ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΑΝΑΦΟΡΙΚΕΣ ΕΙΣΑΓΟΝΤΑΙ ΕΚΦΕΡΟΝΤΑΙ

ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ

Ή

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΙΚΕΣ(προδιορίζουν τον όρο

στον οποίο αναφέρονται)

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:Λειτουργούν ως: υποκείμενο, αντικείμενο, κατηγορούμενο, παράθεση, επεξήγηση, επιθετικός ή κατηγορηματικός προσδιορισμός, ονοματικός ετερόπτωτος προσδιορισμός

α) Με τις αναφορικές αντωνυμίες• ὅς-ἥ-ὅ = ο οποίος-α-ο• ὅσπερ-ἤπερ-ὅπερ = ο οποίος ακριβώς• ὅστις-ἥτις-ὅ τι = όποιος• ὁπότερος-α-ον = όποιος από τους

δύο• ὅσος -η-ον • ὁπόσος-η-ον = όσος• οἶος-α-ον = τέτοιος που• ὁποῖος-α-ον = τέτοιας λογής που• ἡλίκος -η- ον = όσο μεγάλος• ὁπηλίκος -η-ον = όσο μεγάλος

β) Με αναφορικά επιρρήματα• οὗ, ὅπου, ἔνθα, ὅθι =εκεί όπου• οἷ, ὅποι, ἔνθα = προς τα κει όπου• ὅθεν, ὁπόθεν, ἔνθεν = απ’ όπου• ὅτε, ὁπότε, ἡνίκα, ὁπήνικα =την

ώρα που• ὡς = όπως ὥσπερ = όπως ακριβώς• ὅπου, ὁπόσον κ.ά.

ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΣΕΩΣ: εκφέρονται με τις εγκλίσεις των κυρίων προτάσεων κρίσεως (οριστική, δυνητικήοριστική, δυνητική ευκτική, ευκτική πλαγίου λόγου) - άρνηση οὐ

ΕΑΝ ΕΊΝΑΙ ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ: εκφέρονται με τις εγκλίσεις των κυρίων προτάσεων επιθυμίας(υποτακτική, ευχετική οριστική, ευχετική ευκτική, προστακτικήάρνηση μὴ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Από όλες τις δευτερεύουσες προτάσειςμόνο οι αναφορικές προσδιοριστικέςδύνανται να εκφέρονται με τιςεγκλίσεις των προτάσεων επιθυμίας

ΕΠΙΡΡΗΜΑΤΙΚΕΣ(προσδιορίζουν επιρρηματικά τηνπρόταση από τηνοποία εξαρτώνται)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΕΣΜε αναφορικές αντωνυμίες

και επιρρήματα

Με τις εγκλίσεις των αιτιολογικών προτάσεωνΆρνηση οὐ

ΤΕΛΙΚΕΣΜε οριστική μέλλοντα - άρνηση μή

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΕΣ

1. Με τις εγκλίσεις των κυρίων προτάσεων κρίσεως - Άρνηση οὐ2. οἷος - ὅσος ὥστε + απαρέμφατο

ΥΠΟΘΕΤΙΚΕΣΜε τις εγκλίσεις των υποθετικών προτάσεων

ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΕΣΜε το ὡς, ὥσπερ, ὁπως, ὅσον, ὁσῳ κ.ά Με τις εγκλίσεις των προτάσεων κρίσεως

ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ