Γ΄ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΤΝΕΔΡΙΟ ΔΗΜΟΣΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΩΝ Περιστέρι, 2-3 Δεκεμβρίου 2011

Εισήγηση:

Οι Φίλοι των Βιβλιοθηκών αρωγοί σε δύσκολους καιρούς -

ύλλογος ΦΙΛΟΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ

"Κανείς δεν έχει ισχυρότερη φωνή για τις Βιβλιοθήκες από

εκείνους που τις χρησιμοποιούν..." ALTAFF

Προσωπικά, πιστέψτε με, δεν θα ήθελα να υπήρχαν Υίλοι Βιβλιοθηκών με τη μορφή που εμφανίζονται σήμερα, ως κινήματα διάσωσης και έκφρασης απελπισίας. Υίλοι των Βιβλιοθηκών υπήρχαν πάντα: ήταν οι αναγνώστες, οι χρήστες, οι επισκέπτες, οποιοσδήποτε τέλος πάντων έκανε και κάνει χρήση των υπηρεσιών μιας Βιβλιοθήκης. Ειλικρινά, όμως, θα προτιμούσα, το ίδιο το κράτος να προστατεύει τους ίδιους του τους θεσμούς, και εν προκειμένω τις Βιβλιοθήκες, και να φροντίζει για την επιστροφή του μόχθου του πολίτη με τη μετατροπή του φορολογικού οβολού του σε κοινωνικό και πνευματικό αγαθό.

Δυστυχώς, σήμερα βρισκόμαστε σε μια ιδιαίτερα τραγική οικονομική συγκυρία για τη χώρα μας, που φυσικά τα πρώτα θύματα δε θα μπορούσαν να είναι άλλα από τους φορείς του πολιτισμού. Αναγκαζόμαστε να γίνουμε «Μαγκάιβερ του πολιτισμού», χωρίς πόρους να ανακαλύπτουμε ευφυείς τρόπους για να λειτουργήσουμε φυσιολογικά, αλλά και ενεργούς συμμάχους και υποστηρικτές για το

αυτονόητο.

Οι φίλοι των Βιβλιοθηκών, αν και ήταν πάντα δίπλα μας, σήμερα αναγκάζονται μετά από δική τους πρωτοβουλία να στρατευτούν για να σώσουν τις Βιβλιοθήκες τους από τον οικονομικό αρμαγεδδώνα. Είτε με τη μορφή αυθόρμητων κινητοποιήσεων είτε με τη συγκρότηση μη

κερδοσκοπικών συλλογικών οργάνων (οργανώσεων, σωματείων, συλλόγων, ενώσεων, ή συνδέσμων). Ενεργοποιούνται με σκοπό να σταθούν αρωγοί και να υποστηρίξουν έμπρακτα το έργο της Βιβλιοθήκης της τοπικής κοινωνία τους. Απώτερος στόχος τους η εξασφάλιση της πληρέστερης δυνατής ικανοποίησης των πνευματικών αναγκών της τοπικής κοινωνίας, μέσα από τις

δραστηριότητες της Βιβλιοθήκης τους.

Ο θεσμός των Υίλων Βιβλιοθηκών μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008, σε όλη την υφήλιο αναζωπυρώθηκε. Άρχισαν να δημιουργούνται και να ξεπετάγονται νέοι πυρήνες αντίστασης σαν μανιτάρια παντού, εξαιτίας των μεγάλων περικοπών του προϋπολογισμού των Βιβλιοθηκών. Και μάλιστα, μετά από πολιτικές αποφάσεις που οδήγησαν στη συρρίκνωση και τον υποβιβασμό όπως πχ τις δικές μας σχολικές βιβλιοθήκες, ή ακόμη και στη κατάργηση πολλών απ’ αυτές

όπως πχ στη Μεγάλη Βρετανία.

Η πρώτη εμφάνιση οργάνωσης για την υποστήριξη Βιβλιοθήκης έγινε το 1913 στο Παρίσι με την ίδρυση της «Εταιρείας Φίλων για την

Εθνική Βιβλιοθήκη». υν τω χρόνω δημιουργήθηκαν πολλοί άλλοι

παρόμοιοι όμιλοι σε χώρες του εξωτερικού πχ

o οι «Φίλοι της Βρετανικής Βιβλιοθήκης» (1989), o οι «Φίλοι Βιβλιοθηκών των Ηνωμένων Πολιτειών» (FOLUSA)

που το 2009 συνενώθη με τον ύνδεσμο ALTA (Library Trustees and Advocates), και υπό την ομπρέλα πλέον της ALA (American Library Association) δημιούργησαν την ALTAFF (Association of Library Trustees, Advocates, Friends and Foundations),

o οι «Φίλοι της Βρετανικής Βιβλιοθήκης», o οι «Φίλοι της Δημόσιας Βιβλιοθήκης της Βιέννης» κλπ. Μια

γρήγορη αναζήτηση αν κάνετε στο διαδίκτυο θα δείτε την πληθώρα των Υίλων σε όλον τον πλανήτη, με κυρίαρχο μήνυμα «Save your Library”. Όμιλοι συστάθηκαν σχεδόν σε όλες τις χώρες και ηπείρους, πχ στην Αυστραλία, Αυστρία, Νέα Ζηλανδία κλπ.

o Από τέτοιες κινήσεις δε θα μπορούσαν να λείψουν κινήσεις για την υποστήριξη ειδικά των Εθνικών Βιβλιοθηκών πχ «Φίλοι της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Ηνωμένου Βασιλείου» κ.ά., που το 1931 συνενώθηκαν σε ένα μεγαλύτερο θεσμό, τους «Φίλους των

Εθνικών Βιβλιοθηκών».

Εκτός Ελλάδας συναντούμε επίσης Υίλους Βιβλιοθηκών με έντονη δράση και ιστορία, που έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα για μας, πχ τον «ύνδεσμο Φίλων της Κυπριακής (Κρατικής) Βιβλιοθήκης», τον «Όμιλο Φίλων της Ελληνικής Βιβλιοθήκης της Ζυρίχης

ΑΡΙΣΟΣΕΛΗ», τους «Φίλους της Βιβλιοθήκης Αλεξάνδρειας» κλπ.

τον Ελλαδικό χώρο δε θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει τόση έντονη κινητικότητα όπως στις χώρες του εξωτερικού, αλλά δεν παύουν να εμφανίζονται όλο και περισσότερες ανάλογες προσπάθειες, από ανάγκη πλέον, ανεξάρτητα από τη θεσμική υπόσταση της κάθε

Βιβλιοθήκης (ιδιωτική, δημοτική, δημόσια κλπ.) και το μέγεθος της (μικρή ή μεγάλη), πχ «ύλλογος Φίλων Πανεπιστημίου Κρήτης» (1979), «ύλλογος Φίλων Γενναδείου Βιβλιοθήκης» (1983), «ύλλογος Φίλων Μουσείων & Βιβλιοθήκης Ν. Γλέζου» από την Απείρανθο της Νάξου, «Όμιλος Φίλων της Βιβλιοθήκης Λεονταρίου

Βοιωτίας» κλπ.

το χώρο των Δημοτικών Βιβλιοθηκών όμιλοι φίλων έχουν συσταθεί στην Κατερίνη, στην Κοζάνη, στο Δήμο Παιανίας, στο Δημοτικό

Κέντρο Ιστορίας & Σεκμηρίωσης Βόλου και στην Πάρο

Ενώ στο χώρο των Δημοσίων Υίλοι δραστηριοποιούνται για την υποστήριξη της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, της Βιβλιοθήκη Κοραή της Χίου, της Ανδρίτσαινας , της Λιβαδειάς και των

ερρών.

Τποθέτω ότι υπάρχουν και άλλοι σύλλογοι, αλλά μόνο για τους παραπάνω μπορεί να βρει κανείς στοιχεία, προς το παρόν τουλάχιστον,

για τη δράση τους στο διαδίκτυο.

Η δράση των «Υίλων» είναι σκόπιμη, διαρκής, και η στήριξη τους μπορεί να είναι πολυποίκιλη, ηθική ή υλική, ανάλογα τις εκάστοτε

ανάγκες και συνθήκες.

Ως συνεχής διαδικασία, με αυξητική τάση στο χρόνο, η δράση αυτή

απαιτεί τη χρήση μεθόδων

o μάρκετινγκ, o δημοσίων σχέσεων, ακόμη και o lobbying για άσκηση πίεσης και αλληλεπίδραση με τους

πολιτικούς, με σκοπό την επίτευξη ειδικών στόχων στο κατάλληλο timing, και που σχετίζονται άμεσα με τη χρηματοδότηση αλλά και τις νομοθετικές πράξεις που προωθούνται και αφορούν τη

Βιβλιοθήκη.

Σο σημαντικό όμως που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι μια επιτυχής εκστρατεία υπέρ μιας ή περισσοτέρων Βιβλιοθηκών δεν έχει σημασία ποια μέθοδο χρησιμοποιεί, αφού ψυχή και βάση όλης της δράσης των Υίλων είναι ο ΕΘΕΛΟΝΣΙΜΟ, η οποιαδήποτε δηλαδή διάθεση προσφοράς, μικρής ή μεγάλης, πάντα ευπρόσδεκτης και πολύτιμης.

Σι επιδιώκουν, λοιπόν, ποιοι είναι οι στόχοι των Υίλων;

Με κεντρικό άξονα πάντα το συμφέρον της Βιβλιοθήκης, οι Υίλοι της Βιβλιοθήκης επιδιώκουν να συνδράμουν και να ενισχύσουν το έργο της Βιβλιοθήκης τους με κάθε νόμιμο μέσο και τρόπο, τόσο ως προς την καλή λειτουργία και παροχή υπηρεσιών όσο και στον εμπλουτισμό

και την ανάπτυξή της Βιβλιοθήκης.

υγκεκριμένα:

o την προβολή και διάδοση του έργου της Βιβλιοθήκης o την καλή και διαρκή συνεργασία με την ίδια τη

Βιβλιοθήκη, το προσωπικό και τη διοίκηση της, με σκοπό τη συμβολή στην εξεύρεση τρόπων για την όσο το δυνατόν

ορθότερη αντιμετώπιση των εκάστοτε λειτουργικών αναγκών. o τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας των βασικών

υπηρεσιών της Βιβλιοθήκης

o τη συμβολή στη διάδοση του βιβλίου και τη διάδοση της φιλαναγνωσίας

o την ανάληψη εθελοντικής εργασίας από τα μέλη της, αν και όποτε ζητηθεί από τη Βιβλιοθήκη

o την προσέλκυση δωρεών ή αγορά αξιόλογων συλλογών o τη συντήρηση ή δωρεά βιβλιακού αλλά και πάσης φύσεως

υλικού που θα εμπλουτίσει και υποβοηθήσει τη Βιβλιοθήκη στο έργο της

o τη συμβολή στον εκσυγχρονισμό της Βιβλιοθήκης με την υποβοήθηση δημιουργίας νέων τμημάτων, της εισαγωγής των νέων τεχνολογιών, νέων μεθόδων εργασίας κλπ.

o τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ της Βιβλιοθήκης με διάφορους τρόπους (συνδρομές, δωρεές πολιτών, χορηγίες φορέων, έσοδα που πραγματοποιούνται από τις διάφορες εκδηλώσεις του συλλόγου κλπ.)

o τη διοργάνωση διαφόρων δράσεων επ’ ωφελεία της Βιβλιοθήκης, πχ μορφωτικές εκδρομές, παντός τύπου

εκδηλώσεις (συναντήσεις με συγγραφείς, κινηματογραφικές προβολές, θεατρικές παραστάσεις, συναυλίες, εκδηλώσεις λόγου κλπ.).

o τη συνεργασία κι επικοινωνία με άλλα σωματεία, νομικά πρόσωπα και οργανώσεις γενικά που έχουν παρεμφερείς

σκοπούς, και την κοινή ανάληψη δραστηριοτήτων για την προώθηση και επιτυχία των κοινών σκοπών.

o την καλή συνεργασία αλλά και την άσκηση πίεσης σε κυβερνητικούς ή τοπικούς φορείς και πολιτικούς (lobbying) με σκοπό την υπεράσπιση και υποστήριξη του έργου της Βιβλιοθήκης σε νομοθετικές πράξεις, αλλά και την εξασφάλιση αναγκαίων πόρων και χρηματοδότησης, χορηγιών για την ομαλή λειτουργία της Βιβλιοθήκης.

o ανάληψη εκστρατειών ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης

του κοινού, και

o την ανάληψη οποιασδήποτε άλλης ενέργειας και δράσης που προωθεί το πολιτιστικό επίπεδο της περιοχής.

Λίγα λόγια για τον νεοσύστατο σύλλογο ΦΙΛΟΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ

Οι προσπάθειες δημιουργίας του ΥΒΛ ξεκίνησαν το 2008 στους κόλπους της Ομάδας Ανάγνωσης της Βιβλιοθήκης. Προέκυψε σαν ιδέα-λύση για το ξεπέρασμα της «αγκύλωσης» του δημόσιου λογιστικού που διέπει τη Βιβλιοθήκη Λιβαδειάς ως δημόσια υπηρεσία, όπου δεν προβλέπονται εγκρίσεις δαπανών για πολιτιστικές εκδηλώσεις, σεμινάρια, εκθέσεις κλπ. (πχ οδοιπορικά, διαμονή και σίτιση προσκεκλημένων, μεταφορικά έξοδα κλπ.). Άρχισε ένας αγώνας δρόμου για το πώς θα υλοποιηθεί η ιδέα. Αρχικά έπρεπε να συγκεντρωθεί ο απαραίτητος αριθμός των τουλάχιστον 21 ιδρυτικών μελών, να καταρτιστεί το Καταστατικό του συλλόγου και να συγκεντρωθεί το αναγκαίο ποσό που απαιτείτο για τα έξοδα σύστασής του. Πάνω σε ένα προϋπάρχον καταστατικό από άλλο σύλλογο κάναμε τις δικές μας παρεμβάσεις και προσθαφαιρέσαμε ότι κρίναμε απαραίτητο, βέβαια με τη συνδρομή και τις συμβουλές δικηγόρου.

Αδυναμίες φυσικά υπάρχουν στο καταστατικό, και πιστεύω ότι θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον η επόμενη εισήγηση της δικηγόρου κ. Μαλακάτα, την οποία θα λάβουμε υπόψη μας σε κάποια επόμενη τροποποίηση του καταστατικού. Αφού τελικά πήραμε την έγκριση ίδρυσης από το Πρωτοδικείο, υπήρξε μια σειρά άλλων ενεργειών στις οποίες έπρεπε να προβούμε, τις οποίες δεν γνωρίζαμε αλλά τις βρήκαμε βήμα-βήμα. Έτσι είχαμε να αντιμετωπίσουμε μια σειρά από απρόβλεπτες καταστάσεις, όπως

την απειρία των μελών, αφού κανένα σχεδόν από τα μέλη του Δ του υλλόγου δεν είχε εμπειρία για το πώς λειτουργούν τα συλλογικά όργανα, οι σύλλογοι και τα σωματεία. Διαπιστώσαμε ότι χρειαζόμαστε διαρκώς την υποστήριξη λογιστή και δικηγόρου και την εμπειρία φίλων που είχαν αντίστοιχη γνώση. Πχ. σύμφωνα με το καταστατικό έπρεπε το προσωρινό Δ να κηρύξει την 1η Γενική υνέλευση, με προϋπόθεση να συγκεντρωθεί η ετήσια συνδρομή και να δημοσιευτεί η πρόσκληση σε 2 τοπικές εφημερίδες καταθέτοντας πολύ υψηλό τέλος, δυσανάλογο για τα πρώτα έσοδα από τις συνδρομές των μελών του

συλλόγου. Δυστυχώς, ήταν μία από τις περιπτώσεις που δεν δώσαμε τη δέουσα προσοχή κατά τη διαδικασία σύνταξης του καταστατικού.

Ένα άλλο πρόβλημα που είχαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν η καχυποψία και η δυσπιστία ως προς τις προθέσεις μας. Μην σας φαίνεται περίεργο. Ναι, συμβαίνει και αυτό. Απ’ ότι γνωρίζω και σε άλλες Βιβλιοθήκες που συστάθηκαν σύλλογοι Υίλων δεν ήταν πάντα καλοδεχούμενοι από τους ανθρώπους της

Βιβλιοθήκης, γιατί αισθάνονταν κίνδυνο και ανταγωνισμό. Ας το έχουν υπόψη όσοι θελήσουν να δημιουργήσουν ένα τέτοιο σύλλογο, ότι ίσως τους αντιμετωπίσουν με επιφυλακτικότητα και καχυποψία. τη δική μας περίπτωση το πρόβλημα υπήρχε με συγκεκριμένο άτομο του Εφορευτικού υμβουλίου, τον τότε Πρόεδρο του. Έβλεπε ανταγωνιστικά και με καχυποψία το ύλλογο, με τον εκφρασμένο φόβο ότι ο σύλλογος θα υποκαθιστούσε το ρόλο του

Εφορευτικού υμβουλίου!!! ημειωτέον ότι το συγκεκριμένο άτομο ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του συλλόγου των Υίλων της Βιβλιοθήκης! Μέσα από ένα παιχνίδι αλληλογραφίας του στυλ «το συμβούλιο θα εξετάσει το αίτημά σας σε προσεχή συνεδρίαση» απαντούσε με αοριστίες και μετέθετε την οριστική απάντηση στο αίτημά μας, περί παραχώρησης χώρου (10 τμ) της Βιβλιοθήκης για έδρα του συλλόγου, σε κάποιο μελλοντικό …τέρμινο. υνέπεια; Να περάσουν πάνω από 6 μήνες χωρίς έδρα και ΑΥΜ και φυσικά αδράνεια του συλλόγου, ενώ στο τέλος αναγκαστήκαμε να καταβάλλουμε και πρόστιμο στη ΔΟΤ για εκπρόθεσμη εγγραφή στο Μητρώο! Από την άλλη, οι Κεντρικές Τπηρεσίες του Τπουργείου σε σχετικό ερώτημά ήταν πόντιοι πιλάτοι: «βρείτε τα μόνοι σας». Σελικά το αίτημα παραχώρησης έδρας για το σύλλογο υπεβλήθη από το Δ στο Εργατικό Κέντρο Λιβαδειάς, όπου οι αρμόδιοι ανταποκρίθηκαν θετικά και άμεσα. Συπικά πια ο σύλλογος έχει ως έδρα το Εργατικό Κέντρο αλλά η δράση του όλη είναι στο χώρο της Βιβλιοθήκης.

Σέλος, το πολύ σοβαρό πρόβλημα που είχαμε, και δυστυχώς έχουμε και θα έχουμε, ήταν το χαμηλό ηθικό και η οικονομική

στενότητα των μελών λόγω της κρίσης. Σο κάθε μέλος θέλει

να προσφέρει, αλλά πως, που κάθε μέρα καλείται να βάλει όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη; Νομίζω εκεί είναι που πρέπει να επιμείνουμε και να μην το βάλουμε κάτω. τα δύσκολα.

Έτσι, λοιπόν, παρ’ όλες τις προαναφερόμενες δυσκολίες, εμείς συνεχίσαμε με πρώτο μέλημα την οργάνωση του συλλόγου. Αφού αποκτήσαμε πλέον έδρα και ΑΥΜ, το επόμενο βήμα ήταν να οργανωθούμε ως προς τα λογιστικά και να μάθουμε από διαχείριση

συλλόγου. Αποκτήσαμε το δικό μας email (filoi.liblivadia@gmail.com) για την επικοινωνία με τα μέλη, και δημιουργήσαμε το Ιστολόγιο μας (http://filo-liblivadia.blogspot.com). Επόμενη κίνηση φυσικά ήταν η προσέγγιση για συνεργασία με τη Διοίκηση της Βιβλιοθήκης, αφού είναι σχεδόν αδύνατη η οποιαδήποτε δράση του συλλόγου χωρίς την καλή συνεργασία με τους ανθρώπους της Βιβλιοθήκης. Για τους παραπάνω λόγους που σας ανέφερα, καταφέραμε τελικά να συναντηθούμε με το Εφορευτικό υμβούλιο μετά από 8 μήνες! Η συνάντηση εκείνη ήταν τόσο καταλυτική που δρομολόγησε, άθελά μας, εξελίξεις: ο Πρόεδρος παραιτήθηκε από κακοπιστία, και έκτοτε για το σύλλογο ξεκίνησε η αγαστή συνεργασία με τους εργαζόμενους και τη διοίκηση της Βιβλιοθήκης. Εδώ θα ήθελα να επισημάνω τη σημασία που έχει να είναι πάντα μέλος του Δ του συλλόγου υπάλληλος της Βιβλιοθήκης που γνωρίζει και τα προβλήματα της Βιβλιοθήκης αλλά και τις προθέσεις και ενέργειες των Υίλων εκ των έσω, και μπορεί να είναι η γέφυρα και ο συνδετικός απαραίτητος κρίκος συνεργασίας. Κατόπιν, αναζητήσαμε οικονομικούς πρακτικούς τρόπους και υπηρεσίες για να μπορούμε να ενημερώνουμε αποτελεσματικά και άμεσα τα μέλη μας. Η λύση ήταν η συνδρομή σε διαδικτυακή υπηρεσία μαζικής

αποστολής sms σε ιδιαίτερα συμφέρουσα τιμή, η οποία υπηρεσία χρησιμοποιείται επίσης και για κάλυψη αντίστοιχων αναγκών της Βιβλιοθήκης.

Προσεγγίσαμε φορείς της περιοχής με σκοπό την υποστήριξή τους κυρίως χρηματική πχ το Επιμελητήριο Βοιωτίας και το Αλουμίνιον της Ελλάδος. Από την προσπάθεια αυτή καταφέραμε να πάρουμε την πρώτη μας χορηγία.

Σην άνοιξη του 2011 ξεκινήσαμε εισαγωγικά μαθήματα νέων

τεχνολογιών με μεγάλο ενδιαφέρον του κοινού.

Με τις συνδρομές των μελών, τη χορηγία και τις εισπράξεις από τα μαθήματα νέων τεχνολογιών, και φυσικά πάντα με έγκριση από τη διοίκηση της Βιβλιοθήκης

εξοπλίσαμε την αίθουσα εκδηλώσεων της Βιβλιοθήκης με τα απαραίτητα: κουρτίνες, οθόνη προβολής, projector, πίνακα διδασκαλίας, ηχεία, DVD player

υποστηρίξαμε επίσης το τμήμα μηχανοργάνωσης και το κέντρο πληροφόρησης της Βιβλιοθήκης με συνδρομή για την ιστοσελίδα και τα wikis της Βιβλιοθήκης, χαρτί εκτύπωσης, κάρτες σύνδεσης στο Internet, και με hardware υλικό: mouse scanner, switches, πολυμηχάνημα και toner.

Κατανοώντας ότι το μέλλον του βιβλίου είναι ηλεκτρονικό, και θέλοντας να βάλουμε το λιθαράκι μας για το μελλοντικό δανεισμό eBooks από τη Βιβλιοθήκη της πόλης μας, δωρίσαμε έναν

ηλεκτρονικό αναγνώστη (eReader) για να αρχίσει να αποκτάται σχετική εμπειρία από την χρήση νέων μέσων ανάγνωσης.

Σέλος, στοχεύοντας να φέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο της Λιβαδειάς και της ευρύτερης περιοχής στη Βιβλιοθήκη, ώστε να μάθουν για τη δράση και τους σκοπούς μας, και φυσικά να εντάξουμε νέα μέλη στο σύλλογό μας, ξεκινήσαμε σειρά εκδηλώσεων με προβολή και παρουσίαση ντόπιων

συγγραφέων. Πιστεύω ότι οι Φίλοι των Βιβλιοθηκών είναι οι "πρεσβευτές" της κάθε Βιβλιοθήκης στην τοπική κοινότητα και την κοινωνία γενικότερα. Είναι οι αισθήσεις της Βιβλιοθήκης: τα μάτια, τα αυτιά αλλά κυρίως η ΦΩΝΗ της. Υωνή που δεν πρέπει, κυρίως στην εποχή των ισχνών αγελάδων, να απουσιάζει από καμία ελληνική Βιβλιοθήκη. Μήπως, λοιπόν, αυτή η φωνή να πρέπει να δυναμώσει; Μήπως ήρθε η

ώρα να δημιουργηθεί η «Ένωση Φίλων των Ελληνικών Βιβλιοθηκών;»

Ευχαριστώ

Κατερίνα Κεράστα, μέλος του ΔΣ του ΣΦΒΛ & υπάλληλος της Βιβλιοθήκης Λιβαδειάς