Μάριο Μπενεντέττι, Γωνιά των Χαϊκού

Μην παίρνεις τα ίχνητων παλαιώνψάξε ό, τι έψαξανΜπασό

1

αν στο δειλινόο ήλιος ήταν θύμησηπια δε θυμάμαι.

2

ο θάνατος εισβάλλεικάπου κάπου στ’ όνειροκαι κάνει τους λογαριασμούς του

3

τα πόδια της βροχήςμας επιστρέφουν το κρύοτης κακομοιριάς

4

μη τυχόν καιυπάρχουν προφήτες που σωπαίνουντην προφητεία τους

5

εν τέλειο θάνατος είναι μόνο ένα σύμπτωμαπως υπήρξε ζωή

6

τα ξερά φύλλαείναι σαν τη διαθήκητων καστανιών

7

η πεταλούδαθα θυμάται για πάνταπως υπήρξε κάμπια

8

οι άνθρωποι μισούνκαυχιούνται ονειρεύονται ματα πουλιά πετούν

9

θα μου άρεσεόλα να τα κοιτάζω από μακριάαλλά μαζί σου

10

δεν ξέρω τ’ όνομά σουτη ματιά ξέρω μόνοπου το λες

11

κάθε επαρχίαέχει τους φανατισμούςπου της αξίζουν

12

όταν ο πόνος προέρχεται από καθαρότηταμπορεί να ’ ναι γλυκός