Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

14
ΕΚΔΟΣΕΙΣ οσελότος

description

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις, στα συναισθήματα, στον έρωτα, στην πίστη. Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας, Μασσαλίας και Ηρακλείου. Ο Νικόλας, ένας νέος χαρισματικός άνδρας, παρασύρει –όπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα, την Χριστίνα και την Φαμπιέν. Τι αφήνει πίσω του, ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνωσίας, της ισορροπίας, της ευτυχίας;

Transcript of Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

Page 1: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

ΤιΤλος Aφήνοντας την πόρτα ανοικτή ςυγγραφέας Σοφία Στράτου ςέιρα Ελληνική λογοτεχνία [1358]121416 Layout - Design Myrtilo Λένα Παντοπούλου Copyrightcopy 2014 Σοφία Στράτου ΠρώΤη έκδοςη Αθήνα Δεκέμβριος 2014

ISBN 978-960-564-217-4

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν 21211993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευ-ματικής ιδιοκτησίας Απαγορεύεται η καθrsquo οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό μηχανικό ή άλλο) αντι-γραφή φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή μετάφραση διασκευή αναμετάδοση στο κοινό σε ο-ποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Βατάτζη 55 114 73 ΑθήναΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcomwww ocelotos gr

Σοφία Στράτου

Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 5

Ο πνευματικός άνθρωπος εξομολογείται laquoΌσο περνάν τα χρόνια τόσο περισσότερο αι-

σθάνομαι πως έχω να δώσω σε κάτι ανώτερο από μένα λόγο για τον τρόπο που διαχειρίστηκα τη ζωή μου Δεν υπήρξε ποτέ δική μου Μου την εμπιστεύθηκαν και έχω ευθύνη απέναντι εκείνου που μου την εμπιστεύθηκε Κάτι κυριολεκτικά δικό μου δεν υπάρχει γιατί κάτι που θα ήταν πραγματικά δικό μου δεν θα είχε αληθινή δηλαδή σημαντι-κή ύπαρξη Γιατί τίποτα το ατομικό δεν μπορεί να είναι ση-μαντικό Σημαντική ύπαρξη μπορεί να έχει μόνο κάτι που υπάρχει πέρα από το άτομο πέρα από μένα και χώρια από μένα που laquoκατrsquo ουσίανraquo ε ί ν α ι ενώ εγώ δ ε ν ε ί μ α ι raquo

sect11 από το βιβλίο Αφορισμοί και Διαλογισμοί του Κωνσταντίνου Τσάτσου

Η σπορά

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 9

1

Καθισμένος στην ξύλινη παραδοσιακή καρέκλα και στηρίζοντας το κεφάλι του στο ένα χέρι αγνάντευε το πέλαγος Δεν είχε σκοτεινιάσει τελείως διαγρά-

φονταν ακόμη οι όγκοι των βράχων και η επιφάνεια της θά-λασσας ζάρωνε από το ελαφρό αεράκι Το ταβερνάκι που εί-χαν καθίσει για φαγητό ήταν πραγματικά πάνω στο νερό Η ξύλινη προβλήτα με τα τραπεζάκια ndashόλα στρωμένα με ολό-λευκα τραπεζομάντιλαndash δέσποζε ανάμεσα στους βράχους Κάποιοι θα την είχαν κατασκευάσει με μεγάλη δεξιοτεχνία και σεβασμό στο περιβάλλον σκέφτηκε

Έστριψε το βλέμμα του προς την πόρτα και είδε την εκλεπτυσμένη σιλουέτα της να πλησιάζει Τα μακριά της μαλλιά στο χρώμα του εβένου ακόμη νωπά πλαισιώνανε το χαριτωμένο πρόσωπο σχηματίζοντας λίγες μπούκλες και πέφτανε στους ώμους ανάλαφρα Το ρυθμικό της λίκνισμα καθώς περπατούσε προς το τραπέζι τον γοήτευε ιδιαίτερα

Ήταν μια γλυκιά βραδιά από εκείνες που συναντά συ-χνά κανείς τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου στην Ελλάδα Βρίσκονταν στην Σίκινο ένα από τα πιο γραφικά νησιά των νότιων Κυκλάδων Είχαν φτάσει με την παρέα τους πριν δύο μέρες στο νησί Εκείνο το απόγευμα αφού είχαν απολαύσει το μπάνιο τους στον μικρό κόλπο όλοι μαζί ο Νικόλας και η Μελίνα ξεκόβοντας από την υπόλοιπη ομάδα είχαν απο-φασίσει να παραμείνουν στο ειδυλλιακό εκείνο μέρος κα-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ10

θήμενοι στο ταβερνάκι για φαγητό Θα συναντούσαν τους φίλους τους αργότερα για ρακόμελα στην χώρα

Η Μελίνα κάθισε στην καρέκλα δίπλα του και άπλωσε το χέρι της να τον χαϊδέψει Είχαν γνωριστεί στην Αθήνα πριν έξι μήνες κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες Εκείνη ήταν φοιτήτρια ακόμη της Αρχιτεκτονικής στο Με-τσόβιο και ο Νικόλας εργαζόταν στο Ελληνικό Κέντρο Θα-λάσσιων Ερευνών Από μικρός είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέ-ρον για τον ενάλιο κόσμο και είχε σπουδάσει γεωλογία και ωκεανολογία όπως ονειρευόταν Στο ΕΛΚΕΘΕ είχε επι-κεντρώσει το ενδιαφέρον του κυρίως στον τομέα της έρευ-νας ελπίζοντας βέβαια κάποια στιγμή να περάσει και στην δράση

Την Μελίνα την είχε συναντήσει για πρώτη φορά όταν εκείνη ψάχνοντας στοιχεία για μία δική της εργασία είχε βρεθεί στο τμήμα όπου εργαζόταν ο Νικόλας για συλ-λογή πληροφοριών Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει το πρωί εκείνο όταν μπήκε σχεδόν φουριόζα και εκνευρισμένη στο γραφείο τους είχαν προηγηθεί όπως έμαθε αργότερα επι-σκέψεις της σε άλλα τμήματα και στην βιβλιοθήκη που στεγάζονταν στο κέντρο της Αναβύσσου χωρίς όμως απο-τέλεσμα Ο συνάδελφός του έλειπε εκείνη την στιγμή και έτσι μετά τη πρώτη hellipανεμοδούρα μπόρεσε να την καθη-συχάσει και να την κατατοπίσει

Η εικόνα εκείνη πέρασε σαν αστραπή μπροστά από τα μάτια του Ένα ζεστό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό του και κοιτάζοντάς την βαθιά στα μάτια της ανταπέδω-σε το χάδι Με το άλλο χέρι σερβίρισε στα μισοάδεια ποτή-ρια τους λίγο δροσερό λευκό κρασί και πίνοντας μια γουλιά έκανε μια πρόποση χαμηλόφωνα

laquoΣτην ομορφιά της στιγμήςraquolaquoΣτις διακοπές μαςraquo απάντησε η Μελίνα χαμογελώντας

και ρώτησε laquoθα παραγγείλουμε κάτι άλλο Νικόλαraquo

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 11

laquoΑν θέλεις κάτι ακόμη ευχαρίστως γλυκιά μου Μήπως να πάρουμε ένα παγωτόraquo

laquoΑ ναι αυτό θα το ήθελα πολύraquo είπε γελώντας πονηρά σαν μικρό κοριτσάκι

laquoΔεν μου κάνει καρδιά να φύγωraquo είπε εκείνος laquoΕίναι τόσο όμορφα και γαλήνια εδώraquo

Η Μελίνα ανασηκώθηκε και πλησίασε την καρέκλα της περισσότερο και εκείνος αγκαλιάζοντάς την γύρω από τους ώμους την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο Την είχε ερωτευ-τεί για τα καλά σκέφτηκε ονειροπόλα Και ο νους του πε-ριπλανήθηκε και πάλι στο παρελθόν στις πρώτες συναντή-σεις τους

Μετά από την επεισοδιακή εκείνη επίσκεψη στο Ινστι-τούτο είχαν ακολουθήσει και μερικές ακόμη μέχρι να ολο-κληρώσει η Μελίνα την ερευνά της Έτσι του είχε δοθεί η ευκαιρία και της είχε προτείνει ένα βράδυ να πάνε για μια μπύρα Είχαν συναντηθεί στο Γκάζι σε ένα από τα πολλά μπαράκια της περιοχής Από την πρώτη ματιά είχε σκιρτή-σει η καρδιά του για κείνη αλλά δεν είχε καταφέρει να το εκφράσει hellipχειροπιαστά Όλο εμπόδια συναντούσε Το με-γαλύτερο δε ήταν όταν εκείνη είχε φύγει εκτός Αθηνών για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων Πώς να ξανασυνδεθεί μαζί της μετά από τόσες ημέρες Πως να της τηλεφωνήσει χω-ρίς πρόσχημα ουρανοκατέβατα ένα μήνα αργότερα Δεν ήξερε καν πότε ακριβώς θα επέστρεφε Και όπως συμβαί-νει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που πιστεύεις ότι έχεις διαλέξει την κατάλληλη στιγμή να κάνεις την hellipκρού-ση συνειδητοποιήσεις τελικά ότι χειρότερα δεν θα μπορού-σαν να έρθουν τα πράγματα

Την ημέρα που βρήκε το κουράγιο να τηλεφωνήσει εν τέλει ο Νικόλας υπολογίζοντας ότι θα έπρεπε να είχε πε-ράσει τουλάχιστον μία εβδομάδα από την επιστροφή της αντιλήφθηκε από την συνομιλία τους ότι η Μελίνα είχε μό-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ12

λις επιστρέψει από το ταξίδι της Είχε νοιώσει πολύ άβολα στο τηλέφωνο αλλά είχε σταθεί και τυχερός καθώς η σανί-δα σωτηρίας είχε ήρθε εκ μέρους της Του είχε προτείνει να πάνε σε μία έκθεση φωτογραφίας και έτσι είχε ξεπεραστεί ο σκόπελος Η συνάντηση είχε οριστεί δυο μέρες αργότερα στις επτά το απόγευμα έξω από την γκαλερί κάπου στους Αμπελόκηπους

Στέκονταν στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου όταν την είδε να ανεβαίνει το δρόμο Φορούσε μία μακριά φούστα με μπότες και ένα εφαρμοστό πουλόβερ από πάνω Ένα δερμά-τινο κοντό σακάκι συμπλήρωνε το σύνολο Τα ρούχα της τόνιζαν τις λεπτές γραμμές του κορμιού της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν ανάλαφρα Του έδωσε δυο σκαστά φι-λιά αγκαλιάζοντάς τον και για πολλή ώρα μετά ένοιωθε το αποτύπωμα των χειλιών της στα μαγουλά του

Δεν θυμόταν πολλά από την έκθεση φωτογραφίας Ο χώρος όμως του είχε αρέσει ιδιαίτερα Είχαν πάει αργότερα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά για ένα ποτό Είχε ζαλιστεί εκεί-νο το βράδυ ο Νικόλας από την μία το οινόπνευμα και από την άλλη η αύρα και το χαμόγελο της Μελίναςhellip Εκείνη είχε μονοπωλήσει την συζήτηση του είχε διηγηθεί το πρό-σφατο ταξίδι της που ήταν εκπαιδευτικό τις εμπειρίες της και τα μέρη που είχε επισκεφθεί

Του άρεσε πολύ ο αυθόρμητος χαρακτήρας και η ζωντά-νια της Κάπου του θύμιζε λίγο την αδελφή του την Ιόλη Εν συνεχεία είχαν συναντηθεί δυο τρεις φορές ακόμη σε διάστημα λίγων ημερών Και ένα απόγευμα στα τέλη Μαρ-τίου που είχαν πάει για καφέ στο κέντρο έτσι όπως κα-θόταν δίπλα του και του διηγείτο κάποιο περιστατικό με έναν καθηγητή από την σχολή της ο Νικόλας της είχε πιά-σει τρυφερά τα χέρια την είχε κοιτάξει βαθιά στα μάτια και της είχε κόψει την κουβέντα στην μέση με ένα απαλό φιλί στα χείλη Η συνέχεια τούς είχε οδηγήσει στην Σίκινο εκεί-νο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου Αναστένα-

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 2: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΤιΤλος Aφήνοντας την πόρτα ανοικτή ςυγγραφέας Σοφία Στράτου ςέιρα Ελληνική λογοτεχνία [1358]121416 Layout - Design Myrtilo Λένα Παντοπούλου Copyrightcopy 2014 Σοφία Στράτου ΠρώΤη έκδοςη Αθήνα Δεκέμβριος 2014

ISBN 978-960-564-217-4

Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας (Ν 21211993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα) καθώς και από τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευ-ματικής ιδιοκτησίας Απαγορεύεται η καθrsquo οιονδήποτε τρόπο ή μέσο (ηλεκτρονικό μηχανικό ή άλλο) αντι-γραφή φωτοανατύπωση και γενικώς αναπαραγωγή μετάφραση διασκευή αναμετάδοση στο κοινό σε ο-ποιαδήποτε μορφή και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου χωρίς τη γραπτή άδεια του δικαιούχου συγγραφέα

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ

Βατάτζη 55 114 73 ΑθήναΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcomwww ocelotos gr

Σοφία Στράτου

Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 5

Ο πνευματικός άνθρωπος εξομολογείται laquoΌσο περνάν τα χρόνια τόσο περισσότερο αι-

σθάνομαι πως έχω να δώσω σε κάτι ανώτερο από μένα λόγο για τον τρόπο που διαχειρίστηκα τη ζωή μου Δεν υπήρξε ποτέ δική μου Μου την εμπιστεύθηκαν και έχω ευθύνη απέναντι εκείνου που μου την εμπιστεύθηκε Κάτι κυριολεκτικά δικό μου δεν υπάρχει γιατί κάτι που θα ήταν πραγματικά δικό μου δεν θα είχε αληθινή δηλαδή σημαντι-κή ύπαρξη Γιατί τίποτα το ατομικό δεν μπορεί να είναι ση-μαντικό Σημαντική ύπαρξη μπορεί να έχει μόνο κάτι που υπάρχει πέρα από το άτομο πέρα από μένα και χώρια από μένα που laquoκατrsquo ουσίανraquo ε ί ν α ι ενώ εγώ δ ε ν ε ί μ α ι raquo

sect11 από το βιβλίο Αφορισμοί και Διαλογισμοί του Κωνσταντίνου Τσάτσου

Η σπορά

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 9

1

Καθισμένος στην ξύλινη παραδοσιακή καρέκλα και στηρίζοντας το κεφάλι του στο ένα χέρι αγνάντευε το πέλαγος Δεν είχε σκοτεινιάσει τελείως διαγρά-

φονταν ακόμη οι όγκοι των βράχων και η επιφάνεια της θά-λασσας ζάρωνε από το ελαφρό αεράκι Το ταβερνάκι που εί-χαν καθίσει για φαγητό ήταν πραγματικά πάνω στο νερό Η ξύλινη προβλήτα με τα τραπεζάκια ndashόλα στρωμένα με ολό-λευκα τραπεζομάντιλαndash δέσποζε ανάμεσα στους βράχους Κάποιοι θα την είχαν κατασκευάσει με μεγάλη δεξιοτεχνία και σεβασμό στο περιβάλλον σκέφτηκε

Έστριψε το βλέμμα του προς την πόρτα και είδε την εκλεπτυσμένη σιλουέτα της να πλησιάζει Τα μακριά της μαλλιά στο χρώμα του εβένου ακόμη νωπά πλαισιώνανε το χαριτωμένο πρόσωπο σχηματίζοντας λίγες μπούκλες και πέφτανε στους ώμους ανάλαφρα Το ρυθμικό της λίκνισμα καθώς περπατούσε προς το τραπέζι τον γοήτευε ιδιαίτερα

Ήταν μια γλυκιά βραδιά από εκείνες που συναντά συ-χνά κανείς τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου στην Ελλάδα Βρίσκονταν στην Σίκινο ένα από τα πιο γραφικά νησιά των νότιων Κυκλάδων Είχαν φτάσει με την παρέα τους πριν δύο μέρες στο νησί Εκείνο το απόγευμα αφού είχαν απολαύσει το μπάνιο τους στον μικρό κόλπο όλοι μαζί ο Νικόλας και η Μελίνα ξεκόβοντας από την υπόλοιπη ομάδα είχαν απο-φασίσει να παραμείνουν στο ειδυλλιακό εκείνο μέρος κα-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ10

θήμενοι στο ταβερνάκι για φαγητό Θα συναντούσαν τους φίλους τους αργότερα για ρακόμελα στην χώρα

Η Μελίνα κάθισε στην καρέκλα δίπλα του και άπλωσε το χέρι της να τον χαϊδέψει Είχαν γνωριστεί στην Αθήνα πριν έξι μήνες κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες Εκείνη ήταν φοιτήτρια ακόμη της Αρχιτεκτονικής στο Με-τσόβιο και ο Νικόλας εργαζόταν στο Ελληνικό Κέντρο Θα-λάσσιων Ερευνών Από μικρός είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέ-ρον για τον ενάλιο κόσμο και είχε σπουδάσει γεωλογία και ωκεανολογία όπως ονειρευόταν Στο ΕΛΚΕΘΕ είχε επι-κεντρώσει το ενδιαφέρον του κυρίως στον τομέα της έρευ-νας ελπίζοντας βέβαια κάποια στιγμή να περάσει και στην δράση

Την Μελίνα την είχε συναντήσει για πρώτη φορά όταν εκείνη ψάχνοντας στοιχεία για μία δική της εργασία είχε βρεθεί στο τμήμα όπου εργαζόταν ο Νικόλας για συλ-λογή πληροφοριών Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει το πρωί εκείνο όταν μπήκε σχεδόν φουριόζα και εκνευρισμένη στο γραφείο τους είχαν προηγηθεί όπως έμαθε αργότερα επι-σκέψεις της σε άλλα τμήματα και στην βιβλιοθήκη που στεγάζονταν στο κέντρο της Αναβύσσου χωρίς όμως απο-τέλεσμα Ο συνάδελφός του έλειπε εκείνη την στιγμή και έτσι μετά τη πρώτη hellipανεμοδούρα μπόρεσε να την καθη-συχάσει και να την κατατοπίσει

Η εικόνα εκείνη πέρασε σαν αστραπή μπροστά από τα μάτια του Ένα ζεστό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό του και κοιτάζοντάς την βαθιά στα μάτια της ανταπέδω-σε το χάδι Με το άλλο χέρι σερβίρισε στα μισοάδεια ποτή-ρια τους λίγο δροσερό λευκό κρασί και πίνοντας μια γουλιά έκανε μια πρόποση χαμηλόφωνα

laquoΣτην ομορφιά της στιγμήςraquolaquoΣτις διακοπές μαςraquo απάντησε η Μελίνα χαμογελώντας

και ρώτησε laquoθα παραγγείλουμε κάτι άλλο Νικόλαraquo

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 11

laquoΑν θέλεις κάτι ακόμη ευχαρίστως γλυκιά μου Μήπως να πάρουμε ένα παγωτόraquo

laquoΑ ναι αυτό θα το ήθελα πολύraquo είπε γελώντας πονηρά σαν μικρό κοριτσάκι

laquoΔεν μου κάνει καρδιά να φύγωraquo είπε εκείνος laquoΕίναι τόσο όμορφα και γαλήνια εδώraquo

Η Μελίνα ανασηκώθηκε και πλησίασε την καρέκλα της περισσότερο και εκείνος αγκαλιάζοντάς την γύρω από τους ώμους την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο Την είχε ερωτευ-τεί για τα καλά σκέφτηκε ονειροπόλα Και ο νους του πε-ριπλανήθηκε και πάλι στο παρελθόν στις πρώτες συναντή-σεις τους

Μετά από την επεισοδιακή εκείνη επίσκεψη στο Ινστι-τούτο είχαν ακολουθήσει και μερικές ακόμη μέχρι να ολο-κληρώσει η Μελίνα την ερευνά της Έτσι του είχε δοθεί η ευκαιρία και της είχε προτείνει ένα βράδυ να πάνε για μια μπύρα Είχαν συναντηθεί στο Γκάζι σε ένα από τα πολλά μπαράκια της περιοχής Από την πρώτη ματιά είχε σκιρτή-σει η καρδιά του για κείνη αλλά δεν είχε καταφέρει να το εκφράσει hellipχειροπιαστά Όλο εμπόδια συναντούσε Το με-γαλύτερο δε ήταν όταν εκείνη είχε φύγει εκτός Αθηνών για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων Πώς να ξανασυνδεθεί μαζί της μετά από τόσες ημέρες Πως να της τηλεφωνήσει χω-ρίς πρόσχημα ουρανοκατέβατα ένα μήνα αργότερα Δεν ήξερε καν πότε ακριβώς θα επέστρεφε Και όπως συμβαί-νει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που πιστεύεις ότι έχεις διαλέξει την κατάλληλη στιγμή να κάνεις την hellipκρού-ση συνειδητοποιήσεις τελικά ότι χειρότερα δεν θα μπορού-σαν να έρθουν τα πράγματα

Την ημέρα που βρήκε το κουράγιο να τηλεφωνήσει εν τέλει ο Νικόλας υπολογίζοντας ότι θα έπρεπε να είχε πε-ράσει τουλάχιστον μία εβδομάδα από την επιστροφή της αντιλήφθηκε από την συνομιλία τους ότι η Μελίνα είχε μό-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ12

λις επιστρέψει από το ταξίδι της Είχε νοιώσει πολύ άβολα στο τηλέφωνο αλλά είχε σταθεί και τυχερός καθώς η σανί-δα σωτηρίας είχε ήρθε εκ μέρους της Του είχε προτείνει να πάνε σε μία έκθεση φωτογραφίας και έτσι είχε ξεπεραστεί ο σκόπελος Η συνάντηση είχε οριστεί δυο μέρες αργότερα στις επτά το απόγευμα έξω από την γκαλερί κάπου στους Αμπελόκηπους

Στέκονταν στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου όταν την είδε να ανεβαίνει το δρόμο Φορούσε μία μακριά φούστα με μπότες και ένα εφαρμοστό πουλόβερ από πάνω Ένα δερμά-τινο κοντό σακάκι συμπλήρωνε το σύνολο Τα ρούχα της τόνιζαν τις λεπτές γραμμές του κορμιού της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν ανάλαφρα Του έδωσε δυο σκαστά φι-λιά αγκαλιάζοντάς τον και για πολλή ώρα μετά ένοιωθε το αποτύπωμα των χειλιών της στα μαγουλά του

Δεν θυμόταν πολλά από την έκθεση φωτογραφίας Ο χώρος όμως του είχε αρέσει ιδιαίτερα Είχαν πάει αργότερα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά για ένα ποτό Είχε ζαλιστεί εκεί-νο το βράδυ ο Νικόλας από την μία το οινόπνευμα και από την άλλη η αύρα και το χαμόγελο της Μελίναςhellip Εκείνη είχε μονοπωλήσει την συζήτηση του είχε διηγηθεί το πρό-σφατο ταξίδι της που ήταν εκπαιδευτικό τις εμπειρίες της και τα μέρη που είχε επισκεφθεί

Του άρεσε πολύ ο αυθόρμητος χαρακτήρας και η ζωντά-νια της Κάπου του θύμιζε λίγο την αδελφή του την Ιόλη Εν συνεχεία είχαν συναντηθεί δυο τρεις φορές ακόμη σε διάστημα λίγων ημερών Και ένα απόγευμα στα τέλη Μαρ-τίου που είχαν πάει για καφέ στο κέντρο έτσι όπως κα-θόταν δίπλα του και του διηγείτο κάποιο περιστατικό με έναν καθηγητή από την σχολή της ο Νικόλας της είχε πιά-σει τρυφερά τα χέρια την είχε κοιτάξει βαθιά στα μάτια και της είχε κόψει την κουβέντα στην μέση με ένα απαλό φιλί στα χείλη Η συνέχεια τούς είχε οδηγήσει στην Σίκινο εκεί-νο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου Αναστένα-

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 3: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

Σοφία Στράτου

Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 5

Ο πνευματικός άνθρωπος εξομολογείται laquoΌσο περνάν τα χρόνια τόσο περισσότερο αι-

σθάνομαι πως έχω να δώσω σε κάτι ανώτερο από μένα λόγο για τον τρόπο που διαχειρίστηκα τη ζωή μου Δεν υπήρξε ποτέ δική μου Μου την εμπιστεύθηκαν και έχω ευθύνη απέναντι εκείνου που μου την εμπιστεύθηκε Κάτι κυριολεκτικά δικό μου δεν υπάρχει γιατί κάτι που θα ήταν πραγματικά δικό μου δεν θα είχε αληθινή δηλαδή σημαντι-κή ύπαρξη Γιατί τίποτα το ατομικό δεν μπορεί να είναι ση-μαντικό Σημαντική ύπαρξη μπορεί να έχει μόνο κάτι που υπάρχει πέρα από το άτομο πέρα από μένα και χώρια από μένα που laquoκατrsquo ουσίανraquo ε ί ν α ι ενώ εγώ δ ε ν ε ί μ α ι raquo

sect11 από το βιβλίο Αφορισμοί και Διαλογισμοί του Κωνσταντίνου Τσάτσου

Η σπορά

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 9

1

Καθισμένος στην ξύλινη παραδοσιακή καρέκλα και στηρίζοντας το κεφάλι του στο ένα χέρι αγνάντευε το πέλαγος Δεν είχε σκοτεινιάσει τελείως διαγρά-

φονταν ακόμη οι όγκοι των βράχων και η επιφάνεια της θά-λασσας ζάρωνε από το ελαφρό αεράκι Το ταβερνάκι που εί-χαν καθίσει για φαγητό ήταν πραγματικά πάνω στο νερό Η ξύλινη προβλήτα με τα τραπεζάκια ndashόλα στρωμένα με ολό-λευκα τραπεζομάντιλαndash δέσποζε ανάμεσα στους βράχους Κάποιοι θα την είχαν κατασκευάσει με μεγάλη δεξιοτεχνία και σεβασμό στο περιβάλλον σκέφτηκε

Έστριψε το βλέμμα του προς την πόρτα και είδε την εκλεπτυσμένη σιλουέτα της να πλησιάζει Τα μακριά της μαλλιά στο χρώμα του εβένου ακόμη νωπά πλαισιώνανε το χαριτωμένο πρόσωπο σχηματίζοντας λίγες μπούκλες και πέφτανε στους ώμους ανάλαφρα Το ρυθμικό της λίκνισμα καθώς περπατούσε προς το τραπέζι τον γοήτευε ιδιαίτερα

Ήταν μια γλυκιά βραδιά από εκείνες που συναντά συ-χνά κανείς τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου στην Ελλάδα Βρίσκονταν στην Σίκινο ένα από τα πιο γραφικά νησιά των νότιων Κυκλάδων Είχαν φτάσει με την παρέα τους πριν δύο μέρες στο νησί Εκείνο το απόγευμα αφού είχαν απολαύσει το μπάνιο τους στον μικρό κόλπο όλοι μαζί ο Νικόλας και η Μελίνα ξεκόβοντας από την υπόλοιπη ομάδα είχαν απο-φασίσει να παραμείνουν στο ειδυλλιακό εκείνο μέρος κα-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ10

θήμενοι στο ταβερνάκι για φαγητό Θα συναντούσαν τους φίλους τους αργότερα για ρακόμελα στην χώρα

Η Μελίνα κάθισε στην καρέκλα δίπλα του και άπλωσε το χέρι της να τον χαϊδέψει Είχαν γνωριστεί στην Αθήνα πριν έξι μήνες κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες Εκείνη ήταν φοιτήτρια ακόμη της Αρχιτεκτονικής στο Με-τσόβιο και ο Νικόλας εργαζόταν στο Ελληνικό Κέντρο Θα-λάσσιων Ερευνών Από μικρός είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέ-ρον για τον ενάλιο κόσμο και είχε σπουδάσει γεωλογία και ωκεανολογία όπως ονειρευόταν Στο ΕΛΚΕΘΕ είχε επι-κεντρώσει το ενδιαφέρον του κυρίως στον τομέα της έρευ-νας ελπίζοντας βέβαια κάποια στιγμή να περάσει και στην δράση

Την Μελίνα την είχε συναντήσει για πρώτη φορά όταν εκείνη ψάχνοντας στοιχεία για μία δική της εργασία είχε βρεθεί στο τμήμα όπου εργαζόταν ο Νικόλας για συλ-λογή πληροφοριών Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει το πρωί εκείνο όταν μπήκε σχεδόν φουριόζα και εκνευρισμένη στο γραφείο τους είχαν προηγηθεί όπως έμαθε αργότερα επι-σκέψεις της σε άλλα τμήματα και στην βιβλιοθήκη που στεγάζονταν στο κέντρο της Αναβύσσου χωρίς όμως απο-τέλεσμα Ο συνάδελφός του έλειπε εκείνη την στιγμή και έτσι μετά τη πρώτη hellipανεμοδούρα μπόρεσε να την καθη-συχάσει και να την κατατοπίσει

Η εικόνα εκείνη πέρασε σαν αστραπή μπροστά από τα μάτια του Ένα ζεστό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό του και κοιτάζοντάς την βαθιά στα μάτια της ανταπέδω-σε το χάδι Με το άλλο χέρι σερβίρισε στα μισοάδεια ποτή-ρια τους λίγο δροσερό λευκό κρασί και πίνοντας μια γουλιά έκανε μια πρόποση χαμηλόφωνα

laquoΣτην ομορφιά της στιγμήςraquolaquoΣτις διακοπές μαςraquo απάντησε η Μελίνα χαμογελώντας

και ρώτησε laquoθα παραγγείλουμε κάτι άλλο Νικόλαraquo

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 11

laquoΑν θέλεις κάτι ακόμη ευχαρίστως γλυκιά μου Μήπως να πάρουμε ένα παγωτόraquo

laquoΑ ναι αυτό θα το ήθελα πολύraquo είπε γελώντας πονηρά σαν μικρό κοριτσάκι

laquoΔεν μου κάνει καρδιά να φύγωraquo είπε εκείνος laquoΕίναι τόσο όμορφα και γαλήνια εδώraquo

Η Μελίνα ανασηκώθηκε και πλησίασε την καρέκλα της περισσότερο και εκείνος αγκαλιάζοντάς την γύρω από τους ώμους την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο Την είχε ερωτευ-τεί για τα καλά σκέφτηκε ονειροπόλα Και ο νους του πε-ριπλανήθηκε και πάλι στο παρελθόν στις πρώτες συναντή-σεις τους

Μετά από την επεισοδιακή εκείνη επίσκεψη στο Ινστι-τούτο είχαν ακολουθήσει και μερικές ακόμη μέχρι να ολο-κληρώσει η Μελίνα την ερευνά της Έτσι του είχε δοθεί η ευκαιρία και της είχε προτείνει ένα βράδυ να πάνε για μια μπύρα Είχαν συναντηθεί στο Γκάζι σε ένα από τα πολλά μπαράκια της περιοχής Από την πρώτη ματιά είχε σκιρτή-σει η καρδιά του για κείνη αλλά δεν είχε καταφέρει να το εκφράσει hellipχειροπιαστά Όλο εμπόδια συναντούσε Το με-γαλύτερο δε ήταν όταν εκείνη είχε φύγει εκτός Αθηνών για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων Πώς να ξανασυνδεθεί μαζί της μετά από τόσες ημέρες Πως να της τηλεφωνήσει χω-ρίς πρόσχημα ουρανοκατέβατα ένα μήνα αργότερα Δεν ήξερε καν πότε ακριβώς θα επέστρεφε Και όπως συμβαί-νει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που πιστεύεις ότι έχεις διαλέξει την κατάλληλη στιγμή να κάνεις την hellipκρού-ση συνειδητοποιήσεις τελικά ότι χειρότερα δεν θα μπορού-σαν να έρθουν τα πράγματα

Την ημέρα που βρήκε το κουράγιο να τηλεφωνήσει εν τέλει ο Νικόλας υπολογίζοντας ότι θα έπρεπε να είχε πε-ράσει τουλάχιστον μία εβδομάδα από την επιστροφή της αντιλήφθηκε από την συνομιλία τους ότι η Μελίνα είχε μό-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ12

λις επιστρέψει από το ταξίδι της Είχε νοιώσει πολύ άβολα στο τηλέφωνο αλλά είχε σταθεί και τυχερός καθώς η σανί-δα σωτηρίας είχε ήρθε εκ μέρους της Του είχε προτείνει να πάνε σε μία έκθεση φωτογραφίας και έτσι είχε ξεπεραστεί ο σκόπελος Η συνάντηση είχε οριστεί δυο μέρες αργότερα στις επτά το απόγευμα έξω από την γκαλερί κάπου στους Αμπελόκηπους

Στέκονταν στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου όταν την είδε να ανεβαίνει το δρόμο Φορούσε μία μακριά φούστα με μπότες και ένα εφαρμοστό πουλόβερ από πάνω Ένα δερμά-τινο κοντό σακάκι συμπλήρωνε το σύνολο Τα ρούχα της τόνιζαν τις λεπτές γραμμές του κορμιού της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν ανάλαφρα Του έδωσε δυο σκαστά φι-λιά αγκαλιάζοντάς τον και για πολλή ώρα μετά ένοιωθε το αποτύπωμα των χειλιών της στα μαγουλά του

Δεν θυμόταν πολλά από την έκθεση φωτογραφίας Ο χώρος όμως του είχε αρέσει ιδιαίτερα Είχαν πάει αργότερα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά για ένα ποτό Είχε ζαλιστεί εκεί-νο το βράδυ ο Νικόλας από την μία το οινόπνευμα και από την άλλη η αύρα και το χαμόγελο της Μελίναςhellip Εκείνη είχε μονοπωλήσει την συζήτηση του είχε διηγηθεί το πρό-σφατο ταξίδι της που ήταν εκπαιδευτικό τις εμπειρίες της και τα μέρη που είχε επισκεφθεί

Του άρεσε πολύ ο αυθόρμητος χαρακτήρας και η ζωντά-νια της Κάπου του θύμιζε λίγο την αδελφή του την Ιόλη Εν συνεχεία είχαν συναντηθεί δυο τρεις φορές ακόμη σε διάστημα λίγων ημερών Και ένα απόγευμα στα τέλη Μαρ-τίου που είχαν πάει για καφέ στο κέντρο έτσι όπως κα-θόταν δίπλα του και του διηγείτο κάποιο περιστατικό με έναν καθηγητή από την σχολή της ο Νικόλας της είχε πιά-σει τρυφερά τα χέρια την είχε κοιτάξει βαθιά στα μάτια και της είχε κόψει την κουβέντα στην μέση με ένα απαλό φιλί στα χείλη Η συνέχεια τούς είχε οδηγήσει στην Σίκινο εκεί-νο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου Αναστένα-

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 4: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 5

Ο πνευματικός άνθρωπος εξομολογείται laquoΌσο περνάν τα χρόνια τόσο περισσότερο αι-

σθάνομαι πως έχω να δώσω σε κάτι ανώτερο από μένα λόγο για τον τρόπο που διαχειρίστηκα τη ζωή μου Δεν υπήρξε ποτέ δική μου Μου την εμπιστεύθηκαν και έχω ευθύνη απέναντι εκείνου που μου την εμπιστεύθηκε Κάτι κυριολεκτικά δικό μου δεν υπάρχει γιατί κάτι που θα ήταν πραγματικά δικό μου δεν θα είχε αληθινή δηλαδή σημαντι-κή ύπαρξη Γιατί τίποτα το ατομικό δεν μπορεί να είναι ση-μαντικό Σημαντική ύπαρξη μπορεί να έχει μόνο κάτι που υπάρχει πέρα από το άτομο πέρα από μένα και χώρια από μένα που laquoκατrsquo ουσίανraquo ε ί ν α ι ενώ εγώ δ ε ν ε ί μ α ι raquo

sect11 από το βιβλίο Αφορισμοί και Διαλογισμοί του Κωνσταντίνου Τσάτσου

Η σπορά

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 9

1

Καθισμένος στην ξύλινη παραδοσιακή καρέκλα και στηρίζοντας το κεφάλι του στο ένα χέρι αγνάντευε το πέλαγος Δεν είχε σκοτεινιάσει τελείως διαγρά-

φονταν ακόμη οι όγκοι των βράχων και η επιφάνεια της θά-λασσας ζάρωνε από το ελαφρό αεράκι Το ταβερνάκι που εί-χαν καθίσει για φαγητό ήταν πραγματικά πάνω στο νερό Η ξύλινη προβλήτα με τα τραπεζάκια ndashόλα στρωμένα με ολό-λευκα τραπεζομάντιλαndash δέσποζε ανάμεσα στους βράχους Κάποιοι θα την είχαν κατασκευάσει με μεγάλη δεξιοτεχνία και σεβασμό στο περιβάλλον σκέφτηκε

Έστριψε το βλέμμα του προς την πόρτα και είδε την εκλεπτυσμένη σιλουέτα της να πλησιάζει Τα μακριά της μαλλιά στο χρώμα του εβένου ακόμη νωπά πλαισιώνανε το χαριτωμένο πρόσωπο σχηματίζοντας λίγες μπούκλες και πέφτανε στους ώμους ανάλαφρα Το ρυθμικό της λίκνισμα καθώς περπατούσε προς το τραπέζι τον γοήτευε ιδιαίτερα

Ήταν μια γλυκιά βραδιά από εκείνες που συναντά συ-χνά κανείς τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου στην Ελλάδα Βρίσκονταν στην Σίκινο ένα από τα πιο γραφικά νησιά των νότιων Κυκλάδων Είχαν φτάσει με την παρέα τους πριν δύο μέρες στο νησί Εκείνο το απόγευμα αφού είχαν απολαύσει το μπάνιο τους στον μικρό κόλπο όλοι μαζί ο Νικόλας και η Μελίνα ξεκόβοντας από την υπόλοιπη ομάδα είχαν απο-φασίσει να παραμείνουν στο ειδυλλιακό εκείνο μέρος κα-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ10

θήμενοι στο ταβερνάκι για φαγητό Θα συναντούσαν τους φίλους τους αργότερα για ρακόμελα στην χώρα

Η Μελίνα κάθισε στην καρέκλα δίπλα του και άπλωσε το χέρι της να τον χαϊδέψει Είχαν γνωριστεί στην Αθήνα πριν έξι μήνες κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες Εκείνη ήταν φοιτήτρια ακόμη της Αρχιτεκτονικής στο Με-τσόβιο και ο Νικόλας εργαζόταν στο Ελληνικό Κέντρο Θα-λάσσιων Ερευνών Από μικρός είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέ-ρον για τον ενάλιο κόσμο και είχε σπουδάσει γεωλογία και ωκεανολογία όπως ονειρευόταν Στο ΕΛΚΕΘΕ είχε επι-κεντρώσει το ενδιαφέρον του κυρίως στον τομέα της έρευ-νας ελπίζοντας βέβαια κάποια στιγμή να περάσει και στην δράση

Την Μελίνα την είχε συναντήσει για πρώτη φορά όταν εκείνη ψάχνοντας στοιχεία για μία δική της εργασία είχε βρεθεί στο τμήμα όπου εργαζόταν ο Νικόλας για συλ-λογή πληροφοριών Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει το πρωί εκείνο όταν μπήκε σχεδόν φουριόζα και εκνευρισμένη στο γραφείο τους είχαν προηγηθεί όπως έμαθε αργότερα επι-σκέψεις της σε άλλα τμήματα και στην βιβλιοθήκη που στεγάζονταν στο κέντρο της Αναβύσσου χωρίς όμως απο-τέλεσμα Ο συνάδελφός του έλειπε εκείνη την στιγμή και έτσι μετά τη πρώτη hellipανεμοδούρα μπόρεσε να την καθη-συχάσει και να την κατατοπίσει

Η εικόνα εκείνη πέρασε σαν αστραπή μπροστά από τα μάτια του Ένα ζεστό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό του και κοιτάζοντάς την βαθιά στα μάτια της ανταπέδω-σε το χάδι Με το άλλο χέρι σερβίρισε στα μισοάδεια ποτή-ρια τους λίγο δροσερό λευκό κρασί και πίνοντας μια γουλιά έκανε μια πρόποση χαμηλόφωνα

laquoΣτην ομορφιά της στιγμήςraquolaquoΣτις διακοπές μαςraquo απάντησε η Μελίνα χαμογελώντας

και ρώτησε laquoθα παραγγείλουμε κάτι άλλο Νικόλαraquo

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 11

laquoΑν θέλεις κάτι ακόμη ευχαρίστως γλυκιά μου Μήπως να πάρουμε ένα παγωτόraquo

laquoΑ ναι αυτό θα το ήθελα πολύraquo είπε γελώντας πονηρά σαν μικρό κοριτσάκι

laquoΔεν μου κάνει καρδιά να φύγωraquo είπε εκείνος laquoΕίναι τόσο όμορφα και γαλήνια εδώraquo

Η Μελίνα ανασηκώθηκε και πλησίασε την καρέκλα της περισσότερο και εκείνος αγκαλιάζοντάς την γύρω από τους ώμους την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο Την είχε ερωτευ-τεί για τα καλά σκέφτηκε ονειροπόλα Και ο νους του πε-ριπλανήθηκε και πάλι στο παρελθόν στις πρώτες συναντή-σεις τους

Μετά από την επεισοδιακή εκείνη επίσκεψη στο Ινστι-τούτο είχαν ακολουθήσει και μερικές ακόμη μέχρι να ολο-κληρώσει η Μελίνα την ερευνά της Έτσι του είχε δοθεί η ευκαιρία και της είχε προτείνει ένα βράδυ να πάνε για μια μπύρα Είχαν συναντηθεί στο Γκάζι σε ένα από τα πολλά μπαράκια της περιοχής Από την πρώτη ματιά είχε σκιρτή-σει η καρδιά του για κείνη αλλά δεν είχε καταφέρει να το εκφράσει hellipχειροπιαστά Όλο εμπόδια συναντούσε Το με-γαλύτερο δε ήταν όταν εκείνη είχε φύγει εκτός Αθηνών για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων Πώς να ξανασυνδεθεί μαζί της μετά από τόσες ημέρες Πως να της τηλεφωνήσει χω-ρίς πρόσχημα ουρανοκατέβατα ένα μήνα αργότερα Δεν ήξερε καν πότε ακριβώς θα επέστρεφε Και όπως συμβαί-νει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που πιστεύεις ότι έχεις διαλέξει την κατάλληλη στιγμή να κάνεις την hellipκρού-ση συνειδητοποιήσεις τελικά ότι χειρότερα δεν θα μπορού-σαν να έρθουν τα πράγματα

Την ημέρα που βρήκε το κουράγιο να τηλεφωνήσει εν τέλει ο Νικόλας υπολογίζοντας ότι θα έπρεπε να είχε πε-ράσει τουλάχιστον μία εβδομάδα από την επιστροφή της αντιλήφθηκε από την συνομιλία τους ότι η Μελίνα είχε μό-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ12

λις επιστρέψει από το ταξίδι της Είχε νοιώσει πολύ άβολα στο τηλέφωνο αλλά είχε σταθεί και τυχερός καθώς η σανί-δα σωτηρίας είχε ήρθε εκ μέρους της Του είχε προτείνει να πάνε σε μία έκθεση φωτογραφίας και έτσι είχε ξεπεραστεί ο σκόπελος Η συνάντηση είχε οριστεί δυο μέρες αργότερα στις επτά το απόγευμα έξω από την γκαλερί κάπου στους Αμπελόκηπους

Στέκονταν στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου όταν την είδε να ανεβαίνει το δρόμο Φορούσε μία μακριά φούστα με μπότες και ένα εφαρμοστό πουλόβερ από πάνω Ένα δερμά-τινο κοντό σακάκι συμπλήρωνε το σύνολο Τα ρούχα της τόνιζαν τις λεπτές γραμμές του κορμιού της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν ανάλαφρα Του έδωσε δυο σκαστά φι-λιά αγκαλιάζοντάς τον και για πολλή ώρα μετά ένοιωθε το αποτύπωμα των χειλιών της στα μαγουλά του

Δεν θυμόταν πολλά από την έκθεση φωτογραφίας Ο χώρος όμως του είχε αρέσει ιδιαίτερα Είχαν πάει αργότερα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά για ένα ποτό Είχε ζαλιστεί εκεί-νο το βράδυ ο Νικόλας από την μία το οινόπνευμα και από την άλλη η αύρα και το χαμόγελο της Μελίναςhellip Εκείνη είχε μονοπωλήσει την συζήτηση του είχε διηγηθεί το πρό-σφατο ταξίδι της που ήταν εκπαιδευτικό τις εμπειρίες της και τα μέρη που είχε επισκεφθεί

Του άρεσε πολύ ο αυθόρμητος χαρακτήρας και η ζωντά-νια της Κάπου του θύμιζε λίγο την αδελφή του την Ιόλη Εν συνεχεία είχαν συναντηθεί δυο τρεις φορές ακόμη σε διάστημα λίγων ημερών Και ένα απόγευμα στα τέλη Μαρ-τίου που είχαν πάει για καφέ στο κέντρο έτσι όπως κα-θόταν δίπλα του και του διηγείτο κάποιο περιστατικό με έναν καθηγητή από την σχολή της ο Νικόλας της είχε πιά-σει τρυφερά τα χέρια την είχε κοιτάξει βαθιά στα μάτια και της είχε κόψει την κουβέντα στην μέση με ένα απαλό φιλί στα χείλη Η συνέχεια τούς είχε οδηγήσει στην Σίκινο εκεί-νο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου Αναστένα-

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 5: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

Η σπορά

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 9

1

Καθισμένος στην ξύλινη παραδοσιακή καρέκλα και στηρίζοντας το κεφάλι του στο ένα χέρι αγνάντευε το πέλαγος Δεν είχε σκοτεινιάσει τελείως διαγρά-

φονταν ακόμη οι όγκοι των βράχων και η επιφάνεια της θά-λασσας ζάρωνε από το ελαφρό αεράκι Το ταβερνάκι που εί-χαν καθίσει για φαγητό ήταν πραγματικά πάνω στο νερό Η ξύλινη προβλήτα με τα τραπεζάκια ndashόλα στρωμένα με ολό-λευκα τραπεζομάντιλαndash δέσποζε ανάμεσα στους βράχους Κάποιοι θα την είχαν κατασκευάσει με μεγάλη δεξιοτεχνία και σεβασμό στο περιβάλλον σκέφτηκε

Έστριψε το βλέμμα του προς την πόρτα και είδε την εκλεπτυσμένη σιλουέτα της να πλησιάζει Τα μακριά της μαλλιά στο χρώμα του εβένου ακόμη νωπά πλαισιώνανε το χαριτωμένο πρόσωπο σχηματίζοντας λίγες μπούκλες και πέφτανε στους ώμους ανάλαφρα Το ρυθμικό της λίκνισμα καθώς περπατούσε προς το τραπέζι τον γοήτευε ιδιαίτερα

Ήταν μια γλυκιά βραδιά από εκείνες που συναντά συ-χνά κανείς τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου στην Ελλάδα Βρίσκονταν στην Σίκινο ένα από τα πιο γραφικά νησιά των νότιων Κυκλάδων Είχαν φτάσει με την παρέα τους πριν δύο μέρες στο νησί Εκείνο το απόγευμα αφού είχαν απολαύσει το μπάνιο τους στον μικρό κόλπο όλοι μαζί ο Νικόλας και η Μελίνα ξεκόβοντας από την υπόλοιπη ομάδα είχαν απο-φασίσει να παραμείνουν στο ειδυλλιακό εκείνο μέρος κα-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ10

θήμενοι στο ταβερνάκι για φαγητό Θα συναντούσαν τους φίλους τους αργότερα για ρακόμελα στην χώρα

Η Μελίνα κάθισε στην καρέκλα δίπλα του και άπλωσε το χέρι της να τον χαϊδέψει Είχαν γνωριστεί στην Αθήνα πριν έξι μήνες κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες Εκείνη ήταν φοιτήτρια ακόμη της Αρχιτεκτονικής στο Με-τσόβιο και ο Νικόλας εργαζόταν στο Ελληνικό Κέντρο Θα-λάσσιων Ερευνών Από μικρός είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέ-ρον για τον ενάλιο κόσμο και είχε σπουδάσει γεωλογία και ωκεανολογία όπως ονειρευόταν Στο ΕΛΚΕΘΕ είχε επι-κεντρώσει το ενδιαφέρον του κυρίως στον τομέα της έρευ-νας ελπίζοντας βέβαια κάποια στιγμή να περάσει και στην δράση

Την Μελίνα την είχε συναντήσει για πρώτη φορά όταν εκείνη ψάχνοντας στοιχεία για μία δική της εργασία είχε βρεθεί στο τμήμα όπου εργαζόταν ο Νικόλας για συλ-λογή πληροφοριών Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει το πρωί εκείνο όταν μπήκε σχεδόν φουριόζα και εκνευρισμένη στο γραφείο τους είχαν προηγηθεί όπως έμαθε αργότερα επι-σκέψεις της σε άλλα τμήματα και στην βιβλιοθήκη που στεγάζονταν στο κέντρο της Αναβύσσου χωρίς όμως απο-τέλεσμα Ο συνάδελφός του έλειπε εκείνη την στιγμή και έτσι μετά τη πρώτη hellipανεμοδούρα μπόρεσε να την καθη-συχάσει και να την κατατοπίσει

Η εικόνα εκείνη πέρασε σαν αστραπή μπροστά από τα μάτια του Ένα ζεστό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό του και κοιτάζοντάς την βαθιά στα μάτια της ανταπέδω-σε το χάδι Με το άλλο χέρι σερβίρισε στα μισοάδεια ποτή-ρια τους λίγο δροσερό λευκό κρασί και πίνοντας μια γουλιά έκανε μια πρόποση χαμηλόφωνα

laquoΣτην ομορφιά της στιγμήςraquolaquoΣτις διακοπές μαςraquo απάντησε η Μελίνα χαμογελώντας

και ρώτησε laquoθα παραγγείλουμε κάτι άλλο Νικόλαraquo

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 11

laquoΑν θέλεις κάτι ακόμη ευχαρίστως γλυκιά μου Μήπως να πάρουμε ένα παγωτόraquo

laquoΑ ναι αυτό θα το ήθελα πολύraquo είπε γελώντας πονηρά σαν μικρό κοριτσάκι

laquoΔεν μου κάνει καρδιά να φύγωraquo είπε εκείνος laquoΕίναι τόσο όμορφα και γαλήνια εδώraquo

Η Μελίνα ανασηκώθηκε και πλησίασε την καρέκλα της περισσότερο και εκείνος αγκαλιάζοντάς την γύρω από τους ώμους την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο Την είχε ερωτευ-τεί για τα καλά σκέφτηκε ονειροπόλα Και ο νους του πε-ριπλανήθηκε και πάλι στο παρελθόν στις πρώτες συναντή-σεις τους

Μετά από την επεισοδιακή εκείνη επίσκεψη στο Ινστι-τούτο είχαν ακολουθήσει και μερικές ακόμη μέχρι να ολο-κληρώσει η Μελίνα την ερευνά της Έτσι του είχε δοθεί η ευκαιρία και της είχε προτείνει ένα βράδυ να πάνε για μια μπύρα Είχαν συναντηθεί στο Γκάζι σε ένα από τα πολλά μπαράκια της περιοχής Από την πρώτη ματιά είχε σκιρτή-σει η καρδιά του για κείνη αλλά δεν είχε καταφέρει να το εκφράσει hellipχειροπιαστά Όλο εμπόδια συναντούσε Το με-γαλύτερο δε ήταν όταν εκείνη είχε φύγει εκτός Αθηνών για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων Πώς να ξανασυνδεθεί μαζί της μετά από τόσες ημέρες Πως να της τηλεφωνήσει χω-ρίς πρόσχημα ουρανοκατέβατα ένα μήνα αργότερα Δεν ήξερε καν πότε ακριβώς θα επέστρεφε Και όπως συμβαί-νει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που πιστεύεις ότι έχεις διαλέξει την κατάλληλη στιγμή να κάνεις την hellipκρού-ση συνειδητοποιήσεις τελικά ότι χειρότερα δεν θα μπορού-σαν να έρθουν τα πράγματα

Την ημέρα που βρήκε το κουράγιο να τηλεφωνήσει εν τέλει ο Νικόλας υπολογίζοντας ότι θα έπρεπε να είχε πε-ράσει τουλάχιστον μία εβδομάδα από την επιστροφή της αντιλήφθηκε από την συνομιλία τους ότι η Μελίνα είχε μό-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ12

λις επιστρέψει από το ταξίδι της Είχε νοιώσει πολύ άβολα στο τηλέφωνο αλλά είχε σταθεί και τυχερός καθώς η σανί-δα σωτηρίας είχε ήρθε εκ μέρους της Του είχε προτείνει να πάνε σε μία έκθεση φωτογραφίας και έτσι είχε ξεπεραστεί ο σκόπελος Η συνάντηση είχε οριστεί δυο μέρες αργότερα στις επτά το απόγευμα έξω από την γκαλερί κάπου στους Αμπελόκηπους

Στέκονταν στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου όταν την είδε να ανεβαίνει το δρόμο Φορούσε μία μακριά φούστα με μπότες και ένα εφαρμοστό πουλόβερ από πάνω Ένα δερμά-τινο κοντό σακάκι συμπλήρωνε το σύνολο Τα ρούχα της τόνιζαν τις λεπτές γραμμές του κορμιού της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν ανάλαφρα Του έδωσε δυο σκαστά φι-λιά αγκαλιάζοντάς τον και για πολλή ώρα μετά ένοιωθε το αποτύπωμα των χειλιών της στα μαγουλά του

Δεν θυμόταν πολλά από την έκθεση φωτογραφίας Ο χώρος όμως του είχε αρέσει ιδιαίτερα Είχαν πάει αργότερα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά για ένα ποτό Είχε ζαλιστεί εκεί-νο το βράδυ ο Νικόλας από την μία το οινόπνευμα και από την άλλη η αύρα και το χαμόγελο της Μελίναςhellip Εκείνη είχε μονοπωλήσει την συζήτηση του είχε διηγηθεί το πρό-σφατο ταξίδι της που ήταν εκπαιδευτικό τις εμπειρίες της και τα μέρη που είχε επισκεφθεί

Του άρεσε πολύ ο αυθόρμητος χαρακτήρας και η ζωντά-νια της Κάπου του θύμιζε λίγο την αδελφή του την Ιόλη Εν συνεχεία είχαν συναντηθεί δυο τρεις φορές ακόμη σε διάστημα λίγων ημερών Και ένα απόγευμα στα τέλη Μαρ-τίου που είχαν πάει για καφέ στο κέντρο έτσι όπως κα-θόταν δίπλα του και του διηγείτο κάποιο περιστατικό με έναν καθηγητή από την σχολή της ο Νικόλας της είχε πιά-σει τρυφερά τα χέρια την είχε κοιτάξει βαθιά στα μάτια και της είχε κόψει την κουβέντα στην μέση με ένα απαλό φιλί στα χείλη Η συνέχεια τούς είχε οδηγήσει στην Σίκινο εκεί-νο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου Αναστένα-

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 6: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 9

1

Καθισμένος στην ξύλινη παραδοσιακή καρέκλα και στηρίζοντας το κεφάλι του στο ένα χέρι αγνάντευε το πέλαγος Δεν είχε σκοτεινιάσει τελείως διαγρά-

φονταν ακόμη οι όγκοι των βράχων και η επιφάνεια της θά-λασσας ζάρωνε από το ελαφρό αεράκι Το ταβερνάκι που εί-χαν καθίσει για φαγητό ήταν πραγματικά πάνω στο νερό Η ξύλινη προβλήτα με τα τραπεζάκια ndashόλα στρωμένα με ολό-λευκα τραπεζομάντιλαndash δέσποζε ανάμεσα στους βράχους Κάποιοι θα την είχαν κατασκευάσει με μεγάλη δεξιοτεχνία και σεβασμό στο περιβάλλον σκέφτηκε

Έστριψε το βλέμμα του προς την πόρτα και είδε την εκλεπτυσμένη σιλουέτα της να πλησιάζει Τα μακριά της μαλλιά στο χρώμα του εβένου ακόμη νωπά πλαισιώνανε το χαριτωμένο πρόσωπο σχηματίζοντας λίγες μπούκλες και πέφτανε στους ώμους ανάλαφρα Το ρυθμικό της λίκνισμα καθώς περπατούσε προς το τραπέζι τον γοήτευε ιδιαίτερα

Ήταν μια γλυκιά βραδιά από εκείνες που συναντά συ-χνά κανείς τις τελευταίες μέρες του Ιουνίου στην Ελλάδα Βρίσκονταν στην Σίκινο ένα από τα πιο γραφικά νησιά των νότιων Κυκλάδων Είχαν φτάσει με την παρέα τους πριν δύο μέρες στο νησί Εκείνο το απόγευμα αφού είχαν απολαύσει το μπάνιο τους στον μικρό κόλπο όλοι μαζί ο Νικόλας και η Μελίνα ξεκόβοντας από την υπόλοιπη ομάδα είχαν απο-φασίσει να παραμείνουν στο ειδυλλιακό εκείνο μέρος κα-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ10

θήμενοι στο ταβερνάκι για φαγητό Θα συναντούσαν τους φίλους τους αργότερα για ρακόμελα στην χώρα

Η Μελίνα κάθισε στην καρέκλα δίπλα του και άπλωσε το χέρι της να τον χαϊδέψει Είχαν γνωριστεί στην Αθήνα πριν έξι μήνες κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες Εκείνη ήταν φοιτήτρια ακόμη της Αρχιτεκτονικής στο Με-τσόβιο και ο Νικόλας εργαζόταν στο Ελληνικό Κέντρο Θα-λάσσιων Ερευνών Από μικρός είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέ-ρον για τον ενάλιο κόσμο και είχε σπουδάσει γεωλογία και ωκεανολογία όπως ονειρευόταν Στο ΕΛΚΕΘΕ είχε επι-κεντρώσει το ενδιαφέρον του κυρίως στον τομέα της έρευ-νας ελπίζοντας βέβαια κάποια στιγμή να περάσει και στην δράση

Την Μελίνα την είχε συναντήσει για πρώτη φορά όταν εκείνη ψάχνοντας στοιχεία για μία δική της εργασία είχε βρεθεί στο τμήμα όπου εργαζόταν ο Νικόλας για συλ-λογή πληροφοριών Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει το πρωί εκείνο όταν μπήκε σχεδόν φουριόζα και εκνευρισμένη στο γραφείο τους είχαν προηγηθεί όπως έμαθε αργότερα επι-σκέψεις της σε άλλα τμήματα και στην βιβλιοθήκη που στεγάζονταν στο κέντρο της Αναβύσσου χωρίς όμως απο-τέλεσμα Ο συνάδελφός του έλειπε εκείνη την στιγμή και έτσι μετά τη πρώτη hellipανεμοδούρα μπόρεσε να την καθη-συχάσει και να την κατατοπίσει

Η εικόνα εκείνη πέρασε σαν αστραπή μπροστά από τα μάτια του Ένα ζεστό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό του και κοιτάζοντάς την βαθιά στα μάτια της ανταπέδω-σε το χάδι Με το άλλο χέρι σερβίρισε στα μισοάδεια ποτή-ρια τους λίγο δροσερό λευκό κρασί και πίνοντας μια γουλιά έκανε μια πρόποση χαμηλόφωνα

laquoΣτην ομορφιά της στιγμήςraquolaquoΣτις διακοπές μαςraquo απάντησε η Μελίνα χαμογελώντας

και ρώτησε laquoθα παραγγείλουμε κάτι άλλο Νικόλαraquo

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 11

laquoΑν θέλεις κάτι ακόμη ευχαρίστως γλυκιά μου Μήπως να πάρουμε ένα παγωτόraquo

laquoΑ ναι αυτό θα το ήθελα πολύraquo είπε γελώντας πονηρά σαν μικρό κοριτσάκι

laquoΔεν μου κάνει καρδιά να φύγωraquo είπε εκείνος laquoΕίναι τόσο όμορφα και γαλήνια εδώraquo

Η Μελίνα ανασηκώθηκε και πλησίασε την καρέκλα της περισσότερο και εκείνος αγκαλιάζοντάς την γύρω από τους ώμους την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο Την είχε ερωτευ-τεί για τα καλά σκέφτηκε ονειροπόλα Και ο νους του πε-ριπλανήθηκε και πάλι στο παρελθόν στις πρώτες συναντή-σεις τους

Μετά από την επεισοδιακή εκείνη επίσκεψη στο Ινστι-τούτο είχαν ακολουθήσει και μερικές ακόμη μέχρι να ολο-κληρώσει η Μελίνα την ερευνά της Έτσι του είχε δοθεί η ευκαιρία και της είχε προτείνει ένα βράδυ να πάνε για μια μπύρα Είχαν συναντηθεί στο Γκάζι σε ένα από τα πολλά μπαράκια της περιοχής Από την πρώτη ματιά είχε σκιρτή-σει η καρδιά του για κείνη αλλά δεν είχε καταφέρει να το εκφράσει hellipχειροπιαστά Όλο εμπόδια συναντούσε Το με-γαλύτερο δε ήταν όταν εκείνη είχε φύγει εκτός Αθηνών για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων Πώς να ξανασυνδεθεί μαζί της μετά από τόσες ημέρες Πως να της τηλεφωνήσει χω-ρίς πρόσχημα ουρανοκατέβατα ένα μήνα αργότερα Δεν ήξερε καν πότε ακριβώς θα επέστρεφε Και όπως συμβαί-νει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που πιστεύεις ότι έχεις διαλέξει την κατάλληλη στιγμή να κάνεις την hellipκρού-ση συνειδητοποιήσεις τελικά ότι χειρότερα δεν θα μπορού-σαν να έρθουν τα πράγματα

Την ημέρα που βρήκε το κουράγιο να τηλεφωνήσει εν τέλει ο Νικόλας υπολογίζοντας ότι θα έπρεπε να είχε πε-ράσει τουλάχιστον μία εβδομάδα από την επιστροφή της αντιλήφθηκε από την συνομιλία τους ότι η Μελίνα είχε μό-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ12

λις επιστρέψει από το ταξίδι της Είχε νοιώσει πολύ άβολα στο τηλέφωνο αλλά είχε σταθεί και τυχερός καθώς η σανί-δα σωτηρίας είχε ήρθε εκ μέρους της Του είχε προτείνει να πάνε σε μία έκθεση φωτογραφίας και έτσι είχε ξεπεραστεί ο σκόπελος Η συνάντηση είχε οριστεί δυο μέρες αργότερα στις επτά το απόγευμα έξω από την γκαλερί κάπου στους Αμπελόκηπους

Στέκονταν στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου όταν την είδε να ανεβαίνει το δρόμο Φορούσε μία μακριά φούστα με μπότες και ένα εφαρμοστό πουλόβερ από πάνω Ένα δερμά-τινο κοντό σακάκι συμπλήρωνε το σύνολο Τα ρούχα της τόνιζαν τις λεπτές γραμμές του κορμιού της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν ανάλαφρα Του έδωσε δυο σκαστά φι-λιά αγκαλιάζοντάς τον και για πολλή ώρα μετά ένοιωθε το αποτύπωμα των χειλιών της στα μαγουλά του

Δεν θυμόταν πολλά από την έκθεση φωτογραφίας Ο χώρος όμως του είχε αρέσει ιδιαίτερα Είχαν πάει αργότερα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά για ένα ποτό Είχε ζαλιστεί εκεί-νο το βράδυ ο Νικόλας από την μία το οινόπνευμα και από την άλλη η αύρα και το χαμόγελο της Μελίναςhellip Εκείνη είχε μονοπωλήσει την συζήτηση του είχε διηγηθεί το πρό-σφατο ταξίδι της που ήταν εκπαιδευτικό τις εμπειρίες της και τα μέρη που είχε επισκεφθεί

Του άρεσε πολύ ο αυθόρμητος χαρακτήρας και η ζωντά-νια της Κάπου του θύμιζε λίγο την αδελφή του την Ιόλη Εν συνεχεία είχαν συναντηθεί δυο τρεις φορές ακόμη σε διάστημα λίγων ημερών Και ένα απόγευμα στα τέλη Μαρ-τίου που είχαν πάει για καφέ στο κέντρο έτσι όπως κα-θόταν δίπλα του και του διηγείτο κάποιο περιστατικό με έναν καθηγητή από την σχολή της ο Νικόλας της είχε πιά-σει τρυφερά τα χέρια την είχε κοιτάξει βαθιά στα μάτια και της είχε κόψει την κουβέντα στην μέση με ένα απαλό φιλί στα χείλη Η συνέχεια τούς είχε οδηγήσει στην Σίκινο εκεί-νο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου Αναστένα-

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 7: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ10

θήμενοι στο ταβερνάκι για φαγητό Θα συναντούσαν τους φίλους τους αργότερα για ρακόμελα στην χώρα

Η Μελίνα κάθισε στην καρέκλα δίπλα του και άπλωσε το χέρι της να τον χαϊδέψει Είχαν γνωριστεί στην Αθήνα πριν έξι μήνες κάτω από τελείως διαφορετικές συνθήκες Εκείνη ήταν φοιτήτρια ακόμη της Αρχιτεκτονικής στο Με-τσόβιο και ο Νικόλας εργαζόταν στο Ελληνικό Κέντρο Θα-λάσσιων Ερευνών Από μικρός είχε δείξει μεγάλο ενδιαφέ-ρον για τον ενάλιο κόσμο και είχε σπουδάσει γεωλογία και ωκεανολογία όπως ονειρευόταν Στο ΕΛΚΕΘΕ είχε επι-κεντρώσει το ενδιαφέρον του κυρίως στον τομέα της έρευ-νας ελπίζοντας βέβαια κάποια στιγμή να περάσει και στην δράση

Την Μελίνα την είχε συναντήσει για πρώτη φορά όταν εκείνη ψάχνοντας στοιχεία για μία δική της εργασία είχε βρεθεί στο τμήμα όπου εργαζόταν ο Νικόλας για συλ-λογή πληροφοριών Δεν θα μπορούσε να ξεχάσει το πρωί εκείνο όταν μπήκε σχεδόν φουριόζα και εκνευρισμένη στο γραφείο τους είχαν προηγηθεί όπως έμαθε αργότερα επι-σκέψεις της σε άλλα τμήματα και στην βιβλιοθήκη που στεγάζονταν στο κέντρο της Αναβύσσου χωρίς όμως απο-τέλεσμα Ο συνάδελφός του έλειπε εκείνη την στιγμή και έτσι μετά τη πρώτη hellipανεμοδούρα μπόρεσε να την καθη-συχάσει και να την κατατοπίσει

Η εικόνα εκείνη πέρασε σαν αστραπή μπροστά από τα μάτια του Ένα ζεστό χαμόγελο απλώθηκε στο πρόσωπό του και κοιτάζοντάς την βαθιά στα μάτια της ανταπέδω-σε το χάδι Με το άλλο χέρι σερβίρισε στα μισοάδεια ποτή-ρια τους λίγο δροσερό λευκό κρασί και πίνοντας μια γουλιά έκανε μια πρόποση χαμηλόφωνα

laquoΣτην ομορφιά της στιγμήςraquolaquoΣτις διακοπές μαςraquo απάντησε η Μελίνα χαμογελώντας

και ρώτησε laquoθα παραγγείλουμε κάτι άλλο Νικόλαraquo

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 11

laquoΑν θέλεις κάτι ακόμη ευχαρίστως γλυκιά μου Μήπως να πάρουμε ένα παγωτόraquo

laquoΑ ναι αυτό θα το ήθελα πολύraquo είπε γελώντας πονηρά σαν μικρό κοριτσάκι

laquoΔεν μου κάνει καρδιά να φύγωraquo είπε εκείνος laquoΕίναι τόσο όμορφα και γαλήνια εδώraquo

Η Μελίνα ανασηκώθηκε και πλησίασε την καρέκλα της περισσότερο και εκείνος αγκαλιάζοντάς την γύρω από τους ώμους την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο Την είχε ερωτευ-τεί για τα καλά σκέφτηκε ονειροπόλα Και ο νους του πε-ριπλανήθηκε και πάλι στο παρελθόν στις πρώτες συναντή-σεις τους

Μετά από την επεισοδιακή εκείνη επίσκεψη στο Ινστι-τούτο είχαν ακολουθήσει και μερικές ακόμη μέχρι να ολο-κληρώσει η Μελίνα την ερευνά της Έτσι του είχε δοθεί η ευκαιρία και της είχε προτείνει ένα βράδυ να πάνε για μια μπύρα Είχαν συναντηθεί στο Γκάζι σε ένα από τα πολλά μπαράκια της περιοχής Από την πρώτη ματιά είχε σκιρτή-σει η καρδιά του για κείνη αλλά δεν είχε καταφέρει να το εκφράσει hellipχειροπιαστά Όλο εμπόδια συναντούσε Το με-γαλύτερο δε ήταν όταν εκείνη είχε φύγει εκτός Αθηνών για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων Πώς να ξανασυνδεθεί μαζί της μετά από τόσες ημέρες Πως να της τηλεφωνήσει χω-ρίς πρόσχημα ουρανοκατέβατα ένα μήνα αργότερα Δεν ήξερε καν πότε ακριβώς θα επέστρεφε Και όπως συμβαί-νει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που πιστεύεις ότι έχεις διαλέξει την κατάλληλη στιγμή να κάνεις την hellipκρού-ση συνειδητοποιήσεις τελικά ότι χειρότερα δεν θα μπορού-σαν να έρθουν τα πράγματα

Την ημέρα που βρήκε το κουράγιο να τηλεφωνήσει εν τέλει ο Νικόλας υπολογίζοντας ότι θα έπρεπε να είχε πε-ράσει τουλάχιστον μία εβδομάδα από την επιστροφή της αντιλήφθηκε από την συνομιλία τους ότι η Μελίνα είχε μό-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ12

λις επιστρέψει από το ταξίδι της Είχε νοιώσει πολύ άβολα στο τηλέφωνο αλλά είχε σταθεί και τυχερός καθώς η σανί-δα σωτηρίας είχε ήρθε εκ μέρους της Του είχε προτείνει να πάνε σε μία έκθεση φωτογραφίας και έτσι είχε ξεπεραστεί ο σκόπελος Η συνάντηση είχε οριστεί δυο μέρες αργότερα στις επτά το απόγευμα έξω από την γκαλερί κάπου στους Αμπελόκηπους

Στέκονταν στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου όταν την είδε να ανεβαίνει το δρόμο Φορούσε μία μακριά φούστα με μπότες και ένα εφαρμοστό πουλόβερ από πάνω Ένα δερμά-τινο κοντό σακάκι συμπλήρωνε το σύνολο Τα ρούχα της τόνιζαν τις λεπτές γραμμές του κορμιού της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν ανάλαφρα Του έδωσε δυο σκαστά φι-λιά αγκαλιάζοντάς τον και για πολλή ώρα μετά ένοιωθε το αποτύπωμα των χειλιών της στα μαγουλά του

Δεν θυμόταν πολλά από την έκθεση φωτογραφίας Ο χώρος όμως του είχε αρέσει ιδιαίτερα Είχαν πάει αργότερα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά για ένα ποτό Είχε ζαλιστεί εκεί-νο το βράδυ ο Νικόλας από την μία το οινόπνευμα και από την άλλη η αύρα και το χαμόγελο της Μελίναςhellip Εκείνη είχε μονοπωλήσει την συζήτηση του είχε διηγηθεί το πρό-σφατο ταξίδι της που ήταν εκπαιδευτικό τις εμπειρίες της και τα μέρη που είχε επισκεφθεί

Του άρεσε πολύ ο αυθόρμητος χαρακτήρας και η ζωντά-νια της Κάπου του θύμιζε λίγο την αδελφή του την Ιόλη Εν συνεχεία είχαν συναντηθεί δυο τρεις φορές ακόμη σε διάστημα λίγων ημερών Και ένα απόγευμα στα τέλη Μαρ-τίου που είχαν πάει για καφέ στο κέντρο έτσι όπως κα-θόταν δίπλα του και του διηγείτο κάποιο περιστατικό με έναν καθηγητή από την σχολή της ο Νικόλας της είχε πιά-σει τρυφερά τα χέρια την είχε κοιτάξει βαθιά στα μάτια και της είχε κόψει την κουβέντα στην μέση με ένα απαλό φιλί στα χείλη Η συνέχεια τούς είχε οδηγήσει στην Σίκινο εκεί-νο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου Αναστένα-

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 8: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 11

laquoΑν θέλεις κάτι ακόμη ευχαρίστως γλυκιά μου Μήπως να πάρουμε ένα παγωτόraquo

laquoΑ ναι αυτό θα το ήθελα πολύraquo είπε γελώντας πονηρά σαν μικρό κοριτσάκι

laquoΔεν μου κάνει καρδιά να φύγωraquo είπε εκείνος laquoΕίναι τόσο όμορφα και γαλήνια εδώraquo

Η Μελίνα ανασηκώθηκε και πλησίασε την καρέκλα της περισσότερο και εκείνος αγκαλιάζοντάς την γύρω από τους ώμους την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο Την είχε ερωτευ-τεί για τα καλά σκέφτηκε ονειροπόλα Και ο νους του πε-ριπλανήθηκε και πάλι στο παρελθόν στις πρώτες συναντή-σεις τους

Μετά από την επεισοδιακή εκείνη επίσκεψη στο Ινστι-τούτο είχαν ακολουθήσει και μερικές ακόμη μέχρι να ολο-κληρώσει η Μελίνα την ερευνά της Έτσι του είχε δοθεί η ευκαιρία και της είχε προτείνει ένα βράδυ να πάνε για μια μπύρα Είχαν συναντηθεί στο Γκάζι σε ένα από τα πολλά μπαράκια της περιοχής Από την πρώτη ματιά είχε σκιρτή-σει η καρδιά του για κείνη αλλά δεν είχε καταφέρει να το εκφράσει hellipχειροπιαστά Όλο εμπόδια συναντούσε Το με-γαλύτερο δε ήταν όταν εκείνη είχε φύγει εκτός Αθηνών για ένα ταξίδι τριών εβδομάδων Πώς να ξανασυνδεθεί μαζί της μετά από τόσες ημέρες Πως να της τηλεφωνήσει χω-ρίς πρόσχημα ουρανοκατέβατα ένα μήνα αργότερα Δεν ήξερε καν πότε ακριβώς θα επέστρεφε Και όπως συμβαί-νει συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις εκεί που πιστεύεις ότι έχεις διαλέξει την κατάλληλη στιγμή να κάνεις την hellipκρού-ση συνειδητοποιήσεις τελικά ότι χειρότερα δεν θα μπορού-σαν να έρθουν τα πράγματα

Την ημέρα που βρήκε το κουράγιο να τηλεφωνήσει εν τέλει ο Νικόλας υπολογίζοντας ότι θα έπρεπε να είχε πε-ράσει τουλάχιστον μία εβδομάδα από την επιστροφή της αντιλήφθηκε από την συνομιλία τους ότι η Μελίνα είχε μό-

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ12

λις επιστρέψει από το ταξίδι της Είχε νοιώσει πολύ άβολα στο τηλέφωνο αλλά είχε σταθεί και τυχερός καθώς η σανί-δα σωτηρίας είχε ήρθε εκ μέρους της Του είχε προτείνει να πάνε σε μία έκθεση φωτογραφίας και έτσι είχε ξεπεραστεί ο σκόπελος Η συνάντηση είχε οριστεί δυο μέρες αργότερα στις επτά το απόγευμα έξω από την γκαλερί κάπου στους Αμπελόκηπους

Στέκονταν στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου όταν την είδε να ανεβαίνει το δρόμο Φορούσε μία μακριά φούστα με μπότες και ένα εφαρμοστό πουλόβερ από πάνω Ένα δερμά-τινο κοντό σακάκι συμπλήρωνε το σύνολο Τα ρούχα της τόνιζαν τις λεπτές γραμμές του κορμιού της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν ανάλαφρα Του έδωσε δυο σκαστά φι-λιά αγκαλιάζοντάς τον και για πολλή ώρα μετά ένοιωθε το αποτύπωμα των χειλιών της στα μαγουλά του

Δεν θυμόταν πολλά από την έκθεση φωτογραφίας Ο χώρος όμως του είχε αρέσει ιδιαίτερα Είχαν πάει αργότερα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά για ένα ποτό Είχε ζαλιστεί εκεί-νο το βράδυ ο Νικόλας από την μία το οινόπνευμα και από την άλλη η αύρα και το χαμόγελο της Μελίναςhellip Εκείνη είχε μονοπωλήσει την συζήτηση του είχε διηγηθεί το πρό-σφατο ταξίδι της που ήταν εκπαιδευτικό τις εμπειρίες της και τα μέρη που είχε επισκεφθεί

Του άρεσε πολύ ο αυθόρμητος χαρακτήρας και η ζωντά-νια της Κάπου του θύμιζε λίγο την αδελφή του την Ιόλη Εν συνεχεία είχαν συναντηθεί δυο τρεις φορές ακόμη σε διάστημα λίγων ημερών Και ένα απόγευμα στα τέλη Μαρ-τίου που είχαν πάει για καφέ στο κέντρο έτσι όπως κα-θόταν δίπλα του και του διηγείτο κάποιο περιστατικό με έναν καθηγητή από την σχολή της ο Νικόλας της είχε πιά-σει τρυφερά τα χέρια την είχε κοιτάξει βαθιά στα μάτια και της είχε κόψει την κουβέντα στην μέση με ένα απαλό φιλί στα χείλη Η συνέχεια τούς είχε οδηγήσει στην Σίκινο εκεί-νο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου Αναστένα-

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 9: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ12

λις επιστρέψει από το ταξίδι της Είχε νοιώσει πολύ άβολα στο τηλέφωνο αλλά είχε σταθεί και τυχερός καθώς η σανί-δα σωτηρίας είχε ήρθε εκ μέρους της Του είχε προτείνει να πάνε σε μία έκθεση φωτογραφίας και έτσι είχε ξεπεραστεί ο σκόπελος Η συνάντηση είχε οριστεί δυο μέρες αργότερα στις επτά το απόγευμα έξω από την γκαλερί κάπου στους Αμπελόκηπους

Στέκονταν στην είσοδο του εκθεσιακού χώρου όταν την είδε να ανεβαίνει το δρόμο Φορούσε μία μακριά φούστα με μπότες και ένα εφαρμοστό πουλόβερ από πάνω Ένα δερμά-τινο κοντό σακάκι συμπλήρωνε το σύνολο Τα ρούχα της τόνιζαν τις λεπτές γραμμές του κορμιού της και τα μακριά μαλλιά της ανέμιζαν ανάλαφρα Του έδωσε δυο σκαστά φι-λιά αγκαλιάζοντάς τον και για πολλή ώρα μετά ένοιωθε το αποτύπωμα των χειλιών της στα μαγουλά του

Δεν θυμόταν πολλά από την έκθεση φωτογραφίας Ο χώρος όμως του είχε αρέσει ιδιαίτερα Είχαν πάει αργότερα σε ένα μπαράκι εκεί κοντά για ένα ποτό Είχε ζαλιστεί εκεί-νο το βράδυ ο Νικόλας από την μία το οινόπνευμα και από την άλλη η αύρα και το χαμόγελο της Μελίναςhellip Εκείνη είχε μονοπωλήσει την συζήτηση του είχε διηγηθεί το πρό-σφατο ταξίδι της που ήταν εκπαιδευτικό τις εμπειρίες της και τα μέρη που είχε επισκεφθεί

Του άρεσε πολύ ο αυθόρμητος χαρακτήρας και η ζωντά-νια της Κάπου του θύμιζε λίγο την αδελφή του την Ιόλη Εν συνεχεία είχαν συναντηθεί δυο τρεις φορές ακόμη σε διάστημα λίγων ημερών Και ένα απόγευμα στα τέλη Μαρ-τίου που είχαν πάει για καφέ στο κέντρο έτσι όπως κα-θόταν δίπλα του και του διηγείτο κάποιο περιστατικό με έναν καθηγητή από την σχολή της ο Νικόλας της είχε πιά-σει τρυφερά τα χέρια την είχε κοιτάξει βαθιά στα μάτια και της είχε κόψει την κουβέντα στην μέση με ένα απαλό φιλί στα χείλη Η συνέχεια τούς είχε οδηγήσει στην Σίκινο εκεί-νο το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου Αναστένα-

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 10: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΑΝΟΙΚΤΗ 13

ξε αναπολώντας εκείνες τις στιγμές το πρώτο τους φιλί το πλατύ χαμόγελο το λικνιστό περπάτημαhellip

Η Μελίνα σιωπηλή απολάμβανε την γαλήνη της θά-λασσας και το απαλό αεράκι που δρόσιζε το πρόσωπο της Πόσο όμορφα ένιωθε μέσα στην αγκαλιά του σκέφτηκε Τι ήταν εκείνο που την έκανε άραγε να αισθάνεται σίγουρη και συγχρόνως ελεύθερη δίπλα του Δεν ήταν πολύς ο και-ρός που γνωρίζονταν αλλά ένιωθε σαν να τον ήξερε από παλιά

laquoΘυμάσαι Νικόλα την πρώτη φορά που ήρθα στο Ιν-στιτούτοraquo ρώτησε laquoΜπήκα στο γραφείο σου βιαστική και θυμωμένη Πολύ θα ήθελα να ήξερα τι σκέφτηκες για μένα εκείνη την στιγμήraquo μονολόγησε

laquoΌτι ήσουν η πιο αιθέρια ύπαρξη που είχα συναντήσει ποτέraquo απάντησε εκείνος

laquoΈλα τώρα μην υπερβάλλεις ΝικόλαraquolaquoΞέρεις τι σκεφτόμουν μόλις τώρα Είχα μπροστά μου

την εικόνα σου να ανηφορίζεις το δρόμο φορώντας εκείνη την μακριά φούστα με τις μπότες και τα μαλλιά σου να ανε-μίζουν Θυμάσαι Εκείνη την ημέρα που βρεθήκαμε στην γκαλερί στους Αμπελόκηπους Όταν σε είδα να πλησιάζεις νόμιζα πως με κτύπησε αστροπελέκιraquo είπε ο Νικόλας χαμο-γελώντας και για κλάσματα του δευτερολέπτου είχε την αί-σθηση ότι ξαναζούσε εκείνη την στιγμή

laquoΤόσο εντύπωση σου έκανα Ούτε που το είχα καταλά-βειraquo είπε η Μελίνα και ανακάθισε στην καρέκλα της Γύρι-σε και τον κοίταξε με απορία και πρόσθεσε

laquoΝιώθεις ακόμη έτσιraquolaquoΜικρή μου τι ψάχνεις να βρεις Σrsquo αγαπώ και μου αρέ-

σει να βρίσκομαι μαζί σουraquo είπε και της χάιδεψε τρυφερά το μάγουλο laquoΞέρεις αισθάνομαι ότι εσείς οι γυναίκες πάντο-τε προσπαθείτε να εκμαιεύσετε πληροφορίες για τα συναι-σθήματα μας Λες και θέλετε να τα ξεθάψετε και να τα φέ-

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ

Page 11: Αφήνοντας την πόρτα ανοικτή

laquoΠαρατήρησε τα συναισθήματά σου κρούουν συνήθως τον κώδωνα του κινδύνου Μην τα αγνοείς Αυτά είναι η πυξίδα στο ταξίδι σου Έχε εμπιστοσύνη στο μυαλό σου για να λύσεις τα πρα-κτικά θέματα μην το εξουσιοδοτήσεις όμως να δρα για σένα Εί-ναι υπηρέτης και όχι αφεντικό Το αφεντικό είναι βαθιά μέσα σου εκεί στην καρδιά σου μέσα Άνοιξε την πόρτα να μπει άπλετο φως και μην φοβάσαι δεν έχεις να χάσεις τίποτα Θυμάσαι Στην μέση της σαβάνας ποιος νοιάζεται για την κοινωνική σου υπόστασηraquo

Σαν χείμαρρος πηγάζανε οι σκέψεις από μέσα του Εκείνη την στιγμή ήσαν όλα πολύ ξεκάθαρα και κατανοητά Άνοιξε ένα μικρό σημειωματάριο που κουβαλούσε στο σακίδιό του και κατέγραψε μερικές από τις σκέψεις Θα μπορούσε να ανατρέξει εκεί στο μέλ-λον σκέφτηκε Δεν ήθελε να ξεχάσει την διαύγεια που είχε εκείνη τη στιγμήhellip

Ένα εγκώμιο στις ανθρώπινες σχέσεις στα συναισθήματα στον έρωτα στην πίστη Μια ιστορία που ενώνει και χωρίζει τρεις γυ-ναίκες και ξετυλίγεται μεταξύ Αθήνας Μασσαλίας και Ηρακλείου Ο Νικόλας ένας νέος χαρισματικός άνδρας παρασύρει ndashόπως τον χείμαρρο- στο πέρασμά του την Μελίνα την Χριστίνα και την Φα-μπιέν Τι αφήνει πίσω του ποιος είναι άραγε ο μίτος της αυτογνω-σίας της ισορροπίας της ευτυχίας

Βατάτζη 55 114 73 Αθήνα ΤΗΛ 210 6431108E-MAIL ekdoseisocelotosgmailcom

www ocelotos gr

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

ΕΚΔΟΣΕ ΙΣοσελότος

Η Σοφία Στράτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 Σπούδα-σε αρχιτεκτονική στο πολυ-τεχνείο της Λωζάνης στην Ελβετία Έζησε αρκετά χρόνια εκτός Ελλάδας ndashσε χώρες της Αφρικής και της Ευρώπηςndash και από το 1994 ζει και εργάζεται στην Αθήνα ως αρχιτέκτων Έχει δύο παιδιά

Ύστερα από μακρόχρονη ενασχόληση με τις κοινωνικές επιστήμες είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στον Ελβετό δάσκαλο και μυστι-κιστή Manuel Schoch παρα-κολουθώντας συστηματικά σεμινάρια ψυχοθεραπείας και αυτογνωσίας Την τελευταία πενταετία έχουν δημιουργήσει με τον σύντροφό της τη δική τους ομάδα διαλογισμού

Από τις εκδόσεις Οσελότος κυ-κλοφορεί επίσης το βιβλίο της laquoΝα μείνω παιδί ακόμηraquo

ΣΟ

ΦΙΑ

ΣΤΡΑ

ΤΟΥ Α

φήνοντας την πόρτα ανοικτή

ISBN 978-960-564-217-4

140 times 210 SPINE 16 FLAPS 80

0_cover_afinontasindd 1 9122014 41608 μμ