Ανάλυση

Άξιον εστί

Α.

Παραδοσιακή ποίηση:

Διατήρηση κοινών νοημάτων των λέξεων: τα δέντρα των κοιλάδων

Ποιητικό λεξιλόγιο: έρμη

Μοντέρνα ποίηση

Άλλογο στοιχείο: Δάγκωσα τη μέρα και δεν έσταξε ούτε σταγόνα πράσινο αίμα

Τίτλος προβληματικός, νοηματικά ανενεργός: Άξιον εστί, το οποίο είναι θρησκευτικός όρος και χρησιμοποιείται σε εκκλησιαστικούς στίχους

Καθημερινό λεξιλόγιο: Αχτίδα

Β.

Ποιητικές λέξεις Καθημερινές λέξεις

Μίτος του θανάτου παραθύρι

Σιμά καταχιονισμένα

Πένεται φονιάδων

Έρμη κέντρο

Μιάνει αχτίδα

Γ. Τάσεις μεσοπολεμικής πεζογραφίας:

- Διερεύνηση του αστικού χώρου

- Διερεύνηση του ατομικού και ιδιότυπου στοιχείου

- Κοσμοπολίτικη τάση

- Αντιμιλιταριστικό πνεύμα

- Ενδοσκόπηση εσωτερικής ζωής - εσωτερικός μονόλογος

- Ανανεωμένη γραφή κοντά στον υπερρεαλισμό

- Απομάκρυνση από το παρόν και την κοινωνική πραγματικότητα - στροφή

σε προσωπικά βιώματα του παρελθόντος ή στο ιστορικό παρελθόν

- Στροφή προς τη φύση και παράδοση για αναζήτηση αυθεντικής ζωής

-Χαμηλοί τόνοι μικροαστικού χώρου

ΜΕΣΟΠΟΛΕΜΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΗ μεσοπολεμική πεζογραφία (1920-1940) σημαδεύτηκε από τον Α’ Παγκόσμιο

Πόλεμο, τη μικρασιατική καταστροφή και την κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας. Τα σημαντικά αυτά ιστορικά γεγονότα επέφεραν ποικίλες αναθεωρήσεις και νέες καλλιτεχνικές αναζητήσεις, μέσα από τις οποίες συντελέστηκε η προοδευτική αποδέσμευση από

τα παραδοσιακά σχήματα της γενιάς του 1880, έτσι ώστε από το1930 η πεζογραφική παραγωγή να χαρακτηρίζεται από στοιχεία της νεωτερικότητας.Στο

πλαίσιο αυτό, το Ελεύθερο Πνεύμα του Γιώργου Θεοτοκά (1905-1966), δημοσιευμένο το 1929, το οποίο έχει συχνά χαρακτηριστεί ως το μανιφέστο της γενιάς του ’30, υπέδειξε την ανάγκη για αφύπνιση και ρήξη με το παρελθόν,ενώ ταυτόχρονα αποκρυστάλλωσε την κυρίαρχη τάση της περιόδου για ανανέωση

Δ.

Σύμβολα στο κείμενο είναι η θηλιά. Οι θηλιές συμβολίζουν τις κρεμάλες έναν αρκετά άδοξο και ατιμασμένο θάνατο. Ο ποιητής χρησιμοποιεί το σύμβολο για να εμβαθύνει το νόημα και να εξοικονομήσει λέξεις, αφού με αυτό το σύμβολο υπονοεί πολλά πράγματα με μόνο μια λέξη.

Εικόνες στο ποίημα είναι:

Ω πικρές γυναίκες με το μαύρο ρούχο: Αυτή η εικόνα δείχνει την πρίκα των γυναικών που είχαν αυτές που πήγαιναν στα πηγάδια κι αυτή να τραβήξουν πάνω νερό τραβούσαν ,με φρίκη ,τα κορμιά των εκτελεσμένων ,που πετούσαν στα πηγάδια οι γερμανοί κατακτητές.

Το στάρι στα ψηλά καμιόνια το φόρτωσαν και πάει: Αυτή η εικόνα φανερώνει την φροντίδα τω γερμανών κατακτητών να πάρουν τα αποθέματα σιταρίου της χώρας ,προκειμένου ,προκειμένου να θρέψουν τους γερμανούς στρατιώτες και να συνεχίσουν το φονικό τους έργο.

Ψωμί κι ελευθερία: Αυτή η εικόνα αποκαλύπτει την επιθυμία των ανθρώπων που λιμοκτονούσαν και υπέφεραν κάτω από την ανελεήτη γερμανική εξουσία.

Λύσανδρος Οικονομίδης

ΑΠΟΚΡΙΑ

Α.

Παραδοσιακή ποίηση

Β.

Ποιητικές λέξεις Καθημερινές λέξεις

μάτωνε νεκρήανάστρεφε ξεχάσειπεθαμένα μίσοςολοένα μαχαιρωμένοέρημους ξεχάσει

Δ.

Η Αποκρία είναι μια λέξη η οποία παίζει πάρα πολύ σημαντικό ρολο στο ποίημα και έχει μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά του συγγραφέα.Από ο,τι φαίνεται ο συγγραφέας θέλει να τονίσει το πώς η Αποκριά είναι κατί χαρούμενο για την ανθρώπινη λογική και τους δείχνει και ο τους αυτό θέλει να μεταφέρει.Η συγκεκριμένη εποχή είναι μια από τους πιο μαύρες στιγμές του ελληνικού λαού και όχι μόνο.Εξηγεί ότι η αποκριά είναι μια θλίψη για τους ανθρώπους εκείνης τους περίοδου εξαίτιας του πολέμου.Με πολύ ανατριχιαστικές λεπτομέριες περιγράφη με ποιητικό τρόπο τους καταστάσης εκείνης τους εποχής λέγοντας την λέξη Αποκριά,θέλοντας να τους δείξε πως εκείνη την εποχή δεν υπήρχε λόγος χαράς αλλά μόνο θλίψη για τους Έλληνες.

ΕΙΚΟΝΕΣ

α)Έπεφτε χιόνι γυάλινος χαρτοπόλεμοςβ)το βράδυ βγήκε το φεγγάρι

Γιάννης Ροζής

Ομαδική εργασία ποιήματος «Τελευταίος σταθμός»

Α.

Παραδοσιακή ποίηση:

στίξη κανονική: Λίγες οι νύχτες με φεγγάρι που μ’ αρέσαν.

Ποιητικό λεξιλόγιο: Τη στερνή όμως σκάλα.

Μοντέρνα ποίηση:

άλλογο στοιχείο:Λίγα φεγγάρια απόμειναν στην μνήμη.

Ελεύθερος στίχος:

τίτλος προβληματικός:

παραδοσιακό λεξιλόγιο:Ήρθε η στιγμή όμως πληρώμης

Β.

Ποιητικές εκφράσεις .

Τη στερνή όμως σκάλα.

Τα σπίτια στην αντίπερα πλαγιά από σμάλτο.

Ψυχές μαραγκιασμένες.

Καιρός του σπείρειν,καιρός του θερίζειν.

Καθημερινές εκφράσεις

Λίγα φεγγάρια απόμεινανστη μνήμη.

Ήρθε η στιγμή όμως πληρώμης .

Σε τούτο το τυρρηνικό.

Ν΄ αρχίσεις να μιλάς για πράγματα που ομολογείς .

Σαν έρθει ο θέρος .

Δ. Σύμβολα στο κείμενο είναι το φεγγάρι το οποίο είναι σύμβολο ομορφιάς, ωραίων στιγμών και αναμνήσεων και δείχνει διάθεση απολογισμού και αναπόλησης όμως είναι λίγες οι στιγμές του παρελθόντος που προσπαθεί να διαφυλάξει, είναι λίγα τα ευχάριστα που θέλει να θυμάται.

Γιάννης Ροζής

Λύσανδρος Οικονομίδης