ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Μια εργασία από τα παιδιά της Δ΄1

του Δημοτικού Σχολείου Δάσους Άχνας

«Φώτης Πίττας»

Στα παλιά χρόνια υπήρχε ο τσαγκάρης. Ο τσαγκάρης έφτιαχνε παπούτσια. Στον πάγκο του βρίσκονταν βελόνες, σακοράφες, σουβλιά, σφυράκια, λίμες, τανάλιες, καλαπόδια που έβαζε μέσα στο παπούτσι. Δεν υπήρχαν κόλες και μηχανές. Ο τσαγκάρης δούλευε ώρες ατελείωτες φορώντας πάντα τη χαρακτηριστική δερμάτινη ποδιά του.

Άντρη Α.

Τσαγκάρης

Στα παλιά χρόνια υπήρχε ο λούστρος. Ήταν ο άνθρωπος που γυάλιζε τα παπούτσια των περαστικών και τα έκανε να μοιάζουν με καινούρια. Στη δουλειά του λούστρου χρησιμοποιείται κασελάκι που μέσα έχει τα βερνίκια και δύο βούρτσες για το γυάλισμα των παπουτσιών.

Νικόλας Κ.Μάριος Κ.

Λούστρος

Ένα επάγγελμα που έχει εξαφανιστεί είναι αυτό του πλανώδιου εφημεριδοπώλη. Δουλειά του ήταν να γυρίζει τα χωριά και να πουλά εφημερίδες.Τις πουλούσε στους περαστικούς ή τις άφηνε στην είσοδο των σπιτιών των μόνιμων πελατών του.

Αντριάνα Α.

Πλανόδιος εφημεριδοπώλης

Ο νερουλάς γυρνούσε τις γειτονιές με ένα ξύλο στην πλάτη και δυο κουβάδες στις άκριες του ξύλου. Οι γυναίκες έβγαιναν από τα σπίτια και περίμεναν το νερουλά. Κρατούσαν στα χέρια τους δοχεία για να τους βάλει το νερό. Αργότερα οι νερουλάδες χρησιμοποιούσαν ζώα για να μεταφέρουν το νερό. Η δουλειά τους λιγόστευε το χειμώνα που έβρεχε. Νερουλάδες υπήρχαν κυρίως στις πόλεις.

Χριστίνα Κ.

Νερουλάς

Οι κτηνοτρόφοι μάζευαν το γάλα τους και το έπαιρναν στο γαλατά για να το πουλήσει. Ο γαλατάς πήγαινε από πόρτα σε πόρτα και γέμιζε τα δοχεία των γυναικών που τον περίμεναν. Σήμερα το επάγγελμα του γαλατά έχει εξαφανιστεί.

Κυριακή Π.

Γαλατάς

Ο παπλωματάς έφτιαχνε παπλώματα. Ό,τι έφτιαχνε το έκανε στο χέρι με αυθεντικά υλικά. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούσε μαλλί από πρόβατο και γι αυτό τα παπλώματα ήταν πολύ ζεστά. Οι άνθρωποι έδιναν τις παραγγελίες τους στον παπλώματα και αυτός με μεράκι έφτιαχνε τα παπλώματα.

Αλεξάνδρα Π.

Παπλωματάς

Ένα επάγγελμα που υπήρχε στα παλιά χρόνια ήταν ο πεταλωτής. Παλιά δεν υπήρχαν αυτοκίνητα και οι μετακινήσεις των ανθρώπων γίνονταν με καρότσες και με ζώα. Ο καλλικάς καλλίκωνε τα άλογα και τα γαϊδούρια. Τα καλλίτζια είναι τα σίδερα που έβαζαν στις πατούσες των ζώων, σαν να τους φορούσαν παπούτσια. Τώρα αυτό το επάγγελμα δεν υπάρχει γιατί τα ζώα αντικαταστάθηκαν από αυτοκίνητα.

ΒΑΣΙΛΗΣ Σ.

Πεταλωτής

Ο παγοπώλης πουλούσε τον πάγο

περιφερόμενος στις γειτονιές,

γιατί εκείνη την εποχή δεν

υπήρχαν ηλεκτρικά ψυγεία για τη

συντήρηση των τροφίμων. Με το

ειδικά διαμορφωμένο καροτσάκι

του γύριζε και πουλούσε

παγοκολώνες στον κόσμο.

Χαράλαμπος Δ.

Παγοπώλης

Μια από τις εργασίες των γεωργών παλιά ήταν και το αλώνισμα των κριθαριών κι ύστερα των σιταριών. Από τις θημωνιές ο γεωργός ξέδενε τα δεμάτια και τα άπλωνε σκορπιστά μέσα στο αλώνι. Άρχιζε τότε το αλώνισμα με τη δουκάνη, που την έσερναν τα βόδια ή τα γαϊδούρια. Το αλώνισμα σταματούσε όταν η ποκαλάμη γινόταν άχυρο.

Ελισάβετ Σ.

Γεωργός

Ένα επάγγελμα,το οποίο δεν έχει χαθεί εντελώς όμως έχει αλλάξει, είναι του ράφτη. Το επάγγελμα αυτό σχετιζόταν με το ντύσιμο. Οι ράφτες έραβαν ρούχα όπως σακάκια, πουκάμισα, μπλούζες κ.ά.  Όταν κάποιος άνθρωπος χρειαζόταν μια ενδυμασία, ο ράφτης ήταν αυτός που τη δημιουργούσε όπως ο πελάτης ήθελε.

Μάριος Ρ.

Ράφτης

Γανωτής ονομάζεται ο τεχνίτης που επικαλύπτει χάλκινα σκεύη. Το επάγγελμα αυτό συνδέεται κυρίως με τους Τσιγγάνους και αποτελεί ένα από τα παραδοσιακά τους επαγγέλματα. Οι γανωτές αναζητούσαν πελάτες στις γειτονιές της πόλης ή του χωριού. Χρίστος Αττάς

Ο Γανωτής κουβαλούσε στην πλάτη του τα απαραίτητα εργαλεία και περπατώντας φώναζε και καλούσε τις νοικοκυρές να του φέρουν τα είδη που χρειάζονταν γάνωμα. Παναγιώτης Ελευθερίου

Γανωτής