Λορέντζος Μαβίλης

1860-1912Ιθάκη, 1860

Σπουδές στη Γερμανία (φιλοσοφία , γλωσσολογία και φιλολογία)

Ασχολήθηκε με τα σανσκριτικά φιλοσοφικά κείμενα και μετέφρασε αποσπάσματα από το ινδικό έπος Μαχαμπχαράτα.

Σύνθεση λυρικών ποιημάτων (κυρίως σονέτων)

Υπέρμαχος της δημοτικής

1910: εκλέγεται βουλευτής της Κέρκυρας.

1911: υπερασπίζοντας τη δημοτική γλώσσα μέσα στην Ελληνική Βουλή: "Χυδαία γλώσσα δεν υπάρχει. Υπάρχουσι χυδαίοι άνθρωποι, και υπάρχουσι πολλοί χυδαίοι άνθρωποι ομιλούντες την καθαρεύουσαν".

Θερμός πατριώτης

1896: συμμετείχε στην επανάσταση της Κρήτης

1897: πολέμησε στον ελληνοτουρκικό πόλεμο, όπου και τραυματίστηκε στο χέρι.

1912: σκοτώνεται στη Μάχη του Δρίσκου κοντά στα Ιωάννινα κατά τον Πρώτο (Α') Βαλκανικό πόλεμο.

Σε μια στιγμή της μάχης μια σφαίρα του διατρυπά τα δύο μάγουλα. με γεμάτο το στόμα του αίμα από το τραύμα του, θα πει αυτά τα λόγια στους συμπολεμιστές του : “Περίμενα πολλές τιμές, από τούτον τον πόλεμο, αλλά όχι και την τιμή να θυσιάσω τη ζωή μου για την Ελλάδα μου”.

Ενώ μεταφέρεται αιμόφυρτος στο προσωρινό νοσοκομείο ένα δεύτερο βόλι τον βρήκε στο στόμα.  Ο Μαβίλης  κείτεται νεκρός , ξαπλωμένος στο πεζούλι της Αγίας Παρασκευής σκεπασμένος με τον ματωμένο μανδύα του.

Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΛΟΧΑΓΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΟΣ ΜΑΒΙΛΗΣ ΝΕΚΡΟΣ

Λέγεται ότι διατηρούσε ερωτικό δεσμό με την ποιήτρια Μυρτιώτισσα - κατά κόσμον Θεώνη Δρακοπούλου - (1885-1968), η οποία υπηρέτησε την ερωτική ποίηση και το ποίημά της "Τι άλλο καλέ μου" (1925) είναι αφιερωμένο στη μνήμη του.

Τί άλλο, καλέ μου, ζητάς από μένακαι στέκεις θλιμμένος μπροστά στη μορφή μου,αφού κι η καρδιά μου, αφού κι η ψυχή μου,-κι ας είσαι νεκρός- πλημμυρούν από Σένα;

Τα θεία τραγούδια σου ένα προς ένατα ζει κάθε νύχτα η ψάλτρα φωνή μου,γενήκαν αυτά μοναχή προσευχή μου,αγνή προσευχή, γεννημένη από Σένα!

Γιατί με κοιτάζεις με μάτια θλιμμένα;Λαμπάδα σου ανάβω την ίδια ψυχή μουκαι μέρα τη μέρα σκορπά κι η ζωή μουγια Σένα, τα ρόδα της τα χλωμιασμένα.

Ως φόρο τιμής στο συνολικό έργο του Μαβίλη ή κεντρική πλατεία της γενέτειράς του, Ιθάκης, έχει πάρει το όνομά του.

Προς τιμήν του ηρωικά πεσόντος στην περιοχή αυτή εθελοντή ποιητή.

Πλατεία «Μαβίλη» στα Ιωάννινα με μαρμάρινο οβελίσκο που στην κορυφή του φέρει τη προτομή του Λορέντζου Μαβίλη.

Η ίδια μαρμάρινη προτομή έγινε σε τέσσερα αντίγραφα, εκ των οποίων ένα βρίσκεται στην Κέρκυρα και τα άλλα δυο στην Αθήνα.

Εκτός από μερικά ποιήματα που δημοσίευσε σε περιοδικά της εποχής, δεν εξέδωσε καμία ποιητική συλλογή όσο ζούσε.

Τα άπαντά του τα κυκλοφόρησε ο φίλος του Κωνσταντίνος Θεοτόκης το 1915 στην Αλεξάνδρεια.

Η μετριοφροσύνη κι η σεμνότητα ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του Μαβίλη, όσον αφορά το έργο του. Συχνά έστελνε στίχους του στον Παλαμά με την υποσημείωση ‘για το συρτάρι σου’! 

Ο Μαβίλης στάθηκε ένας απ’ τους σπάνιους εκείνους ποιητές, που το καλύτερό τους ποίημα είναι η ζωή τους.

(Γρηγόριος Ξενόπουλος)