπουςχαρούμενους μὲ δυνατὴ κράσιΓεννιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀγάπη Καὶπροσφέρουν εὐσπλαγχνία Γίνον-ται μία αἴσθησι Διακρίνουν τὸ ὑ -γιές τῆς ἀγάπης ποὺ ζωογονεῖ ἀπὸτὸ νοσηρὸ τοῦ μίσους ποὺ θανα-τώνει

Ἀντιμετωπίζουν τὰ πάντα μὲ τὴνπλησμονὴ τῆς ἐλεημοσύνης ποὺτοὺς γέννησε καὶ τοὺς συντηρεῖΠροσεύχονται μετὰ δακρύων γιὰὅλη τὴν κτίσι τοὺς ἀνθρώπους καὶτοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐμπνέουν καὶἐλευθερώνουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀν -θρώπου Κατευνάζουν τὰ πάθηἈνοίγουν δρόμους ζωῆς Μετατρέ-πουν σὲ εὐλογίες ὅλους τοὺς πει-ρασμούς

Καὶ δίδουν τὴ μαρτυρία τῆς πί-στεως ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἰσχυ-ρισμὸς γιὰ τὴν ὀρθότητα κάποιαςδιατυπώσεως ἀλλὰ ἡ εὐωδία τοῦὥριμου ἀνθρώπου ποὺ ξεπέρασετὸ θάνατο Καὶ εἶναι ὅλος ἀγάπηκαθ᾽ ὁμοιότητα Θεοῦ

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ μαθαίνουνἁπλῶς λόγια ἀγάπης καὶ τὶς διάφο-ρες ἀπόψεις τῶν θρησκευτικῶνδοξασιῶν δὲν προσφέρουν ζωὴοὔτε μορφώνουν τὸν νέο ἄνθρω-πο ἀλλὰ δημιουργοῦν τὴ σύγχυσιμίας στείρας πολυμάθειας

Φτωχαίνομε καὶ εὐτελίζομε τὸμυστήριο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς δόθη-κε ἐνῶ ὀφείλομε νὰ τὸ κοινοποι-ήσωμε ἀπαραχάρακτο στὰ παιδιὰὅλου τοῦ κόσμου ποὺ βασανίζον-

ται Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ὀξυγόνο τῆςζωῆς

Σήμερα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος ἔγι-νε μία ταραγμένη γειτονιὰ καὶ γί-νεται λόγος γιὰ ἐπανευαγγελισμὸτῆς Εὐρώπης εἶναι ὁ καιρὸς τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ θεολο-γίας

Αὐτὰ ποὺ ἐπιδιώκουν μὲ τὶς με-ταρρυθμίσεις νὰ ἐπιτύχουν τὰ ἔχειπρὸ πολλοῦ ὡς κατακτήσεις ζωῆς ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία

Δὲν ἀπειλεῖ κανέναν αὐτός ποὺἔχει ὡς τρόπο ζωῆς τὴ θυσία τουἀπὸ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους Καὶδὲν φοβᾶται τίποτε ἡ ζωή ποὺ ἀνα-τέλλει ἐκ τοῦ Τάφου

Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ δώση τὸπιλοτικὸ πρόγραμμα σπουδῶν (πα-ραδοσιακὸ καὶ ἐπαναστατικό) ποὺτὴν ὀρθόδοξη συνείδησι ἀναπαύεικαὶ ὅλο τὸν κόσμο ζωογονεῖ Γιατίἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης δὲν χωρίζειἀλλὰ ἑνώνει Βοηθᾶ τὸν καθένα νὰκαλλιτερεύση τὴ συμπεριφοράτου νὰ θεραπεύση τὴν ἀρρώστιατου καὶ νὰ χαρῆ τὴ ζωή του

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσφέ-ρει μία χαρά ποὺ εἶναι ἰσχυρότερητῆς παρούσης ζωῆς καὶ μία ἔκπλη-ξη ποὺ ξεπερνᾶ τὸν θάνατο

Ὀφείλομε νὰ ἐνεργήσωμε μὲὅλες τὶς δυνατότητες ποὺ διαθέ-τομε γιὰ νὰ ἀφήσουμε νὰ ἁπλωθῆἡ εὐωδία τῆς Ἀναστάσεως ποὺνικᾶ τὸν θάνατο ldquoΧριστὸς ἀνέστηἐκ νεκρῶν καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμ-παντα εὐωδίαςrdquo

Αὐτά Μακαριώτατε καὶ Σεβα-σμιώτατοι εἶχα νὰ Σᾶς διατυπώσωὡς ἐξομολόγησι λογισμῶν Αἰτού-μενος συγγνώμη γιὰ τὴν ὅλη ἀπα-σχόλησι καὶ ἐκζητώντας τὶς θεο-πειθεῖς Σας εὐχὲς ἀσπάζομαι τὴντιμία Σας δεξιά

Μὲ υἱικὸ σεβασμὸ καὶτὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

Ἀρχιμ Βασίλειος ἸβηρίτηςΠροηγούμενος Ἱ Μονῆς Ἰβήρων

Ἔκθετοι οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν ἀπαξιωτικῶς διὰ τοὺς κινητοποιηθέντας πιστούς

ΜΙΑ laquoΧΟΥΦΤΑraquo ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝΕΜΑΤΑΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΧΥΔΑΙΑΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Αἱ κινητοποιήσεις μίας laquoχού-φταςraquo Ὀρθοδόξων οἱ ὁποῖοι ἀπεδο-κιμάσθησαν ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ Κλη-ρικούς καὶ αἱ ἀντιδράσεις πνευμα-τικῶν ἀνθρώπων ὡρισμένων Ἐπι-σκό πων καὶ θεολόγων εἶχον ἀποτέ-λεσμα νὰ ἀναβληθοῦν ἐπ᾽ ἀόριστοναἱ παραστάσεις τοῦ θεατρικοῦ ἔρ -γου τὸ ὁποῖον παρουσίαζε τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγ Ἀποστόλους ὡςσοδομίτας Μεταξὺ τῶν ὀλίγων οἱὁποῖοι ἀντέδρασαν δυναμικῶς ἦτοκαὶ ὁ laquoΟΤraquo ὁ ὁποῖος ἐφιλοξένησενἄρθρα θεολόγων καθηγητῶν πανε-πιστημίου Ἐπισκόπων καὶ ἄλλωνμελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῆςβλασφήμου θεατρικῆς παραστάσε-ως Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίαςἐσιώπησεν ἂν καὶ κατὰ τὰς ἀρχὰςτοῦ θέρους εἶχε καλέσει τὸν πιστὸνλα ὸν εἰς δυναμικὰς ἀντιδράσειςὍταν ὅμως ἀν τέδρασεν ἕν ἐλαχιστό-τατον τμῆμα τοῦ λαοῦ εὑ ρέ θησανἈρχιερεῖς διὰ νὰ ὁμιλήσουν περὶτῶν laquoσυνήθως ὑπόπτωνraquo οἱ ὁποῖοιἀντιδροῦν καὶ διὰ ἄλλα Ἐκ κλησια-στικὰ ζητήματα Αὐτὸ τὸ τμῆμα τοῦλαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μετρημένους Ἀρ -χιερεῖς (οἱ ὁποῖοι ἀντέδρα σαν) ἀνέ-βαλον ἐπ᾽ ἀόριστον τὰς βλα σφήμουςκαὶ σοδομιτικὰς παραστάσεις ἀφή-νοντες τοὺς προοδευτικοὺς Ἀρχιε-ρεῖς νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς φιλοσο-δομιτὰς πολιτικούς δημο σιογρά -φους διανοουμένους καὶ ἠθοποιούςοἱ ὁποῖ οι εἰς τὸ ὄνομα τῆς δημοκρα-τίας καὶ τῆς τέχνης εἶ χον τὴν ἄποψινὅτι δύνανται νὰ ἐξυβρίζουν τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους

Ἡ ἀνακοίνωσιςδιὰ τήνhellip ἀναβολήν

Ἡ ἀνακοίνωσις διὰ τὴν ἐπ᾽ ἀόρι-στον ἀναβολὴν τῆς θεατρικῆς πα-

ραστάσεως τὴν ὁποίαν ἐξέδωσαν οἱπρωταγωνισταὶ τῆς παραστάσεωςἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΟἱ παραστάσεις τοῦ Corpus Ch-risti στὸ θέατρο Χυτήριο ὁλοκλη-ρώνονται Δὲν ἦταν πρόθεσή μαςοὔτε νὰ προκαλέσουμε τὸ ldquoθρη-σκευτικὸ συναίσθημαrdquo οὔτε νὰ δη-μιουργήσουμε ἐντάσεις καὶ πολὺπερισσότερο νὰ ζήσουμε εἰκόνεςἀστυνομοκρατούμενου χώρου θε-άτρου Λυπούμαστε ποὺ ἄθελάμας ἄνθρωποι ξυλοκοπήθηκανπρ ο πηλακίστηκαν ἀπαξιώθηκανΜᾶς προκάλεσε θλίψη τὸ γεγονὸςὅτι τὸ Χυτήριο ἔκανε τὸ γύρω τοῦκόσμου μὲ ἀπαξιωτικὰ σχόλια γιὰτὴ Δημοκρατία μας Καὶ βάζονταςπάνω ἀπ᾽ ὅλα τὸ καθῆκον μας ὡςἝλληνες πολίτες νὰ προστατέ-ψουμε τὴ φήμη τῆς Χώρας μαςἀλλὰ καὶ τὴ βαθιὰ πίστη μας στὴνὈρθοδοξία καὶ τὸν Χριστιανισμόποὺ εἶναι ἡ πίστη τῆς ἀγάπης καὶτῆς ἀποδοχῆς δὲν γίνεται νὰ ἐπι-τρέψουμε τὴν παγκόσμια δυσφή-μηση ποὺ συντελεῖται μὲ ἀφορμὴτὴν παράστασή μας

Παλέψαμε σὲ αἴθουσες δικαστη-ρίων καὶ δικαιωθήκαμε Ἀλλά Δὲνἦταν ἀρκετό Συνέχισαν νὰ μᾶςδιασύρουν καὶ νὰ βάζουν σὲ κίνδυ-νο τοὺς συναδέλφους μας ἠθο-ποιοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ σύνολο τῶνἐργαζομένων στὸ θέατρό μας

Μὲ τὴ σκέψη στὸ κοινό μας ποὺσεβόμαστε προσπαθήσαμε νὰ παί-ξουμε τὴν παράσταση ἐπὶ 3 ἑβδο-μάδες Δὲν στάθηκε δυνατόν για-τί δὲν μᾶς τὸ ἐπέτρεψανhellip Καὶ φυ-σικὰ δὲν εἶναι λύση νὰ συνεχίζου-με σὰ νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα Για-τί αὐτό ποὺ συνέβη εἶναι ὑπαρκτόἐφιαλτικὸ καὶ μεγάλη ντροπή

Τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς ἀπέστειλε ὁσυγγραφέας τοῦ ἔργου ΤέρενςΜακ Νάλλυ μᾶς προβλημάτισεldquoἄλ λο θέατρο δὲν θὰ εἶχε ἀντέξειτόσο μήπως ὅμως μὲ ὅλα αὐτά

ποὺ προσδίδουν στὴν παράστασηπερὶ ldquoβλασφημίαςrdquo χάνεται τὸ πρα -γματικὸ μήνυμα τοῦ ἔργου εἶναιδυνατὸν ἕνα ἔργο ποὺ γράφτηκεγιὰ νὰ μιλήσει γιὰ τὴν ἀγάπη νὰ κα-ταλήγει νὰ προκαλεῖ τόσο μῖσοςrdquo

Βέβαια τέτοιες ἐκδηλώσεις βίαςσὰν αὐτές ποὺ ἐκτυλίχθηκανμπρο στὰ στὴν πόρτα τοῦ θεάτρουμας στὶς 1110 δὲν ἔλαβαν χώρα σὲκανένα μέρος τοῦ κόσμου ὅπου κιἂν παίχτηκε τὸ Corpus Christihellipπαρὰ μόνοhellip ἀπὸ φανατικοὺς Μου-σουλμάνους() ποὺ θεώρησαν ὅτιἔπρεπε νὰ ἐκδώσουν διάταγμα θα-νάτου γιὰ τὸν συγγραφέα

Εὐχαριστοῦμε ὅσους μᾶς στήρι-ξαν στὴν προσπάθειά μας γιὰ τὴνἐλευθερία τῆς τέχνης καὶ τὴ μὴ φί-μωση τοῦ θεατρικοῦ λόγου Ὅμωςἐμεῖς δὲν κάνουμε θέατρο γιὰ νὰὑποκαταστήσουμε τοὺς θεσμούςhellipΔὲν λιποψυχοῦμε καὶ θὰ δώσουμετὸν ἀγώνα ὅπου καὶ ἂν χρειαστεῖἊς προβληματιστοῦμε ὅμως γιὰ τὸΚράτος ποὺ παρακολουθεῖ μουδια-σμένο τὶς δυνάμεις τοῦ σκοταδι-σμοῦ νὰ ἀσχημονοῦνhellip

Ἂν μία θεατρικὴ παράστασημπορεῖ νὰ θέσει θεμελιώδη ζητή-ματα ὅπως τὸ δικαίωμα στὴ διαφο-ρετικότητα καὶ τὴν ἐλευθερία τῆςἔκφρασης τότε τὸ Θέατρο εἶναιπαρὸν στὴν ἀληθινὴ ζωήhellip

Ἡ παράσταση CORPUS CHRISTIἔχει ἤδη κληθεῖ νὰ λάβει μέρος σὲδύο διεθνῆ θεατρικὰ φεστιβάλ στὸInternational Theatre Festival MESSSarajevo καὶ στὸ Festival Iberoameri-cano de Teatro de BogotaἘκεῖ θὰ βρεῖ καὶ τὴν δικαίωσή τηςhellip

γιὰ τὸ θέατρο ΧυτήριοΒάσια Παναγοπούλου καὶ

Λαέρτης ΒασιλείουraquoΠαρατηρήσεις τοῦ laquoΟΤraquo

Θέλομεν νὰ ἐπισημάνωμεν ὅτι αἱἈστυνομικαὶ δυνάμεις ἔξωθεν τοῦ

θεάτρου ἦσαν πολλαπλασίως με-γαλύτεραι ἀπὸ τοὺς συγκεντρω-θέντας πιστούς οἱ ὁποῖοι διεμαρ-τύρον το διὰ τὴν σοδομιτικὴν θεα-τρικὴν παράστασιν Αἱ δυνάμειςτῆς Ἀστυνομίας συνεκρούσθησαντὴν πρώτην ἡμέραν τῆς παραστά-σε ως μὲ μέλη τῆς laquoΧρυσῆς Αὐ -γῆςraquo τὰ ὁποῖ α προσεπάθησαν νὰlaquoκα πελώσουνraquo τὰς ἀντιδράσειςτῶν ὀλίγων ὀρθοδόξων πιστῶν Τὰςἑ πομένας ἡμέρας αἱ κλοῦβαι mdashλε-ωφορεῖα τῆς Ἀστυνομίας εἶ χονσχηματίσει προστατευτικὸν κλοιὸνεἰς τὸ θέατρον ἐνῶ τὴν ἡμέραν τῆςἀναβολῆς ἀπηγορεύετο ἡ διέλευ-σις αὐτοκινήτων ἔμπροσθεν τοῦθεάτρου ἂν καὶ δὲν ὑπῆρχον δια-μαρτυρόμενοι πιστοί

Οἱ συντελεσταὶ τῆς θεατρικῆςπαραστάσεως ὅταν διεπίστωσανὅτι τὸ Ἑλληνικὸν κοι νὸν δὲν ἐνέκρι-νε τὴν σοδομιτικὴν θεα τρικὴν πα-ράστασιν καὶ ἀπεῖχεν ἀπὸ αὐτὴνἀπεφάσισαν νὰ τὴν τερματίσουν ἐπ᾽ἀόριστον Δὲν ἀντελήφθησαν ὅτιαὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει μεγάλην ἐκ κλη -σιολογικὴν συνείδησιν καὶ σέβεταιτὰ ὅσα ἐδιδάχθη ὑπὸ τῆς οἰκογενεί-ας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὀλιγώτεροντοῦ σχολείου Αὐτὸ δὲν τὸ ἔ χουνἀντιληφθῆ οὔτε οἱ Σεβ Μητρο-πολῖται οἱ ὁποῖοι ἐτάχθησαν ἐ ναν-τίον ὅσων ἐκινητοποιήθησαν κατὰτῆς θεατρικῆς παραστάσεως

Δι᾽ αὐτὸ οἱ μὲν συντελεσταὶ κα-τέφυ γον εἰς θεωρίας καὶ ὑπερβο-λάς διὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸ laquoτέ-λος ἐποχῆςraquo διὰ τὴν παράστασινἐνῶ οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱὁποῖοι τὴν ὑπεστήριξαν ἡττήθησανκατὰ κράτος laquoμένοντεςraquo ἐκτεθει-μένοι εἰς τὸν πιστὸν λαόν

ΓΖ

Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟΣΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟΣ

Πρόκειται διά τόν Πατριάρχην Σερβίας κ Εἰρηναῖονκαί τόν Πρόεδρον τῆς χώρας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς

Ὅταν ἐξελέγη Πατριάρχης Σερ-βίας ὁ κ Εἰρηναῖος ἐξέπληξεν ὅ -λους τούς Ὀρθοδόξους οἱ ὁποῖοιεἶναι πιστοί εἰς τούς Ἱερούς Κανό-νας διότι τό πρῶτον πρᾶγμα τόὁποῖον ἔκανεν ἦτο νά ἐκδηλώση τόφιλοπαπικόν καί φιλοοικουμενιστι-κόν προσανατολισμόν του ὉlaquoΟΤraquo τότε ἐτόλμησε καί ἀπεκά-λυψεν αὐτόν τόν προσανατολι-σμόν τοῦ νέου Πατριάρχου προ-καλῶν ἀντιδράσεις Σήμερον ἀπο-καλύπτομεν τήν laquoστροφήνraquo εἰς τόΣκοπιανόν τοῦ νέου Προέδρου τῆςΣερβίας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς ὁὁποῖος ἐτάχθη δημοσίως ἀναφαν-δόν ὑπέρ τῶν Σκοπίων εἰς τό θέματῆς ὀνομασίας

Ὁ κ Νίκολιτς μετέβη τήν Κυρια-κήν 21ην Ὀκτωβρίου εἰς τά Σκόπιακαί συμμετεῖχεν εἰς ἐκδήλωσινπρός τιμήν τῶν Σέρβων στρατιω -τῶν οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν μαχόμενοιτούς Ὀθωμανούς κατά τόν πρῶ -τον Βαλκανικόν πόλεμον εἰς τήνἱστορικήν μάχην τοῦ Κουμάνοβο(23-24 Ὀκτωβρίου 1912) Μία μάχηἡ ὁποί α ἔχει ξεχωριστήν σημασίανκαθώς ἡ σκοπιανή ἱστοριογραφίατήν θεωρεῖ ἡμέραν laquoτραγωδίαςraquoἀφοῦ ὡδήγησεν εἰς τήν διαίρεσιντῆς γεωγραφικῆς ἑνότητος τῆςΜακεδονίας

Ὁ Σέρβος Πρόεδρος παρέσχεσυνεντεύξεις εἰς τήν ἐφημερίδαlaquoVecerraquo καί εἰς τόν τηλεοπτικόνσταθμόν laquoSiteraquo τῶν Σκοπίων Εἰςαὐτάς ἐπιστρατεύει τό θέμα τῆςὀνομασίας διά νά οἰκοδομήση τήννέαν laquoσυμμαχίανraquo μέ τό καθεστώςΓκρουέφσκι προβαίνων εἰς ἕναἀπαράδεκτον διά τήν Ἑλλάδα συ-σχετισμόν μεταξύ τοῦ προβλήμα-τος τοῦ Κοσσόβου καί τοῦ ζητήμα-τος τῆς ὀνομασίας laquoΔέν μπορεῖτέτοια θέματα ldquoἐθνικῆς ὑπερηφά-νειαςrdquo νά τίθενται ἐκβιαστικά ἀπότήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πρός τίςδύο χῶρεςraquo εἶπεν ὁ Πρόεδρος τῆςΣερβίας προσθέτων ὅτι laquoγνώριζαπάντοτε τή Μακεδονία μέ αὐτό τόὄνομα τή στρατιωτική στολή καίτή σημαία Τώρα εἶναι σάν νά θέ-λουν νά τό πάρουν αὐτόmiddot φυσικάεἶναι σάν νά ἀμφισβητοῦν τήν ἐ -θνική ὑπερηφάνειά σας καί ὄχι τήνἐδαφική κυριαρχία ὅπως συμβαί-

νει μέ τό ΚόσσοβοraquoὉ κ Νίκολιτς ἐκάλεσε τήν Σκο-

πιανήν ἡγεσίαν εἰς ἀντιαλβανικόνμέτωπον προκαλῶν τήν ὀργήν τοῦἀλβανικοῦ στοιχείου laquoὍπως οἱἈλβανοί ἐπεδίωξαν τά ldquoδικαιώμα-τάrdquo τους στήν Σερβία θά διεκδική-σουν τά ἴδια δικαιώματα καί σέἄλλες χῶρες Τή στιγμή πού ἀνα-γνωρίζει τό δικαίωμά τους γιά κρά-τος στό Κόσσοβο πῶς μπορεῖς νάπεῖς ὅτι δέν ἔχουν τέτοιο δικαίωμαστή ldquoΜακεδονίαrdquo ἤ δέν ἔχουν δι-καίωμα γιά αὐτονομία στήν Ἑλλά-δα ἤ στό Μαυροβούνιοraquo ἐδήλωσε

Ἕως τήν στιγμήν τῆς ἐκτυπώσε-ως τοῦ laquoΟΤraquo δέν εἶχεν ὑπάρξειἐπίσημος ἀντίδρασις ἀπό τήν Ἑλ -ληνικήν Κυβέρνησιν Ὑπογραμμί-ζεται ὅτι ἡ σημερινή ἡγεσία τῆςΣερβίας ἀκολουθεῖ ἐμφανῶς φιλο-σκοπιανήν πολιτικήν θέτουσα καίθέμα ἀναγνωρίσεως φιλοσκοπια -νῆς-laquoφι λομακεδονικῆςraquo μειονότη-τος εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Ἑλλά-δος Ἐνῶ ἡ προηγουμένη ἡγεσίατῆς Σερβίας (μέ πρόεδρον τόν κΤάντιτς) ἦτο ἐντόνως φιλοτουρκι-κή Ἐπί τῶν ἡ μερῶν τοῦ κ Τάντιτςἡ Σερβία ἔγινε laquoπαράρτημαraquo τῆςΤουρκίας εἰς τό ὁποῖον εἶχε τήνβάσιν του ὁ Νεοοθωμανός ὑπουρ-γός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας κΝταβούτογλου

Ὑπενθυμίζομεν πώς κατά τήν τε-λευ ταίαν ἐπίθεσιν τῶν Νατοϊκῶνδυνάμεων ἐναντίον τῆς Σερβίαςὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες προ-σεφέρομεν τά πάντα διά τήν ἐπού-λωσιν τῶν πληγῶν Ἀντί εὐγνωμο-σύνης ὅμως laquoχολήraquo

Ἐπισημαίνομεν ἐπίσης ὅτι ἡ ἡγε-σία τῆς Σερβίας δέν ἐπρόδωσε μό-νον τήν ἀγάπην καί τήν ἀλληλεγ-γύην τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί αὐ -τήν τήν Ὀρθοδοξίαν Ὁ νέος Πα-τριάρχης ἔχει ὑποταγῆ εἰς τούςΠαπικούς καί ἐκλιπαρεῖ τόν Πάπαννά συμμετάσχη εἰς τάς ἐπετειακάςἐκδηλώσεις διά τό laquoΔιάταγμα τῶνΜεδιολάνωνraquo Καί ὅλα αὐτά ὅταντό Βατικανόν κατηγορῆται ὑπόσυγγραφέων βιβλίων δημοσιογρά-φων καί διανοουμένων ὅτι εἶχενἐνεργόν ἀνάμειξιν εἰς τόν πόλεμονἐναντίον τῆς Σερβίας κατά τόνΜάρτιον τοῦ 1998

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ-laquoΦΩΤΙΑraquo ΤΟΥ ΣΕΒ ΑΙΤΩΛΙΑΣκ κ ΚΟΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝΤΗΣ ΔΗΜΑΡ κ ΜΑΡΙΑΝ ΡΕΠΟΥΣΗ

Ἀλλά καί πρός ὁλόκληρον τόν πολιτικόν κόσμον

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-της Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κΚοσμᾶς μέ ἀνακοίνωσίν του ὑπόἡμερομηνίαν 31ην Ὀκτωβρίου προ-έβη εἰς σχόλια ἐναντίον τῆς βου-λευτοῦ τῆς ΔΗΜΑΡ κ Μαρίας Ρε-πούση γνωστῆς πλαστογράφου τῆςνεωτέρας ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος ἡὁποία ἐζήτησε νά καταργηθοῦν αἱἑορταστικαί δηλώσεις διά τήν laquoἔξο-δον τοῦ Μεσολογγίουraquo Τό πλῆρεςκείμενον τῆς δηλώσεως τοῦ ΣεβΜητροπολίτου ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἜκπληκτοι μείναμε ἀπό τίςἀκατανόητες δηλώσεις τῆς καςΜαρίας Ρεπούση Βουλευτοῦ τοῦἙλληνικοῦ Κοινοβουλίου Δένμποροῦμε νά τό πιστέψουμε Μέκατάπληξη προσπαθοῦμε ἔστω νάδιαβάσουμε τήν ἀνθελληνική δή-λωση Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτέςἘξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσο-λογγίου Μά εἶναι δυνατόν Μιλάειἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθεἀπό τήν ἀνατολή Μιλάει ὑπεύθυνηἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθε-ται ldquoἀγωνίζεταιrdquo ὡς ἐκπρόσωποςτοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ γιά τά ἱεράκαί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας

Μᾶλλον δέν θά γνωρίζει τό Με-σολόγγι ἡ κα Βουλευτής δέν θάπέρασε ἀπό τήν αἱματοβαμμένηΠύλη τοῦ Μεσολογγίου Δέν θάπροσκύνησε τόν ἱερό χῶρο τοῦΚήπου τῶν Ἡρώων δέν θά στάθη-κε ποτέ ἐνώπιον τοῦ Τύμβου ὅπουἀναπαύονται τά ἱερά λείψανα τῶνμαρτύρων τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟ-ΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Ἀσφαλῶς δέν θά ἀντίκρυσε καίτίς ἡρωικές ντάπιες μέ τά σπασμέ-να κανόνια Δέν γνωρίζει ποῦ καίπῶς ὁ ἐθνομάρτυς καί ἱερομάρτυςἘπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ μέ τόἅγιο ποτήριο στά χέρια ἐμψύχωνεκαί κοινωνοῦσε τούς μελλοθανά-τους πολεμάρχους Δέν ἔχει ὑπʼὄψιν της ἡ κα Ρεπούση οὔτε τί εἶναιlaquoἈνεμόμυλοςraquo οὔτε τί εἶναι laquoΚλεί-σοβαraquo καί laquoΒασιλάδιraquo Καί γιά τήνἡρωική ΕΞΟΔΟ πού ἴσως γνωρίζεικάτι ἀπό παραποιημένες ἱστορικέςπεριγραφές δέν θά τήν ἔζησεὅπως τήν ζοῦν οἱ Μεσολογγίτες

Ἐμεῖς ζοῦμε στό Μεσολόγγι καίἀγαποῦμε τό Μεσολόγγι Ποτέ δέθά λησμονήσουμε καί δέ θά προ-δώσουμε τήν γνησία καί ματωμένηἱστορία καί ζωή τοῦ Μεσολογγίου

Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐξόδου τῶνΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝδέν εἶναι ldquoἐθνικιστικά κίτςrdquo οὔτεldquoστερεοτυπικές ἐκδηλώσειςrdquo Εἶ ναιζωντανές γιορτές εὐγνωμοσύνηςκαί τιμῆς ἀφ᾽ ἑνός τῶν γενικῶν προ-μάχων καί μαρτυρικῶς πεσόντωνπατέρων μας οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ldquoγιάτοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καίτῆς πατρίδος καί τοῦ Μεσολογγίουτήν ἐλευθερίαrdquo ἀφ᾽ ἑτέρου ἑορτέςπού ἀναγεννοῦν ἀναζωογονοῦνἐμψυχώνουν ὅλους μας καί ἰδιαιτέ-ρως τά λεβέντικα νειάτα τῆς Αἰτω-λοακαρνανίας καί μᾶς κάνουν νάνοιώθουμε περισσότερο ὀρθόδοξοιχριστιανοί καί γνήσιοι Ἕλληνες

Καλά θά κάνει ἡ κα Ρεπούση νάσταματήσει νά συνιστᾷ πλέον δια-στρεβλώσεις καθώς καί τή λήθητῆς γνήσιας ἑλληνικῆς ἱστορίαςὍσοι ἀμφισβητοῦν τήν ἱστορίαἀμφισβητοῦν τήν ἰθαγένειά τους

Ἡ ἱστορία γράφτηκε στό Μεσο-λόγγι μέ αἷμα καί θυσία Δέν δια-γράφεται μέ φληναφήματα ἀνιστό-ρητων καί ἀδαῶν Ὁ Εὐριπίδης ὑπο-γραμμίζει ldquoὌλβιος ἔστι ὅστις τῆςἱστορίης ἔσχε μάθησινrdquo ὅποιος ξε -χνᾶ τήν ἱστορία του εἶναι καταδικα-σμένος σέ ἀφανισμό Ἐδῶ εἶναιΜεσολόγγι ἐδῶ κατοικοῦν Μεσο-λογ γίτες ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρ-τύρων

Τά λόγια τῆς κας Ρεπούση δένμᾶς ἐπηρεάζουν εἶναι γραμμέναπάνω στό νερό Ἄς ἀφήσει τό Με-σολόγγι νά λάμπει νά φωτίζει νάἐμπνέει νά ἀναζωπυρώνει τήν Ἑλ -λάδα καί ὅλο τόν κόσμο

Καί κάτι τελευταῖο Παρακαλῶτούς ἕλληνες πολιτικούς μας νάφροντίσουν νά ἀναπτερωθεῖ τόὑγιές ἐθνικό φρόνημα καί ἡ γνήσιαφιλοπατρία Ἡ ἀνυπαρξία αὐτῶντῶν ἰδανικῶν ἔφερε τήν πατρίδαμας στό κατάντημα πού ζοῦμε

dagger ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας Κοσμᾶςraquo

Νέος ΜητροπολίτηςΚυδωνιῶν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Ὀκτωβρίουἐκ τοῦ Οἰκ Πατριαρχείου

laquoΜητροπολίτης Κυδωνιῶν ἐξε-λέγη ὁμόφωνα τὸ μεσημέρι τῆςΤρίτης 30 Ὀκτωβρίου ἀπὸ τὴνἉγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ ΟἰκΘρόνου ὁ Μέγας ἈρχιμανδρίτηςἈθηναγόρας Χρυσάνης Ἡ ἐκλογὴἔγινε στὸν Πάνσεπτο ΠατριαρχικὸἹ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπὸτοὺς Συνοδικοὺς Ἀρχιερεῖς ὕστε-ρα ἀπὸ πρόταση τοῦ Οἰκ Πατριάρ-χου Βαρθολομαίου

Τὸ τριπρόσωπο συγκροτοῦσαν ὁἘπίσκοπος Σινώπης Ἀθηναγόραςὁ Ἀρχιμ Ἀθηναγόρας Ζηλιασκό-πουλος ποὺ διακονεῖ στὴν Γερμα-νία καὶ ὁ - ἐψηφισμένος πλέον -Μέγας Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκου-μενικοῦ Θρόνου ἈθηναγόραςΧρυ σάνης

Ἀκολούθως ἔδωσε τὸ ΜικρὸΜήνυμα ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενι-κοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν μελῶν τῆςἉγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδουraquo

Νέος ΠατριαρχικόςἘπίτροπος

εἰς τά ἹεροσόλυμαὉ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ

Θεόφιλος διώρισε νέον Πατριαρχι-κόν Ἐπίτροπον εἰς ἀντικατάστασιντοῦ ἐκλιπόντος Πατριαρχικοῦ Ἐπι-τρόπου Μητροπολίτου Καισαρείαςκυροῦ Βασιλείου τόν Μητροπολί-την Καπιτωλιάδος κ Ἡσύχιον

Ἐγράφη γιὰ τὸν Πάπα ὅτι μὲ τὶςπαμμέγιστες ἀξιώσεις γιὰ τὸ πρό-σωπό του παρουσιάζεται ὡς ἡμίθε-ος Ἐπιεικὴς χαρακτηρισμὸς τὸlaquoἡμίθεοςraquo λέγουμε ἐμεῖς Kατὰ τὴB΄ Bατικάνεια Σύνοδο τῆς ὁποίαςτὰ 50 ἔτη ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃμὲ τὸν Πάπα ὁ Πατριάρχης κ Bαρ-θολομαῖος ἐὰν παρουσιασθῇ δια-φορὰ μεταξὺ τῆς κρίσεως τοῦΘεοῦ καὶ τῆς γνώμης τοῦ Πάπα οἱπιστοὶ πρέπει νὰ προτιμήσουν τὴγνώμη τοῦ Πάπα Ἐπίσης κατὰ τὴναὐτὴ Σύνοδο ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰτὴν τροποποιῇ νὰ προσθέτῃ νἀφαιρῇ νὰ διορθώνῃ καὶ τοὺςἈποστόλους (Ἆράγε καὶ τὸν Ἀπό-στολο Πέτρο) Aὐτὲς οἱ ἀποφάν-σεις καὶ ἀποφάσεις τῆς Συνόδουτοῦ Bατικανοῦ παρουσιάζουν τὸνΠάπα ὄχι ἁπλῶς ὡς ἡμίθεο ἀλλ ὡςθεό ἢ μᾶλλον ὡς ὑπέρθεο ναί ὡς

ὑπέρθεο ἀφοῦ ἡ γνώμη τοῦ Πάπαπρέπει νὰ προτιμᾶται τῆς κρίσεωςτοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὸ θεόπνευστο καὶαἰώνιο κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆςκαὶ νὰ ἐπιφέρῃ μεταβολές Ὁ Ἑω -σφόρος φιλοδόξησε νὰ θέσῃ τὸθρόνο του ὑπεράνω τῶν νεφῶννὰ γίνῃ ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Ὁδὲ Πάπας θέτει τὸ θρόνο του ὑπερ -άνω τῶν οὐρανῶν γίνεται ἀνώτε-ρος τοῦ Ὑψίστου

Θεέ μου Δὲν βλέπουν ὁ Πατρι -άρχης καὶ οἱ ἄλλοι φιλοπαπικοὶ τὴσχιζοφρένεια τοῦ Παπισμοῦ Πῶςἀσπάζονται τὸ εἴδωλο τοῦ Πάπα τὸὑψωμένο ὑψηλότερα ἀπὸ τὴ χρυσὴεἰκόνα τοῦ NαβουχοδονόσοροςἈλλὰ δόξα σοι Kύριε διότι ἔχειςκαὶ στὴν ἐποχή μας εὐσεβεῖς ψυ-χές οἱ ὁποῖες δὲν προσκυνοῦν τὸεἴδωλο τοῦ Πάπα ἀλλὰ προσκυ-νοῦν ἐσένα τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό

ΥΠΕΡΘΕΟΣ Ο ΠΑΠΑΣΤοῦ θεολόγου κ Νικ Ἰω Σωτηροπούλου

Μὲ κρίσιμα θέματα ὡς εἶναι ἡθρησκευτικὴ καὶ Ἑλληνικὴ Παιδείαεἰς τὴν Ἀμερικήν ἡ ποιμαντικὴ καὶτὸ διοικητικὸν ἔργον τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς αἱ laquoαὐτο-κτονίαιraquo μὲ ἰατρικὴν βοήθειαν ὁἀνερχόμενος ρατσισμὸς καὶ φανα-τισμός κλπ ἠσχολήθη ἡ Ἱερὰ Σύν -οδος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςἡ ὁποία ὑπάγεται εἰς τὸ Οἰκουμε-νικὸν Πατριαρχεῖον καὶ χαρακτηρί-ζεται Ἐπαρχιακή Συμφώνως πρὸςἀνακοίνωσιν ἐκδοθεῖσαν τὴν 23ηνὈκτωβρίου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπι-σκοπῆς Ἀμερικῆς

laquoἩ Ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδοςτῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςσυνῆλθεν εἰς τὴν τακτικὴν συνε-δρίαν αὐτῆς εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆςἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τὴν 17ην καὶ 18ηνὈκτωβρίου 2012 ὑπὸ τὴν προε δρί -αν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπι-σκόπου Ἀμερικῆς κ Δημητρίου καὶτὴν συμμετοχὴν τῶν Μελῶν αὐτῆς

Τὴν προτεραίαν τῆς ἐνάρξεωςτῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἤτοιτὴν 16ην τρέχοντος μηνός τὰ Μέ-λη αὐτῆς εἶχον τὴν εὐκαιρίαν νὰἐπεξεργασθοῦν καὶ ὁλοκληρώσουντὸ πρωτότυπον ἑλληνικὸν κείμενονμετὰ λειτουργικῶν ὁδηγιῶν τῶνἀκολουθιῶν τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶὌρ θρου τὸ ὁποῖον καὶ θὰ ὑπο-βληθῆ εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον πρὸς ἔγκρισιν

Τὰ θέματαἩ Ἱερὰ Σύνοδος κατὰ τὴν συνε-

δρίαν αὐτῆς ἠσχολήθη μὲ σειρὰνθεμάτων μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναικαὶ τὰ ἑξῆς

1 Θέματα εἰδικῶν πλευρῶν τοῦποιμαντικοῦ καὶ διοικητικοῦ ἔργουτῆς Ἐκκλησίας ἀναφερομένων εἰςκληρικοὺς καὶ λαϊκούς Εἰδικώτε-ρον ἡ Σύνοδος ἐνέκρινε πρόγραμ-μα ποιμαντικῆς φροντίδος εἰςἀσθενεῖς (Chaplaincy Program) διὰτοῦ ὁποίου ἐκτὸς τῶν κληρικῶν θὰδύνανται ἄτομα τὰ ὁποῖα ἔχουνθεολογικὴν μόρφωσιν καὶ εἰδικεύ-θησαν εἰς τὴν ποιμαντικὴν νὰ προσ -φέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς διά-φορα ἱδρύματα ὅπως πχ Νοσοκο-μεῖα φυλακάς κλπ

2 Θέματα εἰδικῶν περιπτώσεωνπειθαρχικῆς φύσεως σχετιζομένωνμὲ κληρικούς καθὼς ἐπίσης καὶ θέ-ματα τῆς ἀναγκαίας ποιμαντικῆςφροντίδος διὰ τοὺς κληρικοὺς καὶτὰς οἰκογενείας των

3 Θέματα Θρησκευτικῆς καὶἙλληνικῆς Παιδείας Ἡ Σύνοδοςσυνεζήτησε ἐκτενῶς τὴν κατάρτι-σιν ὑποψηφίων Ἱερέων καὶ τὸ Εἰ -δικὸν Μορφωτικὸν ΠρόγραμμαΔια κόνων Συνεζητήθη ἐπίσης ἡἀνάγκη εὐρείας συμμετοχῆς τῶνἐνοριῶν εἰς τὸ λίαν ἐπιτυχὲς διὰτὴν νεολαίαν Φεστιβὰλ ὁμιλητικῆς(St John Chrysostom Oratorical Fe-stival) Ἐπίσης ἔγινε παρουσίασιςτῶν νέων Ἐγχειριδίων ΔευτέρουἘπιπέδου διὰ τὴν διδασκαλίαν τῆςἙλληνικῆς Γλώσσης εἰς τὰ ἡμερή-σια καὶ ἀπογευματινὰ σχολεῖα τῆς

Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ὡς γνωστόντὰ ἐν λόγῳ βιβλία χορηγοῦνται δω-ρεὰν ὑπὸ τοῦ Κληροδοτήματος Πί-στης τῆς Ἱερᾶς ἈρχιεπισκοπῆςἬδη δὲ ἤρχισεν ἡ προετοιμασίαδιὰ τὰ βιβλία τοῦ τρίτου ἐπιπέδου

4 Θέματα διοικητικῆς φύσεωςἘγένετο συζήτησις διοικητικῶν θε-μάτων ἀναφερομένων εἰς ἐνορίαςκαὶ Μονὰς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκο -πῆς Ἀνεκοινώθη τὸ λίαν εὐχάρι-στον γεγονὸς τῆς ὑπογραφῆς τῶνσχετικῶν ἐγγράφων διὰ τὴν ἀνέ-γερσιν τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νι-κολάου εἰς Ground Zero ἡ ὁποία θὰἀποτελέση ὄχι μόνον ἐνοριακὴνἐκκλησίαν ἀλλὰ καὶ Ἐθνικὸν προσ -κύνημα καὶ γενικώτερον μαρτυρίαντῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως

5 Θέματα κοινωνικῆς φύσεωςἩ Σύνοδος συνεζήτησε τὸ θέματοῦ ρατσισμοῦ καὶ φασισμοῦ καὶπροέβη εἰς τὴν ἐπισυναπτομένηνδήλωσι Ἐπίσης ἡ Σύνοδος συνε-ζήτησε τὸ ἐπίκαιρον θέμα τῆς ldquoἰα -τρικῶς βοηθουμένης αὐτοκτονίαςrdquo(physician assisted suicide) καὶ συν-τόμως θὰ προβῆ εἰς σχετικὴν ἀνα-κοίνωσιν

Δήλωσις τῆς Ἱ ἘπαρχιακῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς

Ἀρχιεπισκοπῆς ἈμερικῆςΜὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Φθινοπωρι -

νῆς συνεδρίας της τὸν Ὀκτώβριο2012 ἡ Ἱ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς ἹἈρχιεπισκοπῆς Ἀμερι κῆς ἐκ φράζειγιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴν βαθειὰ ἀνη-συχία της ἀναφορικὰ πρὸς τὴνἀκραία φανατικὴ γλώσσα ἡ ὁ ποίαχρησιμοποιεῖται σὲ ὅλα τὰ πεδία τῆςδημοσίας καὶ ἰδιωτικῆς ζω ῆς

Παροτρύνουμε ὅλους νὰ ἀκο-λουθήσουν τὴν συμβουλὴ τοῦἈποστόλου Παύλου Ὁ λόγος ὑμῶνπάντοτε ἐν χάριτι ἅλατι ἠρτυμέ-νος εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκά-στω ἀποκρίνεσθαι (Κολ 46)

Ἀποδοκιμάζουμε τὴν χρήσηοἱουδήποτε ρατσιστικοῦ ξενοφο-βικοῦ φασιστικοῦ καὶ ἐχθρικοῦ λό-γου συμβόλων καὶ συμπεριφορᾶς

Ἐν γνώσει ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγα-λύτερα δῶρα τοῦ δημοκρατικοῦπολιτεύματος εἶναι ἡ ἐλευθερίατοῦ λόγου παρὰ ταῦτα συνιστοῦμεὑπευθυνότητα εὐγένεια καὶ ἀγάπηστὴν ἐπιλογὴ λέξεων καὶ τρόπωνἐκφράσεως

Οἱ Ἕλληνες εἶπαν ldquoΟΧΙrdquo στὸν φα-σισμὸ στὸν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμοκαὶ ἀκολούθως ὑπέφεραν μεγάλαδεινὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ναζι-στικῆς κατοχῆς

Καλοῦμε ὅλους νὰ ἀντιτάξουντὸ ldquoΟΧΙrdquo ἔναντι τῆς ἐχθρότητοςπαν τὸς εἴδους ὁλοκληρωτισμοῦκαὶ νὰ ἐναγκαλισθοῦν τὴν γνήσιαφιλανθρωπία καὶ φιλοξενία ποὺ ἀ -ποτελοῦν ἄλλωστε καὶ τὸ μήνυματοῦ Εὐαγγελίου

Ὡς πρωτοπόρος στὸν Διαθρη-σκειακὸ καὶ Διαπολιτισμικὸ Διάλο-γο ἡ Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλη-σία μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ προσεύ-χεται καὶ ἐργάζεται γιὰ τὴν εἰρήνητὸν σεβασμὸ καὶ τὴν συνδιαλλαγὴμεταξὺ ὅλων τῶν ἀνθρώπωνraquo

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ κλπΑΠΗΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Page 6: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

Σελὶς 6η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

L

Ὁ Ἅ γ ι ο ςΚ ω ν σ τ α ν τ ῖ ν ο ς

ὁ Ὑ δ ρ α ῖ ο ς

Τὴν 14ην Νοεμβρίου ἡἘκκλησία μας τιμᾶ τήνμνήμην τοῦ Ἁγίου Κων-σταντίνου τοῦ Ὑδραίουπολιούχου τῆς Ὕδρας

Εἰκών ἐκ τοῦ ἁγιογραφεί-ου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἉγίωνΠάντων Σπέτσες

L

Η ΕΙΣΗΓΗΣΙΣ ΤΟΥ ΣΕΒ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ κ ΝΙΚΟΛΑΟΥΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑΝ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΙΝ ΤΩΝ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝ

ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ

ΑΡΧΙΜ π ΓΑΒΡΙΗΛ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ(1886-1983)

῾Ο Μεσενικολίτης laquoὙπουργός ᾽Εξωτερικῶνraquoτῆς ῾Αγιωνύμου ΠολιτείαςΤοῦ κ Γεωργίου Θ Μηλίτση διδασκάλου

ΑΙ ΒΑΣΙΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥτῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἀπὸτοὺς Φράγκους ἄρχισαν νὰ εἰσά-γωνται σὲ αὐτὸ οἱ πρῶτες δογμα-τικὲς διαφορὲς καὶ μὲ τὴν πάροδοτοῦ χρόνου προστέθηκαν καὶ ἄλ -λες Στὸ θέμα αὐτὸ ἔχουν γρα φῆτὰ κατάλληλα στὴν πρώτη ἑνότητατοῦ βιβλίου καὶ στὸ ὑποκεφάλαιοlaquoΑὐγουστῖνος ndash Θωμᾶς Ἀκινάτηςraquo

Οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Παλαιᾶς Ρώ-μης παρὰ τὶς μικρὲς καὶ μὴ οὐσια-στικὲς διαφορές εἶχαν πάντοτεκοινωνία μὲ τοὺς Ἐπισκόπους τῆςΝέας Ρώμης καὶ τοὺς Ἐπισκόπουςτῆς Ἀνατολῆς μέχρι τὸ 1009ndash1014μΧ ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ κατέλα-βαν τὸν θρόνο τῆς Παλαιᾶς Ρώμηςοἱ Φράγκοι Ἐπίσκοποι Μέχρι τὸ1009 οἱ Πάπες τῆς Ρώμης καὶ οἱ Πα-τριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλε-ως ἦσαν ἑνωμένοι στὸν κοινὸ ἀγώ-να ἐναντίον τῶν Φράγκων Ἡγεμό-νων καὶ Ἐπισκόπων ἀλλὰ καὶ τῶνκατὰ καιροὺς αἱρετικῶν

Τὸ φιλιόκβεΟἱ Φράγκοι στὴν Σύνοδο τῆς

Φραγκφούρτης τὸ 794 μΧ κατεδί-κασαν τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ τὴν τιμητικὴπροσκύνηση τῶν ἱερῶν εἰκόνωνἘπίσης τὸ 809 οἱ Φράγκοι εἰσήγα-γαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως τὸFilioque τὴν διδασκαλία δηλαδὴπερὶ τῆς ἐκπορεύσεως τοῦ ἉγίουΠνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸς καὶ ἐκτοῦ Υἱοῦ Αὐτὴν τὴν εἰσαγωγὴ κα-τεδίκασε τότε καὶ ὁ ὀρθόδοξος Πά-πας τῆς Ρώμης Στὴν Σύν οδο τῆςΚωνσταντινουπόλεως τὸ 879ndash880μΧ ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου στὴνὁποία συμμετεῖχαν καὶ ἐκπρόσωποιτοῦ ὀρθοδόξου Πάπα τῆς Ρώμηςκατεδίκασαν ὅσους εἶχαν καταδι-κάσει τὶς ἀποφάσεις τῆς Ζ´ Οἰκου-μενικῆς Συνόδου καὶ ὅσους προσ -έθεσαν στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεωςτὸ Filioque Ὅμως γιὰ πρώτη φορὰὁ Φράγκος Πάπας Σέργιος Δ´ τὸ1009 μΧ στὴν ἐνθρονιστήρια ἐπι-στολή του προσέθεσε στὸ Σύμβο-λο τῆς Πίστεως τὸ Filioque καὶ ὁ Πά-πας Βενέδικτος Η´ τὸ 1014 μΧεἰσήγαγε τὸ Πιστεύω μὲ τὸ Filioqueστὴν λατρεία τῆς Ἐκκλησίας ὁπό-τε ὁ Πάπας διεγράφη ἀπὸ τὰ δίπτυ-χα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

Ἡ μεγάλη διαφοράἩ βασικὴ διαφορὰ μεταξὺ τῆς

Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τοῦΠαπισμοῦ βρίσκεται στὴν διδασκα-λία περὶ τῆς ἀκτίστου οὐσίας καὶἀκτίστου ἐνεργείας τοῦ ΘεοῦἘνῶ οἱ Ὀρθόδοξοι πιστεύουμε ὅτιὁ Θεὸς ἔχει ἄκτιστη οὐσία καὶ ἄκτι-στη ἐνέργεια καὶ ὅτι ὁ Θεὸς ἔρχε-ται σὲ κοινωνία μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν ἄκτιστη ἐνέρ-γειά Του ἐν τούτοις οἱ Παπικοὶ πι-στεύουν ὅτι στὸν Θεὸ ἡ ἄκτιστηοὐσία ταυτίζεται μὲ τὴν ἄκτιστη ἐ -νέργειά Του (actus purus) καὶ ὅτι ὁΘε ὸς ἐπικοινωνεῖ μὲ τὴν κτίση καὶτὸν ἄνθρωπο διὰ τῶν κτιστῶν ἐ νε ρ -γειῶν Του δηλαδὴ ἰσχυρίζονται ὅτιστὸν Θεὸ ὑπάρχουν καὶ κτιστὲςἐνέργειες Ὁπότε ἡ Χάρη τοῦ Θε -οῦ διὰ τῆς ὁποίας ἁγιάζεται ὁ ἄν -θρωπος θεωρεῖται ὡς κτιστὴ ἐ νέρ- γεια Ἀλλὰ ἔτσι δὲν μπορεῖ νὰ ἁγια -σθῆ ὁ ἄνθρωπος ἀφοῦ στὰ Μυ στή-ρια ἐνεργεῖ ἡ laquoκτιστὴ χάρηraquo

Αὐτὸ ὅμως ἔχει καὶ ἐκκλησια-στικὲς συνέπειες Ἀφοῦ ἡ χάρη μὲτὴν ὁποία ὁ Θεὸς ἔρχεται σὲ ἐπι-κοινωνία μὲ τὸν κόσμο εἶναι κτι-στή καὶ ἡ κτιστὴ χάρη ἐνεργεῖ στὰΜυστήρια συνεπάγεται ὅτι τὸ τε-λούμενο ἀπὸ αὐτοὺς Μυστήριοτῆς θείας Εὐχαριστίας δὲν εἶναιΜυστήριο καὶ δὲν ὑπάρχει μετα-βολὴ τοῦ ἄρτου καὶ οἴνου σὲ Σῶμακαὶ Αἷμα Χριστοῦ Διότι πῶς εἶναιδυνατὸν ἡ κτιστὴ χάρη νὰ μετα-βάλλη τὸ κτιστὸ σὲ ἄκτιστο Αὐτὸςεἶναι ἕνας ἐπιπρόσθετος λόγος γιὰτὸν ὁποῖο δὲν μποροῦμε νὰ ἔχου-με κοινωνία μὲ τοὺς ΛατίνουςΑὐτὸ βέβαια συμβαίνει καὶ μὲ ὅλατὰ κατ᾽ αὐτοὺς Μυστήρια ὅπως τὸΒάπτισμα τὸ Χρίσμα κλπ

Ὅλαι αἱ διαφοραίἈπὸ αὐτὴν τὴν βασικὴ διδασκα-

λία (actus purus) προέρχεται ἡ δι-δασκαλία περὶ ἐκπορεύσεως τοῦἉγίου Πνεύματος ἐκ τοῦ Πατρὸςκαὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ τὸ καθαρτήριοπῦρ τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κλπποὺ ἔγιναν κατὰ καιροὺς ἀντικεί-μενα θεολογικῶν διαλόγων ἤτοι

mdash Τὸ Filioque ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦ -μα ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶτὸν Υἱὸ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μειώνε-ται ἡ μοναρχία τοῦ Πατρός νὰ κα-ταργῆται ἡ τέλεια ἰσότητα τῶν προ-σώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος νὰ μειώ -νεται ὁ Υἱὸς κατὰ τὴν ἰδιότητά Τουνὰ γεννᾶ ἐὰν ὑπάρχει ἑνότητα με-ταξὺ Πατρὸς καὶ Υἱοῦ νὰ ὑποτιμᾶ -ται τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ὡς μὴ ἰσοδύ-ναμο καὶ ὁμόδοξο μὲ τὰ ἄλλα πρό-σωπα τῆς Ἁγίας Τριάδος ἀφοῦ πα-ρουσιάζεται ὡσεὶ ldquoπρόσωπο στεῖ ροrdquo

ndash Ἡ χρησιμοποίηση ἀζύμου ἄρ -του στὴν θεία Εὐχαριστία ἀπὸ τοὺςΔυτικούς ποὺ παραβαίνει τὸν τρό-πο μὲ τὸν ὁποῖο ὁ Χριστὸς ἐτέλε-σε τὸν Μυστικὸ Δεῖπνο

ndash Ὁ καθαγιασμὸς τῶν ldquoτιμίωνδώρωνrdquo ποὺ γίνεται ὄχι μὲ τὴν ἐπί-κληση στὸν Πατέρα νὰ ἀποστείλειτὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀλλὰ μὲ τὴν ἀπαγ-γελία τῶν ἱδρυτικῶν λόγων τοῦΧριστοῦ ldquoλάβετε φάγετε πίετε ἐξαὐτοῦ πάντεςrdquo

ndash Ἡ ἄποψη ὅτι ἡ σταυρικὴ θυσίατοῦ Χριστοῦ ἐξιλέωσε τὴν θεία δι-καιοσύνη ποὺ παρουσιάζει τὸνΘεὸ Πατέρα ὡς φεουδάρχη καὶ πα-ραθεωρεῖ τὴν Ἀνάσταση

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ldquoπερισσευ -ούσης ἀξιομισθίαςrdquo τοῦ Χριστοῦκαὶ τῶν Ἁγίων ποὺ τὴν διαχειρίζε-ται ὁ Πάπας

ndash Ὁ χωρισμὸς καὶ ἡ διάσπαση με-ταξὺ τῶν μυστηρίων ΒαπτίσματοςΧρίσματος καὶ θείας Εὐχαριστίας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τῆς κληρο-νομήσεως τῆς ἐνοχῆς τοῦ προπα-τορικοῦ ἁμαρτήματος

ndash Οἱ λειτουργικὲς καινοτομίες σὲὅλα τὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας(Βάπτισμα Χρίσμα ἹερωσύνηἘξομολόγηση Γάμος Εὐχέλαιο)

ndash Ἡ μὴ μετάληψη τῶν λαϊκῶνἀπὸ τὸ ldquoΑἷμαrdquo τοῦ Χριστοῦ

ndash Τὸ πρωτεῖο τοῦ Πάπα κατὰ τὸὁποῖο ὁ Πάπας εἶναι ldquoὁ episcopusepiscoporum καὶ ἡ πηγὴ τῆς ἱερα-τικῆς καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐξου-σίας εἶναι ἡ ἀλάθητος κεφαλὴ καὶὁ Καθηγεμὼν τῆς Ἐκκλησίας κυ-βερνῶν αὐτὴν μοναρχικῶς ὡς το-ποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ ἐπὶ τῆςγῆςrdquo (Ἰ Καρμίρης) Μὲ αὐτὴν τὴνἔννοια ὁ Πάπας θεωρεῖ τὸν ἑαυτότου διάδοχο τοῦ Ἀποστόλου Πέ-τρου στὸν ὁποῖον ὑποτάσσονται οἱἄλλοι Ἀπόστολοι ἀκόμη καὶ ὁ Ἀπό-στολος Παῦλος

ndash Ἡ μὴ ὕπαρξη συλλειτουργίαςκατὰ τὶς λατρευτικὲς πράξεις

ndash Τὸ ἀλάθητο τοῦ Πάπαndash Τὸ δόγμα τῆς ἀσπίλου συλλή-

ψεως τῆς Θεοτόκου καὶ γενικὰ ἡΜαριολατρεία κατὰ τὴν ὁποία ἡΠαναγία ἀνυψώνεται στὴν Τρια-δικὴ θεότητα καὶ μάλιστα γίνεταιλόγος καὶ γιὰ Ἁγία Τετράδα

ndash Οἱ θεωρίες τῆς analogia entisκαὶ analogia fidei ποὺ ἐπικράτησανστὸν δυτικὸ χῶρο

ndash Ἡ διδασκαλία τῆς συνεχοῦςπροόδου τῆς Ἐκκλησίας στὴν ἀνα-κάλυψη τῶν πτυχῶν τῆς ἀποκαλυ-πτικῆς ἀλήθειας

ndash Ἡ διδασκαλία περὶ τοῦ ἀπολύ-του προορισμοῦ

ndash Ἡ ἄποψη περὶ τῆς ἑνιαίας με-θοδολογίας γιὰ τὴν γνώση τοῦΘεοῦ καὶ τῶν κτισμάτων ἡ ὁποίαὁδήγησε στὴν σύγκρουση μεταξὺθεολογίας καὶ ἐπιστήμης

Ἐπίσης ἡ μεγάλη διαφοροποί-ηση ἡ ὁποία δείχνει τὸν τρόπο τῆςθεολογίας βρίσκεται καὶ στὴν δια-φορὰ μεταξὺ σχολαστικῆς καὶ ἡσυ-χαστικῆς θεολογίας Στὴν Δύσηἀναπτύχθηκε ὁ σχολαστικισμόςὡς προσπάθεια διερεύνησης ὅλωντῶν μυστηρίων τῆς πίστεως μὲ τὴνλογικὴ (Ἄνσελμος ΚαντερβουρίαςΘωμᾶς Ἀκινάτης) ἐνῶ στὴν Ὀρθό-δοξη Ἐκκλησία ἐπικρατεῖ ὁ ἡσυχα-σμός δηλαδὴ ἡ κάθαρση τῆς καρ-διᾶς καὶ ὁ φωτισμὸς τοῦ νοῦ γιὰτὴν ἀπόκτηση τῆς γνώσης τοῦΘεοῦ Ὁ διάλογος μεταξὺ τοῦ Ἁγί-ου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ καὶ τοῦσχολαστικοῦ καὶ οὐνίτη Βαρλαὰμεἶναι χαρακτηριστικὸς καὶ δείχνειτὴν διαφοράἈπόκλισις ἐκ τῆς ὀρθοδόξου

ἐκκλησιολογίαςΣυνέπεια ὅλων τῶν ἀνωτέρω εἶ -

ναι ὅτι στὸν Παπισμὸ ἔχουμε ἀπό-κλιση ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Ἐκκλησιο-λογία Ἐνῶ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκ κλη-σία δίνεται μεγάλη σημασία στὴνθέωση ποὺ συνίσταται στὴν κοινω-νία μὲ τὸν Θεό διὰ τῆς ὁράσεωςτοῦ ἀκτίστου Φωτός ὁπότε οἱ θε-ούμενοι συνέρχονται σὲ Οἰ κου με -νικὴ Σύνοδο καὶ ὁριοθετοῦν ἀσφα -λῶς τὴν ἀποκαλυπτικὴ ἀλήθεια σὲπεριπτώσεις συγχύσεως ἐν τούτοιςστὸν Παπισμὸ δίνεται μεγάλη σημα-σία στὸν θεσμὸ τοῦ Πάπα ὁ ὁποῖοςΠάπας ὑπέρκειται ἀ κόμη καὶ αὐτῶντῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων

Σύμφωνα μὲ τὴν λατινικὴ θεολο-γία ldquoἡ αὐθεντία τῆς Ἐκκλησίαςὑπάρχει τότε μόνον ὅταν στηρίζε-ται καὶ ἐναρμονίζεται μὲ τὴν θέλη-ση τοῦ Πάπα Σὲ ἀντίθετη περίπτω-ση ἐκμηδενίζεταιrdquo Ὁ ἘπίσκοποςΜαρὲ ἔγραψε ldquoΘὰ ἦταν πιὸ ἀκρι-βεῖς οἱ ρωμαιοκαθολικοὶ ἂν ἐκφω-νώντας τὸ ldquoΠιστεύωrdquo ἔλεγαν ldquoκαὶεἰς ἕνα Πάπανrdquo παρὰ νὰ λένε ldquoκαὶεἰς μίαν Ἐκκλησίανrdquo1

Ἐπίσης ldquoἡ σημασία καὶ ὁ ρόλοςτῶν Ἐπισκόπων μέσα στὴν ρωμαϊκὴἘκκλησία δὲν εἶναι παρὰ ἁπλὴ ἐκ -προσώπηση τῆς παπικῆς ἐξουσίαςστὴν ὁποία καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Ἐπίσκοποιὑποτάσσονται ὅπως οἱ ἁπλοὶ πι-στοίrdquo Στὴν παπικὴ ἐκκλησιολογίαοὐσιαστικὰ ὑποστηρίζεται ὅτι ldquoἡ ἀ -ποστολικὴ ἐξουσία ἐξέλιπε μὲ τοὺςἈποστόλους καὶ δὲν μετεδόθηστοὺς διαδόχους τους ἘπισκόπουςΜονάχα ἡ παπικὴ ἐξουσία τοῦ Πέ-τρου ὑπὸ τὴν ὁποίαν βρίσκοντανὅλοι οἱ ἄλλοι μετεδόθη στοὺς δια-δόχους τοῦ Πέτρου δηλαδὴ στοὺςΠάπεςrdquo 2 Ἀκόμη καὶ οἱ ΟἰκουμενικὲςΣύνοδοι ἔχουν τὴν ἀξία ποὺ τοὺςπαραχωρεῖ ὁ Πάπας τῆς Ρώμης διό-τι laquoδὲν εἶναι οὔτε μποροῦν νὰ εἶναιἄλλο πρᾶγμα παρὰ συνέδρια τοῦ

Χριστιανισμοῦ ποὺ συγκαλοῦνταιὑπὸ τὴν αὐθεντία καὶ τὴν ἐξουσίακαὶ τὴν προεδρία τοῦ Πάπαraquo Ὅτανβγῆ ὁ Πάπας ἀπὸ τὴν αἴθουσα τῆςσυνεδρίασης λέγοντας laquoΔὲν βρί-σκομαι πλέον ἐκεῖ μέσαraquo παύειἐκείνη τὴν στιγμὴ ἡ ΟἰκουμενικὴΣύνοδος νὰ ἔχη κῦρος laquoΟἱ ὅροι τῆςΣυνόδου ἐπίσης δὲν ἔχουν καμμιὰἀξία ἂν δὲν ἐγκριθοῦν καὶ δὲν ἐπι-κυρωθοῦν ἀπὸ τὸν Πάπα ὁ ὁποῖοςκαὶ θὰ τοὺς ἐπιβάλη μὲ τὴν αὐθεν-τία του στοὺς πιστούςraquo3

Μέσα σὲ αὐτὴν τὴν προοπτικὴὑποστηρίζεται ἀπὸ τὴν παπικὴ ldquoἘκ -κλησίαrdquo ὅτι ὅλες οἱ Ἐκκλησίες τῆςἈ νατολῆς εἶναι διϊστάμενες καὶ ἔ -χουν ἐλλείψεις ἆρα κατ᾽ οἰκονομίανμᾶς δέχονται σὲ κοινωνία καὶ βέ-βαια κατ᾽ οἰκονομίαν μᾶς δέχονταιὡς ἀδελφάς Ἐκκλησίας ἐπειδὴ αὐ -τὴ (ἡ Παπικὴ laquoἘκκλησίαraquo) αὐτοθε-ω ρεῖται ὡς μητέρα Ἐκκλησία καὶἐμᾶς μᾶς θεωροῦν θυγατέρες Ἐκ -κλησίες

Τὸ Βατικανὸν εἶναι ΚράτοςΤὸ Βατικανὸ εἶναι κράτος καὶ ὁ

ἑκάστοτε Πάπας εἶναι ὁ ἡγέτης τοῦΚράτους τοῦ Βατικανοῦ Πρόκειταιγιὰ μία ἀνθρωποκεντρικὴ ὀργάνω-ση γιὰ μία ἐκκοσμίκευση καὶ μάλι-στα θεσμοποιημένη ἐκκοσμίκευσηΤὸ Κράτος τοῦ Βατικανοῦ ἱδρύθη-κε τὸ 755 μΧ ἀπὸ τὸν Πιπίνο τὸνΒραχύ πατέρα τοῦ Καρλομάγνουκαὶ στὴν ἐποχή μας ἀναγνωρίσθη-κε τὸ 1929 ἀπὸ τὸ Μουσολίνι Εἶναισημαντικὴ ἡ αἰτιολογία τῆς ἀνακη-ρύξεως τοῦ Παπικοῦ Κράτουςὅπως τὸ ὑποστήριξε ὁ Πίος ΙΑ´ ldquoὉἐπὶ τῆς γῆς ἀντιπρόσωπος τοῦΘεοῦ δὲν δύναται νὰ εἶναι ὑπή-κοος ἐπιγείου κράτουςrdquo Ὁ Χριστὸςἦταν ὑπήκοος ἐπιγείου κράτους ὁΠάπας δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι Ἡ πα-πικὴ ἐξουσία συνιστᾶ θεοκρατίαἀφοῦ ἡ θεοκρατία ὁρίζεται ὡς ταύ-τιση κοσμικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆςἐξουσίας σὲ ἕνα πρόσωπο Σήμεραθεοκρατικὰ κράτη εἶναι τὸ Βατι-κανὸ καὶ τὸ Ἰράν

Αἱ πλάναι τῶν ΠαπῶνΕἶναι χαρακτηριστικὰ τὰ ὅσα

ὑποστήριξε στὸν ἐνθρονιστήριολόγο του ὁ Πάπας Ἰννοκέντιος Γ´(1198ndash1216) ldquoΑὐτὸς ποὺ ἔχει τὴνύμφη εἶναι ὁ νυμφίος Ἀλλὰ ἡνύμφη αὐτὴ (ἡ Ἐκκλησία) δὲ συνε-ζεύχθη μὲ κενὰ τὰ χέρια ἀλλὰ πρόσ -φερε σὲ μένα ἀσύγκριτη πολύτιμηπροῖκα δηλ τὴν πληρότητα τῶνπνευματικῶν ἀγαθῶν καὶ τὴν εὐρύ-τητα τῶν κοσμικῶν τὸ μεγαλεῖοκαὶ τὴν ἀφθονία ἀμφοτέρων Σὰσύμβολα τῶν κοσμικῶν ἀγαθῶνμοῦ ἔδωσε τὸ Στέμμα τὴ Μίτραὑπὲρ τῆς Ἱερωσύνης τὸ Στέμμαγιὰ τὴ βασιλεία καὶ μὲ κατέστησεἀντιπρόσωπο Ἐκείνου στὸ ἔνδυμακαὶ στὸ μηρὸ τοῦ ὁποίου γράφτη-κε ὁ Βασιλεὺς τῶν βασιλέων καὶΚύριος τῶν κυρίωνrdquo

Ἑπομένως ὑπάρχουν μεγάλεςθεολογικὲς διαφορές οἱ ὁποῖεςκαταδικάσθηκαν ἀπὸ τὴν Σύνοδοἐπὶ Μεγάλου Φωτίου καὶ στὴν Σύν -οδο ἐπὶ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Πα-λαμᾶ ὅπως φαίνεται καὶ στὸ ldquoΣυν -οδικὸ τῆς Ὀρθοδοξίαςrdquo Ἐπὶ πλέονκαὶ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶοἱ Τοπικὲς Σύνοδοι μέχρι τὸν 19οαἰώνα καταδίκαζαν ὅλες τὶς πλάνεςτοῦ Παπισμοῦ

Τὸ πράγμα δὲν θεραπεύεται οὔ -τε βελτιώνεται ἀπὸ κάποια τυπικὴσυγγνώμη ποὺ θὰ δώση ὁ Πάπαςγιὰ ἕνα ἱστορικὸ λάθος ὅταν οἱ θε-ολογικὲς ἀπόψεις του εἶναι ἐ κτόςτῆς Ἀποκαλύψεως καὶ ἡ Ἐκκλησιο-λογία κινεῖται σὲ ἐσφαλμένο δρό-μο ἀφοῦ μάλιστα ὁ Πάπας παρου-σιάζεται ὡς ἡγέτης τοῦ Χριστιανι-κοῦ κόσμου ὡς διάδοχος τοῦ Ἀπο-στόλου Πέτρου καὶ βικάριος ndash ἀντι-πρόσωπος τοῦ Χριστοῦ πάνω στὴνγῆ ὡσὰν ὁ Χριστὸς νὰ ἔδωσε τὴνἐξουσία του στὸν Πάπα καὶ Ἐκεῖ -νος ἀναπαύεται εὐδαίμων στοὺςΟὐ ρανούςraquoὙποσημειώσεις

1 Παύλου Μπάλλεστερ ΚουβαλιέρΓιατὶ ἐγκατέλειψα τὸν Παπισμό με-τάφρ Βασ Μουστάκη εἰς Κιβωτόςἀπάνθισμα ἐκδ ΠαπαδημητρίουἈθήνα 1991 σελ 389ndash390 2 ἔνθἀνωτ σελ 390 3 ἔνθ ἀνωτ σελ 390

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

(3ον)Νέες ἀντιλήψεις

καὶ ἘκκλησίαΣίγουρα ἐκτὸς ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς

παράγοντες ὑπάρχουν καὶ ἄλλοιποὺ ὁ καθένας τους συνεισφέρειὡς συνιστῶσα στὴ διαμόρφωσητοῦ σύγχρονου κόσμου ποὺ κυ-ριαρχεῖται ἀπὸ τὶς λεγόμενες νέεςἀντιλήψεις Ἀντιλήψεις ποὺ ἀγνο -οῦν τὸν πολιτισμό ἀντιμάχονταιτὴν ἱστορία προτάσσουν τὸν ἐγωι-σμό περιορίζουν τὸν φιλοσοφικὸὁρίζοντα τῶν προσώπων καὶ τῶνκοινωνιῶν ἀλλοιώνουν ἱερὲς ἔν -νοι ε ς ὅπως ὁ πατριωτισμὸς καὶ τὶςὀνομάζουν ρατσισμὸ ἢ ἐθνικισμόἀντιλήψεις ποὺ μὲ τὴ μία ἢ τὴνἄλλη μορφὴ ἔκαναν δειλὰ τὴν ἐμ -φάνισή τους στὴν ἱστορία σήμεραὅμως ἡ παρουσία τους ἔχει χαρα-κτηριστικὰ γενικευμένης κυριαρ-χίας καὶ ἰσχὺ ὄχι ἁπλῆς ἀπόψεως ἢθεωρίας ἀλλὰ δογματικῆς ἐμβελεί-ας Ἂς δοῦμε λοιπὸν πῶς παρου-σιάζονται στὴν ἐποχή μας κάποιεςἀπὸ αὐτές τὶς ἀντιλήψεις ποὺ μά-λιστα ἐπηρεάζουν τὴν ἐκκλησια-στικὴ μαρτυρία

(α) Οἱ περὶ τῆς ὕλης καὶτοῦ ἀνθρώπου ἀντιλήψεις

Ὅλα ὅσα προαναφέραμε ὁδη-γοῦν στὸ συμπέρασμα ὅτι ἡ δύνα-μη τοῦ ἀνθρώπου κυρίως ἡ δια-νοητικὴ εἶναι τεράστια Ποτὲ δὲνεἶχε ἐκφρασθεῖ ἡ ἔκτασή της ὅσοστὴν ἐποχή μας Μὲ τὴν πρόοδοτῆς ἐπιστήμης μποροῦμε νὰ ἑρμη-νεύσουμε καὶ νὰ κατανοήσουμεσχεδὸν τὰ πάντα Μὲ τὴν ἐξέλιξητῆς τεχνολογίας μποροῦμε νὰ κα-τορθώσουμε ἀσύλληπτα πράγματαΑὐτὰ δημιουργοῦν ἕνα αἴσθημα ἀ -λα ζονικῆς αὐτάρκειας ἐγωπαθοῦςἀνθρωποκεντρισμοῦ καὶ μυωπικοῦκαὶ ἀφιλοσόφητου ὑλισμοῦ Συρρι-κνώνουν τὸν ἄνθρωπο χρονικὰ στὸπαρὸν καὶ τὴν ἐπικαιρότητά τουκαὶ ἡ ἀξία τοῦ πνεύματός του ἔγ -κειται μόνον στὴ δυνατότητα ἑρ -μηνείας καὶ ἀξιοποίησης τοῦ ὑλι-κοῦ τοῦ αἰσθητοῦ καὶ ὁρατοῦ κό-σμου Ἡ ἀπολυτοποίηση τῆς πρα-γματικότητος ἔπνιξε τὴν ἀναζήτη-ση τῆς ἀλήθειας

Ξεπερνοῦμε τὴν ταχύτητα τοῦἤχου διασποῦμε τὴ δύναμη τοῦἀτόμου ὑπερνικοῦμε τὴ δράση τῆςβαρύτητας διαφεύγουμε ἀπὸ τὴνἀτμόσφαιρα στὸ διάστημα συντρί-ψαμε ψηφιακὰ τὰ ὅρια τῆς σκέψηςἐπιθυμοῦμε νὰ δοῦμε πρὶν ἀπὸ τὴνἀρχὴ καὶ νὰ δρασκελίσουμε τὸ ἄ -πειρο ὅλο ὅμως καὶ βυθιζόμαστεστὸ βαρυτικὸ πεδίο τῆς φιλοσοφι -κῆς μυωπίας μας Γονιμοποιοῦμεπλέον ἔξω ἀπὸ τὸ σῶμα μεταμο-σχεύουμε ὄργανα παρεμβαίνουμεστὶς ψυχικὲς ἐκδηλώσεις θερα-πεύουμε σχεδὸν τὰ πάντα Ἐπιβάλ-λουμε ἐμεῖς τὴν ἀνθρώπινη ἀρχὴτεχνολογῶντας τὴ γονιμοποίησητὴ σύλληψη ἢ προσδιορίζοντας τὰχαρακτηριστικά της εὐγονικά Ἀπο-μακρύνουμε τὸν θάνατο ἢ τὸν ἀπο-φασίζουμε εὐθανασιακά Δημιουρ-γοῦμε ἠθική δεοντολογία καὶ νό-μους ποὺ διευκολύνουν καὶ ἐπι-βάλλουν τὶς δικές μας ἀποφάσειςΣυγκεντρώνουμε ἀσύλληπτο ὄγκοπληροφοριῶν Ἀξιοποιοῦμε τὸν να-νο-κόσμο καὶ ἐκεῖ ποὺ τίποτα δὲνδιακρίνεται ἀντικρύζουμε νέες δυ-νατότητες νὰ παρέμβουμε τεχνο-λογικὰ στὴν καθημερινότητά μαςΛύνουμε τὰ προβλήματά μας μὲ τὸχρῆμα καὶ τὴ δύναμη Κάνουμε ὅτιθέλουμε

Τελικὰ βλέπουμε περισσότεροτὴν ὀμορφιὰ τοῦ ὑλικοῦ κό σμουσὰν κάτι ἐνυπάρχον ὡς ἰδίωμά τουκαὶ ἀκόμη περισσότερο τὴ δύναμητοῦ ἀνθρώπου ὅπως τὴν περιγρά-ψαμε προηγουμένως Καὶ προχω-ροῦμε ἕνα ἀκόμη βῆμα Μεθυσμέ-νοι ἀπὸ τὸ κατόρθωμα τῆς τεχνο-λόγησης τοῦ κόσμου χάσαμε τὸἐνδιαφέρον τοῦ Ποιός καὶ τοῦ πῶςτῆς δημιουργίας του Ἡ δόξα τῆςἀνθρώπινης ἐπιτυχίας ἐκ μηδένισετὴ δόξα τοῦ Θεοῦ δημιουργοῦ

Γιὰ κάποιον λόγο οἱ ἄνθρωποιτῆς ἐποχῆς μας ἐπιθυμοῦν νὰ δη-μιουργήσουν αὐτόματη ζωή νὰ ἑρ -μηνεύσουν τὶς σύγχρονες ἐξελι-κτικὲς θεωρίες τῆς ζωῆς ἔστι ὥστενὰ καταδεικνύεται ἡ ζωώδης προ-έλευση τοῦ ἀνθρώπου Ἀμφισβη-τοῦν τὴν καταξιωμένη ἀπὸ τὴν κο-σμολογία laquoἀνθρωπικὴ ἀρχήraquo ὅτιδηλαδὴ οἱ τιμὲς τῶν παγκοσμίωνσταθερῶν εἶναι τέτοιες ὥστε ὑπο-χρεωτικὰ νὰ ὁδηγοῦν στὴν ἐμφάνι-ση καὶ στὴ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου στὴγῆ7 ἢ θέλουν τὴν ὕπαρξη ἄλλωνὄντων στὸ σύμπαν ὄχι γιὰ νὰ ἐπι-κοι νωνοῦν μαζί τους -αὐτὸ δὲνμπορεῖ νὰ γίνει ἀλλὰ προκειμένουνὰ καταρριφθεῖ ἡ μοναδικότητατοῦ ἀνθρώπου

Προτιμοῦν νὰ διακηρύσσουν ὅτιὁ ὑλικὸς κόσμος τὸ σύμπαν εἶναιἀποτέλεσμα τύχης προέκυψε δη-λαδὴ ἐκ τοῦ μηδενὸς χωρὶς θεϊκὴπαρέμβαση ἢ ὅτι εἴμαστε μία laquoἀνα-κατανομὴ τοῦ τίποταraquo8 δηλαδὴὄντα ποὺ προέκυψαν τυχαῖα ἀπὸ τὸμπέρδεμα τοῦ τίποτα μὲ τὸν ἑαυτότου () παρὰ νὰ ὁμολογήσουν ὅτιεἴμαστε θεόπλαστοι μάλιστα laquoκατʼεἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν Θεοῦraquo Προ-βάλλεται ἔτσι μία ἀνθρωπολογίαἐξωφρενικὴ μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰδιώξει στὸ περιθώριο τὸ μεγαλεῖοτοῦ laquoἐν τιμῇ ὄντος ἀνθρώπουraquoΠροτιμᾶται ἡ ὑλικότητα ἢ ἡ τυχαι-ότητα ἡ ἐφημερότητα καὶ ἡ ζωικό-τητα τῆς ἀνθρώπινης φύσης προ-κειμένου νὰ ἀνατραπεῖ ἡ θεϊκή τηςπροέλευση Ἕνας ἄν θρωπος δυ-νατὸς σὰν δεινόσαυρος μὲ πα-ρελθὸν πιθήκου μὲ προέλευσηἀμοιβάδας μὲ προοπτικὴ τὸ μηδένθνητὸς θεὸς ὁ ἴδιος χωρὶς τὸ μυ-στήριο τοῦ αἰώνιου Θεοῦ μέσα τουἢ τὴν παρουσία Του γύρω τουmiddotlaquoἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὢν οὐ συνῆκεπαρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς

ἀνοήτοις καὶ ὡμοιώθη αὐτοῖςraquo 9

(β) Οἱ περὶτοῦ Θεοῦ ἀντιλήψεις

Ὅλα αὐτὰ προφανῶς καταργοῦντὸν λόγο καὶ τὴν ὑποψία τοῦ ἐπέ-κεινα τοῦ ἔξω ἀπὸ μᾶς τὸν κόσμοκαὶ τὴ λογική μας Δὲν ὑπάρχει ἡἀνάγκη τοῦ Θεοῦ Οὔτε ἡ προσδο-κία Του Τὸ ποιός καὶ τὸ πῶς τὸποιὸς δηλαδὴ εἶναι ὁ ἀληθινὸς Θεὸςἢ τὸ τὶ εἶναι ἂν εἶναι δύναμις ἢἔννοια ἢ ὀντότητα ἢ πρόσωπο ἢ τὸπῶς ἐνεργεῖ καὶ τὸ γιατὶ ἐνεργεῖἔτσι δὲν ὑφίστανται πλέον οὔτε ὡςἐρωτήματα Τὸ μόνο ποὺ ἀκόμη ἀ -κούγεται εἶναι τὸ ἂν καὶ τὸ ποῦ Τὸἂν ὑπάρχει Θεὸς καὶ τὸ ποῦ εἶναιγιατὶ δὲν ἐμφανίζεται μὲ τρόπουςσυμβατοὺς μὲ τὴ λογικὴ καὶ τὶςαἰσθήσεις μας Καὶ αὐτὸ ὄχι ὡς προ-βληματισμὸς ποὺ ὁδηγεῖ σὲ ἀναζή-τηση ἀλλὰ ὡς ἀμφισβήτηση ποὺδιακηρύσσει τὴν ἀπόρριψη Ἀκόμηκαὶ οἱ πιστοί ὅσοι ὁμολογοῦμε πί-στη ἔχουμε μπολιαστεῖ ἀπὸ ἐρωτή-ματα τέτοιας ἀμφισβήτησης

Ὅλη αὐτὴ ἡ ἀντίληψη ξεχύνεταιστὶς ἡμέρες μας μέσα ἀπὸ ἐκδό-σεις ποὺ κυκλοφοροῦν ὡς best sel-lers ὅπως laquoΤὸ τέλος τῆς πίστηςraquoτοῦ Σὰμ Χάρις10 ἡ laquoἘπιστολὴ σὲἕνα Χριστιανικὸ Ἔθνοςraquo τοῦ ἰδί-ου11 τὸ laquoΛύνοντας τὰ μάγιαraquo τοῦΝτάνιελ Ντένετ12 laquoἩ περὶ Θεοῦαὐταπάτηraquo τοῦ Ρίτσαρντ Ντόκινς13

καὶ τὸ laquoὉ Θεὸς δὲν εἶναι τέλειοςraquoτοῦ Κρίστοφερ Χίτσενς14 ἢ ἀπὸπρο κλητικὲς διαφημίσεις ὅπως αὐ -τὴ τοῦ Ἱδρύματος laquoGiordano Bru- noraquo τῆς Γερμανίας μὲ τὸ μήνυμα σὲπινακίδες τῶν λεωφορείων laquoΔὲνὑπάρχει σχεδόν μὲ βεβαιότηταθεόςraquo ἢ μέσα ἀπὸ εὐρείας κλίμα-κος θεατρικὰ ἤ κινηματογραφικὰἔργα χαμηλῆς ποιότητος και ὑπερ-βολικῆς ἀσεβείας15

Δίπλα σὲ αὐτὰ ὁ Francis Collinsἐπικεφαλῆς τοῦ προγράμματος ἀ -πο κρυπτογράφησης τοῦ ἀνθρώπι-νου γονιδιώματος καὶ σημερινὸςπρόεδρος τοῦ Ἐθνικοῦ Συστήμα-τος Ὑγείας (NIH) τῶν ΗΠΑ μὲ τὸ βι-βλίο του laquoἩ γλῶσσα τοῦ Θεοῦraquo16ὑποστηρίζει ὅτι τὸ θέμα τοῦ Θεοῦδὲν εἶναι θέμα ἐπιστήμης ἀλλὰ ἐπι-στήμονα17 καὶ ὅτι ὅλες οἱ παραπά-νω ἀθεϊστικὲς διακηρύξεις δὲν ἀ -ποτελοῦν ἀποδείξεις τῆς ἐρευνη-τικῆς διαδικασίας ἀλλὰ σαφεῖς πι-στοποιήσεις αὐθαίρετης κρίσηςσυγ κεκριμένων ἐπιστημονικῶν ἐγ -κεφάλων Αὐτὰ ἀπὸ τὸν μεγαλύτε-ρο ἐπιστήμονα μὲ ἐξαιρετικῆς ἀ -κρι βείας ἐπιστημονικὸ λόγο μέσαἀπὸ μία περιπέτεια ἀδυσώπητουπροσωπικοῦ προβληματισμοῦ Ἕναμοναδικὸ βιβλίο πορείας πρὸς τὴνπίστη ἀπὸ τὸν καλύτερο ἐκπρόσω-πο τῆς γενετικῆς τὸ ὁποῖο ὅμωςπαραμένει ἄγνωστο καὶ συναντᾶδυσκολίες στὴν κυκλοφορία τουΤοῦτο διότι ἐνῶ ἡ Γενετικὴ ἐπι-στρατεύεται γιὰ νὰ καταδείξει τὴνἐπιστημονικὴ ἀπόρριψη τοῦ Θεοῦὁ κορυφαῖος γενετιστὴς ὁμολογεῖτὴ συνάντηση μαζί Του

Ἡ τραγικὴ διαπίστωση εἶναι ὅτιτὸν Θεὸ δὲν Τὸν θέλει ἡ ἐποχήμας Ἐπιμένει ὅτι δὲν ὑπάρχει Αὐ -τὸ ποὺ παραμένει εἶναι τὸ φαινόμε-νο καὶ ἡ κουλτούρα τῆς θρησκείαςΟἱ θρησκεῖες ὅμως εἶναι προϊόντακάποιας ἄλλης ἐποχῆς ποὺ ἐμεῖςκληρονομήσαμε καὶ τώρα ἐνῶ δὲντὶς ἔχουμε ἀνάγκη δὲν μποροῦμενὰ ἀπαλλαγοῦμε Δὲν μᾶς χρειάζε-ται ἕνας θεὸς γιὰ νὰ ἐξηγήσουμετὸν κόσμο ἢ νὰ κάνουμε δύσκολαπράγματα Πλέον τὰ ἐξηγοῦμε ὅλαμὲ τὴν ἐπιστήμη μας καὶ κάνουμεὅτι θέλουμε μὲ τὴν τεχνολογία μό-νοι μας

Αὐτοὶ ποὺ τὴν χρειάζονται εἶναιὅλο καὶ λιγότεροι ὅλο καὶ πιὸ ἄρ -ρωστοι Ὅσοι ταλαιπωροῦνται μὲτὸ ἄγνωστο ποὺ ὅμως ὅλο καὶ πε-ριορίζεται ἢ μὲ τὸ συναίσθημα ποὺὅμως καὶ αὐτὸ ὅλο καὶ ἐκλογικεύε-ται καὶ ἰσοπεδώνεται Τελικὰ τὸνΘεὸ οὔτε τὸν βλέπουμε οὔτε τὸνχρειαζόμαστε οὔτε καὶ τὸν θέλου-με Δὲν εἶναι κάποιος ἀλλὰ εἶναικάτι ποὺ μὲ κάθε τρόπο πρέπει νὰἀποβληθεῖ ἀπὸ τὴ ζωή μας

Αὐτὰ προσπαθοῦν νὰ μᾶς κά-νουν νὰ πιστεύσουμε Ἡ Βαβελικὴἀντίληψη ἀναβιώνει στὸν 21ο αἰῶ -να ὅσο ποτὲ ξανά μάλιστα συνδυα -σμένη πάλι μὲ σοδομικὰ φαινόμε-να Τελικά ἡ ἐποχή μας ἀγνο ῶν -τας τὴν ἐλευθερία τῆς ἀλήθειαςμᾶς σκλαβώνει στὴ φυλακὴ τῆςπρα γματικότητας(γ) Οἱ περὶ τῆς Ἐκκλησίας

ἀντιλήψειςὙπὸ τὴν ἐπήρεια ὅλου αὐτοῦ τοῦ

πλαισίου σκέψης δημιουργεῖται καὶἡ ἀντίληψη περὶ Ἐκκλησίας στὶςμέρες καὶ στὸν τόπο μας Ἡ Ἐκκλη-σία κηρύσσει τὴν πίστη στὸν Θεὸκαὶ τὴν ζωὴ κατὰ τὸ ἱερὸ Εὐαγγέ-λιο ὁμιλεῖ γιὰ Τριαδικὴ Θεότηταγιὰ ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λό-γου τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ προσώπῳ τοῦἸησοῦ Χριστοῦ γιὰ κοινωνία τοῦἉγίου Πνεύματος γιὰ ἐν Χριστῷζωὴ κλπ Αὐτὰ ὅλα ὑπερβαίνουντὸν σύγχρονο ἄνθρωπο κυρίωςτὸν νέο Οὔτε τὰ γνωρίζει οὔτε τὰκατανοεῖ οὔτε τὰ θέλει Θεωρεῖτὴν Ἐκκλησία ὡς μία θρησκευτικὴἔκφραση ἐναντίον τῆς ὁποίας ἔχειἤδη προϊδεασθεῖ ἀπὸ τοὺς πανί-σχυρους μηχανισμοὺς τῆς σύγχρο-νης κοινωνίας

Ἡ Ἐκκλησία γιὰ τὸν μέσο σύγ-χρονο ἄνθρωπο καὶ εἰδικότερα τὸνσύγχρονο νέο Ἕλληνα εἶναι κάτιποὺ ἔχει χαρακτηριστικὰ ἀταίρια-στα μὲ τὸ σήμερα Ἂς δοῦμε τὸ πε-ρίγραμμα τῆς νέας εἰκόνας ποὺτείνει νὰ ἐπικρατήσει

(1) Εἶναι ἕνα κοινωνικο-ψυχολο-γικὸ κατασκεύασμα γεμᾶτο δογμα-τικὲς διακηρύξεις τύπους καὶ συμ-βολισμούς ἀπίστευτες καὶ ὑπερβο-λικὲς ἀφηγήσεις ποὺ δὲν ἔχουν

καμμία σχέση μὲ τὴν πραγματικό-τητα τῆς ζωῆς καὶ στὴν καλύτερηπερίπτωση παρουσιάζουν τὴν πιθα-νότητα ὡς ὑποβάλλουσα ἀλήθειαγιὰ νὰ πείσει νὰ δημιουργήσει ὀπα-δοὺς ἢ νὰ κρατήσει τὸν ἱστορικὸρόλο ὑπάρξεώς της Δὲν ἔχει καμ-μία σχέση μὲ τὴν πρόοδο καὶ τὴνἀνάπτυξη Εἶναι ὅτι συντηρητικό-τερο ὑπάρχει στὶς μέρες μας Εἶναιὄπιο ποὺ ναρκώνει

(2) Ἐκφράζει μιὰν ἄλλην ἐποχήΔημιούργησε καὶ διαμόρφωσε κά-ποιον πολιτισμὸ ποὺ ταίριαζε σὲ ἄλ -λους ἀνθρώπους μὲ ἄλλες εἰκόνεςγιὰ τὴ ζωή Ἀκόμη καὶ τὸ ὡραῖο τὸἐννοεῖ μὲ ὅρους παρωχημένους Οἱπλούσιοι συμβολισμοί της οἱ πανη-γύρεις καὶ οἱ ἑορτασμοί της ἡ μου-σικὴ καὶ ἡ αἰσθητική της δὲν ἔχουνσχέση μὲ τὸ σήμερα Ἐπιπλέον οἱἀφηγήσεις της οἱ ἱστορικὲς βάσειςτῶν ἑορτῶν της ἡ ἐκ Παρθένουγέννηση ἡ Μεταμόρφωση ἡ Ἀνά-σταση ἡ Πεντηκοστή τὰ θαύματαὅπως ὁ πολλαπλασιασμὸς τῶν ἄρ -των ἀπευθύνονται σὲ ἐποχὲς ποὺἀρέσκονταν σὲ ὑπερβολικὲς μυθο-πλασίες καὶ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴδική μας ποὺ ἀξιώνει ἀποδείξεις λι-τότητα ἐκφράσεων καὶ σαφήνεια

(3) Ταυτίσθηκε μὲ τὸ κοσμικὸ σύ-στημα καὶ τὸ ἐκμεταλλεύθηκε γιὰνὰ ἀποκτήσει δύναμη ἐπιρροήπλοῦ το Καὶ σήμερα ποὺ αὐτὸ ἀπο-μυθοποιεῖται καταρρέει μαζί τουΑὐτὸ τὸ σύστημα τῆς ἔδωσε τὴν πε-ριουσία της καὶ τὸν ρόλο της γιʼ αὐ -τὸ καὶ σήμερα ὀφείλει νὰ τὰ ἐπι-στρέ ψει ὅλα καὶ ἀμέσως νὰ καταρ-γη θεῖ Κατέχει ἀμύθητη περιουσίατὴν ὁποία ἀρνεῖται μὲ ποικίλα ἐπιχει -ρήματα καὶ ἀναληθεῖς δικαιολογίεςνὰ ἀποδώσει στὸν λαό ὁ ὁποῖ ος καὶἀνάγκη τὴν ἔχει καὶ τοῦ ἀνήκει

(4) Ὁ λόγος της δὲν ἔχει σχέσημὲ τὴ ζωή της οὔτε τὸ κήρυγμα μὲτὶς πράξεις καὶ τὰ ἔργα τῶν ὀπαδῶντης Ἡ διάλεκτός της εἶναι πομπώ-δης μὴ κατανοητή μιλάει γιὰἔννοιες πολὺ ἀφηρημένες ὑψηλὲςκαὶ ἀμφίβολες μέ τέτοια βεβαιότη-τα ποὺ ὄχι μόνον δὲν πείθει ἀλλὰκαὶ ἐπειδὴ δὲν ἐπιβεβαιώνονταιστὴν καθημερινότητα τῆς ζωῆςκαλλιεργεῖ τὸ ψέμμα καὶ τὴν ὑπο-κρισία Οἱ ἅγιοί της ἔζησαν καὶ τὰθαύματα συνέβησαν σὲ ἄλλες ἐπο-χές ἐνῶ οἱ σημερινοὶ ἅγιοι εἶναιδῆθεν κρυμμένοι καὶ τὰ θαύματαεἴτε εἶναι φτιαχτὰ εἴτε δὲν μπο-ροῦμε ἐμεῖς νὰ τὰ δοῦμε Γιʼ αὐτὸκαὶ τελικὰ δὲν τὰ πιστεύουμε

(5) Τὸ κήρυγμα καὶ οἱ ἐπαγγελίεςτης προσφέρουν κάτι ποὺ τὸ ὀνο-μάζει ἡ ἴδια μὲν ἀλήθεια ἀλλὰ ἀλή-θεια δὲν ὑπάρχει δὲν ἀποδεικνύε-ται δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει δὲν σχετί-ζεται μὲ τὴν πραγματικότητα δὲνἐπηρεάζει τὴν καθημερινότητα καὶδὲν τὴν διορθώνει Γιʼ αὐτὸ οὔτεμᾶς ἀρέσει οὔτε μᾶς ἀπασχολεῖΟὔτε ποὺ τὴν ἔχουμε ἀνάγκη

(6) Ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ ἑστίασυμβιβασμοῦ ἀσυνέπειας ὑποκρι-σίας ὑπερβολικῆς χλιδῆς συμφε-ρόντων τῶν ὀλίγων εἰς βάρος τῶνπολλῶν ἀκόμη δὲ καὶ ἠθικῆς δια-φθορᾶς καὶ διαπλοκῆς χῶρο σκαν-δάλων Ὄχι ἁπλὰ δὲν μᾶς ἐνδιαφέ-ρει ἢ δὲν τὴν καταλαβαίνουμεἀλλὰ θέλουμε νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπὸαὐτήν Φταίει πολύ γιὰ τὰ ἐπικρα-τοῦντα κοινωνικὰ δεινά Δὲν εἶναιμόνον ὄπιο ποὺ ναρκώνει τὴ σκέ-ψη ἀλλὰ εἶναι καὶ δηλητήριο ποὺἀρρωσταίνει τὶς κοινωνίες

(7) Παρὰ ταῦτα χρειάζεται σὲ κά-ποιους ποὺ διαθέτουν περιδεεῖς συν -ειδήσεις ἢ δὲν μποροῦν νὰ ἀπαλλα-γοῦν ἀπὸ φόβους καὶ ἀνασφάλειεςἢ ποὺ συντηροῦνται μὲ ἰδέες καὶφαντασιώσεις Χρειάζεται ἐνδεχο-μένως καὶ ὡς πολιτικὸς ἀντίλογοςσὲ ἄλλες θρησκεῖες ἢ ὡς συντη-ρητὴς ἑνὸς ἱστορικοῦ παρελθόντοςΧρειάζεται ἐπίσης καὶ γιὰ τὸν μηχα-νισμό της ὁ ὁποῖος σὲ συνδυασμὸμὲ τὴ διδασκαλία της περὶ ἐθελοντι-σμοῦ καὶ προσφορᾶς καὶ τὶς οἰκονο-μικὲς δυνατότητές της θὰ μπο-ροῦσε νὰ βοηθήσει τοὺς ἀναξιοπα-θοῦντες τῶν κοινωνιῶν μας Τὴνκατανοοῦμε καὶ τὴν ἀνεχόμαστεμόνο γιὰ τὸν κοινωνικό της ρόλοἘκεῖ ἐξαντλεῖται ἡ ἀποστολή τηςὙποσημειώσεις

7 Ἀστερίου Χατζηνικολάου Ὁἄνθρωπος μέσα στὸ σύμπαν ἐκδ ΣΩ-ΤΗΡ 8 Νανόπουλου Δημήτρη Τὸσύμπαν θὰ ὑπάρχει γιὰ πάντα ΚΑ-ΘΗΜΕΡΙΝΗ 2552003 σ 30 9Ψαλμ μη΄ 20 10 ἐκδ Ἐνάλιος 200811 ἐκδ Κέδρος 2007 12 ἐκδ VikingAdult 2006 13 ἐκδ Κάτοπτρο 200714 ἐκδ Atlantic Books 15 Ἀπάντησηστὶς ἐπιστημονικὲς διακηρύξεις δίδεταιἀπὸ ἄλλους ἐπιστήμονες ὅπως ὁ AlbertEinstein μὲ τὸν περίφημο λόγο τουlaquoΠοτέ δὲν βρῆκα τίποτε στὴν ἐπιστή-μη μου ποὺ νὰ μπορῶ νὰ ἀντιτάξωστὴ θρησκείαraquo ἢ τὸ ἀνάλογο τοῦ MaxPlanck ὅτι laquoὁπουδήποτε καὶ ὁσονδή-ποτε βαθιὰ ἂν προσηλώσουμε τὰβλέμματά μας πουθενὰ δὲν βρίσκου-με καμία ἀντίφαση μεταξὺ τῆς θρη-σκείας καὶ τῶν φυσικῶν ἐπιστημῶνmiddotἀντίθετα μάλιστα στὰ κρισιμότερασημεῖα βρίσκουμε πλήρη συμφωνίαraquomiddotἢ τοῦ Werner Heisenberg laquoΜολονότιεἶμαι τώρα πεπεισμένος ὅτι ἡ ἐπιστη-μονικὴ ἀλήθεια εἶναι ἀκλόνητη στὸ πε-δίο της δὲν τὰ κατάφερα ποτέ μου νὰἀπορρίψω τὸ περιεχόμενο τῆς θρη-σκευτικῆς σκέψης σὰν δῆθεν μέροςμιᾶς ξεπερασμένης φάσης στὴ συνεί-δηση τῆς ἀνθρωπότητας ἕνα μέροςποὺ θὰ πρέπει νὰ τὸ ἐγκαταλείψουμεἀπὸ ἐδῶ κι ἐμπρόςraquo Αὐτὲς ὅμως εἶναιθέσεις ἄλλης ἐποχῆς καὶ ἀπόψειςἄλλης λογικῆς Καὶ κάπως τὶς ἀντιπα-ρερχόμεθα 16 ἐκδ Παπαζήση 200917 Ἡ ἀθεΐα ἑνὸς ἐπιστήμονα δὲν ἀπο-τελεῖ ἀπόδειξη ἐπιστημονικῆς ἀπόρρι-ψης τῆς πίστεως Συχνὰ μεγάλοι ἐπι-στήμονες (Einstein Stephen Hawking)ἐμφανίζονται μὲ μεταβαλλόμενες ἢκαὶ ἀντιφατικὲς μεταξύ τους ἐπὶ τοῦθέματος ἀπόψεις (βλ ἐφημ ΔΗΜΟ-ΚΡΑΤΙΑ 5102012)

(3ον)Τήν ἄλλη ἡμέρα μέσα σέ μιά

εὐφρόσυνη ἀτμόσφαιρα ἔγινε ἡκουρά καί ὁ νέος μεγαλόσχημοςμοναχός ὀνομάσθηκε Γαβριήλ ῾ΟΓαβριήλ πιστός στίς ὑποχρεώσειςτου ἔδειξε τώρα μεγαλύτερο ζῆλοστά πνευματικά καί ἐπεδόθηκε σέ

μεγαλύτερους πνευματικούς ἀγῶ -νες ῾Ο ἡγούμενος βλέποντας τήνεὐφυία τήν ὡριμότητα τά χαρίσμα-τα καί τόν ἐνάρετο βίο του τοῦ ἀνέ-θετε δύσκολες ἀποστολές ὄχι μόνομέσα στό Περιβόλι τῆς Παναγίαςἀλλά καί ἔξω στόν κόσμο Ολες τίςὑποθέσεις τῆς Ἱ Μονῆς πού τοῦἀνατέθηκαν νά φέρει σέ πέρας τίςπροώθησε καί τίς τελείωσε μέ τάκαλύτερα ἀποτελέσματα γι᾽ αὐτήν

῞Οταν ἡ Μακεδονία ἀπελευθε-ρώθηκε ἀπό τούς Τούρκους οἱ πα-τέρες ἔκριναν ἀπαραίτητο νά ἐπα-νακατοχυρωθοῦν τά ἐκτός τοῦ῾Αγίου ῎Ορους Μετόχια μέ ἑλληνι-κούς τίτλους Η Ιερά Κοινότητα τήδύσκολη αὐτή ὑπόθεση ἀνέθεσεστόν π Γαβριήλ ῞Οταν ἐπέστρεψεστόν ῎Αθωνα ὅλοι τόν ὑποδέχθη-καν μέ χαρά διότι κατάφερε παράτίς μεγάλες δυσκολίες νά λύσει κιαὐτό τό πρόβλημα πού ἀπασχο-λοῦσε τή μοναχική πολιτεία

Τό 1916ndash17 βρισκόταν στό ᾽Ορ-φάνι τοῦ Παγγαίου ὅπου ἡ Ἱ Μονήεἶχε Μετόχι Στήν περιοχή ἐκείνηστάθμευε τότε μία μεραρχία στρα-τοῦ Μιά ὁμάδα ἀξιωματικῶν μυη-μένοι στόν πνευματισμό συνήθι-ζαν νά συγκεντρώνονται τά βράδιαγύρω ἀπό ἕνα τραπέζι καί μέ τή με-σολάβηση ἑνός στρατιώτηndashμέντι-ουμ καλοῦσαν τά πνεύματα τοῦβασιλέως Γεωργίου τοῦ Τρικούπηκαί ἄλλων διασήμων νεκρῶν Οταντό τραπεζάκι ἐκινεῖτο (σημεῖο ὅτιἄρχισε ἡ ἐπικοινωνία μέ τό laquoπνεῦ -μαraquo) ἔκαναν ἐρωτήσεις καί ἐκ μέ-ρους τοῦ laquoπνεύματοςraquo ἀπαντοῦσεὁ στρατιώτηςndashμέντιουμ ῎Ετυχε ἕ -να βράδυ σέ μιά τέτοια σύναξη νάπαρευρίσκεται καί ὁ π Γαβριήλ Κα-τάλαβε ὅτι ἡ ὅλη προσπάθεια ἦτανἐπίκληση δαιμόνων Οταν ἔ φυγανβρῆκε τήν εὐκαιρία νά κολλήσεικάτω ἀπό τό τραπέζι δύο κεριά σέσχῆμα Σταυροῦ ῞Οταν ξαναπῆγανκαί προσπάθησαν νά ἐπαναλάβουντήν ἐπίκληση τῶν laquoπνευμάτωνraquoδοκίμασαν ὀδυνηρή ἔκ πληξη ᾽Ενῶlaquoκαλοῦσανraquo ὥρα πολλή τό τραπε-ζάκι δέν ἐκινεῖτο ἀπό τή θέση τουκαί τό laquoπνεῦμαraquo δέν ἔκανε τήνἐμφάνισή του ῎Αρχισαν νά ἐρευ-νοῦν μήπως κάποιος κάρφωσε τότραπέζι στό πάτωμα Καί ἐρευνών-τας ἀνακάλυψαν τό Σταυρό ἀπόκερί κάτω ἀπό τό τραπέζι

mdash laquoΤό ἔκαμα γιά νά πεισθεῖτε ὅτι στήν πράξη σας κρύβεται δαι-μονική ἐνέργειαraquo τούς εἶπε ὁ πΓαβριήλ

Δέν τό παραδέχθηκαν Καί ἄρχι-

σαν νά ἀραδιάζουν διάφορες πνευ-ματιστικές θεωρίες ὅτι τάχα τό κε-ρί σάν οὐσία εἶναι laquoδέκτης καλόςraquoκαί συγκεντρώνει τό ρεῦμα τῆςἐπικοινωνίας κλπ

mdash Καλά τούς εἶπε τότε ὁ π Γα-βριήλ ᾽Αφοῦ φταίει τό κερί ἀφαι-ρέσατέ το ᾽Αλλά νά μοῦ ἐπιτρέψε-

τε νά κάμω κάτι ἄλλο Αφοῦ ἄναψεἕνα κερί σχημάτισε μέ τόν καπνόἕνα Σταυρό κάτω ἀπό τό τραπέζιΜετά τούς εἶπε νά κάμουν τίς ἐπι-κλήσεις τους ῎Αρχισαν αὐτοί καίπάλι νά καλοῦν τά δαιμόνια Ἀλλάτό τραπεζάκι πάλι ἔμενε ἀκίνητοΔέν γινόταν τίποτε Ἀναγκάσθηκαντότε νά παραδεχθοῦν ὅτι δέν εἶχαννά κάμουν μέ ἐπικοινωνία πνευμά-των νεκρῶν ἀνθρώπων ἀλλά μέ τόδιάβολο

῾Η σύλληψή τουἀπό τούς ΒουλγάρουςΤόν ᾽Ιούνιο τοῦ 1917 εὑρισκόμε-

νος σέ ἀποστολή σέ μετόχι τῆς ἹΜονῆς ἀνέβηκε στό Μοναστήρι τῆςΕἰκοσιφοίνισσας μέ ἄλλους τρεῖς῾Αγιορεῖτες γιά νά προσκυνήσουνΜιά μέρα κατέφθασαν στό μονα-στήρι Βούλγαροι Κομιτατζίδες καίτούς συνέλαβαν μαζί μέ τούς πατέ-ρες τῆς Ἱ Μονῆς Ας ἀ φήσουμε τόΓερο-Γαβριήλ νά μᾶς περιγράψειτήν ὁμηρία του (᾽Αναμνήσεις καίΝοσταλγίαι Θεσνίκη 1958 σελ 38)laquoΜᾶς ἔδειξαν τήν πόρ τα τῆς ἹΜονῆς γιά νά ἐξέλθωμεν ἔχονταςὁ καθένας ἀπό 1ndash2 κουβέρτες γιάτό ταξίδι καί τίποτε ἄλλο Δυό μέ-ρες πεζοπορία χωρίς ψωμί καί δήμέ γέροντας 80 ἐτῶν καί φορτωμέ-νοι τά ὀλίγα ἔπιπλά μας κατά τό τέ-λος τοῦ Ιουνίου εἰς τό καῦμα καί τήσκόνη τοῦ βάλτου Παρ᾽ ὅλα αὐτάεἴμεθα εὐχαριστημένοι διότι παράπᾶσαν ἐλπίδα φθάσαμεν ζωντανοίεἰς τήν Δράμαν ᾽Εκεῖ πρός τό βρά-δυ στήν αὐ λή τοῦ Γυμνασίου βρή-καμε ἄλλους διακόσιους περίπουΚληρικούς καί μοναχούς Τήν ἑπο-μένην κατά φά λαγγα ὡδηγηθήκαμεεἰς τόν στα θμόν ἀπ᾽ ὅπου εἰς ἀνοι-κτά βαγόνια αὐτά πού φορτώνουνπετροκάρβουνα ξεκινήσαμε γιά τόθλιβερό ταξείδι τῆς ὁμηρίας μα-κράν τῆς Πατρίδος πρός τήν ἄξενογῆ τῆς Βουλγαρίας Ξεκινήσαμε μέτήν ψυχή βαρειά γιά τήν ἐγκατά-λειψη τῆς φιλτάτης γῆς ἀλλά καίμέ ἀτσαλωμένη τήν ἀπόφασιν νά μήὑποκύψωμεν εἰς τίς Βουλγαρικέςκολακεῖες καί ἀπειλές ἀλλά νά ζή-σωμε καί νά πεθάνωμε ἀξιοπρε πῶςσάν ῞Ελληνεςraquo Δυό χρόνια ἔμεινεὅμηρος στά χέρια τῶν Βουλ γάρωνὑπομένοντας καρτερικά τά βασανι-στήρια πού τούς ὑπέβαλλαν

῞Οταν οἱ Ελληνες ἐλευθέρωσαντά αἱματοβαμένα χώματα τῆς Μα-κεδονίας οἱ Βούλγαροι τούς ἄφη-σαν ἐλεύθερους κι ὁ π Γαβριήλἐπέστρεψε στό ἀγαπημένο του μο-ναστήρι

laquoΠΤΑΙΟΥΝ ΤΑ ΜΑΝΤΡΟΣΚΥΛΑraquoἐκκλησιολογίας ἱστορίας κλπraquo Ἐπειδὴ δὲ πολλὲς φορὲς ἀκούω ἢδιαβάζω τέτοια σχόλια γιὰ τὰ κείμενά μου ἀπὸ τοὺς ἴδιους κύκλουςσὲ μιὰ στιγμὴ πίστευσα ὅτι τὰ γράφουν αὐτὰ ἀγοραῖοι καὶ ἄγευστοιἐπιστημονικῆς γνώσεως γρήγορα ὅμως διεπίστωσα ὅτι ἡ γενικότητακαὶ ἀοριστολογία εἶναι καρπὸς ὑπουλότητας καὶ διαθέσεως ἐμμονῆςστὴν πλάνη καὶ τὸ ψεῦδος Αὐτὴ ἡ μέθοδος ἀκολουθεῖται καὶ στὸνlaquoκρίμασιν οἷς οἶδε Κύριοςraquo θεολογικὸ Διάλογο

Θὰ χαρῶ συνεπῶς καὶ θὰ βοηθηθῶ σημαντικά ἂν ἀναιρέσουν τὶςπαραπομπές μου καὶ παρουσιάσουν στοιχεῖα ἀντίθετα τῶν ὅσων ἔγρα-ψα Ἐπειδὴ δὲ ἀσχολοῦμαι μὲ σοβαρὰ ἐπιστημονικὰ θέματα παρότι δια-θέτω πληθώρα στοιχείων καὶ μάλιστα ἀρχειακῶν ἀπέφυγα νὰ προσ θέσωστὸ ἄρθρο μου ἀναφορὲς καὶ ὑπαρκτὰ στοιχεῖα γιὰ τὴ στάση τοῦ Βα-τικανοῦ ἔναντι τοῦ Ἰταλικοῦ Φασιμοῦ καὶ τοῦ γερμανικοῦ Ναζισμοῦ(οἱ ἴδιοι οἱ ἰταλογερμανοὶ παρουσιάζουν στὰ σχολικὰ βιβλία φωτο-γραφίες laquoκαθολικῶνraquo κληρικῶν ποὺ χαιρετοῦν φασιστικὰ τὶς φασι-στοναζιστικὲς Ἀρχές τους) καὶ περιορίσθηκα στὰ ἐν Ἑλλάδι συμβάν-τα ἀπαντώντας σὲ ὀρθοδόξους πιστούς ποὺ μοῦ ἐζήτησαν σχετικὴπληροφόρηση Δὲν μποροῦσα λοιπόν ἔστω γιὰ λόγους διπλωματίας ἢκαὶ ἰδιοτελείας νὰ ἀποφύγω τὴν μέθοδο μὲ τὴν ὁποία ἔχω ἐκ νεόη-τός μου ταυτισθεῖ δηλαδὴ τὴν καθαρὰ ἐπιστημονική

Ἐξ ἄλλου δὲν ἀπέρριψα συλλήβδην τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμοτῆς Ἑλλάδος καὶ ἐκτὸς αὐτῆς Ἔγραψα laquoΔὲν ἀπορρίπτουμε φυσικάὅλο τὸν ρωμαιοκαθολικὸ κόσμο διότι ὑπάρχουν σ᾽ αὐτὸν κάποια ἐλεύ-θερα πνεύματα ποὺ διαφωνοῦν μὲ τὸ παπικὸ κέντρο (κράτος)raquo Καὶεἶχα ὑποχρέωση νὰ τὸ πράξω αὐτὸ λόγῳ τῶν ἐμπειριῶν ποὺ ἀπέκτη-σα στὰ χρόνια τῶν ἐν Γερμανίᾳ (Βόννῃ καὶ Κολωνίᾳ) σπουδῶν μου Σὲμία δημόσια συζήτηση ndash θεολογικὸ διάλογο στὴν πόλη Μύνστερ ὁ μα-καρίτης συνάδελφος Βασίλειος Στογιάννος καὶ ἐγὼ (νεαροὶ τότε με-ταπτυχιακοί) μὲ δύο laquoρωμαιοκαθολικοὺςraquo καθηγητάς (τὸν ἱστορικὸJ REMMERS καὶ ἕνα κανονολόγο ποὺ δὲν ἐνθυμοῦμαι τώρα τὸ ὄνο-μά του) ἀκούσαμε στὸ διάλειμμα laquounter vier AUGENraquo (ἰδιαιτέρως) νὰμᾶς λέγουν ὁ μὲν πρῶτος ὅτι οὐδεὶς ἐχέφρων ρωμαιοκαθολικὸς δέ-χεται σήμερα τὰ περὶ παπικοῦ πρωτείου καὶ ἀλαθήτου δόγματα Διδα-κτικότερος ὅμως γιὰ μᾶς τοὺς Ὀρθοδόξους ἦταν ὁ Κανονολόγοςποὺ μᾶς εἶπε τὰ ἑξῆς laquoΠαρακολουθῶ μὲ ἐνδιαφέρον τὴ μάχη ποὺ δί-νετε γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τῆς πίστεώς σας Ὁμοιάζετε ὅμως μὲ δύοσκυλάκια ποὺ γαυγίζουν ἀλλὰ δὲν μποροῦν νὰ δαγκώσουν διότι πί-σω σας τὰ ldquoμαντρόσκυλάrdquo σας εἶναι ξεδοντιασμέναraquo Ὁ Καθηγητὴςεἶχε δίκιο laquoΦταῖνε τὰ μαντρόσκυλά μαςraquo ποὺ ἀντὶ νὰ μᾶς προστα-τεύουν μᾶς παραδίδουν στοὺς ἐπιβουλευομένους τὴν πίστη μας(πρβλ Πράξ 20 29 ndash 30)

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ

Ἄλλο ἕνα ἰστορικόν στιγμιότυπον (1963) ἀπό τάς συσκέψεις πούἐγίνοντο διά τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῶν μοναχῶν κατά τῶν αἱρέ-σεων καί τῆς ἀθεΐας Διακρίνονται ἀπό ἀριστερά πρός τά δεξιά (κα-θιστοί) ὁ Ἀρχιμ Χαράλαμπος Δ Βασιλόπουλος Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Πετράκη ὁ Ἀρχιμ Γαβριήλ Διονυσιάτης Ἡγούμενος τῆς ἹΜονῆς Ἁγ Διονυσίου Ἁγ Ὄρους καί ὁ Ἀρχιμ Παῦλος Νικηταρᾶςπροηγούμενος τῆς Ἱ Μονῆς Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου Πά-τμου Ὄρθιοι ὁ π Ἰωάννης Διώτης ὁ Μοναχός Γερβάσιος Κων-σταντινόπουλος ὁ Ἀρχιμ Αἰθέριος Σαλαμαλέκης ὁ Μοναχός Λε-όντιος τῆς Ἱ Μ Λογγοβάρδας ὁ Ἀρχιμ Ἀρσένιος Κουμπούγιας ὁλαϊκός τότε π Μᾶρκος Μανώλης ὁ Ἀρχιμ Δοσίθεος Ἀνδριανόπου-λος καί ὁ Ἀρχιμ Θεόκτιστος Ἀλεξόπουλος Ἡ σύναξις Ἑλλήνωνμοναχῶν εἶχε προταθῆ ὡς ἰδέα ἀπό τούς μακαριστούς ΓέρονταςΦιλόθεον Ζερβάκον Ἀμφιλόχιον Μακρῆν καί Γαβριήλ Διονυσιά-την καί ἐπραγματοποιήθη εἰς τήν Ἱ Μ Πετράκη ἀπό τόν τότε Κα-θηγούμενον αὐτῆς Ἀρχιμ Χαράλαμπον Βασιλόπουλον Εἰς τήν σύ-σκεψιν εἶχε λάβει μέρος καί ὁ ἀείμνηστος Ἀρχιμ Ἰωήλ Γιαννακό-πουλος ἀπό τήν Καλαμάταν ἀλλά δέν ἠθέλησε νά φωτογραφηθῆ

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΝΕΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝνοηθῆ πλήρως ὅτι ὁ ἀπὸ κοινοῦπαγχριστιανικὸς ἑορτασμὸς τοῦ῾Αγίου Πάσχα δὲν ἀπετέλεσε ποτὲἐσωτερικὸ ποιμαντικὸ πρόβληματῆς ῾Αγιωτάτης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκ-κλη σίας ἀλλὰ προέκυψε σαφῶςἀπὸ τὴν Οἰκουμενικὴ Κίνησι ἐν -τεῦθεν τοῦ 1920 αὐτὴ βλέπει ὅτιmdashμέσῳ σταθερῶν πρακτικῶν βη -μάτωνmdash ἐπιτυγχάνεται ἡ ἐξωτε-ρικὴ (ὁμοσπονδιακὴ) ἑνότης τῶνδιϊσταμένων Χριστιανῶν καὶ τοιου-τοτρόπως προκαλεῖται στὸν κόσμοἡ ψευδαίσθησις μιᾶς κοινῆς χρι-στιανικῆς μαρτυρίας παρὰ τὶςὑφιστάμενες ἀκόμη ἀγεφύρωτεςδογματικὲς διαφορές

Δύο ἔτη μετὰ τὴν ἀνωτέρω ᾿Εγ -κύκλιο ἕνα Δελτίο Τύπου τοῦldquoΠαγ κοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκ-κλησιῶνrdquo (ldquoΠΣΕrdquo) (2431997) μὲτίτλο ldquo῾Η ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα ἡἐπιστήμη προσφέρει λύσι σὲ ἕναἀρχαῖο θρησκευτικὸ πρόβλημαrdquoὑπογραμμίζει τὴν ἡγετικὴ συμβολὴτοῦ Οἰκουμενικοῦ αὐτοῦ ᾿Οργανι-σμοῦ τῆς Γενεύης ἀλλὰ καὶ εὐρύ -τερα τῶν Οἰκουμενιστικῶν ᾿Οργα-νισμῶν στὴν προώθησι τοῦ ζητή -ματος

bull ῾Η ὀργάνωσι μιᾶς παγχριστια-νικῆς συσκέψεως ὅπως ἀναφέρειτὸ Δελτίο Τύπου στὸ Χαλέπιο τῆςΣυρίας (5ndash1031997) ἀπὸ τὸ ldquoΠΣΕrdquoκαὶ τὸ ldquoΣυμβούλιο ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) μὲἀντικείμενο τὸν κοινὸ ἑορτασμὸτοῦ Πάσχα ἀπὸ τοῦ 2001 καὶ ἑξῆςμᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ προ-βοῦμε σὲ μίαν σύντομο ἱστορικὴἀναφορὰ σὲ μερικὲς πρόσφατεςπτυχὲς τοῦ ζητήματος

1 Εἶναι γνωστό ὅτι μὲ τὸν πλέονἐπίσημο τρόπο τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ἀπὸ ὅλουςτοὺς Χριστιανοὺς ἐτέθη μὲ πρωτο-βουλία τοῦ ldquoΠΣΕrdquo καὶ τῆς Γραμ-ματείας ἐπὶ τῆς Ενότητος τῶν Χρι-στιανῶν τοῦ Βατικανοῦ κατὰ τὸἔτος 1975 στὴν Εacute Γενικὴ Συνέλευ-σι τοῦ ldquoΠΣΕrdquo στὴν Ναϊρόμπι τῆςΚένυας (2311 ndash 10121975) (βλΒασιλείου Θ Σταυρίδου ῾Ιστορίατῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἔκδο-σις βacute σελ 213-14 223-24 365-66Θεσσαλονίκη 1984)

2 Τὸν ᾿Απρίλιο τοῦ 1994 ἐκ -πρόσωποι τῆς ldquoΣυνελεύσεως Εὐρω-παϊκῶν ᾿Εκκλησιῶνrdquo (ldquoΣΕΕrdquoldquoΚΕΚrdquo) (συμμετέχουν ὀρθόδοξοικαὶ προτεστάνται τῆς Εὐρώπης) καὶτοῦ ldquoΣυμβουλίου Καθολικῶν ᾿Επι-σκοπικῶν Συνόδων Εὐρώπηςrdquo(ldquoΣΚΕΣΕrdquoldquoCCEErdquo) συνῆλθανστὸ Λεανυφάλου τῆς Οὑγγαρίαςγιὰ τὴν προετοιμασία καὶ ὀργάνωσιτῆς ldquoΒacute Οἰκουμενικῆς Συναντήσεως᾿Εκκλησιῶν Εὐρώπηςrdquo στὸ Γκρὰτςτῆς Αὐστρίας τὸν ᾿Ιούνιο τοῦ 1997

῾Η προπαρασκευαστικὴ Μικτὴ᾿Επιτροπὴ ἀσχολήθηκε ἐκτὸς τῶνἄλλων καὶ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μετὰ τὸἔτος 2001 καὶ ἔθεσε τοῦτο ὡς θέμασυζητήσεως στὴν ldquoΟἰκουμενικὴΣυνάντησιrdquo τοῦ Γκράτς (βλ ἐφη-μερ ldquoΚαθολικήrdquo ἀριθ 2744 2161994 σελ 1)

3 Μετὰ ἀπὸ πέντε μῆνες (1ndash491994) πραγματοποιήθηκε στὸΦανάρι ἡ ldquoΒacute Σύναξις τῆς ἐν ἐνερ-γείᾳ ῾Ιεραρχίας τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνουrdquo

῾Ο Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κΣτυλιανὸς κατέκλεισε τὴν Εἰσήγη -σί του ldquoΛειτουργικὰ προβλήματα ἐντῇ Διασπορᾷrdquo μὲ τὴν ἑξῆς χαρα-κτηριστικὴ ἀποστροφή

ldquoΚατακλείοντες θὰ ἔπρεπενἴσως ἐκ τοῦ ὅλου κύκλου τῶν ἐν τῇΔιασπορᾷ λειτουργικῶν προβλημά -των νὰ ὑπενθυμίσωμεν ἐνταῦθαἰδιαιτέρως τὸ συνεχῶς μετὰ ηὐξη -μένου ἐνδιαφέροντος ἐπανατιθέ -μενον αἴτημα τῶν ἀποδήμων διὰκοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰτῶν λοιπῶν Χριστιανῶν ὅπερ διὰτοῦτο καὶ ἀποβαίνει ἰδιαιτέρας ποι-μαντικῆς ἀνάγκης ζήτημα

Τὸ κατ᾿ ἀρχὴν δικαιώτατον καὶἱερὸν τοῦτο αἴτημα ἀπασχολεῖ ζω -η ρῶς τὸ πλῆθος καὶ τῶν ᾿Ορθοδό -ξων ἐν τῇ Διασπορᾷ πιστῶν ὡς ἐκτοῦ λόγου ὅτι ζῶντες οὗτοι ὡς μει-ονότης ἐν μέσῳ πολυανθρώπωνκαὶ συμπαγῶν κοινωνιῶν ἑτεροδό -ξων χριστιανῶν ἀπὸ κοινοῦ ἑορ-ταζόντων τὸ Πάσχα ὄχι μόνον αἰ -σθάνονται περιθωριοποιούμενοι ἤκαὶ πλήρως ἀποκεκομμένοι ἀλλὰκαὶ ὑφίστανται ὀδυνηρὰς πολλάκιςπρακτικὰς συνεπείας εἰς τὰς ἐπαγ-γελματικάς κοινωνικὰς καὶ ἄλλαςσχέσεις των ἐν γένει Καὶ πρέπει νὰλεχθῇ ἐνταῦθα ἀπεριφράστως ὅτιεἶναι αὐτόχρημα τραγελαφικὸν τὸγεγονὸς ὅτι τὴν μὲν Κυριακὴν ἡ -μέραν τῆς ἑβδομάδος mdashἥτις εἶναιτὸ ἐπαναλαμβανόμενον ἀντίγρα-φον τῆς μοναδικῆς ἡμέρας τῆς

᾿Αναστάσεωςmdash δεχόμεθα νὰ ἑορ -τά ζω μεν ἀπὸ κοινοῦ μετὰ πάντωντῶν ἑτεροδόξων τῶν ἀλλο θρή -σκων ἀκόμη δὲ καὶ τῶν ἀθέων αὐ -τὴν δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν τῆς᾿Αναστάσεως ἥτις ἀποτελεῖ καὶ τὸπρωτότυπον οὕτως εἰπεῖν νὰἀρνούμεθα νὰ ἑορτάσωμεν ἀπὸκοι νοῦrdquo

(Περιοδ ldquo᾿Εκκλησίαrdquo ἀριθ 2121995 σελ 76 βλ καὶ περιοδ ldquo᾿Επί -σκεψιςrdquo ἀριθ 5093091994 σελ3ndash12)

4 Τὸν ἴδιο μῆνα (14ndash1991994)συνῆλθε στὸ Βουκουρέστι τῆςΡου μανίας ἡ ᾿Εκτελεστικὴ ᾿Επιτρο -πὴ τοῦ ldquoΠΣΕrdquo ἡ ὁποία ἀπεφάσισεμεταξὺ ἄλλων ὅπως τὸ ΤμῆμαldquoΠίστις καὶ Τάξιςrdquo καὶ ἡ Γραμματείαἐπὶ τῆς Λατρείας καὶ τῆς Πνευμα-τικότητος ldquoμελετήσουν ἐκ νέου τὸθέμα τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχαrdquo μάλιστα δὲ ὁ ΓενικὸςΓραμματεὺς τοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέ -ϊ ζερ πρότεινε ὅτι πρέπει νὰ σχε-διασθῆ μία σειρὰ ldquoεὐκαιριῶν γιὰκοινὴ μαρτυρία καὶ ἑορτασμό ἐκ -κινώντας ἀπὸ τὴν Εβδομάδα Προ-σ ευχῆς τὸν ᾿Ιανουάριο τοῦ 2000καὶ διὰ τῆς Πεντηκοστῆς καὶ τῶνΧριστουγέννων νὰ φθάσωμε στὸνκοι νὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἔτος2001rdquo

(περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ι-19949σελ 6 καὶ περιοδ ldquoMECC News ndashReportrdquo Νο 11-12November ndash De-cember 1994 p 4)

5 Μετὰ ἀπὸ δύο μῆνες (15ndash20111994) συνῆλθε στὴν Λεμεσὸτῆς Κύπρου ἡ ΣΤacute Γενικὴ Συνέλευ-σις τοῦ ldquoΣυμβουλίου ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) καὶστὰ πλαίσια τῶν δραστηριοτήτωντοῦ Τμήματος ldquoΠίστις καὶ ῾Ενότηςrdquoσυζητήθηκε τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τελικῶς δὲἐγκρίθηκε σχετικὸ μήνυμα τοῦΠάπα ᾿Ιωάννου Παύλου Βacute

᾿Εκ μέρους τοῦ Βατικανοῦ ὁΚαρδινάλιος ᾿Εδουάρδος Κάσσιν-τυ Πρόεδρος τοῦ ΠοντιφικίουΣυμβουλίου γιὰ τὴν προώθησι τῆςχριστιανικῆς ἑνότητος ldquoπρότεινεσυνάντηση τῶν Προκαθημένωντῶν ᾿Εκκλησιῶν κατὰ τὸ ἔτος 2000μὲ σκοπὸ τὴ λήψη ἀποφάσεως γιὰκοινὴ ἡμερομηνία ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχα καὶ γιὰ ἐργασία γιὰ τὴ χρι-στιανικὴ ἑνότηταrdquo

᾿Επίσης ὁ Γενικὸς Γραμματεὺςτοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέϊζερ ὡμίλησεσχετικῶς καὶ ldquoἐξέφρασε τὴν εὐχὴτὸ ἔτος 2001rdquo ldquoνὰ γίνει αἰτία ἐ ξευ -ρέσεως κοινῆς ἡμερομηνίας ἑορ-τασμοῦ τῆς Αναστάσεως τοῦ Κυ ρί -ουrdquo (βλ περιοδ ldquo᾿Απόστολος Βαρ -νά βαςrdquo Κύπρου Μάρτιος 1995 σσ120 ndash130 περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ιndash199411ndash12 σσ 3ndash4 ἐφημερ ldquoΚα-θολικήrdquo ἀριθ 27651711995 σελ1 περιοδ ldquoΠάνταινοςrdquo ᾿Αλεξανδρεί -ας ᾿Οκτώβριος ndash Δεκέμβριος 1994σελ 29 περιοδ ldquoMECC News - Re-portrdquo Νο 11ndash12November ndash Decem-ber 1994 p 9 περιοδ ldquoEcumenicalNews Internationalrdquo ndash Bulletin Νο621111994 p 15ndash17)

6 Εἶναι προφανές ὅτι ἡ σχετικὴ᾿Εγκύκλιος τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦΦαναρίου (1504202651995) μετὰπαρέλευσι ἕξι μηνῶν ἀπὸ τὶςἀνωτέρω διεργασίες δὲν ἔπεσε ὡςκεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ οὔτε ἔφερεστὸ φῶς ἕνα ἐνδο-ορθόδοξο ζήτη-μα ἀλλὰ ἀποτελεῖ ldquoὁδηγίαrdquo τῶν δι-πλωματῶν Οἰκουμενιστῶν τῆς Γε-νεύης τοῦ Βατικανοῦ καὶ τοῦ Φα-ναρίου οἱ ὁποῖοι σύρουν τὴν ᾿Ορ-θοδοξία σὲ νέα σχίσματα καὶ τρα-γωδίες

bull ῾Επομένως καὶ ἐν κατακλεῖδιπροκαλεῖ τοὐλάχιστον ἔκπληξι ἡἑξῆς δήλωσις μαχητικοῦ ἀρθρο -γράφου ἡ ὁποία ἀφορᾶ τοὺς ἐξὀρθοδόξων Οἰκουμενιστάς τοὺςσπεύδοντας στὴν ἐφαρμογὴ τοῦκοινοῦ Πάσχα

ldquo῾Ωστόσο καὶ συγκρατούμεθα νὰχρησιμοποιήσουμε τό γε νῦν ἔχοντοὺς ἁρμόζοντας ἁγιογραφικούςἱεροκανονικοὺς καὶ ἁγιοπατερι-κοὺς χαρακτηρισμοὺς περὶ τῶναἱρετικῶν καὶ τῶν ldquoκοινωνούντωνἐκείνοιςrdquo Οἰκουμενιστῶν ῞Οτανχρειασθῆ θὰ τὸ κάνουμε καὶ αὐτόπιστεύοντας ὅτι θὰ βοηθήσουμεκαὶ προλάβουμε κάποιους ἀνυπό -πτους ᾿Ορθοδόξους νὰ εὑρεθοῦνἀπαγόμενοι ἀπὸ τοὺς θεωρουμέ -νους ποιμένες τους στὴν ἑτερο-δοξία καὶ αἵρεση ἀνίδεοιrdquo

(῾Αγιορείτου Μοναχοῦ Νικοδή -μου [Μπιλάλη] ldquoΚαὶ ἀλλαγὴ Πασχα -λίουrdquo ἐφημερ ldquo᾿Ορθόδοξος Τύ -ποςrdquo ἀριθ 1163131996 σελ 4)raquo

Πρὸς ΣυλλείτουργονΠάπα ndash Οἰκ ΠατριάρχουἈπὸ τὰ ἀνωτέρω προκύπτει ὅτι

1ον) αἱ πρωτοβουλίαι τοῦ Βατικα-νοῦ ὡς εἶναι αἱ ἡμέραι οἰκουμενι-στικῆς προσευχῆς ὑπὲρ διαφόρωνζητημάτων ἀποβλέπουν μακροπρο-θέσμως εἰς τὴν ἄμβλυνσιν τοῦ Ὀρ -θοδόξου φρονήματος μὲ τὴν συμ-μετοχὴν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγωνεἰς τὰς οἰκουμενιστικὰς αὐτὰς προ-

σευχὰς μὲ τελικὸν σκοπὸν τὴν ὑλο-ποίησιν τῶν στόχων τῆς Β´ Βατι-κανῆς Συνόδου Καὶ ἕνας ἐξ αὐτῶν(τῶν στόχων) εἶναι ὁ κοινὸς ἑορ-τασμὸς τοῦ Πάσχα 2ον) Τὸ Οἰκου-μενικὸν Πατριαρχεῖον ἐνεργεῖ ὡςlaquoπαράρτημαraquo ndash laquoπροτεκτορᾶ τονraquoτοῦ Βατικανοῦ ὑλοποιῶντας τὰςἀποφάσεις τῆς Β´ Βατικανῆς Συνό-δου ἀλλὰ καὶ τοῦ Παγκοσμίου Συμ-βουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ ΑἱρέσεωνΣήμερον διαπιστώνοντες τὴν πα-ρακμὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τὴν μὴἐνασχόλησίν του μὲ ἐκκλησιαστικὰκαὶ πνευματικὰ θέματα ἐξ αἰτίαςτῆς μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσεωςκαὶ τῶν προβλημάτων τῶν προερ-χομένων ἐξ αὐτῆς αἱ κεφαλαὶ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πι-στεύουν ὅτι εἶναι ἡ κατάλληλοςεὐκαιρία διὰ νὰ προωθοῦν τὰ σχέ-δια Βατικανοῦ ndashΠΣΕndash Φαναρίουδιὰ τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πά-σχα μετὰ τῶν πλανεμένων Χρι-στιανῶν Ἡ συμφωνία ἢ καλλίτεροντὸ προσύμφωνον τοῦ Σεβ Γερμα-νίας μετὰ τοῦ τοπικοῦ ΠαπικοῦlaquoἘπισκόπουraquo τὸ ὁποῖον ὁ laquoΟΤraquoἔφερεν εἰς τὴν δημοσιότητα ἀπο-καλύπτει τὰ laquoκρυφὰ σχέδιαraquo τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐνμέσῳ βαθυτάτης οἰκονομικῆς πολι-τικῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτιστικῆςκρίσεως εἰς τὴν Ἑλλάδα

Ὅταν ὁ Ἁγιορείτης Μοναχὸς Νι-κόδημος Μπιλάλης εἶχε γράψει τὸἐπικριτικὸν ἄρθρον εἰς τὸν laquoὈρθό-δοξον Τύπονraquo διὰ τὸν κοινὸν ἑορ-τασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν αἱρε-τικῶν χριστιανῶν εἶχεν ἐπικριθῆἀπὸ τὸ περιοδικὸν laquoὈρθόδοξοςἘνημέρωσιςraquo

Ἔγραψε τὸ περιοδικόνlaquo῏Αραγε ἔχει ἐπίγνωσι ὁ συμπα -

θὴς ἀρθρογράφος τοῦ τί λέγειbull Πότε ldquoθὰ χρειασθῆrdquo τελικῶς ἡ

βοήθειά του γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆςἀπαγωγῆς τῶν ldquoἀνίδεωνrdquo ldquoστὴν ἑτε-ροδοξία καὶ αἵρεσηrdquo ὅταν ληφθῆὑπ᾿ ὄψιν mdashκαὶ τὸ γνωρίζει λίαν κα -λῶςmdash ὅτι οἱ ldquoθεωρούμενοι ποι μέ -νεςrdquo τῶν ldquoἀνυπόπτων ᾿Ορθοδό ξωνrdquoἔχουν πρὸ πολλοῦ παύσει νὰ εἶναι᾿Ορθόδοξοι μὲ τὴν ἀποδοχὴ ἐκμέρους των καὶ τὴν συνεχῆ δια -κήρυξι πληθύος αἱρετικῶν δοξα-σιῶν ἔναντι τῶν ὁποίων τὸ ζήτηματοῦ κοινοῦ Πάσχα κυριολεκτικῶςὠχριᾶraquo

Ὁ laquoΟΤraquo πιστεύει ὅτι ἦλθε ἡὥρα τοῦ κάθε Ἁγιορείτου καὶ μὴμοναχοῦ νὰ ὑψώσουν laquoλάβαρα ἀν -τιστάσεωςraquo πρὸς τὸν Οἰκουμενι -κὸν Πατριαρχεῖον διὰ νὰ laquoἀποτρα -πῆ ἡ ἀπαγωγὴ κάποιων ἀνυπόπτωνκαὶ ἀνίδεων Ὀρθοδόξων νὰ εὑρε-θοῦν στὴν ἑτεροδοξία καὶ στὴναἵρεσηraquo Διότι τὸ οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον διακηρύσσει ὅτι 1ον)Ὅλαι αἱ laquoἘκκλησίαιraquo σώζουν καὶἐκφράζουν τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πί-στεως ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ κλησία2ον) Ὁ Πάπας εἶναι Ἁ γιώτατος Ἐπί-σκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμηςἐνῶ εἶναι Ἀρ χηγὸς κράτους μὴἔχων σχέσιν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν3ον) Ἀναγνωρίζονται τὰ μυστήριατῶν αἱρετικῶν ὡς τὸ Βάπτισμα τῶνΠαπικῶν 4ον) Εἴμεθα τέκνα ἑνὸςΘεοῦ κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ Μεγά-λου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντοςτῶν Μασόνων κλπ

Πιστεύομεν ὅτι τώρα ἀπαιτεῖταιδυναμικὴ ἀντίδρασις (μὲ ἐπιχειρή-ματα ἀρθρογραφίαν διαφωτιστι -κὰς ὁμιλίας κλπ) διὰ νὰ μαται-ωθοῦν τὰ σχέδια τοῦ Βατικανοῦτοῦ ΠΣΕ καὶ τοῦ Φαναρίου Κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα δὲν ἠμπορεῖνὰ ὑπάρξη ἐὰν τὸ Βατικανὸν δὲνἀποκηρύξει τὰς πλάνας του καὶ τὰςαἱρέσεις του καὶ ἐὰν ὁ Πάπας δὲνἀποκηρύξει τὰς θέσις του ὅτι εἶναιτοποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴνγῆν ἀλάθητος καὶ ἄρα ἡμίθεοςκλπ Ἐὰν τὸ Βατικανὸν καὶ ὁ Παπι-σμός του δὲν ἀποκηρύξει ὅλας τὰςαἱρέσεις του θὰ εἶναι ὡς οἱ Ὀρθό-δοξοι νὰ τὰς νομιμοποιοῦν καὶ νὰἀποδέχωνται τὴν αἵρεσιν εἰς τοὺςκόλπους τῆς Ἐκκλησίας Ὁ κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα προϋποθέ-τει καὶ Συλλείτουργον μεταξὺ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ τοῦΠάπα Αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἰς μίαντοιαύτην περίπτωσιν θὰ ἔχωμεν καὶκοινὸν ποτήριον ἄνευ τῆς ἀποκη-ρύξεως ὑπὸ τοῦ παπισμοῦ τῶν αἱ -ρέσεων τῶν κακοδοξιῶν του καὶτῆς διαστρεβλώσεως τοῦ Εὐαγγε-λίου καὶ τῶν διδαχῶν τῶν Ἀποστό-λων Θὰ παρακολουθήσουν τὰς ἐ -ξελίξεις οἱ Καθηγούμενοι ἹερῶνΜονῶν οἱ ἀντιοικουμενισταὶ Μη-τροπολῖται οἱ Ὀρθόδοξοι Θεολό-γοι ὁ ἔντιμος κλῆρος καὶ ὁ πιστὸςλαὸς ἄνευ ἀντιδράσεως Θέτομεντὸ ἐρώτημα διότι εἰς ἄλλας ἐπο -χὰς (πρὶν μερικὰς δεκαετίας) θεο-λόγοι καθηγηταὶ Πανεπιστημίωντὸ Ἅγιον Ὄρος κλπ ἀντέδρωνδυναμικῶς ὑπερασπιζόμενοι τὰδόγματα τῆς Πίστεως καὶ τὴν Ἀλή-θειαν τῆς Ἐκκλησίας

Γ ΖΕΡΒΟΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ Ἀκολουθώντας τήν προτροπήτοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκη-νοῦ laquoτιμητέον τούς ἁγίους ὡς φί-λους Χριστοῦ ὡς τέκνα καί κληρο-νόμους Θεοῦraquo1 ἄς σταθοῦμε σέ μίαχαρισματική ὁσιακή μορφή τοῦ20οῦ αἰώνα τόν πατέρα ΦιλόθεοΖερβᾶκο ὁ ὁποῖος γιά 70 ὁλόκληραχρόνια ἀναλώθηκε στή λατρεία τοῦΘεοῦ καί στή διακονία τοῦ πλησίονλειτουργώντας κηρύττοντας μετά-νοια καί ἐξομολογώντας πλήθηπιστῶν

Στίς 24 τοῦ περασμένου Σεπτεμ - βρίου στό Ἱε ρό Γυναι κεῖο Ἡσυχα-στήριο Παναγίας Μυρ τιδιωτίσσηςΘαψανῶν Πάρου μαζί μέ τήν πανή-γυρη τῆς Ἱ Μονῆς -καθώς τό Καθο-λικό τιμᾶ ται στήν Παναγία Μυρτι-διώ τισσα- ἑορτάσα με καί τήν Ἀνα-κομιδή τῶν Τιμίων Λειψάνων τοῦ Ὁ -σίου Πατρός

Γιά τόν θεοφόρον αὐτόν Πατέρατῆς Ἐκκλησίας ἀντλοῦμε ἀπό τόπερισπούδαστο βιβλίο τοῦ πα-τρός Θεοκλήτου ΔιονυσιάτουlaquoὉ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς ΠάρουἝνας ἔνθεος Ἀσκητής- Ἱεραπό-στολος 1884-1980raquo ἐκδ Ἱ ΓυνἩσ laquoΠαναγία ἡ ΜυρτιδιώτισσαraquoΘαψανῶν Πάρου 1999 καί μετα-φέρουμε μέρος ἀπό τή διήγησητοῦ Χρονικοῦ τῆς Ἀνακομιδῆς -γραμμένο ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχα-στήριο Θαψανῶν Πάρου- γιά νάθυμοῦνται οἱ παλαιότεροι καί νάγνωρίζουν οἱ νεώτεροι

ldquoἩ κοινή μητέρα ὅλων τῶν ἀν -θρώπων πού πέρασαν καί θά πε-ράσουν ἀπό τήν παροῦσα ζωήδέχεται στά σπλάχνα της τά θνη-τά σώματά μας χωρίς διάκρισιΣιωπηλά μᾶς φιλοξενεῖ ὅλουςΔικαίους καί ἀδίκους ἁγίους καίἁμαρτωλούς

Μεταξύ τῶν δικαίων πού πέ-ρασαν ἀπό τήν ζωήν αὐτήν ἦτοκαί ὁ πολυσέβαστος ἅγιος Γέ-ροντας π Φιλόθεος Ζερβᾶκος ὁἐπί 50 ἔτη Ἡγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Λογγοβάρδας καί Πνευ-ματικός Πατήρ καί Κτίτωρ τοῦΓυναικείου Ἡσυχαστηρίου τῆςΠαναγίας Μυρτιδιωτίσσης τῶν Θα-ψανῶν Πάρου

Τό σεπτόν σκήνωμά Του κατάτήν ἐπιθυμίαν καί ἐντολήν Του ἀνε-παύετο ἐπί 13 ἔτη εἰς τόν τάφοντόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ἔκτισε παρα-πλεύρως τοῦ παρεκκλησίου τοῦἹεροῦ Ἡσυχαστηρίου τό ὁποῖοεἶναι ἀφιερωμένο εἰς τόν Πνευμα-τικόν του Πατέρα Ἅγιον Νεκτάριονκαί τό ὁποῖο ἀποτελεῖ κτίσμα τοῦἁγίου Γέροντος

Κάποτε ἔπρεπε νά διαταράξωμεντήν ἡσυχίαν τοῦ τάφου καί νά φέ-ρωμεν εἰς τό φῶς τῆς ἡμέρας τάἱερά ὀστᾶ τά ὁποῖα ἐπί 96 ἔτη ἐκρα-τοῦσαν ὀρθίαν μίαν ψυχήν ἡ ὁποίαἐργάσθηκε εἰς τάς χαλεπάς ἡμέραςμας ἴσως ὅσον ἐλάχιστοι ἐκλεκτοίτοῦ Θεοῦ διά τήν δόξαν τοῦ Πανα-γίου Ὀνόματός Του καί διά τήν σω-τηρίαν πολλῶν ἀνθρώπωνhellip

Τήν 22αν ἑσπέρας καί 23ην ἀπότό πρωί εἶχε τήν τιμητικήν της ἡ ΝΠάρος Τό Ἱ Ἡσυχαστήριον Θα-ψανῶν λόγῳ τοῦ ἀναμενομένουπλή θους τῶν προσκυνητῶν εἶχεκλείσει διά τούς φιλοξενουμένουςτους ξενοδοχεῖα εἰς τήν πόλινὍμως ἡ ἐπιθυμία ὅλων νά εὑρί-σκωνται εἰς τό Ἡσυχαστήριον ἔκα-νε ὁρισμένους νά παραμείνουνὅλην τήν νύκτα εἰς τόν Ναόν χωρίςνά αἰσθάνωνται τήν ἀνάγκην νά ξε-κουράσουν τά ταλαιπωρημένα σώ-ματά των ἀπό τήν πολύωρον παρα-μονήν των εἰς τόν λιμένα τοῦ Πει-ραιῶς

Τήν ἀγρυπνίαν τῆς ἑορτῆς τῆςὙπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσ-σης καί τήν ἀνακομιδήν τῶν Λειψά-νων τοῦ Μεγάλου Γέροντος ἐτίμη-σαν διά τῆς παρουσίας των ὁοἰκεῖος Μητροπολίτης κ Ἀμβρό-σιος καί οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ὁἍγιος Θήρας Ἀμοργοῦ καί Νήσωνκ Παντελεήμων ὁ Ἅγιος Ἀργολί-δος κ Ἰάκωβος καί ἐκ τοῦ κλίματοςτοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁκ Ἀμβρόσιος μέ πλειάδα ἹερέωνἹερομονάχων Μοναχῶν καί λαϊκῶνἹεραψαλτῶν ἐκτός ἀπό τίς χιλιάδεςτῶν προσκυνητῶν Ὁ μακαριστόςἍγιος Σάμου καί Ἰκαρίας κ Παντε-λεήμων μή εὑρίσκων μέσον λόγῳἀπαγορευτικοῦ ἀπόπλου ἔφθασεεἰς τό Ἱ Ἡσυχαστήριον τὴν ἡμέραντῆς ἀνακομιδῆς καὶ ἐλειτούργησετὴν ἑπομένην ἡμέραν Κυριακήν

Ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς ἀγρυπνίαςσυνεῖχε τὰς ψυχὰς ὅλων Τὰ ἱερὰσυναισθήματα ποὺ κατέκλυζαν τὰςψυχάς μας εἶναι ἀδύνατον νὰ κα-ταγραφοῦν διὰ τῆς ταπεινῆς γρα-φίδος μας Ἀφήνομε τὴν κάθεψυχὴν νὰ χρησιμοποίηση τοὺς δέ-κτας τῆς καρδίας της γιὰ νὰ ἀνα-πλάση τὶς ἱερὲς σκηνές ποὺ διεδέ-χοντο ἡ μία τὴν ἄλλην καθ᾽ ὅληντὴν διάρκειαν τῆς ἀγρυπνίας Οἱὧρες ἱερὲς καὶ μοναδικὲς κυ-λοῦσαν κατανυκτικῶς

Μετὰ τὴν τρίωρον διακοπὴν τῆςἀγρυπνίας ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρ -θρου συνεχίσθη καὶ πρὸ τῆς Εὐλο-γημένης ἡ ἱερὰ πομπὴ μὲ προεξάρ-χοντες τοὺς Ἀρχιερεῖς ἹερεῖςἹερομόναχους Μοναχούς τὴν Ἡ -γου μένη τοῦ Ἱ Ἡσυχαστηρίου καὶπρεσβυτέρας ἀδελφὰς μονα χὰςἀκολουθουμένη ὑπὸ τοῦ πλήθουςτῶν πιστῶν ξεκίνησε ἀπὸ τὸ καθο-λικόν τοῦ Ἡσυχαστηρίου πρὸς τὸπαρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Νεκταρί-ου παραπλεύρως τοῦ ὁποίου εὑρί-σκεται κτισμένος ὁ τάφος ὁ ὁποῖοςἀπὸ τὸ 1980 ἐφύλασσε ἐπὶ 13 ἔτηὡς πολύτιμον θησαυρὸν τὸ σεβά-σμιον σκῆνος Ρίγη συγκινήσεωςδιεπέρασαν ὅλους τοὺς πιστοὺςμπροστὰ εἰς τὴν μοναδικὴν εἰκόναποὺ ἀντίκρυσαν Ἐφέρετο πρὸς τὸκαθολικὸν τοῦ Ἡσυχαστηρίου μίαταπεινὴ λάρναξ μὲ τὰ τίμια καὶ κρο-κοβαφῆ ὀστᾶ ἑνὸς λευΐτου ὁ ὁποῖ -ος ἀπὸ τὰ τριάκοντα ἔτη του ἔλαβετὴν χάριν τῆς ἱερωσύνης ὥστε νὰδέχεται τὴν ἐξομολόγησιν κάθε

ψυχῆς καὶ νὰ κατευθύνη τὰ διαβή-ματα χιλιάδων ψυχῶν εἰς ὁδὸν σω-τηρίας Ἑνὸς λευΐτου τοῦ ὁποίουτὰ εὐλογημένα χέρια ἀναριθμή-τους φορὰς ἐκράτησαν τὰ τίμιαδῶρα καὶ μετέδωσαν τὸ ΠανάγιονΣῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μαςἸησοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλους ἡμᾶςτοὺς βαπτισθέντας εἰς τὸ Ὄνοματῆς Παναγίας Τριάδος καὶ ζητοῦν -τας σωτηρίαν καὶ τὰ ὁποῖα τώραἀκαταπαύστως ὑψώνονται ἐνώπιοντοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ εἰς ἱκεσίανδι᾽ ὅλους ἡμᾶς

Οἱ καμπάνες ἠχοῦν μεγαλοπρε -πῶς Ἡ ὅλη πομπὴ κατευθύνεταιπρὸς τὸ Καθολικὸν τοῦ Ἱ Ἡσυχα-στηρίου μὲ τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ τοὺςφανοὺς νὰ προπορεύωνται Ὁ Ἅ -γιος Παροναξίας μὲ καταφανῆ τὴνσυγκίνησιν καὶ τὴν εὐλάβειαν ψάλ-λει τὸ Ἀπολυτίκιον καὶ τὸ Μεγαλυ-νάριον τοῦ ἁγίου πατρός

Ἀργὰ καὶ μὲ κατάνυξιν οἱ Ἱερεῖςκρατώντας τὴν λάρνακα ὑψηλὰφθάνουν στὴν κυρίαν εἴσοδον ψάλ-

λοντες Ἐκεῖ αἱ παρατεταγμέναιεὐλαβῶς ἀδελφαὶ μὲ ἀναμμέναςλαμπάδας ὑποδέχονται τὸν Πνευ-ματικόν τους Πατέρα ἐνῶ ἀπὸ τὰχείλη τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἀκούγεταιὁ οὐράνιος ὕμνος Τίς Θεὸς Μέγαςὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁποιῶν θαυμάσια μόνος

Ἡ μακαρία ψυχὴ τοῦ Ἁγίου Γέ-ρον τος ὁ ὁποῖος ὅσας φορὰς ἔ -ψαλ λε τὸν ἀνωτέρω ὕμνον μετε-φέρετο εἰς τοὺς οὐρανούς ἀσφα -λῶς θὰ συμμετεῖχε εἰς τὴν χαρμο-λύπην μας Λύπην διότι δὲν τὸνἔχομεν ἀνάμεσά μας δίπλα μας νὰτοῦ ἀσπαζώμεθα τὴν ἁγίαν δεξιάνΤου καὶ νὰ ὠφελούμεθα ἀπὸ τοὺςθεοπνεύστους λόγους Του χαρὰνδὲ διότι τὸν νοιώθουμε ἀκοίμητονπρέσβυν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰτῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς θριαμ-βευούσης Ἐκκλησίας

Ἡ συγκίνησις ὅλων ἐκορυφώθηκατὰ τὴν ὁμιλίαν τοῦ Σεβασμιωτά-του ὁ ὁποῖος ἐτόνισε πὼς ὁ ἍγιοςΓέροντας εἶναι ἕνας κυοφορούμε-νος Ἅγιος Ἡ ἐπίσημος ἀναγνώρι-σις τῆς ἁγιότητός του κυοφορεῖταιΠόσο θὰ διαρκέση ἡ κυοφορίαεἶναι ἄγνωστον Ὅμως στὴ συνεί-δηση ὅλων μας εἶναι Ἅγιος Μπο-ροῦμε νὰ τὸν ἐπικαλούμεθα καὶ νὰζητοῦμε τὴν πρεσβείαν του

Εἰς τὸ ἄκουσμα ὅτι ὁ π Φιλόθεοςεἶναι ἅγιος ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα ὡςἕνας ἄνθρωπος μὲ ἕνα στόμα ἐφώ-ναξε Ἅγιος Ἅγιοςrdquo

Ἀπό τότε -24 Σεπτεμβρίου 1993-

ἕως σήμερα ἑορτάζεται μέ λαμπρό-τητα καί ἱεροπρέπεια στό Ἱερό μαςἩσυχαστήριο ἡ μνήμη τοῦ ὉσίουΠατρός τόσο στίς 9 Μαΐου (ἑπομένηἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς του κατ᾽ ἐντο-λή τοῦ Σεβασμιωτάτου Παροναξίαςκ Καλλινίκου) ὅσο καί στίς 24 Σε-πτεμβρίου ἡμέρα Ἀνακομι δῆς τῶνΤιμίων του Λειψάνων παρουσίᾳ τοῦοἰκείου Μητροπολίτου ἕως τό 2007τοῦ κυροῦ Ἀμβροσίου Στάμεναπνευματικοῦ τέκνου τοῦ Ὁσίου Πα-τρός καί ἀπό τό 2008 τοῦ νέου Ποι-μενάρχου Παροναξίας κ Καλλινίκουμέ συμμετοχή τοῦ Ἡ γουμένου τῆς ἹΜονῆς Λογγοβάρδας π Χρυσοστό-μου στήν ὁποία ὑπῆρξε Ἡγούμενοςὁ π Φιλόθεος ἐπί 50 ἔτη Λογγο-βαρδιτῶν Πατέρων Ἀρχιμανδρι τῶνἹερέων καί Διακόνων τῆς Ἱε ρᾶς ἡμῶνΜητροπόλεως καί πλήθους προσκυ-νη τῶν

Κατά καιρούς ὁ σεπτός Ποιμε-νάρχης Παροναξίας προσ καλεῖ Ἁγί-

ους Ἀρχιερεῖς ὅπως τόν Θεοφι-λέστατο Ἐπίσκοπο Προι κον νήσουκ Ἰωσήφ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρό-νου τόν Πανιερώτατο Μητροπο-λίτη Λεμεσοῦ κ Ἀθανάσιον τῆςἘκ κλησίας τῆς Κύπρου τόν Θε-οφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἐλαίας κΘεοδώρητον τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνου γιά νά συμπροσευχη-θοῦν καί νά τιμήσουν τήν μνήμητοῦ Ὁσίου Πατρός οἱ ὁποῖοι μέτήν σεβασμία παρουσία τους καίτήν ἁγιαστική Ἀρχιερατική τουςΧάρη λαμπρύνουν τήν ἱερά πα-νήγυρη

Σήμερα παρά ποτέ ὁ ὍσιοςΠατήρ μέ τήν ὁσιότητα τοῦ βίουτου καί τό ὀρθόδοξο φρόνημάτου γίνεται σημεῖο ἀναφορᾶς καίκανών ἀκριβής γιά ὅσους θέλουννά στοιχοῦν στίς Ὀρθόδοξες Πα-τερικές Παραδόσεις Ἀκόμη μέτήν ἰσχυρή μεσιτεία του πρός τόνΚύριον ἀποτελεῖ πηγή ἀναψυχῆςκαί θεοσημειῶν γιά ὅσους χειμά-ζονται ἀπό ἀνίατα προβλήματαἀσθενειῶν κρίσεως τῶν οἰκογε-νειῶν καί τεκνογονίας οἰκονομι-

κές καί ἄλλες δυσχέρειες ἀφοῦlaquoπᾶσα δόσις ἀγαθή ἐκ τοῦ Πατρόςτῶν Φώτων δι᾽ αὐτῶν (=τῶν ἁγίων)τοῖς ἀδιστάκτῳ πίστει αἰτοῦσι κά-τεισι2raquo

Ἄς ἐγκύψουμε καί ἄς ἐντρυφή-σουμε στή ζωή καί στά ἔνθεα ἔργαὉ σίων Μορφῶν ὅπως ὁ πατήρ Φι-λόθεος γιά νά ἐγκολπωθοῦμε τήνΧάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πούτόσο πλούσια ἀπεθησαύρισαν καίνά λάβουμε τήν Ἐλπίδα καρπόἀγλαό τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματοςτήν ὁποία τόσο ἔχουμε ἀνάγκηστούς σημερινούς χαλεπούς και-ρούς ὥστε laquoτούτων πάντων ἀνα-θεωροῦντες τήν πολιτείαν ζηλώσω-μεν τήν πίστιν τήν ἀγάπην τήνἐλπίδα τόν ζῆλον τόν βίον τήνκαρτερίαν τῶν παθημάτων τήν ὑ -πομονήν μέχρις αἵματος ἵνα καίτῶν τῆς δόξης στεφάνων αὐτοῖς κοι-νωνήσωμενraquo3 Ἀμήν

Ἐκ τοῦ Ἱ ἩσυχαστηρίουΘαψανῶν Πάρου

Ὑποσημειώσεις123 Ἀπό τόν λόγο τοῦ Ἁγίου

Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Περί τῆςτῶν Ἁγίων καί τῶν λειψάνων αὐτῶντιμῆς PG 94 1164Α 1165Β 1168C

Μετά ἀπό παράκληση τῶν ὑ -πευθύνων τῆς ἐφημερίδος καταθέ-τουμε τό παρόν ἄρθρο ὡς μικρήἐνημέρωση γιά τό πῶς ἑορτάζεταισήμερα ἡ μνήμη του στήν Πάρο

ΜΝΗΜΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

Ὑπό τῆς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚαλαβρύτων καί Αἰγιαλείας ἐξεδό-θη ἀνακοίνωσις διά ἕν ἐπαναλαμ-βανόμενον θαῦμα εἰς τό Μέγα Σπή-λαιον κατά τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσε-ως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (14ην Σε-πτεμβρίου ἑκάστου ἔτους) Συμφώ-νως πρός τήν ἀνακοίνωσιν

laquoΣτὴν παλαίφατη καὶ ἱστορικὴἹερὰ Μονὴ τοῦ Μεγάλου Σπηλαίουκι αὐτὸ τὸ χρόνο ζήσαμε ἕνα ἐπα-ναλαμβανόμενο θαῦμα Κατὰ τὴνἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ ὡς γνωστόν γίνεται ἡ τε-λετὴ- δέηση μὲ τὸν Τίμιο Σταυρὸκαὶ τὸν βασιλικό Ὁ ἱερεὺς ὑψώνειτὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ δέεται πρὸςτὸν Θεὸ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀ ν -θρώπων

Τὴν ὥρα λοιπόν ποὺ τελεῖταιαὐ τὴ ἡ τελετὴ ἐκεῖ δηλ στὸ ΜέγαΣπήλαιο οἱ Πατέρες τῆς Ἱ Μονῆςἀπὸ παράδοση ποὺ χάνεται στὰ βά-θη τῶν αἰώνων ἑτοιμάζουν μία λε-κάνη μέσα στὴν ὁποία ἀνακατεύ -ουν ἀλεύρι καὶ νερὸ καὶ τίποτε ἄλ -λο καὶ τὴν τοποθετοῦν μπροστὰστὸν τελετουργὸ ἱερέα ὁ ὁποῖοςκάθε φορά ποὺ ὑψώνει τὸν ΤίμιοΣταυρὸ καὶ ἔπειτα σκύβει μέχρι τὸἔδαφος καθὼς οἱ ἱεροψάλτες ψάλ-λουν κατανυκτικὰ καὶ ἱκετευτικὰ τὸldquoΚύριε ἐλέησονrdquo ἀκουμπάει τὸν τί-μιο Σταυρὸ καὶ στὴν λεκάνη ποὺπεριγράψαμε καὶ τὴν εὐλογεῖ Κα -θὼς λοιπὸν ὁ τελετουργὸς ἱερεὺςγυρίζει γύρω ndash γύρω κάποιος ἐκτῶν Μοναχῶν μεταφέρει καὶ τὴνλεκάνη καὶ τὴν τοποθετεῖ μπροστάτου ὥστε ἐκεῖνος καὶ πάλι σκύβον-τας νὰ τὴν εὐλογήσει

Ὅταν λοιπὸν τελειώσει ἡ τελετὴτῆς Ὑψώσεως οἱ Πατέρες μεταφέ-ρουν τὴν λεκάνη αὐτὴ στὸ ἹερὸΒῆμα καὶ τὴν τοποθετοῦν κάτω ἀπὸτὴν Ἁγία Τράπεζα Ἐκεῖ θὰ παρα-μείνει μέχρι τὸ τέλος τῆς θείας Λει-τουργίας Ὅταν λοιπὸν ἡ θεία Λει-

τουργία πλησιάζει στὸ τέλος τηςσκύβουν κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπε-ζα καὶ τραβοῦν πρὸς τὰ ἔξω τὴν λε-κάνη Ἀλλά τώρα πλέον στὴν λεκά-νη ὑπάρχει ζύμη Τὸ ἀλεύρι καὶ τὸνερὸ ἔγιναν προζύμι Δηλ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς λεκάνης ἔχει φου-σκώσει καὶ ἔχει ξεχειλίσει Ἔγινεδηλ ὅτι συμβαίνει μὲ τὶς νοικοκυ-ρές οἱ ὁποῖες κάθε φορά ποὺ πρό-κειται νὰ ζυμώσουν ldquoἀναπιάνουν τὸπροζύμιrdquo Ἔπειτα ζυμώνουν στὴσυνέχεια ἀφήνουν τὸ μῖγμα νὰldquoἀνέβειrdquo ὅπως λέγουν καὶ ὕστερατὸ ψήνουν στὸ φοῦρνο καὶ ἔτσι γί-νεται τὸ ψωμί ldquoὩς ἐμεγαλύνθη τὰἔργα Σου Κύριεrdquo Αὐτό λοιπόν ποὺσυμβαίνει στὴ Ἱ Μονὴ τοῦ Μεγά-λου Σπηλαίου κάθε χρόνο εἶναι ἕναθαῦμα Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ τὸ ἀλεύρι μεταβάλλεταισὲ προζύμι ἢ σὲ μαγιά μὲ τὸ ὁποῖομπορεῖς ὕστερα νὰ ζυμώσεις τόψωμί

Οἱ πιστὲς νοικοκυρὲς γνωρίζουνκάτι παρόμοιο ὅτι δηλ μὲ τὸ βασι-λικὸ ldquoἀπὸ τὸ Σταυρὸrdquo μποροῦν καὶζυμώνουν χωρίς νὰ χρησιμοποι-ήσουν ἄλλο προζύμι

Τὸ εὐλογημένο αὐτὸ μῖγμα οἱχριστιανοὶ τὸ παίρνουν μέσα σὲπλαστικὰ ποτήρια στὰ σπίτια τουςσὰν εὐλογία καὶ τὸ χρησιμοποιοῦνγιὰ νὰ ζυμώσουν

Αὐτό λοιπόν εἶναι ἕνα θαῦμα τὸὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται κάθε χρό-νο στὶς 14 Σεπτεμβρίου στὴν ἹεράΜονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου

Ἕνα σχετικό video ἔχει καταγρά-ψει τὸ θαῦμα Ἡ εἰκόνα εἶναι λίγοσκοτεινή ἐπειδὴ ἡ ἀκολουθία γίνε-ται πρωΐ ὥστε δὲν ἔχει φωτίσει ἡἡμέρα κανονικά ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴμέσα στὸ Ἱ Ναὸ δὲν ὑπάρχει ἱκανο-ποιητικὸ φῶς

Δοξάστε παρακαλῶ μαζί μας τὸὑπερύμνητον Ὄνομα τοῦ Κυρίουμας ldquoὯ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶπροσκύνησιςrdquo Ἀμήνraquo

Ἱερά Μητρόπολις Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων

ΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΘΑΥΜΑΕΙΣ ΤΗΝ Ι ΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

Ρώτησαν ἕνα μοναχόmiddot laquoΤί κάνειςἐδῶ ποὺ μένειςraquo Καὶ κεῖνος ἀπάν-τησεmiddot laquoΦυλάγω τὸν τόποraquo Δηλαδὴτὸν ἐπιμελοῦμαι τὸν φροντίζω τὸνκαλλιεργῶ τὸν δενδροφυτεύω τὸνἐποπτεύω καὶ γενικὰ ἐνδιαφέρομαιγι᾽ αὐτόν Τὸ σπουδαιότερο τὸνἀξιοποιῶ πνευματικὰ καὶ τὸν ἁγιάζωΓεωργῶ laquoτῆς ἐρήμου τὸ ἄγονονταῖς τῶν δακρύων μου ροαῖςraquo

Τὴ στιχομυθία αὐτὴ καὶ τὸ νόημάτης θυμᾶμαι ὅταν σκέπτομαι τὸνἀγαπητὸ σὲ ὅλους μας κύριο Γεώρ -γιο Λαμπρούλια ἢ μπάρμπαndashΓιῶρ -γη ὅπως συνήθως τὸν φωνάζαμε

Φύλαξε κατὰ κυριολεξία καὶ κατ᾽ἄνθρωπο τὶς ἐγκαταστάσεις τοῦlaquoὈρ θοδόξου Τύπουraquo στὴν Ν Ἐρυ-θραί α φροντίζοντας σχολαστικὰ

γιὰ τὴ φύλαξή τους διπλοκλειδώ-νοντας κάθε φορά ἄσχετα ἂν ἤτα-νε μέρα ἢ νύχτα τὶς ἐξώπορτες καὶπαραμένοντας χρόνια ὁλόκληραἄγρυπνος φύλακας καὶ ἐπιστάτηςἐπὶ 24ώρου βάσεως

Τὶς φύλαξε ὅμως καὶ πνευματικὰκαὶ κατὰ Θεόν Διότι ἔζησε σὰνἰδιότυπος μοναχός ψάλλονταςστὶς ἀκολουθίες μὲ τοὺς σεβα-στοὺς καὶ ἀλησμόνητους πατέρεςΧαράλαμπο Βασιλόπουλο καὶ Μᾶρ -κο Μανώλη ἀνάβοντας συγχρό-νως τὰ καντήλια καὶ ἐκτελώνταςχρέη νεωκόρου στὶς ἐκκλησίεςποὺ λειτουργοῦσαν laquoἝνας μονα -χὸς προσευχόμενοςraquo ndashκαὶ ὁ μπάρμ-παndashΓιῶργος ἦταν ἰδιότυπος μονα-χός ὅπως προαναφέραμε μὴ ἔχον-τας νὰ ζηλέψει τίποτα ἀπὸ τοὺς μο-ναχοὺς τῶν Ἱερῶν Μονώνndash laquoεἶναιφρουρός ποὺ φυλάττει ἀπυρόβλη-το καὶ ἀπάτητο ἀπὸ τὸ Σατανᾶ καὶτὶς δυνάμεις του τὸν τόπο ὅπουστέκεται Ὁ ἐμπεριπατῶν τὴν οἰ -κουμένη ὁλόκληρη δὲν μπορεῖ νὰπλησιάσει ἐκεῖ ὅπου μία ψυχὴ ἀ -σκεῖται ὑπομένοντας τὸ μαρτύριοτῆς συνειδήσεως καὶ δίδοντας τὴν

μαρτυρία τοῦ ΧριστοῦraquoὉ κύριος Γιῶργος γνώρισε τὸν

ἱδρυτὴ τῆς ΠΟΕ καὶ τοῦ laquoΟΤraquoἈρχιμανδρίτη π Χαράλαμπο Βασι-λόπουλο γύρω στὸ 1974 καὶ παρέ-μεινε ἄγαμος ὤν μαζί του σὰνἀφιερωμένος συγκάτοικος γιὰ δύοχρόνια ἐργαζόμενος συγχρόνωςστὸ τυπογραφεῖο Ἀπὸ τὸ 1976ὅταν ἀπέκτησε ὁ laquoΟΤraquo τὶς ἐγκα-ταστάσεις του στὴν Ν Ἐρυθραίακαὶ ἐγκαταστάθηκε ἐδῶ τὸ τυπο-γραφεῖο ἦρθε καὶ αὐτὸς καὶ παρέ-μεινε πλέον μόνιμα σὲ ἕνα δωμά-τιο συνεχίζοντας τὴν ἐργασία του

Συγχρόνως φρόντιζε τὸν λαχα-νόκηπο τῶν ἐγκαταστάσεων καλ-λιεργώντας τον μὲ ἀπαράμιλλη τέ-χνη καὶ μαστοριά Ὅταν ἀντίκριζεςτὸ χῶρο ποὺ καλλιεργοῦσε νόμι-ζες ὅτι βλέπεις καλλιτέχνημα Δὲνἔχω δεῖ ὡραιότερο λαχανόκηποἮταν μερακλής ἐπιμελής ὀρεξά-τος καὶ ἀκούραστος μπαξεβάνηςἈπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτὸςκαὶ μεσονυκτίου φρόντιζε τὰ λαχα-νικά του Τὰ προϊόντα ποὺ ἀπεκό-μιζε τὰ μοίραζε ἐδῶ καὶ κεῖ χωρὶςνὰ παίρνει χρήματα

Ἦταν λιγόλογος προσηνής πάν -τα χαμογελαστόςmiddot δὲν κατέκρινεποτὲ κανένα καὶ εἶχε ἀγάπη πρὸςὅλους

Ὑπῆρξε ψάλτης ἰδιότυπος καὶἰδιόμορφος Δὲν βιαζόταν καὶ ἔ -ψαλ λε κατανυκτικὰ καὶ μὲ νόημαἀπολαμβάνοντας τὰ τροπάρια Κυ-ριολεκτικὰ μεταρσιωνόταν καὶ ζοῦ -σε σὲ ἄλλους πνευματικοὺς κό-σμους τὴν ὥρα ἐκείνη

Ἦταν πολὺ εὐλαβής Ὅπου συν -αντοῦσε εἰκόνα ἀκόμη καὶ μέσαστὸ κτίριο ἔκανε τὸ σταυρό τουκαὶ τὴν ἀσπαζόταν Ἀνεβαίνονταςτὴ σκάλα γιὰ τὸ δεύτερο ὄροφοτοῦ κτιρίου στὴ μέση τῆς σκάλαςὑπάρχει μία τεράστια εἰκόνα τῆςἉγίας Τριάδας Ὁ κύριος Γιῶργοςὅποτε ἀνέβαινε σταματοῦσε ἔκα-νε τὸ σταυρό του τὴν ἀσπαζότανκαὶ τὴν χάϊδευε λέγοντας μικρὲςπαρακλητικὲς φρασοῦλες

Ἀσκοῦσε τὴν ἐλεημοσύνη σὲ με-γάλη ἔκταση μὲ τὴ μικρὴ σύνταξηποὺ ἔπαιρνε

Τὸ τελευταῖο διάστημα τῆς ζωῆςτου δοκιμάσθηκε ἀπὸ τὴν ἀσθένειακαὶ παρέμεινε ἀρκετὸ χρόνο σὲ νο-σοκομεῖο καὶ στὸ τέλος ἐπειδὴἦταν κλινήρης καὶ πολὺ ἀδύναμοςεἰσῆλθε σὲ ἵδρυμα κατακοίτων τῆςἈρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Ἐκεῖ μετὰἀπὸ δέκα ἡμέρες παραμονῆς στὶς5112012 παρέδωσε τὸ πνεῦ ματου εἰρηνικὰ καὶ ἔχοντας καλὴνἀπολογίαν στὸν Δημιουργὸν καὶΚριτὴν τῶν πάντων

Γεωργίου τοῦ ἁπλοῦ ἄκακου φί-λεργου νηπτικοῦ ἐλεήμονα καὶἀγαπητοῦ σὲ ὅλους μας ἂς εἶναιαἰώνια ἡ μνήμη

Ἀρχιμ Μελέτιος Βαδραχάνης

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΙΑΣ (1926ndash2012)

Ἀνακοίνωσιςἐκ τῆς ΠΕΘ

Ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολό-γων εὑρίσκεται στήν εὐχάριστηθέση νά ἀνακοινώσει στούς συνα-δέλφους καί νέους θεολόγους ὅτιστό Ἐπιμορφωτικό Σεμινάριο Παι-δαγωγικῆς καί Διδακτικῆς Κατάρ-τισης στά Γραφεῖα τῆς ΠΕΘ (Χαλ-κοκονδύλη 37 ὄροφος 3ος) εἰση-γητής στίς 10-11-2012 ἡμέρα Σάβ-βατο καί ὥρα 1130 - 1415 θά εἶναιὁ κ Ἰωάννης Β Τσάγκας Δρ Θεο-λογίας Σχολ Σύμβουλος Θεολό-γων μέ θέμα

laquoὈργάνωση καί διεξαγωγή τῆςδιδασκαλίας Ἐναλλακτικές διδα-κτικές προσεγγίσεις στό ΜτΘraquo

Ἀπό τή Γραμματεία τῆς ΠΕΘ

laquoΕἰσβολήraquo ἱεροσύλων εἰς τό κοι-μητήριον τοῦ Ριζομύλου Μαγνησίαςπροεκάλεσε μεγάλας καταστροφάςεἰς τάφους Συμφώνως πρός τήνἠλεκτρονικήν ἐφημερίδα laquotaxydro-mosgrraquo

laquoΟἱ δράστες ποὺ πέρασαν τὸπροηγούμενο βράδυ ἀπὸ τὸ κοιμη-τήριο τοῦ χωριοῦ ἄφησαν πίσωτους μεγάλες καταστροφές Ἅρπα-ξαν ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν μνημάτων150 περίπου ὅλα τὰ καντηλάκιαἀπὸ μπροῦτζο Μάλιστα στὴ μανίατους νὰ τὰ ἁρπάξουν τὰ ξήλωνανμαζὶ μὲ κομμάτια μαρμάρων

Ἡ ἐνέργεια τῶν ἱερόσυλων προ-κάλεσε ἀναστάτωση στὸ χωριό Οἱσυγγενεῖς τῶν νεκρῶν ἔσπευσανμόλις πληροφορήθηκαν τὴν κλοπὴἀπὸ ὅλους τούς τάφους ὥστε νὰ

ἀποκαταστήσουν τὶς ζημιές δίνον-τας νέες παραγγελίες γιὰ μάρμαρακαὶ καντηλάκια μὲ ὅποιο κόστοςσυνεπάγεται γιὰ τοὺς ἴδιους Γιὰτὴν κλοπὴ τῶν καντηλιῶν ἀπὸ τὸνεκροταφεῖο τοῦ Ριζομύλου ἐνη-μερώθηκε ἡ τοπικὴ Ἀστυνομία ποὺξεκίνησε τὶς ἔρευνες

Σύμφωνα μὲ τὸν ἱερέα τοῦ χω-ριοῦ τὸ νεκροταφεῖο εἶχε ἡσυχά-σει τὰ δύο τελευταῖα χρόνια ἀπὸσυχνὲς εἰσβολὲς ἱερόσυλων ποὺἅρπαζαν ἀπὸ τὸ χῶρο ὁτιδήποτεσὲ μπροῦτζο Τὸ προηγούμενο χρο-νικὸ διάστημα τὰ κρούσματα κλο -πῆς καντηλιῶν ἦταν συχνὰ καὶ κά-θε φορά οἱ δράστες ἔκλεβαν 10-15καντήλια Ἡ εἰσβολὴ ldquoἁρπακτικῶνrdquoτὶς πρῶτες πρωινὲς ὧρες χθὲς προ-κάλεσε σόκ καθὼς δὲν ἔμεινε καν-τήλι σὲ κανέναν τάφοraquo

Καταστροφή εἰς κοιμητήριονἀπό laquoεἰσβολήνraquo ἱεροσύλων

Ἐξεδήμησε πρὸς Κύριονὁ ὑπέρμαχος τῆς Πίστεως καὶ

τῆς Πατρίδος Σεβ ΜητροπολίτηςΜαρωνείας κυρὸς Δαμασκηνός

Ἐξεδήμησεν πρὸς Κύριον ὁ ΣεβΜητροπολίτης Μαρωνείας καὶ Κο-μοτηνῆς κυρὸς Δαμασκηνὸς τὴν6ην Νοεμβρίου εἰς ἡλικίαν 93 ἐτῶνἮτο ὑπέρμαχος τῆς ὈρθοδόξουΠίστεως καὶ τῶν δικαίων τοῦ Ἑλλη-νισμοῦ εἰς τὴν Θράκην Κατήγγελ-λε διαρκῶς τὰς δραστηριότηταςτῶν Τούρκων εἰς τὴν Θράκην Ταυ-

τοχρόνως ἐλειτούργει ὡς εἰρηνο-ποιός ndash γεφυροποιὸς μεταξὺ Ὀρ -θοδόξων καὶ Μουσουλμάνων Τὰτελευταῖα ἔτη ἀντιμετώπιζε πολλὰπροβλήματα ὑγείας (ἀνεπάρκειακαρδίας νεφρικὴ ἀνεπάρκεια κλπ)καὶ εἰσήρχετο συχνὰ εἰς τὸ Νοσο-κομεῖον Τὴν τελευταίαν ἑβδομάδαεἰσήχθη ἐκ νέου εἰς πολὺ ἄσχημονκατάστασιν καὶ ἐκεῖ παρέδωκε τὸπνεῦμα του πρὸς τὸν Κύριον Ἐξε-λέγη Μητροπολίτης Μαρωνείας καὶΚομοτηνῆς τὸ 1974 ἐνῶ ἀνηγο-ρεύ θη ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ τμή-ματος ἱστορίας καὶ ἐθνολογίας τοῦΔημοκριτείου Πανεπιστημίου Θρά-κης Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ μα-καριστοῦ Μητροπολίτου ἐψάλη εἰςτὸν Καθεδρικὸν Ἱ Ναὸν Εὐαγγελι-σμοῦ τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆςτὴν Πέμπτην 8ην Νοεμβρίου Ἡ τα-φή του ἔγινε εἰς τὸν προαύλιονχῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τὸν ὁποῖονεἶχεν ἀνεγείρει ὁ ἴδιος μὲ πολλούςκόπους καὶ προσπαθείας Τοποτη-ρητὴς εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολινἀναλαμβάνει ὁ Σεβ ΜητροπολίτηςΔιδυμοτείχου κ Δαμασκηνός

Ἡ Διαρκής Ἱ Σύνοδος κατά τήνδευτέραν συνεδρίαν της διά τόν μῆ -να Νοέμβριον ἠσχολήθη μεταξύ ἄλ -λων μέ τήν ὑπό ἔκδοσιν νέαν ἀ στυνο-μικήν ταυτότητα Συμφώνως πρός ἐ -νημερωτικόν δελτίον τύπου ἐκ δοθένὑπό τῆς ΔΙΣ τήν 6ην Νοεμβρίου

laquoΤὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς ἹερᾶςΣυνόδου ἐνημερώθηκαν ἀπὸ ἔγ -γραφο τοῦ Ἀρχηγείου τῆς Ἑλλη-νικῆς Ἀστυνομίας προκληθὲν ἀπὸπρογενέστερη Συνοδικὴ ἀλληλο-γραφία καὶ ἔκφραση ἀνησυχιῶνπερὶ τοῦ θέματος ldquoἜκδοση νέου τύ-που δελτίου ταυτότητας Ἑλλήνωνπολιτῶνrdquo Τὸ Ἀρχηγεῖο τῆς Ἀστυνο-μίας καθησυχάζει τὴν Ἱερὰ Σύνοδοκαὶ τοὺς πολίτες καὶ διαβεβαιώνειὅτι σὲ ἐφαρμογὴ τῶν ἐντολῶν τοῦὙπουργείου Δημοσίας Τάξεως καὶ

Προστασίας τοῦ Πολίτηldquo1 hellipμέχρι σήμερα ἡ διαδικασία

ἔκδοσης τῆς νέας ταυτότητας δὲνἔχει ρυθμιστεῖ νομοθετικὰ καὶ κατὰσυνέπεια δὲν ἔχει ληφθεῖ ὁριστικὴἀπόφαση γιὰ τὸν τύπο καὶ τὰ βιο-μετρικὰ στοιχεῖα ποὺ θὰ περιλαμ-βάνει

2 Σὲ κάθε περίπτωση τὸ νέουτύπου δελτίο ταυτότητας θὰ πρέ-πει νὰ πληροῖ τὰ ἐλάχιστα χαρα-κτηριστικά ἀσφαλείας σύμφωναμὲ τὸν κανονισμὸ 22522004 τοῦΣυμβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνω-σης ὥστε νὰ ἀναγνωρίζεται καὶσὰν ταξιδιωτικὸ ἔγγραφο πλὴνὅμως δὲν θὰ περιλαμβάνει ἠλε-κτρονικὸ καὶ δακτυλικὸ ἀποτύπωμακαὶ δὲν θὰ ταυτίζεται μὲ τὴν κάρτατοῦ πολίτηrdquoraquo

Ἡ ΔΙΣ διά τήν ὑπό ἔκδοσιννέαν ἀστυνομικήν ταυτότητα

Ὁ μπαρμπά Γιώργης ψάλλει δίπλαστόν π Μᾶρκο στό ἐξωκκλήσι τοῦΠροφήτου Ἠλιού στήν Πεντέλη

ΓΙΑΤΙ ΖΗΣ

Ἕνα διαχρονικὸν βι-βλίον τοῦ microακαριστοῦ Γέ-ροντος π ΧαραλάmicroπουςΒασιλοπούλου πολὺ διδα-κτικὸν καὶ ὠφέλιmicroον γιὰὅλους

ἘκδόσειςlaquoὈρθοδόξου ΤύπουraquoΚάνιγγος 10 α´ ὄροφ

106 77 ἈθῆναιΤηλ 210ndash38 16 206

ΤΕΛΕΦΑΞ 210ndash38 28 518Τιmicroᾶται 170euro

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ με-

λέτημα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους Ἀνα-

ζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗΗ ΜΜΟΟΝΝΙΙΚΚΑΑἩ ὑποδειγματικὴ σύζυ-

γος νύφη καὶ μητέρα(τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου)

Τιμᾶται 120 εὐρώ

Σελὶς 8η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΑΙ ΕΥΘΥΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥΡΩΣΙΑΣ κ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΔΙΑ ΤΑΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜέγα λάθος ὁ ἐναγκαλισμός της μὲ τὴν κρατικὴν ἐξουσίαν

Προσφάτως ὁ ὑπουργὸς Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου Μό-σχας Μητροπολίτης Ἱλαρίωνἀπέστειλε μίαν ἐπιστολήν πρὸςὅλας τὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίαςμὲ τὴν ὁποίαν κατέστησε γνωστὸνὅτι ἡ Ὀρ θόδοξος Ἐκκλησία τῆςΡωσίας ὅσο καὶ ἂν laquoἠχεῖ παρά-ξεναraquo εὑρίσκεται ὑπὸ διωγμόν Ἡεἴδησις εἶναι πράγ ματι συγκλονι-στική διότι μετὰ τὴν κατάρρευσιντοῦ κομμουνισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξίαεἰς τὴν Ρωσίαν laquoγνωρίζει ἡμέρεςδόξαςraquo Ἡ πραγματικότης ὅμωςεἶναι ἄλλη ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας καταγγέλλειδιώξεις

Τὰ αἴτιαΤὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς

στάσεως τοῦ Ρωσικοῦ Κράτουςἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Ρωσίας ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναλύσηἡ ἱστοσελὶς laquoἰδιωτικὴ ὁδόςraquo ἡὁποία ὑπερασπίζεται τοὺς Θεο-λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶν Πα-πικῶν καὶ ἤλεγξε τὸν Σεβ Μη-τροπολίτην Πειραιῶς κ Σεραφεὶμδιὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν ἀναθεμά-των κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆςὈρθοδοξίας Εἰς τὴν ἀνάλυσίντων οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἱ στο σελίδοςὑποστηρίζουν τὰ ἀκόλουθα

laquoἩ εἴδηση μέχρι πρὶν λίγο καιρὸθὰ ἦταν ἀδιανόητη Σήμερα ὅμωςεἶναι μία πρα γματικότητα Ἀπεστά-λη ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Ὀρθοδό-ξους Προκαθημένους ποὺ φέρειτὴν ὑπογραφὴ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου ΜόσχαςΜητροπολίτη Βολοκολὰμσκ Ἱλα-ρίωνα διὰ τῆς ὁποίας γνωστοποιεῖ -ται ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχαςεἶναι πλέον θῦμα μίας ldquoἀχαλίνωτηςκαταδίωξηςrdquo ἡ ὁποία ξεκίνησε μὲὅσα συνέβησαν στὸν Ἱ Ναὸ τοῦΣωτῆρος μὲ τὸ συγκρότημα PussyRiot καὶ συνεχίζεται μὲ καταστρο -φὲς μνημείων καὶ σταυρῶν ἀπει -λὲς κατὰ κληρικῶν καὶ ἐπιθέσειςκατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη Μό-σχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυ-ρίλλου

Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι στὴν οὐσία μίαἔκκληση στοὺς Ὀρθοδόξους Πα-τριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους νὰστηρίξουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρω-σίας στὴν δοκιμασία ποὺ διέρχε-ται Ὅπως σωστὰ τονίστηκε ldquoἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίαςδείχνει νὰ ἐκπέμπει γιὰ πρώτηφορὰ μετὰ τὴν πτώση τοῦ ὑπαρ-

κτοῦ σοσιαλισμοῦ σῆμα κινδύνουκαθὼς ζητάει τὴν στήριξη τῶνὈρθοδόξων γιὰ μία σειρὰ ἀνησυ-χητικῶν γεγονότων τὰ ὁποῖα ὅ -πως δηλώνει καλλιεργοῦνται ἀπὸἀντιεκκλησιαστικοὺς κύκλους ἐν -τὸς καὶ ἐκτὸς Ρωσίαςrdquo (ΤΟ ΒΗΜΑ261012)

Φυσικά δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσειἀλλοῦ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση ἡἡγεσία τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Εἶ -ναι δυστυχῶς ἴδιον τῶν ἰσχυ ρῶν(ἀπὸ τὸ Βατικανὸ μέχρι τὴν ΡωσικὴἘκκλησία) νὰ ἐπιρρίπτουν πάντοτεσὲ ἄλλους τὶς εὐθύνες στοὺςldquoβλά σφημουςrdquo καὶ τοὺς ldquoἀν τιεκκλη -σιαστικούςrdquo κοκ λησμονώντας τὰδικά τους λάθη Καὶ ἐδῶ ἡ ΡωσικὴἘκκλησία ἔχει κάνει ἕνα τραγικὸλάθος τὸ ὁποῖο σήμερα πληρώνεικαὶ θὰ συνεχίσει νὰ τὸ πληρώνειἀκριβά ἂν δὲν ἀλλάξει γραμ μὴπλεύσης Τὸ λάθος της εἶναι ὁ πα-θιασμένος ἐναγκαλισμὸς μὲ τὴνκρατικὴ ἐξουσία Ἡ ἀλόγιστη ὑπο-στήριξη στὸν πρόεδρο Πού τιν ποὺσυμπεριφέρεται ὡς τσά ρος καὶἀνταποδίδει ποικιλοτρόπως στὴνΡωσικὴ Ἐκκλησία τὴν ldquoἀγαπητικήrdquoτης πρὸς αὐτὸν διάθεση

Ἦταν λογικὸ ndash καὶ θέμα χρόνου- νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας ὅλοι οἱ πολί-τες ποὺ δὲν θέλουν τὸν Πούτινπλέον στὴν ἐξουσία Βέβαια ὁΡῶσος Πρόεδρος εἶναι ἄρτι ἐπανε-κλεγείς Αὐτὸ ὅμως αὔξησε τὴ δυ-ναμικὴ τῶν ἀντιδράσεων στὴν πο-λιτική του Καὶ ἡ μπάλα πῆρε καὶτὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία τὸν δεξιὸ() βραχίονα τοῦ Ρώσου Προέδρου

Ἄρα ἡ λύση εἶναι μονόδρομοςἩ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας πρέπει νὰἀρχίσει ἐδῶ καὶ τώρα τὴν ἀπαγκί-στρωσή της ἀπὸ τὸ σφιχταγκάλια-σμα μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία Ἂνδὲν τὸ κάνει οἱ ἀντιδράσεις τῆςἀντιπολίτευσης δηλ ὅσων ἀντιτί-θενται σ᾽ αὐτὴ τὴ νοσηρὴ σχέσηθὰ κλιμακωθοῦν Οἱ κριτικὲς φω-νές οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι διόλουεὐκαταφρόνητες πληθαίνουν ὡς ἡἄμμος τῆς θαλάσσης

Ἡ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγε-σία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἔχειμεγάλη εὐθύνη ἔναντι τῆς ἱστο-ρίας Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Κομμου -νισμοῦ σημειώθηκε μία ζηλευτὴἄνθηση τῆς Ρωσικῆς ἘκκλησίαςὉ κόσμος προσέβλεψε σ᾽ αὐτὴν ὡςπραγματικὴ Μητέρα Ἡ ρωσικὴπνευ ματικότητα ἀναδύθηκε καὶ πά-λι ὡς ἐλπίδα καὶ νόημα ζωῆς Ἡ κα-ταξίωση τῆς Ἐκκλησίας στὴ συνεί-δηση τοῦ λαοῦ ἦταν ἕνα θαυμαστὸγεγονὸς παγκοσμίως Τώρα ὅμωςἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία κινδυνεύει ἀπὸτὴν ἀπαξίωση Γιατί μεθυσμένηἀπὸ τὴ δύναμη ποὺ τῆς παρέχει ἡσχέση της μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσίαλησμόνησε τὴν εὐ λογημένη ρωσι -κὴ σαλότητα Καὶ ξεκίνησε νὰ κα-τακτήσει τὸν κόσμο πρὶν ἀκόμακερδίσει οὐσιαστικὰ τὸ δικό τηςποίμνιο Ἄρα ἀλλαγὴ πλεύσης τώ-ρα

Γιατί ἀλλιῶς ἡ κατάσταση ἀρχί-ζει νὰ θυμίζει μέρες τοῦ 1917raquo

Ὀρθοδοξότατοι ἀπαντήσεις τοῦ Ἀρχιμ Βασιλείου Γοντικάκη εἰς τοὺς συντάκτας τοῦ νέου μαθήματος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝbull Ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ δώση τὸ πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν (παραδοσιακὸν καὶ ἐπαναστατικόν) τὸ ὁποῖον τὴν ὀρθόδοξον

συνείδησιν ἀναπαύει καὶ ὁλόκληρον τὸν κόσμον ζωογονεῖbull Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προσφέρει μίαν χαράν ἡ ὁποία εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ μίαν ἔκπληξιν ἡ ὁποία laquoξε-

περνᾶraquo τὸν θάνατον Εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν δὲν λατρεύομεν κάποιαν δοξασίαν ὡς ἰσχυρίζονται οἱ συντάκται τοῦ πιλοτικοῦπρογράμματος σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ ζῶμεν τὴν φανέρωσιν τῆς ἀληθείας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Παρέμβασιν πρὸς τὸν πρόεδροντῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἈρχιεπίσκοπονἈθηνῶν κ Ἱερώνυμον καὶ τὴνΔιαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ἔκαμνε μὲ ἐπι-στολήν του ὁ Προηγούμενος τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ ἉγίουὌρους Ἀρχιμανδρίτης ΒασίλειοςΓοντικάκης διὰ τὸ ζήτημα τῶν Πι-λοτικῶν Προγραμμάτων τοῦ Κρά-τους εἰς τὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν Ὁ Προηγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Ἰβήρων πιστεύει ὅτι μὲ τὰπιλοτικὰ προγράμματα laquoκάτι ἱερὸκαὶ ἅγιον προδίδεταιraquo καὶ διὰ τὴνἀποτροπὴν τῆς προδοσίας προβαί-νει εἰς ὡρισμένας ὑποδείξεις πρὸςτὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς Συνο-δικοὺς Ἀρχιερεῖς Ἡ ἀφορμὴ διὰτοὺς προβληματισμούς τοὺς ὁποί-ους διατυπώνει εἰς τὴν ἐπιστολήντου ἦσαν αἱ ἀποκαλύψεις τοῦ πε-ριοδικοῦ laquoΚοινωνίαraquo τῆς Πανελλη-νίου Ἑνώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) διὰτὸ νέον πρόγραμμα σπουδῶν εἰς τὰΘρησκευτικά

Ἡ ἐπιστολήΤὸ πλῆρες κείμενον τῆς Ἐπι-

στολῆς τοῦ Προηγουμένου τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμανδρί-του Βασιλείου Γοντικάκη πρὸς τὸνἈρχιεπίσκοπον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύν -οδον ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ Περιο-δικὸ ldquoΚοινωνίαrdquo τῆς ΠΕΘ τὸ ἀφιε-ρωμένο στὸ ldquoνέο πρόγραμμα σπου -δῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ ndashΓυμνασίουrdquo (Ἀπρίλιος ndash Ἰούνιος2012)

Διερχόμενος τὸ περιεχόμενοτοῦ τεύχους ἔνοιωσα μέσα μου μίαἔντονη ἀντίδραση Ἔνοιωσα ὅτικάτι ἱερὸ καὶ ἅγιο προδίδεται ἀπὸτὸ κεφάλαιο τῆς Πίστεώς μας κάτιποὺ τόχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος

ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς παρα-δόσεως

Καὶ τολμῶ νὰ σᾶς κουράσω γιὰλίγο καὶ νὰ ἐξομολογηθῶ τὸ λογι-σμό μου

Εἶναι ἀντιπαιδαγωγικὸ καὶ ἀπάν-θρωπο νὰ θέλουν νὰ θρέψουν τὴνψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ μὲ πλη-ροφορίες θρησκευτικῶν ἀπόψεωνκαὶ διαπληκτισμῶν τὴ στιγμὴ ποὺαὐτὸ τὸ τρυφερὸ πλάσμα ζητᾶ τὸγάλα τοῦ ἡρωϊσμοῦ τῆς ἀγάπηςποὺ εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς ζωῆςκαὶ τὸ διαθέτει πλούσια ἡ ΜητέραἘκκλησία

Αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο διαμαρτύρον-ται οἱ συντάκτες τοῦ προγράμμα-τος σπουδῶν εἶναι ldquoὁ δογματισμὸςrdquoκαὶ ldquoὁ κατηχητισμὸςrdquo ποὺ διακρί-νουν στὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν

Αὐτὸ ὅμως στὴν οὐσία εἶναι ψέ-μα καὶ παραποίησι τῆς ἀλήθειαςΓιατί στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίαδὲν λατρεύομε κάποια δοξασίαἈλλὰ αὐτό ποὺ ζοῦμε εἶναι θεοφά-νεια ἡ φανέρωση τῆς ἀλήθειας ὅτιὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Ἀπὸ ἀγάπη δημιουργεῖ τὰ πάνταΚαὶ παραπεσόντας τοὺς ἀνθρώ-πους δὲν τοὺς ἐγκαταλείπει ἀλλὰκατέρχεται πρὸς αὐτούς Ταπεινώ-νεται καὶ τοὺς σώζει

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ὅπωςγνωρίζεται στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλη-σίας εἶναι φανέρωσι ἀφάτου ἀγά-πης γιὰ ὅλη τὴ δημιουργία καὶ τὸνἄνθρωπο

Δὲν βλέπει ἐχθρούς ἄλλα μόνοφίλους Δὲν ἀμύνεται γιὰ νὰ σωθῆἈλλὰ θυσιάζεται γιὰ νὰ σώσηὅλους Θεωρεῖ φίλους καὶ αὐτούςποὺ τὸν σταυρώνουν Δὲν καταρ-γεῖ ἐχθρούς γιατί δὲν ἔχει Καταρ-γεῖ τὴν ἔχθρα

ldquoΤὴν ἔχθραν κτείνας ὑπερέχου-σαν πάντα νοῦν εἰρήνην χαρίζεταιrdquo

Αὐτὴ ἡ τελικὴ νίκη τῆς εἰρήνηςποὺ καταργεῖ τὸν θάνατο ὅλουςτοὺς ζωογονεῖ τοὺς ἀνασταίνειldquoΚαὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματοςrdquo

Ὡς πολικὸς ἀστέρας ποὺ ὁδηγεῖκαὶ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸτὴ φθορὰ τοῦ θανάτου εἶναι ἡὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου τῆς ἀγά-πης ldquoἩμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβή-καμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴνζωήν ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελ-φοὺςrdquo (Α΄ Ἰω 3 14)

Δὲν ἐμπνέομε τὴ ζωὴ στὴν ψυχὴτοῦ παιδιοῦ μὲ τὴν ἐνημέρωσι θρη-σκευτικῶν ἀπόψεων καὶ διαφορῶνἀλλὰ μὲ τὰ ζωντανὰ παραδείγματααὐτῶν ποὺ νίκησαν τὸν θάνατο διὰτῆς θυσίας τῆς ἀγάπης Δὲν τρέ-φεται ἡ ψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦμὲ ὑλικὸ πληροφοριῶν θρησκευ-τικῶν ἀπόψεων ἀλλὰ μὲ τὸ πνεῦματοῦ ἡρωισμοῦ τῆς ἀγάπης

Ὅταν θὰ ἀνδρωθῆ μέσα σ᾽ αὐτὴτὴν ἀγωγὴ τῆς ἀγάπης καὶ τῆςἐλευθερίας θὰ ἀγαπήση τὴ ζωήΘὰ εἶναι εὐλογία γιὰ ὅλους καὶὅλες οἱ δοκιμασίες θὰ εἶναι εὐλο-γία γι᾽ αὐτόν

Δὲν θὰ φοβᾶται καμμιὰ ἀπειλήοὔτε τὸν ἴδιο τὸν θάνατο Θὰ θε-ωρῆ ἐπιτυχία του ὄχι νὰ ὑποδου-λώση νὰ ταπείνωση τὸν ἄλλονἈλλὰ νὰ θυσιασθῆ γιὰ νὰ ζήσουνὅλοι οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι ὁ ἀληθινὸςἑαυτός του

Ἐὰν δώσωμε πραγματικὰ ὀρθό-δοξη ἀγωγή ἑτοιμάζουμε ἀνθρώ-πους ὁλοκληρωμένους πνευματι-κά ποὺ ὄχι μόνο μποροῦν νὰ ζή-σουν ἄνετα μέσα σὲ πολυπολιτι-σμικὰ περιβάλλοντα τοῦ καιροῦμας ἀλλὰ νὰ δεχθοῦν τὶς ὅποιεςδυσκολίες ὡς εὐλογίες Κατὰ τὴρῆσι τοῦ Ἀποστόλου ldquoχαίρω ἐντοῖς παθήμασί μουrdquo

Αὐτὴ ἡ ἀγωγὴ γεννᾶ ἀνθρώπουςχαρούμενους μὲ δυνατὴ κράσιΓεννιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀγάπη Καὶπροσφέρουν εὐσπλαγχνία Γίνον-ται μία αἴσθησι Διακρίνουν τὸ ὑ -γιές τῆς ἀγάπης ποὺ ζωογονεῖ ἀπὸτὸ νοσηρὸ τοῦ μίσους ποὺ θανα-τώνει

Ἀντιμετωπίζουν τὰ πάντα μὲ τὴνπλησμονὴ τῆς ἐλεημοσύνης ποὺτοὺς γέννησε καὶ τοὺς συντηρεῖΠροσεύχονται μετὰ δακρύων γιὰὅλη τὴν κτίσι τοὺς ἀνθρώπους καὶτοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐμπνέουν καὶἐλευθερώνουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀν -θρώπου Κατευνάζουν τὰ πάθηἈνοίγουν δρόμους ζωῆς Μετατρέ-πουν σὲ εὐλογίες ὅλους τοὺς πει-ρασμούς

Καὶ δίδουν τὴ μαρτυρία τῆς πί-στεως ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἰσχυ-ρισμὸς γιὰ τὴν ὀρθότητα κάποιαςδιατυπώσεως ἀλλὰ ἡ εὐωδία τοῦὥριμου ἀνθρώπου ποὺ ξεπέρασετὸ θάνατο Καὶ εἶναι ὅλος ἀγάπηκαθ᾽ ὁμοιότητα Θεοῦ

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ μαθαίνουνἁπλῶς λόγια ἀγάπης καὶ τὶς διάφο-ρες ἀπόψεις τῶν θρησκευτικῶνδοξασιῶν δὲν προσφέρουν ζωὴοὔτε μορφώνουν τὸν νέο ἄνθρω-πο ἀλλὰ δημιουργοῦν τὴ σύγχυσιμίας στείρας πολυμάθειας

Φτωχαίνομε καὶ εὐτελίζομε τὸμυστήριο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς δόθη-κε ἐνῶ ὀφείλομε νὰ τὸ κοινοποι-ήσωμε ἀπαραχάρακτο στὰ παιδιὰὅλου τοῦ κόσμου ποὺ βασανίζον-

ται Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ὀξυγόνο τῆςζωῆς

Σήμερα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος ἔγι-νε μία ταραγμένη γειτονιὰ καὶ γί-νεται λόγος γιὰ ἐπανευαγγελισμὸτῆς Εὐρώπης εἶναι ὁ καιρὸς τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ θεολο-γίας

Αὐτὰ ποὺ ἐπιδιώκουν μὲ τὶς με-ταρρυθμίσεις νὰ ἐπιτύχουν τὰ ἔχειπρὸ πολλοῦ ὡς κατακτήσεις ζωῆς ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία

Δὲν ἀπειλεῖ κανέναν αὐτός ποὺἔχει ὡς τρόπο ζωῆς τὴ θυσία τουἀπὸ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους Καὶδὲν φοβᾶται τίποτε ἡ ζωή ποὺ ἀνα-τέλλει ἐκ τοῦ Τάφου

Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ δώση τὸπιλοτικὸ πρόγραμμα σπουδῶν (πα-ραδοσιακὸ καὶ ἐπαναστατικό) ποὺτὴν ὀρθόδοξη συνείδησι ἀναπαύεικαὶ ὅλο τὸν κόσμο ζωογονεῖ Γιατίἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης δὲν χωρίζειἀλλὰ ἑνώνει Βοηθᾶ τὸν καθένα νὰκαλλιτερεύση τὴ συμπεριφοράτου νὰ θεραπεύση τὴν ἀρρώστιατου καὶ νὰ χαρῆ τὴ ζωή του

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσφέ-ρει μία χαρά ποὺ εἶναι ἰσχυρότερητῆς παρούσης ζωῆς καὶ μία ἔκπλη-ξη ποὺ ξεπερνᾶ τὸν θάνατο

Ὀφείλομε νὰ ἐνεργήσωμε μὲὅλες τὶς δυνατότητες ποὺ διαθέ-τομε γιὰ νὰ ἀφήσουμε νὰ ἁπλωθῆἡ εὐωδία τῆς Ἀναστάσεως ποὺνικᾶ τὸν θάνατο ldquoΧριστὸς ἀνέστηἐκ νεκρῶν καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμ-παντα εὐωδίαςrdquo

Αὐτά Μακαριώτατε καὶ Σεβα-σμιώτατοι εἶχα νὰ Σᾶς διατυπώσωὡς ἐξομολόγησι λογισμῶν Αἰτού-μενος συγγνώμη γιὰ τὴν ὅλη ἀπα-σχόλησι καὶ ἐκζητώντας τὶς θεο-πειθεῖς Σας εὐχὲς ἀσπάζομαι τὴντιμία Σας δεξιά

Μὲ υἱικὸ σεβασμὸ καὶτὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

Ἀρχιμ Βασίλειος ἸβηρίτηςΠροηγούμενος Ἱ Μονῆς Ἰβήρων

Ἔκθετοι οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν ἀπαξιωτικῶς διὰ τοὺς κινητοποιηθέντας πιστούς

ΜΙΑ laquoΧΟΥΦΤΑraquo ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝΕΜΑΤΑΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΧΥΔΑΙΑΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Αἱ κινητοποιήσεις μίας laquoχού-φταςraquo Ὀρθοδόξων οἱ ὁποῖοι ἀπεδο-κιμάσθησαν ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ Κλη-ρικούς καὶ αἱ ἀντιδράσεις πνευμα-τικῶν ἀνθρώπων ὡρισμένων Ἐπι-σκό πων καὶ θεολόγων εἶχον ἀποτέ-λεσμα νὰ ἀναβληθοῦν ἐπ᾽ ἀόριστοναἱ παραστάσεις τοῦ θεατρικοῦ ἔρ -γου τὸ ὁποῖον παρουσίαζε τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγ Ἀποστόλους ὡςσοδομίτας Μεταξὺ τῶν ὀλίγων οἱὁποῖοι ἀντέδρασαν δυναμικῶς ἦτοκαὶ ὁ laquoΟΤraquo ὁ ὁποῖος ἐφιλοξένησενἄρθρα θεολόγων καθηγητῶν πανε-πιστημίου Ἐπισκόπων καὶ ἄλλωνμελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῆςβλασφήμου θεατρικῆς παραστάσε-ως Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίαςἐσιώπησεν ἂν καὶ κατὰ τὰς ἀρχὰςτοῦ θέρους εἶχε καλέσει τὸν πιστὸνλα ὸν εἰς δυναμικὰς ἀντιδράσειςὍταν ὅμως ἀν τέδρασεν ἕν ἐλαχιστό-τατον τμῆμα τοῦ λαοῦ εὑ ρέ θησανἈρχιερεῖς διὰ νὰ ὁμιλήσουν περὶτῶν laquoσυνήθως ὑπόπτωνraquo οἱ ὁποῖοιἀντιδροῦν καὶ διὰ ἄλλα Ἐκ κλησια-στικὰ ζητήματα Αὐτὸ τὸ τμῆμα τοῦλαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μετρημένους Ἀρ -χιερεῖς (οἱ ὁποῖοι ἀντέδρα σαν) ἀνέ-βαλον ἐπ᾽ ἀόριστον τὰς βλα σφήμουςκαὶ σοδομιτικὰς παραστάσεις ἀφή-νοντες τοὺς προοδευτικοὺς Ἀρχιε-ρεῖς νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς φιλοσο-δομιτὰς πολιτικούς δημο σιογρά -φους διανοουμένους καὶ ἠθοποιούςοἱ ὁποῖ οι εἰς τὸ ὄνομα τῆς δημοκρα-τίας καὶ τῆς τέχνης εἶ χον τὴν ἄποψινὅτι δύνανται νὰ ἐξυβρίζουν τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους

Ἡ ἀνακοίνωσιςδιὰ τήνhellip ἀναβολήν

Ἡ ἀνακοίνωσις διὰ τὴν ἐπ᾽ ἀόρι-στον ἀναβολὴν τῆς θεατρικῆς πα-

ραστάσεως τὴν ὁποίαν ἐξέδωσαν οἱπρωταγωνισταὶ τῆς παραστάσεωςἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΟἱ παραστάσεις τοῦ Corpus Ch-risti στὸ θέατρο Χυτήριο ὁλοκλη-ρώνονται Δὲν ἦταν πρόθεσή μαςοὔτε νὰ προκαλέσουμε τὸ ldquoθρη-σκευτικὸ συναίσθημαrdquo οὔτε νὰ δη-μιουργήσουμε ἐντάσεις καὶ πολὺπερισσότερο νὰ ζήσουμε εἰκόνεςἀστυνομοκρατούμενου χώρου θε-άτρου Λυπούμαστε ποὺ ἄθελάμας ἄνθρωποι ξυλοκοπήθηκανπρ ο πηλακίστηκαν ἀπαξιώθηκανΜᾶς προκάλεσε θλίψη τὸ γεγονὸςὅτι τὸ Χυτήριο ἔκανε τὸ γύρω τοῦκόσμου μὲ ἀπαξιωτικὰ σχόλια γιὰτὴ Δημοκρατία μας Καὶ βάζονταςπάνω ἀπ᾽ ὅλα τὸ καθῆκον μας ὡςἝλληνες πολίτες νὰ προστατέ-ψουμε τὴ φήμη τῆς Χώρας μαςἀλλὰ καὶ τὴ βαθιὰ πίστη μας στὴνὈρθοδοξία καὶ τὸν Χριστιανισμόποὺ εἶναι ἡ πίστη τῆς ἀγάπης καὶτῆς ἀποδοχῆς δὲν γίνεται νὰ ἐπι-τρέψουμε τὴν παγκόσμια δυσφή-μηση ποὺ συντελεῖται μὲ ἀφορμὴτὴν παράστασή μας

Παλέψαμε σὲ αἴθουσες δικαστη-ρίων καὶ δικαιωθήκαμε Ἀλλά Δὲνἦταν ἀρκετό Συνέχισαν νὰ μᾶςδιασύρουν καὶ νὰ βάζουν σὲ κίνδυ-νο τοὺς συναδέλφους μας ἠθο-ποιοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ σύνολο τῶνἐργαζομένων στὸ θέατρό μας

Μὲ τὴ σκέψη στὸ κοινό μας ποὺσεβόμαστε προσπαθήσαμε νὰ παί-ξουμε τὴν παράσταση ἐπὶ 3 ἑβδο-μάδες Δὲν στάθηκε δυνατόν για-τί δὲν μᾶς τὸ ἐπέτρεψανhellip Καὶ φυ-σικὰ δὲν εἶναι λύση νὰ συνεχίζου-με σὰ νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα Για-τί αὐτό ποὺ συνέβη εἶναι ὑπαρκτόἐφιαλτικὸ καὶ μεγάλη ντροπή

Τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς ἀπέστειλε ὁσυγγραφέας τοῦ ἔργου ΤέρενςΜακ Νάλλυ μᾶς προβλημάτισεldquoἄλ λο θέατρο δὲν θὰ εἶχε ἀντέξειτόσο μήπως ὅμως μὲ ὅλα αὐτά

ποὺ προσδίδουν στὴν παράστασηπερὶ ldquoβλασφημίαςrdquo χάνεται τὸ πρα -γματικὸ μήνυμα τοῦ ἔργου εἶναιδυνατὸν ἕνα ἔργο ποὺ γράφτηκεγιὰ νὰ μιλήσει γιὰ τὴν ἀγάπη νὰ κα-ταλήγει νὰ προκαλεῖ τόσο μῖσοςrdquo

Βέβαια τέτοιες ἐκδηλώσεις βίαςσὰν αὐτές ποὺ ἐκτυλίχθηκανμπρο στὰ στὴν πόρτα τοῦ θεάτρουμας στὶς 1110 δὲν ἔλαβαν χώρα σὲκανένα μέρος τοῦ κόσμου ὅπου κιἂν παίχτηκε τὸ Corpus Christihellipπαρὰ μόνοhellip ἀπὸ φανατικοὺς Μου-σουλμάνους() ποὺ θεώρησαν ὅτιἔπρεπε νὰ ἐκδώσουν διάταγμα θα-νάτου γιὰ τὸν συγγραφέα

Εὐχαριστοῦμε ὅσους μᾶς στήρι-ξαν στὴν προσπάθειά μας γιὰ τὴνἐλευθερία τῆς τέχνης καὶ τὴ μὴ φί-μωση τοῦ θεατρικοῦ λόγου Ὅμωςἐμεῖς δὲν κάνουμε θέατρο γιὰ νὰὑποκαταστήσουμε τοὺς θεσμούςhellipΔὲν λιποψυχοῦμε καὶ θὰ δώσουμετὸν ἀγώνα ὅπου καὶ ἂν χρειαστεῖἊς προβληματιστοῦμε ὅμως γιὰ τὸΚράτος ποὺ παρακολουθεῖ μουδια-σμένο τὶς δυνάμεις τοῦ σκοταδι-σμοῦ νὰ ἀσχημονοῦνhellip

Ἂν μία θεατρικὴ παράστασημπορεῖ νὰ θέσει θεμελιώδη ζητή-ματα ὅπως τὸ δικαίωμα στὴ διαφο-ρετικότητα καὶ τὴν ἐλευθερία τῆςἔκφρασης τότε τὸ Θέατρο εἶναιπαρὸν στὴν ἀληθινὴ ζωήhellip

Ἡ παράσταση CORPUS CHRISTIἔχει ἤδη κληθεῖ νὰ λάβει μέρος σὲδύο διεθνῆ θεατρικὰ φεστιβάλ στὸInternational Theatre Festival MESSSarajevo καὶ στὸ Festival Iberoameri-cano de Teatro de BogotaἘκεῖ θὰ βρεῖ καὶ τὴν δικαίωσή τηςhellip

γιὰ τὸ θέατρο ΧυτήριοΒάσια Παναγοπούλου καὶ

Λαέρτης ΒασιλείουraquoΠαρατηρήσεις τοῦ laquoΟΤraquo

Θέλομεν νὰ ἐπισημάνωμεν ὅτι αἱἈστυνομικαὶ δυνάμεις ἔξωθεν τοῦ

θεάτρου ἦσαν πολλαπλασίως με-γαλύτεραι ἀπὸ τοὺς συγκεντρω-θέντας πιστούς οἱ ὁποῖοι διεμαρ-τύρον το διὰ τὴν σοδομιτικὴν θεα-τρικὴν παράστασιν Αἱ δυνάμειςτῆς Ἀστυνομίας συνεκρούσθησαντὴν πρώτην ἡμέραν τῆς παραστά-σε ως μὲ μέλη τῆς laquoΧρυσῆς Αὐ -γῆςraquo τὰ ὁποῖ α προσεπάθησαν νὰlaquoκα πελώσουνraquo τὰς ἀντιδράσειςτῶν ὀλίγων ὀρθοδόξων πιστῶν Τὰςἑ πομένας ἡμέρας αἱ κλοῦβαι mdashλε-ωφορεῖα τῆς Ἀστυνομίας εἶ χονσχηματίσει προστατευτικὸν κλοιὸνεἰς τὸ θέατρον ἐνῶ τὴν ἡμέραν τῆςἀναβολῆς ἀπηγορεύετο ἡ διέλευ-σις αὐτοκινήτων ἔμπροσθεν τοῦθεάτρου ἂν καὶ δὲν ὑπῆρχον δια-μαρτυρόμενοι πιστοί

Οἱ συντελεσταὶ τῆς θεατρικῆςπαραστάσεως ὅταν διεπίστωσανὅτι τὸ Ἑλληνικὸν κοι νὸν δὲν ἐνέκρι-νε τὴν σοδομιτικὴν θεα τρικὴν πα-ράστασιν καὶ ἀπεῖχεν ἀπὸ αὐτὴνἀπεφάσισαν νὰ τὴν τερματίσουν ἐπ᾽ἀόριστον Δὲν ἀντελήφθησαν ὅτιαὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει μεγάλην ἐκ κλη -σιολογικὴν συνείδησιν καὶ σέβεταιτὰ ὅσα ἐδιδάχθη ὑπὸ τῆς οἰκογενεί-ας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὀλιγώτεροντοῦ σχολείου Αὐτὸ δὲν τὸ ἔ χουνἀντιληφθῆ οὔτε οἱ Σεβ Μητρο-πολῖται οἱ ὁποῖοι ἐτάχθησαν ἐ ναν-τίον ὅσων ἐκινητοποιήθησαν κατὰτῆς θεατρικῆς παραστάσεως

Δι᾽ αὐτὸ οἱ μὲν συντελεσταὶ κα-τέφυ γον εἰς θεωρίας καὶ ὑπερβο-λάς διὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸ laquoτέ-λος ἐποχῆςraquo διὰ τὴν παράστασινἐνῶ οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱὁποῖοι τὴν ὑπεστήριξαν ἡττήθησανκατὰ κράτος laquoμένοντεςraquo ἐκτεθει-μένοι εἰς τὸν πιστὸν λαόν

ΓΖ

Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟΣΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟΣ

Πρόκειται διά τόν Πατριάρχην Σερβίας κ Εἰρηναῖονκαί τόν Πρόεδρον τῆς χώρας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς

Ὅταν ἐξελέγη Πατριάρχης Σερ-βίας ὁ κ Εἰρηναῖος ἐξέπληξεν ὅ -λους τούς Ὀρθοδόξους οἱ ὁποῖοιεἶναι πιστοί εἰς τούς Ἱερούς Κανό-νας διότι τό πρῶτον πρᾶγμα τόὁποῖον ἔκανεν ἦτο νά ἐκδηλώση τόφιλοπαπικόν καί φιλοοικουμενιστι-κόν προσανατολισμόν του ὉlaquoΟΤraquo τότε ἐτόλμησε καί ἀπεκά-λυψεν αὐτόν τόν προσανατολι-σμόν τοῦ νέου Πατριάρχου προ-καλῶν ἀντιδράσεις Σήμερον ἀπο-καλύπτομεν τήν laquoστροφήνraquo εἰς τόΣκοπιανόν τοῦ νέου Προέδρου τῆςΣερβίας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς ὁὁποῖος ἐτάχθη δημοσίως ἀναφαν-δόν ὑπέρ τῶν Σκοπίων εἰς τό θέματῆς ὀνομασίας

Ὁ κ Νίκολιτς μετέβη τήν Κυρια-κήν 21ην Ὀκτωβρίου εἰς τά Σκόπιακαί συμμετεῖχεν εἰς ἐκδήλωσινπρός τιμήν τῶν Σέρβων στρατιω -τῶν οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν μαχόμενοιτούς Ὀθωμανούς κατά τόν πρῶ -τον Βαλκανικόν πόλεμον εἰς τήνἱστορικήν μάχην τοῦ Κουμάνοβο(23-24 Ὀκτωβρίου 1912) Μία μάχηἡ ὁποί α ἔχει ξεχωριστήν σημασίανκαθώς ἡ σκοπιανή ἱστοριογραφίατήν θεωρεῖ ἡμέραν laquoτραγωδίαςraquoἀφοῦ ὡδήγησεν εἰς τήν διαίρεσιντῆς γεωγραφικῆς ἑνότητος τῆςΜακεδονίας

Ὁ Σέρβος Πρόεδρος παρέσχεσυνεντεύξεις εἰς τήν ἐφημερίδαlaquoVecerraquo καί εἰς τόν τηλεοπτικόνσταθμόν laquoSiteraquo τῶν Σκοπίων Εἰςαὐτάς ἐπιστρατεύει τό θέμα τῆςὀνομασίας διά νά οἰκοδομήση τήννέαν laquoσυμμαχίανraquo μέ τό καθεστώςΓκρουέφσκι προβαίνων εἰς ἕναἀπαράδεκτον διά τήν Ἑλλάδα συ-σχετισμόν μεταξύ τοῦ προβλήμα-τος τοῦ Κοσσόβου καί τοῦ ζητήμα-τος τῆς ὀνομασίας laquoΔέν μπορεῖτέτοια θέματα ldquoἐθνικῆς ὑπερηφά-νειαςrdquo νά τίθενται ἐκβιαστικά ἀπότήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πρός τίςδύο χῶρεςraquo εἶπεν ὁ Πρόεδρος τῆςΣερβίας προσθέτων ὅτι laquoγνώριζαπάντοτε τή Μακεδονία μέ αὐτό τόὄνομα τή στρατιωτική στολή καίτή σημαία Τώρα εἶναι σάν νά θέ-λουν νά τό πάρουν αὐτόmiddot φυσικάεἶναι σάν νά ἀμφισβητοῦν τήν ἐ -θνική ὑπερηφάνειά σας καί ὄχι τήνἐδαφική κυριαρχία ὅπως συμβαί-

νει μέ τό ΚόσσοβοraquoὉ κ Νίκολιτς ἐκάλεσε τήν Σκο-

πιανήν ἡγεσίαν εἰς ἀντιαλβανικόνμέτωπον προκαλῶν τήν ὀργήν τοῦἀλβανικοῦ στοιχείου laquoὍπως οἱἈλβανοί ἐπεδίωξαν τά ldquoδικαιώμα-τάrdquo τους στήν Σερβία θά διεκδική-σουν τά ἴδια δικαιώματα καί σέἄλλες χῶρες Τή στιγμή πού ἀνα-γνωρίζει τό δικαίωμά τους γιά κρά-τος στό Κόσσοβο πῶς μπορεῖς νάπεῖς ὅτι δέν ἔχουν τέτοιο δικαίωμαστή ldquoΜακεδονίαrdquo ἤ δέν ἔχουν δι-καίωμα γιά αὐτονομία στήν Ἑλλά-δα ἤ στό Μαυροβούνιοraquo ἐδήλωσε

Ἕως τήν στιγμήν τῆς ἐκτυπώσε-ως τοῦ laquoΟΤraquo δέν εἶχεν ὑπάρξειἐπίσημος ἀντίδρασις ἀπό τήν Ἑλ -ληνικήν Κυβέρνησιν Ὑπογραμμί-ζεται ὅτι ἡ σημερινή ἡγεσία τῆςΣερβίας ἀκολουθεῖ ἐμφανῶς φιλο-σκοπιανήν πολιτικήν θέτουσα καίθέμα ἀναγνωρίσεως φιλοσκοπια -νῆς-laquoφι λομακεδονικῆςraquo μειονότη-τος εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Ἑλλά-δος Ἐνῶ ἡ προηγουμένη ἡγεσίατῆς Σερβίας (μέ πρόεδρον τόν κΤάντιτς) ἦτο ἐντόνως φιλοτουρκι-κή Ἐπί τῶν ἡ μερῶν τοῦ κ Τάντιτςἡ Σερβία ἔγινε laquoπαράρτημαraquo τῆςΤουρκίας εἰς τό ὁποῖον εἶχε τήνβάσιν του ὁ Νεοοθωμανός ὑπουρ-γός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας κΝταβούτογλου

Ὑπενθυμίζομεν πώς κατά τήν τε-λευ ταίαν ἐπίθεσιν τῶν Νατοϊκῶνδυνάμεων ἐναντίον τῆς Σερβίαςὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες προ-σεφέρομεν τά πάντα διά τήν ἐπού-λωσιν τῶν πληγῶν Ἀντί εὐγνωμο-σύνης ὅμως laquoχολήraquo

Ἐπισημαίνομεν ἐπίσης ὅτι ἡ ἡγε-σία τῆς Σερβίας δέν ἐπρόδωσε μό-νον τήν ἀγάπην καί τήν ἀλληλεγ-γύην τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί αὐ -τήν τήν Ὀρθοδοξίαν Ὁ νέος Πα-τριάρχης ἔχει ὑποταγῆ εἰς τούςΠαπικούς καί ἐκλιπαρεῖ τόν Πάπαννά συμμετάσχη εἰς τάς ἐπετειακάςἐκδηλώσεις διά τό laquoΔιάταγμα τῶνΜεδιολάνωνraquo Καί ὅλα αὐτά ὅταντό Βατικανόν κατηγορῆται ὑπόσυγγραφέων βιβλίων δημοσιογρά-φων καί διανοουμένων ὅτι εἶχενἐνεργόν ἀνάμειξιν εἰς τόν πόλεμονἐναντίον τῆς Σερβίας κατά τόνΜάρτιον τοῦ 1998

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ-laquoΦΩΤΙΑraquo ΤΟΥ ΣΕΒ ΑΙΤΩΛΙΑΣκ κ ΚΟΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝΤΗΣ ΔΗΜΑΡ κ ΜΑΡΙΑΝ ΡΕΠΟΥΣΗ

Ἀλλά καί πρός ὁλόκληρον τόν πολιτικόν κόσμον

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-της Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κΚοσμᾶς μέ ἀνακοίνωσίν του ὑπόἡμερομηνίαν 31ην Ὀκτωβρίου προ-έβη εἰς σχόλια ἐναντίον τῆς βου-λευτοῦ τῆς ΔΗΜΑΡ κ Μαρίας Ρε-πούση γνωστῆς πλαστογράφου τῆςνεωτέρας ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος ἡὁποία ἐζήτησε νά καταργηθοῦν αἱἑορταστικαί δηλώσεις διά τήν laquoἔξο-δον τοῦ Μεσολογγίουraquo Τό πλῆρεςκείμενον τῆς δηλώσεως τοῦ ΣεβΜητροπολίτου ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἜκπληκτοι μείναμε ἀπό τίςἀκατανόητες δηλώσεις τῆς καςΜαρίας Ρεπούση Βουλευτοῦ τοῦἙλληνικοῦ Κοινοβουλίου Δένμποροῦμε νά τό πιστέψουμε Μέκατάπληξη προσπαθοῦμε ἔστω νάδιαβάσουμε τήν ἀνθελληνική δή-λωση Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτέςἘξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσο-λογγίου Μά εἶναι δυνατόν Μιλάειἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθεἀπό τήν ἀνατολή Μιλάει ὑπεύθυνηἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθε-ται ldquoἀγωνίζεταιrdquo ὡς ἐκπρόσωποςτοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ γιά τά ἱεράκαί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας

Μᾶλλον δέν θά γνωρίζει τό Με-σολόγγι ἡ κα Βουλευτής δέν θάπέρασε ἀπό τήν αἱματοβαμμένηΠύλη τοῦ Μεσολογγίου Δέν θάπροσκύνησε τόν ἱερό χῶρο τοῦΚήπου τῶν Ἡρώων δέν θά στάθη-κε ποτέ ἐνώπιον τοῦ Τύμβου ὅπουἀναπαύονται τά ἱερά λείψανα τῶνμαρτύρων τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟ-ΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Ἀσφαλῶς δέν θά ἀντίκρυσε καίτίς ἡρωικές ντάπιες μέ τά σπασμέ-να κανόνια Δέν γνωρίζει ποῦ καίπῶς ὁ ἐθνομάρτυς καί ἱερομάρτυςἘπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ μέ τόἅγιο ποτήριο στά χέρια ἐμψύχωνεκαί κοινωνοῦσε τούς μελλοθανά-τους πολεμάρχους Δέν ἔχει ὑπʼὄψιν της ἡ κα Ρεπούση οὔτε τί εἶναιlaquoἈνεμόμυλοςraquo οὔτε τί εἶναι laquoΚλεί-σοβαraquo καί laquoΒασιλάδιraquo Καί γιά τήνἡρωική ΕΞΟΔΟ πού ἴσως γνωρίζεικάτι ἀπό παραποιημένες ἱστορικέςπεριγραφές δέν θά τήν ἔζησεὅπως τήν ζοῦν οἱ Μεσολογγίτες

Ἐμεῖς ζοῦμε στό Μεσολόγγι καίἀγαποῦμε τό Μεσολόγγι Ποτέ δέθά λησμονήσουμε καί δέ θά προ-δώσουμε τήν γνησία καί ματωμένηἱστορία καί ζωή τοῦ Μεσολογγίου

Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐξόδου τῶνΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝδέν εἶναι ldquoἐθνικιστικά κίτςrdquo οὔτεldquoστερεοτυπικές ἐκδηλώσειςrdquo Εἶ ναιζωντανές γιορτές εὐγνωμοσύνηςκαί τιμῆς ἀφ᾽ ἑνός τῶν γενικῶν προ-μάχων καί μαρτυρικῶς πεσόντωνπατέρων μας οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ldquoγιάτοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καίτῆς πατρίδος καί τοῦ Μεσολογγίουτήν ἐλευθερίαrdquo ἀφ᾽ ἑτέρου ἑορτέςπού ἀναγεννοῦν ἀναζωογονοῦνἐμψυχώνουν ὅλους μας καί ἰδιαιτέ-ρως τά λεβέντικα νειάτα τῆς Αἰτω-λοακαρνανίας καί μᾶς κάνουν νάνοιώθουμε περισσότερο ὀρθόδοξοιχριστιανοί καί γνήσιοι Ἕλληνες

Καλά θά κάνει ἡ κα Ρεπούση νάσταματήσει νά συνιστᾷ πλέον δια-στρεβλώσεις καθώς καί τή λήθητῆς γνήσιας ἑλληνικῆς ἱστορίαςὍσοι ἀμφισβητοῦν τήν ἱστορίαἀμφισβητοῦν τήν ἰθαγένειά τους

Ἡ ἱστορία γράφτηκε στό Μεσο-λόγγι μέ αἷμα καί θυσία Δέν δια-γράφεται μέ φληναφήματα ἀνιστό-ρητων καί ἀδαῶν Ὁ Εὐριπίδης ὑπο-γραμμίζει ldquoὌλβιος ἔστι ὅστις τῆςἱστορίης ἔσχε μάθησινrdquo ὅποιος ξε -χνᾶ τήν ἱστορία του εἶναι καταδικα-σμένος σέ ἀφανισμό Ἐδῶ εἶναιΜεσολόγγι ἐδῶ κατοικοῦν Μεσο-λογ γίτες ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρ-τύρων

Τά λόγια τῆς κας Ρεπούση δένμᾶς ἐπηρεάζουν εἶναι γραμμέναπάνω στό νερό Ἄς ἀφήσει τό Με-σολόγγι νά λάμπει νά φωτίζει νάἐμπνέει νά ἀναζωπυρώνει τήν Ἑλ -λάδα καί ὅλο τόν κόσμο

Καί κάτι τελευταῖο Παρακαλῶτούς ἕλληνες πολιτικούς μας νάφροντίσουν νά ἀναπτερωθεῖ τόὑγιές ἐθνικό φρόνημα καί ἡ γνήσιαφιλοπατρία Ἡ ἀνυπαρξία αὐτῶντῶν ἰδανικῶν ἔφερε τήν πατρίδαμας στό κατάντημα πού ζοῦμε

dagger ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας Κοσμᾶςraquo

Νέος ΜητροπολίτηςΚυδωνιῶν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Ὀκτωβρίουἐκ τοῦ Οἰκ Πατριαρχείου

laquoΜητροπολίτης Κυδωνιῶν ἐξε-λέγη ὁμόφωνα τὸ μεσημέρι τῆςΤρίτης 30 Ὀκτωβρίου ἀπὸ τὴνἉγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ ΟἰκΘρόνου ὁ Μέγας ἈρχιμανδρίτηςἈθηναγόρας Χρυσάνης Ἡ ἐκλογὴἔγινε στὸν Πάνσεπτο ΠατριαρχικὸἹ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπὸτοὺς Συνοδικοὺς Ἀρχιερεῖς ὕστε-ρα ἀπὸ πρόταση τοῦ Οἰκ Πατριάρ-χου Βαρθολομαίου

Τὸ τριπρόσωπο συγκροτοῦσαν ὁἘπίσκοπος Σινώπης Ἀθηναγόραςὁ Ἀρχιμ Ἀθηναγόρας Ζηλιασκό-πουλος ποὺ διακονεῖ στὴν Γερμα-νία καὶ ὁ - ἐψηφισμένος πλέον -Μέγας Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκου-μενικοῦ Θρόνου ἈθηναγόραςΧρυ σάνης

Ἀκολούθως ἔδωσε τὸ ΜικρὸΜήνυμα ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενι-κοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν μελῶν τῆςἉγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδουraquo

Νέος ΠατριαρχικόςἘπίτροπος

εἰς τά ἹεροσόλυμαὉ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ

Θεόφιλος διώρισε νέον Πατριαρχι-κόν Ἐπίτροπον εἰς ἀντικατάστασιντοῦ ἐκλιπόντος Πατριαρχικοῦ Ἐπι-τρόπου Μητροπολίτου Καισαρείαςκυροῦ Βασιλείου τόν Μητροπολί-την Καπιτωλιάδος κ Ἡσύχιον

Ἐγράφη γιὰ τὸν Πάπα ὅτι μὲ τὶςπαμμέγιστες ἀξιώσεις γιὰ τὸ πρό-σωπό του παρουσιάζεται ὡς ἡμίθε-ος Ἐπιεικὴς χαρακτηρισμὸς τὸlaquoἡμίθεοςraquo λέγουμε ἐμεῖς Kατὰ τὴB΄ Bατικάνεια Σύνοδο τῆς ὁποίαςτὰ 50 ἔτη ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃμὲ τὸν Πάπα ὁ Πατριάρχης κ Bαρ-θολομαῖος ἐὰν παρουσιασθῇ δια-φορὰ μεταξὺ τῆς κρίσεως τοῦΘεοῦ καὶ τῆς γνώμης τοῦ Πάπα οἱπιστοὶ πρέπει νὰ προτιμήσουν τὴγνώμη τοῦ Πάπα Ἐπίσης κατὰ τὴναὐτὴ Σύνοδο ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰτὴν τροποποιῇ νὰ προσθέτῃ νἀφαιρῇ νὰ διορθώνῃ καὶ τοὺςἈποστόλους (Ἆράγε καὶ τὸν Ἀπό-στολο Πέτρο) Aὐτὲς οἱ ἀποφάν-σεις καὶ ἀποφάσεις τῆς Συνόδουτοῦ Bατικανοῦ παρουσιάζουν τὸνΠάπα ὄχι ἁπλῶς ὡς ἡμίθεο ἀλλ ὡςθεό ἢ μᾶλλον ὡς ὑπέρθεο ναί ὡς

ὑπέρθεο ἀφοῦ ἡ γνώμη τοῦ Πάπαπρέπει νὰ προτιμᾶται τῆς κρίσεωςτοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὸ θεόπνευστο καὶαἰώνιο κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆςκαὶ νὰ ἐπιφέρῃ μεταβολές Ὁ Ἑω -σφόρος φιλοδόξησε νὰ θέσῃ τὸθρόνο του ὑπεράνω τῶν νεφῶννὰ γίνῃ ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Ὁδὲ Πάπας θέτει τὸ θρόνο του ὑπερ -άνω τῶν οὐρανῶν γίνεται ἀνώτε-ρος τοῦ Ὑψίστου

Θεέ μου Δὲν βλέπουν ὁ Πατρι -άρχης καὶ οἱ ἄλλοι φιλοπαπικοὶ τὴσχιζοφρένεια τοῦ Παπισμοῦ Πῶςἀσπάζονται τὸ εἴδωλο τοῦ Πάπα τὸὑψωμένο ὑψηλότερα ἀπὸ τὴ χρυσὴεἰκόνα τοῦ NαβουχοδονόσοροςἈλλὰ δόξα σοι Kύριε διότι ἔχειςκαὶ στὴν ἐποχή μας εὐσεβεῖς ψυ-χές οἱ ὁποῖες δὲν προσκυνοῦν τὸεἴδωλο τοῦ Πάπα ἀλλὰ προσκυ-νοῦν ἐσένα τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό

ΥΠΕΡΘΕΟΣ Ο ΠΑΠΑΣΤοῦ θεολόγου κ Νικ Ἰω Σωτηροπούλου

Μὲ κρίσιμα θέματα ὡς εἶναι ἡθρησκευτικὴ καὶ Ἑλληνικὴ Παιδείαεἰς τὴν Ἀμερικήν ἡ ποιμαντικὴ καὶτὸ διοικητικὸν ἔργον τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς αἱ laquoαὐτο-κτονίαιraquo μὲ ἰατρικὴν βοήθειαν ὁἀνερχόμενος ρατσισμὸς καὶ φανα-τισμός κλπ ἠσχολήθη ἡ Ἱερὰ Σύν -οδος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςἡ ὁποία ὑπάγεται εἰς τὸ Οἰκουμε-νικὸν Πατριαρχεῖον καὶ χαρακτηρί-ζεται Ἐπαρχιακή Συμφώνως πρὸςἀνακοίνωσιν ἐκδοθεῖσαν τὴν 23ηνὈκτωβρίου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπι-σκοπῆς Ἀμερικῆς

laquoἩ Ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδοςτῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςσυνῆλθεν εἰς τὴν τακτικὴν συνε-δρίαν αὐτῆς εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆςἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τὴν 17ην καὶ 18ηνὈκτωβρίου 2012 ὑπὸ τὴν προε δρί -αν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπι-σκόπου Ἀμερικῆς κ Δημητρίου καὶτὴν συμμετοχὴν τῶν Μελῶν αὐτῆς

Τὴν προτεραίαν τῆς ἐνάρξεωςτῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἤτοιτὴν 16ην τρέχοντος μηνός τὰ Μέ-λη αὐτῆς εἶχον τὴν εὐκαιρίαν νὰἐπεξεργασθοῦν καὶ ὁλοκληρώσουντὸ πρωτότυπον ἑλληνικὸν κείμενονμετὰ λειτουργικῶν ὁδηγιῶν τῶνἀκολουθιῶν τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶὌρ θρου τὸ ὁποῖον καὶ θὰ ὑπο-βληθῆ εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον πρὸς ἔγκρισιν

Τὰ θέματαἩ Ἱερὰ Σύνοδος κατὰ τὴν συνε-

δρίαν αὐτῆς ἠσχολήθη μὲ σειρὰνθεμάτων μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναικαὶ τὰ ἑξῆς

1 Θέματα εἰδικῶν πλευρῶν τοῦποιμαντικοῦ καὶ διοικητικοῦ ἔργουτῆς Ἐκκλησίας ἀναφερομένων εἰςκληρικοὺς καὶ λαϊκούς Εἰδικώτε-ρον ἡ Σύνοδος ἐνέκρινε πρόγραμ-μα ποιμαντικῆς φροντίδος εἰςἀσθενεῖς (Chaplaincy Program) διὰτοῦ ὁποίου ἐκτὸς τῶν κληρικῶν θὰδύνανται ἄτομα τὰ ὁποῖα ἔχουνθεολογικὴν μόρφωσιν καὶ εἰδικεύ-θησαν εἰς τὴν ποιμαντικὴν νὰ προσ -φέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς διά-φορα ἱδρύματα ὅπως πχ Νοσοκο-μεῖα φυλακάς κλπ

2 Θέματα εἰδικῶν περιπτώσεωνπειθαρχικῆς φύσεως σχετιζομένωνμὲ κληρικούς καθὼς ἐπίσης καὶ θέ-ματα τῆς ἀναγκαίας ποιμαντικῆςφροντίδος διὰ τοὺς κληρικοὺς καὶτὰς οἰκογενείας των

3 Θέματα Θρησκευτικῆς καὶἙλληνικῆς Παιδείας Ἡ Σύνοδοςσυνεζήτησε ἐκτενῶς τὴν κατάρτι-σιν ὑποψηφίων Ἱερέων καὶ τὸ Εἰ -δικὸν Μορφωτικὸν ΠρόγραμμαΔια κόνων Συνεζητήθη ἐπίσης ἡἀνάγκη εὐρείας συμμετοχῆς τῶνἐνοριῶν εἰς τὸ λίαν ἐπιτυχὲς διὰτὴν νεολαίαν Φεστιβὰλ ὁμιλητικῆς(St John Chrysostom Oratorical Fe-stival) Ἐπίσης ἔγινε παρουσίασιςτῶν νέων Ἐγχειριδίων ΔευτέρουἘπιπέδου διὰ τὴν διδασκαλίαν τῆςἙλληνικῆς Γλώσσης εἰς τὰ ἡμερή-σια καὶ ἀπογευματινὰ σχολεῖα τῆς

Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ὡς γνωστόντὰ ἐν λόγῳ βιβλία χορηγοῦνται δω-ρεὰν ὑπὸ τοῦ Κληροδοτήματος Πί-στης τῆς Ἱερᾶς ἈρχιεπισκοπῆςἬδη δὲ ἤρχισεν ἡ προετοιμασίαδιὰ τὰ βιβλία τοῦ τρίτου ἐπιπέδου

4 Θέματα διοικητικῆς φύσεωςἘγένετο συζήτησις διοικητικῶν θε-μάτων ἀναφερομένων εἰς ἐνορίαςκαὶ Μονὰς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκο -πῆς Ἀνεκοινώθη τὸ λίαν εὐχάρι-στον γεγονὸς τῆς ὑπογραφῆς τῶνσχετικῶν ἐγγράφων διὰ τὴν ἀνέ-γερσιν τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νι-κολάου εἰς Ground Zero ἡ ὁποία θὰἀποτελέση ὄχι μόνον ἐνοριακὴνἐκκλησίαν ἀλλὰ καὶ Ἐθνικὸν προσ -κύνημα καὶ γενικώτερον μαρτυρίαντῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως

5 Θέματα κοινωνικῆς φύσεωςἩ Σύνοδος συνεζήτησε τὸ θέματοῦ ρατσισμοῦ καὶ φασισμοῦ καὶπροέβη εἰς τὴν ἐπισυναπτομένηνδήλωσι Ἐπίσης ἡ Σύνοδος συνε-ζήτησε τὸ ἐπίκαιρον θέμα τῆς ldquoἰα -τρικῶς βοηθουμένης αὐτοκτονίαςrdquo(physician assisted suicide) καὶ συν-τόμως θὰ προβῆ εἰς σχετικὴν ἀνα-κοίνωσιν

Δήλωσις τῆς Ἱ ἘπαρχιακῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς

Ἀρχιεπισκοπῆς ἈμερικῆςΜὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Φθινοπωρι -

νῆς συνεδρίας της τὸν Ὀκτώβριο2012 ἡ Ἱ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς ἹἈρχιεπισκοπῆς Ἀμερι κῆς ἐκ φράζειγιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴν βαθειὰ ἀνη-συχία της ἀναφορικὰ πρὸς τὴνἀκραία φανατικὴ γλώσσα ἡ ὁ ποίαχρησιμοποιεῖται σὲ ὅλα τὰ πεδία τῆςδημοσίας καὶ ἰδιωτικῆς ζω ῆς

Παροτρύνουμε ὅλους νὰ ἀκο-λουθήσουν τὴν συμβουλὴ τοῦἈποστόλου Παύλου Ὁ λόγος ὑμῶνπάντοτε ἐν χάριτι ἅλατι ἠρτυμέ-νος εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκά-στω ἀποκρίνεσθαι (Κολ 46)

Ἀποδοκιμάζουμε τὴν χρήσηοἱουδήποτε ρατσιστικοῦ ξενοφο-βικοῦ φασιστικοῦ καὶ ἐχθρικοῦ λό-γου συμβόλων καὶ συμπεριφορᾶς

Ἐν γνώσει ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγα-λύτερα δῶρα τοῦ δημοκρατικοῦπολιτεύματος εἶναι ἡ ἐλευθερίατοῦ λόγου παρὰ ταῦτα συνιστοῦμεὑπευθυνότητα εὐγένεια καὶ ἀγάπηστὴν ἐπιλογὴ λέξεων καὶ τρόπωνἐκφράσεως

Οἱ Ἕλληνες εἶπαν ldquoΟΧΙrdquo στὸν φα-σισμὸ στὸν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμοκαὶ ἀκολούθως ὑπέφεραν μεγάλαδεινὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ναζι-στικῆς κατοχῆς

Καλοῦμε ὅλους νὰ ἀντιτάξουντὸ ldquoΟΧΙrdquo ἔναντι τῆς ἐχθρότητοςπαν τὸς εἴδους ὁλοκληρωτισμοῦκαὶ νὰ ἐναγκαλισθοῦν τὴν γνήσιαφιλανθρωπία καὶ φιλοξενία ποὺ ἀ -ποτελοῦν ἄλλωστε καὶ τὸ μήνυματοῦ Εὐαγγελίου

Ὡς πρωτοπόρος στὸν Διαθρη-σκειακὸ καὶ Διαπολιτισμικὸ Διάλο-γο ἡ Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλη-σία μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ προσεύ-χεται καὶ ἐργάζεται γιὰ τὴν εἰρήνητὸν σεβασμὸ καὶ τὴν συνδιαλλαγὴμεταξὺ ὅλων τῶν ἀνθρώπωνraquo

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ κλπΑΠΗΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Page 7: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

ΝΕΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΝ ΕΟΡΤΑΣΜΟΝνοηθῆ πλήρως ὅτι ὁ ἀπὸ κοινοῦπαγχριστιανικὸς ἑορτασμὸς τοῦ῾Αγίου Πάσχα δὲν ἀπετέλεσε ποτὲἐσωτερικὸ ποιμαντικὸ πρόβληματῆς ῾Αγιωτάτης ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκ-κλη σίας ἀλλὰ προέκυψε σαφῶςἀπὸ τὴν Οἰκουμενικὴ Κίνησι ἐν -τεῦθεν τοῦ 1920 αὐτὴ βλέπει ὅτιmdashμέσῳ σταθερῶν πρακτικῶν βη -μάτωνmdash ἐπιτυγχάνεται ἡ ἐξωτε-ρικὴ (ὁμοσπονδιακὴ) ἑνότης τῶνδιϊσταμένων Χριστιανῶν καὶ τοιου-τοτρόπως προκαλεῖται στὸν κόσμοἡ ψευδαίσθησις μιᾶς κοινῆς χρι-στιανικῆς μαρτυρίας παρὰ τὶςὑφιστάμενες ἀκόμη ἀγεφύρωτεςδογματικὲς διαφορές

Δύο ἔτη μετὰ τὴν ἀνωτέρω ᾿Εγ -κύκλιο ἕνα Δελτίο Τύπου τοῦldquoΠαγ κοσμίου Συμβουλίου τῶν ᾿Εκ-κλησιῶνrdquo (ldquoΠΣΕrdquo) (2431997) μὲτίτλο ldquo῾Η ἡμερομηνία τοῦ Πάσχα ἡἐπιστήμη προσφέρει λύσι σὲ ἕναἀρχαῖο θρησκευτικὸ πρόβλημαrdquoὑπογραμμίζει τὴν ἡγετικὴ συμβολὴτοῦ Οἰκουμενικοῦ αὐτοῦ ᾿Οργανι-σμοῦ τῆς Γενεύης ἀλλὰ καὶ εὐρύ -τερα τῶν Οἰκουμενιστικῶν ᾿Οργα-νισμῶν στὴν προώθησι τοῦ ζητή -ματος

bull ῾Η ὀργάνωσι μιᾶς παγχριστια-νικῆς συσκέψεως ὅπως ἀναφέρειτὸ Δελτίο Τύπου στὸ Χαλέπιο τῆςΣυρίας (5ndash1031997) ἀπὸ τὸ ldquoΠΣΕrdquoκαὶ τὸ ldquoΣυμβούλιο ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) μὲἀντικείμενο τὸν κοινὸ ἑορτασμὸτοῦ Πάσχα ἀπὸ τοῦ 2001 καὶ ἑξῆςμᾶς δίδει τὴν εὐκαιρία νὰ προ-βοῦμε σὲ μίαν σύντομο ἱστορικὴἀναφορὰ σὲ μερικὲς πρόσφατεςπτυχὲς τοῦ ζητήματος

1 Εἶναι γνωστό ὅτι μὲ τὸν πλέονἐπίσημο τρόπο τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα ἀπὸ ὅλουςτοὺς Χριστιανοὺς ἐτέθη μὲ πρωτο-βουλία τοῦ ldquoΠΣΕrdquo καὶ τῆς Γραμ-ματείας ἐπὶ τῆς Ενότητος τῶν Χρι-στιανῶν τοῦ Βατικανοῦ κατὰ τὸἔτος 1975 στὴν Εacute Γενικὴ Συνέλευ-σι τοῦ ldquoΠΣΕrdquo στὴν Ναϊρόμπι τῆςΚένυας (2311 ndash 10121975) (βλΒασιλείου Θ Σταυρίδου ῾Ιστορίατῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως ἔκδο-σις βacute σελ 213-14 223-24 365-66Θεσσαλονίκη 1984)

2 Τὸν ᾿Απρίλιο τοῦ 1994 ἐκ -πρόσωποι τῆς ldquoΣυνελεύσεως Εὐρω-παϊκῶν ᾿Εκκλησιῶνrdquo (ldquoΣΕΕrdquoldquoΚΕΚrdquo) (συμμετέχουν ὀρθόδοξοικαὶ προτεστάνται τῆς Εὐρώπης) καὶτοῦ ldquoΣυμβουλίου Καθολικῶν ᾿Επι-σκοπικῶν Συνόδων Εὐρώπηςrdquo(ldquoΣΚΕΣΕrdquoldquoCCEErdquo) συνῆλθανστὸ Λεανυφάλου τῆς Οὑγγαρίαςγιὰ τὴν προετοιμασία καὶ ὀργάνωσιτῆς ldquoΒacute Οἰκουμενικῆς Συναντήσεως᾿Εκκλησιῶν Εὐρώπηςrdquo στὸ Γκρὰτςτῆς Αὐστρίας τὸν ᾿Ιούνιο τοῦ 1997

῾Η προπαρασκευαστικὴ Μικτὴ᾿Επιτροπὴ ἀσχολήθηκε ἐκτὸς τῶνἄλλων καὶ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα μετὰ τὸἔτος 2001 καὶ ἔθεσε τοῦτο ὡς θέμασυζητήσεως στὴν ldquoΟἰκουμενικὴΣυνάντησιrdquo τοῦ Γκράτς (βλ ἐφη-μερ ldquoΚαθολικήrdquo ἀριθ 2744 2161994 σελ 1)

3 Μετὰ ἀπὸ πέντε μῆνες (1ndash491994) πραγματοποιήθηκε στὸΦανάρι ἡ ldquoΒacute Σύναξις τῆς ἐν ἐνερ-γείᾳ ῾Ιεραρχίας τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνουrdquo

῾Ο Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κΣτυλιανὸς κατέκλεισε τὴν Εἰσήγη -σί του ldquoΛειτουργικὰ προβλήματα ἐντῇ Διασπορᾷrdquo μὲ τὴν ἑξῆς χαρα-κτηριστικὴ ἀποστροφή

ldquoΚατακλείοντες θὰ ἔπρεπενἴσως ἐκ τοῦ ὅλου κύκλου τῶν ἐν τῇΔιασπορᾷ λειτουργικῶν προβλημά -των νὰ ὑπενθυμίσωμεν ἐνταῦθαἰδιαιτέρως τὸ συνεχῶς μετὰ ηὐξη -μένου ἐνδιαφέροντος ἐπανατιθέ -μενον αἴτημα τῶν ἀποδήμων διὰκοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰτῶν λοιπῶν Χριστιανῶν ὅπερ διὰτοῦτο καὶ ἀποβαίνει ἰδιαιτέρας ποι-μαντικῆς ἀνάγκης ζήτημα

Τὸ κατ᾿ ἀρχὴν δικαιώτατον καὶἱερὸν τοῦτο αἴτημα ἀπασχολεῖ ζω -η ρῶς τὸ πλῆθος καὶ τῶν ᾿Ορθοδό -ξων ἐν τῇ Διασπορᾷ πιστῶν ὡς ἐκτοῦ λόγου ὅτι ζῶντες οὗτοι ὡς μει-ονότης ἐν μέσῳ πολυανθρώπωνκαὶ συμπαγῶν κοινωνιῶν ἑτεροδό -ξων χριστιανῶν ἀπὸ κοινοῦ ἑορ-ταζόντων τὸ Πάσχα ὄχι μόνον αἰ -σθάνονται περιθωριοποιούμενοι ἤκαὶ πλήρως ἀποκεκομμένοι ἀλλὰκαὶ ὑφίστανται ὀδυνηρὰς πολλάκιςπρακτικὰς συνεπείας εἰς τὰς ἐπαγ-γελματικάς κοινωνικὰς καὶ ἄλλαςσχέσεις των ἐν γένει Καὶ πρέπει νὰλεχθῇ ἐνταῦθα ἀπεριφράστως ὅτιεἶναι αὐτόχρημα τραγελαφικὸν τὸγεγονὸς ὅτι τὴν μὲν Κυριακὴν ἡ -μέραν τῆς ἑβδομάδος mdashἥτις εἶναιτὸ ἐπαναλαμβανόμενον ἀντίγρα-φον τῆς μοναδικῆς ἡμέρας τῆς

᾿Αναστάσεωςmdash δεχόμεθα νὰ ἑορ -τά ζω μεν ἀπὸ κοινοῦ μετὰ πάντωντῶν ἑτεροδόξων τῶν ἀλλο θρή -σκων ἀκόμη δὲ καὶ τῶν ἀθέων αὐ -τὴν δὲ ταύτην τὴν ἡμέραν τῆς᾿Αναστάσεως ἥτις ἀποτελεῖ καὶ τὸπρωτότυπον οὕτως εἰπεῖν νὰἀρνούμεθα νὰ ἑορτάσωμεν ἀπὸκοι νοῦrdquo

(Περιοδ ldquo᾿Εκκλησίαrdquo ἀριθ 2121995 σελ 76 βλ καὶ περιοδ ldquo᾿Επί -σκεψιςrdquo ἀριθ 5093091994 σελ3ndash12)

4 Τὸν ἴδιο μῆνα (14ndash1991994)συνῆλθε στὸ Βουκουρέστι τῆςΡου μανίας ἡ ᾿Εκτελεστικὴ ᾿Επιτρο -πὴ τοῦ ldquoΠΣΕrdquo ἡ ὁποία ἀπεφάσισεμεταξὺ ἄλλων ὅπως τὸ ΤμῆμαldquoΠίστις καὶ Τάξιςrdquo καὶ ἡ Γραμματείαἐπὶ τῆς Λατρείας καὶ τῆς Πνευμα-τικότητος ldquoμελετήσουν ἐκ νέου τὸθέμα τοῦ κοινοῦ ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχαrdquo μάλιστα δὲ ὁ ΓενικὸςΓραμματεὺς τοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέ -ϊ ζερ πρότεινε ὅτι πρέπει νὰ σχε-διασθῆ μία σειρὰ ldquoεὐκαιριῶν γιὰκοινὴ μαρτυρία καὶ ἑορτασμό ἐκ -κινώντας ἀπὸ τὴν Εβδομάδα Προ-σ ευχῆς τὸν ᾿Ιανουάριο τοῦ 2000καὶ διὰ τῆς Πεντηκοστῆς καὶ τῶνΧριστουγέννων νὰ φθάσωμε στὸνκοι νὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ ἔτος2001rdquo

(περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ι-19949σελ 6 καὶ περιοδ ldquoMECC News ndashReportrdquo Νο 11-12November ndash De-cember 1994 p 4)

5 Μετὰ ἀπὸ δύο μῆνες (15ndash20111994) συνῆλθε στὴν Λεμεσὸτῆς Κύπρου ἡ ΣΤacute Γενικὴ Συνέλευ-σις τοῦ ldquoΣυμβουλίου ᾿ΕκκλησιῶνΜέσης ᾿Ανατολῆςrdquo (ldquoΣΕΜΑrdquo) καὶστὰ πλαίσια τῶν δραστηριοτήτωντοῦ Τμήματος ldquoΠίστις καὶ ῾Ενότηςrdquoσυζητήθηκε τὸ θέμα τοῦ κοινοῦἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα τελικῶς δὲἐγκρίθηκε σχετικὸ μήνυμα τοῦΠάπα ᾿Ιωάννου Παύλου Βacute

᾿Εκ μέρους τοῦ Βατικανοῦ ὁΚαρδινάλιος ᾿Εδουάρδος Κάσσιν-τυ Πρόεδρος τοῦ ΠοντιφικίουΣυμβουλίου γιὰ τὴν προώθησι τῆςχριστιανικῆς ἑνότητος ldquoπρότεινεσυνάντηση τῶν Προκαθημένωντῶν ᾿Εκκλησιῶν κατὰ τὸ ἔτος 2000μὲ σκοπὸ τὴ λήψη ἀποφάσεως γιὰκοινὴ ἡμερομηνία ἑορτασμοῦ τοῦΠάσχα καὶ γιὰ ἐργασία γιὰ τὴ χρι-στιανικὴ ἑνότηταrdquo

᾿Επίσης ὁ Γενικὸς Γραμματεὺςτοῦ ldquoΠΣΕrdquo Δρ Κ Ρέϊζερ ὡμίλησεσχετικῶς καὶ ldquoἐξέφρασε τὴν εὐχὴτὸ ἔτος 2001rdquo ldquoνὰ γίνει αἰτία ἐ ξευ -ρέσεως κοινῆς ἡμερομηνίας ἑορ-τασμοῦ τῆς Αναστάσεως τοῦ Κυ ρί -ουrdquo (βλ περιοδ ldquo᾿Απόστολος Βαρ -νά βαςrdquo Κύπρου Μάρτιος 1995 σσ120 ndash130 περιοδ ldquo᾿Ενημέρωσιςrdquo Ιndash199411ndash12 σσ 3ndash4 ἐφημερ ldquoΚα-θολικήrdquo ἀριθ 27651711995 σελ1 περιοδ ldquoΠάνταινοςrdquo ᾿Αλεξανδρεί -ας ᾿Οκτώβριος ndash Δεκέμβριος 1994σελ 29 περιοδ ldquoMECC News - Re-portrdquo Νο 11ndash12November ndash Decem-ber 1994 p 9 περιοδ ldquoEcumenicalNews Internationalrdquo ndash Bulletin Νο621111994 p 15ndash17)

6 Εἶναι προφανές ὅτι ἡ σχετικὴ᾿Εγκύκλιος τῶν Οἰκουμενιστῶν τοῦΦαναρίου (1504202651995) μετὰπαρέλευσι ἕξι μηνῶν ἀπὸ τὶςἀνωτέρω διεργασίες δὲν ἔπεσε ὡςκεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ οὔτε ἔφερεστὸ φῶς ἕνα ἐνδο-ορθόδοξο ζήτη-μα ἀλλὰ ἀποτελεῖ ldquoὁδηγίαrdquo τῶν δι-πλωματῶν Οἰκουμενιστῶν τῆς Γε-νεύης τοῦ Βατικανοῦ καὶ τοῦ Φα-ναρίου οἱ ὁποῖοι σύρουν τὴν ᾿Ορ-θοδοξία σὲ νέα σχίσματα καὶ τρα-γωδίες

bull ῾Επομένως καὶ ἐν κατακλεῖδιπροκαλεῖ τοὐλάχιστον ἔκπληξι ἡἑξῆς δήλωσις μαχητικοῦ ἀρθρο -γράφου ἡ ὁποία ἀφορᾶ τοὺς ἐξὀρθοδόξων Οἰκουμενιστάς τοὺςσπεύδοντας στὴν ἐφαρμογὴ τοῦκοινοῦ Πάσχα

ldquo῾Ωστόσο καὶ συγκρατούμεθα νὰχρησιμοποιήσουμε τό γε νῦν ἔχοντοὺς ἁρμόζοντας ἁγιογραφικούςἱεροκανονικοὺς καὶ ἁγιοπατερι-κοὺς χαρακτηρισμοὺς περὶ τῶναἱρετικῶν καὶ τῶν ldquoκοινωνούντωνἐκείνοιςrdquo Οἰκουμενιστῶν ῞Οτανχρειασθῆ θὰ τὸ κάνουμε καὶ αὐτόπιστεύοντας ὅτι θὰ βοηθήσουμεκαὶ προλάβουμε κάποιους ἀνυπό -πτους ᾿Ορθοδόξους νὰ εὑρεθοῦνἀπαγόμενοι ἀπὸ τοὺς θεωρουμέ -νους ποιμένες τους στὴν ἑτερο-δοξία καὶ αἵρεση ἀνίδεοιrdquo

(῾Αγιορείτου Μοναχοῦ Νικοδή -μου [Μπιλάλη] ldquoΚαὶ ἀλλαγὴ Πασχα -λίουrdquo ἐφημερ ldquo᾿Ορθόδοξος Τύ -ποςrdquo ἀριθ 1163131996 σελ 4)raquo

Πρὸς ΣυλλείτουργονΠάπα ndash Οἰκ ΠατριάρχουἈπὸ τὰ ἀνωτέρω προκύπτει ὅτι

1ον) αἱ πρωτοβουλίαι τοῦ Βατικα-νοῦ ὡς εἶναι αἱ ἡμέραι οἰκουμενι-στικῆς προσευχῆς ὑπὲρ διαφόρωνζητημάτων ἀποβλέπουν μακροπρο-θέσμως εἰς τὴν ἄμβλυνσιν τοῦ Ὀρ -θοδόξου φρονήματος μὲ τὴν συμ-μετοχὴν Ἀρχιερέων καὶ Θεολόγωνεἰς τὰς οἰκουμενιστικὰς αὐτὰς προ-

σευχὰς μὲ τελικὸν σκοπὸν τὴν ὑλο-ποίησιν τῶν στόχων τῆς Β´ Βατι-κανῆς Συνόδου Καὶ ἕνας ἐξ αὐτῶν(τῶν στόχων) εἶναι ὁ κοινὸς ἑορ-τασμὸς τοῦ Πάσχα 2ον) Τὸ Οἰκου-μενικὸν Πατριαρχεῖον ἐνεργεῖ ὡςlaquoπαράρτημαraquo ndash laquoπροτεκτορᾶ τονraquoτοῦ Βατικανοῦ ὑλοποιῶντας τὰςἀποφάσεις τῆς Β´ Βατικανῆς Συνό-δου ἀλλὰ καὶ τοῦ Παγκοσμίου Συμ-βουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ ΑἱρέσεωνΣήμερον διαπιστώνοντες τὴν πα-ρακμὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τὴν μὴἐνασχόλησίν του μὲ ἐκκλησιαστικὰκαὶ πνευματικὰ θέματα ἐξ αἰτίαςτῆς μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσεωςκαὶ τῶν προβλημάτων τῶν προερ-χομένων ἐξ αὐτῆς αἱ κεφαλαὶ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πι-στεύουν ὅτι εἶναι ἡ κατάλληλοςεὐκαιρία διὰ νὰ προωθοῦν τὰ σχέ-δια Βατικανοῦ ndashΠΣΕndash Φαναρίουδιὰ τὸν κοινὸν ἑορτασμὸν τοῦ Πά-σχα μετὰ τῶν πλανεμένων Χρι-στιανῶν Ἡ συμφωνία ἢ καλλίτεροντὸ προσύμφωνον τοῦ Σεβ Γερμα-νίας μετὰ τοῦ τοπικοῦ ΠαπικοῦlaquoἘπισκόπουraquo τὸ ὁποῖον ὁ laquoΟΤraquoἔφερεν εἰς τὴν δημοσιότητα ἀπο-καλύπτει τὰ laquoκρυφὰ σχέδιαraquo τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐνμέσῳ βαθυτάτης οἰκονομικῆς πολι-τικῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτιστικῆςκρίσεως εἰς τὴν Ἑλλάδα

Ὅταν ὁ Ἁγιορείτης Μοναχὸς Νι-κόδημος Μπιλάλης εἶχε γράψει τὸἐπικριτικὸν ἄρθρον εἰς τὸν laquoὈρθό-δοξον Τύπονraquo διὰ τὸν κοινὸν ἑορ-τασμὸν τοῦ Πάσχα μετὰ τῶν αἱρε-τικῶν χριστιανῶν εἶχεν ἐπικριθῆἀπὸ τὸ περιοδικὸν laquoὈρθόδοξοςἘνημέρωσιςraquo

Ἔγραψε τὸ περιοδικόνlaquo῏Αραγε ἔχει ἐπίγνωσι ὁ συμπα -

θὴς ἀρθρογράφος τοῦ τί λέγειbull Πότε ldquoθὰ χρειασθῆrdquo τελικῶς ἡ

βοήθειά του γιὰ τὴν ἀποτροπὴ τῆςἀπαγωγῆς τῶν ldquoἀνίδεωνrdquo ldquoστὴν ἑτε-ροδοξία καὶ αἵρεσηrdquo ὅταν ληφθῆὑπ᾿ ὄψιν mdashκαὶ τὸ γνωρίζει λίαν κα -λῶςmdash ὅτι οἱ ldquoθεωρούμενοι ποι μέ -νεςrdquo τῶν ldquoἀνυπόπτων ᾿Ορθοδό ξωνrdquoἔχουν πρὸ πολλοῦ παύσει νὰ εἶναι᾿Ορθόδοξοι μὲ τὴν ἀποδοχὴ ἐκμέρους των καὶ τὴν συνεχῆ δια -κήρυξι πληθύος αἱρετικῶν δοξα-σιῶν ἔναντι τῶν ὁποίων τὸ ζήτηματοῦ κοινοῦ Πάσχα κυριολεκτικῶςὠχριᾶraquo

Ὁ laquoΟΤraquo πιστεύει ὅτι ἦλθε ἡὥρα τοῦ κάθε Ἁγιορείτου καὶ μὴμοναχοῦ νὰ ὑψώσουν laquoλάβαρα ἀν -τιστάσεωςraquo πρὸς τὸν Οἰκουμενι -κὸν Πατριαρχεῖον διὰ νὰ laquoἀποτρα -πῆ ἡ ἀπαγωγὴ κάποιων ἀνυπόπτωνκαὶ ἀνίδεων Ὀρθοδόξων νὰ εὑρε-θοῦν στὴν ἑτεροδοξία καὶ στὴναἵρεσηraquo Διότι τὸ οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον διακηρύσσει ὅτι 1ον)Ὅλαι αἱ laquoἘκκλησίαιraquo σώζουν καὶἐκφράζουν τὴν Ἀλήθειαν τῆς Πί-στεως ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκ κλησία2ον) Ὁ Πάπας εἶναι Ἁ γιώτατος Ἐπί-σκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμηςἐνῶ εἶναι Ἀρ χηγὸς κράτους μὴἔχων σχέσιν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν3ον) Ἀναγνωρίζονται τὰ μυστήριατῶν αἱρετικῶν ὡς τὸ Βάπτισμα τῶνΠαπικῶν 4ον) Εἴμεθα τέκνα ἑνὸςΘεοῦ κατὰ τὰ πρότυπα τοῦ Μεγά-λου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντοςτῶν Μασόνων κλπ

Πιστεύομεν ὅτι τώρα ἀπαιτεῖταιδυναμικὴ ἀντίδρασις (μὲ ἐπιχειρή-ματα ἀρθρογραφίαν διαφωτιστι -κὰς ὁμιλίας κλπ) διὰ νὰ μαται-ωθοῦν τὰ σχέδια τοῦ Βατικανοῦτοῦ ΠΣΕ καὶ τοῦ Φαναρίου Κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα δὲν ἠμπορεῖνὰ ὑπάρξη ἐὰν τὸ Βατικανὸν δὲνἀποκηρύξει τὰς πλάνας του καὶ τὰςαἱρέσεις του καὶ ἐὰν ὁ Πάπας δὲνἀποκηρύξει τὰς θέσις του ὅτι εἶναιτοποτηρητὴς τοῦ Χριστοῦ εἰς τὴνγῆν ἀλάθητος καὶ ἄρα ἡμίθεοςκλπ Ἐὰν τὸ Βατικανὸν καὶ ὁ Παπι-σμός του δὲν ἀποκηρύξει ὅλας τὰςαἱρέσεις του θὰ εἶναι ὡς οἱ Ὀρθό-δοξοι νὰ τὰς νομιμοποιοῦν καὶ νὰἀποδέχωνται τὴν αἵρεσιν εἰς τοὺςκόλπους τῆς Ἐκκλησίας Ὁ κοινὸςἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα προϋποθέ-τει καὶ Συλλείτουργον μεταξὺ τοῦΟἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καὶ τοῦΠάπα Αὐτὸ σημαίνει ὅτι εἰς μίαντοιαύτην περίπτωσιν θὰ ἔχωμεν καὶκοινὸν ποτήριον ἄνευ τῆς ἀποκη-ρύξεως ὑπὸ τοῦ παπισμοῦ τῶν αἱ -ρέσεων τῶν κακοδοξιῶν του καὶτῆς διαστρεβλώσεως τοῦ Εὐαγγε-λίου καὶ τῶν διδαχῶν τῶν Ἀποστό-λων Θὰ παρακολουθήσουν τὰς ἐ -ξελίξεις οἱ Καθηγούμενοι ἹερῶνΜονῶν οἱ ἀντιοικουμενισταὶ Μη-τροπολῖται οἱ Ὀρθόδοξοι Θεολό-γοι ὁ ἔντιμος κλῆρος καὶ ὁ πιστὸςλαὸς ἄνευ ἀντιδράσεως Θέτομεντὸ ἐρώτημα διότι εἰς ἄλλας ἐπο -χὰς (πρὶν μερικὰς δεκαετίας) θεο-λόγοι καθηγηταὶ Πανεπιστημίωντὸ Ἅγιον Ὄρος κλπ ἀντέδρωνδυναμικῶς ὑπερασπιζόμενοι τὰδόγματα τῆς Πίστεως καὶ τὴν Ἀλή-θειαν τῆς Ἐκκλησίας

Γ ΖΕΡΒΟΣ

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ Ἀκολουθώντας τήν προτροπήτοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκη-νοῦ laquoτιμητέον τούς ἁγίους ὡς φί-λους Χριστοῦ ὡς τέκνα καί κληρο-νόμους Θεοῦraquo1 ἄς σταθοῦμε σέ μίαχαρισματική ὁσιακή μορφή τοῦ20οῦ αἰώνα τόν πατέρα ΦιλόθεοΖερβᾶκο ὁ ὁποῖος γιά 70 ὁλόκληραχρόνια ἀναλώθηκε στή λατρεία τοῦΘεοῦ καί στή διακονία τοῦ πλησίονλειτουργώντας κηρύττοντας μετά-νοια καί ἐξομολογώντας πλήθηπιστῶν

Στίς 24 τοῦ περασμένου Σεπτεμ - βρίου στό Ἱε ρό Γυναι κεῖο Ἡσυχα-στήριο Παναγίας Μυρ τιδιωτίσσηςΘαψανῶν Πάρου μαζί μέ τήν πανή-γυρη τῆς Ἱ Μονῆς -καθώς τό Καθο-λικό τιμᾶ ται στήν Παναγία Μυρτι-διώ τισσα- ἑορτάσα με καί τήν Ἀνα-κομιδή τῶν Τιμίων Λειψάνων τοῦ Ὁ -σίου Πατρός

Γιά τόν θεοφόρον αὐτόν Πατέρατῆς Ἐκκλησίας ἀντλοῦμε ἀπό τόπερισπούδαστο βιβλίο τοῦ πα-τρός Θεοκλήτου ΔιονυσιάτουlaquoὉ Ὅσιος Φιλόθεος τῆς ΠάρουἝνας ἔνθεος Ἀσκητής- Ἱεραπό-στολος 1884-1980raquo ἐκδ Ἱ ΓυνἩσ laquoΠαναγία ἡ ΜυρτιδιώτισσαraquoΘαψανῶν Πάρου 1999 καί μετα-φέρουμε μέρος ἀπό τή διήγησητοῦ Χρονικοῦ τῆς Ἀνακομιδῆς -γραμμένο ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχα-στήριο Θαψανῶν Πάρου- γιά νάθυμοῦνται οἱ παλαιότεροι καί νάγνωρίζουν οἱ νεώτεροι

ldquoἩ κοινή μητέρα ὅλων τῶν ἀν -θρώπων πού πέρασαν καί θά πε-ράσουν ἀπό τήν παροῦσα ζωήδέχεται στά σπλάχνα της τά θνη-τά σώματά μας χωρίς διάκρισιΣιωπηλά μᾶς φιλοξενεῖ ὅλουςΔικαίους καί ἀδίκους ἁγίους καίἁμαρτωλούς

Μεταξύ τῶν δικαίων πού πέ-ρασαν ἀπό τήν ζωήν αὐτήν ἦτοκαί ὁ πολυσέβαστος ἅγιος Γέ-ροντας π Φιλόθεος Ζερβᾶκος ὁἐπί 50 ἔτη Ἡγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Λογγοβάρδας καί Πνευ-ματικός Πατήρ καί Κτίτωρ τοῦΓυναικείου Ἡσυχαστηρίου τῆςΠαναγίας Μυρτιδιωτίσσης τῶν Θα-ψανῶν Πάρου

Τό σεπτόν σκήνωμά Του κατάτήν ἐπιθυμίαν καί ἐντολήν Του ἀνε-παύετο ἐπί 13 ἔτη εἰς τόν τάφοντόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ἔκτισε παρα-πλεύρως τοῦ παρεκκλησίου τοῦἹεροῦ Ἡσυχαστηρίου τό ὁποῖοεἶναι ἀφιερωμένο εἰς τόν Πνευμα-τικόν του Πατέρα Ἅγιον Νεκτάριονκαί τό ὁποῖο ἀποτελεῖ κτίσμα τοῦἁγίου Γέροντος

Κάποτε ἔπρεπε νά διαταράξωμεντήν ἡσυχίαν τοῦ τάφου καί νά φέ-ρωμεν εἰς τό φῶς τῆς ἡμέρας τάἱερά ὀστᾶ τά ὁποῖα ἐπί 96 ἔτη ἐκρα-τοῦσαν ὀρθίαν μίαν ψυχήν ἡ ὁποίαἐργάσθηκε εἰς τάς χαλεπάς ἡμέραςμας ἴσως ὅσον ἐλάχιστοι ἐκλεκτοίτοῦ Θεοῦ διά τήν δόξαν τοῦ Πανα-γίου Ὀνόματός Του καί διά τήν σω-τηρίαν πολλῶν ἀνθρώπωνhellip

Τήν 22αν ἑσπέρας καί 23ην ἀπότό πρωί εἶχε τήν τιμητικήν της ἡ ΝΠάρος Τό Ἱ Ἡσυχαστήριον Θα-ψανῶν λόγῳ τοῦ ἀναμενομένουπλή θους τῶν προσκυνητῶν εἶχεκλείσει διά τούς φιλοξενουμένουςτους ξενοδοχεῖα εἰς τήν πόλινὍμως ἡ ἐπιθυμία ὅλων νά εὑρί-σκωνται εἰς τό Ἡσυχαστήριον ἔκα-νε ὁρισμένους νά παραμείνουνὅλην τήν νύκτα εἰς τόν Ναόν χωρίςνά αἰσθάνωνται τήν ἀνάγκην νά ξε-κουράσουν τά ταλαιπωρημένα σώ-ματά των ἀπό τήν πολύωρον παρα-μονήν των εἰς τόν λιμένα τοῦ Πει-ραιῶς

Τήν ἀγρυπνίαν τῆς ἑορτῆς τῆςὙπεραγίας Θεοτόκου Μυρτιδιωτίσ-σης καί τήν ἀνακομιδήν τῶν Λειψά-νων τοῦ Μεγάλου Γέροντος ἐτίμη-σαν διά τῆς παρουσίας των ὁοἰκεῖος Μητροπολίτης κ Ἀμβρό-σιος καί οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ὁἍγιος Θήρας Ἀμοργοῦ καί Νήσωνκ Παντελεήμων ὁ Ἅγιος Ἀργολί-δος κ Ἰάκωβος καί ἐκ τοῦ κλίματοςτοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁκ Ἀμβρόσιος μέ πλειάδα ἹερέωνἹερομονάχων Μοναχῶν καί λαϊκῶνἹεραψαλτῶν ἐκτός ἀπό τίς χιλιάδεςτῶν προσκυνητῶν Ὁ μακαριστόςἍγιος Σάμου καί Ἰκαρίας κ Παντε-λεήμων μή εὑρίσκων μέσον λόγῳἀπαγορευτικοῦ ἀπόπλου ἔφθασεεἰς τό Ἱ Ἡσυχαστήριον τὴν ἡμέραντῆς ἀνακομιδῆς καὶ ἐλειτούργησετὴν ἑπομένην ἡμέραν Κυριακήν

Ἡ μεγαλοπρέπεια τῆς ἀγρυπνίαςσυνεῖχε τὰς ψυχὰς ὅλων Τὰ ἱερὰσυναισθήματα ποὺ κατέκλυζαν τὰςψυχάς μας εἶναι ἀδύνατον νὰ κα-ταγραφοῦν διὰ τῆς ταπεινῆς γρα-φίδος μας Ἀφήνομε τὴν κάθεψυχὴν νὰ χρησιμοποίηση τοὺς δέ-κτας τῆς καρδίας της γιὰ νὰ ἀνα-πλάση τὶς ἱερὲς σκηνές ποὺ διεδέ-χοντο ἡ μία τὴν ἄλλην καθ᾽ ὅληντὴν διάρκειαν τῆς ἀγρυπνίας Οἱὧρες ἱερὲς καὶ μοναδικὲς κυ-λοῦσαν κατανυκτικῶς

Μετὰ τὴν τρίωρον διακοπὴν τῆςἀγρυπνίας ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρ -θρου συνεχίσθη καὶ πρὸ τῆς Εὐλο-γημένης ἡ ἱερὰ πομπὴ μὲ προεξάρ-χοντες τοὺς Ἀρχιερεῖς ἹερεῖςἹερομόναχους Μοναχούς τὴν Ἡ -γου μένη τοῦ Ἱ Ἡσυχαστηρίου καὶπρεσβυτέρας ἀδελφὰς μονα χὰςἀκολουθουμένη ὑπὸ τοῦ πλήθουςτῶν πιστῶν ξεκίνησε ἀπὸ τὸ καθο-λικόν τοῦ Ἡσυχαστηρίου πρὸς τὸπαρεκκλήσιον τοῦ Ἁγίου Νεκταρί-ου παραπλεύρως τοῦ ὁποίου εὑρί-σκεται κτισμένος ὁ τάφος ὁ ὁποῖοςἀπὸ τὸ 1980 ἐφύλασσε ἐπὶ 13 ἔτηὡς πολύτιμον θησαυρὸν τὸ σεβά-σμιον σκῆνος Ρίγη συγκινήσεωςδιεπέρασαν ὅλους τοὺς πιστοὺςμπροστὰ εἰς τὴν μοναδικὴν εἰκόναποὺ ἀντίκρυσαν Ἐφέρετο πρὸς τὸκαθολικὸν τοῦ Ἡσυχαστηρίου μίαταπεινὴ λάρναξ μὲ τὰ τίμια καὶ κρο-κοβαφῆ ὀστᾶ ἑνὸς λευΐτου ὁ ὁποῖ -ος ἀπὸ τὰ τριάκοντα ἔτη του ἔλαβετὴν χάριν τῆς ἱερωσύνης ὥστε νὰδέχεται τὴν ἐξομολόγησιν κάθε

ψυχῆς καὶ νὰ κατευθύνη τὰ διαβή-ματα χιλιάδων ψυχῶν εἰς ὁδὸν σω-τηρίας Ἑνὸς λευΐτου τοῦ ὁποίουτὰ εὐλογημένα χέρια ἀναριθμή-τους φορὰς ἐκράτησαν τὰ τίμιαδῶρα καὶ μετέδωσαν τὸ ΠανάγιονΣῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μαςἸησοῦ Χριστοῦ εἰς ὅλους ἡμᾶςτοὺς βαπτισθέντας εἰς τὸ Ὄνοματῆς Παναγίας Τριάδος καὶ ζητοῦν -τας σωτηρίαν καὶ τὰ ὁποῖα τώραἀκαταπαύστως ὑψώνονται ἐνώπιοντοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ εἰς ἱκεσίανδι᾽ ὅλους ἡμᾶς

Οἱ καμπάνες ἠχοῦν μεγαλοπρε -πῶς Ἡ ὅλη πομπὴ κατευθύνεταιπρὸς τὸ Καθολικὸν τοῦ Ἱ Ἡσυχα-στηρίου μὲ τὰ ἑξαπτέρυγα καὶ τοὺςφανοὺς νὰ προπορεύωνται Ὁ Ἅ -γιος Παροναξίας μὲ καταφανῆ τὴνσυγκίνησιν καὶ τὴν εὐλάβειαν ψάλ-λει τὸ Ἀπολυτίκιον καὶ τὸ Μεγαλυ-νάριον τοῦ ἁγίου πατρός

Ἀργὰ καὶ μὲ κατάνυξιν οἱ Ἱερεῖςκρατώντας τὴν λάρνακα ὑψηλὰφθάνουν στὴν κυρίαν εἴσοδον ψάλ-

λοντες Ἐκεῖ αἱ παρατεταγμέναιεὐλαβῶς ἀδελφαὶ μὲ ἀναμμέναςλαμπάδας ὑποδέχονται τὸν Πνευ-ματικόν τους Πατέρα ἐνῶ ἀπὸ τὰχείλη τοῦ ἱεροῦ κλήρου ἀκούγεταιὁ οὐράνιος ὕμνος Τίς Θεὸς Μέγαςὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν Σὺ εἶ ὁ Θεὸς ὁποιῶν θαυμάσια μόνος

Ἡ μακαρία ψυχὴ τοῦ Ἁγίου Γέ-ρον τος ὁ ὁποῖος ὅσας φορὰς ἔ -ψαλ λε τὸν ἀνωτέρω ὕμνον μετε-φέρετο εἰς τοὺς οὐρανούς ἀσφα -λῶς θὰ συμμετεῖχε εἰς τὴν χαρμο-λύπην μας Λύπην διότι δὲν τὸνἔχομεν ἀνάμεσά μας δίπλα μας νὰτοῦ ἀσπαζώμεθα τὴν ἁγίαν δεξιάνΤου καὶ νὰ ὠφελούμεθα ἀπὸ τοὺςθεοπνεύστους λόγους Του χαρὰνδὲ διότι τὸν νοιώθουμε ἀκοίμητονπρέσβυν εἰς τοὺς οὐρανοὺς μετὰτῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς θριαμ-βευούσης Ἐκκλησίας

Ἡ συγκίνησις ὅλων ἐκορυφώθηκατὰ τὴν ὁμιλίαν τοῦ Σεβασμιωτά-του ὁ ὁποῖος ἐτόνισε πὼς ὁ ἍγιοςΓέροντας εἶναι ἕνας κυοφορούμε-νος Ἅγιος Ἡ ἐπίσημος ἀναγνώρι-σις τῆς ἁγιότητός του κυοφορεῖταιΠόσο θὰ διαρκέση ἡ κυοφορίαεἶναι ἄγνωστον Ὅμως στὴ συνεί-δηση ὅλων μας εἶναι Ἅγιος Μπο-ροῦμε νὰ τὸν ἐπικαλούμεθα καὶ νὰζητοῦμε τὴν πρεσβείαν του

Εἰς τὸ ἄκουσμα ὅτι ὁ π Φιλόθεοςεἶναι ἅγιος ὅλο τὸ ἐκκλησίασμα ὡςἕνας ἄνθρωπος μὲ ἕνα στόμα ἐφώ-ναξε Ἅγιος Ἅγιοςrdquo

Ἀπό τότε -24 Σεπτεμβρίου 1993-

ἕως σήμερα ἑορτάζεται μέ λαμπρό-τητα καί ἱεροπρέπεια στό Ἱερό μαςἩσυχαστήριο ἡ μνήμη τοῦ ὉσίουΠατρός τόσο στίς 9 Μαΐου (ἑπομένηἡμέρα τῆς Κοιμήσεώς του κατ᾽ ἐντο-λή τοῦ Σεβασμιωτάτου Παροναξίαςκ Καλλινίκου) ὅσο καί στίς 24 Σε-πτεμβρίου ἡμέρα Ἀνακομι δῆς τῶνΤιμίων του Λειψάνων παρουσίᾳ τοῦοἰκείου Μητροπολίτου ἕως τό 2007τοῦ κυροῦ Ἀμβροσίου Στάμεναπνευματικοῦ τέκνου τοῦ Ὁσίου Πα-τρός καί ἀπό τό 2008 τοῦ νέου Ποι-μενάρχου Παροναξίας κ Καλλινίκουμέ συμμετοχή τοῦ Ἡ γουμένου τῆς ἹΜονῆς Λογγοβάρδας π Χρυσοστό-μου στήν ὁποία ὑπῆρξε Ἡγούμενοςὁ π Φιλόθεος ἐπί 50 ἔτη Λογγο-βαρδιτῶν Πατέρων Ἀρχιμανδρι τῶνἹερέων καί Διακόνων τῆς Ἱε ρᾶς ἡμῶνΜητροπόλεως καί πλήθους προσκυ-νη τῶν

Κατά καιρούς ὁ σεπτός Ποιμε-νάρχης Παροναξίας προσ καλεῖ Ἁγί-

ους Ἀρχιερεῖς ὅπως τόν Θεοφι-λέστατο Ἐπίσκοπο Προι κον νήσουκ Ἰωσήφ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρό-νου τόν Πανιερώτατο Μητροπο-λίτη Λεμεσοῦ κ Ἀθανάσιον τῆςἘκ κλησίας τῆς Κύπρου τόν Θε-οφιλέστατο Ἐπίσκοπο Ἐλαίας κΘεοδώρητον τοῦ ΟἰκουμενικοῦΘρόνου γιά νά συμπροσευχη-θοῦν καί νά τιμήσουν τήν μνήμητοῦ Ὁσίου Πατρός οἱ ὁποῖοι μέτήν σεβασμία παρουσία τους καίτήν ἁγιαστική Ἀρχιερατική τουςΧάρη λαμπρύνουν τήν ἱερά πα-νήγυρη

Σήμερα παρά ποτέ ὁ ὍσιοςΠατήρ μέ τήν ὁσιότητα τοῦ βίουτου καί τό ὀρθόδοξο φρόνημάτου γίνεται σημεῖο ἀναφορᾶς καίκανών ἀκριβής γιά ὅσους θέλουννά στοιχοῦν στίς Ὀρθόδοξες Πα-τερικές Παραδόσεις Ἀκόμη μέτήν ἰσχυρή μεσιτεία του πρός τόνΚύριον ἀποτελεῖ πηγή ἀναψυχῆςκαί θεοσημειῶν γιά ὅσους χειμά-ζονται ἀπό ἀνίατα προβλήματαἀσθενειῶν κρίσεως τῶν οἰκογε-νειῶν καί τεκνογονίας οἰκονομι-

κές καί ἄλλες δυσχέρειες ἀφοῦlaquoπᾶσα δόσις ἀγαθή ἐκ τοῦ Πατρόςτῶν Φώτων δι᾽ αὐτῶν (=τῶν ἁγίων)τοῖς ἀδιστάκτῳ πίστει αἰτοῦσι κά-τεισι2raquo

Ἄς ἐγκύψουμε καί ἄς ἐντρυφή-σουμε στή ζωή καί στά ἔνθεα ἔργαὉ σίων Μορφῶν ὅπως ὁ πατήρ Φι-λόθεος γιά νά ἐγκολπωθοῦμε τήνΧάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πούτόσο πλούσια ἀπεθησαύρισαν καίνά λάβουμε τήν Ἐλπίδα καρπόἀγλαό τοῦ αὐτοῦ Ἁγίου Πνεύματοςτήν ὁποία τόσο ἔχουμε ἀνάγκηστούς σημερινούς χαλεπούς και-ρούς ὥστε laquoτούτων πάντων ἀνα-θεωροῦντες τήν πολιτείαν ζηλώσω-μεν τήν πίστιν τήν ἀγάπην τήνἐλπίδα τόν ζῆλον τόν βίον τήνκαρτερίαν τῶν παθημάτων τήν ὑ -πομονήν μέχρις αἵματος ἵνα καίτῶν τῆς δόξης στεφάνων αὐτοῖς κοι-νωνήσωμενraquo3 Ἀμήν

Ἐκ τοῦ Ἱ ἩσυχαστηρίουΘαψανῶν Πάρου

Ὑποσημειώσεις123 Ἀπό τόν λόγο τοῦ Ἁγίου

Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ Περί τῆςτῶν Ἁγίων καί τῶν λειψάνων αὐτῶντιμῆς PG 94 1164Α 1165Β 1168C

Μετά ἀπό παράκληση τῶν ὑ -πευθύνων τῆς ἐφημερίδος καταθέ-τουμε τό παρόν ἄρθρο ὡς μικρήἐνημέρωση γιά τό πῶς ἑορτάζεταισήμερα ἡ μνήμη του στήν Πάρο

ΜΝΗΜΗ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

Ὑπό τῆς Ἱερᾶς ΜητροπόλεωςΚαλαβρύτων καί Αἰγιαλείας ἐξεδό-θη ἀνακοίνωσις διά ἕν ἐπαναλαμ-βανόμενον θαῦμα εἰς τό Μέγα Σπή-λαιον κατά τήν ἑορτήν τῆς Ὑψώσε-ως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ (14ην Σε-πτεμβρίου ἑκάστου ἔτους) Συμφώ-νως πρός τήν ἀνακοίνωσιν

laquoΣτὴν παλαίφατη καὶ ἱστορικὴἹερὰ Μονὴ τοῦ Μεγάλου Σπηλαίουκι αὐτὸ τὸ χρόνο ζήσαμε ἕνα ἐπα-ναλαμβανόμενο θαῦμα Κατὰ τὴνἑορτὴ τῆς Ὑψώσεως τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ ὡς γνωστόν γίνεται ἡ τε-λετὴ- δέηση μὲ τὸν Τίμιο Σταυρὸκαὶ τὸν βασιλικό Ὁ ἱερεὺς ὑψώνειτὸν Τίμιο Σταυρὸ καὶ δέεται πρὸςτὸν Θεὸ γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἀ ν -θρώπων

Τὴν ὥρα λοιπόν ποὺ τελεῖταιαὐ τὴ ἡ τελετὴ ἐκεῖ δηλ στὸ ΜέγαΣπήλαιο οἱ Πατέρες τῆς Ἱ Μονῆςἀπὸ παράδοση ποὺ χάνεται στὰ βά-θη τῶν αἰώνων ἑτοιμάζουν μία λε-κάνη μέσα στὴν ὁποία ἀνακατεύ -ουν ἀλεύρι καὶ νερὸ καὶ τίποτε ἄλ -λο καὶ τὴν τοποθετοῦν μπροστὰστὸν τελετουργὸ ἱερέα ὁ ὁποῖοςκάθε φορά ποὺ ὑψώνει τὸν ΤίμιοΣταυρὸ καὶ ἔπειτα σκύβει μέχρι τὸἔδαφος καθὼς οἱ ἱεροψάλτες ψάλ-λουν κατανυκτικὰ καὶ ἱκετευτικὰ τὸldquoΚύριε ἐλέησονrdquo ἀκουμπάει τὸν τί-μιο Σταυρὸ καὶ στὴν λεκάνη ποὺπεριγράψαμε καὶ τὴν εὐλογεῖ Κα -θὼς λοιπὸν ὁ τελετουργὸς ἱερεὺςγυρίζει γύρω ndash γύρω κάποιος ἐκτῶν Μοναχῶν μεταφέρει καὶ τὴνλεκάνη καὶ τὴν τοποθετεῖ μπροστάτου ὥστε ἐκεῖνος καὶ πάλι σκύβον-τας νὰ τὴν εὐλογήσει

Ὅταν λοιπὸν τελειώσει ἡ τελετὴτῆς Ὑψώσεως οἱ Πατέρες μεταφέ-ρουν τὴν λεκάνη αὐτὴ στὸ ἹερὸΒῆμα καὶ τὴν τοποθετοῦν κάτω ἀπὸτὴν Ἁγία Τράπεζα Ἐκεῖ θὰ παρα-μείνει μέχρι τὸ τέλος τῆς θείας Λει-τουργίας Ὅταν λοιπὸν ἡ θεία Λει-

τουργία πλησιάζει στὸ τέλος τηςσκύβουν κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπε-ζα καὶ τραβοῦν πρὸς τὰ ἔξω τὴν λε-κάνη Ἀλλά τώρα πλέον στὴν λεκά-νη ὑπάρχει ζύμη Τὸ ἀλεύρι καὶ τὸνερὸ ἔγιναν προζύμι Δηλ τὸ πε-ριεχόμενο τῆς λεκάνης ἔχει φου-σκώσει καὶ ἔχει ξεχειλίσει Ἔγινεδηλ ὅτι συμβαίνει μὲ τὶς νοικοκυ-ρές οἱ ὁποῖες κάθε φορά ποὺ πρό-κειται νὰ ζυμώσουν ldquoἀναπιάνουν τὸπροζύμιrdquo Ἔπειτα ζυμώνουν στὴσυνέχεια ἀφήνουν τὸ μῖγμα νὰldquoἀνέβειrdquo ὅπως λέγουν καὶ ὕστερατὸ ψήνουν στὸ φοῦρνο καὶ ἔτσι γί-νεται τὸ ψωμί ldquoὩς ἐμεγαλύνθη τὰἔργα Σου Κύριεrdquo Αὐτό λοιπόν ποὺσυμβαίνει στὴ Ἱ Μονὴ τοῦ Μεγά-λου Σπηλαίου κάθε χρόνο εἶναι ἕναθαῦμα Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ ΤιμίουΣταυροῦ τὸ ἀλεύρι μεταβάλλεταισὲ προζύμι ἢ σὲ μαγιά μὲ τὸ ὁποῖομπορεῖς ὕστερα νὰ ζυμώσεις τόψωμί

Οἱ πιστὲς νοικοκυρὲς γνωρίζουνκάτι παρόμοιο ὅτι δηλ μὲ τὸ βασι-λικὸ ldquoἀπὸ τὸ Σταυρὸrdquo μποροῦν καὶζυμώνουν χωρίς νὰ χρησιμοποι-ήσουν ἄλλο προζύμι

Τὸ εὐλογημένο αὐτὸ μῖγμα οἱχριστιανοὶ τὸ παίρνουν μέσα σὲπλαστικὰ ποτήρια στὰ σπίτια τουςσὰν εὐλογία καὶ τὸ χρησιμοποιοῦνγιὰ νὰ ζυμώσουν

Αὐτό λοιπόν εἶναι ἕνα θαῦμα τὸὁποῖον ἐπαναλαμβάνεται κάθε χρό-νο στὶς 14 Σεπτεμβρίου στὴν ἹεράΜονή τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου

Ἕνα σχετικό video ἔχει καταγρά-ψει τὸ θαῦμα Ἡ εἰκόνα εἶναι λίγοσκοτεινή ἐπειδὴ ἡ ἀκολουθία γίνε-ται πρωΐ ὥστε δὲν ἔχει φωτίσει ἡἡμέρα κανονικά ἀλλὰ καὶ ἐπειδὴμέσα στὸ Ἱ Ναὸ δὲν ὑπάρχει ἱκανο-ποιητικὸ φῶς

Δοξάστε παρακαλῶ μαζί μας τὸὑπερύμνητον Ὄνομα τοῦ Κυρίουμας ldquoὯ πρέπει πᾶσα δόξα τιμὴ καὶπροσκύνησιςrdquo Ἀμήνraquo

Ἱερά Μητρόπολις Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων

ΕΝ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΝ ΘΑΥΜΑΕΙΣ ΤΗΝ Ι ΜΟΝΗΝ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΣΠΗΛΑΙΟΥ

Ρώτησαν ἕνα μοναχόmiddot laquoΤί κάνειςἐδῶ ποὺ μένειςraquo Καὶ κεῖνος ἀπάν-τησεmiddot laquoΦυλάγω τὸν τόποraquo Δηλαδὴτὸν ἐπιμελοῦμαι τὸν φροντίζω τὸνκαλλιεργῶ τὸν δενδροφυτεύω τὸνἐποπτεύω καὶ γενικὰ ἐνδιαφέρομαιγι᾽ αὐτόν Τὸ σπουδαιότερο τὸνἀξιοποιῶ πνευματικὰ καὶ τὸν ἁγιάζωΓεωργῶ laquoτῆς ἐρήμου τὸ ἄγονονταῖς τῶν δακρύων μου ροαῖςraquo

Τὴ στιχομυθία αὐτὴ καὶ τὸ νόημάτης θυμᾶμαι ὅταν σκέπτομαι τὸνἀγαπητὸ σὲ ὅλους μας κύριο Γεώρ -γιο Λαμπρούλια ἢ μπάρμπαndashΓιῶρ -γη ὅπως συνήθως τὸν φωνάζαμε

Φύλαξε κατὰ κυριολεξία καὶ κατ᾽ἄνθρωπο τὶς ἐγκαταστάσεις τοῦlaquoὈρ θοδόξου Τύπουraquo στὴν Ν Ἐρυ-θραί α φροντίζοντας σχολαστικὰ

γιὰ τὴ φύλαξή τους διπλοκλειδώ-νοντας κάθε φορά ἄσχετα ἂν ἤτα-νε μέρα ἢ νύχτα τὶς ἐξώπορτες καὶπαραμένοντας χρόνια ὁλόκληραἄγρυπνος φύλακας καὶ ἐπιστάτηςἐπὶ 24ώρου βάσεως

Τὶς φύλαξε ὅμως καὶ πνευματικὰκαὶ κατὰ Θεόν Διότι ἔζησε σὰνἰδιότυπος μοναχός ψάλλονταςστὶς ἀκολουθίες μὲ τοὺς σεβα-στοὺς καὶ ἀλησμόνητους πατέρεςΧαράλαμπο Βασιλόπουλο καὶ Μᾶρ -κο Μανώλη ἀνάβοντας συγχρό-νως τὰ καντήλια καὶ ἐκτελώνταςχρέη νεωκόρου στὶς ἐκκλησίεςποὺ λειτουργοῦσαν laquoἝνας μονα -χὸς προσευχόμενοςraquo ndashκαὶ ὁ μπάρμ-παndashΓιῶργος ἦταν ἰδιότυπος μονα-χός ὅπως προαναφέραμε μὴ ἔχον-τας νὰ ζηλέψει τίποτα ἀπὸ τοὺς μο-ναχοὺς τῶν Ἱερῶν Μονώνndash laquoεἶναιφρουρός ποὺ φυλάττει ἀπυρόβλη-το καὶ ἀπάτητο ἀπὸ τὸ Σατανᾶ καὶτὶς δυνάμεις του τὸν τόπο ὅπουστέκεται Ὁ ἐμπεριπατῶν τὴν οἰ -κουμένη ὁλόκληρη δὲν μπορεῖ νὰπλησιάσει ἐκεῖ ὅπου μία ψυχὴ ἀ -σκεῖται ὑπομένοντας τὸ μαρτύριοτῆς συνειδήσεως καὶ δίδοντας τὴν

μαρτυρία τοῦ ΧριστοῦraquoὉ κύριος Γιῶργος γνώρισε τὸν

ἱδρυτὴ τῆς ΠΟΕ καὶ τοῦ laquoΟΤraquoἈρχιμανδρίτη π Χαράλαμπο Βασι-λόπουλο γύρω στὸ 1974 καὶ παρέ-μεινε ἄγαμος ὤν μαζί του σὰνἀφιερωμένος συγκάτοικος γιὰ δύοχρόνια ἐργαζόμενος συγχρόνωςστὸ τυπογραφεῖο Ἀπὸ τὸ 1976ὅταν ἀπέκτησε ὁ laquoΟΤraquo τὶς ἐγκα-ταστάσεις του στὴν Ν Ἐρυθραίακαὶ ἐγκαταστάθηκε ἐδῶ τὸ τυπο-γραφεῖο ἦρθε καὶ αὐτὸς καὶ παρέ-μεινε πλέον μόνιμα σὲ ἕνα δωμά-τιο συνεχίζοντας τὴν ἐργασία του

Συγχρόνως φρόντιζε τὸν λαχα-νόκηπο τῶν ἐγκαταστάσεων καλ-λιεργώντας τον μὲ ἀπαράμιλλη τέ-χνη καὶ μαστοριά Ὅταν ἀντίκριζεςτὸ χῶρο ποὺ καλλιεργοῦσε νόμι-ζες ὅτι βλέπεις καλλιτέχνημα Δὲνἔχω δεῖ ὡραιότερο λαχανόκηποἮταν μερακλής ἐπιμελής ὀρεξά-τος καὶ ἀκούραστος μπαξεβάνηςἈπὸ φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτὸςκαὶ μεσονυκτίου φρόντιζε τὰ λαχα-νικά του Τὰ προϊόντα ποὺ ἀπεκό-μιζε τὰ μοίραζε ἐδῶ καὶ κεῖ χωρὶςνὰ παίρνει χρήματα

Ἦταν λιγόλογος προσηνής πάν -τα χαμογελαστόςmiddot δὲν κατέκρινεποτὲ κανένα καὶ εἶχε ἀγάπη πρὸςὅλους

Ὑπῆρξε ψάλτης ἰδιότυπος καὶἰδιόμορφος Δὲν βιαζόταν καὶ ἔ -ψαλ λε κατανυκτικὰ καὶ μὲ νόημαἀπολαμβάνοντας τὰ τροπάρια Κυ-ριολεκτικὰ μεταρσιωνόταν καὶ ζοῦ -σε σὲ ἄλλους πνευματικοὺς κό-σμους τὴν ὥρα ἐκείνη

Ἦταν πολὺ εὐλαβής Ὅπου συν -αντοῦσε εἰκόνα ἀκόμη καὶ μέσαστὸ κτίριο ἔκανε τὸ σταυρό τουκαὶ τὴν ἀσπαζόταν Ἀνεβαίνονταςτὴ σκάλα γιὰ τὸ δεύτερο ὄροφοτοῦ κτιρίου στὴ μέση τῆς σκάλαςὑπάρχει μία τεράστια εἰκόνα τῆςἉγίας Τριάδας Ὁ κύριος Γιῶργοςὅποτε ἀνέβαινε σταματοῦσε ἔκα-νε τὸ σταυρό του τὴν ἀσπαζότανκαὶ τὴν χάϊδευε λέγοντας μικρὲςπαρακλητικὲς φρασοῦλες

Ἀσκοῦσε τὴν ἐλεημοσύνη σὲ με-γάλη ἔκταση μὲ τὴ μικρὴ σύνταξηποὺ ἔπαιρνε

Τὸ τελευταῖο διάστημα τῆς ζωῆςτου δοκιμάσθηκε ἀπὸ τὴν ἀσθένειακαὶ παρέμεινε ἀρκετὸ χρόνο σὲ νο-σοκομεῖο καὶ στὸ τέλος ἐπειδὴἦταν κλινήρης καὶ πολὺ ἀδύναμοςεἰσῆλθε σὲ ἵδρυμα κατακοίτων τῆςἈρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν Ἐκεῖ μετὰἀπὸ δέκα ἡμέρες παραμονῆς στὶς5112012 παρέδωσε τὸ πνεῦ ματου εἰρηνικὰ καὶ ἔχοντας καλὴνἀπολογίαν στὸν Δημιουργὸν καὶΚριτὴν τῶν πάντων

Γεωργίου τοῦ ἁπλοῦ ἄκακου φί-λεργου νηπτικοῦ ἐλεήμονα καὶἀγαπητοῦ σὲ ὅλους μας ἂς εἶναιαἰώνια ἡ μνήμη

Ἀρχιμ Μελέτιος Βαδραχάνης

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥΛΙΑΣ (1926ndash2012)

Ἀνακοίνωσιςἐκ τῆς ΠΕΘ

Ἡ Πανελλήνιος Ἕνωσις Θεολό-γων εὑρίσκεται στήν εὐχάριστηθέση νά ἀνακοινώσει στούς συνα-δέλφους καί νέους θεολόγους ὅτιστό Ἐπιμορφωτικό Σεμινάριο Παι-δαγωγικῆς καί Διδακτικῆς Κατάρ-τισης στά Γραφεῖα τῆς ΠΕΘ (Χαλ-κοκονδύλη 37 ὄροφος 3ος) εἰση-γητής στίς 10-11-2012 ἡμέρα Σάβ-βατο καί ὥρα 1130 - 1415 θά εἶναιὁ κ Ἰωάννης Β Τσάγκας Δρ Θεο-λογίας Σχολ Σύμβουλος Θεολό-γων μέ θέμα

laquoὈργάνωση καί διεξαγωγή τῆςδιδασκαλίας Ἐναλλακτικές διδα-κτικές προσεγγίσεις στό ΜτΘraquo

Ἀπό τή Γραμματεία τῆς ΠΕΘ

laquoΕἰσβολήraquo ἱεροσύλων εἰς τό κοι-μητήριον τοῦ Ριζομύλου Μαγνησίαςπροεκάλεσε μεγάλας καταστροφάςεἰς τάφους Συμφώνως πρός τήνἠλεκτρονικήν ἐφημερίδα laquotaxydro-mosgrraquo

laquoΟἱ δράστες ποὺ πέρασαν τὸπροηγούμενο βράδυ ἀπὸ τὸ κοιμη-τήριο τοῦ χωριοῦ ἄφησαν πίσωτους μεγάλες καταστροφές Ἅρπα-ξαν ἀπὸ τὸ σύνολο τῶν μνημάτων150 περίπου ὅλα τὰ καντηλάκιαἀπὸ μπροῦτζο Μάλιστα στὴ μανίατους νὰ τὰ ἁρπάξουν τὰ ξήλωνανμαζὶ μὲ κομμάτια μαρμάρων

Ἡ ἐνέργεια τῶν ἱερόσυλων προ-κάλεσε ἀναστάτωση στὸ χωριό Οἱσυγγενεῖς τῶν νεκρῶν ἔσπευσανμόλις πληροφορήθηκαν τὴν κλοπὴἀπὸ ὅλους τούς τάφους ὥστε νὰ

ἀποκαταστήσουν τὶς ζημιές δίνον-τας νέες παραγγελίες γιὰ μάρμαρακαὶ καντηλάκια μὲ ὅποιο κόστοςσυνεπάγεται γιὰ τοὺς ἴδιους Γιὰτὴν κλοπὴ τῶν καντηλιῶν ἀπὸ τὸνεκροταφεῖο τοῦ Ριζομύλου ἐνη-μερώθηκε ἡ τοπικὴ Ἀστυνομία ποὺξεκίνησε τὶς ἔρευνες

Σύμφωνα μὲ τὸν ἱερέα τοῦ χω-ριοῦ τὸ νεκροταφεῖο εἶχε ἡσυχά-σει τὰ δύο τελευταῖα χρόνια ἀπὸσυχνὲς εἰσβολὲς ἱερόσυλων ποὺἅρπαζαν ἀπὸ τὸ χῶρο ὁτιδήποτεσὲ μπροῦτζο Τὸ προηγούμενο χρο-νικὸ διάστημα τὰ κρούσματα κλο -πῆς καντηλιῶν ἦταν συχνὰ καὶ κά-θε φορά οἱ δράστες ἔκλεβαν 10-15καντήλια Ἡ εἰσβολὴ ldquoἁρπακτικῶνrdquoτὶς πρῶτες πρωινὲς ὧρες χθὲς προ-κάλεσε σόκ καθὼς δὲν ἔμεινε καν-τήλι σὲ κανέναν τάφοraquo

Καταστροφή εἰς κοιμητήριονἀπό laquoεἰσβολήνraquo ἱεροσύλων

Ἐξεδήμησε πρὸς Κύριονὁ ὑπέρμαχος τῆς Πίστεως καὶ

τῆς Πατρίδος Σεβ ΜητροπολίτηςΜαρωνείας κυρὸς Δαμασκηνός

Ἐξεδήμησεν πρὸς Κύριον ὁ ΣεβΜητροπολίτης Μαρωνείας καὶ Κο-μοτηνῆς κυρὸς Δαμασκηνὸς τὴν6ην Νοεμβρίου εἰς ἡλικίαν 93 ἐτῶνἮτο ὑπέρμαχος τῆς ὈρθοδόξουΠίστεως καὶ τῶν δικαίων τοῦ Ἑλλη-νισμοῦ εἰς τὴν Θράκην Κατήγγελ-λε διαρκῶς τὰς δραστηριότηταςτῶν Τούρκων εἰς τὴν Θράκην Ταυ-

τοχρόνως ἐλειτούργει ὡς εἰρηνο-ποιός ndash γεφυροποιὸς μεταξὺ Ὀρ -θοδόξων καὶ Μουσουλμάνων Τὰτελευταῖα ἔτη ἀντιμετώπιζε πολλὰπροβλήματα ὑγείας (ἀνεπάρκειακαρδίας νεφρικὴ ἀνεπάρκεια κλπ)καὶ εἰσήρχετο συχνὰ εἰς τὸ Νοσο-κομεῖον Τὴν τελευταίαν ἑβδομάδαεἰσήχθη ἐκ νέου εἰς πολὺ ἄσχημονκατάστασιν καὶ ἐκεῖ παρέδωκε τὸπνεῦμα του πρὸς τὸν Κύριον Ἐξε-λέγη Μητροπολίτης Μαρωνείας καὶΚομοτηνῆς τὸ 1974 ἐνῶ ἀνηγο-ρεύ θη ἐπίτιμος διδάκτωρ τοῦ τμή-ματος ἱστορίας καὶ ἐθνολογίας τοῦΔημοκριτείου Πανεπιστημίου Θρά-κης Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία τοῦ μα-καριστοῦ Μητροπολίτου ἐψάλη εἰςτὸν Καθεδρικὸν Ἱ Ναὸν Εὐαγγελι-σμοῦ τῆς Θεοτόκου Κομοτηνῆςτὴν Πέμπτην 8ην Νοεμβρίου Ἡ τα-φή του ἔγινε εἰς τὸν προαύλιονχῶρον τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τὸν ὁποῖονεἶχεν ἀνεγείρει ὁ ἴδιος μὲ πολλούςκόπους καὶ προσπαθείας Τοποτη-ρητὴς εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολινἀναλαμβάνει ὁ Σεβ ΜητροπολίτηςΔιδυμοτείχου κ Δαμασκηνός

Ἡ Διαρκής Ἱ Σύνοδος κατά τήνδευτέραν συνεδρίαν της διά τόν μῆ -να Νοέμβριον ἠσχολήθη μεταξύ ἄλ -λων μέ τήν ὑπό ἔκδοσιν νέαν ἀ στυνο-μικήν ταυτότητα Συμφώνως πρός ἐ -νημερωτικόν δελτίον τύπου ἐκ δοθένὑπό τῆς ΔΙΣ τήν 6ην Νοεμβρίου

laquoΤὰ Μέλη τῆς Διαρκοῦς ἹερᾶςΣυνόδου ἐνημερώθηκαν ἀπὸ ἔγ -γραφο τοῦ Ἀρχηγείου τῆς Ἑλλη-νικῆς Ἀστυνομίας προκληθὲν ἀπὸπρογενέστερη Συνοδικὴ ἀλληλο-γραφία καὶ ἔκφραση ἀνησυχιῶνπερὶ τοῦ θέματος ldquoἜκδοση νέου τύ-που δελτίου ταυτότητας Ἑλλήνωνπολιτῶνrdquo Τὸ Ἀρχηγεῖο τῆς Ἀστυνο-μίας καθησυχάζει τὴν Ἱερὰ Σύνοδοκαὶ τοὺς πολίτες καὶ διαβεβαιώνειὅτι σὲ ἐφαρμογὴ τῶν ἐντολῶν τοῦὙπουργείου Δημοσίας Τάξεως καὶ

Προστασίας τοῦ Πολίτηldquo1 hellipμέχρι σήμερα ἡ διαδικασία

ἔκδοσης τῆς νέας ταυτότητας δὲνἔχει ρυθμιστεῖ νομοθετικὰ καὶ κατὰσυνέπεια δὲν ἔχει ληφθεῖ ὁριστικὴἀπόφαση γιὰ τὸν τύπο καὶ τὰ βιο-μετρικὰ στοιχεῖα ποὺ θὰ περιλαμ-βάνει

2 Σὲ κάθε περίπτωση τὸ νέουτύπου δελτίο ταυτότητας θὰ πρέ-πει νὰ πληροῖ τὰ ἐλάχιστα χαρα-κτηριστικά ἀσφαλείας σύμφωναμὲ τὸν κανονισμὸ 22522004 τοῦΣυμβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνω-σης ὥστε νὰ ἀναγνωρίζεται καὶσὰν ταξιδιωτικὸ ἔγγραφο πλὴνὅμως δὲν θὰ περιλαμβάνει ἠλε-κτρονικὸ καὶ δακτυλικὸ ἀποτύπωμακαὶ δὲν θὰ ταυτίζεται μὲ τὴν κάρτατοῦ πολίτηrdquoraquo

Ἡ ΔΙΣ διά τήν ὑπό ἔκδοσιννέαν ἀστυνομικήν ταυτότητα

Ὁ μπαρμπά Γιώργης ψάλλει δίπλαστόν π Μᾶρκο στό ἐξωκκλήσι τοῦΠροφήτου Ἠλιού στήν Πεντέλη

ΓΙΑΤΙ ΖΗΣ

Ἕνα διαχρονικὸν βι-βλίον τοῦ microακαριστοῦ Γέ-ροντος π ΧαραλάmicroπουςΒασιλοπούλου πολὺ διδα-κτικὸν καὶ ὠφέλιmicroον γιὰὅλους

ἘκδόσειςlaquoὈρθοδόξου ΤύπουraquoΚάνιγγος 10 α´ ὄροφ

106 77 ἈθῆναιΤηλ 210ndash38 16 206

ΤΕΛΕΦΑΞ 210ndash38 28 518Τιmicroᾶται 170euro

Ἐπιμελείᾳ τοῦἈρχιμ Χαραλάμπους

Δ Βασιλοπούλουκυκλοφορεῖται τὸ με-

λέτημα τοῦ ἀειμνήστουἈρχιμ Σωκράτους Ἀνα-

ζηλῆ ἹεροκήρυκοςΗΗ ΜΜΟΟΝΝΙΙΚΚΑΑἩ ὑποδειγματικὴ σύζυ-

γος νύφη καὶ μητέρα(τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου)

Τιμᾶται 120 εὐρώ

Σελὶς 8η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΑΙ ΕΥΘΥΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥΡΩΣΙΑΣ κ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΔΙΑ ΤΑΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜέγα λάθος ὁ ἐναγκαλισμός της μὲ τὴν κρατικὴν ἐξουσίαν

Προσφάτως ὁ ὑπουργὸς Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου Μό-σχας Μητροπολίτης Ἱλαρίωνἀπέστειλε μίαν ἐπιστολήν πρὸςὅλας τὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίαςμὲ τὴν ὁποίαν κατέστησε γνωστὸνὅτι ἡ Ὀρ θόδοξος Ἐκκλησία τῆςΡωσίας ὅσο καὶ ἂν laquoἠχεῖ παρά-ξεναraquo εὑρίσκεται ὑπὸ διωγμόν Ἡεἴδησις εἶναι πράγ ματι συγκλονι-στική διότι μετὰ τὴν κατάρρευσιντοῦ κομμουνισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξίαεἰς τὴν Ρωσίαν laquoγνωρίζει ἡμέρεςδόξαςraquo Ἡ πραγματικότης ὅμωςεἶναι ἄλλη ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας καταγγέλλειδιώξεις

Τὰ αἴτιαΤὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς

στάσεως τοῦ Ρωσικοῦ Κράτουςἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Ρωσίας ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναλύσηἡ ἱστοσελὶς laquoἰδιωτικὴ ὁδόςraquo ἡὁποία ὑπερασπίζεται τοὺς Θεο-λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶν Πα-πικῶν καὶ ἤλεγξε τὸν Σεβ Μη-τροπολίτην Πειραιῶς κ Σεραφεὶμδιὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν ἀναθεμά-των κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆςὈρθοδοξίας Εἰς τὴν ἀνάλυσίντων οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἱ στο σελίδοςὑποστηρίζουν τὰ ἀκόλουθα

laquoἩ εἴδηση μέχρι πρὶν λίγο καιρὸθὰ ἦταν ἀδιανόητη Σήμερα ὅμωςεἶναι μία πρα γματικότητα Ἀπεστά-λη ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Ὀρθοδό-ξους Προκαθημένους ποὺ φέρειτὴν ὑπογραφὴ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου ΜόσχαςΜητροπολίτη Βολοκολὰμσκ Ἱλα-ρίωνα διὰ τῆς ὁποίας γνωστοποιεῖ -ται ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχαςεἶναι πλέον θῦμα μίας ldquoἀχαλίνωτηςκαταδίωξηςrdquo ἡ ὁποία ξεκίνησε μὲὅσα συνέβησαν στὸν Ἱ Ναὸ τοῦΣωτῆρος μὲ τὸ συγκρότημα PussyRiot καὶ συνεχίζεται μὲ καταστρο -φὲς μνημείων καὶ σταυρῶν ἀπει -λὲς κατὰ κληρικῶν καὶ ἐπιθέσειςκατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη Μό-σχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυ-ρίλλου

Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι στὴν οὐσία μίαἔκκληση στοὺς Ὀρθοδόξους Πα-τριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους νὰστηρίξουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρω-σίας στὴν δοκιμασία ποὺ διέρχε-ται Ὅπως σωστὰ τονίστηκε ldquoἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίαςδείχνει νὰ ἐκπέμπει γιὰ πρώτηφορὰ μετὰ τὴν πτώση τοῦ ὑπαρ-

κτοῦ σοσιαλισμοῦ σῆμα κινδύνουκαθὼς ζητάει τὴν στήριξη τῶνὈρθοδόξων γιὰ μία σειρὰ ἀνησυ-χητικῶν γεγονότων τὰ ὁποῖα ὅ -πως δηλώνει καλλιεργοῦνται ἀπὸἀντιεκκλησιαστικοὺς κύκλους ἐν -τὸς καὶ ἐκτὸς Ρωσίαςrdquo (ΤΟ ΒΗΜΑ261012)

Φυσικά δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσειἀλλοῦ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση ἡἡγεσία τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Εἶ -ναι δυστυχῶς ἴδιον τῶν ἰσχυ ρῶν(ἀπὸ τὸ Βατικανὸ μέχρι τὴν ΡωσικὴἘκκλησία) νὰ ἐπιρρίπτουν πάντοτεσὲ ἄλλους τὶς εὐθύνες στοὺςldquoβλά σφημουςrdquo καὶ τοὺς ldquoἀν τιεκκλη -σιαστικούςrdquo κοκ λησμονώντας τὰδικά τους λάθη Καὶ ἐδῶ ἡ ΡωσικὴἘκκλησία ἔχει κάνει ἕνα τραγικὸλάθος τὸ ὁποῖο σήμερα πληρώνεικαὶ θὰ συνεχίσει νὰ τὸ πληρώνειἀκριβά ἂν δὲν ἀλλάξει γραμ μὴπλεύσης Τὸ λάθος της εἶναι ὁ πα-θιασμένος ἐναγκαλισμὸς μὲ τὴνκρατικὴ ἐξουσία Ἡ ἀλόγιστη ὑπο-στήριξη στὸν πρόεδρο Πού τιν ποὺσυμπεριφέρεται ὡς τσά ρος καὶἀνταποδίδει ποικιλοτρόπως στὴνΡωσικὴ Ἐκκλησία τὴν ldquoἀγαπητικήrdquoτης πρὸς αὐτὸν διάθεση

Ἦταν λογικὸ ndash καὶ θέμα χρόνου- νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας ὅλοι οἱ πολί-τες ποὺ δὲν θέλουν τὸν Πούτινπλέον στὴν ἐξουσία Βέβαια ὁΡῶσος Πρόεδρος εἶναι ἄρτι ἐπανε-κλεγείς Αὐτὸ ὅμως αὔξησε τὴ δυ-ναμικὴ τῶν ἀντιδράσεων στὴν πο-λιτική του Καὶ ἡ μπάλα πῆρε καὶτὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία τὸν δεξιὸ() βραχίονα τοῦ Ρώσου Προέδρου

Ἄρα ἡ λύση εἶναι μονόδρομοςἩ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας πρέπει νὰἀρχίσει ἐδῶ καὶ τώρα τὴν ἀπαγκί-στρωσή της ἀπὸ τὸ σφιχταγκάλια-σμα μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία Ἂνδὲν τὸ κάνει οἱ ἀντιδράσεις τῆςἀντιπολίτευσης δηλ ὅσων ἀντιτί-θενται σ᾽ αὐτὴ τὴ νοσηρὴ σχέσηθὰ κλιμακωθοῦν Οἱ κριτικὲς φω-νές οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι διόλουεὐκαταφρόνητες πληθαίνουν ὡς ἡἄμμος τῆς θαλάσσης

Ἡ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγε-σία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἔχειμεγάλη εὐθύνη ἔναντι τῆς ἱστο-ρίας Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Κομμου -νισμοῦ σημειώθηκε μία ζηλευτὴἄνθηση τῆς Ρωσικῆς ἘκκλησίαςὉ κόσμος προσέβλεψε σ᾽ αὐτὴν ὡςπραγματικὴ Μητέρα Ἡ ρωσικὴπνευ ματικότητα ἀναδύθηκε καὶ πά-λι ὡς ἐλπίδα καὶ νόημα ζωῆς Ἡ κα-ταξίωση τῆς Ἐκκλησίας στὴ συνεί-δηση τοῦ λαοῦ ἦταν ἕνα θαυμαστὸγεγονὸς παγκοσμίως Τώρα ὅμωςἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία κινδυνεύει ἀπὸτὴν ἀπαξίωση Γιατί μεθυσμένηἀπὸ τὴ δύναμη ποὺ τῆς παρέχει ἡσχέση της μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσίαλησμόνησε τὴν εὐ λογημένη ρωσι -κὴ σαλότητα Καὶ ξεκίνησε νὰ κα-τακτήσει τὸν κόσμο πρὶν ἀκόμακερδίσει οὐσιαστικὰ τὸ δικό τηςποίμνιο Ἄρα ἀλλαγὴ πλεύσης τώ-ρα

Γιατί ἀλλιῶς ἡ κατάσταση ἀρχί-ζει νὰ θυμίζει μέρες τοῦ 1917raquo

Ὀρθοδοξότατοι ἀπαντήσεις τοῦ Ἀρχιμ Βασιλείου Γοντικάκη εἰς τοὺς συντάκτας τοῦ νέου μαθήματος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝbull Ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ δώση τὸ πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν (παραδοσιακὸν καὶ ἐπαναστατικόν) τὸ ὁποῖον τὴν ὀρθόδοξον

συνείδησιν ἀναπαύει καὶ ὁλόκληρον τὸν κόσμον ζωογονεῖbull Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προσφέρει μίαν χαράν ἡ ὁποία εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ μίαν ἔκπληξιν ἡ ὁποία laquoξε-

περνᾶraquo τὸν θάνατον Εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν δὲν λατρεύομεν κάποιαν δοξασίαν ὡς ἰσχυρίζονται οἱ συντάκται τοῦ πιλοτικοῦπρογράμματος σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ ζῶμεν τὴν φανέρωσιν τῆς ἀληθείας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Παρέμβασιν πρὸς τὸν πρόεδροντῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἈρχιεπίσκοπονἈθηνῶν κ Ἱερώνυμον καὶ τὴνΔιαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ἔκαμνε μὲ ἐπι-στολήν του ὁ Προηγούμενος τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ ἉγίουὌρους Ἀρχιμανδρίτης ΒασίλειοςΓοντικάκης διὰ τὸ ζήτημα τῶν Πι-λοτικῶν Προγραμμάτων τοῦ Κρά-τους εἰς τὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν Ὁ Προηγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Ἰβήρων πιστεύει ὅτι μὲ τὰπιλοτικὰ προγράμματα laquoκάτι ἱερὸκαὶ ἅγιον προδίδεταιraquo καὶ διὰ τὴνἀποτροπὴν τῆς προδοσίας προβαί-νει εἰς ὡρισμένας ὑποδείξεις πρὸςτὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς Συνο-δικοὺς Ἀρχιερεῖς Ἡ ἀφορμὴ διὰτοὺς προβληματισμούς τοὺς ὁποί-ους διατυπώνει εἰς τὴν ἐπιστολήντου ἦσαν αἱ ἀποκαλύψεις τοῦ πε-ριοδικοῦ laquoΚοινωνίαraquo τῆς Πανελλη-νίου Ἑνώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) διὰτὸ νέον πρόγραμμα σπουδῶν εἰς τὰΘρησκευτικά

Ἡ ἐπιστολήΤὸ πλῆρες κείμενον τῆς Ἐπι-

στολῆς τοῦ Προηγουμένου τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμανδρί-του Βασιλείου Γοντικάκη πρὸς τὸνἈρχιεπίσκοπον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύν -οδον ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ Περιο-δικὸ ldquoΚοινωνίαrdquo τῆς ΠΕΘ τὸ ἀφιε-ρωμένο στὸ ldquoνέο πρόγραμμα σπου -δῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ ndashΓυμνασίουrdquo (Ἀπρίλιος ndash Ἰούνιος2012)

Διερχόμενος τὸ περιεχόμενοτοῦ τεύχους ἔνοιωσα μέσα μου μίαἔντονη ἀντίδραση Ἔνοιωσα ὅτικάτι ἱερὸ καὶ ἅγιο προδίδεται ἀπὸτὸ κεφάλαιο τῆς Πίστεώς μας κάτιποὺ τόχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος

ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς παρα-δόσεως

Καὶ τολμῶ νὰ σᾶς κουράσω γιὰλίγο καὶ νὰ ἐξομολογηθῶ τὸ λογι-σμό μου

Εἶναι ἀντιπαιδαγωγικὸ καὶ ἀπάν-θρωπο νὰ θέλουν νὰ θρέψουν τὴνψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ μὲ πλη-ροφορίες θρησκευτικῶν ἀπόψεωνκαὶ διαπληκτισμῶν τὴ στιγμὴ ποὺαὐτὸ τὸ τρυφερὸ πλάσμα ζητᾶ τὸγάλα τοῦ ἡρωϊσμοῦ τῆς ἀγάπηςποὺ εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς ζωῆςκαὶ τὸ διαθέτει πλούσια ἡ ΜητέραἘκκλησία

Αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο διαμαρτύρον-ται οἱ συντάκτες τοῦ προγράμμα-τος σπουδῶν εἶναι ldquoὁ δογματισμὸςrdquoκαὶ ldquoὁ κατηχητισμὸςrdquo ποὺ διακρί-νουν στὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν

Αὐτὸ ὅμως στὴν οὐσία εἶναι ψέ-μα καὶ παραποίησι τῆς ἀλήθειαςΓιατί στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίαδὲν λατρεύομε κάποια δοξασίαἈλλὰ αὐτό ποὺ ζοῦμε εἶναι θεοφά-νεια ἡ φανέρωση τῆς ἀλήθειας ὅτιὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Ἀπὸ ἀγάπη δημιουργεῖ τὰ πάνταΚαὶ παραπεσόντας τοὺς ἀνθρώ-πους δὲν τοὺς ἐγκαταλείπει ἀλλὰκατέρχεται πρὸς αὐτούς Ταπεινώ-νεται καὶ τοὺς σώζει

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ὅπωςγνωρίζεται στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλη-σίας εἶναι φανέρωσι ἀφάτου ἀγά-πης γιὰ ὅλη τὴ δημιουργία καὶ τὸνἄνθρωπο

Δὲν βλέπει ἐχθρούς ἄλλα μόνοφίλους Δὲν ἀμύνεται γιὰ νὰ σωθῆἈλλὰ θυσιάζεται γιὰ νὰ σώσηὅλους Θεωρεῖ φίλους καὶ αὐτούςποὺ τὸν σταυρώνουν Δὲν καταρ-γεῖ ἐχθρούς γιατί δὲν ἔχει Καταρ-γεῖ τὴν ἔχθρα

ldquoΤὴν ἔχθραν κτείνας ὑπερέχου-σαν πάντα νοῦν εἰρήνην χαρίζεταιrdquo

Αὐτὴ ἡ τελικὴ νίκη τῆς εἰρήνηςποὺ καταργεῖ τὸν θάνατο ὅλουςτοὺς ζωογονεῖ τοὺς ἀνασταίνειldquoΚαὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματοςrdquo

Ὡς πολικὸς ἀστέρας ποὺ ὁδηγεῖκαὶ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸτὴ φθορὰ τοῦ θανάτου εἶναι ἡὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου τῆς ἀγά-πης ldquoἩμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβή-καμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴνζωήν ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελ-φοὺςrdquo (Α΄ Ἰω 3 14)

Δὲν ἐμπνέομε τὴ ζωὴ στὴν ψυχὴτοῦ παιδιοῦ μὲ τὴν ἐνημέρωσι θρη-σκευτικῶν ἀπόψεων καὶ διαφορῶνἀλλὰ μὲ τὰ ζωντανὰ παραδείγματααὐτῶν ποὺ νίκησαν τὸν θάνατο διὰτῆς θυσίας τῆς ἀγάπης Δὲν τρέ-φεται ἡ ψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦμὲ ὑλικὸ πληροφοριῶν θρησκευ-τικῶν ἀπόψεων ἀλλὰ μὲ τὸ πνεῦματοῦ ἡρωισμοῦ τῆς ἀγάπης

Ὅταν θὰ ἀνδρωθῆ μέσα σ᾽ αὐτὴτὴν ἀγωγὴ τῆς ἀγάπης καὶ τῆςἐλευθερίας θὰ ἀγαπήση τὴ ζωήΘὰ εἶναι εὐλογία γιὰ ὅλους καὶὅλες οἱ δοκιμασίες θὰ εἶναι εὐλο-γία γι᾽ αὐτόν

Δὲν θὰ φοβᾶται καμμιὰ ἀπειλήοὔτε τὸν ἴδιο τὸν θάνατο Θὰ θε-ωρῆ ἐπιτυχία του ὄχι νὰ ὑποδου-λώση νὰ ταπείνωση τὸν ἄλλονἈλλὰ νὰ θυσιασθῆ γιὰ νὰ ζήσουνὅλοι οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι ὁ ἀληθινὸςἑαυτός του

Ἐὰν δώσωμε πραγματικὰ ὀρθό-δοξη ἀγωγή ἑτοιμάζουμε ἀνθρώ-πους ὁλοκληρωμένους πνευματι-κά ποὺ ὄχι μόνο μποροῦν νὰ ζή-σουν ἄνετα μέσα σὲ πολυπολιτι-σμικὰ περιβάλλοντα τοῦ καιροῦμας ἀλλὰ νὰ δεχθοῦν τὶς ὅποιεςδυσκολίες ὡς εὐλογίες Κατὰ τὴρῆσι τοῦ Ἀποστόλου ldquoχαίρω ἐντοῖς παθήμασί μουrdquo

Αὐτὴ ἡ ἀγωγὴ γεννᾶ ἀνθρώπουςχαρούμενους μὲ δυνατὴ κράσιΓεννιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀγάπη Καὶπροσφέρουν εὐσπλαγχνία Γίνον-ται μία αἴσθησι Διακρίνουν τὸ ὑ -γιές τῆς ἀγάπης ποὺ ζωογονεῖ ἀπὸτὸ νοσηρὸ τοῦ μίσους ποὺ θανα-τώνει

Ἀντιμετωπίζουν τὰ πάντα μὲ τὴνπλησμονὴ τῆς ἐλεημοσύνης ποὺτοὺς γέννησε καὶ τοὺς συντηρεῖΠροσεύχονται μετὰ δακρύων γιὰὅλη τὴν κτίσι τοὺς ἀνθρώπους καὶτοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐμπνέουν καὶἐλευθερώνουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀν -θρώπου Κατευνάζουν τὰ πάθηἈνοίγουν δρόμους ζωῆς Μετατρέ-πουν σὲ εὐλογίες ὅλους τοὺς πει-ρασμούς

Καὶ δίδουν τὴ μαρτυρία τῆς πί-στεως ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἰσχυ-ρισμὸς γιὰ τὴν ὀρθότητα κάποιαςδιατυπώσεως ἀλλὰ ἡ εὐωδία τοῦὥριμου ἀνθρώπου ποὺ ξεπέρασετὸ θάνατο Καὶ εἶναι ὅλος ἀγάπηκαθ᾽ ὁμοιότητα Θεοῦ

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ μαθαίνουνἁπλῶς λόγια ἀγάπης καὶ τὶς διάφο-ρες ἀπόψεις τῶν θρησκευτικῶνδοξασιῶν δὲν προσφέρουν ζωὴοὔτε μορφώνουν τὸν νέο ἄνθρω-πο ἀλλὰ δημιουργοῦν τὴ σύγχυσιμίας στείρας πολυμάθειας

Φτωχαίνομε καὶ εὐτελίζομε τὸμυστήριο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς δόθη-κε ἐνῶ ὀφείλομε νὰ τὸ κοινοποι-ήσωμε ἀπαραχάρακτο στὰ παιδιὰὅλου τοῦ κόσμου ποὺ βασανίζον-

ται Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ὀξυγόνο τῆςζωῆς

Σήμερα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος ἔγι-νε μία ταραγμένη γειτονιὰ καὶ γί-νεται λόγος γιὰ ἐπανευαγγελισμὸτῆς Εὐρώπης εἶναι ὁ καιρὸς τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ θεολο-γίας

Αὐτὰ ποὺ ἐπιδιώκουν μὲ τὶς με-ταρρυθμίσεις νὰ ἐπιτύχουν τὰ ἔχειπρὸ πολλοῦ ὡς κατακτήσεις ζωῆς ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία

Δὲν ἀπειλεῖ κανέναν αὐτός ποὺἔχει ὡς τρόπο ζωῆς τὴ θυσία τουἀπὸ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους Καὶδὲν φοβᾶται τίποτε ἡ ζωή ποὺ ἀνα-τέλλει ἐκ τοῦ Τάφου

Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ δώση τὸπιλοτικὸ πρόγραμμα σπουδῶν (πα-ραδοσιακὸ καὶ ἐπαναστατικό) ποὺτὴν ὀρθόδοξη συνείδησι ἀναπαύεικαὶ ὅλο τὸν κόσμο ζωογονεῖ Γιατίἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης δὲν χωρίζειἀλλὰ ἑνώνει Βοηθᾶ τὸν καθένα νὰκαλλιτερεύση τὴ συμπεριφοράτου νὰ θεραπεύση τὴν ἀρρώστιατου καὶ νὰ χαρῆ τὴ ζωή του

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσφέ-ρει μία χαρά ποὺ εἶναι ἰσχυρότερητῆς παρούσης ζωῆς καὶ μία ἔκπλη-ξη ποὺ ξεπερνᾶ τὸν θάνατο

Ὀφείλομε νὰ ἐνεργήσωμε μὲὅλες τὶς δυνατότητες ποὺ διαθέ-τομε γιὰ νὰ ἀφήσουμε νὰ ἁπλωθῆἡ εὐωδία τῆς Ἀναστάσεως ποὺνικᾶ τὸν θάνατο ldquoΧριστὸς ἀνέστηἐκ νεκρῶν καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμ-παντα εὐωδίαςrdquo

Αὐτά Μακαριώτατε καὶ Σεβα-σμιώτατοι εἶχα νὰ Σᾶς διατυπώσωὡς ἐξομολόγησι λογισμῶν Αἰτού-μενος συγγνώμη γιὰ τὴν ὅλη ἀπα-σχόλησι καὶ ἐκζητώντας τὶς θεο-πειθεῖς Σας εὐχὲς ἀσπάζομαι τὴντιμία Σας δεξιά

Μὲ υἱικὸ σεβασμὸ καὶτὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

Ἀρχιμ Βασίλειος ἸβηρίτηςΠροηγούμενος Ἱ Μονῆς Ἰβήρων

Ἔκθετοι οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν ἀπαξιωτικῶς διὰ τοὺς κινητοποιηθέντας πιστούς

ΜΙΑ laquoΧΟΥΦΤΑraquo ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝΕΜΑΤΑΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΧΥΔΑΙΑΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Αἱ κινητοποιήσεις μίας laquoχού-φταςraquo Ὀρθοδόξων οἱ ὁποῖοι ἀπεδο-κιμάσθησαν ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ Κλη-ρικούς καὶ αἱ ἀντιδράσεις πνευμα-τικῶν ἀνθρώπων ὡρισμένων Ἐπι-σκό πων καὶ θεολόγων εἶχον ἀποτέ-λεσμα νὰ ἀναβληθοῦν ἐπ᾽ ἀόριστοναἱ παραστάσεις τοῦ θεατρικοῦ ἔρ -γου τὸ ὁποῖον παρουσίαζε τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγ Ἀποστόλους ὡςσοδομίτας Μεταξὺ τῶν ὀλίγων οἱὁποῖοι ἀντέδρασαν δυναμικῶς ἦτοκαὶ ὁ laquoΟΤraquo ὁ ὁποῖος ἐφιλοξένησενἄρθρα θεολόγων καθηγητῶν πανε-πιστημίου Ἐπισκόπων καὶ ἄλλωνμελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῆςβλασφήμου θεατρικῆς παραστάσε-ως Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίαςἐσιώπησεν ἂν καὶ κατὰ τὰς ἀρχὰςτοῦ θέρους εἶχε καλέσει τὸν πιστὸνλα ὸν εἰς δυναμικὰς ἀντιδράσειςὍταν ὅμως ἀν τέδρασεν ἕν ἐλαχιστό-τατον τμῆμα τοῦ λαοῦ εὑ ρέ θησανἈρχιερεῖς διὰ νὰ ὁμιλήσουν περὶτῶν laquoσυνήθως ὑπόπτωνraquo οἱ ὁποῖοιἀντιδροῦν καὶ διὰ ἄλλα Ἐκ κλησια-στικὰ ζητήματα Αὐτὸ τὸ τμῆμα τοῦλαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μετρημένους Ἀρ -χιερεῖς (οἱ ὁποῖοι ἀντέδρα σαν) ἀνέ-βαλον ἐπ᾽ ἀόριστον τὰς βλα σφήμουςκαὶ σοδομιτικὰς παραστάσεις ἀφή-νοντες τοὺς προοδευτικοὺς Ἀρχιε-ρεῖς νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς φιλοσο-δομιτὰς πολιτικούς δημο σιογρά -φους διανοουμένους καὶ ἠθοποιούςοἱ ὁποῖ οι εἰς τὸ ὄνομα τῆς δημοκρα-τίας καὶ τῆς τέχνης εἶ χον τὴν ἄποψινὅτι δύνανται νὰ ἐξυβρίζουν τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους

Ἡ ἀνακοίνωσιςδιὰ τήνhellip ἀναβολήν

Ἡ ἀνακοίνωσις διὰ τὴν ἐπ᾽ ἀόρι-στον ἀναβολὴν τῆς θεατρικῆς πα-

ραστάσεως τὴν ὁποίαν ἐξέδωσαν οἱπρωταγωνισταὶ τῆς παραστάσεωςἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΟἱ παραστάσεις τοῦ Corpus Ch-risti στὸ θέατρο Χυτήριο ὁλοκλη-ρώνονται Δὲν ἦταν πρόθεσή μαςοὔτε νὰ προκαλέσουμε τὸ ldquoθρη-σκευτικὸ συναίσθημαrdquo οὔτε νὰ δη-μιουργήσουμε ἐντάσεις καὶ πολὺπερισσότερο νὰ ζήσουμε εἰκόνεςἀστυνομοκρατούμενου χώρου θε-άτρου Λυπούμαστε ποὺ ἄθελάμας ἄνθρωποι ξυλοκοπήθηκανπρ ο πηλακίστηκαν ἀπαξιώθηκανΜᾶς προκάλεσε θλίψη τὸ γεγονὸςὅτι τὸ Χυτήριο ἔκανε τὸ γύρω τοῦκόσμου μὲ ἀπαξιωτικὰ σχόλια γιὰτὴ Δημοκρατία μας Καὶ βάζονταςπάνω ἀπ᾽ ὅλα τὸ καθῆκον μας ὡςἝλληνες πολίτες νὰ προστατέ-ψουμε τὴ φήμη τῆς Χώρας μαςἀλλὰ καὶ τὴ βαθιὰ πίστη μας στὴνὈρθοδοξία καὶ τὸν Χριστιανισμόποὺ εἶναι ἡ πίστη τῆς ἀγάπης καὶτῆς ἀποδοχῆς δὲν γίνεται νὰ ἐπι-τρέψουμε τὴν παγκόσμια δυσφή-μηση ποὺ συντελεῖται μὲ ἀφορμὴτὴν παράστασή μας

Παλέψαμε σὲ αἴθουσες δικαστη-ρίων καὶ δικαιωθήκαμε Ἀλλά Δὲνἦταν ἀρκετό Συνέχισαν νὰ μᾶςδιασύρουν καὶ νὰ βάζουν σὲ κίνδυ-νο τοὺς συναδέλφους μας ἠθο-ποιοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ σύνολο τῶνἐργαζομένων στὸ θέατρό μας

Μὲ τὴ σκέψη στὸ κοινό μας ποὺσεβόμαστε προσπαθήσαμε νὰ παί-ξουμε τὴν παράσταση ἐπὶ 3 ἑβδο-μάδες Δὲν στάθηκε δυνατόν για-τί δὲν μᾶς τὸ ἐπέτρεψανhellip Καὶ φυ-σικὰ δὲν εἶναι λύση νὰ συνεχίζου-με σὰ νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα Για-τί αὐτό ποὺ συνέβη εἶναι ὑπαρκτόἐφιαλτικὸ καὶ μεγάλη ντροπή

Τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς ἀπέστειλε ὁσυγγραφέας τοῦ ἔργου ΤέρενςΜακ Νάλλυ μᾶς προβλημάτισεldquoἄλ λο θέατρο δὲν θὰ εἶχε ἀντέξειτόσο μήπως ὅμως μὲ ὅλα αὐτά

ποὺ προσδίδουν στὴν παράστασηπερὶ ldquoβλασφημίαςrdquo χάνεται τὸ πρα -γματικὸ μήνυμα τοῦ ἔργου εἶναιδυνατὸν ἕνα ἔργο ποὺ γράφτηκεγιὰ νὰ μιλήσει γιὰ τὴν ἀγάπη νὰ κα-ταλήγει νὰ προκαλεῖ τόσο μῖσοςrdquo

Βέβαια τέτοιες ἐκδηλώσεις βίαςσὰν αὐτές ποὺ ἐκτυλίχθηκανμπρο στὰ στὴν πόρτα τοῦ θεάτρουμας στὶς 1110 δὲν ἔλαβαν χώρα σὲκανένα μέρος τοῦ κόσμου ὅπου κιἂν παίχτηκε τὸ Corpus Christihellipπαρὰ μόνοhellip ἀπὸ φανατικοὺς Μου-σουλμάνους() ποὺ θεώρησαν ὅτιἔπρεπε νὰ ἐκδώσουν διάταγμα θα-νάτου γιὰ τὸν συγγραφέα

Εὐχαριστοῦμε ὅσους μᾶς στήρι-ξαν στὴν προσπάθειά μας γιὰ τὴνἐλευθερία τῆς τέχνης καὶ τὴ μὴ φί-μωση τοῦ θεατρικοῦ λόγου Ὅμωςἐμεῖς δὲν κάνουμε θέατρο γιὰ νὰὑποκαταστήσουμε τοὺς θεσμούςhellipΔὲν λιποψυχοῦμε καὶ θὰ δώσουμετὸν ἀγώνα ὅπου καὶ ἂν χρειαστεῖἊς προβληματιστοῦμε ὅμως γιὰ τὸΚράτος ποὺ παρακολουθεῖ μουδια-σμένο τὶς δυνάμεις τοῦ σκοταδι-σμοῦ νὰ ἀσχημονοῦνhellip

Ἂν μία θεατρικὴ παράστασημπορεῖ νὰ θέσει θεμελιώδη ζητή-ματα ὅπως τὸ δικαίωμα στὴ διαφο-ρετικότητα καὶ τὴν ἐλευθερία τῆςἔκφρασης τότε τὸ Θέατρο εἶναιπαρὸν στὴν ἀληθινὴ ζωήhellip

Ἡ παράσταση CORPUS CHRISTIἔχει ἤδη κληθεῖ νὰ λάβει μέρος σὲδύο διεθνῆ θεατρικὰ φεστιβάλ στὸInternational Theatre Festival MESSSarajevo καὶ στὸ Festival Iberoameri-cano de Teatro de BogotaἘκεῖ θὰ βρεῖ καὶ τὴν δικαίωσή τηςhellip

γιὰ τὸ θέατρο ΧυτήριοΒάσια Παναγοπούλου καὶ

Λαέρτης ΒασιλείουraquoΠαρατηρήσεις τοῦ laquoΟΤraquo

Θέλομεν νὰ ἐπισημάνωμεν ὅτι αἱἈστυνομικαὶ δυνάμεις ἔξωθεν τοῦ

θεάτρου ἦσαν πολλαπλασίως με-γαλύτεραι ἀπὸ τοὺς συγκεντρω-θέντας πιστούς οἱ ὁποῖοι διεμαρ-τύρον το διὰ τὴν σοδομιτικὴν θεα-τρικὴν παράστασιν Αἱ δυνάμειςτῆς Ἀστυνομίας συνεκρούσθησαντὴν πρώτην ἡμέραν τῆς παραστά-σε ως μὲ μέλη τῆς laquoΧρυσῆς Αὐ -γῆςraquo τὰ ὁποῖ α προσεπάθησαν νὰlaquoκα πελώσουνraquo τὰς ἀντιδράσειςτῶν ὀλίγων ὀρθοδόξων πιστῶν Τὰςἑ πομένας ἡμέρας αἱ κλοῦβαι mdashλε-ωφορεῖα τῆς Ἀστυνομίας εἶ χονσχηματίσει προστατευτικὸν κλοιὸνεἰς τὸ θέατρον ἐνῶ τὴν ἡμέραν τῆςἀναβολῆς ἀπηγορεύετο ἡ διέλευ-σις αὐτοκινήτων ἔμπροσθεν τοῦθεάτρου ἂν καὶ δὲν ὑπῆρχον δια-μαρτυρόμενοι πιστοί

Οἱ συντελεσταὶ τῆς θεατρικῆςπαραστάσεως ὅταν διεπίστωσανὅτι τὸ Ἑλληνικὸν κοι νὸν δὲν ἐνέκρι-νε τὴν σοδομιτικὴν θεα τρικὴν πα-ράστασιν καὶ ἀπεῖχεν ἀπὸ αὐτὴνἀπεφάσισαν νὰ τὴν τερματίσουν ἐπ᾽ἀόριστον Δὲν ἀντελήφθησαν ὅτιαὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει μεγάλην ἐκ κλη -σιολογικὴν συνείδησιν καὶ σέβεταιτὰ ὅσα ἐδιδάχθη ὑπὸ τῆς οἰκογενεί-ας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὀλιγώτεροντοῦ σχολείου Αὐτὸ δὲν τὸ ἔ χουνἀντιληφθῆ οὔτε οἱ Σεβ Μητρο-πολῖται οἱ ὁποῖοι ἐτάχθησαν ἐ ναν-τίον ὅσων ἐκινητοποιήθησαν κατὰτῆς θεατρικῆς παραστάσεως

Δι᾽ αὐτὸ οἱ μὲν συντελεσταὶ κα-τέφυ γον εἰς θεωρίας καὶ ὑπερβο-λάς διὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸ laquoτέ-λος ἐποχῆςraquo διὰ τὴν παράστασινἐνῶ οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱὁποῖοι τὴν ὑπεστήριξαν ἡττήθησανκατὰ κράτος laquoμένοντεςraquo ἐκτεθει-μένοι εἰς τὸν πιστὸν λαόν

ΓΖ

Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟΣΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟΣ

Πρόκειται διά τόν Πατριάρχην Σερβίας κ Εἰρηναῖονκαί τόν Πρόεδρον τῆς χώρας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς

Ὅταν ἐξελέγη Πατριάρχης Σερ-βίας ὁ κ Εἰρηναῖος ἐξέπληξεν ὅ -λους τούς Ὀρθοδόξους οἱ ὁποῖοιεἶναι πιστοί εἰς τούς Ἱερούς Κανό-νας διότι τό πρῶτον πρᾶγμα τόὁποῖον ἔκανεν ἦτο νά ἐκδηλώση τόφιλοπαπικόν καί φιλοοικουμενιστι-κόν προσανατολισμόν του ὉlaquoΟΤraquo τότε ἐτόλμησε καί ἀπεκά-λυψεν αὐτόν τόν προσανατολι-σμόν τοῦ νέου Πατριάρχου προ-καλῶν ἀντιδράσεις Σήμερον ἀπο-καλύπτομεν τήν laquoστροφήνraquo εἰς τόΣκοπιανόν τοῦ νέου Προέδρου τῆςΣερβίας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς ὁὁποῖος ἐτάχθη δημοσίως ἀναφαν-δόν ὑπέρ τῶν Σκοπίων εἰς τό θέματῆς ὀνομασίας

Ὁ κ Νίκολιτς μετέβη τήν Κυρια-κήν 21ην Ὀκτωβρίου εἰς τά Σκόπιακαί συμμετεῖχεν εἰς ἐκδήλωσινπρός τιμήν τῶν Σέρβων στρατιω -τῶν οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν μαχόμενοιτούς Ὀθωμανούς κατά τόν πρῶ -τον Βαλκανικόν πόλεμον εἰς τήνἱστορικήν μάχην τοῦ Κουμάνοβο(23-24 Ὀκτωβρίου 1912) Μία μάχηἡ ὁποί α ἔχει ξεχωριστήν σημασίανκαθώς ἡ σκοπιανή ἱστοριογραφίατήν θεωρεῖ ἡμέραν laquoτραγωδίαςraquoἀφοῦ ὡδήγησεν εἰς τήν διαίρεσιντῆς γεωγραφικῆς ἑνότητος τῆςΜακεδονίας

Ὁ Σέρβος Πρόεδρος παρέσχεσυνεντεύξεις εἰς τήν ἐφημερίδαlaquoVecerraquo καί εἰς τόν τηλεοπτικόνσταθμόν laquoSiteraquo τῶν Σκοπίων Εἰςαὐτάς ἐπιστρατεύει τό θέμα τῆςὀνομασίας διά νά οἰκοδομήση τήννέαν laquoσυμμαχίανraquo μέ τό καθεστώςΓκρουέφσκι προβαίνων εἰς ἕναἀπαράδεκτον διά τήν Ἑλλάδα συ-σχετισμόν μεταξύ τοῦ προβλήμα-τος τοῦ Κοσσόβου καί τοῦ ζητήμα-τος τῆς ὀνομασίας laquoΔέν μπορεῖτέτοια θέματα ldquoἐθνικῆς ὑπερηφά-νειαςrdquo νά τίθενται ἐκβιαστικά ἀπότήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πρός τίςδύο χῶρεςraquo εἶπεν ὁ Πρόεδρος τῆςΣερβίας προσθέτων ὅτι laquoγνώριζαπάντοτε τή Μακεδονία μέ αὐτό τόὄνομα τή στρατιωτική στολή καίτή σημαία Τώρα εἶναι σάν νά θέ-λουν νά τό πάρουν αὐτόmiddot φυσικάεἶναι σάν νά ἀμφισβητοῦν τήν ἐ -θνική ὑπερηφάνειά σας καί ὄχι τήνἐδαφική κυριαρχία ὅπως συμβαί-

νει μέ τό ΚόσσοβοraquoὉ κ Νίκολιτς ἐκάλεσε τήν Σκο-

πιανήν ἡγεσίαν εἰς ἀντιαλβανικόνμέτωπον προκαλῶν τήν ὀργήν τοῦἀλβανικοῦ στοιχείου laquoὍπως οἱἈλβανοί ἐπεδίωξαν τά ldquoδικαιώμα-τάrdquo τους στήν Σερβία θά διεκδική-σουν τά ἴδια δικαιώματα καί σέἄλλες χῶρες Τή στιγμή πού ἀνα-γνωρίζει τό δικαίωμά τους γιά κρά-τος στό Κόσσοβο πῶς μπορεῖς νάπεῖς ὅτι δέν ἔχουν τέτοιο δικαίωμαστή ldquoΜακεδονίαrdquo ἤ δέν ἔχουν δι-καίωμα γιά αὐτονομία στήν Ἑλλά-δα ἤ στό Μαυροβούνιοraquo ἐδήλωσε

Ἕως τήν στιγμήν τῆς ἐκτυπώσε-ως τοῦ laquoΟΤraquo δέν εἶχεν ὑπάρξειἐπίσημος ἀντίδρασις ἀπό τήν Ἑλ -ληνικήν Κυβέρνησιν Ὑπογραμμί-ζεται ὅτι ἡ σημερινή ἡγεσία τῆςΣερβίας ἀκολουθεῖ ἐμφανῶς φιλο-σκοπιανήν πολιτικήν θέτουσα καίθέμα ἀναγνωρίσεως φιλοσκοπια -νῆς-laquoφι λομακεδονικῆςraquo μειονότη-τος εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Ἑλλά-δος Ἐνῶ ἡ προηγουμένη ἡγεσίατῆς Σερβίας (μέ πρόεδρον τόν κΤάντιτς) ἦτο ἐντόνως φιλοτουρκι-κή Ἐπί τῶν ἡ μερῶν τοῦ κ Τάντιτςἡ Σερβία ἔγινε laquoπαράρτημαraquo τῆςΤουρκίας εἰς τό ὁποῖον εἶχε τήνβάσιν του ὁ Νεοοθωμανός ὑπουρ-γός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας κΝταβούτογλου

Ὑπενθυμίζομεν πώς κατά τήν τε-λευ ταίαν ἐπίθεσιν τῶν Νατοϊκῶνδυνάμεων ἐναντίον τῆς Σερβίαςὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες προ-σεφέρομεν τά πάντα διά τήν ἐπού-λωσιν τῶν πληγῶν Ἀντί εὐγνωμο-σύνης ὅμως laquoχολήraquo

Ἐπισημαίνομεν ἐπίσης ὅτι ἡ ἡγε-σία τῆς Σερβίας δέν ἐπρόδωσε μό-νον τήν ἀγάπην καί τήν ἀλληλεγ-γύην τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί αὐ -τήν τήν Ὀρθοδοξίαν Ὁ νέος Πα-τριάρχης ἔχει ὑποταγῆ εἰς τούςΠαπικούς καί ἐκλιπαρεῖ τόν Πάπαννά συμμετάσχη εἰς τάς ἐπετειακάςἐκδηλώσεις διά τό laquoΔιάταγμα τῶνΜεδιολάνωνraquo Καί ὅλα αὐτά ὅταντό Βατικανόν κατηγορῆται ὑπόσυγγραφέων βιβλίων δημοσιογρά-φων καί διανοουμένων ὅτι εἶχενἐνεργόν ἀνάμειξιν εἰς τόν πόλεμονἐναντίον τῆς Σερβίας κατά τόνΜάρτιον τοῦ 1998

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ-laquoΦΩΤΙΑraquo ΤΟΥ ΣΕΒ ΑΙΤΩΛΙΑΣκ κ ΚΟΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝΤΗΣ ΔΗΜΑΡ κ ΜΑΡΙΑΝ ΡΕΠΟΥΣΗ

Ἀλλά καί πρός ὁλόκληρον τόν πολιτικόν κόσμον

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-της Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κΚοσμᾶς μέ ἀνακοίνωσίν του ὑπόἡμερομηνίαν 31ην Ὀκτωβρίου προ-έβη εἰς σχόλια ἐναντίον τῆς βου-λευτοῦ τῆς ΔΗΜΑΡ κ Μαρίας Ρε-πούση γνωστῆς πλαστογράφου τῆςνεωτέρας ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος ἡὁποία ἐζήτησε νά καταργηθοῦν αἱἑορταστικαί δηλώσεις διά τήν laquoἔξο-δον τοῦ Μεσολογγίουraquo Τό πλῆρεςκείμενον τῆς δηλώσεως τοῦ ΣεβΜητροπολίτου ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἜκπληκτοι μείναμε ἀπό τίςἀκατανόητες δηλώσεις τῆς καςΜαρίας Ρεπούση Βουλευτοῦ τοῦἙλληνικοῦ Κοινοβουλίου Δένμποροῦμε νά τό πιστέψουμε Μέκατάπληξη προσπαθοῦμε ἔστω νάδιαβάσουμε τήν ἀνθελληνική δή-λωση Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτέςἘξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσο-λογγίου Μά εἶναι δυνατόν Μιλάειἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθεἀπό τήν ἀνατολή Μιλάει ὑπεύθυνηἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθε-ται ldquoἀγωνίζεταιrdquo ὡς ἐκπρόσωποςτοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ γιά τά ἱεράκαί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας

Μᾶλλον δέν θά γνωρίζει τό Με-σολόγγι ἡ κα Βουλευτής δέν θάπέρασε ἀπό τήν αἱματοβαμμένηΠύλη τοῦ Μεσολογγίου Δέν θάπροσκύνησε τόν ἱερό χῶρο τοῦΚήπου τῶν Ἡρώων δέν θά στάθη-κε ποτέ ἐνώπιον τοῦ Τύμβου ὅπουἀναπαύονται τά ἱερά λείψανα τῶνμαρτύρων τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟ-ΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Ἀσφαλῶς δέν θά ἀντίκρυσε καίτίς ἡρωικές ντάπιες μέ τά σπασμέ-να κανόνια Δέν γνωρίζει ποῦ καίπῶς ὁ ἐθνομάρτυς καί ἱερομάρτυςἘπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ μέ τόἅγιο ποτήριο στά χέρια ἐμψύχωνεκαί κοινωνοῦσε τούς μελλοθανά-τους πολεμάρχους Δέν ἔχει ὑπʼὄψιν της ἡ κα Ρεπούση οὔτε τί εἶναιlaquoἈνεμόμυλοςraquo οὔτε τί εἶναι laquoΚλεί-σοβαraquo καί laquoΒασιλάδιraquo Καί γιά τήνἡρωική ΕΞΟΔΟ πού ἴσως γνωρίζεικάτι ἀπό παραποιημένες ἱστορικέςπεριγραφές δέν θά τήν ἔζησεὅπως τήν ζοῦν οἱ Μεσολογγίτες

Ἐμεῖς ζοῦμε στό Μεσολόγγι καίἀγαποῦμε τό Μεσολόγγι Ποτέ δέθά λησμονήσουμε καί δέ θά προ-δώσουμε τήν γνησία καί ματωμένηἱστορία καί ζωή τοῦ Μεσολογγίου

Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐξόδου τῶνΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝδέν εἶναι ldquoἐθνικιστικά κίτςrdquo οὔτεldquoστερεοτυπικές ἐκδηλώσειςrdquo Εἶ ναιζωντανές γιορτές εὐγνωμοσύνηςκαί τιμῆς ἀφ᾽ ἑνός τῶν γενικῶν προ-μάχων καί μαρτυρικῶς πεσόντωνπατέρων μας οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ldquoγιάτοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καίτῆς πατρίδος καί τοῦ Μεσολογγίουτήν ἐλευθερίαrdquo ἀφ᾽ ἑτέρου ἑορτέςπού ἀναγεννοῦν ἀναζωογονοῦνἐμψυχώνουν ὅλους μας καί ἰδιαιτέ-ρως τά λεβέντικα νειάτα τῆς Αἰτω-λοακαρνανίας καί μᾶς κάνουν νάνοιώθουμε περισσότερο ὀρθόδοξοιχριστιανοί καί γνήσιοι Ἕλληνες

Καλά θά κάνει ἡ κα Ρεπούση νάσταματήσει νά συνιστᾷ πλέον δια-στρεβλώσεις καθώς καί τή λήθητῆς γνήσιας ἑλληνικῆς ἱστορίαςὍσοι ἀμφισβητοῦν τήν ἱστορίαἀμφισβητοῦν τήν ἰθαγένειά τους

Ἡ ἱστορία γράφτηκε στό Μεσο-λόγγι μέ αἷμα καί θυσία Δέν δια-γράφεται μέ φληναφήματα ἀνιστό-ρητων καί ἀδαῶν Ὁ Εὐριπίδης ὑπο-γραμμίζει ldquoὌλβιος ἔστι ὅστις τῆςἱστορίης ἔσχε μάθησινrdquo ὅποιος ξε -χνᾶ τήν ἱστορία του εἶναι καταδικα-σμένος σέ ἀφανισμό Ἐδῶ εἶναιΜεσολόγγι ἐδῶ κατοικοῦν Μεσο-λογ γίτες ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρ-τύρων

Τά λόγια τῆς κας Ρεπούση δένμᾶς ἐπηρεάζουν εἶναι γραμμέναπάνω στό νερό Ἄς ἀφήσει τό Με-σολόγγι νά λάμπει νά φωτίζει νάἐμπνέει νά ἀναζωπυρώνει τήν Ἑλ -λάδα καί ὅλο τόν κόσμο

Καί κάτι τελευταῖο Παρακαλῶτούς ἕλληνες πολιτικούς μας νάφροντίσουν νά ἀναπτερωθεῖ τόὑγιές ἐθνικό φρόνημα καί ἡ γνήσιαφιλοπατρία Ἡ ἀνυπαρξία αὐτῶντῶν ἰδανικῶν ἔφερε τήν πατρίδαμας στό κατάντημα πού ζοῦμε

dagger ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας Κοσμᾶςraquo

Νέος ΜητροπολίτηςΚυδωνιῶν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Ὀκτωβρίουἐκ τοῦ Οἰκ Πατριαρχείου

laquoΜητροπολίτης Κυδωνιῶν ἐξε-λέγη ὁμόφωνα τὸ μεσημέρι τῆςΤρίτης 30 Ὀκτωβρίου ἀπὸ τὴνἉγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ ΟἰκΘρόνου ὁ Μέγας ἈρχιμανδρίτηςἈθηναγόρας Χρυσάνης Ἡ ἐκλογὴἔγινε στὸν Πάνσεπτο ΠατριαρχικὸἹ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπὸτοὺς Συνοδικοὺς Ἀρχιερεῖς ὕστε-ρα ἀπὸ πρόταση τοῦ Οἰκ Πατριάρ-χου Βαρθολομαίου

Τὸ τριπρόσωπο συγκροτοῦσαν ὁἘπίσκοπος Σινώπης Ἀθηναγόραςὁ Ἀρχιμ Ἀθηναγόρας Ζηλιασκό-πουλος ποὺ διακονεῖ στὴν Γερμα-νία καὶ ὁ - ἐψηφισμένος πλέον -Μέγας Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκου-μενικοῦ Θρόνου ἈθηναγόραςΧρυ σάνης

Ἀκολούθως ἔδωσε τὸ ΜικρὸΜήνυμα ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενι-κοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν μελῶν τῆςἉγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδουraquo

Νέος ΠατριαρχικόςἘπίτροπος

εἰς τά ἹεροσόλυμαὉ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ

Θεόφιλος διώρισε νέον Πατριαρχι-κόν Ἐπίτροπον εἰς ἀντικατάστασιντοῦ ἐκλιπόντος Πατριαρχικοῦ Ἐπι-τρόπου Μητροπολίτου Καισαρείαςκυροῦ Βασιλείου τόν Μητροπολί-την Καπιτωλιάδος κ Ἡσύχιον

Ἐγράφη γιὰ τὸν Πάπα ὅτι μὲ τὶςπαμμέγιστες ἀξιώσεις γιὰ τὸ πρό-σωπό του παρουσιάζεται ὡς ἡμίθε-ος Ἐπιεικὴς χαρακτηρισμὸς τὸlaquoἡμίθεοςraquo λέγουμε ἐμεῖς Kατὰ τὴB΄ Bατικάνεια Σύνοδο τῆς ὁποίαςτὰ 50 ἔτη ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃμὲ τὸν Πάπα ὁ Πατριάρχης κ Bαρ-θολομαῖος ἐὰν παρουσιασθῇ δια-φορὰ μεταξὺ τῆς κρίσεως τοῦΘεοῦ καὶ τῆς γνώμης τοῦ Πάπα οἱπιστοὶ πρέπει νὰ προτιμήσουν τὴγνώμη τοῦ Πάπα Ἐπίσης κατὰ τὴναὐτὴ Σύνοδο ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰτὴν τροποποιῇ νὰ προσθέτῃ νἀφαιρῇ νὰ διορθώνῃ καὶ τοὺςἈποστόλους (Ἆράγε καὶ τὸν Ἀπό-στολο Πέτρο) Aὐτὲς οἱ ἀποφάν-σεις καὶ ἀποφάσεις τῆς Συνόδουτοῦ Bατικανοῦ παρουσιάζουν τὸνΠάπα ὄχι ἁπλῶς ὡς ἡμίθεο ἀλλ ὡςθεό ἢ μᾶλλον ὡς ὑπέρθεο ναί ὡς

ὑπέρθεο ἀφοῦ ἡ γνώμη τοῦ Πάπαπρέπει νὰ προτιμᾶται τῆς κρίσεωςτοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὸ θεόπνευστο καὶαἰώνιο κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆςκαὶ νὰ ἐπιφέρῃ μεταβολές Ὁ Ἑω -σφόρος φιλοδόξησε νὰ θέσῃ τὸθρόνο του ὑπεράνω τῶν νεφῶννὰ γίνῃ ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Ὁδὲ Πάπας θέτει τὸ θρόνο του ὑπερ -άνω τῶν οὐρανῶν γίνεται ἀνώτε-ρος τοῦ Ὑψίστου

Θεέ μου Δὲν βλέπουν ὁ Πατρι -άρχης καὶ οἱ ἄλλοι φιλοπαπικοὶ τὴσχιζοφρένεια τοῦ Παπισμοῦ Πῶςἀσπάζονται τὸ εἴδωλο τοῦ Πάπα τὸὑψωμένο ὑψηλότερα ἀπὸ τὴ χρυσὴεἰκόνα τοῦ NαβουχοδονόσοροςἈλλὰ δόξα σοι Kύριε διότι ἔχειςκαὶ στὴν ἐποχή μας εὐσεβεῖς ψυ-χές οἱ ὁποῖες δὲν προσκυνοῦν τὸεἴδωλο τοῦ Πάπα ἀλλὰ προσκυ-νοῦν ἐσένα τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό

ΥΠΕΡΘΕΟΣ Ο ΠΑΠΑΣΤοῦ θεολόγου κ Νικ Ἰω Σωτηροπούλου

Μὲ κρίσιμα θέματα ὡς εἶναι ἡθρησκευτικὴ καὶ Ἑλληνικὴ Παιδείαεἰς τὴν Ἀμερικήν ἡ ποιμαντικὴ καὶτὸ διοικητικὸν ἔργον τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς αἱ laquoαὐτο-κτονίαιraquo μὲ ἰατρικὴν βοήθειαν ὁἀνερχόμενος ρατσισμὸς καὶ φανα-τισμός κλπ ἠσχολήθη ἡ Ἱερὰ Σύν -οδος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςἡ ὁποία ὑπάγεται εἰς τὸ Οἰκουμε-νικὸν Πατριαρχεῖον καὶ χαρακτηρί-ζεται Ἐπαρχιακή Συμφώνως πρὸςἀνακοίνωσιν ἐκδοθεῖσαν τὴν 23ηνὈκτωβρίου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπι-σκοπῆς Ἀμερικῆς

laquoἩ Ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδοςτῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςσυνῆλθεν εἰς τὴν τακτικὴν συνε-δρίαν αὐτῆς εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆςἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τὴν 17ην καὶ 18ηνὈκτωβρίου 2012 ὑπὸ τὴν προε δρί -αν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπι-σκόπου Ἀμερικῆς κ Δημητρίου καὶτὴν συμμετοχὴν τῶν Μελῶν αὐτῆς

Τὴν προτεραίαν τῆς ἐνάρξεωςτῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἤτοιτὴν 16ην τρέχοντος μηνός τὰ Μέ-λη αὐτῆς εἶχον τὴν εὐκαιρίαν νὰἐπεξεργασθοῦν καὶ ὁλοκληρώσουντὸ πρωτότυπον ἑλληνικὸν κείμενονμετὰ λειτουργικῶν ὁδηγιῶν τῶνἀκολουθιῶν τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶὌρ θρου τὸ ὁποῖον καὶ θὰ ὑπο-βληθῆ εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον πρὸς ἔγκρισιν

Τὰ θέματαἩ Ἱερὰ Σύνοδος κατὰ τὴν συνε-

δρίαν αὐτῆς ἠσχολήθη μὲ σειρὰνθεμάτων μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναικαὶ τὰ ἑξῆς

1 Θέματα εἰδικῶν πλευρῶν τοῦποιμαντικοῦ καὶ διοικητικοῦ ἔργουτῆς Ἐκκλησίας ἀναφερομένων εἰςκληρικοὺς καὶ λαϊκούς Εἰδικώτε-ρον ἡ Σύνοδος ἐνέκρινε πρόγραμ-μα ποιμαντικῆς φροντίδος εἰςἀσθενεῖς (Chaplaincy Program) διὰτοῦ ὁποίου ἐκτὸς τῶν κληρικῶν θὰδύνανται ἄτομα τὰ ὁποῖα ἔχουνθεολογικὴν μόρφωσιν καὶ εἰδικεύ-θησαν εἰς τὴν ποιμαντικὴν νὰ προσ -φέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς διά-φορα ἱδρύματα ὅπως πχ Νοσοκο-μεῖα φυλακάς κλπ

2 Θέματα εἰδικῶν περιπτώσεωνπειθαρχικῆς φύσεως σχετιζομένωνμὲ κληρικούς καθὼς ἐπίσης καὶ θέ-ματα τῆς ἀναγκαίας ποιμαντικῆςφροντίδος διὰ τοὺς κληρικοὺς καὶτὰς οἰκογενείας των

3 Θέματα Θρησκευτικῆς καὶἙλληνικῆς Παιδείας Ἡ Σύνοδοςσυνεζήτησε ἐκτενῶς τὴν κατάρτι-σιν ὑποψηφίων Ἱερέων καὶ τὸ Εἰ -δικὸν Μορφωτικὸν ΠρόγραμμαΔια κόνων Συνεζητήθη ἐπίσης ἡἀνάγκη εὐρείας συμμετοχῆς τῶνἐνοριῶν εἰς τὸ λίαν ἐπιτυχὲς διὰτὴν νεολαίαν Φεστιβὰλ ὁμιλητικῆς(St John Chrysostom Oratorical Fe-stival) Ἐπίσης ἔγινε παρουσίασιςτῶν νέων Ἐγχειριδίων ΔευτέρουἘπιπέδου διὰ τὴν διδασκαλίαν τῆςἙλληνικῆς Γλώσσης εἰς τὰ ἡμερή-σια καὶ ἀπογευματινὰ σχολεῖα τῆς

Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ὡς γνωστόντὰ ἐν λόγῳ βιβλία χορηγοῦνται δω-ρεὰν ὑπὸ τοῦ Κληροδοτήματος Πί-στης τῆς Ἱερᾶς ἈρχιεπισκοπῆςἬδη δὲ ἤρχισεν ἡ προετοιμασίαδιὰ τὰ βιβλία τοῦ τρίτου ἐπιπέδου

4 Θέματα διοικητικῆς φύσεωςἘγένετο συζήτησις διοικητικῶν θε-μάτων ἀναφερομένων εἰς ἐνορίαςκαὶ Μονὰς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκο -πῆς Ἀνεκοινώθη τὸ λίαν εὐχάρι-στον γεγονὸς τῆς ὑπογραφῆς τῶνσχετικῶν ἐγγράφων διὰ τὴν ἀνέ-γερσιν τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νι-κολάου εἰς Ground Zero ἡ ὁποία θὰἀποτελέση ὄχι μόνον ἐνοριακὴνἐκκλησίαν ἀλλὰ καὶ Ἐθνικὸν προσ -κύνημα καὶ γενικώτερον μαρτυρίαντῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως

5 Θέματα κοινωνικῆς φύσεωςἩ Σύνοδος συνεζήτησε τὸ θέματοῦ ρατσισμοῦ καὶ φασισμοῦ καὶπροέβη εἰς τὴν ἐπισυναπτομένηνδήλωσι Ἐπίσης ἡ Σύνοδος συνε-ζήτησε τὸ ἐπίκαιρον θέμα τῆς ldquoἰα -τρικῶς βοηθουμένης αὐτοκτονίαςrdquo(physician assisted suicide) καὶ συν-τόμως θὰ προβῆ εἰς σχετικὴν ἀνα-κοίνωσιν

Δήλωσις τῆς Ἱ ἘπαρχιακῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς

Ἀρχιεπισκοπῆς ἈμερικῆςΜὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Φθινοπωρι -

νῆς συνεδρίας της τὸν Ὀκτώβριο2012 ἡ Ἱ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς ἹἈρχιεπισκοπῆς Ἀμερι κῆς ἐκ φράζειγιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴν βαθειὰ ἀνη-συχία της ἀναφορικὰ πρὸς τὴνἀκραία φανατικὴ γλώσσα ἡ ὁ ποίαχρησιμοποιεῖται σὲ ὅλα τὰ πεδία τῆςδημοσίας καὶ ἰδιωτικῆς ζω ῆς

Παροτρύνουμε ὅλους νὰ ἀκο-λουθήσουν τὴν συμβουλὴ τοῦἈποστόλου Παύλου Ὁ λόγος ὑμῶνπάντοτε ἐν χάριτι ἅλατι ἠρτυμέ-νος εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκά-στω ἀποκρίνεσθαι (Κολ 46)

Ἀποδοκιμάζουμε τὴν χρήσηοἱουδήποτε ρατσιστικοῦ ξενοφο-βικοῦ φασιστικοῦ καὶ ἐχθρικοῦ λό-γου συμβόλων καὶ συμπεριφορᾶς

Ἐν γνώσει ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγα-λύτερα δῶρα τοῦ δημοκρατικοῦπολιτεύματος εἶναι ἡ ἐλευθερίατοῦ λόγου παρὰ ταῦτα συνιστοῦμεὑπευθυνότητα εὐγένεια καὶ ἀγάπηστὴν ἐπιλογὴ λέξεων καὶ τρόπωνἐκφράσεως

Οἱ Ἕλληνες εἶπαν ldquoΟΧΙrdquo στὸν φα-σισμὸ στὸν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμοκαὶ ἀκολούθως ὑπέφεραν μεγάλαδεινὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ναζι-στικῆς κατοχῆς

Καλοῦμε ὅλους νὰ ἀντιτάξουντὸ ldquoΟΧΙrdquo ἔναντι τῆς ἐχθρότητοςπαν τὸς εἴδους ὁλοκληρωτισμοῦκαὶ νὰ ἐναγκαλισθοῦν τὴν γνήσιαφιλανθρωπία καὶ φιλοξενία ποὺ ἀ -ποτελοῦν ἄλλωστε καὶ τὸ μήνυματοῦ Εὐαγγελίου

Ὡς πρωτοπόρος στὸν Διαθρη-σκειακὸ καὶ Διαπολιτισμικὸ Διάλο-γο ἡ Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλη-σία μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ προσεύ-χεται καὶ ἐργάζεται γιὰ τὴν εἰρήνητὸν σεβασμὸ καὶ τὴν συνδιαλλαγὴμεταξὺ ὅλων τῶν ἀνθρώπωνraquo

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ κλπΑΠΗΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

Page 8: ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 9 11 2012

Σελὶς 8η 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2012

ΑΙ ΕΥΘΥΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥΡΩΣΙΑΣ κ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΔΙΑ ΤΑΣ ΔΙΩΞΕΙΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜέγα λάθος ὁ ἐναγκαλισμός της μὲ τὴν κρατικὴν ἐξουσίαν

Προσφάτως ὁ ὑπουργὸς Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου Μό-σχας Μητροπολίτης Ἱλαρίωνἀπέστειλε μίαν ἐπιστολήν πρὸςὅλας τὰς Ὀρθοδόξους Ἐκκλησίαςμὲ τὴν ὁποίαν κατέστησε γνωστὸνὅτι ἡ Ὀρ θόδοξος Ἐκκλησία τῆςΡωσίας ὅσο καὶ ἂν laquoἠχεῖ παρά-ξεναraquo εὑρίσκεται ὑπὸ διωγμόν Ἡεἴδησις εἶναι πράγ ματι συγκλονι-στική διότι μετὰ τὴν κατάρρευσιντοῦ κομμουνισμοῦ ἡ Ὀρθοδοξίαεἰς τὴν Ρωσίαν laquoγνωρίζει ἡμέρεςδόξαςraquo Ἡ πραγματικότης ὅμωςεἶναι ἄλλη ἀφοῦ ὁ ἴδιος ὁὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας καταγγέλλειδιώξεις

Τὰ αἴτιαΤὰ αἴτια αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς

στάσεως τοῦ Ρωσικοῦ Κράτουςἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίαςτῆς Ρωσίας ἐπιχειρεῖ νὰ ἀναλύσηἡ ἱστοσελὶς laquoἰδιωτικὴ ὁδόςraquo ἡὁποία ὑπερασπίζεται τοὺς Θεο-λογικοὺς Διαλόγους μετὰ τῶν Πα-πικῶν καὶ ἤλεγξε τὸν Σεβ Μη-τροπολίτην Πειραιῶς κ Σεραφεὶμδιὰ τὴν ἀνάγνωσιν τῶν ἀναθεμά-των κατὰ τὴν Κυριακὴν τῆςὈρθοδοξίας Εἰς τὴν ἀνάλυσίντων οἱ ὑπεύθυνοι τῆς ἱ στο σελίδοςὑποστηρίζουν τὰ ἀκόλουθα

laquoἩ εἴδηση μέχρι πρὶν λίγο καιρὸθὰ ἦταν ἀδιανόητη Σήμερα ὅμωςεἶναι μία πρα γματικότητα Ἀπεστά-λη ἐπιστολὴ πρὸς τοὺς Ὀρθοδό-ξους Προκαθημένους ποὺ φέρειτὴν ὑπογραφὴ τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξω-τερικῶν τοῦ Πατριαρχείου ΜόσχαςΜητροπολίτη Βολοκολὰμσκ Ἱλα-ρίωνα διὰ τῆς ὁποίας γνωστοποιεῖ -ται ὅτι τὸ Πατριαρχεῖο Μόσχαςεἶναι πλέον θῦμα μίας ldquoἀχαλίνωτηςκαταδίωξηςrdquo ἡ ὁποία ξεκίνησε μὲὅσα συνέβησαν στὸν Ἱ Ναὸ τοῦΣωτῆρος μὲ τὸ συγκρότημα PussyRiot καὶ συνεχίζεται μὲ καταστρο -φὲς μνημείων καὶ σταυρῶν ἀπει -λὲς κατὰ κληρικῶν καὶ ἐπιθέσειςκατὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Πατριάρχη Μό-σχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσιῶν Κυ-ρίλλου

Ἡ ἐπιστολὴ εἶναι στὴν οὐσία μίαἔκκληση στοὺς Ὀρθοδόξους Πα-τριάρχες καὶ Ἀρχιεπισκόπους νὰστηρίξουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρω-σίας στὴν δοκιμασία ποὺ διέρχε-ται Ὅπως σωστὰ τονίστηκε ldquoἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ρωσίαςδείχνει νὰ ἐκπέμπει γιὰ πρώτηφορὰ μετὰ τὴν πτώση τοῦ ὑπαρ-

κτοῦ σοσιαλισμοῦ σῆμα κινδύνουκαθὼς ζητάει τὴν στήριξη τῶνὈρθοδόξων γιὰ μία σειρὰ ἀνησυ-χητικῶν γεγονότων τὰ ὁποῖα ὅ -πως δηλώνει καλλιεργοῦνται ἀπὸἀντιεκκλησιαστικοὺς κύκλους ἐν -τὸς καὶ ἐκτὸς Ρωσίαςrdquo (ΤΟ ΒΗΜΑ261012)

Φυσικά δὲν μπορεῖ νὰ ἀποδώσειἀλλοῦ ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση ἡἡγεσία τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας Εἶ -ναι δυστυχῶς ἴδιον τῶν ἰσχυ ρῶν(ἀπὸ τὸ Βατικανὸ μέχρι τὴν ΡωσικὴἘκκλησία) νὰ ἐπιρρίπτουν πάντοτεσὲ ἄλλους τὶς εὐθύνες στοὺςldquoβλά σφημουςrdquo καὶ τοὺς ldquoἀν τιεκκλη -σιαστικούςrdquo κοκ λησμονώντας τὰδικά τους λάθη Καὶ ἐδῶ ἡ ΡωσικὴἘκκλησία ἔχει κάνει ἕνα τραγικὸλάθος τὸ ὁποῖο σήμερα πληρώνεικαὶ θὰ συνεχίσει νὰ τὸ πληρώνειἀκριβά ἂν δὲν ἀλλάξει γραμ μὴπλεύσης Τὸ λάθος της εἶναι ὁ πα-θιασμένος ἐναγκαλισμὸς μὲ τὴνκρατικὴ ἐξουσία Ἡ ἀλόγιστη ὑπο-στήριξη στὸν πρόεδρο Πού τιν ποὺσυμπεριφέρεται ὡς τσά ρος καὶἀνταποδίδει ποικιλοτρόπως στὴνΡωσικὴ Ἐκκλησία τὴν ldquoἀγαπητικήrdquoτης πρὸς αὐτὸν διάθεση

Ἦταν λογικὸ ndash καὶ θέμα χρόνου- νὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον τοῦ Πα-τριαρχείου Μόσχας ὅλοι οἱ πολί-τες ποὺ δὲν θέλουν τὸν Πούτινπλέον στὴν ἐξουσία Βέβαια ὁΡῶσος Πρόεδρος εἶναι ἄρτι ἐπανε-κλεγείς Αὐτὸ ὅμως αὔξησε τὴ δυ-ναμικὴ τῶν ἀντιδράσεων στὴν πο-λιτική του Καὶ ἡ μπάλα πῆρε καὶτὴν Ρωσικὴ Ἐκκλησία τὸν δεξιὸ() βραχίονα τοῦ Ρώσου Προέδρου

Ἄρα ἡ λύση εἶναι μονόδρομοςἩ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας πρέπει νὰἀρχίσει ἐδῶ καὶ τώρα τὴν ἀπαγκί-στρωσή της ἀπὸ τὸ σφιχταγκάλια-σμα μὲ τὴν κρατικὴ ἐξουσία Ἂνδὲν τὸ κάνει οἱ ἀντιδράσεις τῆςἀντιπολίτευσης δηλ ὅσων ἀντιτί-θενται σ᾽ αὐτὴ τὴ νοσηρὴ σχέσηθὰ κλιμακωθοῦν Οἱ κριτικὲς φω-νές οἱ ὁποῖες δὲν εἶναι διόλουεὐκαταφρόνητες πληθαίνουν ὡς ἡἄμμος τῆς θαλάσσης

Ἡ σημερινὴ ἐκκλησιαστικὴ ἡγε-σία τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἔχειμεγάλη εὐθύνη ἔναντι τῆς ἱστο-ρίας Μετὰ τὴν πτώση τοῦ Κομμου -νισμοῦ σημειώθηκε μία ζηλευτὴἄνθηση τῆς Ρωσικῆς ἘκκλησίαςὉ κόσμος προσέβλεψε σ᾽ αὐτὴν ὡςπραγματικὴ Μητέρα Ἡ ρωσικὴπνευ ματικότητα ἀναδύθηκε καὶ πά-λι ὡς ἐλπίδα καὶ νόημα ζωῆς Ἡ κα-ταξίωση τῆς Ἐκκλησίας στὴ συνεί-δηση τοῦ λαοῦ ἦταν ἕνα θαυμαστὸγεγονὸς παγκοσμίως Τώρα ὅμωςἡ Ρωσικὴ Ἐκκλησία κινδυνεύει ἀπὸτὴν ἀπαξίωση Γιατί μεθυσμένηἀπὸ τὴ δύναμη ποὺ τῆς παρέχει ἡσχέση της μὲ τὴν κοσμικὴ ἐξουσίαλησμόνησε τὴν εὐ λογημένη ρωσι -κὴ σαλότητα Καὶ ξεκίνησε νὰ κα-τακτήσει τὸν κόσμο πρὶν ἀκόμακερδίσει οὐσιαστικὰ τὸ δικό τηςποίμνιο Ἄρα ἀλλαγὴ πλεύσης τώ-ρα

Γιατί ἀλλιῶς ἡ κατάσταση ἀρχί-ζει νὰ θυμίζει μέρες τοῦ 1917raquo

Ὀρθοδοξότατοι ἀπαντήσεις τοῦ Ἀρχιμ Βασιλείου Γοντικάκη εἰς τοὺς συντάκτας τοῦ νέου μαθήματος

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι ΜΟΝΗΣ ΙΒΗΡΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝbull Ἡ Ἐκκλησία δύναται νὰ δώση τὸ πιλοτικὸν πρόγραμμα σπουδῶν (παραδοσιακὸν καὶ ἐπαναστατικόν) τὸ ὁποῖον τὴν ὀρθόδοξον

συνείδησιν ἀναπαύει καὶ ὁλόκληρον τὸν κόσμον ζωογονεῖbull Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία προσφέρει μίαν χαράν ἡ ὁποία εἶναι ἰσχυροτέρα τῆς παρούσης ζωῆς καὶ μίαν ἔκπληξιν ἡ ὁποία laquoξε-

περνᾶraquo τὸν θάνατον Εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν δὲν λατρεύομεν κάποιαν δοξασίαν ὡς ἰσχυρίζονται οἱ συντάκται τοῦ πιλοτικοῦπρογράμματος σπουδῶν τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλὰ ζῶμεν τὴν φανέρωσιν τῆς ἀληθείας ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Παρέμβασιν πρὸς τὸν πρόεδροντῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἈρχιεπίσκοπονἈθηνῶν κ Ἱερώνυμον καὶ τὴνΔιαρκῆ Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ἔκαμνε μὲ ἐπι-στολήν του ὁ Προηγούμενος τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ ἉγίουὌρους Ἀρχιμανδρίτης ΒασίλειοςΓοντικάκης διὰ τὸ ζήτημα τῶν Πι-λοτικῶν Προγραμμάτων τοῦ Κρά-τους εἰς τὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν Ὁ Προηγούμενος τῆς ἹερᾶςΜονῆς Ἰβήρων πιστεύει ὅτι μὲ τὰπιλοτικὰ προγράμματα laquoκάτι ἱερὸκαὶ ἅγιον προδίδεταιraquo καὶ διὰ τὴνἀποτροπὴν τῆς προδοσίας προβαί-νει εἰς ὡρισμένας ὑποδείξεις πρὸςτὸν Ἀρχιεπίσκοπον καὶ τοὺς Συνο-δικοὺς Ἀρχιερεῖς Ἡ ἀφορμὴ διὰτοὺς προβληματισμούς τοὺς ὁποί-ους διατυπώνει εἰς τὴν ἐπιστολήντου ἦσαν αἱ ἀποκαλύψεις τοῦ πε-ριοδικοῦ laquoΚοινωνίαraquo τῆς Πανελλη-νίου Ἑνώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ) διὰτὸ νέον πρόγραμμα σπουδῶν εἰς τὰΘρησκευτικά

Ἡ ἐπιστολήΤὸ πλῆρες κείμενον τῆς Ἐπι-

στολῆς τοῦ Προηγουμένου τῆςἹερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμανδρί-του Βασιλείου Γοντικάκη πρὸς τὸνἈρχιεπίσκοπον καὶ τὴν Ἱερὰν Σύν -οδον ἔχει ὡς ἀκολούθωςlaquoΜακαριώτατεΣεβασμιώτατοι

Ἔπεσε στὰ χέρια μου τὸ Περιο-δικὸ ldquoΚοινωνίαrdquo τῆς ΠΕΘ τὸ ἀφιε-ρωμένο στὸ ldquoνέο πρόγραμμα σπου -δῶν στὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ ndashΓυμνασίουrdquo (Ἀπρίλιος ndash Ἰούνιος2012)

Διερχόμενος τὸ περιεχόμενοτοῦ τεύχους ἔνοιωσα μέσα μου μίαἔντονη ἀντίδραση Ἔνοιωσα ὅτικάτι ἱερὸ καὶ ἅγιο προδίδεται ἀπὸτὸ κεφάλαιο τῆς Πίστεώς μας κάτιποὺ τόχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος

ὁποιασδήποτε θρησκευτικῆς παρα-δόσεως

Καὶ τολμῶ νὰ σᾶς κουράσω γιὰλίγο καὶ νὰ ἐξομολογηθῶ τὸ λογι-σμό μου

Εἶναι ἀντιπαιδαγωγικὸ καὶ ἀπάν-θρωπο νὰ θέλουν νὰ θρέψουν τὴνψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦ μὲ πλη-ροφορίες θρησκευτικῶν ἀπόψεωνκαὶ διαπληκτισμῶν τὴ στιγμὴ ποὺαὐτὸ τὸ τρυφερὸ πλάσμα ζητᾶ τὸγάλα τοῦ ἡρωϊσμοῦ τῆς ἀγάπηςποὺ εἶναι ἡ προϋπόθεση τῆς ζωῆςκαὶ τὸ διαθέτει πλούσια ἡ ΜητέραἘκκλησία

Αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο διαμαρτύρον-ται οἱ συντάκτες τοῦ προγράμμα-τος σπουδῶν εἶναι ldquoὁ δογματισμὸςrdquoκαὶ ldquoὁ κατηχητισμὸςrdquo ποὺ διακρί-νουν στὸ μάθημα τῶν Θρησκευ-τικῶν

Αὐτὸ ὅμως στὴν οὐσία εἶναι ψέ-μα καὶ παραποίησι τῆς ἀλήθειαςΓιατί στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίαδὲν λατρεύομε κάποια δοξασίαἈλλὰ αὐτό ποὺ ζοῦμε εἶναι θεοφά-νεια ἡ φανέρωση τῆς ἀλήθειας ὅτιὁ Θεὸς εἶναι ἀγάπη

Ἀπὸ ἀγάπη δημιουργεῖ τὰ πάνταΚαὶ παραπεσόντας τοὺς ἀνθρώ-πους δὲν τοὺς ἐγκαταλείπει ἀλλὰκατέρχεται πρὸς αὐτούς Ταπεινώ-νεται καὶ τοὺς σώζει

Ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ὅπωςγνωρίζεται στὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλη-σίας εἶναι φανέρωσι ἀφάτου ἀγά-πης γιὰ ὅλη τὴ δημιουργία καὶ τὸνἄνθρωπο

Δὲν βλέπει ἐχθρούς ἄλλα μόνοφίλους Δὲν ἀμύνεται γιὰ νὰ σωθῆἈλλὰ θυσιάζεται γιὰ νὰ σώσηὅλους Θεωρεῖ φίλους καὶ αὐτούςποὺ τὸν σταυρώνουν Δὲν καταρ-γεῖ ἐχθρούς γιατί δὲν ἔχει Καταρ-γεῖ τὴν ἔχθρα

ldquoΤὴν ἔχθραν κτείνας ὑπερέχου-σαν πάντα νοῦν εἰρήνην χαρίζεταιrdquo

Αὐτὴ ἡ τελικὴ νίκη τῆς εἰρήνηςποὺ καταργεῖ τὸν θάνατο ὅλουςτοὺς ζωογονεῖ τοὺς ἀνασταίνειldquoΚαὶ νεκρὸς οὐδεὶς ἐπὶ μνήματοςrdquo

Ὡς πολικὸς ἀστέρας ποὺ ὁδηγεῖκαὶ ἐλευθερώνει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸτὴ φθορὰ τοῦ θανάτου εἶναι ἡὁμολογία τοῦ Ἀποστόλου τῆς ἀγά-πης ldquoἩμεῖς οἴδαμεν ὅτι μεταβεβή-καμεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴνζωήν ὅτι ἀγαπῶμεν τοὺς ἀδελ-φοὺςrdquo (Α΄ Ἰω 3 14)

Δὲν ἐμπνέομε τὴ ζωὴ στὴν ψυχὴτοῦ παιδιοῦ μὲ τὴν ἐνημέρωσι θρη-σκευτικῶν ἀπόψεων καὶ διαφορῶνἀλλὰ μὲ τὰ ζωντανὰ παραδείγματααὐτῶν ποὺ νίκησαν τὸν θάνατο διὰτῆς θυσίας τῆς ἀγάπης Δὲν τρέ-φεται ἡ ψυχὴ τοῦ μικροῦ παιδιοῦμὲ ὑλικὸ πληροφοριῶν θρησκευ-τικῶν ἀπόψεων ἀλλὰ μὲ τὸ πνεῦματοῦ ἡρωισμοῦ τῆς ἀγάπης

Ὅταν θὰ ἀνδρωθῆ μέσα σ᾽ αὐτὴτὴν ἀγωγὴ τῆς ἀγάπης καὶ τῆςἐλευθερίας θὰ ἀγαπήση τὴ ζωήΘὰ εἶναι εὐλογία γιὰ ὅλους καὶὅλες οἱ δοκιμασίες θὰ εἶναι εὐλο-γία γι᾽ αὐτόν

Δὲν θὰ φοβᾶται καμμιὰ ἀπειλήοὔτε τὸν ἴδιο τὸν θάνατο Θὰ θε-ωρῆ ἐπιτυχία του ὄχι νὰ ὑποδου-λώση νὰ ταπείνωση τὸν ἄλλονἈλλὰ νὰ θυσιασθῆ γιὰ νὰ ζήσουνὅλοι οἱ ἄλλοι ποὺ εἶναι ὁ ἀληθινὸςἑαυτός του

Ἐὰν δώσωμε πραγματικὰ ὀρθό-δοξη ἀγωγή ἑτοιμάζουμε ἀνθρώ-πους ὁλοκληρωμένους πνευματι-κά ποὺ ὄχι μόνο μποροῦν νὰ ζή-σουν ἄνετα μέσα σὲ πολυπολιτι-σμικὰ περιβάλλοντα τοῦ καιροῦμας ἀλλὰ νὰ δεχθοῦν τὶς ὅποιεςδυσκολίες ὡς εὐλογίες Κατὰ τὴρῆσι τοῦ Ἀποστόλου ldquoχαίρω ἐντοῖς παθήμασί μουrdquo

Αὐτὴ ἡ ἀγωγὴ γεννᾶ ἀνθρώπουςχαρούμενους μὲ δυνατὴ κράσιΓεννιοῦνται ἀπὸ τὴν ἀγάπη Καὶπροσφέρουν εὐσπλαγχνία Γίνον-ται μία αἴσθησι Διακρίνουν τὸ ὑ -γιές τῆς ἀγάπης ποὺ ζωογονεῖ ἀπὸτὸ νοσηρὸ τοῦ μίσους ποὺ θανα-τώνει

Ἀντιμετωπίζουν τὰ πάντα μὲ τὴνπλησμονὴ τῆς ἐλεημοσύνης ποὺτοὺς γέννησε καὶ τοὺς συντηρεῖΠροσεύχονται μετὰ δακρύων γιὰὅλη τὴν κτίσι τοὺς ἀνθρώπους καὶτοὺς ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας

Οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ ἐμπνέουν καὶἐλευθερώνουν τὴν ψυχὴ τοῦ ἀν -θρώπου Κατευνάζουν τὰ πάθηἈνοίγουν δρόμους ζωῆς Μετατρέ-πουν σὲ εὐλογίες ὅλους τοὺς πει-ρασμούς

Καὶ δίδουν τὴ μαρτυρία τῆς πί-στεως ποὺ δὲν εἶναι ἁπλὸς ἰσχυ-ρισμὸς γιὰ τὴν ὀρθότητα κάποιαςδιατυπώσεως ἀλλὰ ἡ εὐωδία τοῦὥριμου ἀνθρώπου ποὺ ξεπέρασετὸ θάνατο Καὶ εἶναι ὅλος ἀγάπηκαθ᾽ ὁμοιότητα Θεοῦ

Οἱ ἄνθρωποι ποὺ μαθαίνουνἁπλῶς λόγια ἀγάπης καὶ τὶς διάφο-ρες ἀπόψεις τῶν θρησκευτικῶνδοξασιῶν δὲν προσφέρουν ζωὴοὔτε μορφώνουν τὸν νέο ἄνθρω-πο ἀλλὰ δημιουργοῦν τὴ σύγχυσιμίας στείρας πολυμάθειας

Φτωχαίνομε καὶ εὐτελίζομε τὸμυστήριο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς δόθη-κε ἐνῶ ὀφείλομε νὰ τὸ κοινοποι-ήσωμε ἀπαραχάρακτο στὰ παιδιὰὅλου τοῦ κόσμου ποὺ βασανίζον-

ται Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ ὀξυγόνο τῆςζωῆς

Σήμερα ποὺ ὅλος ὁ κόσμος ἔγι-νε μία ταραγμένη γειτονιὰ καὶ γί-νεται λόγος γιὰ ἐπανευαγγελισμὸτῆς Εὐρώπης εἶναι ὁ καιρὸς τῆςὈρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ θεολο-γίας

Αὐτὰ ποὺ ἐπιδιώκουν μὲ τὶς με-ταρρυθμίσεις νὰ ἐπιτύχουν τὰ ἔχειπρὸ πολλοῦ ὡς κατακτήσεις ζωῆς ἡὈρθόδοξη Ἐκκλησία

Δὲν ἀπειλεῖ κανέναν αὐτός ποὺἔχει ὡς τρόπο ζωῆς τὴ θυσία τουἀπὸ ἀγάπη γιὰ τοὺς ἄλλους Καὶδὲν φοβᾶται τίποτε ἡ ζωή ποὺ ἀνα-τέλλει ἐκ τοῦ Τάφου

Ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ δώση τὸπιλοτικὸ πρόγραμμα σπουδῶν (πα-ραδοσιακὸ καὶ ἐπαναστατικό) ποὺτὴν ὀρθόδοξη συνείδησι ἀναπαύεικαὶ ὅλο τὸν κόσμο ζωογονεῖ Γιατίἡ ἀλήθεια τῆς ἀγάπης δὲν χωρίζειἀλλὰ ἑνώνει Βοηθᾶ τὸν καθένα νὰκαλλιτερεύση τὴ συμπεριφοράτου νὰ θεραπεύση τὴν ἀρρώστιατου καὶ νὰ χαρῆ τὴ ζωή του

Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προσφέ-ρει μία χαρά ποὺ εἶναι ἰσχυρότερητῆς παρούσης ζωῆς καὶ μία ἔκπλη-ξη ποὺ ξεπερνᾶ τὸν θάνατο

Ὀφείλομε νὰ ἐνεργήσωμε μὲὅλες τὶς δυνατότητες ποὺ διαθέ-τομε γιὰ νὰ ἀφήσουμε νὰ ἁπλωθῆἡ εὐωδία τῆς Ἀναστάσεως ποὺνικᾶ τὸν θάνατο ldquoΧριστὸς ἀνέστηἐκ νεκρῶν καὶ ἐπλήρωσε τὰ σύμ-παντα εὐωδίαςrdquo

Αὐτά Μακαριώτατε καὶ Σεβα-σμιώτατοι εἶχα νὰ Σᾶς διατυπώσωὡς ἐξομολόγησι λογισμῶν Αἰτού-μενος συγγνώμη γιὰ τὴν ὅλη ἀπα-σχόλησι καὶ ἐκζητώντας τὶς θεο-πειθεῖς Σας εὐχὲς ἀσπάζομαι τὴντιμία Σας δεξιά

Μὲ υἱικὸ σεβασμὸ καὶτὴν ἐν Κυρίῳ ἀγάπη

Ἀρχιμ Βασίλειος ἸβηρίτηςΠροηγούμενος Ἱ Μονῆς Ἰβήρων

Ἔκθετοι οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν ἀπαξιωτικῶς διὰ τοὺς κινητοποιηθέντας πιστούς

ΜΙΑ laquoΧΟΥΦΤΑraquo ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝΕΜΑΤΑΙΩΣΑΝ ΤΗΝ ΧΥΔΑΙΑΝ ΚΑΙ ΒΛΑΣΦΗΜΟΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΝ ΔΙΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ

Αἱ κινητοποιήσεις μίας laquoχού-φταςraquo Ὀρθοδόξων οἱ ὁποῖοι ἀπεδο-κιμάσθησαν ἀπὸ Ἀρχιερεῖς καὶ Κλη-ρικούς καὶ αἱ ἀντιδράσεις πνευμα-τικῶν ἀνθρώπων ὡρισμένων Ἐπι-σκό πων καὶ θεολόγων εἶχον ἀποτέ-λεσμα νὰ ἀναβληθοῦν ἐπ᾽ ἀόριστοναἱ παραστάσεις τοῦ θεατρικοῦ ἔρ -γου τὸ ὁποῖον παρουσίαζε τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγ Ἀποστόλους ὡςσοδομίτας Μεταξὺ τῶν ὀλίγων οἱὁποῖοι ἀντέδρασαν δυναμικῶς ἦτοκαὶ ὁ laquoΟΤraquo ὁ ὁποῖος ἐφιλοξένησενἄρθρα θεολόγων καθηγητῶν πανε-πιστημίου Ἐπισκόπων καὶ ἄλλωνμελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἐναντίον τῆςβλασφήμου θεατρικῆς παραστάσε-ως Ἡ Ἱ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίαςἐσιώπησεν ἂν καὶ κατὰ τὰς ἀρχὰςτοῦ θέρους εἶχε καλέσει τὸν πιστὸνλα ὸν εἰς δυναμικὰς ἀντιδράσειςὍταν ὅμως ἀν τέδρασεν ἕν ἐλαχιστό-τατον τμῆμα τοῦ λαοῦ εὑ ρέ θησανἈρχιερεῖς διὰ νὰ ὁμιλήσουν περὶτῶν laquoσυνήθως ὑπόπτωνraquo οἱ ὁποῖοιἀντιδροῦν καὶ διὰ ἄλλα Ἐκ κλησια-στικὰ ζητήματα Αὐτὸ τὸ τμῆμα τοῦλαοῦ μαζὶ μὲ τοὺς μετρημένους Ἀρ -χιερεῖς (οἱ ὁποῖοι ἀντέδρα σαν) ἀνέ-βαλον ἐπ᾽ ἀόριστον τὰς βλα σφήμουςκαὶ σοδομιτικὰς παραστάσεις ἀφή-νοντες τοὺς προοδευτικοὺς Ἀρχιε-ρεῖς νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς φιλοσο-δομιτὰς πολιτικούς δημο σιογρά -φους διανοουμένους καὶ ἠθοποιούςοἱ ὁποῖ οι εἰς τὸ ὄνομα τῆς δημοκρα-τίας καὶ τῆς τέχνης εἶ χον τὴν ἄποψινὅτι δύνανται νὰ ἐξυβρίζουν τὸν Χρι -στὸν καὶ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους

Ἡ ἀνακοίνωσιςδιὰ τήνhellip ἀναβολήν

Ἡ ἀνακοίνωσις διὰ τὴν ἐπ᾽ ἀόρι-στον ἀναβολὴν τῆς θεατρικῆς πα-

ραστάσεως τὴν ὁποίαν ἐξέδωσαν οἱπρωταγωνισταὶ τῆς παραστάσεωςἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoΟἱ παραστάσεις τοῦ Corpus Ch-risti στὸ θέατρο Χυτήριο ὁλοκλη-ρώνονται Δὲν ἦταν πρόθεσή μαςοὔτε νὰ προκαλέσουμε τὸ ldquoθρη-σκευτικὸ συναίσθημαrdquo οὔτε νὰ δη-μιουργήσουμε ἐντάσεις καὶ πολὺπερισσότερο νὰ ζήσουμε εἰκόνεςἀστυνομοκρατούμενου χώρου θε-άτρου Λυπούμαστε ποὺ ἄθελάμας ἄνθρωποι ξυλοκοπήθηκανπρ ο πηλακίστηκαν ἀπαξιώθηκανΜᾶς προκάλεσε θλίψη τὸ γεγονὸςὅτι τὸ Χυτήριο ἔκανε τὸ γύρω τοῦκόσμου μὲ ἀπαξιωτικὰ σχόλια γιὰτὴ Δημοκρατία μας Καὶ βάζονταςπάνω ἀπ᾽ ὅλα τὸ καθῆκον μας ὡςἝλληνες πολίτες νὰ προστατέ-ψουμε τὴ φήμη τῆς Χώρας μαςἀλλὰ καὶ τὴ βαθιὰ πίστη μας στὴνὈρθοδοξία καὶ τὸν Χριστιανισμόποὺ εἶναι ἡ πίστη τῆς ἀγάπης καὶτῆς ἀποδοχῆς δὲν γίνεται νὰ ἐπι-τρέψουμε τὴν παγκόσμια δυσφή-μηση ποὺ συντελεῖται μὲ ἀφορμὴτὴν παράστασή μας

Παλέψαμε σὲ αἴθουσες δικαστη-ρίων καὶ δικαιωθήκαμε Ἀλλά Δὲνἦταν ἀρκετό Συνέχισαν νὰ μᾶςδιασύρουν καὶ νὰ βάζουν σὲ κίνδυ-νο τοὺς συναδέλφους μας ἠθο-ποιοὺς ἀλλὰ καὶ τὸ σύνολο τῶνἐργαζομένων στὸ θέατρό μας

Μὲ τὴ σκέψη στὸ κοινό μας ποὺσεβόμαστε προσπαθήσαμε νὰ παί-ξουμε τὴν παράσταση ἐπὶ 3 ἑβδο-μάδες Δὲν στάθηκε δυνατόν για-τί δὲν μᾶς τὸ ἐπέτρεψανhellip Καὶ φυ-σικὰ δὲν εἶναι λύση νὰ συνεχίζου-με σὰ νὰ μὴ συμβαίνει τίποτα Για-τί αὐτό ποὺ συνέβη εἶναι ὑπαρκτόἐφιαλτικὸ καὶ μεγάλη ντροπή

Τὸ μήνυμα ποὺ μᾶς ἀπέστειλε ὁσυγγραφέας τοῦ ἔργου ΤέρενςΜακ Νάλλυ μᾶς προβλημάτισεldquoἄλ λο θέατρο δὲν θὰ εἶχε ἀντέξειτόσο μήπως ὅμως μὲ ὅλα αὐτά

ποὺ προσδίδουν στὴν παράστασηπερὶ ldquoβλασφημίαςrdquo χάνεται τὸ πρα -γματικὸ μήνυμα τοῦ ἔργου εἶναιδυνατὸν ἕνα ἔργο ποὺ γράφτηκεγιὰ νὰ μιλήσει γιὰ τὴν ἀγάπη νὰ κα-ταλήγει νὰ προκαλεῖ τόσο μῖσοςrdquo

Βέβαια τέτοιες ἐκδηλώσεις βίαςσὰν αὐτές ποὺ ἐκτυλίχθηκανμπρο στὰ στὴν πόρτα τοῦ θεάτρουμας στὶς 1110 δὲν ἔλαβαν χώρα σὲκανένα μέρος τοῦ κόσμου ὅπου κιἂν παίχτηκε τὸ Corpus Christihellipπαρὰ μόνοhellip ἀπὸ φανατικοὺς Μου-σουλμάνους() ποὺ θεώρησαν ὅτιἔπρεπε νὰ ἐκδώσουν διάταγμα θα-νάτου γιὰ τὸν συγγραφέα

Εὐχαριστοῦμε ὅσους μᾶς στήρι-ξαν στὴν προσπάθειά μας γιὰ τὴνἐλευθερία τῆς τέχνης καὶ τὴ μὴ φί-μωση τοῦ θεατρικοῦ λόγου Ὅμωςἐμεῖς δὲν κάνουμε θέατρο γιὰ νὰὑποκαταστήσουμε τοὺς θεσμούςhellipΔὲν λιποψυχοῦμε καὶ θὰ δώσουμετὸν ἀγώνα ὅπου καὶ ἂν χρειαστεῖἊς προβληματιστοῦμε ὅμως γιὰ τὸΚράτος ποὺ παρακολουθεῖ μουδια-σμένο τὶς δυνάμεις τοῦ σκοταδι-σμοῦ νὰ ἀσχημονοῦνhellip

Ἂν μία θεατρικὴ παράστασημπορεῖ νὰ θέσει θεμελιώδη ζητή-ματα ὅπως τὸ δικαίωμα στὴ διαφο-ρετικότητα καὶ τὴν ἐλευθερία τῆςἔκφρασης τότε τὸ Θέατρο εἶναιπαρὸν στὴν ἀληθινὴ ζωήhellip

Ἡ παράσταση CORPUS CHRISTIἔχει ἤδη κληθεῖ νὰ λάβει μέρος σὲδύο διεθνῆ θεατρικὰ φεστιβάλ στὸInternational Theatre Festival MESSSarajevo καὶ στὸ Festival Iberoameri-cano de Teatro de BogotaἘκεῖ θὰ βρεῖ καὶ τὴν δικαίωσή τηςhellip

γιὰ τὸ θέατρο ΧυτήριοΒάσια Παναγοπούλου καὶ

Λαέρτης ΒασιλείουraquoΠαρατηρήσεις τοῦ laquoΟΤraquo

Θέλομεν νὰ ἐπισημάνωμεν ὅτι αἱἈστυνομικαὶ δυνάμεις ἔξωθεν τοῦ

θεάτρου ἦσαν πολλαπλασίως με-γαλύτεραι ἀπὸ τοὺς συγκεντρω-θέντας πιστούς οἱ ὁποῖοι διεμαρ-τύρον το διὰ τὴν σοδομιτικὴν θεα-τρικὴν παράστασιν Αἱ δυνάμειςτῆς Ἀστυνομίας συνεκρούσθησαντὴν πρώτην ἡμέραν τῆς παραστά-σε ως μὲ μέλη τῆς laquoΧρυσῆς Αὐ -γῆςraquo τὰ ὁποῖ α προσεπάθησαν νὰlaquoκα πελώσουνraquo τὰς ἀντιδράσειςτῶν ὀλίγων ὀρθοδόξων πιστῶν Τὰςἑ πομένας ἡμέρας αἱ κλοῦβαι mdashλε-ωφορεῖα τῆς Ἀστυνομίας εἶ χονσχηματίσει προστατευτικὸν κλοιὸνεἰς τὸ θέατρον ἐνῶ τὴν ἡμέραν τῆςἀναβολῆς ἀπηγορεύετο ἡ διέλευ-σις αὐτοκινήτων ἔμπροσθεν τοῦθεάτρου ἂν καὶ δὲν ὑπῆρχον δια-μαρτυρόμενοι πιστοί

Οἱ συντελεσταὶ τῆς θεατρικῆςπαραστάσεως ὅταν διεπίστωσανὅτι τὸ Ἑλληνικὸν κοι νὸν δὲν ἐνέκρι-νε τὴν σοδομιτικὴν θεα τρικὴν πα-ράστασιν καὶ ἀπεῖχεν ἀπὸ αὐτὴνἀπεφάσισαν νὰ τὴν τερματίσουν ἐπ᾽ἀόριστον Δὲν ἀντελήφθησαν ὅτιαὐτὸς ὁ λαὸς ἔχει μεγάλην ἐκ κλη -σιολογικὴν συνείδησιν καὶ σέβεταιτὰ ὅσα ἐδιδάχθη ὑπὸ τῆς οἰκογενεί-ας τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὀλιγώτεροντοῦ σχολείου Αὐτὸ δὲν τὸ ἔ χουνἀντιληφθῆ οὔτε οἱ Σεβ Μητρο-πολῖται οἱ ὁποῖοι ἐτάχθησαν ἐ ναν-τίον ὅσων ἐκινητοποιήθησαν κατὰτῆς θεατρικῆς παραστάσεως

Δι᾽ αὐτὸ οἱ μὲν συντελεσταὶ κα-τέφυ γον εἰς θεωρίας καὶ ὑπερβο-λάς διὰ νὰ δικαιολογήσουν τὸ laquoτέ-λος ἐποχῆςraquo διὰ τὴν παράστασινἐνῶ οἱ Σεβ Μητροπολῖται οἱὁποῖοι τὴν ὑπεστήριξαν ἡττήθησανκατὰ κράτος laquoμένοντεςraquo ἐκτεθει-μένοι εἰς τὸν πιστὸν λαόν

ΓΖ

Ο ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΟΣΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΦΙΛΟΣΚΟΠΙΑΝΟΣ

Πρόκειται διά τόν Πατριάρχην Σερβίας κ Εἰρηναῖονκαί τόν Πρόεδρον τῆς χώρας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς

Ὅταν ἐξελέγη Πατριάρχης Σερ-βίας ὁ κ Εἰρηναῖος ἐξέπληξεν ὅ -λους τούς Ὀρθοδόξους οἱ ὁποῖοιεἶναι πιστοί εἰς τούς Ἱερούς Κανό-νας διότι τό πρῶτον πρᾶγμα τόὁποῖον ἔκανεν ἦτο νά ἐκδηλώση τόφιλοπαπικόν καί φιλοοικουμενιστι-κόν προσανατολισμόν του ὉlaquoΟΤraquo τότε ἐτόλμησε καί ἀπεκά-λυψεν αὐτόν τόν προσανατολι-σμόν τοῦ νέου Πατριάρχου προ-καλῶν ἀντιδράσεις Σήμερον ἀπο-καλύπτομεν τήν laquoστροφήνraquo εἰς τόΣκοπιανόν τοῦ νέου Προέδρου τῆςΣερβίας κ Τόμισλαβ Νίκολιτς ὁὁποῖος ἐτάχθη δημοσίως ἀναφαν-δόν ὑπέρ τῶν Σκοπίων εἰς τό θέματῆς ὀνομασίας

Ὁ κ Νίκολιτς μετέβη τήν Κυρια-κήν 21ην Ὀκτωβρίου εἰς τά Σκόπιακαί συμμετεῖχεν εἰς ἐκδήλωσινπρός τιμήν τῶν Σέρβων στρατιω -τῶν οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν μαχόμενοιτούς Ὀθωμανούς κατά τόν πρῶ -τον Βαλκανικόν πόλεμον εἰς τήνἱστορικήν μάχην τοῦ Κουμάνοβο(23-24 Ὀκτωβρίου 1912) Μία μάχηἡ ὁποί α ἔχει ξεχωριστήν σημασίανκαθώς ἡ σκοπιανή ἱστοριογραφίατήν θεωρεῖ ἡμέραν laquoτραγωδίαςraquoἀφοῦ ὡδήγησεν εἰς τήν διαίρεσιντῆς γεωγραφικῆς ἑνότητος τῆςΜακεδονίας

Ὁ Σέρβος Πρόεδρος παρέσχεσυνεντεύξεις εἰς τήν ἐφημερίδαlaquoVecerraquo καί εἰς τόν τηλεοπτικόνσταθμόν laquoSiteraquo τῶν Σκοπίων Εἰςαὐτάς ἐπιστρατεύει τό θέμα τῆςὀνομασίας διά νά οἰκοδομήση τήννέαν laquoσυμμαχίανraquo μέ τό καθεστώςΓκρουέφσκι προβαίνων εἰς ἕναἀπαράδεκτον διά τήν Ἑλλάδα συ-σχετισμόν μεταξύ τοῦ προβλήμα-τος τοῦ Κοσσόβου καί τοῦ ζητήμα-τος τῆς ὀνομασίας laquoΔέν μπορεῖτέτοια θέματα ldquoἐθνικῆς ὑπερηφά-νειαςrdquo νά τίθενται ἐκβιαστικά ἀπότήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση πρός τίςδύο χῶρεςraquo εἶπεν ὁ Πρόεδρος τῆςΣερβίας προσθέτων ὅτι laquoγνώριζαπάντοτε τή Μακεδονία μέ αὐτό τόὄνομα τή στρατιωτική στολή καίτή σημαία Τώρα εἶναι σάν νά θέ-λουν νά τό πάρουν αὐτόmiddot φυσικάεἶναι σάν νά ἀμφισβητοῦν τήν ἐ -θνική ὑπερηφάνειά σας καί ὄχι τήνἐδαφική κυριαρχία ὅπως συμβαί-

νει μέ τό ΚόσσοβοraquoὉ κ Νίκολιτς ἐκάλεσε τήν Σκο-

πιανήν ἡγεσίαν εἰς ἀντιαλβανικόνμέτωπον προκαλῶν τήν ὀργήν τοῦἀλβανικοῦ στοιχείου laquoὍπως οἱἈλβανοί ἐπεδίωξαν τά ldquoδικαιώμα-τάrdquo τους στήν Σερβία θά διεκδική-σουν τά ἴδια δικαιώματα καί σέἄλλες χῶρες Τή στιγμή πού ἀνα-γνωρίζει τό δικαίωμά τους γιά κρά-τος στό Κόσσοβο πῶς μπορεῖς νάπεῖς ὅτι δέν ἔχουν τέτοιο δικαίωμαστή ldquoΜακεδονίαrdquo ἤ δέν ἔχουν δι-καίωμα γιά αὐτονομία στήν Ἑλλά-δα ἤ στό Μαυροβούνιοraquo ἐδήλωσε

Ἕως τήν στιγμήν τῆς ἐκτυπώσε-ως τοῦ laquoΟΤraquo δέν εἶχεν ὑπάρξειἐπίσημος ἀντίδρασις ἀπό τήν Ἑλ -ληνικήν Κυβέρνησιν Ὑπογραμμί-ζεται ὅτι ἡ σημερινή ἡγεσία τῆςΣερβίας ἀκολουθεῖ ἐμφανῶς φιλο-σκοπιανήν πολιτικήν θέτουσα καίθέμα ἀναγνωρίσεως φιλοσκοπια -νῆς-laquoφι λομακεδονικῆςraquo μειονότη-τος εἰς τό ἐσωτερικόν τῆς Ἑλλά-δος Ἐνῶ ἡ προηγουμένη ἡγεσίατῆς Σερβίας (μέ πρόεδρον τόν κΤάντιτς) ἦτο ἐντόνως φιλοτουρκι-κή Ἐπί τῶν ἡ μερῶν τοῦ κ Τάντιτςἡ Σερβία ἔγινε laquoπαράρτημαraquo τῆςΤουρκίας εἰς τό ὁποῖον εἶχε τήνβάσιν του ὁ Νεοοθωμανός ὑπουρ-γός Ἐξωτερικῶν τῆς Τουρκίας κΝταβούτογλου

Ὑπενθυμίζομεν πώς κατά τήν τε-λευ ταίαν ἐπίθεσιν τῶν Νατοϊκῶνδυνάμεων ἐναντίον τῆς Σερβίαςὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες προ-σεφέρομεν τά πάντα διά τήν ἐπού-λωσιν τῶν πληγῶν Ἀντί εὐγνωμο-σύνης ὅμως laquoχολήraquo

Ἐπισημαίνομεν ἐπίσης ὅτι ἡ ἡγε-σία τῆς Σερβίας δέν ἐπρόδωσε μό-νον τήν ἀγάπην καί τήν ἀλληλεγ-γύην τῶν Ἑλλήνων ἀλλά καί αὐ -τήν τήν Ὀρθοδοξίαν Ὁ νέος Πα-τριάρχης ἔχει ὑποταγῆ εἰς τούςΠαπικούς καί ἐκλιπαρεῖ τόν Πάπαννά συμμετάσχη εἰς τάς ἐπετειακάςἐκδηλώσεις διά τό laquoΔιάταγμα τῶνΜεδιολάνωνraquo Καί ὅλα αὐτά ὅταντό Βατικανόν κατηγορῆται ὑπόσυγγραφέων βιβλίων δημοσιογρά-φων καί διανοουμένων ὅτι εἶχενἐνεργόν ἀνάμειξιν εἰς τόν πόλεμονἐναντίον τῆς Σερβίας κατά τόνΜάρτιον τοῦ 1998

ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ-laquoΦΩΤΙΑraquo ΤΟΥ ΣΕΒ ΑΙΤΩΛΙΑΣκ κ ΚΟΣΜΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΝΤΗΣ ΔΗΜΑΡ κ ΜΑΡΙΑΝ ΡΕΠΟΥΣΗ

Ἀλλά καί πρός ὁλόκληρον τόν πολιτικόν κόσμον

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-της Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας κΚοσμᾶς μέ ἀνακοίνωσίν του ὑπόἡμερομηνίαν 31ην Ὀκτωβρίου προ-έβη εἰς σχόλια ἐναντίον τῆς βου-λευτοῦ τῆς ΔΗΜΑΡ κ Μαρίας Ρε-πούση γνωστῆς πλαστογράφου τῆςνεωτέρας ἱστορίας τῆς Ἑλλάδος ἡὁποία ἐζήτησε νά καταργηθοῦν αἱἑορταστικαί δηλώσεις διά τήν laquoἔξο-δον τοῦ Μεσολογγίουraquo Τό πλῆρεςκείμενον τῆς δηλώσεως τοῦ ΣεβΜητροπολίτου ἔχει ὡς ἀκολούθως

laquoἜκπληκτοι μείναμε ἀπό τίςἀκατανόητες δηλώσεις τῆς καςΜαρίας Ρεπούση Βουλευτοῦ τοῦἙλληνικοῦ Κοινοβουλίου Δένμποροῦμε νά τό πιστέψουμε Μέκατάπληξη προσπαθοῦμε ἔστω νάδιαβάσουμε τήν ἀνθελληνική δή-λωση Νά καταργηθοῦν οἱ γιορτέςἘξόδου τῆς Ἱερᾶς Πόλεως Μεσο-λογγίου Μά εἶναι δυνατόν Μιλάειἑλληνίδα ἤ κάποιος πού μᾶς ἦλθεἀπό τήν ἀνατολή Μιλάει ὑπεύθυνηἑλληνίδα Βουλευτής πού ὑποτίθε-ται ldquoἀγωνίζεταιrdquo ὡς ἐκπρόσωποςτοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ γιά τά ἱεράκαί τά ὅσια τῆς φυλῆς μας

Μᾶλλον δέν θά γνωρίζει τό Με-σολόγγι ἡ κα Βουλευτής δέν θάπέρασε ἀπό τήν αἱματοβαμμένηΠύλη τοῦ Μεσολογγίου Δέν θάπροσκύνησε τόν ἱερό χῶρο τοῦΚήπου τῶν Ἡρώων δέν θά στάθη-κε ποτέ ἐνώπιον τοῦ Τύμβου ὅπουἀναπαύονται τά ἱερά λείψανα τῶνμαρτύρων τῶν ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟ-ΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝ

Ἀσφαλῶς δέν θά ἀντίκρυσε καίτίς ἡρωικές ντάπιες μέ τά σπασμέ-να κανόνια Δέν γνωρίζει ποῦ καίπῶς ὁ ἐθνομάρτυς καί ἱερομάρτυςἘπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσήφ μέ τόἅγιο ποτήριο στά χέρια ἐμψύχωνεκαί κοινωνοῦσε τούς μελλοθανά-τους πολεμάρχους Δέν ἔχει ὑπʼὄψιν της ἡ κα Ρεπούση οὔτε τί εἶναιlaquoἈνεμόμυλοςraquo οὔτε τί εἶναι laquoΚλεί-σοβαraquo καί laquoΒασιλάδιraquo Καί γιά τήνἡρωική ΕΞΟΔΟ πού ἴσως γνωρίζεικάτι ἀπό παραποιημένες ἱστορικέςπεριγραφές δέν θά τήν ἔζησεὅπως τήν ζοῦν οἱ Μεσολογγίτες

Ἐμεῖς ζοῦμε στό Μεσολόγγι καίἀγαποῦμε τό Μεσολόγγι Ποτέ δέθά λησμονήσουμε καί δέ θά προ-δώσουμε τήν γνησία καί ματωμένηἱστορία καί ζωή τοῦ Μεσολογγίου

Οἱ Ἑορτές τῆς Ἐξόδου τῶνΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΩΝδέν εἶναι ldquoἐθνικιστικά κίτςrdquo οὔτεldquoστερεοτυπικές ἐκδηλώσειςrdquo Εἶ ναιζωντανές γιορτές εὐγνωμοσύνηςκαί τιμῆς ἀφ᾽ ἑνός τῶν γενικῶν προ-μάχων καί μαρτυρικῶς πεσόντωνπατέρων μας οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν ldquoγιάτοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καίτῆς πατρίδος καί τοῦ Μεσολογγίουτήν ἐλευθερίαrdquo ἀφ᾽ ἑτέρου ἑορτέςπού ἀναγεννοῦν ἀναζωογονοῦνἐμψυχώνουν ὅλους μας καί ἰδιαιτέ-ρως τά λεβέντικα νειάτα τῆς Αἰτω-λοακαρνανίας καί μᾶς κάνουν νάνοιώθουμε περισσότερο ὀρθόδοξοιχριστιανοί καί γνήσιοι Ἕλληνες

Καλά θά κάνει ἡ κα Ρεπούση νάσταματήσει νά συνιστᾷ πλέον δια-στρεβλώσεις καθώς καί τή λήθητῆς γνήσιας ἑλληνικῆς ἱστορίαςὍσοι ἀμφισβητοῦν τήν ἱστορίαἀμφισβητοῦν τήν ἰθαγένειά τους

Ἡ ἱστορία γράφτηκε στό Μεσο-λόγγι μέ αἷμα καί θυσία Δέν δια-γράφεται μέ φληναφήματα ἀνιστό-ρητων καί ἀδαῶν Ὁ Εὐριπίδης ὑπο-γραμμίζει ldquoὌλβιος ἔστι ὅστις τῆςἱστορίης ἔσχε μάθησινrdquo ὅποιος ξε -χνᾶ τήν ἱστορία του εἶναι καταδικα-σμένος σέ ἀφανισμό Ἐδῶ εἶναιΜεσολόγγι ἐδῶ κατοικοῦν Μεσο-λογ γίτες ἀπόγονοι ἡρώων καί μαρ-τύρων

Τά λόγια τῆς κας Ρεπούση δένμᾶς ἐπηρεάζουν εἶναι γραμμέναπάνω στό νερό Ἄς ἀφήσει τό Με-σολόγγι νά λάμπει νά φωτίζει νάἐμπνέει νά ἀναζωπυρώνει τήν Ἑλ -λάδα καί ὅλο τόν κόσμο

Καί κάτι τελευταῖο Παρακαλῶτούς ἕλληνες πολιτικούς μας νάφροντίσουν νά ἀναπτερωθεῖ τόὑγιές ἐθνικό φρόνημα καί ἡ γνήσιαφιλοπατρία Ἡ ἀνυπαρξία αὐτῶντῶν ἰδανικῶν ἔφερε τήν πατρίδαμας στό κατάντημα πού ζοῦμε

dagger ὁ Μητροπολίτης Αἰτωλίας καίἈκαρνανίας Κοσμᾶςraquo

Νέος ΜητροπολίτηςΚυδωνιῶν

Συμφώνως πρός πληροφορίαςὑπό ἡμερομηνίαν 30ην Ὀκτωβρίουἐκ τοῦ Οἰκ Πατριαρχείου

laquoΜητροπολίτης Κυδωνιῶν ἐξε-λέγη ὁμόφωνα τὸ μεσημέρι τῆςΤρίτης 30 Ὀκτωβρίου ἀπὸ τὴνἉγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τοῦ ΟἰκΘρόνου ὁ Μέγας ἈρχιμανδρίτηςἈθηναγόρας Χρυσάνης Ἡ ἐκλογὴἔγινε στὸν Πάνσεπτο ΠατριαρχικὸἹ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἀπὸτοὺς Συνοδικοὺς Ἀρχιερεῖς ὕστε-ρα ἀπὸ πρόταση τοῦ Οἰκ Πατριάρ-χου Βαρθολομαίου

Τὸ τριπρόσωπο συγκροτοῦσαν ὁἘπίσκοπος Σινώπης Ἀθηναγόραςὁ Ἀρχιμ Ἀθηναγόρας Ζηλιασκό-πουλος ποὺ διακονεῖ στὴν Γερμα-νία καὶ ὁ - ἐψηφισμένος πλέον -Μέγας Ἀρχιμανδρίτης τοῦ Οἰκου-μενικοῦ Θρόνου ἈθηναγόραςΧρυ σάνης

Ἀκολούθως ἔδωσε τὸ ΜικρὸΜήνυμα ἐνώπιον τοῦ Οἰκουμενι-κοῦ Πατριάρχη καὶ τῶν μελῶν τῆςἉγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδουraquo

Νέος ΠατριαρχικόςἘπίτροπος

εἰς τά ἹεροσόλυμαὉ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ

Θεόφιλος διώρισε νέον Πατριαρχι-κόν Ἐπίτροπον εἰς ἀντικατάστασιντοῦ ἐκλιπόντος Πατριαρχικοῦ Ἐπι-τρόπου Μητροπολίτου Καισαρείαςκυροῦ Βασιλείου τόν Μητροπολί-την Καπιτωλιάδος κ Ἡσύχιον

Ἐγράφη γιὰ τὸν Πάπα ὅτι μὲ τὶςπαμμέγιστες ἀξιώσεις γιὰ τὸ πρό-σωπό του παρουσιάζεται ὡς ἡμίθε-ος Ἐπιεικὴς χαρακτηρισμὸς τὸlaquoἡμίθεοςraquo λέγουμε ἐμεῖς Kατὰ τὴB΄ Bατικάνεια Σύνοδο τῆς ὁποίαςτὰ 50 ἔτη ἔσπευσε νὰ συνεορτάσῃμὲ τὸν Πάπα ὁ Πατριάρχης κ Bαρ-θολομαῖος ἐὰν παρουσιασθῇ δια-φορὰ μεταξὺ τῆς κρίσεως τοῦΘεοῦ καὶ τῆς γνώμης τοῦ Πάπα οἱπιστοὶ πρέπει νὰ προτιμήσουν τὴγνώμη τοῦ Πάπα Ἐπίσης κατὰ τὴναὐτὴ Σύνοδο ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ νὰτὴν τροποποιῇ νὰ προσθέτῃ νἀφαιρῇ νὰ διορθώνῃ καὶ τοὺςἈποστόλους (Ἆράγε καὶ τὸν Ἀπό-στολο Πέτρο) Aὐτὲς οἱ ἀποφάν-σεις καὶ ἀποφάσεις τῆς Συνόδουτοῦ Bατικανοῦ παρουσιάζουν τὸνΠάπα ὄχι ἁπλῶς ὡς ἡμίθεο ἀλλ ὡςθεό ἢ μᾶλλον ὡς ὑπέρθεο ναί ὡς

ὑπέρθεο ἀφοῦ ἡ γνώμη τοῦ Πάπαπρέπει νὰ προτιμᾶται τῆς κρίσεωςτοῦ Θεοῦ καὶ ὁ Πάπας δύναται νὰἐπεμβαίνῃ στὸ θεόπνευστο καὶαἰώνιο κείμενο τῆς Ἁγίας Γραφῆςκαὶ νὰ ἐπιφέρῃ μεταβολές Ὁ Ἑω -σφόρος φιλοδόξησε νὰ θέσῃ τὸθρόνο του ὑπεράνω τῶν νεφῶννὰ γίνῃ ὅμοιος μὲ τὸν Ὕψιστο Ὁδὲ Πάπας θέτει τὸ θρόνο του ὑπερ -άνω τῶν οὐρανῶν γίνεται ἀνώτε-ρος τοῦ Ὑψίστου

Θεέ μου Δὲν βλέπουν ὁ Πατρι -άρχης καὶ οἱ ἄλλοι φιλοπαπικοὶ τὴσχιζοφρένεια τοῦ Παπισμοῦ Πῶςἀσπάζονται τὸ εἴδωλο τοῦ Πάπα τὸὑψωμένο ὑψηλότερα ἀπὸ τὴ χρυσὴεἰκόνα τοῦ NαβουχοδονόσοροςἈλλὰ δόξα σοι Kύριε διότι ἔχειςκαὶ στὴν ἐποχή μας εὐσεβεῖς ψυ-χές οἱ ὁποῖες δὲν προσκυνοῦν τὸεἴδωλο τοῦ Πάπα ἀλλὰ προσκυ-νοῦν ἐσένα τὸν μόνο ἀληθινὸ Θεό

ΥΠΕΡΘΕΟΣ Ο ΠΑΠΑΣΤοῦ θεολόγου κ Νικ Ἰω Σωτηροπούλου

Μὲ κρίσιμα θέματα ὡς εἶναι ἡθρησκευτικὴ καὶ Ἑλληνικὴ Παιδείαεἰς τὴν Ἀμερικήν ἡ ποιμαντικὴ καὶτὸ διοικητικὸν ἔργον τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας τῆς Ἀμερικῆς αἱ laquoαὐτο-κτονίαιraquo μὲ ἰατρικὴν βοήθειαν ὁἀνερχόμενος ρατσισμὸς καὶ φανα-τισμός κλπ ἠσχολήθη ἡ Ἱερὰ Σύν -οδος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςἡ ὁποία ὑπάγεται εἰς τὸ Οἰκουμε-νικὸν Πατριαρχεῖον καὶ χαρακτηρί-ζεται Ἐπαρχιακή Συμφώνως πρὸςἀνακοίνωσιν ἐκδοθεῖσαν τὴν 23ηνὈκτωβρίου ὑπὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπι-σκοπῆς Ἀμερικῆς

laquoἩ Ἱερὰ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδοςτῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀμερικῆςσυνῆλθεν εἰς τὴν τακτικὴν συνε-δρίαν αὐτῆς εἰς τὴν αἴθουσαν τῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆςἐν Νέᾳ Ὑόρκῃ τὴν 17ην καὶ 18ηνὈκτωβρίου 2012 ὑπὸ τὴν προε δρί -αν τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπι-σκόπου Ἀμερικῆς κ Δημητρίου καὶτὴν συμμετοχὴν τῶν Μελῶν αὐτῆς

Τὴν προτεραίαν τῆς ἐνάρξεωςτῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου ἤτοιτὴν 16ην τρέχοντος μηνός τὰ Μέ-λη αὐτῆς εἶχον τὴν εὐκαιρίαν νὰἐπεξεργασθοῦν καὶ ὁλοκληρώσουντὸ πρωτότυπον ἑλληνικὸν κείμενονμετὰ λειτουργικῶν ὁδηγιῶν τῶνἀκολουθιῶν τοῦ Ἑσπερινοῦ καὶὌρ θρου τὸ ὁποῖον καὶ θὰ ὑπο-βληθῆ εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πα-τριαρχεῖον πρὸς ἔγκρισιν

Τὰ θέματαἩ Ἱερὰ Σύνοδος κατὰ τὴν συνε-

δρίαν αὐτῆς ἠσχολήθη μὲ σειρὰνθεμάτων μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶναικαὶ τὰ ἑξῆς

1 Θέματα εἰδικῶν πλευρῶν τοῦποιμαντικοῦ καὶ διοικητικοῦ ἔργουτῆς Ἐκκλησίας ἀναφερομένων εἰςκληρικοὺς καὶ λαϊκούς Εἰδικώτε-ρον ἡ Σύνοδος ἐνέκρινε πρόγραμ-μα ποιμαντικῆς φροντίδος εἰςἀσθενεῖς (Chaplaincy Program) διὰτοῦ ὁποίου ἐκτὸς τῶν κληρικῶν θὰδύνανται ἄτομα τὰ ὁποῖα ἔχουνθεολογικὴν μόρφωσιν καὶ εἰδικεύ-θησαν εἰς τὴν ποιμαντικὴν νὰ προσ -φέρουν τὰς ὑπηρεσίας των εἰς διά-φορα ἱδρύματα ὅπως πχ Νοσοκο-μεῖα φυλακάς κλπ

2 Θέματα εἰδικῶν περιπτώσεωνπειθαρχικῆς φύσεως σχετιζομένωνμὲ κληρικούς καθὼς ἐπίσης καὶ θέ-ματα τῆς ἀναγκαίας ποιμαντικῆςφροντίδος διὰ τοὺς κληρικοὺς καὶτὰς οἰκογενείας των

3 Θέματα Θρησκευτικῆς καὶἙλληνικῆς Παιδείας Ἡ Σύνοδοςσυνεζήτησε ἐκτενῶς τὴν κατάρτι-σιν ὑποψηφίων Ἱερέων καὶ τὸ Εἰ -δικὸν Μορφωτικὸν ΠρόγραμμαΔια κόνων Συνεζητήθη ἐπίσης ἡἀνάγκη εὐρείας συμμετοχῆς τῶνἐνοριῶν εἰς τὸ λίαν ἐπιτυχὲς διὰτὴν νεολαίαν Φεστιβὰλ ὁμιλητικῆς(St John Chrysostom Oratorical Fe-stival) Ἐπίσης ἔγινε παρουσίασιςτῶν νέων Ἐγχειριδίων ΔευτέρουἘπιπέδου διὰ τὴν διδασκαλίαν τῆςἙλληνικῆς Γλώσσης εἰς τὰ ἡμερή-σια καὶ ἀπογευματινὰ σχολεῖα τῆς

Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ὡς γνωστόντὰ ἐν λόγῳ βιβλία χορηγοῦνται δω-ρεὰν ὑπὸ τοῦ Κληροδοτήματος Πί-στης τῆς Ἱερᾶς ἈρχιεπισκοπῆςἬδη δὲ ἤρχισεν ἡ προετοιμασίαδιὰ τὰ βιβλία τοῦ τρίτου ἐπιπέδου

4 Θέματα διοικητικῆς φύσεωςἘγένετο συζήτησις διοικητικῶν θε-μάτων ἀναφερομένων εἰς ἐνορίαςκαὶ Μονὰς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκο -πῆς Ἀνεκοινώθη τὸ λίαν εὐχάρι-στον γεγονὸς τῆς ὑπογραφῆς τῶνσχετικῶν ἐγγράφων διὰ τὴν ἀνέ-γερσιν τῆς ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Νι-κολάου εἰς Ground Zero ἡ ὁποία θὰἀποτελέση ὄχι μόνον ἐνοριακὴνἐκκλησίαν ἀλλὰ καὶ Ἐθνικὸν προσ -κύνημα καὶ γενικώτερον μαρτυρίαντῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως

5 Θέματα κοινωνικῆς φύσεωςἩ Σύνοδος συνεζήτησε τὸ θέματοῦ ρατσισμοῦ καὶ φασισμοῦ καὶπροέβη εἰς τὴν ἐπισυναπτομένηνδήλωσι Ἐπίσης ἡ Σύνοδος συνε-ζήτησε τὸ ἐπίκαιρον θέμα τῆς ldquoἰα -τρικῶς βοηθουμένης αὐτοκτονίαςrdquo(physician assisted suicide) καὶ συν-τόμως θὰ προβῆ εἰς σχετικὴν ἀνα-κοίνωσιν

Δήλωσις τῆς Ἱ ἘπαρχιακῆςΣυνόδου τῆς Ἱερᾶς

Ἀρχιεπισκοπῆς ἈμερικῆςΜὲ τὴν εὐκαιρία τῆς Φθινοπωρι -

νῆς συνεδρίας της τὸν Ὀκτώβριο2012 ἡ Ἱ Ἐπαρχιακὴ Σύνοδος τῆς ἹἈρχιεπισκοπῆς Ἀμερι κῆς ἐκ φράζειγιὰ μία ἀκόμη φορὰ τὴν βαθειὰ ἀνη-συχία της ἀναφορικὰ πρὸς τὴνἀκραία φανατικὴ γλώσσα ἡ ὁ ποίαχρησιμοποιεῖται σὲ ὅλα τὰ πεδία τῆςδημοσίας καὶ ἰδιωτικῆς ζω ῆς

Παροτρύνουμε ὅλους νὰ ἀκο-λουθήσουν τὴν συμβουλὴ τοῦἈποστόλου Παύλου Ὁ λόγος ὑμῶνπάντοτε ἐν χάριτι ἅλατι ἠρτυμέ-νος εἰδέναι πῶς δεῖ ὑμᾶς ἑνὶ ἑκά-στω ἀποκρίνεσθαι (Κολ 46)

Ἀποδοκιμάζουμε τὴν χρήσηοἱουδήποτε ρατσιστικοῦ ξενοφο-βικοῦ φασιστικοῦ καὶ ἐχθρικοῦ λό-γου συμβόλων καὶ συμπεριφορᾶς

Ἐν γνώσει ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ μεγα-λύτερα δῶρα τοῦ δημοκρατικοῦπολιτεύματος εἶναι ἡ ἐλευθερίατοῦ λόγου παρὰ ταῦτα συνιστοῦμεὑπευθυνότητα εὐγένεια καὶ ἀγάπηστὴν ἐπιλογὴ λέξεων καὶ τρόπωνἐκφράσεως

Οἱ Ἕλληνες εἶπαν ldquoΟΧΙrdquo στὸν φα-σισμὸ στὸν Β´ Παγκόσμιο Πόλεμοκαὶ ἀκολούθως ὑπέφεραν μεγάλαδεινὰ κατὰ τὴν διάρκεια τῆς Ναζι-στικῆς κατοχῆς

Καλοῦμε ὅλους νὰ ἀντιτάξουντὸ ldquoΟΧΙrdquo ἔναντι τῆς ἐχθρότητοςπαν τὸς εἴδους ὁλοκληρωτισμοῦκαὶ νὰ ἐναγκαλισθοῦν τὴν γνήσιαφιλανθρωπία καὶ φιλοξενία ποὺ ἀ -ποτελοῦν ἄλλωστε καὶ τὸ μήνυματοῦ Εὐαγγελίου

Ὡς πρωτοπόρος στὸν Διαθρη-σκειακὸ καὶ Διαπολιτισμικὸ Διάλο-γο ἡ Ἑλληνικὴ Ὀρθόδοξος Ἐκκλη-σία μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ προσεύ-χεται καὶ ἐργάζεται γιὰ τὴν εἰρήνητὸν σεβασμὸ καὶ τὴν συνδιαλλαγὴμεταξὺ ὅλων τῶν ἀνθρώπωνraquo

Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΙΣ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ ΙΕΡΕΩΝ

Η ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ κλπΑΠΗΣΧΟΛΗΣΑΝ ΤΗΝ Ι ΣΥΝΟΔΟΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ


ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ Φυλλο 2020]02!05!2014

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ Φυλλο 2020]02!05!2014

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ - ΝΕΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ - ΕΤΟΣ ΝΔ΄ ΦΥΛΛΟ 2046

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ - ΝΕΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ - ΕΤΟΣ ΝΔ΄ ΦΥΛΛΟ 2046

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 22.02.1925 ΣΕΛ. 1-2

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 22.02.1925 ΣΕΛ. 1-2

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 01.03.1925 ΣΕΛ. 1

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 01.03.1925 ΣΕΛ. 1

Μέσο: . . . . . . . . .ΛΑΚΩΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ Ημ. Έκδοσης ...olme-attik.att.sch.gr/new/wp-content/uploads/2012/09/typos170912.pdf · 2. ΑΛΛΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΙΣ

Μέσο: . . . . . . . . .ΛΑΚΩΝΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ Ημ. Έκδοσης ...olme-attik.att.sch.gr/new/wp-content/uploads/2012/09/typos170912.pdf · 2. ΑΛΛΗ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΙΣ

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ 1961 Αρ. 6

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ 1961 Αρ. 6

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 25.02.1925 ΣΕΛ. 1

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 25.02.1925 ΣΕΛ. 1

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 26.02.1925 ΣΕΛ. 1-2

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 26.02.1925 ΣΕΛ. 1-2

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 19.02.1925 ΣΕΛ. 1-2

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 19.02.1925 ΣΕΛ. 1-2

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 17.02.1925 ΣΕΛ. 1

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 17.02.1925 ΣΕΛ. 1

ΤΥΠΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΒΥΣΜΑΤΩΝ ΜΗΚΟΣ. Chord 2017 .pdf · ΤΥΠΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΒΥΣΜΑΤΩΝ ΜΗΚΟΣ TIMH Sarum T

ΤΥΠΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΒΥΣΜΑΤΩΝ ΜΗΚΟΣ. Chord 2017 .pdf · ΤΥΠΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΒΥΣΜΑΤΩΝ ΜΗΚΟΣ TIMH Sarum T

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 21.02.1925 ΣΕΛ. 1

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 21.02.1925 ΣΕΛ. 1

Αχαϊκοσ τυποσ 29 11 2014

Αχαϊκοσ τυποσ 29 11 2014

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 20.02.1925 ΣΕΛ. 1

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 20.02.1925 ΣΕΛ. 1

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 23-12-13

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 23-12-13

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ 1962 Αρ. 9,10

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ 1962 Αρ. 9,10

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 27.02.1925 ΣΕΛ. 1

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 27.02.1925 ΣΕΛ. 1

ΑΧΑΪΚΟΣ ΤΥΠΟΣ 25-8-2012

ΑΧΑΪΚΟΣ ΤΥΠΟΣ 25-8-2012

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 16.02.1925 ΣΕΛ. 1-2

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 16.02.1925 ΣΕΛ. 1-2

RACE ΤΥΠΟΣ ΚΟΥΡΣΑΣ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΙΠΠΟΙ ...media.opap.gr/horseWeb/HR_22072016_FINALV2.pdf · ΚΩΔΙΚΟΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΟ race ΤΥΠΟΣ ΚΟΥΡΣΑΣ

RACE ΤΥΠΟΣ ΚΟΥΡΣΑΣ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΙΠΠΟΙ ...media.opap.gr/horseWeb/HR_22072016_FINALV2.pdf · ΚΩΔΙΚΟΣ ΙΠΠΟΔΡΟΜΙΟ race ΤΥΠΟΣ ΚΟΥΡΣΑΣ