ΓΙΟΡΤΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

19Ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

1973-2016 43 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΕΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

«ΤΟ ΠΟΥΛΙ» ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

Παπαδόπουλος - Πατακός

ΤΑ ΑΡΜΑΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Πότε θα κάνει, πότε θα κάνει ξαστεριά, Ε, πότε θα φλεβαρίσει, (2) Να πάρω το, να πάρω το ντουφέκι μου, (2) Ε, την όμορφη πατρώνα. (2) Να κατεβώ, να κατεβώ στον Ομαλό, (2) Ε, στη στράτα των Μουσούρων. (2) Να κάνω μά, να κάνω μάνες δίχως γιους, (2) Ε, γυναίκες δίχως άντρες, (2) Να κάνω και, να κάνω και μωρά παιδιά , (2) Ε, να κλαιν δίχως μανάδες. (2) Πότε θα κά, πότε θα κάνει ξαστεριά.

ΠΟΤΕ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΞΑΣΤΕΡΙΑ

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΕΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1973

Η τριήμερη εξέγερση του Πολυτεχνείου (14-17 Νοεμβρίου 1973)

ΠΑΛΗΣ ΞΕΚΙΝΗΜΑ Πάλης ξεκίνημα νέοι αγώνες Οδηγοί της ελπίδας οι πρώτοι νεκροί Όχι άλλα δάκρυα κλείσαν οι τάφοι Λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί Λουλούδι φωτιάς βγαίνει στους τάφους Μήνυμα στέλνουν οι πρώτοι νεκροί Απάντηση θα πάρουν ενότητα κι αγώνα Για να βρουν ανάπαυση οι πρώτοι νεκροί

Ο ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

Η στιγμή της παραβίασης της πύλης του Πολυτεχνείου

από το άρμα μάχης

Η Αστυνομία επιδεικνύει – μετά την καταστολή της

εξέγερσης - τον ραδιοφωνικό πομπό του Πολυτεχνείου

Οι νεκροί της εξέργεσης

Οι νεκροί της εξέργεσης

Οι νεκροί της εξέργεσης

Οι νεκροί της εξέργεσης

ΤΟ ΓΕΛΑΣΤΟ ΠΑΙΔΙ Ήταν πρωί τ’ Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή Βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη. Βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί Σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί. Είχεν αντρειά και θάρρος κι αιώνια θα θρηνώ Το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό. Ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή Σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί. Ω, να ‘ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι Και μόνον από βόλι Εγγλέζου να ‘χε πάει. Κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή Θα ‘ταν τιμή μου που ‘χασα το γελαστό παιδί. Βασιλικιά μου αγάπη, μ’ αγάπη θα στο λέω Για τ’ ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω. Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ Δόξα τιμή στ’ αξέχαστο, το γελαστό παιδί. Βασιλικιά μου αγάπη, μ’ αγάπη θα στο λέω Για τ’ ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω. Γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ Δόξα τιμή στ’ αξέχαστο, το γελαστό παιδί.

«Επίγραμμα για το Πολυτεχνείο»του Γιάννη Ρίτσου  

Όσοι έπεσαν στο χώρο ετούτο εγείρονταικαι προχωρούν στην ιστορία κι ο λαός μαζί τουςεκεί που σμίγουν φως και χώμα κι όνειρο,εκεί που λευτεριά κι Ελλάδα είναι ένα.

ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

ΕΘΝΙΚΟ ΜΕΤΣΟΒΕΙΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ