Συγγραφέας: Ζωή ΘεοχάρηΕικονογράφος : Σάντρα

Ελευθερίου Εκδόσεις : Α.Α. ΛΙΒΑΝΗ

Ελίτσα μαυρομάτα

Το παραμύθι που θα παρουσιάσω μιλάει για την ελιά και τα μυστικά της.

Κάποτε τα παλιά χρόνια υπήρχε ένα μικρό νησάκι. Οι άνθρωποι που κατοικούσαν εκεί ήταν πολύ λίγοι και αυτοί οι λίγοι δούλευαν σκληρά για να μπορέσουν να επιβιώσουν .

Στο τόπο αυτό είχαν φυτρώσει πολλές αγριελιές . Οι άνθρωποι πίστευαν ότι αυτά τα δέντρα δεν μπορούσαν να τους προσφέρουν κάτι. Ούτε καρπούς τους έδιναν ούτε πολλά κλαδιά είχαν για να κάθονται στη σκιά τους.

Στο ψηλότερο βουνό είχε φυτρώσει και μια ελιά. Ελιά Σοφή. Σιγά σιγά το δέντρο άρχισε να μαθαίνει τι γίνεται στο χωριό από τους μικρούς του φίλους, τα πουλιά που πηγαινοερχόταν στα κλαδιά του.

Τους είπε: «Το βράδυ να πάτε στις θυγατέρες μου -στις αγριελιές- να τις μηνύσετε να ξυπνήσουν και τις χαρές τους να φανερώσουν.»

Δεν αρκεί όμως μόνο αυτό για να γίνουν οι αγριελιές χρήσιμα δέντρα. Θα πρέπει και οι άνθρωποι του χωριού να τις φροντίσουν, να τις ποτίσουν ώστε εκείνες να προσφέρουν το πολύτιμο καρπό τους .

Πράγματι έτσι και έγινε . Το βράδυ τα πουλιά πήγανε και ξύπνησαν τις αγριελιές .

Μετά από μήνες οι άνθρωποι είδαν ότι οι αγριελιές που εκείνο το βράδυ τα πουλιά είχαν ξυπνήσει και εκείνοι είχαν λίγο φροντίσει να είναι φορτωμένες με ωραίες μαύρες και καφετιές ελιές

Αυτή η ιστορία μου άρεσε πολύ. Δεν σας λέω τι έκαναν οι άνθρωποι και οι αγριελιές έβγαλαν καρπούς, για να το ανακαλύψετε μόνοι σας όταν το διαβάσετε.....