Δημιουργική γραφήΔημιουργική γραφή

Μ΄ αρέσει να γράφωΤο γράψιμο χρειάζεται γενναιότητα. Όταν

γράφεις κάτι δικό σου εκτίθεσαι. Πρέπει να νιώθεις πολύ εμπιστοσύνη για να γράψεις.

Το περιεχόμενο• Το ότι αρέσει σε κάποιον να γράφει είναι

αναγκαία αλλά όχι ικανή συνθήκη για να γίνει λογοτέχνης.

• Συγγραφέας μπορεί να είναι οποιοσδήποτε έχει γράψει ένα βιβλίο και όχι απαραίτητα λογοτεχνικό.

• Το ερώτημα είναι αν έχω κάτι νέο να πω.

Η μορφή• Έστω ότι έχω κάτι νέο να πω. Θα

πρέπει επίσης να θέσω το αυτοκριτικό ερώτημα: πώς θα το πω.

• Με τη μυθοπλασία: διήγημα νουβέλα μυθιστόρημα

• Με σενάριο (αν μ΄αρέσει η συνεργασία λόγου εικόνας) ή με θεατρικό έργο (αν μ΄αρέσει ο διάλογος).

• Με την ποίηση.

• Με το δημοσιογραφικό λόγο (άρθρο, χρονογράφημα, καλλιτεχνική κριτική).

• Με το λογοτεχνικό δοκίμιο.

Το διήγημα• Το διήγημα είναι λογοτεχνικό είδος

σύντομης σε έκταση αφηγηματικής πεζογραφίας.

• Είναι πιο μικρό από τη νουβέλα και πολύ πιο μικρό από το μυθιστόρημα.

Έκταση

• Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, δεν είναι πάντοτε εύκολο να προσδιορίσει κάποιος αν ένα αφήγημα είναι διήγημα ή νουβέλα, ή αν είναι νουβέλα ή μυθιστόρημα. Ένας κλασικός ορισμός του διηγήματος είναι ότι πρόκειται για ανάγνωσμα που μπορεί να διαβάσει κανείς σε μία δόση (άποψη που παρουσιάζεται στο δοκίμιο του Έντγκαρ Άλλαν Πόε Φιλοσοφία της σύνθεσης το 1846). Άλλοι ορισμοί θέτουν μέγιστο αριθμό λέξεων, όμως οι απόψεις ποικίλλουν.

• Ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε (Edgar Allan Poe[1], 19 Ιανουαρίου 1809 - 7 Οκτωβρίου 1849) ήταν Αμερικανός συγγραφέας, ποιητής και κριτικός. Υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του αμερικανικού ρομαντισμού. To λογοτεχνικό του έργο είχε σημαντική επίδραση στην παγκόσμια λογοτεχνία, αποτελώντας θεμέλιο λίθο για την εξέλιξη σύγχρονων λογοτεχνικών ειδών, όπως η αστυνομική λογοτεχνία ή οι ιστορίες τρόμου και φαντασίας.

Στοιχεία και χαρακτηριστικά

• Τα διηγήματα έχουν την τάση να είναι λιγότερο περίπλοκα από ό,τι τα μυθιστορήματα. Συνήθως επικεντρώνονται σε ένα μόνο επεισόδιο, έχουν μικρό αριθμό χαρακτήρων, εκτυλίσσονται σε έναν χώρο, και καλύπτουν σύντομη χρονική περίοδο.

• Λόγω της συντομίας τους, τα διηγήματα σπάνια έχουν την πιο πολύπλοκη δομή των μυθιστορημάτων. Για παράδειγμα, πολλά σύγχρονα διηγήματα δεν κάνουν εισαγωγή στον χώρο και χρόνο που εκτυλίσσεται η ιστορία ή στους χαρακτήρες. Συχνά η ιστορία αρχίζει με δράση, χωρίς την αναμενόμενη εισαγωγή.

• Όπως συμβαίνει και με το μυθιστόρημα, η πλοκή του διηγήματος έχει επίσης (συνήθως) κλιμάκωση, κρίση ή σημείο καμπής. Όμως το διήγημα συχνά έχει απότομο και ανοιχτό τέλος, και δυνατό να μην έχει κάποιο ηθικό δίδαγμα.