Αναστασία Κατσιπόδη, Β1 Ο μυστικός κόσμος και η πραγματικότητα

Όπως όλα τα μικρούτσικα παιδάκια, έτσι και εγώ μεγάλωσα με την ιστορία του Άγιου Βασίλη. Του αγαπημένου ασπρομάλλη γέροντα, που κάθε χρόνο στις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς θα ταξιδέψει σε μία νύχτα με το σακί του γεμάτο δώρα, σε ολόκληρο τον κόσμο για να αφήσει κάτω από κάθε χριστουγεννιάτικο δέντρο τα δώρα που του ζήτησαν τα παιδιά με τα γράμματα ή τις ευχές τους.

Πάντα χαμογελαστός και καλοκάγαθος, πάνω στο ιπτάμενο έλκηθρο που το σέρνουν οχτώ ζωηρά ελάφια ή τάρανδοι αποτελεί σήμερα σε παγκόσμια κλίμακα τον πλέον αγαπημένο ήρωα των παιδιών. Ζει εδώ και εκατοντάδες χρόνια στο Βόρειο Πόλο. Έχει φτιάξει το εργαστήρι του μέσα σε ένα βουνό, του η οποίου η μία πλευρά μοιάζει σαν ένα γιγάντιο αυτί, για να ακούει έτσι τις επιθυμίες των παιδιών που φέρνει ο άνεμος από γωνιά της γης. Αναλαμβάνει να κάνει τα όνειρα των παιδιών πραγματικότητα, αγγίζοντας τις ψυχές τους, με τον δικό του μαγικό τρόπο.

Θα πρέπει να παραδεχτούμε, λοιπόν πως ο Άγιος Βασίλης είναι φίλος και σύμμαχος των παιδιών. Κάθε επιθυμία τους που δεν έγινε πραγματικότητα μέσα στη χρόνια που πέρασε υπάρχει πάντα η ελπίδα να πραγματοποιηθεί από τον Άγιο Βασίλη, αφού συνήθως τα παιδιά σκέφτονται ‘ Αφού δεν μου το αγόρασε ο μπαμπάς και η μαμά θα γράψω στον Άγιο Βασίλη και αυτός δεν υπάρχει περίπτωση να μην μου το φέρει»! Με αυτήν την λογική λοιπόν ο Άγιος Βασίλης, γίνεται ένα πρόσωπο που τα αγαπάει, τα προστατεύει και ποτέ δεν τους χαλάει το χατίρι.

Αυτός είναι ο μαγικός κόσμος. Ο μαγικός κόσμος όπου μεγαλώνει κάθε παιδί. Όταν ένα παιδί όμως μπαίνει στην εφηβεία και ξεκινάει να ωριμάζει, αρχίζει να καταλαβαίνει πως ο Άγιος Βασίλης δεν είναι πραγματικός. Πως ότι, δεν μπορεί να αποδειχθεί επιστημονικά, όπως οι άγγελοι, οι νεράιδες, οι γοργόνες δεν είναι και πραγματικό. Έτσι μπαίνει στον κόσμο της πραγματικότητας και γίνεται ρεαλιστής. Του μαθαίνουν καλά, πως ο επιστημονικός τρόπος είναι ο ενδεδειγμένος και ότι δεν μπορεί να αποδειχθεί δεν υπάρχει, το ονομάζουν φαντασία, και ταιριάζει περισσότερο σε αγγράμματους ανθρώπους και της παλιάς γενικά εποχής.

Έτσι λοιπόν οι έφηβοι φτάνουν μπροστά σε ένα πνευματικό σταυροδρόμι….Να γίνουν απόλυτα ρεαλιστές και ότι πιστεύουν να αποδεικνύεται ή να είναι λιγάκι ονειροπόλοι και να υπερασπίζονται λίγο μέσα στην ψυχή τους αυτόν τον κόσμο των ονείρων που τους κρατούσε συντροφιά όσο ήταν παιδιά.

Η αγάπη, η γενναιοδωρία, η ευλάβεια, η γνώση, η ελπίδα, η προσμονή η γαλήνη η χαρά είναι συναισθήματα που εάν η ψυχή σου δεν τα έχει δεν μπορεί ούτε να τα αποδείξει ούτε να τα προσφέρει καμιά ξερή και απόλυτη επιστημονική σκέψη.

Είναι συναισθήματα που ζεσταίνουν την καρδιά και δίνουν νόημα στην ζωή μας.. μόνο και μόνο να τα προφέρεις.

Πόσο ζοφερός θα ήταν ο κόσμος χωρίς όλα αυτά που μας δίνουν όλα τα παραμύθια και ο κόσμος τους, και οι ήρωές τους….

Υπάρχουν λοιπόν όλα, υπάρχει και ο Άγιος Βασίλης, οι άγγελοι, υπάρχουν στην καρδιά μας, την ζεσταίνουν και την κάνουν πιο ευτυχισμένη και πιο ανθρώπινη.

Εάν όλα αυτά τα εγκαταλείψουμε μεγαλώνοντας θα ζούμε σε έναν κόσμο άκαρδο και σκληρό. Τα πιο σπουδαία πράγματα στον κόσμο είναι εκείνα τα οποία ούτε οι μεγάλοι ούτε τα παιδιά μπορούν να δουν.

Έτσι λοιπόν , εγώ μπορεί να γίνω στο μέλλον επιστήμονας , μαθηματικός ή βιολόγος. Ποιος ξέρει ; Αλλά ότι και να γίνω, πάντα θα έχω στην καρδία μου το δικό μου μυστικό κόσμο που θα περιλαμβάνει και τον κόσμο του Άγιου Βασίλη! Θα έχω τον δικό μου μυστικό κόσμο, εκείνο που θα με κάνει να σκύβω πάνω από την δυστυχία των ανθρώπων , που θα με κάνει να προσφέρω , που κατά την γνώμη μου θα με κάνει ,ουσιαστικά , καλό άνθρωπο , ικανό, να αγαπά τους ανθρώπους με όλη του την καρδιά.