ΤΙΤΛΟΣ: «Τα κατά ποιον μέρη

της τραγωδίας στο πρόλογο της Αντιγόνης»

Τάξη: Β2Μαθητές: 25

Καθηγήτρια : Καραλίδου Φωτεινή

ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΙ

Να κατανοήσουν οι μαθητές τη λειτουργία του προλόγου της Αντιγόνης

Να αντιμετωπίσουν την αρχαία ελληνική τραγωδία ως ζωντανό κείμενο που σήμερα προκαλεί το ενδιαφέρον των θεατών.

Να εμπεδώσουν τα «κατά ποιόν» μέρη της τραγωδίας

Να περάσουν μέσω της βιωματικής προσέγγισης σε πιο απαιτητικές μορφές στοχασμού και αποτίμησης ενός έργου (σύγκριση, ερμηνεία, αξιολόγηση)

Να κατανοήσουν τη θεατρική διάσταση του έργου

Να ασκηθούν στην ομαδική εργασία

Να αντιληφθούν ότι η τραγωδία στηρίζεται στη σύγκρουση 2 αντίθετων θέσεων

Να είναι σε θέση να εντοπίζουν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των ηρώων μέσα από τα λόγια και τις πράξεις του

Να γνωρίσουν ιδέες αντιλήψεις της εποχής του έργου

Χωρισμός σε 5 ομάδες από 5 μαθητές

Ομάδα Α΄: ΜΥΘΟΣ

Ομάδα Β΄: ΗΘΟΣ

Ομάδα Γ΄: ΔΙΑΝΟΙΑ

Ομάδα Δ΄: ΟΨΗ

Ομάδα Ε΄: ΛΕΞΗ

Τα μέσα που χρησιμοποιεί ο τραγικός ποιητής, ώστε να πετύχει με το έργο τη

μίμηση. Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη είναι:

ο μύθος, το ήθος,

η διάνοια, η λέξις,

το μέλος και η όψις.

Είναι η υπόθεση, «το σενάριο» της τραγωδίας. Αποτελεί τη

ραχοκοκαλιά της τραγωδίας

Ο χαρακτήρας και η στάση ζωής των ηρώων, όπως εκδηλώνεται με τους λόγους, τις πράξεις και τις επιλογές τους, όταν βρίσκονται σε δίλημμα ή κινδυνεύουν. Ο Αριστοτέλης πιστεύει πως τα ήθη πρέπει να είναι χρηστά, να εκφράζουν δηλ. ευγένεια και αγαθή προαίρεση, αρμόττοντα, να συμφωνούν δηλ, με την ηλικία, το φύλο και την κοινωνική τάξη των ηρώων και όμοια και ομαλά δηλαδή οι ήρωες να μην παρουσιάζουν απότομες και αδικαιολόγητες μεταπτώσεις.

Είναι οι ιδέες των ηρώων και του Χορού, όπως εμφανίζονται όταν επιχειρηματολόγουν ή όταν εκφράζουν γενικές σκέψεις με αφορμή κάποια συγκεκριμένα περιστατικά. Μέρος της διάνοιας είναι και οι αποφθεγματικές φράσεις, δηλ. ιδέες διατυπωμένες, με καθολική συνήθως ισχύ.

Η γλώσσα που χρησιμοποιεί ο ποιητής και οι εκφραστικοί τρόποι και σχήματα, π.χ. τα επίθετα, οι μεταφορές, οι προσωποποιήσεις, οι εικόνες κλπ. Η λέξις πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στην ηλικία, το φύλο και την κοινωνική τάξη των ηρώων.

Πρόκειται για τα οπτικά στοιχεία της παράστασης, Το «φαίνεσθαι» ό,τι δηλαδή βλέπει ο θεατής παρακολουθώντας το έργο. για παράδειγμα, ο τρόπος με τον οποίο υποκρίνονται οι ηθοποιοί, η σκευή τους, η σκηνογραφία, η ενδυματολογία.

Η μουσική των λυρικών, των αδόμενων μερών της τραγωδίας. Δεν μας έχει σωθεί η μουσική από τις τραγωδίες.

«Έστιν δε πρόλογος μέν μέρος όλον τραγωδίας το προ χορού παρόδου» (Αριστοτέλης, Ποιητική, 1452 β19)

Ο πρόλογος είναι το τμήμα εκείνο της τραγωδίας που προηγείται της εισόδου του χορού στην ορχήστρα.

Αντιστοιχεί με το προοίμιο του ρητορικού λόγου ή την εισαγωγή.

Ανήκει στο επικό στοιχείο της τραγωδίας. Περιέχει συνοπτικά τα στοιχεία της υπόθεσης. Γράφεται στην ιωνική διάλεκτο και σε μέτρο ιαμβικό

τρίμετρο, όπως στην Αντιγόνη και σε τροχαϊκό τετράμεντρο. Παρουσιάζεται είτε με τη μορφή μονολόγου είτε διαλόγου. Εδώ έχει μορφή μονολόγου.

Οι μαθητές χωρίζονται σε ομάδες σε κάθε διδακτική ενότητα.

Στην ανακεφαλαίωση του προλόγου απαντούν η κάθε ομάδα σε ερωτήσεις που της αναλογούν και γράφει ένα κείμενο συνοπτικό.