ονοματικοί προσδιορισμοί
1
αρχαίας και νεοελληνικής γλώσσας Ομοιόπτωτοι: α. Παράθεση β. Επεξήγηση γ. επιθετικός δ. κατηγορηματικός στην ίδια πτώση με το ουσιαστικό . α. Παράθεση 1.Η Γεωργία, η δασκάλα, πήρε άδεια. (που είναι δασκάλα) = μπορεί να αναλυθεί σε αναφορική πρόταση. Από το μερικό στο γενικό και χωρίζεται με κόμματα. 2. Ἐπεί δ’ εἰς Σάρδεις ἥκομεν, πόλιν εὐδαίμονα και μεγάλην... Επεξήγηση 1. Ο αδελφός μου, ο Παναγιώτης, είναι πειραχτήρι. (δηλαδή ο Παναγιώτης) Από το γενικό στο μερικό. 2. Προσέκρουσα ὰνθρώπῳ πονηρῷ Ὰνδροτίωνα λέγω. γ. Επιθετικός 1. Ο καλός καραβοκύρης στη φουρτούνα φαίνεται. 2. Οἱ ἡμέτεροι πρόγονοι νίκησαν. δ. Κατηγορηματικός 1. Κοίταζε κατάχλωμος το νερό. 2. Ὰγησίλαος φαιδρῷ τῷ προσώπῳ ἐκέλευσεν. Τα επίθετα: πᾶς, ἅπας, σύμπας, ἄκρος, μέσος, μόνος, ὅλος, ἕκαστος, ἔσχατος, έρημος. Ετερόπτωτοι: 1. Σε πτώση γενική. Τα μάτια του μωρού είναι ορθάνοιχτα. Οἱ σώφρονες τῶν πολιτῶν. 2. Σε πτώση αιτιατική. Ήταν ένα άλμα τέσσερα μέτρα μήκος. Τοσοῦτον ἦν μέγας. 3. Σε πτώση δοτική. Ὁλίγῳ νεώτεροι.
Transcript of ονοματικοί προσδιορισμοί
: . . . . . . 1. , , . ( ) = . . 2. , ... 1. , , . ( ) . 2. . . 1. . 2. . . 1. . 2. . : , , , , , , , , , . : 1. . . . 2. . . . 3. . .
