Του γιοφυριού της Άρτας

Δημοτικό τραγούδι

Η επιταγή της Μοίρας

Το γιοφύρι της Άρτας προσπαθούσαν να το χτίσουν , μα κάθε πρωί που το έχτιζαν το βράδυ γκρεμιζόταν. Οι μαθητές και οι μάστορες πίστευαν ότι δεν θα καταφέρουν ποτέ να χτίσουν το γιοφύρι. Όμως μια μέρα ένα πουλί εμφανίστηκε και τους μίλησε με ανθρώπινη λαλιά και τους είπε ότι αν δεν θυσίαζαν έναν άνθρωπο το γιοφύρι δεν θα στέριωνε πότε και μάλιστα δεν έπρεπε να θυσιάσουν οποιοδήποτε αλλά την γυναίκα του πρωτομάστορα.

Η αρχή του σχεδίου του πρωτομάστορα

Μόλις το άκουσε αυτό ο πρωτομάστορας στεναχωρήθηκε πολύ και ήταν σε μεγάλο δίλλημα όμως ήξερα ότι δεν μπορούσε να κάνει τίποτα άλλο εκτός από το να θυσιάσει την γυναίκα του. Έτσι είπε στο πουλί να πάει σε εκείνη και να της πει να ντυθεί αργά και να πάει στο γιοφύρι. Όμως το πουλί παράκουσε και είπε στην γυναίκα του πρωτομάστορα, να ντυθεί γρήγορα και να πάει στο γιοφύρι . Όταν έφτασε η γυναίκα στο γιοφύρι, ο πρωτομάστορας ξαφνιάστηκε, η γυναίκα κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και έτσι τον ρώτησε . Εκείνος προσποιήθηκε ότι του έπεσε το δαχτυλίδι του και εκείνη προσφέρθηκε να του το φέρει. Η γυναίκα μόλις κατέβηκε δεν βρήκε τίποτα και ζήτησε από τον πρωτομάστορα να την ανεβάσει……

Το τραγικό τέλος της γυναίκας του πρωτομάστορα

…..Τότε ο πρωτομάστορας ρίχνει έναν λίθο πάνω στην γυναίκα του και τη θάβει ζωντανή . Εκείνη αρχίσει να καταριέται και μας πληροφορεί ότι και οι αδελφές της έχουν θυσιαστεί.

Η μετατροπή της κατάρας σε ευχή

Στο τέλος η γυναίκα του πρωτομάστορα αποφασίζει να αλλάξει την κατάρα και να την μετατρέπει σε ευχή για χάρη του αδελφού της που βρίσκεται στην ξενιτιά και θα κινδυνεύσει η ζωή του, αν τυχόν περάσει από κει.

Πληροφορίες για το γιοφύρι

To Γεφύρι της Άρτας (στη λαϊκή παράδοση γιοφύρι της Άρτας) είναι λιθόκτιστη γέφυρα του ποταμού Αράχθου, του 17ου αιώνα μ.Χ, στην πόλη της Άρτας, που έγινε πασίγνωστη από το ομώνυμο θρυλικό δημοτικό τραγούδι που αναφέρεται στην "εξ ανθρωποθυσίας" θεμελίωσή του

Περιγραφή του γεφυριού της Άρτας Το σημερινό μήκος του

πέτρινου γεφυριού της Άρτας φτάνει στα 145 m, και το πλάτος του είναι 3,75 m. Οι τέσσερις ημικυκλικές καμάρες δεν έχουν καμία συμμετρία μεταξύ τους. Τα βάθρα του είναι κτισμένα με μεγάλους κανονικούς λίθους κατά το ισοδομικό σύστημα, με επίστεψη, έτσι που θυμίζουν τοιχοποιία ελληνιστικών μεγάρων. Αυτή λοιπόν η δομή των βάθρων μαρτυρεί ότι το γεφύρι θεμελιώθηκε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους

Δημοτικά τραγούδια Το Δημοτικό τραγούδι ως

λογοτεχνικό είδος αντλεί το υλικό του από την προφορική λογοτεχνική παράδοση, αυτήν που αναπτύσσεται από την ανάγκη που έχει κάθε άτομο και γενικότερα κάθε λαός να εκφράσει τα συναισθηματικά του και ψυχικά φορτία, τα ιδανικά του, τους πόνους και τις χαρές του, ακόμα τις εντυπώσεις και τις σκέψεις του μέσα στην ευκολομνημόνευτη ποίηση.

Βασικά χαρακτηριστικά Η ανωνυμία του δημιουργού Η απροσδιοριστία του ακριβούς

τόπου προέλευσης Η απροσδιοριστία του ακριβούς

χρόνου σύνθεσης Η λαϊκή έκφραση ακολουθώντας

τοπικά ιδιώματα. Ο λαϊκός ψυχισμός Οι παρατηρούμενες παραλλαγές Η απόδοση σε τραγούδι και όχι

ποίημα Το ζωντανό ύφος και η

ρεαλιστική περιγραφή Το χαρακτηριστικό μέτρο,ο

ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος κυριαρχεί απόλυτα.

Εργασία της Κοντοχρήστου Βασιλικής

Τμήμα Γ2 3ο Γυμνάσιο Βύρωνα

Σχολικό έτος: 2013-14