Ο Πίπης συναντά

άλλους

Ευρωπαίους

φίλους του!

Κάποτε ο Πίπης διάβασε σε ένα βιβλίο που έφεραν ταπαιδιά στην τάξη πως υπάρχουν κάποια άγρια ζώαστην Ευρώπη που κινδυνεύουν με εξαφάνιση.

Άκουσε τα παιδιά που εξηγούσαν ότι τα ζώα αυτά ταπροστατεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση με νόμους.

Σκέφτηκε να πάει ένα ταξίδι στην Ευρώπη, να δει τα ζώα, να τα γνωρίσει και να τους δώσει κουράγιο.

Στο δρόμο που πήγαινε είδε μια θαλάσσια χελώνακαρέττα-καρέττα. Την πλησίασε και τη ρώτησε πώςείναι.

- Πίπη, εγώ είμαι καλά, όμως η ξαδερφούλα μου πέθανεαπό μια σακούλα που βρήκε στη θάλασσα. Γι’ αυτό πεςστους φίλους σου στο Α’1 να μην πετούν σκουπίδια στιςπαραλίες.

- Κυρία Καρέττα, πρέπει να θυμίσουμε στουςανθρώπους να μην πετούν σκουπίδια.

Γιατί στην Ευρώπη υπάρχουν νόμοι για την προστασία τωνζώων. Ένας από αυτούς λέει ότι απαγορεύεται ναμολύνουμε το περιβάλλον που μοιραζόμαστε άνθρωποικαι ζώα.

Στη συνέχεια πήγε σε άλλη χώρα της Ευρώπης καισυνάντησε το κρι-κρι.

Το κρι-κρι του είπε: - Κάποιοι άνθρωποι με κυνηγούν και με σκοτώνουν.

Το κρι-κρι ζήτησε από τον Πίπη να θυμίσει στους ανθρώπους να μην τα σκοτώνουν.

Συνέχισε το ταξίδι του και συνάντησε το βασιλικόαετό. Ο Πίπης τον ρώτησε γιατί έχουν μείνειτόσοι λίγοι αετοί του είδους του.

Και αυτός του είπε: - Οι κυνηγοί με σκοτώνουν. Αλλά, επίσης, οι άνθρωποι καταστρέφουν το μέρος όπου ζω. Έτσι ο αριθμός των φίλων μου μειώνεται.

Αποχαιρέτησε, λοιπόν, ο Πίπης το βασιλικό αετό.Του υποσχέθηκε πρώτα ότι θα μεταφέρει ταλόγια του στους μαθητές του Α’1.

Στη συνέχεια συνάντησε την αγριόγατα. Η αγριόγατα του είπε:

- Να πεις στα παιδιά του Α’1 να δώσουν στουςμεγάλους το μήνυμα να μην σκοτώνουν τα ζώα γιατίθα εξαφανιστούμε.

Μετά συνάντησε τον ακανθοπόντικα και του είπε ναμην τους σκοτώνουν γιατί θα εξαφανιστεί το είδοςτους.

Έπειτα ο Πίπης βρήκε μια πολική αρκούδα.

Η αρκούδα του είπε:- Τα μέρη μου είναι κρύα, αλλά όταν οι άνθρωποι με ταεργοστάσια και τα αυτοκίνητα παράγουν πολλά καυσαέρια,ζεσταίνεται ο πλανήτης, λιώνουν τα παγόβουνα κι εγώ δενμπορώ να ζήσω.

Εξάλλου οι άνθρωποι φυλακίζουν τις ξαδέρφες μου,τις καφέ αρκούδες, αλλά και τις λευκές κάποιεςφορές, και τις βάζουν στο τσίρκο να κάνουν νούμεραγια να γελάνε.

Ο Πίπης πέταξε μακριά από την αρκούδα αφού πρώταυποσχέθηκε πως θα πει στους μαθητές να μηκακομεταχειρίζονται τις αρκούδες και να μη μολύνουντο περιβάλλον.

Καθώς ζωγράφιζε ένα ημερολόγιο με άγρια ζώα της Ευρώπης, σκεφτόταν:«Αν σκοτώνουμε τα ζώα μετά κι άλλα ζώα θα πεθάνουν επειδή η τροφήτους δεν θα υπάρχει, και μετά θα πεθάνουμε κι εμείς. Είμαστε όλοι – ζώακαι άνθρωποι - μια αλυσίδα και εξαρτόμαστε ο ένας από τον άλλο».

ΤΕΛΟΣ