Χανσ Κρίςτιαν Άντερςεν: Ένασ μεγάλοσ παραμυθάσ Ο Χανσ Κρίςτιαν Άντερςεν υπιρξε ο πρϊτοσ Δανόσ ςυγγραφζασ που κατάφερε να αναδειχκεί από τθν χαμθλι τάξθ χωρίσ να ανικει ςε πλοφςια ι ζςτω αςτικι οικογζνεια και κζρδιςε τεράςτια φιμθ ωσ

μυκιςτοριογράφοσ, δραματουργόσ, ποιθτισ αλλά κυρίωσ ωσ ςυγγραφζασ παραμυκιϊν με τεράςτια

ςυμβολι ςτθν παγκόςμια λογοτεχνία... Γεννικθκε ςτισ 2 Απριλίου του 1805 ςτο Odense τθσ Δανίασ. Ο πατζρασ του ιταν τςαγκάρθσ και θ μθτζρα του κζρδιηε κάποια χριματα πλζνοντασ ροφχα για διάφορεσ οικογζνειεσ, ενϊ ο ίδιοσ ιταν μοναχοπαίδι. Οι γονείσ του τον πρόςεχαν και κζλθςαν να του καλλιεργιςουν ζντονα τθν φανταςία του. Δυςτυχϊσ, ο πατζρασ του πζκανε ςε νεαρι θλικία και ο μικρόσ Χανσ ζμεινε μόνοσ με τθ μθτζρα του προςπακϊντασ να βγάλουν τα προσ το ηθν. Η ανατροφι όμωσ από τουσ γονείσ του δεν ταίριαηε κακόλου με τα επαγγζλματα του τςαγκάρθ και του ράφτθ που αρχικά ςκζφτθκε να ακολουκιςει για να βοθκιςει ςτα οικογενειακά βάρθ. Ενϊ είχε ιδθ ξεκινιςει να μακαίνει τθν τζχνθ τθσ ραπτικισ, κατάφερε να πείςει τθν μθτζρα του να τον αφιςει να δοκιμάςει τθν τφχθ του ςτθν Κοπεγχάγθ. Όταν μάλιςτα εκείνθ τον ρϊτθςε με ποιο ςτόχο κα πιγαινε ςτθν πόλθ ο

Άντερςεν απάντθςε ¨Θα γίνω διάςθμοσ! Πρϊτα υποφζρεισ ςκλθρά και ζπειτα ζρχεται θ αναγνϊριςθ¨. Για τρία χρόνια ο ςυγγραφζασ ηοφςε ςε μία από τισ πιο υποβακμιςμζνεσ περιοχζσ τθσ Κοπεγχάγθσ. Προςπάκθςε να γίνει τραγουδιςτισ, χορευτισ, ζδωςε μάλιςτα και εξετάςεισ για να γίνει θκοποιόσ κακϊσ λάτρευε το κζατρο και κατάφερνε να αποςτθκίηει ολόκλθρεσ ςκθνζσ από τα ζργα που ζβλεπε αλλά το παρουςιαςτικό του δεν τον βοθκοφςε να τα καταφζρει.

Ζτςι επικεντρϊκθκε ςτθν ποίθςθ και το γράψιμο και τελικά ςε θλικία 17 ετϊν κατάφερε να βρει ζναν κυβερνθτικό αξιωματοφχο ο οποίοσ τον πιρε υπό τθν προςταςία του και φρόντιςε να του δϊςει μια ευκαιρία να μορφωκεί κανονίηοντασ να λάβει μία υποτροφία. Ωςτόςο, ο Άντερςεν ιταν ζνασ μζτριοσ φοιτθτισ με αποτζλεςμα να μθν καταφζρει ποτζ να μορφωκεί ουςιαςτικά. Δεν κατάφερε ποτζ να μάκει να γράφει ςτα δανικά με αποτζλεςμα το ςτυλ

γραφισ του να παραμείνει

προςκολλθμζνο ςτθν ομιλουμζνθ γλϊςςα κάτι βζβαια που ζκανε τα κείμενά του να ακοφγονται φρζςκα ακόμα και ςτισ μζρεσ μασ ςε ςφγκριςθ με ζργα άλλων ςυγγραφζων εκείνθσ τθσ εποχισ. Αφοφ ξόδεψε 7 χρόνια ςτο ςχολείο κυρίωσ υπό τθν επίβλεψθ του διευκυντι που μάλλον μιςοφςε, γιόρταςε το πζραςμα του από τισ

πανεπιςτθμιακζσ εξετάςεισ γράφοντασ το πρϊτο του αφιγθμα. Η ιςτορία του ςθμείωςε

μεγάλθ επιτυχία και ςφντομα ακολοφκθςε μια ςυλλογι ποιθμάτων. Η καριζρα του ωσ ςυγγραφζασ είχε ιδθ ξεκινιςει αφινοντασ πίςω του τα δφςκολα χρόνια που είχε περάςει. Το 1835 το πρϊτο μυκιςτόρθμα του Χανσ Κρίςτιαν Άντερςεν με τίτλο The Improvisatoren, ιταν γεγονόσ, ενϊ εκείνθ τθν περίοδο εξζδωςε και τθν πρϊτθ του ζκδοςθ από παραμφκια θ οποία δεν ζκανε τθν επιτυχία που κα

ςυναντοφςε λίγο αργότερα ο ςυγγραφζασ. Το μυκιςτόρθμά του

Improvisatoren, ςτθριηόταν όπωσ και οι περιςςότερεσ νουβζλεσ του ςτα προςωπικά του βιϊματα ςθμειϊνοντασ επιτυχία όxi μόνο ςτθ Δανία αλλά τόςο ςτθν Αγγλία όςο και ςτθν Γερμανία. Μάλιςτα, ζγραψε και άλλα πζντε μυκιςτοριματα αλλά ιταν προφανζσ ότι αυτό το είδοσ δεν ιταν εκείνο που κα τον ξεχϊριηε. Πολλά από τα ποιιματα που ζγραψε ωςτόςο, αποτελοφν ακόμα και ςιμερα ζνα μζροσ τθσ λαϊκισ δανικισ λογοτεχνίασ κάνοντάσ τα, τα αμζςωσ πιο ςθμαντικά γραπτά του φςτερα από

τα παραμφκια, τα ταξιδιωτικά βιβλία και τθν αυτοβιογραφία του. Ο δια βίου εργζνθσ Άντερςεν ςυχνά αναςτάτωνε τθ ηωι του με ερωτικά ειδφλλια, μεταξφ των οποίων και εκείνο με τθν τραγουδίςτρια Jenny Lind, ενϊ τον περιςςότερο καιρό ηοφςε φιλοξενοφμενοσ ςτα ςπίτια πλουςίων τθσ Δανίασ. Κατάφερε να ταξιδζψει ςε πολλζσ χϊρεσ τθσ Ευρϊπθσ και να γίνει φίλοσ με μερικοφσ ιδιαίτερα γνωςτοφσ Ευρωπαίουσ. Κάπωσ ζτςι γνωρίςτθκε και με τον Άγγλο ςυγγραφζα Κάρολο Ντίκενσ. Η εναςχόλθςι του με τα παραμφκια ξεκίνθςε με τον ςυγγραφζα να επαναλαμβάνει τισ

ιςτορίεσ που του είχαν διθγθκεί ωσ παιδί τόςο θ γιαγιά του αλλά και άλλοι. Σφντομα, κα ξεκινοφςε να γράφει τισ δικζσ του ιςτορίεσ, οι περιςςότερεσ εκ των οποίων είναι εντελϊσ πρωτότυπεσ όταν τισ μετζφερε ςτο χαρτί. Η πρϊτθ του ςυλλογι με παραμφκια γράφτθκε τθ διετία 1835-1837 περιλαμβάνοντασ 19 ιςτορίεσ με τον τίτλο ‘Παραμφκια για Παιδιά’. Το 1845 ο τίτλοσ άλλαξε ςε «New fairy Tales» και οι τζςςερισ ςειρζσ που κυκλοφόρθςαν με αυτό τον τίτλο περιελάμβαναν 22 πρωτότυπεσ ιςτορίεσ οι οποίεσ αποτζλεςαν και τισ πιο ςθμαντικζσ του ςυγγραφζα. Τα χρόνια που ακολοφκθςαν ο Χανσ Κρίςτιαν Άντερςεν κυκλοφόρθςε μεγάλο αρικμό παραμυκιϊν. Η τελευταία του ιςτορία εμφανίςτθκε το 1872, ενϊ ανάμεςα ςτα πιο γνωςτά του παραμφκια μπορεί να βρει κάποιοσ «Το Αςχθμόπαπο», «Η Βαςιλοποφλα και το ρεβίκι», «Η Μικρι

Γοργόνα», «Η Τοςοδοφλα», «Το κοριτςάκι με τα ςπίρτα», «Το μολυβζνιο ςτρατιωτάκι» και πολλά ακόμα. Στθν αρχι ο Άντερςεν δεν ζνιωκε περιφανοσ για τθν εναςχόλθςι του με τα παραμφκια και αφοφ ςυνομίλθςε με φίλουσ αλλά και Δανοφσ κριτικοφσ ςκζφτθκε να τα παρατιςει. Ευτυχϊσ για εμάσ αυτό δεν ςυνζβθ κακϊσ αργότερα κατάλαβε ότι τα παραμφκια και οι ιςτορίεσ του κα μποροφςαν να αποτελοφν κομμάτια τθσ παγκόςμιασ ποίθςθσ, τθσ ποίθςθσ δθλαδι που υπάρχει ςε κάκε πολιτιςμό.

Άρχιςε να βλζπει τα παραμφκια ωσ τθν ποίθςθ του μζλλοντοσ, ςυνδυάηοντασ τθν λαϊκι τζχνθ και τθ λογοτεχνία με ςτοιχεία τραγικά αλλά και κωμικά όπωσ ακριβϊσ ςυμβαίνει και ςτθν πραγματικι ηωι. Οι ιςτορίεσ του αποκάλυπταν ζναν πλοφςιο φανταςτικό κόςμο και ενϊ τα παιδιά μποροφν να απολαφςουν τα περιςςότερα από αυτά οι πιο καλογραμμζνεσ και ενδιαφζρουςεσ ιςτορίεσ του διαβάηονται εξίςου εφκολα και ευχάριςτα και από ενιλικουσ αναγνϊςτεσ.

Εκείνο που ξεχωρίηει τα παραμφκια του Χανσ Κρίςτιαν Άντερςεν και μζχρι ςιμερα τα φζρνει πρϊτα ςτισ προτιμιςεισ τόςο των γονιϊν όςο και των παιδιϊν είναι τα διαφορετικά νοιματα που μπορεί κανείσ να αποκομίςει διαβάηοντασ τα κάτι που μόνο μεγάλοι λογοτζχνεσ μποροφν να επιτφχουν. Τα ζργα

του ζχουν μεταφραςτεί ςε περιςςότερεσ από 125 γλϊςςεσ ενϊ τα παραμφκια του ‘Ο γιοσ του μπαλωματι’ που αποτελεί τθν ιςτορία τθσ ηωισ του και ‘Η ιςτορία τθσ μθτζρασ’ ζχουν μεταφραςτεί ςε όλεσ τισ γλϊςςεσ του κόςμου. Ο Χανσ Κρίςτιαν Άντερςεν άφθςε τθν τελευταία του πνοι ςτισ 4 Αυγοφςτου του 1875 ςτθν Κοπεγχάγθ αφινοντασ ζναν αςφλλθπτο λογοτεχνικό κθςαυρό πίςω του για να ταξιδεφει τόςο τουσ μικροφσ αλλά και τουσ μεγαλφτερουσ καυμαςτζσ του.