ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1-4: 132 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ...

1

ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1-4: 132 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ

1. Κατά την αντίδραση, C + O2 → CO2:

Α) το O2 οξειδώνεται Β) ο C οξειδώνεται Γ) ο C δρα ως οξειδωτικό Δ) το O2 δρα ως αναγωγικό

[ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2016]

2. Κατά την αντίδραση, 2Mg + O2 → 2MgO:

Α) το O2 οξειδώνεται Β) το Μg οξειδώνεται Γ) το Μg δρα ως οξειδωτικό Δ) το O2 δρα ως αναγωγικό

3. Ο ορυκτός θειούχος ψευδάργυρος μετατρέπεται σε μεταλλικό ψευδάργυρο με θέρμανση σε υψηλή θερμοκρασία, παρουσία

αέρα και στη συνέχεια θέρμανση του σχηματιζομένου ZnO με μονοξείδιο του άνθρακα. Οι δύο αυτές αντιδράσεις παριστάνο-

νται με τις ακόλουθες εξισώσεις (1) και (2):

2ZnS + 3O2 → 2ZnO + 2SO2 (1) ZnO + CO → Zn + CO2 (2)

Ποια (ή ποιες) από αντιδράσεις αυτές είναι οξειδοαναγωγικές:

Α) Μόνο η (1) Β) Μόνο η (2) Γ) Και οι δύο Δ) Καμία από τις δύο

4. Στο ιόν Mo2O7x− o αριθμός οξείδωσης του Μο είναι +6 και επομένως:

Α) x = 2 Β) x = 7 Γ) x = 6 Δ) x = 8

5. Από τις αντιδράσεις του στοιχείου Li που ακολουθούν:

2Li + 2H2O → 2LiOH + H2 (1) , 4Li + O2 → 2Li2O (2) , 2Li + Cl2 → 2LiCl (3)

Α) όλες είναι οξειδοαναγωγικές Β) όλες είναι οξειδοαναγωγικές, εκτός από την (1)

Γ) όλες είναι οξειδοαναγωγικές, εκτός από την (2) Δ) όλες είναι οξειδοαναγωγικές, εκτός από την (3)

6. Ποια από τις επόμενες προτάσεις είναι σωστή για την οξειδοαναγωγική αντίδραση που ακολουθεί;

2Νa2Ο2 + 2H2O → 4ΝaΟΗ + O2 Α) Το Νa οξειδώνεται και το Ο ανάγεται Β) Το Η οξειδώνεται και το Ο ανάγεται

Γ) Το Ο οξειδώνεται και το Η ανάγεται Δ) Ορισμένα άτομα Ο οξειδώνονται και άλλα ανάγονται

7. Το πιο διαδεδομένο ορυκτό του μολύβδου (ΙΙ) ονομάζεται γαληνίτης και περιέχει θειούχο μόλυβδο (PbS). O μόλυβδος παρα-

λαμβάνεται από το μετάλλευμα με βάση τις χημικές εξισώσεις που ακολουθούν:

2PbS(s) + 3O2(g) → 2PbO(s) + 3SO2(g), PbO(s) + C(s) → Pb(s) + CO(g) Ποια είναι τα στοιχεία που οξειδώνονται στις δύο αυτές αντιδράσεις;

Α) Pb και C Β) Pb και S Γ) S και O Δ) S και C Π.Μ.Δ.Χ.

8. Δίνεται το διπλανό διάγραμμα για την αντίδραση: Α → Β.

i. Ποιο από τα διανύσματα 1-5 παριστάνει την ενθαλπία (ΔΗ) της αντίδρασης;

Α) Το 1 Β) Το 2 Γ) Το 3 Δ) Το 4 Ε) Το 5

ii. Ποιο από τα διανύσματα 1-5 παριστάνει την ενέργεια ενεργοποίησης (Εa);


iii. Ποιο από τα διανύσματα 1-5 παριστάνει την ενθαλπία της αντίστροφης αντί-

δρασης (Α → Β);


iv. Ποιο από τα διανύσματα 1-5 παριστάνει την ενέργεια ενεργοποίησης της αντί-

στροφης αντίδρασης (Β → Α);


9. Θεωρήστε την αντίδραση της μορφής, Α + Β → Γ + Δ, για την οποία δίνεται το

ενεργειακό διάγραμμα που ακολουθεί.

Ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστή;

Α) Για την αντίδραση, Α + Β → Γ + Δ, ισχύει ΔΗ > 0

Β) Για την αντίδραση, Α + Β → Γ + Δ, η ενέργεια ενεργοποίησης έχει μικρότερη τιμή

από την ενέργεια ενεργοποίησης της αντίδρασης, Γ + Δ → Α + ΒΓ) Με αντιδρώντα τα Α και Β, η ταχύτητα της αντίδρασης αυξάνεται συνεχώς μέχρι

το τέλος της

Δ) Η ενέργεια ενεργοποίησης της αντίδρασης, Γ + Δ → Α + Β, είναι αρνητική

Ε

πορεία αντίδρασης

1 mol A, 1 mol B

1 mol Γ, 1 mol Δ

Ε

πορεία αντίδρασης

1 2 3

4

5

2

10. Για την αντίδραση, 2ΝΟ2(g) + F2(g) → 2NO2F(g), πως σχετίζεται η ταχύτητα σχηματισμού του ΝΟ2F (υ1) με την ταχύτητα κατανάλωσης του F2 (υ2);

Α) υ2 = 2·υ1 Β) υ1 = 2·υ2 Γ) υ2 = −2·υ1 Δ) υ1 = −2·υ2

11. Σε θερμοκρασία Τ, το ΝΟ2(g) διασπάται σύμφωνα με την εξίσωση: 2ΝΟ2(g) → 2ΝΟ(g) + Ο2(g)Σε ένα πείραμα η συγκέντρωση του ΝΟ2(g) μειώνεται από 0,01 Μ σε 0,005 Μ σε χρονικό διάστημα 100 s. Ποια η μέση ταχύ-

τητα κατανάλωσης του ΝΟ2(g) στο παραπάνω χρονικό διάστημα;

Α) 0,01 Μ·s−1 Β) 10−4 Μ·s−1 Γ) 5·10−5 Μ·s−1 Δ) 2,5·10−5 Μ·s−1

12. Σε μία ετερογενή χημική ισορροπία στην οποία συμμετέχουν στερεά και αέρια σώματα:

Α) οι δύο αντίθετης φοράς αντιδράσεις έχουν ταχύτητα ίση με το 0

B) το αντιδρών σε έλλειμμα έχει καταναλωθεί πλήρως

Γ) το στερεό αντιδρών δεν συμμετέχει στην αντίδραση

Δ) το στερεό αντιδρών δεν συμμετέχει στην έκφραση της σταθεράς (Κc) της ισορροπίας

13. Θεωρήστε τη χημική ισορροπία που ακολουθεί.

2SO2(g) + O2(g) 2SO3(g) Σε ποια από τις περιπτώσεις που ακολουθούν δεν μπορεί να αποκατασταθεί η παραπάνω χημική ισορροπία;

A) Αν στο δοχείο της αντίδρασης εισάγουμε αρχικά μόνο 0,75 mol SO2(g)

B) Αν στο δοχείο της αντίδρασης εισάγουμε αρχικά μόνο 0,25 mol SO2(g) και 0,25 mol SO3(g)

Γ) Αν στο δοχείο της αντίδρασης εισάγουμε αρχικά μόνο 1 mol SO3(g)

Δ) Αν στο δοχείο της αντίδρασης εισάγουμε αρχικά μόνο 0,50 mol O2(g) και 0,50 mol SO3(g)

14. Για την αντίδραση, A βΒ + γΓ, διαθέτουμε τον πίνακα που ακολουθεί (β και γ ακέραιοι συντελεστές για τα σώματα Β

και Γ, αντίστοιχα).

mol A B Γ

Αρχικά x 0 0

Μεταβολές −0,2x 0,2x 0,4x

X.I. 0,8x 0,2x 0,4x

Με βάση τον πίνακα αυτό μπορούμε να πούμε ότι:

Α) η απόδοση της αντίδρασης είναι ίση με 0,2 και β = 1, γ = 2

Β) η απόδοση της αντίδρασης είναι ίση με 0,4 και β = 1, γ = 2

Γ) η απόδοση της αντίδρασης είναι ίση με 0,2 και β = 1, γ = 1

Δ) η απόδοση της αντίδρασης είναι ίση με 0,4 και β = 2, γ = 1

15. Σε δοχείο όγκου V και σε θερμοκρασία Τ εισάγονται 5 mol H2(g) και 5 mol I2(g) και αποκαθίσταται η ισορροπία:

Η2(g) + Ι2(g) 2ΗΙ(g) στην οποία προσδιορίστηκαν 8 mol HI(g). Ποια η ποσότητα του Η2(g) που βρίσκεται στη χημική ισορροπία;

Α) 0,5 mol B) 1 mol Γ) 2 mol Δ) 4 mol

16. Η τιμή της σταθεράς Kc της ισορροπίας, Ν2(g) + 3Η2(g) 2NH3(g), ΔΗ < 0 αυξάνεται αν:

A) μειωθεί η πίεση των αερίων στο δοχείο της ισορροπίας B) αυξηθεί ο όγκος του δοχείου της ισορροπίας

Γ) προστεθεί επιπλέον ποσότητα ΝΗ3 στο δοχείο της ισορροπίας Δ) μειωθεί η θερμοκρασία στο δοχείο της ισορροπίας

17. Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης: Α(g) + 3Β(g) → 2Γ(g), αν ο ρυθμός μεταβολής της συγκέντρωσης του Α είναι υ1 και ο

ρυθμός μεταβολής της συγκέντρωσης του B είναι υ2, τότε ο λόγος υ1/υ2 είναι ίσος με:

Α) 2/3 Β) 3/2 Γ) 1/2 Δ) 1/3 [ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2016]

18. Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης: Α(s) + 2Β(g) → 3Γ(g), αν ο ρυθμός μεταβολής της συγκέντρωσης του B, είναι υ1 και ο

ρυθμός μεταβολής της συγκέντρωσης του Γ είναι υ2, τότε ο λόγος υ1/υ2 είναι ίσος με:

Α) 2/3 Β) 3/2 Γ) 1/2 Δ) 1/3

3

19. Σε δοχείο εισάγονται 0,2 mol SO2 και 0,15 mol O2 και διεξάγεται η αντίδραση: 2SO2(g) + O2(g) 2SO3(g). Ποια η θεω-

ρητική ποσότητα για το σχηματιζόμενο SO3(g);

A) 0,05 mol B) 0,15 mol Γ) 0,20 mol Δ) 0,30 mol

20. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία: A(g) + B(g) xΓ(g), ΔΗ < 0, όπου x ο συντελεστής του σώματος Γ(g).

Τη χρονική στιγμή t1 μεταβάλλεται ένας από τους συντελεστές της ισορροπίας και οι καμπύλες αντίδρασης μεταβάλλονται

σύμφωνα με το διάγραμμα που ακολουθεί.

Ποια η τιμή του συντελεστή x και ποια από τις παρακάτω ενέργειες θα μπορούσε να προκαλέσει τις αλλαγές των συγκεντρώ-

σεων που περιγράφονται στο διάγραμμα;

Α) x = 1, αύξηση του όγκου του δοχείου υπό σταθερή θερμοκρασία

Β) x = 1, αύξηση της θερμοκρασίας

Γ) x = 2, αύξηση προσθήκη ορισμένης ποσότητας αερίου Β, με σταθερό τον όγκο του δοχείου και σε σταθερή θερμοκρασία

Δ) x = 2, αύξηση προσθήκη ορισμένης ποσότητας αερίου Α, με σταθερό τον όγκο του δοχείου και σε σταθερή θερμοκρασία

21. Το γράφημα που ακολουθεί δείχνει τη μεταβολή της συγκέντρωσης του Br2 σαν συνάρτηση του χρόνου (σε s), κατά τη

διάρκεια της αντίδρασης: H2(g) + Br2(g) → 2HBr(g). Ποια η τιμή της μέσης ταχύτητας της αντίδρασης το χρονικό διάστημα

από t1 = 20 s σε t2 = 80 s;

Α) 0,04 M/s Β) 0,0067 M/s Γ) 0,033 M/s Δ) 0,01 M/s

22. Σε μία αμφίδρομη αντίδραση Α Β και για την αντίδραση προς τα δεξιά

έχουμε τα εξής δεδομένα: Εa = 145 kJ·mol−1 και ΔH = 69 kJ·mol−1. Ποια η τιμή

της ενέργειας ενεργοποίησης για την αντίστροφη αντίδραση;

A) 145 kJ·mol− Β) 76 kJ·mol−1 Γ) 69 kJ·mol−1 Δ) 214 kJ·mol−1

23. Σε δοχείο όγκου V εισάγουμε ποσότητα Α(g) στους θοC και από t = 0 διεξά-

γεται η αντίδραση: Α(g) → B(g) + 2Γ(g). Στο διπλανό διάγραμμα εμφανίζεται η

μεταβολή της συγκέντρωσης του Α(g) σε σχέση με το χρόνο. Για t = 0 η ευθεία

(ε) παριστάνει την εφαπτομένη της καμπύλης τη χρονική αυτή στιγμή. Από τα

δεδομένα αυτά συνάγεται ότι η αρχική ταχύτητα της αντίδρασης είναι ίση με:

Α) 6·10−3 Μ Β) 6·10−3 Μ·s−1 Γ) 1 Μ·min−1 Δ) 10−3 Μ·min−1

24. Για την ισορροπία που ακολουθεί, ποια η έκφραση της σταθεράς ισορροπίας,

(Κc); Cu(s) + 2Ag+(aq) Cu2+(aq) + 2Ag(s)A) [Cu2+]·[Ag]2 / [Cu]·[Ag+]2 B) [Cu2+]·[Ag] / [Cu]·[Ag+]

Γ) [Cu2+] / [Ag+]2 Δ) [Cu2+] / 2·[Ag+] E) [Cu]·[Ag+]2 / [Cu2+]·[Ag]2

2 4 6 t (min)

[A]

(M)

(ε)

4·10−3

6·10−3

2·10−3

[Α]

t1 t

c (M

)

A

B

Γ

Βr2

c (M)

t(s) 80

0,8

0,4

20

4

25. Σε δοχείο σταθερού όγκου εισάγουμε ποσότητες CO(g) και Η2(g) και αποκαθίσταται η ισορροπία: CO(g) + 2H2(g)CH3OH(g), ΔΗ < 0. Ποια από τις μεταβολές που ακολουθούν θα ισχύει με την αύξηση της θερμοκρασίας του συστήματος;

Α) Αύξηση της ποσότητας της CH3OH(g) B) Μείωση της ποσότητας του CO(g)

Γ) Μείωση της σταθεράς της ισορροπίας (Κc) Δ) Αύξηση της απόδοσης της αντίδρασης

26. Η ενέργεια ενεργοποίησης (Εa) μιας αντίδρασης:

Α) μπορεί να είναι θετική ή αρνητική, ανάλογα με το αν η αντίδραση είναι εξώθερμη ή ενδόθερμη

Β) είναι μικρότερη από την ενθαλπία των αντιδρώντων αλλά μεγαλύτερη από την ενθαλπία των προϊόντων

Γ) είναι μικρότερη τόσο από την ενθαλπία των αντιδρώντων όσο και από την ενθαλπία των προϊόντων

Δ) είναι η απαιτούμενη ενέργεια για το σχηματισμό του ενεργοποιημένου συμπλόκου

27. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η ισορροπία: N2(g) + 3H2(g) 2NH3(g). Με την αύξηση του όγκου του δοχείου, υπό στα-

θερή θερμοκρασία:

Α) η τιμή της σταθεράς ισορροπίας (Κc) αυξάνεται Β) η τιμή της σταθεράς ισορροπίας (Κc) μειώνεται

Γ) η ποσότητα της ΝΗ3 παραμένει σταθερή Δ) η ποσότητα της ΝΗ3 μειώνεται

28. Δύο αντιδρώντα Α(g) και Β(g) εισάγονται σε δοχείο όγκου V, οπότε πραγματοποιείται, από t = 0 μέχρι t = tv, η αντίδραση:

2Α(g) + B(g) → 2Γ(g) + 3Δ(g) Oι καμπύλες αντίδρασης Ι και ΙΙ που ακολουθούν αντιστοιχούν σε δύο από τα συστατικά της.

Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστή;

Α) Για t = 0 η ταχύτητα της αντίδρασης είναι ίση με το 0

Β) Ο ρυθμός μεταβολής της συγκέντρωσης του Δ είναι μεγαλύτερος από το ρυθμό μεταβολής της συγκέντρωσης του Γ

Γ) Η τελική συγκέντρωση του Γ θα είναι ίση με 0,6 Μ Δ) H καμπύλη Ι αντιστοιχεί στο Α και η καμπύλη ΙΙ στο Β

29. Στην ένωση ανθρακασβέστιο, CaC2, ποιος ο Α.Ο. του άνθρακα; Α) −1 Β) +2 Γ) −2 Δ) +1

30. Σε δοχείο σταθερού όγκου και υπό σταθερή θερμοκρασία, εισάγεται τη χρονική

στιγμή t = 0 ποσότητα της ένωσης Α(g) και ξεκινάει η αντίδραση: Α(g) → Β(g) + Γ(g),που ολοκληρώνεται σε χρόνο t = 10 min. Η καμπύλη αντίδρασης για το προϊόν Γ δίνε-

ται από το διπλανό διάγραμμα. Tη χρονική στιγμή t0 = 0, η πίεση στο δοχείο είναι ίση

με P0. Για την πίεση (Ρ1) στο δοχείο τη χρονική στιγμή t1 = 5 min θα ισχύει:

Α) Ρ1 = 2P0 Β) 1,5Ρ0 < P1 < 2P0 Γ) P0 > Ρ1 > P0/2 Δ) P1 = P0

31. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η ισορροπία: N2(g) + 3H2(g) 2NH3(g) Με τη προσθήκη επιπλέον ποσότητας Η2(g), υπό σταθερή θερμοκρασία και υπό στα-

θερό όγκο:

A) η σταθερά Κc της ισορροπίας θα αυξηθεί B) η σταθερά Κc της ισορροπίας θα μειωθεί

Γ) η ποσότητα της ΝΗ3 θα μειωθεί Δ) η συγκέντρωση της ΝΗ3 θα αυξηθεί

32. Η ισορροπία που περιγράφεται από την εξίσωση: Α + 2Β 2Γ, ΔΗ < 0 έχει σε ορισμένη θερμοκρασία Τ1 σταθερά Kc1 = 4,

ενώ η ισορροπία: 2Γ 2Β + Α έχει σε θερμοκρασία Τ2 > Τ1 σταθερά Kc2. Για την τιμή της σταθεράς Kc2 ισχύει:

A) Kc2 = 4 Β) Kc2 > 0,25 Γ) Kc2 > 4 Δ) Kc2 = 0,25

tv

c(Μ)

t

0,4

0,3

0,2

0,1

0

Ι

ΙΙ

t(min)

[Γ] [Γ]

10 5 0

5

Α

Β

Γ c

t tv

33. Ποια η σχέση για τη σταθερά ισορροπίας για την αντίδραση: 2ZnS(s) + 3O2(g) 2ZnO(s) + 2SO2(g)

Α) ]O[3

]SO[2K

2

2c

= Β)

32

22

c]O[

]SO[K = Γ)

]O[]ZnS[3

]SO[]ZnO[2K

2

2c

= Δ)

32

2

22

2

c]O[]ZnS[

]SO[]ZnO[K

=

34. Σε ποια από τις παρακάτω αντιδράσεις είναι δυνατόν να αντιστοιχούν οι καμπύλες αντίδρασης στο διάγραμμα που ακολουθεί;

A) 2Γ(g) + B(g) 2A(g) B) 2Γ(g) + B(g) → 2A(g) Γ) Γ(g) + 2B(g) → A(g) Δ) Γ(g) + 2B(g) 2A(g)

35. Σε ποια από τις παρακάτω αντιδράσεις είναι δυνατόν να αντιστοιχούν οι καμπύλες αντίδρασης στο διάγραμμα που ακολουθεί;

A) 2Γ(g) + B(g) 2A(g) B) Α(g) + 2Γ(g) Β(g) Γ) Α(g) + 2Γ(g) → Β(g) Δ) Α(g) + Γ(g) 2Β(g)

36. Το 1899 ο Γερμανός χημικός L. Mond ανέπτυξε μία μέθοδο καθαρισμού του Ni από τις προσμείξεις του με μετατροπή του

σε τετρακαρβoνυλονικέλιο (Ni(CO)4) που έχει σημείο βρασμού 42,2οC, σύμφωνα με τη χημική εξίσωση:

Ni(s) + 4CO(g) Ni(CO)4(g), ΔΗ = −603 kJ και στη συνέχεια ανάκτησή του. Η απομόνωση του καθαρού Ni επιτυγχάνεται με:

Α) Θέρμανση του μείγματος των αερίων σε θερμοκρασία πάνω από 200οC

Β) Ψύξη του μείγματος των αερίων σε θερμοκρασία κάτω από 42,2οC

Γ) Θέρμανση του μείγματος των αερίων σε θερμοκρασία στους 42,2οC

Δ) Προσθήκη περίσσειας CO στο μείγμα των αερίων ισορροπίας Π.Μ.Δ.Χ

37. Η τιμή της σταθεράς χημικής ισορροπίας Κc, δεν εξαρτάται από:

Α) τους συντελεστές μιας συγκεκριμένης αντίδρασης Β) τη φύση των σωμάτων που μετέχουν στην αντίδραση

Γ) τη θερμοκρασία Δ) τις συγκεντρώσεις των σωμάτων στη χημική ισορροπία

38. H μονάδα της σταθεράς της χημικής ισορροπίας μιας αντίδρασης:

Α) είναι το 1 Μ, για όλες τις χημικές ισορροπίες

Β) είναι η ίδια για όλες τις ισορροπίες

Γ) εξαρτάται από τους συντελεστές των αερίων που συμμετέχουν στην ισορροπία

Δ) είναι η ίδια για όλες τις ισορροπίες στις οποίες συμμετέχουν μόνο αέρια σώματα

39. Στην αντίδραση: 3Cl2 + 6ΚΟΗ → 5ΚCl + ΚClΟ3 + 3Η2Ο:

Α) Το Cl ανάγεται και το Ο οξειδώνεται Β) Το Cl ανάγεται και το Η οξειδώνεται

Γ) Το Cl και ανάγεται και οξειδώνεται Δ) Το Κ ανάγεται και το Ο οξειδώνεται

Α

Β

Γ

c

t tv

6

40. Για την αντίδραση, N2O5(g) → 2NO2(g) + 1/2O2(g), η ταχύτητα κατανάλωσης του N2O5 είναι ίση με 6,25·10−3 Μ·s–1. Στην

ίδια αντίδραση, η ταχύτητα σχηματισμού του NO2 και του O2 είναι αντίστοιχα ίσες με:

Α) 6,25·10−3 Μ·s–1 και 3,125·10−3 Μ·s–1 Β) 6,25·10−3 Μ·s–1 και 6,25·10−3 Μ·s–1

Γ) 6,25·10−3 Μ·s–1 και 6,25·10−3 Μ·s–1 Δ) 1,25·10−2 Μ·s–1 και 3,125·10−3 Μ·s–1

41. Κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της αντίδρασης, 5Βr−(aq) + BrO3−(aq) + 6H3Ο+(aq) → 3Br2(aq) + 9H2O(ℓ), υπό σταθερή θερ-

μοκρασία, ποια από τις προτάσεις ή σχέσεις που ακολουθούν είναι η σωστή;

Α) Το pH του διαλύματος αυξάνεται

Β) Ο ρυθμός κατανάλωσης των ιόντων Βr− είναι πενταπλάσιος από το ρυθμό κατανάλωσης των ιόντων Η3Ο+

Γ) Ο ρυθμός κατανάλωσης των ιόντων Βr− είναι εξαπλάσιος από το ρυθμό κατανάλωσης των ιόντων Η3Ο+

Δ) Η ταχύτητα της αντίδρασης δίνεται από τη σχέση Δt

]rΒ[Δ

5

6υ 2=

42. Κατά την αντίδραση 2 mol NO(g) με 1 mol O2(g), σύμφωνα με την εξίσωση: 2NO(g) + O2(g) → 2NO2(g), υπό σταθερή

πίεση, εκλύεται στο περιβάλλον ποσό θερμότητας ίσο με 112 kJ. Επομένως, η ΔH της αντίδρασης είναι:

A) θετική και η αντίδραση είναι εξώθερμη

B) αρνητική και η αντίδραση είναι εξώθερμη

Γ) θετική και η αντίδραση είναι ενδόθερμη

Δ) αρνητική και η αντίδραση είναι ενδόθερμη

43. Για την αντίδραση, 2Mg3N2 + 6H2O → 3Mg(OH)2 + 2NH3, ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι η σωστή;

Α) Δεν υπάρχει μεταβολή του ΑΟ σε κανένα από τα στοιχεία που συμμετέχουν

Β) Είναι οξειδοαναγωγική αντίδραση Γ) Το Mg οξειδώνεται από +3 σε +2 Δ) Το Ν οξειδώνεται από −3 σε +3

44. Στην οξειδοαναγωγική αντίδραση, Sn4+ + 2Fe2+ → 2Fe3+ + Sn2+:

A) ο Sn4+ είναι το οξειδωτικό και ο Fe2+ είναι το αναγωγικό B) ο Sn4+ είναι το αναγωγικό και ο Fe2+ είναι το οξειδωτικό

Γ) Sn4+ είναι το αναγωγικό και ο Fe3+ είναι το οξειδωτικό Δ) Fe3+ είναι το οξειδωτικό και ο Sn2+ είναι το αναγωγικό

45. Σε διάλυμα οξαλικού οξέος, (COOH)2, προστίθενται διάλυμα KMnO4 οξινισμένο με H2SO4. Η ταχύτητα της αντίδρασης

που πραγματοποιείται:

Α) συνεχώς ελαττώνεται με την πάροδο του χρόνου

Β) αρχικά είναι μικρή, στη συνέχεια αυξάνεται θεαματικά και τελικά ελαττώνεται

Γ) είναι σταθερή Δ) συνεχώς αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου

46. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία: 2ICl(s) I2(s) + Cl2(g)

Ποια από τις παρακάτω μεταβολές θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της ποσότητας του Cl2(g) που περιέχεται στο δοχείο στη

νέα ισορροπία, σε σχέση με την αρχική;

Α) Η απομάκρυνση ποσότητας I2(s) Β) Η προσθήκη επιπλέον ποσότητας ICl(s)

Γ) Η απομάκρυνση ποσότητας Cl2(g) Δ) Η αύξηση του όγκου του δοχείου

Ε) Όλες οι παραπάνω μεταβολές

47. Όταν ένας καταλύτης προστεθεί σε μία χημική ισορροπία, η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά:

Α) αυξάνεται και η αντίστροφη μειώνεται Β) αυξάνεται και η αντίστροφη αυξάνεται επίσης

Γ) μειώνεται και η αντίστροφη μειώνεται επίσης Δ) μειώνεται και η αντίστροφη αυξάνεται

48. Σε δοχείο σταθερού όγκου και σε θερμοκρασία T1 έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία:

Α(s) + Β(g) 2Γ(g), ΔH > 0

Το μείγμα των δύο αερίων ασκεί πίεση ίση με P1. Θερμαίνουμε το δοχείο της ισορροπίας σε θερμοκρασία 2T1 και αποκαθίστα-

ται νέα χημική ισορροπία στην οποία το αέριο μείγμα μπορεί να ασκεί πίεση ίση με:

Α) Ρ1 Β) 0,5Ρ1 Γ) 2Ρ1 Δ) 2,2Ρ1

49. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία: Ν2Ο4(g) 2NO2(g), ΔΗ > 0. Ποια από τις παρακάτω μεταβολές θα

έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση της τιμής της Kc:

Α) Προσθήκη επιπλέον ποσότητας ΝΟ2 Β) Προσθήκη καταλύτη

Γ) Ελάττωση της θερμοκρασίας Δ) Διπλασιασμός του όγκου του δοχείου

7

50. Ένας καταλύτης μειώνει το χρόνο αποκατάστασης της ισορροπίας, A 2Β:

A) μετακινώντας την ισορροπία προς τα δεξιά

B) αυξάνοντας την ενέργεια ενεργοποίησης και των δύο αντίθετης φοράς αντιδράσεων

Γ) μειώνοντας την ενθαλπία της αντίδρασης, A → 2Β

Δ) μειώνει την ενέργεια ενεργοποίησης και των δύο αντίθετης φοράς αντιδράσεων

51. Η αύξηση της συγκέντρωσης των αντιδρώντων σε μία χημική αντίδραση αυξάνει την ταχύτητα της αντίδρασης, καθώς:

A) η ενέργεια ενεργοποίησης μειώνεται Β) η ενέργεια ενεργοποίησης αυξάνεται

Γ) αυξάνεται η μέση ταχύτητα των αντιδρώντων μορίων

Δ) αυξάνεται η συχνότητα των συγκρούσεων μεταξύ των αντιδρώντων μορίων

52. Ποιο από τα παρακάτω μεγέθη που αντιστοιχούν σε μία χημική αντίδραση A(g) → B(g) μπορεί να πάρει και αρνητικές τιμές;

Α) Η ενέργεια ενεργοποίησης της αντίδρασης Β) Η ενέργεια ενεργοποίησης της αντίστροφης αντίδρασης, B(g) → A(g)Γ) Η ταχύτητα της αντίδρασης Δ) Η ενθαλπία της αντίδρασης

53. Με ποιον από τους παρακάτω τρόπους δεν μπορεί να αυξηθεί η ταχύτητα μιας αντίδρασης;

Α) Με την αύξηση της θερμοκρασίας Β) Με την προσθήκη καταλύτη

Γ) Με την αύξηση του όγκου του δοχείου σε μία αντίδραση μεταξύ αερίων

Δ) Με την αύξηση της επιφάνειας επαφής των στερεών αντιδρώντων

54. Σε ποια γενική κατηγορία οργανικών αντιδράσεων ανήκει η αντίδραση που ακολουθεί; Με ποια γενική ονομασία αναφέρεται

το σωματίδιο στην αγκύλη, σύμφωνα με τη θεωρία της μεταβατικής κατάστασης;

Α) Αντίδραση υποκατάστασης, ενεργοποιημένο σύμπλοκο Β) Αντίδραση απόσπασης, ενδιάμεσο αντιδρών

Γ) Αντίδραση υποκατάστασης, ενδιάμεσο αντιδρών Δ) Αντίδραση απόσπασης, ενεργοποιημένο σύμπλοκο

55. Θεωρείστε τις ισορροπίες (1) και (2) που ακολουθούν με σταθερές ισορροπίας Kc1 και Kc2, αντίστοιχα, στην ίδια θερμο-

κρασία.

SO2(g) + 1

2O2(g) SO3(g) (1) 2SO3(g) 2SO2(g) + O2(g) (2)

Μεταξύ των σταθερών Kc1 και Kc2 ισχύει η σχέση:

A) c1 c2Κ K= B) 2

c2 c1K K 1 = Γ) 2c2

c1

1Κ

K= Δ)

c1 c22Κ K=

56. Φιάλη περιέχει υδατικό διάλυμα στο οποίο έχει αποκατασταθεί η ισορροπία:

Co2+(aq) + 4Cl−(aq) CoCl42−(aq) (ροζ) (μπλε)

Με θέρμανση, το χρώμα του διαλύματος μετατρέπεται σε σκούρο μπλε. Επομένως η αντίδραση προς τα δεξιά:

Α) είναι εξώθερμη και η τιμή της σταθεράς Kc αυξάνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας

Β) είναι ενδόθερμη και η τιμή της σταθεράς Kc αυξάνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας

Γ) είναι εξώθερμη και η τιμή της σταθεράς Kc μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας

Δ) είναι ενδόθερμη και η τιμή της σταθεράς Kc μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας

8

57. Ποιο από τα διαγράμματα που ακολουθούν παριστάνει τη μεταβολή της ταχύτητας μιας συνηθισμένης αντίδρασης σε σχέση

με τη θερμοκρασία;

58. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία: 2Α(g) + Β(s) Γ(g) + Δ(g)

α) Tι αποτέλεσμα θα έχει η μείωση του όγκου του δοχείου υπό σταθερή θερμοκρασία;

Α) Η ισορροπία κατευθύνεται προς τα δεξιά Β) Η ισορροπία κατευθύνεται προς τα αριστερά

Γ) Οι δύο αντίθετης φοράς ταχύτητες (υ1 και υ2) αυξάνονται αλλά παραμένουν ίσες μεταξύ τους και επομένως δεν μεταβάλλε-

ται η θέση της χημικής ισορροπίας

Δ) Οι συγκεντρώσεις των σωμάτων Α(g), Γ(g) και Δ(g) δεν μεταβάλλονται

59. Σε δοχείο εισάγονται 1 mol A(g) και 1 mol B(g) και αποκαθίσταται η ισορροπία: A(g) + B(g) 2Γ(g), ΔΗ < 0. Ποια από

τις μεταβολές που ακολουθούν θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του χρόνου αποκατάστασης της ισορροπίας χωρίς μεταβολές

στις ποσότητες των τριών συστατικών της ισορροπίας;

Α) Η μείωση του όγκου του δοχείου της αντίδρασης Β) Η αύξηση του όγκου του δοχείου της αντίδρασης

Γ) Η αύξηση της θερμοκρασίας Δ) Η μείωση της θερμοκρασίας

60. Σε υδατικό διάλυμα συνυπάρχουν ποσότητα στερεού σώματος Α και η διαλυμένη ουσία Β σε συγκέντρωση c και με την

πάροδο του χρόνου αποκαθίσταται η χημική ισορροπία:

A(s) + B(aq) Γ(aq) + Δ(aq), ΔΗ > 0

Ποια από τις μεταβολές που ακολουθούν θα έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση του χρόνου αποκατάστασης της ισορροπίας χωρίς

μεταβολές στις ποσότητες των τεσσάρων συστατικών στην ισορροπία;

Α) Η αύξηση της εξωτερικής πίεσης Β) Η αύξηση της θερμοκρασίας του διαλύματος

Γ) Η μείωση της θερμοκρασίας του διαλύματος Δ) Η αύξηση της επιφάνειας επαφής του A(s)

61. Σε φιάλη εισάγουμε ισομοριακές ποσότητες CH3COOH(ℓ) και CH3CH2OH(ℓ) καθώς και σταγόνες Η2SO4(ℓ). H φιάλη θερ-

μαίνεται και διεξάγεται η σχετική αντίδραση, η οποία είναι ελαφρά εξώθερμη. Με βάση τα δεδομένα αυτά ισχύει:

Α) Η θέρμανση έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της απόδοσης της αντίδρασης εστεροποίησης

Β) Η κατάλυση χαρακτηρίζεται ως ετερογενής γιατί ένα από τα προϊόντα της αντίδρασης είναι αέριο

Γ) Η αντίδραση είναι μονόδρομη και το CH3COOH(ℓ) είναι σε περίσσεια

Δ) Η αντίδραση είναι εστεροποίηση που είναι αντίδραση υποκατάστασης και το Η2SO4(ℓ) είναι καταλύτης της αντίδρασης

62. Tο Νa αντιδρά με ΝΗ3(g), στους 350οC, σύμφωνα με την εξίσωση: 2Na + 2NH3 → 2NaNH2 + H2

Τι από τα παρακάτω ισχύει για την αντίδραση αυτή;

Α) Η ΝΗ3 είναι το αναγωγικό σώμα Β) Το άζωτο οξειδώνεται

Γ) Το υδρογόνο ανάγεται Δ) Είναι μεταθετική αντίδραση

63. Στην αντίδραση, S + 2H2SO4 → 3SO2 + 2H2O:Α) το S ανάγεται από 0 σε +4 Β) τo S οξειδώνεται από 0 σε +6

Γ) το S οξειδώνεται από 0 σε +4

Δ) δεν υπάρχουν μεταβολές στους αριθμούς οξείδωσης γιατί η αντίδραση είναι μεταθετική

64. Για την αντίδραση: H2(g) + I2(g) → 2HI(g), η τιμή της ενέργειας ενεργοποίησης της αντίδρασης προς τα δεξιά είναι 334 kJ,

ενώ για την αντίστροφη αντίδραση η τιμή της ενέργειας ενεργοποίησης είναι 278 kJ. Από τα δεδομένα αυτά συμπεραίνουμε ότι

αντίδραση H2(g) + I2(g) → 2HI(g):Α) είναι εξώθερμη και ισχύει: ∆H = −56 kJ Β) είναι εξώθερμη και ισχύει: ∆H = +56 kJ

Γ) είναι ενδόθερμη και ισχύει: ∆H = −56 kJ Δ) είναι ενδόθερμη και ισχύει: ∆H = +56 kJ

θ (oC)

υ

Α

10 20 30 40 10

υ

Β

θ (oC) 20 30 40

υ

Γ

10 20 30 40 θ (

oC)

υ

Δ

θ (oC) 10 20 30 40

υ2

υ1

9

65. Σε ανοικτή φιάλη και υπό σταθερή θερμοκρασία διεξάγεται η αντίδραση:

MgCO3(s) + 2HCl(aq) → MgCl2(aq) + H2O(ℓ) + CO2(g) Κατά τη διάρκεια της αντίδρασης αυτής:

A) η [Cl−] του διαλύματος αυξάνεται B) το pH του διαλύματος μειώνεται

Γ) η συγκέντρωση των ιόντων Μg2+ του διαλύματος μειώνεται Δ) η μάζα του διαλύματος μειώνεται

66. Σε δοχείο εισάγεται 1 mol A(s) και αποκαθίσταται η ισορροπία: 2Α(s) 2B(s) + Γ(g). Στην ισορροπία η ποσότητα του

Β(s) προσδιορίστηκε ίση με x mol. H απόδοση (α) της αντίδρασης είναι:

Α) α = x B) α = 2x Γ) α = x/2 Δ) Δεν μπορεί να προσδιοριστεί από αυτά τα δεδομένα

67. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί ισορροπία: 4ΗCl(g) + O2(g) 2H2Ο(g) + 2Cl2(g), ΔΗ < 0. Η θερμοκρασία αυξάνεται και

αποκαθίσταται νέα χημική ισορροπία. Με την αύξηση της θερμοκρασίας:

Α) η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά αυξάνεται ενώ η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά μειώνεται

Β) η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά μειώνεται ενώ η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά αυξάνεται

Γ) και οι δύο αντίθετης φοράς ταχύτητες αυξάνονται

Δ) και οι δύο αντίθετης φοράς ταχύτητες μειώνονται

68. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία: Ν2(g) + 3H2(g) 2NH3(g). Με τη μείωση του όγκου υπό σταθερή θερμοκρασία η ισορροπία μετατοπίζεται προς:

Α) τα αριστερά, καθώς η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά γίνεται μεγαλύτερη από την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά

Β) τα αριστερά, αλλά οι δύο αντίθετης φοράς ταχύτητες δεν μεταβάλλονται

Γ) τα δεξιά, αλλά οι δύο αντίθετης φοράς ταχύτητες δεν μεταβάλλονται

Δ) τα δεξιά καθώς αρχικά και μέχρι την αποκατάσταση της νέας ισορροπίας η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά γίνεται μεγαλύτερη από την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά

69. Το διάγραμμα που ακολουθεί αναφέρεται στην χημική ισορροπία: Ν2(g) + 3H2(g) 2NH3(g)

Ποια από τις παρακάτω μεταβολές πραγματοποιήθηκε τη χρονική στιγμή t στο σύστημα της παραπάνω χημικής ισορροπίας;

Α) Προσθήκη επιπλέον ποσότητας Ν2(g) Β) Απομάκρυνση ποσότητας H2(g)

Γ) Μείωση της θερμοκρασίας, υπό σταθερή πίεση Δ) Αύξηση της πίεσης, υπό σταθερή θερμοκρασία

70. Η έκφραση της σταθεράς Kc σε μία ετερογενή χημική ισορροπία είναι η εξής:

=

2

c

[Α]K

[Γ] [Δ]

Ποια από τις παρακάτω μπορεί να είναι η εξίσωση της χημικής ισορροπίας;

Α) Γ(aq) + Δ(s) 2Α(aq) + B(s) Β) 2Α(aq) Γ(aq) + Δ(aq)

Γ) 2Α(ℓ) Γ(ℓ) + Δ(ℓ) Δ) Γ(g) + Δ(g) 2Α(g) + B(s)

χρόνος

10

71. Στη σύριγγα του σχήματος έχει αποκατασταθεί η ισορροπία: Ν2Ο4(g) 2ΝΟ2(g). Τη χρονική στιγμή t1 συμπιέζουμε το

έμβολο της σύριγγας και αποκαθίσταται νέα χημική ισορροπία, στην ίδια θερμοκρασία.

Ποιο από τα παρακάτω διαγράμματα αναπαριστάνει τις μεταβολές στη συγκέντρωση του Ν2Ο4 από την αρχική χημική ισορρο-

πία μέχρι και την αποκατάσταση της νέας χημικής ισορροπίας;

72. Σε δοχείο εισάγονται αρχικά ποσότητες των αερίων Η2(g) και Ι2(g) και αποκαθίσταται η ισορροπία: Η2(g) + Ι2(g) 2ΗΙ(g). Ποιο από τα γραφήματα Α-Δ που ακολουθούν παριστάνει την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά (υ1) και την ταχύτητα της

αντίδρασης προς τα αριστερά (υ2) από την έναρξη της αντίδρασης μέχρι και την αποκατάσταση της χημικής ισορροπίας;

73. Το πρωσσικό μπλε είναι μία χρωστική ουσία έντονου μπλε χρώματος. Αποτελείται από τα ιόντα Fe2+, Fe3+ και CN− και σε

αυτήν αποδίδεται ο χημικός τύπος Fe7(CN)18. Χρησιμοποιείται και στη φαρμακευτική ως αντίδοτο σε δηλητηρίαση βαρέων με-

τάλλων, π.χ. του Tl (θάλλιο). Πόσα ιόντα Fe2+ και πόσα ιόντα Fe3+ αντιστοιχούν στον τύπο Fe7(CN)18;

Α) 3 ιόντα Fe2+ και 4 ιόντα Fe3+ Β) 1 ιόν Fe2+ και 6 ιόντα Fe3+

Γ) 4 ιόντα Fe2+ και 3 ιόντα Fe3+ Δ) 5 ιόντα Fe2+ και 2 ιόντα Fe3+

74. Το ιόν [Cu(CN)4]2− αποτελείται από ένα κατιόν χαλκού και 4 ανιόντα CN−. Ποιος ο αριθμός οξείδωσης του χαλκού στο ιόν

[Cu(CN)4]2−;

Α) +4 Β) −2 Γ) +1 Δ) +2

75. Το μέταλλο Na σε υγρή μορφή αντιδρά με το Η2(g) σύμφωνα με την εξίσωση:

2Νa(ℓ) + H2(g) → 2NaH(s)

Για την αντίδραση αυτή τι από τα παρακάτω ισχύει;

Α) Είναι μεταθετική αντίδραση

Β) Το υδρογόνο οξειδώνεται από 0 σε +1

Γ) Κάθε άτομο νατρίου προσλαμβάνει ένα ηλεκτρόνιο και επομένως ανάγεται

Δ) Κάθε μόριο Η2 προσλαμβάνει δύο ηλεκτρόνια και επομένως ανάγεται

76. Στην ένωση Νa2O2 (υπεροξείδιο του νατρίου) το οξυγόνο έχει αριθμό οξείδωσης ίσο με:

Α) −1 Β) −2 Γ) +2 Δ) +1

Ν2Ο4(g) 2ΝΟ2(g) έμβολο

t1

[Ν2Ο

4]

Α)

t t1

[Ν2Ο

4]

Β)

t t1

[Ν2Ο

4]

Γ)

t t1

[Ν2Ο

4]

Δ)

t

t

υ υ1

υ2

A

t

υ υ1

υ2

B

t

υ υ1

υ2

Γ

t

υ

υ1

υ2 Δ

11

77. Στην οξειδοαναγωγική αντίδραση: Sn4+ + 2Fe2+ → 2Fe3+ + Sn2+

A) το ιόν Sn4+ είναι το οξειδωτικό σώμα και το ιόν Fe2+ είναι το αναγωγικό σώμα

B) το ιόν Sn4+ είναι το αναγωγικό σώμα και το ιόν Fe2+ είναι το οξειδωτικό σώμα

Γ) το ιόν Sn4+ είναι το αναγωγικό σώμα το ιόν Fe3+ είναι το οξειδωτικό σώμα

Δ) το ιόν Fe3+ είναι το οξειδωτικό σώμα και το ιόν Sn2+ είναι το αναγωγικό σώμα

78. Ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστή για την αντίδραση που ακολουθεί;

2Αg+(aq) + Fe(s) → Fe2+(aq) + 2Ag(s)

Α) O Αg+ λειτουργεί ως αναγωγικό σώμα Β) Κάθε ιόν Αg+ αποβάλλει ένα ηλεκτρόνιο

Γ) Ο Fe(s) λειτουργεί ως οξειδωτικό

Δ) Κάθε άτομο Fe(s) αποβάλλει 2 ηλεκτρόνια και οξειδώνεται σε Fe2+

79. Ποια από τις εξισώσεις που ακολουθούν αναπαριστάνει μία οξείδωση;

Α) Cu(s) + 2e− → Cu2+(aq) Β) Cu2+(aq) + 2e− → Cu(s)

Γ) Cu2+(aq) → Cu(s) + 2e− Δ) Cu(s) → Cu2+(aq) + 2e−

80. Για την αντίδραση, Ba(s) + F2(g) → BaF2(s), ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι η σωστή;

Α) Τα άτομα του Ba προσλαμβάνουν ηλεκτρόνια και επομένως οξειδώνονται

Β) Τα άτομα του F προσλαμβάνουν ηλεκτρόνια και επομένως οξειδώνονται

Γ) Τα άτομα του Ba αποβάλλουν ηλεκτρόνια και επομένως οξειδώνονται

Δ) Τα άτομα του F αποβάλλουν ηλεκτρόνια και επομένως ανάγονται

81. Πόσα mol ηλεκτρονίων μεταφέρονται όταν 1 mol Cr2O72− αντιδράσει πλήρως με 3 mol Νi(s) σύμφωνα με την εξίσωση:

Cr2O72−(aq) + 3Ni(s) + 14H+(aq) → 2Cr3+(aq) + 3Ni2+(aq) + 7H2O(ℓ)

A) 2 mol ηλεκτρονίων B) 3 mol ηλεκτρονίων Γ) 5 mol ηλεκτρονίων Δ) 6 mol ηλεκτρονίων

82. Ποια από τις παρακάτω μετατροπές χαρακτηρίζεται ως οξείδωση;

I. ΜnO4− → MnO2 II. CrO4

2− → Cr2O72− III. VO3

− → VO2+ IV. CrO2

− → CrO42−

A) Η μετατροπή Ι Β) Η μετατροπή ΙΙ Γ) Η μετατροπή ΙΙΙ Δ) Η μετατροπή ΙV

83. Η εξάτμιση ποσότητας νερού από το δέρμα δίνει μία αίσθηση δροσιάς στο ανθρώπινο σώμα ακόμη και αν η μέρα είναι ζε-

στή. Αυτή η αίσθηση της δροσιάς οφείλεται στο ότι η μετατροπή, Η2Ο(ℓ) → H2O(g) είναι φαινόμενο:

Α) εξώθερμο και επομένως όταν γίνεται αποδίδει θερμότητα στο δέρμα

Β) εξώθερμο και επομένως για να γίνει απορροφά θερμότητα από το δέρμα

Γ) ενδόθερμο και επομένως όταν γίνεται αποδίδει θερμότητα στο δέρμα

Δ) ενδόθερμο και επομένως για να γίνει απορροφά θερμότητα από το δέρμα

84. Ποιο-ά από τα παρακάτω μεγέθη που σχετίζεται με μία αντίδραση μπορεί να πάρει και αρνητικές τιμές;

Α) Η ενέργεια ενεργοποίησης (αν η αντίδραση είναι ενδόθερμη)

Β) Η ταχύτητα της αντίδρασης (αν εκφραστεί με βάση ένα αντιδρών) και η ενθαλπία της (αν η αντίδραση είναι εξώθερμη)

Γ) Η ενθαλπία της αντίδρασης (αν η αντίδραση είναι εξώθερμη)

Δ) Η ταχύτητα της αντίδρασης (αν εκφραστεί με βάση ένα αντιδρών)

85. H ταχύτητα μιας αντίδρασης της μορφής, Α(aq) + Β(aq) → Γ(aq) + 2Δ(s), ξεκινάει με μέγιστη τιμή τη χρονική στιγμή t = 0,

μειώνεται συνεχώς και μηδενίζεται τη χρονική στιγμή t = 12 min. Αν τη χρονική στιγμή t = 12 min έχουν παραχθεί 0,02 mol του

προϊόντος Δ(s), η ποσότητα του Δ(s) που θα έχει σχηματιστεί τη χρονική στιγμή t = 6 min θα είναι:

Α) μεγαλύτερη από 0,01 mol Β) μικρότερη από 0,01 mol Γ) ίση με 0,01 mol Δ) ίση με 0,05 mol

86. Ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι η σωστή:

Α) Στις εξώθερμες αντιδράσεις η ενθαλπία των προϊόντων είναι μεγαλύτερη από την ενθαλπία των αντιδρώντων.

Β) Στις ενδόθερμες αντιδράσεις η ενθαλπία των αντιδρώντων είναι μεγαλύτερη από την ενθαλπία των προϊόντων

Γ) Η ενθαλπία είναι καταστατική ιδιότητα

Δ) Αν μία αντίδραση γίνεται υπό σταθερή θερμοκρασία, η μεταβολή της ενθαλπίας της αντίδρασης ισούται με το ποσό θερμότη-

τας που εκλύεται ή απορροφάται

12

87. Έστω η υποθετική αντίδραση: A(g) + 2B(g) → AB2(g). Αν σε κάποια χρονική στιγμή t, ισχύει: d[B(g)]/dt = −5∙10−2 mol

L−1∙s−1, ποια η ταχύτητα σχηματισμού του AB2(g) στο ίδια χρονική στιγμή t;

Α) 5∙10−2 mol L−1∙s−1 Β) −2,5∙10−2 mol L−1∙s−1 Γ) 10−2 mol L−1∙s−1 Δ) 2,5∙10−2 mol L−1∙s−1

88. Χρόνος λήξης ενός φαρμάκου είναι ο χρόνος που απαιτείται για τη διάσπαση

του 10% της αρχικής ποσότητας της δραστικής ουσίας σε ένα φαρμακευτικό σκεύ-

ασμα. Μία φαρμακευτική ουσία σε μορφή διαλύματος φυλάσσεται σε δύο διαφο-

ρετικές θερμοκρασίες θ1 και θ2. Στο διπλανό σχήμα εμφανίζεται η μεταβολή της

περιεκτικότητας της δραστικής ουσίας στα δύο σκευάσματα σε σχέση με το χρόνο

στις δύο θερμοκρασίες θ1 και θ2. Με βάση τις πληροφορίες αυτές, τι από τα παρα-

κάτω ισχύει;

A) Ο χρόνος λήξης του φαρμάκου στη θερμοκρασία θ1 είναι μεγαλύτερος από 25

χρόνια

B) Η θερμοκρασία θ2 είναι μεγαλύτερη από τη θερμοκρασία θ1

Γ) Ο χρόνος λήξης του φαρμάκου στη θερμοκρασία θ2 είναι μεγαλύτερος σε σχέση με τη θερμοκρασία θ1

Δ) Ο χρόνος λήξης του φαρμάκου στη θερμοκρασία θ2 είναι περίπου 20 χρόνια

89. Σε δοχείο σταθερού όγκου εισάγονται ποσότητες από τα αέρια Α(g) και Β(g) οπότε υπό σταθερή θερμοκρασία διεξάγεται η

αντίδραση: Α(g) + Β(g) → 2Γ(g). H ταχύτητα της αντίδρασης έχει μία μέγιστη τιμή για t = 0 και σιγά-σιγά μειώνεται μέχρι να

μηδενιστεί. Κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης της αντίδρασης:

Α) ο ρυθμός μεταβολής της [Γ] αυξάνεται Β) η [Γ] αυξάνεται ασυμπτωτικά μέχρι μιας ορισμένης τιμής

Γ) ο ρυθμός αύξησης της [Γ] δε μεταβάλλεται Δ) η [Γ] δε μεταβάλλεται

90. Η χλωρίνη περιέχει τα ιόντα ClO− που διασπώνται σύμφωνα με την εξίσωση: 2ClO−(aq) → 2Cl−(aq) + O2(g) Γενικά, η αντίδραση είναι πολύ αργή, επιταχύνεται όμως παρουσία ιόντων Co2+(aq).

Mε βάση τα δεδομένα αυτά, τι από τα παρακάτω ισχύει;

Α) Η αντίδραση είναι μεταθετική

Β) Η κατάλυση χαρακτηρίζεται ως ετερογενής καθώς ένα από τα προϊόντα της αντίδρασης είναι σε αέρια φάση

Γ) Το Cl ανάγεται από +1 σε −1

Δ) Η καταλυτική δράση των ιόντων Co2+(aq) μπορεί να εξηγηθεί με βάση τη θεωρία της

προσρόφησης

91. Σε υδατικό διάλυμα σταθερής θερμοκρασίας διεξάγεται η αντίδραση: Α(aq) + Β(aq) → 2Γ(aq) + Δ(aq). Oι καμπύλες των συγκεντρώσεων για το αντιδρών Α και το προϊόν Γ

δίνονται στο διπλανό γράφημα. Τη χρονική στιγμή t1 φέρουμε τις εφαπτομένες στις δύο

καμπύλες σχηματίζοντας τις δύο γωνίες φ και ω. Ποια η σχέση για τις εφαπτομένες των

δύο αυτών γωνιών;

Α) εφφ = εφω Β) 2εφφ = εφω Γ) εφφ = 2εφω Δ) εφφ = −εφω

92. H αντίδραση διάσπασης του Η2Ο2, Η2Ο2(aq) → H2O(ℓ) + 1/2O2(g), έχει ΔΗ = −98 kJ

και Εa = 75 kJ. Ένας καταλύτης της αντίδρασης είναι το ΚΙ(aq) με τη χρήση του οποίου

η ενέργεια ενεργοποίησης της αντίδρασης γίνεται ίση με 56 kJ. Aν αντί για τον καταλύτη χρησιμοποιηθεί το ένζυμο καταλάση η

ενέργεια ενεργοποίησης της αντίδρασης γίνεται ίση με 23 kJ. Αν σε όλες τις περιπτώσεις η θερμοκρασία είναι 25οC, τι από τα

παρακάτω ισχύει;

Α) Η αντίδραση έχει μεγαλύτερη ταχύτητα παρουσία του καταλύτη σε σχέση με την παρουσία του ενζύμου

Β) Η αντίδραση ολοκληρώνεται συντομότερα παρουσία του ενζύμου καταλάση

Γ) Η αντίδραση γίνεται πιο εξώθερμη παρουσία του καταλύτη

Δ) Η κατάλυση με KI(aq) χαρακτηρίζεται ως ετερογενής καθώς ένα από τα προϊόντα είναι αέριο

93. Έστω η αντίδραση οξείδωσης της ΝΗ3: 4NH3(g) + 5O2(g) → 4NO(g) + 6H2O(g) Ο ρυθμός κατανάλωσης της NH3 κάποια χρονική στιγμή t είναι ίση με 0,2 Μ·s−1. Την ίδια χρονική στιγμή, o ρυθμός κατανάλωσης

του O2 και ο ρυθμός παραγωγής του H2O(g) είναι, αντίστοιχα, ίσοι με:

Α) 0,25 Μ·s−1 και 0,3 Μ·s−1 Β) 1 Μ·s−1 και 1,2 Μ·s−1

Γ) 0,4 Μ·s−1 και 0,6 Μ·s−1 Δ) 0,25 Μ·s−1 και 0,2 Μ·s−1

π (

g/L)

t (χρόνια)

θ2

θ1

5 10 15 20

5 4

3 2

1

0

t

c(M

)

t1

[A]

[Γ]

φ

ω

13

94. Η διάσπαση του όζοντος (O3) στη στρατόσφαιρα διεξάγεται με βάση τα εξής 2 στάδια:

O3(g) + Cl(g) → ClO(g) + O2(g) ClO(g) + O3(g) → Cl(g) + 2O2(g) Ποιος μπορεί να είναι ο καταλύτης της διάσπασης του όζοντος;

Α) Το ClO(g) Β) Το Ο2(g) Γ) Το Cl(g) Δ) Το Ο3 (αυτοκατάλυση)

95. Για τη μονόδρομη αντίδραση που ακολουθεί, 2A(g) + 2B(g) → 2Γ(g) + Δ(g), ποια από τις σχέσεις που ακολουθούν είναι η σω-

στή;

Α) d[A] d[Δ]

dt dt− = Β)

d[A] d[B]

dt dt= Γ)

d[Γ] d[Δ]

dt 2dt= Δ)

d[Β] d[Δ]

2dt dt=

96. Στο διάγραμμα που ακολουθεί εμφανίζεται η μεταβολή της συγκέντρωσης ενός αντιδρώντος (Χ)

σε μία αντίδραση στην οποία εμφανίζεται το φαινόμενο της αυτοκατάλυσης. Σε ποιο από τα σημεία

Α, Β, Γ ή Δ η ταχύτητα της αντίδρασης είναι μεγαλύτερη;

Α) Στο σημείο Α Β) Στο σημείο Β Γ) Στο σημείο Γ Δ) Στο σημείο Δ

97. Η αντίδραση CH2=CH2(g) + H2(g) → CH3CH3(g) πραγματοποιείται παρουσία Ni(s) ως καταλύτη.

Ποιο από τα διαγράμματα που ακολουθούν παραστάνει τη μεταβολή της μάζας του Ni σε συνάρτηση

με το χρόνο κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της αντίδρασης;

98. To μονοξείδιο του αζώτου (ΝΟ) και το μονοξείδιο του άνθρακα (CO) είναι δύο τοξικά αέρια που προέρχονται ως απόβλητα

από τη χημική βιομηχανία καθώς και από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων. Ένας τρόπος για τη μείωση των εκπομπών και των

δύο αερίων στην ατμόσφαιρα σε κινητήρες Diesel είναι με τη χρήση στον καταλυτικό μετατροπέα των αυτοκινήτων του κατα-

λύτη του Monel (κράμα Νi-Cu) στην αντίδραση (1): 2NO(g) + 2CO(g) → N2(g) + 2CO2(g) Με βάση και τα δεδομένα αυτά, τι από τα παρακάτω ισχύει;

Α) Χωρίς τη χρήση του καταλύτη η αντίδραση (1) θα ήταν αδύνατη

Β) Ο καταλύτης επιβραδύνει την αντίδραση (1) ώστε να απαιτηθεί περισσότερος χρόνος για τη διέλευση από το σωλήνα της ε-

ξάτμισης

Γ) Ο καταλύτης του Monel αυξάνει την ενέργεια των αντιδρώντων στην αντίδραση (1) ώστε να απαιτηθεί μικρότερη ενέργεια

για το σχηματισμό του ενεργοποιημένου συμπλόκου

Δ) Ο καταλύτης του Monel επιταχύνει την αντίδραση (1) ώστε να πραγματοποιηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό κατά τη διέλευση

των δύο αερίων από τον καταλυτικό μετατροπέα

99. Στο σχήμα που ακολουθεί εμφανίζεται η καμπύλη αντίδρασης για το αντιδρών (Χ) σε μία μονόδρομη αντίδραση μεταξύ δύο

αερίων, Χ(g) και Υ(g) προς παραγωγή του προϊόντος Ζ(g).

Η μέση ταχύτητα κατανάλωσης του αντιδρώντος Χ για το χρονικό διάστημα (10-20) s:

Α) είναι ίση με 0,01 Μ∙s−1 Β) είναι ίση με −0,01 Μ∙s−1 Γ) είναι ίση με 1 Μ∙s−1

Δ) δεν μπορεί να προσδιοριστεί γιατί δεν είναι γνωστός ο συντελεστής του σώματος Χ στην αντίδραση

t

[Α]

Α Β

Γ

Δ

t

m

Δ

t

m

Γ

t

m

B

t

m

Α

[X]

(M)

t (s) 10 20

0,2

0,1

14

100. Η διάσπαση του μεθανικού οξέος, παρουσία Η+ ως καταλύτη συμβαίνει με βάση τον εξής μηχανισμό: ΗCOOH + H+ → HCOOH2

+ και HCOOH2+ → CO + H2O + H+

Ποια θεωρία για την εξήγηση της καταλυτικής δράσης είναι συνεπής με το μηχανισμό αυτό;

Α) Η θεωρία του ενεργοποιημένου συμπλόκου Β) Η θεωρία της προσρόφησης

Γ) Η θεωρία των ενδιαμέσων προϊόντων Δ) Η θεωρία της μεταβατικής κατάστασης

101. Mε την αύξηση της θερμοκρασίας στην οποία πραγματοποιείται μία χημική αντίδραση:

Α) μειώνεται η ενέργεια ενεργοποίησης της αντίδρασης

Β) αυξάνεται η ταχύτητα της αντίδρασης ανεξάρτητα αν η αντίδραση είναι ενδόθερμη ή εξώθερμη

Γ) αυξάνεται η ταχύτητα της αντίδρασης αν είναι εξώθερμη και μειώνεται αν είναι ενδόθερμη

Δ) μειώνεται η ταχύτητα της αντίδρασης αν είναι εξώθερμη και αυξάνεται αν είναι ενδόθερμη

102. Σε δοχείο μεταβλητού όγκου διεξάγεται υπό σταθερή θερμοκρασία και σταθερή πίεση η εξώθερμη αντίδραση: SiH4(g) + 2O2(g) → SiO2(s) + 2H2O(ℓ). Τι από τα παρακάτω ισχύει για την αντίδραση αυτή;

Α) Είναι μεταθετική αντίδραση

Β) Η ενθαλπία των προϊόντων είναι μικρότερη από την ενθαλπία των αντιδρώντων

Γ) Έχει ως αποτέλεσμα την απορρόφηση θερμότητας από το περιβάλλον

Δ) Κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της αντίδρασης ο όγκος του δοχείου μένει σταθερός

103. Σε μία δεδομένη χρονική στιγμή μιας αντίδρασης, το συστατικό Α εξαφανίζεται με ρυθμό 4∙10−2 M∙s−1, το συστατικό B ε-

ξαφανίζεται με ρυθμό 2∙10−2 M∙s−1 και το συστατικό Γ παράγεται με ρυθμό 6∙10−2 M∙s−1. Ποια από τις ακόλουθες εξισώσεις πε-

ριγράφει την αντίδραση αυτή;

Α) 2A + B → 3Γ Β) A → 2B + 3Γ Γ) 2A → B + 3Γ Δ) 4A → 2B + 3Γ Ε) A + 2B → 3Γ

104. Σε δύο ξεχωριστά πειράματα I και ΙΙ μελετήθηκε η αντίδραση του ανθρακικού ασβεστίου, CaCO3(s) με περίσσεια διαλύματος

HCl(aq), σύμφωνα με την εξίσωση:

CaCO3(s) + 2HCl(aq) → CaCl2(aq) + CO2(g) + H2O

Στο πείραμα Ι το CaCO3(s) ήταν με τη μορφή μικρών κόκκων ενώ στο πείραμα ΙΙ με τη μορφή μεγαλύτερων κόκκων. Όλες οι

άλλες συνθήκες του πειράματος (ποσότητες αντιδρώντων, συγκεντρώσεις θερμοκρασία) στα δύο πειράματα ήταν ίδιες. Ποιο από

τα ακόλουθα γραφήματα περιγράφει με τον καλύτερο τρόπο την ποσότητα (mol) του εκλυόμενου CO2 (σε STP) σαν συνάρτηση

του χρόνου στα πειράματα Ι και ΙΙ;

105. Σε ένα υδατικό διάλυμα έχει αποκατασταθεί η ισορροπία που ακολουθεί:

CrO3(s) + 2OH−(aq) CrO42−(aq) + H2O(ℓ)

Αν στο διάλυμα αυτό διαλύσουμε ποσότητα ΝaOH(s), πως θα μεταβληθεί η ποσότητα του CrO3(s);

Α) Δεν θα μεταβληθεί καθώς το CrO3 είναι στερεό και η ισορροπία δεν μετατοπίζεται

Β) Δεν θα μεταβληθεί καθώς η ισορροπία οδεύει προς τα δεξιά αλλά η ποσότητα του στερεού δεν αλλάζει

Γ) Θα μειωθεί Δ) Θα αυξηθεί

106. Σε ένα δοχείο όγκου 10 L εισάγονται 0,02 mol HCl, 0,03 mol O2, 0,04 mol Cl2 και 0,02 mol H2O και με την πάροδο του

χρόνου αποκαθίσταται η χημική ισορροπία: 4HCl(g) + O2(g) 2H2O(g) + 2Cl2(g) σε θερμοκρασία 400οC. Αν είναι γνωστό

ότι στη χημική ισορροπία υπάρχουν 0,03 mol HCl(g), τι από τα παρακάτω ισχύει;

Α) Εξελίχθηκε αντίδραση προς τα δεξιά

Β) Στη χημική ισορροπία η ποσότητα του Cl2(g) θα είναι μεγαλύτερη από 0,04 mol

Γ) Στη χημική ισορροπία η ποσότητα του H2O(g) θα είναι μεγαλύτερη από 0,01 mol

Δ) Στη χημική ισορροπία η ποσότητα του O2 (g) θα είναι 0,04 mol

n (

CO

2)

0

Ι

ΙΙ

t (s)

Δ

n (

CO

2)

0

II

I

t (s)

Γ

n (

CO

2)

0

II

I

t (s)

Β

n (

CO

2)

0

I

IΙ

t (s)

Α

15

107. Σε κλειστό δοχείο εισάγονται αρχικά 3 mol CO(g) και 2 mol ΝΟ(g) και αποκαθίσταται η χημική ισορροπία:

2CO(g) + 2NO(g) 2CO2(g) + N2(g) Αν είναι επίσης γνωστό ότι μέχρι την κατάσταση της ισορροπίας έχει αντιδράσει το 90% της αρχικής ποσότητας του NO(g), τι

από τα παρακάτω ισχύει;

Α) Μέχρι την κατάσταση της ισορροπίας έχει αντιδράσει το 60% της αρχικής ποσότητας του CO(g)

Β) Μέχρι την κατάσταση της ισορροπίας έχει αντιδράσει το 90% της αρχικής ποσότητας του CO(g)

Γ) Η απόδοση της αντίδρασης είναι α = 0,1 (10%)

Δ) Στην κατάσταση της ισορροπίας υπάρχουν 0,9 mol CO2(g) και 0,9 mol NO(g)

108. Για την αντίδραση, A(g) 2B(g), δίνονται οι μεταβολές των συγκεντρώσεων του αντι-

δρώντος και του προϊόντος στο διπλανό σχήμα. Η αντίδραση διεξάγεται σε δοχείο σταθερού

όγκου και υπό σταθερή θερμοκρασία. Tη χρονική στιγμή t1 η ταχύτητα της αντίδρασης προς

τα δεξιά είναι ίση με υ1 και η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά ίση με υ2. Τι από τα


Α) υ1 = υ2 Β) υ1 < υ2 Γ) υ1 > υ2

Δ) Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση

109. Σε δοχείο σταθερού όγκου και σε θερμοκρασία T1 έχει αποκατασταθεί η χημική ισορ-

ροπία: Α(s) + Β(g) 2Γ(g), ΔH > 0. Το μείγμα των δύο αερίων ασκεί πίεση ίση με P1. Θερμαίνουμε το δοχείο της ισορροπίας

σε θερμοκρασία 2T1 και αποκαθίσταται νέα χημική ισορροπία στην οποία το αέριο μείγμα μπορεί να ασκεί πίεση ίση με:

Α) Ρ1 Β) 0,5Ρ1 Γ) 2Ρ1 Δ) 2,2Ρ1

110. Σε δοχείο εισάγεται ποσότητα HI(g) σε κατάλληλη θερμοκρασία και με την πάροδο του χρόνου

αποκαθίσταται η χημική ισορροπία: 2HI(g) H2(g) + I2(g). Στο διπλανό γράφημα εμφανίζονται η

μεταβολή της ταχύτητας προς τα δεξιά (υ1) και η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά (υ2) με

την πάροδο του χρόνου. Ποια μεταβολή πραγματοποιήθηκε τη χρονική στιγμή t1;

Α) Προσθήκη επιπλέον ποσότητας H2(g) B) Προσθήκη επιπλέον ποσότητας HI(g)

Γ) Προσθήκη καταλύτη Δ) Μείωση του όγκου, υπό σταθερή θερμοκρασία

111. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η ισορροπία, Α(g) + B(g) 2Γ(g), στους θ°C. Η ταχύτητα της

αντίδρασης προς τα δεξιά δίνεται από τη σχέση: υ1 = 5∙10−3[A]∙[B] ενώ η ταχύτητα της αντίδρασης

προς τα αριστερά δίνεται από τη σχέση: υ2 = 10−3[Γ]2. Ποια η τιμή της σταθεράς Kc της ισορροπίας στους θ°C;

Α) 500 Β) 0,2 Γ) 5 Δ) 0,05

112. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η ισορροπία:

CO(g) + 2H2S(g) H2O(g) + CS2(g) + H2(g) Η πίεση του δοχείου είναι ίση με Ρ1. Μειώνουμε τον όγκο του δοχείου στο μισό υπό σταθερή θερμοκρασία και η πίεση στην

ισορροπία είναι ίση με Ρ2. Μεταξύ των Ρ1 και Ρ2 ισχύει η σχέση:

Α) Ρ1 = Ρ2 Β) 2Ρ1 = Ρ2 Γ) Ρ1 = 2Ρ2 Δ) 2Ρ1 > Ρ2 > Ρ1

113. Έστω η ισορροπία:

C(s) + 2H2(g) CH4(g), ΔΗ = −75 kJ Ποια από τις ακόλουθες μεταβολές θα προκαλέσει αύξηση της τιμής της σταθεράς Κc;

Α) Αύξηση της συγκέντρωσης του H2(g)

Β) Μείωση του όγκου του δοχείου της ισορροπίας

Γ) Μείωση της θερμοκρασίας

Δ) Αύξηση της επιφάνειας επαφής του C(s)

114. Σε μία συγκεκριμένη χημική ισορροπία, η τιμή της σταθεράς Kc εξαρτάται:

Α) από τις αρχικές συγκεντρώσεις των αντιδρώντων σωμάτων

Β) από τις συγκεντρώσεις των αντιδρώντων και των προϊόντων στη χημική ισορροπία

Γ) από τις συγκεντρώσεις των αντιδρώντων και των προϊόντων στη χημική ισορροπία και από τη θερμοκρασία

Δ) μόνο από τη θερμοκρασία

t

c(M

)

t1

[A]

[Β]

t

υ

t1

υ1

υ2

υ2

υ1

16

115. Σε ένα υδατικό διάλυμα έχει αποκατασταθεί η ετερογενής χημική ισορροπία: Ag+(aq) + Cl−(aq) AgCl(s), ΔH = −65 kJ

Για την ισορροπία αυτή, τι από τα παρακάτω ισχύει;

Α) Με την αύξηση της [Ag+] στο διάλυμα χωρίς μεταβολή όγκου και θερμοκρασίας, η ποσότητα του AgCl(s) αυξάνεται

Β) Με την αύξηση της θερμοκρασίας η ποσότητα του AgCl(s) παραμένει αμετάβλητη

Γ) Με την αύξηση της θερμοκρασίας η ποσότητα του AgCl(s) αυξάνεται

Δ) Με διπλασιασμό της εξωτερικής πίεσης η ισορροπία οδεύει προς τα δεξιά

116. Δίνεται η χημική ισορροπία: 5CO(g) + I2O5(s) I2(g) + 5CO2(g), ΔH = −1175 kJ. Τι από τα παρακάτω ισχύει για την αντί-

δραση αυτή;

Α) Δεν είναι οξειδοαναγωγική αντίδραση, καθώς δεν υπάρχει καμία μεταβολή αριθμού οξείδωσης

Β) Με την αύξηση της πίεσης, η ισορροπία κατευθύνεται προς τα αριστερά

Γ) Η ταχύτητα σχηματισμού του I2(g) είναι 5πλάσια από την ταχύτητα σχηματισμού του CO2(g)

Δ) Η αντίδραση προς τα δεξιά είναι ενδόθερμη

117. Για την ισορροπία, Ν2(g) + 3H2(g) 2NH3(g), η μεταβολή της σταθεράς logKc σε σχέση με τη

θερμοκρασία, δίνεται στο διπλανό διάγραμμα. Με βάση το διάγραμμα αυτό συμπεραίνουμε ότι:

Α) η αντίδραση σχηματισμού της ΝΗ3(g) είναι εξώθερμη

Β) η αύξηση της θερμοκρασίας οδηγεί την ισορροπία προς τα δεξιά

Γ) η απόδοση της αντίδρασης μειώνεται με τη μείωση της θερμοκρασίας, υπό σταθερή πίεση

Δ) η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας

118. Στην αντίδραση μεταξύ των αερίων A και B, σύμφωνα με την εξίσωση: Α(g) + B(g) Γ(g) πολύ μικρό ποσοστό των

συγκρούσεων μεταξύ των αντιδρώντων μορίων είναι αποτελεσματικές. Ποια είναι η καλύτερη εξήγηση για το γεγονός αυτό;

Α) Το σύστημα είναι σε χημική ισορροπία

Β) Η ενέργεια ενεργοποίησης της αντίστροφης αντίδρασης είναι πολύ μικρή

Γ) Τα μόρια των Α(g) και Β(g) δεν συγκρούονται με το σωστό προσανατολισμό ή η ενέργεια της σύγκρουσης είναι μικρή ή και

τα δύο μαζί

Δ) Το ενεργοποιημένο σύμπλοκο έχει πολύ μικρή ενέργεια

119. Σε δοχείο σταθερού όγκου εισάγουμε ποσότητα αιθενίου και ποσότητα Η2 οπότε με την πάροδο του χρόνου αποκαθίσταται

η ισορροπία: CH2=CH2(g) + H2(g) CH3CH3(g), ΔΗ > 0. Σε ένα άλλο ίδιο δοχείο εισάγουμε τις ίδιες αρχικές ποσότητες αιθενίου

και Η2, αυτή τη φορά με την προσθήκη καταλύτη. Με την πάροδο του χρόνου αποκαθίσταται η ίδια ισορροπία στην ίδια θερμο-

κρασία. Συγκρίνοντας τα δύο πειράματα μπορούμε να πούμε ότι η χρήση καταλύτη αυξάνει:

Α) τη συγκέντρωση του CH3CH3(g) στην ισορροπία και επομένως και την απόδοση της αντίδρασης

Β) το ποσό θερμότητας που παράγεται από την έναρξη της αντίδρασης μέχρι την αποκατάσταση της ισορροπίας

Γ) την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά αλλά και την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά, στην ισορροπία

Δ) την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά αλλά μειώνει την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά, στην ισορροπία

120. Φιάλη περιέχει υδατικό διάλυμα στο οποίο έχει αποκατασταθεί η ισορροπία:

Co2+(aq) + 4Cl−(aq) CoCl42−(aq) (ροζ) (μπλε)

Με θέρμανση, το χρώμα του διαλύματος μετατρέπεται σε σκούρο μπλε. Επομένως η αντίδραση προς τα δεξιά:

Α) είναι εξώθερμη και η τιμή της σταθεράς Kc αυξάνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας

Β) είναι ενδόθερμη και η τιμή της σταθεράς Kc αυξάνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας

Γ) είναι εξώθερμη και η τιμή της σταθεράς Kc μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας

Δ) είναι ενδόθερμη και η τιμή της σταθεράς Kc μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας

121. Το αέριo Ν2Ο χρησιμοποιείται ως αναισθητικό και προκαλεί το γέλιο (χα, χα) αν και ο μηχανισμός της φαρμακολογικής

του δράσης δεν έχει αποσαφηνιστεί. Μπορεί να προκύψει με βάση την αντίδραση:

H2(g) + 2NO(g) N2O(g) + H2O(g), Kc = 1,4∙1052

Με βάση μόνο την τιμή της σταθεράς Kc της αντίδρασης προκύπτει ότι (χα, χα):

Α) η απόδοση της αντίδρασης είναι (χα, χα) πρακτικά ίση με 1, δηλαδή είναι πρακτικά μονόδρομη

Β) η αντίδραση έχει πολύ μικρή (χα, χα) απόδοση

Γ) η αντίδραση ευνοείται (χα, χα) προς τα αριστερά

Δ) η αντίδραση είναι πρακτικά (χα, χα) ακαριαία, διεξάγεται δηλαδή με πολύ μεγάλη ταχύτητα

log

Kc

T (K)

17

122. Η κοινή μπαταρία αυτοκινήτου αποτελείται βασικά από πλάκες μεταλλικού Pb και πλάκες Pb καλυμμένες με PbO2 βυθισμέ-

νες σε διάλυμα H2SO4. Η χημική εξίσωση που ακολουθεί δείχνει τις αντιδράσεις που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας

της μπαταρίας του αυτοκινήτου (αποφόρτιση) και κατά τη διαδικασία της φόρτισης:

Mε βάση τις παραπάνω πληροφορίες, ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι λανθασμένη;

Α) Κατά τη διαδικασία της αποφόρτισης το PbO2 υφίσταται αναγωγή

Β) Κατά τη διαδικασία της αποφόρτισης η [Η+] του διαλύματος μειώνεται

Γ) Κατά τη διαδικασία της φόρτισης κάποια άτομα Pb οξειδώνονται και κάποια άλλα ανάγονται

Δ) Κατά τη διαδικασία της φόρτισης η ποσότητα του PbSO4(s) μένει σταθερή

123. Στη διπλανή φιάλη έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία (1):

2Cu2+(aq) + 4I− (aq) 2CuI(s) + I2(aq) Στη φιάλη προστίθεται ποσότητα βενζολίου, ένα υγρό αδιάλυτο στο νερό που σχηματίζει μία στι-

βάδα πάνω από την υδατική και το οποίο έχει την ιδιότητα να διαλύει επιλεκτικά μόνο το I2(aq)

από τα συστατικά της ισορροπίας. Με την προσθήκη του βενζολίου και την ανακίνηση της φιάλης

η στιβάδα του βενζολίου χρωματίζεται κόκκινη (λόγω της μεταφοράς ποσότητας Ι2 από την υδα-

τική φάση στη βενζολική) ενώ στην υδατική φάση αποκαθίσταται μια νέα ισορροπία (1) στην

υπάρχει:

Α) μεγαλύτερη συγκέντρωση ιόντων Cu2+(aq) αλλά μικρότερη ποσότητα CuI(s)

Β) μικρότερη συγκέντρωση ιόντων Cu2+(aq) αλλά η ίδια ποσότητα CuI(s)

Γ) μικρότερη συγκέντρωση ιόντων Cu2+(aq) αλλά μεγαλύτερη ποσότητα CuI(s)

Δ) μεγαλύτερη συγκέντρωση ιόντων Cu2+(aq) αλλά η ίδια ποσότητα CuI(s)

124. Δίνεται η χημική ισορροπία: Ν2(g) + 3Η2(g) 2NH3(g), ΔΗ < 0. Ποιο από τα διαγράμματα που ακολουθούν περιγράφει

καλύτερα τη σχέση της σταθεράς (Κc) της ισορροπίας σαν συνάρτηση της πίεσης (P) στο δοχείο υπό σταθερή θερμοκρασία;

125. Η προσθήκη χλωριούχου βισμουθίου, BiCl3(aq) σε νερό οδηγεί στο σχηματισμό λευκού ιζήματος, BiOCl(s), σύμφωνα με

την ισορροπία:

ΒiCl3(aq) + H2O(ℓ) BiOCl(s) + 2HCl(aq) Tι θα συμβεί με την διάλυση επιπλέον ποσότητας ΗCl στο μίγμα της ισορροπίας;

Α) Η ισορροπία μετατοπίζεται προς τα αριστερά αλλά η ποσότητα του BiOCl(s) δε μταβάλλεται

Β) Η ισορροπία μετατοπίζεται προς τα αριστερά και το λευκό ίζημα μειώνεται

Γ) Η ισορροπία μετατοπίζεται προς τα δεξιά και σχηματίζεται μεγαλύτερη ποσότητα BiOCl(s)

126. Σε υδατικό διάλυμα έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία:

2CrO42−(aq) + 2H3O+(aq) Cr2O7

2−(aq) + 3H2O(ℓ) κίτρινο πορτοκαλί

Mε διπλασιασμό της εξωτερικής πίεσης, υπό σταθερή θερμοκρασία:

Α) η χημική ισορροπία δεν αλλάζει θέση Β) η χημική ισορροπία μετακινείται προς τα δεξιά

Γ) το χρώμα του διαλύματος μεταβάλλεται από κίτρινο σε πορτοκαλί Δ) Η [Η3Ο+] του διαλύματος μειώνεται

127. Σε δοχείο σταθερού όγκου έχει αποκατασταθεί η ισορροπία: CaCO3(s) CaO(s) + CO2(g). Mε την προσθήκη επι-

πλέον ποσότητας CO2(g) στην παραπάνω ισορροπία, υπό σταθερή θερμοκρασία αποκαθίσταται νέα ισορροπία στην οποία:

Α) η τιμή της σταθεράς Kc έχει αυξηθεί Β) η τιμή της σταθεράς Kc έχει μειωθεί

Γ) η ποσότητα του CaO(s) έχει μειωθεί Δ) η ποσότητα του CaCO3(s) δεν έχει μεταβληθεί

Ρ

Κc

Α

Ρ

Kc

Β

Ρ

Kc

Γ

Ρ

Kc

Δ

18

128. Σε δοχείο σταθερού όγκου έχει αποκατασταθεί η ισορροπία: PCl3(g) + Cl2(g) PCl5(g). Tη χρονική στιγμή t1 αυξάνουμε

ακαριαία τη συγκέντρωση του Cl2(g), χωρίς μεταβολή της θερμοκρασίας. Πως μεταβάλλεται η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα

δεξιά (υ1) και η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά (υ2) μέχρι την αποκατάσταση της νέας ισορροπίας;

129. Σε υδατικό διάλυμα έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία: Α(aq) + Β(s) Γ(aq) + Δ(s). Mε τη διάλυση μικρής επι-

πλέον ποσότητας της ουσίας Α υπό σταθερό όγκο και υπό σταθερή θερμοκρασία αποκαθίσταται νέα ισορροπία στην οποία:

Α) η ποσότητα του B(s) είναι μειωμένη Β) η ποσότητα του Δ(s) μένει ίδια

Γ) η συγκέντρωση του Γ(aq) μένει ίδια Δ) η συγκέντρωση του Α(aq) μένει ίδια

130. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η ισορροπία: Η2(g) + I2(g) 2HI(g). Με τη μείωση του όγκου του δοχείου στο μισό του αρ-

χικού όγκου υπό σταθερή θερμοκρασία:

Α) οι ποσότητες των τριών αερίων μένουν σταθερές αλλά οι συγκεντρώσεις τους διπλασιάζονται

Β) τόσο οι συγκεντρώσεις όσο και οι ποσότητες των τριών αερίων μένουν σταθερές

Γ) οι συγκεντρώσεις των τριών αερίων μένουν σταθερές αλλά οι ποσότητές τους διπλασιάζονται

Δ) τόσο οι ποσότητες των τριών αερίων όσο και οι συγκεντρώσεις τους υποδιπλασιάζονται

131. Σε δοχείο έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία: Ν2(g) + 3H2(g) 2NH3(g). Με τη μείωση του όγκου υπό σταθερή

θερμοκρασία η ισορροπία μετατοπίζεται προς:

Α) τα αριστερά, καθώς η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά γίνεται μεγαλύτερη από την ταχύτητα της αντίδρασης προς

τα δεξιά

Β) τα αριστερά, αλλά οι δύο αντίθετης φοράς ταχύτητες δεν μεταβάλλονται

Γ) τα δεξιά, αλλά οι δύο αντίθετης φοράς ταχύτητες δεν μεταβάλλονται

Δ) τα δεξιά καθώς η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά γίνεται μεγαλύτερη από την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αρι-

στερά

132. Σε δοχείο εισάγεται ποσότητα Α(g) που διασπάται σύμφωνα με την εξίσωση: A(g) B(g) + Γ(g) Ο χρόνος για την αποκατάσταση της χημικής ισορροπίας είναι t = 100 s. Tι από τα παρακάτω θα ισχύει οπωσδήποτε τη χρονική

στιγμή t = 60 s;

Α) Η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά θα είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά

Β) Η ταχύτητα της αντίδρασης προς τα αριστερά θα είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα της αντίδρασης προς τα δεξιά

Γ) [A] > [B] Δ) [A] < [B]

υ

Α

t t1 t

2

υ1

υ2

υ

Β

t t1 t

2

υ2

υ1

υ

Γ

t t1 t

2

υ1

υ2

υ

Δ

t t1 t

2

υ1

υ2

19

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: 107 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ

1. Σε μία ισορροπία κατά Brönsted - Lowry, πόσα συζυγή ζεύγη υπάρχουν;

Α) 1 Β) 2 Γ) 3 Δ) 4

2. Σύμφωνα με τη θεωρία Brönsted - Lowry, βάση είναι η ουσία που:

Α) αυξάνει τη [ΟΗ−] στο νερό B) αντιδρά με το νερό σχηματίζοντας ιόντα OH−

Γ) δίνει ζεύγος ηλεκτρονίων ώστε να σχηματιστεί ομοιοπολικός δεσμός Δ) δέχεται πρωτόνιο (Η+) από ένα οξύ

3. Ποιο από τα ιόντα που ακολουθούν μπορεί να συμπεριφερθεί στο νερό αποκλειστικά ως οξύ κατά Brönsted - Lowry:

A) NH4+ B) PO3

3− Γ) HPO32− Δ) HPO4

2−

4. Στην ισορροπία που ακολουθεί, ποια σωματίδια λειτουργούν ως οξέα κατά Brönsted - Lowry;

HF(aq) + HSO3−(aq) F−(aq) + H2SO3(aq)

Α) Το ΗF και το H2SO3 Β) Το ΗF και το F− Γ) Το HSO3− και το H2SO3 Δ) Το ΗF και το HSO3

−

5. Δίνεται η ισορροπία:

ΗPO42−(aq) + HCO3

−(aq) Η2PO4−(aq) + CO3

2−(aq) με τιμή σταθεράς ισορροπίας Κc = 10−3. Ποια είναι η ασθενέστερη βάση στην αντίδραση;

Α) Η2PO4− Β) CO3

2− Γ) ΗPO42− Δ) HCO3

−

6. Δίνεται η ιοντική ισορροπία: ΗC≡CH + NH2− ΗC≡C− + NH3. Στην ισορροπία αυτή:

Α) η ΝΗ3 λειτουργεί ως βάση κατά Brönsted - Lowry Β) η ΝΗ3 λειτουργεί ως οξύ κατά Brönsted - Lowry

Γ) εμφανίζεται ο βασικός χαρακτήρας του ΗC≡CH Δ) δεν μπορεί να εφαρμοστεί η θεωρία Brönsted - Lowry

7. Ποιο από τα ακόλουθα μόρια ή ιόντα είναι η συζυγής βάση του HCO3−;

Α) H2CO3 Β) CO32− Γ) H3O+ Δ) OH−

8. Η ισορροπία που ακολουθεί επέρχεται σε υδατικά διαλύματα και είναι μετατοπισμένη προς τα αριστερά.

HX + Y− X− + HY Ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι σωστή;

Α) Το ΗΧ είναι ισχυρό οξύ B) Το HY είναι ασθενέστερο οξύ από το ΗΧ

Γ) Η βάση Y− δέχεται ευκολότερα Η+ από την βάση X− Δ) Η X− είναι ισχυρότερη βάση από τη Y−

9. Δίνεται η ισορροπία που ακολουθεί και η οποία είναι μετατοπισμένη προς τα δεξιά.

PO43− + H2PO4

− 2HPO42−

Με βάση την ισορροπία αυτή και σύμφωνα με τη θεωρία Brönsted - Lowry:

Α) το ιόν HPO42− λειτουργεί ως αμφιπρωτικό και είναι ασθενέστερο ως οξύ από το ιόν H2PO4

−

Β) το ιόν H2PO4− λειτουργεί ως αμφιπρωτικό και είναι ισχυρότερο ως οξύ από το ιόν HPO4

−

Γ) το ιόν PO43− λειτουργεί ως οξύ και είναι ισχυρότερο οξύ από το HPO4

−

Δ) το ιόν PO43− λειτουργεί ως βάση και είναι ισχυρότερη βάση από το HPO4

−

10. Τι από τα παρακάτω είναι λανθασμένο για το νερό (Η2Ο):

Α) Σύμφωνα με τη θεωρία Brönsted - Lowry μπορεί να λειτουργήσει άλλοτε σαν οξύ και άλλοτε σαν βάση, είναι δηλαδή αμφι-

πρωτική ουσία

Β) Σε καθαρή κατάσταση αλλά και στα αραιά διαλύματα έχει συγκέντρωση περίπου 55,5 Μ

Γ) Τα μόριά του είναι γραμμικά, δηλαδή η γωνία Η − Ο − Η είναι ίση με 180ο

Δ) Εξασθενίζει τις δυνάμεις μεταξύ των ιόντων σε ένα κρυσταλλικό ιοντικό πλέγμα, τα οποία στη συνέχεια δημιουργούν ε-

φυδατωμένα ιόντα

11. Με θέρμανση του καθαρού νερού από τους 25οC στους 50οC:

Α) η [Η3Ο+] και η [ΟΗ−] αυξάνονται Β) η [Η3Ο+] και η [ΟΗ−] μειώνονται

Γ) το pH αυξάνεται και το pOH μειώνεται Δ) το pH μειώνεται και το pOH αυξάνεται

20

12. Αν ένα ουδέτερο διάλυμα έχει pH = 6,5 σε θερμοκρασία θοC, τότε η τιμή του θ είναι:

Α) θ = 25οC Β) θ < 25οC Γ) θ > 25οC Δ) απρόβλεπτη Π.Μ.Δ.Χ. 2014

13. Σε ένα υδατικό διάλυμα:

Α) Το άθροισμα (pH + pOH) μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας του διαλύματος

Β) Το άθροισμα (pH + pOH) είναι σταθερό και ανεξάρτητο της θερμοκρασίας του διαλύματος

Γ) Το γινόμενο [Η3Ο+]·[ΟΗ−] είναι σταθερό και ανεξάρτητο της θερμοκρασίας του διαλύματος

Δ) Το γινόμενο [Η3Ο+]·[ΟΗ−] μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας του διαλύματος

14. Σε ένα υδατικό διάλυμα, πως μεταβάλλεται το γινόμενο [Η3Ο+]·[ΟΗ−] με την αύξηση της θερμοκρασίας του διαλύματος;

Α) Αυξάνεται Β) Μειώνεται Γ) Παραμένει σταθερό

Δ) Δεν μπορούμε να ξέρουμε, καθώς η [Η3Ο+] αυξάνεται ενώ η [ΟΗ−] μειώνεται

15. Στο χημικά καθαρό νερό, στους 25°C, οι συγκεντρώσεις [Η3Ο+] και των ιόντων [ΟΗ−] είναι ίσες με:

Α) 107 Μ Β) 1014 Μ Γ) 10−7 Μ Δ) 10−14 Μ

16. Ποιο το pH διαλύματος KOH συγκέντρωσης 10−12 M, στους 25οC;

Α) 7,0 Β) 2,0 Γ) 8,0 Δ) 12,0

17. Με την προσθήκη ποσότητας ΝaOH(s) σε χημικά καθαρό νερό:

Α) οι συγκεντρώσεις των ιόντων Η3Ο+ και των ιόντων ΟΗ− αυξάνονται

Β) η συγκέντρωση των ιόντων ΟΗ− αυξάνεται και των ιόντων Η3Ο+ μειώνεται

Γ) η συγκέντρωση των ιόντων Η3Ο+ αυξάνεται και των ιόντων ΟΗ− μειώνεται

Δ) οι συγκεντρώσεις των ιόντων Η3Ο+ και των ιόντων ΟΗ− μειώνονται

18. Ποιο από τα ακόλουθα οξείδια όταν διαλυθεί στο νερό σχηματίζει βασικό διάλυμα;

A) O2 B) SO3 Γ) CO2 Δ) MgO

19. Ποια από τα ανιόντα που ακολουθούν είναι η πιο ισχυρή βάση σε υδατικά διαλύματα;

Α) F− Β) OH− Γ) CH3COO− Δ) CH3O−

20. Ποιο από τα ακόλουθα είναι το ασθενέστερο οξύ σε υδατικά διαλύματα;

Α) CH3OH Β) ΗΒr Γ) ΗClO4 Δ) HCOOH Ε) HCl

21. Ποσότητα HCl διαλύεται σε νερό. Μετά την αποκατάσταση της νέας ισορροπίας, στους 25οC, θα ισχύει:

Α) pH < pOH και Κw = 10−14 B) pH < pOH και Κw < 10−14 Γ) pH > pOH και Κw = 10−14 Δ) pH > pOH και Κw > 10−14

22. Στους 25°C, ένα διάλυμα ΗCl συγκέντρωσης 10−9 M έχει:

A) pH = 7, γιατί ο (αυτό)ιοντισμός του νερού δεν μπορεί να θεωρηθεί αμελητέος

B) pH = 9, γιατί το διάλυμα του HCl είναι πολύ αραιό

Γ) pOH = 5 Δ) [OH−] = 10−5 M

23. Υδατικό διάλυμα υδροχλωρίου έχει pH < 2, εφόσον η συγκέντρωση του διαλύματος είναι:

Α) c = 10−2 Μ Β) c = 2·10−2 Μ Γ) c = 10−3 Μ Δ) c = 4·10−4 Μ

24. Το pH ενός διαλύματος Ca(OH)2 με συγκέντρωση 5·10−3 Μ στους 25oC είναι:

A) ίσο με 11 Β) ίσο με 12 Γ) μεγαλύτερο του 12 Δ) μεγαλύτερο από 13

25. Σε ένα διάλυμα Co2(SO4)3 η συγκέντρωση των ιόντων SO42− βρέθηκε ίση με 0,06 Μ. Αν κανένα από τα ιόντα του άλατος

δεν υδρολύεται, ποια είναι η συγκέντρωση των ιόντων Co3+ στο ίδιο διάλυμα;

A) 0,01 Μ B) 0,03 Μ Γ) 0,04 Μ Δ) 0,06 Μ E) 0,09 Μ

26. Η συγκέντρωση των ιόντων H3O+ στο στομάχι είναι ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερη από τη συγκέντρωση των ιόντων

H3O+ στο χημικά καθαρό H2O. Ποιο είναι το pH στο στομάχι στους 25oC;

A) 1 B) 1,5 Γ) 2 Δ) 5,5

27. Ποιο το pH διαλύματος KOH 0,025 M;

Α) 1,60 B) 3,69 Γ) 10,31 Δ) 12,40

21

28. Σε ποιο από τα επόμενα υδατικά διαλύματα ισχύει η σχέση [Η3Ο+] + [ΟΗ−] = 2·10−7;

Α) ΝaCl 0,01 M στους 25οC Β) Ca(OH)2 0,005 M στους 25οC Γ) NaOH 0,005 M σε θ > 25οC Δ) ΗCl 0,2 M σε θ < 25οC

29. Η σταθερά ιοντισμού Kw του νερού στους 37°C έχει τιμή ίση με 2,42·10−14. Ποιο το pH ενός ουδέτερου διαλύματος στη

θερμοκρασία αυτή που αντιστοιχεί στην κανονική θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος;

Α) 7,2 Β) 7,0 Γ) 6,8 Δ) 11,58

30. Για την αντιμετώπιση στομαχικών διαταραχών που οφείλονται στην υπερέκκριση γαστρικού υγρού (ΗCl), μπορεί να χορη-

γηθεί:

A) Μg(OH)2 B) NaCl Γ) C6H5OH Δ) CH3CH2OH [ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ]

31. 200 mL κορεσμένου υδατικού διαλύματος Ca(OH)2 αραιώνονται με την προσθήκη 19,8 L νερού, υπό σταθερή θερμοκρα-

σία θ=25oC και προκύπτει διάλυμα όγκου 20 L. Με την αραίωση αυτή, το pH του διαλύματος μεταβάλλεται κατά:

A) 0,5 μονάδες Β) 1 μονάδα Γ) 1,5 μονάδα Δ) 2 μονάδες Π.Μ.Δ.Χ.

32. Ίσοι όγκοι από υδατικά διαλύματα HCl 0,2 M και KCl 0,4 M αναμιγνύονται. Για το διάλυμα που προκύπτει θα ισχύει:

Α) [K+] = 0,4 M, [Cl−] = 0,2 M, [H3Ο+] = 0,2 M Β) [K+] = 0,2 M, [Cl−] = 0,2 M, [H3Ο+] = 0,2 M

Γ) [K+] = 0,2 M, [Cl−] = 0,3 M, pH = 1 Δ) [K+] = 0,4 M, [Cl−] = 0,2 M, pH = 1

33. Υδατικό διάλυμα NaOH με pH = 11 αραιώνεται με νερό σε σταθερή θερμοκρασία 25oC. Το pH του νέου διαλύματος μπο-

ρεί να είναι ίσο με:

Α) 12 Β) 11 Γ) 10 Δ) 2 [ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ]

34. Σε υδατικό διάλυμα που περιέχει ΗCl(aq) σε συγκέντρωση 0,1 Μ προστίθεται ποσότητα μεταλλικού Zn(s) και διεξάγεται η

αντίδραση: Ζn(s) + 2HCl(aq) → ZnCl2(aq) + H2(g). Κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της αντίδρασης, υπό σταθερή θερμοκρασία:

Α) Το pH του διαλύματος αυξάνεται Β) Η ποσότητα των ιόντων Zn2+ στο διάλυμα μειώνεται

Γ) Η ποσότητα των ιόντων Η3Ο+ στο διάλυμα αυξάνεται Δ) Η ποσότητα των ιόντων Cl− στο διάλυμα αυξάνεται

35. Σε ένα υδατικό διάλυμα έχει αποκατασταθεί η ισορροπία:

2CrO42−(aq) + 2H3O+(aq) Cr2O7

2−(aq) + 3H2O(ℓ) Στο διάλυμα αυτό διαλύουμε μικρή ποσότητα Na2CrO4(s), χωρίς μεταβολή όγκου και θερμοκρασίας. Με τη διάλυση αυτή, ποιες

μεταβολές θα παρατηρηθούν;

[CrO42−] pH [Cr2O7

2−]

Α) Αύξηση Μείωση μείωση

Β) Μείωση Μείωση μείωση

Γ) Αύξηση Αύξηση αύξηση

Δ) Μείωση Αύξηση μείωση

36. Η αντίδραση που ακολουθεί διεξάγεται σε όξινο υδατικό διάλυμα.

IO3−(aq) + 5I−(aq) + 6H3O+(aq) → 3I2(aq) + 9H2O(ℓ)

Για την αντίδραση αυτή μπορούμε να πούμε ότι:

Α) είναι μεταθετική αντίδραση

Β) ο ρυθμός μεταβολής της συγκέντρωσης των ιόντων IO3− είναι πενταπλάσιος από το ρυθμό μεταβολής της συγκέντρωσης των

ιόντων I−

Γ) κατά τη διάρκεια της αντίδρασης το pH του διαλύματος μειώνεται

Δ) είναι οξειδοαναγωγική αντίδραση

37. Η παράσταση: [Η2Ρ2Ο72−]·[Η3Ο+] / [Η3Ρ2Ο7

−] είναι ίση με τη σταθερά:

Α) Ka του ιόντος Η3Ρ2Ο7− Β) Kb του ιόντος Η3Ρ2Ο7

− Γ) Ka του ιόντος Η2Ρ2Ο72− Δ) Kb του ιόντος Η2Ρ2Ο7

2−

38. Η έκφραση της σταθεράς ιοντισμού Κb του ιόντος ΗΡO42− είναι:

]HPO[

]OH].[PO[Κ )Α

2

4

3

3

4b −

+−

= ]POH[

]OH].[POΗ[Κ )Β

42

2

4b −

−−

= ]HPO[

]OH].[POH[Κ )Γ

2

4

42b −

−−

= ]PO[

]OH].[POΗ[Κ )Δ

3

4

3

2

4b −

+−

=

22

39. Στους 25οC, για τις σταθερές των τριών διαδοχικών ιοντισμών του φωσφορικού οξέος (Η3ΡΟ4) ισχύει: pKa1 = 2,12, pKa2 =

7,21 και pKa3 = 12,32. Η pKb της συζυγούς βάσης του δισόξινου φωσφορικού ιόντος (H2PO4−), στους 25οC, είναι ίση με:

A) 1,94 Β) 9,33 Γ) 6,79 Δ) 12,32 Π.Μ.Δ.Χ.

40. Ποια η σειρά ισχύος (από το ασθενέστερο προς το ισχυρότερο) των οξέων που ακολουθούν;

(1) CH3COOH, pKa = 4,74 (2) CF3COOH, pKa = 2,1 (3) HCO3−, pKa = 10,2 (4) NH4

+ , Ka = 5,6·10−10

A) 2 < 1 < 4 < 3 B) 3 < 4 < 1 < 2 Γ) 2 < 1 < 3 < 4 Δ) 4 < 3 < 1 < 2 Ε) 2 < 4 < 1 < 3

41. Στους 25οC, για τις σταθερές των διαδοχικών ιοντισμών του θειώδους οξέος (Η2SΟ3) ισχύει: pKa1 = 1,92 και pKa2 = 7,18. Η

pKb της συζυγούς βάσης του ιόντος HSO3−, στους 25οC, θα είναι ίση με:

A) 12,08 Β) 6,82 Γ) 10−7,18 Δ) 5,08

42. Tι από τα παρακάτω ισχύει για ένα υδατικό διάλυμα HF 0,01 M;

A) pH = 2 B) pH < 2 Γ) [HF] + [F−] = 0,01 M Δ) [OH−] > [H3O+]

43. Ένα διάλυμα CH3COOH 0,1 Μ αραιώνεται με την προσθήκη Η2Ο, σε σταθερή θερμοκρασία, οπότε:

A) αυξάνεται ο βαθμός ιοντισμού και το pH B) μειώνεται ο βαθμός ιοντισμού και το pH

Γ) αυξάνεται ο βαθμός ιοντισμού, ενώ το pH μειώνεται

Δ) μειώνεται ο βαθμός ιοντισμού, ενώ το pH αυξάνεται. [ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2016]

44. Διάλυμα ΝΗ3 αραιώνεται με προσθήκη νερού, υπό σταθερή θερμοκρασία. Με την αραίωση αυτή:

A) ο αριθμός των mol των ιόντων OH− γίνεται μικρότερος Β) το pΗ αυξάνεται

Γ) ο αριθμός mol των ιόντων OH− γίνεται μεγαλύτερος Δ) η σταθερά Kb της ΝΗ3 αυξάνεται

45. Κατά την αραίωση υδατικού διαλύματος ΝΗ3 συγκέντρωσης 0,1 Μ:

A) ο βαθμός ιοντισμού της ΝΗ3 μειώνεται B) η σταθερά ιοντισμού Kb της ΝΗ3 αυξάνεται

Γ) η συγκέντρωση των ιόντων OH– αυξάνεται Δ) ο αριθμός των mol των ιόντων OH– αυξάνεται

46. Δύο διαλύματα περιέχουν το ένα ΗΝΟ2 και το άλλο ΗΝΟ3 και βρίσκονται στην ίδια θερμοκρασία. Για τα δύο αυτά διαλύ-

ματα, τι από τα παρακάτω ισχύει:

Α) Θα έχουν το ίδιο pH, αν έχουν την ίδια συγκέντρωση Β) Θα έχουν την ίδια συγκέντρωση αν έχουν το ίδιο pH

Γ) Αν έχουν την ίδια συγκέντρωση, το διάλυμα του ΗΝΟ3 θα έχει το μεγαλύτερο pH

Δ) Αν έχουν το ίδιο pH, το διάλυμα του ΗΝΟ3 θα έχει τη μικρότερη συγκέντρωση

47. Διάλυμα του ασθενούς οξέος ΗΑ έχει pH = 3. Διάλυμα του ασθενούς οξέος ΗΒ έχει pH = 4. Με βάση τα δεδομένα αυτά,

ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι η σωστή;

Α) Το ΗΑ είναι ισχυρότερο από το ΗΒ

Β) Η συγκέντρωση του ΗΑ είναι μεγαλύτερη από τη συγκέντρωση του ΗB

Γ) Η συγκέντρωση των ιόντων Η3Ο+ στο διάλυμα του ΗΑ είναι μεγαλύτερη από αυτή στο διάλυμα του ΗΒ

Δ) Η συγκέντρωση των ιόντων Η3Ο+ στο διάλυμα του ΗΒ είναι δεκαπλάσια από αυτή στο διάλυμα του ΗΑ

48. Σε ποιο από τα παρακάτω υδατικά διαλύματα ισχύει ο νόμος αραίωσης του Ostwald;

A) HCl B) HCN Γ) Η2SΟ4 Δ) NaOH

49. Είναι γνωστές οι τιμές των σταθερών ιοντισμού του CH3COOH και του ΗCN, αντίστοιχα ίσες με 1,8·10−5 και με 4·10−10.

Σε δύο διαλύματα, CH3COONa 0,1 M και NaCN 0,1 M,στους 25οC, ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι η σωστή;

Α) Και στα δύο διαλύματα ισχύει: [H3Ο+] = [OH−]

Β) Και στα δύο διαλύματα ισχύει: [H3Ο+] > [OH−]

Γ) Η [H3Ο+] στο διάλυμα του CH3COONa είναι μικρότερη από την [H3Ο+] στο διάλυμα του ΝaCN

Δ) Η [OH−] στο διάλυμα του CH3COONa είναι μικρότερη από την [OH–] στο διάλυμα του ΝaCN

50. Ποιος μπορεί να είναι ο βαθμός ιοντισμού διαλύματος HCOOH (Ka = 10−4) συγκέντρωσης 10−4 Μ;

Α) 10−4 Β) 0,62 Γ) 1 Δ) 0,1

51. 200 mL διαλύματος NaOH 0,2 M αντιδρά με 200 mL διαλύματος HNO3 0,2 M και προκύπτει διάλυμα (Δ) με θερμοκρασία

25οC. Το διάλυμα που θα προκύψει θα έχει pH =:

A) 2 B) 3 Γ) 7 Δ) 13

23

52. Τα υδατικά διαλύματα των αλάτων που ακολουθούν είναι βασικά, εκτός από το:

Α) διάλυμα νιτρικού νατρίου (NaNO3) Β) διάλυμα αιθανικού νατρίου (CH3COONa)

Γ) διάλυμα φθοριούχου νατρίου (ΝaF) Δ) διάλυμα θειούχου νατρίου (Na2S)

53. Διάλυμα μονοπρωτικού οξέος ΗΑ 0,1 Μ έχει pH = 1.

Από τα δεδομένα αυτά προκύπτει ότι:

Α) το ΗΑ είναι ισχυρό οξύ Β) ο βαθμός ιοντισμού του ΗΑ είναι α = 0,1

Γ) το Α− υδρολύεται Δ) το Α− είναι ισχυρή βάση

54. Υδατικό διάλυμα ΝaΝΟ3 θερμαίνεται από τους 25oC στους 50oC. Το pH του διαλύματος:

A) παραμένει αμετάβλητο B) αυξάνεται Γ) μειώνεται

Δ) μεταβάλλεται, αλλά δεν μπορεί να προβλεφθεί η μεταβολή του

55. Πόσα από τα άλατα που ακολουθούν παρουσιάζουν βασικό pH στα υδατικά τους διαλύματα;

α) NaNO3, β) NH4I, γ) NaOCl, δ) CH3COΟΚ, ε) NH4CN, στ) NaHCO3.

Δίνονται οι τιμές των σταθερών: Κb(NH3) = 10−5, Ka(HClO) = 10−8, Ka(CH3COOH) = 10−5, Ka(HCN) = 10−10, Ka1(H2CO3) =

10−7, Ka2(H2CO3) = 10−11.

Α) 2 Β) 3 Γ) 4 Δ) 5 Ε) 6

56. Αν Κb(NH3) = 10−5 και Κa(HF) = 10−4, τότε σε ένα διάλυμα NH4F 0,1 Μ για τις συγκεντρώσεις ΝΗ3 και H3O+ θα ισχύει:

A) [ΝΗ3] = [H3O+] Β) [ΝΗ3] < [H3O+] Γ) [ΝΗ3] > [H3O+] Δ) [ΝΗ3] = [ΟΗ−]

57. Ποιο από τα παρακάτω διαλύματα αλάτων έχει όξινο pH;

A) NaHSO4 0,1 M B) NaCN 0,1 M Γ) NaBr 0,1 M Δ) Ca(NO3)2 0,1 M

58. Στους 25οC, 1 L διαλύματος HCl με pH = 3 εξουδετερώνεται πλήρως από χ mol NaOH, ενώ 1 L διαλύματος CΗ3COOH με

pH = 3 εξουδετερώνεται πλήρως από ψ mol NaOH. Για τα χ και ψ ισχύει:

A) χ = ψ Β) χ > ψ Γ) χ < ψ Δ) ψ = 10χ Π.Μ.Δ.Χ.

59. 200 mL διαλύματος NaOH 0,2 M αντιδρά με 200 mL διαλύματος HF 0,2 M και προκύπτει διάλυμα (Δ) με θερμοκρασία

25οC. Το διάλυμα που θα προκύψει θα έχει:

A) [Na+] = 0,1 M B) pH < 7 Γ) pH = 7 Δ) pH = 13

60. Σε διάλυμα ΗF 1 Μ με α < 0,1, η σωστή σειρά για τις συγκεντρώσεις [HF], [F−] και [ΟΗ−] είναι:

Α) [HF] > [F−] > [ΟΗ−] Β) [F−] > [HF] > [ΟΗ−] Γ) [ΟΗ−] > [HF] > [F−] Δ) [ΟΗ−] > [F−] > [HF]

61. Όταν διαλύματα HF, HCl, KF, και KCl, όλα συγκέντρωσης 0,1 Μ ταξινομηθούν κατά σειρά αυξανόμενης τιμής pH, η σειρά

αυτή θα είναι:

A) HF, HCl, KF, KCl B) HCl, HF, KF, KCl Γ) HCl, HF, KCl, KF Δ) HF, HCl, KCl, KF

62. Σε 50 mL διαλύματος NH3 0,1 Μ προστίθενται 25 mL διαλύματος HCl 0,1 Μ. Αν η ΝΗ3 έχει Kb = 10−5, ποιο είναι το pH

του διαλύματος που προκύπτει;

A) 7 B) 5 Γ) 9 Δ) 11

63. Οι παρακάτω αναμείξεις γίνονται με διαλύματα ίσων όγκων. Σε ποια περίπτωση προκύπτει διάλυμα με μεγαλύτερο pH;

Α) HCl 0,2 M + ΝΗ3 0,2 Μ Β) CH3COOH 0,2 M + ΚΟΗ 0,2 Μ

Γ) HCl 0,1 M + ΝΗ3 0,2 Μ Δ) HCl 0,1 M + ΝaOH 0,3 Μ

64. Δίνεται 1 L υδατικού διαλύματος (Δ1) HCOOH 1 M (pΚa = 4) στους 250C. Για να παρασκευαστεί διάλυμα με pΗ = 4 πρέπει

στο Δ1 να προστεθούν, χωρίς μεταβολή του όγκου του διαλύματος:

Α) 10−2 mol HCl Β) 1 mol KOH Γ) 1 mol HCOOK Δ) 9 L H2O

65. Διάλυμα CH3COOH εξουδετερώνεται ακριβώς με διάλυμα ΝΗ3 και προκύπτει διάλυμα με pH = 7, στους 25οC. Τι από τα


Α) Το pH είναι ουδέτερο, γιατί έχουμε πλήρη εξουδετέρωση

Β) Το pH είναι ουδέτερο, γιατί τόσο το CH3COOH όσο και η ΝΗ3 είναι ασθενείς ηλεκτρολύτες

Γ) Κa(NH4+) = Ka(CH3COOH) Δ) Κa(NH4

+) = Kb(CH3COO−)

24

66. Σε ποιο από τα παρακάτω διαλύματα, όγκου 1 L το καθένα, θα παρατηρηθεί η μικρότερη μεταβολή pH με την προσθήκη

0,01 mol ΝaOH(s);

A) ΝaCl 0,01 Μ B) ΗCOOH 0,1 M / HCOONa 0,1 M Γ) ΗCOOH 1 M / HCOONa 1 M Δ) ΗCl 10−2 M

67. Σε υδατικό διάλυμα ΝΗ3 προστίθεται αέριο HCl, χωρίς μεταβολή του όγκου και της θερμοκρασίας. Το υδατικό διάλυμα το

οποίο προκύπτει έχει αγωγιμότητα:

A) μεγαλύτερη Β) μικρότερη Γ) ίδια με την αρχική Δ) μισή σε σχέση με την αρχική Π.Μ.Δ.Χ.

68. Ποιο από τα παρακάτω υδατικά διαλύματα συγκέντρωσης 1 Μ παρουσιάζει ουδέτερο pH;

A) NH4Cl B) LiClO4 Γ) (COOK)2 Δ) NaHSO4

69. Σε 1 L διαλύματος CH3COOH 1 Μ (Κa = 10−5) προσθέτουμε ΝaOH(s) και το διάλυμα αποκτά pH = 7, στους 25οC. Η ποσό-

τητα του ΝaOH που προσθέσαμε είναι:

Α) ίση με 0,5 mol Β) ίση με 1 mol Γ) λίγο μικρότερη από 1 mol Δ) λίγο μεγαλύτερη από 1 mol

70. Ποια από τις ακόλουθες ουσίες ή μείγμα θα δώσει το μεγαλύτερο pH όταν διαλυθεί στο νερό και σχηματίσει διάλυμα 1 L

στους 25oC;

A) 1 mol HNO2 B) 1 mol NaNO2 Γ) 0,5 mol HNO2 και 0,5 mol NaNO2

Δ) 0,5 mol HNO2 και 0,25 mol NaOH E) 0,5 mol HNO2 και 0,5 mol NaOH

71. Θεωρήστε ίσους όγκους από τα ακόλουθα διαλύματα, τα οποία έχουν όλα τις ίδιες συγκεντρώσεις (0,1 Μ):

Διάλυμα HF με pH = 2,1 Διάλυμα CH3COOH με pH = 2,9

Διάλυμα HCOOH με pH = 2,4 Διάλυμα HCN με pH = 5,1

Ποιο από τα διαλύματα αυτά απαιτεί τη μεγαλύτερη ποσότητα ΝaOH για την εξουδετέρωσή του;

Α) Το διάλυμα HF Β) Το διάλυμα CH3COOH Γ) Το διάλυμα HCOOH

Δ) Το διάλυμα HCN Ε) Όλα απαιτούν την ίδια ποσότητα NaOH

72. Το pH του γαστρικού υγρού στο ανθρώπινο στομάχι είναι 1 έως 2, περίπου, ενώ το pH στο λεπτό έντερο του ανθρώπου

βαθμιαία αυξάνεται από το 6 έως το 7,5, περίπου. Η ασπιρίνη (ακετυλοσαλικυλικό οξύ) είναι ένα ασθενές μονοπρωτικό οξύ με

pΚa = 3,5. Για την ασπιρίνη ισχύει:

Α) Ιοντίζεται πλήρως και στο στομάχι και στο λεπτό έντερο

Β) Δεν ιοντίζεται ούτε στο στομάχι ούτε στο λεπτό έντερο

Γ) Ιοντίζεται στο στομάχι και ιοντίζεται ελάχιστα στο λεπτό έντερο

Δ) Ιοντίζεται στο λεπτό έντερο και ιοντίζεται ελάχιστα στο στομάχι Π.Μ.Δ.Χ

73. Σε 1 L διαλύματος ασθενούς οξέος ΗΑ με pH = 2 προστίθενται 0,01 mol ΗΝΟ3 χωρίς μεταβολή του όγκου του διαλύματος.

Το νέο pH θα είναι:

Α) μικρότερο του 2 Β) μεταξύ 2 και 3 Γ) πάνω από 2 Δ) ακριβώς ίσο με 2

74. Διαθέτουμε διάλυμα ΗF 0,1 M όγκου 100 mL (διάλυμα Δ1) και διάλυμα ΗF 0,1 Μ και ΗCl 0,1 Μ όγκου 250 mL (διάλυμα

Δ2). Σε ποιο από τα δύο διαλύματα ο βαθμός ιοντισμού του HF είναι μεγαλύτερος;

Α) Στο διάλυμα Δ1 Β) Στο διάλυμα Δ2 Γ) Έχουν ίσους βαθμούς ιοντισμού

Δ) Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, καθώς απαιτείται η τιμή της σταθεράς ιοντισμού του ΗF

75. Σε ποιο από τα παρακάτω ζεύγη ενώσεων η διάλυσή τους σε νερό ΔΕΝ οδηγεί στο σχηματισμό ρυθμιστικού διαλύματος;

A) HClO, NaClO B) H2SO4, NaHSO4 Γ) H3PO4, NaH2PO4 Δ) CH3NH2, CH3NH3Cl

76. Ποια από τα ακόλουθα μίγματα θα δημιουργήσουν ρυθμιστικό διάλυμα;

I. 100 mL 0,2 M HF και 200 mL NaF 0,2 M II. 200 mL 0,2 M HCl και 200 mL CH3CΟΟNa 0,4 M

III. 300 mL CH3CΟΟH 0,1 M και 100 mL CH3CΟΟNa 0,3 M

A) Mόνο το μίγμα I B) Mόνο το μίγμα III Γ) Tα μίγματα II και III Δ) Kαι τα τρία

77. Ποιο ζεύγος διαλυμάτων σχηματίζει με ανάμειξη ίσων όγκων ρυθμιστικό διάλυμα;

A) CH3COONa 0,2 M και HCl 0,2 M B) CH3COOH 0,4 M και NaOH 0,2 M

Γ) HCl 0,2 M και NH3 0,2 M Δ) HCl 0,4 M και NH3 0,2 M

25

78. Ρυθμιστικό διάλυμα περιέχει NH3 και NH4Cl και έχει pH = 10,0. Ποια ή ποιες από τις παρακάτω προσθήκες είναι δυνατόν

μειώσει το pH του διαλύματος;

1. Προσθήκη HCl(g) 2. Προσθήκη NH3(g) 3. Προσθήκη NH4Cl(s)

A) Μόνο η προσθήκη 1 B) Μόνο η προσθήκη 2 Γ) Μόνο οι προσθήκες 1 και 3 Δ) Μόνο οι προσθήκες 2 και 3

79. Ποιο το pH ενός ρυθμιστικού διαλύματος στο οποίο όταν προστεθούν σταγόνες του δείκτη ΗΔ (Κa,ΗΔ = 10−5 θα ισχύει:

[ΗΔ] = [Δ−];

Α) 3 Β) 5 Γ) 7 Δ) 9

80. Ο πρωτολυτικός δείκτης ΗΔ είναι ασθενές μονοπρωτικό οξύ και έχει Ka,HΔ = 5·10−6 . Η όξινη μορφή έχει κόκκινο χρώμα

και επικρατεί όταν [ΗΔ] > 20[Δ−] ενώ οι βασική μορφή έχει κίτρινο χρώμα και επικρατεί όταν [Δ−] > 5 [ΗΔ]. Η περιοχή pH

αλλαγής χρώματος του δείκτη είναι:

A) 4-6 Β) 7-9 Γ) 3-5 Δ) 5-6 Π.Μ.Δ.Χ.

81. Ο δείκτης Β είναι μια ασθενής μονοπρωτική βάση με Kb = 10−5. Η όξινη μορφή του δείκτη έχει κίτρινο χρώμα, ενώ η βασική

κόκκινο χρώμα. Με προσθήκη σταγόνων από το δείκτη Β στο διάλυμα Δ1, αυτό αποκτά κόκκινο χρώμα και ο λόγος των δύο

μορφών του δείκτη είναι ίσος 1000 : 1. Το pH του διαλύματος θα είναι ίσο με:

A) 2 Β) 6 Γ) 12 Δ) 8 Π.M.Δ.X.

82. Δύο διαλύματα Δ1 και Δ2 έχουν το ίδιο pH. Το Δ1 περιέχει ασθενές οξύ ΗΑ και το Δ2 ισχυρό οξύ ΗΒ. 25 mL από τα δύο

διαλύματα ογκομετρούνται με το ίδιο πρότυπο διάλυμα NaOH. Τι από τα παρακάτω θα είναι το ίδιο στις δύο αυτές ογκομετρή-

σεις;

A) Ο όγκος του πρότυπου διαλύματος μέχρι το ισοδύναμο σημείο

B) Το pH στο ισοδύναμο σημείο Γ) Και τα δύο παραπάνω Δ) Κανένα από τα παραπάνω

83. Φοιτητής πραγματοποιεί μία ογκομέτρηση εξουδετέρωσης και λαμβάνει

τη διπλανή καμπύλη. Η καμπύλη αυτή παριστάνει μία ογκομέτρηση:

A) ασθενούς οξέος με πρότυπο διάλυμα ισχυρής βάσης

B) ισχυρού οξέος με πρότυπο διάλυμα ασθενούς βάσης

Γ) ισχυρής βάσης με πρότυπο διάλυμα ασθενούς οξέος

Δ) ισχυρής βάσης με πρότυπο διάλυμα ισχυρού οξέος

Ε) ασθενούς βάσης με πρότυπο διάλυμα ισχυρού οξέος

84. Ποια η τιμή της [Η3Ο+] στο ισοδύναμο σημείο της ογκομέτρησης διαλύματος HBr με πρότυπο διάλυμα ΚΟΗ, στους 25οC;

Α) 10−9 Μ Β) 10−7 Μ Γ) 10−5 Μ Δ) 0

85. Το HA παριστάνει ένα ασθενές μονοπρωτικό οξύ με Ka = 10−5. 50 mL διαλύματος HA(aq) 0,1 Μ ογκομετρείται με πρό-

τυπο διάλυμα NaOH(aq) 0,1 Μ. Σε ποιο σημείο της ογκομέτρησης οι συγκεντρώσεις των ιόντων H3Ο+ και OH− είναι ίσες;

A) Μετά την προσθήκη ακριβώς 25 mL του πρότυπου B) Μετά την προσθήκη λίγο λιγότερο από 50 mL του πρότυπου

Γ) Μετά την προσθήκη ακριβώς 50 mL του πρότυπου Δ) Μετά την προσθήκη λίγο περισσότερο από 50 mL του πρότυπου

86. Ο καταλληλότερος δείκτης για τον προσδιορισμό του ισοδύναμου σημείου της ογκομέτρησης εξουδετέρωσης διαλύματος

CH3COOH (Κa = 10−5) με πρότυπο διάλυμα NH3 (Κb = 10−5) είναι:

A) η ηλιανθίνη (περιοχή pH αλλαγής χρώματος: 3 - 4,4)

Β) το κυανό της βρωμοθυμόλης (περιοχή pH αλλαγής χρώματος: 6 - 7,9)

Γ) το ερυθρό του κογκό (περιοχή pH αλλαγής χρώματος: 3 - 5)

Δ) η φαινολοφθαλεΐνη (περιοχή pH αλλαγής χρώματος: 8,3 - 10,1) Π.Μ.Δ.Χ.

87. Το ερυθρό της κιναλδίνης είναι ένας πρωτολυτικός δείκτης που έχει χρώμα κόκκινο σε pH > 3,5 και άχρωμο σε pH < 1,5.

Ποιο από τα παρακάτω διαλύματα θα γίνει κόκκινο με την προσθήκη σταγόνων της διαλύματος κιναλδίνης;

I. Διάλυμα HCl 0,1 Μ II. Διάλυμα NH3 0,05 Μ III. Διάλυμα ασθενούς οξέος ΗΑ 5·10−3 Μ, Κa(ΗΑ) = 2·10−6

A) το I και το II B) το I και το III Γ) το II και το III Δ) μόνο το II E) μόνο το III

pH

mL HCl 30

5

26

88. Ποιος από τους παρακάτω δείκτες θεωρείται o πιο κατάλληλος για την ογκομέτρηση διαλύματος ασθενούς οξέος ΗΑ 0,2 Μ

(Ka = 10−5) με πρότυπο διάλυμα NaOH 0,2 M;

Α) φαινολοφθαλεΐνη (pH αλλαγής χρώματος: 8-10) Β) ερυθρό του μεθυλίου (pH αλλαγής χρώματος: 4-6)

Γ) π-νιτροφαινόλη (pH αλλαγής χρώματος: 5-7) Δ) κυανό της βρωμοφαινόλης (pH αλλαγής χρώματος: 3-5)

89. Στις ογκομετρήσεις εξουδετέρωσης, σε περίπτωση δείγματος πολύ μικρού όγκου μπορούμε να προσθέσουμε στο δείγμα

ποσότητα νερού, ώστε το ισοδύναμο σημείο να είναι πιο ακριβές. Στην περίπτωση αυτή:

Α) Θα πρέπει να μετρήσουμε επακριβώς τον όγκο του νερού που προσθέσαμε, καθώς ο όγκος του πρότυπου διαλύματος που

απαιτείται μέχρι το ισοδύναμο σημείο αλλάζει

Β) Ο όγκος του πρότυπου διαλύματος που απαιτείται μέχρι το ισοδύναμο σημείο δεν μεταβάλλεται

Γ) Το pH στο ισοδύναμο σημείο δεν μεταβάλλεται

Δ) Το pH του ογκομετρούμενου διαλύματος δεν μεταβάλλεται

90. 20 mL ενός υδατικού διαλύματος X ογκομετρείται με πρότυπο διάλυμα Υ. Κατά

τη διαδικασία αυτή πήραμε τη διπλανή καμπύλη ογκομέτρησης. Με βάση τα παρα-

πάνω ποια είναι τα διαλύματα X και Y;

A) CH3COOH και KOH, αντίστοιχα B) NaHCO3 και HBr, αντίστοιχα

Γ) KOH και HBr, αντίστοιχα Δ) HBr και NaHCO3, αντίστοιχα

91. 10 mL υδατικού διαλύματος που περιέχει HCl 0,05 M και CH3COOH 0,1 Μ ο-

γκομετρούνται με πρότυπο διάλυμα ΝaOH 0,1 Μ. Ποια από τις καμπύλες ογκομέ-

τρησης που ακολουθούν αποδίδει ορθότερα τη μεταβολή του pH κατά την ογκομέτρηση;

Π.Μ.Δ.Χ.

92. Διάλυμα έχει όγκο 100 mL και περιέχει ΗBr σε συγκέντρωση 0,1 Μ και επίσης CaBr2 σε συγκέντρωση 0,2 Μ. Τι από τα

παρακάτω ισχύει για το διάλυμα αυτό;

A) Το διάλυμα έχει [Βr−] = 0,5 M B) Το διάλυμα είναι ρυθμιστικό Γ) Το διάλυμα έχει [Ca2+] = 0,4 M

Δ) Με ογκομέτρηση του διαλύματος αυτού με πρότυπο διάλυμα ΚΟΗ 0,1, το pH στο ισοδύναμο σημείο θα είναι pH > 7

93. Σε ποιο σημείο μιας ογκομέτρησης 25 mL διαλύματος ασθενούς οξέος ΗΑ (pKa = 5) 0,2 Μ με πρότυπο διάλυμα ΝaOH 0,2

M, η προσθήκη μικρής επιπλέον σταγόνας πρότυπου διαλύματος θα επιφέρει τη μικρότερη αλλαγή στο pH;

Α) Κοντά στο ισοδύναμο σημείο Β) Όταν έχουν ήδη προστεθεί 25 mL πρότυπου διαλύματος

Γ) Όταν έχουν ήδη προστεθεί 24 mL πρότυπου διαλύματος Δ) Όταν έχουν ήδη προστεθεί 12,5 mL πρότυπου διαλύμα-

τος

94. Ποσότητα διαλύματος ασθενούς οξέος ΗΑ ογκομετρείται με πρότυπο διάλυμα

ΝaOH στους 25οC και λαμβάνεται η διπλανή καμπύλη ογκομέτρησης.

Ποια η τιμή της σταθεράς ιοντισμού (Κa) του ασθενούς οξέος HA και ποια η τιμή

της σταθεράς ιοντισμού Κb της βάσης Α− στους 25οC;

A) 10−5 και οι δύο Β) 10−5 και 10−9, αντίστοιχα Γ) 10−9 και 10−5, αντίστοιχα

Δ) Δεν μπορεί να προσδιοριστεί η τιμή της σταθεράς ιοντισμού με βάση μία κα-

μπύλη ογκομέτρησης ασθενούς οξέος με ισχυρή βάση

95. H ανιλίνη είναι μια ασθενής οργανική βάση με Kb = 5·10−10. Η τιμή pKa του συ-

ζυγούς οξέος της ανιλίνης θα είναι:

A) μεταξύ 2 και 3 B) μεταξύ 3 και 4 Γ) μεταξύ 4 και 5 Δ) μεταξύ 9 και 10

96. Σε ένα υδατικό διάλυμα ισχύει: [ΟΗ−] = 100·[Η3Ο+] (στους 25οC). Το pH του διαλύματος αυτού θα είναι ίσο με:

Α) 2 Β) 12 Γ) 6 Δ) 8 Ε) καμία από τις παραπάνω

pH

(mL) 20

7

5

pH

VNaOH (mL) 40 20

5

9

27

97. Σε ποιο από τα παρακάτω διαλύματα η αραίωση με νερό, υπό σταθερή θερμοκρασία, δεν μεταβάλλεται το pH του:

A) CH3COOH B) NH4Cl Γ) ΝΗ3 Δ) CH3COONΗ4

98. Σε διάλυμα οξέος ΗΑ προστίθεται ποσότητα του άλατος NaA, χωρίς μεταβολή όγκου του διαλύματος, οπότε δε παρατηρεί-

ται μεταβολή στο pH του διαλύματος. Από το γεγονός αυτό συμπεραίνεται ότι:

Α) Το σύστημα ΗΑ/ΝaΑ συνιστά ρυθμιστικό διάλυμα Β) Το οξύ ΗΑ είναι ασθενές

Γ) Το οξύ ΗΑ ιοντίζεται πλήρως Δ) Σε υδατικό διάλυμα του άλατος NaA το pH θα ήταν όξινο

99. Από τις προτάσεις που ακολουθούν, ποια είναι η σωστή;

Α) Το ιόν Η2ΡΟ4– μπορεί να εμφανίσει αμφολυτική συμπεριφορά.

Β) Η τιμή της σταθεράς ιοντισμού ενός οξέος μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας.

Γ) Όταν ένα διάλυμα ασθενούς οξέος ΗΑ αραιωθεί με νερό μέχρι ο όγκος του να δεκαπλασιαστεί, τότε η [H3Ο+] του διαλύμα-

τος θα υποδεκαπλασιαστεί και ο βαθμός ιοντισμού θα δεκαπλασιαστεί.

Δ) Ένα διάλυμα στο οποίο ισχύει: [ΟΗ−] = 25·[H3Ο+] είναι πιο βασικό από ένα διάλυμα με pH = 8 στους 25oC (Kw = 10−14)

100. Σε διάλυμα ΝΗ3 όγκου V1 με βαθμό ιοντισμού α1 προσθέτουμε επιπλέον νερό σε σταθερή θερμοκρασία, μέχρι ο τελικός

όγκος να γίνει 9V1. Θεωρώντας τις κατάλληλες προσεγγίσεις, ο βαθμός ιοντισμού της ΝΗ3 στο τελικό διάλυμα είναι:

Α) α2 = 9α1 Β) α2 = 3α1 Γ) α2 = α1 Δ) α2 = 0,3α1

101. Το pH διαλύματος H2SO4 10−4 Μ είναι ίσο με: Α) 7,4 Β) 4,0 Γ) 3,7 Δ) 10,3

102. Ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι η σωστή;

Α) Τα υδραλογόνα (υδροφθόριο: ΗF, υδροχλώριο: HCl, υδροβρώμιο: HBr και υδροϊώδιο: HI) είναι όλα ισχυρά οξέα.

Β) Επειδή η αντίδραση ιοντισμού είναι ενδόθερμη, η τιμή της σταθεράς ιοντισμού Κa ενός ασθενούς οξέος μειώνεται με αύ-

ξηση της θερμοκρασίας

Γ) Με την προσθήκη στερεού ΝΗ4Cl σε διάλυμα ΝH3, με σταθερή θερμοκρασία και χωρίς μεταβολή όγκου, η τιμή του pH του

διαλύματος μειώνεται

Δ) Με προσθήκη NaOH σε διάλυμα CH3COONa προκύπτει ρυθμιστικό διάλυμα

Ε) Υδατικό διάλυμα ΝaOH συγκέντρωσης 10–8 Μ στους 25 °C έχει pH = 6

103. Διαθέτουμε διάλυμα (Δ) ΝΗ3 0,1 Μ. Ποια από τις παρακάτω προτάσεις για το διάλυμα αυτό είναι σωστή; θ=25οC.

Α) Το διάλυμα εμφανίζει pOH > 7

Β) Το διάλυμα αυτό είναι πιο βασικό από ένα διάλυμα ΝΗ3 0,01 Μ

Γ) Ο βαθμός ιοντισμού της ΝΗ3 στο διάλυμα (Δ) είναι μεγαλύτερος από το βαθμό ιοντισμού της ΝΗ3 σε διάλυμα ΝΗ3 0,01 Μ

Δ) Με προσθήκη νερού στο διάλυμα (Δ), το pOH μειώνεται

Ε) Με τη διάλυση επιπλέον ποσότητας ΝΗ3, χωρίς μεταβολή όγκου, στο διάλυμα ο βαθμός ιοντισμού της ΝΗ3 αυξάνεται

104. Θέλουμε να παρασκευάσουμε ένα ρυθμιστικό διάλυμα με pH = 5. Για το σκοπό αυτό διαθέτουμε διάλυμα ασθενούς οξέος

(ΗΑ) και σε αυτό προσθέτουμε ποσότητα NaA(s). Ποιο από τα παρακάτω οξέα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως το ασθενές

οξύ ΗΑ;

Α) Το CH3COOH με Ka = 10−5 Γ) Το NH4+ με Ka = 10−9

Β) Το HCN με Ka = 10−10 Δ) Είτε το NH4+ είτε το CH3COOH

105. Διάλυμα μονοπρωτικού οξέος ΗΑ 0,1 Μ όγκου 100 mL αναμιγνύεται με διάλυμα μονοπρωτικού οξέος ΗΒ 0,1 Μ όγκου

επίσης 100 mL. Το τελικό διάλυμα έχει pH = 1. Ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι η σωστή;

Α) Και τα δύο οξέα είναι ασθενή Γ) Το ένα οξύ είναι ισχυρό και το άλλο ασθενές

Β) Και τα δύο είναι ισχυρά οξέα Δ) Δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε την ισχύ των δύο οξέων με αυτά τα δεδομένα

106. Τι από τα παρακάτω ισχύει για το χημικά καθαρό νερό;

A) Η [H3O+] μειώνεται με την αύξηση της θερμοκρασίας B) Στους 35οC η [H3O+] είναι μεγαλύτερη από τη [OH−]

Γ) Στους 35οC η [OH−] είναι μεγαλύτερη από τη [H3O+] Δ) Το pH στους 35οC είναι μικρότερο από το pH στους 25οC

107. Διάλυμα οξέος του τύπου ΗClOx (x = 1, 2, 3 ή 4) έχει συγκέντρωση 0,01 Μ και pH = 2. Ποια η τιμή του x;

A) x = 1 B) x = 2 Γ) x = 3 Δ) x = 4

28


1. Σε ποιο από τα τροχιακά της στιβάδας Μ που ακολουθούν η πιθανότητα να βρεθεί το ηλεκτρόνιο σε κάποια θέση σε από-

σταση r από τον πυρήνα είναι ανεξάρτητη της κατεύθυνσης της θέσης αυτής;

Α) Στο τροχιακό 3s

Β) Σε οποιοδήποτε από τα τρία τροχιακά της υποστιβάδας 3p

Γ) Σε οποιοδήποτε από τα πέντε τροχιακά της υποστιβάδας 3d

Δ) Σε οποιοδήποτε από τα επτά τροχιακά της υποστιβάδας 3f

2. Τι από τα παρακάτω οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ένα τροχιακό καταλαμβάνεται από δύο το πολύ ηλεκτρόνια και αυτά με

αντίθετο spin;

Α) Η απαγορευτική αρχή του Pauli B) Η αρχή της ελάχιστης ενέργειας

Γ) Ο κανόνας του Hund Δ) Ο κανόνας (n + ℓ)

3. Ποιος ο μέγιστος δυνατός αριθμός ηλεκτρονίων στην υποστιβάδα 5d;

Α) 2 Β) 5 Γ) 10 Δ) 14

4. Πόσα ηλεκτρόνια απαιτούνται για τη συμπλήρωση της υποστιβάδας 4f ενός πολυηλεκτρονιακού ατόμου;

A) 2 B) 7 Γ) 10 Δ) 14

5. Το άτομο ενός στοιχείου με δομή: [Ar] 3d2 4s2 έχει Ζ = :

Α) 20 Β) 21 Γ) 22 Δ) 23

6. Για το άτομο του 4Be η ηλεκτρονιακή δομή 1s2 2s1 2p1:

Α) αντιστοιχεί σε διεγερμένη κατάσταση

Β) αντιστοιχεί στη θεμελιώδη κατάσταση

Γ) είναι αδύνατη καθώς παραβιάζει την απαγορευτική αρχή του Pauli

Δ) είναι αδύνατη καθώς παραβιάζει τoν κανόνα του Ηund

7. Ποια από τις παρακάτω προτάσεις σχετικά με την ενέργεια ιοντισμού ενός ατόμου δεν ισχύει:

A) Η ενέργεια ιοντισμού αυξάνεται από αριστερά προς τα δεξιά στον περιοδικό πίνακα

Β) Η ενέργεια ιοντισμού μειώνεται όσο αυξάνεται η ατομική ακτίνα

Γ) Η ενέργεια 2ου ιοντισμού δεν διαφέρει σημαντικά από την ενέργεια 1ου ιοντισμού

Δ) Η ενέργεια ιοντισμού είναι σε κάποιο βαθμό μέτρο της ηλεκτροαρνητικότητας ενός ατόμου

8. Σε ένα άτομο 26Fe:

A) η υποστιβάδα 3d διαθέτει 8 ηλεκτρόνια

Β) η υποστιβάδα 3d έχει συμπληρωθεί πριν από την υποστιβάδα 4s

Γ) στη θεμελιώδη του κατάσταση υπάρχουν 2 μονήρη ηλεκτρόνια

Δ) η υποστιβάδα 4s εμφανίζει μεγαλύτερη ενέργεια από την 3d

9. Σε ένα τροχιακό, τι προσδιορίζει ο μαγνητικός κβαντικός αριθμός;

Α) Την ενέργεια του τροχιακού Β) Το σχήμα του τροχιακού

Γ) Tο spin του ηλεκτρονίου στο τροχιακό Δ) Τον προσανατολισμό του τροχιακού στο χώρο

10. Tι από τα παρακάτω προκαλεί το φάσμα εκπομπής του ατόμου του Η;

Α) Η αποβολή του ηλεκτρονίου προς σχηματισμό του ιόντος Η+

Β) Οι ηλεκτρονιακές μεταπτώσεις μεταξύ τροχιακών της ίδιας υποστιβάδας

Γ) Οι μεταπτώσεις του ηλεκτρονίου από στιβάδες μεγαλύτερης ενέργειας σε στιβάδες μικρότερης ενέργειας

Δ) Οι μεταπτώσεις του ηλεκτρονίου από στιβάδες μικρότερης ενέργειας σε στιβάδες μεγαλύτερης ενέργειας

11. Η ηλεκτρονιακή δομή: 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 αντιστοιχεί:

Α) σε ένα κατιόν 19Κ+ Β) Σε ένα άτομο 17Cl Γ) Σε ένα ανιόν 9F− Δ) σε ένα ανιόν 19Κ−

12. Ποιο από τα ακόλουθα ιόντα έχει το μικρότερο μέγεθος;

A) 19K+ B) 20Ca2+ Γ) 17Cl− Δ) 15P3−

29

13. Το στοιχείο με τη μικρότερη ατομική ακτίνα από όλα τα στοιχεία της 4ης περιόδου του Π.Π. έχει ατομικό αριθμό:

A) 11 B) 19 Γ) 35 Δ) 36

14. Στο άτομο του 19Κ, στη θεμελιώδη κατάσταση, πόσα ηλεκτρόνια έχουν mℓ = +1;

Α) 4 Β) 2 Γ) 1 Δ) 6

15. Αν το τελευταίο ηλεκτρόνιο ενός ατόμου συμπληρώνει μία p υποστιβάδα, σε ποια ομάδα Π.Π. μπορεί να ανήκει το στοι-

χείο;

Α) 2η ομάδα Β) 12η ομάδα Γ) 16η ομάδα Δ) 18η ομάδα

16. Το στοιχείο 11Νa έχει παρόμοιες ιδιότητες με το:

Α) υδρογόνο, 1Η Β) λίθιο, 3Li Γ) και με τα δύο προηγούμενα στοιχεία Δ) ύττριο, 39Υ

17. Πόσα στοιχεία περιλαμβάνει η 2η (ΙΙΑ) ομάδα του Π.Π.;

Α) Δύο στοιχεία, το 1Η και το 2Ηe

Β) Επτά στοιχεία, όσα και οι περίοδοι του περιοδικού πίνακα

Γ) Έξι στοιχεία του s τομέα που ανήκουν στις περιόδους 2-7

Δ) Οκτώ στοιχεία, όσα δηλαδή τα στοιχεία του p τομέα του περιοδικού πίνακα

18. Ο σίδηρος (Fe) έχει ατομικό αριθμό Ζ = 26. Ποια η ηλεκτρονιακή δομή του ιόντος Fe3+ στη θεμελιώδη κατάσταση;

Α) 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d3 4s2 Β) 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d6

Γ) 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d5 Δ) 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d6 4s2

19. Για ένα πολυηλεκτρονιακό άτομο, ποια η ποιές αρχές ή κανόνες παραβιάζει η παρακάτω ηλεκτρονιακή δομή;

A) Την απαγορευτική αρχή του Pauli

B) Tον κανόνα του Hund

Γ) Τόσο την απαγορευτική αρχή του Pauli όσο και τον κανόνα του Hund

Δ) Την αρχή της ελάχιστης ενέργειας

20. Από τα άτομα, 3Li, 8Ο, 11Na, 37Rb, ποιο αντιστοιχεί στο πιο ηλεκτροθετικό στοιχείο;

Α) 3Li Β) 8Ο Γ) 11Na Δ) 37Rb

21. Πόσα από τα πρώτα 54 στοιχεία του περιοδικού πίνακα, τα άτομά τους διαθέτουν στη θεμελιώδη τους κατάσταση τουλάχι-

στον ένα ηλεκτρόνιο στην υποστιβάδα 2s:

Α) 52 στοιχεία Β) 2 στοιχεία Γ) 4 στοιχεία Δ) 54 στοιχεία

22. Το στοιχείο με τη μεγαλύτερη ατομική ακτίνα από όλα τα στοιχεία της 4ης περιόδου του Π.Π. έχει ατομικό αριθμό Ζ =:

A) 19 B) 18 Γ) 16 Δ) 36

23. Ποιοι κβαντικοί αριθμοί n και ℓ αντιστοιχούν σε ένα τροχιακό f:

Α) n = 3, ℓ = 3 Β) n ≥ 4, ℓ = 3 Γ) n ≥ 3, mℓ = 2 Δ) n = 4, ℓ = 2

24. Το στοιχείο Ge διαθέτει στη θεμελιώδη του κατάσταση 14 p ηλεκτρόνια και έχει ατομικό αριθμό Ζ =:

Α)14 Β) 32 Γ) 34 Δ) 50

25. Η ενέργεια του ηλεκτρονίου στο άτομο του H στη θεμελιώδη κατάσταση είναι ίση με –2,18·10-18 J. Ποια από τις ενέργειες

που ακολουθούν αντιστοιχεί σε διεγερμένη κατάσταση;

Α) – 5,45·10-19 J Β) – 4,36·10-18 J Γ) – 8,72·10-18 J Δ) + 2,18·10-18 J

↑↓ ↑ ↓

1s2 2s2 2p2

↑↑

30

26. Ποιο από τα σχήματα που ακολουθούν αναπαριστάνει το σχήμα ενός τροχιακού pz;

Α) Β) Γ) Δ)

27. Ποιοι κβαντικοί αριθμοί καθορίζουν την υποστιβάδα που συμπληρώνεται από το άτομο του 21Sc μέχρι το άτομο του 30Zn;

A) n = 3, ℓ = 1 B) n = 3, ℓ = 2 Γ) n = 4, ℓ = l Δ) n = 4, ℓ = 2

28. Σε ποια περίπτωση τα άτομα ή τα ιόντα είναι ταξινομημένα κατά αυξανόμενο μέγεθος;

A) N, O, F B) Na, Mg, K Γ) Cr, Cr2+, Cr3+ Δ) Cl, Cl–, S2–

Δίνονται οι ατομικοί αριθμοί: Ν:7, Ο:8, F:9, Na:11, Mg:12, K:19, Cr:24, Cl:17, S:16.

29. Από τα στοιχεία που ακολουθούν τη μικρότερη ενέργεια πρώτου ιοντισμού έχει το:

Α) 3Li B) 9F Γ) 11Na Δ) 17Cl

30. Στον περιοδικό πίνακα το στοιχείο Χ βρίσκεται ακριβώς κάτω από το 21Sc. Το στοιχείο Χ θα έχει ατομικό αριθμό Ζ =

Α) 37 Β) 39 Γ) 49 Δ) 22


Α) Η ηλεκτρονιακή δομή του 6C στη θεμελιώδη του κατάσταση είναι 1s2 2s2 3s2

Β) Τα ηλεκτρόνια του ατόμου του 9F είναι κατανεμημένα σε τρία τροχιακά

Γ) Η ηλεκτρονιακή δομή 1s2 2s2 2p1 3s1 μπορεί να είναι μία διεγερμένη κατάσταση ενός ατόμου 6C

Δ) To σύνολο των κβαντικών αριθμών (3, 0, 1, 1/2) ανήκει σε ηλεκτρόνιο της υποστιβάδας του ατόμου του 17Cl με τη μεγαλύ-

τερη ενέργεια στη θεμελιώδη του κατάσταση

32. Το ευγενές αέριο που διαθέτει στη ηλεκτρονιακή του δομή 4f ηλεκτρόνια έχει ατομικό αριθμό ίσο με

Α) 54 Β) 56 Γ) 86

Δ) Δεν υπάρχει ευγενές αέριο με 4f ηλεκτρόνια στην ηλεκτρονιακή του δομή

33. Για την ηλεκτρονιακή δομή ls2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d10 μπορούμε να πούμε ότι:

Α) αντιστοιχεί στη θεμελιώδη κατάσταση του ιόντος 30Zn2+

Β) αντιστοιχεί στη δομή ενός ατόμου σε διεγερμένη κατάσταση

Γ) δεν μπορεί να υπάρξει Δ) αντιστοιχεί σε άτομο με Z = 28

34. Ποια από τις ηλεκτρονιακές δομές που ακολουθούν είναι πιθανή για ένα άτομο 7Ν σε διεγερμένη κατάσταση;

Α) 1s2 2s2 2p3 Β) 1s2 2s2 2p3 3s1 Γ) 1s2 2s2 2p2 3s1 Δ) 1s2 2s2 2p4

35. Η κβαντομηχανική προβλέπει όλα τα παρακάτω χαρακτηριστικά σε ένα άτομο υδρογόνου, εκτός από:

Α) την πιθανότητα παρουσίας του ηλεκτρονίου στο χώρο γύρω από τον πυρήνα

Β) τις δυνατές ενεργειακές καταστάσεις του ηλεκτρονίου

Γ) την τροχιά (διαδρομή) του ηλεκτρονίου

Δ) τη συχνότητα της ακτινοβολίας που εκπέμπεται κατά την μετάπτωση από στιβάδα μεγαλύτερης ενέργειας σε στιβάδα μικρό-

τερης ενέργειας.

36. Τα πιο ηλεκτροθετικά στοιχεία του περιοδικού πίνακα έχουν:

A) μεγάλη ατομική ακτίνα και μεγάλη ηλεκτραρνητικότητα B) μεγάλη ατομική ακτίνα και μικρή ενέργεια ιοντισμού

Γ) μικρή ατομική ακτίνα και μικρή ηλεκτραρνητικότητα Δ) μικρή ατομική ακτίνα και μεγάλη ενέργεια ιοντισμού

37. Ποιες μεταβολές υφίσταται η ενέργεια ιοντισμού των στοιχείων προς τα κάτω σε μία ομάδα και από τα αριστερά προς τα

δεξιά σε μία περίοδο του Π.Π.;

A) αύξηση και μείωση, αντίστοιχα B) αύξηση και αύξηση, αντίστοιχα

Γ) μείωση και αύξηση, αντίστοιχα Δ) μείωση και μείωση, αντίστοιχα

31

38. Ποιες οι τιμές των κβαντικών αριθμών n, ℓ και mℓ που μπορούν να αντιστοιχούν σε ηλεκτρόνιο της στιβάδας σθένους του

ατόμου 31Ga:

Α) 4, 1, –2 Β) 4, 1, –1 Γ) 4, 2, 1 Δ) 3, 1, –1

39. Για το άτομο στοιχείου με Ζ = 33, ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν είναι λανθασμένη;

Α) Διαθέτει μία συμπληρωμένη 3d υποστιβάδα Β) Είναι στην 4η περίοδο του περιοδικού πίνακα

Γ) Είναι στοιχείο μετάπτωσης

Δ) Αν το άτομο προσλάβει τρία ηλεκτρόνια θα προκύψει ανιόν με δομή ευγενούς αερίου

40. Το άθροισμα των κβαντικών αριθμών spin ενός ατόμου στη θεμελιώδη κατάσταση είναι ίσο με 7/2. Το άτομο αυτό διαθέτει:

Α) επτά ηλεκτρόνια συνολικά Β) περισσότερες από μία μερικά ημισυμπληρωμένες στιβάδες τύπου p

Γ) ημισυμπληρωμένη f υποστιβάδα Δ) ημισυμπληρωμένη d υποστιβάδα

41. Ποια από τις ηλεκτρονιακές δομές που ακολουθούν δεν μπορεί να αντιστοιχεί σε άτομο στοιχείου, στη θεμελιώδη του κα-

τάσταση;

1s 2s 2p

Α)

B)

Γ)

Δ)

42. Σύμφωνα με τη θεωρία του Bohr, ποια από τις ακόλουθες μεταπτώσεις του ηλεκτρονίου στο άτομο του υδρογόνου αντιστοι-

χεί στην εκπομπή ενός φωτονίου με το μικρότερο μήκος κύματος;

Α) από n = 2 σε n = 3 Β) από n = 3 σε n = 2 Γ) από n = 4 σε n = 2 Δ) από n = 5 σε n = 4

43. Ποια από τις παρακάτω εξισώσεις αντιστοιχεί στην ενέργεια πρώτου ιοντισμού, Εi1;

Α) Na(g) + e– → Na−(g) Β) K(g) → K+ (g) + e– Γ) O(g) + e– → O−(g) Δ) Η2(g) → Η2+(g) + e–

44. Ο μαγνητικός κβαντικός αριθμός mℓ ενός τροχιακού έχει τιμή ίση με +1. Σε ποιον από τους παρακάτω τύπους τροχιακών

δεν μπορεί να ανήκει;

Α) 2p Β) 3d Γ) 4s Δ) 5f

45. Από τις τιμές που ακολουθούν ποια δεν μπορεί να ισχύει για τιμή του mℓ ενός ηλεκτρονίου με ℓ = 2;

Α) −1 Β) 0 Γ) +2 Δ) +1 Ε) +3

46. Η τιμή ενός κβαντικού αριθμού είναι ίση με 0. Για ποιο κβαντικό αριθμό μπορεί να αντιστοιχεί η τιμή αυτή;

Α) Για το μαγνητικό κβαντικό αριθμό (n) ή για το δευτερεύοντα κβαντικό αριθμό (ℓ)

Β) Για τον μαγνητικό κβαντικό αριθμό (mℓ) ή για το δευτερεύοντα κβαντικό αριθμό (ℓ)

Γ) Για τον κύριο κβαντικό αριθμό (mℓ) ή για το δευτερεύοντα κβαντικό αριθμό (ℓ)

Δ) Και οι 4 κβαντικοί αριθμοί μπορούν να λάβουν την τιμή 0

47. Στα τροχιακά της στιβάδας Μ (n = 3), ποιες οι δυνατές τιμές του μαγνητικού κβαντικού αριθμού mℓ;

Α) −3, −2, −1, 0, +1, +2, +3 Β) −2, −1, 0, +1, +2 Γ) + 1/2 και - 1/2 Δ) 0, 1, 2

48. O ελάχιστος ατομικός αριθμός στοιχείου με τρία μονήρη (ασύζευκτα) ηλεκτρόνια είναι:

Α) 3 Β) 5 Γ) 7 Δ) 9

49. Δίνονται οι επόμενες τετράδες κβαντικών αριθμών:

1: n = 3, ℓ = 0, mℓ = +1, ms = 0 2: n = 3, ℓ = 1, mℓ = +1, ms = −1/2 3: n = 3, ℓ = 2, mℓ = −3, ms = −1/2

4: n = 3, ℓ = 2, mℓ = +2, ms = +1/2 5: n = 3, ℓ = 3, mℓ = +2, ms = +1/2 6: n = 3, ℓ = 1, mℓ = +2, ms = 0

Ποια από τις ακόλουθες προτάσεις ισχύει πλήρως;

Α) Επιτρεπτές τετράδες είναι η 1 και η 6 Β) Επιτρεπτές τετράδες είναι η 2, η 3, η 4 και η 5

Γ) Επιτρεπτές τετράδες είναι η 2, η 3 και η 4 Δ) Επιτρεπτές τετράδες είναι η 2 και η 4

32

50. Κατά τις μεταπτώσεις Μ→Κ, Μ→L και L→K του ηλεκτρονίου στο άτομο του υδρογόνου εκπέμπονται ακτινοβολίες με

συχνότητες ν1, ν2, ν3 και μήκη κύματος λ1, λ2, λ3, αντίστοιχα.

i) Για τις ν1, ν2 και ν3 ισχύει:

Α) ν1 < ν2 < ν3

Β) ν1 < ν3 < ν2

Γ) ν2 < ν1 < ν3

Δ) ν2 < ν3 < ν1

ii) Για τα λ1, λ2 και λ3 ισχύει:

Α) λ2 < λ3 < λ1

Β) λ1 < λ2 < λ3

Γ) λ2 < λ1 < λ3

Δ) λ1 < λ3 < λ2

51. Ποιος ο αριθμός των ασύζευκτων (μονήρων) ηλεκτρονίων στο ιόν Co3+ (Ζ = 27) σε αέρια φάση και στη θεμελιώδη κατά-

σταση;

A) 1 B) 3 Γ) 4 Δ) 5

52. Ποια από τις επιλογές που ακολουθούν αντιστοιχεί σε ζεύγος ηλεκτρονίων στο ίδιο τροχιακό;

A) Ηλεκτρόνιο 1: n = 2, ℓ = 1, mℓ = 0, ms

= 1/2, Ηλεκτρόνιο 2: n = 1, ℓ = 1, mℓ

= 1, ms

= 1/2

B) Ηλεκτρόνιο 1: n = 1, ℓ = 1, mℓ = 1, ms

= 1/2, Ηλεκτρόνιο 2: n = 1, ℓ = 1, mℓ

= 1, ms

= – 1/2

Γ) Ηλεκτρόνιο 1: n = 3, ℓ = 2, mℓ = 0, ms

= 1/2, Ηλεκτρόνιο 2: n = 3, ℓ = 2, mℓ

= 0, ms

= – 1/2

Δ) Ηλεκτρόνιο 1: n = 3, ℓ = 2, mℓ = -1, ms

= 1/2, Ηλεκτρόνιο 2: n = 3, ℓ = 2, mℓ

= 1, ms

= – 1/2

53. Το σύνολο των κβαντικών αριθμών που μπορεί να χαρακτηρίζει το ηλεκτρόνιο της εξωτερικής στιβάδας του 55Cs είναι:

Α) 6, 1, 1, 1/2 Β) 6, 0, 1, 1/2 Γ) 6, 0, 0, −1/2 Δ) 6, 1, 0, 1/2 Ε) 6, 2, 1, −1/2

54. Ποιο σύνολο κβαντικών αριθμών (n, ℓ, mℓ, ms) παριστάνει ηλεκτρόνιο του 13Al με τη μεγαλύτερη ενέργεια στη θεμελιώδη

του κατάσταση;

A) 2, 1, 0, +1/2 B) 2, 1, -1, +1/2 Γ) 3, 0, 0, +1/2 Δ) 3, 1, −1, +1/2

55. Το ιόν Li+ έχει δομή 1s2. Σε ποια ομάδα του περιοδικού πίνακα ανήκει το στοιχείο Li;

Α) Στην 1η (ΙΑ) ομάδα Β) Στη 2η (ΙΙΑ) ομάδα Γ) Στην 3η (ΙΙΙΒ) ομάδα Δ) Στη 18η (VIIIA) ομάδα

56. Πόσα τροχιακά είναι πλήρη με ηλεκτρόνια στο άτομο του 12Mg στη θεμελιώδη του κατάσταση;

Α) 3 Β) 4 Γ) 6 Δ) 12

57. Αναγνωρίστε την ηλεκτρονιακή δομή του ατόμου του 5Β στη θεμελιώδη του κατάσταση.

Α) 1s2 2s2 2px1 2py

0 2pz0 Β) 1s2 2s1 2px

1 2py1 2pz

0 Γ) 1s2 2s1 2px1 2py

0 2pz1 Δ) 1s2 2s1 2px

0 2py1 2pz

1

58. Αν το ηλεκτρόνιο ενός πολυηλεκτρονιακού ατόμου έχει: n = 4, ℓ = 1 και mℓ = −1, το ηλεκτρόνιο ανήκει σε τροχιακό:

Α) 4s Β) 4pz Γ) 4py Δ) 4d

59. Ποιο από τα ακόλουθα μεταλλοϊόντα έχουν άθροισμα κβαντικών αριθμών spin ίσο με το 0;

A) 29Cu2+

B) 24Cr3+

Γ) 23V5+

Δ) 26Fe3+

60. Ποιο από τα παρακάτω σύνολα κβαντικών αριθμών περιγράφει το ηλεκτρόνιο του ατόμου του 29Cu που αποσπάται περισ-

σότερο εύκολα από τη θεμελιώδη του κατάσταση;

Α) n = 4, ℓ = 2, mℓ = 0, ms = +1/2 Β) n = 3, ℓ = 1, mℓ = −1, ms = −1/2

Γ) n= 3, ℓ = 0, mℓ = 0, ms = −1/2 Δ) n= 4, ℓ = 0, mℓ = 0, ms = +1/2

61. Το άτομο ενός στοιχείου Χ έχει ηλεκτρονιακή δομή: 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d10 4s2 4p2 5d1.

Τι από τα παρακάτω είναι σωστό;

Α) Το στοιχείο Χ ανήκει στον d τομέα του Π.Π. Β) Πρόκειται για μία διεγερμένη κατάσταση του ατόμου του 33As

Γ) Το στοιχείο ανήκει στην 5η περίοδο του Π.Π.

Δ) Η ηλεκτρονιακή αυτή δομή είναι αδύνατη, καθώς δεν υπακούει στην απαγορευτική αρχή του Pauli, ούτε και στον κανόνα

του Hund

62. To ιόν 26Fe2+ στη θεμελιώδη του κατάσταση θα έχει:

A) ένα μονήρες ηλεκτρόνιο B) δύο μονήρη ηλεκτρόνια

Γ) τρία μονήρη ηλεκτρόνια Δ) τέσσερα μονήρη ηλεκτρόνια

33

63. Τα οξείδια των στοιχείων της 3ης περιόδου από το 11Na → 17Cl γίνονται περισσότερο (Ι) και κατά τη διάλυσή τους στο

νερό παράγουν περισσότερο (ΙΙ) διαλύματα.

Α) Ι: ιοντικά, ΙΙ: όξινα Β) Ι: ιοντικά, ΙΙ: βασικά

Γ) Ι: ομοιοπολικά, ΙΙ: όξινα ∆) Ι: ομοιοπολικά, ΙΙ: βασικά

64. Ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν δεν είναι σωστή σχετικά με τη δομή 3d7;

Α) Το 3 αντιστοιχεί στη 3η ενεργειακή στιβάδα (στιβάδα Μ)

Β) Το d σημαίνει υποστιβάδα με ℓ = 2

Γ) Στη δομή αυτή αντιστοιχούν 5 κατειλημμένα τροχιακά και δύο μονήρη ηλεκτρόνια

Δ) Αν η δομή αυτή είναι μέρος της ηλεκτρονιακής δομής του ατόμου ενός στοιχείου στη θεμελιώδη του κατάσταση, το στοι-

χείο αυτό θα ανήκει στα στοιχεία μετάπτωσης της 4ης περιόδου του Π.Π.

65. Ποια είναι η σωστή ταξινόμηση των παρακάτω σωματιδίων σε σχέση με το μέγεθός τους;

A) F < O < S < S2− Β) S2− < S < F < O Γ) O < S < F < S2− Δ) S < F < O < S2−

Δίνονται οι ατομικοί αριθμοί, Ο:8, F:9, S:16.

66. Δίνονται οι ηλεκτρονιακές δομές των ατόμων των στοιχείων A, B και Γ:

A: 1s2 2s2 2p5 B: 1s2 2s2 2p6 Γ: 1s2 2s2 2p6 3s1

Ποιο από τα τρία άτομα παρουσιάζει: i. τη μεγαλύτερη τιμή της Ei1 και ii. τη μεγαλύτερη ηλεκτραρνητικότητα;

Α) i. το Β, ii. το Α Β) i. το Γ, ii. το Α Γ) i. το Α, ii. το Α Δ) i. το Γ, ii. το Α

67. Αν τα στοιχεία, 3Li, 6C, 8O, 9F και 11Na ταξινομηθούν κατά σειρά αυξανόμενης τιμής της ενέργειας πρώτου ιοντισμού τότε

η σειρά αυτή θα είναι:

Α) Li < Na < C < O < F Β) Na < Li < C < O < F Γ) Na < Li < F < O < C Δ) Na < Li < C < F < O

68. Ποιο από τα επόμενα στοιχεία προβλέπετε να παρουσιάζει τη μεγαλύτερη διαφορά μεταξύ πρώτης και δεύτερης ενέργειας

ιονισμού:

Α) 12Mg Β) 9F Γ) 3Li Δ) 6C

69. Όταν τα παρακάτω στοιχεία ταξινομηθούν κατά αυξανόμενη τιμή της ατομικής τους ακτίνας, η σωστή σειρά θα είναι:

A) 6C, 7N, 9F, 11Νa B) 11Νa, 6C, 7N, 9F Γ) 9F, 7N, 6C, 11Νa Δ) 11Νa, 6C, 9F, 7N

70. Δίνονται τα στοιχεία 5Α, 7Β, 9Γ, 10Δ και 12Ε.

i. To στοιχείο με τη μεγαλύτερη ατομική ακτίνα είναι το: Α) Α Β) Β Γ) Γ Δ) Δ Ε) Ε

ii. To στοιχείο με τη μεγαλύτερη ενέργεια ιοντισμού είναι το: Α) Α Β) Β Γ) Γ Δ) Δ Ε) Ε

71. Ποια από τις εξισώσεις που ακολουθούν παριστάνει τον πρώτο ιοντισμό του Ca;

A) Ca(s) → Ca+(g) + e– B) Ca(g) → Ca+(g) + e– Γ) Ca+(g) → Ca2+(g) + e–

Δ) Ca2+(g) + e– → Ca+(g) Ε) Ca(g) → Ca2+(g) + 2e–

72. Καθώς ο ατομικός αριθμός Ζ αυξάνεται από την τιμή 16 στην τιμή 19, η ατομική ακτίνα:

Α) αυξάνεται συνεχώς Β) μειώνεται συνεχώς

Γ) αυξάνεται από Ζ = 16 μέχρι Ζ = 18 και μειώνεται από Ζ = 18 σε Ζ = 19

Δ) μειώνεται από Ζ = 16 μέχρι Ζ = 18 και αυξάνεται από Ζ = 18 σε Ζ = 19

73. Το λίθιο (Li) είναι ένα σχεδόν λευκό, ελαφρύ και πολύ δραστικό μέταλλο με δομή 1s2 2s1. Ποια από τις προτάσεις που

ακολουθούν είναι σωστή για το μέταλλο αυτό;

Α) Ο αριθμός οξείδωσης του Li είναι +3 Β) Το Li διαθέτει τρία ηλεκτρόνια σθένους

Γ) Το πιο σταθερό ιόν του λιθίου έχει δομή 1s2 Δ) Tο Li έχει την τάση για πρόσληψη ηλεκτρονίων

74. Ποιο από τα επόμενα δεν είναι απαραίτητο να λάβουμε άμεσα υπόψη κατά τη διαδοχική

συμπλήρωση των ατομικών τροχιακών δοθέντος πολυηλεκτρονικού ατόμου;

A) Την αρχή ελάχιστης ενέργειας Β) Την απαγορευτική αρχή

Γ) Τον κανόνα του Hund Δ) Την αρχή της αβεβαιότητας (ή απροσδιοριστίας)

34

75. H ενέργεια 1ου και 3ου ιοντισμού του 13Al είναι Εi1 = 577,5 kJ·mol−1 και Ei3 = 2744,8 kJ·mol−1, αντίστοιχα. Ποιες από τις

παρακάτω τιμές μπορούν να αντιστοιχούν στις ενέργειες 2ου και 4ου ιοντισμού για το 13Al;

Εi2 (σε kJ·mol−1) Ei4 (σε kJ·mol−1)

A) 700 3500

B) 700 5000

Γ) 700 11.000

Δ) 1800 11.000

Ε) 1800 5000

76. Ποια από τις παρακάτω προτάσεις σχετικά με την ενέργεια ιοντισμού ενός ατόμου δεν ισχύει:

A) Η ενέργεια ιοντισμού αυξάνεται από αριστερά προς τα δεξιά στον περιοδικό πίνακα.

Β) Η ενέργεια ιοντισμού μειώνεται όσο αυξάνει η ατομική ακτίνα.

Γ) Η ενέργεια 2ου ιοντισμού δεν διαφέρει σημαντικά από την ενέργεια 1ου ιοντισμού.

Δ) Η ενέργεια ιοντισμού είναι σε κάποιο βαθμό μέτρο της ηλεκτροαρνητικότητας ενός ατόμου.


Α) Οι ενέργειες ιοντισμού ατόμων με διαδοχικούς ατομικούς αριθμούς είναι όλο και μικρότερες.

Β) Ένα άτομο στη θεμελιώδη του κατάσταση με μέγιστο κύριο κβαντικό αριθμό n = 3 δεν μπορεί να διαθέτει πάνω από 18

ηλεκτρόνια

Γ) Στο ιόν 3Li2+ η ενέργεια του τροχιακoύ με n = 2 και ℓ = 0 είναι μικρότερη από την ενέργεια του τροχιακoύ με n = 2 και ℓ = 1

Δ) Η ενέργεια πρώτου ιοντισμού σε άτομο με n ηλεκτρόνια είναι πάντοτε μικρότερη από την αντίστοιχη ενέργεια σε άτομο με

(n + 1) ηλεκτρόνια

78. i. Ποια είναι η ηλεκτρονιακή δομή του ιόντος 27Co3+ στη θεμελιώδη του κατάσταση;

Α) [Αr] 3d4 4s2 Β) [Αr] 3d6 4s0 Γ) [Αr] 3d5 4s1 Δ) [Αr] 3d7 4s2

ii. Ποιος ο αριθμός των ασύζευκτων (μονήρων) ηλεκτρονίων στο ιόν Co3+ σε αέρια φάση και στη θεμελιώδη του κατάσταση;

A) 1 B) 3 Γ) 4 Δ) 5

79. Οι προτάσεις Ι-V που ακολουθούν αντιστοιχούν σε κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ηλεκτρόνιο ενός ατόμου H για την

οποία γνωρίζουμε ότι n = 3 και mℓ = 0.

Ι. Η κατάσταση αυτή του ηλεκτρονίου είναι αδύνατη. ΙΙ. Το ηλεκτρόνιο βρίσκεται σε τροχιακό 3s.

ΙΙΙ. Ο δευτερεύων κβαντικός αριθμός ℓ μπορεί να έχει μία από τις τιμές 0, 1 ή 2.

IV. To ηλεκτρόνιο βρίσκεται σε τροχιακό 3s ή σε τροχιακό 3p.

V. Το ηλεκτρόνιο μπορεί να καταλάβει ένα από τα τρία τροχιακά διαφορετικών υποστιβάδων, αλλά ίδιας ενέργειας.

Από τις προτάσεις αυτές προκύπτει ότι:

Α) σωστή είναι μόνο η Ι και η ΙIΙ Β) σωστές είναι μόνο η ΙΙΙ και η V

Γ) σωστές είναι μόνο η Ι, η ΙII και η V Δ) σωστές είναι μόνο η Ι, η ΙΙ και η V

Ε) όλες είναι λανθασμένες

80. Ποιοι κβαντικοί αριθμοί σχετίζονται με την ενέργεια ενός ηλεκτρονίου πολυηλεκτρονιακού ατόμου;

Α) Μόνο ο ℓ Β) Μόνο ο n και ο ℓ Γ) Ο n, ο ℓ και ο mℓ Δ) Όλοι

81. Σε ποιον από τους επιστήμονες που ακολουθούν ανήκει η κυματική θεωρία της ύλης;

Α) Bohr Β) De Broglie Γ) Heisenberg Δ) Schrödinger

82. Ποιο από τα στοιχεία που ακολουθούν διαθέτει 3 ηλεκτρόνια σθένους;

Α) Το 3Li Β) To 5B Γ) To 7N Δ) 2 από τα παραπάνω στοιχεία

83. Η ηλεκτρονιακή δομή του 31Ga είναι:

A) [Ar] 4s2 4d10 4p1 Β) [Ar] 4s2 3d10 3p1 Γ) [Ar] 3d10 4s2 4p1 Δ) Καμία από τις παραπάνω

84. Ο αριθμός των τροχιακών σε μία υποστιβάδα καθορίζεται από την τιμή του κβαντικού αριθμού:

Α) n Β) ℓ Γ) mℓ Δ) ms

35

85. Ποιες οι δυνατές τιμές του n και του mℓ για ένα ηλεκτρόνιο σε τροχιακό 5d;

Α) n = 1, 2, 3, 4, 5 και mℓ = 2 Β) n = 1, 2, 3, 4, 5 και mℓ = −2, −1, 0, +1, +2

Γ) n = 5 και mℓ = 2 Δ) n = 5 και mℓ = −2, −1, 0, +1, +2

86. Ποια από τις δομές που ακολουθούν παραβιάζει την απαγορευτική αρχή του Pauli;

(1): [Νe] 3s1 3p5, (2): [Kr] 4d12 5s2 4p3, (3): [Ar] 3d10 4s2 4p2

Α) Μόνο η δομή (1) Β) Μόνο η δομή (2) Γ) Οι δομές (1) και (2) Δ) Οι δομές (2) και (3)

87. Ποιο από τα παρακάτω σύνολα ατόμων περιλαμβάνει στοιχεία με το μεγαλύτερο αριθμό ασύζευκτων ηλεκτρονίων;

Α) 7N, 15P, 33As Β) 9F, 17Cl, 35Br Γ) 10Ne, 18Ar, 36Kr Δ) 52Te, 53I, 54Xe

88. Ποιος ο αριθμός των ηλεκτρονίων σθένους του 16S;

Α) 2 Β) 4 Γ) 6 Δ) 16

89. Στην 5η περίοδο υπάρχουν 18 στοιχεία. Τι είδος υποστιβάδες συμπληρώνονται στην περίοδο αυτή;

Α) s Β) d και f Γ) s και p Δ) s, p, και d

90. Για το άτομο του υδρογόνου, ποιο από τα ακόλουθα τροχιακά διαθέτει τη μικρότερη ενέργεια;

Α) 4s B) 4p Γ) 4d Δ) 4f E) Όλα τα προηγούμενα έχουν την ίδια ενέργεια

91. Ένα πιθανό σύνολο κβαντικών αριθμών (n, ℓ, mℓ, ms) για ένα ηλεκτρόνιο της μερικά συμπληρωμένης υποστιβάδας του α-

τόμου 23V στη θεμελιώδη κατάσταση είναι:

Α) 3,1,0,−½ Β) 3,2,1,+½ Γ) 4,0,0,−½ Δ) 4,1,0,+½

92. Ποια από τις ηλεκτρονιακές δομές που ακολουθούν είναι λανθασμένη;

Α) 17Cl−: 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 Β) 32Ge: [Ar] 3d10 4s2 4p2 Γ) 21Sc: [Ar] 3d3

Δ) 6C: [He] 2s2 2p2 Ε) 7N3−: 1s2 2s2 2p6

93. Ποιο από τα ακόλουθα άτομα ή ιόντα δεν είναι ισοηλεκτρονιακό με το 10Ne;

A) 12Mg2+ B) 11Na+ Γ) 8O2− Δ) 18Αr

94. Ποια από τις δομές που ακολουθούν αντιστοιχεί σε διεγερμένη κατάσταση;

A) 1s2 2s2 2p5 B) 1s2 2s2 2p5 3s2 Γ) 1s2 2s2 2p6 3s1

Δ) 1s2 2s2 2p6 3s2 3p2 E) 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d10 4s1

95. Πόσα συνολικά τροχιακά μπορούν να περιγραφούν από τους 3 κβαντικούς αριθμούς n = 6, ℓ = 3 και mℓ = −2;

Α) Κανένα Β) 1 Γ) 7 Δ) 10

96. Πόσα ηλεκτρόνια του ατόμου του 15Ρ, στη θεμελιώδη κατάσταση έχουν mℓ = −1;

A) 3 B) 4 Γ) 6 Δ) 7 Ε) 12

97. Ποια από τις δομές που ακολουθούν περιγράφει ένα άτομο 26Fe σε διεγερμένη κατάσταση;

A) [Ar] 3d7 4s2 B) [Ar] 3d6 4s2 Γ) [Ar] 3d6 4s1 4p1 Δ) [Ar] 3d7 4s2 Ε) [Ar] 3d5 4s1

98. Πόσα ασύζευκτα (μονήρη) ηλεκτρόνια διαθέτει το άτομο 16S, στη θεμελιώδη του κατάσταση;

A) 0 B) 1 Γ) 2 Δ) 3 E) 4

99. Ποια άτομα, στη θεμελιώδη τους κατάσταση αποτελούν εξαιρέσεις των αρχών της ηλεκτρονιακής δόμησης (aufbau);

A) 29Cu και 6C B) 24Cr και 29Cu Γ) 55Cs και 17Cl Δ) 37Rb και 27Co Ε) 26Fe και 27Co

100. Σε ένα άτομο υδρογόνου, ποια από τις μεταπτώσεις που ακολουθούν παράγει φωτόνιο μεγαλύτερης συχνότητας;

Α) 4p → 3s B) 4d → 3p Γ) 4f → 3d Δ) 2p → 1s

101. H ηλεκτρονιακή δομή του ατόμου ενός στοιχείου (X) είναι 1s2 2s2 2p6. Για το στοιχείο αυτό συμπεραίνουμε:

Α) Το Χ είναι πολύ ηλεκτροθετικό στοιχείο στοιχείο

Β) Το Χ είναι πολύ ηλεκτραρνητικό στοιχείο

Γ) Το Χ έχει τη μικρότερη τιμή της ενέργειας πρώτου ιοντισμού από όλα τα στοιχεία της περιόδου του

Δ) Στην παραπάνω ηλεκτρονιακή δομή του ατόμου του στοιχείου (Χ) αντιστοιχούν 6 ηλεκτρόνια με mℓ = 0

36

102. Σε σχέση με το μέγεθος των αντίστοιχων σωματιδίων, ποια από τις ακόλουθες ανισωτικές σχέσεις είναι η σωστή;

Α) 9F > 17Cl > 35Br Β) 9F > 8O > 7N Γ) 8Ο2− > 11Na+ > 12Mg2+

Δ) 20Ca2+ > 19K+ > 20Ca Ε) 8O2− > 16S2− > 17Cl

103. Ποιο από τα παρακάτω άτομα ή ιόντα έχει ηλεκτρονιακή δομή 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 3d8 στη θεμελιώδη κατάσταση;

Α) 28Νi Β) 28Νi2+ Γ) 26Fe Δ) 29Cu2+

Ε) Κανένα άτομο ή ιόν δεν μπορεί να έχει την παραπάνω ηλεκτρονιακή δομή στη θεμελιώδη κατάσταση.

104. Πριν από μερικά χρόνια συμπληρώθηκε και η 7η περίοδος του περιοδικού πίνακα. Το τελευταίο στοιχείο της περιόδου

συμβολίζεται με Οg (ογκάνεσον) και έχει Ζ = 118. Σε ποια θέση στον περιοδικό πίνακα τοποθετήθηκε το στοιχείο αυτό;

Α) Ως το τελευταίο στοιχείο στις ακτινίδες Β) Ως το τελευταίο στοιχείο στις λανθανίδες

Γ) Στη 18η ομάδα (p τομέας) Δ) Στη 17η ομάδα (p τομέας)


συμβολίζεται με Οg (ογκάνεσον). Το στοιχείο που θα ανακαλυφθεί με τον αμέσως επόμενο ατομικό αριθμό θα τοποθετηθεί:

Α) Ως το τελευταίο στοιχείο στις ακτινίδες Β) Ως το τελευταίο στοιχείο στις λανθανίδες

Γ) Ως το τελευταίο στοιχείο στα στοιχεία μετάπτωσης Δ) Στην 1η ομάδα και στην 8η περίοδο

106. Στο διάγραμμα που ακολουθεί εμφανίζονται οι 3 πρώτες ενέργειες ιοντισμού για το άτομο στοιχείου της 3ης περιόδου

του περιοδικού πίνακα. Ποια η ηλεκτρονιακή δομή του ατόμου του στοιχείου στη θεμελιώδη του κατάσταση;

Α) 1s2 2s2 2p6 3s2 B) 1s2 2s2 2p6 3s2 3p3 Γ) 1s2 2s2 2p6 3s2 3p1 Δ) 1s2 2s2 2p6 3s1 3p2

107. Στο γράφημα που ακολουθεί εμφανίζονται οι 4 πρώτες (διαδοχικές) ενέργειες ιοντισμού για 4 στοιχεία Α, Β, Γ και Δ.

Ποιο από τα στοιχεία αυτά μπορεί να είναι το 12Mg;

Α) Το στοιχείο Α Β) Το στοιχείο Β Γ) Το στοιχείο Γ Δ) Το στοιχείο Δ

108. Σε ποιον από τους παρακάτω επιστήμονες αποδίδεται η θεώρηση ότι τα μικρά κινούμενα σωματίδια παρουσιάζουν

και κυματική συμπεριφορά;

Α) Στον De Broglie Β) Στον Schrödinger Γ) Στον Planck Δ) Στον Heisenberg

A B Γ Δ

Εi1 Εi1 Εi1 Εi1

Εi2

Εi2 Εi2 Εi2

Εi3 Εi3

Εi3

Εi4

Εi4 Εi4

Εi4

Εi (

kJ∙

mo

l−1)

Εi1 Εi2 Εi3 Εi4

Εi3

37

109. Ποια από τις παρακάτω ηλεκτρονιακές δομές που αντιστοιχούν στο άτομο του 28Νi είναι αδύνατη;

Α)

Β)

Γ)

Δ)

110. Οι πέντε διαδοχικές ενέργειες ιοντισμού (σε ΜJ∙mol−1) του ατόμου ενός στοιχείου εμφανίζονται στο διάγραμμα που

ακολουθεί.

Σύμφωνα με το διάγραμμα αυτό, ποιο από τα παρακάτω μπορεί να είναι το στοιχείο;

Α) 5Β Β) 20Ca Γ) 13Αl Δ) 6C

111. Ποια από τις ηλεκτρονιακές δομές που ακολουθούν αντιστοιχεί σε διεγερμένη κατάσταση ενός ατόμου 8Ο;

A) 1s2 2p6 B) 1s2 2s2 2p2 Γ) 1s2 2s1 2p6 Δ) 1s2 2s2 2p4

112. Σχετικά με το τροχιακό 3pz, ποιες από τις προτάσεις Ι - V που ακολουθούν είναι σωστές;

Ι. Έχει n = 3.

ΙΙ. Παρουσιάζει σφαιρική συμμετρία.

ΙΙΙ. Μπορεί να συμπεριλάβει μέχρι και έξι ηλεκτρόνια.

ΙV. Παρουσιάζει ορισμένο προσανατολισμό στο χώρο.

V. Έχει ℓ = 1.

Α) Όλες είναι σωστές εκτός από την πρόταση ΙΙ Β) Σωστές είναι οι προτάσεις Ι, η ΙΙ και V

Γ) Σωστές είναι οι προτάσεις I, η IΙ και IV Δ) Σωστές είναι οι προτάσεις I, η IV και V

113. Σχετικά με τα αλκάλια και τις αλκαλικές γαίες της ίδιας περιόδου, τι από τα παρακάτω ισχύει;

A) Τα αλκάλια έχουν μεγαλύτερη ατομική ακτίνα από τις αλκαλικές γαίες

B) Οι αλκαλικές γαίες έχουν μεγαλύτερη τιμή ενέργειας δεύτερου ιοντισμού σε σχέση με την ενέργεια δεύτερου ιοντισμού

των αλκαλίων

Γ) Τα αλκάλια έχουν μεγαλύτερη τιμή ενέργειας πρώτου ιοντισμού από τις αλκαλικές γαίες

Δ) Τα αλκάλια έχουν αριθμό οξείδωσης +2 ενώ οι αλκαλικές γαίες έχουν αριθμό οξείδωσης +1

114. Για το 12Μg δίνονται οι ενέργειες ιοντισμού, Εi1 = 738 kJ∙mol−1, Εi3 = 7700 kJ∙mol−1, Εi4 = 11.000 kJ∙mol−1. Ποια μπο-

ρεί να είναι η τιμή της ενέργειας δεύτερου ιοντισμού (Εi2) για το ίδιο στοιχείο;

Α) 1451 kJ∙mol−1 Β) 6544 kJ∙mol−1 Γ) 2890 kJ∙mol−1 Δ) 8943 kJ∙mol−1

Ei M

J∙m

ol−

1

38

115. Τα περισσότερα στοιχεία μετάπτωσης διαθέτουν αριθμό οξείδωσης +2 (μεταξύ άλλων). Τι από τα παρακάτω εξηγεί

τον κοινό αυτό αριθμό οξείδωσης των στοιχείων μετάπτωσης;

Α) Τα στοιχεία μετάπτωσης έχουν τουλάχιστον δύο μονήρη ηλεκτρόνια

B) Tα στοιχεία μετάπτωσης είναι ασταθή στοιχεία και αποκτούν σταθερή δομή με την πρόσληψη δύο ηλεκτρονίων σε υπο-

στιβάδα d

Γ) Τα στοιχεία μετάπτωσης προσλαμβάνουν ηλεκτρόνια ώστε να συμπληρώσουν την d υποστιβάδα με 10 ηλεκτρόνια

Δ) Τα στοιχεία μετάπτωσης όταν σχηματίζουν δεσμούς αποβάλλουν τα ηλεκτρόνια της τελευταίας υποστιβάδας s

116. Ποια η ελάχιστη τιμή του κύριου κβαντικού αριθμού (n) μιας στιβάδας που διαθέτει d υποστιβάδα;

A) 2 B) 3 Γ) 4 Δ) 5

117. Σε ποια από τις περιπτώσεις που ακολουθούν τα σωματίδια είναι ταξινομημένα κατά αυξανόμενο μέγεθος;

A) 11Na+, 12Mg2+, 13Al3+ B) 17Cl−, 16S2−, 15P3− Γ) 18Ar, 19K+, 17Cl− Δ) 17Cl−, 18Ar, 19K+

118. To ηλεκτρόνιο ενός ατόμου Η βρίσκεται στη στιβάδα Ν (n = 4) και μεταπίπτει αρχικά στη στιβάδα L (n = 2) και τελικά

στη θεμελιώδη κατάσταση. Κατά την πρώτη μετάπτωση εκπέμπεται φωτόνιο μήκους κύματος λ1 ενώ κατά τη δεύτερη με-

τάπτωση εκπέμπεται φωτόνιο μήκους κύματος λ2. Μεταξύ των μηκών κύματος λ1 και λ2 ισχύει:

Α) λ1 > λ2 Β) λ1 = λ2 Γ) λ1 < λ2

119. Για το ηλεκτρονιακό νέφος ενός ατόμου, ο κύριος κβαντικός αριθμός n καθορίζει:

A) το μέγεθος B) το σχήμα Γ) την ιδιοστροφορμή Δ) τον προσανατολισμό

[ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2017]

120. Στο άτομο του Η, ακτινοβολία υψηλότερης συχνότητας εκπέμπεται από την μετάπτωση ηλεκτρονίων:

Α) 5p → 1s Β) 4p → 1s Γ) 3p → 1s Δ) 6p → 2s [ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ 2017]

121. Ο μέγιστος αριθμός ηλεκτρονίων σε μια υποστιβάδα με κύριο κβαντικό αριθμό n και δευτερεύοντα κβαντικό αριθμό ℓ

είναι:

Α) 4ℓ + 2 Β) 2ℓ + 1 Γ) n2 Δ) 2n2

122. Ποιος είναι ο συνολικός αριθμό τροχιακών με n = 4;

A) 1 B) 4 Γ) 9 Δ) 16

123. Στο άτομο του 16S στη θεμελιώδη κατάσταση ο αριθμός των τροχιακών που περιέχουν ένα μόνο ηλεκτρόνιο είναι:

A) 1 Β) 2 Γ) 3 Δ) 4

124. Για το άτομο του 1Η η υποστιβάδα 2p:

Α) δεν υπάρχει Β) διαθέτει ένα μόνο ατομικό τροχιακό

Γ) διαθέτει δύο μόνο ατομικά τροχιακά Δ) έχει την ίδια ενέργεια με την υποστιβάδα 2s


συμβολίζεται Οg (ογκάνεσον) και έχει Ζ = 118. Όμως, το στοιχείο που ανακαλύφθηκε τελευταίο είναι το νιχόνιο (Νh, Ζ =

113). Ποια η θέση του στοιχείου αυτού (Νh) στον περιοδικό πίνακα;

Α) Στις ακτινίδες Β) Στις λανθανίδες Γ) Στην 13η ομάδα Δ) Στην 15η ομάδα

126. Σύμφωνα με τον κανόνα του Hund σε ένα άτομο δεν μπορεί δύο ηλεκτρόνια να:

Α) έχουν τους ίδιους 4 κβαντικούς αριθμούς

Β) έχουν το ίδιο spin όταν καταλαμβάνουν το ίδιο τροχιακό

Γ) καταλαμβάνουν δύο διαφορετικά τροχιακά

Δ) σχηματίζουν ζεύγος με αντίθετα spin όταν υπάρχει κενό τροχιακό στην ίδια υποστιβάδα

127. Η ενέργεια πρώτου ιοντισμού και η ατομική ακτίνα του 11Na είναι, αντίστοιχα, 496 kJ∙mol−1 και 186 pm. Με βάση τις

πληροφορίες αυτές, η ατομική ακτίνα και η ενέργεια ιοντισμού του 12Mg θα είναι αντίστοιχα:

A) 240 pm και 1200 kJ∙mol−1 Β) 86 pm και 398 kJ∙mol−1

Γ) 235 pm και 523 kJ∙mol−1 Δ) 160 pm και 737 kJ∙mol−1

http://www.ualr.edu/rebelford/chem1402/q1402/X3/c7/7-3/Check%20the%20answer



39

128. Σε ποιο από τα παρακάτω άτομα ή ιόντα αντιστοιχεί η ηλεκτρονιακή δομή που ακολουθεί;

Α) 25Μn B) 27Co Γ) 26Fe+ Δ) 29Cu2+

129. Ποιο από τα παρακάτω στοιχεία ανήκει στο d τομέα, αλλά στις ενώσεις που σχηματίζει διαθέτει αποκλειστικά αριθμό

οξείδωσης ίσο με +2;

Α) 29Cu B) 24Cr Γ) 30Ζn Δ) 35Βr

130. Το ηλεκτρόνιο διεγερμένου ατόμου υδρογόνου βρίσκεται στην ενεργειακή στάθμη με κύριο κβαντικό αριθμό n = 4. Το

πλήθος των φωτονίων με διαφορετικά μήκη κύματος που μπορεί να εκπέμψει κατά την αποδιέγερσή του το άτομο είναι ίσο

με:

A) 9 Β) 7 Γ) 8 Δ) 6 Π.Μ.Δ.Χ.

131. O μέγιστος δυνατός ατομικός αριθμός στοιχείου που έχει συμπληρωμένα 6 ατομικά τροχιακά είναι:

A) 12 Β) 15 Γ) 20 Δ) 18 Π.Μ.Δ.Χ.

132. Κατά τη διαδικασία της ηλεκτρονιακής δόμησης (aufbau) η υποστιβάδα 4s έχει μικρότερη ενέργεια από την υποστιβάδα

3d, καθώς η 4s έχει:

Α) μεγαλύτερη τιμή του n Β) μικρότερη τιμή του ℓ Γ) μικρότερη τιμή του n + ℓ Δ) ℓ = 0

133. Ποιοι κβαντικοί αριθμοί αντιστοιχούν στην υποστιβάδα που συμπληρώνεται από το άτομο του 21Sc μέχρι το άτομο του

30Zn;

A) n = 3, ℓ = 1 B) n = 3, ℓ = 2 Γ) n = 4, ℓ = l Δ) n = 4, ℓ = 2

134. Σε ένα px τροχιακό, ο δείκτης x σχετίζεται με:

A) την τιμή του μαγνητικού κβαντικού αριθμού ml

B) το μέγεθος του τροχιακού

Γ) την ενέργεια του τροχιακού

Δ) το spin του ηλεκτρονίου που καταλαμβάνει το τροχιακό αυτό

135. Tα τροχιακά 2px και 4py ενός ατόμου 1Η:

Α) έχουν το ίδιο σχήμα και τον ίδιο προσανατολισμό στο χώρο

Β) καταλαμβάνονται από δύο ηλεκτρόνια με την ίδια ενέργεια

Γ) διαφέρουν στον προσανατολισμό στο χώρο, στην ενέργεια και στο μέγεθος

Δ) διαφέρουν στο σχήμα, αλλά έχουν το ίδιο μέγεθος και την ίδια ενέργεια

136. Θεωρούμε έναν αριθμό ατόμων υδρογόνου των οποίων τα ηλεκτρόνια βρίσκονται όλα στην ίδια διεγερμένη ενεργειακή

στάθμη Μ (n = 3). Κατά τη διαδικασία μετάπτωσης των ηλεκτρονίων αυτών προς τη θεμελιώδη κατάσταση εκπέμπονται

φωτόνια:

Α) τριών διαφορετικών συχνοτήτων, που όμως όλα έχουν την ίδια ενέργεια

Β) τριών διαφορετικών συχνοτήτων και τριών διαφορετικών ενεργειών

Γ) τριών διαφορετικών συχνοτήτων και δυο διαφορετικών ενεργειών

Δ) που όλα έχουν το ίδιο μήκος κύματος

137. Ποιοι κβαντικοί αριθμοί μπορούν να πάρουν και την τιμή 0;

Α) n και ℓ Β) n και mℓ Γ) ℓ και mℓ Δ) Μόνο ο ℓ

138. Πόσα είναι τα στοιχεία τα άτομα των οποίων στη θεμελιώδη κατάσταση διαθέτουν 7 ηλεκτρόνια σε s τροχιακά;

Α) 1 Β) 2 Γ) 3 Δ) 6

3d 4s

[18Αr]

40


1. Ποια από τις οργανικές ενώσεις που ακολουθούν (με τον ίδιο αριθμό mol) αποχρωματίζει τη μεγαλύτερη δυνατή ποσότητα

του ίδιου διαλύματος KMnO4/H2SO4;

A) CH3OH B) CH3CH2OH Γ) ΗCΗ=Ο Δ) 2-προπανόλη 2. Πόσοι σ δεσμοί μεταξύ ατόμων C εμφανίζονται στην ένωση 1,3-βουταδιένιο;

Α) 1 Β) 2 Γ) 3 Δ) 4

3. Από τις ενώσεις που ακολουθούν τα λιγότερα άτομα Η διαθέτει η ένωση:

A) 1-προπανόλη B) 1-βουτίνιο Γ) βουτανάλη Δ) βουτανικό οξύ Ε) προπανικός αιθυλεστέρας

4. Από τις παρακάτω αλκοόλες δεν αφυδατώνεται σε αλκένιο η:

Α) αιθανόλη Β) 3,3-διμεθυλο-2-βουτανόλη Γ) 2,2-διμεθυλο-1-προπανόλη Δ) 2-προπανόλη

5. Με προσθήκη νερού σε αλκίνιο παραουσία Hg, HgSO4, H2SO4 μπορεί να παραχθεί:

Α) μόνο κετόνη Β) καρβονυλική ένωση Γ) κυανυδρίνη Δ) αλκοόλη

6. Σε ένα μόριο CH2=CHCH=O έχουμε:

Α) 6 σ και 2 π δεσμούς Β) 5 σ και 1 π δεσμούς Γ) 7 σ και 2 π δεσμούς Δ) 5 σ και 4 π δεσμούς

7. Το πολυμερές με συντακτικό τύπο:

προκύπτει με πολυμερισμό του:

Α) αιθυλενίου Β) 2-μεθυλο-1,3-βουταδιενίου Γ) προπενίου Δ) μεθυλοπροπενίου

8. Η προσθήκη H2O σε ένωση με μοριακό τύπο C5H10 οδηγεί σε μίγμα δύο συντακτικά ισομερών ενώσεων σε ίσα περίπου πο-

σοστά (50% ‐ 50%). Η ένωση C5H10 είναι το:

A) 2-πεντένιο Β) 2-μεθυλο-2-βουτένιο Γ) 2-μεθυλο-1-πεντένιο Δ) 2-μεθυλο-1-βουτένιο

9. Η ένωση Α θερμαίνεται στους 350οC σε χάλκινο δοχείο και το προϊόν Β αντιδρά με οργανική ένωση Γ. Το προϊόν υδρολύε-

ται και παράγει 2-μεθυλο-2-προπανόλη. Οι ενώσεις Α και Γ είναι αντίστοιχα:

Α) μεθανόλη και ισοπροπυλομαγνησιοχλωρίδιο Β) 1-προπανόλη και μεθυλομαγνησιοχλωρίδιο

Γ) 2-προπανόλη και μεθυλομαγνησιοχλωρίδιο Δ) προπένιο και μεθανόλη Π.Μ.Δ.Χ.

10. Στο μοριακό τύπο C2H7N:

Α) αντιστοιχούν δύο αμίνες, μία πρωτοταγής και μία δευτεροταγής Β) αντιστοιχούν δύο πρωτοταγείς αμίνες

Γ) αντιστοιχεί μόνο μία (πρωτοταγής) αμίνη Δ) αντιστοιχεί μόνο μία (δευτεροταγής) αμίνη

11. Ένωση Χ με τύπο: C5H10O2 αντιδρά με NaOH και παράγονται δύο οργανικές ενώσεις Ψ και Ζ, εκ των οποίων μόνο η μία

μετατρέπει σε πράσινο το πορτοκαλί διάλυμα του διχρωμικού καλίου σε όξινο περιβάλλον. Η Χ μπορεί να είναι:

Α) μεθανικός τριτοταγής βουτυλεστέρας Β) μεθανικός βουτυλεστέρας

Γ) προπανικός προπυλεστέρας Δ) μεθανικός ισοβουτυλεστέρας Π.Μ.Δ.Χ

12. Άτομο άνθρακα παρουσιάζει υβριδισμό spx. Για το άτομο αυτό, ποια από τις παρακάτω επιλογές είναι η σωστή;

Α) Αν x = 2, το άτομο διαθέτει 3 υβριδικά τροχιακά με επίπεδη τριγωνική γεωμετρία

Β) Αν x = 3, το άτομο διαθέτει 3 υβριδικά τροχιακά με τετραεδρική γεωμετρία

Γ) Αν x = 4, το άτομο διαθέτει 3 υβριδικά τροχιακά με τετραεδρική γεωμετρία

Δ) Αν x = 2, το άτομο διαθέτει 2 υβριδικά τροχιακά με γραμμική γεωμετρία

41

13. Ποια είναι η σωστή πρόταση για την αντίδραση που ακολουθεί:

CH3CHCH2CH3

Α) Είναι μία αντίδραση υποκατάστασης και το κύριο προϊόν της αντίδρασης είναι το βουτάνιο

Β) Είναι μία αντίδραση απόσπασης και το κύριο προϊόν της αντίδρασης είναι το 2-βουτένιο

Γ) Είναι μία αντίδραση απόσπασης και το κύριο προϊόν της αντίδρασης είναι το 3-βουτένιο

Δ) Είναι μία αντίδραση υποκατάστασης και το κύριο προϊόν της αντίδρασης είναι το βουτίνιο

14. Ποιο από τα παρακάτω ΔΕΝ ισχύει;

Α) Το 1,3-βουταδιένιο με πολυμερισμό δίνει ένα είδος τεχνητού καουτσούκ που ονομάζεται Buna

Β) Το Buna Ν παράγεται με πολυμερισμό του 1,3-βουταδιενίου

Γ) Το Buna S παράγεται με συμπολυμερισμό του 1,3-βουταδιενίου με στυρόλιο

Δ) Ο πολυμερισμός του 1,3-βουταδιενίου χαρακτηρίζεται ως πολυμερισμός 1,4

15. Το αντιδραστήριο CuCl/ΝΗ3 είναι χρήσιμο για τη διάκριση:

A) Των κορεσμένων από τους ακόρεστους υδρογονάνθρακες B) Των αλδεϋδών από τις κετόνες

Γ) Των αλκενίων από τα αλκίνια

Δ) Των αλκινίων της μορφής RC≡CH από τους υπόλοιπους υδρογονάνθρακες

16. Ποιο από τα παρακάτω αντιδραστήρια θα χρησιμοποιήσουμε για τη διάκριση του μεθανικού οξέος από τη 2-μεθυλο-2-προ-

πανόλη, το αιθανικό οξύ και τη βουτανόνη;

Α) ΚΜnΟ4 / Η2SO4 Β) Cl2 / NaOH Γ) Na2CO3 Δ) HCN

17. Πως μπορεί να αυξηθεί η απόδοση μιας αντίδρασης εστεροποίησης;

Α) Με τα χρήση κατάλληλου καταλύτη

Β) Χρησιμοποιώντας ισομοριακές ποσότητες οξέος και αλκοόλης ως αρχικές ποσότητες

Γ) Με την αύξηση της πίεσης

Δ) Με την απομάκρυνση ποσότητας του σχηματιζομένου νερού, π.χ. με τη χρήση αφυδατικής ουσίας

18. Σε μία φιάλη διεξάγεται μία αντίδραση και προκύπτει ένωση με τύπο:

Σε ποια γενική κατηγορία οργανικών αντιδράσεων ανήκει η παραπάνω και ποια είναι τα αντιδρώντα ώστε να προ-

κύψει η παραπάνω ένωση;

A) υποκατάστασης, μεθυλοπροπανικό οξύ και μεθανόλη Β) υποκατάστασης, μεθανικό οξύ και 2-προπανόλη

Γ) οξείδωσης, μεθυλοπροπανικό οξύ και μεθανόλη Δ) προσθήκης, αιθανικό οξύ και 2-προπανόλη

19. Δύο οργανικές ενώσεις Χ και Υ αντιδρούν μεταξύ τους και προκύπτει ένωση με τύπο CH3CH2CH2OCH2CH3. Ποιες μπορεί

να είναι οι ενώσεις Χ και Υ;

Α) CH3CH2CH2OΝa και CH3CH2Cl B) CH3CH2CH2Na και CH3CH=O

Γ) CH3CH2CH2OBr και CH3CH2Na Δ) Οποιαδήποτε από τις 3 προηγούμενες επιλογές

20. Ποια από τις ενώσεις που ακολουθούν δεν δίνει αέριο Η2 με την επίδραση μεταλλικού νατρίου;

Α) Η 2-προπανόλη Β) Η φαινόλη Γ) Το βενζοϊκό οξύ Δ) Το αιθυλένιο

21. Η αιθανόλη μπορεί να προκύψει με θέρμανση υδατικού διαλύματος βρωμοαιθανίου, παρουσία ΚΟΗ. Η αντίδραση αυτή εί-

ναι ένα παράδειγμα αντίδρασης:

Α) αναγωγής Β) προσθήκης Γ) απόσπασης Δ) υποκατάστασης

22. Το αιθυλένιο μπορεί να προκύψει με θέρμανση αλκοολικού διαλύματος βρωμοαιθανίου, παρουσία ΚΟΗ. Η αντίδραση

αυτή είναι ένα παράδειγμα αντίδρασης:

Α) αναγωγής Β) προσθήκης Γ) απόσπασης Δ) υποκατάστασης

ΟΗ

Η2SO4 / θ

42

23. Κάθε μοριακό τροχιακό καταλαμβάνεται από:

Α) δύο ηλεκτρόνια με παράλληλα spin Β) ένα ή περισσότερα ζεύγη ηλεκτρονίων

Γ) ένα ή δύο ηλεκτρόνια Δ) από οσαδήποτε ηλεκτρόνια

24. Αν ένα άτομο (Χ) σε μία ένωσή του παρουσιάζει υβριδισμό sp2, ποια από τις προτάσεις που ακολουθούν δεν ισχύει πά-

ντα;

Α) Το άτομο Χ σχηματίζει πάντα ένα διπλό δεσμό, που αποτελείται από ένα σ και έναν π δεσμό

Β) Το άτομο Χ και τα τρία άτομα με τα οποία συνδέεται παρουσιάζουν επίπεδη τριγωνική γεωμετρία

Γ) Το άτομο Χ σχηματίζει τρία sp2 υβριδικά τροχιακά, με γραμμικό συνδυασμό ενός s τροχιακού και δύο p τροχιακών

25. Ποιο από τα παρακάτω αντιδραστήρια Grignard δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παρασκευή της 2,3-διμε-

θυλο-3-πεντανόλης;

Α) (CH3)2CHMgBr Β) CH3MgCl Γ) CH3CH2CH2MgI Δ) CH3CH2MgI

26. Από τις οργανικές ενώσεις A, B, Γ και Δ που ακολουθούν, ποια είναι το ισχυρότερο οξύ στα υδατικά τους διαλύματα θερ-

μοκρασίας 25oC;

Α) Η ένωση Α Β) Η ένωση Β Γ) Η ένωση Γ Δ) Η ένωση Δ

27. Με ποια από τις παρακάτω συνθετικές πορείες μπορεί να προκύψει αιθανόλη;

28. Να θεωρήσετε τις οργανικές ενώσεις: αιθανόλη, μεθανάλη, προπανάλη, αιθανικό ή οξικό οξύ και μεθανικό ή

μυρμηκικό οξύ, καθώς και τις προτάσεις i-iv που ακολουθούν:

i. Όλες οι παραπάνω ενώσεις, εκτός από το αιθανικό οξύ έχουν αναγωγικές ιδιότητες.

ii. Από τις παραπάνω ενώσεις μόνο η αιθανόλη δίνει την αλογονοφορμική αντίδραση.

iii. H μεθανάλη παρουσιάζεται περισσότερο δραστική στις αντιδράσεις προσθήκης σε σχέση με την προπανάλη.

iv. Το αιθανικό οξύ και το μεθανικό οξύ έχουν την ικανότητα να διασπούν τα ανθρακικά άλατα παράγοντας CO2.

Ποια-ες από τις παραπάνω προτάσεις είναι σωστή-ές;

Α) Οι προτάσεις i και ii Β) Οι προτάσεις i, ii και iii,

Γ) Οι προτάσεις i και iii Δ) Και οι 4 προτάσεις i-iv είναι σωστές

29. Σε ποια από τις παρακάτω αντιδράσεις απόσπασης προκύπτει ένα και μοναδικό αλκένιο;

43

30. Πως μπορεί να διαπιστωθεί ότι το άτομο Η του −ΟΗ στη 2-προπανόλη είναι «ευκίνητο»;

Α) Με επίδραση Νa (ελευθέρωση αερίου Η2)

Β) Με επίδραση ΝaΟΗ (εξουδετέρωση, αλλαγή χρώματος κατάλληλου δείκτη)

Γ) Με επίδραση Na2CO3 ή ΝaΗCO3 (ελευθέρωση αερίου CO2)

Δ) Με όλους τους παραπάνω τρόπους

31. Οι κυανυδρίνες προκύπτουν:

Α) με προσθήκη HCN σε αλδεΰδες ή κετόνες Β) με αναγωγή νιτριλίων, παρουσία καταλυτών

Γ) με προσθήκη ΗCN σε ακετυλένιο και στη συνέχεια υδρόλυση σε όξινο περιβάλλον Δ) με υδρόλυση νιτριλίων

32. Ποια από τις ακόλουθες αντιδράσεις δεν είναι αντίδραση προσθήκης;

33. Ποια από τις επόμενες χημικές ενώσεις αντιδρά με νερό σε κατάλληλες συνθήκες παράγοντας προπανόνη;

Α) CH3CH2C≡Ν Β) CH3CH=CH2 Γ) CH3C≡CH Δ) CH3CH2CH2ΜgX

34. Με ποιο αντιδραστήριο γίνεται η μετατροπή της 1-προπανόλης σε 1-χλωροπροπάνιο;

Α) Cl2/CCl4 B) CHCl3 Γ) SOCl2 Δ) COCl2

35. Κορεσμένη μονοσθενής αλκοόλη οξειδώνεται πλήρως προς οργανική ένωση μεγαλύτερης μάζας. Για την αλκοόλη

αυτή μπορούμε να πούμε ότι είναι:

Α) πρωτοταγής Β) δευτεροταγής Γ) τριτοταγής Δ) πρωτοταγής ή δευτεροταγής

36. Σύμφωνα με τη θεωρία θεσμού σθένους στο μόριο του αζώτου (Ν2) εμφανίζονται:

Α) 3 επικαλύψεις μεταξύ p τροχιακών, 2 αξονικές και μία πλευρική

Β) 3 επικαλύψεις μεταξύ p τροχιακών, μία αξονική και δύο πλευρικές

Γ) 2 επικαλύψεις, μία αξονική επικάλυψη s-s και μία πλευρική p-p

Δ) 2 επικαλύψεις, μία αξονική p-p και μία πλευρική p-p

Σε μία φιάλη εισάγονται 1 mol CH3COOH και 1 mol μιας CH3CH2OH και με την πάροδο του χρόνου αποκαθίσταται η

σχετική ισορροπία της εστεροποίησης. Η απόδοση (α) της αντίδρασης είναι α > 0,5.

37. Ποιο από τα παρακάτω διαγράμματα 1, 2, 3 ή 4 αποδίδει τη μεταβολή της ποσότητας (σε mol) του καρβοξυλικού

οξέος και της ποσότητας του σχηματιζόμενου εστέρα από την έναρξη της αντίδρασης και μετά την αποκατάσταση της

χημικής ισορροπίας;

38. Τη χρονική στιγμή κατά την οποία οι δύο παραπάνω καμπύλες τέμνονται:

Α) οι ποσότητες σε mol του οξέος και της αλκοόλης θα είναι ίσες

Β) έχει αποκατασταθεί η χημική ισορροπία

Γ) η ταχύτητα της υδρόλυσης του εστέρα είναι μικρότερη από την ταχύτητα της εστεροποίησης

Δ) η ταχύτητα της υδρόλυσης του εστέρα είναι ίση με την ταχύτητα της εστεροποίησης

n (

mo

l)

οξύ

Α

t

εστέρας

n (

mo

l)

οξύ Β

t

n (

mo

l)

οξύ Δ

t

εστέρας

n (

mo

l)

οξύ

Γ

t

εστέρας

44

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1 - 4

1. Β 2. Β 3. Γ 4. Α 5. Α 6. Δ 7. Δ 8. Ε,Δ,Β,Γ 9. Α 10. Β

11. Γ 12. Δ 13. Α 14. Α 15. Β 16. Δ 17. Δ 18. Α 19. Γ 20. Β

21. Β 22. Β 23. Δ 24. Γ 25. Γ 26. Δ 27. Δ 28. Β 29. Α 30. Β

31. Δ 32. B 33. Β 34. Β 35. Β 36. Α 37. Δ 38. Γ 39. Γ 40. Δ

41. Α 42. Β 43. Α 44. Α 45. Β 46. Δ 47. Β 48. Δ 49. Γ 50. Δ

51. Δ 52. Δ 53. Γ 54. Α 55. Β 56. Β 57. Α 58. Γ 59. Α 60. Δ

61. Δ 62. Γ 63. Γ 64. Δ 65. Δ 66. Α 67. Γ 68. Δ 69. Α 70. Δ

71. Δ 72. Α 73. Α 74. Δ 75. Δ 76. Α 77. Α 78. Δ 79. Δ 80. Γ

81. Δ 82. Δ 83. Δ 84. Γ 85. Α 86. Γ 87. Δ 88. Β 89. Β 90. Γ

91. Β 92. Β 93. Α 94. Γ 95. Β 96. Γ 97. Γ 98. Δ 99. Α 100. Γ

101. Β 102. Β 103. Α 104. Α 105. Γ 106. Γ 107. Α 108. Γ 109. Δ 110. Β

111. Γ 112. Β 113. Γ 114. Δ 115. Α 116. Β 117. Α 118. Γ 119. Γ 120. Β 121. Α 122. Δ 123. Γ 124. Γ 125. Β 126. Α 127. Γ 128. Α 129. Α 130. Α 131. Δ 132. Α

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

1. Β. 11. Α. 21. Α. 31. Δ. 41. Β. 51. Γ. 61. Γ. 71. Ε. 81. Γ. 91. Β. 101. Γ.

2. Δ. 12. Γ. 22. Α. 32. Γ. 42. Γ. 52. Α. 62. Γ. 72. Δ. 82. Δ. 92. Α. 102. Γ.

3. Α. 13. Α. 23. Β. 33. Γ. 43. Α. 53. Α. 63. Δ. 73. Α. 83. Ε. 93. Δ. 103. Β.

4. Α. 14. Α. 24. Β. 34. Α. 44. Γ. 54. Γ. 64. Γ. 74. Α. 84. Β. 94. Β. 104. Α.

5. Γ. 15. Γ. 25. Γ. 35. Γ. 45. Δ. 55. Γ. 65. Δ. 75. Β. 85. Β. 95. Γ. 105. Β.

6. Β. 16. Α. 26. Α. 36. Δ. 46. Δ. 56. Γ. 66. Γ. 76. Δ. 86. Β. 96. Δ. 106. Δ.

7. Β. 17. Β. 27. Δ. 37. Α. 47. Γ. 57. Α. 67. Α. 77. Β. 87. Γ. 97. Δ. 107. Δ.

8. Δ. 18. Δ. 28. Α. 38. Γ. 48. Β. 58. Γ. 68. Β. 78. Γ. 88. Α. 98. Γ.

9. Α. 19. Δ. 29. Γ. 39. Γ. 49. Δ. 59. Α. 69. Γ. 79. Β. 89. Β. 99. Α.

10. Γ. 20. A. 30. Α. 40. Β. 50. Β. 60. Α. 70. Β. 80. Α. 90. Β. 100. Β.


1. Α 2. Α 3. Γ 4. Δ 5. Γ 6. Α 7. Γ 8. Δ 9. Δ

10. Γ 11. Α 12. Β 13. Δ 14. Α 15. Δ 16. Β 17. Γ 18. Γ

19. Γ 20. Δ 21. Α 22. Α 23. Β 24. Β 25. Α 26. Β 27. Β

28. Δ 29. Γ 30. Β 31. Γ 32. Γ 33. Α 34. Γ 35. Γ 36. Β

37. Γ 38. Β 39. Γ 40. Γ 41. Β 42. Γ 43. Β 44. Γ 45. Ε

46. Β 47. Β 48. Γ 49. Δ 50.i. Δ, ii. Δ 51. Γ 52. Γ 53. Γ 54. Δ

55. Α 56. Γ 57. Α 58. Γ 59. Γ 60. Δ 61. Β 62. Δ 63. Γ

64. Γ 65. Α 66. Α 67. Β 68. Γ 69. Γ 70.i.E, ii.Δ 71. Β 72. Δ

73. Γ 74. Δ 75. Δ 76. Γ 77. B 78.i. B, ii. Γ 79. Β 80. Β 81. Β

82. Β 83. Γ 84. B 85. Δ 86. Β 87. Α 88. Γ 89. Δ 90. Ε

91. Β 92. Γ 93. Δ 94. Β 95. Β 96. Α 97. Γ 98. Γ 99. B

100. Δ 101. Δ 102. Γ 103. Β 104. Γ 105. Δ 106. Γ 107. Β 108. Α

109. Δ 110. Β 111. Α 112. Δ 113. Α 114. Α 115. Δ 116. Β 117. Β

118. Α 119. Α 120. Α 121. Α 122. Δ 123. Β 124. Δ 125. Γ 126. Δ

127. Δ 128. Β 129. Γ 130. Δ 131. Β 132. Γ 133. Β 134. Α 135. Γ

136. Β 137. Γ 138. Γ

45


1. Α 2. Γ 3. Β 4. Γ 5. Β 6. Γ 7. Γ 8. Α 9. Γ

10. Α 11. Α 12. Α 13. Β 14. Β 15. Δ 16. Α 17. Δ 18. A

19. Α 20. Δ 21. Δ 22. Γ 23. Γ 24. Α 25. Γ 26. Γ 27. Α

28. Δ 29. Β 30. Α 31. Α 32. Β 33. Γ 34. Γ 35. Α 36. Β

37. Α 38. Γ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1-4: 132 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ...

Documents

Transcript of ΚΕΦΑΛΑΙΑ 1-4: 132 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΗΣ...