ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΣΥΝΤΑΞΩ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ, ΤΟΥ ΠΩΣ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ Ο ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ 1821 ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΕ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ, ΤΟ ΠΩΣ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ, ΤΙ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ, ΠΩΣ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΤΩΧΕΥΕ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΧΟΝΤΟ ΤΑ ΕΔΑΦΙΚΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΞΕΝΩΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΚΤΛ. ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΤΥΧΑΙΑ ΠΡΟΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ! Η Ελλάδα πτώχευσε συνολικά 4 φορείς μέχρι το 1932. 1827 : Πρώτη Πτώχευση της Ελλάδος (Καποδίστριας) 1842 -1943 : 2η Πτώχευση της Ελλάδος (15 χρόνια μετά την 1η πτώχευση) (Όθωνας) 1893/ 97 : 3η Πτώχευση της Ελλάδος: «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» του Τρικούπη (51 χρόνια μετά την 2η πτώχευση), 1932 : 4η Πτώχευση της Ελλάδος επί Βενιζέλου, (39 χρόνια μετά την 3η πτώχευση),

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ: Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ 1824 -1825 : η Ελλάδα παίρνει τα περιβόητα «δάνεια της ανεξαρτησίας»

Εσωτερικό δάνειο ύψους περίπου 34.593.533 γροσίων και Δύο εξωτερικά δάνεια 2,8 εκ χορήγησαν οι Αγγλικές τράπεζες σε χρυσές λίρες, υπό την παρότρυνση του υπουργού οικονομικών της Αγγλίας λόρδου Κάνιγκ. Ένα μόνο μικρό ποσό από τα συνολικά ποσά των δανείων δαπανήθηκε για τις ανάγκες της επανάστασης. Το μεγαλύτερο σπαταλήθηκε στην προπληρωμή τόκων και προμηθειών, στα χρηματιστήρια της Ευρώπης ή σε παραγγελίες πολεμικού υλικού που ποτέ δεν έφτασε στην Ελλάδα! Το πιο επαχθές όμως μέτρο που προβλέπονταν για την αποπληρωμή των δανείων ήταν η υποθήκευση των «εθνικών κτημάτων» που είχαν εγκαταλειφθεί από τους Τούρκους καταχτητές τους. Συγκεκριμένα: Η Κυβέρνηση Κουντουριώτη, στις 08/ 02/ 1824 συμφώνησε με τον τραπεζικό οίκο «Λόφναν και Υιός Ο'Μπράϊαν» το πρώτο δάνειο ύψους 800.000 λιρών στερλινών. Το δάνειο αυτό κλείστηκε στο 59 %, και η κυβέρνηση θα εισέπραττε 472.000 λίρες στερλίνες, ενώ θα πλήρωνε στους τραπεζίτες τοκοχρεολύσια επί ολοκλήρου του ποσού των 800.000 λιρών στερλινών. Τελικά η κυβέρνηση εισέπραξε σε μετρητά μόνο 298.726 λίρες στερλίνες! Στις 7 Φεβρουαρίου 1825 η κυβέρνηση του Κουντουριώτη συμφώνησε στο Λονδίνο με τον τραπεζικό οίκο των “αδελφών Ρικάρντο” το β΄δάνειο της «ανεξαρτησίας» ύψους 2.000.000 λιρών στερλινών. Το δάνειο αυτό κλείστηκε μόνο στο 55 ½ % και η κυβέρνηση θα εισέπραττε 1.110.000 λίρες στερλίνες. Τελικά η κυβέρνηση εισέπραξε σε μετρητά μόνο 232.558 λίρες στερλίνες. Τα δάνεια της ανεξαρτησίας σπαταλήθηκαν από τους τραπεζίτες του Λονδίνου, τους ναυπηγούς της Νέας Υόρκης και από την παράταξη των Κουντουριώτη-Μαυροκορδάτου- Κωλέττη για να νικήσουν του αντιπάλους στους 2 Εμφυλίους Πολέμους. Δηλαδή ενώ συνήφθησαν τα δύο «Δάνεια της Ανεξαρτησίας» με ονομαστικό κεφάλαιο 2.800.000 λίρες, τελικά εισπράχθηκαν ΜΟΝΟ 540.000 λίρες, ήτοι περίπου το 20 %. Και η ασυδοσία δεν σταματάει εδώ. Ενώ παραγγέλθηκαν 6 ατμόπλοία παρελήφθη μόνο το 1 και από τις 2 φρεγάτες παρελήφθη μόνο η 1.

2

1826 : Κυβερνήτης: Α. Ζαίμης. όταν ανέλαβε, βρήκε στο ταμείο 16 γρόσια. Times Λονδίνου, 15 Σεπτ. 1826: «οι αδελφοί Ρικάρντο (‘Ιακώβ καί Σαμψών)

και οι Ρότσιλντς (τσεπώσανε (have pocketed) 64.000 Λ.» καί σχολιάζουν:

«The pretty item reserved as commission by the contractors of the second loan (amounting to 64,000 L.) nearly doubles the voluntary contributions of all the Philhellenes in Europe, including those of committees and corporations, of colleges and universities, of classical ladies and benevolont princes –of priests, artists, philosophers and statesmen- the produce of benefit concerts, and the collection of charity sermons».

Ό καθηγητής ‘Ανδρεάδης στό βιβλίο του «’Ιστορία τών εθνικών δανείων» («Βιβλιοθήκη ιστορικών μελετών», αριθμ. 202, Αθ. 1904) γράφει ότι «οι κ.κ. Ρικάρδοι όχι μόνον ήρνήθησαν νά άναγνωρίσωσι τήν επιτροπή, άλλα καί προσεπάθησαν νά παρεμβάλωσι πάν πρόσκομμα είς τήν άνεύρεσιν της αληθείας» (ένθ. άνωτ. σελ. 26) καί αναφέρει τίς άπατες καί τους εκβιασμούς, πού της έκαναν εκείνοι οι Εβραίοι, οι όποιοι ανέβαζαν τίς μεσιτείες καί τεχνητά αΰξαιναν τήν αξία τών μετοχών (ένθ. άνωτ. σελ. 32) ή δίνανε παραγγελίας γιά ατμόπλοια χωρίς τήν έγκριση τών Ελλήνων σέ εξωφρενικές τιμές γιά νά κερδοσκοπούν (ένθ. άνωτ. σελ. 49) σχολιάζει ότι τά ποσά τον δευτέρου δανείου αντί «…νά σταλώσι κατεπειγόντως εις ‘Ελλάδα, έμειναν έν ‘Αγγλία, χρησιμεύσαντα μόνον εις τό νά προμηθεύσωσιν είς τους κ.κ. Ρικάρδους καί συντροφίαν μεσιτικά καί μέσον απαλλαγής είς καλήν τιμήν των ελληνικών ομολογιών, ας ούτοι ε’ιχον». Και όλα αυτά μέ τήν έγγύησιν τών τριών Δυνάμεων.

Για την εγγύηση του τοκογλυφικού δανείου, ζήτησαν μέρος της Ελλάδος: 3

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΙΣ 6η Προεδρία του κ. Πανούτζου Νοταρά Μετά τήν άνάγνωσιν τών χθεσινών Πρακτικών. Α’. Ανεγνώσθη έγγραφον του Εκτελεστικού ύπ αριθ. 19079, είς τό όποιον εγκλείει δύο αντίγραφα επιστολών του έν Λονδίνω κυρίου Ρικάρδου, διά τών οποίων προβάλλει νά προσδιορισθή έν μέρος εθνικής γής καί νά δοθή είς τους δανειστάς ή εξουσία επάνω είς αυτήν, ή οποία πρέπει νά θεωρηθή ώς ώρισμένη διά τό κεφάλαιον του δανείου, καί νά σταλώσι καί προϊόντα διά τήν πληρωμήν του τόκου. Αναφέρει, ακόμη, ότι οι δανεισταί δέν έμπορουν ν’ αποδεχθούν τάς πράξεις των δύο απεσταλμένων επιτρόπων Ίω. ‘Ορλάνδου καί Ά. Λονριώτον. ‘Απόσπασμα τον από 7 Δεκεμβρίου γράμματος της εν Λονδίνω επιτροπής, διά τον οποίου έπέμφθη τό πρώτον αυτών των γραμμάτων (α). ‘Επειδή ένα από τά ουσιώδη αντικείμενα, τά όποια θέλονν απασχολήσει τήν σκέψιν τής Εθνικής Σννελεύσεως, θέλει ε’ισθαι καί ό τρόπος τον νά λάβη τήν άπαιτονμένην ύπόληψιν τό έλληνικόν δάνειον, διά νά έμπορέση νά διαπραγματευθή καί έτερον νέον δάνειον εκτός τής Ελλάδος διά τάς μεγάλας άνάγκας του έθνους, ή Διοίκησις έκρινε χρέος της νά καθυποβάλη αυτά εις τήν Έθνικήν Συνέλευσιν καί συνιστά συγχρόνως καί τόν κύριον κόμητα Γάμπαν, όστις ένεχείρισεν εις τήν Διοίκησιν τό τελευταίον γράμμα του κυρίου Ρικάρδου, καί έχει νά όμιλήση καί ή ευγενία του περί αυτής τής υποθέσεως.

4

Εν Ναυπλίω τη 10 ‘Απριλίου 1826 Ό Αντιπρόεδρος Γκίκας Μπότασης ‘Αναγνώστης Σπηλιωτάκης Κωνστ. Μαυρομιχάλης ‘Ιωάννης Κωλέττης Ό Προσωρινός Γεν. Γραμματεύς (Τ.Σ.) Γ. Πραΐδης α) Απόσπασμα του από 7 Δεκεμβρίου 1825 γράμματος τής εν Λονδίνω επιτροπής, δι’ ού έπέμφθη τό γράμμα του Ρικάρδου καί Σαμψών Ιακώβου. Περικλείεται άντίγραφον τής επιστολής τών δανειστών μας κ. Ρικάρδου (καί Σαμψών Ιακώβου) τό πρωτότυπον τής οποίας εστάλη διά του ναυαγήσαντος ελληνικού πλοίου του καπ. Δημητρίου Μιαούλη. Τό ζήτημα των, κατ’ αυτήν τήν έπιστολήν, θέλει σας φανή βαρύ σας φανερώσομεν δέ, ότι ζητήσαντές τους καθαρωτέραν εξήγησιν, έπληροφορήθημεν, ότι αυτοί δέν εννοούν άλλο, παρά νά βαλθή υπό τήν έξουσίαν των εν προσόιωρισμένον μέρος εθνικής γής, μέ τά προϊόντα τής οποίας νά πληρώνηται χρονικώς τό διάφορον ή μέρος του διαφόρου του δεύτερου δανείου. Τοις έπαραστήσαμεν, ότι ή ελληνική Διοίκησις ύπεχρέωσε δι’ αυτό τό δάνειον, τό όποιον, από τά 55 1/2, κατήντησεν εις τά 18, καί νά ευκολυνθούν τά μέσα διά νέον δάνειον, δίότι, λέγουν, τότε τό εδώ κοινόν ημπορεί νά συλλάβει έμπιστοσύνην. Όθεν, παρακαλείται ή σέβ. Διοίκησις νά σκεφθή βαθέως και περί του ουσιώδους τούτου κεφαλαίου καί νά τό άποφασίση τό όγληγορώτερον, δίδουσα την συγκατάθεσίν της, διότι αυτό θέλει είναι εν πολλά έπιτήδειον μέσον διά νά άναστερεωθή ή εθνική μας ύπόληψις καί διά νά ευκολυνθούν καί αι εις τά ενταύθα πράξεις μας. Ίσον άπαράλλακτον τω πρωτοτύπω Τη 10 ‘Απριλίου 1826 έν Ναυπλίω Ό Προσωρινός Γενικός Γραμματεύς (Τ.Σ.) Γ Πραΐδης Ώστε λοιπόν οι τοκογλύφοι Εβραίοι ζητούσαν «νά προσδιορισθή έν μέρος εθνικής γης καί νά δοθή εις τους δανειστάς ή εξουσία επάνω εις αυτήν, ή οποία πρέπει νά θεωρηθή ώς ώριαμένη διά τό κεφάλαιον τού δανείου καί νά σταλώσι καί προϊόντα διά τήν πληρωμήν του τόκου»!! κι αν δέν υποχωρούσαμε κινδύνευε ή εθνική μας ύπόληψις. Τί εκβιασμοί!! Χάριν τής ιστορίας αναφέρω ότι οι Εβραίοι απαιτούσαν ώς έγγύησιν τήν Κορινθίαν…»

5

1827 : ΠΡΩΤΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ) Η Ελλάδα ζητεί δάνειο για αναδιάρθρωση αλλά οι Ευρωπαίοι αρνούνται. 1828 – 1834 : Ίδρυση στην Αίγινα, με τη βοήθεια του Ιωάννη Ευνάρδου, της Εθνικής

Χρηματιστικής Τράπεζας. Παράλληλα με τις τραπεζικές εργασίες, εκτελούσε και αρμοδιότητες Υπ. Οικονομικών. Επικεφαλής ο έμπορος Γεώργιος Σταύρου (μέλος της φιλικής εταιρείας), μετέπειτα 1ος διοικητής της Εθνικής τράπεζας. Μέτοχοι: Ευνάρδος, Λουδοβίκος της Βαυαρίας, κα.

Το κράτος απορροφούσε όλα τα αποθέματα της τράπεζας και έτσι έκλεισε. Συνεισέφερε σημαντικά στην ανασυγκρότηση του στρατού, την κίνηση του στόλου, την καταπολέμηση της πειρατείας, συντήρηση πλήθους φτωχών οικογενειών κτλ.

1832 : Επιβολή του Όθωνα ως Βασιλιά (17 ΕΤΩΝ) υπό τη Βαυαρική διοίκηση

Συνθήκη του Λονδίνου 7η Μαΐου 1832. Οι «προστάτιδες» δυνάμεις.. επιβάλλουν τον Όθωνα. (Όττο φον Βίττελσμπαχ – Otto von Wittelsbach), (1833-1862). Δευτερότοκος γιος του Λουδοβίκου Α’, βασιλιά της Βαυαρίας και της Θηρεσίας, κόρης του δούκα του Σάζεν Άλτενμπουργκ. Μέτριας διανοητικότητας, κληρονόμος γονιδίων ψυχικών νοσημάτων, με αργή αντίληψη των πραγμάτων και δύσκαμπτη σκέψη, διστακτικός στη λήψη αποφάσεων, χωρίς την ικανότητα να παίρνει πρωτοβουλίες, δεν είχε την προσωπική δύναμη να διαχειριστεί το υψηλό αξίωμα που του δόθηκε στη νέα του πατρίδα. Ο ερχομός του συνοδεύτηκε από εγγυήσεις (εγγυήθηκαν οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις -Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, κάθε μία το ένα τρίτο) για την παροχή δανείου 60 εκ. γαλλικών φράγκων ( που δεν είχε δοθεί το 1827). Μέχρι το 1833 είχαν εκχωρηθεί τα 2/3 του δανείου. Στην πραγματικότητα το ποσό που έφτασε και πάλι στην Ελλάδα ήταν πολύ μικρότερο. Στο δημόσιο ταμείο εισέρρευσαν μόνο 2.952.323 δρχ! Το μεγαλύτερο μέρος του δαπανήθηκε στο Βαυαρικό στρατό, την κρατική γραφειοκρατία και την εξυπηρέτηση των δανειακών υποχρεώσεων. Ένα μέρος έλαβε και η Τουρκία ως αποζημίωση για την εξαγορά της Αττικής, μέρους της Φθιώτιδας και της Εύβοιας. Παράλληλα, τα «εθνικά κτήματα» συνέχιζαν να είναι υποθηκευμένα. Από τις 2 δόσεις (τα 2/3) το 56.8 % κατακρατήθηκε στο εξωτερικό, σπαταλήθηκε από την αντιβασιλεία και σε έξοδα για το βαυαρικό στρατό.

6

Από το δάνειο των 60.000.000 φράγκων (ονομαστικό κεφάλαιο 57,2 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων, έκδοση στα 94 % = απέφερε περίπου 54.000.000 χρυσά φράγκα ή 60.000.000 παλαιές δραχμές, και με την αφαίρεση των μεσιτειών 57.000.000 δρχ.). Από το δάνειο διατέθηκαν 33.000.000 για τόκους, χρεωλύσια κλπ. έξοδα δανείου, 12.500.000 για την εξαγορά από την Τουρκία των επαρχιών της Αττικής, της Εύβοιας και μέρους της Φθιώτιδας και 7.500.000 για τη συντήρηση των βαυαρικών στρατών. Ο τραπεζίτης που συνόδευε ως οικονομικός σύμβουλος τον Όθωνα ήταν ο χρηματιστής Βαρώνος Μαξ Ντε Ρότσιλντ.

1835 : Στο δημόσιο ταμείο υπήρχαν 1.800.000 δραχμές και από αυτά τα χρήματα έπρεπε να καλυφθούν τα ελλείμματα 1833-1835 και η εξυπηρέτηση του δανείου, που ήταν 2.700.000 δραχμές. Τελικά η καθαρή πρόσοδος, από το δάνειο, για την Ελλάδα ήταν μόλις το14,2 %. Στο τέλος του 1859 η Ελλάδα έναντι του δανείου χρωστούσε υπερτριπλάσια των όσων λογιστικά είχε επωφεληθεί από το δάνειο. Η Ρωσία απαίτησε, για πολιτικούς λόγους, άμεση καταβολή των τοκοχρεολυσίων των πρώτων 2 δόσεων του 1833 και την επιστροφή των προκαταβολών της 3ης δόσης. Η 3η δόση δεν έφτασε ποτέ. Με αυτά συμφώνησαν και οι υπόλοιπες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία). Ο Όθωνας αναγκάστηκε να καταφύγει σε αντιλαϊκά μέτρα, σταμάτησε την εκτέλεση έργων, ανέστειλε την καταβολή μισθών και απέλυσε μεγάλο αριθμό δημ. υπαλλήλων.

1841 : Ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας, κατείχε το εκδοτικό προνόμιο Μέτοχοι Εθνικής Τράπεζας:

Ρότσιλντ (Κύριοι μέτοχοι) Το ελληνικό κράτος με 1.000 μετοχές, Νικόλαος Ζωσιμάς με 500 μετοχές, Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος με 300, Bασιλιάς Λουδοβίκος Β’ της Βαυαρίας με 200, Κωνσταντίνος Βράνης με 150, Θεόδωρος Ράλλης με 100, Ιούλιος Έσσλιν, κ.ά.

7

1842 -1843 : 2η Πτώχευση της Ελλάδος (15 χρόνια μετά την 1η πτώχευση) και έναρξη λειτουργίας Εθνικής τράπεζας Μέχρι το 1843 η οικονομική ανάκαμψη δεν φαινόταν πουθενά. Η χώρα αδυνατούσε να εκπληρώσει το δημόσιο χρέος της. Οι ξένες δυνάμεις αρνήθηκαν να καταβάλουν την τρίτη δόση του δανείου του 1832. Ο Όθωνας αναγκάστηκε να κηρύξει επίσημη πτώχευση εκλιπαρώντας για νέες πιστώσεις. Υπό τον φόβο της εισβολής των μεγάλων δυνάμεων και κάτω από την υπόδειξή τους προχωρεί στη μείωση των τακτικών δαπανών που περιλαμβάνει και περικοπές μισθών. Ο Βαυαρός βασιλιάς και οι σύμβουλοι του αφού πρώτα συντέλεσαν στην οικονομική παράλυση τους κράτους, στη συνέχεια προσπάθησαν να ικανοποιήσουν τον ξένο παράγοντα βάζοντας στην κατάψυξη τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Η διάσκεψη που συνήλθε στο Λονδίνο έθεσε αυστηρούς όρους για την καταβολή των ελληνικών οφειλών, όρισε επιτροπή ελέγχου της ελληνικής οικονομίας και επέβαλε την εκχώρηση όλων των εθνικών πόρων για την εξυπηρέτηση των δανείων. Η οικονομική κρίση, η χρεοκοπία και μια σειρά άλλων πολιτικών παραγόντων έθεσαν τη βάση για την παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της χώρας ενός στρατιωτικού κινήματος που τύγχανε της υποστήριξης ή της ανοχής των πολιτικών κομμάτων και του ελληνικού λαού. Οι κινηματίες συμπύκνωσαν τα πολιτικά, οικονομικά και θεσμικά αιτήματα στην απαίτηση για παραχώρηση συντάγματος. Το δημόσιο χρέος το 1843 ανήλθε στο 263,24 % του ΑΕΠ.

1844 : Στις 3 Σεπτεμβρίου όταν υπογράφονταν στο Λονδίνο η συμφωνία για τις υποχρεώσεις της Ελλάδας ο λαός στην Αθήνα περικύκλωνε το παλάτι. Κάτω από αυτό το βάρος ο Όθωνας αναγκάστηκε να αποδεχθεί τη θέσπιση συντάγματος. Το σύνταγμα ψηφίστηκε τον Μάρτιο του 1844.

1846 – 1847 : Νέο Συνταγματικό καθεστώς: πολιτικά κόμματα- στασιμότητα- παρακμή Ιωάννης Κωλέτης, αρχηγός του Γαλλικού κόμματος, ενισχύει το βασιλιά,

υπονομεύει το κοινοβούλιο, νοθεία και τρομοκρατία στις εκλογές, ενώ κατέχει 5 από τα 7 υπουργεία δεν προσέρχεται στο κοινοβούλιο, τορπιλίζει τις διαδικασίες.

Κοινοβουλευτική δικτατορία.

8

1853 – 1856 : Κριμαϊκός πόλεμος ανάμεσα στη Ρωσία από τη μία και τους Αγγλία- Γαλλία από την άλλη. Βίαιη συμπεριφορά κατά της Ελλάδος, Ναυτικός αποκλεισμός Η βαυαρική κυβέρνηση παρασυρμένη από ένα κλίμα εθνικισμού που καλλιεργήθηκε από την εποχή της « Μεγάλης ιδέας» του Κωλέττη σπεύδει να σταθεί στο πλευρό του τσάρου χωρίς να ζητήσει κανένα αντάλλαγμα εδαφικό ή οικονομικό. Η απάντηση των αγγλογάλλων είναι άμεση. Τον Μάιο της ίδιας χρονιάς στρατιωτικό σώμα αποβιβάζεται στον Πειραιά. Οι σύμμαχοι προχωρούν σε μία άνευ προηγουμένου κατοχή της χώρας ενώ μέχρι το τέλος του πολέμου διορίζουν υπουργούς και ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Το 1857 συγκροτούν μαζί με Ρώσους εκπροσώπους μια επιτροπή Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου που είχε ως στόχο την εξεύρεση τρόπων για την πληρωμή των ελληνικών δόσεων του δανείου του 1832. Η επιτροπή αποφασίζει την εκχώρηση των εσόδων του ελληνικού κράτους από τα κυβερνητικά μονοπώλια, τους φόρους του καπνού, τα έσοδα φορολόγησης και τους τελωνειακούς δασμούς. Παράλληλα, καταθέτει προτάσεις και υποδείξεις για την εξυγίανση των δημοσιονομικών και τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης. Από τη δεκαετία του 1860 και έπειτα, η ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας, βιομηχανίας και των τραπεζών οδηγούν στην πολιτική αφύπνιση της ελληνικής αστικής τάξης. Τα νέα κοινωνικά στρώματα θα στρατευτούν πολιτικά γύρω από το κόμμα του Χαρίλαου Τρικούπη και οι παραδοσιακές κοινωνικές κάστες γύρω από τον Δηλιγιάννη .

1861 Το κράτος προσέφευγε για ευτελή ποσά στον ιδιώτη τραπεζίτη Δεκόζη Βούρο και προέβαινε σε εκποίηση δημόσιας περιουσίας (οικιών, αμπελιών, ελαιώνων κλπ.) και σε πώληση 1.000 μετοχών της Εθνικής Τραπέζης που κατείχε το δημόσιο.

Στην Αμερική την ίδια περίοδο: 7 Πολιτείες αποχώρησαν από το Κονκρέσο

και έμεινε χωρίς απαρτία. Γίνεται ο Πόλεμος μεταξύ των Πολιτειών της Αμερικής. Τότε χάθηκε η ύπαρξη της Δημοκρατικός μορφής διακυβέρνησης και το πολίτευμα που εγγυήθηκαν προς τους πολίτες έπαψε να υφίσταται.

Ο πρόεδρος Λίκολν, έθεσε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και άρχισε να λειτουργεί κάτω από το «νόμο της αναγκαιότητας». Το κογκρέσο και όλα λειτουργούν κάτω από το «Χρώμα του Νόμου» μέσω εκτελεστικών διαταγμάτων- έκτακτης ανάγκης – «το δίκαιο της ανάγκης».

Η Αναγκαιότητα δεν γνωρίζει κανόνες.

9

Η Κυβέρνηση κάτω από την πίεση των τραπεζιτών, λόγω του ότι καλείτο η Κυβέρνηση να ξεπληρώσει αβάσταχτα χρέη προς τους τοκογλύφους τραπεζίτες, στην προσπάθεια να δημιουργηθούν εταιρικές οντότητες που να διέπονται από τους νόμους στις περιοχής ίδρυσής τους και να δημιουργήσουν τη σωστή δικαιοδοσία, η γνωστή παράνομη, δόλια και καταχρηστική «14η τροποποίηση» (14τη Amendment) ανακηρύχθηκε και πέρασε ως νόμος το 1868 η οποία εντάχθηκε κάτω από στρατιωτική, ιδιωτική, Διεθνής, εμπορική De facto δικαιοδοσία που ανήκουν στην Δύναμη του Χρήματος.

Δια μέσου της «14ης τροπολογίας» δημιουργήθηκε μια άλλη τεχνική οντότητα- άτομο- εταιρεία που πήρε τον τίτλο του «US Citizen - πολίτης της Αμερικής» που είναι μια οντότητα περιορισμένης ευθύνης (άρθρο 4 της 14ης τροποποίησης).

1862 Η Ναυπλιακή Επανάσταση εναντίον του Όθωνα (1η Φεβρουαρίου – 8 Απριλίου 1862 - 67 ημέρες).

1863 Υπογράφεται η πιο πολυσυζητημένη συμφωνία της Green Hilton Agreement”. Μια συμφωνία που συζητήθηκε όσο καμία άλλη. Αυτή η συμφωνία που έφερε την δολοφονία του προέδρου της Αμερικής John Fitzgerald Kennedy ( JFK ) 22 Nοεβρίου 1963 . Όπου είχε ετοιμαστεί το νέο νόμισμα της Αμερικής που θα εκδιδόταν από το Κράτος. Μάλιστα πρόλαβαν και κυκλοφόρησαν του 1 - 2 $ ενώ τα υπόλοιπα των 5, 10, 20, 50 & 100 δεν Κυκλοφόρησαν ποτέ. Αυτή η συμφωνία που αμφισβητήθηκε από τους δανειστές και οι οποίοι αργότερα πτώχευσαν το Κράτος της Αμερικής, ήταν και η αρχή του να εγκατασταθεί το ανώτερο στέλεχος της αρχηγοί της CIA Bung Karno για να διαχειριστεί την οικονομική εποπτεία της χώρας.

1866 Κρητική Επανάσταση (1866 – 1869). Το κυρίαρχο σύνθημα «Ένωσις ή Θάνατος»,

Την ίδια στιγμή ήταν και το Τέλος του Εμφυλίου πολέμου στην Αμερική- Θάνατος του Λίκολν-

1868 Προεδρία του Johnson ο οποίος ακύρωσε το νόμισμα που είχε ήδη κυκλοφορήσει από τον Κέννεντυ.

1870 : Έκδοση του Νέου Νομίσματος στην Ελλάδα 1871 : Στην Αμερική Δημιουργήθηκε μια άλλη ανεξάρτητη οντότητα, εταιρεία με εμπορικές

υπηρεσίες και ονομάστηκε «"District of Columbia" (Feb. 21, 1871, Chapter 62, 16 Stat. 419. This corporation was reorganized June 11, 1878, Chapter 180, 20 Stat. 102, and re-named "United States” ). Αυτή η εταιρεία ιδιωτικών

10

συμφερόντων κατοχύρωσε τα ονόματα: "United States," "U.S.," "US," "U.S.A.," "USA" & "America.

Από εκείνη την ημέρα και μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι των Ηνωμένων

Πολιτειών, χωρίς τη συγκατάθεσή τους, κηρύχθηκαν ως «Πολίτες» και χορηγήθηκαν «Πολιτικών Δικαιωμάτων» αλλά και την ίδια στιγμή έγιναν οι Εγγυητές της Ομοσπονδίας ΗΠΑ. Αυτά τα λεγόμενα πολιτικά δικαιώματα δεν είναι τίποτα περισσότερο από απλά προνόμια. Προνόμια για τα οποία η ιδιωτική εταιρεία «U.S.A» μπορεί να αδειοδοτεί, να ρυθμίζει, και μπορεί να ερμηνεύσει εκ νέου για να ταιριάζει με όποιο σκοπό αποφασίσει. Η «Ομοσπονδιακή Εταιρική Διακυβέρνηση»αμέλησε να αποκαλύψει στους ανθρώπους ότι ο όρος "πολίτης" με το οποίο έχουν μετατρέψει κάθε κάτοικο να ζει και αναπνέει για το "θέμα" και να είναι απλά ένα όχημα προς την αποπληρωμή των χρεών προς τους δανειστές ες αεί!

To Internal Revenue Service (IRS) ο φοροεισπράκτορας και ελεγκτικός ιδιωτικός μηχανισμός τέθηκε σε λειτουργία. Στο Αμερικάνικο Σύνταγμα υπάρχει ο όρος ότι η εργασία αποτελεί θεμελιώδες, αναφαίρετο δικαίωμα, που προστατεύεται από το νόμο και το αποτέλεσμα από την εργασία δεν θα έπρεπε να φορολογείται.

1878 Το έλλειμμα του κράτους ανήλθε στα 60.000.000 δρχ. εξαιτίας των ανωμαλιών της εποχής (Επανάσταση Φεβρουαρίου 1862, Κρητική Επανάσταση {1866 – 1869} και μεγάλη Ανατολική κρίση {1875 – 1881).

1880 : Ίδρυση του Χρηματιστηρίου Αθηνών και ένταξη της Εθνικής 1881 : Τρικούπης αναλαμβάνει την πρωθυπουργία

Το εξωτερικό χρέος μεγαλώνει λόγω και των οικονομικών αποζημιώσεων που χρειάζεται να καταβληθούν στην Τουρκία για την παραχώρηση των περιοχών Θεσσαλίας και η Άρτας

1879 – 1890 : Επί Κουμουνδούρου, H χώρα δανείζεται αλόγιστα (180 εκ Γ. Φ.) ενώ αναγκάζεται να εκχωρεί σε δάνεια το 40 με 50 % των εσόδων της.

1890 O Κάρολος Ντε Ρότσιλντ, εκλέγεται πρόεδρος της εβραϊκής κοινότητας 11

1893/ 97 : 3Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ: «ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ» ΤΟΥ ΤΡΙΚΟΥΠΗ (51 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ 2Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ) Κατά την περίοδο διακυβέρνησης Τρικούπη, η Ελλάδα χρεώθηκε το 58,4 % του εξωτερικού δανεισμού με άλλα 450 εκ Γ.Φ. Το 1893 επί Σωτηροπούλου – Ράλλη, έλαβε ακόμα 9,7 εκ. Γ.Φ. Μετά το θάνατο του Χαριλάου Τρικούπη ακολούθησε ο καταστροφικός Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, τον οποίον κήρυξε ο Δηληγιάννης. Η κατάσταση για την Ελλάδα γινόταν όλο και πιο συγκεχυμένη, εξαιτίας των αντικρουόμενων συμφερόντων των μεγάλων δυνάμεων και των πιέσεων που ασκούσαν οι ομολογιούχοι. Κατά την περίοδο αυτή κυρίαρχος θα αναδυθεί ο έμπιστος των ανακτόρων Α. Συγγρός. Ηταν ο άνθρωπος που εξασφάλιζε στο Ελληνικό Δημόσιο δανειοδότες, στους οποίους συμμετείχε και ο ίδιος. Ήταν ο άνθρωπος που από τη δανειακή πρόσοδο εκτελούσε δημόσια έργα (Ισθμός Κορίνθου, σιδηρόδρομοι Λαυρίου, Θεσσαλίας κλπ.). Ηταν ο υπεργολάβος με ό,τι αυτό σημαίνει. Από την άλλη πλευρά ο Χ. Τρικούπης θα αναδυθεί σε πρωταθλητή του εξωτερικού δανεισμού. Και όπως ήταν φυσικό, ο υπερδανεισμός με τοκογλυφικούς όρους , έφερε και πάλι το 1893 την τρίτη χρεοκοπία στην χώρα μας. Ο κρατικός προϋπολογισμός τις χρονιές εκείνες είναι μονίμως ελλειμματικός και το ισοζύγιο πληρωμών αρνητικό. Τη δεκαετία του 1880 υπάρχει ραγδαία πτώση στις εξαγωγές του κύριου εξαγωγικού προϊόντος, της σταφίδας, εξαιτίας και της ανάκαμψης των γαλλικών εξαγωγών. Η ελληνική οικονομία φτάνει στην κατάρρευση καθώς τα έσοδα από την εξαγωγή της σταφίδας διοχετεύονταν στην αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους. Η Ελλάδα βγήκε από τον πόλεμο νικημένη και ταπεινωμένη, καθώς της επιβλήθηκε πολεμική αποζημίωση και Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος. Μάλιστα, για να εξασφαλισθούν οι δανειστές ότι θα εισπράξουν πίσω τα χρήματά τους, επέβαλαν μεταξύ των όρων την κατ ευθείαν είσπραξη των κερδών από τρία βασικά προϊόντα το πετρέλαιο, τα σπίρτα και τα τραπουλόχαρτα, τα οποία διακινούσε μόνον το Ελληνικό Μονοπώλιο αλλά και πάλι κάτω από τη διαχείριση των ξένων δανειστών και τραπεζιτών.

12

1893 : Ίδρυση Τράπεζας Αθηνών με κεφάλαια Ελλήνων, Γάλλων και Άγγλων (Ιδρυτές: Επ. Εμπειρίκος, Αλ. Λαμπρινούδης, Α. Καλλέργης, Μ. Ιορδανόπουλος, Ν. Τριανταφυλλίδης. Δάνειο από την κυβέρνηση του Σωτηρόπουλου Ράλλη το 1893, 9,7 εκ Γαλλικά Φράγκα.

ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΗΝ 1Η ΑΥΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ (1824-1898) ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ 1Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΗΡΕ 10 ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ, ΣΥΝΟΛΙΚΑ 920 ΕΚ. ΓΑΛΛΙΚΑ ΦΡΑΓΚΑ. 270 διατέθηκαν για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, τα υπόλοιπα για τους πολέμους, έξοδα της αντιβασιλείας, αποζημίωση της Τουρκίας (1897) και ένα μικρό ποσό για έργα. 1824 – 1825 Δύο δάνεια της ανεξαρτησίας από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης, συνολικά 2,8 εκ. λίρες στερλίνες 1832 Ένα, 60 εκ. γ.φ. με την εκλογή του Όθωνα 1879 -1890 Δύο επί Κουμουνδούρου, συνολικά 180 εκ. γ.φ. 1882-1885 1886-1881 Πέντε επί Χ. Τρικούπη, συνολικά 450 εκ. γ.φ. και τέλος 1893 Ενα επί Σωτηρόπουλου - Ράλλη 9.7 εκ. γ.φ.

Κατά μέσο όρο η τιμή έκδοσης των ομολόγων κυμάνθηκε στο 72,54%, δηλαδή χρεώθηκε 770.000.000 γαλλικά φράγκα αλλά παρέλαβε τα 389.100.000 (50,4 %) και που αρκετά από αυτά χρησιμοποιήθηκαν για το Γερμανικό στρατό, την άμυνα και τα τοκοχρεωλύσια. Τα υπόλοιπα ήταν τιμή έκδοσης και διάφορα άλλα έξοδα-κρατήσεις.

1896 : Η χρεοκοπία οδήγησε στις πρώτες εργατικές κινητοποιήσεις και απεργίες με πιο σημαντική εκείνη των μεταλλωρύχων του Λαυρίου το 1896. Κυρίως όμως συνέβαλε στην ανάπτυξη μιας εθνικιστικής υστερίας που υποδαυλίζονταν από την «Εθνική Εταιρεία» και την ανοχή ή σύμπραξη της κυβέρνησης Δηλιγιάννη.

Ο Δηλιγιάννης προσπάθησε ανεπιτυχώς να έρθει σε συμφωνία με τους ξένους ομολογιούχους των δανείων για συμβιβασμό. 30 Μαρτίου πεθαίνει ο Τρικούπης. Κηρύσσεται απεργία των μεταλλωρύχων στο Λαύριο. Οι φύλακες σκοτώνουν δυο απεργούς. Οι απεργοί σκοτώνουν τους φύλακες, ανατινάζουν τις αποθήκες και τα γραφεία, αφοπλίζουν τους

13

αστυνομικούς και γίνεται μακελειό. Το ίδιο γίνεται στην Καμάριζα, όπου πραγματοποιείται γενικευμένη εξέγερση των εργατών στα ορυχεία. Ειδικά αυτή η απεργία αποτέλεσε σταθμό στην Ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος. Θύματα υπήρχαν τόσο απ' τους απεργούς εργάτες, όσο και απ' τους φύλακες της Γαλλικής Εταιρείας του Λαυρίου. Οι φύλακες αφού σκότωσαν τους δύο πρώτους εργάτες αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να φουντώσει την οργή των αγανακτισμένων εργατών όπου εισέβαλαν στα γραφεία της Εταιρείας, έβαλαν φωτιά, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν οι περισσότεροι από τους φύλακες. Συνολικά είχαν σκοτωθεί τέσσερις απεργοί. Ο δε Σερπιέρι γενικός διευθυντής της εταιρείας, φυγαδεύτηκε και σώθηκε, κυριολεκτικά, την τελευταία στιγμή, μεταμφιεσμένος. Η απεργία διήρκησε για 18 ημέρες. Τα κύρια αιτήματα των εργατών το 1896, στα μεταλλωρυχεία της Καμάριζας - ιδιοκτησίας της Γαλλικής Εταιρείας Μεταλλείων - ήταν η κατάργηση των εργολάβων ως ενδιάμεσων μισθωτών, η πληρωμή των εργατών κατ' ευθείαν απ' την εταιρεία, η αύξηση του μεροκάματου σε 3,5 δραχμές (ήταν 2,5), η δημιουργία νοσοκομείου ή φαρμακείου στην περιοχή και η διάθεση μέσου στους εργάτες για τη μεταφορά των τραυματιών στο νοσοκομείο του Θορικού, καθώς μεταφερόμενοι με το κάρο πέθαιναν στη διαδρομή. Εκτός απ' τα παραπάνω, οι εργάτες ζητούσαν απ' την εταιρεία να διαμένουν σε σπίτια, διότι μέχρι τότε κατοικούσαν σε σπήλαια (!) ή σε αυτοσχέδιες καλύβες. Αυτό έφερε τους εργάτες σε δίκη οι οποίοι αθωώθηκαν και επανήλθαν στην δουλειά τους άνευ όρων. Από τότε όμως, εγκαταστάθηκε στην Καμάριζα στρατιωτικό σώμα προκειμένουν ν’ αποτρέψει όποιες νέες εξεγέρσεις. Αυτό ήταν μια κερδισμένη μάχη υπέρ της εργατιάς, αλλά στην ουσία δεν κερδήθηκαν όλα τα αιτήματα. Μετά το 1900 αρχίζει η σταδιακή συρρίκνωση των μεταλλευτικών εργασιών. Το 1899 υπήρχαν 5.012 εργάτες, το 1910 - 3.201, το 1916 - 2.206, το 1917 - 1.500. Την ίδια στιγμή στην Αθήνα, πλημμυρίζει ο Ιλισός και γίνονται μεγάλες καταστροφές. Στο Βατραχονήσι, έγιναν τεράστιες ζημιές με πολλούς νεκρούς, καταστροφές σπιτιών και πολλών βιομηχανιών. Το Βατραχονήσι είναι δίπλα στο Παναθηναϊκό στάδιο, μπροστά στην περιοχή της Καισαριανής και από την άλλη βρίσκεται ο Εθνικός κήπος και τα’ ανάκτορα. Είναι από τις παλιότερες γειτονιές της Αθήνας. Πήρε το όνομά

14

της από τον ήχο των βατραχιών που υπήρχαν στον διπλανό Ιλισσό ποταμό (που σήμερα ρέει κάτω από τις οδούς Μιχαλακοπούλου και Καλιρρόης). Το 1896 ξεσπάει εξέγερση στην Κρήτη εναντίον της Οθωμανικής διοίκησης. Ο πρωθυπουργός, υπό την πίεση της «Εθνικής Εταιρίας» και της κοινής γνώμης ζητάει από τον βασιλιά Γεώργιο την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων. Τα στρατεύματα φτάνουν στο νησί τον Φεβρουάριο του 1897. Η πύλη αντιδρά οργισμένα και στέλνει τον στρατό της κατά μήκος των ελληνοτουρκικών συνόρων ενώ οι μεγάλες δυνάμεις δεν συγκινούνται από τις ελληνικές απαιτήσεις. Αντίθετα αποφασίζουν τον ναυτικό αποκλεισμό της Κρήτης. Η Ελλάδα ανέτοιμη από κάθε άποψη και θύμα του εθνικιστικού παραληρήματος της « Εθνικής εταιρείας», που ουσιαστικά ασκούσε την εξωτερική πολιτική, και των επικίνδυνων κυβερνήσεων υπέστη στρατιωτική πανωλεθρία από τον τουρκικό στρατό τον Μάιο του 1897. Ως αποτέλεσμα της ήττας αναγκάστηκε να πληρώσει πολεμικές αποζημιώσεις 4 εκ. τουρκικών λιρών και να δεχθεί νέο Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο για το διογκωμένο εξωτερικό της χρέος. Ο «Έλεγχος», εκτός από τη διαχείριση όλων των οικονομικών πόρων του κράτους ανέλαβε να καθορίζει και τη νομισματική πολιτική. Η εθνική κυριαρχία της χώρας είχε δεχθεί ακόμη ένα ισχυρό πλήγμα. Η Κρητική Πολιτεία (1896 – 1913) ήταν το επίσημο όνομα με το οποίο αναγνωρίστηκε η Κρήτη ως αυτόνομο κράτος μετά την κρητική επανάσταση του 1896 και την απόσχισή της από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, όπου και τέθηκε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ρωσίας. Προπαρασκευή της αυτονόμησης της Κρήτης υπήρξε η ιστορική Σύμβαση της Χαλέπας. Η Κρητική Πολιτεία αποτέλεσε το μεταβατικό στάδιο πριν την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα το 1913.

1897 : Διακανονισμός Δημοσίου Χρέους. Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος της Ελλάδας (ΔΟΕ).Επιβλήθηκε από Ευρωπαϊκές χώρες που δάνεισαν την Ελλάδα το φθινόπωρο του 1897 ενώ αυτή είχε χρεοκοπήσει τέσσερα χρόνια πριν, με στόχο την αποπληρωμή των χρεών της προς τους

15

πιστωτές της. Τον έλεγχο εκτελούσε μια εξαμελή επιτροπή, η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή (Commission Internationale Financière de la Grèce), με μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα από το 1897 μέχρι το 1978, για 81 χρόνια. Ο Δ.Ο.Ε. διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στα δημόσια οικονομικά της Ελλάδας την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα, αλλά από τις αρχές του '30 είχε όλο και περισσότερο μειωμένη επίδραση στις αποφάσεις της χώρας, μέχρι τον οριστικό τερματισμό του το 1978. Παραχωρείται δάνειο 150 εκ Φράγκα. Το 62 % καταβλήθηκε ως αποζημίωση στην αποζημίωση της Οθωμ. Αυτοκρατορίας κυρίως για την παραχώρηση της Θεσσαλίας και τον πόλεμο του 1897. Το 15 % χρησιμοποιήθηκε για κάλυψη των ελλειμμάτων, το 20 % στο κυμαινόμενο χρέος και το 3 % στα έξοδα έκδοσης. Η συμφωνία με τους πιστωτές προέβλεπε:

1. Χορήγηση δανείου πολεμικών επανορθώσεων και του «οικονομικού δανείου»

2. Υποθήκευση φορολογικών εσόδων ώστε να εξασφαλισθεί η αποπληρωμή των δανείων (έσοδα από μονοπωλίων αλατιού, πετρελαίου, σπίρτων, τραπουλόχαρτων, τσιγαροχάρτων και σμυρίδας Νάξου, ο φόρος καπνού, τα τέλη χαρτοσήμου και οι δασμοί του τελωνείου Πειραιά)

3. Αναδιάρθρωση του χρέους Την ίδια στιγμή, στην Κρήτη, με την αποστολή των ελληνικών στρατευμάτων στο νησί οδήγησε στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 κατά τον οποίο τα οθωμανικά στρατεύματα νίκησαν κατά κράτος τα αντίστοιχα ελληνικά στο Θεσσαλικό μέτωπο, συνθηκολόγηση της Ελλάδος και φυσικά απόσυρση οποιασδήποτε βοήθειας ή υποστήριξης προς την Κρήτη. Στις 25 Αυγούστου 1897, ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που εκτελούσε προσωρινά χρέη κυβέρνησης, έστειλε ανακοίνωση στον αρχηγό του ευρωπαϊκού στόλου, αναφέροντας ότι η μόνη σωστή λύση του Κρητικού ζητήματος θα ήταν η ένωση του νησιού με την Ελλάδα. Αφού όμως η Ελλάδα απέσυρε τη στρατιωτική δύναμη που είχε στο νησί, αναγνωρίζοντας την αυτονομία του, θα έπρεπε και η Κρήτη, για να μην φέρει σε δύσκολη θέση την Αθήνα, να δεχθεί ως προσωρινή λύση την αυτονομία, εναποθέτοντας τις ελπίδες για οριστική λύση στις Μεγάλες Δυνάμεις. Οι Οθωμανοί πρότειναν να γίνει ανταλλαγή της Κρήτης με τη

16

Θεσσαλία που την κατείχε ο στρατός τους. Η πρόταση αυτή απορρίφθηκε καθώς θεωρήθηκε εμπαιγμός και για τους Κρητικούς και για τις Μεγάλες Δυνάμεις. Λίγο αργότερα ο πρίγκιπας Γεώργιος της Ελλάδας ορίστηκε Ύπατος Αρμοστής Κρήτης με τριετή θητεία. Στις 9 Δεκεμβρίου 1898 έφθασε στη Σούδα με τη ρωσική ναυαρχίδα "Νικόλαος Α΄", συνοδευόμενη και από πλοία των άλλων Δυνάμεων, όπου του επιφυλάχθηκε αποθεωτική υποδοχή.

1899 : Ίδρυση Τρ. Κρήτης και η Εθνική Αγοράζει την προνομιούχα τράπεζα Ηπειροθεσσαλίας που επίσης μπορεί να κόβει νόμισμα. Η ΚΟΠΗ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΜΟΝΟΠΩΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ

Στη νέα κρητική πολιτεία η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος μαζί με όμιλο Άγγλων τραπεζιτών ίδρυσαν το 1899 την Τράπεζα Κρήτης. Αργότερα, με την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, η Τράπεζα Κρήτης απέκτησε το δικαίωμα κυκλοφορίας χαρτονομίσματος για τη δική της περιοχή, όπως η Ιονική στα Ιόνια Νησιά το 1864 και η Ηπειροθεσσαλίας το 1882. Συγχωνεύθηκε με την Εθνική το 1919.

1901 : Απόλυση Ελ. Βενιζέλου από τον Πρίγκιπα Γεώργιο.

Ο Γεώργιος: Αδιαλλαξία, αυταρχικότητα, απαγόρευση ελευθεροτυπίας. Φυλακίσεις, διώξεις μελών αντιπολίτευσης.

1903 : Ελ Βενιζέλος επικρατεί – 1910-15, 1917-20, 1928-32 και στηρίχθηκε κατά κόρον στον εξωτερικό δανεισμό. 1904 8 Απριλίου - Η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία υπογράφουν τη

συνθήκη της Αντάντ ( δηλαδή συμφωνία, συνεννόηση υπήρξε διπλωματικός όρος κατά τον 19ο αιώνα με τον οποίο δηλώνονταν διάφορες διπλωματικές συμφωνίες και συμμαχίες) με κύριο σκοπό την έξοδο της Γαλλίας από την πολιτική της απομόνωσης και το οποίο στηρίζονταν σε διμερείς συμφωνίες μεταξύ Γαλλίας-Αγγλίας, Αγγλίας-Ρωσίας, Ρωσίας-Γαλλίας. Η Τριπλή Συνεννόηση ήταν η αντίπαλη παράταξη στην Τριπλή Συμμαχία. η οποία έθεσε τέλος σε 8 αιώνες αγγλογαλλικού ανταγωνισμού και έθεσε τις βάσεις για την αγγλογαλλική συνεργασία κατά τον 20ό αιώνα. Ταυτόχρονα σήμανε και το τέλος της αγγλικής πολιτικής της "Λαμπρής Απομονώσεως" και την απευθείας ανάμιξή της στα ευρωπαϊκά θέματα. Ήταν η συμφωνία μεταξύ των δύο εθνών, που αφορούσαν θέματα όπως την παραίτηση της Γαλλίας από προνόμια που είχε με την συνθήκη της

17

Ουτρέχτης και το μοίρασμα αποικιακών εδαφών και σφαιρών επιρροής και την ίδια στιγμή στρεφόταν εναντίον της συμμαχίας των Κεντρικών Δυνάμεων (δηλαδή Γερμανική Αυτοκρατορία, την Αυστροουγγαρία, την Οθωμανική Αυτοκρατορία και την Βουλγαρία) και όπου ηγείτο η Γερμανία.

ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΚΑΙΡΟ, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΙΔΡΥΘΗΚΕ Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ - BANQUE D’ ORIENT, ORIENTBANK

Την ίδια χρονιά, προκήρυξη εκλογών για 64 Βουλευτές (άλλους 10 θα διόριζε ο Πρίγκιπας

Μέτοχοι: Εθνική τράπεζα της Ελλάδος & Nationalabank Fur Deutschland Υποκαταστήματα στην Θεσσαλονίκη, Αλεξάνδρεια και Σμύρνη.

ΦΕΚ ίδρυσης : Αρ. 277/ 7-12-1904 Συμβολαιογράφος : Ηλίας Λυκοφρύδου Διοικητής Εθνικής Τρ. Ελλάδος : Στέφανος Στρέιτ Διοικητής Εθνικής Τρ. Γερμανίας : Sigismon Mosevius (ως πληρεξούσιος) Διάρκεια Εταιρείας ορίστηκε : 50 Έτη εκτός εάν διαλυθεί εκ των

προτέρων ή παραταθεί η διάρκεια (Τίτλος 1/ Άρθρο 5)

Κεφάλαιο : 10 εκ Χρυσά Φράγκα Μετοχές : 20.000 Αξία Μετοχής : 500 Φράγκα Χρυσά Τίτλοι : Ανώνυμοι Πηγάζοντα Δικαιώματα & Υποχρεώσεις μετοχής : Ακολουθούν τις μετοχές σε όποια χέρια

περιέλθουν (Τίτλος 1/ ‘Αρθρο 10) 18

1881-1909 : Μέτοχος της Τράπεζας της Ανατολής ήταν η Nationalbank fur Deutschland zu Berlin στην Γερμανία, η οποία ιδρύθηκε το 1881.

Συμβούλιο:

1905 : Επανάσταση του Θερίσου που ήταν η αφετηρία της Κρητικής

επανάστασης Στην Ρωσία γίνεται η Ρωσική επανάσταση και που συνεχίζει στον Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος και που η ρωσική φρουρά του Πορτ Άρθουρ (Κίνα) παραδίδεται στους Ιάπωνες. Ισχυρός Συνασπισμός, Αντιπολίτευση: Τριανδρία: Ελ. Βενιζέλος, Κ. Φούμης & Κ. Μάνος. Απόφαση να μη συμμετέχει στις εκλογές, κατήγγειλε τα ανελεύθερα μέτρα του πρίγκιπα και κάλεσε το λαό σα αποχή και ζητά μεταβολή του Συντάγματος της Κρητικής Πολιτείας. Η τριανδρία και 15 επιφανείς πολιτικοί συνέταξαν προκήρυξη, ζητούσαν μεταβολή του Συντάγματος: Προμήνυμα της επανάστασης του Θερίσου. Ο πρίγκιπας συγκεντρώνει πληροφορίες μέσω των μυστικών υπηρεσιών. Η ύπαιθρος σε αναβρασμό. Ανυπακοή στον πρίγκιπα, κατάργηση της αρμοστείας,

19

Μετά την Κρητική επανάσταση που είδαμε πιο πριν το 1896, όπου αποσχίστηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και όπου τέθηκε κάτω από την προστασία των Μεγάλων δυνάμεων, Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ρωσίας, Οι πρόξενοι των μεγάλων δυνάμεων θέλησαν να αντιδράσουν - απείλησαν, φοβέρισαν, μα τελικά υποχώρησαν στην Ελληνική πλευρά. Ο Πρίγκιπας Γεώργιος υποχρεώθηκε να παραιτηθεί. Ήταν Ιούλιος του 1906. Ως την τελευταία στιγμή ο πρίγκιπας αγωνίσθηκε να κρατήσει το μικρό του βασίλειο. Η Κρήτη ήταν και πάλι ηφαίστειο. Ο βασιλιάς Γεώργιος Α΄ Γλύξμπουργκ με την άδεια των μεγάλων δυνάμεων, διορίζει αρμοστή τον Αλέξανδρο Ζαΐμη. Σύντομη θα είναι και η δεύτερη αρμοστεία. Οι Κρητικοί, απαιτούν ένωση και αμέσως. Τα επεισόδια διαδέχονται το ένα το άλλο. Ο Ζαΐμης φεύγει (28 Σεπτεμβρίου 1908) για να μην επιστρέψει πια. Οι Χανιώτες μαζεύτηκαν στο Πεδίο του Άρεως, κηρύσσουν την ένωση της Κρήτης κι η σημαία της Κρητικής πολιτείας υποστέλλεται για να δώσει την θέση της στην ελληνική.

20

1905- 1906 Ίδρυση της Deutsche Orientbank με μετόχους: Η τράπεζα ιδρύθηκε με σημαντική συμμετοχή της Dresdner Bank. Η Εθνική Τράπεζα της Γερμανίας Nationalabank Fur Deutschland (που αργότερα συγχωνεύθηκε με τη Danat Τράπεζα) συμμετείχε και η Schaaffhausen'scher Α. Bank Corporation.

DEUTSCHE ORIENTBANK: ΠΩΣ ΔΙΑΝΕΜΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΑΝ:

Ο πιο πάνω πίνακας δείχνει από πού προς που μετακινηθήκαν και τι χρηματοδότησαν τα κεφάλαια. 21

ΜΕΤΟΧΟΣ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ - ΤΑ ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ 1910 – 1914 : Την περίοδο αυτή συνομολογήθηκαν τέσσερα εξωτερικά δάνεια,

συνολικά 521 εκ. φ. Τα δύο πρώτα (76 εκ. φ.) μέχρι το 1910 και το τέταρτο 335 εκ. φ. το 1914.

Τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν : - Υπέρ της εξυπηρέτησης των ήδη υπαρχόντων εξωτερικών δανείων - Υπέρ της διεξαγωγής των Βαλκανικών πολέμων και - Στην ενσωμάτωση των νέων περιοχών που προέκυψαν μετά τους

Βαλκανικούς. Δηλαδή υπογράφηκαν νέα δάνεια για να πληρωθούν τα παλιά. 22

1912 – 1913 : Μακεδονικός Αγώνας & Βαλκανικοί πόλεμοι Η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, που τόσο αίμα και τόσα δάκρυα

κόστισε στην ηρωική Μεγαλόνησο, πραγματοποιήθηκε με την κήρυξη του Βαλκανικού πολέμου στις 12 Οκτωβρίου 1912. Ειδικότερα, και μετά από όλα τα ως άνω,

στις 17/30 Μαΐου 1913 επικυρώθηκε η τελική ένωση της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα και υψώθηκε η Ελληνική σημαία στο νησί.

1912 - 1916 : Αμερική- Οι τραπεζίτες αρνήθηκαν να αναχρηματοδοτήσουν τα ομόλογα

που έληγαν και έτσι η Αμερική μπαίνει υπό καθεστώς φύλαξης. Ιδρύεται η FED (1913 - 1916)η οποία έχει κάθε δικαίωμα να δημιουργεί, να ελέγχει, να διαχειρίζεται την έκδοση χρήματος. Για το σκοπό αυτό, όλος ο χρυσός της Αμερικής μεταφέρθηκε ως αντασφάλεια, με το προνόμιο να το διαχειρίζονται όπως αυτοί θέλουν και χωρίς όρια και έναντι αυτού δόθηκε η απόδειξη, το σημερινό νόμισμα του Δολαρίου “Federal Reserve Note”.

1914-1918 : Πρώτος παγκόσμιος Πόλεμος, η Κυβέρνηση πιέζει την Εθνική να χρηματοδοτήσει τον αμυντικό εξοπλισμό

που χρειαζόταν για τον πόλεμο. Η Εθνική αρνείται και η Κυβέρνηση τελικώς με αλλαγή στο νόμο επιβάλλει την εγκατάσταση πολιτικών στη διοίκηση της τράπεζας. Έτσι κρατικοποιείται η Εθνική. Και χρηματοδοτείται ο πόλεμος.

Η Ελλάδα στο διάστημα αυτό δανειοδοτείται 4 εξωτερικά δάνεια συνολικά

521 εκ Φράγκα. Τα δύο πρώτα (76 εκ Φρ.) μέχρι το 1910 και τα υπόλοιπα το 1914.

Χρησιμοποιούνται για: Υπέρ της εξυπηρέτησης των υπαρχόντων εξωτερικών δανείων Διεξαγωγής Βαλκανικών πολέμων Ενσωμάτωση των ανακτηθησομένων περιοχών.

1914-1918 : Μικρασιατική Καταστροφή, Γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων. Στην Ελλάδα: Χάσμα, Μίσος, Εκδηλώσεις βίας και φανατισμού, κλίμα

καχυποψίας. Πρακτικές προπαγάνδας. Το κοινοβούλιο χάνεται από το προσκήνιο. Στρατιωτικοί σε αντιπαράθεση, διχόνοια, διχασμός. Ο Ελ. Βενιζέλος κηρύττει έκπτωτο το βασιλιά. Αναλαμβάνουν τη διακυβέρνηση, η χώρα κηρύσσεται σε καθεστώς πολιορκίας.

Οι Έλληνες σκοτώνονται κατά μυριάδες και ο πλούτος τους καθώς και οι μετοχές της τράπεζας της Ανατολής κλέβονται.

23

Οι Ελλαδικοί πληθυσμοί ενισχύθηκαν με μετακινήσεις από τον Ελλαδικό

χώρο. Οι Έλληνες εκδιώχθηκαν από την Τουρκία. Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΕΚΔΙΩΧΘΗΚΕ ΚΑΙ ΣΚΟΤΩΘΗΚΕ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ 24

1912 : Στην Αμερική όταν έληξαν τα ομόλογα και η Αμερική δεν ήταν σε θέση να

πληρώσει το χρέος της, οι δανειστές αρνήθηκαν να χρηματοδοτήσουν περαιτέρω την Αμερική και το Κογκρέσο υποχρεώθηκε να περάσει και να θέσει σε ισχύ την στρατιωτική νομολογία- κανόνα όπου εδραιώθηκε η Federal Reserve Act (Πράξη) του 1913. Τότε ήταν που παραδόθηκε ο έλεγχος του χρήματος με τη συνταγματική συνθήκη για τη δημιουργία, τον έλεγχο και τη διαχείριση της Αμερικάνικης Οικονομίας και στη συνέχεια του Πλανήτη από την ιδιωτική τράπεζα που ανήκε σε μια χούφτα ιδιωτικών τραπεζιτών με κύριους μέτοχους την οικογένεια Rothschild. Τότε μετατοπίστηκε η αποκλειστική κοπή και ο έλεγχος των χρημάτων στον ιδιωτικό φορέα, από τον έμπορο και με στρατιωτική δικαιοδοσία του 1861, στην ξένη εταιρία περιορισμένης ευθύνης. Το Αμερικανικό νόμισμα μετατρέπεται από United States Note σε Federal Reserve Note, ξεκινώντας με το πέρασμα του The Federal Reserve Act του 1913.

1913: Ο Ελληνικός στρατός καταλαμβάνει τη σιδηροδρομική γραμμή

Θεσσαλονίκης – Κωνσταντινούπολης. Μόλις έγινε αυτό, οι Γάλλοι, στα πλαίσια της συμμαχικής μοιρασιάς, αποφάσισαν ότι τους ανήκει. Επειδή όμως βρισκόταν σε Ελληνικό έδαφος και δε γινόταν αυτό, αναγκάστηκε η Ελλάδα να την εξαγοράσει. Για να γίνει η αγορά πάρθηκε δάνειο (8 εκ δολάρια, μέσω του Καναδά και άρα Γαλλικό δηλ από τους ιδίους κεκαλυμμένοι για να πληρωθούν οι ίδιοι Γάλλοι) από τη συμμαχία και το νόμισμα ήτο σε Δολάρια) και που αποπληρώθηκε μέχρι 70 χρόνια μετά βοηθώντας τη σύμμαχο Γαλλία..!

Την ίδια εποχή που η Αθήνα αντιμετωπίζει τον Μακεδονικό αγώνα και τους

Βαλκανικούς. αναπτύσσεται ο ιδιωτικός τομέας στην Ελλάδα και υποχωρεί ο κρατικός.

1914- 1916 Στην Αμερική το ίδιο διάστημα, Οι Ομοσπονδιακές τράπεζες «Federal

Reserve Banks» ιδρύθηκαν και εγκαταστάθηκαν το 1914, και, το 1916, αφού μάζεψαν τον χρυσό ως θεματοφύλακες, άρχισαν να κυκλοφορούν τις ιδιωτικές, εταιρικές υποσχέσεις πληρωμών, τα χαρτονομίσματα Federal Reserve Notes ως το «χρήμα», παράλληλα με τα έθνη "de jure" (αυτοδικαίως) και έτσι εδραιώθηκε το νέο χαρτονόμισμα ως το νόμισμα των Ηνωμένων Πολιτειών.

25

1915 : Νέο Μυστικό δάνειο 40 εκ Μάρκα που δεν εγγράφεται σε κανένα αρχείο του Κράτους. Εδώ αρχίζουν και τα πραγματικά … δανειακά (πλην όμως τοκογλυφικά) ευτράπελα !!!

1916 : 2ο Μυστικό δάνειο 40 εκ Μάρκα Τα μυστικά αυτά δάνεια ύψους 80 εκ Μάρκων, κρατήθηκαν από την

Κυβέρνηση Σκουλούδη τελείως μυστικά που δεν ξέρει κανείς σε τι σπαταλήθηκαν.

Ο ίδιος ο Σκουλούδης ενώπιον του Ανωτάτου δικαστηρίου (2018)

υποστήριξε ότι κρατήθηκαν μυστικά για να μην εκληφθεί ως ένδειξη Γερμανοφιλίας!

Η οικονομική πορεία διαρθρώνεται από τις μεγάλες, έκτακτες πολεμικές δαπάνες (περίπου 6,2 δισ. δρχ.) ενώ σε έξαρση βρίσκεται και ο εσωτερικός δανεισμός. Ενώ η χώρα στην ουσία δεν μπορούσε να δανειστεί, και ουδείς γνώριζε το παραμικρό στο Κοινοβούλιο, ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για δύο μυστικά δάνεια και μάλιστα μεγάλα! Ένα το 1915 και ένα το 1916 , ισόποσα από 40 εκ μάρκα έκαστο. Τα 80 εκ μάρκα αυτά δεν είχαν εγγραφεί πουθενά !!! Η Κυβέρνηση Σκουλούδη τα κράτησε εντελώς μυστικά, ακόμα και από τη Βουλή και δεν τα ανέγραψε πουθενά λες και πρόκειται για δάνειο κάποιου … «μπακάλη της γειτονιάς» !!! Η υπόθεση έφτασε το 1918 στο ανώτατο ειδικό δικαστήριο στο οποίο ο Σκουλούδης θα υποστηρίξει ότι κρατήθηκε μυστικό για να μην εκλειφθεί ως ένδειξη γερμανοφιλίας!! Κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί σε κανένα συντεταγμένο κράτος παρά μόνο σε Αφρικανικές Δημοκρατίες όπου οι Φύλαρχοι είχαν το γενικό κουμάντο !!

1917-1931 : Δημιουργία Κεντρικών τραπεζών σε χώρες όπως οι Αυστρία

Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία, Γιουγκοσλαβία, αλλά και χώρες της Λατινικής Αμερικής όπως η Κολομβία το Μεξικό και η Γουατεμάλα. Πρωτοστάτες:

Montagu Norman, Ogden Mills, Edwin Kemmerer, Hjalmar Schacht 1919 : Η Εθνική αγοράζει την τρ. Κρήτης. 1920 : Μετατροπή του Κεντρικού Ισραηλινού Συμβουλίου (ΚΙΣ) σε Νομικό

Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Το Κράτος δεν έχει δικαίωμα να ελέγξει, δεν φορολογείται και δεν ακούει στους νόμους του Ελληνικού Κράτους. (έγιναν επίσης αλλαγές το 1930 επί Παπανδρέου και 1978 επί Καραμανλή.

26

1921 : Ίδρυση της CFR (Council on Foreign Relations), το μεγάλο συμβούλιο

Εβραϊκών συμφερόντων, κάτω από την αιγίδα των Μόργκαν το οποίο κατέστη η αρχή για το παγκόσμιο «Think Tank» και δημιούργημα του τραπεζικού κεφαλαίου.. Από το 1927 οι Ροκφέλερ γίνονται οι επίσημοι χορηγοί του και το οποίο στη συνέχεια πήρε και μεγάλες δωρεές από τα ιδρύματα Φορντ και Κάρνεγκυ και από άλοους μεγιστάνες της Γουώλ Στρητ. Στο πρώτο διοικητικό του συμβούλιο υπήρχαν τέσσερεις τραπεζίτες, ο Πωλ Βάρμπουργκ, ο Φρανκ Πολκ, ο Νόρμαν Ντέηβις και ο Ότο Καν. Στο επιτελείο του πρόεδρου Φράνκλιν Ρούζβελτ, όλα σχεδόν τα μεγάλα ονόματα ήταν μέλη του CFR (σε όλες τις θητείες του Ρούζβελτ κυριάρχησε το CFR στην πολιτική ζωή), για παράδειγμα οι Μοργκεντάου (υπουργός οικονομικών), Στετίνους (υπουργός εσωτερικών), Στίμσον (υπουργός πολέμου) και Γουέλς. Ο ίδιος ο ΟΗΕ ξεκίνησε από τις εισηγήσεις των μελών του CFR όπως επίσης το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα. Επιπλέον επιτροπές μελέτης του σχεδίασαν μεταπολεμικά την ανοικοδόμηση της Γερμανίας και της Ιαπωνίας και όπου το Στέητ Ντηπάρτμεντ της Αμερικής, εκχώρησε σε αυτό το ιδιωτικό και εξωθεσμικό θινκ τανκ την ιδιότητα να συμβουλεύει την κυβέρνηση για κρίσιμα γεωπολιτικά θέματα εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Αργότερα, το 1939 και μέχρι το 1945 παρέδωσαν στην Αμερικάνικη κυβέρνηση τις μελέτες τους με το όνομα «War and Peace Studies» και τη γεωπολιτική θεωρία «Στρατηγική της Μεγάλης Περιοχής - Grand Area Strategy» που περιλάμβανε

α) όλο το Δυτικό Ημισφαίριο και κατά συνέπεια τη Νότια Αμερική β) όλη την επικράτεια της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (άρα και τη Μέση Ανατολή) γ) την Άπω Ανατολή, δηλαδή την Κίνα, την Ινδοκίνα, την Ιαπωνία και το αντίστοιχο κομμάτι του Ειρηνικού Η Αμερική, ακολούθησε επί το πλείστον τις οδηγίες του CFR για την Ιαπωνία, στα νησιά του Ειρηνικού και στην Ινδοκίνα, κατά τον πόλεμο στην Κορέα και Βιετνάμ, στον έλεγχο κτήσεων της Μεγάλης Βρετανίας και τη μέση Ανατολή, στην Γερμανία (που ακολουθήθηκαν οι οδηγίες του Άλεν Ντάλες - ιδρυτικό μέλος του CFR και οργανωτής της CIA (επί 8 χρόνια διευθυντής).

27

Το ίδιο Think Tank είχε περιλάβει στις σχετικές μυστικές μελέτες, την σχέση της Τουρκίας με την Ελλάδα καθώς και με την γύρω περιοχή καθώς και το γεωπολιτικό μέρος που αφορά την Κύπρο και τον Λίβανο.

1920-1924 : Αλλάζει η Κυβέρνηση, χάνει τις εκλογές ο «Μπενί Σελόμ», Ελ. Βενιζέλος. Γενοκτονία των Ποντίων. Υπογράφεται η συνθήκη της Λωζάνης: αναγκαστική αλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Από αυτή την κίνηση, η τράπεζα της Ανατολής κλείνει το υποκατάστημα στη Σμύρνη.

1922 : Συγχώνευση Darmstädter Bank für Handel und Industrie με Nationalbank

für Deutschland : Bank Union Darmstädter-Nationalbank Berlin. 1923 - 1940 : Κοινοβουλευτισμός σε οξύτατη κρίση. Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Σχηματισμός Συγκυβερνήσεων. Επαναπατρισμός προσφύγων. Αποκατάσταση με την εποπτεία της Κοινωνίας των Εθνών.

Η Ελλάδα αλλάζει στο διάστημα αυτό 12 κυβερνήσεις!

Η φορολογική επιβάρυνση παραμένει δυσβάστακτη. Σε σχέση με την προπολεμική έχει αυξηθεί κατά 37 φορές [εκκρεμεί

παραπομπή]. Από το 1924 μέχρι το 1930 εισέρρευσαν στην Ελλάδα 1.160.000 χρυσά

φράγκα, εκ των οποίων το 86 % ήταν δάνεια. Την περίοδο 1924-1931 συνομολογήθηκαν 9 εξωτερικά δάνεια, συνολικά

992.000.000 χρυσά φράγκα ή 14.900.000.000 δραχμές.

28

Τα δάνεια αυτά προήλθαν από την Μεγάλη Βρετανία κατά 48 %, τις ΗΠΑ κατά 31 % και τα υπόλοιπα σε μικρότερα ποσοστά από το Βέλγιο, τη Σουηδία, τη Γαλλία, την Ολλανδία, την Ελβετία, την Αίγυπτο και την Ιταλία.

Ένα μικρό μέρος των δάνειων χρησιμοποιήθηκαν για την αποκατάσταση των προσφύγων, την εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού, τη σταθεροποίηση της δραχμής και παραγωγικά.

Την ίδια περίοδο η εξυπηρέτηση του εξωτερικού δανεισμού απορροφούσε το 29 % των τακτικών εσόδων.

Συνολικά την περίοδο 1824-1932 η Ελλάδα είχε δανεισθεί από το εξωτερικό 2.200.000.000 χρυσά φράγκα.

Μέχρι το 1932 το Ελληνικό Κράτος είχε αποσβέσει 2.380.000.000 χρυσά φράγκα δηλαδή 183 δις περισσότερα από όσα είχαμε δανεισθεί και πάλι χρωστούσε 2 δισ. χρυσά φράγκα.

1927 : Ίδρυση της Κεντρικής Τράπεζας Νόμος: 3424/7

Ιδρύθηκε βάσει ενός Παραρτήματος του Πρωτοκόλλου της Γενεύης 15 Σεπτ. 1927 και άρχισε να λειτουργεί τον Μάιο του 1928. Εισάχθηκε στο χρηματιστήριο το 1930. Είναι Ανώνυμη εταιρεία. Οι μέτοχοι αρχικά ήταν οι Rothchild, JP Morgan, Moses και άλλοι ενώ σήμερα οι μέτοχοι της είναι άγνωστοι. Το Ελληνικό Κράτος δεν έχει σήμερα μετοχική σχέση ή αν έχει δεν υπερβαίνει ένα μικρό ποσοστό του 3 – 6 %. Όροι του Καταστατικού της ενεκρίθησαν από το Συμβούλιο της Κοινωνίας των Εθνών. Εγκρίθηκε για δάνειο ύψους: 9 Εκ Στερλινών, Υπεγράφη από την Ελληνική Κυβέρνηση. Το Μετοχικό Κεφάλαιο: 400 Εκ Δραχμές, σε 80.000 Μετοχές. Το κεφάλαιο κατεβλήθη εξ ολοκλήρου από την Εθνική Τράπεζα που ήταν ακόμα Κρατική. ΆΡΑ.. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΕ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΟΧΟΣ. Η ΙΔΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΜΕΤΑ ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΗΣΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΠΗΡΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΑΠΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ ΚΑΙ ΧΡΥΣΟ.

29

Από τη σελίδα της Κεντρικής Τράπεζας: Excerpt from the book “The first fifty years of the Bank of Greece 1928-1978”, Bank of Greece, Athens 1978] “… According to Article 1 of its Statute, the new bank is a société anonyme under the name Bank of Greece, having its seat in Athens … Articles 8, 9 and 10 of the Statute provided for the capitalisation of the institution: Its capital was set at 400 million drachmas, divided into 80,000 shares with a par value of 5,000 drachmas each.

The capital was paid up in full and acquired by the National Bank of Greece, under the terms of Article 2 of its agreement with the Greek State. Subsequently, the National Bank of Greece issued this capital by public offering, giving its shareholders the pre-emptive right to acquire one share of the Bank of Greece for every two shares held in the National Bank of Greece. The stock issue price was set at 5,000 drachmas per share for the first tranche and 7,500 drachmas per share for the second and third. The premium was shared between the National Bank of Greece and the Greek State …”. The shares of the Bank of Greece are registered and have been listed on the Athens Exchange since 12 June 1930. After a number of increases over the years, the capital of the Bank of Greece currently amounts to €111,243,361.60, divided into 19,864,886 shares with a par value of €5.60 each. The number of Bank of Greece shareholders is roughly 19,000.

30

1928 : Σύμφωνα με την Κοινωνία των Εθνών, στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος υπήρχε ασυμβίβαστο για την άσκηση δημόσιας εξουσίας, όπως η έκδοση του χαρτονομίσματος, παράλληλα με τη δραστηριότητα εμπορικής τράπεζας.

Η Εθνική χάνει το προνόμιο της έκδοσης χρημάτων & επανέρχεται στον κανόνα του χρυσού.

Στη νέα, κεντρική, τράπεζα μεταβιβάστηκαν από την Εθνική Τράπεζα στοιχεία ενεργητικού (κυρίως χρυσός και ομόλογα του Δημοσίου) και παθητικού (το εκδοθέν χαρτονόμισμα και ιδίως οι καταθέσεις του Δημοσίου). Το Πρωτόκολλο της Γενεύης καθόρισε, επίσης, το περιεχόμενο της δραχμής σε χρυσό και όρισε ότι η δραχμή θα ακολουθούσε τον Κανόνα Χρυσού-Συναλλάγματος. Σύμφωνα μάλιστα με το ‘Aρθρο 4 του αρχικού Καταστατικού της Τράπεζας της Ελλάδος “κύριον καθήκον της Τραπέζης είναι η εξασφάλισις της σταθερότητος της εις χρυσόν αξίας των γραμματίων αυτής. Προς τον σκοπόν τούτον θα ρυθμίζη, εντός των ορίων του Καταστατικού αυτής, την κυκλοφορίαν και την πίστιν εν Ελλάδι”. Ο Βενιζέλος είχε επιστρέψει το 1928 και για την τετραετία που διοίκησε επήλθε ομαλότητα στο κοινοβούλιο. Τα επιτακτικότερα προβλήματα που είχε επικεντρωθεί ήταν το προσφυγικό και η σταθεροποίηση της δραχμής που η αξία της είχε πέσει στο δέκατο πέμπτο της προπολεμικής. Η φορολογική επιβάρυνση, σε σχέση με την προπολεμική είχε αυξηθεί 37 φορές.

31

ΠΕΡΙΛΗΨΗ: Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΊΠΠΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ! • Η ΤτΕ διοικείται από φυσικά πρόσωπα που εκλέγονται μέσα από

διαδικασίες ανακύκλωσης και αυτο-εκλογής, εξασφαλίζοντας έτσι τον παντοτινό έλεγχο της Διοίκησης.

• Η ΤτΕ ανήκει στους μετόχους της, οι οποίοι δεν ασκούν κανέναν έλεγχο στη Διοίκηση.

• Η ΤτΕ καθορίζει από μόνη της τις πολιτικές της και τις δράσεις της με βάση τα συμφέροντά της και δεν λογοδοτεί πουθενά.

• Ασκεί την εποπτεία των υπολοίπων τραπεζών. • Το προνόμιο κοπής χρήματος που ανακτήθηκε από την Εθνική

παραχωρήθηκε στην τρ. Του Λονδίνου. • Όλοι οι υπάλληλοι και οι ελεγκτές της ΤτΕ υποχρεούνται σε σε πλήρη και

αυστηρή εχεμύθεια. • Η κυβέρνηση δεν έχει κανέναν έλεγχο και καμία πρόσβαση στα βιβλία της

ΤτΕ αλλά την ίδια στιγμή είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο Αθηνών. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ξέρει αν υπάρχουν μέτοχοι της τράπεζας ακόμα και εχθροί.

• Η άσκηση της νομισματικής πολιτικής για την Ελλάδα, καθορίζετο από την τρ. Της Ελλάδος.

• Η ΤτΕ δεν πληρώνει φόρους και δεν δίνει τόκους στα δάνεια που πήρε από το Δημόσιο και την Εθνική τράπεζα (που ήταν κρατική).

1929 – 1933 : Παγκόσμια Οικονομική και πετρελαϊκή κρίση 1929 : Μαύρη Τρίτη 29/ 10/ 1929 ξεσπάει η παγκόσμια οικονομική κρίση ύστερα από το κραχ του χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης. 1929 Στην Αμερική από το 1929 εως το 1933 δημιουργήθηκε η B.I.S.(BANK OF

INTERNATIONAL SETTLEMENTS)- Τραπεζα Διεθνών Διακανονισμών. Ο βασιλιάς Γεώργιος ο Α' ήταν ο αντιπρόσωπος της Ελλάδος στη δημιουργία της B.I.S. και εκεί συνέβαλε η Ελλάδα με δύο εκατομμύρια δολλάρια. Σε διάστημα 33 ημερών από την ημέρα της δημιουργίας της B.I.S. η τράπεζα περιήλθε στην ιδιοκτησία της οικογένειας Ρόθτσάϊλντ.

32

1931 Η μέτοχος της Ανατολής H Bank Union Darmstädter-Nationalbank Berlin πτωχεύει. Αμέσως μετά η κυβέρνηση υποχρεώνει την Danatbank νε συνενωθεί με την Dresdner Bank. Η Κινητήρια δύναμη ήταν ο Eugen Gutmann & ο γιος του Herbert M. Gutmann.

Η Dresdner Bank ήταν η τράπεζα που ήταν αναμιγμένη με την κατοχή των

Ευρωπαϊκών χωρών κατά το 2ο Παγκ. πόλεμο. ‘Ήταν γνωστή ως η επιλογή του Heinrich Himmler και των SS στην πολωνία). Εξελίχθηκε σε Alliance και μετά απορροφήθηκε από την Commerzbank

Στο μεταξύ η Αγγλία μέσω του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών επενέβαινε στις ελληνικές υποθέσεις προσπαθώντας να εξασφαλίσει τις οφειλές προς τους Βρετανούς τραπεζίτες.

1932 : 4η Πτώχευση της Ελλάδος (39 χρόνια μετά την 3η πτώχευση), η Ελλάδα εγκαταλείπει τον κανόνα του χρυσού, υποτιμείται η δραχμή και γίνεται στάση πληρωμών προς τους ξένους δανειστές Η δραχμή για να παραμείνει στον «κανόνα χρυσού» συνδέεται τώρα με το αμερικανικό δολάριο. Το Σεπτέμβρη του 1931 προκαλείται πανικός με «φυγάδευση» στο εξωτερικό 3,6 εκ. δολαρίων από ιδιώτες και τράπεζες. Η κυβέρνηση αναζητά εναγωνίως νέα δάνεια χωρίς επιτυχία. Η κατάσταση είναι πια μη αναστρέψιμη. Την άνοιξη του 1932 ο Βενιζέλος αναγκάζεται να εγκαταλείψει καθυστερημένα τον « χρυσό κανόνα» και να υποτιμήσει την δραχμή. Την πρωτομαγιά του 1932 ανακοινώνει στη βουλή την πτώχευση της Ελλάδας και την στάση πληρωμών του εξωτερικού χρέους. Η στάση πληρωμών του χρέους δεν είχε κατά βάση αρνητικά αποτελέσματα καθώς μειώθηκαν τα έξοδα του κράτους ενώ οι επόμενοι προϋπολογισμοί ήταν σχετικά ισοσκελισμένοι. Η κατάσταση ωστόσο παρέμενε δύσκολη για την εργατική τάξη και τους αγρότες. Η αύξηση της ανεργίας και τα φτηνά μεροκάματα που είχε επιβάλει ο Βενιζέλος οδήγησαν την εποχή εκείνη σε δεκάδες απεργίες που κορυφώθηκαν με την αιματοβαμένη πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Παράλληλα, οι φτωχοί αγρότες που υπέστησαν εκτεταμένες ζημιές από την οικονομική κρίση έβλεπαν την περαιτέρω ενίσχυση των εισοδημάτων των μεγαλογαιοκτημόνων. Από το 1932 μέχρι το 1936 η πολιτική ζωή χαρακτηρίστηκε από την παρουσία βραχύβιων κυβερνήσεων και στρατιωτικών πραξικοπημάτων.

33

Το αστικό πολιτικό σύστημα μπροστά στην αδυναμία του να διαχειριστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια τις οικονομικές δυσκολίες είχε χάσει κατά πολύ το λαϊκό του έρεισμα. Η επιστροφή του βασιλιά Γεώργιου το 1935 έδωσε το έναυσμα για την άνοδο στην εξουσία του Ιωάννη Μεταξά, που εγκαθύδρισε τη στυγνή δικτατορία της 4ης Αυγούστου 1936. Ο Μεταξάς επανέλαβε την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους και σύναψε νέα ασύμφορα δάνεια από την Αγγλία και τη Γερμανία προσδένοντας ακόμη περισσότερο τη χώρα στο άρμα του διεθνούς ιμπεριαλισμού.

1898 - 1932 Συνολικού νέου δανείου: 1280 εκ Γαλλικά Φράγκα, απαλοιφή παλιών δανείων. Τόκων, μερικώς για την αποκατάσταση των προσφύγων.

1932/ 1936 Διάλυση της Τράπεζας της Ανατολής συγχώνευση με την Εθνική Ανακοινώνεται με ΦΕΚ τις 31/ 12/ 1932.

O τελευταίος ισολογισμός της εταιρείας (30.11.1930, 30.06.1932 & 31.8.1932) προέβλεπε :

α) Παθητικό Κεφάλαιον 35.000.000 χρυσά Φράγκα, β) Λογαριασμός Εκτιμήσεως Κεφαλαίου εις Φράγκα σταθεροποιημένα

36.298.945,30 χρυσά Φράγκα. γ) Κεφάλαιον Αποθεματικόν Τακτικόν 4.952.148,60 χρυσά Φράγκα και δ) Κεφάλαιον Αποθεματικόν Έκτακτον 7.200.000 χρυσά Φράγκα, Σύνολο: 83.451.093,90 χρυσά Φράγκα έπρεπε να διανεμηθούν ισόποσα στους κατόχους 280.000 μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της Ειδικής Εκκαθάρισης.

1932 Απάντηση Εθνικής: Αφού τερματίστηκε και ορίστηκε η Τιμή ρευστοποίησης

άπαντος του απομένοντος ενεργητικού της τρ. Της Ανατολής. (23 Δεκμ. 1932) Ορίστηκαν Ειδικοί Εκκαθαριστές για την πρόταση της δικαίας τιμής αγοράς από την Εθνική:

34

Λογαριασμοί ενεργητικού και παθητικού της τρ. Ανατολής, εξαιρούνται της μεταβίβασης το εταιρικό κεφάλαιο που θα τοποθετηθεί σε ειδικό λογαριασμό. Ψη Ψηφίστηκε ειδικός νόμος που παρέχει διευκολύνσεις και φορολογικές απαλλαγές κατά τις συγχωνεύσεις:

35

Μεταβίβαση μετοχών και υποχρεώσεων προς τρίτους:

Τίμημα αγοράς μετοχών: 250.000 Μετοχές

36

Μεταβιβάζονται αυτοδικαίως το παθητικό και το ενεργητικό της τρ. Της Ανατολής στην Εθνική αλλά εξαιρούνται της μεταβιβάσεως τα σχετικά των εταιρικών κεφαλαίων, μερίδες του παθητικού κεφαλαίου εις Φράγκα σταθεροποιημένα, διότι δεν αποτελούν υποχρέωση προς τρίτους (βάσει καταστατικού ίδρυσης τρ. Ανατολής, ιδε πιο πάνω) και γι αυτό θα γινόταν η ειδική εκκαθάριση μέχρι το 1934 για να μεταβιβαστούν στους μετόχους ανάλογες μετοχές της Εθνικής

37

Οι αμοιβαίες απαιτήσεις για τη συγχώνευση, θα μεταφέροντο σε ειδικό έντοκο (με 7 % τόκο) αλληλόχρεο λογαριασμό, μέχρι να οριστεί το ακριβοδίκαιο τίμημα της εξαγοράς της μετοχής,

Η 1η εκκαθάριση είχε περιθώριο χρόνου 2 έτη, δηλ θα έληγε το 31-12-1932 + 2 = Λήξη προθεσμίας 1934 Με την παρ. 6 του άρθ. 14 του Ν. 2339/1995 προστέθηκε νέα παρ. στο άρθρο 49 του Ν. 2190/1920 τέθηκε χρονικός προσδιορισμός και περιορισμός της διάρκειας της εκκαθάρισης και ορίστηκε σε μία πενταετία και δεν μπορεί να υπερβεί την δεκαετία .

38

Η Εθνική τρ., εφόσον τηρεί τα οριζόμενα από τη σύμβαση συγχώνευσης, απαλλάσσεται της ένεκεν ελαφράς αμέλειας ευθύνης έναντι των κομιστών μετόχων της τρ. Της Ανατολής. Η Εθνική τράπεζα αναλαμβάνει να πληρώσει, εντός 15 ημερών, έναντι του ποσού το ποσό των 200 δραχμών (περιλαμβάνει 50 δρχ ως Goodwill) και 150 δρχ ως προκαταβολή έναντι της ειδικής εκκαθάρισης, δηλ σύνολο 350 δρχ. με κατώτατο όριο το ποσό των 200 δρχ. Το ποσό αυτό θα καταβαλλόταν σε 8 ισόποσες δόσεις. Οι μεν 6 πρώτες δόσεις 3 μηνών έκαστη δόση μέχρι την λήξη της εκκαθάρισης και οι 2 τελευταίες, μετά τη λήξη της.

39

1935 Εκκαθαριστές ζητούν την πληρωμή τους αλλά η Εθνική τους σταματά από το να τελειώσουν την εκκαθάριση Η ειδική εκκαθάριση αναμενόταν να περατωθεί το 1934 μετά την ανακοίνωση επικυρωμένη με το ΦΕΚ του 1932. Όμως ένα χρόνο μετά την έναρξη, ενώ οι εκκαθαριστές ζητούν την πληρωμή τους, η Εθνική τους παύει από τα καθήκοντά τους και έτσι η εκκαθάριση δεν δεν τελείωσε ποτέ! Από τότε, πολλές φορές ρωτήθηκε η Εθνική γιατί δεν παρουσιάζει στοιχεία της τότε περαίωσης αλλά ποτέ δεν δίνει καθαρές απαντήσεις.

«DEUTSCHE BANK» ΚΑΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΑΛΛΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ: 1932 – 1936 : Βραχύβιες κυβερνήσεις και στρατιωτικά πραξικοπήματα.

Τότε λήφθηκαν σοβαρά μέτρα κοινωνικής ασφάλισης, όπως η ίδρυση του ΙΚΑ το 1937, με σκοπό να μειωθεί η κοινωνική αντίδραση.

40

1933 : η Αμερικάνικη Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση Πτωχεύει και η χώρα περνάει στα χέρια των δανειστών. Αυτό ισχύει μέχρι και σήμερα.

Το 1933, όταν το Υπουργείο Οικονομικών της Αμερικής δεν μπορούσε να πληρώσει τις υποχρεώσεις του και το χρέος ήταν μεγαλύτερο από ποτέ (μια οικονομική κατάσταση που είναι γνωστή ως η «αφερεγγυότητα» «Insolvency»), ο Πρόεδρος Ρούσβελτ κήρυξε την πτώχευση των Ηνωμένων Πολιτειών.

Σε κάθε 14η Τροπολογία ο «πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών" δεσμευόταν ως ένα περιουσιακό στοιχείο για τη αποπληρωμή των οφειλών και των δαπανών που αφορούσαν το κεφάλαιο 11 για την αναδιοργάνωση και την κάλυψη των τόκων όπου ήταν δεσμευμένος να καταβάλλει το οφειλούμενο ποσό στο διηνεκές στους πιστωτές (τους τραπεζίτες της Federal Reserve) και για την κάλυψη του «εθνικού χρέους», (και που καταχωρήθηκε ότι «το οποίο δεν πρέπει να τεθεί ποτέ υπό αμφισβήτηση »).

Στις 9 Μαρτίου 1933, το Κογκρέσο ψήφισε την τροποιητική νομολογία (επίσης γνωστή ως η πράξη έκτακτης ανάγκης Banking Relief Act) των συναλλαγών με το νόμο «Enemy Act» (που αρχικά είχε περάσει στις 6 Οκτωβρίου 1917) σε μια εποχή που οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν σε πόλεμο γυρίσματα με οποιοδήποτε ξένο εχθρό και περιελάμβανε τον Λαό των Ηνωμένων Πολιτειών ως τον εχθρό!

Στο συνέδριο των Διοικητών που πραγματοποιήθηκε στις 6 Μαρτίου 1933, οι διοικητές των 48 μελών της Ένωσης προχωράνε στην Ομοσπονδιακή Πτώχευση των Ηνωμένων Πολιτειών Corporation με ενέχυρο την πίστη και πίστωση του κράτους τους με τη βοήθεια της Εθνικής Κυβέρνησης .

Αργότερα η Γερουσία αποδέχθηκε ότι η ιδιοκτησία όλων των περιουσιακών στοιχείων περιέρχεται - κατάσχεται από το κράτος και η ατομική λεγόμενη ιδιοκτησία είναι μόνο δυνάμει της κυβέρνησης, δηλαδή του νόμου που ανέχεται την "απλή χρήση" και μόνο. Και ατομικά χρήση όλων των ακινήτων είναι υποδεέστερη με τις ανάγκες της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών .

Λίγο αργότερα το Κογκρέσο και ο Πρόεδρος Ρούσβελτ κήρυξαν επισήμως την πτώχευση της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών.

Και έτσι η Αμερική παρέδωσε, μέσω αυτής της αδιανόητη σύμβασης, τ’

ατομικά δικαιώματα των εν ζωή ανθρώπων - πολιτών της καθώς και την επικυριαρχία της στους δανειστές. Εκ τότε, η Αμερική βρίσκεται υπό πτώχευση.

41

Με αυτή την πτώχευση οι άνθρωποι είχαν δεσμευθεί. Λόγω της πτώχευσης, κάθε «πολίτης των Ηνωμένων Πολιτειών» έχει δεσμευθεί ως ένα περιουσιακό στοιχείο ως αντασφάλεια της πτώχευσης, όπου οι ίδιοι θα πρέπει να εργαστούν για να πληρώσουν τα ασφάλιστρα για την αναδοχή και είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί η λειτουργία της κυβέρνησης σύμφωνα με το κεφάλαιο II Πτώχευση ( Αναδιοργάνωση ). Από τότε, κάθε λειτουργία όποιου πολίτη ή εταιρείας λειτουργούν μόνο μέσω των εγχρώμων δικαιωμάτων δηλαδή του κάτω από το καθεστώς πτώχευσης και οι τίτλοι περιγράφονται με κεφαλαία γράμματα. Έτσι δεν διατηρούν κανένα δικαίωμα ούτε κυριαρχία στην ουσία. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε, επίσης, το «γενικό ( Universal) εθιμικό δίκαιο " ότι δεν είναι πλέον προσβάσιμο και σε λειτουργία στα ομοσπονδιακά δικαστήρια με βάση την πτώχευση του 1933, η οποία τοποθετείται πάντα στη σφαίρα του ιδιωτικού, απατηλού εμπορικού δικαίου των πιστωτών Federal Reserve.

Έτσι μπορείτε να καταλάβετε ότι όλοι οι Αμερικάνοι πολίτες, δεν διατηρούν καμία ουσιαστική ιδιοκτησία, παραμόνο διατηρούν χρήση στο σπίτι που ζούνε, το αυτοκίνητο που οδηγούν, ή οτιδήποτε άλλο νομίζουν ότι έχουν αγοράσει και έχουν πληρώσει κλπ.

Και εδώ περιγράφεται ο τίτλος του ανθρώπου και πως φορολογείται. 1936 : Iωάννης Μεταξάς διορίζεται από τον Βασιλιά Γεώργιο ως ο νέος

Πρωθυπουργός (1871- 1941) Αντικατέστησε τον αποβιώσαντα Δεμερτζή. Πρωτοστάτησε στην επιβολή του δικτατορικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου (1936 – 1940) όπου οι οπαδοί του καθεστώτος θεωρούσαν ότι οι σύγχρονοι Έλληνες οφείλουν να είναι οι συνεχιστές του Αρχαίου Ελληνικού και Βυζαντινού Πολιτισμού. Λογοκρισία στον Τύπο, απαγόρεψε τη ρεμπέτικη μουσική (ή τουλάχιστον τις ανατολικές κλίμακες (μακάμ) και τους στίχους που αναφέρονταν στη χρήση χασίς) και προώθησε την παραδοσιακή ελληνική μουσική. Επέβαλε τη χρήση της Ελληνικής γλώσσας σε δημόσιους χώρους. Αντικομουνισμός με σφοδρές διώξεις, προώθησε κάποια φιλολαϊκά μέτρα, όπως το οκτάωρο και κάποιες υποχρεωτικές βελτιώσεις στο εργασιακό περιβάλλον, ενώ επένδυσε στην άμυνα. Τα αγροτικά προϊόντα άρχισαν να πωλούνται ακριβότερα και ελευθερώθηκαν τα χρέη πάνω στη γη. Ιδρύθηκαν 567 εργοστάσια κατά την ίδια περίοδο.

42

1940 : Η DRESDNER BANK παίρνει τον έλεγχο της τράπεζας της Αθήνας και τα

κεφάλαια χρηματοδότηταν πολλές άλλες τράπεζες και τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδος κα.

1936 - 1941 : Επιστροφή του βασιλιά Γεωργίου και εγκαθίσταται ο Ιωάννης Μεταξάς-

Δικτατορία Ο Μεταξάς επανέλαβε την αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους και

σύναψε νέα ασύμφορα δάνεια από την Αγγλία και τη Γερμανία προσδένοντας ακόμη περισσότερο τη χώρα στο άρμα του εξωτερικού δανεισμού.

43

Από το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου ως σήμερα όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις στήριξαν το μοντέλο «ανάπτυξης» της οικονομίας στον εξωτερικό δανεισμό. Στο διάστημα αυτό, η Deutsche Bank διαχειρίζεται την ΕΤΕ κατά τη Γερμανική Κατοχή. Ο Χρυσός της Ελλάδος που ήταν φυλαγμένος στην τρ. της Ελλάδος, μεταφέρθηκε από την Ελλάδα στο Κάιρο και μετά στην Αφρική- Πρετόρια και μετά προς το Cape town. Από εκεί ακολούθησε με καράβι προς το Λονδίνο. Μετά το 2ο παγκ. Πόλεμο ποτέ δεν επέστρεψε στην Ελλάδα. Η τράπεζα λέει ότι επέστρεψε το 50 %. Το υπόλοιπο κρατείται στο Λονδίνο και στην Αμερική (FED).

1932 - 1945 Δεν είχαμε δανειστεί επιπλέον χρήματα από το εξωτερικό. 1946- 1949 : Εμφύλιος Πόλεμος.

Από το 1944 μέχρι το 1953 οι 18 κυβερνήσεις θα προχωρήσουν σε οκτώ υποτιμήσεις της δραχμής. Ο Σπύρος Μαρκεζίνης ως υπουργός συντονισμού αποφάσισε την υποτίμηση της δραχμής κατά 100 %, τα οικονομικά μέτρα που πήρε οδήγησαν στην οικονομική ανάπτυξη. Δυο ήταν στην προκειμένη περίπτωση οι βασικοί παράγοντες επιβραδύνσεως την οικονομικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης κατά την μεταπολεμική περίοδο: Ο 1ος ήταν η απουσία οργανωμένης δημόσιας διοίκησης που δυσχέρανε το συντονισμό Υπουργείων και αποστολών στο εξωτερικό τόσο στο επίπεδο της λήψης αποφάσεων όσο και σε αυτό της συλλογής στοιχείων για την υποστήριξη των ελληνικών θέσεων στα διεθνή fora Ο 2ος συνίστατο στις συνέπειες της έξαρσης του Εμφύλιου πολέμου την άνοιξη του 1946 που επέβαλαν την πρόβλεψη, από τις διαδοχικές κυβερνήσεις της περιόδου 1946 – 1949, κονδυλίων για την κοινωνική πρόνοια των προσφύγων του Εθνικού Διχασμού31, αλλά και την ενίσχυση των στρατιωτικών δυνάμεων.

44

12/03/1947 Σχέδιο Marshal για την ανοικοδόμηση της Ευρώπης. ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν, αγορεύοντας στο Κογκρέσο,

δεσμεύθηκε ότι η χώρα του θα παρείχε γενναία οικονομική ενίσχυση στα κράτη που θα επιθυμούσαν και θα «αντιστέκονταν σε απόπειρες καθυπόταξης από οπλισμένες μειοψηφίες ή από ξένες πιέσεις».

Οι θέσεις, αυτές, της αμερικανικής εξουσίας εκδηλώθηκαν στην Ευρώπη δια μέσου του Σχεδίου Μάρσαλ. Επρόκειτο για οικονομική βοήθεια που χορηγήθηκε σε χώρες της Ευρώπης. Αποσκοπούσε αφενός στην τόνωση των οικονομιών τους, (που με σημαντικά δάνεια χρηματοδότησαν έτσι τις κατεστραμμένες από τον πόλεμο αγορές τους) και αφετέρου, εξυπηρετούσε άμεσα την αμερικανική εξωτερική πολιτική, που επιθυμούσε να αποφευχθεί ο κίνδυνος να περιέλθουν οι χώρες αυτές, εξαιτίας ανέχειας, στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης.

Η χορηγία της βοήθειας αυτής δεν έγινε με διμερείς διαδικασίες αλλά, με όρους που τέθηκαν από την Ουάσιγκτον.

Αυτοί περιλάμβαναν την καταστολή των κομουνιστικών απειλών και την έμμεση περιστολή της ανεξαρτησίας των δικαιούχων κρατών, μιας και με όπλο το μπλοκάρισμα των πιστώσεων η αμερικανική ηγεσία μπορούσε να πιέσει τις κυβερνήσεις σε περίπτωση που αρνούνταν να ανταποκριθούν στις επιθυμίες της.

Τον Ιούλιο του 1947 ιδρύθηκε η «Επιτροπή για την Ευρωπαϊκή Οικονομική Συνεργασία» (OEEC), που αποσκοπούσε στη διαχείριση του Σχεδίου Μάρσαλ, ενώ το 1949 ακολούθησε η ίδρυση από τους Σοβιετικούς του «Συμβουλίου Αμοιβαίας Οικονομικής Βοήθειας (COMECON). Πρώτοι παραλήπτες της βοήθειας που παρείχε το σχέδιο Μάρσαλ, ήταν οι χώρες που κατά τη γνώμη της Αμερικανικής ηγεσίας κινδύνευαν άμεσα από την εξάπλωση του κομμουνισμού δηλαδή, της Ελλάδας και της Τουρκίας. Ήδη την ίδια περίοδο, δηλαδή αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, στην Ελλάδα, κομμουνιστές αντάρτες είχαν έρθει σε ένοπλη αντιπαράθεση ενάντια στην φιλομοναρχική κυβέρνηση η οποία υποστηριζόταν από τους Βρετανούς που διατηρούσαν σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις στην χώρα. Η Αμερικανική βοήθεια έγινε μέσω του «Δόγματος Τρούμαν», με το οποίο προστάτευσε οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά την επέκταση της επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης στην Ελλάδα και την Τουρκία και παράλληλα προώθησε το λεγόμενο «Σχέδιο Μάρσαλ» για την οικονομική ανοικοδόμηση της Ευρώπης από τα ερείπια του β' παγκόσμιου πολέμου

45

και την ίδρυση του ΝΑΤΟ για πιθανή στρατιωτική αντιμετώπιση της Σοβιετικής Ένωσης.

Στις 21 Φεβρουαρίου του 1947, όμως, η βρετανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα διέκοπτε κάθε βοήθεια στην Ελλάδα, αδυνατώντας να επωμιστεί το βάρος.

Η αμερικανική κυβέρνηση αντέδρασε άμεσα, θεωρώντας ότι αν η Ελλάδα έπεφτε στα χέρια των κομμουνιστών, τότε όλη η Μέση Ανατολή και ένα μέρος της Βόρειας Αφρικής θα υπαγόταν στον έλεγχο της Μόσχας. Oι Αμερικανοί αντικατέστησαν τους Βρετανούς και η παρέμβαση τους αυτή κατέληξε στην επικράτηση της μοναρχικής κυβέρνησης τον Αύγουστο του 1949.

Με τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο έχουμε την απαρχή ενός αμερικανικού παρεμβατισμού που με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο «πρόσφερε» την πλήρη συμπαράσταση, οικονομική και στρατιωτική σε οποιαδήποτε χώρα κινδύνευε να συμπεριληφθεί στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ένωσης.

Ο παρεμβατισμός αυτός καθόρισε, την αμερικανική εξωτερική πολιτική για τα επόμενα είκοσι χρόνια, ενώ παράλληλα αποτέλεσε και τον ακρογωνιαίο λίθο του Βορειοατλαντικού Συμφώνου (North Atlantic Treaty Organization ή NATO) που ιδρύθηκε στις 4 Απριλίου του 1949

1953 : Η Κυβέρνηση πιέζει και γίνεται η συγχώνευση της Εθνικής με τρ. Αθηνών και ονομάζεται ως: Εθνική τρ. Ελλάδος και Αθήνας. Μετά μετονομάστηκε Εθνική τράπεζα Ελλάδος ενώ τώρα ονομάζεται απλά Εθνική τράπεζα - ούτε πια Ελλάδος..

1957 : Αναπροσαρμόζεται το κεφάλαιο της Κεντρικής. 1946 - 1967 Συνολικού νέου δανείου: 406 εκ Δολαρίων, Κάλυψη δαπανών εμφυλίου

πολέμου, έργα υποδομής. Διακανονισμός του 97 % του εξωτερικού προπολεμικού δημόσιου χρέους.

1957 - 1973 : Ετήσια αύξηση του ΑΕΠ 7 – 8% (2η χώρα μετά την Ιαπωνία), Ετήσια αύξηση ιδιωτικών επενδύσεων 10 % Δημόσιο χρέος κάτω από το 25 % του ΑΕΠ Πληθωρισμός κατά την 20ετία 4,5 % Εμπορική Ναυτιλία 1η στον Κόσμο Η Ευρώπη μίλαγε για το Ελληνικό Οικονομικό θαύμα

46

Πρωθυπουργοί στο διάστημα αυτό: (έχει σημασία να δούμε γιατί γινόντουσαν συνεχώς εκλογές αφού η χώρα πήγαινε καλά. Και γιατί έβγαινε για 1 χρόνο πρωθυπουργός κάποιος και ξανά εκλογές?)

1958 – 1963 Κωνσταντίνος Καραμανλής 1967 - 1974 : Χούντα των Συνταγματαρχών (21η Απριλίου – 23η Ιουλίου) 1967 : Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967 : Κυβέρνηση Γιώργου Παπαδόπουλου 1973 : Κυβέρνηση Σπύρος Μαρκεζίνης 1973 : Κυβέρνηση Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος 1973 Οι χουντικοί ενεπλάκησαν και στα πολιτικά των ΗΠΑ. Όπως γράφει ο

Μακάριος Δρουσιώτης, στο βιβλίο του 1974, Το άγνωστο παρασκήνιο της τουρκικής εισβολής, Αλφάδι, Λευκωσία, 2002, σσ. 14-18: "Ένας εξόριστος δημοσιογράφος, ο Ηλίας Δημητρακόπουλος εξασφάλισε στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία η ελληνική χούντα είχε χρηματοδοτήσει μέσω του Τομ Πάπας την προεκλογική εκστρατεία του Νίξον, με 594.000 δολάρια σε μετρητά. Το ποσό, εξαιρετικά ψηλό για την εποχή εκείνη, προερχόταν από τα κονδύλια που η CIA διέθετε στην ελληνική ΚΥΠ για τις διάφορες δραστηριότητες. Η χρηματοδότηση γινόταν με εντολή του Παπαδόπουλου, μέσω του διοικητή της ΚΥΠ Μιχάλη Ρουφογάλη. Η χρηματοδότηση της εκστρατείας του Νίξον από τη χούντα τεκμηριώθηκε το 1975, όταν συστάθηκε μια επιτροπή από το αμερικάνικο Κονγκρέσο που επικύρωσε τις δραστηριότητες της CIA...».

1973 : 14 – 17 Νοεμβρίου γεγονότα Πολυτεχνείου 1974 : Πόλεμος στην Κύπρο- Τουρκική Εισβολή. Ο Ανδρουτσόπουλος,

αδυνατώντας να χειριστεί την κατάσταση στην Κύπρο, προσκάλεσε τους πολιτικούς και παρέδωσε σε Κυβέρνηση Εθνικής ενότητας.

Συνεχίζεται….. Βίκυ Χαραλάμπους

47