Post on 20-Jun-2015
10. «Ποξρκσμξῦμέμ Σξσ ςά Πάθη, Χοιρςέ»
Μεγάλη Ἑβδομάδα ὀνομάζεται ἡ ἑβδομάδα πού
προηγεῖται τῆς ἡμέρας τοῦ Πάσχα.
Λέγεται δέ Μεγάλη, διότι ἑορτάζουμε ὅλα ἐκεῖνα
τά μεγάλα καί δραματικά γεγονότα τῶν παθῶν τοῦ Χριστοῦ μας.
«Τῇ ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Δεσςέοᾳ
Μμείαμ πξιξύμεθα ςξῦ μακαοίξσ Ἰχρήτ ςξῦ
παγκάλξσ, καί ςῆπ ὑπό ςξῦ Κσοίξσ
καςαοαθείρηπ καί νηοαμθείρηπ ρσκῆπ»
«Τῇ ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Τοίςῃ ςῶμ δέκα παοθέμχμ, καί ςῶμ ςαλάμςχμ ςῶμ ἐκ ςξῦ ἱεοξῦ
Δὐαγγελίξσ παοαβξλῶμ μμείαμ πξιξύμεθα»
«Τῇ ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Τεςάοςῃ,
ςῆπ ἀλειφάρηπ ςόμ Κύοιξμ μύοῳ πόομηπ γσμαικόπ μμείαμ πξιεῖρθαι
ξἱ θειόςαςξι παςέοεπ ἐθέρπιραμ,
ὅςι ποό ςξῦ ρχςηοίξσ πάθξσπ μικοόμ ςξῦςξ γέγξμε»
«Τῇ ἁγία καί Μεγάλῃ Πέμπςῃ,
ξἱ ςά πάμςα καλῶπ διαςανάμεμξι θεῖξι παςέοεπ,
ἀλληλξδιαδόυχπ ἔκ ςε ςῶμ θείχμ ἀπξρςόλχμ
καί ἱεοῶμ Δὐαγγελίχμ, παοαδεδώκαριμ ἡμῖμ
ςέρραοά ςιμα ἑξοςάζειμ:
«Τόμ ἱεοόμ μιπςῆοα»
Σιμά, μιρό 10ξσ αἰῶμα Θεξτάμηπ ὁ Κοήπ,
ἱ. Μξμή Ἁγίξσ Νικξλάξσ Ἀμαπασρᾶ
Θεξτάμηπ ὁ Κοήπ, ἱ. Μξμή Ἁγίξσ Νικξλάξσ Ἀμαπασρᾶ
«Τόμ Μσρςικόμ Δεῖπμξμ (δηλ. τήν παράδοσιν τῶν καθ’ ἡμᾶς φρικτῶν
μυστηρίων)
«Τήμ ὑπεοτσᾷ ποξρεσυήμ»
Θεξτάμηπ ὁ Κοήπ, ἱ. Μξμή Ἁγίξσ Νικξλάξσ Ἀμαπασρᾶ
«καί ςήμ ποξδξρίαμ αὐςήμ»
Θεξτάμηπ ὁ Κοήπ, ἱ. Μξμή Ἁγίξσ Νικξλάξσ Ἀμαπασρᾶ
«Τῇ ἁγίᾳ καί Μεγάλῃ Παοαρκεσῆ,
ςά ἅγια καί ρχςήοια καί τοικςά πάθη
ςξῦ Κσοίξσ καί Θεξῦ καί Σχςῆοξπ ἡμῶμ Ἰηρξῦ
Χοιρςξῦ ἐπιςελξῦμεμ:
«ςξύπ ἐμπςσρμξύπ, ςά οαπίρμαςα, ςά κξλατίρμαςα, ςάπ ὕβοειπ,
ςξύπ γέλχςαπ, ςήμ πξοτσοᾶμ υλαῖμαμ, ςξμ κάλαμξμ, . . . »
Θεξτάμηπ ὁ Κοήπ, ἱ. Μξμή Ἁγίξσ Νικξλάξσ Ἀμαπασρᾶ
« . . . ςόμ ρπόγγξμ, ςό ὄνξρ, ςξύπ ἥλξσπ, ςήμ λόγυημ,
καί ποό πάμςχμ ςόμ ρςασοόμ καί ςόμ θάμαςξμ . . . »
Θεξτάμηπ ὁ Κοήπ, ἱ. Μξμή Ἁγίξσ Νικξλάξσ Ἀμαπασρᾶ
« . . . ἅ δι’ ἡμᾶπ ἑκώμ καςεδέναςξ, ἔςι δέ καί ςήμ ςξῦ εὐγμώμξμξπ
ληρςξῦ, ςξῦ ρσρςασοχθέμςξπ αὐςῶ, ςήμ ρχςήοιξμ ἐμ ςῷ
ρςασοῷ ὁμξλξγίαμ»
«Τῷ Ἁγίῳ καί Μεγάλῳ Σαββάςῳ
Τήμ θεόρχμξμ ςατήμ καί ςήμ εἰπ Ἅδξσ κάθξδξμ ςξῦ Κσοίξσ καί Θεξῦ καί
Σχςῆοξπ ἡμῶμ ἑξοςάζξμεμ»
Ἡ εἰκόνα, ὡς μιά μορφή τέχνης πού εἶναι,
ἐκφράζει: τήν πίστη καί τήν ἀλήθεια,
τό ὡραῖο καί τό ἰδεῶδες, τήν ὀμορφιά τῆς ζωῆς, τόν πολιτισμό καί τήν
παράδοση.
Τό βαθύτερο νόημα τῆς Σταυρώσεως τοῦ Κυρίου εἶναι ὅτι:
• α) Θυσιάστηκε γιά χάρη μας.
• β) Ἔδωσε τόν ἑαυτόν Του «ἀντάλλαγμα τῷ θανάτῳ»
Θεξτάμηπ ὁ Κοήπ 16ξπ αἰ
• γ) Συγχώρησε τόν ἄνθρωπο γιά τήν ἁμαρτία του,
• δ) Τόν συμφιλίωσε μέ τόν Θεόν, καί
ε) Τόν δόξασε.
Σίτμξπ, ςέλξπ 16ξσ αἰ.
Θεξτάμηπ ὁ Κοήπ 16ξπ αἰ.
Θεξτάμηπ ὁ Κοήπ 16ξπ αἰ. Γκρύνεβαλντ 15ος αἰ.
«Ἐουόμεμξπ ὁ Κύοιξπ ποόπ ςό ἐκξύριξμ πάθξπ, ςξῖπ ἀπξρςόλξιπ ἔλεγεμ
ἐμ ςῆ ὁδῷ. Ἰδξύ ἀμαβαίμξμεμ εἰρ Ἱεοξρόλσμα καί
παοαδξθήρεςαι ὁ Υἱόπ ςξῦ ἀμθοώπξσ,
καθώπ γέγοαπςαι πεοί αὐςξῦ...
. . . Δεῦςε ξὖμ καί ἡμεῖπ, κεκαθαομέμαιρ διαμξίαιπ,
ρσμπξοεσθῶμεμ αὐςῶ καί ρσρςασοχθῶμεμ
καί μεκοχθῶμεμ δι’ αὐςόμ ςαῖπ ςξῦ βίξσ ἡδξμαῖπ.
Ἵμα καί ρσζήρχμεμ αὐςῷ καί ἀκξσρχμεμ βξῶμςξπ
αὐςξῦ . . .
« . . . Οὐκέςι εἰ ςήμ ἐπίγειξμ Ἱεοξσραλήμ διά ςό παθεῖμ,
ἀλλά ἀμαβαίμχ ποόπ ςόμ Παςέοα μξσ
καί Παςέοα ὑμῶμ καί Θεόμ μξσ καί Θεόμ ὑμῶμ
καί ρσμαμσφῶ ὑμᾶπ εἰπ ςήμ ἄμχ Ἱεοξσραλήμ,
ἐμ ςῇ Βαριλείᾳ ςῶμ ξὐοαμῶμ»
Αὐτή ἡ συμπόρευση καί ἡ συσταύρωση
μέ τόν Χριστό καί αὐτή ἡ νέκρωση τῶν παθῶν
πραγματοποιεῖται μέ τήν συμμετοχή μας στά ἱερά
Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.
Δ Π Δ Ξ Δ Ρ Γ Α Σ Ι Α
1. Γιατί ὀνομάζουμε τήν ἑβδομάδα πρίν τό Πάσχα
Μεγάλη Ἑβδομάδα:
α) Διότι ἔχει πιό πολλές ὧρες.
β) Διότι ἑορτάζουμε ὅλα ἐκεῖνα τά μεγάλα καί δραματικά γεγονότα τῶν παθῶν τοῦ
Κυρίου γ) Καί τά δύο προηγούμενα ὀρθά.
2. Ποιό εἶναι τό βαθύτερο νόημα τῆς Σταυρώσεως τοῦ Κυρίου μας;
α) Θυσιάστηκε γιά χάρη μας.
β) Ἔδωκε τόν ἑαυτόν Του «ἀντάλλαγμα τῶ θανάτῳ».
γ) Συγχώρησε τόν ἄνθρωπο γιά τήν ἁμαρτία του, τόν συμφιλίωσε μέ τόν Θεόν, ἀλλά καί τόν δόξασε.
δ) Ὅλα τά προηγούμενα ὀρθά.
3. Μέ ποιό τρόπο συμπορευόμαστε μέ τόν Χριστό καί
συσταυρωνόμαστε (δηλ. μετέχουμε στό Πάθος Του);
α) Πηγαίνοντας στήν Ἐκκλησία.
β) Πηγαίνοντας τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα στίς ἱερές ἀκολουθίες.
γ) Συμμετέχοντας στά ἱερά Μυστήρια.