… γράμματα στα θρανία ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ 1ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΠΕΥΚΗΣ ΦΥΛΛΟ 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012

1

Editorial  Άφησα την καρδιά μου χάμω  

                    σαν κοχύλι μες στην άμμο                 Οδ. Ελύτης           

          Ένα καλοκαίρι τελείωσε, πλήρες από εμπειρίες, ταξίδια, διαβάσματα, θεάματα, φιλίες, αγωνίες, προσμονές, μοιραία απογοητεύ‐σεις, ξεκούραση ή και όχι τόσο, πάντως όπως και να έχει μας εφοδίασε ή μας επιβάρυνε και μας έχει ξεβράσει μπροστά σ’ αυτή τη νέα σχολική χρονιά με το κωδικό όνομα 2012 – 2013 για να αντιμετωπίσουμε  ένα σωρό εφιαλτικά πράγματα, που ακούμε,  είτε το επιλέγου‐με , είτε όχι  σχετικά με έναν βαρύ Χειμώνα,   με κάκιστα οικονομικά, μεγάλη ανεργία, απειλή πτώχευσης  για τη χώρα μας, φόβος για εκδίωξη από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα. Αυτές οι έγνοιες, οι φοβικές απειλές  μπορεί να στοιχειώσουν ένα Καλοκαίρι ή και τα νεανικά  όνειρα μιας  ζωής.        Η Εφημερίδα αυτή είναι ακριβώς η απάντηση   μας  σε ό, τι μας περιβάλλει και  ίσως μας απειλεί, είναι ο λόγος να προβληματιζόμα‐

στε και να σκεφτόμαστε αποτελεσματικές λύσεις για να βγούμε από την κρίση, για να γίνουν αυτά τα σταχτιά χρόνια, γεμάτα φως και όραμα.       Μετά την καλοκαιρινή ραστώνη έρχεται όχι η ώρα της ακύρωσης αλλά εκείνη της Δυναμικής, Δημιουργικής σκέψης , που δεν επαναπαύεται, αλλά όλο και δημιουργεί σχέδια, οράματα και προοπτικές για το παρόν.      Αυτή η εφημερίδα είναι η ζεστή φωλιά και το βήμα του ρήτορα, όχι μόνο για τους μαθητές  του σχολείου, του 1ου Γυμνασίου Πεύκης, αλλά και   γι’ αυτούς  τους μαθητές  του σχολείου, που τώρα φοιτούν στο Λύκειο.         Πιστεύουμε ότι, όσο ζοφερά και να είναι τα πράγματα, εμείς έχουμε χρέος να ξαναβρούμε τις χαμένες αξίες, να εξακολου‐θούμε να αγαπάμε και να υπηρετούμε την ενημέρωση και αντί να αναλωνόμαστε σε μιζερολαγνείες, να γίνουμε δυναμικοί δια‐μορφωτές της νέας τάξης πραγμάτων, που θα περιλαμβάνει μόρφωση, ελευθερία, σεβασμό, περηφάνια, σκέψη και λόγο με ιδέες και φαντασία.  Αυτή    η φωτογραφία    κάνει  τις  τελευταίες ώρες  θραύση  στο  διαδίκτυο.  Πρόκειται  για  μια φωτογραφία  με  έναν  γονατισμένο άντρα με φόντο την ελληνική σημαία που συνοδεύεται από ένα αισιόδοξο μήνυμα  

«Γονατίζω, μόνο για να βάλω δύναμη και να σηκωθώ ! »   Νομίζω  ότι με ένα τέτοιο μήνυμα μπορεί να ξεκινήσει με όραμα αυτή η σχολική  χρονιά.  

Καλή Σχολική Χρονιά  να έχουμε ! 

2

Στην υπέροχη  πόλη των Βρυξελλών, με την καθόλου έντονη ζωή βρέθηκε η βραβευμένη  Εφημερίδα του Σχολείου μας   προσκε‐κλημένη  από  τον  ευρωβουλευτή  κ.  Γιώργο  Κουμουτσάκο    στις αρχές Ιουλίου.  Αντιπροσωπεύσαμε την εφημερίδα μας η μαθή‐τρια της  Γ΄ Γυμνασίου  πέρυσι Μιρέλλα  Πουλοπούλου και από τη συντακτική επιτροπή η συγγραφέας του άρθρου Μαρία Μα‐ρή.   Στις  Βρυξέλλες    ήταν  προσκεκλημένες  αντιπροσωπείες  από  τις  Μαθητικές   Εφημερίδες, που είχαν διακριθεί στον 19ο Διαγωνι‐σμό Μαθητικών    εντύπων  της  Εφημερίδας  “  τα  ΝΕΑ  ”.  Είχαμε  μια  υποχρέωση  να  μιλήσουμε  στο  ευρωκοινοβούλιο  για  την ενδοσχολική Βία και να ενημερωθούμε βέβαια  πάνω στο θέμα αυτό  από    ειδικούς  και    βαθιά  καταρτισμένους  επιστήμονες όπως   ο κ. Olweus,  καθηγητής,  ειδικός στις μελέτες πάνω στην ενδοσχολική  βία,  ο  κ.  Κώστας  Γιαννόπουλος,  διευθυντής  στο Χαμόγελο του Παιδιού, ο κ Μηνάς Βιντιάδης, αρχισυντάκτης των ΝΕΩΝ  και βέβαια ο κ.  Γιώργος Κουμουτσάκος, ο ευρωβουλευ‐τής που μας προσκάλεσε.  Ήρθαμε  σε  επικοινωνία και ανταλλά‐ξαμε   απόψεις με  εξαίρετους συναδέλφους  και με  εμπνευσμέ‐νους μαθητές . Στις    Βρυξέλλες  ξεναγηθήκαμε  σε  όλα  τα αξιοθέατα,  μας  εντυ‐πωσίασαν  το  μεγαθηριακό  κτίριο  της  Δικαιοσύνης,  το  οποίο καλύπτει  έναν  ολόκληρο  λόφο,  τον  λόφο  των  κρεμασμένων,  η Μεγάλη Πλατεία, τα υπέροχα πάρκα, το πάρκο της Πεντηκοντα‐ετηρίδας ή του  Ιωβηλαίου, το petit palais,  η κοιλάδα του Σέρυ με τα σιντριβάνια, η επίσης μεγαθηριακή εκκλησία Sacré Coeur, η νεογοτθική εκκλησία του 19ου αι. αφιερωμένη στη Παναγία.  

Η  πόλη  των  Βρυξελλών (ολλανδικά: Brussel, γαλλικά: Brux‐elles) είναι η πρωτεύουσα του Βελ‐γίου, το μεγαλύτερο αστικό κέντρο της  χώρας  και  διοικητικό  κέντρο της  Ευρωπαϊκής  Ένωσης.  Η  προέ‐λευση  της  ονομασίας  της  πόλης κατά  την  επικρατούσα  εκδοχή προέρχεται από την παλαιά ολλαν‐δική λέξη Broeksel ( broek ‐ βάλτος και  sel  ‐  κτίσμα/δωμάτιο  εκ  του 

Λατινικού cella) που σημαίνει "σπίτι στον βάλτο". Οι Βρυξέλλες βρίσκονται  στο  κέντρο  του Βελγίου,  εντός  της  ευρύτερης  περι‐φέρειας  των Βρυξελλών  (Région de Bruxelles‐Capitale).  Η  πόλη (Ville  de  Bruxelles,  Bruxelles‐ville)  έχει  περίπου  140.000  κατοί‐κους  και  αποτελεί  τον  ιστορικό  πυρήνα  και  κε‐ντρικό  δήμο  της  περιφέρειας  των  Βρυξελλών,  ο πληθυσμός  της  οποίας  αγγίζει  σχεδόν  το 1.000.000.Η παλιά πόλη όπως φαίνεται τη νύχτα από  το Λόφο  των  Τεχνών  Στις  Βρυξέλλες  εδρεύ‐ουν δύο από τα κεντρικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της  Ευρωπαϊκής  Ένωσης.  Στην  πόλη  εδρεύει  ‐ πολιτικά  ‐  και  το  ΝΑΤΟ,  καθώς  και  η  Δυτικο‐Ευρωπαϊκή Ένωση (WEU). Η  ευρύτερη  περιφέρεια  των  Βρυξελλών  είναι επισήμως  δίγλωσση,  αποτελώντας  το  γλωσσικό σύνορο  μεταξύ  του  φλαμανδόφωνου  βορείου Βελγίου και  του γαλλόφωνου νοτίου.  Στην πραγ‐ματικότητα  η  πλειονότητα  της  περιφέρειας  μιλά γαλλικά.  Η  πόλη  γιόρτασε  το  1979  μία  χιλιετία ζωής με μια ιστορική πορεία άμεσα συνδεδεμένη με αυτήν της ευρωπαϊκής ηπείρου. Όταν το καλοκαίρι ήμασταν εκεί, οι Βέλγοι έλειπαν σε διακοπές  στη  Ζηλανδία  της  Δουκέρνης  ,    75  km  παράλια  Βελγίου  ή  στο Νότιο  Βέλγιο,  στην  περιοχή  των  Αρδεννών  (  όπου  έγινε  και  η 

περίφημη  μάχη,  που  έκρινε  την  έκβαση  του  Παγκοσμίου  Πολέ‐μου  ). Οι Βρυξέλλες    χωρίζονται σε Άνω και Κάτω πόλη.   Η Πάνω πόλη με την Κάτω  έχουν 80 kms διαφορά ύψους. Στο κάτω μέρος υπάρχει  πιο έντονη ζωή. Πρόσκειται για μια πόλη μέσα στο πράσι‐νο στην κυριολεξία και το λιμάνι της   χτίστηκε για να συνδέσει τις Βρυξέλλες με τη Βόρεια θάλασσα 

 ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ  ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ  Όταν    τη  Δευτέρα  9    Ιουλίου,  πήγαμε  στο  Ευρωκοινοβούλιο  ο  κ Κουμουτσάκος μας μίλησε για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ευρωπαϊ‐κό  Κοινοβούλιο  απαρτίζεται  από  20  επιτροπές  και  750  ευρωβου‐λευτές. Ολομέλεια  του Κοινοβουλίου λαμβάνει χώρα 12  φορές το χρόνο στο Στρασβούργο  και διαρκεί 4 ημέρες. Γίνονται άλλες δύο μικρές ολομέλειες, που   διαρκούν 24 ώρες  από Τετάρτη απόγευμα έως  Πέμπτη  απόγευμα.  Πολλές    πληροφορίες  μπορεί  κανείς  να βρει  στο  site  του  Ευρωπαϊκού  Κοινοβουλίου.    Ο  χρόνος,  που  κά‐ποιος κάνει εισήγηση  είναι ουσιαστικός και σύντομος.     Τελευταί‐ως η Ευρώπη περνά μία κρίση. « Ας ξεχάσουμε την Ευρώπη !» είναι λάθος συλλογισμός, λάθος στρατηγικά, υποστηρίζει ο κ. Κουμοτσά‐κος.  Η  Ευρώπη  έχει  φέρει  κοντά  λαούς,  έχει  δημιουργήσει  κοινά συμφέροντα.  Έχει δημιουργήσει κανόνες , που διέπουν  τη σωστή λειτουργία αυτής της οικογένειας. Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε αυτό  που  είμαστε  γιατί  ανήκουμε  στην  Ευρωπαϊκή  Κοινότητα. Μπορεί  κανείς  να  κάνει  πολλές  επιλογές,  αλλά  δεν  χρειάζεται  να αποσχιστεί κανείς από τα σύνολα.   Η Ευρώπη είναι μια κοινότητα ειρήνης, αλλά αυτή την ειρήνη δεν πρέπει να τη θεωρούμε δεδομέ‐νη, Πρέπει κάποιος την προασπίζει. Ποιά καλύτερη δημοκρατία  θα μπορούσαμε να αναζητήσουμε από αυτή, που μας   δίνει η Ευρω‐παϊκή Ένωση ; Ένα σωρό προγράμματα τρέχουν για την ευρυθμία  και αναβάθμι‐ση  του  κοινωνικού,  μορφωτικού  και  οικονομικού  επιπέδου  των χωρών  στην  Ευρώπη:  Προγράμματα  Erasmus,  ανταλλαγής  μαθη‐τών,  φοιτητών  και  εκπαιδευτικών,  Προγράμματα  για  το  περιβάλ‐λον. 

Τι  θα  έκανα  για  να  προωθήσω  την  Ευρωπαϊκή  Ιδέα σε αυτούς που είναι αντίθετοι με  αυτή ; Ο κ.  Κουμουτσάκος    μας  είπε  : «  θα πρότεινα    την αναστολή της  εφαρμογής της για μια εβδομάδα.» Δεν θα μπορούσαμε να πάρουμε κονδύλια,  δεν θα 

μπορούσαμε  να  πάρουμε  θέσεις  απέναντι    στην 

Τουρκία  ή  το  Fyrom.  Θα  είχαμε  για  μια  βδομάδα 

υποστείλει τη Δωδεκάστερη σημαία και για μία βδο‐

μάδα  δεν  θα  ακουγόταν  ο  Ύμνος    της  Χαράς  του  

Beethoven ύμνος  της Ευρώπης. Αυτό είναι προκλη‐

τικά  εύκολο. Τα μεγάλα πράγματα θέλουν μεγάλες  

θυσίες. Έγιναν και σφάλματα βέβαια. Η Ελλάδα είδε 

την Ευρώπη σαν αγελάδα για άρμεγμα και όχι σαν 

Όραμα. Αντιμετωπίσαμε λάθος την Ευρώπη γιατί ο « 

Δάσκαλος  »  πριν  30  χρόνια  δεν  δίδαξε  την  Ευρώπη  σαν  Όραμα 

αλλά  σαν  Ταμείο.  Η  Ελλάδα  έγινε  η  μήτρα    της  ανανέωσης    της 

Ευρώπης. Είχε φτάσει πια σε ένα αδιέξοδο  και ήθελε κάτι καινούρ‐

γιο. Τελικά ή θα υπάρξει μεγαλύτερη ενοποίηση ή θα χαθεί το ευ‐

ρώ.  

Στις  Βρυξέλλες αντιπροσωπία  του 1ου Γυμνασίου Πεύκης,  καλεσμένοι από τον Ευρωβουλευτή, κ. Κουμουτσάκο. 

Στην  εποχή  μας  ένα  σημαντικό  θέμα  που  αφορά  μικρούς  και  μεγάλους  είναι  αυτό  της  ενδοσχολικής  βίας. Το προαύλιο  δεν  είναι  απλά  ένας  χώρος  για  παιχνίδι. Είναι μια  μικρή  κοινωνία  όπου  εκεί  αναπτύσσονται  φιλίες  αλ‐λά  και  διάφοροι  διαπληκτισμοί. Αυτοί  λοιπόν  οι μικροί  τσακωμοί , που  στην αρχή  γίνονται για  πλάκα, εξελίσσονται   σε  καυγά  και  ακόμα  χειρότερα  σε  ατύχημα. Σύμφωνα με  έρευνες  από τις  πρώτες  τάξεις  του  δημοτικού  ένα  στα  πέντε  παιδιά  (κυρίως  αγόρια) παρουσιάζουν  επιθετικότητα και   διαθέσεις  για  καυγά. Αυτοί  η  βία εμφανίζεται  κυρίως  σε  παιδιά  γυμνασίου.                    Το  10%‐15% πέφτουν  θύματα  αυτών  των  παιδιών  και  τα  περισσότερα  δεν  το  αναφέρουν  πουθενά  επειδή φοβού‐νται. Η  βία  αυτή  έχει  πολλές  μορφές:  σωματική,  ψυχολο‐γική  και   λεκτική. Και  οι  τρείς  δημιουργούν  εξίσου  σοβα‐ρό  πρόβλημα  στο  θύμα. Πολλοί  αναρωτιούνται  ποιος  είναι  ο  λόγος. Τα  περισσότερα  παιδιά  το  κάνουν  για  να  

αναδειχτούν  και  να  γίνουν  οι  λεγόμενοι ‘’μάγκες ‘’ . Άλλοι  λόγοι  είναι  για  να  αποσπάσουν    χρήματα  ή  για  να  μιμη‐θούν  την  οικογένειά  τους  που  παρουσιάζει  και  αυτή  ένα  είδος  βίας . Το καλύτερο  που  μπορεί  να  κάνει  το  θύμα  είναι  να το αναφέρει  ή  στο  διευθυντή ή  στην  οικογένειά  του. Με  τη  σιωπή δεν  κερδίζει  τίποτα. Αντίθετα  επιτρέπει  στον  θύτη  να  συνεχίζει  τη  δράση  του. Στο  σχολείο  μας  έχουν  γίνει  αρκετά  τέτοια  περιστατικά μπορεί  βέβαια  να  είναι  σε  πιο  ελαφριά  μορφή  αλλά  δεν  παύουν  να  είναι  κρούσματα  βίας  η  οποία  πρέπει   να  σταματήσει  σε  όποιο βαθμό  κι  αν  είναι! Έχουν  γίνει  φιλότιμες  προσπά‐θειες  από  τον  διευθυντή  μας  για  να  σταματήσει αυτή η  κατάσταση  αλλά  πολλά  παιδιά  συνεχίζουν  να  μη  κατα‐λαβαίνουν  ότι  μία  απλή  πλάκα  μπορεί  να  τα  οδηγήσει  στο  νοσοκομείο! 

                 Χριστίνα    Κοκμοτού   Β΄2   

Κατά τα λεγόμενα πάντα του κ. Κουμουτσάκου  αυτό που περ‐νάμε  είναι  οι  οδύνες  του  Καινούργιου.  Οι  αυταρχικές  χώρες όπως η Κίνα και η  Ιαπωνία φαίνονται στο εξωτερικό περίγυρο σαν Δημοκρατίες  και  επιπλέον υπάρχει  και ο παράγοντας  των επενδύσεων  καθόλου  ευκαταφρόνητος.  Η  δημοκρατία  ,  δεν μπορεί  εύκολα  να  το    αντιμετωπίσει    αυτό.  Το    δημοκρατικό κράτος  ‐    Ευρώπη  έχει  κοινωνικό  πρόσωπο,  δεν  εξουθενώνει τον πολίτη. Η  Γερμανία έχει κάνει πολλά λάθη, όμως η ισορρο‐πία  δυνάμεων  έχει  αλλάξει.  –  Η  εκλογή    του    François   Holland,  ‐  η εμφάνιση ακραίων πολιτικών δυνά‐μεων, θα καθορίσει διαφορετικά το τοπίο.  Η  επιβίωση  καλεί  μεγαλύτε‐ρη ενοποίηση της Ευρώπης. Είναι  πολλαπλασιαστής  εθνικής ισχύος η απόφαση μιας χώρας   μέ‐σα στην Ευρώπη. Αυτό  το σύστημα εμείς  πρέπει  να  το  αξιοποιήσουμε καλύτερα.    Ο  κ.  Κουμουτσάκος έδωσε  και  ένα    παράδειγμα  για  να  συνδεθούμε  με  την  συνέχεια  του προγράμματός μας μέσα στο Ευρω‐κοινοβούλιο    ,  που  ήταν  να  μιλή‐σουμε,  να  τοποθετηθούμε,  μαθητές  και  καθηγητές σχετικά με την ενδοσχολική βία. Έδωσε λοιπόν τη σχέση δυνατών και αδυ‐νάτων ως  εξής  :Ο  χοντρός  μαθητής  μπορεί  να  δώσει  μπουνιά στον αδύναμο έξω από τη τάξη, μέσα στη τάξη δεν μπορεί, θέ‐λοντας να μιλήσει για την ισχύ και προστασία μέσα στο σύνολο  

ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ 

‐ Ευρώπη. Ως πότε θα περιφέρουμε σαν λαός  την μιζέρια μας ,σαν επανα‐στατικό όπλο  ; Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ως εταιρεία δεν πάω καλά, αλλά χθες το βράδυ οι συνεργάτες μου κι εγώ σκε‐φτήκαμε και αποφασίσαμε ένα πλάνο… και να γίνει μια πρότα‐ση. Επιτέλους τίθεται και ένα θέμα   εθνικής αξιοπρέπειας. Θα διαπραγματευόμαστε με τη φτώχεια μας ; Στην συνάντησή μας αυτή ήρθε και η κ. Κοππά, επικεφαλής της 

ομάδας  των  ευρωβουλευτών    του ΠΑΣΟΚ.  Θεωρεί  και  εκείνη  ότι  τα παιδιά  ,που  γράφουν  σε  εφημερί‐δα,  ζουν  έντονα  όσα  συμβαίνουν στη χώρα μας και θέλουν να μοιρα‐στούν  τις  ανησυχίες  τους  και  με άλλα παιδιά και να έρθουν σε έναν δημιουργικό διάλογο. Μίλησε κι εκείνη υπέρ της ευρωπα‐ϊκής  ένωσης , για τη δυσκολίες που αντιμετωπίζουν  οι  Έλληνες    ευρω‐βουλευτές  μετά τη κρίση μέσα στο ευρωκοινοβούλιο,  για  το πώς  τους αντιμετωπίζουν  οι  συνάδελφοί τους και κυρίως για το γεγονός της 

παρεξηγημένης  θέσης  των  ευρωκοινοβουλευτών  ,  οι  οποίοι θεωρούνται από τους Έλληνες  ότι κάνουν πολύ ακριβοπληρω‐μένες διακοπές σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο, γεγονός βέβαι‐α, που δεν είναι αληθές. 

                                                Μαρία Μαρή 

3

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα  ερείπια.  Και  τα  ερείπια  τα έπλασαν  οι  ανίκανοι  κυβερνήται της Ελλάδος.  

Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεµά τους.  Κάψιµο  θέλουν  όλοι  τους!  Τότε  σ  '  εξεθέωναν  οι  προεστοί  κι  οι «γυφτοχαρατζήδες» τώρα σε «αθεώνουν» οι βουλευταί κ' οι δήµαρχοι.  

Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσµείν εις τα δύο κόµµατα, τους έταζαν «φούρνους  µε  καρβέλια»,  δώσαντες  αυτοίς  ουχί  πλείονας  των  είκοσι δραχµών µετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυ‐τούς να εξοδεύσουν κι απ' τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν µέχρι λεπτού, σύµφωνα µε τον λογαριασµόν, όν ήθελαν πα‐ρουσιάσουν.  

Το τέρας το καλούµενον επιφανής τρέφει τη φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραµπουκισµόν, τον κουτσαβακισµόν, την εις τους νόµους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία 

τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ αυτού...  

Μεταξύ δύο αντιπάλων µετερχοµένων την αυτήν διαφθορά, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κ' επιδεξιώτερον τον κόθορνον.  

Άµυνα  περί  πάτρης  θα  ήτο  η  ευσυνείδητος  λειτουργία  των  θεσµών,  η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέµησις του ξένου υλισµού και πιθηκισµού, του διαφθείροντος το φρόνηµα και εκφυλίσαντος σήµερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας.  

Αλέξανδρος Παπαδιαµάντης στην εφηµερίδα «Ακρόπολις» 115 χρόνια πριν ..... 

από το Σύνδεσμος 71 Μόνο   αν ενσκήψουμε πάνω  στη παιδεία και τον πολιτισμό, αν επανα‐προσδιορίσουμε  τις αξίες  και αναγνωρίσουμε τα άλλα τα σημαντικά χωρίς να επικεντρωνόμαστε  στον  ανόητο πλουτισμό. Μόνο αν σφίξουμε τους οικογενειακούς δεσμούς και αναγνωρίσουμε  τη χώρα μας  ως οικογένεια θα μπορέσουμε να ανυψωθούμε  στην Ελλάδα του Πολιτισμού που είμα‐στε και να ξεφύγουμε από τις  επονείδιστες και άδικες λοιδορίες που δεν εκφράζουν παρά μια  πενιχρή και κατάπτυστη μειοψηφία.  

Αλέξανδρος Παπαδιαµάντης στην εφηµερίδα «Ακρόπολις» 115 χρόνια πριν .....  

4

Για  να μην σέρνουμε την «εθνική μας  μιζέρια»  

και να Υψώσουμε  το Εθνικό μας Ανάστημα και αξιοπρέπεια…

Φτάσαμε  σε  μια αδιέξοδη κατάσταση, έντιμοι άνθρωποι σε 

όρια κατάθλιψης. Λείπουν καθώς  φαίνεται οι εμπνευσμένοι 

οραματιστές ,οι οποίοι θα μπορούσαν να συμπαρασύρουν 

και άλλους , προκειμένου να γίνει εφικτή αυτή η  Ανάταση, 

που όλοι προσδοκούν, καταρχάς γιατί το δικαιούνται και 

δευτερευόντως  γιατί  δεν  φαίνεται κανείς από αυτούς,  

που εμπλέκονται   για να μην πούμε ευθύνονται να « πλη‐

ρώνουν », ή να  δείχνουν  μια αυταπάρνηση όπως αυτή  των 

Μεγάλων  Αντρών. Με αυτά  το  τραγούδι του   Γεωργίου 

Σουρή  σε μουσική  του Γιάννη Ζουγανέλη , αποκτά επίκαιρη 

δυναμική. 

"Δυστυχία σου Ελλάς" 

Ποίηση: Γεώργιος Σουρής (1853‐1919) 

 

Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό, 

εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει;  

Να τρέφει όλους τους αργούς, νά 'χει επτά Πρωθυπουργούς, 

ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα;  

Νά 'χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά, 

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε;  

Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς! 

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;  

Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί, 

οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.  

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει. 

Κι από προσπάππου κι από παππού συγχρόνως μπούφος και αλεπού.  

Θέλει ακόμα ‐κι αυτό είναι ωραίο‐ να παριστάνει τον ευρωπαίο. 

Στα δυό φορώντας τα πόδια που 'χει στο 'να λουστρίνι, στ' άλλο τσαρούχι.  

Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς! 

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;  

Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο, ύφος του γόη, ψευτομοιραίο. 

Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, 

λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.  

Και ψωμοτύρι και για καφέ το «δε 

βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ». 

Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς σαν 

πιάσει πόστο: δερβέναγάς.  

Δυστυχία σου, Ελλάς, με τα τέκνα 

που γεννάς!  

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους 

βγάζεις τώρα;  

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, Ώ Ελλάς, 

ηρώων χώρα. 

Συγχωρώ  ακόμη  και  τους  Γερ‐μανούς  δημοσιογράφους,  τρα‐πεζίτες  και  πολιτικούς  για  όσα μας  κάνουν.  Κι  όχι  απλώς  τους συγχωρώ,  αλλά  τους  ευγνωμο‐νώ. Από τη δική τους αγνώμονα στάση, θα ξεπηδήσει η δική μας ανάταση, η νέα εθνική μας επα‐νάσταση.  Όχι  κατά  των  Γερμα‐

νών  αλλά  κατά  των  υπολειμμάτων  του  δωσιλογισμού  που «κοπροκρατούν»  (το ρήμα  του Ελύτη)  πολιτικά και οικονομικά  τη δόλια πατρίδα μας. Απέφευγα  για  λόγους  προσωπικής  ευαισθησίας  (έχουμε  κι  εμείς βέβαια τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα μας!) ν’ αναφερθώ στο περιβόητο  θέμα  των  γερμανικών  αποζημιώσεων.  Ήμουν  εξήμισυ ετών όταν ανήμερα σχεδόν του Αγίου Νικολάου του 1943 οι Γερμα‐νοί  πηγαίνανε  για  σκοτωμό  τ’  αδέρφια  του  πατέρα  μου.  Η  μάνα μου λέει πως με κρατούσε από το χέρι. Πέρασε το αυτοκίνητο με τους  μελλοθάνατους  από  μπροστά  μας,  ο  μικρός  θείος  μου  που ήταν  δεν  ήταν 30  ετών,  σήκωσε  το  χέρι  και  μας  χαιρέτισε  μ’  ένα πικρό χαμόγελο. Και μετά το αυτοκίνητο χάθηκε σε κάποια στροφή. Τότε για πρώτη φορά άκουσα κι έμαθα τη λέξη εκτέλεση. Κι η λέξη έμεινε άσβηστη στη συνείδησή μου,  γιατί  έκτοτε είχαμε κι άλλες,  κι άλλες πολλές ακόμη εκτελέσεις. Έφευγαν από κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα κι ο κόσμος έλεγε: «Τα πήγαν για εκτέλεση»! Κάποτε τα δεινά έληξαν και στον τόπο εγκαθιδρύθηκε μια κουτσή και στραβή τάξη. Η οικογένειά μου περνούσε δύσκολες ώρες αφό‐ρητης φτώχειας. Η Κατοχή μάς είχε εξουθενώσει. Κάποιοι δικηγό‐ροι ξεκίνησαν έναν αγώνα για αποζημιώσεις. Μάζευαν υπογραφές από συγγενείς θυμάτων. Υπόσχονταν ‐αν θυμάμαι καλά‐ δύο χιλιά‐δες το «κεφάλι». Πήγαν και στον πατέρα μου να υπογράψει, μα ο φτωχούλης  αρνήθηκε  με  βδελυγμία.  «Δεν  κοστολογούνται  τα  κε‐φάλια  των αδελφών μου»,  είπε.  Κι  ένιωσε πως ανταπέδιδε με  τη φράση  αυτή  την  καλύτερη  τιμωρία  στην  επηρμένη  μεταπολεμική Γερμανία, τη Γερμανία του οικονομικού θαύματος, που στηρίχθηκε στην  ξένη  εργασία  και  στην  αφειδώς  παρεχόμενη  αμερικανική βοήθεια. Αν  σ’  όλη  αυτή  τη  μακρά  διαδικασία  με  πληγώνει  κάτι,  είναι  όχι αυτή καθαυτή η εκτέλεση, αλλά η «νομιμότητα» αυτής της εκτέλε‐σης. Οι γερμανικές αρχές είχαν διακηρύξει πως για κάθε σκοτωμέ‐νο Γερμανό θα εκτελούνταν 40 άμαχοι Έλληνες. Ας  το σκεφθούμε αυτό: 40 Έλληνες έναντι ενός Γερμανού! Έτσι μας κοστολόγησαν κι έτσι  μας  κοστολογούν.  Ένας  Έλληνας  είναι  υποπολλαπλάσιο  του Γερμανού. Αυτό εκφράζει όχι απλώς τη ναζιστική θηριωδία αλλά τη γενικότερη ευρωπαϊκή νοοτροπία. Γιατί, όπως πολύ σοφά έλεγε ο Ντισραέλι,  «μπορεί  μια  αποικία  ν’  απέκτησε  ανεξαρτησία,  αλλά δεν παύει γι’ αυτό το λόγο να είναι αποικία». Αν  σήμερα  οι  Γερμανοί  δυστροπούν  να  πληρώσουν  την  επιδικα‐σθείσα από τα Δικαστήρια αποζημίωση στους μαρτυρικούς κατοί‐κους  του  Διστόμου  (και  όχι  μόνον  του  Διστόμου),  δεν  το  κάνουν μόνο  από  τσιγκουνιά,  το  κάνουν  για  να  μας  ταπεινώσουν  ακόμη μια  φορά.  αρνούνται  υπόσταση  στα  δικαστήριά  μας.  Ουσιαστικά δεν  αναγνωρίζουν  σε  μας  υπόσταση  κράτους.  Παραπέμπουν  το ζήτημα στον Υπουργό. Αυτός είναι ένας περιδεής εκπρόσωπος της Νέας Τάξης που δεν λογοδοτεί στον ελληνικό λαό αλλά στα Διευ‐θυντήρια των Νέων Καιρών. Αυτό που όμως με θλίβει  δεν  είναι  η ψυχική  κακομοιριά  των  κυ‐βερνώντων,  είναι  το  ηθικό  κατάντημα  κάποιων  δημοσιογράφων. Άκουγα ένα μεσημέρι κάποιον ραδιοσχολιαστή που με άκρως περι‐φρονητική φωνή στιγμάτιζε τη συμπεριφορά των Διστομιτών, επει‐δή  κατέφυγαν  στα  ασφαλιστικά  μέτρα  κατά  των  Γερμανών.  Κι έλεγε: «Πού φθάσαμε…»! Έπρεπε να είχε ζήσει τη γερμανική φρίκη της Κατοχής, για να είχε δει το πού φθάνει  το κτήνος όταν κυριεύει την ανθρώπινη ψυχή.  Τι  έκαναν οι  κάτοικοι  του Διστόμου από το 

να προσφύγουν στη Δικαιοσύνη; Μήπως έπρεπε κι αυτοί –  κι  όχι μόνο  αυτοί‐  να  συμπεριφερθούν  γερμανικά,  δηλαδή  να  πιάσουν καμιά πεντακοσαριά Γερμανούς τουρίστες και να τους κρατήσουν ομήρους ή να τους εκτελέσουν; Στα αντίποινα των Γερμανών εμείς δεν απαντήσαμε με αντίποινα. Οι Γερμανοί τιμωρήθηκαν ελάχιστα γι’  αυτά  που  διέπραξαν  στον  τόπο  μας.  Κάλυψαν  ένα  ελάχιστο μέρος  των  αποζημιώσεων  που  όφειλαν.  Συνέχισαν  τη  ναζιστική πολιτική, όχι βέβαια στη γραμμή του Χίτλερ  (δεν είναι ακόμη και‐ρός) αλλά στη γραμμή του Γκαίμπελς. Παραπλάνηση και εξαπάτη‐ση. Και μετά αποθράσυνση. Θα ‘ρθει στιγμή που θα μας ζητήσουν αποζημίωση για τις σφαίρες που ξόδεψαν για να μας… σκοτώσουν. Μέρος Δεύτερο Το κείμενο που προηγήθηκε είχε γραφτεί προ πολλών ετών για να δημοσιευθεί στην εφημερίδα όπου αρθρογραφούσα επαγγελματι‐κώς.  Δεν  δημοσιεύθηκε    και  σε  λίγες  ημέρες  «εκτελέστηκα»  και δημοσιογραφικώς. Μου τράβηξαν το χαλί επιτηδείως κάτω από τα πόδια μου. Τώρα που ήλθαν οι δύσκολοι καιροί και η Γερμανία μάς φόρεσε  καπίστρι,  πολλοί  σταθμοί  και  πάμπολλα  έντυπα  μού  ζη‐τούν  να  μιλήσω  και  να  γράψω  για  τις  περιβόητες  αποζημιώσεις. Μου  ζητήθηκε  να μιλήσω και  για  τις  εκτελέσεις.  Κι  αντιμετώπισα τις  λοιδορίες  δύο  «καναλοκύνων».  Αναφερόμουν  στην  εκτέλεση των συγγενών μου και στην υπέροχη στάση της γιαγιάς μου. Ήμουν μπροστά,  όταν  ο  πατέρας  τής  ανακοίνωσε  την  εκτέλεση  των  δύο παιδιών  της,  των  δύο  αδελφών  του.  Η  γιαγιά  ‐βαθιά  χριστιανική ψυχή‐ κατέβασε το μαύρο τσεμπέρι ως τα μάτια και πριν τυλίξει με αυτό το στόμα για να μη βγει κραυγή οδύνης, κατόρθωσε να μουρ‐μουρίσει: ‐ Ο θεός να τους συγχωρέσει για το κακό που μου έκαναν!… Κι έπειτα κλείστηκε στη βαθιά σιωπή της. Που και που ένα σιγαλό – σαν αγεράκι απαλό‐ μοιρολόι. Πέρασαν κάποια χρόνια. Ήμουν στην τελευταία τάξη του Γυμνασί‐ου, την λεγόμενη τότε «Ογδόη». Ο πατέρας έφθασε ένα μεσημέρι ράκος  στο  σπίτι.  Τον  είχε  επισκεφθεί  στο  κατάστημα  του «Δραγώνα» (Αιόλου 89) ο άνθρωπος που είχε βάλει στη λίστα των μελλοθάνατων  τα  αδέρφια  του.  ήταν  ετοιμοθάνατος,  τον «κουράριζε»  στον  Άγιο  Σάββα,  εξάδελφός  μου  ογκολόγος.  Του έμεναν  λίγες  ημέρες  ζωής.  Ζήτησε  από  τον  εξάδελφό  μου  την άδεια να βγει για λίγες ώρες, έπρεπε κάποιον να δει. Και πήγε να βρει τον πατέρα μου. Δεν μπορούσε να ανέβει στον ημιώροφο. Τον ζήτησε και κατέβηκε ο πατέρας. Σαν τον είδε πάνιασε. ‐ Ήλθα να πάρω τη συγγνώμη σου, του είπε ο άλλος. Σε λίγες μέρες πεθαίνω… Ο πατέρας,  βαθιά συγκλονισμένος,  μόλις  κατόρθωσε  να ψελλίσει μία φράση: ‐ Να ‘σαι συγχωρεμένος… Ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες και κλείστηκε στο γραφειάκι που ήταν το λογιστήριο. Δεν ήθελε να τον δει κανείς με δάκρυα στα μάτια. Ήταν ένας μικρόσωμος άνθρωπος με υψηλή περηφάνεια. Μας τα είπε στο σπίτι με αναφιλητά. Ήταν η πρώτη φορά που μάλωσα με τον πατέρα μου. Με  τη σκληρότητα  της νεανικής ηλικίας πίστευα πως  η  συγγνώμη  σ’  έναν  εγκληματία  συνιστά  αδικία.  Σήμερα  το ίδιο  θα  έπραττα  κι  εγώ,  Αυτό  δεν  σημαίνει  πως  έκοψα  να  είμαι Μανιάτης. Αλλά η πείρα μιας μακράς ζωής με εδίδαξε ότι η καλύτε‐ρη εκδίκηση είναι η συγγνώμη. Γι’ αυτό συγχωρώ και τον δημοσιο‐γράφο – κάποτε φίλο‐ και τα παρασαρκώματα που τον περιστοιχί‐ζουν, που, χωρίς να φορούν την στολή της «Βέρμαχτ», συνεχίζουν με άλλα μέσα το έργο τους. Συγχωρώ ακόμη και  τους Γερμανούς δημοσιογράφους,  τραπεζίτες και  πολιτικούς  για  όσα  μας  κάνουν.  Κι  όχι  απλώς  τους  συγχωρώ, αλλά τους ευγνωμονώ. Από τη δική τους αγνώμονα στάση, θα ξε‐πηδήσει  η  δική μας ανάταση,  η  νέα  εθνική μας  επανάσταση.  Όχι κατά  των  Γερμανών  αλλά  κατά  των  υπολειμμάτων  του  δωσιλογι‐σμού που «κοπροκρατούν» (το ρήμα του Ελύτη) πολιτικά και οικο‐νομικά τη δόλια πατρίδα μας. Υ.Γ. Το πρωτότυπο κείμενο είναι δημοσιευμένο σε πολυτονικό 

Σαράντος Καργάκος: “Από τη δική τους αγνώμονα στάση, θα ξεπηδήσει η δική μας ανάταση…” 

Eλληνική Γλώσσα και Παγκοσμιότητα. Η κληρονομιά ενέχει την ευθύνη!  

an the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and numismatic policies. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous autoch‐tons of this cosmopolitan metropolis and my enconium to you Kyrie, the stenographers. ‐‐  

(Κύριοι, Είναι "Ζευς ανάθεμα" στην εποχή μας και αίρεση της οικο‐νομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας. Δεν είναι στην ιδιο‐συγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής, στρα‐τηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς. Σε μια εποχή που χαρακτηρί‐ζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικο‐νομολόγους. Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτι‐κών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική. Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονί‐σουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέ‐τρου είναι χάλκινα. Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδα-κτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές. Γι' αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτι-κή διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές. Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολο‐γία. Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.) 

Θέλοντας  να  επιβεβαιώσουμε  την  παγκοσμιότητα  της  ελληνικής  γλώσσας, αυτή που είναι πιο ευρωπαϊκή από όλες τις ευρωπαϊκές  γλώσσες,, απλά καταθέτουμε δύο  πηγές που το αποδεικνύουν,  όχι  για να θριαμβολογήσουμε, αλλά  για να επισημάνουμε  την ευθύνη που όλοι εμείς   έχουμε απέναντι   στον Πολιτισμό και τον Πλούτο  , που μας έχει κληροδοτηθεί. «Οι  γλώσσες  ακολουθούν  τις  κοινωνίες.  Όταν  χειροτερεύουν  οι κοινωνίες,  χειροτερεύουν  οι  έννοιες  που  διέπουν  τη  ζωή,  χειροτε‐ρεύει και η γλώσσα που τις εκφράζει. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πλουτίζει. Προστίθενται νέες έννοιες που εκφράζουν την ευτέ‐λεια  που  μας  διέπει....»  έλεγε  ο  Δάσκαλος,  Χρήστος  Τσολάκης  ‐  ο ομότιμος καθηγητής νεοελληνικής γλώσσας του Αριστοτέλειου Πα‐νεπιστημίου Θεσσαλονίκης που πέθανε φέτος, σε ηλικία 77 ετών .  Στις 2/10/1959, ο καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας ενώπιον συνέδρων της  Διεθνούς  Τραπέζης  Ανασυγκροτήσεως  και  Αναπτύξεως  στην Ουάσιγκτον, εκφώνησε τη δεύτερη ομιλία του σε αγγλική υποτίθε‐ται γλώσσα, αλλά με εξαίρεση λίγων συνδέσμων, άρθρων και προ‐θέσεων σε γλώσσα ελληνική!  (η πρώτη ομιλία είχε πραγματοποιη‐θεί στις 26/9/1957) Kyrie It is Zeus' anathema on our epoch and the heresy of our eco‐nomic method and policies that we should agonize between the Skylla of numismatic plethora and the Charybdis of economic anae‐mia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagno‐sis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize in through their tactics an practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economi strategic and philanthropic scopes. In an epoch characterized by monopolies, oli‐gopolies, monpsonies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which in en‐demic among academic economists. Numismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic poli‐cies panethnically. These scopes ara more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer an halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idio‐morphous ethnical economies. The genesis of the programmed or‐ganization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without citicism one or two themes with the apostles 

6

Για   μεγάλο    χρονικό   διάστημα   ο κ.   Νίκος Λυράκης  ,    καθηγητής  Θρησκευτικών, ανέλαβε   να   στηρίξει   με τις   γνώσεις    του   για    τα  ταξίδια,  το  πρόγραμμα  της  Περιβαλλοντικής  Ομάδας  της  οποίας  συντονίστρια  ήταν  η  κ. Καλλίστη  Τέγου, νομικός,  και  να  οργανώσει  μια   εκδρομή  στη   Βιέννη  ,προκειμένου      να   γίνει   επίσκεψη  στο   Spittelau, εργοστάσιο  καύσης  στη  πόλη, αλλά  και  να  οργανωθεί  μια  περιήγηση  στην  ευρύτερη  περιοχή. Στην  εκδρομή  συνόδευσαν  τους  μαθητές οι  εξής  καθηγητές  : η κ. Σοφία  Ηλιάδου,η κ. Μάρα Κακκαβά, η κ. Κωνσταντίνα  Γαιτάνα, ο κ. Παντελής  Γιαζιτζόγλου, ο κ. Νίκος  Λυράκης και  η  συγγραφέας  αυ‐τού  του  άρθρου Μαρία  Μαρή.  Θα  ταξιδεύαμε  λοιπόν  με  την  Malev , αλλά  αυτό  ανετράπη , κα‐θώς  πτώχευσε  η  εταιρεία. Μετά  από  έναν  επίπονο  επαναπροσδιο‐ρισμό και  τεράστια  γραφειοκρατία, ταξιδέψαμε με  Ολυμπιακή  για  Βελιγράδι. Από  εκεί  ταξιδέψαμε  με πούλμαν για  Βουδαπέστη, όπου  επισκεφτήκαμε    την  Ακαδημία,  το  εντυπωσιακό    Κοινοβούλιο  στις όχθες του Δούναβη, τον καθεδρικό ναό του Αγίου Στεφάνου, την Γέ‐φυρα  της  Αλυσίδας. Περιηγηθήκαμε  με  το  πούλμαν  στη   

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ!! (Ας ξυπνάμε σιγά – σιγά…) 

Γεννήθηκε  κοντά  στο Wapakoneta  του Οχάιο  (ΗΠΑ).  Χειριστής  αεροσκάφους στην  αεροπορία  ναυτικού  (1949  – 1952),  συμμετείχε  στον  πόλεμο  της Κορέας  πετώντας  σε  78  αποστολές  με ένα  αεροπλάνο  Grumman  F9F‐2  Pan‐ther.  Αφού  σπούδασε  αεροναυπηγός, το 1955 μπήκε στην Εθνική Συμβουλευτική Επιτροπή Αεροναυτι‐κής (NACA) — τη μετέπειτα NASA . Το 1962 επιλέχθηκε για το σώμα αστροναυτών και το 1966 ήταν κυβερνήτης της αποστολής Gemini 8, κατά την οποία πραγματο‐ποιήθηκε η πρώτη σύνδεση δύο διαστημοπλοίων στο διάστημα. Η αποστολή παραλίγο να καταλήξει σε τραγωδία, όταν ο πύραυ‐λος Egena με συνδεδεμένο πάνω του το Gemini άρχισε να περι‐στρέφεται ανεξέλεγκτα γύρω από τον εγκάρσιο άξονά του, όμως παρά τη ζάλη λόγω της περιστροφής ο Άρμστρονγκ κατάφερε με ψύχραιμους χειρισμούς να αποσυνδέσει το Gemini. Η  δεύτερη  διαστημική  του πτήση ως  κυβερνήτη  της αποστολής Apollo 11 τον έφερε στη Σελήνη, όπου στις 21 Ιουλίου, 1969 πά‐τησε πρώτος το πόδι του λέγοντας: "That's one small step  for  [a] man, one giant  leap  for mankind." "Ένα  μικρό  βήμα  για  ένα  άνθρωπο,  ένα  μεγάλο  βήμα  για  την ανθρωπότητα." Ο Νηλ Άρμστρονγκ πέθανε στις 25 Αυγούστου 2012 σε ηλικία 82 ετών  στο  Σινσινάτι  των  Ηνωμένων  Πολιτειών  λίγες  μέρες  μετά που υποβλήθηκε σε εγχείρηση καρδιάς. 

 Δράκος Μιχάλης, Γ1 

Ένας ήρωας της ανθρωπότητας έφυγε για να μην ξαναγυρίσει…  ο Νηλ Ώλντεν Άρμστρονγκ  ! 

7

Πέστη  και  στην Βούδα και  επισκεφθήκαμε  τον  Πύργο  των  Ψαράδων. Μετά  από  αυτή  τη  πρώτη  γνωριμία  με  την  πόλη  κατευθυνθήκαμε  προς  τη  Βιέννη. Τη  δεύτερη  μέρα  άρχισε  η  περιήγηση  στη  Βιέννη. Ξεκινήσαμε από το συγκρότημα των θερινών Ανακτόρων της Μαρίας Θηρεσίας γνωστό σαν Schoen‐brunn (Σενμπρούν ), τη  στήλη  της  Πανώλης ,περάσαμε  από  το  Χόφμπουργκ, στην καρδιά της πόλης,   επισκεφθήκαμε  τον μεγαλοπρεπή Καθεδρικό Ναό του Αγίου Στεφάνου και στη συνέχεια περιδιαβήκαμε  την ιστορική συνοικία της Ελληνικής παροικίας.  Στην  ελληνική  εκκλησία  της  Αγ.  Τριάδος είχαμε  την  τρομερή  ευκαιρία  να  μιλήσουμε  με  τον  Πατέρα  Ιωάννη,  έναν  πακτωλό  γνώσεων  και  φορέα  της  μακραίωνης  ιστορίας  του  ελληνισμού  στη  Βιέννη. Μας  ενημέρωσε  για  τους  Έλληνες  της  Διασποράς,  για  τους  Έλληνες  ευεργέτες,  και  νομίζω,  πολλοί  νιώσαμε  τον  παλμό  της  Ελλάδας  και νιώσαμε  άλλη  μια  φορά  περήφανοι  που  είμαστε  Έλληνες. Ακολούθησε   επίσκεψη   στο πρότυπο εργοστάσιο παραγωγής τηλεθέρμανσης.  από   καύση  σκουπιδιών στα περίχωρα της Βιέννης , όπου  έγινε  ξενάγηση  για δύο ώρες περίπου. Μετά  από  μια  μικρή  ξεκούραση  στο  ξενοδοχείο, είχε  προγραμ‐ματιστεί  ομαδική έξοδος στο   Grinzig (Γκρίνσιχ), σε  εστιατόριο  για δείπνο  και  ξεφάντωμα.  Την  Τετάρτη   8  Φεβρουαρίου  επισκεφθήκαμε  τα  γραφικά, παραλίμνια  χωριά  Gmouden, Ssaukt  Wolftgang  και   καταλήξαμε  στο Salzburg.  Εκεί  επι‐σκεφθήκαμε  τον  Καθεδρικό  Ναό, είδαμε το σπίτι όπου έζησε και μεγαλούργησε ο Μότσαρτ αγοράσαμε  τα  αυθεντικά  σοκολατάκια  Mozart,  κάποιοι  ήπιαμε  καφέ  και  φάγαμε  γλυκό  στο  ιστορικό  και  ίσως  το πιο  παλιό  καφέ  στο Saltsburg το Tomacceli  Café. Την  επόμενη  μέρα , Πέμπτη,  στη  Βιέννη  ξανά , επισκεφθήκαμε  το  Δημαρχείο, Rathaus, είδαμε  απ΄έξω  ένα  εντυπωσιακό  παγοδρόμιο, όπου  μικροί  και  μεγάλοι  έκαναν  απλές  ή  και  σύνθετες  φιγούρες, είδαμε  το    Parlament  και  το  Burgtheater, επισκεφθήκαμε  το  Χόφμπουργκ,  κάποιοι  επέλεξαν  να  επισκεφθούν  το  Μουσείο  της  Σίσσυ, άλλοι  το  Μουσείο  Φυσικής  Ιστορίας και  άλλοι  να  πιούν  έναν χαλαρωτικό  καφέ. Ακολούθησαν  ψώνια  στη  Mariahilfe  Strasse. Το  βράδυ,   όσοι  το  είχαν  επιλέξει, παρακολούθησαν  ένα  σύνθετο  εξαιρετικό θέαμα  με κοντσέρτο,  χορό, τραγούδι  σε  μια  αίθου‐σα  στο  Kursalon. Η  Παρασκευή  ήταν  η  μέρα  της  επιστροφής. Μετά  το πρόγευμα, αναχωρήσαμε  από το ξενοδοχείο και  ξανάγινε  το  ταξίδι  της  επιστροφής  μέχρι  το  Βελιγράδι για την πτήση μας προς την Αθήνα.  Οι  εντυπώσεις  από  αυτό  το  ταξίδι ήταν  τελικά  εξαιρετικές, αν  βέβαια  παρακάμψουμε  το  απόλυτο  κρύο ‐14ο C,  και  το  χιόνι, που  δυσχέρανε  λίγο  την ελεύθερη  μετακίνησή  μας.  Κάθε  ταξιδιώτης  όμως, συγκρατεί  κάθε  φορά  κάποια ανάμνηση , πιο  έντονη  από  το  ταξίδι  του. Για τη  συντάκτρια  αυτού  του  κειμένου, ήταν  συ‐γκλονιστικό  το  εργοστάσιο και  βέβαια η φυσιογνωμία  αυτού  του  καλλιτέχνη  του  Hundertwasser,1 ο  οποίος  επιμελήθηκε  τους  χώρους  του  μετά  την  ολοσχερή   καταστροφή  του  εργοστασίου  από  πυρκαγιά το 1987.  Συγκινητική  ήταν  η  συνάντησή  μας  με  τον  Πατέρα  Ιωάννη, δεν  κρύβω  ότι  συγκινήθηκα  και  ένιωσα περήφανη  για  την  καταγωγή  μου.  Αξέχαστη  θα  μου  μείνει  επίσης η  βραδιά  στο  Kursalon και  βέβαια  οι  στιγμές  με  τους  μαθητές  μου,  αυτή  η  διαφορετική  καθημερινότητα  που  μοι‐ραστήκαμε, οι  σκέψεις  που  ανταλλάξαμε, ό, τι  μας  έφερε  πιο  κοντά, πέρα  από  την  συνηθισμένη  μαθητική  ζωή. 

Μαρία Μαρή 

1. Πρωτότυπο και απείθαρχα  το καλλιτεχνικό όραμα του Hundertwasser, εκφράστηκε σε εικαστική τέχνη, στην οικολογία , στη φιλοσοφία και στο σχεδια‐σμό των προσόψεων , στα  γραμματόσημα , στις σημαίες , και στα είδη ένδυσης. Τα κοινά θέματα στο έργο του  είναι η  χρήση  των  φωτεινών  χρωμάτων, οι  οργανικές μορφές, η συμφιλίωση του ανθρώπου με τη φύση, και ο ισχυρός  ατομικισμός, που  ως  βασικό  στοιχείο  του  υιοθετεί  την  απόρριψη  της  ευθείας  γραμμής. 2. Ο  καλλιτέχνης  εξακολουθεί να  παραμένει sui generis , παρά  το  γεγονός  ότι  η  αρχιτεκτονική  του  εργασία  είναι συγκρίσιμη με αυτή  του  Αντόνι Γκα‐ουντί (1852‐1926)  όσον  αφορά  στις  βιομορφικές του μορφές και στη χρήση των πλακιδίων. Αξιοσημείωτο  είναι επίσης ότι εμπνέεται από την τέχνη της Απόσχισης της Βιέννης , και από τους αυστριακούς  ζωγράφους  Egon Schiele (1890‐1918) και Γκούσταβ Κλιμτ (1862‐1918).  Οι  σπείρες  ασκούν  έντονη  γοητεία  στον  καλλιτέχνη, ενώ αποκαλεί  τις ευθείες γραμμές "εργαλεία του διαβόλου". Σύμφωνα  με  την  άποψή  του, η  θεωρία της τέχνης  καλείται  « transautomatism », με βάση  την  αυτόματη  γραφή  του υπερρεαλισμού.  Αποδίδει  έμφαση  όμως  στην  εμπειρία  του  θεατή  και  όχι  τόσο  στην  άποψη  του  καλλιτέχνη.  

Η κατασκευή του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου ξεκίνησε το 1966, από τον βό‐ρειο πύργο, και συνεχίστηκε αργότερα με τον νότιο. Μέχρι το 1987 είχαν προστεθεί και τα πέντε μικρότερα κτήρια. Το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου υπέστη αρκετές φορές ζημιές ή καταστροφές. Στις 13 Φεβρουαρίου του 1975 ξέσπασε πυρ‐καγιά στον 11ο όροφο του βόρειου πύρ‐γου και χρειάστηκαν τρεις ώρες για την κατάσβεσή της, ωστόσο η μεγάλη θερμο‐

κρασία που αναπτύχθηκε εξαιτίας της πυρκαγιάς δεν επηρέασε τη σταθερότητα του κτιρίου. Στις 26 Φεβρουαρίου του 1993 ο Νότιος Πύργος δέχτηκε τρομο‐κρατική επίθεση, με την τοποθέτηση βομβών σε παρκαρισμένο όχημα στο γκαράζ του πύργου από τον τρομοκράτη Ραμζί Γιου‐σέφ (Ramzi Yousef). Η χειρότερη επίθεση και ταυτόχρονα το τελειωτικό πλήγμα που δέχτηκε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου ήταν αυτή της 11ης Σε‐πτεμβρίου 2001, όταν δύο επιβατηγά αεροπλάνα των αεροπορι‐κών εταιρειών «United Airlines» και «American Airlines», τα οποί‐α είχαν καταληφθεί από τρομοκράτες, έπεσαν επάνω στον Βόρει‐ο και τον Νότιο πύργο, με μικρή σχετικά διαφορά χρόνου, προκα‐λώντας την κατάρρευσή του Βόρειου πύργου σε 1 ώρα και 42 λεπτά μετά την πρόσκρουση και του Νότιου πύργου σε 56 λεπτά μετά την πρόσκρουση, παρασύροντας στο θάνατο χιλιάδες πολί‐τες και προκαλώντας σοβαρές ζημιές σε πέντε γειτονικά κτίρια.      

 

Δράκος Μιχάλης, Γ1 

ΔΙΔΥΜΟΙ ΠΥΡΓΟΙ : Μια  μαύρη επέτειος           

που συντάραξε όλη την ανθρωπότητα !

8

Η ιδέα του Cirque Du Soleil άρχισε να παίρνει μορφή στις αρχές του 1980 στο Baie-Saint –Paul, ένα χωριό φωλιασμένο στο βόρειο Quebec, στα ανατολικά της πρωτεύουσας. Οι ‘Les Échassiers de Baie-Saint-Paul’, ένας θίασος του Gilles Ste-Croix, περπατούσαν πάνω σε κοντάρια, έκαναν ζογγλερικά κόλπα, χόρευαν, πετούσαν φωτιά από το στόμα τους και έπαιζαν μουσική στο δρόμο. Αυτοί οι νέοι διασκεδαστές, ανάμεσά τους και ο ιδρυτής του Cirque Du Soleil, Guy Laliberté, ενθουσίαζαν τους κατοίκους και τους προβλημάτιζαν, κάνοντάς τους να σκεφτούν. Το 1984, κατά τη διάρκεια των εορτασμών για την 450ή επέτειο της ανακάλυψης του Καναδά από τον Jacques Cartier, οργανώθηκε φεστιβάλ

στο οποίο θα μπορούσαν να συμμετάσχουν όλοι οι κάτοικοι του Quebec. Ο Guy έπεισε τους διοργανωτές και ξεκίνησε μια περιοδεία στο Que-bec και, από τότε, δεν έχει σταματήσει! Στο ξεκίνημά του το Cirque Du Soleil είχε 73 υπαλλήλους και καλλιτέχνες ενώ τώρα απασχολεί τουλάχιστον 5,000 ανθρώπους εκ των ο-

ποίων πάνω από 1,300 είναι καλλιτέχνες. Προέρχονται από 50 διαφορετικές χώρες και μιλάνε 25 διαφορετικές γλώσσες! Τα κεντρικά (γραφεία πάντως δεν είναι) του Cirque Du Soleil βρίσκονται στο Μόντρεαλ του Καναδά, σε μία από τις πέντε φτωχότερες περι-

οχές. Σε αυτά πραγματοποιούν το όνειρο κάθε μέρα χιλιάδες άνθρωποι, από τους καλλιτέχνες που προπονούνται μέχρι τους ξυλουργούς στα εργαστήρια. Και φυσικά, ο ΚΑΘΕΝΑΣ τους είναι πολύ σημαντικός. Όλοι όταν ακούμε τη λέξη ‘τσίρκο’ φέρνουμε στο μυαλό μας εικόνες ζώων που κάνουν διάφορα κόλπα, και ποιος ξέρει τι έχουν τραβήξει για

να τα μάθουν και να τα εκτελέσουν σωστά, ακροβατών που, ενώ έχουν ικανότητες, αναγκάζονται να βγουν σε μια σκηνή, συνήθως, “ της κα-κιάς ώρας ” και κλόουν που αναγκάζονται να κάνουν γελοία πράγματα και να υποστούν τις (ίσως) ελαφρές αλλά συχνές κοροϊδίες των θεατών για να βγάλουν το ψωμί τους. Τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ. Το Cirque Du Soleil δεν έχει καμία σχέση. Είναι ακριβώς αυτό που περιμένουμε από το πιο διάσημο θέαμα του κόσμου. Μέχρι σήμερα του-

λάχιστον 100,000,000 θεατές έχουν γίνει μάρτυρες του υπερθεάματος. Πριν λίγες μέρες, μέσα στο Σεπτέμβριο 2012, το θρυλικό Cirque Du Soleil τίμησε τη χώρα μας, τη μικρή αυτή (και για πολλούς ξένους, άγνωστη) χώρα, προσφέροντας στους Έλληνες όνειρα και φαντασία και μας απέδειξε, αυτή είναι άλλωστε η φιλοσοφία του Cirque Du Soleil, ότι ΌΛΑ είναι δυνατά με την παράσταση Alegría. Ήταν ένα ΥΠΕΡθέαμα. Τίποτα λιγότερο. Απέδειξε και σε εμάς, ότι δεν είναι ένα απλό τσίρκο. Το Cirque Du Soleil είναι ΜΕΓΑΛΟ. Έχει,

πρώτα απ’ όλα, δική του μουσική την οποία γράφουν οι μουσικοί του, ξεχωριστή για κάθε παράσταση την οποία μάλιστα παίζουν ζωντανά ΚΑΘΕ φορά. Οι κλόουν, οι ηθοποιοί, οι τραγουδιστές, οι ακροβάτες του ,οι μουσικοί του, δίνουν άλλη σημασία στις λέξεις αυτές από αυτή που ξέραμε μέχρι σήμερα. Ο συγχρονισμός τους δε χάνεται ΠΟΤΕ και τα λάθη είναι ανύπαρκτα. Η μουσική απλά ονειρεμένη και η τραγουδίστριες

μαγευτικές. Στο Cirque Du Soleil ισχύει ένας γαλλικός όρος που αφορά στη μαγεία του, ότι ο κάθε λαός μπορεί να καταλάβει τον άλλο απλά μιλώντας τη γλώσσα του ο καθένας. L’ inter-compréhenesion. Είστε Ιταλοί, εγώ σας μιλάω Γαλλικά. Με καταλαβαίνετε αφού η γλώσ-σες μας έχουν τόσα κοινά. Μου απαντάτε στα Ιταλικά. Εγώ σας καταλαβαίνω. Είναι τόσο απλό κι όμως παραμένει το όνειρο πολλών. Ίσως η αγγλική κυριαρχία πρέπει να σταματήσει. Τα τραγούδια του Cirque Du Soleil είναι στα Ιταλικά, στα Γαλλικά, στα Ισπανικά και ελάχιστα στα Αγγλικά. Η ενότητα των πολύγλωσσων αυτών καλλιτεχνών ξεπερνάει αυτή των ομόγλωσσων. Τελικά, τα μηνύματα που περνάει το Cirque Du Soleil είναι άπειρα. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε εμείς είναι να τα βρούμε. Το μόνο που ελπίζω είναι να έχουμε ξανά την ευ-καιρία να ονειρευτούμε, τα προβληματιστούμε και να μαγευτούμε από τους καλλιτέχνες αυτούς όπως ακριβώς και οι κάτοικοι του Baie-Saint-Paul πριν μερικά χρόνια.

Χρύσα Αλεξοπούλου Μαθήτρια Α΄ Λυκείου στο 1ο Λύκειο Πεύκης, παλιά μαθήτρια του σχολείου μας.

Cirque du Soleil

Alegria : χαρά, ευδαιμονία, ομορφιά, όπως το λέει το όνομά του αυτό σου προσφέρει στ’ αλήθεια σαν θέαμα αυτό το τσίρκο από την Ισπανία με τους 56 πολυεθνικούς ακροβάτες. Το καταπληκτικό σκηνικό με τους πο-λύχρωμους φωτισμούς πού θυμίζουν δάσος πυκνό και σκιερό από όπου ξεπετάγονται διάφορα ξωτικά με περίεργες στολές και υπέροχο μακιγιάζ κάνοντας απίθανες ακροβατικές τούμπες σε απόλυτο συγχρονισμό , όλοι μαζί με συνοδεία ορχήστρας με την τραγουδίστρια ντυμένη σαν νεραϊδού-λα να λέει πανέμορφα τραγούδια, ενώ ο κύριος με την καμπούρα και την κόκκινη στολή του , να προσπαθεί να τους διευθύνει όλους μαζί , απομα-κρύνοντας τους ζηλότυπα από την τραγουδίστρια . Εκπληκτικό επίσης το ζευγάρι με τις κούνιες πού κρεμόντουσαν από το πουθενά κάνοντας απί-στευτες ασκήσεις , κόβοντας την ανάσα στο κοινό από τα στροβιλίσματά τους στον αέρα και το σχεδόν ανύπαρκτο κράτημά τους από τις κούνιες ήταν υπέροχο και έκοβε την ανάσα . Αλλά συγκλονιστικός ήταν και ο άνθρωπος με τα σχοινιά ,ο οποίος κρεμιόταν την μια στιγμή από ψηλά και αυτόματα ακροπατούσε χορεύοντας στο έδαφος και πάλι στο κενό έτσι ώστε όλο το κοινό να τον χειροκροτεί και να τον επευφημεί όρθιο, και μέσα σ’ όλο αυτό το θέαμα δεν έλειπαν και οι πολύ αστείες στιγμές με τους κλόουν κάνοντας το κοινό να ξεκαρδίζεται από τα γέλια. Τελευταία παρουσιάζουν ένα νούμερο με 10 ακροβάτες, κάνοντας ακροβατικά στον αέρα τόσο τέλεια συγχρονισμένα μεταξύ τους ταυτόχρονα εκπλήσσο-ντας μας με τις ικανότητες τους και δίνοντας μας να καταλάβουμε με πόσο πολύ σωματικό κόπο και πόνο δημιουργούν αυτά τα υπέροχα γυ-μνασμένα σώματα φτάνοντας στα επιθυμητά αποτελέσματα ( ο αθλητισμός στο μεγαλείο του ). Η παράσταση κλείνει με το υπέροχο τραγούδι Alegria καθηλώνοντας το κοινό για 2 ½ ώρες περίπου . Όταν ανοίγουν τα φώτα όλοι είναι καθηλωμένοι στις θέσεις τους, κανείς δεν φεύγει – δεν θέλεις να τελειώσει αυτή ή μαγική στιγμή, θέλεις κι άλλο, κι άλλο. Τα βήματα μας οδηγούν στην έξοδο, αλλά όλοι είμαστε αλλού, σε εκεί-νο το δάσος με τα ξωτικά- ακροβάτες και τις νεραϊδούλες.

Στέλιος Γρηγοράκης Α’ Λυκείου στο 1ο Λύκειο Πεύκης , παλιός μαθητής του σχολείου

Alegria : Cirque du Soleil στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο

9

 Στις 24 Οκτωβρίου  2012 , επισκεφθήκαμε με το σχολείο μας , 1ο Γυμνάσιο Πεύκης , αρκετοί μαθητές , καθη‐γητές‐συνοδοί αλλά και γονείς , το θέατρο «Ακροπόλ» για να δούμε το έργο «Το μεγάλο μας τσίρκο». Μια θεατρική παράσταση του έργου του Ιάκωβου Καμπανέλλη , η οποία κατά τη γνώμη μου ήταν πολύ καλή και κατάφερε να μην με αφήσει ασυγκίνητη. Οι ερμηνείες ήταν καταπληκτικές , η μουσική που έπαιζε η ορχή‐στρα (υπό τη διεύθυνση του Σταύρου Ξαρχάκου) μαγευτική αλλά πάνω απ�όλα τα τραγούδια που τραγου‐δούσε ένας απ�τους ηθοποιούς, ο Ζαχαρίας Καρούνης (και όλοι οι άλλοι) ήταν υπέροχα και τόσο συγκινητι‐κά ώστε στο τέλος , την ώρα της υπόκλισης , να λάβει δυνατά χειροκροτήματα από όλους τους θεατές!!! Η παράσταση αποτελούνταν από μικρά επεισόδια , τα οποία με τη «βοήθεια» της μουσικής , των τραγουδιών και φυσικά του ταλέντου και του χιούμορ των ηθοποιών,αφηγούνταν διάφορες στιγμές της ελληνικής ιστο‐ρίας. Στιγμές από το Βυζάντιο , την επανάσταση του 1821 , τη βασιλεία του Όθωνα , το Σύνταγμα του 1843 , 

το ξεπεσμό των ηρώων του �21 (τη μεταχείριση τους από τους ξένους ως δούλοι) αλλά και πιο σύγχρονα , κοντά σε μας γεγονότα όπως αυτά της Κατοχής  του �40 , της Αντίστασης και του Εμφυλίου . Μετά το τέλος της παράστασης ,συνομιλήσαμε με την ηθοποιό κ. Μαρίνα Ασλάνογλου και βγάλαμε φωτογραφίες. Η συνολική εντύπωση ήταν πολύ θετική και ελπίζω να συνεχίσουμε παρόμοιες δραστηριότητες.  ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ  Σκηνοθεσία:  Σωτήρης  Χατζάκης,  Μουσική:  Σταύρος  Ξαρχάκος,  Σκηνικά‐κοστούμια:  Έρση  Δρίνη,  Χορογραφία:  Δημήτρης  Σωτηρίου Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος, Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρίνα Χατζηιωάννου, Βοηθοί σκηνογράφου‐ενδυματολόγου: Αναστασία Χαρμούση, Εβελίνα Κοτρίδου, Οργάνωση παραγωγής (ΚΘΒΕ): Ροδή Στεφανίδου, Οργάνωση παραγωγής (ΘEATΡΟ ΑΚΡΟΠΟΛ): Τόνια Αρβανίτη, Τραγουδιστής: Ζαχαρίας Καρούνης, Διανομή (με σειρά εμφάνισης): Μαρίνα Ασλάνογλου (Ρωμιάκι, Πυθία), Τάσος Νούσιας  (Ρωμιός, Καπετάνιος, Κλέφτης), Κική Μπάκα    (Πιερότος, Κολλητήρι), Δημήτρης Μορφακίδης      (Α΄ Μακεδόνας,  Γραμματέας, Νεόκλητος,  Τρελός, Βοηθός πωλητή), Γιάννης  Καραμφί‐λης  (Β΄ Μακεδόνας, Όθωνας, Καπετάνιος, Αριστοκράτης, Χωρικός, Σταύρακας), Αλέξανδρος Τσακίρης   (Ιερέας, Άγγλος Πρέσβης, Αυλικός, Χωρικός, Χατζηαβάτης, Ζωγράφος), Χρήστος Νίνης  (Αρχιερέας, Ρώσος Πρέσβης, Καπετάνιος, Χωρικός, Βεληγκέκας),  Γιώργος Αρμένης (Ζητιάνος, Κολοκοτρώ‐νης,  Καραγκιόζης,  Βενιζέλος), Μιχάλης  Γούναρης  (Μοναχός,  Α΄  Καπετάνιος,  Χωρικός,  Μπαρμπα‐Γιώργος,  Πλανόδιος  Πωλητής), Νίκος  Καπέλι‐ος  (Μοναχός, Γάλλος Πρέσβης, Αυλικός, Ανδρίκος, Απεσταλμένος, Ράφτης), Γιάννης Χαρίσης (Μοναχός, Αυστριακός Πρέσβης, Αυλικός, Λέων, Απε‐σταλμένος), Νίκος Μαγδαληνός (Μοναχός, Βαυαρός, Πρόεδρος, Ασημάκης), Marlene Kaminsky  (Ιέρεια, Αριστοκράτισσα, Ερατώ, Χωρική), Χρύσα Ζαφειριάδου (Ιέρεια, Αριστοκράτισσα, Αριάδνη, Χωρική, Μοδίστρα, Γυναίκα Ερυθρού Σταυρού), Ευανθία Σωφρονίδου (Αριστοκράτισσα, Χωρική, 

Παιδί,  Νιόνιος),    Αμαλία‐Ελευθερία  Ταταρέα    (Αριστοκράτισσα,  Χωρική,  Μορφονιός), Λίλιαν Παλάντζα (Χωρική, Αριστοκράτισσα, Αγλαΐα, Γυναίκα Ερυθρού Σταυρού), Πολυξένη Σπυροπούλου    (Μοναχός,  Χωρική, Αριστοκράτισσα, Φρόσω), Στέλλα    Ράπτη  (Μοναχός, Χωρική, Αριστοκράτισσα, Καπελού, Γυναίκα Ερυθρού Σταυρού). Λαός: ο θίασος. Χορευτές: Παναγιώτα Αλεξίου, Αφροδίτη Γεωργιάδου, Κώστας Καφαντάρης, Αλέξης Τσιάμογλου Στην  ορχήστρα,  την  οποία  διευθύνει  επί  σκηνής  ο  Σταύρος  Ξαρχάκος,  συμμετέχουν  οι μουσικοί:Νεοκλής Νεοφυτίδης  (πιάνο), Νίνο Κιτάνι  (φλάουτο, κλαρίνο, φλογέρα), Βασί‐λης  Δρογκάρης  (ακορντεόν),  Σωτήρης Μαργώνης  (βιολί), Ηρακλής  Ζάκκας  (μπουζούκι, μαντολίνο,  λαούτο),  Διαμαντής  Σιδερίδης  (τζουράς,  μπουζούκι),  Νίκος  Σαμπαζιώτης (κιθάρα), Σταύρος Καβαλιεράτος (κοντραμπάσο),  Γιάννης Χατζής (κρουστά). 

  Έφη Ποτηράκη, Γ'2 

Το Μεγάλο μας τσίρκο στο θέατρο Ακροπόλ 

Την Κυριακή 4 Νοεμβρίου πήγαμε με την καθηγήτριά μας, κα Μαρή και παρακολουθήσαμε τους Χαλασοχώρηδες του Παπαδιαμάντη στο θέατρο Αλκμήνη. Μέσα στο έργο το οποίο αρχίζει από την Τρίτη και τελειώνει την Κυριακή την ημέρα των εκλογών, τα σκηνικά ήταν τέσσερα τραπέζια και τέσσερα σκαμπό με τα οποία έφτιαχναν οι ηθοποιοί βάρκες , δέντρα , σπίτια και άλλα. Μέσα σε αυτές της μέρες οι υπο-ψήφιοι δήμαρχοι για να τους ψηφίσουν κέρναγαν στις ταβέρνες ,διοργάνωναν γλέντια ,διαδηλώσεις και γύριζαν τα βράδια από σπίτι σε σπίτι για να κερδίσουν ψήφους . Ακόμα δωροδοκούσαν τους κατοίκους με λεφτά.Την ημέρα των εκλογών οι κάτοικοι πέρναγαν πρώτα από τα γρα-φεία του κόμματος που θα ψήφιζαν και έπαιρναν την αμοιβή και ύστερα πήγαιναν να ψηφίσουν. Έξω από την πόρτα του σχολείου τους περίμε-ναν οι υποψήφιοι , οι οποίοι τους συνόδευαν έως μέσα για να βεβαιωθούν ότι θα ψηφίσουν το κόμμα τους όπως είχαν υπαγορεύσει .Το έργο ήταν στην καθαρεύουσα , την υπέροχη αυτή γλώσσα του Παπαδιαμάντη, που μπορεί να δυσκόλεψε μερικούς αλλά, αυτό ξεπεράστηκε με την ερμηνεία των επτά ηθοποιών, που άλλαζαν συνεχώς ρόλους και την ευρηματική σκηνοθεσία.

Μετά το τέλος της παράστασης, οι ηθοποιοί συζήτησαν μαζί μας, για το έργο, για τις εντυπώσεις μας και ήταν αυτό πολύ θετικό γιατί διευκρινίστηκαν και πράγματα που μπορεί να μην είχαμε καταλάβει, όπως ένα σκηνικό αντικείμενο, το οποίο τελικά ήταν η ψήφος ΝΑΙ ή ΌΧΙ.

Η συζήτηση ήταν φιλική και ζεστή. Στο έργο έπαιξαν οι : Ελισσαίος Βλάχος, Παύλος Εμμανουηλίδης, Θοδωρής Θεο-δωρίδης, Ροζαμάλια Κυρίου, Αγγελική Μαρίνου, Κώστας Παπακωνσταντίνου, Παναγιώτης Σούλης Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου Σκηνικά – Κοστούμια : Λυδία Κοντογιώργη Μουσική : Θοδωρής Οικονόμου Σχεδιασμός φωτισμών : Ελίζα Αλεξανδροπούλου Επιμέλεια κίνησης : Μαργαρίτα Τρίκκα

Ιωάννα Ζάππα Β’1

Χαλασοχώρηδες του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη στο θέατρο Αλκμήνη !

Περιβάλλον Καινοτομία στα καλύτερά της 

Θα  είναι  το  επόμενο  μεγάλο  πράγμα;  Η  Tata Motors  της  Ινδίας έτσι νομίζει. Τι θα κάνουν οι πετρελαϊκές εταιρείες για να το σταματήσουν; Πρόκειται  για  μια  αυτόματη  μηχανή  που  λειτουργεί  με  αέρα. Αυτό ακριβώς  είναι•  αέρα όχι  αέριο  ή  πετρέλαιο  ή  ηλεκτρισμό, αλλά μόνο με αέρα γύρω μας.  Ρίξτε μια ματιά. Η  Tata  Motors  της  Ινδίας  έχει  προγραμματίσει  το  αυτοκίνητο αέρα  να  κυκλοφορήσει  στους  ινδικούς  δρόμους  τον  Αύγουστο 2012. Το αυτοκίνητο αέρα αναπτύχθηκε από τον πρώην μηχανικό της  Formula  1 Guy  Ν.    χρησιμοποιεί  συμπιεσμένο  αέρα  για  να ωθήσει τα έμβολα του κινητήρα και να κινήσει το αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο αέρα, που ονομάζεται "Mini CAT" θα κοστίζει περί‐που 365.757 ρουπίες στην Ινδία ή 8.177 δολάρια ΗΠΑ. Το Mini CAT  που  είναι  ένα  απλό  ελαφρύ  αυτοκίνητο  πόλης,  με ένα σωληνωτό πλαίσιο  και  σώμα από  fiberglass,  κινείται  με συ‐μπιεσμένο αέρα. Ένας μικροεπεξεργαστής χρησιμοποιείται για να ελέγχει  όλες  τις  ηλεκτρικές  λειτουργίες  του  αυτοκινήτου.  Ένας μικροσκοπικός  πομπός  στέλνει  οδηγίες  για  τα  φώτα,  φλας  και κάθε  άλλη  ηλεκτρική  συσκευή  στο  αυτοκίνητο,  που  δεν  είναι πολλές. Η θερμοκρασία του καθαρού αέρα που αποβάλλεται από το σωλήνα της εξάτμισης είναι μεταξύ 0‐15 βαθμούς κάτω από το μηδέν, η οποία τον καθιστά κατάλληλο για χρήση από το εσωτε‐ρικό σύστημα κλιματισμού χωρίς την ανάγκη απώλειας ισχύος. Δεν υπάρχουν πλήκτρα, μόνο μία κάρτα πρόσβασης που μπορεί να διαβαστεί με το αυτοκίνητο από την τσέπη σας. Σύμφωνα με τους σχεδιαστές, καταναλώνει λιγότερο από 50 ρουπίες (1 δολά‐ριο) ανά 100 km, που είναι περίπου ένα δέκατο του κόστους ενός αυτοκινήτου που λειτουργεί με φυσικό αέριο. Τα χιλιόμετρα του είναι περίπου διπλάσια από το πιο προηγμένο ηλεκτρικό αυτοκί‐νητο,  ένας  παράγοντας  που  το  καθιστά  μια  τέλεια  επιλογή  για τους οδηγούς της πόλης. Το αυτοκίνητο έχει τελική ταχύτητα 105 χλμ ανά ώρα  και  θα  έχει  αυτονομία περίπου 300 km.  Η  επανα‐πλήρωση  του αυτοκινήτου θα  πραγματοποιηθεί  στα προσαρμο‐σμένα βενζινάδικα με ειδικούς αεροσυμπιεστές. Ένα γέμισμα θα πάρει  μόνο  δύο‐τρία  λεπτά  και  κοστίζει  περίπου  100  ρουπίες (περίπου 2  δολάρια)  και  το αυτοκίνητο θα  είναι  έτοιμο  να πάει άλλα 300 χιλιόμετρα. Αυτό  το  αυτοκίνητο  μπορεί  επίσης  να  γεμίσει  το  σπίτι  με  έναν αεροσυμπιεστή. Θα χρειαστούν 3‐4 ώρες για να ξαναγεμίσετε τη δεξαμενή, αλλά μπορεί να γίνει ενώ εσείς κοιμάστε. Επειδή  δεν  υπάρχει  κινητήρας  εσωτερικής  καύσης,  η  αλλαγή  1 λίτρου  φυτικού  ε‐λαίου  είναι  απαραί‐τητη  μόνο  κάθε 50.000  χλμ.  Λόγω της  απλότητάς  του, υπάρχει  πολύ  λίγη συντήρηση  που πρέπει  να  γίνει  σε αυτό το αυτοκίνητο. Αυτό  το  αυτοκίνητο αέρα  ακούγεται σχεδόν  πάρα  πολύ καλό  για  να  είναι αληθινό.  Θα  δούμε τον  Αύγουστο  του 2012 

     

Μπάλες πλυσίματος που καταργούν τα α‐πορρυπαντικά. Και άλλες μαϊμούδες; 

Επειδή στο ΚΕ.Π.ΚΑ. – Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών δεχτήκαμε αρκετά ερωτήματα, για τις πολουδιαφημιζόμενες μπάλες πλυσίματος, που καταρ‐γούν τα απορρυπαντικά, απευθύναμε το ερώτημα, στη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή. Στις 30 Μαΐου 2012, η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή ανακοί‐νωσε: «Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια συνεχής προβολή διαφημιστικών καταχωρήσεων,  για  προϊόντα  διάφορων  εταιρειών,  που  αφορούν  σε «μπάλες πλυσίματος ρούχων»  (washing ball,  laundry ball κ.λ.π.»,  τα οποία προωθούνται, ως τα προϊόντα, που μπορούν να αντικαταστήσουν τα απορ‐ρυπαντικά, στα πλυντήρια ρούχων και να αποφέρουν μεγάλο όφελος, στους καταναλωτές, ενώ, ταυτόχρονα, προστατεύεται το περιβάλλον. Η προώθηση των  προϊόντων  αυτών  γίνεται,  με  ισχυρισμούς,  όπως  ότι:  «πρόκειται  για προϊόντα,  που  παράχθηκαν  κατόπιν  επιστημονικών  ερευνών (νανοτεχνολογία κ.λ.π.), ότι είναι «οικολογικά», «υποαλλεργικά», «έχουν α‐ντιβακτηριδιακή  δράση»  κ.λ.π.  και  η  χρήση  τους  έχει,  ως  αποτέλεσμα, «οικονομία στην κατανάλωση νερού και ρεύματος» κ.λ.π. Επίσης, χρησιμο‐ποιούνται μαρτυρίες  επώνυμων,  για  την απόδειξη  των παραπάνω  ισχυρι‐σμών. Κατόπιν των παραπάνω καταχωρήσεων, η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, προκειμένου να προστατεύσει  τα οικονομικά συμφέροντα των καταναλω‐τών,  από  ενδεχόμενη  παραπλάνησή  τους,  έχει  ήδη  ξεκινήσει  σχετική έρευνα, σε συνεργασία, με το Γενικό Χημείο του Κράτους, τις Περιφερειακές Υπηρεσίες Εμπορίου και τον ΑΣΑΟΣ, αρμόδιο φορέα για την απονομή του οικολογικού σήματος. Από τα μέχρι τώρα στοιχεία, που έχει συγκεντρώσει η Υπηρεσία μας προκύπτουν τα εξής: Στην Ισπανία, η Αρμόδια Αρχή για την Προστασία των Καταναλωτών κατέλη‐ξε, στο συμπέρασμα, ότι οι ισχυρισμοί, με τους οποίους προωθούνται τα εν λόγω προϊόντα είναι παραπλανητικοί και διέταξε την παύση της παραπλα‐νητικής διαφήμισης, επειδή οι εργαστηριακές δοκιμές, σε 14 προϊόντα της κατηγορίας, έδειξαν ότι τα αποτελέσματα του πλυσίματος, στο πλυντήριο, είναι τα ίδια με το να είχε χρησιμοποιηθεί σκέτο νερό. Επίσης, διαπιστώθη‐κε ότι, κατά το πλύσιμο, δεν εξαλείφονται τα μικρόβια και τα βακτήρια. Επι‐σημάνθηκε δε, ότι αν, κατά τη διάρκεια του πλυσίματος, ανοίξει αυτή η μπά‐λα, υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθεί πρόβλημα στο πλυντήριο.  Η Αρμόδια Αρχή των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (Federal Trade Commis‐sion Protecting America’s Consumers ‐ FTC), σε ανακοίνωσή της, για προϊό‐ντα «Laundry Gadgets», αναφέρει ότι: «… οι καταναλωτές πριν σταματήσουν να χρησιμοποιούν τα δοκιμασμένα απορρυπαντικά θα πρέπει να σκεφθούν ότι οι δοκιμές έχουν δείξει ότι αυτά τα “gadgets” δεν κάνουν τίποτε άλλο α‐πό το να “καθαρίζουν” το πορτοφόλι τους και ότι, στην καλύτερη περίπτω‐ση, είναι οριακά καλύτερα από το πλύσιμο των ρούχων, σε ζεστό νερό και μόνο, και όχι τόσο αποτελεσματικά όσο το πλύσιμο, με απορρυπαντικό πλυ‐ντηρίων  ρούχων,  στη  χειρότερη  περίπτωση,  τα  προϊόντα  είναι  εντελώς άχρηστα».  Με βάση τα παραπάνω, η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή συνιστά, στους καταναλωτές, να είναι επιφυλακτικοί, ως προς την αγορά των εν λόγω προ‐ϊόντων. Με την ολοκλήρωση των ελέγχων θα εκδοθεί Δελτίο Τύπου, για την ενημέρωση των καταναλωτών. Στις περιπτώσεις, που θα διαπιστωθεί παρα‐πλάνηση των καταναλωτών, από  ισχυρισμούς, που θα κριθούν αναληθείς και παραπλανητικοί, με βάση τη νομοθεσία «Περί Προστασίας των Κατανα‐λωτών»  και  στα  πλαίσια  της  προστασίας  των  οικονομικών  συμφερόντων των καταναλωτών, θα επιβληθούν αυστηρές κυρώσεις, για την παύση της αθέμιτης εμπορικής πρακτικής». Το ΚΕ.Π.ΚΑ. προειδοποιεί τους καταναλωτές να μην αγοράσουν αυτά τα προϊόντα, πριν ολοκληρωθεί η έρευνα της Γενικής Γραμματείας Κατανα‐λωτή. Για οποιοδήποτε πρόβλημα επικοινωνήστε με το γραφείο καταγγε‐λιών  του  ΚΕ.Π.ΚΑ.,  στο  τμήμα  εξυπηρέτησης  Καταναλωτών:  τηλ.  2310 233.333, ώρες 09:00 – 14:30. *  Το ΚΕ.Π.ΚΑ. είναι ανεξάρτητη, μη κερδοσκοπική, μη πολιτική ένωση Κατα‐ναλωτών.  Ιδρύθηκε το 1982, είναι μέλος της Consumers’  International (CI), της Ευρωπαϊκής Οργάνωσης Καταναλωτών  (BEUC), της Ομοσπονδίας Ενώ‐σεων Καταναλωτών Ελλάδας (Ο.Ε.Κ.Ε.) και εκπροσωπεί τους Έλληνες Κατα‐ναλωτές, σε διάφορα ελληνικά, ευρωπαϊκά και διεθνή όργανα και επιτρο‐πές. Εκδίδει το μηνιαίο περιοδικό «Καταναλωτικά Βήματα». 

10

Η ΖΩΗ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1η εßδοµάδα. Σήµερα είµαι  ηλικίας µιας εßδοµάδας. Τι χαρά να είµαι µέρος αυτού του Κόσµου!  1 µηνός. Η µαµά µου µε φροντίζει πάρα  πολύ καλά. Είναι µια εξαιρετική µητέρα.  2 µηνών. Σήµερα µε χώρισαν από τη µητέρα µας. Ήταν πολύ ανήσυχη και µε τα µάτια της µε  χαιρετούσε. Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά µου να µε φροντίζει το ίδιο καλά  µε τη µαµά µου. 4 µηνών. Έχω µεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραßάνε την προσοχή µου. Υπάρχουν µερικά  παιδιά στο σπίτι που µου είναι σαν «µικρά αδερφάκι‐α».  Παίζουµε πολύ, τραßάνε την ουρά µου κι εγώ τους δίνω µικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.  5 µηνών. Σήµερα µου φωνάξανε. Η κυρία µου ήταν πολύ αναστατωµένη επειδή ούρησα µέσα στο  σπίτι. Όµως δεν µου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό..  Επίσης, κοιµάµαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!  8 µηνών. Είµαι ένα πολύ χαρούµενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνοµαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευµένος... Νοµίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά µου µε  αγαπάει.  Η αυλή είναι όλη δική µου και, συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό µου, σκάßοντας  στο χώµα σαν τους προγόνους µου, τους λύ‐κους, για να κρύψω το φαγητό.  Ποτέ δεν δοκιµάζουν να µου µάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά  τα πράγµατα που κάνω να είναι εντάξει!  12 µηνών. Σήµερα έγινα ενός έτους. Είµαι ένας ενήλικος σκύλος. Όµως τα αφεντικά µου λένε  ότι µεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίµεναν.  Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για µένα!  13 µηνών. Σήµερα µε έδεσαν. Σχεδόν δεν µπορούσα να κουνηθώ, να ßρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να ßρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεßαίνει ψηλά στον ουρανό.  Λένε ότι θα  µε επιτηρούν και ότι είµαι αχάριστος. Δεν καταλαßαίνω τίποτε απ' όσα µου συµßαίνουν.  15 µηνών. Όλα έχουν αλλάξει τώρα... Με κρατάνε συνέχεια κλειδωµένο στη ßεράντα. Αισθάνοµαι πολύ µόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά µου δεν µε θέλει πια.  Μερικές  φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν ßρέχει, δεν έχω µια στέγη πάνω από το κεφάλι µου..  16 µηνών. Σήµερα µε έßγαλαν από τη ßεράντα. Ήµουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά  µου µε είχε συγχωρέσει. Ήµουν τόσο χαρούµενός που χοροπήδαγα από ενθουσιασµό.  Η ουρά µου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα µε πήγαιναν ßόλτα! Κατευθυνθήκαµε προς τον αυτοκινητό‐δροµο, και άξαφνα, σταµάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ ßγήκα έξω, χαρούµενος, γιατί σκεπτόµουν ότι θα  περνάγαµε τη µέρα µας στην εξοχή. Δεν καταλαßαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι  έφυγαν.  «Ακούστε, περιµένετε!» ‐ γάßγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο µε όλη τη δύναµή µου. Η αγωνία µου µεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαßαίνω, ενώ δεν µπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασµα και αυτοί δεν σταµατούσαν, ότι µε είχαν εγκαταλείψει!  17 µηνών. Έψαχνα µάταια να ßρω το δρόµο για να γυρίσω σπίτι. Είµαι µόνος και αισθάνοµαι  χαµένος. Στις περιπλανήσεις µου, συναντάω µερικούς ανθρώπους µε καλή καρδιά που µε κοιτάνε µε θλίψη και µου δίνουν λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ µε τα µάτια µου, από τα ßάθη της ψυχής µου. Εύ‐χοµαι να µε υιοθετούσαν.  Θα ήµουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όµως, αυτοί απλά λένε: «καηµένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».  18 µηνών. Πριν από µερικές ηµέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά µικρά και  µεγαλύτερα σαν τα «µικρά µου αδερφάκια».  Πλησίασα περισσότερο και µια οµάδα από  τα µικρότερα παιδιά, γελώντας, µου πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε  «ποιος σηµαδεύει καλύτερα».  Μια από αυτές τις πέτρες µε χτύπησε στο µάτι και,  έκτοτε, δεν µπορώ να δω καθόλου µε αυτό το µάτι.  19 µηνών. Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι µε λυπόντουσαν. Τώρα είµαι  πολύ αδύνατος και αδύναµος και η όψη µου είναι απαί‐σια.  Έχω χάσει το ένα µου µάτι και οι άνθρωποι µε διώχνουν µε τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.  20 µηνών.. Κινούµαι µε εξαιρετικά µεγάλη δυσκολία. Σήµερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόµο, µε χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόµουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόµο, όµως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεµάτο ικανοποίηση ßλέµµα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που µε πάτησε.  Εύχοµαι να µε είχε σκοτώσει!  Όµως, απλά µου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω µου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος!  Τα πόδια µου δεν µε υπακούνε και µόλις µε τεράστια δυσκολία µπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του δρόµου. Επί δέκα µέρες έχω µείνει εκτεθειµένος στον ήλιο  που καίει, στη δυνατή ßροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν µπορώ πλέον να κουνηθώ.  Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκοµαι σε ένα πολύ υγρό µέρος, και φαίνεται ότι ακόµη και το τρίχωµά µου µαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν µε προσέχουν, άλλοι λένε: «µην πλησιάζεις».   Είµαι σχεδόν αναίσθητος, όµως, µια ελάχιστη δύναµη από τα ßάθη του σώµατός µου µε αναγκάζει να ανοίξω τα µάτια µου.. Η γλυκύτητα στη φωνή της µε έκανε να αντιδράσω. «Καηµένο µου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε..  Μαζί µε την γυναίκα ήταν ένας άντρας µε λευκή ποδιά που µε ακούµπησε και είπε: «Λυπάµαι, κυρία µου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει.  Είναι καλύτερα να τον ßοηθήσουµε να ßγει από αυτόν τον πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, µε δάκρυα να τρέχουν ποτάµι στα µάγουλά της, συµφώνησε.  Όσο καλύτερα µπορούσα, κούνησα την ουρά µου και την ευχαρίστησα, µε τα µάτια µου, για τη ßοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεµα. Ενώ αισθανόµουν  το ελαφρύ τσίµπηµα της ßελόνας, πριν από αυτόν τον µακρύ ύπνο, η τελευταία µου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν µε ήθελε κανείς;».  

 «Δεν µπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον  κόσµο όµως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσµος».  Πείτε το όπου µπορείτε !  Όχι µόνον σ' αυτούς που θα δακρύσουν, αλλά κυρίως σ' αυτούς που κάποτε ίσως και να εγκατέλειπαν ένα σκυλί στον δρόµο...  

11

ΓΡΗΓΟΡΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ: Καθώς λιώνουμε τη μαργαρίνη για τη γέμιση (χωρίς να κάψει όμως), ανακατεύουμε τα υλικά της ζύμης ετοιμάζοντας το ζυμάρι μας. Όταν είναι έτοιμο και σφιχτό σε μια ομοιογενή μπάλα, το αφή‐νουμε στην άκρη και ετοιμάζουμε τη γέμισή μας. Πρώτα ζεσταίνουμε το γάλα και τη μαργαρίνη (χωρίς πάλι να κάψουν) και ρίχνουμε το σιμιγδάλι για να πήξει. Έπειτα προσθέτουμε και τα υπόλοι‐πα υλικά δημιουργώντας ένα πηχτό χηλό. Είμαστε έτοιμοι για γέμισμα! Παίρνουμε και ανοίγουμε λίγο λίγο τη ζύμη. Για τα τυροπιτάκια μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το στόμιο ενός στρογγυλού βάζου (σαν αυτό της μαγιονέζας) ώστε να μας βοηθήσει και να βγουν ομοιόμορφα τα τυροπιτάκια μας. Ανοίγουμε το φύλο και πιέζουμε με το βαζάκι ώστε να δημιουργηθούν πολλά «κυκλάκια» στο ίδιο μέγεθος. Ένα ένα μετά τα γεμίζουμε και τα διπλώνουμε στη μέση. Για να μη μας ανοίξουν πιέ‐ζουμε τις άκρες με ένα πηρούνι για να δημιουργηθεί και ένα όμορφο σχεδιάκι. Αφού τα έχουμε γεμίσει όλα και τα βάλουμε σε λαδωμένο ταψί, τα αλείφουμε με τον κρόκο αυγού και το λάδι και στο τέλος πασπαλίζουμε με το σουσάμι. Ψήνουμε περιμένοντας ανυπόμονα σε προθερμασμένο φούρνο μέχρι να ροδοκοκκινίσουν και από τις δύο πλευρές, συνήθως γύρω στα 20‐30 λεπτά.  Καλή μας όρεξη!!! 

Παραδοσιακή συνταγή για τυροπιτάκια

ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΖΥΜΗ: 500 γρ. αλεύρι, 300 γρ. μαργαρίνη, 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι, 1 κουταλάκι του γλυκού ξύδι (για να μας γίνουν τραγανά),  1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη, Λίγο χλιαρό νερό ΥΛΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΜΙΣΗ: 500 γρ. γάλα, 50 γρ. μαργαρίνη, 2‐3 αυγά, Φέτα, και ότι άλλα τυριά θέλουμε, Δυόσμο, Πιπέρι, Γιαούρτι, Λίγο σιμιγδάλι, Σουσάμι για το πασπάλισμα, Κρόκο ενός αυγού και λίγο ελαιόλαδο για το άλειμμα  

Από την παραλία στο σχολείο 

Πέρασαν  ήδη  3  μήνες  από  τη  μέρα που τα παιδιά μας άφησαν πίσω τους τη σχολική τσάντα και η νέα σχολική 

χρονιά  είναι  και  πάλι  προ  των  πυλών.  Το  ξέγνοιαστο  καλοκαιράκι έφτασε στο τέλος του. Όσο να' ναι το καλοκαίρι οι διατροφικές συνήθειες των παιδιών όπως και των μεγάλων άλλωστε, είναι πιο χαλαρές. Παγωτά και αναψυκτικά συνήθως  επικρατούν  στις  επιλογές  των  παιδιών  του  καλοκαιρινού μήνες. Έτσι οι γονείς ανάμεσα σε όλα αυτά που καλούνται να βάλουν σε «τάξη» είναι και η διατροφή των παιδιών τους. Ας δούμε όμως πα‐ρακάτω κάποια από τα βασικά χαρακτηριστικά της διατροφής παιδιών σχολικής ηλικίας που θα πρέπει να προσέξουμε. Το παιδί της σχολικής ηλικίας είναι σημαντικό να ακολουθεί μια υγιει‐νή και  ισορροπημένη διατροφή που θα του παρέχει  την ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για τις καθημερινές του δρα‐στηριότητες  αλλά  και  την  ανάπτυξη  του.Οι  ενεργειακές  ανάγκες  του παιδιού καλύπτονται από τους υδατάνθρακες, τα λίπη και τις πρωτεΐ‐νες, ενώ σημαντικό ρόλο για τις λειτουργίες του οργανισμού παίζουν οι βιταμίνες, τα ιχνοστοιχεία και το νερό. Για να πάρουν αυτά τα θρεπτικά συστατικά  τα  παιδιά  είναι  απαραίτητη  η  κατανάλωση  τροφίμων  από όλες τις ομάδες. Tα  παιδιά  σχολικής  ηλικίας  θα  πρέπει  οπωσδήποτε  να  ξεκινούν  την ημέρα τους με ένα καλό πρωινό, ώστε να εφοδιάσουν το σώμα και το μυαλό τους με ενέργεια. Υγιεινές επιλογές για πρωινό  1 ποτήρι γάλα, 1 ‐2 φέτες ψωμί με μαργαρίνη και μέλι και 1 ποτήρι φυσικό χυμό ή 1 ποτήρι γάλα με δημητριακά ολικής άλεσης και 1 φρούτο ή Τοστ με τυρί και ντομάτα και 1 ποτήρι χυμό ή 1 αυγό με 1‐2 φέτες ψωμί και 1 φρούτο ή 1 κομμάτι σπιτικό κέικ με 1 ποτήρι γάλα Ενδιάμεσα σνακ – απαραίτητα Τα ενδιάμεσα σνακ συμπληρώνουν τις ημερήσιες ανάγκες των παιδιών και παρέχουν ενέργεια τη στιγμή που το παιδί έχει εξαντλήσει τα απο‐θέματα του. Ειδικά με το νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα όπου τα παιδιά σχολάνε  μετά  τις  14:00  το  κολατσιό  πρέπει  να  είναι  προσεγμένο  και 

ποιοτικό θρεπτικά. Το  καλύτερο  κολατσιό  για  το  σχολείο  είναι  αυτό  που  ετοιμάζετε  στο σπίτι. Χρησιμοποιείστε ποικιλία υλικών και γεύσεων για να τραβήξετε το ενδιαφέρον του παιδιού Υγιεινές επιλογές για το σχολείο Κουλούρι σουσαμένιο, Σταφιδόψωμο, Σπιτικό κέικ, Σπιτική τυρόπιτα ή σπανακόπιτα, Σάντουιτς με τυρί και λαχανικά, Κράκερ ή κριτσίνια Μπάρες δημητριακών, Φρούτα εύκολα στο καθάρισμα (μπανάνες, μανταρίνια) ή αποξηραμένα Τα  επεξεργασμένα  τρόφιμα  όπως  σοκολάτες,  πατατάκια,  κρουασάν, αναψυκτικά περιέχουν πολλές θερμίδες ενώ είναι φτωχά σε θρεπτικά συστατικά. Η συχνή κατανάλωση τους οδηγεί σε αύξηση του σωματι‐κού βάρους. Παρόλα αυτά η περιστασιακή κατανάλωση τους δεν βλά‐πτει. Αντιθέτως η απαγόρευση τους θα τα κάνει περισσότερο ελκυστι‐κά  στα  μάτια  των  παιδιών.  Επιτρέψτε  στο  παιδί  να  καταναλώνει  τις λιχουδιές που προτιμά σε ορισμένες περιστάσεις και σε μικρές ποσότη‐τες. Υπόλοιπα γεύματα Το μεσημεριανό γεύμα των παιδιών πρέπει να περιλαμβάνει τρόφιμα απ' όλες τις ομάδες. Κρέας, ψάρι, όσπρια, ζυμαρικά, λαδερά λαχανικά πρέπει  να  συμπεριλαμβάνονται  στο  εβδομαδιαίο  πρόγραμμα  των παιδιών  ενώ  ταυτόχρονα  στο  τραπέζι  μας  θέλουμε  απαραιτήτως  μια πολύχρωμη σαλάτα λαχανικών με ελαιόλαδο. Το απόγευμα τα παιδιά συνήθως έχουν δραστηριότητες είτε αθλητικές είτε κάποιο εξωσχολικό μάθημα, ξένες γλώσσες, μουσικά όργανα οπό‐τε και πάλι οι γονείς πρέπει να φροντίσουν για τον ποιοτικό ανεφοδια‐σμό τους. Φρούτα, φρέσκα ή αποξηραμένα, γιαούρτι και ξηροί καρποί αποτελούν ιδανικές επιλογές. Για  το βραδινό  τους  γεύμα επιλέξτε  ένα ελαφρύ σνακ όπως ένα  τοστ για παράδειγμα ή  λίγο από  το μεσημεριανό φαγητό. Πριν  κοιμηθούν καλό θα ήταν να πιουν ένα ποτήρι γάλα ώστε να συμπληρώσουν τις 3 μερίδες γαλακτοκομικών που χρειάζονται ημερησίως. Η σωστή διατροφή των παιδιών είναι καθοριστική τόσο για την υγεία τους και  την σωματική  τους ανάπτυξη όσο και  για  την απόδοση  τους στο σχολείο. Καλή σχολική χρονιά σε γονείς και μαθητές! 

Ματίνα Πουλλή – Βυρίνη Βιοχημικός(BSc),  Διαιτολόγος – Διατροφολόγος(MMEDSci)  

Υ γ ε ί α

Όταν όλα πάνε στραβά ένας από τους τρόπους για να ηρεμήσουμε είναι να φάμε κάτι γλυκό! Όταν θέλουμε να γιορτάσουμε μια επέτειο, μια προσωπική ή επαγγελματική επιτυχία, τα γενέθλια ή τις εορτές αγαπημένων προσώπων και πάλι επιλέγουμε κάποιο γλυκό.... Παρατηρούμε ότι η ζάχαρη, όσο βλαβε‐ρή και αν είναι, υπάρχει σε κάθε περίπτωση της ζωής μας. Η εισαγωγή της ζάχαρης στην καθημερινή διατροφή είναι σχετικά πρόσφατο φαινόμενο. Πριν τη ζάχαρη, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν το μέλι ως γλυκαντική ουσία. Υπάρ‐χουν αρκετά είδη ζάχαρης και γλυκαντικών ουσιών, κάποια από αυτά είναι η λευκή ζάχαρη, η καστανή ζάχαρη και το σιρόπι καλαμποκιού που χρησιμοποι‐είται  στην  παρασκευή  γλυκών,  αναψυκτικών,  χυμών  και  γενικά  κατέχουν βασικό ρόλο στην καθημερινή διατροφή. Ποιες όμως είναι οι ομοιότητες και οι διαφορές αυτών και τι τελικά θα ήταν προτιμότερο να επιλέξουμε έτσι ώστε να έχουμε όσο το δυνατόν αρνητικές συνέπειες στον οργανισμό μας; Η λευκή ζάχαρη έχει τις ίδιες θερμίδες με την καστανή, οπότε από θερμιδικής άποψης ο οργανισμός μας θα επιβαρυνθεί το ίδιο. Η διαφορά είναι ότι η καστανή ζάχαρη περιέχει μελάσα, που είναι πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β, μαγγανίου, φωσφόρου και ψευδαργύρου, σε αντίθεση με την λευκή που δεν έχει να προσφέρει κάτι θρεπτικό στον οργανι‐

σμό, εκτός από θερμίδες.  Τη δεκαετία του 1970, όμως, Ιάπωνες επιστήμο‐νες ανακάλυψαν μια διαδικασία που θα μπορούσε να μετατρέψει άμυλο καλαμποκιού σε μια εναλλακτική  γλυκαντική  ουσία  που  θα  μπορούσε να μετατρέψει άμυλο καλαμποκιού σε μια εναλλακτική γλυκαντική ουσία που ονομάζεται  σιρόπι  καλαμποκιού  υψηλής  φρουκτόζης  (High  Fructose  Corn Syrop, HFCS). Το σιρόπι υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη περιέχει 55% φρουκτόζη και 45 % γλυκόζη, πράγμα που το καθιστά 

12

Άσπρη, μαύρη ζάχαρη  ή σιρόπι καλαμποκιού;  

πρακτικώς ως γλυκό σακχαρόζη ή φυσικό μέλι. Η φρουκτόζη μεταβολίζεται με διαφορετικό τρόπο από τη γλυκόζη, γι' αυτό και έχει διαφορετικές επιδράσεις. Η φρουκτόζη, αφού μεταβολιστεί, παρέχει την πρώτη ύλη για τη δημιουργία των τριγλυκεριδίων. Έτσι, δεν είναι τυχαίο το εύρημα μελετών σε παιδιά που ανίχνευσαν υψηλά επίπεδα λιπιδίων (τριγλυκερίδια, 'κακή χοληστερίνη') μετά από χρήση αυξημένης ποσότητας προϊόντων πλούσια σε σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης. Ο δρ Λούτινγκ πιστεύει ότι ο τρόπος που ο οργανισμός μας μεταβολίζει τη φρουκτόζη της ζάχαρης είναι  ιδιαίτερα επιβλαβής,  ιδίως εάν  αυτή  λαμβάνεται  σε  μεγάλες  ποσότητες.  «Εάν  παίρνετε  100  θερμίδες γλυκόζης  (από μια πατάτα, ψωμί ή άλλη αμυλούχα τροφή) ή 100 θερμίδες από ζάχαρη (μισή γλυκόζη και μισή φρουκτόζη), αυτές μεταβολίζονται διαφο‐ρετικά μέσα στο σώμα και έχουν διαφορετικό αποτέλεσμα», λέει. «Είναι ισο‐θερμικές τροφές, αλλά όχι ισομεταβολικές». Η φρουκτόζη της ζάχαρης και του σιροπιού καλαμποκιού μεταβολίζονται αρχικά στο ήπαρ, ενώ η γλυκόζη μετα‐βολίζεται σε κάθε κύτταρο του οργανισμού. Αυτό σημαίνει περισσότερη δου‐λειά για το ήπαρ, ιδιαίτερα μάλιστα εάν έχετε πάρει τη ζάχαρη σε υγρή μορφή, οπότε μεταβολίζεται αμέσως. Επομένως, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης είναι πολύ πιο βλαβερό τόσο για την υγεία μας όσο και για το σωματικό μας βάρος, άρα στην παρασκευή γλυκών ας χρησιμοποιούμε ζάχα‐ρη  και  κατά  προτίμηση  καστανή  ζάχαρη  σε  ελεγχόμενες  ποσότητες  πάντα. Επίσης, καλό θα ήταν να ελέγχουμε πάντα τις ετικέτες από τα προϊόντα που αγοράζουμε για να αποφεύγουμε αυτά που αναγράφουν: παρουσία δεξτρό‐ζης(dextrose),  μαλτοδεξτρίνης(maltodextrin),  σιρόπι  καλαμποκιού  με  υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη, σιρόπι γλυκόζης, σιρόπι γλυκόζης‐ φρουκτόζης, αμυλοσιρόπιο, τότε είναι προτιμότερο να τα αφήσετε στο ράφι. Αν δεν γνωρί‐ζετε  πως  διαβάζονται  οι  ετικέτες  τροφίμων  τότε  απευθυνθείτε  σε  κάποιον ειδικό για να σας μάθει τον τρόπο… 

Νικομάνη Σπυριδούλα  Διαιτολόγος Διατροφολόγος ( από Ίντερνετ ) 

Γεια  σας  φίλοι  μας.  Παρακολουθήστε  την  παραγωγή  του κοκκινιστού  κοτόπουλου  ή  καπνιστού.  Αυτή  η  πρακτική  μπορεί 

να  συμβεί  λόγω  της  εισαγωγής τροφίμων από την Κίνα!   Μπορούν  να  παρέχουν  χιλιάδες τόνους  νεκρά  κοτόπουλα  κάθε εβδομάδα.  Γιατί;  Κοίτα!  Το  πρωί αρχίζει  ο  αγώνας  για  τη  συλλογή νεκρών κοτόπουλων. 

 Ψάχνουν για νεκρά κοτόπουλα Περίπου  5  υπάλληλοι  που προσέλαβε  ο  προϊστάμενος  αναζητούν να αγοράσουν τα νεκρά κοτόπουλα   

 Το  νεκρό  κοτόπουλο  κόστίζει  1 RMB και πωλείται στα 9 RMB μετά τη μεταποίηση           

Συγκέντρωση των νεκρών πουλερικών   

      

κοτόπουλα πεταμένα παντού στο πάτωμα         

 4 υπάλληλοι που έχουν αρχίσει να δακρύζουν απο τα φτερά βυθίζουν τα κοτόπουλα σε βραστό νερό σε ένα σκουριασμένο 

λέβητα. Η Δυσωδία είναι μερικές φορές τόσο μεγάλη που ακόμη και οι πιο έμπειροι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αντισταθούν  

   

Οι Εργαζόμενοι βιάζονται για το ξεπουπούλιασμα  

  

Προσθήκη χημικών για 

απολύμανση και για να κάνουν μια κότα να φαίνεται πολύ νόστιμη  

    

Ευπαρουσίαστα, τα κοτόπουλα θα πάνε στην Ευρώπη Για να δια‐τηρήσουμε την υγεία σας,   ίσως να πρέπειν’αποφύγουμε όλα τα τρόφιμα  που  εισάγονται  από  την  Κίνα  ...    Επίσης  για  να  διατη‐ρούμε  τον πλανήτη μας καθαρό, πρέπει  να   καταναλώνουμε  τα περισσότερα  τοπικά  προϊόντα:  Το  κόστος    Διοξειδίου  του άνθρακα που απαιτείται για τη μεταφορά εκατοντάδων εκατομ‐μυρίων    εμπορευματοκιβωτίων  που φορτώνονται  με    προϊόντα που παρασκευάζονται στην Κίνα είναι ένα έγκλημα κατά της φύ‐σης  ... Για να διατηρήσουμε τα προϊόντα διατροφής μας και των παραγωγών μας ζωντανά , θα ήταν προτιμότερο να τρώμε όσο το δυνατόν περισσότερο, περιφερειακά προϊόντα της χώρας μας ... ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ Είναι  γεγονός!  Όλοι  πια  είμαστε  περισσότερο  ή  λιγότερο  φοβι‐σμένοι ή μάλλον υποψιασμένοι για  προϊόντα που κατασκευάζο‐νται στην Κίνα. Μπορούμε κάπως να διαφοροποιήσουμε τα προ‐ϊόντα που αγοράζουμε.  Εδώ είναι ένα παράδειγμα:  Τα πρώτα 3 ψηφία στο γραμμικό κώδικα του προϊόντος δείχνει ότι τον κώδι‐κα της χώρας όπου έγινε το προϊόν. Όλοι οι κωδικοί που αρχίζουν με: 690, 691, 692 εως 695 είναι από την Κίνα.Με Κώδικα 471 κα‐τασκευάζεται στην Ταϊβάν Είναι  δικαίωμά  μας  να  ενημερωθούμε  γιατί,  πρέπει  να προστατευθούμε.  Σήμερα,  οι  κινέζοι  επιχειρηματίες  γνωρίζουν ότι  οι  καταναλωτές  δεν  προτιμούν  τα  προϊόντα  που γράφουν"Made  in  China".  Αλά,  μπορεί  να  είναι  αναγνώσιμη  η χώρα  όπου  κατασκευάζονται  τα  προϊόντα.  Θυμηθείτε  τους πρώτους 3 αριθμούς 690 με 695 αναφέρει  "Made in China". Είναι δικαίωμά  μας  να  ενημερωνώμαστε.  Εδώ  είναι  το  σύνολο  των γραμμωτών κωδικών που χρησιμοποιούνται: 00  ‐‐  13:  ΗΠΑ  και  Καναδάς,    30  με  37:  Γαλλία,    40  έως  44: Γερμανία,  49:  Ιαπωνία,  50:  Ηνωμένο  Βασίλειο,    57  –  64  Δανία, Φινλανδία,      76  ~  Ελβετία  και  το  Λιχτενστάιν,    628:  Σαουδική 

Αραβία,  629:  United  Arab Emirates,  740‐745:  480‐489 Κ ε ν τ ρ ι κ ή   Α μ ε ρ ι κ ή : Φιλιππίνες   

Πες το σε όλη σου την οικογένεια και 

Κ ο κ κ ι ν ι σ τ ό ή κ α π ν ι σ τ ό κ ο τ ό -π ο υ λ ο Κ ί ν α ς

13

...γράμματα στα θρανία Εφημερίδα  

1ου Γυμνασίου Πεύκης  

ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ  ΕΠΙΤΡΟΠΗ Συντάκτης, υπεύθυνη έκδοσης 

Μαρία Μαρή   καθηγήτρια  γαλλικών ‐ θεατρολόγος  

( ΠΕ Ο5 & ΠΕ 32 ) 

Συντάκτες – Διορθώσεις 

Μαρία  Λυμπερτού   καθηγήτρια   Τεχνολογίας ( ΠΕ 17.03) 

 

Σπυριδούλα  Καστανιώτη    φιλόλογος ( ΠΕ 02)

Ο Ιπποκράτης είχε πει: "Αν οι άνθρωποι ζούσαν και τρέφονταν σωστά, δεν θα υπήρχαν αρρώστιες" !!!

και μιά κρητική μαντινάδα λέει:  Σώπασε σύ Αγάπη μου, μα ο Κόσμος δεν εχάθη,

και με τα βότανα τση Γης γιατρεύονται τα Πάθη . . . . !!!!

Είναι ένα μέρος του θαύματος που αναγνωρίζεται παγκόσμια ως Μεσογειακή Δίαιτα . . . 

Εθελοντισμός ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΑΣΤΕΓΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ: Έχει ανάγκη από ρούχα, σε‐ντόνια, παπλώματα. Εάν έχετε ρούχα (παιδικά /γυναικεία/ανδρικά), σε‐ντόνια, παπλώματα που δεν χρειάζεστε πια, το ίδρυμα αστέγων Κ.Υ.Α.Δ.Α. δέχεται καθημερινά προσφορές 8:00‐3:00 στην Πειραιώς 35.  Τηλέφωνα επικοινωνίας: 2105239465 και 2105246516, e‐mail: kyada@otenet.gr  ηλεκτρονική Διεύθυνση: http://www.kyada.gr/  

Το Χατζηκυριάκειο ίδρυμα παιδικής προστασίας χρειάζεται βιβλία όλων των ηλικιών για την ενίσχυση της βιβλιοθήκης του. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο 2104515387 ή επισκεφτείτε το site http://www.xatzikiriakio.gr  

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ  ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 1, Τ.Κ. 105 53 ΑΘΗΝΑ  ΤΗΛ. 210 3314334 ‐ 210 3378412 ‐ 2103816886  ΦΑΞ:210 3314334  Mαγαζί μεταχειρισμένων: Φειδίου 14‐16 106 78 Αθήνα  Tηλ/Fax: 210 3816886   

Habitat for Humanity, Greater Athens , Stratigou Eindou 14, 185 36 hfhgr@ath.forthnet.gr Piraeus , Greece , Tel: +30 (210) 418‐2251  

Ομάδα ΡΕΤΟ, πρώην ναρκομανών.: Παίρνουν οτιδήποτε, είτε λειτουργεί, είτε όχι, και απασχολούν άτομα για επισκευές ή κατασκευές. Έχουν ένα ή δύο μαγαζιά με μεταχειρισμένα αντικείμενα/έπιπλα κτλ. Παραλαμβά‐νουν από το σπίτι, μεγάλα και μικρά αντικείμενα (έπιπλα, ηλεκτρικές/ηλεκτρονικές συσκευές, ρούχα, παιχνίδια κ.ά) 210 66 25 096 RETO, an organization of former drug addicts that do work therapy, and they pick up anything from your house, repair it and sell it, or just use the work to occupy people for rehabilitation purposes. They take anything, big or small, furniture, big electric devices, anything electronic, clothes, toys, etc. 210 66 25 096   

«Πράσινος Γάτος»: ανακύκλωση προιόντων : Ο Πράσινος Γάτος δέχεται τα πράγματα που δεν χρειαζόμαστε πια. Αντί να τα ανεβάσουμε στο πα‐τάρι ή (πόσω μάλλον) να τα πετάξουμε στα σκουπίδια, μπορούμε να ανηφορίσουμε την οδό Ιπποκράτους και να αφήσουμε τη κ. Σοφία Φιλέ‐ρη και το... γάτο της να βρουν γι' αυτά νέο ιδιοκτήτη. Προηγουμένως, η Σοφία θα έχει... ζυγίσει το νέο εμπόρευμα και θα μας έχει δώσει ένα άκρως συμβολικό αντίτιμο.  Στον Πράσινο Γάτο μπορεί κανείς να βρει πληθώρα αντικειμένων, από ρούχα (τα οποία, σημειώνουμε, πλένονται σε επαγγελματικά πλυντήρια με έξοδα της ιδιοκτήτριας και σιδερώνονται από την ίδια!), μέχρι CD, DVD, βιβλία σε όλες τις γλώσσες, παιχνίδια, αλλά και χειροποίητα αντικείμενα, με τιμές από 1,5 ευρώ μέχρι περίπου 50 (τόσο κοστολογήθηκε ένα επώνυμο ταγιέρ).  Ο Γάτος τροφοδοτεί συνε‐χώς οργανώσεις, όπως π.χ. η "Κλίμακα" η οποία δραστηριοποιείται στο χώρο των αστέγων, ενώ βρίσκεται σε συνεργασία και με βιοτεχνία στα Καμίνια που φτιάχνει στουπιά από ανακυκλωμένα υφάσματa (από άρθρο της εφημερίδας Καθημερινή). Πράσινος Γάτος, Ιπποκράτους 142, 6979178257  

SKOROS : Στο πλαίσιο της προσπάθειάς για μια αλληλέγγυα οικονομία και μια εναλλακτική μορφή οικονομικής ζωής, ο Σkόρος αποφάσισε να πειραματιστεί με έναν διαφορετικό τρόπο «κατανάλωσης».  Ένα πάρε‐δώσε χωρίς χρήματα, έναν χώρο ανταλλαγής και αλληλεγγύης. Στο χαρι‐στικό παζάρι υπάρχουν διάφορα αντικείμενα που για κάποιον δεν είναι χρήσιμα αλλά που κάποιος άλλος μπορεί να τα χρειάζεται.  Επειδή δεν είναι όλα για τα σκουπίδια: τα πράγματα χάνουν την αξία τους όταν δεν 

χρησιμοποιούνται.  Ξαναδίνουμε αξία, προσφέρουμε πράγματα αχρησι‐μοποίητα αλλά όχι άχρηστα.  Χωρίς τιμή (γιατί άλλο αξία και άλλο τιμή), χωρίς χρήματα.  Χωρίς να χρειάζεται να φέρουμε κάτι για να πάρουμε κάτι άλλο.  Μόνος όρος: να χρησιμοποιήσουμε αυτό που θα πάρουμε.  Η επαναχρησιμοποίηση δεν είναι άμυνα ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος.  Δεν σημαίνει φιλανθρωπία ή άδειασμα της αποθήκης και της ντουλάπας μας αλλά αλληλεγγύη.  Χωρίς αντίτιμο σημαίνει προσφέρω, μοιράζομαι.  Φέρτε αντικείμενα, ρούχα, βιβλία, cd, και ό,τι άλλο δεν χρη‐σιμοποιείτε στο πατάρι του Σπόρου και πάρτε ό,τι σας είναι χρήσιμο!  Για τα προϊόντα που μπορεί να βρει κανείς στον Σκόρο, αλλά και περισσότε‐ρες πληροφορίες για τη φιλοσοφία του, επισκεφτείτε το http://skoros.espiv.net/about  O Σκοροχώρος βρίσκεται στην γωνία Ζ. Πηγής & Ερεσού στα Εξάρχεια. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6981076913 (μόνο στις ώρες λειτουργίας του Σκόρου) Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα ‐ Πέμπτη 17:30 20:30  Παρασκευή 17:30 22:30  Σάββατο 11:30 15:00  

xariseto.gr (Reuse, Reduce, Recycle) : Στο πλαίσιο της προσπάθειάς για μια αλληλέγγυα οικονομία και μια εναλλακτική μορφή οικονομικής ζωής, το xariseto.gr προτείνει ένα διαφορετικό τρόπο «κατανάλωσης».  Ένα πάρε‐δώσε χωρίς χρήματα, ένα χώρο αλληλεγγύης.  Στο website μπορεί να βρει κανείς διάφορα αντικείμενα που για κάποιον δεν είναι χρήσιμα αλλά κάποιος άλλος μπορεί να τα χρειάζεται.  Εξάλλου, όπως λένε και οι δημιουργοί του xariseto.gr, "Η επαναχρησιμοποίηση δεν είναι ντροπή ή μειονέκτημα, είναι πρόταση και στόχος , είναι ένας εναλλακτικός τρόπος ανακύκλωσης! www.xariseto.gr   

FreeCycle : Το κίνημα freecycle ξεκίνησε το 2003 στην Αριζόνα και από τότε έχει επεκταθει σε 75 χώρες σε όλον τον κόσμο. Ασφαλώς και λει‐τουργεί και στην Ελλάδα. Αρκεί να ρίξετε μία ματιά και να εγγραφείτε στο http://groups.yahoo.com/group/AthensGreeceFreecycle/  Άλλη μια έξυπνη λύση στο πρόβλημα της υπερκατανάλωσης και της ανα‐κύκλωσης. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το επίσημο web‐site του freecycle www.freecycle.org   

Απόρριψη ογκωδών αντικειμένων από το Δ. Αθηναίων : Ένα τηλέφωνο στην υπηρεσία καθαριότητας του Δημοτικού Διαμερίσματος που ανήκου‐με ή στο 1960 της Δ/νσης Καθαριότητας ή στο 1595 της Γραμμής του Δημότη, αρκεί ώστε να διευκρινιστεί η ώρα που μπορούμε να βγάλουμε το ογκώδες αντικείμενο που επιθυμούμε να απορρίψουμε. 

14

Οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας δημιουργήθηκαν το 1990 και αποτελούν μέρος του Διεθνούς Δικτύου των ΓτΚ το οποίο αποτελείται  από  14  συνολικά  τμήματα  (Γερμανία,  Βέλγιο,  Ισπανία,  Γαλλία,  Ελλάδα,  Ιταλία,  Ολλανδία,  Πορτογαλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Σουηδία, Ελβετία, Καναδάς, Ιαπωνία και Αργεντινή). Ταυτόχρονα ωστόσο παραμένουν μία γνήσια ελληνική οργάνωση που ακολουθεί το δικό της μονοπάτι βασιζόμενη στις  ιδιαιτερότητες της Ελλάδας, διατηρώντας την οικονομική και διοικητική της ανεξαρτησία. Συμπληρώνοντας 22 χρόνια συνεχούς δράσης το 2012, οι Γιατροί του Κόσμου έχουν αναγνωριστεί στη συνείδηση των πολιτών, ως μια αξιόπιστη και αποτελεσματική οργάνωση η οποία προωθεί τα συναισθήματα αλληλεγγύης της ελληνι‐κής κοινωνίας. Με δεκάδες αποστολές ανθρωπιστικής βοήθειας στην Ελλάδα και σε αναπτυσσόμενες χώρες, Έλληνες γιατροί, υγειονομικό προσωπικό, διοικητικοί και τεχνικοί προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά. Περισσότεροι από 600 εθελοντές έχουν βρεθεί σε πάνω από 50 χώρες του πλανήτη προσφέροντας ιατρική, ανθρωπιστική βοήθει‐

α. Στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, έχουν πραγματοποιηθεί αποστολές ιατρικής και ανθρωπιστικής βοήθειας, στο Ιράκ, το Λίβανο, το Αφγανι‐στάν, τη Σρι Λάνκα, την Ινδονησία, τη Σερβία, το Σουδάν, την Παλαιστίνη, την Αϊτή, τη Γάζα, την Ουγκάντα, την Τανζανία, την Αλγερία κ.α. Στο πεδίο των αποστολών,  οι  ΓτΚ συνεργάζονται με άλλες διεθνείς Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις με στόχο  την αποτελεσματικότερη παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στους πληθυσμούς που την έχουν ανάγκη. Οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας, διατηρώντας την αυτονομία τους, τόσο επιχειρησιακή όσο και οικονομική, διοργανώνουν, στελεχώνουν και χρημα‐τοδοτούν αποστολές μέσω του ελληνικού τμήματος.     

 Μια τόσο μικρή λέξη...με τόσο μεγάλη σημασία! Ένα μικρό παιδί ξέρει απλώς να την διαβάσει ή ίσως να ξέρει πως είναι κάτι που υπήρχε κάπο‐τε  και  στον  τόπο  μας.  Μεγαλώνοντας  ,όμως  καταλαβαίνουμε  πως  η χούντα είναι πάντα εκεί. Αυτή η αδικία που έπρεπε να έχει σταματήσει 

εδώ και χρόνια, επειδή υπάρχει υποτίθεται «ελευθερία λόγου»  ,στην πραγματικότητα δεν σταμάτησε ποτέ ! Είναι απλά παράλογο!!!Αυτή είναι η λέξη που την χαρακτηρίζει...Πώς πιστεύουν κάποιοι ότι μπορούν να σου στερήσουν τη γνώμη σου, τη σκέψη σου και τα πιστεύω σου; Με λίγη σκέψη μπορεί  ο  καθένας  να  καταλάβει  πως   ούτε  εμείς  οι  ίδιοι  μπορούμε  να  ελέγξουμε  τις  σκέψεις  μας!  Κάποιοι  μεγάλοι  λένε  στους  μικρότερους  : «Χούντα...καλά που δεν την έζησες! Μακάρι να μην την ζήσεις ποτέ σου!»Και όμως!!Αν και τα πράγματα δεν είναι όπως ήταν κάποτε , η χούντα είναι εκεί!  Ίσως σε μικρότερο βαθμό...ή μάλλον...πιο πονηρό! Πιστεύουμε πια πως όλη αυτή η καταπίεση έχει τελειώσει, στην πραγματικότητα όμως υ‐πάρχει ακόμα...Σκεφτείτε πόσες φορές είχατε μια άποψη...μια γνώμη αλλά δεν την εκφράσατε επειδή θεωρήσατε πως δεν είναι σωστή ή πως δεν πρέπει να ειπωθεί. Η σκέψη μας και η άποψή μας είναι κάτι διαφορετικό, και μεταξύ, μας αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Ας σταματήσουμε επιτέ‐λους να αφήνουμε τα πράγματα ως έχουν...Δεν είναι λογικό να κατηγορούνται τόσοι συνάνθρωποί μας, λόγω της διαφορετικής τους άποψης...   ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ!! 

Δήμητρα Καβαρινού Β΄1

15

Χούντα, μα ποια χούντα;

Προβληματισμοί από ένα σκεπτόμενο άνθρωπο… Ο δικός μας Έλληνας Κωνσταντίνος Καβάφης μίλησε για μιαν Ιθάκη, στην οποία ο καθένας πρέπει να πορεύεται, χωρίς να φοβάται , αλλά με ψυχή και όραμα.   «Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής  απ' ότι έχω ζήσει έως τώρα...  Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι, που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση. Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά. Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώ‐πους που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει. Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.  Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.  Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους. Μισώ, να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων, που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα. Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμε‐νο... μετά βίας για την επικεφαλίδα. Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία,  η ψυχή μου βιάζε‐ται...Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα...  Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση. Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους. Που δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους.  Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους. Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους. Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιο‐πρέπεια και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια. Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή. Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα, που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων...  Άνθρωποι τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής, τους δίδαξαν πως μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.  Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.  Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες ,που μου απομένουν...Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ�όσες έχω ήδη φάει.  Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με τη συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.» 

Mario de Andrade (ποιητή, συγγραφέα, δοκιμιογράφο και μουσικολόγο από τη Βραζιλία).  Friedrich Wilhelm Nietzsche (Φρειδερίκος Βίλχελμ Νίτσε): «Δεν υπάρχει λαός 

στον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα στην ανθρωπότητα όσα ο ελλη‐

νικός και να έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ, από τόσο πολλούς λαούς, οι οποί‐

οι δεν προσέφεραν τίποτα στην ανθρωπότητα.» 

Αρχίστε να γκρεμίζετε όλα τα αρχαία μνημεία και την αρχιτεκτονική της. 1. γκρεμίστε όλη την Ελλάδα σε βάθος 100 μέτρα, 2. γκρεμίστε όλη την Ιταλία σε βάθος 100 μέτρα, 3. αδειάσετε όλα τα μουσεία σας, από όλον τον κόσμο. 4. γκρεμίστε κάθε τι Ελληνικό από όλο τον πλανήτη, Έπειτα σβήστε την Ελλη‐νική γλώσσα από παντού, 1.απο την ιατρική σας, την φαρμακευτική σας. 2.απο τα μαθηματικά σας( γεωμετρία, άλγεβρα,..), 3.απο την φυσική σας, χημεία, 4.απο την αστρονομική σας, 5.απο την πολιτική σας, 6.απο την καθη‐μερινότητα σας. Διαγράψτε τα μαθηματικά, διαγράψτε κάθε σχήμα ,κάντε το τρίγωνο‐οκτάγωνο, την ευθεία‐καμπύλη, σβήστε την γεωμετρία από τα κτίρια σας, τους δρόμους σας, τα παιχνίδια σας, τα αμάξια σας, σβήστε την ονομασία κάθε ασθένειας και κάθε φαρμάκου, διαγράψτε την δημοκρατία και την πολι‐τική, διαγράψτε την βαρύτητα και φέρτε το πάνω κάτω, αλλάξτε τους δορυ‐φόρους σας να έχουν τετράγωνη τροχιά, αλλάξτε όλα τα βιβλία σας (γιατί 

παντού θα υπάρχει και έστω μια ελληνική λέξη), σβήστε από την καθημερι‐νότητα σας κάθε ελληνική λέξη, αλλάξτε τα ευαγγέλια, αλλάξτε το όνομα του Χριστού που και αυτό βγαίνει από τα Ελληνικά και σημαίνει αυτός που έχει το χρίσμα, αλλάξτε και το σχήμα κάθε ναού (να μην έχει την ελληνική γεωμετρία), σβήστε τον Μέγα Αλέξανδρο, σβήστε όλους τους Μυθικούς και Ιστορικούς ήρωες, αλλάξτε την παιδεία σας, αλλάξτε το όνομα της ιστορίας, αλλάξτε τα ονόματα στα πανεπιστήμια σας, αλλάξτε τον τρόπο γραφής σας, χρησιμοποιήστε τον αραβικό, διαγράψτε την φιλοσοφία, διαγράψτε , δια‐γράψτε .. Θα πείτε "δεν γίνεται". Σωστά, γιατί μετά δεν θα μπορείτε να στεριώσετε ούτε μία πρόταση! Δεν γίνεται να σβήσει η Ελ‐λάδα , ο Έλληνας, η προσφ‐ορά μας πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.. Η πρόκληση πάντως ισχύει 

Αστείο Ο Τάκης και η Κατίνα πετούν προς Αυστραλία για δύο εβδομάδες 

διακοπές, για να γιορτάσουν την 40ή επέτειό τους. 

Ξαφνικά, ακούγεται ο κυβερνήτης από τα μεγάφωνα: 

«Κυρίες και κύριοι, φοβάμαι ότι έχω κάποια πολύ άσχημα νέα. 

Οι μηχανές μας σταμάτησαν και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε 

προσγείωση έκτακτης ανάγκης. Για καλή μας τύχη  βλέπω ένα α‐

χαρτογράφητο νησί κάτω από μας και μάλλον θα καταφέρουμε να 

προσγειωθούμε στην παραλία.... Το άσχημο της υπόθεσης είναι, 

ότι μάλλον δεν θα  μπορέσουν ποτέ να μας εντοπίσουν και θα πρέ‐

πει να ζήσουμε για πάντα στο νησί....!» 

Χάρη στην ικανότητα του πληρώματος, το αεροπλάνο προσγειώνε‐

ται με ασφάλεια στο νησί. 

Μετά από μια ώρα, ο Τάκης γυρίζει στη γυναίκα του και την ρωτά: 

"Κατίνα, εξοφλήσαμε την κάρτα της American Express;" 

"Όχι, γλυκέ μου», του απαντά η Κατίνα. 

Ο Τάκης  ξαναρωτά στη συνέχεια: 

"Κατίνα, την πληρώσαμε την MasterCard;" 

«Ω, όχι! Συγγνώμη. Ξέχασα να κάνω την κατάθεση», λέει η Κατίνα 

"Να σε ρωτήσω και κάτι τελευταίο, ρε Κατίνα. Μήπως θυμάσαι αν 

εξόφλησες τη Visa αυτό το μήνα;" 

"Συγχώρα με, Τάκη», λέει η Κατίνα κλαίγοντας, «αλλά ούτε αυτή 

πρόφτασα να ξοφλήσω». 

Ο Τάκης την αρπάζει και της δίνει το μεγαλύτερο φιλί εδώ και 40 

χρόνια. Η Κατίνα  τραβιέται και τον ρωτά με απορία, "Τι ήταν αυ‐

τό;" Και ο Τάκης απαντά: Σωθήκαμε! Θα μας βρούνε!!! 

 

Μαθητής απάντησε σωστά σε όλες τις ερωτήσεις αλλά μηδενίστηκε Για‐

τί άραγε;  1 ‐ Σε ποια μάχη σκοτώθηκε ο Λεωνίδας; ‐ Στην τελευταία του. 2 ‐ Πού υπογράφηκε η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας; ‐Στο κάτω μέρος της σελίδας. 3 ‐ Ποια είναι η κύρια αιτία διαζυγίων; ‐Ο γάμος. 4 ‐ Ποια είναι η κύρια αιτία της αποτυχίας; ‐Οι εξετάσεις. 5 ‐ Τι μοιάζει περισσότερο με μισό μήλο; ‐Το άλλο μισό. 6 ‐ Τι δεν μπορείς να φας ποτέ για πρωινό; ‐Γεύμα και δείπνο. 7 ‐ Αν ρίξεις ένα βότσαλο σε μια λίμνη, τι θα συμβεί; ‐Θα βραχεί. 8 ‐Πώς μπορεί κάποιος να ζήσει 8 ημέρες άυπνος; ‐Κανένα πρόβλημα. Θα κοιμάται τις νύχτες. 9 ‐ Πώς μπορείς να σηκώσεις έναν ελέφαντα με ένα χέρι; ‐Δεν θα βρεις ποτέ έναν μονόχειρα ελέφαντα. 10 ‐ Αν έχεις στο ένα χέρι 3 μήλα και 4 πορτοκάλια και στο άλλο χέρι 4 μήλα και 3 πορτοκάλια, τι έχεις; ‐Πολύ μεγάλα χέρια. 11 ‐ Εάν πάρει 10 ώρες σε 8 άντρες να χτίσουν έναν τοίχο, πόση ώρα θα πάρει σε 4 άντρες για να τον χτίσουν; ‐Μηδέν χρόνο, γιατί είναι ήδη χτισμένος. 12 ‐ Πώς μπορείς να πετάξεις ένα αυγό σε τσιμεντένιο πάτω‐μα χωρίς να το σπάσεις; ‐Με όποιο τρόπο θέλεις, τα τσιμεντένια πατώματα δεν σπά‐ζουν. 

Γιατί δεν γίναμε σωστοί άνθρωποι.... Δεν γίναμε «σωστοί άνθρωποι» διότι μεγαλώσαμε βλέπο‐ντας: ∙ Τον Σκρουτζ Μακ Ντακ να συσσωρεύει πλούτο, κμεταλ‐λευόμενος ακόμα και τους συγγενείς του. ∙ Τον Ντόναλντ Ντακ με τα ανίψια του να είναι μια ζωή άνεργοι και όμως να επιβιώνουν. ∙ Τον Μίκι Μάους να υπόσχεται γάμο στη Μίνι, αλλά να μη την παντρεύεται ποτέ. ∙ Τον Πινόκιο να λέει συνεχώς ψέματα. ∙ Τον Αλαντίν να είναι κλέφτης και να κάνει παρέα με τον Αλή Μπαμπά και άλλους 40 κλέφτες. ∙ Τον Μπαγκς Μπάνυ να είναι ο πιο αλήτης της παρέας και να κλέβει συνεχώς το καρότο το επιούσιο. ∙ Τον Ντάφυ Ντακ, να κοροϊδεύει όλο τον κόσμο. ∙ Τον Ταρζάν να τριγυρνάει γυμνός από δω κι από κει. ∙ Τη Σταχτοπούτα να γυρνάει σπίτι της μεσάνυχτα. Και ξυπό‐λυτη. ∙ Τη Χιονάτη να μένει σε ένα σπίτι με επτά άντρες!!! ∙ Τον Μπάτμαν να οδηγεί με 300 χλμ την ώρα, παραβιάζο‐ντας όλους τους κώδικες. ∙ Τον Ποπάυ να έχει τατουάζ και να καπνίζει συνεχώς πίπα. ∙ Τον Σούπερμαν να κρύβει την πραγματική του ταυτότητα. ∙ Και τελευταίο τον Πάκμαν, να τρέχει σε ένα σκοτεινό λαβύ‐ρινθο με ηλεκτρονική μουσική, καταπίνοντας άγνωστα χα‐πάκια. Με όλο αυτό το παιδικό μορφωτικό back‐ground, περιμέ‐νει κανείς κάποια προκοπή κατά την ενηλικίωση; 

16

∆ ι α σ κ έ δ α σ η