Ο Βασίλης Γκουρογιάννης γεννήθηκε το 1951 στο χωριό Γρανίτσα Ιωαννίνων. Φοίτησε στη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης. Από το 1977 εργάζεται ως δικηγόρος στην Αθήνα. Έχει εκδώσει συνολικά εννέα βιβλία, τρία μυθιστορήματα, μία συλλογή διηγημάτων, μία συλλογή αφηγημάτων, μία ποιητική συλλογή και δύο ποιητικές συνθέσεις.

 Εργογραφία

Από την άλλη γωνία, Μεταίχμιο(2011) Βέβηλη πτήση, Μεταίχμιο(2011) Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή, Μεταίχμιο(2009) Ο θίασος των Αθηναίων, Εκδόσεις Καστανιώτη(1995) Μήδεια, Εκδόσεις Καστανιώτη(1992) Το ασημόχορτο ανθίζει, Εκδόσεις Καστανιώτη(1990) Διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων, Εκδόσεις Καστανιώτη(1987) Σχόλια σε ποίηση, Δωδώνη(1985)

Από φωτογραφία βουνού, Το Δέντρο

Το τελευταίο του βιβλίο είναι το μυθιστόρημα «Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή» και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με πρωταγωνιστές μια ομάδα βετεράνων του πολέμου στην Κύπρο το 1974, κατά την εισβολή του Αττίλα, οι οποίοι επιστρέφουν στα πεδία των μαχών τριάντα τόσα χρόνια μετά, ο Βασίλης Γκουρογιάννης στήνει ένα υπαρξιακό μυθιστόρημα για τον αγνοημένο αυτό πόλεμο αλλά και για κάθε πόλεμο. Μεγάλο μέρος του μυθοπλαστικού υλικού του βιβλίου είναι βασισμένο σε μαρτυρίες ελλήνων και τούρκων βετεράνων που έλαβαν μέρος στα γεγονότα.

Κ Ο Κ Κ Ι Ν Ο Σ Τ Η Ν Π Ρ Α Σ Ι Ν Η Γ Ρ Α Μ Μ Η

Το οπισθόφυλλο του βιβλίου του

[...] Το παλιό λεωφορείο, ένα Βόλβο εικοσαετίας, με αεροπορικό βόμβο και ξερούς τριγμούς, ξεκίνησε για μια σύντομη περιήγηση στην παλαιά Λευκωσία και αποκεί θα

κατευθυνόταν προς το ξενοδοχείο Nicosia. Στην ατμόσφαιρά του πλανιόταν η αίσθηση ότι εγκατέλειπαν πίσω στη Μακεδονίτισσα τους νεκρούς συμπολεμιστές, ηττημένοι από το πάθος για μια παγωμένη μπίρα. Έτσι κι αλλιώς, δεν μπορούσαν να τους παρηγορήσουν. Δεν γνωρίζουν αν οι νεκροί χρειάζονται παρηγοριές. Αυτό που έγινε πριν από λίγο ήταν μια βιαστική συνάντηση έπειτα από τριάντα τόσα χρόνια παλαιών φίλων, οι οποίοι δεν είχαν τίποτε πλέον να πουν πέρα από τα τυπικά και ανυπομονούσαν να χωρίσουν με εύσχημο τρόπο. Εξάλλου οι νεκροί ήταν ήδη ενήλικες: ήταν τριάντα τριών ετών νεκροί. Είχαν πια προσαρμοστεί να είναι νεκροί, ενώ ως ζωντανοί βίωσαν μόλις είκοσι πέντε χρόνια, και

προφανώς τα είχαν λησμονήσει. [...

Να και μια συνέντευξη που έδωσε παλιότερα ο Βασίλης Γκουρογιάννης.

Ποιος είναι ο ιδανικός αναγνώστης;

Αυτός που προεκτείνει το συγγραφέα σε διαστάσεις που ο τελευταίος ούτε τις είχε διανοηθεί!

Τι κάνετε τα βιβλία που δεν σας αρέσουν;

Φροντίζω να τα πετάω με κόσμιο τρόπο, αλλά πάντα με ενοχές και ντροπή.

Έχετε μια συγκεκριμένη ρουτίνα στη συγγραφή κειμένων;

Κάθε βιβλίο έχει τη δική του συνταγή.

Έχετε μια ιεροτελεστία όταν γράφετε;

Έχω βουλιμία γραφής… όταν επιτέλους βρίσκω χρόνο από τις επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις μου.

Πίνετε ή τρώτε καθώς γράφετε;

Όταν γράφω… ξεχνώ ότι πεινάω ή διψώ!

Ποια είναι η αγαπημένη σας λέξη;

«Καμάρι».

Υπάρχει κάτι που θα αλλάζατε στο τελευταίο σας βιβλίο;

Είναι πια σαν ένα παιδί που γεννήθηκε και δεν αλλάζει.

Πώς προκύπτουν τα ονόματα των ηρώων σας;

Με τη συνέπεια που εξυπηρετεί το μύθο και την αληθοφάνεια.

Ποιες είναι οι λογοτεχνικές επιρροές σας;

Απροσδιόριστες.

Αν δεν ήσασταν συγγραφέας, τι θα ήσασταν;

Ποιητής.

Τι θα αλλάζατε στον τρόπο γραφή σας;

Δεν είναι στο χέρι μου. Με υπερβαίνει.

Πώς χαλαρώνετε;

Ακούγοντας παραδοσιακή μουσική.

Με ποιον θα θέλατε να παγιδευτείτε σε ένα ασανσέρ;

Με τον κριτικό λογοτεχνίας που έγραψε κριτική για το βιβλίο μου χωρίς να το διαβάσει.

Ποιο βιβλίο θα θέλατε να έχετε γράψει;

Τη Δίκη του Κάφκα.

Ποιο βιβλίο έχετε πει ψέματα πως έχετε διαβάσει;

Το Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο του Προυστ.

Πώς προέκυψε η ιδέα του τελευταίου σας βιβλίου.

Υπήρχε από χρόνια στην ψυχή μου ένα εκρηκτικό υλικό από ιστορία, παιδεία, θυμό, εθνοκαπηλία, που αναζητούσε στόμιο ηφαιστείου για να φύγει. Όλα αυτά «προσωποποιήθηκαν» στο ζήτημα της Κύπρου και στον άδοξο και αγνοημένο πόλεμο του 1974. Φαίνεται ότι σε πολλές ψυχές Ελλήνων αναδύεται αυτή η λάβα, γι’ αυτό το βιβλίο βρίσκει μεγάλη απήχηση στην κριτική αποτίμηση αλλά και ικανοποιητική πορεία στις πωλήσεις. Είναι λίγο παράδοξο αυτό, αλλά σύντομα θα δείξει. Ελλάδα είναι εδώ!