Η γιορτή της Μουσικής

"Των οικιών ημών εμπιμπραμένων ημείς άδομεν"

Του καθηγητή μουσικής – μουσικολόγου Δημήτρη ΓρίβαWeb-site: http :// users . sch . gr / dgrivas

E-mail: dgrivas@sch.gr

Από το 1982, κάθε 21η Ιουνίου -συμβολική ημερομηνία λόγω του καλοκαιρινού ηλιοστάσιου- με πρωτοβουλία του Γάλλου τότε Υπουργού πολιτισμού Jack Lang γιορτάζεται η Ημέρα της Μουσικής. Η Γιορτή της Μουσικής είναι πλέον ένας θεσμός που από το 1985 εξαπλώθηκε έξω από τα Γαλλικά σύνορα, με τον ίδιο σκοπό και με τους ίδιους κανόνες. Η Αθήνα, πρώτη Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης το 1985, με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη είναι η πρώτη πόλη εκτός Γαλλίας στην οποία πραγματοποιήθηκε η Γιορτή.

Από μία απλή γιορτή στο Παρίσι το 1982, έφτασε να είναι σήμερα μια γιορτή, ένα ευρωπαϊκό κοινωνικό γεγονός, που διεξάγεται σε περισσότερες από 22 χώρες, από την Ιρλανδία έως το Καζακστάν και τις Βαλτικές χώρες μέχρι την Κύπρο. Σήμερα όλα λειτουργούν για χάρη της μουσικής. Ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικοί κάθε είδους, κατακλύζουν δημοτικούς χώρους, πλατείες, δρόμους, σταθμούς, πάρκα, αίθουσες κ.α. και παρουσιάζουν

αφιλοκερδώς χιλιάδες συναυλίες. Εκδηλώσεις από κλασσική, jazz, hip-hop, rock μέχρι και την παραδοσιακή μουσική λαμβάνουν χώρα όλες δωρεάν για το κοινό, καθώς το κόστος των συναυλιών είναι προσφορά των υποστηρικτών της Γιορτής. Άλλωστε, η Γιορτή της Μουσικής ανήκει στους μουσικούς, αλλά ανήκει εξ ίσου στα εκατομμύρια πολιτών όλων των ηλικιών και κοινωνικών τάξεων! Η φετεινή όμως Γιορτή της Μουσικής, εν μέσω κρίσης, μας προβληματίζει ιδιαίτερα, όχι μόνο τους μουσικούς αλλά και όλον τον κόσμο. Η κρίση παρουσιάζεται πρώτιστα ως οικονομική ενώ είναι εμφανείς οι προεκτάσεις της σε όλες τις εκφράσεις του κοινωνικού αλλά και προσωπικού μας βίου. Από την άλλη, η μουσική, ως μια ανώτερη πνευματική διεργασία, τι θέση και τι ρόλο λαμβάνει στο σύγχρονο γίγνεσθαι;Η μουσική, όσον αφορά το "υλικό" της μέρος, σίγουρα βιώνει κρίσεις και ανατροπές. Δισκογραφικές εταιρίες καταρρέουν, ωδεία κλείνουν, επαγγελματίες μουσικοί δεν βρίσκουν δουλειά, οι κανόνες του καλλιτεχνικού μάρκετινγκ ανατρέπονται. Αυτά έχουν σαν συνέπεια τη συρρίκνωση, ίσως τον ευτελισμό και το μαρασμό της μουσικής έκφρασης σ' όλες τις εκφάνσεις της. Όμως, ως προς την "πνευματική" της υπόσταση, δηλαδή στην ουσία της, η μουσική όχι μόνο μένει αλώβητη αλλά της δίνεται η ευκαιρία να παραμερίσει όλες τις κακοτοπιές του παρελθόντος της και, ανανεωμένη, αναθεωρημένη, μέσα από νέες λειτουργίες και δομές να αλλάξει σελίδα στο διάβα της ιστορίας της. Ίσως η αλλαγή να μην έρθει από πομπώδεις ορχήστρες, απρόσιτους μαέστρους και καλλιτεχνικούς μάνατζερ σε μεγαλόπρεπα θέατρα, αλλά από ζωντανούς πιτσιρικάδες που πιστεύουν ότι με μια κιθάρα στο χέρι θα αγωνιστούν τραγουδώντας σε δρόμους και πλατείες για καλύτερες μέρες.

Στη σημερινή λοιπόν μεταβατική "κρίση" αξιών και θεσμών η μουσική έχει να προσφέρει για τη γιορτή της ένα δάκρυ λύπης γι' αυτό που φεύγει κι ένα χαμόγελο ελπίδας γι' αυτό που έρχεται.

Ας θαυμάσουμε, λοιπόν το μεγαλείο του Ήλιου που δεσπόζει σήμερα στον ουρανό, ας καλωσορίσουμε το καλοκαίρι κι ας πούμε “χρόνια πολλά” στο πιάνο, το ακορντεόν, την τρομπέτα, την κιθάρα, στους μαέστρους, τους καθηγητές μουσικής, στα παιδιά που μαθαίνουν μουσική και, γενικά, σ’ όλους τους μουσικούς, καθώς και σ’ όσους αγαπούν τη μουσική, δηλαδή σ’ όλον τον κόσμο!