ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤ ΤΑΞΗΣ 2ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΡΥΣΤΟΥ...

ΩΡΑ ΓΙΑ ∆ΙΑΛΕΙΜΜΑ ΤΕΥΧΟΣ 10ο ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2013

Η εφηµερίδα της Στ΄ Τάξης του 2ου ∆ηµοτικού Σχολείου Καρύστου 1

«Συνέντευξη από τον καραγκιοζοπαίχτη

Μιχάλη Ταυλάτο»

Προ ηµερών ήρθε στο σχολείο µας

«Λαϊκό θέατρο σκιών» του Μιχάλη

Ταυλάτου και όλοι οι µαθητές του

σχολείου µας παρακολούθησαν την

παράσταση

«Ο καπετάν- Κίσσας». Ο αγαπηµένος

ήρωας των µικρών παιδιών ζωντάνεψε

µπροστά στα µάτια τους, παραδοσιακός,

αλλά και σύγχρονος µαζί. Μια

εξαιρετική παράσταση.

Στο τέλος της παράστασης ο

καραγκιοζοπαίχτης µε υποµονή έδειξε

στα παιδιά πώς έκανε τις µιµήσεις, πώς

δηµιουργούνταν τα ηχητικά κ.ά. Οι

µαθητές της Στ΄ του πήραν και

συνέντευξη. Με πολύ χαρά απάντησε σε

όλες µας τις ερωτήσεις:

Μαθητές: Πόσα χρόνια κάνετε αυτή τη

δουλειά;

Μ. Τ. : Εδώ και 13 χρόνια.

Μαθητές: ΄Εχετε σπουδάσει;

Μ. Τ.: ∆εν έχω σπουδάσει. ΄Ηµουν

µαθητής του µεγάλου Βάγγου

(Ευάγγελου Κορφιάτη). Μαθήτευσα

κοντά του για 5 χρόνια.

Μαθητές: Από τι φτιάχνονται οι

φιγούρες;

Μ. Τ.: Από χαρτόνι, από δέρµα

αγελάδας ή από πλαστικό.

Μαθητές: Το κείµενο το βρίσκεται

µόνος σας;

Μ. Τ.: Οι παραστάσεις είναι

παραδοσιακές, αλλά προσπαθούµε να

τις προσαρµόσουµε στο σήµερα.

Μαθητές: Είναι εύκολο να παίζετε;

Μ.Τ. : Θέλει πολύ συντονισµό και µε

το συνεργάτη µου.

Μαθητές: Πώς λένε το συνεργάτη σας;

Μ.Τ. : Τον λένε Μανώλη.

Μαθητές: Τα λόγια τα µαθαίνετε

απέξω;

Μ. Τ.: Ναι. Τα θυµάµαι.

Μαθητές: Σας ευχαριστούµε πολύ και

σας ευχόµαστε καλή συνέχεια στο έργο

σας.

Μ. Τ. : Σας ευχαριστώ κι εγώ και σας

εύχοµαι καλή πρόοδο.



«Πολυτεχνείο… 40 χρόνια µετά»

Την Παρασκευή 15 Νοεµβρίου 2013 στο κτίριο της Περιβαλλοντικής

Ενηµέρωσης κάναµε την εκδήλωση στη µνήµη του Πολυτεχνείου.

Η αίθουσα ήταν κατάµεστη από κόσµο. Οι µαθητές της Στ΄τάξης είχαν

προετοιµάσει µε τους δασκάλους τους χαρακτηριστικά σκετσάκια και τραγούδια

που απέδιδαν το κλίµα εκείνης της εποχής. Οι βιντεοπροβολές έδειξαν τους

δικτάτορες για να θυµούνται οι µεγάλοι και να µαθαίνουν οι µικροί.

Η µέρα ολοκληρώθηκε µε κατάθεση κόκκινων γαρίφαλων, απ’ τους µαθητές, στο

Ηρώο της πλατείας Αµαλίας.



Πηνελόπη ∆έλτα

Εξαίρετη Ελληνίδα πεζογράφος.

΄Εγραψε µυθιστορήµατα για παιδιά σε

µια εποχή που η παιδική λογοτεχνία

ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Γεννήθηκε

στην Αλεξάνδρεια. Πατέρας της ήταν ο

Εµµανουήλ Μπενάκης. Από τα νεανικά

της χρόνια η Πηνελόπη άρχισε να

ασχολείται µε τα γράµµατα. Η αγάπη

της για τον άνθρωπο και ιδιαίτερα για

τα µικρά παιδιά έστρεψε τη συγγραφέα

στην παιδική λογοτεχνία. Τα βιβλία της

είναι γραµµένα σε γλώσσα απλή και

κατανοητή και τα θέµατα της παρµένα

από τις µεγάλες στιγµές της ελληνικής

ιστορίας και τις παραδόσεις του λαού

µας. Προβάλουν πάντα ήρωες για

µίµηση και τονίζουν την αγάπη για την

πατρίδα, το Θεό και τις µεγάλες αξίες

της ζωής.

Σπουδαιότερα έργα της είναι: «Για την

πατρίδα», «Παραµύθι χωρίς όνοµα»,

«Στον καιρό του Βουλγαροκτόνου», «Ο

τρελαντώνης», «Ο Μάγκας», «Τα

µυστικά του βάλτου». Η ∆έλτα

αυτοκτόνησε στις 2 Μαΐου 1941, την

ηµέρα που οι Γερµανοί µπήκαν στην

Αθήνα και άρχισε για τους ΄Ελληνες η

Κατοχή (Β΄Παγκόσµιος πόλεµος).

Υπέφερε από το 1925 από ασθένεια

που της είχε προκαλέσει παράλυση.

Η µαθήτρια Ζαφειρούλα Γουλέτα

Οδυσσέας Ελύτης

Ο Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε

στις 2 Νοεµβρίου 1911 στο Ηράκλειο

της Κρήτης. ΄Ηταν το τελευταίο από τα

6 παιδιά του Παναγιώτη Αλεπουδέλλη

και της Μαρίας Βρανά.

Το φθινόπωρο του 1924 εγγράφηκε στο

Γ΄Γυµνάσιο Αρρένων Αθηνών και

συνεργάστηκε στο περιοδικό «Η

∆ιάπλασις των παίδων»

χρησιµοποιώντας διάφορα ψευδώνυµα.

Όπως ο ίδιος οµολογεί πρωτογνώρισε

τη νεοελληνική λογοτεχνία, αυτός ο

θρεµµένος µε παγκόσµια έργα του

πνεύµατος, που ξόδευε όλα του τα

χρήµατα αγοράζοντας βιβλία και

περιοδικά.

∆ιακρίθηκε το 1960 µε το Κρατικό

Βραβείο Ποίησης και το 1979 µε το

βραβείο Νόµπελ Λογοτεχνίας, ο

δεύτερος και τελευταίος µέχρι σήµερα

΄Ελληνας που τιµήθηκε µε βραβείο

Νόµπελ. Γνωστότερα ποιητικά του έργα

είναι το ΄Αξιον Εστί, ΄Ηλιος ο πρώτος,

Προσανατολισµοί κ.ά.

Πέθανε στις 18 Μαρτίου 1996.

Ο µαθητής Nίκος Ζωγράφος



Μίκης Θεοδωράκης

Το πραγµατικό του όνοµα είναι

Μιχαήλ Θεοδωράκης. Γεννήθηκε στις

29 Ιουνίου 1925 στη Χίο. Η εθνικότητα

και υπηκοότητα είναι ελληνική. Είναι

µουσικοσυνθέτης και έχει πάρει πολλά

βραβεία:

1ο βραβείο: στο Φεστιβάλ Μόσχας

(1957) για τη σουίτα Νο 1 για πιάνο και

ορχήστρα.

2ο βραβείο: Copley Music Prize (ως ο

καλύτερος Ευρωπαίος συνθέτης της

χρονιάς 1959)

3ο βραβείο: “Sibelius –Prize(1963)κ. ά.

Η µαθήτρια Γαβριέλα

Πολυχρονίου

Γιάννης Ρίτσος

Ο Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε στη

Μονεµβασία την 1η Μαΐου του 1909 και

πέθανε στις 11 Νοεµβρίου του 1990

στην Αθήνα. ΄Ηταν ΄Ελληνας ποιητής

και δηµοσίευσε πάνω από εκατό

ποιητικές συλλογές και συνθέσεις,

εννέα µυθιστορήµατα, τέσσερα θεατρικά

έργα και µελέτες. Πολλές µεταφράσεις,

χρονογραφήµατα και άλλα δηµοσιεύµατα

συµπληρώνουν το έργο του.

Παντρεύτηκε την παιδίατρο Γαρυφαλιά

Γεωργιάδη το 1954 και το 1955

γεννήθηκε η µοναδική του κόρη

Ελευθερία.

Ποιήµατα:

Τρακτέρ (1934),Επιτάφιος (1936)

Πυραµίδες (1935), Το τραγούδι της

αδερφής µου (1937),Το εµβατήριο του

ωκεανού (1940),Εαρινή συµφωνία

(1938),∆οκιµασία (1943) και πολλά

άλλα ακόµη

Βραβεία:

Πρώτο Κρατικό Βραβείο

Ποίησης «Η Σονάτα του

σεληνόφωτος»



Μέγα ∆ιεθνές Βραβείο ποίησης

(Βέλγιο 1972)

∆ιεθνές βραβείο «Γκεόργκι

∆ηµητρώφ» (Βουλγαρία 1975)

Μέγα Βραβείο Ποίησης «Αλφρέ

ντε Βινύ» (Γαλλία 1975)

∆ιεθνές Βραβείο «Αίτινα-

Ταορµίνα» (Ιταλία 1976)

Βραβείο Ειρήνης του Λένιν

(ΕΣΣ∆ 1977)

Ο µαθητής Νίκος Κολιαβράς

Γιώργος Σεφέρης

Ο Γιώργος Σεφέρης γεννήθηκε στη

Σµύρνη στις 13 Μαρτίου του 1900 και

απεβίωσε στην Αθήνα στις 20

Σεπτεµβρίου του 1971. Είναι ένας από

τους σηµαντικότερους ΄Ελληνες

ποιητές και εκ των δύο µοναδικών

βραβευµένων µε το Νόµπελ

Λογοτεχνίας Ελλήνων, µαζί µε τον

Οδυσσέα Ελύτη. Το πραγµατικό του

όνοµα ήταν Γεώργιος Σεφεριάδης. Το

1906 αρχίζει η µαθητική του

εκπαίδευση στο Λύκειο Χ. Αρώνη. Το

1914, εποχή κατά την οποία άρχισε να

γράφει τους πρώτους στίχους του, µε

το ξέσπασµα του Μεγάλου Πολέµου

κατά τη θερινή περίοδο του έτους, η

οικογένεια µετανάστευσε στην Ελλάδα.

Ο Γιώργος Σεφέρης ενεγράφη στο

Πρότυπο Κλασσικό Γυµνάσιο

Αθηνών, από το οποίο αποφοίτησε τον

Μάιο του 1917. Εγγράφεται στη Νοµική

Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών. Ο

Γιώργος Σεφέρης απέκτησε το πτυχίο

της Νοµικής τον Οκτώβριο του 1921

και στη συνέχεια µεταβαίνει στα τέλη

Αυγούστου του 1924, στο Λονδίνο για

την τελειοποίηση των αγγλικών του εν

όψει των εξετάσεων στο Υπουργείο

Εξωτερικών.

Ποιητικές συλλογές:

Στροφή, Αθήνα 1931

Πάνω σ’ έναν ξένο τοίχο, Αθήνα

1931

Η Στέρνα, Αθήνα 1932

Σχέδια στο περιθώριο, Αθήνα

1935

Κίχλη, Αθήνα 1947

Ο µαθητής Νικόλας

Βενετσιάνος

Γεώργιος Παπανικολάου

(13 Μαίου 1883- 19 Φεβρουαρίου 1962)

υπήρξε διάσηµος Έλληνας γιατρός,

βιολόγος και ερευνητής.

Στην είσοδο της πάλαι ποτέ

ειδυλλιακής Χαλκίδας δεξιά της



καλωδιακής Γέφυρας, που φέρει το το

όνοµα «Γεώργιος Ν. Παπανικολάου»,

εµείς οι Ευβοείς, µε δικαιολογηµένη

υπερηφάνεια, έχουµε στήσει ανδριάντα

του µεγάλου Κουµιώτη γιατρού σε

αναγνώριση της τεράστιας προσφοράς

του στην προάσπιση της υγείας του

γυναικείου κόσµου από τον καρκίνο της

µήτρας.

Ο σεµνός και ακούραστος γιατρός

όµως δεν βάδιζε και δεν έφτασε µόνος

του στον ιατρικό του κολοφώνα. Είχε

στο πλάι του έναν γήινο άγγελο, που τον

συνόδευε και τον στήριζε σε κάθε του

βήµα. Η αγαπηµένη του Μάχη, η

σύζυγός του, η οποία θυσίασε χάριν της

επιστήµης του άνδρα της πλείστα αγαθά

της ζωής, µεταξύ των οποίων την

ύψιστη γυναικεία ευλογία, τη µητρότητα,

το ζείδωρο αυτό αγαθό της ζωής. Η

Μάχη υπήρξε γι αυτόν η σύντροφος στη

µεγαλοσύνη όπως προσφυώς αναφέρεται

στο έµβληµα του αντικαρκινικού αγώνα,

στο «χρυσό σπαθί της ελπίδας» που της

απονεµήθηκε σε ειδική τελετή, για την

προσφορά της στο Α΄ Παγκόσµιο

συνέδριο για τον καρκίνο της µήτρας στη

Νέα Ορλεάνη τον Μάρτιο του 1969.

Η Μάχη εργάστηκε άοκνα κοντά στον

άνδρα της 47 χρόνια. Ο Παπανικολάου

πέθανε στις 19 Φεβρουαρίου το 1962

αιφνιδίως. Η σορός του Παπανικολάου

µεταφέρθηκε στη Νέα Υόρκη και η

κηδεία του έγινε στον Ελληνορθόδοξο

Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Τριάδας

στις 23 Φεβρουαρίου 1962.

Σήµερα το τεστ Παπανικολάου (τεστ-

Παπ) χρησιµοποιείται παγκοσµίως για

τη διάγνωση του καρκίνου της µήτρας

και άλλων κυτταρολογικών ασθενειών

του γυναικείου αναπαραγωγικού

συστήµατος.

Ο µαθητής Χρήστος

Κεκεµπάνος

Ελευθέριος Βενιζέλος

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν

΄Ελληνας πολιτικός που διετέλεσε

πρωθυπουργός της Κρητικής

Πολιτείας και 7 φορές

πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ως

πολιτικός διαδραµάτισε σηµαντικό

ρόλο στο Κρητικό ζήτηµα καθώς και

στα πολιτικά δρώµενα της Ελλάδας

από το 1910 µέχρι και τον θάνατό

του. Γεννήθηκε στις Μουρνιές Χανίων

στις 23 Αυγούστου 1864 και ήταν το

πέµπτο παιδί του Κυρίκου Βενιζέλου

εµπόρου και της Στυλιανής

Πλουµιδάκη από το Θέρισο.

Μεγάλωσε στα Χανιά αλλά λόγω

διώξεων του πατέρα του από την

Οθωµανική διοίκηση πέρασε µέρος

των παιδικών του χρόνων στα Κύθηρα

και την Ερµούπολη.



Οργάνωσε την επανάσταση στο Θέρισο

και το 1910 ανέλαβε την πρωθυπουργία

της Κρητικής Πολιτείας, την οποία

εγκατέλειψε λίγους µήνες αργότερα για

να αναλάβει την πρωθυπουργία στην

Ελλάδα κατόπιν προσκλήσεως του

Στρατιωτικού Συνδέσµου. Από την

έναρξη του Α΄Παγκόσµιου Πολέµου

τάχθηκε υπέρ της Αντάντ διαφωνώντας

ανοιχτά µε το βασιλέα, αν και είχε

εκλεγεί πρωθυπουργός εκδιώχθηκε .

Επέστρεψε στην Ελλάδα ως

πρωθυπουργός την περίοδο 1917-1920,

αλλά εγκατέλειψε την Ελλάδα µετά την

ήττα του το 1935. ΄Εγινε για τελευταία

φορά πρωθυπουργός και τον Μάρτιο

του ίδιου χρόνου µετά την απόπειρα

πραξικοπήµατος κατέφυγε στο Παρίσι

όπου και πέθανε.

Η µαθήτρια Σταυρούλα Λύκου

Παύλος Μελάς

Ο Παύλος Μελάς (29 Μαρτίου 1870-13

Οκτωβρίου 1904) ήταν αξιωµατικός

του Πυροβολικού του ελληνικού

στρατού και πρωτεργάτης του

Μακεδονικού αγώνα. ΄Ηταν γιος του

Μιχαήλ Μελά και γαµπρός του

Στέφανου ∆ραγούµη. Γεννήθηκε στη

Μασσαλία της Νότιας Γαλλίας. Η καταγωγή της οικογένειας του ήταν

από το Παρακάλαµο Πωγωνίου της

Περιφερειακής Ενότητας Ιωαννίνων.

Μετά τη µατακίνηση της οικογένειας

στην Αθήνα σπούδασε στη Στρατιωτική

Σχολή Ευελπιδων απ’ όπου αποφοίτησε

ως ανθυπολοχαγός του πυροβολικού το

1891. Φέροντας τύψεις για την έκβαση

του πολέµου του 1897 συµµετείχε από

τους πρώτους στο ιδρυθέν το 1900

Μακεδονικό κοµιτάτο για την εµψύχωση

του απογοητευµένου ελληνικού

πληθυσµού της Μακεδονίας και σε

αντίδραση στη δράση των Βούλγαρων

κοµιτατζήδων. ΄Ετσι από το

Φεβρουάριο του 1904 ο Παύλος Μελάς

έσπευσε µε άλλους τρεις αξιωµατικούς

τους Α. Κοντούλη, Α. Παπούλα και

Κολοκοτρώνη προς επιτόπια µελέτης

της κατάστασης. Αποτυγχάνοντας σε

εκείνη την πρώτη προσπάθεια

επανήλθε τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου

οπότε και εισήλθε στη Μακεδονία ως

ζωέµπορος µε το όνοµα «Πέτρος

∆έδες». Μετά εικοσαήµερη παραµονή

συναντήθηκε µε τον Λάµπρο Κοροµήλα

στη Θεσσαλονίκη ανταλλάσσοντας

σκέψεις για ανάληψη επιχειρήσεων και

στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα.

Η µαθήτρια Αλεξάνδρα Σταύρου

Ιούλιος Βερν

Ο Ιούλιος Βερν(8 Φεβρουαρίου 1828-

24 Μαρτίου 1905)ήταν Γάλλος

συγγραφέας, από τους πρωτοπόρους

του είδους της επιστηµονικής

φαντασίας. Είναι περισσότερο γνωστός

από τα µυθιστορήµατά του «Ταξίδι στο



Κέντρο γης Γης» (1864) «20.000

λεύγες κάτω από τη θάλασσα» (1870)

και «Ο γύρος του κόσµου σε 80 µέρες»

(1873). Ο Βερν έγραψε για αεροπορικά

και διαστηµικά ταξίδια πριν

εφευρευθούν πρακτικά τα αεροπλάνα

και πριν επινοηθούν τα πρακτικά µέσα

ενός διαστηµικού ταξιδιού. Είναι ο

δεύτερος πιο µεταφρασµένος

συγγραφέας στον κόσµο (µετά την

Αγκάθα Κρίστι). Μερικά από τα βιβλία

του γυρίστηκαν σε κινηµατογραφικές

ταινίες, κινούµενα σχέδια και

τηλεοπτικές σειρές. Ο Βερν αναφέρεται

συχνά ως ο «Πατέρας της

Επιστηµονικής Φαντασίας», τίτλο που

µερικές φορές µοιράζεται µε τον

Χιούγκο Γκέρνσµπακ και Χ. Τζ. Γουέλς.

Σας συνιστούµε ανεπιφύλακτα να

διαβάσετε τα µυθιστορήµατά του ή έστω

να τα δείτε σε ταινίες.

Οι µαθήτριες Αλεξάνδρα Σταύρου

Ηλιάνα Σταύρου,

Ελένη Μάριζα,

Σταυρούλα Λύκου



Το ήξερες αυτό;

΄Ανοιξε το τούνελ

Επιτέλους, τέλος! Τελείωσαν τα έργα στο 2ο περίπου χλµ

επαρχιακής οδού Καρύστου-Χαλκίδας και το τούνελ παραδόθηκε στην

κυκλοφορία.

Είναι πραγµατικά όµορφο και χρήσιµο έργο. Το καλό αργεί να γίνει!

΄Εχει ωραίο και καλό φωτισµό και φωσφορίζουσα διαγράµµιση. Τα

οχήµατα θα µπορούν να διέρχονται ασφαλή πλέον, χωρίς το φόβο

κατολισθήσεων.

Το έργο κρίθηκε αναγκαίο όταν διαπιστώθηκε µετά την

αποπεράτωση του δρόµου ότι κινδύνευαν τα οχήµατα και οι επιβάτες

από κατολισθήσεις βράχων.

Τελείωσε λοιπόν και παραδόθηκε στην κυκλοφορία. Καλορίζικο!

Ε. Ο.-ΟΣ/Π.Μ.-ΟΣ



«Ο µικρός Νικόλας σε νέες περιπέτειες» Νο 21

Σας προτείνων να διάσετε αυτό το βιβλίο γιατί είναι ξεκαρδιστικό. Ο µικρός

Νικόλας ξαναπτυπά! Το γέλιο συνεχίζεται: Οι σκανταλιές της πιο απίθανης

τρελοπαρέας σε 45 νέες απολαυστικές περιπέτειες µε το ανεπανάληπτο χιούµορ

του Ρενέ Γκοσινί και τα µοναδικά σκίτσα του Ζαν Ζακ Σενπέ. Τα παιδιά

ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και οι µεγάλοι ξαναθυµούνται δικές τους

αγαπηµένες ιστορίες, γιατί κατά βάθος όλοι κρύβουµε ένα µικρό Νικόλα µέσα µας.

Εκδόσεις: Νέοι Ορίζοντες

Συγγραφέας: Ρενέ Γκοσινί

Η µαθήτρια Μαριστέλλα Βλάχου



Τόµπι ο µικρός ήρωας του δέντρου

Με λίγα λόγια:

Στον κόσµο του ∆έντρου µεγαλώνει ένας ήρωας, ένας πράσινος µαχητής µε

ύψος µόλις ενάµισι χιλιοστό, ο Τόµπι. Με όπλο την εξυπνάδα και τη φαντασία του,

προσπαθώντας να σώσει την οικογένειά του, αγωνίζεται ενάντια στους άρχοντες

του συµµάχους, που εκµεταλλεύονται και καταστρέφουν το ∆έντρο. Μήπως ο

κόσµος του µοιάζει µε το δικό µας;

∆ιαβάζοντας το δε θα ξανακοιτάξετε ποτέ ένα δέντρο µε τον ίδιο τρόπο.

Συγγραφέας:Τιµοτε ντε Φοµπελ

Εκδόσεις: Σύγχρονοι Ορίζοντες

Η µαθήτρια Γαβριέλα Πολυχρονίου



Το Ρίο ντε Τζανέιρο είναι πόλη στη

νοτιοανατολική Βραζιλία, πρωτεύουσα

της οµώνυµης πολιτείας.

Είναι διάσηµη για τη θεµατική φυσική

θέση της, τους εορτασµούς

καρναβαλιού, τη σάµπα και άλλα είδη

µουσικής, παραλίες όπως η

Κοπακαµπάνα κ.ά. τους πεζόδροµους

µε τα µαυρόασπρα µωσαϊκά και χαλαρό

τρόπο ζωής των κατοίκων. Κάποια από

τα πιο γνωστά αξιοθέατα της πόλης

είναι το γιγαντιαίο τεχνοτροπίας Αρ

Ντεκό άγαλµα του Ιησού, στην κορυφή

του λόγου Corcovado , ο λόφος Pao de

Acucar µε το τελεφερίκ, το

Σαµποδρόµιο ένας πεζόδροµος για την

παρέλαση του Καρναβαλιού και ένα από

τα µεγαλύτερα γήπεδα του κόσµου, το

περίφηµο Μαρακανά. Στο Ρίο βρίσκεται

επίσης το µεγαλύτερο δάσος του

κόσµου το Tijuca.

Το άγαλµα του Χριστού Λυτρωτή

θεωρείται ένα από τα επτά θαύµατα

του σύγχρονου κόσµου. Είναι σηµείο

αναφοράς όχι µόνο για το Ρίο και τη

Βραζιλία, αλλά και διάσηµο σε

ολόκληρο τον κόσµο. ΄Εχει ύψος 30µ.

(39 µε τη βάση) και ζυγίζει 1000

τόνους.! Στέκεται µε απλωµένα τα

χέρια σαν να καλοσωρίζει τον κόσµο

και ατενίζει την πόλη του Ρίου, από

ύψος 710µ.

Το γήπεδο Μαρακανά είναι

χωρητικότητας 103.045 θεατών, στο

οποίο το 1950 σηµειώθηκε το παγκόσµιο

ρεκόρ προσέλευσης θεατών σε

ποδοσφαιρικό αγώνα, όταν 199.854

άνθρωποι παρακολούθησαν τον τελικό

παγκόσµιου κυπέλου ανάµεσα στην

Βραζιλία και την Ουραγουάη, Μαζί µε το

Γουέµπλει του Λονδίου θεωρείται

γήπεδο-φετίχ για τους απανταχού

ποδοσφαιρόφιλους.

Το γήπεδο ανοίγει τις… πύλες του για

να υποδεχτεί τους ΄Ελληνες και την

εθνική µας οµάδα ποδοσφαίρου.

Πάµε Ρίο µε …Μπρίο

«Ρουµάνοι αντίο, εµείς πάµε Ρίο»

Η µαθήτρια Μαρία Κρίσιλια



To κουνάβι

Το κουνάβι ή Iκτις η δενδρόβιος

αρπακτικών ζώων που ανήκει στην

οικογένεια Ικτίδες ή Μουστελίδες της

τάξης των σαρκοφάγων. ∆ιαδεδοµένο

στην Κεντρική Ασία και στην Ευρώπη,

δεν συναντάται στις Σκανδιναβικές

χώρες εκτός της Νορβηγίας, στις

Βρετανικές νήσους και στη Σαρδηνία. Ο

άνθρωπος το κυνηγά για το πολύτιµο

δέρµα του. Τα ωραιότερα δέρµατα

κουναβιού προέρχονται από τη

Νορβηγία και τη Σκωτία.

Το σώµα του είναι επίµηκες µε

κοντά πόδια. ΄Εχει µήκος περίπου 55

εκ. ενώ η φουντωτή ουρά φτάνει τα

30εκ. έχει µυτερό κεφάλι µε µικρά

τριγωνικά αφτιά και ζωηρά µάτια. Στη

ράχη του έχει χρώµα σκούρο καφέ, στο

ρύγχος ξανθό και στις πλευρές

κιτρινωπό και στα πόδια καφέ-µαύρο.

Το χειµώνα έχει σκουρότερα από το

καλοκαίρι.

Τρέφεται κυρίως µε µικρά ελάφια,

ζαρκάδια, λαγούς, ποντίκια, ακόµα και

κότες που βρίσκονται σε ορνιθώνες.

Είναι µεγάλη πληγή των κτηνοτρόφων

της Καρύστου γιατί πνίγει τις κότες

µας.

Η µαθήτρια Σταυρούλα Λύκου

∆ηλητηριώδη Φυτά

Προσοχή δηλητηριώδες φυτό!

Το κώνειο το στικτόν ή κατά κόσµο το

βρωµόχορτο

Είναι φυτό ποώδες, λείο σχεδόν χωρίς

τρίχες, µεγάλο, µε ύψος από 50cm έως

2,5m.

Ο βλαστός είναι ισχυρός, ορθός,

διακλαδιζόµενος, συνήθως µε

ερυθροκαστανές κηλίδες προς το κάτω

µέρος, κούφιος εσωτερικά, γραµµωτός

κατά µήκος εξωτερικά.

Είναι φυτό πολύ κοινό στην Αττική

µέχρι τον προηγούµενο αιώνα και

εξακολουθεί να υπάρχει και σήµερα.

Οι µαθήτριες Αλεξάνδρα Σταύρου

Ηλιάνα Σταύρου

Ελένη Μάριζα

Σταυρούλα Λύκου



Το µάζεµα της ελιάς

Η ελιά είναι ένα ευλογηµένο δέντρο. Ο

εθνικός µας ποιητής Κ. Παλαµάς στο

ποίηµα «Η ΕΛΙΑ Η ΤΙΜΗΜΕΝΗ»

γράφει:

Εδώ στον ίσκιο µου αποκάτου

ήρθε ο Χριστός, ν’ αναπαυθεί

κι ακούστηκε η γλυκιά λαλιά σου

λίγο προτού να σταυρωθεί.

Το δάκρυ σου, δροσιά αγιασµένη,

έχει στη ρίζα µου χυθεί.

Είµαι η ελιά η τιµηµένη.

Η ελιά είναι δέντρο αειθαλές. Το Μάιο

ανθίζει, τα λουλούδια της έχουν άσπρο

χρώµα και είναι µικρά. Ο καρπός της

είναι πράσινος και ωριµάζει τον

Οκτώβριο και το χρώµα του γίνεται

πρασινόµαυρο. Στο τέλος του Οκτώβρη ή

το Νοέµβρη, αλλά και το ∆εκέµβρη οι

γεωργοί µαζεύουν τον καρπό για να

βγάλουν το λάδι.

Τα παλιά χρόνια το ελαιοµάζοµα όπως

έµαθα από έναν ηλικιωµένο θείο µου

γινόταν ως εξής:

Οι αγρότες ξυπνούσαν πριν ξηµερώσει.

Ετάιζαν τα ζώα τους, φόρτωναν τα

απαραίτητα εργαλεία για το µάζεµα της

ελιάς στο γαϊδουράκι τους, έβαζαν στον

ώµο τους τη σκάλα κι ένα µακρύ ξύλο και

ξεκινούσαν για τον ελαιώνα.

Στον ελαιώνα όταν έφταναν έβαζαν

πάνω στην ελιά τη σκάλα. Οι άντρες

ανέβαιναν στη σκάλα και πάνω στο

δέντρο της ελιάς και µε τα χέρια τους

έριχναν τον καρπό κάτω στο χώµα.

Κλωνάρια που δεν τα έφταναν µε τα χέρια

τους, τα χτυπούσαν µε το ξύλο για να

πέσουν κάτω οι ελιές. Τις ελιές που είχαν πέσει κάτω τις

µάζευαν και τις έβαζαν µέσα στα

καλαθάκια τους οι γυναίκες και τα παιδιά.

Τις ελιές που είχαν πέσει κάτω τις

µάζευαν και τις έβαζαν µέσα στα καλαθάκια

τους οι γυναίκες και τα παιδιά. Τον καρπό

που µάζευαν τον έριχναν σ’ ένα µεγάλο

κουβά που τον έλεγαν ξάι: Το ξάι ήταν το

µέτρο που µετρούσαν την ποσότητα του

καρπού.

-Πόσα ξάγια ελιές µάζεψες µπαρµπα-Μήτσο

σήµερα;

- ∆όξα το Θεό επήγαµε καλά µαζέψαµε 20

ξάγια.

Μάζευαν και τις ελιές που είχαν πέσει

από το δέντρο κι αυτό τον καρπό τον έλεγαν

«χαµάδα». Τις ελιές από το ξάγι τις έβαζαν

στα τσουβάλια. Τα φόρτωναν το βράδυ στο

γαϊδουράκι, πήγαιναν στο σπίτι τους και τις

άδειαζαν στο λιακό (αυλή).

Τον καρπό που µάζευαν µετά από 6-7 µέρες

τον έβαζαν πάλι στα τσουβάλια τρία ή

τέσσερα ξάγια σε κάθε τσουβάλι και

ειδοποιούσαν τον λιοτριβιάρη να έρθει µε τα

ζώα τα δικά του για να τις µεταφέρουν στο

λιοτρίβι.

Την εποχή που περιγράφουµε δηλαδή µέχρι

το 1970 δεν υπήρχαν αγροτικά αυτοκίνητα

για να µεταφέρουν τις ελιές. Το λιοτρίβι δεν

ήταν τότε µηχανοκίνητο. Το λιώσιµο του

ελαιόκαρπου γινόταν ως εξής:

Υπήρχε ένα πέτρινο αλώνι, που είχε δύο

µεγάλες πέτρινες ρόδες. ΄Εριχναν τις ελιές

σ’ αυτό το αλώνι. Είχαν ζέψει ένα άλογο που

γύριζε γύρω από το αλώνι. Οι βαριές και

µεγάλες πέτρες έλιωναν τις ελιές και τις

έκαναν σαν αλοιφή, όπως το κάνει σήµερα το

µηχάνηµα. Μετά αυτές τις λιωµένες ελιές µε

ένα «πιάτο»τσίγκινο τις έβαζαν µέσα στις

τσαντίλες (σακιά). Σε κάθε τσαντίλα έβαζαν

ένα πιάτο. Τις τσαντίλες τις τοποθετούσαν

τη µια πάνω στην άλλη και εκεί µε τη µενέλα

έστυβαν τις ελιές αφού τους έριχναν πάνω

(τις περίελουζαν) µε ζεµατιστό νερό.

Ο µαθητής Αντώνης Χουντάσης



O γάρος της αρχαιότητας

Ο γάρος είναι ένα περίφηµο σκεύασµα,

σπάνιο άρτυµα και ακριβός µεζές, ήταν ο

περίφηµος γάρος ή γαρίτσι κατά την

Βυζαντινή εποχή. «Ο γάρος ή το γάρον ή

λικουάµεν ή αβδώµιον», αποτελούσε την κατ’

εξοχήν σάλτσα ή περίχυµα των Βυζαντινών.

΄Ηταν γνωστό από την ύστερη αρχαιότητα,

χρησιµοποιείται ακόµη ευρύτερα κατά τους

Βυζαντινούς χρόνους. Πρόκειται για

παρασκεύασµα µε βάση τα εντόσθια των

φαριών ή και ολόκληρα µικρά ψάρια

(αθερίνες, λεπτές τρίγλιες) ή και µεγάλα

(σκουµπριά, σαβρίδια). Αφού τα

τοποθετούσαν σε σκεύος µε άφθονο αλάτι,

και κατά περίπτωση και ρίγανη, τα σκέπαζαν

και τα άφηναν στον ήλιο για δύο, τρεις µήνες,

ανακατεύοντας τα συχνά. Το παχύρευστο

υγρό που περνάνε µετά από το σούρωµα

ήταν ο γιάρος που αραιωνόταν µε νερό,

κρασί, ξίδι και λάδι. Στα βυζαντινά χρόνια

υπήρχε το γαράριον ή γαρερόν, δοχείο που

περιείχε τον γάρο µε τον οποίο περίχυναν τα

διάφορα φαγητά.

Ο µαθητής Νικόλας Βενετσιάνος

Λόγια για σκέψη:

« Ο άνθρωπος µοιάζει µε κλάσµα,

του οποίου αριθµητής είναι αυτό που

είναι πραγµατικά, ενώ παρανοµαστής

είναι εκείνο που νοµίζει πως είναι.

΄Οσο µεγαλύτερος είναι ο

παρανοµαστής τόσο µικρότερος είναι

ο αριθµητής (κατά συνέπεια και όλο

το κλάσµα).

Λέων Τολστόι

Το απόφθεγµα βρήκε η µαθήτρια

Γαβριέλα Πολυχρονίου



« Ένα µατς… µισή πρόκριση»

Την Παρασκευή 15 Νοεµβρίου 2013 στο

γήπεδο Γεώργιος Καραϊσκάκης έγινε το πιο

σηµαντικό µατς για την πρόκριση της

Εθνικής Ελλάδας στο Μουντιάλ της

Βραζιλίας.

Το γήπεδο ήταν από νωρίς γεµάτο. Σε

κάθε κάθισµα µας περίµενε ένα µπλε ή

άσπρο χαρτόνι. Μόλις µπήκαν στον

αγωνιστικό χώρο οι οµάδες της Ελλάδας και

της Ρουµανίας σηκώσαµε τα χαρτόνια και

σχηµατίστηκε η γαλανόλευκη σηµαία µας. Η

ατµόσφαιρα ήταν καταπληκτική. Όρθιοι και

ήσυχοι ακούσαµε τον ύµνο της Εθνικής

Ρουµανίας και στη συνέχεια τραγουδήσαµε

τον δικό µας.

Το παιχνίδι ξεκίνησε µ’ ένα γρήγορο γκολ

του Κώστα Μήτρογλου.

ΕΛΛΑ∆Α – ΡΟΥΜΑΝΙΑ

1 - 0

∆υστυχώς οι Ρουµάνοι µας ισοφάρισαν µε

κεφαλιά, µετά από άστοχη έξοδο του

τερµατοφύλακα. Ευτυχώς όµως στην

επόµενη φάση η Ελλάδα προηγήθηκε 2-1 µε

ένα υπέροχο γκολ, που µου θύµισε γκολ από

PLAY-STATION… Ο Σαµαράς βαθιά µπαλιά

δεξιά στον Τοροσίδη. Εκείνος συρτή σέντρα

στη µικρή περιοχή. Προβολή Σαλπιγγίδη και

…Γκολ!!!

Έγινε πανζουρλισµός. Μικροί, µεγάλοι

φώναζαν και πανηγύριζαν κουνώντας τις

ελληνικές σηµαίες.

Στο δεύτερο ηµίχρονο η Εθνική µας

πέτυχε και τρίτο γκολ µε τον Κώστα

Μήτρογλου.

ΕΛΛΑ∆Α – ΡΟΥΜΑΝΙΑ

3 - 1

Οι φίλαθλοι φώναζαν:

«Εεε…Οοο… Στο Ρίο θα φωνάζουµε

Ελλάδα σ’ αγαπώ» µε τη συνοδεία

τυµπάνων και τροµπετών.

΄Ηταν το πιο συναρπαστικό µατς που έχω

παρακολουθήσει ζωντανό στο γήπεδο.

Είµαι πολύ υπερήφανος για την Εθνική

Ελλάδος.

Τελικά η Εθνική µας προκρίθηκε στο

Μουντιάλ Βραζιλίας, αφού απέσπασε

ισοπαλία 1-1 στην καυτή έδρα της

Ρουµανίας, µετά από τέσσερις µέρες.

Καλή επιτυχία Ελλαδάρα!!!

Βραζιλία ερχόµαστε…

Ο µαθητής Γιάννης Ελευθερίου



∆ιατροφή- Υγιεινό σουβλάκι

Σε όλους αρέσει το σουβλάκι!!!

Αν το καταναλώνουµε συχνά σίγουρα θα παχύνουµε και θα

αποκτήσουµε προβλήµατα υγείας. Οι πωλητές τους εκµεταλλεύονται

τους ανθρώπους, γιατί γνωρίζουν πως τρελαίνονται γι αυτό κι έτσι

µέρα µε τη µέρα χωρίς να το καταλαβαίνουµε ανεβάζουν την τιµή.

Υπάρχει άραγε τρόπος να το φτιάχνουµε µόνοι µας;

Υλικά:

1. Αγοράζουµε πίτες κανονικού µεγέθους

2. Αγοράζουµε καλαµάκια µε κοτόπουλο ή χοιρινά απ’ τον χασάπη.

3. Ντοµάτες, πατάτες, κέτσαπ, µουστάρδα, σoς, τζατζίκι, µαρούλι,

αλάτι, πιπέρι, ρολό κουζίνας ή οποιοδήποτε είδος χαρτιού.

Εκτέλεση:

1. Τηγανίζουµε τις πατάτες.

2. Ψήνουµε τα καλαµάκια ή στο φούρνο ή στα κάρβουνα.

3. Κόβουµε τις ντοµάτες

4. Ψιλοκόβουµε τα λαχανικά µας

5. Βάζουµε την πίτα πάνω στο χαρτί, το καλαµάκι κι έπειτά ό,τι

άλλο µας αρέσει. Αν βάζουµε σoς καλύτερα να τη βάζουµε στην

αρχή στην πίτα.

Καλή επιτυχία!




Γλυκό «ΜΠΑΝΟΦΙ»

Υλικά : 1 πακέτο µπισκότα πτι-µπερ

1 πακέτο µπισκότα ΜΙΡΑΝΤΑ

2 κουτιά ζαχαρούχο γάλα (βρασµένα

για 3 ώρες όπως είναι κλεισµένα µε

το κουτί)

3-4 µπανάνες

1 βιτάµ

2 κουτιά σαντιγί (ΕΡΜΟΛ)

λίγα καρύδια – κανέλα

Εκτέλεση: Αλέθω τα µπισκότα και τα ανακατεύω µε

το λιωµένο βούτυρο. Ρίχνω λίγο κανέλα και

χοντροκοµµένα καρύδια. Ψήνω τη βάση µου

για 10 λεπτά σε προθερµασµένο φούρνο

στους 170-180 βαθµούς.

Αφού κρυώσει η βάση στρώνω από πάνω

την κρέµα (δηλ. τα βρασµένα ζαχαρούχα, αν

είναι πολύ πηχτό το διαλύω µε λίγη κρέµα

γάλακτος). Κόβω ροδέλες τις µπανάνες και

τις προσθέτω από πάνω. Τέλος από πάνω

βάζω τη σαντιγί µου και στολίζω µε

τριµµένη σοκολάτα ή κουρντισµένο

αµύγδαλο. Το βάζω στο ψυγείο να παγώσει.

Τη συνταγή βρήκε η µαθήτρια

Μαριέλλη Μπαµπανιώτη



ΑΚΡΟΣΤΟΙΧΙ∆Α ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Π _ _ _ _ _ _ _ _

Ο _ _ _ _ _ _

Λ _ _ _ _ _ _ _

Υ _ _ _ _ _ _ _ _

Τ _ _ _ _ _

Ε _ _ _ _ _ _ _ _

Χ _ _ _ _ _

Ν _ _ _

Ε _ _ _ _

Ι _ _

Ο _ _ _ _ _

1. Η οικογένεια που πολλά τέκνα

2. Την κρατάµε όταν βρέχει

3. Αλλιώς το άνθος

4. Αυτό τορπίλισε την «΄Ελλη»

5. Με αυτή φουσκώνουµε µπαλόνια, λάστιχα αυτοκινήτου ή ποδηλάτου

κ.ά.

6. Είναι χοντρός, έχει µεγάλα πόδια, µεγάλα αυτιά και µακριά

προβοσκίδα

7. Ένα από τα συνθήµατα της 17ης Νοέµβρη είναι «Κάτω η …»

8. Αλλιώς το µυαλό

9. Αόριστος του κόβω

10. Αλλιώς το µικρόβιο

11. Η «κότα» στα αρχαία ελληνικά




Παιδιά, βρείτε τις λέξεις που έχουν σχέση µε τις ελιές:

Ε Λ Α Ι Ω Ν Α Σ Ε

Λ Α ∆ Ι Ο Β Ρ Τ Υ

Ι ∆ Α Κ Χ Κ Π Ρ Ω

Α Ι Ε Λ Α Ι Ω ∆ Η

Ε Λ Α Ι Ο Π Ω Λ Η

Ε Λ Α Ι Ο Λ Α ∆ Ο

Βρείτε τις λέξεις:

Ε_ _ _ _ _ _ _ _ _ Η βιοµηχανική παραγωγή και διύλιση λαδιού

Λ_ _ _ _ _ _ Το ελαιοτριβείο αλλιώς

Α_ _ _ _ _ _ Τον ελαιώνα ανάποδα

Ι_ _ _ _ Το λάδι ανάποδα

Ω _ _ _ ΄Ηρθε η … να µαζέψουµε ελιές

Ν_ _ _ _ _ _ Κάποιες µέρες του χρόνου έχουµε…

Α _ _ _ _ _ _ _ ΄Εχουµε….. στρέµµατα ελιές

Σ _ _ _ _ _ _ _ _ ΄Εχουµε 100 … ελιές

Οι µαθήτριες Ιωάννα Μούτση

Σοφία Σιδέρη



Εδώ είναι µερικές έξυπνες, απλές, γρήγορες ιδέες για να φτιάξετε

κάρτες…

1. Μια απλή κάρτα µε κουµπιά σε έντονα χρώµατα πάνω σε άσπρο

χαρτόνι.

2. Κορδέλες σε διάφορα µεγέθη σε µπλε χαρτόνι και στο κέντρο

λουλουδάκι από αφρολέξ.

3. Λεπτή µπλε κορδέλα διαγώνια σε πράσινο χαρτόνι και στο κέντρο

ένα στρασάκι.

Γρήγορες,

Απλές,

Εύκολες…

Οι µαθήτριες Μαρία-Σοφία Αποστόλου

Κωνσταντίνα Τζένη



Νοέµβριος

Το ΑΛΦΑ µάς επισκέπτεται µε τους Αγγελιαφόρους του Θεού, τον

Μιχαήλ, τον Γαβριήλ, τους Ταξιάρχες.

Το ΒΗΤΑ κατεβάζει ακόµα περισσότερο το Βαροµετρικό.

Και το ΓΑΜΑ αφήνει τελείως γυµνά τα δέντρα από φύλλα.

Το ∆ΕΛΤΑ σπέρνει ∆ηµητριακά, σιτάρι, κριθάρι κτλ.,

Το ΕΨΙΛΟΝ πάει στην Εκκλησιά για τα Εισόδια της Θεοτόκου,

To ZHTA βάζει τα Ζώα στο παχνί, γιατί δεν αντέχουν το κρύο,

Και το ΗΤΑ του ΄Ηλιου χάνει τις Ηλιαχτίδες του και φαίνεται

χλωµός.

Το ΘΗΤΑ δίνει Θάρρος στα Θαλασσοπούλια να επιζήσουν

Και το ΙΩΤΑ Ιστορεί καθηµερινές ιστορίες, όπως:

Με το ΚΑΠΑ γιορτάζουν οι Κατινούλες,

Κι ο Καστανάς ψήνει στις γωνιές του δρόµου Κάστανα.

Το ΛΑΜ∆Α γεµίζει τα Λιοτρίβια για να παράγουν Λάδι,

Με το ΜΙ οι Μανάδες στρώνουν τα χαλιά και βάζουν τις κουρτίνες,

Το ΝΙ συµβουλεύει:Το Νοέµβρη και ∆εκέµβρη φύτευε καταβολάδες…

Και µε το ΞΙ οι άνθρωποι µαζεύουν Ξύλα για τη σόµπα και το τζάκι.

Με το ΟΜΙΚΡΟΝ και τις βροχές οι Οµπρέλες …περπατάνε στους

δρόµους.

Το ΠΙ στην Αθήνα γιορτάζει το Πολυτεχνείο και στην Πάτρα τον

΄Αγιο Ανδρέα.

Το ΡΟ βγάζει τα µάλλινα Ρούχα απ’ την ντουλάπα,

Και µε το ΣΙΓΜΑ καταφθάνει ο ΄Αγιος Στυλιανός που είναι

προστάτης των παιδιών.

Το ΤΑΥ δεν ξεκουράζεται καθόλου µε τα Τρακτέρ πηγαινέλα στα

χωράφια,

Ενώ το ΥΨΙΛΟΝ Υφαίνει κάτω από τη γη τα νέα γεννήµατα.

Το ΦΙ γεµίζει τη Φρουτιέρα µε µήλα, αχλάδια, πορτοκάλια, κυδώνια

και άλλα,

Το ΧΙ βλέπει το Χειµώνα πίσω από την πόρτα,

Ενώ το ΨΙ ψάχνει για Ψιχουλάκια µαζί µε τα πεινασµένα πουλιά.

Με το ΩΜΕΓΑ, ευτυχώς, όλα τελειώνουν Ωραία και καλά,

Και η Αλφαβήτα για άλλο µήνα ξεκινά.

Απ’ το βιβλίο της αγαπηµένης µας Αγγελικής Βαρελλά

«Μήνας µπαίνει, µήνας βγαίνει»

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤ ΤΑΞΗΣ 2ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΡΥΣΤΟΥ...

Documents

Transcript of ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤ ΤΑΞΗΣ 2ΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΡΥΣΤΟΥ...