Το Ινδοευρωπαϊκό νταβαντούρι

* About Indoeuropean baroufa *

Μελέτη Ἱερ. †Ἀποστόλου Κ. Γάτσια, κῳδ. ἀρ. <<209>>

*

[1η ἔκδοσις στό περ. ΔΑΥΛΟΣ, Συζήτηση περί Ινδοευρωπαϊκής, Στρουμπούλης, Γάτσιας, Τσατσόμοιρος, τ. 94, Οκτ. 89, σ. 5341-62]. [Δές καὶ: Γιά τήν Ινδοευρωπαϊκή, Επιστολές: Στρουμπούλη-Γάτσια, Σχόλιο Δαυλού, τ. 96, Δεκ. 89, σ. 5505-08].

2η Πρόχειρη ἐπανέκδοσις 2011 –Νέα Μηχανιώνα].

* Εἰσαγωγικά τινά

Περάσαν κάμποσα χρόνια απ’το 1989. Φυσικά υπάρχουν στο αρχείο μου τα πάντα. Αλλά κι από μνήμης θυμάμαι, με έστειλε ο Λάμπρου μια επιστολή, τότε ήμουν Γυμνασιάρχης στο Μωργηά, κατά Ηλεία μεργιά και με παρακαλούσε να γράψω κριτική σε κάποιο δημοσίευμα που υπεράσπιζε τις γνωστές μπούρδες περί ‘ινδοευρωπαίων’.

Φαίνεται, εκτός από μένα το ίδιο πράγμα ζήτησε κι απ’ τον Τσατσόμοιρο. Δηλαδή, ο μακαρίτης πλέον Τσατσόμοιρος κι εγώ, ανεξάρτητα, κάναμε κριτική, απαντήσαμε σε κείμενο του μακαρίτη Στρουμπούλη.

Δεν γνωρίζω για των άλλων το κείμενο αλλά το δικό μου όπως πάντα καταμακελλεύτηκε στην έκδοσή του. Στο αρχείο μου έχω το πρωτότυπο αλλά δεν το βάζω ακόμα, θα το κάνω στην Τρίτη έκδοση, όπως και την πληθώρα των επιστολών που δεν δημοσιεύτηκαν, τα παρασκήνια κτλ.

Εδώ, θα δημοσιεύσω απλώς τα κείμενα έτσι όπως δημοσιεύτηκαν1. Τα όποια σχόλια του Δαυλού,2. Το κείμενο του Στρουμπούλη,3. Το κείμενο του Τσατσόμοιρου,4. Το δικό μου κείμενο,5. Μια υβριστική επιστολή του Στρουμπούλη εναντίον μου και6. Την δική μου απάντηση στον Στρουμπούλη. 7. Μια διευκρίνιση περί Τσατσόμοιρου. Εγώ κι ο

Τσατσόμοιρος. Αυτά.Εικ. Τυχαία παράθεσις από το Διαδίκτυο. Ο κόσμος αγρίεψε. Σήμερα

ελάχιστοι αποδέχονται τις ινδοευρωπαϊκές μπούρδες που εξακολουθεί σε πείσμα της αλήθειας και των συμφερόντων του ελληνισμού να ‘διδάσκη’ το σύστημα. Κάποιος, λέει:

Όραμα μας η Επανελλήνιση της πατρίδος μας!!! Home 1 Uncategorized. ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΊΟΙ. Posted by ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ in Dec 01, 2008, under Uncategorized. ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΝΔΟΕΥΡΟΠΑΙΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΥΠ. ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ!!!

ΥΠ.ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ:http://old.mfa.gr/greek/greece/livin…/alphabet.html http://img518.imageshack.us/img518/1…icture1wu5.jpg

*Άπειρα βιβλία σχετικώς, έχουν εκδοθεί σήμερα, σε πείσμα των

προδοτών. Κι όλα τους σχεδόν ‘περηφανεύονται’ ότι ‘πρώτοι’ κατέρριψαν λέει την ινδοευρωπαϊκή μπούρδα. Καλά. Πάντως η ταπεινότητά μου πολέμησε τις σαχλαμάρες αυτές από τότε πού ήμουν έμβρυο, 1959, σταθερά, σε πείσμα του κατεστημένου των λομπρόζων. Δες διάφορα, τα παίρνω τυχαία από δημοσιεύσεις ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ανθρώπων και πιο σπουδαίων:

Ινδοευρωπαίοι ή Αιγαίοι; Οι ρίζες Α΄: Μη συμβατική ιστορία

Α΄ Το βιβλίο αυτό είναι η ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ πρώτη πλήρης ανατροπή

του «Ινδοευρωπαϊσμού». Με στοιχεία ιστορικά, γεωγραφικά, γεωλογικά, ανθρωπολογικά, αρχαιολογικά, γλωσσολογικά, εξηγεί γιατί δεν υπήρξαν «Ινδοευρωπαίοι», γιατί οι Έλληνες είναι γηγενής λαός, αφού η Αιγηίς υπήρξε χώρος ανθρωπογενέσεως, όπου διαμορφώθηκε ο Αριος κλάδος της Λευκής Φυλής. Θα διαβάσετε για την Αιγηίδα, την γέννησι του λευκού ανθρώπου, την εξάπλωσι των Αιγαίων στην Ευρώπη και στην Προσθασία. Θα βρείτε στοιχεία για το ότι δεν υπήρξαν Προ-Έλληνες, αλλά μόνον Πρωτο-Έλληνες.

Δες άπειρες αναφορές στο διαδίκτυο, π.χ. Τετάρτη, 23 Σεπτεμβρίου 2009

ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ. Η ΦΥΛΗ ...ΦΑΝΤΑΣΜΑ! Ποιοί είναι επιτέλους αυτοί οι Ινδοευρωπαίοι; Βρε μπας και αντί για

σαμπουάν λούζονταν με... AJAX για τα τζάμια γι’ αυτό και έγιναν αόρατοι; OK θα σοβαρευτώ αλλά... πώς να σοβαρευτώ ο χριστιανός αφού το ζήτημα από μόνο του είναι... γελοίο; Εν πάση περιπτώσει, καλό θα είναι να γνωρίζουμε κάποια πράγματα, τα οποία θα μας θωρακίσουν από τον οχετό της... μπαρουφολογίας, που όμως δυστυχώς μολύνει την κοινωνία μας, διαποτίζοντας σιγά σιγά το νου των Νεοελλήνων και τις ευαίσθητες ψυχές τις νέας γενιάς. […]

Άλλος:ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΙΟΙ Ή ΜΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΕΚΕΙ…Η εκδοχή την οποία ακόμη και μέχρι σήμερα υποστηρίζουν οι

επιστήμονες και η οποία αναφέρεται σε λαούς κάποιας Άριας ή Ινδοευρωπαϊκής φυλής, όπως συνηθίζεται να λέγεται, και η οποία έφθασε από βόρεια στην ελλαδική όπου και εκπολίτισε(!!!) τους Έλληνες, φαίνεται πως σήμερα πια κανένα δεν πείθει. Και κάνω λόγο για πειθώ καθότι οι επιστήμονες συνεχίζουν να δέχονται αυτή την θεωρία ως ισχύουσα! Ο Ιωάννης Πασσάς στο βιβλίο του «Η αληθινή προϊστορία των Ελλήνων», δίνει μεγάλη μάχη για να αποδείξει το σαθρό της θεωρίας αυτής. Και βέβαια δεν είναι ο μόνος αφού τα τελευταία τουλάχιστον 15 χρόνια

παρακολουθούμε πλήθος ερευνητών και συγγραφέων να επιδίδονται με μεγάλο πάθος προς αυτή την κατεύθυνση, κυρίως Έλληνες αλλά και αρκετοί ξένοι επιστήμονες, αφού πλέον δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή μια τέτοια θεωρία! […]

Άς γυρίσουμε όμως στο θέμα μας και στην Εισαγωγή.Ἀξίζει τὸν κόπο νὰ ἐπανεκδώσῃ κανείς μελέτες ποὺ δημοσιεύτηκαν

πρὶν ἀπό μιὰ 25ετία; Ἴσως ὄχι, διότι ἄμα εἶνε κάποιος νὰ κάνῃ κάτι τέτοιο, προφανῶς, τὸ καλλίτερο εἶνε νὰ συμπεριλάβῃ σὲ καινούργιες του μελέτες ὅ,τι ἀπὸ τὸ παρελθόν θὰ μποροῦσε νὰ εἶνε χρήσιμο ἤ ἀξιόλογο.

Τέλος πάντων, γιὰ πολλούς λόγους, τότε ἤδη ποὺ ἐκδίδονταν οἱ μελέτες μου τοῦτες, στὸ βᾶθος τοῦ μυαλοῦ μου ὑπῆρχε ἡ σκοπιμότητα νὰ τὶς ἐπανεκδώσω ὁ ἵδιος, βάζοντας κι ἐκεῖνα ποὺ οἱ ἐκδότες κάθε φορά <<ἔκοβαν>>, σὺν φυσικά τὴν διόρθωση τῶν λαθῶν τοῦ λεγομένου ‘τυπογραφικοῦ’ δαίμονος, νὰ ἐπιληφθῶ ὁ ἴδιος.

Ἆραγε ποιῶ τοῦτο μὲ τὴν παροῦσα ἐπανέκδοση; Καταφανῶς ὄχι διότι ἐλάχιστα εἶνε ἐκεῖνα ποὺ προσθέτω καὶ σχεδόν δὲν προβαίνω σὲ καμμιά κριτική εἴτε τοῦ ἴδιου τοῦ ἡμέτερου κειμένου εἴτε τῆς ὅποιας σκοπιμότητας τῶν τότε ἐκδοτῶν νὰ μακελλεύουν τὰ ἆρθρα μου κι ἐγώ, ἐνῷ τὸ ἔβλεπα αὐτό, δὲν μιλοῦσα, ἔνεκα τοῦ ὅτι εἶχα τὸν σκοπό μου.

Πρόκειται νὰ ἀποκαλύψω μήπως τὸν σκοπό αὐτὸν τώρα; Ὄχι. Μᾶλλον θὰ τὸ κάνω ἀφοῦ ὁλοκληρώσω τὴν ἐπανέκδοση ὅλων τῶν δημοσιευμάτων μου στὸν Δαυλό, ἴσως καὶ σὲ ἄλλα ἔντυπα, ἐκείνη τὴν ἐποχή.

Βασικά ὁ λόγος μου ἦταν ἀποκαλυπτικός. Ἀπεκάλυπτα συνειδητά μὲ βάση τὴν Ψυχοϊστορική μέθοδο, πράγματα ποὺ ἐνοχλοῦσαν καὶ πάντα θὰ ἐνοχλοῦν τὸ <<σύστημα>> τῆς κοινοπραξίας τῶν βλαμμένων. Ἔνεκα τῆς βλακείας τους δὲν παίρναν χαμπάρι σὲ μεγάλον βαθμό τὶ κάνω. Ἐπιδερμικά βέβαια καταλάβαιναν κάτι «ποὺ δὲν τοὺς συνέφερε» κι ἔτσι στὸ σημεῖο ἐκεῖνο πετσόκοβαν τὸ δημοσίευμα.

Κάνανε δηλαδή λογοκρισία μὲ γνώμονα [καὶ σφυρί;] τὴν μασσωνική καὶ ῥιζοσπαστική τους μαλακία.

Μοῦ ἦταν εὔκολο νὰ κρατῶ τὸ ἀρχικό μου πρωτότυπο, νὰ βάζω τὴν δική τους δημοσίευση, κι αὐτὸ ποὺ δὲν δημοσίευσαν καὶ νὰ ἀναπτύξω ὕστερα τὰ ὅποια ‘γιατί’. Ὡστόσο, αὐτὸ ποὺ μὲ ἱκανοποιοῦσε τὸτε ὡς προοπτική, σήμερα μοῦ εἶνε λίγο καὶ ἀνούσιο, ἀφοῦ προσετέθη στὶς φιλοδοξίες μου ἡ γεωπολιτική σκοπιμότης . Εἶνε ἀκριβῶς ἡ σκοπιμότητα ἐκείνη ποὺ μὲ ὑποχρεώνει νὰ ἀκολουθήσω κάποια στρατηγική, ὥστε ἡ ἀναμόχλευσις τοῦ παρελθόντος νὰ ἀποδώσῃ τοὺς πιὸ ὥριμους καρποὺς στὸ μέλλον.

Ὁ ἀναγνώστης, πιστεύω, καταλαβαίνει προφανῶς ὅτι σὲ κατάλληλο χρόνο, μετά τὴν ἐπανέκδοσή τους, στὰ ἔργα μου αὐτά γιὰ Τρίτη καὶ τελευταία φορά, θὰ ἐπανέλθω, ἐν χρόνῳ ἁρμόζοντι ὁλογραφικῶς κι ὄχι μὲ κβαντισμό, [= αὐτοὶ ποὺ πρέπει καταλαβαίνουν τὶ ἐννοῶ], ἐνῷ καὶ οἱ καλοί μου φίλοι, οἱ ἀγαπητοί ψυχοτρονικοί γενναῖοι ἐρευνητές, ποὺ μὲ παρεκάλεσαν ν’ ἀποκτήσουν παλιές μου μελέτες, δύνανται πλέον νὰ τὶς ἔχουν καὶ νὰ μὴν γκρινιάζουν.

Πᾶσι τοῖς ἐντευξομένοις, τὸ γε νῦν ἔχον, χαίρετε & εἰς τὸ ἐπανιδεῖν, μετά τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλλάδος μᾶλλον, ἀπὸ τὶς ἄθλιες και πρόστυχες δυνάμεις κατοχῆς, τοὺς Τροϊκανούς & τοὺς δωσίλογους συνεργάτες των, βρωμερούς πωλητικούς,

+Ἀπόστολος, ἐλάχιστος τῷ Κυρίῳ*

[ΥΓ, Ἡ εἰσαγωγή εἶνε ἐπίτηδες σχεδόν ἴδια σε ὅλες τὶς ἀναδημοσιεύσεις αὐτῆς τῆς σειρᾶς.

Ἐπισημαίνω στὴν 209 μελέτη ἐτούτη, με άλλα λόγια ότι η χώρα αυτή είναι δική μας και δεν ανήκει στους λομπρόζους εβραιομασσώνους τοκογλύφους, ούτε θα εκποιηθή από τους βδελυρούς μιζαδώρους, τοὺς συνεργᾶτες τους ἀλῆτες πωλητικούς σφετεριστές, τοὺς δωσίλογους τοῦ κερατᾶ ποὺ πρέπει νὰ ξέρουν, ὅ,τι κιἄν κάνουν, ἐμεῖς, έχουμε το δικό μας Μνημόνιο και λέει:

-Θὰ ξαναπάρουμετὴν χώρα μας πίσω

κι αυτοί με τους μπάσταρδους που

κουβάλησαν επίτηδες απ’ τα τρύπχια μας σύνορα

εδώ, θα πάν στον αγύριστο. Είναι κάτι που

δεν θα γίνη αργά αλλά πολύ γρήγορα.

*

*

Ακολουθεί η μάχη των επιστολών... Στρουμπούλης εναντίον Γάτσια και τούμπαλιν, ‘περί ινδοευρωπαϊκής’ διαξηφισμοί.

Τότε έγινε και η γνωριμία μου με τον αρχιμασσώνο [Κριναετό] Τσατσόμοιρο με τον οποίο ουδέποτε ‘εν ζωή’, συναντηθήκαμε, αν και τηλεφωνικώς καναδυό φορές, θυμάμαι, τα είπαμε, όχι για πολύ.

Υπήρχε κάποιου είδους αλληλεκτίμησης, μεταξύ μας, ή μάλλον εκείνος με εκτιμούσε περισσότερο και το δημοσίεψε νομίζω την προηγούμενη μέρα πριν πεθάνη.

Επρόκειτο για το κύκνειο άρθρο του ‘περί λεξικών’. Ψάξτε να το βρήτε αν θέλετε στα αρχεία του Δαυλού στο Ιντερνέτ.

Όταν πέθανε τέλος πάντων, ήταν το 1992, εγώ είχα μετατεθεί και ενώ όταν συνέβη το νταβαντούρι της ινδοευρωπαϊκής με τον Στρουμπούλη [ο οποίος κι εκείνος πέθανε λίγο μετά την ανταλλαγή των επιστολών μας…], τότε ήμουν Διευθυντής Γυμνασίου Αυγείου στην Πελλοπόνησο, στο ‘μνημόσυνο’ του Τσατσόμοιρου ήμουν Διευθυντής Γυμνασίου Αρέθουσας στον Νομό Θεσσαλονίκης.

Ο Λάμπρου με κάλεσε λοιπόν στο σπίτι του όπου είχε σκαρώσει μια γιορτή με την ευκαιρία της εκδημίας του Τσατσόμοιρου. Πήγα κι εγώ έτσι με την σύζυγό μου στην Αθήνα. Όλα τα καλά παιδιά ήταν εκεί, αλλά δεν θ’ ασχοληθώ προς το παρόν με το θέμα, διότι υπήρχαν κι αρκετά κακά παιδιά εκεί και κατά τα αναμενόμενα δαγκωθήκαμε αρκούντως.

Εν πάση περιπτώσει, με παρεκάλεσε να γράψω κάτι στο ‘τεύχος αφιέρωμα’ για τον φίλο του τον Ηλία. Όντως κι εγώ έννοιωθα ότι πρέπει να γράψω κάτι διότι στο μέλλον πολλοί θα αναρρωτχιούνταν ποια σχέση μπορούσα να έχω εγώ με τον Τσατσόμοιρο.

Λοιπόν, έγραψα για τους πιο πάνω λόγους ένα διευκρινιστικό άρθρο ‘Ο Τσατσόμοιρος κι εγώ, δυό διαφορετικοί τρόποι αντιμετώπησης στο ίδιο θέμα’, ή κάπως έτσι. Λέω λοιπόν και τούτο το επιμνημόσυνο άρθρο μου να το κοτσάρω εδώ, διότι, μιας κι έγινε λόγος, να το κλείσουμε κάπως αυτό το παραμύθι.

Περισσότερα θα πώ στην Τρίτη επαναδημοσίευση των ίδγιων και των ίδγιων αλήστου μνήμης εποχών. Ά ρε καταραμένο Μνημόνιο που μας αναγκάζης όλα τα κακά της ζωής μας να θυμηθούμε… για να τα πετάξουμε κι αυτά μαζί με σένα και τους αλήτες που υπέγραψαν την τωρινή μας ξεφτίλα… Ποιος ξέρει; Ίσως και νάνε για καλό τελικά. Ακολουθεί το περί Τσατσόμοιρου κείμενό μου.