Οι Ναζιστικές Καταβολές της ΕΕ των Βρυξελλών

Περιέχοντας αντίγραφα από αυθεντικά ιστορικά έγγραφα, που μέχρι

σήμερα παρέμεναν καλά κρυμμένα σε διεθνή αρχεία, το βιβλίο αυτό –

«Οι ναζιστικές καταβολές της Ε.Ε των Βρυξελλών» – αποδεικνύει

πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι: οι βασικοί αρχιτέκτονες της Ευρωπαϊ-

κής Ένωσης στρατολογήθηκαν ανάμεσα στους ίδιους εκείνους τεχνο-

κράτες, οι οποίοι σχεδίασαν, κατά τα προηγούμενα χρόνια, τα προ-

γράμματα για μια μεταπολεμική (μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο)

Ευρώπη, κάτω από τον έλεγχο των Ναζί.

Αποκαλύπτοντας το γεγονός ότι η αντιδημοκρατική φύση της Ευρω-

παϊκής Ένωσης, έχει αξιοσημείωτη ομοιότητα με τα προβλεπόμενα

μεταπολεμικά σχέδια των Ναζί, για ένα «Ενιαίο Ευρωπαϊκό Οικονο-

μικό Χώρο», οι σοκαριστικές πληροφορίες που περιέχονται στο βιβ-

λίο αυτό, σηματοδοτούν ουσιαστικά την αρχή του τέλους για το λεγό-

μενο «Εγχείρημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης»

Ως εκ τούτου, έχοντας κατά νου ότι η σημερινή Ευρώπη είναι τώρα

στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης, οι συγγραφείς καταλή-

γουν, υποδεικνύοντας πως το οικοδόμημα μιας νέας Ευρώπης – σχε-

διασμένης για τους ανθρώπους και από τους ανθρώπους – θα μπο -

ρούσε να γίνει πραγματικότητα και να οδηγήσει σε έναν κόσμο

υγείας, ειρήνης και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Οι

Να

ζισ

τικ

Eσ

κα

τα

βΟ

λE

σ τ

ησ

«Ε

.Ε τ

ωΝ

βρ

υξ

Ελ

λω

Ν»

Paul A

nth

ony T

aylo

r, A

leksandra

Nie

dzw

iecki,

Matthia

s R

ath

κα

ιAugust K

ow

alc

zyk

© 2011 Dr. Rath Health Foundation

ISBN 978-90-76332-65-9

€ 12,80

EU Book Cover_GR_GR 18.11.2011 09:51 Seite 1

Αυτοί που δεν θυμούνται την ιστορία

είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν

George Santayana

Chapter01_Relay_0811_GR_GR 16.11.2011 17:20 Seite 1

Οι ΝΑζιστικEσκΑτΑβΟλEσ

τησ «Ε.Ε τωΝβρυξΕλλωΝ»

Paul Anthony Taylor, Aleksandra Niedzwiecki,Matthias Rath και August Kowalczyk

Αυτά που πάντα θέλατε να μάθετε για την «Ε.Ε των Βρυξελλών»Αλλά κανείς δεν

τολμούσε να σας τα πει!

Dr. Rath Health Foundation


ISBN 978-90-76332-65-9

1st Edition

© 2011 Dr. Rath Health Foundation

Published by the Dr. Rath Health Foundation

Distribution:Dr. Rath Education Services B.V.Postbus 656NL-6400 AR Heerlen

Tel.: 0031-457-111 222Fax: 0031-457-111 229E-Mail: [email protected]: www.rath-eduserv.com

All rights reserved. No part of this book may be transmitted in any form or by anymeans online, offline, electronic or mechanical, including photocopying, recording,or by any information storage and retrieval system, without the written permissionof the authors.


Περιεχόμενα

Πρόλογος από τον August Kowalczyk . . . . . . . 5 Εισαγωγή . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9

Κεφάλαιο 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 Συνοψίζοντας τις αποδείξεις Κεφάλαιο 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77 Walter Hallstein: Διακεκριμένος Ναζί

Δικηγόρος – και Βασικός Αρχιτέκτονας της «Ευρωπαϊκής Ένωσης των Βρυξελλών»

Κεφάλαιο 3 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 161 Το «Καρτέλ της Ευρύτερης Σφαίρας»

και το οργανωτικό του πλαίσιο Κεφάλαιο 4 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 173 Η «Ε.Ε των Βρυξελλών» σήμερα:

Τι δεν θέλουν να ξέρετε, τα Καρτέλ του Πετρελαίου και των Φαρμάκων και οι πολιτικοί τους στυλοβάτες

Κεφάλαιο 5 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 203 Η Επιβολή της Δικτατορίας των Βρυξελλών στην Ευρώπη Κεφάλαιο 6 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 217 Η Εξουσία της Ε.Ε των Βρυξελλών, θα

μπορούσε να τερματίσει αιώνες Ελευθερίας και Ανεξαρτησίας στη Μεγάλη Βρετανία

Κεφάλαιο 7 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 233 Σκυταλοδρομία της Ζωής

Κεφάλαιο 8 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 275 Ποιος είναι Ποιος στην «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Κεφάλαιο 9 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 293 Παράρτημα


4


Μπορούμε να βρούμε τη φιλία με διαφορετικούς τρόπους.

Ευτυχής είναι αυτός που βρίσκει τη φιλία μέσα από την ΑΛΗΘΕΙΑ.

Ευτυχής, διότι πάνω από την Πίστη, την Ελπίδα και την Αγάπη, υπάρχει η αξίατης ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ – που είναι η ΑΛΗΘΕΙΑ. Εμφανίζεται συχνά πάνω από ταχαλάσματα της αφέλειας και της άγνοιάς μας – αλλά γίνεται η κινητήρια δύναμηενός τρόπου σκέψης και μιας αναγκαιότητας για δράση.

Και τότε μέσα στο σύνολο της ανθρωπότητας εμφανίζεται αυτός ή αυτοί πουγνωρίζουν.

Στην πραγματικότητα, είτε γνωρίζουν, είτε προσποιούνται ότι γνωρίζουν. Αν οιζωές μας και ολόκληρο το είναι μας, γεμίζουν με ιστορία, χαραγμένη στη ζωήμας, στην ίδια την ύπαρξή μας, τότε υπάρχει μια πιθανότητα να μπορούμε νααναγνωρίσουμε γρήγορα, εκείνους που απλώς μιλούν.

Για μία φορά, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις φωνές που ακούστηκαν πριναπό λίγο καιρό, τις φωνές εκείνων που εξαπάτησαν ήδη την ΑΛΗΘΕΙΑ. Λέγον-τας ψέματα, εξαπατώντας, ερμηνεύοντας. Μερικές φορές αυτές είναι οι φωνέςεκείνων που σκότωναν, άλλες φορές εκείνων που έδιναν τις εντολές – για νασκοτώσουν! Και μετά από μια επιτυχημένη μεταμφίεση, σηκώνουν τα δάχτυλάτους προς τον ουρανό και φωνάζουν "μη σκοτώνετε».

5

Πρόλογος

από τον August Kowalczyk


Και κάποτε, πίσω από τα παραπετάσματαπου φέρουν την υπογραφή της Ευρωπαϊ-κής Επιτροπής, αναδύονται πρόσωπαπου τα γνωρίζω προσωπικά – αλλά όχι μετα επίθετα τους και τα μικρά τους ονόματα.

Είναι αυτοί που βρέθηκαν στο εδώλιο, κατηγορήθηκαν και καταδικάστηκαν στηΔίκη της Νυρεμβέργης, αυτοί είναι οι διευθυντές, νομικοί σύμβουλοι και μηχα-νικοί από το εργοτάξιο του Oswiecim – το εργοστάσιο χημικών IG Farben στοΆουσβιτς.

Είδαν όλοι αυτοί, την αγωνία και το θάνατο αυτών που εξοντώνονταν, αλλάέστρεψαν το βλέμμα τους αλλού, κάπουστο μακρινό ορίζοντα.

Άκουσαν τις διαπεραστικές τρομακτικέςφωνές του επόπτη, τις βρισιές του και το μονότονο θόρυβο από τους ξυλοδαρ-μούς, αρκετά συχνά θανατηφόρους. Παραδόξως, ωστόσο, ήταν κουφοί, δενμπορούσαν να ακούσουν τις εκκλήσεις για βοήθεια ή για έλεος.

Ήσυχα παρακολουθούσαν τα οικονομικά αποτελέσματα της εταιρείας τους και προ-στάτευαν τα κέρδη. Μόνο μέλημά τους ήταν η μυστική διεκπεραίωση αυτής της δια-βολικής επιχείρησης.

Στις 14 Ιουνίου 2003 – την ημέρα της 63ης επετείου της πρώτης μεταφοράς Πολωνών, σημαδεμένων με τα νούμερα από το 31 μέχρι το 728, στο στρατό-πεδο συγκέντρωσης στο Άουσβιτς – στη Χάγη, την πρωτεύουσα της Ολλαν-δίας, άκουσα λόγια απλά και βαθειά διαφωτιστικά, εξ αιτίας της απλότητας καιτης ιστορικής αλήθειας που περιείχαν.

Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν από το Δρα Matthias Rath, τον πρόεδρο του Ιδρύμα-τος Υγείας. Σε αυτή τη συνάντηση της Χάγης, συγκεντρώθηκαν άνθρωποι απόόλο τον κόσμο, που ήρθαν ακριβώς για να είναι μάρτυρες, στα λόγια που ειπώθηκαν από αυτόν. Αυτή η συνάντηση τελείωσε με μια καταγγελία στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης.

6

August Kowalczyk

KZ Auschwitz

Κρατούμενος Νο 6804


Η καταγγελία αυτή, όπως κάθε άλλη κα-ταγγελία, περιείχε πολλά επιχειρήματα,αλλά είναι επίσης διδακτική. Και τότε φάνηκε ότι οι κουρτίνες που έκρυβαν τηνΑΛΗΘΕΙΑ είχαν πέσει. Ή ίσως, δεν είχανπέσει ακόμα, αλλά μόλις άνοιξαν, αποκα-λύπτοντας τα πραγματικά περιστατικά γιατα χρήματα, τα καρτέλ, τη φαρμακευτικήβιομηχανία, καθώς και για τον προσωπικόμου οφειλέτη – το καρτέλ της IG Farben.

Μέχρι σήμερα, δεν έχω λάβει την αποζη-μίωση που δικαιούμαι, για την καταναγκα-στική εργασία μου, που έλαβε χώραν από τονΑπρίλιο του 1941 μέχρι το Μάιο του 1942 στοεργοτάξιο της IG Farben στο Άουσβιτς.

Οι δομές, που είναι πάντοτε το αντίθετοτης ελευθερίας, είναι πάλι με το μέρος τουεκτελεστή και όχι του θύματος.

Υποστήριξα την καταγγελία στο ΔιεθνέςΔικαστήριο της Χάγης με την υπογραφήμου – August Kowalczyk, πρώην κρατού-μενος στο Γερμανικό Ναζιστικό στρατό-πεδο συγκέντρωσης και εξόντωσηςΆουσβιτς, με αριθμό 6804.

Από το 2003 και μετά, η κοινή μας δράσηοδήγησε στο πρόγραμμα «Ευρώπη για τοΛαό και από το Λαό» που αποτέλεσε τηβάση για το πρόγραμμα «Η πρόταση τουΛαού για ένα Ευρωπαϊκό Σύνταγμα»

Αυτό το βιβλίο είναι μια περιγραφή για τοπώς η ΑΛΗΘΕΙΑ – η πραγματικότητα της,η κατανόηση της και πάνω απ’ όλα ηγνώση της – και η εμπιστοσύνη, αναζη-τούν η μία την άλλη.

7

Το IG Άουσβιτς ήταν κατά 100%

θυγατρική επιχείρηση του καρ-

τέλ IG Farben (BAYER, BASF,

Hoechst). Ήταν η μεγαλύτερη

βιομηχανική μονάδα στο 2ο

Παγκόσμιο Πόλεμο στην Ευ-

ρώπη και χτίστηκε για την πα-

ραγωγή συνθετικής βενζίνης και

καουτσούκ, για την κατάκτηση

από τη Βέρμαχτ της Ευρασίας,

εξ ονόματος αυτού του Καρτέλ

Πετρελαίου και Φαρμάκων.

Αυτό το, έκτασης είκοσι τεσσά-

ρων τετραγωνικών χιλιομέτρων

βιομηχανικό συγκρότημα, χτί-

στηκε με εργάτες σκλάβους, από

το στρατόπεδο συγκέντρωσης

του Άουσβιτς. Ο August Kowalc-

zyk ήταν ένας από αυτούς. Eίναι

ένας αυτόπτης μάρτυρας μιας

Ευρώπης κάτω από τη βάναυση

κυριαρχία του καρτέλ – και ένας

«θεματοφύλακας της μνήμης»


Και πώς, από προσωπικές εμπειρίες – ακόμη και από τις πιο υποκειμενικές –και μέσα από μια «σκυταλοδρομία της μνήμης και της υγείας», μπορούμε νακαταλήξουμε σε κοινωνική διαφάνεια και να αναλάβουμε πολιτικές προσπά-θειες για να εγκαταλειφθεί η ρητορική – ως επί το πλείστον η προεκλογική καιεπομένως ανεφάρμοστη ρητορική – στο όνομα της ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

Και μόνο τότε θα γίνουμε φίλοι της ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

August Kowalczyk

Ο August Kowalczyk συνοψίζει τις εμπειρίες του από το Άουσβιτς στο βιβλίο«Επωδός στο αγκαθωτό συρματόπλεγμα» (A Barbed Wire Refrain)

8

Περισσότερες πληροφορίες: GB1AK479


9


10


11

Αυτό το βιβλίο θα σας πει μια ιστορία, που πολλοί από τους αναγνώστεςμπορεί, για προφανείς λόγους, αρχικά να την απορρίψουν. Θα το κάνουναυτό σκεπτόμενοι ότι, αν οι αναγόμενες σε βάθος χρόνου ιστορικές πληρο-φορίες, που καταγράφονται εδώ, ήταν αληθινές, θα είχαμε σίγουρα ακούσειξανά για αυτές, στο παρελθόν.

Έχοντας αυτό υπ’ όψιν, εμείς, οι συγγραφείς, θεωρούμε υποχρέωσή μας ναενθαρρύνουμε τους αναγνώστες, όχι μόνο να διαβάσουν απλώς αυτό το βι-βλίο, αλλά να επισκεφτούν και να μελετήσουν τις πηγές των ντοκουμέντων,που αναφέρονται στο κάτω μέρος των σελίδων του.

Για σχεδόν τρία τέταρτα του αιώνα, λέγεται στην ανθρωπότητα ότι ο 2ος Παγ-κόσμιος Πόλεμος προκλήθηκε από έναν ψυχοπαθή, τον Αδόλφο Χίτλερ, καιτους ρατσιστές, ταραξίες, ναζί που τον περιέβαλλαν. Παρ’ όλ’ αυτά, η αλή-θεια είναι ότι ο πόλεμος αυτός ήταν ένας κατακτητικός πόλεμος, που καθοδη-γήθηκε από το Καρτέλ των Χημικών, του Πετρελαίου και των Φαρμάκων, μεσκοπό τον έλεγχο των, αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, παγκό-σμιων αγορών, στο νεοεμφανιζόμενο τότε, τομέα των πατενταρισμένων χημι-κών προϊόντων.

Επίσημα έγγραφα από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών και από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για τα εγκλήματα του πολέμου, αποδεικνύουνπέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος όχι μόνο προετοιμά-στηκε, αλλά επίσης διευκολύνθηκε τεχνικά και τροφοδοτήθηκε οικονομικά,από το μεγαλύτερο και διαβόητο καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων της επο-χής εκείνης, δηλαδή το γερμανικό καρτέλ IG Farben, που αποτελείτο από τηνBayer, την BASF, την Hoechst και άλλες χημικές εταιρείες. Η περίληψη τουκατηγορητηρίου στη Νυρεμβέργη, αποδεικνύει ότι, χωρίς την IG Farben, o 2ος

Παγκόσμιος Πόλεμος δεν θα ξεκινούσε ποτέ.

Θα μάθετε επίσης σε αυτό το βιβλίο ότι ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος, η δεύτερημεγαλύτερη τραγωδία του εικοστού αιώνα, ήταν, στην πραγματικότητα, ηπρώτη απόπειρα παγκόσμιας επικράτησης από αυτά τα ίδια οργανωμένασυμφέροντα. Επί πλέον, μετά από την αποτυχία και των δύο αυτών στρατιω-τικών προσπαθειών καθυπόταξης της Ευρώπης, το καρτέλ του Πετρελαίου

Εισαγωγή


12

και των Φαρμάκων, επένδυσε πλέον σε μια τρίτη απόπειρα: την οικονομικήκαι πολιτική κατάκτηση της Ευρώπης δια μέσου της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Δεν αποτελεί έκπληξη επομένως το γεγονός, ότι οι άνθρωποι κλειδιά, οι αρχι-τέκτονες της Ε.Ε των Βρυξελλών, στρατολογήθηκαν ανάμεσα σε εκείνουςτους τεχνοκράτες, που είχαν ήδη ετοιμάσει τα σχέδια για την, ελεγχόμενηαπό τη συμμαχία ναζί και καρτέλ, μεταπολεμική (μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πό-λεμο) Ευρώπη. Αυτό το βιβλίο σας ενημερώνει για αυτούς τους στυλοβάτεςτου καρτέλ – που είναι ντυμένοι όχι με στρατιωτικές στολές, αλλά με γκρίζακοστούμια – με πιο διαβόητο από όλους τον Walter Hallstein, που υπήρξε οπρώτος πρόεδρος της, ούτω καλούμενης, Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Η απάντηση στην ερώτηση, γιατί πιθανότατα δεν ακούσατε τίποτα για αυτάτα συνταρακτικά δεδομένα, είναι ξεκάθαρη. Μετά το 1945, το καρτέλ επέν-δυσε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια με ένα μοναδικό σκοπό: να ξανα-γράψει την ιστορία και να σκεπάσει το εγκληματικό του παρελθόν. Αυτή ησυγκάλυψη, όσον αφορά τα επιχειρηματικά συμφέροντα πίσω από το Δεύ-τερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν, προφανώς, η απαραίτητη προϋπόθεση γιατην τρίτη προσπάθεια του καρτέλ – αυτή τη φορά μέσω της Ευρώπης τωνΒρυξελλών – να αλώσει και να ελέγξει την Ευρώπη.

Προφανώς τα συμφέροντα πίσω από το καρτέλ, ήλπιζαν να σταθεροποι-ήσουν τον έλεγχο τους πάνω στην Ευρώπη, μέσω της Ε.E των Βρυξελλών,χωρίς ποτέ να βγουν στο φώς αυτές οι σκοτεινές τους καταβολές. Παρ’ όλ’αυτά, τα σχέδια τους απέτυχαν. Η έκδοση αυτού του βιβλίου και τα δεκάδεςχιλιάδες αυθεντικά έγγραφα στα οποία αναφέρεται, σημαίνουν ότι το πεί-ραμα της Ε.Ε των Βρυξελλών, φτάνει στο τέλος του. Κανένας δημοκρατικόςάνθρωπος, οργανισμός ή κόμμα, δεν μπορεί, πιθανότατα, πλέον να υποστη-ρίξει αυτήν την προσπάθεια υποδούλωσης της Ευρώπης.

Αυτό το βιβλίο είναι επίσης μια μοναδική ευκαιρία για όλους εκείνους τουςπολιτικούς και τα πολιτικά κόμματα, που δελεάστηκαν στην υποστήριξη τηςΕ.Ε των Βρυξελλών, χωρίς να γνωρίζουν το υπόβαθρό της και χωρίς να κα-τανοούν τον αληθινό της σκοπό. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι 27 αρχηγοίκρατών, που έχουν υπογράψει τη «Συνθήκη της Λισσαβόνας», η πλειοψηφίατων οποίων υπέγραψαν, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι οι υπογραφές τουςαποτέλεσαν «πράξη εξουσιοδότησης» για το καρτέλ και τους στυλοβάτες του,προκειμένου να αποκτήσουν τον έλεγχο της Ευρώπης. Αυτοί οι πολιτικοί και


τα πολιτικά κόμματα, έχουν τώρα την ευκαιρία να προβούν σε πλήρη αλλαγήπολιτικής και να αποσύρουν δημόσια την υποστήριξη τους, σε ένα μοντέλοτης Ευρώπης, που οικοδομήθηκε για δεκαετίες, πάνω στο ψέμα και την εξα-πάτηση.

Για τους πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου, η αποκάλυψη για τις ιστορικέςρίζες της Ε.Ε. των Βρυξελλών, είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση. Έχοντας δύοφορές στο παρελθόν – στον 1Ο και στο 2Ο Παγκόσμιο Πόλεμο – διαδραματί-σει κρίσιμο ρόλο στη διάσωση της Ευρώπης, από την κυριαρχία των καρτέλκαι των πολιτικών τους φορέων, είναι τώρα αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο, οιμεγάλες ανθρώπινες θυσίες των συμπατριωτών τους, να ήταν τελικά μάταιες.Με την υποταγή τους κάτω από τη Συνθήκη της Λισαβόνας και κάτω από τηνΕ.Ε των Βρυξελλών, οι ζωές εξήντα εκατομμυρίων Βρετανών, που ζουν σή-μερα, και αναρίθμητες άλλες, που δεν έχουν ακόμα γεννηθεί, θα βρεθούν κάτωαπό το ζυγό των ίδιων εκείνων συμφερόντων, που έχουν προσπαθήσει δύοφορές στο παρελθόν να κατακτήσουν και να ελέγξουν το Ηνωμένο Βασίλειο.

Σας ενθαρρύνουμε ως εκ τούτου, εσάς που διαβάζετε αυτό το βιβλίο, να συμ-βάλετε στη διάδοση αυτών των σημαντικών πληροφοριών στην οικογένειασας, στους φίλους, στους συναδέλφους και στην κοινότητά σας. Επιπλέον,σας συνιστούμε να αντιμετωπίσετε τους πολιτικούς εκπροσώπους σας – σετοπικό, περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο – με τις πληροφορίεςπου περιέχονται σε αυτό το βιβλίο. Με αυτό τον τρόπο, θα πρέπει να παρακι-νήσετε αυτούς τους πολιτικούς, να κάνουν μια επιλογή: Μπορούν, είτε νακλείνουν τα μάτια τους στην αλήθεια και, ως εκ τούτου, να στηρίζουν, με τηναμέλεια τους, την εξαγορά της Ευρώπης από μια δικτατορία εταιρικών συμ-φερόντων, είτε να δράσουν για την προστασία της δημοκρατίας και τηςυγείας και για τα συμφέροντα της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων. Η επιλογήπου θα κάνουν αυτοί οι πολιτικοί, σε ότι αφορά την θέση τους απέναντι στηνΕ.Ε. των Βρυξελλών, θα είναι η πιο σημαντική απόφαση της πολιτικής τουςσταδιοδρομίας.

Αφού η τελευταία προσπάθεια του καρτέλ για τον έλεγχο της Ευρώπης είχεαποτύχει το 1945, μια από τις πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες δικαιολογίεςτων πολιτικών παραγόντων του καρτέλ ήταν ότι «δεν γνώριζαν». Μετά τη δη-μοσίευση αυτού του βιβλίου, ωστόσο, κανένας πολιτικός δεν θα μπορεί σή-μερα να ισχυριστεί κάτι τέτοιο, υπερασπιζόμενος τον εαυτό του, για τησυνεχιζόμενη υποστήριξη του στην «Ε.Ε. των Βρυξελλών».

13


Από ιστορική άποψη, αυτό που επείγει περισσότερο τώρα είναι ένα κίνηματου λαού. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, διότι οι πολιτικοί σε πολλές χώρες,σε όλη την Ευρώπη, επηρεάζονται από τα εταιρικά συμφέροντα του Καρτέλτου Πετρελαίου και των Φαρμάκων. Συνεπώς, δεν είναι πλέον ανεξάρτητοιυπερασπιστές των συμφερόντων του λαού. Ένα κίνημα των πολιτών θαείναι, συνεπώς, ο μόνος εγγυητής της ελευθερίας, της δημοκρατίας και τηςανεξαρτησίας για το λαό, τόσο στη Βρετανία όσο και στην Ευρώπη.

14


15

Ο «Εξουσιοδοτικός Νόμος της Λισσαβόνας» –

Πλατφόρμα προώθησης των σχεδίων του

Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων,

για την κατάκτηση της Ευρώπης


Για να μελετήσετε τις παραπομπές «Περισσότερες πληροφορίες» που παρατίθεν-ται σε κόκκινα πλαίσια, στο κάτω μέρος των διαφόρων σελίδων αυτού του βιβλίου,παρακαλώ εισάξετε τον αντίστοιχο αριθμό αναφοράς, στο πλαίσιο αναζήτησης,στην αριστερή πλευρά της ακόλουθης ιστοσελίδας και κάντε κλικ στο «Go»

http://www.relay-of-life.org/nazi-roots/summarize/index.html


Κεφάλαιο 1

συνοψίζονταςτις αποδείξεις


18

Κεφάλαιο 1

ΑληΘιΝη ΔηΜΟκρΑτιΑΣε μια αληθινή Δημοκρατία όλη η εξουσία ανήκει στο λαό

Η Δημοκρατία Μετατρέπεται σε ΔικτατορίαΜε ποιο τρόπο η Ευρωπαϊκή Ένωση ελέγχεται από τα εταιρικά συμφέροντα

Εκτελεστικό Επίπεδο• Πρόεδρος

• Κυβέρνηση

Νομοθετικό Επίπεδο

• Βουλή

Ψήφος

Ο λαός

Η Ε.Ε των Βρυξελλών παρουσιάζει τον εαυτό της σε όλο τον κόσμο, ως ένα

λαμπρό παράδειγμα της δημοκρατίας του 21ου αιώνα. Ωστόσο στην πραγμα-

τικότητα, αυτό απέχει πολύ από την αλήθεια.

Στην αληθινή δημοκρατία όλη η εξουσία ανήκει στο λαό. Η αρχή του «διαχωρι-

σμού των εξουσιών» ανάμεσα στα τρία επίπεδα διακυβέρνησης – Εκτελεστική,

Νομοθετική και Δικαστική εξουσία – εισάγει ελέγχους και ισορροπίες, για την

προστασία από τις καταχρήσεις. Αυτή η αρχή έχει γίνει παγκόσμια αποδεκτή,

μετά από αγώνες της ανθρωπότητας, που κράτησαν χιλιάδες χρόνια.

Έλεγχοικαι ισορροπίες

Ψήφος


19

Συνοψίζοντας τις αποδείξεις

ΔικτΑτΟριΑ τησ Ε.Ε τωΝ βρυξΕλλωΝ

Ευρωκοινοβούλιο• Δεν έχει δικαιοδο-

σία για ανεξάρτητη

νομοθετική δράση

Εάν οι θεμελιώδεις εξουσίεςδεν ανήκουν πλέον στο λαό,η δημοκρατία μετατρέπεταισε δικτατορία

Ελέγχουν την Εκτελεστική

Εξουσία

Η ΕπιτροπήΕλέγχει τη

ΝομοθετικήΔιαδικασία

Εκτελεστική και Νομοθετική Εξουσία • Επιτροπή της Ε.Ε• Διορισμένος Πρόεδρος

Επιχειρηματικά συμφέροντα• Καρτέλ Πετρελαίου

και Φαρμάκων

Αντιθέτως, η Ε.Ε. των Βρυξελλών δεν διαθέτει αυτή τη θεμελιώδη αρχή της «διά-

κρισης των εξουσιών». Επιπλέον, οι λαοί της Ευρώπης δεν έχουν τον έλεγχο,

ούτε του Εκτελεστικού επιπέδου ούτε της Νομοθετικής διαδικασίας. Ακόμη χει-

ρότερα, το κοινοβούλιο που εκλέγει ο λαός, δεν έχει, ούτε εκείνο, αποτελεσμα-

τικούς τρόπους ελέγχου αυτών των εξουσιών.

Για να αποκρύψει αυτή την ανικανότητα, το άρθρο 225 – το λεγόμενο «άρθρο φύλλο

συκής» – προστέθηκε στη «Συνθήκη της Λισαβόνας. Η ρήτρα αυτή προσφέρει μια

δυνατότητα για το Κοινοβούλιο της Ε.Ε να «ζητήσει από την Επιτροπή να υπο-

βάλει πρόταση» για τη θέσπιση νομοθεσίας. Η Επιτροπή, βέβαια, μπορεί απλά

να αρνηθεί να το πράξει. (Βλέπε: http://europa.eu/lisbon_treaty/index_en.htm).

Λειτουργώντας έξω από τις βασικές αρχές της δημοκρατίας, η Ε.Ε των Βρυ-

ξελλών – εξ ορισμού – είναι μια δικτατορία. Η δύναμη του λαού να αποφασίζει

για την κυβέρνησή του έχει μεταφερθεί στα επιχειρηματικά συμφέροντα.

ΔΕΝ ΕΚΛEΓΟΝτΑΙ

Ο λαόςΣε αντίθεση με την αληθινή δημοκρατία,

στην Ε.Ε η εξουσία δεν ανήκει πλέον στο λαό.

Περισσότερες πληροφορίες: GB1BD122

Ψήφος


20

Κεφάλαιο 1

Πως το Καρτέλ του Πετρελαίου και των Φαρ-μάκων Προσπαθεί να Ελέγξει την Ευρώπη

Η Ε.Ε των Βρυξελλών παρουσιάζει τον εαυτό της στον κόσμο, ως μια κοινοβου-λευτική δημοκρατία, με το Ευρωκοινοβούλιο να παίζει τον αποφασιστικό ρόλο.Ωστόσο, οι εκτελεστικές αποφάσεις και η επεξεργασία όλων των νομοθετημάτων,εκτελούνται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το προσωπικό της, που είναι πάνωαπό 54.000 άνθρωποι.

Από τα γραφεία τους στο αρχηγείο της Επιτροπής – το κτίριο Berlaymont – καιαπό άλλα σημεία, αυτός ο μισθωμένος στρατός των γραφειοκρατών καριέρας,κατασκευάζουν τους νόμους της Ευρώπης, σύμφωνα πάντα με τα επιχειρηματικάσυμφέροντα.

Σε αντίθεση, τα 754 μέλη του Ευρωκοινοβουλίου, αποτελούνται από πολιτικούςαπό τα 27 κράτη μέλη, οι οποίοι δεν έχουν καμιά εξουσία άσκησης ελέγχουπάνω σε αυτό το στρατό των γραφειοκρατών. το Ευρωκοινοβούλιο είναι κάτιπερισσότερο από βιτρίνα, εξυπηρετώντας το στόχο της παρουσίασης της Ε.Ετων Βρυξελλών ως «κοινοβουλευτικής δημοκρατίας» στα μάτια των Ευρωπαίωνπολιτών.

Επιτροπή της Ε.Ε: 54,000 ΥπάλληλοιΟι υπάλληλοι της Επιτροπής λειτουργούν πέρα από κάθε δημοκρατικό

έλεγχο και διαμορφώνουν την Ευρωπαϊκή νομοθεσία εκ μέρους των

εταιρικών συμφερόντων.


21


ΚαρτEλ ΠΕτρΕλαIου Και ΦαρΜAΚωΝ

Γραφειοκρατία της Ε.Ε:

• Περισσότεροι από 42,000μη εκλελεγμένοι γραφει-οκράτες και άλλο προσω-πικό, εργοδοτούνται απ’ευθείας από την Ευρω-παϊκή Επιτροπή

• Περισσότερα από 12,000άτομα προσωπικό «εκτόςισολογισμού»

=

Ένα σύνολο μεγαλύτερο από54,000 ανθρώπους!

ΕΠιτροΠH τΗΣ Ε.Ε Η Επιτροπή της Ε.Ε και η γι-γαντιαία γραφειοκρατία της,είναι συγχρόνως το εκτελε-στικό, νομοπαρασκευαστικόκαι νομοθετικό σώμα τηςΕ.Ε των Βρυξελλών.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωσηκανένας νόμος δεν μπορείνα ετοιμαστεί ή να περά-σει, χωρίς την έγκριση τηςΕπιτροπής της Ε.Ε, πουείναι διορισμένη για ναεξυπηρετεί τα επιχειρημα-τικά συμφέροντα

Δίνει εντολές

το σύνολο των 500 εκατομμυρίωνΑνθρώπων της Ευρώπης.

Ορίζουν

Τα εκλελεγμένα μέλητου Κοινοβουλίουτης Ε.Ε, δεν έχουν δι-καίωμα ανεξάρτητουνομοθετικού έργου

Δίνειεντολές

Ευρωκοινοβούλιο:754 μέλη

Περισσότερες πληροφορίες: GB1CE843

Ψήφος


Στις προηγούμενες σελίδες τονίσαμε το γεγονός ότι η εξουσία, η οποία καθο-ρίζει τη διακυβέρνηση της Ευρώπης, έχει μετατοπιστεί από το λαό, στα εταιρικάσυμφέροντα, δηλαδή στο καρτέλ του πετρελαίου και των φαρμάκων. Αυτό τοκαρτέλ είναι σαφώς χαρακτηρισμένο. Αποτελείται από τα, αξίας πολλών τρι-σεκατομμυρίων δολαρίων, επενδυτικά συμφέροντα των χημικών, πετροχημικώνκαι φαρμακευτικών εταιρειών. Αυτό το καρτέλ είναι μακράν, ο μεγαλύτερος επι-χειρηματικός και επενδυτικός όμιλος στον κόσμο.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα, αυτό το καρτέλ, όχι μόνο έγινε η κυρίαρχη οικο-νομική δύναμη, αλλά κατάφερε επιπλέον να τοποθετήσει τους πολιτικούς τουπαράγοντες, στις κυβερνήσεις των πιο ισχυρών βιομηχανικών κρατών του κό-σμου. Εξέχοντες εκπρόσωποι από τους οικονομικούς κύκλους, που ελέγχουναυτό το καρτέλ είναι:

• O Όμιλος Rockefeller, που αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα του πετρελαίουκαι των φαρμάκων, τα οποία έχουν έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Χτισμένοαπό τον 19ο αιώνα, το μονοπώλιο της εταιρείας Standard Oil, ελέγχει πλέονδεκάδες χημικές, φαρμακευτικές και πολυεθνικές του πετρελαίου σε όλο τονκόσμο. Ένας από τους πιο εξέχοντες πρεσβευτές του ομίλου, κατά τις τελευ-ταίες δεκαετίες υπήρξε ο Χένρυ Κίσινγκερ.

• Γερμανία και Γαλλία, τα πιο ισχυρά κράτη όσον αφορά τις εξαγωγές χημικών και φαρμακευτικών προϊόντων στην Ευρώπη. Αυτή η ομάδα είχε τιςρίζες της στα τέλη του 19ου αιώνα και αποτελείται από την Bayer, την BASF,την Hoechst και αργότερα το διαβόητο καρτέλ IG Farben. Οι διάδοχές τουςσύγχρονες εταιρείες, είναι σήμερα οι κορυφαίες επενδυτικές επιχειρήσειςστην Ευρώπη και έχουν συμβάλει στην οικοδόμηση της Ε.Ε των Βρυξελλών

Όπως γνωρίζετε, από την ευρεία κάλυψη που έγινε εκείνη την περίοδο από ταμέσα μαζικής ενημέρωσης, λίγες μέρες πριν από το διορισμό του, ο σημερινόςΠρόεδρος της Ε.Ε Rompuy, προσκλήθηκε για την προεδρική «επαγγελματικήσυνέντευξη» του, από την ομάδα Bilderberg – μια ομάδα που αντιπροσωπεύειτην ελίτ των αμερικανό / ευρωπαϊκών εταιρικών συμφερόντων, υπό τον έλεγχοτου David Rockefeller και της οποίας προεδρεύει ο πρώην Επίτροπος της Ε.Εκαι μέλος του φαρμακευτικού λόμπυ Etienne Davignon

22

Κεφάλαιο 1

Οι Φορείς του Καρτέλ του Πετρελαίου και των Φαρμάκων


23


19 Νοεμβρίου 2009:ο Πρόεδρος της ΕΕ Rompuyποζάρει για τις κάμερες, μαζίμε έναν από τους ανθρώ-πους που τον ανέβασανστην εξουσία.

Γαλλία:

• Ένας από τους μεγαλύτε-ρους εξαγωγείς φαρμάκων

• Ένας από τους μεγαλύτερους στον κόσμοεπιχειρηματίες στο εμπόριο πετρελαίου

ΧωρIΣ ψΗ-

ΦΟΦΟρIα

Angela Merkel Nicolas Sarkozy David Rockefeller

ν

Όμιλος Rockefeller:

• Ο μεγαλύτερος στονκόσμο επενδυτικός όμιλος

• Κύριες επενδύσεις:Χημικά, πετρέλαιο, φάρμακα.

‘Λέσχη Bilderberg’Οικονομικοί και πολιτι-κοί στυλοβάτες του καρ-τέλ των Χημικών, τουΠετρελαίου και τωνΦαρμάκων,Περιλαμβάνει:

• Henry Kissinger, πρώην γραμματέας του ταμείου των αδελφών Rockefeller,

• Etienne Davignon, πρώην επίτροπος τηςΕ.Ε, Μέλος του διοι-κητικού συμβουλίουτης φαρμακευτικήςεταιρείας Gilead

Γερμανία:

• Ο μεγαλύτερος στονκόσμο εξαγωγέας χημικών

• Ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείςφαρμάκων.

Και Πως Επιλέγουν τον Πρόεδρο της Ευρώπης

Περισσότερες πληροφορίες: GB1ST321

Οι Ευρωπαίοι Πολίτες δεν έχουν ούτε λόγο, ούτε ψήφο


Για το δύσπιστο αναγνώστη, θα ήταν βοηθητικό σε αυτό το σημείο να συνοψί-σουμε τη διαδικασία επιλογής του πρώτου Προέδρου και του Υπουργού Εξωτε-ρικών της Ε.Ε των Βρυξελλών:

1. Ο λαός της Ευρώπης ήταν αποκλεισμένος από τη λήψη των αποφάσεων

2. Οι νέοι «βασιλιάδες» της Ευρώπης επιλέχθηκαν από μια κλειστή ελίτ επιχειρηματικών συμφερόντων

3. Η τελετή επιλογής πραγματοποιήθηκε σε ένα πλούσιο αριστοκρατικό περιβάλλον, στο Παλάτι της Κοιλάδας του Duchesse, στα περίχωρα των Βρυξελλών.

4. Ο Γάλλος Πρόεδρος Σαρκοζύ (Nicolas Paul Stéphane Sarközy de Nagy-Bocsa), απόγονος ενός μικρού αριστοκράτη, ήταν ο «τελετάρχης»

5. Η κορώνα της «βασίλισσας» τοποθετήθηκε στο κεφάλι της Βαρόνης Catherine Ashton

6. Η κορώνα του «βασιλιά» πήγε σε ένα άλλο πρόσωπο, του οποίου τοόνομα φανερώνει αριστοκρατική προέλευση, στον Herman van Rompuy. O van Rompuy θα ενεργεί σαν προσωρινός «μονάρχης», μέχρι να έρθει οκατάλληλος καιρός – ίσως μέσα από μια παγκόσμια κρίση – όπου ο μι-κρός αριστοκράτης θα αξιώσει το θρόνο για τον εαυτό του.

Στην πραγματικότητα, το σύστημα διακυβέρνησης της Ε.Ε, ακυρώνει όλες

τις δημοκρατικές κατακτήσεις του Ευρωπαϊκού πολιτισμού της τελευταίας

χιλιετίας και ρίχνει ολόκληρη την ήπειρο πίσω στην εποχή του Μεσαίωνα,

όταν οι αυτοκρατορικοί μονάρχες διοικούσαν την Ευρώπη, πέρα από

κάθε δημοκρατικό έλεγχο.

24

Κεφάλαιο 1

το τέλος της Δημοκρατίας και η Επιστροφή στην εποχή του Μεσαίωνα.


25


Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσιάζεται στον κόσμο ως πρότυπο για τη δημο-κρατία του 21ου αιώνα. Ωστόσο, η τελετή στέψης της Ε.Ε των Βρυξελλών, θα πρέπεινα πείσει ακόμα και τους πιο σκεπτικιστές αναγνώστες, ότι το κατασκεύασμα τηςΕ.Ε. των Βρυξελλών είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από δημοκρατία.

“Παλάτι της Κοιλάδας του Duchesse”

Η τοποθεσία στα περίχωρα των Βρυξελλών

όπου πραγματοποιήθηκε η τελετή για την επιλογή του

Προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

στις 12 Νοεμβρίου 2009.

Περισσότερες πληροφορίες: GB1MT165


Η αναίρεση των μακραίωνων αγώνων

της ανθρωπότητας για Δημοκρατία

Γέννηση της Δημοκρατίας Magna Charta

1791 – Πολωνικό Σύνταγμα

Απελευθέρωση των Αναπτυσσομένων

χωρών από την Αποικιοκρατία

1776 – Διακήρυξη της

Ανεξαρτησίας των

Ηνωμένων Πολιτειών

1789 – Γαλλικό Σύνταγμα

Κεφάλαιο 1

26


Μήπως εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν επίματαίω, αγωνιζόμενοι γα τη Δημοκρατίαστον 1ο και στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο;

Καταστροφή του Rotterdam

Βομβαρδισμός του Λονδίνου

Καταστροφή του Stalingrad

Περισσότερα από 100 εκατομμύρια ήταν τα

θύματα των δύο Παγκοσμίων Πολέμων.

Γκέτο της Βαρσοβίας

Εξέγερση

27


Το Κοιμητήριο των Στρατιωτών που έπεσαν στη Νορμανδία


οι πολίτες της Ευρώπης παραιτήθηκανεθελοντικά από αιώνες Δημοκρατίας;

Κεφάλαιο 1

28

Για το Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων η «Ε.Ε. των Βρυξελλών» είναι απλώς

μια λειτουργική βάση, από όπου σκοπεύει να κατακτήσει τον κόσμο με πολι-

τική, οικονομική και – εάν είναι απαραίτητο – στρατιωτική δύναμη. Προς το

σκοπό αυτό, το Καρτέλ αυτή τη στιγμή προσπαθεί να εξάγει την αντιδημοκρα-

τική κατασκευή της «Ε.Ε. των Βρυξελλών» και σε άλλες περιοχές του κόσμου.

Η Αφρικανική Ένωση βρίσκεται ήδη υπό διαμόρφωση, μετά την «Ε.Ε. των Βρυ-

ξελλών» – συμπεριλαμβανομένης μιας «Επιτροπής της Αφρικανικής Ένωσης»!

Οι πολιτικοί φορείς του Καρτέλ επιδεικνύουν απατηλά την «Ε.Ε. των Βρυξελ-

λών» ως πρότυπο δημοκρατίας και ειρήνης για τον 21ο αιώνα. Μέσα από το

αστραφτερό πλαίσιο, που δημιουργεί η παγκόσμια εκστρατεία δημοσίων σχέ-

σεων, οι άνθρωποι του κόσμου μπορεί να έχουν την εντύπωση ότι η «Ε.Ε. των

Βρυξελλών», εγκρίθηκε μέσα από δημοκρατικές εκλογές από το λαό της Ευρώ-

πης και ότι αυτό το πολιτικό όργανο αντιπροσωπεύει τη θέληση του λαού.

Αλλά τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. τα πραγ-

ματικά γεγονότα ρίχνουν ένα χαρακτηριστικό φως στη, θεμελιωδώς αντιδημοκρα-

τική, φύση της «Ε.Ε. των Βρυξελλών» – ένα προειδοποιητικό σημάδι για τον κόσμο:

• Η μόνη χώρα όπου οι κάτοικοι είχαν τη δυνατότητα να ψηφίσουν για τη Συνθήκη

της Λισσαβόνας – την πράξη εγκαθίδρυσης της Ε.Ε των Βρυξελλών – ήταν η

Ιρλανδία, της οποίας ο πληθυσμός αποτελεί λιγότερο από το 1%(!) του συνο-

λικού πληθυσμού της Ευρώπης. Αλλά και αυτή η ψηφοφορία κατέληξε σε πα-

ρωδία της δημοκρατίας: τον Ιούνιο του 2008 ο λαός της Ιρλανδίας απέρριψε

το κατασκεύασμα της «Ε.Ε. των Βρυξελλών» με ένα ηχηρό «όχι». Αλλά οι πο-

λιτικοί στυλοβάτες του καρτέλ στις Βρυξέλλες, αποφάσισαν να αγνοήσουν

αυτήν την ψηφοφορία. Δωροδόκησαν την ιρλανδική κυβέρνηση για ένα δεύτερο

δημοψήφισμα – όπου και εκμαιεύτηκε τελικά το «Ναι» – με ένα εκπληκτικό ποσό

χρημάτων που διοχετεύτηκε, από τους φορείς του καρτέλ, προς το Δουβλίνο.

• Πέραν του 99% του πληθυσμού της Ευρώπης – που ανέρχεται σε περισσό-

τερα από 500 εκατομμύρια άτομα – απαρνήθηκαν το δημοκρατικό τους δι-

καίωμα να ψηφίσουν σε δημοψήφισμα, για τη «Συνθήκη της Λισσαβόνας»


οι στυλοβάτες του καρτέλ στερούν απότο λαό τα δημοκρατικά του δικαιώματα.

Αυτή η παραβίαση, από το καρτέλ, όλων των αρχών της δημοκρατίας, δεν είναι

τυχαία. Σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης σε ολόκληρη την Ευρώπη, έδειξαν

την απόρριψη του οικοδομήματος της «Ε.Ε. των Βρυξελλών» από μια μεγάλη

πλειοψηφία των ψηφοφόρων. Η απατηλή φύση της «Ε.Ε. των Βρυξελλών»,

διαφαίνεται πολύ καθαρά από το γεγονός ότι, ενώ χαιρετίστηκε από τους φορείς

του Καρτέλ ως χαρακτηριστικό δείγμα δημοκρατίας, αναιρέθηκαν από την άλλη

τα πιο βασικά δημοκρατικά δικαιώματα – επειδή φοβούνται το λαό.

500 εκατομμύρια Ευρωπαίοι απαρνήθηκαν το δημοκρατικό τους

δικαίωμα να ψηφίσουν για τον «Εξου-σιοδοτικό Νόμο της λισσαβόνας»

Επιτρεπτή η ψηφοφορία για τη«Συνθήκη της λισσαβόνας»

Δεν επετράπη η ψηφοφορία

Μη μέλη της«Ε.Ε των Βρυξελλών»

Περισσότερες πληροφορίες: GB1SC834

29



30

Κεφάλαιο 1

Στις προηγούμενες σελίδες, συνοψίσαμε ποια είναι τα σχέδια του καρτέλ πετρε-λαίου και φαρμάκων, που τους ώθησαν να οικοδομήσουν την Ε.Ε. των Βρυξελ-λών. Προφανώς, αυτός ο τολμηρός ελιγμός δεν είναι μια τυχαία διαδικασία, αλλάέχει βαθιά οικονομικά κίνητρα. Αυτή η σελίδα εξηγεί το γιατί, που κρύβεται πίσωαπό την Ε.Ε. των Βρυξελλών.

Οι οικονομικές ομάδες πίσω από το καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων ενδιαφέ-ρονται για τον έλεγχο των γιγαντιαίων παγκόσμιων αγορών, που επηρεάζουνκυριολεκτικά κάθε ανθρώπινη ύπαρξη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αυτώντων αγορών, είναι οι τομείς των τροφίμων, της υγείας και της ενέργειας. Κατά τηδιάρκεια του περασμένου αιώνα, το καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων έχει επε-κτείνει τις δραστηριότητες του σε αυτούς τους τρεις τομείς, με επενδυτικές επι-χειρήσεις πολλών τρισεκατομμυρίων. Η οικοδόμηση αυτών των γιγαντιαίωνπαγκόσμιων αγορών βασίστηκε σε δύο στρατηγικά εργαλεία: Πρώτον, τη χρήσητων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας ως εργαλείων για τη μονοπώληση των αγορών.Δεύτερον, τη δημόσια παραπληροφόρηση, με στόχο τη διατήρηση του λαού σεάγνοια, όσον αφορά τις εναλλακτικές λύσεις. Ως αποτέλεσμα, κάθε άτομο στιςβιομηχανικές περιοχές του κόσμου σήμερα, πληρώνει περίπου το ένα τρίτο τουδιαθέσιμου εισοδήματός τους, ως «φόρο υποτελείας» σε αυτό το καρτέλ.

Με την έναρξη του 21ου αιώνα, το Καρτέλ βρίσκεται αντιμέτωπο με μια εντελώςνέα πρόκληση: Όλες οι βασικές αγορές του – το πετρέλαιο, τα φάρμακα, τα γεωρ-γικά χημικά προϊόντα και τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα – απειλούνται απότις νέες τεχνολογίες, που θα αντικαταστήσουν τελικά τις υπάρχουσες μονοπωλια-κές και βασισμένες στις πατέντες (διπλώματα ευρεσιτεχνίας), παγκόσμιες αγορές.

Στην περίπτωση αυτή, τα οικονομικά συμφέροντα πίσω από το Καρτέλ γνωρίζουνότι οι, πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, επιχειρήσεις τους, δεν μπορούν πλέοννα επιβιώσουν, σε ένα περιβάλλον δημοκρατίας. Έτσι, το αντιδημοκρατικό κατα-σκεύασμα της Ε.Ε των Βρυξελλών, είναι ένα στρατηγικό βήμα προς τη δημιουργίαμιας παγκόσμιας δικτατορίας, για λογαριασμό αυτών των εταιρικών συμφερόντων.

Στις αρχές του 21ου αιώνα, η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Πρέ-πει να αποφασίσουμε αν θέλουμε να επιτρέψουμε στα οικονομικά συμφέροντατου καρτέλ του πετρελαίου και των φαρμάκων, να συνεχίσουν την κυριαρχίατους πάνω στις ζωές μας – μέσα από την επιβολή, απαρχαιωμένων, σε μεγάλοβαθμό, τεχνολογιών – ή αν είμαστε έτοιμοι να απελευθερώσουμε τους εαυτούςμας από το ζυγό, με την αξιοποίηση των νέων, ανεξάρτητων και βιώσιμων τεχνο-λογιών, όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η βασισμένη σε επιστημονικάδεδομένα φυσική υγεία και η βιολογική γεωργία.

οι στρατηγικοί στόχοι του καρτέλ


31


οι, αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων, Παγκόσμιες αγορές του Καρτέλ των Χημικών/Πετροχημικών/Φαρμάκων.

Ποσοστό δαπανών ανάμέσο άτομο

Παγκόσμιεςαγορέςτου Καρτέλ

οι μηχανι-σμοί τουΚαρτέλ γιατον παγκό-σμιο έλεγχο

ανανεώσιμες τεχνο-λογίες που κάνουντους ανθρώπουςόλου του κόσμου,ανεξάρτητους απότο Καρτέλ.

Διατροφή1

15%

• Γενετικά τροποποι-ημένοι οργανισμοί

• Γεωργικά χημικάπροϊόντα

• Συνθετικά πρόσθετατροφίμων

• Έλλειψηγνώσηςγια

θέματα

υγείας

• Πατέντες

οργανικά τρόφιμα

Φροντίδαυγείας2

10%

ΣυνθετικάΧημικά φάρμακα

Επιστημονικά τεκμηριωμένες θεραπείες φυσικήςυγείας.

Ενέργεια3

10%

Πετρέλαιο, Φυσικόαέριο, συνθετικάλάδια και άλλα πετροχημικά προϊόντα

ανανεώσιμεςενέργειες• νερό (υδρογόνο)• ήλιος• άνεμος• άλλες

οι στρατηγικοί στόχοι του Καρτέλ

• Να μετατρέψουν τις ζωές και τα σώματα εκατομμυρίων κατοίκωναυτού του πλανήτη, σε αγορές για τα πατενταρισμένα τους προϊόντα

• Να μεταφέρουν τα, πολλών τρισεκατομμυρίων, οφέλη τους, από τιςτεχνολογίες του προηγούμενου αιώνα – συμπεριλαμβανομένωντων καταστροφικών για το περιβάλλον πετροχημικών και των τοξικών χημικών φαρμάκων – στον 21ο αιώνα.

1 Ποσοστό επί τοις εκατό του διαθέσιμου εισοδήματος, για τρόφιμα και μη αλκοολούχα ποτά. Πηγή: Eurostat2 Ποσοστό επί τοις εκατό του διαθέσιμου εισοδήματος, για την υγεία καθώς και φόροι

που σχετίζονται με την υγεία. Πηγή: Eurostat3 Ποσοστό επί τοις εκατό του διαθέσιμου εισοδήματος, για καύσιμα για τις μεταφορές,

υπηρεσίες κλπ. Πηγή: Eurostat

• Έλλειψηγνώσηςγια θέματα

υγείας


• Έλλειψηεπιστη-μονικήςγνώσης


Περισσότερες πληροφορίες: GB1BD733


32

Κεφάλαιο 1

Δύο μήνες πριν να τεθεί σε ισχύ η Συνθήκη της Λισαβόνας, οι πολιτικοί φορείςτου Καρτέλ του Πετρελαίου και των Φαρμάκων, δεν άφησαν καμία αμφιβολίαγια τις παγκόσμιες φιλοδοξίες τους. Στις 7 Οκτωβρίου 2009, η εφημερίδα DailyTelegraph στο Ηνωμένο Βασίλειο δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο: Η ΕΕ καταρ-

τίζει σχέδια για να καθιερωθεί ως «παγκόσμια δύναμη». Αν το Καρτέλ παίρνειτο δρόμο του, η Ε.Ε. των Βρυξελλών θα είναι ένα μόνο βήμα προς την παγίωσητης οικονομικής και πολιτικής κατάκτησης του κόσμου.

Σύμφωνα με το άρθρο της Telegraph, οι πρώτες πρεσβείες αυτού του αντιδη-μοκρατικού κατασκευάσματος, είχαν προγραμματιστεί για στρατηγικά σημεία,όπως: Νέα Υόρκη (η έδρα των Ηνωμένων Εθνών), Αντίς Αμπέμπα (η έδρα τηςΑφρικανικής Ένωσης) και Καμπούλ (μια περιοχή ενδιαφέροντος λόγω του ενεξελίξει πολέμου στο Αφγανιστάν) – ακόμη και πριν να τεθεί σε ισχύ η Συνθήκητης Λισαβόνας.

Αλλά πολύ πριν η Συνθήκη της Λισαβόνας να είχε καν συνταχθεί, το καρτέλπροσπαθούσε να εξάγει την πολιτική δομή της Ε.Ε. των Βρυξελλών, ως πρό-τυπο, για να επεκτείνει τον έλεγχό του πάνω σε άλλες ηπείρους:

• αφρικανική Ένωση. Οι αρχιτέκτονες της Αφρικανικής Ένωσης (ΑΕ) δενέχουν κρύψει το γεγονός ότι η Αφρικανική Ένωση βασίστηκε στο πρότυπο τηςΕυρωπαϊκής Ένωσης – με σχεδόν πανομοιότυπες θεσμικές δομές, συμπερι-λαμβανομένης μιας λεγόμενης «Επιτροπής της ΑΕ». Η μόνιμη έδρα αυτής τηςΕπιτροπής είναι η Αντίς Αμπέμπα στην Αιθιοπία – προφανώς, οι μελλοντικές«Βρυξέλλες της Αφρικής»

• ASEAN. το 2009, οι ηγέτες των χωρών της Ανατολικής Ασίας ανακοίνωσανότι είχαν θέσει τις βάσεις για έναν, τύπου Ε.Ε, συνασπισμό, που θα καλύψειτο ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού. τα σχέδιά τους, κινούνται στον απόηχοπαρόμοιων σχεδιασμών που περιέγραψε ο πρωθυπουργός της ΑυστραλίαςKevin Rudd το 2008.

Σήμερα η Ευρώπη – αύριο

ολόκληρος ο Κόσμος


MERcoSUR,UNASUR

ο.Η.Ε/ΝEα υoρΚΗ

cAfTA

33


AfRIcANUNIoN

ASEAN

τΟ κΑρτEλ τΟυ ΠΕτρΕλΑIΟυ

κΑι τωΝ ΦΑρΜAκωΝΠατενταρισμένα Χημικά, Πετροχημικά

και Φαρμακευτικά προϊόντα.

Από το νέο Πολιτικό Γραφείο του, στις Βρυξέλλες,το Καρτέλ του Πετρελαίου και των Φαρμάκων

προσπαθεί τώρα να αποκτήσει τον έλεγχο ολόκληρης της υφηλίου.

Ε.Ε τωΝ ΒρυξΕλλώΝ

Περισσότερες πληροφορίες: GB1TW421


34

Κεφάλαιο 1

Ιστορικά μιλώντας, οι παγκόσμιοι πόλεμοι έχουν διεξαχθεί με όπλα και βόμβες,με στόχο την κατάκτηση και τον έλεγχο άλλων χωρών. Σήμερα, ωστόσο, τα βασικάεργαλεία για την επίτευξη του παγκόσμιου ελέγχου, είναι οικονομικά και νομικάμέσα, τα οποία χρησιμοποιούνται για την κατάκτηση όχι μόνο των κυβερνήσεωνκαι των οικονομιών, αλλά και, εν τέλει, των κοινωνιών και των ανθρώπων.

τα βασικά οικονομικά εργαλεία της Ε.Ε. των Βρυξελλών είναι οι πατέντες. Ει-δικότερα, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τα χημικά προϊόντα, τα φαρμακευτικάπροϊόντα, τους γενετικά τροποποιημένους σπόρους και άλλα προϊόντα υψηλήςτεχνολογίας. Από αυτά, τα πιο προσοδοφόρα από όλα, είναι τα διπλώματα ευ-ρεσιτεχνίας για φαρμακευτικά προϊόντα. το 2008, για παράδειγμα, οι συνολικέςπαγκόσμιες πωλήσεις φαρμακευτικών προϊόντων ανήλθαν σε 773 δισ. δολάρια– ένα ποσό που ξεπερνά το συνδυασμένο ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ)των εκατό πιο φτωχών χωρών του κόσμου.

Ως εκ τούτου, είναι προφανές ότι, κατά την επιλογή του πρώτου υπουργού εξωτε-ρικών της Ε.Ε, το Καρτέλ θα διάλεγε κάποιον που είχε εμπειρία στον τομέα αυτό.

Η Catherine Ashton, στον προηγούμενο ρόλο της, ως Επίτροπος Εμπορίου τηςΕ.Ε, διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην κατ’ επανάληψη κατάσχεση, στα ευρω-παϊκά λιμάνια, των φαρμακευτικών προϊόντων που αποστέλλονται από τηνΙνδία στις χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής1 Ο μόνος λόγος γιααυτές τις δημεύσεις: τα φάρμακα παράγονται από εταιρείες στην Ινδία, που ει-δικεύονται στην παραγωγή γενερικών (μη κατοχυρωμένων με δίπλωμα ευρε-σιτεχνίας) φαρμάκων. Αυτά τα γενερικά φάρμακα – τα μόνα που μπορούν νααντέξουν οικονομικά οι φτωχές αναπτυσσόμενες χώρες – απειλούν τα κέρδηαπό τα κατοχυρωμένα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας φάρμακα, που κατασκευά-ζονται από τις Ευρωπαϊκές φαρμακευτικές εταιρείες.

1 Εφημερίδα Economic Times, Ινδία, 6 Σεπτεμβρίου 2009

Η επιβολή των δικαιωμάτων ευρεσιτεχνίας(πατέντες) στα φάρμακα, ως βασικό στοι-

χείο για τον Παγκόσμιο οικονομικό Έλεγχο.


35


H catherine Ashton διορίστηκε ως Επίτροπος

εμπορίου της Ε.Ε το 2008. Σε αυτόν τον ρόλο, μια

από τις κύριες δραστηριότητές της ήταν να

αστυνομεύει το διεθνές εμπόριο και να επιβάλει

τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας για τα φάρμακα,

ως μέσο για παγκόσμιο οικονομικό και πολιτικό

έλεγχο – εξασφαλίζοντας έτσι την εξάρτηση

του αναπτυσσόμενου κόσμου από τα,

κατοχυρωμένα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας

φάρμακα, των Ευρωπαίων εξαγωγέων.

ο νέος διορισμός της, ως νέα υπουργός Εξωτερικών

της ΕΕ και αντιπρόεδρος της Επιτροπής, θα της

δώσει τη δυνατότητα να εκπληρώσει το ρόλο αυτό,

με ακόμη μεγαλύτερο αντίκτυπο επάνω στον κόσμο.

Επιβολή της παγκόσμιας πατέντας,ως βάσης για τις παγκόσμιες επενδυτικές δραστηριότητες στοντομέα των φαρμάκων

τΟ κΑρτEλ τΟυ ΠΕτρΕλΑIΟυ

κΑι τωΝ ΦΑρΜAκωΝΠατενταρισμένα Χημικά,

Πετροχημικά, Φαρμακευτικά

Ε.Ε τωΝβρυξΕλλωΝ Μεταλλαγμένα

τρόφιμα

Χημικά φάρμακα

ΠατενταρισμέναΧημικά Προϊόντα

Περισσότερες πληροφορίες: GB1PT937


Πατέντες – το βασικό εργαλείο για τον παγκόσμιο έλεγχο

Η σημασία των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας στο στρατηγικό σχεδιασμό της Ε.Ε.των Βρυξελλών για τον έλεγχο του κόσμου, αξίζει ιδιαίτερης προσοχής. Σε γενικές γραμμές, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας είναι:

• Νόμιμα έγγραφα – εκδιδόμενα από την αρμόδια κυβερνητική υπηρεσία σεμια χώρα – που προσδιορίζουν το δικαίωμα της κυριότητας ενός προϊόντοςή μιας τεχνικής διαδικασίας

• Οικονομικά εργαλεία – για τον έλεγχο των εθνικών και διεθνών αγορών

• Πολιτικά εργαλεία – Μέσω του ρόλου τους στον κρίσιμο τομέα της υγείας,οι πατέντες χημικών φαρμάκων, χρησιμοποιούνται επίσης, ως στρατηγικάεργαλεία για να ελέγχουν ολόκληρες χώρες

Μια ιδιαίτερα κακόβουλη πτυχή των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, είναι ότι αυτάχρησιμοποιούνται για να σχηματίσουν παγκόσμια εταιρικά καρτέλ, πέρα απόκάθε εθνικό ή διεθνή νομοθετικό έλεγχο. Οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες δενχρειάζεται να ενωθούν επίσημα, προκειμένου να ελέγξουν την αγορά για ένα συγ-κεκριμένο προϊόν σε μια ήπειρο ή και σε ολόκληρο τον κόσμο – απλά πρέπει ναοριοθετήσουν επί του εδάφους τις διεκδικήσεις τους όσον αφορά τις πατέντες.

τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας επιτρέπουν στις πολυεθνικές εταιρείες, να ελέγχουνολόκληρους τομείς της κοινωνίας σε ολόκληρες ηπείρους, χωρίς να υπόκεινται σεπεριορισμούς, όπως τα εθνικά σύνορα. Σε ορισμένες βιομηχανίες, τα κέρδη, πουανέρχονται σε τρισεκατομμύρια δολάρια, διοχετεύονται σε πολυεθνικές εταιρείες,χωρίς το δημόσιο να είναι σε θέση να προσδιορίσει τους εταιρικούς δικαιούχους.

Η επίδραση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας σε σχέση με την ανθρώπινη υγεία,υπήρξε ιδιαίτερα καταστροφική, δεδομένου ότι οι πολυεθνικές του φαρμάκουέχουν επιδιώξει να μονοπωλήσουν αυτό που είναι, αναμφισβήτητα, ο πιο κρί-σιμος τομέας, σε κάθε κοινωνία. Ως αποτέλεσμα, για δεκαετίες, η ανθρωπότηταέχει εμποδιστεί από το να έχει πρόσβαση σε μη κατοχυρωμένα με δίπλωμα ευ-ρεσιτεχνίας φάρμακα, που είναι πιο αποτελεσματικά, πιο ασφαλή και πιο προ-σιτά, στον αγώνα ενάντια στις πιο συχνές ασθένειες της εποχής μας.

Για το συντονισμό των παγκόσμιων διεκδικήσεών τους, αυτές οι πολυεθνικέςεταιρείες έχουν δημιουργήσει ένα "κεντρικό γραφείο του καρτέλ": την Ε.Ε. τωνΒρυξελλών.

36

Κεφάλαιο 1


37


οι πατέντες είναι βασικά εργαλεία για τον παγκόσμιο έλεγχο!

ΔιΠλωΜατα ΕυρΕΣιτΕΧΝIαΣ –

ΠΑτEΝτΕσ

Η Ε.Ε των Βρυξελλών προτίθεται να επεκτείνει τη στρατηγική της σε σχέση με τις πατέντες, σε άλλες ηπείρους – επιτρέποντας έτσι στο

Καρτέλ να ελέγχει ολόκληρο τον κόσμο.

τΟ κΑρτEλ τΟυ ΠΕτρΕλΑIΟυκΑι τωΝ ΦΑρΜAκωΝ

Πατενταρισμένα Χημικά,Πετροχημικά, Φαρμακευτικά

Περισσότερες πληροφορίες: GB1PC887


38

Κεφάλαιο 1

οι κυρίως επωφελούμενοι από την Ε.Ε των Βρυξελλών

Μια ματιά στα γραφικά, που βρίσκονται στην απέναντι σελίδα, θα πρέπει ναείναι αρκετή για κάθε αναγνώστη, προκειμένου να κατανοήσει αυτούς, που κυρίως επωφελούνται, από την πολιτική δομή της Ε.Ε. των Βρυξελλών.

Από την ίδρυσή της, η Ε.Ε. των Βρυξελλών κατασκευάστηκε από τους οικονο-μικούς φορείς του καρτέλ των χημικών / φαρμακευτικών. Η εικόνα στην κορυφήστην απέναντι σελίδα, υποστηρίζει αυτό το γεγονός. Δείχνει τη σχετική χρημα-τοδοτική συνεισφορά, με τα χρήματα των φορολογουμένων, που καταβλήθηκεαπό καθένα από τα 27 κράτη – μέλη της Ε.Ε. των Βρυξελλών το 2005. Λαμβά-νοντας υπ’ όψιν το γεγονός ότι η πλειοψηφία των μικρότερων κρατών μελών εντάχθηκαν στην Ε.Ε. των Βρυξελλών μόλις πρόσφατα, οι συνολικές «επενδύ-σεις» από τα ιδρυτικά κράτη σε διάστημα μισού αιώνα, ελαχιστοποιούν τις οι-κονομικές συνεισφορές των «νεοεισερχομένων».

το γραφικό στο κάτω μέρος της απέναντι σελίδας, δείχνει το σχετικό αριθμότων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, που κατατίθενται σε ετήσια βάση, από το κάθεένα από τα 27 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο μεγαλύτερος αριθμόςτων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας έχουν κατατεθεί από μια ομάδα χωρών, πουαποτελείται από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ολλανδία. Συλλο-γικά, ο αριθμός των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, που κατατίθενται από τις τέσ-σερις αυτές χώρες ανέρχεται σε περισσότερο από το 70% του συνόλου τωναιτήσεων διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, που υποβάλλονται στην Ε.Ε – αριθμόςδηλαδή, διπλάσιος και πέραν, από τον αριθμό των αιτήσεων που υποβάλλονταιαπό τις άλλες 23 χώρες μαζί.1 Ως εκ τούτου, δεν είναι τυχαίο ότι:

• Η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ολλανδία αποτελούν τα τέσσερα από τα έξη ιδρυτικά μέλη της Ε.Ε. των Βρυξελλών.

• τα έξη ιδρυτικά μέλη – μαζί με τη Μεγάλη Βρετανία, που είναι ένα άλλο σημαντικό κράτος-εξαγωγέας φαρμάκων – κατέχουν το μεγαλύτερο μέροςτων ψήφων, τόσο στο «Συμβούλιο της Ευρώπης», όσο και στο«Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».

Μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λισαβόνας, οι «επενδυτές» στην Ε.Ετων Βρυξελλών, είναι έτοιμοι να μαζέψουν τα «κέρδη» των επενδύσεών τους.

1 Πηγή EUROSTAT 2005.


39


DK

D

FIN

LVEST

CZ

SK

H

CYM

GR

PL

NL

S

E

GB

BIRL

F

P

I

DK

D

FIN

LV

A

SLOI

CZSK

H

BG

RO

CY

TRGR

PL

NLS

E

GB

BIRL F

P

CH

FL

MC

Ποσοστό της συνολικήςχρηματοδότησης τηςΕ.Ε το 2005

Ποσοστό των

αιτήσεων για

πατέντες που

υποβλήθηκαν στην

Ε.Ε το 2005

Υπάρχει μια αξιοσημείωτη ομοιότητα μεταξύ της κατάταξης των χωρών, που συνεισφέ-ρουν οικονομικά στην Ε.Ε των Βρυξελλών, και του αριθμού των αιτήσεων για διπλώματαευρεσιτεχνίας, που υποβάλλονται μέσα από τα ίδια αυτά κράτη μέλη. Δεδομένου ότι ταδιπλώματα ευρεσιτεχνίας είναι έγκυρα σε όλη την Ευρώπη, αυτή η εικόνα δείχνει ποιακράτη ελέγχουν τις αγορές υψηλής τεχνολογίας – και τελικά τη ζωή – στην Ευρώπη.

Εξαγοράζοντας την Ευρώπη μέσω των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας

Περισσότερες πληροφορίες: GB1KB632


40

Κεφάλαιο 1

Ερωτήσεις που χρήζουν άμεσων απαντήσεων, είναι: Πώς θα μπορούσαν οιαρχιτέκτονες της Ε.Ε. των Βρυξελλών να οικοδομήσουν ένα τέτοιο αντιδημο-κρατικό κατασκεύασμα μέσα από τις δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης – καιποιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι; Στην πραγματικότητα, ο βασικός αρχιτέκτοναςτης Ε.Ε των Βρυξελλών ήταν ο Walter Hallstein (1901-1982), επιφανής δικηγό-ρος στη ναζιστική Γερμανία.

τον Ιούνιο του 1938, ο Hallstein συμμετείχε στις επίσημες κρατικές διαπραγμα-τεύσεις ανάμεσα στη Ναζιστική Γερμανία και τη Φασιστική Ιταλία, με στόχο νακαθιερώσουν αυτές τις επιθετικές ιδεολογίες τους, ως τη βάση για το μέλλον τηςΕυρώπης. τον Ιανουάριο του 1939, λίγους μόλις μήνες πριν από την έναρξη του2ου Παγκοσμίου Πολέμου, από την καταστροφική συμμαχία μεταξύ των Ναζί καιτης IG Farben – του μεγαλύτερου καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων της εποχής–, ο Hallstein έδωσε μια ιστορική ομιλία, όπου περιγράφει λεπτομερώς τη νομικήδομή της Ευρώπης, κάτω από τον έλεγχο του συνασπισμού Ναζί / IG Farben.

το 1941, ο Hallstein έγινε κοσμήτορας της Σχολής Νομικών και Οικονομικώνστο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, στη Γερμανία. Δεν ήταν τυχαίο ότι ηΦρανκφούρτη ήταν επίσης η έδρα της IG Farben. Λίγα χρόνια αργότερα, στηδίκη της Νυρεμβέργης για τα εγκλήματα του πολέμου, αποκαλύφθηκε ότι ήτανσε αυτό το αρχηγείο της IG Farben, που σχεδιάστηκε και εφαρμόστηκε, η οικονομική κατάκτηση της Ευρώπης – με τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας να είναιτα βασικά νομικά εργαλεία για τον οικονομικό έλεγχο.

το 1950, αφού είπε ψέματα στους Συμμάχους για το ναζιστικό παρελθόν του,ο Hallstein έγινε σύμβουλος του καγκελάριου της Δυτικής Γερμανίας Αντενάουερκαι ο κύριος συντονιστής της εξωτερικής πολιτικής του. Ως αποτέλεσμα τηςπροηγούμενης μεγάλης εμπειρίας του στο σχεδιασμό, για μια Ευρώπη υπό τηνκυριαρχία του Καρτέλ και των Ναζί, έγινε ο βασικός αρχιτέκτονας της Ε.Ε. τωνΒρυξελλών.

Στις 25 Μαρτίου 1957, ο Hallstein ήταν ένα από τα 12 συμβαλλόμενα μέρη πουεπέγραψαν τη Συνθήκη της Ρώμης – το ιδρυτικό έγγραφο της Ε.Ε. των Βρυξελ-λών. το 1958 διορίστηκε ως ο πρώτος Πρόεδρος της Επιτροπής της ΕΕ – μιαθέση την οποία κατείχε για μια ολόκληρη δεκαετία.

ο Κύριος αρχιτέκτονας της Ε.Ε των Βρυξελλών


41


Walter Hallstein1936 - 1945

O Hallstein ήταν μέλος της περιβόητης ένωσης των Ναζί,«Προστάτες του νόμου», μια οργάνωση που κατα-σκευάστηκε, για να γίνει ο νομικός πυλώνας μιας Ευ-ρώπης, υπό τον έλεγχο του συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ.

1941 - 1945Ο Hallstein ήταν καθηγητής Νομικών καιΟικονομικών στη Φρανκφούρτη, όπου βρι-σκόταν και η έδρα της IG Farben, του με-γαλύτερου καρτέλ χημικών στον κόσμο καικύριου χρηματοδότη των Ναζί.

1958 -1967Ο Hallstein διορίστηκε ως ο πρώτος πρό-εδρος της λεγόμενης «Επιτροπής τηςΕ.Ε». Έχτισε την Ε.Ε των Βρυξελλών καικυβέρνησε την Ευρώπη για δέκα καθορι-στικά χρόνια, μέσα από αυτό το γιγαντι-αίο κτίριο, με τη βοήθεια των χιλιάδων μηεκλελεγμένων γραφειοκρατών – για λογα-ριασμό των συμφερόντων του καρτέλ.

1950 - 1957Ο Hallstein ήταν ο πολιτικός εγκέφα-λος των διαπραγματεύσεων που οδή-γησαν στη «Συνθήκη της Ρώμης».

Στις 25 Μαρτίου 1957, ο Hallsteinήταν ένα από τα δώδεκα συμβαλλό-μενα μέρη αυτής της συνθήκης, πουίδρυσε την «Ε.Ε. των Βρυξελλών».

Η νέα έδρα του Καρτέλ Πετρελαίου καιΦαρμάκων στις Βρυξέλλες

Η σβάστικα ήταν το επίσημοέμβλημα του ναζιστικού συλλόγου του Hallstein“Προστάτες του Νόμου»

τα κεντρικά γραφεία της IG Farbenστη Φρανκφούρτη, στη Γερμανία

Περισσότερες πληροφορίες: GB1WH799


H σημερινή Ε.Ε των Βρυξελλών είναι χτισμένη πάνω σε μια σειρά από προϋπάρ-

χουσες οργανώσεις, που οδήγησαν σταδιακά στη σημερινή μορφή. Ο πρώτος

κύκλος των οργανισμών ολοκληρώθηκε στη δεκαετία του 1950 και περιελάμβανε

την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚαΧ) το 1951, την Ευρω-

παϊκή Κοινότητα Άμυνας (EDC) (ένα σχέδιο που απορρίφθηκε από το γαλλικό

κοινοβούλιο το 1954), την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα (ΕΟΚ) και την

Ευρωπαϊκή Κοινότητα ατομικής Ενέργειας (ΕΚαΕ ή EURATOM) το 1957.

Όλες αυτές οι οργανώσεις είχαν ορισμένα βασικά κοινά σημεία:

42

Κεφάλαιο 1

τα Μέλη του Καρτέλ, αρχιτέκτονες της Ε.Ε των Βρυξελλών

1

2

3

4

Ευρωπαϊκή ΚοινότηταΆνθρακα και Χάλυβα (ΕΚαΧ – EcSc)

Ευρωπαϊκή Κοινότηταατομικής Ενέργειας (ΕΚαΕ – EURAToM)

Ένωση Δυτικής Ευρώπης (ΕΔΕ – WEU)

Ευρωπαϊκή οικονομικήΚοινότητα (ΕοΚ – EEc)

ομάδα ΚορυφαίωνΔικηγόρων

Hallstein

Hallstein

Hallstein

Hallstein


1. Καθοδηγήθηκαν από το Γερμανικό Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων – μετά

την ήττα του συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ το 1945 – σε μια προσπάθεια να

οργανώσει την επόμενη προσπάθειά του για την κατάκτηση της Ευρώπης.

2. τα κείμενα των συνθηκών ετοιμάστηκαν από τους νομικούς φορείς του Καρ-

τέλ του Πετρελαίου και των Φαρμάκων, κυρίως από τον Walter Hallstein,

προκειμένου να εξασφαλιστεί η δικτατορική δομή, που απαιτείται για αυτό

το κατακτητικό σχέδιο.

3. Πέντε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η Γαλλία, η Ιταλία και οι χώρες της Μπενε-

λούξ, (Βέλγιο, Ολλανδία, Λουξεμβούργο) δελεάστηκαν να ενταχθούν σε

αυτές τις «Κοινότητες», με την απατηλή υπόσχεση για ειρήνη, ασφάλεια και

οικονομική ευμάρεια.

43


Εξωτερική ΠολιτικήcfSP

19511952

20072009

19541955

19921993

Παρίσι Παρίσι Μάαστριχτ λισσαβόνα

19571958

ρώμη

EURAToM

EDc

αστυνομία PJcc

Ευρω-παϊκή

Ένωση – «Ε.Ε τωνΒρυξελ-

λών»2

3

4

Συνθήκες οικοδόμησης της Ε.Ε των Βρυξελλών

Ευρωπαϊκή Κοινότητα (ΕΚ – Ec)

(Οικονομική, εσωτερική και

Εξωτερική πολιτική)

Ευρωπαϊκή ΚοινότηταΆνθρακα και Χάλυβα (EKAX – EcSc)1

Hallstein(1958 - 67)

Επιτροπή Ε.ΕΠρόεδρος:

Περισσότερες πληροφορίες: GB1CA582

Ευρωπαϊκή οικονομική Κοινότητα (ΕοΚ - EEc)


Gaetano Martino, MD, Ιταλία. Διοργανωτής του Συνεδρίου.

Επίσημη νομική εκπαίδευση: Καμία.

Πριν και κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου: Μέλοςτου ιταλικού φασιστικού κινήματος υπό τον Μουσολίνι.

Σταδιοδρόμησε μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ως μέλος των«Έξη της Σικελίας»

Willem Beyen, Ολλανδία.

Σπουδές: Νομική Σχολή

Επάγγελμα: Στέλεχος επιχειρήσεων (Phillips, Unilever), τραπεζίτης, διάφορα πολιτικά αξιώματα.

Joseph Bech, Λουξεμβούργο.

Σπουδές: Νομική Σχολή

Επάγγελμα: Κατά το έτος της εισαγωγής του ως δικηγόρος, το 1914, έγινε αναπληρωτής πρόεδρος ενός δεξιού κόμματος.Κατείχε διάφορες πολιτικές θέσεις σε όλη τη ζωή του.

Antoine Pinay, Γαλλία.

Επίσημη νομική εκπαίδευση: Καμία.

Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου: Μέλος του«Εθνικού Συμβουλίου του Vichy» – το γαλλικό καθεστώς μα-ριονέτα, που θεσπίστηκε από το συνασπισμό Ναζί / Καρτέλστην κατεχόμενη Γαλλία.

Paul-Henri Spaak, Βέλγιο.

Σπουδές: Νομική ΣχολήΕπάγγελμα: Λίγα χρόνια ιδιωτικής άσκησης της δικηγορίας.

Από το 1925 και μετά, διάφορα πολιτικά αξιώματα.

44

Κεφάλαιο 1

οι «Έξη της Σικελίας»Από την 1η έως τις 3 Ιουνίου 1955, πραγματοποιήθηκε η καθοριστική προπαρασκευαστικήσυνάντηση για την «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα» στη Μεσίνα της Σικελίας. Οι συμ-μετέχοντες στη συνάντηση αυτή πρέπει να γίνουν γνωστοί ως οι «Οι έξη της Σικελίας».


Η περιορισμένη νομική εμπειρία

αυτών των πέντε «ιδρυτικών

μελών» της «Ε.Ε. των Βρυξελ-

λών», έρχεται σε αντίθεση με

την εμπειρία του έκτου μέλους,

του Walter Hallstein.

Μέχρι τη στιγμή της «Συνθήκης της Ρώμης» ο Hallstein είχε σχεδόν τρεις

δεκαετίες εμπειρίας στους τομείς της εκπαίδευσης, της διδασκαλίας και της

έρευνας σε γερμανικές Νομικές Σχολές και Ινστιτούτα, με έμφαση στο συγκρι-

τικό διεθνές δίκαιο και τα οικονομικά:

• Εκπαίδευση στις Νομικές Σχολές της Βόννης και του Μονάχου, προαγωγή

σε «Διδάκτορα Νομικής» στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου

• Εξειδικευμένη κατάρτιση στο «Συγκριτικό Διεθνές Δίκαιο» στο Ινστιτούτο «Kaiser

Wilhelm» στο Βερολίνο, το οποίο χρηματοδοτείται από το καρτέλ IG Farben

• Σχεδόν 20 χρόνια ως Κοσμήτορας της Σχολής Νομικών και Οικονομικών

στα Πανεπιστήμια του Ρόστοκ και της Φρανκφούρτης.

Μια ματιά στα έγγραφα με το Βιογραφικό Σημείωμα του Hallstein, μας φανερώνει,

ποιος πραγματικά κινούσε τα νήματα για τη διαμόρφωση της νομικής βάσης για

την «Ε.Ε. των Βρυξελλών».

45


Και ο Καθηγητής Νομικών του συνασπισμού Ναζί/ Καρτέλ

αριστερά:ο Hallstein υπογράφειτη "Συνθήκης τηςρώμης»

Κάτω :Η υπογραφή του ως«ιδρυτή»


Πώς θα μπορούσε ο Hallstein – με το σκοτεινό του παρελθόν στην ιστορία της

σύμπραξης Ναζί/Καρτέλ – να γίνει ο κύριος αρχιτέκτονας της «Ε.Ε. των Βρυ-

ξελλών» και ο πρώτος πρόεδρος της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι εντυπωσιακά απλή: Πρώτον, ο Hallstein

έπρεπε να πει ψέματα στη Συμμαχική Ανώτατη Διοίκηση στη μεταπολεμική

Γερμανία, για τη συμμετοχή του σε διάφορους οργανισμούς των Ναζί. Δεύτε-

ρον, έπρεπε να βεβαιωθεί ότι καταστράφηκαν οι πολυάριθμες δημοσιεύσεις

και παρουσιάσεις του, ως σταυροφόρου για την κατάληψη της Ευρώπης από

τη συμμαχία Ναζί / Καρτέλ.

Στην απέναντι σελίδα παρουσιάζουμε αντίγραφο από τη Γερμανική Εθνική

Βιβλιοθήκη, χρησιμοποιώντας τον όρο αναζήτησης «Walter Hallstein». Αυτή –

η πιο ολοκληρωμένη σε ολόκληρη τη Γερμανία ηλεκτρονική βιβλιοθήκη – πα-

ραθέτει τις ακόλουθες δημοσιεύσεις από τον άνθρωπο αυτό:

• Πριν από το 1933 (το έτος που ο συνασπισμός Ναζί/Καρτέλ κατέλαβε την

εξουσία στη Γερμανία) βρίσκει κανείς μόνο μία δημοσίευση.

• Μετά το 1945 και την ήττα του Συνασπισμού Ναζί/Καρτέλ, ανευρίσκονται

περισσότερα από 100 βιβλία και δημοσιεύσεις από τον Hallstein.

• Περιέργως, μεταξύ 1933 και 1945, κατά τη διάρκεια του καθεστώτος τρόμου

του συνασπισμού Ναζί/Καρτέλ, μπορεί κανείς να βρει μία και μοναδική δημο-

σίευση από το Hallstein. Αυτή η παράλογα σύντομη λίστα, μιας δημοσίευσης

σε 12(!) χρόνια, αξίζει μιας ερμηνείας – ιδιαίτερα αν λάβουμε υπ’ όψιν το γεγο-

νός ότι στη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, ο Hallstein ήταν Κοσμήτορας

της Νομικής Σχολής, σε δύο από τα πιο σημαντικά πανεπιστήμια της Γερμανίας.

Υπάρχει μόνο μια εξήγηση για αυτό το γεγονός: Ο Hallstein και οι συνένοχοί

του από το Καρτέλ, είχαν προσπαθήσει να διασφαλίσουν ότι δεν παρέμεινε στο

φως της δημοσιότητας, καμία από τις ομιλίες και δημοσιεύσεις του ως δικηγό-

ρου, που αφορούσαν τη συμμαχία Ναζί/Καρτέλ για την κυριαρχία στην Ευρώπη.

Αυτή η «πολιτική της καμένης γης», αποτελούσε προϋπόθεση για την πολιτική

άνοδο του Hallstein, προκειμένου να γίνει ο ιδρυτής της «Ε.Ε. των Βρυξελλών».

Για να απαντηθεί το ερώτημα «Ποιος είναι ο πραγματικός Hallstein;» για τους

λαούς της Ευρώπης, έχουμε συμπεριλάβει ένα ειδικό κεφάλαιο για αυτόν.

46

Κεφάλαιο 1

Hallstein και πρόγραμμα «Καμένη Γη»


47

Καθεστώς των Ναζί1933-1945


αντίγραφο από την ηλεκτρονική υπηρεσία έρευνας της Γερμανικής

Εθνικής Βιβλιοθήκης. ο όρος αναζήτησης «Walter Hallstein» δίνει

σαν αποτέλεσμα ένα και μοναδικό έγγραφο, σε όλη τη δωδεκά-

χρονη δράση του Hallstein, ως προπαγανδιστή της προσπάθειας

των Ναζί/Καρτέλ για παγκόσμια κυριαρχία.

Περισσότερες πληροφορίες: GB1WH733


Προφανώς, ο Hallstein δεν ήταν μόνος του, στο ρόλο

του ως ο κύριος αρχιτέκτονας της «Ε.Ε. των Βρυξελ-

λών». Είχε φροντίσει να περιβάλλεται από τεχνοκράτες

νομικούς, οι οποίοι υπήρξαν ήδη οργανικοί στυλοβά-

τες του Συνασπισμού Ναζί/Καρτέλ πριν από το 1945.

Νοουμένου ότι τα βασικά εργαλεία του Καρτέλ, για να

διασφαλίσει το μελλοντικό του έλεγχο πάνω στην Ευ-

ρώπη, ήταν τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, δεν απο-

τελεί έκπληξη το γεγονός ότι, ο Hallstein επέλεξε – ως

το δεξί του χέρι – έναν εμπειρογνώμονα στο δίκαιο

της ευρεσιτεχνίας:

Κατά τη διάρκεια του ναζιστικού καθεστώτος, ο Carl Friedrich Ophuels ήταν ο

κύριος Δικαστικός εμπειρογνώμονας του σημαντικού Δικαστηρίου Διπλωμάτων

Ευρεσιτεχνίας στη Φρανκφούρτη (Γερμανία), την πόλη όπου είχε την έδρα της

η IG Farben. Σε αυτό το ρόλο, ο Ophuels ήταν εξοικειωμένος με όλες τις διαμά-

χες, που αφορούσαν πατέντες, που σχετίζονταν με την καταλήστευση από το

καρτέλ της IG Farben, των χημικών βιομηχανιών των κατακτημένων χωρών της

Ευρώπης. το γεγονός αυτό του έδωσε φυσικά τα προσόντα, για να γίνει συ-

νεργός, στην επόμενη προσπάθεια του καρτέλ για την κατάκτηση της Ευρώπης.

το ερωτηματολόγιο Denazification Allied (Συμμαχική Αποναζικοποίηση) του

1946 αποκαλύπτει ότι ο Ophuels ήταν μέλος του ναζιστικού κόμματος, του

NSDAP, με τον αριθμό μέλους Νο. 2 399061 (έγγραφο A). Λόγω του ναζιστικού

του παρελθόντος, το Συμμαχικό Γραφείο Ασφαλείας ταξινομεί τον Ophuels το

1947 ως εξής: «Αυτό το άτομο θεωρήθηκε στο παρελθόν από τη Στρατιωτική

Κυβέρνηση ότι δεν πρέπει να εργοδοτηθεί για οποιαδήποτε θέση πάνω από τη

συνηθισμένη εργασία" (έγγραφο B).

Ωστόσο, η γνώμη του Hallstein για τον Ophuels ήταν σε άμεση αντίθεση με

αυτήν του Συμμαχικού Γραφείου. Μαζί με τον Gerhard Schiedermair – μέλος της

περιβόητης φατρίας Schiedermair, των ναζί δικηγόρων – ο Hallstein προώθησε

τον Ophuels εντός ενός έτους (1949) σε «Δόκτορα» και «Καθηγητή» της Νομικής

στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Ένα χρόνο αργότερα, το 1950, ο Hallstein

διόρισε τον Ophuels στη θέση του «Πρέσβη στις Βρυξέλλες» και δεξί του χέρι

για την οικοδόμηση της «Ε.Ε. των Βρυξελλών».

48

Κεφάλαιο 1

ο ειδικός για τις πατέντες στο Καρτέλ,c.f ophuels


49


Διορίζεται ως ο άνθρωπος του Hallstein στις Βρυξέλλες

A

B

Περισσότερες πληροφορίες: GB1CO266


Στις 17 Δεκεμβρίου του 1941, το κεντρικό γραφείο του Ναζιστικού Κόμματος στη

Φρανκφούρτη, σε μια επίσημη επιστολή του προς τον Πρύτανη του Πανεπιστη-

μίου της Φρανκφούρτης, πιστοποιεί ότι ο C.F Ophuels είναι ένας "πολιτικά αξιό-

πιστος" ["politisch verlässlicher"] Ναζί. Μόλις 16 χρόνια αργότερα, αυτός ο

ισχυρός άντρας του Συνασπισμού Ναζί/Καρτέλ, υπέγραψε το «Καταστατικό του

Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων» ως κύριος αρχιτέκτονας.

Εμείς, οι πολίτες της Ευρώπης, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η ιδρυτική

πράξη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου – το πιο υψηλό Νομικό Όργανο της σημε-

ρινής Ε.Ε των Βρυξελλών – σχεδιάστηκε και υπογράφτηκε για να λάβει νομική

ισχύ, από τους στυλοβάτες του Συνασπισμού Ναζί/Καρτέλ, συμπεριλαμβανομέ-

νων και εγγεγραμμένων μελών του Ναζιστικού Κόμματος.

Για μισό αιώνα, το Καρτέλ ήταν σε θέση να αποκρύπτει τις φρικτές παρωδίες

των πολιτικών του φορέων. τώρα, ωστόσο, που η αλήθεια, επιτέλους, αποκα-

λύπτεται, η δημοκρατική νομιμότητα της «Ε.Ε. των Βρυξελλών», έχει εκλείψει.

Καμία δημοκρατική οργάνωση – και κανένας ψηφοφόρος – δεν μπορεί να αγνοή-

σει αυτό το εγκληματικό παρελθόν.

50

Κεφάλαιο 1

Ένας «Πολιτικά αξιόπιστος» Ναζί Γίνεται


Στις 17 απριλίου 1957, ο C.F. Ophuels – μέλος του κόμματος των Ναζί, με αριθμό

μέλους 2 399061, που κατείχε την ιδιότητα του μέλους από την 1η Μαΐου του

1933 μέχρι το 1945 (το σύνολο της χρονικής περιόδου της ναζιστικής κυριαρχίας)

– έγινε ο βασικός «ιδρυτής», του ανώτατου Δικαστηρίου της Ευρώπης.

51


....

Ευρωπαϊκό Δικαστήριο– το ανώτατο δικαστήριο στην Ευρώπη –

17.4.1957

Περισσότερες πληροφορίες: GB1PR598

ιδρυτής του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου


52

Κεφάλαιο 1

Η IG farben και η Εγκληματική ιστορίατου Γερμανικού Καρτέλ Χημικών

Ποιόν εξυπηρετούσαν οι εκπρόσωποι του Καρτέλ, ο Hallstein, ο Ophuels καιοι συνεργοί τους με τα «γκρίζα κοστούμια»; το καρτέλ της IG Farben σχηματί-στηκε το 1925 από την Bayer, την BASF, την Hoechst και μερικές μικρότερεςγερμανικές εταιρείες χημικών. Ήταν η μεγαλύτερη εταιρεία στον κόσμο στοναναδυόμενο τομέα των βαφών ["Farben" στα γερμανικά], των χημικών, τωνφαρμακευτικών προϊόντων, των πλαστικών και άλλων συνθετικών προϊόντωνκατοχυρωμένων με διπλώματα ευρεσιτεχνίας.

Κατέχοντας δεκάδες χιλιάδες πατέντες, η IG Farben ήταν ο μεγαλύτερος κάτο-χος διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας του κόσμου, εκείνη την εποχή. το μόνο βήμαπου έλειπε για παγκόσμια κυριαρχία, ήταν η επέκταση των διπλωμάτων ευρε-σιτεχνίας της, προκειμένου να μονοπωλήσει τις γιγάντιες αναδυόμενες αγορέςτων κατοχυρωμένων με πατέντες συνθετικών προϊόντων, σε όλο τον υπόλοιποκόσμο. Ήδη από το 1904, ο Carl Duisberg, πρόεδρος της Bayer, είχε από τότεζητήσει τη δημιουργία ενός τέτοιου καρτέλ, με καθορισμένο ρητό στόχο για τηγερμανική χημική βιομηχανία, να «κυβερνήσει τον κόσμο».

Προς το σκοπό αυτό, η Bayer, η BASF και άλλες γερμανικές εταιρείες χημικών,έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην προμήθεια εκρηκτικών υλών και δηλητηριωδώναερίων, στο γερμανικό αυτοκρατορικό στρατό, για να ξεκινήσει τον Πρώτο Παγ-κόσμιο Πόλεμο. το 1918, χάρη στις ηρωικές προσπάθειες της παγκόσμιας κοι-νότητας, ο γερμανικός στρατός είχε ηττηθεί και η πρώτη προσπάθεια τουγερμανικού καρτέλ χημικών, για την επίτευξη παγκόσμιας κυριαρχίας, είχε απο-τύχει. Αλλά το καρτέλ δεν τα έβαλε κάτω.

Η BAYER, η BASF, η Hoechst – που λειτουργούσαν από το 1925 ως το ΚαρτέλIG Farben – χρηματοδότησαν την άνοδο του ναζιστικού κόμματος και το προ-ετοίμασαν, από τεχνικής πλευράς και διοικητικής μέριμνας – τροφοδοσίας, γιατην επόμενη προσπάθεια κατάκτησης του κόσμου, το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.το 1942, οι χημικές βιομηχανίες της μισής Ευρώπης ήταν υπό τον έλεγχο τουκαρτέλ IG Farben. το 1945, η δεύτερη προσπάθεια για την παγκόσμια κατά-κτηση επίσης απέτυχε. το 1948, αρκετά διευθυντικά στελέχη της IG Farben,καταδικάστηκαν, κατά τη διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης για τα ΕγκλήματαΠολέμου, για γενοκτονία, δουλεία, λεηλασίες και άλλα εγκλήματα κατά της αν-θρωπότητας.


53


1914/18

1925

οι οικονομικές κινητήριες δυνάμεις πίσωαπό δύο Παγκόσμιους Πολέμους

bAyER bAsF HOEcHsT

1947/48

1Οσ ΠΑγκOσΜιΟσ ΠOλΕΜΟσΠρώτη προσπάθεια του καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων για να κατακτήσει τον κόσμο

από το 1914 αυτές οι 3 εταιρείες, είχαν τον έλεγχο σε πάνω απόχίλια διπλώματα ευρεσιτεχνίας, αριθμός κατά πολύ μεγαλύτερος

από τον αριθμό των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας που κατείχε, οποι-οσδήποτε όμιλος εταιρειών, εκείνη την εποχή, σε όλον τον κόσμο.

Δίκη της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα Πολέμου

Διοικητικά στελέχη της IG farben δικάζονται και καταδικάζονται για γενοκτονία, δουλεία, λεηλασία της Ευρώπης και άλλα εγκλήματα

κατά της ανθρωπότητας – συμπεριλαμβανομένηςτης συγκρότησης των στρατοπέδων

συγκέντρωσης του Άουσβιτς.

1939/45 2Οσ ΠΑγκOσΜιΟσ ΠOλΕΜΟσΗ Δεύτερη απόπειρα του καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων

να κατακτήσει τον κόσμο αποτυγχάνει.

ΔηΜιΟυργIΑ τΟυ κΑρτEλ IG FARbENΤο μεγαλύτερο σε όλον τον κόσμο καρτέλ χημικών και

φαρμακευτικών προϊόντων, χρηματοδότησε την άνοδο των Ναζί και τους προετοίμασε για πόλεμο

Περισσότερες πληροφορίες: GB1DF377


54

Κεφάλαιο 1

το Καρτέλ της IG farben Δημιούργησετο Μεγαλύτερο στον Κόσμο ΣτρατόπεδοΕξόντωσης.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ρόλο του

καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων πίσω από το 2ο Παγκό-

σμιο Πόλεμο, το Άουσβιτς και άλλα εγκλήματα πολέμου:

www.profit-over-life.org

Περισσότερα από 50.000 αυθεντικά έγγραφα από τη Δίκη

της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα του Πολέμου, εναντίον

του καρτέλ IG Farben.

Ως αντάλλαγμα για τη χρηματοδότηση της ανόδου των Ναζί και του εφοδιασμούτους, κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, το καρτέλ της IG Farben, ήταν ο κύριος οι-κονομικός δικαιούχος από την κατάκτηση της Ευρώπης. Ένα παράδειγμα τηςστενής συνεργασίας μεταξύ της Farben και των Ναζί, είναι το στρατόπεδο συγ-κέντρωσης του Άουσβιτς. Χρηματοδοτούμενη με πίστωση 1 δισ. Reichsmark,από την Deutsche Bank και την Dresdner Bank, η IG Farben κατασκεύασε τομεγαλύτερο βιομηχανικό συγκρότημα στον κόσμο εκείνη την εποχή, στην πο-λωνική πόλη του Άουσβιτς.

Οι εγκαταστάσεις του εργοστασίου «IG Άουσβιτς", ήταν προορισμένες για τηνπαραγωγή του συνθετικού καουτσούκ, της βενζίνης και άλλων χημικών ουσιών,προκειμένου να επιτευχθεί η, σχεδιασμένη από τους Ναζί και την IG Farben,κατάκτηση της Ρωσίας και της Ασίας. Για την κατασκευή αυτού του γιγαντιαίουεργοστασιακού συγκροτήματος, το παρακείμενο στρατόπεδο συγκέντρωσηςτου Άουσβιτς επεκτάθηκε και έγινε ο μεγαλύτερος στον κόσμο χώρος καταναγ-καστικής εργασίας σκλάβων, και αργότερα στρατόπεδο εξόντωσης.

Αυτά και πολλά άλλα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από το καρτέλ της IG Far-ben, στο Άουσβιτς και αλλού, έχουν καταγραφεί στα αρχεία της Δίκης της Νυ-ρεμβέργης για τα εγκλήματα του Πολέμου, και αναφέρονται σε ηγετικάεκτελεστικά στελέχη αυτού του καρτέλ. τα πιο σοκαριστικά μεταξύ των εγγρά-φων αυτών, είναι αυτά που αναφέρονται στα θανατηφόρα ιατρικά πειράματα– η πλειοψηφία των οποίων πραγματοποιήθηκαν με πατενταρισμένα χημικάφάρμακα της Bayer, της Hoechst και άλλων εταιρειών του ομίλου IG Farben.το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης απέδειξε επίσης ότι, ορισμένοι από τους για-τρούς, που ήταν υπεύθυνοι για τη διεξαγωγή αυτών των θανατηφόρων πειρα-μάτων, συμπεριλαμβανομένου του Δρος Vetter, ήταν – τότε – μισθωτοίυπάλληλοι της φαρμακευτικής εταιρείας BAYER.


55


BAYER, BASf, HoEcHST (Καρτέλ IG farben)οι αρχιτέκτονες του Άουσβιτς

Ο Δρ. HelmuthVetter, υπάλλη-λος της Bayerκαι γιατρόςτων SS στοΆουσβιτς

Το IG Άουσβιτς είχε έκταση πάνωαπό 24 km2 (6000 στρέμματα). Ήτανμια 100% θυγατρική της IG Farben(BAYER, BASF, Hoechst).

Το IG Άουσβιτς χτίστηκε με την εργασίαδεκάδων χιλιάδων σκλάβων εργατώναπό το στρατόπεδο συγκέντρωσης τουΆουσβιτς.

Υπολογίζεται ότι 1 έως 3 εκατομμύριαάνθρωποι δολοφονήθηκαν στο Άουσβιτς, με Zyclon Β – ένα αέριο που κατασκευάστηκε από τηνDegesch, εταιρεία θυγατρική τηςBASF/IG Farben.

Η BAYER και η HOECHST δοκίμαζαντα πατενταρισμένα τους φάρμακα, πάνωστις χιλιάδες των κρατουμένων. Οι περισ-σότεροι από αυτούς, έχασαν τη ζωή τους

Οι υπάλληλοι της BAYER διεξήγαγανδοκιμές με πατενταρισμένα φάρμακατης BAYER, στο στρατόπεδο συγκέν-τρωσης του Άουσβιτς.

Το 1948, οι διευθυντές του καρτέλ IGFarben δικάστηκαν στη Νυρεμβέργη.Ο πρόεδρος C. Krauch και άλλοι, καταδικάστηκαν για γενοκτονία, δουλεία και άλλα εγκλήματα.

Περισσότερες πληροφορίες: GB1AU388


56

Κεφάλαιο 1

Επιχειρώντας «Πραξικόπημα» για να Επιβά-λει την «Ε.Ε. των Βρυξελλών», το Καρτέλ Εκ-θέτει το Εγκληματικό Παρελθόν τουΚατά τον τελευταίο μισό αιώνα, το καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων, έχει κάνει

κάθε δυνατή προσπάθεια, για να αποκρύψει την αλήθεια σχετικά με το αδίστακτο

εγκληματικό παρελθόν του, ως ο ηθικός αυτουργός των δύο Παγκοσμίων Πολέμων.

Για περισσότερες από 6 δεκαετίες μέχρι τώρα, οι φορείς του Καρτέλ:

• πλήρωσαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για την κάλυψη πληροφοριών,

• έχτισαν αυτοκρατορίες ΜΜΕ, για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης,

• ξανάγραψαν τα βιβλία της ιστορίας και λογόκριναν τις παγκόσμιες ειδήσεις,

• χρηματοδότησαν και ανέβασαν στην εξουσία γενιές πολιτικών – από

αριστερά και δεξιά – σε δεκάδες χώρες,

• τοποθέτησαν «φύλακες» σε σημαντικούς ακαδημαϊκούς κλάδους, συμπερι-

λαμβανομένης της επιστήμης, της ιατρικής, της ιστορίας, των πολιτικών και

κοινωνικών επιστημών, καθώς και άλλων βασικών τομέων της κοινωνίας,

όπως οι εκκλησίες, τα συνδικάτα κλπ.,

• και κυνήγησαν ανηλεώς αυτούς που τόλμησαν να σπάσουν τη σιωπή.

Όλα αυτά συνέβησαν για έναν και μόνο λόγο: για να κρύψουν το εγκληματικό πα-

ρελθόν του καρτέλ, μέχρι να ολοκληρώσει επιτυχώς, την τρίτη προσπάθειά του για

την κατάκτηση της Ευρώπης, η οποία, αυτή τη φορά, πρόκειται να επιτευχθεί μέσω

της «Ε.Ε. των Βρυξελλών». Η συγκάλυψη ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην

ιστορία – του ρόλου του καρτέλ πίσω από τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο – έχει κοστίσει

στο καρτέλ εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, κατά τον τελευταίο μισό αιώνα.

Αυτό το συγκλονιστικό ποσό των χρημάτων, που δαπανάται από τους φορείς

του καρτέλ, για τη συγκάλυψη του εγκληματικού παρελθόντος του, μπορεί να

εξηγηθεί μόνο από ένα γεγονός: το καρτέλ έχει πλήρη επίγνωση ότι η αποκά-

λυψη του παρελθόντος του θα καταστρέψει τα σχέδια, για την επόμενη προ-

σπάθειά του για την κατάκτηση και τον έλεγχο της Ευρώπης.

Η υπογραφή του «Εξουσιοδοτικού Νόμου της Λισαβόνας», μαζί με τον εξαναγ-

κασμό των λαών της Ευρώπης στο πλαίσιο της «Ε.Ε. των Βρυξελλών», μετα-

τρέπει τη δημοσίευση των ιστορικών εγγράφων και δεδομένων, που περιέχονται

σε αυτό το βιβλίο, σε μια αναγκαία και χρονικά έγκαιρη εκδήλωση. Η διάδοση

των πληροφοριών σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, θα εκθέσει το ρόλο των

μελών του καρτέλ πίσω από την «Ε.Ε. των Βρυξελλών» και θα αποτρέψει το

Καρτέλ, από την έναρξη μιας άλλης προσπάθειας κατάκτησης του κόσμου.


57


2ος Παγκόσμιος Πόλεμος: ΚατακτητικόςΠόλεμος εκ μέρους του Καρτέλ του

Πετρελαίου και των Φαρμάκων

Αυτή είναι η προμετωπίδα από την επίσημη έκθεση του 1945, που ακολούθησε

τις Ακροάσεις του Κογκρέσου των ΗΠΑ, σχετικά με τα αίτια του 2ου Παγκοσμίου

Πολέμου. Καλύπτει πάνω από εκατό σελίδες και κατηγορηματικά αποδεικνύει,

ότι ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας «κατακτητικός πόλεμος» που πραγ-

ματοποιήθηκε για λογαριασμό του Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων. Ο στόχος

του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ο ίδιος με εκείνον του 1ου Παγκοσμίου Πολέ-

μου: ο έλεγχος, των αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, αναδυομένων

αγορών παγκοσμίως, στα χημικά, πετροχημικά, και φαρμακευτικά προϊόντα.

Αυτά τα επίσημα κυβερνητικά έγγραφα, ήταν κρυμμένα στα αρχεία για πάνω

από έξι δεκαετίες. Παρά το γεγονός ότι αποτελούν σημαντικά ντοκουμέντα, που

αφορούν το μεγαλύτερο έγκλημα στην ανθρώπινη ιστορία, δεν είχαν καν

δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Τώρα, επιτέλους,

μπορείτε να τα μελετήσετε μόνοι σας στο www.relay-of-life.org.

Περισσότερες πληροφορίες: GB1SR299


58

Κεφάλαιο 1

Δημοσιοποιούνται Μετά από Επτά Δεκαετίες Σιωπής: τα αρχεία των Εγκλημάτων Πολέμου του ΚαρτέλΈχουμε ανακαλύψει περισσότερες από 50.000 σελίδες, μέσα στα επίσημα αρ-χεία της Δίκης της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα του Πολέμου, που αναφέρον-ται εναντίον του καρτέλ IG Farben. Για πρώτη φορά σε περισσότερο από επτάδεκαετίες, τα αυθεντικά αρχεία (συμπεριλαμβανομένων των τρομακτικών εκθε-μάτων) αυτής της δίκης, που έγινε το 1947 / 8 κατά των διευθυντών των BAYER,BASF, Hoechst και άλλων εταιρειών της IG Farben, έχουν δημοσιοποιηθεί καιείναι προσβάσιμα ηλεκτρονικά, σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ύστερα από τη μελέτη αυτών των ιστορικών αρχείων, θα συνειδητοποιήσετεότι έχετε εξαπατηθεί συστηματικά, για την αληθινή αιτία του 2ου Παγκοσμίου Πο-λέμου, του μεγαλύτερου εγκλήματος στην ιστορία του πλανήτη μας. Για παρά-δειγμα, θα μάθετε ότι:

• Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί χωρίς τηνοικονομική και υλικοτεχνική υποστήριξη της Bayer, της BASF, της Hoechstκαι των άλλων εταιρειών της IG Farben, του μεγαλύτερου καρτέλ χημικώνκαι φαρμακευτικών προϊόντων στον κόσμο, εκείνη τη χρονική περίοδο.

• Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν ήταν, κατά κύριο λόγο, μια αντιδικία για εθνι-κούς ή φυλετικούς λόγους, αλλά έγινε για λογαριασμό του καρτέλ IG Farbenκαι της προσπάθειάς του να κατακτήσει και να ελέγξει τις αναδυόμενες, αξίαςπολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων, χημικές, πετροχημικές και φαρμακευ-τικές αγορές στην Ευρώπη και τον κόσμο.

• Ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος δεν ήταν το αποτέλεσμα της δράσης ενός διε-στραμμένου ψυχοπαθούς, που έφερε το όνομα Αδόλφος Χίτλερ. Αντίθετα, οΧίτλερ και οι Ναζί χούλιγκανς, ήταν οι πολιτικές και στρατιωτικές μαριονέτεςτου καρτέλ IG Farben. Σύμφωνα με τον Εισαγγελέα του Δικαστηρίου της Νυ-ρεμβέργης για τα Εγκλήματα του Πολέμου, ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταντο αποτέλεσμα μιας συντονισμένης τεχνολογικής, οργανωτικής, οικονομικής,πολιτικής και στρατιωτικής προσπάθειας, ένας «γάμος» – όπως τον χαρα-κτήρισε ο εισαγγελέας – μεταξύ της IG Farben και των Ναζί.

• το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς, δεν ήταν το «προϊόν» ορισμέ-νων τρελλών SS, αλλά ένα στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας, για τιςγιγαντιαίες βιομηχανικές εγκαταστάσεις της IG Farben (IG Άουσβιτς), πουήταν σχεδιασμένες για την παραγωγή των συνθετικών καυσίμων και τουκαουτσούκ, τα οποία ήταν απαραίτητα για την κατάκτηση της ΑνατολικήςΕυρώπης, της Ρωσίας και της Ασίας.


Προμετωπίδα εγγράφου από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για

τα Εγκλήματα του Πολέμου, υπόθεση αριθ. VI: «οι Ηνωμένες

Πολιτείες της αμερικής εναντίον carl Krauch και άλλων

διευθυντών της IG farben,» η οποία διήρκεσε από τις 27 του

αυγούστου 1947 έως τις 30 ιουλίου 1948.

59


το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα του Πολέμου, Εναντίον του

Καρτέλ του Πετρελαίου και των Φαρμάκων.

Περισσότερες πληροφορίες: GB1NT954


60

Κεφάλαιο 1

αποκαλύπτοντας μια απάτη Μισού αιώνα

αν ο καθοριστικός ρόλος του καρτέλ, πίσω απότον 1ο και το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, είχε αποκαλυ-φθεί στο παρελθόν, αυτά τα επιχειρηματικά συμ-φέροντα, ποτέ δεν θα είχαν την ευκαιρία να ξεκινήσουν μια άλλη προσπάθεια για άλωση τηςΕυρώπης και του κόσμου.

ως εκ τούτου, η απόκρυψη του εγκληματικού τουςπαρελθόντος, ήταν απαραίτητη προϋπόθεση,προκειμένου τα μέλη του καρτέλ να οικοδομήσουντην «Ε.Ε. των Βρυξελλών».

Στις προηγούμενες σελίδες αυτού του βιβλίου, εκθέσαμε την παραπλανητική στρατηγική τουΚαρτέλ. Η απέναντι σελίδα συνοψίζει τα βασικάγεγονότα: Ενώ οι πολιτικοί και στρατιωτικοί φο-ρείς του καρτέλ καταδικάστηκαν στη Νυρεμβέργη,οι νομικοί και οικονομικοί του φορείς, ανέλαβαντην αποστολή της προετοιμασίας και εφαρμογής,της τρίτης προσπάθειας του καρτέλ για την Ευρω-παϊκή και παγκόσμια κυριαρχία.


61


κΑρτEλ ΠΕτρΕλΑIΟυ κΑι ΦΑρΜAκωΝIG farben / BAYER / BASf / HoEcHST

H «Ε.Ε. των Βρυξελλών»

δημιουργεί ξανά τον "Έν-

στολο Βραχίονα" του καρ-

τέλ – που είχε θυσιαστεί

μετά την αποτυχημένη τε-

λευταία προσπάθεια κατά-

κτησης του κόσμου.

Καταδικάστηκαν ως

οι «κύριοι εγκληματίες

πολέμου», σε θάνατο

ή σε μακρόχρονες

ποινές φυλάκισης,

στο Δικαστήριο της

Νυρεμβέργης για τα

Εγκλήματα Πολέμου.

Άνω: Hermann Göring,

Κάτω: Joachim vonRibbentrop

Walter Hallstein Carl F. Ophüls

Τους ανατέθηκε από το Καρτέλ η

αποστολή να προετοιμάσουν την

επόμενη απόπειρα, για παγκόσμια

κυριαρχία, μέσα από την «Ε.Ε των

Βρυξελλών»

Οικοδόμηση του «Ευρωπαϊκού-

Στρατού» – συμπεριλαμβανομένων

των πυρηνικών όπλων – υπό τον

έλεγχο της «Ε.Ε. των Βρυξελλών»,

δηλαδή του Πολιτικού Γραφείου

του Καρτέλ

Με τη Στολή

Β α Σ ι Κο I Σ τ υλο Β A τ Ε Σ

Με τα ΓκρίζαΚουστούμια


62

Κεφάλαιο 1

τρίτη απόπειρα του Καρτέλ Πετρελαίουκαι Φαρμάκων να κατακτήσει και να ελέγξει τον κόσμο.Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο, μπορεί ίσως να σκεφτείτε ότι οι συνταρακτικές

πληροφορίες που παρουσιάζονται εδώ, δεν μπορούν να αληθεύουν, διότι, εάν

ήταν αληθινές, θα τις είχατε ακούσει ξανά στο παρελθόν. Υπάρχει, εν τούτοις,

ένας απλός λόγος, μια απλή ερμηνεία, για το ότι δεν ήσασταν μέχρι τώρα ενή-

μεροι για αυτά τα γεγονότα.

Από τη στιγμή που οι δύο προηγούμενες προσπάθειές τους για παγκόσμια κα-

τάκτηση – 1ος και 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος – είχαν αποτύχει, οι φορείς του Καρτέλ

ήξεραν ότι ο μόνος τρόπος για να μπορέσει μια τρίτη προσπάθεια να είναι επιτυ-

χής, θα ήταν, αν η συμμετοχή τους στις δύο προηγούμενες απόπειρες, εξαφανι-

ζόταν πλήρως από τη μνήμη της ανθρωπότητας. Διαφορετικά, πώς αλλιώς μπορεί

να εξηγηθεί το γεγονός ότι, πάνω από εξήντα χιλιάδες σελίδες από τα πρακτικά

της Δίκης της Νυρεμβέργης κατά του καρτέλ της IG Farben, ήταν κρυμμένα για

πάνω από έξι δεκαετίες στα διεθνή αρχεία; Γιατί χρειάστηκε να συμβάλουν οι

συγγραφείς αυτού του βιβλίου στην απελευθέρωση αυτών των πληροφοριών

και στη δημοσίευσή τους στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.profit-over-life.org;

Ενώ οι στρατιωτικοί και πολιτικοί φορείς του καρτέλ κατά τη διάρκεια του 2ου

Παγκοσμίου Πολέμου, θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για το θάνατο και την κατα-

στροφή που προκάλεσαν, οι οικονομικοί τους προστάτες συνέχισαν τις αδιά-

κοπες προσπάθειες τους για να επιτευχθεί ο τελικός στόχος. Για την εκπλήρωση

αυτού του στόχου, αυτό που απλώς έκαναν, ήταν να χρηματοδοτήσουν την

άνοδο μιας καινούργιας γενιάς πολιτικών φορέων, σε χώρες κλειδιά.

Ο Χέλμουτ Κολ, πρώην υπάλληλος της BASF, προωθήθηκε για να γίνει καγκε-

λάριος της Γερμανίας – μια θέση την οποία κατείχε για 16 χρόνια. Σε αυτό το

διάστημα, ξόδεψε δισεκατομμύρια δολάρια από τα χρήματα των φορολογου-

μένων, για τη χρηματοδότηση της οικοδόμησης της Ε.Ε. των Βρυξελλών. Η An-

gela Merkel, η πολιτική προστατευόμενη του, κατέχει αυτή τη θέση σήμερα.

Παράλληλα, στη Γαλλία, οι «διάδοχοι των αρχιτεκτόνων του Άουσβιτς» προ-

ώθησαν το Νικολά Σαρκοζί στην εξουσία. Μετά την απόρριψη της Ε.Ε των Βρυ-

ξελλών από τους λαούς της Γαλλίας και της Ολλανδίας το 2005, αυτοί οι δύο

πολιτικοί εκτελεστές του καρτέλ, εξανάγκασαν τους επικεφαλής της υπόλοιπης

Ευρώπης, να υπογράψουν τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο» της Λισαβόνας.


63


οι διάδοχοι των αρχιτεκτόνων του Άουσβιτς έγιναν οι βασικοί υποστηρικτές

της «Ε.Ε. των Βρυξελλών»

bAyER bAsF

Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα του ΠολέμουΤο Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα Πολέμου, διαπιστώνοντας ότι,

η IG Farben ήταν η κινητήρια βιομηχανική δύναμη πίσω από το 2ο Παγκόσμιο

Πόλεμο, διέταξε τη διάλυση του καρτέλ στις κύριες συνιστώσες εταιρείες.

Άνγκελα Μέρκελ• Πολιτική Εκτελεστής του Γερμανικού Καρτέλ• Καγκελάριος της Γερμανίας από το 2005

έως σήμερα

Νικολά Σαρκοζί• Πολιτικός εκτελεστής του Γαλλικού Καρτέλ• Πρόεδρος της Γαλλίας από το 2007

έως σήμερα

AvENTIs

sANOFI

Χέλμουτ Κολ• Πρώην υπάλληλος της BASF, προστατευόμενος του Wurster• Έγινε καγκελάριος της Γερμανίας, 1982-1998

HOEcHsT

2005: Με τη βοήθειατου, τότε, Γάλλουυπουργού ΕσωτερικώνΝικολά Σαρκοζί, ονάνος της φαρμακοβιο-μηχανίας Sanofi «κατά-πιε» το φαρμακευτικόγίγαντα «Aventis».

ο carl WursterΜέλος του Διοικητικού Συμ-βουλίου της θυγατρικής της IGFarben, η οποία κατασκεύαζετα δηλητηριώδη αέρια για τοΆουσβιτς. Μετά το 2° Παγκό-σμιο Πόλεμο: ΔιευθύνωνΣύμβουλος και αργότερα, αντι-πρόεδρος του διοικητικού συμ-βουλίου της BASF.

fritz Ter MeerΔιευθυντής της IG Farben,ο οποίος καταδικάστηκεστη Νυρεμβέργη για δου-λεία, λεηλασίες και άλλαεγκλήματα. Μετά το 2°Παγκόσμιο Πόλεμο: Πρό-εδρος της εταιρείαςBAYER από το 1956 έωςτο 1967.

Ο Σαρκοζί και η Μέρκελ έγιναν οι πολιτικοί επιβολείς του «Εξουσιοδοτι-

κού Νόμου της Λισαβόνας» και της επόμενης προσπάθειας του καρτέλ

πετρελαίου και φαρμάκων για να κατακτήσει και να ελέγξει την Ευρώπη –

και από εκεί τον υπόλοιπο κόσμο.

Άνγκελα Μέρκελ, το 1992 και το 2009. Ο μέντοράς της,Χέλμουτ Κολ, σύστηνε τη νεαρή Μέρκελ ως "το κορίτσι μου."


64

Κεφάλαιο 1

ο Κόσμος στο Χείλος μιας Παγκόσμιας Δικτατορίας και ενός 3ου Παγκόσμιου ΠολέμουΗ Ιστορία μας διδάσκει ότι υπήρχαν δύο προϋποθέσεις για τις απόπειρες του

Καρτέλ για παγκόσμια κυριαρχία:

1. Η εγκαθίδρυση δικτατορίας στην περιοχή από όπου θα ξεκινήσει η

κατάκτηση του κόσμου. Η Συνθήκη της Λισσαβόνας προσφέρει τη νομική

βάση για αυτό.

2. Συστηματικός σχεδιασμός για στρατιωτικές δράσεις, συμπεριλαμβανομένου

ενός νέου παγκοσμίου πολέμου. Η δημιουργία Ευρωπαϊκού Στρατού, σε συ-

σχετισμό με τις ανοιχτές απειλές των πολιτικών φορέων του καρτέλ, για χρήση

πυρηνικών όπλων, είναι ένα αλάνθαστο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση.

Έτσι, το ιστορικό αντίστοιχο της κατάληψης της εξουσίας από το Καρτέλ

Πετρελαίου και Φαρμάκων, μέσω της Ε.Ε. των Βρυξελλών, είναι η εξαγορά της

Γερμανικής κυβέρνησης από τις ίδιες ομάδες συμφερόντων, πριν από τρία

τέταρτα του αιώνα. το έτος 1933 αντιστοιχεί με το έτος 2009, όταν το καρτέλ

πετρελαίου και φαρμάκων επέβαλε τον «εξουσιοδοτικό» του «νόμο». το έτος

1934 είναι σε αντιστοιχία με το έτος 2010, όταν η δικτατορία θα δείξει το αληθινό

της πρόσωπο με την υποβολή βασικών τομέων της κοινωνίας, κάτω από την

κυριαρχία της. το σχέδιο που υποστηρίζεται από το Σαρκοζί, για μια κεντρικά

ελεγχόμενη ευρωπαϊκή οικονομία, είναι μόνο η αρχή.

Υπό το φως αυτών των γεγονότων, οι λαοί της Ευρώπης και του κόσμου πρέπει

να αναλάβουν δράση. Η επιτυχία των προσπαθειών τους θα εξαρτηθεί από τις

ακόλουθες προϋποθέσεις:

1. Σωστή πολιτική ανάλυση.

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε για να προσφέρει αυτή την ανάλυση.

2. Αποτελεσματική διάδοση των πληροφοριών αυτών στους

λαούς όλου του κόσμου.

3. Οργάνωση ενός κινήματος ατόμων που δεσμεύονται να

προστατεύουν τη δημοκρατία και την ειρήνη στην Ευρώπη

και στον υπόλοιπο κόσμο.


65


αντιστοιχίες ανάμεσα στο 1933 και σήμερα

Καρτέλ χημικών,πετρελαίου καιφαρμάκων

Η Ευρώπη και μετά ο υπόλοιποςκόσμος.

Γερμανία

Ψευδείς υποσχέσειςγια «δικαιοσύνη,τάξη και ειρήνη»

Γερμανικός Εξουσιο-δοτικός Νόμος τουαπριλίου του 1933

οικονομική Κρίσηστο τέλος της δεκαετίας του 20

οικονομικός καιΠολιτικός έλεγχος

Κατάργηση των δικαιωμάτωντων πολιτών Στρατιωτικοποίηση

το ίδιο

το ίδιο

Γερμανία, Γαλλία

το ίδιο

Συνθήκη τηςλισσαβόνας

Σημερινή παγκόσμια

οικονομική κρίση

το ίδιο

το ίδιο

Έλεγχοςτης Κοινής Γνώμης

Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ελεγχόμενααπό το Καρτέλ

το ίδιο

Προετοιμασίες για δικτατορία

Ευεργετούμενοι και χρηματοδότες

Εδαφικές εμπορικές αξιώσεις

Ηγέτιδα/ες χώρα/ες

Παραπλανητικές τακτικέςγια να καταλάβει τηνεξουσία

Εξουσιοδοτικός Νόμος

Γενεσιουργό γεγονός

Απώτατος Στόχος

2007/09Ευρώπη

– Συνθήκη τηςλισσαβόνας

1933Γερμανία

ΕξουσιοδοτικόςΝόμος του

Καρτέλ


66

Κεφάλαιο 1

οι Πολιτικοί που Παρέδωσαν την Ευρωπαϊκή Ήπειρο στα Χέρια του Καρτέλ

VanhannenΦινλανδία

ΚαραμανλήςΕλλάδα

Στις 13 Δεκεμβρίου 2007, αυτοί οι Ευρω-παίοι πολιτικοί υπέγραψαν τον «Εξουσιο-δοτικό Νόμο» της Λισαβόνας. Με αυτόντον τρόπο, παρέδωσαν το σύνολο της Ευ-ρωπαϊκής Ηπείρου στα χέρια του Καρτέλ.Ακριβώς όπως και το Γερμανικό Κοινο-βούλιο το 1933, αυτοί οι πολιτικοί άνοιξαντο δρόμο για τη δικτατορία και την κατά-κτηση του κόσμου προς όφελος των επι-χειρηματικών συμφερόντων. Και ακριβώςόπως το 1933, έδωσαν σε αυτή την εξα-γορά έναν ψευδό – δημοκρατικό μανδύα.

οι άνθρωποι κλειδιά του Καρτέλ – Πολιτικά Εκτελεστικά Όργανα

Zatlersλετονία

Prodiιταλία

Ahernιρλανδία

BrownΗνωμένο Βασίλειο

AndrusΕσθονία

ΜέρκελΓερμανία

ΣαρκοζίΓαλλία

RasmoussenΔανία

StanishevΒουλγαρία

VerhofstadtΒέλγιο


67


οι Πολιτικοί που Παρέδωσαν την Ευρωπαϊκή Ήπειρο στα Χέρια του Καρτέλ

Adamkusλιθουανία

Junkersλουξεμ-βούργο

GonziΜάλτα

Balkenendeολλανδία

Gusenbauerαυστρία

SocratesΠορτο -γαλλία

TuskΠολωνία

Basescuρουμανία

ReinfeldtΣουηδία

ficoΣλοβακία

ferencουγγαρία

Topolanekτσεχία

Zapateroισπανία

RumsfeldΣλοβενία

Παπαδό-πουλος Κύπρος

Πηγή για τις φωτογραφίες: Wikipedia


Προλαβαίνοντας την Επανάληψη της ιστορίας

Κεφάλαιο 1

68

Επειδή είναι προφανές ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι μιας ολόκληρης ηπείρου,της Ευρώπης, απέτυχαν να προστατεύσουν τη δημοκρατία, εμείς, οι άνθρωποιτου κόσμου, πρέπει να αναγνωρίσουμε τις ευθύνες μας και να αναλάβουμεδράση. Για να είμαστε σε θέση να το πράξουμε, πρέπει να κατανοήσουμε τηνιστορία. Η απέναντι σελίδα συνοψίζει την εμπειρία της ανθρωπότητας του πε-ρασμένου αιώνα, σε μορφή γραφικής παράστασης.

Δύο φορές στο παρελθόν, το Καρτέλ του Πετρελαίου και των Φαρμάκων, πήρετην Ευρώπη και τον κόσμο στην άβυσσο. Περισσότεροι από εκατό εκατομμύριαάνθρωποι πλήρωσαν με τη ζωή τους, ως αποτέλεσμα της επιθυμίας αυτών τωνεταιρικών συμφερόντων για παγκόσμια κυριαρχία. Ο εικοστός αιώνας θα μείνειστα χρονικά της ιστορίας ως ο «αιώνας του θανάτου και της καταστροφής, γιαλογαριασμό του Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων». Και τώρα, στις αρχές τουεικοστού πρώτου αιώνα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την κατάσταση, όπου ηίδια εταιρική ομάδα συμφερόντων, αναλαμβάνει μια τρίτη προσπάθεια να υπο-τάξει τον κόσμο κάτω από την κυριαρχία της.

Αυτή η τρίτη απόπειρα σήμερα είναι ιδιαίτερα ύπουλη, επειδή το Καρτέλ κρύβειτα προφανή κίνητρα του για τον παγκόσμιο έλεγχο, πίσω από την παραπλα-νητική προπαγάνδα της ειρήνης. Οι πολιτικοί παράγοντες του Καρτέλ προσπα-θούν να πείσουν το λαό, ότι η Ε.Ε. των Βρυξελλών είναι αναγκαία, για ναπροστατευτεί η Ευρώπη από την επανάληψη των φοβερών εμπειριών του 1ουκαι 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Πρέπει τώρα να κάνουμε μια επιλογή: Είτε θα κλείσουμε τα μάτια μας και θααγνοήσουμε αυτά τα ιστορικά γεγονότα ή θα κατανοήσουμε την ευθύνη μαςγια την πρόληψη της επανάληψης της ιστορίας, και θα δράσουμε. Σαφώς, ομόνος τρόπος να προχωρήσουμε είναι να δράσουμε. το πρώτο βήμα για τοντερματισμό των αιώνων της εξαπάτησης – που έχει κρατήσει εκατομμύρια αν-θρώπους στην άγνοια, για τους αληθινούς ενόχους, πίσω από τα μεγαλύτεραεγκλήματα στην ιστορία – είναι να μοιραστούμε αυτές τις πληροφορίες με άλ-λους ανθρώπους.


69

Ένας αιώνας Θανάτου και Καταστροφής:το Καρτέλ και η αναζήτησή του για Παγκόσμια Κυριαρχία

ΠολιτικοίΕκτελεστές

οι συνέπειες της αγνόησηςτων πρώτωνπροειδοποιητι-κών σημείων

1ος

ΠαγκόσμιοςΠόλεμος

2ος

ΠαγκόσμιοςΠόλεμος

?

το Καρτέλ των Χημικών, του Πετρελαίου και τωνΦαρμάκων Επιδιώκει την Παγκόσμια Κυριαρχία

o Γερμανόςαυτοκράτορας

Wilhelm II

ο Χίτλερκαι το

ΝαζιστικόΚόμμα

Η «Ε.Ε τωνΒρυξελλών»

1933Εξουσιοδοτικός

Νόμος

ΕξουσιοδοτικόςΝόμος της

λισσαβόνας

1914Νόμος «Πολεμι-κών Χρεωγρά-

φων»

69


Εσύ αποφασίζεις!

1918Η απόπειρα παγ-

κόσμιας κυριαρ-

χίας απέτυχε

1945Η απόπειρα παγ-

κόσμιας κυριαρ-

χίας απέτυχε


70

Κεφάλαιο 1

Σε αυτό το εισαγωγικό κεφάλαιο του βιβλίου, σας φέραμε αντι-

μέτωπους με ιστορικά γεγονότα και πληροφορίες, που μπορεί να

μην τα έχετε ακούσει ποτέ ξανά.

Γνωρίζουμε ότι ορισμένες από αυτές τις συγκλονιστικές πληρο-

φορίες είναι δύσκολο να γίνουν αποδεκτές, γι’ αυτό και σας εν-

θαρρύνουμε να πραγματοποιήστε τη δική σας επιπρόσθετη

έρευνα.

Επειδή όλα τα στοιχεία, που παρουσιάζονται εδώ, βασίζονται

σε ιστορικά αρχεία, είμαστε πεπεισμένοι ότι, με την έρευνα σας,

θα επιβεβαιώσετε όλα όσα αναγράφονται σε αυτό το βιβλίο.

Από τη στιγμή που έχετε συνειδητοποιήσει σε ποιο βαθμό εσείς,

η οικογένεια σας, οι φίλοι σας, και ολόκληρες γενιές έχουν σκόπιμα

κρατηθεί σε πλήρη άγνοια, για τα πραγματικά περιστατικά της ιστο-

ρίας, μπορείτε να θέσετε στον εαυτό σας μια αποφασιστική ερώτηση:

«Για πόσο καιρό ακόμα θα επιτρέπουμε στα συμφέροντα τουΚαρτέλ να καθορίζουν το μέλλον της ηπείρου μας»;

Οι ακόλουθες σελίδες θα σας δώσουν μερικές ιδέες για το τι μπο-

ρείτε να κάνετε. τα θέμα αυτό θα τύχει περαιτέρω επεξεργασίας

στο τελευταίο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου.

«αυτοί που δεν θυμούνται το παρελθόνείναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν»

George Santayana


71


ΘυσιάζονταςΕκατομμύριαΖωές

BAYER HoEcHSTΣήμερα SanofiBASf

τOτΕ

σηΜΕρΑ

Για ΚέρδηΔισεκατομ-μυρίων

Στρατόπεδο Συγκέντρωσης Aουσβιτς

Κεντρικά Γραφεία της IG farben στηΦρανκφούρτη

Σχεδιασμός για το Aουσβιτς

IG Aουσβιτς

Διεθνές Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων

Πιστεύετε ότι αυτές οι εταιρείες θα σταματήσουν να θέτουν σε κίνδυνο εκατομμύρια ζωές, προκειμένου

να έχουν κέρδη δισεκατομμυρίων;

Περισσότερες πληροφορίες: GB1TA748


Για να αξιολογηθεί σωστά η σημερινή γεωπολιτική κατάσταση, πρέπει να υπο-

γραμμίσουμε μια σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο προηγούμενων προσπα-

θειών κατάκτησης του κόσμου από το Καρτέλ, και της παρούσας απόπειράς

του. Στον 1ο και στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρξε η προσπάθεια από το Καρ-

τέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων μιας μόνο χώρας (Γερμανία), να καταργήσει τον

ανταγωνισμό από άλλα έθνη και πολυεθνικές εταιρίες, προκειμένου να εξου-

σιάσει την τότε αναδυόμενη αγορά των χημικών, πετροχημικών και φαρμακευ-

τικών προϊόντων.

Αντίθετα, η παρούσα προσπάθεια κατάκτησης του κόσμου μέσω της Ε.Ε των

Βρυξελλών, προωθείται τόσο σθεναρά για διαφορετικό λόγο. Κατά τις τελευ-

ταίες δεκαετίες, η ανθρωπότητα έχει αναπτύξει τεχνολογίες που απειλούν ου-

σιαστικά το μονοπώλιο των, κατοχυρωμένων με διπλώματα ευρεσιτεχνίας,

συνθετικών προϊόντων. τα προϊόντα που απειλούνται, αποτελούν, επί του πα-

ρόντος, το θεμέλιο της οικονομικής δύναμης του καρτέλ:

• Πετρέλαιο. το μονοπώλιο του πετρελαίου, ως η κύρια πηγή παροχής ενέρ-

γειας στον κόσμο, απειλείται από τις ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, συμ-

περιλαμβανομένου του νερού (υδρογόνο), της αιολικής ενέργειας, της

ηλιακής ενέργειας, της παλιρροϊκής ενέργειας, της γεωθερμικής ενέργειας

και άλλων. Όσο διαφορετικές και αν είναι όλες αυτές οι τεχνολογίες, έχουν

ένα κοινό σημείο, – ελευθερώνουν την ανθρωπότητα από την εξάρτηση από

το πετρέλαιο.

• Πατενταρισμένα φάρμακα. το μονοπώλιο των κατοχυρωμένων με δί-

πλωμα ευρεσιτεχνίας φαρμακευτικών ουσιών, ως η κύρια απάντηση στα

προβλήματα υγείας της ανθρωπότητας, απειλείται από τις επιστημονικά τεκ-

μηριωμένες, αποτελεσματικές, ασφαλείς και οικονομικά προσιτές προσεγ-

γίσεις για φυσική υγεία.

• Πατενταρισμένα τρόφιμα (ΓΤΟ). Η προσπάθεια να μονοπωληθεί και να

ελεγχθεί παγκοσμίως, η προμήθεια τροφίμων, με βάση τα κατοχυρωμένα με

δίπλωμα ευρεσιτεχνίας γενετικά τροποποιημένα (ΓτΟ), φρούτα, λαχανικά και

ζώα, απειλείται από την αυξανόμενη λαϊκή απαίτηση για υγιεινά, απαλλαγ-

μένα από λιπάσματα και φυτοφάρμακα, βιολογικά καλλιεργημένα τρόφιμα.

Η κατάρρευση της κάθε μιας από αυτές τις παγκόσμιες αγορές, σημαίνει μια

απώλεια της τάξης των εκατοντάδων τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

72

Κεφάλαιο 1

Η ιστορική Πρόκληση της Εποχής μας.


Επιπλέον, τα συμφέροντα πίσω από το καρτέλ, έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι

λαοί του κόσμου, είναι αποφασισμένοι να υπερασπιστούν αυτές τις νέες «απε-

λευθερωτικές» τεχνολογίες, καθιστώντας αδύνατο για αυτά τα συμφέροντα, να

προασπίσουν τις, βασισμένες σε διπλώματα ευρεσιτεχνίας, παγκόσμιες αγορές

τους, σε ένα δημοκρατικό σύστημα. Στην περίπτωση αυτή, η μόνη επιλογή του

καρτέλ για την προστασία των οικονομικών προνομίων του, είναι να κλιμακώ-

σει τις διεθνείς κρίσεις και να προκαλεί πολεμικές συγκρούσεις, με σκοπό την

καθιέρωση του δικτατορικού του καθεστώτος σε όλον τον κόσμο.

Οι πολίτες του κόσμου πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η τρέχουσα προσπά-

θεια του Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων για την κατάκτηση του κόσμου, δεν

εκφράζεται με τη διαμάχη ενός έθνους ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο, όπως

στον 1ο και στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι σημερινές διαχωριστικές γραμμές

είναι ανάμεσα στα οικονομικά συμφέροντα μιας χούφτας επιχειρηματικών πα-

ραγόντων και στα συμφέροντα της υγείας και της ζωής δισεκατομμυρίων αν-

θρώπων, που ζουν σήμερα και αμέτρητων άλλων, που δεν γεννήθηκαν ακόμα.

Αυτή είναι η πρόκληση της εποχής μας. Αλλά στη φάση αυτής της ιστορικής

πρόκλησης κρύβεται, επίσης, μια καταπληκτική ευκαιρία.

73


ΑνανεώσιμεςΕνέργειες• Νερό(Υδρογόνο)• Ηλιακή Ενέργεια• Αιολική Ενέργεια• Άλλες πηγές ενέργειας

Επιστημονικά

τεκμηριωμένη

Φυσική Υγεία

οργανικά τρόφιμα


Επειδή είναι προφανές ότι οι πολιτικοί εκπρόσωποι μια ολόκληρης ηπείρου,

της Ευρώπης, απέτυχαν να προστατεύσουν τη δημοκρατία, εμείς, οι άνθρω-

ποι του κόσμου, πρέπει να αναγνωρίσουμε τις ευθύνες μας και να αναλά-

βουμε δράση. Αυτό που χρειάζεται τώρα, είναι ένα παγκόσμιο κίνημα, που

θα προστατεύει τους κατοίκους αυτού του πλανήτη, σήμερα και στο μέλλον,

από το να γίνονται θυσία στα συμφέροντα του Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρ-

μάκων. Η ίδια η ουσία αυτής της κίνησης είναι η προστασία της υγείας και

της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων. Ως εκ τούτου, θα είναι ένα «Κίνημα

Ζωής» (Movement of Life).

το βιβλίο αυτό προσφέρει την ιστορική ανάλυση για την αναγκαιότητα και

τον επείγοντα χαρακτήρα, για ένα τέτοιο κίνημα. τα διδάγματα της ιστορίας,

που τεκμηριώνονται σε αυτό το βιβλίο, θα δώσουν τέλος στις δεκαετίες εξα-

πάτησης, που αποτέλεσαν τη βάση για την, μέχρι σήμερα, επικράτηση του

Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων.

το βιβλίο αυτό δείχνει ότι, οι απεγνωσμένες προσπάθειες του Καρτέλ για να

«τσιμεντώσει» την Ε.Ε των Βρυξελλών και να επεκτείνει την επιρροή της σε

όλο τον κόσμο, δεν είναι τυχαίες. Εκφράζουν το φόβο της καθεστηκυίας

τάξης, ότι μπορεί να χάσει τον πολιτικό και οικονομικό έλεγχο του πλανήτη

μας. Εναλλακτικές μορφές ενέργειας απειλούν να τερματίσουν την «τυραννία

του πετρελαίου». Ομοίως, οι αποτελεσματικές φυσικές προσεγγίσεις για την

υγεία, είναι έτοιμες να τερματίσουν την εξάρτηση της ανθρωπότητας από τα,

κατοχυρωμένα με πατέντες, τοξικά χημικά φάρμακα.

Οι εμπλεκόμενοι φορείς του status quo, έχουν συνειδητοποιήσει ότι δεν μπο-

ρούν πλέον να διατηρήσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα, υπό καθεστώς

δημοκρατίας. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν να διατηρηθούν οι, αξίας

πολλών τρισεκατομμυρίων δολαρίων αγορές τους, οι οποίες στηρίζονται σε

μεγάλο βαθμό σε απαρχαιωμένες τεχνολογίες, είναι με την προσφυγή σε

ολοκληρωτικές μορφές διακυβέρνησης. Έτσι, οι επιθετικές απόπειρες του

Καρτέλ να κατακτήσει την κυριαρχία της Ευρώπης και του κόσμου ολόκλη-

ρου, όπως τεκμηριώνονται σε αυτό το βιβλίο, δεν είναι σημάδι δύναμης,

αλλά σημάδι απόγνωσης.

74

Κεφάλαιο 1

Eνας Κόσμος για τους ανθρώπους από τους ανθρώπους


75


Γιατί το «Κίνημα Ζωής» θα πετύχει

Η κατανόηση αυτής της ιστορικής ανάλυσης – σχετικά με την όλο και πιο απελ-

πιστική κατάσταση των δυνάμεων, που είχαν τον έλεγχο του κόσμου στο πα-

ρελθόν – αποτελεί προϋπόθεση για τη δημιουργία ενός νέου κόσμου «για το

λαό και από το λαό». το "Κίνημα της Ζωής» που πρέπει να αναλάβει αυτή την

ιστορική αποστολή, έχει δύο πρωταρχικούς στόχους:

1. Να αναπτύξει τις νέες τεχνολογίες στους τομείς της ενέργειας, της υγείας

και άλλων βασικών τομέων της κοινωνίας, που θα καταργούν το μονοπώ-

λιο της σημερινής κατάστασης πραγμάτων, στις αγορές αυτές.

2. Να συνδυάσει τον εκδημοκρατισμό των τεχνολογιών αυτών, με

την προώθηση της πολιτικής δημοκρατίας, σε τοπικό, εθνικό και

σε παγκόσμιο επίπεδο.

Δουλεύοντας με αυτούς τους δύο στόχους, το «Κίνημα Ζωής» θα προστατεύσει τη

δημοκρατία, τη διατήρηση της ειρήνης και, ως εκ τούτου, αναπόφευκτα θα ξεπερα-

στούν τα σχέδια του Καρτέλ για ακόμα μια προσπάθεια κατάκτησης του κόσμου.

Περισσότερα για τον επείγοντα χαρακτήρα του «Κινήματος Ζωής» μπορείτε να

βρείτε στο τελευταίο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου.

Η Γέννηση του «Κινήματος Ζωής» (Movement of Life)


Το Κύριο Σχέδιο του Συνασπισμού Ναζί/Καρτέλ – Προσχέδιο για την «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Κεφάλαιο 2

Walter Hallstein:

ΔιαπρεπήςΝαζί ΔικηγόροςΚαι Βασικός ΑρχιτέκτοναςΤης Ε.Ε των Βρυξελλών

Chapter02_Hallstein_0811_GR_GR 16.11.2011 17:29 Seite 77

Walter Hallstein (1901-1982)

Ο Walter Hallstein ήταν ένας εξέχων δικηγόρος, αναμεμειγμένος στο νομικό καιδιοικητικό προγραμματισμό, για τη μεταπολεμική (μετά το 2ο Παγκόσμιο Πό-λεμο) Ευρώπη, υπό τον έλεγχο των Ναζί και των επιχειρηματικών τους συμμά-χων: το Kαρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων IG Farben.

Ο Hallstein εκπροσωπούσε τη νέα γενιά των μελών του ΣυνασπισμούΝαζί/Καρτέλ. Είχε εκπαιδευτεί από νομικούς δασκάλους, που είχαν σαν πρω-ταρχικό σκοπό να σαμποτάρουν τη «Συνθήκη των Βερσαλλιών», η οποία κα-θόριζε τις πληρωμές αποζημιώσεων, που επιβλήθηκαν στη Γερμανία μετά τηνήττα της στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Από νωρίς στην καριέρα του, ο Hall-stein έλαβε ειδική εκπαίδευση στο Ινστιτούτο «Kaiser Wilhelm» στο Βερολίνο.Αυτό το ιδιωτικό ινστιτούτο ήταν, σε μεγάλο βαθμό, χρηματοδοτούμενο από τοκαρτέλ της IG Farben, προκειμένου να αυξήσει τα επιστημονικά και νομικά τηςστελέχη, απαραίτητα για τις επόμενες προσπάθειες του καρτέλ για την κατά-ληψη και τον έλεγχο της Ευρώπης και του κόσμου.

Ενώ η ηγεμονία των Ναζί έληξε το 1945, η κυριαρχία των συνεργών τους, τουΚαρτέλ της IG Farben και των διαδόχων της, BAYER, BASF, και Hoechst είχεμόλις αρχίσει. Ως στρατηγικό μέρος του σχεδίου τους, για την έναρξη της τρίτηςπροσπάθειας, για την κατάκτηση της Ευρώπης, τοποθέτησαν – μόλις μια δε-καετία μετά την προηγούμενη αποτυχημένη τους προσπάθεια – έναν από τουςδικούς τους ανθρώπους, στο τιμόνι του νέου «Πολιτικού Γραφείου» του καρτέλστις Βρυξέλλες: τον Walter Hallstein.

Αυτό το κεφάλαιο τεκμηριώνει ότι το, θεμελιωδώς αντιδημοκρατικό, κατασκεύα-σμα της σημερινής «Ε.Ε των Βρυξελλών», δεν είναι τυχαίο. Ο Hallstein, διακε-κριμένος Ναζί δικηγόρος – και ειδικός όσον αφορά τα συμφέροντα της IGFarben – επιλέχθηκε από αυτά τα επιχειρηματικά συμφέροντα για να γίνει οπρώτος πρόεδρος της Επιτροπής της Ε.Ε. με μια συγκεκριμένη αποστολή: ναφτιάξει το μοντέλο της «Ε.Ε των Βρυξελλών», σύμφωνα με τα αρχικά σχέδιατου συνασπισμού Ναζί / IG Farben, για να κυβερνούν την Ευρώπη μέσα απόένα «κεντρικό γραφείο του καρτέλ».

Ο στόχος των συμφερόντων του πετρελαίου και των φαρμάκων τότε και τώραήταν η δημιουργία μιας «Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας του Καρτέλ» (δηλ. την «Ε.Ετων Βρυξελλών»), με μια χούντα από μη εκλεγμένους γραφειοκράτες του καρτέλ(δηλ. την «Ευρωπαϊκή Επιτροπή»), που να κηδεμονεύει τους λαούς της Ευρώ-πης, για λογαριασμό των παγκόσμιων εταιρικών συμφερόντων, δηλαδή τουΚαρτέλ Χημικών, Πετρελαίου και Φαρμάκων.

78

Κεφάλαιο 2


Κανένα μεμονωμένο άτομο είχε μεγαλύτερη επίδραση από ότι ο Hallstein, γιατη δημιουργία της σημερινής μορφής της «Ε.Ε των Βρυξελλών» και, ως εκ τού-του, για την εκπλήρωση του οράματος του Καρτέλ για το μέλλον της Ευρώπης.Τα στοιχεία για τον Walter Hallstein, που τεκμηριώνονται σε αυτό το βιβλίο, θαφέρουν στο τέλος τους τις δεκαετίες της άγνοιας, σχετικά με αυτόν το «ιδρυτή»της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Μαθαίνοντας για το υπόβαθρο αυτού του ανθρώπου, οι λαοί της Ευρώπης καιτου κόσμου θα είναι σε θέση να προσδιορίσουν, τα πραγματικά συμφέροντακαι τα κίνητρα πίσω από την οικοδόμηση της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Δεξιοτέχνης της παραπλάνησης

79



Οι Βασικοί Αρχιτέκτονες της Σημερινής«Ε.Ε των Βρυξελλών»

Στις 25 Μαρτίου 1957, ο Hallstein έγινε ένας από τους δώδεκα «ιδρυτές» –τους αρχικούς συνυπογράψαντες – της «Συνθήκης της Ρώμης», του ιδρυτικούεγγράφου της «Ε.Ε των Βρυξελλών», του οποίου υπήρξε συγγραφέας.

Στις 7 Ιανουαρίου 1958, ο Hallstein διορίστηκε από τους πολιτικούς παράγον-τες του Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων, ως ο πρώτος Πρόεδρος της λεγόμε-νης «Επιτροπής της Ε.Ε.», το ανώτατο αξίωμα της Ευρωπαϊκής ΟικονομικήςΚοινότητας (ΕΟΚ) και πρόδρομος της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Το 1963 ο Hallstein διορίστηκε για δεύτερη 5ετή θητεία, ως πρόεδρος της «Ευ-ρωπαϊκής Επιτροπής». Για να ενισχύσει τη λαβή του πάνω από την Ευρώπη,το καρτέλ και οι πολιτικοί του παράγοντες, προικοδότησαν τον Hallstein – τονπρώτο «βασιλιά» της σύγχρονης Ευρώπης – με το κατάλληλο «κάστρο», το γι-γαντιαίο «Berlaymont», έναν κολοσσό στο κέντρο των Βρυξελλών (κάτω εικόνα).

Για μια πλήρη δεκαετία, 1958 - 1967, ο Hallstein διέταζε ένα στρατό χιλιάδωνγραφειοκρατών – πέραν οποιουδήποτε δημοκρατικού ελέγχου.

Οι πολιτικοί ηγέτες των 27 Ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίοιυπέγραψαν τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισσαβόνας»απέτυχαν να θέσουν καθοριστικά ερωτήματα:

1. Ποιος συνέλαβε την ιδέα της αντιδημοκρατικής δομής της «Ε.Ε. των Βρυξελλών»;

2. Από πού προήλθαν οι αρχικοί σχεδιασμοί για το οικοδόμημα της «Ε.Ε. των Βρυξελλών»;

80

Κεφάλαιο 2


Με τη βοήθεια αυτού του στρατού, από υπάκουα εκτελούντες υπαλλήλους, πουσε μεγάλο βαθμό πληρώνονταν από το καρτέλ και τους πολιτικούς του φορείς,ο Hallstein δημιούργησε το μοντέλο της «Ε.Ε των Βρυξελλών», βασισμένο σταπροσχέδια που έγιναν δύο δεκαετίες νωρίτερα, από τον ίδιο και τους συνεργούςτου – για μια Ευρώπη κάτω από τον έλεγχο των Ναζί / IG Farben.

51 χρόνια αργότερα, την 1η Δεκεμβρίου 2009, η λεγόμενη «Συνθήκη της Λισαβόνας» επέβαλε στους λαούς της Ευρώπης, τα βασικά στοιχεία του κατασκευάσματος του Hallstein, της «Ε.Ε των Βρυξελλών» – και ως εκ τούτουτα ουσιώδη στοιχεία του κύριου σχεδίου της σύμπραξης Ναζί / Καρτέλ.

Έτσι, στις αρχές του 21ου αιώνα, ως άμεση συνέπεια της ιστορικής άγνοιας:

• 27 αρχηγοί κρατών, με την υπογραφή της λεγόμενης «Συνθήκης της Λισαβόνας»,υπέγραψαν τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο».

• Όπως έγινε και το 1933, θυσίασαν τη δημοκρατία και άνοιξαν τις πόρτες, για να κυριαρχήσουν πάνω από την Ευρώπη, τα ίδια εταιρικά συμφέροντα του καρτέλ, πουαπέτυχαν να ολοκληρώσουν αυτό το στόχο,κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Το νέο σχέδιο του καρτέλ προκειμένου να αναλάβει τον έλεγχοτης Ευρώπης, ήταν απλό: να διορίσει ένα «βασιλιά», να τονπροικίσει με ένα «κάστρο» και χιλιάδες δουλοπρεπείς γρα-

φειοκράτες να τους διοικεί, – και απατηλά να παρου-σιάζει αυτό το κατασκεύασμα στον κόσμο, ως σύμβολοτης δημοκρατίας.

Τώρα, όμως, που αυτή η απάτη έχει αποκαλυφθεί σεαυτό το βιβλίο – δεν μπορεί πλέον να ολοκληρωθεί.

81



Πριν και κατά τη διάρκεια του2ου Παγκοσμίου Πολέμου, oHallstein ήταν Μέλος ΕπίσημωνΝαζιστικών Οργανισμών

Ως μέρος της οικοδόμησης της δικτατορίας τους και των προετοιμασιών τουςγια το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι συνασπισμένοι Ναζί / IG Farben, φρόντισανγια την ιδεολογική ευθυγράμμιση όλων των βασικών τομέων της κοινωνίας,υπό την κυριαρχία τους. Ένας από τους σημαντικότερους τομείς ήταν οι επαγ-γελματίες δικηγόροι, οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν για να παρέχουν στη δικτα-τορία το νομικό «φύλλο συκής». Το 1933, ιδρύθηκε, αμέσως μετά την κατάληψητης εξουσίας, η BNSDJ [Bund Nationalsozialistischer Deutscher Juristen, δη-λαδή ο Σύλλογος Εθνικοσοσιαλιστών Γερμανών Δικηγόρων]. Το 1936 η οργά-νωση αυτή μετατρέπεται στο διαβόητο ναζιστικό «Σύνδεσμο Προστατών τουΝόμου» [Rechtswahrer]. «Προστάτες του Νόμου» ήταν η ναζιστική κωδικήγλώσσα για τη συστηματική καταστροφή του δημοκρατικού νομικού συστήμα-τος και την αντικατάστασή του με το ναζιστικό / φασιστικό δικτατορικό νόμο.

82

Κεφάλαιο 2


Καθ. Δρ Walter Hallstein Rostock, 30 Σεπτεμβρίου 1935,

Οδός Stephan, 15

Προς τον Αντιπρόσωπο της [ναζιστικής κυβέρνησης] στο Πανεπιστήμιο

R o s t o c k

Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τον όρκο της θητείας μου δηλώνω:

Στη μεταπολεμική περίοδο [μετά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, δηλαδή,

μετά το 1918] ήμουν μέλος των ακόλουθων οργανισμών:

κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως βοηθός δικηγόρος

[Referendar] ανήκα στο Σύλλογο Ασκουμένων Δικηγόρων

του [ναζιστικού] Ράιχ, ως καθηγητής ανήκα στην Ένωση

Γερμανικών Πανεπιστημίων του [ναζιστικού] Ράιχ.

Σήμερα είμαι μέλος του «Συλλόγου των Εθνικοσοσιαλιστών Γερμα-

νών Επαγγελματιών Δικηγόρων» [«Bund Nationalsozialistischer

Deutscher Juristen», BNSDJ], μέλος του «Συλλόγου Εθνικοσοσιαλι-

στών Δασκάλων» [«Nationalsozialistischer Lehrerbund», NSLB],

καθώς και στο σύλλογο των λεκτόρων

Ο Hallstein ήταν μέλος και στοBNSDJ και στην κακόφημη Να-ζιστική Οργάνωση «Rechts -wahrer». Η ιδιότητα του μέλουςσε αυτέ τις οργανώσεις, περιο-ριζόταν σε εκείνα τα άτομα, πουέδειχναν εξαιρετική, και πολλάυποσχόμενη, υποστήριξη καισυμμετοχή στην υλοποίηση αφ’ενός μεν της Ναζιστικής Ιδεολο-γίας, αφ’ ετέρου δε των σχεδίωνγια κατάκτηση του κόσμου απότο συνασπισμό Ναζί/IG Farben.

83

Το επίσημο σήμα της ναζιστικής οργά-νωσης «rechtswahrer» («προστάτεςτου νόμου») με τη ναζιστική σβάστικαστο κέντρο



Η υπόσχεση του Hallstein – που έγινε ενόρκως – για την αξιόπιστη υποστήριξήτου προς τη ναζιστική ιδεολογία και τους στόχους της, προώθησε πολύ την ακα-δημαϊκή του καριέρα. Στις 18 Μαΐου του 1936, οκτώ μήνες μόνο μετά τον όρκουποταγής του στους Ναζί, ο Hallstein διορίστηκε Κοσμήτορας της Νομικής καιΟικονομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Rostock, στη Ναζιστική Γερμανία.

84

Η Εθνική Σοσιαλιστική Συμμα-χία των Προστατών του Νόμου

«Η Εθνική Σοσιαλιστική Συμμαχία των Προ-

στατών του Νόμου (NSRB) είναι υπεύθυνη για

την επαγγελματική οργάνωση του [ναζιστικού]

γερμανικού δικηγορικού επαγγέλματος. Επικε-

φαλής της είναι ο Υπουργός Δρ Frank1, ο ηγέτης

['Reichsleiter'] του Νομικού Γραφείου του Ράιχ

['Reichs rechtsamt', δηλαδή το φυτώριο της να-

ζιστικής νομοθεσίας του τρόμου], του Γερμανι-

κού Εθνικοσοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος

(NSDAP) [δηλ. του επίσημου «ναζιστικού κόμ-

ματος»]

...

Μέσα από τις ηγετικές θέσεις του, το NSRB

είναι συνδεδεμένο με τα κεντρικά γραφεία της

Νομικής Υπηρεσίας του Ράιχ, του NSDAP. Με

τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται ότι η πολιτική

κατεύθυνση της επαγγελματικής δραστηριότη-

τας, είναι η ίδια με τη βούληση του [ναζιστικού

κόμματος] NSDAP – και ως εκ τούτου με την

ηγεσία του [ναζιστικού] κράτους. Έτσι, η σύν-

δεση της NSRB με το [ναζιστικό κόμμα]

NSDAP έχει γερά θεμέλια ».

1 Frank, ανώτατος δικηγόρος των Ναζί, καταδικάστηκε σε θά-

νατο στις 17 Οκτωβρίου 1946, στο δικαστήριο εγκλημάτων

πολέμου της Νυρεμβέργης, για εγκλήματα πολέμου και εγ-

κλήματα κατά της ανθρωπότητας,

Hallstein – «Προστάτης» των Ναζιστικών Νόμων.Η Ναζιστική οργάνωση «Προστάτες του Νόμου», ήταν ένας από τους πυλώνεςτου τρομοκρατικού καθεστώτος των Ναζί. Οι δραστηριότητες και οι ευθύνεςτων μελών, των Ναζί «Προστατών του Νόμου», καθορίστηκαν στα επίσημα«Πρακτικά συνεδρίασης της Εθνικό-σοσιαλιστικής οργάνωσης Προστάτες τουΝόμου» [Schriftenreihe des NS-Rechtswahrerbunds], τεύχος 5,1938, όπως κα-ταγράφονται εδώ:

Κεφάλαιο 2


Ο Πρύτανης του

Πανεπιστημίου του Rostock

Rostock, 18 Μαΐου 1936

Με βάση την εξουσία που μου ανατέθηκε από το Υπουρ-

γείο Παιδείας του Ράιχ, σας διορίζω δια του παρόντος,

στη θέση του Κοσμήτορα της Σχολής Νομικών και Οικο-

νομικών. Σας ζητώ να με ενημερώσετε για το πρόσωπο

που θα διορίσετε ως αναπληρωτή σας.

Heil Hitler!

Ο Πρύτανης

Κύριο

Καθ. Δρα H a l l s t e i n

Εδώ (Rostock)

85



Μετά την ήττα της προσπάθειας των Ναζί / IG Farben για κατάκτηση του κόσμου, ένα από τα πρώτα καθήκοντα για την ανθρωπότητα, ήταν να βεβαιωθείότι οι υπεύθυνοι εγκληματίες τιμωρήθηκαν και ότι ποτέ δεν θα μπορούσαν ναδιαπράξουν ξανά τέτοια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Μεταξύ άλλων, οιΣύμμαχοι ανέκριναν τους φορείς της γερμανικής δημόσιας υπηρεσίας – συμ-περιλαμβανομένου του προσωπικού των πανεπιστημίων – για το ναζιστικόπαρελθόν τους. Παρακάτω είναι μια τηλεομοιοτυπία από το έγγραφο της επί-σημης (1945) ανάκρισης του Walter Hallstein (αποσπάσματα).

Μετά από την ήττα των Ναζί το 1945, ο Hallstein υπέστη οξεία απώλεια μνήμης

86

Κεφάλαιο 2


Αυτό το έγγραφο, με τίτλο «Ερωτηματολόγιο Προσωπικού για Αξιωματούχους Πα-νεπιστημίων», συμπληρώθηκε προσωπικά και χειρόγραφα από τον ίδιο τον Hall-stein. Σε αυτό το επίσημο ερωτηματολόγιο, ο Hallstein κατάφωρα αρνήθηκε ότι είχεοποιαδήποτε ανάμειξη με το ναζιστικό καθεστώς – πέρα από το να είναι απλός θε-ατής. Σε αντίθεση με τη δημόσια δική του καταγραφή – συμπεριλαμβανομένης τηςένορκης υποταγής του στους Ναζί από το 1936 – ο ίδιος αρνήθηκε ότι ήταν ποτέμέλος οποιασδήποτε ναζιστικής οργάνωσης ή προαγωγός της ιδεολογίας τους.

Τα απροκάλυπτα ψέματα του Hallstein σχετικά με το ναζιστικό του παρελθόν,σε επίσημες καταγραφές, αποτελούν ψευδορκία. Για μερικές δεκαετίες, όπωςφαίνεται, τα κατάφερε να ξεγλιστρήσει.

Το 1957, «ο στρατιώτης της νομικής εμπροσθοφυλακής» των Ναζί [αυτοπροσ-διορισμός του ίδιου του Hallstein το 1939], θα διοριστεί για το συντονισμό τηςεπόμενης προσπάθειας του Καρτέλ να κατακτήσει την Ευρώπη, με τη βοήθειαμιας νέας Κεντρικής Υπηρεσίας του Καρτέλ, της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Τώρα, μισό αιώνα αργότερα, το παραμύθι του Hallstein ως ιδρυτή μιας δημο-κρατικής Ευρώπης καταρρέει και, μαζί με αυτό, καταρρέει και ο ακρογωνιαίοςλίθος ολόκληρου του κατασκευάσματος της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Μετάφραση της Επίσημης (1945) Ένορκης Μαρτυρικής Ανάκρισης τουHallstein, ως μέρος του «Προγράμματος Αποναζικοποίησης» των Συμμάχων

Όνομα: Hallstein

Ηλικία: 44

Επάγγελμα: Δικηγόρος

2. Από το 1933 και μετά υπήρξατε μέλος:

....

δ) Σε πολιτική οργάνωση μέσα στο πανεπιστήμιο; Όχι(εάν ναι, παρακαλώ δώστε όλες τις λεπτομέρειες)

12. Από το 1933, έχετε δώσει οποιεσδήποτε ομιλίες, δημόσια ή έξω από την ακαδημαϊκή

εργασία (πχ. Στο ραδιόφωνο, στο στρατό, σε ινστιτούτα εκπαίδευσης των Ναζί); Όχι

13. Σύμφωνα με την κρίση σας, είχατε ποτέ συμβάλει στην

α) διάδοση Ναζιστικών ή παρόμοιων «φυλετικών» ιδεών (συμπεριλαμβανομένηςτης φυλετικής διδασκαλίας και του φυλετικού μίσους); Όχι

β) διάδοση φασιστικών και αντιδημοκρατικών ιδεών; Όχι

γ) εφαρμογή της εχθρότητας ή της περιφρονητικότητας κατά των ενωμένωνεθνών του κόσμου; Όχι

δ) διάδοση των μιλιταριστικών ιδεών, συμπεριλαμβανομένων των ιδεών της Με-γάλης Γερμανίας και του Γερμανικού ιμπεριαλισμού; Όχι

87

Προσδόθηκε έμφασις



Hallstein – Επίσημος Διαπραγματευτήςτου Ναζιστικού Κράτους

Τον Μάιο του 1938, με τη δύναμη των Ναζίνα έχει πλήρως εδραιωθεί στη Γερμανία, οΧίτλερ πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψηστην Ιταλία, την άλλη φασιστική χώρα τηςΕυρώπης. Λίγο περισσότερο από ένα έτος,προτού ο συνασπισμός Ναζί / IG Farbenξεκινήσει το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Χίτλερκαι ο Μουσολίνι ξεκίνησαν τον προγραμμα-τισμό, για μια Ευρώπη υπό τον έλεγχό τους.

Αυτή η επίσημη επίσκεψη του ΝαζιστικούΚράτους, σηματοδοτεί την έναρξη της στε-νής προετοιμασίας για το 2ο ΠαγκόσμιοΠόλεμο σε βασικούς τομείς – συμπεριλαμ-βανομένης της εφαρμογής των δικτατορι-κών νόμων σε όλη την Ευρώπη – μεταξύ

των φασιστικών κυβερνήσεων της Γερμανίας και της Ιταλίας. Για το σκοπόαυτό, ιδρύθηκε μια δι-εθνική επιτροπή με την ονομασία «Ομάδα Εργασίας γιατις γερμανό-ιταλικές νομικές σχέσεις» ['Arbeitsgemeinschaft für Deutsch-Ital-ienische Rechstbeziehungen].

Ο πρωταρχικός στόχος αυτής της ομάδας ήταν να δη-μιουργήσει τη νομική βάση για την κυριαρχία της σύμ-πραξης φασιστών / IG Farben σε όλη την Ευρώπη,για να τεθεί σε ισχύ, όταν η Γερμανία και η Ιταλία θαείχαν υποτάξει στρατιωτικά την υπόλοιπη ήπειρο. Θέ-ματα που συζητήθηκαν κατά προτεραιότητα ήταν η«προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας» [δηλ. ηεπέκταση των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, ιδιαίτερααπό το καρτέλ IG Farben, σε όλη την Ευρώπη], καθώςκαι η «προστασία της φυλής» [η κωδική λέξη για πα-γίωση της Αρίας Φυλής, ως κυρίαρχης του κόσμου].

Μόνο μερικές εβδομάδες μετά την επίσκεψη του Χίτ-λερ το 1938, η πρώτη συνεδρίαση αυτής της ομάδαςτων φασιστών / ναζί νομικών, πραγματοποιήθηκε στηΡώμη. Ένας από τους εμπειρογνώμονες νομικούς,που εκπροσώπησαν τη ναζιστική Γερμανία σε αυτέςτις επίσημες διαπραγματεύσεις, σχετικά με το πώς οιναζί και οι φασίστες θα κυβερνούσαν την κατακτη-μένη Ευρώπη, ήταν ο Walter Hallstein.

Από τις 21 έως τις 25 Ιουνίου1938, ο Hallstein, εκπροσώ-πησε τη ναζιστική κυβέρ-νηση, κατά τη διάρκεια τωνδιακρατικών διαπραγματεύ-σεων με τη φασιστική Ιταλία,σχετικά με το νομικό πλαίσιομιας εκτεινόμενης σε όλη τηνΕυρώπη δικτατορίας, κάτωαπό τον έλεγχο της σύμπρα-ξης Ναζί / Καρτέλ iG Farben

88

Στις 9 Μαΐου του 1938 ο «Ντούτσε»Μουσολίνι, υποδέχεται το Χίτλερ, στοσιδηροδρομικό σταθμό της Ρώμης.

Κεφάλαιο 2


Οι Νομικοί των Ναζί και του Καρτέλ Σχεδιά-ζουν το Μέλλον της ΕυρώπηςΜετά το τέλος της δεύτερης συνάντησης των επίσημων διαπραγματεύσεων,την Άνοιξη του 1939, μερικά από τα αποτελέσματα δημοσιοποιήθηκαν:

Έτσι, έως το καλοκαίρι του 1938, ο Walter Hallstein είχε γίνει, όχι μόνο ένα στέ-λεχος του ναζιστικού καθεστώτος που συμμετείχε σε υψηλού επιπέδου διεθνείςδιαπραγματεύσεις, μεταξύ των δύο φασιστικών κρατών, της Γερμανίας και τηςΙταλίας. Στην πραγματικότητα, είχε γίνει ένας βασικός νομικός και πολιτικός στρα-τηγικός αναλυτής για τα σχέδια του συνασπισμού Ναζί / καρτέλ για τον καθορι-σμό του δικτατορικού πλαισίου, για μια Ευρώπη υπό τον έλεγχο του Καρτέλ.

Η «Ομάδα Εργασίας για τις Γερμανό-Ιταλικές Νομικές Σχέσεις» στη συνάντησή

της στη Βιέννη, στις 6 έως 11 Μαρτίου 1939, είχε εγκρίνει τις ακόλουθες θέσεις:

• Κάθε λαός [Volk] ως μια ζωντανή κοινότητα έχει να επιλύσει το φυλετικό ζήτημα

[Rassenfrage], σύμφωνα με τα πνευματικά και φυλετικά χαρακτηριστικά του

[geistig und rassischen Eigenart]. Σε αυτή τη βάση ο Εθνικοσοσιαλισμός και ο

Φασισμός διεκδικούν και οι δύο το δικαίωμα να υπερασπιστούν και να τελει-

οποιήσουν τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.

• Η έννομη τάξη του δικτατορικού κράτους [Führerstaat], έχει ως καθήκον να προ-

στατεύει την ακεραιότητα, την υγεία και τη φυλετική υγεία [Erbgesundheit] των

ανθρώπων της. ... Είναι καθήκον του εθνικοσοσιαλισμού και του φασισμού να

ενισχύουν συνεχώς τη φυλετική συνειδητοποίηση μέσα από τη βαθιά πνευ-

ματική και ηθική εκπαίδευση [geistige und sittliche Erziehung].

• Η [Ανώτατη] φυλή πρέπει να προστατευτεί ιδιαίτερα από την εβραϊκή φυλή

[Judentum] με την κατάργηση της δια παντός από την κοινωνία [Volksgemein-schaft], προκειμένου να αποτραπεί η εβραϊκή φυλή από το να ασκήσει επιρροή

με οποιοδήποτε τρόπο στη ζωή των δύο εθνών [Γερμανία και Ιταλία].

• Οι παγκόσμιες και κοσμοπολίτικες ιδεολογίες για κατάκτηση του κόσμου

[Weltherrschaftsplänen] από την εβραϊκή φυλή, βρίσκονται σε αντίθεση με τις κα-

τηγορηματικές αρχές του Γερμανικού και του Ιταλικού λαού, όπως ορίζονται στους

Νόμους της Νυρεμβέργης της 15ης Σεπτεμβρίου του 1935 [Γερμανία] και στις απο-

φάσεις του Μεγάλου Φασιστικού Συμβουλίου, της 6ης Οκτωβρίου 1938 [Ιταλία].

Έμφαση και επεξηγήσεις (σε αγκύλες) έχουν προστεθεί από εμάς.

89



90

Η «Κατακτητική Ομιλία» του Hallstein, το 1939

Hallstein – Ο Αρχιτέκτονας μιας Νέας Ευρώπης

Η πόλη της Ρώμης, έπαιξε έναν ιδιαίτερο ρόλο στην ευρωπαϊκήιστορία του 20ου αιώνα. ΤονΙούνιο του 1938, αυτή η πόλη φι-λοξένησε μια διεθνή διάσκεψητων νομικών και πολιτικών φο-ρέων του Καρτέλ. Κάτω από τηνπαραπλανητική κάλυψη μιας«νομικής ομάδας εργασίας»,συναντήθηκαν για να θέσουν τα

θεμέλια για το δικτατορικό πλαίσιο της Ευρώπης, υπό τον έλεγχο του Καρτέλ.Η σημασία αυτής της «ομάδας εργασίας», υπογραμμίστηκε από τα ψηφίσματαπου εξέδωσε, καθώς και από τη λίστα των συμμετεχόντων. Στην ομάδα τουHallstein, αποτελούμενη από τεχνοκράτες του καρτέλ, συμμετείχαν κάποιοι απότους υψηλότερους κρατικούς αξιωματούχους – συμπεριλαμβανομένου του Ναζίυπουργού Χανς Φρανκ (καταδικάστηκε σε θάνατο για εγκλήματα πολέμου το1947) – και όλη αυτή η προσπάθεια ενθαρρυνόταν από χαιρετισμούς που ελάμ-βαναν από το Χίτλερ και το Μουσολίνι.

Το 1945, το Καρτέλ, που σχεδίαζε την κατάκτηση της Ευρώπης, συνειδητοποίησεότι οι ναζιστικές / φασιστικές στρατιωτικές τους μαριονέτες, είχαν χάσει τον πό-λεμο. Αλλά για τα συμφέροντα του καρτέλ, αυτή η ήττα ήταν απλώς κάτι περισσό-τερο από ένα λόξιγκα. Στη Δίκη της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα Πολέμου, οιστρατιωτικές μαριονέτες του καρτέλ παρουσιάστηκαν στον κόσμο ως οι μοναδικοίένοχοι. Αντίθετα, ο Hallstein και οι άλλοι νομικοί και πολιτικοί εμπειρογνώμονεςγια τα κατακτητικά σχέδια του καρτέλ, παρουσιάστηκαν απατηλά στο ανημέρωτοκοινό, ως οι δημοκρατικοί «πατέρες» μιας νέας Ευρώπης – με έδρα τις Βρυξέλλες.

Όταν ο Hallstein έφευγε από τη Ρώμη μετά το τέλος της «Κατακτητικής Διάσκεψης»του 1938, στις 25 Ιουνίου αυτού του έτους, δεν μπορούσε να γνωρίζει ότι θα επέ-στρεφε σε αυτή την πόλη, μόλις 19 χρόνια αργότερα, έχοντας την ίδια αποστολή.

Στις 25 Μαΐου 1957, υπέγραψε τη «Συνθήκη της Ρώμης» την οποία είχε ο ίδιοςετοιμάσει ως βασικός νομικός αρχιτέκτονας. Με την υπογραφή του κάτω απόαυτές τις «συνθήκες», ο Hallstein ολοκλήρωσε την αποστολή που του είχε ανα-τεθεί το 1938: την υποταγή της Ευρώπης υπό τον έλεγχο του Καρτέλ πετρελαίουκαι φαρμάκων μέσω της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Αλλά ας επιστρέψουμε στο 1938. Στο τέλος εκείνου του έτους, συνέβη κάτι, πουθα έφερνε πιο κοντά την επίτευξη του απώτερου στόχου του συνασπισμούΝαζί/Καρτέλ, να ελέγχει όχι μόνο την Ευρώπη – αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.


91

Κύριο Σχέδιο της σύμπραξης Ναζί/Καρτέλ – Προσχέδιο για την «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Κάτω από τον έλεγχο του συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ

iG FarBen (BaYer, BasF, HOeCHst)

Τα σχέδια του Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων(1938) για Κατάκτηση και Έλεγχο της Ευρώπης

Στρατιωτικά Κατακτη-τικά Σχέδια

Πολιτικά κατακτητικάΣχέδια

1936

1940 1938

1938

1939

1940

1940

19401941

1941

1940

1941

1941

1941

1941

Η κατάκτηση της Ευρώπηςαπό το συνασπισμό Ναζί / Καρτέλ(χώρες που καταλήφθηκαναμέσως μετά τη Διάσκεψητης Ρώμης).

Από το Σχεδιασμό στην κτηνώδηπραγματικότητα


92

Η Ανατολή της Πυρηνικής Εποχής

Το πέρας των ετών 1938-1939 σηματοδοτεί μια κρίσιμη καμπή στην ανθρώπινηιστορία. Εδώ και αρκετό καιρό, είχε αρχίσει η επιστημονική κούρσα, με σκοπότη διευκρίνιση της δομής των ατόμων και για την απελευθέρωση των γιγαντι-αίων ενεργειακών τους δυνάμεων. Εργαστήρια στη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασί-λειο, τις ΗΠΑ, τη Γερμανία και σε άλλες χώρες, βρίσκονταν σε μακροχρόνιοσυναγωνισμό, προκειμένου να κερδίσουν αυτόν τον αγώνα και να θέσουν τηνπυρηνική ενέργεια σε εμπορική και στρατιωτική χρήση.

Στις 10 Δεκεμβρίου 1938, ο Ιταλός φυσικός Ενρίκο Φέρμι είχε λάβει το βραβείοΝόμπελ στη Φυσική, σε αναγνώριση του πρωτοποριακού έργου του σε αυτότο κρίσιμο νέο επιστημονικό πεδίο – δίνοντας το έναυσμα για ακόμα περισσό-τερες ερευνητικές δραστηριότητες στην πυρηνική φυσική και τη χημεία.

Μόνο μία εβδομάδα αργότερα, στις 17 Δεκεμβρίου 1938, ο Γερμανός χημικόςOtto Hahn και ο συνεργάτης του Fritz Strassmann, πραγματοποιούσαν πειρά-ματα στο Ινστιτούτο Kaiser Wilhelm στο Βερολίνο, στη Γερμανία. Την ημέραεκείνη, ανακάλυψαν ότι ο βομβαρδισμός των ατόμων του ουρανίου με μικράσωματίδια (νετρόνια), είχε ως αποτέλεσμα τη διάσπαση των μεγάλων ατόμωνουρανίου σε δύο μικρότερα άτομα – απελευθερώνοντας ένα τεράστιο ποσόενέργειας. Η πυρηνική σχάση είχε ανακαλυφθεί.

Η τρίτη επιστήμονας, που είχε κρίσιμη εμπλοκή σε αυτή την έρευνα για πολλάχρόνια, η φυσικός Lise Meitner, δεν θα μπορούσε να είναι παρούσα εκείνη τηνημέρα. Έξι μήνες νωρίτερα, είχε αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη Γερμανία καινα μεταναστεύσει στη Στοκχόλμη, λόγω της εβραϊκής καταγωγής της και τωνναζιστικών νόμων για «αγνότητα αίματος». Οι Hahn και Strassmann υπέβαλαντην πρωτοποριακή ανακάλυψη τους στις 22 Δεκεμβρίου 1938, στο κύριο γερ-μανικό επιστημονικό περιοδικό «Naturwissenschaften [Φυσικές Επιστήμες],όπου αμέσως δημοσιεύθηκε στις 6 Ιανουαρίου 1939.

Κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών του Ιανουαρίου 1939, η επιστημονικήκοινότητα στη Γερμανία, την Ευρώπη και πιο μακριά, έμαθε ότι ο κόσμος δενθα ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος. Η ανακάλυψη της πυρηνικής σχάσης, η απελευθέ-ρωση της πρωτοφανούς ποσότητας της πυρηνικής ενέργειας και η χρήση τηςγια στρατιωτικούς σκοπούς, θα αναδιαμόρφωναν το γεωπολιτικό πρόσωποτης γης: Οι χώρες που θα είχαν υπό τον έλεγχο τους τη πυρηνική σχάση, θαμπορούσαν να ελέγχουν τον κόσμο.



93

Οι Οκτώ Εβδομάδες που Άλλαξαν το Ρου της Ιστορίας

Πάνω: Otto Hahn, Lise Meitner στο εργα-

στήριο του Ινστιτούτο Kaiser-Wilhelm.

Δεξιά: Η επιστημονική δημοσίευση που

αναφέρεται στην πυρηνική σχάση, από

τις 6 Ιανουαρίου 1939.



94

Στις αρχές Ιανουαρίου 1939, ο επιστημονικός κόσμος είχε μάθει για την αυγήτης πυρηνικής εποχής. Αλλά τι γίνεται με τους πολιτικούς, τους νομοθέτες, ταμέσα ενημέρωσης και το ευρύ κοινό; Μήπως συνειδητοποιούν τις δραματικέςσυνέπειες που θα έχει η διάσπαση του ατόμου του ουρανίου, πάνω στις παγ-κόσμιες υποθέσεις;

Φαίνεται ότι το συνειδητοποιούσαν. Τίποτα δεν απεικονίζει αυτή την πραγματικό-τητα καλύτερα από το λεπτομερές άρθρο, με αυτήν την ανακάλυψη, που δημοσι-εύθηκε στις 30 Ιανουαρίου 1939, στους «New York Times.» Μέχρι εκείνη την ημέρα,ούτε καν 4 εβδομάδες μετά την πρώτη δημοσίευση σε επιστημονικό περιοδικό,τα πειραματικά αποτελέσματα της ομάδας Hahn είχαν ήδη επιβεβαιωθεί απότο Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη και άλλα ερευνητικά ιδρύματα. Οι«New York Times» – μια εφημερίδα που γενικά δεν είναι γνωστή για υπερβολές– περιγράφουν τα ευρήματα ως ανακαλύψεις που «Δημιουργούν Εποχή»

Το δημοσίευμα δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τη δυνητική στρατιωτική σημασίααυτής της ανακάλυψης: «Η διάσπαση του ατόμου του ουρανίου σε δύο μέρη, τοκαθένα αποτελούμενο από μια γιγαντιαία «ατομική οβίδα» με την τεράστια ενέργειατων 100.000.000 ηλεκτρόνιο-βολτ, [είναι] το μεγαλύτερο ποσό ατομικής ενέργειαςπου απελευθερώθηκε μέχρι σήμερα από τον άνθρωπο πάνω στη γη». Η λεπτομε-ρής περιγραφή της δημιουργίας των δύο «ατομικών οβίδων» νετρονίων από κάθεδιασπώμενο άτομο ουρανίου, συνεπαγόταν αμέσως την αρχή μιας αλυσιδωτήςαντίδρασης, ακόμη και για το ευρύ αναγνωστικό κοινό των New York Times.

Το άρθρο περιγράφει σωστά ότι κρίσιμα βήματα αυτής της έρευνας είχαν διε-ξαχθεί από τον Otto Hahn και την Lise Meitner στο Ινστιτούτο Kaiser Wilhelmτου Βερολίνου. Αυτό που, ωστόσο δεν ανέφερε, αυτό το άρθρο, ήταν το γεγονόςότι η έρευνα σε αυτό το ιδιωτικό ινστιτούτο, ήταν, σε μεγάλο βαθμό, χρηματο-δοτούμενη από το καρτέλ IG Farben, την ίδια εταιρική σύμπραξη, που είχε χρη-ματοδοτήσει την άνοδο των Ναζί στην εξουσία και που ενεργά προετοίμαζε τησυμμαχία Ναζί / IG Farben για τη στρατιωτική κατάκτηση του κόσμου.

Όμως, το καρτέλ IG Farben, δεν είχε επενδύσει μόνο στην ανάπτυξη των εξοπλι-στικών τεχνολογιών καίριας σημασίας, στην προσπάθειά του να ελέγξει τον κόσμο.

Η Αρχή της Πυρηνικής ΕποχήςΑναγνωρίστηκε σε Όλο τον Κόσμο



95

The New York Times31 Ιανουαρίου 1939

Αποσπάσματα από το άρθρο που δημοσιεύθηκε στους New York Times, στις 31 Ιανουαρίου 1939



96

Το 1918, το καρτέλ είχε χάσει την πρώτη προσπάθεια του για παγκόσμια κυριαρχία – 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος – και η στρατιωτική μαριονέτα του, ο αυ-τοκράτορας Γουλιέλμος Β, αναγκάστηκε να παραιτηθεί. Δεν παραιτήθηκανόμως, οι εταιρικοί υποστηρικτές του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή, ηBayer, η BASF και η Hoechst, των οποίων τα εμπορεύματα – εκρηκτικές ύλεςκαι δηλητηριώδη αέρια – είχαν προωθήσει αυτόν τον καταστροφικό πόλεμο.Αυτά τα συμφέροντα των εταιρειών, που μετά το 1925 λειτουργούν κάτω απότο όνομα του καρτέλ «IG Farben», ενώνουν τις δυνάμεις τους για την επόμενηπροσπάθεια κατάκτησης του κόσμου.

Το καρτέλ μετέτρεψε ένα ιδιωτικό ακαδημαϊκό ίδρυμα – το οποίο, φυσικά(!), πήρετο όνομα του παραιτηθέντος Kaiser Wilhelm – σε ένα χώρο κατάρτισης για στε-λέχη της, για τις μελλοντικές προσπάθειες κατάκτησης του κόσμου. Η IG Farbenόχι μόνο χρηματοδοτούσε τις έρευνες του Otto Hahn στο τμήμα Χημείας του Ιν-στιτούτου Kaiser Wilhelm(KWI), αλλά χρηματοδοτούσε και τη συγκρότηση μιαςελίτ από νομικούς τεχνοκράτες στο KWI, στο τμήμα του Διεθνούς και ΣυγκριτικούΔικαίου. Πίσω από αυτή την κωδική ονομασία, η σύμπραξη χρηματοδότησε τηστρατηγική ανάπτυξη του νομικού πλαισίου, το οποίο απαιτείται για τον έλεγχοκαι την κυριαρχία ενός υποταγμένου κόσμου. Ένας από τους τεχνοκράτες, πουέτυχε ειδικής εκπαίδευσης εκεί, μεταξύ 1927 και 1929, ήταν ο Walter Hallstein.

Οι Στρατηγικές, Στρατιωτικές και Πολιτικές Προετοιμασίες του Καρτέλ για Παγκόσμιο Έλεγχο

Πάνω: Ινστιτούτο Kaiser Wilhelm, τμήμα Χημείας, στο Βερολίνο, όπου ανακαλύφθηκε ηπυρηνική σχάση. Δεξιά: Ο διευθυντής της IG Farben Carl Bosch, ο οποίος έγινε πρόεδροςτου Ομίλου Kaiser Wilhelm το 1937. Η IG Farben χρηματοδότησε το Ινστιτούτο KaiserWilhelm για τη Χημεία και το Διεθνές Δίκαιο – στο πλαίσιο της προετοιμασίας του Καρτέλγια την επόμενη προσπάθεια κατάκτησης του κόσμου.



97

Ινστιτούτο Kaiser Wilhelm (KWi)Οι BAYER, BASF, και Hoechst – που μετά το 1925 λειτουργούν ως καρτέλ IG Farben –

χρηματοδοτούν αυτό το ινστιτούτο, που λειτουργεί επομένως, ως τόπος εκπαίδευσηςγια τα ακαδημαϊκά στελέχη τους, προκειμένου να είναι έτοιμοι για τις επόμενες δύο

απόπειρες κατάκτησης του κόσμου.

KWi Τμήμα ΧημείαςOtto Hahn

Παγκόσμιο ΡάιχΚυριαρχία του Καρτέλ επί τηςΕυρώπης και του κόσμου με:

• Υπερεθνική Κυβέρνηση

• Κεντρικά Γραφεία του Καρτέλ

• Εταιρική Δικτατορία

• Πυρηνική Απειλή

KWi Τμήμα Διεθνούς Δικαίου

Walter Hallstein

Γερμανικό Χημικό ΚαρτέλBaYer / BasF / HOeCHst

Χτισμένο πάνω στην κατοχή του μεγαλύτερου αριθμού διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, από κάθε άλλο επιχειρηματικό όμιλο στον κόσμο, το

γερμανικό καρτέλ σχεδιάζει να κατακτήσει την παγκόσμια αγορά των πετροχημικών, των χημικών ουσιών και των φαρμακευτικών προϊόντων.

1914 - 1918 1ος Παγκόσμιος ΠόλεμοςΟ Γερμανός Αυτοκράτορας «Kaiser Wilhelm» και ο Γερμανικός στρατός «αναλαμβάνουντην αποστολή» να πραγματοποιήσουν αυτά τα σχέδια για την κατάκτηση του κόσμου.

Η BAYER και η BASF παράγουν τα εκρηκτικά και τα χημικά όπλα. Οι σχεδιασμοί απέτυχαν. Ο Kaiser πρέπει να παραιτηθεί – το Καρτέλ όμως συνεχίζει…

Τεχνολογία Πυρηνι-κών Όπλων για Κα-τάκτηση του Κόσμου

Εκπαιδεύοντας τους Εκλεκτούς για τηνΕπόμενη Κατάκτηση του Κόσμου



98

Στις 23 Ιανουαρίου, 1939, ο Hallstein, τότε Κοσμήτοραςτης Σχολής Νομικών και Οικονομικών στο Πανεπιστή-μιο του Ρόστοκ, στη Γερμανία, έδωσε μια προπαγαν-διστική ομιλία, σχετικά με τη νομική αναδιάρθρωση τηςΕυρώπης. Η παρουσίασή του, η οποία μπορεί να χα-ρακτηριστεί καλύτερα ως «Κατακτητική Ομιλία», ήτανμέρος της πολεμικής κινητοποίησης του ναζιστικού κα-θεστώτος και του επιχειρηματικού τους εταίρου, τουΚαρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων, IG Farben.

Η χρονική στιγμή αυτής της ομιλίας ήταν ιδιαίτερα σημαντική. Μόνο δέκα μήνεςπριν, στις 12 Μαρτίου 1938, οι Ναζί είχαν προσαρτήσει την Αυστρία. Στις 10Οκτωβρίου 1938, – μόνο 3 μήνες πριν την ομιλία Hallstein – οι Ναζί είχαν προ-σαρτήσει και τμήματα Τσεχικού εδάφους στη Σουδητία (Βοημία, Μοραβία), μετην απειλή πολέμου, εάν οι εδαφικές αξιώσεις τους δεν ικανοποιούνταν. Σε έναδιεθνές συνέδριο στο Μόναχο, στις 29-30 Σεπτεμβρίου του 1938, ο Χίτλερ είχεδιαβεβαιώσει τον κόσμο, ότι με την προσάρτηση της Σουδητίας, οι εδαφικέςδιεκδικήσεις του θα ολοκληρώνονταν. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει πε-ρισσότερο από την αλήθεια.

Το πιο σημαντικό: η αυγή της πυρηνικής εποχής και η πεποίθησή τους για τηνκατοχή του μονοπωλίου αυτής της τεχνολογίας, ενθάρρυνε τους Ναζί να επι-ταχύνουν τα σχέδιά τους για την κατάκτηση του κόσμου. Η «Κατακτητική Ομι-λία» του Hallstein, δεν αφήνει αμφιβολία ότι αφ’ ενός μεν γνώριζε, αφ’ ετέρουδε υποστήριξε πλήρως, την υποταγή της Ευρώπης – και αργότερα ολόκληρουτου κόσμου – υπό τον πλήρη οικονομικό, πολιτικό και δικαστικό έλεγχο τουσυνασπισμού των Ναζί / IG Farben. Στην ομιλία του, ο ίδιος περιγράφει ειδικάτην προγραμματισμένη κατάκτηση της Ευρώπης από τη Βέρμαχτ και την υπο-ταγή της Ευρώπης, ως ένα «οικονομικό γεγονός με λαμπρές και αφάνταστεςεπιπτώσεις».

Αυτή η ομιλία, βέβαια, αντανακλά το δίλημμα που αντιμετωπίζουν οι ναζί, τονΙανουάριο του 1939 – μόλις επτά μήνες πριν από την έναρξη του 2ου Παγκο-σμίου Πολέμου. Ενώ ο Hallstein και οι άλλοι Ναζί προπαγανδιστές έπρεπε ναπροετοιμάσουν – και να κινητοποιήσουν – τη γερμανική ελίτ για ένα μεγάληςκλίμακας παγκόσμιο πόλεμο, δεν θα μπορούσαν ακόμη ανοιχτά να μιλούν στοκοινό για τα πολεμικά τους σχέδια.

«Κατακτητική Ομιλία του Hallstein:Η Μελλοντική Ευρώπη κάτω από τονέλεγχο Ναζί / iG Farben



99

Ο χώρος όπου έγινε η προπαγανδιστική ομιλία του Hallstein,«Mahn και Ohlerichs Celler»,στο Ροστόκ, Doberaner str. 21,είναι ακόμα και σήμερα ένα διατηρητέο κτίριο.

Φανταστείτε, ότι είστε μέρος αυτού του αλλόκοτου σκηνικού, πάνω από70 χρόνια πριν. Μια κρύα χειμωνιάτικη νύχτα, τον Ιανουάριο του 1939,οι χαμηλές θερμοκρασίες έχουν καταλάβει τη γερμανική πόλη Ροστόκ,στην άκρη της Βαλτικής Θάλασσας. Το χιόνι και ο πάγος καλύπτουντους δρόμους και το σκοτάδι σκέπασε τα πάντα.

Ξαφνικά κάτι σπάει τη σιωπή. Οι κύριοι δρόμοι στο κέντρο της πόληςRostock φαίνεται να κινούνται, τα λιθόστρωτα αντηχούν καρφωμένααπό τις μπότες των στρατιωτών, καφέ πουκάμισα εμφανίζονται και ναζιστές κρατικοί αξιωματούχοι. Αναμειγνύονται άψογα με τους τοπι-κούς πολιτικούς, τους καθηγητές πανεπιστημίου και τους φοιτητές. Όλοιτους είναι ντυμένοι με επίσημη ενδυμασία, που σηματοδοτεί τη σημασίατου γεγονότος. Η ελίτ των Ναζί οδεύει σε μια από τις πιο μεγάλες αί-θουσες συνεδρίων στην πόλη: «Mahn & Ohlerichs Keller», την αίθουσαεκδηλώσεων της τοπικής ζυθοποιίας.

Ο κύριος ομιλητής για σήμερα το βράδυ είναι ένας 38χρονος, καθηγητήςνομικής από το Πανεπιστήμιο του Ρόστοκ: ο Walter Hallstein. Η ομιλίατου, την οποία πρόκειται να διαβάσετε στις επόμενες σελίδες, θα αλλάξει την προοπτική σας για την «Ε.Ε των Βρυξελλών» για πάντα.



Το γεγονός ότι η διάλεξη του Hallstein, δεν ήταν απλώς μια πανεπιστημιακήσυγκέντρωση, αλλά μια επίσημη εκδήλωση του Ναζιστικού Κράτους, αποδει-κνύεται από την παρουσία του Ναζί Κρατικού Υπουργού, Δρος Scharf, πουήταν αντιπρόσωπος του Χίτλερ στην κυβέρνηση του κρατιδίου Mecklenburg,πρωτεύουσα του οποίου ήταν το Ρόστοκ – καθώς από την παρουσία όλης τηςελίτ της Ναζιστικής Πολιτείας σε αυτήν την περιοχή.

Το πιο πάνω άρθρο της επίσημης ναζιστικής εφημερίδας «Low German Ob-server», που δημοσιεύτηκε την άλλη μέρα, 24 Ιανουαρίου 1939, τεκμηριώνειτην ομιλία του Hallstein και την επίσημη κρατική εκδήλωση που την περιέβαλλε.

Η μετάφραση του άρθρου αυτής της εφημερίδας καταγράφεται στην απέναντισελίδα. Έχουν προστεθεί επεξηγήσεις σε άγκιστρα παρένθεσης και σε μερικάσημεία έχει δοθεί έμφαση.

Φωτοτυπία της πρωτότυπης αναφοράς σε εφημερίδα, για την παρουσίαση του Hall-stein με τίτλο «Η Μεγαλύτερη Γερμανία ως Νομικό Πρόσωπο». Αυτό το ρεπορτάζ,από αυτόπτη μάρτυρα, σε σχέση με την προπαγανδιστική ναζιστική εκδήλωση, δη-μοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Lower German Observer» [«Niederdeutscher Beoba-chter '] την επόμενη μέρα, 24 Ιανουαρίου 1939.

100



Η Μεγάλη Γερμανία ως Νομική Οντότητα

Βραδινή διάλεξη στο Πανεπιστήμιο του ΡόστοκΜίλησε ο καθηγητής Hallstein

Ρόστοκ, 24 Ιανουαρίου

Μια βραδινή διάλεξη πραγματοποι-

ήθηκε χθες στο ‘Mahn & Ohlerichs

Keller.’ Ο Καθ. Δρ Ruickholdt, πρύ-

τανης του πανεπιστημίου, είχε εκδώ-

σει την πρόσκληση. Στην εναρκτήρια

ομιλία του, καλωσόρισε τον

Υπουργό του [ναζιστικού] κράτους

Δρ Scharf, τους εκπροσώπους του

[ναζιστικού] κόμματος και των οργα-

νώσεών του, τη Βέρμαχτ [ναζιστικές

Ένοπλες Δυνάμεις], το ‘Reichsar-

beitsdienst’ [Υπηρεσία Εργασίας του

Ράιχ, τα ναζιστικά Συνδικάτα], την

πόλη [του Rostock], καθώς και τους

εκπροσώπους του επιχειρηματικού

τομέα και του φοιτητικού σώματος.

Ο Ruickholdt εξέφρασε την ελπίδα

του πανεπιστημίου, ότι η εκδήλωση

μπορεί να συμβάλει στην εμπιστο-

σύνη του κοινού και την κατανόηση

του προς το πανεπιστήμιο, καθ’ ότι,

ακόμα κι αν είναι ένα παλιό ίδρυμα,

που έχει πίσω του μια μακρά ιστορία

και παράδοση, δεν είναι μακριά από

την καθημερινή ζωή. Η μεγάλη εκτί-

μηση του Φύρερ [του Χίτλερ] προς

τα γερμανικά πανεπιστήμια, ως υπο-

στηρικτές μιας πολύτιμης παράδο-

σης, θα μπορούσε να εκτιμηθεί από

το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της

‘Kulturtagung’ [συνέδριο πολιτι-

σμού], οι διευθυντές παρακολούθη-

σαν τη Μεγάλη Συνάθροιση του

Ναζιστικού Κόμματος στη Νυρεμ-

βέργη [‘Reichsparteitag’] το 1938,

φορώντας τις ιστορικές τους τηβέν-

νους, είπε ο Ruickholdt.

Ο ομιλητής της βραδιάς ήταν ο Δρ

Hallstein, καθηγητής της Νομικής,

ο οποίος έχει αποκτήσει σημαντική

εμπειρία στις ευρωπαϊκές νομικές

πολιτικές, με τη συγκριτική έρευνα

του. Ανέπτυξε το θέμα του νομικού

δεσμού που δόθηκε στην «Ost-

mark» και τη Σουδητία [δηλ. στην

προσαρτημένη από τους Ναζί Αυ-

στρία και στο μεγαλύτερο τμήμα της

τότε Τσεχοσλοβακίας].

Οι βαθυστόχαστες δηλώσεις του κα-

θηγητή Hallstein έγιναν δεκτές με με-

γάλες επευφημίες. Με μια κοινωνική

ανεπίσημη συνάθροιση ολοκληρώ-

θηκε η βραδιά. Εκτός από τον

Υπουργό Επικρατείας, στα τιμώμενα

πρόσωπα περιλαμβάνονταν, μεταξύ

άλλων: ο Δήμαρχος Volgmann, ο

[ναζί], φρούραρχος συνταγματάρχης

Lieb, ο ‘Generalarbeitsführer’ [τρίτη

υψηλότερη κατάταξη στη ναζιστική

Υπηρεσία Εργασίας του Ράιχ]

Schroeder, ένας εκπρόσωπος του

‘Kreisleiter’ [επικεφαλής της ναζιστι-

κής περιφέρειας], ο ‘Kreisorganisation-

sleiter’ [επικεφαλής της ναζιστικής

περιφερειακής οργάνωσης] Degner,

ο «SA-Oberführer» [Ταξίαρχος των

Καφέ Πουκάμισων] Behnert, ο Διευ-

θύνων [ναζί] αξιωματούχος Δρ Som-

mer, ο [ναζί] υπουργικός Διευθυντής

Δρ. Bergholter, o [ναζιστική Βέρμαχτ]

Αντισυνταγματάρχης von Bleffingh,

Warnemuende [περιοχή του Ρόστοκ].

101



102

Ο Hallstein και η ναζιστική «Νέα Ομιλία»

Σε όλο αυτό το κεφάλαιο, ο όρος «συνασπισμός Ναζί / Καρτέλ», θα χρησι-

μοποιείται για να περιγράψει το τρομακτικό «γάμο» που έλαβε χώρα, με-

ταξύ του Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων IG Farben και των Ναζί

μπράβων τους, οι οποίοι, από κοινού, είχαν στόχο την κατάκτηση και τον

έλεγχο του κόσμου. Ο όρος «Συνασπισμός» ακόμα και ο όρος «γάμος», είχε

χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της Δίκης της Νυρεμβέργης για τα Εγκλή-

ματα Πολέμου, προκειμένου να χαρακτηρίσει τη σχέση μεταξύ του Καρτέλ

Πετρελαίου και Φαρμάκων και των Ναζί, κατά την προετοιμασία και έναρξη

του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Η «Κατακτητική Ομιλία» του Walter Hallstein, που δόθηκε στις 23 Ιανουαρίου1939, ήταν μέρος της συνολικής εκστρατείας κινητοποίησης των Ναζί / Καρτέλ,εν όψει του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Για να αποκρύψει τα επιθετικά πολεμικά του σχέδια – και προκειμένου να δια-τηρηθεί το στοιχείο της έκπληξης – ο συνασπισμός Ναζί / Καρτέλ τελειοποίησετη στρατηγική της εξαπάτησης. Ο Walter Hallstein ήταν ένας από τους «Δασκά-λους της εξαπάτησης» (Masters of Deception) στην προπαγανδιστική εκστρα-τεία των Ναζί / Καρτέλ, που οδήγησε στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Τώρα, που δόθηκε στη δημοσιότητα, η ομιλία του Hallstein θα γίνει ένα κλασικόπαράδειγμα, του πώς, οι προπαγανδιστές των Ναζί / Καρτέλ, εξαπάτησαν ολό-κληρο τον κόσμο σχετικά με τις πραγματικές τους προθέσεις. Η «ΚατακτητικήΟμιλία» του Hallstein θα μελετηθεί από γενιές σπουδαστών της ιστορίας, τηςπολιτικής, του δικαίου και άλλων κλάδων.

Η δημοσίευση από εμάς αυτής της διάλεξης, δεν χρησιμεύει μόνο στο να εκθέ-σει τα συμφέροντα που εξυπηρετούσε ο Hallstein, ως ο αρχιτέκτονας της «Ε.Ετων Βρυξελλών», αλλά θα εξυπηρετήσει επίσης τις μελλοντικές γενεές, ως προ-ειδοποίηση, προκειμένου να παραμένουν σε επαγρύπνηση, όσον αφορά τιςενέργειες των δικών τους πολιτικών εκπροσώπων – και να μην πέφτουν θύματατων ανειλικρινών τους λόγων.

Στο πλαίσιο της καμουφλαρισμένης κινητοποίησής τους για το 2ο ΠαγκόσμιοΠόλεμο, ο Hallstein και οι άλλοι προπαγανδιστές του Συνασπισμού Ναζί / Καρ-τέλ, επαναπροσδιόρισαν συστηματικά την έννοια ορισμένων λέξεων.



103

Εγκύκλιος Νο. 1/39

Προσκαλώ τους Κυρίους Συναδέλφους (Herren Kollegen) [όλους τους Καθη-γητές και το βοηθητικό διδακτικό προσωπικό του πανεπιστημίου] στο Mahn& Ohlerichs Cellar, Doberaner Str. 21, τη Δευτέρα, 23 Ιανουαρίου 1939, στις8.30 μμ, για τη διάλεξη του «Συναδέλφου Κυρίου Hallstein», με θέμα:

«Η Νομική Οντότητα της Μεγάλης Γερμανίας»

με την παράκληση να παραμείνετε στη «βραδιά μπύρας» που θα ακολουθήσει.Περιμένω τη συμμετοχή όλων των συναδέλφων εκείνο το βράδυ, και θα ήμουνευγνώμων ένα μπορούσατε να προσέλθετε το αργότερο μέχρι τις 8.15 μμ, γιανα υποδεχθείτε τους προσκεκλημένους [την ελίτ των Ναζί].

Rostock, 10 Ιανουαρίου 1939.

Ο Πρύτανης - Ruickoldt

Σκούρο κοστούμι ή στολή (απαραίτητα)Απάντηση – ακόμα και σε περίπτωση μη προσέλευσης – απαραίτητη, στο συνημμένο φύλλο, πριν από τις 14/1/1939

«Σκούρο Κοστούμι ή [Ναζιστική] Στολή»Ακόμη και αρκετές εβδομάδες πριν από τη διάλεξη του Hallstein, ο Πρύτανηςτου Πανεπιστημίου Ρόστοκ δεν άφησε καμία αμφιβολία ότι η «η διάλεξη τουHallstein» ήταν μια επίσημη εκδήλωση, η οποία διοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο, για το ναζιστικό κράτος.



104

Τα πιο κάτω είναι μερικά παραδείγματα της προπαγανδιστικής ορολογίας τωνΝαζί / Καρτέλ, που χρησιμοποίησε ο Hallstein – ένας «Δάσκαλος της Εξαπά-

τησης» – στη διάρκεια της «κατακτητικής ομιλίας» του.

• «Μεγαλύτερη Γερμανία» [«Großdeutschland», η κωδική λέξη για την

«Ευρώπη υπό τον έλεγχο του Συνασπισμού Ναζί/Καρτέλ»]. Ακόμη καιμε τον τίτλο της ομιλίας του – «Η Νομική Οντότητα της Μεγαλύτερης Γερ-μανίας» – ο Hallstein δημιουργεί την απατηλή εντύπωση ότι απλώς περιγράφει νομικές αλλαγές στο εσωτερικό της γερμανικής επικράτειας.Ο όρος «Μεγαλύτερη Γερμανία», ήταν για τους Ναζί/Καρτέλ η κωδική λέξηγια την «ολότητα της Ευρώπης – και αργότερα τον υπόλοιπο κόσμο – υπότον έλεγχό τους».

• «Ostmark» [«Ανατολικό έδαφος», η κωδική λέξη των Ναζί/Καρτέλ για

την «κατεχόμενη Αυστρία»]. Για την προσαρτημένη Αυστρία, ο Hallsteinχρησιμοποιεί την προπαγανδιστική ορολογία των Ναζί/Καρτέλ, ‘Οstmark’,για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι η κατοχή του Αυστριακού Έθνουςαπό τους Ναζί, δεν ήταν παρά η φυσική προέκταση του γερμανικού Ράιχπρος την Ανατολή.

• «Anschluss». [Για την «Υποταγή μιας χώρας, με οποιοδήποτε μέσο»,

η κωδική λέξη των Ναζί/Καρτέλ ήταν ο όρος «σύνδεση»]. Για την προ-σάρτηση της Αυστρίας και της Τσεχικής περιοχής της Σουδητίας (Βοημίαςκαι Μοραβίας), ο Συνασπισμός Ναζί/Καρτέλ, είχε εφεύρει τον όρο «An-schluss» [«σύνδεση»] υπονοώντας προφανώς ότι η προσάρτηση των εδα-φών αυτών, ήταν απλά μια διοικητική «σύνδεση». Ο Hallstein χρησιμοποιεί,κατ’ επανάληψιν, αυτήν την ορολογία των Ναζί/Καρτέλ, κατά τη διάρκεια τηςομιλίας του, συσκοτίζοντας σκόπιμα τα σχέδια του συνασπισμού Ναζί/Καρ-τέλ, για να κατακτήσει στρατιωτικά και να προσαρτήσει όλη την Ευρώπηκαι αργότερα τον υπόλοιπο κόσμο.

• «Rechtswahrer» [«Προστάτες του Νόμου», η κωδική λέξη των Ναζί /

Καρτέλ για τους «νομικούς ναζιστές των ταγμάτων θανάτου» που

είχαν δεσμευτεί για την κατασκευή ενός ολοκληρωτικού κόσμου υπό

τον έλεγχό τους]. Το 1936 – τρία χρόνια μετά την κατάληψη της εξουσίαςστη Γερμανία – ήταν το έτος των Φυλετικών Νόμων της Νυρεμβέργης, καιτο έτος κατά το οποίο ο Hallstein έγινε κοσμήτορας της Σχολής Νομικώνκαι Οικονομικών, στο Πανεπιστήμιο του Ρόστοκ



105

Σε επίσημη επιστολή του προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου, ο Hallstein περιγράφειτον εαυτό του, ως εμπειρογνώμονα στην «ευρωπαϊκή έννομη τάξη» και ιδιαίτερα εξοικειωμένο με τους «Στόχους του Τρίτου Ράιχ»:

Καθηγητής Δρ Νομικής Walter Hallstein Παραθαλάσσια Πόλη του Ρόστοκ, 23 Ιανουαρίου 1939,

οδός Stephan, 15

Αγαπητέ Πρύτανη [«Μεγαλοπρεπή» ήταν ο τύπος της προσφώνησης εκείνη την εποχή]

[Ο Hallstein μιλά για τον εαυτό του στο τρίτο πρόσωπο, σαν μεσαιωνικός βασι-λιάς :]... Απόψε ένας μελετητής θα λάβει τον λόγο σχετικά με το θέμα της «Νομικής Οντότητας της Μεγαλύτερης Γερμανίας» του οποίου η επιστημονικήεργασία, από τη μία πλευρά, είχε επίκεντρο την συγκριτική έρευνα των Ευρω-παϊκών νομικών συστημάτων.

Από την άλλη πλευρά είναι, μέσα από την εντατική του συμμετοχή στην «Ακαδημία του Γερμανικού Νόμου» [το ναζιστικό ίδρυμα για την εξασφάλιση της δικτατορικής ναζιστικής κυριαρχίας επί της κατακτημένης Ευρώπης, με τηβοήθεια βαρβαρικών νόμων και διαταγμάτων] ιδιαίτερα εξοικειωμένος με τουςνομικό-πολιτικούς στόχους του [ναζιστικού] Τρίτου Ράιχ.

Έτσι, [ο Hallstein μιλά ακόμα για τον εαυτό του!] φαίνεται να καλείται να προβεί σε δήλωση από τη θέση της νομικής επιστήμης [δηλ. του πλαισίου τωνναζιστικών δικτατορικών νόμων] σχετικά με τη σύνδεση των νέων γερμανικώνεδαφών με την «Παλαιά Γερμανία» [Altreich «παλαιά Γερμανία», δηλαδή ητότε υπάρχουσα Γερμανία]

Χαίρε Χίτλερ!Ειλικρινά αφοσιωμένοςστη Μεγαλοπρέπειά σας



106

Το 1936 ήταν επίσης η χρονιά, που ο συνασπισμός Ναζί / Καρτέλ, άρχισετο «Τετραετές Σχέδιο» του, για την προετοιμασία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και την στρατιωτική κατάκτηση του κόσμου. Οι γερμανοί δικηγό-ροι ήταν μέρος αυτής της προετοιμασίας. Η «Ένωση των Ναζιστών Γερμανών Δικηγόρων» [‘Bund Nationalsozialistischer Deutscher Juristen(BNSDJ)’], αναδιοργανώθηκε στη ναζιστική «Rechtswahrer Bund (NSRB)»– την επίσημη ναζιστική οργάνωση των «Προστατών του Νόμου».

Η απόφαση για την οργάνωση μεγάλων τμημάτων του δικηγορικού επαγ-γέλματος στη ναζιστική Γερμανία, υπό τον προπαγανδιστικό τίτλο «Προ-στάτες του Νόμου», αντανακλά τη σημασία που απέδιδε ο συνασπισμόςΝαζί / IG Farben, σε αυτό το επάγγελμα. Αυτά τα «νομικά τάγματα θανάτου»,ήταν απαραίτητα για την παγίωση της δικτατορίας στη Γερμανία – και αρ-γότερα για την επέκταση αυτής της δικτατορίας, στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Χαρακτηρίζοντας ολόκληρο το δικηγορικό επάγγελμα ως «Προστάτες του[ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου», οι Ναζί δημιούργησαν ένα από τα πιο εν-τυπωσιακά παραδείγματα της παραπλανητικής προπαγάνδας τους. Αυτοίφυσικά οι «Προστάτες του [ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου» δεν «προστά-τευαν» τους δημοκρατικούς νόμους. Αντίθετα, είχαν δεσμευτεί να τους κα-ταστρέψουν συστηματικά. Αυτοί οι «Προστάτες του [ναζιστικού / Καρτέλ]Νόμου» ήταν οι φανατικοί αρχιτέκτονες ενός κόσμου υπό τον έλεγχο τουσυνασπισμού Ναζί / IG Farben. Οι μόνοι νόμοι τους οποίους είχαν ορκι-στεί να «προστατεύουν» ήταν οι δικτατορικοί νόμοι, που επιβεβαίωναντην κυριαρχία του συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ σε όλο τον κόσμο σε ένα«Χιλιετές Ράιχ».

Ο Walter Hallstein ήταν μέλος αυτής της διαβόητης οργάνωσης των «Προ-στατών του [ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου».

Τα παραδείγματα αυτά είναι μόνο λίγα από το μακρύ κατά-λογο των παραπλανητικών όρων που χρησιμοποιούσε οHallstein και άλλοι Ναζί / Καρτέλ προπαγανδιστές, στην προ-σπάθειά τους να αποκτήσουν τον έλεγχο πάνω από την Ευ-

ρώπη και τον κόσμο.



107

Φωτοτυπία από τη χειρόγραφη Ναζιστική προπαγανδιστική ομιλία του Hallstein, πουδόθηκε στο Ρόστοκ, στις 23 Ιανουαρίου του 1939. Μπορείτε να δείτε ολόκληρο το χειρό-γραφο στην ιστοσελίδα μας.

Περισσότερες πληροφορίες: GB2HS241



108

Αυτή η τεχνική προπαγάνδας των Ναζί / Καρτέλ, της αντιστροφής των γε-

γονότων και της χρήσης παραπλανητικής γλώσσας, για σκοπούς προ-

παγάνδας – που εξηγείται τέλεια από το Hallstein στην «Κατακτητική

Ομιλία» του – θα περιγραφόταν 15 χρόνια αργότερα ως «Νέα Ομιλία» από

τον George Orwell στο μυθιστόρημά του, «1984».

Η ακόλουθη μετάφραση της «Κατακτητικής Ομιλίας» του Hallstein βασίζεταιστο πρωτότυπο χειρόγραφο του. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη φανατική φύση τηςομιλίας του Hallstein, μερικοί από τους αναγνώστες αυτού του βιβλίου μπορεί,χωρίς αμφιβολία, να αμφισβητήσουν την αυθεντικότητα αυτού του κειμένου.Για το σκοπό αυτό, για να μην υπάρχουν περιθώρια αμφιβολιών, έχουμε δη-μοσιεύσει στο διαδίκτυο, ολόκληρη την «Κατακτητική Ομιλία» του Hallstein(στην αρχική γερμανική γλώσσα).

Επιπλέον, ήμασταν επίσης σε θέση να αποκτήσουμε ένα χειρόγραφο αντί-γραφο της ομιλίας του Hallstein. Ένα δείγμα από αυτό καταγράφεται στην προ-ηγούμενη σελίδα. Επεξηγήσεις της προπαγανδιστικής ορολογίας των Ναζί /Καρτέλ, που χρησιμοποιείται από τον Hallstein σε όλη την εξτρεμιστική του ομι-λία, δίνονται σε αγκύλες μέσα στο κείμενο ή ως υποσημειώσεις.

Μερικές ακολουθίες στο κείμενο του Hallstein, οι οποίες εξυπηρετούν μόνο στονα συγκαλύψουν την, κατά τα άλλα, επιθετική φύση της ομιλίας του, δεν έχουνσυμπεριληφθεί σε αυτό το βιβλίο. Μπορούν, ωστόσο, να μελετηθούν ηλεκτρο-νικά (online) στο αρχικό γερμανικό χειρόγραφο.

Για να υπογραμμίσουμε τη σημασία, που έχει για την Ευρώπη του σήμερα, η,ενταγμένη στα σχέδια των Ναζί / Καρτέλ, «Κατακτητική Ομιλία» του Hallstein(1939), έχουμε εισάξει στο κείμενο κόκκινα πλαίσια. Αυτά τα κόκκινα πλαίσιακαταγράφουν εκείνα τα βασικά σημεία της ομιλίας, που έγιναν στη συνέχειαεπίσημα τμήματα της «Ε.Ε των Βρυξελλών» με την υπογραφή του «Εξουσιο-δοτικού Νόμου της Λισαβόνας», το 2009 – ακριβώς 70 χρόνια μετά που ο Hall-stein, μιλώντας λίγο πριν από την έναρξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, έδωσεαυτήν τη διάλεξη.

Η «Κατακτητική Ομιλία» του Hallstein, είναι ένα τέλειο παράδειγμα για το πώς τοΚαρτέλ του Πετρελαίου και των Φαρμάκων, εναλλάσσει τους πολιτικούς του φο-ρείς, αλλά – για δεκαετίες – συνεχίζει να επιδιώκει τους μακροπρόθεσμους οικο-νομικούς και πολιτικούς του στόχους.



109

Με τους Ναζί να έχουν χαθεί και το Hallstein πεθαμένο, το ίδιο Καρτέλ πετρε-λαίου και φαρμάκων, που ήταν υπεύθυνο για δύο παγκόσμιους πολέμους, κατάτη διάρκεια του 20ου αιώνα, έχει διορίσει τους νέους πολιτικούς του φορείς,για τον 21ο αιώνα.

Αυτές οι πολιτικές μαριονέτες – κατά κύριο λόγο από τις «εξαγωγικές αυτοκρα-τορίες» του καρτέλ, Γερμανία και Γαλλία – είναι αποφασισμένοι να θυσιάσουντους ανθρώπους του πλανήτη μας, για την επιτυχία της τρίτης προσπάθειαςτου Καρτέλ για κατάκτηση του κόσμου.

Τα περισσότερα από αυτά τα έγγραφα θα μπορούσαννα έχουν ληφθεί από όσους ενδιαφέρονται να μάθουντην αλήθεια, για την προέλευση της «Ε.Ε των Βρυξελ-λών» και για τους ρόλους των αυτόκλητων «ιδρυτών».Το γεγονός ότι η «Κατακτητική Ομιλία» του Hallsteinήταν άγνωστη μέχρι τη δημοσίευση αυτού του βιβλίου,είναι απλώς αδικαιολόγητο.

Αυτή η κρίσιμη παράλειψη υποδηλώνει, σε σένα τοναναγνώστη, είτε ότι οι πολιτικοί σου ηγέτες απέτυχαννα ενημερωθούν, σχετικά με το Hallstein και τις σκοτει-νές Ναζιστικές / iG Farben ρίζες της «Ε.Ε των Βρυξελ-λών» – ή, αν ήξεραν, δεν τόλμησαν να σε ενημερώσουνγια αυτά τα γεγονότα.

Μετά τη δημοσίευση αυτού του βιβλίου, οι πολιτικοίηγέτες της Ευρώπης δεν μπορούν πλέον να κρύβονταιπίσω από τη δικαιολογία ότι «δεν ήξεραν». Τώρα ενα-πόκειται σε σένα, τον αναγνώστη, να αντιμετωπίσειςτους πολιτικούς εκπροσώπους σου – μεγάλους και μι-κρούς – παραθέτοντας τα ιστορικά γεγονότα.

Πρέπει να μάθουμε από τα λάθη του παρελθόντος, νααποτρέψουμε την επανάληψη της ιστορίας και να βοη-θήσουμε στην οικοδόμηση μιας νέας, δημοκρατικής Ευ-ρώπης.



«Η Νομική Οντότητα της Ευρύτερης Γερμανίας»*

Το κείμενο που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από την «Κατακτητική

Ομιλία» του Hallstein

«Ο Προστάτης του [ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου1, έχει τρειςστόχους: πρέπει να γνωρίζει το Νόμο, να τον εφαρμόζει καινα τον αναπτύξει περαιτέρω. Το πιο σημαντικό μεταξύ αυτώντων καθηκόντων, είναι το τρίτο, γιατί, ό, τι κάνουμε υπόκειταιστο Νόμο της [Ολοκληρωτικής] Ανάπτυξης.2

«Δεν πρέπει μόνο να δώσουμε προσοχή στην υπάρχουσα νο-μοθεσία, αλλά πρέπει να στοχεύσουμε στη Νομοθέτηση και-νούργιων Νόμων για το [ναζιστικό / Καρτέλ] Μέλλον. Τοκαθήκον μας, όσον αφορά τη Νομοθετική Πολιτική, είναι, όχιμόνο να διατηρήσουμε την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων, αλλάκαι να δημιουργήσουμε μια καλύτερη [!]3.

«Θα πρέπει να εξηγήσω γιατί είναι ο Προστάτης του [ναζιστικού / Καρτέλ]Νόμου1 που έχει το ιδιαίτερο κάλεσμα να ασχοληθεί με αυτό το έργο.

«Η Ηγεσία της [ναζιστικής / Ευρωπαϊκού Καρτέλ] Πολιτείας4 έχει την άνευόρων και τελική εξουσία σε όλες τις αποφάσεις που αφορούν την αρχιτε-κτονική αυτής της Κοινότητας των Λαών».5

* «Μεγαλύτερη Γερμανία», όρος που χρησιμοποιήθηκε κατ 'αναλογία με τον όρο «Μεγάλη Βρετα-νία», η οποία είχε τότε τον έλεγχο μεγάλων τμημάτων του κόσμου, μέσα από την Κοινοπολιτείαεκείνης της εποχής. Ο συνασπισμός Ναζί / Καρτέλ χρησιμοποιούσε τους όρους «Μεγάλη Γερμανία»ή «Μεγαλύτερη Γερμανία» για να σηματοδοτήσει τις αξιώσεις του για παγκόσμια κυριαρχία. Ο όρος«Μεγαλύτερη Γερμανία» χρησιμοποιήθηκε ως Κωδική λέξη για την Ευρώπη και αργότερα για με-γάλα τμήματα του κόσμου, κάτω από τον έλεγχο των Ναζί / Καρτέλ.

1 «Rechtswahrer», δηλαδή Ναζιστική «Νέα Ομιλία», για τους φανατικούς δικηγόρους των Ναζί / Καρτέλ,που ήταν αποφασισμένοι να καταστρέψουν το δημοκρατικό νομικό σύστημα και να το αντικαταστή-σουν με το πλαίσιο του ολοκληρωτικού νόμου, που αποτέλεσε τη βάση της δικτατορίας Ναζί / Καρτέλ.

2 «Gesetz des Werdens», η «Νέα Ομιλία» του Hallstein, για να περιγράψει την ανάγκη επέκτασηςτου ολοκληρωτικού νομικού συστήματος Ναζί / Καρτέλ, σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο.

3 «Eine bessere Ordnung», με αυτήν την «καλύτερη τάξη» ο Hallstein περιγράφει τη νομική βάση,για το δικτατορικό έλεγχο του καθεστώτος Ναζί / Καρτέλ πάνω από την Ευρώπη και τον κόσμο.

110

1939

Σήμερα, η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή της Ε.Ε» έχει γίνει πλέον «Η ηγεσία της [Ευρω-

παϊκής] Πολιτείας, με άνευ όρων και τελική εξουσία σε όλες τις αποφάσεις»



111

4 «Führung des Staates», ναζιστική ορολογία για να επικαλεστεί την «Αρχή του Φύρερ», την πλήρη υποταγή κάτω από τους στόχους του Συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ.

5 «Volksgemeinschaft», ρατσιστική ναζιστική ορολογία για να περιγράψει τoυς «ανώτερους»(Arian), ανθρώπους, ως την κυρίαρχη φυλή και σαν τους μόνους που «αξίζει» να περιλαμβάνονταιστον όρο «κοινότητα των Λαών».

Το 1957 (πάνω), μόνο 18 χρόνια μετά την «Κατακτητική Ομιλία» του, ο Hallsteinενσωμάτωσε αυτήν την «Αρχή της Ηγεσίας» στις «Συνθήκες της Ρώμης», πουαποτελούν τα ιδρυτικά έγγραφα της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή» – γραφειοκράτες που διορίζονται για λογαρια-σμό του Καρτέλ – έγινε η νέα δικτατορική «Ηγεσία της [ευρωπαϊκού Καρ-τέλ] Πολιτείας, με την τελική και άνευ όρων εξουσία, σε όλες τις αποφάσειςπου αφορούν την αρχιτεκτονική αυτής της [Ευρωπαϊκής] Κοινότητας»!

Το 2009 (κάτω), 27 Ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες υπερψήφισαν τον «Εξουσιο-δοτικό Νόμο της Λισσαβόνας», ολοκληρώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα«Κατακτητικά Σχέδια» του Hallstein – 70 χρόνια μετά την ομιλία του, το 1939– προωθώντας ταυτόχρονα την τρίτη προσπάθεια του καρτέλ για την κατά-κτηση της Ευρώπης.

1957

2009



112

«Η Ηγεσία του [Ναζί / Καρτέλ] Κράτους χρειάζεται δικηγόρους για να εκπλη-ρώσει αυτό το πολιτικό καθήκον. Ο κάθε επιμέρους δικηγόρος μπορεί να επιθυμείνα το δει με αυτόν τον τρόπο, από μια επαγγελματική και ψυχολογική άποψη,κάτι που είναι κατανοητό. Οι δικηγόροι είναι γενικά απασχολημένοι για όλη τουςτη ζωή, με τη ρύθμιση και τον έλεγχο των συναλλαγών της Κοινότητας μέσα σεένα συντηρητικό περιβάλλον, περιορισμένοι σφιχτά από χιλιάδες νομικές παρα-γράφους, ασχολούμενοι με τις καθημερινές ανησυχίες, όπως η «επιδιόρθωσητων φραχτών» και «ο καθαρισμός των τάφρων».

«Έτσι, οι δικηγόροι θα αισθάνονται έντονα τον πειρασμό που απορρέει από τηναπελευθερωτική πράξη του σχεδιασμού των [Ναζί / Καρτέλ] Νόμων6, αυτήη αρρενωπή [!] πρόκληση, που χαρακτηρίζει κάθε προώθηση σε άγνωστα εδάφη.Θα καλωσορίσουν με ευγνωμοσύνη την ευκαιρία, είτε να γίνουν μέρος μιας τε-ράστιας, μεγάλης κλίμακας, [Ναζί / Καρτέλ] Προσπάθειας Σχεδιασμού7 ή απλάνα φροντίζουν ένα μέτριο (νομικά) κήπο που αφήνεται στη φροντίδα τους.

«Ωστόσο, το σκεπτικό για την ευθύνη του Προστάτη του [Ναζιστικού / Καρτέλ]Νόμου1 για αυτό τον αρχιτεκτονικό ρόλο8 προέρχεται από τις «ανάγκες καιτις αναγκαιότητες» της [Αρίας] Κοινότητας9.

«Η δημιουργία αυτής της νέας Νομικής Πολιτικής, απαιτεί τη στήριξη εκείνωντων δικηγόρων, οι οποίοι ασκούν εποπτεία στον Τομέα του [Ναζιστικού / Καρ-τέλ] Νόμου, οι οποίοι γνωρίζουν τη [Ναζιστική / Καρτέλ] Νομοθεσία και τουςΚανόνες της [ναζιστικής / Καρτέλ] της Νομοπαρασκευής, διότι είναι προ-φανές ότι πρέπει κάποιος να γνωρίζει το «Καλό», προκειμένου να είναι σε θέσηνα βρει το «Καλύτερο» [!]10.

«Είμαι πεπεισμένος, ωστόσο, ότι η αιτιολόγηση αυτής της κλήσης για τη δημι-ουργία της Νέας [ναζιστικής / Καρτέλ] Νομοθεσίας, πρέπει να στηρίζεταιακόμα πιο βαθιά. Νομίζω ότι πρέπει να προέλθει από την ίδια τη φύση της εντολής που δόθηκε από τους [Αρίους] Ανθρώπους11 στον Προστάτη του [να-ζιστικού / Καρτέλ] Νόμου1:

6 «Befreienden rechtsschöpferischen Tat». Ορολογία για την επιβολή των Ναζιστικών / Καρτέλνόμων, στους λαούς των κατακτημένων Ευρωπαϊκών χωρών.

7 «Großartigen Gesamtplanung». Ορολογία των Ναζί / Καρτέλ για την κατάκτηση και την αναδιάρ-θρωση της Ευρωπαϊκής ηπείρου.

8 «Mitgestalter». Το κάλεσμα του Hallstein προς τους επαγγελματίες δικηγόρους, για να βοηθήσουνστη δημιουργία μιας Ευρώπης ελεγχόμενης από τους Ναζί / Καρτέλ.



113

Ερώτηση: Πώς ο Hallstein κατάφερε να ξεφύγει από τη Συμμαχική «Αποναζικοποίηση»(«Denazifica-tion»), και γιατί δεν δικάστηκε από το Δικαστήριο της Νυρεμβέργης για Εγκλήματα Πολέμου, όπωςάλλοι Ναζι / Καρτέλ δικηγόροι *

Απάντηση: Ο Hallstein είπε ψέματα στους Συμμάχους για τους δεσμούς του με Ναζιστικές οργανώσεις.Η «Κατακτητική Ομιλία» του και άλλα ενοχοποιητικά έγγραφα είχαν εσκεμμένα αποκρυβεί από τονHallstein στην επίσημη έκθεσή του προς τους Συμμάχους. Για να τους εξαπατήσει, παρουσίασε τονεαυτό του ακόμα και ως απλό «θεατή» ή ακόμη «θύμα» του ναζιστικού καθεστώτος.

Καυτές Ερωτήσεις για τον Walter Hallstein

1946, Δίκη της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα Πολέμου. Πρώτη σειρά, από αρι-στερά προς δεξιά: Göring (ο οποίος ήταν – μαζί με το διευθυντή του Καρτέλ IGFarben, Krauch – υπεύθυνος για τον «Τετραετή Σχεδιασμό» για την ευρωπαϊκήκατάκτηση από το Συνασπισμό Ναζί / Καρτέλ), Hess (βουλευτής του Χίτλερ),Ribbentrop (Υπουργός Εξωτερικών του Συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ), Keitel (Αρ-χηγός της «Βέρμαχτ») και άλλοι εγκληματίες πολέμου.

9 «Gemeinschaft». Ορολογία για τον πυρήνα της, βασισμένης στην Αρία φυλή, κοινωνίας, στηνελεγχόμενη από τους Ναζί / Καρτέλ Ευρώπη, βλ. πιο πάνω.

10 Ο Hallstein εκπέμπει προφανώς την ιδέα ότι, ότι το ολοκληρωτικό ναζιστικό / Καρτέλ καθεστώς,είναι το «καλύτερο» σύστημα, σε σχέση με τη δημοκρατία.

11 «Volk». Ναζιστική ορολογία για την ανθρώπους της Αρίας Φυλής.

*Για περισσότερες πληροφορίες για τη Δίκη της Νυρεμβέργης για Εγκλήματα Πολέμου κατά των Ναζί / Καρτέλ δικηγόρων

(υπόθεση αριθ. ΙΙΙ της Δίκης) βλ.: http://www.mazal.org/archive/nmt/03/NMT03-C001.htm



114

«Ακολουθώντας ένα νόμο της Φύσης, έμφυτο στο επάγγελμα του «Προστάτητου [ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου», θα πρέπει τελικά να είναι ο υπεύθυνος Αρ-χιτέκτων του [Ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου.12

«Η σχέση μεταξύ του «Προστάτη του [ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου» και του[ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου σήμερα είναι διαφορετική από το «Νομικό Θε-τικισμό» του τέλους του 19ου αιώνα, ο ποίος υπήρξε η επικρατούσα άποψημέχρι τις αρχές του [20ου] αιώνα:

«Η Δημιουργία του Νέου [ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου είναι αποκλειστικάτο έργο των [δικτατορικών Ναζί / Καρτέλ] Νομοθετών και ο ρόλος του Δι-καστή περιορίζεται στην ένταξη – στην «Υποβολή» των «Περιστατικών τηςζωής», στο πλαίσιο αυτών των δεδομένων τα οποία καθορίζονται από το[ναζιστικό / καρτέλ] Νόμο.»

«Προσπαθεί να απελευθερώσει το νόμο από τις πιθανότητες και εκθέτει το ενι-

σχυτικό πλαίσιο ενός νόμου, που συνδέει τις νομικές συνέπειες σε ένα τυχαίο

γεγονός.

«Όλοι οι κλάδοι της νομικής δραστηριότητας είναι μέρος της Κάθαρσης [!]13:Η Επιστημονική Θεωρία του [ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου, τα αποτελέσματατης οποίας συμπυκνώνονται σε νομικές συμβουλές για την πρακτική τουνόμου, και οι καθημερινές προσπάθειες των Εμπροσθοφυλάκων Λειτουργών

12 δηλ. το ναζιστικό πλαίσιο νόμων που καθυποτάσσει τους λαούς της Ευρώπης.

13 «Läuterungsarbeit». Ορολογία που περιγράφει την απομάκρυνση από τους Ναζί / Καρτέλ, όλωντων δημοκρατικών στοιχείων της Νέας Τάξης για την Ευρώπη και τον Κόσμο, που δημιούργησε οσυνασπισμός Ναζί / Καρτέλ.

Το 1957, ο Hallstein ενσωματώνει στη «Συνθήκη της Ρώμης» ακριβώς αυτήντην αρχή – το αποκλειστικό δικαίωμα για τη «Δημιουργία Νέων [Καρτέλ]Νόμων» – ως αποκλειστική δικαιοδοσία των «Νέων [Καρτέλ] Νομοθετών,της Επιτροπής της Ε.Ε.

Το 2009, οι 27 ευρωπαίοι πολιτικοί υπέγραψαν, ως εγγυητές τη «Συνθήκητης Λισαβόνας» – και ως εκ τούτου, υπέγραψαν τα βασικά στοιχεία ενός«Εξουσιοδοτικού Νόμου» προς την κατεύθυνση της δικτατορικής ενδυνά-μωσης των συμφερόντων των καρτέλ πάνω από την Ευρώπη. Με την υπο-γραφή τους, αυτοί οι πολιτικοί – σκόπιμα ή από αμέλεια – προέβησαν σεέναν εμπαιγμό των αιώνων των Ευρωπαϊκών δημοκρατιών.



115

Η Εσωτερική «Υποστηρικτική Ομάδα» του Hallstein για τηνΚατάκτηση της Ευρώπης μέσω της «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Konrad Adenauer, Καγ-κελάριος της ΔυτικήςΓερμανίας (αριστερά)και Herman Josef Abs,Διευθύνων Σύμβουλοςτης Deutsche Bank καιΑντικείμενο Διερεύνη-σης για Εγκλήματα Πολέμου.

Hans Globke, επικεφα-λής της ΚαγκελαρίαςΑντενάουερ, αριθ. 101,στη λίστα των Συμμά-χων για τους «Πιο Κατα-ζητούμενους»Εγκληματίες Πολέμου

Fritz Ter Meer, διευθυν-τής της BAYER / IG Far-ben, καταδικάστηκε σεφυλάκιση στη Νυρεμ-βέργη για εγκλήματαπολέμου – επανατοπο-θετήθηκε το 1956, ωςΠρόεδρος της BAYER

Περισσότερες πληροφορίες: GB2WW351



116

14 «Frontoffiziere des Rechts». Mια ορολογία που αντικατοπτρίζει την παράδοση, του νομικού επαγ-γέλματος, από το Hallstein, στο πλαίσιο της γενικής κινητοποίησης για τον πόλεμο. Ο Hallstein ει-σήγαγε αυτή τη στρατιωτική ορολογία στο δικηγορικό επάγγελμα, επτά μήνες πριν ο ΣυνασπισμόςΝαζί / Καρτέλ, ξεκινήσει το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

15 «Rechtsbewusstsein». Ορολογία των Ναζί / Καρτέλ για την «προσβολή» που δημιουργούσε, στηναντίληψη του Hallstein και άλλων φανατικών υποστηρικτών της ιδεολογίας των Ναζί / Καρτέλ, τονομικό σύστημα των δημοκρατικών εθνών.

16 «Völkisches Rechtsbewusstsein». Nαζιστική ορολογία για την υποταγή του νόμου κάτω από τοδικτατορικό καθεστώς των Ναζί και τη φυλετική ιδεολογία τους για έναν ανώτερο (Άριο) «Λαό».

του [ναζιστικού / καρτέλ] Νόμου14, που γίνονται συνήγοροι της Προσβεβλη-μένης Συνείδησης [!] για το [ναζιστικό / καρτέλ] Νόμο15, καθώς και ο δικα-στής, ο οποίος – με μια απόφαση – φέρνει τελικό κύρος στις Οδηγίες του[ναζιστικού / καρτέλ] Νόμου.

«Όλα αυτά τα στοιχεία αναπτύσσουν το [ναζιστικό / Καρτέλ] Νόμο, σε μια σχο-λαστική συνεχή προσπάθεια, που απαιτεί την καθημερινή Ευαισθητοποίησητης Συνείδησης των Ανθρώπων του [ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου16.

«Η αληθινή φύση του Νομικού Συντάγματος του Ανθρώπου11 μπορεί να ανα-γνωριστεί μόνο από εκείνους τους παρατηρητές που δεν επικεντρώνονται μόνοστους νόμους, αλλά λαμβάνουν υπόψη την έντονη συνέργεια όλων αυτώντων δυνάμεων16a μαζί. Αυτή η «εκτεταμένη πρακτική τέχνη» πρέπει να χρησι-μοποιείται όταν απαιτείται μια Γενική Αλλαγή του Συνολικού Νομικού Συ-στήματος17, που υπερβαίνει τις δυνατότητες των καθημερινών διορθώσεων.

«Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο όταν μια Πλήρης, επαναστατικών [!] δια-στάσεων18, Ανατροπή ενός Νομικού Συστήματος, απαιτεί τη χρήση όλωντων διαθέσιμων δυνάμεων.

Το 1957, ο Hallstein ενσωματώνει στη «Συνθήκη της Ρώμης» (το ιδρυτικό έγγραφο

της «Ε.Ε των Βρυξελλών») τα στρατηγικά νομικά «εργαλεία» για την «Ολοκλη-

ρωτική Ανατροπή της Έννομης Τάξης, με επαναστατικές αναλογίες», σε όλη

την Ευρώπη.

Το 2009, 27 ευρωπαίοι πολιτικοί ηγέτες θέσπισαν νομοθετικά αυτή την «Πλήρη

ανατροπή της Έννομης Τάξης» των Ευρωπαϊκών εθνών για λογαριασμό του Καρ-

τέλ, υπογράφοντας τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισαβόνας».



117

16a «Zusammenwirken der Kräfte», δηλαδή «Συνέργεια Δυνάμεων». Ναζιστική ορολογία για τη δια-δικασία εναρμόνισης ['Gleichschaltung'] όλων των τομέων της κοινωνίας, υπό τη δικτατορική «Αρχήτου Φύρερ», και την ιδεολογία των Ναζί / IG Farben για υπεροχή και παγκόσμια κυριαρχία.

17 «Generalüberholung ganzer Rechtsgebiete». Ορολογία για την επιβολή των Ναζιστικών νόμωνστο σύνολο των χωρών της κατεχόμενης Ευρώπης.

18 «Rechtsumwälzung». Ορολογία για την πλήρη αντικατάσταση των δημοκρατικών νόμων με τουςδικτατορικούς νόμους των Ναζί.

Εξωτερική «Ομάδα Υποστήριξης» του Hallstein, για τηνΚατάκτηση της Ευρώπης μέσω της «Ε.Ε των Βρυξελλών»

ΛΕΙΤΟΥΡΓΟi ΤΟΥ Hallstein ΑΠO ΤΟ «ΥΠΟΥΡΓΕiΟΕξωΤΕΡΙΚωΝ» ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝiΑΣ

Πολλοί αξιωματούχοι και πρεσβευτές του«Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων», τηςΔυτικής Γερμανίας, μετά το Δεύτερο Παγκό-σμιο Πόλεμο, ήταν μέλη του «ΝαζιστικούΥπουργείου Εξωτερικών» υπό τον Ρίμπεν-τροπ. Ήταν διακεκριμένοι αντιπρόσωποιτου Συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ, για την κα-τάκτηση της Ευρώπης κατά τη διάρκεια του2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 –τα πρώτα χρόνια της «Ε.Ε των Βρυξελλών»– αυτοί οι νομικοί και πολιτικοί ασπάλακες,εξελίχθηκαν σε εκτελεστικά όργανα τουΚαρτέλ στις χώρες της Ευρώπης. Τους είχεανατεθεί η αποστολή της προετοιμασίαςτου επόμενου σχεδίου κυριαρχίας, μέσωτης «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Ο Carl F. Ophuels, μέλοςτου κόμματος των Ναζί,1933 - 45, Αρ. Μέλους2399061.

Κατά τη διάρκεια του 2ου

Παγκοσμίου Πολέμου, οOphuels λειτούργησε ως

κορυφαίος Γερμανός νομικός ειδικός σταδιπλώματα ευρεσιτεχνίας, μεταξύ τωνοποίων χιλιάδες διπλώματα ευρεσιτεχνίαςτης IG Farben.

Μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, διορίζεταιαπό το Hallstein ως το δεξί του χέρι και «πρε-σβευτής της Γερμανίας στις Βρυξέλλες».

O aΝθΡωΠΟΣ ΔΕξί ΧeΡΙ ΤΟΥ Hallstein ΣΤΙΣ ΒΡΥξΈΛΛΕΣ



118

«Σήμερα βλέπουμε το σύνολο των« Προστατών του [Ναζί / Καρτέλ] Νόμου» –το σύνολο του νομικού επαγγέλματος, αν θέλετε – να συμμετέχουν στο γιγαν-τιαίο έργο της Λαϊκής [!] Ανακαίνισης του Νόμου19.

. . . . .

«Η αλήθεια είναι ότι κανένας νόμος δεν περιλαμβάνει το πλήρες μέγεθος τηςζωής, και ότι κάθε διατύπωση των νομικών γεγονότων μπορεί να είναι μόνομια προσπάθεια να αναδειχθούν τα χαρακτηριστικά στοιχεία μιας απόφασης.Έτσι, όπως έχει γίνει γνωστό από τους αρχαίους χρόνους, η λογική του δικη-γόρου είναι κατ 'ανάγκη ανάλογη.

«Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του σημερινού Κράτους του Νόμου θαείναι για πάντα [!] η Ολοκληρωτική [δικτατορική] Πολιτική του [ναζιστικού/ Καρτέλ] Νόμου20. Αυτό σημαίνει μια άνευ προηγουμένου ευρεία και βα-θειά επαναστατική αλλαγή του απαρχαιωμένου [δημοκρατικού] νομικούσυστήματος ακόμα και στα πιο απομακρυσμένα σημεία του.

«Το αποτέλεσμα αυτής της [ναζιστικής / Καρτέλ] Ανανέωσης [!]21 θα χα-ρακτηρίζει την Πολιτιστική Άποψη της Νέας Εποχής21α [κάτω από τονέλεγχο των Ναζί / Καρτέλ].

19 «Völkische Rechtser neuerung». Ορολογία για τη Ναζιστική κυριαρχία επί του Νομικού Συστήματος.

20 «Totale Rechtspolitik». Η ορολογία «totale» χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί, για να κάνουν συ-νεχείς αναφορές στο πολιτικό τους σύστημα, ένα «ολοκληρωτικό» κράτος.

21 «Erneuerung». Η Ναζιστική «Νέα Ομιλία», για την εφαρμογή της ιδεολογίας των Ναζί, σε όλουςτους τομείς της κοινωνίας.

21a «New Era». Ναζιστική ορολογία, η οποία περιγράφει τον έλεγχο των Ναζί / IG Farben, πάνω σεολόκληρο τον πλανήτη μας, σε ένα «χιλιετές Ράιχ»

Το 1957, ο Hallstein επέβαλε τη νομική προεργασία για την εγκαθίδρυση αυτής της«άνευ προηγουμένου ευρείας και βαθειάς επαναστατικής αλλαγής του απαρ-χαιωμένου (δημοκρατικού, εθνικού) νομικού συστήματος», στη «Συνθήκη τηςΡώμης», την ιδρυτική πράξη της «Ε.Ε των Βρυξελλών», υποτάσσοντας με αυτότον τρόπο τους λαούς της Ευρώπης – και στα πιο απομακρυσμένα της σημεία –κάτω από την κυριαρχία του Καρτέλ.

Το 2009, υπογράφοντας τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισσαβόνας», οι 27 Ευ-ρωπαίοι πολιτικοί, θεσμοθέτησαν αυτήν την «Ολοκληρωτική Πολιτική του [Καρ-τέλ] Νόμου», που προμηνύει την καθυπόταξη των λαών της Ευρώπης, κάτω απότη ηγεμονία του Καρτέλ, για ολόκληρες γενιές.



119

Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακος και Χάλυβα, 1951:Κτίζοντας τη Δικτατορία του Καρτέλ με Μικρά Βήματα.

Την 18η Απριλίου του 1951, υπε-γράφη η πρώτη, «πρόδρομη» της«Ε.Ε των Βρυξελλών», συνθήκη.Στα χαρτιά, η συνθήκη δημιούρ-γησε μια κοινή αγορά άνθρακα καιχάλυβα στην Κεντρική Ευρώπη.Στην πραγματικότητα, όμως, ήταντο πρώτο βήμα του Καρτέλ, για τηνεπόμενη προσπάθεια κατάληψηςτης Ευρώπης.

Ακόμα κι αν η τελετή υπογραφήςπραγματοποιήθηκε σε γαλλικό έδα-φος, η ίδια η Συνθήκη ήταν σε με-γάλο βαθμό επηρεασμένη από τοHallstein και τη νομική του ομάδακαι μεταφέρει τη ξεχωριστή γλώσσατου Καρτέλ.

Το άρθρο 9 (κάτω) της συνθήκηςτης «Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άν-θρακα και Χάλυβα», δημιουργείτον «πρόδρομο» της «ΕυρωπαϊκήςΕπιτροπής», με όλα τα δικτατορικάχαρακτηριστικά του. Δημιουργείένα σώμα που λειτουργεί «υπερε-θνικά» και σαφώς «ανεξάρτητο»από δημοκρατικά εκλεγμένες κυ-βερνήσεις – όλα τα χαρακτηριστικάενός δικτατορικού καθεστώτος.

18 Απριλίου 1951: Υπογράφονταςτη Συνθήκη του Παρισιού, ο Hall-stein, Γίνεται Πρεσβευτής Άνθρα-κος και Χάλυβα του Adenauer.



120

«Στο παρελθόν, αυτή η Διαδικασία ήταν μια εκδήλωση στο πλαίσιο των

συμβατικών συνόρων – ένα είδος εσωτερικής υπόθεσης μιας μικρού με-

γέθους Γερμανίας. Τα Γεγονότα της Εποχής22, ωστόσο, απεικονίζουν αυτή

τη διαδικασία σε ένα εντελώς νέο φως».

«Όλα τα εσωτερικά προβλήματα, όλες οι εσωτερικές εργασίες επισκιάζονται

από το μεγάλο αντίκτυπο της Σύνδεσης [άλλων Εθνών με το ναζιστικό Ράιχ]23,

συγκλονίζονται από τις υπέροχες ωθήσεις, που η [ναζιστική / Καρτέλ] Πολι-

τική Νομική Δραστηριότητα, αποκτά από την παλιννόστηση [!] της Αυστρίας

και της Σουδητίας».24

22 «Welthistorischen Ereignisse», ορολογία που σημαίνει την κατάληψη της πολιτικής εξουσίας στηΓερμανία από το συνασπισμό Ναζί / IG Farben, την προσάρτηση της Αυστρίας, της Τσεχικής Δη-μοκρατίας και τις προετοιμασίες για το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

23 «Anschluss», δηλαδή ναζιστική «Νέα Ομιλία», για την προσάρτηση.

24 «Heimkehr der Ostmark und des Sudentenlandes», ναζιστική ορολογία για την προσάρτησητης Αυστρίας και του μεγαλύτερου τμήματος της Δημοκρατίας της Τσεχίας.

Το 1957, 18 χρόνια μετά που ο Hallstein είχε ανακοινώσει δημοσίως, τα σχέδια τουΣυνασπισμού Ναζί / Καρτέλ για μια – μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο – Ευρώπη,υπό τον έλεγχό τους, αυτός ο πολιτικός φορέας του Καρτέλ, είχε μια δεύτερη ευκαιρίαγια την «ανανέωση» της Ευρώπης που θα άλλαζε την «Πολιτιστική Φυσιογνωμία»της ηπείρου. Με τη «Συνθήκη της Ρώμης», ο Hallstein έθεσε τα θεμέλια της «Ε.Ε

των Βρυξελλών», υπό την κυριαρχία του καρτέλ.

Το 2009, επτά δεκαετίες μετά την «Κατακτητική Ομιλία» του Hallstein, 27 ευρωπαίοιπολιτικοί εγκαινίασαν αυτήν την «Νέα Εποχή» υπό τον έλεγχο του Καρτέλ Πε-

τρελαίου και Φαρμάκων, για εκατομμύρια Ευρωπαίους, με την υπογραφή του«Εξουσιοδοτικού Νόμου της Λισσαβόνας».



121

Hallstein: βασικός αρχιτέκτονας πίσω από τηνΑμυντική Κοινότητα της Δυτικής Ευρώπης.

Με τη «Συνθήκη της Λισσαβόνας» του 2009, η «Ε.Ε των Βρυξελλών», έχειεξουσιοδοτηθεί για την οικοδόμηση ενός ευρωπαϊκού στρατού υπό τονέλεγχο του Καρτέλ. Πενήντα πέντε χρόνια μετά που το γαλλικό Κοινοβούλιοαπέρριψε ένα τέτοιο σχέδιο – το Καρτέλ είχε επιτύχει τον στόχο του, να δρο-μολογήσει ένα ευρωπαϊκό στρατό υπό τις διαταγές του

Ο Hallstein έπαιξε επίσης βασικό ρόλο στηδιοργάνωση του επόμενου «πραξικοπήματος»του καρτέλ. Μόλις 7 χρόνια μετά το τέλος του2ου Παγκοσμίου Πολέμου και τη στρατιωτικήήττα της ναζιστικής Βέρμαχτ, το Καρτέλ έκανεσχέδια για την απόκτηση των νέων του στρα-τιωτικών δυνάμεων – αυτή τη φορά με το κωδικόόνομα «Ευρωπαϊκή Αμυντική Κοινότητα (EDC).

Ο Hallstein ήταν ο βασικός αρχιτέ-κτονας της συνθήκης της EDC,που εγκαθίδρυε έναν «ΕυρωπαϊκόΣτρατό» κάτω από τον έλεγχο τηςνεοσύστατης «Ανώτατης Αρχής» –και ως εκ τούτου του Καρτέλ. Η συν-θήκη υπογράφηκε στις 27 Μαΐου1952 και επικυρώθηκε από την Ιτα-λία και τις χώρες της Μπενελούξ.

Στις 30 Αυγούστου 1954, το γαλλικόκοινοβούλιο εκτροχίασε το σχέδιοαυτό, με την απόρριψη της Συνθήκηςτης EDC. Ένας σημαντικός λόγος ήταντο γεγονός ότι στους υψηλότερουςστρατιωτικούς συμβούλους της μετα-πολεμικής Γερμανίας περιλαμβάνοντανυψηλόβαθμοι ναζί στρατηγοί, συμπε-ριλαμβανομένου του Στρατηγού HansSpeidel (πιο πάνω: με το Χίτλερ στοΠαρίσι, 1940. Αριστερά: διορίζεταιΣτρατηγός στο νέο – δημιουργηθένταΔυτικό-γερμανικό στρατό, το 1955).



122

«Η Δημιουργία του Ράιχ της Μεγάλης Γερμανίας25 [δηλ. ενός Ευρωπαϊκού

Ράιχ υπό τον έλεγχο των Ναζί / Καρτέλ] είναι

• ένα πολιτικό γεγονός, μια [ναζιστική / Καρτέλ] «Πράξη του Φύρερ» με Ιστο-

ρικές Διαστάσεις26

• μία από αυτές [τις ιστορικές] Πράξεις που αλλάζουν το Τοπίο της Ιστορίας

και εκπληρώνουν μια παλιά Προσδοκία του [Άριου] Λαού27

• ένα Οικονομικό Γεγονός με μεγάλες και αφάνταστες συνέπειες28

25 «Grossdeutsches Reich». Ναζιστικός όρος για το σύνολο της Ευρώπης υπό τον έλεγχό τους.

26 «Eine Führertat von weltgeschichtlichem Rang». δοξολογία του Hallstein προς το Χίτλερ ως θεϊκούαντιπροσώπου της ιστορίας.

27 «Eine alte völkische Sehnsucht erfüllen». Πως ο Hallstein απεικονίζει την επικείμενη στρατιωτικήκατάκτηση της Ευρώπης από τους Ναζί, στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ως πράξη φυλετική ωθούμενηαπό το πεπρωμένο.

28 «Wirtschaftliches Geschehnis von kaum noch absehbaren Folgen». Αναφορά του Hallstein στονοικονομικό έλεγχο της Ευρώπης από το Καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων IG Farben, και άλλες γερ-μανικές πολυεθνικές.

Το 1957, στη «Συνθήκη της Ρώμης», ο Hallstein έθεσε τα θεμέλια για την «Ε.Ε

των Βρυξελλών» και τη «Δημιουργία ενός Μεγαλύτερου Ράιχ» υπό τον έλεγχοτου Καρτέλ.

Το 2009, 27 ευρωπαίοι πολιτικοί ολοκλήρωσαν αυτή τη «Δημιουργία ενός Ευρω-παϊκού Ράιχ» υπογράφοντας τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισαβόνας» και θυ-σιάζοντας τα συμφέροντα της υγείας και της ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων σταοικονομικά συμφέροντα του Καρτέλ Χημικών, Πετρελαίου και Φαρμάκων.

To 1957, ο Hallstein έγινε ο αρχιτέκτονας της «Συνθήκης της Ρώμης» – και ως εκτούτου της «Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας», (ΕΟΚ). Η «Κατακτητική

Ομιλία» του, το 1939 δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι υπηρέτησε τα ίδια συμφέ-ροντα του Καρτέλ και πριν και μετά το 2o Παγκόσμιο Πόλεμο.

To 2009, με τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισαβόνας», 27 Ευρωπαίοι πολιτικοίέλαβαν μια απόφαση με «μεγάλες και αφάνταστες οικονομικές συνέπειες» καιπαρέδωσαν το σύνολο της ευρωπαϊκής ηπείρου σε μια χούφτα πολυεθνικών εται-ρειών του Καρτέλ – συμπεριλαμβανομένης της Bayer, της BASF και της Hoechst(σήμερα Sanofi) – οι οποίες είχαν παλαιότερα εγκρίνει την καταστροφή της ευρω-παϊκής ηπείρου σε δύο παγκόσμιους πολέμους.



123

Hallstein – Εγκέφαλος της «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Κατασκευάζοντας τη «Συνθήκη της Ρώμης»

Από 1 έως 3 Ιουνίου 1955 πραγματοποι-ήθηκε η καθοριστική προπαρασκευα-στική συνάντηση για την «ΕυρωπαϊκήΟικονομική Κοινότητα» στη Μεσίνατης Σικελίας, με συμμετέχοντες απότη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία καιτις χώρες της Benelux.

Με τρεις δεκαετίες νομικής πείρας στο«Συγκριτικό Διεθνές Δίκαιο και σταΟικονομικά» και ως αφοσιωμένοςυπηρέτης του Καρτέλ, ο Hallstein,ήταν ο ιθύνων νους, πίσω από αυτήντην προπαρασκευαστική συνάντησηγια τη «Συνθήκη της Ρώμης».

Gaetano Martino

Ιταλία

Johan Willem Beyen

Ολλανδία

Josepf Bech

Λουξεμβούργο

Antoine Pinay

Γαλλία

Paul-Henri Spaak

Βέλγιο



124

• ένα γεγονός εξαιρετικής σημασίας από την άποψη της Ιστορίας του Δικαίου»29

«Η προσπάθεια δεν είναι πλέον μόνο, για την ανακαίνιση ενός ερειπωμέ-νου παλιού σπιτιού,30 αλλά για να κατασκευαστεί ένα Νέο Οικοδόμημα γιαμια Διευρυμένη Οικογένεια, σε ένα Εκτεταμένο Έδαφος [των κατακτημέ-νων λαών]»31

«Το ερώτημα θα είναι: Είναι πραγματικά απαραίτητο να ανεγερθεί ένα μόνοκτίριο;

«Αυτό μας φέρνει κατ’ ευθείαν στο πρώτο πρόβλημα της Νομικής Πολιτικής,που προκαλείται από τις εδαφικές προσαρτήσεις: Γιατί θα πρέπει ένα μόνονομικό σύστημα να μορφοποιήσει τη βάση για μια Μεγάλη [ναζιστική / Πα-νευρωπαϊκό Καρτέλ] Γερμανία;»32 . . .

«Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σήμερα για την αναγκαιότητα ενός Ενοποι-ημένου Νομικού Συστήματος.»33

29 «Ein rechtsgeschicht liches Ereignis von außerordentlicher Bedeutung». Πρόκειται για την περι-γραφή του Hallstein όσον αφορά το δικό του ρόλο, ως δικηγόρος, στην Ευρώπη του μέλλοντος κάτωαπό τον έλεγχο των Ναζί / IG Farben.

30 «Das baufällig gewordene alte Haus». Ο χαρακτηρισμός του Hallstein και των Ναζί για τη δημοκρα-τική Ευρώπη.

31 «Auf erweitertem Grunde ein neues Gebäude für die größer gewordene Familie zu errichten».Αξιοσημείωτο πορτρέτο του Hallstein για τον επικείμενο θάνατο 60 εκατομμυρίων ανθρώπων, την κα-ταστροφή της Ευρώπης κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, και το μέλλον της Ευρώπηςυπό τον έλεγχο του συνασπισμού των Ναζί / IG Farben.

32 «Warum soll ein Recht in Großdeutschland gelten». O Hallstein εκφέρει αυτό το ρητορικό ερώτημα,για να νομιμοποιήσει την επέκταση του γερμανικού ναζιστικού νόμου, σε όλες τις μελλοντικές, κατα-κτημένες από τη Βέρμαχτ, χώρες.

Το 1957, με τη «Συνθήκη της Ρώμης», ο Hallstein έγινε ο κύριος αρχιτέκτονας για

το «Νέο Οικοδόμημα», δηλαδή την «Κεντρική Υπηρεσία του Καρτέλ» της «Ε.Ε

των Βρυξελλών», «για μια Διευρυμένη Οικογένεια», δηλαδή τα δισεκατομμύρια

των Ευρωπαίων που ζουν σήμερα και τις μελλοντικές γενιές, «σε ένα Εκτεταμένο

Έδαφος», δηλαδή στα περισσότερα από δύο δωδεκάδες ευρωπαϊκά έθνη.

Το 2009, με τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισαβόνας» Ευρωπαίοι πολιτικοί έπε-

σαν θύματα της απατηλής ρητορικής των φορέων του Καρτέλ, ότι οι λαοί τους θα

ήταν καλύτερα να αφήσουν τα «ερειπωμένα παλιά [εθνικά] σπίτια» τους, επειδή

ήταν χτισμένα σε δημοκρατικές βάσεις και να προχωρήσουν σε ένα «Νέο Οικοδό-

μημα» – την «Ε.Ε των Βρυξελλών» – κάτω από τον συγκεντρωτικό δικτατορικό

ζυγό του Καρτέλ του Πετρελαίου και των Φαρμάκων.



125

Hallstein – Ιθύνων Νους της «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Δημιουργώντας την «eUratOM»

Ο πιο σημαντικός στρατιωτικόςλόγος για την αποτυχία της –μέσω του 2ου Παγκοσμίου Πο-λέμου – προσπάθειας του Καρ-τέλ, για την κατάκτηση τηςΕυρώπης, ήταν το γεγονός ότι,ο συνασπισμός Ναζί / Καρτέλ,έχασε την κούρσα για την πυ-ρηνική βόμβα, αν και ήταν επι-κεφαλής της ανάπτυξης τωνβασικών συνιστωσών της, δη-λαδή της πυρηνικής σχάσης(πάνω αριστερά: Hahn) καιτης πυραυλικής τεχνολογίας(πάνω δεξιά: ο Β. Braun μεΝαζί αξιωματικούς) και είχεαναπτύξει πυραύλους μέσουβεληνεκούς (δεξιά: ΠύραυλοιV1, που βρέθηκαν από τον αμε-ρικανικό στρατό στη Γερμανία).

Με την EURATOM και την υπογραφή της«Συνθήκης της Ρώμης», οι εταιρικοί συ-νεργοί του πρώην συνασπισμού Ναζί /Καρτέλ, είχαν αποκτήσει άμεση πρό-σβαση στην πυρηνική τεχνολογία, με τηβοήθεια του Πολιτικού τους Γραφείου, δη-λαδή της «Ευρωπαϊκής Επιτροπής» στιςΒρυξέλλες. Το 1957, το Καρτέλ ήταν έτοιμονα ξεκινήσει την επόμενη προσπάθειάτου για κατάκτηση του κόσμου.


Με την ίδρυση της «Ευρωπαϊκής Επιτρο-πής Ατομικής Ενέργειας (EURATOM) ωςμέρος της «Συνθήκης της Ρώμης», το Καρ-τέλ «διόρθωσε» αυτό το έλλειμμα. Ο Hall-stein και το δεξί του χέρι, ο Ophuelsενορχήστρωσαν αυτό το πραξικόπημα,μέσω μιας ούτω καλούμενης «Διακυβερ-νητικής Διάσκεψης». (αριστερά: συνε-δρία της 28ης Ιανουαρίου του 1957, με τοHallstein στο κέντρο).


126

«Η αποτυχία να τεθεί αυτός ο νόμος σε δράση είναι ένας από τις ασυμπλήρωτες

υποθέσεις και τις αποτυχίες του Δεύτερου Γερμανικού Ράιχ.»34

«Η επιβεβαίωση προκύπτει όχι μόνο από τις υλικές ανέσεις. Αυτή η Με-

γαλύτερη Γερμανία [δηλ. η Ευρωπαϊκή ήπειρος] γίνεται όλο και περισσό-

τερο μια ενιαία οικονομική οντότητα.»35

33 «Notwendigkeit der Rechtseinheit», δηλαδή, η Γερμανική Ναζιστική Νομοθεσία, πρέπει να επεκταθείσε όλες τις κατακτημένες χώρες, στην Ευρώπη και στον κόσμο.

34 Ο όρος «Δεύτερο Ράιχ». («Zweites Reich») – σε αντίθεση με τo Ναζιστικό Τρίτο Ράιχ («Drittes Reich»)– περιγράφει την εποχή των γερμανών Kaisers, Wilhelm I, Frederick ΙΙΙ και Wilhelm II (την περίοδο1871 - 1918 ), που κατέληξε στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, την πρώτη γερμανική προσπάθεια γιακατάκτηση της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου. Ο Hallstein υποστηρίζει ότι οι Ναζί και τα εταιρικάσυμφέροντα που εκπροσωπούν, θα πρέπει να τελειώσουν, με το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτό πουδεν μπόρεσαν να πετύχουν κατά τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο!

35 Δεδομένου ότι η Γερμανία αποτελούσε ήδη μια οικονομική οντότητα, αυτή η πρόταση, για μια ακόμηφορά εκφράζει τον ειδεχθή χαρακτήρα της προπαγανδιστικής ομιλίας του Hallstein. Ο όρος «Μεγα-λύτερη Γερμανία» («Grossdeutschland») είναι η ναζιστική κωδική γλώσσα, για το: «Ολόκληρηη Ευρώπη – και αργότερα ο Κόσμος – υπό τον έλεγχο των Ναζί και του Καρτέλ Πετρελαίου καιΦαρμάκων»

Το 1957, με τη «Συνθήκη της Ρώμης», ο Hallstein έθεσε τα θεμέλια για αυτό το

«Ενοποιημένο Νομικό Σύστημα» – την «Ε.Ε των Βρυξελλών» – με την πολιτική

του διοίκηση, τη λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Επιτροπή», που λειτουργεί πέρα και έξω

από κάθε δημοκρατικό έλεγχο.

Το 2009, με τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισαβόνας» 27 ευρωπαίοι πολιτικοί έβα-

λαν τις υπογραφές τους κάτω από ένα σχέδιο που προήλθε από τα επιτελικά γραφεία

του συνασπισμού των Ναζί / Καρτέλ. Η ομιλία του Hallstein το 1939, που καταγράφεται

εδώ, δεν αφήνει καμία αμφιβολία και αποτελεί νηφάλια μαρτυρία για το σκοπό αυτό.



Το 1956 ήταν το έτος κατά το οποίοξεκίνησε η «Διακυβερνητική Διά-σκεψη», που προετοίμασε τη «Συν-θήκη της Ρώμης». Την ίδια χρονιά,ο Fritz Ter Meer, ο πρώην διευθυν-τής της BAYER/IG Farben, ο οποίοςκαταδικάστηκε στη Νυρεμβέργη σεεννέα χρόνια φυλάκισης, για τηνυποδούλωση των Ευρωπαίων πο-λιτών και τη καταλήστευση των Ευ-ρωπαϊκών εταιρειών, διορίστηκεπρόεδρος της BAYER – και πάλι.

127

Οι Αρχιτέκτονες του Άουσβιτς υποστηρίζουν την «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Εγκληματίας πολέμου, αναλαμβάνει Πρόεδρος της BaYer

Τα κίνητρα για τη μαζική υποστήριξη της «Ε.Ετων Βρυξελλών» από την BAYER και τις άλλεςεταιρείες της IG Farben, ήταν προφανή: Ως ομεγαλύτερος, όσον αφορά την κατοχή διπλω-μάτων ευρεσιτεχνίας, όμιλος στον κόσμο, στοντομέα των χημικών και φαρμακευτικών προ-ϊόντων, θα μπορούσαν ουσιαστικά να ελέγ-χουν την Ευρώπη, μέσω του νέου πολιτικούτους γραφείου, της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Δεκαεπτά χρόνια μετά την «Κατακτητική Ομιλία» του Hallstein για λογαρια-σμό του καρτέλ – και 8 χρόνια μετά από τον εγκλεισμό στη φυλακή τουαφεντικού του Καρτέλ, του Ter Meer, για εγκλήματα πολέμου – η «ΟμάδαHallstein / Ter Meer» ενώθηκε και πάλι, πίσω από την επόμενη προσπάθειατου καρτέλ για την κατάκτηση της Ευρώπης.



128

«Ως εκ τούτου δεν είναι προφανώς αποδεκτό ότι το [ναζιστικό / Καρτέλ,

δικτατορικό] Νομικό Σύστημα – που αντιπροσωπεύει την κυκλοφορία του

αίματος αυτού του σώματος36 – θα στραγγαλίζεται [!] από την ποικιλία των

[δημοκρατικών] νομικών συστημάτων στα διάφορα μέρη του. . . . .

«Ένας Λαός11 δεν σχηματίζεται μόνο, από κοινές φυσικές συνθήκες, δηλαδή

από κληρονομημένους και εξωτερικούς παράγοντες. Ούτε επίσης σχηματίζεται

από την κοινή μοίρα της ιστορίας και μόνο. Ένας Λαός κυρίως διαμορφώνεται

από κοινές πεποιθήσεις και αξίες.

«Έτσι, η [ναζιστική / Καρτέλ] ηγεσία μιας [Αρίας] Λαϊκής Πολιτείας37, και

ιδίως ο Εθνικοσοσιαλισμός, δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τα εργαλεία

του νόμου, προκειμένου να εξασφαλίσει αυτό το κοινό έδαφος».

36 δηλ. η Ευρώπη κάτω από το ναζιστικό έλεγχο.

37 «Völkischer Staat», φυλετικός όρος του Hallstein για την ανωτερότητα της Αρίας πολιτείας.

Το 1957, με τη «Συνθήκη της Ρώμης», ο Hallstein έθεσε τα θεμέλια για τον τερμα-

τισμό της «στραγγαλιστικής επίδρασης» των δημοκρατικών νομικών συστημάτων

στην Ευρώπη, τα οποία εμπόδιζαν το σχέδιο του Καρτέλ για την κατάκτηση της Ευ-

ρώπης και του κόσμου. Με το σχεδιασμό ενός δικτατορικού νομικού συστήματος –

χωρίς να υπάρχει πραγματική διάκριση των συνταγματικών εξουσιών – ο Hallstein

φρόντισε ώστε η «νομική κυκλοφορία του αίματος» για την κυριαρχία του Καρτέλ

πάνω από την Ευρώπη, δεν θα μπορούσε πλέον να εμποδιστεί από τη δημοκρατική

βούληση του λαού.

Το 2009, με τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισσαβόνας», 27 Ευρωπαίοι πολιτικοί

ξεκαθάρισαν τα τελευταία κωλύματα, που παρεμποδίζουν την «κυκλοφορία του αί-

ματος» του Καρτέλ, προς τη δικτατορική κυριαρχία επί της Ευρώπης.




Υπογραφή της «Συνθήκης της Ρώμης» του 1957

129

Στις 25 Μαρτίου 1957, οHallstein ολοκλήρωσε τηνπρώτη φάση του ανατε-θέντος σε αυτόν έργου,εκ μέρους του Καρτέλ: Οπρώην σταυροφόρος τηςστρατιωτικής κατάκτησηςτης Ευρώπης από το συ-νασπισμό Ναζί / Καρτέλ,ήταν ένας από τους μόνοδώδεκα υπογράψαντες τη«Συνθήκη της Ρώμης», ηοποία δημιούργησε την «Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα» και την EURATOM.

Με την υπογραφή αυτών τωνσυνθηκών, ο Hallstein (μαζί μετον Γερμανό καγκελάριο Αντε-νάουερ, εικόνα στα αριστερά)είχε δημιουργήσει το εφαλτή-ριο για την επόμενη προσπά-θεια του καρτέλ για τηνκατάκτηση της Ευρώπης, με τιςπολιτικές πιέσεις, την οικονο-μική δωροδοκία – και με τηνEURATOM. Από την εκκίνησή

του, το σχέδιο του καρτέλ ήταν να δημιουργήσει την πολιτική – και τε-λικά την στρατιωτική – βάση για την ηγεμονία του σε όλο τον κόσμοκατά τον 21ο αιώνα.



130

«Ο νόμος είναι το πιο σημαντικό μέσο εκπαίδευσης38 στη διάθεση της κοινό-

τητας, γιατί υπάρχουν μερικά πράγματα, των οποίων η αυθεντική φύση, είναι

τόσο βαθιά ριζωμένη στην ανθρώπινη καρδιά, όπως η πίστη στο Νόμο και

την Αλήθεια [!].39

«Από τη στιγμή τότε που έχουμε πλέον απαντήσει το ζήτημα του «αν» ένα ενι-

αίο νομικό σύστημα είναι απαραίτητο, μπορούμε τώρα να στραφούμε στο ερώ-

τημα «με τι» ένα τέτοιο σύστημα πρέπει να μοιάζει, ερώτημα που είναι ακόμη

πιο δύσκολο.

«Η Σύνδεση23 [προσάρτηση της Αυστρίας] είναι αρχικά μια διαδικασία του

[ναζιστικού / Καρτέλ] Κρατικού Νόμου. Αυτή η διαδικασία ενσωματώνει την

Επικράτεια και το Λαό του νέου συνδεδεμένου ι [προσαρτημένου] κράτους, δη-

μιουργώντας μια νέα Εθνικότητα [!] για το λαό».

38 «Erziehungsmittel» ο όρος «εκπαίδευση» στα γερμανικά περιλαμβάνει επίσης την έννοια της «πει-θαρχίας». Έτσι, ο όρος που χρησιμοποιεί εδώ ο Hallstein, είναι σκόπιμα επιλεγμένος, για να συγκα-λύψει τον πειθαρχικό τρόπο λειτουργίας του νόμου, στο ολοκληρωτικό ναζιστικό κράτος.

39 «Glaube an Recht und Wahrheit», Για άλλη μια φορά η ορολογία της Ναζιστικής προπαγάνδας τουHallstein, μεταμφιέζει απατηλά τη φρίκη της πραγματικότητας: το δίκαιο και η αλήθεια είναι οι πρώτεςαξίες που θυσιάστηκαν από το ολοκληρωτικό ναζιστικό καθεστώς.

Το 1957, με τη «Συνθήκη της Ρώμης», o Hallstein έθεσε τα θεμέλια για την επό-

μενη προσπάθεια του καρτέλ για την κατάκτηση της Ευρώπης. Στην ομιλία του το

1939, ο Hallstein περιέγραψε τους μηχανισμούς της δικτατορικής προσάρτησης της

Αυστρίας για λογαριασμό του συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ. Με τη «Συνθήκη της

Ρώμης», η προσάρτηση της Αυστρίας το 1938, δεν ήταν πλέον ένα ιστορικό παρά-

δειγμα. Με αυτή τη «Συνθήκη», η πλήρης εξαγορά ολόκληρων κοινωνιών, δεν θα

ήταν πλέον η εξαίρεση – αλλά ο κανόνας για όλα τα έθνη της Ευρώπης. Οι λαοί της

Ευρώπης θα ήταν υποχρεωμένοι να δεχτούν μια «Νέα Ιθαγένεια» – αυτήν του δου-

λοπρεπούς υποκειμένου στην «Εξουσιαζόμενη από το Καρτέλ, Ευρώπη».

Το 2009, με τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισσαβόνας» 27 ευρωπαίοι πολιτικοί

επέβαλαν αυτή τη «νέα ιθαγένεια» σε εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες τους –

χωρίς καν να επιτρέψουν τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος για να ζητήσουν την

έγκρισή τους.



131


Η επιλογή των Βρυξελλών, ως Έδρας του Πολιτικού Γραφείου του Καρτέλ

Μετά την διαμόρφωση της «Συνθήκης τηςΡώμης», η επόμενη αποστολή που ανέ-θεσε το Καρτέλ στο Hallstein, ήταν ναεφαρμόσει αυτή τη συνθήκη από τη θέσητου «επικεφαλής» του νέου «ΚεντρικούΓραφείου του Καρτέλ».

Στις 30 Δεκεμβρίου 1957 – από το θέρε-τρο διακοπών Alpbach στις ΤυρολικέςΆλπεις – ο Hallstein έγραψε ένα φάκελοτριών σελίδων προς τον καγκελάριο τηςΓερμανίας Αντενάουερ.

Η επιστολή αυτή – που πρέπει να γίνειγνωστή ως «Η Τελική Λύση για τις Βρυ-ξέλλες» – περιγράφει με λεπτομέρεια τασχεδιαζόμενα από το Καρτέλ «παζάρια»,προκειμένου να εξασφαλίσει ο Hallsteinγια τον εαυτό του, το υψηλότερο αξίωμαστη «Νέα Ευρώπη»: το ρόλο του πρώτουΠροέδρου της «Ευρωπαϊκής Επιτρο-πής», του «επικεφαλής» του ΠολιτικούΓραφείου του Καρτέλ.

Τα κυριότερα σημεία αυτής της «Επιστο-λής για την Τελική Λύση για τις Βρυξέλ-λες» είναι οι εξής:

• «Πρέπει να επιμείνουμε στις «Βρυξέλ-λες» ως «τελική λύση του ζητήματοςτοποθεσία» [Σημειώστε την αναλογίατων λόγων του Hallstein με τη ναζι-στική προπαγάνδα της «τελικής λύσηςτου εβραϊκού ζητήματος»]

• «Οι Ιταλοί θα πρέπει να αποζημιω-θούν [για το ότι δεν θα έχουν την έδραστη Ρώμη]. Πώς, πρέπει να το δούμε».

• «Η σκέψη να έχουμε την έδρα στο Παρίσιπροέκυψε – αλλά κατέπεσε μετά από τηνάγρια μας [του Hallstein] επέμβαση».

• «Τα επικείμενα καθήκοντα [ως επικε-φαλής της«Ευρωπαϊκής Επιτροπής»]είναι ειδικά προσαρμοσμένα για έναΓερμανό [!]».

• «Μετά από 7 χρόνια αναμονής [γιαένα Γερμανό επικεφαλής] ο χρόνοςέχει ωριμάσει.



132

«Επιπλέον, αυτή η διαδικασία υποτάσσει το Λαό και τα εδάφη [των κατακτημένων/ προσαρτημένων κρατών] στην Κυριαρχία του Μητρικού [ναζιστικού / Καρτέλ]Κράτους, με τις καθορισμένες του Νομοθετικές και Εκτελεστικές Συνταγμα-τικές Δυνάμεις.40

«Σε άλλες νομικές περιοχές, η Σύνδεση23 αφήνει την υφισταμένη έννομη τάξηανέπαφη. Σε όλες τις Ενοποιημένες [Ευρωπαϊκές] Περιοχές41, το παλιό νο-μικό σύστημα παραμένει – εκτός, φυσικά, όταν αυτό έρχεται σε αντίθεσημε το Σύνταγμα του Ενιαίου [Ευρωπαϊκού] Κράτους.42 . . . . .

40 «Gesetzgebende wie vollziehende Gewalt (die) sich aus dessen Verfassung ergibt». Ο Hallsteinδημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι το ναζιστικό κράτος, έχει δημοκρατικό Σύνταγμα με ξεχωριστές νο-μοθετικές και εκτελεστικές εξουσίες. Και σε αυτό το θέμα, ακριβώς το αντίθετο ήταν αλήθεια: Ο Ναζι-στικός «Εξουσιοδοτικός Νόμος του 1933», και τα επόμενα 6 χρόνια συστηματικής οικοδόμησης ενόςολοκληρωτικού νομικού συστήματος, είχαν σκόπιμα καταργήσει κάθε διαχωρισμό μεταξύ της νομο-θετικής και της εκτελεστικής εξουσίας. Ο Hallstein ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες αυτού του ολοκλη-ρωτικού νομικού συστήματος. Υπογραμμίζει την αδίστακτη φύση του ως ναζί προπαγανδιστής, αφού,σε αυτήν την ομιλία του, αναφέρεται σε ξεχωριστή εκτελεστική και νομοθετική εξουσία, ακόμη και συν-ταγματικά δικαιώματα στη ναζιστική «γενέθλια γη» – γνωρίζοντας πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν.

Στην «Κατακτητική Ομιλία» του, το 1939, ο Hallstein χρησιμοποιεί την ίδια πα-ραπλανητική γλώσσα με την οποία τα περισσότερα από τα ευρωπαϊκά έθνηέχουν εξαπατηθεί και έχουν εξαναγκασθεί, από τους πολιτικούς φορείς τουκαρτέλ στις Βρυξέλλες – και τις μαριονέτες τους στο εσωτερικό των ευρωπαϊκώνχωρών – προκειμένου να προσχωρήσουν στην «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Με την ψευδή υπόσχεση ότι η «Ε.Ε των Βρυξελλών», θα ήταν απλώς μια χαλαρήένωση των ευρωπαϊκών κρατών, για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης,της δημοκρατίας και της ειρήνης, το χταπόδι της «Ε.Ε των Βρυξελλών» καταπίνειτο ένα έθνος μετά το άλλο, σε όλη την Ευρώπη.

Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη θα δουν τώρα να επιβεβαιώνονταιοι αυξανόμενες υποψίες τους κατά της «Ε.Ε των Βρυξελλών». Τα γεγονόταπου καταγράφονται στο βιβλίο αυτό θα τους βοηθήσουν να απελευθερωθούναπό το «Χταπόδι των Βρυξελλών», προκειμένου να προστατεύσουν και ναδιαφυλάξουν την ελευθερία και τη δημοκρατία για τις μελλοντικές γενιές.

Το 2009, με τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισαβόνας» οι «Λαοί και τα εδάφη»

των 27 ευρωπαϊκών κρατών υποτάχθηκαν στην «κυριαρχία του Μητρικού κρά-

τους» – της «Ε.Ε των Βρυξελλών» – με τις «νομοθετικές και τις εκτελεστικές συν-

ταγματικές εξουσίες» που καθορίστηκαν από το Hallstein στη «Συνθήκη της

Ρώμης» το 1957 – και εκθειάζονταν δημοσίως από τη ναζιστική / καρτέλ νομική κα-

μαρίλα, ήδη σε αυτή την ομιλία, το 1939.



133

41 «Vereinigte Gebiete». Με αυτήν την αξιοσημείωτη ορολογία, ο Hallstein περιγράφει έναν κόσμο υπό να-ζιστικό έλεγχο, ως μια «ενωμένη επικράτεια» – ενοποιημένη από τα ναζιστικά τανκς και το ναζιστικό νόμο.

42 «Soweit sie der Verfassung des Gesamtstaates zuwiderlaufen». Ένα άλλο παράδειγμα του απατηλούχαρακτήρα της ομιλίας του Hallstein. Η διατύπωση αυτή συνεπάγεται ότι το νομικό σύστημα του κατεχόμενουεδάφους παραμένει σε ισχύ, εκτός εάν έρχεται σε αντίθεση με το νομικό σύστημα της ναζιστικής Γερμανίας.Ο Hallstein ήξερε, ότι δεν θα παρέμενε οτιδήποτε από τα δημοκρατικά συντάγματα οπουδήποτε στον κόσμο,μόλις οι Ναζί τα υπέτασσαν στην ολοκληρωτική κυριαρχία τους. Σε αυτή την πρόταση ο Hallstein χρησι-μοποιεί επίσης έναν άλλο όρο, που αποκαλύπτει τα σχέδια των Ναζί, για μια κατακτημένη Ευρώπη και τοσχέδιο για μια νέα παγκόσμια τάξη: ‘Gesamtstaat’. Ορολογία για το «Ενιαίο Ευρωπαϊκό Κράτος» – σημερινήΕ.Ε των Βρυξελλών – και αργότερα για τη Νέα Παγκόσμια Τάξη, υπό τον έλεγχο των ίδιων συμφερόντων.


Διορίστηκε Επικεφαλής της Πρώτης «Ευρωπαϊκής Επιτροπής»

Οκτώ μόνο ημέρες μετά την πειστική του αυτοπροβολή,τα παζαρέματα του Hallstein απέδωσαν: Στις 7 Ιανουα-ρίου, 1958, διορίστηκε Επικεφαλής της πρώτης «Ευρω-παϊκής Επιτροπής», στο στενό κύκλο των έξι υπουργώνΕξωτερικών.

Την ημέρα εκείνη ο Hallstein είχε ολοκληρώσει με επιτυ-χία το δεύτερο έργο που του ανατέθηκε από το Καρτέλ:να συντονίσει την επόμενη προσπάθειά του Καρτέλ γιατην κατάκτηση της Ευρώπης, από τη θέση του επικεφα-λής του νεοσύστατου πολιτικού γραφείου (του Καρτέλ).



134

«Έτσι, για το Μεγαλύτερο Γερμανικό Ράιχ25, ένα Κοινό Νομικό Σύστημα δεν

είναι ένα γεγονός που έρχεται αυτόματα σαν αποτέλεσμα της δημιουργίας

αυτού του (μελλοντικού) Ράιχ43, αλλά πρόκειται για ένα καθήκον.

«Ένας αφελής παρατηρητής αυτής της κατάστασης, θα μπορούσε να σκεφτεί

ότι, τίποτα δεν είναι πιο εύκολο να επιτευχθεί, από αυτό το έργο. Ένα τέτοιο

άτομο θα μπορούσε να σκεφτεί ότι κάποιος χρειάζεται μόνο μια Ρύθμιση

['Vorschrift'], ότι δηλαδή όλοι οι νόμοι του Παλαιού Ράιχ [ναζιστική Γερμανία]

θα είχαν άμεση ισχύ για την Αυστρία [Ostmark] και τη Σουδητία.44 Όμως,

το έργο που έχουμε να επιτελέσουμε δεν είναι τόσο απλό. . . . . .

«Είναι αδύνατο να επιβληθεί αμέσως σε μια τέτοια Επικράτεια, ολόκληρο το Σύ-

νολο των Γραπτών [Ναζιστικών / Καρτέλ] Νόμων μας. Μια τέτοια στρατηγική θα

έχει ήδη αποτύχει, λόγω των μεγάλων περιορισμών στη διανοητική ικανό-

τητα,45 εκείνων των ανθρώπων που πρέπει να εφαρμόζουν αυτούς τους νόμους.

43 «Schaffung dieses Reiches» δηλαδή η εγκαθίδρυση ενός ναζιστικού Ράιχ σε όλη την Ευρώπη.

44 Ο Hallstein παραλείπει προσεκτικά εδώ να συμπεριλάβει όλες τις άλλες χώρες, που επρόκειτο να κατακτηθούν.

Αυτό που επιδιώκει εδώ ο Hallstein, είναι το στοιχείο της στρατηγικής εξαπάτη-

σης, στην επιδίωξη των στόχων του Καρτέλ, για την κατάκτηση της Ευρώπης και

του κόσμου. Ο κύριος λόγος της ανησυχίας του δεν είναι οι «περιορισμοί της δια-

νοητικής ικανότητας» [σημειώστε την αλαζονική γλώσσα του Hallstein] των νομι-

κών επαγγελματιών στις χώρες που προσαρτούνται. Ο πραγματικός κίνδυνος για

την επιτυχία της στρατηγικής του καρτέλ βρίσκεται στην «Προσωπικότητα του

Λαού» των υπόδουλων χωρών – δηλαδή στην αντίθεσή τους στην υποταγή στη δι-

κτατορική εξουσία του Καρτέλ.

Το γεγονός ότι οι φορείς της «Ε.Ε των Βρυξελλών», στον 21ο αιώνα, αναγκάστη-

καν να αρνηθούν, σε περισσότερο από 99% των πολιτών της Ευρώπης, το δικαίωμα

να ψηφίσουν, για τη λεγόμενη «Συνθήκη της Λισαβόνας», μιλά από μόνο του. Αυτό

δείχνει ότι οι φόβοι του Hallstein, για τη νοημοσύνη και τη δημοκρατική «Προ-

σωπικότητα του Λαού», εξακολουθούν και σήμερα να είναι βάσιμοι.



135

45 «Grenzen der Geisteskraft». Διφορούμενη διατύπωση του Hallstein, που υποδηλώνει ότι οι δικηγόροιστις κατεχόμενες χώρες έχουν περιορισμένες διανοητικές ικανότητες – σε σύγκριση με τους «Αρίους»δικηγόρους όπως ο ίδιος. Αυτή η ακολουθία στο κείμενο του Hallstein αποκαλύπτει την υποστήριξήτου προς τη φανατική ναζιστική ιδεολογία για τους (Αρίους) ‘Übermenschen’ και για τους ‘Untermen-schen’ στις κατεχόμενες χώρες.


«atomium» των Βρυξελλών – Αίτημα Παγκόσμιου Ελέγχου

Προσηκόντως με την έλευση τουνέου αυτού πολιτικού κατασκευά-σματος – της «Ε.Ε των Βρυξελλών»– η «Παγκόσμια Έκθεση» του 1958έλαβε χώρα στην πόλη αυτή.

Το σύμβολο αυτής της «ΠαγκόσμιαςΈκθεσης» – και το σήμα κατατεθέντων Βρυξελλών από τότε – έγινε τοAtomium. Η κατασκευή αυτής της γι-γαντιαίας μεγέθυνσης ενός ατόμου,επρόκειτο να συμβολίσει την υπερη-φάνεια της ανθρωπότητας, για το γε-γονός ότι είχαν «εξημερώσει» τηνπυρηνική ενέργεια για ειρηνικούςσκοπούς – και ως διεκδίκηση γιαπαγκόσμια δύναμη.

Ο «Εξουσιοδοτικός Νόμος της Λισαβό-νας» δίνει εντολή για τη δημιουργία ενόςευρωπαϊκού στρατού – συμπεριλαμβανο-μένων των πυρηνικών όπλων – υπό τονέλεγχο του Πολιτικού Γραφείου του Καρτέλ,δηλαδή της «Ευρωπαϊκής Επιτροπής». Μετην παρούσα Πράξη του 2009, το σύμ-βολο Atomium έχει λάβει εμφανώς ένα νέονόημα: Την αξίωση για παγκόσμιο έλεγχοαπό την «Ε.Ε των Βρυξελλών». Με τα ση-μερινά σχέδια του για την οικοδόμηση νέωνκτηρίων της «Ευρωπαϊκής Επιτροπής» στοοπτικό πεδίο του Atomium, το καρτέλ δεναφήνει αμφιβολίες για τις προθέσεις του.



136

«Μια τέτοια απόπειρα θα μπορούσε επίσης να αποτύχει, εξ αιτίας της πολυ-

πλοκότητας της δομής [‘Verwickeltheit des Gefüges’] μιας Σύγχρονης Κοινω-

νικής Τάξης.46 Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει απλώς ένα νομικό σύστημα, όπως

γίνεται με ένα φόρεμα που είναι πλέον έξω από τη μόδα, επειδή κάθε ουσια-

στική αλλαγή αγγίζει επίσης – ούτως ειπείν – την Προσωπικότητα ['Persön-

lichkeit'] ενός Λαού.

«Έρχομαι τώρα στις συγκεκριμένες ερωτήσεις σχετικά με τη Προσαρμογή του

[ναζιστικού / Καρτέλ] Νόμου47 .Κάποιος πρέπει να κάνει διάκριση μεταξύ

ορισμένων Προτύπων, η εισαγωγή των οποίων δεν μπορεί να καθυστερήσει.

Αντιπροσωπεύουν ένα συγκεκριμένο Πρόγραμμα Έκτακτης Ανάγκης ['So-

fortprogramm'] στο πλαίσιο της Διαδικασίας Νομικής Ενοποίησης»48

46 «Moderne soziale Ordnung». Ο Hallstein δεν διστάζει να περιγράψει το ολοκληρωτικό ναζιστικό καθεστώς ως «σύγχρονη κοινωνική τάξη».

47 «Rechtsangleichung», Η ναζιστική «Νέα Ομιλία», για την ανατροπή του ισχύοντος νομικού συστή-ματος και την επιβολή των ολοκληρωτικών ναζιστικών νόμων.

48 «Rechtsvereinheitlichung», άλλος ένας όρος των Ναζί για την τροχοδρόμηση της επιβολής του ολο-κληρωτικού ναζιστικού νόμου.

Το 1957, στη «Συνθήκη της Ρώμης», ο Hallstein κατοχυρώνει αυτά τα «Προγράμ-

ματα Έκτακτης Ανάγκης εντός της Διαδικασίας Νομικής Ενοποίησης» ως τη

βάση της «Ε.Ε των Βρυξελλών» – κυρίως με τη δημιουργία της λεγόμενης «Ευρω-

παϊκής Επιτροπής», ως «Εκτελεστικού οργάνου της Ε.Ε. των Βρυξελλών».

Η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή», αυτό το μοναδικό κατασκεύασμα – χωρίς προηγούμενο

στην ιστορία των δημοκρατικών συνταγμάτων – είχε αντιγραφεί από τα συμβούλια

σχεδιασμού του συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ, που προγραμματιζόταν να κυβερνή-

σουν τη, μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο Ευρώπη, κάτω από τη δικτατορία του «Κεν-

τρικού Γραφείου του Καρτέλ».

Το 2009, 27 ευρωπαίοι πολιτικοί – χωρίς να ζητήσουν την έγκριση των ψηφοφόρων

τους – υπέγραψαν τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισσαβόνας», και ενέκριναν τα

«Προγράμματα Έκτακτης Ανάγκης στο πλαίσιο της Διαδικασίας Νομικής Ενο-

ποίησης» συμπεριλαμβανομένου ενός μη εκλεγόμενου «Κεντρικού Γραφείου του

Καρτέλ», που – όπως και στα φεουδαρχικά καθεστώτα του Μεσαίωνα – κατέχει την

αποκλειστική αρμοδιότητα για την εισαγωγή των νόμων για την Ευρώπη, πέρα από

οποιοδήποτε δημοκρατικό έλεγχο.



137


Το Γερμανικό Καρτέλ Αποκτά Πρόσβαση στην Πυρηνική Τεχνολογία

Την 1η Ιανουαρίου 1959, η

«Ευρωπαϊκή Επιτροπή» εγκαθίδρυσε επίσημα

την «κοινή αγορά πυρηνικού υλικού» μέσω της

EURATOM.

Έτσι, μόνο ένα έτος μετά που ο σταυροφόρος των

Ναζί / Καρτέλ, Hallstein, διορίστηκε Διευθυντής του

Πολιτικού Γραφείου του Καρτέλ – και 14 χρόνια

μετά το 1945 – είχε διεκπεραιώσει

την τρίτη αποστολή του:

Την πρόσβαση των συμφερόντων του

Γερμανικού Καρτέλ στην τεχνολογία των

πυρηνικών (όπλων).



138

«Από την άλλη πλευρά υπάρχουν και εκείνοι (οι νόμοι) που πρέπει πρώτα να

σχεδιαστούν προσεκτικά, δεδομένου ότι στο νομικό τομέα δεν υπάρχουν εφευ-

ρέσεις αλλά ανακαλύψεις μόνο. Αυτοί οι νόμοι πρέπει να είναι κατασκευασμέ-

νοι, στο πλαίσιο της συμμετοχής των «Προστατών του [ναζιστικού / Καρτέλ]

Νόμου», στις Ανατολικές Περιφέρειες49, οι οποίοι μπορούν να έχουν κάποια

[!] συνεισφορά για τον Καθαρισμό [«εκκαθάριση»] του Νομικού μας Συστήμα-

τος προκειμένου να καταστεί ένας Αληθινός [ναζιστικός / καρτέλ] Νόμος του

Γερμανικού Λαού.

«Το Νομικό Πρόγραμμα Έκτακτης Ανάγκης», οι άμεσοι δηλαδή στόχοι, είναι

στην πραγματικότητα η εισαγωγή των νόμων που χρησιμοποιούνται ήδη στο

Παλαιό Ράιχ50.

«Η Νομική Διαδικασία για την εισαγωγή αυτών των [ναζιστικών / Καρτέλ]

νομοθεσιών είναι η Οδηγία51. Η Αρμοδιότητα [για την έκδοση αυτών των οδη-

γιών], ανήκει στους Αξιωματούχους του [ναζιστικού / Ευρωπαϊκού Καρτέλ]

Ράιχ, [Reichsminister] μαζί με το [ναζιστικό] Υπουργείο Εσωτερικών.

49 «Ostmarken». Ο Hallstein χρησιμοποιεί εδώ τον πληθυντικό της λέξης «Ostmark», υπονοώντας ότι,μετά την προσάρτηση της Αυστρίας, προβλέπει την κατάκτηση πολλών νέων περιοχών στα ανατολικά.Με την επίθεση στην Πολωνία και στην Ανατολική Ευρώπη, λίγο περισσότερο από μισό χρόνο αργό-τερα, αυτό το περίγραμμα του Hallstein θα γινόταν αιματηρή πραγματικότητα.

50 «Altreich» δηλαδή η Ναζιστική Γερμανία.

Ο Hallstein ενσωμάτωσε όλα αυτά τα στοιχεία στη «Συνθήκη της Ρώμης», ως

τις θεμελιώδεις αρχές της κυριαρχίας της «Ε.Ε των Βρυξελλών» πάνω από την

Ευρώπη, σήμερα:

• Οι «Αξιωματούχοι του [Ευρωπαϊκού Καρτέλ] Ράιχ» στην «Κατακτητική Ομι-

λία» του Hallstein, μετατράπηκαν σε «Επιτρόπους της Ε.Ε», που κυβερνούντην Ευρώπη, για λογαριασμό του Καρτέλ και πέρα από κάθε δημοκρατικόέλεγχο.

• Οι «Οδηγίες» από τα ναζιστικά / Καρτέλ συμβούλια σχεδιασμού, έγιναν οι

«Οδηγίες της Ε.Ε», του σήμερα. Αυτές οι «οδηγίες της Ε.Ε», μαζί με τους λε-γόμενους «Κανονισμούς της Ε.Ε», έχουν καταστεί οι δικτατορικές εντολές μετις οποίες, το πολιτικό γραφείο του Καρτέλ, η «Ευρωπαϊκή Επιτροπή», απο-φασίζει τους νόμους για 500 εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης – ουσιαστικάέξω από κάθε δημοκρατική διαδικασία.



139

51 «Verordnung», δηλαδή, η δικτατορική εκτέλεση των Ναζιστικών Νόμων, στις κατεχόμενες χώρες. Είναι μιαπαράξενη ειρωνεία της ιστορίας, το γεγονός ότι, λιγότερο από δύο δεκαετίες μετά που ο Ναζί προπαγανδι-στής Hallstein, παρουσίαζε αυτούς τους αντιδημοκρατικούς μηχανισμούς, ως εργαλείο για τον έλεγχο τηςΕυρώπης, κάτω από το συνασπισμό Ναζί/IG Farben, θα εισήγαγε – ως πρόεδρος της Επιτροπής της Ε.Ε– τις ίδιες «οδηγίες» και «κανονισμούς», ως εργαλεία, μέσω των οποίων οι διάδοχοι της IG Farben, θα μπο-ρούσαν να κυβερνήσουν την Ευρώπη, στο πλαίσιο της «Ε.Ε των Βρυξελλών». Η «Συνθήκη της Λισαβόνας»,που τέθηκε σε ισχύ την 1η Δεκεμβρίου 2009, έκανε πραγματικότητα τα βασικά οράματα του Hallstein.


Τα Παραδοσιακά Σύμβολα

Ως ανταμοιβή για την ολοκλήρωσητων εντολών του Καρτέλ κατά τηνπρώτη πενταετή θητεία, του ως επι-κεφαλής του Πολιτικού Γραφείου, οιφορείς του Καρτέλ προικοδότησαντο «νέο βασιλιά της Ευρώπης» με τοκατάλληλο «κάστρο» και ένα «βασι-λικό προσωπικό» αρκετών χιλιάδωνδουλοπρεπών γραφειοκρατών.

Η κατασκευή του κτιρίου Berlaymont– το οποίο ακόμη και σήμερα, παρα-μένει η έδρα της «Επιτροπής της

Ε.Ε» – άρχισε το 1963 και σηματο-δότησε την έναρξη της δεύτερης πεν-ταετούς θητείας του Hallstein, ωςΕπικεφαλής της. Εξετάζοντας τα σχε-διαγράμματα του μελλοντικού του κά-στρου, ο Hallstein πρέπει να είχεγεμίσει από χαρά: Το σχήμα των κεν-τρικών γραφείων της «ΕυρωπαϊκήςΕπιτροπής», έμοιαζε εντυπωσιακάμε το έμβλημα στην κονκάρδα, πουφορούσε με υπερηφάνεια για πολλάχρόνια, μόνο δύο δεκαετίες πριν.



140

«Μεταξύ των θεμάτων αυτής της Ταχείας Εναρμόνισης [του ναζιστικού / Καρ-

τέλ Νόμου] θα μπορέσουμε να διαφοροποιήσουμε ανάμεσα σε δύο ομάδες:

Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει τις Οδηγίες σχετικά με το Συνταγματικό νόμο,

που αποτελεί το Εθνικό Σοσιαλιστικό Κράτος και προσδιορίζει το σχήμα και

την πραγματικότητά του.

«Οι Οδηγίες αυτές είχαν ήδη εισαχθεί στην Αυστρία λίγες μέρες μετά τον

[Ναζιστικό / Καρτέλ] Ενοποιητικό Νόμο.52

«Μεταξύ αυτών είναι:

- Οι Κρατικοί Συνταγματικοί Νόμοι κατά της δημιουρ-

γίας νέων πολιτικών κομμάτων [σε μια Ευρώπη

κάτω από τον έλεγχο των Ναζί / Καρτέλ]53.

- Οι Κρατικοί Συνταγματικοί Νόμοι για τη διασφάλιση

της ενότητας μεταξύ του [Ευρωπαϊκού ναζιστικού /

Καρτέλ] Κράτους και του [ναζιστικού / Καρτέλ] Κόμ-

ματος54.

- Οι Κρατικοί Συνταγματικοί Νόμοι για την Νέα Δομή

του [Ευρωπαϊκού ναζιστικού / Καρτέλ] Ράιχ55.

- Οι Κρατικοί Συνταγματικοί Νόμοι για τους Διοικητές

του [Ευρωπαϊκού ναζιστικού / Καρτέλ] Ράιχ56.

- Ορισμένα Νομικά Σύμπλοκα, που συνδέονται με αυτούς τους συνταγμα-

τικούς νόμους, συμπεριλαμβανομένου του Νόμου του Ράιχ για την

Ιθαγένεια, [Reichsbürgergesetz], του Νόμου του Ράιχ για τη Σημαία [Rei-

chsflaggengesetz], οδηγίες για τα Εθνικά Εμβλήματα [Hoheitszeichen],

την Εθνική Σσφραγίδα [Reichssiegel] και τα Εθνικά Σύμβολα [π.χ. Ναζι-

στική σβάστικα].

52 «Vereinigungsgesetz», δηλαδή ο νόμος που επέβαλαν οι Ναζί, προκειμένου να δώσουν στην προ-σάρτηση της Αυστρίας μια ψευδό-νομική βάση.

53 «Staatsgrundgesetze gegen die Neubildung von Parteien». Ως μια από τις πρώτες ενέργειες μετάτην κατάληψη της εξουσίας στη Γερμανία, οι Ναζί απαγόρευσαν την ίδρυση νέων πολιτικών κομμάτων.Αυτός ο νόμος θεωρήθηκε από το Hallstein τόσο σημαντικός, που έπρεπε να εισαχθεί όσο το δυνατόνσυντομότερα, σε κάθε χώρα που καταλάμβαναν οι Ναζί – και αυτός είναι ο ίδιος άνθρωπος, που δια-μόρφωσε, αργότερα, την «Ε.Ε των Βρυξελλών».

! !



141

54 κρίσιμος νόμος για την εγκαθίδρυση της ναζιστικής δικτατορίας σε οποιαδήποτε χώρα.

55 «Neuaufbau», δηλαδή τη μετατροπή της δημοκρατίας σε δικτατορία.

56 «Reichstatthaltergesetz». Η παράγραφος 1 του παρόντος νόμου ορίζει: «Ο διοικητής του Ράιχ είναιο εκπρόσωπος της κυβέρνησης του Ράιχ στην επικράτειά του. Η αποστολή του είναι να σιγουρευτείότι οι πολιτικές αποφάσεις που εκδίδονται από τον Φύρερ και Καγκελάριο του Ράιχ (το Χίτλερ), εφαρ-μόζονται». («Er hat die Aufgabe, für die Beobachtung der vom Führer und Reichskanzler aufgestelltenRichtlinien der Politik zu sorgen»)

Το 1939, ο Hallstein υποστήριξε δημοσίως τη δημιουργία της δικτατορίας

των Ναζί / Καρτέλ, σε ολόκληρη την Ευρώπη – συμπεριλαμβανομένης

της απαγόρευσης των άλλων πολιτικών κομμάτων και άλλων χαρακτη-

ριστικών ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Λιγότερο από δύο δεκαετίες αργότερα, αυτός ο σταυροφόρος για μια ευρωπαϊκήεταιρική δικτατορία, έγινε ο κύριος αρχιτέκτονας της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Το 1957, ο ίδιος άνθρωπος διορίστηκε από το Καρτέλ, ως ο πρώτος πρό-

εδρος του νέου πολιτικού του γραφείου, της «Ευρωπαϊκής Επιτροπής».

Για να παραπλανήσουν το κοινό, οι στρατιωτικοί φορείς του καρτέλ είχαν αλ-λάξει μετά το 1945, αλλά το Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων τοποθέτησετους κύριους πολιτικούς και νομικούς του τεχνοκράτες, σε καίριες θέσεις, γιατην επόμενη προσπάθειά του για την κατάκτηση της Ευρώπης.

Από το 1933 έως το 1945για λογαριασμό του Συ-

νασπισμού Ναζί / Καρτέλ


Άνθρωπος με Παράδοση στην Προώθηση Δικτατοριών του Καρτέλ

Από το 1958 έως το 1967ως ο πρώτος Πρόεδρος της

Επιτροπής της Ε.Ε Διορισμένος από το Καρτέλ



142

«Η δεύτερη ομάδα των άμεσων νόμων, οι οποίοι επεκτεί-

νονται καθημερινά, αποτελείται από τις οδηγίες σχετικά με

την Οικοδόμηση των [Ναζιστικών / Καρτέλ] Κρατικών Ορ-

γανισμών, Ουσιωδών Δικαιωμάτων ή Διαδικασιών για τις

οποίες ο Εθνικός Σοσιαλιστικός Νομοθέτης57 έχει προσθέ-

σει ήδη την ετυμηγορία του [σημειώστε τη γλώσσα της υπε-

ροχής] είτε με τη διατήρηση των υφιστάμενων [ναζιστικών /

Καρτέλ] Νομικών Συνθηκών ή με τη Δημιουργία Νέων.

«Οι Οδηγίες αυτές είναι «Causa Iudicata» [«Ψηφισμένα Νο-

μοθετήματα»], δηλαδή, έχουν εισέλθει από το Κράτος της

Νομικής Πολιτικής [«Rechtspolitik»] στο Κράτος της Υπάρ-

χουσας [ναζιστικής / Καρτέλ] Τάξης [«geltenden Ordnung»].

«Αυτοί οι νόμοι δεν απαιτούν περαιτέρω συζητήσεις [!].

«Τα πιο σημαντικά [ναζιστικά / Καρτέλ] Νομοθετήματα, σε

αυτή την κατηγορία, τα οποία εισήχθησαν αμέσως [στην

προσαρτημένη Αυστρία και σε άλλες κατεχόμενες χώρες] ήταν

τα εξής:

57 «Nationalsozialistische Gesetzgeber», δηλαδή η κυβέρνηση του Χίτλερ.

Το 1957, Hallstein σχεδίασε αυτούς τους «Κρατικούς Συνταγματικούς Νόμους

για τη Νέα Δομή του [Ευρωπαϊκού Καρτέλ] Ράιχ» στη «Συνθήκη της Ρώμης».

Πάνω από 5 δεκαετίες αργότερα, 27 πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης –, χωρίς να εκ-θέσουν την κακή ιστορική προέλευση της «Ε.Ε των Βρυξελλών» στο εκλογικό τουςσώμα – υπέγραψαν τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισαβόνας» και, συνεπώς, το

«Συνταγματικό Νόμο για τη Νέα Δομή του [Ευρωπαϊκού Καρτέλ] Ράιχ.»

! !



143

Διαβάζοντας τις παρακείμενες παραγράφους, δημιουργούνται κάποια προ-φανή ερωτήματα:

• Πώς μπόρεσαν οι πολιτικοί ηγέτες των 27 ευρωπαϊκών κρατών ναυπογράψουν τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισσαβόνας» και να εγκρί-νουν μια πολιτική πλατφόρμα, της οποίας ο αρχιτέκτονας υπήρξε – μεδημόσιες ιστορικές καταγραφές – σφοδρός υπέρμαχος της πολιτικής καιεταιρικής δικτατορίας;

• Πώς μπορεί, εκατομμύρια έξυπνοι άνθρωποι από όλη την ευρωπαϊκήήπειρο – μια ήπειρο που ισχυρίζεται ότι είναι το λίκνο της δημοκρατίας-να παραδώσουν τον έλεγχο του πεπρωμένου της ηπείρου τους, σε μιαομάδα από πολιτικούς, οι οποίοι δεν ήταν ικανοί ή δεν ήθελαν να προ-στατεύσουν, τα από αιώνων, επιτεύγματα της δημοκρατίας, για τα οποίατόσοι πολλοί άνθρωποι θυσίασαν τη ζωή τους;

Δικτατορία

1939«Κατακτητική

Ομιλία»


1957«Συνθήκη της

Ρώμης»

Εταιρική Δικτατορία

ΣΗΜΕΡΑ


Αρχιτέκτονας της Δικτατορίας του Καρτέλ στον 21ο Αιώνα



144

- Ο Νόμος για την Προστασία του Γερμανικού Αίματος

και της Γερμανικής Τιμής58

- Η σύσταση των Διοικητικών Οργανώσεων του

[Ευρωπαϊκού Ναζιστικού / Καρτέλ]

Ράιχ [‘reichseigene Verwaltungen‘]

α) Η Διοίκηση Οικονομικών [‘Finanzverwaltung‘]

ως ένα από τα πρώτα μέτρα

β) H Δικαστική Διοίκηση [‘Justizverwaltung’]

γ) H Διοίκηση Σιδηροδρόμων και Ταχυδρομικών

Υπηρεσιών [‘Eisenbahn- und Postverwaltung’]

δ) H Διοίκηση Εναέριας Κυκλοφορίας

[‘Luftfahrtverwaltung‘]

ε) Τα Γραφεία του Υπουργείου Προπαγάνδας

[‘die Behörden des Propaganda Ministeriums’]

- «Οι Στρατιωτικοί Νόμοι ['Wehrrecht'] και οι Νόμοι για την [Ευρωπαϊκή

ναζιστική / Καρτέλ] Υπηρεσία Εργασίας του Ράιχ59 και ο Νόμος περί

Αεράμυνας

58 «Gesetz zum Schutze des deutschen Blutes». Αυτό δεν είναι τυπογραφικό λάθος. Ο Hallstein, οοποίος θα γινόταν αργότερα ο ιδρυτής της «Ε.Ε των Βρυξελλών», υποστηρίζει, ως ύψιστη προτεραι-ότητα, την επιβολή των Φυλετικών Νόμων της Νυρεμβέργης, στις κατεχόμενες χώρες.

59 «Reichsarbeitsdienst». Αρχής γενομένης από το 1935, οι Ναζί εισήγαγαν, για κάθε Γερμανό άνδρα,εξάμηνη υποχρεωτική υπηρεσία, πριν από τη στρατιωτική θητεία, που χρησίμευσε ως ιδεολογική καισωματική προετοιμασία για τον πόλεμο.

! !



145

Το 1957, επετράπη, στον Άριο ρατσιστή Walter Hallstein, ένθερμο σταυροφόροτης στρατιωτικής υποταγής της Ευρώπης κάτω από τη δικτατορική κυριαρχίατου Συνασπισμού των Ναζί / Καρτέλ, να γίνει ο βασικός αρχιτέκτονας και οπρώτος «Πρόεδρος» της Ευρώπης. Στους λαούς της Ευρώπης, δεν επετράπη– τότε – να γνωρίσουν ποιος ήταν αυτός ο βασικός αρχιτέκτονας της «Ε.Ε τωνΒρυξελλών».

Μετά τη δημοσίευση αυτού του βιβλίου, κανένας πολιτικός ο οποίος υπέγραψετον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισσαβόνας», κανένα πολιτικό κόμμα που πα-ρακάθεται στο λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο» – ένα φύλλο συκής για τηνεταιρική δικτατορία της «Ε.Ε των Βρυξελλών» – κανένας σε ολόκληρη την Ευ-ρώπη δεν μπορεί πλέον να λέει: «δεν ξέραμε»

Ένα μόνο συμπέρασμα μπορεί να υπάρξει: οι Ευρωπαίοι πολιτικοί και τα πο-λιτικά κόμματα, που συνεχίζουν να υποστηρίζουν το δικτατορικό οικοδόμηματης «Ε.Ε των Βρυξελλών» – παρά τα σαρωτικά ιστορικά στοιχεία – πρέπει νααπομακρυνθούν από την εξουσία με τη ψήφο των εκατομμυρίων ανθρώπων,και να αντικατασταθούν με τους εκπροσώπους εκείνους, που είναι αποφασι-σμένοι να προστατεύσουν τη δημοκρατία.

Εταιρική


1957

Εταιρική


1939

Hallstein – Ο Ιθύνων Νους της «Ε.Ε των Βρυξελλών»


Πολιτικοί Υποστηρικτές του «Εξουσιοδοτικού Νόμου της Λισσα-βόνας» για την Εταιρική Δικτατορία της «Ε.Ε των Βρυξελλών»



146

- Από τους Διοικητικούς Νόμους [‘Verwaltungsrecht‘]: ο Διοικητικός

Νόμος για την Κοινότητα του Ράιχ [‘Reichsgemeindeordnung‘], ο Νόμος

για την Επανένωση60, μέρος του Νόμου για τους Δημοσίους Υπαλλή-

λους61 και μέρος της Νομοθεσίας εν σχέσει με την Υπηρεσία Κρατικού

Μισθολογίου [‘Besoldungsrecht’]

- Σημαντικοί Φόροι

- Από τη Νομοθεσια που Ρυθμίζει τις Επαγγελματικές Οργανώσεις

[‘stän sdi sches Recht‘]: το Νόμο που διέπει το Επιμελητήριο Πολιτισμού

[‘Kulturkammergesetzgebung’], το Κτηνιατρικό Νόμο [‘Tierärzte- Ordnung’]

- Από το Νόμο για τη Γεωργία [‘Bauernrecht‘]: το Νόμο για την Κληρονο-

μική Ιδιοκτησία Αγροτικής Γης [‘Erbhofgesetz‘], το Νόμο του Επισιτι-

σμού [‘Nährstandsgesetz‘], των Κανονισμών για την Εμπορία

Γεωργικών Προϊόντων [‘landwirtschaftliche Marktordnung’]

- Από το Κοινωνικό Δίκαιο [‘Sozialrecht‘]: οι [ναζιστικοί / Καρτέλ] Κανονι-

σμοί Ασφάλισης του Ράιχ [‘Reichsversicherungs-Ordnung’] και οι Κανο-

νισμοί Κοινωνικής Πρόνοιας [‘fürsorgerechtliche Vorschriften’]

- Από τους Νόμους για την Απασχόλιση [‘Arbeitsrecht‘]: βήμα προς βήμα

το Νόμο που Ρυθμίζει την Εθνική Υπηρεσία Εργασίας [‘Gesetz zur Ord-

nung der nationalen Arbeit’].

60 «Sammlungsgesetz», ένας ναζιστικός νόμος, που, ήδη από το 1934, καταργεί ουσιαστικά το δικαίωμαγια οποιαδήποτε ανεξάρτητη δημόσια συγκέντρωση, απαιτώντας επίσημη έγκριση από τις ναζιστικέςαρχές για κάθε τέτοια συγκέντρωση.

61 «Beamtengesetz», ένας από τους πρώτους νόμους των Ναζί, από τις 7 Απριλίου 1933, – μόλις δύοεβδομάδες μετά το διαβόητο «Εξουσιοδοτικό Νόμο» των Ναζί, (Ermächtigungsgesetz) – που έθετεεκτός δημόσιας υπηρεσίας όλα τα άτομα εβραϊκής καταγωγής, όλα τα πρόσωπα που ήσαν αντίθεταπρος το ναζιστικό καθεστώς και όλα τα πρόσωπα, «που δεν είναι ανά πάσα στιγμή και χωρίς περιο-ρισμούς, έτοιμα να υπερασπιστούν το εθνικό κράτος» («Personen, d ie nicht jederzeit rückhaltlos fürden nationalen Staat eintreten»).



Ολοκληρωτικός Έλεγχος των Κοινωνιών σε Όλα τα Ευρωπαϊκά Έθνη

147

Ήδη, πριν από την ψήφιση του «Εξουσιοδοτικού Νόμου της Λισσαβόνας», η«Ε.Ε των Βρυξελλών» καθόριζε το 80% περίπου του συνόλου των δικαιοπρα-ξιών στο εσωτερικό των χωρών μελών της «Ε.Ε των Βρυξελλών». Η αποκλει-στική αρμοδιότητα για την προπαρασκευή αυτών των νόμων, ανήκει στοπολιτικό γραφείο του Καρτέλ, την «Ευρωπαϊκή Επιτροπή» – και όχι στο «Ευ-ρωπαϊκό Κοινοβούλιο».

Αυτό είναι το αποτέλεσμα της λεγόμενης «Συνθήκης της Ρώμης», που σχεδιά-στηκε πριν από μισό αιώνα από την ομάδα του Hallstein, για λογαριασμό τουκαρτέλ. Μετά τον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισαβόνας», το ποσοστό αυτό θαφτάσει κοντά στο 100% – δηλαδή στον ολοκληρωτικό έλεγχο των Ευρωπαϊ-κών κοινωνιών, των εθνών και των Ευρωπαίων πολιτών, από το καρτέλ.

Οι περισσότεροι από αυτούς τους νόμους, που παρατίθενται από το Hallsteinστην «Κατακτητική Ομιλία» του, το 1939, (σελίδα απέναντι), θα εφαρμοστούν σεόλη την Ευρώπη από την «Ε.Ε των Βρυξελλών». Η «Κατακτητική Ομιλία» τουHallstein δεν είναι μόνο ένα μοναδικό ιστορικό έγγραφο, αλλά είναι και εξαιρετικάεπίκαιρη: Παρέχει στον αναγνώστη αυτού του βιβλίου – και, στην πραγματικό-τητα, σε κάθε άτομο στην Ευρώπη σήμερα – μια καθαρή εικόνα του μέλλοντοςαυτής της ηπείρου, κάτω από την κυριαρχία της «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Οικονομία Κοινωνία ΝόμοιΑστυ-νομία

ΆλλαΠεδία

Hallstein – Ο Ιθύνων Νους της «Ε.Ε των Βρυξελλών»




148

- «Από τους Οικονομικούς Νόμους, την Εντολή για την Ενίσχυση του

Σχεδίου των Τεσσάρων Ετών»62

- «Επιπλέον, οι Κανόνες για τον Παραγωγικό Τομέα της Οικονομίας»

[‘gewerblichen Wirtschaft‘],

«Σχετικά με τους Νόμους του Καρτέλ [‘Kartellrecht’], για την Εταιρική

Διαφήμιση [‘Wirtschafts-Werbung’], για τη Διαμόρφωση των Τιμών [‘Prei-

sbildung’], και ιδίως σχετικά με τους κυβερνητικούς κανονισμούς για τον

καθορισμό των τιμών [‘Preisstopverordnung’]

- Από το Αστικό Δίκαιο ['Zivilprozessrecht'] ο νόμος για την πρόληψη της

κατάχρησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων ['Verhütung missbräuchlicher

Ausnutzung von Vollstreckungsmöglichkeiten’]

- Από το Ποινικό Δίκαιο, ειδικότερα οι Νόμοι για την Προδοσία και για

την Eσχάτη Προδοσία ['Hoch- und Landesverrat’]

62 «Verordnung zur Durchführung des Vierjahresplans», δηλαδή το γραφείο του «Τετραετούς Σχεδίου»,ήταν ο κεντρικός φορέας για το συντονισμό των εγκληματικών δραστηριοτήτων, μεταξύ του Καρτέλτου Πετρελαίου και των Φαρμάκων, IG Farben, και της ναζιστικής κυβέρνησης, για την προετοιμασίατου 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι δύο βασικές μορφές ήταν ο Δρ Carl Krauch, Διευθύνων Σύμβουλοςτου καρτέλ IG Farben (BAYER, BASF, Hoechst και άλλες εταιρείες χημικών προϊόντων) και ο HermannGoering. Όπως τεκμηριώθηκε αργότερα στη Δίκη της Νυρεμβέργης για εγκλήματα πολέμου, αυτό το«Γραφείο του Τετραετούς Σχεδίου» εκπλήρωνε αρκετές βασικές λειτουργίες, μεταξύ των οποίων:

Το «Τετραετές Σχέδιο» του Συνασπισμού Ναζί / Καρτέλ, ήταν το «Κεντρικό Οικο-

νομικό Σχέδιο» της ναζιστικής / Καρτέλ δικτατορίας για την κατάκτηση της Ευρώπης.

Οι «Κανόνες σχετικά με τον παραγωγικό Τομέα της Οικονομίας» ήταν μέροςτης κεντρικής ολοκληρωτικής οικονομικής διακυβέρνηση της ναζιστικής δικτατορίαςμε στόχο να εξασφαλιστεί ο οικονομικός έλεγχος του καρτέλ σε όλη την Ευρώπη.



149

α) Η Προετοιμασία της Ναζιστικής Γερμανίας για πόλεμο, από άποψη τεχνική και από άποψη ανεφο-διασμού.

β) Ο συντονισμός της τεράστιας παραγωγής και προμήθειας εκρηκτικών και άλλων βασικών πολεμικώνυλών προς τη Βέρμαχτ.

γ) Ο συντονισμός των πληροφοριών που συγκεντρώνονταν από τη Bayer, τη BASF και άλλες θυγατρικέςτης IG Farben, από δεκάδες χώρες και η χρησιμοποίησή τους για το στρατηγικό σχεδιασμό του πολέμου.

Το «Γραφείο του Τετραετούς Σχεδίου» των Ναζί / iG FarbenΤο Προσχέδιο του Καρτέλ για την «Ευρωπαϊκή Επιτροπή»

Το «Γραφείο Τετραετούς Σχεδίου» των Ναζί/Καρτέλ iG Farben.

– Επίσης γνωστό ως «Γραφείο Krauch» (Δικαστήριο της Νυρεμβέργης) –• Προετοίμαζε τους Ναζί από τεχνική και εφοδιαστική άποψη για το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο• Συντόνιζε τη λεηλασία της κατακτημένης Ευρώπης• Καθοδηγείτο από τον «πληρεξούσιο» Διευθυντή της IG Farben, Καρλ Krauch,

ο οποίος είχε υπό τις διαταγές του χιλιάδες τεχνοκράτες• Ήταν η «Οικονομική Κυβέρνηση» της κατακτημένης Ευρώπης• Έγινε το προσχέδιο και το μοντέλο του Καρτέλ – και του Hallstein – για την

«Ευρωπαϊκή Επιτροπή»

Τα Κεντρικά Γραφεία του Καρτέλ στη Φρανκφούρτη (Γερμανία)

Το Γραφείο Οικονομικού Προγραμματισμού NW7 της

IG Farben, στο Βερολίνο

Carl KrauchΚαταδικάστηκεσε εξαετή φυλά-κιση για Δουλεία,Βασανιστήρια,Δολοφονίες καιάλλα ΕγκλήματαΠολέμου

H. Goeringκαταδικάστηκεσε θάνατο στηΝυρεμβέργη,αλλά πρόλαβε να αυτοκτονήσει.

Περισσότερες πληροφορίες: GB2FY461



150

Η Οικονομική Κυβέρνηση του Καρτέλ, 1936 έως1945: Το «Γραφείο του Τετραετούς Σχεδίου»

Το «Γραφείο Τετραετούς Σχεδίου»– «Οικονομική Κυβέρνηση» τουΚαρτέλ, για την κατάκτηση τηςΕυρώπης – δημοσίευε ένα μηνι-αίο περιοδικό με τίτλο «Το τετρα-ετές σχέδιο – Εφημερίδα τηςΕθνικοσοσιαλιστικής Οικονομι-κής Πολιτικής» [Der Vierjahresplan,Zeitschrift fuer Nationalsozialisti -sche Wirtschaftspolitik].

Το πρώτο «Τετραετές Σχέδιο» ξε-κίνησε το 1936 και είχε στόχο ναπροετοιμάσει τη Γερμανία για το2ο Παγκόσμιο Πόλεμο – σύμ-φωνα με την τεχνολογική και οι-κονομική καθοδήγηση του ΚαρτέλIG Farben.

Πολλοί από τους τόμους αυτού τουπεριοδικού του «Τετραετούς Σχε-δίου» έχουν διασωθεί. Επάνω: Σε-λίδα τίτλου της έκδοσης τουΙανουαρίου 1937, με τον Χίτλερ καιτον Γκέρινγκ στο εξώφυλλο. Αρι-στερά: Μια σελίδα τίτλου κατά τηδιάρκεια του πολέμου, που καθρε-πτίζει την οικονομική κατάκτηση, ωςτον πραγματικό σκοπό του 2ου Παγ-κοσμίου Πολέμου.

Η εκτεταμένη «διαφημιστική ενό-τητα» αυτής της έκδοσης από τηνΟικονομική Κυβέρνηση των Ναζί /Καρτέλ, διαβάζεται σαν ένα «Ποιοςείναι ποιος», της εταιρικής Γερμα-νίας. Αυτά τα περιοδικά θα μαςπουν – σαφέστερα από ό, τι τα πε-ρισσότερα βιβλία ιστορίας – για λο-γαριασμό ποιού, ξεκίνησε ο 2οςΠαγκόσμιος Πόλεμος.



151

Η «Οικονομική Κυβέρνηση» του Καρτέλ Σήμερα: Η «Ε.Ε των Βρυξελλών»

65 χρόνια μετά την εκτύπωση της τελευταίας εφημερίδας «Τετραετές Σχέ-διο», της «Οικονομικής Κυβέρνησης» του Συνασπισμού των Ναζί / Καρτέλ,το Καρτέλ προετοιμάζει την «νεκρανάσταση» της ίδιας ολοκληρωτικής κα-τασκευής: Μέσα από τους πολιτικούς παράγοντες του καρτέλ σήμερα, πουείναι οι επικεφαλής των σημαντικότερων εξαγωγικών χωρών του καρτέλ,αυτές οι ομάδες συμφερόντων έχουν προτείνει μια δικτατορική «οικονομικήκυβέρνηση» υπό τον έλεγχο της «Ε.Ε των Βρυξελλών». Η ανθρωπότηταδεν πρέπει να περιμένει μιαν άλλη καταστροφή και το επόμενo «Δι-καστήριο της Νυρεμβέργης» για να σταματήσει αυτά τα σχέδια!

Περισσότερες πληροφορίες: GB2EG298



152

- «Από το Ιδιωτικό Δίκαιο [«Privatrecht»], ο νέος Νόμος περί Μετόχων

[«Aktienrecht»], ο Νόμος σχετικά με τους Συναλλαγματικούς Ελέγχους

[«Wechsel- und Scheckrecht»], οι Νόμοι Διακίνησης Σιδηροδρόμων

[«Eisenbahnverkehrsordnung'] και άλλοι63

«Η εισαγωγή αυτών των νόμων ιδιαίτερα έκτακτης ανάγκης, δεν μπορεί απλά

να επιτευχθεί με μια, χωρίς άλλη υποστήριξη, πρόταση, που θα θέτει αυτούς

τους νόμους σε ισχύ, στα νέα [κατακτημένα από τους Ναζί] εδάφη.

«Με την ευκαιρία, αυτοί οι νόμοι δεν έχουν εισαχθεί στην Σουδητία [μέρος της

σημερινής Δημοκρατίας της Τσεχίας], με την ίδια ταχύτητα (όπως έγινε στην

Αυστρία), λόγω του ανεπαρκούς χρόνου64 αλλά και επειδή [στην περίπτωση

της Σουδητίας] δεν θα μπορούσαμε να αναλάβουμε [!] ένα ολόκληρο κράτος

με ένα καθορισμένο νομικό σύστημα. . . . . .

«Η δομή της διοικητικής οργάνωσης της Αυστρίας και της Σουδητίας, η οποία

διαμορφώνεται αυτήν την περίοδο, θα χρησιμεύσει ως πρότυπο για τη μελλον-

τική διαχείριση του συνόλου του Ράιχ.65 Αυτό περιγράφεται από τον Υπουργό

Εσωτερικών του Ράιχ, Frick, πριν από λίγες ημέρες, κατά τη διάρκεια ομιλίας του

στην «Ακαδημία Διοίκησης» στο Αμβούργο (Γερμανία):

- «Στο χαμηλότερο επίπεδο (αυτής της διοικητικής δομής στις κατακτημένες

χώρες) θα υπάρχουν οι φορείς των πόλεων και των κομητειών [«Stadt-

und Landkreise»] Οι κομητείες είναι ένα μείγμα από διοικητικές περιφέ-

ρειες του κράτους [«Staatliche Verwaltungsbezirke»] και αυτοδιοικούμενους

φορείς] «Selbstverwaltungs-Körperschaften», που θα καθοδηγείται από

έναν Περιφερειακό Διοικητή [«Landrat»]

δ) συντονίζει τη λεηλασία των βασικών βιομηχανικών επιχειρήσεων, από το καρτέλ IG Farben, σε εκείνεςτις χώρες που κατακτήθηκαν από τη Ναζιστική Βέρμαχτ. Αυτό οδήγησε στην καταδίκη αρκετών διοι-κητικών στελεχών της IG Farben, στη Δίκη της Νυρεμβέργης για τα Εγκλήματα Πολέμου, όχι μόνο γιαγενοκτονία και δουλεία, αλλά και για λεηλασία

63 Το γεγονός ότι ο Hallstein, καταγράφει εδώ αυτούς τους συγκεκριμένους νόμους, σε μια τέτοια ρητήμορφή, δεν ήταν τυχαίο. Αυτοί οι – φαινομενικά άσχετοι – νόμοι, κανονισμοί και διατάξεις, εξυπηρε-τούσαν όλοι έναν κοινό στόχο: την εσωτερική και εξωτερική κινητοποίηση για τον πόλεμο.

Αν ο «Εξουσιοδοτικός Νόμος της Λισσαβόνας» υλοποιηθεί, το Καρτέλ δεν θα«αναλάβει» απλώς «ένα ολόκληρο κράτος», αλλά θα αναλάβει τον έλεγχο όλων

των χωρών της Ευρώπης – συμπεριλαμβανομένων των οικονομιών τους, των κοι-νωνιών τους και της ζωής όλων των πολιτών τους για τις επόμενες γενεές.



153

64 από την προσάρτηση, τον Οκτώβριο του 1938 και την ομιλία του Hallstein, τον Ιανουάριο του 1939.

65 «künftigen Reichsverwaltung», δηλαδή θα πρέπει να εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες, που κατακτή-θηκαν από το συνασπισμό των Ναζί / IG Farben, στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο.

Το Όραμα του Hallstein (από το 1939)Γίνεται Πραγματικότητα Σήμερα

Με την κατοχύρωση διπλωμά-των ευρεσιτεχνίας (πατέντες),που αφορούν την τροφή μας, τοΚαρτέλ δεν επιδιώκει μόνο ναδημιουργήσει μια, πολλών τρισε-κατομμυρίων δολαρίων, παγκό-σμια αγορά. Υπάρχει επίσης μιαάκρως πολιτική συνιστώσα: Ηαπόλυτη εξάρτηση εκατομμυ-ρίων ανθρώπων από τα Γενετικά

Τροποποιημένα (μεταλλαγμένα)τρόφιμα, θα οδηγήσει ολόκλη-ρους πληθυσμούς στο έλεοςαυτών των εταιρειών που κατέ-χουν τις πατέντες.

Δεν είναι τυχαίο ότι η BASF –μέλος του εγκληματικού καρ-τέλ IG Farben – ηγείται αυτήτης δυσοίωνης εξέλιξης.



154

- «Στο μεσαίο επίπεδο (αυτής της διοικητικής διάρθρωσης) θα υπάρχουν οι

οντότητες των περιφερειών του Ράιχ [«Reichsgaue»], ένα μείγμα, επίσης,

από διοικητικές περιφέρειες του κράτους και αυτοδιοικούμενους φορείς,

που θα καθοδηγούνται από τους Κυβερνήτες του Reich.66 . . . . .

«Αυτά τα λίγα παραδείγματα μπορούν να σας δώσουν μια ιδέα

για το πόσα πολλά πρέπει ακόμα να γίνουν, και να εκτελεστούν

μετά την πολιτική Γερμανοποίηση καθώς και τη Νομική Γερ-

μανοποίηση των Νέων Εδαφών67. Μια συντριπτική αφθονία

μεγάλων ευκαιριών βρίσκεται ενώπιον των Γερμανών «Προ-

στατών του [Ναζί / καρτέλ] Νόμου».

«Θα αρπάξουμε αυτήν την ευκαιρία, με μια βαθιά εμπιστο-

σύνη στο μέλλον του λαού μας [«(Άρια) Φυλή»] και με τη

συνείδηση ότι είναι τιμή για μας να μοιραστούμε ένα μικρό

μέρος από το βάρος των εργασιών οικοδόμησης, για την

ολοκλήρωση του μεγάλου ιστορικού καθήκοντος της Γερ-

μανίας,68 ένα μέρος του οποίου θα έχουμε όλοι εμείς πραγ-

ματώσει».

66 «Reichsstatthalter», ήταν φανατικά μέλη των SS, ναζί στρατιώτες ή γραφειοκράτες, που ορκίστηκαννα εκτελούν ανελέητα τις εντολές του καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων και των πολιτικών του ανδρει-κέλων (βλ. παραπάνω).

67 «Nach der politischen auch die rechtliche Eindeutschung», δηλαδή η [στρατιωτική] και πολιτικήυποταγή της Ευρώπης είναι στερεωμένη για την αιωνιότητα, με την ίδρυση ενός νέου γερμανικού [να-ζιστικού / Καρτέλ] νομικού συστήματος σε όλη την Ευρώπη και τον κόσμο.

68 «Grosse geschichtliche Aufgabe Deutschlands», δηλαδή τη μεγάλη ιστορική αποστολή του γερ-μανικού καρτέλ χημικών, πετρελαίου και φαρμάκων για την κατάκτηση και τον έλεγχο της Ευρώπηςκαι του κόσμου.

Η εφαρμογή του «Εξουσιοδοτικού Νόμου της Λισαβόνας» του 2009, θα μετατρέψειτο αποκορύφωμα των τελικών παραγράφων της «Κατακτητικής Ομιλίας» του Hall-stein, σε μια απογοητευτική σημερινή πραγματικότητα – για τους λαούς της Ευρώ-πης και του κόσμου.

! !



155

Το Όραμα του Hallstein (από το 1939)Γίνεται Πραγματικότητα Σήμερα

Οι πολιτικοί κληρονόμοι των «Αρ-χιτεκτόνων του Άουσβιτς» είναι ηαιχμή του δόρατος για την επό-μενη προσπάθεια του καρτέλ γιατον έλεγχο – και τελικά τη ζωή –εκατομμυρίων ανθρώπων.

Μέρκελ (BAYER, BASF) και Σαρ-κοζί (HOECHST/σήμερα SANOFI)είναι οι πολιτικοί φορείς τωντριών Αδελφών του Καρτέλ, πουείναι οι κύριοι υπαίτιοι για δύοΠαγκόσμιους Πολέμους

Η αποκάλυψη του εγκληματικούπαρελθόντος των εταιρειών αυτώντου καρτέλ, έρχεται στην κατάλ-ληλη στιγμή. Η παγκόσμια διά-δοση των πληροφοριών αυτούτου βιβλίου θα επιτρέψει στουςανθρώπους να πάρουν σημαν-τικά μαθήματα από την ιστορίακαι να μην γίνουν θύματα αυτώντων συμφερόντων του καρτέλ γιατρίτη φορά.


Οι ηγέτες της Ε.Ε έπαιξαν το ρόλο τους

για τη νέα Ευρωπαϊκή Κυβέρνηση

Παρασκευή 26 του Μάρτη του 2010

Οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τη Γερμανία και τη Γαλ-

λία, λέγεται ότι είναι πίσω από μια, δυνητικά αμφιλεγόμενη, κί-

νηση η οποία θα αποβλέπει στην εισαγωγή της «οικονομικής

κυβέρνησης της Ε.Ε». Με απλά λόγια αυτή θα ήταν μια Αρχή,

στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα επιβλέπει τις

οικονομίες των χωρών μελών και όπου οι «αρμόδιοι» θα έχουν

την εξουσία να επιβάλλουν πρόστιμα, αν τα κράτη συνεχίζουν

να έχουν μακροχρόνια υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα. Λοι-

πόν, τι θα σημαίνει αυτό για το Ηνωμένο Βασίλειο;

Ηνωμένο Βασίλειο, εφημερίδα Economy News, Παρασκευή 26 Μαρτίου, 2010


156

Κανένας Δεν Μπορεί Να Πει «Δεν Γνώριζα!»

Σε όλη του τη ζωή, ο Hallstein

είχε παραμείνει ένας περιβόη-

τος υπηρέτης του καρτέλ. Όπως

ένας ψυχαναγκαστικός εγκλη-

ματίας οδηγείται από το ένα

έγκλημα στο άλλο, έτσι και ο Hall-

stein δεν ξεκουραζόταν ποτέ, στην

προσπάθειά του να ολοκληρώσει

την αποστολή του: να προσφέρει

την Ευρώπη στα χέρια του Καρτέλ.

Ενώ ο Hallstein, προφανώς, δεν θα

μπορούσε να αποκαλύψει ανοιχτά

τα εταιρικά συμφέροντα τα οποία

υπηρετούσε, έγραψε με εντυπω-

σιακή ειλικρίνεια για τις προθέσεις

του, κατά την κατασκευή της «Ε.Ε

των Βρυξελλών».

Στις 500 σελίδες του βιβλίου του

«Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα» [Die

Europäische Gemeinschaft], το

οποίο, μέχρι το 1979 βρισκόταν

ήδη στην 5η έκδοση του, ο Hall-

stein φτάνει στο σημείο να καυχιέ-

ται, για την «πρωτότυπη» φύση

του κεντρικού μέρους της κατα-

σκευής του, της «Ευρωπαϊκής Επι-

τροπής», γράφοντας ότι είναι κάτι

για το οποίο δεν υπάρχει «άμεσο

προηγούμενο στην ιστορία».



157

Τα Συνταγματικά Όργανα

• Η Επιτροπή

«Κάθε δράση αρχίζει με την Επιτροπή [της Ε.Ε]

«Η Επιτροπή [της Ε.Ε], είναι το πιο πρωτότυπο στοιχείο της οργάνωσης της [Ευρωπαϊκής] Κοινότητας, χωρίς οποιοδήποτε άμεσο προηγούμενο στην ιστορία.

«Η λειτουργία της είναι να εκπροσωπεί την [Ευρωπαϊκή] Κοινότητα προς τα μέσα και προς τα έξω. ...

«Η Επιτροπή [της Ε.Ε] είναι ανεξάρτητη από τις κυβερνήσειςτων κρατών μελών. Οδηγίες των κρατών μελών δεν πρέπει ναχορηγούνται στην Επιτροπή, ούτε να λαμβάνονται από τηνΕπιτροπή [της Ε.Ε] ...

«Η Επιτροπή έχει το αποκλειστικό προνόμιο της Νομοπαρασκευής ...

Walter Hallstein

«the european Community»[«Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα»]

5η έκδοσηeCOn Verlag, Ντίσελντορφ, 1979

Εξάπλωση της Δικτατορίας του Καρτέλ

Είναι προφανές ότι λίγοι από τουςπολιτικούς ηγέτες που υπέγραψαντον «Εξουσιοδοτικό Νόμο της Λισ-σαβόνας» διάβασαν πραγματικά τοβιβλίο του Hallstein – και ότι ακόμαλιγότεροι έχουν λάβει το Hallsteinσοβαρά υπ’ όψιν.

Ενθαρρυμένο από τον παρόνταεφησυχασμό, το Καρτέλ κινητοποι-

είται. Τώρα είναι ο καιρός – γιατους δημοκρατικούς πολιτικούςκαθώς και για τα εκατομμύρια τωνανθρώπων, – να αγωνιστούμε γιατα θεμελιώδη δικαιώματα της ελευ-θερίας και της δημοκρατίας. Αν δενδράσουμε τώρα, μπορεί να μηνέχουμε άλλη ευκαιρία για δράση,για πολλές γενιές.



158

Το όραμα του για την Ευρώπη, το οποίοσκιαγράφησε ο Hallstein σε αυτήν την ομι-λία, πριν από επτά δεκαετίες, πλησιάζει ναγίνει πραγματικότητα.

Σαρκοζί, Μέρκελ, Μπερλουσκόνι και άλλοιπολιτικοί είναι τυφλά αφοσιωμένοι στηνεκτέλεση των εντολών του Καρτέλ Πετρε-λαίου και Φαρμάκων.

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτοί οι ίδιοι πολιτικοί,έχουν εξαναγκάσει άλλους πολιτικούς ηγέ-τες, να υπογράψουν τον ΕξουσιοδοτικόΝόμο για την κατάληψη της Ευρώπης απότο Καρτέλ, την αποκαλούμενη «Συνθήκητης Λισαβόνας».

Δεδομένου ότι αυτοί οι πολιτικοί δεν είχαντο θάρρος να αντισταθούν στον εξαναγκα-σμό των φορέων του Καρτέλ, οι λαοί τηςΕυρώπης πρέπει να λάβουν μια απόφαση:Να αποδεχτούν αυτήν την εταιρική δικτατο-ρία πάνω από την Ευρώπη – ή να προ-στατέψουν το θεμελιώδες δικαίωμά μας γιαδημοκρατία, για αυτή τη γενιά των Ευρω-παίων και για όλες τις μελλοντικές γενιές.



159


160


Κεφάλαιο 3

Το «Καρτέλ της

Ευρύτερης Σφαίρας»

(‘Das Großraum-Kartell’)

και το οργανωτικό

του πλαίσιο.

Chapter03_0811_GR_GR 16.11.2011 17:37 Seite 161

Ο Walter Hallstein δεν ήταν σε καμία περίπτωση, ο μοναδικός αρχιτέκτο-

νας ενός – μετά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο- κόσμου υπό τον έλεγχο της

συμμαχίας Ναζί/Καρτέλ. Μέχρι το 1941, το ναζιστικό καθεστώς διατηρούσε

αρκετά επίσημα «ινστιτούτα» με ένα και μοναδικό σκοπό: Την προετοι-

μασία και διαμόρφωση της μελλοντικής παγκόσμιας οικονομίας και πο-

λιτικής – που θα καθιερωνόταν μετά

τη νίκη των Ναζί/Καρτέλ στο 2ο Παγ-

κόσμιο Πόλεμο.

Ένα από αυτά τα «κατακτητικά ινστι-

τούτα» ήταν το «Κεντρικό Ινστιτούτο

Ερευνών για την Εθνική Οικονομική

Τάξη και την Οικονομία της Ευρύτε-

ρης Σφαίρας»* στη Δρέσδη της Γερ-

μανίας. Ο επικεφαλής αυτού του

επίσημου γραφείου σχεδιασμού των

Ναζί/Καρτέλ, ήταν ο Arno Soelter.

Το 1941, ο Soelter συνόψισε τα σχέ-

δια των Ναζί / Καρτέλ για την υπό

τον έλεγχό τους Ευρώπη μετά το 2ο

Παγκόσμιο Πόλεμο, στο βιβλίο του

με τίτλο: «Το Καρτέλ της Ευρύτερης

Σφαίρας – Ένα Εργαλείο για την

Τάξη στη Βιομηχανική Αγορά στη

Νέα Ευρώπη» [Ο αρχικός γερμανικός τίτλος ήταν: «Das Großraum-Kartell

– Ein Instrument der industriellen Marktordnung in einem neuen Europa»].

* Central Research Institute for National Economic Order and Greater Sphere Economy

Το βιβλίο του Soelter έγινε η βάση

για την «Ε.Ε. των Βρυξελλών».

Οι παραλληλισμοί κόβουν την ανάσα.

162

Κεφάλαιο 3


163

Το «Καρτέλ της Ευρύτερης Σφαίρας» και το οργανωτικό πλαίσιό του.

Το Ναζιστικό «Καρτέλ της ΕυρύτερηςΣφαίρας» – Προσχέδιο για τη δομή καιλειτουργία της «Ε.Ε. των Βρυξελλών»

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η Γερμανική λέξη Großraum, ή «großer Raum,»

κυριολεκτικά σημαίνει ευρύτερος χώρος ή ευρύ-

τερη σφαίρα.

Μέχρι το καλοκαίρι του 1941, η συμμαχία του

καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων I.G. Farben –

Bayer, BASF, Hoechst (σήμερα αποτελεί μέρος

της Sanofi-Aventis) – και οι πολιτικοί/στρατιωτι-

κοί φορείς τους, οι Ναζί, είχαν καταλάβει τη Γαλ-

λία και με βαρβαρότητα κατέκτησαν μεγάλα

τμήματα της Ευρώπης.

Εκείνη την περίοδο το πετρελαϊκό και φαρμακευ-

τικό καρτέλ I.G. Farben, άρχισε να αποκαλύπτει

τα μεταπολεμικά του σχέδια. Μετά τη χρηματο-

δότηση της ανόδου των Ναζί και την κατασκευή

των πολεμικών τους εργοστασίων (τα οποία πα-

ρείχαν σχεδόν το 100% των εκρηκτικών, καυσί-

μων, ελαστικών-πλαστικών και την πλειοψηφία

των λοιπών βασικών πολεμοφοδίων), το πετρε-

λαϊκό και φαρμακευτικό καρτέλ επιζητούσε μια

υπέρογκη απόδοση της επένδυσής του.

Αυτά τα γεγονότα καταγράφονται λεπτομερώς στις ακροάσεις του Κογκρέσου

των Η.Π.Α. το 1945, για την I.G. Farben και στα πρακτικά της Δίκης της Νυρεμ-

βέργης για τα εγκλήματα πολέμου εναντίον της I.G. Farben.

Ο Arno Sölter επικεφαλής τουεπίσημου Ναζιστικού «Κεν-τρικού Ερευνητικού Ινστιτού-του για την Εθνική ΟικονομικήΤάξη και την Οικονομία τηςΕυρύτερης Σφαίρας» και συγ-γραφέας του βιβλίου «ΤοΚαρτέλ της Ευρύτερης Σφαί-ρας»

(‘Das Großraum-Kartell’)


164

Κεφάλαιο 3

Το καρτέλ της I.G. Farben πήρε την απόδοση της επένδυσής του, την οποία

επιζητούσε. Από τις περίπου 20 χώρες που είχαν βάναυσα κατακτηθεί από τα

στρατεύματα των Ναζί, η I.G. Farben έλαβε ουσιαστικά το σύνολο των βιομη-

χανιών μετάλλου, των χημικών, φαρμακευτικών, πετροχημικών και άλλων βιο-

μηχανιών – ως επί το πλείστον δωρεάν. Πίσω από κάθε άρμα μάχης που

προέλαυνε στο Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γαλλία, την Πολωνία, την Τσεχοσλο-

βακία, τη Δανία, τη Νορβηγία και όλες τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ακολου-

θούσαν οι «άνδρες με τα γκρι κουστούμια» – οι εταιρικοί εκπρόσωποι της I.G.

Farben που επιδίωκαν να αδράξουν τη λεία τους.

Αυτή η αδίστακτη λεηλασία ολόκληρων βιομηχανιών και χωρών αποτέλεσε το

πρότυπο για τις μετέπειτα παγκόσμιες ληστείες – μέχρι και σήμερα: Η Hallibur-

ton, διάφορες άλλες πολυεθνικές εταιρείες πετρελαίου και φαρμακοβιομηχανίες

καθώς και άλλοι εταιρικοί «επενδυτές» κατά την προεδρία του Μπους, φρόντι-

σαν να πάρουν την απόδοση των επενδύσεών τους, κατά τη διάρκεια του πο-

λέμου στο Ιράκ.

Αλλά ας επιστρέψουμε στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Στην ορολογία της I.G. Far-

ben, για μια μεταπολεμική κυριαρχία σε μια «ευρύτερη σφαίρα», περιγράφεται

αρχικά το έδαφος της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας. Αλλά

αυτός ο όρος κρατήθηκε σκόπιμα αόριστος, έτσι ώστε – με τις προβλεπόμενες

στρατιωτικές νίκες πέρα από την Ασία, την Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο –

ο όρος «ευρύτερη σφαίρα» να περιλαμβάνει τελικά ολόκληρη την υδρόγειο.

Αυτά τα σχέδια για τη στρατιωτική κατάκτηση του κόσμου και την επακόλουθη

οικονομική υποδούλωση από το συνασπισμό Ναζί / I.G. Farben, είναι κατα-

γεγραμμένα λεπτομερώς στα πρακτικά της δίκης της Νυρεμβέργης για τα Εγ-

κλήματα του Πολέμου, κατά των διευθυντών του καρτέλ της I.G. Farben.

Αντίγραφα από περισσότερα από 40,000 αυθεντικά έγγραφα από αυτήν την

ιστορική δίκη, ήταν κρυμμένα από το κοινό, στα Εθνικά Αρχεία των Η.Π.Α. για

6 δεκαετίες. Το 2007, δημοσιεύθηκαν τελικά στην ηλεκτρονική διεύθυνση

www.profit-over-life.org.

Η ακόλουθη ακριβής περιγραφή των μεταπολεμικών σχεδίων της I.G. Farben

δημοσιεύθηκε το 1941 στο βιβλίο του Arno Sölter με τίτλο «Το Καρτέλ της Ευ-

ρύτερης Σφαίρας – Ένα Εργαλείο για την Τάξη στη Βιομηχανική Αγορά στη

Νέα Ευρώπη».


165


Η δημοσίευση αυτού του βιβλίου ήταν συλλογική πράξη. Ο Sölter ήταν επικεφα-

λής του επίσημου Ναζιστικού Ινστιτούτου «Κεντρικό Ινστιτούτο Ερευνών για την

Εθνική Οικονομική Τάξη και την Οικονομία της Ευρύτερης Σφαίρας» που βρι-

σκόταν τότε στη Δρέσδη της Γερμανίας. Αυτό το «Ινστιτούτο» ήταν ένα από τα

επίσημα γραφεία οικονομικού σχεδιασμού της συμμαχίας Ναζί/Farben για τη

μεταπολεμική Ευρώπη.

Αυτό το βιβλίο παρέχει το προσχέδιο αυτού που αργότερα θα αποτελέσει τη δομή

της Ευρωπαϊκής Ένωσης – του φορέα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του καρτέλ,

διεκδικώντας «ευρύτερες σφαίρες» ως αγορές του – λειτουργώντας πέρα από

οποιοδήποτε δημοκρατικό έλεγχο.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ SOELTER ΤΟΥ 1941

ΤΙΤΛΟΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ: «ΤΟ ΚΑΡΤΕΛ ΤΗΣ ΕΥΡΥΤΕΡΗΣ ΣΦΑΙΡΑΣ»

«Υπενθυμίζουμε την ιεραρχία οργάνωσης της αγοράς: Κράτος – Οικονομική

Ομάδα – Καρτέλ, την οποία έχουμε καθιερώσει για την Ευρύτερη Σφαίρα.

Σε αυτή την ιεραρχία παραβλέπουμε τις ευθύνες του κράτους στον τομέα της

εμπορικής και οικονομικής πολιτικής, μέσα στην Ευρύτερη Σφαίρα. Αντ’ αυτού

θέλουμε να εξετάσουμε λεπτομερώς το πρόβλημα της οργάνωσης της Ευρω-

παϊκής αγοράς από τη σκοπιά του καρτέλ και, συνεπώς, να εξετάσουμε λεπτο-

μερώς τα προβλήματα της οικονομικής πολιτικής του κράτους, τα οποία

αναπόφευκτα προκύπτουν λόγω της ρυθμιστικής αρχής της αγοράς, ολόκληρης

της περιοχής από το «Καρτέλ της Ευρύτερης Σφαίρας». Ο άμεσος επικεφαλής

του «Καρτέλ της Ευρύτερης Σφαίρας» είναι η Οικονομική Ομάδα, της οποίας

τις λειτουργίες, που αφορούν τη ρύθμιση της αγοράς, θέλουμε να δούμε συγ-

κεντρωμένες σε ένα «Γραφείο του Καρτέλ».

«Για το σκοπό αυτό, το υφιστάμενο τμήμα του Καρτέλ, που αφορά τις Οικονο-

μικές Ομάδες, θα πρέπει να επεκταθεί για να αναλάβει τα καθήκοντα αυτού του

νέου γραφείου. Ανώτερο του Γραφείου Καρτέλ θα είναι το Κεντρικό Γραφείο

Καρτέλ, το οποίο σύμφωνα με τις αρμοδιότητες που του έχουν ανατεθεί, αντι-

στοιχεί με το παρόν τμήμα «Εποπτείας του Καρτέλ» του Γερμανικού Βιομη-

χανικού Ομίλου (Reichsgruppe Industrie), καθώς επίσης και στο τμήμα καρτέλ

ή στα ειδικά τμήματα του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών Υποθέσεων»1. 1 Για λόγους απλούστευσης της οργάνωσης, θεωρούμε τη συμμετοχή του Γερμανικού Οι-

κονομικού Επιμελητηρίου, ως ανεπιθύμητη


166

Κεφάλαιο 3

«Από πρακτικής απόψεως, τα καθήκοντα θα πρέπει να κατανεμηθούν με τέτοιο

τρόπο ώστε να αποφευχθεί η επικάλυψη των εργασιών. Θα ήταν σκόπιμο να ανα-

τεθεί η πραγματική εποπτεία των γραφείων του καρτέλ στο Υπουργείο Οικονο-

μικών Υποθέσεων, ενώ τα καθήκοντα του Κεντρικού Γραφείου Καρτέλ για τη

βιομηχανία, θα ασχολούνται περισσότερο με θέματα που αφορούν τη θεμελιώδη

οργάνωση της αγοράς, καθώς και νομικά και διακρατικά θέματα που αφορούν

το Καρτέλ. Για την αποτελεσματική του λειτουργία, το Γραφείο Βιομηχανίας θα

πρέπει να κρατείται ενήμερο για τυχόν προβλήματα που προκύπτουν. Συνεπώς

εάν αναλύσουμε τους στόχους του «Κεντρικού Γραφείου του Καρτέλ» θα πρέπει

επίσης να αναλύσουμε τα συσχετιζόμενα επιχειρησιακά και οργανωτικά προβλή-

ματα, δηλαδή αυτά που δεν αναλύονται σύμφωνα με τις προαναφερθείσες αρχές.

«Φυσικό επακόλουθο είναι πως η Γερμανική μέθοδος εποπτείας του καρτέλ

θα εισαχθεί και στα μη Γερμανικά τμήματα, που βρίσκονται στην επιρροή της

Ευρωπαϊκής Σφαίρας. Η έκταση και η φύση της οργάνωσης σε άλλες χώρες

φυσικά θα διαφέρει, ανάλογα με τον βαθμό της εκβιομηχανοποίησης. Παρα-

κάτω θα αναλύσουμε τον τρόπο λειτουργίας της οργάνωσης του καρτέλ, σε

σχέση με τις συνθήκες που επικρατούν στη Γερμανία».

� Το κεντρικό Γραφείο Καρτέλ

α) Το Κεντρικό Γραφείο Καρτέλ είναι η ανώτατη ρυθμιστική αρχή. Συνεπώς,

είναι

1) υπεύθυνο για τη λήψη των τελικών αποφάσεων σε θέματα, που αφορούν

τους τομείς των αρμοδιοτήτων της εποπτείας του καρτέλ

2) υπεύθυνο για τη διατήρηση στενής επαφής με ανώτατα σώματα εμπειρο-

γνωμόνων (για παράδειγμα ειδικούς στις οικονομικές και εμπορικές

πολιτικές, τις πολιτικές τιμολόγησης, τις πολιτικές των βασικών εμπορευ-

Η σημερινή Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι ένα ακριβές αν-

τίγραφο αυτού του «Κεντρικού Γραφείου Καρτέλ». Κυ-

βερνάει εκ μέρους των συμφερόντων του Καρτέλ και

μάλιστα πέρα από οποιονδήποτε δημοκρατικό έλεγχο.


167


μάτων, κ.τ.λ.) και για τον συντονισμό των αποφάσεων και των θεμελιωδών

οδηγιών προς τα υφιστάμενά του ινστιτούτα, με τις αντίστοιχες ομάδες εμ-

πειρογνωμόνων, ανάλογα με το θέμα.

β) Το Κεντρικό Γραφείο Καρτέλ διατηρεί επαφή με τυχόν κεντρικά εθνικά γρα-

φεία καρτέλ άλλων ευρωπαϊκών χωρών, τόσο σε επίπεδο διαχείρισης θε-

μελιωδών προβλημάτων μείζονος σημασίας, όσο και στη λήψη

αποφάσεων για θέματα αρμοδιοτήτων όπου το Καρτέλ Ευρύτερης Σφαίρας

ή τα επιμέρους εθνικά

καρτέλ δεν μπορούν να

συμφωνήσουν.

γ) Συνεπώς, το Κεντρικό

Γραφείο Καρτέλ αντι-

προσωπεύει το αρμό-

διο τμήμα καταγγελιών

σε ότι αφορά τις απο-

φάσεις που λαμβάνον-

ται από τα γραφεία των

καρτέλ. Επιπλέον, οι

καταγγελίες που αφο-

ρούν θέματα όπως

ενέργειες και παραβά-

σεις που διαπράττονται

από ξένα καρτέλ, πρέ-

πει να γίνονται μέσω

του Κεντρικού Γραφείου

Καρτέλ.

δ) Ο νόμος του καρτέλ, ο

οποίος ποικίλει σήμερα

και δεν είναι καλά οργα-

νωμένος, θα πρέπει να

μεταρρυθμιστεί και να

τυποποιηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο για ολόκληρη την ευρύτερη

σφαίρα.

Το «Κεντρικό Γραφείο Καρτέλ» της «Ε.Ε. των

Βρυξελλών»: Είναι το κτήριο Berlaymont της

«Ευρωπαϊκής Κομισιόν» στις Βρυξέλλες. Κατ’

ακρίβεια, το κτήριο αυτό είναι ένα από τις

πολλές δωδεκάδες συμπλέγματα γραφείων

της «Ευρωπαϊκής Κομισιόν» στις Βρυξέλλες.

Αυτά τα κτήρια είναι οι επιχειρηματικές βά-

σεις για περισσότερους από 54,000 μη εκλεγ-

μένους γραφειοκράτες, οι οποίοι κυριαρχούν

επί της Ευρώπης εκ μέρους του Καρτέλ.


ε) Γενικές αρχές ρύθμισης

της αγοράς της Ευρωπαϊ-

κής Ευρύτερης Σφαίρας θα

πρέπει να δημιουργηθούν.

Όσον αφορά τη ρύθμιση

της αγοράς – και των καρ-

τέλ – παρόμοιοι κανόνες

θα πρέπει να καθιερωθούν,

όπως εκείνα τα οικονομικά

διατάγματα που έχουν

εκπονηθεί ή μάλλον καλύ-

τερα, που ακόμα εκπο-

νούνται, από το Υπουργείο

Οικονομικών Υποθέσεων

για το λογιστικό σύστημα.

168

Κεφάλαιο 3

Το «Δωμάτιο του Στέμματος» του «ΚεντρικούΓραφείου Καρτέλ» της Ε.Ε. των Βρυξελλών: Είναιη αίθουσα συσκέψεων της «Ευρωπαϊκής Επιτρο-πής» στον 13ο όροφο των Κεντρικών Γραφείωνστις Βρυξέλλες.

Περισσότερο από 6 δεκαετίες αργότερα, η Ευρωπαϊκή

Επιτροπή υλοποιεί ένα σχεδόν ακριβές αντίγραφο

αυτού του σχεδίου, με στόχο να καθιερώσει έναν «πρό-

τυπο νόμο του καρτέλ» με τον οποίο να δυναστεύει τις

ζωές των περίπου 500 εκατομμυρίων ευρωπαίων –

χωρίς κανένα δημοκρατικό έλεγχο.

Μερικές δεκαετίες αργότερα, τα «Διατάγματα του Καρ-

τέλ» των Ναζι/I.G. Farben έγιναν «Οδηγίες της Ε.Ε.» –

που όχι μόνο εξουσιάζουν την υγεία και τις ζωές των

Ευρωπαίων αλλά στραγγίζουν και τις οικονομίες τους.


169


στ) Επίσης, στα οικονομικά των επιχειρήσεων, θα πρέπει να εισαχθεί η συνερ-

γασία με χώρες εκτός της Γερμανίας, έτσι ώστε να ετοιμαστούν νομικά έγ-

κυροι κανονισμοί αγοράς (συμπεριλαμβανομένων των συγκρίσεων μεταξύ

επιχειρήσεων).

ζ) Θα έπρεπε να σχεδιαστεί, ένα μοντέλο του οργανωτικού πλάνου για ένα

«Καρτέλ της Ευρύτερης Σφαίρας», μαζί με ένα ξεκάθαρο, απλό μοντέλο

σχετικών άρθρων. Για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής επίβλεψης

του καρτέλ, μία κατάλληλα σχεδιασμένη συνθήκη είναι απαραίτητη. Ένεκα

ιστορικών εξελίξεων και αμέτρητων συχνών αλλαγών στις διατάξεις των

συμβάσεων, πολλές συμφωνίες του καρτέλ, καταλήγουν εντελώς απροσπέ-

λαστες. Ως εκ τούτου, στο μέλλον, ένα κύριο συμφωνητικό με κατάλληλη

φόρμουλα θα πρέπει να οριστικοποιηθεί το οποίο να διέπει τις λεπτομέρειες

οποιωνδήποτε αλλαγών στην πορεία ή συμπληρωματικών συμφωνιών.

η) Κατάλληλα ενιαία συστήματα ταξινόμησης πρέπει επίσης να επινοηθούν

για τα στατιστικά της παραγωγής και διανομής του καρτέλ.

Τα στατιστικά των πωλήσεων θα πρέπει να παρουσιάζονται με τέτοιο

τρόπο, έτσι ώστε ανά πάσα χρονική στιγμή, η προσφορά να μπορεί να

ρυθμιστεί ανάλογα με τις ανάγκες της κατανάλωσης.

Αυτό το «Κύριο Συμφωνητικό» έγινε τελικά η «Συνθήκη

της Λισσαβόνας» της Ε.Ε. – ένας «Εξουσιοδοτικός

Νόμος», που ψηφίστηκε το 2009 και κατοχυρώνει οιονεί

δικτατορικές δυνατότητες στην «Ευρωπαϊκή Επιτροπή»

του καρτέλ. Το καρτέλ είχε τους λόγους του για την απο-

τροπή ενός δημοκρατικού πανευρωπαϊκού δημοψηφί-

σματος για το «Κύριο Συμφωνητικό». Υπήρχαν φόβοι

ότι θα το απέρριπταν οι Ευρωπαίοι πολίτες. Πράγματι,

αξίζει να σημειώσουμε ότι οι πολίτες της Ιρλανδίας, της

μοναδικής χώρας που ψήφισε για τη Συνθήκη, έστειλαν

ένα ηχηρό «ΟΧΙ» στο «Κεντρικό Γραφείο Καρτέλ» – την

Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Βρυξελλών – τον Ιούνιο του

2008.


θ) Πρέπει να συσταθεί ένα

κεντρικό μητρώο καρτέλ,

που να συμπεριλαμβάνει

όχι μόνο τους Γερμανούς

αλλά και τους διεθνείς συμ-

μετέχοντες σε όλους τους

τομείς της επιρροής του

«Καρτέλ της Ευρύτερης

Σφαίρας». Το μητρώο καρ-

τέλ πρέπει να περιλαμβάνει

ταυτόχρονα τη φύση των

συμφωνιών και τις λεπτομέ-

ρειες της προμήθειας των

εμπορευμάτων, επαγγελμα-

τικούς χώρους, τις συνθήκες

παραγωγής και παρόμοιες

λεπτομέρειες. Ως ένα βαθμό,

το μητρώο πρέπει να αντι-

προσωπεύει μια κατοπτρική

εικόνα του «Καρτέλ της Ευρύ-

τερης Σφαίρας» ως συνόλου.

ι) Το Κεντρικό Γραφείο Καρτέλ θα πρέπει να διευθετήσει την έκδοση μιας

εφημερίδας με τίτλο ‘Das Großraum-Kartell’ («Το Καρτέλ της Ευρύτερης

Σφαίρας»), η οποία θα δημοσιεύει όλες τις αποφάσεις της ανώτατης αρχής,

σε ότι αφορά όλα τα θεμελιώδη ζητήματα της ρύθμισης της Ευρωπαϊκής

αγοράς, τις οδηγίες [!] και παρόμοια ζητήματα.

Τα κείμενα με έντονους(bold) χαρακτήρες και παρενθέσεις είναι πρόσθετα σχόλια.

170

Κεφάλαιο 3

Αυτό το σημείο, υιοθετήθηκε επίσης, από την Ε.Ε. των

Βρυξελλών, η οποία εκδίδει την «Επίσημη Εφημερίδα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης» σαν τη «νομική της εφημε-

ρίδα». Κανένας κανονισμός ή οδηγία δεν μπορεί να

αποκτήσει ισχύ νόμου στην Ε.Ε., μέχρι να δημοσιευθεί

σ’ αυτή την εφημερίδα.


171


Η ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ARNO SOELTER ΣΑΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ ΤΗΣ «Ε.Ε. ΤΩΝ ΒΡΥΞΕΛΛΩΝ»

Εάν κανείς υπέθετε ότι ο Arno Sölter ήταν ένας από τους εγκληματίες ναζί, οι

οποίοι εξαφανίστηκαν από το πρόσωπο της γης με το τέλος του «χιλιετούς

Ράιχ» το 1945, θα τον συγχωρούσαμε.

Ωστόσο, μια τόσο αφελής υπόθεση, πόρρω απέχει από την αλήθεια. Στη πραγ-

ματικότητα, οι υπηρεσίες αυτού του αρχιτέκτονα των Ναζί/Καρτέλ, που σχε-

δίασε την υποταγή της Ευρώπης στα συμφέροντα του καρτέλ, είχαν υψηλή

ζήτηση με το τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1962, 5 χρόνια μετά την

ίδρυση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, ο Sölter έχτισε ξανά τη φήμη

του ως ειδικού στη χάραξη στρατηγικής για το καρτέλ, στα πλαίσια της Ευρω-

παϊκής Οικονομικής Κοινότητας.

Υπό τον τίτλο «Vertriebsbindungen im gemeinsamen Markt unter wirtschaft -

lichem und EWG-kartellrechtlichen Aspekt,» (Αποκλειστικά δικαιώματα διανομής

σε μια κοινή αγορά υπό τις οικονομικές και νομικές πτυχές των ΕΟΚ-καρτέλ.),

ο Sölter εξέδωσε τις παλιές αλλά και καινούργιες ιδέες του στην έκδοση 4/1962

του περιοδικού ‘Kartellrundschau’ του εκδοτικού οίκου του Carl Heymanns.

Στη θέα των απρόσκοπτων μεταβάσεων των Ευρωπαίων στρατηγικών αναλυ-

τών του Τρίτου Ράιχ, σε αρχιτέκτονες της «Ε.Ε. των Βρυξελλών», τις οποίες πε-

ριγράφουμε σ’ αυτό το βιβλίο, κανείς δεν πρέπει πλέον να εκπλήττεται, από

τον οιονεί δικτατορικό χαρακτήρα της «Ε.Ε. των Βρυξελλών»

Περισσότερες πληροφορίες: GB3A5666


Κεφάλαιο 4

Η «Ε.Ε των ΒρυξΕλλων» σHμΕρα:

τι δεν θέλει να ξέρετετο πετρελαϊκό καιφαρμακευτικό καρτέλκαι οι πολιτικοί

στυλοβάτες του.


Στην πολιτική αρένα, η δεκαετία του 1990 και η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα,

βρήκε το πετρελαϊκό και φαρμακευτικό καρτέλ να κάνει όλο και περισσότερα

φιλόδοξα βήματα προς την εδραίωση της πολιτικής του εξουσίας στην Ευρώπη

– με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ενός παγκόσμιου Πολιτικού Γραφείου. Η

αποστολή του θα είναι να λειτουργεί ως άμυνα εναντίον της απειλής της φυσι-

κής υγείας και να εξασφαλίσει το παγκόσμιο μονοπώλιο των πατενταρισμένων

φαρμάκων του Καρτέλ. Τα κυριότερα εξ αυτών των βημάτων αφορούν την υπο-

γραφή της Συνθήκης του Μάαστριχτ, το 1992, της Συνθήκης του Άμστερνταμ,

το 1997, της Συνθήκης της Νίκαιας, το 2001 και της Συνθήκης της Λισσαβόνας,

η οποία έγινε νόμος το Δεκέμβριο του 2009.

Για κάθε μία από αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, δεν δόθηκε

στη συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών, καμία απολύτως δυνα-

τότητα απόρριψης της απόφασης της κυβέρνησής τους, να ξεπουλήσει τα δι-

καιώματα και τις ελευθερίες τους, μέσω των πιο πάνω συνθηκών. Φυσικά, εάν

στην Ε.Ε των Βρυξελλών επικρατούσε πραγματική δημοκρατία, τότε όλοι οι Ευ-

ρωπαίοι πολίτες θα είχαν πρώτα το δικαίωμα να εκφράσουν την άποψή τους,

μέσω δημοψηφισμάτων, οπόταν και κατά πάσα πιθανότητα, αυτές οι συνθήκες

δεν θα είχαν ποτέ υπογραφεί.

Η συνθήκη του μάαστριχτ:

• Αναδιάρθρωσε την Ε.Ε και άνοιξε τον δρόμο της πολιτικής ολοκλήρωσης,

δίνοντας έτσι στο Καρτέλ μεγαλύτερο βαθμό πολιτικού ελέγχου των Ευ-

ρωπαϊκών χωρών.

• Εγκαθίδρυσε την οικονομική και νομισματική ένωση, δίνοντας έτσι στο

Καρτέλ μεγαλύτερο βαθμό οικονομικού ελέγχου των Ευρωπαϊκών χωρών.

174

Οι συνθήκες της Ε.Ε

Οι προσπάθειες του Πετρελαϊκού καιΦαρμακευτικού Καρτέλ για την εδραίωσητης πολιτικής του εξουσίας στην Ευρώπη

Κεφάλαιο 4


175

• Εγκαθίδρυσε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας, δίνον-

τας έτσι στο Καρτέλ μεγαλύτερο βαθμό ελέγχου επί των δραστηριοτήτων

των Ευρωπαϊκών χωρών στη διεθνή σκηνή.

• Εγκαθίδρυσε πολιτικές «προ-

στασίας του καταναλωτή», καθι-

στώντας το Καρτέλ ικανό να τις

χρησιμοποιήσει σαν κάλυψη

για την επιβολή των συμφερόν-

των του. Ένα κλασσικό παρά-

δειγμα είναι η αποκαλούμενη

από την Ε.Ε, Οδηγία για τα Συμ-

πληρώματα Διατροφής, που

πέρασε το 2002, σύμφωνα με

την οποία εισήχθησαν σε Ευ-

ρωπαϊκή κλίμακα περιορισμοί,

στην πώληση συμπληρωμάτων

βιταμινών και ιχνοστοιχείων, με

τη δικαιολογία ότι ήταν απαραί-

τητοι «για την εξασφάλιση υψη-

λού επιπέδου προστασίας των

καταναλωτών». Φυσικά, στην

πραγματικότητα, οι περιορισμοί

στόχευαν στην προστασία των

πωλήσεων, αξίας πολλών δισε-

κατομμυρίων ευρώ, των συνθετικών πατενταρισμένων φαρμάκων των

φαρμακοβιομηχανιών. Κι αυτό γιατί, μετά από την ανακάλυψη της σύνδε-

σης του σκορβούτου με τα καρδιαγγειακά προβλήματα, οι πωλήσεις τους

απειλούντο από μη πατενταρισμένες θεραπείες, όπως είναι οι θεραπείες

με βιταμίνες.

Η υπογραφή της Συνθήκης του Μάα-

στριχτ, 7 Φεβρουαρίου, 1992.

Περισσότερες πληροφορίες: GB3AT833

Τι δεν θέλει να ξέρετε το πετρελαϊκό και φαρμακευτικό καρτέλ και οι πολιτικοί στυλοβάτες του


176

Η συνθήκη του Άμστερνταμ:

• Εισήγαγε θέματα σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των ατόμων υπό το

νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό κατέστησε αναγκαία τη

δημιουργία πληροφοριακών συστημάτων σε Ευρωπαϊκή κλίμακα, δίνον-

τας έτσι στο Καρτέλ τη δυνατότητα να παρακολουθεί την ιδιωτική ζωή των

πολιτών της Ε.Ε ευκολότερα.

• Εισήγαγε συμφωνία για ένα πρόγραμμα για την ανάπτυξη των δραστη-

ριοτήτων της Europol (Ευρωπαϊκή Αστυνομική Υπηρεσία), επιτρέποντας

έτσι στο Καρτέλ, να επεκτείνει τους ελέγχους των ελευθεριών των Ευρω-

παίων πολιτών, πέραν των εθνικών συνόρων.

• Ανάπτυξε περαιτέρω την κοινή πολιτική ασφάλειας, για να καταστήσει

δυνατή τη σταδιακή διαμόρφωση μιας κοινής αμυντικής πολιτικής, παρέ-

χοντας έτσι τα μέσα, με τα οποία το Καρτέλ θα μπορούσε να επιτύχει,

τελικά, στρατιωτικό έλεγχο σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ευρωπαίοι ηγέτες που συγκεντρώθηκαν για την υπογραφή της Συνθήκης του Άμ-

στερνταμ, 2 Οκτωβρίου, 1997.

Περισσότερες πληροφορίες: GB3AT833

Κεφάλαιο 4


177

Η επίδραση του Πετρελαϊκού και Φαρμακευτικού Καρτέλ,

στο περιεχόμενο της συνθήκης του Άμστερνταμ.

Τον Ιανουάριο του 2010, ακαδημαϊκοί στα πανεπιστήμια του Bath και του Εδιμ-

βούργου, στο Ηνωμένο Βασίλειο, δημοσίευσαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι

οι κατασκευαστές πετρελαίου, φαρμακευτικών προϊόντων, χημικών, τροφίμων

και καπνού είχαν από κοινού μια επιτυχή μακροπρόθεσμη στρατηγική πίεσης

– κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1990 – με στόχο τη διαμόρφωση της πολιτικής

της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έτσι ώστε να είναι ευνοϊκή υπέρ τους.

Σύμφωνα με τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Public Library of Sci-

ence Medicine και αναρτήθηκε και στην ιστοσελίδα euobserver.com, μεγάλες

επιχειρήσεις συμπεριλαμβανομένων των: Shell, Bayer, Zeneca, SmithKline

Beecham, Unilever, Tesco και British American Tobacco, ξεκίνησαν μια πολυετή

παρασκηνιακή εκστρατεία, με στόχο τη διαμόρφωση των επιπτώσεων του συ-

στήματος αξιολόγησης της Ε.Ε, ώστε να εξασφαλίσουν ότι θα δοθεί έμφαση

στα επιχειρηματικά συμφέροντα, εις βάρος της δημόσιας υγείας.

Αυτή η μορφή της αξιολόγησης των επιπτώσεων, την οποία προωθούσαν αυτές

οι πολυεθνικές, εισήχθη από την Ε.Ε όταν ψηφίστηκε η Συνθήκη του Άμστερνταμ.

Αξίζει να σημειωθεί, επομένως, ότι η οδηγία της Ε.Ε για τα Συμπληρώματα Δια-

τροφής, που έγινε νόμος το 2002, έθεσε σε πρακτική εφαρμογή την αξιολόγηση

του ρίσκου, ως μέσο για την επίτευξη πανευρωπαϊκών περιορισμών στις πω-

λήσεις των συμπληρωμάτων βιταμινών και ιχνοστοιχείων, προκειμένου να προ-

στατευτούν οι πωλήσεις των συνθετικών, πατενταρισμένων, φαρμάκων των

φαρμακοβιομηχανιών.

Η συνθήκη της νίκαιας:

• Εισήγαγε το σύστημα ψηφοφορίας της ειδικής πλειοψηφίας στο Ευρω-

παϊκό Συμβούλιο, μειώνοντας έτσι περαιτέρω την ικανότητα των επιμέρους

κρατών μελών της Ε.Ε να αντιταχθούν στα συμφέροντα του Καρτέλ. Αυτή

η αλλαγή είχε σαν αποτέλεσμα, οι τρεις βασικές χώρες του Καρτέλ – Γερ-

μανία, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο – μαζί με την Ιταλία, να ελέγχουν

τώρα αποτελεσματικότερα την ισορροπία δυνάμεων στο Συμβούλιο.

Περισσότερες πληροφορίες: GB3NT972



178

• Έφερε αύξηση και ανακατανομή του αριθμού των εδρών του Ευρωπαϊκού

Κοινοβουλίου, προς όφελος των τριών κυριοτέρων χωρών του Καρτέλ –

της Γερμανίας, της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου – και, επιπλέον,

της Ιταλίας.

Η συνθήκη της λισαβόνας

Η Συνθήκη της Λισαβόνας, η οποία έγινε νόμος στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον

Δεκέμβριο του 2009, εξύψωσε την προσπάθεια του Πετρελαϊκού και Φαρμα-

κευτικού Καρτέλ για εδραίωση της πολιτικής του εξουσίας στην Ευρώπη, σε

ένα εντελώς νέο επίπεδο. Με πρόθεση τη νομιμοποίηση της οικοδόμησης της

«Ε.Ε των Βρυξελλών», η συνθήκη αποτελεί τη βάση μιας μελλοντικής Ευρώπης,

που είναι θεμελιωδώς αντιδημοκρατική. Σε ένα σαφές και αδιαμφισβήτητο βήμα

προς την υλοποίηση μιας πανευρωπαϊκής δικτατορίας, η Συνθήκη προβλέπει:

• Κατάργηση του διαχωρισμού των συνταγματικών εξουσιών – εξαλείφοντας

έτσι ένα στοιχείο κλειδί, το οποίο είναι ουσιώδες για κάθε δημοκρατία.

Η υπογραφή της Συνθήκης της Νίκαιας, 26 Φεβρουαρίου, 2001.

Κεφάλαιο 4


179

• Κατάργηση της δυνατότητας, των Ευρωπαίων πολιτών, να εκλέγουν δη-

μοκρατικά τον πρόεδρό τους. Αντ’ αυτού, ο πρόεδρος επιλέγεται μυστικά

από την ελίτ των Ευρωπαίων πολιτικών, για λογαριασμό των επιχειρημα-

τικών συμφερόντων.

• Κατάργηση της δυνατότητας, των Ευρωπαίων πολιτών, να εκλέγουν την

27μελή «Ευρωπαϊκή Επιτροπή». Αντ’ αυτού, αυτό το εκτελεστικό όργανο

ή υπουργικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής κυβέρνησης «διορίζεται» από

την ελίτ των Ευρωπαίων πολιτικών προς όφελος των επιχειρηματικών συμ-

φερόντων.

• Κατάργηση της δυνατότητας, των Ευρωπαίων πολιτών, για αντικατάσταση

της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – ακόμη και αν η συντριπτική πλειοψηφία των

πολιτών θεωρεί ότι η Κομισιόν έχει καταχραστεί και έχει μειώσει τα αν-

θρώπινα δικαιώματά τους.

• Κατάργηση της δυνατότητας, των Ευρωπαίων πολιτών, για αποτροπή της

περαιτέρω διάβρωσης των δικαιωμάτων και των ελευθεριών τους. Σχεδια-

σμένη ως «αυτό-τροποποιούμενη» νομοθεσία, η Συνθήκη της Λισαβόνας,

δίνει τη δυνατότητα στην «Ε.Ε των Βρυξελλών», να αποφασίζει αν και

πότε, θέλει περισσότερες αρμοδιότητες και να τις λαμβάνει, χωρίς να χρει-

άζεται να πάρει έγκριση από τους πολίτες μέσω δημοψηφίσματος.

Η μη δημοκρατική ιστορία της συνθήκης της λισαβόνας.

Η «Συνέλευση για το Μέλλον της Ευρώπης» ή απλά η Ευρωπαϊκή Συνέλευση,

όπως είναι ευρέως γνωστή, ένα όργανο υπό την προεδρία του πρώην Γάλλου

προέδρου Valéry Giscard d'Estaing, είχε αρχικά ξεκινήσει να εργάζεται πάνω

στο λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα» το Φεβρουάριο του 2002. Το προσχέδιο

του κειμένου του Συντάγματος υποβλήθηκε στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε τον

Ιούνιο του 2003 και έγινε αποδεχτό τον Ιούνιο του 2004.

Το Μάιο του 2005, όμως, ο γαλλικός λαός ψήφισε «Όχι» στο Σύνταγμα μετά

από εθνικό δημοψήφισμα. Τον επόμενο μήνα, τον Ιούνιο του 2005, ο Ολλανδι-

κός λαός, επίσης, ψήφισε «Όχι». Συνεπώς το Σύνταγμα παρέμεινε «στο συρ-

τάρι» για μια περίοδο «περισυλλογής» και τουλάχιστον για ένα μικρό χρονικό

διάστημα, φαινόταν πιθανό ότι, ίσως να μην έβγαινε από «το συρτάρι».



180

Το 2007 η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ αναλαμβάνει την προεδρία

της Ε.Ε και ανακηρύσσει το τέλος της περιόδου «περισυλλογής». Μόλις δυο

μήνες αργότερα, το Μάρτιο του 2007, η Διακήρυξη του Βερολίνου – που περι-

γράφει την πρόθεση όλων των κρατών μελών της Ε.Ε να συμφωνήσουν σε μια

νέα συνθήκη της Ε.Ε εγκαίρως, πριν τις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2009 –

υιοθετήθηκε από όλα τα κράτη μέλη. Στη συνέχεια, το κείμενο της νέας Συνθή-

κης, που από τότε και στο εξής είναι γνωστή ως Συνθήκη της Λισαβόνας, κυ-

κλοφόρησε στις 4 Ιουνίου του 2007.

Ωστόσο, προς μεγάλη έκπληξη των Γάλλων

και των Ολλανδών – αλλά και αμέτρητων

εκατομμυρίων δημοκρατικών ανθρώπων

σε όλη την Ευρώπη – το 96 τοις εκατό των

άρθρων της Συνθήκης αποδείχθηκε ότι

είχαν αντιγραφεί από το απορριφθέν Ευ-

ρωπαϊκό Σύνταγμα. Καθώς η έκπληξη με-

τατρεπόταν σε οργή, ακόμη κι ο Valéry

Giscard d'Estaing, ο κύριος συντάκτης του

κειμένου, αναγκάστηκε τελικά να παραδε-

χτεί ότι οι διαφορές μεταξύ της Συνθήκης

και του Συντάγματος «είναι λίγες και μα-

κρινές και είναι περισσότερο διακοσμητι-

κές παρά ουσιαστικές».

Παρά την απροκάλυπτη απάτη που έλαβε

χώρα, η Συνθήκη της Λισαβόνας υπογρά-

φηκε από τους ηγέτες των 27 κρατών

μελών της Ε.Ε στη Λισαβόνα της Πορτο-

γαλίας, στις 13 Δεκεμβρίου του 2007. Η

μόνη χώρα που στη συνέχεια επέλεξε να θέσει τη Συνθήκη, σε ένα δημοκρατικό

δημόσιο δημοψήφισμα, ήταν η Ιρλανδία. Σε όλα τα υπόλοιπα 26 κράτη μέλη –

συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και της Ολλανδίας, οι οποίες είχαν, και οι

δυο, προηγουμένως απορρίψει, το σχεδόν ταυτόσημο, «Σύνταγμα της Ε.Ε»,

σε ανοιχτά δημοψηφίσματα – η συνθήκη ψηφίστηκε από τα εθνικά κοινοβούλια

των χωρών, χωρίς να επιτραπεί κανένα δημόσιο δημοψήφισμα.

Στην Πορτογαλία, η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τη Συνθήκη, αποκλείστηκε

μετά από πιέσεις του Βρετανού πρωθυπουργού Γκόρτον Μπράουν και του Γάλλου

Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα

Μέρκελ ήταν ο ενορχηστρωτής της

νεκρανάστασης του απορριφθέντος

Ευρωπαϊκού Συντάγματος και της

μετονομασίας του, ως Συνθήκη τη

Λισαβόνας.

Κεφάλαιο 4


προέδρου Νικολά Σαρκοζί. Ο Μπράουν

και ο Σαρκοζί σε τηλεφωνική συνομιλία

με τον José Sócrates, τον πρωθυπουργό

της Πορτογαλίας, επέμεναν πως η ψήφος

του κοινού δεν ήταν απαραίτητη. (Ο ίδιος

ο Σαρκοζί είχε αρνηθεί τη διεξαγωγή δη-

μοψηφίσματος για την Συνθήκη, στους

Γάλλους πολίτες, παρά την ύπαρξη μιας

δημοσκόπησης που έδειχνε ότι το 58 τοις

εκατό των ψηφοφόρων της χώρας ήθελαν

δημοψήφισμα).

Τον Ιούνιο του 2008, οι Ιρλανδοί προσήλ-

θαν στις κάλπες για το δημοψήφισμά

τους σχετικά με τη Συνθήκη και ψήφισαν

ένα ηχηρό «Όχι», αντικατοπτρίζοντας

έτσι το μήνυμα, που έδωσαν με τις ψή-

φους τους οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί στο

δημοψήφισμά για το Σύνταγμα της Ε.Ε,

το 2005. Σε μια σαφή και αποφασιστική

ένδειξη αντιπαράθεσης με την «Ε.Ε των

Βρυξελλών», η Συνθήκη της Λισαβόνας

απορρίφθηκε στις 33 από τις 43 εκλογι-

κές περιφέρειες της Ιρλανδίας. Με ένα

ποσοστό συμμετοχής άνω του 53%, οποιαδήποτε πραγματική δημοκρατία, σε

αυτό το σημείο, θα είχε ακούσει τη φωνή του λαού και θα απέστελλε τη συνθήκη

στους σκουπιδοτενεκέδες της ιστορίας, όπου και ανήκε.

Αντ’ αυτού – και παρόλο που οι δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι σχεδόν τα τρία

τέταρτα των Ιρλανδών ψηφοφόρων τάσσονταν εναντίον της επανάληψης του

δημοψηφίσματος για την Συνθήκη – η «Ε.Ε των Βρυξελλών» έδειξε το πραγ-

ματικό της πρόσωπο, απαιτώντας να ψηφίσει ξανά η Ιρλανδία για να εξάγει το

«σωστό» αποτέλεσμα. Αντί να υποκύψουν στη θέληση του λαού, όπως θα είχε

συμβεί σε οποιαδήποτε αληθινή δημοκρατία, οι ηγέτες της Ε.Ε ανταποκρίθηκαν

στο «Όχι» των Ιρλανδών δίνοντας στην Ιρλανδία ένα τετράμηνο τελεσίγραφο,

για να εξηγήσει πώς θα μπορούσε να κερδίσει την υποστήριξη του κοινού για

τη Συνθήκη. Ο Νικολά Σαρκοζί, ιδίως, επέμενε ότι: «Οι Ιρλανδοί θα πρέπει να

ψηφίσουν ξανά».

181

Ο Βρετανός πρω-

θυπουργός Γκόρ-

τον Μπράουν και ο

Γάλλος πρόεδρος

Νικολά Σαρκοζί σε τηλεφωνική τους

συνομιλία με τον πρωθυπουργό της

Πορτογαλίας, José Sócrates, επέ-

μεναν ότι δεν ήταν απαραίτητο να

γίνει δημοψήφισμα για τη Συνθήκη

της Λισαβόνας.



182

Κεφάλαιο 4

Στη συνέχεια, ακολούθησαν πολιτικές

παρεμβάσεις από την Ευρωπαϊκή Επι-

τροπή, διάδοση απειλών και ψεμάτων

στο ιρλανδικό εκλογικό σώμα – συμπερι-

λαμβανομένης της προπαγάνδας ότι ένα

«Όχι» θα καταδικάσει την Ιρλανδία σε

οικονομική απομόνωση. Ακολούθησαν

επίσης επιχειρηματικές παρεμβάσεις,

από εταιρίες όπως η Ryanair (η οποία ξό-

δεψε μισό εκατομμύριο ευρώ στην εκ-

στρατεία υπέρ του «Ναι»), η Intel (που

ξόδεψε αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες) και

η φαρμακοβιομηχανία Pfizer (η οποία

προειδοποίησε ανοιχτά για «φυγή κεφα-

λαίων» από την Ιρλανδία εάν ψηφιζόταν

το «Όχι»). Και σαν να μην έφταναν όλα

αυτά, μετά από την κραυγαλέα σάρωση

των κατευθυντήριων γραμμών της αμερο-

ληψίας των Ιρλανδικών μέσων ενημέρω-

σης (εξασφαλίζοντας έτσι ότι οι εμπορικοί

ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί,

δεν θα ήταν υποχρεωμένοι να δίνουν ίσο

χρόνο και στις δύο πλευρές, στις συζητή-

σεις σχετικά με τη Συνθήκη) οι Ιρλανδοί

ψήφισαν «Ναι» όταν κλήθηκαν ξανά να

ψηφίσουν τον Οκτώβριο του 2009. Το αποτέλεσμα ήταν να περάσει η συνθήκη

στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία την 1η Δεκεμβρίου του 2009.

Στο δημοψήφισμα της Ιρλανδίας

τον Ιούνιο του 2008, η Συνθήκη της

Λισαβόνας απορρίφθηκε από τις

33 εκ των 43 Ιρλανδικών εκλογικών

περιφερειών. Οι εκλογικές περιφέ-

ρειες που απέρριψαν τη συνθήκη

απεικονίζονται με ροζ χρώμα.

Πηγή της εικόνας: Wikipedia.

Το Ιρλανδικό Δημοψήφισμα για την

Συνθήκη της Λισαβόνας, Ιούνιος 2008


183


Μύθος: Η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν αλλάζει τη βασική φύση της Ευρώπης.

Τα γεγονότα είναι: Το άρθρο 1 των Τροποποιήσεωντης Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συν-

θήκης Ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, το οποίο

εμπεριέχεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, δηλώνει

πως «Η Ένωση θα αντικαταστήσει και θα διαδεχθεί

την Ευρωπαϊκή Κοινότητα». Επιπρόσθετα το άρθρο

46 Α δηλώνει πως «Η Ένωση θα έχει νομική

προσωπικότητα». Άρα, καθίσταται σαφές

ότι η Ένωση μετά τη Συνθήκη της Λισαβό-

νας είναι μια εντελώς νέα συνταγματική και

νομική οντότητα και ότι η Ευρωπαϊκή Κοινό-

τητα, την οποία απάρτιζαν προηγουμένως

τα 27 κράτη μέλη, δεν υπάρχει πια.

Επιπρόσθετα, υπό το Άρθρο 24 των Τροπο-

ποιήσεων της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή

Ένωση και της Συνθήκης Ίδρυσης της Ευ-

ρωπαϊκής Κοινότητας, η Ε.Ε των Βρυξελών

μπορεί πλέον να υπογράφει συνθήκες με

άλλες χώρες ή διεθνείς οργανισμούς, εκ μέ-

ρους των κρατών μελών, σε όλους τους το-

μείς της αρμοδιότητάς της.

Και φυσικά, ας μη ξεχνάμε πως η Συνθήκη

δημιούργησε επιπλέον τις θέσεις του Προ-

έδρου της Ε.Ε (στην οποία διορίστηκε ο Her-

man van Rompuy χωρίς δημόσια ψηφοφορία) του Υπουργού Εξωτερικών της

Ε.Ε (στην οποία διορίστηκε η Catherine Ashton χωρίς δημόσια ψηφοφορία)

και τις θέσεις ενός Ευρωπαϊκού διπλωματικού σώματος.

Γεγονότα και μύθοι αναφορικά με τη συν-θήκη της λισαβόνας

Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισα-

βόνας, ο Herman van Rompuy διο-

ρίστηκε ως Πρόεδρος της Ε.Ε, ενώ

η Catherine Ashton διορίστηκε ως

Υπουργός Εξωτερικών της Ε.Ε. Και

στις δύο περιπτώσεις, δεν δόθηκε

καμία απολύτως δυνατότητα στους

Ευρωπαίους πολίτες να ψηφίσουν

για τους διορισμούς αυτούς.


184

Κεφάλαιο 4

Επομένως, στην πραγματικότητα, φαίνεται πως «η βασική φύση» της Ευρώπης

έχει όντως τροποποιηθεί και μάλιστα κατά ουσιαστικό τρόπο.

Μύθος: Η Συνθήκη της Λισαβόνας διευκολύνει την ενίσχυση του δημοκρατικού ελέγχου

από τα εθνικά κοινοβούλια.

Τα γεγονότα είναι: Παρ’ όλες τις προσδοκίες, το Άρθρο 7 του Πρωτοκόλλουτης Συνθήκης σχετικά με την Εφαρμογή των Αρχών της Επικουρικότητας και

της Αναλογικότητας, δίνει στα εθνικά κοινοβούλια μόνο τη δυνατότητα να πα-

ραπονούνται, για πράγματα με τα οποία διαφωνούν. Στη πράξη, μόλις που πα-

ρέχει ένα μηχανισμό, σύμφωνα με τον οποίο, μια ένσταση μπορεί να τεθεί, εάν

ένα παράπονο υποστηριχθεί από το ένα τρίτο όλων των εθνικών κοινοβουλίων.

Ωστόσο, η Ε.Ε των Βρυξελών δεν υπόκειται σε καμιά υποχρέωση αλλαγής ή

ακύρωσης οποιασδήποτε ενέργειάς της και μπορεί, απλά, να επιλέξει να πα-

ρακάμψει ένα τέτοιο παράπονο, αν επιθυμεί να το πράξει.

Επιπλέον, ακόμα και αν ποτέ η πλειοψηφία των εθνικών κοινοβουλίων, προ-

βάλει αντίρρηση για μια νομοθετική πρόταση που εισάγει η Ευρωπαϊκή Επι-

τροπή, δεν υπάρχει ούτε σε αυτήν την περίπτωση καμία υποχρέωση της

Επιτροπής για αλλαγή ή ακύρωση οποιασδήποτε ενέργειάς της. Σε μια τέτοια

περίπτωση, μπορεί απλά να επιλέξει να παρακάμψει το παράπονο και να το

μεταβιβάσει προς επίλυση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοι-

νοβούλιο. Ως εκ τούτου, αντί να αυξηθεί ο δημοκρατικός έλεγχος από τα εθνικά

κοινοβούλια, φαίνεται πως, στην πράξη, η γραφειοκρατική φύση των εμποδίων,

που πρέπει να υπερπηδηθούν, καθιστά εξαιρετικά απίθανο, τον περιορισμό

της δικτατορικής φύσης της Ε.Ε των Βρυξελλών, μέσω αυτών των μηχανισμών.

Μύθος: Η Συνθήκη της Λισαβόνας κάνει την διαδικασία λήψης αποφάσεων μέσα στην

Ε.Ε των Βρυξελών, πιο δημοκρατική.

Τα γεγονότα είναι: Η δήλωση αυτή είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη απ’όλες τις απάτες της Ε.Ε των Βρυξελών. Κατά πρώτον, σε αντίθεση με μια πραγ-

ματική δημοκρατία, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παραμένει ανίκανο να ξεκινήσει


185


ελεύθερα να θεσπίζει νόμους σε οποιονδήποτε τομέα επιλέξει, από μόνο του.

Κατά δεύτερον και όπως περιγράφεται πιο πάνω, η Συνθήκη της Λισαβόνας

δημιούργησε τις θέσεις του Προέδρου της Ε.Ε και του Υπουργού Εξωτερικών

της Ε.Ε και υπαγόρευσε ότι, και στις δύο θέσεις, θα διορίζεται κάποιος χωρίς

καμιά δημόσια ψηφοφορία. Επιπρόσθετα, φυσικά, τα 27 μέλη της Ευρωπαϊκής

Επιτροπής, που είναι το εκτελεστικό όργανο της Ε.Ε, θα συνεχίσουν να διορί-

ζονται χωρίς καμία δημόσια ψηφοφορία.

Τα πράγματα χειροτέρεψε το άρθρο 48

των Τροποποιήσεων της Συνθήκης για

την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης

Ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας,

που εμπεριέχεται στη Συνθήκη της Λισα-

βόνας, το οποίο καθιστά σαφές ότι η Συν-

θήκη είναι αυτό-τροποποιούμενη και ότι

στο μέλλον μπορεί να τροποποιηθεί

χωρίς να χρειάζεται ούτε να συγκληθεί

Διακυβερνητική Διάσκεψη, αλλά ούτε ή

έγκριση των πολιτών μέσω δημοψηφι-

σμάτων.

Έχοντας τα παραπάνω δεδομένα κατά

νου, εξάγουμε το συμπέρασμα πως, ο

εκτελεστικός μηχανισμός λήψης αποφά-

σεων της Ε.Ε των Βρυξελών, που πόρρω

απέχει από το να είναι «δημοκρατικός»,

είναι ουσιαστικά, μια μη εκλελεγμένη δι-

κτατορία.

Μύθος: Η Συνθήκη της Λισαβόνας είναι η απάντηση στις ανησυχίες των πολιτών της

Ε.Ε και θα αυξήσει τη νομιμότητα στη λειτουργία της Ε.Ε των Βρυξελών.

Η Συνθήκη της Λισαβόνας είναι

αυτό-τροποποιούμενη και μπορεί

να τροποποιηθεί, χωρίς να χρειάζε-

ται την έγκριση των Ευρωπαίων

πολιτών μέσω δημοψηφισμάτων.


186

Κεφάλαιο 4

Τα γεγονότα είναι: Έχοντας σαν δεδομένο ότι οι ενεργοί πολίτες στη Γαλλίακαι στην Ολλανδία, απέρριψαν πλήρως το λεγόμενο «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα»

σε εθνικά δημοψηφίσματα το 2005, το γεγονός πως το 96 τοις εκατό του κειμένου

της Συνθήκης της Λισαβόνας είναι ίδιο με εκείνο του Συντάγματος και το ότι

πάνω από το 99 τοις εκατό των ευρωπαίων ψηφοφόρων, δεν είχαν καμιά ευ-

καιρία να ψηφίσουν υπέρ ή κατά, οι αξιώσεις της Ε.Ε καθίστανται παράλογες.

Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 57 τοις εκατό των Ευρωπαίων πολιτών,

που είχαν δικαίωμα ψήφου στις ευρωεκλογές, τον Ιούνιο του 2009 έδειξαν την

διαμαρτυρία τους ενάντια στην Ε.Ε των Βρυξελών απέχοντας σκόπιμα, ενώ

ένα επιπλέον 4 τοις εκατό από τους νόμιμους ψηφοφόρους, τάχτηκε σκόπιμα

κατά της δικτατορίας της Ε.Ε, ψηφίζοντας κόμματα που είναι κατά της Ε.Ε.

ή/και αντίθετα με τη Συνθήκης της Λισαβόνας. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε θε-

ωρία λέει ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας αντιμετωπίζει τις ανησυχίες αυτών των

πολιτών είναι το λιγότερο, ψευδαισθητική.

Το 57 τοις εκατό των πολιτών της Ευρώπης που είχαν δικαίωμα ψήφου στις ευ-

ρωεκλογές του 2009 απείχε σκόπιμα, ενώ ένα επιπλέον 4 τοις εκατό ψηφίζει σκό-

πιμα κατά της δικτατορίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΕυρωΕΚλΟΓΕσ 2009

4%ψήφισαν εναντίον

της Ε.Ε

57%δεν ψήφισανγια την Ε.Ε


187


Μύθος: Η συνθήκη της Λισαβόνας δεν δημιουργεί έναν Ευρωπαϊκό στρατό.

Τα γεγονότα είναι: Το άρθρο 28Α (γ) 3, παράγραφος 1, των Τροποποιήσεωντης Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης Ίδρυσης της Ευ-

ρωπαϊκής Κοινότητας, που εμπεριέχεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, δηλώνει

ότι «Τα Κράτη Μέλη θα θέσουν στη διάθεση της Ένωσης, στρατιωτικές και μη

στρατιωτικές υπηρεσίες, για την εφαρμογή της κοινής πολιτικής ασφάλειας και

άμυνας». Η παράγραφος 2 στρατιωτικοποιεί ακόμα περισσότερο την Ε.Ε των

Βρυξελών αφού αναφέρει ότι «Τα Κράτη Μέλη θα δεσμεύονται να βελτιώσουν

προοδευτικά τις στρατιωτικές τους δυνατότητες» και καθιστά σαφές ότι ο Ευ-

ρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας θα πρέπει να ενσωματωθεί σε αυτές τις τρο-

ποποιημένες συνθήκες.


188

Κεφάλαιο 4

συγκρίνοντάς την με το απορριφθέν Ευρωπαϊκό σύνταγμα:

«Η κοινή γνώμη θα οδηγηθεί, χωρίς να το γνωρίζει, στην

υιοθέτηση των προτάσεων που δεν τολμούμε να της πα-

ρουσιάσουμε ευθέως … Όλες οι προηγούμενες προτά-

σεις θα είναι στο νέο κείμενο, αλλά θα είναι κρυμμένες

και μεταμφιεσμένες κατά κάποιον τρόπο».

Valéry Giscard D'Estaing, πρώην Γάλλος Πρόεδρος και

Πρόεδρος της Συνέλευσης που συνέταξε το Ευρωπαϊκό

Σύνταγμα, Le Monde, 14 Ιουνίου 2007 και Sunday Tele-

graph, 1η Ιουλίου 2007.

«Η ουσία του συντάγματος διατηρείται.

Αυτό είναι γεγονός.»

Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, ομιλία στο

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, 27 Ιουνίου 2007.

«Το καλό είναι ότι, αφού δεν το αποκαλούμε Σύνταγμα, κα-

νείς δεν μπορεί να ζητήσει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος

για αυτό».

Giuliano Amato, πρώην Ιταλός Πρωθυπουργός και Αντι-

πρόεδρος της Συνέλευσης, που συνέταξε το Ευρωπαϊκό

Σύνταγμα, ομιλία στο London School of Economics, 21

Φεβρουαρίου 2007.

τι δήλωσαν οι πολιτικοί παράγοντεςτης «Ε.Ε των Βρυξελλών» αναφορικάμε τη συνθήκη της λισαβόνας


189


«Η ουσία των όσων συμφωνήθηκαν το 2004 έχει διατη-

ρηθεί. Αυτό που έχει φύγει είναι ο όρος ‘σύνταγμα’.»

Dermot Ahern, Ιρλανδός Υπουργός Εξωτερικών, Daily

Mail Ιρλανδία, 25 Ιουνίου 2007.

«Η εικονική ακατανοησία έχει αντικαταστήσει έτσι την

απλότητα, ως η βασική αρχή για την μεταρρύθμιση της

Ε.Ε. Όσο για τις αλλαγές που προτείνεται τώρα ότι πρέ-

πει να γίνουν στη συνταγματική συνθήκη, οι περισσότε-

ρες είναι αλλαγές στον τρόπο παρουσίασης, οι οποίες

δεν έχουν κανένα πρακτικό αποτέλεσμα. Απλώς έχουν

σχεδιαστεί ώστε να επιτρέψουν σε ορισμένους αρχηγούς

κυβερνήσεων, να πουλήσουν στους ανθρώπους τους,

την ιδέα της επικύρωσης μέσω κοινοβουλευτικής πράξης

παρά με δημοψήφισμα.» Dr Garret FitzGerald, πρώην Ιρλανδός Πρωθυπουρ-

γός, Irish Times, 30 Ιουνίου 2007.

Σχετικά με το αν σκόπευαν να το κάνουν κατανοητό στους πολίτες:

«Αποφάσισαν ότι το έγγραφο θα πρέπει να είναι μη ανα-

γνώσιμο. Εάν είναι δυσανάγνωστο, δεν είναι συνταγμα-

τικό, αυτή ήταν περίπου η ιδέα… φανταστείτε τον

Βρετανό Πρωθυπουργό – μπορεί να πάει στη Βουλή και

να πει: Κοιτάξτε. Βλέπετε; Είναι απολύτως δυσανάγνω-

στο, είναι η τυπική Συνθήκη των Βρυξελλών, τίποτα νέο,

δεν υπάρχει ανάγκη για δημοψήφισμα. Αν κατάφερνε κα-

νείς να καταλάβει το έγγραφο εκ πρώτης όψεως, θα μπο-

ρούσε να υπάρχει κάποιος λόγος για τη διεξαγωγή

δημοψηφίσματος, γιατί αυτό θα σήμαινε ότι υπάρχει κάτι νέο.»

Giuliano Amato, πρώην Ιταλός Πρωθυπουργός και Αντιπρόεδρος της Συνέλευσης που

συνέταξε το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Καταγράφηκε από το Open Europe, στο The Centre

for European Reform, Λονδίνο, στις 12 Ιουλίου 2007.


190

Κεφάλαιο 4

«Ο στόχος της Συνταγματικής Συνθήκης ήταν να είναι

πιο ευανάγνωστη. Ο στόχος αυτής της Συνθήκης είναι

να είναι μη αναγνώσιμη… Το Σύνταγμα είχε στόχο να

είναι σαφές, ενώ η Συνθήκη έπρεπε να είναι ασαφής.

Είναι μια επιτυχία».

Karel de Gucht, Υπουργός εξωτερικών του Βελγίου, Flan-

dreinfo, 23 Ιουνίου 2007.

Σχετικά με το «Όχι» που ψήφισαν οι Ιρλανδοί για τη Συνθήκη το 2008:

«Όλοι (οι πολιτικοί ηγέτες) γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν

ετίθετο παρόμοια ερώτηση στους ψηφοφόρους τους και

διεξαγόταν δημοψήφισμα, η απάντηση στο 95 τοις εκατό

των χωρών πιθανώς θα ήταν επίσης Όχι.»

Charlie McCreevy, Ιρλανδός EU Commissioner, Irish

Times, 27 Ιουνίου, 2009.

Σχετικά με το «Όχι» που ψήφισαν οι Γάλλοι για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα

(το οποίο είναι κατά το 96 τοις εκατό του περιεχομένου του, το ίδιο με τη

συνθήκη) το 2005:

«Η Γαλλία απλά προηγείτο όλων των άλλων χωρών στο

να ψηφίσει Όχι. Το Όχι θα ψηφιζόταν σε όλα τα Κράτη

Μέλη εάν διεξήγαγαν δημοψήφισμα. Υπάρχει ένα χάσμα

μεταξύ λαού και Κυβερνήσεων… Ένα δημοψήφισμα

τώρα θα έθετε την Ευρώπη σε κίνδυνο. Δεν θα υπάρξει

Συνθήκη εάν διεξαχθεί δημοψήφισμα στη Γαλλία, το

οποίο θα ακολουθηθεί από δημοψήφισμα στη Βρετανία.»

Νικολά Σαρκοζί, Γάλλος Πρόεδρος, μιλώντας σε μια συ-

νάντηση των παλαιότερων Ευρωβουλευτών, The Econo-

mist, 14 Νοεμβρίου 2007.


191


Σχετικά με την απογύμνωση της εξουσίας και της κυριαρχίας από τους Πολίτες:

«…Νομίζω πως δεν είναι καλή ιδέα να αντικαταστήσουμε

αυτή την αργή και αποτελεσματική μέθοδο – η οποία εξα-

σφαλίζει ότι τα εθνικά Κράτη είναι απαλλαγμένα από

άγχος, ενώ ταυτόχρονα απογυμνώνονται από τις εξου-

σίες τους – με μεγάλα θεσμικά άλματα… Ως εκ τούτου

προτιμώ να προχωρήσουμε αργά, να θρυμματίσουμε σε

κομματάκια την κυριαρχία λίγο – λίγο κάθε φορά, απο-

φεύγοντας απότομες μεταβάσεις από εθνική σε ομοσπον-

διακή εξουσία. Αυτός είναι κατά τη γνώμη μου ο τρόπος

με τον οποίο θα πρέπει να χτίσουμε τις κοινές πολιτικές της Ευρώπης…»

Giuliano Amato, Ιταλός Πρωθυπουργός, προτού αναλάβει καθήκοντα Αντιπρο-

έδρου της Συνέλευσης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, συνέντευξη με την Barbara

Spinelli, La Stampa, 13 Ιουλίου 2000.


Ο Νικολά Σαρκοζί ανέβηκε στην εξουσία από το Πετρε-

λαϊκό και Φαρμακευτικό Καρτέλ στη Γαλλία, το 2007. Γιος

Ούγγρου αριστοκράτη, η άνοδός του στην εξουσία και η

εκλογή του ήταν μέρος του «Σχεδίου Β» του Καρτέλ. Σε

περίπτωση που ο Λευκός Οίκος των ΗΠΑ χανόταν, προς

δυνάμεις λιγότερο φιλικές προς τα συμφέροντα του Καρ-

τέλ, από όσο ήταν ο Πρόεδρος George W. Bush, –

πράγμα που τελικά έγινε όταν εξελέγη ο Πρόεδρος Barack

Obama τον Νοέμβριο του 2008 – το Καρτέλ έπρεπε να

είναι βέβαιο ότι άλλες κυβερνήσεις με επιρροή, θα μπορούσαν αμέσως να υπο-

καταστήσουν αυτή την απώλεια. Στην προκειμένη περίπτωση, η πυρηνικά οπλι-

σμένη Γαλλία ήταν ο εξέχον υποψήφιος.

Η ανέλιξη του Σαρκοζί στην εξουσία ήταν στρατηγικά ενορχηστρωμένη από το

Καρτέλ. Το 2004, όταν ακόμη ήταν Υπουργός Εσωτερικών, εξανάγκασε το πάν-

τρεμα μεταξύ του Γαλλικού φαρμακευτικού νάνου Sanofi και του Ελβετικού/Γερ-

μανικού φαρμακευτικού γίγαντα Aventis/Hoechst. Η εταιρία Hoechst, η πιο

πολύτιμη «νύφη» σε αυτόν τον καταναγκαστικό γάμο, ήταν φυσικά μια από τις

τρεις κακόφημες εταιρίες (μαζί με την Bayer και την BASF) που είχαν βοηθήσει

στην ανέλιξη του Χίτλερ στην εξουσία και χρηματοδότησαν τις προετοιμασίες

για το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής του στρα-

τοπέδου συγκεντρώσεως του Άουσβιτς.

Με την μετακίνηση της Hoechst από την Γερμανία στη Γαλλία, όλη η τεχνογνω-

σία εισήλθε και στη χώρα αυτή – ο τρόπος με τον οποίο δημιουργούνται πολι-

τικοί με μεγάλη επιρροή, το πώς καταλαμβάνεται ο έλεγχος της εκτελεστικής

εξουσίας, η δημιουργία οιονεί δικτατορικών καθεστώτων και ο απώτερος στό-

χος: η παγκόσμια κυριαρχία. Η διαφοροποίηση της οικονομικής δύναμης και

της πολιτικής τεχνογνωσίας και η μεταφορά της από τη μετά – ναζιστική Γερ-

μανία στη Γαλλία, ήταν μια από τις τέλειες μεταμφιέσεις, που αποτελούν σήμα

κατατεθέν του Καρτέλ.

Η προεκλογική εκστρατεία του Σαρκοζί ήταν ένα, σχεδόν ακριβές, αντίγραφο

των τελευταίων εκλογών της Γερμανίας πριν από το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η

192

Κεφάλαιο 4

το Πετρελαϊκό και Φαρμακευτικό Καρτέλφέρνει τον νικολά σαρκοζί στην εξουσίαστη Γαλλία


193


προεκλογική εκστρατεία του υποψηφίου του Καρτέλ, είχε χρηματοδοτηθεί από

Γαλλικές εταιρείες πετρελαίου, φαρμάκων και πυρηνικής ενέργειας – συνοδευό-

μενη από προπαγάνδα των ΜΜΕ του Καρτέλ. Ο Σαρκοζί στήριξε τη διχαστική

του προεκλογική εκστρατεία στο μίσος προς τους αλλοδαπούς και τους μετα-

νάστες, με περίπου τον ίδιο τρόπο όπως και στη δεκαετία του 1930. Η προ-

σπάθεια είχε σαν στόχο να τρομάξει τον πυρήνα του λαού της Γαλλίας και να

τους οδηγήσει στην αγκαλιά του υποψηφίου του Καρτέλ. Ο Σαρκοζί μάλιστα

έφτασε στο σημείο να αποκαλέσει αποβράσματα τους, στερημένους από πο-

λιτικά δικαιώματα, ανηλίκους των προαστίων του Παρισιού, ανεβάζοντας έτσι

σκόπιμα το πολιτικό θερμόμετρο και παρουσιάζοντας τον εαυτό του σαν τον

υποψήφιο του «νόμου και της τάξης». Με την ανάληψη της εξουσίας στις εκλο-

γές του Μαΐου του 2007, ο Σαρκοζί μαζί με την Γερμανίδα Καγκελάριο Μέρκελ,

ανακήρυξε τον εαυτό του νέο ηγέτη του κατασκευάσματος της Ε.Ε των Βρυξελ-

λών, με τρόπο που μοιάζει σε πολλά σημεία με τον τρόπο ενθρονισμού των

μεσαιωνικών αυτοκρατόρων.

Μα η Ευρώπη δεν ήταν αρκετή για τον Σαρκοζί και τους εταιρικούς χορηγούς

του. Μετά από 2 χρόνια στην εξουσία, ανακήρυξε τον εαυτό του ως ηγέτη μιας

Μεσογειακής αυτοκρατορίας, υποδουλώνοντας στη βασιλεία του Καρτέλ, τις

περισσότερες από δώδεκα χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο θάλασσα.

Ο συνδυασμός Ε.Ε / Μεσογειακή αυτοκρατορία, μοιάζει εντυπωσιακά σε

έκταση με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία την εποχή του Ιούλιου Καίσαρα, ένα από

τα ιστορικά πρόσωπα, εκτός από τον Ναπολέοντα, που ο Σαρκοζί προφανώς

προσπαθεί να μιμηθεί.

Σαρκοζί – Σχέσεις με Εταιρείες

Η ανέλιξη του Σαρκοζί στην εξουσία στη Γαλλία το 2007, χρηματοδοτήθηκε από την

«εταιρική Γαλλία». Οι κύριοι χορηγοί του καταγράφονται παρακάτω.

Όμως αυτή καθαυτή η στήριξη από τις εταιρίες δεν θα ήταν αρκετή για την εκλογή

του. Έτσι, η προεκλογική του εκστρατεία κέρδισε έδαφος, χρησιμοποιώντας συ-

στηματικά την προπαγάνδα της τρομοκρατίας – παρόμοια με αυτή που χρησιμο-

ποιήθηκε για την εκλογή του Bush το 2004. Αλλά ο Σαρκοζί πήγε ένα βήμα

παραπέρα: πρόσθεσε το μίσος εναντία στους μετανάστες ως το ξεχωριστό χαρα-

κτηριστικό της προεκλογικής του εκστρατείας. Ο Σαρκοζί έγινε γνωστός ανά το

παγκόσμιο, για την δημόσια δήλωσή του, στην οποία αποκαλεί τους νεαρούς με-

τανάστες, που ζουν στα προάστια του Παρισιού, «αποβράσματα» – με την οποία

δήλωση τροφοδοτεί το ρατσιστικό μίσος. Αυτή η μέθοδος ψυχολογικού πολέμου

εναντίον των δικών του ανθρώπων είχε σαν στόχο να οδηγηθούν οι τρομαγμένες

και εκφοβισμένες ψήφοι στα χέρια του.


194

Κεφάλαιο 4

Τα δύο σκέλη της προεκλογικής εκστρατείας του Σαρκοζί – να υπηρετεί φανατικά

τα συμφέροντα του Καρτέλ ενώ ταυτόχρονα να εξαναγκάζει τους ψηφοφόρους να

τον στηρίξουν, τροφοδοτώντας τους φόβους τους – είναι ένα ακριβές αντίγραφο

μιας άλλης προεκλογικής εκστρατείας η οποία χρηματοδοτήθηκε από το πετρε-

λαϊκό και φαρμακευτικό καρτέλ το 1933. Εκείνη τη χρονιά, το καρτέλ της I.G. Farben

(Bayer, BASF και Hoechst, η οποία είναι σήμερα μέρος της Γαλλικής Sanofi Aventis)

που είχε την έδρα του στη Γερμανία, έφερε έναν άλλο αδίστακτο πολιτικό στην

εξουσία, με καταστροφικές συνέπειες για τον πλανήτη μας. Οι λεπτομέρειες του

1933, του έτους δηλαδή κατά το οποίο το πετρελαϊκό και φαρμακευτικό καρτέλ πα-

ρείχε την υποστήριξη του για την άνοδο του Ναζιστικού κόμματος, καταγράφηκαν

το 1948 στα πρακτικά της Δίκης για τα Εγκλήματα Πολέμου που έγινε στη Νυρεμ-

βέργη εναντίον της I.G. Farben.

Η Ιστορία μας λέει: «Αυτοί που δεν μπορούν να θυμούνται το παρελθόν, είναι κα-

ταδικασμένοι να το επαναλάβουν». (George Santayana)

Τα συμφέροντα των εταιρειών τα οποία έφεραν τον Νικολά Σαρκοζί στην εξουσία:


195


Όταν βλέπει κανείς τι έχει να προσφέρει στις χώρες αυτές, γίνεται εμφανής η

απεγνωσμένη φύση των εγχειρημάτων του Σαρκοζί κατά τον 21ο αιώνα στην

Ευρώπη, στη Νότιο Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Τη στιγμή που ολόκληρη η

υδρόγειος ετοιμάζεται να δεχθεί τη χρήση του υδρογόνου καθώς και άλλων

ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όχι μόνο για τη λειτουργία των αυτοκινήτων

αλλά και για την κάλυψη μεγάλων ποσοστών της ολικής παροχής ενέργειας, ο

Σαρκοζί – σαν ένας απεγνωσμένος πωλητής – προσπαθεί να χρησιμοποιήσει

την απαρχαιωμένη πυρηνική τεχνολογία, για να εξαναγκάσει τις αναπτυσσό-

μενες αλλά και τις φτωχές χώρες, να έχουν μια μοιραία εξάρτηση από το Καρτέλ

του πετρελαίου, των φαρμάκων και της πυρηνικής ενέργειας.

Στα μάτια του Καρτέλ, ο Σαρκοζί είναι προφανώς ο ιδανικός αντικαταστάτης

του George W. Bush, ως ο πρωταρχικός στυλοβάτης των παγκόσμιων συμφε-

ρόντων του.


196

Κεφάλαιο 4

Οι ηθικές αξίες ή οι αμφίβολες συνδέσεις;

Η διαφθορά μεταξύ των υπαλλήλων της, έχει καταστεί ένα μόνιμο πρόβλημα στο

εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τον καιρό της ύπαρξής της. Το κα-

θεστώς των Επιτρόπων της, όσον αφορά ζητήματα ηθικής, μπορεί ίσως καλύτερα

να συνοψιστεί στο πλαίσιο ενός συμβάντος που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο

του 2004. Ο Rocco Buttiglione, ένας αφοσιωμένος καθολικός και προσωπικός

φίλος του τότε Πάπα, Ιωάννη Παύλου του ΙΙ, είχε οριστεί ως ένα από τα νέα

μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Λίγο αργότερα, απορρίφθηκε λόγω των στα-

θερών καθολικών του πεποιθήσεων, τις οποίες είχε υπερασπιστεί δημοσίως.

Ο Buttiglione αντικαταστάθηκε από τον Franco Frattini, ένα στενό σύμμαχο του

πρωθυπουργού της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Όπως αναφέρεται στην εφη-

μερίδα «The Times» του Λονδίνου στις 10 Νοεμβρίου

2004, κατά την αναχώρηση του, ο Buttiglione, έριξε

μια προειδοποιητική βολή, λέγοντας ότι κατά τις ακρο-

άσεις επιβεβαίωσης του Frattini: «Ελπίζω ... ότι κα-

νείς δεν θα τον ρωτήσει αν είναι ελευθεροτέκτονας».

Παρά την ανοιχτή αυτή προειδοποίηση, ο Frattini

έγινε αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με –

κατά ειρωνεία της τύχης – αρμοδιότητα σε θέματα Δι-

καιοσύνης, Ελευθερίας και Ασφάλειας. Με την ιδιό-

τητα αυτή, μεταξύ 2004 και 2008, ο Frattini επέβλεψε

προσωπικά τον εμβολιασμό της νομοθεσίας που θα

περιορίζει τα ατομικά δικαιώματα σε ολόκληρη την

Ευρώπη και κατ 'ουσίαν θα επηρεάζει κάθε τομέα της

ζωής των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αυτό το επεισόδιο, όσο αθώο και να φαίνεται, ρίχνει

ένα αποκαλυπτικό φως στις ηθικές αξίες της «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Διείσδυση των τεκτόνων και της μαφίας, απάτη, Διαφθορά, Προπαγάνδακαι Διάβρωση των ατομικών Ελευθεριώνστην Ε.Ε. των Βρυξελλών

Franco Frattini, αντι-

πρόεδρος της Ευρω-

παϊκής Επιτροπής για

θέματα Δικαιοσύνης,

Ελευθερίας και Ασφά-

λειας, 2004 έω2 2008


197


Διείσδυση των τεκτόνων και της μαφίας στην «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Ο Ελευθεροτεκτονισμός υπήρξε ένα εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα στην Ιταλία

από το 1981, όταν μία μυστική και παράνομη, ακροδεξιών τάσεων μασονική

στοά, γνωστή ως P2 – Propaganda Due – διαλύθηκε εν μέσω δημοσίου σκαν-

δάλου. Αξίζει να σημειωθεί ότι, ο Σίλβιο Μπερλου-

σκόνι, ο σημερινός πρωθυπουργός της Ιταλίας,

αποκαλύφθηκε να είναι μεταξύ των σχεδόν χιλίων ονο-

μάτων, που αναφέρονται ως μέλη της στοάς, ενώ

στον ίδιο κατάλογο περιλαμβάνονται ανώτερα στελέχη

του τραπεζικού τομέα, των επιχειρήσεων, των υπηρε-

σιών πληροφοριών, της δημοσιογραφίας, του στρα-

τού και της πολιτικής. Ο Μπερλουσκόνι – ο οποίος

το 2009 συνδέθηκε με μια βομβιστική εκστρατεία της

μαφίας, από ένα μαφιόζο που έγινε μάρτυρας στο δι-

καστήριο – φέρεται να εντάχθηκε στο P2, το 1978.

Ιστορικά, το P2 είναι γνωστό ότι είχε δεσμούς με το

ναζισμό και ακροδεξιές ομάδες. Ο Licio Gelli, πρώην

Μεγάλος Μάγιστρος, φυλακίστηκε το 1998 για δια-

φθορά και απάτη σε σχέση με το σκάνδαλο Banco

Ambrosiano και έχει ανοιχτά περιγραφεί από την εφη-

μερίδα New York Times ως «ένας γνωστός φασίστας».

Ο ερευνητικός συγγραφέας David A. Yallop, στο βιβλίο

του «Στο Όνομα του Θεού: Μια έρευνα για τη δολοφο-

νία του Πάπα Ιωάννη Παύλου Ι», ισχυρίζεται ακόμη

ότι ο Τζέλι είχε εμπλακεί σε μια συνωμοσία, που οδήγησε στη δολοφονία του

Πάπα Ιωάννη Παύλου του Ι, που βρέθηκε στον παπικό θρόνο μόνο για 33 ημέ-

ρες, το 1978. Ακόμη πιο ανησυχητικό: κάποιες πηγές, συμπεριλαμβανομένης

και της Νέο-Ζηλανδικής εφημερίδας Herald και της εφημερίδας Observer της

Βρετανίας, ισχυρίζονται την ύπαρξη δεσμών μεταξύ της P2 και της κρατικής τρο-

μοκρατίας. Άλλοι εν τω μεταξύ, όπως το BBC, εκφράζουν την άποψη ότι, το P2

είχε διασυνδέσεις, τόσο με τη Μαφία, όσο και με δεξιές τρομοκρατικές ομάδες.

Μιλώντας στο BBC, το 2000, ο Paul van Buitenen, ο οποίος διέρρευσε πληρο-

φορίες, αποκαλύπτοντας απάτη και κακοδιαχείριση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή

υπό τον Jacques Santer πράγμα που επέφερε την παραίτησή του (βλ. πιο

κάτω), μίλησε ανοιχτά για τους φόβους του για διείσδυση της Μαφίας και των

Τεκτόνων στην «Ε.Ε των Βρυξελλών».

Ο Licio Gelli, πρώην Με-γάλος Μάγιστρος τουP2 (Propaganda Due),μιας παράνομης δεξιάςμασονικής στοάς, με δια-συνδέσεις με το ναζι-σμό. Στα μέλη της P2περιλαμβάνεται ο ση-μερινός πρωθυπουρ-γός της Ιταλίας, ΣίλβιοΜπερλουσκόνι. (Πηγή Εικόνας: Wikipedia)


198

Κεφάλαιο 4

Η απάτη στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η τιμωρία των πληροφοριοδοτών

Το 1999, ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με επικεφαλής τον Jacques Santer,

αναγκάστηκε σε ομαδική παραίτηση, μετά τη δημοσίευση έκθεσης που διέρ-

ρευσε. Ένας από τους κύριους στόχους της έκθεσης ήταν η Γαλλίδα επίτροπος

Edith Cresson, η οποία κατηγορείτο ότι είχε διαπράξει σοβαρές και επανειλημ-

μένες απάτες, παραποίηση συμβάσεων, παραχάραξη χειρογράφων άλλων ατό-

μων και υπεξαίρεση κονδυλίων της Ε.Ε για προσωπικό όφελος. Κατά τη

διάρκεια της θητείας της ως Επιτρόπου, η Cresson, έφτασε ακόμη στο σημείο

να προσλάβει ένα γνωστό της, τον Rene Berthelot, ειδικευμένο χειρουργό οδον-

τίατρο, ως υψηλόμισθο σύμβουλο της Ε.Ε για το HIV / AIDS, παρά το γεγονός

ότι αυτός δεν είχε καμία απολύτως εμπειρία για το θέμα αυτό. Ο Berthelot αρ-

γότερα κρίθηκε ότι δεν είχε τα απαραίτητα προσόντα. Παρήγαγε 24 σελίδες ση-

μειώσεων με μικρή ή καθόλου αξία, σε πάνω από δύο χρόνια δουλειάς για την

Cresson. Το 2006, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων απεφάνθη ότι

η Cresson ενήργησε κατά παράβαση των υποχρεώσεών της, ως Ευρωπαίου

Επιτρόπου.

Οι ισχυρισμοί, οι οποίοι επέφεραν τελικά την πτώση της Επιτροπής, προήλθαν

από τον Ολλανδό ευρωβουλευτή Paul van Buitenen, ο οποίος εκείνο το διάστημα

εργαζόταν ως ελεγκτής στην οικονομική μονάδα ελέγχου της Επιτροπής. Ως τιμω-

ρία για τις διαρροές του για δυσλειτουργίες, οι αξιωματούχοι της Ε.Ε, τον τιμώρη-

σαν για την παραβίαση των δικονομικών κανόνων, του μείωσαν το μισθό του

κατά 50% για τέσσερις μήνες, και τον μετέθεσαν σε μια χαμηλού επιπέδου εργα-

σία, όπου παρακολουθούσε τις δαπάνες για αντικείμενα όπως οι λαμπτήρες.

Αλλά σε σύγκριση με ορισμένους άλλους πληροφοριοδότες για την Ε.Ε, ο van

Buitenen τιμωρήθηκε ήπια. Το 2004, η Marta Andreasen, πρώην αρχιλογιστής

της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, απολύθηκε γιατί ισχυρίστηκε ότι τα λογιστικά βι-

βλία της Ε.Ε ήταν γεμάτα με «μαύρα ταμεία και απάτες». Παρά το γεγονός ότι

η καταγγελία της υποστηρίχθηκε σαφώς από τις δημοσιευμένες εκθέσεις των

ελεγκτών της Ε.Ε – οι οποίοι, μέχρι το 2004, είχαν αρνηθεί να υπογράψουν

τους λογαριασμούς του συνασπισμού για 10 χρόνια, επικαλούμενοι ενδεχόμε-

νες απόπειρες απάτης – το δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης της Ευρωπαϊκής

Ένωσης, απέρριψε την αίτηση της για ακύρωση της απόλυσής της και επικύ-

ρωσε, με μια 55-σέλιδη δικαστική απόφαση, κάθε καταγγελία που υποβλήθηκε

εναντίον της από την Επιτροπή.


199


Απάτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Η έκθεση Galvin, που πήρε το όνομά της από τον Robert Galvin, τον αξιωμα-

τούχο του Εσωτερικού Ελέγχου της Ε.Ε, του οποίου το όνομα είναι στο εξώ-

φυλλο της, γράφτηκε στα τέλη του 2006, ως έλεγχος των εξόδων και των

αποζημιώσεων, που είχαν απαιτηθεί, από ένα δείγμα πάνω από 160 ευρω-

βουλευτών. Τα πορίσματά της έκθεσης περιλάμβαναν σοβαρές και επανειλημ-

μένες ανωμαλίες όσον αφορά τις πληρωμές για υποστήριξη γραφείου και

υπηρεσίες, άδηλες πληρωμές μεγάλων ποσών σε μετρητά, που καταβλήθηκαν

στο προσωπικό και σε παροχείς υπηρεσιών, πέρα και πάνω από τους μισθούς,

ακατάλληλη καταγραφή και φορολογική συμμόρφωση, χαλαρή ή ανύπαρκτη

έκδοση τιμολογίων, και αδιαφανείς ή μη καταγεγραμμένες δηλώσεις εξόδων.

Η ύπαρξη αυτής της συγκλονιστικής έκθεσης είχε κρατηθεί μυστική, έως το Φε-

βρουάριο του 2008, όταν οι πληροφορίες για την ύπαρξή της δημοσιοποιήθη-

καν από ένα Βρετανό ευρωβουλευτή, τον Chris Davies. Ακόμα και τότε, το

περιεχόμενό της έκθεσης παρέμεινε μυστικό, και μόνο σε μια επιλεγμένη ομάδα

ευρωβουλευτών, επετράπη να διαβάσει την έκθεση ατομικά, σε έναν κλειδω-

μένο και φυλασσόμενο χώρο. Παρ’ όλο που τα νέα για την έκθεση κυκλοφόρη-

σαν και είχαν κατηγορηθεί (τα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου),για διάπραξη μιας

«μαζικής» απάτης, οι ευρωβουλευτές ψήφισαν να μη δημοσιευθεί και να κρα-

τήσουν μυστικές τις απάτες των δαπανών τους.

Διαφθορά στο «αντί – εγκληματικό γραφείο» της Ε.Ε

Ακόμα και η Eurojust, η λεγόμενη «υπηρεσία της Ε.Ε κατά του εγκλήματος»,

έχει εμπλακεί σε σκάνδαλα διαφθοράς. Το Δεκέμβριο του 2009, για παρά-

δειγμα, ο επικεφαλής της Eurojust, Jose da Mota, παραιτήθηκε, αφού τέθηκε

υπό διαθεσιμότητα για 30 ημέρες, για το γεγονός ότι ασκούσε πίεση στους

πορτογάλους εισαγγελείς, προκειμένου να σταματήσει μια έρευνα για δια-

φθορά, η οποία αφορούσε τον πρωθυπουργό της Πορτογαλίας Jose Sócrates.

Σύμφωνα με το ειδησεογραφικό πρακτορείο UPI, ο Sócrates κατηγορήθηκε για

την αποδοχή δωροδοκίας, ενώ υπηρετούσε ως υπουργός περιβάλλοντος της

Πορτογαλίας, με αντάλλαγμα την έγκριση ενός προγράμματος οικοδόμησης σε

προστατευόμενες εκτάσεις.


200

Κεφάλαιο 4

Ο Πόλεμος Προπαγάνδας της Ε.Ε των Βρυξελλών

Απέχοντας πολύ από το να λειτουργεί με τρόπο διαφανή έναντι των πολιτών

της, η Ε.Ε των Βρυξελλών, κατευθύνει ένα τεράστιο μηχανισμό προπαγάνδας,

ο οποίος χρηματοδοτείται σε βάρος των φορολογουμένων.

Σύμφωνα με τη Maria Rankka, για παράδειγμα, η οποία διευθύνει τη σουηδική

δεξαμενή σκέψης Timbro, η μη εκλεγμένη Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρέχει

χρηματοδοτήσεις, που υπερβαίνουν κατά πολύ, τα € 213 εκατομμύρια, που

αποτελούν τον επίσημο προϋπολογισμό της Ε.Ε για τις επικοινωνίες, χρημα-

τοδοτώντας ραδιοφωνικούς σταθμούς και ιστοσελίδες. Τα παραδείγματα που

παραθέτει περιλαμβάνουν το Ευρωπαϊκό ραδιοφωνικό δίκτυο «Euranet» και

το κανάλι YouTube της Ε.Ε, «EU Tube».

Ομοίως, η Rankka ισχυρίζεται επίσης ότι ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός Eu-

ronews λαμβάνει € 10.800.000 το χρόνο ως χρηματοδότηση από την Ε.Ε των

Βρυξελλών, ενώ το βασισμένο στις Βρυξέλλες και το Μάαστριχτ, Ευρωπαϊκό

Κέντρο Δημοσιογραφίας, το οποία εκπαιδεύει μελλοντικούς δημοσιογράφους,

λέγεται ότι έχει λάβει επιχορήγηση ύψους € 1 εκατ., το 2008. Είναι σαφές, ως

εκ τούτου, ότι, μετά τη χρηματοδότηση αυτών των οργανώσεων με μεγάλα χρη-

ματικά ποσά, προερχόμενα από μια πολιτική οντότητα, εγείρονται σοβαρά ερω-

τηματικά όσον αφορά την αντικειμενικότητά τους.

Αλλά αυτό δεν είναι όλο, αφού, σύμφωνα με τη Rankka, η Ε.Ε των Βρυξελλών,

παρέχει επίσης χρηματοδότηση για οργανώσεις, όπως το Κέντρο Μελετών Ευ-

ρωπαϊκής Πολιτικής, το Ευρωπαϊκό Κίνημα, η Ευρώπη για τους Πολίτες και

Φίλοι της Ευρώπης. Με δεδομένο το πόσο έντονα φιλικές προς την Ε.Ε είναι

αυτές οι οργανώσεις, θα ήταν λογικό να υποθέσουμε, ότι η χρηματοδότηση αυτή,

μπορεί απλώς να διανέμεται, ως μέσο για να τεκμηριώνονται οι ισχυρισμοί της

Ε.Ε των Βρυξελλών, ότι η κοινωνία των πολιτών υποστηρίζει τις πολιτικές της.

Μέχρι στιγμής, οι προπαγανδιστικές προσπάθειες της Ε.Ε των Βρυξελλών,

απευθύνονται ως επί το πλείστον. προς τους πολίτες σε ηλικία ψήφου. Στο μέλ-

λον, ωστόσο, φαίνεται πιθανό ότι η προσοχή τους θα επεκταθεί, για να περι-

λάβει τα παιδιά. Επικαλούμενα υποτιθέμενα «ψέματα» και «δυσπιστία» που

διαδίδεται σχετικά με την Ε.Ε των Βρυξελλών, για παράδειγμα, ορισμένα μέλη

του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ζητούν τώρα, ότι οι μαθητές και στα 27 κράτη-


201


μέλη θα πρέπει να αναγκαστούν να πάρουν μαθήματα Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Χωρίς καμία αμφιβολία, ωστόσο, το προβλεπόμενο πρόγραμμα σπουδών – το

οποίο υποθέτουμε ότι θα καλύπτει θέματα όπως «οι ιδρυτές» και «πώς η Ε.Ε

επηρεάζει την καθημερινή ζωή» – δεν θα έχει ως αποτέλεσμα να διδάσκονται

οι μαθητές τα πραγματικά γεγονότα, όπως αυτά εκτέθηκαν σε αυτό το βιβλίο.

Τα ψεύδη της Ε.Ε των Βρυξελλών, σε σχέση με

τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες.

Η Ε.Ε των Βρυξελλών καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες, για να διατηρήσει την

ψευδαίσθηση ότι προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευ-

θερίες των πολιτών της. Από όλες τις απάτες της σ’ αυτόν τον τομέα, το «Βραβείο

Sakharov για την Ελευθερίας της Σκέψης» αποτελεί ένα κλασσικό παράδειγμα.

Το Βραβείο Sakharov δημιουργήθηκε το 1988, «για να τιμήσει πρόσωπα ή ορ-

γανισμούς για τις προσπάθειές τους υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και

θεμελιωδών ελευθεριών» και απονέμεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάθε

χρόνο, σε επίσημη τελετή στο Στρασβούργο.

Εμείς, προφανώς, δεν επιθυμούμε σε καμία περίπτωση να μειώσουμε τις θαρ-

ραλέες και αλτρουιστικές προσπάθειες μερικών εξαιρετικών ατόμων, που έχουν

κερδίσει αυτό το βραβείο κατά καιρούς, αλλά, είναι γεγονός, πως είναι βαθιά

ανειλικρινές εκ μέρους της Ε.Ε να διοργανώνει μια τέτοια απονομή, ενώ ταυτό-

χρονα, αφ ενός μεν κτίζει ένα κράτος παρακολούθησης, που καταγράφει την

ιδιωτική ζωή των πολιτών και διαβρώνει τις ατομικές ελευθερίες, αφ’ ετέρου δε

περιφρονεί μια βασική αρχή της δημοκρατίας, όταν εμποδίζει τους πολίτες της

να έχουν την δυνατότητα να διαλέγουν τους αντιπροσώπους τους στο εκτελε-

στικό επίπεδο της διακυβέρνησης. Και επιπλέον, λαμβάνει μέτρα, αφ’ ενός μεν

για να εμποδίσει τους πολίτες, να καταφεύγουν στη χρήση των επιστημονικά

αποδεδειγμένων, φυσικών θεραπειών που σώζουν ζωές και αφ’ ετέρου, εμπο-

δίζει τη διαθεσιμότητα των πληροφοριών για τις θεραπείες αυτές.


Κεφάλαιο 5

Η Επιβολή

της Δικτατορίας

των Βρυξελλών

στην Ευρώπη

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 203

Όπως περιγράφεται στο κεφάλαιο 3, ο σχεδιασμός του Καρτέλ Πετρελαίου και

Φαρμάκων, για την Ε.Ε των Βρυξελλών, ήταν στενά συνυφασμένος με το προ-

σχέδιο, που δημοσιεύθηκε το 1941 από τον Arno Sölter, τον επικεφαλής του

επίσημου Ναζιστικού «Κεντρικού Ερευνητικού Ινστιτούτου για την Εθνική Οι-

κονομική Τάξη και την Οικονομία της Ευρύτερης Σφαίρας». Δεν αποτελεί ίσως

έκπληξη, επομένως, το γεγονός ότι οι βασικές στρατηγικές, που χρησιμοποι-

ούνται για την επιβολή της δικτατορίας της Ε.Ε των Βρυξελλών, συναρτώνται

άμεσα με τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν από τους Ναζί, μετά την έγκριση

του Εξουσιοδοτικού Νόμου του Καρτέλ από το Γερμανικό Κοινοβούλιο το 1933.

Η δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού κράτους επιτήρησης.

Ένας από τους βασικούς στό-

χους του καρτέλ στη δεκαετία

του 1930 και του 1940 ήταν να

μετατρέψει την Ευρώπη σε μια

ολοκληρωτική κοινωνία, σύμ-

φωνα με την οποία, οποιαδή-

ποτε αντίθεση με το ναζιστικό

καθεστώς θα έπρεπε να εξα-

λειφθεί. Για να επιτευχθεί αυτό,

οι Ναζί έπρεπε να εμπλακούν

σε μαζική παρακολούθηση του

πληθυσμού. Οι οργανισμοί,

που ήταν, κατά κύριο λόγο, επιφορτισμένοι με τις εν λόγω δραστηριότητες στη

Γερμανία ήταν οι Sicherheitsdienst (Υπηρεσία Ασφαλείας) και η Geheime Staat-

spolizei (Μυστική Κρατική Αστυνομία, γνωστή επίσης ως Γκεστάπο). Επειδή οι

τεχνολογίες υποκλοπής τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, που ήταν διαθέσιμες εκείνη

την εποχή, ήταν πολύ περιορισμένες, οι εν λόγω οργανισμοί ήταν, ως εκ τούτου,

σε μεγάλο βαθμό εξαρτημένοι από τις δραστηριότητες των πληροφοριοδοτών

και την προθυμία των απλών ανθρώπων να καταγγέλλουν ο ένας τον άλλο.

Κεφάλαιο 5

204

Η Επιβολή της Δικτατορίαςτων Βρυξελλών στην Ευρώπη

Έδρα της Ναζιστικής Μυστικής Κρατικής Αστυνο-

μίας ( Γκεστάπο) στο Βερολίνο. Οι βασικές στρα-

τηγικές, που χρησιμοποιούνται για την επιβολή της

σύγχρονης δικτατορίας της Ε.Ε των Βρυξελλών,

συνδέονται άμεσα με αυτές που χρησιμοποιήθη-

καν από τους Ναζί, μετά την έγκριση του Εξουσιο-

δοτικού Νόμου του Καρτέλ από το Γερμανικό

Κοινοβούλιο, το 1933. (Πηγή εικόνας: Wikipedia).

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 204

Η Επιβολή της Δικτατορίας των Βρυξελλών στην Ευρώπη

205

Στην Ε.Ε. των Βρυξελλών σήμερα, οι σύγχρονες τεχνολογίες του 21ου αιώνα,

έχουν καταστήσει τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού κράτους επιτήρησης μια

πολύ πιο εύκολη υπόθεση. Μέσα από την παρακολούθηση της επικοινωνίας

των πολιτών, που γίνεται είτε από σταθερό τηλέφωνο, είτε από κινητό τηλέ-

φωνο, ή από το e-mail και το διαδίκτυο, καθώς και μέσα από την ολοένα και

πιο διαδεδομένη χρήση των υψηλής τεχνολογίας συσκευών παρακολούθησης,

ο πολυπόθητος στόχος του Καρτέλ για την ίδρυση μιας ολοκληρωτικής κοινω-

νίας στην Ευρώπη, είναι τώρα ορατός.

Η αποθήκευση των ιδιωτικών συνομιλιών των πολιτών.

Με την Οδηγία για τη Διατήρηση των Δεδομένων, που ψηφίστηκε το 2006, υπο-

χρεώνονται όλα τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ των Βρυξελλών, να εξασφαλίσουν ότι

οι εταιρείες τηλεφωνίας, οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου και άλλες εταιρίες

επικοινωνιών, θα διατηρούν όλα τα δεδομένα των επικοινωνιών, για τουλάχι-

στον όχι λιγότερο από 6 μήνες μέχρι και 2 χρόνια. Σύμφωνα με τη νομοθεσία,

οι πάροχοι επικοινωνιών υποχρεούνται να αποθηκεύουν τα στοιχεία των τη-

λεφωνικών κλήσεων των πελατών τους, τα μηνύματα κειμένου, τα μηνύματα

ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και τη χρήση του διαδικτύου και να τα θέτουν στη

διάθεση των κρατικών αρχών.

Σαν να μην έφτανε αυτό, είχε ανακοινωθεί τον Ιούνιο του 2010 ότι πάνω από

300 βουλευτές Μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (ΜΕΚ), υποστήριζαν ένα

σχέδιο, για ένα ακόμα πιο μαζικό

σύστημα διατήρησης των δεδομέ-

νων, που θα υποχρεώνει τις μη-

χανές αναζήτησης στο διαδίκτυο,

να αποθηκεύουν τις λεπτομέρειες

των αναζητήσεων στο διαδίκτυο

για μέχρι και 2 χρόνια, για πιθανή

χρήση και ανάλυση τους από τις

αρχές. Ενώ, μέχρι τη στιγμή που

γράφεται αυτό το βιβλίο, η υιοθέ-

τηση της «γραπτής δήλωσης»

των βουλευτών για αυτό το σχέ-

διο, δεν είχε άμεσο αντίκτυπο ή

νομική ισχύ, αποτελεί εν τούτοις,

Το 2010, ο Ιταλός ευρωβουλευτής Tiziano Motti

(αριστερά) και η Σλοβάκα ευρωβουλευτής Anna

Záborská (δεξιά), κατάφεραν να αποσπάσουν την

υποστήριξη περισσοτέρων από 300 βουλευτών

του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για μια πρόταση,

που θα αναγκάσει τις μηχανές αναζήτησης στο

διαδίκτυο, να αποθηκεύουν τις λεπτομέρειες των

αναζητήσεων στο διαδίκτυο, για διάστημα έως και

δύο χρόνια, για πιθανή ανάλυση από τις αρχές.

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 205

Κεφάλαιο 5

206

ένα ισχυρό σημάδι ότι, κατά τη διάρκεια της εξελισσόμενης αποστολής τους,

να μετατρέψουν την Ευρώπη σε μια ολοκληρωτική κοινωνία, τα θεσμικά όργανα

της Ε.Ε των Βρυξελλών, δεν θα σταματήσουν σε τίποτα λιγότερο, από την ολο-

κληρωτική παραβίαση των πολιτικών δικαιωμάτων των πολιτών.

Αποθήκευση εμπιστευτικών προσω-πικών πληροφοριών των πολιτών

Στις αρχές του 2010, προέκυψε ότι μεγά-

λες ποσότητες εμπιστευτικών πληροφο-

ριών προσωπικού χαρακτήρα για τους

Ευρωπαίους πολίτες, κρατούνται σε ένα

τεράστιο Πανευρωπαϊκό δίκτυο υπολογι-

στών, που μπορεί να προσπελαστεί από

περισσότερα από 500.000 τερματικά.

Γνωστό ως το Σύστημα Πληροφοριών

Σένγκεν (SIS), το σύστημα διαθέτει μια

ευρεία ποικιλία προσωπικών δεδομένων

που περιλαμβάνει τα ονόματα, τις ημερο-

μηνίες και τους τόπους γέννησης, τις

εθνικότητες, τα φυσικά χαρακτηριστικά

και τις λοιπές λεπτομέρειες, των προσώ-

πων που βρίσκονται υπό «διακριτική πα-

ρακολούθηση». Δημιουργημένο μετά την εφαρμογή της λεγόμενης συμφωνίας

του Σένγκεν – η οποία, το 1985, ως σημαντικό βήμα προς τη δημιουργία ενός

Ευρωπαϊκού Υπερκράτους, κατάργησε τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα

των περισσοτέρων κρατών μελών της Ε.Ε των Βρυξελλών – το σύστημα απο-

τελείται από ένα εθνικό τμήμα σε καθεμία από τις συμμετέχουσες χώρες και

ένα τμήμα τεχνικής υποστήριξης στο Στρασβούργο, στη Γαλλία.

Κατά την περίοδο που γραφόταν αυτό το βιβλίο, μια εκτεταμένη βάση δεδομέ-

νων του SIS, γνωστή και ως συσκευή SIS2, αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία

στις αρχές του 2013 και να αυξήσει τον αριθμό των «καταχωρήσεων» που κρα-

τούνται στο σύστημα από 31 εκατομμύρια σε 70 εκατομμύρια. Ωστόσο, ένα

επίσημο έγγραφο εργασίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προβλέπει μια ακόμα

μεγαλύτερη βάση δεδομένων και συγκεκριμένα αναφέρει ότι το νέο σύστημα

«θα πρέπει να ελέγχεται με σκοπό τη σταδιακή εξασφάλιση μέχρι 100 εκατομ-

μυρίων καταχωρήσεων.»

Μεγάλες ποσότητες εμπιστευτικών προ-

σωπικών πληροφοριών που αφορούν

τους Ευρωπαίους πολίτες, κρατούνται σε

ένα τεράστιο Πανευρωπαϊκό δίκτυο υπο-

λογιστών που μπορεί να προσπελαστεί

από περισσότερα από 500.000 τερματικά.

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 206


207

Η παρακολούθηση της «μη φυσιολογικής συμπεριφοράς»

Η Ε.Ε. των Βρυξελλών δαπανά επίσης εκα-

τομμύρια ευρώ για την ανάπτυξη «Οργουελια-

νών» τεχνολογιών για τους υπολογιστές,

σχεδιασμένων για να εξετάζουν τις εικόνες

CCTV και να αναζητούν στο διαδίκτυο για τη

«μη φυσιολογική συμπεριφορά». Υπό την αι-

γίδα ενός προγράμματος, που είναι γνωστό ως

«Project Indect», αναπτύσσεται ένα λογισμικό

ηλεκτρονικών υπολογιστών για την παρακο-

λούθηση και την επεξεργασία πληροφοριών

από ιστοσελίδες, φόρουμ συζητήσεων, δια-

κομιστές αρχείων, peer-to-peer δίκτυα, ακόμα

και από μεμονωμένους υπολογιστές.

Το ‘Open Europe”, μια ανεξάρτητη δεξαμενή

σκέψης υπέρ της διαφάνειας, πιστεύει ότι οι

πληροφορίες που συλλέγονται από το Project

Indect, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν

από το Ευρωπαϊκό Κοινό Κέντρο Επιχειρή-

σεων (SitCen), ένα σχετικά άγνωστο σώμα,

που θεωρείται από πολλούς παρατηρητές ότι

είναι ουσιαστικά η αρχή μιας μυστικής υπη-

ρεσίας της Ε.Ε. των Βρυξελλών. Μέρος της λεγόμενης «Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας

Εξωτερικής Δράσης», με επικεφαλής την Υπουργό Εξωτερικών Υποθέσεων και

Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Catherine Ashton – της οποίας οι

προηγούμενες δραστηριότητες στην Ε.Ε των Βρυξελλών συμπεριλάμβαναν και

την επιβολή των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για τα φάρμακα – το SitCen είναι

ήδη γνωστό ότι περιέχει έναν πυρήνα από πράκτορες μυστικών υπηρεσιών

αποσπασμένους από ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Τα προγράμματα έρευνας και ποινικής δίωξης, πολλαπλασιάζονται πλέον τόσο

γρήγορα στην Ε.Ε. των Βρυξελλών, ώστε, σύμφωνα με τον Stephen Booth, έναν

αναλυτή της οργάνωσης Open Europe, 17 συστήματα επιβολής του νόμου και

βάσεις δεδομένων, λειτουργούν επί του παρόντος ή βρίσκονται σε στάδιο ανά-

πτυξης, εκ των οποίων τα 6 απαιτούν τη συλλογή ή αποθήκευση προσωπικών

δεδομένων σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η «Ε.Ε. των Βρυξελλών», δαπανά

εκατομμύρια ευρώ στην ανάπτυξη

«Οργουελιανών» τεχνολογιών για

τους υπολογιστές, που σχεδιά-

ζονται για να αναλύουν τις εικόνες

CCTV και να αναζητούν στο διαδί-

κτυο τη «μη φυσιολογική συμπε-

ριφορά».

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 207

Κεφάλαιο 5

208

Επιτήρηση των ανθρώπων, που προωθούν «ριζοσπαστικά μηνύματα»

Τον Ιούνιο του 2010, προέκυψαν κάποια έγγραφα, σχετικά με ένα πρόγραμμα

μαζικής παρακολούθησης, της Ε.Ε των Βρυξελλών, που έχει σχεδιαστεί για τη

συγκέντρωση πληροφοριών οι οποίες αφορούν άτομα και ομάδες που θεωρεί-

ται ότι προωθούν «ριζοσπαστικά μηνύματα». Σύμφωνα με το Statewatch, μια

ομάδα που διεκδικεί τις αστικές ελευθερίες, οι στόχοι που καθορίζονται στα

έγγραφα, περιλαμβάνουν τα άτομα που εμπλέκονται σε ομάδες «εναντίον της

παγκοσμιοποίησης» ή και σε «εθνικιστικές» ομάδες.

Οι συγκεκριμένοι τύποι επιτήρησης, που περιγράφονται στα έγγραφα, περι-

λαμβάνουν τη συλλογή στοιχείων σχετικά με τα στοχοθετημένα άτομα, τους φί-

λους των ατόμων, την οικογένεια τους, τους γείτονες τους, τη χρήση του

διαδικτύου, ψυχολογικά χαρακτη-

ριστικά, τη θρησκεία, την κοινω-

νικό-οικονομική κατάσταση, και

ακόμη και «προφορικές παρατη-

ρήσεις» – πιθανώς προερχόμενες

από υποκλοπές – που έχουν κάνει

για πολιτικά ζητήματα.

Με βάση το περιεχόμενο των εγ-

γράφων αυτών, φαίνεται λογικό

να υποθέσουμε, ότι όποιος, κατ’

ενεργό τρόπο και ανοιχτά, αντιτί-

θεται στην εξαγορά της Ευρώπης

από τα επιχειρηματικά συμφέ-

ροντα, έχει πλέον τεθεί υπό επιτή-

ρηση από την Ε.Ε των Βρυξελλών,

με την αιτιολογία ότι προωθεί ένα

ριζοσπαστικό μήνυμα.

Ίσως, όμως, να είναι ακόμα πιο ανησυχητικό, όπως θα εξετάσουμε και στη συ-

νέχεια, το γεγονός ότι, τα επόμενα χρόνια, η Ε.Ε των Βρυξελλών θα καταγράφει,

κατά τα φαινόμενα, ακόμη και τους πολιτικούς προσανατολισμούς των ευρω-

παίων πολιτών, που υπογράφουν ψηφίσματα.

Η Ε.Ε. των Βρυξελλών συλλέγει πληροφορίες για

τους ανθρώπους που κρίνει ότι προωθούν «ρι-

ζοσπαστικά μηνύματα.» Στους ανθρώπους που

τίθενται υπό συγκεκαλυμμένη επιτήρηση, στο

πλαίσιο αυτού του – τύπου «Big Brother» – προ-

γράμματος, περιλαμβάνονται και εκείνοι που

είναι αναμεμειγμένοι σε ομάδες «εναντίον της

παγκοσμιοποίησης» ή σε «εθνικιστικές» ομάδες.

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 208


209

Παρακολούθηση των πολιτικών πεποιθήσεων των πολιτών

Η λεγόμενη «Πρωτοβουλία των Ευρωπαίων Πολιτών» (ECI), που εγκρίθηκε από

το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το Δεκέμβριο του 2010, προωθείται απατηλά από

την Ε.Ε. των Βρυξελλών ως «μια νέα μορφή συμμετοχής του κοινού στη διαμόρ-

φωση της πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης»

Αυτή η ECI, που καθιερώθηκε από την, αντιμε-

τωπίσασα τη μαζική αντίθεση και δικτατορική,

Συνθήκη της Λισσαβόνας, είναι μια προσπάθεια

της Ε.Ε. των Βρυξελλών να αυτό-παρουσιάζεται

ως μια δημοκρατία, που επιτρέπει στους ευρω-

παίους πολίτες, να καλούν την Ευρωπαϊκή Επι-

τροπή να προωθήσει πολιτικές πρωτοβουλίες,

που τους ενδιαφέρουν. Πίσω όμως από αυτή τη

φιλική, όπως ακούγεται, πολιτική ρητορική, η

πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική.

Αντί να επιτρέπει αναφορές πολιτών για την

αναθεώρηση των δικτατορικών Συνθηκών της

Ε.Ε των Βρυξελλών, η ECI επιτρέπει μόνο ανα-

φορές που να περιέχουν «προτάσεις επί θεμά-

των στα οποία οι πολίτες θεωρούν ότι απαιτείται

νομική πράξη της Ένωσης, με σκοπό την υλο-

ποίηση των Συνθηκών.» Με άλλα λόγια, προτά-

σεις των πολιτών που αντιτίθενται σε όλες τις πτυχές των Συνθηκών της Ε.Ε. των

Βρυξελλών, ή προτάσεις που αντιβαίνουν «στις αξίες» της Ε.Ε των Βρυξελλών –

οι οποίες, ας μην ξεχνάμε, καθορίζονται στην πραγματικότητα από την ίδια την

Ε.Ε των Βρυξελλών – δεν θα γίνονται δεκτές.

Αλλά αυτό δεν είναι όλο. Προκειμένου οι υπογραφές των πολιτών, να γίνουν

απλώς και μόνον αποδεκτές από την Ε.Ε των Βρυξελλών, το ECI θέτει ιδιαίτερα

γραφειοκρατικούς και δυσκίνητους κανόνες, για τη συλλογή τους. Σε τέτοιο βαθμό,

μάλιστα, που οι Ευρωπαϊκές ομάδες εκστρατείας, δηλώνουν ήδη, ότι θα είναι

εξαιρετικά δύσκολο για τις ψηφοφορίες να ολοκληρωθούν με επιτυχία, κάτω από

αυτούς τους κανόνες.

Η πρόθεση της Ε.Ε. των Βρυξελλών

για τη σύσταση της λεγόμενης «Πρω-

τοβουλίας των Ευρωπαίων Πολιτών»,

είναι να δημιουργήσει ένα μηχανισμό

για την παρακολούθηση και την κατα-

γραφή των πολιτικών πεποιθήσεων

των Ευρωπαίων πολιτών.

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 209

Κεφάλαιο 5

210

Ωστόσο, η πιο ύπουλη πτυχή του ECI είναι η επιμονή της Ε.Ε των Βρυξελλών,

ότι οι υπογραφές όλων των πολιτών, πρέπει να συνοδεύονται – με μικρές διαφο-

ροποιήσεις, ανάλογα με το κράτος μέλος από το οποίο προέρχονται – από τα

πλήρη ονόματά τους, την πλήρη διεύθυνση κατοικίας τους, τις ημερομηνίες και

τον τόπο γέννησής τους, την εθνικότητά τους και τον αριθμό ταυτότητας τους. Ως

εκ τούτου, με την παρουσία αυτών των κανόνων, κάθε άλλο παρά επιτρέπεται

«η συμμετοχή του κοινού στη διαμόρφωση της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένω-

σης», όπως υποστηρίζεται. Μπορεί να δει κανείς ότι η πραγματική πρόθεση των

Βρυξελλών της Ε.Ε πίσω από την ίδρυση του ECI, είναι να δημιουργήσει ένα πα-

ράνομο μηχανισμό παρακολούθησης και καταγραφής των πολιτικών πεποιθή-

σεων των Ευρωπαίων πολιτών.

Παρακολούθηση συνομιλιών στις Ευρωπαϊκές πόλεις

Σε ένα σενάριο πολύ παρεμφερές με το

είδος του κόσμου, που απεικονίζεται

στο κλασικό μυθιστόρημα του Τζορτζ

Όργουελ «1984», ένα συγκαλυμμένο

σύστημα παρακολούθησης, που χρησι-

μοποιεί κρυμμένα μικρόφωνα για την

παρακολούθηση συνομιλιών του κοι-

νού, χρησιμοποιείται τώρα σε πολλές

ευρωπαϊκές πόλεις. Η τεχνολογία, που

ονομάζεται Sigard, φέρεται να είναι σε

θέση να προβλέψει «αντικοινωνική συμ-

περιφορά», αναλύοντας τις πληροφο-

ρίες που μαζεύουν οι αισθητήρες του.

Ακτιβιστές προστασίας προσωπικών

δεδομένων και ακτιβιστές για τις αστικές

ελευθερίες, έχουν επισημάνει ότι υπάρχει τεράστια δυνατότητα κατάχρησης

κατά τη χρήση αυτού του τύπου παρακολούθησης, διότι, μεταχειριζόμενο, κυ-

ριολεκτικά, κάθε απλό πολίτη, ως εν δυνάμει εγκληματία, το σύστημα αντιπρο-

σωπεύει ένα τεράστιο βήμα προς τη δημιουργία ενός ολοκληρωτικού

αστυνομικού κράτους.

Ένα συγκεκαλυμμένο σύστημα παρακο-

λούθησης, που χρησιμοποιεί κρυμμένα

μικρόφωνα για την παρακολούθηση συ-

νομιλιών του κοινού, είναι τώρα σε χρήση

σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Στο Άμ-

στερνταμ, για παράδειγμα, 20 μικρόφωνα

είναι τοποθετημένα πάνω από τις θυρίδες

των ταμείων, στο Κεντρικό Σιδηροδρο-

μικό Σταθμό.

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 210


211

Αξίζει να σημειωθεί, ως εκ τούτου, ότι η Sound Intelligence, η Ολλανδική εται-

ρεία, που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή της τεχνολογίας Sigard, είχε ακόμη

προτείνει ότι τα αυτοκίνητα της αστυνομίας, θα μπορούσαν να είναι εφοδια-

σμένα με μικρόφωνα και να περιπολούν στα κέντρα των πόλεων ακούγοντας

έξω για «σημάδια για μπελάδες».

Ωστόσο, και όπως θα δούμε στη συνέχεια, δεν είναι μόνο σε βασικό επίπεδο,

που απειλείται η ιδιωτική ζωή των Ευρωπαίων πολιτών.

Καταγραφή των συνομιλιών των επιβατών αεροπορικών εταιρειών

Στο μέλλον, οι Ευρωπαίοι πολίτες μπορούν

ακόμη και να παρακολουθούνται κρυφά, ενώ

ταξιδεύουν με αεροπλάνα. Το 2010, ανακοι-

νώθηκε ότι η Ε.Ε. των Βρυξελλών χρηματο-

δοτεί έρευνα στο Πανεπιστήμιο του Reading,

στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία στοχεύει να

χρησιμοποιήσει ένα συνδυασμό από κάμε-

ρες, μικρόφωνα, συστήματα υπολογιστών

και άλλων συσκευών για να παρακολουθούν

τις συνομιλίες των επιβατών και να παρακο-

λουθούν τις κινήσεις τους, ενώ είναι σε

πτήση. Η χρηματοδότηση του έργου αυτού

έχει, μάλλον δικαίως, ανησυχήσει τις ομάδες που ασχολούνται με εκστρατείες

για τις ευρωπαϊκές αστικές ελευθερίες, που αντιτίθενται σθεναρά στη συνεχι-

ζόμενη ανάπτυξη των μηχανισμών επιτήρησης της Ε.Ε των Βρυξελλών, και στη

χρηματοδότησή τους με χρήματα των φορολογουμένων.

Η Ε.Ε. των Βρυξελλών χρηματοδοτεί

έρευνα για ηλεκτρονικές συσκευές

υποκλοπής των συνομιλιών των

επιβατών στα αεροσκάφη.

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 211

Κεφάλαιο 5

212

Κατάσκοποι στους ουρανούς

Σε συμφωνία με τον απώτερο στόχο της, να καταστήσει την Ευρώπη μια ολο-

κληρωτική κοινωνία, και να θέσει τους πολίτες κάτω από ολοκληρωτική επιτή-

ρηση, η Ε.Ε. των Βρυξελλών προσφέρει επίσης την υποστήριξη της, στην

έρευνα για την εμπορική ανάπτυξη των μη επανδρωμένων εναέριων οχημάτων

(UAV). Μέχρι στιγμής, οι εκθέ-

σεις δείχνουν ότι τουλάχιστον

μια δωδεκάδα σχεδίων που

σχετίζονται με τα UAV – ή τα

χωρίς κυβερνήτη οδηγούμενα

αεροπλάνα – έχουν χρηματο-

δοτηθεί, με πιο πιθανή τη συ-

νέχιση της χρηματοδότησης.

Ιδιαίτερης σημασίας ως προς

αυτό, είναι ένα έργο για την

ανάπτυξη των UAVs για την

επιτήρηση των αστικών περιο-

χών. Είναι γνωστό ως πρόγραμμα μDrones. Στους χώρους που αναφέρονται

ως σχετικοί με αυτήν την σκέψη, περιλαμβάνονται δημόσιοι χώροι και τα αε-

ροδρόμια.

Μερικά κράτη μέλη της Ε.Ε των Βρυξελλών, έχουν ήδη προχωρήσει με τις προ-

ετοιμασίες για την επιτήρηση των πληθυσμών τους με τα UAV. Στο Ηνωμένο

Βασίλειο, για παράδειγμα, το Υπουργείο Άμυνας και το Υπουργείο Εσωτερικών

έχουν αμφότερα αναπτύξει εκτεταμένα σχέδια ανάπτυξης UAV, με τις προετοι-

μασίες που έχουν γίνει, να αφορούν μη επανδρωμένα τηλεκατευθυνόμενα αε-

ροσκάφη, που θα χρησιμοποιηθούν για τη στήριξη ενεργειών της αστυνομίας

και για παρακολούθηση των πολιτών.

Προτάσεις για να εγκατασταθούν «μαύρα κουτιά» στα αυτοκίνητα

Σε μια ελάχιστα γνωστή τριετή μελέτη με τίτλο «Σχέδιο Veronica», η Ε.Ε των

Βρυξελλών, έχει ήδη το σχεδιασμό για τον εφοδιασμό των αυτοκινήτων με αε-

ροπορικού τύπου μαύρα κουτιά. Τα κουτιά, γνωστά επίσης ως Καταγραφείς

Η Ε.Ε. των Βρυξελλών έχει υποστηρίξει την έρευνα

για την εμπορική ανάπτυξη των μη επανδρωμέ-

νων εναέριων οχημάτων για την επιτήρηση των

αστικών περιοχών. (Πηγή εικόνας: Wikipedia)

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 212


213

Δεδομένων και Συμβάντων (EDR),

μπορούν να παρακολουθούν τις

μεταβλητές, όπως η ταχύτητα,

πότε και πόσο συχνά χρησιμο-

ποιούνται τα φρένα, πότε χρησι-

μοποιήθηκε η κόρνα και τα φλας

κατεύθυνσης, και ούτω καθεξής.

Ενώ προβάλλεται ο ισχυρισμός,

από τους υποστηρικτές του συστή-

ματος, ότι ο κύριος σκοπός αυτών

των κουτιών, είναι η διευκόλυνση

των ασφαλιστικών εταιρειών και

της αστυνομίας, προκειμένου να

εξακριβώνουν τις αιτίες των τρο-

χαίων ατυχημάτων, η πραγματι-

κότητα είναι ότι, όταν συνδυάζονται με άλλα δεδομένα παρακολούθησης, όπως

δεδομένα από τα κινητά τηλέφωνα και τις υπάρχουσες τεχνολογίες παρακο-

λούθησης της κυκλοφορίας και της ταχύτητας, τα κουτιά, θα επιτρέψουν στην

Ε.Ε. των Βρυξελλών να αποκτήσει σχεδόν πλήρη επίγνωση των κινήσεων των

Ευρωπαίων πολιτών.

Μια τελική έκθεση σχετικά με σχέδιο Veronica, δόθηκε στη δημοσιότητα στα

τέλη του 2009 και συνιστούσε ότι η Ε.Ε των Βρυξελλών, θα πρέπει να εισάξει

μια Οδηγία για την καταγραφή των δεδομένων των συγκρούσεων, που πρέπει

να εφαρμοστεί για διάφορες κατηγορίες των ευρωπαϊκών οχημάτων και των

χρηστών του οδικού δικτύου. Όταν, όμως, αυτές οι αρχικές συσκευές γίνουν

αποδεκτές από το κοινό, φαίνεται πολύ πιθανόν ότι θα προχωρήσουν με την

εισαγωγή περισσότερων και εξαιρετικά ενοχλητικών τεχνολογιών – όπως οι

καταγραφείς των δεδομένων διαδρομής, οι οποίοι μπορούν να συλλέξουν στοι-

χεία κατά την οδήγηση για τους σκοπούς της «παρακολούθησης».

Για να μπορέσει η Ε.Ε. των Βρυξελλών να απο-

κτήσει σχεδόν πλήρη επίγνωση των κινήσεων

των ευρωπαίων πολιτών, σχεδιάζει τον εφοδια-

σμό των αυτοκινήτων με αεροπορικού τύπου

μαύρα κουτιά, έτσι ώστε τα ταξίδια και οι διαδρο-

μές να μπορούν να παρακολουθούνται.

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 213

Κεφάλαιο 5

214

Βιομετρική καταγραφή και αναγνώριση των πολιτών

Ένα αποκαλυπτικό δελτίο Τύπου που δημοσιεύθηκε στα τέλη του 2009 από

τους Giesecke & Devrient, εταιρεία παροχής τεχνολογίας με έδρα το Μόναχο

της Γερμανίας, φαίνεται να υπονοεί ότι η Ε.Ε των Βρυξελλών, κινείται προς την

κατεύθυνση επιβολής στους πολίτες της του συστήματος της βιομετρικής κα-

ταγραφής και αναγνώρισης.

Σκιαγραφώντας μια Ευρωπαϊκή επιχείρηση έρευνας, γνωστή ως «Σχέδιο BioP

@ ss», που περιγράφεται ως «το μεγαλύτερο ερευνητικό πρόγραμμα κάρτας

με τσιπ στην Ε.Ε» το δελτίο τύπου συνοψίζει ως στόχο του σχεδίου, την «ει-

σαγωγή μιας ηλεκτρονικής ταυτότητας με τη μορφή κάρτας-τσιπ, που θα έχει

ισχύ στο σύνολο της Ε.Ε ».

Εκτός από τη λειτουργία της ως μια βα-

σική ταυτότητα, ωστόσο, η κάρτα προορί-

ζεται προφανώς στο να παρέχει επίσης

«ένα ασφαλές μέσο πιστοποίησης της

γνησιότητας για τις υπηρεσίες που προ-

σφέρονται από τις κυβερνήσεις και τις δη-

μόσιες αρχές, με τους κατόχους της

BioP@ss να είναι σε θέση να αυτοπροσ-

διορίζονται ηλεκτρονικά και να φέρνουν

σε πέρας βιομετρικές πιστοποιήσεις ταυ-

τότητας στο Διαδίκτυο»

Διαβάζοντας ανάμεσα στις γραμμές, φαί-

νεται ότι απώτερος στόχος του έργου

είναι, να είναι υποχρεωμένοι οι Ευρω-

παίοι πολίτες, να χρησιμοποιούν την

κάρτα για τα πάντα, από την καταχώριση μιας αλλαγής διεύθυνσης, την εγ-

γραφή ενός οχήματος, την υποβολή φορολογικής δήλωσης και την ψήφο στις

εκλογές, μέχρι και στην πρόσβαση σε υπηρεσίες που παρέχονται από το λια-

νικό εμπόριο, τον τραπεζικό και τον ασφαλιστικό τομέα.

Οι Ευρωπαίοι πολίτες ενδέχεται να αν-

τιμετωπίσουν τελικά το εφιαλτικό σε-

νάριο, σύμφωνα με το οποίο, το DNA

τους, τα δακτυλικά τους αποτυπώ-

ματα και τα προσωπικά τους στοιχεία,

θα είναι διαθέσιμα με το πάτημα ενός

κουμπιού στην Ε.Ε. των Βρυξελλών.

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 214


215

Περισσότερο ανησυχητική, ωστόσο, είναι η πιθανότητα ότι οι Ευρωπαίοι πο-

λίτες ενδέχεται να αντιμετωπίσουν τελικά το εφιαλτικό σενάριο, όπου το DNA

τους, τα δακτυλικά τους αποτυπώματα και τα προσωπικά τους στοιχεία θα

είναι διαθέσιμα με το πάτημα ενός κουμπιού στην Ε.Ε. των Βρυξελλών.

Ακόμη χειρότερα, οι αποφάσεις σχετικά με την επέκταση της λεγόμενης «εσω-

τερικής ασφάλειας» της Ε.Ε των Βρυξελλών, φαίνεται να λαμβάνονται από τις

εταιρείες που πρόκειται τελικά να επωφεληθούν από αυτές. Σύμφωνα με την

ομάδα Statewatch, που έχει την έδρα της στο Ηνωμένο Βασίλειο και παρακο-

λουθεί τις πολιτικές ελευθερίες, ο σχεδιασμός του Ευρωπαϊκού Προγράμματος

Έρευνας για την Ασφάλεια (ERSP), με κόστος € 1,400,000,000, έχει «ανατεθεί

στις ίδιες εκείνες εταιρίες που θα έχουν το μεγαλύτερο όφελος από την εφαρ-

μογή του», όπως οι αμυντικές εταιρείες Thales, η Finmeccanica, η EADS, η

Saab και η Sagem Défense Sécurité.

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 215

Chapter05_0811_GR_5 16.11.2011 17:40 Seite 216

Η Κυριαρχία της Ε.Ε των Βρυξελλών

Κεφάλαιο 6

800 ΧρOνια μετA την MAgnA CArtA:

η Κυριαρχία της

ε.ε των Βρυξελλών

θα μπορούσε να

καταστρέψει αιώνες

ελευθερίας και

ανεξαρτησίας στη

μεγάλη Βρετανία

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 217

Εδώ υφίσταται μια νομοθεσία που είναι πάνω από το Βασιλιά και την οποία ακόμη

και αυτός δεν μπορεί να παραβιάσει. Αυτή η επιβεβαίωση ενός υπέρτατου νόμου

και της έκφρασής του σε ένα γενικό χάρτη, είναι το μεγάλο έργο της Magna Carta.

Και αυτό από μόνο του δικαιολογεί το σεβασμό με τον οποίο όλοι την περιβάλλουν.

Winston Churchill, 1956

Από όλες τις υπερήφανες ιστορίες

της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας

στην Ευρώπη, τις οποίες η απολυ-

ταρχική διακυβέρνηση της Ε.Ε των

Βρυξελλών, θα οδηγήσει στην εξαφά-

νιση, ο τερματισμός της μακραίωνης

ιστορίας ελευθερίας και αυτοδιοίκη-

σης στη Μεγάλη Βρετανία, πρέπει

σίγουρα να καταταχθεί ως μια από

τις πιο τραγικές. Για το λαό αυτής

της χώρας, η οποία έχει παίξει δύο

φορές ένα κρίσιμο ρόλο στην πρό-

ληψη της κατάκτησης του κόσμου

από το Καρτέλ των Χημικών, του Πε-

τρελαίου και των Φαρμάκων, η πα-

ράδοση της Ευρώπης στα ίδια

εκείνα χέρια που προκάλεσαν δύο

παγκοσμίους πολέμους, είναι ένα γε-

γονός, το οποίο, περισσότεροι από

ένα εκατομμύριο γενναίοι πρόγονοί

τους, έδωσαν τη ζωή τους στην προ-

σπάθειά τους να το αποτρέψουν.

Κεφάλαιο 6

218

Οκτακόσια Χρόνια μετά την Magna Carta:

η Κυριαρχία της ε.ε των Βρυξελλώνθα μπορούσε να καταστρέψει αιώνεςελευθερίας και ανεξαρτησίας στημεγάλη Βρετανία

Η Magna Carta της Αγγλίας, η οποία

υπεγράφη τον Ιούνιο του 1215, οδήγησε

τον κόσμο στην ανάπτυξη του συνταγ-

ματικού δικαίου και θεωρείται ευρέως,

ως ένα από τα πιο σημαντικά νομικά έγ-

γραφα για την ιστορία της δημοκρατίας.

(Πηγή εικόνας: Wikipedia)

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 218


219

Αν ρίξουμε μια ματιά πιο πίσω στην ιστορία, είναι εξίσου αξιοσημείωτο ότι η

Βρετανία, μέσω της Αγγλίας, της μεγαλύτερης από τις χώρες που την αποτε-

λούν, έδωσε στον κόσμο την Magna Carta – ένα χάρτη ο οποίος θεωρείται ευ-

ρέως, ως ένα από τα πιο σημαντικά νομικά έγγραφα για την ιστορία της

δημοκρατίας. Υπογραμμένος στη Runnymede, στην αγγλική κομητεία του Sur-

rey, τον Ιούνιο του 1215, αυτός ο χάρτης υπήρξε για αιώνες το προπύργιο κατά

της τυραννίας στην Αγγλία. Με την αναγνώριση δικαιωμάτων, όπως το habeas

corpus – το δικαίωμα του κρατούμενου σε ακρόαση ενώπιον ενός ανεξάρτητου

δικαστηρίου για να αποφασιστεί αν η κράτηση είναι νόμιμη – και με τον εξα-

ναγκασμό ακόμη και των αρχόντων και των ηγεμόνων, να υπακούουν στην κυ-

ριαρχία του νόμου, η Magna Carta της Αγγλίας, οδήγησε τον κόσμο στην

ανάπτυξη του συνταγματικού δικαίου.

Εν αγνοία, όμως πολλών Βρετανών, το λεγόμενο «ευρωπαϊκό ένταλμα σύλλη-

ψης», της Ε.Ε των Βρυξελλών, που ψηφίστηκε το 2002, κατήργησε το habeas

corpus. Ομοίως, η Συνθήκη της Λισαβόνας καταργεί, όχι μόνο την προστασία

που προσφέρει η Magna Carta κατά της αυθαίρετης και αλλοπρόσαλλης εξου-

σίας, αλλά και την ίδια την κυριαρχία του Βρετανικού Κοινοβουλίου – ένα σώμα

που αποτελεί μοντέλο για τα κοινοβουλευτικά συστήματα σε όλο τον κόσμο.

Το Βρετανικό Κοινοβούλιο είναι ευρέως αποδεκτό ότι αποτελεί μοντέλο για τα κοι-

νοβουλευτικά συστήματα σε όλο τον κόσμο. Παρ’ όλα αυτά, η κυριαρχία του, μαζί

με την κυριαρχία όλων των άλλων εθνικών κοινοβουλίων στην Ε.Ε. των Βρυξελ-

λών, έχει καταργηθεί στο πλαίσιο της Συνθήκης της Λισαβόνας.


Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 219

Κεφάλαιο 6

220

μια υπερήφανη ιστορία: η Βρετανία υπερασπίζε-ται δύο φορές τον κόσμο ενάντια στο Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων

Η είσοδος της Βρετανίας στον 1o Παγκόσμιο Πόλεμο, έλαβε χώρα στις 4 Αυ-

γούστου 1914, όταν ο τότε πρωθυπουργός της, Herbert Asquith, κήρυξε τον πό-

λεμο στη γερμανική αυτοκρατορία ως απάντηση στην εισβολή της Γερμανίας

στο Βέλγιο. Μεταξύ των πολλών παραγόντων, που είχαν καθοριστική σημασία

προκειμένου να επιτευχθεί η ήττα της Γερμανίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πό-

λεμο, ο βασικός ρόλος του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού – του μεγαλύτερου

ναυτικού στον κόσμο εκείνη την εποχή – συχνά παραβλέπεται. Στην πραγμα-

τικότητα, ήταν τόσο σημαντικός ο ρόλος του Πολεμικού Ναυτικού της Βρετανίας

στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ώστε χωρίς το ρόλο του Ναυτικού, δεν υπάρχει

αμφιβολία ότι η χώρα δεν θα μπορούσε να παραμείνει στον πόλεμο.

Παρά το γεγονός ότι ο στόλος είχε μία μόνο αγω-

νιστική δράση, κατά τη διάρκεια του 1o Παγκο-

σμίου Πολέμου, στη Γιουτλάνδη στις 31 Μαΐου

1916, το βρετανικό ναυτικό πέτυχε να εμποδίσει

την έξοδο του ναυτικού της Γερμανίας από τα

όρια της Βόρειας Θάλασσας. Με τον τρόπο αυτό,

έπαιξε καθοριστικό ρόλο για να καταστεί δυνατή

η διεξαγωγή του θαλάσσιου εμπορίου μεταξύ της

Βρετανίας και των συμμάχων της, στη διάρκεια

του πολέμου. Μαζί με το πλήθος του στρατού,

που παρείχε, η Βρετανία υπήρξε επίσης και το

οπλοστάσιο και ο χρηματοδότης της συμμαχίας

και άντεξε αποφασιστικά, ακόμη και όταν η Γερ-

μανία, κήρυξε τον χωρίς περιορισμούς υποβρύ-

χιο πόλεμο, τον Φεβρουάριο του 19171. Ως εκ

τούτου, χωρίς τις προσπάθειες της Βρετανίας,

είναι σαφές ότι το αποτέλεσμα του 1ου Παγκο-

σμίου Πολέμου θα ήταν πολύ διαφορετικό.

Η είσοδος της Βρετανίας στο 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, πραγματοποιήθηκε στις

3 Σεπτεμβρίου 1939, όταν κήρυξε τον πόλεμο στη Γερμανία, μετά τη γερμανική

εισβολή στην Πολωνία. Με τη γενναία άρνησή της για εκεχειρία με τη Γερμανία,

1 Βρετανία και 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος, 1901-1918, BBC, Ιστορία.

Σερ Winston Churchill,

Πρωθυπουργός του Ηνω-

μένου Βασιλείου, 1940 -

1945 και 1951-1955

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 220


221

ο ρόλος της Βρετανίας στην υπεράσπιση του κόσμου κατά του Καρτέλ για δεύ-

τερη φορά, δεν ήταν λιγότερο σημαντικός, απ’ ότι ήταν είκοσι πέντε χρόνια νω-

ρίτερα. Με το Winston Churchill στην ηγεσία, το Βρετανό πρωθυπουργό και

αναμφισβήτητα τον πιο αξιόλογο ηγέτη, εν καιρώ πολέμου, στη σύγχρονη ιστο-

ρία, η Μεγάλη Βρετανία στάθηκε σταθερή αντιμετωπίζοντας, τις, χρηματοδο-

τούμενες από το Καρτέλ, πολεμικές ενέργειες, και πέτυχε να διαψεύσει τις

πιθανότητες, εξαναγκάζοντας το Χίτλερ σε ένα διμέτωπο πόλεμο, που οδήγησε

τελικά τη Γερμανία στην καταστροφή.

Παρ' όλ' αυτά, οι δυνάμεις του Καρτέλ άρχισαν να ενώνονται ξανά και να συ-

νωμοτούν μυστικά, ενάντια στη Μεγάλη Βρετανία, λίγα μόλις χρόνια μετά το

τέλος του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου.

η επιτροπή Δράσης για τις

ηνωμένες Πολιτείες της ευρώ-

πης μηχανορραφούσε για να

προσελκύσει τη Βρετανία

στην ε.ε των Βρυξελλών.

Μια ελάχιστα γνωστή επιτροπή, της οποίας η

ιστορία έχει σε μεγάλο βαθμό αποκρυβεί από το

βρετανικό λαό, η Επιτροπή Δράσης για τις Ηνω-

μένες Πολιτείες της Ευρώπης, ιδρύθηκε από τον

Jean Monnet, στις 13 Οκτωβρίου 19552. Ο Mon-

net, ένας πανούργος πολιτικός, ο οποίος δεν εξε-

λέγη ποτέ σε δημόσιο αξίωμα με δημοκρατικές

εκλογές, υπήρξε προηγουμένως η Ανωτάτη Αρχή

της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χά-

λυβα (ΕΚΑΧ), θέση από την οποία είχε παραιτηθεί ένα μήνα νωρίτερα. Οι συ-

νεδριάσεις της Επιτροπής Δράσης άρχισαν τον Ιανουάριο του 1956 και

πραγματοποιήθηκαν με μυστικότητα.

Από την αρχή, ο Monnet κατέστησε απολύτως σαφές ποιες ήταν οι προθέσεις

του. Σε επιστολή που απέστειλε προς τους πολιτικούς και συνδικαλιστές που

συμμετείχαν στη διαμόρφωση της Επιτροπής, δήλωσε τα εξής:

2 Επιτροπή Δράσης για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης: Ανακοινώσεις και Διακηρύξεις,

1955-67. Εκδόσεις Chatham House, Λονδίνο, 1969.

Η ιστορία της Επιτρο-

πής Δράσης για τις

Ηνωμένες Πολιτείες της

Ευρώπης, κρατήθηκε σε

μεγάλο βαθμό κρυμμένη

από το Βρετανικό λαό.

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 221

Κεφάλαιο 6

222

Η απλή συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων δεν θα είναι αρκετή. Είναι απα-

ραίτητο για τα Κράτη, να εκχωρήσουν, ορισμένες από τις αρμοδιότητές τους,

στα ευρωπαϊκά ομοσπονδιακά όργανα, που διοικούνται κατ’ εντολή όλων των

συμμετεχουσών χωρών, ως σύνολό. Ταυτόχρονα, η στενή σχέση της Μεγάλης

Βρετανίας με τα νέα αυτά επιτεύγματα πρέπει να είναι εξασφαλισμένη.

Με λίγα λόγια, απώτερος στόχος της επιτροπής,

όπως δηλώθηκε κατά την ίδρυσή της, ήταν «να κα-

ταλήξει μέσω συγκεκριμένων επιτευγμάτων στις

Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Στη συνέχεια, με επιστολή ημερομηνίας 28 Σεπτεμ-

βρίου 1968, ο Jean Monnet, ανακοίνωσε ότι η Επι-

τροπή είχε αποφασίσει να καλέσει τα τρία κύρια

βρετανικά πολιτικά κόμματα να συμμετάσχουν ως

πλήρη μέλη. Επιπλέον, δήλωσε απερίφραστα ότι τα

πολιτικά κόμματα και οι συνδικαλιστικές οργανώ-

σεις, που αποτελούσαν την επιτροπή, ήταν «απο-

φασισμένοι να ανοίξουν το δρόμο για την είσοδο των

Βρετανών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα το συντομό-

τερο δυνατό.»

Παρ’ όλο που είναι άγνωστο στο βρετανικό λαό,

ωστόσο, το αρχαιότερο μέλος της Εκτελεστικής Ομά-

δας της επιτροπής ήταν ο Γερμανός Kurt Georg

Kiesinger, που συμμετείχε μεταξύ Ιανουαρίου 1956

και Μαΐου 1965. Ο Kiesinger ήταν μέλος του Ναζιστι-

κού Κόμματος (με αριθμό μέλους στο κόμμα των Ναζί

–NSDAP– 2.633.930) και είχε εργαστεί στο ραδιοφω-

νικό τμήμα προπαγάνδας του ναζιστικού Υπουργείου

Εξωτερικών κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου3. Αργότερα έγινε καγ-

κελάριος της Δυτικής Γερμανίας, μια θέση που διατήρησε από το 1966 έως το 1969.

Στα άλλα ξεχωριστά μέλη της επιτροπής συμπεριλαμβανόταν και ο Ιταλός Aldo

Moro, που ήταν ο πολιτικός της γραμματέας μεταξύ Μαΐου 1959 και Δεκεμβρίου

1962. Κατά την προετοιμασία του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Moro ήταν μέλος

της Φασιστικής Πανεπιστημιακής Οργάνωσης (Gioventù Universitaria

Ο Jean Monnet, ένας πα-

νούργος πολιτικός, ο οποίος

ποτέ δεν εξελέγη σε δημόσιο

αξίωμα μέσα από δημοκρα-

τική εκλογή, ήταν αυτός

που ίδρυσε την Επιτροπή

Δράσης για τις Ηνωμένες

Πολιτείες της Ευρώπης, το

1955. Και τα τρία κύρια πο-

λιτικά κόμματα της Βρετα-

νίας, έγιναν μέλη αυτής της

επιτροπής, η οποία έπαιξε

καθοριστικό ρόλο στην

προσέλκυση της Βρετανίας

στην Ε.Ε. των Βρυξελλών.

3 Εφημερίδα New York Times, 10 Μαρτίου 1988.

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 222


223

Fascista), μιας ομάδας, η οποία χρηματοδοτείτο

από το φασιστικό κόμμα του Μουσολίνι. Ο Moro

τελικά έγινε πρωθυπουργός της Ιταλίας, μια θέση

στην οποία βρέθηκε δύο φορές, στις περιόδους

1963 - 1968, και 1974 -1976.

Περιέργως, ωστόσο, παρά τα ανωτέρω στοιχεία,

οι ηγέτες των τριών βρετανικών κομμάτων, αντα-

ποκρίθηκαν πολύ θετικά στην πρόσκληση του

Μονέ. Ο πρωθυπουργός Harold Wilson, για πα-

ράδειγμα, για λογαριασμό του κυβερνώντος Εργα-

τικού Κόμματος, έγραψε: «Οι στόχοι της Επιτροπής

Δράσης, είναι σε στενή συνάφεια με τις θέσεις

που προσυπογράφει το Εργατικό Κόμμα». Πρό-

σθεσε ότι ευχαρίστως αποδεχόταν την πρό-

σκληση για συμμετοχή του εργατικού Κόμματος

«ως πλήρους μέλους» της Επιτροπής. Ο Wilson

όρισε τρία μέλη – τους George Brown, Walter

Padley και Michael Stewart – για να υπηρετή-

σουν ως αντιπρόσωποι του κόμματος.

Ο Anthony Barber, πρόεδρος του Συντηρητικού

Κόμματος, απάντησε με ένα εξ ίσου θετικό τρόπο,

λέγοντας ότι μετά από διαβούλευση με τους συ-

ναδέλφους του, αποδεχόταν με μεγάλη χαρά την

πρόσκληση και ότι το κόμμα του θα τιμούσε τη συμμετοχή του. Ο Barber όρισε

επίσης τρία μέλη του κόμματός του – τους κ. Reginald Maudling, Αναπληρωτή

Εκπρόσωπο του Κόμματος, το Σερ Alec Douglas-Home, Εκπρόσωπο Εξωτερι-

κών Υποθέσεων και τον κ. Selwyn Lloyd, πρώην υπουργό Εξωτερικών και

υπουργό Οικονομικών – για να υπηρετήσουν ως αντιπρόσωποι του κόμματος.

Ο Jeremy Thorpe, ηγέτης του κόμματος των Φιλελευθέρων, ήταν εξίσου ενθου-

σιώδης, λέγοντας ότι θα στείλουν εκπροσώπους στην Επιτροπή Δράσης «με

μεγάλες προσδοκίες». Πρόσθεσε ότι ο τομέας της συνεργασίας θα πρέπει να

«διευρυνθεί για να συμπεριλάβει τη διπλωματία και την άμυνα και μεγάλα τμή-

ματα της κοινωνικής και πολιτιστικής πολιτικής».

Το αρχαιότερο μέλος της

Εκτελεστικής Ομάδας της

Επιτροπής Δράσης για τις

Ηνωμένες Πολιτείες της

Ευρώπης, ήταν ο Γερμα-

νός Kurt Georg Kiesinger.

Πρώην μέλος του Ναζιστι-

κού Κόμματος, ο Kiesinger

είχε εργαστεί στο τμήμα

ραδιοφωνικής προπαγάν-

δας του ναζιστικού Υπουρ-

γείου Εξωτερικών κατά τη

διάρκεια του 2ου Παγκο-

σμίου Πολέμου.


Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 223

Κεφάλαιο 6

224

Ως αποτέλεσμα, στους συμμετέχοντες στην 14η Σύνοδο της Επιτροπής, που

πραγματοποιήθηκε στις 11 Μαρτίου 1969, περιλαμβάνονταν μέλη από τα τρία

μεγάλα βρετανικά πολιτικά κόμματα, που όλοι τους συμμετείχαν, όχι ως ιδιώτες,

αλλά ως διορισθέντες εκπρόσωποι των κομμάτων τους. Η συνάντηση πραγ-

ματοποιήθηκε στο Λονδίνο και ήταν μια σημαντική στιγμή για την προσέλκυση

της Βρετανίας στην Ε.Ε. των Βρυξελλών.

Οι συνεδριάσεις της Επιτροπής Δράσης για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώ-

πης πραγματοποιήθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 και ολο-

κληρώθηκαν μόνο μετά το 1973, όταν η Βρετανία είχε ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή

Οικονομική Κοινότητα.

Δεκαδικοποίηση του Βρετανικού νομίσματος –πρώτο βήμα προς τη διάλυση της στερλίνας.

Για τους σχεδιαστές της Ε.Ε των Βρυξελλών, ένα σημαντικό βήμα στην προ-

σπάθεια να εξασφαλίσουν, ότι τα κράτη μέλη της, δεν θα μπορούσαν εύκολα

να εγκαταλείψουν το μπλοκ, ήταν η δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού νομί-

σματος, του ευρώ. Η λογική πίσω από αυτό ήταν απλή: διαλύοντας το νόμισμα

ενός έθνους και καθιστώντας το υποκείμενο στον έλεγχο μιας, ελεγχόμενης από

ένα Καρτέλ, κεντρικής Τράπεζας, μειώνεις μια αυτόνομη χώρα σε ένα απλό συ-

νιστών κράτος, στα πλαίσια ενός υπερκράτους, καθοδηγούμενου από τα εται-

ρικά συμφέροντα.

Πριν από τη δημιουργία του ευρώ, τα νομισμα-

τικά συστήματα των έξι ιδρυτικών χωρών μελών

της Ε.Ε των Βρυξελλών, χρησιμοποιούσαν όλα,

νομίσματα βασισμένα σε υπομονάδες του εκατό.

Ως εκ τούτου, προφανώς, αποφασίστηκε όπως

το πανευρωπαϊκό ενιαίο νόμισμα θα χρησιμο-

ποιούσε παρομοίως, υπομονάδες του εκατό.

Δεδομένου, ωστόσο, ότι το νόμισμα της Βρετα-

νίας, η λίρα Αγγλίας – το παλαιότερο νόμισμα

στον κόσμο, που βρίσκεται ακόμη σε χρήση –

βασιζόταν έως το 1971 σε υπομονάδες των δια-

Το νόμισμα της Βρετανίας, η

αγγλική στερλίνα – είναι το

παλαιότερο νόμισμα στον

κόσμο που είναι ακόμα σε

χρήση

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 224


225

κοσίων σαράντα, η εναρμόνιση με τα δεκαδικά συστήματα των έξι ιδρυτικών

χωρών μελών, κρίθηκε απαραίτητη πριν από τον εξαναγκασμό του βρετανικού

λαού σε κατάργηση της λίρας και αποδοχή ενός πανευρωπαϊκού ενιαίου νομί-

σματος, που να βασίζεται σε υπομονάδες του εκατό.

Έτσι γεννήθηκε αυτό που τελικά έγινε γνωστό ως η «δεκαδικοποίηση» του νο-

μίσματος της Βρετανίας.

Η ανακοίνωση ότι η Βρετανία θα «πάει σε δεκαδικό», έγινε την 1η Μαρτίου του

1966, από τον τότε υπουργό Οικονομικών, James Callaghan, ο οποίος την πε-

ριέγραψε ως «ιστορική και βαρυσήμαντη» απόφαση. Παρά το γεγονός ότι οι

πραγματικοί λόγοι πίσω από την αλλαγή δεν έγιναν ποτέ πλήρως γνωστοί στο

βρετανικό λαό, ο Callaghan παραδέχθηκε δημοσίως ότι «μεγάλα τμήματα» της

βιομηχανίας, του εμπορίου, και του τραπεζικού συστήματος, είχαν καταλήξει

στο συμπέρασμα ότι αυτή η αλλαγή θα ωφελούσε την οικονομία4. Περιττό να

πούμε ότι, η ακριβής αιτιολογία του Callaghan ως προς το γιατί το νομισματικό

σύστημα της Βρετανίας, με τις διακόσιες σαράντα υπομονάδες, αποτελούσε

κατά κάποιο τρόπο τροχοπέδη, για την βρετανική οικονομία δεν ήταν ποτέ

σαφής. Παρ' όλ' αυτά, το νέο δεκαδικό νόμισμα προχώρησε και εφαρμόστηκε

σε όλη τη χώρα στις 15 Φεβρουαρίου, 19715.

Edward Heath – ο άνθρωπος που παρέδωσε τηΒρετανία στην ε.ε των Βρυξελλών

Η Βρετανία προσχώρησε στην Ε.Ε τον Ιανουάριο του 1973, υπό την ηγεσία

του τότε πρωθυπουργού Edward Heath, ενός ανθρώπου που έτρεφε μεγάλη

επιθυμία να δεσμεύσει τη χώρα σε μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία. Στην εναρκτή-

ρια κοινοβουλευτική του ομιλία, που δόθηκε στις 26 Ιουνίου του 1950, μετά την

είσοδο του στη βρετανική Βουλή των Κοινοτήτων, ο Heath κάλεσε ανοιχτά την

κυβέρνηση να ενταχθεί στο σχέδιο Schuman. Το Σχέδιο αυτό παρουσιάστηκε

από το Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Robert Schuman, ένα μόνο μήνα πριν από

την είσοδο του Heath στο Βρετανικό Κοινοβούλιο και οδήγησε τελικά κατ’ ευ-

θείαν στη δημιουργία της Ε.Ε των Βρυξελλών.

Ο Heath ήταν καλά συνδεδεμένος με την ελίτ του καρτέλ, παριστάμενος σε συ-

νεδρίαση της μυστικής Λέσχης Μπίλντερμπεργκ το 19766 και διευθύνοντας μια

4 Η Βρετανία μπαίνει στο δεκαδικό σύστημα το 1971 – BBC ειδήσεις 5 Η D-Day προσφέρει νέο νόμισμα του Ηνωμένου Βασιλείου. BBC Ειδήσεις.

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 225

Κεφάλαιο 6

226

συνεδρίαση της καθοδηγούμενης από το Rocke-

feller Τριμερούς Επιτροπής το 19807. Κατέχοντας

τη θέση του βρετανού πρωθυπουργού μεταξύ

1970 και 1974, ήταν επίσης φίλος του Προέδρου

και Διευθύνοντος Συμβούλου της φαρμακευτικής

εταιρείας Glaxo, Sir Austin Bide – το άτομο που

περιγράφεται από την εφημερίδα Independent

της Βρετανίας, ως o «κύριος υπεύθυνος για τη με-

τατροπή της Glaxo από μια εταιρεία κυρίως γνω-

στή για τις παιδικές της τροφές, σε παγκόσμια

δύναμη στη φαρμακευτική βιομηχανία»8. Είναι

σημαντικό να σημειώσουμε ότι ο Bide, ενώ ήταν

αποσπασμένος στην Glaxo κατά τη διάρκεια του

2ου Παγκοσμίου Πολέμου, είχε εργαστεί πάνω

στις βιταμίνες και την πενικιλίνη και ήταν επίσης

υπεύθυνος για τις πατέντες.9

Ένας άλλος στενός φίλος του Heath ήταν ο Eric

Roll, που αργότερα έγινε Βαρώνος Roll του Ips-

den και μέλος της βρετανικής Βουλής των Λόρ-

δων. Ο Roll συμμετείχε επίσης συχνά σε συναντήσεις της Λέσχης Bilderberg

και ήταν μέλος του ισχυρού διευθυντηρίου της Λέσχης10.

Αλλά ο Bide και ο Roll δεν ήταν καθόλου οι μόνοι αμφιλεγόμενοι συνεργάτες

του Heath. Όταν ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ έθεσε βέτο στην είσοδο

της Βρετανίας στην Ε.Ε. των Βρυξελλών, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του

1960, ο Heath κάλεσε τον πρώην Ναζί δικηγόρο Walter Hallstein – ο οποίος

ήταν τότε Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – στο Chequers, την εξοχική

πρωθυπουργική του κατοικία, για να εξετάσει γιατί η είσοδος είχε αποτύχει.11

Η επίσκεψη αυτή ήταν μία από τις πολλές που έκανε ο Hallstein στο Chequers

κατά τη διάρκεια της θητείας του Heath ως πρωθυπουργού. Στο παρασκήνιο,

κατά τη διάρκεια της δεκαετίας που οδήγησε στην ένταξη της Βρετανίας στην

Ε.Ε το 1973, οι Hallstein και Heath συναντήθηκαν επανειλημμένα και συνερ-

γάστηκαν στενά.

Ο Edward Heath, ο Βρετα-

νός πρωθυπουργός με-

ταξύ 1970 και 1974, ήταν

πολύ στενά συνδεδεμένος

με την ελίτ του καρτέλ και

παρέδωσε τη Βρετανία στα

χέρια της Ε.Ε των Βρυξελ-

λών, το 1973.

6 Εφημερίδα Daily Collegian, 9 Σεπτεμβρίου 1976. 7 1980 Ολομέλεια της Τριμερούς Επιτροπής. 8

Sir Austin Bide: βιομήχανος ο οποίος μεταμόρφωσε την Glaxo σε μια παγκόσμια δύναμη και στη

συνέχεια συγκρούστηκε με τη Θάτσερ στη British Leyland. The Independent, Σάββατο 24 Μαΐου

2008. 9 O Σερ Austin Bide: Μετά την επιτυχία στην Glaxo, απέτυχε να τα καταφέρει στην British

Leyland. The Guardian. Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008.

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 226


227

Σε αναγνώριση της στενής εργασιακής τους σχέσης, ο Hallstein συνεισέφερε

επιπλέον τον πρόλογο, στη γερμανική έκδοση του 1973, του βιβλίου του Andrew

Roth, «Edward Heath – Ein Mann für Europa»12.

Από αυτό τον πρόλογο, σύμφωνα με δική του

περιγραφή, είναι σαφές ότι ο Hallstein χρησιμο-

ποιούσε το Heath, σαν βαρόμετρο για τον καθο-

ρισμό του πολιτικού θερμομέτρου, πριν από

επίσημες συναντήσεις και διαπραγματεύσεις,

σχετικά με την αίτηση του Ηνωμένου Βασιλείου,

για ένταξη στο μπλοκ της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Υποσχόμενος να είναι στο πλευρό του Heath

στην προώθηση της συμμετοχής της Βρετανίας,

είναι εξίσου σαφές ότι ο Hallstein ήταν αποφασι-

σμένος για την ένταξη της χώρας στην Ε.Ε των

Βρυξελλών, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε αντί-

θεση του βρετανικού λαού. Αξίζει να σημειωθεί

ότι, ως εκ τούτου, ο Hallstein συνόψισε το ρόλο

του Heath στην παράδοση της Βρετανίας στην

αγκαλιά της Ε.Ε των Βρυξελλών, δηλώνοντας

απερίφραστα ότι: «Η επιτυχία αυτής της μάχης

ήταν, σε καθοριστικό βαθμό, δική του νίκη»

Ο Heath έχασε την εξουσία το 1974 από το Ερ-

γατικό Κόμμα του Χάρολντ Ουίλσον, ο οποίος με

το εκλογικό του μανιφέστο δεσμευόταν να επιτρέ-

ψει στον βρετανικό λαό ένα δημοψήφισμα, σχε-

τικά με το αν η Βρετανία θα πρέπει να παραμείνει στην Κοινή Αγορά, με όρους

επαναδιαπραγμάτευσης, ή αν θα την εγκαταλείψει εντελώς.

Στην εκστρατεία που προηγήθηκε του δημοψηφίσματος, το οποίο έλαβε χώρα

στις 6 Ιουνίου 1975, ο εκατομμυριούχος επιχειρηματίας, Alastair McAlpine, ο

οποίος αργότερα έγινε ταμίας του Συντηρητικού κόμματος του Heath, ενήργησε

ως ταμίας της εκστρατείας για την πλευρά του «Ναι». Μιλώντας στην εφημερίδα

Ο πρώην Ναζί δικηγόρος

Walter Hallstein συναντή-

θηκε με το Βρετανό πρω-

θυπουργό Εντουαρντ Χιθ

σε πολλές περιπτώσεις και

συνεργάστηκε στενά μαζί

του. Ο Hallstein υποσχέ-

θηκε στο Heath να είναι στο

πλευρό του στην προσπά-

θεια επιβολής της συμμε-

τοχής της Βρετανίας στην

Ε.Ε των Βρυξελλών.

10 Βρετανική Βουλή των Λόρδων, Πρωτόκολλο Οικονομικών Συμφερόντων των Λόρδων. 11 Ο Heath

και οι άνθρωποι του Heath. Andrew Roth. Pub. Routledge & Kegan Paul, 1972. Σελ.169. 12 Edward Heath – Ein Mann für Europa. Andrew Roth. Μεταφράστηκε από HeinrichGottwald. Pub.

Böhlau-Verlag, Κολωνία, 1973.

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 227

Κεφάλαιο 6

228

Independent τον Ιούνιο του 2005, ο McAlpine παραδέχθηκε ότι «οι τράπεζες

και οι μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις προσέφεραν πολύ μεγάλα χρηματικά

ποσά» στη πλευρά του «Ναι».

Η εφημερίδα Independent, περιγράφει επίσης πώς, σύμφωνα με μία από τους

διοργανωτές της εκστρατείας του «Ναι», την Caroline de Courcey από την

Ιρλανδία, η πλευρά του «Ναι» είχε επιπλέον οικονομικό πλεονέκτημα, προερ-

χόμενο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η χρηματοδότηση της οποίας χρησιμο-

ποιήθηκε για να ναυλωθούν μια σειρά από 100-θέσια αεροσκάφη τζετ από τη

βρετανική αεροπορική εταιρεία Caledonian, για να πετάξουν σχεδόν 1.000 φίλο-

ευρωπαίοι ομιλητές, σε ενημερωτικές συναντήσεις, που γίνονταν από κορυφαί-

ους Ευρωπαίους τεχνοκράτες. Αποκαλυπτικά, ο de Courcey από την Ιρλανδία,

περιγράφει τα χρήματα ως «ένα είδος ειδικής εξαίρεσης» από την Επιτροπή13.

Αντιμέτωπες με το ερώτημα του δημοψηφίσματος, «Νομίζετε ότι το Ηνωμένο

Βασίλειο θα πρέπει να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα (Κοινή Αγορά);»

οι μαζικές χρηματοδοτήσεις από επιχειρήσεις και από την Ευρωπαϊκή Επι-

τροπή, προς την πλευρά του «Ναι», εξασφάλισαν ότι περισσότεροι από το 67%

των ψηφοφόρων ψήφισαν υπέρ. Μετά την ψηφοφορία, ο Heath παραδέχθηκε

ότι είχε «δουλέψει για αυτό εδώ και 25 χρόνια.»14

Μέχρι σήμερα, η ψηφοφορία του 1975, παραμένει το μοναδικό δικαίωμα δη-

μοψηφίσματος που δόθηκε στο βρετανικό λαό, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής

Ένωσης.

13 Πώς μας έπεισαν να ενταχθούμε στην Ευρώπη. Εφημερίδα The Independent, 4 Ιουνίου 2005.14 Το Ηνωμένο Βασίλειο αγκαλιάζει την Ευρώπη με δημοψήφισμα. BBC, ειδήσεις.

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 228


229

Θα θελήσει ο Βρετανικός λαός να διατηρήσει τηνελευθερία και την ανεξαρτησία του;

Μέσα από την ψήφιση της Συνθήκης της Λισαβόνας, σχεδόν όλα όσα ο Γκέ-

ρινγκ – ως επικεφαλής της γερμανικής Luftwaffe κατά τη διάρκεια του 2ου Παγ-

κοσμίου Πολέμου – είχε προσπαθήσει να εξασφαλίσει προς όφελος του

Καρτέλ, είναι στα πρόθυρα της τελικής υλοποίησης. Ως εκ τούτου, η μεγάλη

απώλεια ζωών και οι ανιδιοτελείς θυσίες που έγιναν, προκειμένου να ξεπερα-

στεί η εταιρική απληστία, που οδήγησε σε δύο παγκοσμίους πολέμους, όλα

θα είναι μάταια, εκτός εάν οι Βρετανοί είναι έτοιμοι να αγωνιστούν για να δια-

τηρήσουν την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους.

Ένα πράγμα είναι επομένως σαφές: Παρ’ όλο που η Βρετανία υπήρξε σταθερά

στη σωστή πλευρά, κατά τις παγκόσμιες μάχες κατά του καρτέλ πετρελαίου και

φαρμάκων, όλα εκείνα για τα οποία πολέμησαν οι παππούδες και οι πατέρες

των βρετανών, θα έχουν χαθεί, εκτός αν ο βρετανικός λαός περάσει τώρα στην

αντεπίθεση ενάντια στην Ε.Ε των Βρυξελλών και την εξαγορά της χώρας του.

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:47 Seite 229

Κεφάλαιο 6

230

Εσείς τι

λέτε;

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:48 Seite 230


231

Τι λέτε για την

Προστασία της

Δημοκρατίας

στη Χώρα Σας;

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:48 Seite 231

Chapter 06_0811_GR_6 16.11.2011 17:48 Seite 232

Κεφάλαιο 7

Ποιος είναι Ποιοςστην «Ε.Ε τωνΒρυξελλών»

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 233

Σε αυτό το κεφάλαιο, καταγράφουμε σύντομα βιογραφικά σημειώματα επιλεγ-μένων προσώπων, τα οποία αναφέρονται σε αυτό το βιβλίο. Η επιλογή τωνατόμων σε αυτόν τον κατάλογο, είναι αυθαίρετη και τα ονόματα παρουσιάζον-ται με αλφαβητική σειρά.

Η επιλογή των προσώπων που παρουσιάζονται, δεν έγινε με σκοπό να υπο-δηλωθεί οποιοσδήποτε κοινός δεσμός των ατόμων αυτών, με συγκεκριμένο ορ-γανισμό ή κόμμα. Ο κοινός παρονομαστής αυτών των ανθρώπων είναι ότιέχουν υπηρετήσει, είτε στο παρελθόν είτε στο παρόν, ως οικονομικοί ή και πο-λιτικοί φορείς του Καρτέλ Χημικών, Πετρελαίου και Φαρμάκων.

Κεφάλαιο 7

234

Ποιος είναι Ποιος στην «Ε.Ε των Βρυξελλών»

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 234

Ο Hermann Josef Abs ήταν μια από τις βασικέςπροσωπικότητες της γερμανικής οικονομίας,από τα τέλη της δεκαετίας του 1930, μέχρι τη δε-καετία του 1970.

• Από το 1940 και μετά, ο Abs ήταν μέλος του εποπτικού συμβουλίου της IGFarben, με κύρια εστίαση στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.

• Στην κύρια εργασία του ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου της μεγα-λύτερης τράπεζας της Γερμανίας, "Deutsche Bank", ο τομέας της δραστη-ριότητας του ήταν, να εξασφαλίσει ότι η τράπεζα θα κατείχε εξέχουσαθέση, στις κατεχόμενες ευρωπαϊκές χώρες.

• Ο Abs ήταν επίσης μέλος του εποπτικού συμβουλίου πολλών άλλων εται-ρειών, που ασχολήθηκαν με τη Γερμανική κατοχή της Ανατολικής Ευρώπης.

• Το 80% όλων των οικονομικών συναλλαγών που πραγματοποιήθηκανκατά την εγκατάσταση του εργοστασιακού συγκροτήματος Άουσβιτς, τοοποίο χτίστηκε από την IG Farben, διεκπεραιώθηκαν από την DeutscheBank και πέρασαν από τα χέρια του Abs.

• O Abs ήταν αρχηγός της γερμανικής αντιπροσωπείας στην – κατά το 1953 –«Συμφωνία σχετικά με τα Γερμανικά Εξωτερικά Χρέη», που έληξε με σχετικάχαμηλές πληρωμές για τους Γερμανούς, για τα χρέη του 2ου Παγκοσμίου Πο-λέμου και για τα μεταπολεμικά χρέη, συμπεριλαμβανομένων όλων των μελ-λοντικών απαιτήσεων, που τυχόν θα γίνονταν από τις ενώσεις των θυμάτων.

• O Abs ήταν άμεσα αναμεμειγμένος στην απαλλοτρίωση των εβραϊκών επι-χειρήσεων στη Γερμανία και στις κατεχόμενες χώρες.


235

Abs, Hermann Josef (*1901 †1994)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 235

Κεφάλαιο 7

236

• Μετά τον πόλεμο, ο Abs ήταν για λίγο στη φυλακή, αλλά γρήγορα επέ-στρεψε στiς επιχειρήσεις, δημιουργώντας διασυνδέσεις με τις βρετανικέςκαι αμερικανικές δυνάμεις κατοχής.

• Προτού επανέλθει στην παλιά του δουλειά στην Deutsche Bank, ο Αbs ήτανεπικεφαλής της «Kreditanstalt für Wiederaufbau» (εταιρεία διαχείρισης τουδανείου ανοικοδόμησης της Γερμανίας) και οικονομικός σύμβουλος τουKonrad Adenauer (καγκελάριος της Γερμανιας). Ήταν έτσι ενεργά αναμειγ-μένος, στην εκ νέου ενίσχυση της Γερμανικής οικονομίας.

• Στη δεκαετία του 1960, ο Abs ήταν μέλος των εποπτικών συμβουλίων 30εταιρειών – υπηρετούσε ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου 20 εται-ρειών – μια απαράμιλλη συγκέντρωση δύναμης.

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 236


237

Ο Konrad Adenauer, υπήρξε ο πρώτος μεταπο-λεμικός καγκελάριος της Γερμανίας. Χρησιμο-ποίησε τις εξουσίες του για να φέρει, πολλούςσυνεργάτες των Ναζί, πίσω στην εξουσία.

• Μετά την απώλεια της θέσης του δημάρχου της Κολωνίας, το 1933, ο Αντε-νάουερ δημιούργησε επαφές με υψηλόβαθμους Ναζί-πολιτικούς, και τονΑύγουστο του 1934 έθεσε τις υπηρεσίες του στη διάθεση του ναζιστικού κι-νήματος. Έλαβε διαδοχικά πολλές ανταμοιβές από τη ναζιστική κυβέρνηση.

• Στις διαπραγματεύσεις που πραγματοποιήθηκαν με τα κατοχικά συμμα-χικά στρατεύματα το 1949, ο Αντενάουερ κατέβαλε προσπάθειες προκει-μένου να εμποδίσει τη διάλυση των εργαστηρίων, που ανήκαν στηφαρμακευτική εταιρεία Bayer.

• Κατά τη διάρκεια της 14χρονης θητείας του, ο Αντενάουερ εφάρμοσε τηστρατηγική της τοποθέτησης των ναζί εγκληματιών πίσω στην εξουσία, σεκυβερνητικές θέσεις. Άλλοι βοηθήθηκαν να πετύχουν την απελευθέρωσητους από τη φυλακή και να επανακτήσουν τις ανώτερες εταιρικές θέσεις τους.

• Ένας από αυτούς τους Ναζί εγκληματίες, ήταν ο Hans Globke, τον οποίοεργοδότησε ο Adenauer, ως Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας.

Adenauer, Konrad(*1876 †1967)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 237

Κεφάλαιο 7

238

• Ένα άλλο παράδειγμα ήταν ο Walter Hallstein, τον οποίο ο Adenauer βοή-θησε να καθιερωθεί, ως ο βασικός αρχιτέκτονας της δομής της «Ε.Ε. των Βρυ-ξελλών» και ο πρώτος πρόεδρος της λεγόμενης «Ευρωπαϊκής Επιτροπής».

• Το 1956, ο Αντενάουερ ίδρυσε τη γερμανική μυστική υπηρεσία «Bun-desnachrichtendienst» (BND). Ο επικεφαλής της BND και ένας μεγάλοςαριθμός των υπαλλήλων της, στρατολογήθηκαν από πρώην μέλη της Γκε-στάπο και των Ναζί SS.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5KA364

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 238


239

Ο Otto Ambros ήταν μέλος της εκτελεστικής επι-τροπής της IG Farben, μεταξύ των ετών 1938και 1945.

• Ο Ambros επέβλεψε ως διευθυντής επιχειρήσεων, την επιλογή της τοποθε-σίας, το σχεδιασμό, την κατασκευή και λειτουργία του εργοστασίου/στρα-τοπέδου συγκέντρωσης «IG Άουσβιτς».

• Μεταξύ 1940 και 1945,ο Ambros ήταν σύμβουλος του επικεφαλής του γρα-φείου του «Vier-jahresplan» (Τετραετούς Σχεδίου), Carl Krauch, και επι-κεφαλής του Τμήματος του για την «Έρευνα και Ανάπτυξη».

• Ο Ambros διορίστηκε ως "Wehrwirtschafsführer" (στρατιωτικός ηγέτης της βιο-μηχανίας), με την ευθύνη του χημικού πολέμου. Υποστήριξε προσωπικά ενώ-πιον του Αδόλφου Χίτλερ, τη χρήση των νευροτοξικών ουσιών Sarin και Tabun.

• Ο Ambros ανέπτυξε το χημικό όπλο Sarin, το 1939, και το Soman, το 1944,για την IG Farben.

• Στο δικαστήριο της Νυρεμβέργης εναντίον της IG Farben, ο Ambros ήτανυπόλογος για τα εγκλήματα που διέπραξε κατά τη διάρκεια του 2ου Παγ-κοσμίου Πολέμου. Κρίθηκε ένοχος για «δουλεία» και καταδικάστηκε σεοκτώ χρόνια φυλάκισης.

• Το 1952, αφέθηκε ελεύθερος από τη φυλακή χωρίς να εκτίσει πλήρως τηνποινή του. Στην συνέχεια έγινε διαδοχικά σύμβουλος του Konrad Adenauer

και διαφόρων φαρμακευτικών εταιρειών.

Ambros, Otto (*1901 †1990)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5OA882

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 239

Κεφάλαιο 7

240

Ο Rudolf Augstein, εκδότης του ειδησεογραφικούπεριοδικού "Der Spiegel", ήταν ένας από τουςπιο σημαντικούς δημοσιογράφους στη μεταπο-λεμική Γερμανία.

• Ο Augstein χρησιμοποίησε την επιρροή του, για να αποσπάσει την προ-σοχή του κοινού, μακριά από την ευθύνη των Ναζί για την πυρκαγιά πουέκαψε το γερμανικό κοινοβούλιο, το Ράιχσταγκ, το 1933. Ο μύθος ότι τηνπυρκαγιά έθεσε ο Marinus van der Lubbe, ο οποίος και φέρεται να είναι ομοναδικός ένοχος, σχεδιάστηκε λεπτομερώς σε μια σειρά άρθρων στο πε-ριοδικό Der Spiegel.

• Ο Augstein χρησιμοποιούσε την εμπειρία των πρώην αξιωματούχων τωνSS και της Γκεστάπο προκειμένου να δημιουργηθεί ένα σύστημα «ερευ-νητικής δημοσιογραφίας», το οποίο απέβλεπε στον επηρεασμό της πολι-τικής ζωής της μεταπολεμικής Γερμανίας.

• Ο Augstein που φυλακίστηκε το 1962, μετά τη λεγόμενη «υπόθεση τουSpiegel», χρησιμοποιήθηκε προπαγανδιστικά για να γίνει κατορθωτό ναθεωρηθεί από το κοινό ως «αριστερός» Δεν προκαλεί έκπληξη, επομένως,το γεγονός ότι στη συνέχεια το Der Spiegel καθιερώθηκε σταδιακά ως υπε-ρασπιστής της ελευθερίας του Τύπου.

• Ο Augstein επίσης τοποθέτησε επιλεκτικά υψηλόβαθμους αξιωματούχουςτων Ναζί, σε ανώτερες θέσεις του εκδοτικού του προσωπικού:

Ο Wilfried van Oven, προσωπικός εκπρόσωπος Τύπου του ΝαζίΥπουργού Προπαγάνδας, Γιόζεφ Γκέμπελς, έγινε ανταποκριτής γιατη Νότια Αμερική – τον επέλεξε προσωπικά ο Augstein, ο οποίος καιυπέγραψε τη δημοσιογραφική του ταυτότητα.

Augstein, Rudolf(*1923 †2002)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 240


241

Ο Paul Carell, πρώην εκπρόσωπος Τύπου του Υπουργού Εξωτερι-κών, κατά το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, Joachim von Ribbentrop,έγραφε τακτικά για το περιοδικό του Augstein.

Ο Georg Wolff, ένας υψηλόβαθμος υπάλληλος του Κεντρικού Γρα-φείου Ασφαλείας του Ράιχ, προσελήφθη από το Der Spiegel στιςαρχές του 1950, για να γίνει τελικά αναπληρωτής υπεύθυνος έκδοσηςστη δεκαετία του 1960.

Ο Horst Mahnke, άλλο υψηλόβαθμο στέλεχος του Κεντρικού ΓραφείουΑσφαλείας του Ράιχ, ήταν επικεφαλής του τμήματος εξωτερικών θε-μάτων του Der Spiegel. Ο Mahnke αργότερα, επίσης, έγραφε για τηνAxel Springer.

Ο Karl-Friedrich Grosse, ένα Ανώτερο Στέλεχος στο Υπουργείο του Ρίμ-πεντροπ, έγινε επικεφαλής του γραφείου του Der Spiegel στο Βερολίνο.

Ο Erich Fischer, επικεφαλής ενός τμήματος στο υπουργείο τουGoebbel, έγινε διευθυντής εκδόσεων στο γραφείο του Der Spiegel στοΝτίσελντορφ .

Ο Rudolf Diels, πρώτος επικεφαλής της Γκεστάπο, μισθώθηκε για ναγράψει μια σειρά άρθρων για τη δική του μυστική αστυνομία, με ταοποία άρθρα αποκαθιστούσε τη φήμη όλων των πρώην συναδέλφωντου, οι οποίοι ήταν ενεργοί στη μεταπολεμική Γερμανία. Το 1933, οDiels – τότε επικεφαλής της Γκεστάπο – ήταν ο κύριος ανακριτής τουMarinus van der Lubbe, μετά την πυρκαγιά στο Ράιχσταγκ.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5RA733

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 241

Κεφάλαιο 7

242

Ο Martin Bangemann, ένας Γερμανός πολιτικός,ήταν ένα από τα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτρο-πής, μεταξύ 1989 και 1999.

• Στη διάρκεια της πρώτης θητείας του στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μεταξύ1989 και 1995, ο Bangemann υπηρέτησε ως Επίτροπος για την ΕσωτερικήΑγορά και τις Βιομηχανικές Υποθέσεις.

• Ως Επίτροπος, ο Bangemann είχε προβλήματα, στη δεκαετία του 1990,όταν εισέπραξε μεγάλες αμοιβές για ομιλίες που έδωσε – παρά το γεγονόςότι αυτό απαγορεύεται για τους Επιτρόπους.

• Ο Bangemann είχε επίσης κατηγορηθεί για κατάχρηση των εξουσιών του.Ζήτησε συγκεκριμένα από τον οδηγό, που διέθετε ως Επίτροπος, να οδη-γήσει την υπηρεσιακή του λιμουζίνα, στη Νότια Γαλλία για να το συναν-τήσει στη θαλαμηγό του.

• Ο Bangemann ήταν Επίτροπος της Ε.Ε για Βιομηχανικές Υποθέσεις καιΤεχνολογίες Πληροφοριών και Τηλεπικοινωνιών, κατά τη διάρκεια της Επι-τροπής Jacques Santer. Το 1999, είχε εμπλακεί σε σκάνδαλο απάτης καιαναγκάστηκε να παραιτηθεί, μαζί με το σύνολο της Επιτροπής Santer.

• Μετά την παραίτηση της Επιτροπής Santer, ο Bangemann διορίστηκε –μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα – στο Διοικητικό Συμβούλιο της ισπανικήςεταιρείας τηλεπικοινωνιών Telefonica. Η Ε.Ε κατέθεσε αγωγή το 1999,λόγω της πιθανής σύγκρουσης συμφερόντων. Η αγωγή αποσύρθηκε αρ-γότερα, αφού ο Βangemann συμφώνησε να μην αρχίσει να εργοδοτείταιαπό την Telefonica πριν από το 2001.

Bangemann, Martin(*1934)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5MB824

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 242


243

Ο Frits Bolkestein ήταν Ευρωπαίος Επίτροποςγια την Εσωτερική Αγορά και τις Υπηρεσίες με-ταξύ 1999 και 2004.

• Το 1996, ο Bolkestein, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν αρχηγός του κυ-βερνώντος κόμματος VVD στην Ολλανδία, προσπάθησε να πείσει την ολ-λανδή υπουργό Υγείας Els Borst, να συμπεριλάβει ένα φάρμακο για τημείωση της χοληστερίνης, στο πρόγραμμα αποζημίωσης, που λειτουργείστα πλαίσια του Ολλανδικού συστήματος υγείας. Το φάρμακο, το Cozaar,διατίθεται στην αγορά από τη Merck, Sharp & Dome. Ο Bolkestein ήταντότε διευθυντής σε αυτήν την εταιρεία. Σύμφωνα με το πρόγραμμα ειδή-σεων Netwerk, ο Bolkestein κατηγορήθηκε επίσης για το γεγονός ότι πίεζετην Borst να μειώσει το όριο αποζημίωσης για το Zocor, ένα άλλο φάρμακοτης Merck, Sharp & Dome.

• Κατά την παραμονή του ως Ευρωπαίου Επιτρόπου για την ΕσωτερικήΑγορά και τις Υπηρεσίες, ο Bolkestein συνέταξε την «οδηγία για τις υπη-ρεσίες στην εσωτερική αγορά». Η λεγόμενη «οδηγία Bolkestein» είχε ωςστόχο την δημιουργία μιας ενιαίας αγοράς για τις υπηρεσίες, ευρισκόμενηκατ’ ουσίαν, αυτή η οδηγία, στο πνεύμα των μεθοδεύσεων που σχεδιά-στηκαν από το Ναζί νομικό Walter Hallstein.

• Το 2001, ο Bolkestein αρνήθηκε να αναλάβει δράση μετά από αίτηση ευ-ρωβουλευτών, που ζητούσαν από την Επιτροπή να διερευνήσει καταγγε-λίες για αδήλωτους λογαριασμούς που υπήρχαν στην Clearstream, η οποίαείναι τμήμα του παροχέα χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, DeutscheBörse. Πέντε χρόνια αργότερα, το 2006, ο ερευνητής σε θέματα Ε.Ε, Paulvan Buitenen – που είχε αποκαλύψει στο παρελθόν το σκάνδαλο της Επι-

Bolkestein, Frits (*1933)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 243

Κεφάλαιο 7

244

τροπής Santer το 1996 – ισχυρίστηκε ότι ο κ. Bolkestein, ήταν μέλος τουΓνωμοδοτικού Συμβουλίου της Ρωσικής «Τράπεζας Menatep». Η «Τρά-πεζα Menatep» είχε ήδη κατηγορηθεί από τον Harlem Désir, Γάλλο ευρω-βουλευτή, για τη διατήρηση ενός αδήλωτου μυστικού λογαριασμού στηνClearstream – πράγμα που δημιουργεί δυνητικά ερωτηματικά σχετικά μετην άρνηση του Bolkestein να αναλάβει δράση εναντίον της Clearstream.

• O Bolkestein εργάστηκε για την εταιρεία πετροχημικών Royal Dutch Shellαπό το 1960 έως το 1975.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5FB421

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 244


245

Ο Carl Bosch ήταν πρόεδρος του εποπτικούσυμβουλίου της IG Farben από το 1931 μέχριτο θάνατό του.

• Το 1910, μαζί με το Fritz Haber, o Bosch ανέπτυξε μια διαδικασία για την παραγωγή

αμμωνίας σε μεγάλες ποσότητες, για χρήση στην παραγωγή εκρηκτικών υλών.Αυτό δημιούργησε ένα ιδιαίτερα κερδοφόρο μονοπώλιο αμμωνίας, για τηνεταιρεία του Bosch, δηλαδή την BASF, και αργότερα για την IG Farben.

• Το 1918, ο Bosch ήταν οικονομικός σύμβουλος της Γερμανικής κυβέρνησηςστις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις, που ακολούθησαν τον Πρώτο Παγκό-σμιο Πόλεμο. Σε αντίθεση με τις αρχικές προθέσεις των νικητριών δυνά-μεων, να διαλύσουν όλες τις εγκαταστάσεις παραγωγής χημικών, ο Boschκατέληξε σε συμφωνία για να σώσει τα εργοστάσια. Σε αντάλλαγμα, οι συμ-μαχικές δυνάμεις απόκτησαν μυστική γνώση για τον κλάδο των χρωστικώνουσιών και για τη διεργασία Haber-Bosch για την παραγωγή της αμμωνίας.

• Μετά το σχηματισμό της IG Farben το 1925, ο Bosch έγινε πρόεδρος τουδιοικητικού της συμβουλίου.

• Το 1931, μετά το θάνατο του Carl Duisberg, ο Bosch έγινε πρόεδρος τουεποπτικού συμβουλίου της Farben. Κατείχε αυτή τη κορυφαία θέση μέχριτο θάνατό του, το 1940.

• Το 1937, ο Bosch διορίστηκε ως πρόεδρος του Ομίλου Kaiser Wilhelm, πουήταν μια οργάνωση ομπρέλα, για τα Ινστιτούτα Kaiser Wilhelm, και μίααπό τις αιχμές του δόρατος της αντιδεοντολογικής επιστημονικής έρευναςπου πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου. Ο Όμι-λος χρηματοδοτήθηκε με δημόσια και ιδιωτικά κεφάλαια. Στους ιδιωτικούςχρηματοδότες περιλαμβάνονται η IG Farben και το Ίδρυμα Ροκφέλερ.

Bosch, Carl(*1874 †1940)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5CB992

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 245

Κεφάλαιο 7

246

Ο Werner Daitz ήταν ένας από τους μεγαλύτε-ρους υποστηρικτές της ναζιστικής θεωρίας της«Ευρύτερης Σφαίρας» για μια Ευρώπη υπόΓερμανικό έλεγχο.

• Ο Werner Daitz σπούδασε χημικός μηχανικός και εργάστηκε για 10 χρόνιαως Γενικός Διευθυντής για την «Schön & Co». Το εργοστάσιο αργότεραέγινε τμήμα της IG Farben.

• Το 1916, ο Daitz ήταν ο πρώτος που επινόησε τον όρο «Ευρωπαϊκή Οι-κονομική Κοινότητα». Σαράντα χρόνια αργότερα, ο όρος χρησιμοποιήθηκεαπό τους επιγόνους του για να περιγράψει τον πρόδρομο της ΕυρωπαϊκήςΈνωσης.

• Περίπου εκείνη την εποχή, ο Daitz άρχισε να δημοσιεύει άρθρα και βιβλίασχετικά με οικονομικά και κοινωνικά θέματα, με το επίκεντρο να είναι μιαμεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομική αγορά, υπό την ηγεσία της ναζιστικήςΓερμανίας.

• Το 1931, ο Daitz έγινε μέλος της Ραϊχικής διοίκησης του ναζιστικού κόμ-ματος του Χίτλερ, υπεύθυνος για οικονομικά θέματα.

• Μετά το 1933, ο Daitz ήταν μέλος του Ράιχσταγκ για το ναζιστικό κόμμα.

• Το 1933, ο Daitz έγινε επικεφαλής του γραφείου του ναζιστικού κόμματοςγια ειδικά θέματα και, αργότερα, για θέματα του εξωτερικού εμπορίου. Τογραφείο εξωτερικού εμπορίου ήταν μία από τις κύριες ιδεολογικές δεξαμενέςσκέψης των Ναζί και είχε επικεφαλής τον Arnold Rosenberg, έναν από τουςπιο εύστροφους δόκτορες του Χίτλερ, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Daitz, Werner(*1884 †1945)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 246


247

• Το 1939, ο Daitz ίδρυσε την Εταιρεία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Προ-γραμματισμό και την Μακρό-οικονομία, η οποία χρηματοδοτήθηκε από τογραφείο εξωτερικού εμπορίου του ναζιστικού κόμματος.

• Ένα άμεσο παρακλάδι της Εταιρείας για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Προ-γραμματισμό και την Μακρό-οικονομία, ήταν το Κεντρικό Ινστιτούτο Ερευ-νών για την Εθνική Οικονομική Τάξη και την Οικονομία της ΕυρύτερηςΣφαίρας, το οποίο είχε επικεφαλής τον Arno Soelter.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5WD198

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 247

Κεφάλαιο 7

248

Ο Etienne Davignon, είναι ένας πρώην Ευρω-παίος Επίτροπος. Σήμερα, είναι Πρόεδρος τηςΛέσχης Bilderberg και μέλος του διοικητικού συμ-βουλίου της φαρμακευτικής εταιρείας Gilead.

• Ο Davignon ήταν Επίτροπος της Ε.Ε για τις Βιομηχανικές Αγορές, την Τε-λωνειακή Ένωση και τις Βιομηχανικές Υποθέσεις κατά τη διάρκεια τηςΕπιτροπής Jenkins, 1977 – 1981 και, από το 1981 ως το 1985, ήταν Επί-τροπος της Ε.Ε για τις Βιομηχανικές υποθέσεις και την Ενέργεια, κατά τηδιάρκεια της Επιτροπής Thorn.

• Ο Davignon είναι μέλος της Τριμερούς Επιτροπής.

• Από το 1989 έως το 2001 ο Davignon ήταν πρόεδρος της βελγικής εται-ρείας Société Générale de Belgique.

• Από το 1990, ο Davignon υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου τηςφαρμακευτικής εταιρείας Gilead Sciences – της ίδιας εταιρείας στην οποίαεργάστηκε ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου και ως πρόεδρος του δι-οικητικού συμβουλίου, ο πρώην αμερικανός υπουργός Άμυνας ΝτόναλντΡάμσφελντ.

• Το 2005, ο Davignon έγινε πρόεδρος της μυστικοπαθούς Λέσχης Μπίλν-τερμπεργκ, οι μυστικές συναντήσεις της οποίας πραγματοποιούνται κε-κλεισμένων των θυρών, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, καιπαρευρίσκεται – μόνο μετά από πρόσκληση – η πλούσια και ισχυρή υπέρελίτ από τον κόσμο της αριστοκρατίας, της πολιτικής, των επιχειρήσεων,των τραπεζών και της δημοσιογραφίας.

Davignon, Étienne(*1932)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5ED424

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 248

Ο Franco Frattini είναι ο σημερινός υπουργόςΕξωτερικών της Ιταλίας και πρώην ΕυρωπαίοςΕπίτροπος.

• Διορίζεται στην Επιτροπή το 2004. Η επιλογή Frattini έγινε αμέσως αντι-κείμενο διαμάχης, εν μέσω κατηγοριών ότι είναι Ελευθεροτέκτονας.

• Το 2008, ο Frattini ανακοίνωσε σχέδια για την καταγραφή των δακτυλικώναποτυπωμάτων και την ταξινόμηση όλων των επισκεπτών που διασχίζουντα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το επόμενο έτος, θα καταστεί υπο-χρεωτική για όλα τα νέα διαβατήρια της Ε.Ε να συμπεριλάβουν ένα ψη-φιακό δακτυλικό αποτύπωμα και τη φωτογραφία. Από το 2011, όλοι οιμη-πολίτες της Ε.Ε, που υποβάλλουν αίτηση για βίζα στην Ε.Ε, θα πρέπεινα δώσουν τα βιομετρικά τους στοιχεία.

• Συνεργάτες του Frattini, όπως ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλου-σκόνι, έχουν κατηγορηθεί ότι έχουν σχέσεις με τον Ελευθεροτεκτονισμόκαι τη μαφία.


249

Frattini, Franco(*1957)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5FF666

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 249

Κεφάλαιο 7

250

Ο Hans Globke ασχολήθηκε με τους νόμους τουΟλοκαυτώματος των Ναζί και ήταν η "γκρίζαυπεροχή" πίσω από τον Konrad Adenauer,πρώτο μεταπολεμικό καγκελάριο της Γερμανίας.

• Ο Globke σπούδασε νομικά και πολιτικέςεπιστήμες, προτού ενταχθεί στην Πρωσικήκαι, αργότερα, στη Γερμανική δημόσια υπηρεσία.

• Το 1929, ο Globke έγινε διοικητικός σύμβουλος στο Πρωσικό ΥπουργείοΕσωτερικών.

• Μετά την πυρκαγιά στο Ράιχσταγκ, ο Globke αναμίχθηκε στη συγγραφήτου Εξουσιοδοτικού Νόμου και της πράξης Διάλυσης της Πρωσίας. Στησυνέχεια μεταφέρθηκε στο Γερμανικό Υπουργείο Εσωτερικών.

• Ο Globke απέκτησε φήμη εμπειρογνώμονα σε φυλετικά ζητήματα. Εργά-στηκε στο «Zweite Verordnung zur Gesetzes Durchführung des über dieÄnderung von Familiennamen und Vornamen» (Δεύτερος κανονισμός γιατην επιβολή του νόμου σχετικά με την αλλαγή ονομάτων και επωνύμων).

• Οι νόμοι και οι κανονισμοί που ο Globke επεξεργάστηκε για το ΥπουργείοΕσωτερικών, διαδραμάτισαν ουσιαστικό ρόλο στο πλαίσιο της προετοι-μασίας για τους φυλετικούς νόμους της Νυρεμβέργης.

• Το 1936, ο Globke συνέγραψε τα ερμηνευτικά σχόλια για τους φυλετικούςνόμους της Νυρεμβέργης.

• Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Globke έπαιξε ουσια-στικό ρόλο στη μεταφορά των Ναζιστικών νόμων του Ολοκαυτώματος, σταπροσαρτημένα ευρωπαϊκά εδάφη.

• Στη μεταπολεμική Γερμανία, ο Globke έγινε η «γκρίζα υπεροχή» πίσω απότον πρώτο Καγκελάριο της Δυτικής Γερμανίας, Κόνραντ Αντενάουερ. Σεαυτό το ρόλο, είχε τεράστια δύναμη στη διαμόρφωση της νέας Γερμανίαςκαι στην επεξεργασία των σχεδίων για την «Ε.Ε. των Βρυξελλών».

Globke, Hans(*1898 †1973)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5HG188

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 250


251

Ο Hermann Göring ήταν ένας από τους κορυ-φαίους Ναζί πολιτικούς και επικεφαλής του, κα-θοδηγούμενου από την IG Farben, ΤετραετούςΣχεδίου.

• O Göring ήταν ο γιος του πρώτου Επιτρόπου του Ράιχ, στη ΓερμανικήΝότιο-Δυτική Αφρική (σήμερα: Ναμίμπια).

• Στον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αφού αρχικά πολέμησε στις τάξεις του Γερ-μανικού πεζικού, εντάχθηκε στη συνέχεια στη Γερμανική Πολεμική αερο-πορία. Το 1917, έγινε αρχηγός μοίρας της πολεμικής αεροπορίας και, το1918, διορίστηκε διοικητής μοίρας μαχητικών. Μέχρι το τέλος του 1ου Παγ-κοσμίου Πολέμου, ο Göring κατέχει το βαθμό του σμηναγού.

• Το 1922, ενώ σπούδαζε ιστορία και οικονομικά στο Μόναχο, ο Göring συ-νάντησε σε αυτήν την πόλη, τον Αδόλφο Χίτλερ. Ονομάστηκε πρώτος ηγέτηςτου Sturmabteilung (SA). Το 1928, έγινε μέλος του Γερμανικού Κοινοβουλίουμε το ναζιστικό κόμμα και, στη δεύτερη θητεία του στο κοινοβούλιο, έγινεπρόεδρος του κοινοβουλίου. Από τη θέση αυτή, ο Göring έπαιξε καθορι-στικό ρόλο στην καταστροφή της γερμανικής δημοκρατίας και την εγκαθί-δρυση του δικτατορικού καθεστώτος των Ναζί.

• Το 1933, ο Göring έγινε Υπουργός Πολιτικής Αεροπορίας του Ράιχ και τουδόθηκε η ευθύνη για την ανασυγκρότηση της Γερμανικής πολεμικής αερο-πορίας. Για τις προσπάθειές του στον τομέα αυτό, ο Χίτλερ τον προώθησεαρχικά στον υψηλότερο υπάρχοντα στρατιωτικό βαθμό – «Generalfeld-marschall» (Γενικός Στρατάρχης) – και τελικά, το 1940, δημιουργώντας ένανέο, ακόμη μεγαλύτερο, βαθμό – «Reichsmarschall» (ΑυτοκρατορικόςΣτρατάρχης) – διόρισε σε αυτό το βαθμό τον Göring, με διάταγμα.

Göring, Hermann(*1893 †1946)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 251

Κεφάλαιο 7

252

• Το 1936, ο Göring ονομάστηκε Πληρεξούσιος Επίτροπος του ΤετραετούςΣχεδίου, με την ευθύνη να προετοιμάσει το γερμανικό στρατό για τον πό-λεμο μέσα σε τέσσερα χρόνια. Στον Carl Krauch, ο οποίος είχε πιέσει γιατη θέση αυτή, δόθηκε αργότερα καθοριστικός ρόλος στο σχέδιο. Στη συ-νέχεια, με την ευκαιρία του εορτασμού κάποιων γενεθλίων, ο HermannGöring ευχαρίστησε το Schmitz – πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίουτης IG Farben – που του παραχώρησε τις υπηρεσίες του Krauch.

• Στο ρόλο του ως επικεφαλής του Τετραετούς Σχεδίου, ο Göring ήταν υπεύ-θυνος για την οικονομική εκμετάλλευση των κατεχομένων περιοχών. Τογεγονός ότι εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από την πείνα θεωρήθηκεαπό τον Göring, «αναγκαίο».

• Το 1940, αν και το Τετραετές Σχέδιο του Göring επεκτάθηκε, η επιρροή τουστο ναζιστικό καθεστώς άρχισε να φθίνει. Ο Χίτλερ ανέπτυξε δυσαρέσκειααπέναντι στον Göring, ο οποίος ήταν εθισμένος στη μορφίνη. Το 1942, τακαθήκοντα του Τετραετούς Σχεδίου ανέλαβε, ως επί το πλείστον, το Υπουρ-γείο Εξοπλισμών του Albert Speer.

• Μετά το τέλος του πολέμου, ο Göring ήταν κατηγορούμενος στη δίκη τηςΝυρεμβέργης για τους Μεγαλύτερους Εγκληματίες του Πολέμου. Το 1946,κρίθηκε ένοχος για συμμετοχή σε ένα κοινό σχέδιο ή συνωμοσία για τηνεκτέλεση εγκλήματος κατά της ειρήνης, για το σχεδιασμό, την έναρξη καιδιεξαγωγή επιθετικών πολέμων, για εγκλήματα πολέμου, και εγκλήματακατά της ανθρωπότητας. Καταδικάστηκε σε θάνατο δι’ απαγχονισμού,αλλά αυτοκτόνησε λίγο πριν την εκτέλεση του.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5HG322

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 252


253

Ο Edward Heath ήταν Πρωθυπουργός της Βρετα-νίας μεταξύ των ετών 1970 και 1974. Η Βρετανίαέγινε μέλος της «Ε.Ε. των Βρυξελλών», τον Ιανουά-ριο του 1973, στη διάρκεια της πρωθυπουργίας του.

• Ο Heath έτρεφε από παλιά μεγάλη επιθυμία νασυνδέσει τη χώρα του σε μια Ευρωπαϊκή ομοσπον-δία. Στην παρθενική ομιλία του στο κοινοβούλιο,που δόθηκε στις 26 Ιουνίου του 1950, μετά την εί-

σοδο του στη Βρετανική Βουλή των Κοινοτήτων, κάλεσε ανοιχτά την κυβέρνησηνα ενταχθεί στο σχέδιο Schuman. Το σχέδιο Schuman παρουσιάστηκε από τοΓάλλο υπουργό Εξωτερικών Robert Schuman, μόλις ένα μήνα πριν ο Heath γίνειμέλος του Βρετανικού Κοινοβουλίου και οδήγησε τελικά κατ’ ευθείαν στη δημι-ουργία της Ε.Ε των Βρυξελλών.

• Ο Heath ήταν καλά δικτυωμένος με την ελίτ του καρτέλ, συμμετέχοντας σε συνε-δρίαση της μυστικής Λέσχης Bilderberg το 1976 και προεδρεύοντας σε συνε-δρίαση της καθοδηγούμενης από το Rockefeller Τριμερούς Επιτροπής, το 1980.Ήταν επίσης φίλος του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της φαρμακευ-τικής εταιρείας Glaxo, Sir Austin Bite.

• Ένας άλλος στενός φίλος του Heath ήταν ο Eric Roll, που αργότερα έγινε βαρώ-νος Roll του Ipsden και μέλος της Βρετανικής Βουλής των Λόρδων. Ο Roll συμ-μετείχε επίσης συχνά σε συναντήσεις της Λέσχης Bilderberg και ήταν μέλος τηςισχυρής οργανωτικής επιτροπής της Λέσχης.

• Μετά που ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ ντε Γκωλ, έθεσε βέτο στην είσοδο της Βρετα-νίας στην Ε.Ε. των Βρυξελλών, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ο Heathκάλεσε τον πρώην Ναζί νομικό Walter Hallstein, τότε Πρόεδρο της ΕυρωπαϊκήςΕπιτροπής, στο Chequers, στην πρωθυπουργική εξοχική του κατοικία. Η επίσκεψηαυτή ήταν μία από τις πολλές που πραγματοποίησε ο Hallstein στο Chequers κατάτη διάρκεια της θητείας του Heath στην πρωθυπουργία. Στο παρασκήνιο, κατά τηδιάρκεια της δεκαετίας που οδήγησε στην ένταξη της Βρετανίας στην Ε.Ε το 1973,οι Hallstein και Heath συναντήθηκαν επανειλημμένα και συνεργάστηκαν στενά.

• Στον πρόλογό του στη γερμανική έκδοση του βιβλίο του Andrew Roth το 1973,«Edward Heath – Ein Mann für Europa», ο Hallstein συνόψισε το ρόλο του Heath στηνπαράδοση της Βρετανίας στην αγκαλιά της Ε.Ε των Βρυξελλών, δηλώνοντας απερί-φραστα ότι: «Η επιτυχία αυτής της μάχης ήταν, σε καθοριστικό βαθμό, δική του νίκη».

Heath, Edward(*1916 †2005)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5EH388

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 253

Κεφάλαιο 7

254

Ο Max Ilgner ήταν μέλος του διοικητικού συμβου-λίου της IG Farben και υπήρξε ο κύριος σύν-δεσμος μεταξύ της Ναζιστικής κυβέρνησηςκαι της IG Farben, σε όλες τις προθέσεις καιτις επιδιώξεις τους.

• Ο Ilgner γεννήθηκε μέσα στη χημική βιομηχανία. Ο πατέρας του εργάστηκεγια την BASF. Αφού εγγράφηκε στην Πρωσική Σχολή Υποψηφίων Αξιω-ματούχων, ο Ilgner σπούδασε χημεία, νομικά, μεταλλουργία και πολιτικήοικονομία.

• Το 1924, ο Ilgner ήταν επικεφαλής των προμηθειών και εξουσιοδοτημένοςεκπρόσωπος για την Cassella, την πρώτη εταιρεία παραγωγής χημειοθε-ραπευτικών φαρμάκων.

• Μετά τη συγχώνευση της Cassella στην IG Farben, ο Ilgner τέθηκε επικε-φαλής της κεντρικής οικονομικής υπηρεσίας στο Βερολίνο.

• Στα επόμενα χρόνια, ο Ilgner καθιέρωσε ένα σύστημα χειρισμού της ναζι-στικής κυβέρνησης που έγινε γνωστό ως «Σύστημα Ilgner». Στα γραφείατης IG Farben στο Βερολίνο, συστάθηκε το «Berlin NW7» (τμήμα για τηνπολιτική οικονομία), με επικεφαλής τον Ilgner, για να ασχοληθεί με τις επα-φές με κυβερνητικούς εκπροσώπους.

• Το Τμήμα Οικονομικών στα, υπό την ηγεσία του Ilgner, γραφεία της IGFarben στο Βερολίνο, χρησιμοποιήθηκε για να κατασκοπεύει άλλες χώρεςπρος όφελος της ναζιστικής κυβέρνησης. Οι αναφορές του ετύγχαναν ευ-ρείας χρήσης σε κυβερνητικά γραφεία.

• Ο Ilgner ήταν αναπόσπαστο μέρος του λεγόμενου «Κύκλου F», που περι-λάμβανε τους ηγέτες της βιομηχανίας. Ο «Κύκλος F» έκανε συναντήσειςστο γραφείο του Ilgner και συμβούλευε το Joseph Goebbels, υπουργό προ-παγάνδας του Χίτλερ, σε θέματα που επηρέαζαν την, απευθυνόμενη στουςξένους, προπαγάνδα, των γερμανικών βιομηχανιών.

Ilgner, Max(*1899 †1966)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 254


255

• O Max Ilgner διορίστηκε ως στρατιωτικός ηγέτης της βιομηχανίας το 1938.

• Μέρος της ευθύνης του Ilgner, στα γραφεία της IG Farben στο Βερολίνο,ήταν να αναπτύξει στρατηγικές για την εγκαθίδρυση της οικονομίας της Ευ-ρωπαϊκής Ευρύτερης Σφαίρας. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, εκπροσώπησεενεργά την IG Farben στο Κεντρικό Ευρωπαϊκό Επιχειρηματικό Φόρουμ– μια ομάδα ενδιαφέροντος των Γερμανικών τραπεζών, της βιομηχανίας,και των εμπορικών ενώσεων, που έχει συσταθεί για να κατακτήσει τηναγορά της Κεντρικής Ευρώπης – ως αντιπρόεδρος.

• Πριν από την εισβολή του Γερμανικού στρατού στην Πολωνία, ο Ilgner πα-ρουσιάστηκε στη ναζιστική κυβέρνηση με ένα κατάλογο των εργοστασίωνπου θα επιθυμούσε να οικειοποιηθούν από την IG Farben. Η διαδικασίααυτή επαναλήφθηκε πριν από τη ναζιστική κατοχή της κάθε νέας χώρας.

• Ο Ilgner συνελήφθη το 1945 από το στρατό των ΗΠΑ και καταδικάστηκεσε τρία χρόνια φυλάκιση για εγκλήματα πολέμου, για εγκλήματα κατά τηςανθρωπότητας μέσω της λεηλασίας και της καταλήστευσης των κατεχο-μένων εδαφών, και για την κατάσχεση κτιριακών εργοστασιακών εγκατα-στάσεων.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5MI444

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:53 Seite 255

Κεφάλαιο 7

256

Ο Χέλμουτ Κολ υπήρξε πρώην Καγκελάριος τηςΓερμανίας και μέλος, πλήρους απασχόλησης,του λόμπι της φαρμακευτικής βιομηχανίας.

• Μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι βιομχανίες χημικών και φαρμακευ-τικών προϊόντων, προετοίμαζαν συστηματικά κάποιους πολιτικούς, για ταυψηλότερα αξιώματα της κυβέρνησης. Ένας από αυτούς ήταν ο ΧέλμουτΚολ.

• Από το 1959 έως το 1969, ο Κολ ήταν μέλος, πλήρους απασχόλησης, τουλόμπι της φαρμακευτικής βιομηχανίας στο «Verband der Chemischen In-dustrie» (ένωση της χημικής βιομηχανίας)

• Το 1969, ο Κολ έγινε Πρωθυπουργός στο γερμανικό κρατίδιο της Ρηνανίας-Παλατινάτου, μια πολιτεία η οποία επηρεάζεται έντονα από τη φαρμακευτικήβιομηχανία.

• Το 1982, ο Κολ κατέλαβε την κορυφαία θέση εργασίας της Γερμανικής ομο-σπονδιακής κυβέρνησης – Καγκελάριος – μέσα από μια λεγόμενη εποι-κοδομητική ψήφο μη εμπιστοσύνης. Το φαρμακευτικό καρτέλ είχε δώσειστον Κολ μια προαγωγή – από το να είναι απλό μέλος του προσωπικούτης BASF, του έδωσε τη δυνατότητα να καταλάβει τους κεντρικούς διαδρό-μους της εξουσίας.

• Ο Κολ επέδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ευρωπαϊκή Ενοποίηση. Ήτανένας από τους βασικούς αρχιτέκτονες της Συνθήκης του Μάαστριχτ καιτου Ευρώ. Η απόφαση να γίνει η Φρανκφούρτη, έδρα της ΕυρωπαϊκήςΚεντρικής Τράπεζας, λήφθηκε κυρίως λόγω της δικής του επιρροής.

Kohl, Helmut(*1930)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 256


257

• Για 16 χρόνια, ο Helmut Kohl προώθησε τα παγκόσμια πολιτικά συμφέ-ροντα του φαρμακευτικού καρτέλ, από το γραφείο του Καγκελαρίου τηςΟμοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

• Το 1995, ενώ ο Κολ ήταν καγκελάριος, προέκυψε το γεγονός ότι, ένας έμπο-ρος όπλων είχε δώσει μια σειρά από αδήλωτες εισφορές στο Χριστιανοδη-μοκρατικό Κόμμα του Kohl, το CDU. Το σκάνδαλο έγινε ακόμα μεγαλύτεροτο Νοέμβριο του 1999, όταν οι εισαγγελείς στη Γερμανική πόλη του Aug-sburg, εξέδωσαν ένταλμα σύλληψης για τον πρώην ταμία του CDU, οοποίος κατηγορείτο για φοροδιαφυγή, αφού απέφυγε να δηλώσει μια ει-σφορά προς το κόμμα, από ένα μέλος του λόμπι της βιομηχανίας όπλων.Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης, ότι τα χρήματα δεν ήταν μια εφ’ άπαξπληρωμή και ότι το CDU χρησιμοποιούσε από καιρό ένα σύστημα μυστι-κών λογαριασμών, προκειμένου να λαμβάνει δωρεές. Παρ 'όλα αυτά, ο Κολαρνήθηκε επανειλημμένα να αποκαλύψει τα ονόματα των δωρητών και πα-ραμένει ακόμα ασαφές, πόσα εκατομμύρια εισπράχθηκαν με αυτό τοντρόπο, από το κόμμα του, το CDU.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5HK841

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 257

Κεφάλαιο 7

258

Ο Carl Krauch ήταν πρόεδρος του εποπτικούσυμβουλίου της IG Farben.

• Ο Carl Krauch σπούδασε χημεία και άρχισε να εργάζεται για την BASF,το 1912. Έγινε διευθυντής του εργοστασίου αμμωνίας της BASF στοMerseburg, το 1922.

• Το 1929, ο Krauch τέθηκε επικεφαλής του νέου τμήματος της IG Farben,«Hochdruck-Chemie» (χημεία υψηλής πίεσης) και, το 1934, έγινε μέλοςτου διοικητικού συμβουλίου της IG Farben.

• Εκτός από τη δουλειά του, ως επικεφαλής του τμήματος της χημείας υψη-λής πίεσης της Farben, ο Krauch, επίσης, ανέλαβε επικεφαλής της «Ver-mittlungsstelle Wehrmacht», που αποτέλεσε το σύνδεσμο ανάμεσα στηνIG Farben και το Γερμανικό στρατό.

• Το 1936, ο Krauch τέθηκε επικεφαλής του Τμήματος Έρευνας και Ανάπτυ-ξης στο γραφείο του Τετραετούς Σχεδίου. Το Τετραετές Σχέδιο ήταν μιακυβερνητική υπηρεσία, η οποία δημιουργήθηκε για να καταστήσει ετοιμο-πόλεμη τη Γερμανία σε διάστημα τεσσάρων ετών. Πριν από τη δημιουργίατου Τμήματος, ο Krauch είχε δραστηριοποιηθεί ενεργά σε ένα άλλο τμήμαγια τις πολεμικές κινητοποιήσεις.

• Το 1938, ο Krauch έγινε Γενικός Αντιπρόσωπος για Ειδικά Θέματα, σχετικάμε Χημικά Προϊόντα στο γραφείο του Τετραετούς Σχεδίου. Το θέμα στοοποίο εστίαζε ιδιαιτέρως την προσοχή του, αφορούσε τη διαδεδομένηχρήση των δηλητηριωδών αερίων της IG Farben στον επερχόμενο πόλεμο.

Krauch, Carl (*1887 †1968)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 258


259

• Το 1939, ο Krauch προήχθη σε Πρόεδρο του Τμήματος για την ΟικονομικήΑνάπτυξη, που ήταν μέρος του Σχεδίου των Τεσσάρων Ετών.

• Το 1940, ο Krauch διαδέχτηκε τον Carl Bosch, στην προεδρία του εποπτι-κού συμβουλίου της IG Farben. Εκτός όμως από τη νέα του δουλειά στηFarben, ο Krauch παρέμεινε ενεργός στο γραφείο του Τετραετούς Σχεδίου.

• Το 1948, ο Krauch καταδικάστηκε στη Νυρεμβέργη σε εξαετή φυλάκιση,για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, μέσω τηςσυμμετοχής του σε υποδούλωση και, εξορία σκλάβων εργατών.

• Αφέθηκε ελεύθερος το 1950 και έγινε μέλος του εποπτικού συμβουλίου τηςChemische Werke Hüls AG, μιας από τις εταιρείες που σχηματίστηκανμετά τη διάλυση της IG Farben.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5CK498

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 259

Κεφάλαιο 7

260

Η Άνγκελα Μέρκελ έγινε Καγκελάριος της Γερμα-νίας το 2005 και έχει στενές σχέσεις με το χημικόλόμπι.

• Η Μέρκελ σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας στην Ανατο-λική Γερμανία, από το 1973 έως το 1978. Αργότερα, της απονεμήθηκε δι-δακτορικός τίτλος, για μια διατριβή στην κβαντική χημεία. Μεταξύ του 1978και του 1990, η Μέρκελ εργάστηκε και σπούδασε στο Κεντρικό ΙνστιτούτοΦυσικοχημείας στην Ακαδημία των Επιστημών, στο Ανατολικό Βερολίνο.

• Μετά την επανένωση της Γερμανίας, η Μέρκελ εξελέγη μέλος του Κοινο-βουλίου της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας, το 1990.

• Το 1991, η Μέρκελ έγινε υπουργός για τις Γυναίκες και τη Νεολαία στουπουργικό συμβούλιο του Χέλμουτ Κολ. Από το 1994 έως το 1998, η Μέρ-κελ υπηρέτησε ως Υπουργός Περιβάλλοντος και Πυρηνικής Ασφάλειας.Είχε μια στενή σχέση με τον Κολ και έγινε γνωστή ως «Kohls Mädchen»(κορίτσι του Κολ). Το 2000, η Μέρκελ διαδέχτηκε τον Κολ στην προεδρίατου κόμματος CDU.

• Το 2005, η Μέρκελ έγινε Καγκελάριος της Γερμανίας. Σε ομιλία της, λίγοπριν εκλεγεί, είπε: «Ο λαός της Γερμανίας δεν θα έχει κανένα δικαίωμαστη δημοκρατία και στην οικονομία της ελεύθερης αγοράς στο μέλλον!»Ήταν προφανές ότι η Μέρκελ είχε ενημερωθεί από τους εκπροσώπους τουκαρτέλ.

• Ένας από τους στενούς συμβούλους της είναι ο διευθύνων σύμβουλος τηςBASF, Jürgen Hambrecht. Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου,η BASF ήταν ένα από τα μέλη του καρτέλ IG Farben.

Merkel, Angela (*1954)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5AM988

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 260


261

Ο Günther Oettinger έγινε Ευρωπαίος Επίτρο-πος για την Ενέργεια, το 2010

• Το 1972, Oettinger άρχισε τις σπουδές του στα νομικά και τα οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Tübingen. Από το 1984, εργάστηκε ως δικηγόρος στην Ditzingen.

• Η πολιτική του σταδιοδρομία ξεκίνησε το 1983 όταν ανέλαβε την προεδρίατης «Ένωσης Νεολαίας», της οργάνωση νεολαίας του κυρίαρχου συντη-ρητικού κόμματος στο κρατίδιο καταγωγής του, Baden-Württemberg.

• Κατά την παραμονή του ως πρόεδρος της Ένωσης Νεολαίας, ο Oettingerήταν συνιδρυτής της «Andenpakt». Η «Andenpakt» ήταν μια άτυπη ομάδαπολιτικών που περιλάμβανε τους πρωθυπουργούς Roland Koch (της πε-ριοχής Hesse) και Κρίστιαν Βουλφ (περιοχή Κάτω Σαξονίας), τους πρώηνυπουργούς Matthias Wissmann και Franz-Josef Jung, τον ευρωβουλευτήElmar Brok και τον πρώην Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Hans-Gerd Pöttering.

• Το 2005, ο Oettinger έγινε Πρωθυπουργός της Βάδης-Βυρτεμβέργης. Ενώήταν ακόμα στην εξουσία, ο Oettinger έπλεξε ένα εγκώμιο με το οποίο επαι-νούσε έναν από τους προκατόχους του, το ναζιστή δικηγόρο Hans Fil-binger. Αντί να περιγράφει τον Filbinger ως τον Ναζί εγκληματία πουπράγματι ήταν, ο Oettinger προσπάθησε να τον παρουσιάσει ως αντίπαλοτου ναζιστικού καθεστώτος.

• Παρά την προφανή προσπάθεια του Oettinger να αναθεωρήσει την ιστορίατου ναζιστικού παρελθόντος του Filbinger, η Άνγκελα Μέρκελ προχώρησεστο διορισμό του σε Ευρωπαίο Επίτροπο της Γερμανίας, με αποτέλεσμανα γίνει ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Ενέργεια, το 2010. Ίσως δεν απο-τελεί έκπληξη, ωστόσο, η έλλειψη εμπειρίας του Oettinger, στην ευρωπαϊκήπολιτική και στα παγκόσμια ζητήματα ενέργειας, γεγονός που έχει οδηγή-σει, στο να γίνει ο διορισμός του, αντικείμενο έντονης κριτικής.

Oettinger, Günther (*1953)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5GT422

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 261

Κεφάλαιο 7

262

Ο Carl Friedrich Ophüls ήταν ένας Γερμανός δικηγόρος.

• Ο Ophüls σπούδασε οικονομικά και νομικά,προτού αρχίσει να εργάζεται για το γερμα-νικό Υπουργείο Εξωτερικών το 1923.

• Μεταξύ 1925 και 1931, ο Ophüls εργάστηκεστη Γερμανική Πρεσβεία στο Λονδίνο.

• Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, ο Ophüls εργάστηκε ωςδικαστής στο δίκαιο των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, και ως προϊστάμενοςστο περιφερειακό δικαστήριο της Φρανκφούρτης, στη Γερμανία.

• Το 1942, έλαβε μια ανάθεση διδασκαλίας από το Πανεπιστήμιο τηςΦρανκφούρτης.

• Μετά τον πόλεμο, ο Ophüls έγινε νομικός σύμβουλος της Γερμανικής κυ-βέρνησης για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Μεταξύ 1955 και 1958, διετέ-λεσε πρέσβης της Γερμανίας στο Βέλγιο.

Ophüls, Carl Friedrich(*1895 †1970)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5CO266

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 262


263

Ο Francois-Xavier Ortoli, ήταν Πρόεδρος τηςΕυρωπαϊκής Επιτροπής κατά την περίοδο 1973– 1977 και Επίτροπος της Ε.Ε από το 1977 έωςτο1984.

• Ο Ortoli έγινε Υπουργός Οικονομίας και Δημοσίων Οικονομικών της Γαλ-λίας. το 1968. Από το 1969 έως το 1972, διετέλεσε Υπουργός Βιομηχανικήςκαι Επιστημονικής Ανάπτυξης.

• Ο Ortoli έγινε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 1973, υπηρετώνταςαπό τη θέση αυτή μέχρι το 1977. Στην επόμενη Επιτροπή, υπό τον Roy Jenk-ins, ήταν Επίτροπος της Ε.Ε για Οικονομικά και Δημοσιονομικά Θέματα.

• Το 1983, ο Ortoli παρακολούθησε την πρώτη συνεδρίαση της «Ευρωπαϊ-κής Στρογγύλης Τράπεζας των Βιομηχάνων», μιας σημαίνουσας ομάδαςσυμφερόντων, που περιλάμβανε, μεταξύ άλλων, υψηλόβαθμους εκπρο-σώπους από τη χημική, πετροχημική και τη φαρμακευτική βιομηχανία.Στους συμμετέχοντες στη συνάντηση, που παρακολούθησε ο Ortoli, συμ-περιλαμβάνονταν υψηλόβαθμοι εκπρόσωποι από την εταιρεία πετροχη-μικών Shell, την Ciba-Geigy, εταιρεία χημικών / φαρμακευτικών προϊόντωνκαι την εταιρεία χημικών ICI.

• Το 1984, αμέσως μετά την τελευταία θητεία του στην Ευρωπαϊκή Επι-τροπή, Ortoli διορίστηκε ως πρόεδρος της Total, της γαλλικής εταιρείας πε-τροχημικών.

Ortoli, François-Xavier(*1925 †2007)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5FO552

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 263

Κεφάλαιο 7

264

Ο Anton Reithinger ήταν επικεφαλής του πολιτικό-οικονομικού τμήματος της IG Farben στο Βερολίνο.Το τμήμα του χρησιμοποιήθηκε για να κατασκο-πεύει ξένες χώρες, προς όφελος της Ναζιστικής κυ-βέρνησης, και οι εκθέσεις του χρησιμοποιούντανευρέως από τα ναζιστικά κυβερνητικά γραφεία.

• Ο Anton Reithinger ήταν επικεφαλής του "Volkswirtschaftliche Abteilung"(οικονομικό τμήμα, Vowi) της IG Farben, στα γραφεία του Βερολίνου NW7.

• Το τμήμα Vowi του Reithinger, χρησιμοποιήθηκε για να κατασκοπεύειχώρες του εξωτερικού προς όφελος της ναζιστικής κυβέρνησης. Οι εκθέ-σεις που υποβάλλονταν από το Vowi χρησιμοποιούνταν ευρέως σε κυβερ-νητικά γραφεία και ως εκ τούτου υπήρχε άφθονο έδαφος για χειραγώγηση.

Reithinger, Anton (*1898 - ? )

Περισσότερες πληροφορίες: GB5AR877

?

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 264


265

Ο Joachim von Ribbentrop ήταν υπουργός Εξω-τερικών της Γερμανίας μεταξύ 1938 και 1945.Ένας καταδικασμένος εγκληματίας πολέμου,απαγχονίστηκε το 1946 μετά τις δίκες της Νυ-ρεμβέργης.

• Αφού πολέμησε για τη Γερμανία στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στη διάρ-κεια του οποίου έφτασε στο βαθμό του υπολοχαγού, ο φον Ρίμπεντροπέγινε αντιπρόσωπος πωλήσεων για μια γαλλική εταιρεία κρασιού καιλικέρ. Το 1920, παντρεύτηκε την Anna Elisabeth Henkell, κόρη του OttoHenkell, του πλούσιου ιδιοκτήτη της εταιρείας σαμπάνιας Henkell & Co.Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920, η εισαγωγική/εξαγωγική εταιρείατου von Ribbentrop, ήταν μια από τις μεγαλύτερες στη Γερμανία.

• Ο von Ribbentrop συνάντησε τον Αδόλφο Χίτλερ στα τέλη της δεκαετίαςτου 1920 και προσχώρησε στο κόμμα των ναζί το 1932, οργανώνονταςσυνεχώς τις διασυνδέσεις του, με τους Ναζί και άλλα άτομα με επιρροή.

• Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, ο von Ribbentrop έγινε σύμβου-λος του ναζιστικού κόμματος για την εξωτερική πολιτική. Αργότερα έγινεΥπουργικός Πρεσβευτής, Εξουσιοδοτημένος Αντιπρόσωπος Επικρατείαςτου Ράιχ, μια θέση που κατείχε κατά τα έτη 1935 και 1936. Μετά τη διετήυπηρεσία του ως πρέσβης της Γερμανίας στο Λονδίνο, έγινε υπουργόςΕξωτερικών της Γερμανίας το 1938.

• Ο von Ribbentrop ήταν η κινητήρια δύναμη για την ανάπτυξη της αντι-βρε-τανικής διάθεσης του Χίτλερ και της γερμανικής κυβέρνησης. Το 1939,έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαπραγμάτευση του Γερμανό-ΣοβιετικούΣυμφώνου μη Επίθεσης.

von Ribbentrop, Joachim (*1893 †1946)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 265

Κεφάλαιο 7

266

• Μετά την επιτυχή κατάληψη της Γαλλίας και άλλων χωρών της Δυτικής Ευ-ρώπης, το Υπουργείο Εξωτερικών του von Ribbentrop ανέλαβε την ευθύνηγια τους Εβραίους που ζούσαν στις περιοχές αυτές. Ο von Ribbentropσυμμετείχε ενεργά στην οργανωμένη εξόντωση των Εβραίων στις περιοχέςαυτές και, το 1943, έλαβε ένα δώρο ενός εκατομμυρίου Reichsmark, απότον Αδόλφο Χίτλερ για την επιτυχία του.

• Ο von Ribbentrop συνελήφθη το 1945 και, στις δίκες της Νυρεμβέργης, βρέ-θηκε ένοχος για εγκλήματα κατά της ειρήνης, εσκεμμένο σχεδιασμό επιθε-τικού πολέμου, εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.Καταδικάστηκε σε θάνατο και απαγχονίστηκε τον Οκτώβριο του 1946.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5JR411

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 266


267

Ο Νικολά Σαρκοζί είναι ο σημερινός Πρόεδροςτης Γαλλίας, αξίωμα που ανέλαβε το 2007.

• Ο Σαρκοζί σπούδασε Ιδιωτικό και Εμπορικό Δίκαιο στο ΠανεπιστήμιοParis X Nanterre στη Γαλλία. Στη συνέχεια εργάστηκε ως δικηγόρος, μεειδικότητα στις επιχειρήσεις και το οικογενειακό δίκαιο. Ένας από τουςπελάτες του ήταν Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ο ιταλός πρωθυπουργός και με-γιστάνας των μέσων ενημέρωσης.

• Η πολιτική καριέρα του Σαρκοζί ξεκίνησε το 1982, όταν εξελέγη δήμαρχοςτου Neuilly-sur-Seine, ενός από τους πλουσιότερους δήμους της Γαλλίας.Έμεινε στη θέση αυτή μέχρι το 2002.

• Το 2002, ο Σαρκοζί έγινε Υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας. Στη διάρκειατης Υπουργίας του, οργάνωσε τον αναγκαστικό γάμο μεταξύ ενός νάνου,της γαλλικής φαρμακευτικής εταιρείας Sanofi, και ενός γίγαντα, της Ελβετό/ Γερμανικής φαρμακευτικής εταιρείας Aventis / Hoechst. Μεταξύ 2004 και2005, ο Σαρκοζί έγινε Υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, και μετά, απότο 2005 έως το 2007, υπηρέτησε ξανά ως Υπουργός Εσωτερικών.

• Το 2006, ο Σαρκοζί ανακοίνωσε τα σχέδιά του να θέσει υποψηφιότητα γιαΠρόεδρος της Γαλλίας. Κατά τη διάρκεια της διχαστικής προεκλογικής τουεκστρατείας, σε μια προσπάθεια να εκφοβίσει το κυρίαρχο ρεύμα των Γάλ-λων ψηφοφόρων, ο Σαρκοζί επέκρινε ευρέως τους αλλοδαπούς και τουςμετανάστες. Έφθασε μάλιστα στο σημείο, να αποκαλέσει «αποβράσματα»,τους, στερημένους από πολιτικά δικαιώματα, ανηλίκους των προαστίωντου Παρισιού, ανεβάζοντας έτσι, εσκεμμένα το πολιτικό θερμόμετρο και πα-ρουσιάζοντας τον εαυτό του ως τον υποψήφιο του «νόμου και της τάξης».

Sarkozy, Nicolas(*1955)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5NS721

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 267

Κεφάλαιο 7

268

Ο Arno Sölter ήταν ένθερμος υποστηρικτής τηςΝαζιστικής Θεωρίας της Ευρύτερης Σφαίρας.

• Ο Sölter ήταν επικεφαλής του επίσημου Ναζιστικού «Κεντρικού Ινστιτού-του Ερευνών για την Εθνική Οικονομική Τάξη και την Οικονομία της Ευ-ρύτερης Σφαίρας».

• Το 1941, ο Sölter συνέγραψε το σημαντικό βιβλίο «Το Καρτέλ της Ευρύ-τερης Σφαίρας» («Das Großraum-Kartell»), στο οποίο περιγράφεται έναοικονομικό σχέδιο για μια Ευρώπη υπό Γερμανικό έλεγχο.

• Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Sölter εργάστηκε για το γερμανικό"Bundesverband der Industrie" (BDI), μια βιομηχανική ομάδα συμφερόντων.

Sölter, Arno (*1911 †1987)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5AS335

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 268


269

Ο Peter Sutherland ήταν Ευρωπαίος Επίτροπος απότο 1985 έως το 1989 και έχει υπηρετήσει στα διοικητικάσυμβούλια μιας σειράς – αξίας πολλών δισεκατομμυ-ρίων δολαρίων – πολυεθνικών εταιρειών, συμπερι-λαμβανομένης της εταιρείας πετροχημικών BP.

• O Sutherland σπούδασε Νομικά στο University College του Δουβλίνου. Το 1982,έγινε Γενικός Εισαγγελέας της Ιρλανδίας.

• Εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 1985 ως Επίτροπος για την Πολιτική Αν-ταγωνισμού. Το 1990, μετά τη λήξη της θητείας του, έγινε μέλος του διοικητικούσυμβουλίου της εταιρείας πετροχημικών BP. Το 1997, διορίστηκε ως πρόεδροςτου διοικητικού συμβουλίου της BP.

• Το 1992, ενώ ήταν στο διοικητικό συμβούλιο της BP, ο Sutherland έγινε πρόεδροςμιας επιτροπής που ετοίμαζε αναφορές για την Επιτροπή της Ε.Ε, σχετικά με τηλειτουργία της λεγόμενης «Εσωτερικής Αγοράς» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

• Το 1995 έγινε γενικός διευθυντής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

• Το 2007, παράλληλα με την προεδρία της BP, ο Sutherland έγινε σύμβουλος του Προ-έδρου της Επιτροπής της Ε.Ε, Barroso, σε θέματα ενέργειας και κλιματικής αλλαγής.

• Εκτός από το ότι εκτελεί τα καθήκοντα του πρόεδρου του διοικητικού συμβουλίου τηςBP, ο Sutherland είναι επίσης πρόεδρος της Goldman Sachs International. Ήταν προ-ηγουμένως ένα, μη εκτελεστικό, μέλος του Δ.Σ. της Royal Bank of Scotland και μέλοςτου διοικητικού συμβουλίου της πολυεθνικής εταιρείας σε θέματα μηχανικής, ABB.

• Ο Sutherland είναι μέλος της ισχυρής οργανωτικής επιτροπής της Λέσχης Bilder-berg. Είναι επίσης ο Ευρωπαίος πρόεδρος της, χρηματοδοτούμενης από το Rock-efeller, Τριμερούς Επιτροπής, στα μέλη της οποίας περιλαμβάνεται η ελίτ τωνηγετών, από τον επιχειρηματικό κόσμο, τα μέσα ενημέρωσης, τα πανεπιστήμια,την πολιτική και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, από την Ιαπωνία, την Ευρώπηκαι τη Βόρεια Αμερική.

Sutherland, Peter(*1946)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5PS961

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 269

Κεφάλαιο 7

270

Ο Fritz Ter Meer ήταν μέλος του διοικητικούσυμβουλίου της IG Farben και έχει καταδικαστείως εγκληματίας πολέμου.

• Ο Ter Meer σπούδασε χημεία και νομικά στη Γαλλία και τη Γερμανία. Μετάτις σπουδές του εργάστηκε για την εταιρεία χημικών του πατέρα του, Dr. Ε. Ter Meer & Cie. Το 1925, η εταιρεία συγχωνεύθηκε με την IG Farben.

• Ο Ter Meer έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της IG Farben το 1925και παρέμεινε στο διοικητικό συμβούλιο μέχρι το 1945. Ήταν επίσης μέλοςτης επιτροπής εργασίας και της τεχνικής επιτροπής της IG Farben.

• Ο Ter Meer υπηρέτησε ως διευθυντής του τμήματος ΙΙ του ΓερμανικούΥπουργείου Πολέμου.

• Το 1939, έπεισε τον επικεφαλής της Γερμανικής Υπηρεσίας ΣτρατιωτικούΟπλισμού, προκειμένου να χρησιμοποιήσει το παραγόμενο από την IGFarben, δηλητηριώδες αέριο, Tabun.

• Από το 1941 και μετά, ο Ter Meer ήταν υπεύθυνος για την κατασκευή καιλειτουργία του εργοστασίου IG Farben, στο στρατόπεδο συγκέντρωσηςτου Άουσβιτς.

ter Meer, Fritz(*1884 †1967)

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 270


271

• Το 1943, ο Ter Meer έγινε Γενικός Αντιπρόσωπος για την Ιταλία, καιΥπουργός εξοπλισμών και πολεμικής παραγωγής του Ράιχ.

• Ο Ter Meer, συνελήφθη το 1945 και προσήχθη ενώπιον του Δικαστηρίουτης Νυρεμβέργης, κατά τη δίκη εναντίον της IG Farben, όπου βρέθηκε ένο-χος για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, μέσωτης λεηλασίας και σύλησης των κατεχόμενων εδαφών. Επίσης βρέθηκεένοχος για την κατάσχεση εργοστασίων, και για συμμετοχή σε δουλείακαι εξορία σκλάβων εργατών. Καταδικάστηκε σε επταετή φυλάκιση, αλλάαπελευθερώθηκε νωρίς, το 1950.

• Το 1952, ο Ter Meer έγινε πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου της Bayer.

• Κατά τη διάρκεια της δίκης της Νυρεμβέργης κατά του καρτέλ IG Farben,ο δικηγόρος του Fritz Ter Meer, δήλωσε ξεκάθαρα, ότι η ιδέα ενός συνολι-κού Ευρωπαϊκού οικονομικού χώρου διαμόρφωσε τους στόχους του πε-λάτη του.

Περισσότερες πληροφορίες: GB5FM677

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 271

Κεφάλαιο 7

272

Ο Carl Wurster εργάστηκε για την IG Farben καιτην Degesch και ήταν μεταξύ των υπευθύνωνγια το δηλητηριώδες αέριο, Zyklon B.

• Ο Wurster σπούδασε χημεία και άρχισε να εργάζεται για την BASF το1924. Το 1925, άρχισε να εργάζεται για το τμήμα Ανόργανης Χημείας τηςIG Farben.

• Το 1934, ο Wurster τέθηκε επικεφαλής του τμήματος ανόργανης χημείαςτης IG Farben.

• Ο Wurster επίσης υπηρέτησε στο διοικητικό συμβούλιο της IG Far-benowned Degesch, που κατασκέυαζε το Zyklon B – το δηλητηριώδεςαέριο που χρησιμοποιήθηκε στους θαλάμους αερίων του Αουσβιτς.

• Ο Wurster έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της IG Farben το 1938.

• Το 1952, Wurster έγινε εκτελεστικός διευθυντής της ανασχηματισμένηςBASF.

Wurster, Carl (*1900 †1974)

Περισσότερες πληροφορίες: GB5CW892

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 272


273

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 273

Chapter 07_0811_GR_7 16.11.2011 17:54 Seite 274

Κεφάλαιο 8

Σκυταλοδρομία

Ζωής

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 275

Στα προηγούμενα κεφάλαια αυτού του βιβλίου, μοιραστήκαμε μαζί σας την αφυ-

πνιστική μας ανάλυση, για τον τρόπο με τον οποίο, οι επίγονοι των αρχιτεκτόνων

του Άουσβιτς, επιχειρούν μια ακόμη προσπάθεια για την κατάκτηση του κόσμου.

Η αναγνώριση της διάστασης της παραπλάνησης και της απάτης – που θα

μπορούσε να επιτρέψει στα συμφέροντα αυτά, να έχουν ακόμη μια ευκαιρία

σε αυτήν την τελευταία προσπάθεια – θα πρέπει να διδάξει ένα μάθημα στον

κάθε αναγνώστη: Ο μόνος τρόπος με τον οποίο η εξαγορά του κόσμου μπορεί

να προληφθεί – τώρα και στις μελλοντικές γενιές – είναι να καταστήσουμε τον

εαυτό μας απρόσβλητο από τα ψέματα και τις απάτες, που αποτελούν την ίδια

τη βάση, του τρόπου λειτουργίας αυτών των συμφερόντων.

Ακόμα πιο σημαντικό: Tώρα που έχουμε εκθέσει την αλήθεια για τους αρχιτέ-

κτονες του Άουσβιτς, θεωρούμε καθήκον μας να προτείνουμε την περαιτέρω

πορεία.

Αυτό το βιβλίο δεν κάνει τίποτα λιγότερο, από το να ξαναγράψει την ιστορία

του εικοστού αιώνα.

Επομένως, προκύπτει ότι, τα σχέδια για τον εικοστό πρώτο αιώνα πρέπει να

αναθεωρηθούν, προκειμένου να ληφθεί υπ’ όψιν ο νέος τρόπος με τον οποίο

κατανοούμε το παρελθόν.

Η αφυπνιστική ανάλυση, που τεκμηριώνεται σε αυτό το βιβλίο, παρέχει πλέον

μια μοναδική ευκαιρία να διαμορφώσουμε το μέλλον, χωρίς να επαναλαμβά-

νουμε τα λάθη του παρελθόντος. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν το μέγεθος αυτών των

λαθών, τα βήματα που πρέπει να ληφθούν τώρα θα πρέπει να είναι θαρραλέα,

μακρόπνοα και να έχουν παγκόσμιο χαρακτήρα.

Επιπλέον, ο χρόνος για το σχεδιασμό της διαδρομής, για ένα καλύτερο κόσμο,

είναι τώρα. Διότι, εάν δεν αντλήσουμε ακριβή και άμεσα συμπεράσματα, από

τα διδάγματα της ιστορίας, η ανθρωπότητα θα χάσει μια σημαντική ευκαιρία,

για την εκ νέου χαρτογράφηση της πορεία της.

276

Κεφάλαιο 8

Σκυταλοδρομία Ζωής

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 276

277


Σε αυτό το κεφάλαιο, θα περιγράψουμε τις δράσεις που απαιτούνται για τη δη-

μιουργία ενός κόσμου, με υγεία, ειρήνη και κοινωνική δικαιοσύνη. Αυτός ο κό-

σμος δεν είναι πια μια ψευδαίσθηση. Μπορεί και πρέπει να οικοδομηθεί τώρα.

Το πόσο σύντομα αυτός ο κόσμος μπορεί να γίνει πραγματικότητα, εξαρτάται

από ένα και μόνο παράγοντα: Πόσοι από εμάς είμαστε έτοιμοι να δεσμευτούμε

για την επίτευξη αυτού του στόχου. Αυτή η έκκληση για δράση απευθύνεται ιδι-

αίτερα προς τη νέα γενιά, γιατί είναι ο δικός τους κόσμος και το δικό τους μέλλον

που αποφασίζεται τώρα.

Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Οι επιλογές δεν θα μπορούσε

να είναι πιο διακριτές. Από τη μία πλευρά είναι τα οικονομικά συμφέροντα, που

επωφελούνται από την ασθένεια, τη δυστυχία και το θάνατο εκατομμυρίων ατό-

μων. Από την άλλη πλευρά είναι οι λαοί του κόσμου, για τους οποίους δεν υπάρ-

χει μεγαλύτερο συμφέρον, από την προστασία της υγείας και της ζωής τους.

Οι επιζώντες των στρατοπέδων συγκέντρωσης του Άουσβιτς έχουν αναγνωρί-

σει αυτήν την καθοριστική στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας. Με την έκ-

κλησή τους για μια «Σκυταλοδρομία Ζωής», όπως έγινε πριν από δεκαετίες,

για τους λίγους επιζώντες που ξέφυγαν από την επίγεια κόλαση, μεταβιβάζουν

την ηθική υποχρέωση σε ολόκληρη τη σημερινή ανθρωπότητα.

Η «Σκυταλοδρομία Ζωής» δεν είναι απλά μια ηθική υποχρέωση, αλλά μια πρό-

σκληση για δράση, για την προστασία της ζωής πάνω στη γη, με την ευρύτερη

έννοια – δημιουργώντας έτσι τα θεμέλια για έναν καλύτερο κόσμο.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 277

278

Κεφάλαιο 8

Οι ΣτόχοιΗ ανθρωπότητα έχει τώρα την ευκαιρία να δημιουργήσει έναν κόσμο υγείας,

ειρήνης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Αλλά αυτός ο νέος κόσμος δεν θα αναδυ-

θεί ξαφνικά από μόνος του. Εμείς, οι άνθρωποι, θα πρέπει να τον οικοδομή-

σουμε από μόνοι μας.

Το βιβλίο αυτό θέτει τα θεμέλια για ένα από τα μεγαλύτερα κινήματα στην ιστο-

ρία της ανθρωπότητας: Το «Κίνημα Ζωής». Ο σκοπός αυτού του κινήματος

είναι, να ελευθερώσει την ανθρωπότητα από τα εκατόχρονα δεσμά της εξάρ-

τησης από το Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμάκων, καθώς και η προστασία της

ανθρώπινης ζωής για όλες τις μελλοντικές γενιές.

Σε κάθε κίνημα, είναι σημαντικό να έχουμε ξεκάθαρους στόχους. Οι στόχοι για

το «Κίνημα Ζωής» είναι οι εξής:

• Η διάδοση της αλήθειας

Είναι πλέον προφανές ότι εμείς, οι λαοί του κόσμου, έχουμε εξαπατηθεί

όσον αφορά κάποια σημαντικά ερωτήματα, όπως: Ποιος ήταν τελικά υπεύ-

θυνος για τα μεγαλύτερα εγκλήματα του εικοστού αιώνα – τα εξήντα εκα-

τομμύρια θανάτους του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου; Εάν τα συμφέροντα,

που έχουν αποκρύψει αυτές τις πληροφορίες από εμάς, για περισσότερο

από επτά δεκαετίες, εξακολουθούν να ελέγχουν την κοινή γνώμη σήμερα,

οφείλουμε να θέσουμε στους εαυτούς μας και άλλα σημαντικά ερωτήματα:

1. Γιατί μας είπαν ψέματα;

2. Αν μας είπαν ψέματα σχετικά με τόσο σημαντικά θέματα όπως αυτά,

γιατί θα πρέπει να πιστεύουμε οτιδήποτε μας λένε σήμερα;

Είναι προφανές ότι η κατανόηση και η διάδοση της αλήθειας σχετικά με την

ιστορία, είναι η προϋπόθεση για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου.

• Η προστασία της υγείας και της ζωής

Ο πιο σημαντικός στόχος του «Κινήματος Ζωής» είναι η προστασία της

υγείας και της ζωής των πολιτών αυτού του πλανήτη – τώρα και σε όλες

τις μελλοντικές γενιές – ώστε να πάψουν να γίνονται αντικείμενο εκμετάλ-

λευσης και να θυσιάζονται στο βωμό των εταιρικών συμφερόντων.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 278

279


• Να τεθούν εκτός νόμου τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (πατέντες) στον

τομέα της υγείας και της ζωής

Η ανθρωπότητα έπρεπε να περάσει από δύο παγκόσμιους πολέμους, με

πάνω από εκατό εκατομμύρια θανάτους, για να συνειδητοποιήσει ότι, η

βασική αιτία πίσω από τον κάθε ένα από αυτούς τους πολέμους, ήταν ο

νόμος για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας (πατέντες). Έτσι, ο βασικός μας

στόχος, θα πρέπει να είναι, να τεθούν εκτός νόμου τα διπλώματα ευρεσι-

τεχνίας, στον τομέα της υγείας και της ζωής.

• Η δημιουργία ενός νέου συστήματος υγείας

Κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, τα συμφέροντα των φαρμακευτικών

εταιρειών, έχουν προσπαθήσει να χτίσουν ένα μονοπώλιο στον τομέα της

παγκόσμιας υγείας, που βασίζεται σε δύο κύρια στοιχεία: Την κατοχύρωση

της αποκλειστικότητας των πατενταρισμένων φαρμάκων, ως της μόνης θε-

ραπείας, και την ιδιωτικοποίηση του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, υπό

τον έλεγχό τους. Είναι αυτονόητο ότι, η προϋπόθεση για ένα νέο σύστημα

υγειονομικής περίθαλψης, είναι η εξάλειψη αυτών των δύο στοιχείων ελέγχου.

Σε αντίθεση με το υπάρχον σύστημα υγείας, το οποίο βασίζεται στην προ-

ώθηση και επέκταση των ασθενειών, ως αγοράς για τα πατενταρισμένα

φάρμακα, το επίκεντρο του νέου συστήματος υγείας είναι η πρόληψη και

η εξάλειψη των ασθενειών. Το πρώτο βήμα, για την επικέντρωση ενός νέου

συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, προς τους στόχους αυτούς,

είναι η κατάργηση όλων των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για τα θεραπευ-

τικά φάρμακα και τις άλλες θεραπείες.

Το δεύτερο βήμα είναι η ένταξη του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης

κάτω από τον έλεγχο του λαού. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διασφαλι-

στεί ότι, η ιατρική έρευνα, η εκπαίδευση και η πρακτική, εξυπηρετούν απο-

κλειστικά, τα συμφέροντα της υγείας των ανθρώπων και όχι τα οικονομικά

συμφέροντα πίσω από τη φαρμακευτική βιομηχανία.

• Η Προστασία της ζωής

Το γονιδίωμα του ανθρώπου, αποτελεί το σχέδιο και τη βιολογική βάση

της ζωής, και επομένως ανήκει σε όλους μας. Οι προσπάθειες για απο-

κλειστική κατοχή αυτού του γενετικού κώδικα, με στόχο την ανακατασκευή

του, την πώληση και το χειρισμό του ανθρώπινου σώματος ή μέρους

αυτού, για την επίτευξη εταιρικών κερδών, θα πρέπει να απαγορεύεται.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 279

280

Κεφάλαιο 8

• Η προστασία του εφοδιασμού με τρόφιμα

Οι γενετικές πληροφορίες που περιέχονται στα ζώα, τα φυτά και τα τρό-

φιμα που έχουν αναπτυχθεί στα χωράφια και στους κήπους μας εδώ και

χιλιετίες, ανήκουν σε όλους μας. Ο χειρισμός και η τροποποίηση του γε-

νετικού κώδικα της ζωής, με στόχο την κατοχύρωση με δίπλωμα ευρεσι-

τεχνίας και τη δημιουργία μονοπωλίων στην παγκόσμια αγορά, φέρει τον

κίνδυνο ότι τα αποθέματα των τροφίμων μας, μπορεί να ελέγχονται και να

χρησιμοποιούνται, για πολιτικό όφελος από τα εταιρικά συμφέροντα.

• Η προστασία του περιβάλλοντος

Η καλή υγεία και η διατήρηση της ζωής εξαρτώνται από τον καθαρό αέρα,

το καθαρό νερό και την έλλειψη τοξικών χημικών ουσιών στο περιβάλλον.

Κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα, η προερχόμενη από τον άν-

θρακα, ρύπανση της ατμόσφαιρας, που οφείλεται στις βιομηχανίες άντ-

λησης πετρελαίου και εξόρυξης άνθρακα, έχει καταστεί μία από τις

μεγαλύτερες απειλές για το περιβάλλον μας. Η παγκόσμια υπερθέρμανση

και άλλες συνέπειες απειλούν επίσης την επιβίωση του πλανήτη μας. Επι-

πλέον, οι συμβατικές εντατικές γεωργικές τεχνικές, που απαιτούν τη χρήση

μεγάλων ποσοτήτων τοξικών, (κατοχυρωμένων με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας),

φυτοφαρμάκων, ζιζανιοκτόνων και συνθετικών λιπασμάτων, έχουν μολύνει

τα εδάφη μας και τα αποθέματα νερού, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο την οικο-

λογική ισορροπία, ακόμα και την ίδια τη ζωή.

Στον εικοστό πρώτο αιώνα, οι προερχόμενες από τον άνθρακα, πηγές

ενέργειας, θα πρέπει να αντικατασταθούν, με ενέργεια προερχόμενη από

το υδρογόνο, καθώς και ηλιακή, αιολική, παλιρροϊκή ενέργεια και άλλες

ανανεώσιμες μορφές ενέργειας, προστατεύοντας έτσι ταυτόχρονα την αν-

θρώπινη ζωή και το περιβάλλον. Παρομοίως, οι εντατικές γεωργικές τε-

χνικές πρέπει να αντικατασταθούν από τη βιολογική γεωργία και άλλες

αποκεντρωμένες φυσικές γεωργικές μεθόδους.

• Η προστασία της παγκόσμιας ειρήνης

Η διατήρηση της ειρήνης ήταν ένα όνειρο για κάθε γενιά, σε όλη την πορεία

της ιστορίας. Ενώ οι περισσότεροι πόλεμοι στο παρελθόν οφείλονταν σε

περιφερειακές διαφορές, είδαμε στη διάρκεια του εικοστού αιώνα, δύο πο-

λέμους, στους οποίους ενεπλάκη σχεδόν ολόκληρη η υδρόγειος.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 280

281


Η σωστή ανάλυση των αιτίων αυτών των δύο παγκοσμίων πολέμων, απο-

τελεί προϋπόθεση για την πρόληψη μιας νέας παγκόσμιας σύγκρουσης.

Εφόσον μια τέτοια σύγκρουση – χωρίς αμφιβολία – θα περιλαμβάνει όπλα

μαζικής καταστροφής, αυτή η ίδια σωστή ανάλυση, καθορίζει επίσης την

επιβίωση της ανθρωπότητας.

Τα γεγονότα που καταγράφονται σε αυτό το βιβλίο, μας οδηγούν σε ένα

μόνο συμπέρασμα: Ο τερματισμός της αρχής της κατοχύρωσης με δί-

πλωμα ευρεσιτεχνίας, στους τομείς της υγείας και της ζωής, είναι η προ-

ϋπόθεση για τη διατήρηση της παγκόσμιας ειρήνης.

Με παρόμοιο τρόπο, ο τερματισμός της εξάρτησης των ενεργειακών αναγκών

της ανθρωπότητας, από το πετρέλαιο, θα αφαιρέσει το κίνητρο του κέρδους

πίσω από τις στρατιωτικές εισβολές σε πλούσιες σε πετρέλαιο περιοχές.

Κατά συνέπεια, όσο πιο γρήγορα καλυφθούν οι παγκόσμιες ανάγκες για

προμήθεια ενέργειας, από αποκεντρωμένες και ανανεώσιμες μορφές ενέρ-

γειας, τόσο λιγότερες θα είναι οι πιθανότητες διεξαγωγής νέων πολέμων.

• Η καθιέρωση κοινωνικής δικαιοσύνης

Οι αποικιακές αυτοκρατορίες των προηγούμενων αιώνων, που μοίρασαν

τον κόσμο σε πλούσιους και φτωχούς, έχουν αντικατασταθεί από τα ισχυ-

ρότερα παγκοσμίως εξαγωγικά έθνη, που εξάγουν χημικά, φαρμακευτικά

και πετροχημικά προϊόντα. Τα παγκόσμια συμφέροντα του «Καρτέλ Πε-

τρελαίου και Φαρμάκων», όχι μόνο ενισχύουν τις αδικίες στον πλανήτη

μας, αλλά και τις επεκτείνουν περαιτέρω καθημερινά.

Από όλες αυτές, τις νέες, σύγχρονες μορφές οικονομικής εξάρτησης, η -με

διαφορά- πιο αποτρόπαια μορφή, είναι αυτή της «φαρμακευτικής αποι-

κιοκρατίας». Πίσω από το παραπλανητικό πέπλο της φιλανθρωπίας και

της καταπολέμησης επιδημιών, τοξικά και θανατηφόρα φάρμακα, που

αποδεκατίζουν τον πληθυσμό και επιδεινώνουν την οικονομική του εξάρ-

τηση, προωθούνται σε ολόκληρο τον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Με παρόμοιο τρόπο, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών εθνών, επι-

δεινώνεται περαιτέρω, με την προώθηση κατοχυρωμένων με δίπλωμα

ευρεσιτεχνίας γενετικά τροποποιημένων σπόρων και τροφίμων, στον ανα-

πτυσσόμενο κόσμο, κάτω από το ψεύτικο πρόσχημα της καταπολέμησης

της πείνας στον κόσμο.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 281

282

Κεφάλαιο 8

Τα διδάγματα από την ιστορία είναι σαφή: Όσο η ανθρωπότητα επιτρέπει

στους επιγόνους των αρχιτεκτόνων του Άουσβιτς, να συνεχίζουν να απο-

τελούν την ομάδα επιρροής, πίσω από τη σημερινή παγκόσμια οικονομική

τάξη, δεν θα υπάρχει κοινωνική δικαιοσύνη.

Ο τερματισμός των επιχειρηματικών επενδύσεων με πατενταρισμένα φάρ-

μακα και τρόφιμα, αποτελεί προϋπόθεση για τη μείωση του χάσματος, με-

ταξύ των εκβιομηχανισμένων και των αναπτυσσομένων χωρών και για τη

θέσπιση της κοινωνικής δικαιοσύνης σε παγκόσμια κλίμακα.

Οι σύγχρονες αποκεντρωμένες τεχνολογίες στους τομείς της υγείας, της

διατροφής, της ενέργειας και σε άλλους τομείς, αποτελούν τη βάση για την

οικονομική ανάπτυξη του αναπτυσσόμενου κόσμου και για τη μείωση των

εξαρτήσεων. Επιπλέον, ο τερματισμός της πληρωμής «φόρου υποτελείας»,

από τις αναπτυσσόμενες χώρες προς το Καρτέλ Πετρελαίου και Φαρμά-

κων, θα απελευθερώσει τεράστιες ποσότητες οικονομικών πόρων σε αυτές

τις χώρες, οι οποίοι θα μπορούσαν να κατευθυνθούν για την κάλυψη των

βασικών αναγκών των ανθρώπων, που αφορούν τον επισιτισμό, την υγεία,

την εκπαίδευση και την απασχόληση.

Εμείς, ο Λαός, είμαστε οι αρχιτέκτονεςαυτού του καινούργιου κόσμου.

Σε αυτήν την ιδιαίτερη στιγμή της ιστορίας, εμείς, οι λαοί, έχουμε δύο εναλλα-

κτικές λύσεις: Μπορούμε να επιτρέψουμε στα συμφέροντα των εταιρειών, να

συνεχίσουν την παγίωση και την επέκταση του μονοπωλίου τους, πάνω σε

αυτόν τον πλανήτη, σε βασικούς τομείς της ζωής μας. Ή, εμείς, οι λαοί, να ανα-

λάβουμε την ευθύνη για τη δημιουργία αυτού του νέου κόσμου, για τον εαυτό

μας και όλες τις μελλοντικές γενιές.

Εάν εγκαταλείψουμε αυτόν τον κόσμο στα συμφέροντα των εταιρειών, θα συ-

νεχίσουν να εμπορεύονται τη φτώχεια, την πείνα, τη ρύπανση του περιβάλλον-

τος, τις ασθένειες και το θάνατο. Φυσικά, η διατήρηση αυτού του κόσμου – και

τα οικονομικά οφέλη που απορρέουν από αυτόν – μπορεί να επιτευχθεί μόνο

κάτω από μια παγκόσμια δικτατορία, που θα επιτρέπει σε αυτά τα συμφέροντα

των εταιρειών, να περιορίζουν τα πολιτικά δικαιώματα και να περιφρονούν τη

βούληση του λαού.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 282

283


Αν εμείς, ως άνθρωποι, αποφασίσουμε να αναλάβουμε την ευθύνη, μπορούμε

να επωφεληθούμε από τις πλέον σύγχρονες τεχνολογίες, όπως οι ανανεώσιμες

πηγές ενέργειας και η επιστημονικά τεκμηριωμένη φυσική υγεία, και να δημι-

ουργήσουμε έναν κόσμο υγείας, ειρήνης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Η ελεύ-

θερη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των ανθρώπων, και ο τεράστιος όγκος

των οικονομικών πόρων, που ξαφνικά θα καταστεί διαθέσιμος, θα επιτρέψει

στην ανθρωπότητα να πραγματοποιήσει ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός,

προς την κατεύθυνση ενός δίκαιου κόσμου.

Η επιλογή φαίνεται προφανής. Ωστόσο, δύο πτυχές πρέπει να είναι σαφείς σε

όλους: Πρώτον, εμείς, οι άνθρωποι, πρέπει να οικοδομήσουμε από μόνοι μας

αυτόν τον κόσμο, επειδή είναι εμείς και τα παιδιά μας, που θα έχουμε τα μεγαλύ-

τερα οφέλη από αυτόν. Δεύτερον, πρέπει να το κάνουμε τώρα. Για κάθε μέρα που

εμείς καθυστερούμε να αδράξουμε αυτή την ευκαιρία, το status quo θα συνεχίζει

την προσπάθειά του, να παγιώσει τον έλεγχό του, πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.

Τα επόμενα βήματα

Κάθε αναγνώστης του βιβλίου αυτού, κάθε αποδέκτης αυτής της τεκμηρίωσης,

ο οποίος αντιλαμβάνεται τον επείγοντα χαρακτήρα του «τώρα», θα πρέπει να

λάβει άμεσα μέτρα για να αρχίσει η δημιουργία αυτού του καλύτερου κόσμου.

Παραθέτουμε πιο κάτω μερικά από τα πιο επείγοντα καθήκοντα, που πρέπει

να αναληφθούν:

• Σκεφτείτε για τον εαυτό σας!

Όταν προβληματιστείτε σχετικά με το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου, και

κάνετε και τη δική σας έρευνα, θα καταλάβετε σε ποιο βαθμό έχετε παρα-

πλανηθεί και εξαπατηθεί, στην προσπάθειά σας να αποκτήσετε τη σωστή

κατανόηση της ιστορίας, συμπεριλαμβανομένου και του δικού σας παρελ-

θόντος. Ειδικότερα, θα πρέπει να αναπτύξετε κριτική στάση έναντι των

μέσων ενημέρωσης, επειδή εξυπηρετούν την καθεστηκυία τάξη και συνε-

πώς συμβάλλουν στην παγκόσμια εξαπάτηση.

• Διαδώστε τις πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο.

Το βιβλίο αυτό περιέχει μοναδικές πληροφορίες, τεκμηρίωση και ανάλυση

που δεν θα βρείτε πουθενά αλλού. Έχουμε προσπαθήσει να τεκμηριώ-

σουμε όσα περισσότερα μπορούσαμε, από επίσημα έγγραφα, συμπερι-

λαμβανομένων και εγγράφων κρυμμένων εδώ και πολύ καιρό, σε

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 283

284

Κεφάλαιο 8

κυβερνητικά και διεθνή αρχεία. Σας ενθαρρύνουμε να μελετήσετε όλες τις

συνδέσεις (links) στην ηλεκτρονική έκδοση αυτού του βιβλίου και να διε-

ξάγετε τη δική σας έρευνα. Σας ενθαρρύνουμε να διαβιβάσετε την ηλεκτρο-

νική έκδοση του βιβλίου αυτού σε οποιοδήποτε άτομο γνωρίζετε, και να

συμπεριλάβετε ένα προσωπικό σας σχόλιο, σχετικά με το τι έχετε μάθει

από αυτό το βιβλίο.

• Επικοινωνήστε με τους πολιτικούς σας εκπροσώπους.

Μην υποθέσετε ότι οι πολιτικοί σας εκπρόσωποι, έχουν επίγνωση των γε-

γονότων, που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο. Ενώ μερικοί από αυτούς

έχουν έρθει στην εξουσία με τη βοήθεια αυτών των οργανωμένων συμφε-

ρόντων, πολλοί άλλοι έχουν απλώς πέσει θύματα – όπως, πράγματι, όλοι

μας έχουμε θυματοποιηθεί. Όσοι ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία, αξίζουν

μια ευκαιρία, προκειμένου να αποδείξουν ότι αντιπροσωπεύουν πραγμα-

τικά τα δικά σας συμφέροντα.

Στείλτε ένα αντίγραφο αυτού του βιβλίου στους πολιτικούς

εκπροσώπους σας.

Ρωτήστε τους πολιτικούς σας αν είναι ενήμεροι για τα ιστορικά

γεγονότα, που περιέχονται σε αυτό το βιβλίο. Οι απαντήσεις τους

μπορεί να σας εκπλήξουν

• Οργανωθείτε για να διαδώσετε το μήνυμα αυτού του βιβλίου.

Ο καλύτερος τρόπος για να βεβαιωθείτε ότι αυτό το βιβλίο θα φτάσει καιστις πιο απομακρυσμένες γωνιές του χωριού σας, της πόλης σας, της

επαρχίας σας ή της χώρας σας, είναι να δημιουργήσετε μια ομάδα, μαζί

με άλλους αναγνώστες, που μοιράζονται την αποφασιστικότητά σας για

δράση. Το πρώτο έργο μιας τέτοιας ομάδας, είναι, φυσικά, να αναπτύξει

τρόπους για τη διανομή αυτού του βιβλίου στην κοινότητά σας και να βε-

βαιωθεί ότι πραγματικά όλοι το έχουν διαβάσει. Ως αποτέλεσμα της πραγ-

ματοποίησης αυτού του στόχου, πολλές άλλες δραστηριότητες μπορούν

να αναπτυχθούν.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 284

285


• Αναζητήστε και συνεργαστείτε με ανθρώπους με παρόμοιες ιδέες.

Υπάρχουν πολλές δυνατότητες και πολλά πεδία, όπου μπορείτε να κατα-στείτε ενεργοί και να συμμετέχετε στην εκστρατεία. Αυτά περιλαμβάνουν:

Προστασία του περιβάλλοντος

Εναλλακτικές πηγές ενέργειας

Επιστημονικά τεκμηριωμένη φυσική υγεία

Βιολογικές Καλλιέργειες

Μικρό-χρηματοδότιση και εναλλακτικές οικονομίες

Οποιοιδήποτε άλλοι τομείς, όπου μπορούμε με τη δράση μας να

μειώσουμε τον έλεγχο, που ασκούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα,

πάνω στον πλανήτη μας.

• Ψηφίστε με την τσέπη σας.

Να είστε τόσο προσεκτικοί στην επιλογή του που και σε τι, ξοδεύετε ταχρήματά σας, όσο είστε στην επιλογή των πολιτικών που πρόκειται να ψη-

φίσετε. Το πού και σε τι, ξοδεύετε τα χρήματά σας, μπορεί πραγματικά να

αλλάξει τον κόσμο. Για παράδειγμα:

Με την αγορά οργανικών, βιολογικών προϊόντων ρίχνετε μια

ψήφο, κατά των επιχειρήσεων της χημικής βιομηχανίας και

των φυτοφαρμάκων.

Με την αγορά των ενεργειακά αποδοτικών αυτοκινήτων σας,

ρίχνετε μια ψήφο, κατά της βιομηχανίας πετροχημικών και

κατά της ρύπανσης.

Επιλέγοντας θεραπευτικές μεθόδους που στηρίζονται στην

επιστημονικά τεκμηριωμένη φυσική θεραπεία, για εσάς και

την οικογένειά σας, δίνετε την ψήφο σας ενάντια στο εμπόριο

των φαρμακευτικών εταιρειών με την ασθένεια και ενάντια στο

μονοπώλιο που προσπαθούν να επιβάλουν στο χώρο της υγείας.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 285

286

Κεφάλαιο 8

Πλατφόρμα για έναν Καλύτερο Κόσμο

Η τεκμηρίωση και η ανάλυση που περιέχεται σε αυτό το βιβλίο αποτελεί το εφαλ-

τήριο, από το οποίο η ανθρωπότητα μπορεί να χτίσει έναν καλύτερο κόσμο.

Ήδη, πριν από δύο χρόνια, περισσότεροι από δύο δωδεκάδες επιζώντες από

τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, συγκεντρώθηκαν στην πόλη του Άουσβιτς, για

να παρουσιάσουν ένα νέο σύνταγμα για τις κυβερνήσεις της Ευρώπης. Αυτό

το σύνταγμα «για το Λαό, από το λαό», αναφέρεται στην αναγκαιότητα να δια-

σφαλιστούν τα συμφέροντα του λαού ενάντια στην εταιρική απληστία.

Δυστυχώς, αυτό το ιστορικό κάλεσμα – που παρουσιάζεται ως «Σκυταλοδρομία

Ζωής», από μια ομάδα ανθρώπων με το υψηλότερο ηθικό κύρος σε αυτόν τον

πλανήτη – αγνοήθηκε από τους πολιτικούς ηγέτες της Ευρώπης. Αντίθετα, με

την υπογραφή του «Εξουσιοδοτικού Νόμου» της Λισαβόνας, αυτοί οι κοντό-

φθαλμοι πολιτικοί, άναψαν το πράσινο φως για μια διαδικασία, που θα παρα-

δώσει το σύνολο της Ευρωπαϊκής ηπείρου, σε αυτά τα ίδια συμφέροντα των

εταιρειών, που είναι ήδη υπεύθυνες για δύο παγκόσμιους πολέμους.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, εμείς, οι συγγραφείς αυτού του βιβλίου,

έχουμε αποφασίσει να συμπεριλάβουμε αυτό το κάλεσμα σε αυτό το βιβλίο και

να το διαδώσουμε, σαν μια πολιτική πλατφόρμα και σαν προϋπόθεση, για τη

διατήρηση της δημοκρατίας για την παρούσα και για τις μελλοντικές γενιές.

Στις σελίδες που ακολουθούν, καταγράφουμε το ιστορικό κάλεσμα για μια

«Σκυταλοδρομία Ζωής», για την οικοδόμηση μιας Ευρώπης – και τελικά ενός

Κόσμου – για το Λαό και από το Λαό. Σε αντίθεση με πολλές εθνικές και περι-

φερειακές πολιτικές πλατφόρμες, αυτό το διεθνές κάλεσμα, μπορεί να μεταφερ-

θεί, έχοντας συντριπτική υποστήριξη από τους ανθρώπους του κόσμου, επειδή

φέρει μια πρωτοφανή αξιοπιστία και κύρος: Το ηθικό βάρος των επιζώντων

από τα χειρότερα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά της ανθρωπότητας, σε

συνδυασμό με τη σωστή ανάλυση των αιτίων των δύο παγκοσμίων πολέμων.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 286

287


ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ ΕΝΘΥΜΗΣΗΣ – ΣΚΥΤΑΛΟΔΡΟΜΙΑ ΖΩΗΣ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ – ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ

ΠροοίμιοΕμείς, οι επιζώντες του Ολοκαυτώματος – χαρακτηρισμένοι ως σκλάβοι,

από τους αριθμούς που σημάδεψαν το σώμα μας, στα Γερμανικά Ναζιστικά

στρατόπεδα συγκέντρωσης – αισθανόμαστε ότι ο χρόνος περνάει γρήγορα

Ο κόσμος έχει γίνει ολοένα και πιο ανθεκτικός στη μαρτυρία μας για την

πείνα και τη μιζέρια, για την εκμηδενιστική καταναγκαστική εργασία, για

τον πόλεμο και το μίσος και τα άλλα εγκλήματα των Ναζί.

Έχουμε ζήσει για να δούμε την αυξανόμενη συνειδητοποίηση μιας

θαυμάσιας ιδέας, για μια νέα Ευρώπη. Αυτή η Ευρώπη επρόκειτο να

οικοδομηθεί πάνω στη μνήμη του παρελθόντος, ως θεμελιώδους

αρχής μιας Ευρώπης για το λαό, από το λαό.

Ωστόσο, αυτό που παρατηρούμε, είναι όλο και περισσότερες

παραβιάσεις της αρχής αυτής. Στην ιστορία της Ευρώπης, τα βασικά

ανθρώπινα δικαιώματα για την υγεία και τη ζωή, ήταν τα δικαιώματα

τα οποία παραβιάζονταν συχνότερα.

Μόνο κατά τον τελευταίο αιώνα, δύο παγκόσμιοι πόλεμοι στοίχισαν τη ζωή

σε πάνω από 100 εκατομμύρια ανθρώπους. Στον κύκλο των γεγονότων που

διαμόρφωσαν την εικόνα της Ευρώπης, ένα μέρος ξεχώρισε ως το σύμβολο

της αγωνίας και του θανάτου: Το Γερμανικό Ναζιστικό στρατόπεδο

συγκέντρωσης και εξόντωσης του Άουσβιτς-Μπιρκενάου.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες και γυναίκες από όλη την Ευρώπη

φυλακίστηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και έχασαν τη ζωή τους ως

σκλάβοι εργάτες, στο όνομα της απληστίας των εταιρειών.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 287

288

Κεφάλαιο 8

Ακόμα περισσότερο, δεκάδες χιλιάδες από αυτούς έχασαν τη ζωή τους σε

ψευδό-ιατρικά πειράματα που έγιναν πάνω σε κρατούμενους, για την

απόκτηση διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για διάφορα φάρμακα, για λογαριασμό

διαφορετικών φαρμακευτικών εταιρειών στα πλαίσια της IG Farben.

Σήμερα, το οικοδόμημα της Νέας Ευρώπης εκδηλώνεται σε

μια στιγμή που εμείς, οι «μάρτυρες του χρόνου», δίνουμε ακόμα

τη μαρτυρία μας, ως προς τις συνέπειες της περιφρόνησης

για την ανθρώπινη ζωή και τις ανάγκες των λαών.

Οι ζωές μας έχουν διαμορφωθεί την περίοδο εκείνη, όπου η

ανθρώπινη ζωή δεν είχε καμιά αξία και ο σκλάβος ήταν

απαραίτητος μόνο για την εργασία του.

Οι απόλυτοι ιδιοκτήτες του ανθρώπινου όντος, δεν ήταν τόσο πολύ

οι άνδρες των SS, αλλά τα ρομπότ του χρήματος και της εξουσίας

από την IG Farben Άουσβιτς.

Γι 'αυτό αισθανόμαστε υπεύθυνοι για τη διαδικασία οικοδόμησης

μιας νέας Ευρώπης για το λαό και από το λαό.

Αυτό δεν είναι θέμα πολιτικών πεποιθήσεων.Αυτό είναι το κάλεσμα μας για τη θύμηση.

Αυτό είναι το κάλεσμα μας για τη ζωή,Για την ορθολογική σκέψη,

Για μια Ευρώπη για το λαό και από το λαό,Για μια σκυταλοδρομία μνήμης,Για μια σκυταλοδρομία ζωής.

Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε να διακοπεί αυτή η σκυταλοδρομία, ακόμα

και αν, πίσω από τις κουρτίνες μιας νέας Ευρώπης, παράξενες μάσκες εμφα-

νίζονται, που θυμίζουν τα πρόσωπα των ανθρώπων της IG Farben Άουσβιτς.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 288

289


ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Τα πιο θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα είναι τα δικαιώματα στην υγεία και

τη ζωή. Τα δικαιώματα αυτά δεν απειλούνται μόνο από τις στρατιωτικές συγ-

κρούσεις, αλλά και από τα εταιρικά συμφέροντα και τις αυξανόμενες προσπά-

θειές τους για την εκμετάλλευση του ανθρώπινου σώματος και των γνώσεων

που το αφορούν, ως αποκλειστική ιδιοκτησία και πηγή των κερδών τους.

ΔΙΑΚΥΡΗΣΣΟΥΜΕ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΩΣ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΑ ΔΙΚΑΙΩ-

ΜΑΤΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟ:

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Η υγεία μας και το σώμα μας είναι τα πιο πολύτιμα αγαθά που έχουμε. Δεν

πρέπει να αξιοποιούνται ως αγορά για τα πατενταρισμένα φάρμακα ή οποιαδή-

ποτε άλλη μορφή εμπορίας. Η επέκταση της ασθενειών ως αγοράς για τα φάρ-

μακα, είναι αντισυνταγματική. Κάθε σύστημα υγείας που βασίζεται σε αυτές τις

λανθασμένες αρχές και την προώθησή τους, θα πρέπει να τεθεί εκτός νόμου.

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ

Το γονιδίωμα του ανθρώπου, αποτελεί το σχέδιο της ζωής και τη βιολογική

βάση της ύπαρξής μας, και επομένως ανήκει σε όλη την ανθρωπότητα.

Οι προσπάθειες για κατοχή αυτού του γενετικού κώδικα, με στόχο την

ανακατασκευή του, την πώληση του και το χειρισμό του ανθρωπίνου

σώματος ή μέρους αυτού, χάριν του εταιρικού κέρδους, είναι

αντισυνταγματικές και συνεπώς απαγορεύονται.

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΤΡΟΦΗ

Οι γενετικές πληροφορίες από όλα τα φυτά και τα τρόφιμα που

καλλιεργήθηκαν στα χωράφια μας και στους κήπους μας εδώ και χιλιετίες,

ανήκουν σε όλη την ανθρωπότητα. Ο χειρισμός και η τροποποίηση του

γενετικού κώδικα των φυτών με στόχο την κατοχύρωση τους με δίπλωμα

ευρεσιτεχνίας, και τη δημιουργία μονοπωλίων στην παγκόσμια αγορά,

ενέχει τον κίνδυνο ότι τα αποθέματα των τροφίμων μας θα ελέγχονται από

τα εταιρικά συμφέροντα. Όπως συμβαίνει με την υγεία και τη ζωή, η

μονοπώληση των τροφίμων οδηγεί στον έλεγχο ολόκληρων κοινωνιών.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 289

290

Κεφάλαιο 8

ΤΕΤΟΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ

Ο λόγος για τον οποίο δεν είναι ακόμα καθολικά αποδεκτά και εφαρμοσμένα,

αυτά τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, είναι η ύπαρξη της αρχής της

κατοχύρωσης με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας είναι

το οικονομικό μέσο για τη διόγκωση των αποδόσεων των επενδύσεων,

για ολόκληρες βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανιών

εκείνων, που επηρεάζουν άμεσα την ανθρώπινη υγεία και ζωή.

Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΤΕΝΤΑΡΕΤΑΙ

Προκειμένου να εφαρμοστεί η αρχή αυτή και να προστατεύσουμε την υγεία

και τη ζωή της τωρινής γενιάς και των μελλοντικών γενεών των Ευρωπαίων,

τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας στους τομείς της υγείας, της ζωής και της δια-

τροφής κηρύσσονται αντισυνταγματικά. Καλούμε τους ΠΟΛΙΤΕΣ της Ευρώ-

πης που θα διαβάσουν αυτό το προτεινόμενο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ, να το υποστηρίξουν με τις υπογραφές τους.

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ

Αυτό το προτεινόμενο σύνταγμα χρησιμεύει ως πρότυπο για τον ορισμό

των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη,

συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος για υγιές περιβάλλον, για το

σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την προστασία των κοινωνικών

αξιών. Μεταφέρουμε αυτό το κάλεσμα στους πολίτες της Ευρώπης

Υπήρξαν οι αληθινοί φύλακες της ανάμνησης και της διατήρησης της

ιστορικής μνήμης από γενιά σε γενιά και θα συνεχίσουν τη σκυταλοδρομία

της ενθύμησης και τη σκυταλοδρομία της ζωής.

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 290

291


Το έγγραφο αυτό, βέβαια, δεν είναι απλώς μια άλλη παθιασμένη έκκληση για

έναν καλύτερο κόσμο. Η ξεχωριστή ανάλυση και οι περιεκτικές αρχές που πε-

ριγράφονται σε αυτό το έγγραφο, το προορίζουν να καταστεί ο ακρογωνιαίος

λίθος ενός κόσμου, που είναι δυνατό να επιτευχθεί στα χρονικά όρια της δικής

μας ζωής.

• Για να γίνετε μέρος της Σκυταλοδρομίας Ζωής

Εάν εσείς, ως άτομα ή ως οργανώσεις, θέλετε να παίξετε έναν πιο ενεργόρόλο στο κίνημα της «Σκυταλοδρομίας Ζωής», παρακαλούμε επικοινωνή-

στε μαζί μας.

Μας ενδιαφέρει η δημιουργία ενός δικτύου ανθρώπων και οργανώσεων, που

θα δεσμευτούν για τη διάδοση της ιστορικής αλήθειας και τη λήξη των δε-

καετιών της παγκόσμιας εξαπάτησης. Οι πληροφορίες που περιέχονται σε

αυτό το βιβλίο και οι σχετικές παραπομπές, αποτελούν τον οδικό μας χάρτη.

Μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας με email: [email protected]

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 291

Chapter 08_0811_GR_8 16.11.2011 17:55 Seite 292

Παράρτημα

Chapter 09_0811_GR_9 16.11.2011 17:56 Seite 293

www4.dr-rath-foundation.org

Το Ίδρυμα Υγείας Δρ Rath

Το Ίδρυμα Υγείας Δρ Rath, είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός, αφιερω-

μένος στη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας, σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσα από

την έρευνα, την εκπαίδευση και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ασθε-

νών στην επιλογή θεραπειών φυσικής

υγείας. Οι επιστημονικές ανακαλύψεις

του ιδρυτή του, του Δρος Matthias

Rath, ενός πρωτοπόρου στην έρευνα

για φυσική υγεία, προσέφεραν μείζο-

νες και επαναστατικές γνώσεις, όσον

αφορά τη φυσική προσέγγιση των

καρδιοπαθειών, του καρκίνου, και

άλλων προβλημάτων υγείας.

Το όραμά του, βασισμένο στις εκτεταμένες

του έρευνες, δημιουργεί τη δυνατότητα ελέγ-

χου αυτών των ασθενειών, με φυσικά μέσα.

Ως αποτέλεσμα, το Ίδρυμα Rath, έχει κατα-

στεί βασικός συντελεστής, για την προ-

ώθηση της εκπαίδευσης για τη φυσική

υγεία και για τη διεκδίκηση των ανθρωπί-

νων δικαιωμάτων, όσον αφορά την υγεία,

σε ολόκληρο τον κόσμο.

294

Παράρτημα

Σημαντικές ιστοσελίδεςγια επιπλέον πληροφορίες

Chapter 09_0811_GR_9 16.11.2011 17:56 Seite 294

295

Παράρτημα

www.eu-facts.org

Η ιστοσελίδα για τα Δεδομένα της Ε.Ε

Τα ιστορικά έγγραφα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα για τα Δεδομένα της

Ε.Ε, αποδεικνύουν ότι τα προσχέδια για την αντιδημοκρατική «Ε.Ε των Βρυξελ-

λών», πηγάζουν από τα συμβούλια σχεδιασμού των ηγετών των Ναζί, στη διάρ-

κεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Η

δημοσιοποίηση αυτών των πληροφο-

ριών σηματοδοτεί την αρχή του τέλους

του αντιδημοκρατικού πειράματος της

«Ε.Ε των Βρυξελλών»

Chapter 09_0811_GR_9 16.11.2011 17:56 Seite 295

296

Παράρτημα

www.eu-referendum.org

Η Πρωτοβουλία για το Ευρωπαϊκό Δημοψήφισμα

Η Πρωτοβουλία για το Ευρωπαϊκό Δημοψήφισμα, είναι μια εκστρατεία, η οποία

διεκδικεί το δικαίωμα των πολιτών να αποφασίζουν με δημοψηφίσματα, οπο-

τεδήποτε γίνονται σημαντικές αλλαγές σε νομοθεσίες, που τους επηρεάζουν,

είτε σε εθνικό είτε σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Συγχρόνως αυτή η εκστρατεία, πε-

ριλαμβάνει συλλογή υπογραφών για μια Ευρώπη από το Λαό, για το Λαό, συλ-

λογή υπογραφών για την απόρριψη

της λεγόμενης Συνθήκης της Λισσα-

βόνας και συλλογή υπογραφών για

δημοψήφισμα για τα φυσικά φάρ-

μακα. Μέχρι τώρα, περισσότεροι από

250.000 άνθρωποι σε ολόκληρη την

Ευρώπη, έχουν υπογράψει αυτά τα

ψηφίσματα.

www.health-peace-justice.org

Η Διεθνής Συμμαχία για την Υγεία, την Ειρήνη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Η Διεθνής Συμμαχία για την Υγεία, την Ειρήνη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη,

είναι ένα παγκόσμιο κίνημα, το οποίο στοχεύει στη δημιουργία ενός υγιούς, ει-

ρηνικού και δίκαιου κόσμου, συνενώ-

νοντας τους λαούς από όλα τα έθνη,

πολιτισμούς, φυλές και θρησκείες, σε

μια κοινή προσπάθεια για την επί-

τευξη αυτών των στόχων. Προσκαλεί

όλα τα άτομα και τις οργανώσεις

(εθνικές και διεθνείς) να ενταχθούν σε

αυτό το κίνημα και να εργαστούν για

την επίτευξη ενός καλύτερου κόσμου.

Chapter 09_0811_GR_9 16.11.2011 17:56 Seite 296

297

Παράρτημα

www.nuremberg-tribunal.org

Το σχέδιο ΔΝ2: Κάλεσμα για μια δεύτερη Δίκη της «Νυρεμβέργης»

Η πρωτότυπη Δίκη της Νυρεμβέργης, ήταν μέρος της προσπάθειας των Ηνωμέ-

νων Πολιτειών και των άλλων συμμαχικών κυβερνήσεων, να καθορίσουν τους

υπευθύνους για το 2o Παγκόσμιο Πόλεμο και να καλέσουν σε απολογισμό, αυ-

τούς που διέπραξαν εγκλήματα εναν-

τίον της ανθρωπότητας. Στο διάστημα

από το 1945 έως το 1948, διάφορες

δίκες πραγματοποιήθηκαν στο Παλάτι

της Δικαιοσύνης στη Γερμανική πόλη

της Νυρεμβέργης, η πιο σημαντική

από τις οποίες ήταν η δίκη εναντίον

του καρτέλ πετρελαίου και φαρμάκων

IG Farben. Οι εκτελεστικοί διευθυντές

αυτού του καρτέλ, σύμφωνα με τον

κύριο Αμερικανό κατήγορο, Telford Taylor,

υπήρξαν οι βασικοί εγκληματίες πολέ-

μου – χωρίς τους οποίους, δεν θα ήταν δυνατή η διεξαγωγή του 2ου Παγκοσμίου

Πολέμου. Ωστόσο, παρ’ όλο που το πρωτότυπο Δικαστήριο ανάγκασε σε απο-

λογισμό το καρτέλ της IG Farben, κατάφερε εν μέρει μόνο να σταματήσει τα εγ-

κλήματα του. Με τη συμπλήρωση μόνο μερικών χρόνων μετά τις δίκες, οι ρίζες

του καρτέλ γρήγορα βλάστησαν ξανά.

Έκτοτε, το απατηλό εμπόριο ακριβών και συχνά θανατηφόρων φαρμάκων από τις

φαρμακευτικές εταιρείες, έχει οδηγήσει στη δημιουργία μιας, αξίας πολλών δισε-

κατομμυρίων, αγοράς, η οποία βασίζεται στην εξάπλωση μάλλον, παρά στην εξά-

λειψη των ασθενειών. Ως εκ τούτου, παρ’ όλο που παρουσιάζουν τον εαυτό τους,

ως τους κομιστές λύσεων για τις κυριότερες ενδημικές ασθένειες του κόσμου, οι

φαρμακευτικές βιομηχανίες ακμάζουν, εκμεταλλευόμενες τις ασθένειες, χάριν του

κέρδους. Ακόμα χειρότερα, η βιομηχανία παραγνωρίζει, αποκρύπτει και εμποδίζει

τις αποτελεσματικές, ασφαλείς και επιστημονικά τεκμηριωμένες φυσικές θεραπείες,

οι οποίες είναι ικανές να εξαλείψουν σε μεγάλο βαθμό, τις κύριες ενδημικές ασθέ-

νειες της εποχής μας. Το πρόγραμμα ΔΝ-2, στοχεύει επομένως, να προκαλέσει μια

δεύτερη Δίκη της «Νυρεμβέργης», ως ένα μέσο που θα εξασφαλίσει ότι, επιτέλους,

τα εγκλήματα του καρτέλ των φαρμάκων θα σταματήσουν άπαξ και δια παντός.

Chapter 09_0811_GR_9 16.11.2011 17:56 Seite 297

298

Παράρτημα

www.profit-over-life.org

Profit Over Life

Μετά από 60 χρόνια σιωπής, το ηλε-

κτρονικό αρχείο «Το Κέρδος Πάνω

από τη Ζωή» ανοίγει, για τους ανθρώ-

πους απανταχού της γης, τα αρχεία

της Δίκης της Νυρεμβέργης, εναντίον

της IG Farben, της μεγαλύτερης χημικό

/ φαρμακευτικής, πολυεθνικής εται-

ρείας κατά τη διάρκεια του πρώτου

μισού του 20ού αιώνα. Οι δεκάδες χι-

λιάδες των εγγράφων που περιέχονται

στο αρχείο, αποδεικνύουν κατηγορη-

ματικά, ότι ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος – που κόστισε τη ζωή σε περισσότερα

από 60 εκατομμύρια ανθρώπους – σχεδιάστηκε και χρηματοδοτήθηκε από το

καρτέλ IG Farben, που τότε απαρτιζόταν από τη Bayer, τη BASF, τη Hoechst και

άλλες εταιρείες .

Σπουδαστές, καθηγητές, ακαδημαϊκοί

ερευνητές, πολιτικοί και εκατομμύρια

άνθρωποι σε όλον τον κόσμο, κα-

λούνται, ως εκ τούτου, να χρησιμο-

ποιήσουν αυτό το αρχείο, ως βάση

για την καλύτερη κατανόηση της ιστο-

ρίας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό,

διότι τα πολυεθνικά εταιρικά συμφέ-

ροντα, συνεχίζουν μέχρι σήμερα να

χρησιμοποιούν τη στρατιωτική δύ-

ναμη για την επίτευξη των παγκό-

σμιων στόχων τους.

Chapter 09_0811_GR_9 16.11.2011 17:57 Seite 298

299

Παράρτημα

www.reject-the-eu.co.uk

Απορρίψτε την Ε.Ε!

Για τους πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου, η αποκάλυψη των ναζιστικών κα-

ταβολών της Ε.Ε των Βρυξελλών, είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση. Έχοντας δια-

δραματίσει δύο φορές στο παρελθόν – στον 1ο και 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο –

κρίσιμο ρόλο στη διάσωση της Ευρώπης από την επικυριαρχία του καρτέλ πε-

τρελαίου και φαρμάκων και των πολιτικών του φορέων, είναι τώρα αντιμέτωποι

με το ενδεχόμενο, οι μεγάλες ανθρώ-

πινες θυσίες των συμπατριωτών τους

να αποδειχθούν μάταιες. Με την υπο-

ταγή τους στις προσταγές της Συνθή-

κης της Λισαβόνας και της Ε.Ε των

Βρυξελλών, οι ζωές εξήντα εκατομμυ-

ρίων Βρετανών, που ζουν σήμερα, και

αναρίθμητες άλλες, που δεν έχουν

γεννηθεί ακόμα, θα τεθούν κάτω από

το ζυγό των ιδίων εκείνων συμφερόν-

των, που προσπάθησαν δύο φορές

στο παρελθόν να κατακτήσουν και να

πάρουν τον έλεγχο του Ηνωμένου Βα-

σιλείου.

Οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου, ως εκ τούτου, καλούνται να συμβάλουν

στη διάδοση των πληροφοριών που περιέχονται στο δικτυακό τόπο «Απορρίψτε

την Ε.Ε!», στην οικογένεια τους, στους φίλους τους, στους συναδέλφους και στις

κοινότητές τους, και, επιπλέον, να αντιμετωπίσουν τους πολιτικούς τους εκπρο-

σώπους – σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Chapter 09_0811_GR_9 16.11.2011 17:57 Seite 299

300

Παράρτημα

www.relay-of-life.org

Relay of Life [Σκυταλοδρομία Ζωής]

Η ιστοσελίδα «Σκυταλοδρομία Ζωής»

περιγράφει πως, στις 13 Νοεμβρίου

2007, περισσότεροι από 30 επιζώντες

του στρατοπέδου εξόντωσης Άουσβιτς

και άλλων ναζιστικών στρατοπέδων

συγκέντρωσης, μαζεύτηκαν στην Πο-

λωνία σε ένα μονοήμερο συνέδριο στο

Άουσβιτς. Στηριζόμενοι στη μοναδική

ηθική τους υπόσταση, αυτή η ασυνή-

θιστη ομάδα ανθρώπων, αποφάσισαν

να ρίξουν το βάρος τους στη συζήτηση

για το μέλλον της Ευρώπης. Σε μια κατανυκτική τελετή, αυτοί οι επιζώντες αυτής

της «επίγειας κόλασης», μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους από το παρελθόν και

πρότειναν επίσης ένα σύνταγμα για μια «Ευρώπη για το Λαό, από το λαό»

Το συνέδριο οργανώθηκε από κοινού

με το Ίδρυμα Υγείας Δρ Rath, το μη

κερδοσκοπικό οργανισμό, που έχει

συμβάλει στην αποκάλυψη της απα-

τηλής φύσης του εμπορίου με την

ασθένεια – που διεξάγουν οι φαρμα-

κευτικές εταιρείες – και που απέδειξε

επίσης ότι, η κινητήρια αρχή αυτής της

βιομηχανίας, τόσο κατά το 2ο Παγκό-

σμιο Πόλεμο, όσο και τώρα, είναι το

κέρδος πάνω από τη ζωή. Σε αναγνώ-

ριση του έργου αυτού, το Ίδρυμα

έλαβε επίσης τη «Σκυτάλη της Ζωής», από τους επιζώντες του Άουσβιτς, με το

συμβολικό αίτημα για τη μεταφορά της ενθύμησης του Άουσβιτς στο μέλλον.

Chapter 09_0811_GR_9 16.11.2011 17:57 Seite 300

Οι Ναζιστικές Καταβολές της ΕΕ των Βρυξελλών

Documents

Transcript of Οι Ναζιστικές Καταβολές της ΕΕ των Βρυξελλών