δεκαπενθήμερη εφημερίδα του Κ.Ο. του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (μαρξιστικού-λενινιστικού) www.kkeml.gr Σάββατο 20 Απριλίου 2013 χρόνος 31ος φ. 710 1.50€

Να αντισταθούμε στις ψεύτικες ελπίδες της κυβέρνησης

Το φως στο τούνελ τους είναι η Μανωλάδα'Οταν λένε ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, αξιοκρατία,

καταλαβαίνουμε ανεργία, απολύσεις στο δημόσιο, νέα χαράτσια...

Με νέο τρόπαιο από τις κατακτή-

σεις των εργαζομένων αναχώρη-

σε η τρόικα προκειμένου να

εκταμιεύσει άλλη μια δόση εξαθλίωσης

για τον κόσμο της εργασίας. Οι 15.000

απολύσεις στο δημόσιο, τις οποίες δεσμεύ-

τηκε άμεσα να υλοποιήσει η τρικομματική

κυβέρνηση, έρχονται να επισημοποιήσουν

την κατάργηση της μονιμότητας στο δημό-

σιο και τις μαζικές απολύσεις, παρακά-

μπτοντας το σύνταγμα μέσω ερμηνειών

που επινοήθηκαν και θεσμοθετήθηκαν

ύστερα από μια φαινομενική διαβούλευ-

ση. Διαβούλευση που κάθε άλλο παρά

αφορούσε το αν θα πραγματοποιηθούν οι

απολύσεις στο δημόσιο, αλλά απέβλεπε

στο πώς θα εξασφάλιζαν ισορροπίες έτσι

ώστε να υπερβούν το σύνταγμα που ήδη

έχουν μετατρέψει σε κουρελόχαρτο.

Η δήλωση του Τόμσεν ότι πρόκειται

για μια κυβέρνηση που θα κάνει ό,τι της

ζητήσουν οι τροϊκανοί ιμπεριαλιστές,

προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία,

επιβεβαιώνει απλώς την υποταγή του

συνόλου του αστικού πολιτικού προσωπι-

κού στα ιμπεριαλιστικά κελεύσματα.

συνέχεια στη σελ. 2

Φοιτητικές εκλογές

δυσαρέσκειας και απαξίωσηςΕνισχυμένες οι Αγωνιστικές Κινήσεις

Για εμάς, κανένα θετικό εκλογικόαποτέλεσμα δεν μπορεί να κρύψειτην αποσυγκρότηση που επικρατείστο φοιτητικό κίνημα και τιςευθύνες που έχουν οι δυνάμειςπου αναφέρονται σε αυτό.

σελ. 15

Αθήνα

Νέες συγκροτήσεις

λαϊκών Πρωτοβουλιών

Στις εκδηλώσεις που πραγματοποι-ήθηκαν έγινε μεγάλος αριθμόςτοποθετήσεων ενώ καταλήχθηκαντα πολιτικά πλαίσια, καθώς κι έναςπρώτος άμεσος προγραμματισμόςδράσης των συγκροτήσεων αυτών.Συγκροτήσεις που θα επιδιώκουνν΄ απλώσουν, να συνδεθούν με τολαό των συνοικιών και να «συνα-ντηθούν» με τα προβλήματά του,που θα συμμετέχουν στα μέτωπαπάλης και στους αγώνες που ανοί-γονται στις γειτονιές, που θα παίρ-νουν και πρωτοβουλίες τόσο σεσχέση με συνοικιακά ζητήματα όσοκαι με κεντρικότερα, που αφορούντο λαό, την εργατική τάξη, τουςεργαζόμενους, τη νεολαία.

σελ. 11

Κρίση της ευρωζώνης ή παγκόσμια και σε σύμπλεξη με τον άγριο ιμπεριαλιστικό

ανταγωνισμό;

σελ. 12-13

Η κρίση στην κορεατική χερσόνησο

Πίσω από την πολεμική ρητορική

Η πίεση προς την Κίνα και το επι-διωκόμενο στρίμωγμά της είναικάτι παραπάνω από φανερά. Τηνπιέζουν να πάρει θέση στις «προ-κλήσεις» της Β. Κορέας, αλλάστην πραγματικότητα την πιέζουννα τραβήξει την ομπρέλα τηςπάνω απ’ αυτήν.

σελ. 16

Και φέτος οι φράουλες ποτίστηκαν με αίμα

σελ. 9

Το επόμενο φύλλο της Π.Σ.

θα κυκλοφορήσει το Σάββατο 11 Μάη

ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ!

Μανωλάδα

ΤΤετάρτη 10/04/2013. Η ώρα είναι 14:30και έξω από τη Γενική Αστυνομική ∆ι-εύθυνση Θεσσαλονίκης (ΓΑ∆Θ) έχουν

συγκεντρωθεί πάνω από 1.500 άτομα ως έν-δειξη αλληλεγγύης στους δύο συλληφθέντεςκατοίκους της Ιερισσού, κατηγορούμενουςγια τον εμπρησμό στο εργοτάξιο των Σκου-ριών στις 17/02. Προηγήθηκε η εισβολή στασπίτια τους νωρίς τα ξημερώματα –στις 3.15π.μ.- από άντρες της ΟΠΚΕ οι οποίοι, φορών-τας κουκούλες και οπλισμένοι σαν αστακοί,με συντονισμένη επιχείρηση, έσπασαν τιςπόρτες και τους έπιασαν στον ύπνο! Ταυτό-χρονα κρατούσαν ομήρους τα μέλη των οικο-γενειών τους –ανήλικα παιδιά- ώστε να μηνμπορέσουν να ειδοποιήσουν συγγενείς καιγείτονες.

Η οργή των κατοίκων ξεχειλίζει μόλις μα-θαίνουν τα νέα και συγκεντρώνονται έξω απότο Αστυνομικό Τμήμα Ιερισσού, καθώς οι

πρώτες πληροφορίες αναφέρουν ότι οι δύοσυλληφθέντες βρίσκονται εκεί. Η αστυνομίαεκκενώνει το τμήμα. Στους δρόμους γύρωαπό το χωριό στήνονται οδοφράγματα. Γιαπολλές ώρες κανείς δεν ξέρει πού βρίσκονταιοι συλληφθέντες. Άλλοι μιλάνε για Πολύ-γυρο, άλλοι για Θεσσαλονίκη. Ούτε καν οι συ-νήγοροί τους οι οποίοι, ακολουθώντας τονανακριτή που αναχωρεί από τον Πολύγυρο,τους «εντοπίζουν» επιτέλους στην Αστυνο-μική ∆/νση Θεσσαλονίκης (ΓΑ∆Θ).

Τα νέα διαδίδονται σαν αστραπή σταχωριά της Χαλκιδικής, στη Θεσσαλονίκηαλλά και στις υπόλοιπες πόλεις της Ελλάδας.Στην Καμάρα καλείται συγκέντρωση διαμαρ-τυρίας, η οποία μετατρέπεται σε πορεία. Πρώ-τος προορισμός τα δικαστήρια. Με τις νέεςπληροφορίες, ο προορισμός γίνεται η ΓΑ∆Θ.Πλήθος κόσμου περιμένει συγκεντρωμένοςέξω από τη ΓΑ∆Θ μέχρι και τις 6 το απόγευμα,

οπότε βγαίνει η απόφαση: Προσωρινή κρά-τηση μέχρι και την Κυριακή, οπότε και θααπολογηθούν ενώπιον του εισαγγελέα.

Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής επιστρέφουνστα χωριά τους, αφού συναποφασίζεται απότις συντονιστικές επιτροπές της Θεσσαλονί-κης και της Χαλκιδικής μια σειρά δράσεωναλληλεγγύης για τους συλληφθέντες. Για τιςδύο επόμενες μέρες δίνεται κάθε μέρα ραντε-βού στο άγαλμα Βενιζέλου ώστε να ενημερω-θεί ο κόσμος για το τι συνέβη. Την Παρασκευήτο βράδυ κόσμος με κεριά στα χέρια πραγμα-τοποιεί καθιστική διαμαρτυρία έξω από τηΓΑ∆Θ. Οι δύο κρατούμενοι (πλέον) βγάζουντα χέρια τους έξω από τα παράθυρα και ανά-βουν αναπτήρες. Την επόμενη μέρα, πρωινόΣαββάτου, περίπου 3.000 άνθρωποι πραγμα-τοποιούν πορεία στο κέντρο της Θεσσαλονί-κης. Την ίδια μέρα πορείες και συγκεντρώσειςαλληλεγγύης πραγματοποιούνται σε όλη την

Ελλάδα, στην Αθήνα, στα Γιάννενα, στο Ηρά-κλειο, στη Μυτιλήνη, στην Άρτα κ.α.

Κυριακή 14/04/2014. Από το πρωί καιπαρά τη βροχή κόσμος άρχισε να συγκεντρώ-νεται έξω από τη ΓΑ∆Θ. «Γιώργο και Βασίλη,είμαστε μαζί σας, ας γίνει η φωνή μας, η δύ-ναμή σας», «Τα δικαστήριά σας τα ξέρουμεκαλά, γι’ αυτό και θα μας βρίσκετε πάνω σταβουνά», «Με ΜΑΤ, βία και καταστολή, χρυ-σάφι δε θα πάρετε απ’ τη Χαλκιδική»… βρον-τοφώναζαν οι συγκεντρωμένοι καθ’ όλη τηδιάρκεια. Η αστυνομία με την έντονη παρου-σία της πυροδοτούσε ακόμα περισσότερο τοοργισμένο κλίμα. Η ένταση ήταν φανερή.Ώρα: 5μμ. Βγήκε η απόφαση. Οι δύο κατηγο-ρούμενοι κρίνονται με τη σύμφωνη γνώμηανακριτή και εισαγγελέα προφυλακιστέοιμέχρι να γίνει η δίκη! Η οργή των συγκεν-τρωμένων ξεχειλίζει. Απαντούν με συνθή-ματα και οργισμένες φωνές. «Θα σας

Ετήσια Συνδροµή: Εσωτερικού 45 €

Εξωτερικού 65 €

Σάββατο 20 Απρίλη 201322 Προλεταριακή Σημαία

ÐñïëåôáñéáêÞ Óçìáßá Êùä. 3112

∂ΉfiÛÂȘ ∂∫∆√™ ∆ø¡ ∆∂πΧø¡, ∞ÛÙÈ΋ ÌË ÎÂÚ‰ÔÛÎÔÈ΋ ÂÙ·ÈÚ›·

¢¢ÈÈ¢ıı‡‡ÓÓÂÂÙÙ··ÈÈ ··fifi ™™˘ÓÓÙÙ··ÎÎÙÙÈÈÎ΋‹ ∂∂ÈÈÙÙÚÚÔÔ‹‹ ∂∂ÎΉ‰fifiÙÙˢ:: °°ÚÚ.. ∫∫ˆÓÓÛÛÙÙ··ÓÓÙÙfifiÔÔ˘ÏÏÔÔ˜ ÀÀ‡‡ıı˘ÓÓÔÔ˜ ™™‡‡ÓÓÙÙ··ÍÍˢ:: µµ.. ™™··ÌÌ··ÚÚ¿¿˜

∂∂‰‰ÚÚ··:: ∂∂ÌÌÌÌ.. ªªÂÂÓÓ¿¿ÎÎËË 4433,, 110066 8811 ∞∞ıı‹‹ÓÓ··,, ∆∆ËËÏÏ..:: 221100 3333..0033..663399 FFaaxx:: 221100 3388..1155..559977 ssiimmeeaa@@kkkkeemmll..ggrr ££ÂÂÛÛ//ÓÓ››ÎÎËË,, ∂∂ÁÁÓÓ··ÙÙ››·· 112266 ∆∆ËËÏÏ..:: ((22331100)) 227788..997788 ccppggmmlltthhee@@tthhee..ffoorrtthhnneett..ggrr wwwwww..kkkkeemmll..ggrr

ÂÂÂÂÓÓÓÓ ÈÈÈÈÛÛÛÛ ¯‡‡‡‡ÛÛÛÛÙÙÙÙÂÂÂÂÙÙËËÓÓÙÙËËÓÓ¤¤ÎΉ‰ÔÔÛÛËË ¤¤ÎΉ‰ÔÔÛÛËË

∂∂ ££¡¡ππ ∫∫∏∏ ∆∆ƒƒ∞∞ ¶¶∂∂ ∑∑∞∞:: IIBBAANN:: GGRR8811 00111100 11229900 00000000 1122994499884455 228888BBIICC:: EETTHHNNGGRRAAAA

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ

ΣΣυυννέέχχεειιαα ααππόό ττηη σσεελλ..11

Να αντισταθούμε στις ψεύτικες ελπίδες της κυβέρνησης

Το φως στο τούνελ τους είναι η

Η Χαλκιδική δεν θα σκύψει

Στις φυλακές οι δύο αγωνιστές κάτοικοι

Ενισχύεται το κίνημα αλληλεγγύης

Η προσπάθεια του Σαμαρά και των συνο-δοιπόρων του να αντιστρέψουν την εικόνατης φτώχειας μέσα στην οποία ζουν ο λαόςκαι οι εργαζόμενοι αποτελεί μια γκεμπελί-στικης έμπνευσης επιλογή, που βρίσκει όμωςέδαφος να εκφράζεται ακριβώς επειδή τολαϊκό κίνημα και οι εργατικοί αγώνες βρί-σκονται σε ένα πολύ δύσκολο σημείο απο-συντονισμού και αποπροσανατολισμού εδώκαι πολύ καιρό.

Στο διάγγελμα μετά την επίτευξη τηςσυμφωνίας με ΕΕ-∆ΝΤ καθώς και στην ομι-λία του στον Economist, ο Σαμαράς επεδίωξενα δημιουργήσει μια τρύπα φωτός στο σκο-τάδι στο οποίο έχει οδηγήσει η άρχουσα τάξητο λαό. Να υποσχεθεί ότι υπάρχει φως στοτούνελ και ότι μέσα στο χρόνο θα υπάρξειανάκαμψη. Η δολοφονική επίθεση τωντραμπούκων επιστατών που έχουν προσλά-βει οι νεοκαπιταλιστές αγρότες της Μανω-λάδας εναντίον των μεταναστών εργατώνγης, που δουλεύουν απλήρωτοι επί 6 μήνεςσε συνθήκες δουλείας, ήρθε να αποκαλύψειτι εννοούν διέξοδο από την κρίση και τι ζωήετοιμάζουν για τους ντόπιους εργαζόμενουςκαι για τους μετανάστες.

Ο Γολγοθάς που υποχρεώνονται να ανέ-βουν οι εργαζόμενοι δεν έχει τέλος. Με τηνανεργία να σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο,με τα χαράτσια να ανανεώνονται στο διηνε-κές αλλάζοντας όνομα, με την ακρίβεια νακαλπάζει στα πιο βασικά αγαθά, όπως είναιτο ρεύμα, αλλά και με τα νοικοκυριά στοκόκκινο από χρέη και δάνεια, είναι άξιο απο-ρίας σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονταιμέσα από την εικονική πραγματικότητα πουκατασκευάζουν.

Όταν ο φοροεισπρακτικός μηχανισμόςφτάνει να αναζητά “ελαφρύνσεις” και δό-σεις που να αρπάζουν ακόμη και 25 ευρώ απόδανειολήπτες που αδυνατούν να επιβιώ-σουν, κατανοεί ο καθένας σε πόσο τραγικήκατάσταση έχουν φτάσει οι λαϊκές οικογέ-νειες αλλά κυρίως το μέγεθος του ληστρικούέργου της κυβέρνησης που στοχεύει να αρ-πάξει οποιοδήποτε ποσό μπορεί να κατασχε-θεί από τη σύνταξη και το μισθό.

Όταν ο δημόσιος τομέας (νοσοκομεία,σχολεία, υπηρεσίες) έχει συρρικνωθεί σεβαθμό διάλυσης, πετώντας χιλιάδες εργαζό-μενους στην ανεργία, αδυνατώντας να πα-ράσχει τα στοιχειώδη, τότε οιγκεμπελίστικες διακηρύξεις της κυβέρνησηςγια αξιοκρατία, για κοπανατζήδες και κατα-χραστές υπαλλήλους που πρέπει να “ανακα-λυφθούν”, για να αθροιστούν στον αριθμόαπολύσεων που απαιτούν οι ιμπεριαλιστέςδανειστές, ακούγονται ως απευθείας επίθεσηστους εργαζόμενους, οι οποίοι κατανοούνότι κανένα κεκτημένο, ακόμη κι αν κατοχυ-ρώνεται συνταγματικά, δεν θα παραμείνειαλώβητο μπροστά στη σαρωτική επίθεσηπου έχουν εξαπολύσει το κεφάλαιο και οιιμπεριαλιστές.

Μια επίθεση που όσο η κρίση πλήττειακόμη βαθύτερα και τις ίδιες τις ιμπεριαλι-στικές μητροπόλεις, τόσο αυτές θα απαιτούν

παραπέρα συσσώρευση κεφαλαίων και αφαί-μαξη των εργαζομένων ώστε να αντέξουνστον άγριο ανταγωνισμό που εξελίσσεται. Ηκόντρα μεταξύ των Αμερικάνων και τωνΓερμανών ιμπεριαλιστών για την ακολου-θούμενη πολιτική στην Ευρωζώνη, όπως πε-ριγράφεται και από πρόσφατο κεντρικόάρθρο των Νew York Times, ο κλυδωνισμόςτου ίδιου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος,η... αποκάλυψη του Κρούγκμαν για νέα λάθητων οικονομολόγων, πέρα από τον “πολλα-πλασιαστή” του ∆ΝΤ, στους υπολογισμούςτους για το μέσο ρυθμό ανάπτυξης τωνχωρών με υψηλό χρέος, οι αντιθέσεις πουαναπτύσσονται ανάμεσα στους G20 έρχονταιαπλώς να επιβεβαιώσουν ότι η κρίση όχιμόνο δεν ελέγχεται αλλά, αντιθέτως, αγρι-εύει. Ότι πίσω από... λογιστικά λάθη κρύ-βονται οξύτατοι ανταγωνισμοί που θακαταλήξουν με μαθηματική ακρίβεια σε νέαδεινά για λαούς εξαρτημένων χωρών και συ-νολικά για την εργατική τάξη και τους εργα-ζόμενους.

Σε ένα τόσο αδιέξοδο περιβάλλον είναικαθαρό ότι η επιχείρηση “τόνωσης της αισιο-δοξίας” που υιοθετεί η κυβέρνηση δεν πρό-κειται να έχει κανέναν αποδέκτη. Και γι' αυτόη επιβολή αυτής της απάνθρωπης πολιτικής,που “εκτελεί” καθημερινά όχι μόνο τους δε-κάδες αυτόχειρες αλλά και τις εκατοντάδες

χιλιάδες άνεργων νεολαίων, δεν μπορεί ναεπιβληθεί παρά μόνο με την κρατική κατα-στολή και τρομοκρατία. Η επίδειξη δύναμηςκαι η φασιστικής έμπνευσης επιδρομή στασπίτια των αγωνιστών της Ιερισσού συνάδειμε πρακτικές φασιστικών περιόδων, τότε που“ήξερες πως αυτός που χτυπάει την πόρτα ταχαράματα δεν είναι ο γαλατάς”.

Βασική προϋπόθεση για να μπορούν όλοιαυτοί να “χορεύουν” στην κοιλιά του λαούείναι να μην υπάρχει απάντηση κινηματική.Και σε αυτό η Αριστερά έκανε ακόμη μιαφορά το θαύμα της. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε ότιτο ευρώ δεν είναι φετίχ αλλά σ' αυτό καιστην ΕΕ θα στηριχτεί ώστε να ανασταλεί τομνημόνιο. Θέση που ο Τσίπρας ομολόγησεστο συνέδριο του Economist και ο Λαφαζά-νης ανέλαβε να παρουσιάσει την αναστολήσαν κατάργηση, λέγοντας: «∆εν πρόκειται γιανέα θέση. Ακύρωση είναι, κατάργηση των μνη-μονίων, των εφαρμοστικών νόμων και το λέμεόλοι απαξάπαντες, το λέει το πρόγραμμα τουΣΥΡΙΖΑ, είναι η κατεύθυνσή μας, είναι ο θεμε-λιακός όρος μιας νέας διακυβέρνησης».

Το ΚΚΕ μετά την απόλυτη επιβεβαίωσητης γραμμής που ακολούθησε το προηγού-μενο διάστημα, με νέο πλέον ηγέτη, θα πο-ρευτεί το δρόμο του αναχωρητισμούελπίζοντας να ανασυγκροτήσει την εκλο-γική του βάση.

'Οταν λένε ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, αξιοκρατία,

καταλαβαίνουμε ανεργία, απολύσεις στο δημόσιο, νέα χαράτσια...

ΤΤο μακελειό στη Βοστώνη έφερε στην επιφά-

νεια οδυνηρές μνήμες από την 11η Σεπτεμ-

βρίου του 2001, από όσα ακολούθησαν και

όσα αντιμετώπισαν οι λαοί του πλανήτη μετά το αι-

ματηρό γκρέμισμα των δίδυμων πύργων της Νέας

Υόρκης. Μαζί με τις μνήμες γεννιούνται και βάσιμες

ανησυχίες για το αν, πώς και πού ο αμερικάνικος

ιμπεριαλισμός θα επιχειρήσει να χρησιμοποιήσει και

πάλι τις δολοφονίες παιδιών και πολιτών και το μα-

ζικό τρόμο που σκέπασε τη Βοστώνη για να εξαπο-

λύσει νέες πολεμικές επεμβάσεις. Εκτός όμως από

τους παραλληλισμούς, είναι φανερές και οι διαφο-

ρές ανάμεσα στην 11/9/01 και το φονικό στον Μα-

ραθώνιο. Ενώ ο Μπους ήταν έτοιμος τότε να δηλώσει

ότι «οι ΗΠΑ δέχονται επίθεση» και οι αμερικάνικες

υπηρεσίες βρήκαν αμέσως «τους κλάδους της Αλ

Κάιντα» που τη διοργάνωσαν και την εκτέλεσαν,

τώρα ο Ομπάμα έδειξε πολύ διστακτικός στο να χα-

ρακτηρίσει «τρομοκρατική πράξη» το χτύπημα στο

Μαραθώνιο και η κρατούσα -ως τώρα τουλάχιστον-

άποψη αποφεύγει να το χρεώσει σε δυνάμεις έξω από

τις ΗΠΑ. Επιπλέον οι παλινωδίες του FBI σχετικά με

το αν και τι θα ανακοινώσει για την εξέλιξη των

ερευνών, μαζί με απόψεις επωνύμων που δημοσιεύ-

θηκαν στον αμερικάνικο Τύπο που καλούν «να ξε-

χαστεί» το γεγονός και ζητούν την υπέρβαση του,

μαρτυρούν μμιιαα ααυυξξηημμέέννηη δδυυσσκκοολλίίαα δδιιααχχεείίρριισσήήςς ττοουυ,,

πριν από όλα από τις δυνάμεις που σήμερα ηγούνται

στις ΗΠΑ.

Είναι κατά τη γνώμη μας δεδομένο πως η εγκλη-

ματική αυτή ενέργεια στόχευε να δώσει πολιτικά μη-

νύματα, να εκφράσει δυσαρέσκεια, να «υποβάλει» με

το φονικό της τρόπο προτάσεις και να απαιτήσει

απαντήσεις σχετικά με τα πολλά και σοβαρά προ-

βλήματα που αντιμετωπίζει ο αμερικάνικος ιμπερια-

λισμός ενόψει των κοσμοκρατορικών του στόχων.

Αυτό το περιεχόμενο αναδύεται από τα χαρακτηρι-

στικά και τις προδιαγραφές της επίθεσης αυτής και

αυτό το περιεχόμενο θέλει να συγκαλύψει η θεωρία

του «μοναχικού λύκου», που επιχειρεί να υποβαθμί-

σει το όλο γεγονός στο επίπεδο της πράξης ενός κά-

ποιου «τρελαμένου». Και ίσως θα μπορούσε να

θεωρηθεί προσπάθεια απάντησης σε αυτή τη συγκά-

λυψη η «συνέχεια» που δόθηκε με τις επιστολές που

περιείχαν τοξικές ουσίες, που κάποιοι κατάφεραν, τις

ημέρες που ακολούθησαν μετά τις εκρήξεις στη Βο-

στώνη, να αποτελέσουν θέμα της παγκόσμιας ειδη-

σεογραφίας. Εξάλλου, η ανησυχία του κυρίαρχου

επιτελείου που τις πρώτες ώρες και ημέρες κήρυξε

συναγερμό σε όλες τις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ,

μόνο σε «μοναχικό λύκο» δεν παραπέμπει. Και είναι

βέβαιο ότι ο Ομπάμα και οι περί αυτόν γνωρίζουν κα-

λύτερα από κάθε άλλον τις κόντρες και τις αντιθέ-

σεις που υπάρχουν στα πλαίσια των κυρίαρχων

δυνάμεων των ΗΠΑ για τα μεγάλα ζητήματα που αν-

τιμετωπίζει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Κόντρες

και αντιθέσεις που διατρέχουν και τους δημοκρατι-

κούς και τους ρεπουμπλικάνους, όπως έχει φανεί σε

μια σειρά ψηφοφορίες στο Κογκρέσο και στη

Γερουσία.

Με όλα αυτά βέβαια το μόνο που δεν προκύπτει

είναι η «σωφροσύνη» της τάσης Ομπάμα, την οποία

υμνούν καθημερινά οι πολλοί και διάφοροι

αμερικανόδουλοι των κυβερνητικών και άλλων

κομμάτων στην Ελλάδα. Αυτό που πραγματικά

προκύπτει από το αίμα του Μαραθωνίου στη

Βοστώνη είναι τα μεγάλα ερωτήματα για το πποοιιαα θθαα

εείίννααιι η δεύτερη θητεία του Ομπάμα που ξεκίνησε τη

φετινή χρονιά, σε σχέση με το σύνολο των

αξεχώριστα συνδεδεμένων εσωτερικών και

εξωτερικών ζητημάτων. Τα προεκλογικά σλόγκαν

για «ελπίδα» και «αλλαγή», με τα οποία εκλέχτηκε

για πρώτη φορά το 2004, δεν υλοποιήθηκαν ποτέ

βέβαια για τον αμερικάνικο λαό που στενάζει από

την ανεργία, τη συντριβή της κοινωνικής πρόνοιας

και την εξαθλίωση. Η επεκτατική οικονομική

πολιτική με την οποία αντιμετώπισε καταρχήν την

κρίση του 2008 μετέφερε την πίεσή της στην Ευρώπη

αλλά δεν απαντά το πρόβλημα στη βάση των

στόχων και των φιλοδοξιών της αμερικάνικης

υπερδύναμης. Και δεν μπορεί να το απαντήσει, αν

δεν απαντήσει τα «εξωτερικά» ζητήματά της, που

είναι κατεξοχήν «εσωτερικά» για την ισχύ και τις

δυνατότητες των ΗΠΑ. Η λεγόμενη «βήμα το βήμα»

στάση του αμερικάνικου παράγοντα στη Συρία από

τη μια οφείλεται στις μεγάλες δυσκολίες και τα

ρίσκα που θα σήμαινε για τον ίδιο μια ανοιχτά

επιθετική στάση. Από την άλλη -όπως φάνηκε και

στην τελευταία σύνοδο του G-8- δίνει ανάσες στους

Ρώσους, χώρο στους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές,

ακόμα και «ρόλους» σε δυνάμεις και ηγετίσκους της

περιοχής. Και βέβαια το μπλοκάρισμα στη Συρία

φρενάρει συνολικά τα σχέδια και τις κινήσεις προς

τον Καύκασο! Ταυτόχρονα είναι φανερό,

λαμβανομένης υπόψη και της κρίσης στην

Κορεάτικη χερσόνησο, ότι για τις ΗΠΑ έχει ανοίξει

μεγάλος λογαριασμός απέναντι στην Κίνα και

συνολικά στον Ειρηνικό ωκεανό. Έτσι όμως όχι

μόνο δεν εξελίσσεται η πολυπόθητη για τις ΗΠΑ

περικύκλωση-απώθηση της Ρωσίας αλλά, αντίθετα,

άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως η Κίνα,

εμφανίζονται να διεκδικούν αυξημένο ρόλο στην εξ

εποχής δόγματος Μονρόε «αμερικάνικη γειτονιά»

του Ειρηνικού ωκεανού!

Γι' αυτά λοιπόν τα ζητήματα καλείται να δώσει

απαντήσεις και για λογαριασμό βέβαια των

αμερικάνικων επιδιώξεων και συμφερόντων η

δεύτερη θητεία Ομπάμα. Για αυτά τα ζητήματα

θεωρούμε πως βασανίζεται και υποφέρει με πολλούς

τρόπους ο αμερικάνικος λαός, ακόμα και με τον ωμά

δολοφονικό τρόπο που κάποιοι επέλεξαν στη

Βοστώνη. Τι «προτείνουν» και τι «απαιτούν» ως

συγκεκριμένες κατευθύνσεις για όλα αυτά τα

ζητήματα δεν μπορούμε βέβαια να το γνωρίζουμε. Η

ίδια η διαχείριση του γεγονότος, που δεν έχει ακόμα

διαμορφωθεί με έναν αποφασιστικό τρόπο, θα δείξει

ίσως στην εξέλιξή της, τις επόμενες μέρες, κάποια

πράγματα.

Ωστόσο είναι βέβαιο πως όλα αυτά είναι

ανησυχητικά και επικίνδυνα προμηνύματα για όλους

τους λαούς του πλανήτη. Το αίμα του Μαραθωνίου

δείχνει πως οι ΗΠΑ θα επιδιώξουν να συνεχίσουν και

να κλιμακώσουν το μαραθώνιο αίματος που

διανύουν ενάντια στους λαούς εδώ και πολλές

δεκαετίες.

ðïøç

33Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή ΣημαίαΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ

Á

Μαραθώνιο αίματος ενάντια στους λαούς

αναζητούν οι ΗΠΑ

περιμένουμε στη Χαλκιδική» λένε στους ΜΑ-Τατζήδες. Η αγωνία όμως για τη φύλαξη τωνχωριών και των ανθρώπων που άφησαν πίσωτους οδηγεί στην απόφαση της γρήγορης ανα-χώρησης. Ο κόσμος αποχωρεί. Οι Χαλκιδι-κιώτες επιστρέφουν στα χωριά τους για νασυντονίσουν τον αγώνα τους από εκεί και στηΘεσσαλονίκη πραγματοποιείται πορεία, στηνοποία συμμετέχουν αρκετές εκατοντάδες δια-δηλωτών παρ’ όλο που ο χρόνος προετοιμα-σίας είναι ανύπαρκτος.

Η απόφαση της προφυλάκισης δεν ήρθεσαν κεραυνός εν αιθρία. Όλοι το σιγοψιθύρι-ζαν μεταξύ τους, αλλά ήλπιζαν πως κάτι θαάλλαζε την τελευταία στιγμή. Οι επιλογέςήταν είτε απελευθέρωση των συλληφθέντων,που θα σημαίνει νίκη για το κίνημα, είτε προ-φυλάκιση (όπως και έγινε) για να καμφθεί τοηθικό των αγωνιζόμενων. Απομένει να δούμετι θα γίνει τις επόμενες μέρες, με τους «Γαλά-τες» Χαλκιδικιώτες να είναι πιο αποφασισμέ-νοι από ποτέ να συνεχίσουν τον αγώνα τους.Η πολιτική απόφαση της προφυλάκισης ανοί-γει τους ασκούς του Αιόλου και αυτοί πουπάνε για μαλλί (βλ. χρυσό) στη Χαλκιδική στοτέλος θα βγούνε κουρεμένοι.

ΕΕ..ΚΚ..

Μανωλάδα

το κεφάλι!

Η επιλογή της πρόωρης εκλογικής αναμέ-τρησης που προβάλει η αξιωματική αντιπολί-τευση, αφού φτιαχτούν τα νέα “εργαλεία”(σχέδιο Β, γέφυρες με ΑΝΤΑΡΣΥΑ), φαίνεταινά 'χει συμπαρασύρει το σύνολο των αριστε-ρών μνηστήρων σε μια πιθανή “αριστερή” κυ-βέρνηση. Ούτε τα νέα μέτρα πουπροωθούνται μέσω των απολύσεων των“επίορκων” δημοσίων υπαλλήλων ή των εκ-παιδευτικών μέσω συγχωνεύσεων, ούτε η μα-ζική εξαθλίωση που επεκτείνεται σταχαμηλόμισθα αλλά και μικρομεσαία στρώ-ματα φαίνεται να διεγείρουν τα αντικαπιτα-λιστικά αντανακλαστικά αυτής τηςαριστεράς, πολύ δε περισσότερο ούτε οι γεω-στρατηγικές ανακατατάξεις που εξελίσσονταιστη γειτονιά μας (Κύπρος, Συρία, Τουρκία)αλλά και ευρύτερα (Κορεατική χερσόνησος).Όπου, ανεξαρτήτως εάν πραγματικά το εννο-ούν οι απόγονοι του Κιμ Ιλ Σουνγκ πως θαχρησιμοποιήσουν πυρηνικά, και μόνο το γε-γονός ότι φτάσανε στο σημείο να θεωρείταισαν επιλογή ένα πυρηνικό χτύπημα, κατανο-ούμε σε ποια κατάσταση οδηγείται ο κόσμοςόλος και πόσο αναντίστοιχο είναι το εργατικόαλλά και το κομμουνιστικό κίνημα σήμερα.Φαίνεται όμως να αρκούνται οι παραπάνωστο “μήνα του δεν πληρώνω” και στην αλλη-λοβοήθεια μέσω ΜΚΟ και δήμων.

Με αυτά τα δεδομένα είναι ολοφάνεροπως η απεργία της 1ης Μάη πρέπει να λάβειμαζικά, μαχητικά χαρακτηριστικά, ξεδιπλώ-νοντας την αντίσταση των εργαζομένωντόσο ενάντια στην επίθεση στις εργατικέςμάζες όσο και εναντίον των πολεμικών κιν-δύνων που διαγράφονται για τους λαούς συ-νολικότερα.

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ Σάββατο 20 Απρίλη 201344 Προλεταριακή Σημαία

äçìïêñáôéêÜ äéêáéþìáôá

Νέα Μανωλάδα Ηλείας:

Απαίτησαν τα δεδουλευμένα τους,δέχθηκαν… σφαίρες!

Το απόγευμα της Τετάρτης 17/4, 200 με-τανάστες από το Μπαγκλαντές, που δού-λευαν στα φραουλοχώραφα της ΝέαςΜανωλάδας Ηλείας, απαίτησαν από τονεργοδότη τα δεδουλευμένα 6 μηνών, πουτους χρωστούσε. Τρεις μπράβοι του εργο-δότη βρέθηκαν απέναντί τους, κι ο έναςαπό αυτούς άρχισε να τους πυροβολεί μεκυνηγετική καραμπίνα. Το αποτέλεσμαήταν να τραυματιστούν 32 μετανάστες,από τους οποίους οι 10 σοβαρά, ευτυχώςχωρίς να κινδυνεύει η ζωή τους. Κι ενώ οεργοδότης συνελήφθη, οι τρεις αναζη-τούνται, διενεργείται προανάκριση, καιτα Μ.Μ.Ε. μιλούν για «συμπλοκές αλλο-δαπών με ημεδαπούς» (sic), η αιματηρήεκμετάλλευση των μεταναστών, για νακάνουν «χρυσές δουλειές» και κέρδη μετον «κόκκινο χρυσό» - τη φράουλα - οιντόπιοι εκμεταλλευτές, δεν μπόρεσε ναμη φτάσει και σε δολοφονικά επίπεδα!Μήπως άραγε κάτι τέτοιο είναι και μιαεφιαλτική για την εργατική τάξη και τολαό «εικόνα από το μέλλον»; Ένα μέλ-λον που επιφυλάσσουν για το σύνολο τηςεργατικής τάξης – Έλληνες και μετανά-στες – τα ξένα και ντόπια αφεντικά, οικυβερνήσεις, τα μνημόνια και τα βάρ-βαρα μέτρα τους. Γι’ αυτό κι ο αγώναςκαι τα υλικά, ταξικά συμφέροντα, Ελλή-νων και μεταναστών εργατών, και κοι-νός είναι και κοινούς εχθρούς έχει!

Όχι στη φίμωση της διακίνησης των ιδεών!

«Μπλόκαραν» τον ιστότοπο Indymedia και τους σταθμούς«98FM» και Ράδιο Ένταση

Από το μεσημέρι της Πέμπτης, 11/4,μετά και από εισαγγελικές παρεμβάσεις,διακόπηκε η παροχή internet στον ιστό-τοπο Indymedia, και στο ραδιοσταθμό«98FM», που λειτουργούσαν μέσω τουserver του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτε-χνείου. Επίσης «κόπηκε» το ρεύμα στηνκεραία του ραδιοσταθμού «Ράδιο Έντα-ση», μετά και από μήνυση του «ΣΚΑΪ».Στις 15/4, μάλιστα και μετά από κινήσειςφοιτητών που διαμαρτύρονταν για τηνεξέλιξη αυτή, «κόπηκε» η παροχή inter-net, σ΄ όλη της Πολυτεχνειούπολη τηςΑθήνας. Οι ενέργειες αυτές, εντάσσονταιμέσα στο πλαίσιο της πολιτικής τηςφασιστικοποίησης, που ασκεί το σύστημακαι η κυβέρνησή του, χρησιμοποιώνταςκαι τους διωκτικούς μηχανισμούς καιτην πρυτανεία, και αποτελούν επίθεσηστο δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησηςτων ιδεών. Ανεξάρτητα απ΄ την πολιτικήκριτική που ασκούμε στον αυτόνομο καιαντιεξουσιαστικό «χρωματισμό» τουσυγκεκριμένου ιστοτόπου, και τωνάλλων μέσων, η φίμωσή τους, αποτελείμέρος της συνολικότερης επίθεσης απέ-ναντι στο λαϊκό και νεολαιίστικο κίνη-μα, στην προσπάθεια καταστολής κάθεφωνής που αμφισβητεί το σύστημα καιτην πολιτική του, κι έχει ευρύτερουςαποδέκτες. Όταν μάλιστα κυριαρχούνκαι διογκώνονται η παραπληροφόρηση,η συκοφάντηση, η ιδεολογική τρομοκρα-τία και οι κάθε είδους «σαβούρες», τηςεπίσημης δημοσιογραφίας και τωνκυρίαρχων Μ.Μ.Ε. Να λειτουργήσουνξανά το Indymedia κι οι άλλοι ραδιο-σταθμοί!

Κέντρα Κράτησης μεταναστών:

Απεργία πείνας χιλιάδων μεταναστών, Απεργία πείνας χιλιάδων μεταναστών,

εξέγερση και καταστολή…εξέγερση και καταστολή…

ΤΤοο ΣΣάάββββααττοο 66//44,, 11..880000 μμεεττααννάά--σσττεεςς,, ααππ’’ ττοουυςς 55..000000 σσυυννοολλιικκάά,,πποουυ σσύύμμφφωωνναα μμεε δδηημμοοσσιιεεύύ--

μμαατταα,, κκρρααττοούύννττααιι σστταα λλεεγγόόμμεενναα ΚΚέένν--ττρραα ΚΚρράάττηησσηηςς κκααιι σσεε αασσττυυννοομμιικκάάττμμήήμμαατταα,, σσ’’ όόλληη ττηηνν ΕΕλλλλάάδδαα,, ξξεεκκίίννηη--σσαανν ααππεερργγίίαα ππεείίννααςς.. ΑΑφφοορρμμήή σσττάάθθηηκκεεηη ππααρράάτταασσηη ττηηςς κκρράάττηησσήήςς ττοουυςς σσττααάάθθλλιιαα ααυυττάά κκοολλαασσττήήρριιαα ((ααππόό 33--66μμήήννεεςς,, σσεε 1122--1188 μμήήννεεςς)),, ααλλλλάά κκααιι ηηκκαακκοομμεεττααχχεείίρριισσηη κκααιι τταα ββαασσααννιισσττήή--ρριιαα πποουυ δδέέχχοοννττααιι κκααθθηημμεερριιννάά.. ΟΟιι μμεε--ττααννάάσσττεεςς σσττοοιιββάάζζοοννττααιι σσεε μμιικκρράάκκεελλιιάά,, δδεενν υυππάάρρχχεειι ιιααττρρόό--φφααρρμμαακκεευυ--ττιικκήή ππεερρίίθθααλλψψηη,, ττοο φφααγγηηττόό εείίννααιι λλιι--γγοοσσττόό,, κκιι ηη εεππιικκοοιιννωωννίίαα μμεε ττοονν ««έέξξωωκκόόσσμμοο»»,, μμηηδδααμμιιννήή..

ΣΣττηηνν ΑΑμμυυγγδδααλλέέζζαα,, εεππίί δδύύοο μμήήννεεςςδδεενν ττοουυςς ππααρρέέχχοονντταανν σσααπποούύννιι κκιιααπποορρρρυυππααννττιικκόό,, εεννώώ τταα ππρροοββλλήήμμααττααυυγγεείίααςς πποουυ ππααρροουυσσιιάάζζοοννττααιι,, όόππωωςςψψώώρραα ((330000 κκρροούύσσμμαατταα)),, ααλλλλάά κκααιι ννεε--φφρροοππάάθθεειιεεςς,, δδιιααββήήττηηςς κκααιι ψψυυχχοολλοο--γγιικκάά ππρροοββλλήήμμαατταα,, εείίννααιι πποολλυυάάρριιθθμμαα..ΈΈκκφφρραασσηη ττηηςς ααππεελλππιισσίίααςς σσττηηνν οοπποοίίααέέχχοουυνν φφττάάσσεειι,, οοιι μμεεττααννάάσσττεεςς ααυυττοοίί,,πποουυ ππρροοέέρρχχοοννττααιι κκυυρρίίωωςς ααππόό ττηηΣΣυυρρίίαα,, ααλλλλάά κκιι ααππόό άάλλλλεεςς χχώώρρεεςς,, πποουυααπποοττεελλοούύνν θθύύμμαατταα ττωωνν ιιμμππεερριιααλλιισσττιι--κκώώνν πποολλέέμμωωνν κκιι ααννττααγγωωννιισσμμώώνν,, ττηηςςππεείίννααςς κκααιι ττηηςς φφαασσιισσττιικκήήςς κκααττααππίίεε--σσηηςς κκααιι πποουυ κκρρααττοούύννττααιι γγιιααττίί δδεενν κκαα--ττέέχχοουυνν τταα ««ννοομμιιμμοοπποοιιηηττιικκάάέέγγγγρρααφφαα»»,, ήήτταανν κκααιι οοιι ααππόόππεειιρρεεςς ααυυ--ττοοκκττοοννίίααςς δδύύοο μμεετταανναασσττώώνν σσττοο ΚΚέένν--ττρροο ΚΚρράάττηησσηηςς ττηηςς ΑΑμμυυγγδδααλλέέζζααςς,, ττηηννηημμέέρραα πποουυ ξξεεκκίίννηησσεε ηη ααππεερργγίίαα ππεείί--ννααςς..

ΗΗ ααππεερργγίίαα,, εεππεεκκττάάθθηηκκεε γγρρήήγγοορραα,,σσττοο ΚΚέέννττρροο ττηηςς ΑΑμμυυγγδδααλλέέζζααςς ααλλλλάάκκααιι ττηηςς ΚΚοορρίίννθθοουυ,, όόπποουυ 6655 μμεεττααννάά--σσττεεςς ξξεεκκίίννηησσαανν ααππεερργγίίαα ππεείίννααςς,, σσττιιςς1100//44.. ΕΕκκεείί ξξέέσσππαασσεε κκααιι εεξξέέγγεερρσσηη ΑΑφφ--γγααννώώνν κκρρααττοούύμμεεννωωνν,, όόπποουυ,, μμηηννέέχχοοννττααςς άάλλλλοουυςς ττρρόόπποουυςς ααννττίίδδρραασσηηςς,,έέββααλλαανν φφωωττιιάά σσεε σσττρρώώμμαατταα κκααιι σσ’’έένναανν οοιικκίίσσκκοο,, ππέέττααξξαανν κκεερρααμμίίδδιιαα σσττιιςςαασσττυυννοομμιικκέέςς δδυυννάάμμεειιςς,, κκααιι ααππααιιττοούύ--σσαανν νναα ααφφεεθθοούύνν εελλεεύύθθεερροοιι.. ΗΗ εεξξέέ--γγεερρσσηη ααννττιιμμεεττωωππίίσσττηηκκεε ααππόό ττιιςςδδυυννάάμμεειιςς κκαατταασσττοολλήήςς ττωωνν ΜΜΑΑΤΤ,, μμεεττηηνν εεππίί 33 ώώρρεεςς ρρίίψψηη χχηημμιικκώώνν ααεερρίίωωννκκααιι ννεερροούύ,, μμεε ««κκααννοοννάάκκιι»»,, μμέέχχρριι ττηη

ββίίααιιηη εειισσββοολλήή σστταα κκεελλιιάά ττοουυςς.. ΠΠρρααγγμμααττοοπποοιιήήθθηηκκαανν 4477 σσυυλλλλήή--

ψψεειιςς ΑΑφφγγααννώώνν μμεετταανναασσττώώνν,, σσττοουυςςοοπποοίίοουυςς άάσσκκηησσαανν δδιιώώξξεειιςς μμεε ββααρριιέέςςκκααττηηγγοορρίίεεςς ((ααππεείίθθεειιαα,, ααννττίίσστταασσηη,,σσττάάσσηη,, σσύύσστταασσηη εεγγκκλληημμααττιικκήήςς οορργγάά--ννωωσσηηςς,, ααππόόππεειιρραα ππρρόόκκλληησσηηςς εεππιικκίίνν--δδυυννωωνν κκααιι ααππρρόόκκλληηττωωνν σσωωμμααττιικκώώννββλλααββώώνν,, εεμμππρρηησσμμόόςς,, δδιιαακκεεκκρριιμμέέννεεςςφφθθοορρέέςς,, εεξξύύββρριισσηη,, ππααρράάββαασσηη ννοομμοοθθεε--σσίίααςς γγιιαα τταα όόππλλαα)).. ∆∆ύύοο αακκόόμμαα μμεετταα--ννάάσσττεεςς ααππόό ττηηνν ΑΑλλγγεερρίίαα ααππεειιλλοούύσσαανννν΄ ααυυττοοκκττοοννήήσσοουυνν,, ππέέφφττοοννττααςς σσττοοκκεεννόό,, ααππόό ττηηνν ττααρράάττσσαα ττοουυ κκττιιρρίίοουυ,,μμέέχχρριι νναα μμεεττααππεειισσττοούύνν.. ΣΣύύμμφφωωνναα μμεεκκααττααγγγγεελλίίεεςς,, μμεεττααννάάσσττηηςς ααννέέββηηκκεεσσττηη σσττέέγγηη,, φφωωννάάζζοοννττααςς ««μμααςς σσκκοοττώώ--ννεεττεε!!»»,, ααφφοούύ εείίχχεε ππρροοηηγγηηθθεείί ξξυυλλοο--δδααρρμμόόςς ττοουυ ααππόό αασσττυυννοομμιικκοούύςς,, γγιιααττίίεεππέέμμεεννεε σσττηηνν ααππεερργγίίαα ππεείίννααςς.. ΒΒέέββααιιαα,,οο ξξυυλλοοδδααρρμμόόςς ααυυττόόςς,, δδεενν ήήτταανν κκααιι οομμοοννααδδιικκόόςς!! ΚΚααττααγγγγεελλίίεεςς μμιιλλοούύνν γγιιααξξυυλλοοδδααρρμμοούύςς μμεε ρρόόππααλλαα ααππεερργγώώννππεείίννααςς,, ααππόό αασσττυυννοομμιικκοούύςς,, πποουυ ττοουυςς««κκααλλοούύσσαανν»»,, ββρρίίζζοοννττάάςς ττοουυςς χχυυδδααίίαα,,νναα σσττααμμααττήήσσοουυνν ττηηνν ααππεερργγίίαα ππεείίννααςς..

ΤΤοο ««έέγγκκλληημμαα»» όόλλωωνν ααυυττώώνν ττωωννμμεετταανναασσττώώνν ήήτταανν όόττιι ξξεερριιζζώώθθηηκκααννααππόό ττιιςς χχώώρρεεςς ττοουυςς,, πποουυ ττιιςς έέχχεειι σσυυνν--θθλλίίψψεειι οο ιιμμππεερριιααλλιισσμμόόςς,, ππρροοςς ααννααζζήή--ττηησσηη ««κκααλλύύττεερρηηςς ττύύχχηηςς»» σσττηη ∆∆ύύσσηη,,ππρροοκκεειιμμέέννοουυ νναα εεππιιββιιώώσσοουυνν,, κκααιι ββρρέέ--θθηηκκαανν σσττηη χχώώρραα μμααςς,, ««χχωωρρίίςς χχααρρττιιάά»»..ΟΟιι σσυυννθθήήκκεεςς όόξξυυννσσηηςς ττηηςς κκρρίίσσηηςς ττοουυσσυυσσττήήμμααττοοςς ττηηςς εεκκμμεεττάάλλλλεευυσσηηςς,, οοδδηη--γγοούύνν ααυυττόό ττοο σσύύσσττηημμαα κκααιι ττιιςς πποολλιιττιι--κκέέςς ττοουυ νναα ττοουυςς ππεεττοούύνν σσαανν««ππααρρεείίσσαακκττοουυςς»»,, όόπποοττεε δδεενν μμπποορροούύνννναα ττοουυςς ξξεεζζοουυμμίίσσοουυνν.. ΝΝαα ττοουυςς ααππεε--λλααύύννοουυνν σσττιιςς χχώώρρεεςς ττοουυςς –– κκααιι εειιδδιικκάάοοιι εεξξααρρττηημμέέννεεςς ααππόό ττοονν ιιμμππεερριιααλλιισσμμόόχχώώρρεεςς,, σσαανν ττηη δδιικκήή μμααςς,, εεππιιδδιιώώκκοουυνννναα αανναακκόόψψοουυνν κκααιι ττηη ρροοήή ππρροοςς ττηηννΕΕ..ΕΕ..,, όόππωωςς εεππιιττάάσσσσοουυνν τταα εεκκεείί,, ιιμμππεε--ρριιααλλιισσττιικκάά ααφφεεννττιικκάά –– νναα ττοουυςς ππεερριι--θθωωρριιοοπποοιιοούύνν,, νναα ττοουυςς φφυυλλαακκίίζζοουυνν,,νναα ττοουυςς δδοολλοοφφοοννοούύνν,, νναα ττοουυςς εεξξαα--θθλλιιώώννοουυνν.. ΕΕίίννααιι ππρροοςς ττοο σσυυμμφφέέρροοννκκααιι ττωωνν ΕΕλλλλήήννωωνν εερργγααζζοομμέέννωωνν κκααιιττοουυ λλααοούύ,, νναα δδιιεεκκδδιικκηηθθοούύνν ααννθθρρώώππιι--ννεεςς σσυυννθθήήκκεεςς ζζωωήήςς,, υυγγεειιοοννοομμιικκήήςς ππεε--ρρίίθθααλλψψηηςς κκααιι δδοουυλλεειιάάςς γγιιαα ττοουυςςμμεεττααννάάσσττεεςς ααυυττοούύςς..

Μετανάστρια θηλάζει το... έγκλειστο μωρό της!

Φορητή συσκευή υποκλοπής δεδομένων, διαθέτει η ΕΛ.ΑΣ….

Συσκευή υφαρπαγής (sic) πληροφοριών κι-νητών τηλεφώνων και φορητών υπολογι-στών, διαθέτει και χρησιμοποιεί η ΕΛ.ΑΣ,σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα τηςεφημερίδας «Το Βήμα». Το σύστημα αυτό,που έχει κατασκευαστεί από ισραηλινέςεταιρείες, έχει τη δυνατότητα να υφαρπά-ζει σε δευτερόλεπτα, μηνύματα, κλήσεις,φωτογραφίες και άλλα δεδομένα (ακόμακαι αυτά που έχουν διαγραφεί) που υπάρ-χουν στις συσκευές-στόχους. Έχει μέγεθος15 x 15 εκατοστά και κόστος 15.000 ευρώ.Τα ίδια τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ, αναφέρουνπως αποκτούν έτσι πλήρη εικόνα από ένακινητό τηλέφωνο, για παράδειγμα, ακόμακι αν δεν έχει μπαταρία, καθώς και χωρίςνα το αντιληφθούν οι κάτοχοί τους. Ακόμακι απ’ αυτά που παραδίδονται κλειστά, γιαλόγους ασφαλείας στον προθάλαμο μιαςδημόσιας υπηρεσίας.

Αποσύρθηκε η κακουργηματικήκατηγορία, απ΄ τον Πέτρο Καπετανόπουλο

Στις 5/4, με βούλευμα του ΣυμβουλίουΕφετών (805/2013), ο Πέτρος Καπετανό-πουλος απαλλάχθηκε από την ανυπό-στατη κακουργηματική κατηγορία της«συνέργειας σε ληστεία», η οποία του«φορτώθηκε», με εισαγγελική παρέμβασηκαι καθαρό στόχο τρομοκράτησης, μετάαπό τη σύλληψή του, η οποία έγινε επειδήτόλμησε να αντιδράσει σε κακοποίηση με-τανάστη από αστυνομικούς της «Ομάδας∆ΙΑΣ», που συνέβαινε, έξω από το σπίτιτου. Με την κατηγορία μάλιστα αυτή, κιν-δύνευε να χάσει και τη δουλειά του (προ-σωρινή αργία), στον ΟΑΕ∆ Περιστερίου,σύμφωνα με το νέο «Υπαλληλικό Κώ-δικα» του Μνημονίου 3. Η εξέλιξη αυτήαποτελεί νίκη του κινήματος αλληλεγ-γύης και υπεράσπισής του, που έχει ανα-πτυχθεί. Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί,με στόχο την αθώωσή του και από τιςυπόλοιπες κατηγορίες για «αντίστασηκατά της αρχής», «απελευθέρωση κρα-τουμένου» και «ψευδούς ανωμοτί κατά-θεσης».

Εξέγερση κρατουμένων, στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο…

…ξέσπασε στις 13/4, συνέπεια της όξυνσηςτης κατάστασης, μετά από την απεργία πεί-νας, την οποία ξεκίνησαν 166 κρατούμενοικαι συνεχίζουν, 43. Η ένταση κλιμακώθηκεόταν οι δεσμοφύλακες προσπάθησαν ναμετακινήσουν κάποιους απεργούς πείνας,σε μονά κελιά. Πραγματοποιήθηκαν μάχες«σώμα με σώμα», μεταξύ κρατουμένων καιδεσμοφυλάκων, στους οποίους επιτέθηκανμε σκουπόξυλα και «αυτοσχέδια όπλα».Ακολούθησε επέμβαση του στρατού, οοποίος χρησιμοποίησε πλαστικές σφαίρες,τραυματίζοντας τέσσερις κρατούμενους.Σημειώστε πως η εξέγερση εκδηλώθηκεστην πτέρυγα Camp 6, όπου οι συνθήκεςαναφέρονται ως καλύτερες από άλλες.Φανταστείτε, πως είναι οι συνθήκες στιςάλλες πτέρυγες, του κολαστηρίου αυτού,που ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός επιδει-κνύει ως «φόβητρο των λαών».

Συνεχίζονται οι διώξεις Τούρκων και Κούρδων πολιτικών προσφύγων

Το τρομοκρατικό «σήριαλ» με τις συλλή-ψεις και την ενοχοποίηση Τούρκων καιΚούρδων αγωνιστών, πολιτικών προσφύ-

γων που ζουν στη χώρα μας συνεχίζεται.Έτσι, μετά από εντάλματα που εκδίδει ηInterpol, πριν τις διαδικασίες ανανέωσηςτης ταυτότητας ή του ασύλου τους, μετάτη σύλληψη-απαγωγή της αγωνίστριαςΓκιονούλ Γιλμάζ, στις 27/3 στην Αθήνα,μετά την ακύρωση της αθωωτικής από-φασης του Συμβουλίου Εφετών Πάτρας(26/3), για τη μη έκδοση των αγωνιστώνΖεκί Γκορμπούζ και Μπ. Κομέρτ στηνΤουρκία, οι αγωνιστές αυτοί παραπέμ-φθηκαν σε δίκη τρίτου βαθμού στονΆρειο Πάγο, την Παρασκευή 19/4. Τηνώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές,δεν γνωρίζουμε την απόφαση που θαπαρθεί, ο κίνδυνος όμως έκδοσης τωναγωνιστών αυτών στο φασιστικό καθε-στώς της Τουρκίας, είναι μεγάλος! Οιεξαρτημένες απ΄ τον ιμπεριαλισμό αστι-κές τάξεις σε Ελλάδα και Τουρκία βάζουνσε δεύτερη μοίρα τις διαφορές τους μπρο-στά στην αντιμετώπιση των αγωνιστώντου λαϊκού κινήματος. Είναι χρέος τουκινήματος στη χώρα μας, να υπερασπίσειτους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστέςκαι να μην επιτρέψει την έκδοσή τουςστην Τουρκία! Οι Τούρκοι και Κούρδοιπολιτικοί πρόσφυγες στη χώρα μας προ-τίθενται μάλιστα να ξεκινήσουν απεργίαπείνας απέναντι στην τρομοκρατική αυτήεπιχείρηση.

Φυλακές Γρεβενών:

Καταγγελίες για βασανισμούς κρατουμένων με Tazer

Νέες καταγγελίες για βασανισμούς κρα-τουμένων στα σύγχρονα «σωφρονιστικάιδρύματα» ήρθαν στο φως της δημοσιό-τητας. Σύμφωνα με καταγγελία της«Πρωτοβουλίας για τα δικαιώματα τωνκρατουμένων», στις φυλακές των Γρεβε-νών, κουκουλοφόροι αστυνομικοί τωνΕΚΑΜ εισέβαλαν στα κελιά των κρατου-μένων, τους έβγαλαν έξω, τους χτύπη-σαν με κλομπ και με τα ηλεκτροφόραόπλα Tazer, τους ανάγκασαν να περπα-τούν «στα τέσσερα», τους έδεσαν καιτους μετέφεραν γυμνούς στο γυμναστή-ριο της φυλακής. Στη συνέχεια κατέστρε-ψαν τα κελιά τους. Η Πρωτοβουλία έχεικαταγγείλει και τις μεταμεσονύκτιεςεισβολές των ΕΚΑΜ και σε άλλες φυλα-κές της χώρας (Τρικάλων, Μαλανδρίνου,Ιωαννίνων, ∆ομοκού και Κορυδαλλού)κατά το παρελθόν. Οι «επιχειρήσεις»αυτές εντάσσονται στην προσπάθεια τρο-μοκράτησης και «πρόληψης» - και μέσωτου εξευτελισμού - των όποιων αντιδρά-σεων των κρατούμενων για τις συνθήκεςδιαβίωσής τους εκεί. Που χαρακτηρίζουνένα «σωφρονιστικό» σύστημα, εικόναμιας κοινωνίας εκμεταλλευτικής πουγεννά το έγκλημα. «Μικρό» και «μεγά-λο», «τιμωρημένο» ή μη.

Με «έκπληξη»…

…πληροφορηθήκαμε, πως η Κ.Ε.∆.∆.Ε.(Κίνηση για τις Ελευθερίες και τα ∆ημο-κρατικά ∆ικαιώματα της Εποχής μας) –στην οποία συμμετέχουμε - ήταν… συν-διοργανωτής (!) σε εκδήλωση, με θέμα ταδημοκρατικά δικαιώματα, μαζί με ταΕ.Α.Α.Κ., το μεσημέρι της Τετάρτης 10/4,στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. Χωρίς κάτι τέτοιο να έχειαποφασιστεί – ούτε καν συζητηθεί – στοπλαίσιο της Κ.Ε.∆.∆.Ε ή του Συντονιστι-κού της ούτε να’ χει ανακοινωθεί στοBlog της. Μας δημιουργεί επίσης έκ-πληξη και το γεγονός, πώς μια πλατιάπρωτοβουλία - όπως διακηρύττει πωςείναι - γίνεται συνδιοργανωτής εκδήλω-σης μαζί με μια φοιτητική παράταξη.

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ 55Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή Σημαία

Αντιφασιστική πορεία στα Πατήσια

ΜΜε επιτυχία έγινε το Σάββατο 6Απρίλη η αντιφασιστική-αντι-κατασταλτική διαδήλωση που

διοργάνωσε ο Αντιφασιστικός Συντονι-σμός στην Πατησίων.

Η συγκέντρωση ήταν στο σταθμόΚάτω Πατησίων του ΗΣΑΠ, η πορείακινήθηκε μέσω της οδού Αχαρνώνμέχρι την πλατεία Αγίου Νικολάου,μέσω της οδού Φολεγάνδρου βγήκεστο πάρκο Κύπρου και Πατησίων, κι-νήθηκε μέσω της Πατησίων μέχρι τηνπλατεία Αμερικής και μέσω της Αρι-στοτέλους κατέληξε στην πλατεία Βι-κτωρίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, από τηναρχή μέχρι το τέλος της, παρ’ όλο που ηαστυνομία έκανε αισθητή την παρουσίατης με διμοιρίες των ΜΑΤ, η πορεία δεν

χτυπήθηκε. Αυτό οφείλεται στην καλάοργανωμένη-συντονισμένη και ενιαίαπεριφρούρηση, αλλά και στη μαζικό-τητά της η οποία αποτέλεσε και μία έκ-πληξη για τα δεδομένα της περιοχής καιτης περιόδου. Αυτά τα στοιχεία συνέβα-λαν και στην αποτροπή επιθέσεων ήπροκλήσεων από φασιστικές ομάδεςπου δρουν στην περιοχή.

Στην πορεία συμμετείχε με δικό τηςμπλοκ και πανό η ΚΚίίννηησσηη ΑΑννττίίσστταασσηηςςκκααιι ΑΑννααττρροοππήήςς ΠΠααττηησσίίωωνν..

Στα θετικά της διαδήλωσης είναι καιη συμμετοχή αρκετών μεταναστών.Αυτό, από τη μία, δείχνει την αγωνι-στική διάθεση κάποιων μεταναστών,στη βάση της καταπίεσης, της τρομο-κρατίας, του ρατσισμού και της άγριαςεκμετάλλευσης που βιώνουν. Από την

άλλη, δείχνει και τη δυνατότητα του αν-τιφασιστικού κινήματος να αγγίξει καινα εντάξει στις γραμμές του μετανάστες,και να προωθήσει την ενότητα και τονκοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστώνεργαζόμενων, στοιχείο απαραίτητο στοναγώνα ενάντια στη φασιστικοποίησητης δημόσιας ζωής και στην αντιλαϊκήεπίθεση συνολικότερα.

Τέλος, σημειώνουμε τη σημασίατέτοιων πρωτοβουλιών ειδικά σε γει-τονιές όπου ζουν πολλοί μετανάστεςκαι που κυριαρχεί κλίμα φόβου καιτρομοκρατίας τόσο από τη δολοφο-νική δράση φασιστικών-ρατσιστικώνομάδων όσο και από τις επιχειρήσειςτης αστυνομίας η οποία με κάθε ευ-καιρία στρέφεται ενάντια στους μετα-νάστες.

Αθώοι οι δύο αγωνιστές της Ευκαρπίας

∆ιεξάχθηκε η δίκη των δύο αγω-νιστών της Ευκαρπίας καιαθωώθηκαν πανηγυρικά.

Ύστερα από τη σύλληψή τους, προμηνών, στο υπό κατασκευή γιγάντιοΣΜΑ (Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμ-μάτων) και μετά την κράτησή τους στοαστυνομικό τμήμα και αφού από εκείμεταφέρθηκαν στην εισαγγελέα Θεσσα-λονίκης, η οποία όρισε κανονική δικά-σιμο στις 18/04/2013.

Η ακροαματική διαδικασία ανέδειξεεύκολα τις αστήρικτες κατηγορίες μετις οποίες φόρτωσαν τους κατηγορού-μενους και έτσι οι δεκάδες κάτοικοι τηςΕυκαρπίας, που σέρνονται πολλέςφορές στα δικαστήρια, κατάφεραν νααποσπάσουν μια αθωωτική απόφαση, ηοποία θα είναι ασφαλώς χρήσιμη για τιςδίκες που θα ακολουθήσουν.

Με τη δίκη αυτή αναδείχθηκε επί-σης και ένα στοιχείο το οποίο είναιαξιόλογο και αφορά τον κατασταλτικόμηχανισμό της χώρας μας. Ενώ στο πι-νάκιο της δίκης ο αριθμός ήταν, όπως

συνηθίζουν σε τέτοιες δίκες προς τοτέλος, για να εξαντλούνται από την πο-λύωρη αναμονή οι παρευρισκόμενοικαι να μην είναι πολυπληθής η παρου-σία τους στην διάρκεια της δίκης, αυτήτη φορά συνέβη όμως κάτι το περίεργο,το παράξενο και το απρόσμενο.

Ανακοινώθηκε από την πρόεδροτου δικαστηρίου ότι θα προταχθεί ηδίκη των κατηγορουμένων της Ευκαρ-πίας, για να αποδεσμευτούν τα ΜΑΤ ταοποία ήταν παρατεταγμένα μπροστάστα δικαστήρια καθώς και μπροστάστην αίθουσα του δικαστηρίου και κλή-θηκαν να μεταβούν σε άλλο τόπο για ναπροσφέρουν τις… φιλανθρωπικές τουςυπηρεσίες !

Ύστερα όμως από παρέμβαση τουδικηγόρου υπεράσπισης των κατηγο-ρουμένων, η πρόεδρος άλλαξε θέση καιαποφάσισε να τηρηθεί η αριθμητικήσειρά των δικών. Και έγινε… θαύμα, οιδίκες τελείωναν γρήγορα και έτσι φτά-σαμε προς το τέλος και στη σειρά τωνκατηγορουμένων.

Οι γελοίες κατηγορίες ακολουθήθη-καν, από ό,τι φαίνεται, από μια γελοίαδιαδικασία και η πρόεδρος τελικά υπο-χρεώθηκε να ανακοινώσει τηνΑΘΩΩΣΗ, παρατηρώντας στους παρευ-ρισκόμενους να είναι ήσυχοι στην απο-χώρησή τους και συνέχισε να τους…μαλώνει, όπως τους μάλωνε και στηδιάρκεια της διεξαγωγής της δίκης.

Τελικά «ήρεμοι» και «ήσυχοι» απο-χώρισαν οι κάτοικοι της Ευκαρπίας,νοιώθοντας ακόμα πιο ισχυροί για τοδίκιο του αγώνα τους και ανήσυχοι καιταραγμένοι αποχωρούσαν οι ΜΑΤατζή-δες για να πιάσουν δουλειά εκεί όπου ητρόικα του εσωτερικού και εκείνοι τουεξωτερικού τους ορίζουν.

Αναμφίβολα πρόκειται για μια νέανίκη των κατοίκων της Ευκαρπίας, του∆ήμου Παύλου Μελά, των ∆υτικών Συ-νοικιών και όλης της πόλης. Και όλααυτά δυναμώνουν σε όλους τους αγω-νιστές την πεποίθηση ότι μέσα από τιςμικρές νίκες έρχονται και οι μεγάλεςνίκες για τα δίκαια του λαού.

Πρόταση να προταχθεί δίκη για να προλάβουν οι Ματατζήδες

να πάνε σε άλλη λαϊκή κινητοποίηση!

Θεσσαλονίκη

ΕΕΡΡΓΓΑΑΖΖΟΟΜΜΕΕΝΝΟΟΙΙ Σάββατο 20 Απρίλη 201366 Προλεταριακή Σημαία

ΜΜε κατεπείγουσα εγκύκλιό του τηνΠέμπτη 4/4/2013, το ΥπουργείοΠαιδείας προχωρά στο σχεδιασμό

του για ««κκοούύρρεεμμαα»» ττωωνν οορργγααννιικκώώνν θθέέσσεεωωννττωωνν εεκκππααιιδδεευυττιικκώώνν σσττηηνν ΑΑ//θθμμιιαα εεκκππααίί--δδεευυσσηη.. Με μια απλή διαίρεση, στην οποία δι-αιρετέος είναι ο αριθμός των μαθητών κάθεσχολείου και διαιρέτης ο αριθμός 25, καθο-ρίζει τις οργανικότητες των σχολείων. Μεαυτή την πράξη, χιλιάδες θέσεις εκπαιδευτι-κών εξαϋλώνονται. Μόνο στην Αττική, υπο-λογίζεται πως 1.700 περίπου οργανικέςθέσεις δασκάλων και νηπιαγωγών βρίσκον-ται στον αέρα. Μαζί τους παρασύρονται στοκενό πάμπολλες θέσεις ειδικοτήτων.

Η κυβέρνηση προσθέτει ακόμη έναμέτρο, που μαζί με τις συγχωνεύσεις-κλεισί-ματα σχολείων, τις συμπτύξεις τμημάτων,την αύξηση του ωραρίου επιδιώκει να δημι-ουργήσει ««ππρρωωττοογγεεννέέςς ππλλεεόόνναασσμμαα»» εεκκππααιι--δδεευυττιικκώώνν.. Ένα «πλεόνασμα» που θαχρησιμοποιηθεί για υποχρεωτικές μετακινή-σεις εντός νομού ή περιφέρειας ή σε όλη τηνεπικράτεια ή απλά για να μετακινηθεί …στοσπίτι του. Το δικαίωμα στην επιλογή είναιμεταξύ μετακίνησης που σημαίνει εξαναγ-κασμός σε παραίτηση ή διαθεσιμότητα-από-λυση. Λαμβάνοντας υπόψη τη σπουδήκυβέρνησης και τρόικας να προχωρήσουν οιαπολύσεις στο δημόσιο, το διάγγελμα Σα-μαρά που μαζί με τις απολύσεις θέτει θέμα«άξιων» εργαζομένων, εύκολα αντιλαμβά-νεται καθένας πως οι απολύσεις στο χώροτης παιδείας έχουν δρομολογηθεί.

Αυτή η κίνηση του Υπουργείου δεν είναιμια ειδική περίπτωση για την Α/θμια. Απο-τελεί μια ειδική πλευρά της γενικευμένηςεπίθεσης της κυβέρνησης και στις δυο βαθ-μίδες στην εκπαίδευση με στόχο τη διάλυσητων εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτι-κών, συντρίβοντας ό,τι θυμίζει σταθερότητακαι μονιμότητα. Είναι άλλη μια ριπή ενάν-τια στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιώντου λαού. Αυτή η επιθετική κίνηση που δια-λύει παραπέρα τη δωρεάν δημόσια εκπαί-δευση, αποκαλύπτει τον κυνισμό τουσυστήματος που κρύβεται πίσω από τις υπο-κριτικές φλυαρίες για την πρόοδο των μα-θητών.

∆ε στερείται λογικής –παρά το παράλογοτου πράγματος -«μετράω κεφάλια και δι-αιρώ»-, πολύ περισσότερο δεν υπάρχει λάθος

στο διαιρέτη. Η κυβέρνηση κάνει πράξη τημνημονιακή λογική για λιγότερα σχολεία-λι-γότερη μόρφωση, για περισσότερους μαθη-τές στα τμήματα-χειρότερη μόρφωση,λιγότερους εκπαιδευτικούς, περισσότεροανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση.

Αποτελεί η εξέλιξη αυτή, ακόμη μια συ-νιστώσα που μαζί με την αξιολόγηση, το πει-θαρχικό δίκαιο και το ∆Υ κώδικα,συγκροτούν το αντιδραστικό πρότυπο τουΥπουργείου. Αυτό του σκυφτού, χειραγωγη-μένου εκπαιδευτικού, ανήμπορου να αντι-δράσει, ιμάντα μεταβίβασης τωναντιδραστικών επιλογών κυβέρνησης καιτρόικας στους μαθητές, στη νέα γενιά τουτόπου μας. Στην κατεύθυνση αυτή στρα-τεύονται και οι καλοπληρωμένοι κονδυλο-φόροι των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης καιΑποπροσανατολισμού που το τελευταίο διά-στημα ξεσαλώνουν πραγματικά για το «εξω-φρενικό» των 200.000 εκπαιδευτικών«ανίκανων», «κοπανατζήδων», «ψυχολο-γικά άρρωστων», «επίορκων» ή «παιδερα-στών».

Η εγκύκλιος που ξηλώνει χιλιάδες θέσειςεργασίας, δημιουργεί νέα ανησυχητικά δεδο-μένα. Παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειεςεφησυχασμού της πλειοψηφίας του ∆Σ της∆ΟΕ και την επιδεικτική αποστασιοποίησηςτου ∆Σ της ΟΛΜΕ, οι εκπαιδευτικοί έχουν θο-ρυβηθεί. Φαίνεται πως, πριν το τέλος τηςσχολικής χρονιάς, σε πολλά σχολεία οι εκ-παιδευτικοί θα κληθούν να διαχειριστούν τημείωση των οργανικών θέσεων, τη σύμπτυξητμημάτων και την κατάργηση σχολείων. Θέ-λουν να βάλουν τους εργαζόμενους να παί-ξουν το επικίνδυνο παιχνίδι «ποιος θα πάρειτον μουντζούρη», να δημιουργήσουν, δη-λαδή, συνθήκες συναδελφικού κανιβαλι-σμού. Αυτό πρέπει να αποτραπεί. Ο μόνοςτρόπος είναι να μεταφερθεί το κέντρο λήψηςτων αποφάσεων στις γενικές συνελεύσειςτων πρωτοβάθμιων σωματείων.

Παρά τη σοβαρότητα του ζητήματος, οιεκπαιδευτικοί οδηγούνται από τη συνδικα-λιστική ηγεσία σε ήρεμες διακοπές λόγωΠάσχα σαν πρόβατα σε σφαγή. Οι δίωρες ήτρίωρες στάσεις εργασίας που εξελίσσονταισε στάση κινήματος, όχι μόνο δεν αντιμετω-πίζουν την επίθεση αλλά δίνουν τη δυνατό-τητα στην κυβέρνηση να ξεσαλώσει. Οιηγεσίες των παρατάξεων που προφυλάσσον-

ται πίσω από τις στάσεις εργασίας, δικαιολο-γούνται επικαλούμενοι την ανάγκη καλύτε-ρης προετοιμασίας και το κακό κλίμα στασχολεία, συνέπεια της χρόνιας της αδράνειαςπου έχει επιβληθεί με κύρια ευθύνη των ηγε-σιών σε ΟΛΜΕ- ∆ΟΕ. Ουσιαστικά αρκούνταισε ανακοινώσεις καταγγελίας της εγκυ-κλίου. Κρύβονται πίσω από την κούφια προ-παγάνδα για γενική πολιτική απεργία καιαπαξιώνουν τους κλαδικούς αγώνες. Μπερ-δεύουν εσκεμμένα το αποτέλεσμα με τηναιτία. Μεταφέρουν τις ευθύνες της αδρά-νειας στις πλάτες των εκπαιδευτικών με διά-φορα εξοργιστικά ευφυολογήματα για«μικροαστούς εκπαιδευτικούς», «συμβιβα-σμένους» που «συμφωνούν με την αξιολό-γηση» και γι’ αυτό «δε σηκώνονται από τονκαναπέ τους». Είναι, τάχα, του λόγου τους,«επαναστάτες» που έπεσαν σε κλάδο υπο-ταγμένων!

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικώνέθεσαν από την πρώτη στιγμή το αυτονόητο.∆ηλαδή, να γίνουν έκτακτες γενικές συνε-λεύσεις που να αποφασίσουν απεργιακές κι-νητοποιήσεις πριν και μετά τις διακοπές τουΠάσχα. Όμως, όπως φάνηκε από την απα-ξίωση της συγκεκριμένης πρότασης, κάτι τέ-τοιο θα τάραζε τους εκλογικούς σχεδιασμούςτων παρατάξεων που τα έχουν «ακουμπή-σει» στη «μάχη των μαχών» των εκλογώνγια τα συνέδρια των ομοσπονδιών. Αυτοί οιεκλογικοί σχεδιασμοί, που για να καρποφο-ρήσουν ψήφους πρέπει να γίνουν σε κλίμαηρεμίας χωρίς κινηματικές διαταραχές, είναιανάγκη να ακυρωθούν. Υπάρχει κίνδυνος, οιεκλογές για τα εκπαιδευτικά συνέδρια, παράτην πιθανή αποκομιδή περίσσιων ψήφωνυπέρ της αριστεράς, να είναι άλλο ένα χτύ-πημα στο κουράγιο των εκπαιδευτικών.

Προφανώς οι αγώνες δεν μπορούν να πε-ριμένουν. Η κυβέρνηση επείγεται να περάσεισειρά μέτρων για να διαλύσει σχολεία, μα-θητές κι εκπαιδευτικούς. Κανένας αγώνας δεσχεδιάζεται σε συνθήκες ηρεμίας και ιδανι-κών συνθηκών. Στα δύσκολα κρίνονταιπάντα οι ηγεσίες, με κόπο κατακτιούνται ταδικαιώματα. Οι εκπαιδευτικοί, πολλές φορέςστο παρελθόν με τους αγώνες τους, έχουνδιαψεύσει αυτούς που τους υποτιμούν. Κα-λούνται για μια ακόμη φορά να ξεκινήσουναγώνες για δουλειά, γράμματα και δικαιώ-ματα.

«ΚΟΥΡΕΥΟΥΝ» ΤΙΣ ΟΡΓΑΝΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙ∆ΕΥΤΙΚΩΝ

Μόνη διασφάλιση ο μαζικός παρατεταμένος αγώνας

Στάση εργασίας των υγειονομικώνστις 17 Απρίλη

Χρειάζεται να υπάρξουν δυναμικότερεςαπαντήσεις στιςκυβερνητικέςεξαγγελίες

MMε μειωμένη συμμετοχή, σεσχέση με προηγούμενεςσυγκεντρώσεις, πραγματο-

ποιήθηκε η συγκέντρωση των υγει-ονομικών στο υπουργείο Υγείας.

Ακολούθησε πορεία προς τηνΠλατεία Κλαυθμώνος, όπου ήτανσυγκεντρωμένοι δημόσιοι υπάλλη-λοι με κάλεσμα της Α∆Ε∆Υ, σταπλαίσια της 3ωρης στάσης που είχεαποφασιστεί ως απάντηση(!), στιςαποφάσεις της κυβέρνησης και τηςτρόικας για τις χιλιάδες απολύσειςπου πρόκειται να ακολουθήσουνστο ∆ημόσιο.

Όλοι μαζί συνέχισαν την πο-ρεία προς το υπουργείο ∆ιοικητικήςΜεταρρύθμισης για παράσταση δια-μαρτυρίας. Το ΠΑΜΕ ακολούθησεκρατώντας διακριτικές αποστάσειςαπό το κύριο σώμα της πορείαςπρος το υπουργείο.

Αναντίστοιχη βέβαια η συμμε-τοχή σε σχέση με τις απαιτήσεις τωνκαιρών, αντανακλά το προβληματι-σμό στους εργαζομένους τόσο γιατην αποτελεσματικότητα των κινη-τοποιήσεων που εξαγγέλλονται όσοκαι για τους δρόμους που πρέπει ναακολουθηθούν προκειμένου ναυπάρξουν νικηφόροι αγώνες πουόσο δύσκολοι και αν φαντάζουνείναι οι μόνοι που μπορούν να ανα-κόψουν την επίθεση.

Σε ανακοίνωση της η ομοσπον-δία των υγειονομικών μιλάει γιαχιλιάδες εργαζομένους που συμμε-τείχαν στην συγκέντρωση!

Εκλογές στο Συνδικάτο Οικοδόμων Άρτας

ΕΕκλογές στο Συνδικάτο Οικοδόμων στις7,8,9 Απρίλη. Μετά από μια εκλογοα-πολογιστική Γενική Συνέλευση των 20

ατόμων (που ούτε καν όλα τα μέλη της εφο-ρευτικής επιτροπής που προτάθηκαν δενήταν παρόντα), η αγωνία των κυρίαρχων τουσωματείου (ΠΑΜΕ) τις μέρες της ψηφοφο-ρίας να μαζέψουν ό,τι απόμεινε από οικοδό-μους για να μετρήσουν τα κουκιά τους και ναπάρουν τις καρέκλες τους στο ∆.Σ. ήταν πα-ραπάνω από φανερή.

Η διαδικασία της ψηφοφορίας χαλαρή,ψήφιζαν μόνο και με την επίδειξη της αστυ-νομικής ταυτότητας (ενώ χρειαζόταν και τοβιβλιάριο υγείας του Ι.Κ.Α.), ψήφισαν καιάτομα που είχαν βιβλιάρια Ο.Γ.Α., ψήφισανακόμη και γυναίκες «οικοδόμοι». Για να φτά-σουμε στο νούμερο των 264 ψηφισάντων.Όταν πριν έξι χρόνια ψήφισαν 530 οικοδόμοι.

Οι ευθύνες γι΄ αυτή την κατάντια του σω-ματείου βαραίνουν ακέραια τη διοίκηση τουσυνδικάτου, το ΠΑΜΕ. Που απέναντι σε αυτήτην ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης – Ε.Ε. –∆.Ν.Τ. – εργοδοσίας, βρέθηκε ένα εργατικό κί-

νημα διασπασμένο, διαλυμένο, ανήμπορο ναυπερασπιστεί τις κατακτήσεις του. Οι ευθύνεςείναι στην διοίκηση του ΠΑΜΕ, που κατάν-τησε το συνδικάτο οικοδόμων, από το πιο μα-ζικό σωματείο της δύναμης του ΕργατικούΚέντρου, σε ένα άμαζο σωματείο-σφραγίδαστη δύναμη του ΠΑΜΕ. Χαρακτηριστικόαυτής της κατάστασης ήταν η μη πρόσκλησηστο μέλος της Ταξικής Πορείας στο ∆.Σ. τηςπροηγούμενης τριετίας σε καμιά συνεδρίασήτου. (Εκτός κι αν δεν συνεδρίασεποτέ, ή αν τα λέγανε μεταξύτους.)

O συνδυασμός «ΤΑΞΙΚΗ ΠΟ-ΡΕΙΑ – ΟΙΚΟ∆ΟΜΙΚΗ ΑΝΑΣΥΝ-ΤΑΞΗ» βγήκε πιο δυνατός απότις εκλογές σε σχέση με τιςεκλογές του 2010, εξασφαλίζον-τας δύο έδρες στο ∆.Σ.

Χαρακτηριστικό αυτών τωνεκλογών ήταν η αντιπαλότηταμεταξύ υποψηφίων του συνδυα-σμού του ΠΑΜΕ. Αντιπαράθεσηπου εκφράστηκε ανοιχτά με τις

λίστες σταυροδοσίας που προωθούσε η ηγε-τική ομάδα, με αψιμαχίες μεταξύ τους, πουσαφώς έχουν πολιτικό και ιδεολογικό υπό-βαθρο στην αμφισβήτηση της κομματικήςγραμμής που εκφράστηκε κατά την προσυνε-δριακή περίοδο στο ΚΚΕ.

Αμφισβητήσεις που αυξάνονται από τηναδιέξοδη γραμμή του ΠΑΜΕ στο συνδικαλι-στικό κίνημα. Το στοίχημα για το συνδυασμό«ΤΑΞΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ – ΟΙΚΟ∆ΟΜΙΚΗ ΑΝΑΣΥΝ-

ΤΑΞΗ» είναι η πάλη μέσα κι έξω από το σω-ματείο για τα καθημερινά, βασικά προβλή-ματα των άνεργων συναδέλφων (κάρταανεργίας, ιατροφαρμακευτική κάλυψη,απαλλαγή από δημοτικά τέλη, κλπ), αλλάκαι η πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά καιτην υπογραφή Σ.Σ.Ε. με αυξήσεις στο μερο-κάματο που να ανταποκρίνεται στο κόστοςτης ζωής.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Ψήφισαν 264 (355)* - Εγκυρα 259

ΨΗΦΟΙ Ε∆ΡΕΣ ∆.Σ. Ε∆ΡΕΣ ΟΜΟΣΠ. ΑΝΤΙΠΡ. Ε.Κ.Α.

Ενωμένο συνδικάτο (ΠΑΜΕ) 205 (277)* 7 (8) 3 (3) 10 (14)

Ταξική Πορεία , Οικοδομική Ανασύνταξη 54 (53) 2 (1) - ( -) 3 (3)

* Σε παρένθεση τα αποτελέσματα του 2010

ΕΕΡΡΓΓΑΑΖΖΟΟΜΜΕΕΝΝΟΟΙΙ 77Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή Σημαία

ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ!

Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι απεργία και σαν τέτοια θα την τιμήσουμε!

ΤΤη μάχη της απεργίας καλούνται ναδώσουν οι εργαζόμενοι τη φετινήΠρωτομαγιά. Και αυτό γιατί η κυβέρ-

νηση επέλεξε να προκαλέσει ξανά την εργα-τική τάξη μέσα από την απόφασή της ναμεταθέσει την επίσημη αργία από τη ΜεγάληΤετάρτη στην Τρίτη του Πάσχα.

Υποτίθεται ότι αυτό έγινε για να μηνυπονομευτεί η πασχαλινή αγοραστική πε-ρίοδος. Και μάλιστα συνηγόρησαν σε αυτόκαι οι εργοδοτικές ενώσεις της ΓΣΕΒΕΕ καιτης ΕΣΕΕ οι οποίες χαιρέτησαν την απόφασητου Υπουργείου Εργασίας. Στην ουσία όμωςπρόκειται για μία καθαρά πολιτική επιλογήτης κυβέρνησης, απόλυτα συνδεδεμένη καισυνεπή με τη συνολικότερη επίθεση που έχειεξαπολύσει στα εργασιακά δικαιώματα.

ΡΡίίχχννεειι ττοο γγάάννττιι ηη κκυυββέέρρννηησσηη σσττηηνν εερργγαα--ττιικκήή ττάάξξηη κκααιι μμάάλλιισστταα μμεε μμίίαα εευυθθεείίαα ααμμφφιι--σσββήήττηησσηη ττωωνν σσυυμμββόόλλωωνν κκααιι ττηηςς ιισσττοορρίίααςς ττηηςςεερργγααττιικκήήςς ττάάξξηηςς. Συνεχίζοντας από εκεί πουσταμάτησε η κατάργηση των συλλογικώνσυμβάσεων, τα αστικά επιτελεία επιχειρούνένα ακόμη πολιτικό και ιδεολογικό χτύπημαστον κόσμο της δουλειάς. Θέλουν να αξιο-ποιήσουν την ευκαιρία. Να εκμεταλλευτούντο γενικότερο κλίμα υποχώρησης και απο-συγκρότησης. Να αξιοποιήσουν τη γενικό-τερη αδράνεια που καλλιεργούν οιεργατοπατέρες. Να εκμεταλλευτούν τοκλίμα φόβου και ανασφάλειας που επικρα-τεί στους χώρους δουλειάς και που επεκτεί-νεται και στο ∆ημόσιο μετά την πρόσφατησυμφωνία των κυβερνητικών εταίρων για15.000 απολύσεις. Να χρησιμοποιήσουν ωςμοχλό πίεσης τα τεράστια ποσοστά ανέργωνπου έχει προκαλέσει η πολιτική τους. Να

αξιοποιήσουν τη γενικότερηαπραξία και σύγχυση της ρε-φορμιστικής Αριστεράς, τουΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ. Να εκμε-ταλλευτούν προς όφελός τουςτο γενικότερο μούδιασμα πουδημιούργησε η πρόσφατη εξέ-λιξη στην Κύπρο.

Γι’ αυτό και η απάντηση τουεργατικού κινήματος πρέπει ναείναι ξεκάθαρη και αποφασι-στική: ΗΗ ΠΠρρωωττοομμααγγιιάά ήήτταανν,,εείίννααιι κκααιι θθαα ππααρρααμμεείίννεειι μμέέρρααααππεερργγιιαακκοούύ ααγγώώνναα κκααιι ττααξξιικκήήςςδδιιεεκκδδίίκκηησσηηςς.. ΗΗ ΠΠρρωωττοομμααγγιιάάεείίννααιι μμέέρραα ααππεερργγίίααςς,, εείίττεε ττοο θθέέ--λλοουυνν τταα αασσττιικκάά εεππιιττεελλεείίαα εείίττεεόόχχιι.. ΚΚααιι ωωςς ττέέττοοιιαα ππρρέέππεειι νναα αανν--ττιιμμεεττωωππιισσττεείί ααππ’’ όόλλοουυςς ττοουυςς εερρ--γγααζζόόμμεεννοουυςς..

Σήμερα, περισσότερο απόποτέ, η μάχη για την επιτυχίατης απεργίας για την ΕργατικήΠρωτομαγιά πρέπει να δοθείέγκαιρα και αποφασιστικά. Σεόλη τη χώρα. Σε όλους τουςχώρους δουλειάς. Στον ιδιω-τικό και στο δημόσιο τομέα.Κόντρα στο κλίμα τρομοκρα-τίας που ήδη έχει αρχίσει να καλλιεργείταιαπό την εργοδοσία που αξιοποιεί την από-φαση της κυβέρνησης. Καλώντας τους εργα-ζόμενους να απεργήσουν και ναδιαδηλώσουν για τα δίκια τους, για το παρόνκαι το μέλλον τους, για την προοπτική τηςκοινωνικής απελευθέρωσης, της κατάργη-σης της εκμετάλλευσης.

Το απεργιακό κάλεσμα της Πρωτομα-γιάς είναι ένα κάλεσμα αγώνα ενάντια στηνανελέητη επίθεση του κεφάλαιου ενάντιαστις δυνάμεις της εργασίας, ένα κάλεσμαενάντια στην επέλαση της βαρβαρότηταςκαι του εργασιακού μεσαίωνα, ενάντια στιςαπολύσεις, στη φτώχεια, την εξαθλίωση καιτο φόβο. Είναι ένα κάλεσμα αντίστασης στασύγχρονα σκλαβοπάζαρα που στήνουν ο

ιμπεριαλισμός και το κεφάλαιο σε βάροςτων λαών και της εργατικής τάξης.

Είναι ένα κάλεσμα αγώνα ενάντια στηφασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, τα ρα-τσιστικά και φασιστικά κηρύγματα μίσους.Κάλεσμα κοινού αγώνα ελλήνων και μετα-ναστών εργατών. Κάλεσμα για την ανασυγ-κρότηση του ταξικού, εργατικού καικομμουνιστικού κινήματος.

∆ΗΜΟΣΙΟ:

Οι απολύσεις αφορμή πραγματικού πολέμου

ΗΗοριστικοποίηση των αποφάσεων κυ-βέρνησης και τρόικας δεν αφήνειπλέον κανένα περιθώριο παρερμη-

νείας. Τα τσαλιμάκια Κουβέλη και Βενιζέλουκαι η «σκληρή διαπραγμάτευση» του κυβερ-νητικού επιτελείου με τους ιμπεριαλιστέςδεν αποτέλεσαν καμιά έκπληξη ως προς τηνκατάληξή τους. 15.000 εργαζόμενοι στον δη-μόσιο τομέα θα προστεθούν στους 1.500.000επίσημα καταγεγραμμένους ανέργους.35.000 επιπλέον θα ενταχθούν σε πρόγραμμακινητικότητας με πιθανή κατάληξη την από-λυση του μεγαλύτερου τμήματός τους.

Ένα πρώτο ζήτημα αφορά την de factoκατάργηση της μονιμότητας με «νομότυπο»και «συνταγματικό» τρόπο, πριν η αναθεώ-ρηση του συντάγματος λύσει οριστικά ταχέρια τους. Για τον σκοπό αυτό θ' αξιοποι-ηθούν η συγχώνευση–κατάργηση φορέωνκαι υπηρεσιών και οι νέοι οργανισμοί (τα λε-γόμενα οργανογράμματα) που ολοκληρώ-νονται. Πάνω στην εφαρμογή τουυφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου (∆ημο-σιοϋπαλληλικός Κώδικας) θα πατήσει η πο-λιτική των απολύσεων.

Είναι πράγματι προκλητική η στάση τωνστελεχών της κυβέρνησης και τα «επιχειρή-ματα» που χρησιμοποιούν. Γιατί μόνο αν-θρωπάρια με τα χαρακτηριστικά υποτέλειαςστους ιμπεριαλιστές και υλοποιητές τωναπαιτήσεων του κεφαλαίου, ντόπιου καιξένου, μπορούν –με τη συνδρομή των μέσωνμαζικής προπαγάνδας– να παρουσιάζουνστην κυριολεξία το άσπρο μαύρο.

Έχουν, ωστόσο, αποκτήσει το γνώθει σ'

αυτόν. Γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να σπε-κουλάρουν για τους πολυπληθείς δημοσίουςυπαλλήλους, όταν τα ίδια τα δικά τους στοι-χεία απογραφών δείχνουν ότι σήμερα οι δη-μόσιοι υπάλληλοι δεν ξεπερνούνπανελλαδικά τους 400.000. Έτσι εξηγείταιότι προβλέπουν την άμεση αναπλήρωσηόσων απολυθούν από ισάριθμο προσωπικό.Μάλιστα φέρεται να συμφωνεί και η τρόικασ' αυτό!!! Η δημαγωγία περί πλεονάζοντοςπροσωπικού παραμερίζει επί του παρόντος.Και πώς θα γινόταν διαφορετικά, όταν κάθεπολίτης που έχει συναλλαγή με το ∆ημόσιοταλαιπωρείται αφάνταστα λόγω ακριβώςτης έλλειψης προσωπικού;

Η λεγόμενη μεταρρύθμιση της δημόσιαςδιοίκησης στην οποία ορκίζονται οι κυβερ-νητικοί εταίροι έχει, λέει, στόχο την ποι-ότητα. Μια πρώτη ερώτηση φυσικά είναι το''για ποιον''. Γιατί αυτό που βλέπουμε είναιμια τερατώδης αύξηση των κατασταλτικώνμηχανισμών του κράτους και μια κραυγαλέααποδόμηση σε προσωπικό της παιδείας, τηςυγείας, της πρόνοιας, της ασφάλισης, όπουεκεί ο εκσυγχρονισμός «αργεί». Πόσο «ποι-οτική» μπορεί να γίνει η παροχή περίθαλψηςπ.χ. στο λαό, όταν αντί για 5 νοσηλευ-τές–τριες σ' ένα τμήμα παραμείνουν 2; Καιπόσο θράσος πρέπει να έχουν αυτοί πουισχυρίζονται με περισπούδαστο ύφος ότιμπορεί να προκύψει «ποιότητα» μέσα από τημείωση της ποσότητας; Είναι ολοφάνερο ότιδεν πατάει πουθενά μια τέτοια τοποθέτησηόταν στη ζωή οι ποιότητες προκύπτουν μέσααπό την αύξηση των ποσοτήτων.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι συλλήβδηνανίκανοι, τεμπέληδες, κοπανατζήδες και ενδυνάμει επίορκοι. Αρκεί μάλιστα μια «ανα-φορά» ενός προϊσταμένου για ν' απομα-κρυνθούν απ' τη δουλειά τους με κάποιο«στίγμα». Η δυτικού τύπου δημοκρατία τηςΕυρώπης για την οποία κατά τα άλλα επαί-ρονται δεν αναγνωρίζει ούτε καν από τυπικήάποψη το υποτιθέμενο ισχύον τεκμήριοαθωότητας. Θα επισπευσθούν μάλιστα ταπειθαρχικά διά της καταργήσεως του δεύτε-ρου βαθμού κρίσης μιας υπόθεσης!!! Τέτοια«δημοκρατία».

Αλλά ας δούμε 2 ακόμα επιχειρήματα τηςκυβέρνησης:

1) Εμφανίζει σκόπιμα να υπάρχει αντί-θεση ανάμεσα στους 1.500.000 ανέργους καιτους 15.000 απολυόμενους. Εδώ προβάλλε-ται η λογική ότι για να βρει δουλειά έναςάνεργος πρέπει ν' απολυθεί ένας εργαζόμε-νος. ∆ηλαδή το σύστημα λέει απλά ότι δενδημιουργεί θέσεις εργασίας αλλά ανακυ-κλώνει τους ανέργους. Προσπαθεί να δημι-ουργήσει μια τεχνητή αντίθεση ανάμεσα σεόσους έχουν δουλειά με όσους δεν έχουν,ενώ είναι φανερό ότι τόσο οι εργαζόμενοιόσο και οι άνεργοι βρίσκονται στην ίδιαπλευρά του λόφου ενάντια στις πολιτικέςτρόικας, κεφαλαίου και κυβέρνησης.

2) Η πολιτική τού ένας προς έναν (ή αλ-λιώς ένας έρχεται–ένας φεύγει) είναι μια αν-τιδραστική πολιτική με πολλές προεκτάσεις.Χώρια που διανθίζεται με αναφορές τουτύπου «νέοι, φρέσκιοι και παραγωγικοί» ερ-γαζόμενοι σε «αντίθεση» με μεγαλύτερους,

«ρουτινιασμένους» και «μη παραγωγικούς»εργαζόμενους. Εδώ εμφανίζεται μια λογικήκοινωνικού κανιβαλισμού και ανθρωποφα-γίας. Εργαζόμενοι που δουλεύουν για χρόνιαμε στοιχειώδη ασφάλεια και με κάποια δι-καιώματα πρέπει ν' απομακρυνθούν, δίνον-τας τη θέση τους σε νεότερους, πιο«εύπλαστους», φθηνότερους και χωρίς δι-καιώματα. Είναι η λογική της σταδιακής(πόσο, κανείς δεν ξέρει) αντικατάστασηςσχεδόν όλων των σημερινών εργαζόμενωνστον δημόσιο τομέα.

Πέρα από το γεγονός ότι οι εξαγγελλό-μενες προσλήψεις μπορεί τελικά ν' αποτε-λούν απλό αντιπερισπασμό για να περάσουνσήμερα οι απολύσεις, είναι αβέβαιο αν θαέχουν -αν και εφόσον κάποιοι προσλη-φθούν- τη δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα μεόλες τις συνεπαγωγές της.

Η μάχη για να μην απολυθεί κανείς ερ-γαζόμενος, για το δικαίωμα στη μόνιμη καισταθερή δουλειά βρίσκεται μπροστά μας. Ηπολιτική των απολύσεων μπορεί να αποτρα-πεί μέσα από μαζικούς, παρατεταμένους καιαποφασιστικούς αγώνες που θα αποδομούνστο πεδίο της αντίστασης και της πάλης όχιμόνο τα «επιχειρήματα» κυβέρνησης καιτρόικας, αλλά θα δημιουργούν όρους κινή-ματος ικανού να σταματήσει την αντεργα-τική-αντιλαϊκή επέλαση. Και είναι ηλίουφαεινότερο ότι δεν μπορούν ν' απαντηθούνμε άσφαιρες τουφεκιές 3ωρων στάσεων τηςΑ∆Ε∆Υ, όπως την Τετάρτη που μας πέρασε.

ΣΣππύύρροοςς ΠΠααππαακκωωννσσττααννττίίννοουυ

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ Σάββατο 20 Απρίλη 201388 Προλεταριακή Σημαία

Τότε που μας κυβερνούσαν συνταγματάρχες

του Κώστα Μιχαλάκη

Συμπληρώνονται τις μέρες αυτές 46χρόνια από την επιβολή της δικτατο-ρίας στην Ελλάδα. Έχουν γραφεί αρ-

κετά βέβαια για την περίοδο αυτή, θα θέλαμεόμως να θυμίσουμε τρεις από τις πολλές πτυ-χές της καταστροφικής για τη χώρα δράσειςτης. Ο λόγος είναι διπλός: Και γιατί πρέπεινα θυμόμαστε την ιστορία, ώστε να μην τηνξαναζήσουμε, αλλά και γιατί υπάρχουν πολ-λοί που προσπαθούν να παραχαράξουν τηνιστορία και να δικαιολογήσουν τις πράξειςτων δικτατόρων και των οργάνων τους. Αςδούμε λοιπόν τρία από τα πολλά επιτεύγ-ματα των συνταγματαρχών:

Ο λαός στο γύψοΈνα επιχείρημα των δικτατόρων για την

επιβολή της δικτατορίας ήταν ο κομμουνι-στικός κίνδυνος. Φυσικά τέτοιος κίνδυνοςδεν υπήρχε, εκτός κι αν θεωρούμε κομμου-νιστική οργάνωση την…Ένωση Κέντρου,ενώ, από την άλλη, η χώρα έμπαινε σε προ-εκλογική περίοδο. Την επιβολή της δικτατο-ρίας ακολούθησαν χιλιάδες συλλήψεις καιχιλιάδες πήραν το δρόμο της εξορίας. Η τε-λευταία επίσημη καταμέτρηση μιλά για 7.480φυλακισμένους και εξόριστους, οι οποίοιπήγαν σε τόπους εξορίας, όπως η Γυάρος, ήσε φυλακές, όπως ο Ωρωπός. Τα βασανιστή-ρια, ειδικά η φάλαγγα, η απάνθρωπη μετα-χείριση, η ψυχολογική βία ήταν ηκαθημερινότητα των φυλακισμένων, πολ-λές φορές με συνέπειες ανήκεστες βλάβες,όπως συνέβη στον ταγματάρχη Μουστακλή.Επίσης, υπήρχαν και πολιτικές δολοφονίες.∆ε μιλάμε φυσικά μόνο για τους νεκρούς τηςεξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και γιαπριν από αυτή, όπως η δολοφονία του

Γιάννη Χαλκίδη στη Θεσσαλονίκη τον Σε-πτέμβριο του 1967. Πολλοί άλλοι πήραν τοδρόμο της εξορίας ή της αυτοεξορίας, ενώ ηέλλειψη της ελευθερίας του Τύπου, όπως καιη λογοκρισία, ήταν δεδομένες. Αξίζει εδώ νασημειωθεί ότι, πέρα από τα αριστερά βιβλία,απαγορεύτηκε κι ο Τσέχωφ με την αιτιολο-γία ότι έτσι προβάλλονταν οι… Ρώσοι!

Οικονομικά θαύματαΟι υμνητές της επταετίας μιλάνε πολλές

φορές για τη χρηστή οικονομική πολιτικήτης, μερικές φορές μάλιστα μιλάνε για οικο-νομικό θαύμα. Η αλήθεια είναι ότι η δικτα-τορία κατάφερε ένα μοναδικό επίτευγμα: Ναμηδενίσει την οικονομική ανάπτυξη μιαςχώρας από το 8% (δεν είναι επί του παρόντοςνα αναλύσουμε τους λόγους της ανάπτυξηςαυτής), και μάλιστα όχι σε συνθήκες κρίσηςαλλά σε συνθήκες ευημερίας, σχετικής οικο-νομικής σταθερότητας και ευνοϊκών συνθη-κών για εφήμερη ανάπτυξη, όπως ημετανάστευση, η αστυφιλία και η έντονη οι-κοδομική δραστηριότητα. Όταν μάλιστα ξέ-σπασε η πετρελαϊκή κρίση του 1973, οι τιμέςαυξήθηκαν κατακόρυφα. Η δικτατορία έδινεδάνεια σε εργολάβους ή εφοπλιστές, τα γνω-στά σε όλους θαλασσοδάνεια, προκειμένουνα κάνει πολλά τεχνικά έργα. Όμως: Τα χρή-ματα που φαγώθηκαν από τα θαλασσοδάνειαείναι αμέτρητα, τα μεγάλα έργα είχαν και ταόρια τους, η οικονομία στηριζόταν μόνο απότις ΗΠΑ, η μετανάστευση παρουσίασε κάμψηκαι δεν είχαν δημιουργηθεί νέες θέσεις εργα-σίας, η ύπαιθρος ερημώθηκε, η Αθήνα έγινεη πόλη-τέρας που όλοι γνωρίζουμε.

Το εξωτερικό χρέος την περίοδο εκείνηάρχισε να γιγαντώνεται, ο πληθωρισμός το1974 έτρεχε με 30%. ∆εν έλειπαν φυσικά οιρεμούλες με επιχειρηματίες όπως ο Τομ Πάπ-πας, γνωστός χρηματοδότης της Χούντας, ή

ο Ωνάσης, σε σπίτι του οποίου διέμενε στοΛαγονήσι ο Παπαδόπουλος ως αντάλλαγμαγια τις εξυπηρετήσεις της Χούντας.

Προδότες Η προδοτική δράση του Παπαδόπουλου

ξεκίνησε με την ένταξή του στα ΤάγματαΑσφαλείας το 1943 και συνεχίστηκε με τιςπληρωμένες υπηρεσίες που προσέφερε του-λάχιστον από το 1952 στη CIA, προκειμένουνα αντιμετωπίσει τον «κομμουνιστικό κίν-δυνο». Έτσι εξηγούνται και η τοποθέτησήτου στην ΚΥΠ, μετά από την απαραίτητη εκ-παίδευση στις ΗΠΑ, αλλά και η τοποθέτησήτου ως στρατοδίκη στη δίκη του Νίκου Μπε-λογιάννη. Έπρεπε να ολοκληρώσει το έργοτου.

Είναι πλέον ιστορικά αποδεδειγμένη ησχέση του Ι∆ΕΑ (της παραστρατιωτικής ομά-δας που οργάνωσε το πραξικόπημα) με τη CIA,όχι μόνο από αντιπάλους αλλά και από τουςίδιους τους πράκτορές της, όπως ο ΓκαστΑβρακότο. Με την πολιτική καθοδήγηση καιτην οικονομική υποστήριξη των ΗΠΑ επι-βλήθηκε η χούντα στην Ελλάδα, εξυπηρε-τώντας τα αμερικάνικα συμφέροντα.

Εκεί όμως που φαίνεται πιο φανερά ηπροδοτική δράση της είναι η στάση της απέ-ναντι στην Κύπρο: Στα τέλη του 1967, μετάαπό τις απειλές της Τουρκίας και τις συμβου-λές των ΗΠΑ, η δικτατορία απέσυρε την ελ-ληνική μεραρχία από την Κύπρο, η οποία είχεαποσταλεί μυστικά το 1964.

Βέβαια, όπως κάνουν όλοι οι εθνικιστέςτυχοδιώκτες, η χούντα προσπαθούσε να πετύ-χει μια «εθνική νίκη» που θα της προσέδιδεαίγλη. Αυτή θα ήταν η ένωση της Κύπρου μετην Ελλάδα, με μια μικρή λεπτομέρεια. Θαέπρεπε να ανατραπεί ο νόμιμος ηγέτης της Κύ-πρου, ο Μακάριος, και να νοθευτεί η θέληση

του κυπριακού λαού. Έτσι, από το 1971 ηχούντα οργανώνει παράνομες ενέργειες εναν-τίον του Μακαρίου. Οι ενέργειες αυτές γίνον-ταν όλο και πιο επικίνδυνες, όσο το καθεστώςέχανε τα ερείσματα του. Το αποκορύφωματων ενεργειών αυτών ήταν το πραξικόπημαεναντίον του Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974,ένα πραξικόπημα που άνοιξε την πόρτα γιατην τουρκική εισβολή και εξυπηρετούσε όχιτα ελληνικά αλλά τα ΝΑΤΟικά συμφέροντα.

Η καταστροφή που ακολούθησε, η διχο-τόμηση της Κύπρου και η μεγαλύτερη εθνικήήττα μετά το 1922 έγιναν και η ταφόπλακατης δικτατορίας, η οποία έπεσε στις 24 Ιου-λίου 1974 έχοντας προσφέρει τις χειρότερεςδυνατές υπηρεσίες στον ελληνικό λαό καιτις καλύτερες δυνατές στις ΗΠΑ και τοΝΑΤΟ.

ΕπιλογικάΟι τρεις αυτές πτυχές της επταετίας δεν

είναι οι μοναδικές. Η αντίσταση εναντίοντης, ο πολιτισμός του κιτς που επιβλήθηκε,οι εξεγέρσεις που πραγματοποιήθηκαν καιάλλα θέματα θα μπορούσαν να αναφερθούνεπίσης. Νομίζουμε όμως ότι είναι ενδεικτι-κές των πρακτικών των ανθρώπων που προ-σπάθησαν να «συνετίσουν» έναν ολόκληρολαό. Ο Γ. Σεφέρης στο τελευταίο του ποίημαγράφει συμβολικά, όσο και προειδοποιητικά,για την τύχη όλων αυτών, στο πρόσωπο τουτύραννου Αρδιαίου: «Τον έδεσαν χειροπόδαρα,τον έριξαν χάμω και τον έγδαραντον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαναπάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθουςκαι πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κου-ρέλι.Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά τουο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος τύραννος».

ΕΛΜΕ Πειραιά

Εκδήλωση ενάντια στο φασισμό

ΠΠραγματοποιήθηκε την Τρίτη 16/4στην Ιωνίδειο εκδήλωση που διοργά-νωσε η ΕΛΜΕ Πειραιά ενάντια στο

φασισμό. Εισηγητές στην εκδήλωση ήταν οΓ. Μαργαρίτης (καθηγητής Σύγχρονης Πολι-τικής και Κοινωνικής Ιστορίας στο Α.Π.Θ.), οMανόλης Αρκολάκης (ιστορικός στο ΑνοιχτόΠανεπιστήμιο) και ο Φώτης Ανδρεόπουλος(υπεύθυνος Σχολείου μεταναστών Πειραιά).

Ο πρώτος εισηγητής έκανε μια ιστορικήαναδρομή στην εμφάνιση φασιστικών οργα-νώσεων στην Ελλάδα από τη δεκαετία του’30 και στη σχέση τους με τα κέντρα εξουσίαςτης αστικής τάξης. Αναφέρθηκε, επίσης, στηναντίφαση των εθνικιστικών ξεσπασμάτωντων νεοναζί με το ρόλο υποτέλειας που επι-φύλασσε για τον ελληνικό λαό ο ναζισμός.Ανέλυσε επίσης, τη διαδικασία γέννησης τουφασισμού μέσα από τη μήτρα του καπιταλι-στικού συστήματος.

Ο Μανόλης Αρκολάκης αναφέρθηκειστορικά στους τρόπους που χρησιμοποίησεο ναζισμός για να επιβληθεί στη γερμανικήκοινωνία. Εξήγησε πώς χρησιμοποιήθηκε ηαντικατάσταση του κράτους πρόνοιας στηΓερμανία του ’30 από δομές ελεγχόμενηςελεημοσύνης στους ανέργους με στόχο τησυντριβή της συγκρότησης της εργατικήςτάξης. Ανέλυσε ακόμα το πώς –σήμερα- ηδιαδικασία της φασιστικοποίησης αποτελείμια επιλογή του συστήματος στην αντί-στοιχη κατεύθυνση αποσυγκρότησης της ερ-γατικής τάξης και κλιμάκωσης της επίθεσης.

Ο Φώτης Ανδρεόπουλος αναφέρθηκε στηνεμπειρία του από το Ανοιχτό Σχολείο Μετα-ναστών και στα οξυμένα προβλήματα τωνπαιδιών των μεταναστών σε σχέση με τη

φτώχεια αλλά και με την κρατική πολιτικήαπέναντί τους. Σε σχέση με την ιθαγένειααλλά και τα κρούσματα φασιστικών και ρα-τσιστικών επιθέσεων. Αναφέρθηκε, επίσης,στις προσπάθειες που καταβάλλει το ΑνοιχτόΣχολείο Μεταναστών Πειραιά.

Ακολούθησαν ερωτήσεις από το κοινόπου απαντήθηκαν συνοπτικά από τους ειση-γητές. Οι ερωτήσεις αφορούσαν τόσο ιστο-ρικά ζητήματα όσο και ζητήματα εκτιμήσεωνγια τη σημερινή εποχή.

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με σύντομες το-ποθετήσεις – παρεμβάσεις από το κοινό. Στησυντριπτική τους πλειοψηφία έγιναν από εκ-παιδευτικούς που έχουν καθημερινή σχέση μετο κίνημα και το σωματείο.

Στα θετικά της εκδήλωσης καταγράφον-ται η σχετική μαζικότητά της (περίπου 120εκπαιδευτικοί), ο πολιτικός χαρακτήρας τωντοποθετήσεων και η προσπάθεια να εντοπι-στούν οι αιτίες του φαινομένου, καθώς και ηπροβολή της ανάγκης υπεράσπισης από τουςεκπαιδευτικούς της ιστορίας, κόντρα στονιστορικό ρεβιζιονισμό. Αδυναμία της ήταν τογεγονός ότι οι παρεμβάσεις από εκπαιδευτι-κούς λίγο έξω από την άμεση επιρροή τωνπαρατάξεων ήταν λίγες.

Σε κάθε περίπτωση, η εκδήλωση (την οποίαπρότεινε στο ∆Σ της ΕΛΜΕ η Ενότητα Αντίστα-σης Ανατροπής, στην οποία συμμετέχουν οιΑγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών Πειραιά)ήταν ένα πρώτο θετικό βήμα στο άνοιγμα τηςσυζήτησης και, άρα, στην αρχή οργάνωσης τηςδράσης και ενάντια στο φασισμό και τη φασι-στικοποίηση της δημόσιας ζωής, την οποίατροφοδοτεί το σύστημα – ως ένα βραχίονα τηςσυνολικής αντιδραστικής επίθεσης.

ΚΚιιννηηττοοπποοίίηησσηη γγιιαα τταα ββαασσιικκάά ζζηηττήήμμαατταα πποουυ ααφφοορροούύνν ττηηνν εεκκππααίίδδεευυσσηη οορρ--

γγααννώώννοουυνν ττηηνν ΤΤεεττάάρρττηη 2244 ΑΑππρρίίλληη,, σσττιιςς 11 μμμμ..,, σσττηηνν ΠΠλλααττεείίαα ΚΚοορρααήή ττοουυ ΠΠεειι--

ρρααιιάά,, τταα σσωωμμααττεείίαα ττωωνν εεκκππααιιδδεευυττιικκώώνν ττηηςς εευυρρύύττεερρηηςς ππεερριιοοχχήήςς ττοουυ ΠΠεειιρρααιιάά..

ΗΗ κκιιννηηττοοπποοίίηησσηη οορργγααννώώθθηηκκεε ύύσσττεερραα ααππόό κκοοιιννήή σσύύσσκκεεψψηη,, σσττηηνν οοπποοίίαα κκάάλλεεσσεε

ηη ΕΕΛΛΜΜΕΕ ΠΠεειιρρααιιάά κκααιι σσττηηνν οοπποοίίαα σσυυμμμμεεττεείίχχαανν όόλλαα τταα σσωωμμααττεείίαα δδαασσκκάάλλωωνν ττοουυ

ΠΠεειιρρααιιάά κκααιι ηη ΟΟμμοοσσπποοννδδίίαα ΓΓοοννέέωωνν ΠΠεειιρρααιιάά.. ΤΤηηνν ππρρόότταασσηη εείίχχεε θθέέσσεειι σσττοο ∆∆ΣΣ

ττηηςς ΕΕΛΛΜΜΕΕ ηη ΕΕννόόττηητταα ΑΑννττίίσστταασσηηςς ΑΑννααττρροοππήήςς.. ΠΠααρρόόλλαα ααυυττάά,, ττοο κκεείίμμεεννοο ππλλααιι--

σσίίοουυ ττηηςς κκιιννηηττοοπποοίίηησσηηςς ψψηηφφίίσσττηηκκεε σσττοο ∆∆ΣΣ ττηηςς ΕΕΛΛΜΜΕΕ ααππόό ΠΠΑΑΜΜΕΕ κκααιι ΣΣΕΕΚΚ ((ττηηνν

ππααρράάττααξξηη ττοουυ ΣΣΥΥΡΡΙΙΖΖΑΑ)).. ΧΧααρραακκττηηρρίίσσττηηκκεε ααππόό ττηηνν μμόόννιιμμηη ττάάσσηη ττοουυ ΠΠΑΑΜΜΕΕ νναα

εεππιιδδιιώώκκεειι ττοο ππέέρραασσμμαα όόλληηςς ττοουυ ττηηςς γγρρααμμμμήήςς σσεε κκάάθθεε ζζήήττηημμαα κκααιι ππεερριιλλάάμμ--

ββααννεε όόλληη ττηη γγννωωσσττήή ρρεεφφοορρμμιισσττιικκήή λλοογγιικκήή γγιιαα εεννιιααίίοο 1122χχρροοννοο,, γγιιαα εεττήήσσιιαα

εεππιιμμόόρρφφωωσσηη ((!!)) κκααιι γγιιαα

ττιιςς ααννααδδιιααρρθθρρώώσσεειιςς ττηηςς

εεκκππααίίδδεευυσσηηςς ττηηςς ιισσχχυυ--

ρρήήςς κκααππιιττααλλιισσττιικκήήςς ΕΕλλ--

λλάάδδααςς,, σσττηηνν οοπποοίίαα

σσυυννττεελλεείίττααιι --σσύύμμφφωωνναα

μμεε ΠΠΑΑΜΜΕΕ κκααιι ΣΣΕΕΚΚ-- όόχχιι

ππααρρααγγωωγγιικκήή ααπποοσσυυγγ--

κκρρόόττηησσηη,, ααλλλλάά ““ππααρραα--

γγωωγγιικκήή αανναασσυυγγκκρρόόττηησσηη

μμεε γγννώώμμοονναα ττοο μμεεγγααλλύύ--

ττεερροο κκέέρρδδοοςς γγιιαα ττοο κκεε--

φφάάλλααιιοο””.. ΤΤααυυττόόχχρροονναα,,

υυππήήρρχχεε σσααφφήήςς υυπποοββάάθθ--

μμιισσηη ττωωνν ααπποοττεελλεεσσμμάά--

ττωωνν κκααιι ττηηςς σσηημμαασσίίααςς

ττωωνν μμννηημμοοννίίωωνν..

ΜΜεεττάά ααππόό σσυυζζήήττηησσηη

κκααιι ααμμοοιιββααίίεεςς υυπποοχχωω--

ρρήήσσεειιςς κκααττααλλήήχχθθηηκκεε ηη

ππααρραακκάάττωω ααφφίίσσαα,, πποουυ

ψψηηφφίίσσττηηκκεε ααππόό ΠΠΑΑΜΜΕΕ,,

ΣΣΕΕΚΚ κκααιι ΕΕννόόττηητταα ΑΑννττίί--

σστταασσηηςς ΑΑννααττρροοππήήςς::

ΜΜε τον πιο δραματικό τρόπο ήρθεξανά η Μανωλάδα στην επικαιρό-τητα. Μερικές μόλις ημέρες πριν από

την Εργατική Πρωτομαγιά, η επέλαση του ερ-γασιακού μεσαίωνα και των σύγχρονων σκλα-βοπάζαρων άφησε πίσω τραυματισμένα τακορμιά τριαντατεσσάρων μεταναστών εργα-τών γης που διεκδίκησαν την απλήρωτη δου-λειά έξι μηνών! Οι σύγχρονοιμεγαλοτσιφλικάδες της Μανωλάδας, για μιαακόμη φορά, «πότισαν» τα φραουλοχώραφάτους με το αίμα των μεταναστών εργατών, βά-ζοντας τους μπράβους τους να πυροβολήσουνεν ψυχρώ τους διακόσιους μετανάστες πουσυγκεντρώθηκαν διεκδικώντας τα δεδουλευ-μένα τους, αυτά τα άθλια ποσά που ονομάζουν«μεροκάματα» και τα οποία φροντίζουν μεδιάφορους τρόπους να τους τα ξαναπαίρνουνπίσω, είτε ως ενοίκιο για τα ελεεινά παραπήγ-ματα στα οποία τους στοιβάζουν είτε ως αντί-τιμο για τις αγορές από τη ντόπια αγορά.

Κι όμως, αυτή τη φορά ούτε καν αυτά ταψωρομεροκάματα δεν ήθελαν να τους δώ-σουν. Και γιατί να το κάνουν, άλλωστε;Αφού η καθημερινή ιδεολογική επίθεση πουεξαπολύεται ενάντια στους μετανάστες απότο σύνολο του αστικού εσμού και των ΜΜΕτου δικαιολογεί τα πάντα. Αφού η καθημε-ρινή, σαρωτική επίθεση του συστήματοςαναδύει την πλήρη απαξίωση της εργατικήςτάξης, της ζωής της και των δικαιωμάτωντης. Πόσο μάλλον των μεταναστών.

Και σαν μην έφτανε η δολοφονική επί-θεση, η αστυνομία συνέλαβε τους μετανάστεςσε μια προσπάθεια να τους απελάσει όπωςλένε οι ίδιοι. Εδώ και χρόνια είναι γνωστή ηάγρια εκμετάλλευση των μεταναστών εργα-τών στα συγκεκριμένα χωράφια. Και δεν είναιμόνο η εκμετάλλευση της δουλειάς τους αλλάκαι οι συνθήκες διαβίωσης των εργατών. Μαζίκαι η αμφιβολία για το αν θα πληρωθούν.Όπως είναι γνωστοί και οι βασανισμοί πουέχουν υποστεί αρκετοί από αυτούς, αλλά καιοι διωγμοί τους με διάφορες προφάσεις μόλιςτελειώσουν τη δουλειά και περιμένουν τηνπληρωμή τους. Αλλά και όποιος έχει προσπα-θήσει να σταθεί στο πλευρό τους και να απο-καλύψει τις πτυχές αυτού του βρόμικουκυκλώματος εκμετάλλευσης έχει βρεθεί αντι-μέτωπος με τις μαφιόζικες δολοφονικές με-θόδους του. ∆ημοσιογράφοι, φωτογράφοι,συλλογικότητες έχουν επανειλημμένα δεχτείτραμπουκισμούς και επιθέσεις.

∆εν πρόκειται πλέον για ακραίες κατα-

στάσεις ούτε για ιδιαιτερότητα της περιοχής.Ούτε πρωτίστως πρόκειται απλά για μια ρα-τσιστική έκρηξη κάποιών ελληναράδωναγροτών, αλλά για μια καθαρά ταξική επί-θεση των νέων καπιταλιστών αγροτών απέ-ναντι στους εργάτες μετανάστες πουεκμεταλλεύονται. Πρόκειται για την κορύ-φωση μιας ωμής και ξεδιάντροπης επίθεσης

στο σύνολο των μεταναστών εργατών. Πουσυμβαδίζει με την σύγχρονη πραγματικότητατων στρατοπέδων συγκέντρωσης, των ναρ-κοπεδίων, των επιχειρήσεων-σκούπα και τωνβασανιστηρίων. Είναι η πραγματικότητα πουτροφοδοτεί και επιχειρεί να νομιμοποιήσειστις λαϊκές συνειδήσεις τη ναζιστική συμμο-ρία της Χρυσής Αυγής και τη δράση της. («Κα-

ταδίκασε», τρομάρα της, τα γεγονότα της Μα-νωλάδας για να καταλήξει ξανά στην «άμεσηαπέλαση των λαθρομεταναστών»!!!)

Πρόκειται για μια πραγματικότητα ηοποία είχε κάνει την πρώτη της εμφάνιση τηδεκαετία του ’90, όταν ανάλογες καταστάσειςζούσαν οι Αλβανοί μετανάστες. Θα βγουν κυ-βερνητικοί και τοπικοί παράγοντες για πολ-λοστή φορά να «καταδικάσουν» και ναμοιράσουν ευθύνες στους ντόπιους εκμεταλ-λευτές. Οι εφημερίδες και τα ΜΜΕ θα μιλούνγια «επεισόδια» σαν να πρόκειται για κάτι συ-νηθισμένο και περίπου εθιμικό, για «ανεπιβε-βαίωτες πληροφορίες» έτσι για να μένουναμφιβολίες για το τι πραγματικά συνέβη, καιμετά όλα θα συνεχίσουν ως έχουν.

Απέναντι σε αυτήν την πραγματικότηταεπιβάλλεται η άμεση και αποφασιστική απάν-τηση όλου του λαού, όλων των εργαζομένων.Στο πλευρό των μεταναστών. Στον κοινό, τα-ξικό αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση καιτην καταπίεση. Ενάντια στο τραγικό και συ-νάμα προκλητικό παρόν που βιώνουν οι με-τανάστες της Μανωλάδας. Γιατί, τελικά, αυτόγια το οποίο μας προορίζουν δεν είναι ούτε η«κινεζοποίηση», ούτε οι μισθοί Βουλγαρίας...

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ 99Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή Σημαία

Χρυσή Αυγή και ΜΜΕ

ΤΤο τελευταίο καιρό η συμπεριφορά τουσυστήματος απέναντι στη ΧρυσήΑυγή έχει δύο πλευρές, με ένα κοινό

στόχο όμως. Η μία είναι αυτή όπου προβάλ-λεται με αρνητικό τρόπο η δράση της, όχιτόσο για να καταγγελθεί αλλά για να ταυτι-στεί με τμήματα του λαού και της νεολαίαςπου αντιστέκονται, σε πλήρη εφαρμογή τηςθεωρίας «της βίας των άκρων». Με τη θεω-ρία αυτή έπαιξε ο Πρετεντέρης στη στήλητου στα ΝΕΑ, όπου ευθέως ταύτιζε την Αρι-στερά, δια μέσου του ΣΥΡΙΖΑ, με τη ΧρυσήΑυγή. Είναι γνωστό το λογοπαίγνιο με τοόνομα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και τουΚασιδιάρη όπου παρουσιάζονται σαν οι δύοόψεις του ίδιου νομίσματος.

Η άλλη πλευρά αφορά την προσπάθειανα της φτιάξουν ένα φιλολαϊκό και πατριω-τικό προφίλ. Είναι έντεχνος ο τρόπος και ηεπιλογή των αποσπασμάτων των ανακοινώ-σεών της, που προβάλλονται έτσι ώστε ναμοιάζουν σαν συνέχεια ή παρόμοιες με αυτέςτης Αριστεράς. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτό ανέ-λαβε ο άλλος στυλοβάτης του συστήματοςαντιμερκελιστής Τράγκας, των γνωστών δη-

μοκρατικών και φιλεργατικών πεποιθή-σεων. Σε μια εκπομπή του κάλεσε αποκλει-στικά τέσσερις εκπροσώπους της ΧρυσήςΑυγής, δίνοντάς τους την ευκαιρία, και προ-φυλάσσοντάς τους από κακοτοπιές, να πα-ρουσιαστούν σαν τα καλά παιδιά του λαούπου νοιάζονται και αγωνίζονται γι’ αυτό τοντόπο.

Η Χρυσή Αυγή είναι ιδιαίτερα χρήσιμηστο σύστημα. Καλείται να παίξει το ρόλοτου ελέγχου της οργής του λαού και τηςνεολαίας με ποικίλους τρόπους. Ή με τηντρομοκρατία απέναντι στα πιο αδύναμααλλά και στα αγωνιζόμενα τμήματα τουλαού ή οδηγώντας αυτή την οργή σε κανά-λια ανώδυνα και βολικά γι’ αυτό. Η ιδιαί-τερα προβεβλημένη βίαιη συμπεριφοράτης στο δρόμο και στην κοινωνία ευθυ-γραμμίζεται πλήρως με τη στάση της στηΒουλή. Χτυπάει τα θύματα της επίθεσηςτου κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών,ενώ στηρίζει τις επιλογές των τελευταίωνστο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, μη διστά-ζοντας να ευθυγραμμιστεί με τα κυβερνη-τικά κόμματα σε σημαντικά ζητήματα και

καλώντας για την τήρηση της μνημονια-κής νομιμότητας. Η Χρυσή Αυγή λοιπόνπαίζει μια χαρά το ρόλο της στα πλαίσιατης φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωήςκαι της πολιτικής. Αυτό που μάλλον χρει-άζεται επαγρύπνηση είναι ο ρόλος που τηςεπιφυλάσσουν για το μέλλον. Αν όχι σεαυτή την ίδια ίσως σε κάποια άλλα φασι-στικά μορφώματα που μπορεί να προκύ-ψουν και από στελέχη της. ∆εναποκλείεται κάποια στιγμή που τα πράγ-ματα θα είναι δύσκολα για το σύστημα απόπλευράς αντιδράσεων του λαού να κλη-θούν να παίξουν οι φασίστες ένα πιο ιδιαί-τερο ρόλο στη κεντρική πολιτική σκηνή.Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται να είναιπιο ελεγχόμενοι και να αποκτήσουν έναπιο σοβαρό πολιτικό πρόσωπο από αυτότου μαντρόσκυλου. Το έργο αυτό αναλαμ-βάνουν τα ΜΜΕ (ντόπια και διεθνή) είτεπιέζοντάς την είτε χαϊδεύοντάς την.

Υπάρχει βέβαια και η πλευρά του λαούπου σε πολλές περιπτώσεις την αντιμετωπί-ζει εχθρικά και εκδιώκοντάς την. Παίζει καιη Χρυσή Αυγή με τη φιλανθρωπία (και όχι

αλληλεγγύη), όπως παίζουν πολλοί συστη-μικοί παράγοντες, παριστάνοντας όμως τουςσυμπαραστάτες με ξένα λεφτά. Στη Θάσολοιπόν εκδιώχθηκαν. Ο λαός εκεί δεν δέ-χτηκε και δεν επέτρεψε στη Χρυσή Αυγή ναφορέσει το φιλολαϊκό προσωπείο της και τηνέδιωξαν, καταγγέλοντάς την για αυτό πουπραγματικά είναι.

Αυτού του τύπου οι αντιδράσεις, αλλάκαι άλλες πολλές (όπως στις 25 Μάρτη), δεί-χνουν ότι υπάρχει το έδαφος να αναπτυχθείτο αντιφασιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα.Το έδειξαν και οι αντιφασιστικές συγκεν-τρώσεις και πορείες σε αρκετές περιοχές στις6 του Απρίλη όπου η συμμετοχή της νεο-λαίας ήταν μαζική και μαχητική. Το ζητού-μενο είναι όλες αυτές οι αντιδράσειςαπέναντι στους ναζί να συνδεθούν με ένα ερ-γατικό και λαϊκό κίνημα που θα αμφισβητείπραγματικά την πολιτική του κεφαλαίου καιτων ιμπεριαλιστών, που θα στοχεύει τονπραγματικό αντίπαλο και όχι τα όργανά του,ανακόπτοντας έτσι και την πορεία φασιστι-κοποίησης της κοινωνίας αλλά και τη δράσητων φασιστών.

Και φέτος οι φράουλες ποτίστηκαν με αίμα

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΚΚΕ(μ-λ)

Κάτω τα χέρια από τους μετανάστες!ΠΠέέμμππττηη 1188 ΑΑππρριιλλίίοουυ 22001133

ΣΣττοο ααίίμμαα ββάάφφττηηκκαανν τταα φφρρααοουυλλοοχχώώρρααφφαα ττηηςς ΜΜααννωωλλάάδδααςς. Για μια ακόμη φορά. Στο αίμα μεταναστών εργατών που «τόλμησαν»να διαμαρτυρηθούν γιατί ήταν έξι μήνες απλήρωτοι. Τριάντα τέσσερεις από αυτούς νοσηλεύονται τραυματισμένοι, οι οχτώ βαριά,από τις σφαίρες των μπράβων του μεγαλοτσιφλικά που τους εκμεταλλευόταν.

Αυτό που έζησαν οι τριαντατέσσερεις μετανάστες στη Μανωλάδα δεν είναι απλά ένας ακόμη κρίκος στη μακριά και βαριά αλυ-σίδα των ρατσιστικών επιθέσεων και δολοφονιών στη χώρα μας. Είναι η πιο ωμή και απροκάλυπτη απόδειξη για το πού οδηγεί ηραγδαία φασιστικοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου και το χάιδεμα των φασιστοσυμμοριών από το ντόπιο αστικό σύστημα.Είναι η πιο ακραία έκφραση των συνεπειών μιας πολιτικής που αντιμετωπίζει τους μετανάστες σαν σκουπίδια, που τους στοιβάζεισε στρατόπεδα συγκέντρωσης και σε βρωμερά κελιά ή τους αφήνει να πνιγούν αβοήθητοι.

Και κυρίως είναι η πιο τρανή απόδειξη για τους πραγματικούς στόχους της λυσσασμένης επίθεσης των δυνάμεων του κεφά-λαιου απέναντι στην εργατική τάξη. Γιατί το δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω στους μετανάστες που θεωρούσαν ότι είχαν οι υπάν-θρωποι της Μανωλάδας που άνοιξαν πυρ εναντίον τους, είναι στόχος για το σύνολο των δυνάμεων του ιμπεριαλισμού και τουκεφάλαιου σε βάρος των λαών και της εργατικής τάξης.

ΑΑυυττήή ηη κκττηηννώώδδηηςς δδοολλοοφφοοννιικκήή εεππίίδδεειιξξηη ρρααττσσιισσμμοούύ κκααιι ααππααξξίίωωσσηηςς ττηηςς ααννθθρρώώππιιννηηςς ζζωωήήςς δδεενν μμπποορρεείί κκααιι δδεενν ππρρέέππεειι νναα μμεείίννεειιααννααππάάννττηηττηη. Γιατί στα τραυματισμένα κορμιά των τριαντατεσσάρων μεταναστών αντανακλώνται τα τραύματα που υφίσταται κα-θημερινά όλη η εργατική τάξη.

ΤΤοο ΚΚΚΚΕΕ((μμ--λλ)) κκααλλεείί ττοο λλααόό κκααιι ττοουυςς εερργγααζζόόμμεεννοουυςς νναα κκααττααδδιικκάάσσοουυνν σσττηηνν ππρράάξξηη ααυυττήήνν ττηηνν εεππίίθθεεσσηη.. ΝΝαα ααππααιιττήήσσοουυνν ττηηνν ππααρραα--δδεειιγγμμααττιικκήή ττιιμμωωρρίίαα ττωωνν φφυυσσιικκώώνν ααυυττοουυρργγώώνν. Να εκφράσουν την ταξική τους αλληλεγγύη στους εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστεςπου ζουν και εργάζονται σε καθεστώς σύγχρονης δουλείας. Να υψώσουν αγωνιστικό, ταξικό τείχος ενάντια στα φασιστικά και ρα-τσιστικά κηρύγματα και τις δολοφονικές πρακτικές που τροφοδοτούν. Αλλά και να αγωνιστούν μαζικά για την ανατροπή της πο-λιτικής των ηηθθιικκώώνν ααυυττοουυρργγώώνν αυτής της πράξης.

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ Σάββατο 20 Απρίλη 20131100 Προλεταριακή Σημαία

ΤΤελικά είναι πολύ χρήσιμες οι τοποθε-τήσεις του Αλ. Τσίπρα στα διάφοραφόρα των συστημικών οργανισμών

και φορέων, όπως η τελευταία του ομιλίαστο συνέδριο του Economist στην Αθήνα. Ξε-καθαρίζουν με πολύ χαρακτηριστικό τρόποτις κατευθύνσεις και κυρίως τον «πυρήνα»της πολιτικής ανάλυσης και των προτάσεων«εθνικής σωτηρίας» του ΣΥΡΙΖΑ.

∆εν θεωρούμε το «φραστικό λάθος» περί«αναστολής του μνημονίου» σαν το κύριοζήτημα. Αποτελεί ένα ακόμη «απόνερο» μίαςσυστηματικής προσπάθειας αυτής της ηγε-σίας να χτίσει μια κυβερνητική προοπτικήδιαχείρισης, αποδεκτής από αστικές δυνά-μεις εντός και εκτός της χώρας. Αυτό πουείναι το πιο σημαντικό είναι η «ανάγνωση»της σημερινής πραγματικότητας στην Ευ-ρώπη, οι συμμαχίες που επιδιώκει, το είδοςτης πολιτικής κατεύθυνσης που προωθεί.

Η παρουσίαση των πολιτικών και οικονο-μικών εξελίξεων στην Ευρώπη, την Ελλάδακαι την Κύπρο διαπερνάται από το μόνιμο μο-τίβο της κρίσης λιτότητας που δημιουργούν ηΜέρκελ, η Γερμανία και οι νεο-φιλελεύθεροιτου βορρά, μέσα από μνημόνια και κάθε εί-δους καταστροφικά μέτρα. Στο σημείο αυτόείναι φανερή η προσπάθεια να εντοπισθεί η«αιτία του κακού» τόσο γεωγραφικά (Βορράς– Νότος) όσο και στην ηγεσία μίας μόνο ιμπε-ριαλιστικής δύναμης (Γερμανία), απαλλάσ-σοντας έτσι αστικές τάξεις καιιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε όλα τα μήκη καιπλάτη της Ευρώπης που, από κοινού και ολο-μέτωπα, επιτίθενται στο εισόδημα και τα δι-καιώματα των εργαζομένων. Λες και ηαπόφαση για το φόρτωμα των βαρών της κρί-σης του συστήματος στις πλάτες των εργαζο-μένων και των λαών δεν είναι μία ενιαίαβάρβαρη πολιτική όλων των δυνάμεων τουκαπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματοςαλλά αποτέλεσμα της ηγεμονίας της «μερκε-λικής» Γερμανίας πάνω στις υπόλοιπες δυνά-μεις, είτε ιμπεριαλιστικές είτε αστικές.

Είναι φανερό ότι τόσο ο Τσίπρας όσο καισυνολικά η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγουν νασταθούν απέναντι στη σημερινή πραγματικό-τητα με κεντρική κατεύθυνση ότι έχουμεκρίση πολιτικής διαχείρισης και όχι κρίση συ-

στήματος. Είναι φανερό ότι με αυτή την επι-λογή μπορούν να σταθούν μπροστά στα«ακροατήρια» των δυνάμεων του συστήμα-τος με «υπευθυνότητα» και «λογική» και να«αναζητήσουν» από κοινού πολιτικές που θααποτρέψουν την κρίση και τις αποκλίνουσεςτάσεις στην ΕΕ και την Ευρωζώνη. Γίνεταιπροσπάθεια να παρουσιαστεί η διέξοδος απότην κρίση σαν κοινή υπόθεση των λαών μαζίκαι των πολιτικών-κοινωνικών δυνάμεωντου συστήματος. Γι' αυτό το λόγο επικεντρώ-νεται ο Αλέξης Τσίπρας στη λιτότητα, πουέχει ως αποτέλεσμα τη «μείωση της ζήτησης»και αυτή με τη σειρά της οδηγεί στην ύφεση.Μία τέτοια λογική βρίσκει όλο και περισσότε-ρους οπαδούς τόσο στο αστικό στρατόπεδοόσο και στην πέραν του Ατλαντικού ιμπερια-λιστική δύναμη, που μέσω των Νew YorkTimes κάνει κριτική στους ηγέτες της Ευρώ-πης που μένουν προσκολλημένοι στην πολι-τική της λιτότητας. Έτσι, η «τόνωση τηςεσωτερικής ζήτησης με αιχμή τις δημόσιεςεπενδύσεις ταχείας απόδοσης» αποτελεί τηνκεντρική ιδέα του «εθνικού σχεδίου σωτη-ρίας» για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και την κυ-βέρνηση «εθνικής σωτηρίας» της οποίας θααποτελεί κορμό. Εξ' άλλου αυτή η κατεύ-θυνση δεν αποτελεί ειδική αντιμετώπιση γιατην Ελλάδα αλλά «εξειδίκευση» ενός «νέουσχεδίου δημόσιων ευρωπαϊκών επενδύσεων,ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ που έχει ανάγκη όλοςο ευρωπαϊκός Νότος για να ανακάμψει».

Εδώ σαν παρένθεση πρέπει να πούμε ότιαυτή η συνεχής αναφορά του Τσίπρα στο «σχέ-διο Μάρσαλ» σαν τη σανίδα σωτηρίας για τουςευρωπαϊκούς λαούς, αθωώνει τους στόχουςαυτού του σχεδίου που ανέλαβε η κυβέρνησητων ΗΠΑ με πρόεδρο τον Χάρι Τρούμαν το1947, για χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών κυ-βερνήσεων για να «ανακάμψουν» από τις συμ-φορές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτή ηοικονομική βοήθεια των ΗΠΑ δόθηκε για τηστήριξη των αστικών καθεστώτων και κρατώντης ∆υτικής Ευρώπης (συμπεριλαμβανομένωνΕλλάδας και Τουρκίας) που «θα αντιστέκοντανσε απόπειρες καθυπόταξης από οπλισμένεςμειοψηφίες ή από ξένες πιέσεις», με όρους πουκαθόριζαν μονομερώς οι ΗΠΑ και με κυριό-τερο από αυτούς την καταστολή της κομμου-

νιστικής απειλής. Ένα ιμπεριαλιστικό σχέδιοενάντια στο κομμουνιστικό κίνημα και τηνΕΣΣ∆ που το «γευτήκαμε» και στην Ελλάδα, μετην άμεση στρατιωτική και πολιτική παρέμ-βαση των Αμερικάνων στην κατάπνιξη τουεπαναστατικού και απελευθερωτικού κινήμα-τος του λαού μας την περίοδο 1946-1949, απο-τελεί για την εποχή μας «μία κάποια λύση»που την επικαλείται, μόνιμα, μία αριστερή πο-λιτική δύναμη (!).

Η πολιτική κατεύθυνση της ηγεσίας τουΣΥΡΙΖΑ για σωτηρία του εργαζόμενου λαούεντός… του συστήματος της εκμετάλλευσηςκαι της εξάρτησης γίνεται προσπάθεια ναπάρει τα χαρακτηριστικά μιας «αναγκαίαςτακτικής» που οφείλουμε να περάσουμε γιανα βγούμε στο «ξέφωτο». Και σε αυτή την«τακτική» υπακούουν όλες οι συμμαχίες πουστήνονται ή γίνεται απόπειρα να στηθούντόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό.Από τις ΗΠΑ του Ομπάμα μέχρι τον… Καμ-μένο αναζητούνται σύμμαχοι, μιας και οι ελ-πίδες που επενδύθηκαν μια προηγούμενηπερίοδο για τις αλλαγές συσχετισμών εντόςΕ.Ε., με την εκλογή Ολάντ στη Γαλλία, απο-δείχθηκαν φρούδες.

Η συζήτηση και η αντιπαράθεση εντόςτου ΣΥΡΙΖΑ για τα όρια αυτών των συμμα-χιών αλλά και για το χαρακτήρα και τις ανα-γκαίες συγκρούσεις της «αριστερής

κυβέρνησης» θα αποτελεί ένα ζήτημα που θαπαίζει όλο και μικρότερο ρόλο στη φυσιο-γνωμία αυτού του κόμματος. Αυτή θα δια-μορφώνεται και θα καθορίζεται όλο καιπερισσότερο από την ηγετική του ομάδα καιστις σχέσεις που οικοδομεί με τις συστημικέςδυνάμεις στην πορεία ανάληψης της κυβερ-νητικής διαχείρισης. Αυτό το γεγονός θα κα-θορίσει και τις εξελίξεις στο εσωτερικό τουΣΥΡΙΖΑ μέχρι και το ιδρυτικό του συνέδριοτο καλοκαίρι, με συνεχείς προσαρμογές και«υπεύθυνες» στάσεις από την ηγεσία του καιένα ιδιότυπο «αντάρτικο» από την «αρι-στερή πλατφόρμα», που δεν θα βάζει όμωςουσιαστικά εμπόδια και «τρικλοποδιές» στηνκυβερνητική πορεία του κόμματος. Η αντι-παράθεση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για τομέχρι πού μπορεί να τραβηχτεί το «όχι» στομνημόνιο, τους εκβιασμούς και τις πιέσειςτης Ε.Ε., δεν βγαίνει «προς τα έξω», δεν έχεικαμία επίδραση στην πολιτική και οργανω-τική ανασυγκρότηση του εργατικού-λαϊκούκινήματος απέναντι στην επίθεση των δυνά-μεων του συστήματος. Γιατί η αναγκαία προ-ετοιμασία για τη σύγκρουση με τιςαντιδραστικές δυνάμεις δεν αποτελεί υπό-θεση μόνο των αριστερών οργανώσεων καικομμάτων αλλά κυρίως υπόθεση του εργα-ζόμενου λαού που θα σηκώσει και το πραγ-ματικό βάρος αυτής της σύγκρουσης.

Θεάρεστες επενδύσεις σε τόπους ...δασωμένους

ΟΟδρόμος που άνοιξαν η Κερατέα καιακόμα καλύτερα η Χαλκιδική φαίνε-ται να εμπνέει εκ νέου αρκετές τοπι-

κές συλλογικότητες, επιτροπές καιπρωτοβουλίες κατοίκων, που κάποια στιγμήφάνηκε ότι εξάντλησαν τα καύσιμα του Συν-τάγματος και ό,τι αυτό παρήγαγε στη συνέ-χεια και είχαν περιοριστεί σε ανέξοδεςδράσεις σαν τα ανταλλακτικά παζάρια, τιςσυλλογικές κουζίνες και την "αδιαμεσολά-βητη" διάθεση αγροτικών προϊόντων. Χωρίςαμφιβολία σ΄ αυτό συνετέλεσε κατά κύριολόγο η ένταση της επίθεσης από μεριάς συ-στήματος, η συνακόλουθη ένταση της κατα-στολής και της φασιστικοποίησης και τοβίωμα της σκληρής καθημερινότητας, αλλάκαι το φωτεινό παράδειγμα του αγώνα τωνκατοίκων της Χαλκιδικής και το τεράστιορεύμα αλληλεγγύης που γέννησε.

Μια τέτοια περίπτωση είναι και η πρωτο-βουλία κατοίκων Πεντέλης-Μελισσίων, πουπρωτοσυγκροτήθηκε όπως και άλλες στοπνεύμα του Συντάγματος, που έκανε ένανπρώτο κύκλο με αιχμή τα χαράτσια της ∆ΕΗαλλά και το τοπικό ζήτημα της εναντίωσηςστις διαθέσεις αρπαγής του Πεντελικού από

την εκκλησία, με εκδηλώσεις και κινητοποι-ήσεις αρκετά επιτυχημένες, αλλά μετά το φε-τινό καλοκαίρι έδειξε να φθίνει και απόσυμμετοχή αλλά κυρίως από στόχο. Η ανα-ζωπύρωση όμως του ζητήματος της ''επενδυ-τικής" διάθεσης της εκκλησίας στο Πεντελικόέφτασε για να ανασυσταθεί και να κάνει μιαπρώτη πολύ επιτυχημένη κινητοποίηση μεδημοσιεύσεις έντυπες και ηλεκτρονικές αλλάκυρίως με πορεία και διαδήλωση 200 περί-που ατόμων στην περιοχή.

Το ζήτημα στην περίπτωση της Πεντέληςείναι η παράδοση άνευ όρων 4.000 στρεμμά-των αναδασωτέας και κομματιού ήδη ανα-δασωμένης περιοχής, με βάση τα δύο νέαδήθεν αναπτυξιακά-επενδυτικά fast trackνομοσχέδια, στις ορέξεις του επίδοξου "στρα-τηγικού" επενδυτή, που στην περίπτωσή μαςείναι η εκκλησία διαμέσω μιας αναπτυξια-κής εταιρείας που συνέστησε ειδικά για τέ-τοιες περιπτώσεις. Η μέχρι τώρα φιλοδοξίατους να αρπάξουν τη γη αυτή συμπυκνωνό-ταν σε ένα φαραωνικό σχέδιο για δημιουρ-γία φωτοβολταϊκού πάρκου 4.000στρεμμάτων, σχέδιο που φαίνεται να παγώ-νει προς το παρόν για λόγους δικούς τους

αλλά να παραμένουν ιδιαίτερα επιθετικές οιεπιδιώξεις για παντός είδους επικερδείς"επενδύσεις". Με βάση τα δύο αυτά νομο-σχέδια, παρακάμπτονται για λόγους "εθνι-κού" συμφέροντος όλα τα μέχρι τώρανομικά κωλύματα για τον "επενδυτή", ιδο-κτησιακό, αρχαιολογικών χώρων, περιοχώνnatura ή εθνικών πάρκων, αιγιαλίτιδαςζώνης και άλλων τέτοιων ενοχλητικών εμ-ποδίων και αρμοδίων αρχών, εφόσον η επέν-δυση είναι σεβαστού ύψους και προσφέρει τογνωστό τυράκι των κάποιων -ελάχιστων-θέσεων εργασίας. Με λίγα λόγια προσφέρε-ται στο πιάτο με μόνη την υπογραφή τουυπουργού Ανάπτυξης εντός μηνός (!) απότην υποβολή της μελέτης το σύνολο της γης,του αέρα και του νερού -κατά το γνωστόσύνθημα- της χώρας για παντός είδους επεν-δύσεις και εκμεταλλεύσεις και -κυρίως- τουςκατοίκους της για δούλους των επενδυτών!

Στην περιοχή της Πεντέλης το οποιοδή-ποτε σχέδιο καταστροφής της θα επιβαρύνειόχι μόνο το βουνό και όλες τις γύρω περιο-χές, αλλά και την Αττική στο σύνολό της,καθώς, όπως είναι προφανές, είναι από τουςελάχιστους πνεύμονες που απομένουν μετά

την ξέφρενη τσιμεντοποίηση και τη χαρι-στική βολή από τις πυρκαγιές. Η επιτροπήκατοίκων που ξαναβρέθηκε και συσπειρώ-θηκε με αφορμή αυτό το ζήτημα φαίνεται ναωρίμασε ως συλλογικότητα πολιτικά καιέχει την πρόθεση να αντισταθεί ενάντια σ'αυτό το ξεπούλημα πόρων και ανθρώπων,καθώς το σήμα που εκπέμπει αυτή τη φοράξεπερνάει την τοπική εμβέλεια και φαίνεταινα αντιλαμβάνεται ότι και αυτή είναι μιακεντρική πολιτική μάχη ενάντια στο σύ-στημα και ότι οι εδώ κάτοικοι είναι πολιτικάυποκείμενα με ένα συγκεκριμένο εχθρόενάντιά τους, κοινό με όλο το λαό που αγω-νίζεται ενάντια στην εξαθλίωσή του από διά-φορες θέσεις και μεριές.

Από μεριάς πρωτοβουλίας η συμμετοχήείναι αξιοσημείωτη και ήδη σχεδιάζονταιπρωτοβουλίες και κινητοποιήσεις για τη συ-νέχιση αυτής της προσπάθειας, τη σύνδεσήτης με άλλες αντίστοιχες και το άπλωμά της-στο μέτρο του δυνατού- σε όλο το φάσματων αγώνων που πρέπει να δώσει ο λαός σή-μερα ενάντια στην επίθεση που δέχεται γιανα καταφέρει να δώσει και την απάντησηπου απαιτείται.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ χτίζει τις συμμαχίες της με το …”διάβολο”.

ΠΕΝΤΕΛΗ

ΠΠΟΟΛΛΙΙΤΤΙΙΚΚΗΗ 1111Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή Σημαία

Νέες συγκροτήσεις λαϊκών πρωτοβουλιών

ΤΤη βδομάδα που πέρασε πραγματοποιήθηκαν στις συνοι-κίες της Αθήνας ανοικτές εκδηλώσεις συγκρότησης σχη-μάτων στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας για την Αριστερή

Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία (Π.Α.Α.Σ) ή συναγωνιστικώνκαι σε συντονισμό μ΄ αυτήν. Κατά τις εκδηλώσεις αυτές - στηδυτική Αθήνα, στις βόρειες συνοικίες, σε Υμηττό – ∆άφνη - νό-τιες συνοικίες και στον Πειραιά – συμμετείχαν αγωνιστές, είτεενταγμένοι στις «εκκινούσες» δυνάμεις της Π.Α.Α.Σ. είτε ανέ-νταχτοι, που εξέφρασαν τη διάθεση να προχωρήσουν στοδρόμο της δημιουργίας συγκροτήσεων με πολιτικό, αντι-ιμπε-ριαλιστικό, αντι-καπιταλιστικό και αντι-συνδιαχειριστικόστίγμα, αλλά και κινηματικά χαρακτηριστικά δράσης. Στις εκ-δηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν έγινε μεγάλος αριθμός το-ποθετήσεων ενώ καταλήχθηκαν τα πολιτικά πλαίσια, καθώς κιένας πρώτος άμεσος προγραμματισμός δράσης των συγκροτή-σεων αυτών. Συγκροτήσεις που θα επιδιώκουν ν΄ απλώσουν,να συνδεθούν με το λαό των συνοικιών και να «συναντηθούν»με τα προβλήματά του, που θα συμμετέχουν στα μέτωπα πάλης

και στους αγώνες που ανοίγονται στις γειτονιές, που θα παίρ-νουν και πρωτοβουλίες τόσο σε σχέση με συνοικιακά ζητήματαόσο και με κεντρικότερα, που αφορούν το λαό, την εργατικήτάξη, τους εργαζόμενους, τη νεολαία. Πρωτοβουλίες που θαευνοούν τη λαϊκή κίνηση, που θα πραγματοποιούν παρεμβά-σεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις αλλά και κινητοποιήσεις. Πουθα συμβάλλουν, εντέλει, στην ανάγκη συγκρότησης μαζικήςλαϊκής αντίστασης απέναντι στη βάρβαρη επίθεση των απα-νωτών μέτρων και μνημονίων, των κυβερνήσεων και τωνντόπιων και ξένων αφεντικών στους Ε.Ε. – ∆.Ν.Τ. – Τρόικα,στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των ίδιων των όρωνζωής του λαού αλλά και στην πολιτικοποίηση των αγώνωντου.

Εκφράστηκε η κοινή διάθεση οι συγκροτήσεις αυτές ναείναι ανοικτές στη συμμετοχή κι άλλων αγωνιστών καιλαϊκών ανθρώπων, να συνεδριάζουν σε ανοικτό χώρο καισε ανακοινωμένα, τακτά χρονικά διαστήματα, να συζητούνουσιαστικά και να παίρνουν τις αποφάσεις μέσα από δια-

δικασίες που να διασφαλίζουν τη συμμετοχή του συνόλουτων αγωνιστών που επιθυμούν να συμμετέχουν σ΄ αυτές.Να δίνεται, έτσι, η δυνατότητα απόκτησης ρόλου, συμμε-τοχής στις αποφάσεις, στη δράση και στην ανάληψη ευθυ-νών σε όλο και πλατύτερο κόσμο που συμφωνεί με τοπολιτικό τους πλαίσιο και στίγμα. Κι αυτό, πέρα από δια-φορετικές τοποθετήσεις ή και διαφωνίες που εκφράστηκαν,όσον αφορά την «οργανωτική» πλευρά της λειτουργίαςτων σχημάτων.

Η διαδικασία αυτή θα συμβάλλει στην προσπάθεια ν΄αποκτήσει η Π.Α.Α.Σ. πραγματικά «σάρκα και οστά». Τοκάθε σχήμα που συγκροτείται ν’ αποτελεί αφενός μια υπαρ-κτή ο-ντότητα, με δικιά του ζωή, δράση, δουλειά, παρα-γωγή πολιτικού υλικού παρέμβασης, αλλά καιεπεξεργασιών κι εμπειρίας, κι αφετέρου να εντάσσεται – ήνα κινηθεί, εφόσον το επιθυμεί– μέσα στο συνολικότεροπλαίσιο της Πρωτοβουλίας, σε παναττικό αλλά και σε πα-νελλαδικό επίπεδο.

Πειραιάς:

Συγκροτήθηκε η «Λαϊκή Αντίσταση»

ΜΜε επιτυχία ολοκληρώθηκε η ιδρυτική συνάντηση την Κυ-ριακή 14/4 στο Κερατσίνι για τη δημιουργία σχήματος πόληςστη Πειραϊκή περιφέρεια. Η αναγκαιότητα αλλά και η δυ-

νατότητα για τη δημιουργία ενός τέτοιου σχήματος στη περιοχή απο-τέλεσε κοινό τόπο τόσο των μελών του ΚΚΕ(μ-λ), που πήραν αυτή τηνπρωτοβουλία, όσο και ανέντακτων συναγωνιστών που συνέβαλαν ου-σιαστικά και καθοριστικά στη πολιτική και οργανωτική προετοιμασία.

Στόχος της ιδρυτικής συνάντησης ήταν να καθορίσει το πολίτικοπλαίσιο που θα αποτελεί τη βάση συγκρότησης του σχήματος. Μια δια-δικασία που, από τη μεριά μας, είχε ξεκινήσει πολύ καιρό πριν από τηνιδρυτική συνάντηση, σε μια προσπάθεια να συζητήσουμε με συναγω-νιστές και να συνδιαμορφώσουμε τη πρόταση του πλαισίου σε αντι-καπιταλιστική, αντιιμπεριαλιστική, αντιδιαχειριστική κατεύθυνση.Μέσα από αυτή τη διαδικασία ήρθαμε και σε επαφή με συναγωνιστέςοι οποίοι είτε διαφώνησαν με το εγχείρημα αυτό, είτε εξέφρασαν επι-φυλάξεις δηλώνοντας ότι θα το παρακολουθούν. Αυτή η πρόταση λοι-πόν παρουσιάστηκε εισηγητικά, επιδιώκοντας να κάνει σαφές ότι τοσχήμα αυτό θέλει να αποτελέσει ένα εργαλείο συγκρότησης, δράσηςκαι πάλης πάνω στα μέτωπα της επίθεσης του συστήματος. Θέλει νασυμβάλει στη δημιουργία, στην οργάνωση και στον πολιτικό προσα-νατολισμό, στην ανάπτυξη και νικηφόρα έκβαση των αγώνων στη πε-ριοχή. Ότι κύρια κατεύθυνση θα αποτελεί η οργάνωση της ΛΑΪΚΗΣΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στη καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και η∆ΙΕΚ∆ΙΚΗΣΗ από το κράτος και τους δήμους, από το κεφάλαιο και τηνεργοδοσία, του δικαιώματος στη ζωή. Κόντρα στις κοινοβουλευτικέςαυταπάτες που καλλιεργούνται συστηματικά και την «αυτοδιαχεί-ριση» της πείνας που προβάλλεται ως «αλληλεγγύη και αντίσταση».Ότι αυτό το πολιτικό και κινηματικό κενό δεν εκφράζεται μόνο σε το-πικό επίπεδο αλλά συνολικότερα, θέτοντας το καθήκον για πανελλα-δική προσπάθεια συγκρότησης και έκφρασης αυτής της κατεύθυνσης.Τόσο για τη συμβολή του σχήματος στο γενικότερο συσχετισμό δύνα-μης όσο και για το γεγονός ότι συνολικότερες ανατροπές υπέρ τουλαού και της εργατικής τάξης περνούν μέσα από τη σύγκρουση με τηναστική τάξη και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση. Σε αυτή τη βάση ξεκα-θαρίσαμε από τη μεριά μας, ότι το σχήμα αυτό θα πρέπει να συνδεθείκαι να συντονιστεί με την Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλι-στική Συνεργασία, που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης αυτής της πρωτο-βουλίας μας και προωθεί αυτή την κατεύθυνση.

Η συζήτηση που ακολούθησε επικεντρώθηκε, με βάση και τουςπροβληματισμούς ορισμένων συναγωνιστών στο χαρακτήρα που θαέχει αυτό το σχήμα και τι ακριβώς επιδιώκει. Τη σχέση του με άλλασχήματα και συλλογικότητες που δρουν στη περιοχή, αλλά και τησχέση του με πρωτοβουλίες- επιτροπές και λαϊκές-ανοιχτές συνελεύ-σεις. Επίσης τη συζήτηση απασχόλησε ιδιαίτερα και ζήτημα της «αλ-ληλεγγύης».

Στη συνάντηση παραβρέθηκε και τοποθετήθηκε εκπρόσωπος απότο ΝΑΡ. Αφού χαιρέτησε την διαδικασία, χαρακτήρισε το εγχείρημαως «πολιτικό μέτωπο στο οποίο ο ίδιος δεν χωράει». Επισήμανε ότι ηαλληλεγγύη πρέπει να έχει «ταξικό πρόσημο». Παρουσίασε την νεοϊ-δρυθείσα Εργατική Λέσχη στη περιοχή και την καμπάνια που διεξά-γουν στο πλαίσιο του «Απρίλης, μήνας προειδοποιητικής λαϊκήςστάσης πληρωμών». Τέλος ζήτησε διευκρινήσεις για την οργανωτικήσχέση του σχήματος με την Π.Α.Α.Σ. αλλά και για το αν το σχήμα θακατέβει στις δημοτικές εκλογές.

Η «Λαϊκή Αντίσταση» είναι ένα γεγονός που μας γεμίζει αισιο-δοξία και ελπίδα. Ήδη καθορίστηκε επόμενη συνάντηση την οποίαθα απασχολήσει η έγκριση του τελικού πλαισίου που θα κατατεθείαπό ομάδα συναγωνιστών. Θα αποφασιστεί η παρέμβαση του σχή-ματος για την απεργία της 1ης Μάη. Θα γίνει μια πρώτη συζήτησηγια την ιεράρχηση των μετώπων πάλης που ανοίγονται στη πε-ριοχή και την παρέμβαση του σχήματος για την ανάληψη πρωτο-βουλιών. Ταυτόχρονα έχει ξεκινήσει η προσπάθεια για τηνανεύρεση χώρου που θα στεγάσει τις συνεδριάσεις της οι οποίες θέ-λουμε να είναι τακτικές και ανοιχτές προς το λαό.

ΠΑΑΣ στα Βόρεια της Αθήνας

ΜΜε μια ανοιχτή συζήτηση που έγινε την Τρίτη 9 Απρίλη στο Χαλάνδρι, συγκροτήθηκε η ΠΑΑΣ στα Βόρειατης Αθήνας. Η Πρωτοβουλία έχει στόχο να έρθει σε επαφή με όσο περισσότερο κόσμο μπορεί στις βόρειεςγειτονιές της πόλης, να παρέμβει στα τοπικά αλλά και κεντρικά ζητήματα που ανοίγονται και θα ανοί-

ξουν και να συγκροτηθεί ως μια εστία αντίστασης στην περιοχή.Στη συζήτηση τέθηκαν οι προβληματισμοί για τον τρόπο λειτουργίας της Πρωτοβουλίας και αποφασίστηκε η

πρώτη παρέμβαση, με το πλαίσιο που καταλήχθηκε, στο Χαλάνδρι και τη Ν. Ιωνία. Παρέμβαση που έγινε με επι-τυχία, ανακοινώνοντας τη δημιουργία της νέας συλλογικότητας.

Η Πρωτοβουλία προσπάθησε να κάνει μια καταρχήν χαρτογράφηση του χώρου δράσης της και των ιδιαίτερωνπροβλημάτων που τίθενται. Συμφωνήθηκε να παρέμβει στο ζήτημα που έχει ανοίξει στην Πεντέλη με τα φωτο-βολταϊκά, όπως και για την απεργία της Πρωτομαγιάς.

Κοινή πεποίθηση όλων των συμμετεχόντων ήταν ότι στις δύσκολες εποχές που ζούμε είναι αναγκαία η αρι-στερή αντιιμπεριαλιστική φωνή μέσα στο λαό, όπως και η συμμετοχή στις όποιες κινητοποιήσεις και αντιστάσειςτου. Με αυτή τη βασική κατεύθυνση εκφράστηκε η διάθεση να ξεκινήσει η λειτουργία της Πρωτοβουλίας η οποίαθα πρέπει να κατακτά βήμα το βήμα τις σχέσεις της με το λαό των περιοχών στις οποίες παρεμβαίνει.

ΠΑΑΣ στη ∆άφνη - Υμηττό, νότια προάστια

ΣΣτις 14 του Απρίλη πραγματοποιήθηκε η ανοικτή εκδήλωση – συζήτηση στο ∆ημαρχείο Υμηττού για τη δη-μιουργία ΠΑΑΣ ∆άφνης – Υμηττού και νοτίων προαστίων. Πολλοί συναγωνιστές πήραν μέρος με ενθουσια-σμό στην προετοιμασία της εκδήλωσης που προβλήθηκε με αφισοκόλληση και προκήρυξη.

Την εκδήλωση παρακολούθησε σημαντικός αριθμός συντρόφων, συναγωνιστών και φίλων της περιοχής, πουστις τοποθετήσεις τους έδειξαν πως υπάρχουν προϋποθέσεις για ουσιαστική δουλειά και δράση. Στις κύριες τοπο-θετήσεις που έγιναν, αναλύθηκαν διεξοδικά πολιτικά ζητήματα όπως:

- Τα κύρια χαρακτηριστικά της επίθεσης του ιμπεριαλιστικού – καπιταλιστικού συστήματος παγκόσμια, αλλά και οιιδιαιτερότητες και οι διαστάσεις που έχει πάρει στη χώρα μας η επίθεση στη βάση της διπλής εξάρτησής της από ΕΕ καιΗΠΑ.

- Τα τραγικά αποτελέσματα της επίθεσης εις βάρος της χώρας μας, των εργαζομένων και των συνταξιούχων.- Η αντίδραση και η αντίσταση του λαού, η στάση των πολιτικών δυνάμεων, αλλά και οι πραγματικές ανάγκες

του λαϊκού μας κινήματος.Πάνω απ’ όλα, όμως, το βάρος της συζήτησης έπεσε στην ανάγκη ενίσχυσης των εστιών αντίστασης με κινη-

ματικό χαρακτήρα, που να υπηρετούν αποφασιστικά τον αγώνα του λαού μας. Η ΠΑΑΣ βάζει σαν κύριο στόχο καιπροτεραιότητα να επιδιώξει με δικές της πρωτοβουλίες την ενίσχυση της από κοινού δράσης με άλλους αγωνιστέςαλλά και άλλες συλλογικότητες.

Η λειτουργία της ΠΑΑΣ πρέπει σταθερά και ευθύς εξ αρχής να έχει καθαρά συλλογικό, δημοκρατικό και ανοι-κτό χαρακτήρα, για να διευκολύνεται η συμμετοχή και η λειτουργία κάθε αγωνιστή, σε όλες τις αποφάσεις που θαπαίρνονται. Έτσι μεθοδικά και με συλλογική συμμετοχή θα κτίσουμε και θα κατοχυρώσουμε στον κόσμο το λαϊκόπροφίλ της ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ. Τέλος, έγινε ο προγραμματισμός για το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα μέχρι τονεορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

ΠΑΑΣ ∆υτικής Αθήνας

ΠΠραγματοποιήθηκε την Κυριακή 14/04 η ανοιχτή σύσκεψη συγκρότησης της ΠΑΑΣ ∆υτικής Αθήνας. Στη συ-ζήτηση συμμετείχαν μέλη των οργανώσεων Μ-Λ ΚΚΕ και ΚΚΕ (μ-λ) αλλά και αγωνιστές από τις γύρω πε-ριοχές. Η συζήτηση, περά από την αναφορά στα κεντρικά ζητήματα, στάθηκε στα εξής σημεία: η λειτουργία

του σχήματος, το γεωγραφικό εύρος του πεδίου δράσης του σχήματος, η πλαισίωση της ΠΑΑΣ από ευρύτερο δυ-ναμικό αγωνιστών, τα μέτωπα της επίθεσης που θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε το επόμενο διάστημα.

Εκφράστηκε γόνιμος προβληματισμός και διαφορετικές τοποθετήσεις στον τρόπο που θα πορευτούμε στη συ-νέχεια έτσι ώστε το σχήμα να αποτελέσει εργαλείο αντίστασης του λάου. Ανεξάρτητα από τη διαφορετική αντίληψησε ορισμένα θέματα που αφορούν τη λειτουργία της ΠΑΑΣ, εκείνο που κυριάρχησε ήταν η αναγκαιότητα να προ-χωρήσουμε στη συγκρότηση και τη δραστηριοποίηση του σχήματος ΑΜΕΣΑ.

Αποφασίστηκε η τακτική και αποφασιστική λειτουργία του σχήματος. Επικέντρωση της παρέμβασης του σχή-ματος στις περιοχές Πετρούπολης, Ιλίου και Αγ. Αναργύρων–Καματερού, εξαιτίας της εντοπιότητας των συμμετε-χόντων. Παρέμβαση στα ζητήματα που θα δημιουργήσουν στο αμέσως επόμενο διάστημα οι συνενώσεις σχολείωνστην περιοχή. Ανάδειξη των ζητημάτων της υγείας (κλείσιμο ΙΚΑ Ιλίου και Ανάκασας, να δούμε τα περιθώρια πα-ρέμβασης για το Αττικό Νοσοκομείο). Συμβολή στο χτίσιμο του τοπικού κινήματος ενάντια στη χωματερή και ταεργοστάσια καύσης σκουπιδιών που προετοιμάζουν στα Άνω Λιόσια.

Βέβαια, κύριο παραμένει το καθήκον της προβολής στην περιοχή των προταγμάτων πάνω στα οποία συγκρο-τήθηκε η Πρωτοβουλία για Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία.

Καταλήξαμε να ξεκινήσουμε παρεμβάσεις με στόχο την ανάδειξη της 1η Μάη και τη σημασία της στην περίοδοπου διανύουμε, παρεμβάσεις που θα κορυφωθούν την ΚΚυυρριιαακκήή 2288 ΑΑππρριιλλίίοουυ με ααννοοιιχχττήή σσυυζζήήττηησσηη σσττοο ΠΠάάρρκκοο ΤΤρρίί--ττσσηη σσττιιςς 77::0000 μμμμ.. Το επόμενο μάζεμα του σχήματος να είναι στις 8 Μάη σε χώρο που θα ανακοινώσουμε μέσα απότον ιστότοπο της ΠΑΑΣ άμεσα.

ΑΘΗΝΑ

ΝΕΟΛΑΙΑ14 Σάββατο 20 Απρίλη 2013Προλεταριακή Σημαία

Στις φοιτητικές εκλογές του 2013, οι Αγωνιστικές Κινή-σεις μπορούν να υπερηφανεύονται ότι υλoποίησανστο ακέραιο των δυνατοτήτων τους το σύνθημα της

πανελλαδικής προκήρυξής τους για τις εκλογές: «να δώσου-με την πολιτική μάχη». Όχι χωρίς προβλήματα και αναντι-στοιχίες, αλλά συντεταγμένα και δυναμικά, ενιαία και πολι-τικά, οι Αγωνιστικές Κινήσεις κατέγραψαν ένα διακριτόπολιτικό ρεύμα μέσα στο φοιτητικό κίνημα και την Αριστερά.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις, με πλατιά απεύθυνση στουςφοιτητές, έθεσαν το ζήτημα της μαζικής αντίστασης καιπάλης. Το ζήτημα της ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινή-ματος σε αγωνιστική κατεύθυνση, ενάντια στα μέτρα τηςκυβέρνησης, ενάντια στην κηδεμονία των ΕΕ-ΔΝΤ. Και σεόσους επέλεξαν να μας ψηφίσουν, αλλά και σε όσους μαςάκουσαν και τελικά μας απέρριψαν, το πολιτικό μήνυμά μαςήταν σαφές και καθαρό: μονόδρομος για τους φοιτητές είναιη ανασυγκρότηση των συλλόγων και η οικοδόμηση μαζικούκινήματος – άλλη λύση, εκλογική ή διαχείρισης, δεν υπάρ-χει.

Με το τρίπτυχο «χθες ο νόμος-πλαίσιο, σήμερα το σχέδιο“Αθηνά”, αύριο οι διαγραφές και τα δίδακτρα», ανοίξαμεστους φοιτητές τα κύρια ζητήματα που αποτελούν αιχμέςπάλης για το φ.κ. αυτή την περίοδο. Τα ζητήματα εκείνα ταοποία συμπυκνώνουν την πολιτική που πετάει έξω από ταΑΕΙ-ΤΕΙ τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων και αποτελούνκρίσιμους στόχους που πρέπει να αναδείξει το φοιτητικόκίνημα.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις ανέδειξαν την ανάγκη να στηρι-χθούν τα όργανα πάλης των φοιτητών, οι σύλλογοι, τα ΔΣκαι πάνω από όλα οι γενικές συνελεύσεις. Ανέδειξαν τησημασία των εκλογών ως διαδικασία του συλλόγου και όχιως πανηγύρι ή αντιγραφή των βουλευτικών εκλογών. Αντι-στάθηκαν στο ρεύμα της αντιδραστικής, φασίζουσας λογι-κής τού «έξω οι παρατάξεις και τα κόμματα από το πανεπι-στήμιο», η οποία κερδίζει έδαφος και προμοτάρεται από τοσύστημα. Αρνήθηκαν να πατήσουν την μπανανόφλουδα,όπως πολλές αριστερές δυνάμεις, με προεξάρχουσες τιςΑΡΕΝ-ΕΑΑΚ, οι οποίες αποδέχονται το αντιπαραταξιακόκλίμα, εμφανίζονται ως δήθεν «ανεξάρτητες και χωρίς κομ-ματικές γραμμές». Στην πραγματικότητα πριονίζουν τοκλαδί στο οποίο κάθονται, ανοίγοντας την κερκόπορτα γιατην επίθεση ενάντια στο οργανωμένο φ.κ.

Πρωτοφανής ήταν η απαξίωση απέναντι στο φοιτητικόκίνημα και στις δομές του στις φετινές φοιτητικές εκλογές.Το κύριο πολιτικό ζήτημα που αναδείχθηκε από τη δράσηόλων των πολιτικών δυνάμεων ήταν αυτό της αποχής. Πουγια ακόμα μία χρονιά, και πλέον πολύ πιο έντονα, αναδεί-χθηκε «νικητής» των εκλογών. Αποτέλεσμα αυτού που ονο-μάσαμε «εικονικός συνδικαλισμός», η τεράστια αποχή (ησυμμετοχή έπεσε πλέον κάτω από το μισό σε πολλές σχο-λές), χτυπάει το καμπανάκι στο φ.κ.: η αναντιστοιχία λόγωνκαι πράξεων είναι πλέον φανερή στον καθένα και η αποσυ-γκρότηση των συλλόγων δεν μπορεί να κρυφτεί πλέον.Ήρθε ο καιρός η φοιτητική Αριστερά να αναγνωρίσει τηνκατάσταση και να κάνει την αυτοκριτική της. Εμείς ως Αγω-νιστικές Κινήσεις, ανοιχτά και σε όλους τους τόνους, ανα-γνωρίσαμε την ανάγκη για αλλαγή ρότας στο φ.κ. Έχουμεθέσει ως στόχο της παρέμβασής μας την ουσιαστική και στηβάση συσπείρωση των φοιτητών πάνω στα πραγματικά,καθημερινά προβλήματα και στη σύνδεση αυτών με ουσια-στιό τρόπο με τη γενική πολιτική κατάσταση.

Οι υπόλοιπες δυνάμεις της φοιτητικής Αριστεράς μένουνκυρίως στην αύξηση των ποσοστών (παραβλέπουν τηνπτώση σε ψήφους, οπότε ας μην πανηγυρίζουν τόσο πολύ),χωρίς να αναγνωρίζουν το πρόβλημα και να αναλαμβάνουντις ευθύνες τους απέναντι στην κατάσταση. Δεν περιμέναμετίποτα περισσότερο από όλους αυτούς που έχουν υπονομεύ-σει το φοιτητικό κίνημα και βοηθήσει με τις συμπεριφορέςτους να δημιουργηθεί αυτή η κατάσταση. Για εμάς, κανέναθετικό εκλογικό αποτέλεσμα δεν μπορεί να κρύψει την απο-συγκρότηση που επικρατεί στο φοιτητικό κίνημα και τιςευθύνες που έχουν οι δυνάμεις που αναφέρονται σε αυτό.

Πάνω από όλα, οι Αγωνιστικές Κινήσεις ανέδειξαν στουςφοιτητές που επηρεάζουν την ανάγκη για την οικοδόμησηενός άλλου πολιτικού ρεύματος μέσα στις σχολές, ως ανα-γκαία προϋπόθεση για την ουσιαστική ανασυγκρότηση τουφοιτητικού κινήματος. Ενός πολιτικού ρεύματος αντικαπιτα-λιστικού, αντιιμπεριαλιστικού, αντιδιαχειριστικού. Κόντραστην επίθεση του κεφαλαίου, στην εξάρτηση από τον ιμπε-ριαλισμό, στην αριστερή συνδιαχείριση της κρίσης. Για έναφ.κ. ανεξάρτητο από τους κρατικούς μηχανισμούς καιμακριά από τη συνδιοίκηση και τις προτάσεις εκλογίκευσηςτου βάρβαρου συστήματος. Για την οικοδόμηση ενός φ.κ.στο πλευρό του λαϊκού κινήματος, ενεργό κομμάτι ενός πλα-τιού Μετώπου Αντίστασης.

Αυτή την πολιτική αντίληψη στήριξαν σχεδόν 700 φοιτη-τές σε 40 σχολές ΑΕΙ και ΤΕΙ, σε 9 πόλεις, αποτυπώνονταςγια ακόμα μια χρονιά την ανοδική πορεία των ΑγωνιστκώνΚινήσεων. Συγκροτώντας έτσι ένα μικρό, αλλά διακριτό καιπανελλαδικό πλέον πολιτικό ρεύμα μέσα στο φοιτητικό κίνη-μα, το οποίο έχει κατοχυρώσει τα τελευταία χρόνια μέσα στοκίνημα και στα μέτωπα πάλης την παρουσία του. Μακριά

Ηστάση των ΕΑΑΚ ενόψει των φοιτητι-κών εκλογών ξεπέρασε κατά πολύ ταόρια του εκλογικού κρετινισμού. Για

μια ακόμη φορά μπήκε σε δεύτερη μοίρα ηαναγκαία συζήτηση για τις ανάγκες και τα προ-βλήματα του φοιτητικού κινήματος. Άλλωστε,γνωρίζουν ότι οι ευθύνες τους είναι προφανείςκαι δεν θέλουν ούτε μπορούν να μπουν σε μιαδιαδικασία απολογισμού και ουσιαστικής αυτο-κριτικής. Αντί αυτού, για μια ακόμη φορά έδω-σαν τον τόνο οι λογικές της εκλογικής αυτοσυ-ντήρησης και η άκρατη ψηφοθηρία.

Αυτό ήταν που εκφράστηκε στο πώς ο ενλόγω πολιτικός χώρος αντιμετώπισε τις Αγωνι-στικές Κινήσεις όλο το προηγούμενο διάστημακαι ιδιαίτερα στις σχολές της Αθήνας. Και ενώ οισυναγωνιστές απέφευγαν συστηματικά τόσοκαιρό να τοποθετηθούν πάνω στα πολιτικάζητήματα που ανοίγαμε και στην κριτική πουτους ασκούσαμε, μπροστά στις εκλογές επανήλ-θαν δριμύτεροι. Βέβαια, όχι μόνο δεν επέλεξαντην τίμια πολιτική αντιπαράθεση αλλά, αντίθε-τα, προχώρησαν σε μια συντονισμένη επίθεσηλάσπης, με την αναπαραγωγή ψεμάτων και δια-στρεβλωμένων καταστάσεων γύρω από τηνπαρέμβαση και την άποψη των ΑγωνιστικώνΚινήσεων, με την ενίσχυση της λογικής της«χαμένης ψήφου» καθώς και με προσπάθειεςυπονόμευσης και αποκλεισμού της κατεύθυνσηςενάντια στη συνδίοικηση που παλεύουμε μέσαστους συλλόγους, μέσω της επιμονής τους νααρνούνται σε μια σειρά σχολές το δικαίωμά μαςνα αναγράφεται στο ψηφοδέλτιο μας ότι δενσυμμετέχουμε και δεν αναγνωρίζουμε τα κρατι-κά αυτά όργανα. Είναι γνωστή, πάντως, η αντί-ληψη της συνδιαχείρισης που τους χαρακτηρί-ζει, όπως και η συνδιαλλαγή χρόνων με τοκαθηγητικό κατεστημένο, γι’ αυτό δεν πέφτου-με και από τα σύννεφα. Όλο αυτό όμως δεν στα-ματάει εκεί. Γιατί έφτασε μέχρι και στο σημείονα αντιμετωπίζουμε τραμπουκισμούς, προκλή-σεις και απειλές από τη μεριά τους, όπως συνέ-βη στο Πανεπιστήμιο Πειραιά.

Αυτό που έρχονται να επιβεβαιώσουν εκνέου όλες οι παραπάνω συμπεριφορές είναι τοπόσο αναντίστοιχες είναι όλες εκείνες οι δυνά-μεις την αριστεράς, οι οποίες, έχοντας ενσω-ματώσει πλήρως τη λογική της ηττοπάθειας καιτου συμβιβασμού, αδυνατούν να δώσουν κινη-ματική απάντηση στα προβλήματα του κόσμου.Βάσει της πολιτικής τους γραμμής αδυνατούνκαι δεν θέλουν να οικοδομήσουν όρους ανά-πτυξης μαζικών αγώνων αλλά αρκούνται στηδιαιώνιση ενός συνδικαλισμού ανάθεσης καιεντυπωσιασμού. Εγκλωβισμένες, λοιπόν, στααδιέξοδά τους επιδίδονται σε επιδείξεις δύνα-μης και αλαζονείας ακόμα και προς άλλες συλ-λογικότητες του κινήματος, με απώτερο καιμοναδικό σκοπό την αναπαραγωγή των ψευ-δαισθήσεων επάρκειας και «ηγεμονίας» πουέχουν, όπως και το ντοπάρισμα ψηφοφόρωνλίγο πριν φτάσουν στην κάλπη. Στην προκειμέ-νη περίπτωση, τα ΕΑΑΚ ανακάλυψαν τον εχθρόστις Αγωνιστικές Κινήσεις και αντί να ευνοή-σουν την ανάπτυξη συναγωνιστικών σχέσεωνκαι κοινής δράσης μεταξύ δύο δυνάμεων τουκινήματος (που δεν αναιρεί τη δυνατότητααντιπαράθεσης με πολιτικούς όρους), επέλεξαντο δρόμο στον οποίο τους οδηγούσε ο εκλογι-κός τους παροξυσμός. Σε βαθμό που να θυμίζειέργα και ημέρες των πάλαι ποτέ λεγόμενωνΚΝΑΤ…

Οι Αγωνιστές Κινήσεις δεν πρόκειται νακάνουμε ούτε βήμα πίσω από την απόφασήμας να ρίξουμε τις δυνάμεις μας στην υπόθε-ση της ανασυγκρότησης του φοιτητικού κινή-ματος στο πλευρό του λαού και της πάληςτου, όσο και αν κάποιοι με τη στάση τουςβάζουν εμπόδια σε αυτήν την κατεύθυνση.Ούτε είμαστε διατεθειμένοι να «ξεχάσουμε» τηλογική της κοινής δράσης και να την παλεύ-ουμε με κάθε ευκαιρία, όσο και αν κάποιοιφροντίζουν να την υποσκάπτουν συνεχώς.Δυστυχώς γι' αυτούς, θα συνεχίσουμε να τουςχαλάμε τη σούπα…

«Ηγεμονία» ή προεκλογικά τερτίπια;

Αυτοδίκαιες διαγραφές Το δικαίωμα στις σπουδές στο στόχαστρο

Την προετοιμασία του

εδάφους για να περάσει

στο επόμενο στάδιο της

επίθεσης φαίνεται να προωθεί

το υπουργείο στην συγκεκριμέ-

νη φάση. Οι προθέσεις του

συστήματος εξάλλου είναι γνω-

στές από χρόνια, όσον αφορά

τα δικαιώματα των φοιτητών

αλλά και της νεολαίας συνολι-

κά. Έτσι μετά το πέρασμα του

νόμου πλαίσιο σε περίοδο

καλοκαιριού και την αδυναμία

του φοιτητικού κινήματος να

δώσει την ανάλογη απάντηση,

μετά την ψήφιση του σχεδίου

«Αθηνά» με όλη την διαδικασία

που ακολούθησε, αρχίζει να

ανοίγει το ζήτημα των διαγρα-

φών όλο και περισσότερο.

Εξάλλου οι περισσότερες αστι-

κές φυλλάδες, εδώ και καιρό,

έχουν άρθρα για το συγκεκριμέ-

νο ζήτημα στην προσπάθειά

τους να δημιουργήσουν το

κατάλληλο κλίμα για τη δια-

μόρφωση της κοινής γνώμης.

Πιο συγκεκριμένα, ο νόμος

προβλέπει αυτοδίκαιη διαγρα-

φή για τέσσερις κατηγορίες φοι-

τητών.

• Για αυτούς που έχουν

εισαχθεί από το 2003-2004 και

νωρίτερα, προβλέπεται διαγρα-

φή με τη λήξη του ακαδημαϊκού

έτους 2013-2014.

• Για αυτούς που έχουν

εισαχθεί τα ακαδημαϊκά έτη

από το 2004 έως το 2007 προ-

βλέπεται διαγραφή στο τέλος

του 2014-2015.

• Ενώ για τους εισακτέους

από το 2007 έως το 2011 προ-

βλέπεται αυτοδίκαιη διαγραφή

στην συμπλήρωση των 2ν ετών

φοίτησης

• Τέλος για αυτούς που

έχουν εισαχθεί μετά το 2011-

2012 προβλέπεται διαγραφή

στα ν+2 έτη.

Επίσης θα διαγράφονται

και οι φοιτητές που δεν θα

κάνουν ανανέωση εγγραφής

στη σχολή για δύο εξάμηνα.

Ενώ από τον Σεπτέμβρη θα

αρχίσει και η εκκαθάριση των

μητρώων των σχολών.

Οι διαγραφές είναι ένας

βασικός πυλώνας στην όλη προ-

σπάθεια που γίνεται για να

πεταχτούν εκτός της τριτοβάθ-

μιας εκπαίδευσης μεγάλα κομ-

μάτια των φοιτητών, ειδικά

αυτοί που προέρχονται από

χαμηλότερα κοινωνικά στρώμα-

τα. Εξάλλου έχει μπει από χρό-

νια η κατεύθυνση για τη δημι-

ουργία ενός πανεπιστημίου για

λίγους και εκλεκτούς, μέσα από

την ένταση των ταξικών φραγ-

μών. Μια κατεύθυνση που έχει

πάρει πολύ πιο αναβαθμισμένα

χαρακτηριστικά με τις πολιτι-

κές των μνημονίων τα τελευταία

χρόνια.

Αυτό που πρέπει να γίνει

ξεκάθαρο είναι το μέγεθος της

επίθεσης με την οποία καλείται

να αντιπαρατεθεί το φοιτητικό

κίνημα, αλλά και τα καθήκοντα

που μπαίνουν στις δυνάμεις που

αναφέρονται σε αυτό. Δεν θα

πρέπει να υπάρχει καμία αυτα-

πάτη και κανένας εφησυχασμός

ότι το σύστημα μπορεί να κάνει

πίσω από μόνο του ή να μην το

ανοίξει φοβούμενο αντιδράσεις.

Παρότι οι αντιδράσεις είναι

κάτι που μετράει, ο βασικός

παράγοντας που μπορεί να

μπλοκάρει τέτοιες πολιτικές

είναι το συγκροτημένο και

οργανωμένο φοιτητικό αλλά

και ευρύτερα λαϊκό κίνημα.

Όποιος λοιπόν σήμερα δεν

συγκροτεί τον κόσμο στην

κατεύθυνση της αντίστασης

στην επίθεση και της διαμόρφω-

σης πραγματικών όρων απά-

ντησης δεν κρατάει απλά ουδέ-

τερη στάση αλλά βοηθάει

άθελα ή ηθελημένα στο να συνε-

χίζεται να προωθείται αυτή η

πολιτική.

Πα

νε

λλ

αδ

ικά

απ

οτε

λέ

σμ

ατα

Αγ

ων

ιστ

ικώ

ν Κ

ινή

σε

ων

ΝΕΟΛΑΙΑ 15Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή Σημαία

Φοιτητικές εκλογές δυσαρέσκειας και απαξίωσηςΕνισχυμένες οι Αγωνιστικές Κινήσεις

από εμάς οι πανηγυρισμοί. Για εμάς το ζητούμενο είναι η επόμενημέρα και γι’ αυτό συμμετέχουμε στις εκλογές, για να διαμορφω-θούν καλύτεροι όροι μέσα στους συλλόγους για την πάλη των φοι-τητών. Όμως το αποτέλεσμα των Αγωνιστικών Κινήσεων ήτανσυνολικά θετικό σε μια δύσκολη συγκυρία και κόντρα στο ρεύματης αποσυγκρότησης – και αυτό έχει ιδιαίτερη αξία.

Οι δυνάμεις του συστήματος, ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, εμφανίζουν σημαντι-κές απώλειες και χρεώνονται την πολιτική της τρικομματικήςκυβέρνησης. Η ΔΑΠ δείχνει να έχει σημαντική πτώση (θυμίζει τηφθορά επί κυβέρνησης Καραμανλή), όμως παραμένει ο κύριοςμοχλός έκφρασης της συστημικής πολιτικής μέσα στα ΑΕΙ-ΤΕΙ.Εκφράζει ένα σημαντικό κομμάτι φοιτητόκοσμου που εκτός απόπελατειακές λογικές επιθυμεί την «τάξη και ασφάλεια» στις σχο-λές. Αντίθετα, η ΠΑΣΠ είναι σε φάση διάλυσης, και το εκλογικόαποτέλεσμα (μεγάλη πτώση) μάλλον... θετικό μπορεί να απολογι-στεί, καθώς η ανυποληψία της στις φοιτητικές μάζες είναι ακόμημεγαλύτερη.

Έτσι κι αλλιώς σε περιόδους κινηματικής απραξίας μικρές ανα-τροπές συσχετισμών μπορούν να επέλθουν τόσο για τις συστημικέςδυνάμεις όσο και στον ίδιο τον χώρο της Αριστεράς. Οι δυνάμειςτης φοιτητικής Αριστεράς καρπώθηκαν το κλίμα δυσαρέσκειας –όμως σε καμία περίπτωση τα τραπεζάκια τους τη μέρα των εκλο-γών δεν έσφυζαν από ζωή και αγωνιστικότητα. Η ΠΚΣ (ξεχασμένοόνομα που θυμόμαστε πλέον μόνο στις εκλογές) κατόρθωσε ναανακόψει τη συνεχή πτώση της που υπήρχε τα τελευταία χρόνιαστα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Παρά το θετικό αποτέλεσμα, τα προβλήματα παραμέ-νουν: πέρα από την πλήρη απομόνωση των ΚΝΕ/ΜΑΣ από τις δια-δικασίες του φ.κ., προστέθηκε η αντανάκλαση των εσωκομματικώνπροβλημάτων του ΚΚΕ – κάποιος παρατηρητικός μπορούσε ήδη ναδιακρίνει σαφή δείγματα. Είναι λοιπόν πιθανό να ξεχαστεί σύντοματο θετικό αποτέλεσμα της ΠΚΣ.

Στον αντίποδα της Αριστεράς, η ΑΡΕΝ φάνηκε ανήμπορη ναεφκράσει το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στις σχολές (εμφάνισε υποχώ-ρηση), καθώς είναι κοινό μυστικό ότι τα σχήματα της ΑΡΕΝ έχουνανυπαρξία δράσης και κατεβαίνουν μόνο για τις φοιτητικές εκλο-γές στους συλλόγους. Έτσι η ΕΑΑΚ κατάφερε να εκφράσει ένασημαντικό μέρος του ρεύματος αυτού, πέρα από τη δική της ιδιαί-τερη συγκρότηση, η οποία είναι σημαντική. Συνολικά, η εικόνα τουφοιτητικού κινήματος είναι πολύ πίσω όχι μόνο από τη δυναμικήπου εμφανίζει η ΕΑΑΚ, αλλά όλες οι αριστερές δυνάμεις παρμένεςως σύνολο.

Τέλος, μπορεί η Χρυσή Αυγή να μην εμφανίστηκε, όπως φημο-λογούνταν, στις σχολές, όμως σίγουρα δημιουργούνται οι προϋπο-θέσεις γι’ αυτό – η περιρρέουσα ατμόσφαιρα της απαξίωσης τωνσυλλόγων δίνει «κενό χώρο». Πρέπει να παρθούν πρωτοβουλίεςμέσα στο φοιτητικό κίνημα για να την «καλωσορίσουμε».

Συνολικά, οι Αγωνιστικές Κινήσεις από καλύτερες θέσεις μπο-ρούν να συνεχίσουν τη μάχη, και αυτό είναι ευθύνη τους απέναντιστον κόσμο που τις στήριξε. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις έχουν ευθύνηνα ενισχύσουν τα σχήματα και τα συντονιστικά τους, να ενισχύσουντη διαδικασία πανελλαδικοποίησής τους, να οξύνουν τα αντανα-κλαστικά τους. Η διέξοδος βρίσκεται στην οικοδόμηση των εστιώναντίστασης και των μετώπων πάλης, στη σύνδεση της ολοένα καιπιο δύσκολης φοιτητικής καθημερινότητας με τα γενικά πολιτικάζητήματα. Στην ουσιαστική, πραγματική οικοδόμηση σχέσεων μετους φοιτητές και στην προώθηση της κοινής δράσης. Σε αυτό τοπεδίο, να τιμήσουμε τις ψήφους που λάβαμε.

Σχολή 2013 Έδρες 2012 Έδρες

ΑΘΗΝΑ

ΑΣΟΕΕ 72 - 80 -

Παν. Πειραιά 64 - 18 -

Νομική 19 - 15 -

Πάντειο * 40 - 10 -

Ιατρική 13 - 6 -

Οδοντιατρική 8 - - -

Φυσικό 27 1 21 -

Μαθηματικό 13 - 8 -

Γεωλογικό 15 - 12 -

Χημικό 5 - - -

Φιλοσοφική 21 - 12 -

Παιδαγωγικό - - 7 -

ΣTΕΦ ΤΕΙ Πειραιά 18 - 19 -

ΑΣΠΑΙΤΕ 4 - - -

Σύνολο 319 1 208 -

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Κτηνιατρική - - 15 1

Φυσικό 28 1 21 1

Μαθηματικό 7 - 5 -

Βιολογικό 17 2 20 1

Μουσικό ** 24 2 29 2

Νηπιαγωγών 20 2 46 2

Οικονομικό 7 - 19 -

Πολ. Μηχανικών 13 - 22 -

ΣΤΕΦ-ΑΣΗ 20 - - -

Ιστορικό Αρχαιολογικό 7 - - -

Ιατρική - - 27 -

ΣΔΟ 24 - 32 -

Σύνολο 167 7 236 7

ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Ιατρική 23 - 25 -

Οικονομικό 26 1 45 1

Φυσικό 29 1 19 1

Ιστορικό Αρχαιολογικό 9 - 7 -

ΒΕΤ 2 - 2 -

Μαθηματικό 15 1 - -

Σύνολο 104 3 98 2

ΚΡΗΤΗ

Μαθηματικό Ηρακλείου 14 - 21 -

ΤΕΜ Ηρακλείου 3 - - -

ΣΤΕΓ Ηρακλείου 4 - - -

Πολυτεχνείο Χανίων 30 - 19 -

Σύνολο 51 - 40 -

ΘΡΑΚΗ

Ιατρική Αλεξαν/λης 5 - 10 -

Πολυτεχνείο Ξάνθης 22 - - -

Σύνολο 27 - 10 -

ΣΑΜΟΣ

Μαθηματικό 3 - - -

Στατιστική 8 1 - -

Σύνολο 11 1 - -

ΚΑΡΔΙΤΣΑ

Κτηνιατρική 15 1 - -

Σύνολο 15 1 - -

ΣΥΝΟΛΟ 694 13 596 9

* Η ΚΕΦΕ της Παντείου παρουσιάζει ότι οι Αγωνιστι-

κές κινήσεις στον εν λόγω σύλλογο συγκέντρωσαν 20

ψήφους, καθώς και η Πορεία 23 λιγότερους (50 έναντι

73). Αυτό διότι υπήρξε νοθεία από τη ΔΑΠ η οποία έχει

αυτοδυναμία στο σύλλογο και πλειοψηφία στην ΚΕΦΕ.

Κάτι που φαίνεται -εφόσον επιβεβαιωθεί- να επικυρώ-

θηκε από όλες τις υπόλοιπες δυνάμεις που συμμετέχουν

στην ΚΕΦΕ

** (Σταυροί προτίμησης σε ενιαίο ψηφοδέλτιο)

Η15η του Απρίλη είναι σημαντική

όσο και σημαδιακή μέρα για τη Β.

Κορέα. Είναι η γενέθλια μέρα του

ιδρυτή της, Κιμ Ιλ-Σουνγκ, παππού του

σημερινού ηγέτη της Κιμ Γιονγκ-Ουν. Και

ο φετινός εορτασμός, όπως και οι προη-

γούμενοι, γίνεται μέσα σε κρίση. Μόνο

που σήμερα η κρίση χαρακτηρίζεται από

ιδιαίτερα μεγάλη ένταση και διάρκεια.

Πολλές οι φανερές αιτίες και περισσότε-

ρες οι κρυφές –ένθεν κακείθεν– που έρχο-

νται να τη «δικαιολογήσουν». Βασικά

είναι το πυρηνικό πρόγραμμα της Β.

Κορέας και οι πυρηνικές δοκιμές που

συνεχίζει. Σαν συνέχεια έχουμε το αυστη-

ρότερο «εμπάργκο» που πρόσφατα επέ-

βαλε ο ΟΗΕ καθώς και τα ετήσια κοινά

στρατιωτικά γυμνάσια ΗΠΑ – Ν. Κορέας

(που φέτος είναι ενισχυμένα ποσοτικά

και ποιοτικά και μεγαλύτερης διάρκειας).

Επιπλέον παρατηρήθηκε αυξημένη κινη-

τικότητα αξιωματούχων της Δύσης, με

προεξάρχοντες τον αμερικανό ΥΠΕΞ

Τζον Κέρι και τον γ.γ. του ΝΑΤΟ Άντερς

Φογκ Ράσμουσεν.

Όσο και οι ΗΠΑ αλλά και τα διεθνή

ΜΜΕ προσπαθούν να αποδώσουν τη

σημερινή κρίση στην ακραία πολεμική

ρητορική της Β. Κορέας, η ακολουθία των

γεγονότων τα τελευταία χρόνια δείχνει

ξεκάθαρα το ξετύλιγμα ενός σχεδίου των

αμερικάνων ιμπεριαλιστών με πολλαπλές

στοχεύσεις. Κατ΄ αρχάς δεν πρέπει να

περάσει απαρατήρητο πως τόσο η Β.

Κορέα όσο και η μεγάλη σύμμαχός της,

Κίνα, βρίσκονται αυτή την περίοδο με

νέες ηγεσίες, πράγμα που αποτελεί ένα

επιπλέον στοιχείο ανοικτό σε δοκιμασίες

κάθε τύπου!

Το ερώτημα είναι, πού θέλουν να οδη-

γήσουν την όξυνση αυτής της κρίσης οι

αμερικάνοι ιμπεριαλιστές σήμερα;

Βέβαια, σε πρώτο πλάνο διακρίνονται

κάποια στοιχεία αυτοσυγκράτησης των

ΗΠΑ σε ό,τι αφορά τα εξελισσόμενα

γεγονότα. Όπως, για παράδειγμα, η ακύ-

ρωση κάποιων σχεδιασμών των κοινών

στρατιωτικών γυμνασίων με τη Ν. Κορέα

και η ματαίωση, από τον ίδιο τον Ομπά-

μα, δοκιμής νέου τύπου πυραύλου. Έχου-

με επίσης τις δηλώσεις και κλήσεις προς

την Πιονγκγιάνγκ από τον Τζον Κέρι για

νέες διαπραγματεύσεις, το ρίξιμο των

τόνων κ.λπ.

Όλα αυτά, βέβαια, θα μπορούσε

κάποιος να πει ότι εντάσσονται σε μια

τακτική για να αναδειχτεί ακόμη περισ-

σότερο η «επιθετικότητα» και η «αδιαλ-

λαξία» της άλλης πλευράς. Πάντως η γενι-

κότερη συμπεριφορά των ΗΠΑ, και στην

περίπτωση αυτή, περικλείει αρκετές αντι-

φάσεις. Μέσα από το ανοικτό ενδεχόμενο

σύγκρουσης και με την καλλιέργεια κλί-

ματος πολεμικής αναμέτρησης φαίνεται

να θέλουν να διαμορφώσουν μια κατά-

σταση που δύσκολα θα μπορούσε να απο-

κλιμακωθεί, όπως συνέβη με τις προηγού-

μενες.

Έτσι, στην ακραία έως και παράλογη

ρητορική της Β. Κορέας έχουμε διαφόρων

ειδών αντιδράσεις στο ίδιο επίπεδο

(ρητορικό). Διάφορες δηλώσεις αμερικα-

νών ειδημόνων αλλά και πλήθος αναλύ-

σεων περιστρέφονται γύρω από τη δυνα-

τότητα ή μη δυνατότητα της Β. Κορέας να

υλοποιήσει τις απειλές της, με τις περισ-

σότερες να συγκλίνουν στην άποψη ότι η

Β. Κορέα έχει αυτή τη δυνατότητα σε

κάποιο βαθμό. Από την άλλη ο Λευκός

Οίκος, επίσημα, εκτιμά ότι η Βόρεια

Κορέα «δεν έχει επιδείξει πως διαθέτει

την τεχνολογία για την εκτόξευση πυραύ-

λων με πυρηνικές κεφαλές».

Αν και όλα αυτά είναι αρκετά αντι-

φατικά, όλες σχεδόν οι προσεγγίσεις

καταλήγουν πως η Β. Κορέα είναι αδύνα-

μη να πλήξει στρατιωτικά τις ΗΠΑ,

αλλά... αλλά αυτό μπορεί να το κάνει στη

γύρω περιοχή (Ν. Κορέα, Ιαπωνία). Όμως

η σύμμαχος ΗΠΑ θα είναι εκεί ως «φύλα-

κας άγγελος» για να δώσει αποφασιστική

απάντηση στον «κακό δαίμονα»! Μάλι-

στα κάποιοι αναλυτές βλέπουν πως, ίσως

σύντομα, θα έχουμε μια άλλη εκδοχή

–τηρουμένων των αναλο-

γιών– της επιχείρησης του

«Κόλπου των χοίρων» και

της «κρίσης των πυραύλων»

στην Κούβα του ΄60. Δεν πρέ-

πει να είναι καθόλου τυχαίες

(άσχετα με το τι βάση έχουν)

διάφορες φήμες, σε κάποια

ασιατικά ΜΜΕ, για σχεδια-

ζόμενη πραξικοπηματική

ανατροπή του νεότερου Κιμ

και της δυναστείας του.

Ωστόσο το ερώτημα για

το ποιο μπορεί να είναι το

οριακό σημείο της σημερινής

κατάστασης παραμένει κρί-

σιμο. Αν δηλαδή αυτό το

σημείο συμπίπτει με την

έναρξη «θερμού επεισοδίου»

πολύ πιο ισχυρού από αυτά

του παρελθόντος. Προφανώς

και κάτι τέτοιο διαμορφώνει

ένα σενάριο πολύ περισσότε-

ρο εφιαλτικό από τα πολεμι-

κά ρητορικά σχήματα του

σήμερα. Και στο οποίο σενάριο για

πρώτη φορά (μετά την ψυχροπολεμική

περίοδο) εμπλέκονται πυρηνικές δυνά-

μεις. Και εδώ φυσικά εννοούμε κυρίως

την Κίνα.

Βλέποντας από μια γενικότερη σκο-

πιά τα πράγματα θα λέγαμε πως εδώ δεν

έχουμε μια απλή επιβεβαίωση του ρόλου

των ΗΠΑ στην περιοχή αλλά μια προ-

σπάθεια για αναβάθμιση αυτού του

ρόλου και σε ανώτερη κλίμακα.

Η πίεση προς την Κίνα και το επιδιω-

κόμενο στρίμωγμά της είναι κάτι παραπά-

νω από φανερά. Την πιέζουν να πάρει

θέση στις «προκλήσεις» της Β. Κορέας,

αλλά στην πραγματικότητα την πιέζουν

να τραβήξει την ομπρέλα της πάνω απ’

αυτήν. Και για να το πούμε διαφορετικά,

προσπαθούν να οδηγήσουν τα πράγματα

σε ένα σημείο ώστε το κόστος στήριξης

(και όχι μόνο το οικονομικό) του καθε-

στώτος της Β. Κορέας για την Κίνα να

είναι από πολύ μεγάλο έως και αβάσταχτο.

ΠΡΟΒΟΛΕΣ

Διαψεύστηκαν εν τέλει και οι δημο-σκοπήσεις και η διαδεδομένη εκτίμη-ση για το αποτέλεσμα των προεδρι-

κών εκλογών στη Βενεζουέλα. Ο διάδοχοςτου Τσάβες, Νικολάς Μαδούρο, επικράτησεσχεδόν οριακά του υποψηφίου της δεξιάςαντιπολίτευσης Ενρίκε Καπρίλες, με διαφο-ρά 272.000 ψήφων. Ο Μαδούρο συγκέντρω-σε 7,6 εκατομμύρια ψήφους περίπου καιποσοστό 50,78% και ο αντίπαλός του,κυβερνήτης της επαρχίας Μιράντα, 7,3 εκα-τομμύρια με ποσοστό 48,95%, σε μια απόλυ-τα πολωμένη αναμέτρηση στην οποία συμ-μετείχαν 15 εκατομμύρια ψηφοφόροι. Ησυμμετοχή πλησίασε το 80% των εγγεγραμ-μένων. Ο Πατριωτικός Πόλος κέρδισε τηνπλειοψηφία στις 16 από τις 24 επαρχίεςμαζί με αυτήν του Καράκας και η αντιπολί-τευση υπερίσχυσε στις υπόλοιπες 8 με προ-

πύργια τη Μιράντα και τη Ζούλια. Η αλλαγήτων συσχετισμών είναι σημαντική συγκριτι-κά με το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλο-γών του περασμένου Οκτώβρη, στις οποίεςο Τσάβες είχε νικήσει με ποσοστό 55% και8,2 εκατομμύρια ψήφους.

Το αποτέλεσμα έδωσε ώθηση στη δεξιάαντιπολίτευση να αμφισβητήσει την καταμέ-τρηση, να ζητήσει να ξαναγίνει και να προ-σπαθήσει να βγάλει κόσμο στους δρόμους.Μέρος ενός σχεδίου που έτσι και αλλιώςκάποια στιγμή θα έμπαινε σε εφαρμογή γιανα δοκιμαστεί η συνοχή και η αποφασιστι-κότητα των διαδόχων του Τσάβες. Η στάσητης Ουάσιγκτον, που αρνήθηκε να αναγνω-ρίσει το αποτέλεσμα και έσπευσε να υιοθε-τήσει τις απόψεις της αντιπολίτευσης, δεναιφνιδίασαν κανέναν σχεδόν, μιας και είναιγνωστό πως οι Αμερικάνοι θα προσπαθού-

σαν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση καινα υπονομεύσουν τη νέα ηγεσία.

Οι εξελίξεις στη Βενεζουέλα μπήκαν σεκρίσιμο σταυροδρόμι, νωρίτερα ακόμη καιαπό τις εκτιμήσεις των πιο απαισιόδοξων. Οιπρώτες ένοπλες επιθέσεις και οι επτά νεκροίπου επίσημα καταμετρήθηκαν σε διάφοραεπεισόδια βίας που προκάλεσαν ομάδες τηςδεξιάς φιλο-αμερικάνικης αντιπολίτευσηςδείχνουν πως και αυτήν τη φορά η συνταγήείναι η παλιά και δοκιμασμένη: υποδαύλισητης εσωτερικής πολιτικής σύγκρουσης,πολύπλευρη ενίσχυση της αντιπολίτευσηςκαι συνεχείς προσπάθειες αποσταθεροποίη-σης. Ο λαός της Βενεζουέλας θα αντιμετωπί-σει στο επόμενο διάστημα νέες δοκιμασίεςκαι δύσκολες καταστάσεις και μόνο αν κατα-φέρει και πάρει για τα καλά την υπόθεσηστα χέρια του μπορεί να ελπίζει για ένακαλύτερο αύριο.

Βενεζουέλα: Οριακή νίκη, κρίσιμο σταυροδρόμι

Πίσω από την πολεμική ρητορική

Η κρίση στην Κορεατική χερσόνησο

ΔΙΕΘΝΗ16 Σάββατο 20 Απρίλη 2013Προλεταριακή Σημαία

4

ΔΙΕΘΝΗ 17Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή Σημαία

Όμως η Κίνα, παρά τα κρατήματά της

στη σημερινή εξέλιξη, δεν δείχνει διατε-

θειμένη να μείνει αδρανής στην κλιμακού-

μενη ένταση που προωθούν οι ΗΠΑ.

Έτσι, και η όποια θέση υπέρ της Β. Κορέ-

ας, δηλαδή κατά της αυξημένης παρου-

σίας των ΗΠΑ στην περιοχή της κορεατι-

κής χερσονήσου, είναι μια κίνηση που δεν

πρέπει να προκαλεί έκπληξη.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του

υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζ. Κέρι

στο Πεκίνο, το επίσημο πρακτορείο ειδή-

σεων «Νέα Κίνα» -το οποίο αποτελεί

κυβερνητικό όργανο- εξαπέλυσε σκληρή

επίθεση κατά της Ουάσιγκτον, κατηγορώ-

ντας την για τη σημερινή κλιμάκωση.

Συγκεκριμένα αναφέρει: «Ενώ κατηγορεί

την Πιονγκγιάνγκ για ριψοκίνδυνη προ-

κλητικότητα και μη ανεκτή ασέβεια των

διεθνών συμφωνιών, η ίδια η Ουάσιν-

γκτον ρίχνει λάδι στη φωτιά […] Οι ΗΠΑ

συνεχίζουν να στέλνουν περισσότερα και

πιο προηγμένα μαχητικά, βομβαρδιστικά

και πολεμικά πλοία εξοπλισμένα με

συστήματα πυραυλικής άμυνας στην

Ανατολική Ασία και πραγματοποιούν

μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις

με τους ασιάτες συμμάχους τους σε μια

δραματική επίδειξη ισχύος. Αυτό συνι-

στά κλιμάκωση και όχι προσπάθεια απο-

τροπής της σύγκρουσης και δεν μπορεί

να γίνει αποδεκτό».

Είναι φανερό ότι η Κίνα δεν είναι

εύκολο να δεχτεί και να ανεχτεί τους

Αμερικανούς τόσο κοντά «στην αυλή

της» και γι’ αυτό δεν διστάζει να παίρνει

καθαρά το μέρος της Πιονγκγιάνγκ σε

κάθε διαμάχη με τις ΗΠΑ. Από την άλλη

και πρακτικά αυτό σημαίνει πως στέλνει

και ένα μήνυμα: ότι αν υπάρξει «θερμή»

κλιμάκωση δεν θα πρέπει να υπάρχει

καμία αμφιβολία ότι θα σταθεί στο πλευ-

ρό της Βόρειας Κορέας. Κάτι τέτοιο ωστό-

σο θα αποτελούσε μια εξέλιξη η οποία όχι

απλώς θα διαμόρφωνε, στην καλύτερη

περίπτωση, μια αδιέξοδη κατάσταση

αλλά μια κατάσταση «χωρίς επιστροφή»!

Οι αμοιβαίες αυτοσυγκρατήσεις έχουν

κατά συνέπεια αυτή την ισχυρή βάση

ερμηνείας προς το παρόν.

Δεν ξέρουμε αν και σε ποιο βαθμό το

πυρηνικό πρόγραμμα της Β. Κορέας είναι

σημαντικό ή μπορεί να γίνει τέτοιο στο

άμεσο μέλλον. Ξέρουμε πως αυτό ξεκίνησε

στις αρχές της δεκαετίας του 1960, με τη

βοήθεια της τότε Σοβιετικής Ένωσης, με

την κατασκευή ενός ερευνητικού πυρηνι-

κού αντιδραστήρα. Αργότερα και στη

συνέχεια τη σκυτάλη πήραν οι Κινέζοι.

Εκείνο που έχει σημασία είναι πως

αυτό αποτελεί σήμερα το κεντρικό επιχεί-

ρημα των αμερικάνων ιμπεριαλιστών για

να ενισχύσουν την παρουσία τους στη

νοτιοανατολική Ασία και όχι μόνο. Το

άπλωμα των αμερικανικών πυραύλων

νέας τεχνολογίας, σε μια τεράστια περιο-

χή, που αγκαλιάζει σχεδόν όλο τον Ειρη-

νικό Ωκεανό, βρίσκεται σε εξέλιξη. Από

τις δυτικές ακτές των ΗΠΑ μέχρι τα νερά

της Κίνας ενισχύονται και δημιουργού-

νται νέες πυραυλικές βάσεις. Γενικότερος

στόχος η διαμόρφωση μιας κατάστασης

με τη δημιουργία όρων τέτοιων που να

συνιστούν αποφασιστικά στοιχεία υπερο-

χής απέναντι στον βασικό τους ανταγωνι-

στή στην περιοχή που είναι η Κίνα. Μια

στόχευση με την οποία οι αμερικάνοι

ιμπεριαλιστές γενικότερα επιδιώκουν την

ενίσχυσή τους σε τέτοιο βαθμό που να

τους δίνει τη δυνατότητα επιθετικών

πρωτοβουλιών και σε άλλες περιοχές.

Χ.Β

Ρίο ντε Τζανέιρο-Βραζιλία

Το επίσημο όνομά του είναι Στάδιο του δημο-σιογράφου Μάριο Φίλιο, επειδή αυτός πρω-τοστάτησε για την ανέγερσή του. Σε όλο τον

κόσμο όμως είναι γνωστό ως Στάδιο Μαρακανά, τοόνομα της γειτονιάς στην οποία βρίσκεται, στηβόρεια πλευρά του Ρίο ντε Τζανέιρο. Μαρακανάονομαζόταν από παλιά ένα ποτάμι που διασχίζει τηνπεριοχή, λέξη που στα Γκουαρανί σημαίνει πράσινο

πουλί, ένα είδος παπαγάλου. Το Μαρακανά, πουάρχισε να κτίζεται στα 1948, υποδέχτηκε το πρώτομεταπολεμικό Παγκόσμιο Κύπελλο ποδοσφαίρουτου 1950 και τον ιστορικό τελικό που βύθισε μιαολόκληρη χώρα στο πένθος. Τότε η Βραζιλία έχασεμε 2-1 από την Ουρουγουάη και στο Μαρακανάκυριάρχησε η απόλυτη σιωπή, παρά το γεγονός πωςστις κερκίδες του υπήρχαν γύρω στις διακόσιεςχιλιάδες θεατές. Ήταν η στιγμή που ο Γκίτζια έστελ-νε την μπάλα στα δίχτυα του Μπαρμπόζα, αναγκά-ζοντας όλη τη Βραζιλία να κλάψει. Το Μαρακανάζο,από τότε είναι συνώνυμο της ήττας του φαβορί καιτης ανέλπιστης επικράτησης του αουτσάιντερ,μέσα στο ναό του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Τομεγαλύτερο σε χωρητικότητα στάδιο στον πλανήτηεπί πολλά χρόνια έχασε τα πρωτεία όχι γιατί κτί-στηκε κάποιο μεγαλύτερο από αυτό αλλά επειδήμειώθηκαν στο μισό περίπου οι αρχικές θέσεις, γιαλόγους ασφαλείας.

Ενόψει του Μουντιάλ του 2014 και των θερινώνΟλυμπιακών Αγώνων του 2016, διοργανώσεις στιςοποίες η βραζιλιάνικη άρχουσα ελίτ έχει επενδύσειπολλά, το Μαρακανά δεν μπορούσε να μείνει στοπεριθώριο. Σε αυτό θα διεξαχθεί ο τελικός και ητελετή έναρξης. Με δαπανηρά σχέδια ανακαίνισηςκαι προϋπολογισμούς που συνεχώς αναθεωρούνταιπρος τα πάνω, το στάδιο μετατράπηκε σε εργοτά-ξιο με τουλάχιστον δυο χιλιάδες εργάτες να δουλεύ-ουν καθημερινά για να προλάβουν τις προθεσμίες.Στόχος να ξαναφτιαχτούν οι θέσεις, να μπει σύγ-

χρονο στέγαστρο, να εκσυγχρονιστούν οι υποδομέςκαι να διαμορφωθεί ο περίγυρος με χώρους γιαυποστηρικτικές δραστηριότητες. Ταυτόχρονα ανα-κοινώθηκε η κυβερνητική απόφαση να ιδιωτικοποι-ηθεί, αφού φυσικά τελειώσει η δαπανηρή ανακαίνι-σή του. Περισσότερα από 600 εκατομμύρια δολάριαστοίχισε μέχρι τώρα και ακόμη δεν είναι έτοιμο. ΤοΜαρακανά ανήκει στην τοπική κυβέρνηση του Ρίο

και για τα επόμενα χρόνια θα είναιμια πηγή μεγάλων κερδών γιαεκείνον που θα αναλάβει την εκμε-τάλλευσή του. Το σχέδιο ιδιωτι-κοποίησης προβλέπει πως η παρα-χώρηση θα γίνει για τουλάχιστον35 χρόνια στο νέο ιδιοκτήτη, οοποίος θα δίνει ετήσιο αντίτιμο2,25 εκατομμύρια δολάρια και θαεπενδύσει 300 εκατομμύρια γιαέργα στον περιβάλλοντα χώρο.Μια μελέτη για τη βιωσιμότητατου σταδίου που έγινε πριν από τηδιαδικασία υποβολής προσφορώνπροέβλεψε ότι ο νικητής θα έχεικαθαρά κέρδη τουλάχιστον 715εκατομμύρια δολάρια σε αυτά τα35 χρόνια.

Για τους Βραζιλιάνους το Μαρα-κανά είναι ιερός τόπος μέσα στονοποίο ονειρεύονται πως θα ξεπλύ-νουν την ντροπή του 1950. Αρκε-τοί από αυτούς αντέδρασαν απότην πρώτη στιγμή στα σχέδια ιδιω-τικοποίησης. Ειδικά τον τελευταίοκαιρό και ενόσω οι υπερβάσεις τηςδαπάνης ανακατασκευής δημιουρ-γούν οσμή σκανδάλων και σπατά-λης, οι κινητοποιήσεις γύρω απότο στάδιο γίνονται όλο και πιομαζικές και μαχητικές. «Το Μαρα-κανά είναι δικό μας» φωνάζουν καιζητούν από τον κυβερνήτη του Ρίο,Σέρτζιο Γκαμπράλ, φανατικόυπέρμαχο της ιδιωτικοποίησης, ναπαραιτηθεί. Αλλά δεν είναι μόνο οιαντίπαλοι της εκποίησης πουέχουν μπλεχτεί στη μάχη τουΜαρακανά. Πολύ κοντά στο στάδιο

για πολλές δεκαετίες συμβίωνε ειρηνικά ένα κέντροτου πολιτισμού των αυτοχθόνων Βραζιλιάνων, έναμουσείο των Ίντιος που είχε εξελιχτεί σε κέντροσυνάντησης και φιλοξενίας. Το ιθαγενικό αυτόκέντρο που οργανώθηκε από τις αρχές της δεκαετίαςτου 1950 (σχεδόν παράλληλα με το κτίσιμο τουΜαρακανά) και στεγάζεται σε μια παλιά έπαυλη 150χρόνων έγινε στόχος του σχεδίου ανάπλασης. Απο-φασίστηκε η κατεδάφισή του προξενώντας την οργήτων κοινοτήτων των Ίντιος που το διαχειρίζονταικαι το είχαν καταλάβει από το 2006. Τα ξημερώματατης 22 του Μάρτη ισχυρές δυνάμεις της στρατιωτικήςαστυνομίας και υπάλληλοι της τοπικής κυβέρνησηςεισέβαλαν στο κτίριο και με τη βία πέταξαν έξω τουςπενήντα ιθαγενείς από είκοσι διαφορετικές φυλέςπου το υπεράσπιζαν. Γύρω από την έπαυλη έγινανσυγκρούσεις και χρησιμοποιήθηκαν πλαστικές σφαί-ρες, αντλίες νερού και σπρέι πιπεριού. Η κυβέρνη-ση της Βραζιλίας, όπως και σε άλλες περιοχές τουΡίο, με πρόσχημα τους αγώνες έχει ανοίξει ένανκανονικό πόλεμο με αυτούς που θεωρεί πως εμποδί-ζουν την επιτυχή διεξαγωγή τους. Δηλαδή τους φτω-χούς, τους φαβελάνους, τους ιθαγενείς, τις συμμο-ρίες των απόκληρων νέων. Δηλαδή με το μεγάλοκομμάτι της βραζιλιάνικης κοινωνίας που δεν έχειγευτεί τίποτε από τα αποτελέσματα της οικονομικήςανάπτυξης.

Τον «Αθέατο Κόσμο» γράφει ο Δημήτρης Παυλίδης

Η μάχη του Μαρακανά

Αθέατος

Κόσμος4

ΔΕΙΤΕ δύο βίντεο από την άγρια επέμβαση της αστυνομίαςστη γειτονιά Μαρακανά ενάντια στους Ίντιοςhttp://www.youtube.com/watch?feature=player_embed-ded&v=jxrZLuAgJo4#! καιhttp://www.youtube.com/watch?feature= player_embed-ded&v=mT7sNkfW6bg

καθώς και μια σειρά σκίτσων του Λατούφ http://latuffcartoons.wordpress.com/tag/aldeia-maracana

Στη συριακή επικράτεια

έχει διαφανεί σε όλες του

τις διαστάσεις το αδιέξο-

δο στο οποίο έχει περιέλθει η

ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση

αλλά και η εσωτερική της αντα-

νάκλαση. Αδιέξοδο που εκφρά-

ζεται πρώτα και κύρια στο

στρατιωτικό πεδίο, με τους

συσχετισμούς δύναμης. Διότι,

παρά τις διαφοροποιήσεις του

τελευταίου χρόνου, η πλάστιγγα

δεν έχει γύρει προς κάποια

πλευρά. Ο κυβερνητικός στρα-

τός διαθέτει πολύ περισσότερα

αποθέματα συνοχής και δύναμης

από αυτά που θεωρούσαν οι

δυτικοί υπέρμαχοι της επέμβα-

σης. Ενώ ο «Ελεύθερος Συρια-

κός Στρατός» έχει πολύ περισσό-

τερα προβλήματα συντονισμού

και ελέγχου των πολυποίκιλων

ομάδων που δρουν είτε στο εσω-

τερικό του είτε παράλληλα με

αυτόν. Ενδεικτικά είναι από

αυτή την άποψη τα προβλήματα

που προκαλεί στο προφίλ που

πασχίζει να διαμορφώσει ο

«Ελεύθερος Συριακός Στρατός»

η δράση του «Μετώπου αλ

Νούσρα». Το οποίο επιδίδεται

σε τυφλές βομβιστικές επιθέσεις

σε κατοικημένες περιοχές με

αλαουιτικούς και χριστιανικούς

πληθυσμούς. Ενώ την πρώτη

μέρα της συνόδου του G-8, προς

ενίσχυση των επιχειρημάτων της

Ρωσίας αλλά και της Γερμανίας

και θορυβώντας τις ΗΠΑ, ο ηγέ-

της του μετώπου ανακοίνωσε

ότι ενώνει τις δυνάμεις του με

την «Αλ Κάιντα» του Ιράκ,

δημιουργώντας από κοινού το

«Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και

το Λεβάντε».

Αυτό το αδιέξοδο τροφοδο-

τεί εντάσεις αλλά και διαφορο-

ποιήσεις και προβληματισμούς

στο πολιτικό πεδίο. Ξεκινώντας

από τους δυτικούς ιμπεριαλι-

στές, η Αγγλία στα τέλη του

Μάρτη χορηγούσε 11 εκατομμύ-

ρια για «μη θανατηφόρο» οπλι-

σμό στους αντικαθεστωτικούς

μιας και η ΕΕ δεν μπορούσε,

λόγω των αντιρρήσεων της Γερ-

μανίας, να πάρει απόφαση. Οι

ΗΠΑ χορήγησαν και αυτές 60

εκατομμύρια δολάρια, επιμένο-

ντας στην μη αναβάθμιση (επίση-

μα τουλάχιστον) της στρατιωτι-

κής βοήθειας προς τους αντικα-

θεστωτικούς. Η Γαλλία, ενώ είχε

ανακοινώσει αποστολή όπλων,

τελικά την ανέβαλε για όταν…

«θα είναι σίγουρη πού θα πάνε

τα όπλα». Οι ΗΠΑ έχουν εκφρά-

σει ανοιχτά την ανησυχία τους

για τη δράση του «Μετώπου αλ

Νούσρα» το οποίο έχει κατατά-

ξει στις τρομοκρατικές οργανώ-

σεις (προς δυσαρέσκεια της

Σαουδικής Αραβίας).

Είναι φανερό πως αυτή η

αμφιθυμία των δυτικών ιμπερια-

λιστών όσον αφορά το είδος και

την ποιότητα της στήριξης των

αντικαθεστωτικών της Συρίας

αντανακλά τα προβλήματα που

έχουν στον έλεγχο της «Εθνικής

Συριακής Συμμαχίας» και ευρύ-

τερα των αντικαθεστωτικών.

Κάτι που φυσικά συνδέεται με

την «επόμενη μέρα» στην μετά

Άσαντ εποχή, που αμερικάνοι,

άγγλοι και γάλλοι ιμπεριαλιστές

ευελπιστούν να προωθήσουν

στη Συρία. Ίσως αυτή η διαπάλη

των δυτικών ιμπεριαλιστών

αποτελεί το πιο σημαντικό στοι-

χείο αυτή της μεταβατικής φάσης

που διέρχεται το συριακό ζήτη-

μα. Μια διαπάλη που μπλέκεται

με τον ανταγωνισμό των χωρών

της περιοχής για τη διατήρηση ή

την κατάχτηση θέσης και ρόλου

στις εξελίξεις. Ας δούμε.

Στα τέλη Μάρτη και στην

τελευταία σύνοδο του Αραβικού

Συνδέσμου και μετά από πρό-

σκλησή του, ο πρόεδρος της

«Εθνικής Συριακής Συμμαχίας»

Μουάζ αλ Χατίμπ κατέλαβε την

έδρα της Συρίας που είχε μείνει

κενή από τον περασμένο Οκτώ-

βρη. Κι αυτό ως αντίποινα στην

άρνηση της κυβέρνησης Άσαντ

να συμμορφωθεί με το σχέδιο

«ειρήνευσης» του τότε απεσταλ-

μένου του ΟΗΕ και του Αραβι-

κού Συνδέσμου Κόφι Ανάν. (Να

θυμίσουμε πως ούτε οι ένοπλες

ομάδες των αντικαθεστωτικών

είχαν συμμορφωθεί, αλλά αυτά

είναι ψιλά γράμματα για τους

Δυτικούς και τους υποτακτικούς

τους στον Αραβικό Σύνδεσμο).

Εδώ τελειώνουν τα καλά νέα για

τους αντικαθεστωτικούς, όπως

εύστοχα παρατήρησε αρθρογρά-

φος ελληνικής εφημερίδας. Γιατί

τόσο πριν όσο στη διάρκεια

αλλά και μετά τη σύνοδο οι

αντιθέσεις δύσκολα κρυβόντου-

σαν. Κατ’ αρχάς, λίγες μέρες πριν

από τη σύνοδο είχαμε την

παραίτηση (που ανακλήθηκε)

του Χατίμπ με αφορμή την ανά-

δειξη, μετά από ισχυρές πιέσεις

της Τουρκίας και του Κατάρ,

ενός άγνωστου πληροφορικάρι-

ου Συροαμερικανού και φυσικά

κατοίκου ΗΠΑ, ονόματι Γασάν

Χίτο, στη θέση του πρωθυπουρ-

γού της «Συμμαχίας». Ο Χίτο

εξέφρασε από την αρχή τη σκλη-

ρή γραμμή, την εφ’ όλης της ύλης

σύγκρουση με το καθεστώς

Άσαντ. Σε αντιπαράθεση με την

εκφρασμένη δημόσια θέση του

Χατίμπ, αλλά και άλλων μελών

της «Συμμαχίας», για τη δυνατό-

τητα να βρεθεί ένας συμβιβα-

σμός με το καθεστώς Άσαντ,

που θα δημιουργήσει τις προϋ-

ποθέσεις, μέσω μιας μεταβατικής

περιόδου, για μια άλλη πολιτική

κατάσταση στη Συρία. Μια

τέτοια λύση, που όπως έχει γρα-

φτεί συζητούσε ή και προωθού-

σε η Ρωσία (που είχε έρθει και σε

επαφή με την ηγεσία της «Συμ-

μαχίας»), είναι φανερό ότι τρα-

βούσε το χαλί κάτω από τα

πόδια δυνάμεων που έχουν επι-

λέξει την ένταση. Και έδινε ανά-

σες στην πολιτική της Ρωσίας

που εδώ και καιρό δεν «εμμένει

δογματικά» στην παραμονή του

Άσαντ στην εξουσία αλλά ανα-

ζητεί και άλλες «λύσεις» που θα

της δίνουν τη δυνατότητα να

μείνει στις εξελίξεις και …στη

Συρία.

Ο ίδιος ο Αραβικός Σύνδε-

σμος είναι επίσης πολλαπλά

χωρισμένος. Το Κατάρ κρατάει

την πιο επιθετική στάση μαζί και

με την Τουρκία (η οποία βέβαια

προσπαθεί να διατηρήσει κάποι-

ες ισορροπίες) έναντι του συρια-

κού ζητήματος. Δεν είναι τυχαίο

πως από το Κατάρ έχει σταλεί το

70% των όπλων στους σύρους

αντικαθεστωτικούς. Από την

άλλη μεριά, η φανερά δυσαρε-

στημένη από την ενίσχυση της

επιρροής του Κατάρ στους αντι-

καθεστωτικούς Σαουδική Αρα-

βία, πριν πέσει η αυλαία της

συνόδου του Αραβικού Συνδέ-

σμου, ανακοινώνει πως στέλνει

βαρύ οπλισμό στον «Ελεύθερο

Συριακό Στρατό». Με σκοπό την

κατάληψη του αεροδρομίου

Ναϊράμπ (δίπλα στο Χαλέπι),

από το οποίο ο συριακός κυβερ-

νητικός στρατός εφοδιάζεται

όπλα από τη Ρωσία και το Ιράν,

και με σκοπό την εδραίωση της

κυριαρχίας των αντικαθεστωτι-

κών στη Βόρεια Συρία. Σαουδι-

κή Αραβία, Ιορδανία και Ηνω-

μένα Αραβικά Εμιράτα κρατούν

γενικότερα μια λιγότερο επιθετι-

κή στάση αν και πιέζονται (π.χ.

η Σαουδική Αραβία) ώστε να μη

μείνουν πίσω από τις εξελίξεις,

ενώ η –καθόλου αμελητέα- Αίγυ-

πτος εξακολουθεί να μην αναμει-

γνύεται.

Σε όλα αυτά πρέπει να

συνυπολογίσουμε την επανα-

προσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ

made in USA, που εξ αντικειμέ-

νου δίνει επιπλέον δυνατότητες

για επιθετικούς σχεδιασμούς

στους Αμερικάνους. Ευρύτερα

θα μπορούσαμε να συμπερά-

νουμε λοιπόν πως οι Δυτικοί με

προεξάρχοντες τους αμερικά-

νους ιμπεριαλιστές ήδη οικοδο-

μούν τους όρους για την ανα-

τροπή αυτής της «ισορροπίας

του τρόμου», κατεύθυνση που

πριμοδοτούν η καθεμιά και για

δικούς της λόγους περιφερεια-

κές δυνάμεις όπως η Τουρκία

και οι αντιδραστικές μοναρχίες

του Κόλπου.

Μ’ άλλα λόγια, παρά την

επιφανειακή ύφεση, κάθε μέρα

που περνάει ο συριακός λαός

και η χώρα του βυθίζονται όλο

και περισσότερο σε μια κατα-

στροφική δίνη που θα τους

σημαδέψει για πολλά χρόνια.

Και με τις δυνάμεις που παλεύ-

ουν για μια άλλη πορεία της

ιστορικής εξέλιξης να απουσιά-

ζουν.

Τα ιμπεριαλιστικά αδιέξοδα δεν εγκυμονούνελπίδες αλλά κινδύνους!

Συρία

Του ΤΑΣΟΥ ΣΑΠΟΥΝΑ

Παρά την επιφανειακή

ύφεση, κάθε μέρα που

περνάει ο συριακός

λαός και η χώρα του

βυθίζονται όλο και

περισσότερο σε μια

καταστροφική δίνη που

θα τους σημαδέψει για

πολλά χρόνια. Και με τις

δυνάμεις που παλεύουν

για μια άλλη πορεία της

ιστορικής εξέλιξης να

απουσιάζουν.

Η αμφιθυμία των δυτικών ιμπεριαλιστών όσον αφορά το

είδος και την ποιότητα της στήριξης των αντικαθεστωτι-

κών της Συρίας αντανακλά τα προβλήματα που έχουν στον

έλεγχο της «Εθνικής Συριακής Συμμαχίας»

ΔΙΕΘΝΗ18 Σάββατο 20 Απρίλη 2013Προλεταριακή Σημαία

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ 19Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή Σημαία

ΟΠολ Τόμσεν δεν μασού-

σε τα λόγια του στο

συνέδριο του Economist:

«Δεν θέλουμε το κράτος να δια-

χειρίζεται τις τράπεζες ούτε

θέλουμε η κυβέρνηση να κατευ-

θύνει τη χρηματοδότηση». Αυτά

είπε εξηγώντας την επιμονή ολό-

κληρης της τρόικας στο να μαται-

ωθεί η συγχώνευση της Εθνικής

με τη Eurobank.

Στο πραγματικά πολύ σύνθε-

το αυτό πρόβλημα, όπου αν δεν

βρεθεί το 10% της Αύξησης

Μετοχικού Κεφαλαίου (ΑΜΚ)

από ιδιώτες οι τράπεζες προσω-

ρινά κρατικοποιούνται από το

Ταμείο Χρηματοπιστωτικής

Σταθερότητας για να πωληθούν

στη συνέχεια (από αυτό) σε

ιδιώτες(!) ενώ αν αντλούνταν

από ιδιώτες το 10% των κεφα-

λαίων της νέας ενοποιημένης

τράπεζας θα διατηρούνταν ο

κρατικός έλεγχος (!), η τρόικα

επέλεξε να σπρώξει τα πράγμα-

τα στην πρώτη λύση. Επίσημη

δικαιολόγηση πως ένας τέτοιος

μεγάλος τραπεζιτικός πυλώνας

(όπως αυτός που θα διαμορφω-

νόταν μετά τη συγχώνευση)

δύσκολα θα μπορούσε να βρει

τόσα πολλά κεφάλαια ιδιωτικής

συμμετοχής και το νέο σχήμα θα

οδηγείτο στην πλήρη κρατικο-

ποίησή του. Η ουσιαστική όμως

και βαθύτερη επιδίωξη είναι

αυτή που διατυπώθηκε από τον

Π. Τόμσεν. Γιατί, ακόμα και αν

το νέο σχήμα έβρισκε τα απα-

ραίτητα για την ανακεφαλαιο-

ποίηση κεφάλαια, πάλι η τρόικα

θα είχε πρόβλημα.

Είναι γνωστό πως η Εθνική

Τράπεζα από ιδρύσεως του

ελληνικού κράτους, αν και πρό-

σωπο ιδιωτικού δικαίου, από

την άποψη της σύνθεσης του

διοικητικού της συμβουλίου

εκπροσωπεί τα συμφέροντα του

δημοσίου και της εκάστοτε

κυβέρνησης. Η διαπλοκή των

ιδιωτικών και κρατικών συμφε-

ρόντων της μεγαλοαστικής

τάξης και η κατεύθυνση της χρη-

ματοδότησης πολλών οικονομι-

κών δραστηριοτήτων στη χώρα

περνούσε -και ακόμα περνάει-

μέσα από τα κανάλια της Εθνι-

κής Τράπεζας. Αυτή τη ραχοκο-

καλιά θέλει να σπάσει η τρόικα

(μάλιστα οι Ευρωπαίοι και οι

εκπρόσωποι της ΕΚΤ σ’ αυτήν

εμφανίζονται ως οι πιο σκλη-

ροί), υποβιβάζοντας την αστική

τάξη στον μοναδικό τομέα που

δεν είχε μέχρι τώρα δεχτεί τις

συνέπειες του συνολικότερου

υποβιβασμού των τριετών μνη-

μονίων.

Αφαιρείται συνεπώς από τη

μεγαλοαστική τάξη ένα βασικό

εργαλείο οικονομικοπολιτικής

παρέμβασης μέσα στην ίδια της

τη χώρα και το μόνο που της

προτείνεται είναι τα νέα εργα-

λεία χρηματοοικονομικής παρέμ-

βασης (όπως ΕΣΠΑ, Τζέσικα

κ.λπ.) που πρόβαλε και επαίνεσε

ο γερμανός επιτετραμμένος Ράι-

χενμπαχ στη δεύτερη μέρα του

ίδιου συνεδρίου, σε ρόλο «καλού

ασφαλίτη». Αυτή είναι η ουσία

του πράγματος αλλά και η βασι-

κή του διάσταση.

Βέβαια υπάρχουν πάντα και

τα συγκεκριμένα βήματα που θα

δούμε πιο κάτω.

Καταρχάς να επισημανθούν

οι αντιπαραθέσεις που ξέσπασαν

ανάμεσα στο αστικό μπλοκ

(Στουρνάρας και πρώην διοικη-

τής της Εθνικής) αλλά και η ομό-

θυμη καταδίκη του διαζυγίου και

της τρόικας από το σύνολο των

πιο ένθερμων δημοσιογραφικών

υποστηρικτών της. Δείγμα πως

το πράγμα «πονάει».

Από την άλλη να επισημανθεί

το μεγάλο σαφάρι προσέλκυσης

κεφαλαίων στο οποίο έχουν απο-

δυθεί τόσο οι διοικήσεις των δύο

τραπεζών όσο και της ενοποιημέ-

νης –πια- Εμπορικής και Alpha

Bank.

Στο προκλητικό –όπως χαρα-

κτηρίστηκε από τον ίδιο τον

Κωστόπουλο της Alpha- προ-

σκλητήριο παρευρέθηκε το σύνο-

λο του αστικού επιχειρηματικού

κόσμου. Η Alpha Bank καλείται

να βρει 457,5 εκατομμύρια ευρώ

(τόσο αντιστοιχεί στο 10% των

κεφαλαιακών της αναγκών),

ποσό που μάλλον θα καλύψει με

νέους επενδυτές, χωρίς να χρεια-

στεί να εκδώσει μετατρέψιμα

δικαιώματα παλιών της μετοχών

σε ομόλογα.

Τα πράγματα για την Εθνική

(αλλά και για τη Eurobank

καθώς ο Λάτσης από την όχι και

τόσο μακρινή Γενεύη εκφράζει

έντονα την πικρία του) δεν είναι

τόσο εύκολα. Το 10% για την

πρώτη αντιστοιχεί σε 756,5 εκα-

τομμύρια ευρώ και για τη δεύτε-

ρη σε 586 εκατομμύρια ευρώ.

Τόσο η Alpha όσο και η

Eurobank έχουν καλέσει τους

εργαζομένους σε «εθελοντική»

συμμετοχή με κατάθεση δύο η

τριών μισθών και μέσω των

συνταξιοδοτικών τους ταμείων!

Αν δεν βρεθούν τα αναγκαία

κεφάλαια οι δύο τράπεζες (Εθνι-

κή και Eurobank) περνάνε στον

έλεγχο του Ταμείου Χρηματοπι-

στωτικής Σταθερότητας που τις

ανακεφαλαιοποιεί αναγκαστικά

αλλά μπορεί να πουλήσει μέχρι

και το 25% της τράπεζας σε ιδιώ-

τες προκειμένου να αναπληρώσει

τα κεφάλαια που παρείχε. Οι

όροι της ιδιωτικής συμμετοχής σε

αυτή την περίπτωση είναι ελκυ-

στικοί: για κάθε αγορά μιας

μετοχής παρέχονται –δωρεάν-

άλλες 9 από τίτλους που θα

εκδώσει το Ταμείο Χρηματοπι-

στωτικής Σταθερότητας για τα

επόμενα πέντε χρόνια.

Θα ανακεφαλαιοποιηθεί η

Εθνική από μόνη της ή με το στα-

νιό (μέσω του ΤΧΣ); Οικονομι-

κοί αναλυτές και στην πρώτη

–πολύ περισσότερο- αλλά και

στη δεύτερη περίπτωση συναρ-

τούν το εγχείρημα από τη συνο-

λική πορεία της ελληνικής οικο-

νομίας και το τι μηνύματα θα

στείλει στις διεθνείς αγορές.

Τώρα μάλιστα…

Δ.Μ.

Τo 10%...

Τι δείχνει το επιβληθέν τραπεζικό διαζύγιο

Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική,στο πλαίσιο συνάντησης των 5 χωρών πουπραγματοποιήθηκε στο έδαφος της τελευταίας

(στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής), αποφάσισαν ναδημιουργήσουν μια δική τους αναπτυξιακή τράπεζα.Το ταμείο αυτό, ύψους 100 δισ. δολαρίων, θα χρησι-μοποιείται για την αντιμετώπιση των κρίσεων. Η δημι-ουργία του ταμείου αποτελούσε αντικείμενο και τηςπροηγούμενης συνάντησης των πρώτων τεσσάρωνχωρών, πριν η Νότια Αφρική «μυηθεί» στο κλαμπ. Ηείσοδός της γίνεται λοιπόν με πανηγυρικό τρόπο ωςοικοδεσπότης. Ο ίδιος ο υπουργός δημοσίων σχέσεωντης Νότιας Αφρικής τόνισε εξάλλου πως «πρέπει νααλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργούν οι δημόσιοιχρηματοπιστωτικοί οργανισμοί».

Επανειλημμένα οι χώρες αυτές, που καλούνται και«αναπτυσσόμενες» ή «αναδυόμενες», επιδίωξαν μιααναβάθμιση του ρόλου τους στην Παγκόσμια Τράπεζα,στο ΔΝΤ και στους παγκόσμιους χρηματοοικονομικούςοργανισμούς. Το περισσότερο που πέτυχαν ήταν ναχρησιμοποιηθούν ως μοχλός πίεσης από τους Αμερικά-νους προς τους Ευρωπαίους και ειδικά τους Γερμανούςιδιαιτέρως την περίοδο που άρχισε να συζητείται τοελληνικό PSI.

Όταν το στέλεχος της Goldman Sacks Τζιμ Ο Νιλ -«νονός» του υπαινικτικού ακρώνυμου BRIC- ασχολού-νταν για πρώτη φορά το 2001 με τις χώρες αυτές –δενσυμμετείχε τότε η Ν.Α., όπως είπαμε- «έβλεπε» το μέλ-λον, αφού τότε είχε δηλώσει πως η δημιουργία απότους BRIC μιας δικής τους τράπεζας «θα είναι κάτισημαντικό, τουλάχιστον θα συμβολίζει πως μπορούννα επιτύχουν κάτι ως πολιτική ενότητα και πως πολλάάλλα θα ακολουθήσουν στο μέλλον».

Η κυβέρνηση της Βραζιλίας, που δείχνει να επείγε-ται περισσότερο απ’ όλους το 2014 να υπάρχει μιατέτοια τράπεζα, επικαλείται τα στοιχεία των διεθνώνοικονομικών οργανισμών που δείχνουν ότι ανάμεσαστις πέντε χώρες διεξάγονται εμπορικές συναλλαγέςύψους 282 δισ. δολαρίων, πραγματική ιλιγγιώδηςαύξηση από το 2007 που έφταναν μόνο τα 27 δισ.δολάρια, και πως το ύψος των μεταξύ τους συναλλα-γών θα φτάσει τα 500 δισ. δολάρια το 2015. Οι μεταξύτους άμεσες επενδύσεις αντιπροσωπεύουν το 20% τωνπαγκόσμιων άμεσων επενδύσεων. Αλλά και για τηΝ.Α. που αντιπροσωπεύει το 2,5% του συνολικού ΑΕΠτων BRICS, η φετινή σύνοδος αποτελεί ευκαιρία για ναυπογραμμιστεί η θέση της ως επενδυτική πύλη στηνΑφρική.

Βέβαια το τελευταίο διάστημα αυξάνονται τα περι-στατικά κολοσσιαίων οικονομικών συμφωνιών πουείναι δύσκολο να διακρίνεις την οικονομική από τησυμβολική-γεωπολιτική σημασία τους, όπως και ταπραγματικά τους όρια.

Το 2012 μια θηριώδης συμφωνία συναλλαγματικήςανταλλαγής δολαρίων σε ευρώ έκλεισε ανάμεσα στηνΕΚΤ και την FED (την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ), τηνίδια στιγμή που η Κίνα και η Ιαπωνία έκλειναν μια συμ-φωνία αποκλειστικής συναλλαγματικής ζώνης χωρίςδολάριο, που όμως δεν ολοκληρώθηκε στο πολιτικό-στρατηγικό επίπεδο (αντίθετα, στο πεδίο αυτό εκδη-λώνεται μεγάλη ένταση μεταξύ τους). Ένα χρόνο μετάμάθαμε για τις νέες συζητήσεις που ξεκίνησαν –αυτή τηφορά από τη Γερμανία προς τις ΗΠΑ- για μια μεγάληευρωατλαντική αγορά και ενώ την ίδια περίοδο ανα-κοινωνόταν μια σχεδόν πολεμικού χαρακτήρα συμφω-νία ενεργειακής κάλυψης αποθεμάτων ανάμεσα στηνΚίνα και τη Ρωσία. Τώρα προστίθεται στο οικονομικο-γεωπολιτικό ταμπλό και η αναπτυξιακή τράπεζα τωνBRICS…

ΔΝΤ των BRICS;

ΟΙΚΟΝΟΚΟΣΜΟΣ

ΔΙΕΘΝΗ20 Σάββατο 20 Απρίλη 2013Προλεταριακή Σημαία

Οθάνατος της Μάργκαρετ Θάτσερ

στις 8 Απρίλη έδωσε την ευκαι-

ρία σε όλα τα παλιά και νέα

στελέχη του συστήματος σε όλον τον

κόσμο να καθαγιάσουν και να τιμήσουν

την πολιτική της βαρβαρότητας που

υπηρετούν, μέσα από διθυραμβικές

δηλώσεις και εκδηλώσεις για ένα πολιτι-

κό στέλεχος που πράγματι έπαιξε καθο-

ριστικό ρόλο στη διαμόρφωσή της.

Το όνομά της έγινε συνώνυμο του

μονεταρισμού και του νεοφιλελευθερι-

σμού. Μαζί με τον ...κολλητό της το

Ρήγκαν χαρακτήρισαν με την πολιτική

τους τα τελευταία χρόνια του ψυχρού

πολέμου, δίνοντας και τον τόνο για το

σύνολο του συστήματος και στα χρόνια

μετά από αυτόν.

Με το κομμουνιστικό κίνημα διεθνώς

να έχει πάρει την κατηφόρα, με ΕΣΣΔ

και Κίνα πλέον σε άλλη τροχιά, το

σύστημα αισθανόταν ικανό, πια, να

περάσει στην αντεπίθεση ενάντια στους

λαούς όλου του κόσμου. Εχοντας ήδη

δεχτεί τους πρώτους σοβαρούς κλονι-

σμούς μετά τον πόλεμο, με τις πετρελαϊ-

κές κρίσεις της δεκαετίας του '70, είχε

την ανάγκη όχι μόνο να μεταφέρει τις

συνέπειες της κρίσης στους λαούς,

αλλά και να τους πάρει την ιστορική

ρεβάνς κλείνοντας την ...παρένθεση

του σοσιαλισμού.

Η διαδικασία αυτή κορυφώθηκε,

βέβαια, στα τέλη της δεκαετίας του

'90, όμως η Θάτσερ ήταν από τα

πρώτα στελέχη στην Ευρώπη που

υπερασπίστηκαν τόσο έντονα την

ανταγωνιστικότητα, την επιχειρημα-

τικότητα και τις ιδιωτικοποιήσεις και

στάθηκαν εναντίον του κοινωνικού

κράτους και του κεϋνσιανισμού.

Ετσι, πιστή στον καπιταλισμό

και τη γενέτειρά του, αντιμετώπισε

με την ίδια αποφασιστικότητα, επι-

θετικότητα και κυνισμό την εργατι-

κή τάξη και το λαό της χώρας της, όπως

και την ΕΣΣΔ και το ανατολικό μπλοκ.

Η παραίτησή της το 1990 ήταν το

κλείσιμο ενός κύκλου. Η Θάτσερ δεν ήταν

κατάλληλη για τις νέες συνθήκες που δια-

μορφώνονταν στον κόσμο. Παρά τις

αντιρρήσεις της η Γερμανία επανενωνό-

ταν και η τότε ΕΟΚ έκανε τα βήματα

προς την ΕΕ. Ο μεγάλος αντίπαλος (η

ΕΣΣΔ) είχε ηττηθεί και η Δύση προχω-

ρούσε πια ανενόχλητη σε ένα δρόμο που

και η Θάτσερ είχε χαράξει.

“Δίχασε και με το θάνατό της” έγρα-

ψαν οι εφημερίδες. Πράγματι, οι εκπρό-

σωποι του συστήματος την έκλαψαν,

ενώ ο λαός και οι άνεργοι εργάτες την

γιουχάισαν. Και η ταξική πάλη συνεχίζει

να “διχάζει” την κοινωνία σε εκμεταλ-

λευτές και εκμεταλλευόμενους... Ισως θα

πρέπει να διδαχτούν οι δεύτεροι από

την επίμονη αποφασιστικότητα των

πρώτων...

Ο καπιταλισμός αποχαιρέτησε ένα ιστορικό του στέλεχος

Μάργκαρετ Θάτσερ

Χρονολόγιο

1925: Γεννιέται στο Λινκολνσάιρτης ανατολικής Αγγλίας.

1950: Κατεβαίνει για πρώτη φοράστις εκλογές υπό τον Τσώρτσιλ.

1959: Εκλέγεται για πρώτη φοράβουλευτής.

1970-1974: Υπουργός Παιδείαςκαι Επιστημών στην κυβέρνησητου Εντουανρντ Χιθ. Αποφασίζεινα σταματήσει τη δωρεάν παροχήγάλακτος στα παιδιά των δημοτι-κών σχολείων.

1975: Αναλαμβάνει την αρχηγίατων Συντηρητικών.

1979: Εκλέγεται η πρώτη (καιμόνη) γυναίκα πρωθυπουργός στηΒρετανία.

1990: Εχοντας κερδίσει τρειςσυνεχόμενες εκλογές (1979, 1983,1987) παραιτείται από την πρωθυ-πουργία, παραμένοντας βουλευ-τής ως τις εκλογές του 1992,οπότε και αποσύρεται οριστικάαπό την πολιτική. Η 11χρονηπρωθυπουργική θητεία της ήταν ημεγαλύτερη στον 20ο αιώνα στηΒρετανία.

2013: Πεθαίνει στο Λονδίνο

Στις 2 Απρίλη του 1982 η

χούντα της Αργεντινής

εισβάλλει στα νησιά Φώλ-

κλαντ του νότιου Ατλαντικού, τα

οποία ελέγχονταν από τη Βρετα-

νία. Η απάντηση της κυβέρνησης

Θάτσερ ήταν η άμεση στρατιωτι-

κή επέμβαση. Ο πόλεμος κράτησε

ως τις 14 Ιουνίου, οπότε οι Αργε-

ντινοί παραδόθηκαν.

Η Βρετανία είναι η μόνη δυτι-

κή ιμπεριαλιστική χώρα, εκτός

των ΗΠΑ, που έχει επιχειρήσει

μόνη της στρατιωτική επέμβαση.

Ο πόλεμος στα Φώλκλαντ υπενθύ-

μισε σε όλον τον κόσμο ότι η

παλιά αυτοκρατορία είχε ακόμα

πρωταγωνιστικό ρόλο στις διε-

θνείς εξελίξεις και ότι έχει τη βού-

ληση και τη δυνατότητα (πολιτι-

κή και στρατιωτική) να υπερα-

σπίζεται τα συμφέροντά της.

Μέσα στο κλίμα του ψυχρού

πολέμου, αν και η Δύση υποστή-

ριξε τη Βρετανία, είναι γνωστές οι

ανησυχίες των Αμερικάνων

μήπως η Αργεντινή στραφεί προς

την ΕΣΣΔ, ενώ έχει συζητηθεί

πολύ και ο ρόλος των Γάλλων και

των Ισραηλινών, που διατήρησαν

τους τεχνικούς στρατιωτικούς

συμβούλους τους στην Αργεντινή

στη διάρκεια του πολέμου.

Η Θάτσερ αποδείχτηκε ο

κατάλληλος άνθρωπος στην

κατάλληλη θέση. Κατηγορήθηκε

τόσο για αμέλεια στην άμυνα

των νησιών, πράγμα που επέτρε-

ψε στην Αργεντινή να εισβάλλει,

όσο και για την απόφασή της να

βυθιστεί το αργεντίνικο πλοίο

“Στρατηγός Μπελγκράνο” από το

πυρηνοκίνητο υποβρύχιο “Κόν-

κερορ”, κίνηση που στοίχισε στην

Αργεντινή τους μισούς περίπου

νεκρούς όλου του πολέμου.

Ωστόσο, η αποφασιστική και

ανυποχώρητη στάση της έπαιξε

σημαντικό ρόλο στην έκβαση

του πολέμου και έδωσε σαφές

στίγμα των προθέσεων της Βρε-

τανίας και της Δύσης συνολικά.

Ακόμα και το γεγονός ότι προ-

χώρησε σε μια πανάκριβη στρα-

τιωτική επιχείρηση ενώ στο εσω-

τερικό της χώρας προωθούσε τα

πιο σκληρά μέτρα λιτότητας

είναι χαρακτηριστικό της επιθε-

τικής, σε όλα τα επίπεδα, πολιτι-

κής που κέρδιζε έδαφος και στη

Βρετανία αλλά και σε όλη τη

Δύση. Μιας πολιτικής που βρήκε

έναν χαρισματικό εκφραστή στο

πρόσωπο της Θάτσερ.

Σε μια ομιλία της τοΓενάρη του 1976 επιτί-θεται στους Σοβιετι-

κούς κατηγορώντας τους ότιεπιδιώκουν την παγκόσμιακυριαρχία αδιαφορώνταςγια την κοινή γνώμη καιβάζοντας τα όπλα πριν τοψωμί, ενώ η Αγγλία βάζει ταπάντα πριν από τα όπλα.

(Βέβαια, έξι χρόνια μετά τααγγλικά όπλα μπήκαν μπρο-στά απ' όλα στα Φώλκλα-ντ!). Απαντώντας, η εφημε-ρίδα “Κόκκινο Αστέρι” τουυπουργείου Αμυνας τηςΕΣΣΔ την αποκάλεσε “Σιδη-ρά Κυρία”, έναν χαρακτηρι-σμό που και η ίδια ευχαρί-στως υιοθέτησε.

Η “Σιδηρά Κυρία”

Ο πόλεμος στα Φώλκλαντ

Με το επιχείρημα τηςεπιστροφής στην κερ-δοφορία, η κυβέρνη-

ση Θάτσερ (στη δεύτερη πιαθητεία της) ανακοίνωσε κλεί-σιμο ανθρακωρυχείων καιαπολύσεις χιλιάδων εργατών.Το συνδικάτο ανακοίνωσεγενική κλαδική απεργία στις12 Μάρτη του 1984. Η απερ-γία έληξε σχεδόν ένα χρόνομετά, στις 3 Μάρτη του 1985,με τους ανθρακωρύχους ναεπιστρέφουν ηττημένοι στιςδουλειές τους μετά από ένανηρωικό αγώνα.

Για τη Θάτσερ το μέτωποτων ανθρακωρύχων είχε ιδι-αίτερη σημασία. Το συνδικά-το τους ήταν από τα ισχυρό-τερα της χώρας και, για πολ-λούς, ήταν υπεύθυνο για τηνπτώση της συντηρητικήςκυβέρνησης Χιθ το 1974, στηνπροηγούμενη μεγάλη απεργίατου κλάδου.

Το σημαντικότερο, όμως,ήταν ότι η νεοφιλελεύθερηκαι μονεταριστική πολιτικήτης λιτότητας και της ανερ-γίας έπρεπε να περάσουνπάση θυσία. Η Θάτσερπάλευε ενάντια στην εργατι-κή τάξη της Αγγλίας, δίνο-

ντας το στίγμα της νέας επι-θετικότητας του καπιταλι-σμού σε όλον τον κόσμο. Οιπαλιές κατακτήσεις έπρεπενα σαρωθούν. Οι λαοί και οιεργαζόμενοι έπρεπε να υπο-ταχθούν. Δεν είναι καθόλουτυχαίες οι αναφορές της τηνπερίοδο εκείνη στην κυριαρ-χία του νόμου απέναντι στηνκυριαρχία του όχλου, ούτεστον εσωτερικό εχθρό πουείναι πιο επικίνδυνος από τονεξωτερικό εχθρό που αντιμε-τωπίστηκε στα Φώλκλαντ δυοχρόνια νωρίτερα.

Δυο νεκροί, εκατοντάδεςτραυματίες και πάνω από11.000 συλλήψεις ήταν οαπολογισμός της μανιώδουςκαταστολής του αγώνα απότην αστυνομία. Πάνω απ' όλα,όμως, ο απολογισμός μετρού-σε εκατοντάδες χιλιάδεςεργάτες να αντιλαμβάνονταιμε βίαιο τρόπο ότι τα πράγ-ματα άλλαζαν δραματικά ενα-ντίον τους. Το πολιτικό χτύ-πημα στην εργατική τάξηήταν πολύ σημαντικό καιαποτελεί μια από τις σημαντι-κότερες προσφορές τηςΘάτσερ στο σύστημα πουυπηρέτησε...

Η απεργία των ανθρακωρύχων

Στέλεχος του ΙΡΑ, ξεκί-

νησε τον αγώνα του

μαζί με άλλους 9

συγκρατούμενούς του, την

1η Μάρτη 1981 και πέθανε

μετά από 66 ημέρες, στις 5

Μάη. Το αίτημα ήταν η ανα-

γνώριση των κρατούμενων

του ΙΡΑ ως πολιτικών κρα-

τούμενων, πράγμα που

σήμαινε κάποια επιπλέον

προνόμια έναντι των ποινι-

κών (κάτι που ίσχυε ως το

1976 όταν καταργήθηκε από

την κυβέρνηση των Εργατι-

κών). Η Θάτσερ δήλωνε

κυνικά ότι “το έγκλημα είναι

έγκλημα, δεν είναι πολιτική

πράξη” και αρνήθηκε κάθε

διαπραγμάτευση (αν και

ανεπίσημα έγιναν κάποιες

προσπάθειες). Ο θάνατος

του Μπόμπυ Σαντς ξεσήκω-

σε διαμαρτυρίες σε όλον τον

κόσμο, όμως η Θάτσερ είχε

καταφέρει να περάσει το

μήνυμα...

Μπόμπυ Σαντς

ΠΟΛΗ 21Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή Σημαία

Πρόσφατα ανακοινώθηκε

η νικήτρια πρόταση του

διαγωνισμού Rethink

Athens (Ξανασκέψου την

Αθήνα) που αφορά την ανάπλα-

ση της οδού Πανεπιστημίου και

της ευρύτερης περιοχής στο

ιστορικό κέντρο της πόλης, που

εκτός από τον οδικό άξονα

περιλαμβάνει παρεμβάσεις στην

πλατεία Ομονοίας και στο κομ-

μάτι που από εκεί καταλήγει

στο Αρχαιολογικό Μουσείο και

την πλατεία Αιγύπτου. Κύριο

στοιχείο της συγκεκριμένης πρό-

τασης του ολλανδικού αρχιτε-

κτονικού γραφείου Okra είναι η

πεζοδρόμηση της Πανεπιστημί-

ου και εκτεταμένες δεντροφυ-

τεύσεις σε όλη την έκταση που

οριοθετούν οι παραπάνω περιο-

χές παρέμβασης. Το άλλο στοι-

χείο είναι ότι αυτή αποτελεί μία

εύκολα εφαρμόσιμη λύση,

μικρού σχετικά κόστους, που

μπορεί να υλοποιηθεί άμεσα και

εν μέσω κρίσης. Η κυρίαρχη

άποψη που ακούστηκε μετά τη

βράβευση ισχυρίστηκε ότι πρό-

κειται για μια “πράσινη”, βιώσι-

μη λύση που αναβαθμίζει το

καταρρακωμένο κέντρο της

πρωτεύουσας, δίνει χώρο στους

πεζούς, στα ποδήλατα και στα

ΜΜΜ και αλλάζει τον κυκλο-

φοριακό χάρτη εις όφελος της

προσπελασιμότητας. Οι μακέτες

της πρότασης αναδεικνύουν μια

ειδυλλιακή εικόνα πρωτεύου-

σας “δυτικού τύπου”, όπου νέες

δραστηριότητες αναδεικνύο-

νται στο φόντο της επικείμενης

αλλαγής. Είναι όμως έτσι τα

πράγματα;

Κριτικές

Η συγκεκριμένη επιλογή προ-

ξένησε αμέσως έντονες κριτικές

από διάφορες οπτικές που είτε

παρέμεναν στο πλαίσιο μιας

τεχνικής αρχιτεκτονικής/πολεο-

δομικής ανάλυσης είτε έθεταν

διάφορους κοινωνικούς προβλη-

ματισμούς. στο πλαίσιο μιας αρι-

στερής κριτικής. Θα μπορούσα

να συμφωνήσω με αρκετά από

αυτά τα επιμέρους επιχειρήματα

που θέτουν ζητήματα, όπως ότι

με την παρέμβαση αυτή επιλέγε-

ται μια περιοχή “λιγότερο προ-

βληματική” σε σχέση με άλλες

περιοχές του ευρύτερου κέντρου

ή ότι ενδέχεται μια τέτοια παρέμ-

βαση σε μια πόλη χτυπημένη από

την κρίση να οδηγήσει σε περαι-

τέρω “ερημοποίηση” του

κέντρου, ιδίως κατά τις βραδυνές

ώρες. Ή ακόμη ότι προωθείται ο

περαιτέρω καλλωπισμός ώστε να

κρυφτούν τα γενικότερα και

ουσιαστικότερα προβλήματα

του κέντρου της Αθήνας, εντεί-

νοντας έτσι τις αντιθέσεις μεταξύ

“καλών” και “προβληματικών”

περιοχών, κατακερματίζοντας το

ενιαίο του κέντρου σε ζώνες εξα-

θλίωσης και ζώνες “πολιτισμού”,

κατανάλωσης και ψυχαγωγίας.

Ή τις υπεραξίες που δημιουργεί

μια τέτοια ανάπλαση και ποια

επιχειρηματικά συμφέροντα

καρπώνονται τα οφέλη αυτής.

Φυσικά και υπάρχουν αυτές οι

πλευρές αλλά, κατά τη γνώμη

μου, με τη συγκεκριμένη παρέμ-

βαση εγείρονται και μια σειρά

από άλλα θέματα, πολιτικής και

ιδεολογικής φύσης, στα οποία

και θα προσπαθήσω να εστιάσω

παρακάτω.

Ζητήματα αστικής σχεδίασης

Ένα από τα ζητήματα που

αναδεικνύονται πλέον, μετά τις

πρόσφατες μεγάλης κλίμακας

παρεμβάσεις στον ιστό της

πόλης, είναι το αν υπάρχει

κάποιο σχέδιο στο σχεδιασμό

της πόλης και ποιες οι ιδιαίτερες

στοχεύσεις του. Σημαντικό

θεωρώ το γεγονός ότι τόσο οι

αναπλάσεις που ανακοινώθηκαν

στο χώρο του πρώην Ιπποδρό-

μου στο παραλιακό μέτωπο, για

τη δημιουργία της νέας Λυρικής

και Εθνικής Βιβλιοθήκης, όσο

και αυτή της Πανεπιστημίου

αποτελούν πρωτοβουλίες και θα

χρηματοδοτηθούν η μεν πρώτη

από το ίδρυμα Νιάρχος και η

δεύτερη από το ίδρυμα Ωνάση.

Δηλαδή, μεγάλης κλίμακας και

σημαντικές αστικές παρεμβάσεις

-και μάλιστα σε δημόσιο χώρο-

αφήνονται στα χέρια των “ευερ-

γετών” του έθνους, θυμίζοντας

άλλες εποχές, με το κράτος να

παραμένει διακριτικά στο φόντο

των εξελίξεων.

Γεγονός που έχει να κάνει

βασικά με το κύριο χαρακτηρι-

στικό που έχουμε επισημάνει για

την αστική τάξη της χώρας και

την αντανάκλασή του στη δια-

μόρφωση του αστικού ιστού της

Αθήνας, τον βαθύτατα εξαρτη-

σιακό της χαρακτήρα και τη

δυνατότητά της να σχεδιάζει και

να παρεμβαίνει καθοριστικά και

όσο θα ήθελε στην πόλη. Δυνα-

τότητες που περιορίζονται

ακόμα παραπάνω μετά τις επι-

πτώσεις της κρίσης, ώστε το

“όλα για το κεφάλαιο”, με το

οποίο χαρακτηρίζαμε την εποχή

των ολυμπιακών αγώνων, να

αποκτά πλέον νέες διαστάσεις

και να τίθεται τελικά το ερώτη-

μα ποιος πραγματικά σχεδιάζει,

τι βλέψεις έχει, τι σημαίνει αυτό

για το δημόσιο χώρο και την

αντίληψη σχετικά με αυτόν, τις

συνέπειες στη χρήση του και τις

λειτουργίες του σε σχέση με τις

λαϊκές ανάγκες και το πώς και

αυτές διεκδικούνται. Θέματα

που θα ανοίξουν σίγουρα, αν

και όταν έρθουν οι λεγόμενες

επενδύσεις, αφού πέρα από τα

οικονομικά και τα εργασιακά

θα θίξουν και τέτοιου είδους

πολιτικά ζητήματα. Και το κίνη-

μα οφείλει να είναι προετοιμα-

σμένο και να έχει ξεκάθαρο ότι

η γενικότερη υποβάθμιση της

ζωής λαϊκών στρωμάτων μέσα

στις πόλεις δεν αντιμετωπίζεται

μέσα από τέτοιες στρατηγικές

αστικών παρεμβάσεων που

έχουν άλλους στόχους και σκο-

πούς, αφού ο τρόπος με τον

οποίο αντιλαμβάνεται η αστική

αντίληψη τα προβλήματα της

πόλης είναι ριζικά αντίθετος με

τον τρόπο που τον αντιλαμβά-

νονται και τον βιώνουν οι

κάτοικοί της, τα φτωχά στρώμα-

τα που έχουν απομείνει να

κατοικούν στο κέντρο, οι μετα-

νάστες και ο υπόλοιπος λαός

που κινείται στο κέντρο. Και

φυσικά, μιας και μιλάμε και για

το κέντρο, πώς θα “ενταχθούν”

στο συγκεκριμένο σχέδιο οι

άστεγοι αλλά και οι εξαρτημένοι

και οι ομάδες του περιθωρίου

που συχνάζουν στην περιοχή;

Προφανώς με το μοναδικό

τρόπο που γνωρίζουν, αυτόν της

εκτόπισης.

Ζητήματα ιδεολογίας στοχώρο της πόλης

Από τη λύση που προκρίθη-

κε για την Πανεπιστημίου, είναι

επίσης φανερό ότι και η ίδια η

αστική τάξη δε μπορεί να προα-

σπίσει την ιστορία και την αστι-

κότητα της πόλης, η οποία χάνε-

ται σε μια γενική υπόσχεση πρα-

σίνου και φαίνεται να είναι συμ-

βιβασμένη με αυτό. Πάλι εδώ

έχουμε να κάνουμε με το προη-

γούμενο ζήτημα των χαρακτηρι-

στικών αυτής της αστικής τάξης

και πόσο “αστική” κατάφερε να

κάνει την Αθήνα, τους δεσμούς

που έχει αναπτύξει με αυτήν.

Ένας σημαίνων πολεοδομικά

αστικός δρόμος που υπήρχε στα

πρώτα σχέδια της πόλης και η

ιστορική πλατεία Ομονοίας

μετατρέπονται σε αδιάφορους

“χώρους πρασίνου”, που κύριο

μέλημά τους είναι η παροχή υπη-

ρεσιών, η κατανάλωση και τα...

τραπεζάκια έξω. Και δεν είναι η

πρώτη φορά που εκδηλώνεται

μια τέτοια δυστοκία σχετικά με

την παρέμβαση σε δημόσιους

χώρους. Δε θα λέγαμε όμως ότι

οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις

δεν την βρίσκουν σύμφωνη ή της

δημιουργούν κάποιο ιδιαίτερο

θέμα. Ίσα ίσα, το αντίθετο, τη

βολεύουν αρκετά και της προ-

σφέρουν διέξοδο. Μετά τα απα-

νωτά στραπάτσα από τις ιμπε-

ριαλιστικές δυνάμεις και τη

θηλιά της εξάρτησης να σφίγγει,

με το πολιτικό και οικονομικό

κατεστημένο να μην απολαμβά-

νει καμίας υπόληψης από το

λαό, το αστικό προσωπικό ανα-

ζητεί τρόπους και να επανακτή-

σει το κύρος του, και η Πανεπι-

στημίου της Τριλογίας και των

κτιρίων των τραπεζών προσφέ-

ρεται για τέτοιους συμβολι-

σμούς.

Υπάρχει όμως και μια άλλη,

σημαντικότερη συνέπεια που

φαντασιώνεται η αστική τάξη:

την απεμπόληση του κέντρου

από κάθε πολιτική αναφορά και

εκδήλωση. Όπως αυτές που νοη-

ματοδοτούσαν τα Προπύλαια

ως χώρος προσυγκέντρωσης των

διαδηλώσεων, η κατάληψη του

δρόμου, το σταμάτημα της

κυκλοφορίας, το γεγονός της

πορείας, η επίδραση αυτής στη

ζωή του κέντρου. Μέσω της α-

πολιτικής του “πρασίνου”, ένας

ζωτικός κινηματικός χώρος με

συγκεκριμένες αναφορές επανα-

νοηματοδοτείται σαν μια πράσι-

νη όαση κατανάλωσης και ανα-

ψυχής στο κέντρο της πόλης,

προοριζόμενη μάλλον περισσό-

τερο για τους τουρίστες παρά

για τους ίδιους του Αθηναίους,

όπου είναι ένα θέμα αν θα χρη-

σιμοποιήσουν τελικά τις υποδο-

μές αυτές. Όμως τελικά, το μόνο

σίγουρο είναι ότι η πόλη ως

δυναμικός οργανισμός και με

την παρέμβαση και δράση του

κινήματος μπορεί να ανατρέψει

τους όποιους σχεδιασμούς και

να οικειοποιηθεί τους χώρους

της πόλης για τους δικούς του

σκοπούς.

Π.Γ.

Αστικοί σχεδιασμοί εν μέσω κρίσης

Περί της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου

ΙΣΤΟΡΙΑ22 Σάββατο 20 Απρίλη 2013Προλεταριακή Σημαία

Ο αγώνας των ΕΠΟΝιτών του κάστρου του Υμηττού

Πέρασαν 69 χρόνια απότότε που τρεις έφηβοι,ΕΠΟΝίτες της Αθήνας, ο

διμοιρίτης Δημήτρης Αυγέρηςκαι οι δύο μαχητές, ΚώσταςΦολτόπουλος και Θάνος Κιοκμε-νίδης, έγραψαν την ηρωικήσελίδα τους στο μικρό σπίτι τηςοδού Αγραίων στον Υμηττό.

Από τις αρχές του '44 ο ΕΛΑΣήλεγχε ουσιαστικά τα προάστιατης Αθήνας και οι κατοχικέςδυνάμεις είχαν πρόσβαση σ’αυτές μόνο κατά τη διάρκεια τηςημέρας. Ένα μικρό σπιτάκι στονΥμηττό χρησίμευε σαν αποθήκηπυρομαχικών του ΕΛΑΣ, τοοποίο είχαν αναλάβει να φρου-ρούν οι τρεις ΕΠΟΝίτες.

Το πρωί της 28ης του Απρί-λη, το σπιτάκι περικυκλώθηκεαπό 200 γερμανούς στρατιώτεςκαι ταγματασφαλίτες βαριά

ο π λ ι σ μ έ ν ο υ ς .Ήταν η επόμενημέρα της μεγάληςαπεργίας και δια-δήλωσης του αθη-ναϊκού λαού καιτης υποχρεωτικήςεπιστράτευσης γιατα «τάγματαεργασίας».

Η μάχη ξεκίνη-σε όταν οι Γερμα-νοί φώναξαν προςτη μεριά τωνμαχητών να παρα-δοθούν και σαναπάντηση πήρανμια ριπή όπλου. Ημάχη κράτησεεπτά ολόκληρεςώρες και τελικά οιτρεις νέοι έπεσανένας ένας νεκροί

με το όπλο στο χέρι. Από μαρτυ-ρίες αυτοπτών μαρτύρων,τελευταίος έπεσε ο ήδη τραυμα-τισμένος Δημήτρης Αυγέρης,φωνάζοντας «σας νικήσαμε,τέρατα».

Όταν μπήκαν οι φασίστεςστο σπίτι, αντίκρισαν τους τρειςνεκρούς και κατεστραμμένοοπλισμό. Μάζεψαν τους νεκρούςτους και έφυγαν ντροπιασμένοι.Την επομένη το καμένο σπίτιέγινε τόπος προσκυνήματος καιοι τοίχοι του γέμισαν με το σύν-θημα «Διαβάτη που περνάς απότο σπίτι των τριών ηρώων,γονάτισε, σφίξε τη γροθιά σουκαι ορκίσου εκδίκηση».

Η Σοφία Μαυροειδή Παπαδά-κη περιγράφει τη θυσία τωντριών ηρωικών παιδιών με τοποίημά της.

Πραγματοποιήθηκε το περασμένοΣάββατο 13 του Απρίλη η εκδή-λωση μνήμης και τιμής στον αγω-

νιστή της αντίστασης Σίμο Κερασίδη που

οργάνωσε η ΠρωτοβουλίαΚατοίκων Τούμπας, ακριβώςεβδομήντα χρόνια από τηδολοφονία του, με αυτουρ-γούς, συνεργάτες των Γερ-μανών στη Δυτική Μακεδο-νία. Ήταν 13 του Απρίλητου 1943, όταν μαζί με μιαομάδα κομμουνιστών καιΕαμιτών μαρτύρησε με βασα-νιστικό τρόπο, κλείνονταςέτσι μια σύντομη αλλά θυελ-λώδη διαδρομή αγωνιζόμε-νος αδιάκοπα, από τα άγου-ρα χρόνια του, για την εθνι-κή και κοινωνική λευτεριάτου λαού μας. Στην εκδήλω-ση έγινε επίσης παρουσίασητου ιστορικού μυθιστορήμα-τος «Στο ρύγχος του λύκου»

του Θεσσαλονικιού λογοτέχνη ΣίμουΚερασίδη, στο οποίο εξιστορείται η ζωήκαι η δράση του αγωνιστή.

Στην κατάμεστη από Τουμπιώτες καιάλλους Θεσσαλονικείς αίθουσα του Πολι-

τιστικού Κέντρου, για τον Σίμο Κερασίδημίλησαν ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστο-ρίας του ΑΠΘ Γιώργος Μαργαρίτης, οδημοσιογράφος και συγγραφέας ΣπύροςΚουζινόπουλος και ο συγγραφέας Βασί-λης Τσιράκης. Τελευταίος πήρε το λόγοο δημιουργός του μυθιστορήματος ΣίμοςΚερασίδης, ανιψιός του αγωνιστή, που μετο βιβλίο του έδωσε το έναυσμα για ναξανα-μνημονευτεί και να ζωντανέψει ημορφή και το παράδειγμα του ηρωικούαγωνιστή.

Όλοι μίλησαν για τον πρωταγωνιστι-κό ρόλο του Σίμου Κερασίδη στην ανά-πτυξη των πρώτων μορφών και τωνπρωτοβουλιών αντίστασης στην τριπλήκατοχή στη Θεσσαλονίκη και στη Μακε-δονία αλλά και στον πολύ σημαντικόρόλο του στα δύσκολα χρόνια της μεταξι-κής δικτατορίας. Τότε που στη βαθιά καισκληρή παρανομία κατάφερε μαζί με μιαμικρή ομάδα αγωνιστών να κρατήσειαναμμένη τη σπίθα της αντιφασιστικήςκαι απελευθερωτικής δράσης, να διατη-ρήσει ανέπαφες οργανώσεις του ΚΚΕ και

να προετοιμάσει έτσι τον αγώνα ενάντιαστους κατακτητές. Έγιναν αναφορές σταπρώτα βήματά του στην ΟΚΝΕ, στον Μάητου '36, στις περιβόητες αποδράσεις του,στην υποδοχή που επιφύλαξε στονΜανιαδάκη στην αστυνομία της Δράμας,στην οργάνωση «Ελευθερία», στηνίδρυση της οποίας έπαιξε κρίσιμο ρόλο,στα σαμποτάζ ενάντια στους Γερμανούς,στα παράνομα τυπογραφεία στη Θεσσα-λονίκη και στις Σέρρες και άλλα πολλά.Όλοι οι ομιλητές έκριναν σκόπιμο να μηναρκεστούν στις ιστορικές αναφορέςάλλα να επισημάνουν με διαφορετικάλόγια ο καθένας πώς το παράδειγμα τουΚερασίδη και όσων αγωνίστηκαν μεαυτοθυσία για τη λευτεριά της Ελλάδαςκαι του λαού της αποτελεί οδηγό και γιατις σημερινές δύσκολες συνθήκες. Καιπαράδειγμα για τις νέες γενιές.

Ο Γιώργος Μαργαρίτης αναφέρθηκεστους κύκλους που έκλεισαν και στουςκύκλους που ανοίγουν με τα ίδια πάνταπροτάγματα και ιδανικά, και επισήμανειδιαίτερα την προσπάθεια να βρεθεί ο

Η Τούμπα τίμησε τον κομμουνιστή 70 χρόνια από τη θυσία του

παραμένει επίκαιρος

Η θυσία αυτή των τριώνΕΠΟΝιτών για Ανεξαρτησία,Λευτεριά, Δημοκρατία ενέ-πνευσε τους αγώνες του λαούκαι της νεολαίας τα επόμεναχρόνια με αποκορύφωμα την

εξέγερση του Πολυτεχνείου.Ένας και μοναδικός τρόποςυπάρχει για να τιμήσουμε τημνήμη τέτοιων ηρώων. Ησυνέχιση της πάλης του λαούμας στους αγώνες τού σήμερα.

Η ΠΑΑΣ Δάφνης – Υμηττού,Νοτίων προαστίων, ενόψει τουεορτασμού του Κάστρου,παρεμβαίνει με προκήρυξηπου μεταξύ των άλλων τονίζει:

Σήμερα ξανά, οι εργαζόμε-νοι που παράγουν με τα χέριατους και το μυαλό τους ταμύρια αγαθά, είναι αναγκασμέ-νοι να ζούνε την ανασφάλεια,την ανεργία και εξαθλίωση γιαχάρη των ιμπεριαλιστών καιτων ντόπιων υποτελών τους.Σήμερα δεν ακούγεται η μπότατου κατακτητή, αλλά η χώραμας είναι γεμάτη από ξένεςβάσεις και ο λαός μας δέχεταιτην πιο βάρβαρη καταστολήκάθε φορά που διαμαρτύρεται.Σήμερα, δεν πουλά κανείς τοσπίτι του για ένα τσουβάλισιτάρι στους μαυραγορίτες,αλλά του το κατάσχει η τράπε-ζα για λίγα ευρώ. Σήμερα δενκατάσχουν τη σοδειά τωναγροτών, τους αναγκάζουνόμως να πουλούν σε εξευτελι-στικές τιμές κάτω του κόστουςκαι μας επιβάλλουν πρόστιμα,για κάθε κιλό που παράγεταιπαραπάνω από το πλαφόνπαραγωγής, που έχει καθορι-στεί στις Βρυξέλλες.

Kάτω από τις σημερινέςσυνθήκες, όταν η πολιτική τήςάρχουσας τάξης χαλκεύει νέαδεσμά για τη χώρα, όταν ολαός καταδικάζεται σε αργόθάνατο, από την πείνα, τηφτώχεια και την ανεργία, ότανπλανάται πάνω από το λαό καιτον τόπο το φάσμα της πτώ-χευσης και της χρεοκοπίας,

δεν υπάρχει άλλος δρόμοςσωτηρίας από τη μαζική αντί-σταση και πάλη.

Όλοι όσοι δέχονται αυτήντην άγρια επίθεση, αυτοί πουαποτελούν δηλαδή τη συντρι-πτική πλειοψηφία του πληθυ-σμού, πρέπει να ενωθούν καινα παλέψουν ενάντια στουςκοινούς εχθρούς τους.

Η Πρωτοβουλία για μιαΑριστερή ΑντιιμπεριαλιστικήΣυνεργασία πιστεύει πως καισήμερα, παρ’ όλους τουςδυσμενείς συσχετισμούς δυνά-μεων στη σημερινή φάση τηςκρίσης και της άγριας επίθε-σης, ο λαός μπορεί και πρέπεινα ανατρέψει την επίθεση καινα κατακτήσει δικαιώματα,μόνο με τη δική του ενεργήσυμμετοχή και με τη μαζική,οργανωμένη, αποφασιστικήπάλη του. Κανένα λαϊκό πρό-βλημα δεν θα λυθεί όσο ο λαόςείναι αδρανής, αμέτοχος καιαπλός ψηφοφόρος.

Είναι η ώρα να συσπειρω-θούμε αγωνιστικά. Για ναδυναμώσει η πάλη ενάντιαστην ιμπεριαλιστική εξάρτησητης χώρας. Ενάντια στην ΕΕ,το ΔΝΤ και το ΝΑΤΟ, για ναανοίξει ο δρόμος πετάγματοςέξω από τη χώρα μας τωνιμπεριαλιστών και της εξόδουτης χώρας μας από όλους τουςιμπεριαλιστικούς συνασπι-σμούς.

-Για Δουλειά, Ειρήνη, Δημο-κρατία, Ανεξαρτησία-ΚΑΤΩ ΤΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑΜΕΤΡΑ-ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΞΕΝΗΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΗΠΑ – Ε.Ε. -ΝΑΤΟΕΑΜ - ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ, Ο ΔΡΟ-ΜΟΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ

Κάστρο δεν ήταν,μ' άντεξε σαν Κάστρο

Ολάκερη μια μέρα καιβωμός υψώθηκε κι ολόκληρο σανάστροστην αίγλη του το πήρεν οουρανόςΤρία παιδιά, τρεις νέοι,τρεις επονίτεςήταν οι μόνοι άξιοι τουφρουροίκαι γύρω ένα φουσάτο γκε-σταμπίδες,τσολιάδες,καστροπάρτες Γερμανοί.Κι όταν το γέρμα του ήλιουοι αντρειωμένοι σιγήσανπια κι αυτοί, χωρίς πνοήπροχώρησαν αργά, δειλά,σκιαγμένοι οι πολιορκητέςμες στη σιγή.Σωρό τα πτώματα έλεγανθα βρούνε και βρήκανμόνον τρία νεκρά παιδιά.Κατάπληκτοι τα βλέπουν κιαπορούνε πούθε έβγαινεμια τέτοια λεβεντιά.Πούθε έβγαινε; Απ' ταΝιάτα απ' τη θυσία, τάχεν ηΕΠΟΝ γεννήσει η ηρωικήνα ξαναγράψουν μια παλιάιστορία σε νέα σελίδαακόμα πιο λαμπρή.Στο Κούγκι τώρα και στ'Αρκάδι,το σπίτι - Κάστρο στέκεταιιερό.Κι οι τρεις λεβέντες λάμ-πουν κάθε βράδυ Τρίδυμα αστέρια εκεί στονΥμηττό.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 23Σάββατο 20 Απρίλη 2013 Προλεταριακή Σημαία

ή αγωνιστή Σίμο Κερασίδητόπος που είχε θαφτεί ο Κερασίδης μετους συντρόφους του από τους δολοφό-νους. Προσπάθεια που έκανε η ΝΕ Κοζά-νης του ΚΚΕ στα τέλη της δεκαετίας του'80 μαζί με τον ανιψιό του αγωνιστή, καιέτσι από τότε τα λείψανα του Κερασίδηαναπαύονται στο μνημείο της μάχης τουΦαρδύκαμπου. Αναζήτηση και προσπά-θεια που είχε ευρύτερους συμβολισμούςκαι ιδιαίτερη σημασία για το σήμερα.

Στην πυκνή παρουσίαση της περιπε-τειώδους δράσης του Σίμου Κερασίδη, οΣπύρος Κουζινόπουλος κατάφερε ναχωρέσει τα πιο γνωστά κατορθώματάτου και να περιγράψει με ζωντανό τρόπομερικά από αυτά. Μεταξύ άλλων τόνισε:«…Ανυπόταχτος αγωνιστής, είχε αφήσειεποχή για τις μυθιστορηματικές αποδρά-σεις του, τόσο κατά τη διάρκεια τηςδικτατορίας Μεταξά όσο και επί Κατοχής.Η τελευταία απόδρασή του, μαζί με τοηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Λεωνίδα Στρίγ-κο και τον κομμουνιστή Χαράλαμπο Νικο-λέρη, έγινε τον Μάρτιο του 1942 από τακελιά της Ειδικής Ασφάλειας στη λεωφό-

ρο Στρατού, λίγο πριν παραδοθούν και οιτρεις για εκτέλεση στους Γερμανούς. ΟΚερασίδης, με την εκπληκτική μυϊκήδύναμη που διέθετε, είχε ξηλώσει με ταχέρια το σιδερένιο κιγκλίδωμα του κελι-ού τους κι έτσι κατόρθωσαν οι τρεις κομ-μουνιστές να δραπετεύσουν, ενώ οι ναζί,μετά την απόδραση, τους είχαν επικηρύ-ξει με το ποσό των 500.000 δραχμών τονκαθένα. Ήταν επίσης τεράστια η συνει-σφορά του Σίμου Κερασίδη στην υπόθεσητης Εθνικής Αντίστασης κατά των φασι-στών κατακτητών, καθώς -εκτός τωνάλλων- είχε την ευθύνη για την οργάνω-ση των μυστικών τυπογραφείων τα οποίαδημιουργούσε ως υπεύθυνος του τεχνι-κού μηχανισμού της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και τουΜακεδονικού Γραφείου του ΚΚΕ. Και οιεφημερίδες που εκδίδονταν εκεί, με μύρι-ους κινδύνους, σάλπιζαν το μήνυμα τηςαντίστασης και της Ελευθερίας σταμαύρα χρόνια της τριπλής φασιστικήςΚατοχής και τόνωναν το φρόνημα τουλαού…»

Τέλος ο Βασίλης Τσιράκης ολοκλή-

ρωσε την ομιλία του, που κυρίως στάθη-κε στην παρουσίαση του μυθιστορήμα-τος, με τα παρακάτω εύστοχα λόγια:«Σήμερα λοιπόν σε συνθήκες βαθιάς καιολόπλευρης κρίσης, όπου (όπως η ιστο-ρία έχει δείξει) η τέχνη όχι μόνο δεν περι-κόπτεται ως είδος πολυτελείας αλλά,αντίθετα, αναπτύσσεται ως αναγκαιότη-τα περισσότερο παρά ως επιλογή, έχου-με ανάγκη μια τέχνη που θα προβληματί-ζει, που θα αμφισβητεί, που θα ανιχνεύειτο μέλλον ψηλαφώντας ανοιχτές πληγέςτου παρελθόντος, που θα μπαίνει σταάβατα της ιστορίας και της συλλογικήςμνήμης. Γιατί, το ότι η τέχνη δεν μπορείπια να επιβιώσει ως επιλογή διασκέδα-σης ή ως βραδινή δημόσια εμφάνιση, δενσημαίνει πως η τέχνη της κρίσης είναινομοτελειακά ανατρεπτική. Υπάρχει καιη άλλη πλευρά της, η τέχνη της εσω-στρέφειας και της ατομικής διαφυγής, ητέχνη της νοσταλγίας, η τέχνη ως παρη-γορήτρα, ως νάρκωση και ανακούφιση,η τέχνη ως αυνανισμός. Τελικά το τιθυμάται μια κοινωνία είναι κοινωνικά

κατασκευασμένο, αποτέλεσμα αντιπαρα-θέσεων, όπου βέβαια οι νικητές έχουντον πρώτο λόγο. Έτσι η αναμέτρηση τωνσύγχρονων κοινωνιών με το παρελθόντους αποκτά ιδιαίτερη σημασία σήμεραόπου υπερεθνικοί θεσμοί (ανάμεσα σ’αυτούς και η Ευρωπαϊκή Ένωση) επιχει-ρούν μια ενιαία διαχείριση του παρελθόν-τος, ιδιαίτερα απέναντι στην κομμουνι-στική αριστερά. Σε αντίθεση μ’ αυτές τιςλογικές, το Ρύγχος του λύκου και ο ΣίμοςΚερασίδης μας υπενθυμίζουν πως η ιστο-ρία είναι πρώτα απ’ όλα η ιστορία τηςπάλης των τάξεων. Και το κυριότερο,πως δεν μπορεί να αποδέχεσαι και νατιμάς αυτούς που αντιστάθηκαν και διώ-χτηκαν τότε και να μένεις αδιάφορος καιουδέτερος σ’ αυτούς που αντιστέκονταικαι διώκονται σήμερα. Αν μη τι άλλο, τοΡύγχος του λύκου μάς δίνει δύναμη νααντιμετωπίσουμε το σήμερα.

Δ.Π.

Βασίλης Τσιράκης: Η ζωή και ο θάνατος του Σίμου Κερασίδη,ομιλία στην εκδήλωση. aristeroblog.gr/node/1592

Σπύρος Κουζινόπουλος: Σίμος Κερασίδης (1918-1943): Μία θρυλικήμορφή.

(περίληψη της ομιλίας, για τις ανάγκες ενός όρθρου) http://farosth-ermaikou.blogspot.gr/2013/04/1918-1943.html

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ

Την Παρασκευή 12 Απρί-λη πραγματοποιήθηκεστο βιβλιοπωλείο Εκτός

των Τειχών, η παρουσίαση τηςνέας έκδοσης των εκδόσεωνΕκτός των Τειχών, το βιβλίοΜάο Τσετουγκ, ΦιλοσοφικάΚείμενα. Με την παρουσίααρκετού κόσμου που γέμισε τοχώρο του βιβλιοπωλείου καιτου καφέ, παρουσιάστηκε,κατά τη γνώμη μας, ένα από ταπλέον σημαντικά κομμάτια τουέργου του Μάο Τσετούγκ, χρή-σιμο και αναγκαίο για τη δια-παιδαγώγηση και την καθοδή-γηση των νέων αγωνιστών τουκομμουνιστικού κινήματος στηχώρα μας.

Αφού παρουσιάστηκαν οισυντελεστές και η διαδικασίαολοκλήρωσης της εκδοτικής

προσπάθειας, εξηγήθηκε ηαναγκαιότητα για νέες μετα-φράσεις και εκδόσεις των κλα-σικών κειμένων του κομμουνι-στικού κινήματος. Οι οποίες δεναρκεί να είναι συμπληρωμένεςμε ανέκδοτα μέχρι σήμερα κεί-μενα στα ελληνικά, αλλά τοσπουδαιότερο με νέες εισαγω-γές και σχόλια ώστε να συνδέ-ονται με τις συγκεκριμένες συν-θήκες της εποχής μας. Επίσηςελπίζουμε ότι η νέα αυτή έκδο-ση, όπου είναι συγκεντρωμέναόλα όσα είναι γνωστά μέχρισήμερα φιλοσοφικά έργα τουΜάο, θα αποτελέσει ερέθισμαγια ένα δημιουργικό διάλογοκαι θα συμβάλλει στην παρα-γωγή πολιτικών και θεωρητι-κών κειμένων που έχουμε σήμε-ρα ανάγκη για την ενδυνάμωση

και ανασυγκρότηση του κινή-ματος αντίστασης, ανατροπήςμε κατεύθυνση την επαναστατι-κή προοπτική.

Στη συνέχεια ακολούθησανοι τοποθετήσεις τριών ομιλη-τών οι οποίοι εστίασαν σε συγ-κεκριμένες πτυχές του μαοϊκούέργου, σε σχέση πάντα με τηνπροσφορά του Μάο στονεμπλουτισμό του διαλεκτικούυλισμού.

Ο σ. Μανόλης Αρκολάκηςαναφέρθηκε σε τρία θέματαπου αναλύονται διεξοδικά απότον Μάο, προχωρώντας παρα-πέρα το θεωρητικό έργο τωνπροηγουμένων θεωρητικών τουδιαλεκτικού υλισμού: για τηδιάκριση μεταξύ τυπικής λογι-κής και διαλεκτικής μεθόδου,για τη διαμάχη στο κατά πόσο

«το ένα διαχωρίζεται σε δύο»είναι σημαντικότερο από «ταδύο συνδυάζονται σε ένα» στηνανάλυση και την εφαρμογή τουνόμου της ενότητας των αντιθέ-των και τέλος για το ζήτημαβάσης και εποικοδομήματος, τοβαθμό καθορισμού και πώς ηέννοια του αλληλοκαθορισμούαναπτύχθηκε στην περίοδο τηςταξικής πάλης σε συνθήκεςσοσιαλιστικής οικοδόμησης.

Ο σ. Χρίστος Μάης προσπά-θησε να παρουσιάσει τα σημαν-τικότερα σημεία της μαοϊκήςμεθοδολογίας μέσα από τηνεξέταση των πρώιμων κειμένωντου Μάο, πριν τη συγγραφήτων πρώτων φιλοσοφικών τουέργων, καταδεικνύοντας ότι ημεθοδολογία αυτή διατρέχει τοσύνολο του έργου και της πρα-κτικής του Μάο. Συγκεκριμένα,κατέληξε σε τρεις θέσεις σεσχέση με τα βασικά χαρακτηρι-στικά της μαοϊκής σκέψης: 1)Μεθοδολογία διαλεκτικού υλι-σμού ανεξαρτήτως από το είδοςή το μέγεθος τουπροβλήματος 2)Ανάλυση της συγκε-κριμένης κατάστα-σης, στις συγκεκρι-μένες συνθήκες.Ανάλυση του προ-βλήματος προς επί-λυση αλλά και τηςστοχοθεσίας προκει-μένου να εξευρεθείη κατάλληλη λύση 3)Ανάλυση των τακτι-κών που υπηρετούντην κύρια στρατηγι-κή αλλά και ανάλυ-ση του συνόλου τωνπτυχών της στρατη-γικής αυτής.

Τέλος, ο σ.Κώστας Βλαχόπου-λος επικεντρώθηκε

σε ένα από τα σημαντικότεραφιλοσοφικά κείμενα του Μάο,«για την αντίθεση», παρουσιά-ζοντας τα βασικά των αντιθετι-κών σχέσεων, όπως ερμη-νεύονται στο διαλεκτικό υλισμόκαθώς και τη διάκριση ανάμεσασε ανταγωνιστικές και μη αντα-γωνιστικές αντιθέσεις και πώςμπορεί να αλλάξει ο χαρακτή-ρας τους. Επακολούθησαν ερω-τήσεις και τοποθετήσεις οιοποίες κατέδειξαν ότι το έργοτου Μάο αποτελεί συμβολήπρώτα και κύρια για την επανα-στατική πράξη.

Οι γραπτές τοποθετήσεις θααναρτηθούν σύντομα στην ιστο-σελίδα των εκδόσεων, ενώ σεεπιμελημένη μορφή θα δημοσι-ευθούν στο επόμενο τεύχος τουπεριοδικού Αντίθεση. Μετά τοΠάσχα, θα ακολουθήσουνπερισσότερες παρουσιάσεις καισυζητήσεις με αφορμή το βιβλίοτου Μάο σε Αθήνα, Θεσσαλονί-κη και άλλες πόλεις.

Μάο Τσετούγκ, Φιλοσοφικά Κέιμενα

εκδήλωση, εκτος των τειχων 12 -04-13

Ενα «μεγάλο επίτευγμα» ζήσαμε την εβδο-μάδα που μας πέρασε! Το «επίτευγμα» τουΣαμαρά στον Economist όπου παρουσίασε

την Ελλάδα, ούτε λίγο ούτε πολύ, σαν... αναδυό-μενη αυτοκρατορία που ξεπερνά την κρίση, νααφηγείται τον «συγκλονιστικό θρίαμβο» τηςκυβερνητικής πολιτικής που, όπως δήλωσε, διέ-ψευσε όσα μέχρι πριν λίγο θεωρούνταν «αυτο-νόητες και ακλόνητες σταθερές», να καταρρίπτειτη λεγόμενη «συμβατική σοφία»! Παραδομένοςαπόλυτα στη μεγαλομανία και στο ψώνιο τουσυσχέτισε τον εαυτό του (μάλλον και τους άλλουςδύο κυβερνητικούς εταίρους, ώστε να βγαίνει τονούμερο) με τρεις «μεγάλους πολιτικούς» αντί-στοιχης αλαζονείας, τα τρία ινδάλματα της πολι-τικής του: τη γνωστή Θάτσερ, τον γνωστό Ρέι-γκαν και τον σχετικά άγνωστο για τις «αγαθοερ-γίες» του Μιτεράν (και οι τρεις σήμερα, κάτω απόβαρύ χώμα να τους σκεπάζει).

Σε μια ομιλία ψυχροπολεμική (ως ένδειξητιμής και υποταγής στη Δύση), συνέδεσε τις τότε«επιτυχίες» των τριών Γκάουλαϊτερ του ιμπερια-λισμού που, παρά την «τρισκατάρατη» αμερικα-νική ήττα στο Βιετνάμ, τις αλλεπάλληλες κρίσειςτου ιμπεριαλισμού-καπιταλισμού, παρά την δια-φαινόμενη ήττα της Δύσης στον Ψυχρό Πόλεμο,όταν πολλοί πρόβλεπαν το «βούλιαγμα τηςΔύσης», κατάφεραν, πάραυτα, να νεκραναστή-σουν την «ελεύθερη» καπιταλιστική Δύση.

Οπως και τότε, που είχαμε τελικά τη διάσωσητης Δύσης σε «δύσκολες και ταραγμένες» για τονπαγκόσμιο σύστημα εποχές, έτσι και σήμερα ο«σταυροφόρος» Σαμαράς κατορθώνει τη σωτηρίατης χώρας. Για λογαριασμό, μάλιστα, όλης τηςΕυρώπης και του ευρώ που κινδύνευε -λόγωΕλλάδας- να καταρρεύσει! Χάρη στην αφεντιάτου και την πολιτική της τρικομματικής κυβέρνη-σής του η κρίση αρχίζει να ξεπερνιέται! Γιατί, ωςγνωστόν, με χαρισματικούς ηγέτες ξεπερνιούνταιοι κρίσεις. Φανταστείτε τώρα μια Θάτσερ, ένανΡέιγκαν ή έναν Μιτεράν, ως πρωθυπουργοί τηςΕλλάδας, να ηγούνται νικηφόρα τον δυτικό καπι-ταλισμό.

Ανάπτυξη, πρωτογενές πλεόνασμα, απαγκί-στρωση από τα μνημόνια και άνοιγμα της χώραςστις αγορές είναι πλέον η ορατή ακτή που «βλέ-πει» το έως χθες βυθιζόμενο καράβι. Για μιαΕλλάδα χωρίς μνημόνια, χωρίς χρέος, που ζειχωρίς δανεικά. Κι όλα αυτά, όχι μετά από 20-30χρόνια ή έως το 2040, όπως προέβλεπαν τα μνη-μόνια των ιμπεριαλιστών, άλλα άμεσα, εντός του2013 και εντός ΕΕ και ευρώ! Και το καλύτερο,

όλα αυτά χωρίς καν να χρειαστεί να βγει πρωθυ-πουργός... ο Τσίπρας! Είναι να σου κόβεται ηανάσα.

Προϋπόθεση, βέβαια, για όλα αυτά είναι ναφύγουν οι «ακατάλληλοι», οι «κοπανατζήδες», οι«επίορκοι», οι «κολλημένοι», οι «παραπανίσιοι»,οι «βολεμένοι», οι «άδικα ομιλούντες και φωνα-σκούντες», και άλλα τέτοια φαιδρά. Γιατί μόνοέτσι θα ξαναγίνουμε μια «ισχυρή Ελλάδα των ατε-λείωτων δυνατοτήτων». Τι παραπάνω έχουν οιάλλες χώρες, αναρωτιέται ο οραματιστής Σαμα-ράς! Μπορούμε και εμείς να ανήκουμε στουςισχυρούς της Ευρώπης και... του κόσμου (εδώτην ψώνισε για τα καλά).

Πάντως, κάπως έτσι θα αισθάνονταν και οιεκλεκτοί επιβάτες του... αβύθιστου Τιτανικούπριν αυτό συγκρουστεί με το παγόβουνο τηςιμπεριαλιστικής-καπιταλιστικής πραγματικότη-τας. Μια πραγματικότητα που στο βωμό τωνιμπεριαλιστικών συμφερόντων θυσιάζονταιχώρες και λαοί, γεγονός που συνειδητά αποφεύ-γει να αναφέρει το πολιτικό προσωπικό της εξαρ-τημένης αστικής τάξης. Η θριαμβευτική ομιλίατου Σαμαρά για την επερχόμενη, επίσης «θριαμ-βευτική πορεία» της χώρας, το μόνο που μαρτυ-ρά είναι η αταλάντευτη απόφαση της κυβέρνησηςκαι της αστικής τάξης να συνεχίσει την κατα-στροφική, για τα λαϊκά δικαιώματα και εισοδή-ματα, πολιτική μεταφοράς του πλούτου πουπαράγουν οι εργαζόμενοι στα χέρια του ντόπιουκεφαλαίου και από εκεί στο μεγάλο ιμπεριαλιστι-κό κεφάλαιο του εξωτερικού, αδιαφορώντας γιατην τύχη του λαού και της χώρας, αρκεί να υπάρ-χουν οι εγγυήσεις και τα στηρίγματα των «προ-στάτιδων δυνάμεων» για την παραμονή τους στηνεξουσία. Δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, ακόμηκι αν ήθελαν (που δεν θέλουν).

Η μετάβαση σε έναν, έστω, υποφερτό καπι-ταλισμό που ευαγγελίζονται οι απανταχού αστι-κές και ρεφορμιστικές ηγεσίες απλώς δεν υπάρ-χει, γιατί ο καπιταλισμός δεν μπορεί παρά νααναπτύσσεται καταβροχθίζοντας όλο και περισ-σότερο τη ζωντανή εργασία.

Δυστυχώς, όμως, κάποιοι πήραν στα σοβαράαυτά τα «μεγάλα επιτεύγματα» του Σαμαρά καιτης ελληνικής αστικής τάξης. Με απίστευτα, ομο-λογουμένως, αποτελέσματα στην ανάλυση και τηγραμμή που πρέπει να ακολουθηθεί. Κι αν για τηνΑριστερά της κυβερνητικής μετάβασης στον καπι-ταλισμό με ανθρώπινο, σοσιαλιστικό πρόσωπο,με προοδευτικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσειςκαι σχέδια Μάρσαλ (τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή), που

διαρκώς ακυρώνει, επαναδιαπραγματεύεται,αναστέλλει τα μνημόνια, το πρόβλημα είναι δομι-κό, για την Αριστερά με αναφορές στον κομμου-νισμό, στην επανάσταση και τη δικτατορία τουπρολεταριάτου (ΚΚΕ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ), είναι απίστευτηη επιρροή που ασκεί η «κυρίαρχη αστική, έως καικαθεστωτική σκέψη», αν δεν αποτελεί τραγικόλάθος. Γιατί η Ελλάδα δεν ζει, ούτε έζησε ποτέ,μια (νέα) εξόρμηση προς τα «παλιά μεγαλεία»του... ενδιάμεσου ιμπεριαλιστή (όπως π.χ. απο-τυπώνεται στο πρόσφατο 19 Συνέδριο του ΚΚΕ).Οπως στερείται κάθε νοήματος η γραμμή της«στρατηγικής-λαϊκής συμμαχίας» για τη δικτατο-ρία του προλεταριάτου ως συμμαχία «άοσμων,πολιτικά παρθένων και ορφανών» κοινωνικώνδυνάμεων. Δεν συμμαχείς ποτέ με τους ομοίουςσου (αλλά ενώνεσαι), φροντίζεις να κυριαρχείςσε συμμαχίες που, εξ’ ορισμού, περιέχουν διαφο-ρετικές πολιτικές απόψεις.

Κίνημα και τάξη, λοιπόν, σε συσκευασία ΚΚΕ!Πότε και ποιες επαναστάσεις έγιναν με αυτόν τοντρόπο; Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη μη υποτα-γή στον κοινοβουλευτισμό και τη συμμετοχή σεαστικές κυβερνήσεις;

Συμμετέχουμε, όμως, στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Κιαυτή η συμμετοχή «μάς» κάνει αυτόματα ολίγονιμπεριαλιστές, έτσι εκτιμά το ΚΚΕ. Ολίγον ιμπε-ριαλιστές λοιπόν η Ισλανδία (που δεν έχει δικότης τακτικό στρατό), το Λουξεμβούργο, η Εσθο-νία, η Λετονία, η Λιθουανία, η Τσεχία, η Αλβανίακ.λπ.

Οσο για το πολύπαθο «παράδειγμα τηςΧιλής», από φωτεινό, άλλα ανολοκλήρωτο παρά-δειγμα της δυνατότητας «ειρηνικού περάματος»στο σοσιαλισμό (όπως για χρόνια έλεγε το ΚΚΕ),χρησιμοποιείται τώρα, μαζί με την άλλοτε αγαπη-μένη «θεωρία των σταδίων», σαν φόβητρο απέ-ναντι σε κάθε συνεργασία, είτε στο κίνημα είτεκεντρικά.

Πάντως, σε ένα σημείο θα πρέπει να σταθού-με στην ομιλία του Σαμαρά: Γιατί «πράγματι, ηπολιτική έχει την κακή συνήθεια να διαψεύδειόσους βλέπουν τις εξελίξεις ευθύγραμμα, ωςγραμμική προέκταση του χθες προς το αύριο. Ιδι-αίτερα σε μεταβατικές περιόδους ή σε στιγμέςμεγάλων κρίσεων. Και, θα έλεγα ότι, ευτυχώςπου η Πολιτική έχει αυτή την “κακή συνή-θεια”…». Μια αλήθειαπου η αστική τάξηκατανόησε καλά στηδιαμάχη της με τοπρολεταριάτο.

24 Σάββατο 23 Φλεβάρη 2013Προλεταριακή Σημαία

σχολιαπ

ρο

σε

γγισ

εις

Η φαντασία στην (λαϊκή) εξουσία

σώσον

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθι-μος πρότεινε ως λύση για να σωθεί ηΕθνική Τράπεζα να συνεισφέρουν όλοιοι Έλληνες, και πρωτοστατώντας μάλι-στα σε αυτή την προσπάθεια είπε ότι θαπροσφέρει τους δύο επόμενους μισθούςτου για τον σκοπό αυτό. Αγία Τράπεζα.

κόστος Ι

Εάν αναρωτιέστε για το αν θα ταπάρουνε στον τάφο τους, 12 εκατομμύ-ρια ευρώ στοίχισε η κηδεία της Θάτσερ.

κόστος ΙΙ

Είναι τουλάχιστο λιγότερα, από όσοστοίχισε σε κάποιους η ζωή της.

π ληροφορίες

Ειδικό σύστημα λήψης πληροφοριώνμέσα από κινητά τηλέφωνα και φορητέςμονάδες ηλεκτρονικών υπολογιστώνπρομηθεύτηκε η ΕΛ.ΑΣ από το Ισραήλ.Και για ό,τι άλλο θέλουν να μάθουν,υπάρχει και η ανάκριση.

χρυσός

Η κυπριακή κυβέρνηση σχεδιάζει ναπωλήσει τμήμα των αποθεμάτων χρυσούτης χώρας μέσα στους επόμενους μήνες,δήλωσε ο Κύπριος υπουργός Οικονομι-κών. Elverolino gold.

αργία

Νομοσχέδιο για την κατάργηση τηςκυριακάτικης αργίας ετοιμάζεται ναφέρει στη Βουλή η συγκυβέρνηση, σύμ-φωνα με δηλώσεις του υφυπουργούανάπτυξης. Θα μεταφερθούν, όλες μαζί,μια εβδομάδα μετά την πρωτομαγιά.

διακίνηση

Τη δημιουργία χώρων ελεύθερηςδιακίνησης ναρκωτικών, μελετά η γαλ-λική κυβέρνηση. Ο πρώτος εξ αυτών...στο Μάλι.

κράτηση

Στρατόπεδο εντός του νομού Αττι-κής, το οποίο θα μετατραπεί σε ΚέντροΚράτησης για όσους έχουν διαπράξειήπιας μορφής αδικήματα, αναζητά ηκυβέρνηση. Η αρχή θα γίνει με τουςεπίορκους.

σκλαβιά

Δολοφονική επίθεση με καραμπίνες,δέχτηκαν μετανάστες εργάτες γης στηΝέα Μανωλάδα Ηλείας, επειδή διεκδίκη-σαν την καταβολή των δεδουλευμένωντους, ενώ η αστυνομία συνέλαβε τουςτραυματίες με σκοπό να τους απελάσει.Αυτά για όσους δεν πείθονται από τοδιάγγελμα του πρωθυπουργού.

δηλώσεις Ι

Για αναστολή του μνημονίου, έκανελόγο ο Αλέξης Τσίπρας στο συνέδριοτου Economist. Και κάθε δεύτερη εβδο-μάδα θα παρουσιάζεται στα κεντρικάτης τρόικας.

δηλώσεις ΙΙ

«Άλλωστε, το μνημόνιο θα τελειώσειτο ίδιο το βράδυ των εκλογών που ολαός μας θα δώσει μια μεγάλη πλειοψη-φία και μια καθαρή εντολή σε μιακυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας». Εάνφυσικά το επιτρέψει και το ΣτΕ.