Σάλπιγξ Ορθοδοξίας

ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

ΕΤΟΣ 11ο ndash ΤΕΥΧΟΣ 61ο ndash ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011

Ἱδρυτής Σεβ Μητρ πρ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος

Ἐκδότης Σεβ Μητρ Φλωρίνης κ Θεόκλητος

Ἰδιοκτήτης Ἱερά Μητρόπολις Φλωρίνης

Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας τηλ 23850-28860

Ὑπεύθυνος κατά τόν νόμο-Διευθυντής συντάξεως

Ἀρχιμ Ἰουστῖνος Γ Μπαρδάκας Πρωτοσύγκελλος

Φωτοστοιχειοθεσία-Σελιδοποίηση-Ἐκτύπωση

Γραφικές Τέχνες laquoΜέλισσαraquo

Ἀσπροβάλτα Θεσσαλονίκης

Ἐτήσια συνδρομή 15 euro

Ἐξωτερικοῦ Ἀεροπ 30euro Γερμανία 30euro

Αὐστραλία 70$ Καναδᾶς 60$ Ἀμερική 40$

ΕΤΟΣ 1 1ο-ΑΡΙΘ ΦΥΛ 61 ndash ΦΛΩΡΙΝΑ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011

ΩΡΑΙΟΠΑΘΕΙΑ

Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ

16

6

23

18

20

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΠΡΟΣ

ΦΛΗΝΑΦΟΥΝΤΕΣ

ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ

ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Ὁ δρόμος γιά

τόν οὐρανό

μᾶς θέλει

αἰσιόδοξους

καί στίς πιό

ἀντίξοες

συνθῆκες

Ἡ Ἅλωση τῆς

Τριπολιτσᾶς

laquoΜάχου ὑπέρ

Πίστεως καί

Πατρίδοςraquo

Ἀδελφοί καί τέκνα ἀγαπητά ἐν Κυρίῳ

Τ ό στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέω-κται οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαιεἰσέλθετε ἀναζωσάμενοι τόν

κα λόν τῆς νηστείας ἀγῶναraquo ἤ καλύτε-ρον πάντοτε εὑρίσκεται ἀνοικτόν ἀπότότε πού ὁ Πανοικτίρμων Κύριος τῆςΔόξης ηὐδόκησε νά λάβῃ τήν ἀνθρωπίνηνφύσιν Ἔκτοτε καλεῖ διά τῆς ἘκκλησίαςΤου κάθε ἄνθρωπον νά συμμετάσχῃ εἰςτάς ἀπείρους δωρεάς τῆς Χάριτος τοῦΠαναγίου Πνεύματος ἰδιαιτέρως δέκατά τήν εὐλογημένην ταύτην περίοδοντῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητάἩ ἄπειρος ἀγαθότης ὁ ἐν Τριάδι προ-

σκυνούμενος ἀληθινός Θεός ἡμῶν ἀπόἀγάπην καί μόνον ἐδημιούργησε τόἀνθρώπινον γένος διά νά καταστήσῃτούς ἀνθρώπους ὅσον εἶναι αὐτό δυνα-τόν εἰς τήν ἀνθρωπίνην φύσιν κοινωνούςκαί συμμετόχους τοῦ μεγαλείου τῆςθείας Δόξης Του Αὐτός εἶναι ὁ ἀποκλει-στικός σκοπός τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπουεἰς ἑκάστην ἐποχήν Πρός τήν πραγμά-τωσιν δέ αὐτοῦ τοῦ σκοποῦ κατατείνει

3 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011

shydagger Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

- ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΧΑΡΙΣ ΕΙΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ

ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΥ

ΠΑΡrsquo HΜΩΝ ΔΕ ΕΥΧΗ

ΕΥΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΗΣΙΣ

ὅλη ἡ ἁγία πνευματοφόροςπαράδοσις τῆς Ὀρθοδόξουἡμῶν Ἐκκλησίας διδά-σκουσα διερμηνεύουσα καίπροβάλλουσα ὅλον τό φά σματῆς πνευματικῆς ζωῆς καίτούς ποικίλους πνευματικούςἀγῶνας εἰς τούς ὁποίουςὀφείλει πάντοτε μέ γενναῖονφρόνημα νά προχωρῇ ὁ πι-στός

Κάθε Χριστιανός διά τοῦἱεροῦ μυστηρίου τοῦ Βαπτί-σματος λαμβάνει τήν Χάριντοῦ Ἁγίου Πνεύματος Ἐάνἀρχίσῃ κανείς μέ ὅλην του τήνδιάθεσιν νά ἀγαπᾷ τόν Θεόντότε ἡ Χάρις διrsquo ἀνερμηνεύ-του τρόπου μεταδίδει εἰςαὐτόν ἐκ τοῦ πλούτου τῶνἀγαθῶν της Αὐτός λοιπόν ὁὁποῖος ἐπιθυμεῖ νά κρατήσῃτήν ἐμπειρίαν αὐτῆς τῆς Χά-ριτος προσπαθεῖ μέ πολλήντήν χαράν νά παραμερίσῃ ἐκτῆς ψυχῆς του τά παρερχό-

μενα ἀγαθά τοῦ παρόντοςαἰῶνος καί νά καταστήσῃκτῆμα του τόν κε κρυμμένονθησαυρόν τῆς ἀληθινῆς ΖωῆςἘκ τοῦ βαθμοῦ δέ εἰς τόνὁποῖον προκόπτει ἡ ψυχή εἰςτόν πνευματικόν ἀγῶναἐμφανίζει ἀντιστοίχως τόθεῖον δῶρον τῆς Χάριτος τήνκεκρυμμένην εἰς τά βάθηαὐτῆς χρηστότητα τοῦ Κυ-ρίου ἡ ὁποία καί γίνεταιἀπλανής ὁδηγός εἰς τό πολυ-ποίκιλον πνευματικόν ἀγώνι-σμα

Αὐτός ὁ πνευματικός ἀγώνεἶναι διαρκής διά κάθε πιστόνκαί ὡς ἐκ τούτου χρειάζεταινά θέτῃ κανείς ἀρχήν κάθεἡμέραν κάθε στιγμήν

laquoἜφθασε καιρός ἡ τῶνπνευματικῶν ἀγώνων ἀρχή ἡκατά δαιμόνων νίκη ἡ πάνο-πλος ἐγκράτεια ἡ τῶν Ἀγγέ-λων εὐπρέπεια ἡ πρός Θεόνπαρρησίαraquo Ὡς μία διαρκής

ἀρχή τῆς πνευματικῆς ἀνα-γεννήσεως καί ἀνακαινίσεωςτοῦ ἀνθρώπου εἶναι καί ἡἉγία Τεσσαρακοστή Διά τοῦτοκαί ὁ ὑμνῳδός τοῦ Τριωδίουμᾶς προσανατολίζει ὀρθῶςπρός τό περιεχόμενόν της λέ-γων ὅτι ἡ σωματική νηστείαδιά τῆς ἀποχῆς τῶν τροφῶνἐάν δέν ἀκολουθῆται ἐκ τῆςκαθαρότητος τῆς προερχομένηςἐκ τοῦ ἀγῶνος ἀπαλλαγῆς ἐκτῶν παθῶν δέν γίνεται ἀφορ-μή πρός βίου διόρθωσιν καί ὡςψευδής μισεῖται ὑπό τοῦ Θεοῦ

Ὁπωσδήποτε τό νά δυνηθῇὁ ἄνθρωπος νά συγκεντρώσῃτόν νοῦν του εἰς τήν ἐργασίαντῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ καί νάτόν ἐπαναφέρῃ ἐκ τοῦ ἐμπα-θοῦς διασκορπισμοῦ του εἰςτά κτίσματα ἀποτελεῖ ἔργονκοπιῶδες καί πολυχρόνιονὅμως ἀπαραίτητον καί καθο-ριστικόν διά τήν πνευματικήντου ὑπόστασιν καί τήν ὅλην

ΣΑΛΠΙΓΞ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 4


κοινωνικήν του ζωήν Φαίνεται δέ ἡ ὁδόςτῆς ἀρετῆς εἰς αὐτούς οἱ ὁποῖοι τήν ἀρχί-ζουν σκληρά καί ὑπερβολικῶς δυσάρεστοςὄχι ὅμως ἐπειδή εἶναι πράγματι τοιαύτηἀλλά διότι ἡ ἀνθρωπίνη φύσις ἔχει ἐθισθῆνά συναναστρέφεται μέ τήν εὐκολίαν τῶνἡδονῶν Εἰς αὐτούς δέ οἱ ὁποῖοι κατώρθω-σαν καί ὑπερέβησαν τό μέσον τῆς ὁδοῦἀποδεικνύεται εὐχάριστος καί ἄνετος

Πολλοί κατά καιρούς ἀγνοοῦντες τό μέγαμυστήριον τῆς εὐσεβείας θεωροῦν τήνὈρθόδοξον ἀσκητικήν Παράδοσιν ὡςἐπαχθῆ καί ὁδηγοῦσαν τόν ἄνθρωπον εἰςτήν στέρησιν τῆς δημιουργικῆς φαντασίαςτῆς πρωτοτύπου πρωτοβουλίας τῆς ἀπο-λαύσεως τῆς ζωῆς ἐν γένει καί τῆς ἐξ αὐτῆςπροερχομένης χαρᾶς Οὐδέν τούτου ψευδέ-στερον Ὅλα ὅσα ἐδημιούργησεν ὁ Θεός τάἐδημιούργησε καλά λίαν καί μᾶς τά ἐδώ-ρησε διά νά τά χαιρώμεθα καί νά τά ἀπο-λαμβάνωμεν καί νά γίνωνται ἀφορμή πρόςδιαρκῆ δοξολογίαν τοῦ Εὐεργέτου μας Αἱἐντολαί δέ τοῦ Θεοῦ μᾶς ὁδηγοῦν καί μᾶςπεριγράφουν τήν ὀρθήν χρῆσιν τῶν δωρεῶνΤου ὥστε καί τό σῶμα μας καί ἡ φαντασίακαί ὅλαι αἱ ψυχικαί μας δυνάμεις μεθrsquoὅλωντῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν νά ἀποβαίνουνκατrsquoἀλήθειαν χαροποιοί καί εὐεργετικαί διάτήν ζωήν τοῦ ἀνθρώπου Ἀντιθέτως ἡ ἐγωϊ-στική αὐτόνομος καί περιφρονητική πρόςτόν σκοπόν τόν ὁποῖον ἔθεσεν ὁ Δημιουργόςεἰς τά πλάσματά Του χρῆσις των πρόςστιγμήν ἱκανοποιεῖ τόν παράλογον ἐγωϊ-σμόν τοῦ ἀνθρώπου καταλήγει ὅμως εἰςἀποτελέσματα τελείως διαφορετικά τῶνπροσδοκιῶν του ὁδηγοῦσα αὐτόν εἰς τήνἀπόγνωσιν τό ἄγχος καί τήν δυστυχίαν

Ὁ Σωτήρ ἡμῶν ὁ ἀληθής Θεός καί ἀληθήςἄνθρωπος ὁ ἀγνώστως γνωριζόμενος εἰςτούς ταπεινόφρονας καί δεκτικούς τῆς ἀκτί-στου Χάριτός Του ὁ Κύριος τῆς Δόξης καίΚύριος τῆς ἱστορίας ὁ ἐτάζων καρδίας καίνεφρούς ὁ διά τῆς θείας Αὐτοῦ Προνοίαςσυνέχων τά σύμπαντα ἀπό τό πλέον μικρόνμόριον τῆς δημιουργίας Του μέχρι τοῦἀσυλλήπτου εἰς τήν ἀνθρωπίνην διάνοιανσύμπαντος κόσμου εἶναι διαχρονικῶς ἡ

Ὁδός ἡ Ἀλήθεια καί ἡ Ζωή Ὅπως ἡ ἐνυπόστα-τος πηγή τῆς Ζωῆς δέν ἦτο δυνατόν νά κρατηθῇὑπό τοῦ θανάτου ἀλλά τόν συνέτριψε καί ἀνε-στήθη ἔτσι δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρξῃ ἀνθρω-πίνη ζωή ἡ ὁποία νά ὁδηγῇ εἰς τήν καταξίωσιντοῦ ἀνθρώπου χωρίς τήν συμμετοχήν εἰς τό ζωο-ποιόν Σῶμα τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ τήν Ὀρθό-δοξον Ἐκκλησίαν Του καί τήν Ἁγιοπνευματικήντης Παράδοσιν Καί ἐν συνόψει ὁ Κύριος μένειεἰς τόν αἰῶνα ἐνῶ ψευδεῖς αἱ ἐπίνοιαι τῶν ὑπε-ρηφάνων ἀνθρώπων ἤ ὡς προσφυῶς λέγει ὁἍγιος Διάδοχος laquoοὐδέν πτωχότερον διανοίαςἐκτός Θεοῦ φιλοσοφούσης τά τοῦ Θεοῦraquo

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητάἘπί τῇ εἰσόδῳ εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσ-

σαρακοστήν προτρεπόμεθα πατρικῶς πάνταςὑμᾶς ὅπως μή δειλιάσητε καί μή ὀκνήσητε νάπροχωρήσητε εἰς τό σπουδαιότερον ἔργον τῆςζωῆς ὑμῶν εἰς τό τῆς πνευματικῆς ἐργασίας στά-διον μετά ἀνδρείας καί δυνάμεως ὁλοψύχουὥστε νά καθαρίσητε ψυχάς καί σώματα ἀπό παν-τός μολυσμοῦ καί ἐπιτύχητε τῆς Βασιλείας τοῦΘεοῦ ἡ ὁποία ἤδη παρέχεται ἀπό αὐτήν τήν πα-ροῦσαν ζωήν εἰς ὅσους εἰλικρινῶς καί ἐκ βάθουςψυχῆς τήν ἐκζητοῦν

Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καί τό ἄπειρον ἔλεος Αὐτοῦεἴη μετά πάντων ὑμῶν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ͵βιαacute

dagger Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος

διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης πάντων ὑμῶν

laquoΤῷ δὲ Θεῷ χάρις τῷ πάντοτε θριαμβεύοντι ἡμᾶς ἐντῷ Χριστῷ καὶ τὴν ὀσμὴν τῆς γνώσεως αὐτοῦ φανε-

ροῦντι διrsquo ἡμῶν ἐν παντὶ τόπῳraquo (Κορ Β΄ β΄ 14)Ἄς εἶναι δοξασμένος ὁ Θεός πού μᾶς ὁδηγεῖ πάντοτε

σέ θριάμβους μέ τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ καί κάνει μέτό κήρυγμά μας νά διαδίδεται σάν ἄρωμα παντοῦ ἡγνώση τοῦ Χριστοῦ

Ἱερῶς καί εὐφροσύνως πανηγυρίζει ἡ ἁγία Ἐκκλησίασήμερα τήν ἀναστήλωση τῶν ἁγίων εἰκόνων (11 Μαρ-τίου 843 μΧ) μέ τήν ὁποία τερματίσθηκε ἡ ὑπερεκα-τονταετής (727 ἕως 843 μΧ) περίοδος ταραχῶν στήνἐκκλησιαστική ζωή καί διωγμῶν τῆς ὀρθοδόξου πίστεωςκαί πνευματικότητος κατά τήν ὁποία ἡ Πολιτείαεἰσῆλθε βιαίως στά ἐνδότερα τῆς Ἐκκλησίας ἀποπει-ραθεῖσα νά ἑρμηνεύσει τήν εὐαγγελική διδασκαλία καίνά ἐπιβάλει τήν ἄποψη της στήν ἐκκλησιαστική ζωή

Οἱ εἰκονομάχοι αὐτοκράτορες ἔχοντες αἱρετικά φρο-νήματα ἀπεφάσισαν ἐκκλησιαστικές μεταρρυθμίσειςπού προκάλεσαν τήν ὀξύτατη ἀντιπαράθεση μεταξύἘκκλησίας καί Πολιτείας πού εἶναι γνωστή ὡς εἰκονο-μαχική ἔρις Συγκεκριμένως μέ διατάγματά τους συν-τομεύθηκε ἡ θεία Λειτουργία καταργήθηκαν ἀγρυπνίεςκαί ἄλλες ἱερές Ἀκολουθίες νηστεῖες καί ἑορτές ἁπλο-ποιήθηκε ἡ ζωή τῶν Μοναστηριῶν δημεύθηκε ἡ κτημα-τική περιουσία τους περιορίσθηκε καί ὁρίσθηκε ὁἀριθμός τῶν Ἱερέων καί τῶν Μοναχῶν ἡ ἐκλογή τῶνἘπισκόπων ὑποβλήθηκε στήν κύρωση τοῦ Αὐτοκρατο-ρικοῦ Συμβουλίου (Ἀρχιμανδρίτου Βασιλείου Κ Στε-φανίδου Ἐκκλησιαστική Ἱστορία ἐκδοτικός οἶκοςlaquoΑΣΤΗΡraquo Ἀθῆναι 1959 σ 256-257)

Οἱ πιστοί ὑψώνουν εὐχαριστήριο αἶνο καί δοξολογίαστόν Τριαδικό Θεό πού ἐστήριξε τήν πίστη τους στήνδιδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καί τήν μαρτυρία τους γιάτό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦὅπως διεκήρυξε ἡ 7η Οἰκουμενική Σύνοδος 7867μΧ

Κρίναμε κατάλληλο στήν ἱερή καί λαμπρή σύναξήμας νά ἐμβαθύνουμε στήν οὐσία τῆς πανηγύρεως μέὁδηγό μας τόν ἀποστολικό λόγο πού προτάχθηκε στήνὁμιλία μας Θά ἀναζητήσουμε τό νόημα τῆς πανηγύ-ρεως ἔχοντες ὑπόψη μας τά ἱστορικά γεγονότα πούεἶναι καταγεγραμμένα

1 Θρίαμβος

Πρῶτον ἐπιβάλλεται νά προσδιορίσουμε τά χαρα-κτηριστικά αὐτοῦ τοῦ θριάμβου


Λόγος ἐκφωνηθείς κατά τήν Συνοδική θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἁγίου Διονυ-σίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου Ἀθηνῶν 13 Μαρτίου 2011

α΄ Ὁ θρίαμβος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι θρίαμβος κατάτοῦ ψεύδους Πολλοί κατά καιρούς χρησιμοποίησαντό ψεῦδος γιά νά ἐξαπατήσουν τούς πιστούς καί νάἀλλοιώσουν τό ὀρθόδοξο φρόνημα Ψεύδη πλάνεςσυκοφαντίες καί ἀπάτες ἐπεχείρησαν καί ἐπιχειροῦννά νοθεύσουν μέ ἀλλότριες ἀπόψεις καί ἑτεροδιδα-σκαλίες τήν παραδοθεῖσα στούς ἁγίους πίστη (Ἰούδα2) καί νά κλονίσουν τήν ἐμπιστοσύνη τῶν ἀνθρώπωνστόν ἀληθινό Θεό καί τόν αἰώνιο λόγο Του στήν ἁγίαἘκκλησία Του στήν ἱερή εὐαγγελική διδασκαλία στόὀρθόδοξο ἦθος καί τήν laquoἐν Χριστῷraquo ζωή Ὁ πόλεμοςαὐτός κατά τῆς ἀληθείας τότε καί σήμερα στό πα-ρελθόν καί στό παρόν διεξάγεται μέ πολλά προσχή-ματα Ὁ σκοπός ὅμως εἶναι ἕνας νά συσκοτισθεῖ ἡἀλήθεια καί νά χαθεῖ τό κριτήριο γιά τό νόημα τῆςζωῆς ὥστε ὁ ἄνθρωπος ἐπειδή δέν θά στηρίζεται σέσταθερές ἀρχές νά ζεῖ καί νά συμπεριφέρεται laquoμήἔχων ἐλπίδαraquo (Θεσ δ΄ 13) καί νά παρασύρεταιεὔκολα ἀπό διαφόρους ἐξουσιαστές

Τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας ὅσοι καί ὅποιοι καί ἄντήν πολεμήσουν δέν θά κατορθώσουν νά τήν ἐξαλεί-ψουν διότι εἶναι τό φῶς τοῦ κόσμου καί θά εὑρίσκε-ται πάντοτε laquoἐπί τήν λυχνίαν διά νά φέγγῃ πᾶσιτοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳraquo (Ματθ ε΄ 15)

β΄ Ὁ θρίαμβος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι θρίαμβος κατάτῆς ἁμαρτίας Ἡ ἁμαρτία εἶναι προκλητική ἐπειδή ὁἄνθρωπος παρασύρεται πλανώμενος εὔκολα γιά νάτήν διαπράξει (Ἑβρ ιβ΄ 1) Ἡ ἁμαρτία ἐξαχρειώνειτήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ὁ ἄνθρωπος (Γεν α΄27) ὁ ὁποῖος ἐνῷ πρέπει νά ἀντανακλᾶ τήν δόξα τοῦΔημιουργοῦ του αὐτός προσκτᾶται τίς θηριώδειςἰδιότητες τῶν ἐπιρρύτων παθῶν Μόνον ὁ λόγος τοῦΘεοῦ πού ὁριοθετεῖ τήν ἀρετή καί τήν ἀλήθεια laquoὁ το-

Σεβ Μητροπολίτου Καισαριανῆς Βύρωνος καί Ὑμητοῦ κ Δανιήλ

μαρτύρια ἐξορίες διωγμούς ἀποκλεισμούς φυλακί-σεις δημεύσεις βασανισμούς θάνατο ἀλλά δέν ὑπο-τάχθηκαν στήν ἀσεβῆ ἐξουσία πού τούς δίωκε καίἔμειναν σταθεροί ὑποστηρικτές τῆς ἀληθείας Οἱ ἐχθροίκαί διῶκτες τους χάρηκαν μία σύντομη ἐπιτυχία ὅταντούς δίωκαν ἤ τούς θανάτωναν τήν φυσική ἐξόντωσήτους Τελικῶς ὅμως ἡττήθηκαν ἀπό τήν δύναμη τῆς ἀλή-θειας καί ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας Ἡττήθηκαν ὅπως οἱσταυρωτές τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ πού χάρη-καν μιά πρόσκαιρη καί ἀσήμαντη ἐπιτυχία ὅταν σταύ-ρωσαν καί θανάτωσαν τόν Κύριο τῆς δόξης ἸησοῦΧριστό καί τόν ἔθεσαν στόν τάφο γιά τρεῖς ἡμέρες καίἡ νίκη τους διαλύθηκε ἀπό τήν αἰώνια δόξα τοῦ ἸησοῦΧριστοῦ πού ἀναστήθηκε ἀπό τούς νεκρούς ὥστε νάμή διαιωνίζει θάνατος τοῦ γένους τῶν βροτῶν

Ἔκτοτε ἡ Ἐκκλησία θά γεννᾶ τούς laquoυἱούς τῆς ἀνα-στάσεωςraquo (Λουκ κ΄ 36) Θά ἐρωτᾶ καί θά ἐλέγχει μέτό στόμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου laquoΠοῦ σου θάνατετό κέντρον Ποῦ σου ᾍδη τό νῖκοςraquo (Κορ Α΄ ιε΄ 55)

Ποῦ εἶναι θάνατε ἡ δύναμή σου Ποῦ εἶναι ἡ ἐξουσίασου Ποῦ εἶναι ἡ νίκη σου Ὅλα ἐξαφανίσθηκαν μπρο-στά στόν Κύριο τῆς ζωῆς καί τῆς ἀθανασίας

Γιrsquo αὐτά πανηγυρίζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία Γιrsquo αὐτότόν θρίαμβο χαίρεται καί εὐφραίνεται

2 Θρίαμβος μέ τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦlaquoἐν τῷ Χριστῷraquo

Ὁμολογοῦμε καί κηρύττουμε ὅτι ἡ νίκη καί ὁ θρίαμ-βος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἔργο τῆς δυνάμεως τοῦ Παν-τοδυνάμου Θεοῦ Ὁ Θεός πού εἶναι ὁ Κύριος τῆςἱστορίας καί κυβερνήτης τῆς ζωῆς ὁδηγεῖ τήν ἘκκλησίαΤου σέ θριάμβους σέ νίκες πνευματικές ἀπό τίς ὁποῖεςἀναδεικνύεται ἡ δύναμη τῆς πίστεως

Ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης ἔγραψε σέ καιρούς χαλε-πούς γιά τήν νίκη τῆς πίστεως στόν Ἰησοῦ Χριστό

laquoΠᾶν τὸ γεγεννημένον ἐκ τοῦ Θεοῦ νικᾷ τὸνκόσμον καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη ἡ νικήσασα τὸν κόσμονἡ πίστις ἡμῶν τίς ἐστιν ὁ νικῶν τὸν κόσμον εἰ μὴ ὁ πι-στεύων ὅτι Ἰησοῦς ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦraquo (Α΄ Ἰωάνε΄ 4-5)

Ἡ Ἐκκλησία θριαμβεύει καί νικᾶ κηρύττουσα τήν θε-ότητα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ προσκαλοῦσατούς ἀνθρώπους νά ἑνωθοῦν μαζί Του μέ τά ἅγια Μυ-στήρια ὥστε νά καθαρισθοῦν ἀπό τόν ρύπο τῆς ἁμαρ-τίας νά ἀρθοῦν οἱ συνέπειες τῆς παραβάσεως τῶνἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καί τῆς παρακοῆς στό ἅγιο θέλημάΤου νά ἁγιασθοῦν καί νά δοξασθοῦν ἑνωμένοι μέ τόνΧριστό στήν αἰώνια βασιλεία Του

Ὁ θρίαμβος τῆς Ἐκκλησίας ἑπομένως ὀφείλεται στήνἔνδοξη ἐσχατολογική προοπτική τοῦ ἀνθρωπίνου προ-σώπου καί τῆς ζωῆς στήν δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπουνά ἑνωθεῖ μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό κατά τήν διδασκαλία


μώτερος ὑπέρ πᾶσαν ἀμφίστομον μάχαιρανraquo (Ἑβρδ΄ 12) κατακόπτει τήν ἁμαρτία καί τήν ἐκριζώνει ἀπότίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων Ὅταν ἀκυρωθεῖ ἡ δύναμηκαί ἡ αὐθεντία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ τότε καί ἡ ἁμαρ-τία δέν ἐλέγχεται δέν ἀπαγορεύεται δέν καταδικά-ζεται laquoδιά γάρ νόμου ἐπίγνωσις ἁμαρτίαςraquo (Ρωμ γ΄20) καί laquoἁμαρτία δέ οὐκ ἐλλογεῖται μή ὄντοςνόμουraquo (Ρωμ ε΄ 13) Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἁγιάζει τίςψυχές καί προσδίδει σrsquo αὐτές τήν θεοειδῆ μορφή τοῦΧριστοῦ (Γαλ δ΄ 19) πού εἶναι ἡ ἄχραντη εἰκόνα τοῦΘεοῦ τοῦ ἀοράτου (Κολ α΄ 15)

Μέ τόν λόγο τοῦ Θεοῦ ἀποκαθιστᾶ ἡ Ἐκκλησία τόἀνθρώπινο πρόσωπο κατά τό ἀρχέτυπό του αἴρουσαἀπrsquo αὐτό τό κάλυμμα τῶν παθῶν

Πολλοί ὄχι μόνο τόν λόγο τοῦ Θεοῦ δέν ἀντέχουννά ἀκούουν ἀλλά καί τό βλέμμα Του ἐπάνω τουςεἶναι βαρύ καί ἀβάσταχτο

Γιrsquo αὐτό τό σύστημα τῶν πονηρευομένων πολεμεῖτήν Ἐκκλησία ὥστε νά μή γεννᾶ laquoἐν Χριστῷ καί διάτοῦ Εὐαγγελίουraquo (Κορ Α΄ δ΄ 15) τέκνα Θεοῦ Ἀλλάπάντοτε θά θριαμβεύει ἡ ἀλήθεια καί θά ὑψώνεται ἡἁγιότητα πού ἐνεργεῖ ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ καί ἡ Ἐκκλη-σία θά προσάγει υἱούς καί θυγατέρες διά Ἰησοῦ Χρι-στοῦ στόν ἐπουράνιο Θεό καί Πατέρα

γ΄ Ὁ θρίαμβος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι θρίαμβος κατάτοῦ θανάτου Ὁ θάνατος ἁπλώθηκε καί ἐπικράτησεστόν κόσμο γιά νά καταπιεῖ κάθε μορφή ζωῆς πού ὁΘεός δίδει Εἶναι ἑπόμενο νά θέλει νά καταπιεῖ καίνά ἐξαφανίσει τήν Ἐκκλησία πού γεννᾶ τήν laquoἐνΧριστῷraquo ζωή γιά νά κυριαρχήσει αἰώνια

Ὁ Κύριός μας ὅμως διαβεβαίωσε μέ τόν ἀψευδέ-στατο λόγο Του ὅτι laquoπῦλαι ᾍδου οὐ κατισχύσουσιτῆς Ἐκκλησίαςraquo (Ματθ ιστ΄ 18) δηλαδή οὔτε ὁ θάνα-τος μπορεῖ νά ἐξαφανίσει τήν Ἐκκλησία

Οἱ ἅγιοι Πατέρες μας γιά νά στηρίξουν τήν laquoἐνΧριστῷraquo ζωή καί τήν ἐλπίδα τῶν πιστῶν ὑπέστησαν

της Αὐτή ἡ καταξίωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπουνά ἑνωθεῖ μέ τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ προκαλεῖ τήν ἀκλό-νητη χαρά τά πνευματικά σκιρτήματα τήν θείαεὐφροσύνη

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Νικητής (Ἀποκγ΄ 1221) πού ἐξῆλθε laquoνικῶν καί ἵνα νικήσῃraquo (Ἀποκστ΄ 2) Αὐτός θριάμβευσε ὅταν ὑψώθηκε στόνσταυρό laquoἀπεκδυσάμενος τὰς ἀρχὰς καὶ τὰςἐξουσίας ἐδειγμάτισεν ἐν παρρησίᾳ θριαμβεύσαςαὐτοὺς ἐν αὐτῷraquo (Κολ β΄ 15)

Μέ τήν δική Του δύναμη νικοῦν καί οἱ πιστοί πούζοῦν laquoἐν Χριστῷraquo ἐπειδή εἶναι ἑνωμένοι μαζί Τουἐνδυναμώνονται στούς ἀγῶνες τους ὑπέρ τῆς ἀλη-θείας ἀνθίστανται στή ματαιότητα καί φθορά τῆςἁμαρτίας

Ὅπως εἶναι ἀδύνατο νά ἡττηθεῖ ὁ Χριστός τό ἴδιοεἶναι ἀδύνατο νά ἡττηθεῖ καί ἡ Ἐκκλησία πού εἶναιτό ἔνδοξο σῶμα Του ὅπως θεολογεῖ ὁ ἀπόστολοςΠαῦλος κηρύττοντας laquoὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦκαί μέλη ἐκ μέρουςraquo (Κορ Α΄ ιβ΄ 27)

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός ἐπαναλαμβάνει πρόςτούς διῶκτες Αὐτοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του τούςλόγους Του πρός τόν πρώην διώκτη Του ἀπόστολοΠαῦλο laquoσκληρόν σοι πρός κέντρα λακτίζεινraquo(Πράξ κστ΄ 14)

Ἐκεῖνος ὁ ἀκάματος ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου καίἈπόστολος τῶν Ἐθνῶν διεκήρυττε πανηγυρικάπρῶτον μέν ὅτι αἰσθανόταν ἰσχυρός νά κατορθώσειτά πάντα καί νά ἐπιτύχει τόν σκοπό τῆς ἀποστολῆςτου ἀπό τήν κοινωνία καί τήν σχέση του μέ τόνἸησοῦ Χριστό λέγοντας laquoπάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυ-ναμοῦντι με Χριστῷraquo (Φιλιπ γ΄ 13) καί δεύτερον δέὅτι ἀποδεχόταν τόν διωγμό του γιά τόν Χριστόεὐχαρίστως γράφοντας laquoδιὸ εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείαιςἐν ὕβρεσιν ἐν ἀνάγκαις ἐν διωγμοῖς ἐν στενο-χωρίαις ὑπὲρ Χριστοῦ ὅταν γὰρ ἀσθενῶ τότεδυνατός εἰμιraquo (Κορ Β΄ ιβ΄ 10)

Αὐτά ἀποδεικνύουν ὅτι ὅσο διώκεται ἡ Ἐκκλη-σία τόσο δοξάζεται Ὅσο ὑβρίζεται τόσο λάμπει ἡἁγιότητά της Ὅσο πολεμεῖται τόσο ἰσχυροτέραἀποδεικνύεται τῶν δυνάμεων πού Τήν πολεμοῦν

Διαπνεόμενοι καί ἐμπνεόμενοι ἀπό αὐτό τό φρό-νημα οἱ ἅγιοι Πατέρες μας διεξήγαγαν τούς ὑπέρτῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ ἀγῶνες καί δέν φοβήθη-καν ἀπειλές καί διωγμούς στερήσεις καί θάνατοδιότι αἰσθάνονταν ἰσχυροί ἐπειδή ζοῦσαν ἑνωμένοιμέ τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό Γιrsquo αὐτό καί ἡ Ἑκκλη-σία ποτέ δέν ἡττήθηκε οὔτε θά ἡττηθεῖ

Εἶναι εὔκαιρο καί γιά τήν ἀνάγκη τῆς πανηγύ-ρεώς μας νά ἀναφέρουμε τούς λόγους τοῦ ἁγίου Πα-τρός τῆς Ἐκκλησίας μας Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμουπού ἐξαίρουν πανηγυρικότατα τό ἀήττητο καί ἀκλό-νητο τῆς Ἐκκλησίας


laquoΤοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία πολεμουμένηνικᾷ ἐπιβουλευομένη περιγίνεται ὑβριζομένη λαμ-προτέρα καθίσταται δέχεται τραύματα καί οὐ κατα-πίπτει ὑπό τῶν ἑλκῶν κλυδωνίζεται ἀλλrsquo οὐ κατα -ποντίζεται χειμάζεται ἀλλά ναυάγιον οὐχ ὑπομένειπαλαίει ἀλλrsquo οὐχ ἡττᾶται πυκτεύει ἀλλrsquo οὐ νικᾶταιΔιά τί οὖν συνεχώρησε τό πόλεμον Ἵνα δείξῃ λαμ-πρότερον τό τρόπαιονraquo (Ἰω Χρυσοστόμου Ὁμιλία ὅτετῆς Ἐκκλησίας ἔξω εὑρεθείς Εὐτρόπιος ἀπεσπάσθηκαί περί παραδείσου καί Γραφῶν καί εἰς τό laquoΠαρέστηἡ Βασίλισσα ἐκ δεξιῶν σουraquo PG 52 398)

Δηλαδή laquoΤέτοιο μεγαλεῖο ἔχει ἡ Ἐκκλησία Ὅταντήν πολεμοῦν νικάει ὅταν τήν ἐπιβουλεύονται θριαμ-βεύει ὅταν τήν βρίζουν γίνεται λαμπρότερη δέχεταιτραύματα καί δέν πέφτει ἀπό τίς πληγές κλυδωνίζε-ται ἀλλά δέν καταποντίζεται δοκιμάζεται ἀπό τρικυ-μίες ἀλλά δέν ὑφίσταται ναυάγιο παλεύει ἀλλά μέ νειἀήττητη ἀγωνίζεται ἀλλά δέν νικιέται Γιατί λοιπόνἐπέτρεψε τόν πόλεμο Γιά νά δείξει πιό λαμπρό τρό-παιοraquo

laquoΣκληρὸν γάρ σοι πρὸς κέντρα ὀξέα λακτίζειν Οὐκἀμβλύνεις τὰ κέντρα ἀλλὰ τοὺς πόδας αἱμάσσεις ἐπεὶκαὶ τὰ κύματα τὴν πέτραν οὐ διαλύει ἀλλrsquo αὐτὰ εἰςἀφρὸν διαλύονται Οὐδὲν Ἐκκλησίας δυνατώτερονἄνθρωπε Λῦσον τὸν πόλεμον ἵνα μὴ καταλύσῃ σουτὴν δύναμιν μὴ εἴσαγε πόλεμον εἰς οὐρανόν Ἄνθρω-πον ἐὰν πολεμῇς ἢ ἐνίκησας ἢ ἐνικήθης Ἐκκλησίαν δὲἐὰν πολεμῇς νικῆσαί σε ἀμήχανον ὁ Θεὸς γάρ ἐστινὁ πάντων ἰσχυρότερος Μὴ παραζηλοῦμεν τὸν Κύριονμὴ ἰσχυρότεροι αὐτοῦ ἐσμεν Ὁ Θεὸς ἔπηξε τίς ἐπι-χειρεῖ σαλεύειν Οὐκ οἶσθα αὐτοῦ τὴν δύναμιν Ἐπι-βλέπει ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ποιεῖ αὐτὴν τρέμειν κελεύεικαὶ τὰ σειόμενα ἡδράζετο Εἰ τὴν πόλιν σαλευομένηνἔστησε πολλῷ μᾶλλον τὴν Ἐκκλησίαν στῆσαι δύναταιἩ Ἐκκλησία οὐρανοῦ ἰσχυροτέρα Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆπαρελεύσονται οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσιΠοῖοι λόγοι Σὺ εἶ Πέτρος καὶ ἐπὶ ταύτῃ μου τῇ πέτρᾳοἰκοδομήσω μου τὴν Ἐκκλησίαν καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κα-τισχύσουσιν αὐτῆς Εἰ ἀπιστεῖς τῷ λόγῳ πίστευε τοῖς

λεῖς Αὔγουστος Τιβέριος Γάϊος ΚλαύδιοςΝέρων ἄνθρωποι λόγοις τετιμημένοι δυνατοίτοσαῦτα ἐπολέμησαν ἀκμὴν νεάζουσαν ἀλλrsquo οὐκἐξερρίζωσαν ἀλλrsquo οἱ μὲν πολεμήσαντες σεσίγην-ται καὶ λήθῃ παραδέδονται ἡ δὲ πολεμηθεῖσα τὸνοὐρανὸν ὑπεραίρει Μὴ γάρ μοι τοῦτο ἴδῃς ὅτι ἐνγῇ ἕστηκεν ἡ Ἐκκλησία ἀλλrsquo ὅτι ἐν οὐρανῷ πο-λιτεύεται Πόθεν τοῦτο δῆλον Δείκνυσι τῶνπραγμάτων ἡ ἀπόδειξις Ἐπολεμήθησαν ἕνδεκαμαθηταὶ καὶ ἡ οἰκουμένη ἐπολέμει ἀλλrsquo οἱ πολε-μηθέντες ἐνίκησαν καὶ οἱ πολεμήσαντες ἀνῃρέθη-σαν τὰ πρόβατα τῶν λύκων περιεγένοντο Εἶδεςποιμένα τὰ πρόβατα ἐν μέσῳ τῶν λύκων ἀπο-στέλλοντα ἵνα μηδὲ τῇ φυγῇ τὴν σωτηρίαν πορί-σωνται Ποῖος ποιμὴν τοῦτο ἐργάζεται Ἀλλrsquo ὁΧριστὸςraquo (Ἰω Χρυσοστόμου Ἐκ τῆς 4ης ὁμιλίαςαὐτοῦ εἰς τό χωρίον Ἡσαΐου στ΄ 1 PG 56 121-122)

Δηλαδή laquoἌς ἀκούουν ὅλοι τά κατορθώματαμας καί τήν πρωτοκαθεδρία (τά πρωτεῖα) τῆςἘκκλησίας Ἀπό πόσους πολεμήθηκε ἡ Ἐκκλησίαἀλλά ποτέ δέν νικήθηκε Πόσοι τύραννοι Πόσοιστρατηγοί Πόσοι βασιλεῖς Ὁ Αὔγουστος ὁΤιβέ-ριος ὁ Γάϊος ὁ Κλαύδιος ὁ Νέρων ἄνθρωποι τι-μώμενοι γιά τήν μόρφωσή τους δυνατοί τόσο πολύ(τήν) πολέμησαν ἐνῶ βρισκόταν ἀκόμη στήν νεα-νική της ἡλικία ἀλλά δέν τήν ἐξερίζωσαν Ἀλλάἐκεῖνοι πού τήν πολέμησαν δέν ἀκούονται πλέονκαί ἔχουν λησμονηθεῖ ἐνῶ ἡ Ἐκκλησία πού πολε-μήθηκε ὑψώνεται ὑπεράνω τοῦ οὐρανοῦ Γιατί νάμήν κοιτάξεις αὐτό ὅτι δηλαδή ἡ Ἐκκλησία βρί-σκεται στήν γῆ ἀλλά ὅτι ἔχει τό πολίτευμά της στόνοὐρανό Ἀπό ποῦ εἶναι φανερό αὐτό Τό δείχνει ἡἀπόδειξη τῶν πραγμάτων Πολεμήθηκαν ἕντεκαμαθητές καί ἡ οἰκουμένη πολεμοῦσε αὐτοί δέ πούπολεμήθηκαν νίκησαν ἐνῶ αὐτοί πού πολέμησανκαταλύθηκαν (ἀφανίσθηκαν) Τά πρόβατα νίκησαντούς λύκους Εἶδες ποιμένα νά ἀποστέλλει πρό-βατα ἀνάμεσα σέ λύκους γιά νά μήν σωθοῦν οὔτεμέ τήν φυγή Ποιός ποιμένας τό κάνει αὐτό Ὁ Χρι-στόςraquo

Ἡ πεποίθηση αὐτή χαλυβδώνει τήν θέληση τῶνπιστῶν πού χειμάζονται ἀπό τυράννους καί δυνά-στες ἀπό διῶκτες καί ἐπίβουλους νά προτιμήσουννά μείνουν ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό παρά νά χωρι-σθοῦν ἀπrsquo Αὐτόν καί νά ἔχουν πρόσκαιρη ἀπό-λαυση καί ἄνεση

3 Θρίαμβος εἶναι ἡ φανέρωση τῆς γνώσεωςαὐτοῦ ἡ γνώση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ

Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἀγωνίσθη-καν γιά νά δώσουν στούς ἀνθρώπους τήν δυνατό-


πράγμασι Πόσοι τύραννοι ἠθέλησαν περιγενέσθαι τῆςἘκκλησίας πόσα τήγανα πόσοι κάμινοι θηρίων ὀδόν-τες ξίφη ἠκονημένα καὶ οὐ περιεγένοντο Ποῦ οἱ πο-λεμήσαντες Σεσίγηνται καὶ λήθῃ παραδέδονται Ποῦδὲ ἡ Ἐκκλησία Ὑπὲρ τὸν ἥλιον λάμπειraquo (Ἰωάννου Χρυ-σοστόμου Πρό τῆς ἐξορίας PG 52428)

Δηλαδή laquoΕἶναι σκληρό γιά σένα νά κλωτσᾶς πρός μυ-τερά καρφιά Δέν χαλᾶς τήν αἰχμή τῶν καρφιῶν ἀλλά τάπόδια ματώνεις ἐπειδή καί τά κύματα δέν διαλύουν τήνπέτρα ἀλλά αὐτά διαλύονται σέ ἀφρό Τίποτε δέν εἶναιδυνατότερο ἀπό τήν Ἐκκλησία ἄνθρωπεhellipἘάν ἔχεις πό-λεμο μέ ἕναν ἄνθρωπο ἤ νίκησες ἤ νικήθηκε Ἀλλά ἐάνἔχεις πόλεμο μέ τήν Ἐκκλησία εἶναι ἀδύνατο νά νική-σεις Ὁ Θεός στερέωσε ποιός εἶναι δυνατό νά κλονίσειΔέν γνωρίζεις τήν δύναμή του Ρίχνει ἕνα βλέμμα πάνωστήν γῆ καί τήν κάνει νά τρέμει Δίνει μία ἐντολή καίἐκεῖνα πού σείονται στερεώνονται Ἐάν τήν πόλη πούσείεται ἀπό τόν σεισμό κράτησε ὄρθια πολύ περισσό-τερο μπορεῖ νά κρατήσει ὄρθια τήν Ἐκκλησία Ἡ Ἐκκλη-σία εἶναι ἰσχυρότερη τοῦ οὐρανοῦ ldquoὁ οὐρανός καί ἡ γῆθά παρέλθουν οἱ δέ λόγοι μου δέν θά παρέλθουνrdquo Ποῖοιλόγοι ldquoΣύ εἶσαι Πέτρος καί πάνω στόν βράχον αὐτόν(τῆς ἀληθινῆς πίστεως πού ὠμολόγησες γενόμενος μέτήν ὁμολογία αὐτή ὁ πρῶτος λίθος τῆς πνευματικῆς μουοἰκοδομῆς) θά οἰκοδομήσω τήν Ἐκκλησία μου ὁ θάνατος καί οἱ ὀργανωμένες δυνάμεις τοῦ κακοῦ δέν θά ὑπε-ρισχύσουν καί δέν θά κατανικήσουν τήν Ἐκκλησίαrdquo Ἐάνπιστεύεις στόν λόγο νά πιστεύεις στά πράγματα Πόσοιτύραννοι θέλησαν νά νικήσουν τήν Ἐκκλησία Πόσα τη-γάνια χρησιμοποιήθηκαν γιά αὐτό Πόσα καμίνια Δόντιαἀγρίων θηρίων ἀκονισμένα ξίφη Καί παρόλα αὐτά δέννίκησαν Ποῦ εἶναι ὅσοι πολέμησαν τήν Ἐκκλησία Δένγίνεται πλεόν λόγος γιά αὐτούς καί ἔχουν λησμονηθεῖΠοῦ εἶναι δέ ἡ Ἐκκλησία Λάμπει περισσότερο ἀπό τόνἥλιοraquo

laquoἈκουέτωσαν Ἕλληνες ἀκουέτωσαν Ἰουδαῖοι τὰκατορθώματα ἡμῶν καὶ τὴν προεδρίαν τῆς ἘκκλησίαςὙπὸ πόσων ἐπολεμήθη ἡ Ἐκκλησία ἀλλrsquo οὐδέποτε ἐνι-κήθη πόσοι τύραννοι πόσοι στρατηγοί πόσοι βασι-


τητα νά γνωρίσουν τόν Ἰησοῦ Χριστό κατά τήν μαρ-τυρία τῶν μαρτύρων τῆς ἐνσάρκου ζωῆς καί παρου-σίας Του στόν κόσμο δηλαδή τῶν ἁγίων ἈποστόλωνΜέ τούς ἀγῶνες τους διαφύλαξαν ἀναλλοίωτη καίἀνόθευτη αὐτή τήν μαρτυρία καί ἐμπειρία τους καίἐκάλεσαν τούς ἀνθρώπους νά γνωρίσουν τόν ἸησοῦΧριστό καί νά ἑνωθοῦν μαζί Του νά ζήσουν δηλαδήlaquoἐν Χριστῷraquo

Ὁ σκοπός τῆς διακονίας καί ἀποστολῆς τῶν Ποι-μένων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι νά καταρτίσουν τούς πι-στούς ὥστε νά ἀποκτήσουν τήν ἐπίγνωση τοῦ Υἱοῦτοῦ Θεοῦ κατά τόν ἀποστολικό λόγο

laquoΑὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους τοὺς δὲπροφήτας τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς τοὺς δὲποιμένας καὶ διδασκάλους πρὸς τὸν καταρτισμὸντῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας εἰς οἰκοδομὴν τοῦσώματος τοῦ Χριστοῦ μέχρι καταντήσωμεν οἱπάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆςἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ εἰς ἄνδρα τέλειονεἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦraquo(Ἐφεσ δ΄ 11-13)

Ἑπομένως ὁ θρίαμβος τῆς Ἐκκλησίας συνίσταταιστό ὅτι πάντοτε θά κηρύττει τήν σωτήρια γνώση καίοὐδείς θά δύναται νά ἐμποδίσει τόν λόγο τοῦ Θεοῦνά τρέχει νά διαδίδεται καί νά δοξάζεται διότι laquoὁλόγος τοῦ Θεοῦ οὐ δέδεταιraquo (Τιμ Β΄ β΄ 9) ἔστω κιἄν οἱ κήρυκες αὐτοῦ τοῦ λόγου κακοπαθοῦν μέχριδεσμῶν καί χρειάζονται τίς προσευχές τῶν πιστῶνὅπως τίς ζητοῦσε ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπό τούςΘεσσαλονικεῖς πού τούς προέτρεπε νά προσεύχονταιγιrsquo αὐτόν ὥστε νά διαδίδει καί νά δοξάζει τόν λόγοτοῦ Κυρίου

laquoΤὸ λοιπὸν προσεύχεσθε ἀδελφοί περὶ ἡμῶνἵνα ὁ λόγος τοῦ Κυρίου τρέχῃ καὶ δοξάζηται καθὼςκαὶ πρὸς ὑμᾶςraquo (Θεσ Β΄ γ΄ 11)

Ἡ Ἐκκλησία ἑρμηνεύει αὐθεντικά καί ἀλάνθαστατό πρόσωπο καί τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἸησοῦΧριστοῦ ὥστε αὐτοί πού πιστεύουν νά μή διαψευ-σθοῦν οἱ ἀγῶνες τους νά μήν ἀποβοῦν μάταιοι ἡἐλπίδα τους νά μήν χαθεῖ

Γιrsquo αὐτό ἡ Ἐκκλησία ἀγωνίσθηκε συγκαλοῦσα Συ-νόδους γιά νά φυλάξει τήν ὑγιαίνουσα διδασκαλία(Τιμ Α΄ 10) γιά νά ἀπαλλάξει τούς ὑγιαίνοντες λό-γους (Τιμ Β΄ α΄ 13) ἀπό ὅτι ἀντίκειται σrsquo αὐτούςΑὐτή τήν παρακαταθήκη τῆς θείας ζωῆς παραδίδεισάν πνευματικό θησαυρό καί ἐλπίδα ζωῆς αἰωνίουκαί δόξης σrsquo ὅσους θέλουν νά σωθοῦν ἐκ τῆς γενεᾶςταύτης τῆς σκολιᾶς καί διεστραμμένης

4 Ἄρωμα πνευματικό ἡ γνώση τοῦ Χριστοῦ

Ἡ γνώση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἁπλώνεται στήν κοι-νωνία καί σrsquoὅλο τόν κόσμο σάν εὐώδης ὀσμή πού

διαλύει τήν ἀποπνικτική δυσοσμία πού ἀναδίδει ἡπολύμορφη ἁμαρτία πού μετατρέπει τήν εἰκόνα τοῦΘεοῦ δηλαδή τόν ἄνθρωπο σέ δυσώδη δυσείδεια

Οἱ συμπεριφορές καί οἱ πρακτικές τῆς ἁμαρτίαςτῆς ἀσέβειας τῆς ἀρνήσεως τοῦ Θεοῦ τῆς συγχύ-σεως τοῦ ψεύδους ἀναδίδουν ὀσμή θανάτου πούπροκαλοῦν ἐντροπή καί ὅταν ἀκόμη ἀναφέρονται Οἱἀπειθεῖς ὅμως ὄχι μόνο δέν ἐντρέπονται νά πράττουντά φαῦλα ἀλλά καί νά καυχῶνται γιά τήν φαυλό-τητά τους γιά τήν ἀπιστία τους γιά τίς αἰσχρές πρά-ξεις τους γιά τήν ἀσύνετη ζωή τους ὅπωςκαυτηριάζει ὁ ἀποστολικός λόγος μοιάζουν μέ laquoκύ-ματα ἄγρια θαλάσσης ἐπαφρίζοντα τάς ἑαυτῶναἰσχύναςraquo (Ἰούδα 13) Ἡ συνέπεια τῆς ἀπειθείαςστόν λόγο τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ δυσώδης διαφθοράπού ἐπικρατεῖ στήν κοινωνία

Ἀντίθετα ὁ γεμᾶτος ἀλήθεια καί δύναμη λόγος τοῦΚυρίου ἀρωματίζει τήν ζωή καί τίς ψυχές τῶν ἀνθρώ-πων πού εὐωδιάζουν τό ἄρωμα τῆς ἀθανασίας τόἄρωμα τῆς ἁγιότητος τό ἄρωμα τῆς θείας ζωῆςΑὐτό τό ἄρωμα σκορπίζει ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλη-σίας καί ὀσφραίνονται ὅσοι ἀγαποῦν τήν ἀλήθεια καίδέν εὐδοκοῦν στό ψεῦδος καί στήν ἀδικία (Θεσ Β΄β΄ 11-12)

Ὅσο διαχέεται τό ἄρωμα τῆς γνώσεως τοῦ Κυρίουστίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων ἡ κοινωνία μετατρέπεταισέ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ὁποία ἀποκλείονταιlaquoοἱ κύνες καὶ οἱ φαρμακοὶ καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φο-νεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶνψεῦδοςraquo (Ἀποκ κβ΄ 15)

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ἡ δόξα τῆς Ἐκκλη-σίας Ἡ διδασκαλία Του εἶναι ἡ δόξα τῆς ἘκκλησίαςἩ πνευματικότητα τῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι ἡδόξα τῆς Ἐκκλησίας Οἱ ἁγιότητα τῶν μελῶν Τηςεἶναι ἡ δόξα τῆς Ἐκκλησίας Ἡ πίστη δοξάζει τόνἄνθρωπο Ἡ ἐργασία τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ στο-λίζει τόν ἄνθρωπο Ἡ ὑπακοή στό λόγο τοῦ Κυρίουτιμᾶ τόν ἄνθρωπο Ἡ ἐπίγνωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦκαταξιώνει τόν ἄνθρωπο Ἡ ἕνωση μαζί Του εἶναι τόἀκρότατο τῶν ἐφετῶν καί τό νόημα τῆς ζωῆς του καίτοῦ ἀγῶνος του

Αὐτή τήν ἐμπειρία τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς ἀγωνίζεταιἡ Ἐκκλησία νά μεταδώσει μέ λόγους μέ νοήματα μέἑορτές μέ σχήματα μέ εἰκόνες μέ παραστάσειςΑὐτή τήν πολύτιμη παρακαταθήκη φυλάσσει καλῶςκαί ἀσφαλῶς ὥστε οὐδείς νά δύναται νά τήν νοθεύ-σει οὐδείς νά δύναται νά τήν ἀφαιρέσει οὐδείς νάδύναται νά τήν πολεμήσει

Ὅσοι γεύθηκαν τήν χρηστότητα τοῦ Κυρίου ὁμο-λογοῦν ἀδιάψευστα νῦν καί εἰς τούς αἰῶνες ὅτι

laquoΑὐτοί γάρ ἀκηκόαμεν καί οἴδαμεν ὅτι οὗτόςἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτήρ τοῦ κόσμου ὁ Χριστόςraquo(Ἰωάν δ΄ 42)


Οἱ θειότατοι Πατέρες ἔταξαν κατά τήνΚυριακήν τῆς Ἀπόκρεω τήν ἑορτήν καί ἀνά-μνησιν τῆς ἀδεκάστου Δευτέρας Παρουσίαςτοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐνθυμί-ζοντες διrsquo αὐτῆς ὅτι ὁ Χριστός δέν εἶναιμόνον φιλάνθρωπος ἀλλά καί κριτής δι-καιότατοςmiddot ὅστις κατά τήν φοβεράν ἐκείνηνἡμέραν τῆς Κρίσεως θέλει ἀποδώσει δικαιο-σύνην εἰς ἕνα ἕκαστον τῶν ἀνθρώπων κατάτά ἔργα αὐτοῦ

Δευτέρα Παρουσία ὀνομάζεται ἵνα το-νισθῇ ἡ διαφορά μέ τήν πρώτην ἐκείνην σω-ματικήν ἔλευσιν τοῦ Κυρίου ἐπί γῆς ἥτιςἐγένετο μέ ἠρεμίαν καί δίχως δόξης κατάτήν θείαν Αὐτοῦ οἰκονομίανmiddot νῦν δέ μέλλεινά ἔλθῃ μετrsquo ὑπερφυῶν θαυμασίων καί περι-φανοῦς λαμπρότητος οὐρανόθεν καί μετάσώματος ἵνα γνωρισθῇ ἐξ ὅλων ὅτι οὗτοςεἶναι ὁ καί τό πρῶτον ἐλθών καί τό γένοςτῶν ἀνθρώπων ἐλευθερώσας καί πάλιν μέλ-λει νά κρίνῃ αὐτό ἐάν ἐφύλαξε καλῶς τόνπαραδοθέντα εὐαγγελικόν νόμον Πότε ὅμωςμέλλει νά γίνῃ ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυ-ρίου οὐδείς γνωρίζει

Ἄν καί ὁ θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστόςὡμίλησε διά τήν Δευτέραν Παρουσίαν Τουτήν ἀκριβῆ ὅμως ἡμέραν τε καί ὥραν δένἀπεκάλυψεν εἰς τούς ἀνθρώπους Εἶναι δέτοῦτο μυστήριον κεκρυμμένον καί ἀγγέλοιςκαί ἀνθρώποις Ὁ Χριστός ὡς παντογνώ-στης Θεός ἐγνώριζεν ἀσφαλῶς ὅπως καί ὁΠατήρ καί τό Ἅγιον Πνεῦμα τόν ἀκριβῆχρόνον τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του Ὡςτόσον ὁ ἴδιος καί οἱ Ἀπόστολοι ἀπεκάλυψανπολλά προγνωστικά σημεῖα φαινόμενα καίγεγονότα τά ὁποῖα θά προηγηθοῦν τῆς Δευ-τέρας Παρουσίας καί τῆς συντελείας τοῦ κό-σμου ὥστε βλέποντες ταῦτα οἱ ἄνθρωποιπραγματοποιούμενα νά προετοιμάζωνταιπνευματικῶς διά τήν μεγάλην ἐκείνην Ἡμέ-ραν

Ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυ-

ρίου θά ἀκολουθήσῃ μετά τήν

θλῖψιν καί τάς δοκιμασίας τῶν

ἡμερῶν ἐκείνων ὅταν πλέον θά

πλησιάζῃ ἡ συντέλεια τοῦ κό-

σμου Αὕτη δέν θά ἔχῃ οὐδεμίαν

σχέσιν μέ τήν πρώτηνΤήν πρώ-

την φοράν ὁ Κύριος ἦλθεν εἰς τόν

κόσμον ταπεινῶς καί ἀθορύβως

Τήν δευτέραν ὅμως φοράν θά

λάμψῃ διά τῆς παρουσίας Του

Περίληψις ἀπό τήν ὁμιλίαν τοῦ Γέροντος

Μαξίμου Ἰβηρίτου εἰς τόν Ἱ Ναόν Ἁγίου

Παντελεήμονος Φλωρίνης τήν 13ην Μαρτίου

2011 Α΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν-Ὀρθοδοξίας


Ἕν φοβερόν γεγονός τό ὁποῖον θά προηγηθῇ τῆςΔευτέρας Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ θά εἶναι ἡ ἔλευσιςτοῦ Ἀντιχρίστου τόν ὁποῖον ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θά πατάξῃἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ Ὁ Προφήτης Δανιήλ ὁμιλεῖ εἰς τήνΠαλαιάν Διαθήκην διά τό laquoβδέλυγμα τῆς ἐρημώσεωςraquoτό ὁποῖον θά σταθῇ laquoἐν τόπῳ ἁγίῳraquo (Δαν κεφ ζ΄ καί η΄Ματθ κδ΄ 15) Ἑπτά ἔτη ὅμως πρό τοῦ Ἀντιχρίστουκατά τούς Πατέρας θά ἔλθουν ὁ Ἐνώχ καί ὁ Ἠλίας κη-ρύττοντες εἰς τόν λαόν νά μή τόν δεχθοῦν Αὐτός ὅμωςθά τούς συλλάβῃ κατά θείαν παραχώρησιν καί ἀφοῦτούς τυραννήση ἔπειτα θά τούς φονεύσῃ (Ἀποκ ια΄ 3Δαν η΄ 14 καί ιβ΄ 11) ὥστε νά ἐφαρμοσθῇ καί εἰς αὐτούςὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ὅτι δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος laquoὅς ζήσε-ται καί οὐκ ὄψεται θάνατονraquo (Ψαλμ πη΄ 49)

Διά τήν ἐμφάνισιν αὐτῶν εἰς τούς ἐσχάτους χρό-νους ἀναφέρονται πολλοί Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μαςὅπως Ἀρέθας ὁ Μεγαλομάρτυς Ἀνδρέας ΚαισαρείαςἹππόλυτος Ρώμης Ἰουστῖνος ὁ Μάρτυς καί ΦιλόσοφοςἸωάννης ὁ Χρυσόστομος Ἰωάννης ὁ ΔαμασκηνόςἘφραίμ ὁ Σύρος Κύριλλος Ἱεροσολύμων Θεόδωρος ὁΣτουδίτης Ἀνδρέας ὁ διά Χριστόν Σαλός Νεῖλος ὁ Μυ-ροβλύτης καί Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης Ἡ δρᾶσις καίτῶν δύο ἀνδρῶν εἰς τήν ἐπί γῆς στρατευομένην Ἐκκλη-σίαν τοῦ Χριστοῦ ὁ μαρτυρικός αὐτῶν θάνατος καί ἡἀνοικοδόμησις τοῦ ναοῦ τοῦ Σολομῶντος ἀποτελοῦντάς ἀσφαλιστικάς δικλεῖδας τῶν ἐσχάτων ἡμερῶν

Πότε ὅμως θά γίνουν πάντα ταῦτα δέν γνωρίζομενἘκεῖνο ὅμως τό ὁποῖον ἀντιλαμβανόμεθα ὅλοι μαςεἶναι ὅτι αἱ ἡμέραι πλησιάζουν μέ ταχύν ῥυθμόνmiddot ἄλλωςτε εἰς τόν καιρόν μας ἔχει χαθῆ καί ἡ αἴσθησις τοῦ χρό-νου ὡσάν νά ἔχῃ ἀρχίσῃ μία ἄλλη προδρομική κολό-βωσις ἡμερῶν Εἴς τινας ἐγκρίτους ἉγιορείταςΠνευματικούς ὑπάρχει ἡ αἴσθησις ὅτι δέν εὑρισκόμεθαἀκόμη εἰς τό τέλος ἀλλrsquo εἰς τήν στροφήν τοῦ δρόμου ἐκτῆς ὁποίας βλέπομεν τό τέλος Ἄλλως τε ἀναμένονταιεἰσέτι καί ἕτερα μεγάλα γεγονότα Ταῦτα δέν εἶναι δυ-νατόν νά τεθοῦν εἰς χρονολογικήν σειράν διότι πρόκει-ται διά προφητείας τῶν ὁποίων οἱ laquoχρόνοι καί οἱκαιροίraquo ἐκπληρώσεως αὐτῶν ἀνήκουν ἀποκλειστικῶςεἰς τήν ἐξουσίαν καί τήν κρίσιν τοῦ Θεοῦ

Ἕν τοιοῦτον γεγονός χαρμόσυνον διά τήν Ἑλλάδακαί τήν Ὀρθοδοξίαν θά εἶναι καί ἡ ἐπιστροφή τῆς Κων-σταντινουπόλεως εἰς τούς Ἕλληνας συμφώνως μέ τόνἍγιον Μεθόδιον Ἀρχιεπίσκοπον Πατάρων (4ος αἰ) τόνἍγιον Ταράσιον Πατριάρχην ΚΠόλεως (dagger 806) τόναὐτοκράτορα Λέοντα ΣΤ τόν Σοφόν (886-911) τόν σύγ-χρονον αὐτοῦ Ἅγιον Ἀνδρέαν τόν διά Χριστόν Σαλόν(830-936) κἄ

Ὁ Ἅγιος Ταράσιος Πατριάρχης Κωνσταντινουπό-λεως ὅστις τό 787 συνεκάλεσε τήν Ζ Οἰκουμενικήν Σύ-


νοδον διά τήν ἀναστήλωσιν τῶνΕἰκόνων προφητεύει μέγα πόλεμονπερί τήν Κωνσταντινούπολιν ὡς καίτήν ἔγερσιν τοῦ βασιλέως Ἰωάννουλέγων laquoΤούτου γενομένου ἐγερ-θήσεται πόλεμος ἐμφύλιος καί ἀπο-λεσθήσεται πᾶς ὁ λαός ὁ ἄπιστοςΚαί τότε ἐξυπνήσει ὁ Ἅγιος Βασιλεύςὁ ἐν ἀρχῇ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ Ι καίἐν τῷ τέλει Σraquo (βλ Συλλογή δια-φόρων προῤῥήσεων ἐκδοθεῖσα ὑπότοῦ ἰατροῦ ΠΔ Στεφανίτση ἐν Ἀθή-ναις 1938 -Τά ἀναμενόμενα Κοσμοϊ-στορικά γεγονότα ὑπό τό φῶς τῶνΠροφητῶν τῆς Ὀρθοδοξίας συγγρα-φέντα καί ἐκδοθέντα ὑπό Κ Τσατα-λοῦ Ἀνρχου ἐἀ Διευθυντοῦ τοῦἘπιτ Γραφείου ΓΕ Στρατοῦ ἐνΘεσσαλονίκῃ 1963)

Περί τῆς καταγωγῆς τοῦ Ἰωάν-νου ὡρισμένοι τῶν χρησμοδοτῶνπροσθέτουν ὅτι οὗτος εἶναι ἀδελφόςἑνός ἐκ τῶν Ἀνδρονίκων αὐτοκρα-τόρων τοῦ Βυζαντίου πρός ὅν παρε-χώρησεν ὁ Ἰωάννης τόν θρόνονγενόμενος ἐκ θεϊκοῦ ζήλου Μοναχόςλάμψας ἐν ἀρεταῖς καί κτίσας περι-καλλές Μοναστήριον ἐν Θεσσαλο-νίκῃ Πάντως πρόκειται περίἀναστάσεως Ἰωάννου

Τήν ἐπιστροφήν τῆς Κωνσταντι-νουπόλεως εἰς τούς Ἕλληνας προ-φητεύει καί ὁ Ἅγιος ἹερομάρτυςΚοσμᾶς ὁ Αἰτωλός (dagger 1779) ὡς ἑξῆς

laquoὍταν θά ἰδῆτε τό χιλιάρμενο (=τόν μέγαν πολεμικόν στόλον ἤ ἐνδε-χομένως τήν νέαν γιγαντιαίαν πυρι-νοκίνητον ναυαρχίδα - ἀεροπλανο-φόρον τοῦ ῥωσικοῦ στόλου) στήνἌσπρη θάλασσα (= Αἰγαῖον πέλα-γος) θἄρθῃ τό ποθούμενονraquo laquoὍτανθά ἰδῆτε τό χιλιάρμενο στά ἑλληνικάνερά τότε θἄρθῃraquo laquoὍταν θά ἰδῆτετό χιλιάρμενο στά ἑλληνικά ὕδατατότε θά λυθῇ τό ζήτημα τῆς ΠόληςraquolaquoΔέν θά φθάσῃ ὁ στρατός στήν Πόλιmiddotστή μέση τοῦ δρόμου θἄρθῃ τόμαντᾶτο ὅτι ἔφθασε τό ποθούμενοraquo(Βλ Αὐγουστίνου Ν ΚαντιώτουἘπισκόπου Μητροπολίτου Φλωρί-

νης Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός ἔκδ Ὀρθο-δόξου Ἱεραποστολικῆς ἈδελφότητοςlaquoὉ Σταυρόςraquo Ἀθῆναι 1996 σελ 339349)

Σπουδαῖον γεγονός τῶν τελευ-ταίων χρόνων τῆς ἀνθρωπότητος θάεἶναι ἡ μετάνοια τῶν Ἑβραίων καί ἡπίστις αὐτῶν εἰς τόν Ἰησοῦν Χριστόν

Ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυ-ρίου θά ἀκολουθήσῃ μετά τήν θλῖψινκαί τάς δοκιμασίας τῶν ἡμερῶν ἐκεί-νων ὅταν πλέον θά πλησιάζῃ ἡ συν-τέλεια τοῦ κόσμου Αὕτη δέν θά ἔχῃοὐδεμίαν σχέσιν μέ τήν πρώτην Τήνπρώτην φοράν ὁ Κύριος ἦλθεν εἰςτόν κόσμον ταπεινῶς καί ἀθορύβωςΤήν δευτέραν ὅμως φοράν θά λάμψῃδιά τῆς παρουσίας Του Ὁ Εὐαγγελι-στής Ματθαῖος λέγει εἰς τό 24ον κε-φάλαιον αὐτοῦ ὅτι laquoὥσπερ γάρ ἡἀστραπή ἐξέρχεται ἀπό ἀνατολῶνκαί φαίνεται ἕως δυσμῶν οὕτωςἔσται καί ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦἀνθρώπουraquo (Ματθ κδ΄ 27)

Συγχρόνως μέ τήν ἔλευσιν τοῦΚυρίου θά γίνῃ τότε καί ἡ Παγκό-σμιος Κρίσις ὅπως μᾶς λέγει καί ἡπερικοπή τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Κρί-σεως ἥτις ἀναγινώσκεται εἰς τούςἹερούς Ναούς μας τήν Κυριακήν τῆςἈπόκρεω (Ματθ κε΄ 31-46)

Κατά τήν ἀνωτέρω εὐαγγελικήνπερικοπήν ὁ Δίκαιος Κριτής δέν θάζητήσῃ κατrsquo ἐκείνην τήν ἡμέραν σω-ματικάς κακοπαθείας καί ἄλλα πα-ρόμοια ἀλλrsquo ἐλεημοσύνην καίσυμπάθειαν Θά ἀπευθύνῃ δέ εἰςτούς δικαίους καί ἁμαρτωλούς ἐνὅλῳ ἕξ (6) τινά laquoἘπείνασα γάρ καίἐδώκατέ μοι φαγεῖν ἐδίψησα καίἐποτίσατέ με ξένος ἤμην καί συνη-γάγετέ με γυμνός καί περιεβάλετέμε ἠσθένησα καί ἐπεσκέψασθέ μεἐν φυλακῇ ἤμην καί ἤλθετε πρός μεraquo(Ματθ κε΄ensp35-40)

Τῇ ἀφάτῳ φιλανθρωπίᾳ ΣουΧριστέ ὁ Θεός τῆς εὐκταίας Σουφωνῆς ἡμᾶς καταξίωσον καί τοῖς ἐκδεξιῶν σου συναρίθμησον καί ἐλέη-σον ἡμᾶς Ἀμήν


ὅμως ἀποδεικνύει ἐμπράκτως ὅτι δέν ἦρθενά καταργήσει τό Νόμο ἀλλά νά τόν συμ-πληρώσει laquoοὐκ ἦλθον καταλῦσαι ἀλλάπληρῶσαιraquo

Μέ τήν τήρηση τοῦ Νόμου ἀποδεικνύειὅτι τό παλιό ἦταν καλό καί σωστό Μέ τόlaquoπληρῶσαιraquo δείχνει ὅτι ὑπάρχει καί κάτιἄλλο ἀνώτερο ἀπό τό παλαιό ἀνώτερο ἀπότό Νόμο Πῶς μπορεῖ ἄλλωστε νά καταρ-γήσει κάτι τό ὁποῖο ὁ Ἴδιος εἶχε θεσπίσειἉπλᾶ δίνει ἕνα καινούριο νόημα στά μέχριτότε ἰσχύοντα Δίνει ἕνα διαφορετικό πε-ριεχόμενο στό Νόμο γιά νά βοηθήσει τόνπιστό νά συνεχίσει τήν πορεία του πρόςτόν Θεό καί Πατέρα του

laquoὉ νόμοςraquo μᾶς λέει ὁ ἱερός Χρυσόστο-μος laquoεἶχε σκοπό νά κάμῃ δίκαιον τόν ἄνθρω-πον ἀλλά δέν ἐφηρμόζετοraquo καί γιrsquo αὐτόlaquoἦλθεν ὁ Κύριος μᾶς ἐδίδαξεν ὅτι ἡ ἀρετή ἔχειθεμέλιον τήν πίστιν καί ἔδωσεν ἰσχύν εἰς τάςἐντολάς τοῦ νόμου Καί κατώρθωσε διά τῆς πί-στεως ὅτι δέν κατώρθωσεν ὁ νόμος μέ τάςἐντολάς τουraquo Δηλαδή περιβάλλει τό Νόμοndash τήν ἠθικολογία ndash μέ τήν πίστη

Γιά νά κατανοήσουμε τά παραπάνω θάδοῦμε τρία παραδείγματα τά ὁποῖα ἀνα-φέρει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομοςἀπό τούς μακαρισμούς τοῦ Κυρίου μαςἸησοῦ Χριστοῦ στήν ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμι-λία Ὁ πρῶτος μακαρισμός laquoμακάριοι οἱπτωχοί τῷ πνεύματιraquo ἰσοδυναμεῖ μέ τήνἐντολή laquoΝά μήν ὀργίζεσθεraquo

Ὅταν μιλάει ὁ Χριστός γιά πτωχούςστό πνεῦμα δέν ἐννοεῖ τούς χαζούς ἤ τούςμειωμένης ἀντιλήψεως ἀνθρώπους ἀλλάτούς ταπεινούς Ὁ ταπεινός ἄνθρωποςεἶναι αὐτός ὁ ὁποῖος λόγω τοῦ χαρακτήρατου σαφῶς καί δέν ὀργίζεται

Ὁ ἕκτος κατά σειρά μακαρισμός laquoμα-κάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳraquo ἰσοδυναμεῖ μέ

Εν νόμου σκιᾷ καί γράμματι τύπον κατίδωμεν οἱ πιστοίraquo ψάλ-λουμε στήν Θ΄ ᾠδή τῶν καταβασιῶν τῆς ἑορτῆς τῆςὙπαπαντῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ

Καλούμαστε ὅλοι οἱ πιστοί νά δοῦμε τήν προτύπωση πούκρυβόταν μέσα στό Νόμο τόν Ἴδιο τόν Κύριό μας ὩςΝόμος ἐννοεῖται ὁ Μωσαϊκός Νόμος αὐτός ὁ ὁποῖος εἶχεδοθεῖ ἀπό τόν Θεό στόν Μωϋσῆ Τό laquoοὐ μοιχεύσειςraquo laquoοὐ φο-νεύσειςraquo καί οἱ ὑπόλοιπες ἐντολές μαζί μέ τίς διατάξεις οἱὁποῖες ἀφοροῦσαν στίς τελετές τόν ψυχικό καί σωματικό κα-θαρμό κλπ ἦταν ἡ ἠθικολογία θά λέγαμε τήν ὁποία ἔπρεπενά τηρήσουν οἱ ἄνθρωποι τῆς τότε ἐποχῆς (τῆς Παλαιᾶς Δια-θήκης) ὥστε νά εἶναι κοντά στόν Θεό

Ἔτσι καί ἡ Παναγία μας μαζί μέ τόν Ἰωσήφ τόν μνή-στορα πραγματικοί ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ ὑπακοῦν στό ΝόμοΦέρνουν τό Χριστό σαράντα ἡμερῶν βρέφος στό Ναό γιά νάτόν ἀφιερώσουν στόν Θεό Βλέπουμε τόν Ἴδιο τό Χριστότόν Ποιητή τοῦ Νόμου νά ὑποτάσσεται στό Νόμο Ἄν καίδέν εἶχε ἀνάγκη καθαρισμοῦ οὔτε Αὐτός ὡς Θεός οὔτε ἡμητέρα του ὡς Παρθένος γίνονται καί οἱ δύο τηρητές τοῦΝόμου Μᾶς δείχνει μrsquo αὐτόν τόν τρόπο ὁ Χριστός ὅτι laquoἡὑπακοή εἶναι ἡ ὁδός τῆς συμφιλίωσής μας μέ τόν Θεόraquo

Μέ τήν παρουσία ὅμως τοῦ Χριστοῦ ἡ διαθήκη τοῦἸσραήλ καί ὁ Νόμος laquoζητοῦσαν διά μέσου τοῦ πρεσβυτέρου Συ-μεών νά ἀποσυρθοῦν μπροστά στό φῶς τῆς χάριτοςraquo Ὁ Χριστός


τήν ἐντολή laquoΝά μήν στρέψῃς τόβλέμμα σου πρός γυναῖκα μέ πόθονσαρκικόνraquo

Ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει καθαρήκαί ἄδολη καρδιά δέν κοιτάει τί-ποτε ἄλλο παρά τό πῶς θά φθάσειστόν Θεό του

Τό laquoμακάριοι οἱ ἐλεήμονεςraquo ἀντι-στοιχεῖ μέ τήν ἐντολή laquoνά μή συγ-κεντρώνωμεν θησαυρούς ἐπί τῆςγῆςraquo

Ὁ ἐλεήμων ἄνθρωπος εἶναιαὐτός ὁ ὁποῖος δέ θά laquoκαταφέρειraquoποτέ του νά μαζέψει θησαυρούςἐπάνω στή γῆ γιατί συνεχῶς θάἐλεεῖ τόν συνάνθρωπό του Ταυ-τόχρονα ὅμως θά μαζεύει πνευ-ματικούς θησαυρούς στόν οὐρανό

Μελετῶντας παράλληλα τόδεύτερο μέρος τῶν μακαρισμῶνδιαπιστώνουμε ὅτι ὅποιοι ἀνήκουνσέ κάποια ἀπό τίς παραπάνω κα-τηγορίες ταπεινοί καθαροί στήνκαρδιά ἐλεήμονες ἔχουν μεγά-λες εὐεργεσίες ἀπό τό Θεό

Οἱ ταπεινοί ἔχουν δική τους τήΒασιλεία τῶν οὐρανῶν laquoὅτι αὐτῶνἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶνraquo Οἱκαθαροί στήν καρδιά θά ἀξιωθοῦννά δοῦν τό Θεό laquoὅτι αὐτοί τόν Θεόνὄψονταιraquo καί οἱ ἐλεήμονες θά ἐλε-ηθοῦν ἀπό τόν Θεό laquoὅτι αὐτοί ἐλε-ηθήσονταιraquo

Φαίνεται ξεκάθαρα τό νέοπνεῦμα μέ τό ὁποῖο γεμίζει ὁΧριστός τήν Καινή Διαθήκη Ὁμένων ἐν τῷ Θεῷ ἔχει εὐεργεσίεςπολλές Πιό ἔντονα ὅμως φαίνον-ται τά παραπάνω μέσα ἀπό μίακαινούρια ἐντολή τήν ὁποία μᾶςδίνει ὁ Χριστός κατά τόν ΜυστικόΔεῖπνο laquoτοῦτο ποιεῖτε εἰς τήν ἐμήνἀνάμνησινraquo Ποιό εἶναι αὐτό πού

μᾶς καλεῖ νά κάνουμε στήν δικήΤου ἀνάμνηση Τό Μυστήριο τῆςΘείας Εὐχαριστίας

Ἡ ὑπακοή μας σrsquo αὐτήν τήνἐντολή τοῦ Χριστοῦ ὑπερτερεῖ καίεἶναι πηγή πολλῶν ἀρετῶν Ἡπραγματική καί συνειδητή μαςμετοχή στό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦΚυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ μᾶςἑνώνει μέ τό Χριστό Γινόμαστεσύσσωμοι καί σύναιμοι τοῦ Χρι-στοῦ Κατά τόν Ἅγιο ΝικόλαοΚαβάσιλα laquoψυχή μέν ψυχῇ σῶμα δέσώματι καί αἷμα αἵματι μείγνυταιraquo

Τότε θά εἴμαστε ὄχι ἁπλά κον-τά στό Θεό ὅπως ἔφερνε ὁ Νόμοςτούς ἀνθρώπους μέ τό Θεό ἀλλάἕνα μέ τό Θεό laquoἡμεῖς καί ὁ Χριστόςἕν ἐσμένraquo λέει ὁ ἱερός Χρυσόστο-μος Μέσα ἀπό αὐτό τό Μυστήριοτῆς Θείας Εὐχαριστίας πηγάζουνὅλα τά ὑπόλοιπα Ὁ ἄνθρωπος ὁὁποῖος ζεῖ μαζί μέ τό Θεό δέν εἶναιδυνατόν νά παραβαίνει τόν ΝόμοΤου Τότε ἡ θρησκεία μας δέ γί-νεται ἕνα σύστημα ἠθικῶν κανόνωνοὔτε ἰδεολογία ἀλλά αὐτό πούπραγματικά εἶναι ἕνα πραγματικόβίωμα Ἕνα ζωντανό βίωμα Ἕναβίωμα τό ὁποῖο δύσκολα περι-γράφεται Ἀκόμη καί ἄν περιγρα-φεῖ δύσκολα κατανοεῖται ἀπόὅσους δέν ἔχουν παρόμοια ἐμπει-ρία

Ἕνα βίωμα τό ὁποῖο πηγάζειἀπό τήν ἐλευθερία μας καθώς τί-ποτα καί κανείς δέν μπορεῖ νά μᾶςπεριορίσει ἀπό τό νά ζήσουμε μιά

πραγματική πνευματική ζωήἈκόμη καί αὐτές οἱ ἐντολές πούμπορεῖ νά μᾶς φαίνονται ὡς πε-ριοριστικές δέν εἶναι Δέν ὑπάρ-χει περίπτωση ὁ Δημιουργός μαςΑὐτός πού μᾶς ἀγαπᾶ τόσο πολύνά μᾶς ἔχει δώσει κάποιες ἐντο-λές γιά νά μᾶς περιορίσει Αὐτόςεἶναι πού μᾶς ἄφησε ἐλεύθερουςμέ τό laquoὍστις θέλει ὀπίσω μουἐλθεῖνraquo Σέβεται τήν ἐλευθερίαμας καί δέ μᾶς περιορίζει

Καί ἄν κάποιος θέλει νά Τόνἀκολουθήσει δέν περιορίζεται ἀπότά μυστήρια καί ἀπό τίς ἐντολέςΤου Ἀκολουθῶ τό Θεό σημαίνειζῶ πραγματική συνειδητή μυστη-ριακή ζωή Ὁ ζῶν μυστηριακήζωή προστατεύεται ἀπό τό Θεό

Ὁ Χριστός καί τά μυστήρια δένεἶναι κάτι τό ἀρνητικό περιορισμόςΤό ἀκριβῶς ἀντίθετο εἶναι κάτι θε-τικό προστασία Αὐτό πού σέ ὁρι-σμένους φαίνεται ὡς περιοριστικόδέν εἶναι τίποτα ἄλλο παρά ἡἀσπίδα πού καλεῖται νά χρησιμο-ποιήσει ὁ πιστός γιά νά βγεῖ νικη-τής ἀπό τή μάχη μέ τόν ἐχθρό τῆςσωτηρίας του μέ τό πνεῦμα τῆς πο-νηρίας

Βλέπουμε στή γιορτή τῆς Ὑπα-παντῆς τήν Παναγία μας νά τηρεῖτό Νόμο ndash τήν ἠθικολογία Πα-ράλληλα ἔχει μαζί της τόν Υἱό καίΘεό της τό βίωμα Μrsquo αὐτόν τόντρόπο μᾶς δείχνει τό δρόμο πούπρέπει νrsquo ἀκολουθήσουμε Αὐτόςὁ δρόμος δέν εἶναι ἄλλος ἀπόαὐτόν πού χάραξε ὁ ὑπό τοῦ Συ-μεών καί τῆς προφήτιδας ἌνναςὙπαντούμενος Κύριός μας Ἰη -σοῦς Χριστός Τήν συμπλήρωσητοῦ Νόμου διά τῆς πίστεως

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ

ΘΕΩΝΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ

ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑΣ

Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας λοι-πόν σέ μιά ἐποχή πού οἱ

laquoδιαφωτισμένοιraquo νεοφανεῖς τηλε-οπτικοί ἱστορικοί μηχανεύονται καίἐνορχηστρώνουν τή συστηματικήἀποδόμηση ὅσων θεωρούσαμε ὡςἀδιαμφισβήτητα δεδομένα τῆςἐθνικῆς μας ὕπαρξης Ὄχι διακη-ρύσσουν δέν ὑπάρχει ἠθικό ὑπόβα-θρο σέ αὐτά πού θεωροῦμε θεμέλιατῆς ταυτότητάς μας Ὅλα εἶναιστερεότυπα καί πρόσφατα κατα-σκευάσματα πού μάλιστα σήμερατρέφουν τόν ἐθνικισμό μας καί μᾶςγεμίζουν κακία καί ἀλαζονείαΜᾶς λένε λοιπόν ὅτι ἡ παιδείαμας εἶναι ἐθνοκεντρική καί πρέπεινά ἀλλάξει μέ τήν ἀπάλειψη τῶνἐθνικιστικῶν μας ἀντιλήψεων Μᾶςλένε πώς ὅτι θεωροῦμε ὡς ἀπελευ-θερωτικούς ἀγῶνες δέν εἶναι παράξεσπάσματα συμφερόντων καίἔργα πλιατσικολόγων Δέν ὑπάρ-χουν πρότυπα καί παραδείγματαΜᾶς λένε πώς οἱ ἥρωές μας οἱμάρτυρες τῆς πίστης καί τοῦ Γέ-νους δέν ἦταν καθόλου ἥρωεςἀλλά συμφεροντολόγοι καί ἀνθρω-πάρια Μᾶς λένε ὅτι ἔξω ἀπό τήν

Πελοπόννησο καί τή Στερεά δένὑπῆρχαν laquoἝλληνεςraquo Ἄλλωστε οἱlaquoἝλληνεςraquo ὡς ἔθνος εἶναι λένεἕνα κατασκεύασμα ἐκείνης τῆςπρόσφατης σχετικά ἐποχῆς Δένὑπάρχει λοιπόν κανένα laquoκαύχηματοῦ Γένους τῶν Γραικῶνraquo τίποτετό ὁποῖο μᾶς ὑπερβαίνει καί γιά τόὁποῖο δικαιούμαστε νά εἴμαστε ὑπε-ρήφανοι Ὅμως ἡ νόσος εἶναι κατrsquoοὐσίαν ὑπαρξιακή Εἶναι κρίση ταυ-τότητας οἱ ἀμφιβολίες τά διλήμ-ματα ἡ σύγχυση καί ἡ ἀσάφειανοημάτων καί ἀξιῶν πού ἐνίοτε συ-ναντῶνται στούς φορεῖς ἑνόςἔθνους ἤ ἑνός πολιτισμοῦ Εἶναικρίση ταυτότητας ἡ κατάστασηλήθης ἀπώλειας καί ἀμφιβολίαςὅπου ἀξίες πού θεωροῦνται θεμε-λιώδεις ἐξασθενοῦν καί ἀμφισβη-τοῦνται ὥστε ἡ κοινωνία καί τόἄτομο νά ἀντιμετωπίζουν ἕνα κενόΦαίνεται ὅτι ἐπιλέξαμε νά πορευ-θοῦμε μέ τήν ψευδαίσθηση ὅτι ἡὕβρις ― μέ τήν ἀρχαιοελληνικήἔννοια τοῦ ὅρου ― θά παραμείνειἄμοιρη συνεπειῶν Καί τώρα πούἄρχισαν νά γίνονται αἰσθητές οἱ συ-νέπειες τῆς ὕβρεως τῆς ὀργάνωσηςτῆς ζωῆς μας δηλαδή σά νά μήνὑπάρχει Θεός ― ὁπότε ὅλα ἐπιτρέ-πονται ― καλούμαστε νά ἀντιμε-τωπίσουμε τίς συνέπειες τῆςἀφροσύνης καί τοῦ ἀτομικοκεντρι-κοῦ πολιτισμοῦ πού οἰκοδομήθηκεμέ τά ἰδεολογικά ὑλικά τῆς νεωτε-


Ἀπόσπασμα ἀπό τόν χαιρετισμότοῦ Σεβ Μητροπολίτου ΚισάμουΣελίνου κ Ἀμφιλοχίου σέ ἑορτήτήν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας στήν Ὀρθόδοξο Ἀκαδημία Κρήτης


ρικῆς ἀλαζονείας Μήπως τε-λικά ἦρθε ἡ ὥρα πρίν εἶναιἀργά νά γιγαντωθεῖ μέσα μας ἡπεποίθηση ὅτι καί στήν σημερινήἐποχή ἔχουμε ἀνάγκη ἑνός τέτοιουἐπαναστατικοῦ φρονήματος πούἀπαξιώνομε ὄχι ἁπλά γιά νά σώ-σουμε τήν οἰκονομία ἀλλά κυ-ρίως γιά νά ὑπερασπίσουμε τάὅσια καί τά ἱερά μας τήν πίστηκαί τόν πολιτισμό μας Μήπωςεἶναι καιρός νά συνειδητοποι-ήσομε ὅτι κανένα μνημόνιοκαμία ἐπιμήκυνση τῆς περιόδουἀποπληρωμῆς καμιά μείωση ἐπι-τοκίων ἀναδιάρθρωση ἤ ὅπωςἀλλιῶς τό βαφτίσουν δέν μᾶςσώζει Ἁπλά γιατί τό θέμα δένεἶναι κυρίως οἰκονομικό Εἶναικατrsquo ἐξοχήν θέμα ἐλευθερίας καίταυτότητας Ποιοί εἴμαστε ποιέςεἶναι οἱ ἀξίες μέ τίς ὁποῖες ζοῦμεκαί γιά τίς ὁποῖες εἴμαστε ἕτοιμοικαί νά πεθάνουμε Αὐτές τίς ἀξίεςὑπερασπίστηκε καί ὑπερασπίζεταιἡ σημερινή μεγάλη ἡμέρα καίἑορτή τῆς Ὀρθοδοξίας Τίς ἀξίεςτῆς ἐλευθερίας τοῦ ἀνθρωπίνουπροσώπου τῆς ἀνακαίνισης ἀνά-πλασης καί μεταμόρφωσής τουτῆς πορείας του δηλαδή ἀπό τόlaquoκατrsquo εἰκόναraquo στό laquoκαθrsquo ὁμοί-ωσηraquo Αὐτή εἶναι καί ἡ μεγάληἀξία καί προσφορά τῆς πίστεώςμας γιά τόν ἄνθρωπο καί τόνκόσμο Χωρίς νά εἶναι καί νάεἴμαστε κατέχοντες οὐδενός πράγ-ματος ἄνοιξε γιά τήν οἰκουμένηὁλόκληρη τήν εὐθεία ὁδό τῆς

Ὀρθοδοξίας καί ἔδωσε στήν κοι-νωνία ὄχι μόνο τό πάθος ἑνόςπάσχοντος γιά τόν ἄνθρωποΘεοῦ ἀλλά πάνω στήν πίκρα τῆςἐξόδου ἀπό τόν παράδεισο πού καίἐμεῖς γευθήκαμε μαζί μέ τά ἄλλαγένη τῆς γῆς ὡς συγκληρονόμοιτῆς αὐτῆς δυστυχίας ἔδωσε για-τρευτικά τό βίωμα τήν ἔξοδο τόἄνοιγμα στήν ὁδό τῆς σωτηρίαςἈναστάσεως καί σωτηρίας πούδέν εἶναι μιά ἁπλή ἀξιοπρέπειακαί μιά συνετότερη λύση δίπλαστίς ἄλλες γιά τίς κατά καιρούςσυντελούμενες κοινωνικές ἀδικίεςΕἶναι ἕνα ὅραμα συνεχιζόμενο καίτελειούμενο στήν Θεία Εὐχαρι-στία στούς αἰῶνες τῶν αἰώνωνπού ζητᾶ οὐρανοπολῖτες καί ἐθε-λοθυσία Στίς προκλήσεις λοιπόνπού ὑπάρχουν ὁρατές σήμεραδιαγράφοντας τήν χωρίς Θεό καίἐλπίδα αὐριανή ἡμέρα γιά τήνοἰκουμένη ἡ Ἐκκλησία ἡἀπάντησή Της θά εἶναι τόλειτουργικό ἦθος της καίκατrsquo ἐπέκταση τό κοινω-νικό Τ ης ἔργο Δηλαδήπροσευχομένη Ἐκκλη-σία πού δέν χάθηκεὄντας ἔτσι οὔτεστούς διωγμούς πα-λαιούς καί νέουςοὔτε ἐκεῖ πούἀκόμα ἀμφισβη-τεῖται καί λοιδο-ρεῖται


Α Ἑνότης καί προσωπικά χαρίσματαΜιλώντας γράφοντας ἤ ἀδολεσχώντας φιλόθεα γιά τόν Γέροντα

Σωφρόνιο Σαχάρωφ εἶναι ἀδύνατον ἡ φωνή μας ἡ γραφή μας καί ἡσκέψη μας νά μήν στραφεῖ πρός τόν ὅσιο Σιλουανό τόν Ἀθωνίτη τόνΓέροντα πνευματικό διδάσκαλο καί βιωματικό μύστη τοῦ π Σωφρο-νίου Στή σύγχρονη Ὁρθόδοξη Θεολογική συνείδηση οἱ δύο αὐτέςμορφές τείνουν νά ταυτισθοῦν χωρίς ὅμως νά καταπατεῖται ἡ προ-σωπική χαρισματική τους αὐτοτέλεια laquoἝκαστος ἴδιον χάρισμα ἔχει ἐκΘεοῦ ὅς μέν οὕτως ὅς δέ οὕτωςraquo

Παρrsquo ὅλη ὅμως αὐτή τή διαφορά τῶν χαρισμάτων πού ἀναδεικνύειτά πρόσωπα οἱ δύο ὅσιοι πατέρες μας ἔζησαν μέ ἀπαράμιλλη ἐσω-τερική ἑνότητα ἑνότητα Πνεύματος φρονοῦντες τῷ αὐτῷ καίβιοῦντες τῷ αὐτῷ Ἡ ταύτισή τους αὐτή ἤ καλύτερα ἡ ἑνότητά τουςἦταν ἀποτέλεσμα τῆς κοινῆς ἐμπειρίας πού γεύθηκαν ἐν Ἁγίῳ Πνεύ-ματι στήν ὑπερχιλιόχρονη ἀθωνική Πολιτεία Ὁ ἕνας ὡς διδάσκαλοςκαί ὁ ἄλλος ὡς μαθητής καί οἱ δύο ὅμως ὡς ψυχές πού διψοῦσαν τόνΚύριο καί τήν ἐν Χριστῷ σωτηρία τους

Ἡ σημερινή ἀφιλόδοξη εἰσήγησή μας θά προσπαθήσει σύν Θεῶνά καταδείξει αὐτήν τήν κοινή πνευματική πορεία τοῦ ἁγίου Σιλουανοῦτοῦ Ἀθωνίτου καί τοῦ Γέροντος Σωφρονίου τοῦ Essex στό στερέωματῆς Ἐκκλησίας μιά πορεία πού ἀνέδειξε τόν μέν Γέροντα Σιλουανόἅγιο στίς ἁγιολογικές δέλτους τῆς Ἐκκλησίας μας τόν δέ ΓέρονταΣωφρόνιο ἅγιο στίς συνειδήσεις τῶν πιστῶν τοῦ Ὀρθοδόξου πληρώ-ματος

Β Ἡ πρό τοῦ ἁγίου Ὄρους περίοδοςὉ κοσμικός βίοςἘάν οἱ μετά τήν μετάνοια ζωές τῶν δύο ὁσίων εἶναι κατά πολύ

ὅμοιες οἱ πρό τῆς μετανοίας ζωές τους παρουσιάζουν ἐλάχιστη ὁμοι-ότητα ὡς πρός τά ἐξωτερικά τους στοιχεῖα Μπορεῖ καί τῶν δύο ἡ κα-ταγωγή νά ἦταν κοινή Ρωσική καί ὡς ἐκ τούτου κοινές νά ἦταν τόσοοἱ θρησκευτικές ὅσο καί οἱ ἠθικές καταβολές ἐν τούτοις ὅμως οἱ ὁμοι-

ότητες στόν κοσμικό τους βίο ἦταν ἀνύπαρκτεςἼσως ἡ μοναδική τους ὁμοιότητα καί αὐτή

πνευματική νά ἦταν ἡ ἀποστασία ἀπό τήνπίστη στόν Θεό τῶν πατέρων τους-πού ἄςσημειωθεῖ οὐδέποτε συνειδητά Τόν ἀρνή-θηκαν- καί ἡ καταφυγή τους laquoεἰς ὁδούςἀλλοτρίαςraquo

Ὁ ὅσιος Σιλουανός γεννήθηκε τό 1866στό χωριό Σόβσκ τῆς διοικήσεως Ταμ-πώφ τῆς ἐπαρχίας Λεμπενίκ τῆς Ρωσίας

Ὅπως σημειώνει ὁ βιογράφος καί μα-θητής του π Σωφρόνιος στό κλασικόπλέον βιβλίο laquo Ὁ ἅγιος Σιλουανός ὁ

Ἀθωνίτηςraquo laquoἡ ζωή τοῦ μακαρίουΓέροντα Σιλουανοῦ ἐξωτερικά

παρουσιάζει ἐλάχιστο ἐνδιαφέρον Ζωή πτωχοῦρώσου χωρικοῦ ὡς τή στρατιωτική του θητείαὑπηρεσία στούς κατώτερους βαθμούς κατά τήδιάρκειά τηςraquo

Ἡ πολυμελής οἰκογένεια τοῦ ὁσίου -πατέραςμητέρα πέντε γιοί καί δύο κόρες- διακρινότανγιά τήν εὐλάβειά της Ἀπό τούς γονεῖς του καίκυρίως ἀπό τόν πατέρα του τόν ὁποῖον ὁ ἅγιοςθαύμαζε καί ἔλεγε πώς ποτέ δέν μπόρεσε νάφτάσει στά μέτρα τοῦ πατέρα του ἔμαθε νά πι-στεύει καί νά ἀγαπάει τόν Θεό μέ ἁπλότητα καίνά συμπεριφέρεται στούς συνανθρώπους του μέδιάκριση

Γράμματα πολλά δέν διδάχθηκε Μᾶλλον τάἐντελῶς στοιχειώδη Ἡ ζωή του στό χωριό δένδιέφερε πολύ ἀπό τή ζωή τῶν ὑπολοίπων συνο-μηλίκων του Τίς περισσότερες ὧρες τῆς ἡμέραςἀσχολοῦνταν μέ ἀγροτικές ἐργασίες καί στίςἀνάπαυλες συμμετεῖχε σέ γλέντια πίνονταςροῦμι καί διασκεδάζοντας μέ τήν μουσική τοῦἀκορντεόν

Σέ κάποια ἀπό αὐτά τά γλέντια ὁ Συμεών-αὐτό ἦταν τό κοσμικό ὄνομα τοῦ ὁσίου Σιλουα-νοῦ- laquoγοητεύθηκε ἀπό μία κοπέλα καί πρίνἀκόμη τεθεῖ θέμα γάμου κάποια καλοκαιρινήνύχτα ἔγινε τό ldquoσυνηθισμένοrdquoraquo

Κάποια ἄλλη πάλι φορά σέ μιά συμπλοκή τουμέ δύο ἀδέλφια πού ἦταν οἱ τσαγκάρηδες τοῦχωριοῦ τραυμάτισε πολύ σοβαρά ἕναν ἀπότούς δύο ἀδελφούς γρονθοκοπώντας τον

Τό κοσμικό φρόνημα εἶχε πλεονάσει στήνκαρδιά τοῦ εὔρωστου Συμεών Ὅλα ἔδειχνανπώς ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ εἶχε συσταλεῖ στήν καρδιάτου καί πώς ἡ νίκη τῶν δυνάμεων τοῦ σκότουςἦταν πλέον ὁριστική

Ἡ πρό τῆς μετανοίας ζωή τοῦ Γέροντος Σω-φρονίου δέν μπορεῖ καθόλου νά χαρακτηριστεῖὡς δεῖγμα κοινῆς ζωῆς τῶν Ρώσων τῆς ἐποχῆςτου

Γεννήθηκε στήν Μόσχα ἀπό Ρώσους γονεῖςτό 1896 Ἀπό μικρός δέχθηκε τήν Χάρη τοῦΘεοῦ μέσω τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μαςἀλλά καί μέσω τῆς πνευματικῆς ἐμπειρίας τοῦστενοῦ οἰκογενειακοῦ περιβάλλοντός του Προ-ικισμένος μέ ἐξαιρετικά φυσικά καί πνευματικάχαρίσματα ἀπό μικρή ἡλικία ἀρχίζει τίς πνευμα-τικές ἀναζητήσεις του οἱ ὁποῖες γρήγορα μετα-τρέπονται σέ ὑπαξιακές ἀγωνίες

Ὅπως ὁ ἴδιος σημειώνει στήν πνευματική του

Γράφει ὁ Πρωτοσύγκελλος

Ἀρχιμ Ἰουστῖνος Γ Μπαρδάκας


αὐτοβιογραφία πού εἶναι δημοσιευμένη στό βιβλίο laquoὈψό-μεθα τόν Θεόν καθώς ἐστίraquo laquoἈπό τῶν νεανικῶν μου χρό-νων ἡ ψυχή μου ἐξωκειώθη πρός τήν ἔννοιαν τῆςαἰωνιότητος Τοῦτο ἦταν φυσική συνέπεια τῶν παιδικῶνπροσευχῶν μου πρός τόν Ζῶντα Θεόν πρός τόν ὁποῖονἀπεδήμησαν οἱ πάπποι καί οἱ προπάπποι μου καθώς καίτῶν συζητήσεων μετά τῶν παιδίων μετά τῶν ὁποίων τότεσυνανεστρεφόμηνἘνηλικιούμενος ἐπέστρεφον συχνότε-ρον εἰς τόν διαλογισμόν περί τοῦ ἀπείρου περί ἐκείνουὅπερ διαμένει εἰς τόν αἰῶναraquo

Ὁ πρῶτος Παγκόσμιος πόλεμος ἀλλά καί οἱ περιπέτειεςτοῦ Ρωσικοῦ Ἔθνους μέ τόν ἐμφύλιο πόλεμο καί τήν Ρω-σική Ἐπανάσταση ὁδήγησαν τόν νεαρό Σέργιο-αὐτό ἦταντό κοσμικό ὄνομά του- στήν ὀδυνηρή συναίσθηση τοῦ τρα-γικοῦ χαρακτήρα τοῦ ἀνθρώπινου εἶναι στήν τραγικότητατῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως Ἑκατοντάδες ἐρωτήματα γιάτό νόημα τῆς ζωῆς καί τοῦ θανάτου κατέκλυαν τήν ἀγω-νιῶσα ψυχή του laquoΔιά ποῖον λόγον ἐγεννήθην Μόλις πρόὁλίγου ἐλάμβανον συνείδησιν τῆς ἀνθρωπίνης ὑποστάσεώςμου Μόλις ἀνήφθη ἐντός ἐμοῦ τό πῦρ τῶν καλῶν ἐπιθυ-μιῶν ἡ ἀναζήτησις τῆς τελειότητος ἡ χαρακτηρίζουσα τήννεότητα ὁ ἐνθουσιασμός διά τό φῶς τῆς γνώσεως ἥτιςἐναγκαλίζεται τά πάντα Καί νῦν νά ἐγκαταλείψῃ τις τάπάντα ταῦτα Καί διά τοιούτου τρόπου Πρός ὄφελος τίνοςκαί διά ποῖον σκοπόν Ἐν ὀνόματι ποίων ἀξιῶνraquo

Ἡ ἀνήσυχη ψυχή τοῦ Γέροντος Σωφρονίου προσπα-θοῦσε νά βρεῖ ἐναγώνια ἀπαντήσεις στά συνεχόμενα ὑπαρ-ξιακά προβλήματα πού βάρυναν τή ζωή του Ἡ μνήμη τοῦθανάτου ὡς ἀποτέλεσμα τῶν ἐξωτερικῶν συνθηκῶν πούβίωνεndashπόλεμοι φόνοι- συνεχῶς αὐξανόταν ἐντός του καίτόν ὁδηγοῦσε σέ μιά μηδενιστική ἀντίληψη τοῦ κόσμουΓράφει laquoἘνθυμοῦμαι καθαρῶς τόν ἑαυτόν μου Εἰς τόνκαθrsquo ἡμέραν βίον ἤμην ὡς οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι ἀλλά κατάκαιρούς δέν ἠσθανόμην τήν γῆν ὑπό τούς πόδας μουἜβλεπον αὐτήν διά τῶν ὀφθαλμῶν ὡς συνήθως ἐν πνεύ-ματι ὅμως ἐφερόμην ἐπάνω ἀπυθμένου ἀβύσσουraquo

Ἡ φοίτησή του στή Σχολή Καλῶν Τεχνῶν τῆς Μόσχαςκαί ἡ ἐνασχόλησή του μέ τή ζωγραφική ἀποτελοῦσε γιrsquoαὐτόν μιά ἀνάσα στά τραγικά ὑπαρξιακά ἀδιέξοδά τουἀλλά ὄχι μιά οὐσιαστική διέξοδο Ψάχνοντας συνεχῶς γιάσαφεῖς λογικές ἀπαντήσεις καί λύσεις σέ ὅλα αὐτά τά προ-βλήματά του κατέφυγε στίς θεωρίες τῶν ἀνατολικῶν θρη-σκειῶν Γιά ὀκτώ χρόνια ὁ Γέροντας ἀσκήθηκε στόνὑπερβατικό διαλογισμό θεωρώντας ὅτι ἡ πίστη στίς θεω-ρίες αὐτές ἀποτελεῖ λογική λύση στό θλιβερό θέαμα τῶνπαθημάτων καί τοῦ πόνου

Ἔχοντας λοιπόν αὐτά τά βιώματα καί μή μπορώντας νάἐξασκήσει ἐλεύθερα λόγω τῆς ἐπαναστάσεως τῶν Μπολ-σεβίκων τό πάθος του γιά τή ζωγραφική ἐγκαταλείπει τήΡωσία καί ἐγκαθίσταται τό 1922 στό Παρίσι ὅπου ἐκθέτειτά ἔργα του σέ διάφορες ἐκθέσεις πού πραγματοποιοῦνται

Ὅμως τά ὀδυνηράβιώματά του συνεχί-ζονταν καί ἡ πείρατῆς ἀβύσσου τῆςἀνυπαρξίας συμ-πλεκόταν μέ τήνπείρα τῆς ὑπάρ-ξεως τοῦ ἀπείρουΕἶναι

Ἡ μετάνοιαΟἱ διαφορετικές πορείες

τοῦ ἁγίου Σιλουανοῦ καί τοῦ πατρός Σωφρονίου ἀρχίζουννά συγκλίνουν μέ τήν ἔναρξη τῆς προσωπικῆς τους μετα-νοίας Ἡ μετάνοια ὡς κατrsquo ἐξοχήν μέσον ἀποκατάστασηςτῆς διασαλευθείσας κοινωνίας Θεοῦ καί ἀνθρώπου ἀποτε-λεῖ τήν ἐπαναφορά τοῦ ἀνθρώπου στό χῶρο τῆς ΧάριτοςΚαί σrsquo αὐτό τό χῶρο τῆς Χάριτος εἰσῆλθαν τόσο ὁ ἅγιος Σι-λουανός ὅσο καί ὁ Γέροντας Σωφρόνιος μέ ἔκδηλη τήνἐπέμβαση τοῦ ἁγίου Πνεύματος στόν χῶρο τῆς βαθυτέραςκαρδίας

Ἡ μετάνοια τοῦ ἁγίου Σιλουανοῦ προῆλθε ἀπό ἕναὅραμα πού εἶδε μετά τή διάπραξη μιᾶς ἁμαρτίας laquoΚάποιαἡμέρα τήν ὁποία κατασπατάλησε ὄχι μέ σωφροσύνη ἀπο-κοιμήθηκε ἐλαφρά καί εἶδε στόν ὕπνο του πώς ἕνα φίδιμπῆκε μέσα του ἀπό τό στόμα του Δοκίμασε φοβερή ἀηδίακαί τινάχθηκε πάνω ὁπότε ἄκουσε μιά φωνή νά τοῦ λέειΚατάπιες στό ὄνειρό σου φίδι καί δέν σοῦ ἄρεσε Τό ἴδιοδέν μοῦ ἀρέσει καί ἐμένα νά βλέπω τά ἔργα σουraquo

Ἡ φωνή πού ἄκουσε ὁ ἅγιος ἦταν κατά τή δική του μαρ-τυρία ἡ φωνή τῆς Θεοτόκου Ἡ φωνή αὐτή ἔγινε ἀφορμήνά μεταστραφεῖ σέ βαθειά μετάνοια καί νά ἀναζωπυρωθεῖ ἡπαλαιά κλίση του πρός τόν μοναχισμό Δάκρυα κατέκλυαντίς προσευχές του Ἡ πικρή γεύση τῆς ἁμαρτίας πού γεν-νήθηκε μέσα του τόν ὁδηγοῦσε στήν συντριβή Πλέον θεω-ροῦσε διαφορετικά τή ζωή καί τόν κόσμο Κυριαρχοῦσεμέσα του ἡ παροδικότητα τοῦ ὁρατοῦ κόσμου καί ἡ αἰωνιό-τητα ἀποτελοῦσε πλέον τόν κύριο σκοπό τῆς ἀνθρωπίνηςὑπάρξεως Ἦταν τόσο δυνατή ἡ μετάνοιά του πού σύντομαφάνηκαν οἱ καρποί της σέ ὅλες τίς ἐκφάνσεις τοῦ βίου του

Λίγο πρίν τήν λήξη τῆς στρατιωτικῆς του θητείας γράφεισέ σημείωμα στόν ἄγιο Ἰωάννη τῆς Κροστάνδης laquo Ἅγιεπάτερ θέλω νά γίνω μοναχός Προσευχηθεῖτε νά μή μέκρατήσει ὁ κόσμοςraquo Οἱ προσευχές τοῦ ἁγίου Ἰωάννουπράγματι εἰσακούσθηκαν Μετά τό τέλος τῆς θητείας τουκαί ἔχοντας τόν νοῦ του στόν Ἄθωνα καί στήν κρίση ὁ Συ-μεών ἀποφασίζει νά ἐγκαταλείψει τή γενέτερά του καί νάμονάσει στό Ἅγιον Ὄρος Ἔτσι τό φθινόπωρο τοῦ 1892φτάνει στό Περιβόλι τῆς Παναγίας και μονάζει στήν ἹεράΜονή τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος

(συνεχίζεται)


Μελετοῦμε ἕνα πρόσωπο στήν Παλαιά Διαθήκη τοῦβασιλιᾶ Σαούλ ὅπου παρατηροῦμε μία ἰδιαιτερότητα στήνσυμπεριφορά του Ἐξελέγη ὡς ὁ πρῶτος βασιλιάς τοῦἸσραήλ ἀπό τόν Σαμουήλ τήν ὥρα πού περιποιοῦνταν τάὑποζύγια τοῦ πατέρα του Ἔψαξαν νά τόν βροῦν νά τόνὁδηγήσουν ἐνώπιόν τοῦ λαοῦ καί τοῦ προφήτου καί νά τόνχρίσουν ἐπισήμως βασιλιά τους Δέν μποροῦσαν νά τόνβροῦν ὥσπου τελικά τόν ἀνακάλυψαν νά κρύβεται κάτωἀπό τά καζάνια τοῦ πατέρα του Ἦταν ἕνας τεράστιοςστήν σωματική διάπλασή του καί φοβόταν σάν μικρόπαιδί Ἦταν ἕνας χωριάτης καί ἁπλός ἄνθρωπος μέ ἀτολ-μία ἀλλά γενναῖος πολεμιστής Ὁ Θεός τόν ἐπέλεξε καίτόν ἀνέδειξε σrsquo αὐτήν τήν θέση ἀφοῦ προηγουμένωςσκληρά ἀπαίτησε ὁ λαός νά τοῦ δοθεῖ βασιλέας ὅπως καίστά ἄλλα ἔθνη Μετά ἀπό χρόνια ὁ Σαούλ ἀρχίζει νά φθεί-ρεται πνευματικά Αἰτία εἶναι ἡ ὑπερφίαλος διοίκησή τουκαθώς καί ἡ συνεχής ἀνασφαλής καταφυγή του σέ μά-γισσα γιά νά τόν κατευθύνει Ἀπομακρύνει τόν πνευμα-τικό του πατέρα τόν Σαμουήλ καί ἐγωιστικά πορεύεταιβασιζόμενος στόν ἑαυτό του Ἐνῶ ἔχει δίπλα του τόνlaquoβλέπονταraquo προφήτη τόν δοτό τοῦ Θεοῦ αὐτός κάνει τόδικό του μέ μεγάλη ἐμπιστοσύνη στόν λογισμό του ὉΘεός τόν ἀπορρίπτει γιrsquo αὐτήν τήν βλασφημία του Τότεἐμφανίζεται ὁ Δαβίδ ὁ ὁποῖος καί προωθεῖται γιά τήν θέσηαὐτή Ὁ Δαβίδ ἀναδεικνύεται μεγάλος πολεμιστής καίἡγέτης τοῦ στρατοῦ Ὁ Σαούλ μέ πολύ μεγάλη ἐσωτερικήἀντίδραση ζήλιας ἀκούει τούς στρατιῶτες μέ μία σύγκρισηνά ἐπευφημοῦν laquoὁ Σαούλ νίκησε τούς χιλιάδες καί ὁΔαβίδ νίκησε τούς μυριάδεςraquo Αὐτό τοῦ δημιουργεῖ μία τε-ράστια ζήλια Νιώθει ὅτι χάνει τήν ὑπόστασή του ὅτιγκρεμίζεται τό πρόσωπό του καί χάνει τήν ἀξία του Δένμπορεῖ νά ἀποδεχτεῖ ὅτι ὑπάρχει κάποιος ἀνώτερος ἀπrsquoαὐτόν καί ὅτι ὁ καθένας ἔχει καί τήν ἀξία του Μία ὡραι-οπάθεια ὑψώνεται καί ἐκβράζεται ἀπό τά ἔσωθέν του στήμεγάλη αὐτή πρόκληση τοῦ καλυτέρου Εἶναι πράγμα πούδέν τό ἀντέχει ὅλο καί περισσότερο ὅταν βλέπει τόν Δαβίδνά γίνεται πολύ ἀγαπητός Ἔπρεπε αὐτός νά δρέπει ἐξὁλοκλήρου τήν περιποίηση τοῦ λαοῦ καί ὅταν δέν τό βλέ-πει ἀντιδρᾶ Ζεῖ τό πένθος τοῦ ἑαυτοῦ του ἀπό τήν ἐγκα-τάλειψη τοῦ λαοῦ Ὑπῆρχε σάν πρόσωπο ἀπό τό laquoχάδιraquoκαί τούς ἐπαίνους τοῦ λαοῦ Ἔπεσε πανικός μέσα τουμπροστά στήν ἐγκατάλειψη αὐτή Δέν βασιζόταν στό Θεόκαί στή δική του ἀρετή καί τήν ἀγάπη ἀλλά στό πῶς ὁ

Ἕνας δρόμος πού ὁδηγεῖ μακριά ἀπό τήν ἀλη-θινή μετάνοια εἶναι ἡ ὡραιοπάθεια Ἡ ψευδήςαἴσθηση τῆς ἁγιότητος δημιουργεῖ τήν ἐγωιστικήἀντίδραση πρός κάθε μετάνοια καί τήν ἀντί-σταση πρός κάθε ταπεινή ἀποδοχή τῶν λαθῶνἩ κατάκριση ἡ ζηλόφθονη σύγκριση καί ὁ αὐτο-θαυμασμός εἶναι ἡ ρίζα τοῦ ὅλου κακοῦ

κόσμος ζωγράφιζε τό πρόσωπότου

Σrsquo αὐτό τό ἀνελέητο πένθος καίτήν μοναξιά του ἐκδηλώνονται δύοἀρρωστημένες καταστάσεις Πρῶ - τον βαθιά θλίψη καί δεύτερονκακία Πνεῦμα πονηρό ἔπεφτεπάνω του καί δέν μποροῦσε νά ση-κώσει τόν ἑαυτό του ἀπό τό βάροςτῆς θλίψης τῆς ἀπελπισίας καί τῆςἀδυναμίας Εἶναι τά συμπτώματαπού στrsquo ἀλήθεια περιγράφουν τήνκατάθλιψη μέ τά σημερινά ψυχια-τρικά δεδομένα Οἱ φόβοι καί οἱ φο-βίες του πού πλάθονταν μέσα τουμέ τόση πίεση καί πανικό γιά τόνὑποτιθέμενο ἐχθρό τόν Δαβίδἔπαιρναν νευρωτικές καί ἀπρόβλε-πτες διαστάσεις σέ σημεῖο νά ἐπι-χειρήσει νά τόν σκοτώσει μέ τόδόρυ του καί νά τόν καταδιώκει στάβουνά γιά νά τόν συλλάβει καί νάτόν ἐξοντώσει Ἔνοιωθε πώς ἦτανὁ ἄνθρωπος πού τόν ἀκύρωνε σάνπροσωπικότητα Δέν ἔβλεπε τόδικό του κενό καί τά χρέωνε καί ξε-σποῦσε γιά ὅλα πάνω του ὡς ἐξι-λαστήριο θύμα Ἔπρεπε νά ἐ ξα- φανισθεῖ Ἀπό τήν ἄλλη πλευράὅταν ὁ Δαβίδ τοῦ ἀπαντοῦσε μέ τήνἀγάπη καί τήν συγχωρητικότηταἐκεῖνος συντριβόταν σέ μία βαθιάσυναίσθηση τοῦ λάθους του καί σέμία ἐνοχικότητα Ἔμενε ὅμως μόνονστίς τύψεις τῶν ἐνοχῶν καί δένπερνοῦσε στήν ἀληθινή μετάνοιακαί ἀλλαγή ζωῆς Ἔτσι ἡ παύση τῆςκακίας διαρκοῦσε λίγο σάν ἕνα διά-λειμμα καί πάλι ξανά ἄρχιζε τήν τα-κτική τῆς καταδίωξης καί τῆςζηλόφθονης κακίας Μία ὄντως πα-ρανοϊκή κατάσταση Ἡ κατάθλιψη

καί ἡ κακία τοῦ δημιουργοῦσε μίαμόνιμη ἐσωτερική καταδίωξη καίτόν ὁδήγησε σέ ἐπιπόλαιους χειρι-σμούς τῆς διοίκησης σέ ἀνασφαλῆπροσκόλληση στή μαγεία καί τόνπνευματισμό τόν διέλυσε καί τόνὁδήγησε σέ αὐτοκτονία (Α΄ Βασιλ314-6)

Τό πρόσωπο τοῦ Σαούλ εἶναι μίατραγική περίπτωση ἀνθρώπου πούἡ πίστη του στό Θεό εἶναι πίστη τοῦφόβου καί τῆς ἀνάγκης πού ἡγνώμη τῶν ἄλλων διαμορφώνει τήζωή του πού φοβᾶται νά ζήσεικοντά στό θέλημα τοῦ Θεοῦ διότιλατρεύει τόν ἑαυτό του πού ὁἐγωισμός του καί ἡ ὡραιοπάθειατου τόν ὁδηγεῖ σέ ἀνασφάλειες καίσέ ἐνοχικότητες σέ φόβους καί σέφθόνο σέ προσκολλήσεις στόνπνευματισμό καί στή μαγεία πούποτέ του δέν μετανόησε ἀλλά ζοῦσετό μαρτύριο τῆς κατάθλιψης καί τε-λικά τῆς αὐτοχειρίας σάν τόν ἸούδαΔέν θά μποροῦσε ποτέ του νά με-τανοήσει μέ ἕνα τέτοιο ἀνειλικρινῆφοβικό καί ὡραιοπαθῆ πρόσωπο

Ὁ ἄνθρωπος δυσκολεύεται νάδεῖ τό λάθος του διότι τόν ἐμποδίζειἡ καλή γνώμη πού ἔχει γιά τόνἑαυτό του Βρισκόμενος μπροστάστήν συναίσθηση τοῦ λάθους τουδέν θέλει νά τό ἀποδεχτεῖ καί νά με-τανοήσει διότι φοβᾶται ὅτι ξεπέφτεικαί χάνεται Σκέφτεται τό τί θάποῦν οἱ ἄλλοι ἤ πώς θά τόν δεῖ ὁπνευματικός του μετά ἀπό τήν ἐξο-μολόγηση Ἡ ἀλήθεια εἶναι πώς

αὐτός ὁ πειρασμός καταλαμβάνειτόν ἄνθρωπο καί τόν ἀπομακρύνειμέ φόβο πολύ Πολλές φορές ψά-χνουν νά βροῦν ἄγνωστο πνευμα-τικό νά μήν τούς ξέρει ἤ καί νάἐξομολογηθοῦν ἀνώνυμα στό ἍγιοὌρος Ὅλα αὐτά φέρνουν μία προ-χειρότητα καί μία ἐπιπολαιότηταστήν πνευματική ζωή Στήν οὐσίακύριος σκοπός εἶναι νά ἀπενοχο-ποιηθοῦν μόνο ἀπό τήν τυραννίατῶν τύψεων καί ὄχι νά ξεκινήσουνμία νέα ζωή καί δέν θέλουν νά για-τρευτοῦν ταπεινά Ὁ ἴδιος πειρα-σμός ἐπισκέπτεται καί μέ πλάγιοτρόπο ὅταν ὁ χριστιανός δέν ἀπο-καλύπτει λεπτομερῶς τό λάθος τουκαί λέγει γενικότητες ἤ καί ρίχνειτίς εὐθύνες στούς ἄλλους γιά νά μήρεζιλευτεῖ Στήν οὐσία φοβᾶται καίντρέπεται πῶς θά ἀντιμετωπίσεικατάματα τόν ἑαυτό του μέ τό μέ-γεθος τῆς ἁμαρτίας του καί μετάτόν πνευματικό του καί τόν Θεό Ἡμετάνοια γίνεται ψεύτικη καί ὁἐγωισμός τήν ὥρα ἐκείνη τοῦ δε-σμεύει τήν ἀληθινή ἐξομολόγηση

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος καταφέρει νάταπεινώσει τόν ἑαυτό του καί νάζήσει τήν αὐτομεμψία τότε μπορεῖνά μετανοήσει Ὁ Ἅγιος Ἰωάννηςτῆς Κλίμακος βλέποντας ὅτι κά-ποιος ἁμαρτωλός βολεύτηκε μέ τήνἐξομολόγησή του ἀλλά φοβᾶται τήνγνώμη τῶν πολλῶν τόν ἔφερε ἐνώ-πιον ὅλης τῆς συνάξεως τῶν μο-ναχῶν καί τόν ἔβαλε νά ἐξομο-λογηθεῖ τά πάντα Ἦταν λυτρωτικόδιότι ἐπῆλθε πραγματική ταπεινήμετάνοια Ὁ Ἀπ Παῦλος μιλοῦσεδημόσια γιά τίς ἁμαρτίες του καίὀνόμαζε τόν ἑαυτό του πρῶτο



ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ ΤΟΠΑΛΗΣ


ἁμαρτωλό Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος πολλάκις στά κη-ρύγματά του μετά δακρύων ἐξομολογοῦνταν καί ζητοῦσεσυγχώρηση Ὁ Ἱερός Αὐγουστῖνος ἔγραψε σέ βιβλίο τάἁμαρτήματά του laquoΟἱ ἐξομολογήσειςraquo καί ὑπάρχει μέσαστούς αἰῶνες ὡς ἡ δημόσια αὐτή μετάνοιά του Ὁ ἍγιοςἈμβρόσιος Μεδιολάνων ἀπαίτησε δημόσια στόν αὐτο-κράτορα Θεοδόσιο νά ἐξομολογηθεῖ στό λαό καί νά ζη-τήσει συγγνώμη γιά τήν σφαγή τῶν ἀθώων στήΘεσσαλονίκη Τήν ἁγιοσύνη τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνουμποροῦμε κυρίως νά τήν δοῦμε ὅταν πρίν ἀπό τό τέλοςτου ἐνώπιον τῆς Ἐκκλησίας γονατιστός ἐξομολογήθηκετά ἁμαρτήματα τῆς ζωῆς του καί μετά δακρύων ζήτησετό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί τίς προσευχές τῶν ἀνθρώπωνΠολλούς χριστιανούς τούς βλέπουμε νά διηγοῦνται τάλάθη τῆς ζωῆς των καί νά αὐτορεζιλεύονται καί νά νιώ-θουν οἱ τελευταῖοι καί νά δοξάζουν τόν Θεό γιά τήνἀγάπη Του καί τό ἔλεος πού τούς ἔδωκε στή νέα ζωήτους Οἱ ἅγιοι πατέρες δέν ἐνδιαφερόταν γιά τήν γνώμητῶν ἄλλων καί προσπαθοῦσαν νά δημιουργοῦν ἀκόμηκαί κακή ἐντύπωση νά φεύγουν καί νά φέρονται ὡςσαλοί μόνο καί μόνο γιά νά ζοῦν στήν ἀφάνεια καί στήνταπείνωση Κι ἄν χάσεις τό πρόσωπό σου ἐνώπιον τῶνἀνθρώπων στήν πραγματικότητα τό βρίσκεις ἐνώπιοντοῦ Θεοῦ

Εἶναι ἀληθινό πώς ἡ ὡραιοπάθεια καί ὁ αὐτοθαυμα-σμός δέν ἀφήνει τόν ἄνθρωπο οὔτε νά ἐξομολογηθεῖσωστά ἀλλά καί οὔτε νά δεῖ τήν πραγματικότητα τοῦἑαυτοῦ του καί νά ζήσει ταπεινά καί μέ ἁπλότητα μαζί μέτούς ἄλλους Σήμερα τά περισσότερα παιδιά μεγαλώ-νουν μέ ἔντονη ἀποκλειστικότητα καί προστατευτικό-τητα μέ ἀνέσεις καί πολλούς ἐπαίνους Μεγαλώνουν ὡςτύραννοι ἔχοντας τά πάντα καί διεκδικώντας τά πάνταΕἶναι τά εἴδωλα τοῦ σπιτιοῦ Μέ πόση ὡραιοπάθεια ντύ-νονται καί καμαρώνουν καί ξοδεύουν καί διεκδικοῦν ἀπότούς γονεῖς Δέν στεροῦνται τίποτα δέν τούς κουρά-ζουν γιά τίποτα καί δέν ἔχουν καμία εὐθύνη διότι τάπάντα τά ἀναλαμβάνουν οἱ μεγάλοι Ὅταν αὐτοί γί-νονται ἐνήλικες καί μπαίνουν μέσα στίς δυσκολίες τῆςζωῆς τότε εἶναι οἱ μεγάλοι ἐγωιστές πού ὅτι κάνουν τόκάνουν γιά νά τούς θαυμάζουν καί ἀλίμονο σrsquo αὐτούς πούτούς ὑποτιμοῦν Ἀκόμη καί τό νά ἁμαρτάνουν τό κάνουνγιά νά εἰσπράξουν μία αὐτοβεβαίωση καί νά δοξαστοῦνγιά τήν ἄνομη δραστηριότητα Μέσα ἀπό τήν ἁμαρτία

καί τήν συνεχῆ ἐναλλαγή τῶν συντρόφων ψάχνουν νάβροῦν τόν ἑαυτό τους νά γεμίσουν τό κενό τῆς μονα-ξιᾶς των νά αὐτοβεβαιωθοῦν καί αὐτοθαυμαστοῦνΑὐτό ὅμως δέν φέρει τό πλήρωμα καί τήν χαρά Ζοῦντήν μόνιμη γκρίνια λόγω τοῦ ἀνικανοποίητου καί τῆςἀνίας των Καί ἤ πέφτουν σrsquo ἕναν μαρασμό πνευμα-τικό πού δέν εἶναι οἱ καλύτεροι ἤ σέ μία σκληρή καίμέ δολοπλοκία καί ἄτιμα σχέδια διεκδίκηση τῆς πρω-τιᾶς καί τῆς ἀνάδειξης Βρίσκονται σέ ἕνα ξεφτελι-στικό κυνηγητό ἀπολαβῆς τιμῶν σάν νά εἶναι ἡ τροφήτῆς ψυχῆς των Πῶς ἄραγε θά μποροῦσε ὁ ἄνθρωποςνά σπάσει τό πορτραῖτο αὐτό τῆς ὡραιοπάθειάς τουκαί νά σκύψει γιά νά δεῖ ἁπλά καί εἰλικρινά τόν ἑαυτότου σέ μία σωτήρια συμφιλίωση μέ τόν Θεό καί τόνἑαυτό του Καί πῶς νά σπάσει τό ψεύτικο ὡραῖο πρό-σωπο ὅταν αὐτό τόσο ἐπιμελῶς πλάθεται καί χρυ-σώνεται ἀπό τά μικρά χρόνια

Ἡ ζωή εἶναι σκληρή καί ἡ θλίψη καί ὁ θάνατος φέρ-νει τόν ἄνθρωπο σέ μία διάλυση Ὅλα αὐτά δημιουρ-γοῦν τό μεγάλο κενό τῆς ψυχῆς καί ἔρχεται ἡκατάθλιψη Ἡ κύρια αἰτία τῆς νόσου εἶναι αὐτός ὁναρκισσισμός καί ἡ ἀναζήτηση τοῦ laquoνταντέματοςraquoΚαί πόσο σωτήρια εἶναι ἡ αὐτογνωσία ἡ αὐτομεμψίακαί ἡ ταπείνωση καί laquoτό εἶναι ὑποκάτω ὅλωνraquo καίlaquoτοῦ ὁρᾶν τά ἐμά πταίσματαraquo Ὁ ταπεινός ὄντωςεἶναι ὁ εἰρηνικός καί ὁ εὐλογημένος

Μικρός γυμνός καί ἀβοήθητοςπροχωρεῖς στήν ἐφαρμογή μίαςἀπό τίς πιό δύσκολες ἐντολές

laquoΝά πολεμᾶς τίς ἐγωιστικές σου ἐπιθυ-μίεςraquo Τελικά αὐτό σημαίνει νά laquoκατα-διώκεις τόν ἑαυτό σουraquo ἐναντίον τοῦὁποίου στρέφεται ὁ ἀγώνας σου Γιατί ὅσοκυριαρχεῖ ἡ ἐγωιστική σου θέληση δένμπορεῖς νά προσεύχεσαι μέ καθαρή καρ-διά στόν Κύριο καί νά τοῦ λές Γενηθήτωτό θέλημά Σου Ἄν δέν μπορεῖς νά ἀπαρ-νηθεῖς τή μεγάλη ἰδέα πού ἔχεις γιά τόνἑαυτό σου δέν θά μπορέσεις μέ κανένατρόπο νά κατακτήσεις τό ἀληθινό μεγα-λεῖο Ἄν δέν ἀρνηθεῖς τήν ἐλευθερία σου δένθά γευτεῖς τήν ἀληθινή ἐλευθερία ὅπου μίαμόνο θέληση κυριαρχεῖ τοῦ Θεοῦ

Ἄς καθαρίσουμε λοιπόντίς καρδιές μας Ἄς πετά-ξουμε ὅλα τά παλιοπρά-ματα πού εἶναι στοιβαγμέναμέσα της Ἄς σκουπίσουμετό λερωμένο πάτωμα ἄςκαθαρίσουμε τά παράθυρακι ἄς τά ἀνοίξουμε γιά νάμπεῖ φῶς καί καθαρόςἀέρας στό δωμάτιο πούἑτοιμάζουμε τό κατάλυματοῦ Κυρίου μας



Τό βαθύ μυστικό τῶν ἁγίωνεἶναι τοῦτο Μήν ἐπιθυμεῖς κα-νενός εἴδους ἐγωιστική ἐλευθε-ρία καί θά σοῦ δοθεῖ ἡπραγματική ἐλευθερία

laquoἈκάνθας καί τριβόλουςἀνατελεῖ σοι ἡ γῆraquo Ἔτσι εἶπε ὁΘεός στόν πεσόντα ἄνθρωποΜέ τόν ἱδρώτα τοῦ προσώπουτου καί μέ μόχθο πρέπει νάδουλέψει τή γῆ ὁ ἄνθρωποςΚαί αὐτή ἡ γῆ εἶναι ὁ ἴδιος ὁἑαυτός σου laquoΜέ μεγάλο κόποθά ἀποκτήσεις τόν πνευματικόσου πλοῦτοraquo λέει ὁ ἅγιος Μα-κάριος Γιατί δέν συντελεῖ στήνπραγματοποίηση τῆς σωτη-ρίας σου τό νά ἀποκτήσειςἀγαθά χωρίς μόχθο Αὐτό σέκάνει περήφανο

Πῶς μπορεῖ κανείς νά κατα-πολεμᾶ τόν ἑαυτό του Δέν εἶ -ναι δύσκολο νά τό κατα -λά βουμε Πόλεμος ἐναντίον τοῦἑαυτοῦ σου σημαίνει νrsquo ἀπαρ-νιέσαι τόσο τίς μικρές ὅσο καίτίς μεγάλες σου ἐμπαθεῖς ἐπι-θυμίες Οἱ ἅγιοι πατέρες συνι-στοῦν νά ἀρχίζουμε ἀπό τάμικροπράγματα γιατί λέει ὁἘφραίμ ὁ Σύρος laquoπῶς θάμπορέσεις νά σβήσεις μία με-γάλη φωτιά προτοῦ μάθεις νάσβήνεις μία μικρή Θέλεις νrsquoἀπελευθερωθεῖς ἀπό ἕνα με-γάλο πάθος Νίκα τίς μικρέςἐπιθυμίες λένε οἱ ἅγιοι πατέ-ρες Μή νομίζεις πώς τό ἕναεἶναι δυνατόν νά χωριστεῖ ἀπότό ἄλλο Οἱ ἐπιθυμίες καί τάπάθη εἶναι δεμένα τό ἕνα μέ τό

ἄλλο σάν τούς κρίκους μίαςἁλυσίδας

Ἑπομένως δέν θά σοῦ ἀπο-δώσει μεγάλα πράγματα τό νάπροσβάλλεις μόνο τά μεγάλαἐλαττώματα καί τίς κακές συ-νήθειές σου πού δύσκολα ὑπο-τάσσονται χωρίς νά κατα πο- λεμᾶς συγχρόνως καί τίςμικρές laquoἀθῶεςraquo ἀδυναμίες σουπχ τή λιχουδιά γιά τά γλυκί-σματα τή φλύαρη διάθεσητήν περιέργειά σου τή βιασύνησου Στό τέλος τέλος ὅλες μαςοἱ ἐπιθυμίες μικρές καί μεγά-λες χτίζονται στό ἴδιο θεμέλιοτήν συνήθεια νά ἱκανοποιοῦμεμόνο τό ἐγωιστικό μας θέλημα

Ἡ θέλησή μας εἶναι διεφθαρ-μένη Μετά τό προπατορικόἁμάρτημα ἡ θέλησή μας κα-τευθύνεται ἀποκλειστικά ἀπόσέ ὅτι ἐγωιστικόΓιrsquo αὐτό κι ὁἀγώνας μας ἔχει σάν στόχοτου αὐτή τή διεφθαρμένη θέ-λησή μας Καί πρέπει νά συνε-χίζεται ἀκούραστα χωρίςδιακοπή Θέλεις πχ νά ρωτή-σεις γιά κάτι ὄχι ἄξιο λόγουΜή ρωτᾶς Ἐπιθυμεῖς νά πιεῖςδύο φλιτζάνια καφέ Πιές ἕναΘέλεις νά κάνεις μία ἐπίσκεψηπού ἡ αἰτία της ἔχει μία διά-θεση κουτσομπολιοῦ Μήν τήνκάνεις

Αὐτό σημαίνει νά κηρύξειςδιωγμό ἐναντίον τοῦ ἴδιου τοῦἑαυτοῦ σου Ἔτσι μέ τή βοήθειατοῦ Θεοῦ πάντοτε ἐπιβάλλειςσιωπή στήν κραυγα λέα σουκακή θέληση

Ἴσως ὅμως σοῦ δημιουρ-γεῖται μία ἀπορία Μά εἶναιτόσο ἀπαραίτητο αὐτό Οἱἅγιοι πατέρες ἀπαντοῦν μέ μίαἐρώτηση Νομίζεις πῶς μπο-ρεῖς πραγματικά νά γεμίσειςἕνα δοχεῖο μέ καθαρό νερό προ-τοῦ ἀδειάσεις τό ἀκάθαρτονερό πού ἤδη ἔχει Ἤ μπορεῖςνά ὑποδεχτεῖς ἕναν πολύ ἀγα-πητό σου φιλοξενούμενο σrsquo ἕναδωμάτιο πού εἶναι γεμάτοσκουπίδια καί παλιοπράματαὌχι φυσικά Ὅποιος ἐλπίζειὅτι θά μπορέσει νά δεῖ τόνΚύριο laquoἁγνίζει ἑαυτόν καθώςἘκεῖνος ἁγνός ἐστιraquo (Α΄ Ἰωάνγ΄ 3)

Ἄς καθαρίσουμε λοιπόν τίςκαρδιές μας Ἄς πετάξουμεὅλα τά παλιοπράματα πούεἶναι στοιβαγμένα μέσα της Ἄςσκουπίσουμε τό λερωμένο πά-τωμα ἄς καθαρίσουμε τά πα-ράθυρα κι ἄς τά ἀνοίξουμε γιάνά μπεῖ φῶς καί καθαρός ἀέραςστό δωμάτιο πού ἑτοιμάζουμε τόκατάλυμα τοῦ Κυρίου μας Καίἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἄς ντυθοῦμε μέ κα-θαρά ροῦχα γιά νά μή μᾶς μο-λύνει πιά ἡ μούχλα τοῦ παλαιοῦἀνθρώπου καί δοῦμε τόν ἑαυτόμας laquoἐκβαλλόμενον ἔξωraquo ἀπότή βασιλεία τοῦ Θεοῦ (Λουκ ιγ΄28)

Μακάρι ὅλα αὐτά νά γίνουνὁ κόπος τῆς κάθε στιγμῆς καίτῆς κάθε ὥρας τῆς ζωῆς μας

Τίτο ΚολλιάντερὉ δρόμος τῶν ἀσκητῶν

ἔκδ Ἀκρίτας σ 35-37

Μέ σεμνότητα καί ἁπλό-τητα ἑορτάστηκε στήν

ἕδρα τῆς ἱερᾶς Μητροπόλεώςμας Φλώρινα ἡ ὀνοματικήἑορτή τοῦ ΣεβασμιωτάτουΠοιμενάρχου μας κ Θεοκλή-του τό διήμερο 25-26 Φε-βρουαρίου 2011

Τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς25η Φεβρουαρίου τελέστηκεπανηγυρικός ἑσπερινός στόνὁποῖο χοροστάτησε καί ὁμί-λησε ὁ Σεβ ΜητροπολίτηςΣισανίου καί Σιατίστης κΠαῦλος καί συγχοροστάτησανἐκτός τοῦ ἑορτάζοντος Ποιμε-νάρχου μας οἱ ΜητροπολίτεςἸόππης Δαμασκηνός καί Σερ-βίων καί Κοζάνης Παῦλος

Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τελέ-στηκε πολυαρχιερατικό συλ-λείτουργο στό ὁποῖο ἐκτόςτοῦ Σεβ Μητροπολίτου μαςκ Θεοκλήτου συλλειτούργη-σαν οἱ Μητροπολίτες Βεροίαςκ Παντελεήμων Καστορίαςκ Σεραφείμ Ἰόππης κ Δα-μασκηνός Ἐδέσσης κ ἸωήλΣύρου κ Δωρόθεος Σισανίουκ Παῦλος ἐνῶ συμπροσευχό-μενος παρέστη ὁ Μητροπολί-της Ἐλασσῶνος κ ΒασίλειοςΤόν Θεῖο λόγο κήρυξε ὁ Σεβα-σμιώτατος ΜητροπολίτηςΣύρου κ Δωρόθεος

Ἡ laquoΣάλπιγξ τῆς Ὀρθοδο-ξίαςraquo ἐγκαρδίως εὔχεται στόνΣεβασμιώτατο ἐκδότη της τάἔτη του νά εἶναι πολλάἄλυπα ἐν ὑγείᾳ ἀκλινῆ πρόςδόξαν τοῦ Μεγάλου ΤριαδικοῦΘεοῦ μας καί τῆς ἁγίαςἘκκλησίας Του καί πρός οἰκο-δομή καί παραμυθία τοῦ πλη-ρώματος τῆς τοπικῆςἘκκλησίας μας


laquoΚαί τινων λεγόντων περί τοῦ ἱεροῦ ὅτι λίθοις κα-λοῖς καί ἀναθήμασι κεκόσμηταιεἶπε ταῦτα ἅ θεωρεῖτεἐλεύσονται ἡμέραι ἐν αἷς οὐκ ἀφεθήσεται λίθος ἐπίλίθῳ ὅς οὐ καταλυθήσεταιraquo (Λουκ 21 5-6)

Ἱεροσόλυμα 33 μΧ

Μία ἐλεγκτική φωνή ταράσσει τήν ἠρεμία τῆς ἉγίαςΠόλης Προλέγει τήν καταστροφή τοῦ ναοῦ τῶν ναῶντοῦ συμβόλου τῆς πόλης τοῦ λατρευτικοῦ κέντρουτῶν Ἰουδαίων τοῦ κοσμήματος τοῦ Σολομῶντος Πολ-λοί θά γέλασαν Ἄλλοι θά σκέφθηκαν Μά θά ἀφήσει ὁΘεός νά καταστραφεῖ ὁ Οἶκος του

Ἄραγε ὅμως ὁ Ναός τοῦ Σολομῶντα ἦταν πλέον ὁοἶκος Του

Μᾶς ἀπαντᾶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός laquoΓέγραπται ὁ οἶκοςμου οἶκος προσευχῆς κληθήσεται ὑμεῖς δέ αὐτόν ἐποι-ήσατε σπήλαιον ληστῶνraquo (Ματθ1213)

Ὁ ναός τοῦ Σολομώντα εἶχε ἀπωλέσει πρό πολλοῦτό κάλλος του Ὄχι τό κάλλος τό ἐξωτερικό ndashαὐτόἄλλωστε διατηροῦνταν ἀκέραιο- ἀλλά τό κάλλος τῆςψυχῆς τῶν πιστῶν καί τῶν ἱερέων του

Οἱ Ἰουδαῖοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ κατάφεραν νάμεταβάλλουν αὐτό τό ὁποῖο ἔκτισε ὁ Σολομώντας πρόςδόξαν Θεοῦ σέ τουριστική ἀτραξιόν Πῶς ἀλλιῶς θάμποροῦσε νά ἐξηγηθεῖ ἡ ὕπαρξη ἀργυραμοιβῶν καί πω-λητῶν βοδιῶν προβάτων καί περιστεριῶν ἐντός ἑνόςναοῦ

Καί ὁ Θεός δέν δεσμεύθηκε Δέν ἐφείσθη τῆς ὡραι-ότητος τοῦ ναοῦΔέν ἦταν πλέον οἶκος Του Καί ἐπέ-τρεψε τήν καταστροφή του Ὅπως ἀκριβῶς ἐπέτρεψεστόν ἄγγελό Του νά πατάξει τόν Ἡρώδη ὅταν ὁ λαόςφώναζε σrsquo αὐτόν φωνή Θεοῦ εἶναι αὐτά πού λές καί ὄχιἀνθρώπου διότι δέν ἀπέδωσε τήν δόξα στόν Θεό (Πραξ1221-23)

Βουδαπέστη 2009 μΧ

Κυριακή πρωί στόν πρῶτο ὄροφο μιᾶς πολυκατοι-κίας σέ ἕναν πεζόδρομο τῆς πόλης Ἕνα τυπικό διαμέ-ρισμα οἰκοδομῆς λειτουργεῖ ὡς ὀρθόδοξος ναός μιά καίὁ κανονικός ναός ἀπό τό 1950 παραχωρήθηκε παράνομαἀπό τό σοβιετικό καθεστώς στό ρωσικό ΠατριαρχεῖοΤό μεγάλο δωμάτιο εἶναι ὁ ναός τό σαλόνι εἶναι τόἀρχονταρίκιἝνα ἁπλό τέμπλο πέντε ἕξι εἰκόνεςστούς τοίχους ἕνα ἀναλόγιο δυό μανουάλια ἕναςἱερέας καί δεκαπέντε ἁπλοντυμένοι ἄνθρωποι Οἱ ἕξι


ἀπό αὐτούς συμμετέχουν στό ψαλτήρι Ἄνδρες καίγυναῖκες ψάλλουν πότε ἑλληνικά πότε οὐγγρικάἘκπλήσσει τό ὕφος αὐτῆς τῆς ἁπλῆς καί ἱεροπρεποῦςχορωδίας Ψάλλει σεμνά χωρίς περίεργες ἐκτελέσειςκαί ἀναλύσεις Κάποιες στιγμές σέ μεταφέρει στήνΚωνσταντινούπολη κάποιες στό Ἅγιον Ὄρος καί

ροπαλεύει Ὁ ἱερέας βγαίνει ἀπό τό ἱερό καί μπροστάστήν εἰκόνα τῆς Παναγίας τοῦ τέμπλου βάζει τό πε-τραχήλι του στό κεφάλι ἑνός πιστοῦ καί ἀκούει τήνἐξομολόγησή του Ἀργότερα θά μεταλάβει τούς πιόπολλούς οἱ ὁποῖοι προσέρχονται στό Ἅγιο Ποτήριομέ σταυρωμένα τά χέρια στό στῆθος τους

Στήν καθολική καί προτεσταντική Οὑγγαρία τήνὁποία επισκεφθήκαμε κατά τή διάρκεια τῆς ἐκδρομῆςπού διοργάνωσε ἡ Ἱερά Μητρόπολη ΦλωρίνηςΠρεσπῶν καί Ἑορδαίας σέ ἕνα ταπεινό δωμάτιοχωρίς τό παραμικρό ἴχνος ἐξωτερικοῦ κάλλους τόκάλλος τῆς εὐλαβικῆς ψυχῆς τῶν πιστῶν καί τοῦἱερέα προσελκύει τόν Θεό στόν Οἶκο του Διότι ὅπωςὁ Θεός πρωτοαναπαύθηκε στά ὑπόγεια τῶν κατα-κομβῶν τῆς Ρώμης ἔτσι εἶναι βέβαιο ὅτι ὁ ταπεινόςτῇ καρδίᾳ Χριστός μας ὁλοκαρδίως κατοικεῖ στίςσύγχρονες κατακόμβες τῆς Βουδαπέστης στήν δε-διωγμένη ἀπό τό σπίτι της ὀρθόδοξη οὐγγρικήἐκκλησία

Ἡ τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας σrsquo ἕ να τόσο τα-πεινό χῶρο καί ἡ συμμετοχή αὐτῶν τῶν ταπεινῶν καίεὐλαβέστατων ἀνθρώπων στή λατρευτική ζωή τῆςἘκκλησίας μᾶς ζύγισε ὅλους Καί δυστυχῶς φανή-καμε ἐλλιπεῖς

Ὅμως τό γεγονός αὐτό δέν πρέπει νά μᾶς ἀπο-γοητεύει Ἡ ἐμπειρία αὐτή ὑπῆρξε μία θαυμάσιαεὐκαιρία νά ἀναπροσαρμόσουμε τή ρότα μας νά πο-ρευθοῦμε ἁπλά καί ἀθόρυβα τήν ὁδό πού μᾶς δίδαξανοἱ πρόγονοί μας καί οἱ Πατέρες τῆς Ἑκκλησίας μαςἩ ὀμορφιά κρύβεται στά ἁπλά καί ταπεινά

Σεβασμιώτατε Ποιμενάρχη τῆς Οὑγγαρίας Μη-τροπολίτη Αὐστρίας κ Μιχαήλ θερμῶς σᾶς εὐχαρι-στοῦμε γιά τήν εὐλογημένη εὐκαιρία πού μετά ἀπότή δική σας ἐπιμονή γευτήκαμε στήν ὄμορφη Βου-δαπέστη τό Κυριακάτικο πρωινό τῆς ἐκδρομῆς μας

Σᾶς εὐχαριστοῦμε πού γίνατε ἡ αἰτία νά ἀνακαλύ-ψουμε στό κέντρο τῆς παπικῆς Εὐρώπης τήν γνησιό-τητα τοῦ ἀνεπιτήδευτου ὀρθοδόξου φρονήματος πούμεγαλύνεται στήν ταπείνωση καί μαρτυρεῖται χωρίςφανατισμούς καί ἀκρότητες

Ἀδελφοί Ὀρθόδοξοι τῆς Βουδαπέστης σᾶς εὐχα-ριστοῦμε καί ἐσᾶς θερμά γιά ὅσα πολύτιμα ἀκούσιαμᾶς προσφέρατε ἕνα Κυριακάτικο πρωϊνό στόν τα-πεινό Ναό σας Σίγουρα μᾶς χαρίσατε τήν πιό δυνατήἐμπειρία καί εὐλογία τῆς ἐκδρομῆς

Ναθαναήλ Σαχινίδης Πολιτικός μηχανικός


ἄλλες πάλι σέ ἐπαναφέρει στόν τόπο πού τελεῖται ἡΘεία Λειτουργία στόν τόπο τους στή Βουδαπέστητους πού ἐδῶ μέσα σέ αὐτό τό ναό-διαμέρισμα γίνεταιΒουδαπέστη μας

Οἱ πιστοί ἀνάβουν τά κεριά τους στό μανουάλι καίπροσκυνοῦν τίς λιγοστές εἰκόνες μέ τήν εὐλάβεια τῆςμάνας πού παρακαλᾶ τό Θεό γιά τό παιδί της πού χα-

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φλωρίνης Πρεσπῶν amp Ἑορδαίαςκ Θεόκλητος κατά τόν μήνα Ἰανουάριο 2011 χοροστάτησε ὁμί-λησε ἤ λειτούργησε ὡς ἑξῆς

1 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Μητροπολιτικό Ναό Ἁγίου ΠαντελεήμονοςΦλωρίνης κατά τή Θ Λειτουργία καί τήν Δοξολογία γιά τήνεἴσοδο στό νέο ἕτος

2 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Ν Ἁγ Βασιλείου Φιλώτα Ἀμυνταίου κατά τήΘ Λειτουργία

3 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Ν Ἁγ Νεομαρτύρων Πτολεμαΐδος κατά τήσυνάντηση τῶν στελεχῶν (περιόδων ἀρρένων) τῶν κατασκηνώ-σεων τῆς Ἱ Μητροπόλεώς μας

5 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Μητροπολιτικό Ναό Ἁγ ΠαντελεήμονοςΦλωρίνης κατά τήν ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῶν Ὡρῶν τῆς ΘΛειτουργίας καί τοῦ Μ Ἁγιασμοῦ

6 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Μητροπολιτικό Ναό Ἁγ ΠαντελεήμονοςΦλωρίνης κατά τή Θ Λειτουργία τόν Μ Ἁγιασμό καί τήν κα-τάδυση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στόν ποταμό Σακουλέβα

- Στόν Ἱ Ν Ἁγ Γεωργίου Φλωρίνης κατά τήν βάπτιση τέκνου τῶνΔιονυσίου Δελέγκου καί Εὐανθίας Ρίζου

7 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Ν Ἁγ Ἰωάννου Πτολεμαΐδος κατά τή Θ Λει-τουργία

- Στήν Ἱ Μονή Ἁγ Αὐγουστίνου Φλωρίνης κατά τήν ἀκολουθία τοῦἑσπερινοῦ τῆς ἀγρυπνίας καί τήν ρασοευχή τῶν Χρυσοστόμης(κατά κόσμον Ἑλένης Κοτζαφίλιου) Προδρόμης (κατά κόσμονΔήμητρας Παπαδοπούλου) καί Ἀλεξίας (κατά κόσμον ΜαρίναςἈργυροπούλου) μοναχῶν

9 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Ν Ἁγ Μακρίνης τῆς ὁμωνύμου ΟΙΑ Φλω-ρίνης κατά τή Θ Λειτουργία (ἑορτή τῆς οἰκογένειας τῆς ἉγΜακρίνας)

15 Ἰανουαρίου στόν πανηγυρίζοντα Ἱ Ν Ἁγ Ἰωάννου τοῦ Καλυβί-του Φανοῦ Ἀμυνταίου κατά τή Θ Λειτουργία

16 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Ν Ἁγ Γεωργίου Τριποτάμου Φλωρίνης κατάτή Θ Λειτουργία

21 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Ν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Κομνηνῶν Ἑορ-δαίας (πανήγυρις Ἁγ Εὐγενίου τοῦ Τραπεζουντίου)

23 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Ν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Παλαιοῦ Φα-λήρου κατά τό Ἀρχιερατικό Συλλείτουργο καί τό τριετές τοῦμακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου

25 Ἰανουαρίου στόν πανηγυρίζοντα Ἱ Ν Ἁγ Γρηγορίου τοῦ Θεο-λόγου Ἄνω Ὑδροῦσας Φλωρίνης κατά τή Θ Λειτοπυργία

- Στόν Ἱ Ν Ἁγ Ἀπ Θωμᾶ Ζέρβης Ἐδέσσης κατά τήν ἐξόδιο ἀκο-

λουθία τοῦ μακαριστοῦ ἱερέως Πέτρου Πλα-τσιώτα

30 Ἰανουαρίου στόν Ἱ Μητροπολιτικό Ναό ἉγΠαντελεήμονος Φλωρίνης κατά τή Θ Λει-τουργία

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης ΦλωρίνηςΠρεσπῶν amp Ἑορδαίας κ Θεόκλητος κατάτόν μήνα Φεβρουάριο 2011 χοροστάτησε ὁμί-λησε ἤ λειτούργησε ὡς ἑξῆς

1 Φεβρουαρίου στήν Ἱ Μονή Ἁγ Μάρκου Πρώ-της Φλωρίνης κατά τήν ἀκολουθία τῆς ἀγρυ-πνίας γιά τήν ἑορτή τῆς Ὑπαπαντῆς

6 Φεβρουαρίου στήν Ἱ Μ Κοιμήσεως τῆς Θεο-τόκου Πεντέλης κατά τή Θ Λειτουργία γιάτήν ἑορτή τοῦ Ἁγ Φωτίου προστάτη τῆςἹερᾶς Συνόδου

10 Φεβρουαρίου στόν πανηγυρίζοντα Ἱ Ν ἉγΧαραλάμπους Μανιακίου Ἀμυνταίου κατάτή Θ Λειτουργία

13 Φεβρουαρίου στόν Ἱ Ν Ἁγ Γεωργίου πόλεωςΦλωρίνης κατά τή Θ Λειτουργία καί τήνΔοξολογία γιά τήν ἐπέτειο τῆς 12ης Φε-βρουαρίου

19 Φεβρουαρίου στήν Ἱ Μονή Ἁγ ΑὐγουστίνουΦλωρίνης κατά τή Θ Λειτουργία καί τό ἑξά-μηνο μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ γέροντοςΑύγουστίνου

20 Φεβρουαρίου στόν Ἱ Ν Ἁγ Θεοδώρων Κολ-χικῆς Φλωρίνης κατά τή Θ Λειτουργία

21 Φεβρουαρίου στόν Ἱ Ν Ἁγ Ἀθανασίου τῆςτοπικῆς κοινότητας Ἁγ ΠαντελεήμονοςἈμυνταίου κατά τήν ἐξόδιο ἀκολουθία τοῦνεαροῦ Ἀντωνίου Δόκα (υἱοῦ τοῦ ἐφημερίουτῆς ἐνορίας)

22 Φεβρουαρίου στόν Ἱ Ν Προφήτου ἨλιούΠαλαίστρας Φλωρίνης κατά τήν ἐξόδιο ἀκο-λουθία τῆς πρεσβυτέρας Ἐλένης Μοριχοβί-του

25 Φεβρουαρίου στόν Ἱ Μητροπολιτικό ΝαόἉγ Παντελεήμονος Φλωρίνης κατά τήν ἀκο-λουθία τοῦ πολυαρχιερατικοῦ ἑσπερινοῦ γιάτήν ἑορτή τοῦ Ἁγ Θεοκλήτου (ὀνομαστήριατοῦ Σεβ Μητροπολίτου μας) χοροστα-

ΣΤΙΓΜ

ΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΝΟΜ

ΑΤΙΚ

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΣΕΒ Μ

ΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ Μ

ΑΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΦΩΤΟΡΑΜΑ - ΣΑΒΒΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

στοῦντος τοῦ Σεβ Μητρ Σιατίστης κ Παύλου ὁ ὁποῖοςκήρυξε τόν θεῖο λόγο

26 Φεβρουαρίου στόν Ἱ Μητροπολιτικό Ναό Ἁγ Παντελεή-μονος Φλωρίνης κατά τή Θ Λειτουργία γιά τήν ἑορτήτοῦ Ἁγ Θεοκλήτου (ὀνομαστήρια τοῦ Σεβ Μητροπολί-του μας) Τόν θεῖο λόγο κήρυξε ὁ Σεβ Μητρ Σύρου κΔωρόθεος

27 Φεβρουαρίου στόν Ἱ Ν Ἁγ Νικολάου Ἄνω ΚαλλινίκηςΦλωρίνης κατά τή Θ Λειτουργία

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ndash ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ


1 Ἰανουαρίου ἐπισκέφθηκε και εὐχήθηκε γιά τό νέο ἕτος τόνἀντιπεριφερειάρχη Φλωρίνης

2 Ἰανουαρίου ἐπισκέφθηκε τόν ἑορτάζοντα ΜητροπολίτηἘλασσῶνος κ Βασίλειο

6 Ἰανουαρίου τέλεσε τόν ἁγιασμό τῶν ὑδάτων στό ὑδραγω-γεῖο τοῦ Δήμου Φλώρινας στήν Δροσοπηγή

8 Ἰανουαρίου ἐπισκέφθηκε μαζί μέ τόν Σεβ Μητρ Ἐδέσσηςκ Ἰωήλ τόν ἀσθενοῦντα πανοσ Ἀρχιμ Ἀμβρόσιο Κυ-ρατζῆ πνευματικό τῆς ἀδελφότητος laquoΠΕΛΕΚΑΝraquo Βε-ροίας στό νοσοκομεῖ ο Βέροιας

10 ndash 14 Ἰανουαρίου ἔλαβε μέρος στίς συνεδριάσεις τῆς ΔΙΣὡς μέλος αὐτῆς

16 Ἰανουαρίου εὐλόγησε τήν βασιλόπιτα τοῦ Νοσοκομείουἡμέρας laquoΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙraquo τῆς Ἱ Μητροπόλεώς μαςπαρόντων τοῦ ἀντιπεριφερειάρχη Φλωρίνης τοῦ Δημάρ-χου Φλωρίνης καί τοῦ καθηγητοῦ Πανεπιστημίου κ Σταύ-ρου Μπαλογιάννη

17 Ἰανουαρίου ἔλαβε μέρος στήν ἔκτακτη σύγκληση τῆςἹεραρχίας καί τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλη-σίας τῆς Ἑλλάδος ὡς μέλος αὐτῶν

25 Ἰανουαρίου παρέστη σέ δεξίωση γιά τήν ἐκλογή τοῦπανοσ Ἀρχιμανδρίτου Ἐλπιδοφόρου Λαμπρυνιάδη ἀρχι-γραμματέα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὡς ἀναπλη-ρωτή καθηγητή τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Θεσσαλονίκης

28 Ἰανουαρίου εὐλόγησε τήν βασιλόπιτα τῆς ΠεριφερειακῆςἙνότητας Φλώρινας

29 Ἰανουαρίου εὐλόγησε τήν βασιλόπιτα τοῦ ΦΣΦ laquoΟ ΑΡΙ-ΣΤΟΤΕΛΗΣraquo Φλωρίνης

ΕΠΙΜ

ΕΛΕΙ

Α Α

ΡΧΙΜ

ΘΕΩ

ΝΑΣ

ΑΘΑΝ

ΑΣΙΑ

ΔΗΣ

ΣΤΙΓΜ

ΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΠΗ ΒΑΣΙΛ

ΟΠΙΤΤΑΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΓΟΝΕΩΝ

30 Ἰανουαρίου παρέστη σέ δεξίωση στήνΛΑΦΦ γιά τήν ἡμέρα τῶν Τριῶν Ἱε-ραρχῶν

- Παρεκάθισε σέ συνεστίαση με τούς καθηγητέςκαί τούς μαθητές τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Γυ-μνασίου - Λυκείου Φλωρίνης στήν Περιφε-ρειακή Ἑστία τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐκπαί-δευσης laquoΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣraquo τῆς ἹΜητροπόλεώς μας


6 Φεβρουαρίου παρέστη στήν καθιερωμένηἡμερίδα τῶν μελῶν τῆς ΔΙΣ καί τῶν κα-θηγητῶν τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν Ἀθηνῶνκαί Θεσσαλονίκης γιά τόν Μ Φώτιο

7 ndash 9 Φεβρουαρίου ἔλαβε μέρος στίς συνε-δριάσεις τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου τῆςἘκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὡς μέλος αὐτῆς

13 Φεβρουαρίου τέλεσε ἐπιμνημόσυνη δέησηστά στρατιωτικά κοιμητήρια Φλωρίνης καίστό Ἡρῶο τῆς κοινότητας Πρώτης Φλωρί-νης

- Εὐλόγησε τήν βασιλόπιτα τοῦ Συλλόγου Ἱερο-ψαλτῶν τῆς Ἱ Μητροπόλεως

14 Φεβρουαρίου παρέστη στόν ἁγιασμό πού τέ-λεσε ὁ Μακαριώτατος ἈρχιεπίσκοποςἈθηνῶν κ Ἱ ερώνυμος γιά τήν ἀνέγερση ξε-νώνα γιά τούς συγγενεῖς τῶν καρκινοπαθῶνστήν Θεσσαλονίκη

22 Φεβρουαρίου δέχθηκε τήν ἐπίσκεψη τοῦ κΓρηγορίου Καράμπελα προέδρου τῶνἙλλήνων Ὁμονοίας Κορυτσᾶς

27 Φεβρουαρίου παρέστη στήν Χρηστίδειο τε-λετή τοῦ ΦΣΦ laquoΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣraquo

- Ἐπισκέφθηκε καί διένειμε γλυκά στούς τρο-φίμους τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ γηροκομείουΦλωρίνης καί στούς ἱεροσπουδαστές τῆςΠεριφερειακῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἙστίαςΦλωρίνης

28 Φεβρουαρίου προήδρευσε ἱερατικῆς σύνα-ξης τῶν κληρικῶν τῆς Μητροπόλεώς μας μέὁμιλητή τόν πανοσ Ἀρχιμ Ἰουστῖνο Μπαρ-δάκα Πρωτοσύγκελλο τῆς Ἱ Μητροπό-λεως

ΣΤΙΓΜ

ΙΟΤΥΠΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ Μ

ΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Μ

ΑΣ


1 + 7

ΠEPIOΔIK

A E

ΦH

M

EPIΔEΣ

EΛ

ΛA

Σ ndash

HE

LLA

S

293

Ἱδρυτής Σεβ Μητρ πρ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος

Ἐκδότης Σεβ Μητρ Φλωρίνης κ Θεόκλητος

Ἰδιοκτήτης Ἱερά Μητρόπολις Φλωρίνης

Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας τηλ 23850-28860

Ὑπεύθυνος κατά τόν νόμο-Διευθυντής συντάξεως

Ἀρχιμ Ἰουστῖνος Γ Μπαρδάκας Πρωτοσύγκελλος

Φωτοστοιχειοθεσία-Σελιδοποίηση-Ἐκτύπωση

Γραφικές Τέχνες laquoΜέλισσαraquo

Ἀσπροβάλτα Θεσσαλονίκης

Ἐτήσια συνδρομή 15 euro

Ἐξωτερικοῦ Ἀεροπ 30euro Γερμανία 30euro

Αὐστραλία 70$ Καναδᾶς 60$ Ἀμερική 40$

ΕΤΟΣ 1 1ο-ΑΡΙΘ ΦΥΛ 61 ndash ΦΛΩΡΙΝΑ

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ-ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2011

ΩΡΑΙΟΠΑΘΕΙΑ

Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ

16

6

23

18

20

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ

ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΠΡΟΣ

ΦΛΗΝΑΦΟΥΝΤΕΣ

ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ

ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ

Ὁ δρόμος γιά

τόν οὐρανό

μᾶς θέλει

αἰσιόδοξους

καί στίς πιό

ἀντίξοες

συνθῆκες

Ἡ Ἅλωση τῆς

Τριπολιτσᾶς

laquoΜάχου ὑπέρ

Πίστεως καί

Πατρίδοςraquo








ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ











ΧΡΙΣΤΟΥ




























1 Θρίαμβος














































































































































































































































































ΣΤΙΓΜ


ΑΤΙΚ



ΑΣ

















ΕΠΙΜ

ΕΛΕΙ

Α Α

ΡΧΙΜ

ΘΕΩ

ΝΑΣ

ΑΘΑΝ

ΑΣΙΑ

ΔΗΣ

ΣΤΙΓΜ















ΣΤΙΓΜ



ΑΣ


1 + 7

ΠEPIOΔIK

A E

ΦH

M

EPIΔEΣ

EΛ

ΛA

Σ ndash

HE

LLA

S

293








ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ











ΧΡΙΣΤΟΥ




























1 Θρίαμβος














































































































































































































































































ΣΤΙΓΜ


ΑΤΙΚ



ΑΣ

















ΕΠΙΜ

ΕΛΕΙ

Α Α

ΡΧΙΜ

ΘΕΩ

ΝΑΣ

ΑΘΑΝ

ΑΣΙΑ

ΔΗΣ

ΣΤΙΓΜ















ΣΤΙΓΜ



ΑΣ


1 + 7

ΠEPIOΔIK

A E

ΦH

M

EPIΔEΣ

EΛ

ΛA

Σ ndash

HE

LLA

S

293


























1 Θρίαμβος














































































































































































































































































ΣΤΙΓΜ


ΑΤΙΚ



ΑΣ

















ΕΠΙΜ

ΕΛΕΙ

Α Α

ΡΧΙΜ

ΘΕΩ

ΝΑΣ

ΑΘΑΝ

ΑΣΙΑ

ΔΗΣ

ΣΤΙΓΜ















ΣΤΙΓΜ



ΑΣ


1 + 7

ΠEPIOΔIK

A E

ΦH

M

EPIΔEΣ

EΛ

ΛA

Σ ndash

HE

LLA

S

293







































































































































































































































































ΣΤΙΓΜ


ΑΤΙΚ



ΑΣ

















ΕΠΙΜ

ΕΛΕΙ

Α Α

ΡΧΙΜ

ΘΕΩ

ΝΑΣ

ΑΘΑΝ

ΑΣΙΑ

ΔΗΣ

ΣΤΙΓΜ















ΣΤΙΓΜ



ΑΣ


1 + 7

ΠEPIOΔIK

A E

ΦH

M

EPIΔEΣ

EΛ

ΛA

Σ ndash

HE

LLA

S

293
















ΕΠΙΜ

ΕΛΕΙ

Α Α

ΡΧΙΜ

ΘΕΩ

ΝΑΣ

ΑΘΑΝ

ΑΣΙΑ

ΔΗΣ

ΣΤΙΓΜ















ΣΤΙΓΜ



ΑΣ


1 + 7

ΠEPIOΔIK

A E

ΦH

M

EPIΔEΣ

EΛ

ΛA

Σ ndash

HE

LLA

S

293













ΣΤΙΓΜ



ΑΣ


1 + 7

ΠEPIOΔIK

A E

ΦH

M

EPIΔEΣ

EΛ

ΛA

Σ ndash

HE

LLA

S

293

1 + 7

ΠEPIOΔIK

A E

ΦH

M

EPIΔEΣ

EΛ

ΛA

Σ ndash

HE

LLA

S

293

Σάλπιγξ Ορθοδοξίας

Documents

Transcript of Σάλπιγξ Ορθοδοξίας