ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ

•

ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕΞεκίνησε στα τέλη της αρχαϊκής περιόδου καιέχει τις ρίζες του στις γιορτές του Διόνυσου

Η ΑΡΧΙΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

• Στην αρχή υπήρχε ο Διθύραμβος, λυρικό άσμα προς τιμή του Διονύσου. Ψαλλόταν από ομάδα ανδρών με την συνοδεία αυλού, στις διονυσιακές γιορτές. Η εξέλιξή του οδήγησε στη γένεση της τραγωδίας.

Οι παραστάσεις διοργανώνονταν από το κράτος με δαπάνες εύπορων πολιτών (χορηγών)

Το παρακολουθούσαν όλοι οι πολίτες δωρεάν

Οι ηθοποιοί ήταν μόνο άντρες και για τις ανάγκες της παράστασης φορούσαν προσωπεία

Φορούσαν ειδικά παπούτσια, τους κοθόρνους

Γίνονταν διαγωνισμοί θεατρικών παραστάσεων

ΘΕΜΑΤΑ

• Θρησκευτικά• Πολεμικά• Πολιτιστικά• Γεγονότα της καθημερινής ζωής

Καινοτομία που γέννησε το θέατρο

• Ο Θέσπις, αρχηγός ενός διθυραμβικού χορού, απέσπασε τον εαυτό του από το σύνολο του χορού και παίρνοντας μορφή θεού ή ήρωα άνοιξε διάλογο με το χορό. Έτσι έγινε ο πρώτος ηθοποιός, εφευρέτης της τραγωδίας στα μέσα του 6ου αι. π.Χ.

ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Τρία ήταν τα βασικά μέρη του αρχαίου θεάτρου:

1) Το κυρίως θέατρο ή κοίλον, το μέρος που προοριζόταν για τους θεατές.

2) Η ορχήστρα , ο κυκλικός ή ημικυκλικός χώρος όπου βρισκόταν ο χορός.

3) Η σκηνή,ο χώρος των ηθοποιών.

ΔΟΜΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ• Πρόλογος: εισάγει το θεατή στην υπόθεση• Πάροδος: το άσμα που τραγουδάει ο χορός με την

είσοδό του στην ορχήστρα• Επεισόδια: διαλογικά μέρη, όπου τα πρόσωπα του

δράματος συγκρούονται μέχρι να φτάσουμε σε λύση-κάθαρση της υπόθεσης

• Τα «επεισόδια» εναλλάσσονται με χορικά άσματα, τα «στάσιμα», όπου τα μέλη του χορού φιλοσοφούν για τη ζωή, νουθετούν, απεύχονται τη συμφορά, αδυνατούν όμως να την εμποδίσουν.

• Το τελευταίο τμήμα της τραγωδίας είναι η «έξοδος».

Ο μεγαλύτερος κωμικός ποιητής της αρχαιότητας: Αριστοφάνης